Vers |
[600] |
τᾶσδε
κρείσσω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὸ
κακὸν
|
δ´ |
ἀγαθὸν
σέ
τε
κἀμὲ
συνάγαγεν, |
[250] |
τἄδικον
τοῦτ´
ἔστ´
ἐμόν.
~ἣ
|
δ´ |
ἀγλάισμα
δωμάτων
ἐμόν
τ´
ἔφυ, |
[800] |
σὲ
κτανὼν
ἐμὲ
κτενῶ.
~πρῶτον
|
δ´ |
ἀγῶνα
μέγαν
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων
ὑπὲρ |
[1650] |
αὐτὴν
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε.
~πάλαι
|
δ´ |
ἀδελφὴν
κἂν
πρὶν
ἐξεσώσαμεν,
~ἐπείπερ |
[1650] |
οἶκον,
εἰ
θεοῖς
δοκεῖ,
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´
ἐμήν. |
[1650] |
τὰ
δοκηθέντ´
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν
|
δ´ |
ἀδοκήτων
πόρον
ηὗρε
θεός.
~τοιόνδ´ |
[800] |
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
εἴσηι·
τὸ
τολμᾶν
|
δ´ |
ἀδύνατ´
ἀνδρὸς
οὐ
σοφοῦ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1300] |
~χορῶν
ἔξω
παρθενίων
~μετὰ
κουρᾶν
|
δ´
|
~ἀελλόποδες,
~ἁ
μὲν
τόξοις
Ἄρτεμις, |
[1650] |
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
δαιμονίων,
~πολλὰ
|
δ´ |
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί·
~καὶ
τὰ |
[1200] |
μετέσχον
Πριαμίδαις
δυσπραξίας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν
|
δ´ |
ἄθαπτον
ἔλιπεν
ἢ
κρύπτει
χθονί; |
[900] |
τὰ
δὲ
δίκαια
μή.
~τὴν
|
δ´ |
ἀθλίαν
ἔμ´,
οἷσιν
ἔγκειμαι
κακοῖς, |
[1050] |
τότε
δ´
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο·
~τὸ
|
δ´ |
ἄθλιον
κεῖν´
εὐτυχὲς
τάχ´
ἂν |
[0] |
~κἀγὼ
μὲν
ἐνθάδ´
εἴμ´,
ὁ
|
δ´ |
ἄθλιος
πόσις
~στράτευμ´
ἀθροίσας
τὰς |
[800] |
Θέτιν
μὲν
ἐστέρης´
Ἀχιλλέως,
~Τελαμωνίου
|
δ´ |
Αἴαντος
εἰσεῖδον
σφαγὰς
~τὸν
Νηλέως |
[400] |
γὰρ
οὐδὲν
ὧν
λέγω,
σὺ
|
δ´ |
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον
εἴσω
δεσπόταισι |
[1050] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
καιρὸν
ἦλθε,
τότε
|
δ´ |
ἄκαιρ´
ἀπώλλυτο·
~τὸ
δ´
ἄθλιον |
[500] |
ἁμὸν
ζῶντα
φέγγος
εἰσορᾶν,
~πορθμοὺς
|
δ´ |
ἀλᾶσθαι
μυρίους
πεπλωκότα
~ἐκεῖσε
κἀκεῖς´ |
[1250] |
σώματος
κενά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἔσται·
τί
|
δ´ |
ἄλλο
προσφέρειν
νομίζεται;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χαλκήλαθ´ |
[1350] |
ὅταν
κωπῆρες
ἐσβῶμεν
σκάφος.
~πέπλους
|
δ´ |
ἀμείψας´
ἀντὶ
ναυφθόρου
στολῆς
~ἐγώ |
[1300] |
~βωμοῖς
δ´
ἄφλεκτοι
πελανοί·
~παγὰς
|
δ´ |
ἀμπαύει
δροσερὰς
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
|
[1000] |
δὲ
παρθένος
μένειν
ἀεί.
~ἃ
|
δ´ |
ἀμφὶ
τύμβωι
τῶιδ´
ὀνειδίζεις
πατρός, |
[750] |
ἐμπλήσαιμί
ς´
ἂν
~μύθοις,
λέγων
|
δ´ |
ἄν
σοι
κάκ´
ἀλγοίην
ἔτι |
[800] |
κοινῆι
γ´
ἐκείνηι
ῥαιδίως,
λάθραι
|
δ´ |
ἂν
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὸν
ἔργον, |
[200] |
γὰρ
ἄπεστί
σοι
κακῶν;
~τί
|
δ´ |
ἀνὰ
βίοτον
οὐκ
ἔτλας;
~μάτηρ |
[0] |
~{Φάρον
μὲν
οἰκῶν
νῆσον,
Αἰγύπτου
|
δ´ |
ἄναξ,
~ὃς
τῶν
κατ´
οἶδμα |
[1650] |
γὰρ
οὐ
στυγοῦσι
δαίμονες,
~τῶν
|
δ´ |
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
εἰσιν
οἱ
πόνοι. |
[1600] |
~καθαιματώσει
κρᾶτα
πολεμίων
ξένων;
~ὀρθοὶ
|
δ´ |
ἀνῆιξαν
πάντες,
οἱ
μὲν
ἐν |
[400] |
ὑπ´
αἰδοῦς
τὰς
τύχας.
ὅταν
|
δ´ |
ἀνὴρ
~πράξηι
κακῶς
ὑψηλός,
εἰς |
[400] |
~χλιδάς
τε
πόντος
ἥρπας´·
ἐν
|
δ´ |
ἄντρου
μυχοῖς
~κρύψας
γυναῖκα
τὴν |
[950] |
δὲ
γυνὴ
κακὴ
φανῆι.
~ἃ
|
δ´ |
ἄξι´
ἡμῶν
καὶ
δίκαι´
ἡγούμεθα
|
[350] |
δὲ
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
|
δ´ |
ἁπαλόχροα
γένυν
~ἔδευσεν
φοινίαισι
πλαγαῖς. |
[1250] |
παρεῖναι
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον
|
δ´ |
ἀπείργειν
μῆκος
ἐκ
γαίας
δόρυ; |
[1200] |
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
οἶδ´,
ἐγὼ
|
δ´ |
ἄπειρος,
εὐτυχοῦσα
πρίν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ |
[1300] |
θαλερὰς
~βοσκὰς
εὐφύλλων
ἑλίκων·
~πόλεων
|
δ´ |
ἀπέλειπε
βίος,
~οὐδ´
ἦσαν
θεῶν |
[500] |
ἔλεξεν,
εἰ
μολὼν
σωθήσεται.
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἀπέστην
τοῦτ´
ἐρωτῆσαι
σαφῶς,
~ἡσθεῖς´ |
[1600] |
ἐξέβησέ
σοι
~τάδ´
ἀγγελοῦντα.
σώφρονος
|
δ´ |
ἀπιστίας
~οὐκ
ἔστιν
οὐδὲν
χρησιμώτερον |
[1500] |
ἀνέμων
~πέμποντες
Διόθεν
πνοάς,
~δύσκλειαν
|
δ´ |
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων
λεχέων, |
[1550] |
τε
~ἄσυλον
ἐκ
γῆς·
αἵματος
|
δ´ |
ἀπορροαὶ
~ἐς
οἶδμ´
ἐσηκόντιζον
οὔριαι |
[1000] |
οὖν
ὁδόν
τιν´
ἐξευρίσκετε,
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἀποστᾶς´
ἐκποδὼν
σιγήσομαι.
~ἐκ
τῶν |
[750] |
ἐπλούτης´
ἐμπύροισιν
ἀργὸς
ὤν·
~γνώμη
|
δ´ |
ἀρίστη
μάντις
ἥ
τ´
εὐβουλία. |
[1650] |
οὐκέτ´
ἂν
κτάνοιμ´
ἐμήν.
~ἴστον
|
δ´ |
ἀρίστης
σωφρονεστάτης
θ´
ἅμα
~γεγῶτ´ |
[350] |
οὐδὲ
πρὸς
βίαν
στρατηλατῶν,
~ἑκοῦσι
|
δ´ |
ἄρξας
Ἑλλάδος
νεανίαις.
~καὶ
τοὺς |
[1200] |
ἐᾶις;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐκέτ´·
ἤδη
|
δ´ |
ἄρχε
τῶν
ἐμῶν
γάμων.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[450] |
τόδ´
ἐστὶν
αὐτοῦ
μνῆμα,
παῖς
|
δ´ |
ἄρχει
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
δῆτ´ |
[1000] |
ἐκποδὼν
σιγήσομαι.
~ἐκ
τῶν
θεῶν
|
δ´ |
ἄρχεσθε
χἰκετεύετε
~τὴν
μέν
ς´ |
[0] |
~κενὴν
δόκησιν,
οὐκ
ἔχων.
τὰ
|
δ´ |
αὖ
Διὸς
~βουλεύματ´
ἄλλα
τοῖσδε |
[850] |
πνεῦμα
καθαρὸν
οὐρανοῦ
δεξώμεθα·
~σὺ
|
δ´ |
αὖ
κέλευθον
εἴ
τις
ἔβλαψεν |
[1300] |
~Μοῦσαί
θ´
ὕμνοισι
χορῶν.
~χαλκοῦ
|
δ´ |
αὐδὰν
χθονίαν
~τύπανά
τ´
ἔλαβε |
[1650] |
σῆς
συγγόνου
μέλαν
ξίφος,
~νόμιζε
|
δ´ |
αὐτὴν
σωφρόνως
πράσσειν
τάδε.
~πάλαι |
[300] |
τὸ
κάλλος
εὐτυχεῖς
~γυναῖκες,
ἡμᾶς
|
δ´ |
αὐτὸ
τοῦτ´
ἀπώλεσεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἑλένη, |
[1650] |
παρέσχε
τοὔνομ´,
οὐκέτι·
~ἐν
τοῖσι
|
δ´ |
αὐτοῖς
δεῖ
νιν
ἐζεῦχθαι
γάμοις |
[1250] |
μέμψεται
πόσις
ποτὲ
~ἡμῖν·
σὺ
|
δ´ |
αὐτὸς
ἐγγὺς
ὢν
εἴσηι
τάδε. |
[1550] |
~ὁ
δὲ
ζύγ´
ἄξας,
ὁ
|
δ´ |
ἀφελὼν
σκαλμοῦ
πλάτην
~καθαιματώσει
κρᾶτα |
[1300] |
~οὐδ´
ἦσαν
θεῶν
θυσίαι,
~βωμοῖς
|
δ´ |
ἄφλεκτοι
πελανοί·
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει |
[1100] |
Πάρις
αἰνόγαμος
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
|
δ´ |
Ἀχαιῶν
δορὶ
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν |
[1300] |
~πέτρινα
κατὰ
δρία
πολυνιφέα.
~βροτοῖσι
|
δ´ |
ἄχλοα
πεδία
γᾶς
~οὐ
καρπίζους´ |
[750] |
χρὴ
~θύοντας
αἰτεῖν
ἀγαθά,
μαντείας
|
δ´ |
ἐᾶν·
~βίου
γὰρ
ἄλλως
δέλεαρ |
[1100] |
τὸ
σῶμ´,
ἐν
βαρβάροις.
~θανεῖν
|
δ´ |
ἔασόν
μ´,
εἰ
κατακτεῖναι
θέλεις, |
[1300] |
~ἁ
μὲν
τόξοις
Ἄρτεμις,
ἁ
|
δ´
|
~ἔγχει
Γοργῶπις
πάνοπλος.
~αὐγάζων
δ´ |
[1250] |
τίνος;
σύ
μοι
σήμαινε,
πείσομαι
|
δ´ |
ἐγώ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὐτὸς
σὺ
γίγνωσκ´· |
[50] |
~θηρᾶι
γαμεῖν
με.
τὸν
πάλαι
|
δ´ |
ἐγὼ
πόσιν
~τιμῶσα
Πρωτέως
μνῆμα |
[1600] |
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν
|
δ´ |
ἐγὼ
φόνον
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν
εἰς |
[1000] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀδύνατον
εἶπας.
φέρε,
τί
|
δ´ |
εἰ
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα |
[50] |
τοῖς
λελεγμένοις,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
|
δ´ |
εἶ;
πόθεν
γῆς
τῆσδ´
ἐπεστράφης |
[550] |
σήν,
γύναι,
προσδέρκομαι;
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
|
δ´ |
εἶ
τίς;
αὑτὸς
γὰρ
σὲ |
[150] |
ἐπ´
Εὐρώτα
ῥοὰς
~ἔλθοι·
σὺ
|
δ´ |
εἴης
εὐτυχὴς
ἀεί,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[400] |
~οὔτ´
ἀμφὶ
χρῶτ´
ἐσθῆτες·
αὐτὰ
|
δ´ |
εἰκάσαι
~πάρεστι
ναὸς
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι. |
[1450] |
πετάσατ´,
αὔρας
~λιπόντες
εἰναλίας,
~λάβετε
|
δ´ |
εἰλατίνας
πλάτας,
~ὦ
ναῦται
ναῦται, |
[50] |
ἐμὲ
στυγεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἥμαρτον·
ὀργῆι
|
δ´ |
εἶξα
μᾶλλον
ἤ
μ´
ἐχρῆν· |
[750] |
ἤ
ς´
ἀνηρόμην
ἐγώ.
~ἓν
|
δ´ |
εἰπὲ
τἄλλα
παραλιπών·
πόσον
χρόνον
|
[100] |
καὶ
πρός
γ´
Ἀχαιοί·
μεγάλα
|
δ´ |
εἴργασται
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
χρόνον |
[1000] |
πρὸς
μὲν
παρθένου
σεσώμεθα·
~τοὐνθένδε
|
δ´ |
εἰς
ἓν
τοὺς
λόγους
φέροντε |
[650] |
~ἔμολον
ἐς
κρίσιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὰ
|
δ´ |
εἰς
κρίσιν
σοι
τῶνδ´
ἔθηχ´ |
[100] |
εὐγενῆ
δέρην.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
Τυνδάρειοι
|
δ´ |
εἰσὶν
ἢ
οὐκ
εἰσὶν
κόροι; |
[1550] |
γὰρ
νεὼς
μέλουσι
σοί.
~ὁ
|
δ´ |
εἶφ´·
Ἅλις
μοι.
δεξιᾶι
δ´ |
[1600] |
οὔριαι
δ´
ἧκον
πνοαί·
~βεβᾶσι
|
δ´ |
ἐκ
γῆς.
διαφυγὼν
δ´
ἐγὼ |
[800] |
φράσαι
σε
συγγόνωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
|
δ´ |
ἐκ
γῆς
διορίσαιμεν
ἂν
πόδα; |
[350] |
οὐκέτ´
ὄντας
ἀριθμῆσαι
πάρα,
~τοὺς
|
δ´ |
ἐκ
θαλάσσης
ἀσμένους
πεφευγότας,
~νεκρῶν |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
μή
νυν
καταιδοῦ,
φεῦγε
|
δ´ |
ἐκ
τῆσδε
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λιπὼν |
[400] |
ἀνδρὸς
ὀλβίου
τινὸς
~προσῆλθον·
ἐλπὶς
|
δ´ |
ἔκ
γε
πλουσίων
δόμων
~λαβεῖν |
[150] |
ὅντιν´
ἂν
λάβηι
ξένον.
~ὅτου
|
δ´ |
ἕκατι
μήτε
σὺ
ζήτει
μαθεῖν
|
[1500] |
παῖς
ἥδ´
ἀπόντα
κενοταφεῖ.
~οἱ
|
δ´ |
ἐκβαλόντες
δάκρυα
ποιητῶι
τρόπωι
~ἐς |
[1600] |
κρατοῦμεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὅσια
δρᾶν,
τὰ
|
δ´ |
ἔκδικ´
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κατθανεῖν
ἐρᾶν |
[750] |
ἔλεξας,
ὦ
τάλας,
χρόνον·
~σωθεὶς
|
δ´ |
ἐκεῖθεν
ἐνθάδ´
ἦλθες
ἐς
σφαγάς. |
[0] |
εἰ
σαφὴς
οὗτος
λόγος·
~Ἑλένη
|
δ´ |
ἐκλήθην.
ἃ
δὲ
πεπόνθαμεν
κακὰ
|
[150] |
ὦ
ξέν´,
αὐτὸς
σημανεῖ·
σὺ
|
δ´ |
ἐκλιπὼν
~γῆν
τήνδε
φεῦγε,
πρίν |
[400] |
~πολλοὺς
ἀριθμοὺς
ἄγνυται
ναυαγίων.
~τρόπις
|
δ´ |
ἐλείφθη
ποικίλων
ἁρμοσμάτων,
~ἐφ´
ἧς |
[1550] |
παρεμβλέπων
~μὴ
θιγγάνειν
ἀπεῖργεν.
ὁ
|
δ´ |
Ἑλένης
πόσις
~ἐκάλεσεν·
Ὦ
πέρσαντες |
[450] |
ἄλλη
τοισίδ´
ἐνναίει
δόμοις.
~Διὸς
|
δ´ |
ἔλεξε
παῖδά
νιν
πεφυκέναι·
~ἀλλ´ |
[1250] |
ταῦτα
πρὸς
τὸ
τυγχάνον.
~ἢν
|
δ´ |
Ἑλλάδ´
ἔλθω
καὶ
τύχω
σωτηρίας, |
[900] |
Φρυγῶν
ὤικησα
πολυχρύσους
δόμους.
~ἢν
|
δ´ |
Ἑλλάδ´
ἔλθω
κἀπιβῶ
Σπάρτης
πάλιν, |
[350] |
~ἀμφὶ
Φρύγιον
οἶδμα.
~βοὰν
βοὰν
|
δ´ |
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ |
[1000] |
ἔκδικος
γεγώς,
~ἐν
τῶι
δικαίωι
|
δ´ |
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαε,
πρὸς |
[1550] |
δ´
εἶφ´·
Ἅλις
μοι.
δεξιᾶι
|
δ´ |
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν
εἷρπε |
[350] |
ὄλλυσαι
μέλεά
τ´
ἔτλας.
~τὰ
|
δ´ |
ἐμὰ
δῶρα
Κύπριδος
ἔτεκε
~πολὺ |
[1150] |
κομίζετ´
ἐς
δόμους
τυραννικούς.
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἐμαυτὸν
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
δή·
~οὐ |
[950] |
φανεῖσαν
τἄμ´
ἀποδοῦναι
λέχη.
~εἰ
|
δ´ |
ἐμὲ
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
συλήσετε, |
[100] |
καμπίμους
ἐτῶν
κύκλους.
~(ΕΛΕΝΗ)
χρόνον
|
δ´ |
ἐμείνατ´
ἄλλον
ἐν
Τροίαι
πόσον; |
[1650] |
~σοὶ
μὲν
τάδ´
αὐδῶ,
συγγόνωι
|
δ´ |
ἐμῆι
λέγω·
~πλεῖ
ξὺν
πόσει |
[900] |
~ἡμᾶς
δὲ
καιρίως
μέν,
ἀθλίως
|
δ´ |
ἐμοὶ
~Ἑρμῆς
ἔδωκε
πατρὶ
σῶι |
[1250] |
~δράσαντα
τῆιδε
πρὸς
χάριν·
φήμας
|
δ´ |
ἐμοὶ
~ἐσθλὰς
ἐνεγκὼν
ἀντὶ
τῆς |
[350] |
Τιτανίδα
κούραν
~καλλοσύνας
ἕνεκεν·
τὸ
|
δ´ |
ἐμὸν
δέμας
~ὤλεσεν
ὤλεσε
πέργαμα |
[250] |
τάλαιναν
ἔθετο
~Πριαμίδαισιν
Ἑλλάδος.
~τὸ
|
δ´ |
ἐμὸν
ὄνομα
παρὰ
Σιμουντίοις
ῥοαῖσι
|
[200] |
αἰσχύνας
~ἐμᾶς
ὑπ´
ἀλγέων,
~ὁ
|
δ´ |
ἐμὸς
ἐν
ἁλὶ
πολυπλανὴς
~πόσις |
[200] |
~δι´
ἐμὸν
ὄνομα
πολύπονον,
~Λήδα
|
δ´ |
ἐν
ἀγχόναις
~θάνατον
ἔλαβεν
αἰσχύνας
|
[700] |
τετραόροις
~ἵπποις
τροχάζων
παρέφερον·
σὺ
|
δ´ |
ἐν
δίφροις
~σὺν
τῶιδε
νύμφη |
[600] |
φαεσφόρωι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ·
πολλοὺς
|
δ´ |
ἐν
μέσωι
λόγους
ἔχων
~οὐκ |
[100] |
καὶ
νοῦς
ὁρᾶι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἤδη
|
δ´ |
ἐν
οἴκοις
σὺν
δάμαρτι
Μενέλεως; |
[1200] |
μή.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
ἦλθε
|
δ´ |
ἐν
ποίωι
σκάφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
ναῦταί |
[500] |
~{ἣ
πάντ´
ἀληθῶς
οἶδε·
φησὶ
|
δ´ |
ἐν
φάει
~πόσιν
τὸν
ἁμὸν |
[1350] |
ἱστορουμένη
~{οὐκ
εἶπ´
ἀδελφῶι·
κατθανόντα
|
δ´ |
ἐν
χθονὶ}
~οὔ
φησιν
αὐγὰς |
[500] |
ἐμαυτὸν
εἶμι
πρὸς
ναυάγια·
~ἢν
|
δ´ |
ἐνδιδῶι
τι
μαλθακόν,
τὰ
πρόσφορα
|
[900] |
θυγατέρ´,
ἣν
οὐδεὶς
γαμεῖ,
~τὴν
|
δ´ |
ἐνθάδ´
ἐκλιποῦς´
ἀλητείαν
πικρὰν
~ὄντων |
[1300] |
δ´
~ἔγχει
Γοργῶπις
πάνοπλος.
~αὐγάζων
|
δ´ |
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν. |
[1650] |
~πλεῖ
ξὺν
πόσει
σῶι·
πνεῦμα
|
δ´ |
ἕξετ´
οὔριον·
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς |
[400] |
ὀνόματ´
εἰς
οἴκους
πάλιν.
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἐπ´
οἶδμα
πόντιον
γλαυκῆς
ἁλὸς
|
[1300] |
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς
ἀλάστωι.
~ἐπεὶ
|
δ´ |
ἔπαυς´
εἰλαπίνας
~θεοῖς
βροτείωι
τε |
[1550] |
τ´
ἐξέπεισεν
ἐσβῆναι
δόρυ.
~τέλος
|
δ´, |
ἐπειδὴ
ναῦς
τὰ
πάντ´
ἐδέξατο, |
[600] |
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν
Πάριν.
~ἐγὼ
|
δ´, |
ἐπειδὴ
χρόνον
ἔμειν´
ὅσον
μ´ |
[1000] |
~ἔχουσα
σώιζειν,
Μενέλεως,
πειράσομαι.
~Ἥραι
|
δ´, |
ἐπείπερ
βούλεταί
ς´
εὐεργετεῖν,
~ἐς |
[250] |
δυστυχῆ
~τοῖς
πράγμασιν
τέθνηκα,
τοῖς
|
δ´ |
ἔργοισιν
οὔ.
~{τὸ
δ´
ἔσχατον |
[1500] |
πεντήκοντα
κἀρετμῶν
μέτρα
~ἔχουσαν.
ἔργου
|
δ´ |
ἔργον
ἐξημείβετο·
~ὁ
μὲν
γὰρ |
[650] |
ἀρχὰς
βαίνεις·
~ἒ
ἔ·
πικρὰν
|
δ´ |
ἐρευνᾶις
φάτιν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´,
ὡς |
[400] |
τοῦδε
πρὸς
θεῶν
τυχεῖν.
~Λιβύης
|
δ´ |
ἐρήμους
ἀξένους
τ´
ἐπιδρομὰς
~πέπλευκα |
[650] |
δύσγαμον
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι·
θυγατρὸς
|
δ´ |
Ἑρμιόνης
ἔστιν
λόγος;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄγαμος |
[650] |
λέκτρα
νεανία
~πετομένας
κώπας,
πετομένου
|
δ´ |
ἔρωτος
~ἀδίκων
γάμων
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς |
[0] |
θείη
τὸν
κράτιστον
Ἑλλάδος.
~Φρυγῶν
|
δ´ |
ἐς
ἀλκὴν
προυτέθην
ἐγὼ
μὲν |
[1350] |
θανόντι
χάριτα
δὴ
συνεκπονῶν.
~προύργου
|
δ´ |
ἐς
ἀλκὴν
σῶμ´
ὅπλοις
ἠσκήσατο, |
[300] |
φίλαι,
λόγους
ἐδεξάμαν·
~βᾶτε
βᾶτε
|
δ´ |
ἐς
δόμους,
~ἀγῶνας
ἐντὸς
οἴκων
|
[0] |
ἀγλάισμ´,
ὅτ´
ἦν
βρέφος·
~ἐπεὶ
|
δ´ |
ἐς
ἥβην
ἦλθεν
ὡραίαν
γάμων, |
[1550] |
ὤσει
σφάγια
τῶι
τεθνηκότι;
~οἱ
|
δ´ |
ἐς
κέλευσμ´
ἐλθόντες
ἐξανήρπασαν
~ταῦρον |
[950] |
δεῖ
θανεῖν·
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν
|
δ´ |
ἐς
μὲν
ἀλκὴν
μὴ
πόδ´ |
[1050] |
ῥύσαιτο
φάσγανόν
τε
σόν.
~ἐγὼ
|
δ´ |
ἐς
οἴκους
βᾶσα
βοστρύχους
τεμῶ
|
[1250] |
ἡμῶν
ἄλοχον
εὐσεβῆ
τρέφειν.
~ἐλθὼν
|
δ´ |
ἐς
οἴκους,
ἐξελὼν
κόσμον
νεκρῶι
|
[1050] |
τάχ´
ἂν
πέσοι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότερα
|
δ´ |
ἐς
οἴκους
σοι
συνεισελθεῖν
με |
[1200] |
ἐμὸν
θάψαι
θέλω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
δ´; |
ἔστ´
ἀπόντων
τύμβος;
ἢ
θάψεις |
[1500] |
ἐξ
ἐμοῦ
τάχα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
δ´ |
ἔστιν;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄλλης
ἐκπόνει
μνηστεύματα
|
[100] |
καθ´
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμεσθα·
Θεστιὰς
|
δ´ |
ἔστιν
κόρη;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Λήδαν
ἔλεξας; |
[600] |
τῶν
λελειμμένων
ὕπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
|
δ´ |
ἔστιν;
οὔ
που
βαρβάρων
συλᾶσθ´ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τεθνᾶσι
κοὐ
τεθνᾶσι·
δύο
|
δ´ |
ἐστὸν
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος
ὁ |
[250] |
τοῖς
δ´
ἔργοισιν
οὔ.
~{τὸ
|
δ´ |
ἔσχατον
τοῦτ´,
εἰ
μόλοιμεν
ἐς |
[750] |
δεῦρ´
ἀεὶ
καλῶς
ἔχει.
~ὅπως
|
δ´ |
ἐσώθης,
ὦ
τάλας,
Τροίας
ἄπο
|
[300] |
ἔτι
~εἴτ´
ἐκλέλοιπε
φέγγος·
ἐκμαθοῦσα
|
δ´ |
εὖ
~πρὸς
τὰς
τύχας
τὸ |
[300] |
περιβαλών
μ´
ἄγει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς
|
δ´ |
εὐμενείας
τοισίδ´
ἐν
δόμοις
ἔχεις; |
[1150] |
τι
χαίρω
σοῖς
λόγοις,
τὰ
|
δ´ |
εὐτυχῶ.
~πῶς
οἶσθα;
μῶν
σοι |
[850] |
καταμπίσχουσιν
ἐν
τύμβωι
χθονί,
~κακοὺς
|
δ´ |
ἐφ´
ἕρμα
στερεὸν
ἐκβάλλουσι
γῆς. |
[850] |
Ἑλένης
οὕνεκ´
ἀνονήτοις
γάμοις.
~τέλος
|
δ´ |
ἐφ´
ἡμῖν
εἴθ´,
ἃ
βούλεται |
[1000] |
κατθανόντων
ζῆι
μὲν
οὔ,
γνώμην
|
δ´ |
ἔχει
~ἀθάνατον
εἰς
ἀθάνατον
αἰθέρ´ |
[700] |
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν
εἶχε·
νῦν
|
δ´ |
ἔχει
~αὐτόματα
πράξας
τἀγάθ´
εὐτυχέστατα} |
[1250] |
τοῖς
ἀνηνύτοις
~τρύχουσα
σαυτήν
~Μενέλεως
|
δ´ |
ἔχει
πότμον,
~κοὐκ
ἂν
δύναιτο |
[950] |
σώματα
~πεσόντα
τὠμῶι
φασγάνωι,
μισθὸν
|
δ´ |
ἔχεις·
~ἢ
νῦν
ἐκείνους
ἀπόδος |
[1350] |
ὅσια
~ἐπύρωσας
ἐν
θαλάμοις,
~μῆνιν
|
δ´ |
ἔχεις
μεγάλας
~Ματρός,
ὦ
παῖ, |
[300] |
τοῖσι
δούλοις
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
~σφαγαὶ
|
δ´ |
ἔχουσιν
εὐγενές
τι
καὶ
καλόν, |
[700] |
μανθάνω
μὲν
καὐτός,
οὐ
σαφῶς
|
δ´ |
ἔχω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´,
ὦ
γεραιέ, |
[1600] |
κειμένους
~νεκροὺς
ἂν
εἶδες.
Μενέλεως
|
δ´ |
ἔχων
ὅπλα,
~ὅπηι
νοσοῖεν
ξύμμαχοι |
[800] |
ἀποδέξηται
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ)
θανῆι·
γαμοῦμαι
|
δ´ |
ἡ
τάλαιν´
ἐγὼ
βίαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[600] |
πατέρ´
ἐς
οὐρανὸν
~ἄπειμι·
φήμας
|
δ´ |
ἡ
τάλαινα
Τυνδαρὶς
~ἄλλως
κακὰς |
[250] |
δοῦλα
πάντα
πλὴν
ἑνός.
~ἄγκυρα
|
δ´ |
ἥ
μου
τὰς
τύχας
ὤχει |
[450] |
σοῖς
δώσεις
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
|
δ´ |
ἥδε
χώρα;
τοῦ
δὲ
βασίλειοι |
[1600] |
~οἱ
δ´
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι
|
δ´ |
ἧκον
πνοαί·
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ |
[1500] |
πέλας
παρόντα
κοὐ
τεθνηκότα.
~ὡς
|
δ´ |
ἤλθομεν
σῶν
περίβολον
νεωρίων,
~Σιδωνίαν |
[1650] |
πνεῦμα
δ´
ἕξετ´
οὔριον·
~σωτῆρε
|
δ´ |
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
διπλῶ
~πόντον |
[700] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐχ
ἥδε·
πρὸς
θεῶν
|
δ´ |
ἦμεν
ἠπατημένοι
~{νεφέλης
ἄγαλμ´
ἔχοντες |
[1400] |
ἡμᾶς
καὶ
μετάστησον
κακῶν.
~ἕλκουσι
|
δ´ |
ἡμῖν
πρὸς
λέπας
τὰς
συμφορὰς
|
[50] |
πᾶσα
τὴν
Διὸς
κόρην.
~σύγγνωθι
|
δ´ |
ἡμῖν
τοῖς
λελεγμένοις,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1150] |
ἢ
κλοπαῖς
θηρώμενον
~Ἑλένην·
θανεῖται
|
δ´, |
ἤν
γε
δὴ
ληφθῆι
μόνον. |
[1350] |
φέροντες
ἐνάλια
κτερίσματα.
~Ἑλένη,
σὺ
|
δ´, |
ἤν
σοι
μὴ
κακῶς
δόξω |
[1500] |
ἐχώρουν
Μενέλεωι
ποντίσματα
~φέροντες.
ἡμῖν
|
δ´ |
ἦν
μὲν
ἥδ´
ὑποψία
~λόγος |
[1600] |
~φόνωι
δὲ
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
|
δ´ |
ἦν
~πρύμνηθεν
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ |
[1100] |
φίλτρα
θ´
αἱματηρὰ
σωμάτων;
~εἰ
|
δ´ |
ἦσθα
μετρία,
τἄλλα
γ´
ἡδίστη |
[1000] |
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι.
~ἔνεστι
|
δ´ |
ἱερὸν
τῆς
δίκης
ἐμοὶ
μέγα
|
[1600] |
Ἑλλάδ´
εἶπεν
εὐθύνειν
δόρυ.
~οἱ
|
δ´ |
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι
δ´
ἧκον |
[1650] |
μεθήσω
σφῶιν
κασιγνήτης
πέρι·
~κείνη
|
δ´ |
ἴτω
πρὸς
οἶκον,
εἰ
θεοῖς |
[300] |
εὐγενές
τι
καὶ
καλόν,
~σμικρὸν
|
δ´ |
ὁ
καιρὸς
ἄρτ´
ἀπαλλάξαι
βίου. |
[900] |
πάντας
οὐκ
ἐς
ἁρπαγάς.
~{ἐατέος
|
δ´ |
ὁ
πλοῦτος
ἄδικός
τις
ὤν· |
[1200] |
ὧδ´
ἔχειν
πόσιν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποδαπὸς
|
δ´ |
ὅδ´
ἁνὴρ
καὶ
πόθεν
κατέσχε |
[1150] |
~σὰν
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα.
~νῦν
|
δ´ |
οἱ
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται
κάτω, |
[250] |
οὗτος,
οὐκέτ´
ἔστι
δή.
~μήτηρ
|
δ´ |
ὄλωλε
καὶ
φονεὺς
αὐτῆς
ἐγώ, |
[550] |
που
φρονῶ
μὲν
εὖ,
τὸ
|
δ´ |
ὄμμα
μου
νοσεῖ;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ |
[150] |
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι
|
δ´ |
ὅμοιον
σῶμ´
ἔχους´
οὐ
τὰς |
[250] |
θεῶν
κακοῦται,
βαρὺ
μέν,
οἰστέον
|
δ´ |
ὅμως·
~ἡμεῖς
δὲ
πολλαῖς
συμφοραῖς |
[1550] |
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος
εἴη·
διεσιωπῶμεν
|
δ´ |
ὅμως
~τοὺς
σοὺς
λόγους
σώιζοντες· |
[0] |
προυτέθην
ἐγὼ
μὲν
οὔ,
~τὸ
|
δ´ |
ὄνομα
τοὐμόν,
ἆθλον
Ἕλλησιν
δορός. |
[900] |
ἀπόντα
δακρύοις
ἂν
ἠγάπων·
~νῦν
|
δ´ |
ὄντα
καὶ
σωθέντ´
ἀφαιρεθήσομαι;
~μὴ |
[1500] |
ἠσκημένοι
~πέπλοισιν,
εὐειδεῖς
μέν,
αὐχμηροὶ
|
δ´ |
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
δέ
νιν
παρόντας |
[600] |
τὰ
νῦν.
~(ΕΛΕΝΗ)
γέγηθα,
κρατὶ
|
δ´ |
ὀρθίους
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
δάκρυ |
[1100] |
δόλιον
~ἀκταῖς
ἀστέρα
λάμψας·
~ἀλίμενα
|
δ´ |
ὅρια
μέλεα
βαρβάρου
στολᾶς
~τότ´ |
[0] |
τακείσης
χιόνος
ὑγραίνει
γύας.
~Πρωτεὺς
|
δ´ |
ὅτ´
ἔζη
τῆσδε
γῆς
τύραννος |
[700] |
ὁ
δὲ
δορὸς
προθυμίαι.
~σπεύδων
|
δ´ |
ὅτ´
ἔσπευδ´
οὐδὲν
εἶχε·
νῦν |
[500] |
κἀκεῖς´
οὐδ´
ἀγύμναστον
πλάνοις,
~ἥξειν
|
δ´ |
ὅταν
δὴ
πημάτων
λάβηι
τέλος. |
[1300] |
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν.
~δρομαῖον
|
δ´ |
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ
ἔπαυσε
πόνον
|
[900] |
δίκαιον
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
|
δ´ |
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις
χάριν, |
[700] |
ἀναφέρων·
ὁ
μὲν
πονεῖ,
~ὁ
|
δ´ |
οὐ
πονήσας
αὖθις
ὄλλυται
κακῶς, |
[550] |
μέγεθος
τῶν
κακῶν
πείθει,
σὺ
|
δ´ |
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἲ
´γώ·
τίς |
[600] |
οὐχ
ὁ
μὲν
τλήμων,
ὁ
|
δ´ |
οὔ.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι
φίλαι,
~τὰ |
[550] |
γένοιτ´
ἂν
πολλαχοῦ,
τὸ
σῶμα
|
δ´ |
οὔ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μέθες
με·
λύπης |
[1000] |
μοι
~ἵλεως
μὲν
εἴη,
συμβέβηκε
|
δ´ |
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
δὲ
παρθένος
μένειν |
[300] |
τοὺς
γόους
τ´
ἔχε.
~πρὶν
|
δ´ |
οὐδὲν
ὀρθῶς
εἰδέναι,
τί
σοι |
[1400] |
ἐμοῦ
κλύειν
~καὶ
λύπρ´·
ὀφείλω
|
δ´ |
οὐκ
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι |
[1200] |
τί
κερτομεῖς
με,
τὸν
θανόντα
|
δ´ |
οὐκ
ἐᾶις;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
οὐκέτ´· |
[750] |
τοὔργον
μὲν
ἦν
τοῦτ´,
ὄνομα
|
δ´ |
οὐκ
εἶχεν
τόδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´ |
[500] |
δὴ
πημάτων
λάβηι
τέλος.
~ἓν
|
δ´ |
οὐκ
ἔλεξεν,
εἰ
μολὼν
σωθήσεται. |
[0] |
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι
λέχη,
~δίδωσι
|
δ´ |
οὐκ
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´
ἐμοὶ
|
[100] |
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν.
~ὧν
|
δ´ |
οὕνεκ´
ἦλθον
τούσδε
βασιλείους
δόμους, |
[900] |
μᾶλλον
ἢ
χρηστῶι
πατρί.
~εἰ
|
δ´ |
οὖσα
μάντις
καὶ
τὰ
θεῖ´ |
[250] |
φανερὰ
μόνοις
ἂν
ἦν.
~νῦν
|
δ´ |
οὔτε
τοῦτ´
ἔστ´
οὔτε
μὴ |
[1300] |
~λαῶν
δὲ
φθείρει
γενεάν,
~ποίμναις
|
δ´ |
οὐχ
ἵει
θαλερὰς
~βοσκὰς
εὐφύλλων |
[1600] |
~δείξατε
πρὸς
ἄνδρας
βαρβάρους.
σπουδῆς
|
δ´ |
ὕπο
~ἔπιπτον,
οἱ
δ´
ὠρθοῦντο, |
[1200] |
μεθίημι
νεῖκος
τὸ
σόν,
ἴτω
|
δ´ |
ὑπόπτερον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πρός
νύν
σε |
[1000] |
σὸν
πόσιν
ἔχει
σωτηρίας.
~σὺ
|
δ´, |
ὦ
θανών
μοι
πάτερ,
ὅσον |
[1400] |
κἀμὸς
ὡς
ζηλωτὸς
ἦι.
~σὺ
|
δ´, |
ὦ
ξέν´,
ἐλθὼν
πελαγίους
ἐς |
[1250] |
ἀθλίως
ς´
ἔχονθ´
ὁρῶ.
~σὺ
|
δ´, |
ὦ
τάλαινα,
μὴ
´πὶ
τοῖς |
[50] |
ἂν
Διὸς
κόρης.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
|
δ´, |
ὦ
ταλαίπωρ´,
ὅστις
εἶ
μ´ |
[1600] |
σπουδῆς
δ´
ὕπο
~ἔπιπτον,
οἱ
|
δ´ |
ὠρθοῦντο,
τοὺς
δὲ
κειμένους
~νεκροὺς |
[1650] |
Ζεὺς
γὰρ
ὧδε
βούλεται.
~οὗ
|
δ´ |
ὥρμισέν
σε
πρῶτα
Μαιάδος
τόκος
|
[700] |
θεῶν
τρισσῶν
ἔρις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τί
|
δ´; |
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν
ἥδε
σὴ |
[1200] |
ναύτας
ὀλομένους
τυμβεύομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς
|
δαί; |
λέλειμμαι
τῶν
ἐν
Ἕλλησιν
νόμων. |
[450] |
ἦσθ´,
οὐκ
ἐνθάδε.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
|
δαῖμον, |
ὡς
ἀνάξι´
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί |
[1050] |
δρόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔσται·
πόνους
γὰρ
|
δαίμονες |
παύσουσί
μου.
~ἀτὰρ
θανόντα
τοῦ |
[1650] |
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ
οὐ
στυγοῦσι
|
δαίμονες, |
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων
μᾶλλον
εἰσιν |
[1650] |
ἔνι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ
τῶν
|
δαιμονίων, |
~πολλὰ
δ´
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί· |
[200] |
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
πόνον.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
|
δαίμονος |
πολυστόνου
~μοίρας
τε
σᾶς,
γύναι. |
[650] |
λέγ´,
ὡς
ἀκουστά·
πάντα
δῶρα
|
δαιμόνων. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
λόγον
οἶον
|
[650] |
~ἀδίκων
γάμων
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
σε
|
δαίμων |
ἢ
πότμος
συλᾶι
πάτρας;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[900] |
τοῦ
πατρὸς
σκόπει·
~πότερον
ὁ
|
δαίμων |
χὠ
θανὼν
τὰ
τῶν
πέλας
|
[150] |
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι
|
δαΐωι
|
~δι´
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´ |
[600] |
δ´
ὀρθίους
ἐθείρας
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
|
δάκρυ |
σταλάσσω,
~περὶ
δὲ
γυῖα
χέρας |
[950] |
πρὸς
ἀνδρὸς
εὐγενοῦς
~ἐν
ξυμφοραῖσι
|
δάκρυ´ |
ἀπ´
ὀφθαλμῶν
βαλεῖν.
~ἀλλ´
οὐχὶ |
[150] |
~ναύτας
Ἀχαιῶν
τις
~ἔμολεν
ἔμολε
|
δάκρυα |
δάκρυσί
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
|
[350] |
δὲ
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
|
δάκρυα |
δάκρυσιν
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες
τε |
[150] |
αἰλίνοις
κακοῖς
~τοῖς
ἐμοῖσι
σύνοχα
|
δάκρυα, |
~πάθεσι
πάθεα,
μέλεσι
μέλεα,
~μουσεῖα |
[650] |
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
δὲ
χαρμονᾶι
|
δάκρυα |
πλέον
ἔχει
~χάριτος
ἢ
λύπας. |
[1500] |
ἀπόντα
κενοταφεῖ.
~οἱ
δ´
ἐκβαλόντες
|
δάκρυα |
ποιητῶι
τρόπωι
~ἐς
ναῦν
ἐχώρουν |
[450] |
συμφορὰς
εὐδαίμονας.
~(ΓΡΑΥΣ)
οὔκουν
ἀπελθὼν
|
δάκρυα |
σοῖς
δώσεις
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς |
[1200] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὀρθῶς
μὲν
ἥδε
συμφορὰ
|
δακρύεται. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐν
εὐμαρεῖ
γοῦν
σὴν |
[300] |
~τίν´
ἄρα
τάλαινα
τίνα
λόγον
|
~δακρυόεντ´ |
ἀκούσομαι;
~(ΧΟΡΟΣ)
μὴ
πρόμαντις
ἀλγέων
|
[1100] |
πόνους
~τὸν
Ἰλιάδων
τ´
ἀειδούσαι
|
~δακρυόεντα |
πότμον
~Ἀχαιῶν
ὑπὸ
λόγχαις,
~ὅτ´ |
[1100] |
~τὰν
ἀοιδοτάταν
~ὄρνιθα
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
|
δακρυόεσσαν, |
~ἔλθ´
ὦ
διὰ
ξουθᾶν
γενύων |
[200] |
Ἑλλανίας
ἀπὸ
χθονὸς
~ἔτεμε
τὰν
|
δακρυόεσσαν
|
~Ἰλίωι
πεύκαν;
~ἔνθεν
ὀλόμενον
σκάφος
|
[900] |
πυρᾶι
κατεσφάγη,
~πρόσω
σφ´
ἀπόντα
|
δακρύοις |
ἂν
ἠγάπων·
~νῦν
δ´
ὄντα |
[950] |
ἀλλὰ
πρὸς
νεκρούς.
~{τί
ταῦτα;
|
δακρύοις |
εἰς
τὸ
θῆλυ
τρεπόμενος
~ἐλεινὸς |
[350] |
~πολὺ
μὲν
αἷμα,
πολὺ
δὲ
|
δάκρυον
|
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα
δάκρυσιν |
[900] |
προσπεσεῖν
τλαίην
γόνυ
~οὔτ´
ἂν
|
δακρῦσαι |
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ
ἂν
|
[150] |
Ἀχαιῶν
τις
~ἔμολεν
ἔμολε
δάκρυα
|
δάκρυσί |
μοι
φέρων·
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ |
[150] |
~Φερσέφασσα
φονία
χάριτας
~ἵν´
ἐπὶ
|
δάκρυσι |
παρ´
ἐμέθεν
ὑπὸ
~μέλαθρα
νύχια |
[450] |
ἠτιμώμεθα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί
βλέφαρα
τέγγεις
|
δάκρυσι; |
πρὸς
τίν´
οἰκτρὸς
εἶ;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1150] |
ἐμβαλοῦς´
ἀπέθρισας
~χλωροῖς
τε
τέγγεις
|
δάκρυσι |
σὴν
παρηίδα
~κλαίουσα;
πότερον
ἐννύχοις |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον
ὑγραίνω
|
~δάκρυσιν· |
ἁ
Διός
μ´
ἄλοχος
ὤλεσεν. |
[1400] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μή
νυν
ἄγαν
σὸν
|
δάκρυσιν |
ἐκτήξηις
χρόα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥδ´
ἡμέρα |
[350] |
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα
|
δάκρυσιν |
ἔλαβε
πάθεα,
~ματέρες
τε
παῖδας |
[150] |
γόον
ἢ
τίνα
μοῦσαν
ἐπέλθω
|
~δάκρυσιν |
ἢ
θρήνοις
ἢ
πένθεσιν;
αἰαῖ. |
[700] |
ὡς
ἀληθῶς
ἐστιν
ἥδε
σὴ
|
δάμαρ; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
αὕτη·
λόγοις
ἐμοῖσι
πίστευσον |
[550] |
οὐ
γάρ
με
λεύσσων
σὴν
|
δάμαρθ´ |
ὁρᾶν
δοκεῖς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´ |
[550] |
ὄμματα;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐκεῖ
νοσοῦμεν,
ὅτι
|
δάμαρτ´ |
ἄλλην
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἦλθον |
[850] |
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν
|
δάμαρτ´ |
ἐγώ;
~μάλιστά
γ´·
εἰ
γάρ |
[950] |
ξένον
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς
ἀπολαβεῖν
|
δάμαρτ´ |
ἐμήν,
~ἀπόδος
τε
καὶ
πρὸς |
[950] |
λόγοις,
~ἵν´
ἦις
δικαία
καὶ
|
δάμαρτ´ |
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐν
σοὶ |
[1400] |
~πάλιν
πρὸς
οἴκους
σπεῦδ´
ἐμὴν
|
δάμαρτ´ |
ἔχων,
~ὡς
τοὺς
γάμους
τοὺς |
[450] |
αἱρεθεῖσαν
ἐκ
Τροίας
ἄγων
~ἥκω
|
δάμαρτα |
καὶ
κατ´
ἄντρα
σώιζεται,
~ὄνομα |
[950] |
τάφον,
~ἀπόδος,
ἀπαιτῶ
τὴν
ἐμὴν
|
δάμαρτά |
σε,
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε
δεῦρό |
[1550] |
~σώσατέ
μ´
ἐπ´
ἀκτὰς
Ναυπλίας
|
δάμαρτά |
τε
~ἄσυλον
ἐκ
γῆς·
αἵματος |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὡς
κεῖνος
ἀφανὴς
σὺν
|
δάμαρτι |
κλήιζεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
πᾶσι
πορθμὸς |
[100] |
ἤδη
δ´
ἐν
οἴκοις
σὺν
|
δάμαρτι |
Μενέλεως;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὔκουν
ἐν
Ἄργει |
[450] |
ταὐτὸν
τῆς
ἐμῆς
ἔχουσά
τις
|
~δάμαρτος |
ἄλλη
τοισίδ´
ἐνναίει
δόμοις.
~Διὸς |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
χρόνιος
ἐλθὼν
σῆς
|
δάμαρτος |
ἐς
χέρας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποίας
δάμαρτος; |
[550] |
δάμαρτος
ἐς
χέρας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποίας
|
δάμαρτος; |
μὴ
θίγηις
ἐμῶν
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[200] |
τε
δόλιος
ἁ
πολυκτόνος
Κύπρις
|
~Δαναΐδαις |
ἄγουσα
θάνατον
{Πριαμίδαις}
~ὦ
τάλαινα |
[650] |
σὲ
διώλεσε
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
|
Δαναῶν. |
~ἐμὲ
δὲ
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον |
[1100] |
~γέρας
οὐ
γέρας
ἀλλ´
ἔριν
|
~Δαναῶν |
Μενέλας
ἐπὶ
ναυσὶν
ἄγων
~εἴδωλον |
[200] |
πατρίδος
~ἀφανὲς
ἀφανὲς
ἱππόκροτα
λέλοιπε
|
~δάπεδα |
γυμνάσιά
τε
~δονακόεντος
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν |
[350] |
ἐμὸν
δέμας
~ὤλεσεν
ὤλεσε
πέργαμα
|
Δαρδανίας
|
~ὀλομένους
τ´
Ἀχαιούς.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
~ὦ |
[1450] |
ἀγγελίαν
~Εὐρώταν
ἐφεζόμεναι,
~Μενέλεως
ὅτι
|
Δαρδάνου
|
~πόλιν
ἑλὼν
δόμον
ἥξει.
~μόλοιτέ |
[1600] |
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων
|
δὲ |
βὰς
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´
εἶπεν |
[450] |
τίς
δ´
ἥδε
χώρα;
τοῦ
|
δὲ |
βασίλειοι
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´ |
[1400] |
οὐκ
ἀεὶ
πράσσειν
κακῶς,
~ὀρθῶι
|
δὲ |
βῆναι
ποδί·
μίαν
δέ
μοι |
[0] |
ὡς
Ἀλέξανδρος
γαμεῖ,
~νικᾶι.
λιπὼν
|
δὲ |
βούσταθμ´
Ἰδαῖος
Πάρις
~Σπάρτην
ἀφίκεθ´ |
[1300] |
τᾶς
ἀποιχομένας
~ἀρρήτου
κούρας.
~κρόταλα
|
δὲ |
βρόμια
διαπρύσιον
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα, |
[650] |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἔστι
μάτηρ·
ἀγχόνιον
|
δὲ |
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον |
[450] |
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος
|
δὲ |
γαῖά
τις
ξυνώνυμος
~Τροίας
τ´; |
[1600] |
ὁρμιατόνων
μέ
τις
~ἀνείλετ´,
ἐς
|
δὲ |
γαῖαν
ἐξέβησέ
σοι
~τάδ´
ἀγγελοῦντα. |
[1550] |
κελευστοῦ
φθέγμαθ´
ὡς
ἠκούσαμεν.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
γαίας
ἦμεν
οὔτ´
ἄγαν
πρόσω |
[0] |
λαβοῦσα
Νηρέως
τιμὰς
πάρα.
~ἡμῖν
|
δὲ |
γῆ
μὲν
πατρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
|
[450] |
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ
δώματ´,
Αἴγυπτος
|
δὲ |
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος;
ὦ
δύστηνος, |
[50] |
~Πρωτεύς,
ἄσυλος
ἦ
γάμων·
ἐπεὶ
|
δὲ |
γῆς
~σκότωι
κέκρυπται,
παῖς
ὁ |
[600] |
~ἀνεπτέρωσα
καὶ
δάκρυ
σταλάσσω,
~περὶ
|
δὲ |
γυῖα
χέρας
ἔβαλον
ἡδονάν,
~ὦ |
[950] |
πολλάκις
~ἄθλιος
ἂν
εἴην,
σὺ
|
δὲ |
γυνὴ
κακὴ
φανῆι.
~ἃ
δ´ |
[350] |
ἔτεκε
~πολὺ
μὲν
αἷμα,
πολὺ
|
δὲ |
δάκρυον
~ἄχεά
τ´
ἄχεσι
δάκρυα |
[450] |
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν
|
δὲ |
δεσπότης
~λάβηι
σε,
θάνατος
ξένιά |
[0] |
~Σπάρτη,
πατὴρ
δὲ
Τυνδάρεως·
ἔστιν
|
δὲ |
δὴ
~λόγος
τις
ὡς
Ζεὺς |
[800] |
ἕξει
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
|
δὲ |
δὴ
νῶιν
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους; |
[1400] |
νυμφικάς
θ´
ὁμιλίας
~τιμᾶν·
ἐγὼ
|
δὲ |
διὰ
τὸ
μὲν
στέργειν
πόσιν
|
[900] |
τ´
ὄντα
καὶ
μέλλοντα,
τὰ
|
δὲ |
δίκαια
μή.
~τὴν
δ´
ἀθλίαν |
[700] |
μετέσχετε,
~σὺ
μὲν
λόγοισιν,
ὁ
|
δὲ |
δορὸς
προθυμίαι.
~σπεύδων
δ´
ὅτ´ |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
|
δὲ |
δρᾶι
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´, |
[400] |
ἤν
πως
ἐξερευνήσας
λάβω.
~ἰδὼν
|
δὲ |
δῶμα
περιφερὲς
θριγκοῖς
τόδε
~πύλας |
[1400] |
τιν´
ἐς
τύχην
τάδε.
~ὅστις
|
δὲ |
δώσει
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´ |
[1550] |
τις
λοῖσθον
ἀρεῖται
δόρυ,
~ὁ
|
δὲ |
ζύγ´
ἄξας,
ὁ
δ´
ἀφελὼν |
[1300] |
τότε
πρῶτα
μακάρων
~Κύπρις·
γέλασεν
|
δὲ |
θεὰ
~δέξατό
τ´
ἐς
χέρας |
[800] |
ἀγωνιούμεθα
~λέκτρων
ὑπὲρ
σῶν·
ὁ
|
δὲ |
θέλων
ἴτω
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν |
[950] |
μὴ
πόδ´
ἀντιθῆι
ποδί,
~λιμῶι
|
δὲ |
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν |
[300] |
τοῖσδε,
τί
βλέπεις
πρόσω;
~θέλω
|
δὲ |
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
δόμους
~καὶ |
[900] |
παρόντες
ἐν
μέσωι
λόγοι,
~οἰκτρὰ
|
δὲ |
καὶ
σύ.
τοὺς
δὲ
Μενέλεω |
[900] |
σχεῖν
μηδ´
ἀφαιρεῖσθαι
βίαι.
~ἡμᾶς
|
δὲ |
καιρίως
μέν,
ἀθλίως
δ´
ἐμοὶ
|
[0] |
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι
κρίσιν.
~τοὐμὸν
|
δὲ |
κάλλος,
εἰ
καλὸν
τὸ
δυστυχές, |
[1600] |
εἰς
ἅλ´
ἄγκυραν
πάρα·
~ἤδη
|
δὲ |
κάμνονθ´
ὁρμιατόνων
μέ
τις
~ἀνείλετ´, |
[1650] |
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν
|
δὲ |
κάμψηις
καὶ
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς |
[300] |
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
γὰρ
ἐκάλεσα,
σὲ
|
δὲ |
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
δόνακι
χλωρὸν
|
[1600] |
~ἔπιπτον,
οἱ
δ´
ὠρθοῦντο,
τοὺς
|
δὲ |
κειμένους
~νεκροὺς
ἂν
εἶδες.
Μενέλεως |
[1150] |
εἰμ´
ἔτι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
τῶι
|
δὲ |
κεῖσαι
συμφορᾶς;
τίς
ἡ
τύχη; |
[550] |
~(ΕΛΕΝΗ)
λείψεις
γὰρ
ἡμᾶς,
τὰ
|
δὲ |
κέν´
ἐξάξεις
λέχη;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ |
[1050] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κακὸς
μὲν
ὄρνις·
εἰ
|
δὲ |
κερδανῶ,
λέγε.
~ἕτοιμός
εἰμι
μὴ |
[100] |
οἶδ´
ἀφιγμένον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
οὐδείς·
θανὼν
|
δὲ |
κλήιζεται
καθ´
Ἑλλάδα.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπωλόμεσθα· |
[350] |
Ἑλλὰς
αἶ´
~ἐκελάδησεν
ἀνοτότυξεν,
~ἐπὶ
|
δὲ |
κρατὶ
χέρας
ἔθηκεν,
~ὄνυχι
δ´ |
[700] |
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν
νοῦν
|
δέ· |
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ
δυοῖν |
[950] |
ὦ
νεᾶνι,
τοὺς
λόγους·
~οὕτω
|
δὲ |
κρῖνον
ὡς
ἅπασιν
ἁνδάνηις.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[600] |
αἰθέρος
πτυχὰς
~ἀρθεῖς´
ἄφαντος·
οὐρανῶι
|
δὲ |
κρύπτεται
~λιποῦσα
σεμνὸν
ἄντρον
οὗ |
[900] |
θεὸς
τὴν
βίαν,
τὰ
κτητὰ
|
δὲ
|
~κτᾶσθαι
κελεύει
πάντας
οὐκ
ἐς |
[150] |
ὃς
ἄρχει
τῆσδε
γῆς·
ἄπεστι
|
δὲ
|
~κυσὶν
πεποιθὼς
ἐν
φοναῖς
θηροκτόνοις· |
[1550] |
μὲν
οὐδενὸς
μνήμην
ἔχων,
~τέμνων
|
δὲ |
λαιμὸν
ηὔχετ´·
Ὦ
ναίων
ἅλα
|
[250] |
πολιὰ
παρθενεύεται.
~τὼ
τοῦ
Διὸς
|
δὲ |
λεγομένω
Διοσκόρω
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ |
[750] |
ἐμῶν
γάμων.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
εἰ
|
δὲ |
λέκτρα
διέφυγες,
τόδ´
οὐκ
ἔχω. |
[550] |
δυοῖν
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
|
δὲ |
λέκτρων
δεσπότης
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[650] |
οἶον
~οἷον
ἐσοισόμεθα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὅμως
|
δὲ |
λέξον·
ἡδύ
τοι
μόχθων
κλύειν. |
[900] |
ἐμὰς
ἥκοντα
φίλτατον
χέρας,
~σῶσον
|
δέ, |
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
δὲ
σῶι
|
[1050] |
Κύπρι,
μή
μ´
ἐξεργάσηι.
~ἅλις
|
δὲ |
λύμης
ἥν
μ´
ἐλυμήνω
πάρος
|
[750] |
ἔτι
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
δὶς
|
δὲ |
λυπηθεῖμεν
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
πλείον´ |
[0] |
τοὐμόν,
ἆθλον
Ἕλλησιν
δορός.
~λαβὼν
|
δέ |
μ´
Ἑρμῆς
ἐν
πτυχαῖσιν
αἰθέρος
|
[1400] |
τῶιδ´,
ὅτι
συνεκπονεῖ
τάδε.
~ἕξεις
|
δέ |
μ´
οἵαν
χρή
ς´
ἔχειν |
[1400] |
~ξὺν
κατθανόντι
κατθανεῖν
μ´;
ἔα
|
δέ |
με
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι |
[1100] |
~ταλαινᾶν
ἀλόχων
~κείραντες
ἔθειραν,
~ἄνυμφα
|
δὲ |
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς
δὲ
πυρσεύσας |
[0] |
ὡς
ἐμὸν
σχήσων
λέχος.
~Ἥρα
|
δὲ |
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´
οὐ
νικᾶι
θεὰς
|
[900] |
~οἰκτρὰ
δὲ
καὶ
σύ.
τοὺς
|
δὲ |
Μενέλεω
ποθῶ
~λόγους
ἀκοῦσαι
τίνας |
[550] |
μάλιστ´
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ
|
δὲ |
Μενέλεώι
γε
ς´·
οὐδ´
ἔχω |
[1550] |
φέροντές
τ´
εἰσέθεντο
σέλματα.
~μονάμπυκος
|
δὲ |
Μενέλεως
ψήχων
δέρην
~μέτωπά
τ´ |
[50] |
μίμημ´
ἔχεις
~Ἑλένης,
ἀποπτύσειαν.
εἰ
|
δὲ |
μὴ
´ν
ξένηι
~γαίαι
πόδ´ |
[400] |
δόμων
~λαβεῖν
τι
ναύταις·
ἐκ
|
δὲ |
μὴ
´χόντων
βίον
~οὐδ´
εἰ |
[950] |
τε
καὶ
πρὸς
σῶσον·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν
οὐ |
[100] |
ἧσσον,
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
|
δὲ |
μὴ
δόκησιν
εἴχετ´
ἐκ
θεῶν. |
[1200] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅπου
κακῶς
ὄλοιτο,
Μενέλεως
|
δὲ |
μή.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὄλωλ´
ἐκεῖνος.
ἦλθε |
[250] |
νῦν
ἔχω
~Ἕλληνες
ἐπελάθοντο,
τὰς
|
δὲ |
μὴ
κακὰς
~ἔσωιζον
ὥσπερ
τὰς |
[1250] |
μὲν
~στέργειν
πόσιν
χρή,
τὸν
|
δὲ |
μηκέτ´
ὄντ´
ἐᾶν·
~ἄριστα
γάρ |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις·
δεῖ
|
δὲ |
μηχανῆς
τινος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δρῶντας
γὰρ |
[500] |
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
|
δέ |
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν
μὲν |
[1000] |
ταὐτὸν
οἴσω
ψῆφον·
ἡ
Κύπρις
|
δέ |
μοι
~ἵλεως
μὲν
εἴη,
συμβέβηκε |
[1400] |
~ὀρθῶι
δὲ
βῆναι
ποδί·
μίαν
|
δέ |
μοι
χάριν
~δόντες
τὸ
λοιπὸν |
[1400] |
ἐλθεῖν
βουλόμεσθα
τῆς
τύχης.
~ἅλις
|
δὲ |
μόχθων
οὓς
ἐμοχθοῦμεν
πάρος.
~κέκλησθέ |
[100] |
ἀδελφῆς
οὕνεκ´
ἐκπνεῦσαι
βίον.
~ἅλις
|
δὲ |
μύθων·
οὐ
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν. |
[650] |
ἔχεις,
ἔχω
τε
ς´·
ἡλίους
|
δὲ |
μυρίους
~μόλις
διελθὼν
ἠισθόμην
τὰ |
[1200] |
κακίους
ἐνίοτ´
εὐτυχέστεροι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
λιπὼν
|
δὲ |
ναὸς
ποῦ
πάρεστιν
ἔκβολα;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1600] |
ναυτικούς,
οἱ
δὲ
ξίφη·
~φόνωι
|
δὲ |
ναῦς
ἐρρεῖτο.
παρακέλευσμα
δ´
ἦν
|
[950] |
αἵματος
ῥοαὶ
~τάφου
καταστάζωσι·
κεισόμεσθα
|
δὲ
|
~νεκρὼ
δύ´
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ |
[1350] |
Βρομίωι
~καὶ
παννυχίδες
θεᾶς.
~εὖ
|
δέ |
νιν
ἄμασιν
~ὑπέρβαλε
σελάνα
~μορφᾶ |
[1500] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
δεινὰ
λέξας·
τίς
|
δέ |
νιν
ναυκληρία
~ἐκ
τῆσδ´
ἀπῆρε |
[1500] |
μέν,
αὐχμηροὶ
δ´
ὁρᾶν.
~ἰδὼν
|
δέ |
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε |
[500] |
νιν
εἶπέ
μοι
σεσωμένον.
~ἐγγὺς
|
δέ |
νίν
που
τῆσδ´
ἔφασκ´
εἶναι |
[850] |
~δώρημα
Κύπριδος
ψευδονύμφευτον
μάθηι·
~Κύπρις
|
δὲ |
νόστον
σὸν
διαφθεῖραι
θέλει,
~ὡς |
[400] |
φυλάσσειν
τἄμ´
ἀναγκάσας
λέχη.
~μόνος
|
δὲ |
νοστῶ,
τοῖς
ἐκεῖ
ζητῶν
φίλοις
|
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ
δόμων
|
δὲ |
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς
ἄλλαν |
[1600] |
χεροῖν
~κορμοὺς
ἔχοντες
ναυτικούς,
οἱ
|
δὲ |
ξίφη·
~φόνωι
δὲ
ναῦς
ἐρρεῖτο. |
[600] |
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ
|
δὲ |
ξυνεύχομαι·
~δυοῖν
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ |
[1150] |
ὥστε
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ,
~ἐπὶ
|
δὲ |
πάθεα
πάθεσι
φέρεις
ἀθλίοις
~συμφοραῖς |
[50] |
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν
ἔθανον·
ἡ
|
δὲ |
πάντα
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
εἰμι |
[350] |
~ματέρες
τε
παῖδας
ὄλεσαν,
~ἀπὸ
|
δὲ |
παρθένοι
κόμας
ἔθεντο
~σύγγονοι
νεκρῶν |
[1000] |
εἴη,
συμβέβηκε
δ´
οὐδαμοῦ.
~{πειράσομαι
|
δὲ |
παρθένος
μένειν
ἀεί.
~ἃ
δ´ |
[650] |
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
~ἐμὲ
|
δὲ |
πατρίδος
ἀποπρὸ
κακόποτμον
ἀραῖον
~ἔβαλε |
[200] |
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα,
~χθόνα
|
δὲ |
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
δὲ |
[50] |
δὲ
φύσας
πατὴρ
~Τελαμών,
Σαλαμὶς
|
δὲ |
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
με.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[0] |
λόγος·
~Ἑλένη
δ´
ἐκλήθην.
ἃ
|
δὲ |
πεπόνθαμεν
κακὰ
~λέγοιμ´
ἄν.
ἦλθον |
[150] |
φυγάδα
~γάμων
ἱεῖσα
γοερόν,
ὑπὸ
|
δὲ
|
~πέτρινα
γύαλα
κλαγγαῖσι
~Πανὸς
ἀναβοᾶι |
[1500] |
~ὁ
μὲν
γὰρ
ἱστόν,
ὁ
|
δὲ |
πλάτην
καθίστατο
~ταρσόν
τε
χειρὶ |
[1200] |
ἐμῶι
σύμπλους
πόσει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
θανάτωι
|
δὲ |
ποίωι
φησὶ
Μενέλεων
θανεῖν;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[450] |
δόμοις;
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
ἔνδον·
Ἕλλησιν
|
δὲ |
πολεμιώτατος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίν´
αἰτίαν
σχὼν |
[200] |
δὲ
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
~διὰ
|
δὲ |
πόλιας
ἔρχεται
~βάξις
ἅ
σε |
[50] |
~θηρᾶι
πορευθεὶς
Ἰλίου
πυργώματα.
~ψυχαὶ
|
δὲ |
πολλαὶ
δι´
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
|
[250] |
μέν,
οἰστέον
δ´
ὅμως·
~ἡμεῖς
|
δὲ |
πολλαῖς
συμφοραῖς
ἐγκείμεθα.
~πρῶτον
μὲν |
[1450] |
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι,
~γλαυκὰ
|
δὲ |
Πόντου
θυγάτηρ
~Γαλάνεια
τάδ´
εἴπηι· |
[450] |
ὅ
γε
κατ´
οὐρανόν.
~Σπάρτη
|
δὲ |
ποῦ
γῆς
ἐστι
πλὴν
ἵνα |
[1550] |
ἔσω
νεὼς
~ἐθέμεθα
κουφίζοντα·
ταύρειος
|
δὲ |
ποὺς
~οὐκ
ἤθελ´
ὀρθὸς
σανίδα |
[900] |
ὡς
τέχναις
θεῶν
~ὤλοντ´,
ἐγὼ
|
δὲ |
προδότις
οὐκ
ἄρ´
ἦ
φίλων, |
[400] |
~ἐξέπεσον
ἐς
γῆν
τήνδε·
ναῦς
|
δὲ |
πρὸς
πέτραις
~πολλοὺς
ἀριθμοὺς
ἄγνυται |
[1100] |
~ἄνυμφα
δὲ
μέλαθρα
κεῖται·
~πολλοὺς
|
δὲ |
πυρσεύσας
φλογερὸν
σέλας
ἀμφιρύταν
~Εὔβοιαν |
[700] |
τι
ποικίλον
~καὶ
δυστέκμαρτον,
εὖ
|
δέ |
πως
πάντα
στρέφει
~{ἐκεῖσε
κἀκεῖς´ |
[900] |
οὖν
θανὼν
ἂν
ἀπολάβοι;
κεῖνος
|
δὲ |
πῶς
~τὰ
ζῶντα
τοῖς
θανοῦσιν |
[600] |
θύγατερ·
ἐνθάδ´
ἦσθ´
ἄρα.
~ἐγὼ
|
δέ |
ς´
ἄστρων
ὡς
βεβηκυῖαν
μυχοὺς
|
[50] |
~(ΕΛΕΝΗ)
τλήμων
ἂν
εἴης·
τίς
|
δέ |
ς´
ἐκβάλλει
πάτρας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Τελαμὼν |
[1150] |
ς´
ἕνεκ´
ἐμῆς
προσρήσεως·
~ἀεὶ
|
δέ |
ς´
ἐξιών
τε
κἀσιὼν
δόμους
|
[650] |
ὡς
σέθεν
κλύω.
~(ΕΛΕΝΗ)
τὰ
|
δὲ |
σὰ
κατὰ
μέλαθρα
πάθεα
πάθεα, |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´
ὅμοιον,
τὸ
|
δὲ |
σαφές
γ´
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι· |
[1600] |
~Θεοκλύμενε,
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
|
δέ |
σε
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα |
[1000] |
ἂν
σοὶ
τήνδ´
ἔχειν,
ταύτηι
|
δὲ |
σέ.
~καὶ
γὰρ
τίσις
τῶνδ´ |
[1600] |
ἐρᾶν
ἔοικας.
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον
|
δὲ |
σὴν
~οὐ
κτενεῖς
ἡμῶν
ἑκόντων |
[150] |
καλῶς
ἔλεξας,
ὦ
γύναι·
θεοὶ
|
δέ |
σοι
~ἐσθλῶν
ἀμοιβὰς
ἀντιδωρησαίατο.
~Ἑλένηι |
[1400] |
μολοῦσαν
ἐντάφια
δοῦναι
νεκρῶι.
~θεοὶ
|
δέ |
σοί
τε
δοῖεν
οἷ´
ἐγὼ |
[350] |
ἄλλος´
ἀποτροπὰ
κακῶν
~γένοιτο,
τὸ
|
δὲ |
σὸν
εὐτυχές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
τάλαινα |
[200] |
βαρβάροισι,
~πότνια,
παραδίδωσι
λέχεσιν,
~ὁ
|
δὲ |
σὸς
ἐν
ἁλὶ
κύμασί
τε |
[800] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ταὐτῶι
ξίφει
γε·
κείσομαι
|
δὲ |
σοῦ
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ
τοῖσδε |
[1500] |
γε
ξένωι
δίδως
σύ·
τοὺς
|
δὲ |
σοὺς
ἑλὼν
~ναύτας
βέβηκεν,
ὡς |
[1550] |
πλέωμεν
ἀξίαν
κέλευε
σύ,
~σὺ
|
δὲ |
στρέφ´
οἴακ´.
ἐκ
δὲ
ταυρείου |
[850] |
ὦ
δύστηνος,
ὡς
ἀπωλόμην.
~Τροίας
|
δὲ |
σωθεὶς
κἀπὸ
βαρβάρου
χθονὸς
~ἐς |
[950] |
τάφωι,
~ἀθάνατον
ἄλγος
σοί,
ψόγον
|
δὲ |
σῶι
πατρί.
~οὐ
γὰρ
γαμεῖ |
[900] |
~σῶσον
δέ,
λίσσομαί
σε·
συγγόνωι
|
δὲ |
σῶι
~τὴν
εὐσέβειαν
μὴ
προδῶις |
[1600] |
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε
|
δὲ
|
~σῶν
ναυβατῶν
ἐρέτμ´·
ἐπ´
οἰάκων |
[1550] |
~σὺ
δὲ
στρέφ´
οἴακ´.
ἐκ
|
δὲ |
ταυρείου
φόνου
~Ἀτρέως
σταθεὶς
παῖς |
[450] |
καὶ
κατ´
ἄντρα
σώιζεται,
~ὄνομα
|
δὲ |
ταὐτὸν
τῆς
ἐμῆς
ἔχουσά
τις
|
[400] |
κακίω
τοῦ
πάλαι
δυσδαίμονος.
~χρεία
|
δὲ |
τείρει
μ´·
οὔτε
γὰρ
σῖτος |
[0] |
ἐπειδὴ
λέκτρ´
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ.
~τίκτει
|
δὲ |
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν
δώμασιν, |
[600] |
ὁ
μὲν
χρόνος
~παλαιός,
ἡ
|
δὲ |
τέρψις
ἀρτίως
πάρα.
~ἔλαβον
ἀσμένα |
[800] |
~τὸν
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα·
διὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω
κατθανεῖν |
[1000] |
ἐᾶσαι
πατρίδα
νοστῆσαι
Κύπριν,
~Ἥρας
|
δὲ |
τὴν
ἔννοιαν
ἐν
ταὐτῶι
μένειν
|
[1600] |
εἷλον
ἂν
τάχα
ξένους·
~νῦν
|
δὲ |
τὴν
προδοῦσαν
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον, |
[600] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
παλαιὰ
θρηνεῖς
πήματ´·
ἀγγέλλεις
|
δὲ |
τί;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
βέβηκεν
ἄλοχος
σὴ |
[100] |
~(ΕΛΕΝΗ)
καλῶς
ἔλεξας
τοῦτο·
θάτερον
|
δὲ |
τί;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
σφαγαῖς
ἀδελφῆς
οὕνεκ´ |
[800] |
μ´
ὅς
εἰμ´,
ἐγὦιδ´·
ἐρεῖ
|
δὲ |
τίς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἔστ´
ἔνδον
αὐτῶι |
[500] |
θεοῦ
~τάφωι
ξυνάψω
κῶλον;
ἄγριος
|
δέ |
τις
~μορφὴν
ὅδ´
ἐστὶν
ὅς |
[750] |
~κέρδος
μὲν
οὐδὲν
εἰδέναι,
πόθος
|
δέ |
τις
~{τὰ
τῶν
φίλων
φίλοισιν |
[1400] |
ἐνθάδε
~ψυχὴν
ἀφῆκε
Μενέλεως.
ἴτω
|
δέ |
τις
~φράσων
ὑπάρχοις
τοῖς
ἐμοῖς |
[250] |
~τὰ
μὲν
δι´
Ἥραν,
τὰ
|
δὲ |
τὸ
κάλλος
αἴτιον.
~εἴθ´
ἐξαλειφθεῖς´ |
[700] |
φλογὸς
~οὐδὲ
πτερωτῶν
φθέγματ´·
εὔηθες
|
δέ |
τοι
~τὸ
καὶ
δοκεῖν
ὄρνιθας |
[250] |
ἔχεις
μὲν
ἀλγείν´,
οἶδα·
σύμφορον
|
δέ |
τοι
~ὡς
ῥᾶιστα
τἀναγκαῖα
τοῦ |
[1550] |
ἄπο
~ῥίπτειν
ἐς
οἶδμα;
ναυβάταις
|
δὲ |
τοῖσι
σοῖς
~βοᾶι
κελευστὴς
τὴν |
[1550] |
ὢν
λόγοισι
Μενέλεως
πέλας·
~ἄλλοι
|
δὲ |
τοίχους
δεξιοὺς
λαιούς
τ´
ἴσοι
|
[850] |
πεύκην,
ἵνα
διεξέλθω,
πάρος·
~νόμον
|
δὲ |
τὸν
ἐμὸν
θεοῖσιν
ἀποδοῦσαι
πάλιν
|
[500] |
γάρ
ἐστιν
οὐκ
ἐμός,
σοφῶν
|
δέ |
του,
~δεινῆς
ἀνάγκης
οὐδὲν
ἰσχύειν |
[400] |
~πάρεστι
ναὸς
ἐκβόλοις
ἁμπίσχομαι.
~πέπλους
|
δὲ |
τοὺς
πρὶν
λαμπρά
τ´
ἀμφιβλήματα
|
[1050] |
πρὸς
τὸν
ἀνόσιον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σωτηρίας
|
δὲ |
τοῦτ´
ἔχει
τί
νῶιν
ἄκος; |
[1650] |
σοῖσιν
ἐν
δόμοις
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ
|
δὲ |
Τροίας
ἐξανεστάθη
βάθρα
~καὶ
τοῖς |
[450] |
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον;
~διπλοῦν
|
δὲ |
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος
δὲ |
[0] |
πατρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
~Σπάρτη,
πατὴρ
|
δὲ |
Τυνδάρεως·
ἔστιν
δὲ
δὴ
~λόγος |
[1600] |
τοῖς
γε
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
κύριος
|
δὲ |
τῶν
ἐμῶν
τίς;
(ΧΟΡΟΣ)
ὃς |
[1300] |
γᾶς
~οὐ
καρπίζους´
ἀρότοις,
~λαῶν
|
δὲ |
φθείρει
γενεάν,
~ποίμναις
δ´
οὐχ |
[1150] |
μὲν
Ἅιδαι
μέλονται
κάτω,
~τείχεα
|
δὲ |
φλογερὸς
ὥστε
Διὸς
ἐπέσυτο
φλόξ, |
[50] |
ὄνομα
μὲν
ἡμῖν
Τεῦκρος,
ὁ
|
δὲ |
φύσας
πατὴρ
~Τελαμών,
Σαλαμὶς
δὲ |
[650] |
τὰ
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐμὰ
|
δὲ |
χαρμονᾶι
δάκρυα
πλέον
ἔχει
~χάριτος |
[1600] |
ἡ
τύχη
μοι.
(ΧΟΡΟΣ)
τὸ
|
δὲ |
χρεὼν
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ |
[1400] |
~ἀγάλματ´
οἴκους
εἰς
ἐμούς·
πᾶσαν
|
δὲ |
χρὴ
~γαῖαν
βοᾶσθαι
μακαρίαις
ὑμνωιδίαις, |
[200] |
{Πριαμίδαις}
~ὦ
τάλαινα
συμφορᾶς.
~ἁ
|
δὲ |
χρυσέοις
θρόνοισι
~Διὸς
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
|
[400] |
Τροίας
ἣν
ἀποσπάσας
ἔχω.
~ὄνομα
|
δὲ |
χώρας
ἥτις
ἥδε
καὶ
λεὼ
|
[1350] |
σὸν
ἤν
τε
μὴ
παρῆις.
|
~δέδοικα |
γάρ
σε
μή
τις
ἐμπεσὼν |
[950] |
θηρᾶι
τύμβον
ἱκετεύοντε
νώ,
~κτανεῖν
|
δέδοκται |
τήνδε
μοι
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς |
[800] |
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις·
|
δεῖ |
δὲ
μηχανῆς
τινος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δρῶντας |
[950] |
σῶι
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ
´μὲ
|
δεῖ |
θανεῖν·
ἁπλοῦς
λόγος.
~ἢν
δ´ |
[1050] |
δύο
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ
θανεῖν
|
δεῖ |
μ´,
ἢν
ἁλῶ
τεχνωμένη,
~ἢ |
[1050] |
σκάφει.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὲ
καὶ
παρεῖναι
|
δεῖ |
μάλιστα
τούς
τε
σοὺς
~πλωτῆρας |
[1400] |
σὺ
μεμπτός·
τῆς
τύχης
με
|
δεῖ |
μόνον.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
σοὶ
τόδ´, |
[1650] |
οὐκέτι·
~ἐν
τοῖσι
δ´
αὐτοῖς
|
δεῖ |
νιν
ἐζεῦχθαι
γάμοις
~ἐλθεῖν
τ´ |
[1250] |
τίνι
τρόπωι
καθίετε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ναῦν
|
δεῖ |
παρεῖναι
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσον |
[550] |
ἀποστατεῖ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκέψαι·
τί
σοι
|
δεῖ |
πίστεως
σαφεστέρας;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔοικας·
οὔτοι |
[900] |
βλέφαρα·
τὴν
Τροίαν
γὰρ
ἂν
|
~δειλοὶ |
γενόμενοι
πλεῖστον
αἰσχύνοιμεν
ἄν.
~καίτοι |
[300] |
~(ΕΛΕΝΗ)
φόβος
γὰρ
ἐς
τὸ
|
δεῖμα |
περιβαλών
μ´
ἄγει.
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς |
[1500] |
ἦλθεν
ἀγγέλλων
θανεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
|
δεινὰ |
λέξας·
τίς
δέ
νιν
ναυκληρία
|
[500] |
οὐκ
ἐμός,
σοφῶν
δέ
του,
|
~δεινῆς |
ἀνάγκης
οὐδὲν
ἰσχύειν
πλέον.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
θαυμαστά·
τοῦ
πέμψαντος;
ὦ
|
δεινοὶ |
λόγοι.
~(ΕΛΕΝΗ)
κατεδάκρυσα
καὶ
βλέφαρον |
[500] |
λαβεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σὲ
τὴν
ὄρεγμα
|
δεινὸν |
ἡμιλλημένην
~τύμβου
´πὶ
κρηπῖδ´
ἐμπύρους |
[500] |
οὖν
θαυμαστέον.
~οὐδ´
αὖ
τὸ
|
δεινὸν |
προσπόλου
φευξούμεθα·
~ἀνὴρ
γὰρ
οὐδεὶς |
[500] |
~μεῖνον·
τί
φεύγεις;
ὡς
δέμας
|
δείξασα |
σὸν
~ἔκπληξιν
ἡμῖν
ἀφασίαν
τε |
[1600] |
Ἑλένης·
Ποῦ
τὸ
Τρωϊκὸν
κλέος;
|
~δείξατε |
πρὸς
ἄνδρας
βαρβάρους.
σπουδῆς
δ´ |
[1400] |
ἥδ´
ἡμέρα
σοι
τὴν
ἐμὴν
|
δείξει |
χάριν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τὰ
τῶν
θανόντων |
[100] |
Τροίαι
πόσον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς
σελήνας,
|
δέκα |
διελθούσας
ἔτη.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦ
καὶ |
[750] |
ὢν
πρὸς
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι
|
δέκα
|
~ἔτεσι
διῆλθον
ἑπτὰ
περιδρομὰς
ἐτῶν. |
[750] |
δ´
ἐᾶν·
~βίου
γὰρ
ἄλλως
|
δέλεαρ |
ηὑρέθη
τόδε,
~κοὐδεὶς
ἐπλούτης´
ἐμπύροισιν |
[1450] |
~εἰρεσία
φίλα,
~χοραγὲ
τῶν
καλλιχόρων
|
~δελφίνων, |
ὅταν
αὐρᾶν
~πέλαγος
ἀνήνεμον
ἦι, |
[500] |
ὀρθοστάτας,
~μεῖνον·
τί
φεύγεις;
ὡς
|
δέμας |
δείξασα
σὸν
~ἔκπληξιν
ἡμῖν
ἀφασίαν |
[1050] |
ἄνευ
νεὼς
~σωθησόμεσθα
κενοταφοῦντ´
ἐμὸν
|
δέμας; |
~(ΕΛΕΝΗ)
δοῦναι
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι |
[800] |
οὕτω
σιδήρωι
τρωτὸν
οὐκ
ἔχει
|
δέμας; |
~(ΕΛΕΝΗ)
εἴσηι·
τὸ
τολμᾶν
δ´ |
[550] |
λόγος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οὐπώποτ´
εἶδον
προσφερέστερον
|
δέμας. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
θεοί·
θεὸς
γὰρ |
[1550] |
Ἑλλήνων
νόμωι
~νεανίαις
ὤμοισι
ταύρειον
|
δέμας
|
~ἐς
πρῶιραν
ἐμβαλεῖτε
φάσγανόν
θ´ |
[1650] |
τὸν
κατ´
οὐρανὸν
δρόμον,
~κλέψας
|
δέμας |
σὸν
μὴ
Πάρις
γήμειέ
σε, |
[600] |
~ἤγγελλον
εἰδὼς
οὐδὲν
ὡς
ὑπόπτερον
|
~δέμας |
φοροίης.
οὐκ
ἐῶ
σε
κερτομεῖν
|
[1050] |
τ´
ἐλθεῖν
καὶ
σὸν
ἐκσῶσαι
|
δέμας. |
~ὦ
πότνι´
ἣ
Δίοισιν
ἐν |
[350] |
~καλλοσύνας
ἕνεκεν·
τὸ
δ´
ἐμὸν
|
δέμας
|
~ὤλεσεν
ὤλεσε
πέργαμα
Δαρδανίας
~ὀλομένους |
[1100] |
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
τὰν
ἐναύλοις
ὑπὸ
|
δενδροκόμοις
|
~μουσεῖα
καὶ
θάκους
ἐνίζουσαν
~ἀναβοάσω, |
[1350] |
μακάρων
~Κύπρις·
γέλασεν
δὲ
θεὰ
|
~δέξατό |
τ´
ἐς
χέρας
~βαρύβρομον
αὐλὸν
|
[1550] |
~ὁ
δ´
εἶφ´·
Ἅλις
μοι.
|
δεξιᾶι |
δ´
ἑλὼν
ξίφος
~ἐς
πρῶιραν |
[1350] |
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
δόρυ
τε
|
δεξιᾶι |
λαβών,
~ὡς
τῶι
θανόντι
χάριτα |
[1600] |
ξύμμαχοι
κατασκοπῶν,
~ταύτηι
προσῆγε
χειρὶ
|
δεξιᾶι |
ξίφος,
~ὥστ´
ἐκκολυμβᾶν
ναός,
ἠρήμωσε |
[800] |
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἐπὶ
τοῖσδε
τοίνυν
|
δεξιᾶς |
ἐμῆς
θίγε.
~(ΕΛΕΝΗ)
ψαύω,
θανόντος |
[1550] |
Μενέλεως
πέλας·
~ἄλλοι
δὲ
τοίχους
|
δεξιοὺς |
λαιούς
τ´
ἴσοι
~ἀνὴρ
παρ´ |
[850] |
μυχούς,
~ὡς
πνεῦμα
καθαρὸν
οὐρανοῦ
|
δεξώμεθα· |
~σὺ
δ´
αὖ
κέλευθον
εἴ |
[350] |
τάδ´
ἀσύνετα,
~φόνιον
αἰώρημα
~διὰ
|
δέρας |
ὀρέξομαι,
~ἢ
ξιφοκτόνον
διωγμὸν
~αἱμορρύτου |
[100] |
φασίν,
βρόχωι
γ´
ἅψασαν
εὐγενῆ
|
δέρην. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οἱ
Τυνδάρειοι
δ´
εἰσὶν |
[1550] |
σέλματα.
~μονάμπυκος
δὲ
Μενέλεως
ψήχων
|
δέρην
|
~μέτωπά
τ´
ἐξέπεισεν
ἐσβῆναι
δόρυ. |
[300] |
μοι
πόσις
μέλεος
ἔτλα;
~πότερα
|
δέρκεται |
φάος
τέθριππά
~θ´
ἁλίου
κέλευθά |
[1600] |
ὦ,
ποῖ
σὸν
πόδ´
αἴρεις,
|
δέσποτ´, |
ἐς
ποῖον
φόνον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οἷπερ |
[1150] |
σὰς
διέφθαρσαι
φρένας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
|
δέσποτ´— |
ἤδη
γὰρ
τόδ´
ὀνομάζω
ς´ |
[400] |
αὐλείοισιν
ἑστηκὼς
πύλαις
~ὄχλον
παρέξεις
|
δεσπόταις; |
ἢ
κατθανῆι
~Ἕλλην
πεφυκώς,
οἷσιν |
[400] |
δ´
αἴτιος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγγειλον
εἴσω
|
δεσπόταισι |
τοῖσι
σοῖς
~(ΓΡΑΥΣ)
πικρῶς
ἂν |
[450] |
οὐχ
ὅσον
πικροὺς
~λόγους
ἔδωκα
|
δεσπότην |
φοβουμένη.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
φῶ;
τί |
[550] |
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ
λέκτρων
|
δεσπότης |
ἄλλων
ἔφυς;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἣν
ἄντρα |
[450] |
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν
δὲ
|
δεσπότης
|
~λάβηι
σε,
θάνατος
ξένιά
σοι |
[700] |
γὰρ
ὅστις
μὴ
σέβει
τὰ
|
δεσποτῶν
|
~καὶ
ξυγγέγηθε
καὶ
συνωδίνει
κακοῖς. |
[1600] |
γὰρ
σπεύδεις
κακά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλὰ
|
δεσποτῶν |
κρατήσεις
δοῦλος
ὤν;
~(ΧΟΡΟΣ)
φρονῶ |
[1600] |
ἑκόντων
ἀλλ´
ἔμ´·
ὡς
πρὸ
|
δεσποτῶν
|
~τοῖσι
γενναίοισι
δούλοις
εὐκλεέστατον
θανεῖν. |
[750] |
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ
μὲν
δὴ
|
δεῦρ´ |
ἀεὶ
καλῶς
ἔχει.
~ὅπως
δ´ |
[850] |
γάρ
σε
καὶ
παροῦς´
ἀφιγμένον
|
~δεῦρ´ |
οἶδεν.
ὦ
δύστηνος,
ὡς
ἀπωλόμην. |
[1100] |
ηὗρεν
ὃς
τὰ
θεῶν
ἐσορᾶι
|
~δεῦρο |
καὶ
αὖθις
ἐκεῖσε
καὶ
πάλιν |
[450] |
ἔχει
λόγον;
~(ΓΡΑΥΣ)
Λακεδαίμονος
γῆς
|
δεῦρο |
νοστήσας´
ἄπο.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πότ´;
οὔ |
[950] |
δάμαρτά
σε,
~ἣν
Ζεὺς
ἔπεμψε
|
δεῦρό |
σοι
σώιζειν
ἐμοί.
~οἶδ´
οὕνεχ´ |
[750] |
δόμοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ
μὲν
|
δὴ |
δεῦρ´
ἀεὶ
καλῶς
ἔχει.
~ὅπως |
[1250] |
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς
γε
μὲν
|
δὴ |
δυσγενὲς
μηδὲν
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ |
[100] |
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
Λήδαν
ἔλεξας;
οἴχεται
θανοῦσα
|
δή. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔ
πού
νιν
Ἑλένης |
[1050] |
γ´
ἔνεστί
τις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὡς
|
δὴ |
θανόντα
ς´
ἐνάλιον
κενῶι
τάφωι
|
[0] |
ἐν
δώμασιν,
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
{ὅτι
|
δὴ |
θεοὺς
σέβων
~βίον
διήνεγκ´}
εὐγενῆ |
[1150] |
~Ἑλένην·
θανεῖται
δ´,
ἤν
γε
|
δὴ |
ληφθῆι
μόνον.
~ἔα·
ἀλλ´,
ὡς |
[0] |
πατὴρ
δὲ
Τυνδάρεως·
ἔστιν
δὲ
|
δὴ
|
~λόγος
τις
ὡς
Ζεὺς
μητέρ´ |
[550] |
μαθεῖν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἑλένηι
ς´
ὁμοίαν
|
δὴ |
μάλιστ´
εἶδον,
γύναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐγὼ |
[250] |
~ἐπεὶ
τέθνηκεν
οὗτος,
οὐκέτ´
ἔστι
|
δή. |
~μήτηρ
δ´
ὄλωλε
καὶ
φονεὺς |
[450] |
πολλοὶ
κακῶς
πράσσουσιν,
οὐ
σὺ
|
δὴ |
μόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔστ´
οὖν
ἐν |
[1000] |
ξυνάπτειν
μηχανὴν
σωτηρίας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄκουε
|
δή |
νυν·
χρόνιος
εἶ
κατὰ
στέγας
|
[800] |
χερῶν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
φέρ´,
ἢν
δὲ
|
δὴ |
νῶιν
μὴ
ἀποδέξηται
λόγους;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[1150] |
~ἐγὼ
δ´
ἐμαυτὸν
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
|
δή· |
~οὐ
γάρ
τι
θανάτωι
τοὺς |
[1050] |
τῆσδε
γῆς
αἰτήσομαι.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
|
δὴ |
παρεῖκεν·
εἶτα
πῶς
ἄνευ
νεὼς
|
[500] |
ἀγύμναστον
πλάνοις,
~ἥξειν
δ´
ὅταν
|
δὴ |
πημάτων
λάβηι
τέλος.
~ἓν
δ´ |
[850] |
γῆς.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γενέσθω
|
δή |
ποτ´
εὐτυχὲς
γένος
~τὸ
Ταντάλειον |
[1550] |
συνέχεας
τάδε.
~καὶ
τἄλλα
μὲν
|
δὴ |
ῥαιδίως
ἔσω
νεὼς
~ἐθέμεθα
κουφίζοντα· |
[300] |
συμπυθέσθαι
παρθένου
θεσπίσματα·
~γυναῖκα
γὰρ
|
δὴ |
συμπονεῖν
γυναικὶ
χρή.
~(ΕΛΕΝΗ)
φίλαι, |
[1350] |
λαβών,
~ὡς
τῶι
θανόντι
χάριτα
|
δὴ |
συνεκπονῶν.
~προύργου
δ´
ἐς
ἀλκὴν |
[1000] |
ἔλεξας;
ἐσφέρεις
γὰρ
ἐλπίδας
~ὡς
|
δή |
τι
δράσων
χρηστὸν
ἐς
κοινόν |
[100] |
ἔριν
ἔθηκε
συμμάχοις.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
|
δὴ |
τί
τοῦτ´
Αἴαντι
γίγνεται
κακόν; |
[1400] |
Μενέλεων
εὐεργετεῖς
~κἄμ´·
ἔρχεται
γὰρ
|
δή |
τιν´
ἐς
τύχην
τάδε.
~ὅστις |
[450] |
οἷ
πέπλευκ´
ἄρα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί
|
δὴ |
τὸ
Νείλου
μεμπτόν
ἐστί
σοι |
[1200] |
ἐντυχόντες,
ὡς
λέγει.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ποῦ
|
δὴ |
τὸ
πεμφθὲν
ἀντὶ
σοῦ
Τροίαι |
[1250] |
ῥόθια
χερσόθεν
μόλις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
δή; |
τόδ´
Ἑλλὰς
νόμιμον
ἐκ
τίνος |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σιγῆι
παράσχω
δῆτ´
ἐμὰς
|
δῆσαι |
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς
ἄπορον
ἥκεις· |
[450] |
δ´
ἄρχει
χθονός.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ποῦ
|
δῆτ´ |
ἂν
εἴη;
πότερον
ἐκτὸς
ἢ |
[1350] |
αὐγὰς
εἰσορᾶν
ἐμὴν
χάριν.
~κάλλιστα
|
δῆτ´ |
ἀνήρπασεν
ἐν
τύχη
πόσις·
~ἃ |
[800] |
οὐ
σοφοῦ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σιγῆι
παράσχω
|
δῆτ´ |
ἐμὰς
δῆσαι
χέρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς |
[250] |
οὔτε
μὴ
σωθῆι
ποτε.
~τί
|
δῆτ´ |
ἔτι
ζῶ;
τίν´
ὑπολείπομαι
τύχην; |
[750] |
ὁ
θεὸς
οὐκ
ἠβούλετο.
~τί
|
δῆτα |
μαντευόμεθα;
τοῖς
θεοῖσι
χρὴ
~θύοντας |
[50] |
ἡ
θρέψασά
με.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
|
δῆτα |
Νείλου
τούσδ´
ἐπιστρέφηι
γύας;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ) |
[900] |
ὄντα
καὶ
σωθέντ´
ἀφαιρεθήσομαι;
~μὴ
|
δῆτα, |
παρθέν´,
ἀλλά
ς´
ἱκετεύω
τόδε· |
[100] |
βίου.
~(ΕΛΕΝΗ)
σὺ
τοῖς
ἐκείνου
|
δῆτα |
πήμασιν
νοσεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὁθούνεκ´
αὐτῶι |
[1200] |
σὴν
κασιγνήτην
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
|
δῆτα. |
πῶς
οὖν;
τόνδ´
ἐτ´
οἰκήσεις |
[600] |
ὅμως·
ὀναίμαν
τύχας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὄναιο
|
δῆτα· |
ταὐτὰ
δὲ
ξυνεύχομαι·
~δυοῖν
γὰρ |
[1200] |
ἐξορμίζομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
σοι
παράσχω
|
δῆτα |
τῶι
τεθνηκότι;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὅδ´
οἶδ´, |
[1300] |
Χάριτες,
~ἴτε,
τὰν
περὶ
παρθένωι
|
~Δηὼ |
θυμωσαμέναν
~λύπαν
ἐξαλλάξατ´
ἀλαλᾶι
~Μοῦσαί |
[1450] |
οὔπω
πεῦκαι
πρὸ
γάμων
ἔλαμψαν.
|
~δι´ |
αἰθέρος
εἴθε
ποτανοὶ
~γενοίμεθ´
ὅπαι |
[1450] |
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
|
~δι´ |
αἰθέρος
ἱέμενοι,
~παῖδες
Τυνδαρίδαι,
~λαμπρῶν |
[200] |
Χαλκίοικον
~ὡς
Ἀθάναν
μόλοιμ´
~ἀναρπάσας
|
δι´ |
αἰθέρος
~τάνδε
γαῖαν
εἰς
ἄνολβον
|
[200] |
~χιονόχρωι
κύκνου
πτερῶι
~Ζεὺς
πρέπων
|
δι´ |
αἰθέρος.
~τί
γὰρ
ἄπεστί
σοι |
[600] |
ταλαίπωροι
Φρύγες
~πάντες
τ´
Ἀχαιοί,
|
δι´ |
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ἀκταῖσιν
Ἥρας |
[50] |
Ἰλίου
πυργώματα.
~ψυχαὶ
δὲ
πολλαὶ
|
δι´ |
ἔμ´
ἐπὶ
Σκαμανδρίοις
~ῥοαῖσιν
ἔθανον· |
[650] |
ἔστι
μάτηρ·
ἀγχόνιον
δὲ
βρόχον
|
~δι´ |
ἐμὰν
κατεδήσατο
δύσγαμον
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[150] |
~Ἰλίου
κατασκαφαὶ
~πυρὶ
μέλουσι
δαΐωι
|
~δι´ |
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον,
~δι´
ἐμὸν |
[150] |
δαΐωι
~δι´
ἐμὲ
τὰν
πολυκτόνον,
|
~δι´ |
ἐμὸν
ὄνομα
πολύπονον,
~Λήδα
δ´ |
[350] |
εὐτυχές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
τάλαινα
Τροία,
|
~δι´ |
ἔργ´
ἄνεργ´
ὄλλυσαι
μέλεά
τ´ |
[500] |
~ὡς
Μενέλαος
οὔπω
~μελαμφαὲς
οἴχεται
|
~δι´ |
ἔρεβος
χθονὶ
κρυφθείς,
~ἀλλ´
ἔτι |
[250] |
πράγματ´
ἐστί
μου,
~τὰ
μὲν
|
δι´ |
Ἥραν,
τὰ
δὲ
τὸ
κάλλος |
[200] |
~χθόνα
δὲ
πάτριον
οὐχ
ὁρᾶις,
|
~διὰ |
δὲ
πόλιας
ἔρχεται
~βάξις
ἅ |
[800] |
σφαγὰς
~τὸν
Νηλέως
τ´
ἄπαιδα·
|
διὰ |
δὲ
τὴν
ἐμὴν
~οὐκ
ἀξιώσω |
[350] |
τί
τάδ´
ἀσύνετα,
~φόνιον
αἰώρημα
|
~διὰ |
δέρας
ὀρέξομαι,
~ἢ
ξιφοκτόνον
διωγμὸν
|
[950] |
ὦ
παρθένε,
~πρῶτον
μὲν
ἐλθεῖν
|
διὰ |
μάχης
σῶι
συγγόνωι,
~κἀκεῖνον
ἢ |
[1100] |
μελωιδὸν
~ἀηδόνα
δακρυόεσσαν,
~ἔλθ´
ὦ
|
διὰ |
ξουθᾶν
γενύων
ἐλελιζομένα
~θρήνων
ἐμοὶ |
[100] |
σαφές.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
τλῆμον
Ἑλένη,
|
διὰ |
ς´
ἀπόλλυνται
Φρύγες.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
καὶ |
[350] |
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
ἔσω
πελάσω
|
διὰ |
σαρκὸς
ἅμιλλαν,
~θῦμα
τριζύγοις
θεαῖσι
|
[300] |
κακῶν·
~αἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλαι
|
διὰ |
τὸ
κάλλος
εὐτυχεῖς
~γυναῖκες,
ἡμᾶς |
[1400] |
θ´
ὁμιλίας
~τιμᾶν·
ἐγὼ
δὲ
|
διὰ |
τὸ
μὲν
στέργειν
πόσιν
~καὶ |
[300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
πόλλ´
ἂν
λέγοιτο
καὶ
|
διὰ |
ψευδῶν
σαφῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
τἄμπαλίν |
[400] |
πυλωρὸς
ἐκ
δόμων
μόλοι,
~ὅστις
|
διαγγείλειε |
τἄμ´
ἔσω
κακά;
~(ΓΡΑΥΣ)
~τίς |
[550] |
ἄελπτα
γὰρ
λέγεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
Ἥρας,
|
διάλλαγμ´, |
ὡς
Πάρις
με
μὴ
λάβοι. |
[1200] |
ἐλθέτω.
~(ΕΛΕΝΗ)
σπονδὰς
τέμωμεν
καὶ
|
διαλλάχθητί |
μοι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
μεθίημι
νεῖκος
τὸ |
[100] |
κακά.
~(ΕΛΕΝΗ)
πόσον
χρόνον
γὰρ
|
διαπεπόρθηται |
πόλις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἑπτὰ
σχεδόν
τι |
[850] |
τύχης
γὰρ
ὧδ´
ἔχω·
~Μενέλαε,
|
διαπεπράγμεθ´· |
ἐκβαίνει
δόμων
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη· |
[1150] |
~ἔα·
ἀλλ´,
ὡς
ἔοικε,
πάντα
|
διαπεπραγμένα
|
~ηὕρηκα·
τύμβου
γὰρ
κενὰς
λιποῦς´ |
[0] |
διογενής
τε
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
|
διαπεράνασθαι |
κρίσιν.
~τοὐμὸν
δὲ
κάλλος,
εἰ |
[1300] |
~ἀρρήτου
κούρας.
~κρόταλα
δὲ
βρόμια
|
διαπρύσιον
|
~ἱέντα
κέλαδον
ἀνεβόα,
~θηρῶν
ὅτε |
[0] |
αἵδε
καλλιπάρθενοι
ῥοαί,
~ὃς
ἀντὶ
|
δίας |
ψακάδος
Αἰγύπτου
πέδον
~λευκῆς
τακείσης |
[50] |
τόδε
~ἱκέτις,
ἵν´
ἀνδρὶ
τἀμὰ
|
διασώσηι |
λέχη,
~ὡς,
εἰ
καθ´
Ἑλλάδ´ |
[850] |
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ
νόστον
σὸν
|
διαφθεῖραι |
θέλει,
~ὡς
μὴ
´ξελεγχθῆι
μηδὲ |
[900] |
~τὸ
μὲν
δίκαιον
τοῦ
πατρὸς
|
διαφθερεῖς, |
~τῶι
δ´
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι |
[150] |
τὰς
φρένας
~ἔχεις
ὁμοίας
ἀλλὰ
|
διαφόρους |
πολύ.
~κακῶς
ὄλοιτο
μηδ´
ἐπ´ |
[1050] |
σοῦ·
καὶ
μόνος
γε
φάσκε
|
διαφυγεῖν |
μόρον
~Ἀτρέως
πλέων
σὺν
παιδὶ |
[1600] |
πνοαί·
~βεβᾶσι
δ´
ἐκ
γῆς.
|
διαφυγὼν |
δ´
ἐγὼ
φόνον
~καθῆκ´
ἐμαυτὸν |
[850] |
σοῦ
μιμήματος.
~ὦ
τλῆμον,
οἵους
|
διαφυγὼν |
ἦλθες
πόνους,
~οὐδ´
οἶσθα
νόστον |
[550] |
γ´
ἐξαρνήσομαι.
~(ΕΛΕΝΗ)
τίς
οὖν
|
διδάξει |
ς´
ἄλλος
ἢ
τὰ
ς´ |
[1400] |
εὔνοιαν
διδῶις.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
νῦν
|
διδαξόμεσθα |
τοὺς
φίλους
φιλεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
βούληι |
[1250] |
γε
μὲν
δὴ
δυσγενὲς
μηδὲν
|
δίδου. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
τῶνδ´
ἐν
ἀγέλαις |
[1250] |
ἵππον
ἢ
ταῦρον
νόμος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
διδούς |
γε
μὲν
δὴ
δυσγενὲς
μηδὲν |
[1600] |
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
ἄλλωι
|
διδοῦσα. |
(ΧΟΡΟΣ)
τοῖς
γε
κυριωτέροις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[200] |
οὐκ
ἔτλας;
~μάτηρ
μὲν
οἴχεται,
|
~δίδυμά |
τε
Διὸς
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα |
[200] |
οἴχεται,
~Κάστορός
τε
συγγόνου
τε
|
~διδυμογενὲς |
ἄγαλμα
πατρίδος
~ἀφανὲς
ἀφανὲς
ἱππόκροτα |
[1400] |
ἢν
σὴν
εἰς
ἔμ´
εὔνοιαν
|
διδῶις. |
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐ
νῦν
διδαξόμεσθα
τοὺς |
[1250] |
σὺ
γίγνωσκ´·
ἀρκέσει
γὰρ
ἃν
|
διδῶις. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐν
βαρβάροις
μὲν
ἵππον |
[1500] |
λέγεις.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἥν
γε
ξένωι
|
δίδως |
σύ·
τοὺς
δὲ
σοὺς
ἑλὼν
|
[0] |
θεὰς
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι
λέχη,
|
~δίδωσι |
δ´
οὐκ
ἔμ´
ἀλλ´
ὁμοιώσας´ |
[550] |
ἐμῶν
πέπλων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥν
σοι
|
δίδωσι |
Τυνδάρεως,
ἐμὸς
πατήρ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ |
[100] |
πόσον;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
πολλὰς
σελήνας,
δέκα
|
διελθούσας |
ἔτη.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦ
καὶ
γυναῖκα |
[650] |
ς´·
ἡλίους
δὲ
μυρίους
~μόλις
|
διελθὼν |
ἠισθόμην
τὰ
τῆς
θεοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ) |
[850] |
φλογί,
~κροῦσόν
τε
πεύκην,
ἵνα
|
διεξέλθω, |
πάρος·
~νόμον
δὲ
τὸν
ἐμὸν |
[1550] |
τῶν
ἐπεσβατῶν
~ὡς
πλῆθος
εἴη·
|
διεσιωπῶμεν |
δ´
ὅμως
~τοὺς
σοὺς
λόγους |
[1150] |
τιν´
οἴκοθεν
~κλυοῦσα
λύπηι
σὰς
|
διέφθαρσαι |
φρένας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
δέσποτ´—
ἤδη |
[750] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
οἶδ´·
εἰ
δὲ
λέκτρα
|
διέφυγες, |
τόδ´
οὐκ
ἔχω.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἄθικτον |
[750] |
τοῖσιν
ἐν
Τροίαι
δέκα
~ἔτεσι
|
διῆλθον |
ἑπτὰ
περιδρομὰς
ἐτῶν.
~(ΕΛΕΝΗ)
φεῦ |
[0] |
{ὅτι
δὴ
θεοὺς
σέβων
~βίον
|
διήνεγκ´} |
εὐγενῆ
τε
παρθένον
~Εἰδώ,
τὸ |
[1600] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
σὲ
τἀμὰ
χρὴ
|
δικάζειν. |
(ΧΟΡΟΣ)
ἤν
γε
βελτίω
λέγω. |
[950] |
~ἃ
δ´
ἄξι´
ἡμῶν
καὶ
|
δίκαι´ |
ἡγούμεθα
~καὶ
σῆς
μάλιστα
καρδίας |
[1600] |
προύδωκεν
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
προδοσίαν,
|
δίκαια |
δρᾶν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
ἄλλωι |
[950] |
ἐμοῖς
πείθου
λόγοις,
~ἵν´
ἦις
|
δικαία |
καὶ
δάμαρτ´
ἐμὴν
λάβω.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[900] |
ὄντα
καὶ
μέλλοντα,
τὰ
δὲ
|
δίκαια |
μή.
~τὴν
δ´
ἀθλίαν
ἔμ´, |
[900] |
τὰ
θεῖ´
ἡγουμένη
~τὸ
μὲν
|
δίκαιον |
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´ |
[900] |
τήνδε
καὶ
μιμοῦ
τρόπους
~πατρὸς
|
δικαίου· |
παισὶ
γὰρ
κλέος
τόδε
~κάλλιστον, |
[1000] |
ηὐτύχησεν
ἔκδικος
γεγώς,
~ἐν
τῶι
|
δικαίωι |
δ´
ἐλπίδες
σωτηρίας.
~(ΕΛΕΝΗ)
Μενέλαε, |
[900] |
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´
οὐ
|
δικαίωι |
συγγόνωι
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ |
[1600] |
ποῖον
φόνον;
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οἷπερ
ἡ
|
δίκη |
κελεύει
μ´·
ἀλλ´
ἀφίστας´
ἐκποδών. |
[900] |
~ῥῦσαι,
πάρεργον
δοῦσα
τοῦτο
τῆς
|
δίκης. |
~Ἑλένην
γὰρ
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ |
[1000] |
φανήσομαι.
~ἔνεστι
δ´
ἱερὸν
τῆς
|
δίκης |
ἐμοὶ
μέγα
~ἐν
τῆι
φύσει· |
[0] |
Ἀλέξανδρον
πάρα,
~Ἥρα
Κύπρις
τε
|
διογενής |
τε
παρθένος,
~μορφῆς
θέλουσαι
διαπεράνασθαι |
[1500] |
θαλάσσας,
~ναύταις
εὐαεῖς
ἀνέμων
~πέμποντες
|
Διόθεν |
πνοάς,
~δύσκλειαν
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
|
[1050] |
ἐκσῶσαι
δέμας.
~ὦ
πότνι´
ἣ
|
Δίοισιν |
ἐν
λέκτροις
πίτνεις
~Ἥρα,
δύ´ |
[850] |
~λέξας´
ἀδελφῶι
ς´
ἐνθάδ´
ὄντα
|
διολέσω
|
~εἴτ´
αὖ
μεθ´
Ἥρας
στᾶσα |
[1150] |
Πριαμίδος
γᾶς
ἔλιπον
θαλάμους,
~ἐξὸν
|
διορθῶσαι |
λόγοις
~σὰν
ἔριν,
ὦ
Ἑλένα. |
[350] |
οὐ
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
|
διορίσαι |
Τροίαν
ἔπι,
~τύραννος
οὐδὲ
πρὸς |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πείσαντε
δ´
ἐκ
γῆς
|
διορίσαιμεν |
ἂν
πόδα;
~(ΕΛΕΝΗ)
κοινῆι
γ´ |
[350] |
μάκαρ
Ἀρκαδίαι
ποτὲ
παρθένε
~Καλλιστοῖ,
|
Διὸς |
ἃ
λεχέων
ἀπέβας
~τετραβάμοσι
γυίοις, |
[0] |
οὐκ
ἔχων.
τὰ
δ´
αὖ
|
Διὸς
|
~βουλεύματ´
ἄλλα
τοῖσδε
συμβαίνει
κακοῖς· |
[450] |
~δάμαρτος
ἄλλη
τοισίδ´
ἐνναίει
δόμοις.
|
~Διὸς |
δ´
ἔλεξε
παῖδά
νιν
πεφυκέναι· |
[250] |
ἄνανδρος
πολιὰ
παρθενεύεται.
~τὼ
τοῦ
|
Διὸς |
δὲ
λεγομένω
Διοσκόρω
~οὐκ
ἐστόν. |
[1450] |
Λακαίναι
~γᾶι
βούθυτον
ἁμέραν
~ὁ
|
Διὸς |
εἶπε
σέβειν
γόνος·
~μόσχον
θ´ |
[1150] |
κάτω,
~τείχεα
δὲ
φλογερὸς
ὥστε
|
Διὸς |
ἐπέσυτο
φλόξ,
~ἐπὶ
δὲ
πάθεα |
[1100] |
ἀμφιλόγοις
~πηδῶντ´
ἀνελπίστοις
τύχαις.
~σὺ
|
Διὸς |
ἔφυς,
ὦ
Ἑλένα,
θυγάτηρ·
~πτανὸς |
[50] |
~μισεῖ
γὰρ
Ἑλλὰς
πᾶσα
τὴν
|
Διὸς |
κόρην.
~σύγγνωθι
δ´
ἡμῖν
τοῖς |
[50] |
πτερῶι
~ἀπόλαυσιν
εἰκοῦς
ἔθανες
ἂν
|
Διὸς |
κόρης.
~(ΕΛΕΝΗ)
τί
δ´,
ὦ |
[600] |
οὐκ
ἐμέμφθην·
~ἔχω
τὰ
τοῦ
|
Διὸς |
λέκτρα
Λήδας
τε.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἃν |
[650] |
καὶ
βλέφαρον
ὑγραίνω
~δάκρυσιν·
ἁ
|
Διός |
μ´
ἄλοχος
ὤλεσεν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ἥρα; |
[450] |
οἴκους
ἐστὶ
τούσδ´
ἡ
τοῦ
|
Διός. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
πῶς
φήις;
τίν´
εἶπας |
[650] |
πότμος
συλᾶι
πάτρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὁ
|
Διὸς |
ὁ
Διὸς
ὦ
πόσι
με |
[200] |
~μάτηρ
μὲν
οἴχεται,
~δίδυμά
τε
|
Διὸς |
οὐκ
εὐδαιμονεῖ
~τέκεα
φίλα,
~χθόνα |
[1500] |
τούσδε
βασιλείους
δόμους
~ἡ
τοῦ
|
Διὸς |
παῖς
πρὸς
θάλασσαν
ἐστάλη,
~σοφώταθ´ |
[1650] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ὦ
παῖδε
Λήδας
καὶ
|
Διός, |
τὰ
μὲν
πάρος
~νείκη
μεθήσω |
[250] |
ὧι
με
Λήδαν
φασὶν
ἐκ
|
Διὸς |
τεκεῖν.
~τέρας
γὰρ
ὁ
βίος |
[200] |
συμφορᾶς.
~ἁ
δὲ
χρυσέοις
θρόνοισι
|
~Διὸς |
ὑπαγκάλισμα
σεμνὸν
~Ἥρα
τὸν
ὠκύπουν
|
[650] |
πάτρας;
~(ΕΛΕΝΗ)
ὁ
Διὸς
ὁ
|
Διὸς |
ὦ
πόσι
με
παῖς
Μαίας |
[1600] |
τῆσδ´
ἄναξ·
δισσοὶ
δέ
σε
|
~Διόσκοροι |
καλοῦμεν,
οὓς
Λήδα
ποτὲ
~ἔτικτεν |
[700] |
~οὐκ
ἄρα
γέροντα
πατέρα
καὶ
|
Διοσκόρω
|
~ἤισχυνας
οὐδ´
ἔδρασας
οἷα
κλήιζεται. |
[250] |
~τὼ
τοῦ
Διὸς
δὲ
λεγομένω
|
Διοσκόρω
|
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ
πάντ´
ἔχουσα |
[1650] |
τελευτήσηις
βίον,
~θεὸς
κεκλήσηι
{καὶ
|
Διοσκόρων |
μέτα
~σπονδῶν
μεθέξεις}
ξένιά
τ´ |
[100] |
βίον.
~ἅλις
δὲ
μύθων·
οὐ
|
διπλᾶ |
χρήιζω
στένειν.
~ὧν
δ´
οὕνεκ´ |
[450] |
~τοῦ
καλλιδόνακός
εἰσιν
Εὐρώτα
μόνον;
|
~διπλοῦν |
δὲ
Τυνδάρειον
ὄνομα
κλήιζεται,
~Λακεδαίμονος |
[1650] |
~σωτῆρε
δ´
ἡμεῖς
σὼ
κασιγνήτω
|
διπλῶ
|
~πόντον
παριππεύοντε
πέμψομεν
πάτραν.
~ὅταν |
[750] |
ἀλγοίην
ἔτι
~{πάσχων
τ´
ἔκαμνον·
|
δὶς |
δὲ
λυπηθεῖμεν
ἄν}
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ |
[300] |
ἐμούς.
~(ΧΟΡΟΣ)
θέλουσαν
οὔ
με
|
δὶς |
καλεῖς.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἰὼ
μέλεος
ἁμέρα. |
[1450] |
εὐφροσύναν,
~ὃν
ἐξαμιλλασάμενος
~τροχῶ
τέρμονι
|
δίσκου
|
~ἔκανε
Φοῖβος,
τᾶ
Λακαίναι
~γᾶι |
[0] |
ἀφῆκεν
Αἰακοῦ.
~τίκτει
δὲ
τέκνα
|
δισσὰ |
τοῖσδ´
ἐν
δώμασιν,
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´ |
[500] |
πάσηι
χθονί.
~δόμων
ἄνακτα
προσμενῶ·
|
δισσὰς |
δέ
μοι
~ἔχει
φυλάξεις·
ἢν |
[1600] |
φέρηι,
~Θεοκλύμενε,
γαίας
τῆσδ´
ἄναξ·
|
δισσοὶ |
δέ
σε
~Διόσκοροι
καλοῦμεν,
οὓς |
[950] |
κἄπειτ´
ἐμὸν
~πρὸς
ἧπαρ
ὦσαι
|
δίστομον |
ξίφος
τόδε
~τύμβου
´πὶ
νώτοις |
[1000] |
κρυφθεὶς
δόμοις
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
τῶιδε
|
διστόμωι |
ξίφει;
~(ΕΛΕΝΗ)
οὐκ
ἄν
ς´ |
[700] |
τροχάζων
παρέφερον·
σὺ
δ´
ἐν
|
δίφροις
|
~σὺν
τῶιδε
νύμφη
δῶμ´
ἔλειπες |
[1000] |
~ὄχων
ἀνάσσους´
ὥστε
νῶιν
δοῦναι
|
δίφρους; |
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τίνα |
[0] |
δόλιον
εὐνὴν
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
|
~δίωγμα |
φεύγων,
εἰ
σαφὴς
οὗτος
λόγος· |
[1600] |
κεἰ
μὲν
ἦν
ἁλώσιμος
~ναῦς
|
διώγμασιν, |
πονήσας
εἷλον
ἂν
τάχα
ξένους· |
[350] |
~διὰ
δέρας
ὀρέξομαι,
~ἢ
ξιφοκτόνον
|
διωγμὸν
|
~αἱμορρύτου
σφαγᾶς
~αὐτοσίδαρον
ἔσω
πελάσω |
[1150] |
ἐφίεμαι.
~ἐπίσχετ´·
εἰσορῶ
γὰρ
οὓς
|
διώκομεν
|
~παρόντας
ἐν
δόμοισι
κοὐ
πεφευγότας. |
[650] |
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε
καὶ
σὲ
|
διώλεσε |
μυριάδας
τε
~χαλκεόπλων
Δαναῶν.
~ἐμὲ |
[1050] |
τὠμῶι
κάλλος
ἐκτήσω
γάμωι,
~κόρη
|
Διώνης |
Κύπρι,
μή
μ´
ἐξεργάσηι.
~ἅλις |
[1150] |
κύνας
τε
καὶ
θηρῶν
βρόχους,
|
~δμῶες, |
κομίζετ´
ἐς
δόμους
τυραννικούς.
~ἐγὼ |
[1350] |
ἐφεξῆς,
ὡς
ἔταξεν
ὁ
ξένος,
|
~δμῶες, |
φέροντες
ἐνάλια
κτερίσματα.
~Ἑλένη,
σὺ |
[1400] |
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
σοί
τε
|
δοῖεν |
οἷ´
ἐγὼ
θέλω
~καὶ
τῶι |
[1000] |
ἂν
μιάναιμ´,
οὐδὲ
συγγόνωι
χάριν
|
~δοίην |
ἂν
ἐξ
ἧς
δυσκλεὴς
φανήσομαι. |
[1650] |
ἴτω
πρὸς
οἶκον,
εἰ
θεοῖς
|
δοκεῖ, |
~ἐγὼ
δ´
ἀδελφὴν
οὐκέτ´
ἂν |
[950] |
πρὸς
σῶσον·
εἰ
δὲ
μὴ
|
δοκεῖ, |
~ἐγὼ
μὲν
οὐ
νῦν
πρῶτον |
[0] |
ἄπο
~Πριάμου
τυράννου
παιδί·
καὶ
|
δοκεῖ |
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
δόκησιν,
οὐκ |
[950] |
μᾶλλον
ἢ
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ
|
δοκεῖ |
σοι·
δυσκλεᾶς
γὰρ
οὐ
κτενεῖς· |
[950] |
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄνδρα
σοι
|
δοκεῖ |
σῶσαι
ξένον
~ζητοῦντά
γ´
ὀρθῶς |
[700] |
εὔηθες
δέ
τοι
~τὸ
καὶ
|
δοκεῖν |
ὄρνιθας
ὠφελεῖν
βροτούς.
~Κάλχας
γὰρ |
[550] |
με
λεύσσων
σὴν
δάμαρθ´
ὁρᾶν
|
δοκεῖς; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
σῶμ´
ὅμοιον,
τὸ |
[100] |
μὴ
κείνης
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
|
δοκεῖτε |
τὴν
δόκησιν
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς |
[1650] |
ἀέλπτως
κραίνουσι
θεοί·
~καὶ
τὰ
|
δοκηθέντ´ |
οὐκ
ἐτελέσθη,
~τῶν
δ´
ἀδοκήτων |
[100] |
ἔτι.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὕτω
δοκεῖτε
τὴν
|
δόκησιν |
ἀσφαλῆ;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
αὐτὸς
γὰρ
ὄσσοις |
[100] |
ὁρῶ.
~(ΕΛΕΝΗ)
σκόπει
δὲ
μὴ
|
δόκησιν |
εἴχετ´
ἐκ
θεῶν.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ἄλλου |
[0] |
καὶ
δοκεῖ
μ´
ἔχειν,
~κενὴν
|
δόκησιν, |
οὐκ
ἔχων.
τὰ
δ´
αὖ |
[250] |
ἂν
εἰργοίμεσθα,
τὴν
ὑπ´
Ἰλίωι
|
~δοκοῦντες |
Ἑλένην
Μενέλεώ
μ´
ἐλθεῖν
μέτα. |
[600] |
Σκαμανδρίοις
~ἀκταῖσιν
Ἥρας
μηχαναῖς
ἐθνήισκετε,
|
~δοκοῦντες |
Ἑλένην
οὐκ
ἔχοντ´
ἔχειν
Πάριν. |
[1000] |
ποτέ.
~εὐεργετῶ
γὰρ
κεῖνον
οὐ
|
δοκοῦς´ |
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας
ὅσιον
εἰ |
[650] |
στέρνοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
κἀγὼ
σέ,
τὴν
|
δοκοῦσαν |
Ἰδαίαν
πόλιν
~μολεῖν
Ἰλίου
τε |
[1200] |
ἐσθῆτι
δυσμόρφωι
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
|
δοκῶ |
μὲν
κἀμὸν
ὧδ´
ἔχειν
πόσιν. |
[900] |
οὐ
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι
πάλιν;
|
~δοκῶ |
μέν.
οὔκουν
χρή
σε
συγγόνωι |
[50] |
τλᾶς´
ἐγὼ
~κατάρατός
εἰμι
καὶ
|
δοκῶ |
προδοῦς´
ἐμὸν
~πόσιν
συνάψαι
πόλεμον |
[1350] |
~γάμους
ἑτοίμους
ἐν
χεροῖν
ἔχειν
|
δοκῶν, |
~σιγητέον
μοι·
καὶ
σὲ
προσποιούμεθα
|
[1100] |
ἄπληστος
εἶ
κακῶν,
~ἔρωτας
ἀπάτας
|
δόλιά |
τ´
ἐξευρήματα
~ἀσκοῦσα
φίλτρα
θ´ |
[1100] |
πέτραις
~Καφηρίσιν
ἐμβαλών,
~Αἰγαίαις
ἐνάλοις
|
δόλιον
|
~ἀκταῖς
ἀστέρα
λάμψας·
~ἀλίμενα
δ´ |
[0] |
κύκνου
μορφώματ´
ὄρνιθος
λαβών,
~ὃς
|
δόλιον |
εὐνὴν
ἐξέπραξ´
ὑπ´
αἰετοῦ
~δίωγμα |
[1500] |
νιν
παρόντας
Ἀτρέως
γόνος
~προσεῖπε
|
δόλιον |
οἶκτον
ἐς
μέσον
φέρων·
~Ὦ |
[200] |
ἕλοι
γάμων
ἐμῶν}
~ἅ
τε
|
δόλιος |
ἁ
πολυκτόνος
Κύπρις
~Δαναΐδαις
ἄγουσα |
[1550] |
ξένωι.
~καί
τις
τόδ´
εἶπε·
|
Δόλιος |
ἡ
ναυκληρία·
~πάλιν
πλέωμεν
ἀξίαν |
[1300] |
πόνον
~ματεύουσα
πόνους
~θυγατρὸς
ἁρπαγὰς
|
δολίους, |
~χιονοθρέμμονάς
τ´
ἐπέρας´
~Ἰδαιᾶν
Νυμφᾶν |
[1450] |
γᾶς
~ἐπιπετόμενος
ἰαχεῖ.
~ὧ
πταναὶ
|
δολιχαύχενες, |
~σύννομοι
νεφέων
δρόμωι,
~βᾶτε
Πλειάδας |
[450] |
ἥδε
χώρα;
τοῦ
δὲ
βασίλειοι
|
δόμοι; |
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ
δώματ´, |
[450] |
εἴη;
πότερον
ἐκτὸς
ἢ
´ν
|
δόμοις; |
~(ΓΡΑΥΣ)
οὐκ
ἔνδον·
Ἕλλησιν
δὲ |
[450] |
τις
~δάμαρτος
ἄλλη
τοισίδ´
ἐνναίει
|
δόμοις. |
~Διὸς
δ´
ἔλεξε
παῖδά
νιν |
[750] |
ἂν
~φίλους
ἀρίστην
μαντικὴν
ἔχοι
|
δόμοις. |
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶἑν·
τὰ
μὲν
δὴ |
[300] |
πῶς
δ´
εὐμενείας
τοισίδ´
ἐν
|
δόμοις |
ἔχεις;
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντες
φίλοι
μοι |
[1650] |
χρόνον
~κείνην
κατοικεῖν
σοῖσιν
ἐν
|
δόμοις |
ἐχρῆν·
~ἐπεὶ
δὲ
Τροίας
ἐξανεστάθη |
[1500] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ἄναξ,
τὰ
κάκιστ´
ἐν
|
δόμοις |
ηὑρήκαμεν·
~ὡς
καίν´
ἀκούσηι
πήματ´ |
[1000] |
φέρε,
τί
δ´
εἰ
κρυφθεὶς
|
δόμοις
|
~κτάνοιμ´
ἄνακτα
τῶιδε
διστόμωι
ξίφει; |
[400] |
ξένε,
~μηδένα
πελάζειν
τοισίδ´
Ἑλλήνων
|
δόμοις. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἆ,
μὴ
πρόσειε
χεῖρα |
[1600] |
ἡμᾶς
τεισόμεσθα
σύγγονον,
~ἥτις
ἐν
|
δόμοις |
ὁρῶσα
Μενέλεων
οὐκ
εἶπέ
μοι. |
[450] |
οἴκων·
ἔστι
γάρ
τις
ἐν
|
δόμοις
|
~τύχη,
τύραννος
ἧι
ταράσσεται
δόμος. |
[1150] |
γὰρ
οὓς
διώκομεν
~παρόντας
ἐν
|
δόμοισι |
κοὐ
πεφευγότας.
~αὕτη,
τί
πέπλους |
[500] |
κόρας
~ἃ
χρήιζους´
ἐπλάθην
τυράννοις
|
δόμοισιν, |
~ὡς
Μενέλαος
οὔπω
~μελαμφαὲς
οἴχεται
|
[1450] |
~Μενέλεως
ὅτι
Δαρδάνου
~πόλιν
ἑλὼν
|
δόμον |
ἥξει.
~μόλοιτέ
ποθ´
ἵππιον
οἶμον
|
[450] |
δόμοις
~τύχη,
τύραννος
ἧι
ταράσσεται
|
δόμος. |
~καιρὸν
γὰρ
οὐδέν´
ἦλθες·
ἢν |
[850] |
δόμων
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ
|
δόμος
|
~κλήιθρων
λυθέντων.
φεῦγ´·
ἀτὰρ
τί |
[300] |
ἐδεξάμαν·
~βᾶτε
βᾶτε
δ´
ἐς
|
δόμους, |
~ἀγῶνας
ἐντὸς
οἴκων
~ὡς
πύθησθε |
[1500] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ
λιποῦσα
τούσδε
βασιλείους
|
δόμους
|
~ἡ
τοῦ
Διὸς
παῖς
πρὸς |
[900] |
ἐμὸν
~πόσιν
Φρυγῶν
ὤικησα
πολυχρύσους
|
δόμους. |
~ἢν
δ´
Ἑλλάδ´
ἔλθω
κἀπιβῶ |
[1150] |
δέ
ς´
ἐξιών
τε
κἀσιὼν
|
δόμους
|
~Θεοκλύμενος
παῖς
ὅδε
προσεννέπω,
πάτερ. |
[300] |
~θέλω
δὲ
κἀγώ
σοι
συνεισελθεῖν
|
δόμους
|
~καὶ
συμπυθέσθαι
παρθένου
θεσπίσματα·
~γυναῖκα |
[850] |
ἀποδοῦσαι
πάλιν
~ἐφέστιον
φλόγ´
ἐς
|
δόμους |
κομίζετε.
~Ἑλένη,
τί
τἀμά—
πῶς |
[1600] |
Ἑλένην
θ´,
ἣ
πέφευγε
σοὺς
|
δόμους. |
~οὐ
γὰρ
πεπρωμένοισιν
ὀργίζηι
γάμοις, |
[100] |
δ´
οὕνεκ´
ἦλθον
τούσδε
βασιλείους
|
δόμους, |
~τὴν
θεσπιωιδὸν
Θεονόην
χρήιζων
ἰδεῖν, |
[1150] |
θηρῶν
βρόχους,
~δμῶες,
κομίζετ´
ἐς
|
δόμους |
τυραννικούς.
~ἐγὼ
δ´
ἐμαυτὸν
πόλλ´ |
[500] |
οὐκ
ἄγνωστος
ἐν
πάσηι
χθονί.
|
~δόμων |
ἄνακτα
προσμενῶ·
δισσὰς
δέ
μοι
|
[600] |
ὤλβισαν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τὸ
πρόσθεν,
ἐκ
|
δόμων |
δὲ
νοσφίσας
ς´
ἐμοῦ
~πρὸς |
[1650] |
κεκλήσεται,
~ἐπεὶ
κλοπαίαν
ς´
ἐκ
|
δόμων |
ἐδέξατο.
~καὶ
τῶι
πλανήτηι
Μενέλεωι |
[850] |
ὧδ´
ἔχω·
~Μενέλαε,
διαπεπράγμεθ´·
ἐκβαίνει
|
δόμων
|
~ἡ
θεσπιωιδὸς
Θεονόη·
κτυπεῖ
δόμος
|
[400] |
~τίς
πρὸς
πύλαισιν;
οὐκ
ἀπαλλάξηι
|
δόμων
|
~καὶ
μὴ
πρὸς
αὐλείοισιν
ἑστηκὼς |
[400] |
ἐλπὶς
δ´
ἔκ
γε
πλουσίων
|
δόμων
|
~λαβεῖν
τι
ναύταις·
ἐκ
δὲ |
[400] |
~ὠή·
τίς
ἂν
πυλωρὸς
ἐκ
|
δόμων |
μόλοι,
~ὅστις
διαγγείλειε
τἄμ´
ἔσω |
[650] |
τε
μελέους
πύργους.
~πρὸς
θεῶν,
|
δόμων |
πῶς
τῶν
ἐμῶν
ἀπεστάλης;
~(ΕΛΕΝΗ) |
[300] |
σὲ
δὲ
κατόμοσα
~τὸν
ὑδρόεντι
|
δόνακι |
χλωρὸν
~Εὐρώταν,
θανόντος
~εἰ
βάξις |
[200] |
ἱππόκροτα
λέλοιπε
~δάπεδα
γυμνάσιά
τε
|
~δονακόεντος |
Εὐρώτα,
~νεανιᾶν
πόνον.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ |
[150] |
~πέπλους
χρυσέαισιν
αὐγαῖς
~θάλπους´
~ἀμφὶ
|
δόνακος |
ἔρνεσιν·
~ἔνθεν
οἰκτρὸν
ὅμαδον
ἔκλυον, |
[1450] |
ποδί·
μίαν
δέ
μοι
χάριν
|
~δόντες |
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχῆ
με
θήσετε. |
[750] |
εὐβουλία.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐς
ταὐτὸ
κἀμοὶ
|
δόξα |
μάντεων
πέρι
~χωρεῖ
γέροντι·
τοὺς |
[800] |
πῶς
οὖν
θανούμεθ´
ὥστε
καὶ
|
δόξαν |
λαβεῖν;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τύμβου
´πὶ
νώτοις |
[300] |
ὁ
ξένος,
~μὴ
πάντ´
ἀληθῆ
|
δοξάσηις |
εἰρηκέναι.
~(ΕΛΕΝΗ)
καὶ
μὴν
σαφῶς |
[1350] |
δ´,
ἤν
σοι
μὴ
κακῶς
|
δόξω |
λέγειν,
~πείθου,
μέν´
αὐτοῦ·
ταὐτὰ |
[1250] |
ὅπλα·
καὶ
γὰρ
ἦν
φίλος
|
δορί. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἄξια
τάδ´
ἔσται
Πελοπιδῶν |
[1100] |
~πομπαῖσιν
Ἀφροδίτας.
~πολλοὶ
δ´
Ἀχαιῶν
|
δορὶ |
καὶ
πετρίναις
~ῥιπαῖσιν
ἐκπνεύσαντες
Ἅιδαν
|
[1150] |
ἀρετὰς
πολέμωι
~λόγχαισί
τ´
ἀλκαίου
|
δορὸς
|
~κτᾶσθ´,
ἀμαθῶς
θανάτωι
πόνους
καταλυόμενοι. |
[0] |
δ´
ὄνομα
τοὐμόν,
ἆθλον
Ἕλλησιν
|
δορός. |
~λαβὼν
δέ
μ´
Ἑρμῆς
ἐν |
[700] |
~σὺ
μὲν
λόγοισιν,
ὁ
δὲ
|
δορὸς |
προθυμίαι.
~σπεύδων
δ´
ὅτ´
ἔσπευδ´ |
[1250] |
δ´
ἀπείργειν
μῆκος
ἐκ
γαίας
|
δόρυ; |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὥστ´
ἐξορᾶσθαι
ῥόθια
χερσόθεν |
[1550] |
ὁ
μέν
τις
λοῖσθον
ἀρεῖται
|
δόρυ, |
~ὁ
δὲ
ζύγ´
ἄξας,
ὁ |
[1600] |
~ἄνακτ´
ἐς
Ἑλλάδ´
εἶπεν
εὐθύνειν
|
δόρυ. |
~οἱ
δ´
ἱστὸν
ἦραν,
οὔριαι |
[1350] |
πόρπακι
γενναίαν
χέρα
~αὐτὸς
κομίζει
|
δόρυ |
τε
δεξιᾶι
λαβών,
~ὡς
τῶι |
[1550] |
δέρην
~μέτωπά
τ´
ἐξέπεισεν
ἐσβῆναι
|
δόρυ. |
~τέλος
δ´,
ἐπειδὴ
ναῦς
τὰ |
[850] |
τις
ἔβλαψεν
ποδὶ
~στείβων
ἀνοσίωι,
|
δὸς |
καθαρσίωι
φλογί,
~κροῦσόν
τε
πεύκην, |
[1400] |
καὶ
ναῦν
τοῖσδε
πεντηκόντερον
~Σιδωνίαν
|
δὸς |
κἀρετμῶν
ἐπιστάτας.
~(ΕΛΕΝΗ)
οὔκουν
ὅδ´ |
[900] |
παρθέν´,
ἀλλά
ς´
ἱκετεύω
τόδε·
|
~δὸς |
τὴν
χάριν
μοι
τήνδε
καὶ |
[250] |
ἐλευθέρων
ἄπο·
~τὰ
βαρβάρων
γὰρ
|
δοῦλα |
πάντα
πλὴν
ἑνός.
~ἄγκυρα
δ´ |
[1400] |
ἐκπέμψω
στόλον;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα·
μὴ
|
δούλευε |
σοῖς
δούλοις,
ἄναξ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´ |
[250] |
βάρβαρ´
ἤθη,
καὶ
φίλων
τητωμένη
|
~δούλη |
καθέστηκ´
οὖς´
ἐλευθέρων
ἄπο·
~τὰ |
[1400] |
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκιστα·
μὴ
δούλευε
σοῖς
|
δούλοις, |
ἄναξ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλ´
εἷα·
τοὺς |
[300] |
μὲν
ἀγχόναι
μετάρσιοι,
~κἀν
τοῖσι
|
δούλοις |
δυσπρεπὲς
νομίζεται·
~σφαγαὶ
δ´
ἔχουσιν |
[1600] |
ὡς
πρὸ
δεσποτῶν
~τοῖσι
γενναίοισι
|
δούλοις |
εὐκλεέστατον
θανεῖν.
~(ΚΑΣΤΩΡ)
~ἐπίσχες
ὀργὰς |
[700] |
λάτρις,
~ἐν
τοῖσι
γενναίοισιν
ἠριθμημένος
|
~δούλοισι, |
τοὔνομ´
οὐκ
ἔχων
ἐλεύθερον,
~τὸν |
[700] |
ἔχειν
κακὰς
~ἄλλων
τ´
ἀκούειν
|
δοῦλον |
ὄντα
τῶν
πέλας.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἄγ´, |
[1600] |
κακά.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀλλὰ
δεσποτῶν
κρατήσεις
|
δοῦλος |
ὤν;
~(ΧΟΡΟΣ)
φρονῶ
γὰρ
εὖ. |
[1000] |
τετραζύγων
~ὄχων
ἀνάσσους´
ὥστε
νῶιν
|
δοῦναι |
δίφρους;
~(ΕΛΕΝΗ)
πείσαιμ´
ἄν·
ἀλλὰ |
[1050] |
~σωθησόμεσθα
κενοταφοῦντ´
ἐμὸν
δέμας;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
δοῦναι |
κελεύσω
πορθμίδ´,
ἧι
καθήσομεν
~κόσμον |
[1400] |
δέ
με
~αὐτὴν
μολοῦσαν
ἐντάφια
|
δοῦναι |
νεκρῶι.
~θεοὶ
δέ
σοί
τε |
[550] |
τοῦδε,
καί
μ´
ἑλὼν
θέλει
|
~δοῦναι |
τυράννοις
ὧν
ἐφεύγομεν
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[1400] |
~τῶι
τῆσδε
πρίν
ποτ´
ὄντι
|
δοὺς |
πόσει
τάδε
~πάλιν
πρὸς
οἴκους |
[900] |
οἷσιν
ἔγκειμαι
κακοῖς,
~ῥῦσαι,
πάρεργον
|
δοῦσα |
τοῦτο
τῆς
δίκης.
~Ἑλένην
γὰρ |
[1050] |
γὰρ
καί
τι
πλημμελές
σε
|
δρᾶι, |
~τάφος
ς´
ὅδ´
ἂν
ῥύσαιτο |
[800] |
χρηστήριον
μὲν
τοὔνομ´·
ὅτι
δὲ
|
δρᾶι |
φράσον.
~(ΕΛΕΝΗ)
πάντ´
οἶδ´,
ἐρεῖ |
[1600] |
~(ΧΟΡΟΣ)
καλήν
γε
προδοσίαν,
δίκαια
|
δρᾶν. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τἀμὰ
λέκτρ´
ἄλλωι
διδοῦσα. |
[1200] |
ἂν
πόντωι
θάνηι
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
τί
|
δρᾶν; |
σοφοί
τοι
Πελοπίδαι
τὰ
τοιάδε. |
[1600] |
ἄρ´,
οὐ
κρατοῦμεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὅσια
|
δρᾶν, |
τὰ
δ´
ἔκδικ´
οὔ.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[800] |
ἱκετεύοντέ
νιν
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
|
δρᾶσαι; |
τίν´
ὑπάγεις
μ´
ἐς
ἐλπίδα; |
[1250] |
οὐ
κεναῖσι
χερσὶ
γῆς
ἀποστελῶ,
|
~δράσαντα |
τῆιδε
πρὸς
χάριν·
φήμας
δ´ |
[750] |
ἐστὶ
δώματα.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
|
δράσας |
ἄξιον
τῆς
συμφορᾶς;
~(ΕΛΕΝΗ)
ἥκεις |
[300] |
γάμους.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δρᾶσον· |
μνήματος
λιποῦς´
ἕδραν
~(ΕΛΕΝΗ)
ἐς |
[1200] |
τάδε.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δρᾶσον· |
τῶν
πάρος
λαθώμεθα.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἐπὶ |
[950] |
~ἐλεινὸς
ἦν
ἂν
μᾶλλον
ἢ
|
δραστήριος. |
~κτεῖν´,
εἰ
δοκεῖ
σοι·
δυσκλεᾶς |
[1000] |
γὰρ
ἐλπίδας
~ὡς
δή
τι
|
δράσων |
χρηστὸν
ἐς
κοινόν
γε
νῶιν. |
[200] |
Μαιάδος
γόνον·
~ὅς
με
χλοερὰ
|
δρεπομέναν |
ἔσω
πέπλων
~ῥόδεα
πέταλα
Χαλκίοικον
|
[1300] |
τ´
ἐν
πένθει
~πέτρινα
κατὰ
|
δρία |
πολυνιφέα.
~βροτοῖσι
δ´
ἄχλοα
πεδία |
[1300] |
σε
χρή.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὀρεία
ποτὲ
|
δρομάδι |
κώλωι
~Μάτηρ
ἐσύθη
θεῶν
~ἀν´ |
[500] |
παιδὸς
ἐκ
βουλευμάτων;
~οὐχ
ὡς
|
δρομαία |
πῶλος
ἢ
βάκχη
θεοῦ
~τάφωι |
[1300] |
ἐξ
οὐρανίων
~ἄλλαν
μοῖραν
ἔκραινεν.
|
~δρομαῖον |
δ´
ὅτε
πολυπλάνητον
~μάτηρ
ἔπαυσε |
[1650] |
~Σπάρτης
ἀπάρας
τὸν
κατ´
οὐρανὸν
|
δρόμον, |
~κλέψας
δέμας
σὸν
μὴ
Πάρις |
[1050] |
μόνον
~λαίφει
πνοαὶ
γένοιντο
χἴλεως
|
δρόμος. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔσται·
πόνους
γὰρ
δαίμονες |
[1450] |
~ὧ
πταναὶ
δολιχαύχενες,
~σύννομοι
νεφέων
|
δρόμωι, |
~βᾶτε
Πλειάδας
ὑπὸ
μέσας
~Ὠρίωνά |
[1300] |
ἄφλεκτοι
πελανοί·
~παγὰς
δ´
ἀμπαύει
|
δροσερὰς
|
~λευκῶν
ἐκβάλλειν
ὑδάτων
~πένθει
παιδὸς |
[1350] |
χρόα
~ἔδωκα,
χρόνια
νίπτρα
ποταμίας
|
δρόσου. |
~ἀλλ´,
ἐκπερᾶι
γὰρ
δωμάτων
ὁ |
[1300] |
φιλτάτωι
μοι
Μενέλεωι
τὰ
πρόσφορα
|
~δρώιης |
ἄν,
ἡμῶν
τυγχάνων
οἵων
σε |
[1250] |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὔκουν
σὺ
χωρὶς
τῆσδε
|
δρῶν |
ἀρκεῖς
τάδε;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
μητρὸς
τόδ´ |
[800] |
δεῖ
δὲ
μηχανῆς
τινος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
δρῶντας |
γὰρ
ἢ
μὴ
δρῶντας
ἥδιον |
[800] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
δρῶντας
γὰρ
ἢ
μὴ
|
δρῶντας |
ἥδιον
θανεῖν.
~(ΕΛΕΝΗ)
μί´
ἔστιν |
[950] |
~τάφου
καταστάζωσι·
κεισόμεσθα
δὲ
~νεκρὼ
|
δύ´ |
ἑξῆς
τῶιδ´
ἐπὶ
ξεστῶι
τάφωι, |
[1050] |
Δίοισιν
ἐν
λέκτροις
πίτνεις
~Ἥρα,
|
δύ´ |
οἰκτρὼ
φῶτ´
ἀνάψυξον
πόνων,
~αἰτούμεθ´ |
[700] |
ὡς
ἐλπίζομεν,
~εἰ
τήνδε
πως
|
δυναίμεθ´ |
ἐκκλέψαι
χθονός,
~φρουρεῖν
θ´
ὅπως |
[1250] |
δ´
ἔχει
πότμον,
~κοὐκ
ἂν
|
δύναιτο |
ζῆν
ὁ
κατθανὼν
γόοις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) |
[950] |
ἀπάξομαι
~εἰ
μὴ
πρὸς
οἴκους
|
δυνάμεθ´ |
ἀλλὰ
πρὸς
νεκρούς.
~{τί
ταῦτα; |
[1350] |
~οὐ
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα
τοι
|
δύναται |
νεβρῶν
~παμποίκιλοι
στολίδες
~κισσοῦ
τε |
[700] |
τύχης
~ἐκ
βαρβάρων
σωθῶμεν,
ἢν
|
δυνώμεθα. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἔσται
τάδ´,
ὦναξ,
ἀλλά |
[1350] |
~εὔνουν
κρατεῖν
τε
στόματος,
ἢν
|
δυνώμεθα
|
~σωθέντες
αὐτοὶ
καὶ
σὲ
συσσῶσαί |
[100] |
κόροι;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
τεθνᾶσι
κοὐ
τεθνᾶσι·
|
δύο |
δ´
ἐστὸν
λόγω.
~(ΕΛΕΝΗ)
πότερος |
[1050] |
~μέγας
γὰρ
ἁγὼν
καὶ
βλέπω
|
δύο |
ῥοπάς·
~ἢ
γὰρ
θανεῖν
δεῖ |
[600] |
ὄναιο
δῆτα·
ταὐτὰ
δὲ
ξυνεύχομαι·
|
~δυοῖν |
γὰρ
ὄντοιν
οὐχ
ὁ
μὲν |
[550] |
οὐ
μὴν
γυναικῶν
γ´
εἷς
|
δυοῖν |
ἔφυν
πόσις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ποίων
δὲ |
[700] |
δέ·
κρεῖσσον
γὰρ
τόδ´
ἢ
|
δυοῖν |
κακοῖν
~ἕν´
ὄντα
χρῆσθαι,
τὰς |
[200] |
~μοίρας
τε
σᾶς,
γύναι.
~αἰὼν
|
δυσαίων |
τις
~ἔλαχεν
ἔλαχεν,
ὅτε
ς´ |
[650] |
δὲ
βρόχον
~δι´
ἐμὰν
κατεδήσατο
|
δύσγαμον |
αἰσχύναν.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὤμοι·
θυγατρὸς
δ´ |
[1250] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
διδούς
γε
μὲν
δὴ
|
δυσγενὲς |
μηδὲν
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
οὐ
τῶνδ´ |
[400] |
ἀηθίαν
~πίπτει
κακίω
τοῦ
πάλαι
|
δυσδαίμονος. |
~χρεία
δὲ
τείρει
μ´·
οὔτε |
[950] |
δραστήριος.
~κτεῖν´,
εἰ
δοκεῖ
σοι·
|
δυσκλεᾶς |
γὰρ
οὐ
κτενεῖς·
~μᾶλλόν
γε |
[50] |
~ὡς,
εἰ
καθ´
Ἑλλάδ´
ὄνομα
|
δυσκλεὲς |
φέρω,
~μή
μοι
τὸ
σῶμά |
[250] |
μὲν
οὐκ
οὖς´
ἄδικός
εἰμι
|
δυσκλεής· |
~καὶ
τοῦτο
μεῖζον
τῆς
ἀληθείας |
[1000] |
χάριν
~δοίην
ἂν
ἐξ
ἧς
|
δυσκλεὴς |
φανήσομαι.
~ἔνεστι
δ´
ἱερὸν
τῆς |
[1500] |
εὐαεῖς
ἀνέμων
~πέμποντες
Διόθεν
πνοάς,
|
~δύσκλειαν |
δ´
ἀπὸ
συγγόνου
~βάλετε
βαρβάρων |
[850] |
ἤματι.
~Ἥρα
μέν,
ἥ
σοι
|
δυσμενὴς |
πάροιθεν
ἦν,
~νῦν
ἐστιν
εὔνους |
[1200] |
τάφωι.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
Ἄπολλον,
ὡς
ἐσθῆτι
|
δυσμόρφωι |
πρέπει.
~(ΕΛΕΝΗ)
οἴμοι,
δοκῶ
μὲν |
[1200] |
μάτην.
~(ΕΛΕΝΗ)
κἀγὼ
μετέσχον
Πριαμίδαις
|
δυσπραξίας. |
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πόσιν
δ´
ἄθαπτον
ἔλιπεν |
[300] |
ἀγχόναι
μετάρσιοι,
~κἀν
τοῖσι
δούλοις
|
δυσπρεπὲς |
νομίζεται·
~σφαγαὶ
δ´
ἔχουσιν
εὐγενές |
[1000] |
κεῖνον
οὐ
δοκοῦς´
ὅμως,
~ἐκ
|
δυσσεβείας |
ὅσιον
εἰ
τίθημί
νιν.
~αὐτοὶ |
[1000] |
γ´
ἐγὼ
σθένω,
~οὔποτε
κεκλήσηι
|
δυσσεβὴς |
ἀντ´
εὐσεβοῦς.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐδείς
ποτ´ |
[700] |
ὡς
ἔφυ
τι
ποικίλον
~καὶ
|
δυστέκμαρτον, |
εὖ
δέ
πως
πάντα
στρέφει
|
[0] |
εἰσήνεγκεν
Ἑλλήνων
χθονὶ
~καὶ
Φρυξὶ
|
δυστήνοισιν, |
ὡς
ὄχλου
βροτῶν
~πλήθους
τε |
[100] |
κόμης.
~(ΕΛΕΝΗ)
εἶδες
σὺ
τὴν
|
δύστηνον, |
ἢ
κλυὼν
λέγεις;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὥσπερ |
[450] |
δὲ
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος;
ὦ
|
δύστηνος, |
οἷ
πέπλευκ´
ἄρα.
~(ΓΡΑΥΣ)
τί |
[850] |
παροῦς´
ἀφιγμένον
~δεῦρ´
οἶδεν.
ὦ
|
δύστηνος, |
ὡς
ἀπωλόμην.
~Τροίας
δὲ
σωθεὶς |
[0] |
δὲ
κάλλος,
εἰ
καλὸν
τὸ
|
δυστυχές, |
~Κύπρις
προτείνας´
ὡς
Ἀλέξανδρος
γαμεῖ, |
[550] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔγνως
ἄρ´
ὀρθῶς
ἄνδρα
|
δυστυχέστατον. |
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ
χρόνιος
ἐλθὼν
σῆς |
[200] |
ἐμὰν
ἐφ´
ἑστίαν
~{ἐπὶ
τὸ
|
δυστυχέστατον
|
~κάλλος
ὡς
ἕλοι
γάμων
ἐμῶν} |
[250] |
~οὐκ
ἐστόν.
ἀλλὰ
πάντ´
ἔχουσα
|
δυστυχῆ
|
~τοῖς
πράγμασιν
τέθνηκα,
τοῖς
δ´ |
[400] |
ἠισχυνόμην,
~{ὥσθ´
ἱστορῆσαι
τὰς
ἐμὰς
|
δυσχλαινίας} |
~κρύπτων
ὑπ´
αἰδοῦς
τὰς
τύχας. |
[700] |
ἐν
δίφροις
~σὺν
τῶιδε
νύμφη
|
δῶμ´ |
ἔλειπες
ὄλβιον.
~κακὸς
γὰρ
ὅστις |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ὦ
πᾶν
κατ´
ἄκρας
|
δῶμ´ |
ἐμὸν
πέρσας
Πάρις.
~(ΕΛΕΝΗ)
τάδε |
[400] |
πως
ἐξερευνήσας
λάβω.
~ἰδὼν
δὲ
|
δῶμα |
περιφερὲς
θριγκοῖς
τόδε
~πύλας
τε |
[1400] |
οἵαν
χρή
ς´
ἔχειν
ἐν
|
δώμασιν
|
~γυναῖκ´,
ἐπειδὴ
Μενέλεων
εὐεργετεῖς
~κἄμ´· |
[0] |
δὲ
τέκνα
δισσὰ
τοῖσδ´
ἐν
|
δώμασιν, |
~Θεοκλύμενον
ἄρσεν´
{ὅτι
δὴ
θεοὺς |
[450] |
δόμοι;
~(ΓΡΑΥΣ)
Πρωτέως
τάδ´
ἐστὶ
|
δώματ´, |
Αἴγυπτος
δὲ
γῆ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Αἴγυπτος; |
[900] |
~καὶ
γαῖ´,
ἐν
ἧι
χρὴ
|
δώματ´ |
ἀναπληρουμένους
~τἀλλότρια
μὴ
σχεῖν
μηδ´ |
[1400] |
ἐῶ
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ
ἡμῖν
|
δώματ´· |
οὐ
γὰρ
ἐνθάδε
~ψυχὴν
ἀφῆκε |
[750] |
πρὸς
ἀνδρὸς
οὗ
τάδ´
ἐστὶ
|
δώματα. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τί
χρῆμα
δράσας
ἄξιον |
[250] |
ἔστ´
ἐμόν.
~ἣ
δ´
ἀγλάισμα
|
δωμάτων |
ἐμόν
τ´
ἔφυ,
~θυγάτηρ
ἄνανδρος |
[50] |
ὄφληι.
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
~τίς
τῶνδ´
ἐρυμνῶν
|
δωμάτων |
ἔχει
κράτος;
~Πλούτωι
γὰρ
οἶκος |
[1350] |
ποταμίας
δρόσου.
~ἀλλ´,
ἐκπερᾶι
γὰρ
|
δωμάτων |
ὁ
τοὺς
ἐμοὺς
~γάμους
ἑτοίμους |
[650] |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
λέγ´,
ὡς
ἀκουστά·
πάντα
|
δῶρα |
δαιμόνων.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀπέπτυσα
μὲν
λόγον |
[350] |
τ´
ἔτλας.
~τὰ
δ´
ἐμὰ
|
δῶρα |
Κύπριδος
ἔτεκε
~πολὺ
μὲν
αἷμα, |
[850] |
ἵν´
Ἑλλὰς
τοὺς
Ἀλεξάνδρου
γάμους
|
~δώρημα |
Κύπριδος
ψευδονύμφευτον
μάθηι·
~Κύπρις
δὲ |
[500] |
~ὃς
ὄνομ´
ἀκούσας
τοὐμὸν
οὐ
|
δώσει |
βοράν.
~{κλεινὸν
τὸ
Τροίας
πῦρ |
[1400] |
ἐς
τύχην
τάδε.
~ὅστις
δὲ
|
δώσει |
ναῦν
ἐν
ἧι
τάδ´
ἄξομεν, |
[450] |
~(ΓΡΑΥΣ)
οὔκουν
ἀπελθὼν
δάκρυα
σοῖς
|
δώσεις |
φίλοις;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
τίς
δ´
ἥδε |
[900] |
~τῶι
δ´
οὐ
δικαίωι
συγγόνωι
|
δώσεις |
χάριν,
~αἰσχρὸν
τὰ
μέν
σε |
[1250] |
ἄξια
τάδ´
ἔσται
Πελοπιδῶν
ἃ
|
δώσομεν. |
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
καὶ
τἄλλ´
ὅσα
χθὼν |