Livre, Chap.
[56, 5]	ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ αἱ ἱέρειαι	αἱ	ἀειπαρθένοι ἄνανδροί εἰσιν; οὐκοῦν καὶ
[56, 24]	τε στρατιωτῶν τινες ἐσώθησαν καὶ	αἱ	Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν, τό τε πολέμιον
[56, 43]	μὲν ἄνδρες οὐ πολλαῖς ἡμέραις	αἱ	δὲ γυναῖκες ἐνιαυτῷ ὅλῳ κατὰ
[56, 15]	καί τινες αὐτῶν καὶ διέφυγον,	αἱ	δὲ δὴ γυναῖκες τὰ παιδία
[56, 15]	μὲν ἐς πῦρ ἑαυτὰς ἐνέβαλον,	αἱ	δὲ ἐς ποταμὸν κατεκρήμνισαν. καὶ
[56, 2]	τῶν θεῶν οἱ μὲν ἄρρενες	αἱ	δὲ θήλειαι νομίζονται, καὶ οἱ
[56, 33]	αὑτοῦ μνημείῳ ἀπηγόρευσε. ~τοσαῦτα μὲν	αἱ	διαθῆκαι ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ καὶ
[56, 34]	προσκτήσασθαι οὐκ ἠθέλησε. ~ταῦτα μὲν	αἱ	ἐντολαὶ εἶχον, μετὰ δὲ τοῦτο
[56, 5]	αὐτοὶ ἀεὶ ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ	αἱ	ἱέρειαι αἱ ἀειπαρθένοι ἄνανδροί εἰσιν;
[56, 15]	δὴ γυναῖκες τὰ παιδία ἁρπάσασαι	αἱ	μὲν ἐς πῦρ ἑαυτὰς ἐνέβαλον,
[56, 24]	τι τῶν νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´	αἱ	πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν· μετὰ δὲ τοῦτο
[56, 17]	τοῖς ἄλλοις στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ	αἱ	στρατηγικαί, τό τε τὴν γνώμην
[56, 10]	καὶ ταῖς ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ	αἱ	τεκοῦσαι εἶχον ἐχαρίσατο. κἀκ τούτου
[56, 34]	τε τῶν προπατόρων αὐτοῦ καὶ	αἱ	τῶν ἄλλων συγγενῶν τῶν τεθνηκότων,
[56, 42]	τε γερουσία καὶ ἡ ἱππάς,	αἵ	τε γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὸ
[56, 24]	ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ χελιδόνων ἀνηλώθησαν,	αἵ	τε κορυφαὶ τῶν Ἄλπεων συμπεπτωκέναι
[56, 17]	ἐδέξατο) τῷ δὲ δὴ Γερμανικῷ	αἵ	τε νικητήριοι τιμαί, ὅπερ που
[56, 3]	πῶς δ´ οὐκ ἀναγκαῖον, εἴπερ	αἵ	τε πόλεις καὶ οἱ δῆμοι
[56, 34]	ὅτι ἐς τοὺς ἥρωας ἐσεγέγραπτο,	αἵ	τε τῶν ἄλλων Ῥωμαίων τῶν
[56, 34]	πομπικοῦ ἤγετο. καὶ μετὰ ταύτας	αἵ	τε τῶν προπατόρων αὐτοῦ καὶ
[56, 25]	τοῖς στρατηγοῖς τοῖς ἀγωνοθετοῦσί σφας	συνθεᾶσθαι.	~Γερμανικὸς δὲ μετὰ τοῦτο τὴν
[56, 3]	εἰρήνῃ γῆν ἐργάσασθαι καὶ ναυτιλίας	ναυτίλασθαι	τέχνας τε ἀσκῆσαι καὶ δημιουργίας
[56, 47]	παρ´ αὐτῶν τὸν Τιβέριον λαβόντα	ἐκλέξασθαι	ὅσα ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ τὸ
[56, 45]	μεταβολὴν τῆς καταστάσεως τοῖς ἔμφροσι	τεκμήρασθαι·	ὅ τε γὰρ ὕπατος ὁ
[56, 3]	πολυπληθία ἔν τε εἰρήνῃ γῆν	ἐργάσασθαι	καὶ ναυτιλίας ναυτίλασθαι τέχνας τε
[56, 11]	μηχαναῖς οὔτε προσβολαῖς ἠδυνήθη τι	ἐξεργάσασθαι,	ἀλλ´ ἐκ τοιᾶσδε αὐτὸ συντυχίας
[56, 41]	ἀρκεσθῆναι αὐτὸν καὶ μηδὲν ἕτερον	προσκατεργάσασθαι	ἐθελῆσαι, ἐξ οὗ πλειόνων ἂν
[56, 41]	τοῖς ὠφέλιμόν τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι	παρρησιάσασθαι	ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς μὲν ἀληθιζομένους
[56, 44]	αὐτὰ τὰ πράγματα ἢ ἐκεῖνον	αἰτιάσασθαι.	οὐκ ἐλάχιστον δ´ οὖν αὐτῷ
[56, 3]	εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι καὶ δυστυχοῦντα	παραμυθήσασθαι,	τοῦ τε νέου τὴν ἐμμανῆ
[56, 22]	φυλακὴν τοῦ Ῥήνου τοὺς Ῥωμαίους	ποιήσασθαι	καὶ τὸν Τιβέριον σὺν βαρεῖ
[56, 41]	τις πάντα ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον	ἀναριθμήσασθαι	ἐθελήσῃ, παμπόλλων ἂν ἡμερῶν δεηθείη.
[56, 38]	ὥστε με μηδὲν μηδὲ τούτους	ἐξαριθμήσασθαι	δεῖσθαι. δύο μὲν δὴ ταῦτ´
[56, 9]	καὶ ἑτέρους ὁμοίους ὑμῖν πολλοὺς	κτήσασθαι,	ἵν´ ἑστίας ἐννόμους οἰκοῦντες καὶ
[56, 33]	αὐτῷ πολλὰ ἐκ τοῦ βαρβαρικοῦ	προσκτήσασθαι	οὐκ ἠθέλησε. ~ταῦτα μὲν αἱ
[56, 13]	μὴ ἔπεισε καὶ τοὺς ἄλλους	σπείσασθαι,	ἐγκατέλιπεν αὐτούς. καὶ ὁ μὲν
[56, 13]	πρὸς τὸ προθυμότερον τοὺς στρατιώτας	ἀγωνίσασθαι,	καὶ ἐν καιρῷ σφισιν, ἄν
[56, 41]	καὶ ἐκ τῶν οἰκείων πολλοῖς	χαρίσασθαι,	πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα αὐτῷ
[56, 7]	ἐστὶ τὸ μὲν ἡμέτερον γένος	παύσασθαι	καὶ τὸ ὄνομα τὸ Ῥωμαίων
[56, 14]	{τῆς} τῶν ἄκρων, τῶν δὲ	ἀποκρούσασθαί	τε αὐτοὺς καὶ ἀπαράξαι πειρωμένων,
[56, 3]	ἐπιγαυρώσω, ὥστ´ αὐτούς τε μεγάλα	καρπώσασθαι	καὶ τοῖς παισὶ μὴ ἐλάττω
[56, 22]	Γαλατίαν εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο	χειρώσασθαι	ἠδυνήθησαν, ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο
[56, 21]	προσπεσὼν οὔτε ποι προϊέναι οὔθ´	ἵστασθαι	παγίως ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[56, 8]	ὑπὲρ τούτων ὑμᾶς μήτε γυναῖκας	ἄγεσθαι	μήτε τέκνα τρέφειν βούλεσθαι; ~ἐγὼ
[56, 7]	γε ἔξω τοῦ βουλευτικοῦ οὖσιν	ἄγεσθαι	συνεχώρησα, ἵν´ εἰ καί τις
[56, 6]	ὅτι καὶ τραχέως δοκῶ ὑμῖν	διαλέγεσθαι.	ἀλλὰ πρῶτον μὲν λογίσασθε ὅτι
[56, 32]	μὴ πρέπον βουλευτῇ τοιοῦτόν τι	ἀναλέγεσθαι.	κατελέλειπτο δὲ ἐν αὐταῖς τὰ
[56, 26]	πολέμου προφάσει, μήτ´ οἴκοι αὐτὸν	ἀσπάζεσθαι	μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ μηκέτι συσσιτοίη
[56, 40]	γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιτο ἀπραγμόνως	σώζεσθαι	καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν
[56, 17]	τε τὸ τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα	προσθέσθαι	καὶ τὸ τὰ ἐπινίκια πέμψαι,
[56, 29]	καὶ τοῦ οὐρανοῦ τὸ πολὺ	καίεσθαι	ἔδοξε, ξύλα τε διάπυρα ἀπ´
[56, 39]	ἄν τις τῆς Αὐγούστου μεγαλοφροσύνης	ἐφικέσθαι,	ὅστις πάσας μὲν τὰς δυνάμεις
[56, 3]	κεράσαι; πῶς δ´ οὐχ ἡδὺ	ἀνελέσθαι	τέκνον ἐξ ἀμφοῖν συμπεφυκὸς καὶ
[56, 3]	ἄρδην ὥστε ἐν πολέμῳ γε	ἀπολέσθαι;	καὶ ταῦτα μὲν τὰ κέρδη
[56, 8]	γυναῖκας ἄγεσθαι μήτε τέκνα τρέφειν	βούλεσθαι;	~ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες πολῖται
[56, 45]	οὕτω τι εὐπαθοῦν τῆς εὐδαιμονίας	αἰσθάνεσθαι	ὡς δυστυχῆσαν ποθεῖν αὐτήν. ὅπερ
[56, 46]	τὰ μὲν ἄλλα ὥσπερ εἰώθει	γίγνεσθαι	ἔπραξαν (καὶ γὰρ τῇ ἐσθῆτι
[56, 35]	τούτῳ παρὰ πάντων τὸν ἔπαινον	γενέσθαι,	ἐμοῦ τε ὥσπερ ἐν χορῷ
[56, 14]	συστραφέντας αὖθις αὐτοὺς χαλεπούς σφισι	γενέσθαι)	ἐπίπαν ἐπεξῆλθον, καὶ ἐκείνων τε
[56, 6]	μὴ δύνωνται ἄλλως πως ὑγιεῖς	γενέσθαι,	θεραπεύουσιν, ἔπειτα δὲ ὅτι οὔτε
[56, 9]	ἐπιθυμήσατε καὶ ἄνδρες καὶ πατέρες	γενέσθαι,	ἵνα καὶ αὐτοὶ τῆς ἐπωνυμίας
[56, 3]	ἐπ´ ἀλλοτρίοις ὥσπερ ἐν πολέμῳ	γενέσθαι	μήτε ἄρδην ὥστε ἐν πολέμῳ
[56, 10]	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀναιτίους	γενέσθαι	προσεπέδωκε. τῶν τε γυναικῶν τισι
[56, 3]	ἐν ἐκείνῳ αὐξηθέντι ἕτερον αὐτὸν	γενέσθαι;	πῶς δ´ οὐ μακαριστόν, ἀπαλλαττόμενον
[56, 31]	εἰσὶ γάρ τινες οἳ καὶ	παραγενέσθαι	τὸν Τιβέριον τῇ νόσῳ αὐτοῦ
[56, 35]	εὖ πεπόνθατε ὑπ´ αὐτοῦ σεμνότητα	ἐγγενέσθαι.	~ἄρξομαι δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ καὶ
[56, 3]	καὶ ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε	συγγενέσθαι	καὶ δυστυχοῦντα παραμυθήσασθαι, τοῦ τε
[56, 29]	ἐδόκει ἐς τὸν Αὔγουστόν τι	σημαίνεσθαι.	ὅπερ καὶ ἀληθὲς ἦν· τῷ
[56, 17]	γνώμην πρώτῳ μετὰ τοὺς ὑπατευκότας	ἀποφαίνεσθαι,	καὶ τὸ τὴν ὑπατείαν θᾶσσον
[56, 37]	ὀλίγους τινὰς καὶ ἄκων σφίσι	προέσθαι	ὥστε τοὺς πλείους διασῶσαι, ἑλόμενος
[56, 28]	ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει τι νεώτερον	ἔσεσθαι,	ἔπεμψε βιβλίον ἐς τὴν βουλήν,
[56, 33]	ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν τε γὰρ αὐτὴν	ἔσεσθαι,	καὶ κινδυνεύσειν ἐκ τούτου καὶ
[56, 30]	καὶ ἐδόκει οἱ καὶ παντάπασι	καταλλαγήσεσθαι.	δείσασα γάρ, ὥς φασι, μὴ
[56, 27]	δώδεκα καὶ ἡμίσειαν μυριάδα ἔχειν,	τιμωρηθήσεσθαι	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς
[56, 25]	ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν, ἢ καὶ	ἀποτραπήσεσθαι	ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο ποιεῖν.
[56, 46]	τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ μετὰ τοῦτο	χρήσεσθαι	ἔμελλον ἐνόμισαν. ταῦτά τε αὐτῷ
[56, 7]	ἐκ τῆς γῆς προσδοκᾶτέ τινας	ἀναφύσεσθαι	τοὺς διαδεξομένους τά τε ὑμέτερα
[56, 19]	τό τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι καὶ	φυλάττεσθαί	οἱ παραινοῦσιν οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος
[56, 36]	ἡλικίας ἔχοντα ἐν ᾧ μηδὲ	στρατεύεσθαί	τινες ἐθέλουσιν. ~αὕτη μὲν δὴ
[56, 29]	αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας τινὸς μοίρας	μεταλήψεσθαι	ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι ὅτι τό τε
[56, 2]	τινὰς οἱ δ´ ἐκ τινῶν	γεγεννῆσθαι	παραδέδονται· οὕτω καὶ παρ´ ἐκείνοις
[56, 6]	βίον τὸν ἄγυνον καὶ ἄτεκνον	ἐπανηρῆσθαι,	λῃστῶν δὲ δὴ καὶ θηρίων
[56, 21]	ἅτε καὶ διαβρόχοις οὔσαις, καλῶς	χρῆσθαι	ἐδύναντο. τοῖς γὰρ πολεμίοις, ψιλοῖς
[56, 46]	καὶ οἱ μὲν καὶ ῥαβδούχῳ	χρῆσθαι	ἐν ταῖς ἱερουργίαις αὐτῇ ἐπέτρεψαν·
[56, 20]	κατὰ τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ τῇ ὁδοιπορίᾳ	χρῆσθαι.	κἀν τούτῳ καὶ ὑετὸς καὶ
[56, 27]	ἢ καὶ ἀπελευθέροις ὑπὲρ εἴκοσι	χρῆσθαι,	μήτ´ οὐσίαν ὑπὲρ δώδεκα καὶ
[56, 35]	ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ μείζονα ὑμεῖς	εὐηργετῆσθαι	δόξετε, ὥστε μὴ ἀφ´ ὧν
[56, 27]	ἑνὸς χιλιοφόρου καὶ κωπήρων δύο	κεκτῆσθαι,	μήτε δούλοις ἢ καὶ ἀπελευθέροις
[56, 38]	με μηδὲν μηδὲ τούτους ἐξαριθμήσασθαι	δεῖσθαι.	δύο μὲν δὴ ταῦτ´ ἔσχεν
[56, 2]	διαδοχῇ γενῶν ὥσπερ τινῶν λαμπαδίων	παραμυθεῖσθαι,	ἵν´ ἐν ᾧ μόνῳ τῆς
[56, 17]	ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων	ποιεῖσθαι,	ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε ταῦτα ἐδέδοκτο,
[56, 5]	ὅτι οὐδὲ ἐκ νομίμων γάμων	παιδοποιεῖσθαι	ἐθέλετε· τίνα δ´ οὐκ ἂν
[56, 27]	αὐτοῖς προσέταξε, καὶ τὸ μήτε	περαιοῦσθαί	ποι ἄλλοσε, μήτε πλοῖα πλείω
[56, 36]	τε τῶν παίδων ἐξεληλυθὼς καὶ	μειρακιοῦσθαι	ἀρχόμενος τὸν μὲν ἄλλον χρόνον,
[56, 22]	μὴ αἰφνιδίοις ἐπεξελεύσεσι τῶν ἐντὸς	κακοῦσθαι,	τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν, σπάνει σιτίων
[56, 40]	τινα ἔχοντας ἀφθόνως εἴα οἱ	παρισοῦσθαι,	τοὺς δ´ ἄλλως πως βιοῦντας
[56, 4]	δὴ μάλιστα μὲν σὺν ἐκείνοις	τετάχθαι,	εἰ δὲ μή, μηδὲ εἶναι·
[56, 2]	οἱ μὲν ἄρρενες αἱ δὲ	θήλειαι	νομίζονται, καὶ οἱ μὲν γεγεννηκέναι
[56, 5]	ἀεὶ ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ αἱ	ἱέρειαι	αἱ ἀειπαρθένοι ἄνανδροί εἰσιν; οὐκοῦν
[56, 5]	που πόλις ἐστίν, ἀλλ´ οὐκ	οἰκίαι	οὐδὲ στοαὶ οὐδ´ ἀγοραὶ ἀνδρῶν
[56, 24]	στρατιωτῶν τινες ἐσώθησαν καὶ αἱ	Γερμανίαι	ἐφρουρήθησαν, τό τε πολέμιον οὐδὲ
[56, 41]	ὅπως τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πολλὰ	καὶ	ἀγαθὰ ὄντα ἀειμνήστου παρὰ ταῖς
[56, 0]	καὶ μετὰ τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις	καὶ	ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος διελέχθη, καὶ
[56, 18]	ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε ταῦτα ἐδέδοκτο,	καὶ	ἀγγελία δεινὴ ἐκ τῆς Γερμανίας
[56, 5]	πατρίδα προδίδοτε, στερίφην τε αὐτὴν	καὶ	ἄγονον ἀπεργαζόμενοι, μᾶλλον δὲ ἄρδην
[56, 18]	κόσμον σφῶν οἱ βάρβαροι μετερρυθμίζοντο	καὶ	ἀγορὰς ἐνόμιζον συνόδους τε εἰρηνικὰς
[56, 24]	βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων, μάχη	καὶ	ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν διὰ κενῆς
[56, 44]	ἀλλὰ καὶ ἔχαιρον, καὶ βελτίω	καὶ	ἀδεέστερα αὐτὰ ὧν ἤκουον ὁρῶντες
[56, 41]	τὸ τελευταῖον καὶ ἥρωα ἀπεδείξατε	καὶ	ἀθάνατον ἀπεφήνατε. οὔκουν οὐδὲ πενθεῖν
[56, 6]	περιπεσεῖν αὐτοῖς σωφρονίζοισθε, ἔθηκα δὲ	καὶ	ἆθλα τοῖς πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ
[56, 14]	τοῖς δ´ ὑπείκουσί πῃ ἐπιτιμῶντες,	καὶ	ἀθρόοι καὶ καθ´ ἑκάστους· καὶ
[56, 24]	τινὸς ὀργῆς καὶ μέγα οὕτω	καὶ	ἀθρόον ἐδόκει οἱ γεγονέναι· καὶ
[56, 24]	τῶν τε στρατιωτῶν τινες ἐσώθησαν	καὶ	αἱ Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν, τό τε
[56, 17]	καὶ τοῖς ἄλλοις στρατιάρχοις ὑπῆρξε,	καὶ	αἱ στρατηγικαί, τό τε τὴν
[56, 34]	αἵ τε τῶν προπατόρων αὐτοῦ	καὶ	αἱ τῶν ἄλλων συγγενῶν τῶν
[56, 29]	πίπτοντα ἐφαντάσθη, καὶ ἀστέρες κομῆται	καὶ	αἱματώδεις ὤφθησαν. βουλῆς τε ἐπὶ
[56, 40]	τὰ δ´ ἄλλα τὰ εἰρηναῖα	καὶ	ἀκίνδυνα ὑμῖν ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε
[56, 40]	οὐκ ἂν ἕλοιτο ἀπραγμόνως σώζεσθαι	καὶ	ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν, καὶ τῶν μὲν
[56, 28]	μηδενὸς ἄλλου αἱρετωτέρου σφίσι φανέντος	καὶ	ἄκοντες αὐτὸ ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ
[56, 37]	ἡμᾶς, ἑλόμενος μὲν ὀλίγους τινὰς	καὶ	ἄκων σφίσι προέσθαι ὥστε τοὺς
[56, 29]	τὸν Αὔγουστόν τι σημαίνεσθαι. ὅπερ	καὶ	ἀληθὲς ἦν· τῷ γὰρ ἐχομένῳ
[56, 12]	ᾑρήκει, ἐχειρώθη, καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	ἄλλα τινὰ ῥᾷον προσεκτήθη. τῶν
[56, 3]	ἔθηκα ἄθλοις ἀγάλλω, καὶ προσέτι	καὶ	ἄλλαις καὶ τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς
[56, 12]	χώρας ἐπλανήθη, τοῦ Βάτωνος ἄλλῃ	καὶ	ἄλλῃ περιφοιτῶντος, καὶ τέλος καταφυγόντι
[56, 9]	καὶ μετὰ τῶν παίδων προσερχώμεθα,	καὶ	ἀλλήλοις ὁμιλῶμεν πάντα τε ἐκ
[56, 46]	καὶ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη,	καὶ	ἄλλοθι πολλαχόθι, τὰ μὲν ἑκόντων
[56, 26]	τὴν ἀξίωσιν ἀλλ´ ὥς που	καὶ	ἄλλοι τινὲς ἔτι καὶ τότε
[56, 41]	αὐτὸν καὶ πατέρα δημόσιον ἐποιήσασθε,	καὶ	ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ ὑπατείαις
[56, 40]	ἰδίας οἰκίας μόνης, μήτι γε	καὶ	ἄλλων ἀνθρώπων τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις
[56, 30]	εἴτ´ οὖν ἐκ τούτου εἴτε	καὶ	ἄλλως ἀρρωστήσας τούς τε ἑταίρους
[56, 28]	ἐκ τοῦ δόγματος, ὅπερ που	καὶ	ἄλλως τῷ γε ἔργῳ εἶχε,
[56, 20]	τούτου δεόμενα πονηθῆναι. ἦγον δὲ	καὶ	ἁμάξας πολλὰς καὶ νωτοφόρα πολλὰ
[56, 4]	ἃ μηδεὶς ἂν ἄλλος παρίδοι	καὶ	ἀμελεῖτε ὧν οὐδεὶς ἂν ἄλλος
[56, 37]	γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα καὶ ὁρᾶν	καὶ	ἀναγιγνώσκειν δύνασθε· ἃ δὲ δὴ
[56, 41]	συμμεθίστατο· οἷς πάντα τὰ μέγιστα	καὶ	ἀναγκαιότατα ἀεί ποτε ἢ ἐν
[56, 8]	τὰ ἀμείνονα, καὶ πλείω τε	καὶ	ἀναγκαιότερα αὐτὰ εὑρήσετε. πρὸς γὰρ
[56, 2]	τὸ δὲ θῆλυ ἀποδείξας ἔρωτα	καὶ	ἀνάγκην σφίσι τῆς πρὸς ἀλλήλους
[56, 21]	τι χωρίον προχωρῆσαι, οὐ μέντοι	καὶ	ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν. ἐντεῦθεν δὲ ἄραντες
[56, 13]	τῷ τείχει αὐλιζομένους ἐκπλαγῆναί τε	καὶ	ἀναχωρῆσαι. ἐξ οὖν τούτων τοῦ
[56, 9]	ἀλλ´ ὡς τιμῶντες ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε	καὶ	ἄνδρες καὶ πατέρες γενέσθαι, ἵνα
[56, 16]	τὸ τέλος ἔσχε, πολλῶν μὲν	καὶ	ἀνδρῶν, πλείστων δὲ δὴ καὶ
[56, 22]	Ῥωμαῖοι συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ ὧν	καὶ	ἀνεκόπτοντο καὶ πλεῖστοι ἀπώλλυντο. μετὰ
[56, 21]	αὐτοῖς ὑετός τε αὖθις λάβρος	καὶ	ἄνεμος μέγας προσπεσὼν οὔτε ποι
[56, 20]	χρῆσθαι. κἀν τούτῳ καὶ ὑετὸς	καὶ	ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι καὶ
[56, 28]	τῆς αὐτοῦ ἐντολῆς τοῦτο γεγονέναι	καὶ	ἀνεξέταστον αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε μηδέτερον
[56, 18]	διαγαγόντες πίστιν αὐτῷ παρέσχον ὡς	καὶ	ἄνευ στρατιωτῶν δουλεύειν δυνάμενοι. ~οὔτ´
[56, 22]	ἐκόπτετό τε οὖν ἀδεῶς πᾶς	καὶ	ἀνὴρ καὶ ἵππος, καὶ τά
[56, 8]	τι ἀγαθὸν ἔχομεν ᾧ μὴ	καὶ	ἀνιαρόν τι παραμέμικται, καὶ τοῖς
[56, 5]	τοὺς ἐξ ὑμῶν γεννηθῆναι ὀφείλοντας,	καὶ	ἀνοσιουργεῖτε, τά τε ὀνόματα καὶ
[56, 3]	προθυμότερον διὰ τὰ γένη σῶσαι	καὶ	ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι;
[56, 39]	ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ προσέτι	καὶ	ἀντιπάλους τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν
[56, 20]	τε γὰρ ὄρη καὶ φαραγγώδη	καὶ	ἀνώμαλα καὶ τὰ δένδρα καὶ
[56, 10]	παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ γυναῖκας ἔχειν·	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ τούτου ἡ ἀνάγκη
[56, 19]	εἰκὸς ἦν ἐν πολεμίᾳ, συνεῖχε,	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν συχνοὺς αἰτοῦσι τοῖς
[56, 37]	καὶ τούτων ὑπεξαιρεθέντων αὖθις αὖ	καὶ	ἀπ´ ἐκείνων ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς, ἑλόμενος
[56, 41]	προπέμψαι ποι αὐτὸν ἀπιόντα ἢ	καὶ	ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ
[56, 14]	τῶν δὲ ἀποκρούσασθαί τε αὐτοὺς	καὶ	ἀπαράξαι πειρωμένων, πολλὴ δὲ καὶ
[56, 27]	δύο κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις ἢ	καὶ	ἀπελευθέροις ὑπὲρ εἴκοσι χρῆσθαι, μήτ´
[56, 26]	τῷ συνεδρίῳ καὶ ἐσιόντα αὐτὸν	καὶ	ἀπιόντα αὖθις ἠσπάζοντο, ἤδη δὲ
[56, 41]	ἀπὸ τῶν κακούργων μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ δαιμονίου
[56, 5]	τεκνοῦτε· τίνα ὁ Κούρτιος ὁ	καὶ	ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα μὴ στερηθῶσι
[56, 8]	νόμων ἆθλα, ὧν πολλοστὸν μέρος	καὶ	ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα ἄν
[56, 19]	ἐν ἑτοίμῳ που οὔσας παρέλαβον,	καὶ	ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ σφίσιν ἕκαστοι
[56, 16]	τοῦ Τιβερίου τί ὑμῖν ἔδοξε	καὶ	ἀποστῆναι καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν
[56, 25]	μείζονος ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν, ἢ	καὶ	ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο
[56, 19]	τοῦ πολέμου γενόμενοι ἄλλοι τε	καὶ	Ἀρμήνιος καὶ Σηγίμερος, συνόντες τε
[56, 3]	προσέτι καὶ ἄλλαις καὶ τιμαῖς	καὶ	ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω, ὥστ´ αὐτούς τε
[56, 19]	ἦσαν δὲ οἱ μάλιστα συνομόσαντες	καὶ	ἀρχηγοὶ τῆς τε ἐπιβουλῆς καὶ
[56, 38]	ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ ἥττῃ χρόνον	καὶ	ἀρχιέρεως διὰ παντὸς αὐτοῦ ὢν
[56, 5]	τὰς τιμὰς τῶν προγόνων παύοντες,	καὶ	ἀσεβεῖτε, τά τε γένη ὑμῶν
[56, 7]	μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ ὑβρίζειν	καὶ	ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι καὶ
[56, 3]	οἰκονόμος παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι	καὶ	ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι
[56, 29]	διάπυρα ἀπ´ αὐτοῦ πίπτοντα ἐφαντάσθη,	καὶ	ἀστέρες κομῆται καὶ αἱματώδεις ὤφθησαν.
[56, 6]	καὶ ἐλεύθερον βίον τὸν ἄγυνον	καὶ	ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ δὴ
[56, 24]	τῷ πεδίῳ αὐτοῦ ὢν ἐκεραυνώθη,	καὶ	ἀττέλεβοι πολλοὶ ἐς αὐτὸ τὸ
[56, 46]	τὴν Λιουίαν τὴν Ἰουλίαν τε	καὶ	Αὔγουσταν ἤδη καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ
[56, 37]	τινες ἐθέλουσιν. ~αὕτη μὲν δὴ	καὶ	Αὐγούστῳ τοῦ πολιτικοῦ βίου ἀρχὴ
[56, 33]	ἐσεκομίσθη δὲ καὶ βιβλία τέσσαρα·	καὶ	αὐτὰ ὁ Δροῦσος ἀνέγνω. ἐγέγραπτο
[56, 47]	καὶ αὐτὴ τῶν πραγμάτων ὡς	καὶ	αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ τὸ
[56, 30]	αὐτοχειρίᾳ συκάζειν εἰώθει, φαρμάκῳ ἔχρισε,	καὶ	αὐτή τε ἅμα τὰ ἀνήλιφα
[56, 47]	τὸ τῆς Λιουίας ὄνομα, ὅτι	καὶ	αὐτὴ τῶν πραγμάτων ὡς καὶ
[56, 34]	κηρίνη ἐν ἐπινικίῳ στολῇ ἐξεφαίνετο.	καὶ	αὕτη μὲν ἐκ τοῦ παλατίου
[56, 6]	αὐτὰ λέγω, ὥστε ἐγὼ μὲν	καὶ	αὐτὸ τοῦθ´ ὑμῖν ἐγκαλῶ ὅτι
[56, 11]	Ῥωμαῖοι τὸ πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς	καὶ	αὐτοβοεὶ πάντα διαρπάσοντες, καὶ εἴσω
[56, 5]	συγχεῖτε. διὰ τί; ἢ ἵνα	καὶ	αὐτοὶ ἀεὶ ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ
[56, 31]	εἶχον. καὶ τοῦ μὲν λιβανωτοῦ	καὶ	αὐτοὶ ἔθυσαν, τῷ δ´ αὐλητῇ
[56, 7]	δεόμενός τι πεποίηκα. ὁρᾶτε γὰρ	καὶ	αὐτοὶ ὅσῳ πλείους τῶν γεγαμηκότων
[56, 9]	ἄνδρες καὶ πατέρες γενέσθαι, ἵνα	καὶ	αὐτοὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης μεταλάβητε
[56, 21]	τε ἡμέρα πορευομένοις σφίσιν ἐγένετο,	καὶ	αὐτοῖς ὑετός τε αὖθις λάβρος
[56, 36]	τό τε κοινὸν ἀκριβῶς ἔσωσε	καὶ	αὐτὸς ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα
[56, 13]	ἦν μήτε ἐπικατέβαινον οἱ πολέμιοι,	{καὶ}	αὐτὸς μὲν ἐπὶ βήματος ἐν
[56, 26]	ἔτι καὶ τότε ἦρχον, ἔσχε.	καὶ	αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἄξιον μνήμης
[56, 33]	ὄντα ἀπολέσαι ἔφη. τοῦτο γὰρ	καὶ	αὐτὸς ὄντως ἀεί ποτε οὐ
[56, 41]	χρημάτων ἐπλούτισεν· οἷς ἐξ ἴσου	καὶ	αὐτὸς τὴν γνώμην ἐδίδου, καὶ
[56, 41]	δὲ τοὺς ἄλλους ἀναλωτικοῦ γενομένου,	καὶ	αὐτοῦ μὲν πάντα ἀεὶ καὶ
[56, 27]	καὶ ἡμίσειαν μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι	καὶ	αὐτοὺς ἐκείνους καὶ τοὺς ἄλλους
[56, 46]	Ῥωμύλου λεγόμενα, ἀνιόντα ἑορακέναι ὤμοσε.	καὶ	αὐτῷ ἔν τε τῇ Ῥώμῃ
[56, 1]	καὶ Γάιος Σαβῖνος ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη·	καὶ	αὐτῷ καὶ ὁ Αὔγουστος ἐς
[56, 25]	Ὁμονόειον ὑπὸ τοῦ Τιβερίου καθιερώθη,	καὶ	αὐτῷ τό τε ἐκείνου ὄνομα
[56, 37]	διέθηκεν· τούς τε γὰρ ἰσχύοντας	καὶ	αὐτῷ τῷ ἄστει ἐπικειμένους προσλαβὼν
[56, 35]	ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ φθονοῦντες, ἀλλὰ	καὶ	αὐτῷ τῷ ὑπερέχοντι αὐτοῦ ἀγαλλόμενοι.
[56, 2]	καὶ τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι	καὶ	αὐτῶν τῶν θεῶν οἱ μὲν
[56, 17]	πέμψαι, ἄλλαι τέ τινες τιμαὶ	καὶ	ἁψῖδες ἐν τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι
[56, 7]	δέ τισιν ἀνθρώποις Ἕλλησιν ἢ	καὶ	βαρβάροις τὴν πόλιν ἐκδοθῆναι. ἢ
[56, 32]	ὅπως βουλευταῖς καὶ ἱππεῦσιν ἀλλὰ	καὶ	βασιλεῦσι, τῷ τε δήμῳ χιλίας
[56, 44]	συνήθεσιν οὖσιν, ἀλλὰ καὶ ἔχαιρον,	καὶ	βελτίω καὶ ἀδεέστερα αὐτὰ ὧν
[56, 44]	καὶ ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν, ὥστε εἰ	καὶ	βιαιότερόν τι, οἷα ἐν τοῖς
[56, 33]	αἱ διαθῆκαι ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ	καὶ	βιβλία τέσσαρα· καὶ αὐτὰ ὁ
[56, 45]	καὶ μετ´ αὐτοῦ φοράδην ἀνεκομίσθη,	καὶ	βύας αὖθις ὑπὲρ τοῦ συνεδρίου
[56, 29]	τό τε συνέδριον κεκλειμένον εὑρέθη	καὶ	βύας ὑπὲρ αὐτοῦ καθήμενος ἔβυξε.
[56, 1]	χειμῶνα ἐν ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος	καὶ	Γάιος Σαβῖνος ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη· καὶ
[56, 28]	καθιερώθη. ~Λουκίου δὲ δὴ Μουνατίου	καὶ	Γαΐου Σιλίου ἐς τοὺς ὑπατεύοντας
[56, 23]	τε συχνοὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ	καὶ	Γαλάται καὶ Κελτοί, οἱ μὲν
[56, 6]	μηδὲν ἄλλο, διά γε ταῦτα	καὶ	γαμεῖν καὶ παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε. ἀλλ´
[56, 2]	τούτων δεομένοις καλὸν εἶναι δέδοκται	καὶ	γάμος καὶ τέκνωσις. ~ὥστε ὀρθῶς
[56, 6]	πρόσθεν ἐξὸν ἀμελεῖν τισι παιδοποιίας	καὶ	γάμων· καὶ γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς
[56, 6]	ἀμελεῖν τισι παιδοποιίας καὶ γάμων·	καὶ	γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς εὐθὺς ἅμα
[56, 29]	λαβὼν περιέθετο. ὃ πάντας ἐτάραξεν,	καὶ	γὰρ ἐδόκει ἐς τὸν Αὔγουστόν
[56, 13]	σφισιν, ἄν που δεήσῃ, προσαμύνῃ	(καὶ	γὰρ μέρος ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο
[56, 5]	πρὸς τοῦτο τὸ ἓν παραβαλλόμενα.	καὶ	γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ τεκνοῦντες ἀρχὴν
[56, 37]	παραβληθείη. ταῦτα μὲν οὖν παραλείψω·	καὶ	γάρ που πολλαχῇ αὐτὰ καὶ
[56, 3]	δικαίως ὀνομάζοισθε) καὶ ὦ πατέρες,	(καὶ	γὰρ ταύτην ἄξιοι τὴν ἐπωνυμίαν
[56, 21]	καὶ πρὸς τῶν ἐχθίστων ἀποθάνωσι	(καὶ	γὰρ τετρωμένοι ἦσαν) ἔργον δεινὸν
[56, 46]	ἄλλα ὥσπερ εἰώθει γίγνεσθαι ἔπραξαν	(καὶ	γὰρ τῇ ἐσθῆτι τῇ ἐπινικίῳ
[56, 2]	οἱ μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι γενήσονται·	καὶ	γὰρ τὸ κατ´ ἀρχὰς καὶ
[56, 36]	ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας αὐτοῦ.	καὶ	γὰρ τοῦτο ἓν τῶν μεγίστων
[56, 21]	αὐτοί τε πολὺ πλείους γεγονότες	(καὶ	γὰρ τῶν ἄλλων τῶν πρότερον
[56, 45]	πλεῖον δ´ ὅμως μεταλλάξαντος ἔγνωσαν·	καὶ	γὰρ φιλεῖ πως τὸ ἀνθρώπειον
[56, 37]	καὶ γάρ που πολλαχῇ αὐτὰ	καὶ	γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα καὶ ὁρᾶν
[56, 25]	Στατιλίου Ταύρου ὑπατεύσαντος, Τιβέριος μὲν	καὶ	Γερμανικὸς ἀντὶ ὑπάτου ἄρχων ἔς
[56, 2]	τῆς πρὸς ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε,	καὶ	γόνιμον τὴν ὁμιλίαν αὐτῶν ἐποίησεν,
[56, 20]	εἰρήνῃ· παῖδές τε οὐκ ὀλίγοι	καὶ	γυναῖκες ἥ τε ἄλλη θεραπεία
[56, 43]	ἐς τὸ δωμάτιον αὐτοῦ ὡς	καὶ	γυναικός τινος ἐσκομισθέντος, καὶ ἐξ
[56, 47]	τήν τε βουλὴν αὐθημερὸν συναγαγεῖν,	καὶ	δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι σφίσι πλεῖόν
[56, 19]	ἀνθ´ ὑπηκόων ὄντες, καὶ πολλὰ	καὶ	δεινὰ εἰργάσαντο. ~τά τε γὰρ
[56, 46]	ἐν τῷ παλατίῳ ἐποίησεν, ἣ	καὶ	δεῦρο ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν
[56, 39]	δὴ πολὺ μᾶλλον αὐτοῦ πειραθέντες,	καὶ	δεύτερον αὖθις καὶ τρίτον τέταρτόν
[56, 14]	ὁ Τιβέριος τά τε ἄλλα	καὶ	δὴ καὶ τὰ ὁμολογηθέντα σφίσι
[56, 42]	ἐξ αὐτῆς ἀφεθεὶς ἀνίπτατο ὡς	καὶ	δὴ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐς
[56, 3]	ναυτιλίας ναυτίλασθαι τέχνας τε ἀσκῆσαι	καὶ	δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι, καὶ ἐν πολέμῳ
[56, 43]	ζῆν, βασιλευομένους τε ἄνευ δουλείας	καὶ	δημοκρατουμένους ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς αὐτὸν
[56, 35]	ἔδει, Δροῦσος εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ	καὶ	δημοσίας τρόπον τινὰ φωνῆς ἡ
[56, 37]	ἔτι τρόπον ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα	καὶ	δημωφελέστατα αὐτοὺς διέθηκεν· τούς τε
[56, 4]	ἄλλοι ζηλώσωσιν ὑμᾶς, εἰκότως ἂν	καὶ	δι´ αὐτὸ τοῦτο μισοῖσθε, ὅτι
[56, 26]	ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ στρατηγήσας ἐδέξατο,	καὶ	δι´ ὅλου αὐτὴν τοῦ ἔτους,
[56, 28]	ἐλέχθη μὲν πολλά, καί τινα	καὶ	διὰ βιβλίων τῷ Αὐγούστῳ ἐδηλώθη·
[56, 6]	ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ δίδοται, ἵν´ εἰ	καὶ	διὰ μηδὲν ἄλλο, διά γε
[56, 35]	εἰδόσι καὶ πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις,	καὶ	διὰ ταῦτα καὶ τῶν ἐπαίνων
[56, 19]	ὡς καὶ τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες	καὶ	διὰ ταχέων οἱ προσβοηθήσοντες τάς
[56, 41]	οἴκοι διά τε τὴν ἡλικίαν	καὶ	διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος,
[56, 22]	ἡλικίᾳ διά τε τὸν κάματον	καὶ	διὰ τὸν φόβον τό τε
[56, 18]	τῶν ὅπλων ἐξουσίας ἐκλελησμένοι ἦσαν.	καὶ	διὰ τοῦτο, τέως μὲν κατὰ
[56, 19]	σφισιν ἐν τῇ πορείᾳ, ὡς	καὶ	διὰ φιλίας διιών, γένηται, μηδὲ
[56, 21]	ἢ ταῖς γε ἀσπίσιν ἅτε	καὶ	διαβρόχοις οὔσαις, καλῶς χρῆσθαι ἐδύναντο.
[56, 24]	ἐτόλμησε, τῆς τε ταραχῆς ἀπηλλάγη	καὶ	διαγνώμην ἐποιήσατο. τό τε γὰρ
[56, 35]	ἐμοῦ τοῦ καὶ παιδὸς αὐτοῦ	καὶ	διαδόχου τὸν ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον
[56, 32]	τοῖς μὲν δορυφόροις κατὰ πεντήκοντα	καὶ	διακοσίας δραχμάς, τοῖς δ´ ἀστικοῖς
[56, 6]	μεταβάλεσθε, ἵνα καὶ ἐπαινέσω ὑμᾶς	καὶ	διαμείψωμαι. ὅτι γὰρ οὔτε τῇ
[56, 37]	τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ πόλις συνενεχθεῖσα	καὶ	διασπασθῇ καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα
[56, 1]	τούτους ἐκείνων ἐλάττους ἤλγησέ τε	καὶ	διελέξατο αὐτοῖς τοιάδε· ~εἰ καὶ
[56, 15]	μὲν ἐνέδοσαν, καί τινες αὐτῶν	καὶ	διέφυγον, αἱ δὲ δὴ γυναῖκες
[56, 11]	ἐς αὐτὴν τὴν φλόγα ἐμβαλόντες,	καὶ	δίοδόν σφισι δι´ αὐτῶν καθάπερ
[56, 37]	ἄν τις μακρηγοροίη, ἄλλως τε	καὶ	διότι τὰ μὲν ὤφελε μηδ´
[56, 24]	τε κομῆται συχνοὶ ἅμα κατεφαίνοντο,	καὶ	δόρατα ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα πρὸς
[56, 18]	καὶ τά τε ἄλλα ὡς	καὶ	δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε καὶ χρήματα
[56, 37]	κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν	καὶ	δυνατωτέραν ἐξείργασται, ταῦτ´ ἐρῶ μόνα·
[56, 39]	στρατιωτικὸν τὸ κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ μετριάσας,	καὶ	δυνηθεὶς ἂν ἐκ τούτων καὶ
[56, 12]	γὰρ φρούριον ἐπ´ εὐερκοῦς πάνυ	καὶ	δυσπροσβάτου πέτρας ἐτετείχιστο, φάραγξι βαθείαις
[56, 3]	ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι	καὶ	δυστυχοῦντα παραμυθήσασθαι, τοῦ τε νέου
[56, 8]	γάμῳ καὶ ἐν τῇ τεκνοποιίᾳ	καὶ	δυσχερῆ καὶ λυπηρά· ἀλλ´ ἐκεῖνο
[56, 32]	τὴν θυγατέρα οὔτε κατήγαγε, καίπερ	καὶ	δωρεῶν ἀξιώσας, καὶ ταφῆναι ἐν
[56, 22]	ἀνακαλούντων. κἂν πάντες ἀπώλοντο ἢ	καὶ	ἑάλωσαν, εἰ μὴ οἱ βάρβαροι
[56, 16]	πρὸς Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν οἱ	καὶ	ἑαυτὸν καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ
[56, 11]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ταύτην	καὶ	ἑαυτοὺς παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ
[56, 8]	οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ ὧν ἕτεροι	καὶ	ἑαυτοὺς προΐενται, ὑπὲρ τούτων ὑμᾶς
[56, 32]	λοιπῷ τῷ πολιτικῷ πλήθει πέντε	καὶ	ἑβδομήκοντα δοθῆναι ἐκέλευσε. καὶ προσέτι
[56, 30]	ὑπάτευσε, μετήλλαξε, ζήσας μὲν πέντε	καὶ	ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ μῆνας δέκα
[56, 28]	τὴν εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ	καὶ	ἐγένετο. καὶ ταῦτα μὲν ὧδέ
[56, 30]	κρύφα ἐς τὴν νῆσον διέπλευσε	καὶ	ἐδόκει οἱ καὶ παντάπασι καταλλαγήσεσθαι.
[56, 28]	εἰκοστῇ πάντες ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο	καὶ	ἐδόκει τι νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε
[56, 15]	ὄντες οὐκ εἴων σφᾶς συμβῆναι.	καὶ	ἐδουλώσατο μὲν χωρίον τι Ἄρδουβαν,
[56, 33]	τε κοινὰ πᾶσι τοῖς δυναμένοις	καὶ	εἰδέναι καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ
[56, 43]	ὥστε τῷ ζωγρήσαντι αὐτὸν πέντε	καὶ	εἴκοσι μυριάδας ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ
[56, 46]	τινὶ Ἀττικῷ, βουλευτῇ ἐστρατηγηκότι, πέντε	καὶ	εἴκοσι μυριάδας ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν
[56, 30]	μῆνας δέκα καὶ ἡμέρας ἓξ	καὶ	εἴκοσι (τῇ γὰρ τρίτῃ καὶ
[56, 30]	καὶ εἴκοσι (τῇ γὰρ τρίτῃ	καὶ	εἰκοστῇ τοῦ Σεπτεμβρίου ἐγεγέννητο) μοναρχήσας
[56, 30]	ἀρρωστήσας τούς τε ἑταίρους συνεκάλεσε,	καὶ	εἰπὼν αὐτοῖς ὅσα ἔχρῃζε, τέλος
[56, 11]	ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα διαρπάσοντες,	καὶ	εἴσω τε τῆς τοῦ πυρὸς
[56, 40]	τὴν δόξαν ἀπεστέρησε· πολλὰ δὲ	καὶ	ἐκ καινῆς, τὰ μὲν ἐπὶ
[56, 7]	μήτε παιδοποιουμένων; οὐ γάρ που	καὶ	ἐκ τῆς γῆς προσδοκᾶτέ τινας
[56, 23]	ἔκ τε τῶν ἐστρατευμένων ἤδη	καὶ	ἐκ τῶν ἐξελευθέρων ὅσους ἠδυνήθη,
[56, 3]	μόνον ἐκ τῶν λόγων ἀλλὰ	καὶ	ἐκ τῶν ἔργων ἔτι καὶ
[56, 41]	κολακεύοντας μισῆσαι, καὶ πολλὰ μὲν	καὶ	ἐκ τῶν οἰκείων πολλοῖς χαρίσασθαι,
[56, 39]	καὶ δυνηθεὶς ἂν ἐκ τούτων	καὶ	ἐκ τῶν ὅπλων τῶν τε
[56, 12]	τὰ μὲν προεσενηνόχεσαν τὰ δὲ	καὶ	ἐκ τῶν ὀρῶν ὧν ἐκράτουν
[56, 5]	οἰκείας ἀγαπᾶτε, καὶ οἱ μὲν	καὶ	ἐκ τῶν πολεμίων ἐπαιδοποιήσαντο, ὑμεῖς
[56, 41]	πάντα ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε τρόπον τινὰ	καὶ	ἐκεῖνα ἐμὲ δοκεῖν εἰρηκέναι. οὐδὲ
[56, 5]	συνθήκας τινὰς ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ	καὶ	ἐκεῖνα πάντα συγχεῖτε. διὰ τί;
[56, 27]	τινῶν συγγράφοιτο, ζήτησιν αὐτῶν ἐποιήσατο,	καὶ	ἐκεῖνά τε, τὰ μὲν ἐν
[56, 5]	κολάζεσθε, ἂν ἀσελγαίνητέ τι, ὥσπερ	καὶ	ἐκεῖναι. ~πικρῶς εὖ οἶδ´ ὅτι
[56, 46]	τὸν τοῦ Ἄρεως ναὸν ἔθεσαν,	καὶ	ἐκείνῃ πάντα ὅσα τῷ ἀγάλματι
[56, 32]	τινες λέγουσιν· ἵνα γάρ τι	καὶ	ἐκείνη τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται,
[56, 35]	λοιπὰ συνεπηχούντων. οὐ γὰρ δὴ	καὶ	ἐκεῖνο δέδοικα, μὴ ἤτοι ἐμοῦ
[56, 28]	ἐπιζητῆσαι. τοῦτο δὲ οὐχ ὡς	καὶ	ἐκεῖνο τὸ τέλος καταλύσων ἐποίησεν,
[56, 12]	λοιπῶν σὺν τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε.	καὶ	ἐκεῖνοι μὲν οὐ χαλεπῶς τοὺς
[56, 4]	πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ ἔλεξε	καὶ	ἐκείνοις τάδε· θαυμαστὸν μέν τι
[56, 39]	δὲ ἐς τοὺς στασιασμοὺς ἠθελήσατε,	καὶ	ἐκεῖνον, ὃν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις
[56, 36]	ἐγγενέσθαι. ~ἄρξομαι δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ	καὶ	ἐκεῖνος τὰ κοινὰ πράττειν ἤρξατο,
[56, 15]	ἐς ποταμὸν κατεκρήμνισαν. καὶ οὕτω	καὶ	ἐκείνου τοῦ φρουρίου ἁλόντος, καὶ
[56, 19]	ὡς μάτην αὐτοῖς τε ταραττομένοις	καὶ	ἐκείνους διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες πρῶτοι
[56, 21]	καὶ ἐπὶ τῇ λείᾳ συνῆλθον)	καὶ	ἐκείνους ἐλάττους ἤδη ὄντας (πολλοὶ
[56, 14]	χαλεπούς σφισι γενέσθαι) ἐπίπαν ἐπεξῆλθον,	καὶ	ἐκείνων τε τοὺς πλείους ἐν
[56, 38]	οὗτος οὕτως ἑκάτερον αὐτῶν ἔμιξε	καὶ	ἐκέρασεν ὥστε τοῖς τε ἐναντιωθεῖσίν
[56, 41]	~εἴρηκα, ὦ Κυιρῖται, τὰ μέγιστα	καὶ	ἐκπρεπέστατα, ὥς γε ἐν κεφαλαίοις
[56, 37]	ἡ πόλις συνενεχθεῖσα καὶ διασπασθῇ	καὶ	ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα ἔτι τρόπον
[56, 21]	ἐν ταῖς πρὶν μάχαις ἀπωλώλεσαν)	καὶ	ἐκυκλοῦντο ῥᾷον καὶ κατεφόνευον, ὥστε
[56, 31]	δεκατριῶν ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ μέντοι	καὶ	ἐκφανὴς εὐθὺς ὁ θάνατος αὐτοῦ
[56, 18]	ἐβαρύνοντο τῇ τοῦ βίου μεταβολῇ	καὶ	ἐλάνθανόν σφας ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´
[56, 4]	μετῆλθέ τε πρὸς τοὺς ἑτέρους	καὶ	ἔλεξε καὶ ἐκείνοις τάδε· θαυμαστὸν
[56, 6]	μὲν τὸν εὔζωνον δὴ τοῦτον	καὶ	ἐλεύθερον βίον τὸν ἄγυνον καὶ
[56, 28]	προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν μηδὲν εἰπεῖν.	καὶ	ἐλέχθη μὲν πολλά, καί τινα
[56, 6]	λεγόμενα, πῶς οὐ πολὺ μᾶλλον	καὶ	ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους
[56, 9]	αὐτοὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης μεταλάβητε	καὶ	ἐμὲ φερώνυμον αὐτῆς ποιήσητε. ~τότε
[56, 37]	Αὐγούστῳ τοῦ πολιτικοῦ βίου ἀρχὴ	καὶ	ἐμοὶ τοῦ περὶ αὐτοῦ λόγου
[56, 20]	δι´ αὐτῶν τῶν λοχμωδεστάτων, ἅτε	καὶ	ἔμπειροι τῶν τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο,
[56, 40]	ἦρξεν; ὅστις τὰ μὲν ἐπίπονα	καὶ	ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς καὶ φρουρήσειν
[56, 36]	μὲν ἔν τε παισὶν ὄφεις	καὶ	ἐν ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ τινα
[56, 34]	καὶ στρώμασιν ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη·	καὶ	ἐν αὐτῇ τὸ μὲν σῶμα
[56, 27]	τὰς διατριβὰς ἐποιοῦντο, οἱ δὲ	καὶ	ἐν αὐτοῖς ἐκείνοις ἁβρότερον διῆγον,
[56, 26]	ἐγίγνετο, ἔν τε τῇ ἀγορᾷ	καὶ	ἐν αὐτῷ γε ἔστιν ὅτε
[56, 13]	τὸ προθυμότερον τοὺς στρατιώτας ἀγωνίσασθαι,	καὶ	ἐν καιρῷ σφισιν, ἄν που
[56, 41]	καὶ ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος,	καὶ	ἐν μὲν ταῖς ἑορταῖς καὶ
[56, 43]	ὄντας ἔν τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι	καὶ	ἐν μοναρχίᾳ ἀδεεῖ ζῆν, βασιλευομένους
[56, 3]	τε ἀσκῆσαι καὶ δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι,	καὶ	ἐν πολέμῳ τά τε ὄντα
[56, 18]	γὰρ τῷ αὐτῷ ἐκείνῳ χρόνῳ	καὶ	ἐν τῇ Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη.
[56, 18]	πρὸς τῷ Ῥήνῳ πολλοὺς δὲ	καὶ	ἐν τῇ σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων
[56, 8]	τινὰ καὶ ἐν τῷ γάμῳ	καὶ	ἐν τῇ τεκνοποιίᾳ καὶ δυσχερῆ
[56, 8]	ἐν ταῖς νόσοις πολλῶν δὲ	καὶ	ἐν τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων,
[56, 38]	εἴασεν. ἀλλ´ ἴστε γὰρ ἀκριβῶς	καὶ	ἐν τούτῳ τούς τε ἄλλους
[56, 8]	με ἀγνοεῖν ὅτι ἔστι τινὰ	καὶ	ἐν τῷ γάμῳ καὶ ἐν
[56, 8]	αὐτῶν ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν; οὐκοῦν εἰ	καὶ	ἐν τῷ γῆμαι καὶ ἐν
[56, 23]	μὲν ἄλλως ἐπιδημοῦντες οἱ δὲ	καὶ	ἐν τῷ δορυφορικῷ στρατευόμενοι, ἦσαν,
[56, 26]	ἀπιόντα αὖθις ἠσπάζοντο, ἤδη δὲ	καὶ	ἐν τῷ παλατίῳ, καὶ καθήμενόν
[56, 8]	εἰ καὶ ἐν τῷ γῆμαι	καὶ	ἐν τῷ τεκνῶσαι ἀνιαρά τινα
[56, 9]	γὰρ ὑμᾶς νῦν γε πεπεικέναι	καὶ	ἐν τῷ τῶν πολιτῶν ὀνόματι
[56, 10]	τῷ τῶν ἐπιτιμίων διαφόρῳ διεχώρισε,	καὶ	ἐνιαυτὸν ἑκατέροις ἐς τὸ τοὺς
[56, 43]	ὡς καὶ γυναικός τινος ἐσκομισθέντος,	καὶ	ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους ἐκπηδήσαντος, καὶ
[56, 36]	τούτους μὲν ἐάσω, ἵνα μὴ	καὶ	ἐξ αὐτοῦ τοῦ παραβάλλειν οἱ
[56, 36]	νὴ Δία καὶ λέοντα ἄκων	καὶ	ἐξ ἐπιτάξεως ἀπέκτεινεν, οὗτος δὲ
[56, 7]	τῶν μελλονυμφίων ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε,	καὶ	ἐξελευθέρας τοῖς γε ἔξω τοῦ
[56, 39]	ἰατρὸς ἀγαθὸς σῶμα νενοσηκὸς παραλαβὼν	καὶ	ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν ὑγιᾶ
[56, 17]	τότε τὴν νίκην ὁ Γερμανικός,	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ τῷ μὲν Αὐγούστῳ
[56, 39]	ποιῆσαι κεκτημένοι, τοῦτό τε ἔπραξαν	καὶ	ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον ἔσχον, ποῦ
[56, 6]	ὡς ἀληθῶς ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε, ἵνα	καὶ	ἐπαινέσω ὑμᾶς καὶ διαμείψωμαι. ὅτι
[56, 25]	ὅτι τινὲς μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν	καὶ	ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ διὰ τούτου
[56, 3]	ἐστέ) καὶ φιλῶ διὰ ταῦτα	καὶ	ἐπαινῶ, καὶ τούτοις τε οἷς
[56, 38]	τίς τὸν Λέπιδον αὐτόν, ὃς	καὶ	ἐπεβίω τοσοῦτον τῇ ἥττῃ χρόνον
[56, 40]	θαυμαστὸν μὲν γὰρ οὐδὲν εἰ	καὶ	ἐπεβουλεύθη ποτέ· οὐδὲ γὰρ οὐδ´
[56, 17]	τὸ συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι,	καὶ	ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ τῶν
[56, 13]	οἱ ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν,	καὶ	ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε καὶ τοὺς
[56, 23]	ὡς ἐκ τῶν παρόντων παρεσκευάσατο,	καὶ	ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν τὴν στρατεύσιμον
[56, 2]	πολλὴν χάριν ὑμῖν ἔχω, ὅτι	καὶ	ἐπείσθητε καὶ τὴν πατρίδα συμπληθύετε.
[56, 26]	δὴ Αὔγουστος ἐκεῖνόν τε ὡς	καὶ	ἐπὶ γήρως ὢν τῇ βουλῇ
[56, 30]	αὐτῶν ὁμοίως τοῖς γελωτοποιοῖς, ὡς	καὶ	ἐπὶ μίμου τινὸς τελευτῇ, αἰτήσας
[56, 28]	ὄντας, ἐπί τε τοὺς ἀγροὺς	καὶ	ἐπὶ τὰς οἰκίας τὴν συντέλειαν
[56, 21]	πρότερον περισκοπούντων συχνοὶ ἄλλως τε	καὶ	ἐπὶ τῇ λείᾳ συνῆλθον) καὶ
[56, 30]	δείσασα γάρ, ὥς φασι, μὴ	καὶ	ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ,
[56, 23]	ἐποιήσατο, τό τε μέγιστον ὅτι	καὶ	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν τήν τε
[56, 16]	τί ὑμῖν ἔδοξε καὶ ἀποστῆναι	καὶ	ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι;
[56, 3]	ἐλάττω καταλιπεῖν. μεταβήσομαι δὲ δὴ	καὶ	ἐπὶ τοὺς ἄλλους τοὺς οὔτε
[56, 23]	μέγα ἐπί τε τοῖς ἀπολωλόσι	καὶ	ἐπὶ τῷ περί τε τῶν
[56, 19]	συχνοὺς αἰτοῦσι τοῖς ἀδυνάτοις ὡς	καὶ	ἐπὶ φυλακῇ χωρίων τινῶν ἢ
[56, 9]	ὡς μισῶν ὑμᾶς, ἀλλὰ φιλῶν,	καὶ	ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους ὁμοίους ὑμῖν
[56, 13]	τε γὰρ προσεδρεία καὶ ματαία	καὶ	ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ ἡ ἀποχώρησις
[56, 14]	ἐγίγνετο, τῶν μὲν ἀναβῆναί τε	καὶ	ἐπικρατῆσαι {τῆς} τῶν ἄκρων, τῶν
[56, 8]	ἔχουσι καὶ προπονεῖν καὶ συμπονεῖν	καὶ	ἐπιπονεῖν χρή· τί γὰρ δεῖ
[56, 31]	τὸν Τιβέριον τῇ νόσῳ αὐτοῦ	καὶ	ἐπισκήψεις τινὰς παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν
[56, 33]	εἶχε, καὶ τὸ τέταρτον ἐντολὰς	καὶ	ἐπισκήψεις τῷ Τιβερίῳ καὶ τῷ
[56, 4]	ἂν ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ νόμους	καὶ	ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες
[56, 19]	παραινοῦσιν οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος ἀλλὰ	καὶ	ἐπιτιμῶντος ὡς μάτην αὐτοῖς τε
[56, 5]	ἀλλ´ οἱ μὲν πατέρες ἡμῶν	καὶ	ἐπολέμησαν πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ τῶν
[56, 33]	ποτε οὐ λόγῳ μόνον ἀλλὰ	καὶ	ἔργῳ ἐτήρησε· παρὸν γοῦν αὐτῷ
[56, 22]	τῶν ἄλλων οὐδεὶς ἔτι, εἰ	καὶ	ἔρρωτό τις, ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ
[56, 31]	τῇ τε ὑστεραίᾳ βουλὴ ἐγένετο,	καὶ	ἐς αὐτὴν οἱ μὲν ἄλλοι
[56, 27]	ταῦτά τε οὕτως, ὅσα γε	καὶ	ἐς ἱστορίαν ἀναγκαῖά ἐστι, διενομοθετήθη,
[56, 33]	καὶ εἰδέναι καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν,	καὶ	ἐς μηδένα ἕνα ἀναρτᾶν αὐτὰ
[56, 11]	ἀλλὰ τῆς νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν	καὶ	ἐς οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ
[56, 11]	ἔς τε τὸν κύκλον πέριξ	καὶ	ἐς τὰ οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ
[56, 11]	τό τε τεῖχος ἐκεῖνο ἐξέλιπον	καὶ	ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ
[56, 42]	τά τε ὀστᾶ αὐτοῦ συνελέξατο	καὶ	ἐς τὸ μνημεῖον κατέθετο. ~τὸ
[56, 17]	καίτοι μὴ μετασχόντι τοῦ πολέμου,	καὶ	ἐς τὸ συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν
[56, 45]	σύμπαν ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε τινὰς	καὶ	ἐς τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι ὅτι
[56, 13]	ὄρους (χαραδρῶδές τε γὰρ ἦν	καὶ	ἐς φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν,
[56, 33]	ἔργα ἃ ἔπραξε πάντα, ἃ	καὶ	ἐς χαλκᾶς στήλας πρὸς τῷ
[56, 43]	τε γὰρ πᾶσιν ὁμοίως ἦν,	καὶ	ἐς χρήματα πολλοῖς ἐπήρκει, τούς
[56, 21]	μᾶλλον τῇ ὑστεραίᾳ ἐπορεύθησαν, ὥστε	καὶ	ἐς ψιλόν τι χωρίον προχωρῆσαι,
[56, 26]	γε ἔστιν ὅτε τῷ συνεδρίῳ	καὶ	ἐσιόντα αὐτὸν καὶ ἀπιόντα αὖθις
[56, 19]	αὐτῷ φυλακήν τινα ἑαυτοῦ ποιήσηται.	καὶ	ἔσχεν οὕτως· προέπεμψάν τε γὰρ
[56, 34]	δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου χρυσῆ,	καὶ	ἑτέρα αὖ ἐφ´ ἅρματος πομπικοῦ
[56, 14]	μᾶλλον ἀπ´ ἀλλήλων καὶ συνήλου·	καὶ	ἕτεροι, οἱ μὲν βέλη οἱ
[56, 38]	ὅτι καὶ ἐχθρῶν τινες ἐφείσαντο	καὶ	ἕτεροι τοῖς ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ
[56, 9]	ὑμᾶς, ἀλλὰ φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν	καὶ	ἑτέρους ὁμοίους ὑμῖν πολλοὺς κτήσασθαι,
[56, 37]	αὐτῷ ἔχει, καὶ τάχα ἂν	καὶ	ἑτέρων τινῶν πράξεσι παραβληθείη. ταῦτα
[56, 18]	οὐκ ἀθρόα ἀλλ´ ὥς που	καὶ	ἔτυχε χειρωθέντα, διὸ οὐδὲ ἐς
[56, 41]	ἂν ἡμερῶν δεηθείη. πρὸς δὲ	καὶ	εὖ οἶδ´ ὅτι παρ´ ἐμοῦ
[56, 23]	τῶν ἐξελευθέρων ὅσους ἠδυνήθη, κατέλεξε,	καὶ	εὐθὺς σπουδῇ μετὰ τοῦ Τιβερίου
[56, 37]	καὶ παντοδαπῶν κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ	καὶ	εὐπορωτέραν καὶ δυνατωτέραν ἐξείργασται, ταῦτ´
[56, 40]	τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι τὰ δὲ	καὶ	ἐφ´ ἑτέρων, τὰ μὲν αὐτὸς
[56, 44]	ἅτε καὶ συνήθεσιν οὖσιν, ἀλλὰ	καὶ	ἔχαιρον, καὶ βελτίω καὶ ἀδεέστερα
[56, 38]	ἐγένετο. ἤδη γὰρ οἶδ´ ὅτι	καὶ	ἐχθρῶν τινες ἐφείσαντο καὶ ἕτεροι
[56, 32]	ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι. ὅπερ που	καὶ	ζῶν ἐποίει· εἰ γάρ τινα
[56, 45]	ὄντα. ~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο μὲν	καὶ	ζῶντος αὐτοῦ, ἐπὶ πλεῖον δ´
[56, 13]	καὶ ματαία καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο	καὶ	ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν
[56, 13]	γὰρ ἄλλα πλὴν ὀλίγων ἐκεχείρωτο,	καὶ	ἡ δύναμις ἣν εἶχε τῆς
[56, 46]	δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων. καί οἱ	καὶ	ἡ ἐν τῇ Νώλῃ οἰκία,
[56, 42]	συνεξέφερεν αὐτὸν ἥ τε γερουσία	καὶ	ἡ ἱππάς, αἵ τε γυναῖκες
[56, 46]	ἅρματος ἐπέβησαν. χωρὶς δὲ τούτων	καὶ	ἡ Λιουία ἰδίαν δή τινα
[56, 42]	βουλῇ ἐδόκει, λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν·	καὶ	ἡ μὲν ἀνηλίσκετο, ἀετὸς δέ
[56, 3]	καὶ καθάπερ ἐκείνους ὑμεῖς προγόνους	καὶ	ἡγεῖσθε καὶ ὀνομάζετε, οὕτω καὶ
[56, 8]	γὰρ ὡς εἰπεῖν τοῖς ἀρετὴν	καὶ	ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ
[56, 30]	ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ μῆνας δέκα	καὶ	ἡμέρας ἓξ καὶ εἴκοσι (τῇ
[56, 27]	χρῆσθαι, μήτ´ οὐσίαν ὑπὲρ δώδεκα	καὶ	ἡμίσειαν μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ
[56, 21]	ἔς τε ὕλας αὖθις ἐσέπεσον,	καὶ	ἠμύνοντο μὲν πρὸς τοὺς προσπίπτοντάς
[56, 45]	οὐχ ὁμοίου πειραθέντες ἐκεῖνον ἐζήτουν.	καὶ	ἦν μὲν καὶ παραχρῆμα τὴν
[56, 41]	πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ τελευταῖον	καὶ	ἥρωα ἀπεδείξατε καὶ ἀθάνατον ἀπεφήνατε.
[56, 23]	λαχόντα τήν τε οὐσίαν ἀφείλετο	καὶ	ἠτίμωσε. καὶ τέλος, ὡς καὶ
[56, 35]	αὐτῷ ἔπαινον ἐνεχειρίσθη; οὐ μέντοι	καὶ	θαρρεῖν ἔχω ὡς οὐ πολὺ
[56, 25]	ἐχρημάτισαν, καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ	καὶ	θαυμάσειεν ἄν τις, μονομαχεῖν ἐπετράπη.
[56, 1]	προσήκοντα ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἐποίησε	καὶ	θέας ἐπινικίους διὰ τῶν ὑπάτων.
[56, 41]	ἀποδοῦναι, τὴν δὲ ψυχὴν ὡς	καὶ	θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν. ~Τιβέριος μὲν
[56, 27]	καὶ ἵππων δρόμῳ τρόπον τινὰ	καὶ	θηρίων σφαγῇ ἐτιμήθη, αὖθις δὲ
[56, 6]	ἄτεκνον ἐπανηρῆσθαι, λῃστῶν δὲ δὴ	καὶ	θηρίων τῶν ἀγριωτάτων οὐδὲν διαφέρετε.
[56, 46]	ἤρξαντο, τότε δὲ ἀθανατίσαντες αὐτόν,	καὶ	θιασώτας οἱ καὶ ἱερὰ ἱέρειάν
[56, 4]	μὲν τὸ γένος ἡμῶν ἀφανίσαι	καὶ	θνητὸν ὄντως ποιῆσαι, πᾶν δὲ
[56, 3]	ἀνελέσθαι τέκνον ἐξ ἀμφοῖν συμπεφυκὸς	καὶ	θρέψαι καὶ παιδεῦσαι, εἰκόνα μὲν
[56, 1]	γεγαμηκότας ἢ καὶ τέκνα ἔχοντας,	καὶ	ἰδὼν πολὺ τούτους ἐκείνων ἐλάττους
[56, 46]	ἀθανατίσαντες αὐτόν, καὶ θιασώτας οἱ	καὶ	ἱερὰ ἱέρειάν τε τὴν Λιουίαν
[56, 46]	τε Αὐγουστάλια οἱ δήμαρχοι ὡς	καὶ	ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι. καὶ οἱ
[56, 38]	Σύλλαν μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον.	καὶ	ἵνα μὴ πάντας αὐτοὺς καταλέγω,
[56, 32]	τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως βουλευταῖς	καὶ	ἱππεῦσιν ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσι, τῷ
[56, 22]	οὖν ἀδεῶς πᾶς καὶ ἀνὴρ	καὶ	ἵππος, καὶ τά τε καὶ
[56, 27]	ἐν τῇ τοῦ Αὐγούστου ἀγορᾷ	καὶ	ἵππων δρόμῳ τρόπον τινὰ καὶ
[56, 44]	πρός τε τὸ κράτιστον μετεκόσμησε	καὶ	ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν, ὥστε εἰ καὶ
[56, 14]	ὑπείκουσί πῃ ἐπιτιμῶντες, καὶ ἀθρόοι	καὶ	καθ´ ἑκάστους· καὶ ὅσοι ὑπὲρ
[56, 12]	πως ἐπιθυμοῦντας, καὶ φοβηθεὶς μὴ	καὶ	καθ´ ἓν ὄντες στασιάσωσι, τριχῇ
[56, 34]	τε τῶν ἄλλων Ῥωμαίων τῶν	καὶ	καθ´ ὁτιοῦν πρωτευσάντων, ἀπ´ αὐτοῦ
[56, 3]	οὕτω καὶ ὑμεῖς ἄλλους τεκνώσητε,	καὶ	καθάπερ ἐκείνους ὑμεῖς προγόνους καὶ
[56, 26]	δὲ καὶ ἐν τῷ παλατίῳ,	καὶ	καθήμενόν γε, ἔστι δ´ ὅτε
[56, 6]	ὅτι καὶ οἱ ἰατροὶ συχνοὺς	καὶ	καίοντες καὶ τέμνοντες, ὅταν μὴ
[56, 38]	τῶν μικροτέρων μνημονεύειν; Πομπήιος δὲ	καὶ	Καῖσαρ τούτου μὲν ἀπέσχοντο ὥς
[56, 7]	οὐ μὴν οὐδ´ ὅσιον ἢ	καὶ	καλῶς ἔχον ἐστὶ τὸ μὲν
[56, 36]	ἐν ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ τινα	καὶ	κάπρον καὶ νὴ Δία καὶ
[56, 2]	πράττειν ἐθελόντων ἐστέ, ἀλλ´ ἔγωγε	καὶ	κατ´ αὐτὸ τοῦτο μᾶλλον ὑμᾶς
[56, 20]	θεραπεία συχνὴ αὐτοῖς συνείπετο, ὥστε	καὶ	κατὰ τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ τῇ ὁδοιπορίᾳ
[56, 26]	καθήμενόν γε, ἔστι δ´ ὅτε	καὶ	κατακείμενον, οὐχ ὅτι ἡ γερουσία
[56, 28]	εἶχε, προσθέμενος, οὕτω τὰ πλείω	καὶ	κατακείμενος ἔστιν ὅτε ἐχρημάτιζεν. ἐπεί
[56, 21]	τὰ μὲν κατακαύσαντες τὰ δὲ	καὶ	καταλιπόντες, συντεταγμένοι μέν πῃ μᾶλλον
[56, 20]	τὰ ἄκρα τῶν δένδρων καταθραυόμενα	καὶ	καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ οὖν
[56, 25]	ἔς τε τὴν Κελτικὴν ἐσέβαλον	καὶ	κατέδραμόν τινα αὐτῆς, οὐ μέντοι
[56, 14]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔβαλλον τοὺς δὲ	καὶ	κατεκυλίνδουν. ἄλλοι τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας
[56, 5]	πρὸς Σαβίνους ὑπὲρ τῶν γάμων,	καὶ	κατελύσαντο τῶν τε γυναικῶν αὐτῶν
[56, 21]	μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ ἐκυκλοῦντο ῥᾷον	καὶ	κατεφόνευον, ὥστε καὶ τὸν Οὐᾶρον
[56, 23]	ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ Γαλάται	καὶ	Κελτοί, οἱ μὲν ἄλλως ἐπιδημοῦντες
[56, 29]	βύας ὑπὲρ αὐτοῦ καθήμενος ἔβυξε.	καὶ	κεραυνὸς ἐς εἰκόνα αὐτοῦ ἐν
[56, 33]	δυσφύλακτόν τε γὰρ αὐτὴν ἔσεσθαι,	καὶ	κινδυνεύσειν ἐκ τούτου καὶ τὰ
[56, 41]	μὲν πάντα ἀεὶ καὶ πόνον	καὶ	κίνδυνον ὑπὲρ ὑμῶν ὑπομείναντος, ὑμᾶς
[56, 24]	Ἄλπεων συμπεπτωκέναι τε ἐς ἀλλήλας	καὶ	κίονας τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν,
[56, 3]	ἀπαλλαττόμενον ἐκ τοῦ βίου, διάδοχον	καὶ	κληρονόμον οἰκεῖον ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότα
[56, 37]	πολλῶν δὲ καὶ συμμάχων κατορθωθέντα,	καὶ	κοινὴν πρὸς ἐκείνους τὴν αἰτίαν
[56, 5]	αἱ ἀειπαρθένοι ἄνανδροί εἰσιν; οὐκοῦν	καὶ	κολάζεσθε, ἂν ἀσελγαίνητέ τι, ὥσπερ
[56, 15]	ᾑροῦντο) μάχη τε ἰσχυρὰ ἐγένετο,	καὶ	κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν, καί
[56, 37]	τοῦτο ὁρῶν τὸ μὲν πλεῖστον	καὶ	κράτιστον καὶ τοῦ δήμου καὶ
[56, 27]	πλείω φορτικοῦ τε ἑνὸς χιλιοφόρου	καὶ	κωπήρων δύο κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις
[56, 16]	γὰρ ἐς αὐτὸν στρατόπεδα ἐτράφη	καὶ	λεία ἐλαχίστη ἑάλω. ~ἀνήγγειλε δὲ
[56, 36]	καὶ κάπρον καὶ νὴ Δία	καὶ	λέοντα ἄκων καὶ ἐξ ἐπιτάξεως
[56, 27]	αὖθις δὲ ὥσπερ εἴθιστο ἐγένετο,	καὶ	λέοντάς γε ἐς αὐτὰ ἐν
[56, 27]	τε καὶ Ῥόδου Σάμου τε	καὶ	Λέσβου· ταύτας γὰρ οὐκ οἶδ´
[56, 19]	ἐπὶ φυλακῇ χωρίων τινῶν ἢ	καὶ	λῃστῶν συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ τισι
[56, 14]	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ κρημνώδους παρετάξαντο,	καὶ	λίθους πολλοὺς τοὺς μὲν σφενδόναις
[56, 14]	κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως πεποιημένας	καὶ	λίθων γεμούσας, ἠφίεσαν. καὶ ταῦτά
[56, 12]	καὶ τοῦ τε πολέμου μηκυνομένου	καὶ	λιμοῦ δι´ αὐτὸν οὐχ ἥκιστα
[56, 22]	δ´ οὔτε τις ἐπεκούρει αὐτοῖς	καὶ	λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον νύκτα τηρήσαντες
[56, 8]	εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε οὖν μαινόμενοι,	καὶ	λογίσασθε ἤδη ποτὲ ὅτι ἀδύνατόν
[56, 8]	ἐν τῇ τεκνοποιίᾳ καὶ δυσχερῆ	καὶ	λυπηρά· ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι
[56, 27]	τοῖς ἱππεῦσι δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε,	καὶ	μαθὼν ὅτι βιβλία ἄττα ἐφ´
[56, 40]	τῇ τῶν κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι.	~καὶ	μάλα εἰκότως· τίς μὲν γὰρ
[56, 25]	ὠφλίσκανον· οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐμονομάχουν,	καὶ	μάλισθ´ ὅτι δεινῶς οἱ ἀγῶνες
[56, 44]	τοῖς δὲ παροῦσι μόνοις ἢ	καὶ	μάλιστα ἐντραφέντες οὐ μόνον οὐκ
[56, 4]	ἀηδῶς ὑμᾶς ὁρῶ πολλοὺς ὄντας,	καὶ	μᾶλλον ἂν ἠβουλόμην τοσούτους μὲν
[56, 14]	τοὺς Ῥωμαίους διέσπα τε ἔτι	καὶ	μᾶλλον ἀπ´ ἀλλήλων καὶ συνήλου·
[56, 3]	καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἔτι	καὶ	μᾶλλον καταμάθητε ὅσον αὐτῶν διαφέρετε.
[56, 20]	καὶ ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι ἔτι	καὶ	μᾶλλόν σφας διέσπειραν· τό τε
[56, 38]	ὑπῆρξε. τεκμήριον δέ, Σύλλας μὲν	καὶ	Μάριος καὶ τοὺς παῖδας τῶν
[56, 13]	πράξῃ (ἥ τε γὰρ προσεδρεία	καὶ	ματαία καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ
[56, 24]	οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸς ὀργῆς	καὶ	μέγα οὕτω καὶ ἀθρόον ἐδόκει
[56, 38]	δὲ τοὺς συνεξετασθέντας οἱ πολλαῖς	καὶ	μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´ ὑπερήφανόν
[56, 8]	πλείστοις καὶ μεγίστοις αὐτῶν πλεῖστα	καὶ	μέγιστα συμπέφυκεν. ὥστ´ εἰ ταῦτ´
[56, 8]	παραμέμικται, καὶ τοῖς γε πλείστοις	καὶ	μεγίστοις αὐτῶν πλεῖστα καὶ μέγιστα
[56, 2]	καὶ τὰ μάλιστα ὁ πρῶτος	καὶ	μέγιστος ἐκεῖνος θεός, ὁ τεκτηνάμενος
[56, 41]	καὶ αὐτὸς τὴν γνώμην ἐδίδου,	καὶ	μεθ´ ὧν συμμεθίστατο· οἷς πάντα
[56, 28]	πόλεων κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς	καὶ	μειζόνως ζημιωθησόμενοι δείσωσι καὶ τὴν
[56, 36]	ἔκ τε τῶν παίδων ἐξεληλυθὼς	καὶ	μειρακιοῦσθαι ἀρχόμενος τὸν μὲν ἄλλον
[56, 5]	καὶ τοὺς ναοὺς αὐτῶν ἀνατρέποντες.	καὶ	μέντοι καὶ τὴν πολιτείαν καταλύετε,
[56, 40]	οἰκεῖον ἀόπλους ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε.	καὶ	μέντοι καὶ τῶν βουλευτῶν οὔτε
[56, 45]	ἀπαντήσων τό τε σκέλος ἐπλήγη	καὶ	μετ´ αὐτοῦ φοράδην ἀνεκομίσθη, καὶ
[56, 28]	αὐτῷ μετά τε τοῦ Τιβερίου	καὶ	μετ´ ἐκείνων τῶν τε ἀεὶ
[56, 4]	τούτου κολάζεται, ὅτι μόνος ἢ	καὶ	μετ´ ὀλίγων ποιεῖ τι τοιοῦτον
[56, 12]	μηκέτι τὴν τριβὴν φέροντας ἀλλὰ	καὶ	μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί πως ἐπιθυμοῦντας,
[56, 37]	τῆς τύχης τὸ πλεῖστον ὄντα,	καὶ	μετὰ πολλῶν μὲν πολιτῶν πολλῶν
[56, 24]	τῶν πρό τε τῆς ἥττης	καὶ	μετὰ ταῦτα συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν
[56, 34]	αὖ ἐφ´ ἅρματος πομπικοῦ ἤγετο.	καὶ	μετὰ ταύτας αἵ τε τῶν
[56, 25]	τε οὖν ἕνεκα καὶ ὅτι	καὶ	μετὰ τὴν στρατηγίαν ἔχων. τῷ
[56, 26]	ἀλλ´ ὁ Γερμανικός, ὥσπερ εἰώθει.	καὶ	μετὰ τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´ αὐτῶν,
[56, 12]	Τιβέριος πολιορκήσας οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη,	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ ἄλλα τινὰ
[56, 11]	καὶ ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον,	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ ταύτην καὶ
[56, 14]	κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν,	καὶ	μετὰ τοῦτο καὶ τοὺς ἐν
[56, 16]	ὑπέσχετο, ἂν τῆς ἀδείας τύχῃ.	καὶ	μετὰ τοῦτο πίστιν λαβὼν νυκτός
[56, 6]	καταστάσει ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη,	καὶ	μετὰ τοῦτο πολλὰ καὶ τῇ
[56, 1]	ἀπὸ βήματος τὸν δῆμον ἠσπάσατο,	καὶ	μετὰ τοῦτο τά τε ἄλλα
[56, 21]	ἐν ὄρει ὑλώδει ἐνεδέχετο, λαβόμενοι,	καὶ	μετὰ τοῦτο τάς τε πλείους
[56, 0]	Ὡς τοῖς τὰ τέκνα ἔχουσι	καὶ	μετὰ τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις καὶ
[56, 31]	ὁ δὲ τῷ τῶν δημάρχων.	καὶ	μετὰ τοῦτο τῷ τε Τιβερίῳ
[56, 9]	θεοῖς μετά τε τῶν γυναικῶν	καὶ	μετὰ τῶν παίδων προσερχώμεθα, καὶ
[56, 11]	ἐναντίοι βιαζόμενοι τῷ πλήθει σφῶν,	καὶ	μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν, πῦρ ἐθελούσιοι
[56, 13]	πολιορκουμένων πάσχειν. ~ἀποροῦντος οὖν αὐτοῦ	καὶ	μὴ εὑρίσκοντος ὅ τι πράξῃ
[56, 37]	Βροῦτον τόν τε Κάσσιον χρωμένους,	καὶ	{μὴ} φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς ἅμα
[56, 33]	ἔδωκε τοῖς τε παροῦσιν ἀρκεσθῆναι	καὶ	μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον τὴν ἀρχὴν
[56, 8]	ἐκ τῶν ἀεὶ ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται.	καὶ	μηδεὶς ὑμῶν οἰέσθω με ἀγνοεῖν
[56, 41]	ἅπαξ ἀναγκαίως κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι αὐτὸν	καὶ	μηδὲν ἕτερον προσκατεργάσασθαι ἐθελῆσαι, ἐξ
[56, 7]	μνηστεύειν ὑμῖν ἁπαλὰς ἔτι κόρας	καὶ	μηδέπω γάμων ὡραίας ἐπέτρεψα, ἵνα
[56, 30]	μὲν πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη	καὶ	μῆνας δέκα καὶ ἡμέρας ἓξ
[56, 37]	τε τοῦ Αὐγούστου ἔργα ἐστί,	καὶ	μήτ´ ἄλλῳ τινὶ ἀνθρώπων πέπρακται,
[56, 3]	τῇ δὲ ἐκείνου διαδοχῇ ζῆσαι,	καὶ	μήτ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις ὥσπερ ἐν
[56, 11]	δὲ ὑπὸ τῆς φλογὸς κακούμενοι,	καὶ	μήτε κατὰ χώραν ἀσφαλῶς μεῖναι
[56, 19]	συνεστιώμενοι πολλάκις. θαρσοῦντος οὖν αὐτοῦ,	καὶ	μήτε τι δεινὸν προσδεχομένου, καὶ
[56, 39]	τῶν χρημάτων πλείστων ὄντων κρατῶν,	καὶ	μήτε φοβούμενός τινα μήθ´ ὑποπτεύων,
[56, 7]	καὶ ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε. καίτοι	καὶ	μνηστεύειν ὑμῖν ἁπαλὰς ἔτι κόρας
[56, 3]	ἔν τε εἰρήνῃ γῆν ἐργάσασθαι	καὶ	ναυτιλίας ναυτίλασθαι τέχνας τε ἀσκῆσαι
[56, 36]	ἔλαφόν τέ τινα καὶ κάπρον	καὶ	νὴ Δία καὶ λέοντα ἄκων
[56, 24]	τοὺς βωμοὺς αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον,	καὶ	Νίκης τι ἄγαλμα ἔν τε
[56, 13]	τῶν ἐν τῷ τείχει ὄντων,	καὶ	νομίσας ἀναιμωτί σφων κρατήσειν, οὐδὲν
[56, 3]	ὀνομάζετε, οὕτω καὶ ὑμᾶς ἕτεροι	καὶ	νομίσωσι καὶ προσείπωσι, τά τε
[56, 36]	ἐν ἀνδράσιν ἐθελοντὴς καὶ πολεμῶν	καὶ	νομοθετῶν τό τε κοινὸν ἀκριβῶς
[56, 4]	ὧν οὐδεὶς ἂν ἄλλος ἀμελήσειε,	καὶ	νόμους καὶ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε
[56, 41]	οὐχ ὅτι μεθ´ ἡμέραν ἀλλὰ	καὶ	νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε. τίς τῶν
[56, 4]	ὑμῶν ἀεί τε πάντα ποιῶν	καὶ	νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν μέλλων, ἀηδῶς
[56, 20]	ἦγον δὲ καὶ ἁμάξας πολλὰς	καὶ	νωτοφόρα πολλὰ ὡς ἐν εἰρήνῃ·
[56, 22]	ἐκεῖνοί τε ἐπέσχον τῆς διώξεως,	καὶ	ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ γιγνόμενον
[56, 1]	Σαβῖνος ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ	καὶ	ὁ Αὔγουστος ἐς τὸ προάστειον
[56, 16]	τὰ λοιπὰ προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ	καὶ	ὁ Βάτων, Σκευᾶν τὸν υἱὸν
[56, 29]	πῃ τοῦ Αὐγούστου ὄντες ἦρχον,	καὶ	ὁ Γάλβας ὁ τὸ κράτος
[56, 31]	περιπορφύρων· ὁ δὲ δὴ Τιβέριος	καὶ	ὁ Δροῦσος ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[56, 13]	τοὺς ἄλλους σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς.	καὶ	ὁ μὲν οὐκέτ´ οὐδ´ ἄλλῳ
[56, 30]	τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον διέσκωψε.	καὶ	ὁ μὲν οὕτω τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ
[56, 15]	αὐτῷ ἐθελοντὶ τῷ Γερμανικῷ ὡμολόγησεν.	καὶ	ὁ μὲν ταῦτα πράξας πρὸς
[56, 24]	κίονας τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν,	καὶ	ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ πολλαχῇ ἐῴκει,
[56, 10]	κἀκ τούτου ὅ τε Πάπιος	καὶ	ὁ Ποππαῖος νόμος ὑπό τε
[56, 20]	σφίσι προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε τέμνοντας	καὶ	ὁδοποιοῦντας γεφυροῦντάς τε τὰ τούτου
[56, 18]	τοῦτο, τέως μὲν κατὰ βραχὺ	καὶ	ὁδῷ τινι μετὰ φυλακῆς μετεμάνθανον
[56, 42]	οἵ τε ἐκ τοῦ τέλους	καὶ	οἱ ἄλλοι, καὶ τὸ ὁπλιτικὸν
[56, 4]	ἀνθρώπινον, ἂν τὰ αὐτὰ ὑμῖν	καὶ	οἱ ἄλλοι πάντες πράξωσιν; ὧν
[56, 3]	καὶ ὑμεῖς τε ἑτέρων ἄρξετε	καὶ	οἱ ἄλλοι ὑμῖν ὑπακούσουσι, πολυπληθία
[56, 12]	βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον,	καὶ	οἱ ἄνθρωποι πάντα ἐς αὐτὸ
[56, 3]	ἀναγκαῖον, εἴπερ αἵ τε πόλεις	καὶ	οἱ δῆμοι ἔσονται, καὶ ὑμεῖς
[56, 44]	δημοκρατίας ἀνδρῶν καὶ οἱ πλείους	καὶ	οἱ δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´
[56, 6]	ἀλλὰ πρῶτον μὲν λογίσασθε ὅτι	καὶ	οἱ ἰατροὶ συχνοὺς καὶ καίοντες
[56, 26]	οὐχ ὅτι ἡ γερουσία ἀλλὰ	καὶ	οἱ ἱππῆς τοῦ τε δήμου
[56, 46]	δήμων τὰ δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων.	καί	οἱ καὶ ἡ ἐν τῇ
[56, 2]	ἄρρενες αἱ δὲ θήλειαι νομίζονται,	καὶ	οἱ μὲν γεγεννηκέναι τινὰς οἱ
[56, 13]	ἐς φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν,	καὶ	οἱ μὲν θᾶσσον οἱ δὲ
[56, 5]	δὲ οὐδὲ τὰς οἰκείας ἀγαπᾶτε,	καὶ	οἱ μὲν καὶ ἐκ τῶν
[56, 46]	καὶ Αὔγουσταν ἤδη καλουμένην ἀπέδειξαν.	καὶ	οἱ μὲν καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι
[56, 11]	ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον τινὰ διαλάθῃ.	καὶ	οἱ μὲν τοῦτο ποιήσαντες ἐς
[56, 44]	γὰρ ἐκ τῆς δημοκρατίας ἀνδρῶν	καὶ	οἱ πλείους καὶ οἱ δυνατώτεροι
[56, 22]	οἵ τε ἐρρωμενέστατοι πολὺ ἀπέσπασαν,	καὶ	οἱ σαλπικταὶ οἱ σὺν αὐτοῖς
[56, 46]	ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι.	καὶ	οἱ τὰ μὲν ἄλλα ὥσπερ
[56, 9]	κτήσασθαι, ἵν´ ἑστίας ἐννόμους οἰκοῦντες	καὶ	οἰκίας πλήρεις γενῶν ἔχοντες τοῖς
[56, 41]	ἢ ἐν τῷ συνεδρίῳ ἢ	καὶ	οἴκοι διά τε τὴν ἡλικίαν
[56, 2]	καὶ διελέξατο αὐτοῖς τοιάδε· ~εἰ	καὶ	ὀλίγοι παντάπασιν, ὥς γε πρὸς
[56, 3]	ἐκείνους ὑμεῖς προγόνους καὶ ἡγεῖσθε	καὶ	ὀνομάζετε, οὕτω καὶ ὑμᾶς ἕτεροι
[56, 21]	ὅπως ἀθρόοι ἱππῆς τε ὁμοῦ	καὶ	ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς, πολλὰ μὲν
[56, 28]	ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ διαβολῆς βεβαιώσωσι.	καὶ	ὅπως γε μὴ τοῦ Γερμανικοῦ
[56, 33]	καὶ τῷ κοινῷ, ἄλλας τε	καὶ	ὅπως μήτ´ ἀπελευθερῶσι πολλούς, ἵνα
[56, 46]	ἐνόμισαν. ταῦτά τε αὐτῷ ἐψηφίσθη,	καὶ	ὅπως μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ ἐν
[56, 37]	αὐτὰ καὶ γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα	καὶ	ὁρᾶν καὶ ἀναγιγνώσκειν δύνασθε· ἃ
[56, 39]	ὅθενπερ καὶ ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες	καὶ	ὀρθῶς φρονοῦντες, οὐκ ἠνέσχεσθε οὐδὲ
[56, 12]	ἐς τὴν Δελματίαν αὖθις ἔπεμψε.	καὶ	ὃς ἰδὼν τοὺς στρατιώτας μηκέτι
[56, 33]	τῶν ἐν τοῖς θησαυροῖς χρημάτων,	καὶ	ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ἐς τὴν
[56, 0]	καὶ ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος διελέχθη,	καὶ	ὅσα ἐπ´ αὐτοῖς ὥρισεν. β.
[56, 6]	πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἡλίκα	καὶ	ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ
[56, 26]	μὲν γὰρ πλεῖστον, ἄλλως τε	καὶ	ὁσάκις ἕδρα αὐτῶν ἐγίγνετο, ἔν
[56, 14]	καὶ ἀθρόοι καὶ καθ´ ἑκάστους·	καὶ	ὅσοι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἐγεγώνισκον,
[56, 25]	ἐγένετο. ~τούτων τε οὖν ἕνεκα	καὶ	ὅτι καὶ μετὰ τὴν στρατηγίαν
[56, 43]	ταῦτά τε οὖν αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο,	καὶ	ὅτι καὶ τοῖς λυπήσασί τι
[56, 43]	ἐπλούτισε. διά τε οὖν ταῦτα,	καὶ	ὅτι τὴν μοναρχίαν τῇ δημοκρατίᾳ
[56, 8]	ὀνόματα ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι	καὶ	ὅτι τοιοῦτον εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε
[56, 4]	ἀλλ´ ἔγωγε, οἵτινές ποτέ ἐστε	καὶ	ὁτιδήποτε χαίρετε ὀνομαζόμενοι, παράδοξον μέν
[56, 11]	τῆς τοῦ πυρὸς περιβολῆς ἐγένοντο,	καὶ	οὐ πρότερον εἶδον αὐτό, πρὸς
[56, 47]	ἐν τοῖς Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν, ἐστασίασε·	καὶ	οὐ πρότερον ἐπαύσαντο ταραττόμενοι πρὶν
[56, 7]	τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως αὐτὸ ποιοίη.	καὶ	οὐδὲ ἐς ταῦτα μέντοι κατήπειξα
[56, 25]	τοσοῦτοί τε τῆς ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο	καὶ	οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος,
[56, 45]	αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη καὶ πολλὰ	καὶ	οὐκ αἴσια ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον δ´
[56, 14]	(πάνυ τε γὰρ διαπολεμῆσαι ἐγλίχοντο,	καὶ	οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας αὖθις αὐτοὺς
[56, 24]	προσέταξε. ~τότε μὲν ταῦτ´ ἔπραξε,	καὶ	οὔτ´ ἄλλο τι τῶν νομιζομένων
[56, 23]	Ῥώμην αὐτὴν ὁρμήσειν σφᾶς προσεδόκησε,	καὶ	οὔτε πολιτική οἱ ἡλικία ἀξιόλογος
[56, 15]	αἱ δὲ ἐς ποταμὸν κατεκρήμνισαν.	καὶ	οὕτω καὶ ἐκείνου τοῦ φρουρίου
[56, 25]	ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι τοῦτο ποιεῖν.	καὶ	οὕτως ἀντὶ τῆς ἀτιμίας θάνατον
[56, 23]	καὶ τὰ συμμαχικά, ὧν τι	καὶ	ὄφελος ἦν, ἐκεκάκωτο. ὅμως δ´
[56, 38]	ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη καὶ πράξας	καὶ	παθὼν οὐχ ὅσα αὐτὸς ἤθελεν
[56, 9]	ὑμῶν ὀρθῶς ὀνομαζοίμην, ἂν μὴ	καὶ	παῖδας τρέφητε; ὥστ´ εἴπερ ὄντως
[56, 3]	ἐξ ἀμφοῖν συμπεφυκὸς καὶ θρέψαι	καὶ	παιδεῦσαι, εἰκόνα μὲν τοῦ σώματος
[56, 6]	διά γε ταῦτα καὶ γαμεῖν	καὶ	παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε. ἀλλ´ ὑμεῖς οὔτε
[56, 35]	γὰρ ἂν δικαιότερον ἐμοῦ τοῦ	καὶ	παιδὸς αὐτοῦ καὶ διαδόχου τὸν
[56, 30]	ἐπὶ μίμου τινὸς τελευτῇ, αἰτήσας	καὶ	πάμπανυ πάντα τὸν τῶν ἀνθρώπων
[56, 15]	τὴν τῶν ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο,	καὶ	πᾶν ὁτιοῦν πρὸ τοῦ δουλεῦσαι
[56, 27]	ἐς ἱστορίαν ἀναγκαῖά ἐστι, διενομοθετήθη,	καὶ	πανήγυρις ἔξω τῶν νενομισμένων ὑπό
[56, 6]	φοβηθέντες πάντα τε αὐτὰ κατεφρονήσατε	καὶ	πάντα αὐτὰ ὡς οὐδὲ ἐν
[56, 40]	ἰδίων κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο.	καὶ	πάντα μὲν τὰ ἔργα τὰ
[56, 18]	δεξάμενοι δὲ τὸν Οὐᾶρον ὡς	καὶ	πάντα τὰ προστασσόμενά σφισι ποιήσοντες
[56, 30]	νῆσον διέπλευσε καὶ ἐδόκει οἱ	καὶ	παντάπασι καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ, ὥς
[56, 35]	συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν,	καὶ	πάντες ἐθελονταὶ τῶν νικητηρίων αὐτῷ
[56, 37]	ἡμῶν οὐ μόνον ἐκ πολλῶν	καὶ	παντοδαπῶν κινδύνων περιπεποίηκεν ἀλλὰ καὶ
[56, 35]	πάντα τε αὐτὰ ἀκριβῶς εἰδόσι	καὶ	πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ διὰ
[56, 3]	τι τῶν ὁμοίων ὑμῖν πεποιηκότας	καὶ	πάντων διὰ τοῦτο τῶν ἐναντίων
[56, 2]	καὶ γὰρ τὸ κατ´ ἀρχὰς	καὶ	πάνυ βραχεῖς ὄντες, ἔπειτα γάμων
[56, 23]	καὶ ἠτίμωσε. καὶ τέλος, ὡς	καὶ	πάνυ πολλοὶ οὐδ´ οὕτω τι
[56, 26]	ὁ συνάρχων αὐτοῦ Γάιος Καπίτων	καὶ	πάνυ τὴν ἄλλως ἠριθμεῖτο· ὁ
[56, 2]	ἐκ τινῶν γεγεννῆσθαι παραδέδονται· οὕτω	καὶ	παρ´ ἐκείνοις τοῖς μηδὲν τούτων
[56, 18]	σφισιν ἐπέταττε καὶ χρήματα ὡς	καὶ	παρ´ ὑπηκόων ἐσέπρασσεν, οὐκ ἠνέσχοντο,
[56, 3]	δὲ δὴ κοινῷ, οὗπερ ἕνεκα	καὶ	παρὰ γνώμην πολλὰ ποιεῖν ὀφείλομεν,
[56, 15]	οὐσῶν (τῆς τε γὰρ ἐλευθερίας	καὶ	παρὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν γνώμην
[56, 32]	τῆς βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ	καὶ	παρὰ τὸν νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι.
[56, 10]	προσεπέδωκε. τῶν τε γυναικῶν τισι	καὶ	παρὰ τὸν Οὐοκώνειον νόμον, καθ´
[56, 22]	συμβοήσαντες δόξαν τοῖς ἐναντίοις ὡς	καὶ	παρὰ τοῦ Ἀσπρήνου πεπεμμένοι παρέσχον.
[56, 35]	τοιόνδε ἐπελέξατο· ~ὅσα μὲν ἰδίᾳ	καὶ	παρὰ τῶν συγγενῶν ἐπὶ τῷ
[56, 31]	γέγραπται· εἰσὶ γάρ τινες οἳ	καὶ	παραγενέσθαι τὸν Τιβέριον τῇ νόσῳ
[56, 36]	ἐξ αὐτοῦ τοῦ παραβάλλειν οἱ	καὶ	παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ ταῦτα ἐν
[56, 13]	μὲν ἐπιτιμήσας σφίσι τὰ δὲ	καὶ	παραινέσας οὔτε ἐθρασύνατο οὔτ´ ἀπανέστη,
[56, 28]	τὰς οἰκίας τὴν συντέλειαν ἤγαγε,	καὶ	παραχρῆμα μηδὲν εἰπών, μήθ´ ὅσον
[56, 45]	ἐκεῖνον ἐζήτουν. καὶ ἦν μὲν	καὶ	παραχρῆμα τὴν μεταβολὴν τῆς καταστάσεως
[56, 19]	προέπεμψάν τε γὰρ αὐτὸν ἐξορμῶντα,	καὶ	παρέμενοι ὡς καὶ τὰ συμμαχικὰ
[56, 28]	προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ δόξῃ, κύρια ὡς	καὶ	πάσῃ τῇ γερουσίᾳ ἀρέσαντα εἶναι.
[56, 19]	καὶ μήτε τι δεινὸν προσδεχομένου,	καὶ	πᾶσι τοῖς τό τε γιγνόμενον
[56, 41]	ταῦτα εἰκότως καὶ προστάτην αὐτὸν	καὶ	πατέρα δημόσιον ἐποιήσασθε, καὶ ἄλλοις
[56, 9]	τιμῶντες ἐδώκατε, ἐπιθυμήσατε καὶ ἄνδρες	καὶ	πατέρες γενέσθαι, ἵνα καὶ αὐτοὶ
[56, 4]	δὲ τὸ Ῥωμαίων ἔθνος φθεῖραι	καὶ	παῦσαι. τί μὲν γὰρ ἂν
[56, 39]	αὖθις καὶ τρίτον τέταρτόν τε	καὶ	πέμπτον ἐξεβιάσασθε αὐτὸν ἐν τῇ
[56, 23]	ἐσθῆτα, ὥς τινές φασι, περιερρήξατο,	καὶ	πένθος μέγα ἐπί τε τοῖς
[56, 21]	μὲν περὶ ἀλλήλοις πολλὰ δὲ	καὶ	περὶ τοῖς δένδροις ἐσφάλλοντο. τετάρτη
[56, 20]	ὀλισθηρὸν περί τε ταῖς ῥίζαις	καὶ	περὶ τοῖς στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα
[56, 46]	τὰ περί τε τοῦ Πρόκλου	καὶ	περὶ τοῦ Ῥωμύλου λεγόμενα, ἀνιόντα
[56, 24]	τὴν Ἰταλίαν μετεστράφη· καί ποτε	καὶ	περὶ τοὺς ἀετοὺς τοὺς ἐν
[56, 23]	τῷ περί τε τῶν Γερμανιῶν	καὶ	περὶ τῶν Γαλατιῶν δέει ἐποιήσατο,
[56, 38]	τοὺς πλείους τῶν ἀντιστάντων οἱ	καὶ	περιγενομένων ἐκ τῶν παρατάξεων ἔσωσεν,
[56, 22]	ἐχρῶντο, ἐξ ὧν καὶ ἀνεκόπτοντο	καὶ	πλεῖστοι ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ τοῦτο
[56, 8]	ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ τὰ ἀμείνονα,	καὶ	πλείω τε καὶ ἀναγκαιότερα αὐτὰ
[56, 18]	στρατιῶταί τε αὐτῶν ἐκεῖ ἐχείμαζον	καὶ	πόλεις συνῳκίζοντο, ἔς τε τὸν
[56, 36]	θηρίοις ἀλλ´ ἐν ἀνδράσιν ἐθελοντὴς	καὶ	πολεμῶν καὶ νομοθετῶν τό τε
[56, 19]	ἀνεφάνησαν πολέμιοι ἀνθ´ ὑπηκόων ὄντες,	καὶ	πολλὰ καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ~τά
[56, 45]	τὸν θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη	καὶ	πολλὰ καὶ οὐκ αἴσια ἐπεφθέγξατο.
[56, 41]	ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ κολακεύοντας μισῆσαι,	καὶ	πολλὰ μὲν καὶ ἐκ τῶν
[56, 2]	αὐτὸ τοῦτο μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ	καὶ	πολλὴν χάριν ὑμῖν ἔχω, ὅτι
[56, 2]	πρὸς τοσοῦτον ὄγκον πόλεως εἰπεῖν,	καὶ	πολλῷ καταδεέστεροι τῶν ἑτέρων τῶν
[56, 2]	ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον ἀλλὰ	καὶ	πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ μεμνημένους
[56, 41]	καὶ αὐτοῦ μὲν πάντα ἀεὶ	καὶ	πόνον καὶ κίνδυνον ὑπὲρ ὑμῶν
[56, 15]	αὐτό τε γὰρ ἰσχυρῶς ὠχύρωτο,	καὶ	ποταμὸς ῥοώδης τοὺς πρόποδας αὐτοῦ
[56, 24]	βλέπον πρὸς τὴν Ἰταλίαν μετεστράφη·	καί	ποτε καὶ περὶ τοὺς ἀετοὺς
[56, 38]	τάχιστα τῶν ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη	καὶ	πράξας καὶ παθὼν οὐχ ὅσα
[56, 33]	πᾶσι τοῖς δυναμένοις καὶ εἰδέναι	καὶ	πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς μηδένα
[56, 28]	αὐτοῦ ὑπατείαν ἐς ἔτος τρίτον,	καὶ	πρὶν στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε. καὶ
[56, 20]	ὑπερμήκη ἦν, ὥστε τοὺς Ῥωμαίους,	καὶ	πρὶν τοὺς πολεμίους σφίσι προσπεσεῖν,
[56, 8]	καὶ ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι	καὶ	προπονεῖν καὶ συμπονεῖν καὶ ἐπιπονεῖν
[56, 13]	ἔτι τοῦ χωρίου προείδετο, ἀλλὰ	καὶ	πρὸς αὐτὸ τὸ ἐρυμνὸν ἐχώρησεν.
[56, 41]	μὲν πένητος δημοσίᾳ δὲ πλουσίου,	καὶ	πρὸς ἑαυτὸν μὲν οἰκονομικοῦ πρὸς
[56, 24]	ἔν τε τῇ Γερμανίᾳ ὂν	καὶ	πρὸς τὴν πολεμίαν βλέπον πρὸς
[56, 18]	Ῥήνου ἔς τε τὴν Χερουσκίδα	καὶ	πρὸς τὸν Οὐίσουργον, κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά
[56, 43]	ἀκρατῶς ὠργίζετο, τήν τε πίστιν	καὶ	πρὸς τοὺς οὐκ ἀξίους αὐτῆς
[56, 21]	φοβηθέντας μὴ ἤτοι ζωγρηθῶσιν ἢ	καὶ	πρὸς τῶν ἐχθίστων ἀποθάνωσι (καὶ
[56, 3]	καὶ ὑμᾶς ἕτεροι καὶ νομίσωσι	καὶ	προσείπωσι, τά τε ἔργα ὅσα
[56, 43]	καὶ ἐξ αὐτοῦ ξιφήρους ἐκπηδήσαντος,	καὶ	προσεπειπόντος οὐ φοβῇ μή τίς
[56, 3]	τε οἷς ἔθηκα ἄθλοις ἀγάλλω,	καὶ	προσέτι καὶ ἄλλαις καὶ τιμαῖς
[56, 39]	ἰσχὺν καὶ ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες,	καὶ	προσέτι καὶ ἀντιπάλους τοὺς οὐκ
[56, 12]	τῶν ὀρῶν ὧν ἐκράτουν ἐπήγοντο,	καὶ	προσέτι καὶ τὴν σιτοπομπίαν τῶν
[56, 37]	τὴν ὠφελίαν παντὸς λόγου παρέχεται.	καὶ	προσέτι καὶ τῆς τύχης τὸ
[56, 32]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα δοθῆναι ἐκέλευσε.	καὶ	προσέτι καὶ τοῖς παισὶν ὧν
[56, 43]	προσῆλθεν, οὔτε τι κακὸν εἰργάσατο	καὶ	προσέτι καὶ τῷ ἀργυρίῳ ἐκείνῳ
[56, 24]	καὶ ἀθρόον ἐδόκει οἱ γεγονέναι·	καὶ	προσέτι καὶ ὑπὸ τῶν τεράτων
[56, 28]	γὰρ καθ´ ἕκμηνον πεντεκαίδεκα προσετίθετο.	καὶ	προσεψηφίσθη, πάνθ´ ὅσα ἂν αὐτῷ
[56, 41]	φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ ταῦτα εἰκότως	καὶ	προστάτην αὐτὸν καὶ πατέρα δημόσιον
[56, 42]	τε κλίνην οἱ αὐτοὶ οἵπερ	καὶ	πρότερον ἀράμενοι διὰ τῶν ἐπινικίων
[56, 20]	καὶ ἀνώμαλα καὶ τὰ δένδρα	καὶ	πυκνὰ καὶ ὑπερμήκη ἦν, ὥστε
[56, 46]	καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ οἱ μὲν	καὶ	ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν ταῖς ἱερουργίαις
[56, 27]	σταδίων ἀπέχουσι, πλὴν Κῶ τε	καὶ	Ῥόδου Σάμου τε καὶ Λέσβου·
[56, 29]	ἐν ᾧ Σέξτος τε Ἀπουλέιος	καὶ	Σέξτος Πομπήιος ὑπάτευσαν, ἐξωρμήθη τε
[56, 19]	γενόμενοι ἄλλοι τε καὶ Ἀρμήνιος	καὶ	Σηγίμερος, συνόντες τε αὐτῷ ἀεὶ
[56, 11]	ἄλλα τε χωρία Δελματικὰ εἷλε	καὶ	Σπλαῦνον, καίπερ τῇ τε φύσει
[56, 25]	ὁ τοῦ Τιβερίου παῖς ἐταμίευσε,	καὶ	στρατηγοὶ ἑκκαίδεκα ἦρξαν, ἐπειδὴ τοσοῦτοί
[56, 36]	αὐτὸς ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι διὰ ταῦτα	καὶ	στρατηγὸν αὐτὸν εἵλεσθε καὶ ὕπατον
[56, 18]	οὐδὲ ἐς ἱστορίας μνήμην ἀφίκετο·	καὶ	στρατιῶταί τε αὐτῶν ἐκεῖ ἐχείμαζον
[56, 34]	τε ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ πεποιημένη	καὶ	στρώμασιν ἁλουργοῖς διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ
[56, 15]	ὠρέγοντο, ἐς χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον,	καὶ	συλλαβομένων σφίσι τῶν γυναικῶν τῶν
[56, 41]	καὶ συνησθῆναι ἀεί ποτε αὐτὸν	καὶ	συλλυπηθῆναι καὶ συμπαῖξαι καὶ συσπουδάσαι,
[56, 28]	καὶ πρὶν στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε.	καὶ	συμβούλους ὑπὸ τοῦ γήρως, ὑφ´
[56, 37]	πολλῶν μὲν πολιτῶν πολλῶν δὲ	καὶ	συμμάχων κατορθωθέντα, καὶ κοινὴν πρὸς
[56, 41]	ἀεί ποτε αὐτὸν καὶ συλλυπηθῆναι	καὶ	συμπαῖξαι καὶ συσπουδάσαι, πᾶσι δ´
[56, 31]	νεκροῦ, οὐκ ἐξὸν δή, ἥψατο	καὶ	συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι τὰς ~τὰς
[56, 8]	τινα εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ προπονεῖν	καὶ	συμπονεῖν καὶ ἐπιπονεῖν χρή· τί
[56, 25]	τι ὑπηγάγοντο· δεδιότες γὰρ μὴ	καὶ	συμφορᾷ αὖθις περιπέσωσιν, οὐ πάνυ
[56, 10]	μέρει τοῦ ἔτους ὑπατευόντων, ἐτέθησαν.	καὶ	συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς μὴ
[56, 42]	βουλῇ δόξαντα διεκόμισαν, παρῆν δὲ	καὶ	συνεξέφερεν αὐτὸν ἥ τε γερουσία
[56, 19]	Σηγίμερος, συνόντες τε αὐτῷ ἀεὶ	καὶ	συνεστιώμενοι πολλάκις. θαρσοῦντος οὖν αὐτοῦ,
[56, 7]	καί τις ἐξ ἔρωτος ἢ	καὶ	συνηθείας τινὸς ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη,
[56, 44]	μόνον οὐκ ἤχθοντο αὐτοῖς ἅτε	καὶ	συνήθεσιν οὖσιν, ἀλλὰ καὶ ἔχαιρον,
[56, 14]	ἔτι καὶ μᾶλλον ἀπ´ ἀλλήλων	καὶ	συνήλου· καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν
[56, 41]	τὸ τοῖς μὲν πάνυ φίλοις	καὶ	συνησθῆναι ἀεί ποτε αὐτὸν καὶ
[56, 5]	ὅρκους τε ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγον	καὶ	συνθήκας τινὰς ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ
[56, 41]	αὐτὸν καὶ συλλυπηθῆναι καὶ συμπαῖξαι	καὶ	συσπουδάσαι, πᾶσι δ´ ἁπλῶς τοῖς
[56, 40]	ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς καὶ φρουρήσειν	καὶ	σώσειν ὑπεδέξατο, τὰ δ´ ἄλλα
[56, 40]	τοῦ κλήρου τύχην ἀφείλετο, ἀλλὰ	καὶ	τὰ ἆθλά σφισι τῆς ἀρετῆς
[56, 20]	γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει,	καὶ	τὰ ἄκρα τῶν δένδρων καταθραυόμενα
[56, 34]	ἕκαστα ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη. κἀκ τούτου	καὶ	τὰ ἄλλα αὐτοῖς, ὅσα ἐν
[56, 8]	τεκνῶσαι ἀνιαρά τινα ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε	καὶ	τὰ ἀμείνονα, καὶ πλείω τε
[56, 5]	ἡ καὶ τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα	καὶ	τὰ γαμικὰ πάνθ´ ἡμῖν καταδείξασα.
[56, 46]	αὐτοῦ ἐν ἐκφορᾷ τινος πομπεύῃ,	καὶ	τὰ γενέσια οἱ ὕπατοι ἐξ
[56, 7]	καταλέγοντες, ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν αὐτῶν	καὶ	τὰ γένη ἅμα καὶ τὰ
[56, 20]	ὄρη καὶ φαραγγώδη καὶ ἀνώμαλα	καὶ	τὰ δένδρα καὶ πυκνὰ καὶ
[56, 7]	τοὺς διαδεξομένους τά τε ὑμέτερα	καὶ	τὰ δημόσια, ὥσπερ οἱ μῦθοι
[56, 39]	ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰ ἔθνη καὶ τὰ χρήματα
[56, 36]	μόνον δὲ δὴ τὸν Ἡρακλέα	καὶ	τὰ ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν αὐτὸν
[56, 35]	τῷ ἐμῷ λόγῳ προσέχοντες τοιαῦτα	καὶ	τὰ ἔργα αὐτοῦ νομίσωσιν εἶναι·
[56, 22]	καὶ ἵππος, καὶ τά τε	καὶ	τὰ ἐρύματα πάντα κατέσχον οἱ
[56, 3]	παρέδοσαν, καὶ ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε,	καὶ	τὰ κτήματα ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι
[56, 2]	ἀθάνατον καθιστώμεθα. διὰ γὰρ τοῦτο	καὶ	τὰ μάλιστα ὁ πρῶτος καὶ
[56, 13]	δὲ ἡσθεὶς συνεκάλεσέ τε αὐτούς,	καὶ	τὰ μὲν ἐπιτιμήσας σφίσι τὰ
[56, 37]	δὲ δὴ πάντας περιφανῶς ὠφέλησε.	καὶ	τὰ μὲν κατὰ τοὺς πολέμους
[56, 4]	ὅσον αὐτῶν διαφέρετε. ~ταῦτ´ εἰπών,	καὶ	τὰ μὲν παραχρῆμα δούς τισιν
[56, 14]	τά τε ἄλλα καὶ δὴ	καὶ	τὰ ὁμολογηθέντα σφίσι καθίστατο, ~Γερμανικὸς
[56, 7]	αὐτῶν καὶ τὰ γένη ἅμα	καὶ	τὰ ὀνόματα ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε
[56, 33]	ἔσεσθαι, καὶ κινδυνεύσειν ἐκ τούτου	καὶ	τὰ ὄντα ἀπολέσαι ἔφη. τοῦτο
[56, 41]	οὗ πλειόνων ἂν δόξαντες ἄρχειν	καὶ	τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ τὸ
[56, 39]	μόνῳ ἄρχειν, οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη
[56, 22]	ἄρχοντά σφων ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ	καὶ	τὰ ὅπλα παρέντες ἐπέτρεπόν σφας
[56, 18]	τε ἡγεμονίαν τῆς Γερμανίας λαβὼν	καὶ	τὰ παρ´ ἐκείνοις ἐκ τῆς
[56, 8]	ἀγαθοῖς τοῖς φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς	καὶ	τὰ παρὰ τῶν νόμων ἆθλα,
[56, 18]	πρῶτοι τῆς πρόσθεν δυναστείας ἐφιέμενοι,	καὶ	τὰ πλήθη τὴν συνήθη κατάστασιν
[56, 19]	αὐτὸν ἐξορμῶντα, καὶ παρέμενοι ὡς	καὶ	τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ διὰ
[56, 23]	πολιτική οἱ ἡλικία ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο,	καὶ	τὰ συμμαχικά, ὧν τι καὶ
[56, 18]	διοικῶν ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον μεταστῆσαι,	καὶ	τά τε ἄλλα ὡς καὶ
[56, 22]	πᾶς καὶ ἀνὴρ καὶ ἵππος,	καὶ	τά τε καὶ τὰ ἐρύματα
[56, 25]	που μέχρι τοῦ μετοπώρου μείναντες	καὶ	τὰ τοῦ Αὐγούστου γενέθλια ἑορτάσαντες
[56, 28]	ἄλλῃ τά τε τῶν ἰδιωτῶν	καὶ	τὰ τῶν πόλεων κτήματα ἀπογραψομένους,
[56, 33]	τρίτον τά τε τῶν στρατιωτῶν	καὶ	τὰ τῶν προσόδων τῶν τε
[56, 5]	τε καθ´ ἑαυτόν, ὅθεν ἐγεννήθη,	καὶ	τὰ ὑμέτερα, ὅτι οὐδὲ ἐκ
[56, 39]	τὰ ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη	καὶ	τὰ χρήματα ἐς τὸ μέσον
[56, 10]	κληρονομεῖν ἐξῆν, συνεχώρησε τοῦτο ποιεῖν·	καὶ	ταῖς ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ αἱ
[56, 43]	τούς τε φίλους ἰσχυρῶς ἐτίμα,	καὶ	ταῖς παρρησίαις αὐτῶν ὑπερέχαιρε. τεκμήριον
[56, 41]	ἔσεσθε, παρ´ ἑαυτοῖς δὲ δὴ	καὶ	τἆλλα ἐξ αὐτῶν πάντα ἀναμνησθήσεσθε,
[56, 27]	τε δήμου πολλοί. ~οὐ μέντοι	καὶ	τἆλλα ἧττόν τι παρὰ τοῦτο
[56, 21]	τοῦτο τάς τε πλείους ἁμάξας	καὶ	τἆλλα τὰ μὴ πάνυ σφίσιν
[56, 15]	καὶ ἐκείνου τοῦ φρουρίου ἁλόντος,	καὶ	τἆλλα τὰ πλησία αὐτῷ ἐθελοντὶ
[56, 5]	Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες ὅτι αὐτοὶ μὲν	καὶ	τὰς ἀλλοτρίας κόρας ἥρπασαν, ὑμεῖς
[56, 9]	τε ἐκ τοῦ ἴσου παραβαλλόμενοι	καὶ	τὰς ἐπ´ αὐτοῖς ἐλπίδας ἐκ
[56, 5]	καὶ ἀνοσιουργεῖτε, τά τε ὀνόματα	καὶ	τὰς τιμὰς τῶν προγόνων παύοντες,
[56, 36]	παραβάλλειν οἱ καὶ παραδεικνύναι σφᾶς,	καὶ	ταῦτα ἐν ὑμῖν μηδὲν ἧττον
[56, 1]	ὕπ. Σέξτος Ἀπουλέιος Σέξτου υἱ.	~καὶ	ταῦτα μὲν ἄλλοι καθῄρουν, ὁ
[56, 3]	ὥστε ἐν πολέμῳ γε ἀπολέσθαι;	καὶ	ταῦτα μὲν τὰ κέρδη ἴδιά
[56, 28]	τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ καὶ ἐγένετο.	καὶ	ταῦτα μὲν ὧδέ πῃ τῷ
[56, 14]	πεποιημένας καὶ λίθων γεμούσας, ἠφίεσαν.	καὶ	ταῦτά τε πάντα ἅμα πολλῇ
[56, 11]	ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	ταύτην καὶ ἑαυτοὺς παρέδοσαν. ἐντεῦθεν
[56, 9]	τά τε ἄλλα ἀγαπᾶτέ με,	καὶ	ταύτην μοι τὴν προσηγορίαν οὐχ
[56, 39]	γὰρ ἐκεῖνοι μικράν τινα ἰσχὺν	καὶ	ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ προσέτι
[56, 26]	ἐπὶ γήρως ὢν τῇ βουλῇ	καὶ	ταύτην τῷ Τιβερίῳ παρακατέθετο. ἀνέγνω
[56, 32]	κατήγαγε, καίπερ καὶ δωρεῶν ἀξιώσας,	καὶ	ταφῆναι ἐν τῷ αὑτοῦ μνημείῳ
[56, 37]	ἐκείνους τὴν αἰτίαν αὐτῷ ἔχει,	καὶ	τάχα ἂν καὶ ἑτέρων τινῶν
[56, 25]	τοῦ Δρούσου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ	καὶ	τεθνηκότος ἐπεγράφη. Μάρκου δὲ Αἰμιλίου
[56, 1]	χωρὶς δὲ τοὺς γεγαμηκότας ἢ	καὶ	τέκνα ἔχοντας, καὶ ἰδὼν πολὺ
[56, 2]	βραχεῖς ὄντες, ἔπειτα γάμων ἐπιμεληθέντες	καὶ	τέκνα ποιησάμενοι πάντας ἀνθρώπους οὐκ
[56, 3]	κέρδη ἴδιά που τοῖς γαμοῦσι	καὶ	τεκνοποιοῦσιν ὑπάρχει· τῷ δὲ δὴ
[56, 41]	τῶν γερῶν τῶν τοῖς γαμοῦσι	καὶ	τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς τῶν ἄθλων
[56, 2]	καλὸν εἶναι δέδοκται καὶ γάμος	καὶ	τέκνωσις. ~ὥστε ὀρθῶς μὲν ἐποιήσατε
[56, 16]	δὲ τῶν ἄλλων πολλὰ ἀπελογήσατο.	καὶ	τέλος ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ Τιβερίου
[56, 12]	Βάτωνος ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ περιφοιτῶντος,	καὶ	τέλος καταφυγόντι αὐτῷ ἐς Ἀνδήτριον
[56, 23]	τε οὐσίαν ἀφείλετο καὶ ἠτίμωσε.	καὶ	τέλος, ὡς καὶ πάνυ πολλοὶ
[56, 6]	οἱ ἰατροὶ συχνοὺς καὶ καίοντες	καὶ	τέμνοντες, ὅταν μὴ δύνωνται ἄλλως
[56, 30]	πρὸς τῷ Ἀκτίῳ ἐνίκησε, τέσσαρα	καὶ	τεσσαράκοντα ἔτη, δεκατριῶν ἡμερῶν δέοντα.
[56, 37]	που πολλαχῇ αὐτὰ καὶ γεγραμμένα	καὶ	τετυπωμένα καὶ ὁρᾶν καὶ ἀναγιγνώσκειν
[56, 41]	λοιπὸν αὐτῷ τε τούτῳ ἐσέμνυνε	καὶ	τῇ αὐξήσει τοῦ τιμήματος ἐμεγάλυνε
[56, 6]	ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ τοῦτο πολλὰ	καὶ	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[56, 5]	οἱ γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία ἡ	καὶ	τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα καὶ τὰ
[56, 3]	γένους καὶ τῆς οὐσίας καταλιπεῖν,	καὶ	τῇ μὲν φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ
[56, 15]	χωρίον τι Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι	καὶ	τῇ οἰκείᾳ δυνάμει, καίτοι πολὺ
[56, 16]	ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ ἐσῆλθε,	καὶ	τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ βήματος αὐτῷ
[56, 6]	καὶ ἆθλα τοῖς πειθαρχοῦσι τοσαῦτα	καὶ	τηλικαῦτα ἡλίκα καὶ ὅσα ἐπ´
[56, 13]	οἱ στρατιῶται, καὶ τοσαύτῃ γε	καὶ	τηλικαύτῃ βοῇ ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς
[56, 40]	ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν ἀσφάλειαν τῆς παρρησίας προσέθηκεν.
[56, 41]	ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις ἡμέραις	καὶ	τὴν γερουσίαν ἐν αὐτῷ τῷ
[56, 28]	ὡς καὶ μειζόνως ζημιωθησόμενοι δείσωσι	καὶ	τὴν εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ
[56, 35]	ἐξ ὧν ἂν ἐγὼ εἴπω	καὶ	τὴν ἐκείνου ἀρετὴν κρινεῖτε, ἀλλ´
[56, 21]	ψιλοῖς τε τὸ πλεῖστον οὖσι	καὶ	τὴν ἐξουσίαν καὶ τῆς ἐφόδου
[56, 16]	μὲν ἑαυτοῦ οὐδὲν ἐδεήθη, ἀλλὰ	καὶ	τὴν κεφαλὴν προέτεινεν ὥστ´ ἀποκοπῆναι,
[56, 5]	καταλύετε, μὴ πειθόμενοι τοῖς νόμοις,	καὶ	τὴν πατρίδα προδίδοτε, στερίφην τε
[56, 2]	ὑμῖν ἔχω, ὅτι καὶ ἐπείσθητε	καὶ	τὴν πατρίδα συμπληθύετε. ἐκ γὰρ
[56, 37]	μήτ´ ἄλλῳ τινὶ ἀνθρώπων πέπρακται,	καὶ	τὴν πόλιν ἡμῶν οὐ μόνον
[56, 5]	ναοὺς αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ μέντοι	καὶ	τὴν πολιτείαν καταλύετε, μὴ πειθόμενοι
[56, 12]	ὧν ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ προσέτι	καὶ	τὴν σιτοπομπίαν τῶν Ῥωμαίων ἐνεδρεύοντες
[56, 9]	τῷ τῶν πολιτῶν ὀνόματι ἐμμεῖναι	καὶ	τὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν τε
[56, 14]	τήν τε τῶν τόπων φύσιν	καὶ	τὴν τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν
[56, 21]	οὔθ´ ἵστασθαι παγίως ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν χρῆσίν σφας τῶν ὅπλων
[56, 41]	ἀσπασαμένου; πῶς τοῦ τε πλήθους	καὶ	τῆς ἀκριβείας ἅμα τῶν νόμων
[56, 21]	τὴν ἐξουσίαν καὶ τῆς ἐφόδου	καὶ	τῆς ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ ἔχουσιν, ἧττόν
[56, 18]	ἠθῶν τῶν τε συμφύτων τρόπων	καὶ	τῆς αὐτονόμου διαίτης τῆς τε
[56, 37]	καὶ κράτιστον καὶ τοῦ δήμου	καὶ	τῆς βουλῆς ἑαυτῷ συμφρονοῦν, στασιωτείαις
[56, 35]	τῆς ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ βουλήσεως	καὶ	τῆς ἐκείνου ἀξιώσεως ὤν. ἀλλ´
[56, 38]	οὗτος, ὃν δι´ αὐτὰ ταῦτα	καὶ	τῆς ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ
[56, 21]	πλεῖστον οὖσι καὶ τὴν ἐξουσίαν	καὶ	τῆς ἐφόδου καὶ τῆς ἀναχωρήσεως
[56, 37]	διδασκαλίαν ἀκριβῆ τοῦ τε τρόπου	καὶ	τῆς καταστάσεως τῆς πολιτείας παρέξει.
[56, 3]	ἑαυτοῦ γεγονότα καὶ τοῦ γένους	καὶ	τῆς οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ τῇ
[56, 37]	παντὸς λόγου παρέχεται. καὶ προσέτι	καὶ	τῆς τύχης τὸ πλεῖστον ὄντα,
[56, 35]	ἔχω ὡς οὐ πολὺ καταδεέστερος	καὶ	τῆς ὑμετέρας περὶ αὐτοῦ βουλήσεως
[56, 3]	μὲν τοῦ σώματος εἰκόνα δὲ	καὶ	τῆς ψυχῆς, ὥστε ἐν ἐκείνῳ
[56, 3]	ἀγάλλω, καὶ προσέτι καὶ ἄλλαις	καὶ	τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω, ὥστ´
[56, 25]	ὄφελός τι τῆς ἀπορρήσεως ἐγίγνετο	καὶ	τιμωρίας μείζονος ἄξιοι εἶναι ἐδόκουν,
[56, 25]	τὰ τοῦ Αὐγούστου γενέθλια ἑορτάσαντες	καί	τινα ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς διὰ
[56, 28]	εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη μὲν πολλά,	καί	τινα καὶ διὰ βιβλίων τῷ
[56, 30]	δ´ οὖν Αὔγουστος νοσήσας μετήλλαξε·	καί	τινα ὑποψίαν τοῦ θανάτου αὐτοῦ
[56, 15]	καὶ κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν,	καί	τινες αὐτῶν καὶ διέφυγον, αἱ
[56, 11]	ἀπεπήδων, πρὸς τῶν βαλλόντων ἐφθείροντο·	καί	τινες ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων
[56, 22]	τὸ γιγνόμενον ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε.	καί	τινες μετὰ τοῦτο καὶ τῶν
[56, 7]	οὖσιν ἄγεσθαι συνεχώρησα, ἵν´ εἰ	καί	τις ἐξ ἔρωτος ἢ καὶ
[56, 34]	αὐτοῦ τοῦ Ῥωμύλου ἀρξάμεναι, ἐφέροντο.	καί	τις καὶ τοῦ Πομπηίου τοῦ
[56, 42]	ἱππάς, αἵ τε γυναῖκες αὐτῶν	καὶ	τὸ δορυφορικόν, οἵ τε λοιποὶ
[56, 2]	ἀεὶ γεννωμένων ἀίδιον τρόπον τινὰ	καὶ	τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ
[56, 43]	τό τε ἐλεύθερόν σφισιν ἐτήρησε	καὶ	τὸ κόσμιον τό τε ἀσφαλὲς
[56, 29]	ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ τοῖς Λατίνοις	καὶ	τὸ λοιπὸν πᾶν ὄνομα θεὸν
[56, 5]	καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν θεῶν ἀφανίζοντες,	καὶ	τὸ μέγιστον τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν,
[56, 2]	τε διεῖλε τὸ θνητὸν γένος,	καὶ	τὸ μὲν ἄρρεν αὐτοῦ τὸ
[56, 20]	ἔμπειροι τῶν τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο,	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον πόρρωθεν ἔβαλλον,
[56, 22]	μὲν ὀλίγοι, ἄοπλοι δὲ πολλοί)	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον τό τε
[56, 39]	ἀρετὴν ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ ταῦτα,	καὶ	τὸ μὲν στασιωτικὸν πᾶν τὸ
[56, 27]	ἐκεῖνά τε οὖν αὐτοῖς προσέταξε,	καὶ	τὸ μήτε περαιοῦσθαί ποι ἄλλοσε,
[56, 25]	τε ἄλλα τὰ προειρημένα ἐγένετο,	καὶ	τὸ Ὁμονόειον ὑπὸ τοῦ Τιβερίου
[56, 7]	τὸ μὲν ἡμέτερον γένος παύσασθαι	καὶ	τὸ ὄνομα τὸ Ῥωμαίων ἐν
[56, 42]	τοῦ τέλους καὶ οἱ ἄλλοι,	καὶ	τὸ ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν περιέδραμον,
[56, 44]	τό τε στασιάζον πᾶν ἔπαυσε	καὶ	τὸ πολίτευμα πρός τε τὸ
[56, 44]	δ´ οὖν αὐτῷ πρὸς εὐδοξίαν	καὶ	τὸ πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας συνήρατο.
[56, 17]	τὸ τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα προσθέσθαι	καὶ	τὸ τὰ ἐπινίκια πέμψαι, ἄλλαι
[56, 41]	πολλοῖς καὶ ὑπατείαις πλείσταις ἐπεγαυρώσατε,	καὶ	τὸ τελευταῖον καὶ ἥρωα ἀπεδείξατε
[56, 33]	τὴν ἡγεμονίαν φέροντα ἦν, εἶχε,	καὶ	τὸ τέταρτον ἐντολὰς καὶ ἐπισκήψεις
[56, 17]	πρώτῳ μετὰ τοὺς ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι,	καὶ	τὸ τὴν ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ
[56, 25]	αὐτῷ τό τε ἐκείνου ὄνομα	καὶ	τὸ τοῦ Δρούσου τοῦ ἀδελφοῦ
[56, 29]	τοῖς δὲ δὴ ἔπειτα ἀνθρώποις	καὶ	τὸ τῶν ὑπάτων τό τε
[56, 22]	τὸν φόβον τό τε σκότος	καὶ	τὸ ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν πάντες
[56, 17]	τε νικητήριοι τιμαί, ὅπερ που	καὶ	τοῖς ἄλλοις στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ
[56, 25]	τοιούτοις ὤν, ἠθέλησεν· οὐ μὴν	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς ἔτεσι
[56, 31]	γὰρ οὕτω τοῖς τε πλείοσι	καὶ	τοῖς ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται· εἰσὶ γάρ
[56, 20]	ἀλλὰ ἀναμὶξ ταῖς τε ἁμάξαις	καὶ	τοῖς ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί
[56, 8]	μὴ καὶ ἀνιαρόν τι παραμέμικται,	καὶ	τοῖς γε πλείστοις καὶ μεγίστοις
[56, 35]	ἀλλ´ ἐξ ὧν αὐτοὶ σύνιστε	καὶ	τοῖς ἐμοῖς λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες
[56, 27]	τι παρὰ τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἱππεῦσι δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε,
[56, 25]	τρεῖς καὶ τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν,	καὶ	τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ καὶ θαυμάσειεν
[56, 43]	οὖν αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ ὅτι	καὶ	τοῖς λυπήσασί τι αὐτὸν οὐκ
[56, 25]	οὖν ταῦτά τε οὕτως ἐπράχθη,	καὶ	τοῖς μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε κατὰ
[56, 3]	ὥστ´ αὐτούς τε μεγάλα καρπώσασθαι	καὶ	τοῖς παισὶ μὴ ἐλάττω καταλιπεῖν.
[56, 32]	ἑβδομήκοντα δοθῆναι ἐκέλευσε. καὶ προσέτι	καὶ	τοῖς παισὶν ὧν μικρῶν ἔτι
[56, 32]	τῷ τε δήμῳ χιλίας μυριάδας,	καὶ	τοῖς στρατιώταις τοῖς μὲν δορυφόροις
[56, 38]	οἱ νίκην τὴν ἧτταν ἀποφῆναι	καὶ	τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν ἀρετὴν
[56, 11]	τῇ τε φύσει ἰσχυρὸν ὂν	καὶ	τοῖς τείχεσιν εὖ πεφραγμένον τούς
[56, 45]	ὕπατος ὁ Πομπήιος ἐξορμήσας ὡς	καὶ	τοῖς τὸ τοῦ Αὐγούστου σῶμα
[56, 38]	τε ἄλλους καὶ τὸν Μαικήναν	καὶ	τὸν Ἀγρίππαν, ὥστε με μηδὲν
[56, 29]	ἐς τὴν Καμπανίαν ὁ Αὔγουστος,	καὶ	τὸν ἀγῶνα τὸν ἐν τῇ
[56, 11]	ὥστε αὐτήν τε αὐτίκα πεσεῖν	καὶ	τὸν ἄνδρα τὸν ἐπικεκλιμένον οἱ
[56, 37]	δέ τισι τόν τε Λέπιδον	καὶ	τὸν Ἀντώνιον τόν τε Σέξτον
[56, 25]	οἱ ἀγῶνες αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε	καὶ	τὸν Αὔγουστον τοῖς στρατηγοῖς τοῖς
[56, 37]	τὸν Ἀντώνιον τόν τε Σέξτον	καὶ	τὸν Βροῦτον τόν τε Κάσσιον
[56, 41]	καὶ ἐν μὲν ταῖς ἑορταῖς	καὶ	τὸν δῆμον οἴκαδε προσδεξαμένου, ἐν
[56, 38]	ἐν τούτῳ τούς τε ἄλλους	καὶ	τὸν Μαικήναν καὶ τὸν Ἀγρίππαν,
[56, 39]	τεκμήραισθε ὅτι καὶ τὸν Πομπήιον	καὶ	τὸν Μέτελλον τὸν τότε ἀνθήσαντα
[56, 21]	ἐκυκλοῦντο ῥᾷον καὶ κατεφόνευον, ὥστε	καὶ	τὸν Οὐᾶρον καὶ τοὺς ἄλλους
[56, 39]	ἂν ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε ὅτι	καὶ	τὸν Πομπήιον καὶ τὸν Μέτελλον
[56, 29]	Καίσαρι τῷ Ἰουλίῳ κείμενον ἐνιδρύθη	καὶ	τὸν στέφανον αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο.
[56, 22]	τοῦ Ῥήνου τοὺς Ῥωμαίους ποιήσασθαι	καὶ	τὸν Τιβέριον σὺν βαρεῖ προσελαύνειν
[56, 22]	ἠδυνήθησαν, ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο	καὶ	τοξόταις οἱ Ῥωμαῖοι συχνοῖς ἐχρῶντο,
[56, 13]	ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ στρατιῶται,	καὶ	τοσαύτῃ γε καὶ τηλικαύτῃ βοῇ
[56, 25]	ἐκακούργουν. ταῖς τε πρεσβείαις τρεῖς	καὶ	τότε βουλευταὶ ἐχρημάτισαν, καὶ τοῖς
[56, 26]	που καὶ ἄλλοι τινὲς ἔτι	καὶ	τότε ἦρχον, ἔσχε. καὶ αὐτὸς
[56, 27]	καὶ τοῦ Λουκίου τῶν Καισάρων,	καὶ	τότε καθιερώθη. ~Λουκίου δὲ δὴ
[56, 45]	δυστυχῆσαν ποθεῖν αὐτήν. ὅπερ που	καὶ	τότε περὶ τὸν Αὔγουστον συνέβη·
[56, 17]	λεία ἐλαχίστη ἑάλω. ~ἀνήγγειλε δὲ	καὶ	τότε τὴν νίκην ὁ Γερμανικός,
[56, 26]	ἄξιον μνήμης ἔπραξε, πλὴν ὅτι	καὶ	τότε ὑπερεδίκησεν, ἐπεί γε ὁ
[56, 46]	τῇ ἱπποδρομίᾳ ἐχρήσαντο) οὐ μέντοι	καὶ	τοῦ ἅρματος ἐπέβησαν. χωρὶς δὲ
[56, 3]	κληρονόμον οἰκεῖον ἐξ ἑαυτοῦ γεγονότα	καὶ	τοῦ γένους καὶ τῆς οὐσίας
[56, 37]	τὸ μὲν πλεῖστον καὶ κράτιστον	καὶ	τοῦ δήμου καὶ τῆς βουλῆς
[56, 27]	ἐς τιμὴν τοῦ τε Γαΐου	καὶ	τοῦ Λουκίου τῶν Καισάρων, καὶ
[56, 31]	τὸν ἀγοραῖον τρόπον πεποιημένην, εἶχον.	καὶ	τοῦ μὲν λιβανωτοῦ καὶ αὐτοὶ
[56, 29]	τε γὰρ ἥλιος ἅπας ἐξέλιπε,	καὶ	τοῦ οὐρανοῦ τὸ πολὺ καίεσθαι
[56, 19]	καὶ ἀρχηγοὶ τῆς τε ἐπιβουλῆς	καὶ	τοῦ πολέμου γενόμενοι ἄλλοι τε
[56, 34]	Ῥωμύλου ἀρξάμεναι, ἐφέροντο. καί τις	καὶ	τοῦ Πομπηίου τοῦ μεγάλου εἰκὼν
[56, 3]	νέου τὴν ἐμμανῆ φύσιν καθεῖρξαι	καὶ	τοῦ πρεσβυτέρου τὴν ἔξωρον αὐστηρότητα
[56, 12]	οὖν λοιπῶν καὶ ὣς ἀνταιρόντων,	καὶ	τοῦ τε πολέμου μηκυνομένου καὶ
[56, 6]	οὐ πολὺ μᾶλλον καὶ ἐμὲ	καὶ	τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους πάντας τὰ
[56, 13]	αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ μὴ ἔπεισε	καὶ	τοὺς ἄλλους σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς.
[56, 21]	κατεφόνευον, ὥστε καὶ τὸν Οὐᾶρον	καὶ	τοὺς ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας
[56, 27]	ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους	καὶ	τοὺς ἄλλους τούς τι παρὰ
[56, 14]	θηρία ἀπέκτειναν, καὶ μετὰ τοῦτο	καὶ	τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας
[56, 14]	ὅσοι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἐγεγώνισκον,	καὶ	τοὺς θεοὺς ἅμα ἀνεκάλουν, ὑπέρ
[56, 41]	τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι,	καὶ	τοὺς μὲν ἀληθιζομένους τινὰ ἐπαινέσαι,
[56, 40]	τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο	καὶ	τοὺς μὲν ἀρετήν τινα ἔχοντας
[56, 12]	ὄντες στασιάσωσι, τριχῇ διεῖλεν αὐτούς,	καὶ	τοὺς μὲν τῷ Σιλουανῷ τοὺς
[56, 5]	τά τε ἱερὰ διὰ τούτου	καὶ	τοὺς ναοὺς αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ
[56, 37]	τοὺς πολέμους τούς τε ἐμφυλίους	καὶ	τοὺς ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ τί
[56, 38]	δέ, Σύλλας μὲν καὶ Μάριος	καὶ	τοὺς παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων σφίσιν
[56, 3]	τοὺς θεοὺς μιμησάμενοι, ὀρθῶς δὲ	καὶ	τοὺς πατέρας ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ
[56, 14]	τε ἀκραιφνέσι βοηθείαις φυγεῖν ἐκώλυσε,	καὶ	τοὺς πολεμίους ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον
[56, 14]	ἅμα πολλῇ ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο,	καὶ	τοὺς Ῥωμαίους διέσπα τε ἔτι
[56, 16]	πέμψας, παραδώσειν οἱ καὶ ἑαυτὸν	καὶ	τοὺς σὺν αὑτῷ πάντας ὑπέσχετο,
[56, 44]	τὸ διάφορον ὡς ἀληθῶς παρέσχετο.	καὶ	τοῦτο μὲν καθ´ ἕκαστον ἄν
[56, 37]	φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς ἅμα πολέμοις,	καὶ	τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ πόλις συνενεχθεῖσα
[56, 14]	ἐν τῷ φρουρίῳ προσχωρήσαντας ἔλαβον.	καὶ	τούτοις μὲν ὁ Τιβέριος τά
[56, 3]	φιλῶ διὰ ταῦτα καὶ ἐπαινῶ,	καὶ	τούτοις τε οἷς ἔθηκα ἄθλοις
[56, 23]	ἦσαν, ἐφοβήθη μή τι νεοχμώσωσι,	καὶ	τούτους μὲν ἐς νήσους τινὰς
[56, 37]	κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους,	καὶ	τούτων ὑπεξαιρεθέντων αὖθις αὖ καὶ
[56, 6]	ἐκεῖναι. ~πικρῶς εὖ οἶδ´ ὅτι	καὶ	τραχέως δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι. ἀλλὰ
[56, 23]	καὶ τῶν μὲν μηδέπω πέντε	καὶ	τριάκοντα ἔτη γεγονότων τὸν πέμπτον,
[56, 39]	αὐτοῦ πειραθέντες, καὶ δεύτερον αὖθις	καὶ	τρίτον τέταρτόν τε καὶ πέμπτον
[56, 43]	τι κακὸν εἰργάσατο καὶ προσέτι	καὶ	τῷ ἀργυρίῳ ἐκείνῳ ἐπλούτισε. διά
[56, 6]	τοῦτο πολλὰ καὶ τῇ βουλῇ	καὶ	τῷ δήμῳ ἔδοξεν, ἃ περιττὸν
[56, 17]	θᾶσσον παρὰ τὸ νενομισμένον λαβεῖν.	καὶ	τῷ Δρούσῳ δὲ τῷ τοῦ
[56, 33]	ἐντολὰς καὶ ἐπισκήψεις τῷ Τιβερίῳ	καὶ	τῷ κοινῷ, ἄλλας τε καὶ
[56, 28]	ἄκων δὴ ὁ Αὔγουστος ἔλαβε,	καὶ	τῷ Τιβερίῳ τὴν ἐξουσίαν τὴν
[56, 17]	ἐπ´ αὐτῇ τῷ μὲν Αὐγούστῳ	καὶ	τῷ Τιβερίῳ τό τε τὸ
[56, 25]	μὴν ἀλλ´ ἐκεῖνό τε ἀπεῖπε,	καὶ	τῷ ὑπηκόῳ προσπαρήγγειλε μηδενὶ τῶν
[56, 32]	πολλοῖς καὶ τῶν προσηκόντων οἱ	καὶ	τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως βουλευταῖς
[56, 14]	καὶ ἀπαράξαι πειρωμένων, πολλὴ δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τε ἀπὸ
[56, 24]	τοὺς ἐν τοῖς στρατοπέδοις, ὡς	καὶ	τῶν βαρβάρων ἐπ´ αὐτοὺς ἐσπεπτωκότων,
[56, 40]	ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε. καὶ μέντοι	καὶ	τῶν βουλευτῶν οὔτε ἐν ταῖς
[56, 22]	ἐπεκούρησε. καί τινες μετὰ τοῦτο	καὶ	τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες ὑπὸ
[56, 35]	αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ διὰ ταῦτα	καὶ	τῶν ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι,
[56, 40]	πως βιοῦντας οὐκ ἤλεγχεν. ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ μόνους τοὺς
[56, 28]	ἐκείνων τῶν τε ἀεὶ ὑπατευόντων	καὶ	τῶν ἐς τοῦτο ἀποδεδειγμένων, τῶν
[56, 40]	ἐς τὴν δημοσίαν χρείαν ἀνήλισκεν,	καὶ	τῶν κοινῶν ὡς ἰδίων κηδόμενος
[56, 40]	ἀπραγμόνως σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν,	καὶ	τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν τῆς
[56, 23]	ἐχόντων καταλεχθῆναι ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς,	καὶ	τῶν μὲν μηδέπω πέντε καὶ
[56, 22]	ἐγένοντο, ἐφωράθησαν, τῶν τε γυναικῶν	καὶ	τῶν παίδων συνεχῶς τοὺς ἐν
[56, 18]	τε εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο. οὐ μέντοι	καὶ	τῶν πατρίων ἠθῶν τῶν τε
[56, 14]	τοῦ τείχους ὁρώντων τὰ γιγνόμενα	καὶ	τῶν περὶ τὸν Τιβέριον ὄντων.
[56, 32]	δὲ καὶ χρήματα πολλὰ πολλοῖς	καὶ	τῶν προσηκόντων οἱ καὶ τῶν
[56, 44]	αὐτὸν ἐπόθουν. ~εἰ γάρ τινες	καὶ	τῶν προτέρων τῶν ἐν τοῖς
[56, 27]	πρὸς τῶν ἑκασταχόθι ἀρχόντων, κατέφλεξε,	καὶ	τῶν συνθέντων αὐτὰ ἐκόλασέ τινας.
[56, 5]	κατελύσαντο τῶν τε γυναικῶν αὐτῶν	καὶ	τῶν τέκνων συναλλαξάντων σφᾶς, ὅρκους
[56, 43]	τοῦ δημοκρατικοῦ θράσους ἔξω δὲ	καὶ	τῶν τυραννικῶν ὕβρεων ὄντας ἔν
[56, 7]	ἢ καθεύδει μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν	καὶ	ὑβρίζειν καὶ ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε.
[56, 27]	ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς	καὶ	ὕδατος εἰρχθέντα μήτε ἐν ἠπείρῳ
[56, 20]	τῇ ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι. κἀν τούτῳ	καὶ	ὑετὸς καὶ ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι
[56, 3]	καὶ ἡγεῖσθε καὶ ὀνομάζετε, οὕτω	καὶ	ὑμᾶς ἕτεροι καὶ νομίσωσι καὶ
[56, 3]	πράξαντες ὑμῖν μετ´ εὐκλείας παρέδοσαν,	καὶ	ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε, καὶ τὰ
[56, 3]	ὥσπερ ὑμᾶς ἐκεῖνοι ἐγέννησαν, οὕτω	καὶ	ὑμεῖς ἄλλους τεκνώσητε, καὶ καθάπερ
[56, 3]	ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν,	καὶ	ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ ὑμῶν αὐτῶν
[56, 39]	τὸ μέσον ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ	καὶ	ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες καὶ ὀρθῶς
[56, 3]	πόλεις καὶ οἱ δῆμοι ἔσονται,	καὶ	ὑμεῖς τε ἑτέρων ἄρξετε καὶ
[56, 36]	τε πατρὶ ἅμα ἱκανῶς ἐτιμώρησε	καὶ	ὑμῖν ἀναγκαίως ἐπεκούρησε, μήτε τὸ
[56, 35]	χορῷ τινὶ τὰ κεφάλαια ἀποσημαίνοντος,	καὶ	ὑμῶν τὰ λοιπὰ συνεπηχούντων. οὐ
[56, 37]	γὰρ εὔκλειαν ἐξαίρετον λεχθέντα οἴσει,	καὶ	ὑμῶν τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν
[56, 39]	ἀναμφιλόγως κύριος ἁπάντων, ὧν γε	καὶ	ὑπ´ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἐγεγόνει,
[56, 41]	ἐποιήσασθε, καὶ ἄλλοις τε πολλοῖς	καὶ	ὑπατείαις πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ
[56, 36]	ταῦτα καὶ στρατηγὸν αὐτὸν εἵλεσθε	καὶ	ὕπατον ἀπεδείξατε ἐκεῖνο τῆς ἡλικίας
[56, 4]	τῶν ἀπειρημένων τι πράττων ἁλῷ,	καὶ	ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου κολάζεται, ὅτι
[56, 14]	αὐτίκα τῶν μαχομένων ἀμφότεροι σωτηρίας	καὶ	ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν ἐς τὸ
[56, 20]	καὶ τὰ δένδρα καὶ πυκνὰ	καὶ	ὑπερμήκη ἦν, ὥστε τοὺς Ῥωμαίους,
[56, 10]	ὑπό τε Μάρκου Παπίου Μουτίλου	καὶ	ὑπὸ Κυίντου Ποππαίου Σεκούνδου, τῶν
[56, 13]	δ´ ὑπό τε τοῦ ὀρθίου	καὶ	ὑπὸ τῆς ἀνωμαλίας τοῦ ὄρους
[56, 47]	δὲ ὑπό τε τοῦ Τιβερίου	καὶ	ὑπὸ τῆς Λιουίας, ἐνομίσθη· ἄλλων
[56, 46]	δὲ ὑπό τε τῆς Λιουίας	καὶ	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη, καὶ
[56, 27]	νενομισμένων ὑπό τε τῶν ὀρχηστῶν	καὶ	ὑπὸ τῶν ἱπποτρόφων ἐποιήθη. τά
[56, 24]	ἐδόκει οἱ γεγονέναι· καὶ προσέτι	καὶ	ὑπὸ τῶν τεράτων τῶν πρό
[56, 20]	εἰργάσαντο. ~τά τε γὰρ ὄρη	καὶ	φαραγγώδη καὶ ἀνώμαλα καὶ τὰ
[56, 6]	ἐν πόλει τινὶ οἰκοῦντες κατεπατήσατε.	καὶ	φατὲ μὲν τὸν εὔζωνον δὴ
[56, 18]	τὸν Οὐίσουργον, κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε	καὶ	φιλικώτατα διαγαγόντες πίστιν αὐτῷ παρέσχον
[56, 3]	ἐπωνυμίαν ὁμοίως ἐμοὶ ἔχειν ἐστέ)	καὶ	φιλῶ διὰ ταῦτα καὶ ἐπαινῶ,
[56, 12]	μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί πως ἐπιθυμοῦντας,	καὶ	φοβηθεὶς μὴ καὶ καθ´ ἓν
[56, 11]	δὲ τούτου ἐκπλαγέντες οἱ ἄλλοι	καὶ	φοβηθέντες τό τε τεῖχος ἐκεῖνο
[56, 40]	ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς	καὶ	φρουρήσειν καὶ σώσειν ὑπεδέξατο, τὰ
[56, 19]	τοῖς τό τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι	καὶ	φυλάττεσθαί οἱ παραινοῦσιν οὐχ ὅπως
[56, 43]	ἀποκτείνῃ; οὐχ ὅπως ὠργίσθη, ἀλλὰ	καὶ	χάριν αὐτῷ ἔγνω. ταῦτά τε
[56, 32]	δὴ οὗτοι ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ	καὶ	χρήματα πολλὰ πολλοῖς καὶ τῶν
[56, 18]	ὡς καὶ δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε	καὶ	χρήματα ὡς καὶ παρ´ ὑπηκόων
[56, 16]	καὶ ἀνδρῶν, πλείστων δὲ δὴ	καὶ	χρημάτων ἀπολομένων· πάμπολλά τε γὰρ
[56, 34]	κλίνη ἦν ἔκ τε ἐλέφαντος	καὶ	χρυσοῦ πεποιημένη καὶ στρώμασιν ἁλουργοῖς
[56, 3]	γὰρ ἂν ἄνδρες δικαίως ὀνομάζοισθε)	καὶ	ὦ πατέρες, (καὶ γὰρ ταύτην
[56, 12]	προσεκτήθη. τῶν δ´ οὖν λοιπῶν	καὶ	ὣς ἀνταιρόντων, καὶ τοῦ τε
[56, 33]	μνημείῳ ἀπηγόρευσε. ~τοσαῦτα μὲν αἱ	διαθῆκαι	ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ καὶ βιβλία
[56, 17]	ἄλλοις στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ αἱ	στρατηγικαί,	τό τε τὴν γνώμην πρώτῳ
[56, 17]	καὶ τὸ τὰ ἐπινίκια πέμψαι,	ἄλλαι	τέ τινες τιμαὶ καὶ ἁψῖδες
[56, 34]	οὐκ ἠθέλησε. ~ταῦτα μὲν αἱ	ἐντολαὶ	εἶχον, μετὰ δὲ τοῦτο ἡ
[56, 35]	ἀσθένειάν τινα καταγνῶτε, ὅτι μὴ	δύναμαι	τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν τυχεῖν, ἢ
[56, 4]	μὲν τοὺς ἑτέρους ἐκείνους, οἷς	προδιείλεγμαι,	εἶναι, {ἢ} ὅσοι ὑμεῖς ὁρᾶσθε,
[56, 8]	οὐκοῦν εἰ καὶ ἐν τῷ	γῆμαι	καὶ ἐν τῷ τεκνῶσαι ἀνιαρά
[56, 17]	ἐπινίκια πέμψαι, ἄλλαι τέ τινες	τιμαὶ	καὶ ἁψῖδες ἐν τῇ Παννονίᾳ
[56, 17]	δὴ Γερμανικῷ αἵ τε νικητήριοι	τιμαί,	ὅπερ που καὶ τοῖς ἄλλοις
[56, 8]	τὰ ὀνόματα ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε	αἰσχύνομαι	καὶ ὅτι τοιοῦτον εἰπεῖν προήχθην.
[56, 36]	πεπόνθατε ὑπ´ αὐτοῦ σεμνότητα ἐγγενέσθαι.	~ἄρξομαι	δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ καὶ ἐκεῖνος
[56, 3]	τοῖς παισὶ μὴ ἐλάττω καταλιπεῖν.	μεταβήσομαι	δὲ δὴ καὶ ἐπὶ τοὺς
[56, 35]	τῶνδε αὐτὸν ἠξιωκόσι, τοὺς λόγους	ποιήσομαι.	οὐ γὰρ ἐξ ὧν ἂν
[56, 9]	ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ γιγνομένους ὁρῶν	ἀνέχωμαι;	πῶς δ´ ἂν ἔτι πατὴρ
[56, 6]	ἵνα καὶ ἐπαινέσω ὑμᾶς καὶ	διαμείψωμαι.	ὅτι γὰρ οὔτε τῇ φύσει
[56, 3]	οἰκουρὸς οἰκονόμος παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε	εὐφρᾶναι	καὶ ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε
[56, 33]	κοινὰ πᾶσι τοῖς δυναμένοις καὶ	εἰδέναι	καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς
[56, 21]	ἄνεμος μέγας προσπεσὼν οὔτε ποι	προϊέναι	οὔθ´ ἵστασθαι παγίως ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ
[56, 5]	οὐδὲ στοαὶ οὐδ´ ἀγοραὶ ἀνδρῶν	κεναί.	ἐνθυμήθητε οὖν, τίνα μὲν οὐκ
[56, 46]	περὶ τοῦ Ῥωμύλου λεγόμενα, ἀνιόντα	ἑορακέναι	ὤμοσε. καὶ αὐτῷ ἔν τε
[56, 2]	θήλειαι νομίζονται, καὶ οἱ μὲν	γεγεννηκέναι	τινὰς οἱ δ´ ἐκ τινῶν
[56, 41]	τινὰ καὶ ἐκεῖνα ἐμὲ δοκεῖν	εἰρηκέναι.	οὐδὲ γὰρ ἄλλως κόμπου τινὸς
[56, 7]	μᾶλλον δὲ πολλαπλασίους παῖδας ἡμῖν	παρεσχηκέναι.	πῶς μὲν γὰρ ἂν ἄλλως
[56, 24]	ἀλλήλας καὶ κίονας τρεῖς πυροειδεῖς	ἀνεικέναι	ἔδοξαν, καὶ ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ
[56, 9]	(νομίζω γὰρ ὑμᾶς νῦν γε	πεπεικέναι	καὶ ἐν τῷ τῶν πολιτῶν
[56, 24]	αἵ τε κορυφαὶ τῶν Ἄλπεων	συμπεπτωκέναι	τε ἐς ἀλλήλας καὶ κίονας
[56, 34]	πρωτευσάντων, ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ Ῥωμύλου	ἀρξάμεναι,	ἐφέροντο. καί τις καὶ τοῦ
[56, 28]	ἐκ τῆς αὐτοῦ ἐντολῆς τοῦτο	γεγονέναι	καὶ ἀνεξέταστον αὐτὴν ἕλωνται, προσέταξε
[56, 24]	οὕτω καὶ ἀθρόον ἐδόκει οἱ	γεγονέναι·	καὶ προσέτι καὶ ὑπὸ τῶν
[56, 37]	τὰ μὲν ὤφελε μηδ´ ἀρχὴν	γεγονέναι,	τὰ δὲ ἐκ τῶν ἐπικτηθέντων
[56, 14]	μαχομένων φιλοτιμία ἐγίγνετο, τῶν μὲν	ἀναβῆναί	τε καὶ ἐπικρατῆσαι {τῆς} τῶν
[56, 15]	συχνοὶ ὄντες οὐκ εἴων σφᾶς	συμβῆναι.	καὶ ἐδουλώσατο μὲν χωρίον τι
[56, 7]	ὄνομα τὸ Ῥωμαίων ἐν ἡμῖν	ἀποσβῆναι,	ἄλλοις δέ τισιν ἀνθρώποις Ἕλλησιν
[56, 25]	ἐντὸς ἑξήκοντα ἡμερῶν μετὰ τὸ	ἀπαλλαγῆναί	σφας τιμήν τινα διδόναι, ὅτι
[56, 13]	τοὺς ὑπὸ τῷ τείχει αὐλιζομένους	ἐκπλαγῆναί	τε καὶ ἀναχωρῆσαι. ἐξ οὖν
[56, 47]	τε βουλὴν αὐθημερὸν συναγαγεῖν, καὶ	δεηθῆναι	αὐτῆς ἐπιτρέψαι σφίσι πλεῖόν τι
[56, 5]	τεκνοῦντες ἀρχὴν τοὺς ἐξ ὑμῶν	γεννηθῆναι	ὀφείλοντας, καὶ ἀνοσιουργεῖτε, τά τε
[56, 20]	γεφυροῦντάς τε τὰ τούτου δεόμενα	πονηθῆναι.	ἦγον δὲ καὶ ἁμάξας πολλὰς
[56, 32]	καὶ παρὰ τὸν νόμον καταλιπεῖν	δυνηθῆναι.	κληρονόμοι μὲν δὴ οὗτοι ἐγεγράφατο·
[56, 37]	ὥστε μηδένα ἔτι τρόπον ἀνενεγκεῖν	δυνηθῆναι,	φρονιμώτατα καὶ δημωφελέστατα αὐτοὺς διέθηκεν·
[56, 41]	συνησθῆναι ἀεί ποτε αὐτὸν καὶ	συλλυπηθῆναι	καὶ συμπαῖξαι καὶ συσπουδάσαι, πᾶσι
[56, 32]	πολιτικῷ πλήθει πέντε καὶ ἑβδομήκοντα	δοθῆναι	ἐκέλευσε. καὶ προσέτι καὶ τοῖς
[56, 7]	ἢ καὶ βαρβάροις τὴν πόλιν	ἐκδοθῆναι.	ἢ τοὺς μὲν δούλους δι´
[56, 32]	μετὰ τῶν προσόδων, ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν,	ἀποδοθῆναι.	ὅπερ που καὶ ζῶν ἐποίει·
[56, 41]	τὸ τοῖς ἅπαξ ἀναγκαίως κτηθεῖσιν	ἀρκεσθῆναι	αὐτὸν καὶ μηδὲν ἕτερον προσκατεργάσασθαι
[56, 33]	αὐτοῖς ἔδωκε τοῖς τε παροῦσιν	ἀρκεσθῆναι	καὶ μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον τὴν
[56, 41]	τοῖς μὲν πάνυ φίλοις καὶ	συνησθῆναι	ἀεί ποτε αὐτὸν καὶ συλλυπηθῆναι
[56, 3]	τῇ μὲν φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ	διαλυθῆναι	τῇ δὲ ἐκείνου διαδοχῇ ζῆσαι,
[56, 1]	τῶν μήτε γαμούντων μήτε τεκνούντων	καταλυθῆναι	ἠξίουν, ἤθροισεν ἐς τὴν ἀγορὰν
[56, 11]	ἔχοντες, πρὶν πανταχόθεν ὑπ´ αὐτοῦ	περιληφθῆναι.	τότε δὲ ἐν παντὶ κινδύνου
[56, 11]	ἐκλιπεῖν καὶ ἐς οἰκήματα κατώρυχα	κατακρυφθῆναι.	~ἐκεῖ μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγένετο,
[56, 35]	ἐπὶ τῷ θείῳ ἐκείνῳ Αὐγούστῳ	λεχθῆναι	ἔδει, Δροῦσος εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ
[56, 23]	τῶν τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν ἐχόντων	καταλεχθῆναι	ἠθέλησεν, ἐκλήρωσεν αὐτούς, καὶ τῶν
[56, 37]	καθ´ ἑκάστους αὐτοῖς ἐπιτηδείως πως	προσενεχθῆναι	ὥστε μὴ πᾶσιν ἅμα πολεμῆσαι.
[56, 8]	ἐν τοῖς πολέμοις ἑκάστοτε τελευτώντων,	σωθῆναι	τὴν πόλιν, ἂν μὴ τὸ
[56, 16]	καὶ τὴν κεφαλὴν προέτεινεν ὥστ´	ἀποκοπῆναι,	ὑπὲρ δὲ τῶν ἄλλων πολλὰ
[56, 16]	Τιβερίου τί ὑμῖν ἔδοξε καὶ	ἀποστῆναι	καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον
[56, 39]	ἠναγκάσατε χρόνον γέ τινα ὑμῶν	προστῆναι.	ἐξ οὗ δὴ πολὺ μᾶλλον
[56, 33]	πρὸς τῷ ἡρῴῳ αὐτοῦ σταθείσας	ἀναγραφῆναι	ἐκέλευσε· τὸ τρίτον τά τε
[56, 20]	καὶ τοῖς ἀόπλοις πορευόμενοι, οὔτε	συστραφῆναί	πῃ ῥᾳδίως δυνάμενοι, ἐλάττους τε
[56, 32]	καίπερ καὶ δωρεῶν ἀξιώσας, καὶ	ταφῆναι	ἐν τῷ αὑτοῦ μνημείῳ ἀπηγόρευσε.
[56, 38]	ἐναντιωθεῖσίν οἱ νίκην τὴν ἧτταν	ἀποφῆναι	καὶ τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν
[56, 2]	τοῖς μηδὲν τούτων δεομένοις καλὸν	εἶναι	δέδοκται καὶ γάμος καὶ τέκνωσις.
[56, 25]	ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας μείζονος ἄξιοι	εἶναι	ἐδόκουν, ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν,
[56, 4]	τοὺς ἑτέρους ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι,	εἶναι,	{ἢ} ὅσοι ὑμεῖς ὁρᾶσθε, ὑμᾶς
[56, 35]	καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ νομίσωσιν	εἶναι·	νῦν δὲ δὴ παραμυθεῖταί με
[56, 4]	τετάχθαι, εἰ δὲ μή, μηδὲ	εἶναι·	οἵτινες οὔτε τῆς τῶν θεῶν
[56, 39]	ὑπ´ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἐγεγόνει,	εἶναι,	οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´ ὥσπερ τις
[56, 40]	δὲ τὸ οἰκεῖον ἀόπλους ἀπολέμους	εἶναι	παρεσκεύασε. καὶ μέντοι καὶ τῶν
[56, 28]	καὶ πάσῃ τῇ γερουσίᾳ ἀρέσαντα	εἶναι.	τοῦτ´ οὖν ἐκ τοῦ δόγματος,
[56, 22]	τε ἔξω τῆς Ἰταλίας αὐτοὺς	εἶναι.	τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο· ~τότε
[56, 5]	ἂν ἀσελγαίνητέ τι, ὥσπερ καὶ	ἐκεῖναι.	~πικρῶς εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ
[56, 11]	τῇ ἀκροπόλει ὄντας κατὰ χώραν	μεῖναι,	ἀλλὰ τῆς νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν
[56, 11]	καὶ μήτε κατὰ χώραν ἀσφαλῶς	μεῖναι	μήτε πῃ διαπεσεῖν ἀκινδύνως δυνάμενοι.
[56, 39]	ἐν τῇ τῶν κοινῶν διαχειρίσει	ἐμμεῖναι.	~καὶ μάλα εἰκότως· τίς μὲν
[56, 9]	ἐν τῷ τῶν πολιτῶν ὀνόματι	ἐμμεῖναι	καὶ τὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν
[56, 28]	μᾶλλον ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς	ὑπομεῖναι	ὄντας, ἐπί τε τοὺς ἀγροὺς
[56, 40]	φροντίσι ταῖς ὑπὲρ αὐτῆς μὴ	συνεῖναι;	τίς δ´ ἂν ἄμεινον τοῦ
[56, 25]	τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν τινα	διδόναι,	ὅτι τινὲς μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν
[56, 36]	αὐτοῦ τοῦ παραβάλλειν οἱ καὶ	παραδεικνύναι	σφᾶς, καὶ ταῦτα ἐν ὑμῖν
[56, 41]	τινων παῖδας ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις	ἀποδοῦναι,	ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν
[56, 41]	σῶμα αὐτοῦ τῇ φύσει ἤδη	ἀποδοῦναι,	τὴν δὲ ψυχὴν ὡς καὶ
[56, 14]	δὲ ἀποκρούσασθαί τε αὐτοὺς καὶ	ἀπαράξαι	πειρωμένων, πολλὴ δὲ καὶ τῶν
[56, 6]	προσῆκον ἦν τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην	πρᾶξαι	ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην, οὐδ´ αὐτοὶ ἀγνοεῖτε.
[56, 41]	ποτε αὐτὸν καὶ συλλυπηθῆναι καὶ	συμπαῖξαι	καὶ συσπουδάσαι, πᾶσι δ´ ἁπλῶς
[56, 38]	τοῖς συναγωνισαμένοις εὐτυχῆ τὴν ἀρετὴν	ἀποδεῖξαι.	~ποιήσας δὲ ταῦτα, καὶ τὸ
[56, 3]	τε νέου τὴν ἐμμανῆ φύσιν	καθεῖρξαι	καὶ τοῦ πρεσβυτέρου τὴν ἔξωρον
[56, 43]	αὐτὸν πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας	ἐπικηρῦξαι,	ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἑκών οἱ προσῆλθεν,
[56, 5]	ἐστίν, ἀλλ´ οὐκ οἰκίαι οὐδὲ	στοαὶ	οὐδ´ ἀγοραὶ ἀνδρῶν κεναί. ἐνθυμήθητε
[56, 4]	πᾶν δὲ τὸ Ῥωμαίων ἔθνος	φθεῖραι	καὶ παῦσαι. τί μὲν γὰρ
[56, 5]	οὐκ οἰκίαι οὐδὲ στοαὶ οὐδ´	ἀγοραὶ	ἀνδρῶν κεναί. ἐνθυμήθητε οὖν, τίνα
[56, 41]	καὶ συλλυπηθῆναι καὶ συμπαῖξαι καὶ	συσπουδάσαι,	πᾶσι δ´ ἁπλῶς τοῖς ὠφέλιμόν
[56, 11]	τὸν ἄνδρα τὸν ἐπικεκλιμένον οἱ	συγκατασπάσαι.	γενομένου δὲ τούτου ἐκπλαγέντες οἱ
[56, 3]	τοῦ πρεσβυτέρου τὴν ἔξωρον αὐστηρότητα	κεράσαι;	πῶς δ´ οὐχ ἡδὺ ἀνελέσθαι
[56, 15]	δὲ δὴ γυναῖκες τὰ παιδία	ἁρπάσασαι	αἱ μὲν ἐς πῦρ ἑαυτὰς
[56, 18]	τῆς Γερμανίας ἐλθοῦσα ἐκώλυσέ σφας	διεορτάσαι.	ἐν γὰρ τῷ αὐτῷ ἐκείνῳ
[56, 7]	γένη ἅμα καὶ τὰ ὀνόματα	ἀπολέσαι;	~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι καὶ ὅτι
[56, 33]	ἐκ τούτου καὶ τὰ ὄντα	ἀπολέσαι	ἔφη. τοῦτο γὰρ καὶ αὐτὸς
[56, 41]	καὶ τοὺς μὲν ἀληθιζομένους τινὰ	ἐπαινέσαι,	τοὺς δὲ κολακεύοντας μισῆσαι, καὶ
[56, 28]	ἐς ἔτος τρίτον, καὶ πρὶν	στρατηγῆσαι,	αἰτῆσαι ἐπέτρεψε. καὶ συμβούλους ὑπὸ
[56, 3]	διαλυθῆναι τῇ δὲ ἐκείνου διαδοχῇ	ζῆσαι,	καὶ μήτ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις ὥσπερ
[56, 15]	τῶν ἐναντίων οὔσῃ, ἠδυνήθη τοῦτο	ποιῆσαι·	αὐτό τε γὰρ ἰσχυρῶς ὠχύρωτο,
[56, 36]	μάλιστα νεαροὶ ὄντες ἐλλόγιμόν τι	ποιῆσαι	δοκοῦσιν, ἔπραξαν; ἀλλὰ τούτους μὲν
[56, 22]	οἰκείων· ἐπετράπη γάρ σφισι τοῦτο	ποιῆσαι	ἐφ´ ᾧ τε ἔξω τῆς
[56, 39]	οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν ἄλλο τι	ποιῆσαι	κεκτημένοι, τοῦτό τε ἔπραξαν καὶ
[56, 4]	ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ θνητὸν ὄντως	ποιῆσαι,	πᾶν δὲ τὸ Ῥωμαίων ἔθνος
[56, 3]	καὶ ναυτιλίας ναυτίλασθαι τέχνας τε	ἀσκῆσαι	καὶ δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι, καὶ ἐν
[56, 33]	ἐπὶ πλεῖον τὴν ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι	ἐθελῆσαι·	δυσφύλακτόν τε γὰρ αὐτὴν ἔσεσθαι,
[56, 41]	αὐτὸν καὶ μηδὲν ἕτερον προσκατεργάσασθαι	ἐθελῆσαι,	ἐξ οὗ πλειόνων ἂν δόξαντες
[56, 37]	προσενεχθῆναι ὥστε μὴ πᾶσιν ἅμα	πολεμῆσαι.	ἐξ ὧν ἐκεῖνος μὲν οὐδὲν
[56, 14]	ἐπιδιώκοντές σφας (πάνυ τε γὰρ	διαπολεμῆσαι	ἐγλίχοντο, καὶ οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας
[56, 12]	φέροντας ἀλλὰ καὶ μετὰ κινδύνου	διαπολεμῆσαί	πως ἐπιθυμοῦντας, καὶ φοβηθεὶς μὴ
[56, 16]	καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον	ἀντιπολεμῆσαι;	ἔφη ὅτι ὑμεῖς τούτων αἴτιοί
[56, 21]	ἔργον δεινὸν μὲν ἀναγκαῖον δὲ	τολμῆσαι·	αὐτοὶ γὰρ ἑαυτοὺς ἀπέκτειναν. ~ὡς
[56, 40]	αὐτὸς κατεσκεύασε τὰ δὲ ἐκείνοις	οἰκοδομῆσαι	ἐπέτρεψε, τὸ τῷ κοινῷ χρήσιμον
[56, 33]	μηδαμῶς ἐπὶ πλεῖον τὴν ἀρχὴν	ἐπαυξῆσαι	ἐθελῆσαι· δυσφύλακτόν τε γὰρ αὐτὴν
[56, 41]	δ´ ἁπλῶς τοῖς ὠφέλιμόν τι	ἐπινοῆσαι	δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς
[56, 25]	ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο καὶ οὐδένα αὐτῶν	λυπῆσαι	ὁ Αὔγουστος, οἷα ἐν τοιούτοις
[56, 13]	τείχει αὐλιζομένους ἐκπλαγῆναί τε καὶ	ἀναχωρῆσαι.	ἐξ οὖν τούτων τοῦ μὲν
[56, 23]	τινὰς ἀπέστειλε, τοῖς δ´ ἀόπλοις	ἐκχωρῆσαι	τῆς πόλεως προσέταξε. ~τότε μὲν
[56, 21]	καὶ ἐς ψιλόν τι χωρίον	προχωρῆσαι,	οὐ μέντοι καὶ ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν.
[56, 41]	τινὰ ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ κολακεύοντας	μισῆσαι,	καὶ πολλὰ μὲν καὶ ἐκ
[56, 14]	τῶν μὲν ἀναβῆναί τε καὶ	ἐπικρατῆσαι	{τῆς} τῶν ἄκρων, τῶν δὲ
[56, 28]	κελεύων ἄλλους τινὰς αὐτὴν πόρους	ἐπιζητῆσαι.	τοῦτο δὲ οὐχ ὡς καὶ
[56, 27]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἱππεῦσι δημαρχίαν	αἰτῆσαι	ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν ὅτι βιβλία
[56, 28]	ἔτος τρίτον, καὶ πρὶν στρατηγῆσαι,	αἰτῆσαι	ἐπέτρεψε. καὶ συμβούλους ὑπὸ τοῦ
[56, 41]	ποι αὐτὸν ἀπιόντα ἢ καὶ	ἀπαντῆσαί	οἱ ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν
[56, 3]	καὶ ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους	ἀντικαταστῆσαι;	ὑμᾶς μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες,
[56, 18]	ἀρχῆς διοικῶν ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον	μεταστῆσαι,	καὶ τά τε ἄλλα ὡς
[56, 8]	συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα ἄν τινα	πειθαρχῆσαί	μοι ὑπαγάγοιτο. καίτοι πῶς οὐκ
[56, 4]	πᾶν μὲν τὸ γένος ἡμῶν	ἀφανίσαι	καὶ θνητὸν ὄντως ποιῆσαι, πᾶν
[56, 27]	διατρίβειν μήτε ἐν νήσῳ τῶν	ὅσαι	ἔλαττον τετρακοσίων ἀπὸ τῆς ἠπείρου
[56, 24]	τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα προσπίπτειν ἐδόκει,	μέλισσαί	τε περὶ τοὺς βωμοὺς αὐτῶν
[56, 4]	τὸ Ῥωμαίων ἔθνος φθεῖραι καὶ	παῦσαι.	τί μὲν γὰρ ἂν ὑπολειφθείη
[56, 3]	τέχνας τε ἀσκῆσαι καὶ δημιουργίας	ἐπιτηδεῦσαι,	καὶ ἐν πολέμῳ τά τε
[56, 3]	ἀμφοῖν συμπεφυκὸς καὶ θρέψαι καὶ	παιδεῦσαι,	εἰκόνα μὲν τοῦ σώματος εἰκόνα
[56, 17]	ἐς τὸ συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν	βουλεῦσαι,	καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην πρὸ
[56, 15]	καὶ πᾶν ὁτιοῦν πρὸ τοῦ	δουλεῦσαι	παθεῖν ᾑροῦντο) μάχη τε ἰσχυρὰ
[56, 3]	ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι καὶ ἀσθενοῦντα	θεραπεῦσαι,	εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι καὶ δυστυχοῦντα
[56, 45]	τινὰς καὶ ἐς τὸν Αὔγουστον	ὑποπτεῦσαι	ὅτι ἐξεπίτηδες τὸν Τιβέριον, καίπερ
[56, 39]	οὐκ ἠνέσχεσθε οὐδὲ ἐπετρέψατε αὐτῷ	ἰδιωτεῦσαι,	ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες ὅτι
[56, 4]	ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ ὄνομα τοῦτο	καταλῦσαι.	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔγωγε, οἵτινές
[56, 10]	ταῖς ἀειπαρθένοις πάνθ´ ὅσαπερ αἱ	τεκοῦσαι	εἶχον ἐχαρίσατο. κἀκ τούτου ὅ
[56, 47]	σφίσι πλεῖόν τι τοῦ νενομισμένου	ἀναλῶσαι.
[56, 8]	τῷ γῆμαι καὶ ἐν τῷ	τεκνῶσαι	ἀνιαρά τινα ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ
[56, 25]	ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´ ὧν ἐγεγέννητο,	φανερῶσαι.	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐκεῖνό τε
[56, 3]	ὄντα προθυμότερον διὰ τὰ γένη	σῶσαι	καὶ ἀντὶ τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους
[56, 37]	σφίσι προέσθαι ὥστε τοὺς πλείους	διασῶσαι,	ἑλόμενος δὲ καθ´ ἑκάστους αὐτοῖς
[56, 23]	συχνοὶ ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ	Γαλάται	καὶ Κελτοί, οἱ μὲν ἄλλως
[56, 14]	προσανῄεσαν. ~ἰδόντες δὲ τοῦτο οἱ	Δελμάται	ἔξω τε τοῦ τείχους ὑπὲρ
[56, 35]	αὐτοῦ φθονήσητε. τίς γὰρ οὐκ	ἐπίσταται	τοῦθ´, ὅτι οὔτ´ ἂν πάντες
[56, 4]	ἁλῷ, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου	κολάζεται,	ὅτι μόνος ἢ καὶ μετ´
[56, 40]	ὧν ἂν αὐτοὶ εὖ ποιήσωσι	φαίνεται.	~εἴρηκα, ὦ Κυιρῖται, τὰ μέγιστα
[56, 37]	ἐναργεστέραν τὴν ὠφελίαν παντὸς λόγου	παρέχεται.	καὶ προσέτι καὶ τῆς τύχης
[56, 29]	αὐτοῦ πίπτοντα ἐφαντάσθη, καὶ ἀστέρες	κομῆται	καὶ αἱματώδεις ὤφθησαν. βουλῆς τε
[56, 24]	φλεγομένῳ πολλαχῇ ἐῴκει, ἀστέρες τε	κομῆται	συχνοὶ ἅμα κατεφαίνοντο, καὶ δόρατα
[56, 19]	ὡς καὶ διὰ φιλίας διιών,	γένηται,	μηδὲ ἐξαίφνης πάντων ἅμα πολεμωθέντων
[56, 32]	καὶ ἐκείνη τῆς οὐσίας αὐτοῦ	ἀπόνηται,	παρὰ τῆς βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον
[56, 34]	ὅσα ἐν τοῖς ἄνω λόγοις	εἴρηται,	ἐφέσπετο. προτεθείσης δὲ τῆς κλίνης
[56, 2]	τρόπον τινὰ καὶ τὸ θνητὸν	ἀπεργάσηται.	καίτοι καὶ αὐτῶν τῶν θεῶν
[56, 19]	πολεμωθέντων αὐτῷ φυλακήν τινα ἑαυτοῦ	ποιήσηται.	καὶ ἔσχεν οὕτως· προέπεμψάν τε
[56, 35]	νομίσωσιν εἶναι· νῦν δὲ δὴ	παραμυθεῖταί	με ὅτι παρ´ ὑμῖν τοῖς
[56, 46]	ὑπ´ αὐτῶν τῶν ἀεὶ αὐτοκρατόρων	τελεῖται.	~ἐπὶ μὲν οὖν τῷ Αὐγούστῳ
[56, 7]	οὐδὲ ἔστιν ὅστις ὑμῶν ἢ	σιτεῖται	μόνος ἢ καθεύδει μόνος, ἀλλ´
[56, 9]	βούλεσθαι; ~ἐγὼ μέν, ὦ ἄνδρες	πολῖται	(νομίζω γὰρ ὑμᾶς νῦν γε
[56, 21]	ἀθρόοι ἱππῆς τε ὁμοῦ καὶ	ὁπλῖται	ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς, πολλὰ μὲν περὶ
[56, 41]	εὖ ποιήσωσι φαίνεται. ~εἴρηκα, ὦ	Κυιρῖται,	τὰ μέγιστα καὶ ἐκπρεπέστατα, ὥς
[56, 37]	καὶ μήτ´ ἄλλῳ τινὶ ἀνθρώπων	πέπρακται,	καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν οὐ
[56, 8]	ᾧ μὴ καὶ ἀνιαρόν τι	παραμέμικται,	καὶ τοῖς γε πλείστοις καὶ
[56, 22]	ἐρρωμενέστατοι πολὺ ἀπέσπασαν, καὶ οἱ	σαλπικταὶ	οἱ σὺν αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν
[56, 2]	μηδὲν τούτων δεομένοις καλὸν εἶναι	δέδοκται	καὶ γάμος καὶ τέκνωσις. ~ὥστε
[56, 19]	τε ταραττομένοις καὶ ἐκείνους διαβάλλουσιν,	ἐπανίστανταί	τινες πρῶτοι τῶν ἄπωθεν αὐτοῦ
[56, 8]	ὑπὲρ ὧν ἕτεροι καὶ ἑαυτοὺς	προΐενται,	ὑπὲρ τούτων ὑμᾶς μήτε γυναῖκας
[56, 2]	οἱ δ´ ἐκ τινῶν γεγεννῆσθαι	παραδέδονται·	οὕτω καὶ παρ´ ἐκείνοις τοῖς
[56, 2]	μὲν ἄρρενες αἱ δὲ θήλειαι	νομίζονται,	καὶ οἱ μὲν γεγεννηκέναι τινὰς
[56, 39]	τὰς δυνάμεις μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν	ἐθελονταὶ	διαφῆκαν. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μικράν
[56, 35]	αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν, καὶ πάντες	ἐθελονταὶ	τῶν νικητηρίων αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ
[56, 3]	τε πόλεις καὶ οἱ δῆμοι	ἔσονται,	καὶ ὑμεῖς τε ἑτέρων ἄρξετε
[56, 2]	παμπληθεῖς οἱ μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι	γενήσονται·	καὶ γὰρ τὸ κατ´ ἀρχὰς
[56, 28]	τοῦτο γεγονέναι καὶ ἀνεξέταστον αὐτὴν	ἕλωνται,	προσέταξε μηδέτερον αὐτῶν μηδὲν εἰπεῖν.
[56, 28]	δείσωσι καὶ τὴν εἰκοστὴν τελεῖν	ἀνθέλωνται.	ὃ καὶ ἐγένετο. καὶ ταῦτα
[56, 6]	καίοντες καὶ τέμνοντες, ὅταν μὴ	δύνωνται	ἄλλως πως ὑγιεῖς γενέσθαι, θεραπεύουσιν,
[56, 29]	νόσῳ αὐτοῦ ἐπαγγελθείσης, ἵν´ εὐχὰς	ποιήσωνται	τό τε συνέδριον κεκλειμένον εὑρέθη
[56, 6]	ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ	δίδοται,	ἵν´ εἰ καὶ διὰ μηδὲν
[56, 31]	τε πλείοσι καὶ τοῖς ἀξιοπιστοτέροις	γέγραπται·	εἰσὶ γάρ τινες οἳ καὶ
[56, 37]	ἀλλὰ καὶ εὐπορωτέραν καὶ δυνατωτέραν	ἐξείργασται,	ταῦτ´ ἐρῶ μόνα· ἐκείνῳ τε
[56, 25]	τε πρεσβείαις τρεῖς καὶ τότε	βουλευταὶ	ἐχρημάτισαν, καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ὃ
[56, 4]	ὅσον ἐφ´ ὑμῖν, ἡ πόλις	ἀπόλλυται.	Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ ὄνομα
[56, 13]	ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν οἱ	στρατιῶται,	καὶ τοσαύτῃ γε καὶ τηλικαύτῃ
[56, 22]	νύκτα τηρήσαντες χειμέριον (ἦσαν δὲ	στρατιῶται	μὲν ὀλίγοι, ἄοπλοι δὲ πολλοί)
[56, 18]	ἐς ἱστορίας μνήμην ἀφίκετο· καὶ	στρατιῶταί	τε αὐτῶν ἐκεῖ ἐχείμαζον καὶ
[56, 8]	αὐτῆς ἐκ τῶν ἀεὶ ἐπιγιγνομένων	ἀναπληρῶται.	καὶ μηδεὶς ὑμῶν οἰέσθω με
[56, 24]	ὑπὸ χελιδόνων ἀνηλώθησαν, αἵ τε	κορυφαὶ	τῶν Ἄλπεων συμπεπτωκέναι τε ἐς
[56, 3]	τέκνον ἐξ ἀμφοῖν συμπεφυκὸς καὶ	θρέψαι	καὶ παιδεῦσαι, εἰκόνα μὲν τοῦ
[56, 41]	ὠφέλιμόν τι ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι	ἐπιτρέψαι,	καὶ τοὺς μὲν ἀληθιζομένους τινὰ
[56, 47]	αὐθημερὸν συναγαγεῖν, καὶ δεηθῆναι αὐτῆς	ἐπιτρέψαι	σφίσι πλεῖόν τι τοῦ νενομισμένου
[56, 17]	προσθέσθαι καὶ τὸ τὰ ἐπινίκια	πέμψαι,	ἄλλαι τέ τινες τιμαὶ καὶ
[56, 41]	ὑμᾶς δὲ δὴ μηδ´ ὅσον	προπέμψαι	ποι αὐτὸν ἀπιόντα ἢ καὶ
[56, 6]	ἐφ´ οἷς ἀναγκαίως κακῶς ἀκούετε.	εἰ	γὰρ δὴ δάκνει τινὰς ὑμῶν
[56, 39]	μεθ´ ὧν ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ διαφῆκαν.	εἰ	γὰρ ἐκεῖνοι μικράν τινα ἰσχὺν
[56, 32]	ὅπερ που καὶ ζῶν ἐποίει·	εἰ	γάρ τινα τέκνα ἔχοντα διεδέξατο,
[56, 44]	ἄνευ διχοστασίας, δεινῶς αὐτὸν ἐπόθουν.	~εἰ	γάρ τινες καὶ τῶν προτέρων
[56, 32]	ἤδη τότε τέλειοι ἦσαν, εὐθύς,	εἰ	δὲ μή, μετὰ τοῦτο πάντα
[56, 4]	μάλιστα μὲν σὺν ἐκείνοις τετάχθαι,	εἰ	δὲ μή, μηδὲ εἶναι· οἵτινες
[56, 44]	μετεκόσμησε καὶ ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν, ὥστε	εἰ	καὶ βιαιότερόν τι, οἷα ἐν
[56, 6]	οὐδεμιᾷ ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ δίδοται, ἵν´	εἰ	καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο, διά
[56, 8]	ἕκαστον αὐτῶν ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν; οὐκοῦν	εἰ	καὶ ἐν τῷ γῆμαι καὶ
[56, 40]	λαβεῖν. θαυμαστὸν μὲν γὰρ οὐδὲν	εἰ	καὶ ἐπεβουλεύθη ποτέ· οὐδὲ γὰρ
[56, 22]	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεὶς ἔτι,	εἰ	καὶ ἔρρωτό τις, ἠμύνατο, ἀλλ´
[56, 2]	τε καὶ διελέξατο αὐτοῖς τοιάδε·	~εἰ	καὶ ὀλίγοι παντάπασιν, ὥς γε
[56, 7]	βουλευτικοῦ οὖσιν ἄγεσθαι συνεχώρησα, ἵν´	εἰ	καί τις ἐξ ἔρωτος ἢ
[56, 35]	τῆς ἐκείνου ἀξιώσεως ὤν. ἀλλ´	εἰ	μὲν ἐν ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν
[56, 32]	διεδέξατο, τοῖς παισὶν αὐτοῦ πάντως,	εἰ	μὲν ἤδη τότε τέλειοι ἦσαν,
[56, 14]	ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι,	εἰ	μὴ ὁ Τιβέριος ἐκείνους τε
[56, 22]	πάντες ἀπώλοντο ἢ καὶ ἑάλωσαν,	εἰ	μὴ οἱ βάρβαροι περὶ τὴν
[56, 26]	οἴκοι αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μήτ´ ἀγανακτεῖν	εἰ	μηκέτι συσσιτοίη σφίσι· τὸ μὲν
[56, 22]	βουλομένῳ φονεύειν· φυγεῖν γὰρ οὐδ´	εἰ	τὰ μάλιστά τις ἤθελεν ἐδύνατο.
[56, 8]	πλεῖστα καὶ μέγιστα συμπέφυκεν. ὥστ´	εἰ	ταῦτ´ ἐκκλίνετε, μηδὲ ἐκείνων ἐπορέγεσθε.
[56, 41]	δὲ ψυχὴν ὡς καὶ θεοῦ	ἀεὶ	ἀγάλλειν. ~Τιβέριος μὲν ταῦτα ἀνέγνω,
[56, 5]	τί; ἢ ἵνα καὶ αὐτοὶ	ἀεὶ	ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ αἱ ἱέρειαι
[56, 46]	δεῦρο ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν	ἀεὶ	αὐτοκρατόρων τελεῖται. ~ἐπὶ μὲν οὖν
[56, 2]	αὐτῶν ἐποίησεν, ὅπως ἐκ τῶν	ἀεὶ	γεννωμένων ἀίδιον τρόπον τινὰ καὶ
[56, 9]	ἄρχοιμι ὑμῶν, ἂν ἐλάττους ὑμᾶς	ἀεὶ	γιγνομένους ὁρῶν ἀνέχωμαι; πῶς δ´
[56, 8]	τὸ πλῆθος αὐτῆς ἐκ τῶν	ἀεὶ	ἐπιγιγνομένων ἀναπληρῶται. καὶ μηδεὶς ὑμῶν
[56, 41]	γενομένου, καὶ αὐτοῦ μὲν πάντα	ἀεὶ	καὶ πόνον καὶ κίνδυνον ὑπὲρ
[56, 19]	καὶ Σηγίμερος, συνόντες τε αὐτῷ	ἀεὶ	καὶ συνεστιώμενοι πολλάκις. θαρσοῦντος οὖν
[56, 23]	τῶν δὲ πρεσβυτέρων τὸν δέκατον	ἀεὶ	λαχόντα τήν τε οὐσίαν ἀφείλετο
[56, 41]	μὲν πάνυ φίλοις καὶ συνησθῆναι	ἀεί	ποτε αὐτὸν καὶ συλλυπηθῆναι καὶ
[56, 41]	πάντα τὰ μέγιστα καὶ ἀναγκαιότατα	ἀεί	ποτε ἢ ἐν τῷ συνεδρίῳ
[56, 33]	τοῦτο γὰρ καὶ αὐτὸς ὄντως	ἀεί	ποτε οὐ λόγῳ μόνον ἀλλὰ
[56, 20]	ἐλάττους τε καθ´ ἑκάστους τῶν	ἀεὶ	προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες, ἔπασχον μὲν
[56, 4]	ὑπὲρ γὰρ τῆς πολυανθρωπίας ὑμῶν	ἀεί	τε πάντα ποιῶν καὶ νῦν
[56, 46]	παλατίῳ ἐποίησεν, ἣ καὶ δεῦρο	ἀεὶ	ὑπ´ αὐτῶν τῶν ἀεὶ αὐτοκρατόρων
[56, 28]	καὶ μετ´ ἐκείνων τῶν τε	ἀεὶ	ὑπατευόντων καὶ τῶν ἐς τοῦτο
[56, 8]	καὶ ἐπιπονεῖν χρή· τί γὰρ	δεῖ	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν ἐπεξιόντα μακρηγορεῖν;
[56, 38]	ἀντιπολεμησάντων σφίσιν ἤχθηραν· τί γὰρ	δεῖ	τῶν ἄλλων ἀνδρῶν τῶν μικροτέρων
[56, 35]	τῷ θείῳ ἐκείνῳ Αὐγούστῳ λεχθῆναι	ἔδει,	Δροῦσος εἴρηκεν· ἐπειδὴ δὲ καὶ
[56, 7]	ὑμῶν ἢ σιτεῖται μόνος ἢ	καθεύδει	μόνος, ἀλλ´ ἐξουσίαν καὶ ὑβρίζειν
[56, 21]	ἐπιτηδείου, ὥς γε ἐν ὄρει	ὑλώδει	ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 23]	Γερμανιῶν καὶ περὶ τῶν Γαλατιῶν	δέει	ἐποιήσατο, τό τε μέγιστον ὅτι
[56, 43]	ἐλευθερίᾳ σώφρονι καὶ ἐν μοναρχίᾳ	ἀδεεῖ	ζῆν, βασιλευομένους τε ἄνευ δουλείας
[56, 25]	(ἐς γὰρ χεῖρας οὐδεὶς αὐτοῖς	ᾔει)	οὔτε ἔθνος τι ὑπηγάγοντο· δεδιότες
[56, 32]	τῷ τε λοιπῷ τῷ πολιτικῷ	πλήθει	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα δοθῆναι ἐκέλευσε.
[56, 13]	τοῦ στρατοῦ, πολὺ γὰρ τῷ	πλήθει	περιῆν, κατέσχεν) οἱ δ´ ἄλλοι
[56, 11]	οἱ γὰρ ἐναντίοι βιαζόμενοι τῷ	πλήθει	σφῶν, καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν,
[56, 8]	πολλοστὸν μέρος καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς	ἀναπείθει,	πάντα ἄν τινα πειθαρχῆσαί μοι
[56, 46]	οἱ τὰ μὲν ἄλλα ὥσπερ	εἰώθει	γίγνεσθαι ἔπραξαν (καὶ γὰρ τῇ
[56, 26]	γεγωνίσκειν) ἀλλ´ ὁ Γερμανικός, ὥσπερ	εἰώθει.	καὶ μετὰ τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´
[56, 31]	μὲν πολλοὶ ὥς που ἕκαστος	εἰώθει,	οἱ δ´ ὕπατοι κάτω ἐν
[56, 30]	ὧν ὁ Αὔγουστος αὐτοχειρίᾳ συκάζειν	εἰώθει,	φαρμάκῳ ἔχρισε, καὶ αὐτή τε
[56, 4]	μόνος ἢ καὶ μετ´ ὀλίγων	ποιεῖ	τι τοιοῦτον ὃ μηδεὶς ἕτερος.
[56, 32]	ἀποδοθῆναι. ὅπερ που καὶ ζῶν	ἐποίει·	εἰ γάρ τινα τέκνα ἔχοντα
[56, 20]	στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν	ἐποίει,	καὶ τὰ ἄκρα τῶν δένδρων
[56, 28]	ἔδωκε, τῷ τε Δρούσῳ τῷ	υἱεῖ	αὐτοῦ ὑπατείαν ἐς ἔτος τρίτον,
[56, 17]	Δρούσῳ δὲ τῷ τοῦ Τιβερίου	υἱεῖ,	καίτοι μὴ μετασχόντι τοῦ πολέμου,
[56, 18]	ἀφίκετο· καὶ στρατιῶταί τε αὐτῶν	ἐκεῖ	ἐχείμαζον καὶ πόλεις συνῳκίζοντο, ἔς
[56, 12]	καὶ ἐς οἰκήματα κατώρυχα κατακρυφθῆναι.	~ἐκεῖ	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐγένετο, Σερέτιον
[56, 32]	ὄντων τοὺς πατέρας τῶν οὐσιῶν	ἐκεκληρονομήκει,	προσέταξε πάντα μετὰ τῶν προσόδων,
[56, 12]	ποτὲ ὁ Τιβέριος πολιορκήσας οὐχ	ᾑρήκει,	ἐχειρώθη, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[56, 29]	ὃ πάντας ἐτάραξεν, καὶ γὰρ	ἐδόκει	ἐς τὸν Αὔγουστόν τι σημαίνεσθαι.
[56, 42]	ἑκατόνταρχοι, ὥς που τῇ βουλῇ	ἐδόκει,	λαβόντες ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ ἡ
[56, 24]	τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα προσπίπτειν	ἐδόκει,	μέλισσαί τε περὶ τοὺς βωμοὺς
[56, 24]	καὶ μέγα οὕτω καὶ ἀθρόον	ἐδόκει	οἱ γεγονέναι· καὶ προσέτι καὶ
[56, 30]	ἐς τὴν νῆσον διέπλευσε καὶ	ἐδόκει	οἱ καὶ παντάπασι καταλλαγήσεσθαι. δείσασα
[56, 28]	πάντες ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ	ἐδόκει	τι νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον
[56, 43]	ἦν, καὶ ἐς χρήματα πολλοῖς	ἐπήρκει,	τούς τε φίλους ἰσχυρῶς ἐτίμα,
[56, 24]	καὶ ὁ οὐρανὸς φλεγομένῳ πολλαχῇ	ἐῴκει,	ἀστέρες τε κομῆται συχνοὶ ἅμα
[56, 27]	τἆλλα ἧττόν τι παρὰ τοῦτο	διῴκει,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἱππεῦσι δημαρχίαν
[56, 45]	ὅμως μεταλλάξαντος ἔγνωσαν· καὶ γὰρ	φιλεῖ	πως τὸ ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω
[56, 44]	τι, οἷα ἐν τοῖς παραλόγοις	φιλεῖ	συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν τινα
[56, 29]	ἀγῶνα τὸν ἐν τῇ Νέᾳ	πόλει	διαθεὶς ἔπειτα ἐν Νώλῃ μετήλλαξε.
[56, 27]	τε, τὰ μὲν ἐν τῇ	πόλει	εὑρεθέντα πρὸς τῶν ἀγορανόμων τὰ
[56, 6]	πάντα αὐτὰ ὡς οὐδὲ ἐν	πόλει	τινὶ οἰκοῦντες κατεπατήσατε. καὶ φατὲ
[56, 42]	ὡς εἰπεῖν οἱ ἐν τῇ	πόλει	τότε ὄντες. ἐπεὶ δὲ ἐς
[56, 11]	ὥστε μηδὲ τοὺς ἐν τῇ	ἀκροπόλει	ὄντας κατὰ χώραν μεῖναι, ἀλλὰ
[56, 15]	οὐ μέντοι καὶ τῇ οἰκείᾳ	δυνάμει,	καίτοι πολὺ πλείονι τῶν ἐναντίων
[56, 22]	ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς ἐτήρουν,	σπάνει	σιτίων αἱρήσειν ἠλπικότες αὐτούς. οἱ
[56, 13]	αὐτὸς μὲν ἐπὶ βήματος ἐν	περιφανεῖ	ἱδρύθη, ὅπως τά τε ἐπιγιγνόμενα
[56, 6]	κακῶς ἀκούετε. εἰ γὰρ δὴ	δάκνει	τινὰς ὑμῶν τὰ ὑπ´ ἐμοῦ
[56, 39]	καὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν πραγμάτων	ἐγεγόνει,	εἶναι, οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´ ὥσπερ
[56, 20]	ἐχώρησαν· οἷα γὰρ οὔτε ἐν	τάξει	τινὶ ἀλλὰ ἀναμὶξ ταῖς τε
[56, 37]	καὶ τῆς καταστάσεως τῆς πολιτείας	παρέξει.	~ὁ τοίνυν Αὔγουστος οὗτος, ὃν
[56, 11]	τὸ πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς καὶ	αὐτοβοεὶ	πάντα διαρπάσοντες, καὶ εἴσω τε
[56, 29]	ὄνομα θεὸν παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς	νοεῖ.	ταῦτα μὲν ζῶντος ἔτ´ αὐτοῦ
[56, 41]	ὥς γε ἐν κεφαλαίοις διελθεῖν,	ἐπεὶ	ἄν γε τις πάντα ἀκριβῶς
[56, 25]	τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπικειμένην ἐποιοῦντο.	ἐπεὶ	γὰρ μήτ´ ὄφελός τι τῆς
[56, 26]	πλὴν ὅτι καὶ τότε ὑπερεδίκησεν,	ἐπεί	γε ὁ συνάρχων αὐτοῦ Γάιος
[56, 18]	μεταβολῇ καὶ ἐλάνθανόν σφας ἀλλοιούμενοι·	ἐπεὶ	δ´ ὁ Οὐᾶρος ὁ Κυιντίλιος
[56, 36]	ἐκείνου Καίσαρος διῳκεῖτο, παιδείᾳ προσεῖχεν,	ἐπεὶ	δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ πάντα τὰ
[56, 42]	ἐν τῇ πόλει τότε ὄντες.	ἐπεὶ	δὲ ἐς τὴν πυρὰν τὴν
[56, 13]	πρὸς αὐτὸ τὸ ἐρυμνὸν ἐχώρησεν.	ἐπεὶ	δὲ μήτε ὁμαλόν τι ἦν
[56, 22]	τε δεύτερόν σφων φυλακτήριον παρῆλθον,	ἐπεὶ	δὲ πρὸς τῷ τρίτῳ ἐγένοντο,
[56, 22]	ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνο χειρώσασθαι ἠδυνήθησαν,	ἐπεὶ	μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο καὶ τοξόταις
[56, 29]	νουμηνίᾳ ἐς τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη.	ἐπεὶ	οὖν πρῶτος μετὰ τὸ τοῦ
[56, 28]	καὶ κατακείμενος ἔστιν ὅτε ἐχρημάτιζεν.	ἐπεί	τε ἐπὶ τῇ εἰκοστῇ πάντες
[56, 41]	οὔκουν οὐδὲ πενθεῖν αὐτὸν ἡμῖν	πρέπει,	ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα αὐτοῦ
[56, 22]	ποιήσασθαι καὶ τὸν Τιβέριον σὺν	βαρεῖ	προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ μὲν πολλοὶ
[56, 27]	μαθὼν ὅτι βιβλία ἄττα ἐφ´	ὕβρει	τινῶν συγγράφοιτο, ζήτησιν αὐτῶν ἐποιήσατο,
[56, 10]	Ποππαίου Σεκούνδου, τῶν τότε ἐν	μέρει	τοῦ ἔτους ὑπατευόντων, ἐτέθησαν. καὶ
[56, 43]	πρὸς τοὺς οὐκ ἀξίους αὐτῆς	ἐτήρει·	Κοροκότταν γοῦν τινα λῃστὴν ἐν
[56, 21]	τινὸς ἐπιτηδείου, ὥς γε ἐν	ὄρει	ὑλώδει ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ μετὰ
[56, 15]	πρόποδας αὐτοῦ κύκλῳ πλὴν βραχέος	περιρρεῖ·	ἀλλ´ οἱ αὐτόμολοι στασιάσαντες πρὸς
[56, 22]	προσδεχόμενοι· ὡς δ´ οὔτε τις	ἐπεκούρει	αὐτοῖς καὶ λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον
[56, 6]	ἅμα τῇ πρώτῃ τῆς πολιτείας	καταστάσει	ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ
[56, 26]	ἐπὶ τῇ τοῦ Κελτικοῦ πολέμου	προφάσει,	μήτ´ οἴκοι αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μήτ´
[56, 37]	τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡδονὴν ἄμεμπτον	ποιήσει,	τοῖς δὲ νεωτέροις διδασκαλίαν ἀκριβῆ
[56, 41]	τε τούτῳ ἐσέμνυνε καὶ τῇ	αὐξήσει	τοῦ τιμήματος ἐμεγάλυνε τῇ τε
[56, 37]	τε γὰρ εὔκλειαν ἐξαίρετον λεχθέντα	οἴσει,	καὶ ὑμῶν τοῖς μὲν πρεσβυτέροις
[56, 39]	αὐτὸν ἐν τῇ τῶν κοινῶν	διαχειρίσει	ἐμμεῖναι. ~καὶ μάλα εἰκότως· τίς
[56, 41]	τοῦ τιμήματος ἐμεγάλυνε τῇ τε	δόσει	τῶν χρημάτων ἐπλούτισεν· οἷς ἐξ
[56, 41]	τὸ μὲν σῶμα αὐτοῦ τῇ	φύσει	ἤδη ἀποδοῦναι, τὴν δὲ ψυχὴν
[56, 11]	καὶ Σπλαῦνον, καίπερ τῇ τε	φύσει	ἰσχυρὸν ὂν καὶ τοῖς τείχεσιν
[56, 8]	δὴ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς τοῖς	φύσει	προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ τὰ παρὰ
[56, 3]	οὐσίας καταλιπεῖν, καὶ τῇ μὲν	φύσει	τῇ ἀνθρωπίνῃ διαλυθῆναι τῇ δὲ
[56, 6]	διαμείψωμαι. ὅτι γὰρ οὔτε τῇ	φύσει	χαλεπός εἰμι, πάντα τε ὅσα
[56, 29]	ἀληθὲς ἦν· τῷ γὰρ ἐχομένῳ	ἔτει,	ἐν ᾧ Σέξτος τε Ἀπουλέιος
[56, 37]	γὰρ ἰσχύοντας καὶ αὐτῷ τῷ	ἄστει	ἐπικειμένους προσλαβὼν κατεπολέμησε μετ´ αὐτῶν
[56, 37]	πρὸς ἐκείνους τὴν αἰτίαν αὐτῷ	ἔχει,	καὶ τάχα ἂν καὶ ἑτέρων
[56, 13]	τοὺς πολεμίους τοὺς ὑπὸ τῷ	τείχει	αὐλιζομένους ἐκπλαγῆναί τε καὶ ἀναχωρῆσαι.
[56, 13]	τῶν λοιπῶν τῶν ἐν τῷ	τείχει	ὄντων, καὶ νομίσας ἀναιμωτί σφων
[56, 15]	τῶν γυναικῶν τῶν ἐν τῷ	τείχει	οὐσῶν (τῆς τε γὰρ ἐλευθερίας
[56, 3]	που τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοποιοῦσιν	ὑπάρχει·	τῷ δὲ δὴ κοινῷ, οὗπερ
[56, 14]	χωρίον ἐκ πλείονος περιελθοῦσιν ἣν	περιπέμψει	ἐτάραξε. κἀκ τούτου οἱ μὲν
[56, 14]	ἐκώλυσε, καὶ τοὺς πολεμίους ἑτέρων	ηωῆι	ἀνίτητον ἐς τὸ χωρίον ἐκ
[56, 46]	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη, καὶ	ἄλλοθι	πολλαχόθι, τὰ μὲν ἑκόντων δὴ
[56, 46]	τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη, καὶ ἄλλοθι	πολλαχόθι,	τὰ μὲν ἑκόντων δὴ τῶν
[56, 27]	τὰ δὲ ἔξω πρὸς τῶν	ἑκασταχόθι	ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ τῶν συνθέντων
[56, 36]	ἂν κατ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖν	δόξαιμι,	τοσοῦτον δ´ ἂν τῆς προαιρέσεως
[56, 4]	τι πέπονθα, ὦ τί ἂν	ὀνομάσαιμι	ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´ οὐδὲν ἀνδρῶν
[56, 6]	γὰρ οὔτε τῇ φύσει χαλεπός	εἰμι,	πάντα τε ὅσα προσῆκον ἦν
[56, 36]	τοσοῦτον δ´ ἂν τῆς προαιρέσεως	διαμάρτοιμι	ὅσον ἐκεῖνος μὲν ἔν τε
[56, 9]	ἢ πῶς μὲν ἂν καλῶς	ἄρχοιμι	ὑμῶν, ἂν ἐλάττους ὑμᾶς ἀεὶ
[56, 38]	ἔσχεν οἷα ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ	ἑνὶ	ἐγένετο. ἤδη γὰρ οἶδ´ ὅτι
[56, 38]	ἐκ τῶν παρατάξεων ἔσωσεν, ἐν	μηδενὶ	τὸν Σύλλαν μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ
[56, 25]	ἀπεῖπε, καὶ τῷ ὑπηκόῳ προσπαρήγγειλε	μηδενὶ	τῶν προστασσομένων αὐτοῖς ἀρχόντων μήτε
[56, 38]	δὴ ταῦτ´ ἔσχεν οἷα ἐν	οὐδενὶ	ἄλλῳ ἑνὶ ἐγένετο. ἤδη γὰρ
[56, 40]	πρὸς τὸ προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων	οὐδενὶ	τῶν σφετέρων λυπηροὺς αὐτοὺς ἐποίησεν,
[56, 20]	οἷα γὰρ οὔτε ἐν τάξει	τινὶ	ἀλλὰ ἀναμὶξ ταῖς τε ἁμάξαις
[56, 20]	διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ οὖν δή	τινι	ἀμηχανίᾳ τότε τῶν Ῥωμαίων ὄντων,
[56, 37]	ἔργα ἐστί, καὶ μήτ´ ἄλλῳ	τινὶ	ἀνθρώπων πέπρακται, καὶ τὴν πόλιν
[56, 46]	ἐπέτρεψαν· ἐκείνη δὲ δὴ Νουμερίῳ	τινὶ	Ἀττικῷ, βουλευτῇ ἐστρατηγηκότι, πέντε καὶ
[56, 25]	αὐτῆς, οὐ μέντοι οὔτε μάχῃ	τινὶ	ἐνίκησαν (ἐς γὰρ χεῖρας οὐδεὶς
[56, 13]	ὁ μὲν οὐκέτ´ οὐδ´ ἄλλῳ	τινί,	καίπερ πολλῶν αὐτὸν ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν·
[56, 18]	μὲν κατὰ βραχὺ καὶ ὁδῷ	τινι	μετὰ φυλακῆς μετεμάνθανον αὐτά, οὔτε
[56, 25]	μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε κατὰ μόνας	τινὶ	μήτε περὶ θανάτου, μηδ´ ἂν
[56, 6]	αὐτὰ ὡς οὐδὲ ἐν πόλει	τινὶ	οἰκοῦντες κατεπατήσατε. καὶ φατὲ μὲν
[56, 35]	ἐμοῦ τε ὥσπερ ἐν χορῷ	τινὶ	τὰ κεφάλαια ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν
[56, 15]	τῇ οἰκείᾳ δυνάμει, καίτοι πολὺ	πλείονι	τῶν ἐναντίων οὔσῃ, ἠδυνήθη τοῦτο
[56, 43]	ὕβρεων ὄντας ἔν τε ἐλευθερίᾳ	σώφρονι	καὶ ἐν μοναρχίᾳ ἀδεεῖ ζῆν,
[56, 12]	πάνυ καὶ δυσπροσβάτου πέτρας ἐτετείχιστο,	φάραγξι	βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον,
[56, 25]	ἐμονομάχουν, καὶ μάλισθ´ ὅτι δεινῶς	οἱ	ἀγῶνες αὐτῶν ἐσπουδάζοντο, ὥστε καὶ
[56, 42]	τε ἐκ τοῦ τέλους καὶ	οἱ	ἄλλοι, καὶ τὸ ὁπλιτικὸν τὸ
[56, 11]	συγκατασπάσαι. γενομένου δὲ τούτου ἐκπλαγέντες	οἱ	ἄλλοι καὶ φοβηθέντες τό τε
[56, 4]	ἂν τὰ αὐτὰ ὑμῖν καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ
[56, 3]	ὑμεῖς τε ἑτέρων ἄρξετε καὶ	οἱ	ἄλλοι ὑμῖν ὑπακούσουσι, πολυπληθία ἔν
[56, 12]	ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ	οἱ	ἄνθρωποι πάντα ἐς αὐτὸ τὰ
[56, 7]	ὅπως πληθύωμεν· αὐτοὶ δ´ ὑμεῖς	οἱ	ἀπ´ ἀρχῆς Ῥωμαῖοι, οἱ τοὺς
[56, 0]	ἔτη ἕξ, ἐν οἷς ἄρχοντες	οἱ	ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Κ. Σουλπίκιος
[56, 42]	δὲ τοῦτο τήν τε κλίνην	οἱ	αὐτοὶ οἵπερ καὶ πρότερον ἀράμενοι
[56, 15]	κύκλῳ πλὴν βραχέος περιρρεῖ· ἀλλ´	οἱ	αὐτόμολοι στασιάσαντες πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους
[56, 22]	καὶ τὰ ἐρύματα πάντα κατέσχον	οἱ	βάρβαροι ἄτερ ἑνός, περὶ ὃ
[56, 18]	ἔς τε τὸν κόσμον σφῶν	οἱ	βάρβαροι μετερρυθμίζοντο καὶ ἀγορὰς ἐνόμιζον
[56, 20]	ἀμηχανίᾳ τότε τῶν Ῥωμαίων ὄντων,	οἱ	βάρβαροι πανταχόθεν ἅμα αὐτοὺς ἐξαπιναίως
[56, 22]	ἢ καὶ ἑάλωσαν, εἰ μὴ	οἱ	βάρβαροι περὶ τὴν τῆς λείας
[56, 11]	Ῥαίτινον ἐλθόντες οὐχ ὁμοίως ἀπήλλαξαν.	οἱ	γὰρ ἐναντίοι βιαζόμενοι τῷ πλήθει
[56, 5]	ἵνα μὴ στερηθῶσι τῶν γυναικῶν	οἱ	γεγαμηκότες· τίνα Ἐρσιλία ἡ καὶ
[56, 24]	μέγα οὕτω καὶ ἀθρόον ἐδόκει	οἱ	γεγονέναι· καὶ προσέτι καὶ ὑπὸ
[56, 13]	γὰρ τῷ πλήθει περιῆν, κατέσχεν)	οἱ	δ´ ἄλλοι τὸ μὲν πρῶτον
[56, 31]	τὴν ἱππάδα στολὴν ἐνδεδυκότες συνῆλθον,	οἱ	δ´ ἄρχοντες τὴν βουλευτικὴν πλὴν
[56, 2]	καὶ οἱ μὲν γεγεννηκέναι τινὰς	οἱ	δ´ ἐκ τινῶν γεγεννῆσθαι παραδέδονται·
[56, 22]	σπάνει σιτίων αἱρήσειν ἠλπικότες αὐτούς.	οἱ	δ´ ἐντὸς ὄντες Ῥωμαῖοι ἕως
[56, 31]	πολλοὶ ὥς που ἕκαστος εἰώθει,	οἱ	δ´ ὕπατοι κάτω ἐν τοῖς
[56, 22]	μὲν πολλοὶ ἀπανέστησαν τοῦ ἐρύματος,	οἱ	δ´ ὑπολειφθέντες ἀποστάντες αὐτοῦ, ὥστε
[56, 44]	πλείους καὶ οἱ δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν·	οἱ	δ´ ὕστεροι ἐκείνης μὲν οὐδὲν
[56, 13]	διεσπάσθησαν, καὶ οἱ μὲν θᾶσσον	οἱ	δὲ βραδύτερον προσανῄεσαν. ~ἰδόντες δὲ
[56, 14]	καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν βέλη	οἱ	δὲ δοράτια ἀφιέντες, συχνοὺς αὐτῶν
[56, 14]	τὸ ἔπειτα οἱ μὲν ἐλευθερίας	οἱ	δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι. κἂν παντελῶς
[56, 14]	τὰ ὅπλα ὥστε κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν·	οἱ	δὲ ἐπιδιώκοντές σφας (πάνυ τε
[56, 27]	οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς διατριβὰς ἐποιοῦντο,	οἱ	δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς ἐκείνοις
[56, 23]	Κελτοί, οἱ μὲν ἄλλως ἐπιδημοῦντες	οἱ	δὲ καὶ ἐν τῷ δορυφορικῷ
[56, 22]	μὲν τὸν ἄρχοντά σφων ἐμιμήσαντο,	οἱ	δὲ καὶ τὰ ὅπλα παρέντες
[56, 14]	βραδύτερον προσανῄεσαν. ~ἰδόντες δὲ τοῦτο	οἱ	Δελμάται ἔξω τε τοῦ τείχους
[56, 46]	Ἀρείοις ἀγωνοθετῶσι, τά τε Αὐγουστάλια	οἱ	δήμαρχοι ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες
[56, 3]	εἴπερ αἵ τε πόλεις καὶ	οἱ	δῆμοι ἔσονται, καὶ ὑμεῖς τε
[56, 44]	ἀνδρῶν καὶ οἱ πλείους καὶ	οἱ	δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´ ὕστεροι
[56, 25]	ἐφεξῆς ἔτεσι ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´	οἱ	δώδεκα ἐπὶ πολὺ κατέστησαν. τότε
[56, 42]	τε λοιποὶ πάντες ὡς εἰπεῖν	οἱ	ἐν τῇ πόλει τότε ὄντες.
[56, 10]	ἑκατέροις ἐς τὸ τοὺς πειθαρχήσαντάς	οἱ	ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀναιτίους
[56, 41]	αὐτὸν ἀπιόντα ἢ καὶ ἀπαντῆσαί	οἱ	ἐπανιόντι ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν μὲν
[56, 13]	ἣν εἶχε τῆς τότε ἀντικαθεστηκυίας	οἱ	ἠλαττοῦτο) διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν, καὶ
[56, 23]	σφᾶς προσεδόκησε, καὶ οὔτε πολιτική	οἱ	ἡλικία ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ
[56, 40]	ἐπεβουλεύθη ποτέ· οὐδὲ γὰρ οὐδ´	οἱ	θεοὶ πᾶσιν ὁμοίως ἀρέσκουσιν· ἡ
[56, 6]	πρῶτον μὲν λογίσασθε ὅτι καὶ	οἱ	ἰατροὶ συχνοὺς καὶ καίοντες καὶ
[56, 42]	Ἀρείῳ πεδίῳ ἐνετέθη, πρῶτοι μὲν	οἱ	ἱερῆς πάντες περιῆλθον αὐτήν, ἔπειτα
[56, 31]	δὲ δὴ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον	οἱ	ἱππῆς παραλαβόντες νυκτὸς ἐς τὸ
[56, 1]	διὰ τῶν ὑπάτων. ἐπειδή τε	οἱ	ἱππῆς πολλῇ ἐν αὐταῖς σπουδῇ
[56, 26]	ὅτι ἡ γερουσία ἀλλὰ καὶ	οἱ	ἱππῆς τοῦ τε δήμου πολλοί.
[56, 16]	υἱὸν πρὸς Τιβέριον πέμψας, παραδώσειν	οἱ	καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς σὺν
[56, 46]	τὰ δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων. καί	οἱ	καὶ ἡ ἐν τῇ Νώλῃ
[56, 46]	δὲ ἀθανατίσαντες αὐτόν, καὶ θιασώτας	οἱ	καὶ ἱερὰ ἱέρειάν τε τὴν
[56, 30]	τὴν νῆσον διέπλευσε καὶ ἐδόκει	οἱ	καὶ παντάπασι καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ,
[56, 36]	καὶ ἐξ αὐτοῦ τοῦ παραβάλλειν	οἱ	καὶ παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ ταῦτα
[56, 38]	μὲν τοὺς πλείους τῶν ἀντιστάντων	οἱ	καὶ περιγενομένων ἐκ τῶν παρατάξεων
[56, 32]	πολλὰ πολλοῖς καὶ τῶν προσηκόντων	οἱ	καὶ τῶν ἀλλοτρίων, οὐχ ὅπως
[56, 19]	τῶν ἐπιτηδείων διέδωκεν. ἦσαν δὲ	οἱ	μάλιστα συνομόσαντες καὶ ἀρχηγοὶ τῆς
[56, 29]	ὀνόματος τοῦ Καίσαρος ἠφάνισεν· ὅθεν	οἱ	μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο αὐτὸν
[56, 42]	οὐρανὸν ἀναφέρων. πραχθέντων δὲ τούτων	οἱ	μὲν ἄλλοι ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ
[56, 31]	βουλὴ ἐγένετο, καὶ ἐς αὐτὴν	οἱ	μὲν ἄλλοι τὴν ἱππάδα στολὴν
[56, 23]	Ῥώμῃ καὶ Γαλάται καὶ Κελτοί,	οἱ	μὲν ἄλλως ἐπιδημοῦντες οἱ δὲ
[56, 43]	τὸ μὲν ἐκ τοῦ νόμου	οἱ	μὲν ἄνδρες οὐ πολλαῖς ἡμέραις
[56, 2]	καίτοι καὶ αὐτῶν τῶν θεῶν	οἱ	μὲν ἄρρενες αἱ δὲ θήλειαι
[56, 14]	ἀλλήλων καὶ συνήλου· καὶ ἕτεροι,	οἱ	μὲν βέλη οἱ δὲ δοράτια
[56, 2]	αἱ δὲ θήλειαι νομίζονται, καὶ	οἱ	μὲν γεγεννηκέναι τινὰς οἱ δ´
[56, 14]	τῆς ἑαυτῶν ἐς τὸ ἔπειτα	οἱ	μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ εἰρήνης
[56, 27]	τινας. ἐπειδή τε συχνοὶ φυγάδες	οἱ	μὲν ἔξω τῶν τόπων ἐς
[56, 13]	φάραγγας πολλαχῇ κατετέτμητο) διεσπάσθησαν, καὶ	οἱ	μὲν θᾶσσον οἱ δὲ βραδύτερον
[56, 5]	οὐδὲ τὰς οἰκείας ἀγαπᾶτε, καὶ	οἱ	μὲν καὶ ἐκ τῶν πολεμίων
[56, 46]	Αὔγουσταν ἤδη καλουμένην ἀπέδειξαν. καὶ	οἱ	μὲν καὶ ῥαβδούχῳ χρῆσθαι ἐν
[56, 11]	μὲν τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ καιόμενοι.	οἱ	μὲν οὖν πλείους τῶν ἐσελθόντων
[56, 5]	γαμικὰ πάνθ´ ἡμῖν καταδείξασα. ἀλλ´	οἱ	μὲν πατέρες ἡμῶν καὶ ἐπολέμησαν
[56, 22]	Τιβέριον σὺν βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι,	οἱ	μὲν πολλοὶ ἀπανέστησαν τοῦ ἐρύματος,
[56, 31]	αὐλητῇ οὐκ ἐχρήσαντο. ἐκαθέζοντο δὲ	οἱ	μὲν πολλοὶ ὥς που ἕκαστος
[56, 22]	καὶ ἔρρωτό τις, ἠμύνατο, ἀλλ´	οἱ	μὲν τὸν ἄρχοντά σφων ἐμιμήσαντο,
[56, 11]	ἐπὶ χρόνον τινὰ διαλάθῃ. καὶ	οἱ	μὲν τοῦτο ποιήσαντες ἐς τὴν
[56, 14]	ἣν περιπέμψει ἐτάραξε. κἀκ τούτου	οἱ	μὲν τραπέντες οὐδὲ ἐς τὸ
[56, 5]	ἐθέλετε· τίνα δ´ οὐκ ἂν	οἱ	μετ´ αὐτοῦ Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες ὅτι
[56, 2]	γὰρ τῶν οὕτω βιούντων παμπληθεῖς	οἱ	μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι γενήσονται· καὶ
[56, 7]	ὑμέτερα καὶ τὰ δημόσια, ὥσπερ	οἱ	μῦθοι λέγουσιν. οὐ μὴν οὐδ´
[56, 38]	ἐκέρασεν ὥστε τοῖς τε ἐναντιωθεῖσίν	οἱ	νίκην τὴν ἧτταν ἀποφῆναι καὶ
[56, 19]	τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι καὶ φυλάττεσθαί	οἱ	παραινοῦσιν οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος ἀλλὰ
[56, 40]	ἀρετήν τινα ἔχοντας ἀφθόνως εἴα	οἱ	παρισοῦσθαι, τοὺς δ´ ἄλλως πως
[56, 39]	Μέτελλον τὸν τότε ἀνθήσαντα ἐπῄνεσαν	οἱ	πατέρες ἡμῶν, ἐπειδὴ τὰς δυνάμεις
[56, 44]	ἐκ τῆς δημοκρατίας ἀνδρῶν καὶ	οἱ	πλείους καὶ οἱ δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν·
[56, 13]	ὁμαλόν τι ἦν μήτε ἐπικατέβαινον	οἱ	πολέμιοι, {καὶ} αὐτὸς μὲν ἐπὶ
[56, 38]	διετέλεσεν; ἔπειτα δὲ τοὺς συνεξετασθέντας	οἱ	πολλαῖς καὶ μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσας
[56, 19]	συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ διὰ ταχέων	οἱ	προσβοηθήσοντες τάς τε δυνάμεις ἐν
[56, 43]	μυριάδας ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἑκών	οἱ	προσῆλθεν, οὔτε τι κακὸν εἰργάσατο
[56, 31]	Αὐγούστου ἐκ μὲν τῆς Νώλης	οἱ	πρῶτοι καθ´ ἑκάστην πόλιν ἐκ
[56, 18]	Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη. εἶχόν τινα	οἱ	Ῥωμαῖοι αὐτῆς, οὐκ ἀθρόα ἀλλ´
[56, 14]	δὲ εἰρήνης ἐπιβοώμενοι. κἂν παντελῶς	οἱ	Ῥωμαῖοι μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς
[56, 22]	μήτε πολιορκεῖν ἠπίσταντο καὶ τοξόταις	οἱ	Ῥωμαῖοι συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ ὧν
[56, 11]	τὴν ἄκραν ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ	οἱ	Ῥωμαῖοι τὸ πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς
[56, 22]	τε ἐρρωμενέστατοι πολὺ ἀπέσπασαν, καὶ	οἱ	σαλπικταὶ οἱ σὺν αὐτοῖς ὄντες
[56, 13]	ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο) ἐθορύβησαν	οἱ	στρατιῶται, καὶ τοσαύτῃ γε καὶ
[56, 11]	καὶ τὸν ἄνδρα τὸν ἐπικεκλιμένον	οἱ	συγκατασπάσαι. γενομένου δὲ τούτου ἐκπλαγέντες
[56, 22]	πολὺ ἀπέσπασαν, καὶ οἱ σαλπικταὶ	οἱ	σὺν αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν τι
[56, 46]	καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι. καὶ	οἱ	τὰ μὲν ἄλλα ὥσπερ εἰώθει
[56, 7]	ὑμεῖς οἱ ἀπ´ ἀρχῆς Ῥωμαῖοι,	οἱ	τοὺς προγόνους ἐκείνους τοὺς Μαρκίους
[56, 46]	τινος πομπεύῃ, καὶ τὰ γενέσια	οἱ	ὕπατοι ἐξ ἴσου τοῖς Ἀρείοις
[56, 35]	ὅτι οὐδεὶς ἂν ὑμῶν ἐξισωθείη	οἱ	φθονοῦντες, ἀλλὰ καὶ αὐτῷ τῷ
[56, 25]	θανάτου, μηδ´ ἂν ἄλλοι συμπαρῶσίν	οἱ,	χρᾶν· καίτοι οὕτως οὐδὲν τῷ
[56, 42]	ἔπειτα δὲ οἵ τε ἱππῆς,	οἵ	τε ἐκ τοῦ τέλους καὶ
[56, 22]	ἁρπαγὴν ἄσχολοι ἐγένοντο. οὕτω γὰρ	οἵ	τε ἐρρωμενέστατοι πολὺ ἀπέσπασαν, καὶ
[56, 42]	πάντες περιῆλθον αὐτήν, ἔπειτα δὲ	οἵ	τε ἱππῆς, οἵ τε ἐκ
[56, 42]	γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὸ δορυφορικόν,	οἵ	τε λοιποὶ πάντες ὡς εἰπεῖν
[56, 18]	ὑπηκόων ἐσέπρασσεν, οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλ´	οἵ	τε πρῶτοι τῆς πρόσθεν δυναστείας
[56, 31]	ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται· εἰσὶ γάρ τινες	οἳ	καὶ παραγενέσθαι τὸν Τιβέριον τῇ
[56, 5]	ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως	λάβοι,	λογισάμενος τά τε καθ´ ἑαυτόν,
[56, 24]	πεδίῳ αὐτοῦ ὢν ἐκεραυνώθη, καὶ	ἀττέλεβοι	πολλοὶ ἐς αὐτὸ τὸ ἄστυ
[56, 25]	τοῦ Τιβερίου παῖς ἐταμίευσε, καὶ	στρατηγοὶ	ἑκκαίδεκα ἦρξαν, ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε
[56, 4]	οἱ ἄλλοι πάντες πράξωσιν; ὧν	ἀρχηγοὶ	γεγονότες εὐλόγως ἂν τὴν αἰτίαν
[56, 19]	δὲ οἱ μάλιστα συνομόσαντες καὶ	ἀρχηγοὶ	τῆς τε ἐπιβουλῆς καὶ τοῦ
[56, 22]	χειμέριον (ἦσαν δὲ στρατιῶται μὲν	ὀλίγοι,	ἄοπλοι δὲ πολλοί) καὶ τὸ
[56, 11]	πλείους τῶν ἐσελθόντων οὕτως ἀπήλλαξαν·	ὀλίγοι	δέ τινες νεκροὺς ἐς αὐτὴν
[56, 20]	ἐν εἰρήνῃ· παῖδές τε οὐκ	ὀλίγοι	καὶ γυναῖκες ἥ τε ἄλλη
[56, 2]	διελέξατο αὐτοῖς τοιάδε· ~εἰ καὶ	ὀλίγοι	παντάπασιν, ὥς γε πρὸς τοσοῦτον
[56, 4]	τε ἃ μηδεὶς ἂν ἄλλος	παρίδοι	καὶ ἀμελεῖτε ὧν οὐδεὶς ἂν
[56, 40]	ποτέ· οὐδὲ γὰρ οὐδ´ οἱ	θεοὶ	πᾶσιν ὁμοίως ἀρέσκουσιν· ἡ δὲ
[56, 7]	καὶ τὰ δημόσια, ὥσπερ οἱ	μῦθοι	λέγουσιν. οὐ μὴν οὐδ´ ὅσιον
[56, 18]	τάδε συνηνέχθη. εἶχόν τινα οἱ	Ῥωμαῖοι	αὐτῆς, οὐκ ἀθρόα ἀλλ´ ὥς
[56, 2]	βιούντων παμπληθεῖς οἱ μετὰ ταῦτα	Ῥωμαῖοι	γενήσονται· καὶ γὰρ τὸ κατ´
[56, 5]	οὐκ ἂν οἱ μετ´ αὐτοῦ	Ῥωμαῖοι,	ἐννοήσαντες ὅτι αὐτοὶ μὲν καὶ
[56, 22]	αὐτούς. οἱ δ´ ἐντὸς ὄντες	Ῥωμαῖοι	ἕως μὲν εὐπόρουν τροφῆς, κατὰ
[56, 14]	εἰρήνης ἐπιβοώμενοι. κἂν παντελῶς οἱ	Ῥωμαῖοι	μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς δύο
[56, 7]	δ´ ὑμεῖς οἱ ἀπ´ ἀρχῆς	Ῥωμαῖοι,	οἱ τοὺς προγόνους ἐκείνους τοὺς
[56, 22]	πολιορκεῖν ἠπίσταντο καὶ τοξόταις οἱ	Ῥωμαῖοι	συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ ὧν καὶ
[56, 11]	ἄκραν ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ οἱ	Ῥωμαῖοι	τὸ πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς καὶ
[56, 32]	πάντως, εἰ μὲν ἤδη τότε	τέλειοι	ἦσαν, εὐθύς, εἰ δὲ μή,
[56, 19]	ὄντι. κἀνταῦθα ἅμα τε ἀνεφάνησαν	πολέμιοι	ἀνθ´ ὑπηκόων ὄντες, καὶ πολλὰ
[56, 13]	τι ἦν μήτε ἐπικατέβαινον οἱ	πολέμιοι,	{καὶ} αὐτὸς μὲν ἐπὶ βήματος
[56, 25]	ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας μείζονος	ἄξιοι	εἶναι ἐδόκουν, ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι
[56, 3]	ὦ πατέρες, (καὶ γὰρ ταύτην	ἄξιοι	τὴν ἐπωνυμίαν ὁμοίως ἐμοὶ ἔχειν
[56, 17]	δὲ δὴ Γερμανικῷ αἵ τε	νικητήριοι	τιμαί, ὅπερ που καὶ τοῖς
[56, 11]	καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν, πῦρ	ἐθελούσιοι	ἔς τε τὸν κύκλον πέριξ
[56, 16]	ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη ὅτι ὑμεῖς τούτων	αἴτιοί	ἐστε· ἐπὶ γὰρ τὰς ἀγέλας
[56, 11]	οὐχ ὁμοίως ἀπήλλαξαν. οἱ γὰρ	ἐναντίοι	βιαζόμενοι τῷ πλήθει σφῶν, καὶ
[56, 26]	τοῦ Κελτικοῦ πολέμου προφάσει, μήτ´	οἴκοι	αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ
[56, 41]	ἐν τῷ συνεδρίῳ ἢ καὶ	οἴκοι	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ
[56, 14]	δὲ καὶ κατεκυλίνδουν. ἄλλοι τροχούς,	ἄλλοι	ἁμάξας ὅλας πλήρεις πετρῶν, ἄλλοι
[56, 42]	πραχθέντων δὲ τούτων οἱ μὲν	ἄλλοι	ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ δὴ Λιουία
[56, 4]	πῶς δ´ οὐ, κἂν μηδένες	ἄλλοι	ζηλώσωσιν ὑμᾶς, εἰκότως ἂν καὶ
[56, 1]	Σέξτου υἱ. ~καὶ ταῦτα μὲν	ἄλλοι	καθῄρουν, ὁ δὲ δὴ Τιβέριος
[56, 42]	ἐκ τοῦ τέλους καὶ οἱ	ἄλλοι,	καὶ τὸ ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν
[56, 11]	γενομένου δὲ τούτου ἐκπλαγέντες οἱ	ἄλλοι	καὶ φοβηθέντες τό τε τεῖχος
[56, 14]	ἄλλοι ἁμάξας ὅλας πλήρεις πετρῶν,	ἄλλοι	κιβωτοὺς περιφερεῖς, ἐπιχωρίως πως πεποιημένας
[56, 4]	τὰ αὐτὰ ὑμῖν καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες πράξωσιν; ὧν ἀρχηγοὶ γεγονότες
[56, 25]	μήτε περὶ θανάτου, μηδ´ ἂν	ἄλλοι	συμπαρῶσίν οἱ, χρᾶν· καίτοι οὕτως
[56, 19]	ἐπιβουλῆς καὶ τοῦ πολέμου γενόμενοι	ἄλλοι	τε καὶ Ἀρμήνιος καὶ Σηγίμερος,
[56, 31]	καὶ ἐς αὐτὴν οἱ μὲν	ἄλλοι	τὴν ἱππάδα στολὴν ἐνδεδυκότες συνῆλθον,
[56, 26]	ἀξίωσιν ἀλλ´ ὥς που καὶ	ἄλλοι	τινὲς ἔτι καὶ τότε ἦρχον,
[56, 13]	πλήθει περιῆν, κατέσχεν) οἱ δ´	ἄλλοι	τὸ μὲν πρῶτον ἐν πλαισίῳ
[56, 14]	ἔβαλλον τοὺς δὲ καὶ κατεκυλίνδουν.	ἄλλοι	τροχούς, ἄλλοι ἁμάξας ὅλας πλήρεις
[56, 3]	τε ἑτέρων ἄρξετε καὶ οἱ	ἄλλοι	ὑμῖν ὑπακούσουσι, πολυπληθία ἔν τε
[56, 22]	βαρεῖ προσελαύνειν στρατεύματι, οἱ μὲν	πολλοὶ	ἀπανέστησαν τοῦ ἐρύματος, οἱ δ´
[56, 21]	καὶ ἐκείνους ἐλάττους ἤδη ὄντας	(πολλοὶ	γὰρ ἐν ταῖς πρὶν μάχαις
[56, 24]	αὐτοῦ ὢν ἐκεραυνώθη, καὶ ἀττέλεβοι	πολλοὶ	ἐς αὐτὸ τὸ ἄστυ πετόμενοι
[56, 22]	στρατιῶται μὲν ὀλίγοι, ἄοπλοι δὲ	πολλοί)	καὶ τὸ μὲν πρῶτον τό
[56, 20]	ἠμύνετο μὲν οὐδεὶς ἐτιτρώσκοντο δὲ	πολλοί,	ὁμόσε αὐτοῖς ἐχώρησαν· οἷα γὰρ
[56, 26]	οἱ ἱππῆς τοῦ τε δήμου	πολλοί.	~οὐ μέντοι καὶ τἆλλα ἧττόν
[56, 23]	καὶ τέλος, ὡς καὶ πάνυ	πολλοὶ	οὐδ´ οὕτω τι αὐτοῦ προετίμων,
[56, 43]	ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα οὐ	πολλοὶ	ὕστερον δὲ πάντες ἔσχον. εὐπρόσοδός
[56, 31]	ἐχρήσαντο. ἐκαθέζοντο δὲ οἱ μὲν	πολλοὶ	ὥς που ἕκαστος εἰώθει, οἱ
[56, 15]	ἐπὶ τοὺς ἀνθεστηκότας ἔτ´ ἐτράπετο·	αὐτόμολοι	γὰρ παρ´ αὐτοῖς συχνοὶ ὄντες
[56, 15]	πλὴν βραχέος περιρρεῖ· ἀλλ´ οἱ	αὐτόμολοι	στασιάσαντες πρὸς τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ
[56, 22]	περὶ τὴν τῆς λείας ἁρπαγὴν	ἄσχολοι	ἐγένοντο. οὕτω γὰρ οἵ τε
[56, 22]	(ἦσαν δὲ στρατιῶται μὲν ὀλίγοι,	ἄοπλοι	δὲ πολλοί) καὶ τὸ μὲν
[56, 9]	ἄλλα ἀγαπᾶτέ με, καὶ ταύτην	μοι	τὴν προσηγορίαν οὐχ ὡς κολακεύοντες
[56, 8]	ἀναπείθει, πάντα ἄν τινα πειθαρχῆσαί	μοι	ὑπαγάγοιτο. καίτοι πῶς οὐκ αἰσχρόν,
[56, 3]	ταύτην ἄξιοι τὴν ἐπωνυμίαν ὁμοίως	ἐμοὶ	ἔχειν ἐστέ) καὶ φιλῶ διὰ
[56, 37]	τοῦ πολιτικοῦ βίου ἀρχὴ καὶ	ἐμοὶ	τοῦ περὶ αὐτοῦ λόγου γέγονε·
[56, 3]	αἵ τε πόλεις καὶ οἱ	δῆμοι	ἔσονται, καὶ ὑμεῖς τε ἑτέρων
[56, 32]	παρὰ τὸν νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι.	κληρονόμοι	μὲν δὴ οὗτοι ἐγεγράφατο· κτήματα
[56, 5]	ἦτε, ὥσπερ αἱ ἱέρειαι αἱ	ἀειπαρθένοι	ἄνανδροί εἰσιν; οὐκοῦν καὶ κολάζεσθε,
[56, 11]	τῷ πλήθει σφῶν, καὶ μὴ	δυνάμενοι	ἀντέχειν, πῦρ ἐθελούσιοι ἔς τε
[56, 11]	μεῖναι μήτε πῃ διαπεσεῖν ἀκινδύνως	δυνάμενοι.	εἴτε γὰρ ἔξω βέλους ἀφίσταντο,
[56, 20]	πορευόμενοι, οὔτε συστραφῆναί πῃ ῥᾳδίως	δυνάμενοι,	ἐλάττους τε καθ´ ἑκάστους τῶν
[56, 18]	ὡς καὶ ἄνευ στρατιωτῶν δουλεύειν	δυνάμενοι.	~οὔτ´ οὖν τὰ στρατεύματα, ὥσπερ
[56, 18]	σφετέρᾳ τῶν Ῥωμαίων ὁρῶντες ὄντας,	δεξάμενοι	δὲ τὸν Οὐᾶρον ὡς καὶ
[56, 42]	οἱ αὐτοὶ οἵπερ καὶ πρότερον	ἀράμενοι	διὰ τῶν ἐπινικίων πυλῶν κατὰ
[56, 2]	ἔπειτα γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα	ποιησάμενοι	πάντας ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον
[56, 3]	ὀρθῶς μὲν ἐποιήσατε τοὺς θεοὺς	μιμησάμενοι,	ὀρθῶς δὲ καὶ τοὺς πατέρας
[56, 11]	τὰ οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον,	μηχανησάμενοι	ὅπως ὅτι μάλιστα μὴ παραχρῆμα
[56, 3]	καὶ τὰ κτήματα ὅσα αὐτοὶ	κτησάμενοι	κατέλιπον ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἑτέροις
[56, 13]	μὲν πρῶτον ἐν πλαισίῳ πυκνῷ	συντεταγμένοι	βάδην ἀνεπορεύοντο, ἔπειτα δ´ ὑπό
[56, 21]	κατακαύσαντες τὰ δὲ καὶ καταλιπόντες,	συντεταγμένοι	μέν πῃ μᾶλλον τῇ ὑστεραίᾳ
[56, 18]	τε πρῶτοι τῆς πρόσθεν δυναστείας	ἐφιέμενοι,	καὶ τὰ πλήθη τὴν συνήθη
[56, 19]	τε γὰρ αὐτὸν ἐξορμῶντα, καὶ	παρέμενοι	ὡς καὶ τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες
[56, 39]	ἐπιτρέψοντάς σφισιν ἄλλο τι ποιῆσαι	κεκτημένοι,	τοῦτό τε ἔπραξαν καὶ ἐπ´
[56, 22]	ὡς καὶ παρὰ τοῦ Ἀσπρήνου	πεπεμμένοι	παρέσχον. κἀκ τούτου ἐκεῖνοί τε
[56, 21]	γε ἐν ὄρει ὑλώδει ἐνεδέχετο,	λαβόμενοι,	καὶ μετὰ τοῦτο τάς τε
[56, 5]	στερίφην τε αὐτὴν καὶ ἄγονον	ἀπεργαζόμενοι,	μᾶλλον δὲ ἄρδην κατασκάπτετε, ἔρημον
[56, 11]	ὁμοίως ἀπήλλαξαν. οἱ γὰρ ἐναντίοι	βιαζόμενοι	τῷ πλήθει σφῶν, καὶ μὴ
[56, 4]	ποτέ ἐστε καὶ ὁτιδήποτε χαίρετε	ὀνομαζόμενοι,	παράδοξον μέν τι πάθος πέπονθα.
[56, 25]	μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν καὶ ἐπαίνους	προπαρασκευαζόμενοι	πολλὰ διὰ τούτου ἐκακούργουν. ταῖς
[56, 5]	καὶ τὴν πολιτείαν καταλύετε, μὴ	πειθόμενοι	τοῖς νόμοις, καὶ τὴν πατρίδα
[56, 22]	πλεῖστοι ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ τοῦτο	πυθόμενοι	φυλακὴν τοῦ Ῥήνου τοὺς Ῥωμαίους
[56, 11]	τῇ μὲν τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ	καιόμενοι.	οἱ μὲν οὖν πλείους τῶν
[56, 11]	ἀμφοτέρων ἅμα ἀπώλοντο, τῇ μὲν	τιτρωσκόμενοι	τῇ δὲ καιόμενοι. οἱ μὲν
[56, 11]	ἄνωθεν μὲν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων	βαλλόμενοι,	ἔξωθεν δὲ ὑπὸ τῆς φλογὸς
[56, 9]	πάντα τε ἐκ τοῦ ἴσου	παραβαλλόμενοι	καὶ τὰς ἐπ´ αὐτοῖς ἐλπίδας
[56, 35]	καὶ αὐτῷ τῷ ὑπερέχοντι αὐτοῦ	ἀγαλλόμενοι.	ὅσῳ γὰρ ἂν οὗτος μείζων
[56, 19]	τε ἐπιβουλῆς καὶ τοῦ πολέμου	γενόμενοι	ἄλλοι τε καὶ Ἀρμήνιος καὶ
[56, 20]	καὶ ὑετὸς καὶ ἄνεμος πολὺς	ἐπιγενόμενοι	ἔτι καὶ μᾶλλόν σφας διέσπειραν·
[56, 8]	τοιοῦτον εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε οὖν	μαινόμενοι,	καὶ λογίσασθε ἤδη ποτὲ ὅτι
[56, 29]	θείας τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν,	τεκμαιρόμενοι	ὅτι τό τε στοιχεῖον ἐκεῖνο
[56, 28]	ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς καὶ μειζόνως	ζημιωθησόμενοι	δείσωσι καὶ τὴν εἰκοστὴν τελεῖν
[56, 24]	πολλοὶ ἐς αὐτὸ τὸ ἄστυ	πετόμενοι	ὑπὸ χελιδόνων ἀνηλώθησαν, αἵ τε
[56, 47]	ἐστασίασε· καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσαντο	ταραττόμενοι	πρὶν τοὺς δημάρχους τήν τε
[56, 20]	τε ἁμάξαις καὶ τοῖς ἀόπλοις	πορευόμενοι,	οὔτε συστραφῆναί πῃ ῥᾳδίως δυνάμενοι,
[56, 23]	δὲ καὶ ἐν τῷ δορυφορικῷ	στρατευόμενοι,	ἦσαν, ἐφοβήθη μή τι νεοχμώσωσι,
[56, 21]	δὴ κατ´ αὐτὸ τοῦτο ἔπταιον·	συστρεφόμενοι	γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ, ὅπως ἀθρόοι
[56, 22]	τροφῆς, κατὰ χώραν ἔμενον βοήθειαν	προσδεχόμενοι·	ὡς δ´ οὔτε τις ἐπεκούρει
[56, 18]	τε ἐκ τῶν ὅπλων ἐξουσίας	ἐκλελησμένοι	ἦσαν. καὶ διὰ τοῦτο, τέως
[56, 18]	βίου μεταβολῇ καὶ ἐλάνθανόν σφας	ἀλλοιούμενοι·	ἐπεὶ δ´ ὁ Οὐᾶρος ὁ
[56, 14]	τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν ἀγῶνα	ποιούμενοι,	εἰ μὴ ὁ Τιβέριος ἐκείνους
[56, 11]	ἔξωθεν δὲ ὑπὸ τῆς φλογὸς	κακούμενοι,	καὶ μήτε κατὰ χώραν ἀσφαλῶς
[56, 0]	ἕξ, ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ	ἀριθμούμενοι	οἵδε ἐγένοντο. Κ. Σουλπίκιος Κ.
[56, 9]	αὐτοῖς ἐλπίδας ἐκ τοῦ ὁμοίου	καρπούμενοι.	ἢ πῶς μὲν ἂν καλῶς
[56, 19]	συνόντες τε αὐτῷ ἀεὶ καὶ	συνεστιώμενοι	πολλάκις. θαρσοῦντος οὖν αὐτοῦ, καὶ
[56, 14]	μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ εἰρήνης	ἐπιβοώμενοι.	κἂν παντελῶς οἱ Ῥωμαῖοι μάτην
[56, 21]	τῶν ἐχθίστων ἀποθάνωσι (καὶ γὰρ	τετρωμένοι	ἦσαν) ἔργον δεινὸν μὲν ἀναγκαῖον
[56, 3]	πατέρας ζηλώσαντες, ἵν´ ὥσπερ ὑμᾶς	ἐκεῖνοι	ἐγέννησαν, οὕτω καὶ ὑμεῖς ἄλλους
[56, 3]	προσείπωσι, τά τε ἔργα ὅσα	ἐκεῖνοι	καλῶς πράξαντες ὑμῖν μετ´ εὐκλείας
[56, 12]	σὺν τῷ Γερμανικῷ ὥρμησε. καὶ	ἐκεῖνοι	μὲν οὐ χαλεπῶς τοὺς ἀντιταχθέντας
[56, 39]	ἐπολέμησαν ἐθελονταὶ διαφῆκαν. εἰ γὰρ	ἐκεῖνοι	μικράν τινα ἰσχὺν καὶ ταύτην
[56, 29]	Σερουίου Σουλπικίου Γάλβου ἐνθύμιον ἐγένετο.	ἐκεῖνοί	τε γὰρ συγγενεῖς πῃ τοῦ
[56, 22]	Ἀσπρήνου πεπεμμένοι παρέσχον. κἀκ τούτου	ἐκεῖνοί	τε ἐπέσχον τῆς διώξεως, καὶ
[56, 3]	ὑμᾶς μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες,	(μόνοι	γὰρ ἂν ἄνδρες δικαίως ὀνομάζοισθε)
[56, 5]	ἢ ἵνα καὶ αὐτοὶ ἀεὶ	ἄγυνοι	ἦτε, ὥσπερ αἱ ἱέρειαι αἱ
[56, 21]	τῶν ἄλλων τῶν πρότερον περισκοπούντων	συχνοὶ	ἄλλως τε καὶ ἐπὶ τῇ
[56, 24]	πολλαχῇ ἐῴκει, ἀστέρες τε κομῆται	συχνοὶ	ἅμα κατεφαίνοντο, καὶ δόρατα ἀπ´
[56, 23]	τὴν Γερμανίαν ἔπεμψεν. ἐπειδή τε	συχνοὶ	ἐν τῇ Ῥώμῃ καὶ Γαλάται
[56, 15]	ἐτράπετο· αὐτόμολοι γὰρ παρ´ αὐτοῖς	συχνοὶ	ὄντες οὐκ εἴων σφᾶς συμβῆναι.
[56, 27]	αὐτὰ ἐκόλασέ τινας. ἐπειδή τε	συχνοὶ	φυγάδες οἱ μὲν ἔξω τῶν
[56, 21]	συστρεφόμενοι γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ, ὅπως	ἀθρόοι	ἱππῆς τε ὁμοῦ καὶ ὁπλῖται
[56, 14]	δ´ ὑπείκουσί πῃ ἐπιτιμῶντες, καὶ	ἀθρόοι	καὶ καθ´ ἑκάστους· καὶ ὅσοι
[56, 27]	προσέταξε, καὶ τὸ μήτε περαιοῦσθαί	ποι	ἄλλοσε, μήτε πλοῖα πλείω φορτικοῦ
[56, 41]	δὲ δὴ μηδ´ ὅσον προπέμψαι	ποι	αὐτὸν ἀπιόντα ἢ καὶ ἀπαντῆσαί
[56, 21]	καὶ ἄνεμος μέγας προσπεσὼν οὔτε	ποι	προϊέναι οὔθ´ ἵστασθαι παγίως ἐπέτρεπεν,
[56, 42]	καὶ τὸ δορυφορικόν, οἵ τε	λοιποὶ	πάντες ὡς εἰπεῖν οἱ ἐν
[56, 5]	κατασκάπτετε, ἔρημον τῶν οἰκησόντων ποιοῦντες·	ἄνθρωποι	γάρ που πόλις ἐστίν, ἀλλ´
[56, 12]	χειμάρρους ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ	ἄνθρωποι	πάντα ἐς αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια
[56, 35]	τοῦθ´, ὅτι οὔτ´ ἂν πάντες	ἄνθρωποι	συνελθόντες ἀξίους αὐτοῦ ἐπαίνους εἴποιεν,
[56, 22]	τὰ ἐρύματα πάντα κατέσχον οἱ	βάρβαροι	ἄτερ ἑνός, περὶ ὃ ἀσχοληθέντες
[56, 18]	τε τὸν κόσμον σφῶν οἱ	βάρβαροι	μετερρυθμίζοντο καὶ ἀγορὰς ἐνόμιζον συνόδους
[56, 20]	τότε τῶν Ῥωμαίων ὄντων, οἱ	βάρβαροι	πανταχόθεν ἅμα αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´
[56, 22]	καὶ ἑάλωσαν, εἰ μὴ οἱ	βάρβαροι	περὶ τὴν τῆς λείας ἁρπαγὴν
[56, 36]	ὁ ἡμέτερος, οἵπερ που μάλιστα	νεαροὶ	ὄντες ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι δοκοῦσιν,
[56, 5]	ὥσπερ αἱ ἱέρειαι αἱ ἀειπαρθένοι	ἄνανδροί	εἰσιν; οὐκοῦν καὶ κολάζεσθε, ἂν
[56, 14]	ὄντων. τοῖς τε γὰρ σφετέροις	ἑκάτεροι	παρεκελεύοντο, τοὺς μὲν προθυμουμένους σφῶν
[56, 8]	πῶς οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ ὧν	ἕτεροι	καὶ ἑαυτοὺς προΐενται, ὑπὲρ τούτων
[56, 3]	καὶ ὀνομάζετε, οὕτω καὶ ὑμᾶς	ἕτεροι	καὶ νομίσωσι καὶ προσείπωσι, τά
[56, 40]	ἀρετὴ οὐκ ἐξ ὧν ἂν	ἕτεροι	κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ ὧν ἂν
[56, 14]	ἀπ´ ἀλλήλων καὶ συνήλου· καὶ	ἕτεροι,	οἱ μὲν βέλη οἱ δὲ
[56, 38]	καὶ ἐχθρῶν τινες ἐφείσαντο καὶ	ἕτεροι	τοῖς ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ ἐπέτρεψαν·
[56, 14]	τε τῆς αὐτίκα τῶν μαχομένων	ἀμφότεροι	σωτηρίας καὶ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν
[56, 2]	ὄγκον πόλεως εἰπεῖν, καὶ πολλῷ	καταδεέστεροι	τῶν ἑτέρων τῶν μηδὲν τῶν
[56, 44]	οἱ δυνατώτεροι ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´	ὕστεροι	ἐκείνης μὲν οὐδὲν εἰδότες, τοῖς
[56, 44]	καὶ οἱ πλείους καὶ οἱ	δυνατώτεροι	ἀπωλώλεσαν· οἱ δ´ ὕστεροι ἐκείνης
[56, 20]	αὐτῶν τῶν λοχμωδεστάτων, ἅτε καὶ	ἔμπειροι	τῶν τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ
[56, 17]	καὶ ἁψῖδες ἐν τῇ Παννονίᾳ	τροπαιοφόροι	δύο ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ ἀπὸ
[56, 6]	μὲν λογίσασθε ὅτι καὶ οἱ	ἰατροὶ	συχνοὺς καὶ καίοντες καὶ τέμνοντες,
[56, 4]	ἐκείνους, οἷς προδιείλεγμαι, εἶναι, {ἢ}	ὅσοι	ὑμεῖς ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ δὴ
[56, 14]	ἀθρόοι καὶ καθ´ ἑκάστους· καὶ	ὅσοι	ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἐγεγώνισκον, καὶ
[56, 46]	πομπεύῃ, καὶ τὰ γενέσια οἱ	ὕπατοι	ἐξ ἴσου τοῖς Ἀρείοις ἀγωνοθετῶσι,
[56, 31]	που ἕκαστος εἰώθει, οἱ δ´	ὕπατοι	κάτω ἐν τοῖς βάθροις ὁ
[56, 22]	ἐγένοντο. οὕτω γὰρ οἵ τε	ἐρρωμενέστατοι	πολὺ ἀπέσπασαν, καὶ οἱ σαλπικταὶ
[56, 35]	δὴ καὶ ἐκεῖνο δέδοικα, μὴ	ἤτοι	ἐμοῦ ἀσθένειάν τινα καταγνῶτε, ὅτι
[56, 21]	ἄλλους τοὺς λογιμωτάτους, φοβηθέντας μὴ	ἤτοι	ζωγρηθῶσιν ἢ καὶ πρὸς τῶν
[56, 2]	τινὰ καὶ τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται.	καίτοι	καὶ αὐτῶν τῶν θεῶν οἱ
[56, 7]	ὑβρίζειν καὶ ἀσελγαίνειν ἔχειν ἐθέλετε.	καίτοι	καὶ μνηστεύειν ὑμῖν ἁπαλὰς ἔτι
[56, 5]	τι τοιοῦτον ὃ μηδεὶς ἕτερος.	~καίτοι	κἂν τὰ μέγιστά τις ἀδικήματα
[56, 17]	δὲ τῷ τοῦ Τιβερίου υἱεῖ,	καίτοι	μὴ μετασχόντι τοῦ πολέμου, καὶ
[56, 25]	ἂν ἄλλοι συμπαρῶσίν οἱ, χρᾶν·	καίτοι	οὕτως οὐδὲν τῷ Αὐγούστῳ τῶν
[56, 15]	μέντοι καὶ τῇ οἰκείᾳ δυνάμει,	καίτοι	πολὺ πλείονι τῶν ἐναντίων οὔσῃ,
[56, 8]	ἄν τινα πειθαρχῆσαί μοι ὑπαγάγοιτο.	καίτοι	πῶς οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ ὧν
[56, 31]	δή, ἥψατο καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν	(καίτοι	τὰς ~τὰς διαθήκας αὐτοῦ Πολύβιός
[56, 36]	τὴν ὀλιγοετίαν τὴν ἑαυτοῦ ὀκνήσας.	καίτοι	τί τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος ὁ
[56, 39]	ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν ὑγιᾶ ποιήσας.	καίτοι	τοῦτο ἡλίκον ἐστί, μάλιστα ἂν
[56, 23]	τῇ Ῥώμῃ καὶ Γαλάται καὶ	Κελτοί,	οἱ μὲν ἄλλως ἐπιδημοῦντες οἱ
[56, 21]	ψιλόν τι χωρίον προχωρῆσαι, οὐ	μέντοι	καὶ ἀναιμωτὶ ἀπήλλαξαν. ἐντεῦθεν δὲ
[56, 31]	ἔτη, δεκατριῶν ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ	μέντοι	καὶ ἐκφανὴς εὐθὺς ὁ θάνατος
[56, 35]	ἐπ´ αὐτῷ ἔπαινον ἐνεχειρίσθη; οὐ	μέντοι	καὶ θαρρεῖν ἔχω ὡς οὐ
[56, 27]	τοῦ τε δήμου πολλοί. ~οὐ	μέντοι	καὶ τἆλλα ἧττόν τι παρὰ
[56, 15]	μὲν χωρίον τι Ἄρδουβαν, οὐ	μέντοι	καὶ τῇ οἰκείᾳ δυνάμει, καίτοι
[56, 5]	τοὺς ναοὺς αὐτῶν ἀνατρέποντες. καὶ	μέντοι	καὶ τὴν πολιτείαν καταλύετε, μὴ
[56, 46]	ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ ἐχρήσαντο) οὐ	μέντοι	καὶ τοῦ ἅρματος ἐπέβησαν. χωρὶς
[56, 40]	ἀόπλους ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε. καὶ	μέντοι	καὶ τῶν βουλευτῶν οὔτε ἐν
[56, 18]	συνόδους τε εἰρηνικὰς ἐποιοῦντο. οὐ	μέντοι	καὶ τῶν πατρίων ἠθῶν τῶν
[56, 7]	ποιοίη. καὶ οὐδὲ ἐς ταῦτα	μέντοι	κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ μὲν
[56, 25]	καὶ κατέδραμόν τινα αὐτῆς, οὐ	μέντοι	οὔτε μάχῃ τινὶ ἐνίκησαν (ἐς
[56, 32]	μετὰ τοῦτο πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος	μέντοι	περὶ τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας ὢν
[56, 36]	ἀκριβῶς ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐλαμπρύνθη.	τοιγάρτοι	διὰ ταῦτα καὶ στρατηγὸν αὐτὸν
[56, 19]	καὶ ἀποκτείναντες τοὺς παρὰ σφίσιν	ἕκαστοι	στρατιώτας, οὓς πρότερον ᾐτήκεσαν, ἐπῆλθον
[56, 22]	ἐξ ὧν καὶ ἀνεκόπτοντο καὶ	πλεῖστοι	ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ τοῦτο πυθόμενοι
[56, 6]	νομοθέτην πρᾶξαι ἀνθρωπίνως προκατεστησάμην, οὐδ´	αὐτοὶ	ἀγνοεῖτε. ἦν μὲν γὰρ οὐδὲ
[56, 5]	διὰ τί; ἢ ἵνα καὶ	αὐτοὶ	ἀεὶ ἄγυνοι ἦτε, ὥσπερ αἱ
[56, 21]	δεινὸν μὲν ἀναγκαῖον δὲ τολμῆσαι·	αὐτοὶ	γὰρ ἑαυτοὺς ἀπέκτειναν. ~ὡς δὲ
[56, 7]	τῆς πολιτείας μεταδίδομεν ὅπως πληθύωμεν·	αὐτοὶ	δ´ ὑμεῖς οἱ ἀπ´ ἀρχῆς
[56, 31]	καὶ τοῦ μὲν λιβανωτοῦ καὶ	αὐτοὶ	ἔθυσαν, τῷ δ´ αὐλητῇ οὐκ
[56, 40]	κακουργήσωσιν, ἀλλ´ ἐξ ὧν ἂν	αὐτοὶ	εὖ ποιήσωσι φαίνεται. ~εἴρηκα, ὦ
[56, 3]	παραδῶτε, καὶ τὰ κτήματα ὅσα	αὐτοὶ	κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς
[56, 15]	τε ἰσχυρὰ ἐγένετο, καὶ κρατηθέντες	αὐτοὶ	μὲν ἐνέδοσαν, καί τινες αὐτῶν
[56, 5]	μετ´ αὐτοῦ Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες ὅτι	αὐτοὶ	μὲν καὶ τὰς ἀλλοτρίας κόρας
[56, 42]	τοῦτο τήν τε κλίνην οἱ	αὐτοὶ	οἵπερ καὶ πρότερον ἀράμενοι διὰ
[56, 7]	τι πεποίηκα. ὁρᾶτε γὰρ καὶ	αὐτοὶ	ὅσῳ πλείους τῶν γεγαμηκότων ἐστέ·
[56, 35]	ἀρετὴν κρινεῖτε, ἀλλ´ ἐξ ὧν	αὐτοὶ	σύνιστε καὶ τοῖς ἐμοῖς λόγοις
[56, 21]	ταῦτα συνέβαινε. πρὸς δ´ ἔτι	αὐτοί	τε πολὺ πλείους γεγονότες (καὶ
[56, 9]	καὶ πατέρες γενέσθαι, ἵνα καὶ	αὐτοὶ	τῆς ἐπωνυμίας ταύτης μεταλάβητε καὶ
[56, 35]	τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν τυχεῖν, ἢ	αὐτοὶ	τῷ ὑπερβάλλοντι ὑμᾶς τῆς ἀρετῆς
[56, 32]	καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν δὴ	οὗτοι	ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ καὶ χρήματα
[56, 25]	καὶ στρατηγοὶ ἑκκαίδεκα ἦρξαν, ἐπειδὴ	τοσοῦτοί	τε τῆς ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο καὶ
[56, 31]	ἐκ μὲν τῆς Νώλης οἱ	πρῶτοι	καθ´ ἑκάστην πόλιν ἐκ διαδοχῆς
[56, 42]	ἐν τῷ Ἀρείῳ πεδίῳ ἐνετέθη,	πρῶτοι	μὲν οἱ ἱερῆς πάντες περιῆλθον
[56, 18]	οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλ´ οἵ τε	πρῶτοι	τῆς πρόσθεν δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ
[56, 19]	καὶ ἐκείνους διαβάλλουσιν, ἐπανίστανταί τινες	πρῶτοι	τῶν ἄπωθεν αὐτοῦ οἰκούντων ἐκ
[56, 46]	ἀγωνοθετῶσι, τά τε Αὐγουστάλια οἱ	δήμαρχοι	ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι.
[56, 42]	ἐπιβάλλοντες αὐτῇ. κἀκ τούτου δᾷδας	ἑκατόνταρχοι,	ὥς που τῇ βουλῇ ἐδόκει,
[56, 16]	αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	ἐπὶ	βήματος αὐτῷ καθημένῳ προσαχθεὶς ὑπὲρ
[56, 13]	οἱ πολέμιοι, {καὶ} αὐτὸς μὲν	ἐπὶ	βήματος ἐν περιφανεῖ ἱδρύθη, ὅπως
[56, 16]	ὅτι ὑμεῖς τούτων αἴτιοί ἐστε·	ἐπὶ	γὰρ τὰς ἀγέλας ὑμῶν φύλακας
[56, 11]	δίοδόν σφισι δι´ αὐτῶν καθάπερ	ἐπὶ	γεφύρας ποιήσαντες, διέφυγον. οὕτω γάρ
[56, 26]	Αὔγουστος ἐκεῖνόν τε ὡς καὶ	ἐπὶ	γήρως ὢν τῇ βουλῇ καὶ
[56, 30]	μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά τινα	ἐπὶ	δένδροις ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´ ὧν
[56, 46]	ἡρῷον ἐγίγνετο, εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν	ἐπὶ	κλίνης ἐς τὸν τοῦ Ἄρεως
[56, 47]	αὐτῶν τῶν ἀεὶ αὐτοκρατόρων τελεῖται.	~ἐπὶ	μὲν οὖν τῷ Αὐγούστῳ τοσαῦτα,
[56, 40]	σφετέρων λυπηροὺς αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´	ἐπὶ	μὲν τὸ ὀθνεῖον φύλακας φοβερωτάτους,
[56, 30]	ὁμοίως τοῖς γελωτοποιοῖς, ὡς καὶ	ἐπὶ	μίμου τινὸς τελευτῇ, αἰτήσας καὶ
[56, 45]	ἠπίσταντο μὲν καὶ ζῶντος αὐτοῦ,	ἐπὶ	πλεῖον δ´ ὅμως μεταλλάξαντος ἔγνωσαν·
[56, 33]	τε παροῦσιν ἀρκεσθῆναι καὶ μηδαμῶς	ἐπὶ	πλεῖον τὴν ἀρχὴν ἐπαυξῆσαι ἐθελῆσαι·
[56, 25]	ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ δώδεκα	ἐπὶ	πολὺ κατέστησαν. τότε δ´ οὖν
[56, 11]	καὶ ἑαυτοὺς παρέδοσαν. ἐντεῦθεν δὲ	ἐπὶ	Ῥαίτινον ἐλθόντες οὐχ ὁμοίως ἀπήλλαξαν.
[56, 28]	ἐπί τε τοὺς ἀγροὺς καὶ	ἐπὶ	τὰς οἰκίας τὴν συντέλειαν ἤγαγε,
[56, 23]	φασι, περιερρήξατο, καὶ πένθος μέγα	ἐπί	τε τοῖς ἀπολωλόσι καὶ ἐπὶ
[56, 28]	ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς ὑπομεῖναι ὄντας,	ἐπί	τε τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐπὶ
[56, 28]	ἔστιν ὅτε ἐχρημάτιζεν. ἐπεί τε	ἐπὶ	τῇ εἰκοστῇ πάντες ὡς εἰπεῖν
[56, 21]	περισκοπούντων συχνοὶ ἄλλως τε καὶ	ἐπὶ	τῇ λείᾳ συνῆλθον) καὶ ἐκείνους
[56, 30]	γάρ, ὥς φασι, μὴ καὶ	ἐπὶ	τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά
[56, 29]	καὶ αἱματώδεις ὤφθησαν. βουλῆς τε	ἐπὶ	τῇ νόσῳ αὐτοῦ ἐπαγγελθείσης, ἵν´
[56, 26]	μετὰ τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´ αὐτῶν,	ἐπὶ	τῇ τοῦ Κελτικοῦ πολέμου προφάσει,
[56, 23]	τό τε μέγιστον ὅτι καὶ	ἐπὶ	τὴν Ἰταλίαν τήν τε Ῥώμην
[56, 29]	τῇ τῶν Αὐγουσταλίων θέᾳ, ἥτις	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῦ γενεθλίοις ἐγίγνετο, ἀνήρ
[56, 1]	τά τε ἄλλα τὰ προσήκοντα	ἐπὶ	τοῖς τοιούτοις ἐποίησε καὶ θέας
[56, 12]	τοὺς δὲ Μάρκῳ Λεπίδῳ προστάξας	ἐπὶ	τὸν Βάτωνα μετὰ τῶν λοιπῶν
[56, 24]	ἐφρουρήθησαν, τό τε πολέμιον οὐδὲ	ἐπὶ	τὸν Ῥῆνον ἐλθεῖν ἐτόλμησε, τῆς
[56, 16]	ὑμῖν ἔδοξε καὶ ἀποστῆναι καὶ	ἐπὶ	τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη
[56, 34]	ἐφέσπετο. προτεθείσης δὲ τῆς κλίνης	ἐπὶ	τοῦ δημηγορικοῦ βήματος, ἀπὸ μὲν
[56, 3]	καταλιπεῖν. μεταβήσομαι δὲ δὴ καὶ	ἐπὶ	τοὺς ἄλλους τοὺς οὔτε τι
[56, 15]	ὁμολογηθέντα σφίσι καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ	ἐπὶ	τοὺς ἀνθεστηκότας ἔτ´ ἐτράπετο· αὐτόμολοι
[56, 5]	τέκνων συναλλαξάντων σφᾶς, ὅρκους τε	ἐπὶ	τούτοις ἐπήγαγον καὶ συνθήκας τινὰς
[56, 46]	ἰδίαν δή τινα αὐτῷ πανήγυριν	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας ἐν τῷ παλατίῳ
[56, 40]	καὶ ἐκ καινῆς, τὰ μὲν	ἐπὶ	τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι τὰ δὲ
[56, 35]	ἰδίᾳ καὶ παρὰ τῶν συγγενῶν	ἐπὶ	τῷ θείῳ ἐκείνῳ Αὐγούστῳ λεχθῆναι
[56, 23]	ἐπί τε τοῖς ἀπολωλόσι καὶ	ἐπὶ	τῷ περί τε τῶν Γερμανιῶν
[56, 47]	τῶν ὀρχηστῶν τινος μὴ ἐθελήσαντος	ἐπὶ	τῷ τεταγμένῳ μισθῷ ἐς τὸ
[56, 19]	αἰτοῦσι τοῖς ἀδυνάτοις ὡς καὶ	ἐπὶ	φυλακῇ χωρίων τινῶν ἢ καὶ
[56, 11]	μάλιστα μὴ παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´	ἐπὶ	χρόνον τινὰ διαλάθῃ. καὶ οἱ
[56, 29]	τε τὸν δίφρον τὸν τῷ	Καίσαρι	τῷ Ἰουλίῳ κείμενον ἐνιδρύθη καὶ
[56, 21]	ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς, πολλὰ μὲν	περὶ	ἀλλήλοις πολλὰ δὲ καὶ περὶ
[56, 35]	πολὺ καταδεέστερος καὶ τῆς ὑμετέρας	περὶ	αὐτοῦ βουλήσεως καὶ τῆς ἐκείνου
[56, 41]	κόμπου τινὸς ἐν ἑτέροις τοῖς	περὶ	αὐτοῦ λόγον οὔθ´ ὑμεῖς τὴν
[56, 37]	βίου ἀρχὴ καὶ ἐμοὶ τοῦ	περὶ	αὐτοῦ λόγου γέγονε· μετὰ δὲ
[56, 6]	πρώτῃ τῆς πολιτείας καταστάσει ἀκριβῶς	περὶ	αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 25]	μήτε κατὰ μόνας τινὶ μήτε	περὶ	θανάτου, μηδ´ ἂν ἄλλοι συμπαρῶσίν
[56, 22]	κατέσχον οἱ βάρβαροι ἄτερ ἑνός,	περὶ	ὃ ἀσχοληθέντες οὔτε τὸν Ῥῆνον
[56, 20]	διέσπειραν· τό τε ἔδαφος ὀλισθηρὸν	περί	τε ταῖς ῥίζαις καὶ περὶ
[56, 46]	ἐς τὸν οὐρανόν, κατὰ τὰ	περί	τε τοῦ Πρόκλου καὶ περὶ
[56, 23]	τοῖς ἀπολωλόσι καὶ ἐπὶ τῷ	περί	τε τῶν Γερμανιῶν καὶ περὶ
[56, 22]	ἑάλωσαν, εἰ μὴ οἱ βάρβαροι	περὶ	τὴν τῆς λείας ἁρπαγὴν ἄσχολοι
[56, 21]	περὶ ἀλλήλοις πολλὰ δὲ καὶ	περὶ	τοῖς δένδροις ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε
[56, 20]	περί τε ταῖς ῥίζαις καὶ	περὶ	τοῖς στελέχεσι γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς
[56, 45]	αὐτήν. ὅπερ που καὶ τότε	περὶ	τὸν Αὔγουστον συνέβη· τοῦ γὰρ
[56, 14]	ὁρώντων τὰ γιγνόμενα καὶ τῶν	περὶ	τὸν Τιβέριον ὄντων. τοῖς τε
[56, 46]	περί τε τοῦ Πρόκλου καὶ	περὶ	τοῦ Ῥωμύλου λεγόμενα, ἀνιόντα ἑορακέναι
[56, 24]	Ἰταλίαν μετεστράφη· καί ποτε καὶ	περὶ	τοὺς ἀετοὺς τοὺς ἐν τοῖς
[56, 32]	τοῦτο πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι	περὶ	τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας ὢν τὴν
[56, 24]	στρατόπεδα προσπίπτειν ἐδόκει, μέλισσαί τε	περὶ	τοὺς βωμοὺς αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον,
[56, 23]	περί τε τῶν Γερμανιῶν καὶ	περὶ	τῶν Γαλατιῶν δέει ἐποιήσατο, τό
[56, 1]	αὐταῖς σπουδῇ τὸν νόμον τὸν	περὶ	τῶν μήτε γαμούντων μήτε τεκνούντων
[56, 5]	τίνα Ἐρσιλία ἡ καὶ τῇ	θυγατρὶ	ἀκολουθήσασα καὶ τὰ γαμικὰ πάνθ´
[56, 36]	τὰ κοινὰ ἐταράχθη, τῷ τε	πατρὶ	ἅμα ἱκανῶς ἐτιμώρησε καὶ ὑμῖν
[56, 25]	Ῥήνου προῆλθον, ἀλλὰ αὐτοῦ που	μέχρι	τοῦ μετοπώρου μείναντες καὶ τὰ
[56, 8]	ταῦτ´ ἐκκλίνετε, μηδὲ ἐκείνων ἐπορέγεσθε.	πᾶσι	γὰρ ὡς εἰπεῖν τοῖς ἀρετὴν
[56, 41]	συλλυπηθῆναι καὶ συμπαῖξαι καὶ συσπουδάσαι,	πᾶσι	δ´ ἁπλῶς τοῖς ὠφέλιμόν τι
[56, 25]	ἑαυτὸν ἔμελεν ὥστε ἐκ προγραφῆς	πᾶσι	τὴν τῶν ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´
[56, 33]	ὑπηκόους ᾖ. τά τε κοινὰ	πᾶσι	τοῖς δυναμένοις καὶ εἰδέναι καὶ
[56, 19]	μήτε τι δεινὸν προσδεχομένου, καὶ	πᾶσι	τοῖς τό τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι
[56, 30]	διέπλευσε καὶ ἐδόκει οἱ καὶ	παντάπασι	καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ, ὥς φασι,
[56, 43]	ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ ὅτι καὶ τοῖς	λυπήσασί	τι αὐτὸν οὐκ ἀκρατῶς ὠργίζετο,
[56, 30]	παντάπασι καταλλαγήσεσθαι. δείσασα γάρ, ὥς	φασι,	μὴ καὶ ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ
[56, 23]	τήν τε ἐσθῆτα, ὥς τινές	φασι,	περιερρήξατο, καὶ πένθος μέγα ἐπί
[56, 14]	μὴ ὁ Τιβέριος ἐκείνους τε	ἀκραιφνέσι	βοηθείαις φυγεῖν ἐκώλυσε, καὶ τοὺς
[56, 37]	τάχα ἂν καὶ ἑτέρων τινῶν	πράξεσι	παραβληθείη. ταῦτα μὲν οὖν παραλείψω·
[56, 22]	ἀποστάντες αὐτοῦ, ὥστε μὴ αἰφνιδίοις	ἐπεξελεύσεσι	τῶν ἐντὸς κακοῦσθαι, τὰς ὁδοὺς
[56, 25]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς	ἔτεσι	ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ δώδεκα
[56, 20]	ταῖς ῥίζαις καὶ περὶ τοῖς	στελέχεσι	γενόμενον σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει,
[56, 19]	χωρίων τινῶν ἢ καὶ λῃστῶν	συλλήψεσι	παραπομπαῖς τέ τισι τῶν ἐπιτηδείων
[56, 3]	τε μεγάλα καρπώσασθαι καὶ τοῖς	παισὶ	μὴ ἐλάττω καταλιπεῖν. μεταβήσομαι δὲ
[56, 31]	πλείοσι καὶ τοῖς ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται·	εἰσὶ	γάρ τινες οἳ καὶ παραγενέσθαι
[56, 41]	ἁπλῶς τοῖς ὠφέλιμόν τι ἐπινοῆσαι	δυνασθεῖσι	παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς μὲν
[56, 10]	γενέσθαι προσεπέδωκε. τῶν τε γυναικῶν	τισι	καὶ παρὰ τὸν Οὐοκώνειον νόμον,
[56, 35]	ἀλλ´ εἰ μὲν ἐν ἀλλοτρίοις	τισὶ	λέξειν ἔμελλον, σφόδρα ἂν ἐφοβούμην
[56, 6]	γὰρ οὐδὲ πρόσθεν ἐξὸν ἀμελεῖν	τισι	παιδοποιίας καὶ γάμων· καὶ γὰρ
[56, 29]	τῶν ἄλλων Ῥωμαίων ἐμονάρχησε, λόγον	τισὶ	παρέσχεν ὡς οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου
[56, 37]	βουλῆς ἑαυτῷ συμφρονοῦν, στασιωτείαις δέ	τισι	τόν τε Λέπιδον καὶ τὸν
[56, 19]	καὶ λῃστῶν συλλήψεσι παραπομπαῖς τέ	τισι	τῶν ἐπιτηδείων διέδωκεν. ἦσαν δὲ
[56, 40]	τῆς ἐπ´ αὐτοῖς εὐκλείας ἰδίᾳ	τισὶ	φθονήσας. τοῖς τε τῶν οἰκειοτάτων
[56, 40]	ἀφθόνως ἀπολαύειν, ταῖς δὲ δὴ	φροντίσι	ταῖς ὑπὲρ αὐτῆς μὴ συνεῖναι;
[56, 47]	ἄλλων γὰρ ἄλλα ἐσηγουμένων, ἔδοξέ	σφισι	βιβλία παρ´ αὐτῶν τὸν Τιβέριον
[56, 14]	ἐβούλοντο συστραφέντας αὖθις αὐτοὺς χαλεπούς	σφισι	γενέσθαι) ἐπίπαν ἐπεξῆλθον, καὶ ἐκείνων
[56, 11]	τὴν φλόγα ἐμβαλόντες, καὶ δίοδόν	σφισι	δι´ αὐτῶν καθάπερ ἐπὶ γεφύρας
[56, 14]	καὶ δὴ καὶ τὰ ὁμολογηθέντα	σφίσι	καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ ἐπὶ τοὺς
[56, 12]	μὲν οὐ χαλεπῶς τοὺς ἀντιταχθέντας	σφίσι	μάχαις κατεστρέψαντο, αὐτὸς δὲ διὰ
[56, 47]	συναγαγεῖν, καὶ δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι	σφίσι	πλεῖόν τι τοῦ νενομισμένου ἀναλῶσαι.
[56, 18]	ὡς καὶ πάντα τὰ προστασσόμενά	σφισι	ποιήσοντες προήγαγον αὐτὸν πόρρω ἀπὸ
[56, 37]	μὲν ὀλίγους τινὰς καὶ ἄκων	σφίσι	προέσθαι ὥστε τοὺς πλείους διασῶσαι,
[56, 20]	Ῥωμαίους, καὶ πρὶν τοὺς πολεμίους	σφίσι	προσπεσεῖν, ἐκεῖνά τε τέμνοντας καὶ
[56, 13]	αὐτούς, καὶ τὰ μὲν ἐπιτιμήσας	σφίσι	τὰ δὲ καὶ παραινέσας οὔτε
[56, 40]	ἀφείλετο, ἀλλὰ καὶ τὰ ἆθλά	σφισι	τῆς ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε ἐν
[56, 2]	θῆλυ ἀποδείξας ἔρωτα καὶ ἀνάγκην	σφίσι	τῆς πρὸς ἀλλήλους συνουσίας ἐνέβαλε,
[56, 26]	μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ μηκέτι συσσιτοίη	σφίσι·	τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον, ἄλλως
[56, 25]	ἢ καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη	σφίσι	τοῦτο ποιεῖν. καὶ οὕτως ἀντὶ
[56, 22]	ὑπὸ τῶν οἰκείων· ἐπετράπη γάρ	σφισι	τοῦτο ποιῆσαι ἐφ´ ᾧ τε
[56, 15]	χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον, καὶ συλλαβομένων	σφίσι	τῶν γυναικῶν τῶν ἐν τῷ
[56, 28]	ἀλλ´ ἵνα μηδενὸς ἄλλου αἱρετωτέρου	σφίσι	φανέντος καὶ ἄκοντες αὐτὸ ἄνευ
[56, 35]	τοῖς πάντα τε αὐτὰ ἀκριβῶς	εἰδόσι	καὶ πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ
[56, 36]	ὑμῖν μηδὲν ἧττον ἐμοῦ αὐτοὺς	εἰδόσι,	σμικροτέραν τὴν τοῦ Αὐγούστου ἀρετὴν
[56, 31]	ταῦτα γὰρ οὕτω τοῖς τε	πλείοσι	καὶ τοῖς ἀξιοπιστοτέροις γέγραπται· εἰσὶ
[56, 43]	τῷ ζωγρήσαντι αὐτὸν πέντε καὶ	εἴκοσι	μυριάδας ἐπικηρῦξαι, ἔπειτ´ ἐπειδὴ ἑκών
[56, 46]	Ἀττικῷ, βουλευτῇ ἐστρατηγηκότι, πέντε καὶ	εἴκοσι	μυριάδας ἐχαρίσατο, ὅτι τὸν Αὔγουστον
[56, 30]	δέκα καὶ ἡμέρας ἓξ καὶ	εἴκοσι	(τῇ γὰρ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ
[56, 27]	δούλοις ἢ καὶ ἀπελευθέροις ὑπὲρ	εἴκοσι	χρῆσθαι, μήτ´ οὐσίαν ὑπὲρ δώδεκα
[56, 35]	καὶ τῶν ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν	ἠξιωκόσι,	τοὺς λόγους ποιήσομαι. οὐ γὰρ
[56, 23]	πένθος μέγα ἐπί τε τοῖς	ἀπολωλόσι	καὶ ἐπὶ τῷ περί τε
[56, 3]	ὑμεῖς ἑτέροις ἐξ ὑμῶν αὐτῶν	γεγονόσι	καταλίπητε. πῶς μὲν γὰρ οὐκ
[56, 45]	τὴν μεταβολὴν τῆς καταστάσεως τοῖς	ἔμφροσι	τεκμήρασθαι· ὅ τε γὰρ ὕπατος
[56, 32]	βουλευταῖς καὶ ἱππεῦσιν ἀλλὰ καὶ	βασιλεῦσι,	τῷ τε δήμῳ χιλίας μυριάδας,
[56, 27]	τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ἱππεῦσι	δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν
[56, 21]	πολεμίοις, ψιλοῖς τε τὸ πλεῖστον	οὖσι	καὶ τὴν ἐξουσίαν καὶ τῆς
[56, 14]	προθυμουμένους σφῶν ἐπιρρωννύντες, τοῖς δ´	ὑπείκουσί	πῃ ἐπιτιμῶντες, καὶ ἀθρόοι καὶ
[56, 3]	τὰ κέρδη ἴδιά που τοῖς	γαμοῦσι	καὶ τεκνοποιοῦσιν ὑπάρχει· τῷ δὲ
[56, 41]	πῶς τῶν γερῶν τῶν τοῖς	γαμοῦσι	καὶ τεκνοῦσι προκειμένων; πῶς τῶν
[56, 41]	γερῶν τῶν τοῖς γαμοῦσι καὶ	τεκνοῦσι	προκειμένων; πῶς τῶν ἄθλων τῶν
[56, 19]	πᾶσι τοῖς τό τε γιγνόμενον	ὑποτοποῦσι	καὶ φυλάττεσθαί οἱ παραινοῦσιν οὐχ
[56, 44]	μὲν οὐδὲν εἰδότες, τοῖς δὲ	παροῦσι	μόνοις ἢ καὶ μάλιστα ἐντραφέντες
[56, 3]	ἄρξετε καὶ οἱ ἄλλοι ὑμῖν	ὑπακούσουσι,	πολυπληθία ἔν τε εἰρήνῃ γῆν
[56, 25]	τὸν Αὔγουστον τοῖς στρατηγοῖς τοῖς	ἀγωνοθετοῦσί	σφας συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ μετὰ
[56, 19]	συνεῖχε, καὶ ἀπ´ αὐτῶν συχνοὺς	αἰτοῦσι	τοῖς ἀδυνάτοις ὡς καὶ ἐπὶ
[56, 18]	τά τε ἄλλα ὡς καὶ	δουλεύουσί	σφισιν ἐπέταττε καὶ χρήματα ὡς
[56, 0]	α. Ὡς τοῖς τὰ τέκνα	ἔχουσι	καὶ μετὰ τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις
[56, 8]	ἀρετὴν καὶ ἡδονήν τινα εἰλικρινῆ	ἔχουσι	καὶ προπονεῖν καὶ συμπονεῖν καὶ
[56, 10]	τοῦτο τοῖς μὲν τὰ τέκνα	ἔχουσι	τὰ γέρα προσεπηύξησε, τοὺς δὲ
[56, 27]	τετρακοσίων ἀπὸ τῆς ἠπείρου σταδίων	ἀπέχουσι,	πλὴν Κῶ τε καὶ Ῥόδου
[56, 6]	ἔθηκα δὲ καὶ ἆθλα τοῖς	πειθαρχοῦσι	τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἡλίκα καὶ
[56, 5]	καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα μὴ	στερηθῶσι	τῶν γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες· τίνα
[56, 46]	δήμαρχοι ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς ὄντες	διατιθῶσι.	καὶ οἱ τὰ μὲν ἄλλα
[56, 21]	ἢ καὶ πρὸς τῶν ἐχθίστων	ἀποθάνωσι	(καὶ γὰρ τετρωμένοι ἦσαν) ἔργον
[56, 3]	ὑμᾶς ἕτεροι καὶ νομίσωσι καὶ	προσείπωσι,	τά τε ἔργα ὅσα ἐκεῖνοι
[56, 33]	ἄλλας τε καὶ ὅπως μήτ´	ἀπελευθερῶσι	πολλούς, ἵνα μὴ παντοδαποῦ ὄχλου
[56, 12]	μὴ καὶ καθ´ ἓν ὄντες	στασιάσωσι,	τριχῇ διεῖλεν αὐτούς, καὶ τοὺς
[56, 40]	ἐξ ὧν ἂν αὐτοὶ εὖ	ποιήσωσι	φαίνεται. ~εἴρηκα, ὦ Κυιρῖται, τὰ
[56, 28]	τε Δρούσου γνώμην τινὰ εἰπόντων	ὑποτοπήσωσί	τε ἐκ τῆς αὐτοῦ ἐντολῆς
[56, 28]	ἵν´ ὡς καὶ μειζόνως ζημιωθησόμενοι	δείσωσι	καὶ τὴν εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται.
[56, 3]	οὕτω καὶ ὑμᾶς ἕτεροι καὶ	νομίσωσι	καὶ προσείπωσι, τά τε ἔργα
[56, 28]	αὐτὸ ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ διαβολῆς	βεβαιώσωσι.	καὶ ὅπως γε μὴ τοῦ
[56, 23]	στρατευόμενοι, ἦσαν, ἐφοβήθη μή τι	νεοχμώσωσι,	καὶ τούτους μὲν ἐς νήσους
[56, 33]	μὴ παντοδαποῦ ὄχλου τὴν πόλιν	πληρώσωσι,	μήτ´ αὖ ἐς τὴν πολιτείαν
[56, 46]	ὕπατοι ἐξ ἴσου τοῖς Ἀρείοις	ἀγωνοθετῶσι,	τά τε Αὐγουστάλια οἱ δήμαρχοι
[56, 8]	ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐδ´ ἄλλο	τι	ἀγαθὸν ἔχομεν ᾧ μὴ καὶ
[56, 24]	αὐτῶν κηρία ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης	τι	ἄγαλμα ἔν τε τῇ Γερμανίᾳ
[56, 37]	καὶ τοὺς ὀθνείους ἔργα αὐτοῦ	τί	ἄν τις μακρηγοροίη, ἄλλως τε
[56, 4]	θαυμαστὸν μέν τι πέπονθα, ὦ	τί	ἂν ὀνομάσαιμι ὑμᾶς; ἄνδρας; ἀλλ´
[56, 32]	ὡς μὴ πρέπον βουλευτῇ τοιοῦτόν	τι	ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ ἐν αὐταῖς
[56, 34]	ἀπὸ μὲν ἐκείνου ὁ Δροῦσός	τι	ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ τῶν ἑτέρων
[56, 15]	συμβῆναι. καὶ ἐδουλώσατο μὲν χωρίον	τι	Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι καὶ τῇ
[56, 43]	καὶ ὅτι καὶ τοῖς λυπήσασί	τι	αὐτὸν οὐκ ἀκρατῶς ὠργίζετο, τήν
[56, 23]	καὶ πάνυ πολλοὶ οὐδ´ οὕτω	τι	αὐτοῦ προετίμων, ἀπέκτεινέ τινας. ἀποκληρώσας
[56, 8]	καὶ συμπονεῖν καὶ ἐπιπονεῖν χρή·	τί	γὰρ δεῖ καθ´ ἕκαστον αὐτῶν
[56, 38]	παῖδας τῶν ἀντιπολεμησάντων σφίσιν ἤχθηραν·	τί	γὰρ δεῖ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν
[56, 41]	ἄνευ τινὸς ἑτέρου βλάβης δεδομένων;	τί	δέ; τὸ τοῖς ἅπαξ ἀναγκαίως
[56, 19]	θαρσοῦντος οὖν αὐτοῦ, καὶ μήτε	τι	δεινὸν προσδεχομένου, καὶ πᾶσι τοῖς
[56, 11]	οὔτε μηχαναῖς οὔτε προσβολαῖς ἠδυνήθη	τι	ἐξεργάσασθαι, ἀλλ´ ἐκ τοιᾶσδε αὐτὸ
[56, 41]	πᾶσι δ´ ἁπλῶς τοῖς ὠφέλιμόν	τι	ἐπινοῆσαι δυνασθεῖσι παρρησιάσασθαι ἐπιτρέψαι, καὶ
[56, 45]	πως τὸ ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω	τι	εὐπαθοῦν τῆς εὐδαιμονίας αἰσθάνεσθαι ὡς
[56, 5]	καὶ ἐκεῖνα πάντα συγχεῖτε. διὰ	τί;	ἢ ἵνα καὶ αὐτοὶ ἀεὶ
[56, 13]	ἐχώρησεν. ἐπεὶ δὲ μήτε ὁμαλόν	τι	ἦν μήτε ἐπικατέβαινον οἱ πολέμιοι,
[56, 32]	ὥς τινες λέγουσιν· ἵνα γάρ	τι	καὶ ἐκείνη τῆς οὐσίας αὐτοῦ
[56, 23]	ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ συμμαχικά, ὧν	τι	καὶ ὄφελος ἦν, ἐκεκάκωτο. ὅμως
[56, 0]	Στατίλιος Τ. υἱ. Ταῦρος Γερμανικὸς	Τι.	Καίσαρος υἱ. Καῖσαρ ὕπ. Γ.
[56, 43]	ἐπειδὴ ἑκών οἱ προσῆλθεν, οὔτε	τι	κακὸν εἰργάσατο καὶ προσέτι καὶ
[56, 4]	Ῥωμαίων ἔθνος φθεῖραι καὶ παῦσαι.	τί	μὲν γὰρ ἂν ὑπολειφθείη σπέρμα
[56, 23]	δορυφορικῷ στρατευόμενοι, ἦσαν, ἐφοβήθη μή	τι	νεοχμώσωσι, καὶ τούτους μὲν ἐς
[56, 28]	ὡς εἰπεῖν ἐβαρύνοντο καὶ ἐδόκει	τι	νεώτερον ἔσεσθαι, ἔπεμψε βιβλίον ἐς
[56, 44]	ἐκράτυνεν, ὥστε εἰ καὶ βιαιότερόν	τι,	οἷα ἐν τοῖς παραλόγοις φιλεῖ
[56, 4]	ὁτιδήποτε χαίρετε ὀνομαζόμενοι, παράδοξον μέν	τι	πάθος πέπονθα. ὑπὲρ γὰρ τῆς
[56, 27]	ἐκείνους καὶ τοὺς ἄλλους τούς	τι	παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς σφισιν ἐπαπειλήσας.
[56, 27]	~οὐ μέντοι καὶ τἆλλα ἧττόν	τι	παρὰ τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ καὶ
[56, 8]	ἔχομεν ᾧ μὴ καὶ ἀνιαρόν	τι	παραμέμικται, καὶ τοῖς γε πλείστοις
[56, 7]	προτρέπων οὔτ´ ἀναβαλλόμενος οὔτε δεόμενός	τι	πεποίηκα. ὁρᾶτε γὰρ καὶ αὐτοὶ
[56, 4]	καὶ ἐκείνοις τάδε· θαυμαστὸν μέν	τι	πέπονθα, ὦ τί ἂν ὀνομάσαιμι
[56, 36]	που μάλιστα νεαροὶ ὄντες ἐλλόγιμόν	τι	ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν; ἀλλὰ τούτους
[56, 39]	τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν ἄλλο	τι	ποιῆσαι κεκτημένοι, τοῦτό τε ἔπραξαν
[56, 13]	αὐτοῦ καὶ μὴ εὑρίσκοντος ὅ	τι	πράξῃ (ἥ τε γὰρ προσεδρεία
[56, 38]	μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσας οὔθ´ ὑπερήφανόν	τι	πράττειν οὔθ´ ὑβρίζειν εἴασεν. ἀλλ´
[56, 4]	ἀλλ´ ὅστις ἂν τῶν ἀπειρημένων	τι	πράττων ἁλῷ, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ
[56, 29]	γὰρ ἐδόκει ἐς τὸν Αὔγουστόν	τι	σημαίνεσθαι. ὅπερ καὶ ἀληθὲς ἦν·
[56, 22]	οἱ σὺν αὐτοῖς ὄντες τροχαῖόν	τι	συμβοήσαντες δόξαν τοῖς ἐναντίοις ὡς
[56, 31]	τῇ Δελματίᾳ ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ	τι,	συνέκρυψεν αὐτὸν μέχρις οὗ ἐκεῖνος
[56, 25]	ἐποιοῦντο. ἐπεὶ γὰρ μήτ´ ὄφελός	τι	τῆς ἀπορρήσεως ἐγίγνετο καὶ τιμωρίας
[56, 36]	ὀλιγοετίαν τὴν ἑαυτοῦ ὀκνήσας. καίτοι	τί	τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν
[56, 4]	ἢ καὶ μετ´ ὀλίγων ποιεῖ	τι	τοιοῦτον ὃ μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι
[56, 47]	δεηθῆναι αὐτῆς ἐπιτρέψαι σφίσι πλεῖόν	τι	τοῦ νενομισμένου ἀναλῶσαι.
[56, 24]	ταῦτ´ ἔπραξε, καὶ οὔτ´ ἄλλο	τι	τῶν νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´ αἱ
[56, 3]	ἐπὶ τοὺς ἄλλους τοὺς οὔτε	τι	τῶν ὁμοίων ὑμῖν πεποιηκότας καὶ
[56, 16]	τέλος ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ Τιβερίου	τί	ὑμῖν ἔδοξε καὶ ἀποστῆναι καὶ
[56, 25]	οὐδεὶς αὐτοῖς ᾔει) οὔτε ἔθνος	τι	ὑπηγάγοντο· δεδιότες γὰρ μὴ καὶ
[56, 6]	τινὸς ὀριγνηθέντες οὔτε τῶν ἐπιτιμίων	τι	φοβηθέντες πάντα τε αὐτὰ κατεφρονήσατε
[56, 21]	ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ ἐς ψιλόν	τι	χωρίον προχωρῆσαι, οὐ μέντοι καὶ
[56, 5]	οὐκοῦν καὶ κολάζεσθε, ἂν ἀσελγαίνητέ	τι,	ὥσπερ καὶ ἐκεῖναι. ~πικρῶς εὖ
[56, 46]	καὶ ἐκείνῃ πάντα ὅσα τῷ	ἀγάλματι	αὐτοῦ μετὰ τοῦτο χρήσεσθαι ἔμελλον
[56, 9]	καὶ ἐν τῷ τῶν πολιτῶν	ὀνόματι	ἐμμεῖναι καὶ τὴν τῶν ἀνδρῶν
[56, 40]	τὰ μὲν ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ	ὀνόματι	τὰ δὲ καὶ ἐφ´ ἑτέρων,
[56, 22]	τὸν Τιβέριον σὺν βαρεῖ προσελαύνειν	στρατεύματι,	οἱ μὲν πολλοὶ ἀπανέστησαν τοῦ
[56, 21]	που ταῦτα συνέβαινε. πρὸς δ´	ἔτι	αὐτοί τε πολὺ πλείους γεγονότες
[56, 22]	διηγγέλθη, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεὶς	ἔτι,	εἰ καὶ ἔρρωτό τις, ἠμύνατο,
[56, 14]	καὶ τοὺς Ῥωμαίους διέσπα τε	ἔτι	καὶ μᾶλλον ἀπ´ ἀλλήλων καὶ
[56, 3]	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ἔργων	ἔτι	καὶ μᾶλλον καταμάθητε ὅσον αὐτῶν
[56, 20]	ὑετὸς καὶ ἄνεμος πολὺς ἐπιγενόμενοι	ἔτι	καὶ μᾶλλόν σφας διέσπειραν· τό
[56, 26]	ὥς που καὶ ἄλλοι τινὲς	ἔτι	καὶ τότε ἦρχον, ἔσχε. καὶ
[56, 7]	καίτοι καὶ μνηστεύειν ὑμῖν ἁπαλὰς	ἔτι	κόρας καὶ μηδέπω γάμων ὡραίας
[56, 32]	καὶ τοῖς παισὶν ὧν μικρῶν	ἔτι	ὄντων τοὺς πατέρας τῶν οὐσιῶν
[56, 9]	ὁρῶν ἀνέχωμαι; πῶς δ´ ἂν	ἔτι	πατὴρ ὑμῶν ὀρθῶς ὀνομαζοίμην, ἂν
[56, 28]	οὗπερ οὐδ´ ἐς τὸ βουλευτήριον	ἔτι	πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν ἐτησίους
[56, 13]	νομίσας ἀναιμωτί σφων κρατήσειν, οὐδὲν	ἔτι	τοῦ χωρίου προείδετο, ἀλλὰ καὶ
[56, 37]	διασπασθῇ καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε μηδένα	ἔτι	τρόπον ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ
[56, 26]	αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μήτ´ ἀγανακτεῖν εἰ	μηκέτι	συσσιτοίη σφίσι· τὸ μὲν γὰρ
[56, 12]	καὶ ὃς ἰδὼν τοὺς στρατιώτας	μηκέτι	τὴν τριβὴν φέροντας ἀλλὰ καὶ
[56, 3]	οἷς ἔθηκα ἄθλοις ἀγάλλω, καὶ	προσέτι	καὶ ἄλλαις καὶ τιμαῖς καὶ
[56, 39]	καὶ ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες, καὶ	προσέτι	καὶ ἀντιπάλους τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς
[56, 12]	ὀρῶν ὧν ἐκράτουν ἐπήγοντο, καὶ	προσέτι	καὶ τὴν σιτοπομπίαν τῶν Ῥωμαίων
[56, 37]	ὠφελίαν παντὸς λόγου παρέχεται. καὶ	προσέτι	καὶ τῆς τύχης τὸ πλεῖστον
[56, 32]	καὶ ἑβδομήκοντα δοθῆναι ἐκέλευσε. καὶ	προσέτι	καὶ τοῖς παισὶν ὧν μικρῶν
[56, 43]	οὔτε τι κακὸν εἰργάσατο καὶ	προσέτι	καὶ τῷ ἀργυρίῳ ἐκείνῳ ἐπλούτισε.
[56, 24]	ἀθρόον ἐδόκει οἱ γεγονέναι· καὶ	προσέτι	καὶ ὑπὸ τῶν τεράτων τῶν
[56, 46]	γίγνεσθαι ἔπραξαν (καὶ γὰρ τῇ	ἐσθῆτι	τῇ ἐπινικίῳ ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ
[56, 40]	Αὐγούστου τῆς ἰδίας οἰκίας μόνης,	μήτι	γε καὶ ἄλλων ἀνθρώπων τοσούτων,
[56, 25]	σφίσι τοῦτο ποιεῖν. καὶ οὕτως	ἀντὶ	τῆς ἀτιμίας θάνατον ὠφλίσκανον· οὐδὲν
[56, 40]	ἐτήρησε, κἀν ταύταις τὸ φιλότιμον	ἀντὶ	τοῦ φιλονείκου σφᾶς ἐξεπαίδευσε, κἀκ
[56, 3]	διὰ τὰ γένη σῶσαι καὶ	ἀντὶ	τῶν ἀπολλυμένων ἑτέρους ἀντικαταστῆσαι; ὑμᾶς
[56, 25]	ὑπατεύσαντος, Τιβέριος μὲν καὶ Γερμανικὸς	ἀντὶ	ὑπάτου ἄρχων ἔς τε τὴν
[56, 11]	αὐτοῦ περιληφθῆναι. τότε δὲ ἐν	παντὶ	κινδύνου ἐγένοντο, ἄνωθεν μὲν ὑπὸ
[56, 43]	δι´ ὀργῆς ἔσχεν ὥστε τῷ	ζωγρήσαντι	αὐτὸν πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας
[56, 3]	τῆς ψυχῆς, ὥστε ἐν ἐκείνῳ	αὐξηθέντι	ἕτερον αὐτὸν γενέσθαι; πῶς δ´
[56, 19]	αὐτῷ ἐν ὕλαις ἤδη δυσεκβάτοις	ὄντι.	κἀνταῦθα ἅμα τε ἀνεφάνησαν πολέμιοι
[56, 12]	καὶ ἄλλῃ περιφοιτῶντος, καὶ τέλος	καταφυγόντι	αὐτῷ ἐς Ἀνδήτριον τεῖχος ἐπ´
[56, 41]	ἀπιόντα ἢ καὶ ἀπαντῆσαί οἱ	ἐπανιόντι	ταλαιπωρήσαντος, καὶ ἐν μὲν ταῖς
[56, 15]	καὶ τἆλλα τὰ πλησία αὐτῷ	ἐθελοντὶ	τῷ Γερμανικῷ ὡμολόγησεν. καὶ ὁ
[56, 35]	ὑμῶν τυχεῖν, ἢ αὐτοὶ τῷ	ὑπερβάλλοντι	ὑμᾶς τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ φθονήσητε.
[56, 35]	φθονοῦντες, ἀλλὰ καὶ αὐτῷ τῷ	ὑπερέχοντι	αὐτοῦ ἀγαλλόμενοι. ὅσῳ γὰρ ἂν
[56, 17]	τοῦ Τιβερίου υἱεῖ, καίτοι μὴ	μετασχόντι	τοῦ πολέμου, καὶ ἐς τὸ
[56, 3]	τε εὐφρᾶναι καὶ ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι,	εὐτυχοῦντί	τε συγγενέσθαι καὶ δυστυχοῦντα παραμυθήσασθαι,
[56, 8]	μαινόμενοι, καὶ λογίσασθε ἤδη ποτὲ	ὅτι	ἀδύνατόν ἐστι, πολλῶν μὲν ἐν
[56, 36]	μεγίστων τοῦ Αὐγούστου ἔργων ἐστίν,	ὅτι	ἄρτι ἔκ τε τῶν παίδων
[56, 5]	οἱ μετ´ αὐτοῦ Ῥωμαῖοι, ἐννοήσαντες	ὅτι	αὐτοὶ μὲν καὶ τὰς ἀλλοτρίας
[56, 27]	δημαρχίαν αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν	ὅτι	βιβλία ἄττα ἐφ´ ὕβρει τινῶν
[56, 6]	καὶ ἐπαινέσω ὑμᾶς καὶ διαμείψωμαι.	ὅτι	γὰρ οὔτε τῇ φύσει χαλεπός
[56, 25]	γὰρ ἧττον ἐμονομάχουν, καὶ μάλισθ´	ὅτι	δεινῶς οἱ ἀγῶνες αὐτῶν ἐσπουδάζοντο,
[56, 39]	ἰδιωτεῦσαι, ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες	ὅτι	δημοκρατία μὲν οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις
[56, 25]	τις, μονομαχεῖν ἐπετράπη. αἴτιον δὲ	ὅτι	ἐν ὀλιγωρίᾳ τινὲς τὴν ἀτιμίαν
[56, 5]	νῦν ὑφ´ ὑμῶν γιγνόμενον, οὐχ	ὅτι	ἓν πρὸς ἓν ἐξεταζόμενα, ἀλλ´
[56, 45]	καὶ ἐς τὸν Αὔγουστον ὑποπτεῦσαι	ὅτι	ἐξεπίτηδες τὸν Τιβέριον, καίπερ εὖ
[56, 34]	τεθνηκότων, πλὴν τῆς τοῦ Καίσαρος	ὅτι	ἐς τοὺς ἥρωας ἐσεγέγραπτο, αἵ
[56, 8]	μηδεὶς ὑμῶν οἰέσθω με ἀγνοεῖν	ὅτι	ἔστι τινὰ καὶ ἐν τῷ
[56, 26]	δ´ ὅτε καὶ κατακείμενον, οὐχ	ὅτι	ἡ γερουσία ἀλλὰ καὶ οἱ
[56, 47]	δὲ τὸ τῆς Λιουίας ὄνομα,	ὅτι	καὶ αὐτὴ τῶν πραγμάτων ὡς
[56, 2]	καὶ πολλὴν χάριν ὑμῖν ἔχω,	ὅτι	καὶ ἐπείσθητε καὶ τὴν πατρίδα
[56, 23]	δέει ἐποιήσατο, τό τε μέγιστον	ὅτι	καὶ ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν τήν
[56, 38]	ἑνὶ ἐγένετο. ἤδη γὰρ οἶδ´	ὅτι	καὶ ἐχθρῶν τινες ἐφείσαντο καὶ
[56, 25]	~τούτων τε οὖν ἕνεκα καὶ	ὅτι	καὶ μετὰ τὴν στρατηγίαν ἔχων.
[56, 6]	διαλέγεσθαι. ἀλλὰ πρῶτον μὲν λογίσασθε	ὅτι	καὶ οἱ ἰατροὶ συχνοὺς καὶ
[56, 43]	τε οὖν αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ	ὅτι	καὶ τοῖς λυπήσασί τι αὐτὸν
[56, 39]	μάλιστα ἂν ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε	ὅτι	καὶ τὸν Πομπήιον καὶ τὸν
[56, 26]	οὐδὲν ἄξιον μνήμης ἔπραξε, πλὴν	ὅτι	καὶ τότε ὑπερεδίκησεν, ἐπεί γε
[56, 6]	καὶ ἐκεῖναι. ~πικρῶς εὖ οἶδ´	ὅτι	καὶ τραχέως δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι.
[56, 11]	πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι ὅπως	ὅτι	μάλιστα μὴ παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´
[56, 6]	καὶ αὐτὸ τοῦθ´ ὑμῖν ἐγκαλῶ	ὅτι	με ἐς τούτους τοὺς λόγους
[56, 41]	τῶν ἐκ τοῦ δαιμονίου οὐχ	ὅτι	μεθ´ ἡμέραν ἀλλὰ καὶ νύκτωρ
[56, 35]	ἤτοι ἐμοῦ ἀσθένειάν τινα καταγνῶτε,	ὅτι	μὴ δύναμαι τῆς ἐπιθυμίας ὑμῶν
[56, 4]	φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς ἱεροσύλους ἀφίεμεν	ὅτι	μὴ πάντες ἱεροσυλοῦσιν, ἀλλ´ ὅστις
[56, 4]	γὰρ οὐδὲ τῶν φονέων φειδόμεθα	ὅτι	μὴ πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ τοὺς
[56, 4]	καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου κολάζεται,	ὅτι	μόνος ἢ καὶ μετ´ ὀλίγων
[56, 8]	καὶ λυπηρά· ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε,	ὅτι	οὐδ´ ἄλλο τι ἀγαθὸν ἔχομεν
[56, 5]	ὅθεν ἐγεννήθη, καὶ τὰ ὑμέτερα,	ὅτι	οὐδὲ ἐκ νομίμων γάμων παιδοποιεῖσθαι
[56, 35]	τῶν νικητηρίων αὐτῷ παραχωρεῖτε, οὐχ	ὅτι	οὐδεὶς ἂν ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ
[56, 35]	τίς γὰρ οὐκ ἐπίσταται τοῦθ´,	ὅτι	οὔτ´ ἂν πάντες ἄνθρωποι συνελθόντες
[56, 6]	ὑγιεῖς γενέσθαι, θεραπεύουσιν, ἔπειτα δὲ	ὅτι	οὔτε ἑκὼν οὔθ´ ἡδέως αὐτὰ
[56, 10]	συνέβη γὰρ ἀμφοτέρους σφᾶς μὴ	ὅτι	παῖδας, ἀλλὰ μηδὲ γυναῖκας ἔχειν·
[56, 41]	πρὸς δὲ καὶ εὖ οἶδ´	ὅτι	παρ´ ἐμοῦ μὲν μόνα ταῦτα
[56, 35]	νῦν δὲ δὴ παραμυθεῖταί με	ὅτι	παρ´ ὑμῖν τοῖς πάντα τε
[56, 4]	καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο μισοῖσθε,	ὅτι	παρορᾶτέ τε ἃ μηδεὶς ἂν
[56, 43]	διά τε οὖν ταῦτα, καὶ	ὅτι	τὴν μοναρχίαν τῇ δημοκρατίᾳ μίξας
[56, 30]	αὐτοῖς ὅσα ἔχρῃζε, τέλος ἔφη	ὅτι	τὴν Ῥώμην γηίνην παραλαβὼν λιθίνην
[56, 25]	ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν τινα διδόναι,	ὅτι	τινὲς μαρτυρίας παρ´ αὐτῶν καὶ
[56, 44]	δὲ ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς γράφω	ὅτι	τό τε στασιάζον πᾶν ἔπαυσε
[56, 29]	τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι	ὅτι	τό τε στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸν
[56, 8]	ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι καὶ	ὅτι	τοιοῦτον εἰπεῖν προήχθην. παύσασθε οὖν
[56, 46]	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐχαρίσατο,	ὅτι	τὸν Αὔγουστον ἐς τὸν οὐρανόν,
[56, 43]	τεκμήριον δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις	ὅτι	τοῦ Ἀθηνοδώρου ἐν δίφρῳ ποτὲ
[56, 31]	τῷ τε Τιβερίῳ ἄδεια ἐδόθη,	ὅτι	τοῦ τε νεκροῦ, οὐκ ἐξὸν
[56, 28]	ἐγγόνων αὐτοῦ τῶν ποιητῶν δῆλον	ὅτι,	τῶν τε ἄλλων ὅσους ἂν
[56, 24]	ἑωρτάσθησαν· μετὰ δὲ τοῦτο ἀκούσας	ὅτι	τῶν τε στρατιωτῶν τινες ἐσώθησαν
[56, 16]	τοσοῦτον ἡμῖν χρόνον ἀντιπολεμῆσαι; ἔφη	ὅτι	ὑμεῖς τούτων αἴτιοί ἐστε· ἐπὶ
[56, 37]	τις μακρηγοροίη, ἄλλως τε καὶ	διότι	τὰ μὲν ὤφελε μηδ´ ἀρχὴν
[56, 46]	δὴ Νουμερίῳ τινὶ Ἀττικῷ, βουλευτῇ	ἐστρατηγηκότι,	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ἐχαρίσατο,
[56, 36]	τοῦ Αὐγούστου ἔργων ἐστίν, ὅτι	ἄρτι	ἔκ τε τῶν παίδων ἐξεληλυθὼς
[56, 18]	πρὸ τῶν ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη.	~ἄρτι	τε ταῦτα ἐδέδοκτο, καὶ ἀγγελία
[56, 27]	γε καὶ ἐς ἱστορίαν ἀναγκαῖά	ἐστι,	διενομοθετήθη, καὶ πανήγυρις ἔξω τῶν
[56, 37]	αὐτοῦ τε τοῦ Αὐγούστου ἔργα	ἐστί,	καὶ μήτ´ ἄλλῳ τινὶ ἀνθρώπων
[56, 39]	ὑγιᾶ ποιήσας. καίτοι τοῦτο ἡλίκον	ἐστί,	μάλιστα ἂν ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε
[56, 8]	λογίσασθε ἤδη ποτὲ ὅτι ἀδύνατόν	ἐστι,	πολλῶν μὲν ἐν ταῖς νόσοις
[56, 5]	μέγιστά τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν	ἐστι	τἆλλα πρὸς τοῦτο τὸ νῦν
[56, 7]	ὅσιον ἢ καὶ καλῶς ἔχον	ἐστὶ	τὸ μὲν ἡμέτερον γένος παύσασθαι
[56, 26]	τῷ παλατίῳ, καὶ καθήμενόν γε,	ἔστι	δ´ ὅτε καὶ κατακείμενον, οὐχ
[56, 8]	ὑμῶν οἰέσθω με ἀγνοεῖν ὅτι	ἔστι	τινὰ καὶ ἐν τῷ γάμῳ
[56, 21]	χωρίον προχωρῆσαι, οὐ μέντοι καὶ	ἀναιμωτὶ	ἀπήλλαξαν. ἐντεῦθεν δὲ ἄραντες ἔς
[56, 13]	τῷ τείχει ὄντων, καὶ νομίσας	ἀναιμωτί	σφων κρατήσειν, οὐδὲν ἔτι τοῦ
[56, 0]	υἱ. Σαβῖνος Π. Κορνήλιος Π.	υἱ.	Δολοβέλλας ὕπ. Γ. Ἰούνιος Γ.
[56, 0]	υἱ. ὕπ. Σέξτος Ἀπουλέιος Σέξτου	υἱ.	~καὶ ταῦτα μὲν ἄλλοι καθῄρουν,
[56, 0]	Πλάγκος ὕπ. Γ. Σίλιος Γ.	υἱ.	Καικίνα Λάργος Σέξτος Πομπήιος Σέξτου
[56, 0]	υἱ. Ταῦρος Γερμανικὸς Τι. Καίσαρος	υἱ.	Καῖσαρ ὕπ. Γ. Φοντέιος Γ.
[56, 0]	οἵδε ἐγένοντο. Κ. Σουλπίκιος Κ.	υἱ.	Καμερῖνος ὕπ. Γ. Ποππαῖος Κ.
[56, 0]	Καῖσαρ ὕπ. Γ. Φοντέιος Γ.	υἱ.	Καπίτων Λ. Μουνάτιος Λ. υἱ.
[56, 0]	υἱ. Σιλανός Μ. Αἰμίλιος Κ.	υἱ.	Λέπιδος ὕπ. Τ. Στατίλιος Τ.
[56, 0]	υἱ. Καπίτων Λ. Μουνάτιος Λ.	υἱ.	Πλάγκος ὕπ. Γ. Σίλιος Γ.
[56, 0]	Καμερῖνος ὕπ. Γ. Ποππαῖος Κ.	υἱ.	Σαβῖνος Π. Κορνήλιος Π. υἱ.
[56, 0]	Δολοβέλλας ὕπ. Γ. Ἰούνιος Γ.	υἱ.	Σιλανός Μ. Αἰμίλιος Κ. υἱ.
[56, 0]	Λέπιδος ὕπ. Τ. Στατίλιος Τ.	υἱ.	Ταῦρος Γερμανικὸς Τι. Καίσαρος υἱ.
[56, 0]	Καικίνα Λάργος Σέξτος Πομπήιος Σέξτου	υἱ.	ὕπ. Σέξτος Ἀπουλέιος Σέξτου υἱ.