Fables |
[233] |
~καὶ
δρομαῖος
ᾔει.
Τρέχοντα
δέ
|
τις |
αὐτὸν
θεασάμενος·
Ὦ
οὗτος,
εἶπεν, |
[229] |
εἶναι
ἢ
ἐπίβουλον,
~ἐπειδὴ
χρεία
|
τις |
αὐτὸν
κατέλαβεν
εἰς
ἄστυ
παραγενέσθαι, |
[228] |
ἔταξε
νόμον
αὐτοῖς
προτείνας,
~ἵνα
|
τις |
αὐτῶν
τιποτοῦν
κυνηγήσας
~μέσον
ἀγάγῃ |
[218] |
πρόβατα
~συνέθεντο
τοῦτο
ποιῆσαι.
Ἀλλά
|
τις |
γέρων
κριὸς
εἶπεν·
Πῶς
ὑμῖν |
[232] |
ἐσβέσθη.
Ἐκ
δευτέρου
δὲ
~ἅπτων
|
τις |
εἶπεν
αὐτῷ·
Φαῖνει,
λύχνε,
καὶ |
[235] |
ζητείτω
κακόν.
~(Μελισσουργός.
~Εἰς
μελισσουργοῦ
|
τις |
εἰσελθών,
ἐκείνου
ἀπόντος,
τό
τε |
[235] |
ἐπιβούλους
ἀπωθοῦνται.
~(Μελισσουργός.
~Εἰς
μελιττουργεῖόν
|
τις |
εἰσελθών,
τοῦ
κεκτημένου
ἀπόντος,
τὸ |
[249] |
τοῦτο.
~Καὶ
τῶν
οἰκείων
εἶτά
|
τις |
ἐρωτήσας
~Πῶς
ἔχεις,
ὦ
ἄδελφε |
[233] |
γεγονὸς
~ὀψόμενος.
Τῶν
δὲ
παρατυχόντων
|
τις |
θεασάμενος
εἶπεν·
Ὦ
οὗτος,
σὺ |
[244] |
~γενόμενος.
Ὅτι,
κἂν
νεκρὸς
ᾖ
|
τις |
ἰσχύει
πρὸς
ἄμυναν·
ἡ
γὰρ |
[249] |
~ἐστι.
~(Νοσῶν
καὶ
ἰατρός.
~Νοσῶν
|
τις |
καὶ
ἐπερωτώμενος
ὑπὸ
τοῦ
ἰατροῦ |
[246] |
ἀσέβεια
τῆς
ἐπιορκίας,
κἂν
αὐτήν
|
τις |
~κατασοφίζηται.
~(Νεανίσκοι
καὶ
μάγειρος.
~Δύο |
[213] |
μῦν
ἐφοβήθην,
ἐθαύμασα
δὲ
εἴ
|
τις |
λέοντος
~κοιμωμένου
τὸ
σῶμα
ἐπιδραμεῖν |
[242] |
ὁ
μύρμηξ
~διεσώθη.
Ἰξευτὴς
δέ
|
τις |
μετὰ
τοῦτο
τοὺς
καλάμους
συνθεὶς |
[232] |
τυφοῦσθαι·
~ὅσα
γὰρ
ἂν
κτήσηταί
|
τις, |
ξένα
τυγχάνει.
~(Μάντις.
~Μάντις
ἐπὶ |
[233] |
Τούτῳ
τῷ
λόγῳ
χρήσαιτο
ἄν
|
τις |
πρὸς
ἐκείνους
τοὺς
~ἀνθρώπους
τοὺς |
[243] |
τυρὸν
ἐκ
κανισκίου
σύρων.
Ἤνοιξέ
|
τις |
τὴν
~θύραν·
οἱ
δὲ
ἔφυγον |
[243] |
ἀπάρξασθαι
ἐσθίειν,
~ᾔνοιξεν
εὐθὺς
ἄνθρωπός
|
τις |
τὴν
θύραν.
~Φοβηθέντες
δὲ
οἱ |
[234] |
ὡς
ᾔτησας
γενήσεται,
ἀλλ'
ἐάν
|
τις |
τῶν
ἀνθρώπων
ἥκῃ
~λαβεῖν
μέλι, |
[244] |
ἐδεδράκει.
~Ὅτι,
εἰ
καὶ
νεκρός
|
τις |
ὑπό
τινος
γένηται,
ἀλλ'
ἡ |