Discours, par. |
[38, 10] |
ἔστιν
ὅτε
ὑπὸ
ἀφροσύνης
{οἱ
|
ναῦται} |
καὶ
τοῦτο
ἀπόλλυσιν
αὐτοὺς
ἐπισταμένους |
[38, 10] |
αὕτη
ἐστὶ
σωτηρία,
τὸ
τοὺς
|
ναύτας
|
ὁμονοεῖν
καὶ
τῷ
κυβερνήτῃ
πείθεσθαι, |
[38, 45] |
κοινὸν
οἰκοῦντας
οἶκον
καὶ
μὴ
|
νενεμημένους |
τὰ
πατρῷα
ὑπὸ
μικρολογίας,
ὅ |
[38, 45] |
{καὶ}
κατὰ
τοῦτο,
τῷ
μὴ
|
νενεμῆσθαι
|
μηδὲ
ἑκάστῳ
τὸ
ἥμισυ
γεγονέναι |
[38, 0] |
χορηγῶσι
καὶ
φιλοτιμῶνται
ταυτὶ
τὰ
|
νενομισμένα |
δαπανήματα,
δεῖ
δὲ
καὶ
κολάκων |
[38, 10] |
καὶ
οὕτως
ὡς
ἔχει
καὶ
|
νενόμισται
|
καὶ
καλεῖται
κακά.
(τὰ
δ´ |
[38, 25] |
εἶναι
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἰδιωτῶν
|
νενόμισται, |
καὶ
μάλιστα
τούτων
καταγελῶμεν
καὶ |
[38, 50] |
οὗ
μηδεὶς
πρότερον
εἶπε
μήτε
|
νέος |
μήτε
πρεσβύτερος.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[38, 0] |
ἐπιχωρίων,
εἰσποιητῶν,
ῥητόρων,
φιλοσόφων,
γερόντων,
|
νέων, |
οὐδέποτε
οὐδεὶς
ἐτόλμησεν
ἡμῖν
συμβουλεῦσαι |
[38, 10] |
χαίρομεν.
καὶ
περὶ
δὲ
τῆς
|
νεὼς |
πάντες
οἱ
πλέοντες
ἐπιστάμενοι
διότι |
[38, 10] |
τῶν
πνευμάτων
εἰς
ἐναντίον
τῇ
|
νηὶ |
περιίσταται
καὶ
τῶν
λιμένων
ἀποτυγχάνουσιν
|
[38, 25] |
τοῦ
φόρους
λαμβάνειν
παρὰ
τῶν
|
νησιωτῶν |
ἐπολέμουν,
καὶ
περὶ
τοῦ
δικάζειν
|
[38, 20] |
ἔρηται,
Τί
δὲ
ὑμᾶς
οἱ
|
Νικαεῖς
|
ἀδικοῦσιν;
οὐδὲν
εἰπεῖν
ἕξετε.
κἂν |
[38, 5] |
ὑμᾶς,
ἄνδρες
Νικομηδεῖς,
ὁμονοῆσαι
πρὸς
|
Νικαεῖς· |
ἀκούσατε
δὲ
καὶ
μὴ
χαλεπήνητε |
[38, 20] |
οὐδ´
ἀντιποιοῦνται
πρὸς
ὑμᾶς
οἱ
|
Νικαεῖς, |
ἀλλ´
ἡδέως,
ὥστε
μηδεμίαν
παρέχειν |
[28, 30] |
ἡ
περὶ
τῶν
ὀνομάτων
πρὸς
|
Νικαεῖς |
μάχη.
(βουλοίμην
δ´
ἂν
καὶ |
[38, 0] |
ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ
ΠΕΡΙ
ΟΜΟΝΟΙΑΣ
ΤΗΣ
ΠΡΟΣ
|
ΝΙΚΑΕΙΣ. |
(Ὅταν
ἐκλογίσωμαι
τὰς
αἰτίας,
ἄνδρες |
[38, 35] |
δοῦναι
δίκην.
ἢ
γὰρ
τῇ
|
Νικαέων |
ἑταιρείᾳ
προστίθεται
καὶ
τὸ
μέρος |
[38, 40] |
πόλιν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
Νικαέων, |
οὐκ
ἂν
παράδοξον
μὲν
ὑπὸ |
[38, 25] |
πρωτεῖον
ἀμαχεὶ
παραδόντων
αὐτὸ
τῶν
|
Νικαέων, |
πότερα
ληψόμεθα
τοὺς
φόρους,
οὓς |
[38, 40] |
ἔξεστιν
ἤδη
γενέσθαι
καὶ
τὴν
|
Νίκαιαν
|
ὑμετέραν
εἶναι
καὶ
τὰ
παρ´ |
[38, 20] |
πύθηται
πάλιν,
Τί
δὲ
οἱ
|
Νικομηδεῖς |
ἀδικοῦσιν
ὑμᾶς;
οὐδὲ
αὐτοὶ
λέγειν |
[38, 35] |
καὶ
γὰρ
ἔστιν
ἁμαρτήματα,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
ἀληθῶς,
ἀλλ´
οὐχ
Ἑλληνικά,
εἰ |
[38, 0] |
(Ὅταν
ἐκλογίσωμαι
τὰς
αἰτίας,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
δι´
ἃς
ἐποιήσασθέ
με
πολίτην· |
[38, 35] |
ἐκείνων
ἔχει
βοηθοῦν
ἢ
τοὺς
|
Νικομηδεῖς |
ἑλόμενος
ὑφ´
ὑμῶν
σῴζεται.
καὶ |
[38, 40] |
οὕτως.
εἴ
τις
ὑμῖν,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
θεῶν
αἵρεσιν
ἔδωκεν,
εἰ
βούλεσθε |
[38, 5] |
τοῦτο
αὐτὸ
παρ´
ὑμῶν,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
καὶ
χαρίσασθέ
μοι
καὶ
ὑπομείνατε, |
[38, 5] |
ὑπομείνατε.
(φημὶ
δεῖν
ὑμᾶς,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
ὁμονοῆσαι
πρὸς
Νικαεῖς·
ἀκούσατε
δὲ |
[38, 5] |
ὄνομα
οὐκ
ἀηδές,
ὦ
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
οὔτε
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
οὔτε |
[38, 0] |
~ΠΡΟΣ
|
ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ |
ΠΕΡΙ
ΟΜΟΝΟΙΑΣ
ΤΗΣ
ΠΡΟΣ
ΝΙΚΑΕΙΣ. |
[38, 25] |
τὸ
πρωτεῖον
ἕξειν;
(ποῖον,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
πρωτεῖον;
καὶ
γὰρ
δεύτερον
ὑμᾶς |
[38, 20] |
(τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον,
ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
τὰς
αἰτίας
τῆς
στάσεως
ἴδωμεν. |
[28, 30] |
εἴ
τις
ὑμᾶς
ἔροιτο,
Ἄνδρες
|
Νικομηδεῖς, |
τί
βούλεσθε,
πότερον
εἶναι
πρῶτοι |
[38, 0] |
ὄντα
ὁρῶ
μοι
μέγαν,
ὥστε
|
νομίζειν |
ὅτι
διὰ
χρήματα
ἐσπουδάσθην
ὑφ´ |
[38, 20] |
ἰδιωτικάς.
θεούς
τε
τοὺς
αὐτοὺς
|
νομίζετε
|
καὶ
τὰς
ἑορτὰς
τὰς
πλείστας |
[38, 5] |
ὑμᾶς.
καὶ
οὐδὲ
μεγάλην
εἶναι
|
νομίζω |
τὴν
δωρεάν·
εἴτε
γὰρ
πεισθήσεσθε, |
[38, 25] |
πλέον;
ἐγὼ
γὰρ
ὑπὲρ
ἁπάντων
|
νομίζω |
τοὺς
ἀνθρώπους
τῶν
πραττομένων
οὐχὶ |
[38, 5] |
φημι
δεῖν
ὑμᾶς,
ἀδύνατον
εἶναι
|
νομίσητε. |
τοῦτο
γάρ
ἐστιν,
ὃ
μέχρι |
[38, 10] |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
σώμασιν
αἱ
|
νόσοι. |
(καὶ
γὰρ
τὴν
ὑγείαν
ἐπιστάμενοι |
[38, 10] |
κατατάττεται,
πόλεμοι
καὶ
στάσεις
καὶ
|
νόσοι |
καὶ
τὰ
τούτοις
ὁμότροπα,
οὐδὲν |
[38, 5] |
τὰς
αἰτίας.
οὐδὲ
γὰρ
ὁ
|
νοσῶν |
πρὸς
τὸν
ἰατρὸν
ὀργίζεται
διατάττοντα |
[38, 10] |
καὶ
σωτήριόν
ἐστιν·
τοῖς
τε
|
νῦν |
βουλομένοις
αὐτὴν
ἐγκωμιάζειν
{καὶ
τοῖς |
[38, 10] |
ἂν
οὐδ´
ὅλως
εἶχε
βλάπτειν·
|
νῦν |
δὲ
αὐτοῖς
ἔδωκεν
ἡ
φύσις, |
[38, 35] |
ἀληθοῦς
ἀγών·
εἰ
μή
τι
|
νῦν |
δοκεῖτε
αὐτοὺς
ὑπὲρ
τῆς
προπομπείας |
[38, 5] |
τοῦτο
γάρ
ἐστιν,
ὃ
μέχρι
|
νῦν
|
εἰς
τὴν
ἔχθραν
καθίστησιν
ὑμᾶς |
[38, 25] |
πότερα
ληψόμεθα
τοὺς
φόρους,
οὓς
|
νῦν |
ἐκεῖνοι
λαμβάνουσιν;
ἢ
τὰς
πόλεις |
[28, 30] |
ἐὰν
ἀδικεῖν
θέλωσιν.
τὸ
δὲ
|
νῦν |
ἔχον
αἱ
μὲν
ἄλλαι
πόλεις |
[38, 40] |
ἐκεῖ,
κἀκεῖθεν
ἐνθάδε.
(τὸ
δὲ
|
νῦν |
ἔχον
ὥσπερ
ὑφορμεῖτε
ἀλλήλαις
αἱ |
[28, 30] |
ἧς
ἁπάντων
μὲν
καὶ
τῶν
|
νῦν |
κομιζομένων
(δεῖ
δὲ
δημοσίᾳ
χαρίζεσθαι |
[38, 5] |
τῇ
πρὸς
μόνους
ὑμᾶς
ἐγὼ
|
νῦν
|
λέγω
καὶ
μηδεμίαν
οἰκείαν
θηρώμενος |
[38, 40] |
τὸ
ἐκ
τῆς
ὁμονοίας
γενησόμενον.
|
νῦν
|
μὲν
ἕκαστοι
τοὺς
ἑαυτῶν
ἄνδρας |
[38, 35] |
φιλῆται.
(τὰ
δὲ
τῶν
ἡγεμόνων
|
νῦν |
μὲν
ὅπως
ἔχει,
τί
δεῖ |
[38, 45] |
ἡ
καταλλαγὴ
γενομένη
καὶ
μέχρι
|
νῦν |
ὑμῖν
οὐκ
ἐλυσιτέλησεν
ἡ
στάσις |