Fables |
[250] |
καὶ
βάτος
καὶ
αἴθυια
κοινωνίαν
|
πρὸς |
ἀλλήλας
σπεισάμεναι
~ἐμπορεύεσθαι
διέγνωσαν.
Καὶ |
[208] |
θηρεύοντες.
~Λέων
καὶ
ὄνος
κοινωνίαν
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ποιησάμενοι
ἐξῆλθον
ἐπὶ
~θήραν. |
[244] |
κἂν
νεκρὸς
ᾖ
τις
ἰσχύει
|
πρὸς |
ἄμυναν·
ἡ
γὰρ
θεία
δίκη |
[247] |
δρόμον
ὀξεῖα·
~κέρατα
δὲ
σὺ
|
πρὸς |
ἄμυναν
κατέχεις.
~Τί
δέ,
ὦ |
[234] |
ἔφη,
τῇ
σῇ
θεραπαινίδι
κέντρον
|
~πρὸς |
ἄμυναν
τῶν
πόνων
μου
καὶ |
[201] |
ὑπό
τινος}
~Ὁ
μῦθος
οὗτος
|
πρὸς |
ἄνδρα
γλωσσώδη,
μηδὲν
πλέον
τοῦ |
[231] |
τροφῇ
μοι
χρήσῃ.
~Ὁ
μῦθος
|
πρὸς |
ἄνδρα
κακοῦργον
δι'
ὑποκρίσεως
ἐνεδρεύοντα. |
[234] |
Οὗτος
ὁ
λόγος
ἁρμόσειεν
ἂν
|
πρὸς |
ἄνδρας
~βασκάνους
οἳ
καὶ
αὐτοὶ |
[223] |
ἄλλα
δὲ
πράττουσιν.
Ὁ
μῦθος
|
πρὸς |
~ἀνθρώπους
οἵτινες
τὰ
ἔργα
τοῖς |
[235] |
τὰ
~χείριστα
διετίθουν.
Ὁ
δὲ
|
πρὸς |
αὐτάς·
Κάκιστα
ζῷα,
τὸν
μὲν |
[235] |
τὰ
~πάνδεινα
διετίθεσαν.
Κἀκεῖνος
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτάς·
Ὦ
κάκιστα
ζῷα,
~ὑμεῖς |
[248] |
τὴν
χελιδόνα
~νεκρὰν
ἐρριγωμένην,
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτήν·
Ὦ
αὕτη,
σὺ
κἀμὲ |
[214] |
~συκαμίνου
ἀνεσταύρωσαν.
Ἡ
δὲ
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἀλλ'
ἔγωγε
οὐκ
~ἄχθομαι |
[220] |
σφόδρα
εὐανθής.
Ἡ
δὲ
ἀπεκρίνατο
|
πρὸς |
~αὐτόν·
Ἀλλ'
οὐκ
ἐμὲ
ἐπὶ |
[245] |
Ἡ
δὲ
ὁμοιωθεῖσα
~γυναικὶ
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἀλλ'
ὦ
οὗτος,
μὴ |
[221] |
τότε
γεγενῆσθαι,
ὁ
λύκος
~ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἐὰν
σὺ
ἀπολογιῶν
εὐπορῇς, |
[249] |
καὶ
πυνθανομένου
πῶς
ἔχοι,
ἔφη
|
πρὸς |
~αὐτόν·
Ἐγώ
σοι
ὑπὸ
τῶν |
[233] |
ἠργυρολόγει.
Ἐλθόντος
δέ
τινος
~αἰφνίδιον
|
πρὸς |
αὐτὸν
καὶ
ἀπαγγείλαντος
ὡς
τῆς |
[249] |
Τῶν
δὲ
οἰκείων
τινὸς
~παραγενομένου
|
πρὸς |
αὐτὸν
καὶ
πυνθανομένου
πῶς
ἔχοι, |
[241] |
ὄμβρου
ἐκλυθείσης,
ὁ
κάνθαρος
ἧκε
|
πρὸς |
~αὐτὸν
λιμώττων
καὶ
τροφῆς
μεταλαβεῖν |
[247] |
φοβῇ
τοὺς
κύνας;
~Ἡ
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὸν
οὕτως
ἔφη
γελῶσα·
~Ὅτι |
[241] |
μεταλαβεῖν
δεόμενος.
Ὁ
δὲ
ἔφη
|
πρὸς |
~αὐτόν·
Ὦ
κάνθαρε,
ἀλλ'
εἰ |
[241] |
μεταλαβεῖν
δεόμενος.
Ὁ
δὲ
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ὦ
~κάνθαρε,
ἀλλ'
εἰ |
[223] |
λόγοις
~ἀκόλουθον
ἐγίγνετο,
ἀπαλλαττόμενος
ἔφη
|
πρὸς |
αὑτόν·
Ἐν
ταύτῃ
τῇ
~ἐπαύλει |
[216] |
μισθοὺς
~λαμβάνουσι.
~(Λύκοι
καὶ
κύνες
|
πρὸς |
αὐτοὺς
καταλλαγέντες.
~Λύκοι
φιλιωθέντες
τοῖς |
[216] |
νίκην
ποιοῦνται.
~(Λύκοι
καὶ
κύνες
|
πρὸς |
αὐτοὺς
καταλλαγέντες.
~Οἱ
λύκοι
τοῖς |
[247] |
ὑπάρχεις
~καὶ
ταχινή
τε
καὶ
|
πρὸς |
δρόμον
ὀξεῖα·
~κέρατα
δὲ
σὺ |
[219] |
ἐν
ἐρήμοις
τόποις,
~κλίνοντος
ἤδη
|
πρὸς |
δύσιν
Ὑπερίονος,
~δολιχὴν
ἑαυτοῦ
τὴν |
[205] |
οὕτως·
Οὐ
χρὴ
τὸν
~δεσπότην
|
πρὸς |
δυσμένειαν
παρακινεῖν,
ἀλλὰ
πρὸς
εὐμένειαν. |
[238] |
τοῦ
ζωμοῦ
~ἀποπνίγεσθαι
ἔμελλεν,
ἔφη
|
πρὸς |
ἑαυτήν·
Ἀλλ'
ἔγωγε
καὶ
βέβρωκα |
[223] |
~Οὗτος
ὁ
λόγος
ἁρμόσειεν
ἂν
|
πρὸς |
ἐκείνους
τοὺς
ἀνθρώπους
οἳ
τοῖς |
[233] |
τῷ
λόγῳ
χρήσαιτο
ἄν
τις
|
πρὸς |
ἐκείνους
τοὺς
~ἀνθρώπους
τοὺς
τὸν |
[205] |
~δεσπότην
πρὸς
δυσμένειαν
παρακινεῖν,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
εὐμένειαν.
Ὁ
~μῦθος
δηλοῖ
ὅτι |
[245] |
πραεῖς
δεσπότας
οἱ
χαιρέκακοι
παραφυσῶντες
|
~πρὸς |
ζάλην
καὶ
ὀργὴν
διεγείρουσιν.
~(Νεανίσκοι |
[241] |
φροντίδι,
~ἀλλὰ
καιρῷ
εὐθέτῳ
τὰ
|
πρὸς |
σωτηρίαν
μεριμνᾶν.
~(Μύρμηξ
καὶ
περιστερά. |
[234] |
μου.
Ἀπορήσας
δὲ
ὁ
~Ζεὺς
|
πρὸς |
τὰς
αἰτήσεις,
ἐπεὶ
ἐφίλει
τῶν |
[202] |
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
μάχην
ἔχων
|
πρὸς |
~ταῦρον
ἄγριον
ἐπεκαλεῖτο
τὸν
δελφῖνα |
[216] |
εἰς
κόρον
ἐσθίοντες.
~Ὑπήκουσαν
οὖν
|
πρὸς |
ταῦτα
οἱ
κύνες·
οἱ
δὲ |
[247] |
καὶ
ἔλαφος.
~Μόσχος
δέ
ποτε
|
πρὸς |
τὴν
ἔλαφον
εἶπε·
~Σὺ
τῷ |
[215] |
Ἕλλην
ᾑρέθη
στρατηγὸς
~κυσίν.
Οὗτος
|
πρὸς |
τὴν
μάχην
ἐβράδυνεν·
οἱ
δὲ |
[201] |
ἀκούσας
βατράχου
μέγα
κεκραγότος,
ἐστράφη
|
πρὸς |
τὴν
~φωνήν,
οἰόμενος
μέγα
τι |
[201] |
~Λέων
ἀκούσας
βατράχου
κεκραγότος
ἐπεστράφη
|
πρὸς |
τὴν
φωνήν,
~οἰόμενος
μέγα
τι |
[203] |
ἀλλήλων
διηγέρθησαν.
Ἄφνω
δὲ
ἐπιστραφέντες
|
πρὸς |
~τὸ
ἀναπνεῦσαι,
εἶδον
γῦπας
ἐκδεχομένους |
[243] |
ὀλιγωρῶν
τῇ
πείνῃ
~ἀνεστέναξε
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
ἄλλον
ἔφη·
~Χαῖρε
σύ, |
[234] |
ἀνθρώποις
τοῦ
ἰδίου
μέλιτος
ἧκον
|
πρὸς |
τὸν
~Δία
καὶ
τούτου
ἐδέοντο |
[247] |
~(Νεβρὸς
καὶ
ἔλαφος.
~Νεβρός
ποτε
|
πρὸς |
τὸν
ἔλαφον
εἶπε·
Πάτερ,
σὺ |
[241] |
κατακλυσθείσης,
ὁ
κάνθαρος
λιμώττων
ἧκε
|
πρὸς |
~τὸν
μύρμηκα
τροφῆς
μεταλαβεῖν
δεόμενος. |
[214] |
αὐτόν·
Ἀλλ'
ἔγωγε
οὐκ
~ἄχθομαι
|
πρὸς |
τὸν
σὸν
θάνατον
ὑπηρετοῦσα·
καὶ |
[233] |
σαυτοῦ
οὐ
~προεμαντεύου;
~Ὁ
μῦθος
|
πρὸς |
τοὺς
τὸν
μὲν
ἑαυτῶν
βίον |
[210] |
ἐδυνάμην·
ἡ
~δέ
σου
ψυχὴ
|
πρὸς |
τοῦτο
μόνον
μαλακίζεται.
Ἔκλαιεν
οὖν |
[247] |
~ταχύτερος
κυνῶν
πέφυκας,
καὶ
κέρατα
|
πρὸς |
τούτοις
ὑπερφυᾶ
φέρεις
~εἰς
ἄμυναν. |
[249] |
αὐτῆς
οὐ
μετρίως.
~Ὁ
δὲ
|
πρὸς |
τοῦτον
ἀγαθὸν
εἶναι
λέγει.
~Ἐπερωτήσας |
[203] |
αὐτῶν
πίῃ·
ἐκ
τούτου
~δὲ
|
πρὸς |
φόνον
ἀλλήλων
διηγέρθησαν.
Ἄφνω
δὲ |
[247] |
ἐπειδὰν
κυνὸς
ὑλακὴν
~ἀκούσω,
αὐτίκα
|
πρὸς |
φυγὴν
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
ἐκφέρομαι. |