Vers |
[550] |
κέν´
ἐξάξεις
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
|
χαῖρέ |
γ´,
Ἑλένηι
προσφερὴς
ὁθούνεκ´
εἶ. |
[600] |
κακὰς
ἤκουσεν
οὐδὲν
αἰτία.
~ὦ
|
χαῖρε, |
Λήδας
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρα. |
[1150] |
ἀθλίοις
~συμφοραῖς
αἰλίνοις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
~ὦ
|
χαῖρε, |
πατρὸς
μνῆμ´·
ἐπ´
ἐξόδοισι
γὰρ
|
[1650] |
ἀδελφῆς
ὁμογενοῦς
ἀφ´
αἵματος.
~καὶ
|
χαίρεθ´ |
Ἑλένης
οὕνεκ´
εὐγενεστάτης
~γνώμης,
ὃ |
[1150] |
τέθνηκέ
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
{οὐδέν
τι
|
χαίρω |
σοῖς
λόγοις,
τὰ
δ´
εὐτυχῶ. |
[1150] |
Τυνδαρὶς
παῖς
ἐκπεπόρθμευται
χθονός.
~ὠή,
|
χαλᾶτε |
κλῆιθρα,
λύεθ´
ἱππικὰς
~φάτνας,
ὀπαδοί, |
[650] |
καὶ
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
|
~χαλκεόπλων |
Δαναῶν.
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ |
[1250] |
δ´
ἄλλο
προσφέρειν
νομίζεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
χαλκήλαθ´ |
ὅπλα·
καὶ
γὰρ
ἦν
φίλος |
[200] |
ἔτι
~πάτρια
μέλαθρα
καὶ
τὰν
|
~Χαλκίοικον |
ὀλβιεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ
φεῦ,
τίς |
[200] |
δρεπομέναν
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
|
Χαλκίοικον
|
~ὡς
Ἀθάναν
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
δι´ |
[1300] |
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι
χορῶν.
|
~χαλκοῦ |
δ´
αὐδὰν
χθονίαν
~τύπανά
τ´ |
[900] |
δ´
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις
|
χάριν, |
~αἰσχρὸν
τὰ
μέν
σε
θεῖα |
[1000] |
~οὐκ
ἂν
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
|
χάριν
|
~δοίην
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς |
[1400] |
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ
μοι
|
χάριν
|
~δόντες
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
με |
[800] |
λιπὼν
σέ;
Τροίαν
ἐξέπερσα
σὴν
|
χάριν. |
~(ΕΛΕΝΗ)
κρεῖσσον
γὰρ
ἤ
σε |
[1250] |
ἂν
εἴη
Μενέλεώι
τε
πρὸς
|
χάριν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
χωρὶς
τῆσδε |
[1400] |
ἡμέρα
σοι
τὴν
ἐμὴν
δείξει
|
χάριν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
θανόντων
οὐδὲν |
[1350] |
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν
|
χάριν. |
~κάλλιστα
δῆτ´
ἀνήρπασεν
ἐν
τύχη |
[1250] |
λέγ´
οὕνεχ´
ὅτι
θέλεις
ταύτης
|
χάριν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
προσφάζεται
μὲν
αἷμα
πρῶτα |
[900] |
ς´
ἱκετεύω
τόδε·
~δὸς
τὴν
|
χάριν |
μοι
τήνδε
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
|
[150] |
νησιωτικὸν
~Σαλαμῖνα
θέμενον
τῆς
ἐκεῖ
|
χάριν |
πάτρας.
~(ΕΛΕΝΗ)
πλοῦς,
ὦ
ξέν´, |
[1400] |
ἄξομεν,
~πρόσταξον,
ὡς
ἂν
τὴν
|
χάριν |
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
χώρει
σὺ |
[1250] |
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς
|
χάριν· |
φήμας
δ´
ἐμοὶ
~ἐσθλὰς
ἐνεγκὼν |
[1200] |
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ
τῶι;
|
χάρις |
γὰρ
ἀντὶ
χάριτος
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1400] |
ξυνθάνοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίς
κείνωι
|
χάρις |
~ξὺν
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´;
ἔα |
[1350] |
οἶδμα
πόντιον
~τοῦ
πρόσθεν
ἀνδρὸς
|
χάρισιν |
ἐκπεπληγμένην·
~ἄγαν
γὰρ
αὐτὸν
οὐ |
[1350] |
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς
τῶι
θανόντι
|
χάριτα |
δὴ
συνεκπονῶν.
~προύργου
δ´
ἐς |
[150] |
θρηνήμασι
~ξυνωιδά,
πέμψαιτε
~Φερσέφασσα
φονία
|
χάριτας
|
~ἵν´
ἐπὶ
δάκρυσι
παρ´
ἐμέθεν |
[900] |
μὴ
προδῶις
τὴν
σήν
ποτε,
|
~χάριτας |
πονηρὰς
κἀδίκους
ὠνουμένη.
~μισεῖ
γὰρ |
[1300] |
~Ματρὸς
ὀργὰς
ἐνέπει·
~Βᾶτε,
σεμναὶ
|
Χάριτες, |
~ἴτε,
τὰν
περὶ
παρθένωι
~Δηὼ |
[1200] |
ἐπὶ
τῶι;
χάρις
γὰρ
ἀντὶ
|
χάριτος |
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
καὶ |
[650] |
δὲ
χαρμονᾶι
δάκρυα
πλέον
ἔχει
|
~χάριτος |
ἢ
λύπας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ; |
[300] |
εὖ
~πρὸς
τὰς
τύχας
τὸ
|
χάρμα |
τοὺς
γόους
τ´
ἔχε.
~πρὶν |
[650] |
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
δὲ
|
χαρμονᾶι |
δάκρυα
πλέον
ἔχει
~χάριτος
ἢ |
[1100] |
στολᾶς
~τότ´
ἔσυτο
πατρίδος
ἀποπρὸ
|
χειμάτων |
πνοᾶι
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´ |
[1450] |
ὅπαι
Λιβύας
~οἰωνῶν
στιχάδες
~ὄμβρον
|
χειμέριον |
λιποῦσαι
~νίσονται
πρεσβυτάτου
~σύριγγι
πειθόμεναι
|
[100] |
Ἀργείοισιν
ἦν;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἦν,
ἀλλὰ
|
χειμὼν |
ἄλλος´
ἄλλον
ὥρισεν.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίοισιν |
[400] |
δόμοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἆ,
μὴ
πρόσειε
|
χεῖρα |
μηδ´
ὤθει
βίαι.
~(ΓΡΑΥΣ)
πείθηι |
[1600] |
νοσοῖεν
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
|
χειρὶ |
δεξιᾶι
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός, |
[1500] |
δὲ
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν
τε
|
χειρὶ |
λευκά
θ´
ἱστί´
εἰς
ἓν |
[1350] |
ἅλα,
~ταῦτ´
ἐμβαλὼν
πόρπακι
γενναίαν
|
χέρα
|
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
τε
δεξιᾶι |
[1500] |
ἐλπίδων
~ἔσω
βέβηκε
μίαν
ὑπερδραμεῖν
|
χέρα
|
~τοσούσδε
ναύτας
ὧν
ἀπεστάλης
μέτα. |
[600] |
ἐμόν,
φίλαι,
~περί
τ´
ἐπέτασα
|
χέρα |
φίλιον
ἐν
μακρᾶι
~φλογὶ
φαεσφόρωι. |
[1350] |
δὲ
θεὰ
~δέξατό
τ´
ἐς
|
χέρας |
~βαρύβρομον
αὐλὸν
~τερφθεῖς´
ἀλαλαγμῶι.
~ὧν |
[600] |
δάκρυ
σταλάσσω,
~περὶ
δὲ
γυῖα
|
χέρας |
ἔβαλον
ἡδονάν,
~ὦ
πόσις,
ὡς |
[350] |
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
δὲ
κρατὶ
|
χέρας |
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´
ἁπαλόχροα
γένυν
|
[800] |
σιγῆι
παράσχω
δῆτ´
ἐμὰς
δῆσαι
|
χέρας; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις·
δεῖ |
[550] |
χρόνιος
ἐλθὼν
σῆς
δάμαρτος
ἐς
|
χέρας. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποίας
δάμαρτος;
μὴ
θίγηις |
[850] |
~τόνδ´
εἰς
ἐμὰς
ἥκοντα
φίλτατον
|
χέρας, |
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι |
[1400] |
~σπουδῆι
σύναψαι·
κἂν
ἄκραι
θίγηις
|
χερί, |
~ἥξομεν
ἵν´
ἐλθεῖν
βουλόμεσθα
τῆς |
[1350] |
ἠσκήσατο,
~ὡς
βαρβάρων
τροπαῖα
μυρίων
|
χερὶ
|
~θήσων,
ὅταν
κωπῆρες
ἐσβῶμεν
σκάφος. |
[1350] |
τοὺς
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους
ἐν
|
χεροῖν |
ἔχειν
δοκῶν,
~σιγητέον
μοι·
καὶ |
[1600] |
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
μὲν
ἐν
|
χεροῖν
|
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ
δὲ |
[700] |
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες
ἐν
|
χεροῖν |
λυγρόν}
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τί
φήις;
~νεφέλης |
[1250] |
νεκρῶι
~καί
ς´
οὐ
κεναῖσι
|
χερσὶ |
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς |
[1250] |
δόρυ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὥστ´
ἐξορᾶσθαι
ῥόθια
|
χερσόθεν |
μόλις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
δή;
τόδ´ |
[1050] |
οὐ
νομίζειν
φήσομεν
καθ´
Ἑλλάδα
|
~χέρσωι |
καλύπτειν
τοὺς
θανόντας
ἐναλίους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1050] |
τόδ´
εἶπας
πλὴν
ἕν·
εἰ
|
χέρσωι |
ταφὰς
~θεῖναι
κελεύσει
ς´,
οὐδὲν |
[800] |
οὐκ
ἄχρωστα
γόνατ´
ἐμῶν
ἕξει
|
χερῶν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
δὲ
δὴ |
[1300] |
~ἀν´
ὑλᾶντα
νάπη
~ποτάμιόν
τε
|
χεῦμ´ |
ὑδάτων
~βαρύβρομόν
τε
κῦμ´
ἅλιον
|
[0] |
βροτῶν
~πλήθους
τε
κουφίσειε
μητέρα
|
χθόνα
|
~γνωτόν
τε
θείη
τὸν
κράτιστον |
[200] |
Διὸς
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα,
|
~χθόνα |
δὲ
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ |
[550] |
μόλις,
~πᾶσαν
πλανηθεὶς
τήνδε
βάρβαρον
|
χθόνα, |
~πεμφθεὶς
ἑταίρων
τῶν
λελειμμένων
ὕπο. |
[500] |
~Μενέλαος,
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
πάσηι
|
χθονί. |
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ |
[1200] |
δ´
ἄθαπτον
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει
|
χθονί; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθαπτον·
οἲ
´γὼ
τῶν |
[0] |
κακοῖς·
~πόλεμον
γὰρ
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
|
χθονὶ
|
~καὶ
Φρυξὶ
δυστήνοισιν,
ὡς
ὄχλου |
[850] |
ὕπο
~κούφηι
καταμπίσχουσιν
ἐν
τύμβωι
|
χθονί, |
~κακοὺς
δ´
ἐφ´
ἕρμα
στερεὸν |
[500] |
οὔπω
~μελαμφαὲς
οἴχεται
~δι´
ἔρεβος
|
χθονὶ |
κρυφθείς,
~ἀλλ´
ἔτι
κατ´
οἶδμ´ |
[450] |
γάρ,
ὡς
εἴξασιν,
ἐν
πολλῆι
|
χθονὶ
|
~ὀνόματα
ταὔτ´
ἔχουσι
καὶ
πόλις |
[1350] |
εἶπ´
ἀδελφῶι·
κατθανόντα
δ´
ἐν
|
χθονὶ} |
~οὔ
φησιν
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν |
[1300] |
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ
δ´
αὐδὰν
|
χθονίαν
|
~τύπανά
τ´
ἔλαβε
βυρσοτενῆ
~καλλίστα |
[1500] |
νιν
ναυκληρία
~ἐκ
τῆσδ´
ἀπῆρε
|
χθονός; |
ἄπιστα
γὰρ
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἥν |
[750] |
ἰδίαι
σθένων
τις
ἢ
τυραννεύων
|
χθονός; |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὃς
γῆς
ἀνάσσει
τῆσδε |
[1200] |
κτέριζ´·
ἀνίστη
τύμβον
οὗ
χρήιζεις
|
χθονός. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐχ
ὧδε
ναύτας
ὀλομένους |
[50] |
γύας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
φυγὰς
πατρώιας
ἐξελήλαμαι
|
χθονός. |
~(ΕΛΕΝΗ)
τλήμων
ἂν
εἴης·
τίς |
[850] |
~Τροίας
δὲ
σωθεὶς
κἀπὸ
βαρβάρου
|
χθονὸς
|
~ἐς
βάρβαρ´
ἐλθὼν
φάσγαν´
αὖθις |
[200] |
Φρυγῶν
~ἢ
τίς
Ἑλλανίας
ἀπὸ
|
χθονὸς
|
~ἔτεμε
τὰν
δακρυόεσσαν
~Ἰλίωι
πεύκαν; |
[750] |
{φεῦγ´
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
|
χθονός. |
~θανῆι
πρὸς
ἀνδρὸς
οὗ
τάδ´ |
[1500] |
~γυναικός·
Ἑλένη
γὰρ
βέβηκ´
ἔξω
|
χθονός. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πτεροῖσιν
ἀρθεῖς´
ἢ
πεδοστιβεῖ |
[150] |
πένθεσιν;
αἰαῖ.
~πτεροφόροι
νεάνιδες,
~παρθένοι
|
Χθονὸς |
κόραι,
~Σειρῆνες,
εἴθ´
ἐμοῖς
~γόοις |
[1000] |
~πεδίων
ἄπειροι
βαρβάρου
γ´
ὄντες
|
χθονός; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδύνατον
εἶπας.
φέρε,
τί |
[800] |
καταιδοῦ,
φεῦγε
δ´
ἐκ
τῆσδε
|
χθονός. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν
σέ;
Τροίαν
ἐξέπερσα |
[450] |
αὐτοῦ
μνῆμα,
παῖς
δ´
ἄρχει
|
χθονός. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
δῆτ´
ἂν
εἴη; |
[500] |
νίν
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
εἶναι
|
χθονός, |
~ναυαγὸν
ἐκπεσόντα
σὺν
παύροις
φίλοις. |
[1500] |
ποδί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Μενέλαος
αὐτὴν
ἐκπεπόρθμευται
|
χθονός, |
~ὃς
αὐτὸς
αὑτὸν
ἦλθεν
ἀγγέλλων |
[300] |
ἀστέρων
~ἢ
´ν
νέκυσι
κατὰ
|
χθονὸς
|
~τὰν
χρόνιον
ἔχει
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[700] |
~εἰ
τήνδε
πως
δυναίμεθ´
ἐκκλέψαι
|
χθονός, |
~φρουρεῖν
θ´
ὅπως
ἂν
εἰς |
[1150] |
ἕδρας
~ἡ
Τυνδαρὶς
παῖς
ἐκπεπόρθμευται
|
χθονός. |
~ὠή,
χαλᾶτε
κλῆιθρα,
λύεθ´
ἱππικὰς
|
[1250] |
δώσομεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τἄλλ´
ὅσα
|
χθὼν |
καλὰ
φέρει
βλαστήματα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς |
[1000] |
~ἐκ
τῶν
θεῶν
δ´
ἄρχεσθε
|
χἰκετεύετε
|
~τὴν
μέν
ς´
ἐᾶσαι
πατρίδα |
[1050] |
πόμπιμοι
μόνον
~λαίφει
πνοαὶ
γένοιντο
|
χἴλεως |
δρόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔσται·
πόνους
γὰρ |
[1300] |
~ματεύουσα
πόνους
~θυγατρὸς
ἁρπαγὰς
δολίους,
|
~χιονοθρέμμονάς |
τ´
ἐπέρας´
~Ἰδαιᾶν
Νυμφᾶν
σκοπιὰς
|
[0] |
ψακάδος
Αἰγύπτου
πέδον
~λευκῆς
τακείσης
|
χιόνος |
ὑγραίνει
γύας.
~Πρωτεὺς
δ´
ὅτ´ |
[200] |
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´
ἐτέκετο
ματρόθεν
|
~χιονόχρωι |
κύκνου
πτερῶι
~Ζεὺς
πρέπων
δι´ |
[400] |
τοὺς
πρὶν
λαμπρά
τ´
ἀμφιβλήματα
|
~χλιδάς |
τε
πόντος
ἥρπας´·
ἐν
δ´ |
[1350] |
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ
τε
στεφθεῖσα
|
χλόα
|
~νάρθηκας
εἰς
ἱεροὺς
~ῥόμβου
θ´ |
[150] |
ὕδωρ
~ἔτυχον
ἕλικά
τ´
ἀνὰ
|
χλόαν
|
~φοίνικας
ἁλίωι
~πέπλους
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
|
[200] |
~ἔπεμψε
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
με
|
χλοερὰ |
δρεπομέναν
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα |
[1150] |
εὐγενοῦς
~κόμας
σίδηρον
ἐμβαλοῦς´
ἀπέθρισας
|
~χλωροῖς |
τε
τέγγεις
δάκρυσι
σὴν
παρηίδα
|
[300] |
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι
|
χλωρὸν
|
~Εὐρώταν,
θανόντος
~εἰ
βάξις
ἔτυμος |
[400] |
~ἔξεστι,
πείσομαι
γάρ·
ἀλλ´
ἄνες
|
χόλου. |
~(ΓΡΑΥΣ)
ἄπελθ´·
ἐμοὶ
γὰρ
τοῦτο |
[1450] |
κώπα,
ῥοθίοισι
Νηρέως
~εἰρεσία
φίλα,
|
~χοραγὲ |
τῶν
καλλιχόρων
~δελφίνων,
ὅταν
αὐρᾶν
|
[1450] |
~Παλλάδος
ἂν
λάβοι
~χρόνωι
ξυνελθοῦσα
|
χοροῖς
|
~ἢ
κώμοις
Ὑακίνθου
~νύχιον
ἐς |
[200] |
τε
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
πόνον.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
αἰαῖ
δαίμονος
πολυστόνου
~μοίρας
τε |
[350] |
~ἐνίζοντι
Πριαμίδαι
~ποτ´
ἀμφὶ
βουστάθμους.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἄλλος´
ἀποτροπὰ
κακῶν
~γένοιτο,
τὸ |
[650] |
οὐ
λιποῦς´
~ἐπ´
αἰσχροῖς
γάμοις.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
εἰ
καὶ
τὰ
λοιπὰ
τῆς |
[300] |
ἡμᾶς
δ´
αὐτὸ
τοῦτ´
ἀπώλεσεν.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
Ἑλένη,
τὸν
ἐλθόνθ´,
ὅστις
ἐστὶν |
[300] |
ποῖον
ἕρπεις
μῦθον
ἢ
παραίνεσιν;
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἐλθοῦς´
ἐς
οἴκους,
ἣ
τὰ |
[950] |
δικαία
καὶ
δάμαρτ´
ἐμὴν
λάβω.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἐν
σοὶ
βραβεύειν,
ὦ
νεᾶνι, |
[300] |
τἄμπαλίν
γε
τῶνδ´
ἀληθείας
ἔπι.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἐς
ξυμφορὰν
γὰρ
ἀντὶ
τἀγαθοῦ |
[750] |
ἀρίστη
μάντις
ἥ
τ´
εὐβουλία.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἐς
ταὐτὸ
κἀμοὶ
δόξα
μάντεων |
[300] |
χθονὸς
~τὰν
χρόνιον
ἔχει
τύχαν;
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἐς
τὸ
φέρτερον
τίθει
~τὸ |
[1600] |
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
σύγγονον
κτανεῖν
κακίστην
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
εὐσεβεστάτην
μὲν
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ |
[250] |
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
~μαψίδιον
ἔχει
φάτιν.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα·
σύμφορον |
[500] |
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν
ἰσχύειν
πλέον.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ἤκουσα
τᾶς
θεσπιωιδοῦ
κόρας
~ἃ |
[1600] |
οὐ
σὲ
τἀμὰ
χρὴ
δικάζειν.
|
(ΧΟΡΟΣ) |
ἤν
γε
βελτίω
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[300] |
οἴκων
~ὡς
πύθησθε
τοὺς
ἐμούς.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
θέλουσαν
οὔ
με
δὶς
καλεῖς. |
[1600] |
οὖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἥ
με
προύδωκεν
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
καλήν
γε
προδοσίαν,
δίκαια
δρᾶν. |
[1600] |
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κατθανεῖν
ἐρᾶν
ἔοικας.
|
(ΧΟΡΟΣ) |
κτεῖνε·
σύγγονον
δὲ
σὴν
~οὐ |
[150] |
νύχια
παιᾶνα
~νέκυσιν
ὀλομένοις
λάβηι.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
~κυανοειδὲς
ἀμφ´
ὕδωρ
~ἔτυχον
ἕλικά |
[300] |
τάλαινα
τίνα
λόγον
~δακρυόεντ´
ἀκούσομαι;
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
μὴ
πρόμαντις
ἀλγέων
~προλάμβαν´,
ὦ |
[900] |
ἦλθε
τοῖς
τεκοῦσι
τοὺς
τρόπους.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οἰκτρὸν
μὲν
οἱ
παρόντες
ἐν |
[300] |
μοι
πλὴν
ὁ
θηρεύων
γάμους.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οἶσθ´
οὖν
ὃ
δρᾶσον·
μνήματος |
[1300] |
ἡμῶν
τυγχάνων
οἵων
σε
χρή.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ὀρεία
ποτὲ
δρομάδι
κώλωι
~Μάτηρ |
[1600] |
κύριος
δὲ
τῶν
ἐμῶν
τίς;
|
(ΧΟΡΟΣ) |
ὃς
ἔλαβεν
πατρὸς
πάρα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´,
οὐ
κρατοῦμεν.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ὅσια
δρᾶν,
τὰ
δ´
ἔκδικ´ |
[1600] |
ἔμοιγ´,
εἰ
μή
μ´
ἐάσεις
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οὐ
μὲν
οὖν
ς´
ἐάσομεν. |
[1000] |
~οὔποτε
κεκλήσηι
δυσσεβὴς
ἀντ´
εὐσεβοῦς.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οὐδείς
ποτ´
ηὐτύχησεν
ἔκδικος
γεγώς, |
[1600] |
~οὐκ
ἔστιν
οὐδὲν
χρησιμώτερον
βροτοῖς.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οὐκ
ἄν
ποτ´
ηὔχουν
οὔτε |
[1600] |
κελεύει
μ´·
ἀλλ´
ἀφίστας´
ἐκποδών.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
οὐκ
ἀφήσομαι
πέπλων
σῶν·
μεγάλα |
[1600] |
οὔποτ´
ἄλλον
ἄνδρα
ψεύσεται
μαντεύμασιν.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
~οὗτος,
ὦ,
ποῖ
σὸν
πόδ´ |
[300] |
σαφῶς
γ´
ἔλεξ´
ὀλωλέναι
πόσιν.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο
καὶ
διὰ |
[1650] |
πολλαῖς
ἐν
γυναιξὶν
οὐκ
ἔνι.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ |
[300] |
τὸ
δεῖμα
περιβαλών
μ´
ἄγει.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
πῶς
δ´
εὐμενείας
τοισίδ´
ἐν |
[1100] |
~πέφυκας
ἀνθρώποισιν·
οὐκ
ἄλλως
λέγω.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
σὲ
τὰν
ἐναύλοις
ὑπὸ
δενδροκόμοις
|
[1600] |
ἀλλ´
ἔδωκεν
ἡ
τύχη
μοι.
|
(ΧΟΡΟΣ) |
τὸ
δὲ
χρεὼν
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
ἄλλωι
διδοῦσα.
|
(ΧΟΡΟΣ) |
τοῖς
γε
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος |
[1450] |
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
με
θήσετε.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
Φοίνισσα
Σιδωνιὰς
ὦ
~ταχεῖα
κώπα, |
[1600] |
ἀλλὰ
δεσποτῶν
κρατήσεις
δοῦλος
ὤν;
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
φρονῶ
γὰρ
εὖ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐκ |
[850] |
ἐφ´
ἕρμα
στερεὸν
ἐκβάλλουσι
γῆς.
|
~(ΧΟΡΟΣ) |
ὦ
θεοί,
γενέσθω
δή
ποτ´ |
[1300] |
θεὰ
σατίνας
~τὰν
ἁρπασθεῖσαν
κυκλίων
|
~χορῶν |
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ
κουρᾶν
δ´
|
[1300] |
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι
|
χορῶν. |
~χαλκοῦ
δ´
αὐδὰν
χθονίαν
~τύπανά |
[400] |
~πίπτει
κακίω
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
|
~χρεία |
δὲ
τείρει
μ´·
οὔτε
γὰρ |
[1600] |
τύχη
μοι.
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
δὲ
|
χρεὼν |
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ
τἀμὰ |
[1050] |
ἄνδρα
στήσεται
ξιφηφόρος.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
|
χρὴ |
βραβεύειν
πάντα·
πόμπιμοι
μόνον
~λαίφει |
[1400] |
οἴκους
εἰς
ἐμούς·
πᾶσαν
δὲ
|
χρὴ
|
~γαῖαν
βοᾶσθαι
μακαρίαις
ὑμνωιδίαις,
~ὑμέναιος |
[1600] |
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ
τἀμὰ
|
χρὴ |
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
γε
βελτίω |
[900] |
βροτοῖς
~καὶ
γαῖ´,
ἐν
ἧι
|
χρὴ |
δώματ´
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια
μὴ
σχεῖν |
[300] |
~γυναῖκα
γὰρ
δὴ
συμπονεῖν
γυναικὶ
|
χρή. |
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι,
λόγους
ἐδεξάμαν·
~βᾶτε |
[1050] |
ἐς
οἴκους
σοι
συνεισελθεῖν
με
|
χρὴ
|
~ἢ
πρὸς
τάφωι
τῶιδ´
ἥσυχοι |
[750] |
~τί
δῆτα
μαντευόμεθα;
τοῖς
θεοῖσι
|
χρὴ
|
~θύοντας
αἰτεῖν
ἀγαθά,
μαντείας
δ´ |
[1000] |
εἰς
ἓν
τοὺς
λόγους
φέροντε
|
χρὴ
|
~κοινὴν
ξυνάπτειν
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[450] |
ἐγὼ
μὲν
οὐκ
ἔχω
τί
|
χρὴ |
λέγειν.
~πολλοὶ
γάρ,
ὡς
εἴξασιν, |
[1400] |
τάφον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μάλιστ´·
ἀκούειν
τοῦδε
|
χρὴ |
ναύτας
ἐμούς.
~(ΕΛΕΝΗ)
αὖθις
κέλευσον, |
[1200] |
νόμων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
πόντον
ὅσα
|
χρὴ |
νέκυσιν
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι |
[1400] |
τάδε.
~ἕξεις
δέ
μ´
οἵαν
|
χρή |
ς´
ἔχειν
ἐν
δώμασιν
~γυναῖκ´, |
[900] |
ἀποδοῦναι
πάλιν;
~δοκῶ
μέν.
οὔκουν
|
χρή |
σε
συγγόνωι
πλέον
~νέμειν
ματαίωι |
[1250] |
ἢν
γυνὴ
γένηι
~οἵαν
γενέσθαι
|
χρή |
σε
σῶι
ξυνευνέτηι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔσται |
[50] |
εἶ
πόθεν;
τίνος
ἐξαυδᾶν
σε
|
χρή; |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὄνομα
μὲν
ἡμῖν
Τεῦκρος, |
[1250] |
τὸν
παρόντα
μὲν
~στέργειν
πόσιν
|
χρή, |
τὸν
δὲ
μηκέτ´
ὄντ´
ἐᾶν· |
[1300] |
ἄν,
ἡμῶν
τυγχάνων
οἵων
σε
|
χρή. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ
δρομάδι
κώλωι
|
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κτέριζ´·
ἀνίστη
τύμβον
οὗ
|
χρήιζεις |
χθονός.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐχ
ὧδε
ναύτας |
[500] |
ἤκουσα
τᾶς
θεσπιωιδοῦ
κόρας
~ἃ
|
χρήιζους´ |
ἐπλάθην
τυράννοις
δόμοισιν,
~ὡς
Μενέλαος |
[650] |
ὤλεσεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα;
τί
νῶιν
|
χρήιζουσα |
προσθεῖναι
κακόν;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὤμοι
ἐγὼ |
[1200] |
μόλοι
γὰρ
οἷ
σφ´
ἐγὼ
|
χρήιζω |
μολεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τίς
ἐστι;
ποῦ |
[100] |
~ἅλις
δὲ
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
|
χρήιζω |
στένειν.
~ὧν
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον |
[100] |
βασιλείους
δόμους,
~τὴν
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
|
χρήιζων |
ἰδεῖν,
~σὺ
προξένησον,
ὡς
τύχω |
[400] |
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς
πάτραν
|
χρήιζων |
μολεῖν
~οὐκ
ἀξιοῦμαι
τοῦδε
πρὸς |
[800] |
ἀναπείσαιμεν
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
|
χρῆμα |
δρᾶσαι;
τίν´
ὑπάγεις
μ´
ἐς |
[750] |
τάδ´
ἐστὶ
δώματα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
|
χρῆμα |
δράσας
ἄξιον
τῆς
συμφορᾶς;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1200] |
ἐπείπερ
εἶ
φίλος
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
χρῆμα |
θηρῶς´
ἱκέτις
ὠρέχθης
ἐμοῦ;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
ἀλητείαν
πικρὰν
~ὄντων
ἐν
οἴκοις
|
χρημάτων |
ὀνήσομαι.
~κεἰ
μὲν
θανὼν
ὅδ´ |
[700] |
ἢ
δυοῖν
κακοῖν
~ἕν´
ὄντα
|
χρῆσθαι, |
τὰς
φρένας
τ´
ἔχειν
κακὰς
|
[1600] |
δ´
ἀπιστίας
~οὐκ
ἔστιν
οὐδὲν
|
χρησιμώτερον |
βροτοῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
ἄν
ποτ´ |
[800] |
ἀδελφή·
Θεονόην
καλοῦσί
νιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
χρηστήριον |
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
δρᾶι |
[1000] |
ἐλπίδας
~ὡς
δή
τι
δράσων
|
χρηστὸν |
ἐς
κοινόν
γε
νῶιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[900] |
τόδε
~κάλλιστον,
ὅστις
ἐκ
πατρὸς
|
χρηστοῦ |
γεγὼς
~ἐς
ταὐτὸν
ἦλθε
τοῖς |
[900] |
πλέον
~νέμειν
ματαίωι
μᾶλλον
ἢ
|
χρηστῶι |
πατρί.
~εἰ
δ´
οὖσα
μάντις |
[500] |
φίλων,
~παντοδαπᾶς
ἐπὶ
γᾶς
πέδον
|
~χριμπτόμενος |
εἰναλίωι
~κώπαι
Τρωιάδος
ἐκ
γᾶς. |
[1350] |
~ἐγώ
νιν
ἐξήσκησα
καὶ
λουτροῖς
|
χρόα
|
~ἔδωκα,
χρόνια
νίπτρα
ποταμίας
δρόσου. |
[1400] |
νυν
ἄγαν
σὸν
δάκρυσιν
ἐκτήξηις
|
χρόα. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα
σοι
τὴν |
[1200] |
ἄρχε
τῶν
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
χρόνια |
μὲν
ἦλθεν,
ἀλλ´
ὅμως
αἰνῶ |
[1350] |
ἐξήσκησα
καὶ
λουτροῖς
χρόα
~ἔδωκα,
|
χρόνια |
νίπτρα
ποταμίας
δρόσου.
~ἀλλ´,
ἐκπερᾶι |
[600] |
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν,
ὦ
πόσι,
|
~χρόνιον, |
ἀλλ´
ὅμως·
ὀναίμαν
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[300] |
´ν
νέκυσι
κατὰ
χθονὸς
~τὰν
|
χρόνιον |
ἔχει
τύχαν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
τὸ |
[1000] |
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν·
|
χρόνιος |
εἶ
κατὰ
στέγας
~καὶ
συντέθραψαι |
[550] |
ὀρθῶς
ἄνδρα
δυστυχέστατον.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
|
χρόνιος |
ἐλθὼν
σῆς
δάμαρτος
ἐς
χέρας. |
[100] |
δ´
εἴργασται
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
|
χρόνον |
γὰρ
διαπεπόρθηται
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ |
[100] |
τι
καμπίμους
ἐτῶν
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
χρόνον |
δ´
ἐμείνατ´
ἄλλον
ἐν
Τροίαι |
[600] |
ἔχειν
Πάριν.
~ἐγὼ
δ´,
ἐπειδὴ
|
χρόνον |
ἔμειν´
ὅσον
μ´
ἐχρῆν,
~τὸ |
[1650] |
γὰρ
αἰεὶ
τὸν
παρόντα
νῦν
|
χρόνον
|
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
δόμοις |
[400] |
πόντιον
γλαυκῆς
ἁλὸς
~τλήμων
ἀλῶμαι
|
χρόνον |
ὅσονπερ
Ἰλίου
~πύργους
ἔπερσα,
κἀς |
[750] |
δ´
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον
|
χρόνον
|
~πόντου
´πὶ
νώτοις
ἅλιον
ἐφθείρου |
[750] |
μακρόν
γ´
ἔλεξας,
ὦ
τάλας,
|
χρόνον· |
~σωθεὶς
δ´
ἐκεῖθεν
ἐνθάδ´
ἦλθες |
[600] |
φίλτατ´
ἀνδρῶν
Μενέλεως,
ὁ
μὲν
|
χρόνος
|
~παλαιός,
ἡ
δὲ
τέρψις
ἀρτίως |
[1450] |
πρὸ
ναοῦ
~Παλλάδος
ἂν
λάβοι
|
~χρόνωι |
ξυνελθοῦσα
χοροῖς
~ἢ
κώμοις
Ὑακίνθου
|
[1150] |
~αὕτη,
τί
πέπλους
μέλανας
ἐξήψω
|
χροὸς
|
~λευκῶν
ἀμείψας´
ἔκ
τε
κρατὸς |
[1050] |
~παρῆιδί
τ´
ὄνυχα
φόνιον
ἐμβαλῶ
|
χροός. |
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν
καὶ
βλέπω |
[150] |
ἀνὰ
χλόαν
~φοίνικας
ἁλίωι
~πέπλους
|
χρυσέαισιν |
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ
δόνακος
ἔρνεσιν· |
[200] |
~ὦ
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ
δὲ
|
χρυσέοις |
θρόνοισι
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα |
[350] |
~ἅν
τέ
ποτ´
Ἄρτεμις
ἐξεχορεύσατο
|
~χρυσοκέρατ´ |
ἔλαφον
Μέροπος
Τιτανίδα
κούραν
~καλλοσύνας |
[400] |
γὰρ
σῖτος
πάρα
~οὔτ´
ἀμφὶ
|
χρῶτ´ |
ἐσθῆτες·
αὐτὰ
δ´
εἰκάσαι
~πάρεστι |
[900] |
πατρὸς
σκόπει·
~πότερον
ὁ
δαίμων
|
χὠ |
θανὼν
τὰ
τῶν
πέλας
~βούλοιντ´ |
[450] |
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
δ´
ἥδε
|
χώρα; |
τοῦ
δὲ
βασίλειοι
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ) |
[400] |
ἣν
ἀποσπάσας
ἔχω.
~ὄνομα
δὲ
|
χώρας |
ἥτις
ἥδε
καὶ
λεὼ
~οὐκ |
[750] |
ταὐτὸ
κἀμοὶ
δόξα
μάντεων
πέρι
|
~χωρεῖ |
γέροντι·
τοὺς
θεοὺς
ἔχων
τις |
[1400] |
τὴν
χάριν
πλήρη
λάβω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
χώρει |
σὺ
καὶ
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
|
[1350] |
καὶ
σὲ
συσσῶσαί
ποτε.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
χωρεῖτ´ |
ἐφεξῆς,
ὡς
ἔταξεν
ὁ
ξένος, |
[1250] |
πρὸς
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
|
χωρὶς |
τῆσδε
δρῶν
ἀρκεῖς
τάδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[400] |
ἀξένους
τ´
ἐπιδρομὰς
~πέπλευκα
πάσας·
|
χὤταν |
ἐγγὺς
ὦ
πάτρας,
~πάλιν
μ´ |