Livre, Chap.
[56, 41]	γε ἐν κεφαλαίοις διελθεῖν, ἐπεὶ	ἄν	γε τις πάντα ἀκριβῶς καθ´
[56, 13]	ἀγωνίσασθαι, καὶ ἐν καιρῷ σφισιν,	ἄν	που δεήσῃ, προσαμύνῃ (καὶ γὰρ
[56, 44]	παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον	ἄν	τινα αὐτὰ τὰ πράγματα ἢ
[56, 8]	καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα	ἄν	τινα πειθαρχῆσαί μοι ὑπαγάγοιτο. καίτοι
[56, 41]	ποτὲ οὔτε ἐπηρεάσθη. πῶς δ´	ἄν	τις ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς ἰδίᾳ μὲν
[56, 37]	τοὺς ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ τί	ἄν	τις μακρηγοροίη, ἄλλως τε καὶ
[56, 25]	τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ καὶ θαυμάσειεν	ἄν	τις, μονομαχεῖν ἐπετράπη. αἴτιον δὲ
[56, 39]	ἔπαινον ἔσχον, ποῦ δὴ δύναιτ´	ἄν	τις τῆς Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι,
[56, 44]	καὶ τοῦτο μὲν καθ´ ἕκαστον	ἄν	τις τῶν πραχθέντων ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε·
[56, 25]	τινὶ μήτε περὶ θανάτου, μηδ´	ἂν	ἄλλοι συμπαρῶσίν οἱ, χρᾶν· καίτοι
[56, 4]	παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε ὧν οὐδεὶς	ἂν	ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ νόμους καὶ
[56, 4]	ὅτι παρορᾶτέ τε ἃ μηδεὶς	ἂν	ἄλλος παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε ὧν
[56, 7]	ἡμῖν παρεσχηκέναι. πῶς μὲν γὰρ	ἂν	ἄλλως τὰ γένη διαμείνειε, πῶς
[56, 40]	αὐτῆς μὴ συνεῖναι; τίς δ´	ἂν	ἄμεινον τοῦ Αὐγούστου τῆς ἰδίας
[56, 3]	οὖν, ὦ ἄνδρες, (μόνοι γὰρ	ἂν	ἄνδρες δικαίως ὀνομάζοισθε) καὶ ὦ
[56, 4]	ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες μὲν πάντες	ἂν	ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´ ὑμᾶς ἂν
[56, 5]	ἄνανδροί εἰσιν; οὐκοῦν καὶ κολάζεσθε,	ἂν	ἀσελγαίνητέ τι, ὥσπερ καὶ ἐκεῖναι.
[56, 39]	προστασία δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς μάλιστ´	ἂν	αὐτὰ σώσειεν, οὔτε λόγῳ μὲν
[56, 28]	προσετίθετο. καὶ προσεψηφίσθη, πάνθ´ ὅσα	ἂν	αὐτῷ μετά τε τοῦ Τιβερίου
[56, 35]	λόγον τόνδε ἐπιτραπείς (τίς γὰρ	ἂν	δικαιότερον ἐμοῦ τοῦ καὶ παιδὸς
[56, 4]	ἂν ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´ ὑμᾶς	ἂν	δικαιώσειαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῶν
[56, 41]	προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ πλειόνων	ἂν	δόξαντες ἄρχειν καὶ τὰ ὄντα
[56, 40]	ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ μόνους τοὺς μηδ´	ἂν	ἑαυτοῖς λυσιτελούντως ζήσαντας ἐδικαίωσε, τοὺς
[56, 6]	τῷ δήμῳ ἔδοξεν, ἃ περιττὸν	ἂν	εἴη καταλέγειν· ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα
[56, 39]	κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ μετριάσας, καὶ δυνηθεὶς	ἂν	ἐκ τούτων καὶ ἐκ τῶν
[56, 28]	ὅτι, τῶν τε ἄλλων ὅσους	ἂν	ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ δόξῃ, κύρια
[56, 9]	μὲν ἂν καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν,	ἂν	ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους ὁρῶν
[56, 40]	εἰκότως· τίς μὲν γὰρ οὐκ	ἂν	ἕλοιτο ἀπραγμόνως σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως
[56, 39]	καίτοι τοῦτο ἡλίκον ἐστί, μάλιστα	ἂν	ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε ὅτι καὶ
[56, 41]	ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ	ἂν	ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ ταῦτα
[56, 9]	γιγνομένους ὁρῶν ἀνέχωμαι; πῶς δ´	ἂν	ἔτι πατὴρ ὑμῶν ὀρθῶς ὀνομαζοίμην,
[56, 35]	ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν ἔμελλον, σφόδρα	ἂν	ἐφοβούμην μὴ τῷ ἐμῷ λόγῳ
[56, 4]	ὁρῶ πολλοὺς ὄντας, καὶ μᾶλλον	ἂν	ἠβουλόμην τοσούτους μὲν τοὺς ἑτέρους
[56, 41]	καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ, παμπόλλων	ἂν	ἡμερῶν δεηθείη. πρὸς δὲ καὶ
[56, 4]	μηδένες ἄλλοι ζηλώσωσιν ὑμᾶς, εἰκότως	ἂν	καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο μισοῖσθε,
[56, 37]	αἰτίαν αὐτῷ ἔχει, καὶ τάχα	ἂν	καὶ ἑτέρων τινῶν πράξεσι παραβληθείη.
[56, 9]	ὁμοίου καρπούμενοι. ἢ πῶς μὲν	ἂν	καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν ἐλάττους
[56, 36]	ἔργα παραθεωρῶν αὐτὸν ὀρθῶς μὲν	ἂν	κατ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖν δόξαιμι,
[56, 9]	ἔτι πατὴρ ὑμῶν ὀρθῶς ὀνομαζοίμην,	ἂν	μὴ καὶ παῖδας τρέφητε; ὥστ´
[56, 8]	ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι τὴν πόλιν,	ἂν	μὴ τὸ πλῆθος αὐτῆς ἐκ
[56, 5]	παιδοποιεῖσθαι ἐθέλετε· τίνα δ´ οὐκ	ἂν	οἱ μετ´ αὐτοῦ Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες
[56, 4]	μέν τι πέπονθα, ὦ τί	ἂν	ὀνομάσαιμι ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´ οὐδὲν
[56, 5]	ἐνθυμήθητε οὖν, τίνα μὲν οὐκ	ἂν	ὀργὴν ὁ Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ
[56, 35]	ὑπερέχοντι αὐτοῦ ἀγαλλόμενοι. ὅσῳ γὰρ	ἂν	οὗτος μείζων ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ
[56, 35]	οὐκ ἐπίσταται τοῦθ´, ὅτι οὔτ´	ἂν	πάντες ἄνθρωποι συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ
[56, 4]	γὰρ ἂν ὑπολειφθείη σπέρμα ἀνθρώπινον,	ἂν	τὰ αὐτὰ ὑμῖν καὶ οἱ
[56, 39]	εἰδότες ὅτι δημοκρατία μὲν οὔποτ´	ἂν	τηλικούτοις πράγμασιν ἁρμόσειεν, προστασία δὲ
[56, 4]	πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως	ἂν	τὴν αἰτίαν τῆς πανωλεθρίας ἔχοιτε.
[56, 16]	τοὺς σὺν αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο,	ἂν	τῆς ἀδείας τύχῃ. καὶ μετὰ
[56, 36]	τοῦτο ποιεῖν δόξαιμι, τοσοῦτον δ´	ἂν	τῆς προαιρέσεως διαμάρτοιμι ὅσον ἐκεῖνος
[56, 7]	τὰ γένη διαμείνειε, πῶς δ´	ἂν	τὸ κοινὸν διασωθείη μήτε γαμούντων
[56, 4]	μὴ πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις	ἂν	τῶν ἀπειρημένων τι πράττων ἁλῷ,
[56, 41]	τύχῃ. τίς μὲν γὰρ οὐκ	ἂν	τῶν βουλευτῶν αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν
[56, 41]	ἄλλους, ἐπεκοίνου. τίς δ´ οὐκ	ἂν	τῶν λοιπῶν Ῥωμαίων, οἷς ἔργα
[56, 35]	αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ ὅτι οὐδεὶς	ἂν	ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ φθονοῦντες, ἀλλὰ
[56, 4]	καὶ παῦσαι. τί μὲν γὰρ	ἂν	ὑπολειφθείη σπέρμα ἀνθρώπινον, ἂν τὰ
[56, 15]	καὶ ἐδουλώσατο μὲν χωρίον τι	Ἄρδουβαν,	οὐ μέντοι καὶ τῇ οἰκείᾳ
[56, 32]	προσέταξε πάντα μετὰ τῶν προσόδων,	ἐπειδὰν	ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι. ὅπερ που καὶ
[56, 17]	συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι, καὶ	ἐπειδὰν	ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων
[56, 31]	ὁ Δροῦσος ὁ υἱὸς αὐτοῦ	φαιάν,	τὸν ἀγοραῖον τρόπον πεποιημένην, εἶχον.
[56, 25]	καὶ ὅτι καὶ μετὰ τὴν	στρατηγίαν	ἔχων. τῷ δὲ δευτέρῳ τά
[56, 46]	δὲ τούτων καὶ ἡ Λιουία	ἰδίαν	δή τινα αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ
[56, 40]	διαγνώσεσιν ἐς τὴν τῶν δικαστηρίων	ἀκρίβειαν	μεταστήσας, τό τε ἀξίωμα τῶν
[56, 41]	οἷς ἔργα χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις,	ἄδειαν	ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ
[56, 22]	εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ χώραν ἔμενον	βοήθειαν	προσδεχόμενοι· ὡς δ´ οὔτε τις
[56, 41]	πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων	ἀσφάλειαν	οὐκ ἀπὸ τῶν πολεμίων οὐδ´
[56, 40]	διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ τὴν	ἀσφάλειαν	τῆς παρρησίας προσέθηκεν. ἔκ τε
[56, 28]	καὶ ἐπὶ τὰς οἰκίας τὴν	συντέλειαν	ἤγαγε, καὶ παραχρῆμα μηδὲν εἰπών,
[56, 37]	ἐρῶ μόνα· ἐκείνῳ τε γὰρ	εὔκλειαν	ἐξαίρετον λεχθέντα οἴσει, καὶ ὑμῶν
[56, 35]	ἐκεῖνο δέδοικα, μὴ ἤτοι ἐμοῦ	ἀσθένειάν	τινα καταγνῶτε, ὅτι μὴ δύναμαι
[56, 41]	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὴν	ἀσθένειαν	τοῦ σώματος, παραλαμβάνων ἄλλοτε ἄλλους,
[56, 46]	καὶ θιασώτας οἱ καὶ ἱερὰ	ἱέρειάν	τε τὴν Λιουίαν τὴν Ἰουλίαν
[56, 40]	σωφρόνως ἐπαύξων ἐς τὴν δημοσίαν	χρείαν	ἀνήλισκεν, καὶ τῶν κοινῶν ὡς
[56, 27]	μήτ´ οὐσίαν ὑπὲρ δώδεκα καὶ	ἡμίσειαν	μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς
[56, 32]	δραχμάς, τοῖς δ´ ἀστικοῖς τὴν	ἡμίσειαν,	τῷ τε λοιπῷ τῷ πολιτικῷ
[56, 4]	ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´ ὑμᾶς ἂν	δικαιώσειαν.	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῶν φονέων
[56, 28]	τε Δρούσῳ τῷ υἱεῖ αὐτοῦ	ὑπατείαν	ἐς ἔτος τρίτον, καὶ πρὶν
[56, 17]	ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ τὴν	ὑπατείαν	θᾶσσον παρὰ τὸ νενομισμένον λαβεῖν.
[56, 5]	ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι καὶ τὴν	πολιτείαν	καταλύετε, μὴ πειθόμενοι τοῖς νόμοις,
[56, 33]	πληρώσωσι, μήτ´ αὖ ἐς τὴν	πολιτείαν	συχνοὺς ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ τὸ
[56, 23]	ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν τὴν στρατεύσιμον	ἡλικίαν	ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς,
[56, 41]	καὶ οἴκοι διά τε τὴν	ἡλικίαν	καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ
[56, 37]	ἄμεμπτον ποιήσει, τοῖς δὲ νεωτέροις	διδασκαλίαν	ἀκριβῆ τοῦ τε τρόπου καὶ
[56, 24]	τὴν πολεμίαν βλέπον πρὸς τὴν	Ἰταλίαν	μετεστράφη· καί ποτε καὶ περὶ
[56, 23]	μέγιστον ὅτι καὶ ἐπὶ τὴν	Ἰταλίαν	τήν τε Ῥώμην αὐτὴν ὁρμήσειν
[56, 37]	τῶν ἐπικτηθέντων πολὺ ἐναργεστέραν τὴν	ὠφελίαν	παντὸς λόγου παρέχεται. καὶ προσέτι
[56, 2]	συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον τὴν	ὁμιλίαν	αὐτῶν ἐποίησεν, ὅπως ἐκ τῶν
[56, 46]	ἱέρειάν τε τὴν Λιουίαν τὴν	Ἰουλίαν	τε καὶ Αὔγουσταν ἤδη καλουμένην
[56, 24]	Γερμανίᾳ ὂν καὶ πρὸς τὴν	πολεμίαν	βλέπον πρὸς τὴν Ἰταλίαν μετεστράφη·
[56, 25]	ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ τινὲς τὴν	ἀτιμίαν	τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπικειμένην ἐποιοῦντο.
[56, 39]	λόγῳ μὲν ἐπανελθεῖν ἐς τὴν	αὐτονομίαν	ἔργῳ δὲ ἐς τοὺς στασιασμοὺς
[56, 25]	Αὐγούστου γενέθλια ἑορτάσαντες καί τινα	ἱπποδρομίαν	ἐν αὐτοῖς διὰ τῶν ἑκατοντάρχων
[56, 3]	(καὶ γὰρ ταύτην ἄξιοι τὴν	ἐπωνυμίαν	ὁμοίως ἐμοὶ ἔχειν ἐστέ) καὶ
[56, 35]	μὴ ἀφ´ ὧν ἐλαττοῦσθε αὐτοῦ	βασκανίαν	ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφ´ ὧν εὖ
[56, 23]	μετὰ τοῦ Τιβερίου ἐς τὴν	Γερμανίαν	ἔπεμψεν. ἐπειδή τε συχνοὶ ἐν
[56, 29]	ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε ἐς τὴν	Καμπανίαν	ὁ Αὔγουστος, καὶ τὸν ἀγῶνα
[56, 41]	ἔργα χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν	ἀφθονίαν	τῶν ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ ἀπὸ
[56, 18]	Οὐᾶρος ὁ Κυιντίλιος τήν τε	ἡγεμονίαν	τῆς Γερμανίας λαβὼν καὶ τὰ
[56, 33]	ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ἐς τὴν	ἡγεμονίαν	φέροντα ἦν, εἶχε, καὶ τὸ
[56, 44]	ἐλάχιστον δ´ οὖν αὐτῷ πρὸς	εὐδοξίαν	καὶ τὸ πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας
[56, 12]	ἐπήγοντο, καὶ προσέτι καὶ τὴν	σιτοπομπίαν	τῶν Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε
[56, 41]	τῶν συμμάχων, οἷς ἀκίνδυνον τὴν	ἐλευθερίαν,	οἷς ἀζήμιον τὴν συμμαχίαν ἐποίησε.
[56, 9]	με, καὶ ταύτην μοι τὴν	προσηγορίαν	οὐχ ὡς κολακεύοντες ἀλλ´ ὡς
[56, 9]	τῶν ἀνδρῶν τῶν τε πατέρων	προσηγορίαν	προσλαβεῖν) ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα ἀηδῶς
[56, 27]	οὕτως, ὅσα γε καὶ ἐς	ἱστορίαν	ἀναγκαῖά ἐστι, διενομοθετήθη, καὶ πανήγυρις
[56, 41]	τοῖς δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ ἀπάνθρωπον	τιμωρίαν	ἐχόντων; πῶς τῶν γερῶν τῶν
[56, 28]	τοὺς ὑπατεύοντας ἐσγραφέντων, τήν τε	προστασίαν	τῶν κοινῶν τὴν δεκέτιν τὴν
[56, 40]	χρήματα σωφρόνως ἐπαύξων ἐς τὴν	δημοσίαν	χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ τῶν κοινῶν
[56, 23]	δέκατον ἀεὶ λαχόντα τήν τε	οὐσίαν	ἀφείλετο καὶ ἠτίμωσε. καὶ τέλος,
[56, 27]	ἀπελευθέροις ὑπὲρ εἴκοσι χρῆσθαι, μήτ´	οὐσίαν	ὑπὲρ δώδεκα καὶ ἡμίσειαν μυριάδα
[56, 21]	τὸ πλεῖστον οὖσι καὶ τὴν	ἐξουσίαν	καὶ τῆς ἐφόδου καὶ τῆς
[56, 7]	μόνος ἢ καθεύδει μόνος, ἀλλ´	ἐξουσίαν	καὶ ὑβρίζειν καὶ ἀσελγαίνειν ἔχειν
[56, 28]	ἔλαβε, καὶ τῷ Τιβερίῳ τὴν	ἐξουσίαν	τὴν δημαρχικὴν αὖθις ἔδωκε, τῷ
[56, 40]	οὔτε ἐν ταῖς διαγνώμαις τὴν	ἐξουσίαν	τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ
[56, 41]	ταῖς ἄλλαις ἡμέραις καὶ τὴν	γερουσίαν	ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ ἀσπασαμένου;
[56, 22]	Ῥῆνον διέβησαν οὔτ´ ἐς τὴν	Γαλατίαν	εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο χειρώσασθαι
[56, 12]	Τιβέριον ὁ Αὔγουστος ἐς τὴν	Δελματίαν	αὖθις ἔπεμψε. καὶ ὃς ἰδὼν
[56, 36]	τῶν πραγμάτων δείσας μήτε τὴν	ὀλιγοετίαν	τὴν ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι τί
[56, 37]	καὶ κοινὴν πρὸς ἐκείνους τὴν	αἰτίαν	αὐτῷ ἔχει, καὶ τάχα ἂν
[56, 40]	μήτ´ οὖν ἀληθῆ μήτε ψευδῆ	αἰτίαν	ἐπιθέσεως λαβεῖν. θαυμαστὸν μὲν γὰρ
[56, 4]	ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως ἂν τὴν	αἰτίαν	τῆς πανωλεθρίας ἔχοιτε. πῶς δ´
[56, 46]	καὶ ἱερὰ ἱέρειάν τε τὴν	Λιουίαν	τὴν Ἰουλίαν τε καὶ Αὔγουσταν
[56, 41]	τὴν ἐλευθερίαν, οἷς ἀζήμιον τὴν	συμμαχίαν	ἐποίησε. τίς τῶν ὑπηκόων, ὧν
[56, 27]	διῴκει, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἱππεῦσι	δημαρχίαν	αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν ὅτι
[56, 43]	οὖν ταῦτα, καὶ ὅτι τὴν	μοναρχίαν	τῇ δημοκρατίᾳ μίξας τό τε
[56, 24]	καὶ μετὰ ταῦτα συμβάντων δεινὴν	ὑποψίαν	ἐς τὸ θεῖον ἔσχεν. ὅ
[56, 30]	Αὔγουστος νοσήσας μετήλλαξε· καί τινα	ὑποψίαν	τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἡ Λιουία
[56, 40]	ἀξίωμα τῶν ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ ἐτήρησε,	κἀν	ταύταις τὸ φιλότιμον ἀντὶ τοῦ
[56, 16]	δὴ Ποστούμιος τὰ λοιπὰ προσκατειργάσατο.	~κἀν	τούτῳ καὶ ὁ Βάτων, Σκευᾶν
[56, 20]	τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ τῇ ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι.	κἀν	τούτῳ καὶ ὑετὸς καὶ ἄνεμος
[56, 35]	μνήμῃ τῶν γεγονότων, ὥστε κοινὸν	κἀν	τούτῳ παρὰ πάντων τὸν ἔπαινον
[56, 14]	δοράτια ἀφιέντες, συχνοὺς αὐτῶν κατέβαλλον.	κἀν	τούτῳ πολλὴ μὲν τῶν μαχομένων
[56, 47]	πραγμάτων ὡς καὶ αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο.	κἀν	τούτῳ τὸ πλῆθος, τῶν ὀρχηστῶν
[56, 4]	πανωλεθρίας ἔχοιτε. πῶς δ´ οὐ,	κἂν	μηδένες ἄλλοι ζηλώσωσιν ὑμᾶς, εἰκότως
[56, 14]	ἐλευθερίας οἱ δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι.	κἂν	παντελῶς οἱ Ῥωμαῖοι μάτην ἐκινδύνευσαν,
[56, 22]	σκότος καὶ τὸ ψῦχος ἀνακαλούντων.	κἂν	πάντες ἀπώλοντο ἢ καὶ ἑάλωσαν,
[56, 5]	τοιοῦτον ὃ μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι	κἂν	τὰ μέγιστά τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ,
[56, 45]	δ´ οὖν τὸ σύμπαν ἀλλήλων	διήνεγκαν	ὥστε τινὰς καὶ ἐς τὸν
[56, 39]	δυνάμεις μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ	διαφῆκαν.	εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μικράν τινα
[56, 38]	παρὰ τὰ ἑαυτῶν ἤθη ποιεῖν	ἐφῆκαν.	ἀλλ´ οὗτος οὕτως ἑκάτερον αὐτῶν
[56, 38]	παρατάξεων ἔσωσεν, ἐν μηδενὶ τὸν	Σύλλαν	μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ
[56, 38]	τούς τε ἄλλους καὶ τὸν	Μαικήναν	καὶ τὸν Ἀγρίππαν, ὥστε με
[56, 14]	ὕλαις κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία	ἀπέκτειναν,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τοὺς
[56, 21]	δὲ τολμῆσαι· αὐτοὶ γὰρ ἑαυτοὺς	ἀπέκτειναν.	~ὡς δὲ τοῦτο διηγγέλθη, οὐδὲ
[56, 21]	προχωρῆσαι, οὐ μέντοι καὶ ἀναιμωτὶ	ἀπήλλαξαν.	ἐντεῦθεν δὲ ἄραντες ἔς τε
[56, 11]	ἐπὶ Ῥαίτινον ἐλθόντες οὐχ ὁμοίως	ἀπήλλαξαν.	οἱ γὰρ ἐναντίοι βιαζόμενοι τῷ
[56, 11]	οὖν πλείους τῶν ἐσελθόντων οὕτως	ἀπήλλαξαν·	ὀλίγοι δέ τινες νεκροὺς ἐς
[56, 36]	ὄντες ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι δοκοῦσιν,	ἔπραξαν;	ἀλλὰ τούτους μὲν ἐάσω, ἵνα
[56, 46]	μὲν ἄλλα ὥσπερ εἰώθει γίγνεσθαι	ἔπραξαν	(καὶ γὰρ τῇ ἐσθῆτι τῇ
[56, 39]	τι ποιῆσαι κεκτημένοι, τοῦτό τε	ἔπραξαν	καὶ ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον ἔσχον,
[56, 46]	τε καὶ Αὔγουσταν ἤδη καλουμένην	ἀπέδειξαν.	καὶ οἱ μὲν καὶ ῥαβδούχῳ
[56, 40]	οὐδενὸς τῶν ποιησάντων αὐτὰ τὴν	δόξαν	ἀπεστέρησε· πολλὰ δὲ καὶ ἐκ
[56, 22]	αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν τι συμβοήσαντες	δόξαν	τοῖς ἐναντίοις ὡς καὶ παρὰ
[56, 24]	καὶ κίονας τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι	ἔδοξαν,	καὶ ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ πολλαχῇ
[56, 25]	παῖς ἐταμίευσε, καὶ στρατηγοὶ ἑκκαίδεκα	ἦρξαν,	ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε τῆς ἀρχῆς
[56, 4]	ἀφανίσαι καὶ θνητὸν ὄντως ποιῆσαι,	πᾶν	δὲ τὸ Ῥωμαίων ἔθνος φθεῖραι
[56, 44]	γράφω ὅτι τό τε στασιάζον	πᾶν	ἔπαυσε καὶ τὸ πολίτευμα πρός
[56, 4]	τῶν προπατόρων ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε	πᾶν	μὲν τὸ γένος ἡμῶν ἀφανίσαι
[56, 29]	τοῖς Λατίνοις καὶ τὸ λοιπὸν	πᾶν	ὄνομα θεὸν παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς
[56, 15]	τῶν ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο, καὶ	πᾶν	ὁτιοῦν πρὸ τοῦ δουλεῦσαι παθεῖν
[56, 39]	ταῦτα, καὶ τὸ μὲν στασιωτικὸν	πᾶν	τὸ περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ καταστήσας, τὸ
[56, 38]	τούτου μὲν ἀπέσχοντο ὥς γε	ἐπίπαν	εἰπεῖν, τοῖς δὲ δὴ φίλοις
[56, 14]	αὖθις αὐτοὺς χαλεπούς σφισι γενέσθαι)	ἐπίπαν	ἐπεξῆλθον, καὶ ἐκείνων τε τοὺς
[56, 45]	ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον δ´ οὖν τὸ	σύμπαν	ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε τινὰς καὶ
[56, 30]	Λιουία ἔλαβεν, ἐπειδὴ πρὸς τὸν	Ἀγρίππαν	κρύφα ἐς τὴν νῆσον διέπλευσε
[56, 38]	καὶ τὸν Μαικήναν καὶ τὸν	Ἀγρίππαν,	ὥστε με μηδὲν μηδὲ τούτους
[56, 41]	τοῦ δαιμονίου οὐχ ὅτι μεθ´	ἡμέραν	ἀλλὰ καὶ νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε.
[56, 36]	μηδὲν ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς εἰδόσι,	σμικροτέραν	τὴν τοῦ Αὐγούστου ἀρετὴν ποιεῖν
[56, 37]	δὲ ἐκ τῶν ἐπικτηθέντων πολὺ	ἐναργεστέραν	τὴν ὠφελίαν παντὸς λόγου παρέχεται.
[56, 37]	παντοδαπῶν κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ	εὐπορωτέραν	καὶ δυνατωτέραν ἐξείργασται, ταῦτ´ ἐρῶ
[56, 37]	περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν καὶ	δυνατωτέραν	ἐξείργασται, ταῦτ´ ἐρῶ μόνα· ἐκείνῳ
[56, 38]	τοὺς παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων σφίσιν	ἤχθηραν·	τί γὰρ δεῖ τῶν ἄλλων
[56, 20]	ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ μᾶλλόν σφας	διέσπειραν·	τό τε ἔδαφος ὀλισθηρὸν περί
[56, 11]	μὲν τοῦτο ποιήσαντες ἐς τὴν	ἄκραν	ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ οἱ Ῥωμαῖοι
[56, 39]	ἐθελονταὶ διαφῆκαν. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι	μικράν	τινα ἰσχὺν καὶ ταύτην πρόσκαιρον
[56, 37]	καὶ γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα καὶ	ὁρᾶν	καὶ ἀναγιγνώσκειν δύνασθε· ἃ δὲ
[56, 1]	καταλυθῆναι ἠξίουν, ἤθροισεν ἐς τὴν	ἀγορὰν	χωρὶς μὲν τοὺς ἀγυναίους σφῶν
[56, 42]	ὄντες. ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν	πυρὰν	τὴν ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ
[56, 25]	μηδ´ ἂν ἄλλοι συμπαρῶσίν οἱ,	χρᾶν·	καίτοι οὕτως οὐδὲν τῷ Αὐγούστῳ
[56, 11]	φλογὸς κακούμενοι, καὶ μήτε κατὰ	χώραν	ἀσφαλῶς μεῖναι μήτε πῃ διαπεσεῖν
[56, 22]	ἕως μὲν εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ	χώραν	ἔμενον βοήθειαν προσδεχόμενοι· ὡς δ´
[56, 13]	ἐθρασύνατο οὔτ´ ἀπανέστη, ἀλλὰ κατὰ	χώραν	ἡσυχάζων ἔμεινε, μέχρις οὗ ὁ
[56, 11]	ἐν τῇ ἀκροπόλει ὄντας κατὰ	χώραν	μεῖναι, ἀλλὰ τῆς νυκτὸς αὐτὴν
[56, 42]	ἡ δὲ δὴ Λιουία κατὰ	χώραν	πέντε ἡμέραις μετὰ τῶν πρώτων
[56, 41]	φαῦλον τὸ ἐκ τῶν στάσεων	ἐπιπολάσαν	ἀλύπως ἀφελὼν τὸ λοιπὸν αὐτῷ
[56, 5]	μὲν καὶ τὰς ἀλλοτρίας κόρας	ἥρπασαν,	ὑμεῖς δὲ οὐδὲ τὰς οἰκείας
[56, 22]	γὰρ οἵ τε ἐρρωμενέστατοι πολὺ	ἀπέσπασαν,	καὶ οἱ σαλπικταὶ οἱ σὺν
[56, 31]	καθ´ ἑκάστην πόλιν ἐκ διαδοχῆς	ἐβάστασαν,	πρὸς δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ
[56, 29]	ἡμέρᾳ θείας τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι	ἔφασαν,	τεκμαιρόμενοι ὅτι τό τε στοιχεῖον
[56, 31]	ἐπισκήψεις τινὰς παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν	ἔφασαν.	τὸ δ´ οὖν σῶμα τὸ
[56, 13]	μὲν θᾶσσον οἱ δὲ βραδύτερον	προσανῄεσαν.	~ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ Δελμάται
[56, 46]	ἐς τὸν τοῦ Ἄρεως ναὸν	ἔθεσαν,	καὶ ἐκείνῃ πάντα ὅσα τῷ
[56, 44]	μὲν τῇ τῶν πραγμάτων ἀνάγκῃ	ἀνετίθεσαν,	τὴν δὲ δὴ γνώμην αὐτοῦ
[56, 14]	πως πεποιημένας καὶ λίθων γεμούσας,	ἠφίεσαν.	καὶ ταῦτά τε πάντα ἅμα
[56, 19]	σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς πρότερον	ᾐτήκεσαν,	ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν ὕλαις ἤδη
[56, 21]	γὰρ ἐν ταῖς πρὶν μάχαις	ἀπωλώλεσαν)	καὶ ἐκυκλοῦντο ῥᾷον καὶ κατεφόνευον,
[56, 44]	οἱ πλείους καὶ οἱ δυνατώτεροι	ἀπωλώλεσαν·	οἱ δ´ ὕστεροι ἐκείνης μὲν
[56, 39]	τὸν Μέτελλον τὸν τότε ἀνθήσαντα	ἐπῄνεσαν	οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐπειδὴ τὰς
[56, 42]	ἐπ´ ἀριστείᾳ ποτὲ παρ´ αὐτοῦ	εἰλήφεσαν,	ἐπιβάλλοντες αὐτῇ. κἀκ τούτου δᾷδας
[56, 12]	αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια τὰ μὲν	προεσενηνόχεσαν	τὰ δὲ καὶ ἐκ τῶν
[56, 19]	τέ τισι τῶν ἐπιτηδείων διέδωκεν.	ἦσαν	δὲ οἱ μάλιστα συνομόσαντες καὶ
[56, 22]	συνείχοντο, ἐξῆλθον νύκτα τηρήσαντες χειμέριον	(ἦσαν	δὲ στρατιῶται μὲν ὀλίγοι, ἄοπλοι
[56, 21]	ἐχθίστων ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ τετρωμένοι	ἦσαν)	ἔργον δεινὸν μὲν ἀναγκαῖον δὲ
[56, 32]	εἰ μὲν ἤδη τότε τέλειοι	ἦσαν,	εὐθύς, εἰ δὲ μή, μετὰ
[56, 23]	καὶ ἐν τῷ δορυφορικῷ στρατευόμενοι,	ἦσαν,	ἐφοβήθη μή τι νεοχμώσωσι, καὶ
[56, 18]	ἐκ τῶν ὅπλων ἐξουσίας ἐκλελησμένοι	ἦσαν.	καὶ διὰ τοῦτο, τέως μὲν
[56, 22]	ὃ ἀσχοληθέντες οὔτε τὸν Ῥῆνον	διέβησαν	οὔτ´ ἐς τὴν Γαλατίαν εἰσέβαλον.
[56, 46]	οὐ μέντοι καὶ τοῦ ἅρματος	ἐπέβησαν.	χωρὶς δὲ τούτων καὶ ἡ
[56, 13]	καὶ ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο)	ἐθορύβησαν	οἱ στρατιῶται, καὶ τοσαύτῃ γε
[56, 42]	δὲ τούτων οἱ μὲν ἄλλοι	ἀπηλλάγησαν,	ἡ δὲ δὴ Λιουία κατὰ
[56, 22]	δὲ πρὸς τῷ τρίτῳ ἐγένοντο,	ἐφωράθησαν,	τῶν τε γυναικῶν καὶ τῶν
[56, 10]	ἐν μέρει τοῦ ἔτους ὑπατευόντων,	ἐτέθησαν.	καὶ συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς
[56, 14]	οὐδὲ ἐς τὸ τεῖχος ἐσελθεῖν	ἠδυνήθησαν,	ἀλλὰ ἀνὰ τὰ ὄρη, προαπορρίψαντες
[56, 22]	εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο χειρώσασθαι	ἠδυνήθησαν,	ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο καὶ
[56, 24]	τινες ἐσώθησαν καὶ αἱ Γερμανίαι	ἐφρουρήθησαν,	τό τε πολέμιον οὐδὲ ἐπὶ
[56, 17]	ἐν τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι δύο	ἐδόθησαν	(ταῦτα γὰρ ἀπὸ πολλῶν τῶν
[56, 14]	προαπορρίψαντες τὰ ὅπλα ὥστε κουφίζειν,	ἐσκεδάσθησαν·	οἱ δὲ ἐπιδιώκοντές σφας (πάνυ
[56, 13]	καὶ ἐς φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο)	διεσπάσθησαν,	καὶ οἱ μὲν θᾶσσον οἱ
[56, 24]	νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´ αἱ πανηγύρεις	ἑωρτάσθησαν·	μετὰ δὲ τοῦτο ἀκούσας ὅτι
[56, 22]	μετὰ τοῦτο καὶ τῶν ἑαλωκότων	ἀνεκομίσθησαν,	λυτρωθέντες ὑπὸ τῶν οἰκείων· ἐπετράπη
[56, 25]	εἶναι ἐδόκουν, ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι	ἐνομίσθησαν,	συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο ποιεῖν. καὶ
[56, 27]	ἔξω τῶν τόπων ἐς οὓς	ἐξωρίσθησαν	τὰς διατριβὰς ἐποιοῦντο, οἱ δὲ
[56, 21]	μέν πῃ μᾶλλον τῇ ὑστεραίᾳ	ἐπορεύθησαν,	ὥστε καὶ ἐς ψιλόν τι
[56, 29]	καὶ ἀστέρες κομῆται καὶ αἱματώδεις	ὤφθησαν.	βουλῆς τε ἐπὶ τῇ νόσῳ
[56, 24]	τὸ ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ χελιδόνων	ἀνηλώθησαν,	αἵ τε κορυφαὶ τῶν Ἄλπεων
[56, 24]	ὅτι τῶν τε στρατιωτῶν τινες	ἐσώθησαν	καὶ αἱ Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν, τό
[56, 25]	οὐ μέντοι οὔτε μάχῃ τινὶ	ἐνίκησαν	(ἐς γὰρ χεῖρας οὐδεὶς αὐτοῖς
[56, 39]	ἐπειδὴ τὰς δυνάμεις μεθ´ ὧν	ἐπολέμησαν	ἐθελονταὶ διαφῆκαν. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι
[56, 5]	οἱ μὲν πατέρες ἡμῶν καὶ	ἐπολέμησαν	πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ τῶν γάμων,
[56, 19]	δυσεκβάτοις ὄντι. κἀνταῦθα ἅμα τε	ἀνεφάνησαν	πολέμιοι ἀνθ´ ὑπηκόων ὄντες, καὶ
[56, 3]	ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ ὑμᾶς ἐκεῖνοι	ἐγέννησαν,	οὕτω καὶ ὑμεῖς ἄλλους τεκνώσητε,
[56, 20]	ἐτιτρώσκοντο δὲ πολλοί, ὁμόσε αὐτοῖς	ἐχώρησαν·	οἷα γὰρ οὔτε ἐν τάξει
[56, 11]	τοῦτο ποιήσαντες ἐς τὴν ἄκραν	ἀνεχώρησαν·	ἀγνοοῦντες δὲ οἱ Ῥωμαῖοι τὸ
[56, 39]	καταστήσας, τὸ δὲ στρατιωτικὸν τὸ	κρατῆσαν	εὐεργεσίᾳ μετριάσας, καὶ δυνηθεὶς ἂν
[56, 22]	προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ μὲν πολλοὶ	ἀπανέστησαν	τοῦ ἐρύματος, οἱ δ´ ὑπολειφθέντες
[56, 18]	ἐκ μὲν τοῦ φανεροῦ οὐκ	ἀπέστησαν,	πολλοὺς μὲν πρὸς τῷ Ῥήνῳ
[56, 25]	ἀλλ´ οἱ δώδεκα ἐπὶ πολὺ	κατέστησαν.	τότε δ´ οὖν ταῦτά τε
[56, 45]	εὐπαθοῦν τῆς εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς	δυστυχῆσαν	ποθεῖν αὐτήν. ὅπερ που καὶ
[56, 42]	κατὰ τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα	διεκόμισαν,	παρῆν δὲ καὶ συνεξέφερεν αὐτὸν
[56, 31]	παραλαβόντες νυκτὸς ἐς τὸ ἄστυ	ἐσεκόμισαν.	τῇ τε ὑστεραίᾳ βουλὴ ἐγένετο,
[56, 46]	αὐτοῦ μετὰ τοῦτο χρήσεσθαι ἔμελλον	ἐνόμισαν.	ταῦτά τε αὐτῷ ἐψηφίσθη, καὶ
[56, 15]	ἐνέβαλον, αἱ δὲ ἐς ποταμὸν	κατεκρήμνισαν.	καὶ οὕτω καὶ ἐκείνου τοῦ
[56, 25]	πρεσβείαις τρεῖς καὶ τότε βουλευταὶ	ἐχρημάτισαν,	καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ καὶ
[56, 15]	ἐγένετο, καὶ κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν	ἐνέδοσαν,	καί τινες αὐτῶν καὶ διέφυγον,
[56, 11]	τοῦτο καὶ ταύτην καὶ ἑαυτοὺς	παρέδοσαν.	ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ Ῥαίτινον ἐλθόντες
[56, 3]	καλῶς πράξαντες ὑμῖν μετ´ εὐκλείας	παρέδοσαν,	καὶ ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε, καὶ
[56, 14]	κἂν παντελῶς οἱ Ῥωμαῖοι μάτην	ἐκινδύνευσαν,	ἅτε πρὸς δύο ἅμα, τήν
[56, 1]	Κύιντος Σουλπίκιος καὶ Γάιος Σαβῖνος	ὑπάτευσαν,	ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ καὶ ὁ
[56, 29]	τε Ἀπουλέιος καὶ Σέξτος Πομπήιος	ὑπάτευσαν,	ἐξωρμήθη τε ἐς τὴν Καμπανίαν
[56, 31]	τοῦ μὲν λιβανωτοῦ καὶ αὐτοὶ	ἔθυσαν,	τῷ δ´ αὐλητῇ οὐκ ἐχρήσαντο.
[56, 22]	κἂν πάντες ἀπώλοντο ἢ καὶ	ἑάλωσαν,	εἰ μὴ οἱ βάρβαροι περὶ
[56, 45]	ἐπὶ πλεῖον δ´ ὅμως μεταλλάξαντος	ἔγνωσαν·	καὶ γὰρ φιλεῖ πως τὸ
[56, 29]	εἰκόνα αὐτοῦ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ	ἑστῶσαν	ἐμπεσὼν τὸ γράμμα τὸ πρῶτον
[56, 17]	πολέμου, καὶ ἐς τὸ συνέδριον	συμφοιτᾶν	πρὶν βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ
[56, 6]	συχνοὺς καὶ καίοντες καὶ τέμνοντες,	ὅταν	μὴ δύνωνται ἄλλως πως ὑγιεῖς
[56, 33]	ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς μηδένα ἕνα	ἀναρτᾶν	αὐτὰ παρῄνεσέ σφισιν, ὅπως μήτε
[56, 46]	Λιουίαν τὴν Ἰουλίαν τε καὶ	Αὔγουσταν	ἤδη καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ οἱ
[56, 38]	τε ἐναντιωθεῖσίν οἱ νίκην τὴν	ἧτταν	ἀποφῆναι καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ
[56, 43]	τοὺς οὐκ ἀξίους αὐτῆς ἐτήρει·	Κοροκότταν	γοῦν τινα λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ
[56, 16]	~κἀν τούτῳ καὶ ὁ Βάτων,	Σκευᾶν	τὸν υἱὸν πρὸς Τιβέριον πέμψας,
[56, 38]	ἕτεροι τοῖς ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ	ἐπέτρεψαν·	ἀλλὰ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ἅμα
[56, 46]	χρῆσθαι ἐν ταῖς ἱερουργίαις αὐτῇ	ἐπέτρεψαν·	ἐκείνη δὲ δὴ Νουμερίῳ τινὶ
[56, 42]	που τῇ βουλῇ ἐδόκει, λαβόντες	ὑφῆψαν	αὐτήν· καὶ ἡ μὲν ἀνηλίσκετο,
[56, 19]	ἑαυτοῦ ποιήσηται. καὶ ἔσχεν οὕτως·	προέπεμψάν	τε γὰρ αὐτὸν ἐξορμῶντα, καὶ
[56, 35]	ἀξιώσεως ὤν. ἀλλ´ εἰ μὲν	ἐν	ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν ἔμελλον, σφόδρα
[56, 36]	δὲ οὐκ ἐν θηρίοις ἀλλ´	ἐν	ἀνδράσιν ἐθελοντὴς καὶ πολεμῶν καὶ
[56, 36]	ἔν τε παισὶν ὄφεις καὶ	ἐν	ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ τινα καὶ
[56, 1]	ἐπειδή τε οἱ ἱππῆς πολλῇ	ἐν	αὐταῖς σπουδῇ τὸν νόμον τὸν
[56, 32]	τοιοῦτόν τι ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ	ἐν	αὐταῖς τὰ μὲν δύο μέρη
[56, 29]	κράτος ὕστερον χρόνῳ λαβὼν τότε	ἐν	αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ ἐς τοὺς
[56, 45]	βύας αὖθις ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου	ἐν	αὐτῇ τῇ πρώτῃ τῆς βουλῆς
[56, 34]	στρώμασιν ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ	ἐν	αὐτῇ τὸ μὲν σῶμα κάτω
[56, 25]	γενέθλια ἑορτάσαντες καί τινα ἱπποδρομίαν	ἐν	αὐτοῖς διὰ τῶν ἑκατοντάρχων ποιήσαντες
[56, 27]	διατριβὰς ἐποιοῦντο, οἱ δὲ καὶ	ἐν	αὐτοῖς ἐκείνοις ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε
[56, 26]	ἔν τε τῇ ἀγορᾷ καὶ	ἐν	αὐτῷ γε ἔστιν ὅτε τῷ
[56, 41]	ἄλλαις ἡμέραις καὶ τὴν γερουσίαν	ἐν	αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ ἀσπασαμένου; πῶς
[56, 18]	Γερμανίας ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ σφας διεορτάσαι.	ἐν	γὰρ τῷ αὐτῷ ἐκείνῳ χρόνῳ
[56, 25]	διὰ τῶν ἑκατοντάρχων ποιήσαντες ἐπανῆλθον.	ἐν	δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ Δροῦσός
[56, 41]	καὶ τὸν δῆμον οἴκαδε προσδεξαμένου,	ἐν	δὲ ταῖς ἄλλαις ἡμέραις καὶ
[56, 33]	πρώτῳ ὅσα τῆς ταφῆς εἴχετο,	ἐν	δὲ τῷ δευτέρῳ τὰ ἔργα
[56, 43]	τοῖς εἰρημένοις ὅτι τοῦ Ἀθηνοδώρου	ἐν	δίφρῳ ποτὲ καταστέγῳ ἐς τὸ
[56, 20]	πολλὰς καὶ νωτοφόρα πολλὰ ὡς	ἐν	εἰρήνῃ· παῖδές τε οὐκ ὀλίγοι
[56, 3]	δὲ καὶ τῆς ψυχῆς, ὥστε	ἐν	ἐκείνῳ αὐξηθέντι ἕτερον αὐτὸν γενέσθαι;
[56, 46]	καὶ ὅπως μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ	ἐν	ἐκφορᾷ τινος πομπεύῃ, καὶ τὰ
[56, 34]	δὲ δή τις αὐτοῦ κηρίνη	ἐν	ἐπινικίῳ στολῇ ἐξεφαίνετο. καὶ αὕτη
[56, 41]	οὐδὲ γὰρ ἄλλως κόμπου τινὸς	ἐν	ἑτέροις τοῖς περὶ αὐτοῦ λόγον
[56, 19]	οἱ προσβοηθήσοντες τάς τε δυνάμεις	ἐν	ἑτοίμῳ που οὔσας παρέλαβον, καὶ
[56, 46]	ἡ ἐν τῇ Νώλῃ οἰκία,	ἐν	ᾗ μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη. ἐν ᾧ
[56, 30]	οὕτω τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ τοῦ Αὐγούστου,	ἐν	ᾗ ποτε τὸ πρῶτον ὑπάτευσε,
[56, 7]	καὶ τὸ ὄνομα τὸ Ῥωμαίων	ἐν	ἡμῖν ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ τισιν
[56, 27]	πυρὸς καὶ ὕδατος εἰρχθέντα μήτε	ἐν	ἠπείρῳ διατρίβειν μήτε ἐν νήσῳ
[56, 34]	τὸ μὲν σῶμα κάτω που	ἐν	θήκῃ συνεκέκρυπτο, {εἰκὼν δὲ δή
[56, 36]	ἐπιτάξεως ἀπέκτεινεν, οὗτος δὲ οὐκ	ἐν	θηρίοις ἀλλ´ ἐν ἀνδράσιν ἐθελοντὴς
[56, 43]	ἐτήρει· Κοροκότταν γοῦν τινα λῃστὴν	ἐν	Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα τὸ μὲν πρῶτον
[56, 13]	προθυμότερον τοὺς στρατιώτας ἀγωνίσασθαι, καὶ	ἐν	καιρῷ σφισιν, ἄν που δεήσῃ,
[56, 41]	μέγιστα καὶ ἐκπρεπέστατα, ὥς γε	ἐν	κεφαλαίοις διελθεῖν, ἐπεὶ ἄν γε
[56, 11]	ἡ ἀνάγκη τοῦ νόμου κατεφωράθη.	~ἐν	μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´
[56, 41]	ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ	ἐν	μὲν ταῖς ἑορταῖς καὶ τὸν
[56, 43]	ψήφισμα ἐποιήσαντο, τὸ δ´ ἀληθὲς	ἐν	μὲν τῷ παραχρῆμα οὐ πολλοὶ
[56, 33]	ὁ Δροῦσος ἀνέγνω. ἐγέγραπτο δὲ	ἐν	μὲν τῷ πρώτῳ ὅσα τῆς
[56, 10]	Κυίντου Ποππαίου Σεκούνδου, τῶν τότε	ἐν	μέρει τοῦ ἔτους ὑπατευόντων, ἐτέθησαν.
[56, 38]	περιγενομένων ἐκ τῶν παρατάξεων ἔσωσεν,	ἐν	μηδενὶ τὸν Σύλλαν μιμησάμενος τὸν
[56, 43]	ἔν τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι καὶ	ἐν	μοναρχίᾳ ἀδεεῖ ζῆν, βασιλευομένους τε
[56, 27]	μήτε ἐν ἠπείρῳ διατρίβειν μήτε	ἐν	νήσῳ τῶν ὅσαι ἔλαττον τετρακοσίων
[56, 29]	τῇ Νέᾳ πόλει διαθεὶς ἔπειτα	ἐν	Νώλῃ μετήλλαξε. τέρατα δὲ ἄρα
[56, 0]	μετήλλαξεν. Χρόνου πλῆθος ἔτη ἕξ,	ἐν	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[56, 25]	μονομαχεῖν ἐπετράπη. αἴτιον δὲ ὅτι	ἐν	ὀλιγωρίᾳ τινὲς τὴν ἀτιμίαν τὴν
[56, 21]	χωρίου τινὸς ἐπιτηδείου, ὥς γε	ἐν	ὄρει ὑλώδει ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ
[56, 38]	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔσχεν οἷα	ἐν	οὐδενὶ ἄλλῳ ἑνὶ ἐγένετο. ἤδη
[56, 11]	ὑπ´ αὐτοῦ περιληφθῆναι. τότε δὲ	ἐν	παντὶ κινδύνου ἐγένοντο, ἄνωθεν μὲν
[56, 13]	{καὶ} αὐτὸς μὲν ἐπὶ βήματος	ἐν	περιφανεῖ ἱδρύθη, ὅπως τά τε
[56, 13]	δ´ ἄλλοι τὸ μὲν πρῶτον	ἐν	πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι βάδην ἀνεπορεύοντο,
[56, 6]	καὶ πάντα αὐτὰ ὡς οὐδὲ	ἐν	πόλει τινὶ οἰκοῦντες κατεπατήσατε. καὶ
[56, 3]	πολέμῳ γενέσθαι μήτε ἄρδην ὥστε	ἐν	πολέμῳ γε ἀπολέσθαι; καὶ ταῦτα
[56, 3]	καὶ μήτ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις ὥσπερ	ἐν	πολέμῳ γενέσθαι μήτε ἄρδην ὥστε
[56, 3]	ἀσκῆσαι καὶ δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι, καὶ	ἐν	πολέμῳ τά τε ὄντα προθυμότερον
[56, 11]	τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο· καί τινες	ἐν	στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα ἀπώλοντο,
[56, 21]	αὐτὸ τοῦτο ἔπταιον· συστρεφόμενοι γὰρ	ἐν	στενοχωρίᾳ, ὅπως ἀθρόοι ἱππῆς τε
[56, 40]	σφισι τῆς ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε	ἐν	ταῖς διαγνώμαις τὴν ἐξουσίαν τῆς
[56, 40]	τε τοῦ δήμου τὸ δύσκριτον	ἐν	ταῖς διαγνώσεσιν ἐς τὴν τῶν
[56, 40]	μέντοι καὶ τῶν βουλευτῶν οὔτε	ἐν	ταῖς ἡγεμονίαις τὴν τοῦ κλήρου
[56, 46]	οἱ μὲν καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι	ἐν	ταῖς ἱερουργίαις αὐτῇ ἐπέτρεψαν· ἐκείνη
[56, 8]	ὅτι ἀδύνατόν ἐστι, πολλῶν μὲν	ἐν	ταῖς νόσοις πολλῶν δὲ καὶ
[56, 21]	ἐλάττους ἤδη ὄντας (πολλοὶ γὰρ	ἐν	ταῖς πρὶν μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ
[56, 14]	καὶ ἐκείνων τε τοὺς πλείους	ἐν	ταῖς ὕλαις κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ
[56, 20]	αὐτοῖς ἐχώρησαν· οἷα γὰρ οὔτε	ἐν	τάξει τινὶ ἀλλὰ ἀναμὶξ ταῖς
[56, 11]	πῦρ ἐπεκράτησεν ὥστε μηδὲ τοὺς	ἐν	τῇ ἀκροπόλει ὄντας κατὰ χώραν
[56, 31]	Λιουία, φοβηθεῖσα μὴ τοῦ Τιβερίου	ἐν	τῇ Δελματίᾳ ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ
[56, 22]	καὶ τῶν παίδων συνεχῶς τοὺς	ἐν	τῇ ἡλικίᾳ διά τε τὸν
[56, 46]	γὰρ τῇ ἐσθῆτι τῇ ἐπινικίῳ	ἐν	τῇ ἱπποδρομίᾳ ἐχρήσαντο) οὐ μέντοι
[56, 12]	λιμοῦ δι´ αὐτὸν οὐχ ἥκιστα	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν Τιβέριον
[56, 18]	τῷ αὐτῷ ἐκείνῳ χρόνῳ καὶ	ἐν	τῇ Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη. εἶχόν
[56, 29]	Αὔγουστος, καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν	ἐν	τῇ Νέᾳ πόλει διαθεὶς ἔπειτα
[56, 46]	οἰκοδομουμένων. καί οἱ καὶ ἡ	ἐν	τῇ Νώλῃ οἰκία, ἐν ᾗ
[56, 17]	τέ τινες τιμαὶ καὶ ἁψῖδες	ἐν	τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι δύο ἐδόθησαν
[56, 27]	καὶ ἐκεῖνά τε, τὰ μὲν	ἐν	τῇ πόλει εὑρεθέντα πρὸς τῶν
[56, 42]	λοιποὶ πάντες ὡς εἰπεῖν οἱ	ἐν	τῇ πόλει τότε ὄντες. ἐπεὶ
[56, 19]	ὁ Οὐᾶρος ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν	ἐν	τῇ πορείᾳ, ὡς καὶ διὰ
[56, 46]	ἐν ᾧ δ´ οὖν τὸ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ἐγίγνετο, εἰκόνα
[56, 23]	Γερμανίαν ἔπεμψεν. ἐπειδή τε συχνοὶ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ καὶ Γαλάται καὶ
[56, 18]	τῷ Ῥήνῳ πολλοὺς δὲ καὶ	ἐν	τῇ σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων ὁρῶντες
[56, 8]	καὶ ἐν τῷ γάμῳ καὶ	ἐν	τῇ τεκνοποιίᾳ καὶ δυσχερῆ καὶ
[56, 27]	ὁ Τίβερις τὸν ἱππόδρομον προκατέσχεν,	ἐν	τῇ τοῦ Αὐγούστου ἀγορᾷ καὶ
[56, 29]	Αὐγούστῳ διῳκεῖτο· ~ἱπποδρομίας δὲ τελουμένης	ἐν	τῇ τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ, ἥτις
[56, 39]	τε καὶ πέμπτον ἐξεβιάσασθε αὐτὸν	ἐν	τῇ τῶν κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι.
[56, 20]	δένδρων καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν.	ἐν	τοιαύτῃ οὖν δή τινι ἀμηχανίᾳ
[56, 25]	αὐτῶν λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος, οἷα	ἐν	τοιούτοις ὤν, ἠθέλησεν· οὐ μὴν
[56, 34]	καὶ τὰ ἄλλα αὐτοῖς, ὅσα	ἐν	τοῖς ἄνω λόγοις εἴρηται, ἐφέσπετο.
[56, 47]	τεταγμένῳ μισθῷ ἐς τὸ θέατρον	ἐν	τοῖς Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν, ἐστασίασε· καὶ
[56, 31]	εἰώθει, οἱ δ´ ὕπατοι κάτω	ἐν	τοῖς βάθροις ὁ μὲν τῷ
[56, 44]	τινες καὶ τῶν προτέρων τῶν	ἐν	τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον,
[56, 33]	δημοσίων, τό τε πλῆθος τῶν	ἐν	τοῖς θησαυροῖς χρημάτων, καὶ ὅσα
[56, 44]	εἰ καὶ βιαιότερόν τι, οἷα	ἐν	τοῖς παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη,
[56, 8]	ταῖς νόσοις πολλῶν δὲ καὶ	ἐν	τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι
[56, 24]	καὶ περὶ τοὺς ἀετοὺς τοὺς	ἐν	τοῖς στρατοπέδοις, ὡς καὶ τῶν
[56, 11]	Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐπράχθη, Γερμανικὸς δὲ	ἐν	τούτῳ ἄλλα τε χωρία Δελματικὰ
[56, 38]	ἀλλ´ ἴστε γὰρ ἀκριβῶς καὶ	ἐν	τούτῳ τούς τε ἄλλους καὶ
[56, 42]	δὲ ἐς τὴν πυρὰν τὴν	ἐν	τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ ἐνετέθη, πρῶτοι
[56, 32]	καὶ δωρεῶν ἀξιώσας, καὶ ταφῆναι	ἐν	τῷ αὑτοῦ μνημείῳ ἀπηγόρευσε. ~τοσαῦτα
[56, 8]	ἀγνοεῖν ὅτι ἔστι τινὰ καὶ	ἐν	τῷ γάμῳ καὶ ἐν τῇ
[56, 8]	ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν; οὐκοῦν εἰ καὶ	ἐν	τῷ γῆμαι καὶ ἐν τῷ
[56, 23]	ἄλλως ἐπιδημοῦντες οἱ δὲ καὶ	ἐν	τῷ δορυφορικῷ στρατευόμενοι, ἦσαν, ἐφοβήθη
[56, 27]	καὶ λέοντάς γε ἐς αὐτὰ	ἐν	τῷ ἱπποδρόμῳ διακοσίους ὁ {τε}
[56, 29]	καὶ κεραυνὸς ἐς εἰκόνα αὐτοῦ	ἐν	τῷ Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν ἐμπεσὼν τὸ
[56, 46]	αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας	ἐν	τῷ παλατίῳ ἐποίησεν, ἣ καὶ
[56, 26]	αὖθις ἠσπάζοντο, ἤδη δὲ καὶ	ἐν	τῷ παλατίῳ, καὶ καθήμενόν γε,
[56, 24]	γὰρ τοῦ Ἄρεως ναὸς ὁ	ἐν	τῷ πεδίῳ αὐτοῦ ὢν ἐκεραυνώθη,
[56, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ πεντηκοστῷ ἕκτῳ τῶν Δίωνος
[56, 41]	καὶ ἀναγκαιότατα ἀεί ποτε ἢ	ἐν	τῷ συνεδρίῳ ἢ καὶ οἴκοι
[56, 13]	ἐκ τούτου τῶν λοιπῶν τῶν	ἐν	τῷ τείχει ὄντων, καὶ νομίσας
[56, 15]	συλλαβομένων σφίσι τῶν γυναικῶν τῶν	ἐν	τῷ τείχει οὐσῶν (τῆς τε
[56, 8]	καὶ ἐν τῷ γῆμαι καὶ	ἐν	τῷ τεκνῶσαι ἀνιαρά τινα ἔνεστιν,
[56, 25]	τῶν προστασσομένων αὐτοῖς ἀρχόντων μήτε	ἐν	τῷ τῆς ἀρχῆς χρόνῳ μήτε
[56, 9]	ὑμᾶς νῦν γε πεπεικέναι καὶ	ἐν	τῷ τῶν πολιτῶν ὀνόματι ἐμμεῖναι
[56, 14]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τοὺς	ἐν	τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας ἔλαβον. καὶ
[56, 10]	ἐς τὸ τοὺς πειθαρχήσαντάς οἱ	ἐν	τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀναιτίους γενέσθαι
[56, 19]	οὓς πρότερον ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ	ἐν	ὕλαις ἤδη δυσεκβάτοις ὄντι. κἀνταῦθα
[56, 36]	καὶ παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ ταῦτα	ἐν	ὑμῖν μηδὲν ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς
[56, 35]	ἔπαινον γενέσθαι, ἐμοῦ τε ὥσπερ	ἐν	χορῷ τινὶ τὰ κεφάλαια ἀποσημαίνοντος,
[56, 46]	οἰκία, ἐν ᾗ μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη.	ἐν	ᾧ δ´ οὖν τὸ ἐν
[56, 1]	τὴν Ῥώμην, μετὰ τὸν χειμῶνα	ἐν	ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος καὶ Γάιος
[56, 36]	ἀπεδείξατε ἐκεῖνο τῆς ἡλικίας ἔχοντα	ἐν	ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί τινες ἐθέλουσιν.
[56, 2]	ὥσπερ τινῶν λαμπαδίων παραμυθεῖσθαι, ἵν´	ἐν	ᾧ μόνῳ τῆς θείας εὐδαιμονίας
[56, 29]	ἦν· τῷ γὰρ ἐχομένῳ ἔτει,	ἐν	ᾧ Σέξτος τε Ἀπουλέιος καὶ
[56, 3]	οἱ ἄλλοι ὑμῖν ὑπακούσουσι, πολυπληθία	ἔν	τε εἰρήνῃ γῆν ἐργάσασθαι καὶ
[56, 43]	καὶ τῶν τυραννικῶν ὕβρεων ὄντας	ἔν	τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι καὶ ἐν
[56, 36]	προαιρέσεως διαμάρτοιμι ὅσον ἐκεῖνος μὲν	ἔν	τε παισὶν ὄφεις καὶ ἐν
[56, 26]	καὶ ὁσάκις ἕδρα αὐτῶν ἐγίγνετο,	ἔν	τε τῇ ἀγορᾷ καὶ ἐν
[56, 24]	ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης τι ἄγαλμα	ἔν	τε τῇ Γερμανίᾳ ὂν καὶ
[56, 46]	ἀνιόντα ἑορακέναι ὤμοσε. καὶ αὐτῷ	ἔν	τε τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ψηφισθὲν
[56, 5]	γιγνόμενον, οὐχ ὅτι ἓν πρὸς	ἓν	ἐξεταζόμενα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ πάντα
[56, 12]	καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ καθ´	ἓν	ὄντες στασιάσωσι, τριχῇ διεῖλεν αὐτούς,
[56, 5]	ὁμοῦ πάντα πρὸς τοῦτο τὸ	ἓν	παραβαλλόμενα. καὶ γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ
[56, 5]	ὑφ´ ὑμῶν γιγνόμενον, οὐχ ὅτι	ἓν	πρὸς ἓν ἐξεταζόμενα, ἀλλ´ οὐδὲ
[56, 36]	ἡλικίας αὐτοῦ. καὶ γὰρ τοῦτο	ἓν	τῶν μεγίστων τοῦ Αὐγούστου ἔργων
[56, 30]	τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἡ Λιουία	ἔλαβεν,	ἐπειδὴ πρὸς τὸν Ἀγρίππαν κρύφα
[56, 6]	δίδοται, ἵν´ εἰ καὶ διὰ	μηδὲν	ἄλλο, διά γε ταῦτα καὶ
[56, 28]	αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν	μηδὲν	εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη μὲν πολλά,
[56, 28]	τὴν συντέλειαν ἤγαγε, καὶ παραχρῆμα	μηδὲν	εἰπών, μήθ´ ὅσον μήθ´ ὅπως
[56, 41]	ἀναγκαίως κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι αὐτὸν καὶ	μηδὲν	ἕτερον προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ
[56, 36]	σφᾶς, καὶ ταῦτα ἐν ὑμῖν	μηδὲν	ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς εἰδόσι, σμικροτέραν
[56, 38]	καὶ τὸν Ἀγρίππαν, ὥστε με	μηδὲν	μηδὲ τούτους ἐξαριθμήσασθαι δεῖσθαι. δύο
[56, 2]	οὕτω καὶ παρ´ ἐκείνοις τοῖς	μηδὲν	τούτων δεομένοις καλὸν εἶναι δέδοκται
[56, 2]	πολλῷ καταδεέστεροι τῶν ἑτέρων τῶν	μηδὲν	τῶν δεόντων πράττειν ἐθελόντων ἐστέ,
[56, 4]	ἂν ὀνομάσαιμι ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´	οὐδὲν	ἀνδρῶν ἔργον παρέχεσθε. πολίτας; ἀλλ´
[56, 26]	ἦρχον, ἔσχε. καὶ αὐτὸς μὲν	οὐδὲν	ἄξιον μνήμης ἔπραξε, πλὴν ὅτι
[56, 20]	ἔπασχον μὲν πολλά, ἀντέδρων δὲ	οὐδέν.	~αὐτοῦ τε οὖν ἐστρατοπεδεύσαντο, χωρίου
[56, 25]	ἀντὶ τῆς ἀτιμίας θάνατον ὠφλίσκανον·	οὐδὲν	γὰρ ἧττον ἐμονομάχουν, καὶ μάλισθ´
[56, 6]	δὴ καὶ θηρίων τῶν ἀγριωτάτων	οὐδὲν	διαφέρετε. ~οὐ γὰρ {δὴ} δήπου
[56, 16]	καθημένῳ προσαχθεὶς ὑπὲρ μὲν ἑαυτοῦ	οὐδὲν	ἐδεήθη, ἀλλὰ καὶ τὴν κεφαλὴν
[56, 40]	ἐπιθέσεως λαβεῖν. θαυμαστὸν μὲν γὰρ	οὐδὲν	εἰ καὶ ἐπεβουλεύθη ποτέ· οὐδὲ
[56, 44]	οἱ δ´ ὕστεροι ἐκείνης μὲν	οὐδὲν	εἰδότες, τοῖς δὲ παροῦσι μόνοις
[56, 5]	τὰ μέγιστά τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ,	οὐδέν	ἐστι τἆλλα πρὸς τοῦτο τὸ
[56, 13]	καὶ νομίσας ἀναιμωτί σφων κρατήσειν,	οὐδὲν	ἔτι τοῦ χωρίου προείδετο, ἀλλὰ
[56, 37]	πολεμῆσαι. ἐξ ὧν ἐκεῖνος μὲν	οὐδὲν	ἰδίᾳ ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ δὴ
[56, 7]	τὸ δὲ δεύτερον δύο. ἀλλ´	οὐδὲν	οὐδ´ οὕτως οὔτ´ ἀπειλῶν οὔτε
[56, 25]	συμπαρῶσίν οἱ, χρᾶν· καίτοι οὕτως	οὐδὲν	τῷ Αὐγούστῳ τῶν καθ´ ἑαυτὸν
[56, 28]	πλείω καὶ κατακείμενος ἔστιν ὅτε	ἐχρημάτιζεν.	ἐπεί τε ἐπὶ τῇ εἰκοστῇ
[56, 46]	ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ τῆς γερουσίας	οἰκοδομηθὲν	δὲ ὑπό τε τῆς Λιουίας
[56, 43]	ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἑκών οἱ	προσῆλθεν,	οὔτε τι κακὸν εἰργάσατο καὶ
[56, 5]	λογισάμενος τά τε καθ´ ἑαυτόν,	ὅθεν	ἐγεννήθη, καὶ τὰ ὑμέτερα, ὅτι
[56, 29]	τοῦ ὀνόματος τοῦ Καίσαρος ἠφάνισεν·	ὅθεν	οἱ μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο
[56, 20]	τῶν Ῥωμαίων ὄντων, οἱ βάρβαροι	πανταχόθεν	ἅμα αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´ αὐτῶν
[56, 11]	πολεμίους τὸν νοῦν ἔχοντες, πρὶν	πανταχόθεν	ὑπ´ αὐτοῦ περιληφθῆναι. τότε δὲ
[56, 46]	ἔν τε τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον	ψηφισθὲν	μὲν ὑπὸ τῆς γερουσίας οἰκοδομηθὲν
[56, 18]	ἀλλ´ οἵ τε πρῶτοι τῆς	πρόσθεν	δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ τὰ πλήθη
[56, 6]	ἀγνοεῖτε. ἦν μὲν γὰρ οὐδὲ	πρόσθεν	ἐξὸν ἀμελεῖν τισι παιδοποιίας καὶ
[56, 21]	οὐ μέντοι καὶ ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν.	ἐντεῦθεν	δὲ ἄραντες ἔς τε ὕλας
[56, 11]	καὶ ταύτην καὶ ἑαυτοὺς παρέδοσαν.	ἐντεῦθεν	δὲ ἐπὶ Ῥαίτινον ἐλθόντες οὐχ
[56, 36]	αὐτοῦ σεμνότητα ἐγγενέσθαι. ~ἄρξομαι δὲ	ἐντεῦθεν	ὅθενπερ καὶ ἐκεῖνος τὰ κοινὰ
[56, 39]	τὸ μὲν στασιωτικὸν πᾶν τὸ	περιλειφθὲν	φιλανθρωπίᾳ καταστήσας, τὸ δὲ στρατιωτικὸν
[56, 11]	δὲ ἐν παντὶ κινδύνου ἐγένοντο,	ἄνωθεν	μὲν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων βαλλόμενοι,
[56, 11]	μὲν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων βαλλόμενοι,	ἔξωθεν	δὲ ὑπὸ τῆς φλογὸς κακούμενοι,
[56, 19]	διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες πρῶτοι τῶν	ἄπωθεν	αὐτοῦ οἰκούντων ἐκ παρασκευῆς, ὅπως
[56, 20]	περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ μὲν πρῶτον	πόρρωθεν	ἔβαλλον, ἔπειτα δέ, ὡς ἠμύνετο
[56, 25]	καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ καὶ	θαυμάσειεν	ἄν τις, μονομαχεῖν ἐπετράπη. αἴτιον
[56, 39]	μὲν οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις πράγμασιν	ἁρμόσειεν,	προστασία δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς μάλιστ´
[56, 41]	οὐκ ἂν τῶν βουλευτῶν αὐτοῦ	μνημονεύσειεν,	ὧν τὸ φαῦλον τὸ ἐκ
[56, 39]	ἑνὸς ἀνδρὸς μάλιστ´ ἂν αὐτὰ	σώσειεν,	οὔτε λόγῳ μὲν ἐπανελθεῖν ἐς
[56, 35]	ἄνθρωποι συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους	εἴποιεν,	καὶ πάντες ἐθελονταὶ τῶν νικητηρίων
[56, 37]	δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα αὐτοὺς	διέθηκεν·	τούς τε γὰρ ἰσχύοντας καὶ
[56, 40]	τοὺς δὲ δὴ λοιποὺς οὕτω	διέθηκεν	ὥστε παμπληθῆ χρόνον μηδένα μήτ´
[56, 40]	καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῆς παρρησίας	προσέθηκεν.	ἔκ τε τοῦ δήμου τὸ
[56, 39]	χρήματα ἐς τὸ μέσον ὑμῖν	κατέθηκεν;	ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες
[56, 37]	ἐκ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν κινδύνων	περιπεποίηκεν	ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν καὶ δυνατωτέραν
[56, 35]	ἐκείνῳ Αὐγούστῳ λεχθῆναι ἔδει, Δροῦσος	εἴρηκεν·	ἐπειδὴ δὲ καὶ δημοσίας τρόπον
[56, 40]	ἐπαύξων ἐς τὴν δημοσίαν χρείαν	ἀνήλισκεν,	καὶ τῶν κοινῶν ὡς ἰδίων
[56, 8]	μεγίστοις αὐτῶν πλεῖστα καὶ μέγιστα	συμπέφυκεν.	ὥστ´ εἰ ταῦτ´ ἐκκλίνετε, μηδὲ
[56, 19]	παραπομπαῖς τέ τισι τῶν ἐπιτηδείων	διέδωκεν.	ἦσαν δὲ οἱ μάλιστα συνομόσαντες
[56, 40]	τὰ εἰρηναῖα καὶ ἀκίνδυνα ὑμῖν	ἀπέδωκεν,	στρατιώτας τε τοσούτους ἀθανάτους πρὸς
[56, 38]	καὶ παθὼν οὐχ ὅσα αὐτὸς	ἤθελεν	ἀλλ´ ὅσα τῷ δαιμονίῳ ἔδοξεν,
[56, 22]	οὐδ´ εἰ τὰ μάλιστά τις	ἤθελεν	ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε οὖν ἀδεῶς
[56, 25]	τῷ Αὐγούστῳ τῶν καθ´ ἑαυτὸν	ἔμελεν	ὥστε ἐκ προγραφῆς πᾶσι τὴν
[56, 12]	καθ´ ἓν ὄντες στασιάσωσι, τριχῇ	διεῖλεν	αὐτούς, καὶ τοὺς μὲν τῷ
[56, 30]	ἀνήλιφα ἤσθιε κἀκείνῳ τὰ πεφαρμαγμένα	προσέβαλλεν.	εἴτ´ οὖν ἐκ τούτου εἴτε
[56, 40]	καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν	μὲν	ἀγαθῶν τῶν τῆς πολιτείας ἀφθόνως
[56, 41]	ἅμα τῶν νόμων τῶν τοῖς	μὲν	ἀδικουμένοις αὔταρκες παραμύθιον τοῖς δ´
[56, 33]	τῷ αὑτοῦ μνημείῳ ἀπηγόρευσε. ~τοσαῦτα	μὲν	αἱ διαθῆκαι ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ
[56, 34]	βαρβαρικοῦ προσκτήσασθαι οὐκ ἠθέλησε. ~ταῦτα	μὲν	αἱ ἐντολαὶ εἶχον, μετὰ δὲ
[56, 41]	δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς	μὲν	ἀληθιζομένους τινὰ ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ
[56, 46]	ὄντες διατιθῶσι. καὶ οἱ τὰ	μὲν	ἄλλα ὥσπερ εἰώθει γίγνεσθαι ἔπραξαν
[56, 42]	ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ τούτων οἱ	μὲν	ἄλλοι ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ δὴ
[56, 1]	Ἀπουλέιος Σέξτου υἱ. ~καὶ ταῦτα	μὲν	ἄλλοι καθῄρουν, ὁ δὲ δὴ
[56, 31]	ἐγένετο, καὶ ἐς αὐτὴν οἱ	μὲν	ἄλλοι τὴν ἱππάδα στολὴν ἐνδεδυκότες
[56, 36]	ἐξεληλυθὼς καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν	μὲν	ἄλλον χρόνον, καθ´ ὃν καλῶς
[56, 23]	καὶ Γαλάται καὶ Κελτοί, οἱ	μὲν	ἄλλως ἐπιδημοῦντες οἱ δὲ καὶ
[56, 9]	τοῦ ὁμοίου καρπούμενοι. ἢ πῶς	μὲν	ἂν καλῶς ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν
[56, 36]	ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν αὐτὸν ὀρθῶς	μὲν	ἂν κατ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖν
[56, 14]	τῶν μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο, τῶν	μὲν	ἀναβῆναί τε καὶ ἐπικρατῆσαι {τῆς}
[56, 21]	γὰρ τετρωμένοι ἦσαν) ἔργον δεινὸν	μὲν	ἀναγκαῖον δὲ τολμῆσαι· αὐτοὶ γὰρ
[56, 9]	προσλαβεῖν) ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα ἀηδῶς	μὲν	ἀναγκαίως δέ, οὐχ ὡς ἐχθρὸς
[56, 43]	μὲν ἐκ τοῦ νόμου οἱ	μὲν	ἄνδρες οὐ πολλαῖς ἡμέραις αἱ
[56, 42]	λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ ἡ	μὲν	ἀνηλίσκετο, ἀετὸς δέ τις ἐξ
[56, 38]	Πομπήιος δὲ καὶ Καῖσαρ τούτου	μὲν	ἀπέσχοντο ὥς γε ἐπίπαν εἰπεῖν,
[56, 40]	ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ τοὺς	μὲν	ἀρετήν τινα ἔχοντας ἀφθόνως εἴα
[56, 2]	τὸ θνητὸν γένος, καὶ τὸ	μὲν	ἄρρεν αὐτοῦ τὸ δὲ θῆλυ
[56, 2]	καὶ αὐτῶν τῶν θεῶν οἱ	μὲν	ἄρρενες αἱ δὲ θήλειαι νομίζονται,
[56, 17]	Γερμανικός, καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ	μὲν	Αὐγούστῳ καὶ τῷ Τιβερίῳ τό
[56, 40]	δὲ καὶ ἐφ´ ἑτέρων, τὰ	μὲν	αὐτὸς κατεσκεύασε τὰ δὲ ἐκείνοις
[56, 14]	καὶ συνήλου· καὶ ἕτεροι, οἱ	μὲν	βέλη οἱ δὲ δοράτια ἀφιέντες,
[56, 7]	πολλαπλασίους παῖδας ἡμῖν παρεσχηκέναι. πῶς	μὲν	γὰρ ἂν ἄλλως τὰ γένη
[56, 4]	ἔθνος φθεῖραι καὶ παῦσαι. τί	μὲν	γὰρ ἂν ὑπολειφθείη σπέρμα ἀνθρώπινον,
[56, 44]	πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας συνήρατο. τῶν	μὲν	γὰρ ἐκ τῆς δημοκρατίας ἀνδρῶν
[56, 6]	προκατεστησάμην, οὐδ´ αὐτοὶ ἀγνοεῖτε. ἦν	μὲν	γὰρ οὐδὲ πρόσθεν ἐξὸν ἀμελεῖν
[56, 40]	ψευδῆ αἰτίαν ἐπιθέσεως λαβεῖν. θαυμαστὸν	μὲν	γὰρ οὐδὲν εἰ καὶ ἐπεβουλεύθη
[56, 40]	ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα εἰκότως· τίς	μὲν	γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιτο ἀπραγμόνως
[56, 41]	ψυχαῖς ὑμῶν εὐκλείας τύχῃ. τίς	μὲν	γὰρ οὐκ ἂν τῶν βουλευτῶν
[56, 3]	ὑμῶν αὐτῶν γεγονόσι καταλίπητε. πῶς	μὲν	γὰρ οὐκ ἄριστον γυνὴ σώφρων
[56, 26]	εἰ μηκέτι συσσιτοίη σφίσι· τὸ	μὲν	γὰρ πλεῖστον, ἄλλως τε καὶ
[56, 2]	δὲ θήλειαι νομίζονται, καὶ οἱ	μὲν	γεγεννηκέναι τινὰς οἱ δ´ ἐκ
[56, 37]	μηδὲ στρατεύεσθαί τινες ἐθέλουσιν. ~αὕτη	μὲν	δὴ καὶ Αὐγούστῳ τοῦ πολιτικοῦ
[56, 46]	ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα	μὲν	δὴ οὖν ὕστερον διαθροεῖν ἤρξαντο,
[56, 32]	τὸν νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι	μὲν	δὴ οὗτοι ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ
[56, 12]	ἐς οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἐγένετο, Σερέτιον δέ,
[56, 38]	μηδὲ τούτους ἐξαριθμήσασθαι δεῖσθαι. δύο	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἔσχεν οἷα ἐν
[56, 32]	μυριάδας, καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς	μὲν	δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας
[56, 7]	τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ τοὺς	μὲν	δούλους δι´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα
[56, 32]	κατελέλειπτο δὲ ἐν αὐταῖς τὰ	μὲν	δύο μέρη τοῦ κλήρου τῷ
[56, 36]	ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν; ἀλλὰ τούτους	μὲν	ἐάσω, ἵνα μὴ καὶ ἐξ
[56, 16]	βήματος αὐτῷ καθημένῳ προσαχθεὶς ὑπὲρ	μὲν	ἑαυτοῦ οὐδὲν ἐδεήθη, ἀλλὰ καὶ
[56, 43]	~τὸ δὲ δὴ πένθος τὸ	μὲν	ἐκ τοῦ νόμου οἱ μὲν
[56, 34]	ἐπινικίῳ στολῇ ἐξεφαίνετο. καὶ αὕτη	μὲν	ἐκ τοῦ παλατίου πρὸς τῶν
[56, 34]	ἐπὶ τοῦ δημηγορικοῦ βήματος, ἀπὸ	μὲν	ἐκείνου ὁ Δροῦσός τι ἀνέγνω,
[56, 46]	ἐποιήθη, καὶ ἄλλοθι πολλαχόθι, τὰ	μὲν	ἑκόντων δὴ τῶν δήμων τὰ
[56, 14]	ἑαυτῶν ἐς τὸ ἔπειτα οἱ	μὲν	ἐλευθερίας οἱ δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι.
[56, 35]	ἐκείνου ἀξιώσεως ὤν. ἀλλ´ εἰ	μὲν	ἐν ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν ἔμελλον,
[56, 8]	ποτὲ ὅτι ἀδύνατόν ἐστι, πολλῶν	μὲν	ἐν ταῖς νόσοις πολλῶν δὲ
[56, 27]	ἐποιήσατο, καὶ ἐκεῖνά τε, τὰ	μὲν	ἐν τῇ πόλει εὑρεθέντα πρὸς
[56, 36]	τῆς προαιρέσεως διαμάρτοιμι ὅσον ἐκεῖνος	μὲν	ἔν τε παισὶν ὄφεις καὶ
[56, 15]	ἰσχυρὰ ἐγένετο, καὶ κρατηθέντες αὐτοὶ	μὲν	ἐνέδοσαν, καί τινες αὐτῶν καὶ
[56, 27]	ἐπειδή τε συχνοὶ φυγάδες οἱ	μὲν	ἔξω τῶν τόπων ἐς οὓς
[56, 39]	ἂν αὐτὰ σώσειεν, οὔτε λόγῳ	μὲν	ἐπανελθεῖν ἐς τὴν αὐτονομίαν ἔργῳ
[56, 27]	ἐποιήθη. τά τε Ἄρεια τότε	μέν,	ἐπειδὴ ὁ Τίβερις τὸν ἱππόδρομον
[56, 13]	ἐπικατέβαινον οἱ πολέμιοι, {καὶ} αὐτὸς	μὲν	ἐπὶ βήματος ἐν περιφανεῖ ἱδρύθη,
[56, 40]	δὲ καὶ ἐκ καινῆς, τὰ	μὲν	ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι τὰ
[56, 40]	ἀνθρώπων τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις τὰ	μὲν	ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς
[56, 13]	συνεκάλεσέ τε αὐτούς, καὶ τὰ	μὲν	ἐπιτιμήσας σφίσι τὰ δὲ καὶ
[56, 3]	γάμος καὶ τέκνωσις. ~ὥστε ὀρθῶς	μὲν	ἐποιήσατε τοὺς θεοὺς μιμησάμενοι, ὀρθῶς
[56, 23]	μή τι νεοχμώσωσι, καὶ τούτους	μὲν	ἐς νήσους τινὰς ἀπέστειλε, τοῖς
[56, 15]	γυναῖκες τὰ παιδία ἁρπάσασαι αἱ	μὲν	ἐς πῦρ ἑαυτὰς ἐνέβαλον, αἱ
[56, 22]	δ´ ἐντὸς ὄντες Ῥωμαῖοι ἕως	μὲν	εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ χώραν ἔμενον
[56, 29]	παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ. ταῦτα	μὲν	ζῶντος ἔτ´ αὐτοῦ προεφάνη, τοῖς
[56, 32]	τοῖς παισὶν αὐτοῦ πάντως, εἰ	μὲν	ἤδη τότε τέλειοι ἦσαν, εὐθύς,
[56, 7]	καὶ καλῶς ἔχον ἐστὶ τὸ	μὲν	ἡμέτερον γένος παύσασθαι καὶ τὸ
[56, 13]	πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ οἱ	μὲν	θᾶσσον οἱ δὲ βραδύτερον προσανῄεσαν.
[56, 35]	ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε ἐπελέξατο· ~ὅσα	μὲν	ἰδίᾳ καὶ παρὰ τῶν συγγενῶν
[56, 44]	ὡς ἀληθῶς παρέσχετο. καὶ τοῦτο	μὲν	καθ´ ἕκαστον ἄν τις τῶν
[56, 16]	τοῦτο τὸ τέλος ἔσχε, πολλῶν	μὲν	καὶ ἀνδρῶν, πλείστων δὲ δὴ
[56, 6]	ἡδέως αὐτὰ λέγω, ὥστε ἐγὼ	μὲν	καὶ αὐτὸ τοῦθ´ ὑμῖν ἐγκαλῶ
[56, 25]	μετὰ Στατιλίου Ταύρου ὑπατεύσαντος, Τιβέριος	μὲν	καὶ Γερμανικὸς ἀντὶ ὑπάτου ἄρχων
[56, 41]	δὲ κολακεύοντας μισῆσαι, καὶ πολλὰ	μὲν	καὶ ἐκ τῶν οἰκείων πολλοῖς
[56, 5]	τὰς οἰκείας ἀγαπᾶτε, καὶ οἱ	μὲν	καὶ ἐκ τῶν πολεμίων ἐπαιδοποιήσαντο,
[56, 45]	ὁρῶντες ὄντα. ~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο	μὲν	καὶ ζῶντος αὐτοῦ, ἐπὶ πλεῖον
[56, 38]	ἄλλῳ ὑπῆρξε. τεκμήριον δέ, Σύλλας	μὲν	καὶ Μάριος καὶ τοὺς παῖδας
[56, 45]	πειραθέντες ἐκεῖνον ἐζήτουν. καὶ ἦν	μὲν	καὶ παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν τῆς
[56, 46]	ἤδη καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ οἱ	μὲν	καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν ταῖς
[56, 5]	αὐτοῦ Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες ὅτι αὐτοὶ	μὲν	καὶ τὰς ἀλλοτρίας κόρας ἥρπασαν,
[56, 18]	ἦσαν. καὶ διὰ τοῦτο, τέως	μὲν	κατὰ βραχὺ καὶ ὁδῷ τινι
[56, 37]	πάντας περιφανῶς ὠφέλησε. καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τοὺς πολέμους τούς τε
[56, 21]	μὴ πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα τὰ	μὲν	κατακαύσαντες τὰ δὲ καὶ καταλιπόντες,
[56, 31]	τρόπον πεποιημένην, εἶχον. καὶ τοῦ	μὲν	λιβανωτοῦ καὶ αὐτοὶ ἔθυσαν, τῷ
[56, 6]	δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι. ἀλλὰ πρῶτον	μὲν	λογίσασθε ὅτι καὶ οἱ ἰατροὶ
[56, 23]	ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς, καὶ τῶν	μὲν	μηδέπω πέντε καὶ τριάκοντα ἔτη
[56, 41]	εὖ οἶδ´ ὅτι παρ´ ἐμοῦ	μὲν	μόνα ταῦτα ἀκηκοότες ἔσεσθε, παρ´
[56, 14]	φρουρίῳ προσχωρήσαντας ἔλαβον. καὶ τούτοις	μὲν	ὁ Τιβέριος τά τε ἄλλα
[56, 42]	τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ ἐνετέθη, πρῶτοι	μὲν	οἱ ἱερῆς πάντες περιῆλθον αὐτήν,
[56, 41]	δὲ πλουσίου, καὶ πρὸς ἑαυτὸν	μὲν	οἰκονομικοῦ πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους
[56, 22]	τηρήσαντες χειμέριον (ἦσαν δὲ στρατιῶται	μὲν	ὀλίγοι, ἄοπλοι δὲ πολλοί) καὶ
[56, 37]	ἀπ´ ἐκείνων ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς, ἑλόμενος	μὲν	ὀλίγους τινὰς καὶ ἄκων σφίσι
[56, 13]	ἀναχωρῆσαι. ἐξ οὖν τούτων τοῦ	μὲν	ὀργισθεὶς τοῦ δὲ ἡσθεὶς συνεκάλεσέ
[56, 3]	γνώμην πολλὰ ποιεῖν ὀφείλομεν, πῶς	μὲν	οὐ καλὸν πῶς δ´ οὐκ
[56, 12]	τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε. καὶ ἐκεῖνοι	μὲν	οὐ χαλεπῶς τοὺς ἀντιταχθέντας σφίσι
[56, 20]	ἔβαλλον, ἔπειτα δέ, ὡς ἠμύνετο	μὲν	οὐδεὶς ἐτιτρώσκοντο δὲ πολλοί, ὁμόσε
[56, 26]	τότε ἦρχον, ἔσχε. καὶ αὐτὸς	μὲν	οὐδὲν ἄξιον μνήμης ἔπραξε, πλὴν
[56, 44]	ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´ ὕστεροι ἐκείνης	μὲν	οὐδὲν εἰδότες, τοῖς δὲ παροῦσι
[56, 37]	ἅμα πολεμῆσαι. ἐξ ὧν ἐκεῖνος	μὲν	οὐδὲν ἰδίᾳ ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ
[56, 5]	ἀνδρῶν κεναί. ἐνθυμήθητε οὖν, τίνα	μὲν	οὐκ ἂν ὀργὴν ὁ Ῥωμύλος
[56, 13]	σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς. καὶ ὁ	μὲν	οὐκέτ´ οὐδ´ ἄλλῳ τινί, καίπερ
[56, 30]	παραλαβὼν λιθίνην ὑμῖν καταλείπω" τοῦτο	μὲν	οὖν οὐ πρὸς τὸ τῶν
[56, 37]	ἑτέρων τινῶν πράξεσι παραβληθείη. ταῦτα	μὲν	οὖν παραλείψω· καὶ γάρ που
[56, 11]	τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ καιόμενοι. οἱ	μὲν	οὖν πλείους τῶν ἐσελθόντων οὕτως
[56, 16]	νομέας ἀλλὰ λύκους πέμπετε. ὁ	μὲν	οὖν πόλεμος τοῦτο τὸ τέλος
[56, 11]	ἀνάγκη τοῦ νόμου κατεφωράθη. ~ἐν	μὲν	οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐπράχθη,
[56, 47]	τῶν ἀεὶ αὐτοκρατόρων τελεῖται. ~ἐπὶ	μὲν	οὖν τῷ Αὐγούστῳ τοσαῦτα, λόγῳ
[56, 3]	τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς	μὲν	οὖν, ὦ ἄνδρες, (μόνοι γὰρ
[56, 39]	ἅτε εὖ εἰδότες ὅτι δημοκρατία	μὲν	οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις πράγμασιν ἁρμόσειεν,
[56, 30]	ἀνθρώπων βίον διέσκωψε. καὶ ὁ	μὲν	οὕτω τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ τοῦ Αὐγούστου,
[56, 41]	ἄλλους ἀναλωτικοῦ γενομένου, καὶ αὐτοῦ	μὲν	πάντα ἀεὶ καὶ πόνον καὶ
[56, 4]	ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες	μὲν	πάντες ἂν ἀπόλοιντο, μισήσαντες δ´
[56, 41]	ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ τὸ τοῖς	μὲν	πάνυ φίλοις καὶ συνησθῆναι ἀεί
[56, 4]	διαφέρετε. ~ταῦτ´ εἰπών, καὶ τὰ	μὲν	παραχρῆμα δούς τισιν αὐτῶν τὰ
[56, 5]	πάνθ´ ἡμῖν καταδείξασα. ἀλλ´ οἱ	μὲν	πατέρες ἡμῶν καὶ ἐπολέμησαν πρὸς
[56, 41]	ἄν τις ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς ἰδίᾳ	μὲν	πένητος δημοσίᾳ δὲ πλουσίου, καὶ
[56, 30]	τὸ πρῶτον ὑπάτευσε, μετήλλαξε, ζήσας	μὲν	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ
[56, 21]	καὶ ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς, πολλὰ	μὲν	περὶ ἀλλήλοις πολλὰ δὲ καὶ
[56, 21]	τὰ δὲ καὶ καταλιπόντες, συντεταγμένοι	μέν	πῃ μᾶλλον τῇ ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν,
[56, 37]	δὲ δὴ τοῦτο ὁρῶν τὸ	μὲν	πλεῖστον καὶ κράτιστον καὶ τοῦ
[56, 37]	πλεῖστον ὄντα, καὶ μετὰ πολλῶν	μὲν	πολιτῶν πολλῶν δὲ καὶ συμμάχων
[56, 20]	ἀεὶ προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες, ἔπασχον	μὲν	πολλά, ἀντέδρων δὲ οὐδέν. ~αὐτοῦ
[56, 28]	αὐτῶν μηδὲν εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη	μὲν	πολλά, καί τινα καὶ διὰ
[56, 22]	σὺν βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ	μὲν	πολλοὶ ἀπανέστησαν τοῦ ἐρύματος, οἱ
[56, 31]	οὐκ ἐχρήσαντο. ἐκαθέζοντο δὲ οἱ	μὲν	πολλοὶ ὥς που ἕκαστος εἰώθει,
[56, 37]	λεχθέντα οἴσει, καὶ ὑμῶν τοῖς	μὲν	πρεσβυτέροις ἡδονὴν ἄμεμπτον ποιήσει, τοῖς
[56, 12]	ἐς αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια τὰ	μὲν	προεσενηνόχεσαν τὰ δὲ καὶ ἐκ
[56, 14]	γὰρ σφετέροις ἑκάτεροι παρεκελεύοντο, τοὺς	μὲν	προθυμουμένους σφῶν ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´
[56, 21]	ὕλας αὖθις ἐσέπεσον, καὶ ἠμύνοντο	μὲν	πρὸς τοὺς προσπίπτοντάς σφισιν, οὐκ
[56, 18]	τοῦ φανεροῦ οὐκ ἀπέστησαν, πολλοὺς	μὲν	πρὸς τῷ Ῥήνῳ πολλοὺς δὲ
[56, 35]	καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν, οἶδα	μὲν	προσήκοντα ἐμαυτῷ τὸν λόγον τόνδε
[56, 13]	κατέσχεν) οἱ δ´ ἄλλοι τὸ	μὲν	πρῶτον ἐν πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι
[56, 43]	λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα τὸ	μὲν	πρῶτον οὕτω δι´ ὀργῆς ἔσχεν
[56, 20]	τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον πόρρωθεν ἔβαλλον, ἔπειτα δέ,
[56, 22]	ἄοπλοι δὲ πολλοί) καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τό τε δεύτερόν σφων
[56, 7]	μέντοι κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ	μὲν	πρῶτον τρία ἔτη ὅλα πρὸς
[56, 39]	~ποιήσας δὲ ταῦτα, καὶ τὸ	μὲν	στασιωτικὸν πᾶν τὸ περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ
[56, 4]	ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ δὴ μάλιστα	μὲν	σὺν ἐκείνοις τετάχθαι, εἰ δὲ
[56, 14]	παρετάξαντο, καὶ λίθους πολλοὺς τοὺς	μὲν	σφενδόναις ἐπ´ αὐτοὺς ἔβαλλον τοὺς
[56, 41]	αὐτὸν ἡμῖν πρέπει, ἀλλὰ τὸ	μὲν	σῶμα αὐτοῦ τῇ φύσει ἤδη
[56, 34]	κεκοσμημένη· καὶ ἐν αὐτῇ τὸ	μὲν	σῶμα κάτω που ἐν θήκῃ
[56, 6]	εἴη καταλέγειν· ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα	μὲν	τὰ ἐπιτίμια τοῖς ἀπειθοῦσιν, ἵνα
[56, 40]	ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ πάντα	μὲν	τὰ ἔργα τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας
[56, 3]	πολέμῳ γε ἀπολέσθαι; καὶ ταῦτα	μὲν	τὰ κέρδη ἴδιά που τοῖς
[56, 10]	μετὰ δὲ δὴ τοῦτο τοῖς	μὲν	τὰ τέκνα ἔχουσι τὰ γέρα
[56, 41]	οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν	μὲν	ταῖς ἑορταῖς καὶ τὸν δῆμον
[56, 39]	Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης ἐφικέσθαι, ὅστις πάσας	μὲν	τὰς δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας οὔσας
[56, 24]	ἐκχωρῆσαι τῆς πόλεως προσέταξε. ~τότε	μὲν	ταῦτ´ ἔπραξε, καὶ οὔτ´ ἄλλο
[56, 42]	καὶ θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν. ~Τιβέριος	μὲν	ταῦτα ἀνέγνω, μετὰ δὲ τοῦτο
[56, 15]	τῷ Γερμανικῷ ὡμολόγησεν. καὶ ὁ	μὲν	ταῦτα πράξας πρὸς τὸν Τιβέριον
[56, 44]	ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα	μὲν	τῇ τῶν πραγμάτων ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν,
[56, 31]	σῶμα τὸ τοῦ Αὐγούστου ἐκ	μὲν	τῆς Νώλης οἱ πρῶτοι καθ´
[56, 4]	καὶ ὁτιδήποτε χαίρετε ὀνομαζόμενοι, παράδοξον	μέν	τι πάθος πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ
[56, 4]	ἔλεξε καὶ ἐκείνοις τάδε· θαυμαστὸν	μέν	τι πέπονθα, ὦ τί ἂν
[56, 11]	ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα ἀπώλοντο, τῇ	μὲν	τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ καιόμενοι. οἱ
[56, 4]	προπατόρων ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν	μὲν	τὸ γένος ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ
[56, 40]	λυπηροὺς αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ	μὲν	τὸ ὀθνεῖον φύλακας φοβερωτάτους, πρὸς
[56, 10]	ἐμὲ φερώνυμον αὐτῆς ποιήσητε. ~τότε	μὲν	τοιαῦτα ἀμφοτέροις αὐτοῖς διελέχθη, μετὰ
[56, 22]	ἔρρωτό τις, ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ	μὲν	τὸν ἄρχοντά σφων ἐμιμήσαντο, οἱ
[56, 6]	τινὶ οἰκοῦντες κατεπατήσατε. καὶ φατὲ	μὲν	τὸν εὔζωνον δὴ τοῦτον καὶ
[56, 43]	τε ἀσφαλὲς προσπαρεσκεύασεν, ὥστ´ ἔξω	μὲν	τοῦ δημοκρατικοῦ θράσους ἔξω δὲ
[56, 3]	καὶ θρέψαι καὶ παιδεῦσαι, εἰκόνα	μὲν	τοῦ σώματος εἰκόνα δὲ καὶ
[56, 18]	τῆς ἀλλοφύλου δεσποτείας προτιμῶντες, ἐκ	μὲν	τοῦ φανεροῦ οὐκ ἀπέστησαν, πολλοὺς
[56, 1]	ἤθροισεν ἐς τὴν ἀγορὰν χωρὶς	μὲν	τοὺς ἀγυναίους σφῶν χωρὶς δὲ
[56, 4]	καὶ μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην τοσούτους	μὲν	τοὺς ἑτέρους ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι,
[56, 38]	ὅσα τῷ δαιμονίῳ ἔδοξεν, πρῶτον	μὲν	τοὺς πλείους τῶν ἀντιστάντων οἱ
[56, 11]	χρόνον τινὰ διαλάθῃ. καὶ οἱ	μὲν	τοῦτο ποιήσαντες ἐς τὴν ἄκραν
[56, 14]	περιπέμψει ἐτάραξε. κἀκ τούτου οἱ	μὲν	τραπέντες οὐδὲ ἐς τὸ τεῖχος
[56, 43]	ἐποιήσαντο, τὸ δ´ ἀληθὲς ἐν	μὲν	τῷ παραχρῆμα οὐ πολλοὶ ὕστερον
[56, 33]	Δροῦσος ἀνέγνω. ἐγέγραπτο δὲ ἐν	μὲν	τῷ πρώτῳ ὅσα τῆς ταφῆς
[56, 12]	τριχῇ διεῖλεν αὐτούς, καὶ τοὺς	μὲν	τῷ Σιλουανῷ τοὺς δὲ Μάρκῳ
[56, 31]	κάτω ἐν τοῖς βάθροις ὁ	μὲν	τῷ τῶν στρατηγῶν ὁ δὲ
[56, 14]	αὐτῶν κατέβαλλον. κἀν τούτῳ πολλὴ	μὲν	τῶν μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο, τῶν
[56, 47]	οὖν τῷ Αὐγούστῳ τοσαῦτα, λόγῳ	μὲν	ὑπὸ τῆς γερουσίας ἔργῳ δὲ
[56, 46]	τε τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ψηφισθὲν	μὲν	ὑπὸ τῆς γερουσίας οἰκοδομηθὲν δὲ
[56, 11]	ἐν παντὶ κινδύνου ἐγένοντο, ἄνωθεν	μὲν	ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων βαλλόμενοι, ἔξωθεν
[56, 22]	τῆς Ἰταλίας αὐτοὺς εἶναι. τοῦτο	μὲν	ὕστερον ἐγένετο· ~τότε δὲ μαθὼν
[56, 3]	τῆς οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ τῇ	μὲν	φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι τῇ
[56, 15]	εἴων σφᾶς συμβῆναι. καὶ ἐδουλώσατο	μὲν	χωρίον τι Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι
[56, 9]	μήτε τέκνα τρέφειν βούλεσθαι; ~ἐγὼ	μέν,	ὦ ἄνδρες πολῖται (νομίζω γὰρ
[56, 28]	ὃ καὶ ἐγένετο. καὶ ταῦτα	μὲν	ὧδέ πῃ τῷ Αὐγούστῳ διῳκεῖτο·
[56, 37]	ἄλλως τε καὶ διότι τὰ	μὲν	ὤφελε μηδ´ ἀρχὴν γεγονέναι, τὰ
[56, 41]	δόξαντες ἄρχειν καὶ τὰ ὄντα	ἀπωλέσαμεν,	ἢ τὸ τοῖς μὲν πάνυ
[56, 4]	πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους	ἀφίεμεν	ὅτι μὴ πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´
[56, 7]	τοῖς τε συμμάχοις τῆς πολιτείας	μεταδίδομεν	ὅπως πληθύωμεν· αὐτοὶ δ´ ὑμεῖς
[56, 3]	καὶ παρὰ γνώμην πολλὰ ποιεῖν	ὀφείλομεν,	πῶς μὲν οὐ καλὸν πῶς
[56, 8]	ὅτι οὐδ´ ἄλλο τι ἀγαθὸν	ἔχομεν	ᾧ μὴ καὶ ἀνιαρόν τι
[56, 7]	δούλους δι´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα	ἐλευθεροῦμεν,	ὅπως ὡς πλείστους ἐξ αὐτῶν
[56, 2]	εὐανδρίᾳ μόνον ἀλλὰ καὶ πολυανθρωπίᾳ	ὑπερέφυμεν.	ὧν χρὴ μεμνημένους τὸ θνητὸν
[56, 9]	τῶν παίδων προσερχώμεθα, καὶ ἀλλήλοις	ὁμιλῶμεν	πάντα τε ἐκ τοῦ ἴσου
[56, 7]	συμμάχοις τῆς πολιτείας μεταδίδομεν ὅπως	πληθύωμεν·	αὐτοὶ δ´ ὑμεῖς οἱ ἀπ´
[56, 37]	ὧν ἐκεῖνος μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ	ἐκέρδανεν,	ἡμᾶς δὲ δὴ πάντας περιφανῶς
[56, 0]	Κυϊντίλιος Οὐᾶρος ἡττηθεὶς ὑπὸ Κελτῶν	ἀπέθανεν.	γ. Ὡς τὸ Ὁμονόειον καθιερώθη.
[56, 16]	ἐδεήθη, ἀλλὰ καὶ τὴν κεφαλὴν	προέτεινεν	ὥστ´ ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ δὲ τῶν
[56, 27]	ἱπποδρόμῳ διακοσίους ὁ {τε} Γερμανικὸς	ἀπέκτεινεν.	ἥ τε στοὰ ἡ Ἰουλία
[56, 36]	λέοντα ἄκων καὶ ἐξ ἐπιτάξεως	ἀπέκτεινεν,	οὗτος δὲ οὐκ ἐν θηρίοις
[56, 44]	τὸ κράτιστον μετεκόσμησε καὶ ἰσχυρῶς	ἐκράτυνεν,	ὥστε εἰ καὶ βιαιότερόν τι,
[56, 46]	τῇ Νώλῃ οἰκία, ἐν ᾗ	μετήλλαξεν,	ἐτεμενίσθη. ἐν ᾧ δ´ οὖν
[56, 0]	στοὰ καθιερώθη. ε. Ὡς Αὔγουστος	μετήλλαξεν.	Χρόνου πλῆθος ἔτη ἕξ, ἐν
[56, 29]	αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο. ὃ πάντας	ἐτάραξεν,	καὶ γὰρ ἐδόκει ἐς τὸν
[56, 45]	εὖ εἰδὼς ὁποῖος ἦν, διάδοχον	ἀπέδειξεν,	ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν
[56, 6]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	ἔδοξεν,	ἃ περιττὸν ἂν εἴη καταλέγειν·
[56, 38]	ἤθελεν ἀλλ´ ὅσα τῷ δαιμονίῳ	ἔδοξεν,	πρῶτον μὲν τοὺς πλείους τῶν
[56, 40]	γε καὶ ἄλλων ἀνθρώπων τοσούτων,	ἦρξεν;	ὅστις τὰ μὲν ἐπίπονα καὶ
[56, 21]	ποι προϊέναι οὔθ´ ἵστασθαι παγίως	ἐπέτρεπεν,	ἀλλὰ καὶ τὴν χρῆσίν σφας
[56, 13]	ἔπεισε καὶ τοὺς ἄλλους σπείσασθαι,	ἐγκατέλιπεν	αὐτούς. καὶ ὁ μὲν οὐκέτ´
[56, 42]	δόξαντα διεκόμισαν, παρῆν δὲ καὶ	συνεξέφερεν	αὐτὸν ἥ τε γερουσία καὶ
[56, 2]	θνητὸν γένος, καὶ τὸ μὲν	ἄρρεν	αὐτοῦ τὸ δὲ θῆλυ ἀποδείξας
[56, 38]	ὑπερήφανόν τι πράττειν οὔθ´ ὑβρίζειν	εἴασεν.	ἀλλ´ ἴστε γὰρ ἀκριβῶς καὶ
[56, 38]	οὕτως ἑκάτερον αὐτῶν ἔμιξε καὶ	ἐκέρασεν	ὥστε τοῖς τε ἐναντιωθεῖσίν οἱ
[56, 43]	τὸ κόσμιον τό τε ἀσφαλὲς	προσπαρεσκεύασεν,	ὥστ´ ἔξω μὲν τοῦ δημοκρατικοῦ
[56, 38]	ἀρχιέρεως διὰ παντὸς αὐτοῦ ὢν	διετέλεσεν;	ἔπειτα δὲ τοὺς συνεξετασθέντας οἱ
[56, 15]	πλησία αὐτῷ ἐθελοντὶ τῷ Γερμανικῷ	ὡμολόγησεν.	καὶ ὁ μὲν ταῦτα πράξας
[56, 13]	τινί, καίπερ πολλῶν αὐτὸν ἐπικαλουμένων,	ἐβοήθησεν·	ὁ δὲ δὴ Τιβέριος καταφρονήσας
[56, 40]	οὐδενὶ τῶν σφετέρων λυπηροὺς αὐτοὺς	ἐποίησεν,	ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τὸ ὀθνεῖον
[56, 28]	καὶ ἐκεῖνο τὸ τέλος καταλύσων	ἐποίησεν,	ἀλλ´ ἵνα μηδενὸς ἄλλου αἱρετωτέρου
[56, 46]	τρεῖς ἡμέρας ἐν τῷ παλατίῳ	ἐποίησεν,	ἣ καὶ δεῦρο ἀεὶ ὑπ´
[56, 2]	καὶ γόνιμον τὴν ὁμιλίαν αὐτῶν	ἐποίησεν,	ὅπως ἐκ τῶν ἀεὶ γεννωμένων
[56, 26]	ἔπραξε, πλὴν ὅτι καὶ τότε	ὑπερεδίκησεν,	ἐπεί γε ὁ συνάρχων αὐτοῦ
[56, 39]	τῶν πραγμάτων ἐγεγόνει, εἶναι, οὐκ	ἠθέλησεν,	ἀλλ´ ὥσπερ τις ἰατρὸς ἀγαθὸς
[56, 23]	τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι	ἠθέλησεν,	ἐκλήρωσεν αὐτούς, καὶ τῶν μὲν
[56, 25]	Αὔγουστος, οἷα ἐν τοιούτοις ὤν,	ἠθέλησεν·	οὐ μὴν καὶ τοῖς ἄλλοις
[56, 13]	καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ ἐρυμνὸν	ἐχώρησεν.	ἐπεὶ δὲ μήτε ὁμαλόν τι
[56, 15]	ταῦτα πράξας πρὸς τὸν Τιβέριον	ἀνεχώρησεν,	ὁ δὲ δὴ Ποστούμιος τὰ
[56, 11]	οὕτω γάρ που τὸ πῦρ	ἐπεκράτησεν	ὥστε μηδὲ τοὺς ἐν τῇ
[56, 11]	τεῖχος ἀφεὶς οὕτω τὴν ἔπαλξιν	διέσεισεν	ὥστε αὐτήν τε αὐτίκα πεσεῖν
[56, 29]	πρῶτον τοῦ ὀνόματος τοῦ Καίσαρος	ἠφάνισεν·	ὅθεν οἱ μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ
[56, 1]	γαμούντων μήτε τεκνούντων καταλυθῆναι ἠξίουν,	ἤθροισεν	ἐς τὴν ἀγορὰν χωρὶς μὲν
[56, 0]	διελέχθη, καὶ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς	ὥρισεν.	β. Ὡς Κυϊντίλιος Οὐᾶρος ἡττηθεὶς
[56, 41]	τῇ τε δόσει τῶν χρημάτων	ἐπλούτισεν·	οἷς ἐξ ἴσου καὶ αὐτὸς
[56, 20]	τῶν δένδρων καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα	διετάρασσεν.	ἐν τοιαύτῃ οὖν δή τινι
[56, 18]	χρήματα ὡς καὶ παρ´ ὑπηκόων	ἐσέπρασσεν,	οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλ´ οἵ τε
[56, 18]	ἐκείνοις ἐκ τῆς ἀρχῆς διοικῶν	ἔσπευσεν	αὐτοὺς ἀθροώτερον μεταστῆσαι, καὶ τά
[56, 40]	διαγνώμαις τὴν ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως	κατέλυσεν,	ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῆς
[56, 39]	πάντων συνεπαινούντων μόνῳ ἄρχειν, οὐκ	ἠξίωσεν,	ἀλλὰ καὶ τὰ ὅπλα καὶ
[56, 35]	φωνῆς ἡ γερουσία καλῶς ποιοῦσα	ἠξίωσεν	αὐτόν, οἶδα μὲν προσήκοντα ἐμαυτῷ
[56, 37]	αὖθις αὖ καὶ ἀπ´ ἐκείνων	ἠλευθέρωσεν	ἡμᾶς, ἑλόμενος μὲν ὀλίγους τινὰς
[56, 23]	στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν,	ἐκλήρωσεν	αὐτούς, καὶ τῶν μὲν μηδέπω
[56, 38]	καὶ περιγενομένων ἐκ τῶν παρατάξεων	ἔσωσεν,	ἐν μηδενὶ τὸν Σύλλαν μιμησάμενος
[56, 40]	δ´ ἄλλως πως βιοῦντας οὐκ	ἤλεγχεν.	ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ
[56, 36]	ἡμιθέου ἐκείνου Καίσαρος διῳκεῖτο, παιδείᾳ	προσεῖχεν,	ἐπεὶ δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ πάντα
[56, 44]	ἐξ οὗ τὸ κράτος ἀναμφίλογον	ἔσχεν	ἐξετάζειν ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ δὴ
[56, 24]	δεινὴν ὑποψίαν ἐς τὸ θεῖον	ἔσχεν.	ὅ τε γὰρ τοῦ Ἄρεως
[56, 38]	δεῖσθαι. δύο μὲν δὴ ταῦτ´	ἔσχεν	οἷα ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ ἑνὶ
[56, 19]	φυλακήν τινα ἑαυτοῦ ποιήσηται. καὶ	ἔσχεν	οὕτως· προέπεμψάν τε γὰρ αὐτὸν
[56, 43]	μὲν πρῶτον οὕτω δι´ ὀργῆς	ἔσχεν	ὥστε τῷ ζωγρήσαντι αὐτὸν πέντε
[56, 29]	ἄλλων Ῥωμαίων ἐμονάρχησε, λόγον τισὶ	παρέσχεν	ὡς οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου τότε
[56, 40]	τὰ ἆθλά σφισι τῆς ἀρετῆς	προσπαρέσχεν,	οὔτε ἐν ταῖς διαγνώμαις τὴν
[56, 13]	πολὺ γὰρ τῷ πλήθει περιῆν,	κατέσχεν)	οἱ δ´ ἄλλοι τὸ μὲν
[56, 27]	ἐπειδὴ ὁ Τίβερις τὸν ἱππόδρομον	προκατέσχεν,	ἐν τῇ τοῦ Αὐγούστου ἀγορᾷ
[56, 28]	ὅσον μήθ´ ὅπως αὐτὸ δώσουσιν,	ἔπεμψεν	ἄλλους ἄλλῃ τά τε τῶν
[56, 23]	τοῦ Τιβερίου ἐς τὴν Γερμανίαν	ἔπεμψεν.	ἐπειδή τε συχνοὶ ἐν τῇ
[56, 31]	οὐκ ἐξὸν δή, ἥψατο καὶ	συμπαρέπεμψεν	αὐτόν (καίτοι τὰς ~τὰς διαθήκας
[56, 31]	Δελματίᾳ ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ τι,	συνέκρυψεν	αὐτὸν μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἀφίκετο.
[56, 26]	αὐτός (οὐ γὰρ οἷός τε	ἦν	γεγωνίσκειν) ἀλλ´ ὁ Γερμανικός, ὥσπερ
[56, 45]	Τιβέριον, καίπερ εὖ εἰδὼς ὁποῖος	ἦν,	διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ.
[56, 33]	τοιουτότροπα ἐς τὴν ἡγεμονίαν φέροντα	ἦν,	εἶχε, καὶ τὸ τέταρτον ἐντολὰς
[56, 34]	ἡ ἐκφορὰ αὐτοῦ ἐγένετο. κλίνη	ἦν	ἔκ τε ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ
[56, 23]	συμμαχικά, ὧν τι καὶ ὄφελος	ἦν,	ἐκεκάκωτο. ὅμως δ´ οὖν τά
[56, 19]	οὖν τὰ στρατεύματα, ὥσπερ εἰκὸς	ἦν	ἐν πολεμίᾳ, συνεῖχε, καὶ ἀπ´
[56, 13]	τοῦ ὄρους (χαραδρῶδές τε γὰρ	ἦν	καὶ ἐς φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο)
[56, 43]	εὐπρόσοδός τε γὰρ πᾶσιν ὁμοίως	ἦν,	καὶ ἐς χρήματα πολλοῖς ἐπήρκει,
[56, 6]	ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην, οὐδ´ αὐτοὶ ἀγνοεῖτε.	ἦν	μὲν γὰρ οὐδὲ πρόσθεν ἐξὸν
[56, 45]	ὁμοίου πειραθέντες ἐκεῖνον ἐζήτουν. καὶ	ἦν	μὲν καὶ παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν
[56, 13]	ἐπεὶ δὲ μήτε ὁμαλόν τι	ἦν	μήτε ἐπικατέβαινον οἱ πολέμιοι, {καὶ}
[56, 19]	τὰ στρατεύματα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν	ἐν	πολεμίᾳ, συνεῖχε, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[56, 6]	εἰμι, πάντα τε ὅσα προσῆκον	ἦν	τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην πρᾶξαι ἀνθρωπίνως
[56, 29]	τι σημαίνεσθαι. ὅπερ καὶ ἀληθὲς	ἦν·	τῷ γὰρ ἐχομένῳ ἔτει, ἐν
[56, 20]	δένδρα καὶ πυκνὰ καὶ ὑπερμήκη	ἦν,	ὥστε τοὺς Ῥωμαίους, καὶ πρὶν
[56, 13]	ὀλίγων ἐκεχείρωτο, καὶ ἡ δύναμις	ἣν	εἶχε τῆς τότε ἀντικαθεστηκυίας οἱ
[56, 14]	τὸ χωρίον ἐκ πλείονος περιελθοῦσιν	ἣν	περιπέμψει ἐτάραξε. κἀκ τούτου οἱ
[56, 12]	ἰδὼν τοὺς στρατιώτας μηκέτι τὴν	τριβὴν	φέροντας ἀλλὰ καὶ μετὰ κινδύνου
[56, 3]	ὑπακούσουσι, πολυπληθία ἔν τε εἰρήνῃ	γῆν	ἐργάσασθαι καὶ ναυτιλίας ναυτίλασθαι τέχνας
[56, 22]	βάρβαροι περὶ τὴν τῆς λείας	ἁρπαγὴν	ἄσχολοι ἐγένοντο. οὕτω γὰρ οἵ
[56, 5]	οὖν, τίνα μὲν οὐκ ἂν	ὀργὴν	ὁ Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης
[56, 13]	πρῶτον ἐν πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι	βάδην	ἀνεπορεύοντο, ἔπειτα δ´ ὑπό τε
[56, 45]	σκέλος ἐπλήγη καὶ μετ´ αὐτοῦ	φοράδην	ἀνεκομίσθη, καὶ βύας αὖθις ὑπὲρ
[56, 5]	καὶ ἄγονον ἀπεργαζόμενοι, μᾶλλον δὲ	ἄρδην	κατασκάπτετε, ἔρημον τῶν οἰκησόντων ποιοῦντες·
[56, 3]	ὥσπερ ἐν πολέμῳ γενέσθαι μήτε	ἄρδην	ὥστε ἐν πολέμῳ γε ἀπολέσθαι;
[56, 43]	σώφρονι καὶ ἐν μοναρχίᾳ ἀδεεῖ	ζῆν,	βασιλευομένους τε ἄνευ δουλείας καὶ
[56, 8]	αἰσχύνομαι καὶ ὅτι τοιοῦτον εἰπεῖν	προήχθην.	παύσασθε οὖν μαινόμενοι, καὶ λογίσασθε
[56, 13]	στρατοῦ, πολὺ γὰρ τῷ πλήθει	περιῆν,	κατέσχεν) οἱ δ´ ἄλλοι τὸ
[56, 19]	ἐξαίφνης πάντων ἅμα πολεμωθέντων αὐτῷ	φυλακήν	τινα ἑαυτοῦ ποιήσηται. καὶ ἔσχεν
[56, 22]	ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ τοῦτο πυθόμενοι	φυλακὴν	τοῦ Ῥήνου τοὺς Ῥωμαίους ποιήσασθαι
[56, 2]	δὲ θῆλυ ἀποδείξας ἔρωτα καὶ	ἀνάγκην	σφίσι τῆς πρὸς ἀλλήλους συνουσίας
[56, 17]	~ἀνήγγειλε δὲ καὶ τότε τὴν	νίκην	ὁ Γερμανικός, καὶ ἐπ´ αὐτῇ
[56, 38]	ὥστε τοῖς τε ἐναντιωθεῖσίν οἱ	νίκην	τὴν ἧτταν ἀποφῆναι καὶ τοῖς
[56, 25]	ὑπάτου ἄρχων ἔς τε τὴν	Κελτικὴν	ἐσέβαλον καὶ κατέδραμόν τινα αὐτῆς,
[56, 31]	συνῆλθον, οἱ δ´ ἄρχοντες τὴν	βουλευτικὴν	πλὴν τῶν ἱματίων τῶν περιπορφύρων·
[56, 28]	τῷ Τιβερίῳ τὴν ἐξουσίαν τὴν	δημαρχικὴν	αὖθις ἔδωκε, τῷ τε Δρούσῳ
[56, 16]	οὐδὲν ἐδεήθη, ἀλλὰ καὶ τὴν	κεφαλὴν	προέτεινεν ὥστ´ ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ δὲ
[56, 2]	τοῦτο μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ	πολλὴν	χάριν ὑμῖν ἔχω, ὅτι καὶ
[56, 45]	ἦν μὲν καὶ παραχρῆμα τὴν	μεταβολὴν	τῆς καταστάσεως τοῖς ἔμφροσι τεκμήρασθαι·
[56, 31]	οἱ μὲν ἄλλοι τὴν ἱππάδα	στολὴν	ἐνδεδυκότες συνῆλθον, οἱ δ´ ἄρχοντες
[56, 15]	ῥοώδης τοὺς πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ	πλὴν	βραχέος περιρρεῖ· ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι
[56, 27]	ἀπὸ τῆς ἠπείρου σταδίων ἀπέχουσι,	πλὴν	Κῶ τε καὶ Ῥόδου Σάμου
[56, 13]	ἐπικράτησιν (τά τε γὰρ ἄλλα	πλὴν	ὀλίγων ἐκεχείρωτο, καὶ ἡ δύναμις
[56, 26]	μὲν οὐδὲν ἄξιον μνήμης ἔπραξε,	πλὴν	ὅτι καὶ τότε ὑπερεδίκησεν, ἐπεί
[56, 28]	οὐδ´ ἐς τὸ βουλευτήριον ἔτι	πλὴν	σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν ἐτησίους ᾐτήσατο·
[56, 34]	τῶν ἄλλων συγγενῶν τῶν τεθνηκότων,	πλὴν	τῆς τοῦ Καίσαρος ὅτι ἐς
[56, 31]	οἱ δ´ ἄρχοντες τὴν βουλευτικὴν	πλὴν	τῶν ἱματίων τῶν περιπορφύρων· ὁ
[56, 47]	πρὶν τοὺς δημάρχους τήν τε	βουλὴν	αὐθημερὸν συναγαγεῖν, καὶ δεηθῆναι αὐτῆς
[56, 28]	ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον ἐς τὴν	βουλήν,	κελεύων ἄλλους τινὰς αὐτὴν πόρους
[56, 4]	τὸ ὄνομα τοῦτο καταλῦσαι. οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἔγωγε, οἵτινές ποτέ ἐστε
[56, 25]	ὑφ´ ὧν ἐγεγέννητο, φανερῶσαι. οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἐκεῖνό τε ἀπεῖπε, καὶ
[56, 25]	ἐν τοιούτοις ὤν, ἠθέλησεν· οὐ	μὴν	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς
[56, 7]	ὥσπερ οἱ μῦθοι λέγουσιν. οὐ	μὴν	οὐδ´ ὅσιον ἢ καὶ καλῶς
[56, 6]	τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην πρᾶξαι ἀνθρωπίνως	προκατεστησάμην,	οὐδ´ αὐτοὶ ἀγνοεῖτε. ἦν μὲν
[56, 18]	χειρωθέντα, διὸ οὐδὲ ἐς ἱστορίας	μνήμην	ἀφίκετο· καὶ στρατιῶταί τε αὐτῶν
[56, 9]	ἂν ἔτι πατὴρ ὑμῶν ὀρθῶς	ὀνομαζοίμην,	ἂν μὴ καὶ παῖδας τρέφητε;
[56, 25]	ἡμερῶν μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας	τιμήν	τινα διδόναι, ὅτι τινὲς μαρτυρίας
[56, 27]	Ἰουλία καλουμένη ᾠκοδομήθη τε ἐς	τιμὴν	τοῦ τε Γαΐου καὶ τοῦ
[56, 4]	πολλοὺς ὄντας, καὶ μᾶλλον ἂν	ἠβουλόμην	τοσούτους μὲν τοὺς ἑτέρους ἐκείνους,
[56, 35]	τισὶ λέξειν ἔμελλον, σφόδρα ἂν	ἐφοβούμην	μὴ τῷ ἐμῷ λόγῳ προσέχοντες
[56, 44]	ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν, τὴν δὲ δὴ	γνώμην	αὐτοῦ ἐξ οὗ τὸ κράτος
[56, 41]	ἐξ ἴσου καὶ αὐτὸς τὴν	γνώμην	ἐδίδου, καὶ μεθ´ ὧν συμμεθίστατο·
[56, 15]	καὶ παρὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν	γνώμην	ἐφίεντο, καὶ πᾶν ὁτιοῦν πρὸ
[56, 3]	κοινῷ, οὗπερ ἕνεκα καὶ παρὰ	γνώμην	πολλὰ ποιεῖν ὀφείλομεν, πῶς μὲν
[56, 17]	πρὶν βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ	γνώμην	πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη.
[56, 17]	αἱ στρατηγικαί, τό τε τὴν	γνώμην	πρώτῳ μετὰ τοὺς ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι,
[56, 33]	πταίσαντος ἐκείνου τὸ δημόσιον σφαλῇ.	γνώμην	τε αὐτοῖς ἔδωκε τοῖς τε
[56, 28]	τοῦ Γερμανικοῦ τοῦ τε Δρούσου	γνώμην	τινὰ εἰπόντων ὑποτοπήσωσί τε ἐκ
[56, 24]	τῆς τε ταραχῆς ἀπηλλάγη καὶ	διαγνώμην	ἐποιήσατο. τό τε γὰρ πάθος
[56, 23]	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν τήν τε	Ῥώμην	αὐτὴν ὁρμήσειν σφᾶς προσεδόκησε, καὶ
[56, 30]	ἔχρῃζε, τέλος ἔφη ὅτι τὴν	Ῥώμην	γηίνην παραλαβὼν λιθίνην ὑμῖν καταλείπω"
[56, 1]	δὲ δὴ Τιβέριος ἐς τὴν	Ῥώμην,	μετὰ τὸν χειμῶνα ἐν ᾧ
[56, 31]	αὐτοῦ φαιάν, τὸν ἀγοραῖον τρόπον	πεποιημένην,	εἶχον. καὶ τοῦ μὲν λιβανωτοῦ
[56, 25]	τὴν ἀτιμίαν τὴν ἐπ´ αὐτῷ	ἐπικειμένην	ἐποιοῦντο. ἐπεὶ γὰρ μήτ´ ὄφελός
[56, 46]	Ἰουλίαν τε καὶ Αὔγουσταν ἤδη	καλουμένην	ἀπέδειξαν. καὶ οἱ μὲν καὶ
[56, 24]	ἥττης καὶ μετὰ ταῦτα συμβάντων	δεινὴν	ὑποψίαν ἐς τὸ θεῖον ἔσχεν.
[56, 30]	τέλος ἔφη ὅτι τὴν Ῥώμην	γηίνην	παραλαβὼν λιθίνην ὑμῖν καταλείπω" τοῦτο
[56, 30]	ὅτι τὴν Ῥώμην γηίνην παραλαβὼν	λιθίνην	ὑμῖν καταλείπω" τοῦτο μὲν οὖν
[56, 42]	μετὰ δὲ τοῦτο τήν τε	κλίνην	οἱ αὐτοὶ οἵπερ καὶ πρότερον
[56, 37]	δὲ καὶ συμμάχων κατορθωθέντα, καὶ	κοινὴν	πρὸς ἐκείνους τὴν αἰτίαν αὐτῷ
[56, 5]	μέγιστον τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν	ἀνθρωπίνην	φύσιν, ἀπολλύντες, τά τε ἱερὰ
[56, 37]	καὶ ὑμῶν τοῖς μὲν πρεσβυτέροις	ἡδονὴν	ἄμεμπτον ποιήσει, τοῖς δὲ νεωτέροις
[56, 8]	ὡς εἰπεῖν τοῖς ἀρετὴν καὶ	ἡδονήν	τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ προπονεῖν
[56, 10]	δύο ἥμισυ μυριάδας οὐσίας κληρονομεῖν	ἐξῆν,	συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν· καὶ ταῖς
[56, 42]	τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα διεκόμισαν,	παρῆν	δὲ καὶ συνεξέφερεν αὐτὸν ἥ
[56, 7]	πλείους τῶν γεγαμηκότων ἐστέ· οὓς	ἐχρῆν	ἤδη τοσούτους ἑτέρους, μᾶλλον δὲ
[56, 46]	Ῥώμῃ ἡρῷον ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ	χρυσῆν	ἐπὶ κλίνης ἐς τὸν τοῦ
[56, 1]	τεκνούντων καταλυθῆναι ἠξίουν, ἤθροισεν ἐς	τὴν	ἀγορὰν χωρὶς μὲν τοὺς ἀγυναίους
[56, 37]	κατορθωθέντα, καὶ κοινὴν πρὸς ἐκείνους	τὴν	αἰτίαν αὐτῷ ἔχει, καὶ τάχα
[56, 4]	ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως ἂν	τὴν	αἰτίαν τῆς πανωλεθρίας ἔχοιτε. πῶς
[56, 11]	οἱ μὲν τοῦτο ποιήσαντες ἐς	τὴν	ἄκραν ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ οἱ
[56, 41]	περὶ αὐτοῦ λόγον οὔθ´ ὑμεῖς	τὴν	ἀκρόασιν πεποίησθε, ἀλλ´ ὅπως τὰ
[56, 11]	τεῖχος ἐκεῖνο ἐξέλιπον καὶ ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 26]	αὐτοῦ Γάιος Καπίτων καὶ πάνυ	τὴν	ἄλλως ἠριθμεῖτο· ὁ δὲ δὴ
[56, 15]	γὰρ ἐλευθερίας καὶ παρὰ τὴν	τῶν	ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο, καὶ πᾶν
[56, 9]	πολιτῶν ὀνόματι ἐμμεῖναι καὶ τὴν	τῶν	ἀνδρῶν τῶν τε πατέρων προσηγορίαν
[56, 5]	τὸ μέγιστον τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν,	τὴν	ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀπολλύντες, τά τε
[56, 14]	τῶν τόπων φύσιν καὶ τὴν	τῶν	ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι,
[56, 26]	αὐτὴν τοῦ ἔτους, οὐ πρὸς	τὴν	ἀξίωσιν ἀλλ´ ὥς που καὶ
[56, 38]	ἀποφῆναι καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ	τὴν	ἀρετὴν ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ ταῦτα,
[56, 33]	ἀρκεσθῆναι καὶ μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον	τὴν	ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν τε
[56, 41]	τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ	τὴν	ἀσθένειαν τοῦ σώματος, παραλαμβάνων ἄλλοτε
[56, 25]	ὥστε ἐκ προγραφῆς πᾶσι τὴν	τῶν	ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´ ὧν ἐγεγέννητο,
[56, 40]	τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	ἀσφάλειαν τῆς παρρησίας προσέθηκεν. ἔκ
[56, 25]	δὲ ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ τινὲς	τὴν	ἀτιμίαν τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπικειμένην
[56, 39]	οὔτε λόγῳ μὲν ἐπανελθεῖν ἐς	τὴν	αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ ἐς τοὺς
[56, 31]	ἐνδεδυκότες συνῆλθον, οἱ δ´ ἄρχοντες	τὴν	βουλευτικὴν πλὴν τῶν ἱματίων τῶν
[56, 28]	νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον ἐς	τὴν	βουλήν, κελεύων ἄλλους τινὰς αὐτὴν
[56, 22]	τὸν Ῥῆνον διέβησαν οὔτ´ ἐς	τὴν	Γαλατίαν εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο
[56, 23]	σπουδῇ μετὰ τοῦ Τιβερίου ἐς	τὴν	Γερμανίαν ἔπεμψεν. ἐπειδή τε συχνοὶ
[56, 41]	δὲ ταῖς ἄλλαις ἡμέραις καὶ	τὴν	γερουσίαν ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ
[56, 41]	οἷς ἐξ ἴσου καὶ αὐτὸς	τὴν	γνώμην ἐδίδου, καὶ μεθ´ ὧν
[56, 17]	καὶ αἱ στρατηγικαί, τό τε	τὴν	γνώμην πρώτῳ μετὰ τοὺς ὑπατευκότας
[56, 44]	τῇ τῶν πραγμάτων ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν,	τὴν	δὲ δὴ γνώμην αὐτοῦ ἐξ
[56, 41]	αὐτοῦ τῇ φύσει ἤδη ἀποδοῦναι,	τὴν	δὲ ψυχὴν ὡς καὶ θεοῦ
[56, 28]	τήν τε προστασίαν τῶν κοινῶν	τὴν	δεκέτιν τὴν πέμπτην ἄκων δὴ
[56, 12]	τὸν Τιβέριον ὁ Αὔγουστος ἐς	τὴν	Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε. καὶ ὃς
[56, 28]	καὶ τῷ Τιβερίῳ τὴν ἐξουσίαν	τὴν	δημαρχικὴν αὖθις ἔδωκε, τῷ τε
[56, 40]	ἑαυτοῦ χρήματα σωφρόνως ἐπαύξων ἐς	τὴν	δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ τῶν
[56, 40]	ἐν ταῖς διαγνώσεσιν ἐς τὴν	τῶν	δικαστηρίων ἀκρίβειαν μεταστήσας, τό τε
[56, 40]	ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν ποιησάντων αὐτὰ	τὴν	δόξαν ἀπεστέρησε· πολλὰ δὲ καὶ
[56, 36]	πραγμάτων δείσας μήτε τὴν ὀλιγοετίαν	τὴν	ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι τί τοιοῦτον
[56, 28]	καὶ μειζόνως ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ	τὴν	εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ καὶ
[56, 35]	ὧν ἂν ἐγὼ εἴπω καὶ	τὴν	ἐκείνου ἀρετὴν κρινεῖτε, ἀλλ´ ἐξ
[56, 41]	τίς τῶν συμμάχων, οἷς ἀκίνδυνον	τὴν	ἐλευθερίαν, οἷς ἀζήμιον τὴν συμμαχίαν
[56, 3]	δυστυχοῦντα παραμυθήσασθαι, τοῦ τε νέου	τὴν	ἐμμανῆ φύσιν καθεῖρξαι καὶ τοῦ
[56, 42]	ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν πυρὰν	τὴν	ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ ἐνετέθη,
[56, 21]	τε τὸ πλεῖστον οὖσι καὶ	τὴν	ἐξουσίαν καὶ τῆς ἐφόδου καὶ
[56, 28]	Αὔγουστος ἔλαβε, καὶ τῷ Τιβερίῳ	τὴν	ἐξουσίαν τὴν δημαρχικὴν αὖθις ἔδωκε,
[56, 40]	προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν ταῖς διαγνώμαις	τὴν	ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ
[56, 3]	φύσιν καθεῖρξαι καὶ τοῦ πρεσβυτέρου	τὴν	ἔξωρον αὐστηρότητα κεράσαι; πῶς δ´
[56, 25]	ἐν ὀλιγωρίᾳ τινὲς τὴν ἀτιμίαν	τὴν	ἐπ´ αὐτῷ ἐπικειμένην ἐποιοῦντο. ἐπεὶ
[56, 11]	ἐς τὸ τεῖχος ἀφεὶς οὕτω	τὴν	ἔπαλξιν διέσεισεν ὥστε αὐτήν τε
[56, 13]	μέχρις οὗ ὁ Βάτων ἀπογνοὺς	τὴν	ἐπικράτησιν (τά τε γὰρ ἄλλα
[56, 3]	πατέρες, (καὶ γὰρ ταύτην ἄξιοι	τὴν	ἐπωνυμίαν ὁμοίως ἐμοὶ ἔχειν ἐστέ)
[56, 33]	καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ἐς	τὴν	ἡγεμονίαν φέροντα ἦν, εἶχε, καὶ
[56, 41]	ἢ καὶ οἴκοι διά τε	τὴν	ἡλικίαν καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν
[56, 32]	διακοσίας δραχμάς, τοῖς δ´ ἀστικοῖς	τὴν	ἡμίσειαν, τῷ τε λοιπῷ τῷ
[56, 38]	τοῖς τε ἐναντιωθεῖσίν οἱ νίκην	τὴν	ἧτταν ἀποφῆναι καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις
[56, 32]	περὶ τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας ὢν	τὴν	θυγατέρα οὔτε κατήγαγε, καίπερ καὶ
[56, 46]	ἱερὰ ἱέρειάν τε τὴν Λιουίαν	τὴν	Ἰουλίαν τε καὶ Αὔγουσταν ἤδη
[56, 31]	ἐς αὐτὴν οἱ μὲν ἄλλοι	τὴν	ἱππάδα στολὴν ἐνδεδυκότες συνῆλθον, οἱ
[56, 24]	πρὸς τὴν πολεμίαν βλέπον πρὸς	τὴν	Ἰταλίαν μετεστράφη· καί ποτε καὶ
[56, 23]	τε μέγιστον ὅτι καὶ ἐπὶ	τὴν	Ἰταλίαν τήν τε Ῥώμην αὐτὴν
[56, 29]	Πομπήιος ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε ἐς	τὴν	Καμπανίαν ὁ Αὔγουστος, καὶ τὸν
[56, 25]	ἀντὶ ὑπάτου ἄρχων ἔς τε	τὴν	Κελτικὴν ἐσέβαλον καὶ κατέδραμόν τινα
[56, 16]	ἑαυτοῦ οὐδὲν ἐδεήθη, ἀλλὰ καὶ	τὴν	κεφαλὴν προέτεινεν ὥστ´ ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ
[56, 46]	οἱ καὶ ἱερὰ ἱέρειάν τε	τὴν	Λιουίαν τὴν Ἰουλίαν τε καὶ
[56, 45]	καὶ ἦν μὲν καὶ παραχρῆμα	τὴν	μεταβολὴν τῆς καταστάσεως τοῖς ἔμφροσι
[56, 43]	τε οὖν ταῦτα, καὶ ὅτι	τὴν	μοναρχίαν τῇ δημοκρατίᾳ μίξας τό
[56, 30]	πρὸς τὸν Ἀγρίππαν κρύφα ἐς	τὴν	νῆσον διέπλευσε καὶ ἐδόκει οἱ
[56, 17]	ἑάλω. ~ἀνήγγειλε δὲ καὶ τότε	τὴν	νίκην ὁ Γερμανικός, καὶ ἐπ´
[56, 36]	μέγεθος τῶν πραγμάτων δείσας μήτε	τὴν	ὀλιγοετίαν τὴν ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι
[56, 2]	ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον	τὴν	ὁμιλίαν αὐτῶν ἐποίησεν, ὅπως ἐκ
[56, 5]	μὴ πειθόμενοι τοῖς νόμοις, καὶ	τὴν	πατρίδα προδίδοτε, στερίφην τε αὐτὴν
[56, 2]	ἔχω, ὅτι καὶ ἐπείσθητε καὶ	τὴν	πατρίδα συμπληθύετε. ἐκ γὰρ τῶν
[56, 28]	προστασίαν τῶν κοινῶν τὴν δεκέτιν	τὴν	πέμπτην ἄκων δὴ ὁ Αὔγουστος
[56, 24]	τῇ Γερμανίᾳ ὂν καὶ πρὸς	τὴν	πολεμίαν βλέπον πρὸς τὴν Ἰταλίαν
[56, 8]	τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι	τὴν	πόλιν, ἂν μὴ τὸ πλῆθος
[56, 7]	ἀνθρώποις Ἕλλησιν ἢ καὶ βαρβάροις	τὴν	πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ τοὺς μὲν
[56, 37]	ἄλλῳ τινὶ ἀνθρώπων πέπρακται, καὶ	τὴν	πόλιν ἡμῶν οὐ μόνον ἐκ
[56, 33]	πολλούς, ἵνα μὴ παντοδαποῦ ὄχλου	τὴν	πόλιν πληρώσωσι, μήτ´ αὖ ἐς
[56, 5]	αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι καὶ	τὴν	πολιτείαν καταλύετε, μὴ πειθόμενοι τοῖς
[56, 33]	πόλιν πληρώσωσι, μήτ´ αὖ ἐς	τὴν	πολιτείαν συχνοὺς ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ
[56, 9]	ἀγαπᾶτέ με, καὶ ταύτην μοι	τὴν	προσηγορίαν οὐχ ὡς κολακεύοντες ἀλλ´
[56, 42]	τότε ὄντες. ἐπεὶ δὲ ἐς	τὴν	πυρὰν τὴν ἐν τῷ Ἀρείῳ
[56, 30]	ὅσα ἔχρῃζε, τέλος ἔφη ὅτι	τὴν	Ῥώμην γηίνην παραλαβὼν λιθίνην ὑμῖν
[56, 1]	ὁ δὲ δὴ Τιβέριος ἐς	τὴν	Ῥώμην, μετὰ τὸν χειμῶνα ἐν
[56, 12]	ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ προσέτι καὶ	τὴν	σιτοπομπίαν τῶν Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον,
[56, 25]	ἕνεκα καὶ ὅτι καὶ μετὰ	τὴν	στρατηγίαν ἔχων. τῷ δὲ δευτέρῳ
[56, 41]	ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν, οἷς ἀζήμιον	τὴν	συμμαχίαν ἐποίησε. τίς τῶν ὑπηκόων,
[56, 18]	δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ τὰ πλήθη	τὴν	συνήθη κατάστασιν πρὸ τῆς ἀλλοφύλου
[56, 28]	ἀγροὺς καὶ ἐπὶ τὰς οἰκίας	τὴν	συντέλειαν ἤγαγε, καὶ παραχρῆμα μηδὲν
[56, 47]	ἐπαύσαντο ταραττόμενοι πρὶν τοὺς δημάρχους	τήν	τε βουλὴν αὐθημερὸν συναγαγεῖν, καὶ
[56, 23]	Αὔγουστος τὰ τῷ Οὐάρῳ συμβεβηκότα	τήν	τε ἐσθῆτα, ὥς τινές φασι,
[56, 18]	δ´ ὁ Οὐᾶρος ὁ Κυιντίλιος	τήν	τε ἡγεμονίαν τῆς Γερμανίας λαβὼν
[56, 42]	ταῦτα ἀνέγνω, μετὰ δὲ τοῦτο	τήν	τε κλίνην οἱ αὐτοὶ οἵπερ
[56, 23]	πρεσβυτέρων τὸν δέκατον ἀεὶ λαχόντα	τήν	τε οὐσίαν ἀφείλετο καὶ ἠτίμωσε.
[56, 43]	τι αὐτὸν οὐκ ἀκρατῶς ὠργίζετο,	τήν	τε πίστιν καὶ πρὸς τοὺς
[56, 28]	Σιλίου ἐς τοὺς ὑπατεύοντας ἐσγραφέντων,	τήν	τε προστασίαν τῶν κοινῶν τὴν
[56, 23]	ὅτι καὶ ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν	τήν	τε Ῥώμην αὐτὴν ὁρμήσειν σφᾶς
[56, 14]	ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς δύο ἅμα,	τήν	τε τῶν τόπων φύσιν καὶ
[56, 22]	εἰ μὴ οἱ βάρβαροι περὶ	τὴν	τῆς λείας ἁρπαγὴν ἄσχολοι ἐγένοντο.
[56, 36]	ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς εἰδόσι, σμικροτέραν	τὴν	τοῦ Αὐγούστου ἀρετὴν ποιεῖν νομισθῶ·
[56, 40]	βουλευτῶν οὔτε ἐν ταῖς ἡγεμονίαις	τὴν	τοῦ κλήρου τύχην ἀφείλετο, ἀλλὰ
[56, 12]	ὃς ἰδὼν τοὺς στρατιώτας μηκέτι	τὴν	τριβὴν φέροντας ἀλλὰ καὶ μετὰ
[56, 15]	τε γὰρ ἐλευθερίας καὶ παρὰ	τὴν	τῶν ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο, καὶ
[56, 9]	τῶν πολιτῶν ὀνόματι ἐμμεῖναι καὶ	τὴν	τῶν ἀνδρῶν τῶν τε πατέρων
[56, 14]	τε τῶν τόπων φύσιν καὶ	τὴν	τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα
[56, 25]	ἔμελεν ὥστε ἐκ προγραφῆς πᾶσι	τὴν	τῶν ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´ ὧν
[56, 40]	δύσκριτον ἐν ταῖς διαγνώσεσιν ἐς	τὴν	τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν μεταστήσας, τό
[56, 17]	τοὺς ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ	τὴν	ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ τὸ νενομισμένον
[56, 26]	συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ μετὰ τοῦτο	τὴν	ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ στρατηγήσας ἐδέξατο,
[56, 11]	δέ τινες νεκροὺς ἐς αὐτὴν	τὴν	φλόγα ἐμβαλόντες, καὶ δίοδόν σφισι
[56, 18]	ἀπὸ τοῦ Ῥήνου ἔς τε	τὴν	Χερουσκίδα καὶ πρὸς τὸν Οὐίσουργον,
[56, 21]	ἵστασθαι παγίως ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	χρῆσίν σφας τῶν ὅπλων ἀφείλετο·
[56, 42]	ἀφεθεὶς ἀνίπτατο ὡς καὶ δὴ	τὴν	ψυχὴν αὐτοῦ ἐς τὸν οὐρανὸν
[56, 37]	ἐκ τῶν ἐπικτηθέντων πολὺ ἐναργεστέραν	τὴν	ὠφελίαν παντὸς λόγου παρέχεται. καὶ
[56, 19]	ἀπιστοῦντος ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντος ὡς	μάτην	αὐτοῖς τε ταραττομένοις καὶ ἐκείνους
[56, 14]	ἐπιβοώμενοι. κἂν παντελῶς οἱ Ῥωμαῖοι	μάτην	ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς δύο ἅμα,
[56, 41]	τοιγαροῦν διὰ ταῦτα εἰκότως καὶ	προστάτην	αὐτὸν καὶ πατέρα δημόσιον ἐποιήσασθε,
[56, 6]	ὅσα προσῆκον ἦν τὸν ἀγαθὸν	νομοθέτην	πρᾶξαι ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην, οὐδ´ αὐτοὶ
[56, 38]	καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν	ἀρετὴν	ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ ταῦτα, καὶ
[56, 8]	πᾶσι γὰρ ὡς εἰπεῖν τοῖς	ἀρετὴν	καὶ ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι
[56, 35]	ἐγὼ εἴπω καὶ τὴν ἐκείνου	ἀρετὴν	κρινεῖτε, ἀλλ´ ἐξ ὧν αὐτοὶ
[56, 36]	εἰδόσι, σμικροτέραν τὴν τοῦ Αὐγούστου	ἀρετὴν	ποιεῖν νομισθῶ· πρὸς μόνον δὲ
[56, 40]	ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ τοὺς μὲν	ἀρετήν	τινα ἔχοντας ἀφθόνως εἴα οἱ
[56, 28]	τῶν κοινῶν τὴν δεκέτιν τὴν	πέμπτην	ἄκων δὴ ὁ Αὔγουστος ἔλαβε,
[56, 31]	τῆς Νώλης οἱ πρῶτοι καθ´	ἑκάστην	πόλιν ἐκ διαδοχῆς ἐβάστασαν, πρὸς
[56, 43]	αὐτῆς ἐτήρει· Κοροκότταν γοῦν τινα	λῃστὴν	ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα τὸ μὲν
[56, 28]	μειζόνως ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ τὴν	εἰκοστὴν	τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ καὶ ἐγένετο.
[56, 11]	χώραν μεῖναι, ἀλλὰ τῆς νυκτὸς	αὐτὴν	ἐκλιπεῖν καὶ ἐς οἰκήματα κατώρυχα
[56, 28]	ἐντολῆς τοῦτο γεγονέναι καὶ ἀνεξέταστον	αὐτὴν	ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν μηδὲν
[56, 42]	μὲν οἱ ἱερῆς πάντες περιῆλθον	αὐτήν,	ἔπειτα δὲ οἵ τε ἱππῆς,
[56, 33]	ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν τε γὰρ	αὐτὴν	ἔσεσθαι, καὶ κινδυνεύσειν ἐκ τούτου
[56, 5]	τὴν πατρίδα προδίδοτε, στερίφην τε	αὐτὴν	καὶ ἄγονον ἀπεργαζόμενοι, μᾶλλον δὲ
[56, 42]	τῇ βουλῇ ἐδόκει, λαβόντες ὑφῆψαν	αὐτήν·	καὶ ἡ μὲν ἀνηλίσκετο, ἀετὸς
[56, 31]	ὑστεραίᾳ βουλὴ ἐγένετο, καὶ ἐς	αὐτὴν	οἱ μὲν ἄλλοι τὴν ἱππάδα
[56, 45]	εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς δυστυχῆσαν ποθεῖν	αὐτήν.	ὅπερ που καὶ τότε περὶ
[56, 23]	τὴν Ἰταλίαν τήν τε Ῥώμην	αὐτὴν	ὁρμήσειν σφᾶς προσεδόκησε, καὶ οὔτε
[56, 28]	τὴν βουλήν, κελεύων ἄλλους τινὰς	αὐτὴν	πόρους ἐπιζητῆσαι. τοῦτο δὲ οὐχ
[56, 11]	οὕτω τὴν ἔπαλξιν διέσεισεν ὥστε	αὐτήν	τε αὐτίκα πεσεῖν καὶ τὸν
[56, 11]	ὀλίγοι δέ τινες νεκροὺς ἐς	αὐτὴν	τὴν φλόγα ἐμβαλόντες, καὶ δίοδόν
[56, 26]	στρατηγήσας ἐδέξατο, καὶ δι´ ὅλου	αὐτὴν	τοῦ ἔτους, οὐ πρὸς τὴν
[56, 3]	καὶ ὦ πατέρες, (καὶ γὰρ	ταύτην	ἄξιοι τὴν ἐπωνυμίαν ὁμοίως ἐμοὶ
[56, 11]	ἀνέδραμον, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	ταύτην	καὶ ἑαυτοὺς παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ
[56, 9]	τε ἄλλα ἀγαπᾶτέ με, καὶ	ταύτην	μοι τὴν προσηγορίαν οὐχ ὡς
[56, 39]	ἐκεῖνοι μικράν τινα ἰσχὺν καὶ	ταύτην	πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ προσέτι καὶ
[56, 26]	γήρως ὢν τῇ βουλῇ καὶ	ταύτην	τῷ Τιβερίῳ παρακατέθετο. ἀνέγνω δὲ
[56, 7]	πρῶτον τρία ἔτη ὅλα πρὸς	παρασκευὴν	ὑμῖν ἔδωκα, τὸ δὲ δεύτερον
[56, 5]	νόμοις, καὶ τὴν πατρίδα προδίδοτε,	στερίφην	τε αὐτὴν καὶ ἄγονον ἀπεργαζόμενοι,
[56, 37]	διότι τὰ μὲν ὤφελε μηδ´	ἀρχὴν	γεγονέναι, τὰ δὲ ἐκ τῶν
[56, 33]	καὶ μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον τὴν	ἀρχὴν	ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν τε γὰρ
[56, 26]	δὲ μετὰ τοῦτο τὴν ὕπατον	ἀρχὴν	μηδὲ στρατηγήσας ἐδέξατο, καὶ δι´
[56, 5]	καὶ γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ τεκνοῦντες	ἀρχὴν	τοὺς ἐξ ὑμῶν γεννηθῆναι ὀφείλοντας,
[56, 40]	ταῖς ἡγεμονίαις τὴν τοῦ κλήρου	τύχην	ἀφείλετο, ἀλλὰ καὶ τὰ ἆθλά
[56, 42]	ἀνίπτατο ὡς καὶ δὴ τὴν	ψυχὴν	αὐτοῦ ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναφέρων.
[56, 41]	φύσει ἤδη ἀποδοῦναι, τὴν δὲ	ψυχὴν	ὡς καὶ θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν.
[56, 31]	καὶ ἐπισκήψεις τινὰς παρ´ αὐτοῦ	λαβεῖν	ἔφασαν. τὸ δ´ οὖν σῶμα
[56, 40]	ἀληθῆ μήτε ψευδῆ αἰτίαν ἐπιθέσεως	λαβεῖν.	θαυμαστὸν μὲν γὰρ οὐδὲν εἰ
[56, 17]	ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ τὸ νενομισμένον	λαβεῖν.	καὶ τῷ Δρούσῳ δὲ τῷ
[56, 9]	ἀνδρῶν τῶν τε πατέρων προσηγορίαν	προσλαβεῖν)	ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα ἀηδῶς μὲν
[56, 27]	ὕδατος εἰρχθέντα μήτε ἐν ἠπείρῳ	διατρίβειν	μήτε ἐν νήσῳ τῶν ὅσαι
[56, 47]	δημάρχους τήν τε βουλὴν αὐθημερὸν	συναγαγεῖν,	καὶ δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι σφίσι
[56, 6]	ἔδοξεν, ἃ περιττὸν ἂν εἴη	καταλέγειν·	ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα μὲν τὰ
[56, 22]	ἐπέτρεπόν σφας τῷ βουλομένῳ φονεύειν·	φυγεῖν	γὰρ οὐδ´ εἰ τὰ μάλιστά
[56, 14]	Τιβέριος ἐκείνους τε ἀκραιφνέσι βοηθείαις	φυγεῖν	ἐκώλυσε, καὶ τοὺς πολεμίους ἑτέρων
[56, 30]	ἀφ´ ὧν ὁ Αὔγουστος αὐτοχειρίᾳ	συκάζειν	εἰώθει, φαρμάκῳ ἔχρισε, καὶ αὐτή
[56, 44]	οὗ τὸ κράτος ἀναμφίλογον ἔσχεν	ἐξετάζειν	ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ δὴ τὸ
[56, 20]	τοῖς στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς	βαδίζειν	ἐποίει, καὶ τὰ ἄκρα τῶν
[56, 38]	οὔθ´ ὑπερήφανόν τι πράττειν οὔθ´	ὑβρίζειν	εἴασεν. ἀλλ´ ἴστε γὰρ ἀκριβῶς
[56, 7]	καθεύδει μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ	ὑβρίζειν	καὶ ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι
[56, 14]	ὄρη, προαπορρίψαντες τὰ ὅπλα ὥστε	κουφίζειν,	ἐσκεδάσθησαν· οἱ δὲ ἐπιδιώκοντές σφας
[56, 15]	πᾶν ὁτιοῦν πρὸ τοῦ δουλεῦσαι	παθεῖν	ᾑροῦντο) μάχη τε ἰσχυρὰ ἐγένετο,
[56, 24]	πολέμιον οὐδὲ ἐπὶ τὸν Ῥῆνον	ἐλθεῖν	ἐτόλμησε, τῆς τε ταραχῆς ἀπηλλάγη
[56, 41]	ἐκπρεπέστατα, ὥς γε ἐν κεφαλαίοις	διελθεῖν,	ἐπεὶ ἄν γε τις πάντα
[56, 39]	αὐτὰ σώσειεν, οὔτε λόγῳ μὲν	ἐπανελθεῖν	ἐς τὴν αὐτονομίαν ἔργῳ δὲ
[56, 47]	τὸ θέατρον ἐν τοῖς Αὐγουσταλίοις	ἐσελθεῖν,	ἐστασίασε· καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσαντο
[56, 14]	τραπέντες οὐδὲ ἐς τὸ τεῖχος	ἐσελθεῖν	ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ τὰ ὄρη,
[56, 41]	καὶ ἀθάνατον ἀπεφήνατε. οὔκουν οὐδὲ	πενθεῖν	αὐτὸν ἡμῖν πρέπει, ἀλλὰ τὸ
[56, 45]	τῆς εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς δυστυχῆσαν	ποθεῖν	αὐτήν. ὅπερ που καὶ τότε
[56, 36]	μὲν ἂν κατ´ αὐτὸ τοῦτο	ποιεῖν	δόξαιμι, τοσοῦτον δ´ ἂν τῆς
[56, 38]	ὀλίγα παρὰ τὰ ἑαυτῶν ἤθη	ποιεῖν	ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος οὕτως ἑκάτερον
[56, 25]	ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο	ποιεῖν.	καὶ οὕτως ἀντὶ τῆς ἀτιμίας
[56, 10]	οὐσίας κληρονομεῖν ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο	ποιεῖν·	καὶ ταῖς ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ
[56, 36]	σμικροτέραν τὴν τοῦ Αὐγούστου ἀρετὴν	ποιεῖν	νομισθῶ· πρὸς μόνον δὲ δὴ
[56, 3]	ἕνεκα καὶ παρὰ γνώμην πολλὰ	ποιεῖν	ὀφείλομεν, πῶς μὲν οὐ καλὸν
[56, 6]	γε ταῦτα καὶ γαμεῖν καὶ	παιδοποιεῖν	ἀναπείθοισθε. ἀλλ´ ὑμεῖς οὔτε ἐκείνων
[56, 37]	ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα ἔτι τρόπον	ἀνενεγκεῖν	δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα αὐτοὺς
[56, 41]	τρόπον τινὰ καὶ ἐκεῖνα ἐμὲ	δοκεῖν	εἰρηκέναι. οὐδὲ γὰρ ἄλλως κόμπου
[56, 22]	ἐκεῖνο χειρώσασθαι ἠδυνήθησαν, ἐπεὶ μήτε	πολιορκεῖν	ἠπίσταντο καὶ τοξόταις οἱ Ῥωμαῖοι
[56, 12]	ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε τὸν Τιβέριον,	πολιορκεῖν	σφας δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ τῶν
[56, 8]	ἆθλα, ὧν πολλοστὸν μέρος καὶ	ἀποθνήσκειν	συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα ἄν τινα
[56, 26]	(οὐ γὰρ οἷός τε ἦν	γεγωνίσκειν)	ἀλλ´ ὁ Γερμανικός, ὥσπερ εἰώθει.
[56, 37]	καὶ τετυπωμένα καὶ ὁρᾶν καὶ	ἀναγιγνώσκειν	δύνασθε· ἃ δὲ δὴ μάλιστα
[56, 6]	μὲν γὰρ οὐδὲ πρόσθεν ἐξὸν	ἀμελεῖν	τισι παιδοποιίας καὶ γάμων· καὶ
[56, 28]	ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ τὴν εἰκοστὴν	τελεῖν	ἀνθέλωνται. ὃ καὶ ἐγένετο. καὶ
[56, 36]	μὴ καὶ ἐξ αὐτοῦ τοῦ	παραβάλλειν	οἱ καὶ παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ
[56, 41]	ψυχὴν ὡς καὶ θεοῦ ἀεὶ	ἀγάλλειν.	~Τιβέριος μὲν ταῦτα ἀνέγνω, μετὰ
[56, 6]	ἄλλο, διά γε ταῦτα καὶ	γαμεῖν	καὶ παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε. ἀλλ´ ὑμεῖς
[56, 40]	τε τοσούτους ἀθανάτους πρὸς τὸ	προπολεμεῖν	ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ τῶν σφετέρων
[56, 10]	ὑπὲρ δύο ἥμισυ μυριάδας οὐσίας	κληρονομεῖν	ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν· καὶ
[56, 5]	τίνα ὁ Κούρτιος ὁ καὶ	ἀποθανεῖν	ὑπομείνας, ἵνα μὴ στερηθῶσι τῶν
[56, 44]	οἷα ἐν τοῖς παραλόγοις φιλεῖ	συμβαίνειν,	ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν τινα αὐτὰ
[56, 7]	ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ ὑβρίζειν καὶ	ἀσελγαίνειν	ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι καὶ μνηστεύειν
[56, 38]	ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι τοῖς ἑταίροις	ἀσελγαίνειν	οὐκ ἐπέτρεψαν· ἀλλὰ ἀμφότερα τῷ
[56, 40]	ἕλοιτο ἀπραγμόνως σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως	εὐδαιμονεῖν,	καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν
[56, 8]	καὶ προπονεῖν καὶ συμπονεῖν καὶ	ἐπιπονεῖν	χρή· τί γὰρ δεῖ καθ´
[56, 8]	εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ προπονεῖν καὶ	συμπονεῖν	καὶ ἐπιπονεῖν χρή· τί γὰρ
[56, 8]	ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ	προπονεῖν	καὶ συμπονεῖν καὶ ἐπιπονεῖν χρή·
[56, 22]	καὶ τὸν Τιβέριον σὺν βαρεῖ	προσελαύνειν	στρατεύματι, οἱ μὲν πολλοὶ ἀπανέστησαν
[56, 35]	εἰ μὲν ἐν ἀλλοτρίοις τισὶ	λέξειν	ἔμελλον, σφόδρα ἂν ἐφοβούμην μὴ
[56, 8]	καὶ μηδεὶς ὑμῶν οἰέσθω με	ἀγνοεῖν	ὅτι ἔστι τινὰ καὶ ἐν
[56, 46]	~ταῦτα μὲν δὴ οὖν ὕστερον	διαθροεῖν	ἤρξαντο, τότε δὲ ἀθανατίσαντες αὐτόν,
[56, 33]	δυναμένοις καὶ εἰδέναι καὶ πράττειν	ἐπιτρέπειν,	καὶ ἐς μηδένα ἕνα ἀναρτᾶν
[56, 28]	ἐπὶ τῇ εἰκοστῇ πάντες ὡς	εἰπεῖν	ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει τι νεώτερον
[56, 28]	ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν μηδὲν	εἰπεῖν.	καὶ ἐλέχθη μὲν πολλά, καί
[56, 2]	γε πρὸς τοσοῦτον ὄγκον πόλεως	εἰπεῖν,	καὶ πολλῷ καταδεέστεροι τῶν ἑτέρων
[56, 42]	οἵ τε λοιποὶ πάντες ὡς	εἰπεῖν	οἱ ἐν τῇ πόλει τότε
[56, 8]	ἔγωγε αἰσχύνομαι καὶ ὅτι τοιοῦτον	εἰπεῖν	προήχθην. παύσασθε οὖν μαινόμενοι, καὶ
[56, 12]	δὲ διὰ πάσης τε ὡς	εἰπεῖν	τῆς χώρας ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος
[56, 8]	ἐκείνων ἐπορέγεσθε. πᾶσι γὰρ ὡς	εἰπεῖν	τοῖς ἀρετὴν καὶ ἡδονήν τινα
[56, 38]	μὲν ἀπέσχοντο ὥς γε ἐπίπαν	εἰπεῖν,	τοῖς δὲ δὴ φίλοις οὐκ
[56, 32]	αὐτῇ καὶ παρὰ τὸν νόμον	καταλιπεῖν	δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν δὴ οὗτοι
[56, 3]	τοῦ γένους καὶ τῆς οὐσίας	καταλιπεῖν,	καὶ τῇ μὲν φύσει τῇ
[56, 3]	καὶ τοῖς παισὶ μὴ ἐλάττω	καταλιπεῖν.	μεταβήσομαι δὲ δὴ καὶ ἐπὶ
[56, 11]	μεῖναι, ἀλλὰ τῆς νυκτὸς αὐτὴν	ἐκλιπεῖν	καὶ ἐς οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι.
[56, 8]	δεῖ καθ´ ἕκαστον αὐτῶν ἐπεξιόντα	μακρηγορεῖν;	οὐκοῦν εἰ καὶ ἐν τῷ
[56, 35]	ἔπαινον ἐνεχειρίσθη; οὐ μέντοι καὶ	θαρρεῖν	ἔχω ὡς οὐ πολὺ καταδεέστερος
[56, 11]	διέσεισεν ὥστε αὐτήν τε αὐτίκα	πεσεῖν	καὶ τὸν ἄνδρα τὸν ἐπικεκλιμένον
[56, 11]	χώραν ἀσφαλῶς μεῖναι μήτε πῃ	διαπεσεῖν	ἀκινδύνως δυνάμενοι. εἴτε γὰρ ἔξω
[56, 6]	τοῖς ἀπειθοῦσιν, ἵνα φόβῳ τοῦ	περιπεσεῖν	αὐτοῖς σωφρονίζοισθε, ἔθηκα δὲ καὶ
[56, 20]	καὶ πρὶν τοὺς πολεμίους σφίσι	προσπεσεῖν,	ἐκεῖνά τε τέμνοντας καὶ ὁδοποιοῦντας
[56, 4]	τε πάντα ποιῶν καὶ νῦν	ἐπιτιμήσειν	ὑμῖν μέλλων, ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ
[56, 23]	Ἰταλίαν τήν τε Ῥώμην αὐτὴν	ὁρμήσειν	σφᾶς προσεδόκησε, καὶ οὔτε πολιτική
[56, 22]	τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει σιτίων	αἱρήσειν	ἠλπικότες αὐτούς. οἱ δ´ ἐντὸς
[56, 40]	καὶ ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς καὶ	φρουρήσειν	καὶ σώσειν ὑπεδέξατο, τὰ δ´
[56, 13]	ὄντων, καὶ νομίσας ἀναιμωτί σφων	κρατήσειν,	οὐδὲν ἔτι τοῦ χωρίου προείδετο,
[56, 33]	τε γὰρ αὐτὴν ἔσεσθαι, καὶ	κινδυνεύσειν	ἐκ τούτου καὶ τὰ ὄντα
[56, 16]	τὸν υἱὸν πρὸς Τιβέριον πέμψας,	παραδώσειν	οἱ καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς
[56, 40]	ἔθνη αὐτὸς καὶ φρουρήσειν καὶ	σώσειν	ὑπεδέξατο, τὰ δ´ ἄλλα τὰ
[56, 26]	μήτ´ οἴκοι αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μήτ´	ἀγανακτεῖν	εἰ μηκέτι συσσιτοίη σφίσι· τὸ
[56, 24]	πρὸς τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα	προσπίπτειν	ἐδόκει, μέλισσαί τε περὶ τοὺς
[56, 2]	ἑτέρων τῶν μηδὲν τῶν δεόντων	πράττειν	ἐθελόντων ἐστέ, ἀλλ´ ἔγωγε καὶ
[56, 33]	τοῖς δυναμένοις καὶ εἰδέναι καὶ	πράττειν	ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς μηδένα ἕνα
[56, 36]	ὅθενπερ καὶ ἐκεῖνος τὰ κοινὰ	πράττειν	ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ τῆς
[56, 38]	δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´ ὑπερήφανόν τι	πράττειν	οὔθ´ ὑβρίζειν εἴασεν. ἀλλ´ ἴστε
[56, 40]	ἀγαθῶν τῶν τῆς πολιτείας ἀφθόνως	ἀπολαύειν,	ταῖς δὲ δὴ φροντίσι ταῖς
[56, 18]	παρέσχον ὡς καὶ ἄνευ στρατιωτῶν	δουλεύειν	δυνάμενοι. ~οὔτ´ οὖν τὰ στρατεύματα,
[56, 38]	τῶν ἄλλων ἀνδρῶν τῶν μικροτέρων	μνημονεύειν;	Πομπήιος δὲ καὶ Καῖσαρ τούτου
[56, 22]	παρέντες ἐπέτρεπόν σφας τῷ βουλομένῳ	φονεύειν·	φυγεῖν γὰρ οὐδ´ εἰ τὰ
[56, 7]	ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι καὶ	μνηστεύειν	ὑμῖν ἁπαλὰς ἔτι κόρας καὶ
[56, 8]	μήτε γυναῖκας ἄγεσθαι μήτε τέκνα	τρέφειν	βούλεσθαι; ~ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες
[56, 25]	ὃ καὶ θαυμάσειεν ἄν τις,	μονομαχεῖν	ἐπετράπη. αἴτιον δὲ ὅτι ἐν
[56, 7]	ἐξουσίαν καὶ ὑβρίζειν καὶ ἀσελγαίνειν	ἔχειν	ἐθέλετε. καίτοι καὶ μνηστεύειν ὑμῖν
[56, 3]	ἄξιοι τὴν ἐπωνυμίαν ὁμοίως ἐμοὶ	ἔχειν	ἐστέ) καὶ φιλῶ διὰ ταῦτα
[56, 10]	ὅτι παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ γυναῖκας	ἔχειν·	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τούτου ἡ
[56, 27]	ὑπὲρ δώδεκα καὶ ἡμίσειαν μυριάδα	ἔχειν,	τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους καὶ
[56, 11]	πλήθει σφῶν, καὶ μὴ δυνάμενοι	ἀντέχειν,	πῦρ ἐθελούσιοι ἔς τε τὸν
[56, 41]	ἐξ οὗ πλειόνων ἂν δόξαντες	ἄρχειν	καὶ τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ
[56, 39]	ἐξὸν αὐτῷ πάντων συνεπαινούντων μόνῳ	ἄρχειν,	οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὰ
[56, 12]	δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ τῶν πολιορκουμένων	πάσχειν.	~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ μὴ
[56, 35]	μὴ δύναμαι τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν	τυχεῖν,	ἢ αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι ὑμᾶς
[56, 8]	πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων, σωθῆναι τὴν	πόλιν,	ἂν μὴ τὸ πλῆθος αὐτῆς
[56, 31]	Νώλης οἱ πρῶτοι καθ´ ἑκάστην	πόλιν	ἐκ διαδοχῆς ἐβάστασαν, πρὸς δὲ
[56, 7]	Ἕλλησιν ἢ καὶ βαρβάροις τὴν	πόλιν	ἐκδοθῆναι. ἢ τοὺς μὲν δούλους
[56, 37]	τινὶ ἀνθρώπων πέπρακται, καὶ τὴν	πόλιν	ἡμῶν οὐ μόνον ἐκ πολλῶν
[56, 33]	ἵνα μὴ παντοδαποῦ ὄχλου τὴν	πόλιν	πληρώσωσι, μήτ´ αὖ ἐς τὴν
[56, 11]	ἐκεῖνο ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν	ἀκρόπολιν	ἀνέδραμον, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[56, 7]	τὸ ὄνομα τὸ Ῥωμαίων ἐν	ἡμῖν	ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ τισιν ἀνθρώποις
[56, 5]	ἀκολουθήσασα καὶ τὰ γαμικὰ πάνθ´	ἡμῖν	καταδείξασα. ἀλλ´ οἱ μὲν πατέρες
[56, 7]	ἑτέρους, μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους παῖδας	ἡμῖν	παρεσχηκέναι. πῶς μὲν γὰρ ἂν
[56, 41]	ἀπεφήνατε. οὔκουν οὐδὲ πενθεῖν αὐτὸν	ἡμῖν	πρέπει, ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα
[56, 16]	καὶ ἀποστῆναι καὶ ἐπὶ τοσοῦτον	ἡμῖν	χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι ὑμεῖς
[56, 35]	ἀφ´ ὧν ἐλαττοῦσθε αὐτοῦ βασκανίαν	ὑμῖν,	ἀλλ´ ἀφ´ ὧν εὖ πεπόνθατε
[56, 36]	πατρὶ ἅμα ἱκανῶς ἐτιμώρησε καὶ	ὑμῖν	ἀναγκαίως ἐπεκούρησε, μήτε τὸ πλῆθος
[56, 7]	ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι καὶ μνηστεύειν	ὑμῖν	ἁπαλὰς ἔτι κόρας καὶ μηδέπω
[56, 40]	ἄλλα τὰ εἰρηναῖα καὶ ἀκίνδυνα	ὑμῖν	ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε τοσούτους ἀθανάτους
[56, 6]	οἶδ´ ὅτι καὶ τραχέως δοκῶ	ὑμῖν	διαλέγεσθαι. ἀλλὰ πρῶτον μὲν λογίσασθε
[56, 6]	ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸ τοῦθ´	ὑμῖν	ἐγκαλῶ ὅτι με ἐς τούτους
[56, 16]	ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ Τιβερίου τί	ὑμῖν	ἔδοξε καὶ ἀποστῆναι καὶ ἐπὶ
[56, 7]	τρία ἔτη ὅλα πρὸς παρασκευὴν	ὑμῖν	ἔδωκα, τὸ δὲ δεύτερον δύο.
[56, 9]	τε πατέρων προσηγορίαν προσλαβεῖν) ταῦθ´	ὑμῖν	ἐπετίμησα ἀηδῶς μὲν ἀναγκαίως δέ,
[56, 2]	ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ πολλὴν χάριν	ὑμῖν	ἔχω, ὅτι καὶ ἐπείσθητε καὶ
[56, 4]	παρέχεσθε. πολίτας; ἀλλ´ ὅσον ἐφ´	ὑμῖν,	ἡ πόλις ἀπόλλυται. Ῥωμαίους; ἀλλ´
[56, 4]	σπέρμα ἀνθρώπινον, ἂν τὰ αὐτὰ	ὑμῖν	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες πράξωσιν;
[56, 3]	κτήματα ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον	ὑμῖν,	καὶ ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ ὑμῶν
[56, 30]	τὴν Ῥώμην γηίνην παραλαβὼν λιθίνην	ὑμῖν	καταλείπω" τοῦτο μὲν οὖν οὐ
[56, 39]	τὰ χρήματα ἐς τὸ μέσον	ὑμῖν	κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς, καλῶς
[56, 4]	πάντα ποιῶν καὶ νῦν ἐπιτιμήσειν	ὑμῖν	μέλλων, ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς
[56, 3]	ἔργα ὅσα ἐκεῖνοι καλῶς πράξαντες	ὑμῖν	μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν, καὶ ὑμεῖς
[56, 36]	παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ ταῦτα ἐν	ὑμῖν	μηδὲν ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς εἰδόσι,
[56, 3]	τοὺς οὔτε τι τῶν ὁμοίων	ὑμῖν	πεποιηκότας καὶ πάντων διὰ τοῦτο
[56, 9]	καὶ ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους ὁμοίους	ὑμῖν	πολλοὺς κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας ἐννόμους
[56, 35]	δὴ παραμυθεῖταί με ὅτι παρ´	ὑμῖν	τοῖς πάντα τε αὐτὰ ἀκριβῶς
[56, 39]	παραλαβὼν καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα	ὑμῖν	ὑγιᾶ ποιήσας. καίτοι τοῦτο ἡλίκον
[56, 3]	ἑτέρων ἄρξετε καὶ οἱ ἄλλοι	ὑμῖν	ὑπακούσουσι, πολυπληθία ἔν τε εἰρήνῃ
[56, 25]	προγραφῆς πᾶσι τὴν τῶν ἀστέρων	διάταξιν,	ὑφ´ ὧν ἐγεγέννητο, φανερῶσαι. οὐ
[56, 14]	φύσιν καὶ τὴν τῶν ἀντιπάλων	ἀντίταξιν,	τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ μὴ
[56, 11]	τὸ τεῖχος ἀφεὶς οὕτω τὴν	ἔπαλξιν	διέσεισεν ὥστε αὐτήν τε αὐτίκα
[56, 3]	οὐχ ἡδὺ ἀνελέσθαι τέκνον ἐξ	ἀμφοῖν	συμπεφυκὸς καὶ θρέψαι καὶ παιδεῦσαι,
[56, 43]	οὐχ ὅπως ὠργίσθη, ἀλλὰ καὶ	χάριν	αὐτῷ ἔγνω. ταῦτά τε οὖν
[56, 2]	μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ πολλὴν	χάριν	ὑμῖν ἔχω, ὅτι καὶ ἐπείσθητε
[56, 17]	καὶ ἐς τὸ συνέδριον συμφοιτᾶν	πρὶν	βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην
[56, 21]	ὄντας (πολλοὶ γὰρ ἐν ταῖς	πρὶν	μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο ῥᾷον
[56, 11]	τοὺς πολεμίους τὸν νοῦν ἔχοντες,	πρὶν	πανταχόθεν ὑπ´ αὐτοῦ περιληφθῆναι. τότε
[56, 28]	ὑπατείαν ἐς ἔτος τρίτον, καὶ	πρὶν	στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε. καὶ συμβούλους
[56, 47]	καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσαντο ταραττόμενοι	πρὶν	τοὺς δημάρχους τήν τε βουλὴν
[56, 20]	ἦν, ὥστε τοὺς Ῥωμαίους, καὶ	πρὶν	τοὺς πολεμίους σφίσι προσπεσεῖν, ἐκεῖνά
[56, 46]	Λιουία ἰδίαν δή τινα αὐτῷ	πανήγυριν	ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ἐν τῷ
[56, 39]	δημοκρατία μὲν οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις	πράγμασιν	ἁρμόσειεν, προστασία δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς
[56, 40]	φθονήσας. τοῖς τε τῶν οἰκειοτάτων	ὑβρίσμασιν	ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ τῶν ἄλλων
[56, 21]	ὅπλων ἀφείλετο· οὔτε γὰρ τοῖς	τοξεύμασιν	οὔτε τοῖς ἀκοντίοις, ἢ ταῖς
[56, 34]	ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ πεποιημένη καὶ	στρώμασιν	ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ ἐν
[56, 41]	αὐτοῦ λόγον οὔθ´ ὑμεῖς τὴν	ἀκρόασιν	πεποίησθε, ἀλλ´ ὅπως τὰ πεπραγμένα
[56, 37]	ἐπιτηδείως πως προσενεχθῆναι ὥστε μὴ	πᾶσιν	ἅμα πολεμῆσαι. ἐξ ὧν ἐκεῖνος
[56, 40]	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ οἱ θεοὶ	πᾶσιν	ὁμοίως ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ δὴ
[56, 43]	πάντες ἔσχον. εὐπρόσοδός τε γὰρ	πᾶσιν	ὁμοίως ἦν, καὶ ἐς χρήματα
[56, 44]	ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε· κεφάλαιον δὲ ἐφ´	ἅπασιν	αὐτοῖς γράφω ὅτι τό τε
[56, 2]	αὐτοῖς τοιάδε· ~εἰ καὶ ὀλίγοι	παντάπασιν,	ὥς γε πρὸς τοσοῦτον ὄγκον
[56, 36]	οὐκ ἐν θηρίοις ἀλλ´ ἐν	ἀνδράσιν	ἐθελοντὴς καὶ πολεμῶν καὶ νομοθετῶν
[56, 36]	τε παισὶν ὄφεις καὶ ἐν	ἀνδράσιν	ἔλαφόν τέ τινα καὶ κάπρον
[56, 18]	καὶ τὰ πλήθη τὴν συνήθη	κατάστασιν	πρὸ τῆς ἀλλοφύλου δεσποτείας προτιμῶντες,
[56, 44]	οὐκ ἤχθοντο αὐτοῖς ἅτε καὶ	συνήθεσιν	οὖσιν, ἀλλὰ καὶ ἔχαιρον, καὶ
[56, 40]	δήμου τὸ δύσκριτον ἐν ταῖς	διαγνώσεσιν	ἐς τὴν τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν
[56, 25]	τε οὕτως ἐπράχθη, καὶ τοῖς	μάντεσιν	ἀπηγορεύθη μήτε κατὰ μόνας τινὶ
[56, 11]	φύσει ἰσχυρὸν ὂν καὶ τοῖς	τείχεσιν	εὖ πεφραγμένον τούς τε ἀμυνομένους
[56, 7]	ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ τισιν ἀνθρώποις	Ἕλλησιν	ἢ καὶ βαρβάροις τὴν πόλιν
[56, 21]	παγίως ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ καὶ τὴν	χρῆσίν	σφας τῶν ὅπλων ἀφείλετο· οὔτε
[56, 13]	οὗ ὁ Βάτων ἀπογνοὺς τὴν	ἐπικράτησιν	(τά τε γὰρ ἄλλα πλὴν
[56, 27]	ἄττα ἐφ´ ὕβρει τινῶν συγγράφοιτο,	ζήτησιν	αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ ἐκεῖνά τε,
[56, 32]	τινα τέκνα ἔχοντα διεδέξατο, τοῖς	παισὶν	αὐτοῦ πάντως, εἰ μὲν ἤδη
[56, 36]	ὅσον ἐκεῖνος μὲν ἔν τε	παισὶν	ὄφεις καὶ ἐν ἀνδράσιν ἔλαφόν
[56, 32]	ἐκέλευσε. καὶ προσέτι καὶ τοῖς	παισὶν	ὧν μικρῶν ἔτι ὄντων τοὺς
[56, 5]	αἱ ἱέρειαι αἱ ἀειπαρθένοι ἄνανδροί	εἰσιν;	οὐκοῦν καὶ κολάζεσθε, ἂν ἀσελγαίνητέ
[56, 41]	δέ; τὸ τοῖς ἅπαξ ἀναγκαίως	κτηθεῖσιν	ἀρκεσθῆναι αὐτὸν καὶ μηδὲν ἕτερον
[56, 38]	καὶ ἐκέρασεν ὥστε τοῖς τε	ἐναντιωθεῖσίν	οἱ νίκην τὴν ἧτταν ἀποφῆναι
[56, 21]	τοῖς ἀκοντίοις, ἢ ταῖς γε	ἀσπίσιν	ἅτε καὶ διαβρόχοις οὔσαις, καλῶς
[56, 7]	ἐν ἡμῖν ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ	τισιν	ἀνθρώποις Ἕλλησιν ἢ καὶ βαρβάροις
[56, 4]	καὶ τὰ μὲν παραχρῆμα δούς	τισιν	αὐτῶν τὰ δ´ ὑποσχόμενος, μετῆλθέ
[56, 39]	καὶ ἀντιπάλους τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς	σφισιν	ἄλλο τι ποιῆσαι κεκτημένοι, τοῦτό
[56, 13]	στρατιώτας ἀγωνίσασθαι, καὶ ἐν καιρῷ	σφισιν,	ἄν που δεήσῃ, προσαμύνῃ (καὶ
[56, 21]	καὶ τἆλλα τὰ μὴ πάνυ	σφίσιν	ἀναγκαῖα τὰ μὲν κατακαύσαντες τὰ
[56, 21]	ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε ἡμέρα πορευομένοις	σφίσιν	ἐγένετο, καὶ αὐτοῖς ὑετός τε
[56, 19]	παρέλαβον, καὶ ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ	σφίσιν	ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς πρότερον ᾐτήκεσαν,
[56, 19]	αὐτοὺς ὁ Οὐᾶρος ὁρμήσας εὐαλωτότερός	σφισιν	ἐν τῇ πορείᾳ, ὡς καὶ
[56, 27]	τούς τι παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς	σφισιν	ἐπαπειλήσας. ταῦτά τε οὕτως, ὅσα
[56, 22]	Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ γιγνόμενον ὄντως	σφίσιν	ἐπεκούρησε. καί τινες μετὰ τοῦτο
[56, 18]	τε ἄλλα ὡς καὶ δουλεύουσί	σφισιν	ἐπέταττε καὶ χρήματα ὡς καὶ
[56, 43]	δημοκρατίᾳ μίξας τό τε ἐλεύθερόν	σφισιν	ἐτήρησε καὶ τὸ κόσμιον τό
[56, 38]	καὶ τοὺς παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων	σφίσιν	ἤχθηραν· τί γὰρ δεῖ τῶν
[56, 17]	γὰρ ἀπὸ πολλῶν τῶν ψηφισθέντων	σφίσιν	ὁ Αὔγουστος ἐδέξατο) τῷ δὲ
[56, 20]	καθ´ ἑκάστους τῶν ἀεὶ προσμιγνύντων	σφίσιν	ὄντες, ἔπασχον μὲν πολλά, ἀντέδρων
[56, 33]	μηδένα ἕνα ἀναρτᾶν αὐτὰ παρῄνεσέ	σφισιν,	ὅπως μήτε τυραννίδος τις ἐπιθυμήσῃ,
[56, 21]	ἠμύνοντο μὲν πρὸς τοὺς προσπίπτοντάς	σφισιν,	οὐκ ἐλάχιστα δὲ δὴ κατ´
[56, 34]	ἔθνη πάνθ´ ὅσα προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως	σφίσιν	ὡς ἕκαστα ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη. κἀκ
[56, 28]	βουλευτήριον ἔτι πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα,	εἴκοσιν	ἐτησίους ᾐτήσατο· πρότερον γὰρ καθ´
[56, 32]	ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως βουλευταῖς καὶ	ἱππεῦσιν	ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσι, τῷ τε
[56, 25]	τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν, καὶ τοῖς	ἱππεῦσιν,	ὃ καὶ θαυμάσειεν ἄν τις,
[56, 7]	τοῖς γε ἔξω τοῦ βουλευτικοῦ	οὖσιν	ἄγεσθαι συνεχώρησα, ἵν´ εἰ καί
[56, 44]	ἤχθοντο αὐτοῖς ἅτε καὶ συνήθεσιν	οὖσιν,	ἀλλὰ καὶ ἔχαιρον, καὶ βελτίω
[56, 45]	τοῖς τὸ τοῦ Αὐγούστου σῶμα	ἄγουσιν	ἀπαντήσων τό τε σκέλος ἐπλήγη
[56, 32]	λοιπὸν τῇ Λιουίᾳ, ὥς τινες	λέγουσιν·	ἵνα γάρ τι καὶ ἐκείνη
[56, 7]	τὰ δημόσια, ὥσπερ οἱ μῦθοι	λέγουσιν.	οὐ μὴν οὐδ´ ὅσιον ἢ
[56, 6]	ἐπηύξησα μὲν τὰ ἐπιτίμια τοῖς	ἀπειθοῦσιν,	ἵνα φόβῳ τοῦ περιπεσεῖν αὐτοῖς
[56, 14]	ἐς τὸ χωρίον ἐκ πλείονος	περιελθοῦσιν	ἣν περιπέμψει ἐτάραξε. κἀκ τούτου
[56, 3]	ἴδιά που τοῖς γαμοῦσι καὶ	τεκνοποιοῦσιν	ὑπάρχει· τῷ δὲ δὴ κοινῷ,
[56, 41]	ἀδικουμένοις αὔταρκες παραμύθιον τοῖς δ´	ἀδικοῦσιν	οὐκ ἀπάνθρωπον τιμωρίαν ἐχόντων; πῶς
[56, 36]	νεαροὶ ὄντες ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι	δοκοῦσιν,	ἔπραξαν; ἀλλὰ τούτους μὲν ἐάσω,
[56, 40]	οὐδ´ οἱ θεοὶ πᾶσιν ὁμοίως	ἀρέσκουσιν·	ἡ δὲ δὴ τῶν καλῶς
[56, 36]	ἐν ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί τινες	ἐθέλουσιν.	~αὕτη μὲν δὴ καὶ Αὐγούστῳ
[56, 19]	αὐτοῖς τε ταραττομένοις καὶ ἐκείνους	διαβάλλουσιν,	ἐπανίστανταί τινες πρῶτοι τῶν ἄπωθεν
[56, 4]	ἱεροσύλους ἀφίεμεν ὅτι μὴ πάντες	ἱεροσυλοῦσιν,	ἀλλ´ ὅστις ἂν τῶν ἀπειρημένων
[56, 19]	γιγνόμενον ὑποτοποῦσι καὶ φυλάττεσθαί οἱ	παραινοῦσιν	οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος ἀλλὰ καὶ
[56, 33]	τε αὐτοῖς ἔδωκε τοῖς τε	παροῦσιν	ἀρκεσθῆναι καὶ μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον
[56, 8]	τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς τοῖς φύσει	προσοῦσιν	αὐτοῖς καὶ τὰ παρὰ τῶν
[56, 28]	μήθ´ ὅσον μήθ´ ὅπως αὐτὸ	δώσουσιν,	ἔπεμψεν ἄλλους ἄλλῃ τά τε
[56, 4]	φονέων φειδόμεθα ὅτι μὴ πάντες	φονεύουσιν,	οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους ἀφίεμεν ὅτι
[56, 6]	δύνωνται ἄλλως πως ὑγιεῖς γενέσθαι,	θεραπεύουσιν,	ἔπειτα δὲ ὅτι οὔτε ἑκὼν
[56, 21]	ἐφόδου καὶ τῆς ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ	ἔχουσιν,	ἧττόν που ταῦτα συνέβαινε. πρὸς
[56, 5]	τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην	φύσιν,	ἀπολλύντες, τά τε ἱερὰ διὰ
[56, 3]	τοῦ τε νέου τὴν ἐμμανῆ	φύσιν	καθεῖρξαι καὶ τοῦ πρεσβυτέρου τὴν
[56, 14]	ἅμα, τήν τε τῶν τόπων	φύσιν	καὶ τὴν τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν,
[56, 21]	τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ ἤτοι	ζωγρηθῶσιν	ἢ καὶ πρὸς τῶν ἐχθίστων
[56, 32]	πάντα μετὰ τῶν προσόδων, ἐπειδὰν	ἀνδρωθῶσιν,	ἀποδοθῆναι. ὅπερ που καὶ ζῶν
[56, 26]	τοῦ ἔτους, οὐ πρὸς τὴν	ἀξίωσιν	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἄλλοι
[56, 4]	ὑμῖν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες	πράξωσιν;	ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως ἂν
[56, 25]	περὶ θανάτου, μηδ´ ἂν ἄλλοι	συμπαρῶσίν	οἱ, χρᾶν· καίτοι οὕτως οὐδὲν
[56, 25]	γὰρ μὴ καὶ συμφορᾷ αὖθις	περιπέσωσιν,	οὐ πάνυ πόρρω τοῦ Ῥήνου
[56, 40]	οὐκ ἐξ ὧν ἂν ἕτεροι	κακουργήσωσιν,	ἀλλ´ ἐξ ὧν ἂν αὐτοὶ
[56, 35]	τοιαῦτα καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ	νομίσωσιν	εἶναι· νῦν δὲ δὴ παραμυθεῖταί
[56, 4]	δ´ οὐ, κἂν μηδένες ἄλλοι	ζηλώσωσιν	ὑμᾶς, εἰκότως ἂν καὶ δι´
[56, 33]	αὖ ἐς τὴν πολιτείαν συχνοὺς	ἐσγράφωσιν,	ἵνα πολὺ τὸ διάφορον αὐτοῖς
[56, 21]	ἱππῆς τε ὁμοῦ καὶ ὁπλῖται	ἐπιτρέχωσιν	αὐτοῖς, πολλὰ μὲν περὶ ἀλλήλοις
[56, 28]	τε προστασίαν τῶν κοινῶν τὴν	δεκέτιν	τὴν πέμπτην ἄκων δὴ ὁ
[56, 5]	ποιοῦντες· ἄνθρωποι γάρ που πόλις	ἐστίν,	ἀλλ´ οὐκ οἰκίαι οὐδὲ στοαὶ
[56, 36]	τῶν μεγίστων τοῦ Αὐγούστου ἔργων	ἐστίν,	ὅτι ἄρτι ἔκ τε τῶν
[56, 36]	τὰ κοινὰ πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´	ἔστιν	ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας αὐτοῦ.
[56, 7]	ἵν´ ἄνευ γυναικῶν διάγητε, οὐδὲ	ἔστιν	ὅστις ὑμῶν ἢ σιτεῖται μόνος
[56, 28]	οὕτω τὰ πλείω καὶ κατακείμενος	ἔστιν	ὅτε ἐχρημάτιζεν. ἐπεί τε ἐπὶ
[56, 26]	ἀγορᾷ καὶ ἐν αὐτῷ γε	ἔστιν	ὅτε τῷ συνεδρίῳ καὶ ἐσιόντα
[56, 38]	ἅμα διὰ πάντων ὁμοίως οὐκ	ἔστιν	ὅτῳ ποτὲ ἄλλῳ ὑπῆρξε. τεκμήριον
[56, 8]	ἐν τῷ τεκνῶσαι ἀνιαρά τινα	ἔνεστιν,	ἀντιλογίζεσθε καὶ τὰ ἀμείνονα, καὶ
[56, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἕκτῳ τῶν
[56, 18]	εἰρηνικώτατά τε καὶ φιλικώτατα διαγαγόντες	πίστιν	αὐτῷ παρέσχον ὡς καὶ ἄνευ
[56, 43]	οὐκ ἀκρατῶς ὠργίζετο, τήν τε	πίστιν	καὶ πρὸς τοὺς οὐκ ἀξίους
[56, 16]	ἀδείας τύχῃ. καὶ μετὰ τοῦτο	πίστιν	λαβὼν νυκτός τε ἐς τὸ
[56, 24]	ἄγαλμα ἔν τε τῇ Γερμανίᾳ	ὂν	καὶ πρὸς τὴν πολεμίαν βλέπον
[56, 11]	καίπερ τῇ τε φύσει ἰσχυρὸν	ὂν	καὶ τοῖς τείχεσιν εὖ πεφραγμένον
[56, 39]	τοὺς στασιασμοὺς ἠθελήσατε, καὶ ἐκεῖνον,	ὃν	αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες
[56, 38]	παρέξει. ~ὁ τοίνυν Αὔγουστος οὗτος,	ὃν	δι´ αὐτὰ ταῦτα καὶ τῆς
[56, 36]	τὸν μὲν ἄλλον χρόνον, καθ´	ὃν	καλῶς τὰ δημόσια πρὸς τοῦ
[56, 10]	παρὰ τὸν Οὐοκώνειον νόμον, καθ´	ὃν	οὐδεμιᾷ αὐτῶν οὐδενὸς ὑπὲρ δύο
[56, 46]	κλίνης ἐς τὸν τοῦ Ἄρεως	ναὸν	ἔθεσαν, καὶ ἐκείνῃ πάντα ὅσα
[56, 21]	πρὶν μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο	ῥᾷον	καὶ κατεφόνευον, ὥστε καὶ τὸν
[56, 12]	μετὰ τοῦτο καὶ ἄλλα τινὰ	ῥᾷον	προσεκτήθη. τῶν δ´ οὖν λοιπῶν
[56, 14]	τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας	ἔλαβον.	καὶ τούτοις μὲν ὁ Τιβέριος
[56, 19]	δυνάμεις ἐν ἑτοίμῳ που οὔσας	παρέλαβον,	καὶ ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ σφίσιν
[56, 22]	τὸν κάματον καὶ διὰ τὸν	φόβον	τό τε σκότος καὶ τὸ
[56, 18]	πάντα τὰ προστασσόμενά σφισι ποιήσοντες	προήγαγον	αὐτὸν πόρρω ἀπὸ τοῦ Ῥήνου
[56, 5]	σφᾶς, ὅρκους τε ἐπὶ τούτοις	ἐπήγαγον	καὶ συνθήκας τινὰς ἐποιήσαντο· ὑμεῖς
[56, 20]	τε τὰ τούτου δεόμενα πονηθῆναι.	ἦγον	δὲ καὶ ἁμάξας πολλὰς καὶ
[56, 27]	καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκείνοις ἁβρότερον	διῆγον,	ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς καὶ ὕδατος
[56, 36]	ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα καὶ	στρατηγὸν	αὐτὸν εἵλεσθε καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε
[56, 34]	δημόσιον δή τινα κατὰ δόγμα	λόγον	ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε ἐπελέξατο· ~ὅσα
[56, 41]	ἐν ἑτέροις τοῖς περὶ αὐτοῦ	λόγον	οὔθ´ ὑμεῖς τὴν ἀκρόασιν πεποίησθε,
[56, 29]	ἐκ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων ἐμονάρχησε,	λόγον	τισὶ παρέσχεν ὡς οὐκ ἀπὸ
[56, 35]	οἶδα μὲν προσήκοντα ἐμαυτῷ τὸν	λόγον	τόνδε ἐπιτραπείς (τίς γὰρ ἂν
[56, 44]	αὐτοῦ ἐξ οὗ τὸ κράτος	ἀναμφίλογον	ἔσχεν ἐξετάζειν ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ
[56, 21]	ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ τετρωμένοι ἦσαν)	ἔργον	δεινὸν μὲν ἀναγκαῖον δὲ τολμῆσαι·
[56, 4]	ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´ οὐδὲν ἀνδρῶν	ἔργον	παρέχεσθε. πολίτας; ἀλλ´ ὅσον ἐφ´
[56, 18]	τὴν Χερουσκίδα καὶ πρὸς τὸν	Οὐίσουργον,	κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε καὶ φιλικώτατα
[56, 15]	ἐνέδοσαν, καί τινες αὐτῶν καὶ	διέφυγον,	αἱ δὲ δὴ γυναῖκες τὰ
[56, 11]	αὐτῶν καθάπερ ἐπὶ γεφύρας ποιήσαντες,	διέφυγον.	οὕτω γάρ που τὸ πῦρ
[56, 16]	λαβὼν νυκτός τε ἐς τὸ	στρατόπεδον	αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ τῇ ὑστεραίᾳ
[56, 11]	περιβολῆς ἐγένοντο, καὶ οὐ πρότερον	εἶδον	αὐτό, πρὸς τοὺς πολεμίους τὸν
[56, 38]	ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου, τίς τὸν	Λέπιδον	αὐτόν, ὃς καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον
[56, 37]	στασιωτείαις δέ τισι τόν τε	Λέπιδον	καὶ τὸν Ἀντώνιον τόν τε
[56, 11]	αὐτὴν τὴν φλόγα ἐμβαλόντες, καὶ	δίοδόν	σφισι δι´ αὐτῶν καθάπερ ἐπὶ
[56, 29]	καὶ τὸ λοιπὸν πᾶν ὄνομα	θεὸν	παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ. ταῦτα
[56, 44]	αὐτοῖς γράφω ὅτι τό τε	στασιάζον	πᾶν ἔπαυσε καὶ τὸ πολίτευμα
[56, 18]	καὶ στρατιῶταί τε αὐτῶν ἐκεῖ	ἐχείμαζον	καὶ πόλεις συνῳκίζοντο, ἔς τε
[56, 18]	οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ ἀγορὰς	ἐνόμιζον	συνόδους τε εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο. οὐ
[56, 8]	ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐδ´ ἄλλο τι	ἀγαθὸν	ἔχομεν ᾧ μὴ καὶ ἀνιαρόν
[56, 6]	τε ὅσα προσῆκον ἦν τὸν	ἀγαθὸν	νομοθέτην πρᾶξαι ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην, οὐδ´
[56, 11]	συντυχίας ἔλαβε. Πουσίων ἱππεὺς Κελτὸς	λίθον	ἐς τὸ τεῖχος ἀφεὶς οὕτω
[56, 15]	σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας αὐτοῖς	ἦλθον,	καὶ συλλαβομένων σφίσι τῶν γυναικῶν
[56, 42]	πρῶτοι μὲν οἱ ἱερῆς πάντες	περιῆλθον	αὐτήν, ἔπειτα δὲ οἵ τε
[56, 25]	αὐτοῖς διὰ τῶν ἑκατοντάρχων ποιήσαντες	ἐπανῆλθον.	ἐν δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ
[56, 21]	τε καὶ ἐπὶ τῇ λείᾳ	συνῆλθον)	καὶ ἐκείνους ἐλάττους ἤδη ὄντας
[56, 31]	ἄλλοι τὴν ἱππάδα στολὴν ἐνδεδυκότες	συνῆλθον,	οἱ δ´ ἄρχοντες τὴν βουλευτικὴν
[56, 22]	ἐπεκούρει αὐτοῖς καὶ λιμῷ συνείχοντο,	ἐξῆλθον	νύκτα τηρήσαντες χειμέριον (ἦσαν δὲ
[56, 14]	αὐτοὺς χαλεπούς σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν	ἐπεξῆλθον,	καὶ ἐκείνων τε τοὺς πλείους
[56, 25]	οὐ πάνυ πόρρω τοῦ Ῥήνου	προῆλθον,	ἀλλὰ αὐτοῦ που μέχρι τοῦ
[56, 19]	ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς πρότερον ᾐτήκεσαν,	ἐπῆλθον	αὐτῷ ἐν ὕλαις ἤδη δυσεκβάτοις
[56, 22]	τό τε δεύτερόν σφων φυλακτήριον	παρῆλθον,	ἐπεὶ δὲ πρὸς τῷ τρίτῳ
[56, 21]	τετρωμένοι ἦσαν) ἔργον δεινὸν μὲν	ἀναγκαῖον	δὲ τολμῆσαι· αὐτοὶ γὰρ ἑαυτοὺς
[56, 3]	οὐ καλὸν πῶς δ´ οὐκ	ἀναγκαῖον,	εἴπερ αἵ τε πόλεις καὶ
[56, 44]	τις τῶν πραχθέντων ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε·	κεφάλαιον	δὲ ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς γράφω
[56, 31]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ φαιάν, τὸν	ἀγοραῖον	τρόπον πεποιημένην, εἶχον. καὶ τοῦ
[56, 21]	δὲ δὴ κατ´ αὐτὸ τοῦτο	ἔπταιον·	συστρεφόμενοι γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ, ὅπως
[56, 41]	ὑπατείαις πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ	τελευταῖον	καὶ ἥρωα ἀπεδείξατε καὶ ἀθάνατον
[56, 22]	σαλπικταὶ οἱ σὺν αὐτοῖς ὄντες	τροχαῖόν	τι συμβοήσαντες δόξαν τοῖς ἐναντίοις
[56, 30]	πάμπανυ πάντα τὸν τῶν ἀνθρώπων	βίον	διέσκωψε. καὶ ὁ μὲν οὕτω
[56, 6]	εὔζωνον δὴ τοῦτον καὶ ἐλεύθερον	βίον	τὸν ἄγυνον καὶ ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι,
[56, 2]	ὅπως ἐκ τῶν ἀεὶ γεννωμένων	ἀίδιον	τρόπον τινὰ καὶ τὸ θνητὸν
[56, 24]	συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν ἐς τὸ	θεῖον	ἔσχεν. ὅ τε γὰρ τοῦ
[56, 40]	φύλακας φοβερωτάτους, πρὸς δὲ τὸ	οἰκεῖον	ἀόπλους ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε. καὶ
[56, 3]	τοῦ βίου, διάδοχον καὶ κληρονόμον	οἰκεῖον	ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότα καὶ τοῦ
[56, 45]	μὲν καὶ ζῶντος αὐτοῦ, ἐπὶ	πλεῖον	δ´ ὅμως μεταλλάξαντος ἔγνωσαν· καὶ
[56, 33]	παροῦσιν ἀρκεσθῆναι καὶ μηδαμῶς ἐπὶ	πλεῖον	τὴν ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν
[56, 47]	καὶ δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι σφίσι	πλεῖόν	τι τοῦ νενομισμένου ἀναλῶσαι.
[56, 42]	αὐτοῦ συνελέξατο καὶ ἐς τὸ	μνημεῖον	κατέθετο. ~τὸ δὲ δὴ πένθος
[56, 40]	ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τὸ	ὀθνεῖον	φύλακας φοβερωτάτους, πρὸς δὲ τὸ
[56, 10]	γυναικῶν τισι καὶ παρὰ τὸν	Οὐοκώνειον	νόμον, καθ´ ὃν οὐδεμιᾷ αὐτῶν
[56, 0]	Κελτῶν ἀπέθανεν. γ. Ὡς τὸ	Ὁμονόειον	καθιερώθη. δ. Ὡς ἡ Λιουίας
[56, 25]	τὰ προειρημένα ἐγένετο, καὶ τὸ	Ὁμονόειον	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου καθιερώθη, καὶ
[56, 45]	καὶ γὰρ φιλεῖ πως τὸ	ἀνθρώπειον	οὐχ οὕτω τι εὐπαθοῦν τῆς
[56, 1]	καὶ ὁ Αὔγουστος ἐς τὸ	προάστειον	ἀπαντήσας ἦλθέ τε μετ´ αὐτοῦ
[56, 29]	ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι ὅτι τό τε	στοιχεῖον	ἐκεῖνο τὸν τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν
[56, 39]	ἐκείνου τεκμήραισθε ὅτι καὶ τὸν	Πομπήιον	καὶ τὸν Μέτελλον τὸν τότε
[56, 41]	τῶν τοῖς μὲν ἀδικουμένοις αὔταρκες	παραμύθιον	τοῖς δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ ἀπάνθρωπον
[56, 28]	ἐδόκει τι νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε	βιβλίον	ἐς τὴν βουλήν, κελεύων ἄλλους
[56, 26]	Τιβερίῳ παρακατέθετο. ἀνέγνω δὲ τὸ	βιβλίον	οὐκ αὐτός (οὐ γὰρ οἷός
[56, 24]	αἱ Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν, τό τε	πολέμιον	οὐδὲ ἐπὶ τὸν Ῥῆνον ἐλθεῖν
[56, 41]	οἷς ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν, οἷς	ἀζήμιον	τὴν συμμαχίαν ἐποίησε. τίς τῶν
[56, 43]	ἐλεύθερόν σφισιν ἐτήρησε καὶ τὸ	κόσμιον	τό τε ἀσφαλὲς προσπαρεσκεύασεν, ὥστ´
[56, 29]	τε τοῦ Σερουίου Σουλπικίου Γάλβου	ἐνθύμιον	ἐγένετο. ἐκεῖνοί τε γὰρ συγγενεῖς
[56, 44]	αὐτῷ πρὸς εὐδοξίαν καὶ τὸ	πολυχρόνιον	τῆς ἡγεμονίας συνήρατο. τῶν μὲν
[56, 37]	τόν τε Λέπιδον καὶ τὸν	Ἀντώνιον	τόν τε Σέξτον καὶ τὸν
[56, 26]	ἔσχε. καὶ αὐτὸς μὲν οὐδὲν	ἄξιον	μνήμης ἔπραξε, πλὴν ὅτι καὶ
[56, 29]	ἵν´ εὐχὰς ποιήσωνται τό τε	συνέδριον	κεκλειμένον εὑρέθη καὶ βύας ὑπὲρ
[56, 17]	τοῦ πολέμου, καὶ ἐς τὸ	συνέδριον	συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν
[56, 15]	μὲν ταῦτα πράξας πρὸς τὸν	Τιβέριον	ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ δὴ Ποστούμιος
[56, 45]	Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι ἐξεπίτηδες τὸν	Τιβέριον,	καίπερ εὖ εἰδὼς ὁποῖος ἦν,
[56, 47]	σφισι βιβλία παρ´ αὐτῶν τὸν	Τιβέριον	λαβόντα ἐκλέξασθαι ὅσα ἐβούλετο. προσέθηκα
[56, 12]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν	Τιβέριον	ὁ Αὔγουστος ἐς τὴν Δελματίαν
[56, 14]	γιγνόμενα καὶ τῶν περὶ τὸν	Τιβέριον	ὄντων. τοῖς τε γὰρ σφετέροις
[56, 16]	Βάτων, Σκευᾶν τὸν υἱὸν πρὸς	Τιβέριον	πέμψας, παραδώσειν οἱ καὶ ἑαυτὸν
[56, 12]	Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε τὸν	Τιβέριον,	πολιορκεῖν σφας δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ
[56, 22]	τοὺς Ῥωμαίους ποιήσασθαι καὶ τὸν	Τιβέριον	σὺν βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ
[56, 31]	τινες οἳ καὶ παραγενέσθαι τὸν	Τιβέριον	τῇ νόσῳ αὐτοῦ καὶ ἐπισκήψεις
[56, 22]	λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον νύκτα τηρήσαντες	χειμέριον	(ἦσαν δὲ στρατιῶται μὲν ὀλίγοι,
[56, 43]	καὶ ταῖς παρρησίαις αὐτῶν ὑπερέχαιρε.	τεκμήριον	δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις ὅτι
[56, 38]	ἔστιν ὅτῳ ποτὲ ἄλλῳ ὑπῆρξε.	τεκμήριον	δέ, Σύλλας μὲν καὶ Μάριος
[56, 22]	πρῶτον τό τε δεύτερόν σφων	φυλακτήριον	παρῆλθον, ἐπεὶ δὲ πρὸς τῷ
[56, 28]	ὑφ´ οὗπερ οὐδ´ ἐς τὸ	βουλευτήριον	ἔτι πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν
[56, 12]	καὶ τέλος καταφυγόντι αὐτῷ ἐς	Ἀνδήτριον	τεῖχος ἐπ´ αὐτῇ τῇ Σαλώνῃ
[56, 12]	δεινῶς ἐπόνησε. τό τε γὰρ	φρούριον	ἐπ´ εὐερκοῦς πάνυ καὶ δυσπροσβάτου
[56, 14]	ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον ἐς τὸ	χωρίον	ἐκ πλείονος περιελθοῦσιν ἣν περιπέμψει
[56, 21]	ὥστε καὶ ἐς ψιλόν τι	χωρίον	προχωρῆσαι, οὐ μέντοι καὶ ἀναιμωτὶ
[56, 15]	σφᾶς συμβῆναι. καὶ ἐδουλώσατο μὲν	χωρίον	τι Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι καὶ
[56, 11]	πέριξ καὶ ἐς τὰ οἰκοδομήματα	πλησίον	αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι ὅπως ὅτι
[56, 7]	μῦθοι λέγουσιν. οὐ μὴν οὐδ´	ὅσιον	ἢ καὶ καλῶς ἔχον ἐστὶ
[56, 34]	ἐμβόλων τῶν Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος	δημόσιον	δή τινα κατὰ δόγμα λόγον
[56, 41]	καὶ προστάτην αὐτὸν καὶ πατέρα	δημόσιον	ἐποιήσασθε, καὶ ἄλλοις τε πολλοῖς
[56, 33]	μήτ´ αὖ πταίσαντος ἐκείνου τὸ	δημόσιον	σφαλῇ. γνώμην τε αὐτοῖς ἔδωκε
[56, 37]	καὶ τὸν Βροῦτον τόν τε	Κάσσιον	χρωμένους, καὶ {μὴ} φοβηθεὶς μὴ
[56, 38]	καταλέγω, τίς οὐκ οἶδε τὸν	Σόσσιον,	τίς τὸν Σκαῦρον τὸν ἀδελφὸν
[56, 43]	δίφρῳ ποτὲ καταστέγῳ ἐς τὸ	δωμάτιον	αὐτοῦ ὡς καὶ γυναικός τινος
[56, 12]	~ἐκεῖ μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγένετο,	Σερέτιον	δέ, ὅπερ ποτὲ ὁ Τιβέριος
[56, 25]	θαυμάσειεν ἄν τις, μονομαχεῖν ἐπετράπη.	αἴτιον	δὲ ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ τινὲς
[56, 16]	καὶ ὁ Βάτων, Σκευᾶν τὸν	υἱὸν	πρὸς Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν οἱ
[56, 43]	ἑκών οἱ προσῆλθεν, οὔτε τι	κακὸν	εἰργάσατο καὶ προσέτι καὶ τῷ
[56, 2]	παντάπασιν, ὥς γε πρὸς τοσοῦτον	ὄγκον	πόλεως εἰπεῖν, καὶ πολλῷ καταδεέστεροι
[56, 6]	χαλεπός εἰμι, πάντα τε ὅσα	προσῆκον	ἦν τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην πρᾶξαι
[56, 39]	ὑμῖν ὑγιᾶ ποιήσας. καίτοι τοῦτο	ἡλίκον	ἐστί, μάλιστα ἂν ἐξ ἐκείνου
[56, 42]	τε γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὸ	δορυφορικόν,	οἵ τε λοιποὶ πάντες ὡς
[56, 42]	ἄλλοι, καὶ τὸ ὁπλιτικὸν τὸ	φρουρικὸν	περιέδραμον, πάντα τὰ νικητήρια, ὅσα
[56, 42]	καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ τὸ	ὁπλιτικὸν	τὸ φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα τὰ
[56, 40]	κἀκ τῶν σπουδαρχιῶν αὐτῶν τὸ	πλεονεκτικὸν	ἐκκόψας τὸ εὔδοξον αὐτοῖς ἀντέδωκε.
[56, 39]	δὲ ταῦτα, καὶ τὸ μὲν	στασιωτικὸν	πᾶν τὸ περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ καταστήσας,
[56, 39]	περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ καταστήσας, τὸ δὲ	στρατιωτικὸν	τὸ κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ μετριάσας, καὶ
[56, 14]	καὶ ὅσοι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους	ἐγεγώνισκον,	καὶ τοὺς θεοὺς ἅμα ἀνεκάλουν,
[56, 15]	αἱ μὲν ἐς πῦρ ἑαυτὰς	ἐνέβαλον,	αἱ δὲ ἐς ποταμὸν κατεκρήμνισαν.
[56, 11]	ἐς τὰ οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ	ἐνέβαλον,	μηχανησάμενοι ὅπως ὅτι μάλιστα μὴ
[56, 25]	ἄρχων ἔς τε τὴν Κελτικὴν	ἐσέβαλον	καὶ κατέδραμόν τινα αὐτῆς, οὐ
[56, 22]	διέβησαν οὔτ´ ἐς τὴν Γαλατίαν	εἰσέβαλον.	ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο χειρώσασθαι ἠδυνήθησαν,
[56, 2]	ἐκείνοις τοῖς μηδὲν τούτων δεομένοις	καλὸν	εἶναι δέδοκται καὶ γάμος καὶ
[56, 3]	ποιεῖν ὀφείλομεν, πῶς μὲν οὐ	καλὸν	πῶς δ´ οὐκ ἀναγκαῖον, εἴπερ
[56, 13]	ἐρυμνὸν ἐχώρησεν. ἐπεὶ δὲ μήτε	ὁμαλόν	τι ἦν μήτε ἐπικατέβαινον οἱ
[56, 28]	τε ἐγγόνων αὐτοῦ τῶν ποιητῶν	δῆλον	ὅτι, τῶν τε ἄλλων ὅσους
[56, 21]	ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ ἐς	ψιλόν	τι χωρίον προχωρῆσαι, οὐ μέντοι
[56, 11]	πῦρ ἐθελούσιοι ἔς τε τὸν	κύκλον	πέριξ καὶ ἐς τὰ οἰκοδομήματα
[56, 36]	καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν μὲν	ἄλλον	χρόνον, καθ´ ὃν καλῶς τὰ
[56, 20]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον πόρρωθεν	ἔβαλλον,	ἔπειτα δέ, ὡς ἠμύνετο μὲν
[56, 14]	τοὺς μὲν σφενδόναις ἐπ´ αὐτοὺς	ἔβαλλον	τοὺς δὲ καὶ κατεκυλίνδουν. ἄλλοι
[56, 14]	δὲ δοράτια ἀφιέντες, συχνοὺς αὐτῶν	κατέβαλλον.	κἀν τούτῳ πολλὴ μὲν τῶν
[56, 4]	ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς ὄντας, καὶ	μᾶλλον	ἂν ἠβουλόμην τοσούτους μὲν τοὺς
[56, 14]	Ῥωμαίους διέσπα τε ἔτι καὶ	μᾶλλον	ἀπ´ ἀλλήλων καὶ συνήλου· καὶ
[56, 39]	προστῆναι. ἐξ οὗ δὴ πολὺ	μᾶλλον	αὐτοῦ πειραθέντες, καὶ δεύτερον αὖθις
[56, 5]	τε αὐτὴν καὶ ἄγονον ἀπεργαζόμενοι,	μᾶλλον	δὲ ἄρδην κατασκάπτετε, ἔρημον τῶν
[56, 7]	οὓς ἐχρῆν ἤδη τοσούτους ἑτέρους,	μᾶλλον	δὲ πολλαπλασίους παῖδας ἡμῖν παρεσχηκέναι.
[56, 28]	καταμαθὼν δὲ ἐξ αὐτῶν πάντα	μᾶλλον	ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς ὑπομεῖναι
[56, 6]	ἐμοῦ λεγόμενα, πῶς οὐ πολὺ	μᾶλλον	καὶ ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους
[56, 3]	ἐκ τῶν ἔργων ἔτι καὶ	μᾶλλον	καταμάθητε ὅσον αὐτῶν διαφέρετε. ~ταῦτ´
[56, 20]	ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ	μᾶλλόν	σφας διέσπειραν· τό τε ἔδαφος
[56, 21]	καὶ καταλιπόντες, συντεταγμένοι μέν πῃ	μᾶλλον	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ
[56, 2]	ἔγωγε καὶ κατ´ αὐτὸ τοῦτο	μᾶλλον	ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ πολλὴν χάριν
[56, 46]	ἀγάλματι αὐτοῦ μετὰ τοῦτο χρήσεσθαι	ἔμελλον	ἐνόμισαν. ταῦτά τε αὐτῷ ἐψηφίσθη,
[56, 35]	μὲν ἐν ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν	ἔμελλον,	σφόδρα ἂν ἐφοβούμην μὴ τῷ
[56, 39]	καὶ τὸν Πομπήιον καὶ τὸν	Μέτελλον	τὸν τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν οἱ
[56, 41]	βουλευτῶν αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν τὸ	φαῦλον	τὸ ἐκ τῶν στάσεων ἐπιπολάσαν
[56, 42]	καὶ τὸ ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν	περιέδραμον,	πάντα τὰ νικητήρια, ὅσα τινὲς
[56, 11]	ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν ἀκρόπολιν	ἀνέδραμον,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ταύτην
[56, 25]	τε τὴν Κελτικὴν ἐσέβαλον καὶ	κατέδραμόν	τινα αὐτῆς, οὐ μέντοι οὔτε
[56, 15]	ἑαυτὰς ἐνέβαλον, αἱ δὲ ἐς	ποταμὸν	κατεκρήμνισαν. καὶ οὕτω καὶ ἐκείνου
[56, 1]	Σέπτα, κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος τὸν	δῆμον	ἠσπάσατο, καὶ μετὰ τοῦτο τά
[56, 41]	μὲν ταῖς ἑορταῖς καὶ τὸν	δῆμον	οἴκαδε προσδεξαμένου, ἐν δὲ ταῖς
[56, 5]	ἀπεργαζόμενοι, μᾶλλον δὲ ἄρδην κατασκάπτετε,	ἔρημον	τῶν οἰκησόντων ποιοῦντες· ἄνθρωποι γάρ
[56, 29]	στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸν τῶν ἑκατὸν	ἀριθμὸν	παρὰ τοῖς Λατίνοις καὶ τὸ
[56, 36]	οἵπερ που μάλιστα νεαροὶ ὄντες	ἐλλόγιμόν	τι ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν; ἀλλὰ
[56, 41]	συσπουδάσαι, πᾶσι δ´ ἁπλῶς τοῖς	ὠφέλιμόν	τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι,
[56, 2]	πρὸς ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε, καὶ	γόνιμον	τὴν ὁμιλίαν αὐτῶν ἐποίησεν, ὅπως
[56, 40]	οἰκοδομῆσαι ἐπέτρεψε, τὸ τῷ κοινῷ	χρήσιμον	διὰ πάντων ἰδών, ἀλλ´ οὐ
[56, 23]	καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν τὴν	στρατεύσιμον	ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν
[56, 40]	αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν ταύταις τὸ	φιλότιμον	ἀντὶ τοῦ φιλονείκου σφᾶς ἐξεπαίδευσε,
[56, 10]	τισι καὶ παρὰ τὸν Οὐοκώνειον	νόμον,	καθ´ ὃν οὐδεμιᾷ αὐτῶν οὐδενὸς
[56, 32]	τοσοῦτον αὐτῇ καὶ παρὰ τὸν	νόμον	καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν δὴ
[56, 1]	πολλῇ ἐν αὐταῖς σπουδῇ τὸν	νόμον	τὸν περὶ τῶν μήτε γαμούντων
[56, 3]	ἐκ τοῦ βίου, διάδοχον καὶ	κληρονόμον	οἰκεῖον ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότα καὶ
[56, 27]	μέν, ἐπειδὴ ὁ Τίβερις τὸν	ἱππόδρομον	προκατέσχεν, ἐν τῇ τοῦ Αὐγούστου
[56, 18]	πόλεις συνῳκίζοντο, ἔς τε τὸν	κόσμον	σφῶν οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ
[56, 9]	ἐπωνυμίας ταύτης μεταλάβητε καὶ ἐμὲ	φερώνυμον	αὐτῆς ποιήσητε. ~τότε μὲν τοιαῦτα
[56, 18]	τῇ τοῦ βίου μεταβολῇ καὶ	ἐλάνθανόν	σφας ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´ ὁ
[56, 18]	καὶ ὁδῷ τινι μετὰ φυλακῆς	μετεμάνθανον	αὐτά, οὔτε ἐβαρύνοντο τῇ τοῦ
[56, 25]	οὕτως ἀντὶ τῆς ἀτιμίας θάνατον	ὠφλίσκανον·	οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐμονομάχουν, καὶ
[56, 42]	τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐς τὸν	οὐρανὸν	ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ τούτων οἱ
[56, 46]	ὅτι τὸν Αὔγουστον ἐς τὸν	οὐρανόν,	κατὰ τὰ περί τε τοῦ
[56, 29]	Ἰουλίῳ κείμενον ἐνιδρύθη καὶ τὸν	στέφανον	αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο. ὃ πάντας
[56, 38]	καὶ μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´	ὑπερήφανόν	τι πράττειν οὔθ´ ὑβρίζειν εἴασεν.
[56, 11]	ἀγνοοῦντες δὲ οἱ Ῥωμαῖοι τὸ	πεπραγμένον	ἐπεσέπεσον ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα
[56, 11]	ὂν καὶ τοῖς τείχεσιν εὖ	πεφραγμένον	τούς τε ἀμυνομένους παμπληθεῖς ἔχον.
[56, 22]	μὲν εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ χώραν	ἔμενον	βοήθειαν προσδεχόμενοι· ὡς δ´ οὔτε
[56, 26]	καὶ ἐν τῷ παλατίῳ, καὶ	καθήμενόν	γε, ἔστι δ´ ὅτε καὶ
[56, 29]	τὸν τῷ Καίσαρι τῷ Ἰουλίῳ	κείμενον	ἐνιδρύθη καὶ τὸν στέφανον αὐτοῦ
[56, 26]	γε, ἔστι δ´ ὅτε καὶ	κατακείμενον,	οὐχ ὅτι ἡ γερουσία ἀλλὰ
[56, 29]	εὐχὰς ποιήσωνται τό τε συνέδριον	κεκλειμένον	εὑρέθη καὶ βύας ὑπὲρ αὐτοῦ
[56, 12]	φάραγξι βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις	ἐγκεκλειμένον,	καὶ οἱ ἄνθρωποι πάντα ἐς
[56, 11]	πεσεῖν καὶ τὸν ἄνδρα τὸν	ἐπικεκλιμένον	οἱ συγκατασπάσαι. γενομένου δὲ τούτου
[56, 38]	τὸν Σύλλαν μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ	ὀνομαζόμενον.	καὶ ἵνα μὴ πάντας αὐτοὺς
[56, 22]	καὶ ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ	γιγνόμενον	ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε. καί τινες
[56, 5]	τοῦτο τὸ νῦν ὑφ´ ὑμῶν	γιγνόμενον,	οὐχ ὅτι ἓν πρὸς ἓν
[56, 19]	καὶ πᾶσι τοῖς τό τε	γιγνόμενον	ὑποτοποῦσι καὶ φυλάττεσθαί οἱ παραινοῦσιν
[56, 31]	πρὸς δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ	γενόμενον	οἱ ἱππῆς παραλαβόντες νυκτὸς ἐς
[56, 20]	ῥίζαις καὶ περὶ τοῖς στελέχεσι	γενόμενον	σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει, καὶ
[56, 3]	γενέσθαι; πῶς δ´ οὐ μακαριστόν,	ἀπαλλαττόμενον	ἐκ τοῦ βίου, διάδοχον καὶ
[56, 12]	τεῖχος ἐπ´ αὐτῇ τῇ Σαλώνῃ	ἐπῳκισμένον	προσεδρεύσας δεινῶς ἐπόνησε. τό τε
[56, 17]	τὴν ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ τὸ	νενομισμένον	λαβεῖν. καὶ τῷ Δρούσῳ δὲ
[56, 28]	ἐτησίους ᾐτήσατο· πρότερον γὰρ καθ´	ἕκμηνον	πεντεκαίδεκα προσετίθετο. καὶ προσεψηφίσθη, πάνθ´
[56, 22]	περὶ ὃ ἀσχοληθέντες οὔτε τὸν	Ῥῆνον	διέβησαν οὔτ´ ἐς τὴν Γαλατίαν
[56, 24]	τε πολέμιον οὐδὲ ἐπὶ τὸν	Ῥῆνον	ἐλθεῖν ἐτόλμησε, τῆς τε ταραχῆς
[56, 13]	μήτε ὁμαλόν τι ἦν μήτε	ἐπικατέβαινον	οἱ πολέμιοι, {καὶ} αὐτὸς μὲν
[56, 35]	κἀν τούτῳ παρὰ πάντων τὸν	ἔπαινον	γενέσθαι, ἐμοῦ τε ὥσπερ ἐν
[56, 35]	καὶ διαδόχου τὸν ἐπ´ αὐτῷ	ἔπαινον	ἐνεχειρίσθη; οὐ μέντοι καὶ θαρρεῖν
[56, 39]	τε ἔπραξαν καὶ ἐπ´ αὐτῷ	ἔπαινον	ἔσχον, ποῦ δὴ δύναιτ´ ἄν
[56, 21]	(καὶ γὰρ τετρωμένοι ἦσαν) ἔργον	δεινὸν	μὲν ἀναγκαῖον δὲ τολμῆσαι· αὐτοὶ
[56, 19]	οὖν αὐτοῦ, καὶ μήτε τι	δεινὸν	προσδεχομένου, καὶ πᾶσι τοῖς τό
[56, 44]	τινα αὐτὰ τὰ πράγματα ἢ	ἐκεῖνον	αἰτιάσασθαι. οὐκ ἐλάχιστον δ´ οὖν
[56, 45]	μετ´ αὐτὸν οὐχ ὁμοίου πειραθέντες	ἐκεῖνον	ἐζήτουν. καὶ ἦν μὲν καὶ
[56, 39]	ἐς τοὺς στασιασμοὺς ἠθελήσατε, καὶ	ἐκεῖνον,	ὃν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε,
[56, 26]	ἠριθμεῖτο· ὁ δὲ δὴ Αὔγουστος	ἐκεῖνόν	τε ὡς καὶ ἐπὶ γήρως
[56, 40]	μὴ συνεῖναι; τίς δ´ ἂν	ἄμεινον	τοῦ Αὐγούστου τῆς ἰδίας οἰκίας
[56, 36]	πολεμῶν καὶ νομοθετῶν τό τε	κοινὸν	ἀκριβῶς ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐλαμπρύνθη.
[56, 7]	διαμείνειε, πῶς δ´ ἂν τὸ	κοινὸν	διασωθείη μήτε γαμούντων ἡμῶν μήτε
[56, 35]	τῇ μνήμῃ τῶν γεγονότων, ὥστε	κοινὸν	κἀν τούτῳ παρὰ πάντων τὸν
[56, 4]	μὲν γὰρ ἂν ὑπολειφθείη σπέρμα	ἀνθρώπινον,	ἂν τὰ αὐτὰ ὑμῖν καὶ
[56, 11]	ἑαυτοὺς παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ	Ῥαίτινον	ἐλθόντες οὐχ ὁμοίως ἀπήλλαξαν. οἱ
[56, 3]	πῶς δ´ οὐχ ἡδὺ ἀνελέσθαι	τέκνον	ἐξ ἀμφοῖν συμπεφυκὸς καὶ θρέψαι
[56, 6]	ἐλεύθερον βίον τὸν ἄγυνον καὶ	ἄτεκνον	ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ δὴ καὶ
[56, 13]	ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ	ἐρυμνὸν	ἐχώρησεν. ἐπεὶ δὲ μήτε ὁμαλόν
[56, 5]	προδίδοτε, στερίφην τε αὐτὴν καὶ	ἄγονον	ἀπεργαζόμενοι, μᾶλλον δὲ ἄρδην κατασκάπτετε,
[56, 41]	πολεμίων οὐδ´ ἀπὸ τῶν κακούργων	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν ἐκ
[56, 33]	ὄντως ἀεί ποτε οὐ λόγῳ	μόνον	ἀλλὰ καὶ ἔργῳ ἐτήρησε· παρὸν
[56, 2]	ποιησάμενοι πάντας ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ	μόνον	ἀλλὰ καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν
[56, 36]	Αὐγούστου ἀρετὴν ποιεῖν νομισθῶ· πρὸς	μόνον	δὲ δὴ τὸν Ἡρακλέα καὶ
[56, 37]	καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν οὐ	μόνον	ἐκ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν κινδύνων
[56, 3]	τῶν ἐναντίων τευξομένους, ἵνα μὴ	μόνον	ἐκ τῶν λόγων ἀλλὰ καὶ
[56, 44]	ἢ καὶ μάλιστα ἐντραφέντες οὐ	μόνον	οὐκ ἤχθοντο αὐτοῖς ἅτε καὶ
[56, 41]	αὐτοῦ μὲν πάντα ἀεὶ καὶ	πόνον	καὶ κίνδυνον ὑπὲρ ὑμῶν ὑπομείναντος,
[56, 16]	ἀποστῆναι καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν	χρόνον	ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι ὑμεῖς τούτων
[56, 39]	τοῖς ἔργοις ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες ἠναγκάσατε	χρόνον	γέ τινα ὑμῶν προστῆναι. ἐξ
[56, 36]	μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν μὲν ἄλλον	χρόνον,	καθ´ ὃν καλῶς τὰ δημόσια
[56, 38]	καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ ἥττῃ	χρόνον	καὶ ἀρχιέρεως διὰ παντὸς αὐτοῦ
[56, 40]	λοιποὺς οὕτω διέθηκεν ὥστε παμπληθῆ	χρόνον	μηδένα μήτ´ οὖν ἀληθῆ μήτε
[56, 11]	μὴ παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ	χρόνον	τινὰ διαλάθῃ. καὶ οἱ μὲν
[56, 11]	τε χωρία Δελματικὰ εἷλε καὶ	Σπλαῦνον,	καίπερ τῇ τε φύσει ἰσχυρὸν
[56, 6]	τοῦτον καὶ ἐλεύθερον βίον τὸν	ἄγυνον	καὶ ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ
[56, 41]	πάντα ἀεὶ καὶ πόνον καὶ	κίνδυνον	ὑπὲρ ὑμῶν ὑπομείναντος, ὑμᾶς δὲ
[56, 41]	παρεσκεύασε. τίς τῶν συμμάχων, οἷς	ἀκίνδυνον	τὴν ἐλευθερίαν, οἷς ἀζήμιον τὴν
[56, 6]	κατεπατήσατε. καὶ φατὲ μὲν τὸν	εὔζωνον	δὴ τοῦτον καὶ ἐλεύθερον βίον
[56, 6]	ἦν μὲν γὰρ οὐδὲ πρόσθεν	ἐξὸν	ἀμελεῖν τισι παιδοποιίας καὶ γάμων·
[56, 39]	φοβούμενός τινα μήθ´ ὑποπτεύων, ἀλλ´	ἐξὸν	αὐτῷ πάντων συνεπαινούντων μόνῳ ἄρχειν,
[56, 31]	ὅτι τοῦ τε νεκροῦ, οὐκ	ἐξὸν	δή, ἥψατο καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν
[56, 4]	ἐστε καὶ ὁτιδήποτε χαίρετε ὀνομαζόμενοι,	παράδοξον	μέν τι πάθος πέπονθα. ὑπὲρ
[56, 40]	αὐτῶν τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας τὸ	εὔδοξον	αὐτοῖς ἀντέδωκε. τά τε ἑαυτοῦ
[56, 24]	ὀργῆς καὶ μέγα οὕτω καὶ	ἀθρόον	ἐδόκει οἱ γεγονέναι· καὶ προσέτι
[56, 24]	ὂν καὶ πρὸς τὴν πολεμίαν	βλέπον	πρὸς τὴν Ἰταλίαν μετεστράφη· καί
[56, 32]	τις καισάρειος ἀνέγνω ὡς μὴ	πρέπον	βουλευτῇ τοιοῦτόν τι ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο
[56, 22]	δὲ καὶ τὰ ὅπλα παρέντες	ἐπέτρεπόν	σφας τῷ βουλομένῳ φονεύειν· φυγεῖν
[56, 35]	ἐμοῖς λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ	ἐλλεῖπον	τῇ μνήμῃ τῶν γεγονότων, ὥστε
[56, 11]	φοβηθέντες τό τε τεῖχος ἐκεῖνο	ἐξέλιπον	καὶ ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον,
[56, 3]	τὰ κτήματα ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι	κατέλιπον	ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ
[56, 41]	στάσεων ἐπιπολάσαν ἀλύπως ἀφελὼν τὸ	λοιπὸν	αὐτῷ τε τούτῳ ἐσέμνυνε καὶ
[56, 29]	παρὰ τοῖς Λατίνοις καὶ τὸ	λοιπὸν	πᾶν ὄνομα θεὸν παρὰ τοῖς
[56, 32]	κλήρου τῷ Τιβερίῳ, τὸ δὲ	λοιπὸν	τῇ Λιουίᾳ, ὥς τινες λέγουσιν·
[56, 37]	καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα ἔτι	τρόπον	ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα
[56, 31]	υἱὸς αὐτοῦ φαιάν, τὸν ἀγοραῖον	τρόπον	πεποιημένην, εἶχον. καὶ τοῦ μὲν
[56, 41]	ἐξ αὐτῶν πάντα ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε	τρόπον	τινὰ καὶ ἐκεῖνα ἐμὲ δοκεῖν
[56, 27]	Αὐγούστου ἀγορᾷ καὶ ἵππων δρόμῳ	τρόπον	τινὰ καὶ θηρίων σφαγῇ ἐτιμήθη,
[56, 2]	ἐκ τῶν ἀεὶ γεννωμένων ἀίδιον	τρόπον	τινὰ καὶ τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται.
[56, 35]	εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ καὶ δημοσίας	τρόπον	τινὰ φωνῆς ἡ γερουσία καλῶς
[56, 41]	παραμύθιον τοῖς δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ	ἀπάνθρωπον	τιμωρίαν ἐχόντων; πῶς τῶν γερῶν
[56, 8]	ἀγαθὸν ἔχομεν ᾧ μὴ καὶ	ἀνιαρόν	τι παραμέμικται, καὶ τοῖς γε
[56, 33]	μόνον ἀλλὰ καὶ ἔργῳ ἐτήρησε·	παρὸν	γοῦν αὐτῷ πολλὰ ἐκ τοῦ
[56, 21]	καὶ κατεφόνευον, ὥστε καὶ τὸν	Οὐᾶρον	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους,
[56, 18]	ὁρῶντες ὄντας, δεξάμενοι δὲ τὸν	Οὐᾶρον	ὡς καὶ πάντα τὰ προστασσόμενά
[56, 6]	τὸν εὔζωνον δὴ τοῦτον καὶ	ἐλεύθερον	βίον τὸν ἄγυνον καὶ ἄτεκνον
[56, 43]	τῇ δημοκρατίᾳ μίξας τό τε	ἐλεύθερόν	σφισιν ἐτήρησε καὶ τὸ κόσμιον
[56, 47]	τοὺς δημάρχους τήν τε βουλὴν	αὐθημερὸν	συναγαγεῖν, καὶ δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι
[56, 38]	ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος οὕτως	ἑκάτερον	αὐτῶν ἔμιξε καὶ ἐκέρασεν ὥστε
[56, 3]	ψυχῆς, ὥστε ἐν ἐκείνῳ αὐξηθέντι	ἕτερον	αὐτὸν γενέσθαι; πῶς δ´ οὐ
[56, 41]	κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι αὐτὸν καὶ μηδὲν	ἕτερον	προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ πλειόνων
[56, 28]	καὶ ἀνεξέταστον αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε	μηδέτερον	αὐτῶν μηδὲν εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη
[56, 7]	καλῶς ἔχον ἐστὶ τὸ μὲν	ἡμέτερον	γένος παύσασθαι καὶ τὸ ὄνομα
[56, 44]	ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν, ὥστε εἰ καὶ	βιαιότερόν	τι, οἷα ἐν τοῖς παραλόγοις
[56, 44]	τοῖς παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη,	δικαιότερον	ἄν τινα αὐτὰ τὰ πράγματα
[56, 35]	τόνδε ἐπιτραπείς (τίς γὰρ ἂν	δικαιότερον	ἐμοῦ τοῦ καὶ παιδὸς αὐτοῦ
[56, 3]	ἐν πολέμῳ τά τε ὄντα	προθυμότερον	διὰ τὰ γένη σῶσαι καὶ
[56, 13]	τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη πρὸς τὸ	προθυμότερον	τοὺς στρατιώτας ἀγωνίσασθαι, καὶ ἐν
[56, 27]	δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκείνοις	ἁβρότερον	διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς καὶ
[56, 42]	κλίνην οἱ αὐτοὶ οἵπερ καὶ	πρότερον	ἀράμενοι διὰ τῶν ἐπινικίων πυλῶν
[56, 28]	σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν ἐτησίους ᾐτήσατο·	πρότερον	γὰρ καθ´ ἕκμηνον πεντεκαίδεκα προσετίθετο.
[56, 11]	πυρὸς περιβολῆς ἐγένοντο, καὶ οὐ	πρότερον	εἶδον αὐτό, πρὸς τοὺς πολεμίους
[56, 47]	Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν, ἐστασίασε· καὶ οὐ	πρότερον	ἐπαύσαντο ταραττόμενοι πρὶν τοὺς δημάρχους
[56, 19]	παρὰ σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς	πρότερον	ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν ὕλαις
[56, 21]	(καὶ γὰρ τῶν ἄλλων τῶν	πρότερον	περισκοπούντων συχνοὶ ἄλλως τε καὶ
[56, 43]	μὲν τῷ παραχρῆμα οὐ πολλοὶ	ὕστερον	δὲ πάντες ἔσχον. εὐπρόσοδός τε
[56, 46]	εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν δὴ οὖν	ὕστερον	διαθροεῖν ἤρξαντο, τότε δὲ ἀθανατίσαντες
[56, 22]	Ἰταλίας αὐτοὺς εἶναι. τοῦτο μὲν	ὕστερον	ἐγένετο· ~τότε δὲ μαθὼν ὁ
[56, 29]	ὁ Γάλβας ὁ τὸ κράτος	ὕστερον	χρόνῳ λαβὼν τότε ἐν αὐτῇ
[56, 13]	οἱ μὲν θᾶσσον οἱ δὲ	βραδύτερον	προσανῄεσαν. ~ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ
[56, 39]	πολὺ μᾶλλον αὐτοῦ πειραθέντες, καὶ	δεύτερον	αὖθις καὶ τρίτον τέταρτόν τε
[56, 7]	παρασκευὴν ὑμῖν ἔδωκα, τὸ δὲ	δεύτερον	δύο. ἀλλ´ οὐδὲν οὐδ´ οὕτως
[56, 22]	τὸ μὲν πρῶτον τό τε	δεύτερόν	σφων φυλακτήριον παρῆλθον, ἐπεὶ δὲ
[56, 28]	εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει τι	νεώτερον	ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον ἐς τὴν
[56, 18]	τῆς ἀρχῆς διοικῶν ἔσπευσεν αὐτοὺς	ἀθροώτερον	μεταστῆσαι, καὶ τά τε ἄλλα
[56, 20]	σφας διέσπειραν· τό τε ἔδαφος	ὀλισθηρὸν	περί τε ταῖς ῥίζαις καὶ
[56, 39]	μικράν τινα ἰσχὺν καὶ ταύτην	πρόσκαιρον	ἔχοντες, καὶ προσέτι καὶ ἀντιπάλους
[56, 44]	καὶ συνήθεσιν οὖσιν, ἀλλὰ καὶ	ἔχαιρον,	καὶ βελτίω καὶ ἀδεέστερα αὐτὰ
[56, 33]	συχνοὺς ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ τὸ	διάφορον	αὐτοῖς πρὸς τοὺς ὑπηκόους ᾖ.
[56, 44]	ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ δὴ τὸ	διάφορον	ὡς ἀληθῶς παρέσχετο. καὶ τοῦτο
[56, 36]	ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ τινα καὶ	κάπρον	καὶ νὴ Δία καὶ λέοντα
[56, 47]	τῷ τεταγμένῳ μισθῷ ἐς τὸ	θέατρον	ἐν τοῖς Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν, ἐστασίασε·
[56, 38]	οἶδε τὸν Σόσσιον, τίς τὸν	Σκαῦρον	τὸν ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου, τίς
[56, 30]	ἀλλὰ πρὸς τὸ τῆς ἀρχῆς	ἰσχυρὸν	ἐνεδείξατο· κρότον δὲ δή τινα
[56, 11]	Σπλαῦνον, καίπερ τῇ τε φύσει	ἰσχυρὸν	ὂν καὶ τοῖς τείχεσιν εὖ
[56, 29]	τις ἐμμανὴς ἔς τε τὸν	δίφρον	τὸν τῷ Καίσαρι τῷ Ἰουλίῳ
[56, 8]	μοι ὑπαγάγοιτο. καίτοι πῶς οὐκ	αἰσχρόν,	ὑπὲρ ὧν ἕτεροι καὶ ἑαυτοὺς
[56, 3]	καθεῖρξαι καὶ τοῦ πρεσβυτέρου τὴν	ἔξωρον	αὐστηρότητα κεράσαι; πῶς δ´ οὐχ
[56, 39]	καὶ τὰ χρήματα ἐς τὸ	μέσον	ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς,
[56, 21]	ἄραντες ἔς τε ὕλας αὖθις	ἐσέπεσον,	καὶ ἠμύνοντο μὲν πρὸς τοὺς
[56, 11]	δὲ οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πεπραγμένον	ἐπεσέπεσον	ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα διαρπάσοντες,
[56, 30]	τὸν Ἀγρίππαν κρύφα ἐς τὴν	νῆσον	διέπλευσε καὶ ἐδόκει οἱ καὶ
[56, 3]	ἔργων ἔτι καὶ μᾶλλον καταμάθητε	ὅσον	αὐτῶν διαφέρετε. ~ταῦτ´ εἰπών, καὶ
[56, 36]	δ´ ἂν τῆς προαιρέσεως διαμάρτοιμι	ὅσον	ἐκεῖνος μὲν ἔν τε παισὶν
[56, 4]	ἀνδρῶν ἔργον παρέχεσθε. πολίτας; ἀλλ´	ὅσον	ἐφ´ ὑμῖν, ἡ πόλις ἀπόλλυται.
[56, 28]	καὶ παραχρῆμα μηδὲν εἰπών, μήθ´	ὅσον	μήθ´ ὅπως αὐτὸ δώσουσιν, ἔπεμψεν
[56, 41]	ὑπομείναντος, ὑμᾶς δὲ δὴ μηδ´	ὅσον	προπέμψαι ποι αὐτὸν ἀπιόντα ἢ
[56, 13]	κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ οἱ μὲν	θᾶσσον	οἱ δὲ βραδύτερον προσανῄεσαν. ~ἰδόντες
[56, 17]	ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ τὴν ὑπατείαν	θᾶσσον	παρὰ τὸ νενομισμένον λαβεῖν. καὶ
[56, 24]	περὶ τοὺς βωμοὺς αὐτῶν κηρία	ἀνέπλασσον,	καὶ Νίκης τι ἄγαλμα ἔν
[56, 6]	πάντα τε ὅσα προσῆκον ἦν	τὸν	ἀγαθὸν νομοθέτην πρᾶξαι ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην,
[56, 31]	Δροῦσος ὁ υἱὸς αὐτοῦ φαιάν,	τὸν	ἀγοραῖον τρόπον πεποιημένην, εἶχον. καὶ
[56, 30]	ἡ Λιουία ἔλαβεν, ἐπειδὴ πρὸς	τὸν	Ἀγρίππαν κρύφα ἐς τὴν νῆσον
[56, 38]	ἄλλους καὶ τὸν Μαικήναν καὶ	τὸν	Ἀγρίππαν, ὥστε με μηδὲν μηδὲ
[56, 6]	δὴ τοῦτον καὶ ἐλεύθερον βίον	τὸν	ἄγυνον καὶ ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν
[56, 14]	καὶ τὴν τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν,	τὸν	ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ μὴ ὁ
[56, 29]	τὴν Καμπανίαν ὁ Αὔγουστος, καὶ	τὸν	ἀγῶνα τὸν ἐν τῇ Νέᾳ
[56, 38]	τὸν Σόσσιον, τίς τὸν Σκαῦρον	τὸν	ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου, τίς τὸν
[56, 11]	αὐτήν τε αὐτίκα πεσεῖν καὶ	τὸν	ἄνδρα τὸν ἐπικεκλιμένον οἱ συγκατασπάσαι.
[56, 30]	αἰτήσας καὶ πάμπανυ πάντα τὸν	τῶν	ἀνθρώπων βίον διέσκωψε. καὶ ὁ
[56, 37]	τισι τόν τε Λέπιδον καὶ	τὸν	Ἀντώνιον τόν τε Σέξτον καὶ
[56, 22]	τις, ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ μὲν	τὸν	ἄρχοντά σφων ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ
[56, 46]	καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐχαρίσατο, ὅτι	τὸν	Αὔγουστον ἐς τὸν οὐρανόν, κατὰ
[56, 45]	ὅπερ που καὶ τότε περὶ	τὸν	Αὔγουστον συνέβη· τοῦ γὰρ Τιβερίου
[56, 29]	ἐτάραξεν, καὶ γὰρ ἐδόκει ἐς	τὸν	Αὔγουστόν τι σημαίνεσθαι. ὅπερ καὶ
[56, 25]	ἀγῶνες αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ	τὸν	Αὔγουστον τοῖς στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί
[56, 45]	διήνεγκαν ὥστε τινὰς καὶ ἐς	τὸν	Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι ἐξεπίτηδες τὸν
[56, 12]	δὲ Μάρκῳ Λεπίδῳ προστάξας ἐπὶ	τὸν	Βάτωνα μετὰ τῶν λοιπῶν σὺν
[56, 37]	Ἀντώνιον τόν τε Σέξτον καὶ	τὸν	Βροῦτον τόν τε Κάσσιον χρωμένους,
[56, 23]	τὸν πέμπτον, τῶν δὲ πρεσβυτέρων	τὸν	δέκατον ἀεὶ λαχόντα τήν τε
[56, 1]	τὰ Σέπτα, κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος	τὸν	δῆμον ἠσπάσατο, καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 41]	ἐν μὲν ταῖς ἑορταῖς καὶ	τὸν	δῆμον οἴκαδε προσδεξαμένου, ἐν δὲ
[56, 29]	ἀνήρ τις ἐμμανὴς ἔς τε	τὸν	δίφρον τὸν τῷ Καίσαρι τῷ
[56, 29]	τό τε στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸν	τῶν	ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ τοῖς Λατίνοις
[56, 29]	ὁ Αὔγουστος, καὶ τὸν ἀγῶνα	τὸν	ἐν τῇ Νέᾳ πόλει διαθεὶς
[56, 35]	καὶ παιδὸς αὐτοῦ καὶ διαδόχου	τὸν	ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον ἐνεχειρίσθη; οὐ
[56, 35]	κοινὸν κἀν τούτῳ παρὰ πάντων	τὸν	ἔπαινον γενέσθαι, ἐμοῦ τε ὥσπερ
[56, 11]	αὐτίκα πεσεῖν καὶ τὸν ἄνδρα	τὸν	ἐπικεκλιμένον οἱ συγκατασπάσαι. γενομένου δὲ
[56, 6]	οἰκοῦντες κατεπατήσατε. καὶ φατὲ μὲν	τὸν	εὔζωνον δὴ τοῦτον καὶ ἐλεύθερον
[56, 38]	ἐν μηδενὶ τὸν Σύλλαν μιμησάμενος	τὸν	εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα μὴ
[56, 36]	νομισθῶ· πρὸς μόνον δὲ δὴ	τὸν	Ἡρακλέα καὶ τὰ ἐκείνου ἔργα
[56, 45]	τῇ πρώτῃ τῆς βουλῆς μετὰ	τὸν	θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη καὶ
[56, 27]	τότε μέν, ἐπειδὴ ὁ Τίβερις	τὸν	ἱππόδρομον προκατέσχεν, ἐν τῇ τοῦ
[56, 22]	ἐν τῇ ἡλικίᾳ διά τε	τὸν	κάματον καὶ διὰ τὸν φόβον
[56, 18]	καὶ πόλεις συνῳκίζοντο, ἔς τε	τὸν	κόσμον σφῶν οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο
[56, 11]	ἀντέχειν, πῦρ ἐθελούσιοι ἔς τε	τὸν	κύκλον πέριξ καὶ ἐς τὰ
[56, 38]	τὸν ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου, τίς	τὸν	Λέπιδον αὐτόν, ὃς καὶ ἐπεβίω
[56, 35]	αὐτόν, οἶδα μὲν προσήκοντα ἐμαυτῷ	τὸν	λόγον τόνδε ἐπιτραπείς (τίς γὰρ
[56, 38]	τούτῳ τούς τε ἄλλους καὶ	τὸν	Μαικήναν καὶ τὸν Ἀγρίππαν, ὥστε
[56, 36]	παίδων ἐξεληλυθὼς καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος	τὸν	μὲν ἄλλον χρόνον, καθ´ ὃν
[56, 39]	ὅτι καὶ τὸν Πομπήιον καὶ	τὸν	Μέτελλον τὸν τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν
[56, 32]	ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ καὶ παρὰ	τὸν	νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν
[56, 1]	ἱππῆς πολλῇ ἐν αὐταῖς σπουδῇ	τὸν	νόμον τὸν περὶ τῶν μήτε
[56, 11]	εἶδον αὐτό, πρὸς τοὺς πολεμίους	τὸν	νοῦν ἔχοντες, πρὶν πανταχόθεν ὑπ´
[56, 21]	ῥᾷον καὶ κατεφόνευον, ὥστε καὶ	τὸν	Οὐᾶρον καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[56, 18]	Ῥωμαίων ὁρῶντες ὄντας, δεξάμενοι δὲ	τὸν	Οὐᾶρον ὡς καὶ πάντα τὰ
[56, 18]	τε τὴν Χερουσκίδα καὶ πρὸς	τὸν	Οὐίσουργον, κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε καὶ
[56, 10]	τε γυναικῶν τισι καὶ παρὰ	τὸν	Οὐοκώνειον νόμον, καθ´ ὃν οὐδεμιᾷ
[56, 42]	δὴ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐς	τὸν	οὐρανὸν ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ τούτων
[56, 46]	ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν Αὔγουστον ἐς	τὸν	οὐρανόν, κατὰ τὰ περί τε
[56, 23]	πέντε καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονότων	τὸν	πέμπτον, τῶν δὲ πρεσβυτέρων τὸν
[56, 1]	ἐν αὐταῖς σπουδῇ τὸν νόμον	τὸν	περὶ τῶν μήτε γαμούντων μήτε
[56, 39]	ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε ὅτι καὶ	τὸν	Πομπήιον καὶ τὸν Μέτελλον τὸν
[56, 22]	ἑνός, περὶ ὃ ἀσχοληθέντες οὔτε	τὸν	Ῥῆνον διέβησαν οὔτ´ ἐς τὴν
[56, 24]	τό τε πολέμιον οὐδὲ ἐπὶ	τὸν	Ῥῆνον ἐλθεῖν ἐτόλμησε, τῆς τε
[56, 38]	οὐκ οἶδε τὸν Σόσσιον, τίς	τὸν	Σκαῦρον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Σέξτου,
[56, 38]	αὐτοὺς καταλέγω, τίς οὐκ οἶδε	τὸν	Σόσσιον, τίς τὸν Σκαῦρον τὸν
[56, 29]	τῷ Ἰουλίῳ κείμενον ἐνιδρύθη καὶ	τὸν	στέφανον αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο. ὃ
[56, 38]	τῶν παρατάξεων ἔσωσεν, ἐν μηδενὶ	τὸν	Σύλλαν μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον.
[56, 37]	τε Σέξτον καὶ τὸν Βροῦτον	τόν	τε Κάσσιον χρωμένους, καὶ {μὴ}
[56, 37]	ἑαυτῷ συμφρονοῦν, στασιωτείαις δέ τισι	τόν	τε Λέπιδον καὶ τὸν Ἀντώνιον
[56, 37]	τε Λέπιδον καὶ τὸν Ἀντώνιον	τόν	τε Σέξτον καὶ τὸν Βροῦτον
[56, 15]	ὁ μὲν ταῦτα πράξας πρὸς	τὸν	Τιβέριον ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ δὴ
[56, 45]	τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι ἐξεπίτηδες	τὸν	Τιβέριον, καίπερ εὖ εἰδὼς ὁποῖος
[56, 47]	ἔδοξέ σφισι βιβλία παρ´ αὐτῶν	τὸν	Τιβέριον λαβόντα ἐκλέξασθαι ὅσα ἐβούλετο.
[56, 12]	ἥκιστα ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενομένου,	τὸν	Τιβέριον ὁ Αὔγουστος ἐς τὴν
[56, 14]	τὰ γιγνόμενα καὶ τῶν περὶ	τὸν	Τιβέριον ὄντων. τοῖς τε γὰρ
[56, 12]	τῶν Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε	τὸν	Τιβέριον, πολιορκεῖν σφας δοκοῦντα, αὐτὸν
[56, 22]	Ῥήνου τοὺς Ῥωμαίους ποιήσασθαι καὶ	τὸν	Τιβέριον σὺν βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι,
[56, 31]	γάρ τινες οἳ καὶ παραγενέσθαι	τὸν	Τιβέριον τῇ νόσῳ αὐτοῦ καὶ
[56, 39]	τὸν Πομπήιον καὶ τὸν Μέτελλον	τὸν	τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν οἱ πατέρες
[56, 46]	αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ κλίνης ἐς	τὸν	τοῦ Ἄρεως ναὸν ἔθεσαν, καὶ
[56, 29]	ἐμμανὴς ἔς τε τὸν δίφρον	τὸν	τῷ Καίσαρι τῷ Ἰουλίῳ κείμενον
[56, 30]	τελευτῇ, αἰτήσας καὶ πάμπανυ πάντα	τὸν	τῶν ἀνθρώπων βίον διέσκωψε. καὶ
[56, 29]	ὅτι τό τε στοιχεῖον ἐκεῖνο	τὸν	τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ τοῖς
[56, 16]	τούτῳ καὶ ὁ Βάτων, Σκευᾶν	τὸν	υἱὸν πρὸς Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν
[56, 22]	τε τὸν κάματον καὶ διὰ	τὸν	φόβον τό τε σκότος καὶ
[56, 1]	Τιβέριος ἐς τὴν Ῥώμην, μετὰ	τὸν	χειμῶνα ἐν ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος
[56, 29]	τε στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸν τῶν	ἑκατὸν	ἀριθμὸν παρὰ τοῖς Λατίνοις καὶ
[56, 23]	πέμπτον, τῶν δὲ πρεσβυτέρων τὸν	δέκατον	ἀεὶ λαχόντα τήν τε οὐσίαν
[56, 22]	τῇ ἡλικίᾳ διά τε τὸν	κάματον	καὶ διὰ τὸν φόβον τό
[56, 45]	πρώτῃ τῆς βουλῆς μετὰ τὸν	θάνατον	αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη καὶ πολλὰ
[56, 25]	καὶ οὕτως ἀντὶ τῆς ἀτιμίας	θάνατον	ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐμονομάχουν,
[56, 41]	τελευταῖον καὶ ἥρωα ἀπεδείξατε καὶ	ἀθάνατον	ἀπεφήνατε. οὔκουν οὐδὲ πενθεῖν αὐτὸν
[56, 2]	εὐδαιμονίας ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων	ἀθάνατον	καθιστώμεθα. διὰ γὰρ τοῦτο καὶ
[56, 8]	καὶ λογίσασθε ἤδη ποτὲ ὅτι	ἀδύνατόν	ἐστι, πολλῶν μὲν ἐν ταῖς
[56, 36]	καὶ στρατηγὸν αὐτὸν εἵλεσθε καὶ	ὕπατον	ἀπεδείξατε ἐκεῖνο τῆς ἡλικίας ἔχοντα
[56, 26]	~Γερμανικὸς δὲ μετὰ τοῦτο τὴν	ὕπατον	ἀρχὴν μηδὲ στρατηγήσας ἐδέξατο, καὶ
[56, 37]	μόνα· ἐκείνῳ τε γὰρ εὔκλειαν	ἐξαίρετον	λεχθέντα οἴσει, καὶ ὑμῶν τοῖς
[56, 2]	ἀίδιον τρόπον τινὰ καὶ τὸ	θνητὸν	ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ αὐτῶν τῶν
[56, 2]	ἡμᾶς, διχῇ τε διεῖλε τὸ	θνητὸν	γένος, καὶ τὸ μὲν ἄρρεν
[56, 4]	τὸ γένος ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ	θνητὸν	ὄντως ποιῆσαι, πᾶν δὲ τὸ
[56, 2]	ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ μεμνημένους τὸ	θνητὸν	τῆς φύσεως ἡμῶν ἀιδίῳ διαδοχῇ
[56, 14]	καὶ τοὺς πολεμίους ἑτέρων ηωῆι	ἀνίτητον	ἐς τὸ χωρίον ἐκ πλείονος
[56, 40]	ἔκ τε τοῦ δήμου τὸ	δύσκριτον	ἐν ταῖς διαγνώσεσιν ἐς τὴν
[56, 28]	υἱεῖ αὐτοῦ ὑπατείαν ἐς ἔτος	τρίτον,	καὶ πρὶν στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε.
[56, 33]	αὐτοῦ σταθείσας ἀναγραφῆναι ἐκέλευσε· τὸ	τρίτον	τά τε τῶν στρατιωτῶν καὶ
[56, 39]	πειραθέντες, καὶ δεύτερον αὖθις καὶ	τρίτον	τέταρτόν τε καὶ πέμπτον ἐξεβιάσασθε
[56, 33]	πλεῖον τὴν ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι·	δυσφύλακτόν	τε γὰρ αὐτὴν ἔσεσθαι, καὶ
[56, 37]	καὶ τὸν Ἀντώνιον τόν τε	Σέξτον	καὶ τὸν Βροῦτον τόν τε
[56, 30]	τὸ τῆς ἀρχῆς ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο·	κρότον	δὲ δή τινα παρ´ αὐτῶν
[56, 37]	ὑμῶν τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν	ἄμεμπτον	ποιήσει, τοῖς δὲ νεωτέροις διδασκαλίαν
[56, 39]	καὶ τρίτον τέταρτόν τε καὶ	πέμπτον	ἐξεβιάσασθε αὐτὸν ἐν τῇ τῶν
[56, 23]	καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονότων τὸν	πέμπτον,	τῶν δὲ πρεσβυτέρων τὸν δέκατον
[56, 33]	φέροντα ἦν, εἶχε, καὶ τὸ	τέταρτον	ἐντολὰς καὶ ἐπισκήψεις τῷ Τιβερίῳ
[56, 39]	καὶ δεύτερον αὖθις καὶ τρίτον	τέταρτόν	τε καὶ πέμπτον ἐξεβιάσασθε αὐτὸν
[56, 44]	παρέσχετο. καὶ τοῦτο μὲν καθ´	ἕκαστον	ἄν τις τῶν πραχθέντων ἐπεξιὼν
[56, 41]	γε τις πάντα ἀκριβῶς καθ´	ἕκαστον	ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ, παμπόλλων ἂν ἡμερῶν
[56, 8]	χρή· τί γὰρ δεῖ καθ´	ἕκαστον	αὐτῶν ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν; οὐκοῦν εἰ
[56, 40]	μήτε ψευδῆ αἰτίαν ἐπιθέσεως λαβεῖν.	θαυμαστὸν	μὲν γὰρ οὐδὲν εἰ καὶ
[56, 4]	καὶ ἔλεξε καὶ ἐκείνοις τάδε·	θαυμαστὸν	μέν τι πέπονθα, ὦ τί
[56, 28]	αὐτοῦ ἐντολῆς τοῦτο γεγονέναι καὶ	ἀνεξέταστον	αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν
[56, 23]	Γαλατιῶν δέει ἐποιήσατο, τό τε	μέγιστον	ὅτι καὶ ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν
[56, 5]	τῶν θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ τὸ	μέγιστον	τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην
[56, 26]	συσσιτοίη σφίσι· τὸ μὲν γὰρ	πλεῖστον,	ἄλλως τε καὶ ὁσάκις ἕδρα
[56, 44]	κράτος ἀναμφίλογον ἔσχεν ἐξετάζειν ἠξίουν·	πλεῖστον	γὰρ δὴ τὸ διάφορον ὡς
[56, 37]	δὴ τοῦτο ὁρῶν τὸ μὲν	πλεῖστον	καὶ κράτιστον καὶ τοῦ δήμου
[56, 37]	προσέτι καὶ τῆς τύχης τὸ	πλεῖστον	ὄντα, καὶ μετὰ πολλῶν μὲν
[56, 21]	γὰρ πολεμίοις, ψιλοῖς τε τὸ	πλεῖστον	οὖσι καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ
[56, 3]	καταλίπητε. πῶς μὲν γὰρ οὐκ	ἄριστον	γυνὴ σώφρων οἰκουρὸς οἰκονόμος παιδοτρόφος
[56, 3]	αὐτὸν γενέσθαι; πῶς δ´ οὐ	μακαριστόν,	ἀπαλλαττόμενον ἐκ τοῦ βίου, διάδοχον
[56, 37]	ὁρῶν τὸ μὲν πλεῖστον καὶ	κράτιστον	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆς
[56, 44]	τὸ πολίτευμα πρός τε τὸ	κράτιστον	μετεκόσμησε καὶ ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν, ὥστε
[56, 44]	πράγματα ἢ ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι. οὐκ	ἐλάχιστον	δ´ οὖν αὐτῷ πρὸς εὐδοξίαν
[56, 8]	παρὰ τῶν νόμων ἆθλα, ὧν	πολλοστὸν	μέρος καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει,
[56, 46]	εἴκοσι μυριάδας ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν	Αὔγουστον	ἐς τὸν οὐρανόν, κατὰ τὰ
[56, 45]	που καὶ τότε περὶ τὸν	Αὔγουστον	συνέβη· τοῦ γὰρ Τιβερίου μετ´
[56, 29]	καὶ γὰρ ἐδόκει ἐς τὸν	Αὔγουστόν	τι σημαίνεσθαι. ὅπερ καὶ ἀληθὲς
[56, 25]	αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ τὸν	Αὔγουστον	τοῖς στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί σφας
[56, 45]	ὥστε τινὰς καὶ ἐς τὸν	Αὔγουστον	ὑποπτεῦσαι ὅτι ἐξεπίτηδες τὸν Τιβέριον,
[56, 27]	μήτε ἐν νήσῳ τῶν ὅσαι	ἔλαττον	τετρακοσίων ἀπὸ τῆς ἠπείρου σταδίων
[56, 25]	ἀτιμίας θάνατον ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ	ἧττον	ἐμονομάχουν, καὶ μάλισθ´ ὅτι δεινῶς
[56, 36]	καὶ ταῦτα ἐν ὑμῖν μηδὲν	ἧττον	ἐμοῦ αὐτοὺς εἰδόσι, σμικροτέραν τὴν
[56, 21]	καὶ τῆς ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ ἔχουσιν,	ἧττόν	που ταῦτα συνέβαινε. πρὸς δ´
[56, 27]	πολλοί. ~οὐ μέντοι καὶ τἆλλα	ἧττόν	τι παρὰ τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ
[56, 6]	καὶ τῷ δήμῳ ἔδοξεν, ἃ	περιττὸν	ἂν εἴη καταλέγειν· ἐγὼ δὲ
[56, 41]	δὴ μηδ´ ὅσον προπέμψαι ποι	αὐτὸν	ἀπιόντα ἢ καὶ ἀπαντῆσαί οἱ
[56, 26]	Κελτικοῦ πολέμου προφάσει, μήτ´ οἴκοι	αὐτὸν	ἀσπάζεσθαι μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ μηκέτι
[56, 3]	ὥστε ἐν ἐκείνῳ αὐξηθέντι ἕτερον	αὐτὸν	γενέσθαι; πῶς δ´ οὐ μακαριστόν,
[56, 36]	τοιγάρτοι διὰ ταῦτα καὶ στρατηγὸν	αὐτὸν	εἵλεσθε καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε ἐκεῖνο
[56, 39]	τέταρτόν τε καὶ πέμπτον ἐξεβιάσασθε	αὐτὸν	ἐν τῇ τῶν κοινῶν διαχειρίσει
[56, 19]	ἔσχεν οὕτως· προέπεμψάν τε γὰρ	αὐτὸν	ἐξορμῶντα, καὶ παρέμενοι ὡς καὶ
[56, 13]	οὐδ´ ἄλλῳ τινί, καίπερ πολλῶν	αὐτὸν	ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν· ὁ δὲ δὴ
[56, 43]	καὶ δημοκρατουμένους ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς	αὐτὸν	ἐπόθουν. ~εἰ γάρ τινες καὶ
[56, 42]	διεκόμισαν, παρῆν δὲ καὶ συνεξέφερεν	αὐτὸν	ἥ τε γερουσία καὶ ἡ
[56, 29]	οἱ μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο	αὐτὸν	ἡμέρᾳ θείας τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι
[56, 41]	ἀθάνατον ἀπεφήνατε. οὔκουν οὐδὲ πενθεῖν	αὐτὸν	ἡμῖν πρέπει, ἀλλὰ τὸ μὲν
[56, 35]	ταῦτα καὶ τῶν ἐπαίνων τῶνδε	αὐτὸν	ἠξιωκόσι, τοὺς λόγους ποιήσομαι. οὐ
[56, 26]	ὅτε τῷ συνεδρίῳ καὶ ἐσιόντα	αὐτὸν	καὶ ἀπιόντα αὖθις ἠσπάζοντο, ἤδη
[56, 13]	ἀντικαθεστηκυίας οἱ ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο πρὸς	αὐτόν,	καὶ ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε καὶ
[56, 46]	διαθροεῖν ἤρξαντο, τότε δὲ ἀθανατίσαντες	αὐτόν,	καὶ θιασώτας οἱ καὶ ἱερὰ
[56, 41]	τοῖς ἅπαξ ἀναγκαίως κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι	αὐτὸν	καὶ μηδὲν ἕτερον προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι,
[56, 41]	διὰ ταῦτα εἰκότως καὶ προστάτην	αὐτὸν	καὶ πατέρα δημόσιον ἐποιήσασθε, καὶ
[56, 41]	φίλοις καὶ συνησθῆναι ἀεί ποτε	αὐτὸν	καὶ συλλυπηθῆναι καὶ συμπαῖξαι καὶ
[56, 31]	ἐξὸν δή, ἥψατο καὶ συμπαρέπεμψεν	αὐτόν	(καίτοι τὰς ~τὰς διαθήκας αὐτοῦ
[56, 30]	μὴ καὶ ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ	αὐτὸν	καταγάγῃ, σῦκά τινα ἐπὶ δένδροις
[56, 31]	ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ τι, συνέκρυψεν	αὐτὸν	μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἀφίκετο. ταῦτα
[56, 35]	ἡ γερουσία καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν	αὐτόν,	οἶδα μὲν προσήκοντα ἐμαυτῷ τὸν
[56, 36]	καὶ τὰ ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν	αὐτὸν	ὀρθῶς μὲν ἂν κατ´ αὐτὸ
[56, 38]	τοῦ Σέξτου, τίς τὸν Λέπιδον	αὐτόν,	ὃς καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ
[56, 43]	ὅτι καὶ τοῖς λυπήσασί τι	αὐτὸν	οὐκ ἀκρατῶς ὠργίζετο, τήν τε
[56, 12]	πολέμου μηκυνομένου καὶ λιμοῦ δι´	αὐτὸν	οὐχ ἥκιστα ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[56, 45]	συνέβη· τοῦ γὰρ Τιβερίου μετ´	αὐτὸν	οὐχ ὁμοίου πειραθέντες ἐκεῖνον ἐζήτουν.
[56, 43]	ὀργῆς ἔσχεν ὥστε τῷ ζωγρήσαντι	αὐτὸν	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐπικηρῦξαι,
[56, 18]	τὰ προστασσόμενά σφισι ποιήσοντες προήγαγον	αὐτὸν	πόρρω ἀπὸ τοῦ Ῥήνου ἔς
[56, 16]	ἀπολομένων· πάμπολλά τε γὰρ ἐς	αὐτὸν	στρατόπεδα ἐτράφη καὶ λεία ἐλαχίστη
[56, 12]	τὸν Τιβέριον, πολιορκεῖν σφας δοκοῦντα,	αὐτὸν	τὰ τῶν πολιορκουμένων πάσχειν. ~ἀποροῦντος
[56, 25]	οὐδὲν τῷ Αὐγούστῳ τῶν καθ´	ἑαυτὸν	ἔμελεν ὥστε ἐκ προγραφῆς πᾶσι
[56, 16]	Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν οἱ καὶ	ἑαυτὸν	καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ πάντας
[56, 41]	δημοσίᾳ δὲ πλουσίου, καὶ πρὸς	ἑαυτὸν	μὲν οἰκονομικοῦ πρὸς δὲ τοὺς
[56, 5]	λάβοι, λογισάμενος τά τε καθ´	ἑαυτόν,	ὅθεν ἐγεννήθη, καὶ τὰ ὑμέτερα,
[56, 10]	τῶν ἐπιτιμίων διαφόρῳ διεχώρισε, καὶ	ἐνιαυτὸν	ἑκατέροις ἐς τὸ τοὺς πειθαρχήσαντάς
[56, 25]	τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς ἔτεσι	ταὐτὸν	ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ δώδεκα ἐπὶ
[56, 8]	~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι καὶ ὅτι	τοιοῦτον	εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε οὖν μαινόμενοι,
[56, 36]	τὴν ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι τί	τοιοῦτον	ἢ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἢ
[56, 4]	καὶ μετ´ ὀλίγων ποιεῖ τι	τοιοῦτον	ὃ μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι κἂν
[56, 32]	ἀνέγνω ὡς μὴ πρέπον βουλευτῇ	τοιοῦτόν	τι ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ ἐν
[56, 37]	τόν τε Σέξτον καὶ τὸν	Βροῦτον	τόν τε Κάσσιον χρωμένους, καὶ
[56, 32]	ἀπόνηται, παρὰ τῆς βουλῆς ᾐτήσατο	τοσοῦτον	αὐτῇ καὶ παρὰ τὸν νόμον
[56, 36]	κατ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖν δόξαιμι,	τοσοῦτον	δ´ ἂν τῆς προαιρέσεως διαμάρτοιμι
[56, 45]	πολλὰ καὶ οὐκ αἴσια ἐπεφθέγξατο.	τοσοῦτον	δ´ οὖν τὸ σύμπαν ἀλλήλων
[56, 16]	ἔδοξε καὶ ἀποστῆναι καὶ ἐπὶ	τοσοῦτον	ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι
[56, 2]	ὀλίγοι παντάπασιν, ὥς γε πρὸς	τοσοῦτον	ὄγκον πόλεως εἰπεῖν, καὶ πολλῷ
[56, 38]	Λέπιδον αὐτόν, ὃς καὶ ἐπεβίω	τοσοῦτον	τῇ ἥττῃ χρόνον καὶ ἀρχιέρεως
[56, 6]	φατὲ μὲν τὸν εὔζωνον δὴ	τοῦτον	καὶ ἐλεύθερον βίον τὸν ἄγυνον
[56, 13]	οἱ δ´ ἄλλοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἐν πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι βάδην
[56, 6]	τραχέως δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι. ἀλλὰ	πρῶτον	μὲν λογίσασθε ὅτι καὶ οἱ
[56, 38]	ἀλλ´ ὅσα τῷ δαιμονίῳ ἔδοξεν,	πρῶτον	μὲν τοὺς πλείους τῶν ἀντιστάντων
[56, 43]	ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα τὸ μὲν	πρῶτον	οὕτω δι´ ὀργῆς ἔσχεν ὥστε
[56, 20]	ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	πόρρωθεν ἔβαλλον, ἔπειτα δέ, ὡς
[56, 22]	δὲ πολλοί) καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τό τε δεύτερόν σφων φυλακτήριον
[56, 29]	ἑστῶσαν ἐμπεσὼν τὸ γράμμα τὸ	πρῶτον	τοῦ ὀνόματος τοῦ Καίσαρος ἠφάνισεν·
[56, 7]	κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ μὲν	πρῶτον	τρία ἔτη ὅλα πρὸς παρασκευὴν
[56, 30]	Αὐγούστου, ἐν ᾗ ποτε τὸ	πρῶτον	ὑπάτευσε, μετήλλαξε, ζήσας μὲν πέντε
[56, 44]	ἐν τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων	ἐμνημόνευον,	ἐκεῖνα μὲν τῇ τῶν πραγμάτων
[56, 21]	ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο ῥᾷον καὶ	κατεφόνευον,	ὥστε καὶ τὸν Οὐᾶρον καὶ
[56, 12]	τὴν σιτοπομπίαν τῶν Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες	ἐκώλυον,	ὥστε τὸν Τιβέριον, πολιορκεῖν σφας
[56, 44]	βελτίω καὶ ἀδεέστερα αὐτὰ ὧν	ἤκουον	ὁρῶντες ὄντα. ~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο
[56, 36]	παισὶν ὄφεις καὶ ἐν ἀνδράσιν	ἔλαφόν	τέ τινα καὶ κάπρον καὶ
[56, 38]	Σόσσιον, τίς τὸν Σκαῦρον τὸν	ἀδελφὸν	τοῦ Σέξτου, τίς τὸν Λέπιδον
[56, 7]	οὐδ´ ὅσιον ἢ καὶ καλῶς	ἔχον	ἐστὶ τὸ μὲν ἡμέτερον γένος
[56, 11]	πεφραγμένον τούς τε ἀμυνομένους παμπληθεῖς	ἔχον.	οὔκουν οὔτε μηχαναῖς οὔτε προσβολαῖς
[56, 10]	ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ αἱ τεκοῦσαι	εἶχον	ἐχαρίσατο. κἀκ τούτου ὅ τε
[56, 31]	φαιάν, τὸν ἀγοραῖον τρόπον πεποιημένην,	εἶχον.	καὶ τοῦ μὲν λιβανωτοῦ καὶ
[56, 34]	ἠθέλησε. ~ταῦτα μὲν αἱ ἐντολαὶ	εἶχον,	μετὰ δὲ τοῦτο ἡ ἐκφορὰ
[56, 18]	ἐν τῇ Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη.	εἶχόν	τινα οἱ Ῥωμαῖοι αὐτῆς, οὐκ
[56, 45]	καίπερ εὖ εἰδὼς ὁποῖος ἦν,	διάδοχον	ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα
[56, 3]	μακαριστόν, ἀπαλλαττόμενον ἐκ τοῦ βίου,	διάδοχον	καὶ κληρονόμον οἰκεῖον ἐξ ἑαυτοῦ
[56, 26]	ἄλλοι τινὲς ἔτι καὶ τότε	ἦρχον,	ἔσχε. καὶ αὐτὸς μὲν οὐδὲν
[56, 29]	συγγενεῖς πῃ τοῦ Αὐγούστου ὄντες	ἦρχον,	καὶ ὁ Γάλβας ὁ τὸ
[56, 20]	τῶν ἀεὶ προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες,	ἔπασχον	μὲν πολλά, ἀντέδρων δὲ οὐδέν.
[56, 43]	οὐ πολλοὶ ὕστερον δὲ πάντες	ἔσχον.	εὐπρόσοδός τε γὰρ πᾶσιν ὁμοίως
[56, 39]	ἔπραξαν καὶ ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον	ἔσχον,	ποῦ δὴ δύναιτ´ ἄν τις
[56, 22]	παρέσχον. κἀκ τούτου ἐκεῖνοί τε	ἐπέσχον	τῆς διώξεως, καὶ ὁ Ἀσπρήνας
[56, 22]	καὶ παρὰ τοῦ Ἀσπρήνου πεπεμμένοι	παρέσχον.	κἀκ τούτου ἐκεῖνοί τε ἐπέσχον
[56, 18]	καὶ φιλικώτατα διαγαγόντες πίστιν αὐτῷ	παρέσχον	ὡς καὶ ἄνευ στρατιωτῶν δουλεύειν
[56, 22]	τε καὶ τὰ ἐρύματα πάντα	κατέσχον	οἱ βάρβαροι ἄτερ ἑνός, περὶ
[56, 46]	οὖν τὸ ἐν τῇ Ῥώμῃ	ἡρῷον	ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ
[56, 46]	αὐτῷ ἔν τε τῇ Ῥώμῃ	ἡρῷον	ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ τῆς γερουσίας
[56, 9]	ἄνδρες πολῖται (νομίζω γὰρ ὑμᾶς	νῦν	γε πεπεικέναι καὶ ἐν τῷ
[56, 35]	τὰ ἔργα αὐτοῦ νομίσωσιν εἶναι·	νῦν	δὲ δὴ παραμυθεῖταί με ὅτι
[56, 4]	ἀεί τε πάντα ποιῶν καὶ	νῦν	ἐπιτιμήσειν ὑμῖν μέλλων, ἀηδῶς ὑμᾶς
[56, 5]	ἐστι τἆλλα πρὸς τοῦτο τὸ	νῦν	ὑφ´ ὑμῶν γιγνόμενον, οὐχ ὅτι
[56, 38]	καταστάσεως τῆς πολιτείας παρέξει. ~ὁ	τοίνυν	Αὔγουστος οὗτος, ὃν δι´ αὐτὰ
[56, 22]	τις ἤθελεν ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε	οὖν	ἀδεῶς πᾶς καὶ ἀνὴρ καὶ
[56, 40]	ὥστε παμπληθῆ χρόνον μηδένα μήτ´	οὖν	ἀληθῆ μήτε ψευδῆ αἰτίαν ἐπιθέσεως
[56, 30]	δαιμονίου προβουλῆς ἐγένετο. ~ὁ δ´	οὖν	Αὔγουστος νοσήσας μετήλλαξε· καί τινα
[56, 27]	ὅπως μόνας ὑπεξείλετο. ἐκεῖνά τε	οὖν	αὐτοῖς προσέταξε, καὶ τὸ μήτε
[56, 43]	χάριν αὐτῷ ἔγνω. ταῦτά τε	οὖν	αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ ὅτι καὶ
[56, 13]	τὰ τῶν πολιορκουμένων πάσχειν. ~ἀποροῦντος	οὖν	αὐτοῦ καὶ μὴ εὑρίσκοντος ὅ
[56, 19]	ἀεὶ καὶ συνεστιώμενοι πολλάκις. θαρσοῦντος	οὖν	αὐτοῦ, καὶ μήτε τι δεινὸν
[56, 44]	ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι. οὐκ ἐλάχιστον δ´	οὖν	αὐτῷ πρὸς εὐδοξίαν καὶ τὸ
[56, 20]	καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ	οὖν	δή τινι ἀμηχανίᾳ τότε τῶν
[56, 28]	τῇ γερουσίᾳ ἀρέσαντα εἶναι. τοῦτ´	οὖν	ἐκ τοῦ δόγματος, ὅπερ που
[56, 30]	κἀκείνῳ τὰ πεφαρμαγμένα προσέβαλλεν. εἴτ´	οὖν	ἐκ τούτου εἴτε καὶ ἄλλως
[56, 25]	διὰ κενῆς ἐγένετο. ~τούτων τε	οὖν	ἕνεκα καὶ ὅτι καὶ μετὰ
[56, 21]	ἀντέδρων δὲ οὐδέν. ~αὐτοῦ τε	οὖν	ἐστρατοπεδεύσαντο, χωρίου τινὸς ἐπιτηδείου, ὥς
[56, 12]	τινὰ ῥᾷον προσεκτήθη. τῶν δ´	οὖν	λοιπῶν καὶ ὣς ἀνταιρόντων, καὶ
[56, 8]	ὅτι τοιοῦτον εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε	οὖν	μαινόμενοι, καὶ λογίσασθε ἤδη ποτὲ
[56, 30]	λιθίνην ὑμῖν καταλείπω" τοῦτο μὲν	οὖν	οὐ πρὸς τὸ τῶν οἰκοδομημάτων
[56, 37]	τινῶν πράξεσι παραβληθείη. ταῦτα μὲν	οὖν	παραλείψω· καὶ γάρ που πολλαχῇ
[56, 11]	τῇ δὲ καιόμενοι. οἱ μὲν	οὖν	πλείους τῶν ἐσελθόντων οὕτως ἀπήλλαξαν·
[56, 16]	ἀλλὰ λύκους πέμπετε. ὁ μὲν	οὖν	πόλεμος τοῦτο τὸ τέλος ἔσχε,
[56, 29]	ἐς τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ	οὖν	πρῶτος μετὰ τὸ τοῦ Αὐγούστου
[56, 31]	αὐτοῦ λαβεῖν ἔφασαν. τὸ δ´	οὖν	σῶμα τὸ τοῦ Αὐγούστου ἐκ
[56, 19]	ἄνευ στρατιωτῶν δουλεύειν δυνάμενοι. ~οὔτ´	οὖν	τὰ στρατεύματα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν
[56, 23]	ὄφελος ἦν, ἐκεκάκωτο. ὅμως δ´	οὖν	τά τε ἄλλα ὡς ἐκ
[56, 43]	ἀργυρίῳ ἐκείνῳ ἐπλούτισε. διά τε	οὖν	ταῦτα, καὶ ὅτι τὴν μοναρχίαν
[56, 25]	ἐπὶ πολὺ κατέστησαν. τότε δ´	οὖν	ταῦτά τε οὕτως ἐπράχθη, καὶ
[56, 11]	τοῦ νόμου κατεφωράθη. ~ἐν μὲν	οὖν	τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐπράχθη, Γερμανικὸς
[56, 5]	οὐδ´ ἀγοραὶ ἀνδρῶν κεναί. ἐνθυμήθητε	οὖν,	τίνα μὲν οὐκ ἂν ὀργὴν
[56, 46]	μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη. ἐν ᾧ δ´	οὖν	τὸ ἐν τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον
[56, 45]	οὐκ αἴσια ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον δ´	οὖν	τὸ σύμπαν ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε
[56, 13]	ἐκπλαγῆναί τε καὶ ἀναχωρῆσαι. ἐξ	οὖν	τούτων τοῦ μὲν ὀργισθεὶς τοῦ
[56, 47]	ἀεὶ αὐτοκρατόρων τελεῖται. ~ἐπὶ μὲν	οὖν	τῷ Αὐγούστῳ τοσαῦτα, λόγῳ μὲν
[56, 46]	αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν δὴ	οὖν	ὕστερον διαθροεῖν ἤρξαντο, τότε δὲ
[56, 3]	ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς μὲν	οὖν,	ὦ ἄνδρες, (μόνοι γὰρ ἂν
[56, 33]	ἀλλὰ καὶ ἔργῳ ἐτήρησε· παρὸν	γοῦν	αὐτῷ πολλὰ ἐκ τοῦ βαρβαρικοῦ
[56, 43]	οὐκ ἀξίους αὐτῆς ἐτήρει· Κοροκότταν	γοῦν	τινα λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα
[56, 25]	ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ διὰ τούτου	ἐκακούργουν.	ταῖς τε πρεσβείαις τρεῖς καὶ
[56, 14]	αὐτοὺς ἔβαλλον τοὺς δὲ καὶ	κατεκυλίνδουν.	ἄλλοι τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας ὅλας
[56, 45]	τὸ ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω τι	εὐπαθοῦν	τῆς εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς δυστυχῆσαν
[56, 43]	δημοκρατουμένους ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς αὐτὸν	ἐπόθουν.	~εἰ γάρ τινες καὶ τῶν
[56, 1]	μήτε γαμούντων μήτε τεκνούντων καταλυθῆναι	ἠξίουν,	ἤθροισεν ἐς τὴν ἀγορὰν χωρὶς
[56, 44]	τὸ κράτος ἀναμφίλογον ἔσχεν ἐξετάζειν	ἠξίουν·	πλεῖστον γὰρ δὴ τὸ διάφορον
[56, 15]	ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο, καὶ πᾶν	ὁτιοῦν	πρὸ τοῦ δουλεῦσαι παθεῖν ᾑροῦντο)
[56, 34]	ἄλλων Ῥωμαίων τῶν καὶ καθ´	ὁτιοῦν	πρωτευσάντων, ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ Ῥωμύλου
[56, 25]	καὶ τιμωρίας μείζονος ἄξιοι εἶναι	ἐδόκουν,	ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη
[56, 8]	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν;	οὐκοῦν	εἰ καὶ ἐν τῷ γῆμαι
[56, 6]	πάντας τὰ ὑφ´ ὑμῶν ποιούμενα;	οὐκοῦν	εἴπερ ὡς ἀληθῶς ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε,
[56, 5]	ἱέρειαι αἱ ἀειπαρθένοι ἄνανδροί εἰσιν;	οὐκοῦν	καὶ κολάζεσθε, ἂν ἀσελγαίνητέ τι,
[56, 41]	ἥρωα ἀπεδείξατε καὶ ἀθάνατον ἀπεφήνατε.	οὔκουν	οὐδὲ πενθεῖν αὐτὸν ἡμῖν πρέπει,
[56, 11]	τούς τε ἀμυνομένους παμπληθεῖς ἔχον.	οὔκουν	οὔτε μηχαναῖς οὔτε προσβολαῖς ἠδυνήθη
[56, 14]	ἐγεγώνισκον, καὶ τοὺς θεοὺς ἅμα	ἀνεκάλουν,	ὑπέρ τε τῆς αὐτίκα τῶν
[56, 33]	ἀπηγόρευσε. ~τοσαῦτα μὲν αἱ διαθῆκαι	ἐδήλουν,	ἐσεκομίσθη δὲ καὶ βιβλία τέσσαρα·
[56, 11]	αὐτό, πρὸς τοὺς πολεμίους τὸν	νοῦν	ἔχοντες, πρὶν πανταχόθεν ὑπ´ αὐτοῦ
[56, 37]	δήμου καὶ τῆς βουλῆς ἑαυτῷ	συμφρονοῦν,	στασιωτείαις δέ τισι τόν τε
[56, 41]	ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη;	τοιγαροῦν	διὰ ταῦτα εἰκότως καὶ προστάτην
[56, 1]	υἱ. ~καὶ ταῦτα μὲν ἄλλοι	καθῄρουν,	ὁ δὲ δὴ Τιβέριος ἐς
[56, 22]	τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς	ἐτήρουν,	σπάνει σιτίων αἱρήσειν ἠλπικότες αὐτούς.
[56, 22]	ἐντὸς ὄντες Ῥωμαῖοι ἕως μὲν	εὐπόρουν	τροφῆς, κατὰ χώραν ἔμενον βοήθειαν
[56, 12]	καὶ ἐκ τῶν ὀρῶν ὧν	ἐκράτουν	ἐπήγοντο, καὶ προσέτι καὶ τὴν
[56, 45]	αὐτὸν οὐχ ὁμοίου πειραθέντες ἐκεῖνον	ἐζήτουν.	καὶ ἦν μὲν καὶ παραχρῆμα
[56, 25]	θάνατον ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ ἧττον	ἐμονομάχουν,	καὶ μάλισθ´ ὅτι δεινῶς οἱ
[56, 22]	ἀπέσπασαν, καὶ οἱ σαλπικταὶ οἱ	σὺν	αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν τι συμβοήσαντες
[56, 16]	οἱ καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς	σὺν	αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο, ἂν τῆς
[56, 22]	Ῥωμαίους ποιήσασθαι καὶ τὸν Τιβέριον	σὺν	βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ μὲν
[56, 4]	ὑμᾶς δὲ δὴ μάλιστα μὲν	σὺν	ἐκείνοις τετάχθαι, εἰ δὲ μή,
[56, 12]	τὸν Βάτωνα μετὰ τῶν λοιπῶν	σὺν	τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε. καὶ ἐκεῖνοι
[56, 39]	εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μικράν τινα	ἰσχὺν	καὶ ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ
[56, 35]	βουλήσεως καὶ τῆς ἐκείνου ἀξιώσεως	ὤν.	ἀλλ´ εἰ μὲν ἐν ἀλλοτρίοις
[56, 25]	ὁ Αὔγουστος, οἷα ἐν τοιούτοις	ὤν,	ἠθέλησεν· οὐ μὴν καὶ τοῖς
[56, 38]	καὶ ἀρχιέρεως διὰ παντὸς αὐτοῦ	ὢν	διετέλεσεν; ἔπειτα δὲ τοὺς συνεξετασθέντας
[56, 24]	ὁ ἐν τῷ πεδίῳ αὐτοῦ	ὢν	ἐκεραυνώθη, καὶ ἀττέλεβοι πολλοὶ ἐς
[56, 26]	τε ὡς καὶ ἐπὶ γήρως	ὢν	τῇ βουλῇ καὶ ταύτην τῷ
[56, 32]	μέντοι περὶ τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας	ὢν	τὴν θυγατέρα οὔτε κατήγαγε, καίπερ
[56, 40]	ἂν ἕτεροι κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ	ὧν	ἂν αὐτοὶ εὖ ποιήσωσι φαίνεται.
[56, 35]	λόγους ποιήσομαι. οὐ γὰρ ἐξ	ὧν	ἂν ἐγὼ εἴπω καὶ τὴν
[56, 40]	καλῶς ἀρχόντων ἀρετὴ οὐκ ἐξ	ὧν	ἂν ἕτεροι κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ
[56, 4]	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες πράξωσιν;	ὧν	ἀρχηγοὶ γεγονότες εὐλόγως ἂν τὴν
[56, 40]	ἕτεροι κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ ὧν	ἂν	αὐτοὶ εὖ ποιήσωσι φαίνεται. ~εἴρηκα,
[56, 35]	ἐκείνου ἀρετὴν κρινεῖτε, ἀλλ´ ἐξ	ὧν	αὐτοὶ σύνιστε καὶ τοῖς ἐμοῖς
[56, 39]	χρημάτων μόνος ἀναμφιλόγως κύριος ἁπάντων,	ὧν	γε καὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν
[56, 25]	τὴν τῶν ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´	ὧν	ἐγεγέννητο, φανερῶσαι. οὐ μὴν ἀλλ´
[56, 35]	ποιήσομαι. οὐ γὰρ ἐξ ὧν	ἂν	ἐγὼ εἴπω καὶ τὴν ἐκείνου
[56, 37]	μὴ πᾶσιν ἅμα πολεμῆσαι. ἐξ	ὧν	ἐκεῖνος μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ἐκέρδανεν,
[56, 12]	δὲ καὶ ἐκ τῶν ὀρῶν	ὧν	ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ προσέτι καὶ
[56, 35]	εὐηργετῆσθαι δόξετε, ὥστε μὴ ἀφ´	ὧν	ἐλαττοῦσθε αὐτοῦ βασκανίαν ὑμῖν, ἀλλ´
[56, 39]	ἡμῶν, ἐπειδὴ τὰς δυνάμεις μεθ´	ὧν	ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ διαφῆκαν. εἰ γὰρ
[56, 8]	καίτοι πῶς οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ	ὧν	ἕτεροι καὶ ἑαυτοὺς προΐενται, ὑπὲρ
[56, 40]	ἀρχόντων ἀρετὴ οὐκ ἐξ ὧν	ἂν	ἕτεροι κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ ὧν
[56, 35]	αὐτοῦ βασκανίαν ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφ´	ὧν	εὖ πεπόνθατε ὑπ´ αὐτοῦ σεμνότητα
[56, 44]	καὶ βελτίω καὶ ἀδεέστερα αὐτὰ	ὧν	ἤκουον ὁρῶντες ὄντα. ~ταῦτα δὲ
[56, 22]	οἱ Ῥωμαῖοι συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ	ὧν	καὶ ἀνεκόπτοντο καὶ πλεῖστοι ἀπώλλυντο.
[56, 32]	καὶ προσέτι καὶ τοῖς παισὶν	ὧν	μικρῶν ἔτι ὄντων τοὺς πατέρας
[56, 30]	ἐπὶ δένδροις ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´	ὧν	ὁ Αὔγουστος αὐτοχειρίᾳ συκάζειν εἰώθει,
[56, 4]	ἂν ἄλλος παρίδοι καὶ ἀμελεῖτε	ὧν	οὐδεὶς ἂν ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ
[56, 41]	συμμαχίαν ἐποίησε. τίς τῶν ὑπηκόων,	ὧν	οὐδεὶς οὔθ´ ὑβρίσθη ποτὲ οὔτε
[56, 8]	τὰ παρὰ τῶν νόμων ἆθλα,	ὧν	πολλοστὸν μέρος καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς
[56, 41]	τὴν γνώμην ἐδίδου, καὶ μεθ´	ὧν	συμμεθίστατο· οἷς πάντα τὰ μέγιστα
[56, 23]	ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ συμμαχικά,	ὧν	τι καὶ ὄφελος ἦν, ἐκεκάκωτο.
[56, 41]	ἂν τῶν βουλευτῶν αὐτοῦ μνημονεύσειεν,	ὧν	τὸ φαῦλον τὸ ἐκ τῶν
[56, 2]	μόνον ἀλλὰ καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν.	ὧν	χρὴ μεμνημένους τὸ θνητὸν τῆς
[56, 18]	τήν τε ἡγεμονίαν τῆς Γερμανίας	λαβὼν	καὶ τὰ παρ´ ἐκείνοις ἐκ
[56, 16]	τύχῃ. καὶ μετὰ τοῦτο πίστιν	λαβὼν	νυκτός τε ἐς τὸ στρατόπεδον
[56, 29]	ἐνιδρύθη καὶ τὸν στέφανον αὐτοῦ	λαβὼν	περιέθετο. ὃ πάντας ἐτάραξεν, καὶ
[56, 29]	ὁ τὸ κράτος ὕστερον χρόνῳ	λαβὼν	τότε ἐν αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ
[56, 39]	τις ἰατρὸς ἀγαθὸς σῶμα νενοσηκὸς	παραλαβὼν	καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν
[56, 30]	ἔφη ὅτι τὴν Ῥώμην γηίνην	παραλαβὼν	λιθίνην ὑμῖν καταλείπω" τοῦτο μὲν
[56, 37]	καὶ αὐτῷ τῷ ἄστει ἐπικειμένους	προσλαβὼν	κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους,
[56, 31]	βάθροις ὁ μὲν τῷ τῶν	στρατηγῶν	ὁ δὲ τῷ τῶν δημάρχων.
[56, 13]	(τά τε γὰρ ἄλλα πλὴν	ὀλίγων	ἐκεχείρωτο, καὶ ἡ δύναμις ἣν
[56, 4]	ὅτι μόνος ἢ καὶ μετ´	ὀλίγων	ποιεῖ τι τοιοῦτον ὃ μηδεὶς
[56, 3]	ἵνα μὴ μόνον ἐκ τῶν	λόγων	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ἔργων
[56, 36]	ἓν τῶν μεγίστων τοῦ Αὐγούστου	ἔργων	ἐστίν, ὅτι ἄρτι ἔκ τε
[56, 3]	λόγων ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν	ἔργων	ἔτι καὶ μᾶλλον καταμάθητε ὅσον
[56, 41]	τῶν πολεμίων οὐδ´ ἀπὸ τῶν	κακούργων	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν
[56, 36]	τί τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος ὁ	Μακεδὼν	ἢ Ῥωμύλος ὁ ἡμέτερος, οἵπερ
[56, 11]	ἀναλοῦντο, εἴτ´ ἀπὸ τῆς φλογὸς	ἀπεπήδων,	πρὸς τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο· καί
[56, 40]	τῷ κοινῷ χρήσιμον διὰ πάντων	ἰδών,	ἀλλ´ οὐ τῆς ἐπ´ αὐτοῖς
[56, 1]	ἢ καὶ τέκνα ἔχοντας, καὶ	ἰδὼν	πολὺ τούτους ἐκείνων ἐλάττους ἤλγησέ
[56, 12]	Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε. καὶ ὃς	ἰδὼν	τοὺς στρατιώτας μηκέτι τὴν τριβὴν
[56, 36]	ὅτι ἄρτι ἔκ τε τῶν	παίδων	ἐξεληλυθὼς καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν
[56, 9]	τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν	παίδων	προσερχώμεθα, καὶ ἀλλήλοις ὁμιλῶμεν πάντα
[56, 22]	τῶν τε γυναικῶν καὶ τῶν	παίδων	συνεχῶς τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ
[56, 5]	ὑμεῖς δὲ οὐδὲ ἐκ τῶν	πολιτίδων	τεκνοῦτε· τίνα ὁ Κούρτιος ὁ
[56, 15]	πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν	σπονδῶν	ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον,
[56, 32]	ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα μετὰ τῶν	προσόδων,	ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι. ὅπερ που
[56, 33]	τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰ τῶν	προσόδων	τῶν τε ἀναλωμάτων τῶν δημοσίων,
[56, 5]	ὑμῶν τὰ καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν	θεῶν	ἀφανίζοντες, καὶ τὸ μέγιστον τῶν
[56, 2]	ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ αὐτῶν τῶν	θεῶν	οἱ μὲν ἄρρενες αἱ δὲ
[56, 4]	εἶναι· οἵτινες οὔτε τῆς τῶν	θεῶν	προνοίας οὔτε τῆς τῶν προπατόρων
[56, 28]	τῶν ἰδιωτῶν καὶ τὰ τῶν	πόλεων	κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς καὶ
[56, 4]	δικαιώσειαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῶν	φονέων	φειδόμεθα ὅτι μὴ πάντες φονεύουσιν,
[56, 38]	οἱ καὶ περιγενομένων ἐκ τῶν	παρατάξεων	ἔσωσεν, ἐν μηδενὶ τὸν Σύλλαν
[56, 24]	ἀνηλώθησαν, αἵ τε κορυφαὶ τῶν	Ἄλπεων	συμπεπτωκέναι τε ἐς ἀλλήλας καὶ
[56, 42]	πέντε ἡμέραις μετὰ τῶν πρώτων	ἱππέων	μείνασα τά τε ὀστᾶ αὐτοῦ
[56, 43]	ἔξω δὲ καὶ τῶν τυραννικῶν	ὕβρεων	ὄντας ἔν τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι
[56, 32]	θυγατέρα οὔτε κατήγαγε, καίπερ καὶ	δωρεῶν	ἀξιώσας, καὶ ταφῆναι ἐν τῷ
[56, 41]	τὸ φαῦλον τὸ ἐκ τῶν	στάσεων	ἐπιπολάσαν ἀλύπως ἀφελὼν τὸ λοιπὸν
[56, 19]	τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ διὰ	ταχέων	οἱ προσβοηθήσοντες τάς τε δυνάμεις
[56, 32]	ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι. ὅπερ που καὶ	ζῶν	ἐποίει· εἰ γάρ τινα τέκνα
[56, 13]	οὔτ´ ἀπανέστη, ἀλλὰ κατὰ χώραν	ἡσυχάζων	ἔμεινε, μέχρις οὗ ὁ Βάτων
[56, 35]	ἀγαλλόμενοι. ὅσῳ γὰρ ἂν οὗτος	μείζων	ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ μείζονα ὑμεῖς
[56, 40]	ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν μὲν	ἀγαθῶν	τῶν τῆς πολιτείας ἀφθόνως ἀπολαύειν,
[56, 23]	μὲν ὕστερον ἐγένετο· ~τότε δὲ	μαθὼν	ὁ Αὔγουστος τὰ τῷ Οὐάρῳ
[56, 27]	ἱππεῦσι δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ	μαθὼν	ὅτι βιβλία ἄττα ἐφ´ ὕβρει
[56, 22]	τῆς διώξεως, καὶ ὁ Ἀσπρήνας	μαθὼν	τὸ γιγνόμενον ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε.
[56, 28]	διὰ βιβλίων τῷ Αὐγούστῳ ἐδηλώθη·	καταμαθὼν	δὲ ἐξ αὐτῶν πάντα μᾶλλον
[56, 38]	πολέμων ἀπηλλάγη καὶ πράξας καὶ	παθὼν	οὐχ ὅσα αὐτὸς ἤθελεν ἀλλ´
[56, 18]	οὐ μέντοι καὶ τῶν πατρίων	ἠθῶν	τῶν τε συμφύτων τρόπων καὶ
[56, 14]	περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως πεποιημένας καὶ	λίθων	γεμούσας, ἠφίεσαν. καὶ ταῦτά τε
[56, 43]	φοβῇ μή τίς σε οὕτως	ἐσελθὼν	ἀποκτείνῃ; οὐχ ὅπως ὠργίσθη, ἀλλὰ
[56, 4]	ὄντως ποιῆσαι, πᾶν δὲ τὸ	Ῥωμαίων	ἔθνος φθεῖραι καὶ παῦσαι. τί
[56, 29]	Αὐγούστου γένος ἐκ τῶν ἄλλων	Ῥωμαίων	ἐμονάρχησε, λόγον τισὶ παρέσχεν ὡς
[56, 7]	παύσασθαι καὶ τὸ ὄνομα τὸ	Ῥωμαίων	ἐν ἡμῖν ἀποσβῆναι, ἄλλοις δέ
[56, 12]	προσέτι καὶ τὴν σιτοπομπίαν τῶν	Ῥωμαίων	ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε τὸν Τιβέριον,
[56, 41]	δ´ οὐκ ἂν τῶν λοιπῶν	Ῥωμαίων,	οἷς ἔργα χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις,
[56, 20]	δή τινι ἀμηχανίᾳ τότε τῶν	Ῥωμαίων	ὄντων, οἱ βάρβαροι πανταχόθεν ἅμα
[56, 18]	καὶ ἐν τῇ σφετέρᾳ τῶν	Ῥωμαίων	ὁρῶντες ὄντας, δεξάμενοι δὲ τὸν
[56, 24]	ἄρκτου φερόμενα πρὸς τὰ τῶν	Ῥωμαίων	στρατόπεδα προσπίπτειν ἐδόκει, μέλισσαί τε
[56, 34]	ἐσεγέγραπτο, αἵ τε τῶν ἄλλων	Ῥωμαίων	τῶν καὶ καθ´ ὁτιοῦν πρωτευσάντων,
[56, 2]	ἀιδίῳ διαδοχῇ γενῶν ὥσπερ τινῶν	λαμπαδίων	παραμυθεῖσθαι, ἵν´ ἐν ᾧ μόνῳ
[56, 27]	ἔλαττον τετρακοσίων ἀπὸ τῆς ἠπείρου	σταδίων	ἀπέχουσι, πλὴν Κῶ τε καὶ
[56, 40]	ἀνήλισκεν, καὶ τῶν κοινῶν ὡς	ἰδίων	κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ
[56, 15]	παρ´ αὐτοῖς συχνοὶ ὄντες οὐκ	εἴων	σφᾶς συμβῆναι. καὶ ἐδουλώσατο μὲν
[56, 41]	ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν τῶν	ἐπιτηδείων	ἀσφάλειαν οὐκ ἀπὸ τῶν πολεμίων
[56, 19]	συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ τισι τῶν	ἐπιτηδείων	διέδωκεν. ἦσαν δὲ οἱ μάλιστα
[56, 34]	δὲ τῶν ἑτέρων ἐμβόλων τῶν	Ἰουλιείων	ὁ Τιβέριος δημόσιον δή τινα
[56, 22]	ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ τῶν	οἰκείων·	ἐπετράπη γάρ σφισι τοῦτο ποιῆσαι
[56, 41]	πολλὰ μὲν καὶ ἐκ τῶν	οἰκείων	πολλοῖς χαρίσασθαι, πάντα δὲ τὰ
[56, 19]	πορείᾳ, ὡς καὶ διὰ φιλίας	διιών,	γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης πάντων ἅμα
[56, 42]	καὶ πρότερον ἀράμενοι διὰ τῶν	ἐπινικίων	πυλῶν κατὰ τὰ τῇ βουλῇ
[56, 29]	δὲ τελουμένης ἐν τῇ τῶν	Αὐγουσταλίων	θέᾳ, ἥτις ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ
[56, 28]	πολλά, καί τινα καὶ διὰ	βιβλίων	τῷ Αὐγούστῳ ἐδηλώθη· καταμαθὼν δὲ
[56, 38]	ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν	ἐμφυλίων	πολέμων ἀπηλλάγη καὶ πράξας καὶ
[56, 5]	οἱ μὲν καὶ ἐκ τῶν	πολεμίων	ἐπαιδοποιήσαντο, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ ἐκ
[56, 41]	ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ ἀπὸ τῶν	πολεμίων	οὐδ´ ἀπὸ τῶν κακούργων μόνον,
[56, 10]	ἀπὸ τῶν ἀγύνων τῷ τῶν	ἐπιτιμίων	διαφόρῳ διεχώρισε, καὶ ἐνιαυτὸν ἑκατέροις
[56, 6]	ἐκείνων τινὸς ὀριγνηθέντες οὔτε τῶν	ἐπιτιμίων	τι φοβηθέντες πάντα τε αὐτὰ
[56, 23]	ἐπὶ τῷ περί τε τῶν	Γερμανιῶν	καὶ περὶ τῶν Γαλατιῶν δέει
[56, 44]	ἕκαστον ἄν τις τῶν πραχθέντων	ἐπεξιὼν	ἀκριβώσειε· κεφάλαιον δὲ ἐφ´ ἅπασιν
[56, 40]	τε τῶν οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως	ἐπεξιὼν	τὰ τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως
[56, 3]	ἄλλους τοὺς οὔτε τι τῶν	ὁμοίων	ὑμῖν πεποιηκότας καὶ πάντων διὰ
[56, 4]	πολυανθρωπίας ὑμῶν ἀεί τε πάντα	ποιῶν	καὶ νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν μέλλων,
[56, 27]	ἵππων δρόμῳ τρόπον τινὰ καὶ	θηρίων	σφαγῇ ἐτιμήθη, αὖθις δὲ ὥσπερ
[56, 6]	ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ δὴ καὶ	θηρίων	τῶν ἀγριωτάτων οὐδὲν διαφέρετε. ~οὐ
[56, 35]	εἴποιεν, καὶ πάντες ἐθελονταὶ τῶν	νικητηρίων	αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ ὅτι οὐδεὶς
[56, 40]	ταῖς διαγνώσεσιν ἐς τὴν τῶν	δικαστηρίων	ἀκρίβειαν μεταστήσας, τό τε ἀξίωμα
[56, 30]	ἐνίκησε, τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη,	δεκατριῶν	ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ μέντοι καὶ
[56, 18]	ἐποιοῦντο. οὐ μέντοι καὶ τῶν	πατρίων	ἠθῶν τῶν τε συμφύτων τρόπων
[56, 40]	κοινῶν ὡς ἰδίων κηδόμενος ὡς	ἀλλοτρίων	ἀπείχετο. καὶ πάντα μὲν τὰ
[56, 32]	τῶν προσηκόντων οἱ καὶ τῶν	ἀλλοτρίων,	οὐχ ὅπως βουλευταῖς καὶ ἱππεῦσιν
[56, 19]	ἀδυνάτοις ὡς καὶ ἐπὶ φυλακῇ	χωρίων	τινῶν ἢ καὶ λῃστῶν συλλήψεσι
[56, 40]	μεταστήσας, τό τε ἀξίωμα τῶν	ἀρχαιρεσιῶν	αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν ταύταις τὸ
[56, 27]	ἐν νήσῳ τῶν ὅσαι ἔλαττον	τετρακοσίων	ἀπὸ τῆς ἠπείρου σταδίων ἀπέχουσι,
[56, 33]	προσόδων τῶν τε ἀναλωμάτων τῶν	δημοσίων,	τό τε πλῆθος τῶν ἐν
[56, 32]	ἔτι ὄντων τοὺς πατέρας τῶν	οὐσιῶν	ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα μετὰ τῶν
[56, 11]	ἐκ τοιᾶσδε αὐτὸ συντυχίας ἔλαβε.	Πουσίων	ἱππεὺς Κελτὸς λίθον ἐς τὸ
[56, 23]	τῶν Γερμανιῶν καὶ περὶ τῶν	Γαλατιῶν	δέει ἐποιήσατο, τό τε μέγιστον
[56, 31]	ἄρχοντες τὴν βουλευτικὴν πλὴν τῶν	ἱματίων	τῶν περιπορφύρων· ὁ δὲ δὴ
[56, 22]	κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει	σιτίων	αἱρήσειν ἠλπικότες αὐτούς. οἱ δ´
[56, 15]	δυνάμει, καίτοι πολὺ πλείονι τῶν	ἐναντίων	οὔσῃ, ἠδυνήθη τοῦτο ποιῆσαι· αὐτό
[56, 3]	καὶ πάντων διὰ τοῦτο τῶν	ἐναντίων	τευξομένους, ἵνα μὴ μόνον ἐκ
[56, 7]	ἐπέτρεψα, ἵνα τὸ ὄνομα τῶν	μελλονυμφίων	ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε, καὶ ἐξελευθέρας
[56, 40]	φιλονείκου σφᾶς ἐξεπαίδευσε, κἀκ τῶν	σπουδαρχιῶν	αὐτῶν τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας τὸ
[56, 28]	κοινῶν τὴν δεκέτιν τὴν πέμπτην	ἄκων	δὴ ὁ Αὔγουστος ἔλαβε, καὶ
[56, 36]	καὶ νὴ Δία καὶ λέοντα	ἄκων	καὶ ἐξ ἐπιτάξεως ἀπέκτεινεν, οὗτος
[56, 37]	ἑλόμενος μὲν ὀλίγους τινὰς καὶ	ἄκων	σφίσι προέσθαι ὥστε τοὺς πλείους
[56, 43]	εἴκοσι μυριάδας ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ	ἑκών	οἱ προσῆλθεν, οὔτε τι κακὸν
[56, 6]	θεραπεύουσιν, ἔπειτα δὲ ὅτι οὔτε	ἑκὼν	οὔθ´ ἡδέως αὐτὰ λέγω, ὥστε
[56, 0]	τῷ πεντηκοστῷ ἕκτῳ τῶν Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν.	α. Ὡς τοῖς τὰ τέκνα
[56, 5]	γάμων, καὶ κατελύσαντο τῶν τε	γυναικῶν	αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων συναλλαξάντων
[56, 7]	δήπου μοναυλίᾳ χαίρετε, ἵν´ ἄνευ	γυναικῶν	διάγητε, οὐδὲ ἔστιν ὅστις ὑμῶν
[56, 9]	τε θεοῖς μετά τε τῶν	γυναικῶν	καὶ μετὰ τῶν παίδων προσερχώμεθα,
[56, 22]	τρίτῳ ἐγένοντο, ἐφωράθησαν, τῶν τε	γυναικῶν	καὶ τῶν παίδων συνεχῶς τοὺς
[56, 5]	ὑπομείνας, ἵνα μὴ στερηθῶσι τῶν	γυναικῶν	οἱ γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία ἡ
[56, 10]	ἀναιτίους γενέσθαι προσεπέδωκε. τῶν τε	γυναικῶν	τισι καὶ παρὰ τὸν Οὐοκώνειον
[56, 15]	ἦλθον, καὶ συλλαβομένων σφίσι τῶν	γυναικῶν	τῶν ἐν τῷ τείχει οὐσῶν
[56, 46]	αὐτῷ ἐψηφίσθη, καὶ ὅπως μήτ´	εἰκὼν	αὐτοῦ ἐν ἐκφορᾷ τινος πομπεύῃ,
[56, 34]	κάτω που ἐν θήκῃ συνεκέκρυπτο,	{εἰκὼν	δὲ δή τις αὐτοῦ κηρίνη
[56, 34]	καὶ τοῦ Πομπηίου τοῦ μεγάλου	εἰκὼν	ὤφθη, τά τε ἔθνη πάνθ´
[56, 43]	θράσους ἔξω δὲ καὶ τῶν	τυραννικῶν	ὕβρεων ὄντας ἔν τε ἐλευθερίᾳ
[56, 18]	παρ´ ἐκείνοις ἐκ τῆς ἀρχῆς	διοικῶν	ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον μεταστῆσαι, καὶ
[56, 14]	τόπων φύσιν καὶ τὴν τῶν	ἀντιπάλων	ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ
[56, 41]	ἐκ τῶν στάσεων ἐπιπολάσαν ἀλύπως	ἀφελὼν	τὸ λοιπὸν αὐτῷ τε τούτῳ
[56, 2]	θείας εὐδαιμονίας ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ	ἀλλήλων	ἀθάνατον καθιστώμεθα. διὰ γὰρ τοῦτο
[56, 45]	τοσοῦτον δ´ οὖν τὸ σύμπαν	ἀλλήλων	διήνεγκαν ὥστε τινὰς καὶ ἐς
[56, 14]	τε ἔτι καὶ μᾶλλον ἀπ´	ἀλλήλων	καὶ συνήλου· καὶ ἕτεροι, οἱ
[56, 41]	καὶ τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς τῶν	ἄθλων	τῶν τοῖς στρατιώταις ἄνευ τινὸς
[56, 7]	ἀλλ´ οὐδὲν οὐδ´ οὕτως οὔτ´	ἀπειλῶν	οὔτε προτρέπων οὔτ´ ἀναβαλλόμενος οὔτε
[56, 9]	οὐδ´ ὡς μισῶν ὑμᾶς, ἀλλὰ	φιλῶν,	καὶ ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους ὁμοίους
[56, 40]	ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ τῶν	ἄλλων	ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ τοὺς
[56, 38]	ἤχθηραν· τί γὰρ δεῖ τῶν	ἄλλων	ἀνδρῶν τῶν μικροτέρων μνημονεύειν; Πομπήιος
[56, 40]	οἰκίας μόνης, μήτι γε καὶ	ἄλλων	ἀνθρώπων τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις τὰ
[56, 47]	καὶ ὑπὸ τῆς Λιουίας, ἐνομίσθη·	ἄλλων	γὰρ ἄλλα ἐσηγουμένων, ἔδοξέ σφισι
[56, 28]	ποιητῶν δῆλον ὅτι, τῶν τε	ἄλλων	ὅσους ἂν ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ
[56, 22]	δὲ τοῦτο διηγγέλθη, οὐδὲ τῶν	ἄλλων	οὐδεὶς ἔτι, εἰ καὶ ἔρρωτό
[56, 16]	ὥστ´ ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ δὲ τῶν	ἄλλων	πολλὰ ἀπελογήσατο. καὶ τέλος ἐρωτηθεὶς
[56, 29]	τοῦ Αὐγούστου γένος ἐκ τῶν	ἄλλων	Ῥωμαίων ἐμονάρχησε, λόγον τισὶ παρέσχεν
[56, 34]	ἥρωας ἐσεγέγραπτο, αἵ τε τῶν	ἄλλων	Ῥωμαίων τῶν καὶ καθ´ ὁτιοῦν
[56, 34]	προπατόρων αὐτοῦ καὶ αἱ τῶν	ἄλλων	συγγενῶν τῶν τεθνηκότων, πλὴν τῆς
[56, 21]	πλείους γεγονότες (καὶ γὰρ τῶν	ἄλλων	τῶν πρότερον περισκοπούντων συχνοὶ ἄλλως
[56, 14]	πειρωμένων, πολλὴ δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τε ἀπὸ τοῦ τείχους
[56, 4]	ποιῶν καὶ νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν	μέλλων,	ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς ὄντας,
[56, 13]	οὐκέτ´ οὐδ´ ἄλλῳ τινί, καίπερ	πολλῶν	αὐτὸν ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν· ὁ δὲ
[56, 8]	πολλῶν μὲν ἐν ταῖς νόσοις	πολλῶν	δὲ καὶ ἐν τοῖς πολέμοις
[56, 37]	καὶ μετὰ πολλῶν μὲν πολιτῶν	πολλῶν	δὲ καὶ συμμάχων κατορθωθέντα, καὶ
[56, 37]	πόλιν ἡμῶν οὐ μόνον ἐκ	πολλῶν	καὶ παντοδαπῶν κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ
[56, 8]	ἤδη ποτὲ ὅτι ἀδύνατόν ἐστι,	πολλῶν	μὲν ἐν ταῖς νόσοις πολλῶν
[56, 16]	πόλεμος τοῦτο τὸ τέλος ἔσχε,	πολλῶν	μὲν καὶ ἀνδρῶν, πλείστων δὲ
[56, 37]	τὸ πλεῖστον ὄντα, καὶ μετὰ	πολλῶν	μὲν πολιτῶν πολλῶν δὲ καὶ
[56, 17]	δύο ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ ἀπὸ	πολλῶν	τῶν ψηφισθέντων σφίσιν ὁ Αὔγουστος
[56, 41]	ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ,	παμπόλλων	ἂν ἡμερῶν δεηθείη. πρὸς δὲ
[56, 34]	ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ τῶν ἑτέρων	ἐμβόλων	τῶν Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος δημόσιον
[56, 21]	καὶ τὴν χρῆσίν σφας τῶν	ὅπλων	ἀφείλετο· οὔτε γὰρ τοῖς τοξεύμασιν
[56, 18]	διαίτης τῆς τε ἐκ τῶν	ὅπλων	ἐξουσίας ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ διὰ
[56, 39]	ἐκ τούτων καὶ ἐκ τῶν	ὅπλων	τῶν τε χρημάτων μόνος ἀναμφιλόγως
[56, 42]	πρότερον ἀράμενοι διὰ τῶν ἐπινικίων	πυλῶν	κατὰ τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα
[56, 2]	καὶ πάνυ βραχεῖς ὄντες, ἔπειτα	γάμων	ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα ποιησάμενοι πάντας
[56, 6]	ἐξὸν ἀμελεῖν τισι παιδοποιίας καὶ	γάμων·	καὶ γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς εὐθὺς
[56, 5]	ἐπολέμησαν πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ τῶν	γάμων,	καὶ κατελύσαντο τῶν τε γυναικῶν
[56, 5]	ὑμέτερα, ὅτι οὐδὲ ἐκ νομίμων	γάμων	παιδοποιεῖσθαι ἐθέλετε· τίνα δ´ οὐκ
[56, 7]	ἁπαλὰς ἔτι κόρας καὶ μηδέπω	γάμων	ὡραίας ἐπέτρεψα, ἵνα τὸ ὄνομα
[56, 38]	ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν ἐμφυλίων	πολέμων	ἀπηλλάγη καὶ πράξας καὶ παθὼν
[56, 36]	ἀλλ´ ἐν ἀνδράσιν ἐθελοντὴς καὶ	πολεμῶν	καὶ νομοθετῶν τό τε κοινὸν
[56, 2]	μεμνημένους τὸ θνητὸν τῆς φύσεως	ἡμῶν	ἀιδίῳ διαδοχῇ γενῶν ὥσπερ τινῶν
[56, 4]	ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν τὸ γένος	ἡμῶν	ἀφανίσαι καὶ θνητὸν ὄντως ποιῆσαι,
[56, 5]	ὁ Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης	ἡμῶν	δικαίως λάβοι, λογισάμενος τά τε
[56, 39]	τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν οἱ πατέρες	ἡμῶν,	ἐπειδὴ τὰς δυνάμεις μεθ´ ὧν
[56, 5]	καταδείξασα. ἀλλ´ οἱ μὲν πατέρες	ἡμῶν	καὶ ἐπολέμησαν πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ
[56, 7]	τὸ κοινὸν διασωθείη μήτε γαμούντων	ἡμῶν	μήτε παιδοποιουμένων; οὐ γάρ που
[56, 37]	ἀνθρώπων πέπρακται, καὶ τὴν πόλιν	ἡμῶν	οὐ μόνον ἐκ πολλῶν καὶ
[56, 46]	τὰ μὲν ἑκόντων δὴ τῶν	δήμων	τὰ δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων. καί
[56, 5]	τὰ ὑμέτερα, ὅτι οὐδὲ ἐκ	νομίμων	γάμων παιδοποιεῖσθαι ἐθέλετε· τίνα δ´
[56, 23]	πολλοὶ οὐδ´ οὕτω τι αὐτοῦ	προετίμων,	ἀπέκτεινέ τινας. ἀποκληρώσας δὲ ἔκ
[56, 20]	λοχμωδεστάτων, ἅτε καὶ ἔμπειροι τῶν	τριμμῶν	ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ μὲν
[56, 8]	αὐτοῖς καὶ τὰ παρὰ τῶν	νόμων	ἆθλα, ὧν πολλοστὸν μέρος καὶ
[56, 41]	καὶ τῆς ἀκριβείας ἅμα τῶν	νόμων	τῶν τοῖς μὲν ἀδικουμένοις αὔταρκες
[56, 27]	τῇ πόλει εὑρεθέντα πρὸς τῶν	ἀγορανόμων	τὰ δὲ ἔξω πρὸς τῶν
[56, 4]	πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ τῆς πολυανθρωπίας	ὑμῶν	ἀεί τε πάντα ποιῶν καὶ
[56, 9]	πῶς μὲν ἂν καλῶς ἄρχοιμι	ὑμῶν,	ἂν ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους
[56, 3]	ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ	ὑμῶν	αὐτῶν γεγονόσι καταλίπητε. πῶς μὲν
[56, 7]	τοὺς Ἰούλλους καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´	ὑμῶν	αὐτῶν καὶ τὰ γένη ἅμα
[56, 5]	μηδὲ τεκνοῦντες ἀρχὴν τοὺς ἐξ	ὑμῶν	γεννηθῆναι ὀφείλοντας, καὶ ἀνοσιουργεῖτε, τά
[56, 5]	πρὸς τοῦτο τὸ νῦν ὑφ´	ὑμῶν	γιγνόμενον, οὐχ ὅτι ἓν πρὸς
[56, 35]	παραχωρεῖτε, οὐχ ὅτι οὐδεὶς ἂν	ὑμῶν	ἐξισωθείη οἱ φθονοῦντες, ἀλλὰ καὶ
[56, 41]	ὄντα ἀειμνήστου παρὰ ταῖς ψυχαῖς	ὑμῶν	εὐκλείας τύχῃ. τίς μὲν γὰρ
[56, 7]	γυναικῶν διάγητε, οὐδὲ ἔστιν ὅστις	ὑμῶν	ἢ σιτεῖται μόνος ἢ καθεύδει
[56, 8]	ἀεὶ ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται. καὶ μηδεὶς	ὑμῶν	οἰέσθω με ἀγνοεῖν ὅτι ἔστι
[56, 9]	πῶς δ´ ἂν ἔτι πατὴρ	ὑμῶν	ὀρθῶς ὀνομαζοίμην, ἂν μὴ καὶ
[56, 6]	ἄλλους Ῥωμαίους πάντας τὰ ὑφ´	ὑμῶν	ποιούμενα; οὐκοῦν εἴπερ ὡς ἀληθῶς
[56, 39]	προκρίναντες ἠναγκάσατε χρόνον γέ τινα	ὑμῶν	προστῆναι. ἐξ οὗ δὴ πολὺ
[56, 5]	καὶ ἀσεβεῖτε, τά τε γένη	ὑμῶν	τὰ καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν θεῶν
[56, 35]	τινὶ τὰ κεφάλαια ἀποσημαίνοντος, καὶ	ὑμῶν	τὰ λοιπὰ συνεπηχούντων. οὐ γὰρ
[56, 6]	εἰ γὰρ δὴ δάκνει τινὰς	ὑμῶν	τὰ ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενα, πῶς
[56, 39]	ὅστις πάσας μὲν τὰς δυνάμεις	ὑμῶν	τηλικαύτας οὔσας ἔχων, πάντων δὲ
[56, 37]	εὔκλειαν ἐξαίρετον λεχθέντα οἴσει, καὶ	ὑμῶν	τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν ἄμεμπτον
[56, 40]	τοσούτους ἀθανάτους πρὸς τὸ προπολεμεῖν	ὑμῶν	τρέφων οὐδενὶ τῶν σφετέρων λυπηροὺς
[56, 35]	ὅτι μὴ δύναμαι τῆς ἐπιθυμίας	ὑμῶν	τυχεῖν, ἢ αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι
[56, 41]	καὶ πόνον καὶ κίνδυνον ὑπὲρ	ὑμῶν	ὑπομείναντος, ὑμᾶς δὲ δὴ μηδ´
[56, 35]	ὅσῳ γὰρ ἂν οὗτος μείζων	ὑμῶν	φανῇ, τοσούτῳ μείζονα ὑμεῖς εὐηργετῆσθαι
[56, 16]	ἐστε· ἐπὶ γὰρ τὰς ἀγέλας	ὑμῶν	φύλακας οὐ κύνας οὐδὲ νομέας
[56, 9]	μισῶν ὑμᾶς, ἀλλὰ φιλῶν, καὶ	ἐπιθυμῶν	καὶ ἑτέρους ὁμοίους ὑμῖν πολλοὺς
[56, 41]	διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος,	παραλαμβάνων	ἄλλοτε ἄλλους, ἐπεκοίνου. τίς δ´
[56, 9]	ἐννόμους οἰκοῦντες καὶ οἰκίας πλήρεις	γενῶν	ἔχοντες τοῖς τε θεοῖς μετά
[56, 2]	τῆς φύσεως ἡμῶν ἀιδίῳ διαδοχῇ	γενῶν	ὥσπερ τινῶν λαμπαδίων παραμυθεῖσθαι, ἵν´
[56, 35]	μὲν ἰδίᾳ καὶ παρὰ τῶν	συγγενῶν	ἐπὶ τῷ θείῳ ἐκείνῳ Αὐγούστῳ
[56, 34]	αὐτοῦ καὶ αἱ τῶν ἄλλων	συγγενῶν	τῶν τεθνηκότων, πλὴν τῆς τοῦ
[56, 28]	ὑπατευόντων καὶ τῶν ἐς τοῦτο	ἀποδεδειγμένων,	τῶν τε ἐγγόνων αὐτοῦ τῶν
[56, 4]	ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις ἂν τῶν	ἀπειρημένων	τι πράττων ἁλῷ, καὶ ὑπὲρ
[56, 41]	τῶν τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι	προκειμένων;	πῶς τῶν ἄθλων τῶν τοῖς
[56, 15]	ἐς χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον, καὶ	συλλαβομένων	σφίσι τῶν γυναικῶν τῶν ἐν
[56, 41]	στρατιώταις ἄνευ τινὸς ἑτέρου βλάβης	δεδομένων;	τί δέ; τὸ τοῖς ἅπαξ
[56, 24]	καὶ οὔτ´ ἄλλο τι τῶν	νομιζομένων	ἐγένετο οὔθ´ αἱ πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν·
[56, 16]	πλείστων δὲ δὴ καὶ χρημάτων	ἀπολομένων·	πάμπολλά τε γὰρ ἐς αὐτὸν
[56, 8]	πλῆθος αὐτῆς ἐκ τῶν ἀεὶ	ἐπιγιγνομένων	ἀναπληρῶται. καὶ μηδεὶς ὑμῶν οἰέσθω
[56, 44]	τῶν ἐν τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις	γενομένων	ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν τῇ τῶν
[56, 38]	πλείους τῶν ἀντιστάντων οἱ καὶ	περιγενομένων	ἐκ τῶν παρατάξεων ἔσωσεν, ἐν
[56, 25]	τῷ ὑπηκόῳ προσπαρήγγειλε μηδενὶ τῶν	προστασσομένων	αὐτοῖς ἀρχόντων μήτε ἐν τῷ
[56, 14]	ὑπέρ τε τῆς αὐτίκα τῶν	μαχομένων	ἀμφότεροι σωτηρίας καὶ ὑπὲρ τῆς
[56, 14]	κἀν τούτῳ πολλὴ μὲν τῶν	μαχομένων	φιλοτιμία ἐγίγνετο, τῶν μὲν ἀναβῆναί
[56, 27]	διενομοθετήθη, καὶ πανήγυρις ἔξω τῶν	νενομισμένων	ὑπό τε τῶν ὀρχηστῶν καὶ
[56, 23]	ἀποκληρώσας δὲ ἔκ τε τῶν	ἐστρατευμένων	ἤδη καὶ ἐκ τῶν ἐξελευθέρων
[56, 3]	γένη σῶσαι καὶ ἀντὶ τῶν	ἀπολλυμένων	ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς μὲν οὖν,
[56, 47]	Λιουίας, ἐνομίσθη· ἄλλων γὰρ ἄλλα	ἐσηγουμένων,	ἔδοξέ σφισι βιβλία παρ´ αὐτῶν
[56, 7]	διασωθείη μήτε γαμούντων ἡμῶν μήτε	παιδοποιουμένων;	οὐ γάρ που καὶ ἐκ
[56, 12]	σφας δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ τῶν	πολιορκουμένων	πάσχειν. ~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ
[56, 13]	ἄλλῳ τινί, καίπερ πολλῶν αὐτὸν	ἐπικαλουμένων,	ἐβοήθησεν· ὁ δὲ δὴ Τιβέριος
[56, 46]	τῶν δήμων τὰ δὲ ἀκόντων	οἰκοδομουμένων.	καί οἱ καὶ ἡ ἐν
[56, 2]	ἐποίησεν, ὅπως ἐκ τῶν ἀεὶ	γεννωμένων	ἀίδιον τρόπον τινὰ καὶ τὸ
[56, 14]	ἀποκρούσασθαί τε αὐτοὺς καὶ ἀπαράξαι	πειρωμένων,	πολλὴ δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[56, 35]	καὶ διὰ ταῦτα καὶ τῶν	ἐπαίνων	τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι, τοὺς λόγους
[56, 1]	ἔχοντας, καὶ ἰδὼν πολὺ τούτους	ἐκείνων	ἐλάττους ἤλγησέ τε καὶ διελέξατο
[56, 8]	ὥστ´ εἰ ταῦτ´ ἐκκλίνετε, μηδὲ	ἐκείνων	ἐπορέγεσθε. πᾶσι γὰρ ὡς εἰπεῖν
[56, 37]	ὑπεξαιρεθέντων αὖθις αὖ καὶ ἀπ´	ἐκείνων	ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς, ἑλόμενος μὲν ὀλίγους
[56, 14]	σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν ἐπεξῆλθον, καὶ	ἐκείνων	τε τοὺς πλείους ἐν ταῖς
[56, 6]	παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε. ἀλλ´ ὑμεῖς οὔτε	ἐκείνων	τινὸς ὀριγνηθέντες οὔτε τῶν ἐπιτιμίων
[56, 28]	τε τοῦ Τιβερίου καὶ μετ´	ἐκείνων	τῶν τε ἀεὶ ὑπατευόντων καὶ
[56, 39]	ἐξεβιάσασθε αὐτὸν ἐν τῇ τῶν	κοινῶν	διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα εἰκότως·
[56, 28]	ἐσγραφέντων, τήν τε προστασίαν τῶν	κοινῶν	τὴν δεκέτιν τὴν πέμπτην ἄκων
[56, 40]	δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ τῶν	κοινῶν	ὡς ἰδίων κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων
[56, 2]	γεγεννηκέναι τινὰς οἱ δ´ ἐκ	τινῶν	γεγεννῆσθαι παραδέδονται· οὕτω καὶ παρ´
[56, 19]	ὡς καὶ ἐπὶ φυλακῇ χωρίων	τινῶν	ἢ καὶ λῃστῶν συλλήψεσι παραπομπαῖς
[56, 2]	ἡμῶν ἀιδίῳ διαδοχῇ γενῶν ὥσπερ	τινῶν	λαμπαδίων παραμυθεῖσθαι, ἵν´ ἐν ᾧ
[56, 41]	δὲ τὰ καταλειφθέντα αὐτῷ ὑπό	τινων	παῖδας ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι,
[56, 37]	καὶ τάχα ἂν καὶ ἑτέρων	τινῶν	πράξεσι παραβληθείη. ταῦτα μὲν οὖν
[56, 27]	ὅτι βιβλία ἄττα ἐφ´ ὕβρει	τινῶν	συγγράφοιτο, ζήτησιν αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ
[56, 5]	τε γυναικῶν αὐτῶν καὶ τῶν	τέκνων	συναλλαξάντων σφᾶς, ὅρκους τε ἐπὶ
[56, 28]	ἐς τοῦτο ἀποδεδειγμένων, τῶν τε	ἐγγόνων	αὐτοῦ τῶν ποιητῶν δῆλον ὅτι,
[56, 5]	ὀνόματα καὶ τὰς τιμὰς τῶν	προγόνων	παύοντες, καὶ ἀσεβεῖτε, τά τε
[56, 24]	αὐτὸ τὸ ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ	χελιδόνων	ἀνηλώθησαν, αἵ τε κορυφαὶ τῶν
[56, 41]	ἕτερον προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ	πλειόνων	ἂν δόξαντες ἄρχειν καὶ τὰ
[56, 10]	τοὺς δὲ γεγαμηκότας ἀπὸ τῶν	ἀγύνων	τῷ τῶν ἐπιτιμίων διαφόρῳ διεχώρισε,
[56, 37]	μόνον ἐκ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν	κινδύνων	περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν καὶ
[56, 40]	τά τε ἑαυτοῦ χρήματα σωφρόνως	ἐπαύξων	ἐς τὴν δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν,
[56, 18]	καὶ χρήματα ὡς καὶ παρ´	ὑπηκόων	ἐσέπρασσεν, οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλ´ οἵ
[56, 19]	ἅμα τε ἀνεφάνησαν πολέμιοι ἀνθ´	ὑπηκόων	ὄντες, καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ
[56, 41]	τὴν συμμαχίαν ἐποίησε. τίς τῶν	ὑπηκόων,	ὧν οὐδεὶς οὔθ´ ὑβρίσθη ποτὲ
[56, 37]	οὐ μόνον ἐκ πολλῶν καὶ	παντοδαπῶν	κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν
[56, 7]	οὐδ´ οὕτως οὔτ´ ἀπειλῶν οὔτε	προτρέπων	οὔτ´ ἀναβαλλόμενος οὔτε δεόμενός τι
[56, 30]	τούς τε ἑταίρους συνεκάλεσε, καὶ	εἰπὼν	αὐτοῖς ὅσα ἔχρῃζε, τέλος ἔφη
[56, 4]	καταμάθητε ὅσον αὐτῶν διαφέρετε. ~ταῦτ´	εἰπών,	καὶ τὰ μὲν παραχρῆμα δούς
[56, 28]	συντέλειαν ἤγαγε, καὶ παραχρῆμα μηδὲν	εἰπών,	μήθ´ ὅσον μήθ´ ὅπως αὐτὸ
[56, 12]	ῥᾷον προσεκτήθη. τῶν δ´ οὖν	λοιπῶν	καὶ ὣς ἀνταιρόντων, καὶ τοῦ
[56, 41]	τίς δ´ οὐκ ἂν τῶν	λοιπῶν	Ῥωμαίων, οἷς ἔργα χρήματα ἀγῶνας
[56, 12]	ἐπὶ τὸν Βάτωνα μετὰ τῶν	λοιπῶν	σὺν τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε. καὶ
[56, 13]	Τιβέριος καταφρονήσας ἐκ τούτου τῶν	λοιπῶν	τῶν ἐν τῷ τείχει ὄντων,
[56, 18]	πατρίων ἠθῶν τῶν τε συμφύτων	τρόπων	καὶ τῆς αὐτονόμου διαίτης τῆς
[56, 27]	φυγάδες οἱ μὲν ἔξω τῶν	τόπων	ἐς οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς διατριβὰς
[56, 14]	δύο ἅμα, τήν τε τῶν	τόπων	φύσιν καὶ τὴν τῶν ἀντιπάλων
[56, 27]	τῇ τοῦ Αὐγούστου ἀγορᾷ καὶ	ἵππων	δρόμῳ τρόπον τινὰ καὶ θηρίων
[56, 11]	ἐγένοντο, ἄνωθεν μὲν ὑπὸ τῶν	ἀνθρώπων	βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ ὑπὸ τῆς
[56, 30]	καὶ πάμπανυ πάντα τὸν τῶν	ἀνθρώπων	βίον διέσκωψε. καὶ ὁ μὲν
[56, 37]	ἐστί, καὶ μήτ´ ἄλλῳ τινὶ	ἀνθρώπων	πέπρακται, καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν
[56, 40]	μόνης, μήτι γε καὶ ἄλλων	ἀνθρώπων	τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις τὰ μὲν
[56, 24]	τοῖς στρατοπέδοις, ὡς καὶ τῶν	βαρβάρων	ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων, μάχη καὶ
[56, 27]	Γαΐου καὶ τοῦ Λουκίου τῶν	Καισάρων,	καὶ τότε καθιερώθη. ~Λουκίου δὲ
[56, 20]	σφίσιν ὄντες, ἔπασχον μὲν πολλά,	ἀντέδρων	δὲ οὐδέν. ~αὐτοῦ τε οὖν
[56, 15]	ἐλευθερίας καὶ παρὰ τὴν τῶν	ἀνδρῶν	γνώμην ἐφίεντο, καὶ πᾶν ὁτιοῦν
[56, 4]	ὀνομάσαιμι ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´ οὐδὲν	ἀνδρῶν	ἔργον παρέχεσθε. πολίτας; ἀλλ´ ὅσον
[56, 44]	μὲν γὰρ ἐκ τῆς δημοκρατίας	ἀνδρῶν	καὶ οἱ πλείους καὶ οἱ
[56, 5]	οἰκίαι οὐδὲ στοαὶ οὐδ´ ἀγοραὶ	ἀνδρῶν	κεναί. ἐνθυμήθητε οὖν, τίνα μὲν
[56, 16]	τέλος ἔσχε, πολλῶν μὲν καὶ	ἀνδρῶν,	πλείστων δὲ δὴ καὶ χρημάτων
[56, 38]	τί γὰρ δεῖ τῶν ἄλλων	ἀνδρῶν	τῶν μικροτέρων μνημονεύειν; Πομπήιος δὲ
[56, 9]	ὀνόματι ἐμμεῖναι καὶ τὴν τῶν	ἀνδρῶν	τῶν τε πατέρων προσηγορίαν προσλαβεῖν)
[56, 20]	ἐποίει, καὶ τὰ ἄκρα τῶν	δένδρων	καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν
[56, 41]	ἀπάνθρωπον τιμωρίαν ἐχόντων; πῶς τῶν	γερῶν	τῶν τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι
[56, 23]	ἐστρατευμένων ἤδη καὶ ἐκ τῶν	ἐξελευθέρων	ὅσους ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ εὐθὺς
[56, 41]	ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ, παμπόλλων ἂν	ἡμερῶν	δεηθείη. πρὸς δὲ καὶ εὖ
[56, 30]	τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη, δεκατριῶν	ἡμερῶν	δέοντα. ~οὐ μέντοι καὶ ἐκφανὴς
[56, 25]	ἀρχῆς χρόνῳ μήτε ἐντὸς ἑξήκοντα	ἡμερῶν	μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν
[56, 9]	τὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν τε	πατέρων	προσηγορίαν προσλαβεῖν) ταῦθ´ ὑμῖν ἐπετίμησα
[56, 3]	δῆμοι ἔσονται, καὶ ὑμεῖς τε	ἑτέρων	ἄρξετε καὶ οἱ ἄλλοι ὑμῖν
[56, 34]	τι ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ τῶν	ἑτέρων	ἐμβόλων τῶν Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος
[56, 14]	φυγεῖν ἐκώλυσε, καὶ τοὺς πολεμίους	ἑτέρων	ηωῆι ἀνίτητον ἐς τὸ χωρίον
[56, 40]	ὀνόματι τὰ δὲ καὶ ἐφ´	ἑτέρων,	τὰ μὲν αὐτὸς κατεσκεύασε τὰ
[56, 37]	ἔχει, καὶ τάχα ἂν καὶ	ἑτέρων	τινῶν πράξεσι παραβληθείη. ταῦτα μὲν
[56, 2]	εἰπεῖν, καὶ πολλῷ καταδεέστεροι τῶν	ἑτέρων	τῶν μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν
[56, 40]	προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ τῶν	σφετέρων	λυπηροὺς αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ
[56, 38]	δεῖ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν τῶν	μικροτέρων	μνημονεύειν; Πομπήιος δὲ καὶ Καῖσαρ
[56, 44]	~εἰ γάρ τινες καὶ τῶν	προτέρων	τῶν ἐν τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις
[56, 11]	καί τινες ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´	ἀμφοτέρων	ἅμα ἀπώλοντο, τῇ μὲν τιτρωσκόμενοι
[56, 25]	ἐκ προγραφῆς πᾶσι τὴν τῶν	ἀστέρων	διάταξιν, ὑφ´ ὧν ἐγεγέννητο, φανερῶσαι.
[56, 23]	γεγονότων τὸν πέμπτον, τῶν δὲ	πρεσβυτέρων	τὸν δέκατον ἀεὶ λαχόντα τήν
[56, 42]	ψυχὴν αὐτοῦ ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀναφέρων.	πραχθέντων δὲ τούτων οἱ μὲν
[56, 27]	φορτικοῦ τε ἑνὸς χιλιοφόρου καὶ	κωπήρων	δύο κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις ἢ
[56, 38]	ἤδη γὰρ οἶδ´ ὅτι καὶ	ἐχθρῶν	τινες ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι τοῖς
[56, 36]	ἐπεκούρησε, μήτε τὸ πλῆθος τῶν	ἐχθρῶν	φοβηθεὶς μήτε τὸ μέγεθος τῶν
[56, 14]	τε καὶ ἐπικρατῆσαι {τῆς} τῶν	ἄκρων,	τῶν δὲ ἀποκρούσασθαί τε αὐτοὺς
[56, 32]	προσέτι καὶ τοῖς παισὶν ὧν	μικρῶν	ἔτι ὄντων τοὺς πατέρας τῶν
[56, 12]	τὰ δὲ καὶ ἐκ τῶν	ὀρῶν	ὧν ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ προσέτι
[56, 9]	ἂν ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους	ὁρῶν	ἀνέχωμαι; πῶς δ´ ἂν ἔτι
[56, 37]	γέγονε· μετὰ δὲ δὴ τοῦτο	ὁρῶν	τὸ μὲν πλεῖστον καὶ κράτιστον
[56, 34]	μετὰ ταύτας αἵ τε τῶν	προπατόρων	αὐτοῦ καὶ αἱ τῶν ἄλλων
[56, 4]	θεῶν προνοίας οὔτε τῆς τῶν	προπατόρων	ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν
[56, 46]	ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν ἀεὶ	αὐτοκρατόρων	τελεῖται. ~ἐπὶ μὲν οὖν τῷ
[56, 14]	τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας ὅλας πλήρεις	πετρῶν,	ἄλλοι κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως
[56, 31]	βουλευτικὴν πλὴν τῶν ἱματίων τῶν	περιπορφύρων·	ὁ δὲ δὴ Τιβέριος καὶ
[56, 3]	μὲν γὰρ οὐκ ἄριστον γυνὴ	σώφρων	οἰκουρὸς οἰκονόμος παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε
[56, 36]	Ἡρακλέα καὶ τὰ ἐκείνου ἔργα	παραθεωρῶν	αὐτὸν ὀρθῶς μὲν ἂν κατ´
[56, 29]	αὐτοῦ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν	ἐμπεσὼν	τὸ γράμμα τὸ πρῶτον τοῦ
[56, 21]	αὖθις λάβρος καὶ ἄνεμος μέγας	προσπεσὼν	οὔτε ποι προϊέναι οὔθ´ ἵστασθαι
[56, 45]	τὸ τοῦ Αὐγούστου σῶμα ἄγουσιν	ἀπαντήσων	τό τε σκέλος ἐπλήγη καὶ
[56, 9]	οὐχ ὡς ἐχθρὸς οὐδ´ ὡς	μισῶν	ὑμᾶς, ἀλλὰ φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν
[56, 28]	ὡς καὶ ἐκεῖνο τὸ τέλος	καταλύσων	ἐποίησεν, ἀλλ´ ἵνα μηδενὸς ἄλλου
[56, 15]	γυναικῶν τῶν ἐν τῷ τείχει	οὐσῶν	(τῆς τε γὰρ ἐλευθερίας καὶ
[56, 27]	ἐν τῇ πόλει εὑρεθέντα πρὸς	τῶν	ἀγορανόμων τὰ δὲ ἔξω πρὸς
[56, 6]	λῃστῶν δὲ δὴ καὶ θηρίων	τῶν	ἀγριωτάτων οὐδὲν διαφέρετε. ~οὐ γὰρ
[56, 10]	προσεπηύξησε, τοὺς δὲ γεγαμηκότας ἀπὸ	τῶν	ἀγύνων τῷ τῶν ἐπιτιμίων διαφόρῳ
[56, 46]	καὶ δεῦρο ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν	τῶν	ἀεὶ αὐτοκρατόρων τελεῖται. ~ἐπὶ μὲν
[56, 2]	ὁμιλίαν αὐτῶν ἐποίησεν, ὅπως ἐκ	τῶν	ἀεὶ γεννωμένων ἀίδιον τρόπον τινὰ
[56, 8]	μὴ τὸ πλῆθος αὐτῆς ἐκ	τῶν	ἀεὶ ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται. καὶ μηδεὶς
[56, 20]	δυνάμενοι, ἐλάττους τε καθ´ ἑκάστους	τῶν	ἀεὶ προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες, ἔπασχον
[56, 41]	γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς	τῶν	ἄθλων τῶν τοῖς στρατιώταις ἄνευ
[56, 14]	ἀναβῆναί τε καὶ ἐπικρατῆσαι {τῆς}	τῶν	ἄκρων, τῶν δὲ ἀποκρούσασθαί τε
[56, 32]	καὶ τῶν προσηκόντων οἱ καὶ	τῶν	ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως βουλευταῖς καὶ
[56, 40]	οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ	τῶν	ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ
[56, 38]	σφίσιν ἤχθηραν· τί γὰρ δεῖ	τῶν	ἄλλων ἀνδρῶν τῶν μικροτέρων μνημονεύειν;
[56, 22]	~ὡς δὲ τοῦτο διηγγέλθη, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων οὐδεὶς ἔτι, εἰ καὶ
[56, 16]	προέτεινεν ὥστ´ ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ δὲ	τῶν	ἄλλων πολλὰ ἀπελογήσατο. καὶ τέλος
[56, 29]	τὸ τοῦ Αὐγούστου γένος ἐκ	τῶν	ἄλλων Ῥωμαίων ἐμονάρχησε, λόγον τισὶ
[56, 34]	τοὺς ἥρωας ἐσεγέγραπτο, αἵ τε	τῶν	ἄλλων Ῥωμαίων τῶν καὶ καθ´
[56, 34]	τῶν προπατόρων αὐτοῦ καὶ αἱ	τῶν	ἄλλων συγγενῶν τῶν τεθνηκότων, πλὴν
[56, 21]	πολὺ πλείους γεγονότες (καὶ γὰρ	τῶν	ἄλλων τῶν πρότερον περισκοπούντων συχνοὶ
[56, 14]	ἀπαράξαι πειρωμένων, πολλὴ δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων τῶν τε ἀπὸ τοῦ
[56, 24]	χελιδόνων ἀνηλώθησαν, αἵ τε κορυφαὶ	τῶν	Ἄλπεων συμπεπτωκέναι τε ἐς ἀλλήλας
[56, 5]	θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ τὸ μέγιστον	τῶν	ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν,
[56, 11]	κινδύνου ἐγένοντο, ἄνωθεν μὲν ὑπὸ	τῶν	ἀνθρώπων βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ ὑπὸ
[56, 38]	καὶ Μάριος καὶ τοὺς παῖδας	τῶν	ἀντιπολεμησάντων σφίσιν ἤχθηραν· τί γὰρ
[56, 38]	ἔδοξεν, πρῶτον μὲν τοὺς πλείους	τῶν	ἀντιστάντων οἱ καὶ περιγενομένων ἐκ
[56, 4]	πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις ἂν	τῶν	ἀπειρημένων τι πράττων ἁλῷ, καὶ
[56, 3]	τὰ γένη σῶσαι καὶ ἀντὶ	τῶν	ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς μὲν
[56, 19]	ἐκείνους διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες πρῶτοι	τῶν	ἄπωθεν αὐτοῦ οἰκούντων ἐκ παρασκευῆς,
[56, 40]	ἀκρίβειαν μεταστήσας, τό τε ἀξίωμα	τῶν	ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν ταύταις
[56, 29]	~ἱπποδρομίας δὲ τελουμένης ἐν τῇ	τῶν	Αὐγουσταλίων θέᾳ, ἥτις ἐπὶ τοῖς
[56, 11]	ἀπὸ τῆς φλογὸς ἀπεπήδων, πρὸς	τῶν	βαλλόντων ἐφθείροντο· καί τινες ἐν
[56, 24]	ἐν τοῖς στρατοπέδοις, ὡς καὶ	τῶν	βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων, μάχη
[56, 41]	τίς μὲν γὰρ οὐκ ἂν	τῶν	βουλευτῶν αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν τὸ
[56, 40]	εἶναι παρεσκεύασε. καὶ μέντοι καὶ	τῶν	βουλευτῶν οὔτε ἐν ταῖς ἡγεμονίαις
[56, 23]	τε τῶν Γερμανιῶν καὶ περὶ	τῶν	Γαλατιῶν δέει ἐποιήσατο, τό τε
[56, 5]	καὶ ἐπολέμησαν πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ	τῶν	γάμων, καὶ κατελύσαντο τῶν τε
[56, 7]	γὰρ καὶ αὐτοὶ ὅσῳ πλείους	τῶν	γεγαμηκότων ἐστέ· οὓς ἐχρῆν ἤδη
[56, 35]	ἀναπληροῦντες τὸ ἐλλεῖπον τῇ μνήμῃ	τῶν	γεγονότων, ὥστε κοινὸν κἀν τούτῳ
[56, 23]	καὶ ἐπὶ τῷ περί τε	τῶν	Γερμανιῶν καὶ περὶ τῶν Γαλατιῶν
[56, 41]	οὐκ ἀπάνθρωπον τιμωρίαν ἐχόντων; πῶς	τῶν	γερῶν τῶν τοῖς γαμοῦσι καὶ
[56, 9]	τοῖς τε θεοῖς μετά τε	τῶν	γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν παίδων
[56, 5]	ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα μὴ στερηθῶσι	τῶν	γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία
[56, 15]	αὐτοῖς ἦλθον, καὶ συλλαβομένων σφίσι	τῶν	γυναικῶν τῶν ἐν τῷ τείχει
[56, 12]	καὶ ἄλλα τινὰ ῥᾷον προσεκτήθη.	τῶν	δ´ οὖν λοιπῶν καὶ ὣς
[56, 14]	καὶ ἐπικρατῆσαι {τῆς} τῶν ἄκρων,	τῶν	δὲ ἀποκρούσασθαί τε αὐτοὺς καὶ
[56, 23]	τριάκοντα ἔτη γεγονότων τὸν πέμπτον,	τῶν	δὲ πρεσβυτέρων τὸν δέκατον ἀεὶ
[56, 20]	βαδίζειν ἐποίει, καὶ τὰ ἄκρα	τῶν	δένδρων καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν.
[56, 2]	καταδεέστεροι τῶν ἑτέρων τῶν μηδὲν	τῶν	δεόντων πράττειν ἐθελόντων ἐστέ, ἀλλ´
[56, 31]	τῶν στρατηγῶν ὁ δὲ τῷ	τῶν	δημάρχων. καὶ μετὰ τοῦτο τῷ
[56, 33]	τῶν προσόδων τῶν τε ἀναλωμάτων	τῶν	δημοσίων, τό τε πλῆθος τῶν
[56, 46]	πολλαχόθι, τὰ μὲν ἑκόντων δὴ	τῶν	δήμων τὰ δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων.
[56, 0]	ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἕκτῳ	τῶν	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς τοῖς
[56, 22]	καί τινες μετὰ τοῦτο καὶ	τῶν	ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ τῶν
[56, 41]	κακούργων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ	τῶν	ἐκ τοῦ δαιμονίου οὐχ ὅτι
[56, 27]	ἀγορανόμων τὰ δὲ ἔξω πρὸς	τῶν	ἑκασταχόθι ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ τῶν
[56, 25]	τινα ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς διὰ	τῶν	ἑκατοντάρχων ποιήσαντες ἐπανῆλθον. ἐν δὲ
[56, 38]	ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ τάχιστα	τῶν	ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη καὶ πράξας
[56, 44]	γάρ τινες καὶ τῶν προτέρων	τῶν	ἐν τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων
[56, 33]	τῶν δημοσίων, τό τε πλῆθος	τῶν	ἐν τοῖς θησαυροῖς χρημάτων, καὶ
[56, 13]	καταφρονήσας ἐκ τούτου τῶν λοιπῶν	τῶν	ἐν τῷ τείχει ὄντων, καὶ
[56, 15]	καὶ συλλαβομένων σφίσι τῶν γυναικῶν	τῶν	ἐν τῷ τείχει οὐσῶν (τῆς
[56, 15]	οἰκείᾳ δυνάμει, καίτοι πολὺ πλείονι	τῶν	ἐναντίων οὔσῃ, ἠδυνήθη τοῦτο ποιῆσαι·
[56, 3]	πεποιηκότας καὶ πάντων διὰ τοῦτο	τῶν	ἐναντίων τευξομένους, ἵνα μὴ μόνον
[56, 22]	αὐτοῦ, ὥστε μὴ αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι	τῶν	ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν,
[56, 23]	τῶν ἐστρατευμένων ἤδη καὶ ἐκ	τῶν	ἐξελευθέρων ὅσους ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ
[56, 35]	πεπειραμένοις, καὶ διὰ ταῦτα καὶ	τῶν	ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι, τοὺς
[56, 40]	βιοῦντας οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ μόνους τοὺς μηδ´
[56, 37]	ἀρχὴν γεγονέναι, τὰ δὲ ἐκ	τῶν	ἐπικτηθέντων πολὺ ἐναργεστέραν τὴν ὠφελίαν
[56, 42]	οἵπερ καὶ πρότερον ἀράμενοι διὰ	τῶν	ἐπινικίων πυλῶν κατὰ τὰ τῇ
[56, 41]	χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν	τῶν	ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ ἀπὸ τῶν
[56, 19]	λῃστῶν συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ τισι	τῶν	ἐπιτηδείων διέδωκεν. ἦσαν δὲ οἱ
[56, 10]	γεγαμηκότας ἀπὸ τῶν ἀγύνων τῷ	τῶν	ἐπιτιμίων διαφόρῳ διεχώρισε, καὶ ἐνιαυτὸν
[56, 6]	οὔτε ἐκείνων τινὸς ὀριγνηθέντες οὔτε	τῶν	ἐπιτιμίων τι φοβηθέντες πάντα τε
[56, 3]	τῶν λόγων ἀλλὰ καὶ ἐκ	τῶν	ἔργων ἔτι καὶ μᾶλλον καταμάθητε
[56, 34]	μὲν ἐκ τοῦ παλατίου πρὸς	τῶν	ἐς νέωτα ἀρχόντων, ἑτέρα δὲ
[56, 28]	τῶν τε ἀεὶ ὑπατευόντων καὶ	τῶν	ἐς τοῦτο ἀποδεδειγμένων, τῶν τε
[56, 11]	καιόμενοι. οἱ μὲν οὖν πλείους	τῶν	ἐσελθόντων οὕτως ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ
[56, 23]	τινας. ἀποκληρώσας δὲ ἔκ τε	τῶν	ἐστρατευμένων ἤδη καὶ ἐκ τῶν
[56, 17]	καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ	τῶν	ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε
[56, 34]	Δροῦσός τι ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ	τῶν	ἑτέρων ἐμβόλων τῶν Ἰουλιείων ὁ
[56, 2]	πόλεως εἰπεῖν, καὶ πολλῷ καταδεέστεροι	τῶν	ἑτέρων τῶν μηδὲν τῶν δεόντων
[56, 21]	ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ πρὸς	τῶν	ἐχθίστων ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ τετρωμένοι
[56, 36]	ἀναγκαίως ἐπεκούρησε, μήτε τὸ πλῆθος	τῶν	ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε τὸ μέγεθος
[56, 5]	γένη ὑμῶν τὰ καταδειχθέντα ὑπὸ	τῶν	θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ τὸ μέγιστον
[56, 2]	θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ αὐτῶν	τῶν	θεῶν οἱ μὲν ἄρρενες αἱ
[56, 4]	μηδὲ εἶναι· οἵτινες οὔτε τῆς	τῶν	θεῶν προνοίας οὔτε τῆς τῶν
[56, 28]	ἔπεμψεν ἄλλους ἄλλῃ τά τε	τῶν	ἰδιωτῶν καὶ τὰ τῶν πόλεων
[56, 31]	δ´ ἄρχοντες τὴν βουλευτικὴν πλὴν	τῶν	ἱματίων τῶν περιπορφύρων· ὁ δὲ
[56, 34]	ἀπὸ δὲ τῶν ἑτέρων ἐμβόλων	τῶν	Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος δημόσιον δή
[56, 27]	τε τῶν ὀρχηστῶν καὶ ὑπὸ	τῶν	ἱπποτρόφων ἐποιήθη. τά τε Ἄρεια
[56, 25]	καίτοι οὕτως οὐδὲν τῷ Αὐγούστῳ	τῶν	καθ´ ἑαυτὸν ἔμελεν ὥστε ἐκ
[56, 34]	αἵ τε τῶν ἄλλων Ῥωμαίων	τῶν	καὶ καθ´ ὁτιοῦν πρωτευσάντων, ἀπ´
[56, 27]	τε Γαΐου καὶ τοῦ Λουκίου	τῶν	Καισάρων, καὶ τότε καθιερώθη. ~Λουκίου
[56, 41]	ἀπὸ τῶν πολεμίων οὐδ´ ἀπὸ	τῶν	κακούργων μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ
[56, 40]	ὁμοίως ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ δὴ	τῶν	καλῶς ἀρχόντων ἀρετὴ οὐκ ἐξ
[56, 39]	πέμπτον ἐξεβιάσασθε αὐτὸν ἐν τῇ	τῶν	κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα
[56, 28]	ὑπατεύοντας ἐσγραφέντων, τήν τε προστασίαν	τῶν	κοινῶν τὴν δεκέτιν τὴν πέμπτην
[56, 40]	τὴν δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν, καὶ	τῶν	κοινῶν ὡς ἰδίων κηδόμενος ὡς
[56, 3]	τευξομένους, ἵνα μὴ μόνον ἐκ	τῶν	λόγων ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν
[56, 41]	ἐπεκοίνου. τίς δ´ οὐκ ἂν	τῶν	λοιπῶν Ῥωμαίων, οἷς ἔργα χρήματα
[56, 12]	προστάξας ἐπὶ τὸν Βάτωνα μετὰ	τῶν	λοιπῶν σὺν τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε.
[56, 13]	δὴ Τιβέριος καταφρονήσας ἐκ τούτου	τῶν	λοιπῶν τῶν ἐν τῷ τείχει
[56, 20]	ἅμα αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´ αὐτῶν	τῶν	λοχμωδεστάτων, ἅτε καὶ ἔμπειροι τῶν
[56, 14]	ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε τῆς αὐτίκα	τῶν	μαχομένων ἀμφότεροι σωτηρίας καὶ ὑπὲρ
[56, 14]	κατέβαλλον. κἀν τούτῳ πολλὴ μὲν	τῶν	μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο, τῶν μὲν
[56, 36]	αὐτοῦ. καὶ γὰρ τοῦτο ἓν	τῶν	μεγίστων τοῦ Αὐγούστου ἔργων ἐστίν,
[56, 7]	ὡραίας ἐπέτρεψα, ἵνα τὸ ὄνομα	τῶν	μελλονυμφίων ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε, καὶ
[56, 40]	σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ	τῶν	μὲν ἀγαθῶν τῶν τῆς πολιτείας
[56, 14]	μὲν τῶν μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο,	τῶν	μὲν ἀναβῆναί τε καὶ ἐπικρατῆσαι
[56, 44]	τὸ πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας συνήρατο.	τῶν	μὲν γὰρ ἐκ τῆς δημοκρατίας
[56, 23]	καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς, καὶ	τῶν	μὲν μηδέπω πέντε καὶ τριάκοντα
[56, 2]	καὶ πολλῷ καταδεέστεροι τῶν ἑτέρων	τῶν	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν ἐθελόντων
[56, 1]	σπουδῇ τὸν νόμον τὸν περὶ	τῶν	μήτε γαμούντων μήτε τεκνούντων καταλυθῆναι
[56, 38]	γὰρ δεῖ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν	τῶν	μικροτέρων μνημονεύειν; Πομπήιος δὲ καὶ
[56, 27]	ἐστι, διενομοθετήθη, καὶ πανήγυρις ἔξω	τῶν	νενομισμένων ὑπό τε τῶν ὀρχηστῶν
[56, 35]	ἐπαίνους εἴποιεν, καὶ πάντες ἐθελονταὶ	τῶν	νικητηρίων αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ ὅτι
[56, 24]	ἔπραξε, καὶ οὔτ´ ἄλλο τι	τῶν	νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´ αἱ πανηγύρεις
[56, 8]	προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ τὰ παρὰ	τῶν	νόμων ἆθλα, ὧν πολλοστὸν μέρος
[56, 41]	πλήθους καὶ τῆς ἀκριβείας ἅμα	τῶν	νόμων τῶν τοῖς μὲν ἀδικουμένοις
[56, 40]	ἰδίᾳ τισὶ φθονήσας. τοῖς τε	τῶν	οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ
[56, 22]	τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ	τῶν	οἰκείων· ἐπετράπη γάρ σφισι τοῦτο
[56, 41]	καὶ πολλὰ μὲν καὶ ἐκ	τῶν	οἰκείων πολλοῖς χαρίσασθαι, πάντα δὲ
[56, 5]	μᾶλλον δὲ ἄρδην κατασκάπτετε, ἔρημον	τῶν	οἰκησόντων ποιοῦντες· ἄνθρωποι γάρ που
[56, 30]	μὲν οὖν οὐ πρὸς τὸ	τῶν	οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς
[56, 3]	τοὺς ἄλλους τοὺς οὔτε τι	τῶν	ὁμοίων ὑμῖν πεποιηκότας καὶ πάντων
[56, 21]	ἀλλὰ καὶ τὴν χρῆσίν σφας	τῶν	ὅπλων ἀφείλετο· οὔτε γὰρ τοῖς
[56, 18]	αὐτονόμου διαίτης τῆς τε ἐκ	τῶν	ὅπλων ἐξουσίας ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ
[56, 39]	ἂν ἐκ τούτων καὶ ἐκ	τῶν	ὅπλων τῶν τε χρημάτων μόνος
[56, 27]	ἔξω τῶν νενομισμένων ὑπό τε	τῶν	ὀρχηστῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἱπποτρόφων
[56, 47]	ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ τὸ πλῆθος,	τῶν	ὀρχηστῶν τινος μὴ ἐθελήσαντος ἐπὶ
[56, 12]	προεσενηνόχεσαν τὰ δὲ καὶ ἐκ	τῶν	ὀρῶν ὧν ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ
[56, 27]	ἠπείρῳ διατρίβειν μήτε ἐν νήσῳ	τῶν	ὅσαι ἔλαττον τετρακοσίων ἀπὸ τῆς
[56, 32]	μικρῶν ἔτι ὄντων τοὺς πατέρας	τῶν	οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα μετὰ
[56, 2]	τὴν πατρίδα συμπληθύετε. ἐκ γὰρ	τῶν	οὕτω βιούντων παμπληθεῖς οἱ μετὰ
[56, 36]	ἐστίν, ὅτι ἄρτι ἔκ τε	τῶν	παίδων ἐξεληλυθὼς καὶ μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος
[56, 9]	τε τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ	τῶν	παίδων προσερχώμεθα, καὶ ἀλλήλοις ὁμιλῶμεν
[56, 22]	ἐφωράθησαν, τῶν τε γυναικῶν καὶ	τῶν	παίδων συνεχῶς τοὺς ἐν τῇ
[56, 38]	ἀντιστάντων οἱ καὶ περιγενομένων ἐκ	τῶν	παρατάξεων ἔσωσεν, ἐν μηδενὶ τὸν
[56, 23]	τά τε ἄλλα ὡς ἐκ	τῶν	παρόντων παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς
[56, 18]	εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο. οὐ μέντοι καὶ	τῶν	πατρίων ἠθῶν τῶν τε συμφύτων
[56, 14]	τείχους ὁρώντων τὰ γιγνόμενα καὶ	τῶν	περὶ τὸν Τιβέριον ὄντων. τοῖς
[56, 31]	τὴν βουλευτικὴν πλὴν τῶν ἱματίων	τῶν	περιπορφύρων· ὁ δὲ δὴ Τιβέριος
[56, 40]	ἔργα τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς	τῶν	ποιησάντων αὐτὰ τὴν δόξαν ἀπεστέρησε·
[56, 28]	ἀποδεδειγμένων, τῶν τε ἐγγόνων αὐτοῦ	τῶν	ποιητῶν δῆλον ὅτι, τῶν τε
[56, 5]	καὶ οἱ μὲν καὶ ἐκ	τῶν	πολεμίων ἐπαιδοποιήσαντο, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ
[56, 41]	τῶν ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ ἀπὸ	τῶν	πολεμίων οὐδ´ ἀπὸ τῶν κακούργων
[56, 28]	τε τῶν ἰδιωτῶν καὶ τὰ	τῶν	πόλεων κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς
[56, 12]	πολιορκεῖν σφας δοκοῦντα, αὐτὸν τὰ	τῶν	πολιορκουμένων πάσχειν. ~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ
[56, 5]	ἐπαιδοποιήσαντο, ὑμεῖς δὲ οὐδὲ ἐκ	τῶν	πολιτίδων τεκνοῦτε· τίνα ὁ Κούρτιος
[56, 9]	γε πεπεικέναι καὶ ἐν τῷ	τῶν	πολιτῶν ὀνόματι ἐμμεῖναι καὶ τὴν
[56, 44]	γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν τῇ	τῶν	πραγμάτων ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν, τὴν δὲ
[56, 36]	ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε τὸ μέγεθος	τῶν	πραγμάτων δείσας μήτε τὴν ὀλιγοετίαν
[56, 39]	ὧν γε καὶ ὑπ´ αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων ἐγεγόνει, εἶναι, οὐκ ἠθέλησεν,
[56, 47]	Λιουίας ὄνομα, ὅτι καὶ αὐτὴ	τῶν	πραγμάτων ὡς καὶ αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο.
[56, 44]	μὲν καθ´ ἕκαστον ἄν τις	τῶν	πραχθέντων ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε· κεφάλαιον δὲ
[56, 24]	προσέτι καὶ ὑπὸ τῶν τεράτων	τῶν	πρό τε τῆς ἥττης καὶ
[56, 5]	τε ὀνόματα καὶ τὰς τιμὰς	τῶν	προγόνων παύοντες, καὶ ἀσεβεῖτε, τά
[56, 34]	καὶ μετὰ ταύτας αἵ τε	τῶν	προπατόρων αὐτοῦ καὶ αἱ τῶν
[56, 4]	τῶν θεῶν προνοίας οὔτε τῆς	τῶν	προπατόρων ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν
[56, 32]	καὶ χρήματα πολλὰ πολλοῖς καὶ	τῶν	προσηκόντων οἱ καὶ τῶν ἀλλοτρίων,
[56, 32]	οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα μετὰ	τῶν	προσόδων, ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι. ὅπερ
[56, 33]	τε τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰ	τῶν	προσόδων τῶν τε ἀναλωμάτων τῶν
[56, 25]	καὶ τῷ ὑπηκόῳ προσπαρήγγειλε μηδενὶ	τῶν	προστασσομένων αὐτοῖς ἀρχόντων μήτε ἐν
[56, 21]	γεγονότες (καὶ γὰρ τῶν ἄλλων	τῶν	πρότερον περισκοπούντων συχνοὶ ἄλλως τε
[56, 44]	ἐπόθουν. ~εἰ γάρ τινες καὶ	τῶν	προτέρων τῶν ἐν τοῖς ἐμφυλίοις
[56, 42]	κατὰ χώραν πέντε ἡμέραις μετὰ	τῶν	πρώτων ἱππέων μείνασα τά τε
[56, 12]	καὶ προσέτι καὶ τὴν σιτοπομπίαν	τῶν	Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες ἐκώλυον, ὥστε τὸν
[56, 20]	οὖν δή τινι ἀμηχανίᾳ τότε	τῶν	Ῥωμαίων ὄντων, οἱ βάρβαροι πανταχόθεν
[56, 18]	δὲ καὶ ἐν τῇ σφετέρᾳ	τῶν	Ῥωμαίων ὁρῶντες ὄντας, δεξάμενοι δὲ
[56, 24]	ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα πρὸς τὰ	τῶν	Ῥωμαίων στρατόπεδα προσπίπτειν ἐδόκει, μέλισσαί
[56, 15]	στασιάσαντες πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ	τῶν	σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας αὐτοῖς
[56, 40]	τοῦ φιλονείκου σφᾶς ἐξεπαίδευσε, κἀκ	τῶν	σπουδαρχιῶν αὐτῶν τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας
[56, 41]	ὧν τὸ φαῦλον τὸ ἐκ	τῶν	στάσεων ἐπιπολάσαν ἀλύπως ἀφελὼν τὸ
[56, 23]	παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν	τὴν	στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν,
[56, 31]	τοῖς βάθροις ὁ μὲν τῷ	τῶν	στρατηγῶν ὁ δὲ τῷ τῶν
[56, 24]	αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων, μάχη καὶ ἀγωνισμὸς	τῶν	στρατιωτῶν διὰ κενῆς ἐγένετο. ~τούτων
[56, 33]	ἐκέλευσε· τὸ τρίτον τά τε	τῶν	στρατιωτῶν καὶ τὰ τῶν προσόδων
[56, 35]	~ὅσα μὲν ἰδίᾳ καὶ παρὰ	τῶν	συγγενῶν ἐπὶ τῷ θείῳ ἐκείνῳ
[56, 41]	καὶ νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε. τίς	τῶν	συμμάχων, οἷς ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν,
[56, 27]	τῶν ἑκασταχόθι ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ	τῶν	συνθέντων αὐτὰ ἐκόλασέ τινας. ἐπειδή
[56, 40]	τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ	τῶν	σφετέρων λυπηροὺς αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´
[56, 28]	τοῦ Τιβερίου καὶ μετ´ ἐκείνων	τῶν	τε ἀεὶ ὑπατευόντων καὶ τῶν
[56, 28]	αὐτοῦ τῶν ποιητῶν δῆλον ὅτι,	τῶν	τε ἄλλων ὅσους ἂν ἑκάστοτε
[56, 33]	στρατιωτῶν καὶ τὰ τῶν προσόδων	τῶν	τε ἀναλωμάτων τῶν δημοσίων, τό
[56, 14]	πολλὴ δὲ καὶ τῶν ἄλλων	τῶν	τε ἀπὸ τοῦ τείχους ὁρώντων
[56, 5]	ὑπὲρ τῶν γάμων, καὶ κατελύσαντο	τῶν	τε γυναικῶν αὐτῶν καὶ τῶν
[56, 22]	πρὸς τῷ τρίτῳ ἐγένοντο, ἐφωράθησαν,	τῶν	τε γυναικῶν καὶ τῶν παίδων
[56, 10]	χρόνῳ τούτῳ ἀναιτίους γενέσθαι προσεπέδωκε.	τῶν	τε γυναικῶν τισι καὶ παρὰ
[56, 28]	καὶ τῶν ἐς τοῦτο ἀποδεδειγμένων,	τῶν	τε ἐγγόνων αὐτοῦ τῶν ποιητῶν
[56, 9]	ἐμμεῖναι καὶ τὴν τῶν ἀνδρῶν	τῶν	τε πατέρων προσηγορίαν προσλαβεῖν) ταῦθ´
[56, 24]	μετὰ δὲ τοῦτο ἀκούσας ὅτι	τῶν	τε στρατιωτῶν τινες ἐσώθησαν καὶ
[56, 18]	μέντοι καὶ τῶν πατρίων ἠθῶν	τῶν	τε συμφύτων τρόπων καὶ τῆς
[56, 39]	τούτων καὶ ἐκ τῶν ὅπλων	τῶν	τε χρημάτων μόνος ἀναμφιλόγως κύριος
[56, 34]	καὶ αἱ τῶν ἄλλων συγγενῶν	τῶν	τεθνηκότων, πλὴν τῆς τοῦ Καίσαρος
[56, 5]	τῶν τε γυναικῶν αὐτῶν καὶ	τῶν	τέκνων συναλλαξάντων σφᾶς, ὅρκους τε
[56, 24]	γεγονέναι· καὶ προσέτι καὶ ὑπὸ	τῶν	τεράτων τῶν πρό τε τῆς
[56, 23]	παρόντων παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς	τῶν	τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων καταλεχθῆναι
[56, 40]	εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν	τῶν	τῆς πολιτείας ἀφθόνως ἀπολαύειν, ταῖς
[56, 41]	τιμωρίαν ἐχόντων; πῶς τῶν γερῶν	τῶν	τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοῦσι προκειμένων;
[56, 41]	τῆς ἀκριβείας ἅμα τῶν νόμων	τῶν	τοῖς μὲν ἀδικουμένοις αὔταρκες παραμύθιον
[56, 41]	τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς τῶν ἄθλων	τῶν	τοῖς στρατιώταις ἄνευ τινὸς ἑτέρου
[56, 27]	συχνοὶ φυγάδες οἱ μὲν ἔξω	τῶν	τόπων ἐς οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς
[56, 14]	πρὸς δύο ἅμα, τήν τε	τῶν	τόπων φύσιν καὶ τὴν τῶν
[56, 10]	καὶ ὑπὸ Κυίντου Ποππαίου Σεκούνδου,	τῶν	τότε ἐν μέρει τοῦ ἔτους
[56, 20]	τῶν λοχμωδεστάτων, ἅτε καὶ ἔμπειροι	τῶν	τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ τὸ
[56, 43]	δημοκρατικοῦ θράσους ἔξω δὲ καὶ	τῶν	τυραννικῶν ὕβρεων ὄντας ἔν τε
[56, 1]	ἐποίησε καὶ θέας ἐπινικίους διὰ	τῶν	ὑπάτων. ἐπειδή τε οἱ ἱππῆς
[56, 29]	δὴ ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ τὸ	τῶν	ὑπάτων τό τε τοῦ Σερουίου
[56, 41]	ἀζήμιον τὴν συμμαχίαν ἐποίησε. τίς	τῶν	ὑπηκόων, ὧν οὐδεὶς οὔθ´ ὑβρίσθη
[56, 4]	ἂν δικαιώσειαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ	τῶν	φονέων φειδόμεθα ὅτι μὴ πάντες
[56, 41]	τιμήματος ἐμεγάλυνε τῇ τε δόσει	τῶν	χρημάτων ἐπλούτισεν· οἷς ἐξ ἴσου
[56, 39]	τηλικαύτας οὔσας ἔχων, πάντων δὲ	τῶν	χρημάτων πλείστων ὄντων κρατῶν, καὶ
[56, 17]	ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ ἀπὸ πολλῶν	τῶν	ψηφισθέντων σφίσιν ὁ Αὔγουστος ἐδέξατο)
[56, 13]	ἡσυχάζων ἔμεινε, μέχρις οὗ ὁ	Βάτων	ἀπογνοὺς τὴν ἐπικράτησιν (τά τε
[56, 16]	προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ καὶ ὁ	Βάτων,	Σκευᾶν τὸν υἱὸν πρὸς Τιβέριον
[56, 44]	ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν τῇ τῶν	πραγμάτων	ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν, τὴν δὲ δὴ
[56, 36]	φοβηθεὶς μήτε τὸ μέγεθος τῶν	πραγμάτων	δείσας μήτε τὴν ὀλιγοετίαν τὴν
[56, 39]	γε καὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν	πραγμάτων	ἐγεγόνει, εἶναι, οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´
[56, 47]	ὄνομα, ὅτι καὶ αὐτὴ τῶν	πραγμάτων	ὡς καὶ αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο. κἀν
[56, 5]	ἀφανίζοντες, καὶ τὸ μέγιστον τῶν	ἀναθημάτων	αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀπολλύντες,
[56, 30]	οὖν οὐ πρὸς τὸ τῶν	οἰκοδομημάτων	αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς τὸ
[56, 16]	ἀνδρῶν, πλείστων δὲ δὴ καὶ	χρημάτων	ἀπολομένων· πάμπολλά τε γὰρ ἐς
[56, 41]	ἐμεγάλυνε τῇ τε δόσει τῶν	χρημάτων	ἐπλούτισεν· οἷς ἐξ ἴσου καὶ
[56, 33]	πλῆθος τῶν ἐν τοῖς θησαυροῖς	χρημάτων,	καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ἐς
[56, 39]	ἐκ τῶν ὅπλων τῶν τε	χρημάτων	μόνος ἀναμφιλόγως κύριος ἁπάντων, ὧν
[56, 39]	οὔσας ἔχων, πάντων δὲ τῶν	χρημάτων	πλείστων ὄντων κρατῶν, καὶ μήτε
[56, 33]	τὰ τῶν προσόδων τῶν τε	ἀναλωμάτων	τῶν δημοσίων, τό τε πλῆθος
[56, 1]	καὶ θέας ἐπινικίους διὰ τῶν	ὑπάτων.	ἐπειδή τε οἱ ἱππῆς πολλῇ
[56, 29]	ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ τὸ τῶν	ὑπάτων	τό τε τοῦ Σερουίου Σουλπικίου
[56, 24]	καὶ προσέτι καὶ ὑπὸ τῶν	τεράτων	τῶν πρό τε τῆς ἥττης
[56, 39]	δὲ τῶν χρημάτων πλείστων ὄντων	κρατῶν,	καὶ μήτε φοβούμενός τινα μήθ´
[56, 40]	τισὶ φθονήσας. τοῖς τε τῶν	οἰκειοτάτων	ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ τῶν
[56, 20]	αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´ αὐτῶν τῶν	λοχμωδεστάτων,	ἅτε καὶ ἔμπειροι τῶν τριμμῶν
[56, 6]	δὲ δὴ καὶ θηρίων τῶν	ἀγριωτάτων	οὐδὲν διαφέρετε. ~οὐ γὰρ {δὴ}
[56, 36]	ἀνδράσιν ἐθελοντὴς καὶ πολεμῶν καὶ	νομοθετῶν	τό τε κοινὸν ἀκριβῶς ἔσωσε
[56, 28]	τῶν τε ἐγγόνων αὐτοῦ τῶν	ποιητῶν	δῆλον ὅτι, τῶν τε ἄλλων
[56, 9]	πεπεικέναι καὶ ἐν τῷ τῶν	πολιτῶν	ὀνόματι ἐμμεῖναι καὶ τὴν τῶν
[56, 37]	ὄντα, καὶ μετὰ πολλῶν μὲν	πολιτῶν	πολλῶν δὲ καὶ συμμάχων κατορθωθέντα,
[56, 26]	γε ὁ συνάρχων αὐτοῦ Γάιος	Καπίτων	καὶ πάνυ τὴν ἄλλως ἠριθμεῖτο·
[56, 0]	ὕπ. Γ. Φοντέιος Γ. υἱ.	Καπίτων	Λ. Μουνάτιος Λ. υἱ. Πλάγκος
[56, 0]	Ὡς Κυϊντίλιος Οὐᾶρος ἡττηθεὶς ὑπὸ	Κελτῶν	ἀπέθανεν. γ. Ὡς τὸ Ὁμονόειον
[56, 24]	τῆς ἥττης καὶ μετὰ ταῦτα	συμβάντων	δεινὴν ὑποψίαν ἐς τὸ θεῖον
[56, 5]	γυναικῶν αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων	συναλλαξάντων	σφᾶς, ὅρκους τε ἐπὶ τούτοις
[56, 19]	φιλίας διιών, γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης	πάντων	ἅμα πολεμωθέντων αὐτῷ φυλακήν τινα
[56, 35]	τε αὐτὰ ἀκριβῶς εἰδόσι καὶ	πάντων	αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ διὰ ταῦτα
[56, 39]	δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας οὔσας ἔχων,	πάντων	δὲ τῶν χρημάτων πλείστων ὄντων
[56, 3]	τῶν ὁμοίων ὑμῖν πεποιηκότας καὶ	πάντων	διὰ τοῦτο τῶν ἐναντίων τευξομένους,
[56, 40]	τὸ τῷ κοινῷ χρήσιμον διὰ	πάντων	ἰδών, ἀλλ´ οὐ τῆς ἐπ´
[56, 38]	ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ἅμα διὰ	πάντων	ὁμοίως οὐκ ἔστιν ὅτῳ ποτὲ
[56, 39]	μήθ´ ὑποπτεύων, ἀλλ´ ἐξὸν αὐτῷ	πάντων	συνεπαινούντων μόνῳ ἄρχειν, οὐκ ἠξίωσεν,
[56, 35]	ὥστε κοινὸν κἀν τούτῳ παρὰ	πάντων	τὸν ἔπαινον γενέσθαι, ἐμοῦ τε
[56, 39]	τε χρημάτων μόνος ἀναμφιλόγως κύριος	ἁπάντων,	ὧν γε καὶ ὑπ´ αὐτῶν
[56, 40]	τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν	ποιησάντων	αὐτὰ τὴν δόξαν ἀπεστέρησε· πολλὰ
[56, 38]	Μάριος καὶ τοὺς παῖδας τῶν	ἀντιπολεμησάντων	σφίσιν ἤχθηραν· τί γὰρ δεῖ
[56, 40]	οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ καὶ τῶν	ἐπιβουλευσάντων	αὐτῷ μόνους τοὺς μηδ´ ἂν
[56, 34]	Ῥωμαίων τῶν καὶ καθ´ ὁτιοῦν	πρωτευσάντων,	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ Ῥωμύλου ἀρξάμεναι,
[56, 38]	πρῶτον μὲν τοὺς πλείους τῶν	ἀντιστάντων	οἱ καὶ περιγενομένων ἐκ τῶν
[56, 37]	αὐτῶν τοὺς ἑτέρους, καὶ τούτων	ὑπεξαιρεθέντων	αὖθις αὖ καὶ ἀπ´ ἐκείνων
[56, 37]	γεγονέναι, τὰ δὲ ἐκ τῶν	ἐπικτηθέντων	πολὺ ἐναργεστέραν τὴν ὠφελίαν παντὸς
[56, 27]	ἑκασταχόθι ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ τῶν	συνθέντων	αὐτὰ ἐκόλασέ τινας. ἐπειδή τε
[56, 17]	(ταῦτα γὰρ ἀπὸ πολλῶν τῶν	ψηφισθέντων	σφίσιν ὁ Αὔγουστος ἐδέξατο) τῷ
[56, 42]	αὐτοῦ ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναφέρων.	πραχθέντων	δὲ τούτων οἱ μὲν ἄλλοι
[56, 44]	καθ´ ἕκαστον ἄν τις τῶν	πραχθέντων	ἐπεξιὼν ἀκριβώσειε· κεφάλαιον δὲ ἐφ´
[56, 19]	γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης πάντων ἅμα	πολεμωθέντων	αὐτῷ φυλακήν τινα ἑαυτοῦ ποιήσηται.
[56, 28]	Γαΐου Σιλίου ἐς τοὺς ὑπατεύοντας	ἐσγραφέντων,	τήν τε προστασίαν τῶν κοινῶν
[56, 13]	λοιπῶν τῶν ἐν τῷ τείχει	ὄντων,	καὶ νομίσας ἀναιμωτί σφων κρατήσειν,
[56, 39]	πάντων δὲ τῶν χρημάτων πλείστων	ὄντων	κρατῶν, καὶ μήτε φοβούμενός τινα
[56, 20]	τινι ἀμηχανίᾳ τότε τῶν Ῥωμαίων	ὄντων,	οἱ βάρβαροι πανταχόθεν ἅμα αὐτοὺς
[56, 14]	καὶ τῶν περὶ τὸν Τιβέριον	ὄντων.	τοῖς τε γὰρ σφετέροις ἑκάτεροι
[56, 32]	τοῖς παισὶν ὧν μικρῶν ἔτι	ὄντων	τοὺς πατέρας τῶν οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει,
[56, 2]	τῶν ἑτέρων τῶν μηδὲν τῶν	δεόντων	πράττειν ἐθελόντων ἐστέ, ἀλλ´ ἔγωγε
[56, 11]	οἱ μὲν οὖν πλείους τῶν	ἐσελθόντων	οὕτως ἀπήλλαξαν· ὀλίγοι δέ τινες
[56, 46]	δὴ τῶν δήμων τὰ δὲ	ἀκόντων	οἰκοδομουμένων. καί οἱ καὶ ἡ
[56, 46]	καὶ ἄλλοθι πολλαχόθι, τὰ μὲν	ἑκόντων	δὴ τῶν δήμων τὰ δὲ
[56, 32]	χρήματα πολλὰ πολλοῖς καὶ τῶν	προσηκόντων	οἱ καὶ τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ
[56, 2]	τῶν μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν	ἐθελόντων	ἐστέ, ἀλλ´ ἔγωγε καὶ κατ´
[56, 11]	τῆς φλογὸς ἀπεπήδων, πρὸς τῶν	βαλλόντων	ἐφθείροντο· καί τινες ἐν στενοχωρίᾳ
[56, 28]	τοῦ τε Δρούσου γνώμην τινὰ	εἰπόντων	ὑποτοπήσωσί τε ἐκ τῆς αὐτοῦ
[56, 23]	τε ἄλλα ὡς ἐκ τῶν	παρόντων	παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν
[56, 12]	δ´ οὖν λοιπῶν καὶ ὣς	ἀνταιρόντων,	καὶ τοῦ τε πολέμου μηκυνομένου
[56, 5]	δὲ ἄρδην κατασκάπτετε, ἔρημον τῶν	οἰκησόντων	ποιοῦντες· ἄνθρωποι γάρ που πόλις
[56, 41]	μεθ´ ἡμέραν ἀλλὰ καὶ νύκτωρ	συμπιπτόντων,	παρεσκεύασε. τίς τῶν συμμάχων, οἷς
[56, 10]	τότε ἐν μέρει τοῦ ἔτους	ὑπατευόντων,	ἐτέθησαν. καὶ συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους
[56, 28]	μετ´ ἐκείνων τῶν τε ἀεὶ	ὑπατευόντων	καὶ τῶν ἐς τοῦτο ἀποδεδειγμένων,
[56, 41]	καταλειφθέντα αὐτῷ ὑπό τινων παῖδας	ἐχόντων	αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν
[56, 23]	μηδεὶς τῶν τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν	ἐχόντων	καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς, καὶ
[56, 41]	δ´ ἀδικοῦσιν οὐκ ἀπάνθρωπον τιμωρίαν	ἐχόντων;	πῶς τῶν γερῶν τῶν τοῖς
[56, 40]	ἡ δὲ δὴ τῶν καλῶς	ἀρχόντων	ἀρετὴ οὐκ ἐξ ὧν ἂν
[56, 34]	παλατίου πρὸς τῶν ἐς νέωτα	ἀρχόντων,	ἑτέρα δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου
[56, 27]	δὲ ἔξω πρὸς τῶν ἑκασταχόθι	ἀρχόντων,	κατέφλεξε, καὶ τῶν συνθέντων αὐτὰ
[56, 25]	προσπαρήγγειλε μηδενὶ τῶν προστασσομένων αὐτοῖς	ἀρχόντων	μήτε ἐν τῷ τῆς ἀρχῆς
[56, 20]	τε καθ´ ἑκάστους τῶν ἀεὶ	προσμιγνύντων	σφίσιν ὄντες, ἔπασχον μὲν πολλά,
[56, 2]	συμπληθύετε. ἐκ γὰρ τῶν οὕτω	βιούντων	παμπληθεῖς οἱ μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι
[56, 19]	τινες πρῶτοι τῶν ἄπωθεν αὐτοῦ	οἰκούντων	ἐκ παρασκευῆς, ὅπως ἐπ´ αὐτοὺς
[56, 22]	τε σκότος καὶ τὸ ψῦχος	ἀνακαλούντων.	κἂν πάντες ἀπώλοντο ἢ καὶ
[56, 7]	ἂν τὸ κοινὸν διασωθείη μήτε	γαμούντων	ἡμῶν μήτε παιδοποιουμένων; οὐ γάρ
[56, 1]	νόμον τὸν περὶ τῶν μήτε	γαμούντων	μήτε τεκνούντων καταλυθῆναι ἠξίουν, ἤθροισεν
[56, 39]	ὑποπτεύων, ἀλλ´ ἐξὸν αὐτῷ πάντων	συνεπαινούντων	μόνῳ ἄρχειν, οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ
[56, 1]	περὶ τῶν μήτε γαμούντων μήτε	τεκνούντων	καταλυθῆναι ἠξίουν, ἤθροισεν ἐς τὴν
[56, 21]	γὰρ τῶν ἄλλων τῶν πρότερον	περισκοπούντων	συχνοὶ ἄλλως τε καὶ ἐπὶ
[56, 35]	ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν τὰ λοιπὰ	συνεπηχούντων.	οὐ γὰρ δὴ καὶ ἐκεῖνο
[56, 14]	τῶν τε ἀπὸ τοῦ τείχους	ὁρώντων	τὰ γιγνόμενα καὶ τῶν περὶ
[56, 8]	καὶ ἐν τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε	τελευτώντων,	σωθῆναι τὴν πόλιν, ἂν μὴ
[56, 17]	ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ τῶν	ἐστρατηγηκότων	ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε ταῦτα
[56, 7]	καὶ αὐτοὶ ὅσῳ πλείους τῶν	γεγαμηκότων	ἐστέ· οὓς ἐχρῆν ἤδη τοσούτους
[56, 34]	αἱ τῶν ἄλλων συγγενῶν τῶν	τεθνηκότων,	πλὴν τῆς τοῦ Καίσαρος ὅτι
[56, 22]	τινες μετὰ τοῦτο καὶ τῶν	ἑαλωκότων	ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ τῶν οἰκείων·
[56, 24]	καὶ τῶν βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς	ἐσπεπτωκότων,	μάχη καὶ ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν
[56, 23]	μηδέπω πέντε καὶ τριάκοντα ἔτη	γεγονότων	τὸν πέμπτον, τῶν δὲ πρεσβυτέρων
[56, 35]	τὸ ἐλλεῖπον τῇ μνήμῃ τῶν	γεγονότων,	ὥστε κοινὸν κἀν τούτῳ παρὰ
[56, 6]	τὸν ἄγυνον καὶ ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι,	λῃστῶν	δὲ δὴ καὶ θηρίων τῶν
[56, 19]	φυλακῇ χωρίων τινῶν ἢ καὶ	λῃστῶν	συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ τισι τῶν
[56, 27]	τῶν νενομισμένων ὑπό τε τῶν	ὀρχηστῶν	καὶ ὑπὸ τῶν ἱπποτρόφων ἐποιήθη.
[56, 47]	κἀν τούτῳ τὸ πλῆθος, τῶν	ὀρχηστῶν	τινος μὴ ἐθελήσαντος ἐπὶ τῷ
[56, 36]	καὶ γὰρ τοῦτο ἓν τῶν	μεγίστων	τοῦ Αὐγούστου ἔργων ἐστίν, ὅτι
[56, 16]	ἔσχε, πολλῶν μὲν καὶ ἀνδρῶν,	πλείστων	δὲ δὴ καὶ χρημάτων ἀπολομένων·
[56, 39]	ἔχων, πάντων δὲ τῶν χρημάτων	πλείστων	ὄντων κρατῶν, καὶ μήτε φοβούμενός
[56, 21]	ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ πρὸς τῶν	ἐχθίστων	ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ τετρωμένοι ἦσαν)
[56, 4]	ὅστις ἂν τῶν ἀπειρημένων τι	πράττων	ἁλῷ, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου
[56, 5]	διὰ τούτου καὶ τοὺς ναοὺς	αὐτῶν	ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι καὶ τὴν
[56, 3]	καὶ ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ ὑμῶν	αὐτῶν	γεγονόσι καταλίπητε. πῶς μὲν γὰρ
[56, 3]	ἔτι καὶ μᾶλλον καταμάθητε ὅσον	αὐτῶν	διαφέρετε. ~ταῦτ´ εἰπών, καὶ τὰ
[56, 26]	ἄλλως τε καὶ ὁσάκις ἕδρα	αὐτῶν	ἐγίγνετο, ἔν τε τῇ ἀγορᾷ
[56, 18]	μνήμην ἀφίκετο· καὶ στρατιῶταί τε	αὐτῶν	ἐκεῖ ἐχείμαζον καὶ πόλεις συνῳκίζοντο,
[56, 38]	ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος οὕτως ἑκάτερον	αὐτῶν	ἔμιξε καὶ ἐκέρασεν ὥστε τοῖς
[56, 6]	τῆς πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς περὶ	αὐτῶν	ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ τοῦτο πολλὰ
[56, 42]	πάντα τὰ νικητήρια, ὅσα τινὲς	αὐτῶν	ἐπ´ ἀριστείᾳ ποτὲ παρ´ αὐτοῦ
[56, 8]	τί γὰρ δεῖ καθ´ ἕκαστον	αὐτῶν	ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν; οὐκοῦν εἰ καὶ
[56, 26]	καὶ μετὰ τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´	αὐτῶν,	ἐπὶ τῇ τοῦ Κελτικοῦ πολέμου
[56, 27]	ἐφ´ ὕβρει τινῶν συγγράφοιτο, ζήτησιν	αὐτῶν	ἐποιήσατο, καὶ ἐκεῖνά τε, τὰ
[56, 2]	ἐνέβαλε, καὶ γόνιμον τὴν ὁμιλίαν	αὐτῶν	ἐποίησεν, ὅπως ἐκ τῶν ἀεὶ
[56, 25]	μάλισθ´ ὅτι δεινῶς οἱ ἀγῶνες	αὐτῶν	ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ τὸν Αὔγουστον
[56, 11]	ἐμβαλόντες, καὶ δίοδόν σφισι δι´	αὐτῶν	καθάπερ ἐπὶ γεφύρας ποιήσαντες, διέφυγον.
[56, 15]	αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν, καί τινες	αὐτῶν	καὶ διέφυγον, αἱ δὲ δὴ
[56, 25]	διδόναι, ὅτι τινὲς μαρτυρίας παρ´	αὐτῶν	καὶ ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ διὰ
[56, 7]	Ἰούλλους καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν	αὐτῶν	καὶ τὰ γένη ἅμα καὶ
[56, 42]	ἡ ἱππάς, αἵ τε γυναῖκες	αὐτῶν	καὶ τὸ δορυφορικόν, οἵ τε
[56, 5]	καὶ κατελύσαντο τῶν τε γυναικῶν	αὐτῶν	καὶ τῶν τέκνων συναλλαξάντων σφᾶς,
[56, 14]	οἱ δὲ δοράτια ἀφιέντες, συχνοὺς	αὐτῶν	κατέβαλλον. κἀν τούτῳ πολλὴ μὲν
[56, 24]	μέλισσαί τε περὶ τοὺς βωμοὺς	αὐτῶν	κηρία ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης τι
[56, 25]	τῆς ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο καὶ οὐδένα	αὐτῶν	λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος, οἷα ἐν
[56, 28]	ἀνεξέταστον αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον	αὐτῶν	μηδὲν εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη μὲν
[56, 30]	κρότον δὲ δή τινα παρ´	αὐτῶν	ὁμοίως τοῖς γελωτοποιοῖς, ὡς καὶ
[56, 10]	Οὐοκώνειον νόμον, καθ´ ὃν οὐδεμιᾷ	αὐτῶν	οὐδενὸς ὑπὲρ δύο ἥμισυ μυριάδας
[56, 41]	δὲ δὴ καὶ τἆλλα ἐξ	αὐτῶν	πάντα ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε τρόπον τινὰ
[56, 28]	Αὐγούστῳ ἐδηλώθη· καταμαθὼν δὲ ἐξ	αὐτῶν	πάντα μᾶλλον ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους
[56, 35]	αὐτὰ ἀκριβῶς εἰδόσι καὶ πάντων	αὐτῶν	πεπειραμένοις, καὶ διὰ ταῦτα καὶ
[56, 8]	τοῖς γε πλείστοις καὶ μεγίστοις	αὐτῶν	πλεῖστα καὶ μέγιστα συμπέφυκεν. ὥστ´
[56, 7]	ἐλευθεροῦμεν, ὅπως ὡς πλείστους ἐξ	αὐτῶν	πολίτας ποιώμεθα, τοῖς τε συμμάχοις
[56, 19]	ἐν πολεμίᾳ, συνεῖχε, καὶ ἀπ´	αὐτῶν	συχνοὺς αἰτοῦσι τοῖς ἀδυνάτοις ὡς
[56, 4]	τὰ μὲν παραχρῆμα δούς τισιν	αὐτῶν	τὰ δ´ ὑποσχόμενος, μετῆλθέ τε
[56, 5]	καὶ τὸ μέγιστον τῶν ἀναθημάτων	αὐτῶν,	τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀπολλύντες, τά
[56, 40]	σφᾶς ἐξεπαίδευσε, κἀκ τῶν σπουδαρχιῶν	αὐτῶν	τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας τὸ εὔδοξον
[56, 47]	ἐσηγουμένων, ἔδοξέ σφισι βιβλία παρ´	αὐτῶν	τὸν Τιβέριον λαβόντα ἐκλέξασθαι ὅσα
[56, 37]	ἄστει ἐπικειμένους προσλαβὼν κατεπολέμησε μετ´	αὐτῶν	τοὺς ἑτέρους, καὶ τούτων ὑπεξαιρεθέντων
[56, 46]	ἣ καὶ δεῦρο ἀεὶ ὑπ´	αὐτῶν	τῶν ἀεὶ αὐτοκρατόρων τελεῖται. ~ἐπὶ
[56, 2]	τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ	αὐτῶν	τῶν θεῶν οἱ μὲν ἄρρενες
[56, 20]	πανταχόθεν ἅμα αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´	αὐτῶν	τῶν λοχμωδεστάτων, ἅτε καὶ ἔμπειροι
[56, 39]	ἁπάντων, ὧν γε καὶ ὑπ´	αὐτῶν	τῶν πραγμάτων ἐγεγόνει, εἶναι, οὐκ
[56, 43]	ἰσχυρῶς ἐτίμα, καὶ ταῖς παρρησίαις	αὐτῶν	ὑπερέχαιρε. τεκμήριον δὲ πρὸς τοῖς
[56, 14]	ἀμφότεροι σωτηρίας καὶ ὑπὲρ τῆς	ἑαυτῶν	ἐς τὸ ἔπειτα οἱ μὲν
[56, 38]	φίλοις οὐκ ὀλίγα παρὰ τὰ	ἑαυτῶν	ἤθη ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος
[56, 41]	μὲν γὰρ οὐκ ἂν τῶν	βουλευτῶν	αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν τὸ φαῦλον
[56, 40]	παρεσκεύασε. καὶ μέντοι καὶ τῶν	βουλευτῶν	οὔτε ἐν ταῖς ἡγεμονίαις τὴν
[56, 40]	μήτι γε καὶ ἄλλων ἀνθρώπων	τοσούτων,	ἦρξεν; ὅστις τὰ μὲν ἐπίπονα
[56, 16]	χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι ὑμεῖς	τούτων	αἴτιοί ἐστε· ἐπὶ γὰρ τὰς
[56, 2]	καὶ παρ´ ἐκείνοις τοῖς μηδὲν	τούτων	δεομένοις καλὸν εἶναι δέδοκται καὶ
[56, 39]	μετριάσας, καὶ δυνηθεὶς ἂν ἐκ	τούτων	καὶ ἐκ τῶν ὅπλων τῶν
[56, 46]	τοῦ ἅρματος ἐπέβησαν. χωρὶς δὲ	τούτων	καὶ ἡ Λιουία ἰδίαν δή
[56, 42]	τὸν οὐρανὸν ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ	τούτων	οἱ μὲν ἄλλοι ἀπηλλάγησαν, ἡ
[56, 25]	τῶν στρατιωτῶν διὰ κενῆς ἐγένετο.	~τούτων	τε οὖν ἕνεκα καὶ ὅτι
[56, 13]	τε καὶ ἀναχωρῆσαι. ἐξ οὖν	τούτων	τοῦ μὲν ὀργισθεὶς τοῦ δὲ
[56, 8]	ἕτεροι καὶ ἑαυτοὺς προΐενται, ὑπὲρ	τούτων	ὑμᾶς μήτε γυναῖκας ἄγεσθαι μήτε
[56, 37]	μετ´ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους, καὶ	τούτων	ὑπεξαιρεθέντων αὖθις αὖ καὶ ἀπ´
[56, 18]	τῶν πατρίων ἠθῶν τῶν τε	συμφύτων	τρόπων καὶ τῆς αὐτονόμου διαίτης
[56, 28]	ἄλλους ἄλλῃ τά τε τῶν	ἰδιωτῶν	καὶ τὰ τῶν πόλεων κτήματα
[56, 24]	ἐσπεπτωκότων, μάχη καὶ ἀγωνισμὸς τῶν	στρατιωτῶν	διὰ κενῆς ἐγένετο. ~τούτων τε
[56, 18]	αὐτῷ παρέσχον ὡς καὶ ἄνευ	στρατιωτῶν	δουλεύειν δυνάμενοι. ~οὔτ´ οὖν τὰ
[56, 33]	τὸ τρίτον τά τε τῶν	στρατιωτῶν	καὶ τὰ τῶν προσόδων τῶν
[56, 24]	τοῦτο ἀκούσας ὅτι τῶν τε	στρατιωτῶν	τινες ἐσώθησαν καὶ αἱ Γερμανίαι
[56, 42]	χώραν πέντε ἡμέραις μετὰ τῶν	πρώτων	ἱππέων μείνασα τά τε ὀστᾶ
[56, 28]	ἔπεμψε βιβλίον ἐς τὴν βουλήν,	κελεύων	ἄλλους τινὰς αὐτὴν πόρους ἐπιζητῆσαι.
[56, 39]	καὶ μήτε φοβούμενός τινα μήθ´	ὑποπτεύων,	ἀλλ´ ἐξὸν αὐτῷ πάντων συνεπαινούντων
[56, 40]	ἀθανάτους πρὸς τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν	τρέφων	οὐδενὶ τῶν σφετέρων λυπηροὺς αὐτοὺς
[56, 27]	τῶν ὀρχηστῶν καὶ ὑπὸ τῶν	ἱπποτρόφων	ἐποιήθη. τά τε Ἄρεια τότε
[56, 22]	ἀλλ´ οἱ μὲν τὸν ἄρχοντά	σφων	ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ καὶ τὰ
[56, 14]	ἑκάτεροι παρεκελεύοντο, τοὺς μὲν προθυμουμένους	σφῶν	ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´ ὑπείκουσί πῃ
[56, 11]	γὰρ ἐναντίοι βιαζόμενοι τῷ πλήθει	σφῶν,	καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν, πῦρ
[56, 13]	τείχει ὄντων, καὶ νομίσας ἀναιμωτί	σφων	κρατήσειν, οὐδὲν ἔτι τοῦ χωρίου
[56, 18]	συνῳκίζοντο, ἔς τε τὸν κόσμον	σφῶν	οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ ἀγορὰς
[56, 22]	μὲν πρῶτον τό τε δεύτερόν	σφων	φυλακτήριον παρῆλθον, ἐπεὶ δὲ πρὸς
[56, 1]	ἀγορὰν χωρὶς μὲν τοὺς ἀγυναίους	σφῶν	χωρὶς δὲ τοὺς γεγαμηκότας ἢ
[56, 37]	μὲν πολιτῶν πολλῶν δὲ καὶ	συμμάχων	κατορθωθέντα, καὶ κοινὴν πρὸς ἐκείνους
[56, 41]	νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε. τίς τῶν	συμμάχων,	οἷς ἀκίνδυνον τὴν ἐλευθερίαν, οἷς
[56, 39]	τὰς δυνάμεις ὑμῶν τηλικαύτας οὔσας	ἔχων,	πάντων δὲ τῶν χρημάτων πλείστων
[56, 25]	ὅτι καὶ μετὰ τὴν στρατηγίαν	ἔχων.	τῷ δὲ δευτέρῳ τά τε
[56, 25]	μὲν καὶ Γερμανικὸς ἀντὶ ὑπάτου	ἄρχων	ἔς τε τὴν Κελτικὴν ἐσέβαλον
[56, 31]	στρατηγῶν ὁ δὲ τῷ τῶν	δημάρχων.	καὶ μετὰ τοῦτο τῷ τε
[56, 26]	τότε ὑπερεδίκησεν, ἐπεί γε ὁ	συνάρχων	αὐτοῦ Γάιος Καπίτων καὶ πάνυ
[56, 25]	ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς διὰ τῶν	ἑκατοντάρχων	ποιήσαντες ἐπανῆλθον. ἐν δὲ δὴ