Livre, Chap.
[56, 42]	τῶν ἐπινικίων πυλῶν κατὰ τὰ	τῇ	βουλῇ δόξαντα διεκόμισαν, παρῆν δὲ
[56, 26]	τὴν ἄλλως ἠριθμεῖτο· ὁ δὲ	δὴ	Αὔγουστος ἐκεῖνόν τε ὡς καὶ
[56, 17]	ὁ Αὔγουστος ἐδέξατο) τῷ δὲ	δὴ	Γερμανικῷ αἵ τε νικητήριοι τιμαί,
[56, 44]	πραγμάτων ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν, τὴν δὲ	δὴ	γνώμην αὐτοῦ ἐξ οὗ τὸ
[56, 15]	αὐτῶν καὶ διέφυγον, αἱ δὲ	δὴ	γυναῖκες τὰ παιδία ἁρπάσασαι αἱ
[56, 29]	ἔτ´ αὐτοῦ προεφάνη, τοῖς δὲ	δὴ	ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ τὸ τῶν
[56, 3]	μὴ ἐλάττω καταλιπεῖν. μεταβήσομαι δὲ	δὴ	καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[56, 6]	καὶ ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ	δὴ	καὶ θηρίων τῶν ἀγριωτάτων οὐδὲν
[56, 41]	ἀκηκοότες ἔσεσθε, παρ´ ἑαυτοῖς δὲ	δὴ	καὶ τἆλλα ἐξ αὐτῶν πάντα
[56, 16]	μὲν καὶ ἀνδρῶν, πλείστων δὲ	δὴ	καὶ χρημάτων ἀπολομένων· πάμπολλά τε
[56, 21]	προσπίπτοντάς σφισιν, οὐκ ἐλάχιστα δὲ	δὴ	κατ´ αὐτὸ τοῦτο ἔπταιον· συστρεφόμενοι
[56, 3]	καὶ τεκνοποιοῦσιν ὑπάρχει· τῷ δὲ	δὴ	κοινῷ, οὗπερ ἕνεκα καὶ παρὰ
[56, 42]	μὲν ἄλλοι ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ	δὴ	Λιουία κατὰ χώραν πέντε ἡμέραις
[56, 40]	λυσιτελούντως ζήσαντας ἐδικαίωσε, τοὺς δὲ	δὴ	λοιποὺς οὕτω διέθηκεν ὥστε παμπληθῆ
[56, 37]	καὶ ἀναγιγνώσκειν δύνασθε· ἃ δὲ	δὴ	μάλιστα αὐτοῦ τε τοῦ Αὐγούστου
[56, 4]	ὅσοι ὑμεῖς ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ	δὴ	μάλιστα μὲν σὺν ἐκείνοις τετάχθαι,
[56, 41]	ὑπὲρ ὑμῶν ὑπομείναντος, ὑμᾶς δὲ	δὴ	μηδ´ ὅσον προπέμψαι ποι αὐτὸν
[56, 28]	καὶ τότε καθιερώθη. ~Λουκίου δὲ	δὴ	Μουνατίου καὶ Γαΐου Σιλίου ἐς
[56, 46]	ἱερουργίαις αὐτῇ ἐπέτρεψαν· ἐκείνη δὲ	δὴ	Νουμερίῳ τινὶ Ἀττικῷ, βουλευτῇ ἐστρατηγηκότι,
[56, 37]	οὐδὲν ἰδίᾳ ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ	δὴ	πάντας περιφανῶς ὠφέλησε. καὶ τὰ
[56, 35]	αὐτοῦ νομίσωσιν εἶναι· νῦν δὲ	δὴ	παραμυθεῖταί με ὅτι παρ´ ὑμῖν
[56, 43]	τὸ μνημεῖον κατέθετο. ~τὸ δὲ	δὴ	πένθος τὸ μὲν ἐκ τοῦ
[56, 15]	τὸν Τιβέριον ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ	δὴ	Ποστούμιος τὰ λοιπὰ προσκατειργάσατο. ~κἀν
[56, 31]	ἐκ διαδοχῆς ἐβάστασαν, πρὸς δὲ	δὴ	τῇ Ῥώμῃ γενόμενον οἱ ἱππῆς
[56, 25]	ἑκατοντάρχων ποιήσαντες ἐπανῆλθον. ἐν δὲ	δὴ	τῇ Ῥώμῃ Δροῦσός τε Καῖσαρ
[56, 1]	μὲν ἄλλοι καθῄρουν, ὁ δὲ	δὴ	Τιβέριος ἐς τὴν Ῥώμην, μετὰ
[56, 31]	ἱματίων τῶν περιπορφύρων· ὁ δὲ	δὴ	Τιβέριος καὶ ὁ Δροῦσος ὁ
[56, 13]	αὐτὸν ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν· ὁ δὲ	δὴ	Τιβέριος καταφρονήσας ἐκ τούτου τῶν
[56, 30]	ἀρχῆς ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο· κρότον δὲ	δή	τινα παρ´ αὐτῶν ὁμοίως τοῖς
[56, 34]	ἐν θήκῃ συνεκέκρυπτο, {εἰκὼν δὲ	δή	τις αὐτοῦ κηρίνη ἐν ἐπινικίῳ
[56, 36]	ποιεῖν νομισθῶ· πρὸς μόνον δὲ	δὴ	τὸν Ἡρακλέα καὶ τὰ ἐκείνου
[56, 37]	αὐτοῦ λόγου γέγονε· μετὰ δὲ	δὴ	τοῦτο ὁρῶν τὸ μὲν πλεῖστον
[56, 10]	ἀμφοτέροις αὐτοῖς διελέχθη, μετὰ δὲ	δὴ	τοῦτο τοῖς μὲν τὰ τέκνα
[56, 40]	πᾶσιν ὁμοίως ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ	δὴ	τῶν καλῶς ἀρχόντων ἀρετὴ οὐκ
[56, 38]	γε ἐπίπαν εἰπεῖν, τοῖς δὲ	δὴ	φίλοις οὐκ ὀλίγα παρὰ τὰ
[56, 40]	πολιτείας ἀφθόνως ἀπολαύειν, ταῖς δὲ	δὴ	φροντίσι ταῖς ὑπὲρ αὐτῆς μὴ
[56, 36]	ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι τί τοιοῦτον	ἢ	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἢ Ῥωμύλος
[56, 35]	δύναμαι τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν τυχεῖν,	ἢ	αὐτοὶ τῷ ὑπερβάλλοντι ὑμᾶς τῆς
[56, 28]	δὲ ἐξ αὐτῶν πάντα μᾶλλον	ἢ	ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς ὑπομεῖναι ὄντας,
[56, 44]	ἄν τινα αὐτὰ τὰ πράγματα	ἢ	ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι. οὐκ ἐλάχιστον δ´
[56, 41]	μέγιστα καὶ ἀναγκαιότατα ἀεί ποτε	ἢ	ἐν τῷ συνεδρίῳ ἢ καὶ
[56, 5]	ἐκεῖνα πάντα συγχεῖτε. διὰ τί;	ἢ	ἵνα καὶ αὐτοὶ ἀεὶ ἄγυνοι
[56, 7]	ὅστις ὑμῶν ἢ σιτεῖται μόνος	ἢ	καθεύδει μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ
[56, 41]	ὅσον προπέμψαι ποι αὐτὸν ἀπιόντα	ἢ	καὶ ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος,
[56, 27]	κωπήρων δύο κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις	ἢ	καὶ ἀπελευθέροις ὑπὲρ εἴκοσι χρῆσθαι,
[56, 25]	τιμωρίας μείζονος ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν,	ἢ	καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι
[56, 7]	ἄλλοις δέ τισιν ἀνθρώποις Ἕλλησιν	ἢ	καὶ βαρβάροις τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι.
[56, 22]	ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν πάντες ἀπώλοντο	ἢ	καὶ ἑάλωσαν, εἰ μὴ οἱ
[56, 7]	λέγουσιν. οὐ μὴν οὐδ´ ὅσιον	ἢ	καὶ καλῶς ἔχον ἐστὶ τὸ
[56, 19]	καὶ ἐπὶ φυλακῇ χωρίων τινῶν	ἢ	καὶ λῃστῶν συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ
[56, 44]	εἰδότες, τοῖς δὲ παροῦσι μόνοις	ἢ	καὶ μάλιστα ἐντραφέντες οὐ μόνον
[56, 4]	αὐτοῦ τούτου κολάζεται, ὅτι μόνος	ἢ	καὶ μετ´ ὀλίγων ποιεῖ τι
[56, 41]	ποτε ἢ ἐν τῷ συνεδρίῳ	ἢ	καὶ οἴκοι διά τε τὴν
[56, 21]	λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν	ἢ	καὶ πρὸς τῶν ἐχθίστων ἀποθάνωσι
[56, 7]	εἰ καί τις ἐξ ἔρωτος	ἢ	καὶ συνηθείας τινὸς ἐς τοῦθ´
[56, 1]	σφῶν χωρὶς δὲ τοὺς γεγαμηκότας	ἢ	καὶ τέκνα ἔχοντας, καὶ ἰδὼν
[56, 4]	ἑτέρους ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι,	{ἢ}	ὅσοι ὑμεῖς ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ
[56, 9]	ἐλπίδας ἐκ τοῦ ὁμοίου καρπούμενοι.	ἢ	πῶς μὲν ἂν καλῶς ἄρχοιμι
[56, 36]	τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν	ἢ	Ῥωμύλος ὁ ἡμέτερος, οἵπερ που
[56, 7]	διάγητε, οὐδὲ ἔστιν ὅστις ὑμῶν	ἢ	σιτεῖται μόνος ἢ καθεύδει μόνος,
[56, 21]	τοῖς τοξεύμασιν οὔτε τοῖς ἀκοντίοις,	ἢ	ταῖς γε ἀσπίσιν ἅτε καὶ
[56, 41]	ἄρχειν καὶ τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν,	ἢ	τὸ τοῖς μὲν πάνυ φίλοις
[56, 7]	καὶ βαρβάροις τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι.	ἢ	τοὺς μὲν δούλους δι´ αὐτὸ
[56, 33]	διάφορον αὐτοῖς πρὸς τοὺς ὑπηκόους	ᾖ.	τά τε κοινὰ πᾶσι τοῖς
[56, 10]	ἔχειν· καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τούτου	ἡ	ἀνάγκη τοῦ νόμου κατεφωράθη. ~ἐν
[56, 13]	ματαία καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ	ἡ	ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ
[56, 31]	εὐθὺς ὁ θάνατος αὐτοῦ ἐγένετο·	ἡ	γὰρ Λιουία, φοβηθεῖσα μὴ τοῦ
[56, 26]	ὅτε καὶ κατακείμενον, οὐχ ὅτι	ἡ	γερουσία ἀλλὰ καὶ οἱ ἱππῆς
[56, 35]	καὶ δημοσίας τρόπον τινὰ φωνῆς	ἡ	γερουσία καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν,
[56, 42]	τούτων οἱ μὲν ἄλλοι ἀπηλλάγησαν,	ἡ	δὲ δὴ Λιουία κατὰ χώραν
[56, 40]	οἱ θεοὶ πᾶσιν ὁμοίως ἀρέσκουσιν·	ἡ	δὲ δὴ τῶν καλῶς ἀρχόντων
[56, 13]	ἄλλα πλὴν ὀλίγων ἐκεχείρωτο, καὶ	ἡ	δύναμις ἣν εἶχε τῆς τότε
[56, 34]	ἐντολαὶ εἶχον, μετὰ δὲ τοῦτο	ἡ	ἐκφορὰ αὐτοῦ ἐγένετο. κλίνη ἦν
[56, 46]	ἀκόντων οἰκοδομουμένων. καί οἱ καὶ	ἡ	ἐν τῇ Νώλῃ οἰκία, ἐν
[56, 27]	Γερμανικὸς ἀπέκτεινεν. ἥ τε στοὰ	ἡ	Ἰουλία καλουμένη ᾠκοδομήθη τε ἐς
[56, 42]	αὐτὸν ἥ τε γερουσία καὶ	ἡ	ἱππάς, αἵ τε γυναῖκες αὐτῶν
[56, 5]	γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία	ἡ	καὶ τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα καὶ
[56, 30]	τινα ὑποψίαν τοῦ θανάτου αὐτοῦ	ἡ	Λιουία ἔλαβεν, ἐπειδὴ πρὸς τὸν
[56, 46]	ἐπέβησαν. χωρὶς δὲ τούτων καὶ	ἡ	Λιουία ἰδίαν δή τινα αὐτῷ
[56, 0]	τὸ Ὁμονόειον καθιερώθη. δ. Ὡς	ἡ	Λιουίας στοὰ καθιερώθη. ε. Ὡς
[56, 42]	ἐδόκει, λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ	ἡ	μὲν ἀνηλίσκετο, ἀετὸς δέ τις
[56, 4]	πολίτας; ἀλλ´ ὅσον ἐφ´ ὑμῖν,	ἡ	πόλις ἀπόλλυται. Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε
[56, 37]	ἅμα πολέμοις, καὶ τούτοις ἐμφυλίοις,	ἡ	πόλις συνενεχθεῖσα καὶ διασπασθῇ καὶ
[56, 20]	τε οὐκ ὀλίγοι καὶ γυναῖκες	ἥ	τε ἄλλη θεραπεία συχνὴ αὐτοῖς
[56, 13]	μὴ εὑρίσκοντος ὅ τι πράξῃ	(ἥ	τε γὰρ προσεδρεία καὶ ματαία
[56, 42]	παρῆν δὲ καὶ συνεξέφερεν αὐτὸν	ἥ	τε γερουσία καὶ ἡ ἱππάς,
[56, 27]	διακοσίους ὁ {τε} Γερμανικὸς ἀπέκτεινεν.	ἥ	τε στοὰ ἡ Ἰουλία καλουμένη
[56, 46]	ἡμέρας ἐν τῷ παλατίῳ ἐποίησεν,	ἣ	καὶ δεῦρο ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν
[56, 46]	ἐν τῇ Νώλῃ οἰκία, ἐν	ᾗ	μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη. ἐν ᾧ δ´
[56, 30]	τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ τοῦ Αὐγούστου, ἐν	ᾗ	ποτε τὸ πρῶτον ὑπάτευσε, μετήλλαξε,
[56, 28]	τε ἄλλων ὅσους ἂν ἑκάστοτε	προσπαραλάβῃ,	βουλευομένῳ δόξῃ, κύρια ὡς καὶ
[56, 10]	τοῦ ἔτους ὑπατευόντων, ἐτέθησαν. καὶ	συνέβη	γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς μὴ ὅτι
[56, 45]	καὶ τότε περὶ τὸν Αὔγουστον	συνέβη·	τοῦ γὰρ Τιβερίου μετ´ αὐτὸν
[56, 37]	ποιήσει, τοῖς δὲ νεωτέροις διδασκαλίαν	ἀκριβῆ	τοῦ τε τρόπου καὶ τῆς
[56, 43]	ξιφήρους ἐκπηδήσαντος, καὶ προσεπειπόντος οὐ	φοβῇ	μή τίς σε οὕτως ἐσελθὼν
[56, 30]	καὶ ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν	καταγάγῃ,	σῦκά τινα ἐπὶ δένδροις ἔτ´
[56, 24]	ἐλθεῖν ἐτόλμησε, τῆς τε ταραχῆς	ἀπηλλάγη	καὶ διαγνώμην ἐποιήσατο. τό τε
[56, 38]	ἐπειδὴ τάχιστα τῶν ἐμφυλίων πολέμων	ἀπηλλάγη	καὶ πράξας καὶ παθὼν οὐχ
[56, 27]	δρόμῳ τρόπον τινὰ καὶ θηρίων	σφαγῇ	ἐτιμήθη, αὖθις δὲ ὥσπερ εἴθιστο
[56, 45]	ἄγουσιν ἀπαντήσων τό τε σκέλος	ἐπλήγη	καὶ μετ´ αὐτοῦ φοράδην ἀνεκομίσθη,
[56, 6]	ἀναγκαίως κακῶς ἀκούετε. εἰ γὰρ	δὴ	δάκνει τινὰς ὑμῶν τὰ ὑπ´
[56, 7]	ἀγριωτάτων οὐδὲν διαφέρετε. ~οὐ γὰρ	{δὴ}	δήπου μοναυλίᾳ χαίρετε, ἵν´ ἄνευ
[56, 39]	ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον ἔσχον, ποῦ	δὴ	δύναιτ´ ἄν τις τῆς Αὐγούστου
[56, 31]	τοῦ τε νεκροῦ, οὐκ ἐξὸν	δή,	ἥψατο καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι
[56, 37]	στρατεύεσθαί τινες ἐθέλουσιν. ~αὕτη μὲν	δὴ	καὶ Αὐγούστῳ τοῦ πολιτικοῦ βίου
[56, 35]	τὰ λοιπὰ συνεπηχούντων. οὐ γὰρ	δὴ	καὶ ἐκεῖνο δέδοικα, μὴ ἤτοι
[56, 14]	Τιβέριος τά τε ἄλλα καὶ	δὴ	καὶ τὰ ὁμολογηθέντα σφίσι καθίστατο,
[56, 28]	τὴν δεκέτιν τὴν πέμπτην ἄκων	δὴ	ὁ Αὔγουστος ἔλαβε, καὶ τῷ
[56, 46]	ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν	δὴ	οὖν ὕστερον διαθροεῖν ἤρξαντο, τότε
[56, 32]	νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν	δὴ	οὗτοι ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ καὶ
[56, 39]	τινα ὑμῶν προστῆναι. ἐξ οὗ	δὴ	πολὺ μᾶλλον αὐτοῦ πειραθέντες, καὶ
[56, 12]	οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἐγένετο, Σερέτιον δέ, ὅπερ
[56, 38]	τούτους ἐξαριθμήσασθαι δεῖσθαι. δύο μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἔσχεν οἷα ἐν οὐδενὶ
[56, 42]	αὐτῆς ἀφεθεὶς ἀνίπτατο ὡς καὶ	δὴ	τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐς τὸν
[56, 46]	τούτων καὶ ἡ Λιουία ἰδίαν	δή	τινα αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ τρεῖς
[56, 34]	τῶν Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος δημόσιον	δή	τινα κατὰ δόγμα λόγον ἐπ´
[56, 20]	καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ οὖν	δή	τινι ἀμηχανίᾳ τότε τῶν Ῥωμαίων
[56, 44]	ἔσχεν ἐξετάζειν ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ	δὴ	τὸ διάφορον ὡς ἀληθῶς παρέσχετο.
[56, 8]	ἀναγκαιότερα αὐτὰ εὑρήσετε. πρὸς γὰρ	δὴ	τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς τοῖς φύσει
[56, 6]	καὶ φατὲ μὲν τὸν εὔζωνον	δὴ	τοῦτον καὶ ἐλεύθερον βίον τὸν
[56, 46]	ἄλλοθι πολλαχόθι, τὰ μὲν ἑκόντων	δὴ	τῶν δήμων τὰ δὲ ἀκόντων
[56, 41]	μὲν σῶμα αὐτοῦ τῇ φύσει	ἤδη	ἀποδοῦναι, τὴν δὲ ψυχὴν ὡς
[56, 38]	ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ ἑνὶ ἐγένετο.	ἤδη	γὰρ οἶδ´ ὅτι καὶ ἐχθρῶν
[56, 26]	αὐτὸν καὶ ἀπιόντα αὖθις ἠσπάζοντο,	ἤδη	δὲ καὶ ἐν τῷ παλατίῳ,
[56, 19]	ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον αὐτῷ ἐν ὕλαις	ἤδη	δυσεκβάτοις ὄντι. κἀνταῦθα ἅμα τε
[56, 23]	δὲ ἔκ τε τῶν ἐστρατευμένων	ἤδη	καὶ ἐκ τῶν ἐξελευθέρων ὅσους
[56, 46]	τὴν Ἰουλίαν τε καὶ Αὔγουσταν	ἤδη	καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ οἱ μὲν
[56, 21]	λείᾳ συνῆλθον) καὶ ἐκείνους ἐλάττους	ἤδη	ὄντας (πολλοὶ γὰρ ἐν ταῖς
[56, 8]	παύσασθε οὖν μαινόμενοι, καὶ λογίσασθε	ἤδη	ποτὲ ὅτι ἀδύνατόν ἐστι, πολλῶν
[56, 7]	τῶν γεγαμηκότων ἐστέ· οὓς ἐχρῆν	ἤδη	τοσούτους ἑτέρους, μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους
[56, 32]	παισὶν αὐτοῦ πάντως, εἰ μὲν	ἤδη	τότε τέλειοι ἦσαν, εὐθύς, εἰ
[56, 35]	Αὐγούστῳ λεχθῆναι ἔδει, Δροῦσος εἴρηκεν·	ἐπειδὴ	δὲ καὶ δημοσίας τρόπον τινὰ
[56, 43]	καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´	ἐπειδὴ	ἑκών οἱ προσῆλθεν, οὔτε τι
[56, 13]	ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν, καὶ	ἐπειδὴ	μὴ ἔπεισε καὶ τοὺς ἄλλους
[56, 23]	ἐκ τῶν παρόντων παρεσκευάσατο, καὶ	ἐπειδὴ	μηδεὶς τῶν τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν
[56, 27]	τά τε Ἄρεια τότε μέν,	ἐπειδὴ	ὁ Τίβερις τὸν ἱππόδρομον προκατέσχεν,
[56, 30]	θανάτου αὐτοῦ ἡ Λιουία ἔλαβεν,	ἐπειδὴ	πρὸς τὸν Ἀγρίππαν κρύφα ἐς
[56, 39]	ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν οἱ πατέρες ἡμῶν,	ἐπειδὴ	τὰς δυνάμεις μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν
[56, 38]	καὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε,	ἐπειδὴ	τάχιστα τῶν ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη
[56, 1]	θέας ἐπινικίους διὰ τῶν ὑπάτων.	ἐπειδή	τε οἱ ἱππῆς πολλῇ ἐν
[56, 23]	Τιβερίου ἐς τὴν Γερμανίαν ἔπεμψεν.	ἐπειδή	τε συχνοὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[56, 27]	τῶν συνθέντων αὐτὰ ἐκόλασέ τινας.	ἐπειδή	τε συχνοὶ φυγάδες οἱ μὲν
[56, 25]	ἐταμίευσε, καὶ στρατηγοὶ ἑκκαίδεκα ἦρξαν,	ἐπειδὴ	τοσοῦτοί τε τῆς ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο
[56, 15]	αὐτόμολοι στασιάσαντες πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους	ἐπειδὴ	τῶν σπονδῶν ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας
[56, 3]	ἀπολέσθαι; καὶ ταῦτα μὲν τὰ	κέρδη	ἴδιά που τοῖς γαμοῦσι καὶ
[56, 40]	μηδένα μήτ´ οὖν ἀληθῆ μήτε	ψευδῆ	αἰτίαν ἐπιθέσεως λαβεῖν. θαυμαστὸν μὲν
[56, 23]	ὅσους ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ εὐθὺς	σπουδῇ	μετὰ τοῦ Τιβερίου ἐς τὴν
[56, 1]	οἱ ἱππῆς πολλῇ ἐν αὐταῖς	σπουδῇ	τὸν νόμον τὸν περὶ τῶν
[56, 20]	~τά τε γὰρ ὄρη καὶ	φαραγγώδη	καὶ ἀνώμαλα καὶ τὰ δένδρα
[56, 11]	ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον τινὰ	διαλάθῃ.	καὶ οἱ μὲν τοῦτο ποιήσαντες
[56, 10]	τούτου ἡ ἀνάγκη τοῦ νόμου	κατεφωράθη.	~ἐν μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ
[56, 29]	ποιήσωνται τό τε συνέδριον κεκλειμένον	εὑρέθη	καὶ βύας ὑπὲρ αὐτοῦ καθήμενος
[56, 42]	τὴν ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ	ἐνετέθη,	πρῶτοι μὲν οἱ ἱερῆς πάντες
[56, 38]	οὐκ ὀλίγα παρὰ τὰ ἑαυτῶν	ἤθη	ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´ οὗτος οὕτως
[56, 23]	ἐν τῷ δορυφορικῷ στρατευόμενοι, ἦσαν,	ἐφοβήθη	μή τι νεοχμώσωσι, καὶ τούτους
[56, 16]	προσαχθεὶς ὑπὲρ μὲν ἑαυτοῦ οὐδὲν	ἐδεήθη,	ἀλλὰ καὶ τὴν κεφαλὴν προέτεινεν
[56, 46]	Λιουίας καὶ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου	ἐποιήθη,	καὶ ἄλλοθι πολλαχόθι, τὰ μὲν
[56, 27]	ὀρχηστῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἱπποτρόφων	ἐποιήθη.	τά τε Ἄρεια τότε μέν,
[56, 40]	παμπληθῆ χρόνον μηδένα μήτ´ οὖν	ἀληθῆ	μήτε ψευδῆ αἰτίαν ἐπιθέσεως λαβεῖν.
[56, 18]	πρόσθεν δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ τὰ	πλήθη	τὴν συνήθη κατάστασιν πρὸ τῆς
[56, 40]	δὴ λοιποὺς οὕτω διέθηκεν ὥστε	παμπληθῆ	χρόνον μηδένα μήτ´ οὖν ἀληθῆ
[56, 27]	τρόπον τινὰ καὶ θηρίων σφαγῇ	ἐτιμήθη,	αὖθις δὲ ὥσπερ εἴθιστο ἐγένετο,
[56, 27]	τε στοὰ ἡ Ἰουλία καλουμένη	ᾠκοδομήθη	τε ἐς τιμὴν τοῦ τε
[56, 29]	Ἀπουλέιος καὶ Σέξτος Πομπήιος ὑπάτευσαν,	ἐξωρμήθη	τε ἐς τὴν Καμπανίαν ὁ
[56, 12]	τε ὡς εἰπεῖν τῆς χώρας	ἐπλανήθη,	τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ
[56, 5]	τά τε καθ´ ἑαυτόν, ὅθεν	ἐγεννήθη,	καὶ τὰ ὑμέτερα, ὅτι οὐδὲ
[56, 23]	καὶ ἐκ τῶν ἐξελευθέρων ὅσους	ἠδυνήθη,	κατέλεξε, καὶ εὐθὺς σπουδῇ μετὰ
[56, 11]	οὔκουν οὔτε μηχαναῖς οὔτε προσβολαῖς	ἠδυνήθη	τι ἐξεργάσασθαι, ἀλλ´ ἐκ τοιᾶσδε
[56, 15]	πολὺ πλείονι τῶν ἐναντίων οὔσῃ,	ἠδυνήθη	τοῦτο ποιῆσαι· αὐτό τε γὰρ
[56, 18]	ἐφιέμενοι, καὶ τὰ πλήθη τὴν	συνήθη	κατάστασιν πρὸ τῆς ἀλλοφύλου δεσποτείας
[56, 25]	ἐδόκουν, ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν,	συνεχωρήθη	σφίσι τοῦτο ποιεῖν. καὶ οὕτως
[56, 6]	πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν	ἐνομοθετήθη,	καὶ μετὰ τοῦτο πολλὰ καὶ
[56, 27]	καὶ ἐς ἱστορίαν ἀναγκαῖά ἐστι,	διενομοθετήθη,	καὶ πανήγυρις ἔξω τῶν νενομισμένων
[56, 12]	τοῦτο καὶ ἄλλα τινὰ ῥᾷον	προσεκτήθη.	τῶν δ´ οὖν λοιπῶν καὶ
[56, 22]	ἑαυτοὺς ἀπέκτειναν. ~ὡς δὲ τοῦτο	διηγγέλθη,	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεὶς ἔτι,
[56, 36]	κοινὸν ἀκριβῶς ἔσωσε καὶ αὐτὸς	ἐλαμπρύνθη.	τοιγάρτοι διὰ ταῦτα καὶ στρατηγὸν
[56, 31]	τοῦτο τῷ τε Τιβερίῳ ἄδεια	ἐδόθη,	ὅτι τοῦ τε νεκροῦ, οὐκ
[56, 41]	οὐδεὶς οὔθ´ ὑβρίσθη ποτὲ οὔτε	ἐπηρεάσθη.	πῶς δ´ ἄν τις ἐπιλάθοιτο
[56, 37]	ἐμφυλίοις, ἡ πόλις συνενεχθεῖσα καὶ	διασπασθῇ	καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα ἔτι
[56, 29]	τε διάπυρα ἀπ´ αὐτοῦ πίπτοντα	ἐφαντάσθη,	καὶ ἀστέρες κομῆται καὶ αἱματώδεις
[56, 43]	οὕτως ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ; οὐχ ὅπως	ὠργίσθη,	ἀλλὰ καὶ χάριν αὐτῷ ἔγνω.
[56, 1]	Σουλπίκιος καὶ Γάιος Σαβῖνος ὑπάτευσαν,	ἀνεκομίσθη·	καὶ αὐτῷ καὶ ὁ Αὔγουστος
[56, 45]	ἐπλήγη καὶ μετ´ αὐτοῦ φοράδην	ἀνεκομίσθη,	καὶ βύας αὖθις ὑπὲρ τοῦ
[56, 33]	~τοσαῦτα μὲν αἱ διαθῆκαι ἐδήλουν,	ἐσεκομίσθη	δὲ καὶ βιβλία τέσσαρα· καὶ
[56, 47]	Τιβερίου καὶ ὑπὸ τῆς Λιουίας,	ἐνομίσθη·	ἄλλων γὰρ ἄλλα ἐσηγουμένων, ἔδοξέ
[56, 46]	Νώλῃ οἰκία, ἐν ᾗ μετήλλαξεν,	ἐτεμενίσθη.	ἐν ᾧ δ´ οὖν τὸ
[56, 41]	τῶν ὑπηκόων, ὧν οὐδεὶς οὔθ´	ὑβρίσθη	ποτὲ οὔτε ἐπηρεάσθη. πῶς δ´
[56, 31]	ἐν τῇ Δελματίᾳ ἔτ´ ὄντος	νεωτερισθῇ	τι, συνέκρυψεν αὐτὸν μέχρις οὗ
[56, 35]	διαδόχου τὸν ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον	ἐνεχειρίσθη;	οὐ μέντοι καὶ θαρρεῖν ἔχω
[56, 17]	γνώμην πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι,	ἐψηφίσθη.	~ἄρτι τε ταῦτα ἐδέδοκτο, καὶ
[56, 46]	ἔμελλον ἐνόμισαν. ταῦτά τε αὐτῷ	ἐψηφίσθη,	καὶ ὅπως μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ
[56, 28]	καθ´ ἕκμηνον πεντεκαίδεκα προσετίθετο. καὶ	προσεψηφίσθη,	πάνθ´ ὅσα ἂν αὐτῷ μετά
[56, 40]	μὲν γὰρ οὐδὲν εἰ καὶ	ἐπεβουλεύθη	ποτέ· οὐδὲ γὰρ οὐδ´ οἱ
[56, 25]	οὕτως ἐπράχθη, καὶ τοῖς μάντεσιν	ἀπηγορεύθη	μήτε κατὰ μόνας τινὶ μήτε
[56, 45]	μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ	ἱδρύθη	καὶ πολλὰ καὶ οὐκ αἴσια
[56, 13]	μὲν ἐπὶ βήματος ἐν περιφανεῖ	ἱδρύθη,	ὅπως τά τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη
[56, 29]	τῷ Καίσαρι τῷ Ἰουλίῳ κείμενον	ἐνιδρύθη	καὶ τὸν στέφανον αὐτοῦ λαβὼν
[56, 34]	ἐπιχωρίως σφίσιν ὡς ἕκαστα ἀπῃκασμένα	ἐπέμφθη.	κἀκ τούτου καὶ τὰ ἄλλα
[56, 34]	τοῦ Πομπηίου τοῦ μεγάλου εἰκὼν	ὤφθη,	τά τε ἔθνη πάνθ´ ὅσα
[56, 36]	ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ πάντα τὰ κοινὰ	ἐταράχθη,	τῷ τε πατρὶ ἅμα ἱκανῶς
[56, 11]	μὲν οὖν τῇ Ῥώμῃ ταῦτ´	ἐπράχθη,	Γερμανικὸς δὲ ἐν τούτῳ ἄλλα
[56, 44]	ἐν τοῖς παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν,	ἐπράχθη,	δικαιότερον ἄν τινα αὐτὰ τὰ
[56, 25]	δ´ οὖν ταῦτά τε οὕτως	ἐπράχθη,	καὶ τοῖς μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε
[56, 28]	μηδέτερον αὐτῶν μηδὲν εἰπεῖν. καὶ	ἐλέχθη	μὲν πολλά, καί τινα καὶ
[56, 0]	ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος	διελέχθη,	καὶ ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς ὥρισεν.
[56, 10]	~τότε μὲν τοιαῦτα ἀμφοτέροις αὐτοῖς	διελέχθη,	μετὰ δὲ δὴ τοῦτο τοῖς
[56, 18]	καὶ ἐν τῇ Κελτικῇ τάδε	συνηνέχθη.	εἶχόν τινα οἱ Ῥωμαῖοι αὐτῆς,
[56, 28]	καὶ διὰ βιβλίων τῷ Αὐγούστῳ	ἐδηλώθη·	καταμαθὼν δὲ ἐξ αὐτῶν πάντα
[56, 24]	ἐν τῷ πεδίῳ αὐτοῦ ὢν	ἐκεραυνώθη,	καὶ ἀττέλεβοι πολλοὶ ἐς αὐτὸ
[56, 0]	ἀπέθανεν. γ. Ὡς τὸ Ὁμονόειον	καθιερώθη.	δ. Ὡς ἡ Λιουίας στοὰ
[56, 0]	δ. Ὡς ἡ Λιουίας στοὰ	καθιερώθη.	ε. Ὡς Αὔγουστος μετήλλαξεν. Χρόνου
[56, 25]	τὸ Ὁμονόειον ὑπὸ τοῦ Τιβερίου	καθιερώθη,	καὶ αὐτῷ τό τε ἐκείνου
[56, 27]	Λουκίου τῶν Καισάρων, καὶ τότε	καθιερώθη.	~Λουκίου δὲ δὴ Μουνατίου καὶ
[56, 12]	ὁ Τιβέριος πολιορκήσας οὐχ ᾑρήκει,	ἐχειρώθη,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ἄλλα
[56, 37]	πόλις συνενεχθεῖσα καὶ διασπασθῇ καὶ	ἐκτρυχωθῇ	ὥστε μηδένα ἔτι τρόπον ἀνενεγκεῖν
[56, 6]	δήμῳ ἔδοξεν, ἃ περιττὸν ἂν	εἴη	καταλέγειν· ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα μὲν
[56, 41]	ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ, παμπόλλων ἂν ἡμερῶν	δεηθείη.	πρὸς δὲ καὶ εὖ οἶδ´
[56, 37]	ἂν καὶ ἑτέρων τινῶν πράξεσι	παραβληθείη.	ταῦτα μὲν οὖν παραλείψω· καὶ
[56, 4]	παῦσαι. τί μὲν γὰρ ἂν	ὑπολειφθείη	σπέρμα ἀνθρώπινον, ἂν τὰ αὐτὰ
[56, 7]	καὶ συνηθείας τινὸς ἐς τοῦθ´	ὑπαχθείη,	ἐννόμως αὐτὸ ποιοίη. καὶ οὐδὲ
[56, 7]	πῶς δ´ ἂν τὸ κοινὸν	διασωθείη	μήτε γαμούντων ἡμῶν μήτε παιδοποιουμένων;
[56, 35]	οὐχ ὅτι οὐδεὶς ἂν ὑμῶν	ἐξισωθείη	οἱ φθονοῦντες, ἀλλὰ καὶ αὐτῷ
[56, 41]	ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ	φθαρείη;	τοιγαροῦν διὰ ταῦτα εἰκότως καὶ
[56, 7]	ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως αὐτὸ	ποιοίη.	καὶ οὐδὲ ἐς ταῦτα μέντοι
[56, 37]	ἔργα αὐτοῦ τί ἄν τις	μακρηγοροίη,	ἄλλως τε καὶ διότι τὰ
[56, 26]	ἀσπάζεσθαι μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ μηκέτι	συσσιτοίη	σφίσι· τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον,
[56, 19]	τοῖς ἀδυνάτοις ὡς καὶ ἐπὶ	φυλακῇ	χωρίων τινῶν ἢ καὶ λῃστῶν
[56, 44]	ἐκεῖνα μὲν τῇ τῶν πραγμάτων	ἀνάγκῃ	ἀνετίθεσαν, τὴν δὲ δὴ γνώμην
[56, 10]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τούτου ἡ	ἀνάγκη	τοῦ νόμου κατεφωράθη. ~ἐν μὲν
[56, 34]	μὲν σῶμα κάτω που ἐν	θήκῃ	συνεκέκρυπτο, {εἰκὼν δὲ δή τις
[56, 20]	τὰ δένδρα καὶ πυκνὰ καὶ	ὑπερμήκη	ἦν, ὥστε τοὺς Ῥωμαίους, καὶ
[56, 23]	ὁρμήσειν σφᾶς προσεδόκησε, καὶ οὔτε	πολιτική	οἱ ἡλικία ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ
[56, 18]	ἐκείνῳ χρόνῳ καὶ ἐν τῇ	Κελτικῇ	τάδε συνηνέχθη. εἶχόν τινα οἱ
[56, 33]	αὖ πταίσαντος ἐκείνου τὸ δημόσιον	σφαλῇ.	γνώμην τε αὐτοῖς ἔδωκε τοῖς
[56, 14]	συνήλου· καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν	βέλη	οἱ δὲ δοράτια ἀφιέντες, συχνοὺς
[56, 6]	ἡλίκα καὶ ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ	ἄλλῃ	ἀνδραγαθίᾳ δίδοται, ἵν´ εἰ καὶ
[56, 20]	ὀλίγοι καὶ γυναῖκες ἥ τε	ἄλλη	θεραπεία συχνὴ αὐτοῖς συνείπετο, ὥστε
[56, 12]	τῆς χώρας ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος	ἄλλῃ	καὶ ἄλλῃ περιφοιτῶντος, καὶ τέλος
[56, 12]	ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ καὶ	ἄλλῃ	περιφοιτῶντος, καὶ τέλος καταφυγόντι αὐτῷ
[56, 28]	ὅπως αὐτὸ δώσουσιν, ἔπεμψεν ἄλλους	ἄλλῃ	τά τε τῶν ἰδιωτῶν καὶ
[56, 14]	τε αὐτοὺς καὶ ἀπαράξαι πειρωμένων,	πολλὴ	δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[56, 1]	ὑπάτων. ἐπειδή τε οἱ ἱππῆς	πολλῇ	ἐν αὐταῖς σπουδῇ τὸν νόμον
[56, 14]	συχνοὺς αὐτῶν κατέβαλλον. κἀν τούτῳ	πολλὴ	μὲν τῶν μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο,
[56, 14]	καὶ ταῦτά τε πάντα ἅμα	πολλῇ	ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ τοὺς
[56, 18]	οὔτε ἐβαρύνοντο τῇ τοῦ βίου	μεταβολῇ	καὶ ἐλάνθανόν σφας ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ
[56, 34]	τις αὐτοῦ κηρίνη ἐν ἐπινικίῳ	στολῇ	ἐξεφαίνετο. καὶ αὕτη μὲν ἐκ
[56, 42]	ἐπινικίων πυλῶν κατὰ τὰ τῇ	βουλῇ	δόξαντα διεκόμισαν, παρῆν δὲ καὶ
[56, 31]	ἄστυ ἐσεκόμισαν. τῇ τε ὑστεραίᾳ	βουλὴ	ἐγένετο, καὶ ἐς αὐτὴν οἱ
[56, 42]	δᾷδας ἑκατόνταρχοι, ὥς που τῇ	βουλῇ	ἐδόκει, λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ
[56, 26]	καὶ ἐπὶ γήρως ὢν τῇ	βουλῇ	καὶ ταύτην τῷ Τιβερίῳ παρακατέθετο.
[56, 6]	μετὰ τοῦτο πολλὰ καὶ τῇ	βουλῇ	καὶ τῷ δήμῳ ἔδοξεν, ἃ
[56, 29]	Νέᾳ πόλει διαθεὶς ἔπειτα ἐν	Νώλῃ	μετήλλαξε. τέρατα δὲ ἄρα ἐς
[56, 46]	οἱ καὶ ἡ ἐν τῇ	Νώλῃ	οἰκία, ἐν ᾗ μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη.
[56, 22]	δ´ ὑπολειφθέντες ἀποστάντες αὐτοῦ, ὥστε	μὴ	αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι,
[56, 35]	μείζονα ὑμεῖς εὐηργετῆσθαι δόξετε, ὥστε	μὴ	ἀφ´ ὧν ἐλαττοῦσθε αὐτοῦ βασκανίαν
[56, 35]	ἐμοῦ ἀσθένειάν τινα καταγνῶτε, ὅτι	μὴ	δύναμαι τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν τυχεῖν,
[56, 11]	βιαζόμενοι τῷ πλήθει σφῶν, καὶ	μὴ	δυνάμενοι ἀντέχειν, πῦρ ἐθελούσιοι ἔς
[56, 6]	καὶ καίοντες καὶ τέμνοντες, ὅταν	μὴ	δύνωνται ἄλλως πως ὑγιεῖς γενέσθαι,
[56, 47]	τὸ πλῆθος, τῶν ὀρχηστῶν τινος	μὴ	ἐθελήσαντος ἐπὶ τῷ τεταγμένῳ μισθῷ
[56, 3]	μεγάλα καρπώσασθαι καὶ τοῖς παισὶ	μὴ	ἐλάττω καταλιπεῖν. μεταβήσομαι δὲ δὴ
[56, 13]	διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ	μὴ	ἔπεισε καὶ τοὺς ἄλλους σπείσασθαι,
[56, 13]	πάσχειν. ~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ καὶ	μὴ	εὑρίσκοντος ὅ τι πράξῃ (ἥ
[56, 35]	γὰρ δὴ καὶ ἐκεῖνο δέδοικα,	μὴ	ἤτοι ἐμοῦ ἀσθένειάν τινα καταγνῶτε,
[56, 21]	τοὺς ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας	μὴ	ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ πρὸς
[56, 8]	ἄλλο τι ἀγαθὸν ἔχομεν ᾧ	μὴ	καὶ ἀνιαρόν τι παραμέμικται, καὶ
[56, 36]	ἀλλὰ τούτους μὲν ἐάσω, ἵνα	μὴ	καὶ ἐξ αὐτοῦ τοῦ παραβάλλειν
[56, 30]	καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ, ὥς φασι,	μὴ	καὶ ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν
[56, 12]	διαπολεμῆσαί πως ἐπιθυμοῦντας, καὶ φοβηθεὶς	μὴ	καὶ καθ´ ἓν ὄντες στασιάσωσι,
[56, 9]	πατὴρ ὑμῶν ὀρθῶς ὀνομαζοίμην, ἂν	μὴ	καὶ παῖδας τρέφητε; ὥστ´ εἴπερ
[56, 25]	ἔθνος τι ὑπηγάγοντο· δεδιότες γὰρ	μὴ	καὶ συμφορᾷ αὖθις περιπέσωσιν, οὐ
[56, 32]	τέλειοι ἦσαν, εὐθύς, εἰ δὲ	μή,	μετὰ τοῦτο πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος
[56, 17]	τῷ τοῦ Τιβερίου υἱεῖ, καίτοι	μὴ	μετασχόντι τοῦ πολέμου, καὶ ἐς
[56, 4]	σὺν ἐκείνοις τετάχθαι, εἰ δὲ	μή,	μηδὲ εἶναι· οἵτινες οὔτε τῆς
[56, 3]	τοῦτο τῶν ἐναντίων τευξομένους, ἵνα	μὴ	μόνον ἐκ τῶν λόγων ἀλλὰ
[56, 14]	ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ	μὴ	ὁ Τιβέριος ἐκείνους τε ἀκραιφνέσι
[56, 22]	ἀπώλοντο ἢ καὶ ἑάλωσαν, εἰ	μὴ	οἱ βάρβαροι περὶ τὴν τῆς
[56, 10]	καὶ συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς	μὴ	ὅτι παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ γυναῖκας
[56, 38]	τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα	μὴ	πάντας αὐτοὺς καταλέγω, τίς οὐκ
[56, 4]	οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους ἀφίεμεν ὅτι	μὴ	πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις ἂν
[56, 4]	οὐδὲ τῶν φονέων φειδόμεθα ὅτι	μὴ	πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους
[56, 33]	ὅπως μήτ´ ἀπελευθερῶσι πολλούς, ἵνα	μὴ	παντοδαποῦ ὄχλου τὴν πόλιν πληρώσωσι,
[56, 21]	πλείους ἁμάξας καὶ τἆλλα τὰ	μὴ	πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα τὰ μὲν
[56, 11]	ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι ὅπως ὅτι μάλιστα	μὴ	παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον
[56, 37]	αὐτοῖς ἐπιτηδείως πως προσενεχθῆναι ὥστε	μὴ	πᾶσιν ἅμα πολεμῆσαι. ἐξ ὧν
[56, 5]	μέντοι καὶ τὴν πολιτείαν καταλύετε,	μὴ	πειθόμενοι τοῖς νόμοις, καὶ τὴν
[56, 6]	δ´ εἴπερ ἄχθεσθε τοῖς εἰρημένοις,	μὴ	ποιεῖτε ταῦτα ἐφ´ οἷς ἀναγκαίως
[56, 37]	Κάσσιον χρωμένους, καὶ {μὴ} φοβηθεὶς	μὴ	πολλοῖς ἅμα πολέμοις, καὶ τούτοις
[56, 32]	Πολύβιός τις καισάρειος ἀνέγνω ὡς	μὴ	πρέπον βουλευτῇ τοιοῦτόν τι ἀναλέγεσθαι.
[56, 5]	ὁ καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα	μὴ	στερηθῶσι τῶν γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες·
[56, 40]	δὴ φροντίσι ταῖς ὑπὲρ αὐτῆς	μὴ	συνεῖναι; τίς δ´ ἂν ἄμεινον
[56, 23]	τῷ δορυφορικῷ στρατευόμενοι, ἦσαν, ἐφοβήθη	μή	τι νεοχμώσωσι, καὶ τούτους μὲν
[56, 43]	ἐκπηδήσαντος, καὶ προσεπειπόντος οὐ φοβῇ	μή	τίς σε οὕτως ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ;
[56, 8]	τελευτώντων, σωθῆναι τὴν πόλιν, ἂν	μὴ	τὸ πλῆθος αὐτῆς ἐκ τῶν
[56, 28]	διαβολῆς βεβαιώσωσι. καὶ ὅπως γε	μὴ	τοῦ Γερμανικοῦ τοῦ τε Δρούσου
[56, 31]	ἐγένετο· ἡ γὰρ Λιουία, φοβηθεῖσα	μὴ	τοῦ Τιβερίου ἐν τῇ Δελματίᾳ
[56, 35]	λέξειν ἔμελλον, σφόδρα ἂν ἐφοβούμην	μὴ	τῷ ἐμῷ λόγῳ προσέχοντες τοιαῦτα
[56, 37]	τόν τε Κάσσιον χρωμένους, καὶ	{μὴ}	φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς ἅμα πολέμοις,
[56, 35]	βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ ἐλλεῖπον τῇ	μνήμῃ	τῶν γεγονότων, ὥστε κοινὸν κἀν
[56, 14]	ταῦτά τε πάντα ἅμα πολλῇ	ῥύμῃ	καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ τοὺς Ῥωμαίους
[56, 31]	ἐβάστασαν, πρὸς δὲ δὴ τῇ	Ῥώμῃ	γενόμενον οἱ ἱππῆς παραλαβόντες νυκτὸς
[56, 25]	ἐπανῆλθον. ἐν δὲ δὴ τῇ	Ῥώμῃ	Δροῦσός τε Καῖσαρ ὁ τοῦ
[56, 46]	δ´ οὖν τὸ ἐν τῇ	Ῥώμῃ	ἡρῷον ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν
[56, 46]	καὶ αὐτῷ ἔν τε τῇ	Ῥώμῃ	ἡρῷον ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ τῆς
[56, 23]	ἐπειδή τε συχνοὶ ἐν τῇ	Ῥώμῃ	καὶ Γαλάται καὶ Κελτοί, οἱ
[56, 11]	κατεφωράθη. ~ἐν μὲν οὖν τῇ	Ῥώμῃ	ταῦτ´ ἐπράχθη, Γερμανικὸς δὲ ἐν
[56, 36]	τέ τινα καὶ κάπρον καὶ	νὴ	Δία καὶ λέοντα ἄκων καὶ
[56, 3]	παραμυθήσασθαι, τοῦ τε νέου τὴν	ἐμμανῆ	φύσιν καθεῖρξαι καὶ τοῦ πρεσβυτέρου
[56, 35]	γὰρ ἂν οὗτος μείζων ὑμῶν	φανῇ,	τοσούτῳ μείζονα ὑμεῖς εὐηργετῆσθαι δόξετε,
[56, 29]	ταῦτα μὲν ζῶντος ἔτ´ αὐτοῦ	προεφάνη,	τοῖς δὲ δὴ ἔπειτα ἀνθρώποις
[56, 7]	μεθ´ ὑμῶν αὐτῶν καὶ τὰ	γένη	ἅμα καὶ τὰ ὀνόματα ἀπολέσαι;
[56, 7]	μὲν γὰρ ἂν ἄλλως τὰ	γένη	διαμείνειε, πῶς δ´ ἂν τὸ
[56, 3]	τε ὄντα προθυμότερον διὰ τὰ	γένη	σῶσαι καὶ ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων
[56, 5]	παύοντες, καὶ ἀσεβεῖτε, τά τε	γένη	ὑμῶν τὰ καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν
[56, 34]	ἔκ τε ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ	πεποιημένη	καὶ στρώμασιν ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη·
[56, 34]	πεποιημένη καὶ στρώμασιν ἁλουργοῖς διαχρύσοις	κεκοσμημένη·	καὶ ἐν αὐτῇ τὸ μὲν
[56, 20]	συνείπετο, ὥστε καὶ κατὰ τοῦτ´	ἐσκεδασμένῃ	τῇ ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι. κἀν τούτῳ
[56, 27]	ἥ τε στοὰ ἡ Ἰουλία	καλουμένη	ᾠκοδομήθη τε ἐς τιμὴν τοῦ
[56, 3]	ὑμῖν ὑπακούσουσι, πολυπληθία ἔν τε	εἰρήνῃ	γῆν ἐργάσασθαι καὶ ναυτιλίας ναυτίλασθαι
[56, 20]	καὶ νωτοφόρα πολλὰ ὡς ἐν	εἰρήνῃ·	παῖδές τε οὐκ ὀλίγοι καὶ
[56, 40]	τὰ μὲν ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια	ἔθνη	αὐτὸς καὶ φρουρήσειν καὶ σώσειν
[56, 39]	καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ	ἔθνη	καὶ τὰ χρήματα ἐς τὸ
[56, 34]	μεγάλου εἰκὼν ὤφθη, τά τε	ἔθνη	πάνθ´ ὅσα προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως σφίσιν
[56, 18]	τε ταῦτα ἐδέδοκτο, καὶ ἀγγελία	δεινὴ	ἐκ τῆς Γερμανίας ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ
[56, 46]	ἐν ταῖς ἱερουργίαις αὐτῇ ἐπέτρεψαν·	ἐκείνη	δὲ δὴ Νουμερίῳ τινὶ Ἀττικῷ,
[56, 46]	τοῦ Ἄρεως ναὸν ἔθεσαν, καὶ	ἐκείνῃ	πάντα ὅσα τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ
[56, 32]	λέγουσιν· ἵνα γάρ τι καὶ	ἐκείνη	τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ
[56, 43]	μή τίς σε οὕτως ἐσελθὼν	ἀποκτείνῃ;	οὐχ ὅπως ὠργίσθη, ἀλλὰ καὶ
[56, 34]	τοῦτο ἡ ἐκφορὰ αὐτοῦ ἐγένετο.	κλίνη	ἦν ἔκ τε ἐλέφαντος καὶ
[56, 3]	καὶ τῇ μὲν φύσει τῇ	ἀνθρωπίνῃ	διαλυθῆναι τῇ δὲ ἐκείνου διαδοχῇ
[56, 34]	{εἰκὼν δὲ δή τις αὐτοῦ	κηρίνη	ἐν ἐπινικίῳ στολῇ ἐξεφαίνετο. καὶ
[56, 8]	τοῖς ἀρετὴν καὶ ἡδονήν τινα	εἰλικρινῆ	ἔχουσι καὶ προπονεῖν καὶ συμπονεῖν
[56, 3]	πῶς μὲν γὰρ οὐκ ἄριστον	γυνὴ	σώφρων οἰκουρὸς οἰκονόμος παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά
[56, 13]	καιρῷ σφισιν, ἄν που δεήσῃ,	προσαμύνῃ	(καὶ γὰρ μέρος ἐπ´ αὐτὸ
[56, 41]	αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι, ποίᾳ ἂν	ἐπιλησμοσύνῃ	φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ ταῦτα εἰκότως
[56, 20]	γυναῖκες ἥ τε ἄλλη θεραπεία	συχνὴ	αὐτοῖς συνείπετο, ὥστε καὶ κατὰ
[56, 12]	Ἀνδήτριον τεῖχος ἐπ´ αὐτῇ τῇ	Σαλώνῃ	ἐπῳκισμένον προσεδρεύσας δεινῶς ἐπόνησε. τό
[56, 13]	καὶ μὴ εὑρίσκοντος ὅ τι	πράξῃ	(ἥ τε γὰρ προσεδρεία καὶ
[56, 28]	ὅσους ἂν ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ	δόξῃ,	κύρια ὡς καὶ πάσῃ τῇ
[56, 13]	καὶ τοσαύτῃ γε καὶ τηλικαύτῃ	βοῇ	ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς πολεμίους τοὺς
[56, 11]	κατὰ χώραν ἀσφαλῶς μεῖναι μήτε	πῃ	διαπεσεῖν ἀκινδύνως δυνάμενοι. εἴτε γὰρ
[56, 14]	σφῶν ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´ ὑπείκουσί	πῃ	ἐπιτιμῶντες, καὶ ἀθρόοι καὶ καθ´
[56, 21]	δὲ καὶ καταλιπόντες, συντεταγμένοι μέν	πῃ	μᾶλλον τῇ ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε
[56, 20]	τοῖς ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί	πῃ	ῥᾳδίως δυνάμενοι, ἐλάττους τε καθ´
[56, 29]	ἐγένετο. ἐκεῖνοί τε γὰρ συγγενεῖς	πῃ	τοῦ Αὐγούστου ὄντες ἦρχον, καὶ
[56, 28]	ἐγένετο. καὶ ταῦτα μὲν ὧδέ	πῃ	τῷ Αὐγούστῳ διῳκεῖτο· ~ἱπποδρομίας δὲ
[56, 25]	καὶ θαυμάσειεν ἄν τις, μονομαχεῖν	ἐπετράπη.	αἴτιον δὲ ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ
[56, 22]	ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ τῶν οἰκείων·	ἐπετράπη	γάρ σφισι τοῦτο ποιῆσαι ἐφ´
[56, 32]	ἐν αὐταῖς τὰ μὲν δύο	μέρη	τοῦ κλήρου τῷ Τιβερίῳ, τὸ
[56, 8]	καὶ ἐν τῇ τεκνοποιίᾳ καὶ	δυσχερῆ	καὶ λυπηρά· ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε,
[56, 20]	δεινὰ εἰργάσαντο. ~τά τε γὰρ	ὄρη	καὶ φαραγγώδη καὶ ἀνώμαλα καὶ
[56, 14]	ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ τὰ	ὄρη,	προαπορρίψαντες τὰ ὅπλα ὥστε κουφίζειν,
[56, 2]	ἀλλὰ καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν	χρὴ	μεμνημένους τὸ θνητὸν τῆς φύσεως
[56, 8]	προπονεῖν καὶ συμπονεῖν καὶ ἐπιπονεῖν	χρή·	τί γὰρ δεῖ καθ´ ἕκαστον
[56, 5]	κἂν τὰ μέγιστά τις ἀδικήματα	ὀνομάσῃ,	οὐδέν ἐστι τἆλλα πρὸς τοῦτο
[56, 28]	βουλευομένῳ δόξῃ, κύρια ὡς καὶ	πάσῃ	τῇ γερουσίᾳ ἀρέσαντα εἶναι. τοῦτ´
[56, 13]	ἐν καιρῷ σφισιν, ἄν που	δεήσῃ,	προσαμύνῃ (καὶ γὰρ μέρος ἐπ´
[56, 41]	πάντα ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι	ἐθελήσῃ,	παμπόλλων ἂν ἡμερῶν δεηθείη. πρὸς
[56, 33]	σφισιν, ὅπως μήτε τυραννίδος τις	ἐπιθυμήσῃ,	μήτ´ αὖ πταίσαντος ἐκείνου τὸ
[56, 45]	ἦν, διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς	εὐδοξήσῃ.	~ταῦτα μὲν δὴ οὖν ὕστερον
[56, 17]	συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν	ταμιεύσῃ	γνώμην πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι,
[56, 15]	καίτοι πολὺ πλείονι τῶν ἐναντίων	οὔσῃ,	ἠδυνήθη τοῦτο ποιῆσαι· αὐτό τε
[56, 34]	ἑτέρα δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου	χρυσῆ,	καὶ ἑτέρα αὖ ἐφ´ ἅρματος
[56, 26]	ἕδρα αὐτῶν ἐγίγνετο, ἔν τε	τῇ	ἀγορᾷ καὶ ἐν αὐτῷ γε
[56, 11]	ἐπεκράτησεν ὥστε μηδὲ τοὺς ἐν	τῇ	ἀκροπόλει ὄντας κατὰ χώραν μεῖναι,
[56, 3]	καταλιπεῖν, καὶ τῇ μὲν φύσει	τῇ	ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι τῇ δὲ ἐκείνου
[56, 41]	αὐτῷ τε τούτῳ ἐσέμνυνε καὶ	τῇ	αὐξήσει τοῦ τιμήματος ἐμεγάλυνε τῇ
[56, 42]	τούτου δᾷδας ἑκατόνταρχοι, ὥς που	τῇ	βουλῇ ἐδόκει, λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν·
[56, 26]	ὡς καὶ ἐπὶ γήρως ὢν	τῇ	βουλῇ καὶ ταύτην τῷ Τιβερίῳ
[56, 6]	καὶ μετὰ τοῦτο πολλὰ καὶ	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ ἔδοξεν,
[56, 30]	καὶ ἡμέρας ἓξ καὶ εἴκοσι	(τῇ	γὰρ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τοῦ
[56, 24]	Νίκης τι ἄγαλμα ἔν τε	τῇ	Γερμανίᾳ ὂν καὶ πρὸς τὴν
[56, 28]	δόξῃ, κύρια ὡς καὶ πάσῃ	τῇ	γερουσίᾳ ἀρέσαντα εἶναι. τοῦτ´ οὖν
[56, 3]	μὲν φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι	τῇ	δὲ ἐκείνου διαδοχῇ ζῆσαι, καὶ
[56, 11]	ἅμα ἀπώλοντο, τῇ μὲν τιτρωσκόμενοι	τῇ	δὲ καιόμενοι. οἱ μὲν οὖν
[56, 31]	φοβηθεῖσα μὴ τοῦ Τιβερίου ἐν	τῇ	Δελματίᾳ ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ τι,
[56, 43]	ταῦτα, καὶ ὅτι τὴν μοναρχίαν	τῇ	δημοκρατίᾳ μίξας τό τε ἐλεύθερόν
[56, 28]	ὅτε ἐχρημάτιζεν. ἐπεί τε ἐπὶ	τῇ	εἰκοστῇ πάντες ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο
[56, 30]	διέσκωψε. καὶ ὁ μὲν οὕτω	τῇ	ἐννεακαιδεκάτῃ τοῦ Αὐγούστου, ἐν ᾗ
[56, 46]	ἔπραξαν (καὶ γὰρ τῇ ἐσθῆτι	τῇ	ἐπινικίῳ ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ ἐχρήσαντο)
[56, 46]	εἰώθει γίγνεσθαι ἔπραξαν (καὶ γὰρ	τῇ	ἐσθῆτι τῇ ἐπινικίῳ ἐν τῇ
[56, 22]	τῶν παίδων συνεχῶς τοὺς ἐν	τῇ	ἡλικίᾳ διά τε τὸν κάματον
[56, 38]	αὐτόν, ὃς καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον	τῇ	ἥττῃ χρόνον καὶ ἀρχιέρεως διὰ
[56, 5]	γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία ἡ καὶ	τῇ	θυγατρὶ ἀκολουθήσασα καὶ τὰ γαμικὰ
[56, 46]	τῇ ἐσθῆτι τῇ ἐπινικίῳ ἐν	τῇ	ἱπποδρομίᾳ ἐχρήσαντο) οὐ μέντοι καὶ
[56, 12]	δι´ αὐτὸν οὐχ ἥκιστα ἐν	τῇ	Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν Τιβέριον ὁ
[56, 18]	αὐτῷ ἐκείνῳ χρόνῳ καὶ ἐν	τῇ	Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη. εἶχόν τινα
[56, 21]	συχνοὶ ἄλλως τε καὶ ἐπὶ	τῇ	λείᾳ συνῆλθον) καὶ ἐκείνους ἐλάττους
[56, 32]	τῷ Τιβερίῳ, τὸ δὲ λοιπὸν	τῇ	Λιουίᾳ, ὥς τινες λέγουσιν· ἵνα
[56, 11]	στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα ἀπώλοντο,	τῇ	μὲν τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ καιόμενοι.
[56, 3]	καὶ τῆς οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ	τῇ	μὲν φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι
[56, 35]	λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες τὸ ἐλλεῖπον	τῇ	μνήμῃ τῶν γεγονότων, ὥστε κοινὸν
[56, 30]	ὥς φασι, μὴ καὶ ἐπὶ	τῇ	μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά τινα
[56, 29]	καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν ἐν	τῇ	Νέᾳ πόλει διαθεὶς ἔπειτα ἐν
[56, 29]	αἱματώδεις ὤφθησαν. βουλῆς τε ἐπὶ	τῇ	νόσῳ αὐτοῦ ἐπαγγελθείσης, ἵν´ εὐχὰς
[56, 31]	οἳ καὶ παραγενέσθαι τὸν Τιβέριον	τῇ	νόσῳ αὐτοῦ καὶ ἐπισκήψεις τινὰς
[56, 29]	χρόνῳ λαβὼν τότε ἐν αὐτῇ	τῇ	νουμηνίᾳ ἐς τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη.
[56, 46]	καί οἱ καὶ ἡ ἐν	τῇ	Νώλῃ οἰκία, ἐν ᾗ μετήλλαξεν,
[56, 20]	ὥστε καὶ κατὰ τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ	τῇ	ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι. κἀν τούτῳ καὶ
[56, 15]	τι Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι καὶ	τῇ	οἰκείᾳ δυνάμει, καίτοι πολὺ πλείονι
[56, 17]	τινες τιμαὶ καὶ ἁψῖδες ἐν	τῇ	Παννονίᾳ τροπαιοφόροι δύο ἐδόθησαν (ταῦτα
[56, 27]	ἐκεῖνά τε, τὰ μὲν ἐν	τῇ	πόλει εὑρεθέντα πρὸς τῶν ἀγορανόμων
[56, 42]	πάντες ὡς εἰπεῖν οἱ ἐν	τῇ	πόλει τότε ὄντες. ἐπεὶ δὲ
[56, 19]	Οὐᾶρος ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν ἐν	τῇ	πορείᾳ, ὡς καὶ διὰ φιλίας
[56, 45]	ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου ἐν αὐτῇ	τῇ	πρώτῃ τῆς βουλῆς μετὰ τὸν
[56, 6]	γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς εὐθὺς ἅμα	τῇ	πρώτῃ τῆς πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς
[56, 31]	διαδοχῆς ἐβάστασαν, πρὸς δὲ δὴ	τῇ	Ῥώμῃ γενόμενον οἱ ἱππῆς παραλαβόντες
[56, 25]	ποιήσαντες ἐπανῆλθον. ἐν δὲ δὴ	τῇ	Ῥώμῃ Δροῦσός τε Καῖσαρ ὁ
[56, 46]	ᾧ δ´ οὖν τὸ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ ἡρῷον ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ
[56, 46]	ὤμοσε. καὶ αὐτῷ ἔν τε	τῇ	Ῥώμῃ ἡρῷον ψηφισθὲν μὲν ὑπὸ
[56, 23]	ἔπεμψεν. ἐπειδή τε συχνοὶ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ καὶ Γαλάται καὶ Κελτοί,
[56, 11]	νόμου κατεφωράθη. ~ἐν μὲν οὖν	τῇ	Ῥώμῃ ταῦτ´ ἐπράχθη, Γερμανικὸς δὲ
[56, 12]	ἐς Ἀνδήτριον τεῖχος ἐπ´ αὐτῇ	τῇ	Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον προσεδρεύσας δεινῶς ἐπόνησε.
[56, 18]	Ῥήνῳ πολλοὺς δὲ καὶ ἐν	τῇ	σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων ὁρῶντες ὄντας,
[56, 41]	τῇ αὐξήσει τοῦ τιμήματος ἐμεγάλυνε	τῇ	τε δόσει τῶν χρημάτων ἐπλούτισεν·
[56, 31]	νυκτὸς ἐς τὸ ἄστυ ἐσεκόμισαν.	τῇ	τε ὑστεραίᾳ βουλὴ ἐγένετο, καὶ
[56, 11]	Δελματικὰ εἷλε καὶ Σπλαῦνον, καίπερ	τῇ	τε φύσει ἰσχυρὸν ὂν καὶ
[56, 8]	ἐν τῷ γάμῳ καὶ ἐν	τῇ	τεκνοποιίᾳ καὶ δυσχερῆ καὶ λυπηρά·
[56, 27]	Τίβερις τὸν ἱππόδρομον προκατέσχεν, ἐν	τῇ	τοῦ Αὐγούστου ἀγορᾷ καὶ ἵππων
[56, 18]	φυλακῆς μετεμάνθανον αὐτά, οὔτε ἐβαρύνοντο	τῇ	τοῦ βίου μεταβολῇ καὶ ἐλάνθανόν
[56, 26]	τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´ αὐτῶν, ἐπὶ	τῇ	τοῦ Κελτικοῦ πολέμου προφάσει, μήτ´
[56, 29]	διῳκεῖτο· ~ἱπποδρομίας δὲ τελουμένης ἐν	τῇ	τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ, ἥτις ἐπὶ
[56, 39]	καὶ πέμπτον ἐξεβιάσασθε αὐτὸν ἐν	τῇ	τῶν κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ
[56, 44]	πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον, ἐκεῖνα μὲν	τῇ	τῶν πραγμάτων ἀνάγκῃ ἀνετίθεσαν, τὴν
[56, 16]	τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐπὶ βήματος αὐτῷ καθημένῳ
[56, 21]	καταλιπόντες, συντεταγμένοι μέν πῃ μᾶλλον	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ ἐς
[56, 41]	ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα αὐτοῦ	τῇ	φύσει ἤδη ἀποδοῦναι, τὴν δὲ
[56, 6]	καὶ διαμείψωμαι. ὅτι γὰρ οὔτε	τῇ	φύσει χαλεπός εἰμι, πάντα τε
[56, 30]	καὶ ὁ μὲν οὕτω τῇ	ἐννεακαιδεκάτῃ	τοῦ Αὐγούστου, ἐν ᾗ ποτε
[56, 23]	μὲν μηδέπω πέντε καὶ τριάκοντα	ἔτη	γεγονότων τὸν πέμπτον, τῶν δὲ
[56, 30]	Ἀκτίῳ ἐνίκησε, τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα	ἔτη,	δεκατριῶν ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ μέντοι
[56, 0]	Ὡς Αὔγουστος μετήλλαξεν. Χρόνου πλῆθος	ἔτη	ἕξ, ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ
[56, 30]	ζήσας μὲν πέντε καὶ ἑβδομήκοντα	ἔτη	καὶ μῆνας δέκα καὶ ἡμέρας
[56, 7]	ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον τρία	ἔτη	ὅλα πρὸς παρασκευὴν ὑμῖν ἔδωκα,
[56, 40]	δὲ δὴ τῶν καλῶς ἀρχόντων	ἀρετὴ	οὐκ ἐξ ὧν ἂν ἕτεροι
[56, 31]	καὶ αὐτοὶ ἔθυσαν, τῷ δ´	αὐλητῇ	οὐκ ἐχρήσαντο. ἐκαθέζοντο δὲ οἱ
[56, 30]	ἓξ καὶ εἴκοσι (τῇ γὰρ	τρίτῃ	καὶ εἰκοστῇ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγεγέννητο)
[56, 21]	καὶ περὶ τοῖς δένδροις ἐσφάλλοντο.	τετάρτη	τε ἡμέρα πορευομένοις σφίσιν ἐγένετο,
[56, 13]	καὶ παραινέσας οὔτε ἐθρασύνατο οὔτ´	ἀπανέστη,	ἀλλὰ κατὰ χώραν ἡσυχάζων ἔμεινε,
[56, 16]	αὐτὸν στρατόπεδα ἐτράφη καὶ λεία	ἐλαχίστη	ἑάλω. ~ἀνήγγειλε δὲ καὶ τότε
[56, 28]	ἐχρημάτιζεν. ἐπεί τε ἐπὶ τῇ	εἰκοστῇ	πάντες ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ
[56, 30]	εἴκοσι (τῇ γὰρ τρίτῃ καὶ	εἰκοστῇ	τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγεγέννητο) μοναρχήσας δέ,
[56, 29]	Καίσαρος ἠφάνισεν· ὅθεν οἱ μάντεις	ἑκατοστῇ	μετὰ τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας
[56, 38]	ὃς καὶ ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ	ἥττῃ	χρόνον καὶ ἀρχιέρεως διὰ παντὸς
[56, 46]	ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν ταῖς ἱερουργίαις	αὐτῇ	ἐπέτρεψαν· ἐκείνη δὲ δὴ Νουμερίῳ
[56, 32]	παρὰ τῆς βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον	αὐτῇ	καὶ παρὰ τὸν νόμον καταλιπεῖν
[56, 42]	ποτὲ παρ´ αὐτοῦ εἰλήφεσαν, ἐπιβάλλοντες	αὐτῇ.	κἀκ τούτου δᾷδας ἑκατόνταρχοι, ὥς
[56, 30]	συκάζειν εἰώθει, φαρμάκῳ ἔχρισε, καὶ	αὐτή	τε ἅμα τὰ ἀνήλιφα ἤσθιε
[56, 29]	ὕστερον χρόνῳ λαβὼν τότε ἐν	αὐτῇ	τῇ νουμηνίᾳ ἐς τοὺς ἐφήβους
[56, 45]	αὖθις ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου ἐν	αὐτῇ	τῇ πρώτῃ τῆς βουλῆς μετὰ
[56, 12]	αὐτῷ ἐς Ἀνδήτριον τεῖχος ἐπ´	αὐτῇ	τῇ Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον προσεδρεύσας δεινῶς
[56, 34]	ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ ἐν	αὐτῇ	τὸ μὲν σῶμα κάτω που
[56, 17]	νίκην ὁ Γερμανικός, καὶ ἐπ´	αὐτῇ	τῷ μὲν Αὐγούστῳ καὶ τῷ
[56, 47]	τῆς Λιουίας ὄνομα, ὅτι καὶ	αὐτὴ	τῶν πραγμάτων ὡς καὶ αὐταρχοῦσα
[56, 37]	ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί τινες ἐθέλουσιν.	~αὕτη	μὲν δὴ καὶ Αὐγούστῳ τοῦ
[56, 34]	ἐν ἐπινικίῳ στολῇ ἐξεφαίνετο. καὶ	αὕτη	μὲν ἐκ τοῦ παλατίου πρὸς
[56, 20]	καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν	τοιαύτῃ	οὖν δή τινι ἀμηχανίᾳ τότε
[56, 13]	στρατιῶται, καὶ τοσαύτῃ γε καὶ	τηλικαύτῃ	βοῇ ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς πολεμίους
[56, 13]	ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ στρατιῶται, καὶ	τοσαύτῃ	γε καὶ τηλικαύτῃ βοῇ ἐχρήσαντο
[56, 30]	ὡς καὶ ἐπὶ μίμου τινὸς	τελευτῇ,	αἰτήσας καὶ πάμπανυ πάντα τὸν
[56, 46]	δὲ δὴ Νουμερίῳ τινὶ Ἀττικῷ,	βουλευτῇ	ἐστρατηγηκότι, πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας
[56, 32]	καισάρειος ἀνέγνω ὡς μὴ πρέπον	βουλευτῇ	τοιοῦτόν τι ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ
[56, 45]	τοῦ συνεδρίου ἐν αὐτῇ τῇ	πρώτῃ	τῆς βουλῆς μετὰ τὸν θάνατον
[56, 6]	ἀπ´ ἀρχῆς εὐθὺς ἅμα τῇ	πρώτῃ	τῆς πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς περὶ
[56, 46]	εἰκὼν αὐτοῦ ἐν ἐκφορᾷ τινος	πομπεύῃ,	καὶ τὰ γενέσια οἱ ὕπατοι
[56, 29]	τῇ νουμηνίᾳ ἐς τοὺς ἐφήβους	ἐνεγράφη.	ἐπεὶ οὖν πρῶτος μετὰ τὸ
[56, 25]	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ τεθνηκότος	ἐπεγράφη.	Μάρκου δὲ Αἰμιλίου μετὰ Στατιλίου
[56, 16]	τε γὰρ ἐς αὐτὸν στρατόπεδα	ἐτράφη	καὶ λεία ἐλαχίστη ἑάλω. ~ἀνήγγειλε
[56, 24]	πολεμίαν βλέπον πρὸς τὴν Ἰταλίαν	μετεστράφη·	καί ποτε καὶ περὶ τοὺς
[56, 30]	εἰπὼν αὐτοῖς ὅσα ἔχρῃζε, τέλος	ἔφη	ὅτι τὴν Ῥώμην γηίνην παραλαβὼν
[56, 16]	ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι;	ἔφη	ὅτι ὑμεῖς τούτων αἴτιοί ἐστε·
[56, 33]	τούτου καὶ τὰ ὄντα ἀπολέσαι	ἔφη.	τοῦτο γὰρ καὶ αὐτὸς ὄντως
[56, 37]	οὖν παραλείψω· καὶ γάρ που	πολλαχῇ	αὐτὰ καὶ γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα
[56, 24]	ἔδοξαν, καὶ ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ	πολλαχῇ	ἐῴκει, ἀστέρες τε κομῆται συχνοὶ
[56, 13]	γὰρ ἦν καὶ ἐς φάραγγας	πολλαχῇ	κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ οἱ μὲν
[56, 24]	τῶν βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων,	μάχη	καὶ ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν διὰ
[56, 15]	πρὸ τοῦ δουλεῦσαι παθεῖν ᾑροῦντο)	μάχη	τε ἰσχυρὰ ἐγένετο, καὶ κρατηθέντες
[56, 25]	τινα αὐτῆς, οὐ μέντοι οὔτε	μάχῃ	τινὶ ἐνίκησαν (ἐς γὰρ χεῖρας
[56, 2]	ἐκεῖνος θεός, ὁ τεκτηνάμενος ἡμᾶς,	διχῇ	τε διεῖλε τὸ θνητὸν γένος,
[56, 12]	καὶ καθ´ ἓν ὄντες στασιάσωσι,	τριχῇ	διεῖλεν αὐτούς, καὶ τοὺς μὲν
[56, 2]	θνητὸν τῆς φύσεως ἡμῶν ἀιδίῳ	διαδοχῇ	γενῶν ὥσπερ τινῶν λαμπαδίων παραμυθεῖσθαι,
[56, 3]	ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι τῇ δὲ ἐκείνου	διαδοχῇ	ζῆσαι, καὶ μήτ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις
[56, 37]	καὶ Αὐγούστῳ τοῦ πολιτικοῦ βίου	ἀρχὴ	καὶ ἐμοὶ τοῦ περὶ αὐτοῦ
[56, 16]	πάντας ὑπέσχετο, ἂν τῆς ἀδείας	τύχῃ.	καὶ μετὰ τοῦτο πίστιν λαβὼν
[56, 41]	παρὰ ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν εὐκλείας	τύχῃ.	τίς μὲν γὰρ οὐκ ἂν
[56, 38]	μηδενὶ τὸν Σύλλαν μιμησάμενος τὸν	εὐτυχῆ	ὀνομαζόμενον. καὶ ἵνα μὴ πάντας
[56, 38]	ἧτταν ἀποφῆναι καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις	εὐτυχῆ	τὴν ἀρετὴν ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ
[56, 11]	ὅπως ὅτι μάλιστα μὴ παραχρῆμα	ἐκλάμψῃ	ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον τινὰ διαλάθῃ.
[56, 13]	ἱδρύθη, ὅπως τά τε ἐπιγιγνόμενα	καθορῴη	πρὸς τὸ προθυμότερον τοὺς στρατιώτας