Livre, Chap.
[56, 27]	τόπων ἐς οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς	διατριβὰς	ἐποιοῦντο, οἱ δὲ καὶ ἐν
[56, 29]	Αὐγούστου ὄντες ἦρχον, καὶ ὁ	Γάλβας	ὁ τὸ κράτος ὕστερον χρόνῳ
[56, 13]	τε γὰρ ἦν καὶ ἐς	φάραγγας	πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ οἱ
[56, 21]	τε αὖθις λάβρος καὶ ἄνεμος	μέγας	προσπεσὼν οὔτε ποι προϊέναι οὔθ´
[56, 42]	εἰλήφεσαν, ἐπιβάλλοντες αὐτῇ. κἀκ τούτου	δᾷδας	ἑκατόνταρχοι, ὥς που τῇ βουλῇ
[56, 43]	ζωγρήσαντι αὐτὸν πέντε καὶ εἴκοσι	μυριάδας	ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἑκών οἱ
[56, 46]	βουλευτῇ ἐστρατηγηκότι, πέντε καὶ εἴκοσι	μυριάδας	ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν Αὔγουστον ἐς
[56, 32]	βασιλεῦσι, τῷ τε δήμῳ χιλίας	μυριάδας,	καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς μὲν
[56, 10]	αὐτῶν οὐδενὸς ὑπὲρ δύο ἥμισυ	μυριάδας	οὐσίας κληρονομεῖν ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο
[56, 10]	γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς μὴ ὅτι	παῖδας,	ἀλλὰ μηδὲ γυναῖκας ἔχειν· καὶ
[56, 41]	τὰ καταλειφθέντα αὐτῷ ὑπό τινων	παῖδας	ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ
[56, 7]	τοσούτους ἑτέρους, μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους	παῖδας	ἡμῖν παρεσχηκέναι. πῶς μὲν γὰρ
[56, 9]	ὀρθῶς ὀνομαζοίμην, ἂν μὴ καὶ	παῖδας	τρέφητε; ὥστ´ εἴπερ ὄντως τά
[56, 38]	μὲν καὶ Μάριος καὶ τοὺς	παῖδας	τῶν ἀντιπολεμησάντων σφίσιν ἤχθηραν· τί
[56, 32]	τοιοῦτος μέντοι περὶ τοὺς ἀλλοτρίους	παῖδας	ὢν τὴν θυγατέρα οὔτε κατήγαγε,
[56, 9]	παραβαλλόμενοι καὶ τὰς ἐπ´ αὐτοῖς	ἐλπίδας	ἐκ τοῦ ὁμοίου καρπούμενοι. ἢ
[56, 15]	ὠχύρωτο, καὶ ποταμὸς ῥοώδης τοὺς	πρόποδας	αὐτοῦ κύκλῳ πλὴν βραχέος περιρρεῖ·
[56, 1]	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἐποίησε καὶ	θέας	ἐπινικίους διὰ τῶν ὑπάτων. ἐπειδή
[56, 16]	ὑμῶν φύλακας οὐ κύνας οὐδὲ	νομέας	ἀλλὰ λύκους πέμπετε. ὁ μὲν
[56, 7]	ἔτι κόρας καὶ μηδέπω γάμων	ὡραίας	ἐπέτρεψα, ἵνα τὸ ὄνομα τῶν
[56, 3]	ναυτίλασθαι τέχνας τε ἀσκῆσαι καὶ	δημιουργίας	ἐπιτηδεῦσαι, καὶ ἐν πολέμῳ τά
[56, 40]	ἂν ἄμεινον τοῦ Αὐγούστου τῆς	ἰδίας	οἰκίας μόνης, μήτι γε καὶ
[56, 41]	τοῦ τε πλήθους καὶ τῆς	ἀκριβείας	ἅμα τῶν νόμων τῶν τοῖς
[56, 16]	αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο, ἂν τῆς	ἀδείας	τύχῃ. καὶ μετὰ τοῦτο πίστιν
[56, 2]	ἵν´ ἐν ᾧ μόνῳ τῆς	θείας	εὐδαιμονίας ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων
[56, 29]	ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ	θείας	τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι
[56, 7]	τις ἐξ ἔρωτος ἢ καὶ	συνηθείας	τινὸς ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως
[56, 5]	ἥρπασαν, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ τὰς	οἰκείας	ἀγαπᾶτε, καὶ οἱ μὲν καὶ
[56, 22]	οἱ βάρβαροι περὶ τὴν τῆς	λείας	ἁρπαγὴν ἄσχολοι ἐγένοντο. οὕτω γὰρ
[56, 4]	προνοίας οὔτε τῆς τῶν προπατόρων	ἐπιμελείας	ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν τὸ
[56, 40]	ἀλλ´ οὐ τῆς ἐπ´ αὐτοῖς	εὐκλείας	ἰδίᾳ τισὶ φθονήσας. τοῖς τε
[56, 3]	ἐκεῖνοι καλῶς πράξαντες ὑμῖν μετ´	εὐκλείας	παρέδοσαν, καὶ ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε,
[56, 41]	ἀειμνήστου παρὰ ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν	εὐκλείας	τύχῃ. τίς μὲν γὰρ οὐκ
[56, 43]	ἀδεεῖ ζῆν, βασιλευομένους τε ἄνευ	δουλείας	καὶ δημοκρατουμένους ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς
[56, 40]	τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν τῆς	πολιτείας	ἀφθόνως ἀπολαύειν, ταῖς δὲ δὴ
[56, 6]	εὐθὺς ἅμα τῇ πρώτῃ τῆς	πολιτείας	καταστάσει ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη,
[56, 7]	ποιώμεθα, τοῖς τε συμμάχοις τῆς	πολιτείας	μεταδίδομεν ὅπως πληθύωμεν· αὐτοὶ δ´
[56, 37]	τρόπου καὶ τῆς καταστάσεως τῆς	πολιτείας	παρέξει. ~ὁ τοίνυν Αὔγουστος οὗτος,
[56, 18]	συνήθη κατάστασιν πρὸ τῆς ἀλλοφύλου	δεσποτείας	προτιμῶντες, ἐκ μὲν τοῦ φανεροῦ
[56, 18]	οἵ τε πρῶτοι τῆς πρόσθεν	δυναστείας	ἐφιέμενοι, καὶ τὰ πλήθη τὴν
[56, 6]	οὐδὲ πρόσθεν ἐξὸν ἀμελεῖν τισι	παιδοποιίας	καὶ γάμων· καὶ γὰρ ἀπ´
[56, 36]	τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ τῆς πρώτης	ἡλικίας	αὐτοῦ. καὶ γὰρ τοῦτο ἓν
[56, 36]	καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε ἐκεῖνο τῆς	ἡλικίας	ἔχοντα ἐν ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί
[56, 40]	ἄμεινον τοῦ Αὐγούστου τῆς ἰδίας	οἰκίας	μόνης, μήτι γε καὶ ἄλλων
[56, 9]	ἵν´ ἑστίας ἐννόμους οἰκοῦντες καὶ	οἰκίας	πλήρεις γενῶν ἔχοντες τοῖς τε
[56, 28]	τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐπὶ τὰς	οἰκίας	τὴν συντέλειαν ἤγαγε, καὶ παραχρῆμα
[56, 13]	τοῦ ὀρθίου καὶ ὑπὸ τῆς	ἀνωμαλίας	τοῦ ὄρους (χαραδρῶδές τε γὰρ
[56, 22]	ἐφ´ ᾧ τε ἔξω τῆς	Ἰταλίας	αὐτοὺς εἶναι. τοῦτο μὲν ὕστερον
[56, 3]	τε εἰρήνῃ γῆν ἐργάσασθαι καὶ	ναυτιλίας	ναυτίλασθαι τέχνας τε ἀσκῆσαι καὶ
[56, 19]	τῇ πορείᾳ, ὡς καὶ διὰ	φιλίας	διιών, γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης πάντων
[56, 32]	καὶ βασιλεῦσι, τῷ τε δήμῳ	χιλίας	μυριάδας, καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς
[56, 25]	ποιεῖν. καὶ οὕτως ἀντὶ τῆς	ἀτιμίας	θάνατον ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ ἧττον
[56, 29]	ὧδέ πῃ τῷ Αὐγούστῳ διῳκεῖτο·	~ἱπποδρομίας	δὲ τελουμένης ἐν τῇ τῶν
[56, 35]	καταγνῶτε, ὅτι μὴ δύναμαι τῆς	ἐπιθυμίας	ὑμῶν τυχεῖν, ἢ αὐτοὶ τῷ
[56, 38]	δι´ αὐτὰ ταῦτα καὶ τῆς	ἐπωνυμίας	ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν
[56, 9]	γενέσθαι, ἵνα καὶ αὐτοὶ τῆς	ἐπωνυμίας	ταύτης μεταλάβητε καὶ ἐμὲ φερώνυμον
[56, 18]	καὶ ἀγγελία δεινὴ ἐκ τῆς	Γερμανίας	ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ σφας διεορτάσαι. ἐν
[56, 18]	Κυιντίλιος τήν τε ἡγεμονίαν τῆς	Γερμανίας	λαβὼν καὶ τὰ παρ´ ἐκείνοις
[56, 44]	εὐδοξίαν καὶ τὸ πολυχρόνιον τῆς	ἡγεμονίας	συνήρατο. τῶν μὲν γὰρ ἐκ
[56, 45]	οὐχ οὕτω τι εὐπαθοῦν τῆς	εὐδαιμονίας	αἰσθάνεσθαι ὡς δυστυχῆσαν ποθεῖν αὐτήν.
[56, 2]	ἐν ᾧ μόνῳ τῆς θείας	εὐδαιμονίας	ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων ἀθάνατον
[56, 4]	οἵτινες οὔτε τῆς τῶν θεῶν	προνοίας	οὔτε τῆς τῶν προπατόρων ἐπιμελείας
[56, 4]	πάθος πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ τῆς	πολυανθρωπίας	ὑμῶν ἀεί τε πάντα ποιῶν
[56, 15]	τείχει οὐσῶν (τῆς τε γὰρ	ἐλευθερίας	καὶ παρὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν
[56, 14]	ἐς τὸ ἔπειτα οἱ μὲν	ἐλευθερίας	οἱ δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι. κἂν
[56, 14]	τῆς αὐτίκα τῶν μαχομένων ἀμφότεροι	σωτηρίας	καὶ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν ἐς
[56, 4]	εὐλόγως ἂν τὴν αἰτίαν τῆς	πανωλεθρίας	ἔχοιτε. πῶς δ´ οὐ, κἂν
[56, 18]	ἔτυχε χειρωθέντα, διὸ οὐδὲ ἐς	ἱστορίας	μνήμην ἀφίκετο· καὶ στρατιῶταί τε
[56, 5]	ὅτι αὐτοὶ μὲν καὶ τὰς	ἀλλοτρίας	κόρας ἥρπασαν, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ
[56, 25]	τιμήν τινα διδόναι, ὅτι τινὲς	μαρτυρίας	παρ´ αὐτῶν καὶ ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι
[56, 25]	τι τῆς ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ	τιμωρίας	μείζονος ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν, ἢ
[56, 43]	ἄνευ δουλείας καὶ δημοκρατουμένους ἄνευ	διχοστασίας,	δεινῶς αὐτὸν ἐπόθουν. ~εἰ γάρ
[56, 40]	ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῆς	παρρησίας	προσέθηκεν. ἔκ τε τοῦ δήμου
[56, 32]	μὲν δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα καὶ	διακοσίας	δραχμάς, τοῖς δ´ ἀστικοῖς τὴν
[56, 35]	Δροῦσος εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ καὶ	δημοσίας	τρόπον τινὰ φωνῆς ἡ γερουσία
[56, 32]	γάρ τι καὶ ἐκείνη τῆς	οὐσίας	αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ τῆς βουλῆς
[56, 3]	καὶ τοῦ γένους καὶ τῆς	οὐσίας	καταλιπεῖν, καὶ τῇ μὲν φύσει
[56, 10]	οὐδενὸς ὑπὲρ δύο ἥμισυ μυριάδας	οὐσίας	κληρονομεῖν ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν·
[56, 2]	ἀνάγκην σφίσι τῆς πρὸς ἀλλήλους	συνουσίας	ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον τὴν ὁμιλίαν
[56, 18]	τῆς τε ἐκ τῶν ὅπλων	ἐξουσίας	ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ διὰ τοῦτο,
[56, 47]	τοσαῦτα, λόγῳ μὲν ὑπὸ τῆς	γερουσίας	ἔργῳ δὲ ὑπό τε τοῦ
[56, 46]	ἡρῷον ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ τῆς	γερουσίας	οἰκοδομηθὲν δὲ ὑπό τε τῆς
[56, 44]	τῶν μὲν γὰρ ἐκ τῆς	δημοκρατίας	ἀνδρῶν καὶ οἱ πλείους καὶ
[56, 9]	ὁμοίους ὑμῖν πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´	ἑστίας	ἐννόμους οἰκοῦντες καὶ οἰκίας πλήρεις
[56, 13]	δύναμις ἣν εἶχε τῆς τότε	ἀντικαθεστηκυίας	οἱ ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν,
[56, 47]	τοῦ Τιβερίου καὶ ὑπὸ τῆς	Λιουίας,	ἐνομίσθη· ἄλλων γὰρ ἄλλα ἐσηγουμένων,
[56, 46]	οἰκοδομηθὲν δὲ ὑπό τε τῆς	Λιουίας	καὶ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη,
[56, 47]	ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ τὸ τῆς	Λιουίας	ὄνομα, ὅτι καὶ αὐτὴ τῶν
[56, 0]	Ὁμονόειον καθιερώθη. δ. Ὡς ἡ	Λιουίας	στοὰ καθιερώθη. ε. Ὡς Αὔγουστος
[56, 11]	ἐξεργάσασθαι, ἀλλ´ ἐκ τοιᾶσδε αὐτὸ	συντυχίας	ἔλαβε. Πουσίων ἱππεὺς Κελτὸς λίθον
[56, 16]	ἐπὶ γὰρ τὰς ἀγέλας ὑμῶν	φύλακας	οὐ κύνας οὐδὲ νομέας ἀλλὰ
[56, 40]	ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τὸ ὀθνεῖον	φύλακας	φοβερωτάτους, πρὸς δὲ τὸ οἰκεῖον
[56, 32]	συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι τὰς ~τὰς	διαθήκας	αὐτοῦ Πολύβιός τις καισάρειος ἀνέγνω
[56, 5]	τε ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγον καὶ	συνθήκας	τινὰς ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ καὶ
[56, 8]	προΐενται, ὑπὲρ τούτων ὑμᾶς μήτε	γυναῖκας	ἄγεσθαι μήτε τέκνα τρέφειν βούλεσθαι;
[56, 10]	μὴ ὅτι παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ	γυναῖκας	ἔχειν· καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τούτου
[56, 18]	καὶ ἀγορὰς ἐνόμιζον συνόδους τε	εἰρηνικὰς	ἐποιοῦντο. οὐ μέντοι καὶ τῶν
[56, 33]	ἔπραξε πάντα, ἃ καὶ ἐς	χαλκᾶς	στήλας πρὸς τῷ ἡρῴῳ αὐτοῦ
[56, 7]	ἐθέλετε. καίτοι καὶ μνηστεύειν ὑμῖν	ἁπαλὰς	ἔτι κόρας καὶ μηδέπω γάμων
[56, 16]	αἴτιοί ἐστε· ἐπὶ γὰρ τὰς	ἀγέλας	ὑμῶν φύλακας οὐ κύνας οὐδὲ
[56, 24]	τῶν Ἄλπεων συμπεπτωκέναι τε ἐς	ἀλλήλας	καὶ κίονας τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι
[56, 33]	πάντα, ἃ καὶ ἐς χαλκᾶς	στήλας	πρὸς τῷ ἡρῴῳ αὐτοῦ σταθείσας
[56, 33]	τῷ Τιβερίῳ καὶ τῷ κοινῷ,	ἄλλας	τε καὶ ὅπως μήτ´ ἀπελευθερῶσι
[56, 0]	Σαβῖνος Π. Κορνήλιος Π. υἱ.	Δολοβέλλας	ὕπ. Γ. Ἰούνιος Γ. υἱ.
[56, 20]	πονηθῆναι. ἦγον δὲ καὶ ἁμάξας	πολλὰς	καὶ νωτοφόρα πολλὰ ὡς ἐν
[56, 38]	ποτὲ ἄλλῳ ὑπῆρξε. τεκμήριον δέ,	Σύλλας	μὲν καὶ Μάριος καὶ τοὺς
[56, 14]	κατεκυλίνδουν. ἄλλοι τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας	ὅλας	πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς,
[56, 33]	ἦν, εἶχε, καὶ τὸ τέταρτον	ἐντολὰς	καὶ ἐπισκήψεις τῷ Τιβερίῳ καὶ
[56, 21]	ἐντεῦθεν δὲ ἄραντες ἔς τε	ὕλας	αὖθις ἐσέπεσον, καὶ ἠμύνοντο μὲν
[56, 37]	ἐκεῖνος μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ἐκέρδανεν,	ἡμᾶς	δὲ δὴ πάντας περιφανῶς ὠφέλησε.
[56, 2]	μέγιστος ἐκεῖνος θεός, ὁ τεκτηνάμενος	ἡμᾶς,	διχῇ τε διεῖλε τὸ θνητὸν
[56, 37]	αὖ καὶ ἀπ´ ἐκείνων ἠλευθέρωσεν	ἡμᾶς,	ἑλόμενος μὲν ὀλίγους τινὰς καὶ
[56, 5]	τά τε ὀνόματα καὶ τὰς	τιμὰς	τῶν προγόνων παύοντες, καὶ ἀσεβεῖτε,
[56, 9]	καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν ἐλάττους	ὑμᾶς	ἀεὶ γιγνομένους ὁρῶν ἀνέχωμαι; πῶς
[56, 7]	οὐδὲ ἐς ταῦτα μέντοι κατήπειξα	ὑμᾶς,	ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον τρία
[56, 9]	ὡς ἐχθρὸς οὐδ´ ὡς μισῶν	ὑμᾶς,	ἀλλὰ φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν καὶ
[56, 4]	πάντες ἂν ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´	ὑμᾶς	ἂν δικαιώσειαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[56, 4]	πέπονθα, ὦ τί ἂν ὀνομάσαιμι	ὑμᾶς;	ἄνδρας; ἀλλ´ οὐδὲν ἀνδρῶν ἔργον
[56, 4]	εἶναι, {ἢ} ὅσοι ὑμεῖς ὁρᾶσθε,	ὑμᾶς	δὲ δὴ μάλιστα μὲν σὺν
[56, 41]	καὶ κίνδυνον ὑπὲρ ὑμῶν ὑπομείναντος,	ὑμᾶς	δὲ δὴ μηδ´ ὅσον προπέμψαι
[56, 4]	οὐ, κἂν μηδένες ἄλλοι ζηλώσωσιν	ὑμᾶς,	εἰκότως ἂν καὶ δι´ αὐτὸ
[56, 3]	τοὺς πατέρας ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ	ὑμᾶς	ἐκεῖνοι ἐγέννησαν, οὕτω καὶ ὑμεῖς
[56, 2]	καὶ κατ´ αὐτὸ τοῦτο μᾶλλον	ὑμᾶς	ἐπαινῶ καὶ πολλὴν χάριν ὑμῖν
[56, 3]	ἡγεῖσθε καὶ ὀνομάζετε, οὕτω καὶ	ὑμᾶς	ἕτεροι καὶ νομίσωσι καὶ προσείπωσι,
[56, 6]	ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε, ἵνα καὶ ἐπαινέσω	ὑμᾶς	καὶ διαμείψωμαι. ὅτι γὰρ οὔτε
[56, 3]	ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι;	ὑμᾶς	μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες, (μόνοι
[56, 8]	καὶ ἑαυτοὺς προΐενται, ὑπὲρ τούτων	ὑμᾶς	μήτε γυναῖκας ἄγεσθαι μήτε τέκνα
[56, 9]	ὦ ἄνδρες πολῖται (νομίζω γὰρ	ὑμᾶς	νῦν γε πεπεικέναι καὶ ἐν
[56, 4]	νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν μέλλων, ἀηδῶς	ὑμᾶς	ὁρῶ πολλοὺς ὄντας, καὶ μᾶλλον
[56, 35]	τυχεῖν, ἢ αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι	ὑμᾶς	τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθονήσητε. τίς
[56, 32]	δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας	δραχμάς,	τοῖς δ´ ἀστικοῖς τὴν ἡμίσειαν,
[56, 14]	ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως	πεποιημένας	καὶ λίθων γεμούσας, ἠφίεσαν. καὶ
[56, 30]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ	μῆνας	δέκα καὶ ἡμέρας ἓξ καὶ
[56, 22]	ἐπέσχον τῆς διώξεως, καὶ ὁ	Ἀσπρήνας	μαθὼν τὸ γιγνόμενον ὄντως σφίσιν
[56, 5]	ὁ Κούρτιος ὁ καὶ ἀποθανεῖν	ὑπομείνας,	ἵνα μὴ στερηθῶσι τῶν γυναικῶν
[56, 7]	καὶ ἐκ τῆς γῆς προσδοκᾶτέ	τινας	ἀναφύσεσθαι τοὺς διαδεξομένους τά τε
[56, 23]	καὶ τούτους μὲν ἐς νήσους	τινὰς	ἀπέστειλε, τοῖς δ´ ἀόπλοις ἐκχωρῆσαι
[56, 23]	οὕτω τι αὐτοῦ προετίμων, ἀπέκτεινέ	τινας.	ἀποκληρώσας δὲ ἔκ τε τῶν
[56, 28]	ἐς τὴν βουλήν, κελεύων ἄλλους	τινὰς	αὐτὴν πόρους ἐπιζητῆσαι. τοῦτο δὲ
[56, 27]	καὶ τῶν συνθέντων αὐτὰ ἐκόλασέ	τινας.	ἐπειδή τε συχνοὶ φυγάδες οἱ
[56, 5]	ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγον καὶ συνθήκας	τινὰς	ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ καὶ ἐκεῖνα
[56, 37]	ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς, ἑλόμενος μὲν ὀλίγους	τινὰς	καὶ ἄκων σφίσι προέσθαι ὥστε
[56, 45]	τὸ σύμπαν ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε	τινὰς	καὶ ἐς τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι
[56, 2]	νομίζονται, καὶ οἱ μὲν γεγεννηκέναι	τινὰς	οἱ δ´ ἐκ τινῶν γεγεννῆσθαι
[56, 31]	τῇ νόσῳ αὐτοῦ καὶ ἐπισκήψεις	τινὰς	παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν ἔφασαν. τὸ
[56, 6]	ἀκούετε. εἰ γὰρ δὴ δάκνει	τινὰς	ὑμῶν τὰ ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενα,
[56, 24]	συμπεπτωκέναι τε ἐς ἀλλήλας καὶ	κίονας	τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν, καὶ
[56, 25]	τοῖς μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε κατὰ	μόνας	τινὶ μήτε περὶ θανάτου, μηδ´
[56, 27]	ταύτας γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως	μόνας	ὑπεξείλετο. ἐκεῖνά τε οὖν αὐτοῖς
[56, 16]	τὰς ἀγέλας ὑμῶν φύλακας οὐ	κύνας	οὐδὲ νομέας ἀλλὰ λύκους πέμπετε.
[56, 3]	γῆν ἐργάσασθαι καὶ ναυτιλίας ναυτίλασθαι	τέχνας	τε ἀσκῆσαι καὶ δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι,
[56, 41]	λοιπῶν Ῥωμαίων, οἷς ἔργα χρήματα	ἀγῶνας	πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων
[56, 21]	μετὰ τοῦτο τάς τε πλείους	ἁμάξας	καὶ τἆλλα τὰ μὴ πάνυ
[56, 14]	καὶ κατεκυλίνδουν. ἄλλοι τροχούς, ἄλλοι	ἁμάξας	ὅλας πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς
[56, 20]	δεόμενα πονηθῆναι. ἦγον δὲ καὶ	ἁμάξας	πολλὰς καὶ νωτοφόρα πολλὰ ὡς
[56, 38]	τῶν ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη καὶ	πράξας	καὶ παθὼν οὐχ ὅσα αὐτὸς
[56, 15]	ὡμολόγησεν. καὶ ὁ μὲν ταῦτα	πράξας	πρὸς τὸν Τιβέριον ἀνεχώρησεν, ὁ
[56, 12]	Σιλουανῷ τοὺς δὲ Μάρκῳ Λεπίδῳ	προστάξας	ἐπὶ τὸν Βάτωνα μετὰ τῶν
[56, 2]	ἄρρεν αὐτοῦ τὸ δὲ θῆλυ	ἀποδείξας	ἔρωτα καὶ ἀνάγκην σφίσι τῆς
[56, 43]	ὅτι τὴν μοναρχίαν τῇ δημοκρατίᾳ	μίξας	τό τε ἐλεύθερόν σφισιν ἐτήρησε
[56, 22]	ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε οὖν ἀδεῶς	πᾶς	καὶ ἀνὴρ καὶ ἵππος, καὶ
[56, 29]	ἐγεγένητο· ὅ τε γὰρ ἥλιος	ἅπας	ἐξέλιπε, καὶ τοῦ οὐρανοῦ τὸ
[56, 42]	ἥ τε γερουσία καὶ ἡ	ἱππάς,	αἵ τε γυναῖκες αὐτῶν καὶ
[56, 4]	ὦ τί ἂν ὀνομάσαιμι ὑμᾶς;	ἄνδρας;	ἀλλ´ οὐδὲν ἀνδρῶν ἔργον παρέχεσθε.
[56, 7]	μελλονυμφίων ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε, καὶ	ἐξελευθέρας	τοῖς γε ἔξω τοῦ βουλευτικοῦ
[56, 46]	τινα αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ τρεῖς	ἡμέρας	ἐν τῷ παλατίῳ ἐποίησεν, ἣ
[56, 30]	ἔτη καὶ μῆνας δέκα καὶ	ἡμέρας	ἓξ καὶ εἴκοσι (τῇ γὰρ
[56, 3]	μιμησάμενοι, ὀρθῶς δὲ καὶ τοὺς	πατέρας	ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ ὑμᾶς ἐκεῖνοι
[56, 32]	ὧν μικρῶν ἔτι ὄντων τοὺς	πατέρας	τῶν οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα
[56, 35]	οὐ πολὺ καταδεέστερος καὶ τῆς	ὑμετέρας	περὶ αὐτοῦ βουλήσεως καὶ τῆς
[56, 15]	ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς	χεῖρας	αὐτοῖς ἦλθον, καὶ συλλαβομένων σφίσι
[56, 25]	μάχῃ τινὶ ἐνίκησαν (ἐς γὰρ	χεῖρας	οὐδεὶς αὐτοῖς ᾔει) οὔτε ἔθνος
[56, 29]	τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας τινὸς	μοίρας	μεταλήψεσθαι ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι ὅτι τό
[56, 18]	σφῶν οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ	ἀγορὰς	ἐνόμιζον συνόδους τε εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο.
[56, 5]	αὐτοὶ μὲν καὶ τὰς ἀλλοτρίας	κόρας	ἥρπασαν, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ τὰς
[56, 7]	καὶ μνηστεύειν ὑμῖν ἁπαλὰς ἔτι	κόρας	καὶ μηδέπω γάμων ὡραίας ἐπέτρεψα,
[56, 12]	ἐπ´ εὐερκοῦς πάνυ καὶ δυσπροσβάτου	πέτρας	ἐτετείχιστο, φάραγξι βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους
[56, 11]	σφισι δι´ αὐτῶν καθάπερ ἐπὶ	γεφύρας	ποιήσαντες, διέφυγον. οὕτω γάρ που
[56, 12]	πάσης τε ὡς εἰπεῖν τῆς	χώρας	ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ καὶ
[56, 39]	δὲ στρατιωτικὸν τὸ κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ	μετριάσας,	καὶ δυνηθεὶς ἂν ἐκ τούτων
[56, 39]	τῆς Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι, ὅστις	πάσας	μὲν τὰς δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας
[56, 40]	μὲν τὰ ἔργα τὰ πεπονηκότα	ἐπισκευάσας	οὐδενὸς τῶν ποιησάντων αὐτὰ τὴν
[56, 13]	ἐπιτιμήσας σφίσι τὰ δὲ καὶ	παραινέσας	οὔτε ἐθρασύνατο οὔτ´ ἀπανέστη, ἀλλὰ
[56, 26]	τοῦτο τὴν ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ	στρατηγήσας	ἐδέξατο, καὶ δι´ ὅλου αὐτὴν
[56, 30]	ποτε τὸ πρῶτον ὑπάτευσε, μετήλλαξε,	ζήσας	μὲν πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη
[56, 39]	συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν ἀρετὴν ἀποδεῖξαι.	~ποιήσας	δὲ ταῦτα, καὶ τὸ μὲν
[56, 39]	ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν ὑγιᾶ	ποιήσας.	καίτοι τοῦτο ἡλίκον ἐστί, μάλιστα
[56, 12]	δέ, ὅπερ ποτὲ ὁ Τιβέριος	πολιορκήσας	οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη, καὶ μετὰ
[56, 27]	τι παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς σφισιν	ἐπαπειλήσας.	ταῦτά τε οὕτως, ὅσα γε
[56, 38]	οἱ πολλαῖς καὶ μεγάλαις δωρεαῖς	τιμήσας	οὔθ´ ὑπερήφανόν τι πράττειν οὔθ´
[56, 13]	τε αὐτούς, καὶ τὰ μὲν	ἐπιτιμήσας	σφίσι τὰ δὲ καὶ παραινέσας
[56, 19]	ὅπως ἐπ´ αὐτοὺς ὁ Οὐᾶρος	ὁρμήσας	εὐαλωτότερός σφισιν ἐν τῇ πορείᾳ,
[56, 45]	τε γὰρ ὕπατος ὁ Πομπήιος	ἐξορμήσας	ὡς καὶ τοῖς τὸ τοῦ
[56, 36]	μήτε τὴν ὀλιγοετίαν τὴν ἑαυτοῦ	ὀκνήσας.	καίτοι τί τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος
[56, 40]	ἐπ´ αὐτοῖς εὐκλείας ἰδίᾳ τισὶ	φθονήσας.	τοῖς τε τῶν οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν
[56, 13]	ἐβοήθησεν· ὁ δὲ δὴ Τιβέριος	καταφρονήσας	ἐκ τούτου τῶν λοιπῶν τῶν
[56, 30]	ἐγένετο. ~ὁ δ´ οὖν Αὔγουστος	νοσήσας	μετήλλαξε· καί τινα ὑποψίαν τοῦ
[56, 30]	καὶ ἐπὶ μίμου τινὸς τελευτῇ,	αἰτήσας	καὶ πάμπανυ πάντα τὸν τῶν
[56, 1]	ὁ Αὔγουστος ἐς τὸ προάστειον	ἀπαντήσας	ἦλθέ τε μετ´ αὐτοῦ ἐς
[56, 39]	στασιωτικὸν πᾶν τὸ περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ	καταστήσας,	τὸ δὲ στρατιωτικὸν τὸ κρατῆσαν
[56, 40]	ἐς τὴν τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν	μεταστήσας,	τό τε ἀξίωμα τῶν ἀρχαιρεσιῶν
[56, 30]	ἐκ τούτου εἴτε καὶ ἄλλως	ἀρρωστήσας	τούς τε ἑταίρους συνεκάλεσε, καὶ
[56, 30]	καὶ εἰκοστῇ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγεγέννητο)	μοναρχήσας	δέ, ἀφ´ οὗ πρὸς τῷ
[56, 36]	μήτε τὸ μέγεθος τῶν πραγμάτων	δείσας	μήτε τὴν ὀλιγοετίαν τὴν ἑαυτοῦ
[56, 33]	στήλας πρὸς τῷ ἡρῴῳ αὐτοῦ	σταθείσας	ἀναγραφῆναι ἐκέλευσε· τὸ τρίτον τά
[56, 13]	ἐν τῷ τείχει ὄντων, καὶ	νομίσας	ἀναιμωτί σφων κρατήσειν, οὐδὲν ἔτι
[56, 12]	ἐπ´ αὐτῇ τῇ Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον	προσεδρεύσας	δεινῶς ἐπόνησε. τό τε γὰρ
[56, 39]	μὲν τὰς δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας	οὔσας	ἔχων, πάντων δὲ τῶν χρημάτων
[56, 19]	τε δυνάμεις ἐν ἑτοίμῳ που	οὔσας	παρέλαβον, καὶ ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ
[56, 24]	πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν· μετὰ δὲ τοῦτο	ἀκούσας	ὅτι τῶν τε στρατιωτῶν τινες
[56, 14]	ἐπιχωρίως πως πεποιημένας καὶ λίθων	γεμούσας,	ἠφίεσαν. καὶ ταῦτά τε πάντα
[56, 32]	οὔτε κατήγαγε, καίπερ καὶ δωρεῶν	ἀξιώσας,	καὶ ταφῆναι ἐν τῷ αὑτοῦ
[56, 23]	τι αὐτοῦ προετίμων, ἀπέκτεινέ τινας.	ἀποκληρώσας	δὲ ἔκ τε τῶν ἐστρατευμένων
[56, 16]	τούτων αἴτιοί ἐστε· ἐπὶ γὰρ	τὰς	ἀγέλας ὑμῶν φύλακας οὐ κύνας
[56, 5]	ἐννοήσαντες ὅτι αὐτοὶ μὲν καὶ	τὰς	ἀλλοτρίας κόρας ἥρπασαν, ὑμεῖς δὲ
[56, 32]	καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι τὰς	~τὰς	διαθήκας αὐτοῦ Πολύβιός τις καισάρειος
[56, 27]	τῶν τόπων ἐς οὓς ἐξωρίσθησαν	τὰς	διατριβὰς ἐποιοῦντο, οἱ δὲ καὶ
[56, 39]	ἐπῄνεσαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐπειδὴ	τὰς	δυνάμεις μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ
[56, 39]	μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι, ὅστις πάσας μὲν	τὰς	δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας οὔσας ἔχων,
[56, 9]	ἐκ τοῦ ἴσου παραβαλλόμενοι καὶ	τὰς	ἐπ´ αὐτοῖς ἐλπίδας ἐκ τοῦ
[56, 22]	αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι,	τὰς	ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει σιτίων αἱρήσειν
[56, 5]	κόρας ἥρπασαν, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ	τὰς	οἰκείας ἀγαπᾶτε, καὶ οἱ μὲν
[56, 28]	τε τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐπὶ	τὰς	οἰκίας τὴν συντέλειαν ἤγαγε, καὶ
[56, 31]	ἥψατο καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι	τὰς	~τὰς διαθήκας αὐτοῦ Πολύβιός τις
[56, 19]	καὶ διὰ ταχέων οἱ προσβοηθήσοντες	τάς	τε δυνάμεις ἐν ἑτοίμῳ που
[56, 21]	ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ μετὰ τοῦτο	τάς	τε πλείους ἁμάξας καὶ τἆλλα
[56, 5]	ἀνοσιουργεῖτε, τά τε ὀνόματα καὶ	τὰς	τιμὰς τῶν προγόνων παύοντες, καὶ
[56, 4]	ἀλλ´ οὐδὲν ἀνδρῶν ἔργον παρέχεσθε.	πολίτας;	ἀλλ´ ὅσον ἐφ´ ὑμῖν, ἡ
[56, 7]	ὅπως ὡς πλείστους ἐξ αὐτῶν	πολίτας	ποιώμεθα, τοῖς τε συμμάχοις τῆς
[56, 27]	ἄλλους τούς τι παρὰ ταῦτα	συμπράξαντάς	σφισιν ἐπαπειλήσας. ταῦτά τε οὕτως,
[56, 2]	γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα ποιησάμενοι	πάντας	ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον ἀλλὰ
[56, 38]	εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα μὴ	πάντας	αὐτοὺς καταλέγω, τίς οὐκ οἶδε
[56, 29]	στέφανον αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο. ὃ	πάντας	ἐτάραξεν, καὶ γὰρ ἐδόκει ἐς
[56, 37]	ἰδίᾳ ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ δὴ	πάντας	περιφανῶς ὠφέλησε. καὶ τὰ μὲν
[56, 6]	ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους	πάντας	τὰ ὑφ´ ὑμῶν ποιούμενα; οὐκοῦν
[56, 16]	ἑαυτὸν καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ	πάντας	ὑπέσχετο, ἂν τῆς ἀδείας τύχῃ.
[56, 40]	τοὺς μηδ´ ἂν ἑαυτοῖς λυσιτελούντως	ζήσαντας	ἐδικαίωσε, τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς
[56, 14]	καὶ τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ	προσχωρήσαντας	ἔλαβον. καὶ τούτοις μὲν ὁ
[56, 10]	ἐνιαυτὸν ἑκατέροις ἐς τὸ τοὺς	πειθαρχήσαντάς	οἱ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ
[56, 21]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους,	φοβηθέντας	μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ
[56, 38]	ὢν διετέλεσεν; ἔπειτα δὲ τοὺς	συνεξετασθέντας	οἱ πολλαῖς καὶ μεγάλαις δωρεαῖς
[56, 12]	ἐκεῖνοι μὲν οὐ χαλεπῶς τοὺς	ἀντιταχθέντας	σφίσι μάχαις κατεστρέψαντο, αὐτὸς δὲ
[56, 14]	διαπολεμῆσαι ἐγλίχοντο, καὶ οὐκ ἐβούλοντο	συστραφέντας	αὖθις αὐτοὺς χαλεπούς σφισι γενέσθαι)
[56, 18]	τῇ σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων ὁρῶντες	ὄντας,	δεξάμενοι δὲ τὸν Οὐᾶρον ὡς
[56, 43]	δὲ καὶ τῶν τυραννικῶν ὕβρεων	ὄντας	ἔν τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι καὶ
[56, 28]	ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς ὑπομεῖναι	ὄντας,	ἐπί τε τοὺς ἀγροὺς καὶ
[56, 4]	μέλλων, ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς	ὄντας,	καὶ μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην τοσούτους
[56, 11]	μηδὲ τοὺς ἐν τῇ ἀκροπόλει	ὄντας	κατὰ χώραν μεῖναι, ἀλλὰ τῆς
[56, 21]	συνῆλθον) καὶ ἐκείνους ἐλάττους ἤδη	ὄντας	(πολλοὶ γὰρ ἐν ταῖς πρὶν
[56, 27]	δὲ ὥσπερ εἴθιστο ἐγένετο, καὶ	λέοντάς	γε ἐς αὐτὰ ἐν τῷ
[56, 5]	ἀρχὴν τοὺς ἐξ ὑμῶν γεννηθῆναι	ὀφείλοντας,	καὶ ἀνοσιουργεῖτε, τά τε ὀνόματα
[56, 20]	πολεμίους σφίσι προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε	τέμνοντας	καὶ ὁδοποιοῦντας γεφυροῦντάς τε τὰ
[56, 12]	τοὺς στρατιώτας μηκέτι τὴν τριβὴν	φέροντας	ἀλλὰ καὶ μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί
[56, 21]	καὶ ἠμύνοντο μὲν πρὸς τοὺς	προσπίπτοντάς	σφισιν, οὐκ ἐλάχιστα δὲ δὴ
[56, 41]	ἀληθιζομένους τινὰ ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ	κολακεύοντας	μισῆσαι, καὶ πολλὰ μὲν καὶ
[56, 28]	καὶ Γαΐου Σιλίου ἐς τοὺς	ὑπατεύοντας	ἐσγραφέντων, τήν τε προστασίαν τῶν
[56, 37]	αὐτοὺς διέθηκεν· τούς τε γὰρ	ἰσχύοντας	καὶ αὐτῷ τῷ ἄστει ἐπικειμένους
[56, 40]	καὶ τοὺς μὲν ἀρετήν τινα	ἔχοντας	ἀφθόνως εἴα οἱ παρισοῦσθαι, τοὺς
[56, 1]	τοὺς γεγαμηκότας ἢ καὶ τέκνα	ἔχοντας,	καὶ ἰδὼν πολὺ τούτους ἐκείνων
[56, 39]	προσέτι καὶ ἀντιπάλους τοὺς οὐκ	ἐπιτρέψοντάς	σφισιν ἄλλο τι ποιῆσαι κεκτημένοι,
[56, 40]	παρισοῦσθαι, τοὺς δ´ ἄλλως πως	βιοῦντας	οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ καὶ τῶν
[56, 20]	προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε τέμνοντας καὶ	ὁδοποιοῦντας	γεφυροῦντάς τε τὰ τούτου δεόμενα
[56, 12]	καὶ μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί πως	ἐπιθυμοῦντας,	καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ καθ´
[56, 20]	ἐκεῖνά τε τέμνοντας καὶ ὁδοποιοῦντας	γεφυροῦντάς	τε τὰ τούτου δεόμενα πονηθῆναι.
[56, 3]	οὔτε τι τῶν ὁμοίων ὑμῖν	πεποιηκότας	καὶ πάντων διὰ τοῦτο τῶν
[56, 10]	τὰ γέρα προσεπηύξησε, τοὺς δὲ	γεγαμηκότας	ἀπὸ τῶν ἀγύνων τῷ τῶν
[56, 1]	ἀγυναίους σφῶν χωρὶς δὲ τοὺς	γεγαμηκότας	ἢ καὶ τέκνα ἔχοντας, καὶ
[56, 15]	καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ ἐπὶ τοὺς	ἀνθεστηκότας	ἔτ´ ἐτράπετο· αὐτόμολοι γὰρ παρ´
[56, 17]	τὴν γνώμην πρώτῳ μετὰ τοὺς	ὑπατευκότας	ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ τὴν ὑπατείαν
[56, 15]	ἁρπάσασαι αἱ μὲν ἐς πῦρ	ἑαυτὰς	ἐνέβαλον, αἱ δὲ ἐς ποταμὸν
[56, 39]	πάσας μὲν τὰς δυνάμεις ὑμῶν	τηλικαύτας	οὔσας ἔχων, πάντων δὲ τῶν
[56, 34]	ἅρματος πομπικοῦ ἤγετο. καὶ μετὰ	ταύτας	αἵ τε τῶν προπατόρων αὐτοῦ
[56, 27]	Ῥόδου Σάμου τε καὶ Λέσβου·	ταύτας	γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως μόνας
[56, 13]	καθορῴη πρὸς τὸ προθυμότερον τοὺς	στρατιώτας	ἀγωνίσασθαι, καὶ ἐν καιρῷ σφισιν,
[56, 12]	ἔπεμψε. καὶ ὃς ἰδὼν τοὺς	στρατιώτας	μηκέτι τὴν τριβὴν φέροντας ἀλλὰ
[56, 19]	ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ σφίσιν ἕκαστοι	στρατιώτας,	οὓς πρότερον ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ
[56, 40]	εἰρηναῖα καὶ ἀκίνδυνα ὑμῖν ἀπέδωκεν,	στρατιώτας	τε τοσούτους ἀθανάτους πρὸς τὸ
[56, 46]	τότε δὲ ἀθανατίσαντες αὐτόν, καὶ	θιασώτας	οἱ καὶ ἱερὰ ἱέρειάν τε
[56, 45]	μετ´ αὐτοῦ φοράδην ἀνεκομίσθη, καὶ	βύας	αὖθις ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου ἐν
[56, 29]	τε συνέδριον κεκλειμένον εὑρέθη καὶ	βύας	ὑπὲρ αὐτοῦ καθήμενος ἔβυξε. καὶ
[56, 18]	τοῦ βίου μεταβολῇ καὶ ἐλάνθανόν	σφας	ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´ ὁ Οὐᾶρος
[56, 18]	ἐκ τῆς Γερμανίας ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ	σφας	διεορτάσαι. ἐν γὰρ τῷ αὐτῷ
[56, 20]	πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ μᾶλλόν	σφας	διέσπειραν· τό τε ἔδαφος ὀλισθηρὸν
[56, 12]	ἐκώλυον, ὥστε τὸν Τιβέριον, πολιορκεῖν	σφας	δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ τῶν πολιορκουμένων
[56, 40]	τὸ φιλότιμον ἀντὶ τοῦ φιλονείκου	σφᾶς	ἐξεπαίδευσε, κἀκ τῶν σπουδαρχιῶν αὐτῶν
[56, 36]	τοῦ παραβάλλειν οἱ καὶ παραδεικνύναι	σφᾶς,	καὶ ταῦτα ἐν ὑμῖν μηδὲν
[56, 10]	ἐτέθησαν. καὶ συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους	σφᾶς	μὴ ὅτι παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ
[56, 5]	αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων συναλλαξάντων	σφᾶς,	ὅρκους τε ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγον
[56, 14]	κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν· οἱ δὲ ἐπιδιώκοντές	σφας	(πάνυ τε γὰρ διαπολεμῆσαι ἐγλίχοντο,
[56, 23]	τήν τε Ῥώμην αὐτὴν ὁρμήσειν	σφᾶς	προσεδόκησε, καὶ οὔτε πολιτική οἱ
[56, 15]	αὐτοῖς συχνοὶ ὄντες οὐκ εἴων	σφᾶς	συμβῆναι. καὶ ἐδουλώσατο μὲν χωρίον
[56, 25]	Αὔγουστον τοῖς στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί	σφας	συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ μετὰ τοῦτο
[56, 25]	ἑξήκοντα ἡμερῶν μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί	σφας	τιμήν τινα διδόναι, ὅτι τινὲς
[56, 22]	καὶ τὰ ὅπλα παρέντες ἐπέτρεπόν	σφας	τῷ βουλομένῳ φονεύειν· φυγεῖν γὰρ
[56, 21]	ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ καὶ τὴν χρῆσίν	σφας	τῶν ὅπλων ἀφείλετο· οὔτε γὰρ
[56, 28]	πάντα μᾶλλον ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους	σφᾶς	ὑπομεῖναι ὄντας, ἐπί τε τοὺς
[56, 2]	γενήσονται· καὶ γὰρ τὸ κατ´	ἀρχὰς	καὶ πάνυ βραχεῖς ὄντες, ἔπειτα
[56, 29]	τῇ νόσῳ αὐτοῦ ἐπαγγελθείσης, ἵν´	εὐχὰς	ποιήσωνται τό τε συνέδριον κεκλειμένον
[56, 16]	Σκευᾶν τὸν υἱὸν πρὸς Τιβέριον	πέμψας,	παραδώσειν οἱ καὶ ἑαυτὸν καὶ
[56, 40]	τῶν σπουδαρχιῶν αὐτῶν τὸ πλεονεκτικὸν	ἐκκόψας	τὸ εὔδοξον αὐτοῖς ἀντέδωκε. τά
[56, 34]	τοῦ Καίσαρος ὅτι ἐς τοὺς	ἥρωας	ἐσεγέγραπτο, αἵ τε τῶν ἄλλων
[56, 24]	κορυφαὶ τῶν Ἄλπεων συμπεπτωκέναι τε	ἐς	ἀλλήλας καὶ κίονας τρεῖς πυροειδεῖς
[56, 12]	περιφοιτῶντος, καὶ τέλος καταφυγόντι αὐτῷ	ἐς	Ἀνδήτριον τεῖχος ἐπ´ αὐτῇ τῇ
[56, 27]	εἴθιστο ἐγένετο, καὶ λέοντάς γε	ἐς	αὐτὰ ἐν τῷ ἱπποδρόμῳ διακοσίους
[56, 31]	τε ὑστεραίᾳ βουλὴ ἐγένετο, καὶ	ἐς	αὐτὴν οἱ μὲν ἄλλοι τὴν
[56, 11]	ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ τινες νεκροὺς	ἐς	αὐτὴν τὴν φλόγα ἐμβαλόντες, καὶ
[56, 12]	ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ ἄνθρωποι πάντα	ἐς	αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια τὰ μὲν
[56, 24]	ὢν ἐκεραυνώθη, καὶ ἀττέλεβοι πολλοὶ	ἐς	αὐτὸ τὸ ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ
[56, 16]	χρημάτων ἀπολομένων· πάμπολλά τε γὰρ	ἐς	αὐτὸν στρατόπεδα ἐτράφη καὶ λεία
[56, 25]	μέντοι οὔτε μάχῃ τινὶ ἐνίκησαν	(ἐς	γὰρ χεῖρας οὐδεὶς αὐτοῖς ᾔει)
[56, 29]	αὐτοῦ καθήμενος ἔβυξε. καὶ κεραυνὸς	ἐς	εἰκόνα αὐτοῦ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ
[56, 28]	Δρούσῳ τῷ υἱεῖ αὐτοῦ ὑπατείαν	ἐς	ἔτος τρίτον, καὶ πρὶν στρατηγῆσαι,
[56, 27]	τε οὕτως, ὅσα γε καὶ	ἐς	ἱστορίαν ἀναγκαῖά ἐστι, διενομοθετήθη, καὶ
[56, 18]	καὶ ἔτυχε χειρωθέντα, διὸ οὐδὲ	ἐς	ἱστορίας μνήμην ἀφίκετο· καὶ στρατιῶταί
[56, 33]	εἰδέναι καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ	ἐς	μηδένα ἕνα ἀναρτᾶν αὐτὰ παρῄνεσέ
[56, 34]	ἐκ τοῦ παλατίου πρὸς τῶν	ἐς	νέωτα ἀρχόντων, ἑτέρα δὲ ἐκ
[56, 23]	τι νεοχμώσωσι, καὶ τούτους μὲν	ἐς	νήσους τινὰς ἀπέστειλε, τοῖς δ´
[56, 11]	τῆς νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ	ἐς	οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ μὲν
[56, 27]	οἱ μὲν ἔξω τῶν τόπων	ἐς	οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς διατριβὰς ἐποιοῦντο,
[56, 15]	πῦρ ἑαυτὰς ἐνέβαλον, αἱ δὲ	ἐς	ποταμὸν κατεκρήμνισαν. καὶ οὕτω καὶ
[56, 15]	τὰ παιδία ἁρπάσασαι αἱ μὲν	ἐς	πῦρ ἑαυτὰς ἐνέβαλον, αἱ δὲ
[56, 11]	τε τὸν κύκλον πέριξ καὶ	ἐς	τὰ οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον,
[56, 1]	ἀπαντήσας ἦλθέ τε μετ´ αὐτοῦ	ἐς	τὰ Σέπτα, κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος
[56, 7]	ἐννόμως αὐτὸ ποιοίη. καὶ οὐδὲ	ἐς	ταῦτα μέντοι κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ
[56, 1]	μήτε τεκνούντων καταλυθῆναι ἠξίουν, ἤθροισεν	ἐς	τὴν ἀγορὰν χωρὶς μὲν τοὺς
[56, 11]	καὶ οἱ μὲν τοῦτο ποιήσαντες	ἐς	τὴν ἄκραν ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ
[56, 11]	τε τεῖχος ἐκεῖνο ἐξέλιπον καὶ	ἐς	τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ μετὰ
[56, 39]	σώσειεν, οὔτε λόγῳ μὲν ἐπανελθεῖν	ἐς	τὴν αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ ἐς
[56, 28]	τι νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον	ἐς	τὴν βουλήν, κελεύων ἄλλους τινὰς
[56, 22]	οὔτε τὸν Ῥῆνον διέβησαν οὔτ´	ἐς	τὴν Γαλατίαν εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´
[56, 23]	εὐθὺς σπουδῇ μετὰ τοῦ Τιβερίου	ἐς	τὴν Γερμανίαν ἔπεμψεν. ἐπειδή τε
[56, 12]	γενομένου, τὸν Τιβέριον ὁ Αὔγουστος	ἐς	τὴν Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε. καὶ
[56, 40]	τε ἑαυτοῦ χρήματα σωφρόνως ἐπαύξων	ἐς	τὴν δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ
[56, 33]	χρημάτων, καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα	ἐς	τὴν ἡγεμονίαν φέροντα ἦν, εἶχε,
[56, 29]	Σέξτος Πομπήιος ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε	ἐς	τὴν Καμπανίαν ὁ Αὔγουστος, καὶ
[56, 30]	ἐπειδὴ πρὸς τὸν Ἀγρίππαν κρύφα	ἐς	τὴν νῆσον διέπλευσε καὶ ἐδόκει
[56, 33]	τὴν πόλιν πληρώσωσι, μήτ´ αὖ	ἐς	τὴν πολιτείαν συχνοὺς ἐσγράφωσιν, ἵνα
[56, 42]	πόλει τότε ὄντες. ἐπεὶ δὲ	ἐς	τὴν πυρὰν τὴν ἐν τῷ
[56, 1]	καθῄρουν, ὁ δὲ δὴ Τιβέριος	ἐς	τὴν Ῥώμην, μετὰ τὸν χειμῶνα
[56, 40]	τὸ δύσκριτον ἐν ταῖς διαγνώσεσιν	ἐς	τὴν τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν μεταστήσας,
[56, 27]	ἡ Ἰουλία καλουμένη ᾠκοδομήθη τε	ἐς	τιμὴν τοῦ τε Γαΐου καὶ
[56, 31]	γενόμενον οἱ ἱππῆς παραλαβόντες νυκτὸς	ἐς	τὸ ἄστυ ἐσεκόμισαν. τῇ τε
[56, 28]	τοῦ γήρως, ὑφ´ οὗπερ οὐδ´	ἐς	τὸ βουλευτήριον ἔτι πλὴν σπανιώτατα
[56, 43]	Ἀθηνοδώρου ἐν δίφρῳ ποτὲ καταστέγῳ	ἐς	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ ὡς καὶ
[56, 14]	σωτηρίας καὶ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν	ἐς	τὸ ἔπειτα οἱ μὲν ἐλευθερίας
[56, 47]	ἐθελήσαντος ἐπὶ τῷ τεταγμένῳ μισθῷ	ἐς	τὸ θέατρον ἐν τοῖς Αὐγουσταλίοις
[56, 24]	μετὰ ταῦτα συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν	ἐς	τὸ θεῖον ἔσχεν. ὅ τε
[56, 39]	τὰ ἔθνη καὶ τὰ χρήματα	ἐς	τὸ μέσον ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ
[56, 42]	τε ὀστᾶ αὐτοῦ συνελέξατο καὶ	ἐς	τὸ μνημεῖον κατέθετο. ~τὸ δὲ
[56, 1]	καὶ αὐτῷ καὶ ὁ Αὔγουστος	ἐς	τὸ προάστειον ἀπαντήσας ἦλθέ τε
[56, 16]	τοῦτο πίστιν λαβὼν νυκτός τε	ἐς	τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ
[56, 17]	μὴ μετασχόντι τοῦ πολέμου, καὶ	ἐς	τὸ συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι,
[56, 11]	ἔλαβε. Πουσίων ἱππεὺς Κελτὸς λίθον	ἐς	τὸ τεῖχος ἀφεὶς οὕτω τὴν
[56, 14]	τούτου οἱ μὲν τραπέντες οὐδὲ	ἐς	τὸ τεῖχος ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ
[56, 10]	διαφόρῳ διεχώρισε, καὶ ἐνιαυτὸν ἑκατέροις	ἐς	τὸ τοὺς πειθαρχήσαντάς οἱ ἐν
[56, 14]	τοὺς πολεμίους ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον	ἐς	τὸ χωρίον ἐκ πλείονος περιελθοῦσιν
[56, 29]	πάντας ἐτάραξεν, καὶ γὰρ ἐδόκει	ἐς	τὸν Αὔγουστόν τι σημαίνεσθαι. ὅπερ
[56, 45]	ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε τινὰς καὶ	ἐς	τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι ἐξεπίτηδες
[56, 42]	καὶ δὴ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ	ἐς	τὸν οὐρανὸν ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ
[56, 46]	μυριάδας ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν Αὔγουστον	ἐς	τὸν οὐρανόν, κατὰ τὰ περί
[56, 46]	εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ κλίνης	ἐς	τὸν τοῦ Ἄρεως ναὸν ἔθεσαν,
[56, 7]	ἔρωτος ἢ καὶ συνηθείας τινὸς	ἐς	τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως αὐτὸ ποιοίη.
[56, 29]	τότε ἐν αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ	ἐς	τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν
[56, 34]	πλὴν τῆς τοῦ Καίσαρος ὅτι	ἐς	τοὺς ἥρωας ἐσεγέγραπτο, αἵ τε
[56, 39]	ἐς τὴν αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ	ἐς	τοὺς στασιασμοὺς ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον,
[56, 28]	δὴ Μουνατίου καὶ Γαΐου Σιλίου	ἐς	τοὺς ὑπατεύοντας ἐσγραφέντων, τήν τε
[56, 28]	τε ἀεὶ ὑπατευόντων καὶ τῶν	ἐς	τοῦτο ἀποδεδειγμένων, τῶν τε ἐγγόνων
[56, 29]	Νώλῃ μετήλλαξε. τέρατα δὲ ἄρα	ἐς	τοῦτο αὐτῷ φέροντα οὔτε ἐλάχιστα
[56, 6]	τοῦθ´ ὑμῖν ἐγκαλῶ ὅτι με	ἐς	τούτους τοὺς λόγους προηγάγετε, ὑμεῖς
[56, 13]	(χαραδρῶδές τε γὰρ ἦν καὶ	ἐς	φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ
[56, 33]	ἃ ἔπραξε πάντα, ἃ καὶ	ἐς	χαλκᾶς στήλας πρὸς τῷ ἡρῴῳ
[56, 15]	ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο,	ἐς	χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον, καὶ συλλαβομένων
[56, 43]	γὰρ πᾶσιν ὁμοίως ἦν, καὶ	ἐς	χρήματα πολλοῖς ἐπήρκει, τούς τε
[56, 21]	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ	ἐς	ψιλόν τι χωρίον προχωρῆσαι, οὐ
[56, 25]	καὶ Γερμανικὸς ἀντὶ ὑπάτου ἄρχων	ἔς	τε τὴν Κελτικὴν ἐσέβαλον καὶ
[56, 18]	αὐτὸν πόρρω ἀπὸ τοῦ Ῥήνου	ἔς	τε τὴν Χερουσκίδα καὶ πρὸς
[56, 29]	γενεθλίοις ἐγίγνετο, ἀνήρ τις ἐμμανὴς	ἔς	τε τὸν δίφρον τὸν τῷ
[56, 18]	ἐκεῖ ἐχείμαζον καὶ πόλεις συνῳκίζοντο,	ἔς	τε τὸν κόσμον σφῶν οἱ
[56, 11]	μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν, πῦρ ἐθελούσιοι	ἔς	τε τὸν κύκλον πέριξ καὶ
[56, 21]	ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν. ἐντεῦθεν δὲ ἄραντες	ἔς	τε ὕλας αὖθις ἐσέπεσον, καὶ
[56, 30]	πρὸς τὸ τῶν οἰκοδομημάτων αὐτῆς	ἀκριβὲς	ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς ἀρχῆς
[56, 27]	ἐκόλασέ τινας. ἐπειδή τε συχνοὶ	φυγάδες	οἱ μὲν ἔξω τῶν τόπων
[56, 45]	ἐς τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι	ἐξεπίτηδες	τὸν Τιβέριον, καίπερ εὖ εἰδὼς
[56, 20]	νωτοφόρα πολλὰ ὡς ἐν εἰρήνῃ·	παῖδές	τε οὐκ ὀλίγοι καὶ γυναῖκες
[56, 17]	ἄλλαι τέ τινες τιμαὶ καὶ	ἁψῖδες	ἐν τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι δύο
[56, 13]	ὑπὸ τῆς ἀνωμαλίας τοῦ ὄρους	(χαραδρῶδές	τε γὰρ ἦν καὶ ἐς
[56, 43]	κατὰ ψήφισμα ἐποιήσαντο, τὸ δ´	ἀληθὲς	ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα οὐ
[56, 29]	Αὔγουστόν τι σημαίνεσθαι. ὅπερ καὶ	ἀληθὲς	ἦν· τῷ γὰρ ἐχομένῳ ἔτει,
[56, 42]	καὶ ἡ ἱππάς, αἵ τε	γυναῖκες	αὐτῶν καὶ τὸ δορυφορικόν, οἵ
[56, 43]	οὐ πολλαῖς ἡμέραις αἱ δὲ	γυναῖκες	ἐνιαυτῷ ὅλῳ κατὰ ψήφισμα ἐποιήσαντο,
[56, 20]	παῖδές τε οὐκ ὀλίγοι καὶ	γυναῖκες	ἥ τε ἄλλη θεραπεία συχνὴ
[56, 15]	καὶ διέφυγον, αἱ δὲ δὴ	γυναῖκες	τὰ παιδία ἁρπάσασαι αἱ μὲν
[56, 41]	νόμων τῶν τοῖς μὲν ἀδικουμένοις	αὔταρκες	παραμύθιον τοῖς δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ
[56, 43]	καὶ τὸ κόσμιον τό τε	ἀσφαλὲς	προσπαρεσκεύασεν, ὥστ´ ἔξω μὲν τοῦ
[56, 4]	ἔχοιτε. πῶς δ´ οὐ, κἂν	μηδένες	ἄλλοι ζηλώσωσιν ὑμᾶς, εἰκότως ἂν
[56, 2]	αὐτῶν τῶν θεῶν οἱ μὲν	ἄρρενες	αἱ δὲ θήλειαι νομίζονται, καὶ
[56, 42]	περιέδραμον, πάντα τὰ νικητήρια, ὅσα	τινὲς	αὐτῶν ἐπ´ ἀριστείᾳ ποτὲ παρ´
[56, 15]	κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν, καί	τινες	αὐτῶν καὶ διέφυγον, αἱ δὲ
[56, 36]	ἔχοντα ἐν ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί	τινες	ἐθέλουσιν. ~αὕτη μὲν δὴ καὶ
[56, 11]	πρὸς τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο· καί	τινες	ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα
[56, 24]	ἀκούσας ὅτι τῶν τε στρατιωτῶν	τινες	ἐσώθησαν καὶ αἱ Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν,
[56, 26]	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἄλλοι	τινὲς	ἔτι καὶ τότε ἦρχον, ἔσχε.
[56, 38]	γὰρ οἶδ´ ὅτι καὶ ἐχθρῶν	τινες	ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι τοῖς ἑταίροις
[56, 44]	δεινῶς αὐτὸν ἐπόθουν. ~εἰ γάρ	τινες	καὶ τῶν προτέρων τῶν ἐν
[56, 32]	δὲ λοιπὸν τῇ Λιουίᾳ, ὥς	τινες	λέγουσιν· ἵνα γάρ τι καὶ
[56, 25]	σφας τιμήν τινα διδόναι, ὅτι	τινὲς	μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν καὶ ἐπαίνους
[56, 22]	γιγνόμενον ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε. καί	τινες	μετὰ τοῦτο καὶ τῶν ἑαλωκότων
[56, 11]	ἐσελθόντων οὕτως ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ	τινες	νεκροὺς ἐς αὐτὴν τὴν φλόγα
[56, 31]	τοῖς ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται· εἰσὶ γάρ	τινες	οἳ καὶ παραγενέσθαι τὸν Τιβέριον
[56, 19]	ταραττομένοις καὶ ἐκείνους διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί	τινες	πρῶτοι τῶν ἄπωθεν αὐτοῦ οἰκούντων
[56, 25]	αἴτιον δὲ ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ	τινὲς	τὴν ἀτιμίαν τὴν ἐπ´ αὐτῷ
[56, 17]	τὰ ἐπινίκια πέμψαι, ἄλλαι τέ	τινες	τιμαὶ καὶ ἁψῖδες ἐν τῇ
[56, 23]	συμβεβηκότα τήν τε ἐσθῆτα, ὥς	τινές	φασι, περιερρήξατο, καὶ πένθος μέγα
[56, 4]	εἰ δὲ μή, μηδὲ εἶναι·	οἵτινες	οὔτε τῆς τῶν θεῶν προνοίας
[56, 4]	καταλῦσαι. οὐ μὴν ἀλλ´ ἔγωγε,	οἵτινές	ποτέ ἐστε καὶ ὁτιδήποτε χαίρετε
[56, 25]	καὶ μάλισθ´ ὅτι δεινῶς οἱ	ἀγῶνες	αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ τὸν
[56, 3]	ὦ ἄνδρες, (μόνοι γὰρ ἂν	ἄνδρες	δικαίως ὀνομάζοισθε) καὶ ὦ πατέρες,
[56, 9]	ὡς τιμῶντες ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε καὶ	ἄνδρες	καὶ πατέρες γενέσθαι, ἵνα καὶ
[56, 3]	ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς μὲν οὖν, ὦ	ἄνδρες,	(μόνοι γὰρ ἂν ἄνδρες δικαίως
[56, 43]	ἐκ τοῦ νόμου οἱ μὲν	ἄνδρες	οὐ πολλαῖς ἡμέραις αἱ δὲ
[56, 9]	τρέφειν βούλεσθαι; ~ἐγὼ μέν, ὦ	ἄνδρες	πολῖται (νομίζω γὰρ ὑμᾶς νῦν
[56, 9]	ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε καὶ ἄνδρες καὶ	πατέρες	γενέσθαι, ἵνα καὶ αὐτοὶ τῆς
[56, 39]	τὸν τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν οἱ	πατέρες	ἡμῶν, ἐπειδὴ τὰς δυνάμεις μεθ´
[56, 5]	ἡμῖν καταδείξασα. ἀλλ´ οἱ μὲν	πατέρες	ἡμῶν καὶ ἐπολέμησαν πρὸς Σαβίνους
[56, 3]	ἄνδρες δικαίως ὀνομάζοισθε) καὶ ὦ	πατέρες,	(καὶ γὰρ ταύτην ἄξιοι τὴν
[56, 29]	ἀπ´ αὐτοῦ πίπτοντα ἐφαντάσθη, καὶ	ἀστέρες	κομῆται καὶ αἱματώδεις ὤφθησαν. βουλῆς
[56, 24]	ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ πολλαχῇ ἐῴκει,	ἀστέρες	τε κομῆται συχνοὶ ἅμα κατεφαίνοντο,
[56, 25]	αὐτοῦ που μέχρι τοῦ μετοπώρου	μείναντες	καὶ τὰ τοῦ Αὐγούστου γενέθλια
[56, 19]	ἑτοίμῳ που οὔσας παρέλαβον, καὶ	ἀποκτείναντες	τοὺς παρὰ σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας,
[56, 39]	ὃν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε,	προκρίναντες	ἠναγκάσατε χρόνον γέ τινα ὑμῶν
[56, 3]	τε ἔργα ὅσα ἐκεῖνοι καλῶς	πράξαντες	ὑμῖν μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν, καὶ
[56, 41]	ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ πλειόνων ἂν	δόξαντες	ἄρχειν καὶ τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν,
[56, 4]	τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες μὲν	πάντες	ἂν ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´ ὑμᾶς
[56, 35]	ἐπίσταται τοῦθ´, ὅτι οὔτ´ ἂν	πάντες	ἄνθρωποι συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους
[56, 22]	καὶ τὸ ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν	πάντες	ἀπώλοντο ἢ καὶ ἑάλωσαν, εἰ
[56, 35]	ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν, καὶ	πάντες	ἐθελονταὶ τῶν νικητηρίων αὐτῷ παραχωρεῖτε,
[56, 43]	παραχρῆμα οὐ πολλοὶ ὕστερον δὲ	πάντες	ἔσχον. εὐπρόσοδός τε γὰρ πᾶσιν
[56, 4]	τοὺς ἱεροσύλους ἀφίεμεν ὅτι μὴ	πάντες	ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις ἂν τῶν
[56, 42]	ἐνετέθη, πρῶτοι μὲν οἱ ἱερῆς	πάντες	περιῆλθον αὐτήν, ἔπειτα δὲ οἵ
[56, 4]	αὐτὰ ὑμῖν καὶ οἱ ἄλλοι	πάντες	πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως
[56, 4]	τῶν φονέων φειδόμεθα ὅτι μὴ	πάντες	φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους ἀφίεμεν
[56, 28]	ἐπεί τε ἐπὶ τῇ εἰκοστῇ	πάντες	ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει
[56, 42]	τὸ δορυφορικόν, οἵ τε λοιποὶ	πάντες	ὡς εἰπεῖν οἱ ἐν τῇ
[56, 21]	καὶ ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν. ἐντεῦθεν δὲ	ἄραντες	ἔς τε ὕλας αὖθις ἐσέπεσον,
[56, 15]	βραχέος περιρρεῖ· ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι	στασιάσαντες	πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν
[56, 25]	καὶ τὰ τοῦ Αὐγούστου γενέθλια	ἑορτάσαντες	καί τινα ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς
[56, 11]	δι´ αὐτῶν καθάπερ ἐπὶ γεφύρας	ποιήσαντες,	διέφυγον. οὕτω γάρ που τὸ
[56, 25]	ἐν αὐτοῖς διὰ τῶν ἑκατοντάρχων	ποιήσαντες	ἐπανῆλθον. ἐν δὲ δὴ τῇ
[56, 11]	διαλάθῃ. καὶ οἱ μὲν τοῦτο	ποιήσαντες	ἐς τὴν ἄκραν ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες
[56, 22]	σὺν αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν τι	συμβοήσαντες	δόξαν τοῖς ἐναντίοις ὡς καὶ
[56, 5]	ἂν οἱ μετ´ αὐτοῦ Ῥωμαῖοι,	ἐννοήσαντες	ὅτι αὐτοὶ μὲν καὶ τὰς
[56, 22]	καὶ λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον νύκτα	τηρήσαντες	χειμέριον (ἦσαν δὲ στρατιῶται μὲν
[56, 4]	ζηλώσαντες μὲν πάντες ἂν ἀπόλοιντο,	μισήσαντες	δ´ ὑμᾶς ἂν δικαιώσειαν. οὐδὲ
[56, 46]	ὕστερον διαθροεῖν ἤρξαντο, τότε δὲ	ἀθανατίσαντες	αὐτόν, καὶ θιασώτας οἱ καὶ
[56, 19]	διέδωκεν. ἦσαν δὲ οἱ μάλιστα	συνομόσαντες	καὶ ἀρχηγοὶ τῆς τε ἐπιβουλῆς
[56, 21]	πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα τὰ μὲν	κατακαύσαντες	τὰ δὲ καὶ καταλιπόντες, συντεταγμένοι
[56, 3]	ὀρθῶς δὲ καὶ τοὺς πατέρας	ζηλώσαντες,	ἵν´ ὥσπερ ὑμᾶς ἐκεῖνοι ἐγέννησαν,
[56, 4]	καὶ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ	ζηλώσαντες	μὲν πάντες ἂν ἀπόλοιντο, μισήσαντες
[56, 22]	τοῦ ἐρύματος, οἱ δ´ ὑπολειφθέντες	ἀποστάντες	αὐτοῦ, ὥστε μὴ αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι
[56, 14]	ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ τὰ ὄρη,	προαπορρίψαντες	τὰ ὅπλα ὥστε κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν·
[56, 11]	οἱ συγκατασπάσαι. γενομένου δὲ τούτου	ἐκπλαγέντες	οἱ ἄλλοι καὶ φοβηθέντες τό
[56, 45]	Τιβερίου μετ´ αὐτὸν οὐχ ὁμοίου	πειραθέντες	ἐκεῖνον ἐζήτουν. καὶ ἦν μὲν
[56, 39]	οὗ δὴ πολὺ μᾶλλον αὐτοῦ	πειραθέντες,	καὶ δεύτερον αὖθις καὶ τρίτον
[56, 6]	ὀριγνηθέντες οὔτε τῶν ἐπιτιμίων τι	φοβηθέντες	πάντα τε αὐτὰ κατεφρονήσατε καὶ
[56, 11]	τούτου ἐκπλαγέντες οἱ ἄλλοι καὶ	φοβηθέντες	τό τε τεῖχος ἐκεῖνο ἐξέλιπον
[56, 2]	πάνυ βραχεῖς ὄντες, ἔπειτα γάμων	ἐπιμεληθέντες	καὶ τέκνα ποιησάμενοι πάντας ἀνθρώπους
[56, 22]	βάρβαροι ἄτερ ἑνός, περὶ ὃ	ἀσχοληθέντες	οὔτε τὸν Ῥῆνον διέβησαν οὔτ´
[56, 4]	οὔτε τῆς τῶν προπατόρων ἐπιμελείας	ἐνθυμηθέντες	ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν τὸ γένος
[56, 6]	ἀλλ´ ὑμεῖς οὔτε ἐκείνων τινὸς	ὀριγνηθέντες	οὔτε τῶν ἐπιτιμίων τι φοβηθέντες
[56, 15]	μάχη τε ἰσχυρὰ ἐγένετο, καὶ	κρατηθέντες	αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν, καί τινες
[56, 22]	ἀπανέστησαν τοῦ ἐρύματος, οἱ δ´	ὑπολειφθέντες	ἀποστάντες αὐτοῦ, ὥστε μὴ αἰφνιδίοις
[56, 22]	τοῦτο καὶ τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν,	λυτρωθέντες	ὑπὸ τῶν οἰκείων· ἐπετράπη γάρ
[56, 14]	μὲν βέλη οἱ δὲ δοράτια	ἀφιέντες,	συχνοὺς αὐτῶν κατέβαλλον. κἀν τούτῳ
[56, 14]	ἐτάραξε. κἀκ τούτου οἱ μὲν	τραπέντες	οὐδὲ ἐς τὸ τεῖχος ἐσελθεῖν
[56, 22]	οἱ δὲ καὶ τὰ ὅπλα	παρέντες	ἐπέτρεπόν σφας τῷ βουλομένῳ φονεύειν·
[56, 44]	παροῦσι μόνοις ἢ καὶ μάλιστα	ἐντραφέντες	οὐ μόνον οὐκ ἤχθοντο αὐτοῖς
[56, 46]	οἱ δήμαρχοι ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς	ὄντες	διατιθῶσι. καὶ οἱ τὰ μὲν
[56, 36]	ἡμέτερος, οἵπερ που μάλιστα νεαροὶ	ὄντες	ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν;
[56, 20]	ἑκάστους τῶν ἀεὶ προσμιγνύντων σφίσιν	ὄντες,	ἔπασχον μὲν πολλά, ἀντέδρων δὲ
[56, 42]	οἱ ἐν τῇ πόλει τότε	ὄντες.	ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν πυρὰν
[56, 2]	κατ´ ἀρχὰς καὶ πάνυ βραχεῖς	ὄντες,	ἔπειτα γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα
[56, 29]	γὰρ συγγενεῖς πῃ τοῦ Αὐγούστου	ὄντες	ἦρχον, καὶ ὁ Γάλβας ὁ
[56, 19]	τε ἀνεφάνησαν πολέμιοι ἀνθ´ ὑπηκόων	ὄντες,	καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ εἰργάσαντο.
[56, 15]	αὐτόμολοι γὰρ παρ´ αὐτοῖς συχνοὶ	ὄντες	οὐκ εἴων σφᾶς συμβῆναι. καὶ
[56, 20]	ἅτε καὶ ἔμπειροι τῶν τριμμῶν	ὄντες,	περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[56, 22]	ἠλπικότες αὐτούς. οἱ δ´ ἐντὸς	ὄντες	Ῥωμαῖοι ἕως μὲν εὐπόρουν τροφῆς,
[56, 12]	φοβηθεὶς μὴ καὶ καθ´ ἓν	ὄντες	στασιάσωσι, τριχῇ διεῖλεν αὐτούς, καὶ
[56, 22]	οἱ σαλπικταὶ οἱ σὺν αὐτοῖς	ὄντες	τροχαῖόν τι συμβοήσαντες δόξαν τοῖς
[56, 42]	ὥς που τῇ βουλῇ ἐδόκει,	λαβόντες	ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ ἡ μὲν
[56, 31]	τῇ Ῥώμῃ γενόμενον οἱ ἱππῆς	παραλαβόντες	νυκτὸς ἐς τὸ ἄστυ ἐσεκόμισαν.
[56, 18]	κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε καὶ φιλικώτατα	διαγαγόντες	πίστιν αὐτῷ παρέσχον ὡς καὶ
[56, 7]	Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους τοὺς Ἰούλλους	καταλέγοντες,	ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν αὐτῶν καὶ
[56, 14]	θᾶσσον οἱ δὲ βραδύτερον προσανῄεσαν.	~ἰδόντες	δὲ τοῦτο οἱ Δελμάται ἔξω
[56, 5]	τὰ καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν θεῶν	ἀφανίζοντες,	καὶ τὸ μέγιστον τῶν ἀναθημάτων
[56, 11]	παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Ῥαίτινον	ἐλθόντες	οὐχ ὁμοίως ἀπήλλαξαν. οἱ γὰρ
[56, 35]	ὅτι οὔτ´ ἂν πάντες ἄνθρωποι	συνελθόντες	ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν, καὶ
[56, 6]	καὶ οἱ ἰατροὶ συχνοὺς καὶ	καίοντες	καὶ τέμνοντες, ὅταν μὴ δύνωνται
[56, 28]	ἄλλου αἱρετωτέρου σφίσι φανέντος καὶ	ἄκοντες	αὐτὸ ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ διαβολῆς
[56, 14]	ὥστε κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν· οἱ δὲ	ἐπιδιώκοντές	σφας (πάνυ τε γὰρ διαπολεμῆσαι
[56, 11]	νεκροὺς ἐς αὐτὴν τὴν φλόγα	ἐμβαλόντες,	καὶ δίοδόν σφισι δι´ αὐτῶν
[56, 42]	ἀριστείᾳ ποτὲ παρ´ αὐτοῦ εἰλήφεσαν,	ἐπιβάλλοντες	αὐτῇ. κἀκ τούτου δᾷδας ἑκατόνταρχοι,
[56, 6]	ἰατροὶ συχνοὺς καὶ καίοντες καὶ	τέμνοντες,	ὅταν μὴ δύνωνται ἄλλως πως
[56, 19]	τε καὶ Ἀρμήνιος καὶ Σηγίμερος,	συνόντες	τε αὐτῷ ἀεὶ καὶ συνεστιώμενοι
[56, 5]	τούτου καὶ τοὺς ναοὺς αὐτῶν	ἀνατρέποντες.	καὶ μέντοι καὶ τὴν πολιτείαν
[56, 21]	μὲν κατακαύσαντες τὰ δὲ καὶ	καταλιπόντες,	συντεταγμένοι μέν πῃ μᾶλλον τῇ
[56, 14]	πλείους ἐν ταῖς ὕλαις κρυπτομένους	ἀνευρόντες	ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν, καὶ μετὰ
[56, 11]	ἐπεσέπεσον ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα	διαρπάσοντες,	καὶ εἴσω τε τῆς τοῦ
[56, 19]	παρέμενοι ὡς καὶ τὰ συμμαχικὰ	παρασκευάσοντες	καὶ διὰ ταχέων οἱ προσβοηθήσοντες
[56, 19]	παρασκευάσοντες καὶ διὰ ταχέων οἱ	προσβοηθήσοντες	τάς τε δυνάμεις ἐν ἑτοίμῳ
[56, 18]	καὶ πάντα τὰ προστασσόμενά σφισι	ποιήσοντες	προήγαγον αὐτὸν πόρρω ἀπὸ τοῦ
[56, 5]	καὶ τὰς τιμὰς τῶν προγόνων	παύοντες,	καὶ ἀσεβεῖτε, τά τε γένη
[56, 9]	μοι τὴν προσηγορίαν οὐχ ὡς	κολακεύοντες	ἀλλ´ ὡς τιμῶντες ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε
[56, 12]	καὶ τὴν σιτοπομπίαν τῶν Ῥωμαίων	ἐνεδρεύοντες	ἐκώλυον, ὥστε τὸν Τιβέριον, πολιορκεῖν
[56, 39]	τινα ἰσχὺν καὶ ταύτην πρόσκαιρον	ἔχοντες,	καὶ προσέτι καὶ ἀντιπάλους τοὺς
[56, 7]	ἵνα τὸ ὄνομα τῶν μελλονυμφίων	ἔχοντες	οἰκωφελῶς βιῴητε, καὶ ἐξελευθέρας τοῖς
[56, 11]	πρὸς τοὺς πολεμίους τὸν νοῦν	ἔχοντες,	πρὶν πανταχόθεν ὑπ´ αὐτοῦ περιληφθῆναι.
[56, 9]	οἰκοῦντες καὶ οἰκίας πλήρεις γενῶν	ἔχοντες	τοῖς τε θεοῖς μετά τε
[56, 35]	ἐφοβούμην μὴ τῷ ἐμῷ λόγῳ	προσέχοντες	τοιαῦτα καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ
[56, 0]	πλῆθος ἔτη ἕξ, ἐν οἷς	ἄρχοντες	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Κ.
[56, 31]	στολὴν ἐνδεδυκότες συνῆλθον, οἱ δ´	ἄρχοντες	τὴν βουλευτικὴν πλὴν τῶν ἱματίων
[56, 5]	ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν,	ἀπολλύντες,	τά τε ἱερὰ διὰ τούτου
[56, 14]	παρεκελεύοντο, τοὺς μὲν προθυμουμένους σφῶν	ἐπιρρωννύντες,	τοῖς δ´ ὑπείκουσί πῃ ἐπιτιμῶντες,
[56, 5]	ἄρδην κατασκάπτετε, ἔρημον τῶν οἰκησόντων	ποιοῦντες·	ἄνθρωποι γάρ που πόλις ἐστίν,
[56, 39]	κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς, καλῶς	ποιοῦντες	καὶ ὀρθῶς φρονοῦντες, οὐκ ἠνέσχεσθε
[56, 9]	πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας ἐννόμους	οἰκοῦντες	καὶ οἰκίας πλήρεις γενῶν ἔχοντες
[56, 6]	ὡς οὐδὲ ἐν πόλει τινὶ	οἰκοῦντες	κατεπατήσατε. καὶ φατὲ μὲν τὸν
[56, 23]	καὶ Κελτοί, οἱ μὲν ἄλλως	ἐπιδημοῦντες	οἱ δὲ καὶ ἐν τῷ
[56, 5]	παραβαλλόμενα. καὶ γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ	τεκνοῦντες	ἀρχὴν τοὺς ἐξ ὑμῶν γεννηθῆναι
[56, 35]	οὐδεὶς ἂν ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ	φθονοῦντες,	ἀλλὰ καὶ αὐτῷ τῷ ὑπερέχοντι
[56, 39]	ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες καὶ ὀρθῶς	φρονοῦντες,	οὐκ ἠνέσχεσθε οὐδὲ ἐπετρέψατε αὐτῷ
[56, 11]	ποιήσαντες ἐς τὴν ἄκραν ἀνεχώρησαν·	ἀγνοοῦντες	δὲ οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πεπραγμένον
[56, 35]	καὶ τοῖς ἐμοῖς λόγοις βοηθήσετε,	ἀναπληροῦντες	τὸ ἐλλεῖπον τῇ μνήμῃ τῶν
[56, 9]	οὐχ ὡς κολακεύοντες ἀλλ´ ὡς	τιμῶντες	ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε καὶ ἄνδρες καὶ
[56, 14]	ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´ ὑπείκουσί πῃ	ἐπιτιμῶντες,	καὶ ἀθρόοι καὶ καθ´ ἑκάστους·
[56, 18]	κατάστασιν πρὸ τῆς ἀλλοφύλου δεσποτείας	προτιμῶντες,	ἐκ μὲν τοῦ φανεροῦ οὐκ
[56, 44]	καὶ ἀδεέστερα αὐτὰ ὧν ἤκουον	ὁρῶντες	ὄντα. ~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο μὲν
[56, 18]	ἐν τῇ σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων	ὁρῶντες	ὄντας, δεξάμενοι δὲ τὸν Οὐᾶρον
[56, 39]	αὐτῷ ἰδιωτεῦσαι, ἀλλ´ ἅτε εὖ	εἰδότες	ὅτι δημοκρατία μὲν οὔποτ´ ἂν
[56, 44]	δ´ ὕστεροι ἐκείνης μὲν οὐδὲν	εἰδότες,	τοῖς δὲ παροῦσι μόνοις ἢ
[56, 25]	ᾔει) οὔτε ἔθνος τι ὑπηγάγοντο·	δεδιότες	γὰρ μὴ καὶ συμφορᾷ αὖθις
[56, 5]	μὴ στερηθῶσι τῶν γυναικῶν οἱ	γεγαμηκότες·	τίνα Ἐρσιλία ἡ καὶ τῇ
[56, 22]	ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει σιτίων αἱρήσειν	ἠλπικότες	αὐτούς. οἱ δ´ ἐντὸς ὄντες
[56, 31]	μὲν ἄλλοι τὴν ἱππάδα στολὴν	ἐνδεδυκότες	συνῆλθον, οἱ δ´ ἄρχοντες τὴν
[56, 4]	ἄλλοι πάντες πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ	γεγονότες	εὐλόγως ἂν τὴν αἰτίαν τῆς
[56, 21]	ἔτι αὐτοί τε πολὺ πλείους	γεγονότες	(καὶ γὰρ τῶν ἄλλων τῶν
[56, 41]	παρ´ ἐμοῦ μὲν μόνα ταῦτα	ἀκηκοότες	ἔσεσθε, παρ´ ἑαυτοῖς δὲ δὴ
[56, 41]	τοῖς στρατιώταις ἄνευ τινὸς ἑτέρου	βλάβης	δεδομένων; τί δέ; τὸ τοῖς
[56, 7]	γάρ που καὶ ἐκ τῆς	γῆς	προσδοκᾶτέ τινας ἀναφύσεσθαι τοὺς διαδεξομένους
[56, 43]	τὸ μὲν πρῶτον οὕτω δι´	ὀργῆς	ἔσχεν ὥστε τῷ ζωγρήσαντι αὐτὸν
[56, 24]	πάθος οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸς	ὀργῆς	καὶ μέγα οὕτω καὶ ἀθρόον
[56, 15]	γὰρ ἰσχυρῶς ὠχύρωτο, καὶ ποταμὸς	ῥοώδης	τοὺς πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ πλὴν
[56, 18]	βραχὺ καὶ ὁδῷ τινι μετὰ	φυλακῆς	μετεμάνθανον αὐτά, οὔτε ἐβαρύνοντο τῇ
[56, 24]	βωμοὺς αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον, καὶ	Νίκης	τι ἄγαλμα ἔν τε τῇ
[56, 28]	ἄκοντες αὐτὸ ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ	διαβολῆς	βεβαιώσωσι. καὶ ὅπως γε μὴ
[56, 11]	εἴσω τε τῆς τοῦ πυρὸς	περιβολῆς	ἐγένοντο, καὶ οὐ πρότερον εἶδον
[56, 28]	ὑποτοπήσωσί τε ἐκ τῆς αὐτοῦ	ἐντολῆς	τοῦτο γεγονέναι καὶ ἀνεξέταστον αὐτὴν
[56, 37]	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς	βουλῆς	ἑαυτῷ συμφρονοῦν, στασιωτείαις δέ τισι
[56, 32]	οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ τῆς	βουλῆς	ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ καὶ παρὰ
[56, 45]	ἐν αὐτῇ τῇ πρώτῃ τῆς	βουλῆς	μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ
[56, 29]	ἀστέρες κομῆται καὶ αἱματώδεις ὤφθησαν.	βουλῆς	τε ἐπὶ τῇ νόσῳ αὐτοῦ
[56, 19]	συνομόσαντες καὶ ἀρχηγοὶ τῆς τε	ἐπιβουλῆς	καὶ τοῦ πολέμου γενόμενοι ἄλλοι
[56, 29]	τότε ταῦτα ἀλλ´ ἐκ δαιμονίου	προβουλῆς	ἐγένετο. ~ὁ δ´ οὖν Αὔγουστος
[56, 31]	τοῦ Αὐγούστου ἐκ μὲν τῆς	Νώλης	οἱ πρῶτοι καθ´ ἑκάστην πόλιν
[56, 26]	καὶ αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἄξιον	μνήμης	ἔπραξε, πλὴν ὅτι καὶ τότε
[56, 29]	αὐτοῦ γενεθλίοις ἐγίγνετο, ἀνήρ τις	ἐμμανὴς	ἔς τε τὸν δίφρον τὸν
[56, 31]	ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ μέντοι καὶ	ἐκφανὴς	εὐθὺς ὁ θάνατος αὐτοῦ ἐγένετο·
[56, 24]	καὶ ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν διὰ	κενῆς	ἐγένετο. ~τούτων τε οὖν ἕνεκα
[56, 29]	τῷ Αὐγούστῳ διῳκεῖτο· ~ἱπποδρομίας δὲ	τελουμένης	ἐν τῇ τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ,
[56, 14]	οἱ μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ	εἰρήνης	ἐπιβοώμενοι. κἂν παντελῶς οἱ Ῥωμαῖοι
[56, 40]	ἀπεστέρησε· πολλὰ δὲ καὶ ἐκ	καινῆς,	τὰ μὲν ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ
[56, 44]	δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´ ὕστεροι	ἐκείνης	μὲν οὐδὲν εἰδότες, τοῖς δὲ
[56, 34]	εἴρηται, ἐφέσπετο. προτεθείσης δὲ τῆς	κλίνης	ἐπὶ τοῦ δημηγορικοῦ βήματος, ἀπὸ
[56, 46]	ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ	κλίνης	ἐς τὸν τοῦ Ἄρεως ναὸν
[56, 40]	τοῦ Αὐγούστου τῆς ἰδίας οἰκίας	μόνης,	μήτι γε καὶ ἄλλων ἀνθρώπων
[56, 39]	δύναιτ´ ἄν τις τῆς Αὐγούστου	μεγαλοφροσύνης	ἐφικέσθαι, ὅστις πάσας μὲν τὰς
[56, 19]	διὰ φιλίας διιών, γένηται, μηδὲ	ἐξαίφνης	πάντων ἅμα πολεμωθέντων αὐτῷ φυλακήν
[56, 35]	δὲ καὶ δημοσίας τρόπον τινὰ	φωνῆς	ἡ γερουσία καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν
[56, 25]	μὴν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	ἐφεξῆς	ἔτεσι ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ
[56, 42]	αὐτήν, ἔπειτα δὲ οἵ τε	ἱππῆς,	οἵ τε ἐκ τοῦ τέλους
[56, 31]	δὴ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον οἱ	ἱππῆς	παραλαβόντες νυκτὸς ἐς τὸ ἄστυ
[56, 1]	τῶν ὑπάτων. ἐπειδή τε οἱ	ἱππῆς	πολλῇ ἐν αὐταῖς σπουδῇ τὸν
[56, 21]	γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ, ὅπως ἀθρόοι	ἱππῆς	τε ὁμοῦ καὶ ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν
[56, 26]	ἡ γερουσία ἀλλὰ καὶ οἱ	ἱππῆς	τοῦ τε δήμου πολλοί. ~οὐ
[56, 42]	πεδίῳ ἐνετέθη, πρῶτοι μὲν οἱ	ἱερῆς	πάντες περιῆλθον αὐτήν, ἔπειτα δὲ
[56, 12]	μάχαις κατεστρέψαντο, αὐτὸς δὲ διὰ	πάσης	τε ὡς εἰπεῖν τῆς χώρας
[56, 34]	τοῖς ἄνω λόγοις εἴρηται, ἐφέσπετο.	προτεθείσης	δὲ τῆς κλίνης ἐπὶ τοῦ
[56, 29]	τε ἐπὶ τῇ νόσῳ αὐτοῦ	ἐπαγγελθείσης,	ἵν´ εὐχὰς ποιήσωνται τό τε
[56, 16]	σὺν αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο, ἂν	τῆς	ἀδείας τύχῃ. καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 41]	πῶς τοῦ τε πλήθους καὶ	τῆς	ἀκριβείας ἅμα τῶν νόμων τῶν
[56, 18]	πλήθη τὴν συνήθη κατάστασιν πρὸ	τῆς	ἀλλοφύλου δεσποτείας προτιμῶντες, ἐκ μὲν
[56, 21]	ἐξουσίαν καὶ τῆς ἐφόδου καὶ	τῆς	ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ ἔχουσιν, ἧττόν που
[56, 13]	τε τοῦ ὀρθίου καὶ ὑπὸ	τῆς	ἀνωμαλίας τοῦ ὄρους (χαραδρῶδές τε
[56, 25]	ἐπεὶ γὰρ μήτ´ ὄφελός τι	τῆς	ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας μείζονος
[56, 35]	ἢ αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι ὑμᾶς	τῆς	ἀρετῆς αὐτοῦ φθονήσητε. τίς γὰρ
[56, 40]	ἀλλὰ καὶ τὰ ἆθλά σφισι	τῆς	ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν ταῖς
[56, 25]	ἑκκαίδεκα ἦρξαν, ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε	τῆς	ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο καὶ οὐδένα αὐτῶν
[56, 18]	καὶ τὰ παρ´ ἐκείνοις ἐκ	τῆς	ἀρχῆς διοικῶν ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον
[56, 30]	αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς τὸ	τῆς	ἀρχῆς ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο· κρότον δὲ
[56, 25]	αὐτοῖς ἀρχόντων μήτε ἐν τῷ	τῆς	ἀρχῆς χρόνῳ μήτε ἐντὸς ἑξήκοντα
[56, 25]	τοῦτο ποιεῖν. καὶ οὕτως ἀντὶ	τῆς	ἀτιμίας θάνατον ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ
[56, 39]	ποῦ δὴ δύναιτ´ ἄν τις	τῆς	Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι, ὅστις πάσας
[56, 14]	θεοὺς ἅμα ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε	τῆς	αὐτίκα τῶν μαχομένων ἀμφότεροι σωτηρίας
[56, 18]	τῶν τε συμφύτων τρόπων καὶ	τῆς	αὐτονόμου διαίτης τῆς τε ἐκ
[56, 28]	τινὰ εἰπόντων ὑποτοπήσωσί τε ἐκ	τῆς	αὐτοῦ ἐντολῆς τοῦτο γεγονέναι καὶ
[56, 37]	κράτιστον καὶ τοῦ δήμου καὶ	τῆς	βουλῆς ἑαυτῷ συμφρονοῦν, στασιωτείαις δέ
[56, 32]	τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ	τῆς	βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ καὶ
[56, 45]	συνεδρίου ἐν αὐτῇ τῇ πρώτῃ	τῆς	βουλῆς μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ
[56, 18]	ἐδέδοκτο, καὶ ἀγγελία δεινὴ ἐκ	τῆς	Γερμανίας ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ σφας διεορτάσαι.
[56, 18]	ὁ Κυιντίλιος τήν τε ἡγεμονίαν	τῆς	Γερμανίας λαβὼν καὶ τὰ παρ´
[56, 47]	Αὐγούστῳ τοσαῦτα, λόγῳ μὲν ὑπὸ	τῆς	γερουσίας ἔργῳ δὲ ὑπό τε
[56, 46]	Ῥώμῃ ἡρῷον ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ	τῆς	γερουσίας οἰκοδομηθὲν δὲ ὑπό τε
[56, 7]	οὐ γάρ που καὶ ἐκ	τῆς	γῆς προσδοκᾶτέ τινας ἀναφύσεσθαι τοὺς
[56, 44]	συνήρατο. τῶν μὲν γὰρ ἐκ	τῆς	δημοκρατίας ἀνδρῶν καὶ οἱ πλείους
[56, 40]	ἐν ταῖς διαγνώμαις τὴν ἐξουσίαν	τῆς	διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[56, 22]	κἀκ τούτου ἐκεῖνοί τε ἐπέσχον	τῆς	διώξεως, καὶ ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν
[56, 28]	φανέντος καὶ ἄκοντες αὐτὸ ἄνευ	τῆς	ἑαυτοῦ διαβολῆς βεβαιώσωσι. καὶ ὅπως
[56, 14]	μαχομένων ἀμφότεροι σωτηρίας καὶ ὑπὲρ	τῆς	ἑαυτῶν ἐς τὸ ἔπειτα οἱ
[56, 35]	ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ βουλήσεως καὶ	τῆς	ἐκείνου ἀξιώσεως ὤν. ἀλλ´ εἰ
[56, 40]	διὰ πάντων ἰδών, ἀλλ´ οὐ	τῆς	ἐπ´ αὐτοῖς εὐκλείας ἰδίᾳ τισὶ
[56, 35]	τινα καταγνῶτε, ὅτι μὴ δύναμαι	τῆς	ἐπιθυμίας ὑμῶν τυχεῖν, ἢ αὐτοὶ
[56, 38]	ὃν δι´ αὐτὰ ταῦτα καὶ	τῆς	ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα
[56, 9]	πατέρες γενέσθαι, ἵνα καὶ αὐτοὶ	τῆς	ἐπωνυμίας ταύτης μεταλάβητε καὶ ἐμὲ
[56, 45]	ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω τι εὐπαθοῦν	τῆς	εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς δυστυχῆσαν ποθεῖν
[56, 21]	οὖσι καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ	τῆς	ἐφόδου καὶ τῆς ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ
[56, 44]	πρὸς εὐδοξίαν καὶ τὸ πολυχρόνιον	τῆς	ἡγεμονίας συνήρατο. τῶν μὲν γὰρ
[56, 36]	εἵλεσθε καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε ἐκεῖνο	τῆς	ἡλικίας ἔχοντα ἐν ᾧ μηδὲ
[56, 27]	τῶν ὅσαι ἔλαττον τετρακοσίων ἀπὸ	τῆς	ἠπείρου σταδίων ἀπέχουσι, πλὴν Κῶ
[56, 24]	τῶν τεράτων τῶν πρό τε	τῆς	ἥττης καὶ μετὰ ταῦτα συμβάντων
[56, 2]	παραμυθεῖσθαι, ἵν´ ἐν ᾧ μόνῳ	τῆς	θείας εὐδαιμονίας ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ
[56, 40]	δ´ ἂν ἄμεινον τοῦ Αὐγούστου	τῆς	ἰδίας οἰκίας μόνης, μήτι γε
[56, 22]	ποιῆσαι ἐφ´ ᾧ τε ἔξω	τῆς	Ἰταλίας αὐτοὺς εἶναι. τοῦτο μὲν
[56, 37]	ἀκριβῆ τοῦ τε τρόπου καὶ	τῆς	καταστάσεως τῆς πολιτείας παρέξει. ~ὁ
[56, 45]	μὲν καὶ παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν	τῆς	καταστάσεως τοῖς ἔμφροσι τεκμήρασθαι· ὅ
[56, 34]	λόγοις εἴρηται, ἐφέσπετο. προτεθείσης δὲ	τῆς	κλίνης ἐπὶ τοῦ δημηγορικοῦ βήματος,
[56, 22]	μὴ οἱ βάρβαροι περὶ τὴν	τῆς	λείας ἁρπαγὴν ἄσχολοι ἐγένοντο. οὕτω
[56, 47]	τε τοῦ Τιβερίου καὶ ὑπὸ	τῆς	Λιουίας, ἐνομίσθη· ἄλλων γὰρ ἄλλα
[56, 46]	γερουσίας οἰκοδομηθὲν δὲ ὑπό τε	τῆς	Λιουίας καὶ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου
[56, 47]	ὅσα ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ τὸ	τῆς	Λιουίας ὄνομα, ὅτι καὶ αὐτὴ
[56, 11]	ὄντας κατὰ χώραν μεῖναι, ἀλλὰ	τῆς	νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ ἐς
[56, 31]	τὸ τοῦ Αὐγούστου ἐκ μὲν	τῆς	Νώλης οἱ πρῶτοι καθ´ ἑκάστην
[56, 32]	ἵνα γάρ τι καὶ ἐκείνη	τῆς	οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ τῆς
[56, 3]	γεγονότα καὶ τοῦ γένους καὶ	τῆς	οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ τῇ μὲν
[56, 4]	γεγονότες εὐλόγως ἂν τὴν αἰτίαν	τῆς	πανωλεθρίας ἔχοιτε. πῶς δ´ οὐ,
[56, 40]	κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσφάλειαν	τῆς	παρρησίας προσέθηκεν. ἔκ τε τοῦ
[56, 23]	ἀπέστειλε, τοῖς δ´ ἀόπλοις ἐκχωρῆσαι	τῆς	πόλεως προσέταξε. ~τότε μὲν ταῦτ´
[56, 40]	καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν	τῆς	πολιτείας ἀφθόνως ἀπολαύειν, ταῖς δὲ
[56, 6]	ἀρχῆς εὐθὺς ἅμα τῇ πρώτῃ	τῆς	πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν
[56, 7]	πολίτας ποιώμεθα, τοῖς τε συμμάχοις	τῆς	πολιτείας μεταδίδομεν ὅπως πληθύωμεν· αὐτοὶ
[56, 37]	τε τρόπου καὶ τῆς καταστάσεως	τῆς	πολιτείας παρέξει. ~ὁ τοίνυν Αὔγουστος
[56, 4]	τι πάθος πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ	τῆς	πολυανθρωπίας ὑμῶν ἀεί τε πάντα
[56, 36]	ποιεῖν δόξαιμι, τοσοῦτον δ´ ἂν	τῆς	προαιρέσεως διαμάρτοιμι ὅσον ἐκεῖνος μὲν
[56, 2]	ἀποδείξας ἔρωτα καὶ ἀνάγκην σφίσι	τῆς	πρὸς ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ
[56, 18]	ἠνέσχοντο, ἀλλ´ οἵ τε πρῶτοι	τῆς	πρόσθεν δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ τὰ
[56, 36]	πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ	τῆς	πρώτης ἡλικίας αὐτοῦ. καὶ γὰρ
[56, 33]	ἐν μὲν τῷ πρώτῳ ὅσα	τῆς	ταφῆς εἴχετο, ἐν δὲ τῷ
[56, 15]	τῶν ἐν τῷ τείχει οὐσῶν	(τῆς	τε γὰρ ἐλευθερίας καὶ παρὰ
[56, 18]	τρόπων καὶ τῆς αὐτονόμου διαίτης	τῆς	τε ἐκ τῶν ὅπλων ἐξουσίας
[56, 19]	οἱ μάλιστα συνομόσαντες καὶ ἀρχηγοὶ	τῆς	τε ἐπιβουλῆς καὶ τοῦ πολέμου
[56, 24]	ἐπὶ τὸν Ῥῆνον ἐλθεῖν ἐτόλμησε,	τῆς	τε ταραχῆς ἀπηλλάγη καὶ διαγνώμην
[56, 13]	καὶ ἡ δύναμις ἣν εἶχε	τῆς	τότε ἀντικαθεστηκυίας οἱ ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο
[56, 34]	ἄλλων συγγενῶν τῶν τεθνηκότων, πλὴν	τῆς	τοῦ Καίσαρος ὅτι ἐς τοὺς
[56, 11]	πάντα διαρπάσοντες, καὶ εἴσω τε	τῆς	τοῦ πυρὸς περιβολῆς ἐγένοντο, καὶ
[56, 37]	λόγου παρέχεται. καὶ προσέτι καὶ	τῆς	τύχης τὸ πλεῖστον ὄντα, καὶ
[56, 14]	μὲν ἀναβῆναί τε καὶ ἐπικρατῆσαι	{τῆς}	τῶν ἄκρων, τῶν δὲ ἀποκρούσασθαί
[56, 4]	μή, μηδὲ εἶναι· οἵτινες οὔτε	τῆς	τῶν θεῶν προνοίας οὔτε τῆς
[56, 4]	τῆς τῶν θεῶν προνοίας οὔτε	τῆς	τῶν προπατόρων ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε
[56, 35]	ὡς οὐ πολὺ καταδεέστερος καὶ	τῆς	ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ βουλήσεως καὶ
[56, 11]	τοῦ πυρὸς ἀναλοῦντο, εἴτ´ ἀπὸ	τῆς	φλογὸς ἀπεπήδων, πρὸς τῶν βαλλόντων
[56, 11]	ἀνθρώπων βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ ὑπὸ	τῆς	φλογὸς κακούμενοι, καὶ μήτε κατὰ
[56, 2]	ὧν χρὴ μεμνημένους τὸ θνητὸν	τῆς	φύσεως ἡμῶν ἀιδίῳ διαδοχῇ γενῶν
[56, 12]	διὰ πάσης τε ὡς εἰπεῖν	τῆς	χώρας ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ
[56, 3]	τοῦ σώματος εἰκόνα δὲ καὶ	τῆς	ψυχῆς, ὥστε ἐν ἐκείνῳ αὐξηθέντι
[56, 5]	ὀργὴν ὁ Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ	ἀρχηγέτης	ἡμῶν δικαίως λάβοι, λογισάμενος τά
[56, 35]	αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι ὑμᾶς τῆς	ἀρετῆς	αὐτοῦ φθονήσητε. τίς γὰρ οὐκ
[56, 40]	καὶ τὰ ἆθλά σφισι τῆς	ἀρετῆς	προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν ταῖς διαγνώμαις
[56, 18]	συμφύτων τρόπων καὶ τῆς αὐτονόμου	διαίτης	τῆς τε ἐκ τῶν ὅπλων
[56, 36]	ἐν θηρίοις ἀλλ´ ἐν ἀνδράσιν	ἐθελοντὴς	καὶ πολεμῶν καὶ νομοθετῶν τό
[56, 24]	τεράτων τῶν πρό τε τῆς	ἥττης	καὶ μετὰ ταῦτα συμβάντων δεινὴν
[56, 30]	οὐ πρὸς τὸ τῶν οἰκοδομημάτων	αὐτῆς	ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς
[56, 42]	ἀνηλίσκετο, ἀετὸς δέ τις ἐξ	αὐτῆς	ἀφεθεὶς ἀνίπτατο ὡς καὶ δὴ
[56, 8]	πόλιν, ἂν μὴ τὸ πλῆθος	αὐτῆς	ἐκ τῶν ἀεὶ ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται.
[56, 47]	βουλὴν αὐθημερὸν συναγαγεῖν, καὶ δεηθῆναι	αὐτῆς	ἐπιτρέψαι σφίσι πλεῖόν τι τοῦ
[56, 43]	καὶ πρὸς τοὺς οὐκ ἀξίους	αὐτῆς	ἐτήρει· Κοροκότταν γοῦν τινα λῃστὴν
[56, 40]	δὲ δὴ φροντίσι ταῖς ὑπὲρ	αὐτῆς	μὴ συνεῖναι; τίς δ´ ἂν
[56, 25]	Κελτικὴν ἐσέβαλον καὶ κατέδραμόν τινα	αὐτῆς,	οὐ μέντοι οὔτε μάχῃ τινὶ
[56, 18]	συνηνέχθη. εἶχόν τινα οἱ Ῥωμαῖοι	αὐτῆς,	οὐκ ἀθρόα ἀλλ´ ὥς που
[56, 9]	ταύτης μεταλάβητε καὶ ἐμὲ φερώνυμον	αὐτῆς	ποιήσητε. ~τότε μὲν τοιαῦτα ἀμφοτέροις
[56, 38]	αὐτὰ ταῦτα καὶ τῆς ἐπωνυμίας	ταύτης	ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν ἐμφυλίων
[56, 9]	ἵνα καὶ αὐτοὶ τῆς ἐπωνυμίας	ταύτης	μεταλάβητε καὶ ἐμὲ φερώνυμον αὐτῆς
[56, 36]	ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ τῆς	πρώτης	ἡλικίας αὐτοῦ. καὶ γὰρ τοῦτο
[56, 19]	τῶν ἄπωθεν αὐτοῦ οἰκούντων ἐκ	παρασκευῆς,	ὅπως ἐπ´ αὐτοὺς ὁ Οὐᾶρος
[56, 25]	καθ´ ἑαυτὸν ἔμελεν ὥστε ἐκ	προγραφῆς	πᾶσι τὴν τῶν ἀστέρων διάταξιν,
[56, 33]	μὲν τῷ πρώτῳ ὅσα τῆς	ταφῆς	εἴχετο, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ
[56, 22]	ὄντες Ῥωμαῖοι ἕως μὲν εὐπόρουν	τροφῆς,	κατὰ χώραν ἔμενον βοήθειαν προσδεχόμενοι·
[56, 24]	Ῥῆνον ἐλθεῖν ἐτόλμησε, τῆς τε	ταραχῆς	ἀπηλλάγη καὶ διαγνώμην ἐποιήσατο. τό
[56, 31]	πρῶτοι καθ´ ἑκάστην πόλιν ἐκ	διαδοχῆς	ἐβάστασαν, πρὸς δὲ δὴ τῇ
[56, 25]	ἦρξαν, ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε τῆς	ἀρχῆς	ἀντεποιήσαντο καὶ οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι
[56, 18]	τὰ παρ´ ἐκείνοις ἐκ τῆς	ἀρχῆς	διοικῶν ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον μεταστῆσαι,
[56, 6]	καὶ γάμων· καὶ γὰρ ἀπ´	ἀρχῆς	εὐθὺς ἅμα τῇ πρώτῃ τῆς
[56, 30]	ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς	ἀρχῆς	ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο· κρότον δὲ δή
[56, 7]	αὐτοὶ δ´ ὑμεῖς οἱ ἀπ´	ἀρχῆς	Ῥωμαῖοι, οἱ τοὺς προγόνους ἐκείνους
[56, 25]	ἀρχόντων μήτε ἐν τῷ τῆς	ἀρχῆς	χρόνῳ μήτε ἐντὸς ἑξήκοντα ἡμερῶν
[56, 13]	ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ ἡ ἀποχώρησις	ἐπαισχὴς	ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ στρατιῶται, καὶ
[56, 37]	παρέχεται. καὶ προσέτι καὶ τῆς	τύχης	τὸ πλεῖστον ὄντα, καὶ μετὰ
[56, 3]	σώματος εἰκόνα δὲ καὶ τῆς	ψυχῆς,	ὥστε ἐν ἐκείνῳ αὐξηθέντι ἕτερον
[56, 38]	συνεξετασθέντας οἱ πολλαῖς καὶ μεγάλαις	δωρεαῖς	τιμήσας οὔθ´ ὑπερήφανόν τι πράττειν
[56, 20]	ἔδαφος ὀλισθηρὸν περί τε ταῖς	ῥίζαις	καὶ περὶ τοῖς στελέχεσι γενόμενον
[56, 46]	καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν ταῖς	ἱερουργίαις	αὐτῇ ἐπέτρεψαν· ἐκείνη δὲ δὴ
[56, 25]	διὰ τούτου ἐκακούργουν. ταῖς τε	πρεσβείαις	τρεῖς καὶ τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν,
[56, 12]	καὶ δυσπροσβάτου πέτρας ἐτετείχιστο, φάραγξι	βαθείαις	ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ
[56, 14]	ὁ Τιβέριος ἐκείνους τε ἀκραιφνέσι	βοηθείαις	φυγεῖν ἐκώλυσε, καὶ τοὺς πολεμίους
[56, 41]	καὶ ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ	ὑπατείαις	πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ τελευταῖον
[56, 37]	καὶ τῆς βουλῆς ἑαυτῷ συμφρονοῦν,	στασιωτείαις	δέ τισι τόν τε Λέπιδον
[56, 40]	τῶν βουλευτῶν οὔτε ἐν ταῖς	ἡγεμονίαις	τὴν τοῦ κλήρου τύχην ἀφείλετο,
[56, 43]	φίλους ἰσχυρῶς ἐτίμα, καὶ ταῖς	παρρησίαις	αὐτῶν ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ πρὸς
[56, 38]	τοὺς συνεξετασθέντας οἱ πολλαῖς καὶ	μεγάλαις	δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´ ὑπερήφανόν τι
[56, 41]	οἴκαδε προσδεξαμένου, ἐν δὲ ταῖς	ἄλλαις	ἡμέραις καὶ τὴν γερουσίαν ἐν
[56, 3]	ἄθλοις ἀγάλλω, καὶ προσέτι καὶ	ἄλλαις	καὶ τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω,
[56, 43]	νόμου οἱ μὲν ἄνδρες οὐ	πολλαῖς	ἡμέραις αἱ δὲ γυναῖκες ἐνιαυτῷ
[56, 38]	ἔπειτα δὲ τοὺς συνεξετασθέντας οἱ	πολλαῖς	καὶ μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´
[56, 11]	ἔχον. οὔκουν οὔτε μηχαναῖς οὔτε	προσβολαῖς	ἠδυνήθη τι ἐξεργάσασθαι, ἀλλ´ ἐκ
[56, 19]	πρότερον ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν	ὕλαις	ἤδη δυσεκβάτοις ὄντι. κἀνταῦθα ἅμα
[56, 14]	τε τοὺς πλείους ἐν ταῖς	ὕλαις	κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν,
[56, 3]	καὶ προσέτι καὶ ἄλλαις καὶ	τιμαῖς	καὶ ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω, ὥστ´ αὐτούς
[56, 40]	ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν ταῖς	διαγνώμαις	τὴν ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν,
[56, 11]	ἀμυνομένους παμπληθεῖς ἔχον. οὔκουν οὔτε	μηχαναῖς	οὔτε προσβολαῖς ἠδυνήθη τι ἐξεργάσασθαι,
[56, 14]	καὶ λίθους πολλοὺς τοὺς μὲν	σφενδόναις	ἐπ´ αὐτοὺς ἔβαλλον τοὺς δὲ
[56, 20]	τινὶ ἀλλὰ ἀναμὶξ ταῖς τε	ἁμάξαις	καὶ τοῖς ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε
[56, 25]	τε Καῖσαρ ὁ τοῦ Τιβερίου	παῖς	ἐταμίευσε, καὶ στρατηγοὶ ἑκκαίδεκα ἦρξαν,
[56, 19]	τινῶν ἢ καὶ λῃστῶν συλλήψεσι	παραπομπαῖς	τέ τισι τῶν ἐπιτηδείων διέδωκεν.
[56, 43]	οἱ μὲν ἄνδρες οὐ πολλαῖς	ἡμέραις	αἱ δὲ γυναῖκες ἐνιαυτῷ ὅλῳ
[56, 41]	προσδεξαμένου, ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις	ἡμέραις	καὶ τὴν γερουσίαν ἐν αὐτῷ
[56, 42]	δὴ Λιουία κατὰ χώραν πέντε	ἡμέραις	μετὰ τῶν πρώτων ἱππέων μείνασα
[56, 21]	γε ἀσπίσιν ἅτε καὶ διαβρόχοις	οὔσαις,	καλῶς χρῆσθαι ἐδύναντο. τοῖς γὰρ
[56, 12]	ἐτετείχιστο, φάραγξι βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους	ἐχούσαις	ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ ἄνθρωποι πάντα
[56, 10]	ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν· καὶ	ταῖς	ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ αἱ τεκοῦσαι
[56, 41]	δῆμον οἴκαδε προσδεξαμένου, ἐν δὲ	ταῖς	ἄλλαις ἡμέραις καὶ τὴν γερουσίαν
[56, 21]	τοξεύμασιν οὔτε τοῖς ἀκοντίοις, ἢ	ταῖς	γε ἀσπίσιν ἅτε καὶ διαβρόχοις
[56, 40]	τῶν τῆς πολιτείας ἀφθόνως ἀπολαύειν,	ταῖς	δὲ δὴ φροντίσι ταῖς ὑπὲρ
[56, 40]	τῆς ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν	ταῖς	διαγνώμαις τὴν ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως
[56, 40]	τοῦ δήμου τὸ δύσκριτον ἐν	ταῖς	διαγνώσεσιν ἐς τὴν τῶν δικαστηρίων
[56, 41]	ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν μὲν	ταῖς	ἑορταῖς καὶ τὸν δῆμον οἴκαδε
[56, 40]	καὶ τῶν βουλευτῶν οὔτε ἐν	ταῖς	ἡγεμονίαις τὴν τοῦ κλήρου τύχην
[56, 46]	μὲν καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν	ταῖς	ἱερουργίαις αὐτῇ ἐπέτρεψαν· ἐκείνη δὲ
[56, 8]	ἀδύνατόν ἐστι, πολλῶν μὲν ἐν	ταῖς	νόσοις πολλῶν δὲ καὶ ἐν
[56, 43]	τε φίλους ἰσχυρῶς ἐτίμα, καὶ	ταῖς	παρρησίαις αὐτῶν ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ
[56, 21]	ἤδη ὄντας (πολλοὶ γὰρ ἐν	ταῖς	πρὶν μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο
[56, 20]	τε ἔδαφος ὀλισθηρὸν περί τε	ταῖς	ῥίζαις καὶ περὶ τοῖς στελέχεσι
[56, 20]	ἐν τάξει τινὶ ἀλλὰ ἀναμὶξ	ταῖς	τε ἁμάξαις καὶ τοῖς ἀόπλοις
[56, 25]	προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ διὰ τούτου ἐκακούργουν.	ταῖς	τε πρεσβείαις τρεῖς καὶ τότε
[56, 14]	ἐκείνων τε τοὺς πλείους ἐν	ταῖς	ὕλαις κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία
[56, 40]	ἀπολαύειν, ταῖς δὲ δὴ φροντίσι	ταῖς	ὑπὲρ αὐτῆς μὴ συνεῖναι; τίς
[56, 41]	καὶ ἀγαθὰ ὄντα ἀειμνήστου παρὰ	ταῖς	ψυχαῖς ὑμῶν εὐκλείας τύχῃ. τίς
[56, 22]	ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο καὶ	τοξόταις	οἱ Ῥωμαῖοι συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ
[56, 41]	ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν μὲν ταῖς	ἑορταῖς	καὶ τὸν δῆμον οἴκαδε προσδεξαμένου,
[56, 41]	ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ ὑπατείαις	πλείσταις	ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ τελευταῖον καὶ
[56, 1]	τε οἱ ἱππῆς πολλῇ ἐν	αὐταῖς	σπουδῇ τὸν νόμον τὸν περὶ
[56, 32]	τι ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ ἐν	αὐταῖς	τὰ μὲν δύο μέρη τοῦ
[56, 40]	τῶν ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν	ταύταις	τὸ φιλότιμον ἀντὶ τοῦ φιλονείκου
[56, 32]	καὶ τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως	βουλευταῖς	καὶ ἱππεῦσιν ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσι,
[56, 41]	πῶς τῶν ἄθλων τῶν τοῖς	στρατιώταις	ἄνευ τινὸς ἑτέρου βλάβης δεδομένων;
[56, 32]	δήμῳ χιλίας μυριάδας, καὶ τοῖς	στρατιώταις	τοῖς μὲν δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα
[56, 21]	(πολλοὶ γὰρ ἐν ταῖς πρὶν	μάχαις	ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο ῥᾷον καὶ
[56, 12]	οὐ χαλεπῶς τοὺς ἀντιταχθέντας σφίσι	μάχαις	κατεστρέψαντο, αὐτὸς δὲ διὰ πάσης
[56, 3]	καὶ ἄλλαις καὶ τιμαῖς καὶ	ἀρχαῖς	ἐπιγαυρώσω, ὥστ´ αὐτούς τε μεγάλα
[56, 41]	ἀγαθὰ ὄντα ἀειμνήστου παρὰ ταῖς	ψυχαῖς	ὑμῶν εὐκλείας τύχῃ. τίς μὲν
[56, 4]	μισοῖσθε, ὅτι παρορᾶτέ τε ἃ	μηδεὶς	ἂν ἄλλος παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε
[56, 4]	ὀλίγων ποιεῖ τι τοιοῦτον ὃ	μηδεὶς	ἕτερος. ~καίτοι κἂν τὰ μέγιστά
[56, 23]	τῶν παρόντων παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδὴ	μηδεὶς	τῶν τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων
[56, 8]	τῶν ἀεὶ ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται. καὶ	μηδεὶς	ὑμῶν οἰέσθω με ἀγνοεῖν ὅτι
[56, 24]	ἐς ἀλλήλας καὶ κίονας τρεῖς	πυροειδεῖς	ἀνεικέναι ἔδοξαν, καὶ ὁ οὐρανὸς
[56, 4]	ἄλλος παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε ὧν	οὐδεὶς	ἂν ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ νόμους
[56, 35]	νικητηρίων αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ ὅτι	οὐδεὶς	ἂν ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ φθονοῦντες,
[56, 25]	τινὶ ἐνίκησαν (ἐς γὰρ χεῖρας	οὐδεὶς	αὐτοῖς ᾔει) οὔτε ἔθνος τι
[56, 22]	τοῦτο διηγγέλθη, οὐδὲ τῶν ἄλλων	οὐδεὶς	ἔτι, εἰ καὶ ἔρρωτό τις,
[56, 20]	ἔπειτα δέ, ὡς ἠμύνετο μὲν	οὐδεὶς	ἐτιτρώσκοντο δὲ πολλοί, ὁμόσε αὐτοῖς
[56, 41]	ἐποίησε. τίς τῶν ὑπηκόων, ὧν	οὐδεὶς	οὔθ´ ὑβρίσθη ποτὲ οὔτε ἐπηρεάσθη.
[56, 29]	ἐφαντάσθη, καὶ ἀστέρες κομῆται καὶ	αἱματώδεις	ὤφθησαν. βουλῆς τε ἐπὶ τῇ
[56, 29]	τὸν ἐν τῇ Νέᾳ πόλει	διαθεὶς	ἔπειτα ἐν Νώλῃ μετήλλαξε. τέρατα
[56, 42]	ἀετὸς δέ τις ἐξ αὐτῆς	ἀφεθεὶς	ἀνίπτατο ὡς καὶ δὴ τὴν
[56, 12]	κινδύνου διαπολεμῆσαί πως ἐπιθυμοῦντας, καὶ	φοβηθεὶς	μὴ καὶ καθ´ ἓν ὄντες
[56, 37]	τε Κάσσιον χρωμένους, καὶ {μὴ}	φοβηθεὶς	μὴ πολλοῖς ἅμα πολέμοις, καὶ
[56, 36]	μήτε τὸ πλῆθος τῶν ἐχθρῶν	φοβηθεὶς	μήτε τὸ μέγεθος τῶν πραγμάτων
[56, 11]	εὖ πεφραγμένον τούς τε ἀμυνομένους	παμπληθεῖς	ἔχον. οὔκουν οὔτε μηχαναῖς οὔτε
[56, 2]	ἐκ γὰρ τῶν οὕτω βιούντων	παμπληθεῖς	οἱ μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι γενήσονται·
[56, 39]	τὸ κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ μετριάσας, καὶ	δυνηθεὶς	ἂν ἐκ τούτων καὶ ἐκ
[56, 0]	ὥρισεν. β. Ὡς Κυϊντίλιος Οὐᾶρος	ἡττηθεὶς	ὑπὸ Κελτῶν ἀπέθανεν. γ. Ὡς
[56, 16]	ἄλλων πολλὰ ἀπελογήσατο. καὶ τέλος	ἐρωτηθεὶς	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου τί ὑμῖν
[56, 13]	τοῦ μὲν ὀργισθεὶς τοῦ δὲ	ἡσθεὶς	συνεκάλεσέ τε αὐτούς, καὶ τὰ
[56, 13]	ἐξ οὖν τούτων τοῦ μὲν	ὀργισθεὶς	τοῦ δὲ ἡσθεὶς συνεκάλεσέ τε
[56, 16]	ὑστεραίᾳ ἐπὶ βήματος αὐτῷ καθημένῳ	προσαχθεὶς	ὑπὲρ μὲν ἑαυτοῦ οὐδὲν ἐδεήθη,
[56, 6]	ὅταν μὴ δύνωνται ἄλλως πως	ὑγιεῖς	γενέσθαι, θεραπεύουσιν, ἔπειτα δὲ ὅτι
[56, 3]	οὐκ ἀναγκαῖον, εἴπερ αἵ τε	πόλεις	καὶ οἱ δῆμοι ἔσονται, καὶ
[56, 18]	τε αὐτῶν ἐκεῖ ἐχείμαζον καὶ	πόλεις	συνῳκίζοντο, ἔς τε τὸν κόσμον
[56, 19]	ταχέων οἱ προσβοηθήσοντες τάς τε	δυνάμεις	ἐν ἑτοίμῳ που οὔσας παρέλαβον,
[56, 39]	οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐπειδὴ τὰς	δυνάμεις	μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ διαφῆκαν.
[56, 39]	ἐφικέσθαι, ὅστις πάσας μὲν τὰς	δυνάμεις	ὑμῶν τηλικαύτας οὔσας ἔχων, πάντων
[56, 3]	ὑμῖν μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν, καὶ	ὑμεῖς	ἄλλοις παραδῶτε, καὶ τὰ κτήματα
[56, 3]	ὑμᾶς ἐκεῖνοι ἐγέννησαν, οὕτω καὶ	ὑμεῖς	ἄλλους τεκνώσητε, καὶ καθάπερ ἐκείνους
[56, 6]	ἐς τούτους τοὺς λόγους προηγάγετε,	ὑμεῖς	δ´ εἴπερ ἄχθεσθε τοῖς εἰρημένοις,
[56, 5]	ἐπήγαγον καὶ συνθήκας τινὰς ἐποιήσαντο·	ὑμεῖς	δὲ καὶ ἐκεῖνα πάντα συγχεῖτε.
[56, 5]	καὶ ἐκ τῶν πολεμίων ἐπαιδοποιήσαντο,	ὑμεῖς	δὲ οὐδὲ ἐκ τῶν πολιτίδων
[56, 5]	καὶ τὰς ἀλλοτρίας κόρας ἥρπασαν,	ὑμεῖς	δὲ οὐδὲ τὰς οἰκείας ἀγαπᾶτε,
[56, 3]	αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν, καὶ	ὑμεῖς	ἑτέροις ἐξ ὑμῶν αὐτῶν γεγονόσι
[56, 35]	μείζων ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ μείζονα	ὑμεῖς	εὐηργετῆσθαι δόξετε, ὥστε μὴ ἀφ´
[56, 39]	μέσον ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ	ὑμεῖς,	καλῶς ποιοῦντες καὶ ὀρθῶς φρονοῦντες,
[56, 7]	μεταδίδομεν ὅπως πληθύωμεν· αὐτοὶ δ´	ὑμεῖς	οἱ ἀπ´ ἀρχῆς Ῥωμαῖοι, οἱ
[56, 4]	οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι, {ἢ} ὅσοι	ὑμεῖς	ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ δὴ μάλιστα
[56, 6]	γαμεῖν καὶ παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε. ἀλλ´	ὑμεῖς	οὔτε ἐκείνων τινὸς ὀριγνηθέντες οὔτε
[56, 3]	ἄλλους τεκνώσητε, καὶ καθάπερ ἐκείνους	ὑμεῖς	προγόνους καὶ ἡγεῖσθε καὶ ὀνομάζετε,
[56, 3]	καὶ οἱ δῆμοι ἔσονται, καὶ	ὑμεῖς	τε ἑτέρων ἄρξετε καὶ οἱ
[56, 41]	τοῖς περὶ αὐτοῦ λόγον οὔθ´	ὑμεῖς	τὴν ἀκρόασιν πεποίησθε, ἀλλ´ ὅπως
[56, 16]	ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι	ὑμεῖς	τούτων αἴτιοί ἐστε· ἐπὶ γὰρ
[56, 29]	ἐνθύμιον ἐγένετο. ἐκεῖνοί τε γὰρ	συγγενεῖς	πῃ τοῦ Αὐγούστου ὄντες ἦρχον,
[56, 35]	προσήκοντα ἐμαυτῷ τὸν λόγον τόνδε	ἐπιτραπείς	(τίς γὰρ ἂν δικαιότερον ἐμοῦ
[56, 46]	Αὐγουστάλια οἱ δήμαρχοι ὡς καὶ	ἱεροπρεπεῖς	ὄντες διατιθῶσι. καὶ οἱ τὰ
[56, 14]	ὅλας πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς	περιφερεῖς,	ἐπιχωρίως πως πεποιημένας καὶ λίθων
[56, 9]	ἑστίας ἐννόμους οἰκοῦντες καὶ οἰκίας	πλήρεις	γενῶν ἔχοντες τοῖς τε θεοῖς
[56, 14]	ἄλλοι τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας ὅλας	πλήρεις	πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως
[56, 46]	δή τινα αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ	τρεῖς	ἡμέρας ἐν τῷ παλατίῳ ἐποίησεν,
[56, 25]	τούτου ἐκακούργουν. ταῖς τε πρεσβείαις	τρεῖς	καὶ τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν, καὶ
[56, 24]	τε ἐς ἀλλήλας καὶ κίονας	τρεῖς	πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν, καὶ ὁ
[56, 41]	Ῥωμαίων, οἷς ἔργα χρήματα ἀγῶνας	πανηγύρεις,	ἄδειαν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν
[56, 24]	τῶν νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´ αἱ	πανηγύρεις	ἑωρτάσθησαν· μετὰ δὲ τοῦτο ἀκούσας
[56, 29]	τοῦ Καίσαρος ἠφάνισεν· ὅθεν οἱ	μάντεις	ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ
[56, 11]	Κελτὸς λίθον ἐς τὸ τεῖχος	ἀφεὶς	οὕτω τὴν ἔπαλξιν διέσεισεν ὥστε
[56, 36]	ἐκεῖνος μὲν ἔν τε παισὶν	ὄφεις	καὶ ἐν ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ
[56, 2]	τὸ κατ´ ἀρχὰς καὶ πάνυ	βραχεῖς	ὄντες, ἔπειτα γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ
[56, 31]	Τιβέριον τῇ νόσῳ αὐτοῦ καὶ	ἐπισκήψεις	τινὰς παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν ἔφασαν.
[56, 33]	καὶ τὸ τέταρτον ἐντολὰς καὶ	ἐπισκήψεις	τῷ Τιβερίῳ καὶ τῷ κοινῷ,
[56, 37]	τοὺς ἑτέρους, καὶ τούτων ὑπεξαιρεθέντων	αὖθις	αὖ καὶ ἀπ´ ἐκείνων ἠλευθέρωσεν
[56, 14]	ἐγλίχοντο, καὶ οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας	αὖθις	αὐτοὺς χαλεπούς σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν
[56, 27]	τινὰ καὶ θηρίων σφαγῇ ἐτιμήθη,	αὖθις	δὲ ὥσπερ εἴθιστο ἐγένετο, καὶ
[56, 28]	Τιβερίῳ τὴν ἐξουσίαν τὴν δημαρχικὴν	αὖθις	ἔδωκε, τῷ τε Δρούσῳ τῷ
[56, 12]	ὁ Αὔγουστος ἐς τὴν Δελματίαν	αὖθις	ἔπεμψε. καὶ ὃς ἰδὼν τοὺς
[56, 21]	δὲ ἄραντες ἔς τε ὕλας	αὖθις	ἐσέπεσον, καὶ ἠμύνοντο μὲν πρὸς
[56, 26]	καὶ ἐσιόντα αὐτὸν καὶ ἀπιόντα	αὖθις	ἠσπάζοντο, ἤδη δὲ καὶ ἐν
[56, 39]	μᾶλλον αὐτοῦ πειραθέντες, καὶ δεύτερον	αὖθις	καὶ τρίτον τέταρτόν τε καὶ
[56, 21]	ἐγένετο, καὶ αὐτοῖς ὑετός τε	αὖθις	λάβρος καὶ ἄνεμος μέγας προσπεσὼν
[56, 25]	δεδιότες γὰρ μὴ καὶ συμφορᾷ	αὖθις	περιπέσωσιν, οὐ πάνυ πόρρω τοῦ
[56, 45]	αὐτοῦ φοράδην ἀνεκομίσθη, καὶ βύας	αὖθις	ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου ἐν αὐτῇ
[56, 19]	τε αὐτῷ ἀεὶ καὶ συνεστιώμενοι	πολλάκις.	θαρσοῦντος οὖν αὐτοῦ, καὶ μήτε
[56, 26]	γὰρ πλεῖστον, ἄλλως τε καὶ	ὁσάκις	ἕδρα αὐτῶν ἐγίγνετο, ἔν τε
[56, 4]	ἀλλ´ ὅσον ἐφ´ ὑμῖν, ἡ	πόλις	ἀπόλλυται. Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ
[56, 5]	οἰκησόντων ποιοῦντες· ἄνθρωποι γάρ που	πόλις	ἐστίν, ἀλλ´ οὐκ οἰκίαι οὐδὲ
[56, 37]	πολέμοις, καὶ τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ	πόλις	συνενεχθεῖσα καὶ διασπασθῇ καὶ ἐκτρυχωθῇ
[56, 13]	πλὴν ὀλίγων ἐκεχείρωτο, καὶ ἡ	δύναμις	ἣν εἶχε τῆς τότε ἀντικαθεστηκυίας
[56, 41]	συμμάχων, οἷς ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν,	οἷς	ἀζήμιον τὴν συμμαχίαν ἐποίησε. τίς
[56, 41]	συμπιπτόντων, παρεσκεύασε. τίς τῶν συμμάχων,	οἷς	ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν, οἷς ἀζήμιον
[56, 6]	εἰρημένοις, μὴ ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´	οἷς	ἀναγκαίως κακῶς ἀκούετε. εἰ γὰρ
[56, 0]	Χρόνου πλῆθος ἔτη ἕξ, ἐν	οἷς	ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο.
[56, 3]	καὶ ἐπαινῶ, καὶ τούτοις τε	οἷς	ἔθηκα ἄθλοις ἀγάλλω, καὶ προσέτι
[56, 41]	τε δόσει τῶν χρημάτων ἐπλούτισεν·	οἷς	ἐξ ἴσου καὶ αὐτὸς τὴν
[56, 41]	οὐκ ἂν τῶν λοιπῶν Ῥωμαίων,	οἷς	ἔργα χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν
[56, 41]	ἐδίδου, καὶ μεθ´ ὧν συμμεθίστατο·	οἷς	πάντα τὰ μέγιστα καὶ ἀναγκαιότατα
[56, 4]	τοσούτους μὲν τοὺς ἑτέρους ἐκείνους,	οἷς	προδιείλεγμαι, εἶναι, {ἢ} ὅσοι ὑμεῖς
[56, 25]	ὥστε καὶ τὸν Αὔγουστον τοῖς	στρατηγοῖς	τοῖς ἀγωνοθετοῦσί σφας συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς
[56, 35]	αὐτοὶ σύνιστε καὶ τοῖς ἐμοῖς	λόγοις	βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ ἐλλεῖπον τῇ
[56, 34]	αὐτοῖς, ὅσα ἐν τοῖς ἄνω	λόγοις	εἴρηται, ἐφέσπετο. προτεθείσης δὲ τῆς
[56, 44]	βιαιότερόν τι, οἷα ἐν τοῖς	παραλόγοις	φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν
[56, 39]	καὶ ἐκεῖνον, ὃν αὐτοῖς τοῖς	ἔργοις	ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες ἠναγκάσατε χρόνον γέ
[56, 34]	καὶ χρυσοῦ πεποιημένη καὶ στρώμασιν	ἁλουργοῖς	διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ ἐν αὐτῇ
[56, 24]	τοὺς ἀετοὺς τοὺς ἐν τοῖς	στρατοπέδοις,	ὡς καὶ τῶν βαρβάρων ἐπ´
[56, 9]	πλήρεις γενῶν ἔχοντες τοῖς τε	θεοῖς	μετά τε τῶν γυναικῶν καὶ
[56, 8]	πρὸς γὰρ δὴ τοῖς ἄλλοις	ἀγαθοῖς	τοῖς φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ
[56, 41]	καὶ ἐκπρεπέστατα, ὥς γε ἐν	κεφαλαίοις	διελθεῖν, ἐπεὶ ἄν γε τις
[56, 22]	ὑπολειφθέντες ἀποστάντες αὐτοῦ, ὥστε μὴ	αἰφνιδίοις	ἐπεξελεύσεσι τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς
[56, 46]	οἱ ὕπατοι ἐξ ἴσου τοῖς	Ἀρείοις	ἀγωνοθετῶσι, τά τε Αὐγουστάλια οἱ
[56, 47]	ἐς τὸ θέατρον ἐν τοῖς	Αὐγουσταλίοις	ἐσελθεῖν, ἐστασίασε· καὶ οὐ πρότερον
[56, 29]	θέᾳ, ἥτις ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ	γενεθλίοις	ἐγίγνετο, ἀνήρ τις ἐμμανὴς ἔς
[56, 37]	πολλοῖς ἅμα πολέμοις, καὶ τούτοις	ἐμφυλίοις,	ἡ πόλις συνενεχθεῖσα καὶ διασπασθῇ
[56, 44]	τῶν προτέρων τῶν ἐν τοῖς	ἐμφυλίοις	πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν
[56, 21]	καλῶς χρῆσθαι ἐδύναντο. τοῖς γὰρ	πολεμίοις,	ψιλοῖς τε τὸ πλεῖστον οὖσι
[56, 30]	τινα παρ´ αὐτῶν ὁμοίως τοῖς	γελωτοποιοῖς,	ὡς καὶ ἐπὶ μίμου τινὸς
[56, 36]	ἀπέκτεινεν, οὗτος δὲ οὐκ ἐν	θηρίοις	ἀλλ´ ἐν ἀνδράσιν ἐθελοντὴς καὶ
[56, 35]	ὤν. ἀλλ´ εἰ μὲν ἐν	ἀλλοτρίοις	τισὶ λέξειν ἔμελλον, σφόδρα ἂν
[56, 3]	διαδοχῇ ζῆσαι, καὶ μήτ´ ἐπ´	ἀλλοτρίοις	ὥσπερ ἐν πολέμῳ γενέσθαι μήτε
[56, 22]	τροχαῖόν τι συμβοήσαντες δόξαν τοῖς	ἐναντίοις	ὡς καὶ παρὰ τοῦ Ἀσπρήνου
[56, 21]	γὰρ τοῖς τοξεύμασιν οὔτε τοῖς	ἀκοντίοις,	ἢ ταῖς γε ἀσπίσιν ἅτε
[56, 32]	καὶ διακοσίας δραχμάς, τοῖς δ´	ἀστικοῖς	τὴν ἡμίσειαν, τῷ τε λοιπῷ
[56, 9]	μετὰ τῶν παίδων προσερχώμεθα, καὶ	ἀλλήλοις	ὁμιλῶμεν πάντα τε ἐκ τοῦ
[56, 21]	ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς, πολλὰ μὲν περὶ	ἀλλήλοις	πολλὰ δὲ καὶ περὶ τοῖς
[56, 3]	καὶ τούτοις τε οἷς ἔθηκα	ἄθλοις	ἀγάλλω, καὶ προσέτι καὶ ἄλλαις
[56, 41]	ἢ τὸ τοῖς μὲν πάνυ	φίλοις	καὶ συνησθῆναι ἀεί ποτε αὐτὸν
[56, 38]	ἐπίπαν εἰπεῖν, τοῖς δὲ δὴ	φίλοις	οὐκ ὀλίγα παρὰ τὰ ἑαυτῶν
[56, 21]	χρῆσθαι ἐδύναντο. τοῖς γὰρ πολεμίοις,	ψιλοῖς	τε τὸ πλεῖστον οὖσι καὶ
[56, 8]	εὑρήσετε. πρὸς γὰρ δὴ τοῖς	ἄλλοις	ἀγαθοῖς τοῖς φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς
[56, 7]	τὸ Ῥωμαίων ἐν ἡμῖν ἀποσβῆναι,	ἄλλοις	δέ τισιν ἀνθρώποις Ἕλλησιν ἢ
[56, 3]	μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν, καὶ ὑμεῖς	ἄλλοις	παραδῶτε, καὶ τὰ κτήματα ὅσα
[56, 17]	τιμαί, ὅπερ που καὶ τοῖς	ἄλλοις	στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ αἱ στρατηγικαί,
[56, 41]	καὶ πατέρα δημόσιον ἐποιήσασθε, καὶ	ἄλλοις	τε πολλοῖς καὶ ὑπατείαις πλείσταις
[56, 25]	ἠθέλησεν· οὐ μὴν καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς ἐφεξῆς ἔτεσι ταὐτὸν ἐγένετο,
[56, 37]	χρωμένους, καὶ {μὴ} φοβηθεὶς μὴ	πολλοῖς	ἅμα πολέμοις, καὶ τούτοις ἐμφυλίοις,
[56, 43]	ὁμοίως ἦν, καὶ ἐς χρήματα	πολλοῖς	ἐπήρκει, τούς τε φίλους ἰσχυρῶς
[56, 32]	κτήματα δὲ καὶ χρήματα πολλὰ	πολλοῖς	καὶ τῶν προσηκόντων οἱ καὶ
[56, 41]	δημόσιον ἐποιήσασθε, καὶ ἄλλοις τε	πολλοῖς	καὶ ὑπατείαις πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ
[56, 41]	μὲν καὶ ἐκ τῶν οἰκείων	πολλοῖς	χαρίσασθαι, πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα
[56, 23]	νήσους τινὰς ἀπέστειλε, τοῖς δ´	ἀόπλοις	ἐκχωρῆσαι τῆς πόλεως προσέταξε. ~τότε
[56, 20]	ταῖς τε ἁμάξαις καὶ τοῖς	ἀόπλοις	πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί πῃ ῥᾳδίως
[56, 27]	καὶ κωπήρων δύο κεκτῆσθαι, μήτε	δούλοις	ἢ καὶ ἀπελευθέροις ὑπὲρ εἴκοσι
[56, 0]	μετὰ τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις καὶ	ἀγάμοις	ὁ Αὔγουστος διελέχθη, καὶ ὅσα
[56, 35]	ὧν αὐτοὶ σύνιστε καὶ τοῖς	ἐμοῖς	λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ ἐλλεῖπον
[56, 44]	προτέρων τῶν ἐν τοῖς ἐμφυλίοις	πολέμοις	γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν τῇ
[56, 8]	πολλῶν δὲ καὶ ἐν τοῖς	πολέμοις	ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι τὴν πόλιν,
[56, 37]	{μὴ} φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς ἅμα	πολέμοις,	καὶ τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ πόλις
[56, 5]	πολιτείαν καταλύετε, μὴ πειθόμενοι τοῖς	νόμοις,	καὶ τὴν πατρίδα προδίδοτε, στερίφην
[56, 10]	συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν· καὶ ταῖς	ἀειπαρθένοις	πάνθ´ ὅσαπερ αἱ τεκοῦσαι εἶχον
[56, 33]	τά τε κοινὰ πᾶσι τοῖς	δυναμένοις	καὶ εἰδέναι καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν,
[56, 35]	ἀκριβῶς εἰδόσι καὶ πάντων αὐτῶν	πεπειραμένοις,	καὶ διὰ ταῦτα καὶ τῶν
[56, 38]	τὴν ἧτταν ἀποφῆναι καὶ τοῖς	συναγωνισαμένοις	εὐτυχῆ τὴν ἀρετὴν ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας
[56, 6]	ὑμεῖς δ´ εἴπερ ἄχθεσθε τοῖς	εἰρημένοις,	μὴ ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´ οἷς
[56, 43]	ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ πρὸς τοῖς	εἰρημένοις	ὅτι τοῦ Ἀθηνοδώρου ἐν δίφρῳ
[56, 2]	παρ´ ἐκείνοις τοῖς μηδὲν τούτων	δεομένοις	καλὸν εἶναι δέδοκται καὶ γάμος
[56, 19]	ἐπιτιμῶντος ὡς μάτην αὐτοῖς τε	ταραττομένοις	καὶ ἐκείνους διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες
[56, 21]	δένδροις ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε ἡμέρα	πορευομένοις	σφίσιν ἐγένετο, καὶ αὐτοῖς ὑετός
[56, 41]	τῶν νόμων τῶν τοῖς μὲν	ἀδικουμένοις	αὔταρκες παραμύθιον τοῖς δ´ ἀδικοῦσιν
[56, 29]	πᾶν ὄνομα θεὸν παρὰ τοῖς	Τυρσηνοῖς	νοεῖ. ταῦτα μὲν ζῶντος ἔτ´
[56, 27]	οἱ δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς	ἐκείνοις	ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς
[56, 41]	ὑπό τινων παῖδας ἐχόντων αὐτοῖς	ἐκείνοις	ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη;
[56, 18]	Γερμανίας λαβὼν καὶ τὰ παρ´	ἐκείνοις	ἐκ τῆς ἀρχῆς διοικῶν ἔσπευσεν
[56, 40]	μὲν αὐτὸς κατεσκεύασε τὰ δὲ	ἐκείνοις	οἰκοδομῆσαι ἐπέτρεψε, τὸ τῷ κοινῷ
[56, 4]	τοὺς ἑτέρους καὶ ἔλεξε καὶ	ἐκείνοις	τάδε· θαυμαστὸν μέν τι πέπονθα,
[56, 4]	δὲ δὴ μάλιστα μὲν σὺν	ἐκείνοις	τετάχθαι, εἰ δὲ μή, μηδὲ
[56, 2]	γεγεννῆσθαι παραδέδονται· οὕτω καὶ παρ´	ἐκείνοις	τοῖς μηδὲν τούτων δεομένοις καλὸν
[56, 29]	τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ τοῖς	Λατίνοις	καὶ τὸ λοιπὸν πᾶν ὄνομα
[56, 0]	ἔχουσι καὶ μετὰ τοῦτο τοῖς	ἀτέκνοις	καὶ ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος διελέχθη,
[56, 44]	οὐδὲν εἰδότες, τοῖς δὲ παροῦσι	μόνοις	ἢ καὶ μάλιστα ἐντραφέντες οὐ
[56, 22]	ἠπίσταντο καὶ τοξόταις οἱ Ῥωμαῖοι	συχνοῖς	ἐχρῶντο, ἐξ ὧν καὶ ἀνεκόπτοντο
[56, 7]	ἡμῖν ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ τισιν	ἀνθρώποις	Ἕλλησιν ἢ καὶ βαρβάροις τὴν
[56, 29]	προεφάνη, τοῖς δὲ δὴ ἔπειτα	ἀνθρώποις	καὶ τὸ τῶν ὑπάτων τό
[56, 7]	τισιν ἀνθρώποις Ἕλλησιν ἢ καὶ	βαρβάροις	τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ τοὺς
[56, 21]	πολλὰ δὲ καὶ περὶ τοῖς	δένδροις	ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε ἡμέρα πορευομένοις
[56, 30]	αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά τινα ἐπὶ	δένδροις	ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´ ὧν ὁ
[56, 27]	κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις ἢ καὶ	ἀπελευθέροις	ὑπὲρ εἴκοσι χρῆσθαι, μήτ´ οὐσίαν
[56, 10]	ἐπιτιμίων διαφόρῳ διεχώρισε, καὶ ἐνιαυτὸν	ἑκατέροις	ἐς τὸ τοὺς πειθαρχήσαντάς οἱ
[56, 3]	κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς	ἑτέροις	ἐξ ὑμῶν αὐτῶν γεγονόσι καταλίπητε.
[56, 41]	γὰρ ἄλλως κόμπου τινὸς ἐν	ἑτέροις	τοῖς περὶ αὐτοῦ λόγον οὔθ´
[56, 14]	Τιβέριον ὄντων. τοῖς τε γὰρ	σφετέροις	ἑκάτεροι παρεκελεύοντο, τοὺς μὲν προθυμουμένους
[56, 31]	τοῖς τε πλείοσι καὶ τοῖς	ἀξιοπιστοτέροις	γέγραπται· εἰσὶ γάρ τινες οἳ
[56, 10]	αὐτῆς ποιήσητε. ~τότε μὲν τοιαῦτα	ἀμφοτέροις	αὐτοῖς διελέχθη, μετὰ δὲ δὴ
[56, 37]	οἴσει, καὶ ὑμῶν τοῖς μὲν	πρεσβυτέροις	ἡδονὴν ἄμεμπτον ποιήσει, τοῖς δὲ
[56, 37]	ἡδονὴν ἄμεμπτον ποιήσει, τοῖς δὲ	νεωτέροις	διδασκαλίαν ἀκριβῆ τοῦ τε τρόπου
[56, 31]	δ´ ὕπατοι κάτω ἐν τοῖς	βάθροις	ὁ μὲν τῷ τῶν στρατηγῶν
[56, 38]	τινες ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι τοῖς	ἑταίροις	ἀσελγαίνειν οὐκ ἐπέτρεψαν· ἀλλὰ ἀμφότερα
[56, 32]	καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς μὲν	δορυφόροις	κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμάς,
[56, 33]	τε πλῆθος τῶν ἐν τοῖς	θησαυροῖς	χρημάτων, καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα
[56, 8]	ἐστι, πολλῶν μὲν ἐν ταῖς	νόσοις	πολλῶν δὲ καὶ ἐν τοῖς
[56, 34]	χρυσοῦ πεποιημένη καὶ στρώμασιν ἁλουργοῖς	διαχρύσοις	κεκοσμημένη· καὶ ἐν αὐτῇ τὸ
[56, 25]	καὶ τὸν Αὔγουστον τοῖς στρατηγοῖς	τοῖς	ἀγωνοθετοῦσί σφας συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ
[56, 19]	καὶ ἀπ´ αὐτῶν συχνοὺς αἰτοῦσι	τοῖς	ἀδυνάτοις ὡς καὶ ἐπὶ φυλακῇ
[56, 21]	οὔτε γὰρ τοῖς τοξεύμασιν οὔτε	τοῖς	ἀκοντίοις, ἢ ταῖς γε ἀσπίσιν
[56, 8]	αὐτὰ εὑρήσετε. πρὸς γὰρ δὴ	τοῖς	ἄλλοις ἀγαθοῖς τοῖς φύσει προσοῦσιν
[56, 17]	νικητήριοι τιμαί, ὅπερ που καὶ	τοῖς	ἄλλοις στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ αἱ
[56, 25]	ὤν, ἠθέλησεν· οὐ μὴν καὶ	τοῖς	ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς ἔτεσι ταὐτὸν
[56, 34]	τὰ ἄλλα αὐτοῖς, ὅσα ἐν	τοῖς	ἄνω λόγοις εἴρηται, ἐφέσπετο. προτεθείσης
[56, 31]	οὕτω τοῖς τε πλείοσι καὶ	τοῖς	ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται· εἰσὶ γάρ τινες
[56, 20]	ἀναμὶξ ταῖς τε ἁμάξαις καὶ	τοῖς	ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί πῃ
[56, 41]	βλάβης δεδομένων; τί δέ; τὸ	τοῖς	ἅπαξ ἀναγκαίως κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι αὐτὸν
[56, 6]	δὲ ἐπηύξησα μὲν τὰ ἐπιτίμια	τοῖς	ἀπειθοῦσιν, ἵνα φόβῳ τοῦ περιπεσεῖν
[56, 23]	καὶ πένθος μέγα ἐπί τε	τοῖς	ἀπολωλόσι καὶ ἐπὶ τῷ περί
[56, 46]	γενέσια οἱ ὕπατοι ἐξ ἴσου	τοῖς	Ἀρείοις ἀγωνοθετῶσι, τά τε Αὐγουστάλια
[56, 8]	ἐπορέγεσθε. πᾶσι γὰρ ὡς εἰπεῖν	τοῖς	ἀρετὴν καὶ ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ
[56, 0]	τέκνα ἔχουσι καὶ μετὰ τοῦτο	τοῖς	ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος
[56, 47]	μισθῷ ἐς τὸ θέατρον ἐν	τοῖς	Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν, ἐστασίασε· καὶ οὐ
[56, 29]	τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ, ἥτις ἐπὶ	τοῖς	αὐτοῦ γενεθλίοις ἐγίγνετο, ἀνήρ τις
[56, 31]	οἱ δ´ ὕπατοι κάτω ἐν	τοῖς	βάθροις ὁ μὲν τῷ τῶν
[56, 3]	μὲν τὰ κέρδη ἴδιά που	τοῖς	γαμοῦσι καὶ τεκνοποιοῦσιν ὑπάρχει· τῷ
[56, 41]	ἐχόντων; πῶς τῶν γερῶν τῶν	τοῖς	γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς
[56, 21]	διαβρόχοις οὔσαις, καλῶς χρῆσθαι ἐδύναντο.	τοῖς	γὰρ πολεμίοις, ψιλοῖς τε τὸ
[56, 7]	ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε, καὶ ἐξελευθέρας	τοῖς	γε ἔξω τοῦ βουλευτικοῦ οὖσιν
[56, 8]	καὶ ἀνιαρόν τι παραμέμικται, καὶ	τοῖς	γε πλείστοις καὶ μεγίστοις αὐτῶν
[56, 30]	δή τινα παρ´ αὐτῶν ὁμοίως	τοῖς	γελωτοποιοῖς, ὡς καὶ ἐπὶ μίμου
[56, 41]	τοῖς μὲν ἀδικουμένοις αὔταρκες παραμύθιον	τοῖς	δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ ἀπάνθρωπον τιμωρίαν
[56, 23]	μὲν ἐς νήσους τινὰς ἀπέστειλε,	τοῖς	δ´ ἀόπλοις ἐκχωρῆσαι τῆς πόλεως
[56, 32]	κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμάς,	τοῖς	δ´ ἀστικοῖς τὴν ἡμίσειαν, τῷ
[56, 14]	τοὺς μὲν προθυμουμένους σφῶν ἐπιρρωννύντες,	τοῖς	δ´ ὑπείκουσί πῃ ἐπιτιμῶντες, καὶ
[56, 29]	μὲν ζῶντος ἔτ´ αὐτοῦ προεφάνη,	τοῖς	δὲ δὴ ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ
[56, 38]	ἀπέσχοντο ὥς γε ἐπίπαν εἰπεῖν,	τοῖς	δὲ δὴ φίλοις οὐκ ὀλίγα
[56, 37]	μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν ἄμεμπτον ποιήσει,	τοῖς	δὲ νεωτέροις διδασκαλίαν ἀκριβῆ τοῦ
[56, 44]	ὕστεροι ἐκείνης μὲν οὐδὲν εἰδότες,	τοῖς	δὲ παροῦσι μόνοις ἢ καὶ
[56, 21]	ἀλλήλοις πολλὰ δὲ καὶ περὶ	τοῖς	δένδροις ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε ἡμέρα
[56, 33]	ᾖ. τά τε κοινὰ πᾶσι	τοῖς	δυναμένοις καὶ εἰδέναι καὶ πράττειν
[56, 6]	προηγάγετε, ὑμεῖς δ´ εἴπερ ἄχθεσθε	τοῖς	εἰρημένοις, μὴ ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´
[56, 43]	αὐτῶν ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις ὅτι τοῦ Ἀθηνοδώρου ἐν
[56, 35]	ἐξ ὧν αὐτοὶ σύνιστε καὶ	τοῖς	ἐμοῖς λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ
[56, 45]	παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν τῆς καταστάσεως	τοῖς	ἔμφροσι τεκμήρασθαι· ὅ τε γὰρ
[56, 44]	καὶ τῶν προτέρων τῶν ἐν	τοῖς	ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα
[56, 22]	ὄντες τροχαῖόν τι συμβοήσαντες δόξαν	τοῖς	ἐναντίοις ὡς καὶ παρὰ τοῦ
[56, 39]	ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον, ὃν αὐτοῖς	τοῖς	ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες ἠναγκάσατε χρόνον
[56, 38]	ἐχθρῶν τινες ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι	τοῖς	ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ ἐπέτρεψαν· ἀλλὰ
[56, 25]	οὐ μὴν καὶ τοῖς ἄλλοις	τοῖς	ἐφεξῆς ἔτεσι ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´
[56, 33]	τό τε πλῆθος τῶν ἐν	τοῖς	θησαυροῖς χρημάτων, καὶ ὅσα ἄλλα
[56, 27]	παρὰ τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	ἱππεῦσι δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ
[56, 25]	καὶ τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν, καὶ	τοῖς	ἱππεῦσιν, ὃ καὶ θαυμάσειεν ἄν
[56, 29]	τὸν τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ	τοῖς	Λατίνοις καὶ τὸ λοιπὸν πᾶν
[56, 43]	αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ ὅτι καὶ	τοῖς	λυπήσασί τι αὐτὸν οὐκ ἀκρατῶς
[56, 25]	ταῦτά τε οὕτως ἐπράχθη, καὶ	τοῖς	μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε κατὰ μόνας
[56, 41]	ἀκριβείας ἅμα τῶν νόμων τῶν	τοῖς	μὲν ἀδικουμένοις αὔταρκες παραμύθιον τοῖς
[56, 32]	χιλίας μυριάδας, καὶ τοῖς στρατιώταις	τοῖς	μὲν δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα καὶ
[56, 41]	τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ τὸ	τοῖς	μὲν πάνυ φίλοις καὶ συνησθῆναι
[56, 37]	ἐξαίρετον λεχθέντα οἴσει, καὶ ὑμῶν	τοῖς	μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν ἄμεμπτον ποιήσει,
[56, 10]	διελέχθη, μετὰ δὲ δὴ τοῦτο	τοῖς	μὲν τὰ τέκνα ἔχουσι τὰ
[56, 2]	παραδέδονται· οὕτω καὶ παρ´ ἐκείνοις	τοῖς	μηδὲν τούτων δεομένοις καλὸν εἶναι
[56, 5]	τὴν πολιτείαν καταλύετε, μὴ πειθόμενοι	τοῖς	νόμοις, καὶ τὴν πατρίδα προδίδοτε,
[56, 3]	αὐτούς τε μεγάλα καρπώσασθαι καὶ	τοῖς	παισὶ μὴ ἐλάττω καταλιπεῖν. μεταβήσομαι
[56, 32]	γάρ τινα τέκνα ἔχοντα διεδέξατο,	τοῖς	παισὶν αὐτοῦ πάντως, εἰ μὲν
[56, 32]	δοθῆναι ἐκέλευσε. καὶ προσέτι καὶ	τοῖς	παισὶν ὧν μικρῶν ἔτι ὄντων
[56, 35]	παραμυθεῖταί με ὅτι παρ´ ὑμῖν	τοῖς	πάντα τε αὐτὰ ἀκριβῶς εἰδόσι
[56, 44]	καὶ βιαιότερόν τι, οἷα ἐν	τοῖς	παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον
[56, 6]	σωφρονίζοισθε, ἔθηκα δὲ καὶ ἆθλα	τοῖς	πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἡλίκα
[56, 41]	ἄλλως κόμπου τινὸς ἐν ἑτέροις	τοῖς	περὶ αὐτοῦ λόγον οὔθ´ ὑμεῖς
[56, 8]	νόσοις πολλῶν δὲ καὶ ἐν	τοῖς	πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι τὴν
[56, 20]	τε ταῖς ῥίζαις καὶ περὶ	τοῖς	στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν
[56, 25]	ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ τὸν Αὔγουστον	τοῖς	στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί σφας συνθεᾶσθαι.
[56, 41]	προκειμένων; πῶς τῶν ἄθλων τῶν	τοῖς	στρατιώταις ἄνευ τινὸς ἑτέρου βλάβης
[56, 32]	τε δήμῳ χιλίας μυριάδας, καὶ	τοῖς	στρατιώταις τοῖς μὲν δορυφόροις κατὰ
[56, 24]	περὶ τοὺς ἀετοὺς τοὺς ἐν	τοῖς	στρατοπέδοις, ὡς καὶ τῶν βαρβάρων
[56, 38]	νίκην τὴν ἧτταν ἀποφῆναι καὶ	τοῖς	συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν ἀρετὴν ἀποδεῖξαι.
[56, 0]	τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς	τοῖς	τὰ τέκνα ἔχουσι καὶ μετὰ
[56, 14]	τῶν περὶ τὸν Τιβέριον ὄντων.	τοῖς	τε γὰρ σφετέροις ἑκάτεροι παρεκελεύοντο,
[56, 38]	αὐτῶν ἔμιξε καὶ ἐκέρασεν ὥστε	τοῖς	τε ἐναντιωθεῖσίν οἱ νίκην τὴν
[56, 9]	καὶ οἰκίας πλήρεις γενῶν ἔχοντες	τοῖς	τε θεοῖς μετά τε τῶν
[56, 33]	σφαλῇ. γνώμην τε αὐτοῖς ἔδωκε	τοῖς	τε παροῦσιν ἀρκεσθῆναι καὶ μηδαμῶς
[56, 31]	ἐκεῖνος ἀφίκετο. ταῦτα γὰρ οὕτω	τοῖς	τε πλείοσι καὶ τοῖς ἀξιοπιστοτέροις
[56, 7]	πλείστους ἐξ αὐτῶν πολίτας ποιώμεθα,	τοῖς	τε συμμάχοις τῆς πολιτείας μεταδίδομεν
[56, 40]	αὐτοῖς εὐκλείας ἰδίᾳ τισὶ φθονήσας.	τοῖς	τε τῶν οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως
[56, 11]	τε φύσει ἰσχυρὸν ὂν καὶ	τοῖς	τείχεσιν εὖ πεφραγμένον τούς τε
[56, 19]	τι δεινὸν προσδεχομένου, καὶ πᾶσι	τοῖς	τό τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι καὶ
[56, 45]	ὁ Πομπήιος ἐξορμήσας ὡς καὶ	τοῖς	τὸ τοῦ Αὐγούστου σῶμα ἄγουσιν
[56, 1]	τε ἄλλα τὰ προσήκοντα ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις ἐποίησε καὶ θέας ἐπινικίους
[56, 21]	τῶν ὅπλων ἀφείλετο· οὔτε γὰρ	τοῖς	τοξεύμασιν οὔτε τοῖς ἀκοντίοις, ἢ
[56, 29]	λοιπὸν πᾶν ὄνομα θεὸν παρὰ	τοῖς	Τυρσηνοῖς νοεῖ. ταῦτα μὲν ζῶντος
[56, 8]	γὰρ δὴ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς	τοῖς	φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ τὰ
[56, 41]	καὶ συσπουδάσαι, πᾶσι δ´ ἁπλῶς	τοῖς	ὠφέλιμόν τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι
[56, 19]	ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν ὕλαις ἤδη	δυσεκβάτοις	ὄντι. κἀνταῦθα ἅμα τε ἀνεφάνησαν
[56, 19]	ἀπ´ αὐτῶν συχνοὺς αἰτοῦσι τοῖς	ἀδυνάτοις	ὡς καὶ ἐπὶ φυλακῇ χωρίων
[56, 8]	καὶ τοῖς γε πλείστοις καὶ	μεγίστοις	αὐτῶν πλεῖστα καὶ μέγιστα συμπέφυκεν.
[56, 8]	τι παραμέμικται, καὶ τοῖς γε	πλείστοις	καὶ μεγίστοις αὐτῶν πλεῖστα καὶ
[56, 40]	τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας τὸ εὔδοξον	αὐτοῖς	ἀντέδωκε. τά τε ἑαυτοῦ χρήματα
[56, 25]	ὑπηκόῳ προσπαρήγγειλε μηδενὶ τῶν προστασσομένων	αὐτοῖς	ἀρχόντων μήτε ἐν τῷ τῆς
[56, 44]	ἐντραφέντες οὐ μόνον οὐκ ἤχθοντο	αὐτοῖς	ἅτε καὶ συνήθεσιν οὖσιν, ἀλλὰ
[56, 44]	ἀκριβώσειε· κεφάλαιον δὲ ἐφ´ ἅπασιν	αὐτοῖς	γράφω ὅτι τό τε στασιάζον
[56, 25]	ἑορτάσαντες καί τινα ἱπποδρομίαν ἐν	αὐτοῖς	διὰ τῶν ἑκατοντάρχων ποιήσαντες ἐπανῆλθον.
[56, 10]	ποιήσητε. ~τότε μὲν τοιαῦτα ἀμφοτέροις	αὐτοῖς	διελέχθη, μετὰ δὲ δὴ τοῦτο
[56, 33]	τὸ δημόσιον σφαλῇ. γνώμην τε	αὐτοῖς	ἔδωκε τοῖς τε παροῦσιν ἀρκεσθῆναι
[56, 27]	ἐποιοῦντο, οἱ δὲ καὶ ἐν	αὐτοῖς	ἐκείνοις ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα
[56, 41]	αὐτῷ ὑπό τινων παῖδας ἐχόντων	αὐτοῖς	ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ
[56, 9]	ἴσου παραβαλλόμενοι καὶ τὰς ἐπ´	αὐτοῖς	ἐλπίδας ἐκ τοῦ ὁμοίου καρπούμενοι.
[56, 37]	διασῶσαι, ἑλόμενος δὲ καθ´ ἑκάστους	αὐτοῖς	ἐπιτηδείως πως προσενεχθῆναι ὥστε μὴ
[56, 40]	ἰδών, ἀλλ´ οὐ τῆς ἐπ´	αὐτοῖς	εὐκλείας ἰδίᾳ τισὶ φθονήσας. τοῖς
[56, 20]	οὐδεὶς ἐτιτρώσκοντο δὲ πολλοί, ὁμόσε	αὐτοῖς	ἐχώρησαν· οἷα γὰρ οὔτε ἐν
[56, 25]	ἐνίκησαν (ἐς γὰρ χεῖρας οὐδεὶς	αὐτοῖς	ᾔει) οὔτε ἔθνος τι ὑπηγάγοντο·
[56, 15]	τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας	αὐτοῖς	ἦλθον, καὶ συλλαβομένων σφίσι τῶν
[56, 22]	ὡς δ´ οὔτε τις ἐπεκούρει	αὐτοῖς	καὶ λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον νύκτα
[56, 8]	ἄλλοις ἀγαθοῖς τοῖς φύσει προσοῦσιν	αὐτοῖς	καὶ τὰ παρὰ τῶν νόμων
[56, 22]	καὶ οἱ σαλπικταὶ οἱ σὺν	αὐτοῖς	ὄντες τροχαῖόν τι συμβοήσαντες δόξαν
[56, 34]	κἀκ τούτου καὶ τὰ ἄλλα	αὐτοῖς,	ὅσα ἐν τοῖς ἄνω λόγοις
[56, 30]	τε ἑταίρους συνεκάλεσε, καὶ εἰπὼν	αὐτοῖς	ὅσα ἔχρῃζε, τέλος ἔφη ὅτι
[56, 21]	τε ὁμοῦ καὶ ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν	αὐτοῖς,	πολλὰ μὲν περὶ ἀλλήλοις πολλὰ
[56, 33]	ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ τὸ διάφορον	αὐτοῖς	πρὸς τοὺς ὑπηκόους ᾖ. τά
[56, 27]	μόνας ὑπεξείλετο. ἐκεῖνά τε οὖν	αὐτοῖς	προσέταξε, καὶ τὸ μήτε περαιοῦσθαί
[56, 20]	ἥ τε ἄλλη θεραπεία συχνὴ	αὐτοῖς	συνείπετο, ὥστε καὶ κατὰ τοῦτ´
[56, 15]	ἔτ´ ἐτράπετο· αὐτόμολοι γὰρ παρ´	αὐτοῖς	συχνοὶ ὄντες οὐκ εἴων σφᾶς
[56, 6]	ἀπειθοῦσιν, ἵνα φόβῳ τοῦ περιπεσεῖν	αὐτοῖς	σωφρονίζοισθε, ἔθηκα δὲ καὶ ἆθλα
[56, 19]	ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντος ὡς μάτην	αὐτοῖς	τε ταραττομένοις καὶ ἐκείνους διαβάλλουσιν,
[56, 1]	ἐλάττους ἤλγησέ τε καὶ διελέξατο	αὐτοῖς	τοιάδε· ~εἰ καὶ ὀλίγοι παντάπασιν,
[56, 39]	στασιασμοὺς ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον, ὃν	αὐτοῖς	τοῖς ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες ἠναγκάσατε
[56, 21]	ἡμέρα πορευομένοις σφίσιν ἐγένετο, καὶ	αὐτοῖς	ὑετός τε αὖθις λάβρος καὶ
[56, 0]	Αὔγουστος διελέχθη, καὶ ὅσα ἐπ´	αὐτοῖς	ὥρισεν. β. Ὡς Κυϊντίλιος Οὐᾶρος
[56, 41]	μόνα ταῦτα ἀκηκοότες ἔσεσθε, παρ´	ἑαυτοῖς	δὲ δὴ καὶ τἆλλα ἐξ
[56, 40]	αὐτῷ μόνους τοὺς μηδ´ ἂν	ἑαυτοῖς	λυσιτελούντως ζήσαντας ἐδικαίωσε, τοὺς δὲ
[56, 1]	ἄλλα τὰ προσήκοντα ἐπὶ τοῖς	τοιούτοις	ἐποίησε καὶ θέας ἐπινικίους διὰ
[56, 25]	λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος, οἷα ἐν	τοιούτοις	ὤν, ἠθέλησεν· οὐ μὴν καὶ
[56, 39]	ὅτι δημοκρατία μὲν οὔποτ´ ἂν	τηλικούτοις	πράγμασιν ἁρμόσειεν, προστασία δὲ ἑνὸς
[56, 37]	μὴ πολλοῖς ἅμα πολέμοις, καὶ	τούτοις	ἐμφυλίοις, ἡ πόλις συνενεχθεῖσα καὶ
[56, 5]	συναλλαξάντων σφᾶς, ὅρκους τε ἐπὶ	τούτοις	ἐπήγαγον καὶ συνθήκας τινὰς ἐποιήσαντο·
[56, 14]	τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας ἔλαβον. καὶ	τούτοις	μὲν ὁ Τιβέριος τά τε
[56, 3]	διὰ ταῦτα καὶ ἐπαινῶ, καὶ	τούτοις	τε οἷς ἔθηκα ἄθλοις ἀγάλλω,
[56, 7]	αὐτῶν πολίτας ποιώμεθα, τοῖς τε	συμμάχοις	τῆς πολιτείας μεταδίδομεν ὅπως πληθύωμεν·
[56, 21]	ταῖς γε ἀσπίσιν ἅτε καὶ	διαβρόχοις	οὔσαις, καλῶς χρῆσθαι ἐδύναντο. τοῖς
[56, 17]	ὅπερ που καὶ τοῖς ἄλλοις	στρατιάρχοις	ὑπῆρξε, καὶ αἱ στρατηγικαί, τό
[56, 27]	Ἄρεια τότε μέν, ἐπειδὴ ὁ	Τίβερις	τὸν ἱππόδρομον προκατέσχεν, ἐν τῇ
[56, 27]	ἱστορίαν ἀναγκαῖά ἐστι, διενομοθετήθη, καὶ	πανήγυρις	ἔξω τῶν νενομισμένων ὑπό τε
[56, 31]	ὄντος νεωτερισθῇ τι, συνέκρυψεν αὐτὸν	μέχρις	οὗ ἐκεῖνος ἀφίκετο. ταῦτα γὰρ
[56, 13]	ἀλλὰ κατὰ χώραν ἡσυχάζων ἔμεινε,	μέχρις	οὗ ὁ Βάτων ἀπογνοὺς τὴν
[56, 1]	χωρὶς μὲν τοὺς ἀγυναίους σφῶν	χωρὶς	δὲ τοὺς γεγαμηκότας ἢ καὶ
[56, 46]	μέντοι καὶ τοῦ ἅρματος ἐπέβησαν.	χωρὶς	δὲ τούτων καὶ ἡ Λιουία
[56, 1]	ἠξίουν, ἤθροισεν ἐς τὴν ἀγορὰν	χωρὶς	μὲν τοὺς ἀγυναίους σφῶν χωρὶς
[56, 13]	καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ ἡ	ἀποχώρησις	ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ στρατιῶται,
[56, 2]	εἶναι δέδοκται καὶ γάμος καὶ	τέκνωσις.	~ὥστε ὀρθῶς μὲν ἐποιήσατε τοὺς
[56, 5]	ἕτερος. ~καίτοι κἂν τὰ μέγιστά	τις	ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι τἆλλα
[56, 34]	θήκῃ συνεκέκρυπτο, {εἰκὼν δὲ δή	τις	αὐτοῦ κηρίνη ἐν ἐπινικίῳ στολῇ
[56, 35]	ἐμαυτῷ τὸν λόγον τόνδε ἐπιτραπείς	(τίς	γὰρ ἂν δικαιότερον ἐμοῦ τοῦ
[56, 35]	ὑμᾶς τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθονήσητε.	τίς	γὰρ οὐκ ἐπίσταται τοῦθ´, ὅτι
[56, 40]	ταῖς ὑπὲρ αὐτῆς μὴ συνεῖναι;	τίς	δ´ ἂν ἄμεινον τοῦ Αὐγούστου
[56, 41]	σώματος, παραλαμβάνων ἄλλοτε ἄλλους, ἐπεκοίνου.	τίς	δ´ οὐκ ἂν τῶν λοιπῶν
[56, 29]	τοῖς αὐτοῦ γενεθλίοις ἐγίγνετο, ἀνήρ	τις	ἐμμανὴς ἔς τε τὸν δίφρον
[56, 42]	ἡ μὲν ἀνηλίσκετο, ἀετὸς δέ	τις	ἐξ αὐτῆς ἀφεθεὶς ἀνίπτατο ὡς
[56, 7]	ἄγεσθαι συνεχώρησα, ἵν´ εἰ καί	τις	ἐξ ἔρωτος ἢ καὶ συνηθείας
[56, 22]	βοήθειαν προσδεχόμενοι· ὡς δ´ οὔτε	τις	ἐπεκούρει αὐτοῖς καὶ λιμῷ συνείχοντο,
[56, 33]	παρῄνεσέ σφισιν, ὅπως μήτε τυραννίδος	τις	ἐπιθυμήσῃ, μήτ´ αὖ πταίσαντος ἐκείνου
[56, 41]	οὔτε ἐπηρεάσθη. πῶς δ´ ἄν	τις	ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς ἰδίᾳ μὲν πένητος
[56, 22]	γὰρ οὐδ´ εἰ τὰ μάλιστά	τις	ἤθελεν ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε οὖν
[56, 22]	οὐδεὶς ἔτι, εἰ καὶ ἔρρωτό	τις,	ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ μὲν τὸν
[56, 39]	εἶναι, οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´ ὥσπερ	τις	ἰατρὸς ἀγαθὸς σῶμα νενοσηκὸς παραλαβὼν
[56, 34]	τοῦ Ῥωμύλου ἀρξάμεναι, ἐφέροντο. καί	τις	καὶ τοῦ Πομπηίου τοῦ μεγάλου
[56, 32]	τὰς ~τὰς διαθήκας αὐτοῦ Πολύβιός	τις	καισάρειος ἀνέγνω ὡς μὴ πρέπον
[56, 37]	ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ τί ἄν	τις	μακρηγοροίη, ἄλλως τε καὶ διότι
[56, 40]	διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα εἰκότως·	τίς	μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιτο
[56, 41]	ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν εὐκλείας τύχῃ.	τίς	μὲν γὰρ οὐκ ἂν τῶν
[56, 25]	ἱππεῦσιν, ὃ καὶ θαυμάσειεν ἄν	τις,	μονομαχεῖν ἐπετράπη. αἴτιον δὲ ὅτι
[56, 38]	ἵνα μὴ πάντας αὐτοὺς καταλέγω,	τίς	οὐκ οἶδε τὸν Σόσσιον, τίς
[56, 41]	κεφαλαίοις διελθεῖν, ἐπεὶ ἄν γε	τις	πάντα ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι
[56, 43]	καὶ προσεπειπόντος οὐ φοβῇ μή	τίς	σε οὕτως ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ; οὐχ
[56, 39]	ἔσχον, ποῦ δὴ δύναιτ´ ἄν	τις	τῆς Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι, ὅστις
[56, 38]	Σκαῦρον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου,	τίς	τὸν Λέπιδον αὐτόν, ὃς καὶ
[56, 38]	τίς οὐκ οἶδε τὸν Σόσσιον,	τίς	τὸν Σκαῦρον τὸν ἀδελφὸν τοῦ
[56, 44]	τοῦτο μὲν καθ´ ἕκαστον ἄν	τις	τῶν πραχθέντων ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε· κεφάλαιον
[56, 41]	ἀλλὰ καὶ νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε.	τίς	τῶν συμμάχων, οἷς ἀκίνδυνον τὴν
[56, 41]	οἷς ἀζήμιον τὴν συμμαχίαν ἐποίησε.	τίς	τῶν ὑπηκόων, ὧν οὐδεὶς οὔθ´
[56, 29]	ἐν τῇ τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ,	ἥτις	ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ γενεθλίοις ἐγίγνετο,
[56, 4]	ὅτι μὴ πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´	ὅστις	ἂν τῶν ἀπειρημένων τι πράττων
[56, 39]	τις τῆς Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι,	ὅστις	πάσας μὲν τὰς δυνάμεις ὑμῶν
[56, 40]	καὶ ἄλλων ἀνθρώπων τοσούτων, ἦρξεν;	ὅστις	τὰ μὲν ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια
[56, 7]	ἄνευ γυναικῶν διάγητε, οὐδὲ ἔστιν	ὅστις	ὑμῶν ἢ σιτεῖται μόνος ἢ
[56, 12]	τὴν Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε. καὶ	ὃς	ἰδὼν τοὺς στρατιώτας μηκέτι τὴν
[56, 38]	Σέξτου, τίς τὸν Λέπιδον αὐτόν,	ὃς	καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ ἥττῃ
[56, 24]	ὅ τε γὰρ τοῦ Ἄρεως	ναὸς	ὁ ἐν τῷ πεδίῳ αὐτοῦ
[56, 23]	καὶ οὔτε πολιτική οἱ ἡλικία	ἀξιόλογος	ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ συμμαχικά, ὧν
[56, 11]	πυρὸς ἀναλοῦντο, εἴτ´ ἀπὸ τῆς	φλογὸς	ἀπεπήδων, πρὸς τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο·
[56, 11]	βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ ὑπὸ τῆς	φλογὸς	κακούμενοι, καὶ μήτε κατὰ χώραν
[56, 0]	Γ. Σίλιος Γ. υἱ. Καικίνα	Λάργος	Σέξτος Πομπήιος Σέξτου υἱ. ὕπ.
[56, 35]	ἂν δικαιότερον ἐμοῦ τοῦ καὶ	παιδὸς	αὐτοῦ καὶ διαδόχου τὸν ἐπ´
[56, 33]	αὐτὰ παρῄνεσέ σφισιν, ὅπως μήτε	τυραννίδος	τις ἐπιθυμήσῃ, μήτ´ αὖ πταίσαντος
[56, 0]	Σιλανός Μ. Αἰμίλιος Κ. υἱ.	Λέπιδος	ὕπ. Τ. Στατίλιος Τ. υἱ.
[56, 43]	πολλοὶ ὕστερον δὲ πάντες ἔσχον.	εὐπρόσοδός	τε γὰρ πᾶσιν ὁμοίως ἦν,
[56, 2]	ὁ πρῶτος καὶ μέγιστος ἐκεῖνος	θεός,	ὁ τεκτηνάμενος ἡμᾶς, διχῇ τε
[56, 15]	τοὺς πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ πλὴν	βραχέος	περιρρεῖ· ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι στασιάσαντες
[56, 39]	ἠθέλησεν, ἀλλ´ ὥσπερ τις ἰατρὸς	ἀγαθὸς	σῶμα νενοσηκὸς παραλαβὼν καὶ ἐξιασάμενος,
[56, 24]	διαγνώμην ἐποιήσατο. τό τε γὰρ	πάθος	οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸς ὀργῆς
[56, 4]	χαίρετε ὀνομαζόμενοι, παράδοξον μέν τι	πάθος	πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ τῆς πολυανθρωπίας
[56, 36]	τῶν ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε τὸ	μέγεθος	τῶν πραγμάτων δείσας μήτε τὴν
[56, 8]	τὴν πόλιν, ἂν μὴ τὸ	πλῆθος	αὐτῆς ἐκ τῶν ἀεὶ ἐπιγιγνομένων
[56, 0]	ε. Ὡς Αὔγουστος μετήλλαξεν. Χρόνου	πλῆθος	ἔτη ἕξ, ἐν οἷς ἄρχοντες
[56, 33]	ἀναλωμάτων τῶν δημοσίων, τό τε	πλῆθος	τῶν ἐν τοῖς θησαυροῖς χρημάτων,
[56, 36]	ὑμῖν ἀναγκαίως ἐπεκούρησε, μήτε τὸ	πλῆθος	τῶν ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε τὸ
[56, 47]	αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ τὸ	πλῆθος,	τῶν ὀρχηστῶν τινος μὴ ἐθελήσαντος
[56, 23]	ὥς τινές φασι, περιερρήξατο, καὶ	πένθος	μέγα ἐπί τε τοῖς ἀπολωλόσι
[56, 43]	μνημεῖον κατέθετο. ~τὸ δὲ δὴ	πένθος	τὸ μὲν ἐκ τοῦ νόμου
[56, 26]	ἐπεί γε ὁ συνάρχων αὐτοῦ	Γάιος	Καπίτων καὶ πάνυ τὴν ἄλλως
[56, 1]	ἐν ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος καὶ	Γάιος	Σαβῖνος ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ
[56, 0]	Κ. υἱ. Καμερῖνος ὕπ. Γ.	Ποππαῖος	Κ. υἱ. Σαβῖνος Π. Κορνήλιος
[56, 10]	ὅ τε Πάπιος καὶ ὁ	Ποππαῖος	νόμος ὑπό τε Μάρκου Παπίου
[56, 32]	(καίτοι τὰς ~τὰς διαθήκας αὐτοῦ	Πολύβιός	τις καισάρειος ἀνέγνω ὡς μὴ
[56, 29]	ἔτει, ἐν ᾧ Σέξτος τε	Ἀπουλέιος	καὶ Σέξτος Πομπήιος ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη
[56, 0]	Πομπήιος Σέξτου υἱ. ὕπ. Σέξτος	Ἀπουλέιος	Σέξτου υἱ. ~καὶ ταῦτα μὲν
[56, 32]	~τὰς διαθήκας αὐτοῦ Πολύβιός τις	καισάρειος	ἀνέγνω ὡς μὴ πρέπον βουλευτῇ
[56, 0]	Καίσαρος υἱ. Καῖσαρ ὕπ. Γ.	Φοντέιος	Γ. υἱ. Καπίτων Λ. Μουνάτιος
[56, 38]	ἄλλων ἀνδρῶν τῶν μικροτέρων μνημονεύειν;	Πομπήιος	δὲ καὶ Καῖσαρ τούτου μὲν
[56, 45]	ὅ τε γὰρ ὕπατος ὁ	Πομπήιος	ἐξορμήσας ὡς καὶ τοῖς τὸ
[56, 0]	Γ. υἱ. Καικίνα Λάργος Σέξτος	Πομπήιος	Σέξτου υἱ. ὕπ. Σέξτος Ἀπουλέιος
[56, 29]	Σέξτος τε Ἀπουλέιος καὶ Σέξτος	Πομπήιος	ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε ἐς τὴν
[56, 0]	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Κ.	Σουλπίκιος	Κ. υἱ. Καμερῖνος ὕπ. Γ.
[56, 1]	τὸν χειμῶνα ἐν ᾧ Κύιντος	Σουλπίκιος	καὶ Γάιος Σαβῖνος ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη·
[56, 29]	δυσσύμβλητα ἐγεγένητο· ὅ τε γὰρ	ἥλιος	ἅπας ἐξέλιπε, καὶ τοῦ οὐρανοῦ
[56, 0]	Ποππαῖος Κ. υἱ. Σαβῖνος Π.	Κορνήλιος	Π. υἱ. Δολοβέλλας ὕπ. Γ.
[56, 0]	Ἰούνιος Γ. υἱ. Σιλανός Μ.	Αἰμίλιος	Κ. υἱ. Λέπιδος ὕπ. Τ.
[56, 0]	Λ. υἱ. Πλάγκος ὕπ. Γ.	Σίλιος	Γ. υἱ. Καικίνα Λάργος Σέξτος
[56, 0]	Κ. υἱ. Λέπιδος ὕπ. Τ.	Στατίλιος	Τ. υἱ. Ταῦρος Γερμανικὸς Τι.
[56, 0]	ἐπ´ αὐτοῖς ὥρισεν. β. Ὡς	Κυϊντίλιος	Οὐᾶρος ἡττηθεὶς ὑπὸ Κελτῶν ἀπέθανεν.
[56, 18]	ἐπεὶ δ´ ὁ Οὐᾶρος ὁ	Κυιντίλιος	τήν τε ἡγεμονίαν τῆς Γερμανίας
[56, 15]	Τιβέριον ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ δὴ	Ποστούμιος	τὰ λοιπὰ προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ
[56, 19]	πολέμου γενόμενοι ἄλλοι τε καὶ	Ἀρμήνιος	καὶ Σηγίμερος, συνόντες τε αὐτῷ
[56, 0]	Π. υἱ. Δολοβέλλας ὕπ. Γ.	Ἰούνιος	Γ. υἱ. Σιλανός Μ. Αἰμίλιος
[56, 26]	βιβλίον οὐκ αὐτός (οὐ γὰρ	οἷός	τε ἦν γεγωνίσκειν) ἀλλ´ ὁ
[56, 45]	τὸν Τιβέριον, καίπερ εὖ εἰδὼς	ὁποῖος	ἦν, διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς
[56, 10]	ἐχαρίσατο. κἀκ τούτου ὅ τε	Πάπιος	καὶ ὁ Ποππαῖος νόμος ὑπό
[56, 38]	τεκμήριον δέ, Σύλλας μὲν καὶ	Μάριος	καὶ τοὺς παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων
[56, 34]	ἑτέρων ἐμβόλων τῶν Ἰουλιείων ὁ	Τιβέριος	δημόσιον δή τινα κατὰ δόγμα
[56, 14]	ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ μὴ ὁ	Τιβέριος	ἐκείνους τε ἀκραιφνέσι βοηθείαις φυγεῖν
[56, 1]	ἄλλοι καθῄρουν, ὁ δὲ δὴ	Τιβέριος	ἐς τὴν Ῥώμην, μετὰ τὸν
[56, 31]	τῶν περιπορφύρων· ὁ δὲ δὴ	Τιβέριος	καὶ ὁ Δροῦσος ὁ υἱὸς
[56, 13]	ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν· ὁ δὲ δὴ	Τιβέριος	καταφρονήσας ἐκ τούτου τῶν λοιπῶν
[56, 25]	Αἰμιλίου μετὰ Στατιλίου Ταύρου ὑπατεύσαντος,	Τιβέριος	μὲν καὶ Γερμανικὸς ἀντὶ ὑπάτου
[56, 42]	ὡς καὶ θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν.	~Τιβέριος	μὲν ταῦτα ἀνέγνω, μετὰ δὲ
[56, 12]	Σερέτιον δέ, ὅπερ ποτὲ ὁ	Τιβέριος	πολιορκήσας οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη, καὶ
[56, 14]	ἔλαβον. καὶ τούτοις μὲν ὁ	Τιβέριος	τά τε ἄλλα καὶ δὴ
[56, 39]	τῶν τε χρημάτων μόνος ἀναμφιλόγως	κύριος	ἁπάντων, ὧν γε καὶ ὑπ´
[56, 0]	Φοντέιος Γ. υἱ. Καπίτων Λ.	Μουνάτιος	Λ. υἱ. Πλάγκος ὕπ. Γ.
[56, 5]	τῶν πολιτίδων τεκνοῦτε· τίνα ὁ	Κούρτιος	ὁ καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα
[56, 31]	Τιβέριος καὶ ὁ Δροῦσος ὁ	υἱὸς	αὐτοῦ φαιάν, τὸν ἀγοραῖον τρόπον
[56, 0]	Καπίτων Λ. Μουνάτιος Λ. υἱ.	Πλάγκος	ὕπ. Γ. Σίλιος Γ. υἱ.
[56, 39]	ὥσπερ τις ἰατρὸς ἀγαθὸς σῶμα	νενοσηκὸς	παραλαβὼν καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα
[56, 43]	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ ὡς καὶ	γυναικός	τινος ἐσκομισθέντος, καὶ ἐξ αὐτοῦ
[56, 19]	~οὔτ´ οὖν τὰ στρατεύματα, ὥσπερ	εἰκὸς	ἦν ἐν πολεμίᾳ, συνεῖχε, καὶ
[56, 25]	Ταύρου ὑπατεύσαντος, Τιβέριος μὲν καὶ	Γερμανικὸς	ἀντὶ ὑπάτου ἄρχων ἔς τε
[56, 27]	τῷ ἱπποδρόμῳ διακοσίους ὁ {τε}	Γερμανικὸς	ἀπέκτεινεν. ἥ τε στοὰ ἡ
[56, 11]	οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐπράχθη,	Γερμανικὸς	δὲ ἐν τούτῳ ἄλλα τε
[56, 15]	καὶ τὰ ὁμολογηθέντα σφίσι καθίστατο,	~Γερμανικὸς	δὲ ἐπὶ τοὺς ἀνθεστηκότας ἔτ´
[56, 26]	στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί σφας συνθεᾶσθαι.	~Γερμανικὸς	δὲ μετὰ τοῦτο τὴν ὕπατον
[56, 17]	καὶ τότε τὴν νίκην ὁ	Γερμανικός,	καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ μὲν
[56, 0]	Τ. Στατίλιος Τ. υἱ. Ταῦρος	Γερμανικὸς	Τι. Καίσαρος υἱ. Καῖσαρ ὕπ.
[56, 26]	τε ἦν γεγωνίσκειν) ἀλλ´ ὁ	Γερμανικός,	ὥσπερ εἰώθει. καὶ μετὰ τοῦτ´
[56, 3]	ἡδὺ ἀνελέσθαι τέκνον ἐξ ἀμφοῖν	συμπεφυκὸς	καὶ θρέψαι καὶ παιδεῦσαι, εἰκόνα
[56, 45]	σῶμα ἄγουσιν ἀπαντήσων τό τε	σκέλος	ἐπλήγη καὶ μετ´ αὐτοῦ φοράδην
[56, 16]	τῶν ἄλλων πολλὰ ἀπελογήσατο. καὶ	τέλος	ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ Τιβερίου τί
[56, 16]	μὲν οὖν πόλεμος τοῦτο τὸ	τέλος	ἔσχε, πολλῶν μὲν καὶ ἀνδρῶν,
[56, 30]	καὶ εἰπὼν αὐτοῖς ὅσα ἔχρῃζε,	τέλος	ἔφη ὅτι τὴν Ῥώμην γηίνην
[56, 28]	οὐχ ὡς καὶ ἐκεῖνο τὸ	τέλος	καταλύσων ἐποίησεν, ἀλλ´ ἵνα μηδενὸς
[56, 12]	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ περιφοιτῶντος, καὶ	τέλος	καταφυγόντι αὐτῷ ἐς Ἀνδήτριον τεῖχος
[56, 23]	οὐσίαν ἀφείλετο καὶ ἠτίμωσε. καὶ	τέλος,	ὡς καὶ πάνυ πολλοὶ οὐδ´
[56, 23]	τὰ συμμαχικά, ὧν τι καὶ	ὄφελος	ἦν, ἐκεκάκωτο. ὅμως δ´ οὖν
[56, 25]	ἐπικειμένην ἐποιοῦντο. ἐπεὶ γὰρ μήτ´	ὄφελός	τι τῆς ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ
[56, 4]	καὶ ἀμελεῖτε ὧν οὐδεὶς ἂν	ἄλλος	ἀμελήσειε, καὶ νόμους καὶ ἐπιτηδεύματα
[56, 4]	παρορᾶτέ τε ἃ μηδεὶς ἂν	ἄλλος	παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε ὧν οὐδεὶς
[56, 5]	μὲν οὐκ ἂν ὀργὴν ὁ	Ῥωμύλος	ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως
[56, 36]	ἢ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἢ	Ῥωμύλος	ὁ ἡμέτερος, οἵπερ που μάλιστα
[56, 2]	δεομένοις καλὸν εἶναι δέδοκται καὶ	γάμος	καὶ τέκνωσις. ~ὥστε ὀρθῶς μὲν
[56, 15]	τε γὰρ ἰσχυρῶς ὠχύρωτο, καὶ	ποταμὸς	ῥοώδης τοὺς πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ
[56, 16]	λύκους πέμπετε. ὁ μὲν οὖν	πόλεμος	τοῦτο τὸ τέλος ἔσχε, πολλῶν
[56, 21]	ὑετός τε αὖθις λάβρος καὶ	ἄνεμος	μέγας προσπεσὼν οὔτε ποι προϊέναι
[56, 20]	κἀν τούτῳ καὶ ὑετὸς καὶ	ἄνεμος	πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ μᾶλλόν
[56, 10]	τε Πάπιος καὶ ὁ Ποππαῖος	νόμος	ὑπό τε Μάρκου Παπίου Μουτίλου
[56, 3]	οὐκ ἄριστον γυνὴ σώφρων οἰκουρὸς	οἰκονόμος	παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι καὶ
[56, 24]	ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων, μάχη καὶ	ἀγωνισμὸς	τῶν στρατιωτῶν διὰ κενῆς ἐγένετο.
[56, 0]	ὕπ. Γ. Ἰούνιος Γ. υἱ.	Σιλανός	Μ. Αἰμίλιος Κ. υἱ. Λέπιδος
[56, 24]	πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν, καὶ ὁ	οὐρανὸς	φλεγομένῳ πολλαχῇ ἐῴκει, ἀστέρες τε
[56, 39]	τηλικούτοις πράγμασιν ἁρμόσειεν, προστασία δὲ	ἑνὸς	ἀνδρὸς μάλιστ´ ἂν αὐτὰ σώσειεν,
[56, 22]	πάντα κατέσχον οἱ βάρβαροι ἄτερ	ἑνός,	περὶ ὃ ἀσχοληθέντες οὔτε τὸν
[56, 27]	μήτε πλοῖα πλείω φορτικοῦ τε	ἑνὸς	χιλιοφόρου καὶ κωπήρων δύο κεκτῆσθαι,
[56, 29]	πρῶτος μετὰ τὸ τοῦ Αὐγούστου	γένος	ἐκ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων ἐμονάρχησε,
[56, 4]	ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν τὸ	γένος	ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ θνητὸν ὄντως
[56, 2]	διχῇ τε διεῖλε τὸ θνητὸν	γένος,	καὶ τὸ μὲν ἄρρεν αὐτοῦ
[56, 7]	ἔχον ἐστὶ τὸ μὲν ἡμέτερον	γένος	παύσασθαι καὶ τὸ ὄνομα τὸ
[56, 28]	τέλος καταλύσων ἐποίησεν, ἀλλ´ ἵνα	μηδενὸς	ἄλλου αἱρετωτέρου σφίσι φανέντος καὶ
[56, 40]	τὰ ἔργα τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας	οὐδενὸς	τῶν ποιησάντων αὐτὰ τὴν δόξαν
[56, 10]	νόμον, καθ´ ὃν οὐδεμιᾷ αὐτῶν	οὐδενὸς	ὑπὲρ δύο ἥμισυ μυριάδας οὐσίας
[56, 2]	καὶ μέγιστος ἐκεῖνος θεός, ὁ	τεκτηνάμενος	ἡμᾶς, διχῇ τε διεῖλε τὸ
[56, 39]	ἀγαθὸς σῶμα νενοσηκὸς παραλαβὼν καὶ	ἐξιασάμενος,	ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν ὑγιᾶ ποιήσας.
[56, 38]	ἔσωσεν, ἐν μηδενὶ τὸν Σύλλαν	μιμησάμενος	τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα
[56, 5]	ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως λάβοι,	λογισάμενος	τά τε καθ´ ἑαυτόν, ὅθεν
[56, 28]	ἄλλως τῷ γε ἔργῳ εἶχε,	προσθέμενος,	οὕτω τὰ πλείω καὶ κατακείμενος
[56, 29]	εὑρέθη καὶ βύας ὑπὲρ αὐτοῦ	καθήμενος	ἔβυξε. καὶ κεραυνὸς ἐς εἰκόνα
[56, 28]	προσθέμενος, οὕτω τὰ πλείω καὶ	κατακείμενος	ἔστιν ὅτε ἐχρημάτιζεν. ἐπεί τε
[56, 40]	καὶ τῶν κοινῶν ὡς ἰδίων	κηδόμενος	ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ πάντα
[56, 7]	οὔτε προτρέπων οὔτ´ ἀναβαλλόμενος οὔτε	δεόμενός	τι πεποίηκα. ὁρᾶτε γὰρ καὶ
[56, 37]	προέσθαι ὥστε τοὺς πλείους διασῶσαι,	ἑλόμενος	δὲ καθ´ ἑκάστους αὐτοῖς ἐπιτηδείως
[56, 37]	καὶ ἀπ´ ἐκείνων ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς,	ἑλόμενος	μὲν ὀλίγους τινὰς καὶ ἄκων
[56, 7]	οὔτ´ ἀπειλῶν οὔτε προτρέπων οὔτ´	ἀναβαλλόμενος	οὔτε δεόμενός τι πεποίηκα. ὁρᾶτε
[56, 36]	τῶν παίδων ἐξεληλυθὼς καὶ μειρακιοῦσθαι	ἀρχόμενος	τὸν μὲν ἄλλον χρόνον, καθ´
[56, 4]	δούς τισιν αὐτῶν τὰ δ´	ὑποσχόμενος,	μετῆλθέ τε πρὸς τοὺς ἑτέρους
[56, 39]	πλείστων ὄντων κρατῶν, καὶ μήτε	φοβούμενός	τινα μήθ´ ὑποπτεύων, ἀλλ´ ἐξὸν
[56, 25]	χεῖρας οὐδεὶς αὐτοῖς ᾔει) οὔτε	ἔθνος	τι ὑπηγάγοντο· δεδιότες γὰρ μὴ
[56, 4]	ποιῆσαι, πᾶν δὲ τὸ Ῥωμαίων	ἔθνος	φθεῖραι καὶ παῦσαι. τί μὲν
[56, 0]	ὕπ. Γ. Ποππαῖος Κ. υἱ.	Σαβῖνος	Π. Κορνήλιος Π. υἱ. Δολοβέλλας
[56, 1]	ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος καὶ Γάιος	Σαβῖνος	ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ καὶ
[56, 31]	τι, συνέκρυψεν αὐτὸν μέχρις οὗ	ἐκεῖνος	ἀφίκετο. ταῦτα γὰρ οὕτω τοῖς
[56, 2]	μάλιστα ὁ πρῶτος καὶ μέγιστος	ἐκεῖνος	θεός, ὁ τεκτηνάμενος ἡμᾶς, διχῇ
[56, 36]	ἂν τῆς προαιρέσεως διαμάρτοιμι ὅσον	ἐκεῖνος	μὲν ἔν τε παισὶν ὄφεις
[56, 37]	πᾶσιν ἅμα πολεμῆσαι. ἐξ ὧν	ἐκεῖνος	μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ἐκέρδανεν, ἡμᾶς
[56, 5]	οὐκ ἂν ὀργὴν ὁ Ῥωμύλος	ἐκεῖνος	ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως λάβοι,
[56, 36]	~ἄρξομαι δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ καὶ	ἐκεῖνος	τὰ κοινὰ πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´
[56, 0]	ἐγένοντο. Κ. Σουλπίκιος Κ. υἱ.	Καμερῖνος	ὕπ. Γ. Ποππαῖος Κ. υἱ.
[56, 41]	εἰρηκέναι. οὐδὲ γὰρ ἄλλως κόμπου	τινὸς	ἐν ἑτέροις τοῖς περὶ αὐτοῦ
[56, 21]	~αὐτοῦ τε οὖν ἐστρατοπεδεύσαντο, χωρίου	τινὸς	ἐπιτηδείου, ὥς γε ἐν ὄρει
[56, 7]	ἐξ ἔρωτος ἢ καὶ συνηθείας	τινὸς	ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως αὐτὸ
[56, 43]	δωμάτιον αὐτοῦ ὡς καὶ γυναικός	τινος	ἐσκομισθέντος, καὶ ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους
[56, 41]	ἄθλων τῶν τοῖς στρατιώταις ἄνευ	τινὸς	ἑτέρου βλάβης δεδομένων; τί δέ;
[56, 47]	τούτῳ τὸ πλῆθος, τῶν ὀρχηστῶν	τινος	μὴ ἐθελήσαντος ἐπὶ τῷ τεταγμένῳ
[56, 29]	μετὰ τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας	τινὸς	μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι ὅτι
[56, 24]	γὰρ πάθος οὐκ ἄνευ δαιμονίου	τινὸς	ὀργῆς καὶ μέγα οὕτω καὶ
[56, 6]	ἀναπείθοισθε. ἀλλ´ ὑμεῖς οὔτε ἐκείνων	τινὸς	ὀριγνηθέντες οὔτε τῶν ἐπιτιμίων τι
[56, 46]	μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ ἐν ἐκφορᾷ	τινος	πομπεύῃ, καὶ τὰ γενέσια οἱ
[56, 30]	γελωτοποιοῖς, ὡς καὶ ἐπὶ μίμου	τινὸς	τελευτῇ, αἰτήσας καὶ πάμπανυ πάντα
[56, 25]	τῆς ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας	μείζονος	ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν, ἢ καὶ
[56, 14]	ἀνίτητον ἐς τὸ χωρίον ἐκ	πλείονος	περιελθοῦσιν ἣν περιπέμψει ἐτάραξε. κἀκ
[56, 7]	ἢ σιτεῖται μόνος ἢ καθεύδει	μόνος,	ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ ὑβρίζειν καὶ
[56, 39]	τῶν ὅπλων τῶν τε χρημάτων	μόνος	ἀναμφιλόγως κύριος ἁπάντων, ὧν γε
[56, 7]	ἔστιν ὅστις ὑμῶν ἢ σιτεῖται	μόνος	ἢ καθεύδει μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν
[56, 4]	ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου κολάζεται, ὅτι	μόνος	ἢ καὶ μετ´ ὀλίγων ποιεῖ
[56, 29]	ὑπὲρ αὐτοῦ καθήμενος ἔβυξε. καὶ	κεραυνὸς	ἐς εἰκόνα αὐτοῦ ἐν τῷ
[56, 13]	γὰρ προσεδρεία καὶ ματαία καὶ	ἐπικίνδυνος	ἐγίγνετο καὶ ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς
[56, 0]	ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἕκτῳ τῶν	Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς τοῖς τὰ
[56, 12]	εἰπεῖν τῆς χώρας ἐπλανήθη, τοῦ	Βάτωνος	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ περιφοιτῶντος, καὶ
[56, 6]	ὅτι γὰρ οὔτε τῇ φύσει	χαλεπός	εἰμι, πάντα τε ὅσα προσῆκον
[56, 22]	ἀδεῶς πᾶς καὶ ἀνὴρ καὶ	ἵππος,	καὶ τά τε καὶ τὰ
[56, 36]	δημόσια πρὸς τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου	Καίσαρος	διῳκεῖτο, παιδείᾳ προσεῖχεν, ἐπεὶ δὲ
[56, 29]	τὸ πρῶτον τοῦ ὀνόματος τοῦ	Καίσαρος	ἠφάνισεν· ὅθεν οἱ μάντεις ἑκατοστῇ
[56, 34]	τῶν τεθνηκότων, πλὴν τῆς τοῦ	Καίσαρος	ὅτι ἐς τοὺς ἥρωας ἐσεγέγραπτο,
[56, 0]	Τ. υἱ. Ταῦρος Γερμανικὸς Τι.	Καίσαρος	υἱ. Καῖσαρ ὕπ. Γ. Φοντέιος
[56, 0]	αὐτοῖς ὥρισεν. β. Ὡς Κυϊντίλιος	Οὐᾶρος	ἡττηθεὶς ὑπὸ Κελτῶν ἀπέθανεν. γ.
[56, 18]	σφας ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´ ὁ	Οὐᾶρος	ὁ Κυιντίλιος τήν τε ἡγεμονίαν
[56, 19]	παρασκευῆς, ὅπως ἐπ´ αὐτοὺς ὁ	Οὐᾶρος	ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν ἐν τῇ
[56, 21]	καὶ αὐτοῖς ὑετός τε αὖθις	λάβρος	καὶ ἄνεμος μέγας προσπεσὼν οὔτε
[56, 41]	πῶς δ´ ἄν τις ἐπιλάθοιτο	ἀνδρὸς	ἰδίᾳ μὲν πένητος δημοσίᾳ δὲ
[56, 39]	πράγμασιν ἁρμόσειεν, προστασία δὲ ἑνὸς	ἀνδρὸς	μάλιστ´ ἂν αὐτὰ σώσειεν, οὔτε
[56, 36]	ὀκνήσας. καίτοι τί τοιοῦτον ἢ	Ἀλέξανδρος	ὁ Μακεδὼν ἢ Ῥωμύλος ὁ
[56, 13]	που δεήσῃ, προσαμύνῃ (καὶ γὰρ	μέρος	ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο τοῦ στρατοῦ,
[56, 8]	τῶν νόμων ἆθλα, ὧν πολλοστὸν	μέρος	καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα
[56, 19]	ἄλλοι τε καὶ Ἀρμήνιος καὶ	Σηγίμερος,	συνόντες τε αὐτῷ ἀεὶ καὶ
[56, 4]	ποιεῖ τι τοιοῦτον ὃ μηδεὶς	ἕτερος.	~καίτοι κἂν τὰ μέγιστά τις
[56, 36]	ὁ Μακεδὼν ἢ Ῥωμύλος ὁ	ἡμέτερος,	οἵπερ που μάλιστα νεαροὶ ὄντες
[56, 19]	ἐπ´ αὐτοὺς ὁ Οὐᾶρος ὁρμήσας	εὐαλωτότερός	σφισιν ἐν τῇ πορείᾳ, ὡς
[56, 35]	θαρρεῖν ἔχω ὡς οὐ πολὺ	καταδεέστερος	καὶ τῆς ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ
[56, 9]	μὲν ἀναγκαίως δέ, οὐχ ὡς	ἐχθρὸς	οὐδ´ ὡς μισῶν ὑμᾶς, ἀλλὰ
[56, 17]	Τιβερίῳ τό τε τὸ τοῦ	αὐτοκράτορος	ὄνομα προσθέσθαι καὶ τὸ τὰ
[56, 2]	ἔρωτα καὶ ἀνάγκην σφίσι τῆς	πρὸς	ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον
[56, 13]	τοῦ χωρίου προείδετο, ἀλλὰ καὶ	πρὸς	αὐτὸ τὸ ἐρυμνὸν ἐχώρησεν. ἐπεὶ
[56, 13]	τότε ἀντικαθεστηκυίας οἱ ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο	πρὸς	αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε
[56, 8]	τε καὶ ἀναγκαιότερα αὐτὰ εὑρήσετε.	πρὸς	γὰρ δὴ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς
[56, 21]	ἔχουσιν, ἧττόν που ταῦτα συνέβαινε.	πρὸς	δ´ ἔτι αὐτοί τε πολὺ
[56, 31]	ἑκάστην πόλιν ἐκ διαδοχῆς ἐβάστασαν,	πρὸς	δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον
[56, 41]	ἐθελήσῃ, παμπόλλων ἂν ἡμερῶν δεηθείη.	πρὸς	δὲ καὶ εὖ οἶδ´ ὅτι
[56, 40]	μὲν τὸ ὀθνεῖον φύλακας φοβερωτάτους,	πρὸς	δὲ τὸ οἰκεῖον ἀόπλους ἀπολέμους
[56, 41]	καὶ πρὸς ἑαυτὸν μὲν οἰκονομικοῦ	πρὸς	δὲ τοὺς ἄλλους ἀναλωτικοῦ γενομένου,
[56, 14]	οἱ Ῥωμαῖοι μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε	πρὸς	δύο ἅμα, τήν τε τῶν
[56, 41]	πένητος δημοσίᾳ δὲ πλουσίου, καὶ	πρὸς	ἑαυτὸν μὲν οἰκονομικοῦ πρὸς δὲ
[56, 37]	καὶ συμμάχων κατορθωθέντα, καὶ κοινὴν	πρὸς	ἐκείνους τὴν αἰτίαν αὐτῷ ἔχει,
[56, 5]	ὑμῶν γιγνόμενον, οὐχ ὅτι ἓν	πρὸς	ἓν ἐξεταζόμενα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ
[56, 44]	οὐκ ἐλάχιστον δ´ οὖν αὐτῷ	πρὸς	εὐδοξίαν καὶ τὸ πολυχρόνιον τῆς
[56, 36]	τοῦ Αὐγούστου ἀρετὴν ποιεῖν νομισθῶ·	πρὸς	μόνον δὲ δὴ τὸν Ἡρακλέα
[56, 7]	μὲν πρῶτον τρία ἔτη ὅλα	πρὸς	παρασκευὴν ὑμῖν ἔδωκα, τὸ δὲ
[56, 5]	μὲν πατέρες ἡμῶν καὶ ἐπολέμησαν	πρὸς	Σαβίνους ὑπὲρ τῶν γάμων, καὶ
[56, 24]	καὶ δόρατα ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα	πρὸς	τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα προσπίπτειν
[56, 44]	πᾶν ἔπαυσε καὶ τὸ πολίτευμα	πρός	τε τὸ κράτιστον μετεκόσμησε καὶ
[56, 26]	ὅλου αὐτὴν τοῦ ἔτους, οὐ	πρὸς	τὴν ἀξίωσιν ἀλλ´ ὥς που
[56, 24]	καὶ πρὸς τὴν πολεμίαν βλέπον	πρὸς	τὴν Ἰταλίαν μετεστράφη· καί ποτε
[56, 24]	τε τῇ Γερμανίᾳ ὂν καὶ	πρὸς	τὴν πολεμίαν βλέπον πρὸς τὴν
[56, 16]	ὁ Βάτων, Σκευᾶν τὸν υἱὸν	πρὸς	Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν οἱ καὶ
[56, 13]	ὅπως τά τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη	πρὸς	τὸ προθυμότερον τοὺς στρατιώτας ἀγωνίσασθαι,
[56, 40]	ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε τοσούτους ἀθανάτους	πρὸς	τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ
[56, 30]	τῶν οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ	πρὸς	τὸ τῆς ἀρχῆς ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο·
[56, 30]	καταλείπω" τοῦτο μὲν οὖν οὐ	πρὸς	τὸ τῶν οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς
[56, 43]	παρρησίαις αὐτῶν ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις ὅτι τοῦ Ἀθηνοδώρου
[56, 30]	αὐτοῦ ἡ Λιουία ἔλαβεν, ἐπειδὴ	πρὸς	τὸν Ἀγρίππαν κρύφα ἐς τὴν
[56, 18]	ἔς τε τὴν Χερουσκίδα καὶ	πρὸς	τὸν Οὐίσουργον, κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε
[56, 15]	καὶ ὁ μὲν ταῦτα πράξας	πρὸς	τὸν Τιβέριον ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ
[56, 2]	καὶ ὀλίγοι παντάπασιν, ὥς γε	πρὸς	τοσοῦτον ὄγκον πόλεως εἰπεῖν, καὶ
[56, 36]	καθ´ ὃν καλῶς τὰ δημόσια	πρὸς	τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου Καίσαρος διῳκεῖτο,
[56, 11]	εἴτε γὰρ ἔξω βέλους ἀφίσταντο,	πρὸς	τοῦ πυρὸς ἀναλοῦντο, εἴτ´ ἀπὸ
[56, 15]	περιρρεῖ· ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι στασιάσαντες	πρὸς	τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν
[56, 4]	τὰ δ´ ὑποσχόμενος, μετῆλθέ τε	πρὸς	τοὺς ἑτέρους καὶ ἔλεξε καὶ
[56, 43]	ὠργίζετο, τήν τε πίστιν καὶ	πρὸς	τοὺς οὐκ ἀξίους αὐτῆς ἐτήρει·
[56, 11]	καὶ οὐ πρότερον εἶδον αὐτό,	πρὸς	τοὺς πολεμίους τὸν νοῦν ἔχοντες,
[56, 21]	αὖθις ἐσέπεσον, καὶ ἠμύνοντο μὲν	πρὸς	τοὺς προσπίπτοντάς σφισιν, οὐκ ἐλάχιστα
[56, 33]	ἵνα πολὺ τὸ διάφορον αὐτοῖς	πρὸς	τοὺς ὑπηκόους ᾖ. τά τε
[56, 5]	ἐξεταζόμενα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ πάντα	πρὸς	τοῦτο τὸ ἓν παραβαλλόμενα. καὶ
[56, 5]	ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι τἆλλα	πρὸς	τοῦτο τὸ νῦν ὑφ´ ὑμῶν
[56, 30]	ἐγεγέννητο) μοναρχήσας δέ, ἀφ´ οὗ	πρὸς	τῷ Ἀκτίῳ ἐνίκησε, τέσσαρα καὶ
[56, 33]	ἃ καὶ ἐς χαλκᾶς στήλας	πρὸς	τῷ ἡρῴῳ αὐτοῦ σταθείσας ἀναγραφῆναι
[56, 18]	φανεροῦ οὐκ ἀπέστησαν, πολλοὺς μὲν	πρὸς	τῷ Ῥήνῳ πολλοὺς δὲ καὶ
[56, 22]	σφων φυλακτήριον παρῆλθον, ἐπεὶ δὲ	πρὸς	τῷ τρίτῳ ἐγένοντο, ἐφωράθησαν, τῶν
[56, 27]	μὲν ἐν τῇ πόλει εὑρεθέντα	πρὸς	τῶν ἀγορανόμων τὰ δὲ ἔξω
[56, 11]	εἴτ´ ἀπὸ τῆς φλογὸς ἀπεπήδων,	πρὸς	τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο· καί τινες
[56, 27]	τῶν ἀγορανόμων τὰ δὲ ἔξω	πρὸς	τῶν ἑκασταχόθι ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ
[56, 34]	αὕτη μὲν ἐκ τοῦ παλατίου	πρὸς	τῶν ἐς νέωτα ἀρχόντων, ἑτέρα
[56, 21]	μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ	πρὸς	τῶν ἐχθίστων ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ
[56, 39]	οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´ ὥσπερ τις	ἰατρὸς	ἀγαθὸς σῶμα νενοσηκὸς παραλαβὼν καὶ
[56, 0]	ὕπ. Τ. Στατίλιος Τ. υἱ.	Ταῦρος	Γερμανικὸς Τι. Καίσαρος υἱ. Καῖσαρ
[56, 3]	γὰρ οὐκ ἄριστον γυνὴ σώφρων	οἰκουρὸς	οἰκονόμος παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι
[56, 11]	ἔξω βέλους ἀφίσταντο, πρὸς τοῦ	πυρὸς	ἀναλοῦντο, εἴτ´ ἀπὸ τῆς φλογὸς
[56, 27]	ἐκείνοις ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα	πυρὸς	καὶ ὕδατος εἰρχθέντα μήτε ἐν
[56, 11]	καὶ εἴσω τε τῆς τοῦ	πυρὸς	περιβολῆς ἐγένοντο, καὶ οὐ πρότερον
[56, 33]	βιβλία τέσσαρα· καὶ αὐτὰ ὁ	Δροῦσος	ἀνέγνω. ἐγέγραπτο δὲ ἐν μὲν
[56, 35]	θείῳ ἐκείνῳ Αὐγούστῳ λεχθῆναι ἔδει,	Δροῦσος	εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ καὶ δημοσίας
[56, 31]	δὲ δὴ Τιβέριος καὶ ὁ	Δροῦσος	ὁ υἱὸς αὐτοῦ φαιάν, τὸν
[56, 25]	ἐν δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ	Δροῦσός	τε Καῖσαρ ὁ τοῦ Τιβερίου
[56, 34]	βήματος, ἀπὸ μὲν ἐκείνου ὁ	Δροῦσός	τι ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ τῶν
[56, 27]	διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς καὶ	ὕδατος	εἰρχθέντα μήτε ἐν ἠπείρῳ διατρίβειν
[56, 28]	εἶναι. τοῦτ´ οὖν ἐκ τοῦ	δόγματος,	ὅπερ που καὶ ἄλλως τῷ
[56, 34]	τῆς κλίνης ἐπὶ τοῦ δημηγορικοῦ	βήματος,	ἀπὸ μὲν ἐκείνου ὁ Δροῦσός
[56, 16]	ἐσῆλθε, καὶ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ	βήματος	αὐτῷ καθημένῳ προσαχθεὶς ὑπὲρ μὲν
[56, 13]	πολέμιοι, {καὶ} αὐτὸς μὲν ἐπὶ	βήματος	ἐν περιφανεῖ ἱδρύθη, ὅπως τά
[56, 1]	ἐς τὰ Σέπτα, κἀνταῦθα ἀπὸ	βήματος	τὸν δῆμον ἠσπάσατο, καὶ μετὰ
[56, 41]	ἐσέμνυνε καὶ τῇ αὐξήσει τοῦ	τιμήματος	ἐμεγάλυνε τῇ τε δόσει τῶν
[56, 29]	τὸ γράμμα τὸ πρῶτον τοῦ	ὀνόματος	τοῦ Καίσαρος ἠφάνισεν· ὅθεν οἱ
[56, 46]	ἐχρήσαντο) οὐ μέντοι καὶ τοῦ	ἅρματος	ἐπέβησαν. χωρὶς δὲ τούτων καὶ
[56, 34]	χρυσῆ, καὶ ἑτέρα αὖ ἐφ´	ἅρματος	πομπικοῦ ἤγετο. καὶ μετὰ ταύτας
[56, 22]	οἱ μὲν πολλοὶ ἀπανέστησαν τοῦ	ἐρύματος,	οἱ δ´ ὑπολειφθέντες ἀποστάντες αὐτοῦ,
[56, 3]	καὶ παιδεῦσαι, εἰκόνα μὲν τοῦ	σώματος	εἰκόνα δὲ καὶ τῆς ψυχῆς,
[56, 41]	καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ	σώματος,	παραλαμβάνων ἄλλοτε ἄλλους, ἐπεκοίνου. τίς
[56, 31]	μέντοι καὶ ἐκφανὴς εὐθὺς ὁ	θάνατος	αὐτοῦ ἐγένετο· ἡ γὰρ Λιουία,
[56, 45]	ἔμφροσι τεκμήρασθαι· ὅ τε γὰρ	ὕπατος	ὁ Πομπήιος ἐξορμήσας ὡς καὶ
[56, 44]	γνώμην αὐτοῦ ἐξ οὗ τὸ	κράτος	ἀναμφίλογον ἔσχεν ἐξετάζειν ἠξίουν· πλεῖστον
[56, 29]	καὶ ὁ Γάλβας ὁ τὸ	κράτος	ὕστερον χρόνῳ λαβὼν τότε ἐν
[56, 28]	τῷ υἱεῖ αὐτοῦ ὑπατείαν ἐς	ἔτος	τρίτον, καὶ πρὶν στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι
[56, 42]	αὐτήν· καὶ ἡ μὲν ἀνηλίσκετο,	ἀετὸς	δέ τις ἐξ αὐτῆς ἀφεθεὶς
[56, 20]	ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι. κἀν τούτῳ καὶ	ὑετὸς	καὶ ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι
[56, 21]	πορευομένοις σφίσιν ἐγένετο, καὶ αὐτοῖς	ὑετός	τε αὖθις λάβρος καὶ ἄνεμος
[56, 41]	τις ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς ἰδίᾳ μὲν	πένητος	δημοσίᾳ δὲ πλουσίου, καὶ πρὸς
[56, 11]	κατὰ χώραν μεῖναι, ἀλλὰ τῆς	νυκτὸς	αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ ἐς οἰκήματα
[56, 31]	Ῥώμῃ γενόμενον οἱ ἱππῆς παραλαβόντες	νυκτὸς	ἐς τὸ ἄστυ ἐσεκόμισαν. τῇ
[56, 16]	καὶ μετὰ τοῦτο πίστιν λαβὼν	νυκτός	τε ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ
[56, 11]	αὐτὸ συντυχίας ἔλαβε. Πουσίων ἱππεὺς	Κελτὸς	λίθον ἐς τὸ τεῖχος ἀφεὶς
[56, 41]	πόνον καὶ κίνδυνον ὑπὲρ ὑμῶν	ὑπομείναντος,	ὑμᾶς δὲ δὴ μηδ´ ὅσον
[56, 45]	αὐτοῦ, ἐπὶ πλεῖον δ´ ὅμως	μεταλλάξαντος	ἔγνωσαν· καὶ γὰρ φιλεῖ πως
[56, 38]	ἥττῃ χρόνον καὶ ἀρχιέρεως διὰ	παντὸς	αὐτοῦ ὢν διετέλεσεν; ἔπειτα δὲ
[56, 37]	ἐπικτηθέντων πολὺ ἐναργεστέραν τὴν ὠφελίαν	παντὸς	λόγου παρέχεται. καὶ προσέτι καὶ
[56, 43]	ἐσκομισθέντος, καὶ ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους	ἐκπηδήσαντος,	καὶ προσεπειπόντος οὐ φοβῇ μή
[56, 47]	πλῆθος, τῶν ὀρχηστῶν τινος μὴ	ἐθελήσαντος	ἐπὶ τῷ τεταγμένῳ μισθῷ ἐς
[56, 41]	ἢ καὶ ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι	ταλαιπωρήσαντος,	καὶ ἐν μὲν ταῖς ἑορταῖς
[56, 33]	τυραννίδος τις ἐπιθυμήσῃ, μήτ´ αὖ	πταίσαντος	ἐκείνου τὸ δημόσιον σφαλῇ. γνώμην
[56, 25]	δὲ Αἰμιλίου μετὰ Στατιλίου Ταύρου	ὑπατεύσαντος,	Τιβέριος μὲν καὶ Γερμανικὸς ἀντὶ
[56, 34]	ἐγένετο. κλίνη ἦν ἔκ τε	ἐλέφαντος	καὶ χρυσοῦ πεποιημένη καὶ στρώμασιν
[56, 25]	τῷ τῆς ἀρχῆς χρόνῳ μήτε	ἐντὸς	ἑξήκοντα ἡμερῶν μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί
[56, 22]	ὥστε μὴ αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι τῶν	ἐντὸς	κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει
[56, 22]	αἱρήσειν ἠλπικότες αὐτούς. οἱ δ´	ἐντὸς	ὄντες Ῥωμαῖοι ἕως μὲν εὐπόρουν
[56, 43]	αὐτοῦ ὡς καὶ γυναικός τινος	ἐσκομισθέντος,	καὶ ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους ἐκπηδήσαντος,
[56, 36]	διῳκεῖτο, παιδείᾳ προσεῖχεν, ἐπεὶ δὲ	ἐπιβουλευθέντος	αὐτοῦ πάντα τὰ κοινὰ ἐταράχθη,
[56, 28]	ἵνα μηδενὸς ἄλλου αἱρετωτέρου σφίσι	φανέντος	καὶ ἄκοντες αὐτὸ ἄνευ τῆς
[56, 1]	μετὰ τὸν χειμῶνα ἐν ᾧ	Κύιντος	Σουλπίκιος καὶ Γάιος Σαβῖνος ὑπάτευσαν,
[56, 31]	Τιβερίου ἐν τῇ Δελματίᾳ ἔτ´	ὄντος	νεωτερισθῇ τι, συνέκρυψεν αὐτὸν μέχρις
[56, 13]	~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ μὴ	εὑρίσκοντος	ὅ τι πράξῃ (ἥ τε
[56, 15]	οὕτω καὶ ἐκείνου τοῦ φρουρίου	ἁλόντος,	καὶ τἆλλα τὰ πλησία αὐτῷ
[56, 35]	ἐν χορῷ τινὶ τὰ κεφάλαια	ἀποσημαίνοντος,	καὶ ὑμῶν τὰ λοιπὰ συνεπηχούντων.
[56, 43]	ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους ἐκπηδήσαντος, καὶ	προσεπειπόντος	οὐ φοβῇ μή τίς σε
[56, 13]	αὐτὸν τὰ τῶν πολιορκουμένων πάσχειν.	~ἀποροῦντος	οὖν αὐτοῦ καὶ μὴ εὑρίσκοντος
[56, 19]	αὐτῷ ἀεὶ καὶ συνεστιώμενοι πολλάκις.	θαρσοῦντος	οὖν αὐτοῦ, καὶ μήτε τι
[56, 19]	φυλάττεσθαί οἱ παραινοῦσιν οὐχ ὅπως	ἀπιστοῦντος	ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντος ὡς μάτην
[56, 45]	~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο μὲν καὶ	ζῶντος	αὐτοῦ, ἐπὶ πλεῖον δ´ ὅμως
[56, 29]	τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ. ταῦτα μὲν	ζῶντος	ἔτ´ αὐτοῦ προεφάνη, τοῖς δὲ
[56, 19]	οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος ἀλλὰ καὶ	ἐπιτιμῶντος	ὡς μάτην αὐτοῖς τε ταραττομένοις
[56, 12]	τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ	περιφοιτῶντος,	καὶ τέλος καταφυγόντι αὐτῷ ἐς
[56, 0]	Σέξτος Πομπήιος Σέξτου υἱ. ὕπ.	Σέξτος	Ἀπουλέιος Σέξτου υἱ. ~καὶ ταῦτα
[56, 0]	Σίλιος Γ. υἱ. Καικίνα Λάργος	Σέξτος	Πομπήιος Σέξτου υἱ. ὕπ. Σέξτος
[56, 29]	ᾧ Σέξτος τε Ἀπουλέιος καὶ	Σέξτος	Πομπήιος ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε ἐς
[56, 29]	γὰρ ἐχομένῳ ἔτει, ἐν ᾧ	Σέξτος	τε Ἀπουλέιος καὶ Σέξτος Πομπήιος
[56, 25]	Δρούσου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ	τεθνηκότος	ἐπεγράφη. Μάρκου δὲ Αἰμιλίου μετὰ
[56, 22]	διὰ τὸν φόβον τό τε	σκότος	καὶ τὸ ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν
[56, 31]	οἱ μὲν πολλοὶ ὥς που	ἕκαστος	εἰώθει, οἱ δ´ ὕπατοι κάτω
[56, 2]	τὰ μάλιστα ὁ πρῶτος καὶ	μέγιστος	ἐκεῖνος θεός, ὁ τεκτηνάμενος ἡμᾶς,
[56, 30]	ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´ ὧν ὁ	Αὔγουστος	αὐτοχειρίᾳ συκάζειν εἰώθει, φαρμάκῳ ἔχρισε,
[56, 0]	τοῖς ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις ὁ	Αὔγουστος	διελέχθη, καὶ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς
[56, 17]	πολλῶν τῶν ψηφισθέντων σφίσιν ὁ	Αὔγουστος	ἐδέξατο) τῷ δὲ δὴ Γερμανικῷ
[56, 26]	ἄλλως ἠριθμεῖτο· ὁ δὲ δὴ	Αὔγουστος	ἐκεῖνόν τε ὡς καὶ ἐπὶ
[56, 28]	τὴν πέμπτην ἄκων δὴ ὁ	Αὔγουστος	ἔλαβε, καὶ τῷ Τιβερίῳ τὴν
[56, 12]	Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν Τιβέριον ὁ	Αὔγουστος	ἐς τὴν Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε.
[56, 1]	ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ καὶ ὁ	Αὔγουστος	ἐς τὸ προάστειον ἀπαντήσας ἦλθέ
[56, 29]	τε ἐς τὴν Καμπανίαν ὁ	Αὔγουστος,	καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν ἐν
[56, 0]	Λιουίας στοὰ καθιερώθη. ε. Ὡς	Αὔγουστος	μετήλλαξεν. Χρόνου πλῆθος ἔτη ἕξ,
[56, 30]	προβουλῆς ἐγένετο. ~ὁ δ´ οὖν	Αὔγουστος	νοσήσας μετήλλαξε· καί τινα ὑποψίαν
[56, 25]	καὶ οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι ὁ	Αὔγουστος,	οἷα ἐν τοιούτοις ὤν, ἠθέλησεν·
[56, 38]	τῆς πολιτείας παρέξει. ~ὁ τοίνυν	Αὔγουστος	οὗτος, ὃν δι´ αὐτὰ ταῦτα
[56, 23]	ἐγένετο· ~τότε δὲ μαθὼν ὁ	Αὔγουστος	τὰ τῷ Οὐάρῳ συμβεβηκότα τήν
[56, 12]	τοὺς ἀντιταχθέντας σφίσι μάχαις κατεστρέψαντο,	αὐτὸς	δὲ διὰ πάσης τε ὡς
[56, 36]	τε κοινὸν ἀκριβῶς ἔσωσε καὶ	αὐτὸς	ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα καὶ
[56, 45]	ὁποῖος ἦν, διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα	αὐτὸς	εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν δὴ οὖν
[56, 38]	πράξας καὶ παθὼν οὐχ ὅσα	αὐτὸς	ἤθελεν ἀλλ´ ὅσα τῷ δαιμονίῳ
[56, 40]	μὲν ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια ἔθνη	αὐτὸς	καὶ φρουρήσειν καὶ σώσειν ὑπεδέξατο,
[56, 40]	καὶ ἐφ´ ἑτέρων, τὰ μὲν	αὐτὸς	κατεσκεύασε τὰ δὲ ἐκείνοις οἰκοδομῆσαι
[56, 13]	μήτε ἐπικατέβαινον οἱ πολέμιοι, {καὶ}	αὐτὸς	μὲν ἐπὶ βήματος ἐν περιφανεῖ
[56, 26]	καὶ τότε ἦρχον, ἔσχε. καὶ	αὐτὸς	μὲν οὐδὲν ἄξιον μνήμης ἔπραξε,
[56, 33]	ἀπολέσαι ἔφη. τοῦτο γὰρ καὶ	αὐτὸς	ὄντως ἀεί ποτε οὐ λόγῳ
[56, 26]	ἀνέγνω δὲ τὸ βιβλίον οὐκ	αὐτός	(οὐ γὰρ οἷός τε ἦν
[56, 41]	ἐπλούτισεν· οἷς ἐξ ἴσου καὶ	αὐτὸς	τὴν γνώμην ἐδίδου, καὶ μεθ´
[56, 36]	ἄκων καὶ ἐξ ἐπιτάξεως ἀπέκτεινεν,	οὗτος	δὲ οὐκ ἐν θηρίοις ἀλλ´
[56, 35]	αὐτοῦ ἀγαλλόμενοι. ὅσῳ γὰρ ἂν	οὗτος	μείζων ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ μείζονα
[56, 38]	πολιτείας παρέξει. ~ὁ τοίνυν Αὔγουστος	οὗτος,	ὃν δι´ αὐτὰ ταῦτα καὶ
[56, 38]	ἑαυτῶν ἤθη ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´	οὗτος	οὕτως ἑκάτερον αὐτῶν ἔμιξε καὶ
[56, 32]	μή, μετὰ τοῦτο πάντα ἀπεδίδου.	τοιοῦτος	μέντοι περὶ τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας
[56, 7]	ἵν´ εἰ καί τις ἐξ	ἔρωτος	ἢ καὶ συνηθείας τινὸς ἐς
[56, 2]	τοῦτο καὶ τὰ μάλιστα ὁ	πρῶτος	καὶ μέγιστος ἐκεῖνος θεός, ὁ
[56, 29]	τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν	πρῶτος	μετὰ τὸ τοῦ Αὐγούστου γένος
[56, 20]	μᾶλλόν σφας διέσπειραν· τό τε	ἔδαφος	ὀλισθηρὸν περί τε ταῖς ῥίζαις
[56, 3]	ἄριστον γυνὴ σώφρων οἰκουρὸς οἰκονόμος	παιδοτρόφος	ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι καὶ ἀσθενοῦντα
[56, 11]	ἱππεὺς Κελτὸς λίθον ἐς τὸ	τεῖχος	ἀφεὶς οὕτω τὴν ἔπαλξιν διέσεισεν
[56, 11]	ἄλλοι καὶ φοβηθέντες τό τε	τεῖχος	ἐκεῖνο ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν
[56, 12]	τέλος καταφυγόντι αὐτῷ ἐς Ἀνδήτριον	τεῖχος	ἐπ´ αὐτῇ τῇ Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον
[56, 14]	μὲν τραπέντες οὐδὲ ἐς τὸ	τεῖχος	ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ τὰ
[56, 22]	τό τε σκότος καὶ τὸ	ψῦχος	ἀνακαλούντων. κἂν πάντες ἀπώλοντο ἢ
[56, 11]	τοιᾶσδε αὐτὸ συντυχίας ἔλαβε. Πουσίων	ἱππεὺς	Κελτὸς λίθον ἐς τὸ τεῖχος
[56, 6]	γάμων· καὶ γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς	εὐθὺς	ἅμα τῇ πρώτῃ τῆς πολιτείας
[56, 32]	μὲν ἤδη τότε τέλειοι ἦσαν,	εὐθύς,	εἰ δὲ μή, μετὰ τοῦτο
[56, 31]	δέοντα. ~οὐ μέντοι καὶ ἐκφανὴς	εὐθὺς	ὁ θάνατος αὐτοῦ ἐγένετο· ἡ
[56, 23]	ἐξελευθέρων ὅσους ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ	εὐθὺς	σπουδῇ μετὰ τοῦ Τιβερίου ἐς
[56, 20]	τούτῳ καὶ ὑετὸς καὶ ἄνεμος	πολὺς	ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ μᾶλλόν σφας
[56, 27]	μὲν ἔξω τῶν τόπων ἐς	οὓς	ἐξωρίσθησαν τὰς διατριβὰς ἐποιοῦντο, οἱ
[56, 7]	ὅσῳ πλείους τῶν γεγαμηκότων ἐστέ·	οὓς	ἐχρῆν ἤδη τοσούτους ἑτέρους, μᾶλλον
[56, 19]	τοὺς παρὰ σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας,	οὓς	πρότερον ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν
[56, 5]	ἱερὰ διὰ τούτου καὶ τοὺς	ναοὺς	αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι καὶ
[56, 29]	αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ ἐς τοὺς	ἐφήβους	ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν πρῶτος μετὰ
[56, 37]	ἐκείνων ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς, ἑλόμενος μὲν	ὀλίγους	τινὰς καὶ ἄκων σφίσι προέσθαι
[56, 35]	ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι, τοὺς	λόγους	ποιήσομαι. οὐ γὰρ ἐξ ὧν
[56, 6]	ὅτι με ἐς τούτους τοὺς	λόγους	προηγάγετε, ὑμεῖς δ´ εἴπερ ἄχθεσθε
[56, 4]	εἰπών, καὶ τὰ μὲν παραχρῆμα	δούς	τισιν αὐτῶν τὰ δ´ ὑποσχόμενος,
[56, 22]	ἐπεξελεύσεσι τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς	ὁδοὺς	ἐτήρουν, σπάνει σιτίων αἱρήσειν ἠλπικότες
[56, 18]	βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ ἀγορὰς ἐνόμιζον	συνόδους	τε εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο. οὐ μέντοι
[56, 14]	τοῦ τείχους ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ	κρημνώδους	παρετάξαντο, καὶ λίθους πολλοὺς τοὺς
[56, 14]	τοὺς ἄλλους ἐγεγώνισκον, καὶ τοὺς	θεοὺς	ἅμα ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε τῆς
[56, 3]	~ὥστε ὀρθῶς μὲν ἐποιήσατε τοὺς	θεοὺς	μιμησάμενοι, ὀρθῶς δὲ καὶ τοὺς
[56, 41]	βουλευτηρίῳ ἀσπασαμένου; πῶς τοῦ τε	πλήθους	καὶ τῆς ἀκριβείας ἅμα τῶν
[56, 14]	αὐτοῦ τοῦ κρημνώδους παρετάξαντο, καὶ	λίθους	πολλοὺς τοὺς μὲν σφενδόναις ἐπ´
[56, 4]	ἐφ´ ὑμῖν, ἡ πόλις ἀπόλλυται.	Ῥωμαίους;	ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ ὄνομα τοῦτο
[56, 14]	ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ τοὺς	Ῥωμαίους	διέσπα τε ἔτι καὶ μᾶλλον
[56, 20]	καὶ ὑπερμήκη ἦν, ὥστε τοὺς	Ῥωμαίους,	καὶ πρὶν τοὺς πολεμίους σφίσι
[56, 6]	καὶ ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους	Ῥωμαίους	πάντας τὰ ὑφ´ ὑμῶν ποιούμενα;
[56, 22]	πυθόμενοι φυλακὴν τοῦ Ῥήνου τοὺς	Ῥωμαίους	ποιήσασθαι καὶ τὸν Τιβέριον σὺν
[56, 1]	τὴν ἀγορὰν χωρὶς μὲν τοὺς	ἀγυναίους	σφῶν χωρὶς δὲ τοὺς γεγαμηκότας
[56, 7]	προγόνους ἐκείνους τοὺς Μαρκίους τοὺς	Φαβίους	τοὺς Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους τοὺς
[56, 21]	καὶ μετὰ τοῦτο τάς τε	πλείους	ἁμάξας καὶ τἆλλα τὰ μὴ
[56, 21]	δ´ ἔτι αὐτοί τε πολὺ	πλείους	γεγονότες (καὶ γὰρ τῶν ἄλλων
[56, 37]	ἄκων σφίσι προέσθαι ὥστε τοὺς	πλείους	διασῶσαι, ἑλόμενος δὲ καθ´ ἑκάστους
[56, 14]	ἐπεξῆλθον, καὶ ἐκείνων τε τοὺς	πλείους	ἐν ταῖς ὕλαις κρυπτομένους ἀνευρόντες
[56, 44]	τῆς δημοκρατίας ἀνδρῶν καὶ οἱ	πλείους	καὶ οἱ δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν· οἱ
[56, 38]	δαιμονίῳ ἔδοξεν, πρῶτον μὲν τοὺς	πλείους	τῶν ἀντιστάντων οἱ καὶ περιγενομένων
[56, 7]	ὁρᾶτε γὰρ καὶ αὐτοὶ ὅσῳ	πλείους	τῶν γεγαμηκότων ἐστέ· οὓς ἐχρῆν
[56, 11]	δὲ καιόμενοι. οἱ μὲν οὖν	πλείους	τῶν ἐσελθόντων οὕτως ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι
[56, 37]	τούς τε ἐμφυλίους καὶ τοὺς	ὀθνείους	ἔργα αὐτοῦ τί ἄν τις
[56, 1]	τοῖς τοιούτοις ἐποίησε καὶ θέας	ἐπινικίους	διὰ τῶν ὑπάτων. ἐπειδή τε
[56, 7]	οἱ τοὺς προγόνους ἐκείνους τοὺς	Μαρκίους	τοὺς Φαβίους τοὺς Κυιντίους τοὺς
[56, 37]	κατὰ τοὺς πολέμους τούς τε	ἐμφυλίους	καὶ τοὺς ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ
[56, 14]	βοηθείαις φυγεῖν ἐκώλυσε, καὶ τοὺς	πολεμίους	ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον ἐς τὸ
[56, 20]	τοὺς Ῥωμαίους, καὶ πρὶν τοὺς	πολεμίους	σφίσι προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε τέμνοντας
[56, 11]	πρότερον εἶδον αὐτό, πρὸς τοὺς	πολεμίους	τὸν νοῦν ἔχοντες, πρὶν πανταχόθεν
[56, 13]	τηλικαύτῃ βοῇ ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς	πολεμίους	τοὺς ὑπὸ τῷ τείχει αὐλιζομένους
[56, 43]	πίστιν καὶ πρὸς τοὺς οὐκ	ἀξίους	αὐτῆς ἐτήρει· Κοροκότταν γοῦν τινα
[56, 35]	οὔτ´ ἂν πάντες ἄνθρωποι συνελθόντες	ἀξίους	αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν, καὶ πάντες
[56, 9]	φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους	ὁμοίους	ὑμῖν πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας
[56, 7]	τοὺς Φαβίους τοὺς Κυιντίους τοὺς	Οὐαλερίους	τοὺς Ἰούλλους καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´
[56, 32]	ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι περὶ τοὺς	ἀλλοτρίους	παῖδας ὢν τὴν θυγατέρα οὔτε
[56, 15]	οἱ αὐτόμολοι στασιάσαντες πρὸς τοὺς	ἐπιχωρίους	ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς
[56, 7]	ἤδη τοσούτους ἑτέρους, μᾶλλον δὲ	πολλαπλασίους	παῖδας ἡμῖν παρεσχηκέναι. πῶς μὲν
[56, 28]	ἔτι πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν	ἐτησίους	ᾐτήσατο· πρότερον γὰρ καθ´ ἕκμηνον
[56, 27]	ἐς αὐτὰ ἐν τῷ ἱπποδρόμῳ	διακοσίους	ὁ {τε} Γερμανικὸς ἀπέκτεινεν. ἥ
[56, 10]	οἱ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ	ἀναιτίους	γενέσθαι προσεπέδωκε. τῶν τε γυναικῶν
[56, 7]	τοὺς Μαρκίους τοὺς Φαβίους τοὺς	Κυιντίους	τοὺς Οὐαλερίους τοὺς Ἰούλλους καταλέγοντες,
[56, 12]	τό τε γὰρ φρούριον ἐπ´	εὐερκοῦς	πάνυ καὶ δυσπροσβάτου πέτρας ἐτετείχιστο,
[56, 5]	καὶ τῶν τέκνων συναλλαξάντων σφᾶς,	ὅρκους	τε ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγον καὶ
[56, 16]	οὐ κύνας οὐδὲ νομέας ἀλλὰ	λύκους	πέμπετε. ὁ μὲν οὖν πόλεμος
[56, 39]	πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ προσέτι καὶ	ἀντιπάλους	τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν ἄλλο
[56, 11]	ἀκινδύνως δυνάμενοι. εἴτε γὰρ ἔξω	βέλους	ἀφίσταντο, πρὸς τοῦ πυρὸς ἀναλοῦντο,
[56, 42]	ἱππῆς, οἵ τε ἐκ τοῦ	τέλους	καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ τὸ
[56, 2]	καὶ ἀνάγκην σφίσι τῆς πρὸς	ἀλλήλους	συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον τὴν
[56, 43]	χρήματα πολλοῖς ἐπήρκει, τούς τε	φίλους	ἰσχυρῶς ἐτίμα, καὶ ταῖς παρρησίαις
[56, 28]	μήθ´ ὅπως αὐτὸ δώσουσιν, ἔπεμψεν	ἄλλους	ἄλλῃ τά τε τῶν ἰδιωτῶν
[56, 41]	μὲν οἰκονομικοῦ πρὸς δὲ τοὺς	ἄλλους	ἀναλωτικοῦ γενομένου, καὶ αὐτοῦ μὲν
[56, 14]	ἑκάστους· καὶ ὅσοι ὑπὲρ τοὺς	ἄλλους	ἐγεγώνισκον, καὶ τοὺς θεοὺς ἅμα
[56, 41]	ἀσθένειαν τοῦ σώματος, παραλαμβάνων ἄλλοτε	ἄλλους,	ἐπεκοίνου. τίς δ´ οὐκ ἂν
[56, 38]	καὶ ἐν τούτῳ τούς τε	ἄλλους	καὶ τὸν Μαικήναν καὶ τὸν
[56, 6]	μᾶλλον καὶ ἐμὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	Ῥωμαίους πάντας τὰ ὑφ´ ὑμῶν
[56, 13]	ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε καὶ τοὺς	ἄλλους	σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς. καὶ ὁ
[56, 3]	ἐκεῖνοι ἐγέννησαν, οὕτω καὶ ὑμεῖς	ἄλλους	τεκνώσητε, καὶ καθάπερ ἐκείνους ὑμεῖς
[56, 28]	βιβλίον ἐς τὴν βουλήν, κελεύων	ἄλλους	τινὰς αὐτὴν πόρους ἐπιζητῆσαι. τοῦτο
[56, 21]	καὶ τὸν Οὐᾶρον καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ ἤτοι
[56, 3]	δὲ δὴ καὶ ἐπὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς οὔτε τι τῶν ὁμοίων
[56, 27]	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς	ἄλλους	τούς τι παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς
[56, 18]	πολλοὺς μὲν πρὸς τῷ Ῥήνῳ	πολλοὺς	δὲ καὶ ἐν τῇ σφετέρᾳ
[56, 33]	τε καὶ ὅπως μήτ´ ἀπελευθερῶσι	πολλούς,	ἵνα μὴ παντοδαποῦ ὄχλου τὴν
[56, 9]	ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους ὁμοίους ὑμῖν	πολλοὺς	κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας ἐννόμους οἰκοῦντες
[56, 18]	μὲν τοῦ φανεροῦ οὐκ ἀπέστησαν,	πολλοὺς	μὲν πρὸς τῷ Ῥήνῳ πολλοὺς
[56, 4]	ὑμῖν μέλλων, ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ	πολλοὺς	ὄντας, καὶ μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην
[56, 14]	τοῦ κρημνώδους παρετάξαντο, καὶ λίθους	πολλοὺς	τοὺς μὲν σφενδόναις ἐπ´ αὐτοὺς
[56, 7]	τοὺς Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους τοὺς	Ἰούλλους	καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν αὐτῶν
[56, 40]	φοβερωτάτους, πρὸς δὲ τὸ οἰκεῖον	ἀόπλους	ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε. καὶ μέντοι
[56, 28]	πρὶν στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε. καὶ	συμβούλους	ὑπὸ τοῦ γήρως, ὑφ´ οὗπερ
[56, 7]	πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ τοὺς μὲν	δούλους	δι´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα ἐλευθεροῦμεν,
[56, 4]	μὴ πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς	ἱεροσύλους	ἀφίεμεν ὅτι μὴ πάντες ἱεροσυλοῦσιν,
[56, 12]	δυσπροσβάτου πέτρας ἐτετείχιστο, φάραγξι βαθείαις	ποταμοὺς	χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ
[56, 37]	καὶ τὰ μὲν κατὰ τοὺς	πολέμους	τούς τε ἐμφυλίους καὶ τοὺς
[56, 40]	πρὸς δὲ τὸ οἰκεῖον ἀόπλους	ἀπολέμους	εἶναι παρεσκεύασε. καὶ μέντοι καὶ
[56, 28]	αὐτῶν πάντα μᾶλλον ἢ ἐκεῖνο	ἑτοίμους	σφᾶς ὑπομεῖναι ὄντας, ἐπί τε
[56, 4]	οὐδεὶς ἂν ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ	νόμους	καὶ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ
[56, 9]	ὑμῖν πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας	ἐννόμους	οἰκοῦντες καὶ οἰκίας πλήρεις γενῶν
[56, 39]	αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ ἐς τοὺς	στασιασμοὺς	ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον, ὃν αὐτοῖς
[56, 24]	ἐδόκει, μέλισσαί τε περὶ τοὺς	βωμοὺς	αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης
[56, 13]	ἔμεινε, μέχρις οὗ ὁ Βάτων	ἀπογνοὺς	τὴν ἐπικράτησιν (τά τε γὰρ
[56, 3]	ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότα καὶ τοῦ	γένους	καὶ τῆς οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ
[56, 2]	καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ	μεμνημένους	τὸ θνητὸν τῆς φύσεως ἡμῶν
[56, 37]	ἰσχύοντας καὶ αὐτῷ τῷ ἄστει	ἐπικειμένους	προσλαβὼν κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν τοὺς
[56, 41]	παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς μὲν	ἀληθιζομένους	τινὰ ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ κολακεύοντας
[56, 13]	πολεμίους τοὺς ὑπὸ τῷ τείχει	αὐλιζομένους	ἐκπλαγῆναί τε καὶ ἀναχωρῆσαι. ἐξ
[56, 9]	ὑμῶν, ἂν ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ	γιγνομένους	ὁρῶν ἀνέχωμαι; πῶς δ´ ἂν
[56, 11]	τείχεσιν εὖ πεφραγμένον τούς τε	ἀμυνομένους	παμπληθεῖς ἔχον. οὔκουν οὔτε μηχαναῖς
[56, 7]	γῆς προσδοκᾶτέ τινας ἀναφύσεσθαι τοὺς	διαδεξομένους	τά τε ὑμέτερα καὶ τὰ
[56, 3]	πάντων διὰ τοῦτο τῶν ἐναντίων	τευξομένους,	ἵνα μὴ μόνον ἐκ τῶν
[56, 14]	τοὺς πλείους ἐν ταῖς ὕλαις	κρυπτομένους	ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν, καὶ
[56, 43]	καὶ ἐν μοναρχίᾳ ἀδεεῖ ζῆν,	βασιλευομένους	τε ἄνευ δουλείας καὶ δημοκρατουμένους
[56, 28]	καὶ τὰ τῶν πόλεων κτήματα	ἀπογραψομένους,	ἵν´ ὡς καὶ μειζόνως ζημιωθησόμενοι
[56, 14]	σφετέροις ἑκάτεροι παρεκελεύοντο, τοὺς μὲν	προθυμουμένους	σφῶν ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´ ὑπείκουσί
[56, 43]	βασιλευομένους τε ἄνευ δουλείας καὶ	δημοκρατουμένους	ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς αὐτὸν ἐπόθουν.
[56, 37]	τὸν Βροῦτον τόν τε Κάσσιον	χρωμένους,	καὶ {μὴ} φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς
[56, 35]	πάντες ἄνθρωποι συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ	ἐπαίνους	εἴποιεν, καὶ πάντες ἐθελονταὶ τῶν
[56, 25]	τινὲς μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν καὶ	ἐπαίνους	προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ διὰ τούτου ἐκακούργουν.
[56, 5]	πατέρες ἡμῶν καὶ ἐπολέμησαν πρὸς	Σαβίνους	ὑπὲρ τῶν γάμων, καὶ κατελύσαντο
[56, 19]	μάτην αὐτοῖς τε ταραττομένοις καὶ	ἐκείνους	διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες πρῶτοι τῶν
[56, 21]	ἐπὶ τῇ λείᾳ συνῆλθον) καὶ	ἐκείνους	ἐλάττους ἤδη ὄντας (πολλοὶ γὰρ
[56, 27]	μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς	ἐκείνους	καὶ τοὺς ἄλλους τούς τι
[56, 4]	ἠβουλόμην τοσούτους μὲν τοὺς ἑτέρους	ἐκείνους,	οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι, {ἢ} ὅσοι
[56, 14]	ποιούμενοι, εἰ μὴ ὁ Τιβέριος	ἐκείνους	τε ἀκραιφνέσι βοηθείαις φυγεῖν ἐκώλυσε,
[56, 37]	συμμάχων κατορθωθέντα, καὶ κοινὴν πρὸς	ἐκείνους	τὴν αἰτίαν αὐτῷ ἔχει, καὶ
[56, 7]	ἀρχῆς Ῥωμαῖοι, οἱ τοὺς προγόνους	ἐκείνους	τοὺς Μαρκίους τοὺς Φαβίους τοὺς
[56, 3]	ὑμεῖς ἄλλους τεκνώσητε, καὶ καθάπερ	ἐκείνους	ὑμεῖς προγόνους καὶ ἡγεῖσθε καὶ
[56, 7]	ἀπ´ ἀρχῆς Ῥωμαῖοι, οἱ τοὺς	προγόνους	ἐκείνους τοὺς Μαρκίους τοὺς Φαβίους
[56, 3]	τεκνώσητε, καὶ καθάπερ ἐκείνους ὑμεῖς	προγόνους	καὶ ἡγεῖσθε καὶ ὀνομάζετε, οὕτω
[56, 40]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ	μόνους	τοὺς μηδ´ ἂν ἑαυτοῖς λυσιτελούντως
[56, 19]	πολεμίᾳ, συνεῖχε, καὶ ἀπ´ αὐτῶν	συχνοὺς	αἰτοῦσι τοῖς ἀδυνάτοις ὡς καὶ
[56, 8]	ὧν πολλοστὸν μέρος καὶ ἀποθνήσκειν	συχνοὺς	ἀναπείθει, πάντα ἄν τινα πειθαρχῆσαί
[56, 14]	βέλη οἱ δὲ δοράτια ἀφιέντες,	συχνοὺς	αὐτῶν κατέβαλλον. κἀν τούτῳ πολλὴ
[56, 33]	μήτ´ αὖ ἐς τὴν πολιτείαν	συχνοὺς	ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ τὸ διάφορον
[56, 6]	λογίσασθε ὅτι καὶ οἱ ἰατροὶ	συχνοὺς	καὶ καίοντες καὶ τέμνοντες, ὅταν
[56, 33]	τὸ διάφορον αὐτοῖς πρὸς τοὺς	ὑπηκόους	ᾖ. τά τε κοινὰ πᾶσι
[56, 14]	οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας αὖθις αὐτοὺς	χαλεπούς	σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν ἐπεξῆλθον, καὶ
[56, 40]	ζήσαντας ἐδικαίωσε, τοὺς δὲ δὴ	λοιποὺς	οὕτω διέθηκεν ὥστε παμπληθῆ χρόνον
[56, 2]	ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα ποιησάμενοι πάντας	ἀνθρώπους	οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον ἀλλὰ καὶ
[56, 28]	ὑπομεῖναι ὄντας, ἐπί τε τοὺς	ἀγροὺς	καὶ ἐπὶ τὰς οἰκίας τὴν
[56, 3]	σῶσαι καὶ ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων	ἑτέρους	ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς μὲν οὖν, ὦ
[56, 4]	ἂν ἠβουλόμην τοσούτους μὲν τοὺς	ἑτέρους	ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι, {ἢ}
[56, 4]	ὑποσχόμενος, μετῆλθέ τε πρὸς τοὺς	ἑτέρους	καὶ ἔλεξε καὶ ἐκείνοις τάδε·
[56, 37]	προσλαβὼν κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν τοὺς	ἑτέρους,	καὶ τούτων ὑπεξαιρεθέντων αὖθις αὖ
[56, 7]	ἐστέ· οὓς ἐχρῆν ἤδη τοσούτους	ἑτέρους,	μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους παῖδας ἡμῖν
[56, 9]	ἀλλὰ φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν καὶ	ἑτέρους	ὁμοίους ὑμῖν πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´
[56, 10]	ὑπατευόντων, ἐτέθησαν. καὶ συνέβη γὰρ	ἀμφοτέρους	σφᾶς μὴ ὅτι παῖδας, ἀλλὰ
[56, 40]	ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ τῶν σφετέρων	λυπηροὺς	αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ μὲν
[56, 43]	τινος ἐσκομισθέντος, καὶ ἐξ αὐτοῦ	ξιφήρους	ἐκπηδήσαντος, καὶ προσεπειπόντος οὐ φοβῇ
[56, 30]	καὶ ἄλλως ἀρρωστήσας τούς τε	ἑταίρους	συνεκάλεσε, καὶ εἰπὼν αὐτοῖς ὅσα
[56, 11]	οὕτως ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ τινες	νεκροὺς	ἐς αὐτὴν τὴν φλόγα ἐμβαλόντες,
[56, 13]	καὶ ὑπὸ τῆς ἀνωμαλίας τοῦ	ὄρους	(χαραδρῶδές τε γὰρ ἦν καὶ
[56, 28]	βουλήν, κελεύων ἄλλους τινὰς αὐτὴν	πόρους	ἐπιζητῆσαι. τοῦτο δὲ οὐχ ὡς
[56, 12]	πέτρας ἐτετείχιστο, φάραγξι βαθείαις ποταμοὺς	χειμάρρους	ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ ἄνθρωποι
[56, 43]	ὥστ´ ἔξω μὲν τοῦ δημοκρατικοῦ	θράσους	ἔξω δὲ καὶ τῶν τυραννικῶν
[56, 23]	νεοχμώσωσι, καὶ τούτους μὲν ἐς	νήσους	τινὰς ἀπέστειλε, τοῖς δ´ ἀόπλοις
[56, 28]	δῆλον ὅτι, τῶν τε ἄλλων	ὅσους	ἂν ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ δόξῃ,
[56, 23]	ἤδη καὶ ἐκ τῶν ἐξελευθέρων	ὅσους	ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ εὐθὺς σπουδῇ
[56, 28]	σφᾶς ὑπομεῖναι ὄντας, ἐπί τε	τοὺς	ἀγροὺς καὶ ἐπὶ τὰς οἰκίας
[56, 1]	ἐς τὴν ἀγορὰν χωρὶς μὲν	τοὺς	ἀγυναίους σφῶν χωρὶς δὲ τοὺς
[56, 24]	μετεστράφη· καί ποτε καὶ περὶ	τοὺς	ἀετοὺς τοὺς ἐν τοῖς στρατοπέδοις,
[56, 32]	πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι περὶ	τοὺς	ἀλλοτρίους παῖδας ὢν τὴν θυγατέρα
[56, 41]	ἑαυτὸν μὲν οἰκονομικοῦ πρὸς δὲ	τοὺς	ἄλλους ἀναλωτικοῦ γενομένου, καὶ αὐτοῦ
[56, 14]	καθ´ ἑκάστους· καὶ ὅσοι ὑπὲρ	τοὺς	ἄλλους ἐγεγώνισκον, καὶ τοὺς θεοὺς
[56, 6]	πολὺ μᾶλλον καὶ ἐμὲ καὶ	τοὺς	ἄλλους Ῥωμαίους πάντας τὰ ὑφ´
[56, 13]	καὶ ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε καὶ	τοὺς	ἄλλους σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς. καὶ
[56, 21]	ὥστε καὶ τὸν Οὐᾶρον καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ
[56, 3]	μεταβήσομαι δὲ δὴ καὶ ἐπὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς οὔτε τι τῶν
[56, 27]	τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους καὶ	τοὺς	ἄλλους τούς τι παρὰ ταῦτα
[56, 15]	σφίσι καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ ἐπὶ	τοὺς	ἀνθεστηκότας ἔτ´ ἐτράπετο· αὐτόμολοι γὰρ
[56, 12]	καὶ ἐκεῖνοι μὲν οὐ χαλεπῶς	τοὺς	ἀντιταχθέντας σφίσι μάχαις κατεστρέψαντο, αὐτὸς
[56, 24]	προσπίπτειν ἐδόκει, μέλισσαί τε περὶ	τοὺς	βωμοὺς αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον, καὶ
[56, 1]	τοὺς ἀγυναίους σφῶν χωρὶς δὲ	τοὺς	γεγαμηκότας ἢ καὶ τέκνα ἔχοντας,
[56, 40]	ἔχοντας ἀφθόνως εἴα οἱ παρισοῦσθαι,	τοὺς	δ´ ἄλλως πως βιοῦντας οὐκ
[56, 10]	τέκνα ἔχουσι τὰ γέρα προσεπηύξησε,	τοὺς	δὲ γεγαμηκότας ἀπὸ τῶν ἀγύνων
[56, 40]	ἂν ἑαυτοῖς λυσιτελούντως ζήσαντας ἐδικαίωσε,	τοὺς	δὲ δὴ λοιποὺς οὕτω διέθηκεν
[56, 14]	μὲν σφενδόναις ἐπ´ αὐτοὺς ἔβαλλον	τοὺς	δὲ καὶ κατεκυλίνδουν. ἄλλοι τροχούς,
[56, 41]	τοὺς μὲν ἀληθιζομένους τινὰ ἐπαινέσαι,	τοὺς	δὲ κολακεύοντας μισῆσαι, καὶ πολλὰ
[56, 12]	καὶ τοὺς μὲν τῷ Σιλουανῷ	τοὺς	δὲ Μάρκῳ Λεπίδῳ προστάξας ἐπὶ
[56, 47]	οὐ πρότερον ἐπαύσαντο ταραττόμενοι πρὶν	τοὺς	δημάρχους τήν τε βουλὴν αὐθημερὸν
[56, 7]	τῆς γῆς προσδοκᾶτέ τινας ἀναφύσεσθαι	τοὺς	διαδεξομένους τά τε ὑμέτερα καὶ
[56, 11]	τὸ πῦρ ἐπεκράτησεν ὥστε μηδὲ	τοὺς	ἐν τῇ ἀκροπόλει ὄντας κατὰ
[56, 22]	γυναικῶν καὶ τῶν παίδων συνεχῶς	τοὺς	ἐν τῇ ἡλικίᾳ διά τε
[56, 24]	ποτε καὶ περὶ τοὺς ἀετοὺς	τοὺς	ἐν τοῖς στρατοπέδοις, ὡς καὶ
[56, 14]	ἀπέκτειναν, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	τοὺς	ἐν τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας ἔλαβον.
[56, 5]	γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ τεκνοῦντες ἀρχὴν	τοὺς	ἐξ ὑμῶν γεννηθῆναι ὀφείλοντας, καὶ
[56, 15]	ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι στασιάσαντες πρὸς	τοὺς	ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο,
[56, 4]	μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην τοσούτους μὲν	τοὺς	ἑτέρους ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι,
[56, 4]	δ´ ὑποσχόμενος, μετῆλθέ τε πρὸς	τοὺς	ἑτέρους καὶ ἔλεξε καὶ ἐκείνοις
[56, 37]	ἐπικειμένους προσλαβὼν κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν	τοὺς	ἑτέρους, καὶ τούτων ὑπεξαιρεθέντων αὖθις
[56, 29]	ἐν αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ ἐς	τοὺς	ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν πρῶτος
[56, 34]	τῆς τοῦ Καίσαρος ὅτι ἐς	τοὺς	ἥρωας ἐσεγέγραπτο, αἵ τε τῶν
[56, 14]	ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἐγεγώνισκον, καὶ	τοὺς	θεοὺς ἅμα ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε
[56, 3]	τέκνωσις. ~ὥστε ὀρθῶς μὲν ἐποιήσατε	τοὺς	θεοὺς μιμησάμενοι, ὀρθῶς δὲ καὶ
[56, 4]	ὅτι μὴ πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ	τοὺς	ἱεροσύλους ἀφίεμεν ὅτι μὴ πάντες
[56, 7]	Φαβίους τοὺς Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους	τοὺς	Ἰούλλους καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν
[56, 7]	ἐκείνους τοὺς Μαρκίους τοὺς Φαβίους	τοὺς	Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους τοὺς Ἰούλλους
[56, 21]	τὸν Οὐᾶρον καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν
[56, 35]	τῶν ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι,	τοὺς	λόγους ποιήσομαι. οὐ γὰρ ἐξ
[56, 6]	ἐγκαλῶ ὅτι με ἐς τούτους	τοὺς	λόγους προηγάγετε, ὑμεῖς δ´ εἴπερ
[56, 7]	Ῥωμαῖοι, οἱ τοὺς προγόνους ἐκείνους	τοὺς	Μαρκίους τοὺς Φαβίους τοὺς Κυιντίους
[56, 41]	ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ	τοὺς	μὲν ἀληθιζομένους τινὰ ἐπαινέσαι, τοὺς
[56, 40]	ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ	τοὺς	μὲν ἀρετήν τινα ἔχοντας ἀφθόνως
[56, 7]	βαρβάροις τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ	τοὺς	μὲν δούλους δι´ αὐτὸ τοῦτο
[56, 14]	τε γὰρ σφετέροις ἑκάτεροι παρεκελεύοντο,	τοὺς	μὲν προθυμουμένους σφῶν ἐπιρρωννύντες, τοῖς
[56, 14]	κρημνώδους παρετάξαντο, καὶ λίθους πολλοὺς	τοὺς	μὲν σφενδόναις ἐπ´ αὐτοὺς ἔβαλλον
[56, 12]	στασιάσωσι, τριχῇ διεῖλεν αὐτούς, καὶ	τοὺς	μὲν τῷ Σιλουανῷ τοὺς δὲ
[56, 40]	καὶ τῶν ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ μόνους	τοὺς	μηδ´ ἂν ἑαυτοῖς λυσιτελούντως ζήσαντας
[56, 5]	τε ἱερὰ διὰ τούτου καὶ	τοὺς	ναοὺς αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι
[56, 37]	πολέμους τούς τε ἐμφυλίους καὶ	τοὺς	ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ τί ἄν
[56, 7]	Μαρκίους τοὺς Φαβίους τοὺς Κυιντίους	τοὺς	Οὐαλερίους τοὺς Ἰούλλους καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε
[56, 43]	τήν τε πίστιν καὶ πρὸς	τοὺς	οὐκ ἀξίους αὐτῆς ἐτήρει· Κοροκότταν
[56, 39]	ἔχοντες, καὶ προσέτι καὶ ἀντιπάλους	τοὺς	οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν ἄλλο τι
[56, 3]	δὴ καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	οὔτε τι τῶν ὁμοίων ὑμῖν
[56, 38]	Σύλλας μὲν καὶ Μάριος καὶ	τοὺς	παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων σφίσιν ἤχθηραν·
[56, 19]	που οὔσας παρέλαβον, καὶ ἀποκτείναντες	τοὺς	παρὰ σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς
[56, 3]	θεοὺς μιμησάμενοι, ὀρθῶς δὲ καὶ	τοὺς	πατέρας ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ ὑμᾶς
[56, 32]	παισὶν ὧν μικρῶν ἔτι ὄντων	τοὺς	πατέρας τῶν οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε
[56, 10]	καὶ ἐνιαυτὸν ἑκατέροις ἐς τὸ	τοὺς	πειθαρχήσαντάς οἱ ἐν τῷ χρόνῳ
[56, 37]	καὶ ἄκων σφίσι προέσθαι ὥστε	τοὺς	πλείους διασῶσαι, ἑλόμενος δὲ καθ´
[56, 14]	ἐπίπαν ἐπεξῆλθον, καὶ ἐκείνων τε	τοὺς	πλείους ἐν ταῖς ὕλαις κρυπτομένους
[56, 38]	τῷ δαιμονίῳ ἔδοξεν, πρῶτον μὲν	τοὺς	πλείους τῶν ἀντιστάντων οἱ καὶ
[56, 14]	ἀκραιφνέσι βοηθείαις φυγεῖν ἐκώλυσε, καὶ	τοὺς	πολεμίους ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον ἐς
[56, 20]	ὥστε τοὺς Ῥωμαίους, καὶ πρὶν	τοὺς	πολεμίους σφίσι προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε
[56, 11]	οὐ πρότερον εἶδον αὐτό, πρὸς	τοὺς	πολεμίους τὸν νοῦν ἔχοντες, πρὶν
[56, 13]	καὶ τηλικαύτῃ βοῇ ἐχρήσαντο ὥστε	τοὺς	πολεμίους τοὺς ὑπὸ τῷ τείχει
[56, 37]	ὠφέλησε. καὶ τὰ μὲν κατὰ	τοὺς	πολέμους τούς τε ἐμφυλίους καὶ
[56, 7]	οἱ ἀπ´ ἀρχῆς Ῥωμαῖοι, οἱ	τοὺς	προγόνους ἐκείνους τοὺς Μαρκίους τοὺς
[56, 15]	ἰσχυρῶς ὠχύρωτο, καὶ ποταμὸς ῥοώδης	τοὺς	πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ πλὴν βραχέος
[56, 21]	ἐσέπεσον, καὶ ἠμύνοντο μὲν πρὸς	τοὺς	προσπίπτοντάς σφισιν, οὐκ ἐλάχιστα δὲ
[56, 14]	πολλῇ ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ	τοὺς	Ῥωμαίους διέσπα τε ἔτι καὶ
[56, 20]	πυκνὰ καὶ ὑπερμήκη ἦν, ὥστε	τοὺς	Ῥωμαίους, καὶ πρὶν τοὺς πολεμίους
[56, 22]	τοῦτο πυθόμενοι φυλακὴν τοῦ Ῥήνου	τοὺς	Ῥωμαίους ποιήσασθαι καὶ τὸν Τιβέριον
[56, 39]	τὴν αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ ἐς	τοὺς	στασιασμοὺς ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον, ὃν
[56, 13]	ἐπιγιγνόμενα καθορῴη πρὸς τὸ προθυμότερον	τοὺς	στρατιώτας ἀγωνίσασθαι, καὶ ἐν καιρῷ
[56, 12]	αὖθις ἔπεμψε. καὶ ὃς ἰδὼν	τοὺς	στρατιώτας μηκέτι τὴν τριβὴν φέροντας
[56, 16]	παραδώσειν οἱ καὶ ἑαυτὸν καὶ	τοὺς	σὺν αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο, ἂν
[56, 38]	αὐτοῦ ὢν διετέλεσεν; ἔπειτα δὲ	τοὺς	συνεξετασθέντας οἱ πολλαῖς καὶ μεγάλαις
[56, 38]	γὰρ ἀκριβῶς καὶ ἐν τούτῳ	τούς	τε ἄλλους καὶ τὸν Μαικήναν
[56, 11]	καὶ τοῖς τείχεσιν εὖ πεφραγμένον	τούς	τε ἀμυνομένους παμπληθεῖς ἔχον. οὔκουν
[56, 37]	φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα αὐτοὺς διέθηκεν·	τούς	τε γὰρ ἰσχύοντας καὶ αὐτῷ
[56, 37]	τὰ μὲν κατὰ τοὺς πολέμους	τούς	τε ἐμφυλίους καὶ τοὺς ὀθνείους
[56, 30]	τούτου εἴτε καὶ ἄλλως ἀρρωστήσας	τούς	τε ἑταίρους συνεκάλεσε, καὶ εἰπὼν
[56, 43]	καὶ ἐς χρήματα πολλοῖς ἐπήρκει,	τούς	τε φίλους ἰσχυρῶς ἐτίμα, καὶ
[56, 27]	αὐτοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς ἄλλους	τούς	τι παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς σφισιν
[56, 17]	τε τὴν γνώμην πρώτῳ μετὰ	τοὺς	ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ τὴν
[56, 28]	Μουνατίου καὶ Γαΐου Σιλίου ἐς	τοὺς	ὑπατεύοντας ἐσγραφέντων, τήν τε προστασίαν
[56, 33]	πολὺ τὸ διάφορον αὐτοῖς πρὸς	τοὺς	ὑπηκόους ᾖ. τά τε κοινὰ
[56, 13]	βοῇ ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς πολεμίους	τοὺς	ὑπὸ τῷ τείχει αὐλιζομένους ἐκπλαγῆναί
[56, 7]	τοὺς προγόνους ἐκείνους τοὺς Μαρκίους	τοὺς	Φαβίους τοὺς Κυιντίους τοὺς Οὐαλερίους
[56, 40]	ὑμῖν ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε τοσούτους	ἀθανάτους	πρὸς τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων
[56, 21]	Οὐᾶρον καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς	λογιμωτάτους,	φοβηθέντας μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ
[56, 40]	ἐπὶ μὲν τὸ ὀθνεῖον φύλακας	φοβερωτάτους,	πρὸς δὲ τὸ οἰκεῖον ἀόπλους
[56, 26]	καὶ δι´ ὅλου αὐτὴν τοῦ	ἔτους,	οὐ πρὸς τὴν ἀξίωσιν ἀλλ´
[56, 10]	τῶν τότε ἐν μέρει τοῦ	ἔτους	ὑπατευόντων, ἐτέθησαν. καὶ συνέβη γὰρ
[56, 24]	καί ποτε καὶ περὶ τοὺς	ἀετοὺς	τοὺς ἐν τοῖς στρατοπέδοις, ὡς
[56, 37]	πλείους διασῶσαι, ἑλόμενος δὲ καθ´	ἑκάστους	αὐτοῖς ἐπιτηδείως πως προσενεχθῆναι ὥστε
[56, 14]	ἐπιτιμῶντες, καὶ ἀθρόοι καὶ καθ´	ἑκάστους·	καὶ ὅσοι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους
[56, 20]	ῥᾳδίως δυνάμενοι, ἐλάττους τε καθ´	ἑκάστους	τῶν ἀεὶ προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες,
[56, 7]	τοῦτο μάλιστα ἐλευθεροῦμεν, ὅπως ὡς	πλείστους	ἐξ αὐτῶν πολίτας ποιώμεθα, τοῖς
[56, 21]	τῇ λείᾳ συνῆλθον) καὶ ἐκείνους	ἐλάττους	ἤδη ὄντας (πολλοὶ γὰρ ἐν
[56, 1]	καὶ ἰδὼν πολὺ τούτους ἐκείνων	ἐλάττους	ἤλγησέ τε καὶ διελέξατο αὐτοῖς
[56, 20]	οὔτε συστραφῆναί πῃ ῥᾳδίως δυνάμενοι,	ἐλάττους	τε καθ´ ἑκάστους τῶν ἀεὶ
[56, 9]	ἂν καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν	ἐλάττους	ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους ὁρῶν ἀνέχωμαι;
[56, 18]	ἐκ τῆς ἀρχῆς διοικῶν ἔσπευσεν	αὐτοὺς	ἀθροώτερον μεταστῆσαι, καὶ τά τε
[56, 20]	περὶ τοῖς στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα	αὐτοὺς	βαδίζειν ἐποίει, καὶ τὰ ἄκρα
[56, 37]	ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα	αὐτοὺς	διέθηκεν· τούς τε γὰρ ἰσχύοντας
[56, 14]	πολλοὺς τοὺς μὲν σφενδόναις ἐπ´	αὐτοὺς	ἔβαλλον τοὺς δὲ καὶ κατεκυλίνδουν.
[56, 36]	ἐν ὑμῖν μηδὲν ἧττον ἐμοῦ	αὐτοὺς	εἰδόσι, σμικροτέραν τὴν τοῦ Αὐγούστου
[56, 22]	ᾧ τε ἔξω τῆς Ἰταλίας	αὐτοὺς	εἶναι. τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο·
[56, 27]	ἡμίσειαν μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ	αὐτοὺς	ἐκείνους καὶ τοὺς ἄλλους τούς
[56, 20]	ὄντων, οἱ βάρβαροι πανταχόθεν ἅμα	αὐτοὺς	ἐξαπιναίως δι´ αὐτῶν τῶν λοχμωδεστάτων,
[56, 40]	τρέφων οὐδενὶ τῶν σφετέρων λυπηροὺς	αὐτοὺς	ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τὸ
[56, 24]	ὡς καὶ τῶν βαρβάρων ἐπ´	αὐτοὺς	ἐσπεπτωκότων, μάχη καὶ ἀγωνισμὸς τῶν
[56, 14]	ἄκρων, τῶν δὲ ἀποκρούσασθαί τε	αὐτοὺς	καὶ ἀπαράξαι πειρωμένων, πολλὴ δὲ
[56, 13]	καὶ τοὺς ἄλλους σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν	αὐτούς.	καὶ ὁ μὲν οὐκέτ´ οὐδ´
[56, 13]	τοῦ δὲ ἡσθεὶς συνεκάλεσέ τε	αὐτούς,	καὶ τὰ μὲν ἐπιτιμήσας σφίσι
[56, 12]	ἓν ὄντες στασιάσωσι, τριχῇ διεῖλεν	αὐτούς,	καὶ τοὺς μὲν τῷ Σιλουανῷ
[56, 23]	ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν	αὐτούς,	καὶ τῶν μὲν μηδέπω πέντε
[56, 38]	ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα μὴ πάντας	αὐτοὺς	καταλέγω, τίς οὐκ οἶδε τὸν
[56, 19]	οἰκούντων ἐκ παρασκευῆς, ὅπως ἐπ´	αὐτοὺς	ὁ Οὐᾶρος ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν
[56, 22]	ἐτήρουν, σπάνει σιτίων αἱρήσειν ἠλπικότες	αὐτούς.	οἱ δ´ ἐντὸς ὄντες Ῥωμαῖοι
[56, 3]	τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω, ὥστ´	αὐτούς	τε μεγάλα καρπώσασθαι καὶ τοῖς
[56, 14]	καὶ οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας αὖθις	αὐτοὺς	χαλεπούς σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν ἐπεξῆλθον,
[56, 21]	ἀναγκαῖον δὲ τολμῆσαι· αὐτοὶ γὰρ	ἑαυτοὺς	ἀπέκτειναν. ~ὡς δὲ τοῦτο διηγγέλθη,
[56, 11]	μετὰ τοῦτο καὶ ταύτην καὶ	ἑαυτοὺς	παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Ῥαίτινον
[56, 8]	αἰσχρόν, ὑπὲρ ὧν ἕτεροι καὶ	ἑαυτοὺς	προΐενται, ὑπὲρ τούτων ὑμᾶς μήτε
[56, 40]	ἀκίνδυνα ὑμῖν ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε	τοσούτους	ἀθανάτους πρὸς τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν
[56, 7]	γεγαμηκότων ἐστέ· οὓς ἐχρῆν ἤδη	τοσούτους	ἑτέρους, μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους παῖδας
[56, 4]	ὄντας, καὶ μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην	τοσούτους	μὲν τοὺς ἑτέρους ἐκείνους, οἷς
[56, 1]	τέκνα ἔχοντας, καὶ ἰδὼν πολὺ	τούτους	ἐκείνων ἐλάττους ἤλγησέ τε καὶ
[56, 38]	Ἀγρίππαν, ὥστε με μηδὲν μηδὲ	τούτους	ἐξαριθμήσασθαι δεῖσθαι. δύο μὲν δὴ
[56, 36]	τι ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν; ἀλλὰ	τούτους	μὲν ἐάσω, ἵνα μὴ καὶ
[56, 23]	ἐφοβήθη μή τι νεοχμώσωσι, καὶ	τούτους	μὲν ἐς νήσους τινὰς ἀπέστειλε,
[56, 6]	ὑμῖν ἐγκαλῶ ὅτι με ἐς	τούτους	τοὺς λόγους προηγάγετε, ὑμεῖς δ´
[56, 14]	ἁμάξας ὅλας πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι	κιβωτοὺς	περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως πεποιημένας καὶ
[56, 14]	ἄλλων τῶν τε ἀπὸ τοῦ	τείχους	ὁρώντων τὰ γιγνόμενα καὶ τῶν
[56, 14]	οἱ Δελμάται ἔξω τε τοῦ	τείχους	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ κρημνώδους παρετάξαντο,
[56, 14]	τοὺς δὲ καὶ κατεκυλίνδουν. ἄλλοι	τροχούς,	ἄλλοι ἁμάξας ὅλας πλήρεις πετρῶν,
[56, 47]	πρότερον ἐπαύσαντο ταραττόμενοι πρὶν τοὺς	δημάρχους	τήν τε βουλὴν αὐθημερὸν συναγαγεῖν,
[56, 6]	ὑφ´ ὑμῶν ποιούμενα; οὐκοῦν εἴπερ	ὡς	ἀληθῶς ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε, ἵνα καὶ
[56, 44]	πλεῖστον γὰρ δὴ τὸ διάφορον	ὡς	ἀληθῶς παρέσχετο. καὶ τοῦτο μὲν
[56, 40]	τῶν κοινῶν ὡς ἰδίων κηδόμενος	ὡς	ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ πάντα μὲν
[56, 0]	ἡ Λιουίας στοὰ καθιερώθη. ε.	Ὡς	Αὔγουστος μετήλλαξεν. Χρόνου πλῆθος ἔτη
[56, 22]	κατὰ χώραν ἔμενον βοήθειαν προσδεχόμενοι·	ὡς	δ´ οὔτε τις ἐπεκούρει αὐτοῖς
[56, 22]	τολμῆσαι· αὐτοὶ γὰρ ἑαυτοὺς ἀπέκτειναν.	~ὡς	δὲ τοῦτο διηγγέλθη, οὐδὲ τῶν
[56, 45]	τι εὐπαθοῦν τῆς εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι	ὡς	δυστυχῆσαν ποθεῖν αὐτήν. ὅπερ που
[56, 28]	τε ἐπὶ τῇ εἰκοστῇ πάντες	ὡς	εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει τι
[56, 42]	δορυφορικόν, οἵ τε λοιποὶ πάντες	ὡς	εἰπεῖν οἱ ἐν τῇ πόλει
[56, 12]	αὐτὸς δὲ διὰ πάσης τε	ὡς	εἰπεῖν τῆς χώρας ἐπλανήθη, τοῦ
[56, 8]	μηδὲ ἐκείνων ἐπορέγεσθε. πᾶσι γὰρ	ὡς	εἰπεῖν τοῖς ἀρετὴν καὶ ἡδονήν
[56, 23]	δ´ οὖν τά τε ἄλλα	ὡς	ἐκ τῶν παρόντων παρεσκευάσατο, καὶ
[56, 34]	πάνθ´ ὅσα προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως σφίσιν	ὡς	ἕκαστα ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη. κἀκ τούτου
[56, 20]	ἁμάξας πολλὰς καὶ νωτοφόρα πολλὰ	ὡς	ἐν εἰρήνῃ· παῖδές τε οὐκ
[56, 9]	ἀηδῶς μὲν ἀναγκαίως δέ, οὐχ	ὡς	ἐχθρὸς οὐδ´ ὡς μισῶν ὑμᾶς,
[56, 0]	Ὡς τὸ Ὁμονόειον καθιερώθη. δ.	Ὡς	ἡ Λιουίας στοὰ καθιερώθη. ε.
[56, 20]	πρῶτον πόρρωθεν ἔβαλλον, ἔπειτα δέ,	ὡς	ἠμύνετο μὲν οὐδεὶς ἐτιτρώσκοντο δὲ
[56, 40]	χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ τῶν κοινῶν	ὡς	ἰδίων κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο.
[56, 18]	φιλικώτατα διαγαγόντες πίστιν αὐτῷ παρέσχον	ὡς	καὶ ἄνευ στρατιωτῶν δουλεύειν δυνάμενοι.
[56, 47]	ὅτι καὶ αὐτὴ τῶν πραγμάτων	ὡς	καὶ αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ
[56, 11]	οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πεπραγμένον ἐπεσέπεσον	ὡς	καὶ αὐτοβοεὶ πάντα διαρπάσοντες, καὶ
[56, 43]	καταστέγῳ ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ	ὡς	καὶ γυναικός τινος ἐσκομισθέντος, καὶ
[56, 42]	τις ἐξ αὐτῆς ἀφεθεὶς ἀνίπτατο	ὡς	καὶ δὴ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
[56, 19]	εὐαλωτότερός σφισιν ἐν τῇ πορείᾳ,	ὡς	καὶ διὰ φιλίας διιών, γένηται,
[56, 18]	μεταστῆσαι, καὶ τά τε ἄλλα	ὡς	καὶ δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε καὶ
[56, 28]	πόρους ἐπιζητῆσαι. τοῦτο δὲ οὐχ	ὡς	καὶ ἐκεῖνο τὸ τέλος καταλύσων
[56, 26]	δὲ δὴ Αὔγουστος ἐκεῖνόν τε	ὡς	καὶ ἐπὶ γήρως ὢν τῇ
[56, 30]	παρ´ αὐτῶν ὁμοίως τοῖς γελωτοποιοῖς,	ὡς	καὶ ἐπὶ μίμου τινὸς τελευτῇ,
[56, 19]	αὐτῶν συχνοὺς αἰτοῦσι τοῖς ἀδυνάτοις	ὡς	καὶ ἐπὶ φυλακῇ χωρίων τινῶν
[56, 41]	ἤδη ἀποδοῦναι, τὴν δὲ ψυχὴν	ὡς	καὶ θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν. ~Τιβέριος
[56, 46]	τά τε Αὐγουστάλια οἱ δήμαρχοι	ὡς	καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι. καὶ
[56, 28]	τῶν πόλεων κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´	ὡς	καὶ μειζόνως ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ
[56, 18]	ὄντας, δεξάμενοι δὲ τὸν Οὐᾶρον	ὡς	καὶ πάντα τὰ προστασσόμενά σφισι
[56, 23]	ἀφείλετο καὶ ἠτίμωσε. καὶ τέλος,	ὡς	καὶ πάνυ πολλοὶ οὐδ´ οὕτω
[56, 18]	δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε καὶ χρήματα	ὡς	καὶ παρ´ ὑπηκόων ἐσέπρασσεν, οὐκ
[56, 22]	τι συμβοήσαντες δόξαν τοῖς ἐναντίοις	ὡς	καὶ παρὰ τοῦ Ἀσπρήνου πεπεμμένοι
[56, 28]	ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ δόξῃ, κύρια	ὡς	καὶ πάσῃ τῇ γερουσίᾳ ἀρέσαντα
[56, 19]	γὰρ αὐτὸν ἐξορμῶντα, καὶ παρέμενοι	ὡς	καὶ τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ
[56, 45]	γὰρ ὕπατος ὁ Πομπήιος ἐξορμήσας	ὡς	καὶ τοῖς τὸ τοῦ Αὐγούστου
[56, 24]	ἀετοὺς τοὺς ἐν τοῖς στρατοπέδοις,	ὡς	καὶ τῶν βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς
[56, 9]	ταύτην μοι τὴν προσηγορίαν οὐχ	ὡς	κολακεύοντες ἀλλ´ ὡς τιμῶντες ἐδώκατε,
[56, 0]	ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς ὥρισεν. β.	Ὡς	Κυϊντίλιος Οὐᾶρος ἡττηθεὶς ὑπὸ Κελτῶν
[56, 19]	ὅπως ἀπιστοῦντος ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντος	ὡς	μάτην αὐτοῖς τε ταραττομένοις καὶ
[56, 32]	αὐτοῦ Πολύβιός τις καισάρειος ἀνέγνω	ὡς	μὴ πρέπον βουλευτῇ τοιοῦτόν τι
[56, 9]	δέ, οὐχ ὡς ἐχθρὸς οὐδ´	ὡς	μισῶν ὑμᾶς, ἀλλὰ φιλῶν, καὶ
[56, 35]	οὐ μέντοι καὶ θαρρεῖν ἔχω	ὡς	οὐ πολὺ καταδεέστερος καὶ τῆς
[56, 6]	αὐτὰ κατεφρονήσατε καὶ πάντα αὐτὰ	ὡς	οὐδὲ ἐν πόλει τινὶ οἰκοῦντες
[56, 29]	Ῥωμαίων ἐμονάρχησε, λόγον τισὶ παρέσχεν	ὡς	οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου τότε ταῦτα
[56, 7]	αὐτὸ τοῦτο μάλιστα ἐλευθεροῦμεν, ὅπως	ὡς	πλείστους ἐξ αὐτῶν πολίτας ποιώμεθα,
[56, 9]	προσηγορίαν οὐχ ὡς κολακεύοντες ἀλλ´	ὡς	τιμῶντες ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε καὶ ἄνδρες
[56, 0]	ἡττηθεὶς ὑπὸ Κελτῶν ἀπέθανεν. γ.	Ὡς	τὸ Ὁμονόειον καθιερώθη. δ. Ὡς
[56, 0]	ἕκτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α.	Ὡς	τοῖς τὰ τέκνα ἔχουσι καὶ
[56, 41]	Κυιρῖται, τὰ μέγιστα καὶ ἐκπρεπέστατα,	ὥς	γε ἐν κεφαλαίοις διελθεῖν, ἐπεὶ
[56, 21]	οὖν ἐστρατοπεδεύσαντο, χωρίου τινὸς ἐπιτηδείου,	ὥς	γε ἐν ὄρει ὑλώδει ἐνεδέχετο,
[56, 38]	καὶ Καῖσαρ τούτου μὲν ἀπέσχοντο	ὥς	γε ἐπίπαν εἰπεῖν, τοῖς δὲ
[56, 2]	τοιάδε· ~εἰ καὶ ὀλίγοι παντάπασιν,	ὥς	γε πρὸς τοσοῦτον ὄγκον πόλεως
[56, 31]	ἐκαθέζοντο δὲ οἱ μὲν πολλοὶ	ὥς	που ἕκαστος εἰώθει, οἱ δ´
[56, 26]	οὐ πρὸς τὴν ἀξίωσιν ἀλλ´	ὥς	που καὶ ἄλλοι τινὲς ἔτι
[56, 18]	Ῥωμαῖοι αὐτῆς, οὐκ ἀθρόα ἀλλ´	ὥς	που καὶ ἔτυχε χειρωθέντα, διὸ
[56, 42]	αὐτῇ. κἀκ τούτου δᾷδας ἑκατόνταρχοι,	ὥς	που τῇ βουλῇ ἐδόκει, λαβόντες
[56, 32]	τὸ δὲ λοιπὸν τῇ Λιουίᾳ,	ὥς	τινες λέγουσιν· ἵνα γάρ τι
[56, 23]	Οὐάρῳ συμβεβηκότα τήν τε ἐσθῆτα,	ὥς	τινές φασι, περιερρήξατο, καὶ πένθος
[56, 30]	καὶ παντάπασι καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ,	ὥς	φασι, μὴ καὶ ἐπὶ τῇ
[56, 12]	τῶν δ´ οὖν λοιπῶν καὶ	ὣς	ἀνταιρόντων, καὶ τοῦ τε πολέμου
[56, 35]	ὑμῖν τοῖς πάντα τε αὐτὰ	ἀκριβῶς	εἰδόσι καὶ πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις,
[56, 36]	καὶ νομοθετῶν τό τε κοινὸν	ἀκριβῶς	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι
[56, 41]	ἐπεὶ ἄν γε τις πάντα	ἀκριβῶς	καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ, παμπόλλων
[56, 38]	ὑβρίζειν εἴασεν. ἀλλ´ ἴστε γὰρ	ἀκριβῶς	καὶ ἐν τούτῳ τούς τε
[56, 6]	τῇ πρώτῃ τῆς πολιτείας καταστάσει	ἀκριβῶς	περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ
[56, 39]	ὅπλων τῶν τε χρημάτων μόνος	ἀναμφιλόγως	κύριος ἁπάντων, ὧν γε καὶ
[56, 4]	πάντες πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες	εὐλόγως	ἂν τὴν αἰτίαν τῆς πανωλεθρίας
[56, 9]	προσηγορίαν προσλαβεῖν) ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα	ἀηδῶς	μὲν ἀναγκαίως δέ, οὐχ ὡς
[56, 4]	καὶ νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν μέλλων,	ἀηδῶς	ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς ὄντας, καὶ
[56, 45]	ἐξεπίτηδες τὸν Τιβέριον, καίπερ εὖ	εἰδὼς	ὁποῖος ἦν, διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα
[56, 22]	οἱ δ´ ἐντὸς ὄντες Ῥωμαῖοι	ἕως	μὲν εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ χώραν
[56, 22]	ἤθελεν ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε οὖν	ἀδεῶς	πᾶς καὶ ἀνὴρ καὶ ἵππος,
[56, 6]	δὲ ὅτι οὔτε ἑκὼν οὔθ´	ἡδέως	αὐτὰ λέγω, ὥστε ἐγὼ μὲν
[56, 2]	ὥς γε πρὸς τοσοῦτον ὄγκον	πόλεως	εἰπεῖν, καὶ πολλῷ καταδεέστεροι τῶν
[56, 23]	τοῖς δ´ ἀόπλοις ἐκχωρῆσαι τῆς	πόλεως	προσέταξε. ~τότε μὲν ταῦτ´ ἔπραξε,
[56, 36]	καὶ λέοντα ἄκων καὶ ἐξ	ἐπιτάξεως	ἀπέκτεινεν, οὗτος δὲ οὐκ ἐν
[56, 22]	τούτου ἐκεῖνοί τε ἐπέσχον τῆς	διώξεως,	καὶ ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ
[56, 46]	ἐπὶ κλίνης ἐς τὸν τοῦ	Ἄρεως	ναὸν ἔθεσαν, καὶ ἐκείνῃ πάντα
[56, 24]	ἔσχεν. ὅ τε γὰρ τοῦ	Ἄρεως	ναὸς ὁ ἐν τῷ πεδίῳ
[56, 38]	τοσοῦτον τῇ ἥττῃ χρόνον καὶ	ἀρχιέρεως	διὰ παντὸς αὐτοῦ ὢν διετέλεσεν;
[56, 37]	τοῦ τε τρόπου καὶ τῆς	καταστάσεως	τῆς πολιτείας παρέξει. ~ὁ τοίνυν
[56, 45]	καὶ παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν τῆς	καταστάσεως	τοῖς ἔμφροσι τεκμήρασθαι· ὅ τε
[56, 40]	οὖν ἀληθῆ μήτε ψευδῆ αἰτίαν	ἐπιθέσεως	λαβεῖν. θαυμαστὸν μὲν γὰρ οὐδὲν
[56, 36]	δόξαιμι, τοσοῦτον δ´ ἂν τῆς	προαιρέσεως	διαμάρτοιμι ὅσον ἐκεῖνος μὲν ἔν
[56, 35]	καὶ τῆς ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ	βουλήσεως	καὶ τῆς ἐκείνου ἀξιώσεως ὤν.
[56, 25]	γὰρ μήτ´ ὄφελός τι τῆς	ἀπορρήσεως	ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας μείζονος ἄξιοι
[56, 21]	καὶ τῆς ἐφόδου καὶ τῆς	ἀναχωρήσεως	ἀδεᾶ ἔχουσιν, ἧττόν που ταῦτα
[56, 40]	ταῖς διαγνώμαις τὴν ἐξουσίαν τῆς	διαψηφίσεως	κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσφάλειαν
[56, 2]	χρὴ μεμνημένους τὸ θνητὸν τῆς	φύσεως	ἡμῶν ἀιδίῳ διαδοχῇ γενῶν ὥσπερ
[56, 35]	αὐτοῦ βουλήσεως καὶ τῆς ἐκείνου	ἀξιώσεως	ὤν. ἀλλ´ εἰ μὲν ἐν
[56, 18]	ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ διὰ τοῦτο,	τέως	μὲν κατὰ βραχὺ καὶ ὁδῷ
[56, 6]	~πικρῶς εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ	τραχέως	δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι. ἀλλὰ πρῶτον
[56, 6]	ὑμῶν ποιούμενα; οὐκοῦν εἴπερ ὡς	ἀληθῶς	ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε, ἵνα καὶ ἐπαινέσω
[56, 44]	γὰρ δὴ τὸ διάφορον ὡς	ἀληθῶς	παρέσχετο. καὶ τοῦτο μὲν καθ´
[56, 3]	μὲν ἐποιήσατε τοὺς θεοὺς μιμησάμενοι,	ὀρθῶς	δὲ καὶ τοὺς πατέρας ζηλώσαντες,
[56, 36]	τὰ ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν αὐτὸν	ὀρθῶς	μὲν ἂν κατ´ αὐτὸ τοῦτο
[56, 3]	καὶ γάμος καὶ τέκνωσις. ~ὥστε	ὀρθῶς	μὲν ἐποιήσατε τοὺς θεοὺς μιμησάμενοι,
[56, 9]	δ´ ἂν ἔτι πατὴρ ὑμῶν	ὀρθῶς	ὀνομαζοίμην, ἂν μὴ καὶ παῖδας
[56, 39]	καὶ ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες καὶ	ὀρθῶς	φρονοῦντες, οὐκ ἠνέσχεσθε οὐδὲ ἐπετρέψατε
[56, 36]	ἄρτι ἔκ τε τῶν παίδων	ἐξεληλυθὼς	καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν μὲν
[56, 9]	ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα ἀηδῶς μὲν	ἀναγκαίως	δέ, οὐχ ὡς ἐχθρὸς οὐδ´
[56, 36]	ἅμα ἱκανῶς ἐτιμώρησε καὶ ὑμῖν	ἀναγκαίως	ἐπεκούρησε, μήτε τὸ πλῆθος τῶν
[56, 6]	μὴ ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´ οἷς	ἀναγκαίως	κακῶς ἀκούετε. εἰ γὰρ δὴ
[56, 41]	τί δέ; τὸ τοῖς ἅπαξ	ἀναγκαίως	κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι αὐτὸν καὶ μηδὲν
[56, 5]	Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν	δικαίως	λάβοι, λογισάμενος τά τε καθ´
[56, 3]	ἄνδρες, (μόνοι γὰρ ἂν ἄνδρες	δικαίως	ὀνομάζοισθε) καὶ ὦ πατέρες, (καὶ
[56, 20]	οἱ βάρβαροι πανταχόθεν ἅμα αὐτοὺς	ἐξαπιναίως	δι´ αὐτῶν τῶν λοχμωδεστάτων, ἅτε
[56, 21]	οὔτε ποι προϊέναι οὔθ´ ἵστασθαι	παγίως	ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ καὶ τὴν χρῆσίν
[56, 20]	ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί πῃ	ῥᾳδίως	δυνάμενοι, ἐλάττους τε καθ´ ἑκάστους
[56, 37]	ἑλόμενος δὲ καθ´ ἑκάστους αὐτοῖς	ἐπιτηδείως	πως προσενεχθῆναι ὥστε μὴ πᾶσιν
[56, 11]	δὲ ἐπὶ Ῥαίτινον ἐλθόντες οὐχ	ὁμοίως	ἀπήλλαξαν. οἱ γὰρ ἐναντίοι βιαζόμενοι
[56, 40]	γὰρ οὐδ´ οἱ θεοὶ πᾶσιν	ὁμοίως	ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ δὴ τῶν
[56, 3]	γὰρ ταύτην ἄξιοι τὴν ἐπωνυμίαν	ὁμοίως	ἐμοὶ ἔχειν ἐστέ) καὶ φιλῶ
[56, 43]	ἔσχον. εὐπρόσοδός τε γὰρ πᾶσιν	ὁμοίως	ἦν, καὶ ἐς χρήματα πολλοῖς
[56, 38]	τῷ αὐτῷ ἅμα διὰ πάντων	ὁμοίως	οὐκ ἔστιν ὅτῳ ποτὲ ἄλλῳ
[56, 30]	δὲ δή τινα παρ´ αὐτῶν	ὁμοίως	τοῖς γελωτοποιοῖς, ὡς καὶ ἐπὶ
[56, 14]	πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς,	ἐπιχωρίως	πως πεποιημένας καὶ λίθων γεμούσας,
[56, 34]	τε ἔθνη πάνθ´ ὅσα προσεκτήσατο,	ἐπιχωρίως	σφίσιν ὡς ἕκαστα ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη.
[56, 6]	ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´ οἷς ἀναγκαίως	κακῶς	ἀκούετε. εἰ γὰρ δὴ δάκνει
[56, 9]	καρπούμενοι. ἢ πῶς μὲν ἂν	καλῶς	ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν ἐλάττους ὑμᾶς
[56, 40]	ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ δὴ τῶν	καλῶς	ἀρχόντων ἀρετὴ οὐκ ἐξ ὧν
[56, 7]	μὴν οὐδ´ ὅσιον ἢ καὶ	καλῶς	ἔχον ἐστὶ τὸ μὲν ἡμέτερον
[56, 39]	ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς,	καλῶς	ποιοῦντες καὶ ὀρθῶς φρονοῦντες, οὐκ
[56, 35]	τρόπον τινὰ φωνῆς ἡ γερουσία	καλῶς	ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν, οἶδα μὲν
[56, 3]	τά τε ἔργα ὅσα ἐκεῖνοι	καλῶς	πράξαντες ὑμῖν μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν,
[56, 36]	μὲν ἄλλον χρόνον, καθ´ ὃν	καλῶς	τὰ δημόσια πρὸς τοῦ ἡμιθέου
[56, 21]	ἀσπίσιν ἅτε καὶ διαβρόχοις οὔσαις,	καλῶς	χρῆσθαι ἐδύναντο. τοῖς γὰρ πολεμίοις,
[56, 11]	κακούμενοι, καὶ μήτε κατὰ χώραν	ἀσφαλῶς	μεῖναι μήτε πῃ διαπεσεῖν ἀκινδύνως
[56, 14]	οἱ δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι. κἂν	παντελῶς	οἱ Ῥωμαῖοι μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε
[56, 7]	τὸ ὄνομα τῶν μελλονυμφίων ἔχοντες	οἰκωφελῶς	βιῴητε, καὶ ἐξελευθέρας τοῖς γε
[56, 30]	οὖν ἐκ τούτου εἴτε καὶ	ἄλλως	ἀρρωστήσας τούς τε ἑταίρους συνεκάλεσε,
[56, 23]	Γαλάται καὶ Κελτοί, οἱ μὲν	ἄλλως	ἐπιδημοῦντες οἱ δὲ καὶ ἐν
[56, 26]	Γάιος Καπίτων καὶ πάνυ τὴν	ἄλλως	ἠριθμεῖτο· ὁ δὲ δὴ Αὔγουστος
[56, 41]	ἐμὲ δοκεῖν εἰρηκέναι. οὐδὲ γὰρ	ἄλλως	κόμπου τινὸς ἐν ἑτέροις τοῖς
[56, 40]	εἴα οἱ παρισοῦσθαι, τοὺς δ´	ἄλλως	πως βιοῦντας οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ
[56, 6]	καὶ τέμνοντες, ὅταν μὴ δύνωνται	ἄλλως	πως ὑγιεῖς γενέσθαι, θεραπεύουσιν, ἔπειτα
[56, 7]	παρεσχηκέναι. πῶς μὲν γὰρ ἂν	ἄλλως	τὰ γένη διαμείνειε, πῶς δ´
[56, 37]	αὐτοῦ τί ἄν τις μακρηγοροίη,	ἄλλως	τε καὶ διότι τὰ μὲν
[56, 21]	ἄλλων τῶν πρότερον περισκοπούντων συχνοὶ	ἄλλως	τε καὶ ἐπὶ τῇ λείᾳ
[56, 26]	σφίσι· τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον,	ἄλλως	τε καὶ ὁσάκις ἕδρα αὐτῶν
[56, 28]	τοῦ δόγματος, ὅπερ που καὶ	ἄλλως	τῷ γε ἔργῳ εἶχε, προσθέμενος,
[56, 41]	συμπαῖξαι καὶ συσπουδάσαι, πᾶσι δ´	ἁπλῶς	τοῖς ὠφέλιμόν τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι
[56, 33]	τοῖς τε παροῦσιν ἀρκεσθῆναι καὶ	μηδαμῶς	ἐπὶ πλεῖον τὴν ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι
[56, 23]	τι καὶ ὄφελος ἦν, ἐκεκάκωτο.	ὅμως	δ´ οὖν τά τε ἄλλα
[56, 45]	ζῶντος αὐτοῦ, ἐπὶ πλεῖον δ´	ὅμως	μεταλλάξαντος ἔγνωσαν· καὶ γὰρ φιλεῖ
[56, 7]	συνηθείας τινὸς ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη,	ἐννόμως	αὐτὸ ποιοίη. καὶ οὐδὲ ἐς
[56, 36]	ἐταράχθη, τῷ τε πατρὶ ἅμα	ἱκανῶς	ἐτιμώρησε καὶ ὑμῖν ἀναγκαίως ἐπεκούρησε,
[56, 37]	ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ δὴ πάντας	περιφανῶς	ὠφέλησε. καὶ τὰ μὲν κατὰ
[56, 43]	δουλείας καὶ δημοκρατουμένους ἄνευ διχοστασίας,	δεινῶς	αὐτὸν ἐπόθουν. ~εἰ γάρ τινες
[56, 12]	αὐτῇ τῇ Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον προσεδρεύσας	δεινῶς	ἐπόνησε. τό τε γὰρ φρούριον
[56, 25]	ἧττον ἐμονομάχουν, καὶ μάλισθ´ ὅτι	δεινῶς	οἱ ἀγῶνες αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε
[56, 40]	ἐπεξιὼν τὰ τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα	ἀνθρωπίνως	μετεχειρίζετο καὶ τοὺς μὲν ἀρετήν
[56, 6]	ἦν τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην πρᾶξαι	ἀνθρωπίνως	προκατεστησάμην, οὐδ´ αὐτοὶ ἀγνοεῖτε. ἦν
[56, 28]	κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς καὶ	μειζόνως	ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ τὴν εἰκοστὴν
[56, 40]	μὲν ἀγαθῶν τῶν τῆς πολιτείας	ἀφθόνως	ἀπολαύειν, ταῖς δὲ δὴ φροντίσι
[56, 40]	τοὺς μὲν ἀρετήν τινα ἔχοντας	ἀφθόνως	εἴα οἱ παρισοῦσθαι, τοὺς δ´
[56, 40]	μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιτο	ἀπραγμόνως	σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ
[56, 40]	ἀντέδωκε. τά τε ἑαυτοῦ χρήματα	σωφρόνως	ἐπαύξων ἐς τὴν δημοσίαν χρείαν
[56, 11]	ἀσφαλῶς μεῖναι μήτε πῃ διαπεσεῖν	ἀκινδύνως	δυνάμενοι. εἴτε γὰρ ἔξω βέλους
[56, 40]	ἂν ἕλοιτο ἀπραγμόνως σώζεσθαι καὶ	ἀκινδύνως	εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν
[56, 40]	οἱ παρισοῦσθαι, τοὺς δ´ ἄλλως	πως	βιοῦντας οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ καὶ
[56, 41]	οὔθ´ ὑβρίσθη ποτὲ οὔτε ἐπηρεάσθη.	πῶς	δ´ ἄν τις ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς
[56, 9]	ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους ὁρῶν ἀνέχωμαι;	πῶς	δ´ ἂν ἔτι πατὴρ ὑμῶν
[56, 7]	ἂν ἄλλως τὰ γένη διαμείνειε,	πῶς	δ´ ἂν τὸ κοινὸν διασωθείη
[56, 4]	τὴν αἰτίαν τῆς πανωλεθρίας ἔχοιτε.	πῶς	δ´ οὐ, κἂν μηδένες ἄλλοι
[56, 3]	ἐκείνῳ αὐξηθέντι ἕτερον αὐτὸν γενέσθαι;	πῶς	δ´ οὐ μακαριστόν, ἀπαλλαττόμενον ἐκ
[56, 3]	ὀφείλομεν, πῶς μὲν οὐ καλὸν	πῶς	δ´ οὐκ ἀναγκαῖον, εἴπερ αἵ
[56, 3]	πρεσβυτέρου τὴν ἔξωρον αὐστηρότητα κεράσαι;	πῶς	δ´ οὐχ ἡδὺ ἀνελέσθαι τέκνον
[56, 12]	ἀλλὰ καὶ μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί	πως	ἐπιθυμοῦντας, καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ
[56, 9]	ἐκ τοῦ ὁμοίου καρπούμενοι. ἢ	πῶς	μὲν ἂν καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν,
[56, 7]	δὲ πολλαπλασίους παῖδας ἡμῖν παρεσχηκέναι.	πῶς	μὲν γὰρ ἂν ἄλλως τὰ
[56, 3]	ἐξ ὑμῶν αὐτῶν γεγονόσι καταλίπητε.	πῶς	μὲν γὰρ οὐκ ἄριστον γυνὴ
[56, 3]	παρὰ γνώμην πολλὰ ποιεῖν ὀφείλομεν,	πῶς	μὲν οὐ καλὸν πῶς δ´
[56, 6]	ὑμῶν τὰ ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενα,	πῶς	οὐ πολὺ μᾶλλον καὶ ἐμὲ
[56, 8]	τινα πειθαρχῆσαί μοι ὑπαγάγοιτο. καίτοι	πῶς	οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ ὧν ἕτεροι
[56, 14]	πετρῶν, ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως	πως	πεποιημένας καὶ λίθων γεμούσας, ἠφίεσαν.
[56, 37]	δὲ καθ´ ἑκάστους αὐτοῖς ἐπιτηδείως	πως	προσενεχθῆναι ὥστε μὴ πᾶσιν ἅμα
[56, 45]	μεταλλάξαντος ἔγνωσαν· καὶ γὰρ φιλεῖ	πως	τὸ ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω τι
[56, 41]	ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ ἀσπασαμένου;	πῶς	τοῦ τε πλήθους καὶ τῆς
[56, 41]	τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι προκειμένων;	πῶς	τῶν ἄθλων τῶν τοῖς στρατιώταις
[56, 41]	ἀδικοῦσιν οὐκ ἀπάνθρωπον τιμωρίαν ἐχόντων;	πῶς	τῶν γερῶν τῶν τοῖς γαμοῦσι
[56, 6]	τέμνοντες, ὅταν μὴ δύνωνται ἄλλως	πως	ὑγιεῖς γενέσθαι, θεραπεύουσιν, ἔπειτα δὲ
[56, 12]	ὥρμησε. καὶ ἐκεῖνοι μὲν οὐ	χαλεπῶς	τοὺς ἀντιταχθέντας σφίσι μάχαις κατεστρέψαντο,
[56, 21]	ἔπταιον· συστρεφόμενοι γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ,	ὅπως	ἀθρόοι ἱππῆς τε ὁμοῦ καὶ
[56, 19]	καὶ φυλάττεσθαί οἱ παραινοῦσιν οὐχ	ὅπως	ἀπιστοῦντος ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντος ὡς
[56, 28]	μηδὲν εἰπών, μήθ´ ὅσον μήθ´	ὅπως	αὐτὸ δώσουσιν, ἔπεμψεν ἄλλους ἄλλῃ
[56, 32]	οἱ καὶ τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ	ὅπως	βουλευταῖς καὶ ἱππεῦσιν ἀλλὰ καὶ
[56, 28]	τῆς ἑαυτοῦ διαβολῆς βεβαιώσωσι. καὶ	ὅπως	γε μὴ τοῦ Γερμανικοῦ τοῦ
[56, 2]	γόνιμον τὴν ὁμιλίαν αὐτῶν ἐποίησεν,	ὅπως	ἐκ τῶν ἀεὶ γεννωμένων ἀίδιον
[56, 19]	ἄπωθεν αὐτοῦ οἰκούντων ἐκ παρασκευῆς,	ὅπως	ἐπ´ αὐτοὺς ὁ Οὐᾶρος ὁρμήσας
[56, 33]	τῷ κοινῷ, ἄλλας τε καὶ	ὅπως	μήτ´ ἀπελευθερῶσι πολλούς, ἵνα μὴ
[56, 46]	ταῦτά τε αὐτῷ ἐψηφίσθη, καὶ	ὅπως	μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ ἐν ἐκφορᾷ
[56, 33]	ἕνα ἀναρτᾶν αὐτὰ παρῄνεσέ σφισιν,	ὅπως	μήτε τυραννίδος τις ἐπιθυμήσῃ, μήτ´
[56, 27]	Λέσβου· ταύτας γὰρ οὐκ οἶδ´	ὅπως	μόνας ὑπεξείλετο. ἐκεῖνά τε οὖν
[56, 11]	οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι	ὅπως	ὅτι μάλιστα μὴ παραχρῆμα ἐκλάμψῃ
[56, 7]	τε συμμάχοις τῆς πολιτείας μεταδίδομεν	ὅπως	πληθύωμεν· αὐτοὶ δ´ ὑμεῖς οἱ
[56, 41]	ὑμεῖς τὴν ἀκρόασιν πεποίησθε, ἀλλ´	ὅπως	τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πολλὰ καὶ
[56, 13]	ἐπὶ βήματος ἐν περιφανεῖ ἱδρύθη,	ὅπως	τά τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη πρὸς
[56, 43]	σε οὕτως ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ; οὐχ	ὅπως	ὠργίσθη, ἀλλὰ καὶ χάριν αὐτῷ
[56, 7]	δι´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα ἐλευθεροῦμεν,	ὅπως	ὡς πλείστους ἐξ αὐτῶν πολίτας
[56, 41]	τὸ ἐκ τῶν στάσεων ἐπιπολάσαν	ἀλύπως	ἀφελὼν τὸ λοιπὸν αὐτῷ τε
[56, 28]	ἐπέτρεψε. καὶ συμβούλους ὑπὸ τοῦ	γήρως,	ὑφ´ οὗπερ οὐδ´ ἐς τὸ
[56, 26]	ἐκεῖνόν τε ὡς καὶ ἐπὶ	γήρως	ὢν τῇ βουλῇ καὶ ταύτην
[56, 6]	ἀσελγαίνητέ τι, ὥσπερ καὶ ἐκεῖναι.	~πικρῶς	εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ τραχέως
[56, 44]	τε τὸ κράτιστον μετεκόσμησε καὶ	ἰσχυρῶς	ἐκράτυνεν, ὥστε εἰ καὶ βιαιότερόν
[56, 43]	πολλοῖς ἐπήρκει, τούς τε φίλους	ἰσχυρῶς	ἐτίμα, καὶ ταῖς παρρησίαις αὐτῶν
[56, 15]	τοῦτο ποιῆσαι· αὐτό τε γὰρ	ἰσχυρῶς	ὠχύρωτο, καὶ ποταμὸς ῥοώδης τοὺς
[56, 43]	τοῖς λυπήσασί τι αὐτὸν οὐκ	ἀκρατῶς	ὠργίζετο, τήν τε πίστιν καὶ
[56, 40]	τοῖς τε τῶν οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν	ἀπαραιτήτως	ἐπεξιὼν τὰ τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα
[56, 32]	ἔχοντα διεδέξατο, τοῖς παισὶν αὐτοῦ	πάντως,	εἰ μὲν ἤδη τότε τέλειοι
[56, 33]	ἔφη. τοῦτο γὰρ καὶ αὐτὸς	ὄντως	ἀεί ποτε οὐ λόγῳ μόνον
[56, 4]	γένος ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ θνητὸν	ὄντως	ποιῆσαι, πᾶν δὲ τὸ Ῥωμαίων
[56, 22]	ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ γιγνόμενον	ὄντως	σφίσιν ἐπεκούρησε. καί τινες μετὰ
[56, 9]	καὶ παῖδας τρέφητε; ὥστ´ εἴπερ	ὄντως	τά τε ἄλλα ἀγαπᾶτέ με,
[56, 40]	μόνους τοὺς μηδ´ ἂν ἑαυτοῖς	λυσιτελούντως	ζήσαντας ἐδικαίωσε, τοὺς δὲ δὴ
[56, 4]	κἂν μηδένες ἄλλοι ζηλώσωσιν ὑμᾶς,	εἰκότως	ἂν καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο
[56, 41]	ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ ταῦτα	εἰκότως	καὶ προστάτην αὐτὸν καὶ πατέρα
[56, 40]	κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα	εἰκότως·	τίς μὲν γὰρ οὐκ ἂν
[56, 25]	συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο ποιεῖν. καὶ	οὕτως	ἀντὶ τῆς ἀτιμίας θάνατον ὠφλίσκανον·
[56, 11]	μὲν οὖν πλείους τῶν ἐσελθόντων	οὕτως	ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ τινες νεκροὺς
[56, 38]	ἤθη ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος	οὕτως	ἑκάτερον αὐτῶν ἔμιξε καὶ ἐκέρασεν
[56, 25]	τότε δ´ οὖν ταῦτά τε	οὕτως	ἐπράχθη, καὶ τοῖς μάντεσιν ἀπηγορεύθη
[56, 43]	οὐ φοβῇ μή τίς σε	οὕτως	ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ; οὐχ ὅπως ὠργίσθη,
[56, 27]	συμπράξαντάς σφισιν ἐπαπειλήσας. ταῦτά τε	οὕτως,	ὅσα γε καὶ ἐς ἱστορίαν
[56, 25]	ἄλλοι συμπαρῶσίν οἱ, χρᾶν· καίτοι	οὕτως	οὐδὲν τῷ Αὐγούστῳ τῶν καθ´
[56, 7]	δεύτερον δύο. ἀλλ´ οὐδὲν οὐδ´	οὕτως	οὔτ´ ἀπειλῶν οὔτε προτρέπων οὔτ´
[56, 19]	τινα ἑαυτοῦ ποιήσηται. καὶ ἔσχεν	οὕτως·	προέπεμψάν τε γὰρ αὐτὸν ἐξορμῶντα,
[56, 22]	τε γυναικῶν καὶ τῶν παίδων	συνεχῶς	τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ διά