Livre, Chap.
[56, 0]	πεντηκοστῷ ἕκτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.	α.	Ὡς τοῖς τὰ τέκνα ἔχουσι
[56, 37]	καὶ ὁρᾶν καὶ ἀναγιγνώσκειν δύνασθε·	ἃ	δὲ δὴ μάλιστα αὐτοῦ τε
[56, 33]	δὲ τῷ δευτέρῳ τὰ ἔργα	ἃ	ἔπραξε πάντα, ἃ καὶ ἐς
[56, 4]	νόμους καὶ ἐπιτηδεύματα τοιαῦτα ἐσφέρετε	ἃ	ζηλώσαντες μὲν πάντες ἂν ἀπόλοιντο,
[56, 33]	τὰ ἔργα ἃ ἔπραξε πάντα,	ἃ	καὶ ἐς χαλκᾶς στήλας πρὸς
[56, 4]	τοῦτο μισοῖσθε, ὅτι παρορᾶτέ τε	ἃ	μηδεὶς ἂν ἄλλος παρίδοι καὶ
[56, 6]	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ ἔδοξεν,	ἃ	περιττὸν ἂν εἴη καταλέγειν· ἐγὼ
[56, 23]	τινές φασι, περιερρήξατο, καὶ πένθος	μέγα	ἐπί τε τοῖς ἀπολωλόσι καὶ
[56, 24]	ἄνευ δαιμονίου τινὸς ὀργῆς καὶ	μέγα	οὕτω καὶ ἀθρόον ἐδόκει οἱ
[56, 38]	τοῖς δὲ δὴ φίλοις οὐκ	ὀλίγα	παρὰ τὰ ἑαυτῶν ἤθη ποιεῖν
[56, 11]	τινες νεκροὺς ἐς αὐτὴν τὴν	φλόγα	ἐμβαλόντες, καὶ δίοδόν σφισι δι´
[56, 33]	ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ τὰ	ἔργα	ἃ ἔπραξε πάντα, ἃ καὶ
[56, 35]	λόγῳ προσέχοντες τοιαῦτα καὶ τὰ	ἔργα	αὐτοῦ νομίσωσιν εἶναι· νῦν δὲ
[56, 37]	τε ἐμφυλίους καὶ τοὺς ὀθνείους	ἔργα	αὐτοῦ τί ἄν τις μακρηγοροίη,
[56, 37]	μάλιστα αὐτοῦ τε τοῦ Αὐγούστου	ἔργα	ἐστί, καὶ μήτ´ ἄλλῳ τινὶ
[56, 3]	νομίσωσι καὶ προσείπωσι, τά τε	ἔργα	ὅσα ἐκεῖνοι καλῶς πράξαντες ὑμῖν
[56, 36]	τὸν Ἡρακλέα καὶ τὰ ἐκείνου	ἔργα	παραθεωρῶν αὐτὸν ὀρθῶς μὲν ἂν
[56, 40]	ἀπείχετο. καὶ πάντα μὲν τὰ	ἔργα	τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν
[56, 41]	ἂν τῶν λοιπῶν Ῥωμαίων, οἷς	ἔργα	χρήματα ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν
[56, 27]	οὐσίαν ὑπὲρ δώδεκα καὶ ἡμίσειαν	μυριάδα	ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους
[56, 31]	αὐτὴν οἱ μὲν ἄλλοι τὴν	ἱππάδα	στολὴν ἐνδεδυκότες συνῆλθον, οἱ δ´
[56, 16]	πάμπολλά τε γὰρ ἐς αὐτὸν	στρατόπεδα	ἐτράφη καὶ λεία ἐλαχίστη ἑάλω.
[56, 24]	φερόμενα πρὸς τὰ τῶν Ῥωμαίων	στρατόπεδα	προσπίπτειν ἐδόκει, μέλισσαί τε περὶ
[56, 18]	τοῦ Ῥήνου ἔς τε τὴν	Χερουσκίδα	καὶ πρὸς τὸν Οὐίσουργον, κἀνταῦθα
[56, 35]	γερουσία καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν,	οἶδα	μὲν προσήκοντα ἐμαυτῷ τὸν λόγον
[56, 5]	πειθόμενοι τοῖς νόμοις, καὶ τὴν	πατρίδα	προδίδοτε, στερίφην τε αὐτὴν καὶ
[56, 2]	ὅτι καὶ ἐπείσθητε καὶ τὴν	πατρίδα	συμπληθύετε. ἐκ γὰρ τῶν οὕτω
[56, 21]	τῆς ἐφόδου καὶ τῆς ἀναχωρήσεως	ἀδεᾶ	ἔχουσιν, ἧττόν που ταῦτα συνέβαινε.
[56, 29]	τελουμένης ἐν τῇ τῶν Αὐγουσταλίων	θέᾳ,	ἥτις ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ γενεθλίοις
[56, 36]	πρὸς μόνον δὲ δὴ τὸν	Ἡρακλέα	καὶ τὰ ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν
[56, 29]	τὸν ἀγῶνα τὸν ἐν τῇ	Νέᾳ	πόλει διαθεὶς ἔπειτα ἐν Νώλῃ
[56, 41]	τὰ πεπραγμένα αὐτῷ πολλὰ καὶ	ἀγαθὰ	ὄντα ἀειμνήστου παρὰ ταῖς ψυχαῖς
[56, 4]	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τῶν φονέων	φειδόμεθα	ὅτι μὴ πάντες φονεύουσιν, οὐδὲ
[56, 7]	ὡς πλείστους ἐξ αὐτῶν πολίτας	ποιώμεθα,	τοῖς τε συμμάχοις τῆς πολιτείας
[56, 2]	ἡττώμεθα, τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων ἀθάνατον	καθιστώμεθα.	διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὰ
[56, 2]	ᾧ μόνῳ τῆς θείας εὐδαιμονίας	ἡττώμεθα,	τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων ἀθάνατον καθιστώμεθα.
[56, 9]	γυναικῶν καὶ μετὰ τῶν παίδων	προσερχώμεθα,	καὶ ἀλλήλοις ὁμιλῶμεν πάντα τε
[56, 4]	ὀνομαζόμενοι, παράδοξον μέν τι πάθος	πέπονθα.	ὑπὲρ γὰρ τῆς πολυανθρωπίας ὑμῶν
[56, 4]	ἐκείνοις τάδε· θαυμαστὸν μέν τι	πέπονθα,	ὦ τί ἂν ὀνομάσαιμι ὑμᾶς;
[56, 19]	ἐν ὕλαις ἤδη δυσεκβάτοις ὄντι.	κἀνταῦθα	ἅμα τε ἀνεφάνησαν πολέμιοι ἀνθ´
[56, 1]	μετ´ αὐτοῦ ἐς τὰ Σέπτα,	κἀνταῦθα	ἀπὸ βήματος τὸν δῆμον ἠσπάσατο,
[56, 18]	Χερουσκίδα καὶ πρὸς τὸν Οὐίσουργον,	κἀνταῦθα	εἰρηνικώτατά τε καὶ φιλικώτατα διαγαγόντες
[56, 27]	ὅσα γε καὶ ἐς ἱστορίαν	ἀναγκαῖά	ἐστι, διενομοθετήθη, καὶ πανήγυρις ἔξω
[56, 21]	τἆλλα τὰ μὴ πάνυ σφίσιν	ἀναγκαῖα	τὰ μὲν κατακαύσαντες τὰ δὲ
[56, 35]	ὥσπερ ἐν χορῷ τινὶ τὰ	κεφάλαια	ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν τὰ λοιπὰ
[56, 40]	ὑπεδέξατο, τὰ δ´ ἄλλα τὰ	εἰρηναῖα	καὶ ἀκίνδυνα ὑμῖν ἀπέδωκεν, στρατιώτας
[56, 31]	τὸ ἄστυ ἐσεκόμισαν. τῇ τε	ὑστεραίᾳ	βουλὴ ἐγένετο, καὶ ἐς αὐτὴν
[56, 16]	στρατόπεδον αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ τῇ	ὑστεραίᾳ	ἐπὶ βήματος αὐτῷ καθημένῳ προσαχθεὶς
[56, 21]	συντεταγμένοι μέν πῃ μᾶλλον τῇ	ὑστεραίᾳ	ἐπορεύθησαν, ὥστε καὶ ἐς ψιλόν
[56, 13]	(ἥ τε γὰρ προσεδρεία καὶ	ματαία	καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο καὶ ἡ
[56, 39]	καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε πάντα ὑμῖν	ὑγιᾶ	ποιήσας. καίτοι τοῦτο ἡλίκον ἐστί,
[56, 28]	μὲν πολλά, καί τινα καὶ	διὰ	βιβλίων τῷ Αὐγούστῳ ἐδηλώθη· καταμαθὼν
[56, 2]	τοῦτ´ ἐξ ἀλλήλων ἀθάνατον καθιστώμεθα.	διὰ	γὰρ τοῦτο καὶ τὰ μάλιστα
[56, 6]	εἰ καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο,	διά	γε ταῦτα καὶ γαμεῖν καὶ
[56, 36]	τινα καὶ κάπρον καὶ νὴ	Δία	καὶ λέοντα ἄκων καὶ ἐξ
[56, 24]	μάχη καὶ ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν	διὰ	κενῆς ἐγένετο. ~τούτων τε οὖν
[56, 6]	ἀνδραγαθίᾳ δίδοται, ἵν´ εἰ καὶ	διὰ	μηδὲν ἄλλο, διά γε ταῦτα
[56, 38]	τῇ ἥττῃ χρόνον καὶ ἀρχιέρεως	διὰ	παντὸς αὐτοῦ ὢν διετέλεσεν; ἔπειτα
[56, 40]	ἐπέτρεψε, τὸ τῷ κοινῷ χρήσιμον	διὰ	πάντων ἰδών, ἀλλ´ οὐ τῆς
[56, 38]	ἀλλὰ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ἅμα	διὰ	πάντων ὁμοίως οὐκ ἔστιν ὅτῳ
[56, 12]	σφίσι μάχαις κατεστρέψαντο, αὐτὸς δὲ	διὰ	πάσης τε ὡς εἰπεῖν τῆς
[56, 3]	πολέμῳ τά τε ὄντα προθυμότερον	διὰ	τὰ γένη σῶσαι καὶ ἀντὶ
[56, 41]	ποίᾳ ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν	διὰ	ταῦτα εἰκότως καὶ προστάτην αὐτὸν
[56, 3]	ἐμοὶ ἔχειν ἐστέ) καὶ φιλῶ	διὰ	ταῦτα καὶ ἐπαινῶ, καὶ τούτοις
[56, 36]	ἔσωσε καὶ αὐτὸς ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι	διὰ	ταῦτα καὶ στρατηγὸν αὐτὸν εἵλεσθε
[56, 35]	καὶ πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ	διὰ	ταῦτα καὶ τῶν ἐπαίνων τῶνδε
[56, 19]	καὶ τὰ συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ	διὰ	ταχέων οἱ προσβοηθήσοντες τάς τε
[56, 43]	καὶ τῷ ἀργυρίῳ ἐκείνῳ ἐπλούτισε.	διά	τε οὖν ταῦτα, καὶ ὅτι
[56, 41]	τῷ συνεδρίῳ ἢ καὶ οἴκοι	διά	τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ
[56, 22]	συνεχῶς τοὺς ἐν τῇ ἡλικίᾳ	διά	τε τὸν κάματον καὶ διὰ
[56, 41]	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ	διὰ	τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος, παραλαμβάνων
[56, 5]	δὲ καὶ ἐκεῖνα πάντα συγχεῖτε.	διὰ	τί; ἢ ἵνα καὶ αὐτοὶ
[56, 22]	διά τε τὸν κάματον καὶ	διὰ	τὸν φόβον τό τε σκότος
[56, 18]	ὅπλων ἐξουσίας ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ	διὰ	τοῦτο, τέως μὲν κατὰ βραχὺ
[56, 3]	ὁμοίων ὑμῖν πεποιηκότας καὶ πάντων	διὰ	τοῦτο τῶν ἐναντίων τευξομένους, ἵνα
[56, 25]	αὐτῶν καὶ ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι πολλὰ	διὰ	τούτου ἐκακούργουν. ταῖς τε πρεσβείαις
[56, 5]	φύσιν, ἀπολλύντες, τά τε ἱερὰ	διὰ	τούτου καὶ τοὺς ναοὺς αὐτῶν
[56, 25]	καί τινα ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς	διὰ	τῶν ἑκατοντάρχων ποιήσαντες ἐπανῆλθον. ἐν
[56, 42]	αὐτοὶ οἵπερ καὶ πρότερον ἀράμενοι	διὰ	τῶν ἐπινικίων πυλῶν κατὰ τὰ
[56, 1]	τοιούτοις ἐποίησε καὶ θέας ἐπινικίους	διὰ	τῶν ὑπάτων. ἐπειδή τε οἱ
[56, 19]	ἐν τῇ πορείᾳ, ὡς καὶ	διὰ	φιλίας διιών, γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης
[56, 37]	ἐξ ὧν ἐκεῖνος μὲν οὐδὲν	ἰδίᾳ	ἐκέρδανεν, ἡμᾶς δὲ δὴ πάντας
[56, 35]	αὐτῷ τοιόνδε ἐπελέξατο· ~ὅσα μὲν	ἰδίᾳ	καὶ παρὰ τῶν συγγενῶν ἐπὶ
[56, 41]	δ´ ἄν τις ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς	ἰδίᾳ	μὲν πένητος δημοσίᾳ δὲ πλουσίου,
[56, 40]	οὐ τῆς ἐπ´ αὐτοῖς εὐκλείας	ἰδίᾳ	τισὶ φθονήσας. τοῖς τε τῶν
[56, 3]	καὶ ταῦτα μὲν τὰ κέρδη	ἴδιά	που τοῖς γαμοῦσι καὶ τεκνοποιοῦσιν
[56, 15]	αἱ δὲ δὴ γυναῖκες τὰ	παιδία	ἁρπάσασαι αἱ μὲν ἐς πῦρ
[56, 40]	μὲν ἀρετήν τινα ἔχοντας ἀφθόνως	εἴα	οἱ παρισοῦσθαι, τοὺς δ´ ἄλλως
[56, 31]	μετὰ τοῦτο τῷ τε Τιβερίῳ	ἄδεια	ἐδόθη, ὅτι τοῦ τε νεκροῦ,
[56, 12]	ἄνθρωποι πάντα ἐς αὐτὸ τὰ	ἐπιτήδεια	τὰ μὲν προεσενηνόχεσαν τὰ δὲ
[56, 36]	τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου Καίσαρος διῳκεῖτο,	παιδείᾳ	προσεῖχεν, ἐπεὶ δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ
[56, 15]	Ἄρδουβαν, οὐ μέντοι καὶ τῇ	οἰκείᾳ	δυνάμει, καίτοι πολὺ πλείονι τῶν
[56, 16]	ἐς αὐτὸν στρατόπεδα ἐτράφη καὶ	λεία	ἐλαχίστη ἑάλω. ~ἀνήγγειλε δὲ καὶ
[56, 21]	ἄλλως τε καὶ ἐπὶ τῇ	λείᾳ	συνῆλθον) καὶ ἐκείνους ἐλάττους ἤδη
[56, 20]	καὶ γυναῖκες ἥ τε ἄλλη	θεραπεία	συχνὴ αὐτοῖς συνείπετο, ὥστε καὶ
[56, 27]	τῶν ἱπποτρόφων ἐποιήθη. τά τε	Ἄρεια	τότε μέν, ἐπειδὴ ὁ Τίβερις
[56, 13]	τι πράξῃ (ἥ τε γὰρ	προσεδρεία	καὶ ματαία καὶ ἐπικίνδυνος ἐγίγνετο
[56, 19]	ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν ἐν τῇ	πορείᾳ,	ὡς καὶ διὰ φιλίας διιών,
[56, 42]	νικητήρια, ὅσα τινὲς αὐτῶν ἐπ´	ἀριστείᾳ	ποτὲ παρ´ αὐτοῦ εἰλήφεσαν, ἐπιβάλλοντες
[56, 6]	καὶ ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ	ἀνδραγαθίᾳ	δίδοται, ἵν´ εἰ καὶ διὰ
[56, 3]	καὶ οἱ ἄλλοι ὑμῖν ὑπακούσουσι,	πολυπληθία	ἔν τε εἰρήνῃ γῆν ἐργάσασθαι
[56, 8]	τῷ γάμῳ καὶ ἐν τῇ	τεκνοποιίᾳ	καὶ δυσχερῆ καὶ λυπηρά· ἀλλ´
[56, 23]	προσεδόκησε, καὶ οὔτε πολιτική οἱ	ἡλικία	ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ συμμαχικά,
[56, 22]	παίδων συνεχῶς τοὺς ἐν τῇ	ἡλικίᾳ	διά τε τὸν κάματον καὶ
[56, 17]	ὄνομα προσθέσθαι καὶ τὸ τὰ	ἐπινίκια	πέμψαι, ἄλλαι τέ τινες τιμαὶ
[56, 46]	καὶ ἡ ἐν τῇ Νώλῃ	οἰκία,	ἐν ᾗ μετήλλαξεν, ἐτεμενίσθη. ἐν
[56, 12]	αὐτὸν οὐχ ἥκιστα ἐν τῇ	Ἰταλίᾳ	γενομένου, τὸν Τιβέριον ὁ Αὔγουστος
[56, 46]	τοῖς Ἀρείοις ἀγωνοθετῶσι, τά τε	Αὐγουστάλια	οἱ δήμαρχοι ὡς καὶ ἱεροπρεπεῖς
[56, 27]	αἰτῆσαι ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν ὅτι	βιβλία	ἄττα ἐφ´ ὕβρει τινῶν συγγράφοιτο,
[56, 47]	γὰρ ἄλλα ἐσηγουμένων, ἔδοξέ σφισι	βιβλία	παρ´ αὐτῶν τὸν Τιβέριον λαβόντα
[56, 33]	διαθῆκαι ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ καὶ	βιβλία	τέσσαρα· καὶ αὐτὰ ὁ Δροῦσος
[56, 18]	~ἄρτι τε ταῦτα ἐδέδοκτο, καὶ	ἀγγελία	δεινὴ ἐκ τῆς Γερμανίας ἐλθοῦσα
[56, 25]	μείναντες καὶ τὰ τοῦ Αὐγούστου	γενέθλια	ἑορτάσαντες καί τινα ἱπποδρομίαν ἐν
[56, 5]	τῶν γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες· τίνα	Ἐρσιλία	ἡ καὶ τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα
[56, 7]	διαφέρετε. ~οὐ γὰρ {δὴ} δήπου	μοναυλίᾳ	χαίρετε, ἵν´ ἄνευ γυναικῶν διάγητε,
[56, 27]	ἀπέκτεινεν. ἥ τε στοὰ ἡ	Ἰουλία	καλουμένη ᾠκοδομήθη τε ἐς τιμὴν
[56, 6]	τηλικαῦτα ἡλίκα καὶ ὅσα ἐπ´	οὐδεμιᾷ	ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ δίδοται, ἵν´ εἰ
[56, 10]	τὸν Οὐοκώνειον νόμον, καθ´ ὃν	οὐδεμιᾷ	αὐτῶν οὐδενὸς ὑπὲρ δύο ἥμισυ
[56, 19]	στρατεύματα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν ἐν	πολεμίᾳ,	συνεῖχε, καὶ ἀπ´ αὐτῶν συχνοὺς
[56, 40]	ὅστις τὰ μὲν ἐπίπονα καὶ	ἐμπολέμια	ἔθνη αὐτὸς καὶ φρουρήσειν καὶ
[56, 6]	ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα μὲν τὰ	ἐπιτίμια	τοῖς ἀπειθοῦσιν, ἵνα φόβῳ τοῦ
[56, 14]	τούτῳ πολλὴ μὲν τῶν μαχομένων	φιλοτιμία	ἐγίγνετο, τῶν μὲν ἀναβῆναί τε
[56, 46]	ἐσθῆτι τῇ ἐπινικίῳ ἐν τῇ	ἱπποδρομίᾳ	ἐχρήσαντο) οὐ μέντοι καὶ τοῦ
[56, 24]	τι ἄγαλμα ἔν τε τῇ	Γερμανίᾳ	ὂν καὶ πρὸς τὴν πολεμίαν
[56, 20]	ἐν τοιαύτῃ οὖν δή τινι	ἀμηχανίᾳ	τότε τῶν Ῥωμαίων ὄντων, οἱ
[56, 29]	λαβὼν τότε ἐν αὐτῇ τῇ	νουμηνίᾳ	ἐς τοὺς ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ
[56, 17]	τιμαὶ καὶ ἁψῖδες ἐν τῇ	Παννονίᾳ	τροπαιοφόροι δύο ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ
[56, 20]	δὲ πολλοί, ὁμόσε αὐτοῖς ἐχώρησαν·	οἷα	γὰρ οὔτε ἐν τάξει τινὶ
[56, 38]	δύο μὲν δὴ ταῦτ´ ἔσχεν	οἷα	ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ ἑνὶ ἐγένετο.
[56, 25]	οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος,	οἷα	ἐν τοιούτοις ὤν, ἠθέλησεν· οὐ
[56, 44]	ὥστε εἰ καὶ βιαιότερόν τι,	οἷα	ἐν τοῖς παραλόγοις φιλεῖ συμβαίνειν,
[56, 27]	μήτε περαιοῦσθαί ποι ἄλλοσε, μήτε	πλοῖα	πλείω φορτικοῦ τε ἑνὸς χιλιοφόρου
[56, 41]	παῖδας ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις ἀποδοῦναι,	ποίᾳ	ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ
[56, 39]	μὲν στασιωτικὸν πᾶν τὸ περιλειφθὲν	φιλανθρωπίᾳ	καταστήσας, τὸ δὲ στρατιωτικὸν τὸ
[56, 2]	οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον ἀλλὰ καὶ	πολυανθρωπίᾳ	ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ μεμνημένους τὸ
[56, 2]	τέκνα ποιησάμενοι πάντας ἀνθρώπους οὐκ	εὐανδρίᾳ	μόνον ἀλλὰ καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν.
[56, 43]	τυραννικῶν ὕβρεων ὄντας ἔν τε	ἐλευθερίᾳ	σώφρονι καὶ ἐν μοναρχίᾳ ἀδεεῖ
[56, 43]	Κοροκότταν γοῦν τινα λῃστὴν ἐν	Ἰβηρίᾳ	ἀκμάσαντα τὸ μὲν πρῶτον οὕτω
[56, 14]	ταῖς ὕλαις κρυπτομένους ἀνευρόντες ὥσπερ	θηρία	ἀπέκτειναν, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[56, 24]	τε περὶ τοὺς βωμοὺς αὐτῶν	κηρία	ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης τι ἄγαλμα
[56, 42]	τὸ φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα τὰ	νικητήρια,	ὅσα τινὲς αὐτῶν ἐπ´ ἀριστείᾳ
[56, 30]	ἐπόντα, ἀφ´ ὧν ὁ Αὔγουστος	αὐτοχειρίᾳ	συκάζειν εἰώθει, φαρμάκῳ ἔχρισε, καὶ
[56, 20]	καὶ κατὰ τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ τῇ	ὁδοιπορίᾳ	χρῆσθαι. κἀν τούτῳ καὶ ὑετὸς
[56, 7]	ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον	τρία	ἔτη ὅλα πρὸς παρασκευὴν ὑμῖν
[56, 28]	ἂν ἑκάστοτε προσπαραλάβῃ, βουλευομένῳ δόξῃ,	κύρια	ὡς καὶ πάσῃ τῇ γερουσίᾳ
[56, 25]	ἐπετράπη. αἴτιον δὲ ὅτι ἐν	ὀλιγωρίᾳ	τινὲς τὴν ἀτιμίαν τὴν ἐπ´
[56, 11]	δὲ ἐν τούτῳ ἄλλα τε	χωρία	Δελματικὰ εἷλε καὶ Σπλαῦνον, καίπερ
[56, 11]	βαλλόντων ἐφθείροντο· καί τινες ἐν	στενοχωρίᾳ	ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα ἀπώλοντο, τῇ
[56, 21]	τοῦτο ἔπταιον· συστρεφόμενοι γὰρ ἐν	στενοχωρίᾳ,	ὅπως ἀθρόοι ἱππῆς τε ὁμοῦ
[56, 39]	οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις πράγμασιν ἁρμόσειεν,	προστασία	δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς μάλιστ´ ἂν
[56, 39]	τὸ δὲ στρατιωτικὸν τὸ κρατῆσαν	εὐεργεσίᾳ	μετριάσας, καὶ δυνηθεὶς ἂν ἐκ
[56, 46]	ἐκφορᾷ τινος πομπεύῃ, καὶ τὰ	γενέσια	οἱ ὕπατοι ἐξ ἴσου τοῖς
[56, 15]	φρουρίου ἁλόντος, καὶ τἆλλα τὰ	πλησία	αὐτῷ ἐθελοντὶ τῷ Γερμανικῷ ὡμολόγησεν.
[56, 45]	ἱδρύθη καὶ πολλὰ καὶ οὐκ	αἴσια	ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον δ´ οὖν τὸ
[56, 41]	ἐπιλάθοιτο ἀνδρὸς ἰδίᾳ μὲν πένητος	δημοσίᾳ	δὲ πλουσίου, καὶ πρὸς ἑαυτὸν
[56, 36]	χρόνον, καθ´ ὃν καλῶς τὰ	δημόσια	πρὸς τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου Καίσαρος
[56, 7]	τά τε ὑμέτερα καὶ τὰ	δημόσια,	ὥσπερ οἱ μῦθοι λέγουσιν. οὐ
[56, 26]	καὶ κατακείμενον, οὐχ ὅτι ἡ	γερουσία	ἀλλὰ καὶ οἱ ἱππῆς τοῦ
[56, 28]	κύρια ὡς καὶ πάσῃ τῇ	γερουσίᾳ	ἀρέσαντα εἶναι. τοῦτ´ οὖν ἐκ
[56, 42]	καὶ συνεξέφερεν αὐτὸν ἥ τε	γερουσία	καὶ ἡ ἱππάς, αἵ τε
[56, 35]	δημοσίας τρόπον τινὰ φωνῆς ἡ	γερουσία	καλῶς ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν, οἶδα
[56, 31]	μὴ τοῦ Τιβερίου ἐν τῇ	Δελματίᾳ	ἔτ´ ὄντος νεωτερισθῇ τι, συνέκρυψεν
[56, 39]	ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες ὅτι	δημοκρατία	μὲν οὔποτ´ ἂν τηλικούτοις πράγμασιν
[56, 43]	καὶ ὅτι τὴν μοναρχίαν τῇ	δημοκρατίᾳ	μίξας τό τε ἐλεύθερόν σφισιν
[56, 14]	οἱ μὲν βέλη οἱ δὲ	δοράτια	ἀφιέντες, συχνοὺς αὐτῶν κατέβαλλον. κἀν
[56, 30]	ὑποψίαν τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἡ	Λιουία	ἔλαβεν, ἐπειδὴ πρὸς τὸν Ἀγρίππαν
[56, 46]	χωρὶς δὲ τούτων καὶ ἡ	Λιουία	ἰδίαν δή τινα αὐτῷ πανήγυριν
[56, 42]	ἄλλοι ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ δὴ	Λιουία	κατὰ χώραν πέντε ἡμέραις μετὰ
[56, 31]	θάνατος αὐτοῦ ἐγένετο· ἡ γὰρ	Λιουία,	φοβηθεῖσα μὴ τοῦ Τιβερίου ἐν
[56, 32]	Τιβερίῳ, τὸ δὲ λοιπὸν τῇ	Λιουίᾳ,	ὥς τινες λέγουσιν· ἵνα γάρ
[56, 43]	τε ἐλευθερίᾳ σώφρονι καὶ ἐν	μοναρχίᾳ	ἀδεεῖ ζῆν, βασιλευομένους τε ἄνευ
[56, 30]	φασι, μὴ καὶ ἐπὶ τῇ	μοναρχίᾳ	αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά τινα ἐπὶ
[56, 30]	καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ μῆνας	δέκα	καὶ ἡμέρας ἓξ καὶ εἴκοσι
[56, 28]	ᾐτήσατο· πρότερον γὰρ καθ´ ἕκμηνον	πεντεκαίδεκα	προσετίθετο. καὶ προσεψηφίσθη, πάνθ´ ὅσα
[56, 25]	Τιβερίου παῖς ἐταμίευσε, καὶ στρατηγοὶ	ἑκκαίδεκα	ἦρξαν, ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε τῆς
[56, 25]	ἔτεσι ταὐτὸν ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ	δώδεκα	ἐπὶ πολὺ κατέστησαν. τότε δ´
[56, 27]	εἴκοσι χρῆσθαι, μήτ´ οὐσίαν ὑπὲρ	δώδεκα	καὶ ἡμίσειαν μυριάδα ἔχειν, τιμωρηθήσεσθαι
[56, 25]	κενῆς ἐγένετο. ~τούτων τε οὖν	ἕνεκα	καὶ ὅτι καὶ μετὰ τὴν
[56, 3]	τῷ δὲ δὴ κοινῷ, οὗπερ	ἕνεκα	καὶ παρὰ γνώμην πολλὰ ποιεῖν
[56, 3]	ἐπαινῶ, καὶ τούτοις τε οἷς	ἔθηκα	ἄθλοις ἀγάλλω, καὶ προσέτι καὶ
[56, 6]	φόβῳ τοῦ περιπεσεῖν αὐτοῖς σωφρονίζοισθε,	ἔθηκα	δὲ καὶ ἆθλα τοῖς πειθαρχοῦσι
[56, 47]	Τιβέριον λαβόντα ἐκλέξασθαι ὅσα ἐβούλετο.	προσέθηκα	δὲ τὸ τῆς Λιουίας ὄνομα,
[56, 7]	οὔτ´ ἀναβαλλόμενος οὔτε δεόμενός τι	πεποίηκα.	ὁρᾶτε γὰρ καὶ αὐτοὶ ὅσῳ
[56, 41]	ἂν αὐτοὶ εὖ ποιήσωσι φαίνεται.	~εἴρηκα,	ὦ Κυιρῖται, τὰ μέγιστα καὶ
[56, 6]	τοῖς πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα	ἡλίκα	καὶ ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ
[56, 5]	τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα καὶ τὰ	γαμικὰ	πάνθ´ ἡμῖν καταδείξασα. ἀλλ´ οἱ
[56, 35]	οὐ γὰρ δὴ καὶ ἐκεῖνο	δέδοικα,	μὴ ἤτοι ἐμοῦ ἀσθένειάν τινα
[56, 11]	ἐν τούτῳ ἄλλα τε χωρία	Δελματικὰ	εἷλε καὶ Σπλαῦνον, καίπερ τῇ
[56, 11]	ἔπαλξιν διέσεισεν ὥστε αὐτήν τε	αὐτίκα	πεσεῖν καὶ τὸν ἄνδρα τὸν
[56, 14]	ἅμα ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε τῆς	αὐτίκα	τῶν μαχομένων ἀμφότεροι σωτηρίας καὶ
[56, 19]	καὶ παρέμενοι ὡς καὶ τὰ	συμμαχικὰ	παρασκευάσοντες καὶ διὰ ταχέων οἱ
[56, 23]	ἡλικία ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ τὰ	συμμαχικά,	ὧν τι καὶ ὄφελος ἦν,
[56, 30]	ἐπὶ τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ,	σῦκά	τινα ἐπὶ δένδροις ἔτ´ ἐπόντα,
[56, 7]	ἔτη ὅλα πρὸς παρασκευὴν ὑμῖν	ἔδωκα,	τὸ δὲ δεύτερον δύο. ἀλλ´
[56, 3]	ἀρχαῖς ἐπιγαυρώσω, ὥστ´ αὐτούς τε	μεγάλα	καρπώσασθαι καὶ τοῖς παισὶ μὴ
[56, 40]	τῶν κοινῶν διαχειρίσει ἐμμεῖναι. ~καὶ	μάλα	εἰκότως· τίς μὲν γὰρ οὐκ
[56, 20]	γὰρ ὄρη καὶ φαραγγώδη καὶ	ἀνώμαλα	καὶ τὰ δένδρα καὶ πυκνὰ
[56, 40]	τύχην ἀφείλετο, ἀλλὰ καὶ τὰ	ἆθλά	σφισι τῆς ἀρετῆς προσπαρέσχεν, οὔτε
[56, 6]	αὐτοῖς σωφρονίζοισθε, ἔθηκα δὲ καὶ	ἆθλα	τοῖς πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα
[56, 8]	καὶ τὰ παρὰ τῶν νόμων	ἆθλα,	ὧν πολλοστὸν μέρος καὶ ἀποθνήσκειν
[56, 38]	τοῖς ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ ἐπέτρεψαν·	ἀλλὰ	ἀμφότερα τῷ αὐτῷ ἅμα διὰ
[56, 14]	ἐς τὸ τεῖχος ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν,	ἀλλὰ	ἀνὰ τὰ ὄρη, προαπορρίψαντες τὰ
[56, 20]	γὰρ οὔτε ἐν τάξει τινὶ	ἀλλὰ	ἀναμὶξ ταῖς τε ἁμάξαις καὶ
[56, 25]	πάνυ πόρρω τοῦ Ῥήνου προῆλθον,	ἀλλὰ	αὐτοῦ που μέχρι τοῦ μετοπώρου
[56, 41]	οὐδ´ ἀπὸ τῶν κακούργων μόνον,	ἀλλὰ	καὶ ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ
[56, 35]	ἂν ὑμῶν ἐξισωθείη οἱ φθονοῦντες,	ἀλλὰ	καὶ αὐτῷ τῷ ὑπερέχοντι αὐτοῦ
[56, 32]	οὐχ ὅπως βουλευταῖς καὶ ἱππεῦσιν	ἀλλὰ	καὶ βασιλεῦσι, τῷ τε δήμῳ
[56, 3]	μὴ μόνον ἐκ τῶν λόγων	ἀλλὰ	καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἔτι
[56, 19]	οἱ παραινοῦσιν οὐχ ὅπως ἀπιστοῦντος	ἀλλὰ	καὶ ἐπιτιμῶντος ὡς μάτην αὐτοῖς
[56, 33]	ἀεί ποτε οὐ λόγῳ μόνον	ἀλλὰ	καὶ ἔργῳ ἐτήρησε· παρὸν γοῦν
[56, 37]	πολλῶν καὶ παντοδαπῶν κινδύνων περιπεποίηκεν	ἀλλὰ	καὶ εὐπορωτέραν καὶ δυνατωτέραν ἐξείργασται,
[56, 44]	αὐτοῖς ἅτε καὶ συνήθεσιν οὖσιν,	ἀλλὰ	καὶ ἔχαιρον, καὶ βελτίω καὶ
[56, 12]	στρατιώτας μηκέτι τὴν τριβὴν φέροντας	ἀλλὰ	καὶ μετὰ κινδύνου διαπολεμῆσαί πως
[56, 41]	δαιμονίου οὐχ ὅτι μεθ´ ἡμέραν	ἀλλὰ	καὶ νύκτωρ συμπιπτόντων, παρεσκεύασε. τίς
[56, 26]	κατακείμενον, οὐχ ὅτι ἡ γερουσία	ἀλλὰ	καὶ οἱ ἱππῆς τοῦ τε
[56, 2]	πάντας ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ μόνον	ἀλλὰ	καὶ πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ
[56, 13]	οὐδὲν ἔτι τοῦ χωρίου προείδετο,	ἀλλὰ	καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ ἐρυμνὸν
[56, 40]	τὴν τοῦ κλήρου τύχην ἀφείλετο,	ἀλλὰ	καὶ τὰ ἆθλά σφισι τῆς
[56, 39]	συνεπαινούντων μόνῳ ἄρχειν, οὐκ ἠξίωσεν,	ἀλλὰ	καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ
[56, 40]	τὴν ἐξουσίαν τῆς διαψηφίσεως κατέλυσεν,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῆς παρρησίας
[56, 16]	ὑπὲρ μὲν ἑαυτοῦ οὐδὲν ἐδεήθη,	ἀλλὰ	καὶ τὴν κεφαλὴν προέτεινεν ὥστ´
[56, 21]	προϊέναι οὔθ´ ἵστασθαι παγίως ἐπέτρεπεν,	ἀλλὰ	καὶ τὴν χρῆσίν σφας τῶν
[56, 27]	ἧττόν τι παρὰ τοῦτο διῴκει,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἱππεῦσι δημαρχίαν αἰτῆσαι
[56, 40]	ἄλλως πως βιοῦντας οὐκ ἤλεγχεν.	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἐπιβουλευσάντων αὐτῷ μόνους
[56, 43]	ἐσελθὼν ἀποκτείνῃ; οὐχ ὅπως ὠργίσθη,	ἀλλὰ	καὶ χάριν αὐτῷ ἔγνω. ταῦτά
[56, 13]	παραινέσας οὔτε ἐθρασύνατο οὔτ´ ἀπανέστη,	ἀλλὰ	κατὰ χώραν ἡσυχάζων ἔμεινε, μέχρις
[56, 16]	φύλακας οὐ κύνας οὐδὲ νομέας	ἀλλὰ	λύκους πέμπετε. ὁ μὲν οὖν
[56, 10]	ἀμφοτέρους σφᾶς μὴ ὅτι παῖδας,	ἀλλὰ	μηδὲ γυναῖκας ἔχειν· καὶ ἀπ´
[56, 30]	τὸ τῶν οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς	ἀλλὰ	πρὸς τὸ τῆς ἀρχῆς ἰσχυρὸν
[56, 6]	καὶ τραχέως δοκῶ ὑμῖν διαλέγεσθαι.	ἀλλὰ	πρῶτον μὲν λογίσασθε ὅτι καὶ
[56, 11]	ἀκροπόλει ὄντας κατὰ χώραν μεῖναι,	ἀλλὰ	τῆς νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ
[56, 7]	ἐς ταῦτα μέντοι κατήπειξα ὑμᾶς,	ἀλλὰ	τὸ μὲν πρῶτον τρία ἔτη
[56, 41]	οὐδὲ πενθεῖν αὐτὸν ἡμῖν πρέπει,	ἀλλὰ	τὸ μὲν σῶμα αὐτοῦ τῇ
[56, 36]	ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι δοκοῦσιν, ἔπραξαν;	ἀλλὰ	τούτους μὲν ἐάσω, ἵνα μὴ
[56, 9]	ἐχθρὸς οὐδ´ ὡς μισῶν ὑμᾶς,	ἀλλὰ	φιλῶν, καὶ ἐπιθυμῶν καὶ ἑτέρους
[56, 9]	ὥστ´ εἴπερ ὄντως τά τε	ἄλλα	ἀγαπᾶτέ με, καὶ ταύτην μοι
[56, 34]	ἐπέμφθη. κἀκ τούτου καὶ τὰ	ἄλλα	αὐτοῖς, ὅσα ἐν τοῖς ἄνω
[56, 47]	τῆς Λιουίας, ἐνομίσθη· ἄλλων γὰρ	ἄλλα	ἐσηγουμένων, ἔδοξέ σφισι βιβλία παρ´
[56, 14]	μὲν ὁ Τιβέριος τά τε	ἄλλα	καὶ δὴ καὶ τὰ ὁμολογηθέντα
[56, 13]	τὴν ἐπικράτησιν (τά τε γὰρ	ἄλλα	πλὴν ὀλίγων ἐκεχείρωτο, καὶ ἡ
[56, 40]	καὶ σώσειν ὑπεδέξατο, τὰ δ´	ἄλλα	τὰ εἰρηναῖα καὶ ἀκίνδυνα ὑμῖν
[56, 25]	τῷ δὲ δευτέρῳ τά τε	ἄλλα	τὰ προειρημένα ἐγένετο, καὶ τὸ
[56, 1]	καὶ μετὰ τοῦτο τά τε	ἄλλα	τὰ προσήκοντα ἐπὶ τοῖς τοιούτοις
[56, 11]	ἐπράχθη, Γερμανικὸς δὲ ἐν τούτῳ	ἄλλα	τε χωρία Δελματικὰ εἷλε καὶ
[56, 12]	ἐχειρώθη, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	ἄλλα	τινὰ ῥᾷον προσεκτήθη. τῶν δ´
[56, 33]	τοῖς θησαυροῖς χρημάτων, καὶ ὅσα	ἄλλα	τοιουτότροπα ἐς τὴν ἡγεμονίαν φέροντα
[56, 23]	ὅμως δ´ οὖν τά τε	ἄλλα	ὡς ἐκ τῶν παρόντων παρεσκευάσατο,
[56, 18]	ἀθροώτερον μεταστῆσαι, καὶ τά τε	ἄλλα	ὡς καὶ δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε
[56, 46]	διατιθῶσι. καὶ οἱ τὰ μὲν	ἄλλα	ὥσπερ εἰώθει γίγνεσθαι ἔπραξαν (καὶ
[56, 41]	παρ´ ἑαυτοῖς δὲ δὴ καὶ	τἆλλα	ἐξ αὐτῶν πάντα ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε
[56, 27]	δήμου πολλοί. ~οὐ μέντοι καὶ	τἆλλα	ἧττόν τι παρὰ τοῦτο διῴκει,
[56, 5]	τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι	τἆλλα	πρὸς τοῦτο τὸ νῦν ὑφ´
[56, 21]	τάς τε πλείους ἁμάξας καὶ	τἆλλα	τὰ μὴ πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα
[56, 15]	ἐκείνου τοῦ φρουρίου ἁλόντος, καὶ	τἆλλα	τὰ πλησία αὐτῷ ἐθελοντὶ τῷ
[56, 20]	προσμιγνύντων σφίσιν ὄντες, ἔπασχον μὲν	πολλά,	ἀντέδρων δὲ οὐδέν. ~αὐτοῦ τε
[56, 16]	ἀποκοπῆναι, ὑπὲρ δὲ τῶν ἄλλων	πολλὰ	ἀπελογήσατο. καὶ τέλος ἐρωτηθεὶς ὑπὸ
[56, 40]	ποιησάντων αὐτὰ τὴν δόξαν ἀπεστέρησε·	πολλὰ	δὲ καὶ ἐκ καινῆς, τὰ
[56, 21]	αὐτοῖς, πολλὰ μὲν περὶ ἀλλήλοις	πολλὰ	δὲ καὶ περὶ τοῖς δένδροις
[56, 25]	παρ´ αὐτῶν καὶ ἐπαίνους προπαρασκευαζόμενοι	πολλὰ	διὰ τούτου ἐκακούργουν. ταῖς τε
[56, 33]	ἔργῳ ἐτήρησε· παρὸν γοῦν αὐτῷ	πολλὰ	ἐκ τοῦ βαρβαρικοῦ προσκτήσασθαι οὐκ
[56, 41]	ἀλλ´ ὅπως τὰ πεπραγμένα αὐτῷ	πολλὰ	καὶ ἀγαθὰ ὄντα ἀειμνήστου παρὰ
[56, 19]	πολέμιοι ἀνθ´ ὑπηκόων ὄντες, καὶ	πολλὰ	καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ~τά τε
[56, 45]	θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη καὶ	πολλὰ	καὶ οὐκ αἴσια ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον
[56, 6]	αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ τοῦτο	πολλὰ	καὶ τῇ βουλῇ καὶ τῷ
[56, 28]	μηδὲν εἰπεῖν. καὶ ἐλέχθη μὲν	πολλά,	καί τινα καὶ διὰ βιβλίων
[56, 41]	τοὺς δὲ κολακεύοντας μισῆσαι, καὶ	πολλὰ	μὲν καὶ ἐκ τῶν οἰκείων
[56, 21]	ὁμοῦ καὶ ὁπλῖται ἐπιτρέχωσιν αὐτοῖς,	πολλὰ	μὲν περὶ ἀλλήλοις πολλὰ δὲ
[56, 3]	οὗπερ ἕνεκα καὶ παρὰ γνώμην	πολλὰ	ποιεῖν ὀφείλομεν, πῶς μὲν οὐ
[56, 32]	ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ καὶ χρήματα	πολλὰ	πολλοῖς καὶ τῶν προσηκόντων οἱ
[56, 20]	καὶ ἁμάξας πολλὰς καὶ νωτοφόρα	πολλὰ	ὡς ἐν εἰρήνῃ· παῖδές τε
[56, 16]	δὲ δὴ καὶ χρημάτων ἀπολομένων·	πάμπολλά	τε γὰρ ἐς αὐτὸν στρατόπεδα
[56, 7]	τὸ μὲν πρῶτον τρία ἔτη	ὅλα	πρὸς παρασκευὴν ὑμῖν ἔδωκα, τὸ
[56, 39]	οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὰ	ὅπλα	καὶ τὰ ἔθνη καὶ τὰ
[56, 22]	ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ καὶ τὰ	ὅπλα	παρέντες ἐπέτρεπόν σφας τῷ βουλομένῳ
[56, 14]	ἀνὰ τὰ ὄρη, προαπορρίψαντες τὰ	ὅπλα	ὥστε κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν· οἱ δὲ
[56, 29]	οὐρανοῦ τὸ πολὺ καίεσθαι ἔδοξε,	ξύλα	τε διάπυρα ἀπ´ αὐτοῦ πίπτοντα
[56, 14]	ἄλλους ἐγεγώνισκον, καὶ τοὺς θεοὺς	ἅμα	ἀνεκάλουν, ὑπέρ τε τῆς αὐτίκα
[56, 11]	τινες ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων	ἅμα	ἀπώλοντο, τῇ μὲν τιτρωσκόμενοι τῇ
[56, 20]	Ῥωμαίων ὄντων, οἱ βάρβαροι πανταχόθεν	ἅμα	αὐτοὺς ἐξαπιναίως δι´ αὐτῶν τῶν
[56, 38]	ἐπέτρεψαν· ἀλλὰ ἀμφότερα τῷ αὐτῷ	ἅμα	διὰ πάντων ὁμοίως οὐκ ἔστιν
[56, 36]	κοινὰ ἐταράχθη, τῷ τε πατρὶ	ἅμα	ἱκανῶς ἐτιμώρησε καὶ ὑμῖν ἀναγκαίως
[56, 7]	ὑμῶν αὐτῶν καὶ τὰ γένη	ἅμα	καὶ τὰ ὀνόματα ἀπολέσαι; ~ἀλλ´
[56, 24]	ἐῴκει, ἀστέρες τε κομῆται συχνοὶ	ἅμα	κατεφαίνοντο, καὶ δόρατα ἀπ´ ἄρκτου
[56, 37]	πως προσενεχθῆναι ὥστε μὴ πᾶσιν	ἅμα	πολεμῆσαι. ἐξ ὧν ἐκεῖνος μὲν
[56, 37]	καὶ {μὴ} φοβηθεὶς μὴ πολλοῖς	ἅμα	πολέμοις, καὶ τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ
[56, 19]	διιών, γένηται, μηδὲ ἐξαίφνης πάντων	ἅμα	πολεμωθέντων αὐτῷ φυλακήν τινα ἑαυτοῦ
[56, 14]	ἠφίεσαν. καὶ ταῦτά τε πάντα	ἅμα	πολλῇ ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ
[56, 30]	φαρμάκῳ ἔχρισε, καὶ αὐτή τε	ἅμα	τὰ ἀνήλιφα ἤσθιε κἀκείνῳ τὰ
[56, 19]	ὕλαις ἤδη δυσεκβάτοις ὄντι. κἀνταῦθα	ἅμα	τε ἀνεφάνησαν πολέμιοι ἀνθ´ ὑπηκόων
[56, 6]	καὶ γὰρ ἀπ´ ἀρχῆς εὐθὺς	ἅμα	τῇ πρώτῃ τῆς πολιτείας καταστάσει
[56, 14]	μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς δύο	ἅμα,	τήν τε τῶν τόπων φύσιν
[56, 41]	τε πλήθους καὶ τῆς ἀκριβείας	ἅμα	τῶν νόμων τῶν τοῖς μὲν
[56, 34]	Τιβέριος δημόσιον δή τινα κατὰ	δόγμα	λόγον ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε ἐπελέξατο·
[56, 4]	~ταῦτ´ εἰπών, καὶ τὰ μὲν	παραχρῆμα	δούς τισιν αὐτῶν τὰ δ´
[56, 11]	μηχανησάμενοι ὅπως ὅτι μάλιστα μὴ	παραχρῆμα	ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον τινὰ
[56, 28]	οἰκίας τὴν συντέλειαν ἤγαγε, καὶ	παραχρῆμα	μηδὲν εἰπών, μήθ´ ὅσον μήθ´
[56, 43]	δ´ ἀληθὲς ἐν μὲν τῷ	παραχρῆμα	οὐ πολλοὶ ὕστερον δὲ πάντες
[56, 45]	ἐζήτουν. καὶ ἦν μὲν καὶ	παραχρῆμα	τὴν μεταβολὴν τῆς καταστάσεως τοῖς
[56, 43]	ἐπήρκει, τούς τε φίλους ἰσχυρῶς	ἐτίμα,	καὶ ταῖς παρρησίαις αὐτῶν ὑπερέχαιρε.
[56, 24]	κηρία ἀνέπλασσον, καὶ Νίκης τι	ἄγαλμα	ἔν τε τῇ Γερμανίᾳ ὂν
[56, 29]	τῷ Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν ἐμπεσὼν τὸ	γράμμα	τὸ πρῶτον τοῦ ὀνόματος τοῦ
[56, 29]	Λατίνοις καὶ τὸ λοιπὸν πᾶν	ὄνομα	θεὸν παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ.
[56, 25]	καὶ αὐτῷ τό τε ἐκείνου	ὄνομα	καὶ τὸ τοῦ Δρούσου τοῦ
[56, 47]	προσέθηκα δὲ τὸ τῆς Λιουίας	ὄνομα,	ὅτι καὶ αὐτὴ τῶν πραγμάτων
[56, 17]	τό τε τὸ τοῦ αὐτοκράτορος	ὄνομα	προσθέσθαι καὶ τὸ τὰ ἐπινίκια
[56, 7]	ἡμέτερον γένος παύσασθαι καὶ τὸ	ὄνομα	τὸ Ῥωμαίων ἐν ἡμῖν ἀποσβῆναι,
[56, 4]	ἀπόλλυται. Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ	ὄνομα	τοῦτο καταλῦσαι. οὐ μὴν ἀλλ´
[56, 7]	γάμων ὡραίας ἐπέτρεψα, ἵνα τὸ	ὄνομα	τῶν μελλονυμφίων ἔχοντες οἰκωφελῶς βιῴητε,
[56, 4]	τί μὲν γὰρ ἂν ὑπολειφθείη	σπέρμα	ἀνθρώπινον, ἂν τὰ αὐτὰ ὑμῖν
[56, 43]	δὲ γυναῖκες ἐνιαυτῷ ὅλῳ κατὰ	ψήφισμα	ἐποιήσαντο, τὸ δ´ ἀληθὲς ἐν
[56, 44]	στασιάζον πᾶν ἔπαυσε καὶ τὸ	πολίτευμα	πρός τε τὸ κράτιστον μετεκόσμησε
[56, 40]	δικαστηρίων ἀκρίβειαν μεταστήσας, τό τε	ἀξίωμα	τῶν ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν
[56, 45]	καὶ τοῖς τὸ τοῦ Αὐγούστου	σῶμα	ἄγουσιν ἀπαντήσων τό τε σκέλος
[56, 41]	ἡμῖν πρέπει, ἀλλὰ τὸ μὲν	σῶμα	αὐτοῦ τῇ φύσει ἤδη ἀποδοῦναι,
[56, 34]	καὶ ἐν αὐτῇ τὸ μὲν	σῶμα	κάτω που ἐν θήκῃ συνεκέκρυπτο,
[56, 39]	ἀλλ´ ὥσπερ τις ἰατρὸς ἀγαθὸς	σῶμα	νενοσηκὸς παραλαβὼν καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε
[56, 31]	λαβεῖν ἔφασαν. τὸ δ´ οὖν	σῶμα	τὸ τοῦ Αὐγούστου ἐκ μὲν
[56, 14]	τὸ τεῖχος ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ	ἀνὰ	τὰ ὄρη, προαπορρίψαντες τὰ ὅπλα
[56, 33]	πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς μηδένα	ἕνα	ἀναρτᾶν αὐτὰ παρῄνεσέ σφισιν, ὅπως
[56, 33]	καὶ πράττειν ἐπιτρέπειν, καὶ ἐς	μηδένα	ἕνα ἀναρτᾶν αὐτὰ παρῄνεσέ σφισιν,
[56, 37]	καὶ διασπασθῇ καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε	μηδένα	ἔτι τρόπον ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα
[56, 40]	οὕτω διέθηκεν ὥστε παμπληθῆ χρόνον	μηδένα	μήτ´ οὖν ἀληθῆ μήτε ψευδῆ
[56, 27]	αὐτοῖς ἐκείνοις ἁβρότερον διῆγον, ἀπηγόρευσε	μηδένα	πυρὸς καὶ ὕδατος εἰρχθέντα μήτε
[56, 25]	τε τῆς ἀρχῆς ἀντεποιήσαντο καὶ	οὐδένα	αὐτῶν λυπῆσαι ὁ Αὔγουστος, οἷα
[56, 30]	τὰ ἀνήλιφα ἤσθιε κἀκείνῳ τὰ	πεφαρμαγμένα	προσέβαλλεν. εἴτ´ οὖν ἐκ τούτου
[56, 41]	ἀκρόασιν πεποίησθε, ἀλλ´ ὅπως τὰ	πεπραγμένα	αὐτῷ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα
[56, 25]	δευτέρῳ τά τε ἄλλα τὰ	προειρημένα	ἐγένετο, καὶ τὸ Ὁμονόειον ὑπὸ
[56, 37]	γάρ που πολλαχῇ αὐτὰ καὶ	γεγραμμένα	καὶ τετυπωμένα καὶ ὁρᾶν καὶ
[56, 46]	Πρόκλου καὶ περὶ τοῦ Ῥωμύλου	λεγόμενα,	ἀνιόντα ἑορακέναι ὤμοσε. καὶ αὐτῷ
[56, 6]	τινὰς ὑμῶν τὰ ὑπ´ ἐμοῦ	λεγόμενα,	πῶς οὐ πολὺ μᾶλλον καὶ
[56, 20]	ὁδοποιοῦντας γεφυροῦντάς τε τὰ τούτου	δεόμενα	πονηθῆναι. ἦγον δὲ καὶ ἁμάξας
[56, 5]	οὐχ ὅτι ἓν πρὸς ἓν	ἐξεταζόμενα,	ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ πάντα πρὸς
[56, 5]	πάντα πρὸς τοῦτο τὸ ἓν	παραβαλλόμενα.	καὶ γὰρ μιαιφονεῖτε, μηδὲ τεκνοῦντες
[56, 14]	ἀπὸ τοῦ τείχους ὁρώντων τὰ	γιγνόμενα	καὶ τῶν περὶ τὸν Τιβέριον
[56, 13]	περιφανεῖ ἱδρύθη, ὅπως τά τε	ἐπιγιγνόμενα	καθορῴη πρὸς τὸ προθυμότερον τοὺς
[56, 24]	κατεφαίνοντο, καὶ δόρατα ἀπ´ ἄρκτου	φερόμενα	πρὸς τὰ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα
[56, 14]	τε πάντα ἅμα πολλῇ ῥύμῃ	καταφερόμενα	διεσφενδονᾶτο, καὶ τοὺς Ῥωμαίους διέσπα
[56, 18]	Οὐᾶρον ὡς καὶ πάντα τὰ	προστασσόμενά	σφισι ποιήσοντες προήγαγον αὐτὸν πόρρω
[56, 20]	καὶ τὰ ἄκρα τῶν δένδρων	καταθραυόμενα	καὶ καταπίπτοντα διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ
[56, 34]	προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως σφίσιν ὡς ἕκαστα	ἀπῃκασμένα	ἐπέμφθη. κἀκ τούτου καὶ τὰ
[56, 6]	Ῥωμαίους πάντας τὰ ὑφ´ ὑμῶν	ποιούμενα;	οὐκοῦν εἴπερ ὡς ἀληθῶς ἀσχάλλετε,
[56, 37]	πολλαχῇ αὐτὰ καὶ γεγραμμένα καὶ	τετυπωμένα	καὶ ὁρᾶν καὶ ἀναγιγνώσκειν δύνασθε·
[56, 45]	εἰδὼς ὁποῖος ἦν, διάδοχον ἀπέδειξεν,	ἵνα	αὐτὸς εὐδοξήσῃ. ~ταῦτα μὲν δὴ
[56, 32]	τῇ Λιουίᾳ, ὥς τινες λέγουσιν·	ἵνα	γάρ τι καὶ ἐκείνη τῆς
[56, 5]	πάντα συγχεῖτε. διὰ τί; ἢ	ἵνα	καὶ αὐτοὶ ἀεὶ ἄγυνοι ἦτε,
[56, 9]	καὶ ἄνδρες καὶ πατέρες γενέσθαι,	ἵνα	καὶ αὐτοὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης
[56, 6]	εἴπερ ὡς ἀληθῶς ἀσχάλλετε, μεταβάλεσθε,	ἵνα	καὶ ἐπαινέσω ὑμᾶς καὶ διαμείψωμαι.
[56, 36]	ἔπραξαν; ἀλλὰ τούτους μὲν ἐάσω,	ἵνα	μὴ καὶ ἐξ αὐτοῦ τοῦ
[56, 3]	διὰ τοῦτο τῶν ἐναντίων τευξομένους,	ἵνα	μὴ μόνον ἐκ τῶν λόγων
[56, 38]	μιμησάμενος τὸν εὐτυχῆ ὀνομαζόμενον. καὶ	ἵνα	μὴ πάντας αὐτοὺς καταλέγω, τίς
[56, 33]	καὶ ὅπως μήτ´ ἀπελευθερῶσι πολλούς,	ἵνα	μὴ παντοδαποῦ ὄχλου τὴν πόλιν
[56, 5]	Κούρτιος ὁ καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας,	ἵνα	μὴ στερηθῶσι τῶν γυναικῶν οἱ
[56, 28]	τὸ τέλος καταλύσων ἐποίησεν, ἀλλ´	ἵνα	μηδενὸς ἄλλου αἱρετωτέρου σφίσι φανέντος
[56, 33]	ἐς τὴν πολιτείαν συχνοὺς ἐσγράφωσιν,	ἵνα	πολὺ τὸ διάφορον αὐτοῖς πρὸς
[56, 7]	καὶ μηδέπω γάμων ὡραίας ἐπέτρεψα,	ἵνα	τὸ ὄνομα τῶν μελλονυμφίων ἔχοντες
[56, 6]	μὲν τὰ ἐπιτίμια τοῖς ἀπειθοῦσιν,	ἵνα	φόβῳ τοῦ περιπεσεῖν αὐτοῖς σωφρονίζοισθε,
[56, 19]	ὑπηκόων ὄντες, καὶ πολλὰ καὶ	δεινὰ	εἰργάσαντο. ~τά τε γὰρ ὄρη
[56, 41]	ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε τρόπον τινὰ καὶ	ἐκεῖνα	ἐμὲ δοκεῖν εἰρηκέναι. οὐδὲ γὰρ
[56, 44]	τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις γενομένων ἐμνημόνευον,	ἐκεῖνα	μὲν τῇ τῶν πραγμάτων ἀνάγκῃ
[56, 5]	τινὰς ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ καὶ	ἐκεῖνα	πάντα συγχεῖτε. διὰ τί; ἢ
[56, 27]	οὐκ οἶδ´ ὅπως μόνας ὑπεξείλετο.	ἐκεῖνά	τε οὖν αὐτοῖς προσέταξε, καὶ
[56, 27]	συγγράφοιτο, ζήτησιν αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ	ἐκεῖνά	τε, τὰ μὲν ἐν τῇ
[56, 20]	πρὶν τοὺς πολεμίους σφίσι προσπεσεῖν,	ἐκεῖνά	τε τέμνοντας καὶ ὁδοποιοῦντας γεφυροῦντάς
[56, 0]	ὕπ. Γ. Σίλιος Γ. υἱ.	Καικίνα	Λάργος Σέξτος Πομπήιος Σέξτου υἱ.
[56, 36]	δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ πάντα τὰ	κοινὰ	ἐταράχθη, τῷ τε πατρὶ ἅμα
[56, 33]	τοὺς ὑπηκόους ᾖ. τά τε	κοινὰ	πᾶσι τοῖς δυναμένοις καὶ εἰδέναι
[56, 36]	ἐντεῦθεν ὅθενπερ καὶ ἐκεῖνος τὰ	κοινὰ	πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ
[56, 44]	φιλεῖ συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν	τινα	αὐτὰ τὰ πράγματα ἢ ἐκεῖνον
[56, 25]	τὴν Κελτικὴν ἐσέβαλον καὶ κατέδραμόν	τινα	αὐτῆς, οὐ μέντοι οὔτε μάχῃ
[56, 46]	καὶ ἡ Λιουία ἰδίαν δή	τινα	αὐτῷ πανήγυριν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας
[56, 5]	ἐκ νομίμων γάμων παιδοποιεῖσθαι ἐθέλετε·	τίνα	δ´ οὐκ ἂν οἱ μετ´
[56, 11]	παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ χρόνον	τινὰ	διαλάθῃ. καὶ οἱ μὲν τοῦτο
[56, 25]	μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν	τινα	διδόναι, ὅτι τινὲς μαρτυρίας παρ´
[56, 19]	πάντων ἅμα πολεμωθέντων αὐτῷ φυλακήν	τινα	ἑαυτοῦ ποιήσηται. καὶ ἔσχεν οὕτως·
[56, 8]	εἰπεῖν τοῖς ἀρετὴν καὶ ἡδονήν	τινα	εἰλικρινῆ ἔχουσι καὶ προπονεῖν καὶ
[56, 28]	Γερμανικοῦ τοῦ τε Δρούσου γνώμην	τινὰ	εἰπόντων ὑποτοπήσωσί τε ἐκ τῆς
[56, 8]	καὶ ἐν τῷ τεκνῶσαι ἀνιαρά	τινα	ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ τὰ ἀμείνονα,
[56, 41]	ἐπιτρέψαι, καὶ τοὺς μὲν ἀληθιζομένους	τινὰ	ἐπαινέσαι, τοὺς δὲ κολακεύοντας μισῆσαι,
[56, 30]	τῇ μοναρχίᾳ αὐτὸν καταγάγῃ, σῦκά	τινα	ἐπὶ δένδροις ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´
[56, 5]	στερηθῶσι τῶν γυναικῶν οἱ γεγαμηκότες·	τίνα	Ἐρσιλία ἡ καὶ τῇ θυγατρὶ
[56, 40]	μετεχειρίζετο καὶ τοὺς μὲν ἀρετήν	τινα	ἔχοντας ἀφθόνως εἴα οἱ παρισοῦσθαι,
[56, 25]	τοῦ Αὐγούστου γενέθλια ἑορτάσαντες καί	τινα	ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς διὰ τῶν
[56, 39]	διαφῆκαν. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μικράν	τινα	ἰσχὺν καὶ ταύτην πρόσκαιρον ἔχοντες,
[56, 28]	καὶ ἐλέχθη μὲν πολλά, καί	τινα	καὶ διὰ βιβλίων τῷ Αὐγούστῳ
[56, 41]	αὐτῶν πάντα ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε τρόπον	τινὰ	καὶ ἐκεῖνα ἐμὲ δοκεῖν εἰρηκέναι.
[56, 8]	οἰέσθω με ἀγνοεῖν ὅτι ἔστι	τινὰ	καὶ ἐν τῷ γάμῳ καὶ
[56, 27]	ἀγορᾷ καὶ ἵππων δρόμῳ τρόπον	τινὰ	καὶ θηρίων σφαγῇ ἐτιμήθη, αὖθις
[56, 36]	καὶ ἐν ἀνδράσιν ἔλαφόν τέ	τινα	καὶ κάπρον καὶ νὴ Δία
[56, 2]	τῶν ἀεὶ γεννωμένων ἀίδιον τρόπον	τινὰ	καὶ τὸ θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι
[56, 34]	Ἰουλιείων ὁ Τιβέριος δημόσιον δή	τινα	κατὰ δόγμα λόγον ἐπ´ αὐτῷ
[56, 35]	δέδοικα, μὴ ἤτοι ἐμοῦ ἀσθένειάν	τινα	καταγνῶτε, ὅτι μὴ δύναμαι τῆς
[56, 43]	ἀξίους αὐτῆς ἐτήρει· Κοροκότταν γοῦν	τινα	λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα τὸ
[56, 5]	ἀγοραὶ ἀνδρῶν κεναί. ἐνθυμήθητε οὖν,	τίνα	μὲν οὐκ ἂν ὀργὴν ὁ
[56, 39]	ὄντων κρατῶν, καὶ μήτε φοβούμενός	τινα	μήθ´ ὑποπτεύων, ἀλλ´ ἐξὸν αὐτῷ
[56, 5]	οὐδὲ ἐκ τῶν πολιτίδων τεκνοῦτε·	τίνα	ὁ Κούρτιος ὁ καὶ ἀποθανεῖν
[56, 18]	τῇ Κελτικῇ τάδε συνηνέχθη. εἶχόν	τινα	οἱ Ῥωμαῖοι αὐτῆς, οὐκ ἀθρόα
[56, 30]	ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο· κρότον δὲ δή	τινα	παρ´ αὐτῶν ὁμοίως τοῖς γελωτοποιοῖς,
[56, 8]	ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει, πάντα ἄν	τινα	πειθαρχῆσαί μοι ὑπαγάγοιτο. καίτοι πῶς
[56, 12]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ἄλλα	τινὰ	ῥᾷον προσεκτήθη. τῶν δ´ οὖν
[56, 32]	καὶ ζῶν ἐποίει· εἰ γάρ	τινα	τέκνα ἔχοντα διεδέξατο, τοῖς παισὶν
[56, 39]	ἐδεδοκιμάκειτε, προκρίναντες ἠναγκάσατε χρόνον γέ	τινα	ὑμῶν προστῆναι. ἐξ οὗ δὴ
[56, 30]	οὖν Αὔγουστος νοσήσας μετήλλαξε· καί	τινα	ὑποψίαν τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἡ
[56, 35]	ἐπειδὴ δὲ καὶ δημοσίας τρόπον	τινὰ	φωνῆς ἡ γερουσία καλῶς ποιοῦσα
[56, 32]	ζῶν ἐποίει· εἰ γάρ τινα	τέκνα	ἔχοντα διεδέξατο, τοῖς παισὶν αὐτοῦ
[56, 1]	δὲ τοὺς γεγαμηκότας ἢ καὶ	τέκνα	ἔχοντας, καὶ ἰδὼν πολὺ τούτους
[56, 0]	Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς τοῖς τὰ	τέκνα	ἔχουσι καὶ μετὰ τοῦτο τοῖς
[56, 10]	δὴ τοῦτο τοῖς μὲν τὰ	τέκνα	ἔχουσι τὰ γέρα προσεπηύξησε, τοὺς
[56, 2]	ὄντες, ἔπειτα γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ	τέκνα	ποιησάμενοι πάντας ἀνθρώπους οὐκ εὐανδρίᾳ
[56, 8]	ὑμᾶς μήτε γυναῖκας ἄγεσθαι μήτε	τέκνα	τρέφειν βούλεσθαι; ~ἐγὼ μέν, ὦ
[56, 20]	ἀνώμαλα καὶ τὰ δένδρα καὶ	πυκνὰ	καὶ ὑπερμήκη ἦν, ὥστε τοὺς
[56, 35]	οὗτος μείζων ὑμῶν φανῇ, τοσούτῳ	μείζονα	ὑμεῖς εὐηργετῆσθαι δόξετε, ὥστε μὴ
[56, 29]	καθήμενος ἔβυξε. καὶ κεραυνὸς ἐς	εἰκόνα	αὐτοῦ ἐν τῷ Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν
[56, 46]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ἐγίγνετο,	εἰκόνα	αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ κλίνης ἐς
[56, 3]	παιδεῦσαι, εἰκόνα μὲν τοῦ σώματος	εἰκόνα	δὲ καὶ τῆς ψυχῆς, ὥστε
[56, 3]	συμπεφυκὸς καὶ θρέψαι καὶ παιδεῦσαι,	εἰκόνα	μὲν τοῦ σώματος εἰκόνα δὲ
[56, 37]	καὶ δυνατωτέραν ἐξείργασται, ταῦτ´ ἐρῶ	μόνα·	ἐκείνῳ τε γὰρ εὔκλειαν ἐξαίρετον
[56, 41]	οἶδ´ ὅτι παρ´ ἐμοῦ μὲν	μόνα	ταῦτα ἀκηκοότες ἔσεσθε, παρ´ ἑαυτοῖς
[56, 8]	τινα ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ τὰ	ἀμείνονα,	καὶ πλείω τε καὶ ἀναγκαιότερα
[56, 40]	τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις τὰ μὲν	ἐπίπονα	καὶ ἐμπολέμια ἔθνη αὐτὸς καὶ
[56, 40]	δ´ ἄλλα τὰ εἰρηναῖα καὶ	ἀκίνδυνα	ὑμῖν ἀπέδωκεν, στρατιώτας τε τοσούτους
[56, 14]	τὴν τῶν ἀντιπάλων ἀντίταξιν, τὸν	ἀγῶνα	ποιούμενοι, εἰ μὴ ὁ Τιβέριος
[56, 29]	Καμπανίαν ὁ Αὔγουστος, καὶ τὸν	ἀγῶνα	τὸν ἐν τῇ Νέᾳ πόλει
[56, 1]	ἐς τὴν Ῥώμην, μετὰ τὸν	χειμῶνα	ἐν ᾧ Κύιντος Σουλπίκιος καὶ
[56, 12]	Μάρκῳ Λεπίδῳ προστάξας ἐπὶ τὸν	Βάτωνα	μετὰ τῶν λοιπῶν σὺν τῷ
[56, 7]	καὶ οὐδὲ ἐς ταῦτα μέντοι	κατήπειξα	ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον
[56, 18]	τινα οἱ Ῥωμαῖοι αὐτῆς, οὐκ	ἀθρόα	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἔτυχε
[56, 27]	{τε} Γερμανικὸς ἀπέκτεινεν. ἥ τε	στοὰ	ἡ Ἰουλία καλουμένη ᾠκοδομήθη τε
[56, 0]	καθιερώθη. δ. Ὡς ἡ Λιουίας	στοὰ	καθιερώθη. ε. Ὡς Αὔγουστος μετήλλαξεν.
[56, 15]	ὁ δὲ δὴ Ποστούμιος τὰ	λοιπὰ	προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ καὶ ὁ
[56, 35]	κεφάλαια ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν τὰ	λοιπὰ	συνεπηχούντων. οὐ γὰρ δὴ καὶ
[56, 33]	θησαυροῖς χρημάτων, καὶ ὅσα ἄλλα	τοιουτότροπα	ἐς τὴν ἡγεμονίαν φέροντα ἦν,
[56, 14]	καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο, καὶ τοὺς Ῥωμαίους	διέσπα	τε ἔτι καὶ μᾶλλον ἀπ´
[56, 29]	ἐν Νώλῃ μετήλλαξε. τέρατα δὲ	ἄρα	ἐς τοῦτο αὐτῷ φέροντα οὔτε
[56, 8]	γῆμαι καὶ ἐν τῷ τεκνῶσαι	ἀνιαρά	τινα ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ τὰ
[56, 3]	δὴ κοινῷ, οὗπερ ἕνεκα καὶ	παρὰ	γνώμην πολλὰ ποιεῖν ὀφείλομεν, πῶς
[56, 35]	γεγονότων, ὥστε κοινὸν κἀν τούτῳ	παρὰ	πάντων τὸν ἔπαινον γενέσθαι, ἐμοῦ
[56, 19]	οὔσας παρέλαβον, καὶ ἀποκτείναντες τοὺς	παρὰ	σφίσιν ἕκαστοι στρατιώτας, οὓς πρότερον
[56, 38]	δὲ δὴ φίλοις οὐκ ὀλίγα	παρὰ	τὰ ἑαυτῶν ἤθη ποιεῖν ἐφῆκαν.
[56, 41]	πολλὰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα ἀειμνήστου	παρὰ	ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν εὐκλείας τύχῃ.
[56, 27]	καὶ τοὺς ἄλλους τούς τι	παρὰ	ταῦτα συμπράξαντάς σφισιν ἐπαπειλήσας. ταῦτά
[56, 15]	(τῆς τε γὰρ ἐλευθερίας καὶ	παρὰ	τὴν τῶν ἀνδρῶν γνώμην ἐφίεντο,
[56, 32]	ἐκείνη τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἀπόνηται,	παρὰ	τῆς βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ
[56, 17]	καὶ τὸ τὴν ὑπατείαν θᾶσσον	παρὰ	τὸ νενομισμένον λαβεῖν. καὶ τῷ
[56, 29]	ἐκεῖνο τὸν τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν	παρὰ	τοῖς Λατίνοις καὶ τὸ λοιπὸν
[56, 29]	τὸ λοιπὸν πᾶν ὄνομα θεὸν	παρὰ	τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ. ταῦτα μὲν
[56, 32]	βουλῆς ᾐτήσατο τοσοῦτον αὐτῇ καὶ	παρὰ	τὸν νόμον καταλιπεῖν δυνηθῆναι. κληρονόμοι
[56, 10]	τῶν τε γυναικῶν τισι καὶ	παρὰ	τὸν Οὐοκώνειον νόμον, καθ´ ὃν
[56, 22]	δόξαν τοῖς ἐναντίοις ὡς καὶ	παρὰ	τοῦ Ἀσπρήνου πεπεμμένοι παρέσχον. κἀκ
[56, 27]	μέντοι καὶ τἆλλα ἧττόν τι	παρὰ	τοῦτο διῴκει, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[56, 8]	φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ τὰ	παρὰ	τῶν νόμων ἆθλα, ὧν πολλοστὸν
[56, 35]	ἐπελέξατο· ~ὅσα μὲν ἰδίᾳ καὶ	παρὰ	τῶν συγγενῶν ἐπὶ τῷ θείῳ
[56, 33]	ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη δὲ καὶ βιβλία	τέσσαρα·	καὶ αὐτὰ ὁ Δροῦσος ἀνέγνω.
[56, 30]	οὗ πρὸς τῷ Ἀκτίῳ ἐνίκησε,	τέσσαρα	καὶ τεσσαράκοντα ἔτη, δεκατριῶν ἡμερῶν
[56, 26]	πλεῖστον, ἄλλως τε καὶ ὁσάκις	ἕδρα	αὐτῶν ἐγίγνετο, ἔν τε τῇ
[56, 45]	βουλῆς μετὰ τὸν θάνατον αὐτοῦ	ἕδρᾳ	ἱδρύθη καὶ πολλὰ καὶ οὐκ
[56, 11]	τε αὐτίκα πεσεῖν καὶ τὸν	ἄνδρα	τὸν ἐπικεκλιμένον οἱ συγκατασπάσαι. γενομένου
[56, 20]	φαραγγώδη καὶ ἀνώμαλα καὶ τὰ	δένδρα	καὶ πυκνὰ καὶ ὑπερμήκη ἦν,
[56, 35]	ἐν ἀλλοτρίοις τισὶ λέξειν ἔμελλον,	σφόδρα	ἂν ἐφοβούμην μὴ τῷ ἐμῷ
[56, 10]	μὲν τὰ τέκνα ἔχουσι τὰ	γέρα	προσεπηύξησε, τοὺς δὲ γεγαμηκότας ἀπὸ
[56, 5]	ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀπολλύντες, τά τε	ἱερὰ	διὰ τούτου καὶ τοὺς ναοὺς
[56, 46]	αὐτόν, καὶ θιασώτας οἱ καὶ	ἱερὰ	ἱέρειάν τε τὴν Λιουίαν τὴν
[56, 29]	μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ τοῦτο αὐτὸν	ἡμέρᾳ	θείας τινὸς μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν,
[56, 21]	τοῖς δένδροις ἐσφάλλοντο. τετάρτη τε	ἡμέρα	πορευομένοις σφίσιν ἐγένετο, καὶ αὐτοῖς
[56, 32]	τοὺς ἀλλοτρίους παῖδας ὢν τὴν	θυγατέρα	οὔτε κατήγαγε, καίπερ καὶ δωρεῶν
[56, 41]	εἰκότως καὶ προστάτην αὐτὸν καὶ	πατέρα	δημόσιον ἐποιήσασθε, καὶ ἄλλοις τε
[56, 34]	ἐκ τοῦ βουλευτηρίου χρυσῆ, καὶ	ἑτέρα	αὖ ἐφ´ ἅρματος πομπικοῦ ἤγετο.
[56, 34]	πρὸς τῶν ἐς νέωτα ἀρχόντων,	ἑτέρα	δὲ ἐκ τοῦ βουλευτηρίου χρυσῆ,
[56, 7]	ἀναφύσεσθαι τοὺς διαδεξομένους τά τε	ὑμέτερα	καὶ τὰ δημόσια, ὥσπερ οἱ
[56, 5]	ἑαυτόν, ὅθεν ἐγεννήθη, καὶ τὰ	ὑμέτερα,	ὅτι οὐδὲ ἐκ νομίμων γάμων
[56, 18]	πολλοὺς δὲ καὶ ἐν τῇ	σφετέρᾳ	τῶν Ῥωμαίων ὁρῶντες ὄντας, δεξάμενοι
[56, 8]	ἀμείνονα, καὶ πλείω τε καὶ	ἀναγκαιότερα	αὐτὰ εὑρήσετε. πρὸς γὰρ δὴ
[56, 38]	ἑταίροις ἀσελγαίνειν οὐκ ἐπέτρεψαν· ἀλλὰ	ἀμφότερα	τῷ αὐτῷ ἅμα διὰ πάντων
[56, 44]	καὶ ἔχαιρον, καὶ βελτίω καὶ	ἀδεέστερα	αὐτὰ ὧν ἤκουον ὁρῶντες ὄντα.
[56, 8]	τῇ τεκνοποιίᾳ καὶ δυσχερῆ καὶ	λυπηρά·	ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐδ´
[56, 20]	αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει, καὶ τὰ	ἄκρα	τῶν δένδρων καταθραυόμενα καὶ καταπίπτοντα
[56, 26]	αὐτῶν ἐγίγνετο, ἔν τε τῇ	ἀγορᾷ	καὶ ἐν αὐτῷ γε ἔστιν
[56, 27]	προκατέσχεν, ἐν τῇ τοῦ Αὐγούστου	ἀγορᾷ	καὶ ἵππων δρόμῳ τρόπον τινὰ
[56, 34]	εἶχον, μετὰ δὲ τοῦτο ἡ	ἐκφορὰ	αὐτοῦ ἐγένετο. κλίνη ἦν ἔκ
[56, 46]	ὅπως μήτ´ εἰκὼν αὐτοῦ ἐν	ἐκφορᾷ	τινος πομπεύῃ, καὶ τὰ γενέσια
[56, 25]	ὑπηγάγοντο· δεδιότες γὰρ μὴ καὶ	συμφορᾷ	αὖθις περιπέσωσιν, οὐ πάνυ πόρρω
[56, 20]	δὲ καὶ ἁμάξας πολλὰς καὶ	νωτοφόρα	πολλὰ ὡς ἐν εἰρήνῃ· παῖδές
[56, 29]	πολὺ καίεσθαι ἔδοξε, ξύλα τε	διάπυρα	ἀπ´ αὐτοῦ πίπτοντα ἐφαντάσθη, καὶ
[56, 15]	δουλεῦσαι παθεῖν ᾑροῦντο) μάχη τε	ἰσχυρὰ	ἐγένετο, καὶ κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν
[56, 42]	ἡμέραις μετὰ τῶν πρώτων ἱππέων	μείνασα	τά τε ὀστᾶ αὐτοῦ συνελέξατο
[56, 5]	καὶ τὰ γαμικὰ πάνθ´ ἡμῖν	καταδείξασα.	ἀλλ´ οἱ μὲν πατέρες ἡμῶν
[56, 5]	Ἐρσιλία ἡ καὶ τῇ θυγατρὶ	ἀκολουθήσασα	καὶ τὰ γαμικὰ πάνθ´ ἡμῖν
[56, 30]	ἐδόκει οἱ καὶ παντάπασι καταλλαγήσεσθαι.	δείσασα	γάρ, ὥς φασι, μὴ καὶ
[56, 9]	πατέρων προσηγορίαν προσλαβεῖν) ταῦθ´ ὑμῖν	ἐπετίμησα	ἀηδῶς μὲν ἀναγκαίως δέ, οὐχ
[56, 6]	ἂν εἴη καταλέγειν· ἐγὼ δὲ	ἐπηύξησα	μὲν τὰ ἐπιτίμια τοῖς ἀπειθοῦσιν,
[56, 7]	ἔξω τοῦ βουλευτικοῦ οὖσιν ἄγεσθαι	συνεχώρησα,	ἵν´ εἰ καί τις ἐξ
[56, 31]	αὐτοῦ ἐγένετο· ἡ γὰρ Λιουία,	φοβηθεῖσα	μὴ τοῦ Τιβερίου ἐν τῇ
[56, 37]	καὶ τούτοις ἐμφυλίοις, ἡ πόλις	συνενεχθεῖσα	καὶ διασπασθῇ καὶ ἐκτρυχωθῇ ὥστε
[56, 33]	ἐν τοῖς θησαυροῖς χρημάτων, καὶ	ὅσα	ἄλλα τοιουτότροπα ἐς τὴν ἡγεμονίαν
[56, 28]	πεντεκαίδεκα προσετίθετο. καὶ προσεψηφίσθη, πάνθ´	ὅσα	ἂν αὐτῷ μετά τε τοῦ
[56, 3]	ἄλλοις παραδῶτε, καὶ τὰ κτήματα	ὅσα	αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν, καὶ
[56, 38]	καὶ πράξας καὶ παθὼν οὐχ	ὅσα	αὐτὸς ἤθελεν ἀλλ´ ὅσα τῷ
[56, 27]	σφισιν ἐπαπειλήσας. ταῦτά τε οὕτως,	ὅσα	γε καὶ ἐς ἱστορίαν ἀναγκαῖά
[56, 47]	αὐτῶν τὸν Τιβέριον λαβόντα ἐκλέξασθαι	ὅσα	ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ τὸ τῆς
[56, 3]	καὶ προσείπωσι, τά τε ἔργα	ὅσα	ἐκεῖνοι καλῶς πράξαντες ὑμῖν μετ´
[56, 34]	τούτου καὶ τὰ ἄλλα αὐτοῖς,	ὅσα	ἐν τοῖς ἄνω λόγοις εἴρηται,
[56, 0]	ἀγάμοις ὁ Αὔγουστος διελέχθη, καὶ	ὅσα	ἐπ´ αὐτοῖς ὥρισεν. β. Ὡς
[56, 6]	τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἡλίκα καὶ	ὅσα	ἐπ´ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ ἀνδραγαθίᾳ δίδοται,
[56, 30]	ἑταίρους συνεκάλεσε, καὶ εἰπὼν αὐτοῖς	ὅσα	ἔχρῃζε, τέλος ἔφη ὅτι τὴν
[56, 35]	λόγον ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε ἐπελέξατο·	~ὅσα	μὲν ἰδίᾳ καὶ παρὰ τῶν
[56, 34]	ὤφθη, τά τε ἔθνη πάνθ´	ὅσα	προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως σφίσιν ὡς ἕκαστα
[56, 6]	φύσει χαλεπός εἰμι, πάντα τε	ὅσα	προσῆκον ἦν τὸν ἀγαθὸν νομοθέτην
[56, 33]	δὲ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ	ὅσα	τῆς ταφῆς εἴχετο, ἐν δὲ
[56, 42]	φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα τὰ νικητήρια,	ὅσα	τινὲς αὐτῶν ἐπ´ ἀριστείᾳ ποτὲ
[56, 46]	ναὸν ἔθεσαν, καὶ ἐκείνῃ πάντα	ὅσα	τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ μετὰ τοῦτο
[56, 38]	οὐχ ὅσα αὐτὸς ἤθελεν ἀλλ´	ὅσα	τῷ δαιμονίῳ ἔδοξεν, πρῶτον μὲν
[56, 18]	ἀγγελία δεινὴ ἐκ τῆς Γερμανίας	ἐλθοῦσα	ἐκώλυσέ σφας διεορτάσαι. ἐν γὰρ
[56, 35]	τινὰ φωνῆς ἡ γερουσία καλῶς	ποιοῦσα	ἠξίωσεν αὐτόν, οἶδα μὲν προσήκοντα
[56, 47]	αὐτὴ τῶν πραγμάτων ὡς καὶ	αὐταρχοῦσα	ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ τὸ πλῆθος,
[56, 40]	κλήρου τύχην ἀφείλετο, ἀλλὰ καὶ	τὰ	ἆθλά σφισι τῆς ἀρετῆς προσπαρέσχεν,
[56, 20]	σφαλερώτατα αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει, καὶ	τὰ	ἄκρα τῶν δένδρων καταθραυόμενα καὶ
[56, 34]	ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη. κἀκ τούτου καὶ	τὰ	ἄλλα αὐτοῖς, ὅσα ἐν τοῖς
[56, 8]	ἀνιαρά τινα ἔνεστιν, ἀντιλογίζεσθε καὶ	τὰ	ἀμείνονα, καὶ πλείω τε καὶ
[56, 30]	ἔχρισε, καὶ αὐτή τε ἅμα	τὰ	ἀνήλιφα ἤσθιε κἀκείνῳ τὰ πεφαρμαγμένα
[56, 4]	ἂν ὑπολειφθείη σπέρμα ἀνθρώπινον, ἂν	τὰ	αὐτὰ ὑμῖν καὶ οἱ ἄλλοι
[56, 5]	καὶ τῇ θυγατρὶ ἀκολουθήσασα καὶ	τὰ	γαμικὰ πάνθ´ ἡμῖν καταδείξασα. ἀλλ´
[56, 46]	ἐν ἐκφορᾷ τινος πομπεύῃ, καὶ	τὰ	γενέσια οἱ ὕπατοι ἐξ ἴσου
[56, 7]	ἐπιθυμεῖτε μεθ´ ὑμῶν αὐτῶν καὶ	τὰ	γένη ἅμα καὶ τὰ ὀνόματα
[56, 7]	πῶς μὲν γὰρ ἂν ἄλλως	τὰ	γένη διαμείνειε, πῶς δ´ ἂν
[56, 3]	τά τε ὄντα προθυμότερον διὰ	τὰ	γένη σῶσαι καὶ ἀντὶ τῶν
[56, 10]	τοῖς μὲν τὰ τέκνα ἔχουσι	τὰ	γέρα προσεπηύξησε, τοὺς δὲ γεγαμηκότας
[56, 14]	τε ἀπὸ τοῦ τείχους ὁρώντων	τὰ	γιγνόμενα καὶ τῶν περὶ τὸν
[56, 40]	καὶ φρουρήσειν καὶ σώσειν ὑπεδέξατο,	τὰ	δ´ ἄλλα τὰ εἰρηναῖα καὶ
[56, 4]	μὲν παραχρῆμα δούς τισιν αὐτῶν	τὰ	δ´ ὑποσχόμενος, μετῆλθέ τε πρὸς
[56, 46]	μὲν ἑκόντων δὴ τῶν δήμων	τὰ	δὲ ἀκόντων οἰκοδομουμένων. καί οἱ
[56, 37]	μὲν ὤφελε μηδ´ ἀρχὴν γεγονέναι,	τὰ	δὲ ἐκ τῶν ἐπικτηθέντων πολὺ
[56, 40]	ἑτέρων, τὰ μὲν αὐτὸς κατεσκεύασε	τὰ	δὲ ἐκείνοις οἰκοδομῆσαι ἐπέτρεψε, τὸ
[56, 27]	πόλει εὑρεθέντα πρὸς τῶν ἀγορανόμων	τὰ	δὲ ἔξω πρὸς τῶν ἑκασταχόθι
[56, 12]	τὰ ἐπιτήδεια τὰ μὲν προεσενηνόχεσαν	τὰ	δὲ καὶ ἐκ τῶν ὀρῶν
[56, 40]	μὲν ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι	τὰ	δὲ καὶ ἐφ´ ἑτέρων, τὰ
[56, 21]	σφίσιν ἀναγκαῖα τὰ μὲν κατακαύσαντες	τὰ	δὲ καὶ καταλιπόντες, συντεταγμένοι μέν
[56, 13]	καὶ τὰ μὲν ἐπιτιμήσας σφίσι	τὰ	δὲ καὶ παραινέσας οὔτε ἐθρασύνατο
[56, 20]	καὶ φαραγγώδη καὶ ἀνώμαλα καὶ	τὰ	δένδρα καὶ πυκνὰ καὶ ὑπερμήκη
[56, 36]	ἄλλον χρόνον, καθ´ ὃν καλῶς	τὰ	δημόσια πρὸς τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου
[56, 7]	διαδεξομένους τά τε ὑμέτερα καὶ	τὰ	δημόσια, ὥσπερ οἱ μῦθοι λέγουσιν.
[56, 38]	δὴ φίλοις οὐκ ὀλίγα παρὰ	τὰ	ἑαυτῶν ἤθη ποιεῖν ἐφῆκαν. ἀλλ´
[56, 39]	ἀλλὰ καὶ τὰ ὅπλα καὶ	τὰ	ἔθνη καὶ τὰ χρήματα ἐς
[56, 40]	σώσειν ὑπεδέξατο, τὰ δ´ ἄλλα	τὰ	εἰρηναῖα καὶ ἀκίνδυνα ὑμῖν ἀπέδωκεν,
[56, 36]	δὲ δὴ τὸν Ἡρακλέα καὶ	τὰ	ἐκείνου ἔργα παραθεωρῶν αὐτὸν ὀρθῶς
[56, 12]	οἱ ἄνθρωποι πάντα ἐς αὐτὸ	τὰ	ἐπιτήδεια τὰ μὲν προεσενηνόχεσαν τὰ
[56, 6]	καταλέγειν· ἐγὼ δὲ ἐπηύξησα μὲν	τὰ	ἐπιτίμια τοῖς ἀπειθοῦσιν, ἵνα φόβῳ
[56, 33]	εἴχετο, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ	τὰ	ἔργα ἃ ἔπραξε πάντα, ἃ
[56, 35]	ἐμῷ λόγῳ προσέχοντες τοιαῦτα καὶ	τὰ	ἔργα αὐτοῦ νομίσωσιν εἶναι· νῦν
[56, 40]	ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ πάντα μὲν	τὰ	ἔργα τὰ πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς
[56, 22]	ἵππος, καὶ τά τε καὶ	τὰ	ἐρύματα πάντα κατέσχον οἱ βάρβαροι
[56, 5]	ἀσεβεῖτε, τά τε γένη ὑμῶν	τὰ	καταδειχθέντα ὑπὸ τῶν θεῶν ἀφανίζοντες,
[56, 41]	οἰκείων πολλοῖς χαρίσασθαι, πάντα δὲ	τὰ	καταλειφθέντα αὐτῷ ὑπό τινων παῖδας
[56, 3]	γε ἀπολέσθαι; καὶ ταῦτα μὲν	τὰ	κέρδη ἴδιά που τοῖς γαμοῦσι
[56, 35]	τε ὥσπερ ἐν χορῷ τινὶ	τὰ	κεφάλαια ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν τὰ
[56, 36]	ἐπεὶ δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ πάντα	τὰ	κοινὰ ἐταράχθη, τῷ τε πατρὶ
[56, 36]	δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ καὶ ἐκεῖνος	τὰ	κοινὰ πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν
[56, 3]	καὶ ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε, καὶ	τὰ	κτήματα ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον
[56, 15]	ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ δὴ Ποστούμιος	τὰ	λοιπὰ προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ καὶ
[56, 35]	τὰ κεφάλαια ἀποσημαίνοντος, καὶ ὑμῶν	τὰ	λοιπὰ συνεπηχούντων. οὐ γὰρ δὴ
[56, 2]	καθιστώμεθα. διὰ γὰρ τοῦτο καὶ	τὰ	μάλιστα ὁ πρῶτος καὶ μέγιστος
[56, 22]	φονεύειν· φυγεῖν γὰρ οὐδ´ εἰ	τὰ	μάλιστά τις ἤθελεν ἐδύνατο. ἐκόπτετό
[56, 41]	μεθ´ ὧν συμμεθίστατο· οἷς πάντα	τὰ	μέγιστα καὶ ἀναγκαιότατα ἀεί ποτε
[56, 41]	ποιήσωσι φαίνεται. ~εἴρηκα, ὦ Κυιρῖται,	τὰ	μέγιστα καὶ ἐκπρεπέστατα, ὥς γε
[56, 5]	ὃ μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι κἂν	τὰ	μέγιστά τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν
[56, 46]	ἱεροπρεπεῖς ὄντες διατιθῶσι. καὶ οἱ	τὰ	μὲν ἄλλα ὥσπερ εἰώθει γίγνεσθαι
[56, 40]	τὰ δὲ καὶ ἐφ´ ἑτέρων,	τὰ	μὲν αὐτὸς κατεσκεύασε τὰ δὲ
[56, 32]	ἀναλέγεσθαι. κατελέλειπτο δὲ ἐν αὐταῖς	τὰ	μὲν δύο μέρη τοῦ κλήρου
[56, 46]	Τιβερίου ἐποιήθη, καὶ ἄλλοθι πολλαχόθι,	τὰ	μὲν ἑκόντων δὴ τῶν δήμων
[56, 27]	αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ ἐκεῖνά τε,	τὰ	μὲν ἐν τῇ πόλει εὑρεθέντα
[56, 40]	πολλὰ δὲ καὶ ἐκ καινῆς,	τὰ	μὲν ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι
[56, 40]	ἄλλων ἀνθρώπων τοσούτων, ἦρξεν; ὅστις	τὰ	μὲν ἐπίπονα καὶ ἐμπολέμια ἔθνη
[56, 13]	ἡσθεὶς συνεκάλεσέ τε αὐτούς, καὶ	τὰ	μὲν ἐπιτιμήσας σφίσι τὰ δὲ
[56, 37]	δὴ πάντας περιφανῶς ὠφέλησε. καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τοὺς πολέμους τούς
[56, 21]	τὰ μὴ πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα	τὰ	μὲν κατακαύσαντες τὰ δὲ καὶ
[56, 4]	αὐτῶν διαφέρετε. ~ταῦτ´ εἰπών, καὶ	τὰ	μὲν παραχρῆμα δούς τισιν αὐτῶν
[56, 12]	πάντα ἐς αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια	τὰ	μὲν προεσενηνόχεσαν τὰ δὲ καὶ
[56, 37]	μακρηγοροίη, ἄλλως τε καὶ διότι	τὰ	μὲν ὤφελε μηδ´ ἀρχὴν γεγονέναι,
[56, 21]	τε πλείους ἁμάξας καὶ τἆλλα	τὰ	μὴ πάνυ σφίσιν ἀναγκαῖα τὰ
[56, 42]	ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα	τὰ	νικητήρια, ὅσα τινὲς αὐτῶν ἐπ´
[56, 11]	τὸν κύκλον πέριξ καὶ ἐς	τὰ	οἰκοδομήματα πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι
[56, 14]	τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ	τὰ	ὁμολογηθέντα σφίσι καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ
[56, 7]	καὶ τὰ γένη ἅμα καὶ	τὰ	ὀνόματα ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι
[56, 33]	καὶ κινδυνεύσειν ἐκ τούτου καὶ	τὰ	ὄντα ἀπολέσαι ἔφη. τοῦτο γὰρ
[56, 41]	πλειόνων ἂν δόξαντες ἄρχειν καὶ	τὰ	ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ τὸ τοῖς
[56, 39]	ἄρχειν, οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ	τὰ	ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη καὶ
[56, 22]	σφων ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ καὶ	τὰ	ὅπλα παρέντες ἐπέτρεπόν σφας τῷ
[56, 14]	ἀλλὰ ἀνὰ τὰ ὄρη, προαπορρίψαντες	τὰ	ὅπλα ὥστε κουφίζειν, ἐσκεδάσθησαν· οἱ
[56, 14]	τεῖχος ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ	τὰ	ὄρη, προαπορρίψαντες τὰ ὅπλα ὥστε
[56, 15]	διέφυγον, αἱ δὲ δὴ γυναῖκες	τὰ	παιδία ἁρπάσασαι αἱ μὲν ἐς
[56, 18]	ἡγεμονίαν τῆς Γερμανίας λαβὼν καὶ	τὰ	παρ´ ἐκείνοις ἐκ τῆς ἀρχῆς
[56, 8]	τοῖς φύσει προσοῦσιν αὐτοῖς καὶ	τὰ	παρὰ τῶν νόμων ἆθλα, ὧν
[56, 40]	καὶ πάντα μὲν τὰ ἔργα	τὰ	πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν ποιησάντων
[56, 41]	τὴν ἀκρόασιν πεποίησθε, ἀλλ´ ὅπως	τὰ	πεπραγμένα αὐτῷ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ
[56, 46]	Αὔγουστον ἐς τὸν οὐρανόν, κατὰ	τὰ	περί τε τοῦ Πρόκλου καὶ
[56, 30]	ἅμα τὰ ἀνήλιφα ἤσθιε κἀκείνῳ	τὰ	πεφαρμαγμένα προσέβαλλεν. εἴτ´ οὖν ἐκ
[56, 28]	γε ἔργῳ εἶχε, προσθέμενος, οὕτω	τὰ	πλείω καὶ κατακείμενος ἔστιν ὅτε
[56, 18]	τῆς πρόσθεν δυναστείας ἐφιέμενοι, καὶ	τὰ	πλήθη τὴν συνήθη κατάστασιν πρὸ
[56, 15]	τοῦ φρουρίου ἁλόντος, καὶ τἆλλα	τὰ	πλησία αὐτῷ ἐθελοντὶ τῷ Γερμανικῷ
[56, 44]	ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν τινα αὐτὰ	τὰ	πράγματα ἢ ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι. οὐκ
[56, 25]	δὲ δευτέρῳ τά τε ἄλλα	τὰ	προειρημένα ἐγένετο, καὶ τὸ Ὁμονόειον
[56, 1]	μετὰ τοῦτο τά τε ἄλλα	τὰ	προσήκοντα ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἐποίησε
[56, 18]	τὸν Οὐᾶρον ὡς καὶ πάντα	τὰ	προστασσόμενά σφισι ποιήσοντες προήγαγον αὐτὸν
[56, 1]	ἦλθέ τε μετ´ αὐτοῦ ἐς	τὰ	Σέπτα, κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος τὸν
[56, 19]	στρατιωτῶν δουλεύειν δυνάμενοι. ~οὔτ´ οὖν	τὰ	στρατεύματα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν ἐν
[56, 19]	ἐξορμῶντα, καὶ παρέμενοι ὡς καὶ	τὰ	συμμαχικὰ παρασκευάσοντες καὶ διὰ ταχέων
[56, 23]	οἱ ἡλικία ἀξιόλογος ὑπελέλειπτο, καὶ	τὰ	συμμαχικά, ὧν τι καὶ ὄφελος
[56, 9]	παῖδας τρέφητε; ὥστ´ εἴπερ ὄντως	τά	τε ἄλλα ἀγαπᾶτέ με, καὶ
[56, 14]	καὶ τούτοις μὲν ὁ Τιβέριος	τά	τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ
[56, 25]	στρατηγίαν ἔχων. τῷ δὲ δευτέρῳ	τά	τε ἄλλα τὰ προειρημένα ἐγένετο,
[56, 1]	δῆμον ἠσπάσατο, καὶ μετὰ τοῦτο	τά	τε ἄλλα τὰ προσήκοντα ἐπὶ
[56, 23]	ἦν, ἐκεκάκωτο. ὅμως δ´ οὖν	τά	τε ἄλλα ὡς ἐκ τῶν
[56, 18]	ἔσπευσεν αὐτοὺς ἀθροώτερον μεταστῆσαι, καὶ	τά	τε ἄλλα ὡς καὶ δουλεύουσί
[56, 27]	καὶ ὑπὸ τῶν ἱπποτρόφων ἐποιήθη.	τά	τε Ἄρεια τότε μέν, ἐπειδὴ
[56, 46]	ἐξ ἴσου τοῖς Ἀρείοις ἀγωνοθετῶσι,	τά	τε Αὐγουστάλια οἱ δήμαρχοι ὡς
[56, 13]	ὁ Βάτων ἀπογνοὺς τὴν ἐπικράτησιν	(τά	τε γὰρ ἄλλα πλὴν ὀλίγων
[56, 20]	καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ εἰργάσαντο.	~τά	τε γὰρ ὄρη καὶ φαραγγώδη
[56, 5]	τῶν προγόνων παύοντες, καὶ ἀσεβεῖτε,	τά	τε γένη ὑμῶν τὰ καταδειχθέντα
[56, 40]	ἐκκόψας τὸ εὔδοξον αὐτοῖς ἀντέδωκε.	τά	τε ἑαυτοῦ χρήματα σωφρόνως ἐπαύξων
[56, 34]	Πομπηίου τοῦ μεγάλου εἰκὼν ὤφθη,	τά	τε ἔθνη πάνθ´ ὅσα προσεκτήσατο,
[56, 13]	βήματος ἐν περιφανεῖ ἱδρύθη, ὅπως	τά	τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη πρὸς τὸ
[56, 3]	ἕτεροι καὶ νομίσωσι καὶ προσείπωσι,	τά	τε ἔργα ὅσα ἐκεῖνοι καλῶς
[56, 5]	αὐτῶν, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀπολλύντες,	τά	τε ἱερὰ διὰ τούτου καὶ
[56, 5]	ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως λάβοι, λογισάμενος	τά	τε καθ´ ἑαυτόν, ὅθεν ἐγεννήθη,
[56, 22]	καὶ ἀνὴρ καὶ ἵππος, καὶ	τά	τε καὶ τὰ ἐρύματα πάντα
[56, 33]	αὐτοῖς πρὸς τοὺς ὑπηκόους ᾖ.	τά	τε κοινὰ πᾶσι τοῖς δυναμένοις
[56, 5]	ὑμῶν γεννηθῆναι ὀφείλοντας, καὶ ἀνοσιουργεῖτε,	τά	τε ὀνόματα καὶ τὰς τιμὰς
[56, 3]	δημιουργίας ἐπιτηδεῦσαι, καὶ ἐν πολέμῳ	τά	τε ὄντα προθυμότερον διὰ τὰ
[56, 42]	μετὰ τῶν πρώτων ἱππέων μείνασα	τά	τε ὀστᾶ αὐτοῦ συνελέξατο καὶ
[56, 28]	αὐτὸ δώσουσιν, ἔπεμψεν ἄλλους ἄλλῃ	τά	τε τῶν ἰδιωτῶν καὶ τὰ
[56, 33]	σταθείσας ἀναγραφῆναι ἐκέλευσε· τὸ τρίτον	τά	τε τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰ
[56, 7]	προσδοκᾶτέ τινας ἀναφύσεσθαι τοὺς διαδεξομένους	τά	τε ὑμέτερα καὶ τὰ δημόσια,
[56, 0]	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς τοῖς	τὰ	τέκνα ἔχουσι καὶ μετὰ τοῦτο
[56, 10]	δὲ δὴ τοῦτο τοῖς μὲν	τὰ	τέκνα ἔχουσι τὰ γέρα προσεπηύξησε,
[56, 42]	διὰ τῶν ἐπινικίων πυλῶν κατὰ	τὰ	τῇ βουλῇ δόξαντα διεκόμισαν, παρῆν
[56, 25]	μέχρι τοῦ μετοπώρου μείναντες καὶ	τὰ	τοῦ Αὐγούστου γενέθλια ἑορτάσαντες καί
[56, 20]	τέμνοντας καὶ ὁδοποιοῦντας γεφυροῦντάς τε	τὰ	τούτου δεόμενα πονηθῆναι. ἦγον δὲ
[56, 23]	~τότε δὲ μαθὼν ὁ Αὔγουστος	τὰ	τῷ Οὐάρῳ συμβεβηκότα τήν τε
[56, 40]	τῶν οἰκειοτάτων ὑβρίσμασιν ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν	τὰ	τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο
[56, 28]	τά τε τῶν ἰδιωτῶν καὶ	τὰ	τῶν πόλεων κτήματα ἀπογραψομένους, ἵν´
[56, 12]	Τιβέριον, πολιορκεῖν σφας δοκοῦντα, αὐτὸν	τὰ	τῶν πολιορκουμένων πάσχειν. ~ἀποροῦντος οὖν
[56, 33]	τά τε τῶν στρατιωτῶν καὶ	τὰ	τῶν προσόδων τῶν τε ἀναλωμάτων
[56, 24]	δόρατα ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα πρὸς	τὰ	τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδα προσπίπτειν ἐδόκει,
[56, 5]	καθ´ ἑαυτόν, ὅθεν ἐγεννήθη, καὶ	τὰ	ὑμέτερα, ὅτι οὐδὲ ἐκ νομίμων
[56, 6]	γὰρ δὴ δάκνει τινὰς ὑμῶν	τὰ	ὑπ´ ἐμοῦ λεγόμενα, πῶς οὐ
[56, 6]	καὶ τοὺς ἄλλους Ῥωμαίους πάντας	τὰ	ὑφ´ ὑμῶν ποιούμενα; οὐκοῦν εἴπερ
[56, 39]	ὅπλα καὶ τὰ ἔθνη καὶ	τὰ	χρήματα ἐς τὸ μέσον ὑμῖν
[56, 18]	καὶ διὰ τοῦτο, τέως μὲν	κατὰ	βραχὺ καὶ ὁδῷ τινι μετὰ
[56, 34]	ὁ Τιβέριος δημόσιον δή τινα	κατὰ	δόγμα λόγον ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε
[56, 25]	καὶ τοῖς μάντεσιν ἀπηγορεύθη μήτε	κατὰ	μόνας τινὶ μήτε περὶ θανάτου,
[56, 32]	τοῖς στρατιώταις τοῖς μὲν δορυφόροις	κατὰ	πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμάς, τοῖς
[56, 46]	τὸν Αὔγουστον ἐς τὸν οὐρανόν,	κατὰ	τὰ περί τε τοῦ Πρόκλου
[56, 42]	ἀράμενοι διὰ τῶν ἐπινικίων πυλῶν	κατὰ	τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα διεκόμισαν,
[56, 37]	περιφανῶς ὠφέλησε. καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τοὺς πολέμους τούς τε ἐμφυλίους
[56, 20]	συχνὴ αὐτοῖς συνείπετο, ὥστε καὶ	κατὰ	τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ τῇ ὁδοιπορίᾳ χρῆσθαι.
[56, 11]	τῆς φλογὸς κακούμενοι, καὶ μήτε	κατὰ	χώραν ἀσφαλῶς μεῖναι μήτε πῃ
[56, 22]	Ῥωμαῖοι ἕως μὲν εὐπόρουν τροφῆς,	κατὰ	χώραν ἔμενον βοήθειαν προσδεχόμενοι· ὡς
[56, 13]	οὔτε ἐθρασύνατο οὔτ´ ἀπανέστη, ἀλλὰ	κατὰ	χώραν ἡσυχάζων ἔμεινε, μέχρις οὗ
[56, 11]	τοὺς ἐν τῇ ἀκροπόλει ὄντας	κατὰ	χώραν μεῖναι, ἀλλὰ τῆς νυκτὸς
[56, 42]	ἀπηλλάγησαν, ἡ δὲ δὴ Λιουία	κατὰ	χώραν πέντε ἡμέραις μετὰ τῶν
[56, 43]	αἱ δὲ γυναῖκες ἐνιαυτῷ ὅλῳ	κατὰ	ψήφισμα ἐποιήσαντο, τὸ δ´ ἀληθὲς
[56, 44]	δικαιότερον ἄν τινα αὐτὰ τὰ	πράγματα	ἢ ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι. οὐκ ἐλάχιστον
[56, 5]	~καίτοι κἂν τὰ μέγιστά τις	ἀδικήματα	ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι τἆλλα πρὸς
[56, 11]	νυκτὸς αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ ἐς	οἰκήματα	κατώρυχα κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ μὲν δὴ
[56, 11]	κύκλον πέριξ καὶ ἐς τὰ	οἰκοδομήματα	πλησίον αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι ὅπως
[56, 41]	τῶν λοιπῶν Ῥωμαίων, οἷς ἔργα	χρήματα	ἀγῶνας πανηγύρεις, ἄδειαν ἀφθονίαν τῶν
[56, 39]	καὶ τὰ ἔθνη καὶ τὰ	χρήματα	ἐς τὸ μέσον ὑμῖν κατέθηκεν;
[56, 32]	οὗτοι ἐγεγράφατο· κτήματα δὲ καὶ	χρήματα	πολλὰ πολλοῖς καὶ τῶν προσηκόντων
[56, 43]	πᾶσιν ὁμοίως ἦν, καὶ ἐς	χρήματα	πολλοῖς ἐπήρκει, τούς τε φίλους
[56, 40]	αὐτοῖς ἀντέδωκε. τά τε ἑαυτοῦ	χρήματα	σωφρόνως ἐπαύξων ἐς τὴν δημοσίαν
[56, 18]	καὶ δουλεύουσί σφισιν ἐπέταττε καὶ	χρήματα	ὡς καὶ παρ´ ὑπηκόων ἐσέπρασσεν,
[56, 28]	ἰδιωτῶν καὶ τὰ τῶν πόλεων	κτήματα	ἀπογραψομένους, ἵν´ ὡς καὶ μειζόνως
[56, 32]	κληρονόμοι μὲν δὴ οὗτοι ἐγεγράφατο·	κτήματα	δὲ καὶ χρήματα πολλὰ πολλοῖς
[56, 3]	ὑμεῖς ἄλλοις παραδῶτε, καὶ τὰ	κτήματα	ὅσα αὐτοὶ κτησάμενοι κατέλιπον ὑμῖν,
[56, 40]	ἀπαραιτήτως ἐπεξιὼν τὰ τῶν ἄλλων	ἁμαρτήματα	ἀνθρωπίνως μετεχειρίζετο καὶ τοὺς μὲν
[56, 7]	τὰ γένη ἅμα καὶ τὰ	ὀνόματα	ἀπολέσαι; ~ἀλλ´ ἔγωγε αἰσχύνομαι καὶ
[56, 5]	ὀφείλοντας, καὶ ἀνοσιουργεῖτε, τά τε	ὀνόματα	καὶ τὰς τιμὰς τῶν προγόνων
[56, 4]	ἄλλος ἀμελήσειε, καὶ νόμους καὶ	ἐπιτηδεύματα	τοιαῦτα ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες μὲν
[56, 19]	δουλεύειν δυνάμενοι. ~οὔτ´ οὖν τὰ	στρατεύματα,	ὥσπερ εἰκὸς ἦν ἐν πολεμίᾳ,
[56, 22]	καὶ τά τε καὶ τὰ	ἐρύματα	πάντα κατέσχον οἱ βάρβαροι ἄτερ
[56, 29]	διαθεὶς ἔπειτα ἐν Νώλῃ μετήλλαξε.	τέρατα	δὲ ἄρα ἐς τοῦτο αὐτῷ
[56, 24]	κομῆται συχνοὶ ἅμα κατεφαίνοντο, καὶ	δόρατα	ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα πρὸς τὰ
[56, 41]	οἷς πάντα τὰ μέγιστα καὶ	ἀναγκαιότατα	ἀεί ποτε ἢ ἐν τῷ
[56, 37]	τρόπον ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι, φρονιμώτατα καὶ	δημωφελέστατα	αὐτοὺς διέθηκεν· τούς τε γὰρ
[56, 41]	ὦ Κυιρῖται, τὰ μέγιστα καὶ	ἐκπρεπέστατα,	ὥς γε ἐν κεφαλαίοις διελθεῖν,
[56, 28]	ἐς τὸ βουλευτήριον ἔτι πλὴν	σπανιώτατα	συνεφοίτα, εἴκοσιν ἐτησίους ᾐτήσατο· πρότερον
[56, 18]	Οὐίσουργον, κἀνταῦθα εἰρηνικώτατά τε καὶ	φιλικώτατα	διαγαγόντες πίστιν αὐτῷ παρέσχον ὡς
[56, 18]	καὶ πρὸς τὸν Οὐίσουργον, κἀνταῦθα	εἰρηνικώτατά	τε καὶ φιλικώτατα διαγαγόντες πίστιν
[56, 37]	μηδένα ἔτι τρόπον ἀνενεγκεῖν δυνηθῆναι,	φρονιμώτατα	καὶ δημωφελέστατα αὐτοὺς διέθηκεν· τούς
[56, 20]	καὶ περὶ τοῖς στελέχεσι γενόμενον	σφαλερώτατα	αὐτοὺς βαδίζειν ἐποίει, καὶ τὰ
[56, 37]	τοῦ περὶ αὐτοῦ λόγου γέγονε·	μετὰ	δὲ δὴ τοῦτο ὁρῶν τὸ
[56, 10]	μὲν τοιαῦτα ἀμφοτέροις αὐτοῖς διελέχθη,	μετὰ	δὲ δὴ τοῦτο τοῖς μὲν
[56, 24]	ἐγένετο οὔθ´ αἱ πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν·	μετὰ	δὲ τοῦτο ἀκούσας ὅτι τῶν
[56, 34]	~ταῦτα μὲν αἱ ἐντολαὶ εἶχον,	μετὰ	δὲ τοῦτο ἡ ἐκφορὰ αὐτοῦ
[56, 22]	καὶ ἀνεκόπτοντο καὶ πλεῖστοι ἀπώλλυντο.	μετὰ	δὲ τοῦτο πυθόμενοι φυλακὴν τοῦ
[56, 42]	ἀγάλλειν. ~Τιβέριος μὲν ταῦτα ἀνέγνω,	μετὰ	δὲ τοῦτο τήν τε κλίνην
[56, 12]	τὴν τριβὴν φέροντας ἀλλὰ καὶ	μετὰ	κινδύνου διαπολεμῆσαί πως ἐπιθυμοῦντας, καὶ
[56, 37]	τύχης τὸ πλεῖστον ὄντα, καὶ	μετὰ	πολλῶν μὲν πολιτῶν πολλῶν δὲ
[56, 25]	τεθνηκότος ἐπεγράφη. Μάρκου δὲ Αἰμιλίου	μετὰ	Στατιλίου Ταύρου ὑπατεύσαντος, Τιβέριος μὲν
[56, 2]	τῶν οὕτω βιούντων παμπληθεῖς οἱ	μετὰ	ταῦτα Ῥωμαῖοι γενήσονται· καὶ γὰρ
[56, 24]	πρό τε τῆς ἥττης καὶ	μετὰ	ταῦτα συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν ἐς
[56, 34]	ἐφ´ ἅρματος πομπικοῦ ἤγετο. καὶ	μετὰ	ταύτας αἵ τε τῶν προπατόρων
[56, 28]	προσεψηφίσθη, πάνθ´ ὅσα ἂν αὐτῷ	μετά	τε τοῦ Τιβερίου καὶ μετ´
[56, 9]	γενῶν ἔχοντες τοῖς τε θεοῖς	μετά	τε τῶν γυναικῶν καὶ μετὰ
[56, 25]	οὖν ἕνεκα καὶ ὅτι καὶ	μετὰ	τὴν στρατηγίαν ἔχων. τῷ δὲ
[56, 25]	χρόνῳ μήτε ἐντὸς ἑξήκοντα ἡμερῶν	μετὰ	τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν τινα
[56, 29]	ἐφήβους ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν πρῶτος	μετὰ	τὸ τοῦ Αὐγούστου γένος ἐκ
[56, 45]	αὐτῇ τῇ πρώτῃ τῆς βουλῆς	μετὰ	τὸν θάνατον αὐτοῦ ἕδρᾳ ἱδρύθη
[56, 1]	δὴ Τιβέριος ἐς τὴν Ῥώμην,	μετὰ	τὸν χειμῶνα ἐν ᾧ Κύιντος
[56, 23]	ἠδυνήθη, κατέλεξε, καὶ εὐθὺς σπουδῇ	μετὰ	τοῦ Τιβερίου ἐς τὴν Γερμανίαν
[56, 17]	τό τε τὴν γνώμην πρώτῳ	μετὰ	τοὺς ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι, καὶ τὸ
[56, 26]	ὁ Γερμανικός, ὥσπερ εἰώθει. καὶ	μετὰ	τοῦτ´ ᾐτήσατο παρ´ αὐτῶν, ἐπὶ
[56, 29]	ἠφάνισεν· ὅθεν οἱ μάντεις ἑκατοστῇ	μετὰ	τοῦτο αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας τινὸς
[56, 12]	πολιορκήσας οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη, καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ ἄλλα τινὰ ῥᾷον
[56, 11]	ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ ταύτην καὶ ἑαυτοὺς
[56, 14]	ἀνευρόντες ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν, καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ τοὺς ἐν τῷ
[56, 22]	ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε. καί τινες	μετὰ	τοῦτο καὶ τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν,
[56, 32]	ἦσαν, εὐθύς, εἰ δὲ μή,	μετὰ	τοῦτο πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι
[56, 16]	ἂν τῆς ἀδείας τύχῃ. καὶ	μετὰ	τοῦτο πίστιν λαβὼν νυκτός τε
[56, 6]	ἀκριβῶς περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ	μετὰ	τοῦτο πολλὰ καὶ τῇ βουλῇ
[56, 1]	βήματος τὸν δῆμον ἠσπάσατο, καὶ	μετὰ	τοῦτο τά τε ἄλλα τὰ
[56, 21]	ὄρει ὑλώδει ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ	μετὰ	τοῦτο τάς τε πλείους ἁμάξας
[56, 26]	ἀγωνοθετοῦσί σφας συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ	μετὰ	τοῦτο τὴν ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ
[56, 0]	τοῖς τὰ τέκνα ἔχουσι καὶ	μετὰ	τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις
[56, 31]	δὲ τῷ τῶν δημάρχων. καὶ	μετὰ	τοῦτο τῷ τε Τιβερίῳ ἄδεια
[56, 46]	πάντα ὅσα τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ	μετὰ	τοῦτο χρήσεσθαι ἔμελλον ἐνόμισαν. ταῦτά
[56, 12]	Λεπίδῳ προστάξας ἐπὶ τὸν Βάτωνα	μετὰ	τῶν λοιπῶν σὺν τῷ Γερμανικῷ
[56, 9]	μετά τε τῶν γυναικῶν καὶ	μετὰ	τῶν παίδων προσερχώμεθα, καὶ ἀλλήλοις
[56, 32]	τῶν οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε πάντα	μετὰ	τῶν προσόδων, ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν, ἀποδοθῆναι.
[56, 42]	Λιουία κατὰ χώραν πέντε ἡμέραις	μετὰ	τῶν πρώτων ἱππέων μείνασα τά
[56, 18]	κατὰ βραχὺ καὶ ὁδῷ τινι	μετὰ	φυλακῆς μετεμάνθανον αὐτά, οὔτε ἐβαρύνοντο
[56, 23]	τῷ Οὐάρῳ συμβεβηκότα τήν τε	ἐσθῆτα,	ὥς τινές φασι, περιερρήξατο, καὶ
[56, 29]	αὐτῷ φέροντα οὔτε ἐλάχιστα οὔτε	δυσσύμβλητα	ἐγεγένητο· ὅ τε γὰρ ἥλιος
[56, 35]	ὧν εὖ πεπόνθατε ὑπ´ αὐτοῦ	σεμνότητα	ἐγγενέσθαι. ~ἄρξομαι δὲ ἐντεῦθεν ὅθενπερ
[56, 3]	καὶ τοῦ πρεσβυτέρου τὴν ἔξωρον	αὐστηρότητα	κεράσαι; πῶς δ´ οὐχ ἡδὺ
[56, 29]	αὐτοῦ προεφάνη, τοῖς δὲ δὴ	ἔπειτα	ἀνθρώποις καὶ τὸ τῶν ὑπάτων
[56, 2]	ἀρχὰς καὶ πάνυ βραχεῖς ὄντες,	ἔπειτα	γάμων ἐπιμεληθέντες καὶ τέκνα ποιησάμενοι
[56, 13]	πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι βάδην ἀνεπορεύοντο,	ἔπειτα	δ´ ὑπό τε τοῦ ὀρθίου
[56, 42]	οἱ ἱερῆς πάντες περιῆλθον αὐτήν,	ἔπειτα	δὲ οἵ τε ἱππῆς, οἵ
[56, 6]	ἄλλως πως ὑγιεῖς γενέσθαι, θεραπεύουσιν,	ἔπειτα	δὲ ὅτι οὔτε ἑκὼν οὔθ´
[56, 38]	διὰ παντὸς αὐτοῦ ὢν διετέλεσεν;	ἔπειτα	δὲ τοὺς συνεξετασθέντας οἱ πολλαῖς
[56, 20]	τὸ μὲν πρῶτον πόρρωθεν ἔβαλλον,	ἔπειτα	δέ, ὡς ἠμύνετο μὲν οὐδεὶς
[56, 29]	ἐν τῇ Νέᾳ πόλει διαθεὶς	ἔπειτα	ἐν Νώλῃ μετήλλαξε. τέρατα δὲ
[56, 14]	ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν ἐς τὸ	ἔπειτα	οἱ μὲν ἐλευθερίας οἱ δὲ
[56, 28]	τὸ βουλευτήριον ἔτι πλὴν σπανιώτατα	συνεφοίτα,	εἴκοσιν ἐτησίους ᾐτήσατο· πρότερον γὰρ
[56, 22]	αὐτοῖς καὶ λιμῷ συνείχοντο, ἐξῆλθον	νύκτα	τηρήσαντες χειμέριον (ἦσαν δὲ στρατιῶται
[56, 42]	πυλῶν κατὰ τὰ τῇ βουλῇ	δόξαντα	διεκόμισαν, παρῆν δὲ καὶ συνεξέφερεν
[56, 33]	δευτέρῳ τὰ ἔργα ἃ ἔπραξε	πάντα,	ἃ καὶ ἐς χαλκᾶς στήλας
[56, 41]	ἀναλωτικοῦ γενομένου, καὶ αὐτοῦ μὲν	πάντα	ἀεὶ καὶ πόνον καὶ κίνδυνον
[56, 41]	διελθεῖν, ἐπεὶ ἄν γε τις	πάντα	ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον ἀναριθμήσασθαι ἐθελήσῃ,
[56, 14]	γεμούσας, ἠφίεσαν. καὶ ταῦτά τε	πάντα	ἅμα πολλῇ ῥύμῃ καταφερόμενα διεσφενδονᾶτο,
[56, 8]	μέρος καὶ ἀποθνήσκειν συχνοὺς ἀναπείθει,	πάντα	ἄν τινα πειθαρχῆσαί μοι ὑπαγάγοιτο.
[56, 41]	δὴ καὶ τἆλλα ἐξ αὐτῶν	πάντα	ἀναμνησθήσεσθε, ὥστε τρόπον τινὰ καὶ
[56, 32]	εἰ δὲ μή, μετὰ τοῦτο	πάντα	ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι περὶ τοὺς
[56, 6]	πάντα τε αὐτὰ κατεφρονήσατε καὶ	πάντα	αὐτὰ ὡς οὐδὲ ἐν πόλει
[56, 41]	ἐκ τῶν οἰκείων πολλοῖς χαρίσασθαι,	πάντα	δὲ τὰ καταλειφθέντα αὐτῷ ὑπό
[56, 11]	πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς καὶ αὐτοβοεὶ	πάντα	διαρπάσοντες, καὶ εἴσω τε τῆς
[56, 12]	ἐχούσαις ἐγκεκλειμένον, καὶ οἱ ἄνθρωποι	πάντα	ἐς αὐτὸ τὰ ἐπιτήδεια τὰ
[56, 22]	τά τε καὶ τὰ ἐρύματα	πάντα	κατέσχον οἱ βάρβαροι ἄτερ ἑνός,
[56, 28]	ἐδηλώθη· καταμαθὼν δὲ ἐξ αὐτῶν	πάντα	μᾶλλον ἢ ἐκεῖνο ἑτοίμους σφᾶς
[56, 40]	κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων ἀπείχετο. καὶ	πάντα	μὲν τὰ ἔργα τὰ πεπονηκότα
[56, 32]	πατέρας τῶν οὐσιῶν ἐκεκληρονομήκει, προσέταξε	πάντα	μετὰ τῶν προσόδων, ἐπειδὰν ἀνδρωθῶσιν,
[56, 46]	Ἄρεως ναὸν ἔθεσαν, καὶ ἐκείνῃ	πάντα	ὅσα τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ μετὰ
[56, 4]	τῆς πολυανθρωπίας ὑμῶν ἀεί τε	πάντα	ποιῶν καὶ νῦν ἐπιτιμήσειν ὑμῖν
[56, 5]	ἓν ἐξεταζόμενα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ	πάντα	πρὸς τοῦτο τὸ ἓν παραβαλλόμενα.
[56, 5]	ἐποιήσαντο· ὑμεῖς δὲ καὶ ἐκεῖνα	πάντα	συγχεῖτε. διὰ τί; ἢ ἵνα
[56, 36]	προσεῖχεν, ἐπεὶ δὲ ἐπιβουλευθέντος αὐτοῦ	πάντα	τὰ κοινὰ ἐταράχθη, τῷ τε
[56, 41]	καὶ μεθ´ ὧν συμμεθίστατο· οἷς	πάντα	τὰ μέγιστα καὶ ἀναγκαιότατα ἀεί
[56, 42]	τὸ ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν περιέδραμον,	πάντα	τὰ νικητήρια, ὅσα τινὲς αὐτῶν
[56, 18]	δὲ τὸν Οὐᾶρον ὡς καὶ	πάντα	τὰ προστασσόμενά σφισι ποιήσοντες προήγαγον
[56, 35]	με ὅτι παρ´ ὑμῖν τοῖς	πάντα	τε αὐτὰ ἀκριβῶς εἰδόσι καὶ
[56, 6]	οὔτε τῶν ἐπιτιμίων τι φοβηθέντες	πάντα	τε αὐτὰ κατεφρονήσατε καὶ πάντα
[56, 9]	παίδων προσερχώμεθα, καὶ ἀλλήλοις ὁμιλῶμεν	πάντα	τε ἐκ τοῦ ἴσου παραβαλλόμενοι
[56, 6]	οὔτε τῇ φύσει χαλεπός εἰμι,	πάντα	τε ὅσα προσῆκον ἦν τὸν
[56, 30]	τινὸς τελευτῇ, αἰτήσας καὶ πάμπανυ	πάντα	τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον διέσκωψε.
[56, 39]	νενοσηκὸς παραλαβὼν καὶ ἐξιασάμενος, ἀπέδωκε	πάντα	ὑμῖν ὑγιᾶ ποιήσας. καίτοι τοῦτο
[56, 43]	γοῦν τινα λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ	ἀκμάσαντα	τὸ μὲν πρῶτον οὕτω δι´
[56, 28]	ὡς καὶ πάσῃ τῇ γερουσίᾳ	ἀρέσαντα	εἶναι. τοῦτ´ οὖν ἐκ τοῦ
[56, 39]	καὶ τὸν Μέτελλον τὸν τότε	ἀνθήσαντα	ἐπῄνεσαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐπειδὴ
[56, 27]	τὰ μὲν ἐν τῇ πόλει	εὑρεθέντα	πρὸς τῶν ἀγορανόμων τὰ δὲ
[56, 14]	ἄλλα καὶ δὴ καὶ τὰ	ὁμολογηθέντα	σφίσι καθίστατο, ~Γερμανικὸς δὲ ἐπὶ
[56, 41]	πολλοῖς χαρίσασθαι, πάντα δὲ τὰ	καταλειφθέντα	αὐτῷ ὑπό τινων παῖδας ἐχόντων
[56, 37]	ἐκείνῳ τε γὰρ εὔκλειαν ἐξαίρετον	λεχθέντα	οἴσει, καὶ ὑμῶν τοῖς μὲν
[56, 5]	τά τε γένη ὑμῶν τὰ	καταδειχθέντα	ὑπὸ τῶν θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ
[56, 27]	ἀπηγόρευσε μηδένα πυρὸς καὶ ὕδατος	εἰρχθέντα	μήτε ἐν ἠπείρῳ διατρίβειν μήτε
[56, 37]	πολιτῶν πολλῶν δὲ καὶ συμμάχων	κατορθωθέντα,	καὶ κοινὴν πρὸς ἐκείνους τὴν
[56, 18]	ἀλλ´ ὥς που καὶ ἔτυχε	χειρωθέντα,	διὸ οὐδὲ ἐς ἱστορίας μνήμην
[56, 41]	πεπραγμένα αὐτῷ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ	ὄντα	ἀειμνήστου παρὰ ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν
[56, 33]	κινδυνεύσειν ἐκ τούτου καὶ τὰ	ὄντα	ἀπολέσαι ἔφη. τοῦτο γὰρ καὶ
[56, 41]	ἂν δόξαντες ἄρχειν καὶ τὰ	ὄντα	ἀπωλέσαμεν, ἢ τὸ τοῖς μὲν
[56, 37]	καὶ τῆς τύχης τὸ πλεῖστον	ὄντα,	καὶ μετὰ πολλῶν μὲν πολιτῶν
[56, 3]	καὶ ἐν πολέμῳ τά τε	ὄντα	προθυμότερον διὰ τὰ γένη σῶσαι
[56, 44]	ἀδεέστερα αὐτὰ ὧν ἤκουον ὁρῶντες	ὄντα.	~ταῦτα δὲ ἠπίσταντο μὲν καὶ
[56, 47]	βιβλία παρ´ αὐτῶν τὸν Τιβέριον	λαβόντα	ἐκλέξασθαι ὅσα ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ
[56, 30]	καὶ τεσσαράκοντα ἔτη, δεκατριῶν ἡμερῶν	δέοντα.	~οὐ μέντοι καὶ ἐκφανὴς εὐθὺς
[56, 36]	κάπρον καὶ νὴ Δία καὶ	λέοντα	ἄκων καὶ ἐξ ἐπιτάξεως ἀπέκτεινεν,
[56, 46]	καὶ περὶ τοῦ Ῥωμύλου λεγόμενα,	ἀνιόντα	ἑορακέναι ὤμοσε. καὶ αὐτῷ ἔν
[56, 8]	γὰρ δεῖ καθ´ ἕκαστον αὐτῶν	ἐπεξιόντα	μακρηγορεῖν; οὐκοῦν εἰ καὶ ἐν
[56, 26]	συνεδρίῳ καὶ ἐσιόντα αὐτὸν καὶ	ἀπιόντα	αὖθις ἠσπάζοντο, ἤδη δὲ καὶ
[56, 41]	μηδ´ ὅσον προπέμψαι ποι αὐτὸν	ἀπιόντα	ἢ καὶ ἀπαντῆσαί οἱ ἐπανιόντι
[56, 26]	ἔστιν ὅτε τῷ συνεδρίῳ καὶ	ἐσιόντα	αὐτὸν καὶ ἀπιόντα αὖθις ἠσπάζοντο,
[56, 23]	τῶν μὲν μηδέπω πέντε καὶ	τριάκοντα	ἔτη γεγονότων τὸν πέμπτον, τῶν
[56, 30]	τῷ Ἀκτίῳ ἐνίκησε, τέσσαρα καὶ	τεσσαράκοντα	ἔτη, δεκατριῶν ἡμερῶν δέοντα. ~οὐ
[56, 32]	τῷ πολιτικῷ πλήθει πέντε καὶ	ἑβδομήκοντα	δοθῆναι ἐκέλευσε. καὶ προσέτι καὶ
[56, 30]	μετήλλαξε, ζήσας μὲν πέντε καὶ	ἑβδομήκοντα	ἔτη καὶ μῆνας δέκα καὶ
[56, 25]	τῆς ἀρχῆς χρόνῳ μήτε ἐντὸς	ἑξήκοντα	ἡμερῶν μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναί σφας
[56, 35]	ποιοῦσα ἠξίωσεν αὐτόν, οἶδα μὲν	προσήκοντα	ἐμαυτῷ τὸν λόγον τόνδε ἐπιτραπείς
[56, 1]	τοῦτο τά τε ἄλλα τὰ	προσήκοντα	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἐποίησε καὶ
[56, 32]	στρατιώταις τοῖς μὲν δορυφόροις κατὰ	πεντήκοντα	καὶ διακοσίας δραχμάς, τοῖς δ´
[56, 3]	γυνὴ σώφρων οἰκουρὸς οἰκονόμος παιδοτρόφος	ὑγιαίνοντά	τε εὐφρᾶναι καὶ ἀσθενοῦντα θεραπεῦσαι,
[56, 30]	σῦκά τινα ἐπὶ δένδροις ἔτ´	ἐπόντα,	ἀφ´ ὧν ὁ Αὔγουστος αὐτοχειρίᾳ
[56, 33]	ἄλλα τοιουτότροπα ἐς τὴν ἡγεμονίαν	φέροντα	ἦν, εἶχε, καὶ τὸ τέταρτον
[56, 29]	δὲ ἄρα ἐς τοῦτο αὐτῷ	φέροντα	οὔτε ἐλάχιστα οὔτε δυσσύμβλητα ἐγεγένητο·
[56, 29]	ξύλα τε διάπυρα ἀπ´ αὐτοῦ	πίπτοντα	ἐφαντάσθη, καὶ ἀστέρες κομῆται καὶ
[56, 20]	ἄκρα τῶν δένδρων καταθραυόμενα καὶ	καταπίπτοντα	διετάρασσεν. ἐν τοιαύτῃ οὖν δή
[56, 23]	δὲ πρεσβυτέρων τὸν δέκατον ἀεὶ	λαχόντα	τήν τε οὐσίαν ἀφείλετο καὶ
[56, 32]	ἐποίει· εἰ γάρ τινα τέκνα	ἔχοντα	διεδέξατο, τοῖς παισὶν αὐτοῦ πάντως,
[56, 36]	ὕπατον ἀπεδείξατε ἐκεῖνο τῆς ἡλικίας	ἔχοντα	ἐν ᾧ μηδὲ στρατεύεσθαί τινες
[56, 22]	ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ μὲν τὸν	ἄρχοντά	σφων ἐμιμήσαντο, οἱ δὲ καὶ
[56, 12]	ὥστε τὸν Τιβέριον, πολιορκεῖν σφας	δοκοῦντα,	αὐτὸν τὰ τῶν πολιορκουμένων πάσχειν.
[56, 3]	παιδοτρόφος ὑγιαίνοντά τε εὐφρᾶναι καὶ	ἀσθενοῦντα	θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι καὶ
[56, 3]	θεραπεῦσαι, εὐτυχοῦντί τε συγγενέσθαι καὶ	δυστυχοῦντα	παραμυθήσασθαι, τοῦ τε νέου τὴν
[56, 19]	οὕτως· προέπεμψάν τε γὰρ αὐτὸν	ἐξορμῶντα,	καὶ παρέμενοι ὡς καὶ τὰ
[56, 23]	ὁ Αὔγουστος τὰ τῷ Οὐάρῳ	συμβεβηκότα	τήν τε ἐσθῆτα, ὥς τινές
[56, 40]	πάντα μὲν τὰ ἔργα τὰ	πεπονηκότα	ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν ποιησάντων αὐτὰ
[56, 3]	καὶ κληρονόμον οἰκεῖον ἐξ ἑαυτοῦ	γεγονότα	καὶ τοῦ γένους καὶ τῆς
[56, 1]	τε μετ´ αὐτοῦ ἐς τὰ	Σέπτα,	κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος τὸν δῆμον
[56, 34]	ὅσα προσεκτήσατο, ἐπιχωρίως σφίσιν ὡς	ἕκαστα	ἀπῃκασμένα ἐπέμφθη. κἀκ τούτου καὶ
[56, 41]	ὧν συμμεθίστατο· οἷς πάντα τὰ	μέγιστα	καὶ ἀναγκαιότατα ἀεί ποτε ἢ
[56, 41]	φαίνεται. ~εἴρηκα, ὦ Κυιρῖται, τὰ	μέγιστα	καὶ ἐκπρεπέστατα, ὥς γε ἐν
[56, 8]	καὶ μεγίστοις αὐτῶν πλεῖστα καὶ	μέγιστα	συμπέφυκεν. ὥστ´ εἰ ταῦτ´ ἐκκλίνετε,
[56, 5]	μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι κἂν τὰ	μέγιστά	τις ἀδικήματα ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι
[56, 8]	γε πλείστοις καὶ μεγίστοις αὐτῶν	πλεῖστα	καὶ μέγιστα συμπέφυκεν. ὥστ´ εἰ
[56, 12]	καὶ λιμοῦ δι´ αὐτὸν οὐχ	ἥκιστα	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν
[56, 39]	ποιήσας. καίτοι τοῦτο ἡλίκον ἐστί,	μάλιστα	ἂν ἐξ ἐκείνου τεκμήραισθε ὅτι
[56, 37]	ἀναγιγνώσκειν δύνασθε· ἃ δὲ δὴ	μάλιστα	αὐτοῦ τε τοῦ Αὐγούστου ἔργα
[56, 7]	μὲν δούλους δι´ αὐτὸ τοῦτο	μάλιστα	ἐλευθεροῦμεν, ὅπως ὡς πλείστους ἐξ
[56, 44]	δὲ παροῦσι μόνοις ἢ καὶ	μάλιστα	ἐντραφέντες οὐ μόνον οὐκ ἤχθοντο
[56, 4]	ὑμεῖς ὁρᾶσθε, ὑμᾶς δὲ δὴ	μάλιστα	μὲν σὺν ἐκείνοις τετάχθαι, εἰ
[56, 11]	αὐτοῦ ἐνέβαλον, μηχανησάμενοι ὅπως ὅτι	μάλιστα	μὴ παραχρῆμα ἐκλάμψῃ ἀλλ´ ἐπὶ
[56, 36]	Ῥωμύλος ὁ ἡμέτερος, οἵπερ που	μάλιστα	νεαροὶ ὄντες ἐλλόγιμόν τι ποιῆσαι
[56, 2]	διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὰ	μάλιστα	ὁ πρῶτος καὶ μέγιστος ἐκεῖνος
[56, 19]	ἐπιτηδείων διέδωκεν. ἦσαν δὲ οἱ	μάλιστα	συνομόσαντες καὶ ἀρχηγοὶ τῆς τε
[56, 22]	φυγεῖν γὰρ οὐδ´ εἰ τὰ	μάλιστά	τις ἤθελεν ἐδύνατο. ἐκόπτετό τε
[56, 21]	πρὸς τοὺς προσπίπτοντάς σφισιν, οὐκ	ἐλάχιστα	δὲ δὴ κατ´ αὐτὸ τοῦτο
[56, 29]	ἐς τοῦτο αὐτῷ φέροντα οὔτε	ἐλάχιστα	οὔτε δυσσύμβλητα ἐγεγένητο· ὅ τε
[56, 38]	τῆς ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε, ἐπειδὴ	τάχιστα	τῶν ἐμφυλίων πολέμων ἀπηλλάγη καὶ
[56, 42]	πρώτων ἱππέων μείνασα τά τε	ὀστᾶ	αὐτοῦ συνελέξατο καὶ ἐς τὸ
[56, 27]	ἐπέτρεψε, καὶ μαθὼν ὅτι βιβλία	ἄττα	ἐφ´ ὕβρει τινῶν συγγράφοιτο, ζήτησιν
[56, 35]	παρ´ ὑμῖν τοῖς πάντα τε	αὐτὰ	ἀκριβῶς εἰδόσι καὶ πάντων αὐτῶν
[56, 27]	ἀρχόντων, κατέφλεξε, καὶ τῶν συνθέντων	αὐτὰ	ἐκόλασέ τινας. ἐπειδή τε συχνοὶ
[56, 27]	ἐγένετο, καὶ λέοντάς γε ἐς	αὐτὰ	ἐν τῷ ἱπποδρόμῳ διακοσίους ὁ
[56, 8]	καὶ πλείω τε καὶ ἀναγκαιότερα	αὐτὰ	εὑρήσετε. πρὸς γὰρ δὴ τοῖς
[56, 37]	παραλείψω· καὶ γάρ που πολλαχῇ	αὐτὰ	καὶ γεγραμμένα καὶ τετυπωμένα καὶ
[56, 6]	ἐπιτιμίων τι φοβηθέντες πάντα τε	αὐτὰ	κατεφρονήσατε καὶ πάντα αὐτὰ ὡς
[56, 6]	ὅτι οὔτε ἑκὼν οὔθ´ ἡδέως	αὐτὰ	λέγω, ὥστε ἐγὼ μὲν καὶ
[56, 33]	δὲ καὶ βιβλία τέσσαρα· καὶ	αὐτὰ	ὁ Δροῦσος ἀνέγνω. ἐγέγραπτο δὲ
[56, 18]	ὁδῷ τινι μετὰ φυλακῆς μετεμάνθανον	αὐτά,	οὔτε ἐβαρύνοντο τῇ τοῦ βίου
[56, 33]	καὶ ἐς μηδένα ἕνα ἀναρτᾶν	αὐτὰ	παρῄνεσέ σφισιν, ὅπως μήτε τυραννίδος
[56, 39]	δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς μάλιστ´ ἂν	αὐτὰ	σώσειεν, οὔτε λόγῳ μὲν ἐπανελθεῖν
[56, 44]	συμβαίνειν, ἐπράχθη, δικαιότερον ἄν τινα	αὐτὰ	τὰ πράγματα ἢ ἐκεῖνον αἰτιάσασθαι.
[56, 38]	τοίνυν Αὔγουστος οὗτος, ὃν δι´	αὐτὰ	ταῦτα καὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης
[56, 40]	πεπονηκότα ἐπισκευάσας οὐδενὸς τῶν ποιησάντων	αὐτὰ	τὴν δόξαν ἀπεστέρησε· πολλὰ δὲ
[56, 4]	ὑπολειφθείη σπέρμα ἀνθρώπινον, ἂν τὰ	αὐτὰ	ὑμῖν καὶ οἱ ἄλλοι πάντες
[56, 44]	ἔχαιρον, καὶ βελτίω καὶ ἀδεέστερα	αὐτὰ	ὧν ἤκουον ὁρῶντες ὄντα. ~ταῦτα
[56, 6]	τε αὐτὰ κατεφρονήσατε καὶ πάντα	αὐτὰ	ὡς οὐδὲ ἐν πόλει τινὶ
[56, 10]	φερώνυμον αὐτῆς ποιήσητε. ~τότε μὲν	τοιαῦτα	ἀμφοτέροις αὐτοῖς διελέχθη, μετὰ δὲ
[56, 4]	ἀμελήσειε, καὶ νόμους καὶ ἐπιτηδεύματα	τοιαῦτα	ἐσφέρετε ἃ ζηλώσαντες μὲν πάντες
[56, 35]	μὴ τῷ ἐμῷ λόγῳ προσέχοντες	τοιαῦτα	καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ νομίσωσιν
[56, 6]	ἆθλα τοῖς πειθαρχοῦσι τοσαῦτα καὶ	τηλικαῦτα	ἡλίκα καὶ ὅσα ἐπ´ οὐδεμιᾷ
[56, 6]	δὲ καὶ ἆθλα τοῖς πειθαρχοῦσι	τοσαῦτα	καὶ τηλικαῦτα ἡλίκα καὶ ὅσα
[56, 47]	~ἐπὶ μὲν οὖν τῷ Αὐγούστῳ	τοσαῦτα,	λόγῳ μὲν ὑπὸ τῆς γερουσίας
[56, 33]	ἐν τῷ αὑτοῦ μνημείῳ ἀπηγόρευσε.	~τοσαῦτα	μὲν αἱ διαθῆκαι ἐδήλουν, ἐσεκομίσθη
[56, 41]	ὅτι παρ´ ἐμοῦ μὲν μόνα	ταῦτα	ἀκηκοότες ἔσεσθε, παρ´ ἑαυτοῖς δὲ
[56, 29]	ὡς οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου τότε	ταῦτα	ἀλλ´ ἐκ δαιμονίου προβουλῆς ἐγένετο.
[56, 42]	θεοῦ ἀεὶ ἀγάλλειν. ~Τιβέριος μὲν	ταῦτα	ἀνέγνω, μετὰ δὲ τοῦτο τήν
[56, 17]	τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι δύο ἐδόθησαν	(ταῦτα	γὰρ ἀπὸ πολλῶν τῶν ψηφισθέντων
[56, 31]	αὐτὸν μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἀφίκετο.	ταῦτα	γὰρ οὕτω τοῖς τε πλείοσι
[56, 45]	αὐτὰ ὧν ἤκουον ὁρῶντες ὄντα.	~ταῦτα	δὲ ἠπίσταντο μὲν καὶ ζῶντος
[56, 18]	ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε	ταῦτα	ἐδέδοκτο, καὶ ἀγγελία δεινὴ ἐκ
[56, 41]	ἂν ἐπιλησμοσύνῃ φθαρείη; τοιγαροῦν διὰ	ταῦτα	εἰκότως καὶ προστάτην αὐτὸν καὶ
[56, 36]	οἱ καὶ παραδεικνύναι σφᾶς, καὶ	ταῦτα	ἐν ὑμῖν μηδὲν ἧττον ἐμοῦ
[56, 6]	ἄχθεσθε τοῖς εἰρημένοις, μὴ ποιεῖτε	ταῦτα	ἐφ´ οἷς ἀναγκαίως κακῶς ἀκούετε.
[56, 6]	διὰ μηδὲν ἄλλο, διά γε	ταῦτα	καὶ γαμεῖν καὶ παιδοποιεῖν ἀναπείθοισθε.
[56, 3]	ἔχειν ἐστέ) καὶ φιλῶ διὰ	ταῦτα	καὶ ἐπαινῶ, καὶ τούτοις τε
[56, 43]	ἐκείνῳ ἐπλούτισε. διά τε οὖν	ταῦτα,	καὶ ὅτι τὴν μοναρχίαν τῇ
[56, 36]	καὶ αὐτὸς ἐλαμπρύνθη. τοιγάρτοι διὰ	ταῦτα	καὶ στρατηγὸν αὐτὸν εἵλεσθε καὶ
[56, 38]	Αὔγουστος οὗτος, ὃν δι´ αὐτὰ	ταῦτα	καὶ τῆς ἐπωνυμίας ταύτης ἠξιώσατε,
[56, 39]	τὴν ἀρετὴν ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ	ταῦτα,	καὶ τὸ μὲν στασιωτικὸν πᾶν
[56, 35]	πάντων αὐτῶν πεπειραμένοις, καὶ διὰ	ταῦτα	καὶ τῶν ἐπαίνων τῶνδε αὐτὸν
[56, 34]	τοῦ βαρβαρικοῦ προσκτήσασθαι οὐκ ἠθέλησε.	~ταῦτα	μὲν αἱ ἐντολαὶ εἶχον, μετὰ
[56, 1]	Σέξτος Ἀπουλέιος Σέξτου υἱ. ~καὶ	ταῦτα	μὲν ἄλλοι καθῄρουν, ὁ δὲ
[56, 46]	διάδοχον ἀπέδειξεν, ἵνα αὐτὸς εὐδοξήσῃ.	~ταῦτα	μὲν δὴ οὖν ὕστερον διαθροεῖν
[56, 29]	θεὸν παρὰ τοῖς Τυρσηνοῖς νοεῖ.	ταῦτα	μὲν ζῶντος ἔτ´ αὐτοῦ προεφάνη,
[56, 37]	καὶ ἑτέρων τινῶν πράξεσι παραβληθείη.	ταῦτα	μὲν οὖν παραλείψω· καὶ γάρ
[56, 3]	ἐν πολέμῳ γε ἀπολέσθαι; καὶ	ταῦτα	μὲν τὰ κέρδη ἴδιά που
[56, 28]	ἀνθέλωνται. ὃ καὶ ἐγένετο. καὶ	ταῦτα	μὲν ὧδέ πῃ τῷ Αὐγούστῳ
[56, 7]	αὐτὸ ποιοίη. καὶ οὐδὲ ἐς	ταῦτα	μέντοι κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ τὸ
[56, 15]	Γερμανικῷ ὡμολόγησεν. καὶ ὁ μὲν	ταῦτα	πράξας πρὸς τὸν Τιβέριον ἀνεχώρησεν,
[56, 2]	οὕτω βιούντων παμπληθεῖς οἱ μετὰ	ταῦτα	Ῥωμαῖοι γενήσονται· καὶ γὰρ τὸ
[56, 24]	τε τῆς ἥττης καὶ μετὰ	ταῦτα	συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν ἐς τὸ
[56, 27]	τοὺς ἄλλους τούς τι παρὰ	ταῦτα	συμπράξαντάς σφισιν ἐπαπειλήσας. ταῦτά τε
[56, 21]	ἀναχωρήσεως ἀδεᾶ ἔχουσιν, ἧττόν που	ταῦτα	συνέβαινε. πρὸς δ´ ἔτι αὐτοί
[56, 46]	μετὰ τοῦτο χρήσεσθαι ἔμελλον ἐνόμισαν.	ταῦτά	τε αὐτῷ ἐψηφίσθη, καὶ ὅπως
[56, 43]	ἀλλὰ καὶ χάριν αὐτῷ ἔγνω.	ταῦτά	τε οὖν αὐτοῦ ἀνεμιμνήσκοντο, καὶ
[56, 25]	πολὺ κατέστησαν. τότε δ´ οὖν	ταῦτά	τε οὕτως ἐπράχθη, καὶ τοῖς
[56, 27]	παρὰ ταῦτα συμπράξαντάς σφισιν ἐπαπειλήσας.	ταῦτά	τε οὕτως, ὅσα γε καὶ
[56, 14]	καὶ λίθων γεμούσας, ἠφίεσαν. καὶ	ταῦτά	τε πάντα ἅμα πολλῇ ῥύμῃ
[56, 34]	τοῦ παλατίου πρὸς τῶν ἐς	νέωτα	ἀρχόντων, ἑτέρα δὲ ἐκ τοῦ
[56, 2]	αὐτοῦ τὸ δὲ θῆλυ ἀποδείξας	ἔρωτα	καὶ ἀνάγκην σφίσι τῆς πρὸς
[56, 30]	καὶ αὐτή τε ἅμα τὰ	ἀνήλιφα	ἤσθιε κἀκείνῳ τὰ πεφαρμαγμένα προσέβαλλεν.
[56, 30]	ἔλαβεν, ἐπειδὴ πρὸς τὸν Ἀγρίππαν	κρύφα	ἐς τὴν νῆσον διέπλευσε καὶ
[56, 37]	τὴν αἰτίαν αὐτῷ ἔχει, καὶ	τάχα	ἂν καὶ ἑτέρων τινῶν πράξεσι
[56, 11]	αὐτὴν ἐκλιπεῖν καὶ ἐς οἰκήματα	κατώρυχα	κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ μὲν δὴ ταῦτ´
[56, 7]	κόρας καὶ μηδέπω γάμων ὡραίας	ἐπέτρεψα,	ἵνα τὸ ὄνομα τῶν μελλονυμφίων
[56, 41]	ἐπεγαυρώσατε, καὶ τὸ τελευταῖον καὶ	ἥρωα	ἀπεδείξατε καὶ ἀθάνατον ἀπεφήνατε. οὔκουν
[56, 17]	αὐτοκράτορος ὄνομα προσθέσθαι καὶ τὸ	τὰ	ἐπινίκια πέμψαι, ἄλλαι τέ τινες