Vers
[1300]	θυσίαι, ~βωμοῖς δ´ ἄφλεκτοι πελανοί·	~παγὰς	δ´ ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν
[650]	δὲ σὰ κατὰ μέλαθρα πάθεα	πάθεα,	μᾶτερ, ~οἲ ´γώ. (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[350]	τ´ ἄχεσι δάκρυα δάκρυσιν ἔλαβε	πάθεα,	~ματέρες τε παῖδας ὄλεσαν, ~ἀπὸ
[150]	~τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα, ~πάθεσι	πάθεα,	μέλεσι μέλεα, ~μουσεῖα θρηνήμασι ~ξυνωιδά,
[650]	τὰ δὲ σὰ κατὰ μέλαθρα	πάθεα	πάθεα, μᾶτερ, ~οἲ ´γώ. (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1150]	Διὸς ἐπέσυτο φλόξ, ~ἐπὶ δὲ	πάθεα	πάθεσι φέρεις ἀθλίοις ~συμφοραῖς αἰλίνοις.
[150]	κακοῖς ~τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα,	~πάθεσι	πάθεα, μέλεσι μέλεα, ~μουσεῖα θρηνήμασι
[1150]	ἐπέσυτο φλόξ, ~ἐπὶ δὲ πάθεα	πάθεσι	φέρεις ἀθλίοις ~συμφοραῖς αἰλίνοις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1350]	δ´ ἔχεις μεγάλας ~Ματρός, ὦ	παῖ,	θυσίας ~οὐ σεβίζουσα θεᾶς. ~μέγα
[150]	παρ´ ἐμέθεν ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια	παιᾶνα	~νέκυσιν ὀλομένοις λάβηι. ~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς
[1500]	θραύσαντες ἥκετε σκάφος; ~ἀλλ´ Ἀτρέως	παῖδ´	ὀλόμενον συνθάπτετε, ~ὃν Τυνδαρὶς παῖς
[450]	ἐνναίει δόμοις. ~Διὸς δ´ ἔλεξε	παῖδά	νιν πεφυκέναι· ~ἀλλ´ ἦ τις
[150]	~γῆν τήνδε φεῦγε, πρίν σε	παῖδα	Πρωτέως ~ἰδεῖν, ὃς ἄρχει τῆσδε
[350]	δάκρυσιν ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες τε	παῖδας	ὄλεσαν, ~ἀπὸ δὲ παρθένοι κόμας
[1650]	εἰσιν οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ	παῖδε	Λήδας καὶ Διός, τὰ μὲν
[1450]	ἵππιον οἶμον ~δι´ αἰθέρος ἱέμενοι,	~παῖδες	Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν ἀστέρων ὑπ´ ἀέλλαις
[0]	οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο ~Πριάμου τυράννου	παιδί·	καὶ δοκεῖ μ´ ἔχειν, ~κενὴν
[1050]	διαφυγεῖν μόρον ~Ἀτρέως πλέων σὺν	παιδὶ	καὶ θανόνθ´ ὁρᾶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[1300]	δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει	παιδὸς	ἀλάστωι. ~ἐπεὶ δ´ ἔπαυς´ εἰλαπίνας
[500]	τί που κρυπτεύομαι ~Πρωτέως ἀσέπτου	παιδὸς	ἐκ βουλευμάτων; ~οὐχ ὡς δρομαία
[1550]	δὲ ταυρείου φόνου ~Ἀτρέως σταθεὶς	παῖς	ἀνεβόησε συμμάχους· ~Τί μέλλετ´, ὦ
[450]	~(ΓΡΑΥΣ) τόδ´ ἐστὶν αὐτοῦ μνῆμα,	παῖς	δ´ ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ
[1150]	κενὰς λιποῦς´ ἕδρας ~ἡ Τυνδαρὶς	παῖς	ἐκπεπόρθμευται χθονός. ~ὠή, χαλᾶτε κλῆιθρα,
[450]	μοι φράσον. ~(ΓΡΑΥΣ) ἡ Τυνδαρὶς	παῖς,	ἣ κατὰ Σπάρτην ποτ´ ἦν.
[1500]	παῖδ´ ὀλόμενον συνθάπτετε, ~ὃν Τυνδαρὶς	παῖς	ἥδ´ ἀπόντα κενοταφεῖ. ~οἱ δ´
[650]	ὁ Διὸς ὦ πόσι με	παῖς	Μαίας τ´ ~ἐπέλασεν Νείλωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[50]	ἐπεὶ δὲ γῆς ~σκότωι κέκρυπται,	παῖς	ὁ τοῦ τεθνηκότος ~θηρᾶι γαμεῖν
[1150]	ἐξιών τε κἀσιὼν δόμους ~Θεοκλύμενος	παῖς	ὅδε προσεννέπω, πάτερ. ~ὑμεῖς μὲν
[1500]	βασιλείους δόμους ~ἡ τοῦ Διὸς	παῖς	πρὸς θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν
[900]	καὶ μιμοῦ τρόπους ~πατρὸς δικαίου·	παισὶ	γὰρ κλέος τόδε ~κάλλιστον, ὅστις
[1650]	δ´ αὐτὴν σωφρόνως πράσσειν τάδε.	~πάλαι	δ´ ἀδελφὴν κἂν πρὶν ἐξεσώσαμεν,
[50]	τεθνηκότος ~θηρᾶι γαμεῖν με. τὸν	πάλαι	δ´ ἐγὼ πόσιν ~τιμῶσα Πρωτέως
[400]	εἰς ἀηθίαν ~πίπτει κακίω τοῦ	πάλαι	δυσδαίμονος. ~χρεία δὲ τείρει μ´·
[600]	σε μυρίους τλῆναι μάτην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	παλαιὰ	θρηνεῖς πήματ´· ἀγγέλλεις δὲ τί;
[600]	ἀνδρῶν Μενέλεως, ὁ μὲν χρόνος	~παλαιός,	ἡ δὲ τέρψις ἀρτίως πάρα.
[1050]	τοῦτ´ ἔχει τί νῶιν ἄκος;	~παλαιότης	γὰρ τῶι λόγωι γ´ ἔνεστί
[250]	~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις	πάλιν	~αἴσχιον εἶδος ἔλαβον ἀντὶ τοῦ
[1100]	~δεῦρο καὶ αὖθις ἐκεῖσε καὶ	πάλιν	ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ
[1250]	τίνος σέβει; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς μὴ	πάλιν	γῆι λύματ´ ἐκβάληι κλύδων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[900]	ἢ οὐ βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι	πάλιν;	~δοκῶ μέν. οὔκουν χρή σε
[350]	~νεκρῶν φέροντας ὀνόματ´ εἰς οἴκους	πάλιν.	~ἐγὼ δ´ ἐπ´ οἶδμα πόντιον
[850]	δὲ τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι	πάλιν	~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς δόμους κομίζετε.
[950]	~ἢ νῦν ἐκείνους ἀπόδος ἐμψύχους	πάλιν	~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´ ἔτ´
[700]	~νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν σὸν ὑμέναιον	πάλιν	~καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις
[900]	δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης	πάλιν,	~κλυόντες εἰσιδόντες ὡς τέχναις θεῶν
[900]	προδότις οὐκ ἄρ´ ἦ φίλων,	~πάλιν	μ´ ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ σῶφρον
[400]	πάσας· χὤταν ἐγγὺς ὦ πάτρας,	~πάλιν	μ´ ἀπωθεῖ πνεῦμα κοὔποτ´ οὔριον
[1550]	τόδ´ εἶπε· Δόλιος ἡ ναυκληρία·	~πάλιν	πλέωμεν ἀξίαν κέλευε σύ, ~σὺ
[1400]	ποτ´ ὄντι δοὺς πόσει τάδε	~πάλιν	πρὸς οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν δάμαρτ´
[500]	τάφου τοῦδ´ εἰς ἕδρας ἐγὼ	πάλιν	~στείχω, μαθοῦσα Θεονόης φίλους λόγους.
[1450]	οἶδμα Λευκιππίδας ἢ πρὸ ναοῦ	~Παλλάδος	ἂν λάβοι ~χρόνωι ξυνελθοῦσα χοροῖς
[1350]	θεᾶς. ~μέγα τοι δύναται νεβρῶν	~παμποίκιλοι	στολίδες ~κισσοῦ τε στεφθεῖσα χλόα
[650]	~γάμον ἄγαμον αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ	πᾶν	κατ´ ἄκρας δῶμ´ ἐμὸν πέρσας
[1350]	~βακχεύουσά τ´ ἔθειρα Βρομίωι ~καὶ	παννυχίδες	θεᾶς. ~εὖ δέ νιν ἄμασιν
[1300]	Ἄρτεμις, ἁ δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις	πάνοπλος.	~αὐγάζων δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν
[150]	ὑπὸ δὲ ~πέτρινα γύαλα κλαγγαῖσι	~Πανὸς	ἀναβοᾶι γάμους. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θήραμα
[300]	ὅστις ἐστὶν ὁ ξένος, ~μὴ	πάντ´	ἀληθῆ δοξάσηις εἰρηκέναι. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[500]	μαθοῦσα Θεονόης φίλους λόγους. ~{ἣ	πάντ´	ἀληθῶς οἶδε· φησὶ δ´ ἐν
[1550]	~τέλος δ´, ἐπειδὴ ναῦς τὰ	πάντ´	ἐδέξατο, ~πλήσασα κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ
[900]	~αἰσχρὸν τὰ μέν σε θεῖα	πάντ´	ἐξειδέναι ~τά τ´ ὄντα καὶ
[300]	ἐλθοῦς´ ἐς οἴκους, ἣ τὰ	πάντ´	ἐπίσταται ~τῆς ποντίας Νηρῆιδος ἐκγόνου
[250]	λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ ἐστόν. ἀλλὰ	πάντ´	ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα,
[0]	~τά τ´ ὄντα καὶ μέλλοντα	πάντ´	ἠπίστατο, ~προγόνου λαβοῦσα Νηρέως τιμὰς
[800]	ὅτι δὲ δρᾶι φράσον. ~(ΕΛΕΝΗ)	πάντ´	οἶδ´, ἐρεῖ τε συγγόνωι παρόντα
[750]	δ´ οὐκ εἶχεν τόδε. ~(ΕΛΕΝΗ)	πάντ´	οἶσθ´ ἄρ´, ὡς ἔοικας, ἀμφ´
[1150]	μόνον. ~ἔα· ἀλλ´, ὡς ἔοικε,	πάντα	διαπεπραγμένα ~ηὕρηκα· τύμβου γὰρ κενὰς
[650]	φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς ἀκουστά·	πάντα	δῶρα δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν
[250]	ἄπο· ~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα	πάντα	πλὴν ἑνός. ~ἄγκυρα δ´ ἥ
[1050]	ξιφηφόρος. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ χρὴ βραβεύειν	πάντα·	πόμπιμοι μόνον ~λαίφει πνοαὶ γένοιντο
[700]	~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ δέ πως	πάντα	στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´ ἀναφέρων· ὁ
[1550]	ἄρχειν γὰρ νεὼς ~ξένον κελεύσας	πάντα	συνέχεας τάδε. ~καὶ τἄλλα μὲν
[300]	τόνδε σύμμειξον κόρηι, ~ὅθενπερ εἴσηι	πάντα·	τἀληθῆ φράσαι ~ἔχους´ ἐν οἴκοις
[50]	Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν ἔθανον· ἡ δὲ	πάντα	τλᾶς´ ἐγὼ ~κατάρατός εἰμι καὶ
[900]	τὰ κτητὰ δὲ ~κτᾶσθαι κελεύει	πάντας	οὐκ ἐς ἁρπαγάς. ~{ἐατέος δ´
[50]	εἰκὼ φόνιον, ἥ μ´ ἀπώλεσεν	~πάντας	τ´ Ἀχαιούς. θεοί ς´, ὅσον
[1600]	πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ δ´ ἀνῆιξαν	πάντες,	οἱ μὲν ἐν χεροῖν ~κορμοὺς
[600]	~τοσόνδε λέξας´· Ὦ ταλαίπωροι Φρύγες	~πάντες	τ´ Ἀχαιοί, δι´ ἔμ´ ἐπὶ
[300]	τοισίδ´ ἐν δόμοις ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ)	πάντες	φίλοι μοι πλὴν ὁ θηρεύων
[500]	~ἀλατείαι βιότου ~ταλαίφρων, ἄφιλος φίλων,	~παντοδαπᾶς	ἐπὶ γᾶς πέδον ~χριμπτόμενος εἰναλίωι
[400]	μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα τὴν κακῶν	πάντων	ἐμοὶ ~ἄρξασαν ἥκω, τούς γε
[0]	τόνδ´ ἐς οἶκον Πρωτέως ἱδρύσατο,	~πάντων	προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν, ~ἀκέραιον ὡς
[1650]	μὴ Πάρις γήμειέ σε, ~φρουρὸν	παρ´	Ἀκτὴν τεταμένην νῆσον λέγω, ~Ἑλένη
[1550]	δεξιοὺς λαιούς τ´ ἴσοι ~ἀνὴρ	παρ´	ἄνδρ´ ἕζονθ´, ὑφ´ εἵμασι ξίφη
[1050]	ναῦν ἐπ´ ἀγκύρας λάβω, ~ἀνὴρ	παρ´	ἄνδρα στήσεται ξιφηφόρος. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ
[700]	ἄγ´, ὦ γεραιέ, πολλὰ μὲν	παρ´	ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας ἐκπονῶν ἐμοί,
[150]	φονία χάριτας ~ἵν´ ἐπὶ δάκρυσι	παρ´	ἐμέθεν ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια παιᾶνα
[1450]	~ἦ που κόρας ἂν ποταμοῦ	~παρ´	οἶδμα Λευκιππίδας ἢ πρὸ ναοῦ
[450]	Ζηνὸς ὄνομ´ ἔχων ἀνὴρ ~Νείλου	παρ´	ὄχθας; εἶς γὰρ ὅ γε
[600]	~παλαιός, ἡ δὲ τέρψις ἀρτίως	πάρα.	~ἔλαβον ἀσμένα πόσιν ἐμόν, φίλαι,
[1650]	~σπονδῶν μεθέξεις} ξένιά τ´ ἀνθρώπων	πάρα	~ἕξεις μεθ´ ἡμῶν· Ζεὺς γὰρ
[1000]	τῆι φύσει· καὶ τοῦτο Νηρέως	πάρα	~ἔχουσα σώιζειν, Μενέλεως, πειράσομαι. ~Ἥραι
[1600]	~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς ἅλ´ ἄγκυραν	πάρα·	~ἤδη δὲ κάμνονθ´ ὁρμιατόνων μέ
[0]	ἠπίστατο, ~προγόνου λαβοῦσα Νηρέως τιμὰς	πάρα.	~ἡμῖν δὲ γῆ μὲν πατρὶς
[0]	πέρι ~Ἰδαῖον ἐς κευθμῶν´ Ἀλέξανδρον	πάρα,	~Ἥρα Κύπρις τε διογενής τε
[1600]	τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς ἔλαβεν πατρὸς	πάρα.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ ἔδωκεν ἡ τύχη
[1650]	~καὶ τῶι πλανήτηι Μενέλεωι θεῶν	πάρα	~μακάρων κατοικεῖν νῆσόν ἐστι μόρσιμον·
[400]	τείρει μ´· οὔτε γὰρ σῖτος	πάρα	~οὔτ´ ἀμφὶ χρῶτ´ ἐσθῆτες· αὐτὰ
[250]	Ἑλλάδος. ~τὸ δ´ ἐμὸν ὄνομα	παρὰ	Σιμουντίοις ῥοαῖσι ~μαψίδιον ἔχει φάτιν.
[350]	τοὺς μὲν οὐκέτ´ ὄντας ἀριθμῆσαι	πάρα,	~τοὺς δ´ ἐκ θαλάσσης ἀσμένους
[200]	~βάξις ἅ σε βαρβάροισι, ~πότνια,	παραδίδωσι	λέχεσιν, ~ὁ δὲ σὸς ἐν
[300]	ἐς ποῖον ἕρπεις μῦθον ἢ	παραίνεσιν;	~(ΧΟΡΟΣ) ἐλθοῦς´ ἐς οἴκους, ἣ
[1500]	ἓν ἦν ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι	παρακαθίετο.	~κἀν τῶιδε μόχθωι, τοῦτ´ ἄρα
[1600]	ξίφη· ~φόνωι δὲ ναῦς ἐρρεῖτο.	παρακέλευσμα	δ´ ἦν ~πρύμνηθεν Ἑλένης· Ποῦ
[750]	ἐγώ. ~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα	παραλιπών·	πόσον χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις
[1100]	ἥν μ´ ἐλυμήνω πάρος ~τοὔνομα	παρασχοῦς´,	οὐ τὸ σῶμ´, ἐν βαρβάροις.
[800]	ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι	παράσχω	δῆτ´ ἐμὰς δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]	νέκυσιν ἐξορμίζομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί σοι	παράσχω	δῆτα τῶι τεθνηκότι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´
[850]	σύλλογός τε σοῦ πέρι ~ἔσται	πάρεδρος	Ζηνὶ τῶιδ´ ἐν ἤματι. ~Ἥρα
[1050]	γῆς αἰτήσομαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ δὴ	παρεῖκεν·	εἶτα πῶς ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα
[450]	ἴθι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκ, ἀλλ´ ἔσω	πάρειμι·	καὶ σύ μοι πιθοῦ. ~(ΓΡΑΥΣ)
[1050]	ταὐτῶι σκάφει. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ καὶ	παρεῖναι	δεῖ μάλιστα τούς τε σοὺς
[1250]	τρόπωι καθίετε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναῦν δεῖ	παρεῖναι	κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´
[600]	ὡς ἅδην ἐν Ἰλίωι ~πόνους	παρεῖχες	σῶι πόσει καὶ συμμάχοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[950]	τὴν ἐμὴν συλήσετε, ~ἅ σοι	παρέλιπεν	ἥδε τῶν λόγων φράσω. ~ὅρκοις
[1550]	~κυρτῶν τε νῶτα κἀς κέρας	παρεμβλέπων	~μὴ θιγγάνειν ἀπεῖργεν. ὁ δ´
[400]	πρὸς αὐλείοισιν ἑστηκὼς πύλαις ~ὄχλον	παρέξεις	δεσπόταις; ἢ κατθανῆι ~Ἕλλην πεφυκώς,
[900]	ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι,	πάρεργον	δοῦσα τοῦτο τῆς δίκης. ~Ἑλένην
[900]	σῶι σώιζειν πόσει ~τῶιδ´ ὃς	πάρεστι	κἀπολάζυσθαι θέλει. ~{πῶς οὖν θανὼν
[400]	χρῶτ´ ἐσθῆτες· αὐτὰ δ´ εἰκάσαι	~πάρεστι	ναὸς ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι. ~πέπλους δὲ
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ	πάρεστιν	ἔκβολα; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅπου κακῶς ὄλοιτο,
[450]	ἀθλίας ~ἐκ τῶν πάροιθε τὰς	παρεστώσας	κλύω, ~εἰ τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν
[1650]	ἐξανεστάθη βάθρα ~καὶ τοῖς θεοῖς	παρέσχε	τοὔνομ´, οὐκέτι· ~ἐν τοῖσι δ´
[700]	μεμνήμεθ´ ἃς τετραόροις ~ἵπποις τροχάζων	παρέφερον·	σὺ δ´ ἐν δίφροις ~σὺν
[1150]	~χλωροῖς τε τέγγεις δάκρυσι σὴν	παρηίδα	~κλαίουσα; πότερον ἐννύχοις πεπεισμένη ~στένεις
[1050]	~πέπλων τε λευκῶν μέλανας ἀνταλλάξομαι	~παρῆιδί	τ´ ὄνυχα φόνιον ἐμβαλῶ χροός.
[1350]	τὸν σὸν ἤν τε μὴ	παρῆις.	~δέδοικα γάρ σε μή τις
[900]	καὶ σωθέντ´ ἀφαιρεθήσομαι; ~μὴ δῆτα,	παρθέν´,	ἀλλά ς´ ἱκετεύω τόδε· ~δὸς
[850]	τοὐμὸν ἀσφαλῶς ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ	παρθέν´,	ἱκέτις ἀμφὶ σὸν πίτνω γόνυ
[350]	πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι ποτὲ	παρθένε	~Καλλιστοῖ, Διὸς ἃ λεχέων ἀπέβας
[950]	~ὅρκοις κεκλήιμεθ´, ὡς μάθηις, ὦ	παρθένε,	~πρῶτον μὲν ἐλθεῖν διὰ μάχης
[250]	τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος πολιὰ	παρθενεύεται.	~τὼ τοῦ Διὸς δὲ λεγομένω
[1300]	~τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων ~χορῶν ἔξω	παρθενίων	~μετὰ κουρᾶν δ´ ~ἀελλόποδες, ~ἁ
[350]	τε παῖδας ὄλεσαν, ~ἀπὸ δὲ	παρθένοι	κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον
[150]	ἢ πένθεσιν; αἰαῖ. ~πτεροφόροι νεάνιδες,	~παρθένοι	Χθονὸς κόραι, ~Σειρῆνες, εἴθ´ ἐμοῖς
[0]	σέβων ~βίον διήνεγκ´} εὐγενῆ τε	παρθένον	~Εἰδώ, τὸ μητρὸς ἀγλάισμ´, ὅτ´
[1000]	συμβέβηκε δ´ οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι δὲ	παρθένος	μένειν ἀεί. ~ἃ δ´ ἀμφὶ
[0]	~Ἥρα Κύπρις τε διογενής τε	παρθένος,	~μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν. ~τοὐμὸν
[300]	σοι συνεισελθεῖν δόμους ~καὶ συμπυθέσθαι	παρθένου	θεσπίσματα· ~γυναῖκα γὰρ δὴ συμπονεῖν
[1000]	σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε, πρὸς μὲν	παρθένου	σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´ εἰς ἓν
[1300]	σεμναὶ Χάριτες, ~ἴτε, τὰν περὶ	παρθένωι	~Δηὼ θυμωσαμέναν ~λύπαν ἐξαλλάξατ´ ἀλαλᾶι
[0]	ἄναξ, ~ὃς τῶν κατ´ οἶδμα	παρθένων	μίαν γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´
[600]	~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν	Πάριν.	~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´
[650]	τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα κακῶν; ~(ΕΛΕΝΗ)	Πάριν	ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς; αὔδα.
[1650]	ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον	παριππεύοντε	πέμψομεν πάτραν. ~ὅταν δὲ κάμψηις
[1100]	ἄπο λέχεα ~σέθεν, ὦ Ἑλένα,	Πάρις	αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´
[1650]	δρόμον, ~κλέψας δέμας σὸν μὴ	Πάρις	γήμειέ σε, ~φρουρὸν παρ´ Ἀκτὴν
[650]	κατ´ ἄκρας δῶμ´ ἐμὸν πέρσας	Πάρις.	~(ΕΛΕΝΗ) τάδε καὶ σὲ διώλεσε
[550]	λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) Ἥρας, διάλλαγμ´, ὡς	Πάρις	με μὴ λάβοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς
[0]	~νικᾶι. λιπὼν δὲ βούσταθμ´ Ἰδαῖος	Πάρις	~Σπάρτην ἀφίκεθ´ ὡς ἐμὸν σχήσων
[450]	οἰκτρὸς εἶ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πρὸς τὰς	πάροιθε	συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν ἀπελθὼν
[450]	συμφορὰς γὰρ ἀθλίας ~ἐκ τῶν	πάροιθε	τὰς παρεστώσας κλύω, ~εἰ τὴν
[850]	~Ἥρα μέν, ἥ σοι δυσμενὴς	πάροιθεν	ἦν, ~νῦν ἐστιν εὔνους κἀς
[1350]	ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ αὐτὸν οὐ	παρόνθ´	ὅμως στένεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ καινὸς
[850]	εἶς´ ἀδελφῶι τόνδε σημανῶν ἐμῶι	~παρόνθ´,	ὅπως ἂν τοὐμὸν ἀσφαλῶς ἔχηι;
[800]	ὑπάγεις μ´ ἐς ἐλπίδα; ~(ΕΛΕΝΗ)	παρόντα	γαίαι μὴ φράσαι σε συγγόνωι.
[1500]	πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν ~πόσιν πέλας	παρόντα	κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς δ´ ἤλθομεν
[1250]	σὸν ἔργον, ὦ νεᾶνι· τὸν	παρόντα	μὲν ~στέργειν πόσιν χρή, τὸν
[1650]	~{εἰς μὲν γὰρ αἰεὶ τὸν	παρόντα	νῦν χρόνον ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν
[800]	πάντ´ οἶδ´, ἐρεῖ τε συγγόνωι	παρόντα	σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θνήισκοιμεν ἄν· λαθεῖν
[1350]	γὰρ συνεκκλέπτουσα Πρωτέως κόρη ~πόσιν	παρόντα	τὸν ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´
[1500]	δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ νιν	παρόντας	Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε δόλιον οἶκτον
[1150]	~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ γὰρ οὓς διώκομεν	~παρόντας	ἐν δόμοισι κοὐ πεφευγότας. ~αὕτη,
[900]	τρόπους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἰκτρὸν μὲν οἱ	παρόντες	ἐν μέσωι λόγοι, ~οἰκτρὰ δὲ
[1400]	~ἅλις δὲ μόχθων οὓς ἐμοχθοῦμεν	πάρος.	~κέκλησθέ τοι, θεοί, πόλλ´ ἄχρηστ´
[1200]	οἶσθ´ οὖν ὃ δρᾶσον· τῶν	πάρος	λαθώμεθα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐπὶ τῶι; χάρις
[1650]	Λήδας καὶ Διός, τὰ μὲν	πάρος	~νείκη μεθήσω σφῶιν κασιγνήτης πέρι·
[850]	~κροῦσόν τε πεύκην, ἵνα διεξέλθω,	πάρος·	~νόμον δὲ τὸν ἐμὸν θεοῖσιν
[600]	οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι φίλαι, ~τὰ	πάρος	οὐκέτι στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν
[1050]	δὲ λύμης ἥν μ´ ἐλυμήνω	πάρος	~τοὔνομα παρασχοῦς´, οὐ τὸ σῶμ´,
[850]	φευκτέον; ~ἀποῦσα γάρ σε καὶ	παροῦς´	ἀφιγμένον ~δεῦρ´ οἶδεν. ὦ δύστηνος,
[1350]	~πείθου, μέν´ αὐτοῦ· ταὐτὰ γὰρ	παροῦσά	τε ~πράξεις τὸν ἄνδρα τὸν
[1250]	πόντωι νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς ἂν	παρούσης	οὐσίας ἕκαστος ἦι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πλούτου
[500]	μαλθακόν, τὰ πρόσφορα ~τῆς νῦν	παρούσης	συμφορᾶς αἰτήσομαι. ~κακῶν τόδ´ ἡμῖν
[1600]	λαθεῖν ~Μενέλαον, ὦναξ, ὡς ἐλάνθανεν	παρών.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ γυναικείαις τέχναισιν αἱρεθεὶς
[1150]	κείνη τε φησὶν ὅ τε	παρὼν	ὅτ´ ὤλλυτο. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἥκει γὰρ
[50]	μ´ ἐχρῆν· ~μισεῖ γὰρ Ἑλλὰς	πᾶσα	τὴν Διὸς κόρην. ~σύγγνωθι δ´
[1400]	γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς ἐμούς·	πᾶσαν	δὲ χρὴ ~γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαις
[550]	~Μενέλαε, μαστεύων σε κιγχάνω μόλις,	~πᾶσαν	πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς
[400]	ἐρήμους ἀξένους τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα	πάσας·	χὤταν ἐγγὺς ὦ πάτρας, ~πάλιν
[500]	νιν, ~Μενέλαος, οὐκ ἄγνωστος ἐν	πάσηι	χθονί. ~δόμων ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰς
[100]	σὺν δάμαρτι κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ	πᾶσι	πορθμὸς αὑτὸς Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1000]	τε νερτέροις ~καὶ τοῖς ἄνωθεν	πᾶσιν	ἀνθρώποις· ὁ νοῦς ~τῶν κατθανόντων
[900]	ὤν· ~κοινὸς γάρ ἐστιν οὐρανὸς	πᾶσιν	βροτοῖς ~καὶ γαῖ´, ἐν ἧι
[750]	ἄν σοι κάκ´ ἀλγοίην ἔτι	~{πάσχων	τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ λυπηθεῖμεν
[1000]	~σὺ δ´, ὦ θανών μοι	πάτερ,	ὅσον γ´ ἐγὼ σθένω, ~οὔποτε
[1150]	δόμους ~Θεοκλύμενος παῖς ὅδε προσεννέπω,	πάτερ.	~ὑμεῖς μὲν οὖν κύνας τε
[600]	μ´ ἐχρῆν, ~τὸ μόρσιμον σώσασα	πατέρ´	ἐς οὐρανὸν ~ἄπειμι· φήμας δ´
[350]	βίον, ~πρὶν τὸν ἐμὸν Ἀτρέα	πατέρα	γεννῆσαί ποτε, ~ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης
[700]	τἀγάθ´ εὐτυχέστατα} ~οὐκ ἄρα γέροντα	πατέρα	καὶ Διοσκόρω ~ἤισχυνας οὐδ´ ἔδρασας
[950]	οὔποτ´ ἀποδώσεις θανών· ~ἀλλ´ ἥδε	πατέρα	νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν
[0]	μὲν πατρὶς οὐκ ἀνώνυμος ~Σπάρτη,	πατὴρ	δὲ Τυνδάρεως· ἔστιν δὲ δὴ
[1100]	ἐν κόλποις σε Λήδας ~ἐτέκνωσε	πατήρ·	~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´ Ἑλλανίαν ~προδότις
[550]	ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως, ἐμὸς	πατήρ.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φωσφόρ´ Ἑκάτη, πέμπε
[1400]	μένων εὐδαιμονῆις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ Ζεῦ,	πατήρ	τε καὶ σοφὸς κλήιζηι θεός,
[50]	ἡμῖν Τεῦκρος, ὁ δὲ φύσας	πατὴρ	~Τελαμών, Σαλαμὶς δὲ πατρὶς ἡ
[1250]	σῖτά θ´, ὥστε ς´ ἐς	πάτραν	~ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ´ ἀθλίως
[250]	ἔσχατον τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν ἐς	πάτραν,	~κλήιθροις ἂν εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´
[400]	~ἐσῆλθε λαῖφος ὥστε μ´ ἐς	πάτραν	μολεῖν. ~καὶ νῦν τάλας ναυαγὸς
[1650]	κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον παριππεύοντε πέμψομεν	πάτραν.	~ὅταν δὲ κάμψηις καὶ τελευτήσηις
[850]	ἦν, ~νῦν ἐστιν εὔνους κἀς	πάτραν	σῶσαι θέλει ~ξὺν τῆιδ´, ἵν´
[400]	ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους ἔπερσα, κἀς	πάτραν	χρήιζων μολεῖν ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε
[650]	σε δαίμων ἢ πότμος συλᾶι	πάτρας;	~(ΕΛΕΝΗ) ὁ Διὸς ὁ Διὸς
[150]	~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν	πάτρας.	~(ΕΛΕΝΗ) πλοῦς, ὦ ξέν´, αὐτὸς
[400]	~πέπλευκα πάσας· χὤταν ἐγγὺς ὦ	πάτρας,	~πάλιν μ´ ἀπωθεῖ πνεῦμα κοὔποτ´
[50]	εἴης· τίς δέ ς´ ἐκβάλλει	πάτρας;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Τελαμὼν ὁ φύσας· τίν´
[900]	~νέμειν ματαίωι μᾶλλον ἢ χρηστῶι	πατρί.	~εἰ δ´ οὖσα μάντις καὶ
[950]	ἄλγος σοί, ψόγον δὲ σῶι	πατρί.	~οὐ γὰρ γαμεῖ τήνδ´ οὔτε
[900]	ἀθλίως δ´ ἐμοὶ ~Ἑρμῆς ἔδωκε	πατρὶ	σῶι σώιζειν πόσει ~τῶιδ´ ὃς
[200]	λέλοιπε ~βίοτον, οὐδέ ποτ´ ἔτι	~πάτρια	μέλαθρα καὶ τὰν ~Χαλκίοικον ὀλβιεῖ.
[500]	ἅλιον ~τρυχόμενος οὔπω λιμένων ~ψαύσειεν	πατρίας	γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου ~ταλαίφρων, ἄφιλος
[1000]	χἰκετεύετε ~τὴν μέν ς´ ἐᾶσαι	πατρίδα	νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας δὲ τὴν
[1050]	μ´, ἢν ἁλῶ τεχνωμένη, ~ἢ	πατρίδα	τ´ ἐλθεῖν καὶ σὸν ἐκσῶσαι
[550]	μ´ οὐδ´ ἀφίξομαι ~Ἕλληνας οὐδὲ	πατρίδα	τὴν ἐμήν ποτε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε,
[650]	τε ~χαλκεόπλων Δαναῶν. ~ἐμὲ δὲ	πατρίδος	ἀποπρὸ κακόποτμον ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς
[1100]	μέλεα βαρβάρου στολᾶς ~τότ´ ἔσυτο	πατρίδος	ἀποπρὸ χειμάτων πνοᾶι ~γέρας οὐ
[200]	τε συγγόνου τε ~διδυμογενὲς ἄγαλμα	πατρίδος	~ἀφανὲς ἀφανὲς ἱππόκροτα λέλοιπε ~δάπεδα
[250]	μὴ προσόντα κέκτηται κακά. ~ἔπειτα	πατρίδος	θεοί μ´ ἀφιδρύσαντο γῆς ~ἐς
[200]	εὐδαιμονεῖ ~τέκεα φίλα, ~χθόνα δὲ	πάτριον	οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ δὲ πόλιας
[50]	φύσας πατὴρ ~Τελαμών, Σαλαμὶς δὲ	πατρὶς	ἡ θρέψασά με. ~(ΕΛΕΝΗ) τί
[0]	πάρα. ~ἡμῖν δὲ γῆ μὲν	πατρὶς	οὐκ ἀνώνυμος ~Σπάρτη, πατὴρ δὲ
[900]	ἡγουμένη ~τὸ μὲν δίκαιον τοῦ	πατρὸς	διαφθερεῖς, ~τῶι δ´ οὐ δικαίωι
[900]	μοι τήνδε καὶ μιμοῦ τρόπους	~πατρὸς	δικαίου· παισὶ γὰρ κλέος τόδε
[1000]	δ´ ἀμφὶ τύμβωι τῶιδ´ ὀνειδίζεις	πατρός,	~ἡμῖν ὅδ´ αὑτὸς μῦθος· ἀδικοίημεν
[950]	τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´ ἔτ´ εὐσεβοῦς	πατρὸς	~κρείσσω φανεῖσαν τἄμ´ ἀποδοῦναι λέχη.
[1150]	~συμφοραῖς αἰλίνοις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ~ὦ χαῖρε,	πατρὸς	μνῆμ´· ἐπ´ ἐξόδοισι γὰρ ~ἔθαψα
[950]	τ´ ἐμαυτήν, καὶ κλέος τοὐμοῦ	πατρὸς	~οὐκ ἂν μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι
[1600]	ἐμῶν τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς ἔλαβεν	πατρὸς	πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ ἔδωκεν ἡ
[950]	~λέξω τάδ´ ἀμφὶ μνῆμα σοῦ	πατρὸς	πεσών· ~Ὦ γέρον, ὃς οἰκεῖς
[900]	τοῦ θεοῦ καὶ τὰ τοῦ	πατρὸς	σκόπει· ~πότερον ὁ δαίμων χὠ
[1600]	Θεονόη, τὰ τῶν θεῶν ~τιμῶσα	πατρός	τ´ ἐνδίκους ἐπιστολάς. ~{εἰς μὲν
[900]	κλέος τόδε ~κάλλιστον, ὅστις ἐκ	πατρὸς	χρηστοῦ γεγὼς ~ἐς ταὐτὸν ἦλθε
[1100]	εἰ κατακτεῖναι θέλεις, ~ἐν γῆι	πατρώιαι.	τί ποτ´ ἄπληστος εἶ κακῶν,
[50]	τούσδ´ ἐπιστρέφηι γύας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φυγὰς	πατρώιας	ἐξελήλαμαι χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων ἂν
[500]	εἶναι χθονός, ~ναυαγὸν ἐκπεσόντα σὺν	παύροις	φίλοις. ~ὤμοι, πόθ´ ἥξεις; ὡς
[1050]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔσται· πόνους γὰρ δαίμονες	παύσουσί	μου. ~ἀτὰρ θανόντα τοῦ μ´
[1250]	Ἑλλάδ´ ἔλθω καὶ τύχω σωτηρίας,	~παύσω	ψόγου σε τοῦ πρίν, ἢν
[1300]	δρία πολυνιφέα. ~βροτοῖσι δ´ ἄχλοα	πεδία	γᾶς ~οὐ καρπίζους´ ἀρότοις, ~λαῶν
[1450]	πειθόμεναι ~ποιμένος, ἄβροχά θ´ ὃς	~πεδία	καρποφόρα τε γᾶς ~ἐπιπετόμενος ἰαχεῖ.
[1000]	ἄν· ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα	~πεδίων	ἄπειροι βαρβάρου γ´ ὄντες χθονός;
[0]	~ὃς ἀντὶ δίας ψακάδος Αἰγύπτου	πέδον	~λευκῆς τακείσης χιόνος ὑγραίνει γύας.
[50]	~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν ἔτι κατοικήσειν	πέδον	~Σπάρτης σὺν ἀνδρί, γνόντος ὡς
[50]	εἶ; πόθεν γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης	πέδον;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς τῶν Ἀχαιῶν, ὦ
[500]	ἄφιλος φίλων, ~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς	πέδον	~χριμπτόμενος εἰναλίωι ~κώπαι Τρωιάδος ἐκ
[1500]	χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πτεροῖσιν ἀρθεῖς´ ἢ	πεδοστιβεῖ	ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται
[550]	τοὐκεῖ με μέγεθος τῶν κακῶν	πείθει,	σὺ δ´ οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) οἲ
[400]	χεῖρα μηδ´ ὤθει βίαι. ~(ΓΡΑΥΣ)	πείθηι	γὰρ οὐδὲν ὧν λέγω, σὺ
[1450]	χειμέριον λιποῦσαι ~νίσονται πρεσβυτάτου ~σύριγγι	πειθόμεναι	~ποιμένος, ἄβροχά θ´ ὃς ~πεδία
[950]	~μᾶλλόν γε μέντοι τοῖς ἐμοῖς	πείθου	λόγοις, ~ἵν´ ἦις δικαία καὶ
[1350]	σοι μὴ κακῶς δόξω λέγειν,	~πείθου,	μέν´ αὐτοῦ· ταὐτὰ γὰρ παροῦσά
[750]	σοι σεσωμένην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς τοῦδε	πειθώ;	φίλα γάρ, εἰ σαφῆ λέγεις.
[1000]	μὲν εἴη, συμβέβηκε δ´ οὐδαμοῦ.	~{πειράσομαι	δὲ παρθένος μένειν ἀεί. ~ἃ
[1000]	Νηρέως πάρα ~ἔχουσα σώιζειν, Μενέλεως,	πειράσομαι.	~Ἥραι δ´, ἐπείπερ βούλεταί ς´
[1000]	ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ)	πείσαιμ´	ἄν· ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα
[800]	μὴ φράσαι σε συγγόνωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πείσαντε	δ´ ἐκ γῆς διορίσαιμεν ἂν
[1000]	ἐς κοινόν γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πείσειας	ἄν τιν´ οἵτινες τετραζύγων ~ὄχων
[1350]	σε μή τις ἐμπεσὼν πόθος	~πείσηι	μεθεῖναι σῶμ´ ἐς οἶδμα πόντιον
[350]	τόθ´ {ἡνίκ´ ἔρανον εἰς θεοὺς	~πεισθεὶς	ἐποίεις} ἐν θεοῖς λιπεῖν βίον,
[400]	ταῦτ´ ἔπη καλῶς λέγεις ~ἔξεστι,	πείσομαι	γάρ· ἀλλ´ ἄνες χόλου. ~(ΓΡΑΥΣ)
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίνος; σύ μοι σήμαινε,	πείσομαι	δ´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὐτὸς σὺ
[1200]	κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι	πελάγεσιν	ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα
[1050]	ἧι καθήσομεν ~κόσμον τάφωι σῶι	πελαγίους	ἐς ἀγκάλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ
[1400]	~σὺ δ´, ὦ ξέν´, ἐλθὼν	πελαγίους	ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε πρίν
[100]	ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον περῶσι	πέλαγος	Αἰγαίου πόρου. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀκ τοῦδε
[1450]	τῶν καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν αὐρᾶν	~πέλαγος	ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ δὲ Πόντου
[400]	γὰρ τοῦτο πρόσκειται, ξένε, ~μηδένα	πελάζειν	τοισίδ´ Ἑλλήνων δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ,
[1300]	θεῶν θυσίαι, ~βωμοῖς δ´ ἄφλεκτοι	πελανοί·	~παγὰς δ´ ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν
[1550]	τ´ οὐκέτ´ ὢν λόγοισι Μενέλεως	πέλας·	~ἄλλοι δὲ τοίχους δεξιοὺς λαιούς
[900]	δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν	πέλας	~βούλοιντ´ ἂν ἢ οὐ βούλοιντ´
[700]	τ´ ἀκούειν δοῦλον ὄντα τῶν	πέλας.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´, ὦ γεραιέ, πολλὰ
[800]	ξίφει γε· κείσομαι δὲ σοῦ	πέλας.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐπὶ τοῖσδε τοίνυν δεξιᾶς
[1500]	ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν ~πόσιν	πέλας	παρόντα κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς δ´
[800]	σῶν· ὁ δὲ θέλων ἴτω	πέλας.	~τὸ Τρωϊκὸν γὰρ οὐ καταισχυνῶ
[350]	διωγμὸν ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω	πελάσω	διὰ σαρκὸς ἅμιλλαν, ~θῦμα τριζύγοις
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δρᾶν; σοφοί τοι	Πελοπίδαι	τὰ τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν
[1250]	δορί. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´ ἔσται	Πελοπιδῶν	ἃ δώσομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´
[1400]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ εἷα· τοὺς μὲν	Πελοπιδῶν	ἐῶ νόμους· ~καθαρὰ γὰρ ἡμῖν
[350]	τὰς τεθρίππους Οἰνομάωι Πῖσαν κάτα	~Πέλοψ	ἁμίλλας ἐξαμιλληθείς ποτε, ~εἴθ´ ὤφελες
[550]	πατήρ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φωσφόρ´ Ἑκάτη,	πέμπε	φάσματ´ εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νυκτίφαντον
[1500]	πολιὰ θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς ἀνέμων	~πέμποντες	Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν δ´ ἀπὸ
[1450]	εἰλατίνας πλάτας, ~ὦ ναῦται ναῦται,	~πέμποντες	εὐλιμένους ~Περσείων οἴκων Ἑλέναν ἐπ´
[550]	~πᾶσαν πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα,	~πεμφθεὶς	ἑταίρων τῶν λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]	λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ δὴ τὸ	πεμφθὲν	ἀντὶ σοῦ Τροίαι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[150]	μέλεσι μέλεα, ~μουσεῖα θρηνήμασι ~ξυνωιδά,	πέμψαιτε	~Φερσέφασσα φονία χάριτας ~ἵν´ ἐπὶ
[650]	~ἐπέλασεν Νείλωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θαυμαστά· τοῦ	πέμψαντος;	ὦ δεινοὶ λόγοι. ~(ΕΛΕΝΗ) κατεδάκρυσα
[1650]	σὼ κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον παριππεύοντε	πέμψομεν	πάτραν. ~ὅταν δὲ κάμψηις καὶ
[1300]	ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων	~πένθει	παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ δ´ ἔπαυς´
[1300]	Νυμφᾶν σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´ ἐν	πένθει	~πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα. ~βροτοῖσι
[150]	ἐπέλθω ~δάκρυσιν ἢ θρήνοις ἢ	πένθεσιν;	αἰαῖ. ~πτεροφόροι νεάνιδες, ~παρθένοι Χθονὸς
[1500]	ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν ~ζυγῶν τε	πεντήκοντα	κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου δ´
[1400]	χώρει σὺ καὶ ναῦν τοῖσδε	πεντηκόντερον	~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1150]	σὴν παρηίδα ~κλαίουσα; πότερον ἐννύχοις	πεπεισμένη	~στένεις ὀνείροις ἢ φάτιν τιν´
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Αἴγυπτος; ὦ δύστηνος, οἷ	πέπλευκ´	ἄρα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί δὴ τὸ
[400]	δ´ ἐρήμους ἀξένους τ´ ἐπιδρομὰς	~πέπλευκα	πάσας· χὤταν ἐγγὺς ὦ πάτρας,
[1500]	ξυνέμποροι ~προσῆλθον ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι	~πέπλοισιν,	εὐειδεῖς μέν, αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν.
[1350]	~θήσων, ὅταν κωπῆρες ἐσβῶμεν σκάφος.	~πέπλους	δ´ ἀμείψας´ ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς
[400]	εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι.	~πέπλους	δὲ τοὺς πρὶν λαμπρά τ´
[1150]	δόμοισι κοὐ πεφευγότας. ~αὕτη, τί	πέπλους	μέλανας ἐξήψω χροὸς ~λευκῶν ἀμείψας´
[150]	τ´ ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας ἁλίωι	~πέπλους	χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος
[500]	εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς δ´ ἀλᾶσθαι μυρίους	πεπλωκότα	~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´ ἀγύμναστον πλάνοις,
[550]	ποίας δάμαρτος; μὴ θίγηις ἐμῶν	πέπλων.	~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως,
[200]	~ὅς με χλοερὰ δρεπομέναν ἔσω	πέπλων	~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς Ἀθάναν
[1600]	ἀφίστας´ ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι	πέπλων	σῶν· μεγάλα γὰρ σπεύδεις κακά.
[1050]	ἐς οἴκους βᾶσα βοστρύχους τεμῶ	~πέπλων	τε λευκῶν μέλανας ἀνταλλάξομαι ~παρῆιδί
[1200]	τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν ἐν	πέπλων	ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη τύμβον
[150]	τῆσδε γῆς· ἄπεστι δὲ ~κυσὶν	πεποιθὼς	ἐν φοναῖς θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ
[0]	~Ἑλένη δ´ ἐκλήθην. ἃ δὲ	πεπόνθαμεν	κακὰ ~λέγοιμ´ ἄν. ἦλθον τρεῖς
[1600]	πέφευγε σοὺς δόμους. ~οὐ γὰρ	πεπρωμένοισιν	ὀργίζηι γάμοις, ~οὐδ´ ἡ θεᾶς
[1650]	θεούς· ~ἀλλ´ ἥσσον´ ἦμεν τοῦ	πεπρωμένου	θ´ ἅμα ~καὶ τῶν θεῶν,
[1150]	τοὺς κακοὺς κολάζομεν. ~καὶ νῦν	πέπυσμαι	φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ ~ἐς γῆν
[1050]	~ἀτὰρ θανόντα τοῦ μ´ ἐρεῖς	πεπυσμένη;	~(ΕΛΕΝΗ) σοῦ· καὶ μόνος γε
[1000]	ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς οὖν	περαίνω	μὴ μακράν, σιγήσομαι ~ἅ μου
[1100]	~τίς φης´ ἐρευνάσας βροτῶν; ~μακρότατον	πέρας	ηὗρεν ὃς τὰ θεῶν ἐσορᾶι
[350]	δ´ ἐμὸν δέμας ~ὤλεσεν ὤλεσε	πέργαμα	Δαρδανίας ~ὀλομένους τ´ Ἀχαιούς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[600]	ἐθείρας ~ἀνεπτέρωσα καὶ δάκρυ σταλάσσω,	~περὶ	δὲ γυῖα χέρας ἔβαλον ἡδονάν,
[850]	ἐν θεοῖς σύλλογός τε σοῦ	πέρι	~ἔσται πάρεδρος Ζηνὶ τῶιδ´ ἐν
[0]	ἄν. ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους	πέρι	~Ἰδαῖον ἐς κευθμῶν´ Ἀλέξανδρον πάρα,
[1650]	πάρος ~νείκη μεθήσω σφῶιν κασιγνήτης	πέρι·	~κείνη δ´ ἴτω πρὸς οἶκον,
[900]	~λόγους ἀκοῦσαι τίνας ἐρεῖ ψυχῆς	πέρι.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν οὔτ´ ἂν
[700]	~νεφέλης ἄρ´ ἄλλως εἴχομεν πόνους	πέρι;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´ ἔργα καὶ
[1300]	~Βᾶτε, σεμναὶ Χάριτες, ~ἴτε, τὰν	περὶ	παρθένωι ~Δηὼ θυμωσαμέναν ~λύπαν ἐξαλλάξατ´
[600]	~ἔλαβον ἀσμένα πόσιν ἐμόν, φίλαι,	~περί	τ´ ἐπέτασα χέρα φίλιον ἐν
[750]	ἐς ταὐτὸ κἀμοὶ δόξα μάντεων	πέρι	~χωρεῖ γέροντι· τοὺς θεοὺς ἔχων
[300]	φόβος γὰρ ἐς τὸ δεῖμα	περιβαλών	μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´
[1500]	τεθνηκότα. ~ὡς δ´ ἤλθομεν σῶν	περίβολον	νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν πρωτόπλουν καθείλκομεν
[750]	Τροίαι δέκα ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ	περιδρομὰς	ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ· μακρόν
[400]	ἐμοὶ ~ἄρξασαν ἥκω, τούς γε	περιλελειμμένους	~φίλων φυλάσσειν τἄμ´ ἀναγκάσας λέχη.
[400]	ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν δὲ δῶμα	περιφερὲς	θριγκοῖς τόδε ~πύλας τε σεμνὰς
[1550]	δ´ Ἑλένης πόσις ~ἐκάλεσεν· Ὦ	πέρσαντες	Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ εἷ´ ἀναρπάσαντες
[100]	πόλιν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ ξύν γε	πέρσας	αὐτὸς ἀνταπωλόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη γὰρ
[650]	πᾶν κατ´ ἄκρας δῶμ´ ἐμὸν	πέρσας	Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ) τάδε καὶ σὲ
[1450]	~ὦ ναῦται ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους	~Περσείων	οἴκων Ἑλέναν ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ
[750]	ἃς ἐπεστράφην πόλεις ~σκοπιάς τε	Περσέως;	οὐ γὰρ ἐμπλήσαιμί ς´ ἂν
[100]	νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον	περῶσι	πέλαγος Αἰγαίου πόρου. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀκ
[1050]	ἄθλιον κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´ ἂν	πέσοι.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα δ´ ἐς οἴκους
[950]	πόλλ´ ἐδέξω τῆσδ´ ἕκατι σώματα	~πεσόντα	τὠμῶι φασγάνωι, μισθὸν δ´ ἔχεις·
[950]	τάδ´ ἀμφὶ μνῆμα σοῦ πατρὸς	πεσών·	~Ὦ γέρον, ὃς οἰκεῖς τόνδε
[200]	χλοερὰ δρεπομέναν ἔσω πέπλων ~ῥόδεα	πέταλα	Χαλκίοικον ~ὡς Ἀθάναν μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας
[1450]	τάδ´ εἴπηι· ~Κατὰ μὲν ἱστία	πετάσατ´,	αὔρας ~λιπόντες εἰναλίας, ~λάβετε δ´
[650]	οὐκ ἐπὶ βαρβάρου λέκτρα νεανία	~πετομένας	κώπας, πετομένου δ´ ἔρωτος ~ἀδίκων
[650]	βαρβάρου λέκτρα νεανία ~πετομένας κώπας,	πετομένου	δ´ ἔρωτος ~ἀδίκων γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα πρὸς	πέτραις.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) καὶ πῶς ὅδ´ οὐκ
[1100]	~Εὔβοιαν εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ	πέτραις	~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον
[400]	γῆν τήνδε· ναῦς δὲ πρὸς	πέτραις	~πολλοὺς ἀριθμοὺς ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις
[150]	~γάμων ἱεῖσα γοερόν, ὑπὸ δὲ	~πέτρινα	γύαλα κλαγγαῖσι ~Πανὸς ἀναβοᾶι γάμους.
[1300]	σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´ ἐν πένθει	~πέτρινα	κατὰ δρία πολυνιφέα. ~βροτοῖσι δ´
[1100]	~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν δορὶ καὶ	πετρίναις	~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν,
[1450]	ἃν λίποιτ´ οἴκοις ~ἇς οὔπω	πεῦκαι	πρὸ γάμων ἔλαμψαν. ~δι´ αἰθέρος
[200]	χθονὸς ~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι	πεύκαν;	~ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας ὁ
[850]	δὸς καθαρσίωι φλογί, ~κροῦσόν τε	πεύκην,	ἵνα διεξέλθω, πάρος· ~νόμον δὲ
[1600]	ποτὲ ~ἔτικτεν Ἑλένην θ´, ἣ	πέφευγε	σοὺς δόμους. ~οὐ γὰρ πεπρωμένοισιν
[1150]	διώκομεν ~παρόντας ἐν δόμοισι κοὐ	πεφευγότας.	~αὕτη, τί πέπλους μέλανας ἐξήψω
[350]	~τοὺς δ´ ἐκ θαλάσσης ἀσμένους	πεφευγότας,	~νεκρῶν φέροντας ὀνόματ´ εἰς οἴκους
[950]	ὡς ἅπασιν ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ	πέφυκά	τ´ εὐσεβεῖν καὶ βούλομαι ~φιλῶ
[1100]	μετρία, τἄλλα γ´ ἡδίστη θεῶν	~πέφυκας	ἀνθρώποισιν· οὐκ ἄλλως λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ)
[450]	~Διὸς δ´ ἔλεξε παῖδά νιν	πεφυκέναι·	~ἀλλ´ ἦ τις ἔστι Ζηνὸς
[400]	παρέξεις δεσπόταις; ἢ κατθανῆι ~Ἕλλην	πεφυκώς,	οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ
[700]	κακοῖς. ~{ἐγὼ μὲν εἴην, κεἰ	πέφυχ´	ὅμως λάτρις, ~ἐν τοῖσι γενναίοισιν
[1500]	θ´ ἱστί´ εἰς ἓν ἦν	~πηδάλιά	τε ζεύγλαισι παρακαθίετο. ~κἀν τῶιδε
[1100]	αὖθις ἐκεῖσε καὶ πάλιν ἀμφιλόγοις	~πηδῶντ´	ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ Διὸς ἔφυς,
[50]	τλαίη τάδ´ ἄν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τὸν	Πηλέως	τιν´ οἶσθ´ Ἀχιλλέα γόνον; ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) σὺ τοῖς ἐκείνου δῆτα	πήμασιν	νοσεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´ αὐτῶι γ´
[600]	τλῆναι μάτην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) παλαιὰ θρηνεῖς	πήματ´·	ἀγγέλλεις δὲ τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν
[1500]	δόμοις ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´ ἀκούσηι	πήματ´	ἐξ ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί
[500]	πλάνοις, ~ἥξειν δ´ ὅταν δὴ	πημάτων	λάβηι τέλος. ~ἓν δ´ οὐκ
[450]	ἔσω πάρειμι· καὶ σύ μοι	πιθοῦ.	~(ΓΡΑΥΣ) ὀχληρὸς ἴσθ´ ὤν· καὶ
[300]	~λυπουμένηι γένοιτ´ ἄν; ἀλλ´ ἐμοὶ	πιθοῦ.	~{τάφον λιποῦσα τόνδε σύμμειξον κόρηι,
[650]	ἐς ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ ἔ·	πικρὰν	δ´ ἐρευνᾶις φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´,
[900]	~τὴν δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν	πικρὰν	~ὄντων ἐν οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι.
[650]	ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἒ ἔ·	πικρὰς	ἐς ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ ἔ·
[250]	γυναικί, καὶ τὸ σῶμ´ ἐστὶν	πικρόν.	~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´ ἂν
[250]	~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν πόσις	πικρὸς	~ξυνῆι γυναικί, καὶ τὸ σῶμ´
[450]	γάρ εἰμ´ Ἕλλησιν, οὐχ ὅσον	πικροὺς	~λόγους ἔδωκα δεσπότην φοβουμένη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[400]	εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ)	πικρῶς	ἂν οἶμαί γ´ ἀγγελεῖν τοὺς
[400]	~πράξηι κακῶς ὑψηλός, εἰς ἀηθίαν	~πίπτει	κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος. ~χρεία
[350]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ~ὦ τὰς τεθρίππους Οἰνομάωι	Πῖσαν	κάτα ~Πέλοψ ἁμίλλας ἐξαμιλληθείς ποτε,
[700]	δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη· λόγοις ἐμοῖσι	πίστευσον	τάδε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ὦ θύγατερ, ὁ
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) σκέψαι· τί σοι δεῖ	πίστεως	σαφεστέρας; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔοικας· οὔτοι τοῦτό
[1200]	τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις τάφον; ~(ΕΛΕΝΗ)	πιστὴ	γάρ εἰμι τῶι πόσει φεύγουσα
[1050]	πότνι´ ἣ Δίοισιν ἐν λέκτροις	πίτνεις	~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´ ἀνάψυξον
[850]	ὦ παρθέν´, ἱκέτις ἀμφὶ σὸν	πίτνω	γόνυ ~καὶ προσκαθίζω θᾶκον οὐκ
[350]	δ´ ἁπαλόχροα γένυν ~ἔδευσεν φοινίαισι	πλαγαῖς.	~ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι ποτὲ παρθένε
[550]	μαστεύων σε κιγχάνω μόλις, ~πᾶσαν	πλανηθεὶς	τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς ἑταίρων
[1650]	ἐκ δόμων ἐδέξατο. ~καὶ τῶι	πλανήτηι	Μενέλεωι θεῶν πάρα ~μακάρων κατοικεῖν
[500]	πεπλωκότα ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´ ἀγύμναστον	πλάνοις,	~ἥξειν δ´ ὅταν δὴ πημάτων
[750]	~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον ἐφθείρου	πλάνον;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν ὢν πρὸς
[550]	θεοπόνητ´ ἔχεις λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίνος	πλάσαντος	θεῶν; ἄελπτα γὰρ λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1100]	~ὅτ´ ἔδραμε ῥόθια πολιὰ βαρβάρωι	πλάται	~ὃς ἔμολεν ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις
[200]	~συναρμόσας ὁ Πριαμίδας ~ἔπλευσε βαρβάρωι	πλάται	~τὰν ἐμὰν ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ
[150]	γάμους. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θήραμα βαρβάρου	πλάτας,	~Ἑλλανίδες κόραι, ~ναύτας Ἀχαιῶν τις
[1450]	~λιπόντες εἰναλίας, ~λάβετε δ´ εἰλατίνας	πλάτας,	~ὦ ναῦται ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους
[1550]	ἄξας, ὁ δ´ ἀφελὼν σκαλμοῦ	πλάτην	~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ
[1500]	μὲν γὰρ ἱστόν, ὁ δὲ	πλάτην	καθίστατο ~ταρσόν τε χειρὶ λευκά
[1200]	πῶς ὅδ´ οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν	πλάτης;	~(ΕΛΕΝΗ) ἐσθλῶν κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι.
[700]	ὡς φαῦλ´ ἐστὶ καὶ ψευδῶν	πλέα.	~{οὐδ´ ἦν ἄρ´ ὑγιὲς οὐδὲν
[1650]	αὐδῶ, συγγόνωι δ´ ἐμῆι λέγω·	~πλεῖ	ξὺν πόσει σῶι· πνεῦμα δ´
[1450]	δολιχαύχενες, ~σύννομοι νεφέων δρόμωι, ~βᾶτε	Πλειάδας	ὑπὸ μέσας ~Ὠρίωνά τ´ ἐννύχιον,
[750]	δὲ λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ	πλείον´	εἶπας ἤ ς´ ἀνηρόμην ἐγώ.
[900]	Τροίαν γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι	πλεῖστον	αἰσχύνοιμεν ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς
[350]	ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν ζυγόν.	~πλεῖστον	γὰρ οἶμαι— καὶ τόδ´ οὐ
[350]	~ὡς πολὺ κηρὸς ἐμᾶς ἔλαχες	πλέον,	~ἁ μορφᾶι θηρῶν λαχνογυίων ~ὄμματι
[650]	~(ΕΛΕΝΗ) ἐμὰ δὲ χαρμονᾶι δάκρυα	πλέον	ἔχει ~χάριτος ἢ λύπας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[300]	οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι, τί σοι	πλέον	~λυπουμένηι γένοιτ´ ἄν; ἀλλ´ ἐμοὶ
[900]	μέν. οὔκουν χρή σε συγγόνωι	πλέον	~νέμειν ματαίωι μᾶλλον ἢ χρηστῶι
[500]	του, ~δεινῆς ἀνάγκης οὐδὲν ἰσχύειν	πλέον.	~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα τᾶς θεσπιωιδοῦ κόρας
[1550]	τὸ πρόσθεν— ἢ καλῶς ἔχει;	~πλεύσωμεν;	ἀρχαὶ γὰρ νεὼς μέλουσι σοί.
[1550]	εἶπε· Δόλιος ἡ ναυκληρία· ~πάλιν	πλέωμεν	ἀξίαν κέλευε σύ, ~σὺ δὲ
[1050]	γε φάσκε διαφυγεῖν μόρον ~Ἀτρέως	πλέων	σὺν παιδὶ καὶ θανόνθ´ ὁρᾶν.
[1550]	ἐν ἀλλήλοισι, τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς	πλῆθος	εἴη· διεσιωπῶμεν δ´ ὅμως ~τοὺς
[0]	Φρυξὶ δυστήνοισιν, ὡς ὄχλου βροτῶν	~πλήθους	τε κουφίσειε μητέρα χθόνα ~γνωτόν
[1050]	μέν´· ἢν γὰρ καί τι	πλημμελές	σε δρᾶι, ~τάφος ς´ ὅδ´
[1050]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ τόδ´ εἶπας	πλὴν	ἕν· εἰ χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι
[250]	~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα πάντα	πλὴν	ἑνός. ~ἄγκυρα δ´ ἥ μου
[450]	~Σπάρτη δὲ ποῦ γῆς ἐστι	πλὴν	ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν
[300]	ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι μοι	πλὴν	ὁ θηρεύων γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´
[1400]	~πρόσταξον, ὡς ἂν τὴν χάριν	πλήρη	λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χώρει σὺ καὶ
[1550]	ἐπειδὴ ναῦς τὰ πάντ´ ἐδέξατο,	~πλήσασα	κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ ~Ἑλένη καθέζετ´
[150]	τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας. ~(ΕΛΕΝΗ)	πλοῦς,	ὦ ξέν´, αὐτὸς σημανεῖ· σὺ
[250]	~μετ´ ἀνδρὸς οἰκεῖν βαρβάρου, πρὸς	πλουσίαν	~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν πόσις
[400]	~προσῆλθον· ἐλπὶς δ´ ἔκ γε	πλουσίων	δόμων ~λαβεῖν τι ναύταις· ἐκ
[900]	ἐς ἁρπαγάς. ~{ἐατέος δ´ ὁ	πλοῦτος	ἄδικός τις ὤν· ~κοινὸς γάρ
[1250]	παρούσης οὐσίας ἕκαστος ἦι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πλούτου	λέγ´ οὕνεχ´ ὅτι θέλεις ταύτης
[50]	τῶνδ´ ἐρυμνῶν δωμάτων ἔχει κράτος;	~Πλούτωι	γὰρ οἶκος ἄξιος προσεικάσαι ~βασίλειά
[1050]	δεῖ μάλιστα τούς τε σοὺς	~πλωτῆρας	οἵπερ ἔφυγον ἐκ ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1650]	λέγω· ~πλεῖ ξὺν πόσει σῶι·	πνεῦμα	δ´ ἕξετ´ οὔριον· ~σωτῆρε δ´
[850]	σεμνὸν θεσμὸν αἰθέρος μυχούς, ~ὡς	πνεῦμα	καθαρὸν οὐρανοῦ δεξώμεθα· ~σὺ δ´
[400]	ὦ πάτρας, ~πάλιν μ´ ἀπωθεῖ	πνεῦμα	κοὔποτ´ οὔριον ~ἐσῆλθε λαῖφος ὥστε
[1600]	ἱστὸν ἦραν, οὔριαι δ´ ἧκον	πνοαί·	~βεβᾶσι δ´ ἐκ γῆς. διαφυγὼν
[1050]	βραβεύειν πάντα· πόμπιμοι μόνον ~λαίφει	πνοαὶ	γένοιντο χἴλεως δρόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔσται·
[1100]	~τότ´ ἔσυτο πατρίδος ἀποπρὸ χειμάτων	πνοᾶι	~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´ ἔριν
[1500]	~ναύταις εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες Διόθεν	πνοάς,	~δύσκλειαν δ´ ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε
[1600]	~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος, ὦ, ποῖ σὸν	πόδ´	αἴρεις, δέσποτ´, ἐς ποῖον φόνον;
[950]	δ´ ἐς μὲν ἀλκὴν μὴ	πόδ´	ἀντιθῆι ποδί, ~λιμῶι δὲ θηρᾶι
[50]	δὲ μὴ ´ν ξένηι ~γαίαι	πόδ´	εἶχον, τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον, φόβον μεθεῖσα, λαιψηρὸν	πόδα.	~(ΕΛΕΝΗ) ἵστημ´, ἐπεί γε τοῦδ´
[800]	δ´ ἐκ γῆς διορίσαιμεν ἂν	πόδα;	~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´ ἐκείνηι ῥαιδίως,
[1500]	πρὸς θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν	πόδα	τιθεῖς´ ἀνέστενεν ~πόσιν πέλας παρόντα
[1200]	κἀμὸν ὧδ´ ἔχειν πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ποδαπὸς	δ´ ὅδ´ ἁνὴρ καὶ πόθεν
[1500]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πτεροῖσιν ἀρθεῖς´ ἢ πεδοστιβεῖ	ποδί;	~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται χθονός,
[1550]	πάντ´ ἐδέξατο, ~πλήσασα κλιμακτῆρας εὐσφύρωι	ποδὶ	~Ἑλένη καθέζετ´ ἐν μέσοις ἑδωλίοις
[950]	μὲν ἀλκὴν μὴ πόδ´ ἀντιθῆι	ποδί,	~λιμῶι δὲ θηρᾶι τύμβον ἱκετεύοντε
[1400]	πράσσειν κακῶς, ~ὀρθῶι δὲ βῆναι	ποδί·	μίαν δέ μοι χάριν ~δόντες
[850]	αὖ κέλευθον εἴ τις ἔβλαψεν	ποδὶ	~στείβων ἀνοσίωι, δὸς καθαρσίωι φλογί,
[50]	Ἀχιλλέα γόνον; ~(ΕΛΕΝΗ) ναί· ~μνηστήρ	ποθ´	Ἑλένης ἦλθεν, ὡς ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[250]	τὰς τύχας ὤχει μόνη, ~πόσιν	ποθ´	ἥξειν καί μ´ ἀπαλλάξειν κακῶν,
[500]	ἐκπεσόντα σὺν παύροις φίλοις. ~ὤμοι,	πόθ´	ἥξεις; ὡς ποθεινὸς ἂν μόλοις.
[1450]	~πόλιν ἑλὼν δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ	ποθ´	ἵππιον οἶμον ~δι´ αἰθέρος ἱέμενοι,
[500]	φίλοις. ~ὤμοι, πόθ´ ἥξεις; ὡς	ποθεινὸς	ἂν μόλοις. ~ἔα, τίς οὗτος;
[600]	λόγοι ~οἱ τῆσδ´ ἀληθεῖς. ὦ	ποθεινὸς	ἡμέρα, ~ἥ ς´ εἰς ἐμὰς
[50]	γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς δ´ εἶ;	πόθεν	γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1200]	ποδαπὸς δ´ ὅδ´ ἁνὴρ καὶ	πόθεν	κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην, Ἀχαιῶν
[450]	κατὰ Σπάρτην ποτ´ ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πόθεν	μολοῦσα; τίνα τὸ πρᾶγμ´ ἔχει
[50]	στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς εἶ	πόθεν;	τίνος ἐξαυδᾶν σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[750]	ἄπο ~κέρδος μὲν οὐδὲν εἰδέναι,	πόθος	δέ τις ~{τὰ τῶν φίλων
[1350]	γάρ σε μή τις ἐμπεσὼν	πόθος	~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´ ἐς οἶδμα
[900]	καὶ σύ. τοὺς δὲ Μενέλεω	ποθῶ	~λόγους ἀκοῦσαι τίνας ἐρεῖ ψυχῆς
[1300]	ὑδάτων ~βαρύβρομόν τε κῦμ´ ἅλιον	~πόθωι	τᾶς ἀποιχομένας ~ἀρρήτου κούρας. ~κρόταλα
[1600]	ψεύσεται μαντεύμασιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος, ὦ,	ποῖ	σὸν πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´, ἐς
[550]	σῆς δάμαρτος ἐς χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ποίας	δάμαρτος; μὴ θίγηις ἐμῶν πέπλων.
[1500]	κενοταφεῖ. ~οἱ δ´ ἐκβαλόντες δάκρυα	ποιητῶι	τρόπωι ~ἐς ναῦν ἐχώρουν Μενέλεωι
[1050]	οὐρανὸν ~ῥίπτονθ´, ἵν´ οἰκεῖς ἀστέρων	ποικίλματα.	~σύ θ´, ἣ ´πὶ τὠμῶι
[700]	ὁ θεὸς ὡς ἔφυ τι	ποικίλον	~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ δέ πως
[400]	ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη	ποικίλων	ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς ἐσώθην μόλις
[1450]	λιποῦσαι ~νίσονται πρεσβυτάτου ~σύριγγι πειθόμεναι	~ποιμένος,	ἄβροχά θ´ ὃς ~πεδία καρποφόρα
[1300]	ἀρότοις, ~λαῶν δὲ φθείρει γενεάν,	~ποίμναις	δ´ οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς
[1500]	βαρβάρων λεχέων, ~ἃν Ἰδαιᾶν ἐρίδων	~ποιναθεῖς´	ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ ἐλθοῦσά ποτ´
[750]	αἴνιγμ´ ὃ προσπόλου κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ)	ποίοις	ἐπιστὰς βαρβάροις πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´,
[100]	χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ)	ποίοισιν	ἐν νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[150]	μεγάλων ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον	~ποῖον	ἁμιλλαθῶ γόον ἢ τίνα μοῦσαν
[300]	μνήματος λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς	ποῖον	ἕρπεις μῦθον ἢ παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ)
[1600]	σὸν πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´, ἐς	ποῖον	φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ ἡ δίκη
[1200]	ὄλωλ´ ἐκεῖνος. ἦλθε δ´ ἐν	ποίωι	σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί σφ´ ἀνείλοντ´
[1200]	σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι δὲ	ποίωι	φησὶ Μενέλεων θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´,
[550]	εἷς δυοῖν ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ)	ποίων	δὲ λέκτρων δεσπότης ἄλλων ἔφυς;
[450]	~ὀνόματα ταὔτ´ ἔχουσι καὶ πόλις	πόλει	~γυνὴ γυναικί τ´· οὐδὲν οὖν
[1150]	οὔποτ´ ἔρις ~λείψει κατ´ ἀνθρώπων	πόλεις·	~αἳ Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον θαλάμους,
[750]	τε Λιβύης θ´ ἃς ἐπεστράφην	πόλεις	~σκοπιάς τε Περσέως; οὐ γὰρ
[850]	οἱ θεοὶ σοφοί, ~εὔψυχον ἄνδρα	πολεμίων	θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι καταμπίσχουσιν ἐν
[1550]	ἀφελὼν σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα	πολεμίων	ξένων; ~ὀρθοὶ δ´ ἀνῆιξαν πάντες,
[450]	~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον· Ἕλλησιν δὲ	πολεμιώτατος.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν σχὼν ἧς
[0]	~βουλεύματ´ ἄλλα τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς·	~πόλεμον	γὰρ εἰσήνεγκεν Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ
[50]	δοκῶ προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι	πόλεμον	Ἕλλησιν μέγαν. ~τί οὖν ἔτι
[1150]	εὗρον. ~ἄφρονες ὅσοι τὰς ἀρετὰς	πολέμωι	~λόγχαισί τ´ ἀλκαίου δορὸς ~κτᾶσθ´,
[650]	κακόποτμον ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ	πόλεος	ἀπό τε σέθεν, ~ὅτε μέλαθρα
[1300]	ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων ἑλίκων·	~πόλεων	δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´ ἦσαν
[1100]	ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´ ἔδραμε ῥόθια	πολιὰ	βαρβάρωι πλάται ~ὃς ἔμολεν ἔμολε
[1500]	ἅλιον ~κυανόχροά τε κυμάτων ~ῥόθια	πολιὰ	θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες
[250]	ἐμόν τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος	πολιὰ	παρθενεύεται. ~τὼ τοῦ Διὸς δὲ
[200]	πάτριον οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ δὲ	πόλιας	ἔρχεται ~βάξις ἅ σε βαρβάροισι,
[1450]	~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου	~πόλιν	ἑλὼν δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´
[650]	κἀγὼ σέ, τὴν δοκοῦσαν Ἰδαίαν	πόλιν	~μολεῖν Ἰλίου τε μελέους πύργους.
[1550]	πόσις ~ἐκάλεσεν· Ὦ πέρσαντες Ἰλίου	πόλιν,	~οὐχ εἷ´ ἀναρπάσαντες Ἑλλήνων νόμωι
[100]	γάρ, ὦ ξέν´, Ἰλίου κλεινὴν	πόλιν;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ ξύν γε πέρσας
[750]	εἰσορῶν φίλους ~οὐδ´ Ἕλενος, ἀλλὰ	πόλις	ἀνηρπάσθη μάτην. ~{εἴποις ἄν, οὕνεχ´
[450]	χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´ ἔχουσι καὶ	πόλις	πόλει ~γυνὴ γυναικί τ´· οὐδὲν
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) πόσον χρόνον γὰρ διαπεπόρθηται	πόλις;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ σχεδόν τι καμπίμους
[300]	γ´ ἔλεξ´ ὀλωλέναι πόσιν. ~(ΧΟΡΟΣ)	πόλλ´	ἂν λέγοιτο καὶ διὰ ψευδῶν
[750]	φίλοισιν αἰσθέσθαι κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ	πόλλ´	ἀνήρου μ´ ἑνὶ λόγωι μιᾶι
[1400]	ἐμοχθοῦμεν πάρος. ~κέκλησθέ τοι, θεοί,	πόλλ´	ἄχρηστ´ ἐμοῦ κλύειν ~καὶ λύπρ´·
[950]	καὶ σὲ σύμμαχον καλῶ, ~ὃς	πόλλ´	ἐδέξω τῆσδ´ ἕκατι σώματα ~πεσόντα
[1150]	δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´ ἐμαυτὸν	πόλλ´	ἐλοιδόρησα δή· ~οὐ γάρ τι
[1650]	~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων,	~πολλὰ	δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί· ~καὶ
[700]	πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´, ὦ γεραιέ,	πολλὰ	μὲν παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας
[50]	πορευθεὶς Ἰλίου πυργώματα. ~ψυχαὶ δὲ	πολλαὶ	δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν
[1650]	ἐν γυναιξὶν οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ)	πολλαὶ	μορφαὶ τῶν δαιμονίων, ~πολλὰ δ´
[1650]	Ἑλένης οὕνεκ´ εὐγενεστάτης ~γνώμης, ὃ	πολλαῖς	ἐν γυναιξὶν οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ)
[250]	οἰστέον δ´ ὅμως· ~ἡμεῖς δὲ	πολλαῖς	συμφοραῖς ἐγκείμεθα. ~πρῶτον μὲν οὐκ
[950]	μὲν οὐ νῦν πρῶτον ἀλλὰ	πολλάκις	~ἄθλιος ἂν εἴην, σὺ δὲ
[100]	ἄλλον ἐν Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	πολλὰς	σελήνας, δέκα διελθούσας ἔτη. ~(ΕΛΕΝΗ)
[550]	ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα γένοιτ´ ἂν	πολλαχοῦ,	τὸ σῶμα δ´ οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[450]	~πολλοὶ γάρ, ὡς εἴξασιν, ἐν	πολλῆι	χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´ ἔχουσι καὶ
[450]	οὐκ ἔχω τί χρὴ λέγειν.	~πολλοὶ	γάρ, ὡς εἴξασιν, ἐν πολλῆι
[1100]	Ἑλένα, Πάρις αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας.	~πολλοὶ	δ´ Ἀχαιῶν δορὶ καὶ πετρίναις
[450]	τὰς ἐμὰς στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ)	πολλοὶ	κακῶς πράσσουσιν, οὐ σὺ δὴ
[400]	τήνδε· ναῦς δὲ πρὸς πέτραις	~πολλοὺς	ἀριθμοὺς ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις δ´
[600]	~φλογὶ φαεσφόρωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ·	πολλοὺς	δ´ ἐν μέσωι λόγους ἔχων
[1100]	ἔθειραν, ~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα κεῖται·	~πολλοὺς	δὲ πυρσεύσας φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν
[350]	Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ μὲν αἷμα,	πολὺ	δὲ δάκρυον ~ἄχεά τ´ ἄχεσι
[150]	φρένας ~ἔχεις ὁμοίας ἀλλὰ διαφόρους	πολύ.	~κακῶς ὄλοιτο μηδ´ ἐπ´ Εὐρώτα
[350]	λεχέων ἀπέβας ~τετραβάμοσι γυίοις, ~ὡς	πολὺ	κηρὸς ἐμᾶς ἔλαχες πλέον, ~ἁ
[350]	δ´ ἐμὰ δῶρα Κύπριδος ἔτεκε	~πολὺ	μὲν αἷμα, πολὺ δὲ δάκρυον
[650]	ὃν ἔμενον ~ἔμενον ἐκ Τροίας	πολυετῆ	μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔχεις, ἔχω τε
[150]	μέλουσι δαΐωι ~δι´ ἐμὲ τὰν	πολυκτόνον,	~δι´ ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα
[200]	ἐμῶν} ~ἅ τε δόλιος ἁ	πολυκτόνος	Κύπρις ~Δαναΐδαις ἄγουσα θάνατον {Πριαμίδαις}
[800]	κλέος ~οὐδ´ Ἑλλάδ´ ἐλθὼν λήψομαι	πολὺν	ψόγον, ~ὅστις Θέτιν μὲν ἐστέρης´
[1300]	ἐν πένθει ~πέτρινα κατὰ δρία	πολυνιφέα.	~βροτοῖσι δ´ ἄχλοα πεδία γᾶς
[200]	~ὁ δ´ ἐμὸς ἐν ἁλὶ	πολυπλανὴς	~πόσις ὀλόμενος οἴχεται, ~Κάστορός τε
[1300]	μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´ ὅτε	πολυπλάνητον	~μάτηρ ἔπαυσε πόνον ~ματεύουσα πόνους
[150]	τὰν πολυκτόνον, ~δι´ ἐμὸν ὄνομα	πολύπονον,	~Λήδα δ´ ἐν ἀγχόναις ~θάνατον
[200]	~νεανιᾶν πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ δαίμονος	πολυστόνου	~μοίρας τε σᾶς, γύναι. ~αἰὼν
[900]	προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα	πολυχρύσους	δόμους. ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω
[1100]	~σέθεν, ὦ Ἑλένα, Πάρις αἰνόγαμος	~πομπαῖσιν	Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν δορὶ
[1050]	~(ΕΛΕΝΗ) σὲ χρὴ βραβεύειν πάντα·	πόμπιμοι	μόνον ~λαίφει πνοαὶ γένοιντο χἴλεως
[700]	~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´ ἀναφέρων· ὁ μὲν	πονεῖ,	~ὁ δ´ οὐ πονήσας αὖθις
[900]	προδῶις τὴν σήν ποτε, ~χάριτας	πονηρὰς	κἀδίκους ὠνουμένη. ~μισεῖ γὰρ ὁ
[700]	μὲν πονεῖ, ~ὁ δ´ οὐ	πονήσας	αὖθις ὄλλυται κακῶς, ~βέβαιον οὐδὲν
[1600]	μὲν ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν,	πονήσας	εἷλον ἂν τάχα ξένους· ~νῦν
[1650]	δ´ ἀναριθμήτων μᾶλλον εἰσιν οἱ	πόνοι.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ παῖδε Λήδας καὶ
[1300]	δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε	πόνον	~ματεύουσα πόνους ~θυγατρὸς ἁρπαγὰς δολίους,
[200]	γυμνάσιά τε ~δονακόεντος Εὐρώτα, ~νεανιᾶν	πόνον.	~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ δαίμονος πολυστόνου ~μοίρας
[1400]	τῶν θανόντων οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως	πόνος.	~(ΕΛΕΝΗ) ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδ´
[1150]	ὀπαδοί, κἀκκομίζεθ´ ἅρματα, ~ὡς ἂν	πόνου	γ´ ἕκατι μὴ λάθηι με
[1050]	γένοιντο χἴλεως δρόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔσται·	πόνους	γὰρ δαίμονες παύσουσί μου. ~ἀτὰρ
[1300]	πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε πόνον ~ματεύουσα	πόνους	~θυγατρὸς ἁρπαγὰς δολίους, ~χιονοθρέμμονάς τ´
[1150]	ἀλκαίου δορὸς ~κτᾶσθ´, ἀμαθῶς θανάτωι	πόνους	καταλυόμενοι. ~εἰ γὰρ ἅμιλλα κρινεῖ
[850]	~ὦ τλῆμον, οἵους διαφυγὼν ἦλθες	πόνους,	~οὐδ´ οἶσθα νόστον οἴκαδ´ εἴτ´
[600]	αὖθις, ὡς ἅδην ἐν Ἰλίωι	~πόνους	παρεῖχες σῶι πόσει καὶ συμμάχοις.
[700]	φήις; ~νεφέλης ἄρ´ ἄλλως εἴχομεν	πόνους	πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´ ἔργα
[600]	τῆι σπουδῆι νέον. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) λέγω	πόνους	σε μυρίους τλῆναι μάτην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1100]	~θρήνων ἐμοὶ ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους	πόνους	~τὸν Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα
[100]	ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν νώτοισι	ποντίας	ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον περῶσι πέλαγος
[300]	ἣ τὰ πάντ´ ἐπίσταται ~τῆς	ποντίας	Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης ~πυθοῦ πόσιν
[1550]	λαιμὸν ηὔχετ´· Ὦ ναίων ἅλα	~πόντιε	Πόσειδον Νηρέως θ´ ἁγναὶ κόραι,
[400]	πάλιν. ~ἐγὼ δ´ ἐπ´ οἶδμα	πόντιον	γλαυκῆς ἁλὸς ~τλήμων ἀλῶμαι χρόνον
[1350]	~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´ ἐς οἶδμα	πόντιον	~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην·
[1500]	τρόπωι ~ἐς ναῦν ἐχώρουν Μενέλεωι	ποντίσματα	~φέροντες. ἡμῖν δ´ ἦν μὲν
[1200]	ἐν Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς	πόντον	ὅσα χρὴ νέκυσιν ἐξορμίζομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1650]	δ´ ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω διπλῶ	~πόντον	παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν. ~ὅταν δὲ
[400]	λαμπρά τ´ ἀμφιβλήματα ~χλιδάς τε	πόντος	ἥρπας´· ἐν δ´ ἄντρου μυχοῖς
[750]	εἰπὲ τἄλλα παραλιπών· πόσον χρόνον	~πόντου	´πὶ νώτοις ἅλιον ἐφθείρου πλάνον;
[1450]	~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ δὲ	Πόντου	θυγάτηρ ~Γαλάνεια τάδ´ εἴπηι· ~Κατὰ
[1200]	Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς ἂν	πόντωι	θάνηι ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δρᾶν; σοφοί
[1250]	πῶς τοὺς θανόντας θάπτετ´ ἐν	πόντωι	νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς ἂν παρούσης
[1050]	~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´ ἀνάψυξον	πόνων,	~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς οὐρανὸν
[700]	~σὺ γὰρ πόσις τε σὸς	πόνων	μετέσχετε, ~σὺ μὲν λόγοισιν, ὁ
[50]	ἀθροίσας τὰς ἐμὰς ἀναρπαγὰς ~θηρᾶι	πορευθεὶς	Ἰλίου πυργώματα. ~ψυχαὶ δὲ πολλαὶ
[1050]	ἐμὸν δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) δοῦναι κελεύσω	πορθμίδ´,	ἧι καθήσομεν ~κόσμον τάφωι σῶι
[100]	δάμαρτι κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι	πορθμὸς	αὑτὸς Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν,
[500]	τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν,	~πορθμοὺς	δ´ ἀλᾶσθαι μυρίους πεπλωκότα ~ἐκεῖσε
[1650]	οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν δ´ ἀδοκήτων	πόρον	ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´ ἀπέβη τόδε
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον περῶσι πέλαγος Αἰγαίου	πόρου.	~(ΕΛΕΝΗ) κἀκ τοῦδε Μενέλεων οὔτις
[1350]	ἔμελλεν εἰς ἅλα, ~ταῦτ´ ἐμβαλὼν	πόρπακι	γενναίαν χέρα ~αὐτὸς κομίζει δόρυ
[1650]	τ´ ἐς οἴκους καὶ συνοικῆσαι	πόσει.	~ἀλλ´ ἴσχε μὲν σῆς συγγόνου
[1200]	Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷς ἐμῶι σύμπλους	πόσει.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι δὲ ποίωι φησὶ
[600]	ἐν Ἰλίωι ~πόνους παρεῖχες σῶι	πόσει	καὶ συμμάχοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´ ἔστ´
[1650]	δ´ ἐμῆι λέγω· ~πλεῖ ξὺν	πόσει	σῶι· πνεῦμα δ´ ἕξετ´ οὔριον·
[1400]	τῆσδε πρίν ποτ´ ὄντι δοὺς	πόσει	τάδε ~πάλιν πρὸς οἴκους σπεῦδ´
[900]	~Ἑρμῆς ἔδωκε πατρὶ σῶι σώιζειν	πόσει	~τῶιδ´ ὃς πάρεστι κἀπολάζυσθαι θέλει.
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) πιστὴ γάρ εἰμι τῶι	πόσει	φεύγουσα σέ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί κερτομεῖς
[1550]	ηὔχετ´· Ὦ ναίων ἅλα ~πόντιε	Πόσειδον	Νηρέως θ´ ἁγναὶ κόραι, ~σώσατέ
[650]	λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος ἄτεκνος, ὦ	πόσι,	καταστένει ~γάμον ἄγαμον αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]	ὁ Διὸς ὁ Διὸς ὦ	πόσι	με παῖς Μαίας τ´ ~ἐπέλασεν
[600]	σέ τε κἀμὲ συνάγαγεν, ὦ	πόσι,	~χρόνιον, ἀλλ´ ὅμως· ὀναίμαν τύχας.
[1200]	κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πόσιν	δ´ ἄθαπτον ἔλιπεν ἢ κρύπτει
[1400]	οὐδὲν κακίω Μενέλεώ μ´ ἕξεις	πόσιν.	~(ΕΛΕΝΗ) οὐδὲν σὺ μεμπτός· τῆς
[1200]	ὠρέχθης ἐμοῦ; ~(ΕΛΕΝΗ) τὸν κατθανόντα	πόσιν	ἐμὸν θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί
[600]	τέρψις ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα	πόσιν	ἐμόν, φίλαι, ~περί τ´ ἐπέτασα
[1000]	~ἣν ἐς σὲ καὶ σὸν	πόσιν	ἔχει σωτηρίας. ~σὺ δ´, ὦ
[650]	πάρος οὐκέτι στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ.	~πόσιν	ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν
[1200]	δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ´ ἔχειν	πόσιν.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς δ´ ὅδ´ ἁνὴρ
[1400]	δὲ διὰ τὸ μὲν στέργειν	πόσιν	~καὶ ξυνθάνοιμ´ ἄν· ἀλλὰ τίς
[1250]	ὁ μόχθος, ὡς λέγεις, θάπτειν	πόσιν.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα
[550]	ἀπωλόμην· λαβοῦσά ς´ οὐχ ἕξω	πόσιν.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὐκεῖ με μέγεθος τῶν
[1350]	~ἡ γὰρ συνεκκλέπτουσα Πρωτέως κόρη	~πόσιν	παρόντα τὸν ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ
[1500]	~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν	~πόσιν	πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς
[250]	μου τὰς τύχας ὤχει μόνη,	~πόσιν	ποθ´ ἥξειν καί μ´ ἀπαλλάξειν
[300]	ποντίας Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης ~πυθοῦ	πόσιν	σὸν Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´ ἔτι
[50]	εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦς´ ἐμὸν	~πόσιν	συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν. ~τί
[50]	με. τὸν πάλαι δ´ ἐγὼ	πόσιν	~τιμῶσα Πρωτέως μνῆμα προσπίτνω τόδε
[500]	οἶδε· φησὶ δ´ ἐν φάει	~πόσιν	τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν,
[850]	~μή μοι κατείπηις σῶι κασιγνήτωι	πόσιν	~τόνδ´ εἰς ἐμὰς ἥκοντα φίλτατον
[900]	καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς προδοῦς´ ἐμὸν	~πόσιν	Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους. ~ἢν
[300]	μὴν σαφῶς γ´ ἔλεξ´ ὀλωλέναι	πόσιν.	~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´ ἂν λέγοιτο καὶ
[1250]	νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν ~στέργειν	πόσιν	χρή, τὸν δὲ μηκέτ´ ὄντ´
[1350]	~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν ἐν τύχη	πόσις·	~ἃ γὰρ καθήσειν ὅπλ´ ἔμελλεν
[1350]	στένεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ καινὸς ἡμῖν	πόσις,	ἀναγκαίως ἔχει ~τὰ πρῶτα λέκτρα
[250]	μέτα. ~εἰ μὲν γὰρ ἔζη	πόσις,	ἀνεγνώσθημεν ἄν, ~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες
[1550]	θιγγάνειν ἀπεῖργεν. ὁ δ´ Ἑλένης	πόσις	~ἐκάλεσεν· Ὦ πέρσαντες Ἰλίου πόλιν,
[550]	γυναικῶν γ´ εἷς δυοῖν ἔφυν	πόσις.	~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης
[300]	φίλα, γόους. ~(ΕΛΕΝΗ) τί μοι	πόσις	μέλεος ἔτλα; ~πότερα δέρκεται φάος
[200]	δ´ ἐμὸς ἐν ἁλὶ πολυπλανὴς	~πόσις	ὀλόμενος οἴχεται, ~Κάστορός τε συγγόνου
[250]	πλουσίαν ~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν	πόσις	πικρὸς ~ξυνῆι γυναικί, καὶ τὸ
[1250]	~(ΕΛΕΝΗ) ἔσται τάδ´· οὐδὲ μέμψεται	πόσις	ποτὲ ~ἡμῖν· σὺ δ´ αὐτὸς
[850]	τἀμά— πῶς ἔχει; θεσπίσματα; ~ἥκει	πόσις	σὸς Μενέλεως ὅδ´ ἐμφανής, ~νεῶν
[0]	ἐνθάδ´ εἴμ´, ὁ δ´ ἄθλιος	πόσις	~στράτευμ´ ἀθροίσας τὰς ἐμὰς ἀναρπαγὰς
[700]	ἀεὶ τύχης ἔχων. ~σὺ γὰρ	πόσις	τε σὸς πόνων μετέσχετε, ~σὺ
[600]	γυῖα χέρας ἔβαλον ἡδονάν, ~ὦ	πόσις,	ὡς λάβω. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φιλτάτα
[1250]	δεῖ παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πόσον	δ´ ἀπείργειν μῆκος ἐκ γαίας
[100]	δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον ἐν Τροίαι	πόσον;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας, δέκα διελθούσας
[100]	μεγάλα δ´ εἴργασται κακά. ~(ΕΛΕΝΗ)	πόσον	χρόνον γὰρ διαπεπόρθηται πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[750]	~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών·	πόσον	χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον
[350]	τε σήραγγας Ἴδας ~ἐνίζοντι Πριαμίδαι	~ποτ´	ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ) ἄλλος´ ἀποτροπὰ
[900]	~τὰ ζῶντα τοῖς θανοῦσιν ἀποδοίη	ποτ´	ἄν; ~ἤδη τὰ τοῦ θεοῦ
[1100]	θέλεις, ~ἐν γῆι πατρώιαι. τί	ποτ´	ἄπληστος εἶ κακῶν, ~ἔρωτας ἀπάτας
[350]	~ἐξαλλάξας´ ἄχθεα λύπας· ~ἅν τέ	ποτ´	Ἄρτεμις ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´ ἔλαφον Μέροπος
[150]	ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι	ποτ´	ἔλακεν ~αἰάγμα- ~σι στένουσα νύμφα
[1100]	ἔχω ~τί τὸ σαφὲς ὅτι	ποτ´	ἐν βροτοῖς τὸ τῶν θεῶν
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) φίλος γάρ ἐστιν ὅς	ποτ´	ἐστὶν ἐνθάδ´ ὤν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς
[200]	κύμασί τε λέλοιπε ~βίοτον, οὐδέ	ποτ´	ἔτι ~πάτρια μέλαθρα καὶ τὰν
[850]	~(ΧΟΡΟΣ) ὦ θεοί, γενέσθω δή	ποτ´	εὐτυχὲς γένος ~τὸ Ταντάλειον καὶ
[450]	Τυνδαρὶς παῖς, ἣ κατὰ Σπάρτην	ποτ´	ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πόθεν μολοῦσα; τίνα
[1000]	δυσσεβὴς ἀντ´ εὐσεβοῦς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς	ποτ´	ηὐτύχησεν ἔκδικος γεγώς, ~ἐν τῶι
[1600]	χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἄν	ποτ´	ηὔχουν οὔτε ς´ οὔθ´ ἡμᾶς
[1500]	~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ ἐλθοῦσά	ποτ´	Ἰλίου ~Φοιβείους ἐπὶ πύργους. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[1400]	ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε πρίν	ποτ´	ὄντι δοὺς πόσει τάδε ~πάλιν
[450]	γῆς δεῦρο νοστήσας´ ἄπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πότ´;	οὔ τί που λελήισμεθ´ ἐξ
[1350]	λουτροῖς χρόα ~ἔδωκα, χρόνια νίπτρα	ποταμίας	δρόσου. ~ἀλλ´, ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων
[1300]	ἐσύθη θεῶν ~ἀν´ ὑλᾶντα νάπη	~ποτάμιόν	τε χεῦμ´ ὑδάτων ~βαρύβρομόν τε
[1450]	ἀκτάς. ~ἦ που κόρας ἂν	ποταμοῦ	~παρ´ οἶδμα Λευκιππίδας ἢ πρὸ
[1450]	γάμων ἔλαμψαν. ~δι´ αἰθέρος εἴθε	ποτανοὶ	~γενοίμεθ´ ὅπαι Λιβύας ~οἰωνῶν στιχάδες
[1500]	τλήμονες, πῶς ἐκ τίνος νεώς	ποτε	~Ἀχαιίδος θραύσαντες ἥκετε σκάφος; ~ἀλλ´
[1300]	οἵων σε χρή. ~(ΧΟΡΟΣ) ὀρεία	ποτὲ	δρομάδι κώλωι ~Μάτηρ ἐσύθη θεῶν
[350]	Πῖσαν κάτα ~Πέλοψ ἁμίλλας ἐξαμιλληθείς	ποτε,	~εἴθ´ ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´ ἔρανον
[650]	τίς ἂν τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν	ποτε;	~(ΕΛΕΝΗ) ἀδόκητον ἔχω σε πρὸς
[1600]	σε ~Διόσκοροι καλοῦμεν, οὓς Λήδα	ποτὲ	~ἔτικτεν Ἑλένην θ´, ἣ πέφευγε
[1000]	μωρίαι ~ξύμβουλος ἔσομαι τῆι κασιγνήτου	ποτέ.	~εὐεργετῶ γὰρ κεῖνον οὐ δοκοῦς´
[1250]	ἔσται τάδ´· οὐδὲ μέμψεται πόσις	ποτὲ	~ἡμῖν· σὺ δ´ αὐτὸς ἐγγὺς
[1350]	~σωθέντες αὐτοὶ καὶ σὲ συσσῶσαί	ποτε.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χωρεῖτ´ ἐφεξῆς, ὡς ἔταξεν
[550]	~Ἕλληνας οὐδὲ πατρίδα τὴν ἐμήν	ποτε.	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε, μαστεύων σε κιγχάνω
[850]	ἐμαυτῆς τοῦδέ θ´, ὃν μόλις	ποτὲ	~λαβοῦς´ ἐπ´ ἀκμῆς εἰμι κατθανόντ´
[350]	τὸν ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί	ποτε,	~ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης λέκτρων ἄπο
[350]	φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι	ποτὲ	παρθένε ~Καλλιστοῖ, Διὸς ἃ λεχέων
[250]	τοῦτ´ ἔστ´ οὔτε μὴ σωθῆι	ποτε.	~τί δῆτ´ ἔτι ζῶ; τίν´
[900]	εὐσέβειαν μὴ προδῶις τὴν σήν	ποτε,	~χάριτας πονηρὰς κἀδίκους ὠνουμένη. ~μισεῖ
[1050]	εὐτυχὲς τάχ´ ἂν πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πότερα	δ´ ἐς οἴκους σοι συνεισελθεῖν
[300]	τί μοι πόσις μέλεος ἔτλα;	~πότερα	δέρκεται φάος τέθριππά ~θ´ ἁλίου
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´ ἂν εἴη;	πότερον	ἐκτὸς ἢ ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ)
[1150]	τέγγεις δάκρυσι σὴν παρηίδα ~κλαίουσα;	πότερον	ἐννύχοις πεπεισμένη ~στένεις ὀνείροις ἢ
[900]	καὶ τὰ τοῦ πατρὸς σκόπει·	~πότερον	ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ
[100]	δύο δ´ ἐστὸν λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ)	πότερος	ὁ κρείσσων; ὦ τάλαιν´ ἐγὼ
[1100]	~τὸν Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα	πότμον	~Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´ ἔδραμε
[1250]	~τρύχουσα σαυτήν ~Μενέλεως δ´ ἔχει	πότμον,	~κοὐκ ἂν δύναιτο ζῆν ὁ
[650]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε δαίμων ἢ	πότμος	συλᾶι πάτρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ὁ Διὸς
[250]	φέρειν. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι γυναῖκες, τίνι	πότμωι	συνεζύγην; ~ἆρ´ ἡ τεκοῦσά μ´
[1050]	καὶ σὸν ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ	πότνι´	ἣ Δίοισιν ἐν λέκτροις πίτνεις
[200]	ἔρχεται ~βάξις ἅ σε βαρβάροισι,	~πότνια,	παραδίδωσι λέχεσιν, ~ὁ δὲ σὸς
[450]	βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αἰαῖ· τὰ κλεινὰ	ποῦ	´στί μοι στρατεύματα; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκοῦν
[1200]	χρήιζω μολεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίς ἐστι;	ποῦ	´στιν; ἵνα σαφέστερον μάθω. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]	ὑγροῖσιν ἐν κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ποῦ	βαρβάροισι πελάγεσιν ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης
[600]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί δ´ ἔστιν; οὔ	που	βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) θαυμάστ´,
[450]	γε κατ´ οὐρανόν. ~Σπάρτη δὲ	ποῦ	γῆς ἐστι πλὴν ἵνα ῥοαὶ
[1200]	ἀνείλοντ´ ἐντυχόντες, ὡς λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ποῦ	δὴ τὸ πεμφθὲν ἀντὶ σοῦ
[450]	παῖς δ´ ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ποῦ	δῆτ´ ἂν εἴη; πότερον ἐκτὸς
[1450]	οἴκων Ἑλέναν ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ	που	κόρας ἂν ποταμοῦ ~παρ´ οἶδμα
[500]	~ἔα, τίς οὗτος; οὔ τί	που	κρυπτεύομαι ~Πρωτέως ἀσέπτου παιδὸς ἐκ
[450]	ἄπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότ´; οὔ τί	που	λελήισμεθ´ ἐξ ἄντρων λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ)
[100]	οἴχεται θανοῦσα δή. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ	πού	νιν Ἑλένης αἰσχρὸν ὤλεσεν κλέος;
[1200]	εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν δὲ ναὸς	ποῦ	πάρεστιν ἔκβολα; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅπου κακῶς
[750]	ὥσπερ πτωχὸς ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ	που	προσήιτεις βίοτον; ὦ τάλαιν´ ἐγώ.
[450]	μοι στρατεύματα; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκοῦν ἐκεῖ	που	σεμνὸς ἦσθ´, οὐκ ἐνθάδε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[50]	θανών. ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς; οὔ τί	που	σῶι φασγάνωι βίου στερείς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[500]	μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς δέ νίν	που	τῆσδ´ ἔφασκ´ εἶναι χθονός, ~ναυαγὸν
[1600]	παρακέλευσμα δ´ ἦν ~πρύμνηθεν Ἑλένης·	Ποῦ	τὸ Τρωϊκὸν κλέος; ~δείξατε πρὸς
[550]	ἀντ´ ἐμοῦ γυνή. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔ	που	φρονῶ μὲν εὖ, τὸ δ´
[1550]	νεὼς ~ἐθέμεθα κουφίζοντα· ταύρειος δὲ	ποὺς	~οὐκ ἤθελ´ ὀρθὸς σανίδα προσβῆναι
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πόθεν μολοῦσα; τίνα τὸ	πρᾶγμ´	ἔχει λόγον; ~(ΓΡΑΥΣ) Λακεδαίμονος γῆς
[600]	θαυμάστ´, ἔλασσον τοὔνομ´ ἢ τὸ	πρᾶγμ´	ἔχον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´· ὡς φέρεις
[1650]	ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´ ἀπέβη τόδε	πρᾶγμα.
[50]	ἐκ τοῦ; τὸ γάρ τοι	πρᾶγμα	συμφορὰν ἔχει. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´
[250]	ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς	πράγμασιν	τέθνηκα, τοῖς δ´ ἔργοισιν οὔ.
[250]	γὰρ ὁ βίος καὶ τὰ	πράγματ´	ἐστί μου, ~τὰ μὲν δι´
[700]	εἶχε· νῦν δ´ ἔχει ~αὐτόματα	πράξας	τἀγάθ´ εὐτυχέστατα} ~οὐκ ἄρα γέροντα
[1350]	αὐτοῦ· ταὐτὰ γὰρ παροῦσά τε	~πράξεις	τὸν ἄνδρα τὸν σὸν ἤν
[400]	τὰς τύχας. ὅταν δ´ ἀνὴρ	~πράξηι	κακῶς ὑψηλός, εἰς ἀηθίαν ~πίπτει
[1400]	λύπρ´· ὀφείλω δ´ οὐκ ἀεὶ	πράσσειν	κακῶς, ~ὀρθῶι δὲ βῆναι ποδί·
[1650]	ξίφος, ~νόμιζε δ´ αὐτὴν σωφρόνως	πράσσειν	τάδε. ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν
[450]	στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ) πολλοὶ κακῶς	πράσσουσιν,	οὐ σὺ δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) Ἄπολλον, ὡς ἐσθῆτι δυσμόρφωι	πρέπει.	~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι, δοκῶ μὲν κἀμὸν
[200]	ματρόθεν ~χιονόχρωι κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς	πρέπων	δι´ αἰθέρος. ~τί γὰρ ἄπεστί
[1450]	στιχάδες ~ὄμβρον χειμέριον λιποῦσαι ~νίσονται	πρεσβυτάτου	~σύριγγι πειθόμεναι ~ποιμένος, ἄβροχά θ´
[1200]	ἐς αἰθέρ´ οἴχεται. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ	Πρίαμε	καὶ γῆ Τρωιάς, ὡς ἔρρεις
[850]	θέλει, ~ὡς μὴ ´ξελεγχθῆι μηδὲ	πριαμένη	φανῆι ~τὸ κάλλος Ἑλένης οὕνεκ´
[350]	~τῶι τε σήραγγας Ἴδας ~ἐνίζοντι	Πριαμίδαι	~ποτ´ ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ) ἄλλος´
[1100]	πλάται ~ὃς ἔμολεν ἔμολε μέλεα	Πριαμίδαις	ἄγων ~Λακεδαίμονος ἄπο λέχεα ~σέθεν,
[1200]	ἔρρεις μάτην. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀγὼ μετέσχον	Πριαμίδαις	δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´ ἄθαπτον
[200]	πολυκτόνος Κύπρις ~Δαναΐδαις ἄγουσα θάνατον	{Πριαμίδαις}	~ὦ τάλαινα συμφορᾶς. ~ἁ δὲ
[200]	ἄνολβον ~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο	~Πριαμίδαισιν	Ἑλλάδος. ~τὸ δ´ ἐμὸν ὄνομα
[200]	~ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας ὁ	Πριαμίδας	~ἔπλευσε βαρβάρωι πλάται ~τὰν ἐμὰν
[1150]	~λείψει κατ´ ἀνθρώπων πόλεις· ~αἳ	Πριαμίδος	γᾶς ἔλιπον θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι
[0]	~εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο	~Πριάμου	τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μ´
[300]	χάρμα τοὺς γόους τ´ ἔχε.	~πρὶν	δ´ οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι, τί
[1650]	τάδε. ~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν	πρὶν	ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν
[950]	νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν	πρὶν	εὐκλεέστατον ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ
[1250]	σωτηρίας, ~παύσω ψόγου σε τοῦ	πρίν,	ἢν γυνὴ γένηι ~οἵαν γενέσθαι
[1200]	οἶδ´, ἐγὼ δ´ ἄπειρος, εὐτυχοῦσα	πρίν.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ ξένε, λόγων μὲν
[400]	ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι. ~πέπλους δὲ τοὺς	πρὶν	λαμπρά τ´ ἀμφιβλήματα ~χλιδάς τε
[1400]	πελαγίους ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε	πρίν	ποτ´ ὄντι δοὺς πόσει τάδε
[150]	δ´ ἐκλιπὼν ~γῆν τήνδε φεῦγε,	πρίν	σε παῖδα Πρωτέως ~ἰδεῖν, ὃς
[350]	ἐποίεις} ἐν θεοῖς λιπεῖν βίον,	~πρὶν	τὸν ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί
[450]	λελήισμεθ´ ἐξ ἄντρων λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ)	πρὶν	τοὺς Ἀχαιούς, ὦ ξέν´, ἐς
[1450]	λίποιτ´ οἴκοις ~ἇς οὔπω πεῦκαι	πρὸ	γάμων ἔλαμψαν. ~δι´ αἰθέρος εἴθε
[1600]	ἡμῶν ἑκόντων ἀλλ´ ἔμ´· ὡς	πρὸ	δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις εὐκλεέστατον
[1450]	ποταμοῦ ~παρ´ οἶδμα Λευκιππίδας ἢ	πρὸ	ναοῦ ~Παλλάδος ἂν λάβοι ~χρόνωι
[0]	ὄντα καὶ μέλλοντα πάντ´ ἠπίστατο,	~προγόνου	λαβοῦσα Νηρέως τιμὰς πάρα. ~ἡμῖν
[1600]	με προύδωκεν ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε	προδοσίαν,	δίκαια δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´
[800]	ἡ τάλαιν´ ἐγὼ βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	προδότις	ἂν εἴης· τὴν βίαν σκήψας´
[1100]	πατήρ· ~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´ Ἑλλανίαν	~προδότις	ἄπιστος ἄδικος ἄθεος· οὐδ´ ἔχω
[900]	τέχναις θεῶν ~ὤλοντ´, ἐγὼ δὲ	προδότις	οὐκ ἄρ´ ἦ φίλων, ~πάλιν
[50]	ἐγὼ ~κατάρατός εἰμι καὶ δοκῶ	προδοῦς´	ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν
[900]	~ἣ κλήιζομαι καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς	προδοῦς´	ἐμὸν ~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους
[1600]	τάχα ξένους· ~νῦν δὲ τὴν	προδοῦσαν	ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις ἐν
[900]	δὲ σῶι ~τὴν εὐσέβειαν μὴ	προδῶις	τὴν σήν ποτε, ~χάριτας πονηρὰς
[700]	μὲν λόγοισιν, ὁ δὲ δορὸς	προθυμίαι.	~σπεύδων δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν
[1500]	βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς; εἰδέναι	πρόθυμος·	οὐ γὰρ ἐλπίδων ~ἔσω βέβηκε
[0]	ἐς οἶκον Πρωτέως ἱδρύσατο, ~πάντων	προκρίνας	σωφρονέστατον βροτῶν, ~ἀκέραιον ὡς σώσαιμι
[300]	ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις ἀλγέων	~προλάμβαν´,	ὦ φίλα, γόους. ~(ΕΛΕΝΗ) τί
[300]	λόγον ~δακρυόεντ´ ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ	πρόμαντις	ἀλγέων ~προλάμβαν´, ὦ φίλα, γόους.
[100]	θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν, ~σὺ	προξένησον,	ὡς τύχω μαντευμάτων ~ὅπηι νεὼς
[550]	φάσματ´ εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νυκτίφαντον	πρόπολον	Ἐνοδίας μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ
[600]	τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν ἄλοχος σὴ	πρὸς	αἰθέρος πτυχὰς ~ἀρθεῖς´ ἄφαντος· οὐρανῶι
[600]	δόμων δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ	~πρὸς	ἄλλαν ἐλαύνει ~θεὸς συμφορὰν τᾶσδε
[450]	ξένος, ἀσύλητον γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον	πρὸς	ἄλλον νύν τιν´ ἀντὶ τοῦδ´
[1600]	Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν κλέος; ~δείξατε	πρὸς	ἄνδρας βαρβάρους. σπουδῆς δ´ ὕπο
[950]	αἰσχύνοιμεν ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς	πρὸς	ἀνδρὸς εὐγενοῦς ~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´
[750]	τάχιστα τῆσδ´ ἀπαλλαχθεὶς χθονός. ~θανῆι	πρὸς	ἀνδρὸς οὗ τάδ´ ἐστὶ δώματα.
[550]	ὦ γυναῖκες· εἰργόμεσθα γὰρ ~τάφου	πρὸς	ἀνδρὸς τοῦδε, καί μ´ ἑλὼν
[400]	οὐκ ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ μὴ	πρὸς	αὐλείοισιν ἑστηκὼς πύλαις ~ὄχλον παρέξεις
[350]	διορίσαι Τροίαν ἔπι, ~τύραννος οὐδὲ	πρὸς	βίαν στρατηλατῶν, ~ἑκοῦσι δ´ ἄρξας
[100]	ς´ ἀπόλλυνται Φρύγες. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ	πρός	γ´ Ἀχαιοί· μεγάλα δ´ εἴργασται
[1400]	καὶ σοφὸς κλήιζηι θεός, ~βλέψον	πρὸς	ἡμᾶς καὶ μετάστησον κακῶν. ~ἕλκουσι
[1250]	μὴ κλέπτειν νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω·	πρὸς	ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν
[950]	δέδοκται τήνδε μοι κἄπειτ´ ἐμὸν	~πρὸς	ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος τόδε
[1500]	δόμους ~ἡ τοῦ Διὸς παῖς	πρὸς	θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα
[700]	Ἰλίωι βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ ἥδε·	πρὸς	θεῶν δ´ ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης
[650]	~μολεῖν Ἰλίου τε μελέους πύργους.	~πρὸς	θεῶν, δόμων πῶς τῶν ἐμῶν
[250]	οὖν ἐς μίαν ἀποβλέπων τύχην	~πρὸς	θεῶν κακοῦται, βαρὺ μέν, οἰστέον
[400]	χρήιζων μολεῖν ~οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε	πρὸς	θεῶν τυχεῖν. ~Λιβύης δ´ ἐρήμους
[1400]	μετάστησον κακῶν. ~ἕλκουσι δ´ ἡμῖν	πρὸς	λέπας τὰς συμφορὰς ~σπουδῆι σύναψαι·
[1000]	δ´ ἐλπίδες σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε,	πρὸς	μὲν παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´
[500]	τις ἦι, ~κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι	πρὸς	ναυάγια· ~ἢν δ´ ἐνδιδῶι τι
[950]	μὴ πρὸς οἴκους δυνάμεθ´ ἀλλὰ	πρὸς	νεκρούς. ~{τί ταῦτα; δακρύοις εἰς
[1200]	σόν, ἴτω δ´ ὑπόπτερον. ~(ΕΛΕΝΗ)	πρός	νύν σε γονάτων τῶνδ´, ἐπείπερ
[1650]	κασιγνήτης πέρι· ~κείνη δ´ ἴτω	πρὸς	οἶκον, εἰ θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ
[950]	ἐγώ σφ´ ἀπάξομαι ~εἰ μὴ	πρὸς	οἴκους δυνάμεθ´ ἀλλὰ πρὸς νεκρούς.
[1400]	τοὺς τῆσδε συνδαίσας ἐμοὶ ~στέλληι	πρὸς	οἴκους ἢ μένων εὐδαιμονῆις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[800]	ναοῖς θεῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐδ´ ἄρα	πρὸς	οἴκους ναυστολεῖν ς´ ἔξεστί μοι;
[1400]	ὄντι δοὺς πόσει τάδε ~πάλιν	πρὸς	οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν δάμαρτ´ ἔχων,
[1050]	ἀνάψυξον πόνων, ~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας	πρὸς	οὐρανὸν ~ῥίπτονθ´, ἵν´ οἰκεῖς ἀστέρων
[1200]	ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα	πρὸς	πέτραις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) καὶ πῶς ὅδ´
[400]	ἐς γῆν τήνδε· ναῦς δὲ	πρὸς	πέτραις ~πολλοὺς ἀριθμοὺς ἄγνυται ναυαγίων.
[250]	ὑπαλλαγὰς ~μετ´ ἀνδρὸς οἰκεῖν βαρβάρου,	πρὸς	πλουσίαν ~τράπεζαν ἵζους´; ἀλλ´ ὅταν
[400]	τἄμ´ ἔσω κακά; ~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς	πρὸς	πύλαισιν; οὐκ ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ
[650]	ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδόκητον ἔχω σε	πρὸς	στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ, τὴν
[950]	δάμαρτ´ ἐμήν, ~ἀπόδος τε καὶ	πρὸς	σῶσον· εἰ δὲ μὴ δοκεῖ,
[650]	λοιπὰ τῆς τύχης εὐδαίμονος ~τύχοιτε,	πρὸς	τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[450]	πρὸς τίν´ οἰκτρὸς εἶ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πρὸς	τὰς πάροιθε συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ)
[300]	ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα δ´ εὖ	~πρὸς	τὰς τύχας τὸ χάρμα τοὺς
[1050]	σοι συνεισελθεῖν με χρὴ ~ἢ	πρὸς	τάφωι τῶιδ´ ἥσυχοι καθώμεθα; ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]	~(ΓΡΑΥΣ) τί βλέφαρα τέγγεις δάκρυσι;	πρὸς	τίν´ οἰκτρὸς εἶ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πρὸς
[1250]	ἐᾶν· ~ἄριστα γάρ σοι ταῦτα	πρὸς	τὸ τυγχάνον. ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´
[750]	πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν ὢν	πρὸς	τοῖσιν ἐν Τροίαι δέκα ~ἔτεσι
[1050]	ἂν οἰκτισαίμεθα ~κουραῖσι καὶ θρήνοισι	πρὸς	τὸν ἀνόσιον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας δὲ
[1250]	καλῶς ἂν εἴη Μενέλεώι τε	πρὸς	χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὔκουν σὺ χωρὶς
[1250]	χερσὶ γῆς ἀποστελῶ, ~δράσαντα τῆιδε	πρὸς	χάριν· φήμας δ´ ἐμοὶ ~ἐσθλὰς
[500]	τυράννους αὐτὸν ὄντα βασιλέα ~βίον	προσαιτεῖν·	ἀλλ´ ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος γάρ
[1550]	ποὺς ~οὐκ ἤθελ´ ὀρθὸς σανίδα	προσβῆναι	κάτα, ~ἀλλ´ ἐξεβρυχᾶτ´ ὄμμ´ ἀναστρέφων
[550]	εἶ; τίν´ ὄψιν σήν, γύναι,	προσδέρκομαι;	~(ΕΛΕΝΗ) σὺ δ´ εἶ τίς;
[700]	ἀρκέσειεν ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ	πρόσδοτον	τῆς ἡδονῆς, ~ἣν μανθάνω μὲν
[400]	Ἑλλήνων δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ, μὴ	πρόσειε	χεῖρα μηδ´ ὤθει βίαι. ~(ΓΡΑΥΣ)
[50]	κράτος; ~Πλούτωι γὰρ οἶκος ἄξιος	προσεικάσαι	~βασίλειά τ´ ἀμφιβλήματ´ εὔθριγκοί θ´
[1500]	δέ νιν παρόντας Ἀτρέως γόνος	~προσεῖπε	δόλιον οἶκτον ἐς μέσον φέρων·
[1150]	κἀσιὼν δόμους ~Θεοκλύμενος παῖς ὅδε	προσεννέπω,	πάτερ. ~ὑμεῖς μὲν οὖν κύνας
[1600]	~ὅπηι νοσοῖεν ξύμμαχοι κατασκοπῶν, ~ταύτηι	προσῆγε	χειρὶ δεξιᾶι ξίφος, ~ὥστ´ ἐκκολυμβᾶν
[750]	πτωχὸς ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ που	προσήιτεις	βίοτον; ὦ τάλαιν´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1500]	σκοπούμενοι, ~Ἕλληνες ἄνδρες Μενέλεωι ξυνέμποροι	~προσῆλθον	ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς
[400]	τε σεμνὰς ἀνδρὸς ὀλβίου τινὸς	~προσῆλθον·	ἐλπὶς δ´ ἔκ γε πλουσίων
[950]	εἰ καλὸν τόδε, ~αἱρήσομαι ´γὼ	πρόσθε	τῆς εὐψυχίας. ~ἀλλ´, εἰ μὲν
[650]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρα; τί νῶιν χρήιζουσα	προσθεῖναι	κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι ἐγὼ κείνων
[1350]	σῶμ´ ἐς οἶδμα πόντιον ~τοῦ	πρόσθεν	ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ
[650]	τύχης εὐδαίμονος ~τύχοιτε, πρὸς τὰ	πρόσθεν	ἀρκέσειεν ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ
[600]	~ξυνομαίμονες ὤλβισαν ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ	πρόσθεν,	ἐκ δόμων δὲ νοσφίσας ς´
[1550]	~Ἔτ´, ὦ ξέν´, ἐς τὸ	πρόσθεν—	ἢ καλῶς ἔχει; ~πλεύσωμεν; ἀρχαὶ
[850]	ἀμφὶ σὸν πίτνω γόνυ ~καὶ	προσκαθίζω	θᾶκον οὐκ εὐδαίμονα ~ὑπέρ τ´
[400]	~(ΓΡΑΥΣ) ἄπελθ´· ἐμοὶ γὰρ τοῦτο	πρόσκειται,	ξένε, ~μηδένα πελάζειν τοισίδ´ Ἑλλήνων
[500]	ἐν πάσηι χθονί. ~δόμων ἄνακτα	προσμενῶ·	δισσὰς δέ μοι ~ἔχει φυλάξεις·
[250]	ἀληθείας κακόν, ~ὅστις τὰ μὴ	προσόντα	κέκτηται κακά. ~ἔπειτα πατρίδος θεοί
[600]	ὡς λάβω. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φιλτάτα	πρόσοψις,	οὐκ ἐμέμφθην· ~ἔχω τὰ τοῦ
[900]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν οὔτ´ ἂν	προσπεσεῖν	τλαίην γόνυ ~οὔτ´ ἂν δακρῦσαι
[50]	ἐγὼ πόσιν ~τιμῶσα Πρωτέως μνῆμα	προσπίτνω	τόδε ~ἱκέτις, ἵν´ ἀνδρὶ τἀμὰ
[1350]	δοκῶν, ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ	προσποιούμεθα	~εὔνουν κρατεῖν τε στόματος, ἢν
[1000]	εἶ κατὰ στέγας ~καὶ συντέθραψαι	προσπόλοισι	βασιλέως. ~(ΕΛΕΝΗ) τί τοῦτ´ ἔλεξας;
[750]	τόδ´ ἔστ´ ἐκεῖν´ αἴνιγμ´ ὃ	προσπόλου	κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοις ἐπιστὰς βαρβάροις
[500]	θαυμαστέον. ~οὐδ´ αὖ τὸ δεινὸν	προσπόλου	φευξούμεθα· ~ἀνὴρ γὰρ οὐδεὶς ὧδε
[1150]	~ἔθαψα Πρωτεῦ ς´ ἕνεκ´ ἐμῆς	προσρήσεως·	~ἀεὶ δέ ς´ ἐξιών τε
[1400]	ναῦν ἐν ἧι τάδ´ ἄξομεν,	~πρόσταξον,	ὡς ἂν τὴν χάριν πλήρη
[850]	βίον, ~κρύψας´ ὅμαιμον, ὅς με	προστάσσει	τάδε ~εἰπεῖν, ὅταν γῆν τήνδε
[500]	σὸν ~ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν τε	προστίθης.	~(ΕΛΕΝΗ) ἀδικούμεθ´, ὦ γυναῖκες· εἰργόμεσθα
[1250]	ὅτι θέλεις ταύτης χάριν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	προσφάζεται	μὲν αἷμα πρῶτα νερτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἔσται· τί δ´ ἄλλο	προσφέρειν	νομίζεται; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χαλκήλαθ´ ὅπλα· καὶ
[550]	ἔχει λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´ εἶδον	προσφερέστερον	δέμας. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θεοί· θεὸς
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ χαῖρέ γ´, Ἑλένηι	προσφερὴς	ὁθούνεκ´ εἶ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμην· λαβοῦσά
[400]	τοῖς ἐκεῖ ζητῶν φίλοις ~τὰ	πρόσφορ´	ἤν πως ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν
[1250]	~τῶι φιλτάτωι μοι Μενέλεωι τὰ	πρόσφορα	~δρώιης ἄν, ἡμῶν τυγχάνων οἵων
[500]	δ´ ἐνδιδῶι τι μαλθακόν, τὰ	πρόσφορα	~τῆς νῦν παρούσης συμφορᾶς αἰτήσομαι.
[800]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον, ὡς γυναικὶ	πρόσφορον	γυνή. ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς οὐκ ἄχρωστα
[300]	ἐν οἴκοις τοῖσδε, τί βλέπεις	πρόσω;	~θέλω δὲ κἀγώ σοι συνεισελθεῖν
[1550]	δὲ γαίας ἦμεν οὔτ´ ἄγαν	πρόσω	~οὔτ´ ἐγγύς, οὕτως ἤρετ´ οἰάκων
[900]	θανὼν ὅδ´ ἐν πυρᾶι κατεσφάγη,	~πρόσω	σφ´ ἀπόντα δακρύοις ἂν ἠγάπων·
[0]	εἰ καλὸν τὸ δυστυχές, ~Κύπρις	προτείνας´	ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ, ~νικᾶι. λιπὼν
[1600]	μὲν οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἥ με	προύδωκεν	~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε προδοσίαν, δίκαια
[1350]	τῶι θανόντι χάριτα δὴ συνεκπονῶν.	~προύργου	δ´ ἐς ἀλκὴν σῶμ´ ὅπλοις
[0]	Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς ἀλκὴν	προυτέθην	ἐγὼ μὲν οὔ, ~τὸ δ´
[1550]	πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´ ἅμα	~πρόχειρον	ὤσει σφάγια τῶι τεθνηκότι; ~οἱ
[1600]	ναῦς ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα δ´ ἦν	~πρύμνηθεν	Ἑλένης· Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν κλέος;
[1550]	δεξιᾶι δ´ ἑλὼν ξίφος ~ἐς	πρῶιραν	εἷρπε κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι ~σταθεὶς
[1550]	~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον δέμας ~ἐς	πρῶιραν	ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´ ἅμα ~πρόχειρον
[1400]	ἡμῖν πόσις, ἀναγκαίως ἔχει ~τὰ	πρῶτα	λέκτρα νυμφικάς θ´ ὁμιλίας ~τιμᾶν·
[1650]	βούλεται. ~οὗ δ´ ὥρμισέν σε	πρῶτα	Μαιάδος τόκος ~Σπάρτης ἀπάρας τὸν
[1300]	τ´ ἔλαβε βυρσοτενῆ ~καλλίστα τότε	πρῶτα	μακάρων ~Κύπρις· γέλασεν δὲ θεὰ
[1250]	χάριν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προσφάζεται μὲν αἷμα	πρῶτα	νερτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίνος; σύ μοι
[1150]	μνῆμ´· ἐπ´ ἐξόδοισι γὰρ ~ἔθαψα	Πρωτεῦ	ς´ ἕνεκ´ ἐμῆς προσρήσεως· ~ἀεὶ
[50]	οὖν φῶς ἡλίου τόδ´ ἔβλεπεν	~Πρωτεύς,	ἄσυλος ἦ γάμων· ἐπεὶ δὲ
[0]	~λευκῆς τακείσης χιόνος ὑγραίνει γύας.	~Πρωτεὺς	δ´ ὅτ´ ἔζη τῆσδε γῆς
[500]	οὗτος; οὔ τί που κρυπτεύομαι	~Πρωτέως	ἀσέπτου παιδὸς ἐκ βουλευμάτων; ~οὐχ
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) ὃς γῆς ἀνάσσει τῆσδε	Πρωτέως	γόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τόδ´ ἔστ´ ἐκεῖν´
[150]	τήνδε φεῦγε, πρίν σε παῖδα	Πρωτέως	~ἰδεῖν, ὃς ἄρχει τῆσδε γῆς·
[0]	μου ~Ζεύς— τόνδ´ ἐς οἶκον	Πρωτέως	ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν,
[1350]	ὦ φίλαι· ~ἡ γὰρ συνεκκλέπτουσα	Πρωτέως	κόρη ~πόσιν παρόντα τὸν ἐμὸν
[50]	πάλαι δ´ ἐγὼ πόσιν ~τιμῶσα	Πρωτέως	μνῆμα προσπίτνω τόδε ~ἱκέτις, ἵν´
[450]	τοῦ δὲ βασίλειοι δόμοι; ~(ΓΡΑΥΣ)	Πρωτέως	τάδ´ ἐστὶ δώματ´, Αἴγυπτος δὲ
[950]	δοκεῖ, ~ἐγὼ μὲν οὐ νῦν	πρῶτον	ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος ἂν εἴην,
[600]	λόγους ἔχων ~οὐκ οἶδ´ ὁποίου	πρῶτον	ἄρξωμαι τὰ νῦν. ~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα,
[800]	νώτοις σὲ κτανὼν ἐμὲ κτενῶ.	~πρῶτον	δ´ ἀγῶνα μέγαν ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων
[950]	κεκλήιμεθ´, ὡς μάθηις, ὦ παρθένε,	~πρῶτον	μὲν ἐλθεῖν διὰ μάχης σῶι
[250]	~ἡμεῖς δὲ πολλαῖς συμφοραῖς ἐγκείμεθα.	~πρῶτον	μὲν οὐκ οὖς´ ἄδικός εἰμι
[1500]	σῶν περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν ναῦν	πρωτόπλουν	καθείλκομεν ~ζυγῶν τε πεντήκοντα κἀρετμῶν
[1450]	τε γᾶς ~ἐπιπετόμενος ἰαχεῖ. ~ὧ	πταναὶ	δολιχαύχενες, ~σύννομοι νεφέων δρόμωι, ~βᾶτε
[1100]	Διὸς ἔφυς, ὦ Ἑλένα, θυγάτηρ·	~πτανὸς	γὰρ ἐν κόλποις σε Λήδας
[1500]	γὰρ βέβηκ´ ἔξω χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πτεροῖσιν	ἀρθεῖς´ ἢ πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[100]	~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´ ἂν οὔριον	πτερὸν	~ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ
[150]	ἢ θρήνοις ἢ πένθεσιν; αἰαῖ.	~πτεροφόροι	νεάνιδες, ~παρθένοι Χθονὸς κόραι, ~Σειρῆνες,
[50]	πόδ´ εἶχον, τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι	πτερῶι	~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς
[200]	ς´ ἐτέκετο ματρόθεν ~χιονόχρωι κύκνου	πτερῶι	~Ζεὺς πρέπων δι´ αἰθέρος. ~τί
[700]	ὑγιὲς οὐδὲν ἐμπύρου φλογὸς ~οὐδὲ	πτερωτῶν	φθέγματ´· εὔηθες δέ τοι ~τὸ
[0]	~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς ἐν	πτυχαῖσιν	αἰθέρος ~νεφέληι καλύψας— οὐ γὰρ
[600]	βέβηκεν ἄλοχος σὴ πρὸς αἰθέρος	πτυχὰς	~ἀρθεῖς´ ἄφαντος· οὐρανῶι δὲ κρύπτεται
[750]	πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ	πτωχὸς	ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ που προσήιτεις
[300]	δόμους, ~ἀγῶνας ἐντὸς οἴκων ~ὡς	πύθησθε	τοὺς ἐμούς. ~(ΧΟΡΟΣ) θέλουσαν οὔ
[300]	~τῆς ποντίας Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης	~πυθοῦ	πόσιν σὸν Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´
[400]	~καὶ μὴ πρὸς αὐλείοισιν ἑστηκὼς	πύλαις	~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις; ἢ κατθανῆι
[400]	ἔσω κακά; ~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς πρὸς	πύλαισιν;	οὐκ ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ μὴ
[400]	δὲ δῶμα περιφερὲς θριγκοῖς τόδε	~πύλας	τε σεμνὰς ἀνδρὸς ὀλβίου τινὸς
[750]	κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοις ἐπιστὰς βαρβάροις	πυλώμασιν;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ πτωχὸς
[400]	ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή· τίς ἂν	πυλωρὸς	ἐκ δόμων μόλοι, ~ὅστις διαγγείλειε
[500]	δώσει βοράν. ~{κλεινὸν τὸ Τροίας	πῦρ	ἐγώ θ´ ὃς ἧψά νιν,
[900]	~κεἰ μὲν θανὼν ὅδ´ ἐν	πυρᾶι	κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα δακρύοις
[1500]	ἐλθοῦσά ποτ´ Ἰλίου ~Φοιβείους ἐπὶ	πύργους.	~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´ ἐν
[400]	~τλήμων ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου	~πύργους	ἔπερσα, κἀς πάτραν χρήιζων μολεῖν
[650]	πόλιν ~μολεῖν Ἰλίου τε μελέους	πύργους.	~πρὸς θεῶν, δόμων πῶς τῶν
[50]	ἐμὰς ἀναρπαγὰς ~θηρᾶι πορευθεὶς Ἰλίου	πυργώματα.	~ψυχαὶ δὲ πολλαὶ δι´ ἔμ´
[150]	δάκρυσί μοι φέρων· ~Ἰλίου κατασκαφαὶ	~πυρὶ	μέλουσι δαΐωι ~δι´ ἐμὲ τὰν
[100]	ἤδη γὰρ ἧπται καὶ κατείργασται	πυρί;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥστ´ οὐδ´ ἴχνος γε
[750]	φθορὰς ~τὰ Ναυπλίου τ´ Εὐβοικὰ	πυρπολήματα	~Κρήτης τε Λιβύης θ´ ἃς
[1100]	δὲ μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς δὲ	πυρσεύσας	φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν εἷλ´
[500]	ἐκ βουλευμάτων; ~οὐχ ὡς δρομαία	πῶλος	ἢ βάκχη θεοῦ ~τάφωι ξυνάψω
[1050]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ δὴ παρεῖκεν· εἶτα	πῶς	ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´ ἐμὸν
[650]	~(ΕΛΕΝΗ) Πάριν ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πῶς;	αὔδα. ~(ΕΛΕΝΗ) Κύπρις ὧι μ´
[300]	δεῖμα περιβαλών μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ)	πῶς	δ´ εὐμενείας τοισίδ´ ἐν δόμοις
[1200]	ὧδε ναύτας ὀλομένους τυμβεύομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πῶς	δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν
[700]	μ´, ὡς ἐλπίζομεν, ~εἰ τήνδε	πως	δυναίμεθ´ ἐκκλέψαι χθονός, ~φρουρεῖν θ´
[1500]	ἂν ἐν βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πῶς;	εἰδέναι πρόθυμος· οὐ γὰρ ἐλπίδων
[1500]	ἐς μέσον φέρων· ~Ὦ τλήμονες,	πῶς	ἐκ τίνος νεώς ποτε ~Ἀχαιίδος
[400]	ζητῶν φίλοις ~τὰ πρόσφορ´ ἤν	πως	ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν δὲ δῶμα
[850]	δόμους κομίζετε. ~Ἑλένη, τί τἀμά—	πῶς	ἔχει; θεσπίσματα; ~ἥκει πόσις σὸς
[250]	σῶμ´ ἐστὶν πικρόν. ~{θανεῖν κράτιστον·	πῶς	θάνοιμ´ ἂν οὖν καλῶς; ~ἀσχήμονες
[1200]	ἐκπεσόντα πρὸς πέτραις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) καὶ	πῶς	ὅδ´ οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτης;
[1150]	σοῖς λόγοις, τὰ δ´ εὐτυχῶ.	~πῶς	οἶσθα; μῶν σοι Θεονόη λέγει
[50]	ὤλες´ ἐν Τροίαι θανών. ~(ΕΛΕΝΗ)	πῶς;	οὔ τί που σῶι φασγάνωι
[550]	Πάρις με μὴ λάβοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πῶς	οὖν; ἅμ´ ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρ´
[1250]	χθὼν καλὰ φέρει βλαστήματα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πῶς	οὖν; ἐς οἶδμα τίνι τρόπωι
[800]	στερηθεὶς σοῦ τελευτήσειν βίον. ~(ΕΛΕΝΗ)	πῶς	οὖν θανούμεθ´ ὥστε καὶ δόξαν
[900]	~τῶιδ´ ὃς πάρεστι κἀπολάζυσθαι θέλει.	~{πῶς	οὖν θανὼν ἂν ἀπολάβοι; κεῖνος
[1200]	κασιγνήτην λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ δῆτα.	πῶς	οὖν; τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις τάφον;
[700]	ποικίλον ~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ δέ	πως	πάντα στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´ ἀναφέρων·
[900]	θανὼν ἂν ἀπολάβοι; κεῖνος δὲ	πῶς	~τὰ ζῶντα τοῖς θανοῦσιν ἀποδοίη
[1250]	γ´ οὐδὲ τῶι τεθνηκότι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	πῶς	τοὺς θανόντας θάπτετ´ ἐν πόντωι
[650]	μελέους πύργους. ~πρὸς θεῶν, δόμων	πῶς	τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἒ
[750]	ἐνθάδ´ ἦλθες ἐς σφαγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πῶς	φήις; τί λέξεις; ὥς μ´
[450]	τούσδ´ ἡ τοῦ Διός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	πῶς	φήις; τίν´ εἶπας μῦθον; αὖθίς
[1150]	ἡ τύχη; ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαος— οἴμοι,	πῶς	φράσω; τέθνηκέ μοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) {οὐδέν