Vers
[650]	πικρὰς ἐς ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ	ἔ·	πικρὰν δ´ ἐρευνᾶις φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]	τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἒ	ἔ·	πικρὰς ἐς ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ
[650]	ἔ· πικρὰς ἐς ἀρχὰς βαίνεις·	~ἒ	ἔ· πικρὰν δ´ ἐρευνᾶις φάτιν.
[650]	πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἒ	ἔ· πικρὰς ἐς ἀρχὰς βαίνεις·
[1150]	ἤν γε δὴ ληφθῆι μόνον.	~ἔα·	ἀλλ´, ὡς ἔοικε, πάντα διαπεπραγμένα
[1400]	χάρις ~ξὺν κατθανόντι κατθανεῖν μ´;	ἔα	δέ με ~αὐτὴν μολοῦσαν ἐντάφια
[500]	ἥξεις; ὡς ποθεινὸς ἂν μόλοις.	~ἔα,	τίς οὗτος; οὔ τί που
[50]	τ´ ἀμφιβλήματ´ εὔθριγκοί θ´ ἕδραι.	~ἔα·	~ὦ θεοί, τίν´ εἶδον ὄψιν;
[1200]	με, τὸν θανόντα δ´ οὐκ	ἐᾶις;	~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐκέτ´· ἤδη δ´
[1250]	χρή, τὸν δὲ μηκέτ´ ὄντ´	ἐᾶν·	~ἄριστα γάρ σοι ταῦτα πρὸς
[750]	~θύοντας αἰτεῖν ἀγαθά, μαντείας δ´	ἐᾶν·	~βίου γὰρ ἄλλως δέλεαρ ηὑρέθη
[1050]	ἐκ ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν	ἐάνπερ	ναῦν ἐπ´ ἀγκύρας λάβω, ~ἀνὴρ
[1000]	ἄρχεσθε χἰκετεύετε ~τὴν μέν ς´	ἐᾶσαι	πατρίδα νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας δὲ
[1600]	οὐκ ἔμοιγ´, εἰ μή μ´	ἐάσεις	~(ΧΟΡΟΣ) οὐ μὲν οὖν ς´
[1600]	~(ΧΟΡΟΣ) οὐ μὲν οὖν ς´	ἐάσομεν.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ)
[1100]	σῶμ´, ἐν βαρβάροις. ~θανεῖν δ´	ἔασόν	μ´, εἰ κατακτεῖναι θέλεις, ~ἐν
[900]	κελεύει πάντας οὐκ ἐς ἁρπαγάς.	~{ἐατέος	δ´ ὁ πλοῦτος ἄδικός τις
[650]	δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον ἀραῖον	~ἔβαλε	θεὸς ἀπὸ πόλεος ἀπό τε
[600]	σταλάσσω, ~περὶ δὲ γυῖα χέρας	ἔβαλον	ἡδονάν, ~ὦ πόσις, ὡς λάβω.
[850]	δ´ αὖ κέλευθον εἴ τις	ἔβλαψεν	ποδὶ ~στείβων ἀνοσίωι, δὸς καθαρσίωι
[50]	μὲν οὖν φῶς ἡλίου τόδ´	ἔβλεπεν	~Πρωτεύς, ἄσυλος ἦ γάμων· ἐπεὶ
[750]	ἦ γὰρ γαμεῖν τις τἄμ´	ἐβουλήθη	λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ) ὕβριν γ´ ὑβρίζων
[500]	ἐπεί νιν εἶπέ μοι σεσωμένον.	~ἐγγὺς	δέ νίν που τῆσδ´ ἔφασκ´
[1550]	ἦμεν οὔτ´ ἄγαν πρόσω ~οὔτ´	ἐγγύς,	οὕτως ἤρετ´ οἰάκων φύλαξ· ~Ἔτ´,
[400]	τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα πάσας· χὤταν	ἐγγὺς	ὦ πάτρας, ~πάλιν μ´ ἀπωθεῖ
[1250]	ποτὲ ~ἡμῖν· σὺ δ´ αὐτὸς	ἐγγὺς	ὢν εἴσηι τάδε. ~ἀλλ´, ὦ
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) οἲ ´γώ· τίς ἡμῶν	ἐγένετ´	ἀθλιωτέρα; ~οἱ φίλτατοι λείπουσί μ´
[900]	~τὴν δ´ ἀθλίαν ἔμ´, οἷσιν	ἔγκειμαι	κακοῖς, ~ῥῦσαι, πάρεργον δοῦσα τοῦτο
[250]	ὅμως· ~ἡμεῖς δὲ πολλαῖς συμφοραῖς	ἐγκείμεθα.	~πρῶτον μὲν οὐκ οὖς´ ἄδικός
[550]	οὐδ´ ἔχω τί φῶ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἔγνως	ἄρ´ ὀρθῶς ἄνδρα δυστυχέστατον. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1300]	μὲν τόξοις Ἄρτεμις, ἁ δ´	~ἔγχει	Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´ ἐξ
[250]	δ´ ὄλωλε καὶ φονεὺς αὐτῆς	ἐγώ,	~ἀδίκως μέν, ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´
[800]	θανῆι· γαμοῦμαι δ´ ἡ τάλαιν´	ἐγὼ	βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις ἂν εἴης·
[450]	τίν´ αἰτίαν σχὼν ἧς ἐπηυρόμην	ἐγώ;	~(ΓΡΑΥΣ) Ἑλένη κατ´ οἴκους ἐστὶ
[1650]	πρὸς οἶκον, εἰ θεοῖς δοκεῖ,	~ἐγὼ	δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´
[1200]	τῶι τεθνηκότι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´ οἶδ´,	ἐγὼ	δ´ ἄπειρος, εὐτυχοῦσα πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[500]	οὐκ ἔλεξεν, εἰ μολὼν σωθήσεται.	~ἐγὼ	δ´ ἀπέστην τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς,
[1000]	μὲν οὖν ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε,	~ἐγὼ	δ´ ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ
[1150]	~δμῶες, κομίζετ´ ἐς δόμους τυραννικούς.	~ἐγὼ	δ´ ἐμαυτὸν πόλλ´ ἐλοιδόρησα δή·
[400]	φέροντας ὀνόματ´ εἰς οἴκους πάλιν.	~ἐγὼ	δ´ ἐπ´ οἶδμα πόντιον γλαυκῆς
[600]	Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν.	~ἐγὼ	δ´, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´ ὅσον
[1050]	ἂν ῥύσαιτο φάσγανόν τε σόν.	~ἐγὼ	δ´ ἐς οἴκους βᾶσα βοστρύχους
[1400]	λέκτρα νυμφικάς θ´ ὁμιλίας ~τιμᾶν·	ἐγὼ	δὲ διὰ τὸ μὲν στέργειν
[550]	δὴ μάλιστ´ εἶδον, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐγὼ	δὲ Μενέλεώι γε ς´· οὐδ´
[900]	εἰσιδόντες ὡς τέχναις θεῶν ~ὤλοντ´,	ἐγὼ	δὲ προδότις οὐκ ἄρ´ ἦ
[600]	Λήδας θύγατερ· ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρα.	~ἐγὼ	δέ ς´ ἄστρων ὡς βεβηκυῖαν
[750]	πλείον´ εἶπας ἤ ς´ ἀνηρόμην	ἐγώ.	~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών·
[500]	βοράν. ~{κλεινὸν τὸ Τροίας πῦρ	ἐγώ	θ´ ὃς ἧψά νιν, ~Μενέλαος,
[1400]	δέ σοί τε δοῖεν οἷ´	ἐγὼ	θέλω ~καὶ τῶι ξένωι τῶιδ´,
[100]	πότερος ὁ κρείσσων; ὦ τάλαιν´	ἐγὼ	κακῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄστροις σφ´ ὁμοιωθέντε
[50]	ἔθανον· ἡ δὲ πάντα τλᾶς´	ἐγὼ	~κατάρατός εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦς´
[650]	χρήιζουσα προσθεῖναι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) ὤμοι	ἐγὼ	κείνων λουτρῶν καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα
[1400]	ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδ´ ὧν	ἐγὼ	λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐδὲν κακίω Μενέλεώ
[850]	ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν δάμαρτ´	ἐγώ;	~μάλιστά γ´· εἰ γάρ εἰσιν
[700]	~καὶ ξυγγέγηθε καὶ συνωδίνει κακοῖς.	~{ἐγὼ	μὲν εἴην, κεἰ πέφυχ´ ὅμως
[950]	σῶσον· εἰ δὲ μὴ δοκεῖ,	~ἐγὼ	μὲν οὐ νῦν πρῶτον ἀλλὰ
[0]	~Φρυγῶν δ´ ἐς ἀλκὴν προυτέθην	ἐγὼ	μὲν οὔ, ~τὸ δ´ ὄνομα
[450]	γαῖά τις ξυνώνυμος ~Τροίας τ´;	ἐγὼ	μὲν οὐκ ἔχω τί χρὴ
[1250]	σύ μοι σήμαινε, πείσομαι δ´	ἐγώ.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὐτὸς σὺ γίγνωσκ´· ἀρκέσει
[750]	ὑβρίζων ἐς ἐμέ, κἂν ἔτλην	ἐγώ.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι σθένων τις ἢ
[750]	που προσήιτεις βίοτον; ὦ τάλαιν´	ἐγώ.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὔργον μὲν ἦν τοῦτ´,
[1350]	δ´ ἀμείψας´ ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς	~ἐγώ	νιν ἐξήσκησα καὶ λουτροῖς χρόα
[500]	αὖ τάφου τοῦδ´ εἰς ἕδρας	ἐγὼ	πάλιν ~στείχω, μαθοῦσα Θεονόης φίλους
[950]	κρῖνον ὡς ἅπασιν ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)	ἐγὼ	πέφυκά τ´ εὐσεβεῖν καὶ βούλομαι
[50]	γαμεῖν με. τὸν πάλαι δ´	ἐγὼ	πόσιν ~τιμῶσα Πρωτέως μνῆμα προσπίτνω
[1000]	θανών μοι πάτερ, ὅσον γ´	ἐγὼ	σθένω, ~οὔποτε κεκλήσηι δυσσεβὴς ἀντ´
[900]	τίνας ἐρεῖ ψυχῆς πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἐγὼ	σὸν οὔτ´ ἂν προσπεσεῖν τλαίην
[1050]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´ αὖ κατορθοῖς· εἶτ´	ἐγὼ	συμπλεύσομαι ~καὶ συγκαθήσω κόσμον ἐν
[950]	σέθεν ~οὔτ´ ἄλλος οὐδείς· ἀλλ´	ἐγώ	σφ´ ἀπάξομαι ~εἰ μὴ πρὸς
[1600]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ γυναικείαις τέχναισιν αἱρεθεὶς	ἐγὼ	τάλας· ~ἐκπεφεύγασιν γάμοι με. κεἰ
[150]	ἕκατι μήτε σὺ ζήτει μαθεῖν	~ἐγώ	τε σιγῶ· τί γὰρ ἂν
[1600]	δ´ ἐκ γῆς. διαφυγὼν δ´	ἐγὼ	φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς ἅλ´
[1200]	ἥκει· μόλοι γὰρ οἷ σφ´	ἐγὼ	χρήιζω μολεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίς ἐστι;
[800]	οὐ γνώσεταί μ´ ὅς εἰμ´,	ἐγὦιδ´·	ἐρεῖ δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´
[300]	γυναικὶ χρή. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι, λόγους	ἐδεξάμαν·	~βᾶτε βᾶτε δ´ ἐς δόμους,
[1650]	~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´ ἐκ δόμων	ἐδέξατο.	~καὶ τῶι πλανήτηι Μενέλεωι θεῶν
[1550]	δ´, ἐπειδὴ ναῦς τὰ πάντ´	ἐδέξατο,	~πλήσασα κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ ~Ἑλένη
[950]	σὲ σύμμαχον καλῶ, ~ὃς πόλλ´	ἐδέξω	τῆσδ´ ἕκατι σώματα ~πεσόντα τὠμῶι
[350]	ἔθηκεν, ~ὄνυχι δ´ ἁπαλόχροα γένυν	~ἔδευσεν	φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ Ἀρκαδίαι
[900]	ἐπὶ τὸ σῶφρον αὖθις αὖ,	~ἐδνώσομαί	τε θυγατέρ´, ἣν οὐδεὶς γαμεῖ,
[1650]	~καὶ τῶν θεῶν, οἷς ταῦτ´	ἔδοξεν	ὧδ´ ἔχειν. ~σοὶ μὲν τάδ´
[50]	~βασίλειά τ´ ἀμφιβλήματ´ εὔθριγκοί θ´	ἕδραι.	~ἔα· ~ὦ θεοί, τίν´ εἶδον
[1100]	πότμον ~Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´	ἔδραμε	ῥόθια πολιὰ βαρβάρωι πλάται ~ὃς
[300]	οὖν ὃ δρᾶσον· μνήματος λιποῦς´	ἕδραν	~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ποῖον ἕρπεις μῦθον
[500]	ἥδ´ αὖ τάφου τοῦδ´ εἰς	ἕδρας	ἐγὼ πάλιν ~στείχω, μαθοῦσα Θεονόης
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) ὁρᾶις τάφου τοῦδ´ ἀθλίους	ἕδρας	ἐμάς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὁρῶ, τάλαινα, στιβάδας·
[1150]	~ηὕρηκα· τύμβου γὰρ κενὰς λιποῦς´	ἕδρας	~ἡ Τυνδαρὶς παῖς ἐκπεπόρθμευται χθονός.
[700]	πατέρα καὶ Διοσκόρω ~ἤισχυνας οὐδ´	ἔδρασας	οἷα κλήιζεται. ~νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν
[450]	Ἕλλησιν, οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους	ἔδωκα	δεσπότην φοβουμένη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φῶ;
[1350]	νιν ἐξήσκησα καὶ λουτροῖς χρόα	~ἔδωκα,	χρόνια νίπτρα ποταμίας δρόσου. ~ἀλλ´,
[900]	μέν, ἀθλίως δ´ ἐμοὶ ~Ἑρμῆς	ἔδωκε	πατρὶ σῶι σώιζειν πόσει ~τῶιδ´
[1600]	ἔλαβεν πατρὸς πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´	ἔδωκεν	ἡ τύχη μοι. (ΧΟΡΟΣ) τὸ
[600]	ἡμέρα, ~ἥ ς´ εἰς ἐμὰς	ἔδωκεν	ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ φίλτατ´
[1550]	ποδὶ ~Ἑλένη καθέζετ´ ἐν μέσοις	ἑδωλίοις	~ὅ τ´ οὐκέτ´ ὢν λόγοισι
[1650]	τοῖσι δ´ αὐτοῖς δεῖ νιν	ἐζεῦχθαι	γάμοις ~ἐλθεῖν τ´ ἐς οἴκους
[250]	ἐλθεῖν μέτα. ~εἰ μὲν γὰρ	ἔζη	πόσις, ἀνεγνώσθημεν ἄν, ~εἰς ξύμβολ´
[0]	ὑγραίνει γύας. ~Πρωτεὺς δ´ ὅτ´	ἔζη	τῆσδε γῆς τύραννος ἦν, ~{Φάρον
[1550]	τ´ ἴσοι ~ἀνὴρ παρ´ ἄνδρ´	ἕζονθ´,	ὑφ´ εἵμασι ξίφη ~λαθραῖ´ ἔχοντες,
[50]	ἂν εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς	ἔθανες	ἂν Διὸς κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ) τί
[50]	δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν	ἔθανον·	ἡ δὲ πάντα τλᾶς´ ἐγὼ
[1150]	πατρὸς μνῆμ´· ἐπ´ ἐξόδοισι γὰρ	~ἔθαψα	Πρωτεῦ ς´ ἕνεκ´ ἐμῆς προσρήσεως·
[1350]	~κύκλιος ἔνοσις αἰθερία ~βακχεύουσά τ´	ἔθειρα	Βρομίωι ~καὶ παννυχίδες θεᾶς. ~εὖ
[1100]	~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες	ἔθειραν,	~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς
[600]	~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα, κρατὶ δ´ ὀρθίους	ἐθείρας	~ἀνεπτέρωσα καὶ δάκρυ σταλάσσω, ~περὶ
[1550]	μὲν δὴ ῥαιδίως ἔσω νεὼς	~ἐθέμεθα	κουφίζοντα· ταύρειος δὲ ποὺς ~οὐκ
[350]	ὄλεσαν, ~ἀπὸ δὲ παρθένοι κόμας	ἔθεντο	~σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον ~ἀμφὶ Φρύγιον
[100]	γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ´	ἐθέσπισεν	~οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα
[200]	εἰς ἄνολβον ~ἔριν ἔριν τάλαιναν	ἔθετο	~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ δ´ ἐμὸν
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´ ὅπλων ἔριν	ἔθηκε	συμμάχοις. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ δὴ τί
[350]	ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας	ἔθηκεν,	~ὄνυχι δ´ ἁπαλόχροα γένυν ~ἔδευσεν
[650]	δ´ εἰς κρίσιν σοι τῶνδ´	ἔθηχ´	Ἥρα κακῶν; ~(ΕΛΕΝΗ) Πάριν ὡς
[600]	ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς	ἐθνήισκετε,	~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν
[350]	ὑδρόεντι δόνακι χλωρὸν ~Εὐρώταν, θανόντος	~εἰ	βάξις ἔτυμος ἀνδρὸς ~ἅδε μοι
[1150]	~κτᾶσθ´, ἀμαθῶς θανάτωι πόνους καταλυόμενοι.	~εἰ	γὰρ ἅμιλλα κρινεῖ νιν αἵματος,
[850]	κατθανεῖν δάμαρτ´ ἐγώ; ~μάλιστά γ´·	εἰ	γάρ εἰσιν οἱ θεοὶ σοφοί,
[950]	~κρείσσω φανεῖσαν τἄμ´ ἀποδοῦναι λέχη.	~εἰ	δ´ ἐμὲ γυναῖκα τὴν ἐμὴν
[1100]	~ἀσκοῦσα φίλτρα θ´ αἱματηρὰ σωμάτων;	~εἰ	δ´ ἦσθα μετρία, τἄλλα γ´
[900]	ματαίωι μᾶλλον ἢ χρηστῶι πατρί.	~εἰ	δ´ οὖσα μάντις καὶ τὰ
[1050]	θανεῖν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κακὸς μὲν ὄρνις·	εἰ	δὲ κερδανῶ, λέγε. ~ἕτοιμός εἰμι
[750]	ἀμφ´ ἐμῶν γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´·	εἰ	δὲ λέκτρα διέφυγες, τόδ´ οὐκ
[50]	ὅσον μίμημ´ ἔχεις ~Ἑλένης, ἀποπτύσειαν.	εἰ	δὲ μὴ ´ν ξένηι ~γαίαι
[950]	~ἀπόδος τε καὶ πρὸς σῶσον·	εἰ	δὲ μὴ δοκεῖ, ~ἐγὼ μὲν
[950]	ἂν μᾶλλον ἢ δραστήριος. ~κτεῖν´,	εἰ	δοκεῖ σοι· δυσκλεᾶς γὰρ οὐ
[400]	δὲ μὴ ´χόντων βίον ~οὐδ´	εἰ	θέλοιεν ὠφελεῖν ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή·
[1650]	~κείνη δ´ ἴτω πρὸς οἶκον,	εἰ	θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´ ἀδελφὴν
[50]	ἀνδρὶ τἀμὰ διασώσηι λέχη, ~ὡς,	εἰ	καθ´ Ἑλλάδ´ ὄνομα δυσκλεὲς φέρω,
[650]	λιποῦς´ ~ἐπ´ αἰσχροῖς γάμοις. ~(ΧΟΡΟΣ)	εἰ	καὶ τὰ λοιπὰ τῆς τύχης
[0]	διαπεράνασθαι κρίσιν. ~τοὐμὸν δὲ κάλλος,	εἰ	καλὸν τὸ δυστυχές, ~Κύπρις προτείνας´
[950]	~ἀλλ´ οὐχὶ τοῦτο τὸ καλόν,	εἰ	καλὸν τόδε, ~αἱρήσομαι ´γὼ πρόσθε
[1100]	βαρβάροις. ~θανεῖν δ´ ἔασόν μ´,	εἰ	κατακτεῖναι θέλεις, ~ἐν γῆι πατρώιαι.
[1000]	ἀδύνατον εἶπας. φέρε, τί δ´	εἰ	κρυφθεὶς δόμοις ~κτάνοιμ´ ἄνακτα τῶιδε
[950]	´γὼ πρόσθε τῆς εὐψυχίας. ~ἀλλ´,	εἰ	μὲν ἄνδρα σοι δοκεῖ σῶσαι
[250]	Ἑλένην Μενέλεώ μ´ ἐλθεῖν μέτα.	~εἰ	μὲν γὰρ ἔζη πόσις, ἀνεγνώσθημεν
[1000]	ὅδ´ αὑτὸς μῦθος· ἀδικοίημεν ἄν,	~εἰ	μὴ ἀποδώσω· καὶ γὰρ ἂν
[1600]	γὰρ εὖ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐκ ἔμοιγ´,	εἰ	μή μ´ ἐάσεις ~(ΧΟΡΟΣ) οὐ
[950]	οὐδείς· ἀλλ´ ἐγώ σφ´ ἀπάξομαι	~εἰ	μὴ πρὸς οἴκους δυνάμεθ´ ἀλλὰ
[800]	τολμητὸς ἢ λόγων ὕπο; ~(ΕΛΕΝΗ)	εἰ	μὴ τύραννός ς´ ἐκπύθοιτ´ ἀφιγμένον.
[250]	οὔ. ~{τὸ δ´ ἔσχατον τοῦτ´,	εἰ	μόλοιμεν ἐς πάτραν, ~κλήιθροις ἂν
[500]	τέλος. ~ἓν δ´ οὐκ ἔλεξεν,	εἰ	μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´ ἀπέστην
[750]	τίς τοῦδε πειθώ; φίλα γάρ,	εἰ	σαφῆ λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὁρᾶις τάφου
[0]	ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα φεύγων,	εἰ	σαφὴς οὗτος λόγος· ~Ἑλένη δ´
[50]	~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´ Ἑλένην	εἰ	στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς εἶ
[450]	τῶν πάροιθε τὰς παρεστώσας κλύω,	~εἰ	τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας
[700]	οἳ μένουσί μ´, ὡς ἐλπίζομεν,	~εἰ	τήνδε πως δυναίμεθ´ ἐκκλέψαι χθονός,
[1000]	δοκοῦς´ ὅμως, ~ἐκ δυσσεβείας ὅσιον	εἰ	τίθημί νιν. ~αὐτοὶ μὲν οὖν
[1050]	εὖ τόδ´ εἶπας πλὴν ἕν·	εἰ	χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι κελεύσει ς´,
[1400]	αὖθις κελεύω καὶ τρίτον γ´,	εἴ	σοι φίλον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ
[850]	δεξώμεθα· ~σὺ δ´ αὖ κέλευθον	εἴ	τις ἔβλαψεν ποδὶ ~στείβων ἀνοσίωι,
[550]	χαῖρέ γ´, Ἑλένηι προσφερὴς ὁθούνεκ´	εἶ.	~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμην· λαβοῦσά ς´ οὐχ
[1100]	γῆι πατρώιαι. τί ποτ´ ἄπληστος	εἶ	κακῶν, ~ἔρωτας ἀπάτας δόλιά τ´
[1000]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε δή νυν· χρόνιος	εἶ	κατὰ στέγας ~καὶ συντέθραψαι προσπόλοισι
[50]	τί δ´, ὦ ταλαίπωρ´, ὅστις	εἶ	μ´ ἀπεστράφης ~καὶ ταῖς ἐκείνης
[450]	τέγγεις δάκρυσι; πρὸς τίν´ οἰκτρὸς	εἶ;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πρὸς τὰς πάροιθε συμφορὰς
[50]	λελεγμένοις, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς δ´	εἶ;	πόθεν γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης πέδον;
[50]	εἰ στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς	εἶ	πόθεν; τίνος ἐξαυδᾶν σε χρή;
[550]	τοῦδ´ ἐφάπτομαι τάφου. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς	εἶ;	τίν´ ὄψιν σήν, γύναι, προσδέρκομαι;
[550]	γύναι, προσδέρκομαι; ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ δ´	εἶ	τίς; αὑτὸς γὰρ σὲ κἄμ´
[550]	τὸ γιγνώσκειν φίλους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλληνὶς	εἶ	τις ἢ ´πιχωρία γυνή; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]	νύν σε γονάτων τῶνδ´, ἐπείπερ	εἶ	φίλος ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί χρῆμα θηρῶς´
[1550]	Ὦ πέρσαντες Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ	εἷ´	ἀναρπάσαντες Ἑλλήνων νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι
[1550]	κελευστὴς τὴν ἐναντίαν ὄπα· ~οὐχ	εἷ´	ὁ μέν τις λοῖσθον ἀρεῖται
[1400]	σοῖς δούλοις, ἄναξ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´	εἷα·	τοὺς μὲν Πελοπιδῶν ἐῶ νόμους·
[750]	Τροίας ἄπο ~κέρδος μὲν οὐδὲν	εἰδέναι,	πόθος δέ τις ~{τὰ τῶν
[1500]	ἐν βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς;	εἰδέναι	πρόθυμος· οὐ γὰρ ἐλπίδων ~ἔσω
[300]	ἔχε. ~πρὶν δ´ οὐδὲν ὀρθῶς	εἰδέναι,	τί σοι πλέον ~λυπουμένηι γένοιτ´
[1600]	τοὺς δὲ κειμένους ~νεκροὺς ἂν	εἶδες.	Μενέλεως δ´ ἔχων ὅπλα, ~ὅπηι
[100]	αὐτὴν ἦγ´ ἐπισπάσας κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ)	εἶδες	σὺ τὴν δύστηνον, ἢ κλυὼν
[100]	ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ ὄσσοις	εἰδόμην,	καὶ νοῦς ὁρᾶι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη
[550]	Ἑλένηι ς´ ὁμοίαν δὴ μάλιστ´	εἶδον,	γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐγὼ δὲ Μενέλεώι
[50]	ἕδραι. ~ἔα· ~ὦ θεοί, τίν´	εἶδον	ὄψιν; ἐχθίστης ὁρῶ ~γυναικὸς εἰκὼ
[550]	κἄμ´ ἔχει λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´	εἶδον	προσφερέστερον δέμας. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θεοί·
[250]	ὡς ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν ~αἴσχιον	εἶδος	ἔλαβον ἀντὶ τοῦ καλοῦ, ~καὶ
[0]	~βίον διήνεγκ´} εὐγενῆ τε παρθένον	~Εἰδώ,	τὸ μητρὸς ἀγλάισμ´, ὅτ´ ἦν
[0]	οὐκ ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ	~εἴδωλον	ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο ~Πριάμου
[550]	ἦλθον ἐς γῆν Τρωιάδ´, ἀλλ´	εἴδωλον	ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τίς βλέποντα
[1100]	~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων	~εἴδωλον	ἱερὸν Ἥρας. ~ὅτι θεὸς ἢ
[650]	ἐπέλας´ Αἰγύπτωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´ ἀντέδωκ´	εἴδωλον,	ὡς σέθεν κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ
[600]	ἄστρων ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς ~ἤγγελλον	εἰδὼς	οὐδὲν ὡς ὑπόπτερον ~δέμας φοροίης.
[750]	ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ)	εἶἑν·	τὰ μὲν δὴ δεῦρ´ ἀεὶ
[1550]	ἀλλήλοισι, τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος	εἴη·	διεσιωπῶμεν δ´ ὅμως ~τοὺς σοὺς
[1250]	ταχύπορος γενήσεται. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καλῶς ἂν	εἴη	Μενέλεώι τε πρὸς χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[450]	χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´ ἂν	εἴη;	πότερον ἐκτὸς ἢ ´ν δόμοις;
[1000]	Κύπρις δέ μοι ~ἵλεως μὲν	εἴη,	συμβέβηκε δ´ οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι δὲ
[800]	τοὐμὸν λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως ἂν	εἴην	ἀθλιώτατος βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή νυν
[700]	καὶ συνωδίνει κακοῖς. ~{ἐγὼ μὲν	εἴην,	κεἰ πέφυχ´ ὅμως λάτρις, ~ἐν
[950]	πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος ἂν	εἴην,	σὺ δὲ γυνὴ κακὴ φανῆι.
[150]	Εὐρώτα ῥοὰς ~ἔλθοι· σὺ δ´	εἴης	εὐτυχὴς ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ
[800]	ἐγὼ βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις ἂν	εἴης·	τὴν βίαν σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	ἐξελήλαμαι χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων ἂν	εἴης·	τίς δέ ς´ ἐκβάλλει πάτρας;
[850]	γάμοις. ~τέλος δ´ ἐφ´ ἡμῖν	εἴθ´,	ἃ βούλεται Κύπρις, ~λέξας´ ἀδελφῶι
[150]	νεάνιδες, ~παρθένοι Χθονὸς κόραι, ~Σειρῆνες,	εἴθ´	ἐμοῖς ~γόοις μόλοιτ´ ἔχουσαι Λίβυν
[250]	τὰ δὲ τὸ κάλλος αἴτιον.	~εἴθ´	ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν
[350]	κάτα ~Πέλοψ ἁμίλλας ἐξαμιλληθείς ποτε,	~εἴθ´	ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´ ἔρανον εἰς
[1450]	πρὸ γάμων ἔλαμψαν. ~δι´ αἰθέρος	εἴθε	ποτανοὶ ~γενοίμεθ´ ὅπαι Λιβύας ~οἰωνῶν
[400]	ἀμφὶ χρῶτ´ ἐσθῆτες· αὐτὰ δ´	εἰκάσαι	~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι. ~πέπλους
[50]	τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν	εἰκοῦς	ἔθανες ἂν Διὸς κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	εἶδον ὄψιν; ἐχθίστης ὁρῶ ~γυναικὸς	εἰκὼ	φόνιον, ἥ μ´ ἀπώλεσεν ~πάντας
[1100]	πυρσεύσας φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν	εἷλ´	Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν
[1300]	παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ δ´ ἔπαυς´	εἰλαπίνας	~θεοῖς βροτείωι τε γένει, ~Ζεὺς
[1450]	αὔρας ~λιπόντες εἰναλίας, ~λάβετε δ´	εἰλατίνας	πλάτας, ~ὦ ναῦται ναῦται, ~πέμποντες
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) ἦ καὶ γυναῖκα Σπαρτιᾶτιν	εἵλετε;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν ἦγ´ ἐπισπάσας
[1350]	~νάρθηκας εἰς ἱεροὺς ~ῥόμβου θ´	εἱλισσομένα	~κύκλιος ἔνοσις αἰθερία ~βακχεύουσά τ´
[1600]	ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας	εἷλον	ἂν τάχα ξένους· ~νῦν δὲ
[800]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ γνώσεταί μ´ ὅς	εἰμ´,	ἐγὦιδ´· ἐρεῖ δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]	ξένιά σοι γενήσεται. ~εὔνους γάρ	εἰμ´	Ἕλλησιν, οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους
[1150]	ἔπος— ~ὄλωλα· φροῦδα τἀμὰ κοὐδέν	εἰμ´	ἔτι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν τῶι δὲ
[0]	Μενέλεωι λέχος. ~κἀγὼ μὲν ἐνθάδ´	εἴμ´,	ὁ δ´ ἄθλιος πόσις ~στράτευμ´
[1550]	~ἀνὴρ παρ´ ἄνδρ´ ἕζονθ´, ὑφ´	εἵμασι	ξίφη ~λαθραῖ´ ἔχοντες, ῥόθιά τ´
[250]	~πρῶτον μὲν οὐκ οὖς´ ἄδικός	εἰμι	δυσκλεής· ~καὶ τοῦτο μεῖζον τῆς
[50]	δὲ πάντα τλᾶς´ ἐγὼ ~κατάρατός	εἰμι	καὶ δοκῶ προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν
[850]	μόλις ποτὲ ~λαβοῦς´ ἐπ´ ἀκμῆς	εἰμι	κατθανόντ´ ἰδεῖν· ~μή μοι κατείπηις
[1050]	εἰ δὲ κερδανῶ, λέγε. ~ἕτοιμός	εἰμι	μὴ θανὼν λόγωι θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]	οἰκήσεις τάφον; ~(ΕΛΕΝΗ) πιστὴ γάρ	εἰμι	τῶι πόσει φεύγουσα σέ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[500]	ὠμόφρων τις ἦι, ~κρύψας ἐμαυτὸν	εἶμι	πρὸς ναυάγια· ~ἢν δ´ ἐνδιδῶι
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄστροις σφ´ ὁμοιωθέντε φάς´	εἶναι	θεώ. ~(ΕΛΕΝΗ) καλῶς ἔλεξας τοῦτο·
[100]	ὥστ´ οὐδ´ ἴχνος γε τειχέων	εἶναι	σαφές. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ τλῆμον Ἑλένη,
[500]	δέ νίν που τῆσδ´ ἔφασκ´	εἶναι	χθονός, ~ναυαγὸν ἐκπεσόντα σὺν παύροις
[1450]	μὲν ἱστία πετάσατ´, αὔρας ~λιπόντες	εἰναλίας,	~λάβετε δ´ εἰλατίνας πλάτας, ~ὦ
[500]	~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς πέδον ~χριμπτόμενος	εἰναλίωι	~κώπαι Τρωιάδος ἐκ γᾶς. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	στυγεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἥμαρτον· ὀργῆι δ´	εἶξα	μᾶλλον ἤ μ´ ἐχρῆν· ~μισεῖ
[450]	χρὴ λέγειν. ~πολλοὶ γάρ, ὡς	εἴξασιν,	ἐν πολλῆι χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´
[1350]	παρόντα τὸν ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ	εἶπ´	ἀδελφῶι· κατθανόντα δ´ ἐν χθονὶ}
[700]	ὠφελεῖν βροτούς. ~Κάλχας γὰρ οὐκ	εἶπ´	οὐδ´ ἐσήμηνε στρατῶι ~νεφέλης ὑπερθνήισκοντας
[750]	λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ πλείον´	εἶπας	ἤ ς´ ἀνηρόμην ἐγώ. ~ἓν
[800]	ἀποκτεῖναι λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄνανδρά γ´	εἶπας	Ἰλίου τ´ οὐκ ἄξια. ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]	Διός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς φήις; τίν´	εἶπας	μῦθον; αὖθίς μοι φράσον. ~(ΓΡΑΥΣ)
[100]	ῥοαῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) αἰαῖ· κακὸν τόδ´	εἶπας	οἷς κακὸν λέγεις. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὡς
[1050]	ἀγκάλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ τόδ´	εἶπας	πλὴν ἕν· εἰ χέρσωι ταφὰς
[1000]	γ´ ὄντες χθονός; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀδύνατον	εἶπας.	φέρε, τί δ´ εἰ κρυφθεὶς
[750]	ς´ ἀνηρόμην ἐγώ. ~ἓν δ´	εἰπὲ	τἄλλα παραλιπών· πόσον χρόνον ~πόντου
[1550]	οὔριαι ξένωι. ~καί τις τόδ´	εἶπε·	Δόλιος ἡ ναυκληρία· ~πάλιν πλέωμεν
[500]	ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´ ἐπεί νιν	εἶπέ	μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς δέ νίν
[1600]	ἐν δόμοις ὁρῶσα Μενέλεων οὐκ	εἶπέ	μοι. ~τοιγὰρ οὔποτ´ ἄλλον ἄνδρα
[1450]	~γᾶι βούθυτον ἁμέραν ~ὁ Διὸς	εἶπε	σέβειν γόνος· ~μόσχον θ´ ἃν
[850]	ὅμαιμον, ὅς με προστάσσει τάδε	~εἰπεῖν,	ὅταν γῆν τήνδε νοστήσας τύχηις.
[1600]	δὲ βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´	εἶπεν	εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ δ´ ἱστὸν
[1450]	δὲ Πόντου θυγάτηρ ~Γαλάνεια τάδ´	εἴπηι·	~Κατὰ μὲν ἱστία πετάσατ´, αὔρας
[750]	Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη μάτην.	~{εἴποις	ἄν, οὕνεχ´ ὁ θεὸς οὐκ
[100]	πρός γ´ Ἀχαιοί· μεγάλα δ´	εἴργασται	κακά. ~(ΕΛΕΝΗ) πόσον χρόνον γὰρ
[250]	μόλοιμεν ἐς πάτραν, ~κλήιθροις ἂν	εἰργοίμεσθα,	τὴν ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες Ἑλένην
[550]	προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδικούμεθ´, ὦ γυναῖκες·	εἰργόμεσθα	γὰρ ~τάφου πρὸς ἀνδρὸς τοῦδε,
[1450]	ὦ ~ταχεῖα κώπα, ῥοθίοισι Νηρέως	~εἰρεσία	φίλα, ~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων ~δελφίνων,
[300]	ξένος, ~μὴ πάντ´ ἀληθῆ δοξάσηις	εἰρηκέναι.	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν σαφῶς γ´
[1550]	δ´ ἑλὼν ξίφος ~ἐς πρῶιραν	εἷρπε	κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι ~σταθεὶς νεκρῶν
[400]	δ´ ἀνὴρ ~πράξηι κακῶς ὑψηλός,	εἰς	ἀηθίαν ~πίπτει κακίω τοῦ πάλαι
[1000]	οὔ, γνώμην δ´ ἔχει ~ἀθάνατον	εἰς	ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς οὖν
[1600]	δ´ ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν	εἰς	ἅλ´ ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη δὲ
[1350]	~ἃ γὰρ καθήσειν ὅπλ´ ἔμελλεν	εἰς	ἅλα, ~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι γενναίαν
[200]	~ἀναρπάσας δι´ αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν	εἰς	ἄνολβον ~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο
[500]	~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ αὖ τάφου τοῦδ´	εἰς	ἕδρας ἐγὼ πάλιν ~στείχω, μαθοῦσα
[1400]	ἐν σοὶ τόδ´, ἢν σὴν	εἰς	ἔμ´ εὔνοιαν διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ
[600]	ὦ ποθεινὸς ἡμέρα, ~ἥ ς´	εἰς	ἐμὰς ἔδωκεν ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ)
[850]	κατείπηις σῶι κασιγνήτωι πόσιν ~τόνδ´	εἰς	ἐμὰς ἥκοντα φίλτατον χέρας, ~σῶσον
[0]	τις ὡς Ζεὺς μητέρ´ ἔπτατ´	εἰς	ἐμὴν ~Λήδαν κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος
[1400]	ἐμοῖς φέρειν γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους	εἰς	ἐμούς· πᾶσαν δὲ χρὴ ~γαῖαν
[700]	χθονός, ~φρουρεῖν θ´ ὅπως ἂν	εἰς	ἓν ἐλθόντες τύχης ~ἐκ βαρβάρων
[1500]	τε χειρὶ λευκά θ´ ἱστί´	εἰς	ἓν ἦν ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι
[1000]	μὲν παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´	εἰς	ἓν τοὺς λόγους φέροντε χρὴ
[350]	~εἴθ´ ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´ ἔρανον	εἰς	θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις} ἐν θεοῖς
[1350]	~κισσοῦ τε στεφθεῖσα χλόα ~νάρθηκας	εἰς	ἱεροὺς ~ῥόμβου θ´ εἱλισσομένα ~κύκλιος
[650]	ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´	εἰς	κρίσιν σοι τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα
[1650]	~τιμῶσα πατρός τ´ ἐνδίκους ἐπιστολάς.	~{εἰς	μὲν γὰρ αἰεὶ τὸν παρόντα
[250]	γὰρ ἔζη πόσις, ἀνεγνώσθημεν ἄν,	~εἰς	ξύμβολ´ ἐλθόντες ἃ φανερὰ μόνοις
[350]	ἀσμένους πεφευγότας, ~νεκρῶν φέροντας ὀνόματ´	εἰς	οἴκους πάλιν. ~ἐγὼ δ´ ἐπ´
[950]	πρὸς νεκρούς. ~{τί ταῦτα; δακρύοις	εἰς	τὸ θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς ἦν
[450]	ἔχων ἀνὴρ ~Νείλου παρ´ ὄχθας;	εἶς	γὰρ ὅ γε κατ´ οὐρανόν.
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ μὴν γυναικῶν γ´	εἷς	δυοῖν ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων
[1200]	κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην, Ἀχαιῶν	εἷς	ἐμῶι σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι
[50]	γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	εἷς	τῶν Ἀχαιῶν, ὦ γύναι, τῶν
[850]	γῆν τήνδε νοστήσας τύχηις. ~{τίς	εἶς´	ἀδελφῶι τόνδε σημανῶν ἐμῶι ~παρόνθ´,
[1550]	ἐλθόντες ἐξανήρπασαν ~ταῦρον φέροντές τ´	εἰσέθεντο	σέλματα. ~μονάμπυκος δὲ Μενέλεως ψήχων
[800]	ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος	εἰσεῖδον	σφαγὰς ~τὸν Νηλέως τ´ ἄπαιδα·
[300]	λιποῦσα τόνδε σύμμειξον κόρηι, ~ὅθενπερ	εἴσηι	πάντα· τἀληθῆ φράσαι ~ἔχους´ ἐν
[1250]	σὺ δ´ αὐτὸς ἐγγὺς ὢν	εἴσηι	τάδε. ~ἀλλ´, ὦ τάλας, ἔσελθε
[800]	τρωτὸν οὐκ ἔχει δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ)	εἴσηι·	τὸ τολμᾶν δ´ ἀδύνατ´ ἀνδρὸς
[50]	οὖν ἔτι ζῶ; θεοῦ τόδ´	εἰσήκους´	ἔπος ~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν ἔτι
[0]	τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς· ~πόλεμον γὰρ	εἰσήνεγκεν	Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν,
[900]	ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης πάλιν, ~κλυόντες	εἰσιδόντες	ὡς τέχναις θεῶν ~ὤλοντ´, ἐγὼ
[450]	πλὴν ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός	εἰσιν	Εὐρώτα μόνον; ~διπλοῦν δὲ Τυνδάρειον
[100]	δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι δ´	εἰσὶν	ἢ οὐκ εἰσὶν κόροι; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[100]	Τυνδάρειοι δ´ εἰσὶν ἢ οὐκ	εἰσὶν	κόροι; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι·
[850]	ἐγώ; ~μάλιστά γ´· εἰ γάρ	εἰσιν	οἱ θεοὶ σοφοί, ~εὔψυχον ἄνδρα
[1650]	δαίμονες, ~τῶν δ´ ἀναριθμήτων μᾶλλον	εἰσιν	οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ παῖδε
[1350]	ἐν χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς	εἰσορᾶν	ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν
[500]	~πόσιν τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγος	εἰσορᾶν,	~πορθμοὺς δ´ ἀλᾶσθαι μυρίους πεπλωκότα
[1150]	ἐκκομισθεῖς´ ἄλοχος ἧς ἐφίεμαι. ~ἐπίσχετ´·	εἰσορῶ	γὰρ οὓς διώκομεν ~παρόντας ἐν
[750]	οὐδ´ ἐσήμηνε στρατῶι ~νεφέλης ὑπερθνήισκοντας	εἰσορῶν	φίλους ~οὐδ´ Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις
[400]	σὺ δ´ αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγγειλον	εἴσω	δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς
[850]	ἀδελφῶι ς´ ἐνθάδ´ ὄντα διολέσω	~εἴτ´	αὖ μεθ´ Ἥρας στᾶσα σὸν
[850]	πόνους, ~οὐδ´ οἶσθα νόστον οἴκαδ´	εἴτ´	αὐτοῦ μενεῖς· ~ἔρις γὰρ ἐν
[300]	σὸν Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´ ἔτι	~εἴτ´	ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα δ´ εὖ
[300]	κόρης ~πυθοῦ πόσιν σὸν Θεονόης,	εἴτ´	ἔστ´ ἔτι ~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος·
[650]	τλάμον´ ὧδ´ ἐπέλας´ Αἰγύπτωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	εἶτ´	ἀντέδωκ´ εἴδωλον, ὡς σέθεν κλύω.
[1050]	ἐναλίους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´ αὖ κατορθοῖς·	εἶτ´	ἐγὼ συμπλεύσομαι ~καὶ συγκαθήσω κόσμον
[1050]	αἰτήσομαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ δὴ παρεῖκεν·	εἶτα	πῶς ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´
[1550]	νεὼς μέλουσι σοί. ~ὁ δ´	εἶφ´·	Ἅλις μοι. δεξιᾶι δ´ ἑλὼν
[700]	~σπεύδων δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν	εἶχε·	νῦν δ´ ἔχει ~αὐτόματα πράξας
[750]	ἦν τοῦτ´, ὄνομα δ´ οὐκ	εἶχεν	τόδε. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶσθ´ ἄρ´,
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει δὲ μὴ δόκησιν	εἴχετ´	ἐκ θεῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λόγου
[1000]	σωθεῖμεν ἂν ~φεύγοντες· ἣν γὰρ	εἴχομεν	θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄκουσον, ἤν
[700]	{τί φήις; ~νεφέλης ἄρ´ ἄλλως	εἴχομεν	πόνους πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´
[50]	μὴ ´ν ξένηι ~γαίαι πόδ´	εἶχον,	τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν
[700]	ἂν εἰς ἓν ἐλθόντες τύχης	~ἐκ	βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[500]	που κρυπτεύομαι ~Πρωτέως ἀσέπτου παιδὸς	ἐκ	βουλευμάτων; ~οὐχ ὡς δρομαία πῶλος
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´ ἀπείργειν μῆκος	ἐκ	γαίας δόρυ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὥστ´ ἐξορᾶσθαι
[500]	πέδον ~χριμπτόμενος εἰναλίωι ~κώπαι Τρωιάδος	ἐκ	γᾶς. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ αὖ τάφου
[1550]	ἀκτὰς Ναυπλίας δάμαρτά τε ~ἄσυλον	ἐκ	γῆς· αἵματος δ´ ἀπορροαὶ ~ἐς
[1600]	δ´ ἧκον πνοαί· ~βεβᾶσι δ´	ἐκ	γῆς. διαφυγὼν δ´ ἐγὼ φόνον
[800]	σε συγγόνωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσαντε δ´	ἐκ	γῆς διορίσαιμεν ἂν πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ)
[400]	πλουσίων δόμων ~λαβεῖν τι ναύταις·	ἐκ	δὲ μὴ ´χόντων βίον ~οὐδ´
[1550]	σύ, ~σὺ δὲ στρέφ´ οἴακ´.	ἐκ	δὲ ταυρείου φόνου ~Ἀτρέως σταθεὶς
[250]	~ἐν ὧι με Λήδαν φασὶν	ἐκ	Διὸς τεκεῖν. ~τέρας γὰρ ὁ
[600]	ὤλβισαν ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν,	ἐκ	δόμων δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ
[1650]	βροτοῖς κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´	ἐκ	δόμων ἐδέξατο. ~καὶ τῶι πλανήτηι
[400]	ἄν. ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς	ἐκ	δόμων μόλοι, ~ὅστις διαγγείλειε τἄμ´
[1000]	γὰρ κεῖνον οὐ δοκοῦς´ ὅμως,	~ἐκ	δυσσεβείας ὅσιον εἰ τίθημί νιν.
[350]	ὄντας ἀριθμῆσαι πάρα, ~τοὺς δ´	ἐκ	θαλάσσης ἀσμένους πεφευγότας, ~νεκρῶν φέροντας
[100]	σκόπει δὲ μὴ δόκησιν εἴχετ´	ἐκ	θεῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λόγου μέμνησο,
[1050]	τε σοὺς ~πλωτῆρας οἵπερ ἔφυγον	ἐκ	ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν ἐάνπερ
[900]	γὰρ κλέος τόδε ~κάλλιστον, ὅστις	ἐκ	πατρὸς χρηστοῦ γεγὼς ~ἐς ταὐτὸν
[1500]	λέξας· τίς δέ νιν ναυκληρία	~ἐκ	τῆσδ´ ἀπῆρε χθονός; ἄπιστα γὰρ
[800]	μή νυν καταιδοῦ, φεῦγε δ´	ἐκ	τῆσδε χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λιπὼν σέ;
[1500]	μέσον φέρων· ~Ὦ τλήμονες, πῶς	ἐκ	τίνος νεώς ποτε ~Ἀχαιίδος θραύσαντες
[1250]	τί δή; τόδ´ Ἑλλὰς νόμιμον	ἐκ	τίνος σέβει; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς μὴ
[50]	ἂν ἔχοις μᾶλλον φίλον; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐκ	τοῦ; τὸ γάρ τοι πρᾶγμα
[450]	κλύω, ~εἰ τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν	ἐκ	Τροίας ἄγων ~ἥκω δάμαρτα καὶ
[650]	ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον ~ἔμενον	ἐκ	Τροίας πολυετῆ μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔχεις,
[1000]	~ἐγὼ δ´ ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι.	~ἐκ	τῶν θεῶν δ´ ἄρχεσθε χἰκετεύετε
[450]	τί λέξω; συμφορὰς γὰρ ἀθλίας	~ἐκ	τῶν πάροιθε τὰς παρεστώσας κλύω,
[400]	ὀλβίου τινὸς ~προσῆλθον· ἐλπὶς δ´	ἔκ	γε πλουσίων δόμων ~λαβεῖν τι
[1150]	μέλανας ἐξήψω χροὸς ~λευκῶν ἀμείψας´	ἔκ	τε κρατὸς εὐγενοῦς ~κόμας σίδηρον
[300]	ὅτι γενήσεται. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ γὰρ	ἐκάλεσα,	σὲ δὲ κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι
[1550]	ἀπεῖργεν. ὁ δ´ Ἑλένης πόσις	~ἐκάλεσεν·	Ὦ πέρσαντες Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ
[750]	κάκ´ ἀλγοίην ἔτι ~{πάσχων τ´	ἔκαμνον·	δὶς δὲ λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ)
[1450]	~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι δίσκου	~ἔκανε	Φοῖβος, τᾶ Λακαίναι ~γᾶι βούθυτον
[1250]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς ἂν παρούσης οὐσίας	ἕκαστος	ἦι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πλούτου λέγ´ οὕνεχ´
[550]	ἐμὸς πατήρ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φωσφόρ´	Ἑκάτη,	πέμπε φάσματ´ εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ
[1150]	ἅρματα, ~ὡς ἂν πόνου γ´	ἕκατι	μὴ λάθηι με γῆς ~τῆσδ´
[150]	ἂν λάβηι ξένον. ~ὅτου δ´	ἕκατι	μήτε σὺ ζήτει μαθεῖν ~ἐγώ
[950]	καλῶ, ~ὃς πόλλ´ ἐδέξω τῆσδ´	ἕκατι	σώματα ~πεσόντα τὠμῶι φασγάνωι, μισθὸν
[850]	γὰρ ὧδ´ ἔχω· ~Μενέλαε, διαπεπράγμεθ´·	ἐκβαίνει	δόμων ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ
[1250]	ὡς μὴ πάλιν γῆι λύματ´	ἐκβάληι	κλύδων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) Φοίνισσα κώπη ταχύπορος
[50]	ἂν εἴης· τίς δέ ς´	ἐκβάλλει	πάτρας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Τελαμὼν ὁ φύσας·
[1300]	~παγὰς δ´ ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν	ἐκβάλλειν	ὑδάτων ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ
[850]	~κακοὺς δ´ ἐφ´ ἕρμα στερεὸν	ἐκβάλλουσι	γῆς. ~(ΧΟΡΟΣ) ὦ θεοί, γενέσθω
[1500]	ἥδ´ ἀπόντα κενοταφεῖ. ~οἱ δ´	ἐκβαλόντες	δάκρυα ποιητῶι τρόπωι ~ἐς ναῦν
[1200]	λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ πάρεστιν	ἔκβολα;	~(ΕΛΕΝΗ) ὅπου κακῶς ὄλοιτο, Μενέλεως
[400]	αὐτὰ δ´ εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς	ἐκβόλοις	ἁμπίσχομαι. ~πέπλους δὲ τοὺς πρὶν
[1600]	γάμοις, ~οὐδ´ ἡ θεᾶς Νηρῆιδος	ἔκγονος	κόρη ~ἀδικεῖ ς´ ἀδελφὴ Θεονόη,
[300]	πάντ´ ἐπίσταται ~τῆς ποντίας Νηρῆιδος	ἐκγόνου	κόρης ~πυθοῦ πόσιν σὸν Θεονόης,
[1600]	~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια δρᾶν, τὰ δ´	ἔκδικ´	οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κατθανεῖν ἐρᾶν ἔοικας.
[1000]	εὐσεβοῦς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς ποτ´ ηὐτύχησεν	ἔκδικος	γεγώς, ~ἐν τῶι δικαίωι δ´
[400]	λέχη. ~μόνος δὲ νοστῶ, τοῖς	ἐκεῖ	ζητῶν φίλοις ~τὰ πρόσφορ´ ἤν
[550]	ἢ τὰ ς´ ὄμματα; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἐκεῖ	νοσοῦμεν, ὅτι δάμαρτ´ ἄλλην ἔχω.
[450]	´στί μοι στρατεύματα; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκοῦν	ἐκεῖ	που σεμνὸς ἦσθ´, οὐκ ἐνθάδε.
[150]	ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς	ἐκεῖ	χάριν πάτρας. ~(ΕΛΕΝΗ) πλοῦς, ὦ
[750]	ὦ τάλας, χρόνον· ~σωθεὶς δ´	ἐκεῖθεν	ἐνθάδ´ ἦλθες ἐς σφαγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[750]	Πρωτέως γόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τόδ´ ἔστ´	ἐκεῖν´	αἴνιγμ´ ὃ προσπόλου κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ)
[800]	ἂν πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´	ἐκείνηι	ῥαιδίως, λάθραι δ´ ἂν οὔ.
[50]	εἶ μ´ ἀπεστράφης ~καὶ ταῖς	ἐκείνης	συμφοραῖς ἐμὲ στυγεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἥμαρτον·
[600]	καὶ συμμάχοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´ ἔστ´	ἐκεῖνο·	ξυμβεβᾶσί μοι λόγοι ~οἱ τῆσδ´
[1200]	Μενέλεως δὲ μή. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὄλωλ´	ἐκεῖνος.	ἦλθε δ´ ἐν ποίωι σκάφει;
[100]	ἀπηλλάχθη βίου. ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ τοῖς	ἐκείνου	δῆτα πήμασιν νοσεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´
[950]	μισθὸν δ´ ἔχεις· ~ἢ νῦν	ἐκείνους	ἀπόδος ἐμψύχους πάλιν ~ἢ τήνδ´
[1100]	θεῶν ἐσορᾶι ~δεῦρο καὶ αὖθις	ἐκεῖσε	καὶ πάλιν ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις
[700]	εὖ δέ πως πάντα στρέφει	~{ἐκεῖσε	κἀκεῖς´ ἀναφέρων· ὁ μὲν πονεῖ,
[500]	~πορθμοὺς δ´ ἀλᾶσθαι μυρίους πεπλωκότα	~ἐκεῖσε	κἀκεῖς´ οὐδ´ ἀγύμναστον πλάνοις, ~ἥξειν
[350]	~βοὰν βοὰν δ´ Ἑλλὰς αἶ´	~ἐκελάδησεν	ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας
[700]	ἐλπίζομεν, ~εἰ τήνδε πως δυναίμεθ´	ἐκκλέψαι	χθονός, ~φρουρεῖν θ´ ὅπως ἂν
[1600]	προσῆγε χειρὶ δεξιᾶι ξίφος, ~ὥστ´	ἐκκολυμβᾶν	ναός, ἠρήμωσε δὲ ~σῶν ναυβατῶν
[1150]	μὴ λάθηι με γῆς ~τῆσδ´	ἐκκομισθεῖς´	ἄλοχος ἧς ἐφίεμαι. ~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ
[800]	~(ΕΛΕΝΗ) ψαύω, θανόντος σοῦ τόδ´	ἐκλείψειν	φάος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ
[300]	Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´ ἔτι ~εἴτ´	ἐκλέλοιπε	φέγγος· ἐκμαθοῦσα δ´ εὖ ~πρὸς
[0]	σαφὴς οὗτος λόγος· ~Ἑλένη δ´	ἐκλήθην.	ἃ δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´
[900]	οὐδεὶς γαμεῖ, ~τὴν δ´ ἐνθάδ´	ἐκλιποῦς´	ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων ἐν οἴκοις
[150]	ξέν´, αὐτὸς σημανεῖ· σὺ δ´	ἐκλιπὼν	~γῆν τήνδε φεῦγε, πρίν σε
[250]	οὔτε βάρβαρος ~τεῦχος νεοσσῶν λευκὸν	ἐκλοχεύεται,	~ἐν ὧι με Λήδαν φασὶν
[150]	δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον	ἔκλυον,	~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´ ἔλακεν
[300]	ἔστ´ ἔτι ~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος·	ἐκμαθοῦσα	δ´ εὖ ~πρὸς τὰς τύχας
[1600]	δὲ σὴν ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν	ἑκόντων	ἀλλ´ ἔμ´· ὡς πρὸ δεσποτῶν
[350]	~τύραννος οὐδὲ πρὸς βίαν στρατηλατῶν,	~ἑκοῦσι	δ´ ἄρξας Ἑλλάδος νεανίαις. ~καὶ
[1400]	φιλεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι ξυνεργῶν αὐτὸς	ἐκπέμψω	στόλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα· μὴ δούλευε
[1350]	πόντιον ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν	ἐκπεπληγμένην·	~ἄγαν γὰρ αὐτὸν οὐ παρόνθ´
[1500]	πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν	ἐκπεπόρθμευται	χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν ἦλθεν
[1150]	λιποῦς´ ἕδρας ~ἡ Τυνδαρὶς παῖς	ἐκπεπόρθμευται	χθονός. ~ὠή, χαλᾶτε κλῆιθρα, λύεθ´
[1350]	χρόνια νίπτρα ποταμίας δρόσου. ~ἀλλ´,	ἐκπερᾶι	γὰρ δωμάτων ὁ τοὺς ἐμοὺς
[1200]	πελάγεσιν ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης ἀλιμένοις	ἐκπεσόντα	πρὸς πέτραις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) καὶ πῶς
[500]	τῆσδ´ ἔφασκ´ εἶναι χθονός, ~ναυαγὸν	ἐκπεσόντα	σὺν παύροις φίλοις. ~ὤμοι, πόθ´
[1600]	γυναικείαις τέχναισιν αἱρεθεὶς ἐγὼ τάλας·	~ἐκπεφεύγασιν	γάμοι με. κεἰ μὲν ἦν
[500]	φεύγεις; ὡς δέμας δείξασα σὸν	~ἔκπληξιν	ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]	τί; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) σφαγαῖς ἀδελφῆς οὕνεκ´	ἐκπνεῦσαι	βίον. ~ἅλις δὲ μύθων· οὐ
[1100]	Ἀχαιῶν δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν	ἐκπνεύσαντες	Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων
[1000]	τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ δ´ ἀποστᾶς´	ἐκποδὼν	σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν θεῶν δ´
[1600]	δίκη κελεύει μ´· ἀλλ´ ἀφίστας´	ἐκποδών.	~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι πέπλων σῶν·
[1500]	τί δ´ ἔστιν; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἄλλης	ἐκπόνει	μνηστεύματα ~γυναικός· Ἑλένη γὰρ βέβηκ´
[700]	μὲν παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας	ἐκπονῶν	ἐμοί, ~καὶ νῦν μετασχὼν τῆς
[800]	~(ΕΛΕΝΗ) εἰ μὴ τύραννός ς´	ἐκπύθοιτ´	ἀφιγμένον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ γνώσεταί μ´
[1300]	δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν	ἔκραινεν.	~δρομαῖον δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ
[1050]	πατρίδα τ´ ἐλθεῖν καὶ σὸν	ἐκσῶσαι	δέμας. ~ὦ πότνι´ ἣ Δίοισιν
[1400]	μή νυν ἄγαν σὸν δάκρυσιν	ἐκτήξηις	χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα σοι
[1500]	λεχέων, ~ἃν Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´	ἐκτήσατο,	γᾶν ~οὐκ ἐλθοῦσά ποτ´ Ἰλίου
[1050]	θ´, ἣ ´πὶ τὠμῶι κάλλος	ἐκτήσω	γάμωι, ~κόρη Διώνης Κύπρι, μή
[450]	ποῦ δῆτ´ ἂν εἴη; πότερον	ἐκτὸς	ἢ ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ
[1300]	δ´ αὐδὰν χθονίαν ~τύπανά τ´	ἔλαβε	βυρσοτενῆ ~καλλίστα τότε πρῶτα μακάρων
[350]	~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα δάκρυσιν	ἔλαβε	πάθεα, ~ματέρες τε παῖδας ὄλεσαν,
[200]	~Λήδα δ´ ἐν ἀγχόναις ~θάνατον	ἔλαβεν	αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ
[1600]	τῶν ἐμῶν τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς	ἔλαβεν	πατρὸς πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ ἔδωκεν
[250]	ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν ~αἴσχιον εἶδος	ἔλαβον	ἀντὶ τοῦ καλοῦ, ~καὶ τὰς
[600]	ἡ δὲ τέρψις ἀρτίως πάρα.	~ἔλαβον	ἀσμένα πόσιν ἐμόν, φίλαι, ~περί
[150]	ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´	ἔλακεν	~αἰάγμα- ~σι στένουσα νύμφα τις
[1450]	~ἇς οὔπω πεῦκαι πρὸ γάμων	ἔλαμψαν.	~δι´ αἰθέρος εἴθε ποτανοὶ ~γενοίμεθ´
[1600]	ἡμᾶς λαθεῖν ~Μενέλαον, ὦναξ, ὡς	ἐλάνθανεν	παρών. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ γυναικείαις τέχναισιν
[600]	βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) θαυμάστ´,	ἔλασσον	τοὔνομ´ ἢ τὸ πρᾶγμ´ ἔχον.
[600]	νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς ἄλλαν	ἐλαύνει	~θεὸς συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ)
[350]	τέ ποτ´ Ἄρτεμις ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´	ἔλαφον	Μέροπος Τιτανίδα κούραν ~καλλοσύνας ἕνεκεν·
[200]	σᾶς, γύναι. ~αἰὼν δυσαίων τις	~ἔλαχεν	ἔλαχεν, ὅτε ς´ ἐτέκετο ματρόθεν
[200]	γύναι. ~αἰὼν δυσαίων τις ~ἔλαχεν	ἔλαχεν,	ὅτε ς´ ἐτέκετο ματρόθεν ~χιονόχρωι
[350]	γυίοις, ~ὡς πολὺ κηρὸς ἐμᾶς	ἔλαχες	πλέον, ~ἁ μορφᾶι θηρῶν λαχνογυίων
[150]	~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον	ἔλεγον,	ὅτι ποτ´ ἔλακεν ~αἰάγμα- ~σι
[950]	δακρύοις εἰς τὸ θῆλυ τρεπόμενος	~ἐλεινὸς	ἦν ἂν μᾶλλον ἢ δραστήριος.
[700]	δίφροις ~σὺν τῶιδε νύμφη δῶμ´	ἔλειπες	ὄλβιον. ~κακὸς γὰρ ὅστις μὴ
[400]	ἀριθμοὺς ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις δ´	ἐλείφθη	ποικίλων ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς ἐσώθην
[1100]	~ἔλθ´ ὦ διὰ ξουθᾶν γενύων	ἐλελιζομένα	~θρήνων ἐμοὶ ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους
[1100]	τύχαις. ~σὺ Διὸς ἔφυς, ὦ	Ἑλένα,	θυγάτηρ· ~πτανὸς γὰρ ἐν κόλποις
[1150]	διορθῶσαι λόγοις ~σὰν ἔριν, ὦ	Ἑλένα.	~νῦν δ´ οἱ μὲν Ἅιδαι
[1100]	~Λακεδαίμονος ἄπο λέχεα ~σέθεν, ὦ	Ἑλένα,	Πάρις αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ
[1450]	ναῦται, ~πέμποντες εὐλιμένους ~Περσείων οἴκων	Ἑλέναν	ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ που κόρας
[1500]	~οἳ ναίετ´ οὐράνιοι, ~σωτῆρε τᾶς	Ἑλένας,	~γλαυκὸν ἐπ´ οἶδμ´ ἅλιον ~κυανόχροά
[1100]	γενύων ἐλελιζομένα ~θρήνων ἐμοὶ ξυνεργός,	~Ἑλένας	μελέους πόνους ~τὸν Ἰλιάδων τ´
[650]	θυγατρὸς δ´ Ἑρμιόνης ἔστιν λόγος;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἄγαμος ἄτεκνος, ὦ πόσι, καταστένει
[550]	~ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀδικούμεθ´, ὦ γυναῖκες· εἰργόμεσθα γὰρ
[650]	ἂν τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν ποτε;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀδόκητον ἔχω σε πρὸς στέρνοις.
[1200]	ἄθαπτον ἔλιπεν ἢ κρύπτει χθονί;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἄθαπτον· οἲ ´γὼ τῶν ἐμῶν
[750]	λέκτρα διέφυγες, τόδ´ οὐκ ἔχω.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἄθικτον εὐνὴν ἴσθι σοι σεσωμένην.
[100]	γ´ οὐδ´ ἐπ´ Εὐρώτα ῥοαῖς.	~(ΕΛΕΝΗ)	αἰαῖ· κακὸν τόδ´ εἶπας οἷς
[550]	καὶ τίς βλέποντα σώματ´ ἐξεργάζεται;	~(ΕΛΕΝΗ)	αἰθήρ, ὅθεν σὺ θεοπόνητ´ ἔχεις
[1000]	ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασς´ ἔχει.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἄκουσον, ἤν τι καὶ γυνὴ
[800]	εἴης· τὴν βίαν σκήψας´ ἔχεις.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´ ἁγνὸν ὅρκον σὸν κάρα
[1050]	ς´, οὐδὲν ἡ σκῆψις φέρει.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´ οὐ νομίζειν φήσομεν καθ´
[1200]	τὸν θανόντα δ´ οὐκ ἐᾶις;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´ οὐκέτ´· ἤδη δ´ ἄρχε
[600]	τοῦ Διὸς λέκτρα Λήδας τε.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἃν ὑπὸ λαμπάδων κόροι λεύκιπποι
[650]	ὡς ἀκουστά· πάντα δῶρα δαιμόνων.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπέπτυσα μὲν λόγον οἶον ~οἷον
[100]	θανὼν δὲ κλήιζεται καθ´ Ἑλλάδα.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπωλόμεσθα· Θεστιὰς δ´ ἔστιν κόρη;
[550]	γ´, Ἑλένηι προσφερὴς ὁθούνεκ´ εἶ.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπωλόμην· λαβοῦσά ς´ οὐχ ἕξω
[1400]	ἀκούειν τοῦδε χρὴ ναύτας ἐμούς.	~(ΕΛΕΝΗ)	αὖθις κέλευσον, ἵνα σαφῶς μάθωσί
[1050]	πρὸς τάφωι τῶιδ´ ἥσυχοι καθώμεθα;	~(ΕΛΕΝΗ)	αὐτοῦ μέν´· ἢν γὰρ καί
[600]	ὁποίου πρῶτον ἄρξωμαι τὰ νῦν.	~(ΕΛΕΝΗ)	γέγηθα, κρατὶ δ´ ὀρθίους ἐθείρας
[1050]	νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´ ἐμὸν δέμας;	~(ΕΛΕΝΗ)	δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´, ἧι καθήσομεν
[650]	δόμων πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἒ ἔ· πικρὰς ἐς ἀρχὰς
[550]	ὁμοίαν δὴ μάλιστ´ εἶδον, γύναι.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐγὼ δὲ Μενέλεώι γε ς´·
[800]	ἢ τολμητὸς ἢ λόγων ὕπο;	~(ΕΛΕΝΗ)	εἰ μὴ τύραννός ς´ ἐκπύθοιτ´
[100]	Μενέλαος αὐτὴν ἦγ´ ἐπισπάσας κόμης.	~(ΕΛΕΝΗ)	εἶδες σὺ τὴν δύστηνον, ἢ
[750]	~φίλους ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις.	~(ΕΛΕΝΗ)	εἶἑν· τὰ μὲν δὴ δεῦρ´
[800]	σιδήρωι τρωτὸν οὐκ ἔχει δέμας;	~(ΕΛΕΝΗ)	εἴσηι· τὸ τολμᾶν δ´ ἀδύνατ´
[50]	τίν´ ἂν ἔχοις μᾶλλον φίλον;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐκ τοῦ; τὸ γάρ τοι
[1200]	ἁνὴρ καὶ πόθεν κατέσχε γῆν;	~(ΕΛΕΝΗ)	Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷς ἐμῶι σύμπλους
[550]	εἶ τις ἢ ´πιχωρία γυνή;	~(ΕΛΕΝΗ)	Ἑλληνίς· ἀλλὰ καὶ τὸ σὸν
[1200]	ἀπόντων τύμβος; ἢ θάψεις σκιάν;	~(ΕΛΕΝΗ)	Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς ἂν
[650]	διελθὼν ἠισθόμην τὰ τῆς θεοῦ.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐμὰ δὲ χαρμονᾶι δάκρυα πλέον
[1200]	ὀρθῶς μὲν ἥδε συμφορὰ δακρύεται.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐν εὐμαρεῖ γοῦν σὴν κασιγνήτην
[750]	στιβάδας· ὧν τί σοι μέτα;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐνταῦθα λέκτρων ἱκετεύομεν φυγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[800]	βωμοῦ σπανίζους´ ἢ νόμοισι βαρβάροις;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐρρύεθ´ ἡμᾶς τοῦτ´ ἴσον ναοῖς
[800]	παράσχω δῆτ´ ἐμὰς δῆσαι χέρας;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς ἄπορον ἥκεις· δεῖ δὲ
[1050]	ῥάκη ~ξυμμάρτυρές σοι ναυτικῶν ἐρειπίων.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς καιρὸν ἦλθε, τότε δ´
[300]	ὃ δρᾶσον· μνήματος λιποῦς´ ἕδραν	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς ποῖον ἕρπεις μῦθον ἢ
[1200]	λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν
[1200]	ὅδ´ οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτης;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἐσθλῶν κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[800]	εἰμ´, ἐγὦιδ´· ἐρεῖ δὲ τίς;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἔστ´ ἔνδον αὐτῶι ξύμμαχος θεοῖς
[1250]	γενέσθαι χρή σε σῶι ξυνευνέτηι.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἔσται τάδ´· οὐδὲ μέμψεται πόσις
[1400]	θανόντων οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως πόνος.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδ´ ὧν
[100]	πολλὰς σελήνας, δέκα διελθούσας ἔτη.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἦ καὶ γυναῖκα Σπαρτιᾶτιν εἵλετε;
[500]	εἰναλίωι ~κώπαι Τρωιάδος ἐκ γᾶς.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥδ´ αὖ τάφου τοῦδ´ εἰς
[1400]	ἄγαν σὸν δάκρυσιν ἐκτήξηις χρόα.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥδ´ ἡμέρα σοι τὴν ἐμὴν
[100]	ξύν γε πέρσας αὐτὸς ἀνταπωλόμην.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἤδη γὰρ ἧπται καὶ κατείργασται
[100]	ὄσσοις εἰδόμην, καὶ νοῦς ὁρᾶι.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἤδη δ´ ἐν οἴκοις σὺν
[1200]	ὅστις καὶ τάδ´ ἀγγέλλει σαφῆ;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥκει· μόλοι γὰρ οἷ σφ´
[750]	χρῆμα δράσας ἄξιον τῆς συμφορᾶς;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥκεις ἄελπτος ἐμποδὼν ἐμοῖς γάμοις.
[1400]	βούληι ξυνεργῶν αὐτὸς ἐκπέμψω στόλον;	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖς δούλοις,
[100]	αὐτῶι γ´ οὐ ξυνωλόμην ὁμοῦ.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἦλθες γάρ, ὦ ξέν´, Ἰλίου
[550]	δάμαρτος; μὴ θίγηις ἐμῶν πέπλων.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως, ἐμὸς
[550]	πλάσαντος θεῶν; ἄελπτα γὰρ λέγεις.	~(ΕΛΕΝΗ)	Ἥρας, διάλλαγμ´, ὡς Πάρις με
[800]	δὴ νῶιν μὴ ἀποδέξηται λόγους;	~(ΕΛΕΝΗ)	θανῆι· γαμοῦμαι δ´ ἡ τάλαιν´
[550]	στῆσον, φόβον μεθεῖσα, λαιψηρὸν πόδα.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἵστημ´, ἐπεί γε τοῦδ´ ἐφάπτομαι
[800]	γὰρ οὐχ οἷόν τέ μοι.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἴσως ἂν ἀναπείσαιμεν ἱκετεύοντέ νιν
[300]	θέλουσαν οὔ με δὶς καλεῖς.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἰὼ μέλεος ἁμέρα. ~τίν´ ἄρα
[350]	~γένοιτο, τὸ δὲ σὸν εὐτυχές.	~(ΕΛΕΝΗ)	ἰὼ τάλαινα Τροία, ~δι´ ἔργ´
[1200]	γῆ Τρωιάς, ὡς ἔρρεις μάτην.	~(ΕΛΕΝΗ)	κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[100]	ὅδ´ ὅπλων ἔριν ἔθηκε συμμάχοις.	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ δὴ τί τοῦτ´ Αἴαντι
[1050]	εἰμι μὴ θανὼν λόγωι θανεῖν.	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ μὴν γυναικείοις ς´ ἂν
[300]	~μὴ πάντ´ ἀληθῆ δοξάσηις εἰρηκέναι.	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ μὴν σαφῶς γ´ ἔλεξ´
[550]	κλῶπές ἐσμεν οὐδ´ ὑπηρέται κακῶν.	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ μὴν στολήν γ´ ἄμορφον
[750]	ἔκαμνον· δὶς δὲ λυπηθεῖμεν ἄν}	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ πλείον´ εἶπας ἤ ς´
[300]	λέγοιτο καὶ διὰ ψευδῶν σαφῆ.	~(ΕΛΕΝΗ)	καὶ τἄμπαλίν γε τῶνδ´ ἀληθείας
[100]	μέσον περῶσι πέλαγος Αἰγαίου πόρου.	~(ΕΛΕΝΗ)	κἀκ τοῦδε Μενέλεων οὔτις οἶδ´
[100]	σφ´ ὁμοιωθέντε φάς´ εἶναι θεώ.	~(ΕΛΕΝΗ)	καλῶς ἔλεξας τοῦτο· θάτερον δὲ
[650]	τοῦ πέμψαντος; ὦ δεινοὶ λόγοι.	~(ΕΛΕΝΗ)	κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον ὑγραίνω ~δάκρυσιν·
[1150]	μῶν σοι Θεονόη λέγει τάδε;	~(ΕΛΕΝΗ)	κείνη τε φησὶν ὅ τε
[1200]	σοφοί τοι Πελοπίδαι τὰ τοιάδε.	~(ΕΛΕΝΗ)	κενοῖσι θάπτειν ἐν πέπλων ὑφάσμασιν.
[800]	ἐκ γῆς διορίσαιμεν ἂν πόδα;	~(ΕΛΕΝΗ)	κοινῆι γ´ ἐκείνηι ῥαιδίως, λάθραι
[800]	σέ; Τροίαν ἐξέπερσα σὴν χάριν.	~(ΕΛΕΝΗ)	κρεῖσσον γὰρ ἤ σε τἄμ´
[650]	ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς; αὔδα.	~(ΕΛΕΝΗ)	Κύπρις ὧι μ´ ἐπένευσεν (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[550]	με· λύπης ἅλις ἔχων ἐλήλυθα.	~(ΕΛΕΝΗ)	λείψεις γὰρ ἡμᾶς, τὰ δὲ
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι πελάγεσιν ναυσθλούμενον;	~(ΕΛΕΝΗ)	Λιβύης ἀλιμένοις ἐκπεσόντα πρὸς πέτραις.
[50]	αὐτὸν ὤλες´ ἅλμ´ ἐπὶ ξίφος.	~(ΕΛΕΝΗ)	μανέντ´; ἐπεὶ τίς σωφρονῶν τλαίη
[1000]	τῶι δικαίωι δ´ ἐλπίδες σωτηρίας.	~(ΕΛΕΝΗ)	Μενέλαε, πρὸς μὲν παρθένου σεσώμεθα·
[1150]	κεῖσαι συμφορᾶς; τίς ἡ τύχη;	~(ΕΛΕΝΗ)	Μενέλαος— οἴμοι, πῶς φράσω; τέθνηκέ
[800]	οὕτως ἂν εἴην ἀθλιώτατος βροτῶν.	~(ΕΛΕΝΗ)	μή νυν καταιδοῦ, φεῦγε δ´
[800]	ἢ μὴ δρῶντας ἥδιον θανεῖν.	~(ΕΛΕΝΗ)	μί´ ἔστιν ἐλπὶς ἦι μόνηι
[50]	Πηλέως τιν´ οἶσθ´ Ἀχιλλέα γόνον;	~(ΕΛΕΝΗ)	ναί· ~μνηστήρ ποθ´ Ἑλένης ἦλθεν,
[1200]	ἦλθε δ´ ἐν ποίωι σκάφει;	~(ΕΛΕΝΗ)	ναῦταί σφ´ ἀνείλοντ´ ἐντυχόντες, ὡς
[0]		~(ΕΛΕΝΗ)	~Νείλου μὲν αἵδε καλλιπάρθενοι ῥοαί,
[1200]	πεμφθὲν ἀντὶ σοῦ Τροίαι κακόν;	~(ΕΛΕΝΗ)	νεφέλης λέγεις ἄγαλμ´; ἐς αἰθέρ´
[800]	οἴκους ναυστολεῖν ς´ ἔξεστί μοι;	~(ΕΛΕΝΗ)	ξίφος μένει σε μᾶλλον ἢ
[650]	δαίμων ἢ πότμος συλᾶι πάτρας;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὁ Διὸς ὁ Διὸς ὦ
[1200]	σοι παράσχω δῆτα τῶι τεθνηκότι;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὅδ´ οἶδ´, ἐγὼ δ´ ἄπειρος,
[1200]	ποῦ ´στιν; ἵνα σαφέστερον μάθω.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὅδ´ ὃς κάθηται τῶιδ´ ὑποπτήξας
[850]	~τὸ Ταντάλειον καὶ μεταστήτω κακῶν.	~(ΕΛΕΝΗ)	οἲ ´γὼ τάλαινα· τῆς τύχης
[550]	κακῶν πείθει, σὺ δ´ οὔ.	~(ΕΛΕΝΗ)	οἲ ´γώ· τίς ἡμῶν ἐγένετ´
[100]	βρόχωι γ´ ἅψασαν εὐγενῆ δέρην.	~(ΕΛΕΝΗ)	οἱ Τυνδάρειοι δ´ εἰσὶν ἢ
[1200]	δὲ ποίωι φησὶ Μενέλεων θανεῖν;	~(ΕΛΕΝΗ)	οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν ἐν κλυδωνίοις ἁλός.
[1200]	Ἄπολλον, ὡς ἐσθῆτι δυσμόρφωι πρέπει.	~(ΕΛΕΝΗ)	οἴμοι, δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ´
[1200]	ἦλθεν, ἀλλ´ ὅμως αἰνῶ τάδε.	~(ΕΛΕΝΗ)	οἶσθ´ οὖν ὃ δρᾶσον· τῶν
[1400]	τρίτον γ´, εἴ σοι φίλον.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὄναιο· κἀγὼ τῶν ἐμῶν βουλευμάτων.
[1200]	δὲ ναὸς ποῦ πάρεστιν ἔκβολα;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὅπου κακῶς ὄλοιτο, Μενέλεως δὲ
[750]	φίλα γάρ, εἰ σαφῆ λέγεις.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὁρᾶις τάφου τοῦδ´ ἀθλίους ἕδρας
[750]	σθένων τις ἢ τυραννεύων χθονός;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὃς γῆς ἀνάσσει τῆσδε Πρωτέως
[550]	τὸ δ´ ὄμμα μου νοσεῖ;	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐ γάρ με λεύσσων σὴν
[550]	φωσφόρ´ Ἑκάτη, πέμπε φάσματ´ εὐμενῆ.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐ νυκτίφαντον πρόπολον Ἐνοδίας μ´
[1400]	σὴν εἰς ἔμ´ εὔνοιαν διδῶις.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐ νῦν διδαξόμεσθα τοὺς φίλους
[100]	κεῖνος ἀφανὴς σὺν δάμαρτι κλήιζεται.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐ πᾶσι πορθμὸς αὑτὸς Ἀργείοισιν
[100]	Λήδαν ἔλεξας; οἴχεται θανοῦσα δή.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὔ πού νιν Ἑλένης αἰσχρὸν
[750]	τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ πτωχὸς ἐξηλαυνόμην.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὔ που προσήιτεις βίοτον; ὦ
[50]	Ἀχαιῶν, ὦ γύναι, τῶν ἀθλίων	~(ΕΛΕΝΗ)	οὔ τἄρα ς´ Ἑλένην εἰ
[1400]	κακίω Μενέλεώ μ´ ἕξεις πόσιν.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐδὲν σὺ μεμπτός· τῆς τύχης
[1000]	~κτάνοιμ´ ἄνακτα τῶιδε διστόμωι ξίφει;	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἄν ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ
[800]	εἶπας Ἰλίου τ´ οὐκ ἄξια.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἂν κτάνοις τύραννον, ὃ
[650]	λέξον· ἡδύ τοι μόχθων κλύειν.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἐπὶ βαρβάρου λέκτρα νεανία
[650]	~οἲ ´γώ. (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φήις;	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ
[550]	ἄντρα κεύθει κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἔστιν ἄλλη σή τις
[550]	νοσοῦμεν, ὅτι δάμαρτ´ ἄλλην ἔχω.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρωιάδ´,
[800]	τις οἴκων ἐν μυχοῖς ἱδρυμένη;	~(ΕΛΕΝΗ)	οὔκ, ἀλλ´ ἀδελφή· Θεονόην καλοῦσί
[1400]	πεντηκόντερον ~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν ἐπιστάτας.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὔκουν ὅδ´ ἄρξει ναὸς ὃς
[100]	λόγου μέμνησο, μὴ κείνης ἔτι.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὕτω δοκεῖτε τὴν δόκησιν ἀσφαλῆ;
[1200]	ἀνίστη τύμβον οὗ χρήιζεις χθονός.	~(ΕΛΕΝΗ)	οὐχ ὧδε ναύτας ὀλομένους τυμβεύομεν.
[800]	τοὔνομ´· ὅτι δὲ δρᾶι φράσον.	~(ΕΛΕΝΗ)	πάντ´ οἶδ´, ἐρεῖ τε συγγόνωι
[750]	ὄνομα δ´ οὐκ εἶχεν τόδε.	~(ΕΛΕΝΗ)	πάντ´ οἶσθ´ ἄρ´, ὡς ἔοικας,
[300]	εὐμενείας τοισίδ´ ἐν δόμοις ἔχεις;	~(ΕΛΕΝΗ)	πάντες φίλοι μοι πλὴν ὁ
[650]	σοι τῶνδ´ ἔθηχ´ Ἥρα κακῶν;	~(ΕΛΕΝΗ)	Πάριν ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς;
[800]	τίν´ ὑπάγεις μ´ ἐς ἐλπίδα;	~(ΕΛΕΝΗ)	παρόντα γαίαι μὴ φράσαι σε
[1000]	ἀνάσσους´ ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους;	~(ΕΛΕΝΗ)	πείσαιμ´ ἄν· ἀλλὰ τίνα φυγὴν
[1200]	οὖν; τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις τάφον;	~(ΕΛΕΝΗ)	πιστὴ γάρ εἰμι τῶι πόσει
[150]	θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας.	~(ΕΛΕΝΗ)	πλοῦς, ὦ ξέν´, αὐτὸς σημανεῖ·
[750]	ἐκεῖν´ αἴνιγμ´ ὃ προσπόλου κλύω.	~(ΕΛΕΝΗ)	ποίοις ἐπιστὰς βαρβάροις πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[100]	ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν.	~(ΕΛΕΝΗ)	ποίοισιν ἐν νώτοισι ποντίας ἁλός;
[550]	γ´ εἷς δυοῖν ἔφυν πόσις.	~(ΕΛΕΝΗ)	ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης ἄλλων
[100]	Ἀχαιοί· μεγάλα δ´ εἴργασται κακά.	~(ΕΛΕΝΗ)	πόσον χρόνον γὰρ διαπεπόρθηται πόλις;
[100]	τεθνᾶσι· δύο δ´ ἐστὸν λόγω.	~(ΕΛΕΝΗ)	πότερος ὁ κρείσσων; ὦ τάλαιν´
[1200]	τὸ σόν, ἴτω δ´ ὑπόπτερον.	~(ΕΛΕΝΗ)	πρός νύν σε γονάτων τῶνδ´,
[50]	ἀδελφὸς ὤλες´ ἐν Τροίαι θανών.	~(ΕΛΕΝΗ)	πῶς; οὔ τί που σῶι
[800]	κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ τελευτήσειν βίον.	~(ΕΛΕΝΗ)	πῶς οὖν θανούμεθ´ ὥστε καὶ
[300]	τίθει ~τὸ μέλλον ὅτι γενήσεται.	~(ΕΛΕΝΗ)	σὲ γὰρ ἐκάλεσα, σὲ δὲ
[1050]	συγκαθήσω κόσμον ἐν ταὐτῶι σκάφει.	~(ΕΛΕΝΗ)	σὲ καὶ παρεῖναι δεῖ μάλιστα
[1050]	~ἀνὴρ παρ´ ἄνδρα στήσεται ξιφηφόρος.	~(ΕΛΕΝΗ)	σὲ χρὴ βραβεύειν πάντα· πόμπιμοι
[550]	τὸ δὲ σαφές γ´ ἀποστατεῖ.	~(ΕΛΕΝΗ)	σκέψαι· τί σοι δεῖ πίστεως
[100]	γ´, οὐδὲν ἧσσον, ὀφθαλμοῖς ὁρῶ.	~(ΕΛΕΝΗ)	σκόπει δὲ μὴ δόκησιν εἴχετ´
[1050]	θανόντα τοῦ μ´ ἐρεῖς πεπυσμένη;	~(ΕΛΕΝΗ)	σοῦ· καὶ μόνος γε φάσκε
[1200]	χάρις γὰρ ἀντὶ χάριτος ἐλθέτω.	~(ΕΛΕΝΗ)	σπονδὰς τέμωμεν καὶ διαλλάχθητί μοι.
[550]	τίν´ ὄψιν σήν, γύναι, προσδέρκομαι;	~(ΕΛΕΝΗ)	σὺ δ´ εἶ τίς; αὑτὸς
[100]	ἄλλου λαβόντος ὅπλ´ ἀπηλλάχθη βίου.	~(ΕΛΕΝΗ)	σὺ τοῖς ἐκείνου δῆτα πήμασιν
[650]	ἀντέδωκ´ εἴδωλον, ὡς σέθεν κλύω.	~(ΕΛΕΝΗ)	τὰ δὲ σὰ κατὰ μέλαθρα
[1350]	~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ μόνον ηὔχεις.	~(ΕΛΕΝΗ)	τὰ μὲν κατ´ οἴκους εὐτυχοῦμεν,
[650]	ἄκρας δῶμ´ ἐμὸν πέρσας Πάρις.	~(ΕΛΕΝΗ)	τάδε καὶ σὲ διώλεσε μυριάδας
[800]	φήις; θανεῖσθαι; κοὔποτ´ ἀλλάξεις λέχη;	~(ΕΛΕΝΗ)	ταὐτῶι ξίφει γε· κείσομαι δὲ
[50]	εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς κόρης.	~(ΕΛΕΝΗ)	τί δ´, ὦ ταλαίπωρ´, ὅστις
[50]	δὲ πατρὶς ἡ θρέψασά με.	~(ΕΛΕΝΗ)	τί δῆτα Νείλου τούσδ´ ἐπιστρέφηι
[300]	ἀλγέων ~προλάμβαν´, ὦ φίλα, γόους.	~(ΕΛΕΝΗ)	τί μοι πόσις μέλεος ἔτλα;
[1000]	στέγας ~καὶ συντέθραψαι προσπόλοισι βασιλέως.	~(ΕΛΕΝΗ)	τί τοῦτ´ ἔλεξας; ἐσφέρεις γὰρ
[50]	δ´ ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις, γύναι.	~(ΕΛΕΝΗ)	τίς δ´ εἶ; πόθεν γῆς
[550]	ἔοικας· οὔτοι τοῦτό γ´ ἐξαρνήσομαι.	~(ΕΛΕΝΗ)	τίς οὖν διδάξει ς´ ἄλλος
[650]	μ´ ἐπένευσεν (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ τλᾶμον.	~(ΕΛΕΝΗ)	τλάμονα τλάμον´ ὧδ´ ἐπέλας´ Αἰγύπτωι.
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φυγὰς πατρώιας ἐξελήλαμαι χθονός.	~(ΕΛΕΝΗ)	τλήμων ἂν εἴης· τίς δέ
[600]	ἐλαύνει ~θεὸς συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω.	~(ΕΛΕΝΗ)	τὸ κακὸν δ´ ἀγαθὸν σέ
[1200]	χρῆμα θηρῶς´ ἱκέτις ὠρέχθης ἐμοῦ;	~(ΕΛΕΝΗ)	τὸν κατθανόντα πόσιν ἐμὸν θάψαι
[550]	ἄρ´ ἐν Τροίαι θ´ ἅμα;	~(ΕΛΕΝΗ)	τοὔνομα γένοιτ´ ἂν πολλαχοῦ, τὸ
[750]	γαμεῖν τις τἄμ´ ἐβουλήθη λέχη;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὕβριν γ´ ὑβρίζων ἐς ἐμέ,
[750]	~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν.	~(ΕΛΕΝΗ)	φεῦ φεῦ· μακρόν γ´ ἔλεξας,
[200]	μέλαθρα καὶ τὰν ~Χαλκίοικον ὀλβιεῖ.	~(ΕΛΕΝΗ)	φεῦ φεῦ, τίς ἢ Φρυγῶν
[750]	λέξεις; ὥς μ´ ἀπώλεσας, γύναι.	~(ΕΛΕΝΗ)	{φεῦγ´ ὡς τάχιστα τῆσδ´ ἀπαλλαχθεὶς
[250]	ῥᾶιστα τἀναγκαῖα τοῦ βίου φέρειν.	~(ΕΛΕΝΗ)	φίλαι γυναῖκες, τίνι πότμωι συνεζύγην;
[300]	γὰρ δὴ συμπονεῖν γυναικὶ χρή.	~(ΕΛΕΝΗ)	φίλαι, λόγους ἐδεξάμαν· ~βᾶτε βᾶτε
[600]	μὲν τλήμων, ὁ δ´ οὔ.	~(ΕΛΕΝΗ)	φίλαι φίλαι, ~τὰ πάρος οὐκέτι
[1200]	οὕνεκ´ ἔτεμες βοστρύχους ξανθῆς κόμης;	~(ΕΛΕΝΗ)	φίλος γάρ ἐστιν ὅς ποτ´
[300]	ξυμφορὰν γὰρ ἀντὶ τἀγαθοῦ φέρηι.	~(ΕΛΕΝΗ)	φόβος γὰρ ἐς τὸ δεῖμα
[100]	σχεδόν τι καμπίμους ἐτῶν κύκλους.	~(ΕΛΕΝΗ)	χρόνον δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον ἐν
[800]	τοῖσδε τοίνυν δεξιᾶς ἐμῆς θίγε.	~(ΕΛΕΝΗ)	ψαύω, θανόντος σοῦ τόδ´ ἐκλείψειν
[1150]	~κλυοῦσα λύπηι σὰς διέφθαρσαι φρένας;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ δέσποτ´— ἤδη γὰρ τόδ´
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´ εἶδον προσφερέστερον δέμας.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ θεοί· θεὸς γὰρ καὶ
[150]	γύαλα κλαγγαῖσι ~Πανὸς ἀναβοᾶι γάμους.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ θήραμα βαρβάρου πλάτας, ~Ἑλλανίδες
[1350]	αὐτὸν οὐ παρόνθ´ ὅμως στένεις.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ καινὸς ἡμῖν πόσις, ἀναγκαίως
[150]	δ´ εἴης εὐτυχὴς ἀεί, γύναι.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ μεγάλων ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν
[850]	ὅπως ἂν τοὐμὸν ἀσφαλῶς ἔχηι;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ παρθέν´, ἱκέτις ἀμφὶ σὸν
[100]	ἴχνος γε τειχέων εἶναι σαφές.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ τλῆμον Ἑλένη, διὰ ς´
[600]	εἰς ἐμὰς ἔδωκεν ὠλένας λαβεῖν.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ φίλτατ´ ἀνδρῶν Μενέλεως, ὁ
[550]	ἔγνως ἄρ´ ὀρθῶς ἄνδρα δυστυχέστατον.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὦ χρόνιος ἐλθὼν σῆς δάμαρτος
[650]	τί νῶιν χρήιζουσα προσθεῖναι κακόν;	~(ΕΛΕΝΗ)	ὤμοι ἐγὼ κείνων λουτρῶν καὶ
[1050]	τῶι λόγωι γ´ ἔνεστί τις.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὡς δὴ θανόντα ς´ ἐνάλιον
[800]	ἔργον, ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή.	~(ΕΛΕΝΗ)	ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατ´ ἐμῶν
[1500]	~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἄλλης ἐκπόνει μνηστεύματα ~γυναικός·	Ἑλένη	γὰρ βέβηκ´ ἔξω χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[0]	φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος λόγος·	~Ἑλένη	δ´ ἐκλήθην. ἃ δὲ πεπόνθαμεν
[100]	εἶναι σαφές. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ τλῆμον	Ἑλένη,	διὰ ς´ ἀπόλλυνται Φρύγες. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1550]	ἐδέξατο, ~πλήσασα κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ	~Ἑλένη	καθέζετ´ ἐν μέσοις ἑδωλίοις ~ὅ
[450]	σχὼν ἧς ἐπηυρόμην ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ)	Ἑλένη	κατ´ οἴκους ἐστὶ τούσδ´ ἡ
[1350]	ξένος, ~δμῶες, φέροντες ἐνάλια κτερίσματα.	~Ἑλένη,	σὺ δ´, ἤν σοι μὴ
[400]	ἧς ἐσώθην μόλις ἀνελπίστωι τύχηι	~Ἑλένη	τε, Τροίας ἣν ἀποσπάσας ἔχω.
[850]	~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς δόμους κομίζετε.	~Ἑλένη,	τί τἀμά— πῶς ἔχει; θεσπίσματα;
[1650]	παρ´ Ἀκτὴν τεταμένην νῆσον λέγω,	~Ἑλένη	τὸ λοιπὸν ἐν βροτοῖς κεκλήσεται,
[300]	δ´ αὐτὸ τοῦτ´ ἀπώλεσεν. ~(ΧΟΡΟΣ)	Ἑλένη,	τὸν ἐλθόνθ´, ὅστις ἐστὶν ὁ
[150]	δέ σοι ~ἐσθλῶν ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο.	~Ἑλένηι	δ´ ὅμοιον σῶμ´ ἔχους´ οὐ
[550]	λέχη; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ χαῖρέ γ´,	Ἑλένηι	προσφερὴς ὁθούνεκ´ εἶ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμην·
[550]	τὸ σὸν θέλω μαθεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	Ἑλένηι	ς´ ὁμοίαν δὴ μάλιστ´ εἶδον,
[900]	πάρεργον δοῦσα τοῦτο τῆς δίκης.	~Ἑλένην	γὰρ οὐδεὶς ὅστις οὐ στυγεῖ
[50]	ἀθλίων ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´	Ἑλένην	εἰ στυγεῖς θαυμαστέον. ~{ἀτὰρ τίς
[1600]	καλοῦμεν, οὓς Λήδα ποτὲ ~ἔτικτεν	Ἑλένην	θ´, ἣ πέφευγε σοὺς δόμους.
[1150]	~ἤτοι κατόπτην ἢ κλοπαῖς θηρώμενον	~Ἑλένην·	θανεῖται δ´, ἤν γε δὴ
[250]	εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες	Ἑλένην	Μενέλεώ μ´ ἐλθεῖν μέτα. ~εἰ
[600]	~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες	Ἑλένην	οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ
[100]	δή. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ πού νιν	Ἑλένης	αἰσχρὸν ὤλεσεν κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν,
[50]	θεοί ς´, ὅσον μίμημ´ ἔχεις	~Ἑλένης,	ἀποπτύσειαν. εἰ δὲ μὴ ´ν
[50]	γόνον; ~(ΕΛΕΝΗ) ναί· ~μνηστήρ ποθ´	Ἑλένης	ἦλθεν, ὡς ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν
[1400]	~γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαις ὑμνωιδίαις, ~ὑμέναιος	Ἑλένης	κἀμὸς ὡς ζηλωτὸς ἦι. ~σὺ
[850]	μηδὲ πριαμένη φανῆι ~τὸ κάλλος	Ἑλένης	οὕνεκ´ ἀνονήτοις γάμοις. ~τέλος δ´
[1650]	ὁμογενοῦς ἀφ´ αἵματος. ~καὶ χαίρεθ´	Ἑλένης	οὕνεκ´ εὐγενεστάτης ~γνώμης, ὃ πολλαῖς
[1550]	~μὴ θιγγάνειν ἀπεῖργεν. ὁ δ´	Ἑλένης	πόσις ~ἐκάλεσεν· Ὦ πέρσαντες Ἰλίου
[1600]	ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα δ´ ἦν ~πρύμνηθεν	Ἑλένης·	Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν κλέος; ~δείξατε
[750]	~νεφέλης ὑπερθνήισκοντας εἰσορῶν φίλους ~οὐδ´	Ἕλενος,	ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη μάτην. ~{εἴποις
[300]	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν σαφῶς γ´	ἔλεξ´	ὀλωλέναι πόσιν. ~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´ ἂν
[1000]	προσπόλοισι βασιλέως. ~(ΕΛΕΝΗ) τί τοῦτ´	ἔλεξας;	ἐσφέρεις γὰρ ἐλπίδας ~ὡς δή
[100]	δ´ ἔστιν κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Λήδαν	ἔλεξας;	οἴχεται θανοῦσα δή. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ
[100]	φάς´ εἶναι θεώ. ~(ΕΛΕΝΗ) καλῶς	ἔλεξας	τοῦτο· θάτερον δὲ τί; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[150]	ἂν ὠφελοῖμί σε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καλῶς	ἔλεξας,	ὦ γύναι· θεοὶ δέ σοι
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ· μακρόν γ´	ἔλεξας,	ὦ τάλας, χρόνον· ~σωθεὶς δ´
[450]	τοισίδ´ ἐνναίει δόμοις. ~Διὸς δ´	ἔλεξε	παῖδά νιν πεφυκέναι· ~ἀλλ´ ἦ
[500]	λάβηι τέλος. ~ἓν δ´ οὐκ	ἔλεξεν,	εἰ μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´
[700]	ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ ἔχων	ἐλεύθερον,	~τὸν νοῦν δέ· κρεῖσσον γὰρ
[250]	φίλων τητωμένη ~δούλη καθέστηκ´ οὖς´	ἐλευθέρων	ἄπο· ~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα
[550]	μέθες με· λύπης ἅλις ἔχων	ἐλήλυθα.	~(ΕΛΕΝΗ) λείψεις γὰρ ἡμᾶς, τὰ
[1100]	ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν,	~ἔλθ´	ὦ διὰ ξουθᾶν γενύων ἐλελιζομένα
[1400]	ἄκραι θίγηις χερί, ~ἥξομεν ἵν´	ἐλθεῖν	βουλόμεσθα τῆς τύχης. ~ἅλις δὲ
[950]	μάθηις, ὦ παρθένε, ~πρῶτον μὲν	ἐλθεῖν	διὰ μάχης σῶι συγγόνωι, ~κἀκεῖνον
[1250]	θ´, ὥστε ς´ ἐς πάτραν	~ἐλθεῖν,	ἐπεὶ νῦν γ´ ἀθλίως ς´
[1050]	ἁλῶ τεχνωμένη, ~ἢ πατρίδα τ´	ἐλθεῖν	καὶ σὸν ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ
[250]	Ἰλίωι ~δοκοῦντες Ἑλένην Μενέλεώ μ´	ἐλθεῖν	μέτα. ~εἰ μὲν γὰρ ἔζη
[1650]	αὐτοῖς δεῖ νιν ἐζεῦχθαι γάμοις	~ἐλθεῖν	τ´ ἐς οἴκους καὶ συνοικῆσαι
[1200]	τῶι; χάρις γὰρ ἀντὶ χάριτος	ἐλθέτω.	~(ΕΛΕΝΗ) σπονδὰς τέμωμεν καὶ διαλλάχθητί
[150]	ὄλοιτο μηδ´ ἐπ´ Εὐρώτα ῥοὰς	~ἔλθοι·	σὺ δ´ εἴης εὐτυχὴς ἀεί,
[300]	τοῦτ´ ἀπώλεσεν. ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν	ἐλθόνθ´,	ὅστις ἐστὶν ὁ ξένος, ~μὴ
[250]	πόσις, ἀνεγνώσθημεν ἄν, ~εἰς ξύμβολ´	ἐλθόντες	ἃ φανερὰ μόνοις ἂν ἦν.
[1550]	τεθνηκότι; ~οἱ δ´ ἐς κέλευσμ´	ἐλθόντες	ἐξανήρπασαν ~ταῦρον φέροντές τ´ εἰσέθεντο
[700]	θ´ ὅπως ἂν εἰς ἓν	ἐλθόντες	τύχης ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν
[300]	ἕρπεις μῦθον ἢ παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ)	ἐλθοῦς´	ἐς οἴκους, ἣ τὰ πάντ´
[1500]	ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ	ἐλθοῦσά	ποτ´ Ἰλίου ~Φοιβείους ἐπὶ πύργους.
[1250]	τὸ τυγχάνον. ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´	ἔλθω	καὶ τύχω σωτηρίας, ~παύσω ψόγου
[900]	πολυχρύσους δόμους. ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´	ἔλθω	κἀπιβῶ Σπάρτης πάλιν, ~κλυόντες εἰσιδόντες
[1250]	πρὸς ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν.	~ἐλθὼν	δ´ ἐς οἴκους, ἐξελὼν κόσμον
[800]	οὐ καταισχυνῶ κλέος ~οὐδ´ Ἑλλάδ´	ἐλθὼν	λήψομαι πολὺν ψόγον, ~ὅστις Θέτιν
[1400]	ἦι. ~σὺ δ´, ὦ ξέν´,	ἐλθὼν	πελαγίους ἐς ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε
[550]	ἄνδρα δυστυχέστατον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ χρόνιος	ἐλθὼν	σῆς δάμαρτος ἐς χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[700]	μετασχὼν τῆς ἐμῆς εὐπραξίας ~ἄγγειλον	ἐλθὼν	τοῖς λελειμμένοις φίλοις ~τάδ´ ὡς
[850]	κἀπὸ βαρβάρου χθονὸς ~ἐς βάρβαρ´	ἐλθὼν	φάσγαν´ αὖθις ἐμπεσῆι. ~(ΘΕΟΝΟΗ) ~ἡγοῦ
[150]	~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς ἀμφ´ ὕδωρ ~ἔτυχον	ἕλικά	τ´ ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας ἁλίωι
[1300]	οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων	ἑλίκων·	~πόλεων δ´ ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´
[1200]	δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´ ἄθαπτον	ἔλιπεν	ἢ κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθαπτον·
[1150]	ἀνθρώπων πόλεις· ~αἳ Πριαμίδος γᾶς	ἔλιπον	θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι λόγοις ~σὰν
[650]	σέθεν, ~ὅτε μέλαθρα λέχεά τ´	ἔλιπον	οὐ λιποῦς´ ~ἐπ´ αἰσχροῖς γάμοις.
[1400]	πρὸς ἡμᾶς καὶ μετάστησον κακῶν.	~ἕλκουσι	δ´ ἡμῖν πρὸς λέπας τὰς
[1600]	οἰάκων δὲ βὰς ~ἄνακτ´ ἐς	Ἑλλάδ´	εἶπεν εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ δ´
[1250]	πρὸς τὸ τυγχάνον. ~ἢν δ´	Ἑλλάδ´	ἔλθω καὶ τύχω σωτηρίας, ~παύσω
[900]	ὤικησα πολυχρύσους δόμους. ~ἢν δ´	Ἑλλάδ´	ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης πάλιν, ~κλυόντες
[800]	γὰρ οὐ καταισχυνῶ κλέος ~οὐδ´	Ἑλλάδ´	ἐλθὼν λήψομαι πολὺν ψόγον, ~ὅστις
[50]	διασώσηι λέχη, ~ὡς, εἰ καθ´	Ἑλλάδ´	ὄνομα δυσκλεὲς φέρω, ~μή μοι
[900]	στυγεῖ βροτῶν· ~ἣ κλήιζομαι καθ´	Ἑλλάδ´	ὡς προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν Φρυγῶν
[100]	οὐδείς· θανὼν δὲ κλήιζεται καθ´	Ἑλλάδα.	~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμεσθα· Θεστιὰς δ´ ἔστιν
[1050]	ἀλλ´ οὐ νομίζειν φήσομεν καθ´	Ἑλλάδα	~χέρσωι καλύπτειν τοὺς θανόντας ἐναλίους.
[1550]	συμμάχους· ~Τί μέλλετ´, ὦ γῆς	Ἑλλάδος	λωτίσματα, ~σφάζειν φονεύειν βαρβάρους νεώς
[350]	βίαν στρατηλατῶν, ~ἑκοῦσι δ´ ἄρξας	Ἑλλάδος	νεανίαις. ~καὶ τοὺς μὲν οὐκέτ´
[200]	~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν	Ἑλλάδος.	~τὸ δ´ ἐμὸν ὄνομα παρὰ
[0]	~γνωτόν τε θείη τὸν κράτιστον	Ἑλλάδος.	~Φρυγῶν δ´ ἐς ἀλκὴν προυτέθην
[1100]	~ἐτέκνωσε πατήρ· ~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´	Ἑλλανίαν	~προδότις ἄπιστος ἄδικος ἄθεος· οὐδ´
[200]	τίς ἢ Φρυγῶν ~ἢ τίς	Ἑλλανίας	ἀπὸ χθονὸς ~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν
[150]	~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θήραμα βαρβάρου πλάτας,	~Ἑλλανίδες	κόραι, ~ναύτας Ἀχαιῶν τις ~ἔμολεν
[350]	Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν βοὰν δ´	Ἑλλὰς	αἶ´ ~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ
[1250]	μόλις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δή; τόδ´	Ἑλλὰς	νόμιμον ἐκ τίνος σέβει; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[50]	ἤ μ´ ἐχρῆν· ~μισεῖ γὰρ	Ἑλλὰς	πᾶσα τὴν Διὸς κόρην. ~σύγγνωθι
[850]	σῶσαι θέλει ~ξὺν τῆιδ´, ἵν´	Ἑλλὰς	τοὺς Ἀλεξάνδρου γάμους ~δώρημα Κύπριδος
[1200]	καὶ πόθεν κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ)	Ἕλλην,	Ἀχαιῶν εἷς ἐμῶι σύμπλους πόσει.
[400]	~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις; ἢ κατθανῆι	~Ἕλλην	πεφυκώς, οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[150]	ἐν φοναῖς θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ	Ἕλλην´	ὅντιν´ ἂν λάβηι ξένον. ~ὅτου
[550]	φίλτατοι λείπουσί μ´ οὐδ´ ἀφίξομαι	~Ἕλληνας	οὐδὲ πατρίδα τὴν ἐμήν ποτε.
[1500]	τῶιδε μόχθωι, τοῦτ´ ἄρα σκοπούμενοι,	~Ἕλληνες	ἄνδρες Μενέλεωι ξυνέμποροι ~προσῆλθον ἀκτὰς
[250]	τὰς κακὰς ἃς νῦν ἔχω	~Ἕλληνες	ἐπελάθοντο, τὰς δὲ μὴ κακὰς
[550]	τις ἢ ´πιχωρία γυνή; ~(ΕΛΕΝΗ)	Ἑλληνίς·	ἀλλὰ καὶ τὸ σὸν θέλω
[550]	καὶ τὸ γιγνώσκειν φίλους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	Ἑλληνὶς	εἶ τις ἢ ´πιχωρία γυνή;
[250]	ἀνθρώποις τέρας; ~{γυνὴ γὰρ οὔθ´	Ἑλληνὶς	οὔτε βάρβαρος ~τεῦχος νεοσσῶν λευκὸν
[400]	πρόσκειται, ξένε, ~μηδένα πελάζειν τοισίδ´	Ἑλλήνων	δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ, μὴ πρόσειε
[1550]	Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ εἷ´ ἀναρπάσαντες	Ἑλλήνων	νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον δέμας
[1150]	κολάζομεν. ~καὶ νῦν πέπυσμαι φανερὸν	Ἑλλήνων	τινὰ ~ἐς γῆν ἀφῖχθαι καὶ
[0]	συμβαίνει κακοῖς· ~πόλεμον γὰρ εἰσήνεγκεν	Ἑλλήνων	χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ δυστήνοισιν, ὡς
[450]	´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον·	Ἕλλησιν	δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν
[0]	~τὸ δ´ ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον	Ἕλλησιν	δορός. ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς
[1200]	τύμβος; ἢ θάψεις σκιάν; ~(ΕΛΕΝΗ)	Ἕλλησίν	ἐστι νόμος, ὃς ἂν πόντωι
[50]	προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι πόλεμον	Ἕλλησιν	μέγαν. ~τί οὖν ἔτι ζῶ;
[1200]	πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν	Ἕλλησιν	νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον ὅσα
[450]	σοι γενήσεται. ~εὔνους γάρ εἰμ´	Ἕλλησιν,	οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους ἔδωκα
[200]	~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς	ἕλοι	γάμων ἐμῶν} ~ἅ τε δόλιος
[1150]	τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´ ἐμαυτὸν πόλλ´	ἐλοιδόρησα	δή· ~οὐ γάρ τι θανάτωι
[250]	ζῶ; τίν´ ὑπολείπομαι τύχην; ~γάμους	ἑλομένη	τῶν κακῶν ὑπαλλαγὰς ~μετ´ ἀνδρὸς
[800]	δρᾶσαι; τίν´ ὑπάγεις μ´ ἐς	ἐλπίδα;	~(ΕΛΕΝΗ) παρόντα γαίαι μὴ φράσαι
[1000]	τί τοῦτ´ ἔλεξας; ἐσφέρεις γὰρ	ἐλπίδας	~ὡς δή τι δράσων χρηστὸν
[1000]	γεγώς, ~ἐν τῶι δικαίωι δ´	ἐλπίδες	σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε, πρὸς μὲν
[1500]	πῶς; εἰδέναι πρόθυμος· οὐ γὰρ	ἐλπίδων	~ἔσω βέβηκε μίαν ὑπερδραμεῖν χέρα
[700]	~ἀγῶνας οἳ μένουσί μ´, ὡς	ἐλπίζομεν,	~εἰ τήνδε πως δυναίμεθ´ ἐκκλέψαι
[400]	σεμνὰς ἀνδρὸς ὀλβίου τινὸς ~προσῆλθον·	ἐλπὶς	δ´ ἔκ γε πλουσίων δόμων
[800]	ἥδιον θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) μί´ ἔστιν	ἐλπὶς	ἦι μόνηι σωθεῖμεν ἄν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1050]	~ἅλις δὲ λύμης ἥν μ´	ἐλυμήνω	πάρος ~τοὔνομα παρασχοῦς´, οὐ τὸ
[1450]	ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν	ἑλὼν	δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον
[550]	πρὸς ἀνδρὸς τοῦδε, καί μ´	ἑλὼν	θέλει ~δοῦναι τυράννοις ὧν ἐφεύγομεν
[1500]	δίδως σύ· τοὺς δὲ σοὺς	ἑλὼν	~ναύτας βέβηκεν, ὡς ἂν ἐν
[1550]	εἶφ´· Ἅλις μοι. δεξιᾶι δ´	ἑλὼν	ξίφος ~ἐς πρῶιραν εἷρπε κἀπὶ
[0]	Ἀλεξάνδρωι λέχη, ~δίδωσι δ´ οὐκ	ἔμ´	ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ ~εἴδωλον ἔμπνουν
[600]	Φρύγες ~πάντες τ´ Ἀχαιοί, δι´	ἔμ´	ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς
[50]	πυργώματα. ~ψυχαὶ δὲ πολλαὶ δι´	ἔμ´	ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν ἔθανον· ἡ
[1400]	σοὶ τόδ´, ἢν σὴν εἰς	ἔμ´	εὔνοιαν διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νῦν
[900]	δίκαια μή. ~τὴν δ´ ἀθλίαν	ἔμ´,	οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι, πάρεργον
[1600]	~οὐ κτενεῖς ἡμῶν ἑκόντων ἀλλ´	ἔμ´·	ὡς πρὸ δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι
[650]	ἠισθόμην τὰ τῆς θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐμὰ	δὲ χαρμονᾶι δάκρυα πλέον ἔχει
[350]	μέλεά τ´ ἔτλας. ~τὰ δ´	ἐμὰ	δῶρα Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ μὲν
[200]	Πριαμίδας ~ἔπλευσε βαρβάρωι πλάται ~τὰν	ἐμὰν	ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον
[650]	μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον ~δι´	ἐμὰν	κατεδήσατο δύσγαμον αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι·
[50]	ἄθλιος πόσις ~στράτευμ´ ἀθροίσας τὰς	ἐμὰς	ἀναρπαγὰς ~θηρᾶι πορευθεὶς Ἰλίου πυργώματα.
[800]	σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι παράσχω δῆτ´	ἐμὰς	δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ἄπορον
[400]	ἐσπεσεῖν ἠισχυνόμην, ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς	ἐμὰς	δυσχλαινίας} ~κρύπτων ὑπ´ αἰδοῦς τὰς
[600]	ποθεινὸς ἡμέρα, ~ἥ ς´ εἰς	ἐμὰς	ἔδωκεν ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ
[350]	~τετραβάμοσι γυίοις, ~ὡς πολὺ κηρὸς	ἐμᾶς	ἔλαχες πλέον, ~ἁ μορφᾶι θηρῶν
[850]	σῶι κασιγνήτωι πόσιν ~τόνδ´ εἰς	ἐμὰς	ἥκοντα φίλτατον χέρας, ~σῶσον δέ,
[750]	ὁρᾶις τάφου τοῦδ´ ἀθλίους ἕδρας	ἐμάς;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὁρῶ, τάλαινα, στιβάδας· ὧν
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ τοῦτ´ ἐμέμφθην· τὰς	ἐμὰς	στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ) πολλοὶ κακῶς
[200]	ἐν ἀγχόναις ~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας	~ἐμᾶς	ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ δ´ ἐμὸς
[950]	εὐσεβεῖν καὶ βούλομαι ~φιλῶ τ´	ἐμαυτήν,	καὶ κλέος τοὐμοῦ πατρὸς ~οὐκ
[850]	θᾶκον οὐκ εὐδαίμονα ~ὑπέρ τ´	ἐμαυτῆς	τοῦδέ θ´, ὃν μόλις ποτὲ
[500]	μὲν ὠμόφρων τις ἦι, ~κρύψας	ἐμαυτὸν	εἶμι πρὸς ναυάγια· ~ἢν δ´
[1600]	διαφυγὼν δ´ ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´	ἐμαυτὸν	εἰς ἅλ´ ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη
[1150]	ἐς δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´	ἐμαυτὸν	πόλλ´ ἐλοιδόρησα δή· ~οὐ γάρ
[1250]	κληδόν´ ἤνεγκας φίλην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκουν	ἐμαυτῶι	γ´ οὐδὲ τῶι τεθνηκότι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1550]	ὤμοισι ταύρειον δέμας ~ἐς πρῶιραν	ἐμβαλεῖτε	φάσγανόν θ´ ἅμα ~πρόχειρον ὤσει
[1150]	τε κρατὸς εὐγενοῦς ~κόμας σίδηρον	ἐμβαλοῦς´	ἀπέθρισας ~χλωροῖς τε τέγγεις δάκρυσι
[1050]	ἀνταλλάξομαι ~παρῆιδί τ´ ὄνυχα φόνιον	ἐμβαλῶ	χροός. ~μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ
[1100]	Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν	ἐμβαλών,	~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα
[1350]	ὅπλ´ ἔμελλεν εἰς ἅλα, ~ταῦτ´	ἐμβαλὼν	πόρπακι γενναίαν χέρα ~αὐτὸς κομίζει
[950]	τἄμ´ ἀποδοῦναι λέχη. ~εἰ δ´	ἐμὲ	γυναῖκα τὴν ἐμὴν συλήσετε, ~ἅ
[650]	διώλεσε μυριάδας τε ~χαλκεόπλων Δαναῶν.	~ἐμὲ	δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον ἀραῖον
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) ὕβριν γ´ ὑβρίζων ἐς	ἐμέ,	κἂν ἔτλην ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι
[800]	τύμβου ´πὶ νώτοις σὲ κτανὼν	ἐμὲ	κτενῶ. ~πρῶτον δ´ ἀγῶνα μέγαν
[50]	ἀπεστράφης ~καὶ ταῖς ἐκείνης συμφοραῖς	ἐμὲ	στυγεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἥμαρτον· ὀργῆι δ´
[150]	κατασκαφαὶ ~πυρὶ μέλουσι δαΐωι ~δι´	ἐμὲ	τὰν πολυκτόνον, ~δι´ ἐμὸν ὄνομα
[350]	ἐξέφυσεν Ἀερόπης λέκτρων ἄπο ~Ἀγαμέμνον´	ἐμέ	τε Μενέλεων, κλεινὸν ζυγόν. ~πλεῖστον
[150]	χάριτας ~ἵν´ ἐπὶ δάκρυσι παρ´	ἐμέθεν	ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια παιᾶνα ~νέκυσιν
[600]	Πάριν. ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον	ἔμειν´	ὅσον μ´ ἐχρῆν, ~τὸ μόρσιμον
[100]	ἐτῶν κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´	ἐμείνατ´	ἄλλον ἐν Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[1350]	πόσις· ~ἃ γὰρ καθήσειν ὅπλ´	ἔμελλεν	εἰς ἅλα, ~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι
[600]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φιλτάτα πρόσοψις, οὐκ	ἐμέμφθην·	~ἔχω τὰ τοῦ Διὸς λέκτρα
[450]	σοι γάνος; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ τοῦτ´	ἐμέμφθην·	τὰς ἐμὰς στένω τύχας. ~(ΓΡΑΥΣ)
[650]	ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον	~ἔμενον	ἐκ Τροίας πολυετῆ μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]	ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν	ἔμενον	~ἔμενον ἐκ Τροίας πολυετῆ μολεῖν.
[1650]	μὲν τάδ´ αὐδῶ, συγγόνωι δ´	ἐμῆι	λέγω· ~πλεῖ ξὺν πόσει σῶι·
[950]	~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς ἀπολαβεῖν δάμαρτ´	ἐμήν,	~ἀπόδος τε καὶ πρὸς σῶσον·
[1400]	τάδε ~πάλιν πρὸς οἴκους σπεῦδ´	ἐμὴν	δάμαρτ´ ἔχων, ~ὡς τοὺς γάμους
[950]	λάινον τάφον, ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ τὴν	ἐμὴν	δάμαρτά σε, ~ἣν Ζεὺς ἔπεμψε
[1400]	~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα σοι τὴν	ἐμὴν	δείξει χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν
[1650]	δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´	ἐμήν.	~ἴστον δ´ ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´
[950]	~ἵν´ ἦις δικαία καὶ δάμαρτ´	ἐμὴν	λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐν σοὶ βραβεύειν,
[0]	ὡς Ζεὺς μητέρ´ ἔπτατ´ εἰς	ἐμὴν	~Λήδαν κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών,
[800]	τ´ ἄπαιδα· διὰ δὲ τὴν	ἐμὴν	~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν δάμαρτ´ ἐγώ;
[550]	ἀφίξομαι ~Ἕλληνας οὐδὲ πατρίδα τὴν	ἐμήν	ποτε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ~Μενέλαε, μαστεύων σε
[950]	~εἰ δ´ ἐμὲ γυναῖκα τὴν	ἐμὴν	συλήσετε, ~ἅ σοι παρέλιπεν ἥδε
[1350]	χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς εἰσορᾶν	ἐμὴν	χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν ἐν
[700]	ἐμοί, ~καὶ νῦν μετασχὼν τῆς	ἐμῆς	εὐπραξίας ~ἄγγειλον ἐλθὼν τοῖς λελειμμένοις
[450]	σώιζεται, ~ὄνομα δὲ ταὐτὸν τῆς	ἐμῆς	ἔχουσά τις ~δάμαρτος ἄλλη τοισίδ´
[800]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐπὶ τοῖσδε τοίνυν δεξιᾶς	ἐμῆς	θίγε. ~(ΕΛΕΝΗ) ψαύω, θανόντος σοῦ
[1150]	γὰρ ~ἔθαψα Πρωτεῦ ς´ ἕνεκ´	ἐμῆς	προσρήσεως· ~ἀεὶ δέ ς´ ἐξιών
[400]	~κρύψας γυναῖκα τὴν κακῶν πάντων	ἐμοὶ	~ἄρξασαν ἥκω, τούς γε περιλελειμμένους
[400]	ἀλλ´ ἄνες χόλου. ~(ΓΡΑΥΣ) ἄπελθ´·	ἐμοὶ	γὰρ τοῦτο πρόσκειται, ξένε, ~μηδένα
[0]	δ´ οὐκ ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´	ἐμοὶ	~εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο
[900]	δὲ καιρίως μέν, ἀθλίως δ´	ἐμοὶ	~Ἑρμῆς ἔδωκε πατρὶ σῶι σώιζειν
[1250]	τῆιδε πρὸς χάριν· φήμας δ´	ἐμοὶ	~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας
[700]	παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´ ἐξέπλησας ἐκπονῶν	ἐμοί,	~καὶ νῦν μετασχὼν τῆς ἐμῆς
[1000]	~ἔνεστι δ´ ἱερὸν τῆς δίκης	ἐμοὶ	μέγα ~ἐν τῆι φύσει· καὶ
[1100]	διὰ ξουθᾶν γενύων ἐλελιζομένα ~θρήνων	ἐμοὶ	ξυνεργός, ~Ἑλένας μελέους πόνους ~τὸν
[950]	Ζεὺς ἔπεμψε δεῦρό σοι σώιζειν	ἐμοί.	~οἶδ´ οὕνεχ´ ἡμῖν οὔποτ´ ἀποδώσεις
[300]	πλέον ~λυπουμένηι γένοιτ´ ἄν; ἀλλ´	ἐμοὶ	πιθοῦ. ~{τάφον λιποῦσα τόνδε σύμμειξον
[1400]	τοὺς γάμους τοὺς τῆσδε συνδαίσας	ἐμοὶ	~στέλληι πρὸς οἴκους ἢ μένων
[1600]	φρονῶ γὰρ εὖ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐκ	ἔμοιγ´,	εἰ μή μ´ ἐάσεις ~(ΧΟΡΟΣ)
[750]	συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις ἄελπτος ἐμποδὼν	ἐμοῖς	γάμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ γὰρ γαμεῖν
[150]	~παρθένοι Χθονὸς κόραι, ~Σειρῆνες, εἴθ´	ἐμοῖς	~γόοις μόλοιτ´ ἔχουσαι Λίβυν ~λωτὸν
[950]	κτενεῖς· ~μᾶλλόν γε μέντοι τοῖς	ἐμοῖς	πείθου λόγοις, ~ἵν´ ἦις δικαία
[1400]	δέ τις ~φράσων ὑπάρχοις τοῖς	ἐμοῖς	φέρειν γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς
[700]	σὴ δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη· λόγοις	ἐμοῖσι	πίστευσον τάδε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ὦ θύγατερ,
[150]	ἢ ~φόρμιγγας αἰλίνοις κακοῖς ~τοῖς	ἐμοῖσι	σύνοχα δάκρυα, ~πάθεσι πάθεα, μέλεσι
[150]	κόραι, ~ναύτας Ἀχαιῶν τις ~ἔμολεν	ἔμολε	δάκρυα δάκρυσί μοι φέρων· ~Ἰλίου
[1100]	πολιὰ βαρβάρωι πλάται ~ὃς ἔμολεν	ἔμολε	μέλεα Πριαμίδαις ἄγων ~Λακεδαίμονος ἄπο
[150]	~Ἑλλανίδες κόραι, ~ναύτας Ἀχαιῶν τις	~ἔμολεν	ἔμολε δάκρυα δάκρυσί μοι φέρων·
[1100]	ῥόθια πολιὰ βαρβάρωι πλάται ~ὃς	ἔμολεν	ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις ἄγων ~Λακεδαίμονος
[650]	~ἵνα θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν, εὖτ´	~ἔμολον	ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´
[350]	θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν τὸν	ἐμὸν	Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς
[1050]	πῶς ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´	ἐμὸν	δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´,
[350]	κούραν ~καλλοσύνας ἕνεκεν· τὸ δ´	ἐμὸν	δέμας ~ὤλεσεν ὤλεσε πέργαμα Δαρδανίας
[650]	οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν	ἐμὸν	ἐμὸν ὃν ἔμενον ~ἔμενον ἐκ
[250]	μέν, ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´	ἐμόν.	~ἣ δ´ ἀγλάισμα δωμάτων ἐμόν
[1200]	ἐμοῦ; ~(ΕΛΕΝΗ) τὸν κατθανόντα πόσιν	ἐμὸν	θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´;
[850]	διεξέλθω, πάρος· ~νόμον δὲ τὸν	ἐμὸν	θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´
[1350]	Πρωτέως κόρη ~πόσιν παρόντα τὸν	ἐμὸν	ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι· κατθανόντα
[650]	ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν	ἐμὸν	ὃν ἔμενον ~ἔμενον ἐκ Τροίας
[250]	ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ δ´	ἐμὸν	ὄνομα παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι ~μαψίδιον
[150]	~δι´ ἐμὲ τὰν πολυκτόνον, ~δι´	ἐμὸν	ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´ ἐν
[650]	ὦ πᾶν κατ´ ἄκρας δῶμ´	ἐμὸν	πέρσας Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ) τάδε καὶ
[50]	~κατάρατός εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦς´	ἐμὸν	~πόσιν συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν.
[900]	κλήιζομαι καθ´ Ἑλλάδ´ ὡς προδοῦς´	ἐμὸν	~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους.
[950]	~κτανεῖν δέδοκται τήνδε μοι κἄπειτ´	ἐμὸν	~πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος
[0]	Ἰδαῖος Πάρις ~Σπάρτην ἀφίκεθ´ ὡς	ἐμὸν	σχήσων λέχος. ~Ἥρα δὲ μεμφθεῖς´
[250]	ἐμόν. ~ἣ δ´ ἀγλάισμα δωμάτων	ἐμόν	τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος πολιὰ
[600]	ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα πόσιν	ἐμόν,	φίλαι, ~περί τ´ ἐπέτασα χέρα
[200]	~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ δ´	ἐμὸς	ἐν ἁλὶ πολυπλανὴς ~πόσις ὀλόμενος
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι δίδωσι Τυνδάρεως,	ἐμὸς	πατήρ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ φωσφόρ´ Ἑκάτη,
[500]	ἔχει. ~λόγος γάρ ἐστιν οὐκ	ἐμός,	σοφῶν δέ του, ~δεινῆς ἀνάγκης
[550]	ἔστιν ἄλλη σή τις ἀντ´	ἐμοῦ	γυνή. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔ που φρονῶ
[1200]	τί χρῆμα θηρῶς´ ἱκέτις ὠρέχθης	ἐμοῦ;	~(ΕΛΕΝΗ) τὸν κατθανόντα πόσιν ἐμὸν
[1400]	~κέκλησθέ τοι, θεοί, πόλλ´ ἄχρηστ´	ἐμοῦ	κλύειν ~καὶ λύπρ´· ὀφείλω δ´
[600]	ἐκ δόμων δὲ νοσφίσας ς´	ἐμοῦ	~πρὸς ἄλλαν ἐλαύνει ~θεὸς συμφορὰν
[1500]	~ὡς καίν´ ἀκούσηι πήματ´ ἐξ	ἐμοῦ	τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´ ἔστιν;
[1350]	ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων ὁ τοὺς	ἐμοὺς	~γάμους ἑτοίμους ἐν χεροῖν ἔχειν
[1400]	μάλιστ´· ἀκούειν τοῦδε χρὴ ναύτας	ἐμούς.	~(ΕΛΕΝΗ) αὖθις κέλευσον, ἵνα σαφῶς
[700]	τ´ ἐπ´ ἀκταῖς τούς τ´	ἐμοὺς	καραδοκεῖν ~ἀγῶνας οἳ μένουσί μ´,
[1400]	φέρειν γάμων ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς	ἐμούς·	πᾶσαν δὲ χρὴ ~γαῖαν βοᾶσθαι
[300]	ἐντὸς οἴκων ~ὡς πύθησθε τοὺς	ἐμούς.	~(ΧΟΡΟΣ) θέλουσαν οὔ με δὶς
[1400]	τύχης. ~ἅλις δὲ μόχθων οὓς	ἐμοχθοῦμεν	πάρος. ~κέκλησθέ τοι, θεοί, πόλλ´
[850]	~ἐς βάρβαρ´ ἐλθὼν φάσγαν´ αὖθις	ἐμπεσῆι.	~(ΘΕΟΝΟΗ) ~ἡγοῦ σύ μοι φέρουσα
[1350]	~δέδοικα γάρ σε μή τις	ἐμπεσὼν	πόθος ~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´ ἐς
[1000]	ἔχει ~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´	ἐμπεσών.	~ὡς οὖν περαίνω μὴ μακράν,
[750]	~σκοπιάς τε Περσέως; οὐ γὰρ	ἐμπλήσαιμί	ς´ ἂν ~μύθοις, λέγων δ´
[0]	ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ ~εἴδωλον	ἔμπνουν	οὐρανοῦ ξυνθεῖς´ ἄπο ~Πριάμου τυράννου
[750]	τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις ἄελπτος	ἐμποδὼν	ἐμοῖς γάμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ γὰρ
[750]	δέλεαρ ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´	ἐμπύροισιν	ἀργὸς ὤν· ~γνώμη δ´ ἀρίστη
[700]	~{οὐδ´ ἦν ἄρ´ ὑγιὲς οὐδὲν	ἐμπύρου	φλογὸς ~οὐδὲ πτερωτῶν φθέγματ´· εὔηθες
[500]	δεινὸν ἡμιλλημένην ~τύμβου ´πὶ κρηπῖδ´	ἐμπύρους	τ´ ὀρθοστάτας, ~μεῖνον· τί φεύγεις;
[850]	~ἥκει πόσις σὸς Μενέλεως ὅδ´	ἐμφανής,	~νεῶν στερηθεὶς τοῦ τε σοῦ
[950]	ἔχεις· ~ἢ νῦν ἐκείνους ἀπόδος	ἐμψύχους	πάλιν ~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´
[850]	~{τίς εἶς´ ἀδελφῶι τόνδε σημανῶν	ἐμῶι	~παρόνθ´, ὅπως ἂν τοὐμὸν ἀσφαλῶς
[1200]	γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷς	ἐμῶι	σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι δὲ
[200]	δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς ἕλοι γάμων	ἐμῶν}	~ἅ τε δόλιος ἁ πολυκτόνος
[650]	~πρὸς θεῶν, δόμων πῶς τῶν	ἐμῶν	ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἒ ἔ· πικρὰς
[1400]	φίλον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὄναιο· κἀγὼ τῶν	ἐμῶν	βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν
[1200]	οὐκέτ´· ἤδη δ´ ἄρχε τῶν	ἐμῶν	γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν ἦλθεν,
[750]	οἶσθ´ ἄρ´, ὡς ἔοικας, ἀμφ´	ἐμῶν	γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ δὲ
[800]	~(ΕΛΕΝΗ) ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατ´	ἐμῶν	ἕξει χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποίας δάμαρτος; μὴ θίγηις	ἐμῶν	πέπλων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι δίδωσι
[1600]	κυριωτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κύριος δὲ τῶν	ἐμῶν	τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς ἔλαβεν πατρὸς
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) ἄθαπτον· οἲ ´γὼ τῶν	ἐμῶν	τλήμων κακῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´ οὕνεκ´
[1250]	μηδὲν δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´	ἐν	ἀγέλαις ὀλβίαις σπανίζομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[200]	ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´	ἐν	ἀγχόναις ~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς
[750]	~τί σοι λέγοιμ´ ἂν τὰς	ἐν	Αἰγαίωι φθορὰς ~τὰ Ναυπλίου τ´
[200]	παραδίδωσι λέχεσιν, ~ὁ δὲ σὸς	ἐν	ἁλὶ κύμασί τε λέλοιπε ~βίοτον,
[200]	ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ δ´ ἐμὸς	ἐν	ἁλὶ πολυπλανὴς ~πόσις ὀλόμενος οἴχεται,
[1550]	μὲν ἥδ´ ὑποψία ~λόγος τ´	ἐν	ἀλλήλοισι, τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος
[100]	σὺν δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὔκουν	ἐν	Ἄργει γ´ οὐδ´ ἐπ´ Εὐρώτα
[1100]	~τοὔνομα παρασχοῦς´, οὐ τὸ σῶμ´,	ἐν	βαρβάροις. ~θανεῖν δ´ ἔασόν μ´,
[1250]	ἀρκέσει γὰρ ἃν διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἐν	βαρβάροις μὲν ἵππον ἢ ταῦρον
[1500]	ἑλὼν ~ναύτας βέβηκεν, ὡς ἂν	ἐν	βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς; εἰδέναι
[1650]	νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ λοιπὸν	ἐν	βροτοῖς κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´
[1100]	~τί τὸ σαφὲς ὅτι ποτ´	ἐν	βροτοῖς τὸ τῶν θεῶν ~ἔπος
[1100]	ἔασόν μ´, εἰ κατακτεῖναι θέλεις,	~ἐν	γῆι πατρώιαι. τί ποτ´ ἄπληστος
[1650]	οὕνεκ´ εὐγενεστάτης ~γνώμης, ὃ πολλαῖς	ἐν	γυναιξὶν οὐκ ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ
[400]	ἀμφιβλήματα ~χλιδάς τε πόντος ἥρπας´·	ἐν	δ´ ἄντρου μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα
[700]	~ἵπποις τροχάζων παρέφερον· σὺ δ´	ἐν	δίφροις ~σὺν τῶιδε νύμφη δῶμ´
[300]	~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´ εὐμενείας τοισίδ´	ἐν	δόμοις ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι
[1650]	νῦν χρόνον ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν	ἐν	δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ δὲ Τροίας
[1500]	πύργους. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´	ἐν	δόμοις ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´ ἀκούσηι
[1600]	προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις	ἐν	δόμοις ὁρῶσα Μενέλεων οὐκ εἶπέ
[450]	ἀπ´ οἴκων· ἔστι γάρ τις	ἐν	δόμοις ~τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται
[1150]	εἰσορῶ γὰρ οὓς διώκομεν ~παρόντας	ἐν	δόμοισι κοὐ πεφευγότας. ~αὕτη, τί
[1400]	μ´ οἵαν χρή ς´ ἔχειν	ἐν	δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων εὐεργετεῖς
[0]	~τίκτει δὲ τέκνα δισσὰ τοῖσδ´	ἐν	δώμασιν, ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι δὴ
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν	ἐν	Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς πόντον
[1200]	μὲν ἥδε συμφορὰ δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐν	εὐμαρεῖ γοῦν σὴν κασιγνήτην λαθεῖν.
[1250]	ὡς λέγεις, θάπτειν πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἐν	εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα μὴ κλέπτειν
[1400]	τάδε. ~ὅστις δὲ δώσει ναῦν	ἐν	ἧι τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς
[900]	οὐρανὸς πᾶσιν βροτοῖς ~καὶ γαῖ´,	ἐν	ἧι χρὴ δώματ´ ἀναπληρουμένους ~τἀλλότρια
[850]	πέρι ~ἔσται πάρεδρος Ζηνὶ τῶιδ´	ἐν	ἤματι. ~Ἥρα μέν, ἥ σοι
[1350]	οὐ θέμις οὔθ´ ὅσια ~ἐπύρωσας	ἐν	θαλάμοις, ~μῆνιν δ´ ἔχεις μεγάλας
[350]	ἔρανον εἰς θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις}	ἐν	θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν τὸν
[850]	εἴτ´ αὐτοῦ μενεῖς· ~ἔρις γὰρ	ἐν	θεοῖς σύλλογός τε σοῦ πέρι
[700]	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐχ ἥδε μόχθων τῶν	ἐν	Ἰλίωι βραβεύς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ ἥδε·
[600]	~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις, ὡς ἅδην	ἐν	Ἰλίωι ~πόνους παρεῖχες σῶι πόσει
[1200]	Μενέλεων θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν	ἐν	κλυδωνίοις ἁλός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι
[1100]	ὦ Ἑλένα, θυγάτηρ· ~πτανὸς γὰρ	ἐν	κόλποις σε Λήδας ~ἐτέκνωσε πατήρ·
[1050]	δέμας. ~ὦ πότνι´ ἣ Δίοισιν	ἐν	λέκτροις πίτνεις ~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ
[600]	~περί τ´ ἐπέτασα χέρα φίλιον	ἐν	μακρᾶι ~φλογὶ φαεσφόρωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ
[1550]	κλιμακτῆρας εὐσφύρωι ποδὶ ~Ἑλένη καθέζετ´	ἐν	μέσοις ἑδωλίοις ~ὅ τ´ οὐκέτ´
[900]	~(ΧΟΡΟΣ) οἰκτρὸν μὲν οἱ παρόντες	ἐν	μέσωι λόγοι, ~οἰκτρὰ δὲ καὶ
[600]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ· πολλοὺς δ´	ἐν	μέσωι λόγους ἔχων ~οὐκ οἶδ´
[800]	ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φήμη τις οἴκων	ἐν	μυχοῖς ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ, ἀλλ´
[750]	νώτοις ἅλιον ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἐν	ναυσὶν ὢν πρὸς τοῖσιν ἐν
[100]	ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν	ἐν	νώτοισι ποντίας ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον
[950]	λέγουσιν ὡς πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς	~ἐν	ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´ ὀφθαλμῶν βαλεῖν.
[450]	δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔστ´ οὖν	ἐν	οἴκοις ὅντιν´ ὀνομάζεις ἄναξ; ~(ΓΡΑΥΣ)
[100]	νοῦς ὁρᾶι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη δ´	ἐν	οἴκοις σὺν δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[300]	εἴσηι πάντα· τἀληθῆ φράσαι ~ἔχους´	ἐν	οἴκοις τοῖσδε, τί βλέπεις πρόσω;
[900]	ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων	ἐν	οἴκοις χρημάτων ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν
[500]	ἧψά νιν, ~Μενέλαος, οὐκ ἄγνωστος	ἐν	πάσηι χθονί. ~δόμων ἄνακτα προσμενῶ·
[1300]	~Ἰδαιᾶν Νυμφᾶν σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´	ἐν	πένθει ~πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα.
[1200]	τὰ τοιάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) κενοῖσι θάπτειν	ἐν	πέπλων ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´· ἀνίστη
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὄλωλ´ ἐκεῖνος. ἦλθε δ´	ἐν	ποίωι σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί σφ´
[450]	λέγειν. ~πολλοὶ γάρ, ὡς εἴξασιν,	ἐν	πολλῆι χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´ ἔχουσι
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς τοὺς θανόντας θάπτετ´	ἐν	πόντωι νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς ἂν
[0]	δορός. ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς	ἐν	πτυχαῖσιν αἰθέρος ~νεφέληι καλύψας— οὐ
[900]	ὀνήσομαι. ~κεἰ μὲν θανὼν ὅδ´	ἐν	πυρᾶι κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα
[950]	καὶ δάμαρτ´ ἐμὴν λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἐν	σοὶ βραβεύειν, ὦ νεᾶνι, τοὺς
[1400]	τύχης με δεῖ μόνον. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἐν	σοὶ τόδ´, ἢν σὴν εἰς
[1000]	Κύπριν, ~Ἥρας δὲ τὴν ἔννοιαν	ἐν	ταὐτῶι μένειν ~ἣν ἐς σὲ
[1050]	ἐγὼ συμπλεύσομαι ~καὶ συγκαθήσω κόσμον	ἐν	ταὐτῶι σκάφει. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ καὶ
[1000]	ἱερὸν τῆς δίκης ἐμοὶ μέγα	~ἐν	τῆι φύσει· καὶ τοῦτο Νηρέως
[700]	εἴην, κεἰ πέφυχ´ ὅμως λάτρις,	~ἐν	τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´
[1650]	τοῖς θεοῖς παρέσχε τοὔνομ´, οὐκέτι·	~ἐν	τοῖσι δ´ αὐτοῖς δεῖ νιν
[750]	ἐν ναυσὶν ὢν πρὸς τοῖσιν	ἐν	Τροίαι δέκα ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ
[550]	οὖν; ἅμ´ ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρ´	ἐν	Τροίαι θ´ ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´ ἀδελφὸς ὤλες´	ἐν	Τροίαι θανών. ~(ΕΛΕΝΗ) πῶς; οὔ
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´ ἄλλον	ἐν	Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας,
[850]	πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι καταμπίσχουσιν	ἐν	τύμβωι χθονί, ~κακοὺς δ´ ἐφ´
[1350]	ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´ ἀνήρπασεν	ἐν	τύχη πόσις· ~ἃ γὰρ καθήσειν
[1150]	τἀμὰ κοὐδέν εἰμ´ ἔτι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἐν	τῶι δὲ κεῖσαι συμφορᾶς; τίς
[1000]	οὐδείς ποτ´ ηὐτύχησεν ἔκδικος γεγώς,	~ἐν	τῶι δικαίωι δ´ ἐλπίδες σωτηρίας.
[500]	πάντ´ ἀληθῶς οἶδε· φησὶ δ´	ἐν	φάει ~πόσιν τὸν ἁμὸν ζῶντα
[150]	γῆς· ἄπεστι δὲ ~κυσὶν πεποιθὼς	ἐν	φοναῖς θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ Ἕλλην´
[1350]	ὁ τοὺς ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους	ἐν	χεροῖν ἔχειν δοκῶν, ~σιγητέον μοι·
[1600]	δ´ ἀνῆιξαν πάντες, οἱ μὲν	ἐν	χεροῖν ~κορμοὺς ἔχοντες ναυτικούς, οἱ
[700]	ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες	ἐν	χεροῖν λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις;
[1350]	~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι· κατθανόντα δ´	ἐν	χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς εἰσορᾶν
[250]	βάρβαρος ~τεῦχος νεοσσῶν λευκὸν ἐκλοχεύεται,	~ἐν	ὧι με Λήδαν φασὶν ἐκ
[1050]	ὡς εὖ τόδ´ εἶπας πλὴν	ἕν·	εἰ χέρσωι ταφὰς ~θεῖναι κελεύσει
[750]	εἶπας ἤ ς´ ἀνηρόμην ἐγώ.	~ἓν	δ´ εἰπὲ τἄλλα παραλιπών· πόσον
[500]	ὅταν δὴ πημάτων λάβηι τέλος.	~ἓν	δ´ οὐκ ἔλεξεν, εἰ μολὼν
[700]	~φρουρεῖν θ´ ὅπως ἂν εἰς	ἓν	ἐλθόντες τύχης ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν,
[1500]	χειρὶ λευκά θ´ ἱστί´ εἰς	ἓν	ἦν ~πηδάλιά τε ζεύγλαισι παρακαθίετο.
[1000]	παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε δ´ εἰς	ἓν	τοὺς λόγους φέροντε χρὴ ~κοινὴν
[700]	γὰρ τόδ´ ἢ δυοῖν κακοῖν	~ἕν´	ὄντα χρῆσθαι, τὰς φρένας τ´
[1350]	ἔταξεν ὁ ξένος, ~δμῶες, φέροντες	ἐνάλια	κτερίσματα. ~Ἑλένη, σὺ δ´, ἤν
[100]	ἂν οὔριον πτερὸν ~ἐς γῆν	ἐναλίαν	Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν
[1050]	~(ΕΛΕΝΗ) ὡς δὴ θανόντα ς´	ἐνάλιον	κενῶι τάφωι ~θάψαι τύραννον τῆσδε
[1050]	Ἑλλάδα ~χέρσωι καλύπτειν τοὺς θανόντας	ἐναλίους.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´ αὖ κατορθοῖς· εἶτ´
[1100]	ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις	ἐνάλοις	δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας· ~ἀλίμενα
[1550]	τοῖσι σοῖς ~βοᾶι κελευστὴς τὴν	ἐναντίαν	ὄπα· ~οὐχ εἷ´ ὁ μέν
[1100]	ἄλλως λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ τὰν	ἐναύλοις	ὑπὸ δενδροκόμοις ~μουσεῖα καὶ θάκους
[500]	εἶμι πρὸς ναυάγια· ~ἢν δ´	ἐνδιδῶι	τι μαλθακόν, τὰ πρόσφορα ~τῆς
[1600]	τῶν θεῶν ~τιμῶσα πατρός τ´	ἐνδίκους	ἐπιστολάς. ~{εἰς μὲν γὰρ αἰεὶ
[800]	ἐρεῖ δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´	ἔνδον	αὐτῶι ξύμμαχος θεοῖς ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[450]	ἢ ´ν δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ	ἔνδον·	Ἕλλησιν δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´
[1250]	χάριν· φήμας δ´ ἐμοὶ ~ἐσθλὰς	ἐνεγκὼν	ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας ~ἐσθῆτα λήψηι
[1150]	ἐξόδοισι γὰρ ~ἔθαψα Πρωτεῦ ς´	ἕνεκ´	ἐμῆς προσρήσεως· ~ἀεὶ δέ ς´
[350]	ἔλαφον Μέροπος Τιτανίδα κούραν ~καλλοσύνας	ἕνεκεν·	τὸ δ´ ἐμὸν δέμας ~ὤλεσεν
[1300]	~Ζεὺς μειλίσσων στυγίους ~Ματρὸς ὀργὰς	ἐνέπει·	~Βᾶτε, σεμναὶ Χάριτες, ~ἴτε, τὰν
[1000]	ἂν ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι.	~ἔνεστι	δ´ ἱερὸν τῆς δίκης ἐμοὶ
[1050]	~παλαιότης γὰρ τῶι λόγωι γ´	ἔνεστί	τις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς δὴ θανόντα
[50]	~μή μοι τὸ σῶμά γ´	ἐνθάδ´	αἰσχύνην ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´
[0]	σώσαιμι Μενέλεωι λέχος. ~κἀγὼ μὲν	ἐνθάδ´	εἴμ´, ὁ δ´ ἄθλιος πόσις
[900]	ἣν οὐδεὶς γαμεῖ, ~τὴν δ´	ἐνθάδ´	ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων ἐν
[750]	τάλας, χρόνον· ~σωθεὶς δ´ ἐκεῖθεν	ἐνθάδ´	ἦλθες ἐς σφαγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς
[550]	λάβοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς οὖν; ἅμ´	ἐνθάδ´	ἦσθ´ ἄρ´ ἐν Τροίαι θ´
[600]	αἰτία. ~ὦ χαῖρε, Λήδας θύγατερ·	ἐνθάδ´	ἦσθ´ ἄρα. ~ἐγὼ δέ ς´
[850]	βούλεται Κύπρις, ~λέξας´ ἀδελφῶι ς´	ἐνθάδ´	ὄντα διολέσω ~εἴτ´ αὖ μεθ´
[1200]	γάρ ἐστιν ὅς ποτ´ ἐστὶν	ἐνθάδ´	ὤν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς μὲν ἥδε
[450]	ἐκεῖ που σεμνὸς ἦσθ´, οὐκ	ἐνθάδε.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ δαῖμον, ὡς ἀνάξι´
[1400]	γὰρ ἡμῖν δώματ´· οὐ γὰρ	ἐνθάδε	~ψυχὴν ἀφῆκε Μενέλεως. ἴτω δέ
[150]	αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν·	~ἔνθεν	οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον ἔλεγον,
[200]	~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι πεύκαν;	~ἔνθεν	ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας ὁ Πριαμίδας
[750]	ἐπιστὰς βαρβάροις πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´,	ἔνθεν	ὥσπερ πτωχὸς ἐξηλαυνόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ
[1650]	ὃ πολλαῖς ἐν γυναιξὶν οὐκ	ἔνι.	~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων,
[750]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ πόλλ´ ἀνήρου μ´	ἑνὶ	λόγωι μιᾶι θ´ ὁδῶι. ~τί
[350]	θεαῖσι ~τῶι τε σήραγγας Ἴδας	~ἐνίζοντι	Πριαμίδαι ~ποτ´ ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ)
[1100]	ὑπὸ δενδροκόμοις ~μουσεῖα καὶ θάκους	ἐνίζουσαν	~ἀναβοάσω, ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν
[1200]	κοινωνῶν πλάτης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐσθλῶν κακίους	ἐνίοτ´	εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν δὲ ναὸς
[450]	ἔχουσά τις ~δάμαρτος ἄλλη τοισίδ´	ἐνναίει	δόμοις. ~Διὸς δ´ ἔλεξε παῖδά
[1000]	νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας δὲ τὴν	ἔννοιαν	ἐν ταὐτῶι μένειν ~ἣν ἐς
[1450]	Πλειάδας ὑπὸ μέσας ~Ὠρίωνά τ´	ἐννύχιον,	~καρύξατ´ ἀγγελίαν ~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως
[1150]	δάκρυσι σὴν παρηίδα ~κλαίουσα; πότερον	ἐννύχοις	πεπεισμένη ~στένεις ὀνείροις ἢ φάτιν
[550]	εὐμενῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νυκτίφαντον πρόπολον	Ἐνοδίας	μ´ ὁρᾶις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ μὴν
[250]	βαρβάρων γὰρ δοῦλα πάντα πλὴν	ἑνός.	~ἄγκυρα δ´ ἥ μου τὰς
[1350]	ἱεροὺς ~ῥόμβου θ´ εἱλισσομένα ~κύκλιος	ἔνοσις	αἰθερία ~βακχεύουσά τ´ ἔθειρα Βρομίωι
[750]	ὧν τί σοι μέτα; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐνταῦθα	λέκτρων ἱκετεύομεν φυγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) βωμοῦ
[1400]	ἔα δέ με ~αὐτὴν μολοῦσαν	ἐντάφια	δοῦναι νεκρῶι. ~θεοὶ δέ σοί
[300]	βᾶτε δ´ ἐς δόμους, ~ἀγῶνας	ἐντὸς	οἴκων ~ὡς πύθησθε τοὺς ἐμούς.
[1200]	σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί σφ´ ἀνείλοντ´	ἐντυχόντες,	ὡς λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ δὴ
[450]	πότ´; οὔ τί που λελήισμεθ´	ἐξ	ἄντρων λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ) πρὶν τοὺς
[1500]	ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´ ἀκούσηι πήματ´	ἐξ	ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´
[1000]	οὐδὲ συγγόνωι χάριν ~δοίην ἂν	ἐξ	ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι. ~ἔνεστι δ´
[1300]	~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´	ἐξ	οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον
[250]	δὲ τὸ κάλλος αἴτιον. ~εἴθ´	ἐξαλειφθεῖς´	ὡς ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν ~αἴσχιον
[350]	λαχνογυίων ~ὄμματι λάβρωι σχῆμα λεαίνης	~ἐξαλλάξας´	ἄχθεα λύπας· ~ἅν τέ ποτ´
[1300]	περὶ παρθένωι ~Δηὼ θυμωσαμέναν ~λύπαν	ἐξαλλάξατ´	ἀλαλᾶι ~Μοῦσαί θ´ ὕμνοισι χορῶν.
[1250]	καὶ λουτρῶν τύχε ~ἐσθῆτά τ´	ἐξάλλαξον.	οὐκ ἐς ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´·
[1450]	Ὑακίνθου ~νύχιον ἐς εὐφροσύναν, ~ὃν	ἐξαμιλλασάμενος	~τροχῶ τέρμονι δίσκου ~ἔκανε Φοῖβος,
[350]	Οἰνομάωι Πῖσαν κάτα ~Πέλοψ ἁμίλλας	ἐξαμιλληθείς	ποτε, ~εἴθ´ ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´
[1650]	δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ δὲ Τροίας	ἐξανεστάθη	βάθρα ~καὶ τοῖς θεοῖς παρέσχε
[1550]	~οἱ δ´ ἐς κέλευσμ´ ἐλθόντες	ἐξανήρπασαν	~ταῦρον φέροντές τ´ εἰσέθεντο σέλματα.
[550]	γὰρ ἡμᾶς, τὰ δὲ κέν´	ἐξάξεις	λέχη; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ χαῖρέ γ´,
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔοικας· οὔτοι τοῦτό γ´	ἐξαρνήσομαι.	~(ΕΛΕΝΗ) τίς οὖν διδάξει ς´
[50]	~{ἀτὰρ τίς εἶ πόθεν; τίνος	ἐξαυδᾶν	σε χρή; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὄνομα μὲν
[1600]	τις ~ἀνείλετ´, ἐς δὲ γαῖαν	ἐξέβησέ	σοι ~τάδ´ ἀγγελοῦντα. σώφρονος δ´
[1550]	ὀρθὸς σανίδα προσβῆναι κάτα, ~ἀλλ´	ἐξεβρυχᾶτ´	ὄμμ´ ἀναστρέφων κύκλωι, ~κυρτῶν τε
[800]	ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατ´ ἐμῶν	ἕξει	χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν δὲ
[900]	τὰ μέν σε θεῖα πάντ´	ἐξειδέναι	~τά τ´ ὄντα καὶ μέλλοντα,
[1400]	ξένωι τῶιδ´, ὅτι συνεκπονεῖ τάδε.	~ἕξεις	δέ μ´ οἵαν χρή ς´
[1650]	μεθέξεις} ξένιά τ´ ἀνθρώπων πάρα	~ἕξεις	μεθ´ ἡμῶν· Ζεὺς γὰρ ὧδε
[1400]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐδὲν κακίω Μενέλεώ μ´	ἕξεις	πόσιν. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐδὲν σὺ μεμπτός·
[50]	ἐπιστρέφηι γύας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φυγὰς πατρώιας	ἐξελήλαμαι	χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων ἂν εἴης·
[1250]	τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´ ἐς οἴκους,	ἐξελὼν	κόσμον νεκρῶι ~καί ς´ οὐ
[1550]	Μενέλεως ψήχων δέρην ~μέτωπά τ´	ἐξέπεισεν	ἐσβῆναι δόρυ. ~τέλος δ´, ἐπειδὴ
[800]	χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λιπὼν σέ; Τροίαν	ἐξέπερσα	σὴν χάριν. ~(ΕΛΕΝΗ) κρεῖσσον γὰρ
[400]	νῦν τάλας ναυαγὸς ἀπολέσας φίλους	~ἐξέπεσον	ἐς γῆν τήνδε· ναῦς δὲ
[1550]	ξίφη ~λαθραῖ´ ἔχοντες, ῥόθιά τ´	ἐξεπίμπλατο	~βοῆς, κελευστοῦ φθέγμαθ´ ὡς ἠκούσαμεν.
[700]	πολλὰ μὲν παρ´ ἀσπίδα ~μοχθήματ´	ἐξέπλησας	ἐκπονῶν ἐμοί, ~καὶ νῦν μετασχὼν
[0]	ὄρνιθος λαβών, ~ὃς δόλιον εὐνὴν	ἐξέπραξ´	ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα φεύγων, εἰ
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τίς βλέποντα σώματ´	ἐξεργάζεται;	~(ΕΛΕΝΗ) αἰθήρ, ὅθεν σὺ θεοπόνητ´
[1050]	~κόρη Διώνης Κύπρι, μή μ´	ἐξεργάσηι.	~ἅλις δὲ λύμης ἥν μ´
[400]	φίλοις ~τὰ πρόσφορ´ ἤν πως	ἐξερευνήσας	λάβω. ~ἰδὼν δὲ δῶμα περιφερὲς
[800]	ἄρα πρὸς οἴκους ναυστολεῖν ς´	ἔξεστί	μοι; ~(ΕΛΕΝΗ) ξίφος μένει σε
[400]	ταῦτα ταῦτ´ ἔπη καλῶς λέγεις	~ἔξεστι,	πείσομαι γάρ· ἀλλ´ ἄνες χόλου.
[1650]	~πάλαι δ´ ἀδελφὴν κἂν πρὶν	ἐξεσώσαμεν,	~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν θεούς·
[1650]	ξὺν πόσει σῶι· πνεῦμα δ´	ἕξετ´	οὔριον· ~σωτῆρε δ´ ἡμεῖς σὼ
[1100]	κακῶν, ~ἔρωτας ἀπάτας δόλιά τ´	ἐξευρήματα	~ἀσκοῦσα φίλτρα θ´ αἱματηρὰ σωμάτων;
[1000]	~αὐτοὶ μὲν οὖν ὁδόν τιν´	ἐξευρίσκετε,	~ἐγὼ δ´ ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι.
[350]	Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς	ἐξέφυσεν	Ἀερόπης λέκτρων ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ
[350]	λύπας· ~ἅν τέ ποτ´ Ἄρτεμις	ἐξεχορεύσατο	~χρυσοκέρατ´ ἔλαφον Μέροπος Τιτανίδα κούραν
[750]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν ὥσπερ πτωχὸς	ἐξηλαυνόμην.	~(ΕΛΕΝΗ) οὔ που προσήιτεις βίοτον;
[1500]	μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου δ´ ἔργον	ἐξημείβετο·	~ὁ μὲν γὰρ ἱστόν, ὁ
[0]	μεμφθεῖς´ οὕνεκ´ οὐ νικᾶι θεὰς	~ἐξηνέμωσε	τἄμ´ Ἀλεξάνδρωι λέχη, ~δίδωσι δ´
[950]	καταστάζωσι· κεισόμεσθα δὲ ~νεκρὼ δύ´	ἑξῆς	τῶιδ´ ἐπὶ ξεστῶι τάφωι, ~ἀθάνατον
[1350]	ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς ~ἐγώ νιν	ἐξήσκησα	καὶ λουτροῖς χρόα ~ἔδωκα, χρόνια
[1150]	πεφευγότας. ~αὕτη, τί πέπλους μέλανας	ἐξήψω	χροὸς ~λευκῶν ἀμείψας´ ἔκ τε
[1150]	ἐμῆς προσρήσεως· ~ἀεὶ δέ ς´	ἐξιών	τε κἀσιὼν δόμους ~Θεοκλύμενος παῖς
[1150]	~ὦ χαῖρε, πατρὸς μνῆμ´· ἐπ´	ἐξόδοισι	γὰρ ~ἔθαψα Πρωτεῦ ς´ ἕνεκ´
[1150]	~αἳ Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον θαλάμους,	~ἐξὸν	διορθῶσαι λόγοις ~σὰν ἔριν, ὦ
[1250]	ἐκ γαίας δόρυ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὥστ´	ἐξορᾶσθαι	ῥόθια χερσόθεν μόλις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί
[1200]	ἐς πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν	ἐξορμίζομεν.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί σοι παράσχω δῆτα
[1300]	σατίνας ~τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων ~χορῶν	ἔξω	παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν δ´ ~ἀελλόποδες,
[1500]	μνηστεύματα ~γυναικός· Ἑλένη γὰρ βέβηκ´	ἔξω	χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πτεροῖσιν ἀρθεῖς´ ἢ
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμην· λαβοῦσά ς´ οὐχ	ἕξω	πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοὐκεῖ με μέγεθος
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶσθ´ ἄρ´, ὡς	ἔοικας,	ἀμφ´ ἐμῶν γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´·
[550]	σοι δεῖ πίστεως σαφεστέρας; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἔοικας·	οὔτοι τοῦτό γ´ ἐξαρνήσομαι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1600]	ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κατθανεῖν ἐρᾶν	ἔοικας.	(ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον δὲ σὴν
[1150]	ληφθῆι μόνον. ~ἔα· ἀλλ´, ὡς	ἔοικε,	πάντα διαπεπραγμένα ~ηὕρηκα· τύμβου γὰρ
[1050]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν ἐάνπερ ναῦν	ἐπ´	ἀγκύρας λάβω, ~ἀνὴρ παρ´ ἄνδρα
[650]	λέχεά τ´ ἔλιπον οὐ λιποῦς´	~ἐπ´	αἰσχροῖς γάμοις. ~(ΧΟΡΟΣ) εἰ καὶ
[850]	θ´, ὃν μόλις ποτὲ ~λαβοῦς´	ἐπ´	ἀκμῆς εἰμι κατθανόντ´ ἰδεῖν· ~μή
[700]	τ´ ἐσμὲν τύχης, ~μένειν τ´	ἐπ´	ἀκταῖς τούς τ´ ἐμοὺς καραδοκεῖν
[1450]	~πέμποντες εὐλιμένους ~Περσείων οἴκων Ἑλέναν	ἐπ´	ἀκτάς. ~ἦ που κόρας ἂν
[1550]	θ´ ἁγναὶ κόραι, ~σώσατέ μ´	ἐπ´	ἀκτὰς Ναυπλίας δάμαρτά τε ~ἄσυλον
[1150]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ~ὦ χαῖρε, πατρὸς μνῆμ´·	ἐπ´	ἐξόδοισι γὰρ ~ἔθαψα Πρωτεῦ ς´
[100]	οὔκουν ἐν Ἄργει γ´ οὐδ´	ἐπ´	Εὐρώτα ῥοαῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) αἰαῖ· κακὸν
[150]	διαφόρους πολύ. ~κακῶς ὄλοιτο μηδ´	ἐπ´	Εὐρώτα ῥοὰς ~ἔλθοι· σὺ δ´
[1600]	ἠρήμωσε δὲ ~σῶν ναυβατῶν ἐρέτμ´·	ἐπ´	οἰάκων δὲ βὰς ~ἄνακτ´ ἐς
[1500]	οὐράνιοι, ~σωτῆρε τᾶς Ἑλένας, ~γλαυκὸν	ἐπ´	οἶδμ´ ἅλιον ~κυανόχροά τε κυμάτων
[400]	εἰς οἴκους πάλιν. ~ἐγὼ δ´	ἐπ´	οἶδμα πόντιον γλαυκῆς ἁλὸς ~τλήμων
[1300]	~πένθει παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ δ´	ἔπαυς´	εἰλαπίνας ~θεοῖς βροτείωι τε γένει,
[1300]	~δρομαῖον δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ	ἔπαυσε	πόνον ~ματεύουσα πόνους ~θυγατρὸς ἁρπαγὰς
[550]	μεθεῖσα, λαιψηρὸν πόδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἵστημ´,	ἐπεί	γε τοῦδ´ ἐφάπτομαι τάφου. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1300]	ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι.	~ἐπεὶ	δ´ ἔπαυς´ εἰλαπίνας ~θεοῖς βροτείωι
[0]	μητρὸς ἀγλάισμ´, ὅτ´ ἦν βρέφος·	~ἐπεὶ	δ´ ἐς ἥβην ἦλθεν ὡραίαν
[1550]	~βοῆς, κελευστοῦ φθέγμαθ´ ὡς ἠκούσαμεν.	~ἐπεὶ	δὲ γαίας ἦμεν οὔτ´ ἄγαν
[50]	ἔβλεπεν ~Πρωτεύς, ἄσυλος ἦ γάμων·	ἐπεὶ	δὲ γῆς ~σκότωι κέκρυπται, παῖς
[1650]	κατοικεῖν σοῖσιν ἐν δόμοις ἐχρῆν·	~ἐπεὶ	δὲ Τροίας ἐξανεστάθη βάθρα ~καὶ
[1650]	τὸ λοιπὸν ἐν βροτοῖς κεκλήσεται,	~ἐπεὶ	κλοπαίαν ς´ ἐκ δόμων ἐδέξατο.
[1500]	ναύτας ὧν ἀπεστάλης μέτα. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἐπεὶ	λιποῦσα τούσδε βασιλείους δόμους ~ἡ
[500]	ἀπέστην τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´	ἐπεί	νιν εἶπέ μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς
[1250]	ὥστε ς´ ἐς πάτραν ~ἐλθεῖν,	ἐπεὶ	νῦν γ´ ἀθλίως ς´ ἔχονθ´
[250]	ἥξειν καί μ´ ἀπαλλάξειν κακῶν,	~ἐπεὶ	τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´ ἔστι δή.
[50]	ἅλμ´ ἐπὶ ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ) μανέντ´;	ἐπεὶ	τίς σωφρονῶν τλαίη τάδ´ ἄν;
[0]	οἶδμα παρθένων μίαν γαμεῖ, ~Ψαμάθην,	ἐπειδὴ	λέκτρ´ ἀφῆκεν Αἰακοῦ. ~τίκτει δὲ
[1400]	ς´ ἔχειν ἐν δώμασιν ~γυναῖκ´,	ἐπειδὴ	Μενέλεων εὐεργετεῖς ~κἄμ´· ἔρχεται γὰρ
[1550]	ἐξέπεισεν ἐσβῆναι δόρυ. ~τέλος δ´,	ἐπειδὴ	ναῦς τὰ πάντ´ ἐδέξατο, ~πλήσασα
[600]	ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ δ´,	ἐπειδὴ	χρόνον ἔμειν´ ὅσον μ´ ἐχρῆν,
[1000]	σώιζειν, Μενέλεως, πειράσομαι. ~Ἥραι δ´,	ἐπείπερ	βούλεταί ς´ εὐεργετεῖν, ~ἐς ταὐτὸν
[1200]	πρός νύν σε γονάτων τῶνδ´,	ἐπείπερ	εἶ φίλος ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί χρῆμα
[1650]	δ´ ἀδελφὴν κἂν πρὶν ἐξεσώσαμεν,	~ἐπείπερ	ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν θεούς· ~ἀλλ´
[250]	τὰ μὴ προσόντα κέκτηται κακά.	~ἔπειτα	πατρίδος θεοί μ´ ἀφιδρύσαντο γῆς
[250]	κακὰς ἃς νῦν ἔχω ~Ἕλληνες	ἐπελάθοντο,	τὰς δὲ μὴ κακὰς ~ἔσωιζον
[650]	τλᾶμον. ~(ΕΛΕΝΗ) τλάμονα τλάμον´ ὧδ´	ἐπέλας´	Αἰγύπτωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´ ἀντέδωκ´ εἴδωλον,
[650]	πόσι με παῖς Μαίας τ´	~ἐπέλασεν	Νείλωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θαυμαστά· τοῦ πέμψαντος;
[150]	ἁμιλλαθῶ γόον ἢ τίνα μοῦσαν	ἐπέλθω	~δάκρυσιν ἢ θρήνοις ἢ πένθεσιν;
[950]	ἐμὴν δάμαρτά σε, ~ἣν Ζεὺς	ἔπεμψε	δεῦρό σοι σώιζειν ἐμοί. ~οἶδ´
[200]	ὑπαγκάλισμα σεμνὸν ~Ἥρα τὸν ὠκύπουν	~ἔπεμψε	Μαιάδος γόνον· ~ὅς με χλοερὰ
[650]	αὔδα. ~(ΕΛΕΝΗ) Κύπρις ὧι μ´	ἐπένευσεν	(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ τλᾶμον. ~(ΕΛΕΝΗ) τλάμονα
[1300]	~θυγατρὸς ἁρπαγὰς δολίους, ~χιονοθρέμμονάς τ´	ἐπέρας´	~Ἰδαιᾶν Νυμφᾶν σκοπιὰς ~ῥίπτει τ´
[400]	ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους	ἔπερσα,	κἀς πάτραν χρήιζων μολεῖν ~οὐκ
[1550]	~λόγος τ´ ἐν ἀλλήλοισι, τῶν	ἐπεσβατῶν	~ὡς πλῆθος εἴη· διεσιωπῶμεν δ´
[750]	~Κρήτης τε Λιβύης θ´ ἃς	ἐπεστράφην	πόλεις ~σκοπιάς τε Περσέως; οὐ
[50]	δ´ εἶ; πόθεν γῆς τῆσδ´	ἐπεστράφης	πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς τῶν Ἀχαιῶν,
[1150]	~τείχεα δὲ φλογερὸς ὥστε Διὸς	ἐπέσυτο	φλόξ, ~ἐπὶ δὲ πάθεα πάθεσι
[600]	πόσιν ἐμόν, φίλαι, ~περί τ´	ἐπέτασα	χέρα φίλιον ἐν μακρᾶι ~φλογὶ
[400]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ γραῖα, ταῦτα ταῦτ´	ἔπη	καλῶς λέγεις ~ἔξεστι, πείσομαι γάρ·
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν σχὼν ἧς	ἐπηυρόμην	ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ) Ἑλένη κατ´ οἴκους
[650]	τοι μόχθων κλύειν. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ	ἐπὶ	βαρβάρου λέκτρα νεανία ~πετομένας κώπας,
[500]	βιότου ~ταλαίφρων, ἄφιλος φίλων, ~παντοδαπᾶς	ἐπὶ	γᾶς πέδον ~χριμπτόμενος εἰναλίωι ~κώπαι
[150]	πέμψαιτε ~Φερσέφασσα φονία χάριτας ~ἵν´	ἐπὶ	δάκρυσι παρ´ ἐμέθεν ὑπὸ ~μέλαθρα
[350]	δ´ Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν,	~ἐπὶ	δὲ κρατὶ χέρας ἔθηκεν, ~ὄνυχι
[1150]	φλογερὸς ὥστε Διὸς ἐπέσυτο φλόξ,	~ἐπὶ	δὲ πάθεα πάθεσι φέρεις ἀθλίοις
[1100]	γέρας ἀλλ´ ἔριν ~Δαναῶν Μενέλας	ἐπὶ	ναυσὶν ἄγων ~εἴδωλον ἱερὸν Ἥρας.
[950]	δὲ ~νεκρὼ δύ´ ἑξῆς τῶιδ´	ἐπὶ	ξεστῶι τάφωι, ~ἀθάνατον ἄλγος σοί,
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οἰκεῖον αὐτὸν ὤλες´ ἅλμ´	ἐπὶ	ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ) μανέντ´; ἐπεὶ τίς
[1500]	~οὐκ ἐλθοῦσά ποτ´ Ἰλίου ~Φοιβείους	ἐπὶ	πύργους. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´
[600]	~πάντες τ´ Ἀχαιοί, δι´ ἔμ´	ἐπὶ	Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε,
[50]	~ψυχαὶ δὲ πολλαὶ δι´ ἔμ´	ἐπὶ	Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν ἔθανον· ἡ δὲ
[200]	πλάται ~τὰν ἐμὰν ἐφ´ ἑστίαν	~{ἐπὶ	τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς ἕλοι
[900]	ἦ φίλων, ~πάλιν μ´ ἀνάξους´	ἐπὶ	τὸ σῶφρον αὖθις αὖ, ~ἐδνώσομαί
[800]	κείσομαι δὲ σοῦ πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἐπὶ	τοῖσδε τοίνυν δεξιᾶς ἐμῆς θίγε.
[1200]	δρᾶσον· τῶν πάρος λαθώμεθα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἐπὶ	τῶι; χάρις γὰρ ἀντὶ χάριτος
[350]	λέγω— ~στράτευμα κώπηι διορίσαι Τροίαν	ἔπι,	~τύραννος οὐδὲ πρὸς βίαν στρατηλατῶν,
[300]	καὶ τἄμπαλίν γε τῶνδ´ ἀληθείας	ἔπι.	~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ξυμφορὰν γὰρ ἀντὶ
[400]	~Λιβύης δ´ ἐρήμους ἀξένους τ´	ἐπιδρομὰς	~πέπλευκα πάσας· χὤταν ἐγγὺς ὦ
[1450]	ὃς ~πεδία καρποφόρα τε γᾶς	~ἐπιπετόμενος	ἰαχεῖ. ~ὧ πταναὶ δολιχαύχενες, ~σύννομοι
[1600]	ἄνδρας βαρβάρους. σπουδῆς δ´ ὕπο	~ἔπιπτον,	οἱ δ´ ὠρθοῦντο, τοὺς δὲ
[100]	εἵλετε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Μενέλαος αὐτὴν ἦγ´	ἐπισπάσας	κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες σὺ τὴν
[750]	ὃ προσπόλου κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοις	ἐπιστὰς	βαρβάροις πυλώμασιν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῖσδ´, ἔνθεν
[300]	ἐς οἴκους, ἣ τὰ πάντ´	ἐπίσταται	~τῆς ποντίας Νηρῆιδος ἐκγόνου κόρης
[1400]	τοῖσδε πεντηκόντερον ~Σιδωνίαν δὸς κἀρετμῶν	ἐπιστάτας.	~(ΕΛΕΝΗ) οὔκουν ὅδ´ ἄρξει ναὸς
[1250]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναῦν δεῖ παρεῖναι κἀρετμῶν	ἐπιστάτας.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´ ἀπείργειν μῆκος
[1600]	θεῶν ~τιμῶσα πατρός τ´ ἐνδίκους	ἐπιστολάς.	~{εἰς μὲν γὰρ αἰεὶ τὸν
[50]	~(ΕΛΕΝΗ) τί δῆτα Νείλου τούσδ´	ἐπιστρέφηι	γύας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φυγὰς πατρώιας ἐξελήλαμαι
[400]	κατθανῆι ~Ἕλλην πεφυκώς, οἷσιν οὐκ	ἐπιστροφαί.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ γραῖα, ταῦτα ταῦτ´
[1600]	γενναίοισι δούλοις εὐκλεέστατον θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ)	~ἐπίσχες	ὀργὰς αἷσιν οὐκ ὀρθῶς φέρηι,
[1150]	~τῆσδ´ ἐκκομισθεῖς´ ἄλοχος ἧς ἐφίεμαι.	~ἐπίσχετ´·	εἰσορῶ γὰρ οὓς διώκομεν ~παρόντας
[500]	τᾶς θεσπιωιδοῦ κόρας ~ἃ χρήιζους´	ἐπλάθην	τυράννοις δόμοισιν, ~ὡς Μενέλαος οὔπω
[200]	ὀλόμενον σκάφος ~συναρμόσας ὁ Πριαμίδας	~ἔπλευσε	βαρβάρωι πλάται ~τὰν ἐμὰν ἐφ´
[750]	ἄλλως δέλεαρ ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς	ἐπλούτης´	ἐμπύροισιν ἀργὸς ὤν· ~γνώμη δ´
[350]	{ἡνίκ´ ἔρανον εἰς θεοὺς ~πεισθεὶς	ἐποίεις}	ἐν θεοῖς λιπεῖν βίον, ~πρὶν
[1650]	πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς	ἐποίησεν	θεούς· ~ἀλλ´ ἥσσον´ ἦμεν τοῦ
[1150]	ἐν βροτοῖς τὸ τῶν θεῶν	~ἔπος	ἀλαθὲς εὗρον. ~ἄφρονες ὅσοι τὰς
[50]	ἔτι ζῶ; θεοῦ τόδ´ εἰσήκους´	ἔπος	~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν ἔτι κατοικήσειν
[1150]	ἤδη γὰρ τόδ´ ὀνομάζω ς´	ἔπος—	~ὄλωλα· φροῦδα τἀμὰ κοὐδέν εἰμ´
[750]	ἐν Τροίαι δέκα ~ἔτεσι διῆλθον	ἑπτὰ	περιδρομὰς ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ·
[100]	χρόνον γὰρ διαπεπόρθηται πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	ἑπτὰ	σχεδόν τι καμπίμους ἐτῶν κύκλους.
[0]	~λόγος τις ὡς Ζεὺς μητέρ´	ἔπτατ´	εἰς ἐμὴν ~Λήδαν κύκνου μορφώματ´
[1350]	~ὧν οὐ θέμις οὔθ´ ὅσια	~ἐπύρωσας	ἐν θαλάμοις, ~μῆνιν δ´ ἔχεις
[1600]	δ´ ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κατθανεῖν	ἐρᾶν	ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον δὲ
[350]	ποτε, ~εἴθ´ ὤφελες τόθ´ {ἡνίκ´	ἔρανον	εἰς θεοὺς ~πεισθεὶς ἐποίεις} ἐν
[350]	~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ τάλαινα Τροία, ~δι´	ἔργ´	ἄνεργ´ ὄλλυσαι μέλεά τ´ ἔτλας.
[700]	πόνους πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας τάδ´	ἔργα	καὶ θεῶν τρισσῶν ἔρις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[250]	~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα, τοῖς δ´	ἔργοισιν	οὔ. ~{τὸ δ´ ἔσχατον τοῦτ´,
[1500]	κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου δ´	ἔργον	ἐξημείβετο· ~ὁ μὲν γὰρ ἱστόν,
[1250]	ἀρκεῖς τάδε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μητρὸς τόδ´	ἔργον	ἢ γυναικὸς ἢ τέκνων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1250]	ὁ κατθανὼν γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν	ἔργον,	ὦ νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν
[800]	δ´ ἂν οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν	ἔργον,	ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1500]	τε πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν.	ἔργου	δ´ ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ μὲν
[500]	Μενέλαος οὔπω ~μελαμφαὲς οἴχεται ~δι´	ἔρεβος	χθονὶ κρυφθείς, ~ἀλλ´ ἔτι κατ´
[800]	γνώσεταί μ´ ὅς εἰμ´, ἐγὦιδ´·	ἐρεῖ	δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´ ἔνδον
[800]	δρᾶι φράσον. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶδ´,	ἐρεῖ	τε συγγόνωι παρόντα σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[900]	Μενέλεω ποθῶ ~λόγους ἀκοῦσαι τίνας	ἐρεῖ	ψυχῆς πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν
[1050]	σώματος ῥάκη ~ξυμμάρτυρές σοι ναυτικῶν	ἐρειπίων.	~(ΕΛΕΝΗ) ἐς καιρὸν ἦλθε, τότε
[1050]	μου. ~ἀτὰρ θανόντα τοῦ μ´	ἐρεῖς	πεπυσμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) σοῦ· καὶ μόνος
[1600]	ναός, ἠρήμωσε δὲ ~σῶν ναυβατῶν	ἐρέτμ´·	ἐπ´ οἰάκων δὲ βὰς ~ἄνακτ´
[650]	βαίνεις· ~ἒ ἔ· πικρὰν δ´	ἐρευνᾶις	φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς ἀκουστά·
[1100]	ἢ τὸ μέσον ~τίς φης´	ἐρευνάσας	βροτῶν; ~μακρότατον πέρας ηὗρεν ὃς
[400]	πρὸς θεῶν τυχεῖν. ~Λιβύης δ´	ἐρήμους	ἀξένους τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα πάσας·
[1500]	~βάλετε βαρβάρων λεχέων, ~ἃν Ἰδαιᾶν	ἐρίδων	~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν ~οὐκ ἐλθοῦσά
[1100]	πνοᾶι ~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´	ἔριν	~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων
[100]	ἀκούομεν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´ ὅπλων	ἔριν	ἔθηκε συμμάχοις. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ δὴ
[200]	αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον	~ἔριν	ἔριν τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος.
[200]	~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον ~ἔριν	ἔριν	τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ
[1150]	θαλάμους, ~ἐξὸν διορθῶσαι λόγοις ~σὰν	ἔριν,	ὦ Ἑλένα. ~νῦν δ´ οἱ
[850]	νόστον οἴκαδ´ εἴτ´ αὐτοῦ μενεῖς·	~ἔρις	γὰρ ἐν θεοῖς σύλλογός τε
[700]	τάδ´ ἔργα καὶ θεῶν τρισσῶν	ἔρις.	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´; ὡς ἀληθῶς
[1150]	ἅμιλλα κρινεῖ νιν αἵματος, οὔποτ´	ἔρις	~λείψει κατ´ ἀνθρώπων πόλεις· ~αἳ
[850]	τύμβωι χθονί, ~κακοὺς δ´ ἐφ´	ἕρμα	στερεὸν ἐκβάλλουσι γῆς. ~(ΧΟΡΟΣ) ὦ
[900]	καιρίως μέν, ἀθλίως δ´ ἐμοὶ	~Ἑρμῆς	ἔδωκε πατρὶ σῶι σώιζειν πόσει
[0]	Ἕλλησιν δορός. ~λαβὼν δέ μ´	Ἑρμῆς	ἐν πτυχαῖσιν αἰθέρος ~νεφέληι καλύψας—
[650]	αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´	Ἑρμιόνης	ἔστιν λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος ἄτεκνος,
[50]	ζῶ; θεοῦ τόδ´ εἰσήκους´ ἔπος	~Ἑρμοῦ,	τὸ κλεινὸν ἔτι κατοικήσειν πέδον
[150]	χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος	ἔρνεσιν·	~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον, ~ἄλυρον
[450]	ξέν´, ἐς Τροίαν μολεῖν. ~ἀλλ´	ἕρπ´	ἀπ´ οἴκων· ἔστι γάρ τις
[300]	λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ποῖον	ἕρπεις	μῦθον ἢ παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐλθοῦς´
[1200]	Πρίαμε καὶ γῆ Τρωιάς, ὡς	ἔρρεις	μάτην. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις
[1600]	δὲ ξίφη· ~φόνωι δὲ ναῦς	ἐρρεῖτο.	παρακέλευσμα δ´ ἦν ~πρύμνηθεν Ἑλένης·
[800]	σπανίζους´ ἢ νόμοισι βαρβάροις; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐρρύεθ´	ἡμᾶς τοῦτ´ ἴσον ναοῖς θεῶν.
[50]	αἰσχύνην ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´	ἐρυμνῶν	δωμάτων ἔχει κράτος; ~Πλούτωι γὰρ
[200]	οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ δὲ πόλιας	ἔρχεται	~βάξις ἅ σε βαρβάροισι, ~πότνια,
[1400]	~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων εὐεργετεῖς ~κἄμ´·	ἔρχεται	γὰρ δή τιν´ ἐς τύχην
[1100]	τί ποτ´ ἄπληστος εἶ κακῶν,	~ἔρωτας	ἀπάτας δόλιά τ´ ἐξευρήματα ~ἀσκοῦσα
[500]	σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´ ἀπέστην τοῦτ´	ἐρωτῆσαι	σαφῶς, ~ἡσθεῖς´ ἐπεί νιν εἶπέ
[650]	νεανία ~πετομένας κώπας, πετομένου δ´	ἔρωτος	~ἀδίκων γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε
[1050]	καθήσομεν ~κόσμον τάφωι σῶι πελαγίους	ἐς	ἀγκάλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ τόδ´
[1400]	δ´, ὦ ξέν´, ἐλθὼν πελαγίους	ἐς	ἀγκάλας ~τῶι τῆσδε πρίν ποτ´
[1200]	κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) νεφέλης λέγεις ἄγαλμ´;	ἐς	αἰθέρ´ οἴχεται. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ Πρίαμε
[0]	τὸν κράτιστον Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´	ἐς	ἀλκὴν προυτέθην ἐγὼ μὲν οὔ,
[1350]	χάριτα δὴ συνεκπονῶν. ~προύργου δ´	ἐς	ἀλκὴν σῶμ´ ὅπλοις ἠσκήσατο, ~ὡς
[1250]	τύχε ~ἐσθῆτά τ´ ἐξάλλαξον. οὐκ	ἐς	ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´· εὐμενέστερον γὰρ
[800]	δῆτ´ ἐμὰς δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς	ἄπορον ἥκεις· δεῖ δὲ μηχανῆς
[900]	δὲ ~κτᾶσθαι κελεύει πάντας οὐκ	ἐς	ἁρπαγάς. ~{ἐατέος δ´ ὁ πλοῦτος
[650]	ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἒ ἔ· πικρὰς	ἐς	ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ ἔ· πικρὰν
[850]	δὲ σωθεὶς κἀπὸ βαρβάρου χθονὸς	~ἐς	βάρβαρ´ ἐλθὼν φάσγαν´ αὖθις ἐμπεσῆι.
[250]	πατρίδος θεοί μ´ ἀφιδρύσαντο γῆς	~ἐς	βάρβαρ´ ἤθη, καὶ φίλων τητωμένη
[300]	ὁ καιρὸς ἄρτ´ ἀπαλλάξαι βίου.	~ἐς	γὰρ τοσοῦτον ἤλθομεν βάθος κακῶν·
[1150]	νῦν πέπυσμαι φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ	~ἐς	γῆν ἀφῖχθαι καὶ λεληθέναι σκοπούς,
[100]	νεὼς στείλαιμ´ ἂν οὔριον πτερὸν	~ἐς	γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ´
[400]	τάλας ναυαγὸς ἀπολέσας φίλους ~ἐξέπεσον	ἐς	γῆν τήνδε· ναῦς δὲ πρὸς
[550]	ἄλλην ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον	ἐς	γῆν Τρωιάδ´, ἀλλ´ εἴδωλον ἦν.
[1600]	κάμνονθ´ ὁρμιατόνων μέ τις ~ἀνείλετ´,	ἐς	δὲ γαῖαν ἐξέβησέ σοι ~τάδ´
[300]	λόγους ἐδεξάμαν· ~βᾶτε βᾶτε δ´	ἐς	δόμους, ~ἀγῶνας ἐντὸς οἴκων ~ὡς
[850]	θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´	ἐς	δόμους κομίζετε. ~Ἑλένη, τί τἀμά—
[1150]	καὶ θηρῶν βρόχους, ~δμῶες, κομίζετ´	ἐς	δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´ ἐμαυτὸν
[1600]	ἐπ´ οἰάκων δὲ βὰς ~ἄνακτ´	ἐς	Ἑλλάδ´ εἶπεν εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ
[800]	χρῆμα δρᾶσαι; τίν´ ὑπάγεις μ´	ἐς	ἐλπίδα; ~(ΕΛΕΝΗ) παρόντα γαίαι μὴ
[750]	λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ) ὕβριν γ´ ὑβρίζων	ἐς	ἐμέ, κἂν ἔτλην ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1450]	χοροῖς ~ἢ κώμοις Ὑακίνθου ~νύχιον	ἐς	εὐφροσύναν, ~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι
[0]	ὅτ´ ἦν βρέφος· ~ἐπεὶ δ´	ἐς	ἥβην ἦλθεν ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν
[50]	~Σπάρτης σὺν ἀνδρί, γνόντος ὡς	ἐς	Ἴλιον ~οὐκ ἦλθον, ἢν μὴ
[1050]	~ξυμμάρτυρές σοι ναυτικῶν ἐρειπίων. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς	καιρὸν ἦλθε, τότε δ´ ἄκαιρ´
[1550]	σφάγια τῶι τεθνηκότι; ~οἱ δ´	ἐς	κέλευσμ´ ἐλθόντες ἐξανήρπασαν ~ταῦρον φέροντές
[0]	τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι ~Ἰδαῖον	ἐς	κευθμῶν´ Ἀλέξανδρον πάρα, ~Ἥρα Κύπρις
[1000]	~ὡς δή τι δράσων χρηστὸν	ἐς	κοινόν γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας
[650]	θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν, εὖτ´ ~ἔμολον	ἐς	κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ δ´ εἰς
[950]	θανεῖν· ἁπλοῦς λόγος. ~ἢν δ´	ἐς	μὲν ἀλκὴν μὴ πόδ´ ἀντιθῆι
[1500]	Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε δόλιον οἶκτον	ἐς	μέσον φέρων· ~Ὦ τλήμονες, πῶς
[250]	σώιζουσί μου. ~ὅστις μὲν οὖν	ἐς	μίαν ἀποβλέπων τύχην ~πρὸς θεῶν
[1500]	δ´ ἐκβαλόντες δάκρυα ποιητῶι τρόπωι	~ἐς	ναῦν ἐχώρουν Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες.
[300]	γε τῶνδ´ ἀληθείας ἔπι. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἐς	ξυμφορὰν γὰρ ἀντὶ τἀγαθοῦ φέρηι.
[1550]	ἐκ γῆς· αἵματος δ´ ἀπορροαὶ	~ἐς	οἶδμ´ ἐσηκόντιζον οὔριαι ξένωι. ~καί
[1550]	βαρβάρους νεώς τ´ ἄπο ~ῥίπτειν	ἐς	οἶδμα; ναυβάταις δὲ τοῖσι σοῖς
[1350]	ἐμπεσὼν πόθος ~πείσηι μεθεῖναι σῶμ´	ἐς	οἶδμα πόντιον ~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς
[1250]	φέρει βλαστήματα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς οὖν;	ἐς	οἶδμα τίνι τρόπωι καθίετε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[0]	γὰρ ἠμέλησέ μου ~Ζεύς— τόνδ´	ἐς	οἶκον Πρωτέως ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας
[1050]	φάσγανόν τε σόν. ~ἐγὼ δ´	ἐς	οἴκους βᾶσα βοστρύχους τεμῶ ~πέπλων
[1250]	ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´	ἐς	οἴκους, ἐξελὼν κόσμον νεκρῶι ~καί
[300]	μῦθον ἢ παραίνεσιν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐλθοῦς´	ἐς	οἴκους, ἣ τὰ πάντ´ ἐπίσταται
[1650]	νιν ἐζεῦχθαι γάμοις ~ἐλθεῖν τ´	ἐς	οἴκους καὶ συνοικῆσαι πόσει. ~ἀλλ´
[1050]	ἂν πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα δ´	ἐς	οἴκους σοι συνεισελθεῖν με χρὴ
[600]	ἐχρῆν, ~τὸ μόρσιμον σώσασα πατέρ´	ἐς	οὐρανὸν ~ἄπειμι· φήμας δ´ ἡ
[1250]	λήψηι σῖτά θ´, ὥστε ς´	ἐς	πάτραν ~ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ´
[250]	δ´ ἔσχατον τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν	ἐς	πάτραν, ~κλήιθροις ἂν εἰργοίμεσθα, τὴν
[400]	οὔριον ~ἐσῆλθε λαῖφος ὥστε μ´	ἐς	πάτραν μολεῖν. ~καὶ νῦν τάλας
[300]	δρᾶσον· μνήματος λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς	ποῖον ἕρπεις μῦθον ἢ παραίνεσιν;
[1600]	ποῖ σὸν πόδ´ αἴρεις, δέσποτ´,	ἐς	ποῖον φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ ἡ
[1200]	τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐς	πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν ἐξορμίζομεν.
[1550]	μοι. δεξιᾶι δ´ ἑλὼν ξίφος	~ἐς	πρῶιραν εἷρπε κἀπὶ ταυρείωι σφαγῆι
[1550]	νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον δέμας	~ἐς	πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´ ἅμα
[1000]	ἔννοιαν ἐν ταὐτῶι μένειν ~ἣν	ἐς	σὲ καὶ σὸν πόσιν ἔχει
[750]	~σωθεὶς δ´ ἐκεῖθεν ἐνθάδ´ ἦλθες	ἐς	σφαγάς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς φήις; τί
[750]	μάντις ἥ τ´ εὐβουλία. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἐς	ταὐτὸ κἀμοὶ δόξα μάντεων πέρι
[900]	ὅστις ἐκ πατρὸς χρηστοῦ γεγὼς	~ἐς	ταὐτὸν ἦλθε τοῖς τεκοῦσι τοὺς
[1000]	δ´, ἐπείπερ βούλεταί ς´ εὐεργετεῖν,	~ἐς	ταὐτὸν οἴσω ψῆφον· ἡ Κύπρις
[300]	τἀγαθοῦ φέρηι. ~(ΕΛΕΝΗ) φόβος γὰρ	ἐς	τὸ δεῖμα περιβαλών μ´ ἄγει.
[1550]	οἰάκων φύλαξ· ~Ἔτ´, ὦ ξέν´,	ἐς	τὸ πρόσθεν— ἢ καλῶς ἔχει;
[300]	~τὰν χρόνιον ἔχει τύχαν; ~(ΧΟΡΟΣ)	ἐς	τὸ φέρτερον τίθει ~τὸ μέλλον
[450]	πρὶν τοὺς Ἀχαιούς, ὦ ξέν´,	ἐς	Τροίαν μολεῖν. ~ἀλλ´ ἕρπ´ ἀπ´
[1400]	~κἄμ´· ἔρχεται γὰρ δή τιν´	ἐς	τύχην τάδε. ~ὅστις δὲ δώσει
[1350]	γέλασεν δὲ θεὰ ~δέξατό τ´	ἐς	χέρας ~βαρύβρομον αὐλὸν ~τερφθεῖς´ ἀλαλαγμῶι.
[550]	ὦ χρόνιος ἐλθὼν σῆς δάμαρτος	ἐς	χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποίας δάμαρτος; μὴ
[1550]	ψήχων δέρην ~μέτωπά τ´ ἐξέπεισεν	ἐσβῆναι	δόρυ. ~τέλος δ´, ἐπειδὴ ναῦς
[1350]	μυρίων χερὶ ~θήσων, ὅταν κωπῆρες	ἐσβῶμεν	σκάφος. ~πέπλους δ´ ἀμείψας´ ἀντὶ
[700]	ὦναξ, ἀλλά τοι τὰ μάντεων	~ἐσεῖδον	ὡς φαῦλ´ ἐστὶ καὶ ψευδῶν
[1250]	εἴσηι τάδε. ~ἀλλ´, ὦ τάλας,	ἔσελθε	καὶ λουτρῶν τύχε ~ἐσθῆτά τ´
[1550]	αἵματος δ´ ἀπορροαὶ ~ἐς οἶδμ´	ἐσηκόντιζον	οὔριαι ξένωι. ~καί τις τόδ´
[400]	μ´ ἀπωθεῖ πνεῦμα κοὔποτ´ οὔριον	~ἐσῆλθε	λαῖφος ὥστε μ´ ἐς πάτραν
[700]	~Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ´ οὐδ´	ἐσήμηνε	στρατῶι ~νεφέλης ὑπερθνήισκοντας εἰσορῶν φίλους
[1250]	~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας	~ἐσθῆτα	λήψηι σῖτά θ´, ὥστε ς´
[1250]	τάλας, ἔσελθε καὶ λουτρῶν τύχε	~ἐσθῆτά	τ´ ἐξάλλαξον. οὐκ ἐς ἀμβολὰς
[400]	σῖτος πάρα ~οὔτ´ ἀμφὶ χρῶτ´	ἐσθῆτες·	αὐτὰ δ´ εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς
[1200]	ὑποπτήξας τάφωι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) Ἄπολλον, ὡς	ἐσθῆτι	δυσμόρφωι πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι, δοκῶ
[1250]	πρὸς χάριν· φήμας δ´ ἐμοὶ	~ἐσθλὰς	ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας ~ἐσθῆτα
[150]	ὦ γύναι· θεοὶ δέ σοι	~ἐσθλῶν	ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι δ´ ὅμοιον
[1200]	οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτης; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἐσθλῶν	κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν
[550]	ἐφεύγομεν γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ κλῶπές	ἐσμεν	οὐδ´ ὑπηρέται κακῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[700]	ὡς ἔχονθ´ ηὕρηκας οὗ τ´	ἐσμὲν	τύχης, ~μένειν τ´ ἐπ´ ἀκταῖς
[650]	ἀπέπτυσα μὲν λόγον οἶον ~οἷον	ἐσοισόμεθα.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως δὲ λέξον· ἡδύ
[1000]	μου καθικετεύσατ´ οὐδὲ μωρίαι ~ξύμβουλος	ἔσομαι	τῆι κασιγνήτου ποτέ. ~εὐεργετῶ γὰρ
[1100]	πέρας ηὗρεν ὃς τὰ θεῶν	ἐσορᾶι	~δεῦρο καὶ αὖθις ἐκεῖσε καὶ
[400]	λεὼ ~οὐκ οἶδ´· ὄχλον γὰρ	ἐσπεσεῖν	ἠισχυνόμην, ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς ἐμὰς
[700]	δορὸς προθυμίαι. ~σπεύδων δ´ ὅτ´	ἔσπευδ´	οὐδὲν εἶχε· νῦν δ´ ἔχει
[1200]	θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´;	ἔστ´	ἀπόντων τύμβος; ἢ θάψεις σκιάν;
[750]	τῆσδε Πρωτέως γόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τόδ´	ἔστ´	ἐκεῖν´ αἴνιγμ´ ὃ προσπόλου κλύω.
[600]	πόσει καὶ συμμάχοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´	ἔστ´	ἐκεῖνο· ξυμβεβᾶσί μοι λόγοι ~οἱ
[250]	~ἀδίκως μέν, ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´	ἔστ´	ἐμόν. ~ἣ δ´ ἀγλάισμα δωμάτων
[800]	ἐγὦιδ´· ἐρεῖ δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἔστ´	ἔνδον αὐτῶι ξύμμαχος θεοῖς ἴση.
[300]	~πυθοῦ πόσιν σὸν Θεονόης, εἴτ´	ἔστ´	ἔτι ~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα
[450]	οὐ σὺ δὴ μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἔστ´	οὖν ἐν οἴκοις ὅντιν´ ὀνομάζεις
[250]	ἦν. ~νῦν δ´ οὔτε τοῦτ´	ἔστ´	οὔτε μὴ σωθῆι ποτε. ~τί
[850]	θεοῖς σύλλογός τε σοῦ πέρι	~ἔσται	πάρεδρος Ζηνὶ τῶιδ´ ἐν ἤματι.
[1250]	φίλος δορί. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´	ἔσται	Πελοπιδῶν ἃ δώσομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[1050]	πνοαὶ γένοιντο χἴλεως δρόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἔσται·	πόνους γὰρ δαίμονες παύσουσί μου.
[1250]	χρή σε σῶι ξυνευνέτηι. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἔσται	τάδ´· οὐδὲ μέμψεται πόσις ποτὲ
[700]	βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)	ἔσται	τάδ´, ὦναξ, ἀλλά τοι τὰ
[1250]	φέρεται λέκτρα σώματος κενά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἔσται·	τί δ´ ἄλλο προσφέρειν νομίζεται;
[1500]	τοῦ Διὸς παῖς πρὸς θάλασσαν	ἐστάλη,	~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν
[800]	πολὺν ψόγον, ~ὅστις Θέτιν μὲν	ἐστέρης´	Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος εἰσεῖδον
[400]	δόμων ~καὶ μὴ πρὸς αὐλείοισιν	ἑστηκὼς	πύλαις ~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις; ἢ
[450]	βασίλειοι δόμοι; ~(ΓΡΑΥΣ) Πρωτέως τάδ´	ἐστὶ	δώματ´, Αἴγυπτος δὲ γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[750]	~θανῆι πρὸς ἀνδρὸς οὗ τάδ´	ἐστὶ	δώματα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα δράσας
[700]	τὰ μάντεων ~ἐσεῖδον ὡς φαῦλ´	ἐστὶ	καὶ ψευδῶν πλέα. ~{οὐδ´ ἦν
[1650]	θεῶν πάρα ~μακάρων κατοικεῖν νῆσόν	ἐστι	μόρσιμον· ~τοὺς εὐγενεῖς γὰρ οὐ
[250]	ὁ βίος καὶ τὰ πράγματ´	ἐστί	μου, ~τὰ μὲν δι´ Ἥραν,
[1200]	ἢ θάψεις σκιάν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλησίν	ἐστι	νόμος, ὃς ἂν πόντωι θάνηι
[950]	εὐκλεέστατον ~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ	ἐστι	νῦν. ~ὦ νέρτερ´ Ἅιδη, καὶ
[450]	οὐρανόν. ~Σπάρτη δὲ ποῦ γῆς	ἐστι	πλὴν ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός
[1200]	ἐγὼ χρήιζω μολεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίς	ἐστι;	ποῦ ´στιν; ἵνα σαφέστερον μάθω.
[450]	τί δὴ τὸ Νείλου μεμπτόν	ἐστί	σοι γάνος; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ τοῦτ´
[1000]	σέ. ~καὶ γὰρ τίσις τῶνδ´	ἐστὶ	τοῖς τε νερτέροις ~καὶ τοῖς
[450]	ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ) Ἑλένη κατ´ οἴκους	ἐστὶ	τούσδ´ ἡ τοῦ Διός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[450]	μολεῖν. ~ἀλλ´ ἕρπ´ ἀπ´ οἴκων·	ἔστι	γάρ τις ἐν δόμοις ~τύχη,
[250]	κακῶν, ~ἐπεὶ τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´	ἔστι	δή. ~μήτηρ δ´ ὄλωλε καὶ
[450]	νιν πεφυκέναι· ~ἀλλ´ ἦ τις	ἔστι	Ζηνὸς ὄνομ´ ἔχων ἀνὴρ ~Νείλου
[650]	(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φήις; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ	ἔστι	μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον ~δι´
[200]	βαρβάρωι πλάται ~τὰν ἐμὰν ἐφ´	ἑστίαν	~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος ὡς
[450]	ὅντιν´ ὀνομάζεις ἄναξ; ~(ΓΡΑΥΣ) τόδ´	ἐστὶν	αὐτοῦ μνῆμα, παῖς δ´ ἄρχει
[1200]	φίλος γάρ ἐστιν ὅς ποτ´	ἐστὶν	ἐνθάδ´ ὤν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς μὲν
[850]	σοι δυσμενὴς πάροιθεν ἦν, ~νῦν	ἐστιν	εὔνους κἀς πάτραν σῶσαι θέλει
[700]	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´; ὡς ἀληθῶς	ἐστιν	ἥδε σὴ δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη·
[300]	~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν ἐλθόνθ´, ὅστις	ἐστὶν	ὁ ξένος, ~μὴ πάντ´ ἀληθῆ
[500]	ἄγριος δέ τις ~μορφὴν ὅδ´	ἐστὶν	ὅς με θηρᾶται λαβεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]	ξανθῆς κόμης; ~(ΕΛΕΝΗ) φίλος γάρ	ἐστιν	ὅς ποτ´ ἐστὶν ἐνθάδ´ ὤν.
[500]	ἀλλ´ ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος γάρ	ἐστιν	οὐκ ἐμός, σοφῶν δέ του,
[900]	ἄδικός τις ὤν· ~κοινὸς γάρ	ἐστιν	οὐρανὸς πᾶσιν βροτοῖς ~καὶ γαῖ´,
[250]	~ξυνῆι γυναικί, καὶ τὸ σῶμ´	ἐστὶν	πικρόν. ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´
[1500]	ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´	ἔστιν;	~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἄλλης ἐκπόνει μνηστεύματα ~γυναικός·
[550]	κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ	ἔστιν	ἄλλη σή τις ἀντ´ ἐμοῦ
[0]	ἀνώνυμος ~Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεως·	ἔστιν	δὲ δὴ ~λόγος τις ὡς
[800]	δρῶντας ἥδιον θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) μί´	ἔστιν	ἐλπὶς ἦι μόνηι σωθεῖμεν ἄν.
[1000]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ μὴν ναῦς	ἔστιν	ἧι σωθεῖμεν ἂν ~φεύγοντες· ἣν
[100]	Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμεσθα· Θεστιὰς δ´	ἔστιν	κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Λήδαν ἔλεξας; οἴχεται
[650]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´ Ἑρμιόνης	ἔστιν	λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος ἄτεκνος, ὦ
[600]	λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί δ´	ἔστιν;	οὔ που βαρβάρων συλᾶσθ´ ὕπο;
[1600]	ἀγγελοῦντα. σώφρονος δ´ ἀπιστίας ~οὐκ	ἔστιν	οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ
[1400]	οὐδὲν ἀλλ´ ἄλλως πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἔστιν	τι κἀκεῖ κἀνθάδ´ ὧν ἐγὼ
[250]	Διὸς δὲ λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ	ἐστόν.	ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς
[100]	τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι· δύο δ´	ἐστὸν	λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ) πότερος ὁ κρείσσων;
[1300]	ὀρεία ποτὲ δρομάδι κώλωι ~Μάτηρ	ἐσύθη	θεῶν ~ἀν´ ὑλᾶντα νάπη ~ποτάμιόν
[1100]	ὅρια μέλεα βαρβάρου στολᾶς ~τότ´	ἔσυτο	πατρίδος ἀποπρὸ χειμάτων πνοᾶι ~γέρας
[1000]	βασιλέως. ~(ΕΛΕΝΗ) τί τοῦτ´ ἔλεξας;	ἐσφέρεις	γὰρ ἐλπίδας ~ὡς δή τι
[500]	συμφορᾶς αἰτήσομαι. ~κακῶν τόδ´ ἡμῖν	ἔσχατον	τοῖς ἀθλίοις, ~ἄλλους τυράννους αὐτὸν
[250]	δ´ ἔργοισιν οὔ. ~{τὸ δ´	ἔσχατον	τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν ἐς πάτραν,
[1500]	εἰδέναι πρόθυμος· οὐ γὰρ ἐλπίδων	~ἔσω	βέβηκε μίαν ὑπερδραμεῖν χέρα ~τοσούσδε
[400]	δόμων μόλοι, ~ὅστις διαγγείλειε τἄμ´	ἔσω	κακά; ~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς πρὸς πύλαισιν;
[1550]	~καὶ τἄλλα μὲν δὴ ῥαιδίως	ἔσω	νεὼς ~ἐθέμεθα κουφίζοντα· ταύρειος δὲ
[450]	τοῦδ´ ἴθι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκ, ἀλλ´	ἔσω	πάρειμι· καὶ σύ μοι πιθοῦ.
[350]	ξιφοκτόνον διωγμὸν ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον	ἔσω	πελάσω διὰ σαρκὸς ἅμιλλαν, ~θῦμα
[200]	γόνον· ~ὅς με χλοερὰ δρεπομέναν	ἔσω	πέπλων ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς
[400]	ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς	ἐσώθην	μόλις ἀνελπίστωι τύχηι ~Ἑλένη τε,
[750]	ἀεὶ καλῶς ἔχει. ~ὅπως δ´	ἐσώθης,	ὦ τάλας, Τροίας ἄπο ~κέρδος
[600]	~λιποῦσα σεμνὸν ἄντρον οὗ σφ´	ἐσώιζομεν,	~τοσόνδε λέξας´· Ὦ ταλαίπωροι Φρύγες
[250]	ἐπελάθοντο, τὰς δὲ μὴ κακὰς	~ἔσωιζον	ὥσπερ τὰς κακὰς σώιζουσί μου.
[1200]	οὐ δῆτα. πῶς οὖν; τόνδ´	ἐτ´	οἰκήσεις τάφον; ~(ΕΛΕΝΗ) πιστὴ γάρ
[950]	πάλιν ~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´	ἔτ´	εὐσεβοῦς πατρὸς ~κρείσσω φανεῖσαν τἄμ´
[1550]	ἐγγύς, οὕτως ἤρετ´ οἰάκων φύλαξ·	~Ἔτ´,	ὦ ξέν´, ἐς τὸ πρόσθεν—
[550]	πλανηθεὶς τήνδε βάρβαρον χθόνα, ~πεμφθεὶς	ἑταίρων	τῶν λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[1350]	ποτε. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χωρεῖτ´ ἐφεξῆς, ὡς	ἔταξεν	ὁ ξένος, ~δμῶες, φέροντες ἐνάλια
[350]	~τὰ δ´ ἐμὰ δῶρα Κύπριδος	ἔτεκε	~πολὺ μὲν αἷμα, πολὺ δὲ
[250]	συνεζύγην; ~ἆρ´ ἡ τεκοῦσά μ´	ἔτεκεν	ἀνθρώποις τέρας; ~{γυνὴ γὰρ οὔθ´
[200]	τις ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε ς´	ἐτέκετο	ματρόθεν ~χιονόχρωι κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς
[1100]	γὰρ ἐν κόλποις σε Λήδας	~ἐτέκνωσε	πατήρ· ~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´ Ἑλλανίαν
[1650]	θεοί· ~καὶ τὰ δοκηθέντ´ οὐκ	ἐτελέσθη,	~τῶν δ´ ἀδοκήτων πόρον ηὗρε
[200]	~ἢ τίς Ἑλλανίας ἀπὸ χθονὸς	~ἔτεμε	τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι πεύκαν; ~ἔνθεν
[1200]	τλήμων κακῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τῶνδ´ οὕνεκ´	ἔτεμες	βοστρύχους ξανθῆς κόμης; ~(ΕΛΕΝΗ) φίλος
[750]	πρὸς τοῖσιν ἐν Τροίαι δέκα	~ἔτεσι	διῆλθον ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας, δέκα διελθούσας	ἔτη.	~(ΕΛΕΝΗ) ἦ καὶ γυναῖκα Σπαρτιᾶτιν
[300]	πόσιν σὸν Θεονόης, εἴτ´ ἔστ´	ἔτι	~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα δ´
[100]	ἄλλου λόγου μέμνησο, μὴ κείνης	ἔτι.	~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω δοκεῖτε τὴν δόκησιν
[50]	πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν. ~τί οὖν	ἔτι	ζῶ; θεοῦ τόδ´ εἰσήκους´ ἔπος
[250]	μὴ σωθῆι ποτε. ~τί δῆτ´	ἔτι	ζῶ; τίν´ ὑπολείπομαι τύχην; ~γάμους
[1150]	~ὄλωλα· φροῦδα τἀμὰ κοὐδέν εἰμ´	ἔτι.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν τῶι δὲ κεῖσαι
[500]	~δι´ ἔρεβος χθονὶ κρυφθείς, ~ἀλλ´	ἔτι	κατ´ οἶδμ´ ἅλιον ~τρυχόμενος οὔπω
[50]	εἰσήκους´ ἔπος ~Ἑρμοῦ, τὸ κλεινὸν	ἔτι	κατοικήσειν πέδον ~Σπάρτης σὺν ἀνδρί,
[750]	δ´ ἄν σοι κάκ´ ἀλγοίην	ἔτι	~{πάσχων τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ
[200]	τε λέλοιπε ~βίοτον, οὐδέ ποτ´	ἔτι	~πάτρια μέλαθρα καὶ τὰν ~Χαλκίοικον
[1600]	~Διόσκοροι καλοῦμεν, οὓς Λήδα ποτὲ	~ἔτικτεν	Ἑλένην θ´, ἣ πέφευγε σοὺς
[300]	~(ΕΛΕΝΗ) τί μοι πόσις μέλεος	ἔτλα;	~πότερα δέρκεται φάος τέθριππά ~θ´
[200]	~τί δ´ ἀνὰ βίοτον οὐκ	ἔτλας;	~μάτηρ μὲν οἴχεται, ~δίδυμά τε
[350]	ἔργ´ ἄνεργ´ ὄλλυσαι μέλεά τ´	ἔτλας.	~τὰ δ´ ἐμὰ δῶρα Κύπριδος
[750]	γ´ ὑβρίζων ἐς ἐμέ, κἂν	ἔτλην	ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἰδίαι σθένων τις
[1050]	ὄρνις· εἰ δὲ κερδανῶ, λέγε.	~ἕτοιμός	εἰμι μὴ θανὼν λόγωι θανεῖν.
[1350]	δωμάτων ὁ τοὺς ἐμοὺς ~γάμους	ἑτοίμους	ἐν χεροῖν ἔχειν δοκῶν, ~σιγητέον
[350]	χλωρὸν ~Εὐρώταν, θανόντος ~εἰ βάξις	ἔτυμος	ἀνδρὸς ~ἅδε μοι τί τάδ´
[150]	λάβηι. ~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς ἀμφ´ ὕδωρ	~ἔτυχον	ἕλικά τ´ ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας
[750]	δέκα ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ περιδρομὰς	ἐτῶν.	~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ φεῦ· μακρόν γ´
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ σχεδόν τι καμπίμους	ἐτῶν	κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´
[1350]	ἔθειρα Βρομίωι ~καὶ παννυχίδες θεᾶς.	~εὖ	δέ νιν ἄμασιν ~ὑπέρβαλε σελάνα
[700]	ἔφυ τι ποικίλον ~καὶ δυστέκμαρτον,	εὖ	δέ πως πάντα στρέφει ~{ἐκεῖσε
[1600]	δοῦλος ὤν; ~(ΧΟΡΟΣ) φρονῶ γὰρ	εὖ.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐκ ἔμοιγ´, εἰ μή
[300]	~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα δ´	εὖ	~πρὸς τὰς τύχας τὸ χάρμα
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔ που φρονῶ μὲν	εὖ,	τὸ δ´ ὄμμα μου νοσεῖ;
[1050]	πελαγίους ἐς ἀγκάλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς	εὖ	τόδ´ εἶπας πλὴν ἕν· εἰ
[1500]	κυμάτων ~ῥόθια πολιὰ θαλάσσας, ~ναύταις	εὐαεῖς	ἀνέμων ~πέμποντες Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν
[1100]	δὲ πυρσεύσας φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν	~Εὔβοιαν	εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις
[750]	Αἰγαίωι φθορὰς ~τὰ Ναυπλίου τ´	Εὐβοικὰ	πυρπολήματα ~Κρήτης τε Λιβύης θ´
[750]	δ´ ἀρίστη μάντις ἥ τ´	εὐβουλία.	~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ταὐτὸ κἀμοὶ δόξα
[1650]	κατοικεῖν νῆσόν ἐστι μόρσιμον· ~τοὺς	εὐγενεῖς	γὰρ οὐ στυγοῦσι δαίμονες, ~τῶν
[300]	δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ δ´ ἔχουσιν	εὐγενές	τι καὶ καλόν, ~σμικρὸν δ´
[1650]	αἵματος. ~καὶ χαίρεθ´ Ἑλένης οὕνεκ´	εὐγενεστάτης	~γνώμης, ὃ πολλαῖς ἐν γυναιξὶν
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι γ´ ἅψασαν	εὐγενῆ	δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι δ´
[0]	δὴ θεοὺς σέβων ~βίον διήνεγκ´}	εὐγενῆ	τε παρθένον ~Εἰδώ, τὸ μητρὸς
[950]	~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς ἀνδρὸς	εὐγενοῦς	~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´ ὀφθαλμῶν
[1150]	~λευκῶν ἀμείψας´ ἔκ τε κρατὸς	εὐγενοῦς	~κόμας σίδηρον ἐμβαλοῦς´ ἀπέθρισας ~χλωροῖς
[850]	γόνυ ~καὶ προσκαθίζω θᾶκον οὐκ	εὐδαίμονα	~ὑπέρ τ´ ἐμαυτῆς τοῦδέ θ´,
[450]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πρὸς τὰς πάροιθε συμφορὰς	εὐδαίμονας.	~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν ἀπελθὼν δάκρυα σοῖς
[200]	οἴχεται, ~δίδυμά τε Διὸς οὐκ	εὐδαιμονεῖ	~τέκεα φίλα, ~χθόνα δὲ πάτριον
[1400]	~στέλληι πρὸς οἴκους ἢ μένων	εὐδαιμονῆις.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ Ζεῦ, πατήρ τε
[650]	καὶ τὰ λοιπὰ τῆς τύχης	εὐδαίμονος	~τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν
[1500]	~προσῆλθον ἀκτὰς ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν,	εὐειδεῖς	μέν, αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν
[1000]	~Ἥραι δ´, ἐπείπερ βούλεταί ς´	εὐεργετεῖν,	~ἐς ταὐτὸν οἴσω ψῆφον· ἡ
[1400]	ἐν δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων	εὐεργετεῖς	~κἄμ´· ἔρχεται γὰρ δή τιν´
[1250]	τ´ ἐξάλλαξον. οὐκ ἐς ἀμβολὰς	~εὐεργετήσω	ς´· εὐμενέστερον γὰρ ἂν ~τῶι
[1000]	~ξύμβουλος ἔσομαι τῆι κασιγνήτου ποτέ.	~εὐεργετῶ	γὰρ κεῖνον οὐ δοκοῦς´ ὅμως,
[700]	ἐμπύρου φλογὸς ~οὐδὲ πτερωτῶν φθέγματ´·	εὔηθες	δέ τοι ~τὸ καὶ δοκεῖν
[50]	ἄξιος προσεικάσαι ~βασίλειά τ´ ἀμφιβλήματ´	εὔθριγκοί	θ´ ἕδραι. ~ἔα· ~ὦ θεοί,
[1600]	βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´ εἶπεν	εὐθύνειν	δόρυ. ~οἱ δ´ ἱστὸν ἦραν,
[1600]	πρὸ δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις	εὐκλεέστατον	θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς αἷσιν
[950]	ἀνακαλούμενον ~οὐκ ἀξιώσει τὸν πρὶν	εὐκλεέστατον	~κακῶς ἀκοῦσαι· κυρία γάρ ἐστι
[1450]	πλάτας, ~ὦ ναῦται ναῦται, ~πέμποντες	εὐλιμένους	~Περσείων οἴκων Ἑλέναν ἐπ´ ἀκτάς.
[1200]	ἥδε συμφορὰ δακρύεται. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν	εὐμαρεῖ	γοῦν σὴν κασιγνήτην λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[300]	μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´	εὐμενείας	τοισίδ´ ἐν δόμοις ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1250]	οὐκ ἐς ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´·	εὐμενέστερον	γὰρ ἂν ~τῶι φιλτάτωι μοι
[550]	ὦ φωσφόρ´ Ἑκάτη, πέμπε φάσματ´	εὐμενῆ.	~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νυκτίφαντον πρόπολον Ἐνοδίας
[0]	μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών, ~ὃς δόλιον	εὐνὴν	ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα φεύγων,
[750]	τόδ´ οὐκ ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθικτον	εὐνὴν	ἴσθι σοι σεσωμένην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς
[1400]	τόδ´, ἢν σὴν εἰς ἔμ´	εὔνοιαν	διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νῦν διδαξόμεσθα
[1350]	~σιγητέον μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα	~εὔνουν	κρατεῖν τε στόματος, ἢν δυνώμεθα
[450]	σε, θάνατος ξένιά σοι γενήσεται.	~εὔνους	γάρ εἰμ´ Ἕλλησιν, οὐχ ὅσον
[850]	δυσμενὴς πάροιθεν ἦν, ~νῦν ἐστιν	εὔνους	κἀς πάτραν σῶσαι θέλει ~ξὺν
[700]	~καὶ νῦν μετασχὼν τῆς ἐμῆς	εὐπραξίας	~ἄγγειλον ἐλθὼν τοῖς λελειμμένοις φίλοις
[1150]	τὸ τῶν θεῶν ~ἔπος ἀλαθὲς	εὗρον.	~ἄφρονες ὅσοι τὰς ἀρετὰς πολέμωι
[450]	ἵνα ῥοαὶ ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν	Εὐρώτα	μόνον; ~διπλοῦν δὲ Τυνδάρειον ὄνομα
[200]	λέλοιπε ~δάπεδα γυμνάσιά τε ~δονακόεντος	Εὐρώτα,	~νεανιᾶν πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ δαίμονος
[100]	ἐν Ἄργει γ´ οὐδ´ ἐπ´	Εὐρώτα	ῥοαῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) αἰαῖ· κακὸν τόδ´
[150]	πολύ. ~κακῶς ὄλοιτο μηδ´ ἐπ´	Εὐρώτα	ῥοὰς ~ἔλθοι· σὺ δ´ εἴης
[1450]	~Ὠρίωνά τ´ ἐννύχιον, ~καρύξατ´ ἀγγελίαν	~Εὐρώταν	ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν
[350]	κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι δόνακι χλωρὸν	~Εὐρώταν,	θανόντος ~εἰ βάξις ἔτυμος ἀνδρὸς
[1250]	λέγεις, θάπτειν πόσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν	εὐσεβεῖ	γοῦν νόμιμα μὴ κλέπτειν νεκρῶν.
[900]	σε· συγγόνωι δὲ σῶι ~τὴν	εὐσέβειαν	μὴ προδῶις τὴν σήν ποτε,
[950]	ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ πέφυκά τ´	εὐσεβεῖν	καὶ βούλομαι ~φιλῶ τ´ ἐμαυτήν,
[1600]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) σύγγονον κτανεῖν κακίστην ~(ΧΟΡΟΣ)	εὐσεβεστάτην	μὲν οὖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἥ με
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς ἡμῶν ἄλοχον	εὐσεβῆ	τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´ ἐς οἴκους,
[950]	~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν γ´ ἔτ´	εὐσεβοῦς	πατρὸς ~κρείσσω φανεῖσαν τἄμ´ ἀποδοῦναι
[1000]	σθένω, ~οὔποτε κεκλήσηι δυσσεβὴς ἀντ´	εὐσεβοῦς.	~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς ποτ´ ηὐτύχησεν ἔκδικος
[50]	~γαίαι πόδ´ εἶχον, τῶιδ´ ἂν	εὐστόχωι	πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες ἂν
[1550]	τὰ πάντ´ ἐδέξατο, ~πλήσασα κλιμακτῆρας	εὐσφύρωι	ποδὶ ~Ἑλένη καθέζετ´ ἐν μέσοις
[650]	κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν,	εὖτ´	~ἔμολον ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ
[300]	γὰρ ἄλλαι διὰ τὸ κάλλος	εὐτυχεῖς	~γυναῖκες, ἡμᾶς δ´ αὐτὸ τοῦτ´
[850]	ὦ θεοί, γενέσθω δή ποτ´	εὐτυχὲς	γένος ~τὸ Ταντάλειον καὶ μεταστήτω
[350]	κακῶν ~γένοιτο, τὸ δὲ σὸν	εὐτυχές.	~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ τάλαινα Τροία, ~δι´
[1050]	ἀπώλλυτο· ~τὸ δ´ ἄθλιον κεῖν´	εὐτυχὲς	τάχ´ ἂν πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα
[700]	δ´ ἔχει ~αὐτόματα πράξας τἀγάθ´	εὐτυχέστατα}	~οὐκ ἄρα γέροντα πατέρα καὶ
[1200]	πλάτης; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐσθλῶν κακίους ἐνίοτ´	εὐτυχέστεροι.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ
[1450]	μοι χάριν ~δόντες τὸ λοιπὸν	εὐτυχῆ	με θήσετε. ~(ΧΟΡΟΣ) Φοίνισσα Σιδωνιὰς
[150]	ῥοὰς ~ἔλθοι· σὺ δ´ εἴης	εὐτυχὴς	ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ μεγάλων
[1350]	~(ΕΛΕΝΗ) τὰ μὲν κατ´ οἴκους	εὐτυχοῦμεν,	ὦ φίλαι· ~ἡ γὰρ συνεκκλέπτουσα
[1200]	ὅδ´ οἶδ´, ἐγὼ δ´ ἄπειρος,	εὐτυχοῦσα	πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ ξένε, λόγων
[1150]	χαίρω σοῖς λόγοις, τὰ δ´	εὐτυχῶ.	~πῶς οἶσθα; μῶν σοι Θεονόη
[1450]	~ἢ κώμοις Ὑακίνθου ~νύχιον ἐς	εὐφροσύναν,	~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι δίσκου
[1300]	δ´ οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς	εὐφύλλων	ἑλίκων· ~πόλεων δ´ ἀπέλειπε βίος,
[950]	τόδε, ~αἱρήσομαι ´γὼ πρόσθε τῆς	εὐψυχίας.	~ἀλλ´, εἰ μὲν ἄνδρα σοι
[850]	γάρ εἰσιν οἱ θεοὶ σοφοί,	~εὔψυχον	ἄνδρα πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι
[850]	ἐν τύμβωι χθονί, ~κακοὺς δ´	ἐφ´	ἕρμα στερεὸν ἐκβάλλουσι γῆς. ~(ΧΟΡΟΣ)
[200]	~ἔπλευσε βαρβάρωι πλάται ~τὰν ἐμὰν	ἐφ´	ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον ~κάλλος
[850]	οὕνεκ´ ἀνονήτοις γάμοις. ~τέλος δ´	ἐφ´	ἡμῖν εἴθ´, ἃ βούλεται Κύπρις,
[400]	~τρόπις δ´ ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων,	~ἐφ´	ἧς ἐσώθην μόλις ἀνελπίστωι τύχηι
[650]	καὶ κρηνᾶν, ~ἵνα θεαὶ μορφὰν	ἐφαίδρυναν,	εὖτ´ ~ἔμολον ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) ἵστημ´, ἐπεί γε τοῦδ´	ἐφάπτομαι	τάφου. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς εἶ; τίν´
[500]	~ἐγγὺς δέ νίν που τῆσδ´	ἔφασκ´	εἶναι χθονός, ~ναυαγὸν ἐκπεσόντα σὺν
[1450]	τ´ ἐννύχιον, ~καρύξατ´ ἀγγελίαν ~Εὐρώταν	ἐφεζόμεναι,	~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν ἑλὼν
[1350]	σὲ συσσῶσαί ποτε. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χωρεῖτ´	ἐφεξῆς,	ὡς ἔταξεν ὁ ξένος, ~δμῶες,
[850]	τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν	~ἐφέστιον	φλόγ´ ἐς δόμους κομίζετε. ~Ἑλένη,
[550]	ἑλὼν θέλει ~δοῦναι τυράννοις ὧν	ἐφεύγομεν	γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ κλῶπές ἐσμεν
[750]	χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις ἅλιον	ἐφθείρου	πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν ὢν
[1150]	γῆς ~τῆσδ´ ἐκκομισθεῖς´ ἄλοχος ἧς	ἐφίεμαι.	~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ γὰρ οὓς διώκομεν
[250]	δ´ ἀγλάισμα δωμάτων ἐμόν τ´	ἔφυ,	~θυγάτηρ ἄνανδρος πολιὰ παρθενεύεται. ~τὼ
[700]	ὦ θύγατερ, ὁ θεὸς ὡς	ἔφυ	τι ποικίλον ~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ
[1050]	τούς τε σοὺς ~πλωτῆρας οἵπερ	ἔφυγον	ἐκ ναυαγίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν
[550]	μὴν γυναικῶν γ´ εἷς δυοῖν	ἔφυν	πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων
[550]	ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης ἄλλων	ἔφυς;	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν ἄντρα κεύθει κἀκ
[1100]	~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ Διὸς	ἔφυς,	ὦ Ἑλένα, θυγάτηρ· ~πτανὸς γὰρ
[300]	τὸ χάρμα τοὺς γόους τ´	ἔχε.	~πρὶν δ´ οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι,
[1000]	ζῆι μὲν οὔ, γνώμην δ´	ἔχει	~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών.
[700]	ἔσπευδ´ οὐδὲν εἶχε· νῦν δ´	ἔχει	~αὐτόματα πράξας τἀγάθ´ εὐτυχέστατα} ~οὐκ
[800]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτω σιδήρωι τρωτὸν οὐκ	ἔχει	δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι· τὸ τολμᾶν
[1000]	~φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασς´	ἔχει.	~(ΕΛΕΝΗ) ἄκουσον, ἤν τι καὶ
[850]	κομίζετε. ~Ἑλένη, τί τἀμά— πῶς	ἔχει;	θεσπίσματα; ~ἥκει πόσις σὸς Μενέλεως
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´ ἐρυμνῶν δωμάτων	ἔχει	κράτος; ~Πλούτωι γὰρ οἶκος ἄξιος
[450]	πόθεν μολοῦσα; τίνα τὸ πρᾶγμ´	ἔχει	λόγον; ~(ΓΡΑΥΣ) Λακεδαίμονος γῆς δεῦρο
[500]	βασιλέα ~βίον προσαιτεῖν· ἀλλ´ ἀναγκαίως	ἔχει.	~λόγος γάρ ἐστιν οὐκ ἐμός,
[550]	τίς; αὑτὸς γὰρ σὲ κἄμ´	ἔχει	λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´ εἶδον προσφερέστερον
[750]	μὲν δὴ δεῦρ´ ἀεὶ καλῶς	ἔχει.	~ὅπως δ´ ἐσώθης, ὦ τάλας,
[1550]	ἐς τὸ πρόσθεν— ἢ καλῶς	ἔχει;	~πλεύσωμεν; ἀρχαὶ γὰρ νεὼς μέλουσι
[1250]	ἀνηνύτοις ~τρύχουσα σαυτήν ~Μενέλεως δ´	ἔχει	πότμον, ~κοὐκ ἂν δύναιτο ζῆν
[1000]	ἐς σὲ καὶ σὸν πόσιν	ἔχει	σωτηρίας. ~σὺ δ´, ὦ θανών
[1350]	ὦ καινὸς ἡμῖν πόσις, ἀναγκαίως	ἔχει	~τὰ πρῶτα λέκτρα νυμφικάς θ´
[50]	τὸ γάρ τοι πρᾶγμα συμφορὰν	ἔχει.	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´ ἀδελφὸς ὤλες´
[1050]	ἀνόσιον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας δὲ τοῦτ´	ἔχει	τί νῶιν ἄκος; ~παλαιότης γὰρ
[300]	νέκυσι κατὰ χθονὸς ~τὰν χρόνιον	ἔχει	τύχαν; ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς τὸ φέρτερον
[250]	ὄνομα παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι ~μαψίδιον	ἔχει	φάτιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις μὲν ἀλγείν´,
[500]	ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰς δέ μοι	~ἔχει	φυλάξεις· ἢν μὲν ὠμόφρων τις
[650]	ἐμὰ δὲ χαρμονᾶι δάκρυα πλέον	ἔχει	~χάριτος ἢ λύπας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[1350]	ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους ἐν χεροῖν	ἔχειν	δοκῶν, ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ
[1400]	δέ μ´ οἵαν χρή ς´	ἔχειν	ἐν δώμασιν ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων
[700]	ὄντα χρῆσθαι, τὰς φρένας τ´	ἔχειν	κακὰς ~ἄλλων τ´ ἀκούειν δοῦλον
[0]	τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μ´	ἔχειν,	~κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ
[600]	ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´	ἔχειν	Πάριν. ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ χρόνον
[1200]	οἴμοι, δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ´	ἔχειν	πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς δ´ ὅδ´
[1650]	θεῶν, οἷς ταῦτ´ ἔδοξεν ὧδ´	ἔχειν.	~σοὶ μὲν τάδ´ αὐδῶ, συγγόνωι
[1000]	βλέπων ~ἀπέδωκεν ἂν σοὶ τήνδ´	ἔχειν,	ταύτηι δὲ σέ. ~καὶ γὰρ
[800]	ἂν εἴης· τὴν βίαν σκήψας´	ἔχεις.	~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ ἁγνὸν ὅρκον σὸν
[300]	δ´ εὐμενείας τοισίδ´ ἐν δόμοις	ἔχεις;	~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι μοι πλὴν
[50]	Ἀχαιούς. θεοί ς´, ὅσον μίμημ´	ἔχεις	~Ἑλένης, ἀποπτύσειαν. εἰ δὲ μὴ
[650]	ἐκ Τροίας πολυετῆ μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἔχεις,	ἔχω τε ς´· ἡλίους δὲ
[950]	~πεσόντα τὠμῶι φασγάνωι, μισθὸν δ´	ἔχεις·	~ἢ νῦν ἐκείνους ἀπόδος ἐμψύχους
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) αἰθήρ, ὅθεν σὺ θεοπόνητ´	ἔχεις	λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίνος πλάσαντος θεῶν;
[1350]	~ἐπύρωσας ἐν θαλάμοις, ~μῆνιν δ´	ἔχεις	μεγάλας ~Ματρός, ὦ παῖ, θυσίας
[250]	ῥοαῖσι ~μαψίδιον ἔχει φάτιν. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἔχεις	μὲν ἀλγείν´, οἶδα· σύμφορον δέ
[550]	στολήν γ´ ἄμορφον ἀμφὶ σῶμ´	ἔχεις.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον, φόβον μεθεῖσα, λαιψηρὸν
[150]	σῶμ´ ἔχους´ οὐ τὰς φρένας	~ἔχεις	ὁμοίας ἀλλὰ διαφόρους πολύ. ~κακῶς
[850]	~παρόνθ´, ὅπως ἂν τοὐμὸν ἀσφαλῶς	ἔχηι;	~(ΕΛΕΝΗ) ὦ παρθέν´, ἱκέτις ἀμφὶ
[50]	~ὦ θεοί, τίν´ εἶδον ὄψιν;	ἐχθίστης	ὁρῶ ~γυναικὸς εἰκὼ φόνιον, ἥ
[750]	τις ἂν ~φίλους ἀρίστην μαντικὴν	ἔχοι	δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ μὲν
[400]	βίον ~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν	ἔχοιμεν	ἄν. ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς
[50]	Τελαμὼν ὁ φύσας· τίν´ ἂν	ἔχοις	μᾶλλον φίλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐκ τοῦ;
[650]	στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν ἔχομεν	ἔχομεν	ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον ~ἔμενον
[650]	οὐκέτι στένομεν οὐδ´ ἀλγῶ. ~πόσιν	ἔχομεν	ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν ὃν ἔμενον
[600]	ἔλασσον τοὔνομ´ ἢ τὸ πρᾶγμ´	ἔχον.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´· ὡς φέρεις τι
[700]	τοῖς λελειμμένοις φίλοις ~τάδ´ ὡς	ἔχονθ´	ηὕρηκας οὗ τ´ ἐσμὲν τύχης,
[1250]	ἐπεὶ νῦν γ´ ἀθλίως ς´	ἔχονθ´	ὁρῶ. ~σὺ δ´, ὦ τάλαινα,
[600]	μηχαναῖς ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες Ἑλένην οὐκ	ἔχοντ´	ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ δ´, ἐπειδὴ
[700]	δ´ ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´	ἔχοντες	ἐν χεροῖν λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί
[1600]	οἱ μὲν ἐν χεροῖν ~κορμοὺς	ἔχοντες	ναυτικούς, οἱ δὲ ξίφη· ~φόνωι
[1550]	ἕζονθ´, ὑφ´ εἵμασι ξίφη ~λαθραῖ´	ἔχοντες,	ῥόθιά τ´ ἐξεπίμπλατο ~βοῆς, κελευστοῦ
[300]	~ὅθενπερ εἴσηι πάντα· τἀληθῆ φράσαι	~ἔχους´	ἐν οἴκοις τοῖσδε, τί βλέπεις
[150]	ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι δ´ ὅμοιον σῶμ´	ἔχους´	οὐ τὰς φρένας ~ἔχεις ὁμοίας
[250]	Διοσκόρω ~οὐκ ἐστόν. ἀλλὰ πάντ´	ἔχουσα	δυστυχῆ ~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα, τοῖς
[1000]	φύσει· καὶ τοῦτο Νηρέως πάρα	~ἔχουσα	σώιζειν, Μενέλεως, πειράσομαι. ~Ἥραι δ´,
[450]	~ὄνομα δὲ ταὐτὸν τῆς ἐμῆς	ἔχουσά	τις ~δάμαρτος ἄλλη τοισίδ´ ἐνναίει
[150]	~Σειρῆνες, εἴθ´ ἐμοῖς ~γόοις μόλοιτ´	ἔχουσαι	Λίβυν ~λωτὸν ἢ σύριγγας ἢ
[1500]	~ζυγῶν τε πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα	~ἔχουσαν.	ἔργου δ´ ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ
[450]	ἐν πολλῆι χθονὶ ~ὀνόματα ταὔτ´	ἔχουσι	καὶ πόλις πόλει ~γυνὴ γυναικί
[300]	δούλοις δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ δ´	ἔχουσιν	εὐγενές τι καὶ καλόν, ~σμικρὸν
[1100]	πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον	ἔχουσιν,	~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα
[1650]	~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν ἐν δόμοις	ἐχρῆν·	~ἐπεὶ δὲ Τροίας ἐξανεστάθη βάθρα
[50]	δ´ εἶξα μᾶλλον ἤ μ´	ἐχρῆν·	~μισεῖ γὰρ Ἑλλὰς πᾶσα τὴν
[600]	ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´ ὅσον μ´	ἐχρῆν,	~τὸ μόρσιμον σώσασα πατέρ´ ἐς
[750]	δὲ λέκτρα διέφυγες, τόδ´ οὐκ	ἔχω.	~(ΕΛΕΝΗ) ἄθικτον εὐνὴν ἴσθι σοι
[550]	ἐκεῖ νοσοῦμεν, ὅτι δάμαρτ´ ἄλλην	ἔχω.	~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον ἐς γῆν
[250]	μὲν τὰς κακὰς ἃς νῦν	ἔχω	~Ἕλληνες ἐπελάθοντο, τὰς δὲ μὴ
[850]	τάλαινα· τῆς τύχης γὰρ ὧδ´	ἔχω·	~Μενέλαε, διαπεπράγμεθ´· ἐκβαίνει δόμων ~ἡ
[700]	μὲν καὐτός, οὐ σαφῶς δ´	ἔχω.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´, ὦ γεραιέ, καὶ
[400]	~Ἑλένη τε, Τροίας ἣν ἀποσπάσας	ἔχω.	~ὄνομα δὲ χώρας ἥτις ἥδε
[650]	ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδόκητον	ἔχω	σε πρὸς στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ
[600]	ὦ φιλτάτα πρόσοψις, οὐκ ἐμέμφθην·	~ἔχω	τὰ τοῦ Διὸς λέκτρα Λήδας
[650]	Τροίας πολυετῆ μολεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔχεις,	ἔχω	τε ς´· ἡλίους δὲ μυρίους
[1100]	~προδότις ἄπιστος ἄδικος ἄθεος· οὐδ´	ἔχω	~τί τὸ σαφὲς ὅτι ποτ´
[550]	δὲ Μενέλεώι γε ς´· οὐδ´	ἔχω	τί φῶ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔγνως ἄρ´
[450]	~Τροίας τ´; ἐγὼ μὲν οὐκ	ἔχω	τί χρὴ λέγειν. ~πολλοὶ γάρ,
[450]	ἦ τις ἔστι Ζηνὸς ὄνομ´	ἔχων	ἀνὴρ ~Νείλου παρ´ ὄχθας; εἶς
[700]	γενναίοισιν ἠριθμημένος ~δούλοισι, τοὔνομ´ οὐκ	ἔχων	ἐλεύθερον, ~τὸν νοῦν δέ· κρεῖσσον
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μέθες με· λύπης ἅλις	ἔχων	ἐλήλυθα. ~(ΕΛΕΝΗ) λείψεις γὰρ ἡμᾶς,
[1600]	~νεκροὺς ἂν εἶδες. Μενέλεως δ´	ἔχων	ὅπλα, ~ὅπηι νοσοῖεν ξύμμαχοι κατασκοπῶν,
[600]	πολλοὺς δ´ ἐν μέσωι λόγους	ἔχων	~οὐκ οἶδ´ ὁποίου πρῶτον ἄρξωμαι
[700]	~βέβαιον οὐδὲν τῆς ἀεὶ τύχης	ἔχων.	~σὺ γὰρ πόσις τε σὸς
[0]	μ´ ἔχειν, ~κενὴν δόκησιν, οὐκ	ἔχων.	τὰ δ´ αὖ Διὸς ~βουλεύματ´
[1550]	~σταθεὶς νεκρῶν μὲν οὐδενὸς μνήμην	ἔχων,	~τέμνων δὲ λαιμὸν ηὔχετ´· Ὦ
[750]	πέρι ~χωρεῖ γέροντι· τοὺς θεοὺς	ἔχων	τις ἂν ~φίλους ἀρίστην μαντικὴν
[1400]	πρὸς οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν δάμαρτ´	ἔχων,	~ὡς τοὺς γάμους τοὺς τῆσδε
[1500]	δάκρυα ποιητῶι τρόπωι ~ἐς ναῦν	ἐχώρουν	Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν δ´
[1400]	ἀλλ´ εἷα· τοὺς μὲν Πελοπιδῶν	ἐῶ	νόμους· ~καθαρὰ γὰρ ἡμῖν δώματ´·
[600]	ὡς ὑπόπτερον ~δέμας φοροίης. οὐκ	ἐῶ	σε κερτομεῖν ~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις,
[50]	ἢν μὴ λέκτρ´ ὑποστρώσω τινί.	~ἕως	μὲν οὖν φῶς ἡλίου τόδ´