Fables |
[249] |
οὐ
μετρίως.
~Ὁ
δὲ
πρὸς
|
τοῦτον |
ἀγαθὸν
εἶναι
λέγει.
~Ἐπερωτήσας
δὲ |
[221] |
ἄρνα
ἀπό
τινος
ποταμοῦ
πίνοντα,
|
τοῦτον |
~ἐβουλήθη
μετά
τινος
εὐλόγου
αἰτίας |
[214] |
γὰρ
ὃν
αὐτὸς
φόνον
~ἀπειργάσω,
|
τοῦτον |
εἰς
ἐμὲ
ἀπεμάττου.
~Οὕτω
πολλάκις |
[244] |
προσδήσας
αὐτοῦ
τὸν
ποῦν
σχοινίῳ
|
~τοῦτον |
εἰσάγει
ἀνὰ
μέσον
τῆς
λίμνης. |
[243] |
~Οἱ
δὲ
καὶ
πάλιν
θεασάμενοι
|
τοῦτον |
~εἰσεπήδησαν
κρυβέντες
ἐπὶ
τρώγλης.
~Ὁ |
[201] |
{αὐτὸν}
μικρὸν
~χρόνον,
ὡς
ἐθεάσατο
|
τοῦτον |
ἐκ
τῆς
λίμνης
ἐξελθόντα,
προσελθὼν |
[204] |
λαγωός.
~Λέων
περιτυχών
λαγωῷ
κοιμωμένῳ,
|
τοῦτον |
ἔμελλε
καταφαγεῖν·
~μεταξὺ
δὲ
θεασάμενος |
[250] |
δὲ
~αἴθυια
χαλκὸν
πριαμένη
καὶ
|
τοῦτον |
ἐνθεμένη
ἔπλει.
Χειμῶνος
δὲ
~σφοδροῦ |
[225] |
καταλιπὼν
ἀπῄει.
Ἴππῳ
δὲ
συντυχών,
|
~τοῦτον |
ἐπὶ
τὴν
ἄρουραν
ἐπήγαγε
λέγων |
[241] |
εἰς
τὸν
χειμῶνα.
~Κάνθαρος
δὲ
|
τοῦτον |
θεασάμενος
ἐθαύμασεν
ὡς
ἐπιπονώτατον,
εἴγε |
[241] |
εἰς
τὸν
χειμῶνα.
~Κάνθαρος
δὲ
|
τοῦτον |
θεασάμενος
ἐταλάνιζεν
ὡς
ἐπιπονώτατον,
εἴγε |
[244] |
τοῦ
~βατράχου
συνδεδεμένος.
Ἰκτῖνος
δὲ
|
τοῦτον |
ἰδὼν
τοῖς
ὄνυξιν
ἣρπασεν·
~βάτραχος |
[203] |
ἐκδεχομένους
ὃς
ἂν
αὐτῶν
πέσῃ,
|
τοῦτον |
~καταφαγεῖν.
Διὰ
τοῦτο
λύσαντες
τὴν |
[226] |
ἤρετο·
Δήσας
τίς
ς'
~ἐξέθρεψε
|
τοῦτον; |
Ὁ
δὲ
ἐφη·
Κυνηγός.
Ἀλλὰ |
[224] |
αὐτὸν
ζητῶν.
~Περιτυχὼν
δὲ
ἐρωδιῷ,
|
τοῦτον |
παρεκάλει
ἐπὶ
μισθῷ
τὸ
ὀστοῦν |
[202] |
δελφῖνα
~παρακύψαντα,
{ὡς}
ἐπὶ
συμμαχίαν
|
τοῦτον |
παρεκάλεσε
λέγων
ὅτι
~ἁρμόττει
μάλιστα |