HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

EURIPIDE, Hélène (tragédie complète)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  265 formes différentes pour 839 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Vers
[600]   τᾶσδε κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὸ κακὸν  δ´   ἀγαθὸν σέ τε κἀμὲ συνάγαγεν,
[250]   τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ  δ´   ἀγλάισμα δωμάτων ἐμόν τ´ ἔφυ,
[800]   σὲ κτανὼν ἐμὲ κτενῶ. ~πρῶτον  δ´   ἀγῶνα μέγαν ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων ὑπὲρ
[1650]   αὐτὴν σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι  δ´   ἀδελφὴν κἂν πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ
[1650]   οἶκον, εἰ θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ  δ´   ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν.
[1650]   τὰ δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν  δ´   ἀδοκήτων πόρον ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´
[800]   δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι· τὸ τολμᾶν  δ´   ἀδύνατ´ ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1300]   ~χορῶν ἔξω παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν  δ´   ~ἀελλόποδες, ~ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις,
[1650]   πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων, ~πολλὰ  δ´   ἀέλπτως κραίνουσι θεοί· ~καὶ τὰ
[1200]   μετέσχον Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν  δ´   ἄθαπτον ἔλιπεν κρύπτει χθονί;
[900]   τὰ δὲ δίκαια μή. ~τὴν  δ´   ἀθλίαν ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς,
[1050]   τότε δ´ ἄκαιρ´ ἀπώλλυτο· ~τὸ  δ´   ἄθλιον κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´ ἂν
[0]   ~κἀγὼ μὲν ἐνθάδ´ εἴμ´,  δ´   ἄθλιος πόσις ~στράτευμ´ ἀθροίσας τὰς
[800]   Θέτιν μὲν ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου  δ´   Αἴαντος εἰσεῖδον σφαγὰς ~τὸν Νηλέως
[400]   γὰρ οὐδὲν ὧν λέγω, σὺ  δ´   αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι
[1050]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς καιρὸν ἦλθε, τότε  δ´   ἄκαιρ´ ἀπώλλυτο· ~τὸ δ´ ἄθλιον
[500]   ἁμὸν ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς  δ´   ἀλᾶσθαι μυρίους πεπλωκότα ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´
[1250]   σώματος κενά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἔσται· τί  δ´   ἄλλο προσφέρειν νομίζεται; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χαλκήλαθ´
[1350]   ὅταν κωπῆρες ἐσβῶμεν σκάφος. ~πέπλους  δ´   ἀμείψας´ ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς ~ἐγώ
[1300]   ~βωμοῖς δ´ ἄφλεκτοι πελανοί· ~παγὰς  δ´   ἀμπαύει δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων
[1000]   δὲ παρθένος μένειν ἀεί. ~ἃ  δ´   ἀμφὶ τύμβωι τῶιδ´ ὀνειδίζεις πατρός,
[750]   ἐμπλήσαιμί ς´ ἂν ~μύθοις, λέγων  δ´   ἄν σοι κάκ´ ἀλγοίην ἔτι
[800]   κοινῆι γ´ ἐκείνηι ῥαιδίως, λάθραι  δ´   ἂν οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον,
[200]   γὰρ ἄπεστί σοι κακῶν; ~τί  δ´   ἀνὰ βίοτον οὐκ ἔτλας; ~μάτηρ
[0]   ~{Φάρον μὲν οἰκῶν νῆσον, Αἰγύπτου  δ´   ἄναξ, ~ὃς τῶν κατ´ οἶδμα
[1650]   γὰρ οὐ στυγοῦσι δαίμονες, ~τῶν  δ´   ἀναριθμήτων μᾶλλον εἰσιν οἱ πόνοι.
[1600]   ~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ  δ´   ἀνῆιξαν πάντες, οἱ μὲν ἐν
[400]   ὑπ´ αἰδοῦς τὰς τύχας. ὅταν  δ´   ἀνὴρ ~πράξηι κακῶς ὑψηλός, εἰς
[400]   ~χλιδάς τε πόντος ἥρπας´· ἐν  δ´   ἄντρου μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα τὴν
[950]   δὲ γυνὴ κακὴ φανῆι. ~ἃ  δ´   ἄξι´ ἡμῶν καὶ δίκαι´ ἡγούμεθα
[350]   δὲ κρατὶ χέρας ἔθηκεν, ~ὄνυχι  δ´   ἁπαλόχροα γένυν ~ἔδευσεν φοινίαισι πλαγαῖς.
[1250]   παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον  δ´   ἀπείργειν μῆκος ἐκ γαίας δόρυ;
[1200]   τεθνηκότι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´ οἶδ´, ἐγὼ  δ´   ἄπειρος, εὐτυχοῦσα πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1300]   θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων ἑλίκων· ~πόλεων  δ´   ἀπέλειπε βίος, ~οὐδ´ ἦσαν θεῶν
[500]   ἔλεξεν, εἰ μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ  δ´   ἀπέστην τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´
[1600]   ἐξέβησέ σοι ~τάδ´ ἀγγελοῦντα. σώφρονος  δ´   ἀπιστίας ~οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον
[1500]   ἀνέμων ~πέμποντες Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν  δ´   ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων λεχέων,
[1550]   τε ~ἄσυλον ἐκ γῆς· αἵματος  δ´   ἀπορροαὶ ~ἐς οἶδμ´ ἐσηκόντιζον οὔριαι
[1000]   οὖν ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ  δ´   ἀποστᾶς´ ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν
[750]   ἐπλούτης´ ἐμπύροισιν ἀργὸς ὤν· ~γνώμη  δ´   ἀρίστη μάντις τ´ εὐβουλία.
[1650]   οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον  δ´   ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´ ἅμα ~γεγῶτ´
[350]   οὐδὲ πρὸς βίαν στρατηλατῶν, ~ἑκοῦσι  δ´   ἄρξας Ἑλλάδος νεανίαις. ~καὶ τοὺς
[1200]   ἐᾶις; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐκέτ´· ἤδη  δ´   ἄρχε τῶν ἐμῶν γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[450]   τόδ´ ἐστὶν αὐτοῦ μνῆμα, παῖς  δ´   ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´
[1000]   ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν θεῶν  δ´   ἄρχεσθε χἰκετεύετε ~τὴν μέν ς´
[0]   ~κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ  δ´   αὖ Διὸς ~βουλεύματ´ ἄλλα τοῖσδε
[850]   πνεῦμα καθαρὸν οὐρανοῦ δεξώμεθα· ~σὺ  δ´   αὖ κέλευθον εἴ τις ἔβλαψεν
[1300]   ~Μοῦσαί θ´ ὕμνοισι χορῶν. ~χαλκοῦ  δ´   αὐδὰν χθονίαν ~τύπανά τ´ ἔλαβε
[1650]   σῆς συγγόνου μέλαν ξίφος, ~νόμιζε  δ´   αὐτὴν σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι
[300]   τὸ κάλλος εὐτυχεῖς ~γυναῖκες, ἡμᾶς  δ´   αὐτὸ τοῦτ´ ἀπώλεσεν. ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη,
[1650]   παρέσχε τοὔνομ´, οὐκέτι· ~ἐν τοῖσι  δ´   αὐτοῖς δεῖ νιν ἐζεῦχθαι γάμοις
[1250]   μέμψεται πόσις ποτὲ ~ἡμῖν· σὺ  δ´   αὐτὸς ἐγγὺς ὢν εἴσηι τάδε.
[1550]   ~ὁ δὲ ζύγ´ ἄξας,  δ´   ἀφελὼν σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα
[1300]   ~οὐδ´ ἦσαν θεῶν θυσίαι, ~βωμοῖς  δ´   ἄφλεκτοι πελανοί· ~παγὰς δ´ ἀμπαύει
[1100]   Πάρις αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ  δ´   Ἀχαιῶν δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν
[1300]   ~πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα. ~βροτοῖσι  δ´   ἄχλοα πεδία γᾶς ~οὐ καρπίζους´
[750]   χρὴ ~θύοντας αἰτεῖν ἀγαθά, μαντείας  δ´   ἐᾶν· ~βίου γὰρ ἄλλως δέλεαρ
[1100]   τὸ σῶμ´, ἐν βαρβάροις. ~θανεῖν  δ´   ἔασόν μ´, εἰ κατακτεῖναι θέλεις,
[1300]   ~ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις,  δ´   ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´
[1250]   τίνος; σύ μοι σήμαινε, πείσομαι  δ´   ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὐτὸς σὺ γίγνωσκ´·
[50]   ~θηρᾶι γαμεῖν με. τὸν πάλαι  δ´   ἐγὼ πόσιν ~τιμῶσα Πρωτέως μνῆμα
[1600]   ~βεβᾶσι δ´ ἐκ γῆς. διαφυγὼν  δ´   ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς
[1000]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀδύνατον εἶπας. φέρε, τί  δ´   εἰ κρυφθεὶς δόμοις ~κτάνοιμ´ ἄνακτα
[50]   τοῖς λελεγμένοις, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς  δ´   εἶ; πόθεν γῆς τῆσδ´ ἐπεστράφης
[550]   σήν, γύναι, προσδέρκομαι; ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ  δ´   εἶ τίς; αὑτὸς γὰρ σὲ
[150]   ἐπ´ Εὐρώτα ῥοὰς ~ἔλθοι· σὺ  δ´   εἴης εὐτυχὴς ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[400]   ~οὔτ´ ἀμφὶ χρῶτ´ ἐσθῆτες· αὐτὰ  δ´   εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι.
[1450]   πετάσατ´, αὔρας ~λιπόντες εἰναλίας, ~λάβετε  δ´   εἰλατίνας πλάτας, ~ὦ ναῦται ναῦται,
[50]   ἐμὲ στυγεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἥμαρτον· ὀργῆι  δ´   εἶξα μᾶλλον μ´ ἐχρῆν·
[750]   ς´ ἀνηρόμην ἐγώ. ~ἓν  δ´   εἰπὲ τἄλλα παραλιπών· πόσον χρόνον
[100]   καὶ πρός γ´ Ἀχαιοί· μεγάλα  δ´   εἴργασται κακά. ~(ΕΛΕΝΗ) πόσον χρόνον
[1000]   πρὸς μὲν παρθένου σεσώμεθα· ~τοὐνθένδε  δ´   εἰς ἓν τοὺς λόγους φέροντε
[650]   ~ἔμολον ἐς κρίσιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὰ  δ´   εἰς κρίσιν σοι τῶνδ´ ἔθηχ´
[100]   εὐγενῆ δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι  δ´   εἰσὶν οὐκ εἰσὶν κόροι;
[1550]   γὰρ νεὼς μέλουσι σοί. ~ὁ  δ´   εἶφ´· Ἅλις μοι. δεξιᾶι δ´
[1600]   οὔριαι δ´ ἧκον πνοαί· ~βεβᾶσι  δ´   ἐκ γῆς. διαφυγὼν δ´ ἐγὼ
[800]   φράσαι σε συγγόνωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσαντε  δ´   ἐκ γῆς διορίσαιμεν ἂν πόδα;
[350]   οὐκέτ´ ὄντας ἀριθμῆσαι πάρα, ~τοὺς  δ´   ἐκ θαλάσσης ἀσμένους πεφευγότας, ~νεκρῶν
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) μή νυν καταιδοῦ, φεῦγε  δ´   ἐκ τῆσδε χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λιπὼν
[400]   ἀνδρὸς ὀλβίου τινὸς ~προσῆλθον· ἐλπὶς  δ´   ἔκ γε πλουσίων δόμων ~λαβεῖν
[150]   ὅντιν´ ἂν λάβηι ξένον. ~ὅτου  δ´   ἕκατι μήτε σὺ ζήτει μαθεῖν
[1500]   παῖς ἥδ´ ἀπόντα κενοταφεῖ. ~οἱ  δ´   ἐκβαλόντες δάκρυα ποιητῶι τρόπωι ~ἐς
[1600]   κρατοῦμεν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια δρᾶν, τὰ  δ´   ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κατθανεῖν ἐρᾶν
[750]   ἔλεξας, τάλας, χρόνον· ~σωθεὶς  δ´   ἐκεῖθεν ἐνθάδ´ ἦλθες ἐς σφαγάς.
[0]   εἰ σαφὴς οὗτος λόγος· ~Ἑλένη  δ´   ἐκλήθην. δὲ πεπόνθαμεν κακὰ
[150]   ξέν´, αὐτὸς σημανεῖ· σὺ  δ´   ἐκλιπὼν ~γῆν τήνδε φεῦγε, πρίν
[400]   ~πολλοὺς ἀριθμοὺς ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις  δ´   ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς
[1550]   παρεμβλέπων ~μὴ θιγγάνειν ἀπεῖργεν.  δ´   Ἑλένης πόσις ~ἐκάλεσεν· πέρσαντες
[450]   ἄλλη τοισίδ´ ἐνναίει δόμοις. ~Διὸς  δ´   ἔλεξε παῖδά νιν πεφυκέναι· ~ἀλλ´
[1250]   ταῦτα πρὸς τὸ τυγχάνον. ~ἢν  δ´   Ἑλλάδ´ ἔλθω καὶ τύχω σωτηρίας,
[900]   Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους δόμους. ~ἢν  δ´   Ἑλλάδ´ ἔλθω κἀπιβῶ Σπάρτης πάλιν,
[350]   ~ἀμφὶ Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν βοὰν  δ´   Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ
[1000]   ἔκδικος γεγώς, ~ἐν τῶι δικαίωι  δ´   ἐλπίδες σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε, πρὸς
[1550]   δ´ εἶφ´· Ἅλις μοι. δεξιᾶι  δ´   ἑλὼν ξίφος ~ἐς πρῶιραν εἷρπε
[350]   ὄλλυσαι μέλεά τ´ ἔτλας. ~τὰ  δ´   ἐμὰ δῶρα Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ
[1150]   κομίζετ´ ἐς δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ  δ´   ἐμαυτὸν πόλλ´ ἐλοιδόρησα δή· ~οὐ
[950]   φανεῖσαν τἄμ´ ἀποδοῦναι λέχη. ~εἰ  δ´   ἐμὲ γυναῖκα τὴν ἐμὴν συλήσετε,
[100]   καμπίμους ἐτῶν κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον  δ´   ἐμείνατ´ ἄλλον ἐν Τροίαι πόσον;
[1650]   ~σοὶ μὲν τάδ´ αὐδῶ, συγγόνωι  δ´   ἐμῆι λέγω· ~πλεῖ ξὺν πόσει
[900]   ~ἡμᾶς δὲ καιρίως μέν, ἀθλίως  δ´   ἐμοὶ ~Ἑρμῆς ἔδωκε πατρὶ σῶι
[1250]   ~δράσαντα τῆιδε πρὸς χάριν· φήμας  δ´   ἐμοὶ ~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς
[350]   Τιτανίδα κούραν ~καλλοσύνας ἕνεκεν· τὸ  δ´   ἐμὸν δέμας ~ὤλεσεν ὤλεσε πέργαμα
[250]   τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν Ἑλλάδος. ~τὸ  δ´   ἐμὸν ὄνομα παρὰ Σιμουντίοις ῥοαῖσι
[200]   αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ  δ´   ἐμὸς ἐν ἁλὶ πολυπλανὴς ~πόσις
[200]   ~δι´ ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα  δ´   ἐν ἀγχόναις ~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας
[700]   τετραόροις ~ἵπποις τροχάζων παρέφερον· σὺ  δ´   ἐν δίφροις ~σὺν τῶιδε νύμφη
[600]   φαεσφόρωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ· πολλοὺς  δ´   ἐν μέσωι λόγους ἔχων ~οὐκ
[100]   καὶ νοῦς ὁρᾶι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη  δ´   ἐν οἴκοις σὺν δάμαρτι Μενέλεως;
[1200]   μή. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὄλωλ´ ἐκεῖνος. ἦλθε  δ´   ἐν ποίωι σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί
[500]   ~{ἣ πάντ´ ἀληθῶς οἶδε· φησὶ  δ´   ἐν φάει ~πόσιν τὸν ἁμὸν
[1350]   ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´ ἀδελφῶι· κατθανόντα  δ´   ἐν χθονὶ} ~οὔ φησιν αὐγὰς
[500]   ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια· ~ἢν  δ´   ἐνδιδῶι τι μαλθακόν, τὰ πρόσφορα
[900]   θυγατέρ´, ἣν οὐδεὶς γαμεῖ, ~τὴν  δ´   ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´ ἀλητείαν πικρὰν ~ὄντων
[1300]   δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων  δ´   ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν.
[1650]   ~πλεῖ ξὺν πόσει σῶι· πνεῦμα  δ´   ἕξετ´ οὔριον· ~σωτῆρε δ´ ἡμεῖς
[400]   ὀνόματ´ εἰς οἴκους πάλιν. ~ἐγὼ  δ´   ἐπ´ οἶδμα πόντιον γλαυκῆς ἁλὸς
[1300]   ὑδάτων ~πένθει παιδὸς ἀλάστωι. ~ἐπεὶ  δ´   ἔπαυς´ εἰλαπίνας ~θεοῖς βροτείωι τε
[1550]   τ´ ἐξέπεισεν ἐσβῆναι δόρυ. ~τέλος  δ´,   ἐπειδὴ ναῦς τὰ πάντ´ ἐδέξατο,
[600]   οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν. ~ἐγὼ  δ´,   ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν´ ὅσον μ´
[1000]   ~ἔχουσα σώιζειν, Μενέλεως, πειράσομαι. ~Ἥραι  δ´,   ἐπείπερ βούλεταί ς´ εὐεργετεῖν, ~ἐς
[250]   δυστυχῆ ~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα, τοῖς  δ´   ἔργοισιν οὔ. ~{τὸ δ´ ἔσχατον
[1500]   πεντήκοντα κἀρετμῶν μέτρα ~ἔχουσαν. ἔργου  δ´   ἔργον ἐξημείβετο· ~ὁ μὲν γὰρ
[650]   ἀρχὰς βαίνεις· ~ἒ ἔ· πικρὰν  δ´   ἐρευνᾶις φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς
[400]   τοῦδε πρὸς θεῶν τυχεῖν. ~Λιβύης  δ´   ἐρήμους ἀξένους τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα
[650]   δύσγαμον αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς  δ´   Ἑρμιόνης ἔστιν λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος
[650]   λέκτρα νεανία ~πετομένας κώπας, πετομένου  δ´   ἔρωτος ~ἀδίκων γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς
[0]   θείη τὸν κράτιστον Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν  δ´   ἐς ἀλκὴν προυτέθην ἐγὼ μὲν
[1350]   θανόντι χάριτα δὴ συνεκπονῶν. ~προύργου  δ´   ἐς ἀλκὴν σῶμ´ ὅπλοις ἠσκήσατο,
[300]   φίλαι, λόγους ἐδεξάμαν· ~βᾶτε βᾶτε  δ´   ἐς δόμους, ~ἀγῶνας ἐντὸς οἴκων
[0]   ἀγλάισμ´, ὅτ´ ἦν βρέφος· ~ἐπεὶ  δ´   ἐς ἥβην ἦλθεν ὡραίαν γάμων,
[1550]   ὤσει σφάγια τῶι τεθνηκότι; ~οἱ  δ´   ἐς κέλευσμ´ ἐλθόντες ἐξανήρπασαν ~ταῦρον
[950]   δεῖ θανεῖν· ἁπλοῦς λόγος. ~ἢν  δ´   ἐς μὲν ἀλκὴν μὴ πόδ´
[1050]   ῥύσαιτο φάσγανόν τε σόν. ~ἐγὼ  δ´   ἐς οἴκους βᾶσα βοστρύχους τεμῶ
[1250]   ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν  δ´   ἐς οἴκους, ἐξελὼν κόσμον νεκρῶι
[1050]   τάχ´ ἂν πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα  δ´   ἐς οἴκους σοι συνεισελθεῖν με
[1200]   ἐμὸν θάψαι θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί  δ´;   ἔστ´ ἀπόντων τύμβος; θάψεις
[1500]   ἐξ ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί  δ´   ἔστιν; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἄλλης ἐκπόνει μνηστεύματα
[100]   καθ´ Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμεσθα· Θεστιὰς  δ´   ἔστιν κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Λήδαν ἔλεξας;
[600]   τῶν λελειμμένων ὕπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί  δ´   ἔστιν; οὔ που βαρβάρων συλᾶσθ´
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι· δύο  δ´   ἐστὸν λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ) πότερος
[250]   τοῖς δ´ ἔργοισιν οὔ. ~{τὸ  δ´   ἔσχατον τοῦτ´, εἰ μόλοιμεν ἐς
[750]   δεῦρ´ ἀεὶ καλῶς ἔχει. ~ὅπως  δ´   ἐσώθης, τάλας, Τροίας ἄπο
[300]   ἔτι ~εἴτ´ ἐκλέλοιπε φέγγος· ἐκμαθοῦσα  δ´   εὖ ~πρὸς τὰς τύχας τὸ
[300]   περιβαλών μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς  δ´   εὐμενείας τοισίδ´ ἐν δόμοις ἔχεις;
[1150]   τι χαίρω σοῖς λόγοις, τὰ  δ´   εὐτυχῶ. ~πῶς οἶσθα; μῶν σοι
[850]   καταμπίσχουσιν ἐν τύμβωι χθονί, ~κακοὺς  δ´   ἐφ´ ἕρμα στερεὸν ἐκβάλλουσι γῆς.
[850]   Ἑλένης οὕνεκ´ ἀνονήτοις γάμοις. ~τέλος  δ´   ἐφ´ ἡμῖν εἴθ´, βούλεται
[1000]   κατθανόντων ζῆι μὲν οὔ, γνώμην  δ´   ἔχει ~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´
[700]   ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν εἶχε· νῦν  δ´   ἔχει ~αὐτόματα πράξας τἀγάθ´ εὐτυχέστατα}
[1250]   τοῖς ἀνηνύτοις ~τρύχουσα σαυτήν ~Μενέλεως  δ´   ἔχει πότμον, ~κοὐκ ἂν δύναιτο
[950]   σώματα ~πεσόντα τὠμῶι φασγάνωι, μισθὸν  δ´   ἔχεις· ~ἢ νῦν ἐκείνους ἀπόδος
[1350]   ὅσια ~ἐπύρωσας ἐν θαλάμοις, ~μῆνιν  δ´   ἔχεις μεγάλας ~Ματρός, παῖ,
[300]   τοῖσι δούλοις δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ  δ´   ἔχουσιν εὐγενές τι καὶ καλόν,
[700]   μανθάνω μὲν καὐτός, οὐ σαφῶς  δ´   ἔχω. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´, γεραιέ,
[1600]   κειμένους ~νεκροὺς ἂν εἶδες. Μενέλεως  δ´   ἔχων ὅπλα, ~ὅπηι νοσοῖεν ξύμμαχοι
[800]   ἀποδέξηται λόγους; ~(ΕΛΕΝΗ) θανῆι· γαμοῦμαι  δ´   τάλαιν´ ἐγὼ βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[600]   πατέρ´ ἐς οὐρανὸν ~ἄπειμι· φήμας  δ´   τάλαινα Τυνδαρὶς ~ἄλλως κακὰς
[250]   δοῦλα πάντα πλὴν ἑνός. ~ἄγκυρα  δ´   μου τὰς τύχας ὤχει
[450]   σοῖς δώσεις φίλοις; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς  δ´   ἥδε χώρα; τοῦ δὲ βασίλειοι
[1600]   ~οἱ δ´ ἱστὸν ἦραν, οὔριαι  δ´   ἧκον πνοαί· ~βεβᾶσι δ´ ἐκ
[1500]   πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα. ~ὡς  δ´   ἤλθομεν σῶν περίβολον νεωρίων, ~Σιδωνίαν
[1650]   πνεῦμα δ´ ἕξετ´ οὔριον· ~σωτῆρε  δ´   ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω διπλῶ ~πόντον
[700]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐχ ἥδε· πρὸς θεῶν  δ´   ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης ἄγαλμ´ ἔχοντες
[1400]   ἡμᾶς καὶ μετάστησον κακῶν. ~ἕλκουσι  δ´   ἡμῖν πρὸς λέπας τὰς συμφορὰς
[50]   πᾶσα τὴν Διὸς κόρην. ~σύγγνωθι  δ´   ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1150]   κλοπαῖς θηρώμενον ~Ἑλένην· θανεῖται  δ´,   ἤν γε δὴ ληφθῆι μόνον.
[1350]   φέροντες ἐνάλια κτερίσματα. ~Ἑλένη, σὺ  δ´,   ἤν σοι μὴ κακῶς δόξω
[1500]   ἐχώρουν Μενέλεωι ποντίσματα ~φέροντες. ἡμῖν  δ´   ἦν μὲν ἥδ´ ὑποψία ~λόγος
[1600]   ~φόνωι δὲ ναῦς ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα  δ´   ἦν ~πρύμνηθεν Ἑλένης· Ποῦ τὸ
[1100]   φίλτρα θ´ αἱματηρὰ σωμάτων; ~εἰ  δ´   ἦσθα μετρία, τἄλλα γ´ ἡδίστη
[1000]   ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι. ~ἔνεστι  δ´   ἱερὸν τῆς δίκης ἐμοὶ μέγα
[1600]   Ἑλλάδ´ εἶπεν εὐθύνειν δόρυ. ~οἱ  δ´   ἱστὸν ἦραν, οὔριαι δ´ ἧκον
[1650]   μεθήσω σφῶιν κασιγνήτης πέρι· ~κείνη  δ´   ἴτω πρὸς οἶκον, εἰ θεοῖς
[300]   εὐγενές τι καὶ καλόν, ~σμικρὸν  δ´   καιρὸς ἄρτ´ ἀπαλλάξαι βίου.
[900]   πάντας οὐκ ἐς ἁρπαγάς. ~{ἐατέος  δ´   πλοῦτος ἄδικός τις ὤν·
[1200]   ὧδ´ ἔχειν πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς  δ´   ὅδ´ ἁνὴρ καὶ πόθεν κατέσχε
[1150]   ~σὰν ἔριν, Ἑλένα. ~νῦν  δ´   οἱ μὲν Ἅιδαι μέλονται κάτω,
[250]   οὗτος, οὐκέτ´ ἔστι δή. ~μήτηρ  δ´   ὄλωλε καὶ φονεὺς αὐτῆς ἐγώ,
[550]   που φρονῶ μὲν εὖ, τὸ  δ´   ὄμμα μου νοσεῖ; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ
[150]   σοι ~ἐσθλῶν ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι  δ´   ὅμοιον σῶμ´ ἔχους´ οὐ τὰς
[250]   θεῶν κακοῦται, βαρὺ μέν, οἰστέον  δ´   ὅμως· ~ἡμεῖς δὲ πολλαῖς συμφοραῖς
[1550]   ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος εἴη· διεσιωπῶμεν  δ´   ὅμως ~τοὺς σοὺς λόγους σώιζοντες·
[0]   προυτέθην ἐγὼ μὲν οὔ, ~τὸ  δ´   ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον Ἕλλησιν δορός.
[900]   ἀπόντα δακρύοις ἂν ἠγάπων· ~νῦν  δ´   ὄντα καὶ σωθέντ´ ἀφαιρεθήσομαι; ~μὴ
[1500]   ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς μέν, αὐχμηροὶ  δ´   ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ νιν παρόντας
[600]   τὰ νῦν. ~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα, κρατὶ  δ´   ὀρθίους ἐθείρας ~ἀνεπτέρωσα καὶ δάκρυ
[1100]   δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας· ~ἀλίμενα  δ´   ὅρια μέλεα βαρβάρου στολᾶς ~τότ´
[0]   τακείσης χιόνος ὑγραίνει γύας. ~Πρωτεὺς  δ´   ὅτ´ ἔζη τῆσδε γῆς τύραννος
[700]   δὲ δορὸς προθυμίαι. ~σπεύδων  δ´   ὅτ´ ἔσπευδ´ οὐδὲν εἶχε· νῦν
[500]   κἀκεῖς´ οὐδ´ ἀγύμναστον πλάνοις, ~ἥξειν  δ´   ὅταν δὴ πημάτων λάβηι τέλος.
[1300]   οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον  δ´   ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε πόνον
[900]   δίκαιον τοῦ πατρὸς διαφθερεῖς, ~τῶι  δ´   οὐ δικαίωι συγγόνωι δώσεις χάριν,
[700]   ἀναφέρων· μὲν πονεῖ, ~ὁ  δ´   οὐ πονήσας αὖθις ὄλλυται κακῶς,
[550]   μέγεθος τῶν κακῶν πείθει, σὺ  δ´   οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) οἲ ´γώ· τίς
[600]   οὐχ μὲν τλήμων,  δ´   οὔ. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι φίλαι, ~τὰ
[550]   γένοιτ´ ἂν πολλαχοῦ, τὸ σῶμα  δ´   οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μέθες με· λύπης
[1000]   μοι ~ἵλεως μὲν εἴη, συμβέβηκε  δ´   οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι δὲ παρθένος μένειν
[300]   τοὺς γόους τ´ ἔχε. ~πρὶν  δ´   οὐδὲν ὀρθῶς εἰδέναι, τί σοι
[1400]   ἐμοῦ κλύειν ~καὶ λύπρ´· ὀφείλω  δ´   οὐκ ἀεὶ πράσσειν κακῶς, ~ὀρθῶι
[1200]   τί κερτομεῖς με, τὸν θανόντα  δ´   οὐκ ἐᾶις; ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐκέτ´·
[750]   τοὔργον μὲν ἦν τοῦτ´, ὄνομα  δ´   οὐκ εἶχεν τόδε. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´
[500]   δὴ πημάτων λάβηι τέλος. ~ἓν  δ´   οὐκ ἔλεξεν, εἰ μολὼν σωθήσεται.
[0]   ~ἐξηνέμωσε τἄμ´ Ἀλεξάνδρωι λέχη, ~δίδωσι  δ´   οὐκ ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´ ἐμοὶ
[100]   οὐ διπλᾶ χρήιζω στένειν. ~ὧν  δ´   οὕνεκ´ ἦλθον τούσδε βασιλείους δόμους,
[900]   μᾶλλον χρηστῶι πατρί. ~εἰ  δ´   οὖσα μάντις καὶ τὰ θεῖ´
[250]   φανερὰ μόνοις ἂν ἦν. ~νῦν  δ´   οὔτε τοῦτ´ ἔστ´ οὔτε μὴ
[1300]   ~λαῶν δὲ φθείρει γενεάν, ~ποίμναις  δ´   οὐχ ἵει θαλερὰς ~βοσκὰς εὐφύλλων
[1600]   ~δείξατε πρὸς ἄνδρας βαρβάρους. σπουδῆς  δ´   ὕπο ~ἔπιπτον, οἱ δ´ ὠρθοῦντο,
[1200]   μεθίημι νεῖκος τὸ σόν, ἴτω  δ´   ὑπόπτερον. ~(ΕΛΕΝΗ) πρός νύν σε
[1000]   σὸν πόσιν ἔχει σωτηρίας. ~σὺ  δ´,   θανών μοι πάτερ, ὅσον
[1400]   κἀμὸς ὡς ζηλωτὸς ἦι. ~σὺ  δ´,   ξέν´, ἐλθὼν πελαγίους ἐς
[1250]   ἀθλίως ς´ ἔχονθ´ ὁρῶ. ~σὺ  δ´,   τάλαινα, μὴ ´πὶ τοῖς
[50]   ἂν Διὸς κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ) τί  δ´,   ταλαίπωρ´, ὅστις εἶ μ´
[1600]   σπουδῆς δ´ ὕπο ~ἔπιπτον, οἱ  δ´   ὠρθοῦντο, τοὺς δὲ κειμένους ~νεκροὺς
[1650]   Ζεὺς γὰρ ὧδε βούλεται. ~οὗ  δ´   ὥρμισέν σε πρῶτα Μαιάδος τόκος
[700]   θεῶν τρισσῶν ἔρις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί  δ´;   ὡς ἀληθῶς ἐστιν ἥδε σὴ
[1200]   ναύτας ὀλομένους τυμβεύομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς  δαί;   λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων.
[450]   ἦσθ´, οὐκ ἐνθάδε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  δαῖμον,   ὡς ἀνάξι´ ἠτιμώμεθα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί
[1050]   δρόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔσται· πόνους γὰρ  δαίμονες   παύσουσί μου. ~ἀτὰρ θανόντα τοῦ
[1650]   ~τοὺς εὐγενεῖς γὰρ οὐ στυγοῦσι  δαίμονες,   ~τῶν δ´ ἀναριθμήτων μᾶλλον εἰσιν
[1650]   ἔνι. ~(ΧΟΡΟΣ) πολλαὶ μορφαὶ τῶν  δαιμονίων,   ~πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί·
[200]   Εὐρώτα, ~νεανιᾶν πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ  δαίμονος   πολυστόνου ~μοίρας τε σᾶς, γύναι.
[650]   λέγ´, ὡς ἀκουστά· πάντα δῶρα  δαιμόνων.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν λόγον οἶον
[650]   ~ἀδίκων γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε  δαίμων   πότμος συλᾶι πάτρας; ~(ΕΛΕΝΗ)
[900]   τοῦ πατρὸς σκόπει· ~πότερον  δαίμων   χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας
[150]   φέρων· ~Ἰλίου κατασκαφαὶ ~πυρὶ μέλουσι  δαΐωι   ~δι´ ἐμὲ τὰν πολυκτόνον, ~δι´
[600]   δ´ ὀρθίους ἐθείρας ~ἀνεπτέρωσα καὶ  δάκρυ   σταλάσσω, ~περὶ δὲ γυῖα χέρας
[950]   πρὸς ἀνδρὸς εὐγενοῦς ~ἐν ξυμφοραῖσι  δάκρυ´   ἀπ´ ὀφθαλμῶν βαλεῖν. ~ἀλλ´ οὐχὶ
[150]   ~ναύτας Ἀχαιῶν τις ~ἔμολεν ἔμολε  δάκρυα   δάκρυσί μοι φέρων· ~Ἰλίου κατασκαφαὶ
[350]   δὲ δάκρυον ~ἄχεά τ´ ἄχεσι  δάκρυα   δάκρυσιν ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες τε
[150]   αἰλίνοις κακοῖς ~τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα  δάκρυα,   ~πάθεσι πάθεα, μέλεσι μέλεα, ~μουσεῖα
[650]   θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐμὰ δὲ χαρμονᾶι  δάκρυα   πλέον ἔχει ~χάριτος λύπας.
[1500]   ἀπόντα κενοταφεῖ. ~οἱ δ´ ἐκβαλόντες  δάκρυα   ποιητῶι τρόπωι ~ἐς ναῦν ἐχώρουν
[450]   συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν ἀπελθὼν  δάκρυα   σοῖς δώσεις φίλοις; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς
[1200]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὀρθῶς μὲν ἥδε συμφορὰ  δακρύεται.   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐν εὐμαρεῖ γοῦν σὴν
[300]   ~τίν´ ἄρα τάλαινα τίνα λόγον  ~δακρυόεντ´   ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις ἀλγέων
[1100]   πόνους ~τὸν Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι  ~δακρυόεντα   πότμον ~Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´
[1100]   ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα  δακρυόεσσαν,   ~ἔλθ´ διὰ ξουθᾶν γενύων
[200]   Ἑλλανίας ἀπὸ χθονὸς ~ἔτεμε τὰν  δακρυόεσσαν   ~Ἰλίωι πεύκαν; ~ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος
[900]   πυρᾶι κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα  δακρύοις   ἂν ἠγάπων· ~νῦν δ´ ὄντα
[950]   ἀλλὰ πρὸς νεκρούς. ~{τί ταῦτα;  δακρύοις   εἰς τὸ θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς
[350]   ~πολὺ μὲν αἷμα, πολὺ δὲ  δάκρυον   ~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα δάκρυσιν
[900]   προσπεσεῖν τλαίην γόνυ ~οὔτ´ ἂν  δακρῦσαι   βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ ἂν
[150]   Ἀχαιῶν τις ~ἔμολεν ἔμολε δάκρυα  δάκρυσί   μοι φέρων· ~Ἰλίου κατασκαφαὶ ~πυρὶ
[150]   ~Φερσέφασσα φονία χάριτας ~ἵν´ ἐπὶ  δάκρυσι   παρ´ ἐμέθεν ὑπὸ ~μέλαθρα νύχια
[450]   ἠτιμώμεθα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί βλέφαρα τέγγεις  δάκρυσι;   πρὸς τίν´ οἰκτρὸς εἶ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1150]   ἐμβαλοῦς´ ἀπέθρισας ~χλωροῖς τε τέγγεις  δάκρυσι   σὴν παρηίδα ~κλαίουσα; πότερον ἐννύχοις
[650]   ~(ΕΛΕΝΗ) κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον ὑγραίνω  ~δάκρυσιν·   Διός μ´ ἄλοχος ὤλεσεν.
[1400]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν ἄγαν σὸν  δάκρυσιν   ἐκτήξηις χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´ ἡμέρα
[350]   δάκρυον ~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα  δάκρυσιν   ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες τε παῖδας
[150]   γόον τίνα μοῦσαν ἐπέλθω  ~δάκρυσιν   θρήνοις πένθεσιν; αἰαῖ.
[700]   ὡς ἀληθῶς ἐστιν ἥδε σὴ  δάμαρ;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὕτη· λόγοις ἐμοῖσι πίστευσον
[550]   οὐ γάρ με λεύσσων σὴν  δάμαρθ´   ὁρᾶν δοκεῖς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ σῶμ´
[550]   ὄμματα; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐκεῖ νοσοῦμεν, ὅτι  δάμαρτ´   ἄλλην ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον
[850]   τὴν ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν  δάμαρτ´   ἐγώ; ~μάλιστά γ´· εἰ γάρ
[950]   ξένον ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς ἀπολαβεῖν  δάμαρτ´   ἐμήν, ~ἀπόδος τε καὶ πρὸς
[950]   λόγοις, ~ἵν´ ἦις δικαία καὶ  δάμαρτ´   ἐμὴν λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐν σοὶ
[1400]   ~πάλιν πρὸς οἴκους σπεῦδ´ ἐμὴν  δάμαρτ´   ἔχων, ~ὡς τοὺς γάμους τοὺς
[450]   αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας ἄγων ~ἥκω  δάμαρτα   καὶ κατ´ ἄντρα σώιζεται, ~ὄνομα
[950]   τάφον, ~ἀπόδος, ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν  δάμαρτά   σε, ~ἣν Ζεὺς ἔπεμψε δεῦρό
[1550]   ~σώσατέ μ´ ἐπ´ ἀκτὰς Ναυπλίας  δάμαρτά   τε ~ἄσυλον ἐκ γῆς· αἵματος
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὡς κεῖνος ἀφανὴς σὺν  δάμαρτι   κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι πορθμὸς
[100]   ἤδη δ´ ἐν οἴκοις σὺν  δάμαρτι   Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὔκουν ἐν Ἄργει
[450]   ταὐτὸν τῆς ἐμῆς ἔχουσά τις  ~δάμαρτος   ἄλλη τοισίδ´ ἐνναίει δόμοις. ~Διὸς
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνιος ἐλθὼν σῆς  δάμαρτος   ἐς χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποίας δάμαρτος;
[550]   δάμαρτος ἐς χέρας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποίας  δάμαρτος;   μὴ θίγηις ἐμῶν πέπλων. ~(ΕΛΕΝΗ)
[200]   τε δόλιος πολυκτόνος Κύπρις  ~Δαναΐδαις   ἄγουσα θάνατον {Πριαμίδαις} ~ὦ τάλαινα
[650]   σὲ διώλεσε μυριάδας τε ~χαλκεόπλων  Δαναῶν.   ~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον
[1100]   ~γέρας οὐ γέρας ἀλλ´ ἔριν  ~Δαναῶν   Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν ἄγων ~εἴδωλον
[200]   πατρίδος ~ἀφανὲς ἀφανὲς ἱππόκροτα λέλοιπε  ~δάπεδα   γυμνάσιά τε ~δονακόεντος Εὐρώτα, ~νεανιᾶν
[350]   ἐμὸν δέμας ~ὤλεσεν ὤλεσε πέργαμα  Δαρδανίας   ~ὀλομένους τ´ Ἀχαιούς. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ~ὦ
[1450]   ἀγγελίαν ~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι  Δαρδάνου   ~πόλιν ἑλὼν δόμον ἥξει. ~μόλοιτέ
[1600]   ~σῶν ναυβατῶν ἐρέτμ´· ἐπ´ οἰάκων  δὲ   βὰς ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´ εἶπεν
[450]   τίς δ´ ἥδε χώρα; τοῦ  δὲ   βασίλειοι δόμοι; ~(ΓΡΑΥΣ) Πρωτέως τάδ´
[1400]   οὐκ ἀεὶ πράσσειν κακῶς, ~ὀρθῶι  δὲ   βῆναι ποδί· μίαν δέ μοι
[0]   ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ, ~νικᾶι. λιπὼν  δὲ   βούσταθμ´ Ἰδαῖος Πάρις ~Σπάρτην ἀφίκεθ´
[1300]   τᾶς ἀποιχομένας ~ἀρρήτου κούρας. ~κρόταλα  δὲ   βρόμια διαπρύσιον ~ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα,
[650]   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον  δὲ   βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο δύσγαμον
[450]   δὲ Τυνδάρειον ὄνομα κλήιζεται, ~Λακεδαίμονος  δὲ   γαῖά τις ξυνώνυμος ~Τροίας τ´;
[1600]   ὁρμιατόνων μέ τις ~ἀνείλετ´, ἐς  δὲ   γαῖαν ἐξέβησέ σοι ~τάδ´ ἀγγελοῦντα.
[1550]   κελευστοῦ φθέγμαθ´ ὡς ἠκούσαμεν. ~ἐπεὶ  δὲ   γαίας ἦμεν οὔτ´ ἄγαν πρόσω
[0]   λαβοῦσα Νηρέως τιμὰς πάρα. ~ἡμῖν  δὲ   γῆ μὲν πατρὶς οὐκ ἀνώνυμος
[450]   Πρωτέως τάδ´ ἐστὶ δώματ´, Αἴγυπτος  δὲ   γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Αἴγυπτος; δύστηνος,
[50]   ~Πρωτεύς, ἄσυλος γάμων· ἐπεὶ  δὲ   γῆς ~σκότωι κέκρυπται, παῖς
[600]   ~ἀνεπτέρωσα καὶ δάκρυ σταλάσσω, ~περὶ  δὲ   γυῖα χέρας ἔβαλον ἡδονάν, ~ὦ
[950]   πολλάκις ~ἄθλιος ἂν εἴην, σὺ  δὲ   γυνὴ κακὴ φανῆι. ~ἃ δ´
[350]   ἔτεκε ~πολὺ μὲν αἷμα, πολὺ  δὲ   δάκρυον ~ἄχεά τ´ ἄχεσι δάκρυα
[450]   ~καιρὸν γὰρ οὐδέν´ ἦλθες· ἢν  δὲ   δεσπότης ~λάβηι σε, θάνατος ξένιά
[0]   ~Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεως· ἔστιν  δὲ   δὴ ~λόγος τις ὡς Ζεὺς
[800]   ἕξει χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν  δὲ   δὴ νῶιν μὴ ἀποδέξηται λόγους;
[1400]   νυμφικάς θ´ ὁμιλίας ~τιμᾶν· ἐγὼ  δὲ   διὰ τὸ μὲν στέργειν πόσιν
[900]   τ´ ὄντα καὶ μέλλοντα, τὰ  δὲ   δίκαια μή. ~τὴν δ´ ἀθλίαν
[700]   μετέσχετε, ~σὺ μὲν λόγοισιν,  δὲ   δορὸς προθυμίαι. ~σπεύδων δ´ ὅτ´
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χρηστήριον μὲν τοὔνομ´· ὅτι  δὲ   δρᾶι φράσον. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶδ´,
[400]   ἤν πως ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν  δὲ   δῶμα περιφερὲς θριγκοῖς τόδε ~πύλας
[1400]   τιν´ ἐς τύχην τάδε. ~ὅστις  δὲ   δώσει ναῦν ἐν ἧι τάδ´
[1550]   τις λοῖσθον ἀρεῖται δόρυ, ~ὁ  δὲ   ζύγ´ ἄξας, δ´ ἀφελὼν
[1300]   τότε πρῶτα μακάρων ~Κύπρις· γέλασεν  δὲ   θεὰ ~δέξατό τ´ ἐς χέρας
[800]   ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων ὑπὲρ σῶν·  δὲ   θέλων ἴτω πέλας. ~τὸ Τρωϊκὸν
[950]   μὴ πόδ´ ἀντιθῆι ποδί, ~λιμῶι  δὲ   θηρᾶι τύμβον ἱκετεύοντε νώ, ~κτανεῖν
[300]   τοῖσδε, τί βλέπεις πρόσω; ~θέλω  δὲ   κἀγώ σοι συνεισελθεῖν δόμους ~καὶ
[900]   παρόντες ἐν μέσωι λόγοι, ~οἰκτρὰ  δὲ   καὶ σύ. τοὺς δὲ Μενέλεω
[900]   σχεῖν μηδ´ ἀφαιρεῖσθαι βίαι. ~ἡμᾶς  δὲ   καιρίως μέν, ἀθλίως δ´ ἐμοὶ
[0]   ~μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν. ~τοὐμὸν  δὲ   κάλλος, εἰ καλὸν τὸ δυστυχές,
[1600]   εἰς ἅλ´ ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη  δὲ   κάμνονθ´ ὁρμιατόνων μέ τις ~ἀνείλετ´,
[1650]   ~πόντον παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν. ~ὅταν  δὲ   κάμψηις καὶ τελευτήσηις βίον, ~θεὸς
[300]   ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ γὰρ ἐκάλεσα, σὲ  δὲ   κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι δόνακι χλωρὸν
[1600]   ~ἔπιπτον, οἱ δ´ ὠρθοῦντο, τοὺς  δὲ   κειμένους ~νεκροὺς ἂν εἶδες. Μενέλεως
[1150]   εἰμ´ ἔτι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν τῶι  δὲ   κεῖσαι συμφορᾶς; τίς τύχη;
[550]   ~(ΕΛΕΝΗ) λείψεις γὰρ ἡμᾶς, τὰ  δὲ   κέν´ ἐξάξεις λέχη; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ
[1050]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κακὸς μὲν ὄρνις· εἰ  δὲ   κερδανῶ, λέγε. ~ἕτοιμός εἰμι μὴ
[100]   οἶδ´ ἀφιγμένον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὐδείς· θανὼν  δὲ   κλήιζεται καθ´ Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπωλόμεσθα·
[350]   Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ  δὲ   κρατὶ χέρας ἔθηκεν, ~ὄνυχι δ´
[700]   οὐκ ἔχων ἐλεύθερον, ~τὸν νοῦν  δέ·   κρεῖσσον γὰρ τόδ´ δυοῖν
[950]   νεᾶνι, τοὺς λόγους· ~οὕτω  δὲ   κρῖνον ὡς ἅπασιν ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[600]   αἰθέρος πτυχὰς ~ἀρθεῖς´ ἄφαντος· οὐρανῶι  δὲ   κρύπτεται ~λιποῦσα σεμνὸν ἄντρον οὗ
[900]   θεὸς τὴν βίαν, τὰ κτητὰ  δὲ   ~κτᾶσθαι κελεύει πάντας οὐκ ἐς
[150]   ὃς ἄρχει τῆσδε γῆς· ἄπεστι  δὲ   ~κυσὶν πεποιθὼς ἐν φοναῖς θηροκτόνοις·
[1550]   μὲν οὐδενὸς μνήμην ἔχων, ~τέμνων  δὲ   λαιμὸν ηὔχετ´· ναίων ἅλα
[250]   πολιὰ παρθενεύεται. ~τὼ τοῦ Διὸς  δὲ   λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ ἐστόν. ἀλλὰ
[750]   ἐμῶν γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ  δὲ   λέκτρα διέφυγες, τόδ´ οὐκ ἔχω.
[550]   δυοῖν ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων  δὲ   λέκτρων δεσπότης ἄλλων ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]   οἶον ~οἷον ἐσοισόμεθα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὅμως  δὲ   λέξον· ἡδύ τοι μόχθων κλύειν.
[900]   ἐμὰς ἥκοντα φίλτατον χέρας, ~σῶσον  δέ,   λίσσομαί σε· συγγόνωι δὲ σῶι
[1050]   Κύπρι, μή μ´ ἐξεργάσηι. ~ἅλις  δὲ   λύμης ἥν μ´ ἐλυμήνω πάρος
[750]   ἔτι ~{πάσχων τ´ ἔκαμνον· δὶς  δὲ   λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ πλείον´
[0]   τοὐμόν, ἆθλον Ἕλλησιν δορός. ~λαβὼν  δέ   μ´ Ἑρμῆς ἐν πτυχαῖσιν αἰθέρος
[1400]   τῶιδ´, ὅτι συνεκπονεῖ τάδε. ~ἕξεις  δέ   μ´ οἵαν χρή ς´ ἔχειν
[1400]   ~ξὺν κατθανόντι κατθανεῖν μ´; ἔα  δέ   με ~αὐτὴν μολοῦσαν ἐντάφια δοῦναι
[1100]   ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα  δὲ   μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς δὲ πυρσεύσας
[0]   ὡς ἐμὸν σχήσων λέχος. ~Ἥρα  δὲ   μεμφθεῖς´ οὕνεκ´ οὐ νικᾶι θεὰς
[900]   ~οἰκτρὰ δὲ καὶ σύ. τοὺς  δὲ   Μενέλεω ποθῶ ~λόγους ἀκοῦσαι τίνας
[550]   μάλιστ´ εἶδον, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐγὼ  δὲ   Μενέλεώι γε ς´· οὐδ´ ἔχω
[1550]   φέροντές τ´ εἰσέθεντο σέλματα. ~μονάμπυκος  δὲ   Μενέλεως ψήχων δέρην ~μέτωπά τ´
[50]   μίμημ´ ἔχεις ~Ἑλένης, ἀποπτύσειαν. εἰ  δὲ   μὴ ´ν ξένηι ~γαίαι πόδ´
[400]   δόμων ~λαβεῖν τι ναύταις· ἐκ  δὲ   μὴ ´χόντων βίον ~οὐδ´ εἰ
[950]   τε καὶ πρὸς σῶσον· εἰ  δὲ   μὴ δοκεῖ, ~ἐγὼ μὲν οὐ
[100]   ἧσσον, ὀφθαλμοῖς ὁρῶ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει  δὲ   μὴ δόκησιν εἴχετ´ ἐκ θεῶν.
[1200]   ~(ΕΛΕΝΗ) ὅπου κακῶς ὄλοιτο, Μενέλεως  δὲ   μή. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὄλωλ´ ἐκεῖνος. ἦλθε
[250]   νῦν ἔχω ~Ἕλληνες ἐπελάθοντο, τὰς  δὲ   μὴ κακὰς ~ἔσωιζον ὥσπερ τὰς
[1250]   μὲν ~στέργειν πόσιν χρή, τὸν  δὲ   μηκέτ´ ὄντ´ ἐᾶν· ~ἄριστα γάρ
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ἄπορον ἥκεις· δεῖ  δὲ   μηχανῆς τινος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) δρῶντας γὰρ
[500]   χθονί. ~δόμων ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰς  δέ   μοι ~ἔχει φυλάξεις· ἢν μὲν
[1000]   ταὐτὸν οἴσω ψῆφον· Κύπρις  δέ   μοι ~ἵλεως μὲν εἴη, συμβέβηκε
[1400]   ~ὀρθῶι δὲ βῆναι ποδί· μίαν  δέ   μοι χάριν ~δόντες τὸ λοιπὸν
[1400]   ἐλθεῖν βουλόμεσθα τῆς τύχης. ~ἅλις  δὲ   μόχθων οὓς ἐμοχθοῦμεν πάρος. ~κέκλησθέ
[100]   ἀδελφῆς οὕνεκ´ ἐκπνεῦσαι βίον. ~ἅλις  δὲ   μύθων· οὐ διπλᾶ χρήιζω στένειν.
[650]   ἔχεις, ἔχω τε ς´· ἡλίους  δὲ   μυρίους ~μόλις διελθὼν ἠισθόμην τὰ
[1200]   κακίους ἐνίοτ´ εὐτυχέστεροι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) λιπὼν  δὲ   ναὸς ποῦ πάρεστιν ἔκβολα; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1600]   ναυτικούς, οἱ δὲ ξίφη· ~φόνωι  δὲ   ναῦς ἐρρεῖτο. παρακέλευσμα δ´ ἦν
[950]   αἵματος ῥοαὶ ~τάφου καταστάζωσι· κεισόμεσθα  δὲ   ~νεκρὼ δύ´ ἑξῆς τῶιδ´ ἐπὶ
[1350]   Βρομίωι ~καὶ παννυχίδες θεᾶς. ~εὖ  δέ   νιν ἄμασιν ~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ
[1500]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) δεινὰ λέξας· τίς  δέ   νιν ναυκληρία ~ἐκ τῆσδ´ ἀπῆρε
[1500]   μέν, αὐχμηροὶ δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν  δέ   νιν παρόντας Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε
[500]   νιν εἶπέ μοι σεσωμένον. ~ἐγγὺς  δέ   νίν που τῆσδ´ ἔφασκ´ εἶναι
[850]   ~δώρημα Κύπριδος ψευδονύμφευτον μάθηι· ~Κύπρις  δὲ   νόστον σὸν διαφθεῖραι θέλει, ~ὡς
[400]   φυλάσσειν τἄμ´ ἀναγκάσας λέχη. ~μόνος  δὲ   νοστῶ, τοῖς ἐκεῖ ζητῶν φίλοις
[600]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν, ἐκ δόμων  δὲ   νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς ἄλλαν
[1600]   χεροῖν ~κορμοὺς ἔχοντες ναυτικούς, οἱ  δὲ   ξίφη· ~φόνωι δὲ ναῦς ἐρρεῖτο.
[600]   τύχας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὄναιο δῆτα· ταὐτὰ  δὲ   ξυνεύχομαι· ~δυοῖν γὰρ ὄντοιν οὐχ
[1150]   ὥστε Διὸς ἐπέσυτο φλόξ, ~ἐπὶ  δὲ   πάθεα πάθεσι φέρεις ἀθλίοις ~συμφοραῖς
[50]   ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν ἔθανον·  δὲ   πάντα τλᾶς´ ἐγὼ ~κατάρατός εἰμι
[350]   ~ματέρες τε παῖδας ὄλεσαν, ~ἀπὸ  δὲ   παρθένοι κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι νεκρῶν
[1000]   εἴη, συμβέβηκε δ´ οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι  δὲ   παρθένος μένειν ἀεί. ~ἃ δ´
[650]   μυριάδας τε ~χαλκεόπλων Δαναῶν. ~ἐμὲ  δὲ   πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον ἀραῖον ~ἔβαλε
[200]   οὐκ εὐδαιμονεῖ ~τέκεα φίλα, ~χθόνα  δὲ   πάτριον οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ δὲ
[50]   δὲ φύσας πατὴρ ~Τελαμών, Σαλαμὶς  δὲ   πατρὶς θρέψασά με. ~(ΕΛΕΝΗ)
[0]   λόγος· ~Ἑλένη δ´ ἐκλήθην.  δὲ   πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´ ἄν. ἦλθον
[150]   φυγάδα ~γάμων ἱεῖσα γοερόν, ὑπὸ  δὲ   ~πέτρινα γύαλα κλαγγαῖσι ~Πανὸς ἀναβοᾶι
[1500]   ~ὁ μὲν γὰρ ἱστόν,  δὲ   πλάτην καθίστατο ~ταρσόν τε χειρὶ
[1200]   ἐμῶι σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) θανάτωι  δὲ   ποίωι φησὶ Μενέλεων θανεῖν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]   δόμοις; ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον· Ἕλλησιν  δὲ   πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´ αἰτίαν σχὼν
[200]   δὲ πάτριον οὐχ ὁρᾶις, ~διὰ  δὲ   πόλιας ἔρχεται ~βάξις σε
[50]   ~θηρᾶι πορευθεὶς Ἰλίου πυργώματα. ~ψυχαὶ  δὲ   πολλαὶ δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις
[250]   μέν, οἰστέον δ´ ὅμως· ~ἡμεῖς  δὲ   πολλαῖς συμφοραῖς ἐγκείμεθα. ~πρῶτον μὲν
[1450]   αὐρᾶν ~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ  δὲ   Πόντου θυγάτηρ ~Γαλάνεια τάδ´ εἴπηι·
[450]   γε κατ´ οὐρανόν. ~Σπάρτη  δὲ   ποῦ γῆς ἐστι πλὴν ἵνα
[1550]   ἔσω νεὼς ~ἐθέμεθα κουφίζοντα· ταύρειος  δὲ   ποὺς ~οὐκ ἤθελ´ ὀρθὸς σανίδα
[900]   ὡς τέχναις θεῶν ~ὤλοντ´, ἐγὼ  δὲ   προδότις οὐκ ἄρ´ φίλων,
[400]   ~ἐξέπεσον ἐς γῆν τήνδε· ναῦς  δὲ   πρὸς πέτραις ~πολλοὺς ἀριθμοὺς ἄγνυται
[1100]   ~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς  δὲ   πυρσεύσας φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν
[700]   τι ποικίλον ~καὶ δυστέκμαρτον, εὖ  δέ   πως πάντα στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´
[900]   οὖν θανὼν ἂν ἀπολάβοι; κεῖνος  δὲ   πῶς ~τὰ ζῶντα τοῖς θανοῦσιν
[600]   θύγατερ· ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρα. ~ἐγὼ  δέ   ς´ ἄστρων ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς
[50]   ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων ἂν εἴης· τίς  δέ   ς´ ἐκβάλλει πάτρας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Τελαμὼν
[1150]   ς´ ἕνεκ´ ἐμῆς προσρήσεως· ~ἀεὶ  δέ   ς´ ἐξιών τε κἀσιὼν δόμους
[650]   ὡς σέθεν κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὰ  δὲ   σὰ κατὰ μέλαθρα πάθεα πάθεα,
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ σῶμ´ ὅμοιον, τὸ  δὲ   σαφές γ´ ἀποστατεῖ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκέψαι·
[1600]   ~Θεοκλύμενε, γαίας τῆσδ´ ἄναξ· δισσοὶ  δέ   σε ~Διόσκοροι καλοῦμεν, οὓς Λήδα
[1000]   ἂν σοὶ τήνδ´ ἔχειν, ταύτηι  δὲ   σέ. ~καὶ γὰρ τίσις τῶνδ´
[1600]   ἐρᾶν ἔοικας. (ΧΟΡΟΣ) κτεῖνε· σύγγονον  δὲ   σὴν ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν ἑκόντων
[150]   καλῶς ἔλεξας, γύναι· θεοὶ  δέ   σοι ~ἐσθλῶν ἀμοιβὰς ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι
[1400]   μολοῦσαν ἐντάφια δοῦναι νεκρῶι. ~θεοὶ  δέ   σοί τε δοῖεν οἷ´ ἐγὼ
[350]   ἄλλος´ ἀποτροπὰ κακῶν ~γένοιτο, τὸ  δὲ   σὸν εὐτυχές. ~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ τάλαινα
[200]   βαρβάροισι, ~πότνια, παραδίδωσι λέχεσιν, ~ὁ  δὲ   σὸς ἐν ἁλὶ κύμασί τε
[800]   ~(ΕΛΕΝΗ) ταὐτῶι ξίφει γε· κείσομαι  δὲ   σοῦ πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐπὶ τοῖσδε
[1500]   γε ξένωι δίδως σύ· τοὺς  δὲ   σοὺς ἑλὼν ~ναύτας βέβηκεν, ὡς
[1550]   πλέωμεν ἀξίαν κέλευε σύ, ~σὺ  δὲ   στρέφ´ οἴακ´. ἐκ δὲ ταυρείου
[850]   δύστηνος, ὡς ἀπωλόμην. ~Τροίας  δὲ   σωθεὶς κἀπὸ βαρβάρου χθονὸς ~ἐς
[950]   τάφωι, ~ἀθάνατον ἄλγος σοί, ψόγον  δὲ   σῶι πατρί. ~οὐ γὰρ γαμεῖ
[900]   ~σῶσον δέ, λίσσομαί σε· συγγόνωι  δὲ   σῶι ~τὴν εὐσέβειαν μὴ προδῶις
[1600]   ξίφος, ~ὥστ´ ἐκκολυμβᾶν ναός, ἠρήμωσε  δὲ   ~σῶν ναυβατῶν ἐρέτμ´· ἐπ´ οἰάκων
[1550]   ~σὺ δὲ στρέφ´ οἴακ´. ἐκ  δὲ   ταυρείου φόνου ~Ἀτρέως σταθεὶς παῖς
[450]   καὶ κατ´ ἄντρα σώιζεται, ~ὄνομα  δὲ   ταὐτὸν τῆς ἐμῆς ἔχουσά τις
[400]   κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος. ~χρεία  δὲ   τείρει μ´· οὔτε γὰρ σῖτος
[0]   ἐπειδὴ λέκτρ´ ἀφῆκεν Αἰακοῦ. ~τίκτει  δὲ   τέκνα δισσὰ τοῖσδ´ ἐν δώμασιν,
[600]   μὲν χρόνος ~παλαιός,  δὲ   τέρψις ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα
[800]   ~τὸν Νηλέως τ´ ἄπαιδα· διὰ  δὲ   τὴν ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω κατθανεῖν
[1000]   ἐᾶσαι πατρίδα νοστῆσαι Κύπριν, ~Ἥρας  δὲ   τὴν ἔννοιαν ἐν ταὐτῶι μένειν
[1600]   εἷλον ἂν τάχα ξένους· ~νῦν  δὲ   τὴν προδοῦσαν ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον,
[600]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) παλαιὰ θρηνεῖς πήματ´· ἀγγέλλεις  δὲ   τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν ἄλοχος σὴ
[100]   ~(ΕΛΕΝΗ) καλῶς ἔλεξας τοῦτο· θάτερον  δὲ   τί; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) σφαγαῖς ἀδελφῆς οὕνεκ´
[800]   μ´ ὅς εἰμ´, ἐγὦιδ´· ἐρεῖ  δὲ   τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´ ἔνδον αὐτῶι
[500]   θεοῦ ~τάφωι ξυνάψω κῶλον; ἄγριος  δέ   τις ~μορφὴν ὅδ´ ἐστὶν ὅς
[750]   ~κέρδος μὲν οὐδὲν εἰδέναι, πόθος  δέ   τις ~{τὰ τῶν φίλων φίλοισιν
[1400]   ἐνθάδε ~ψυχὴν ἀφῆκε Μενέλεως. ἴτω  δέ   τις ~φράσων ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς
[250]   ~τὰ μὲν δι´ Ἥραν, τὰ  δὲ   τὸ κάλλος αἴτιον. ~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´
[700]   φλογὸς ~οὐδὲ πτερωτῶν φθέγματ´· εὔηθες  δέ   τοι ~τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας
[250]   ἔχεις μὲν ἀλγείν´, οἶδα· σύμφορον  δέ   τοι ~ὡς ῥᾶιστα τἀναγκαῖα τοῦ
[1550]   ἄπο ~ῥίπτειν ἐς οἶδμα; ναυβάταις  δὲ   τοῖσι σοῖς ~βοᾶι κελευστὴς τὴν
[1550]   ὢν λόγοισι Μενέλεως πέλας· ~ἄλλοι  δὲ   τοίχους δεξιοὺς λαιούς τ´ ἴσοι
[850]   πεύκην, ἵνα διεξέλθω, πάρος· ~νόμον  δὲ   τὸν ἐμὸν θεοῖσιν ἀποδοῦσαι πάλιν
[500]   γάρ ἐστιν οὐκ ἐμός, σοφῶν  δέ   του, ~δεινῆς ἀνάγκης οὐδὲν ἰσχύειν
[400]   ~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἁμπίσχομαι. ~πέπλους  δὲ   τοὺς πρὶν λαμπρά τ´ ἀμφιβλήματα
[1050]   πρὸς τὸν ἀνόσιον. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας  δὲ   τοῦτ´ ἔχει τί νῶιν ἄκος;
[1650]   σοῖσιν ἐν δόμοις ἐχρῆν· ~ἐπεὶ  δὲ   Τροίας ἐξανεστάθη βάθρα ~καὶ τοῖς
[450]   καλλιδόνακός εἰσιν Εὐρώτα μόνον; ~διπλοῦν  δὲ   Τυνδάρειον ὄνομα κλήιζεται, ~Λακεδαίμονος δὲ
[0]   πατρὶς οὐκ ἀνώνυμος ~Σπάρτη, πατὴρ  δὲ   Τυνδάρεως· ἔστιν δὲ δὴ ~λόγος
[1600]   τοῖς γε κυριωτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κύριος  δὲ   τῶν ἐμῶν τίς; (ΧΟΡΟΣ) ὃς
[1300]   γᾶς ~οὐ καρπίζους´ ἀρότοις, ~λαῶν  δὲ   φθείρει γενεάν, ~ποίμναις δ´ οὐχ
[1150]   μὲν Ἅιδαι μέλονται κάτω, ~τείχεα  δὲ   φλογερὸς ὥστε Διὸς ἐπέσυτο φλόξ,
[50]   ὄνομα μὲν ἡμῖν Τεῦκρος,  δὲ   φύσας πατὴρ ~Τελαμών, Σαλαμὶς δὲ
[650]   τὰ τῆς θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐμὰ  δὲ   χαρμονᾶι δάκρυα πλέον ἔχει ~χάριτος
[1600]   τύχη μοι. (ΧΟΡΟΣ) τὸ  δὲ   χρεὼν ἀφείλετο. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ σὲ
[1400]   ~ἀγάλματ´ οἴκους εἰς ἐμούς· πᾶσαν  δὲ   χρὴ ~γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαις ὑμνωιδίαις,
[200]   {Πριαμίδαις} ~ὦ τάλαινα συμφορᾶς. ~ἁ  δὲ   χρυσέοις θρόνοισι ~Διὸς ὑπαγκάλισμα σεμνὸν
[400]   Τροίας ἣν ἀποσπάσας ἔχω. ~ὄνομα  δὲ   χώρας ἥτις ἥδε καὶ λεὼ
[1350]   σὸν ἤν τε μὴ παρῆις.  ~δέδοικα   γάρ σε μή τις ἐμπεσὼν
[950]   θηρᾶι τύμβον ἱκετεύοντε νώ, ~κτανεῖν  δέδοκται   τήνδε μοι κἄπειτ´ ἐμὸν ~πρὸς
[800]   χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ἄπορον ἥκεις·  δεῖ   δὲ μηχανῆς τινος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) δρῶντας
[950]   σῶι συγγόνωι, ~κἀκεῖνον ´μὲ  δεῖ   θανεῖν· ἁπλοῦς λόγος. ~ἢν δ´
[1050]   δύο ῥοπάς· ~ἢ γὰρ θανεῖν  δεῖ   μ´, ἢν ἁλῶ τεχνωμένη, ~ἢ
[1050]   σκάφει. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ καὶ παρεῖναι  δεῖ   μάλιστα τούς τε σοὺς ~πλωτῆρας
[1400]   σὺ μεμπτός· τῆς τύχης με  δεῖ   μόνον. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν σοὶ τόδ´,
[1650]   οὐκέτι· ~ἐν τοῖσι δ´ αὐτοῖς  δεῖ   νιν ἐζεῦχθαι γάμοις ~ἐλθεῖν τ´
[1250]   τίνι τρόπωι καθίετε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναῦν  δεῖ   παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον
[550]   ἀποστατεῖ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκέψαι· τί σοι  δεῖ   πίστεως σαφεστέρας; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔοικας· οὔτοι
[900]   βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ ἂν  ~δειλοὶ   γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν ἄν. ~καίτοι
[300]   ~(ΕΛΕΝΗ) φόβος γὰρ ἐς τὸ  δεῖμα   περιβαλών μ´ ἄγει. ~(ΧΟΡΟΣ) πῶς
[1500]   ἦλθεν ἀγγέλλων θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)  δεινὰ   λέξας· τίς δέ νιν ναυκληρία
[500]   οὐκ ἐμός, σοφῶν δέ του,  ~δεινῆς   ἀνάγκης οὐδὲν ἰσχύειν πλέον. ~(ΧΟΡΟΣ)
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θαυμαστά· τοῦ πέμψαντος;  δεινοὶ   λόγοι. ~(ΕΛΕΝΗ) κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον
[500]   λαβεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὲ τὴν ὄρεγμα  δεινὸν   ἡμιλλημένην ~τύμβου ´πὶ κρηπῖδ´ ἐμπύρους
[500]   οὖν θαυμαστέον. ~οὐδ´ αὖ τὸ  δεινὸν   προσπόλου φευξούμεθα· ~ἀνὴρ γὰρ οὐδεὶς
[500]   ~μεῖνον· τί φεύγεις; ὡς δέμας  δείξασα   σὸν ~ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν τε
[1600]   Ἑλένης· Ποῦ τὸ Τρωϊκὸν κλέος;  ~δείξατε   πρὸς ἄνδρας βαρβάρους. σπουδῆς δ´
[1400]   ἥδ´ ἡμέρα σοι τὴν ἐμὴν  δείξει   χάριν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν θανόντων
[100]   Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας,  δέκα   διελθούσας ἔτη. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[750]   ὢν πρὸς τοῖσιν ἐν Τροίαι  δέκα   ~ἔτεσι διῆλθον ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν.
[750]   δ´ ἐᾶν· ~βίου γὰρ ἄλλως  δέλεαρ   ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´ ἐμπύροισιν
[1450]   ~εἰρεσία φίλα, ~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων  ~δελφίνων,   ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι,
[500]   ὀρθοστάτας, ~μεῖνον· τί φεύγεις; ὡς  δέμας   δείξασα σὸν ~ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν
[1050]   ἄνευ νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´ ἐμὸν  δέμας;   ~(ΕΛΕΝΗ) δοῦναι κελεύσω πορθμίδ´, ἧι
[800]   οὕτω σιδήρωι τρωτὸν οὐκ ἔχει  δέμας;   ~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι· τὸ τολμᾶν δ´
[550]   λόγος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐπώποτ´ εἶδον προσφερέστερον  δέμας.   ~(ΕΛΕΝΗ) θεοί· θεὸς γὰρ
[1550]   Ἑλλήνων νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον  δέμας   ~ἐς πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´
[1650]   τὸν κατ´ οὐρανὸν δρόμον, ~κλέψας  δέμας   σὸν μὴ Πάρις γήμειέ σε,
[600]   ~ἤγγελλον εἰδὼς οὐδὲν ὡς ὑπόπτερον  ~δέμας   φοροίης. οὐκ ἐῶ σε κερτομεῖν
[1050]   τ´ ἐλθεῖν καὶ σὸν ἐκσῶσαι  δέμας.   ~ὦ πότνι´ Δίοισιν ἐν
[350]   ~καλλοσύνας ἕνεκεν· τὸ δ´ ἐμὸν  δέμας   ~ὤλεσεν ὤλεσε πέργαμα Δαρδανίας ~ὀλομένους
[1100]   ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ τὰν ἐναύλοις ὑπὸ  δενδροκόμοις   ~μουσεῖα καὶ θάκους ἐνίζουσαν ~ἀναβοάσω,
[1350]   μακάρων ~Κύπρις· γέλασεν δὲ θεὰ  ~δέξατό   τ´ ἐς χέρας ~βαρύβρομον αὐλὸν
[1550]   ~ὁ δ´ εἶφ´· Ἅλις μοι.  δεξιᾶι   δ´ ἑλὼν ξίφος ~ἐς πρῶιραν
[1350]   χέρα ~αὐτὸς κομίζει δόρυ τε  δεξιᾶι   λαβών, ~ὡς τῶι θανόντι χάριτα
[1600]   ξύμμαχοι κατασκοπῶν, ~ταύτηι προσῆγε χειρὶ  δεξιᾶι   ξίφος, ~ὥστ´ ἐκκολυμβᾶν ναός, ἠρήμωσε
[800]   πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐπὶ τοῖσδε τοίνυν  δεξιᾶς   ἐμῆς θίγε. ~(ΕΛΕΝΗ) ψαύω, θανόντος
[1550]   Μενέλεως πέλας· ~ἄλλοι δὲ τοίχους  δεξιοὺς   λαιούς τ´ ἴσοι ~ἀνὴρ παρ´
[850]   μυχούς, ~ὡς πνεῦμα καθαρὸν οὐρανοῦ  δεξώμεθα·   ~σὺ δ´ αὖ κέλευθον εἴ
[350]   τάδ´ ἀσύνετα, ~φόνιον αἰώρημα ~διὰ  δέρας   ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον διωγμὸν ~αἱμορρύτου
[100]   φασίν, βρόχωι γ´ ἅψασαν εὐγενῆ  δέρην.   ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι δ´ εἰσὶν
[1550]   σέλματα. ~μονάμπυκος δὲ Μενέλεως ψήχων  δέρην   ~μέτωπά τ´ ἐξέπεισεν ἐσβῆναι δόρυ.
[300]   μοι πόσις μέλεος ἔτλα; ~πότερα  δέρκεται   φάος τέθριππά ~θ´ ἁλίου κέλευθά
[1600]   ὦ, ποῖ σὸν πόδ´ αἴρεις,  δέσποτ´,   ἐς ποῖον φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ
[1150]   σὰς διέφθαρσαι φρένας; ~(ΕΛΕΝΗ)  δέσποτ´—   ἤδη γὰρ τόδ´ ὀνομάζω ς´
[400]   αὐλείοισιν ἑστηκὼς πύλαις ~ὄχλον παρέξεις  δεσπόταις;   κατθανῆι ~Ἕλλην πεφυκώς, οἷσιν
[400]   δ´ αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγγειλον εἴσω  δεσπόταισι   τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς ἂν
[450]   οὐχ ὅσον πικροὺς ~λόγους ἔδωκα  δεσπότην   φοβουμένη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φῶ; τί
[550]   πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων  δεσπότης   ἄλλων ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν ἄντρα
[450]   γὰρ οὐδέν´ ἦλθες· ἢν δὲ  δεσπότης   ~λάβηι σε, θάνατος ξένιά σοι
[700]   γὰρ ὅστις μὴ σέβει τὰ  δεσποτῶν   ~καὶ ξυγγέγηθε καὶ συνωδίνει κακοῖς.
[1600]   γὰρ σπεύδεις κακά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλὰ  δεσποτῶν   κρατήσεις δοῦλος ὤν; ~(ΧΟΡΟΣ) φρονῶ
[1600]   ἑκόντων ἀλλ´ ἔμ´· ὡς πρὸ  δεσποτῶν   ~τοῖσι γενναίοισι δούλοις εὐκλεέστατον θανεῖν.
[750]   ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ μὲν δὴ  δεῦρ´   ἀεὶ καλῶς ἔχει. ~ὅπως δ´
[850]   γάρ σε καὶ παροῦς´ ἀφιγμένον  ~δεῦρ´   οἶδεν. δύστηνος, ὡς ἀπωλόμην.
[1100]   ηὗρεν ὃς τὰ θεῶν ἐσορᾶι  ~δεῦρο   καὶ αὖθις ἐκεῖσε καὶ πάλιν
[450]   ἔχει λόγον; ~(ΓΡΑΥΣ) Λακεδαίμονος γῆς  δεῦρο   νοστήσας´ ἄπο. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότ´; οὔ
[950]   δάμαρτά σε, ~ἣν Ζεὺς ἔπεμψε  δεῦρό   σοι σώιζειν ἐμοί. ~οἶδ´ οὕνεχ´
[750]   δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ μὲν  δὴ   δεῦρ´ ἀεὶ καλῶς ἔχει. ~ὅπως
[1250]   νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) διδούς γε μὲν  δὴ   δυσγενὲς μηδὲν δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ
[100]   ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Λήδαν ἔλεξας; οἴχεται θανοῦσα  δή.   ~(ΕΛΕΝΗ) οὔ πού νιν Ἑλένης
[1050]   γ´ ἔνεστί τις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς  δὴ   θανόντα ς´ ἐνάλιον κενῶι τάφωι
[0]   ἐν δώμασιν, ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι  δὴ   θεοὺς σέβων ~βίον διήνεγκ´} εὐγενῆ
[1150]   ~Ἑλένην· θανεῖται δ´, ἤν γε  δὴ   ληφθῆι μόνον. ~ἔα· ἀλλ´, ὡς
[0]   πατὴρ δὲ Τυνδάρεως· ἔστιν δὲ  δὴ   ~λόγος τις ὡς Ζεὺς μητέρ´
[550]   μαθεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἑλένηι ς´ ὁμοίαν  δὴ   μάλιστ´ εἶδον, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἐγὼ
[250]   ~ἐπεὶ τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´ ἔστι  δή.   ~μήτηρ δ´ ὄλωλε καὶ φονεὺς
[450]   πολλοὶ κακῶς πράσσουσιν, οὐ σὺ  δὴ   μόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔστ´ οὖν ἐν
[1000]   ξυνάπτειν μηχανὴν σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄκουε  δή   νυν· χρόνιος εἶ κατὰ στέγας
[800]   χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φέρ´, ἢν δὲ  δὴ   νῶιν μὴ ἀποδέξηται λόγους; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1150]   ~ἐγὼ δ´ ἐμαυτὸν πόλλ´ ἐλοιδόρησα  δή·   ~οὐ γάρ τι θανάτωι τοὺς
[1050]   τῆσδε γῆς αἰτήσομαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ  δὴ   παρεῖκεν· εἶτα πῶς ἄνευ νεὼς
[500]   ἀγύμναστον πλάνοις, ~ἥξειν δ´ ὅταν  δὴ   πημάτων λάβηι τέλος. ~ἓν δ´
[850]   γῆς. ~(ΧΟΡΟΣ) θεοί, γενέσθω  δή   ποτ´ εὐτυχὲς γένος ~τὸ Ταντάλειον
[1550]   συνέχεας τάδε. ~καὶ τἄλλα μὲν  δὴ   ῥαιδίως ἔσω νεὼς ~ἐθέμεθα κουφίζοντα·
[300]   συμπυθέσθαι παρθένου θεσπίσματα· ~γυναῖκα γὰρ  δὴ   συμπονεῖν γυναικὶ χρή. ~(ΕΛΕΝΗ) φίλαι,
[1350]   λαβών, ~ὡς τῶι θανόντι χάριτα  δὴ   συνεκπονῶν. ~προύργου δ´ ἐς ἀλκὴν
[1000]   ἔλεξας; ἐσφέρεις γὰρ ἐλπίδας ~ὡς  δή   τι δράσων χρηστὸν ἐς κοινόν
[100]   ἔριν ἔθηκε συμμάχοις. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ  δὴ   τί τοῦτ´ Αἴαντι γίγνεται κακόν;
[1400]   Μενέλεων εὐεργετεῖς ~κἄμ´· ἔρχεται γὰρ  δή   τιν´ ἐς τύχην τάδε. ~ὅστις
[450]   οἷ πέπλευκ´ ἄρα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί  δὴ   τὸ Νείλου μεμπτόν ἐστί σοι
[1200]   ἐντυχόντες, ὡς λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ  δὴ   τὸ πεμφθὲν ἀντὶ σοῦ Τροίαι
[1250]   ῥόθια χερσόθεν μόλις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί  δή;   τόδ´ Ἑλλὰς νόμιμον ἐκ τίνος
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι παράσχω δῆτ´ ἐμὰς  δῆσαι   χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς ἄπορον ἥκεις·
[450]   δ´ ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ  δῆτ´   ἂν εἴη; πότερον ἐκτὸς
[1350]   αὐγὰς εἰσορᾶν ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα  δῆτ´   ἀνήρπασεν ἐν τύχη πόσις· ~ἃ
[800]   οὐ σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι παράσχω  δῆτ´   ἐμὰς δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς
[250]   οὔτε μὴ σωθῆι ποτε. ~τί  δῆτ´   ἔτι ζῶ; τίν´ ὑπολείπομαι τύχην;
[750]   θεὸς οὐκ ἠβούλετο. ~τί  δῆτα   μαντευόμεθα; τοῖς θεοῖσι χρὴ ~θύοντας
[50]   θρέψασά με. ~(ΕΛΕΝΗ) τί  δῆτα   Νείλου τούσδ´ ἐπιστρέφηι γύας; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[900]   ὄντα καὶ σωθέντ´ ἀφαιρεθήσομαι; ~μὴ  δῆτα,   παρθέν´, ἀλλά ς´ ἱκετεύω τόδε·
[100]   βίου. ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ τοῖς ἐκείνου  δῆτα   πήμασιν νοσεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´ αὐτῶι
[1200]   σὴν κασιγνήτην λαθεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ  δῆτα.   πῶς οὖν; τόνδ´ ἐτ´ οἰκήσεις
[600]   ὅμως· ὀναίμαν τύχας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὄναιο  δῆτα·   ταὐτὰ δὲ ξυνεύχομαι· ~δυοῖν γὰρ
[1200]   ἐξορμίζομεν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί σοι παράσχω  δῆτα   τῶι τεθνηκότι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´ οἶδ´,
[1300]   Χάριτες, ~ἴτε, τὰν περὶ παρθένωι  ~Δηὼ   θυμωσαμέναν ~λύπαν ἐξαλλάξατ´ ἀλαλᾶι ~Μοῦσαί
[1450]   οὔπω πεῦκαι πρὸ γάμων ἔλαμψαν.  ~δι´   αἰθέρος εἴθε ποτανοὶ ~γενοίμεθ´ ὅπαι
[1450]   ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον οἶμον  ~δι´   αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν
[200]   Χαλκίοικον ~ὡς Ἀθάναν μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας  δι´   αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον
[200]   ~χιονόχρωι κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς πρέπων  δι´   αἰθέρος. ~τί γὰρ ἄπεστί σοι
[600]   ταλαίπωροι Φρύγες ~πάντες τ´ Ἀχαιοί,  δι´   ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν Ἥρας
[50]   Ἰλίου πυργώματα. ~ψυχαὶ δὲ πολλαὶ  δι´   ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ῥοαῖσιν ἔθανον·
[650]   ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον  ~δι´   ἐμὰν κατεδήσατο δύσγαμον αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[150]   ~Ἰλίου κατασκαφαὶ ~πυρὶ μέλουσι δαΐωι  ~δι´   ἐμὲ τὰν πολυκτόνον, ~δι´ ἐμὸν
[150]   δαΐωι ~δι´ ἐμὲ τὰν πολυκτόνον,  ~δι´   ἐμὸν ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´
[350]   εὐτυχές. ~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ τάλαινα Τροία,  ~δι´   ἔργ´ ἄνεργ´ ὄλλυσαι μέλεά τ´
[500]   ~ὡς Μενέλαος οὔπω ~μελαμφαὲς οἴχεται  ~δι´   ἔρεβος χθονὶ κρυφθείς, ~ἀλλ´ ἔτι
[250]   πράγματ´ ἐστί μου, ~τὰ μὲν  δι´   Ἥραν, τὰ δὲ τὸ κάλλος
[200]   ~χθόνα δὲ πάτριον οὐχ ὁρᾶις,  ~διὰ   δὲ πόλιας ἔρχεται ~βάξις
[800]   σφαγὰς ~τὸν Νηλέως τ´ ἄπαιδα·  διὰ   δὲ τὴν ἐμὴν ~οὐκ ἀξιώσω
[350]   τί τάδ´ ἀσύνετα, ~φόνιον αἰώρημα  ~διὰ   δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον διωγμὸν
[950]   παρθένε, ~πρῶτον μὲν ἐλθεῖν  διὰ   μάχης σῶι συγγόνωι, ~κἀκεῖνον
[1100]   μελωιδὸν ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´  διὰ   ξουθᾶν γενύων ἐλελιζομένα ~θρήνων ἐμοὶ
[100]   σαφές. ~(ΕΛΕΝΗ) τλῆμον Ἑλένη,  διὰ   ς´ ἀπόλλυνται Φρύγες. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ
[350]   ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω  διὰ   σαρκὸς ἅμιλλαν, ~θῦμα τριζύγοις θεαῖσι
[300]   κακῶν· ~αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι  διὰ   τὸ κάλλος εὐτυχεῖς ~γυναῖκες, ἡμᾶς
[1400]   θ´ ὁμιλίας ~τιμᾶν· ἐγὼ δὲ  διὰ   τὸ μὲν στέργειν πόσιν ~καὶ
[300]   ~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´ ἂν λέγοιτο καὶ  διὰ   ψευδῶν σαφῆ. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ τἄμπαλίν
[400]   πυλωρὸς ἐκ δόμων μόλοι, ~ὅστις  διαγγείλειε   τἄμ´ ἔσω κακά; ~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς
[550]   ἄελπτα γὰρ λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) Ἥρας,  διάλλαγμ´,   ὡς Πάρις με μὴ λάβοι.
[1200]   ἐλθέτω. ~(ΕΛΕΝΗ) σπονδὰς τέμωμεν καὶ  διαλλάχθητί   μοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μεθίημι νεῖκος τὸ
[100]   κακά. ~(ΕΛΕΝΗ) πόσον χρόνον γὰρ  διαπεπόρθηται   πόλις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἑπτὰ σχεδόν τι
[850]   τύχης γὰρ ὧδ´ ἔχω· ~Μενέλαε,  διαπεπράγμεθ´·   ἐκβαίνει δόμων ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη·
[1150]   ~ἔα· ἀλλ´, ὡς ἔοικε, πάντα  διαπεπραγμένα   ~ηὕρηκα· τύμβου γὰρ κενὰς λιποῦς´
[0]   διογενής τε παρθένος, ~μορφῆς θέλουσαι  διαπεράνασθαι   κρίσιν. ~τοὐμὸν δὲ κάλλος, εἰ
[1300]   ~ἀρρήτου κούρας. ~κρόταλα δὲ βρόμια  διαπρύσιον   ~ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα, ~θηρῶν ὅτε
[0]   αἵδε καλλιπάρθενοι ῥοαί, ~ὃς ἀντὶ  δίας   ψακάδος Αἰγύπτου πέδον ~λευκῆς τακείσης
[50]   τόδε ~ἱκέτις, ἵν´ ἀνδρὶ τἀμὰ  διασώσηι   λέχη, ~ὡς, εἰ καθ´ Ἑλλάδ´
[850]   μάθηι· ~Κύπρις δὲ νόστον σὸν  διαφθεῖραι   θέλει, ~ὡς μὴ ´ξελεγχθῆι μηδὲ
[900]   ~τὸ μὲν δίκαιον τοῦ πατρὸς  διαφθερεῖς,   ~τῶι δ´ οὐ δικαίωι συγγόνωι
[150]   τὰς φρένας ~ἔχεις ὁμοίας ἀλλὰ  διαφόρους   πολύ. ~κακῶς ὄλοιτο μηδ´ ἐπ´
[1050]   σοῦ· καὶ μόνος γε φάσκε  διαφυγεῖν   μόρον ~Ἀτρέως πλέων σὺν παιδὶ
[1600]   πνοαί· ~βεβᾶσι δ´ ἐκ γῆς.  διαφυγὼν   δ´ ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν
[850]   σοῦ μιμήματος. ~ὦ τλῆμον, οἵους  διαφυγὼν   ἦλθες πόνους, ~οὐδ´ οἶσθα νόστον
[550]   γ´ ἐξαρνήσομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) τίς οὖν  διδάξει   ς´ ἄλλος τὰ ς´
[1400]   εὔνοιαν διδῶις. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νῦν  διδαξόμεσθα   τοὺς φίλους φιλεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι
[1250]   γε μὲν δὴ δυσγενὲς μηδὲν  δίδου.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´ ἐν ἀγέλαις
[1250]   ἵππον ταῦρον νόμος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  διδούς   γε μὲν δὴ δυσγενὲς μηδὲν
[1600]   δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´ ἄλλωι  διδοῦσα.   (ΧΟΡΟΣ) τοῖς γε κυριωτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[200]   οὐκ ἔτλας; ~μάτηρ μὲν οἴχεται,  ~δίδυμά   τε Διὸς οὐκ εὐδαιμονεῖ ~τέκεα
[200]   οἴχεται, ~Κάστορός τε συγγόνου τε  ~διδυμογενὲς   ἄγαλμα πατρίδος ~ἀφανὲς ἀφανὲς ἱππόκροτα
[1400]   ἢν σὴν εἰς ἔμ´ εὔνοιαν  διδῶις.   ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ νῦν διδαξόμεσθα τοὺς
[1250]   σὺ γίγνωσκ´· ἀρκέσει γὰρ ἃν  διδῶις.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν βαρβάροις μὲν ἵππον
[1500]   λέγεις. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἥν γε ξένωι  δίδως   σύ· τοὺς δὲ σοὺς ἑλὼν
[0]   θεὰς ~ἐξηνέμωσε τἄμ´ Ἀλεξάνδρωι λέχη,  ~δίδωσι   δ´ οὐκ ἔμ´ ἀλλ´ ὁμοιώσας´
[550]   ἐμῶν πέπλων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥν σοι  δίδωσι   Τυνδάρεως, ἐμὸς πατήρ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[100]   πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς σελήνας, δέκα  διελθούσας   ἔτη. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ γυναῖκα
[650]   ς´· ἡλίους δὲ μυρίους ~μόλις  διελθὼν   ἠισθόμην τὰ τῆς θεοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ)
[850]   φλογί, ~κροῦσόν τε πεύκην, ἵνα  διεξέλθω,   πάρος· ~νόμον δὲ τὸν ἐμὸν
[1550]   τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος εἴη·  διεσιωπῶμεν   δ´ ὅμως ~τοὺς σοὺς λόγους
[1150]   τιν´ οἴκοθεν ~κλυοῦσα λύπηι σὰς  διέφθαρσαι   φρένας; ~(ΕΛΕΝΗ) δέσποτ´— ἤδη
[750]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ δὲ λέκτρα  διέφυγες,   τόδ´ οὐκ ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) ἄθικτον
[750]   τοῖσιν ἐν Τροίαι δέκα ~ἔτεσι  διῆλθον   ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) φεῦ
[0]   {ὅτι δὴ θεοὺς σέβων ~βίον  διήνεγκ´}   εὐγενῆ τε παρθένον ~Εἰδώ, τὸ
[1600]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ σὲ τἀμὰ χρὴ  δικάζειν.   (ΧΟΡΟΣ) ἤν γε βελτίω λέγω.
[950]   ~ἃ δ´ ἄξι´ ἡμῶν καὶ  δίκαι´   ἡγούμεθα ~καὶ σῆς μάλιστα καρδίας
[1600]   προύδωκεν ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε προδοσίαν,  δίκαια   δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´ ἄλλωι
[950]   ἐμοῖς πείθου λόγοις, ~ἵν´ ἦις  δικαία   καὶ δάμαρτ´ ἐμὴν λάβω. ~(ΧΟΡΟΣ)
[900]   ὄντα καὶ μέλλοντα, τὰ δὲ  δίκαια   μή. ~τὴν δ´ ἀθλίαν ἔμ´,
[900]   τὰ θεῖ´ ἡγουμένη ~τὸ μὲν  δίκαιον   τοῦ πατρὸς διαφθερεῖς, ~τῶι δ´
[900]   τήνδε καὶ μιμοῦ τρόπους ~πατρὸς  δικαίου·   παισὶ γὰρ κλέος τόδε ~κάλλιστον,
[1000]   ηὐτύχησεν ἔκδικος γεγώς, ~ἐν τῶι  δικαίωι   δ´ ἐλπίδες σωτηρίας. ~(ΕΛΕΝΗ) Μενέλαε,
[900]   πατρὸς διαφθερεῖς, ~τῶι δ´ οὐ  δικαίωι   συγγόνωι δώσεις χάριν, ~αἰσχρὸν τὰ
[1600]   ποῖον φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οἷπερ  δίκη   κελεύει μ´· ἀλλ´ ἀφίστας´ ἐκποδών.
[900]   ~ῥῦσαι, πάρεργον δοῦσα τοῦτο τῆς  δίκης.   ~Ἑλένην γὰρ οὐδεὶς ὅστις οὐ
[1000]   φανήσομαι. ~ἔνεστι δ´ ἱερὸν τῆς  δίκης   ἐμοὶ μέγα ~ἐν τῆι φύσει·
[0]   Ἀλέξανδρον πάρα, ~Ἥρα Κύπρις τε  διογενής   τε παρθένος, ~μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι
[1500]   θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες  Διόθεν   πνοάς, ~δύσκλειαν δ´ ἀπὸ συγγόνου
[1050]   ἐκσῶσαι δέμας. ~ὦ πότνι´  Δίοισιν   ἐν λέκτροις πίτνεις ~Ἥρα, δύ´
[850]   ~λέξας´ ἀδελφῶι ς´ ἐνθάδ´ ὄντα  διολέσω   ~εἴτ´ αὖ μεθ´ Ἥρας στᾶσα
[1150]   Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον θαλάμους, ~ἐξὸν  διορθῶσαι   λόγοις ~σὰν ἔριν, Ἑλένα.
[350]   οὐ κόμπωι λέγω— ~στράτευμα κώπηι  διορίσαι   Τροίαν ἔπι, ~τύραννος οὐδὲ πρὸς
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσαντε δ´ ἐκ γῆς  διορίσαιμεν   ἂν πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´
[350]   μάκαρ Ἀρκαδίαι ποτὲ παρθένε ~Καλλιστοῖ,  Διὸς   λεχέων ἀπέβας ~τετραβάμοσι γυίοις,
[0]   οὐκ ἔχων. τὰ δ´ αὖ  Διὸς   ~βουλεύματ´ ἄλλα τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς·
[450]   ~δάμαρτος ἄλλη τοισίδ´ ἐνναίει δόμοις.  ~Διὸς   δ´ ἔλεξε παῖδά νιν πεφυκέναι·
[250]   ἄνανδρος πολιὰ παρθενεύεται. ~τὼ τοῦ  Διὸς   δὲ λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ ἐστόν.
[1450]   Λακαίναι ~γᾶι βούθυτον ἁμέραν ~ὁ  Διὸς   εἶπε σέβειν γόνος· ~μόσχον θ´
[1150]   κάτω, ~τείχεα δὲ φλογερὸς ὥστε  Διὸς   ἐπέσυτο φλόξ, ~ἐπὶ δὲ πάθεα
[1100]   ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ  Διὸς   ἔφυς, Ἑλένα, θυγάτηρ· ~πτανὸς
[50]   ~μισεῖ γὰρ Ἑλλὰς πᾶσα τὴν  Διὸς   κόρην. ~σύγγνωθι δ´ ἡμῖν τοῖς
[50]   πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες ἂν  Διὸς   κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ) τί δ´,
[600]   οὐκ ἐμέμφθην· ~ἔχω τὰ τοῦ  Διὸς   λέκτρα Λήδας τε. ~(ΕΛΕΝΗ) ἃν
[650]   καὶ βλέφαρον ὑγραίνω ~δάκρυσιν·  Διός   μ´ ἄλοχος ὤλεσεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρα;
[450]   οἴκους ἐστὶ τούσδ´ τοῦ  Διός.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς φήις; τίν´ εἶπας
[650]   πότμος συλᾶι πάτρας; ~(ΕΛΕΝΗ)  Διὸς   Διὸς πόσι με
[200]   ~μάτηρ μὲν οἴχεται, ~δίδυμά τε  Διὸς   οὐκ εὐδαιμονεῖ ~τέκεα φίλα, ~χθόνα
[1500]   τούσδε βασιλείους δόμους ~ἡ τοῦ  Διὸς   παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´
[1650]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) παῖδε Λήδας καὶ  Διός,   τὰ μὲν πάρος ~νείκη μεθήσω
[250]   ὧι με Λήδαν φασὶν ἐκ  Διὸς   τεκεῖν. ~τέρας γὰρ βίος
[200]   συμφορᾶς. ~ἁ δὲ χρυσέοις θρόνοισι  ~Διὸς   ὑπαγκάλισμα σεμνὸν ~Ἥρα τὸν ὠκύπουν
[650]   πάτρας; ~(ΕΛΕΝΗ) Διὸς  Διὸς   πόσι με παῖς Μαίας
[1600]   τῆσδ´ ἄναξ· δισσοὶ δέ σε  ~Διόσκοροι   καλοῦμεν, οὓς Λήδα ποτὲ ~ἔτικτεν
[700]   ~οὐκ ἄρα γέροντα πατέρα καὶ  Διοσκόρω   ~ἤισχυνας οὐδ´ ἔδρασας οἷα κλήιζεται.
[250]   ~τὼ τοῦ Διὸς δὲ λεγομένω  Διοσκόρω   ~οὐκ ἐστόν. ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα
[1650]   τελευτήσηις βίον, ~θεὸς κεκλήσηι {καὶ  Διοσκόρων   μέτα ~σπονδῶν μεθέξεις} ξένιά τ´
[100]   βίον. ~ἅλις δὲ μύθων· οὐ  διπλᾶ   χρήιζω στένειν. ~ὧν δ´ οὕνεκ´
[450]   ~τοῦ καλλιδόνακός εἰσιν Εὐρώτα μόνον;  ~διπλοῦν   δὲ Τυνδάρειον ὄνομα κλήιζεται, ~Λακεδαίμονος
[1650]   ~σωτῆρε δ´ ἡμεῖς σὼ κασιγνήτω  διπλῶ   ~πόντον παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν. ~ὅταν
[750]   ἀλγοίην ἔτι ~{πάσχων τ´ ἔκαμνον·  δὶς   δὲ λυπηθεῖμεν ἄν} ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ
[300]   ἐμούς. ~(ΧΟΡΟΣ) θέλουσαν οὔ με  δὶς   καλεῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ μέλεος ἁμέρα.
[1450]   εὐφροσύναν, ~ὃν ἐξαμιλλασάμενος ~τροχῶ τέρμονι  δίσκου   ~ἔκανε Φοῖβος, τᾶ Λακαίναι ~γᾶι
[0]   ἀφῆκεν Αἰακοῦ. ~τίκτει δὲ τέκνα  δισσὰ   τοῖσδ´ ἐν δώμασιν, ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´
[500]   πάσηι χθονί. ~δόμων ἄνακτα προσμενῶ·  δισσὰς   δέ μοι ~ἔχει φυλάξεις· ἢν
[1600]   φέρηι, ~Θεοκλύμενε, γαίας τῆσδ´ ἄναξ·  δισσοὶ   δέ σε ~Διόσκοροι καλοῦμεν, οὓς
[950]   κἄπειτ´ ἐμὸν ~πρὸς ἧπαρ ὦσαι  δίστομον   ξίφος τόδε ~τύμβου ´πὶ νώτοις
[1000]   κρυφθεὶς δόμοις ~κτάνοιμ´ ἄνακτα τῶιδε  διστόμωι   ξίφει; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἄν ς´
[700]   τροχάζων παρέφερον· σὺ δ´ ἐν  δίφροις   ~σὺν τῶιδε νύμφη δῶμ´ ἔλειπες
[1000]   ~ὄχων ἀνάσσους´ ὥστε νῶιν δοῦναι  δίφρους;   ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´ ἄν· ἀλλὰ τίνα
[0]   δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ  ~δίωγμα   φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος λόγος·
[1600]   κεἰ μὲν ἦν ἁλώσιμος ~ναῦς  διώγμασιν,   πονήσας εἷλον ἂν τάχα ξένους·
[350]   ~διὰ δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον  διωγμὸν   ~αἱμορρύτου σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω
[1150]   ἐφίεμαι. ~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ γὰρ οὓς  διώκομεν   ~παρόντας ἐν δόμοισι κοὐ πεφευγότας.
[650]   Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ) τάδε καὶ σὲ  διώλεσε   μυριάδας τε ~χαλκεόπλων Δαναῶν. ~ἐμὲ
[1050]   τὠμῶι κάλλος ἐκτήσω γάμωι, ~κόρη  Διώνης   Κύπρι, μή μ´ ἐξεργάσηι. ~ἅλις
[1150]   κύνας τε καὶ θηρῶν βρόχους,  ~δμῶες,   κομίζετ´ ἐς δόμους τυραννικούς. ~ἐγὼ
[1350]   ἐφεξῆς, ὡς ἔταξεν ξένος,  ~δμῶες,   φέροντες ἐνάλια κτερίσματα. ~Ἑλένη, σὺ
[1400]   νεκρῶι. ~θεοὶ δέ σοί τε  δοῖεν   οἷ´ ἐγὼ θέλω ~καὶ τῶι
[1000]   ἂν μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν  ~δοίην   ἂν ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι.
[1650]   ἴτω πρὸς οἶκον, εἰ θεοῖς  δοκεῖ,   ~ἐγὼ δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´ ἂν
[950]   πρὸς σῶσον· εἰ δὲ μὴ  δοκεῖ,   ~ἐγὼ μὲν οὐ νῦν πρῶτον
[0]   ἄπο ~Πριάμου τυράννου παιδί· καὶ  δοκεῖ   μ´ ἔχειν, ~κενὴν δόκησιν, οὐκ
[950]   μᾶλλον δραστήριος. ~κτεῖν´, εἰ  δοκεῖ   σοι· δυσκλεᾶς γὰρ οὐ κτενεῖς·
[950]   ~ἀλλ´, εἰ μὲν ἄνδρα σοι  δοκεῖ   σῶσαι ξένον ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς
[700]   εὔηθες δέ τοι ~τὸ καὶ  δοκεῖν   ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς. ~Κάλχας γὰρ
[550]   με λεύσσων σὴν δάμαρθ´ ὁρᾶν  δοκεῖς;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ σῶμ´ ὅμοιον, τὸ
[100]   μὴ κείνης ἔτι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω  δοκεῖτε   τὴν δόκησιν ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς
[1650]   ἀέλπτως κραίνουσι θεοί· ~καὶ τὰ  δοκηθέντ´   οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν δ´ ἀδοκήτων
[100]   ἔτι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω δοκεῖτε τὴν  δόκησιν   ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ ὄσσοις
[100]   ὁρῶ. ~(ΕΛΕΝΗ) σκόπει δὲ μὴ  δόκησιν   εἴχετ´ ἐκ θεῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου
[0]   καὶ δοκεῖ μ´ ἔχειν, ~κενὴν  δόκησιν,   οὐκ ἔχων. τὰ δ´ αὖ
[250]   ἂν εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´ Ἰλίωι  ~δοκοῦντες   Ἑλένην Μενέλεώ μ´ ἐλθεῖν μέτα.
[600]   Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε,  ~δοκοῦντες   Ἑλένην οὐκ ἔχοντ´ ἔχειν Πάριν.
[1000]   ποτέ. ~εὐεργετῶ γὰρ κεῖνον οὐ  δοκοῦς´   ὅμως, ~ἐκ δυσσεβείας ὅσιον εἰ
[650]   στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) κἀγὼ σέ, τὴν  δοκοῦσαν   Ἰδαίαν πόλιν ~μολεῖν Ἰλίου τε
[1200]   ἐσθῆτι δυσμόρφωι πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι,  δοκῶ   μὲν κἀμὸν ὧδ´ ἔχειν πόσιν.
[900]   οὐ βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι πάλιν;  ~δοκῶ   μέν. οὔκουν χρή σε συγγόνωι
[50]   τλᾶς´ ἐγὼ ~κατάρατός εἰμι καὶ  δοκῶ   προδοῦς´ ἐμὸν ~πόσιν συνάψαι πόλεμον
[1350]   ~γάμους ἑτοίμους ἐν χεροῖν ἔχειν  δοκῶν,   ~σιγητέον μοι· καὶ σὲ προσποιούμεθα
[1100]   ἄπληστος εἶ κακῶν, ~ἔρωτας ἀπάτας  δόλιά   τ´ ἐξευρήματα ~ἀσκοῦσα φίλτρα θ´
[1100]   πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις  δόλιον   ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας· ~ἀλίμενα δ´
[0]   κύκνου μορφώματ´ ὄρνιθος λαβών, ~ὃς  δόλιον   εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´ αἰετοῦ ~δίωγμα
[1500]   νιν παρόντας Ἀτρέως γόνος ~προσεῖπε  δόλιον   οἶκτον ἐς μέσον φέρων· ~Ὦ
[200]   ἕλοι γάμων ἐμῶν} ~ἅ τε  δόλιος   πολυκτόνος Κύπρις ~Δαναΐδαις ἄγουσα
[1550]   ξένωι. ~καί τις τόδ´ εἶπε·  Δόλιος   ναυκληρία· ~πάλιν πλέωμεν ἀξίαν
[1300]   πόνον ~ματεύουσα πόνους ~θυγατρὸς ἁρπαγὰς  δολίους,   ~χιονοθρέμμονάς τ´ ἐπέρας´ ~Ἰδαιᾶν Νυμφᾶν
[1450]   γᾶς ~ἐπιπετόμενος ἰαχεῖ. ~ὧ πταναὶ  δολιχαύχενες,   ~σύννομοι νεφέων δρόμωι, ~βᾶτε Πλειάδας
[450]   ἥδε χώρα; τοῦ δὲ βασίλειοι  δόμοι;   ~(ΓΡΑΥΣ) Πρωτέως τάδ´ ἐστὶ δώματ´,
[450]   εἴη; πότερον ἐκτὸς ´ν  δόμοις;   ~(ΓΡΑΥΣ) οὐκ ἔνδον· Ἕλλησιν δὲ
[450]   τις ~δάμαρτος ἄλλη τοισίδ´ ἐνναίει  δόμοις.   ~Διὸς δ´ ἔλεξε παῖδά νιν
[750]   ἂν ~φίλους ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι  δόμοις.   ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν· τὰ μὲν δὴ
[300]   πῶς δ´ εὐμενείας τοισίδ´ ἐν  δόμοις   ἔχεις; ~(ΕΛΕΝΗ) πάντες φίλοι μοι
[1650]   χρόνον ~κείνην κατοικεῖν σοῖσιν ἐν  δόμοις   ἐχρῆν· ~ἐπεὶ δὲ Τροίας ἐξανεστάθη
[1500]   ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ~ἄναξ, τὰ κάκιστ´ ἐν  δόμοις   ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´ ἀκούσηι πήματ´
[1000]   φέρε, τί δ´ εἰ κρυφθεὶς  δόμοις   ~κτάνοιμ´ ἄνακτα τῶιδε διστόμωι ξίφει;
[400]   ξένε, ~μηδένα πελάζειν τοισίδ´ Ἑλλήνων  δόμοις.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἆ, μὴ πρόσειε χεῖρα
[1600]   ἡμᾶς τεισόμεσθα σύγγονον, ~ἥτις ἐν  δόμοις   ὁρῶσα Μενέλεων οὐκ εἶπέ μοι.
[450]   οἴκων· ἔστι γάρ τις ἐν  δόμοις   ~τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται δόμος.
[1150]   γὰρ οὓς διώκομεν ~παρόντας ἐν  δόμοισι   κοὐ πεφευγότας. ~αὕτη, τί πέπλους
[500]   κόρας ~ἃ χρήιζους´ ἐπλάθην τυράννοις  δόμοισιν,   ~ὡς Μενέλαος οὔπω ~μελαμφαὲς οἴχεται
[1450]   ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου ~πόλιν ἑλὼν  δόμον   ἥξει. ~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον οἶμον
[450]   δόμοις ~τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται  δόμος.   ~καιρὸν γὰρ οὐδέν´ ἦλθες· ἢν
[850]   δόμων ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ  δόμος   ~κλήιθρων λυθέντων. φεῦγ´· ἀτὰρ τί
[300]   ἐδεξάμαν· ~βᾶτε βᾶτε δ´ ἐς  δόμους,   ~ἀγῶνας ἐντὸς οἴκων ~ὡς πύθησθε
[1500]   ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἐπεὶ λιποῦσα τούσδε βασιλείους  δόμους   ~ἡ τοῦ Διὸς παῖς πρὸς
[900]   ἐμὸν ~πόσιν Φρυγῶν ὤικησα πολυχρύσους  δόμους.   ~ἢν δ´ Ἑλλάδ´ ἔλθω κἀπιβῶ
[1150]   δέ ς´ ἐξιών τε κἀσιὼν  δόμους   ~Θεοκλύμενος παῖς ὅδε προσεννέπω, πάτερ.
[300]   ~θέλω δὲ κἀγώ σοι συνεισελθεῖν  δόμους   ~καὶ συμπυθέσθαι παρθένου θεσπίσματα· ~γυναῖκα
[850]   ἀποδοῦσαι πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς  δόμους   κομίζετε. ~Ἑλένη, τί τἀμά— πῶς
[1600]   Ἑλένην θ´, πέφευγε σοὺς  δόμους.   ~οὐ γὰρ πεπρωμένοισιν ὀργίζηι γάμοις,
[100]   δ´ οὕνεκ´ ἦλθον τούσδε βασιλείους  δόμους,   ~τὴν θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν,
[1150]   θηρῶν βρόχους, ~δμῶες, κομίζετ´ ἐς  δόμους   τυραννικούς. ~ἐγὼ δ´ ἐμαυτὸν πόλλ´
[500]   οὐκ ἄγνωστος ἐν πάσηι χθονί.  ~δόμων   ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰς δέ μοι
[600]   ὤλβισαν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τὸ πρόσθεν, ἐκ  δόμων   δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς
[1650]   κεκλήσεται, ~ἐπεὶ κλοπαίαν ς´ ἐκ  δόμων   ἐδέξατο. ~καὶ τῶι πλανήτηι Μενέλεωι
[850]   ὧδ´ ἔχω· ~Μενέλαε, διαπεπράγμεθ´· ἐκβαίνει  δόμων   ~ἡ θεσπιωιδὸς Θεονόη· κτυπεῖ δόμος
[400]   ~τίς πρὸς πύλαισιν; οὐκ ἀπαλλάξηι  δόμων   ~καὶ μὴ πρὸς αὐλείοισιν ἑστηκὼς
[400]   ἐλπὶς δ´ ἔκ γε πλουσίων  δόμων   ~λαβεῖν τι ναύταις· ἐκ δὲ
[400]   ~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς ἐκ  δόμων   μόλοι, ~ὅστις διαγγείλειε τἄμ´ ἔσω
[650]   τε μελέους πύργους. ~πρὸς θεῶν,  δόμων   πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης; ~(ΕΛΕΝΗ)
[300]   σὲ δὲ κατόμοσα ~τὸν ὑδρόεντι  δόνακι   χλωρὸν ~Εὐρώταν, θανόντος ~εἰ βάξις
[200]   ἱππόκροτα λέλοιπε ~δάπεδα γυμνάσιά τε  ~δονακόεντος   Εὐρώτα, ~νεανιᾶν πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ) αἰαῖ
[150]   ~πέπλους χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ  δόνακος   ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον,
[1450]   ποδί· μίαν δέ μοι χάριν  ~δόντες   τὸ λοιπὸν εὐτυχῆ με θήσετε.
[750]   εὐβουλία. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ταὐτὸ κἀμοὶ  δόξα   μάντεων πέρι ~χωρεῖ γέροντι· τοὺς
[800]   πῶς οὖν θανούμεθ´ ὥστε καὶ  δόξαν   λαβεῖν; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τύμβου ´πὶ νώτοις
[300]   ξένος, ~μὴ πάντ´ ἀληθῆ  δοξάσηις   εἰρηκέναι. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν σαφῶς
[1350]   δ´, ἤν σοι μὴ κακῶς  δόξω   λέγειν, ~πείθου, μέν´ αὐτοῦ· ταὐτὰ
[1250]   ὅπλα· καὶ γὰρ ἦν φίλος  δορί.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´ ἔσται Πελοπιδῶν
[1100]   ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν  δορὶ   καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν
[1150]   ἀρετὰς πολέμωι ~λόγχαισί τ´ ἀλκαίου  δορὸς   ~κτᾶσθ´, ἀμαθῶς θανάτωι πόνους καταλυόμενοι.
[0]   δ´ ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον Ἕλλησιν  δορός.   ~λαβὼν δέ μ´ Ἑρμῆς ἐν
[700]   ~σὺ μὲν λόγοισιν, δὲ  δορὸς   προθυμίαι. ~σπεύδων δ´ ὅτ´ ἔσπευδ´
[1250]   δ´ ἀπείργειν μῆκος ἐκ γαίας  δόρυ;   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὥστ´ ἐξορᾶσθαι ῥόθια χερσόθεν
[1550]   μέν τις λοῖσθον ἀρεῖται  δόρυ,   ~ὁ δὲ ζύγ´ ἄξας,
[1600]   ~ἄνακτ´ ἐς Ἑλλάδ´ εἶπεν εὐθύνειν  δόρυ.   ~οἱ δ´ ἱστὸν ἦραν, οὔριαι
[1350]   πόρπακι γενναίαν χέρα ~αὐτὸς κομίζει  δόρυ   τε δεξιᾶι λαβών, ~ὡς τῶι
[1550]   δέρην ~μέτωπά τ´ ἐξέπεισεν ἐσβῆναι  δόρυ.   ~τέλος δ´, ἐπειδὴ ναῦς τὰ
[850]   τις ἔβλαψεν ποδὶ ~στείβων ἀνοσίωι,  δὸς   καθαρσίωι φλογί, ~κροῦσόν τε πεύκην,
[1400]   καὶ ναῦν τοῖσδε πεντηκόντερον ~Σιδωνίαν  δὸς   κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκουν ὅδ´
[900]   παρθέν´, ἀλλά ς´ ἱκετεύω τόδε·  ~δὸς   τὴν χάριν μοι τήνδε καὶ
[250]   ἐλευθέρων ἄπο· ~τὰ βαρβάρων γὰρ  δοῦλα   πάντα πλὴν ἑνός. ~ἄγκυρα δ´
[1400]   ἐκπέμψω στόλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα· μὴ  δούλευε   σοῖς δούλοις, ἄναξ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´
[250]   βάρβαρ´ ἤθη, καὶ φίλων τητωμένη  ~δούλη   καθέστηκ´ οὖς´ ἐλευθέρων ἄπο· ~τὰ
[1400]   ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖς  δούλοις,   ἄναξ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ εἷα· τοὺς
[300]   μὲν ἀγχόναι μετάρσιοι, ~κἀν τοῖσι  δούλοις   δυσπρεπὲς νομίζεται· ~σφαγαὶ δ´ ἔχουσιν
[1600]   ὡς πρὸ δεσποτῶν ~τοῖσι γενναίοισι  δούλοις   εὐκλεέστατον θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς
[700]   λάτρις, ~ἐν τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος  ~δούλοισι,   τοὔνομ´ οὐκ ἔχων ἐλεύθερον, ~τὸν
[700]   ἔχειν κακὰς ~ἄλλων τ´ ἀκούειν  δοῦλον   ὄντα τῶν πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγ´,
[1600]   κακά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλὰ δεσποτῶν κρατήσεις  δοῦλος   ὤν; ~(ΧΟΡΟΣ) φρονῶ γὰρ εὖ.
[1000]   τετραζύγων ~ὄχων ἀνάσσους´ ὥστε νῶιν  δοῦναι   δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´ ἄν· ἀλλὰ
[1050]   ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´ ἐμὸν δέμας; ~(ΕΛΕΝΗ)  δοῦναι   κελεύσω πορθμίδ´, ἧι καθήσομεν ~κόσμον
[1400]   δέ με ~αὐτὴν μολοῦσαν ἐντάφια  δοῦναι   νεκρῶι. ~θεοὶ δέ σοί τε
[550]   τοῦδε, καί μ´ ἑλὼν θέλει  ~δοῦναι   τυράννοις ὧν ἐφεύγομεν γάμους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1400]   ~τῶι τῆσδε πρίν ποτ´ ὄντι  δοὺς   πόσει τάδε ~πάλιν πρὸς οἴκους
[900]   οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι, πάρεργον  δοῦσα   τοῦτο τῆς δίκης. ~Ἑλένην γὰρ
[1050]   γὰρ καί τι πλημμελές σε  δρᾶι,   ~τάφος ς´ ὅδ´ ἂν ῥύσαιτο
[800]   χρηστήριον μὲν τοὔνομ´· ὅτι δὲ  δρᾶι   φράσον. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶδ´, ἐρεῖ
[1600]   ~(ΧΟΡΟΣ) καλήν γε προδοσίαν, δίκαια  δρᾶν.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´ ἄλλωι διδοῦσα.
[1200]   ἂν πόντωι θάνηι ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί  δρᾶν;   σοφοί τοι Πελοπίδαι τὰ τοιάδε.
[1600]   ἄρ´, οὐ κρατοῦμεν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια  δρᾶν,   τὰ δ´ ἔκδικ´ οὔ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[800]   ἱκετεύοντέ νιν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα  δρᾶσαι;   τίν´ ὑπάγεις μ´ ἐς ἐλπίδα;
[1250]   οὐ κεναῖσι χερσὶ γῆς ἀποστελῶ,  ~δράσαντα   τῆιδε πρὸς χάριν· φήμας δ´
[750]   ἐστὶ δώματα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα  δράσας   ἄξιον τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις
[300]   γάμους. ~(ΧΟΡΟΣ) οἶσθ´ οὖν  δρᾶσον·   μνήματος λιποῦς´ ἕδραν ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς
[1200]   τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´ οὖν  δρᾶσον·   τῶν πάρος λαθώμεθα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐπὶ
[950]   ~ἐλεινὸς ἦν ἂν μᾶλλον  δραστήριος.   ~κτεῖν´, εἰ δοκεῖ σοι· δυσκλεᾶς
[1000]   γὰρ ἐλπίδας ~ὡς δή τι  δράσων   χρηστὸν ἐς κοινόν γε νῶιν.
[200]   Μαιάδος γόνον· ~ὅς με χλοερὰ  δρεπομέναν   ἔσω πέπλων ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον
[1300]   τ´ ἐν πένθει ~πέτρινα κατὰ  δρία   πολυνιφέα. ~βροτοῖσι δ´ ἄχλοα πεδία
[1300]   σε χρή. ~(ΧΟΡΟΣ) ὀρεία ποτὲ  δρομάδι   κώλωι ~Μάτηρ ἐσύθη θεῶν ~ἀν´
[500]   παιδὸς ἐκ βουλευμάτων; ~οὐχ ὡς  δρομαία   πῶλος βάκχη θεοῦ ~τάφωι
[1300]   ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν ἔκραινεν.  ~δρομαῖον   δ´ ὅτε πολυπλάνητον ~μάτηρ ἔπαυσε
[1650]   ~Σπάρτης ἀπάρας τὸν κατ´ οὐρανὸν  δρόμον,   ~κλέψας δέμας σὸν μὴ Πάρις
[1050]   μόνον ~λαίφει πνοαὶ γένοιντο χἴλεως  δρόμος.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔσται· πόνους γὰρ δαίμονες
[1450]   ~ὧ πταναὶ δολιχαύχενες, ~σύννομοι νεφέων  δρόμωι,   ~βᾶτε Πλειάδας ὑπὸ μέσας ~Ὠρίωνά
[1300]   ἄφλεκτοι πελανοί· ~παγὰς δ´ ἀμπαύει  δροσερὰς   ~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει παιδὸς
[1350]   χρόα ~ἔδωκα, χρόνια νίπτρα ποταμίας  δρόσου.   ~ἀλλ´, ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων
[1300]   φιλτάτωι μοι Μενέλεωι τὰ πρόσφορα  ~δρώιης   ἄν, ἡμῶν τυγχάνων οἵων σε
[1250]   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὔκουν σὺ χωρὶς τῆσδε  δρῶν   ἀρκεῖς τάδε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μητρὸς τόδ´
[800]   δεῖ δὲ μηχανῆς τινος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)  δρῶντας   γὰρ μὴ δρῶντας ἥδιον
[800]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) δρῶντας γὰρ μὴ  δρῶντας   ἥδιον θανεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) μί´ ἔστιν
[950]   ~τάφου καταστάζωσι· κεισόμεσθα δὲ ~νεκρὼ  δύ´   ἑξῆς τῶιδ´ ἐπὶ ξεστῶι τάφωι,
[1050]   Δίοισιν ἐν λέκτροις πίτνεις ~Ἥρα,  δύ´   οἰκτρὼ φῶτ´ ἀνάψυξον πόνων, ~αἰτούμεθ´
[700]   ὡς ἐλπίζομεν, ~εἰ τήνδε πως  δυναίμεθ´   ἐκκλέψαι χθονός, ~φρουρεῖν θ´ ὅπως
[1250]   δ´ ἔχει πότμον, ~κοὐκ ἂν  δύναιτο   ζῆν κατθανὼν γόοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[950]   ἀπάξομαι ~εἰ μὴ πρὸς οἴκους  δυνάμεθ´   ἀλλὰ πρὸς νεκρούς. ~{τί ταῦτα;
[1350]   ~οὐ σεβίζουσα θεᾶς. ~μέγα τοι  δύναται   νεβρῶν ~παμποίκιλοι στολίδες ~κισσοῦ τε
[700]   τύχης ~ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν  δυνώμεθα.   ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἔσται τάδ´, ὦναξ, ἀλλά
[1350]   ~εὔνουν κρατεῖν τε στόματος, ἢν  δυνώμεθα   ~σωθέντες αὐτοὶ καὶ σὲ συσσῶσαί
[100]   κόροι; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τεθνᾶσι κοὐ τεθνᾶσι·  δύο   δ´ ἐστὸν λόγω. ~(ΕΛΕΝΗ) πότερος
[1050]   ~μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ βλέπω  δύο   ῥοπάς· ~ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ
[600]   ὄναιο δῆτα· ταὐτὰ δὲ ξυνεύχομαι·  ~δυοῖν   γὰρ ὄντοιν οὐχ μὲν
[550]   οὐ μὴν γυναικῶν γ´ εἷς  δυοῖν   ἔφυν πόσις. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ
[700]   δέ· κρεῖσσον γὰρ τόδ´  δυοῖν   κακοῖν ~ἕν´ ὄντα χρῆσθαι, τὰς
[200]   ~μοίρας τε σᾶς, γύναι. ~αἰὼν  δυσαίων   τις ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε ς´
[650]   δὲ βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο  δύσγαμον   αἰσχύναν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´
[1250]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) διδούς γε μὲν δὴ  δυσγενὲς   μηδὲν δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´
[400]   ἀηθίαν ~πίπτει κακίω τοῦ πάλαι  δυσδαίμονος.   ~χρεία δὲ τείρει μ´· οὔτε
[950]   δραστήριος. ~κτεῖν´, εἰ δοκεῖ σοι·  δυσκλεᾶς   γὰρ οὐ κτενεῖς· ~μᾶλλόν γε
[50]   ~ὡς, εἰ καθ´ Ἑλλάδ´ ὄνομα  δυσκλεὲς   φέρω, ~μή μοι τὸ σῶμά
[250]   μὲν οὐκ οὖς´ ἄδικός εἰμι  δυσκλεής·   ~καὶ τοῦτο μεῖζον τῆς ἀληθείας
[1000]   χάριν ~δοίην ἂν ἐξ ἧς  δυσκλεὴς   φανήσομαι. ~ἔνεστι δ´ ἱερὸν τῆς
[1500]   εὐαεῖς ἀνέμων ~πέμποντες Διόθεν πνοάς,  ~δύσκλειαν   δ´ ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων
[850]   ἤματι. ~Ἥρα μέν, σοι  δυσμενὴς   πάροιθεν ἦν, ~νῦν ἐστιν εὔνους
[1200]   τάφωι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) Ἄπολλον, ὡς ἐσθῆτι  δυσμόρφωι   πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ) οἴμοι, δοκῶ μὲν
[1200]   μάτην. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαις  δυσπραξίας.   ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´ ἄθαπτον ἔλιπεν
[300]   ἀγχόναι μετάρσιοι, ~κἀν τοῖσι δούλοις  δυσπρεπὲς   νομίζεται· ~σφαγαὶ δ´ ἔχουσιν εὐγενές
[1000]   κεῖνον οὐ δοκοῦς´ ὅμως, ~ἐκ  δυσσεβείας   ὅσιον εἰ τίθημί νιν. ~αὐτοὶ
[1000]   γ´ ἐγὼ σθένω, ~οὔποτε κεκλήσηι  δυσσεβὴς   ἀντ´ εὐσεβοῦς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς ποτ´
[700]   ὡς ἔφυ τι ποικίλον ~καὶ  δυστέκμαρτον,   εὖ δέ πως πάντα στρέφει
[0]   εἰσήνεγκεν Ἑλλήνων χθονὶ ~καὶ Φρυξὶ  δυστήνοισιν,   ὡς ὄχλου βροτῶν ~πλήθους τε
[100]   κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες σὺ τὴν  δύστηνον,   κλυὼν λέγεις; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὥσπερ
[450]   δὲ γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Αἴγυπτος;  δύστηνος,   οἷ πέπλευκ´ ἄρα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί
[850]   παροῦς´ ἀφιγμένον ~δεῦρ´ οἶδεν.  δύστηνος,   ὡς ἀπωλόμην. ~Τροίας δὲ σωθεὶς
[0]   δὲ κάλλος, εἰ καλὸν τὸ  δυστυχές,   ~Κύπρις προτείνας´ ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ,
[550]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔγνως ἄρ´ ὀρθῶς ἄνδρα  δυστυχέστατον.   ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνιος ἐλθὼν σῆς
[200]   ἐμὰν ἐφ´ ἑστίαν ~{ἐπὶ τὸ  δυστυχέστατον   ~κάλλος ὡς ἕλοι γάμων ἐμῶν}
[250]   ~οὐκ ἐστόν. ἀλλὰ πάντ´ ἔχουσα  δυστυχῆ   ~τοῖς πράγμασιν τέθνηκα, τοῖς δ´
[400]   ἠισχυνόμην, ~{ὥσθ´ ἱστορῆσαι τὰς ἐμὰς  δυσχλαινίας}   ~κρύπτων ὑπ´ αἰδοῦς τὰς τύχας.
[700]   ἐν δίφροις ~σὺν τῶιδε νύμφη  δῶμ´   ἔλειπες ὄλβιον. ~κακὸς γὰρ ὅστις
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πᾶν κατ´ ἄκρας  δῶμ´   ἐμὸν πέρσας Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ) τάδε
[400]   πως ἐξερευνήσας λάβω. ~ἰδὼν δὲ  δῶμα   περιφερὲς θριγκοῖς τόδε ~πύλας τε
[1400]   οἵαν χρή ς´ ἔχειν ἐν  δώμασιν   ~γυναῖκ´, ἐπειδὴ Μενέλεων εὐεργετεῖς ~κἄμ´·
[0]   δὲ τέκνα δισσὰ τοῖσδ´ ἐν  δώμασιν,   ~Θεοκλύμενον ἄρσεν´ {ὅτι δὴ θεοὺς
[450]   δόμοι; ~(ΓΡΑΥΣ) Πρωτέως τάδ´ ἐστὶ  δώματ´,   Αἴγυπτος δὲ γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Αἴγυπτος;
[900]   ~καὶ γαῖ´, ἐν ἧι χρὴ  δώματ´   ἀναπληρουμένους ~τἀλλότρια μὴ σχεῖν μηδ´
[1400]   ἐῶ νόμους· ~καθαρὰ γὰρ ἡμῖν  δώματ´·   οὐ γὰρ ἐνθάδε ~ψυχὴν ἀφῆκε
[750]   πρὸς ἀνδρὸς οὗ τάδ´ ἐστὶ  δώματα.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα δράσας ἄξιον
[250]   ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ δ´ ἀγλάισμα  δωμάτων   ἐμόν τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ ἄνανδρος
[50]   ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´ ἐρυμνῶν  δωμάτων   ἔχει κράτος; ~Πλούτωι γὰρ οἶκος
[1350]   ποταμίας δρόσου. ~ἀλλ´, ἐκπερᾶι γὰρ  δωμάτων   τοὺς ἐμοὺς ~γάμους ἑτοίμους
[650]   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς ἀκουστά· πάντα  δῶρα   δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα μὲν λόγον
[350]   τ´ ἔτλας. ~τὰ δ´ ἐμὰ  δῶρα   Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ μὲν αἷμα,
[850]   ἵν´ Ἑλλὰς τοὺς Ἀλεξάνδρου γάμους  ~δώρημα   Κύπριδος ψευδονύμφευτον μάθηι· ~Κύπρις δὲ
[500]   ~ὃς ὄνομ´ ἀκούσας τοὐμὸν οὐ  δώσει   βοράν. ~{κλεινὸν τὸ Τροίας πῦρ
[1400]   ἐς τύχην τάδε. ~ὅστις δὲ  δώσει   ναῦν ἐν ἧι τάδ´ ἄξομεν,
[450]   ~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν ἀπελθὼν δάκρυα σοῖς  δώσεις   φίλοις; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς δ´ ἥδε
[900]   ~τῶι δ´ οὐ δικαίωι συγγόνωι  δώσεις   χάριν, ~αἰσχρὸν τὰ μέν σε
[1250]   ἄξια τάδ´ ἔσται Πελοπιδῶν  δώσομεν.   ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´ ὅσα χθὼν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/09/2009