Discours, par. |
[38, 35] |
τὴν
πρὸς
τὰ
ἐλάχιστα
ἡδονὴν
|
χαίρει |
τῷ
μηδενί·
καὶ
ὑμῖν
οὕτως |
[38, 10] |
οἵτινες
τῶν
κακῶν
τοῖς
ὁμολογουμένοις
|
χαίρομεν. |
καὶ
περὶ
δὲ
τῆς
νεὼς |
[38, 20] |
ἴσως
ἐξελέγχειν·
ἀλλ´
οἵ
γε
|
χαίροντες |
αὐτῇ
τοῦτο
μόνον
λαλοῦσιν·
Ὑπὲρ
|
[38, 15] |
τοῖς
ἀνθρώποις
ὡς
θηρίοις
χρώμενοι
|
χαίρουσι |
τῇ
πρὸς
τὸ
ὁμόφυλον
γιγνομένῃ |
[38, 5] |
Νικαεῖς·
ἀκούσατε
δὲ
καὶ
μὴ
|
χαλεπήνητε |
μηδέπω,
πρὶν
ἂν
εἴπω
τὰς |
[38, 40] |
ὁμοφροσύνην,
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
ἀμφοτέρων
|
χαράν, |
οὐχὶ
ταῦτα
πάντα
ἑορτῇ
ἔοικε |
[28, 30] |
νῦν
κομιζομένων
(δεῖ
δὲ
δημοσίᾳ
|
χαρίζεσθαι |
τὴν
πόλιν,
οὐκ
ἰδίᾳ
τινάς) |
[38, 20] |
τῶν
ἐπὶ
τοῖς
κακοῖς
ἔτι
|
χάριν |
εἰδότων
φειδόμενοι.
(τὸ
μὲν
οὖν |
[38, 25] |
κινδυνεύει
γὰρ
ἤτοι
γε
ὁδοῦ
|
χάριν |
ἢ
ἐμπορίας.
ἵνα
δὲ
μὴ |
[38, 45] |
λυθῇ
καὶ
οὐ
τοὐναντίον
αὐτοῦ
|
χάριν |
τοῦ
μηδὲ
ὅλως
αὐτὴν
γενέσθαι
|
[38, 5] |
παρ´
ὑμῶν,
ἄνδρες
Νικομηδεῖς,
καὶ
|
χαρίσασθέ |
μοι
καὶ
ὑπομείνατε,
ἀκοῦσαι
λόγου |
[38, 20] |
ἐγίγνοντο
πρὸς
αὐτοὺς
κακῶν·
ἀλλὰ
|
χάριτας |
καὶ
τιμὰς
καὶ
ἐπαίνους·
ὥστε |
[38, 40] |
πλούσιός
τις
παρ´
ἐκείνοις
ἐστί;
|
χορηγήσει |
καὶ
παρ´
ὑμῖν.
καθόλου
δὲ |
[38, 0] |
καὶ
τῶν
πλουσίων,
ἵνα
καὶ
|
χορηγῶσι |
καὶ
φιλοτιμῶνται
ταυτὶ
τὰ
νενομισμένα |
[28, 30] |
τῆς
ὑμετέρας
στάσεώς
εἰσιν
ἐπηρμέναι·
|
χρείαν |
γὰρ
αὐτῶν
δοκεῖτε
ἔχειν
καὶ |
[28, 30] |
ἡμέραν
αἰτουμένοις
τὸ
πρὸς
τὴν
|
χρείαν |
ἐπεῖγον,
πῶς
οὐκ
εἰκός
ἐστι |
[38, 0] |
πόλει
χρήσιμος,
οὐ
ποιουμένων
μου
|
χρείαν |
ὑμῶν,
εἰς
ἣν
μόνον
ἐπιτήδειός |
[38, 45] |
πείθειν
ὑμᾶς
ἔοικε,
πῶς
οὐ
|
χρὴ |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ἔργων
ἕξειν |
[38, 0] |
οὔκουν
οὐδὲ
εἰς
τοῦτό
μου
|
χρῄζειν |
δοκεῖτε,
τὸ
ταῖς
ὁρμαῖς
ὑμῶν |
[38, 35] |
ἐστι
καὶ
δίκαιον,
ἐκείνας
ὑμῶν
|
χρῄζειν, |
οὐχ
ὑμᾶς
ἐκείνων.
καὶ
οὐχὶ |
[38, 0] |
μέγαν,
ὥστε
νομίζειν
ὅτι
διὰ
|
χρήματα |
ἐσπουδάσθην
ὑφ´
ὑμῶν,
οὐδὲ
πρὸς |
[38, 40] |
πάντα
μιχθέντα,
καὶ
καρποὶ
καὶ
|
χρήματα |
καὶ
ἀνδρῶν
ἀξίαι
καὶ
δυνάμεις, |
[38, 45] |
ἀμφοτέροις
ἀγαθὰ
κτήσεσθε
καταλλαγέντες;
οὐ
|
χρήσεσθε |
αὐτοῖς
θέλοντες;
ὄφελον
ἐξῆν
καὶ |
[38, 0] |
προαιρέσεως,
ὅσα
τε
ὑμῖν
δύναμαι
|
χρήσιμος |
εἶναι,
ταῦτα
ἐπίσταμαι·
τὸ
λοιπόν |
[38, 0] |
ἐλπίδι
τοῦ
γενήσεσθαι
τῇ
πόλει
|
χρήσιμος, |
οὐ
ποιουμένων
μου
χρείαν
ὑμῶν, |
[38, 50] |
εἰ
γὰρ
ἡ
στάσις
τοσούτῳ
|
χρόνῳ |
διὰ
τὴν
συνήθειαν
μόνον
ἐμμεμένηκεν |
[38, 35] |
τὸ
λοιπὸν
ὑμῖν
ὡς
ἐσχάτοις
|
χρώμενοι. |
(τὰ
γὰρ
τοιαῦτα,
ἐφ´
οἷς |
[38, 15] |
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις
ὡς
θηρίοις
|
χρώμενοι |
χαίρουσι
τῇ
πρὸς
τὸ
ὁμόφυλον |
[38, 25] |
οὗτος
ἢ
δοκεῖ
γέλωτα
ὀφλήσει,
|
χρώμενος |
ὀνόματι
ψευδεῖ
δίχα
πράγματος.
καὶ |
[38, 35] |
δὲ
ὑμῶν
ἄνοιαν
δημοσίᾳ,
καὶ
|
χρῶνται
|
καθάπερ
τοῖς
παιδίοις
ὑμῖν,
οἷς |
[38, 50] |
βουλήσονται
πάλιν
αὑτοῖς
γενέσθαι
τινὰ
|
χώραν. |
καὶ
μικρῶν
δὲ
ἕνεκεν
μὴ |
[38, 25] |
τέλους
ἕνεκεν
κακοῦ.
τὸ
δὲ
|
χωρὶς |
αἰτίας
σπουδάζειν
ἢ
πονεῖν,
τοῦτ´ |
[38, 5] |
πόλεσιν,
ἥδιστόν
ἐστι
φαρμάκων
καὶ
|
χωρὶς |
οὗ
ζῆν
οὐδεὶς
ἂν
ἐθελήσειεν |
[38, 15] |
σφισιν
ἄξιον.
(τὸ
δὲ
καὶ
|
χωρὶς |
ὑποθέσεως
πολεμεῖν
καὶ
μάχεσθαι
τί |
[38, 0] |
αὐτῶν
γιγνομένης
βλάβης,
ὁ
δὲ
|
χωρὶς |
ὧν
ἀμήχανόν
ἐστιν
αὐτῷ
σῴζεσθαι, |