Livre, Chap.
[56, 5]	ἂν ὀργὴν ὁ Ῥωμύλος ἐκεῖνος	ὁ	ἀρχηγέτης ἡμῶν δικαίως λάβοι, λογισάμενος
[56, 22]	τε ἐπέσχον τῆς διώξεως, καὶ	ὁ	Ἀσπρήνας μαθὼν τὸ γιγνόμενον ὄντως
[56, 30]	δένδροις ἔτ´ ἐπόντα, ἀφ´ ὧν	ὁ	Αὔγουστος αὐτοχειρίᾳ συκάζειν εἰώθει, φαρμάκῳ
[56, 0]	τοῦτο τοῖς ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις	ὁ	Αὔγουστος διελέχθη, καὶ ὅσα ἐπ´
[56, 17]	ἀπὸ πολλῶν τῶν ψηφισθέντων σφίσιν	ὁ	Αὔγουστος ἐδέξατο) τῷ δὲ δὴ
[56, 28]	δεκέτιν τὴν πέμπτην ἄκων δὴ	ὁ	Αὔγουστος ἔλαβε, καὶ τῷ Τιβερίῳ
[56, 12]	τῇ Ἰταλίᾳ γενομένου, τὸν Τιβέριον	ὁ	Αὔγουστος ἐς τὴν Δελματίαν αὖθις
[56, 1]	ὑπάτευσαν, ἀνεκομίσθη· καὶ αὐτῷ καὶ	ὁ	Αὔγουστος ἐς τὸ προάστειον ἀπαντήσας
[56, 29]	ἐξωρμήθη τε ἐς τὴν Καμπανίαν	ὁ	Αὔγουστος, καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν
[56, 25]	ἀντεποιήσαντο καὶ οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι	ὁ	Αὔγουστος, οἷα ἐν τοιούτοις ὤν,
[56, 23]	ὕστερον ἐγένετο· ~τότε δὲ μαθὼν	ὁ	Αὔγουστος τὰ τῷ Οὐάρῳ συμβεβηκότα
[56, 13]	χώραν ἡσυχάζων ἔμεινε, μέχρις οὗ	ὁ	Βάτων ἀπογνοὺς τὴν ἐπικράτησιν (τά
[56, 16]	λοιπὰ προσκατειργάσατο. ~κἀν τούτῳ καὶ	ὁ	Βάτων, Σκευᾶν τὸν υἱὸν πρὸς
[56, 29]	τοῦ Αὐγούστου ὄντες ἦρχον, καὶ	ὁ	Γάλβας ὁ τὸ κράτος ὕστερον
[56, 17]	δὲ καὶ τότε τὴν νίκην	ὁ	Γερμανικός, καὶ ἐπ´ αὐτῇ τῷ
[56, 26]	οἷός τε ἦν γεγωνίσκειν) ἀλλ´	ὁ	Γερμανικός, ὥσπερ εἰώθει. καὶ μετὰ
[56, 30]	ἀλλ´ ἐκ δαιμονίου προβουλῆς ἐγένετο.	~ὁ	δ´ οὖν Αὔγουστος νοσήσας μετήλλαξε·
[56, 26]	καὶ πάνυ τὴν ἄλλως ἠριθμεῖτο·	ὁ	δὲ δὴ Αὔγουστος ἐκεῖνόν τε
[56, 15]	πράξας πρὸς τὸν Τιβέριον ἀνεχώρησεν,	ὁ	δὲ δὴ Ποστούμιος τὰ λοιπὰ
[56, 1]	~καὶ ταῦτα μὲν ἄλλοι καθῄρουν,	ὁ	δὲ δὴ Τιβέριος ἐς τὴν
[56, 31]	πλὴν τῶν ἱματίων τῶν περιπορφύρων·	ὁ	δὲ δὴ Τιβέριος καὶ ὁ
[56, 13]	καίπερ πολλῶν αὐτὸν ἐπικαλουμένων, ἐβοήθησεν·	ὁ	δὲ δὴ Τιβέριος καταφρονήσας ἐκ
[56, 31]	ὁ μὲν τῷ τῶν στρατηγῶν	ὁ	δὲ τῷ τῶν δημάρχων. καὶ
[56, 33]	καὶ βιβλία τέσσαρα· καὶ αὐτὰ	ὁ	Δροῦσος ἀνέγνω. ἐγέγραπτο δὲ ἐν
[56, 31]	ὁ δὲ δὴ Τιβέριος καὶ	ὁ	Δροῦσος ὁ υἱὸς αὐτοῦ φαιάν,
[56, 34]	δημηγορικοῦ βήματος, ἀπὸ μὲν ἐκείνου	ὁ	Δροῦσός τι ἀνέγνω, ἀπὸ δὲ
[56, 24]	τε γὰρ τοῦ Ἄρεως ναὸς	ὁ	ἐν τῷ πεδίῳ αὐτοῦ ὢν
[56, 36]	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἢ Ῥωμύλος	ὁ	ἡμέτερος, οἵπερ που μάλιστα νεαροὶ
[56, 31]	~οὐ μέντοι καὶ ἐκφανὴς εὐθὺς	ὁ	θάνατος αὐτοῦ ἐγένετο· ἡ γὰρ
[56, 5]	πολιτίδων τεκνοῦτε· τίνα ὁ Κούρτιος	ὁ	καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας, ἵνα μὴ
[56, 5]	ἐκ τῶν πολιτίδων τεκνοῦτε· τίνα	ὁ	Κούρτιος ὁ καὶ ἀποθανεῖν ὑπομείνας,
[56, 18]	ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´ ὁ Οὐᾶρος	ὁ	Κυιντίλιος τήν τε ἡγεμονίαν τῆς
[56, 36]	καίτοι τί τοιοῦτον ἢ Ἀλέξανδρος	ὁ	Μακεδὼν ἢ Ῥωμύλος ὁ ἡμέτερος,
[56, 13]	ἄλλους σπείσασθαι, ἐγκατέλιπεν αὐτούς. καὶ	ὁ	μὲν οὐκέτ´ οὐδ´ ἄλλῳ τινί,
[56, 16]	οὐδὲ νομέας ἀλλὰ λύκους πέμπετε.	ὁ	μὲν οὖν πόλεμος τοῦτο τὸ
[56, 30]	τῶν ἀνθρώπων βίον διέσκωψε. καὶ	ὁ	μὲν οὕτω τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ τοῦ
[56, 15]	ἐθελοντὶ τῷ Γερμανικῷ ὡμολόγησεν. καὶ	ὁ	μὲν ταῦτα πράξας πρὸς τὸν
[56, 31]	ὕπατοι κάτω ἐν τοῖς βάθροις	ὁ	μὲν τῷ τῶν στρατηγῶν ὁ
[56, 18]	ἐλάνθανόν σφας ἀλλοιούμενοι· ἐπεὶ δ´	ὁ	Οὐᾶρος ὁ Κυιντίλιος τήν τε
[56, 19]	ἐκ παρασκευῆς, ὅπως ἐπ´ αὐτοὺς	ὁ	Οὐᾶρος ὁρμήσας εὐαλωτότερός σφισιν ἐν
[56, 24]	τρεῖς πυροειδεῖς ἀνεικέναι ἔδοξαν, καὶ	ὁ	οὐρανὸς φλεγομένῳ πολλαχῇ ἐῴκει, ἀστέρες
[56, 45]	τεκμήρασθαι· ὅ τε γὰρ ὕπατος	ὁ	Πομπήιος ἐξορμήσας ὡς καὶ τοῖς
[56, 10]	τούτου ὅ τε Πάπιος καὶ	ὁ	Ποππαῖος νόμος ὑπό τε Μάρκου
[56, 2]	γὰρ τοῦτο καὶ τὰ μάλιστα	ὁ	πρῶτος καὶ μέγιστος ἐκεῖνος θεός,
[56, 5]	τίνα μὲν οὐκ ἂν ὀργὴν	ὁ	Ῥωμύλος ἐκεῖνος ὁ ἀρχηγέτης ἡμῶν
[56, 26]	καὶ τότε ὑπερεδίκησεν, ἐπεί γε	ὁ	συνάρχων αὐτοῦ Γάιος Καπίτων καὶ
[56, 27]	αὐτὰ ἐν τῷ ἱπποδρόμῳ διακοσίους	ὁ	{τε} Γερμανικὸς ἀπέκτεινεν. ἥ τε
[56, 2]	πρῶτος καὶ μέγιστος ἐκεῖνος θεός,	ὁ	τεκτηνάμενος ἡμᾶς, διχῇ τε διεῖλε
[56, 34]	τῶν ἑτέρων ἐμβόλων τῶν Ἰουλιείων	ὁ	Τιβέριος δημόσιον δή τινα κατὰ
[56, 14]	τὸν ἀγῶνα ποιούμενοι, εἰ μὴ	ὁ	Τιβέριος ἐκείνους τε ἀκραιφνέσι βοηθείαις
[56, 12]	ἐγένετο, Σερέτιον δέ, ὅπερ ποτὲ	ὁ	Τιβέριος πολιορκήσας οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη,
[56, 14]	προσχωρήσαντας ἔλαβον. καὶ τούτοις μὲν	ὁ	Τιβέριος τά τε ἄλλα καὶ
[56, 27]	τε Ἄρεια τότε μέν, ἐπειδὴ	ὁ	Τίβερις τὸν ἱππόδρομον προκατέσχεν, ἐν
[56, 29]	ὄντες ἦρχον, καὶ ὁ Γάλβας	ὁ	τὸ κράτος ὕστερον χρόνῳ λαβὼν
[56, 38]	τῆς καταστάσεως τῆς πολιτείας παρέξει.	~ὁ	τοίνυν Αὔγουστος οὗτος, ὃν δι´
[56, 25]	τῇ Ῥώμῃ Δροῦσός τε Καῖσαρ	ὁ	τοῦ Τιβερίου παῖς ἐταμίευσε, καὶ
[56, 31]	δὴ Τιβέριος καὶ ὁ Δροῦσος	ὁ	υἱὸς αὐτοῦ φαιάν, τὸν ἀγοραῖον
[56, 29]	οὔτε ἐλάχιστα οὔτε δυσσύμβλητα ἐγεγένητο·	ὅ	τε γὰρ ἥλιος ἅπας ἐξέλιπε,
[56, 24]	ὑποψίαν ἐς τὸ θεῖον ἔσχεν.	ὅ	τε γὰρ τοῦ Ἄρεως ναὸς
[56, 45]	τῆς καταστάσεως τοῖς ἔμφροσι τεκμήρασθαι·	ὅ	τε γὰρ ὕπατος ὁ Πομπήιος
[56, 10]	τεκοῦσαι εἶχον ἐχαρίσατο. κἀκ τούτου	ὅ	τε Πάπιος καὶ ὁ Ποππαῖος
[56, 13]	οὖν αὐτοῦ καὶ μὴ εὑρίσκοντος	ὅ	τι πράξῃ (ἥ τε γὰρ
[56, 22]	οἱ βάρβαροι ἄτερ ἑνός, περὶ	ὃ	ἀσχοληθέντες οὔτε τὸν Ῥῆνον διέβησαν
[56, 28]	καὶ τὴν εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται.	ὃ	καὶ ἐγένετο. καὶ ταῦτα μὲν
[56, 25]	βουλευταὶ ἐχρημάτισαν, καὶ τοῖς ἱππεῦσιν,	ὃ	καὶ θαυμάσειεν ἄν τις, μονομαχεῖν
[56, 4]	μετ´ ὀλίγων ποιεῖ τι τοιοῦτον	ὃ	μηδεὶς ἕτερος. ~καίτοι κἂν τὰ
[56, 29]	τὸν στέφανον αὐτοῦ λαβὼν περιέθετο.	ὃ	πάντας ἐτάραξεν, καὶ γὰρ ἐδόκει
[56, 18]	ὥς που καὶ ἔτυχε χειρωθέντα,	διὸ	οὐδὲ ἐς ἱστορίας μνήμην ἀφίκετο·
[56, 6]	ἵν´ εἰ καὶ διὰ μηδὲν	ἄλλο,	διά γε ταῦτα καὶ γαμεῖν
[56, 8]	ἀλλ´ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐδ´	ἄλλο	τι ἀγαθὸν ἔχομεν ᾧ μὴ
[56, 39]	ἀντιπάλους τοὺς οὐκ ἐπιτρέψοντάς σφισιν	ἄλλο	τι ποιῆσαι κεκτημένοι, τοῦτό τε
[56, 24]	μὲν ταῦτ´ ἔπραξε, καὶ οὔτ´	ἄλλο	τι τῶν νομιζομένων ἐγένετο οὔθ´
[56, 35]	συνεπηχούντων. οὐ γὰρ δὴ καὶ	ἐκεῖνο	δέδοικα, μὴ ἤτοι ἐμοῦ ἀσθένειάν
[56, 8]	καὶ δυσχερῆ καὶ λυπηρά· ἀλλ´	ἐκεῖνο	ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐδ´ ἄλλο τι
[56, 11]	καὶ φοβηθέντες τό τε τεῖχος	ἐκεῖνο	ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν ἀκρόπολιν
[56, 28]	ἐξ αὐτῶν πάντα μᾶλλον ἢ	ἐκεῖνο	ἑτοίμους σφᾶς ὑπομεῖναι ὄντας, ἐπί
[56, 25]	ἐγεγέννητο, φανερῶσαι. οὐ μὴν ἀλλ´	ἐκεῖνό	τε ἀπεῖπε, καὶ τῷ ὑπηκόῳ
[56, 36]	αὐτὸν εἵλεσθε καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε	ἐκεῖνο	τῆς ἡλικίας ἔχοντα ἐν ᾧ
[56, 28]	τοῦτο δὲ οὐχ ὡς καὶ	ἐκεῖνο	τὸ τέλος καταλύσων ἐποίησεν, ἀλλ´
[56, 29]	τεκμαιρόμενοι ὅτι τό τε στοιχεῖον	ἐκεῖνο	τὸν τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν παρὰ
[56, 22]	τὴν Γαλατίαν εἰσέβαλον. ἀλλ´ οὐδ´	ἐκεῖνο	χειρώσασθαι ἠδυνήθησαν, ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν
[56, 1]	αὐτοῦ ἐς τὰ Σέπτα, κἀνταῦθα	ἀπὸ	βήματος τὸν δῆμον ἠσπάσατο, καὶ
[56, 34]	ἐκείνου ὁ Δροῦσός τι ἀνέγνω,	ἀπὸ	δὲ τῶν ἑτέρων ἐμβόλων τῶν
[56, 34]	κλίνης ἐπὶ τοῦ δημηγορικοῦ βήματος,	ἀπὸ	μὲν ἐκείνου ὁ Δροῦσός τι
[56, 17]	τροπαιοφόροι δύο ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ	ἀπὸ	πολλῶν τῶν ψηφισθέντων σφίσιν ὁ
[56, 29]	λόγον τισὶ παρέσχεν ὡς οὐκ	ἀπὸ	ταὐτομάτου τότε ταῦτα ἀλλ´ ἐκ
[56, 27]	νήσῳ τῶν ὅσαι ἔλαττον τετρακοσίων	ἀπὸ	τῆς ἠπείρου σταδίων ἀπέχουσι, πλὴν
[56, 36]	κοινὰ πράττειν ἤρξατο, τοῦτ´ ἔστιν	ἀπὸ	τῆς πρώτης ἡλικίας αὐτοῦ. καὶ
[56, 11]	πρὸς τοῦ πυρὸς ἀναλοῦντο, εἴτ´	ἀπὸ	τῆς φλογὸς ἀπεπήδων, πρὸς τῶν
[56, 18]	σφισι ποιήσοντες προήγαγον αὐτὸν πόρρω	ἀπὸ	τοῦ Ῥήνου ἔς τε τὴν
[56, 14]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τε	ἀπὸ	τοῦ τείχους ὁρώντων τὰ γιγνόμενα
[56, 10]	γέρα προσεπηύξησε, τοὺς δὲ γεγαμηκότας	ἀπὸ	τῶν ἀγύνων τῷ τῶν ἐπιτιμίων
[56, 41]	τῶν κακούργων μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἀπὸ	τῶν ἐκ τοῦ δαιμονίου οὐχ
[56, 41]	οὐκ ἀπὸ τῶν πολεμίων οὐδ´	ἀπὸ	τῶν κακούργων μόνον, ἀλλὰ καὶ
[56, 41]	ἀφθονίαν τῶν ἐπιτηδείων ἀσφάλειαν οὐκ	ἀπὸ	τῶν πολεμίων οὐδ´ ἀπὸ τῶν
[56, 0]	β. Ὡς Κυϊντίλιος Οὐᾶρος ἡττηθεὶς	ὑπὸ	Κελτῶν ἀπέθανεν. γ. Ὡς τὸ
[56, 10]	τε Μάρκου Παπίου Μουτίλου καὶ	ὑπὸ	Κυίντου Ποππαίου Σεκούνδου, τῶν τότε
[56, 10]	Πάπιος καὶ ὁ Ποππαῖος νόμος	ὑπό	τε Μάρκου Παπίου Μουτίλου καὶ
[56, 46]	ὑπὸ τῆς γερουσίας οἰκοδομηθὲν δὲ	ὑπό	τε τῆς Λιουίας καὶ ὑπὸ
[56, 13]	συντεταγμένοι βάδην ἀνεπορεύοντο, ἔπειτα δ´	ὑπό	τε τοῦ ὀρθίου καὶ ὑπὸ
[56, 47]	ὑπὸ τῆς γερουσίας ἔργῳ δὲ	ὑπό	τε τοῦ Τιβερίου καὶ ὑπὸ
[56, 27]	καὶ πανήγυρις ἔξω τῶν νενομισμένων	ὑπό	τε τῶν ὀρχηστῶν καὶ ὑπὸ
[56, 13]	ὑπό τε τοῦ ὀρθίου καὶ	ὑπὸ	τῆς ἀνωμαλίας τοῦ ὄρους (χαραδρῶδές
[56, 47]	τῷ Αὐγούστῳ τοσαῦτα, λόγῳ μὲν	ὑπὸ	τῆς γερουσίας ἔργῳ δὲ ὑπό
[56, 46]	τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ψηφισθὲν μὲν	ὑπὸ	τῆς γερουσίας οἰκοδομηθὲν δὲ ὑπό
[56, 47]	ὑπό τε τοῦ Τιβερίου καὶ	ὑπὸ	τῆς Λιουίας, ἐνομίσθη· ἄλλων γὰρ
[56, 11]	τῶν ἀνθρώπων βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ	ὑπὸ	τῆς φλογὸς κακούμενοι, καὶ μήτε
[56, 41]	πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα αὐτῷ	ὑπό	τινων παῖδας ἐχόντων αὐτοῖς ἐκείνοις
[56, 28]	στρατηγῆσαι, αἰτῆσαι ἐπέτρεψε. καὶ συμβούλους	ὑπὸ	τοῦ γήρως, ὑφ´ οὗπερ οὐδ´
[56, 46]	ὑπό τε τῆς Λιουίας καὶ	ὑπὸ	τοῦ Τιβερίου ἐποιήθη, καὶ ἄλλοθι
[56, 25]	προειρημένα ἐγένετο, καὶ τὸ Ὁμονόειον	ὑπὸ	τοῦ Τιβερίου καθιερώθη, καὶ αὐτῷ
[56, 16]	πολλὰ ἀπελογήσατο. καὶ τέλος ἐρωτηθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Τιβερίου τί ὑμῖν ἔδοξε
[56, 13]	ἐχρήσαντο ὥστε τοὺς πολεμίους τοὺς	ὑπὸ	τῷ τείχει αὐλιζομένους ἐκπλαγῆναί τε
[56, 11]	παντὶ κινδύνου ἐγένοντο, ἄνωθεν μὲν	ὑπὸ	τῶν ἀνθρώπων βαλλόμενοι, ἔξωθεν δὲ
[56, 5]	τε γένη ὑμῶν τὰ καταδειχθέντα	ὑπὸ	τῶν θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ τὸ
[56, 27]	ὑπό τε τῶν ὀρχηστῶν καὶ	ὑπὸ	τῶν ἱπποτρόφων ἐποιήθη. τά τε
[56, 22]	καὶ τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες	ὑπὸ	τῶν οἰκείων· ἐπετράπη γάρ σφισι
[56, 24]	οἱ γεγονέναι· καὶ προσέτι καὶ	ὑπὸ	τῶν τεράτων τῶν πρό τε
[56, 24]	ἐς αὐτὸ τὸ ἄστυ πετόμενοι	ὑπὸ	χελιδόνων ἀνηλώθησαν, αἵ τε κορυφαὶ
[56, 24]	καὶ ὑπὸ τῶν τεράτων τῶν	πρό	τε τῆς ἥττης καὶ μετὰ
[56, 18]	τὰ πλήθη τὴν συνήθη κατάστασιν	πρὸ	τῆς ἀλλοφύλου δεσποτείας προτιμῶντες, ἐκ
[56, 15]	γνώμην ἐφίεντο, καὶ πᾶν ὁτιοῦν	πρὸ	τοῦ δουλεῦσαι παθεῖν ᾑροῦντο) μάχη
[56, 17]	βουλεῦσαι, καὶ ἐπειδὰν ταμιεύσῃ γνώμην	πρὸ	τῶν ἐστρατηγηκότων ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη. ~ἄρτι
[56, 46]	τῷ παλατίῳ ἐποίησεν, ἣ καὶ	δεῦρο	ἀεὶ ὑπ´ αὐτῶν τῶν ἀεὶ
[56, 45]	ἔγνωσαν· καὶ γὰρ φιλεῖ πως	τὸ	ἀνθρώπειον οὐχ οὕτω τι εὐπαθοῦν
[56, 25]	μήτε ἐντὸς ἑξήκοντα ἡμερῶν μετὰ	τὸ	ἀπαλλαγῆναί σφας τιμήν τινα διδόναι,
[56, 31]	οἱ ἱππῆς παραλαβόντες νυκτὸς ἐς	τὸ	ἄστυ ἐσεκόμισαν. τῇ τε ὑστεραίᾳ
[56, 24]	καὶ ἀττέλεβοι πολλοὶ ἐς αὐτὸ	τὸ	ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ χελιδόνων ἀνηλώθησαν,
[56, 26]	τῷ Τιβερίῳ παρακατέθετο. ἀνέγνω δὲ	τὸ	βιβλίον οὐκ αὐτός (οὐ γὰρ
[56, 28]	γήρως, ὑφ´ οὗπερ οὐδ´ ἐς	τὸ	βουλευτήριον ἔτι πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα,
[56, 4]	ἐπιμελείας ἐνθυμηθέντες ἐπιθυμεῖτε πᾶν μὲν	τὸ	γένος ἡμῶν ἀφανίσαι καὶ θνητὸν
[56, 22]	διώξεως, καὶ ὁ Ἀσπρήνας μαθὼν	τὸ	γιγνόμενον ὄντως σφίσιν ἐπεκούρησε. καί
[56, 29]	ἐν τῷ Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν ἐμπεσὼν	τὸ	γράμμα τὸ πρῶτον τοῦ ὀνόματος
[56, 43]	ἐνιαυτῷ ὅλῳ κατὰ ψήφισμα ἐποιήσαντο,	τὸ	δ´ ἀληθὲς ἐν μὲν τῷ
[56, 31]	τινὰς παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν ἔφασαν.	τὸ	δ´ οὖν σῶμα τὸ τοῦ
[56, 7]	ὅλα πρὸς παρασκευὴν ὑμῖν ἔδωκα,	τὸ	δὲ δεύτερον δύο. ἀλλ´ οὐδὲν
[56, 43]	καὶ ἐς τὸ μνημεῖον κατέθετο.	~τὸ	δὲ δὴ πένθος τὸ μὲν
[56, 2]	καὶ τὸ μὲν ἄρρεν αὐτοῦ	τὸ	δὲ θῆλυ ἀποδείξας ἔρωτα καὶ
[56, 32]	μέρη τοῦ κλήρου τῷ Τιβερίῳ,	τὸ	δὲ λοιπὸν τῇ Λιουίᾳ, ὥς
[56, 39]	πᾶν τὸ περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ καταστήσας,	τὸ	δὲ στρατιωτικὸν τὸ κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ
[56, 33]	ἐπιθυμήσῃ, μήτ´ αὖ πταίσαντος ἐκείνου	τὸ	δημόσιον σφαλῇ. γνώμην τε αὐτοῖς
[56, 33]	πολιτείαν συχνοὺς ἐσγράφωσιν, ἵνα πολὺ	τὸ	διάφορον αὐτοῖς πρὸς τοὺς ὑπηκόους
[56, 44]	ἐξετάζειν ἠξίουν· πλεῖστον γὰρ δὴ	τὸ	διάφορον ὡς ἀληθῶς παρέσχετο. καὶ
[56, 42]	αἵ τε γυναῖκες αὐτῶν καὶ	τὸ	δορυφορικόν, οἵ τε λοιποὶ πάντες
[56, 40]	προσέθηκεν. ἔκ τε τοῦ δήμου	τὸ	δύσκριτον ἐν ταῖς διαγνώσεσιν ἐς
[56, 43]	ἐν δίφρῳ ποτὲ καταστέγῳ ἐς	τὸ	δωμάτιον αὐτοῦ ὡς καὶ γυναικός
[56, 41]	αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν τὸ φαῦλον	τὸ	ἐκ τῶν στάσεων ἐπιπολάσαν ἀλύπως
[56, 35]	τοῖς ἐμοῖς λόγοις βοηθήσετε, ἀναπληροῦντες	τὸ	ἐλλεῖπον τῇ μνήμῃ τῶν γεγονότων,
[56, 46]	ἐτεμενίσθη. ἐν ᾧ δ´ οὖν	τὸ	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον ἐγίγνετο,
[56, 5]	οὐδὲ ὁμοῦ πάντα πρὸς τοῦτο	τὸ	ἓν παραβαλλόμενα. καὶ γὰρ μιαιφονεῖτε,
[56, 14]	καὶ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν ἐς	τὸ	ἔπειτα οἱ μὲν ἐλευθερίας οἱ
[56, 13]	προείδετο, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὸ	τὸ	ἐρυμνὸν ἐχώρησεν. ἐπεὶ δὲ μήτε
[56, 40]	σπουδαρχιῶν αὐτῶν τὸ πλεονεκτικὸν ἐκκόψας	τὸ	εὔδοξον αὐτοῖς ἀντέδωκε. τά τε
[56, 47]	ἐπὶ τῷ τεταγμένῳ μισθῷ ἐς	τὸ	θέατρον ἐν τοῖς Αὐγουσταλίοις ἐσελθεῖν,
[56, 24]	ταῦτα συμβάντων δεινὴν ὑποψίαν ἐς	τὸ	θεῖον ἔσχεν. ὅ τε γὰρ
[56, 2]	γεννωμένων ἀίδιον τρόπον τινὰ καὶ	τὸ	θνητὸν ἀπεργάσηται. καίτοι καὶ αὐτῶν
[56, 2]	τεκτηνάμενος ἡμᾶς, διχῇ τε διεῖλε	τὸ	θνητὸν γένος, καὶ τὸ μὲν
[56, 2]	πολυανθρωπίᾳ ὑπερέφυμεν. ὧν χρὴ μεμνημένους	τὸ	θνητὸν τῆς φύσεως ἡμῶν ἀιδίῳ
[56, 2]	ταῦτα Ῥωμαῖοι γενήσονται· καὶ γὰρ	τὸ	κατ´ ἀρχὰς καὶ πάνυ βραχεῖς
[56, 7]	γένη διαμείνειε, πῶς δ´ ἂν	τὸ	κοινὸν διασωθείη μήτε γαμούντων ἡμῶν
[56, 43]	τε ἐλεύθερόν σφισιν ἐτήρησε καὶ	τὸ	κόσμιον τό τε ἀσφαλὲς προσπαρεσκεύασεν,
[56, 39]	φιλανθρωπίᾳ καταστήσας, τὸ δὲ στρατιωτικὸν	τὸ	κρατῆσαν εὐεργεσίᾳ μετριάσας, καὶ δυνηθεὶς
[56, 44]	καὶ τὸ πολίτευμα πρός τε	τὸ	κράτιστον μετεκόσμησε καὶ ἰσχυρῶς ἐκράτυνεν,
[56, 44]	δὴ γνώμην αὐτοῦ ἐξ οὗ	τὸ	κράτος ἀναμφίλογον ἔσχεν ἐξετάζειν ἠξίουν·
[56, 29]	ἦρχον, καὶ ὁ Γάλβας ὁ	τὸ	κράτος ὕστερον χρόνῳ λαβὼν τότε
[56, 41]	τῶν στάσεων ἐπιπολάσαν ἀλύπως ἀφελὼν	τὸ	λοιπὸν αὐτῷ τε τούτῳ ἐσέμνυνε
[56, 29]	ἀριθμὸν παρὰ τοῖς Λατίνοις καὶ	τὸ	λοιπὸν πᾶν ὄνομα θεὸν παρὰ
[56, 36]	πλῆθος τῶν ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε	τὸ	μέγεθος τῶν πραγμάτων δείσας μήτε
[56, 5]	ὑπὸ τῶν θεῶν ἀφανίζοντες, καὶ	τὸ	μέγιστον τῶν ἀναθημάτων αὐτῶν, τὴν
[56, 2]	διεῖλε τὸ θνητὸν γένος, καὶ	τὸ	μὲν ἄρρεν αὐτοῦ τὸ δὲ
[56, 26]	ἀγανακτεῖν εἰ μηκέτι συσσιτοίη σφίσι·	τὸ	μὲν γὰρ πλεῖστον, ἄλλως τε
[56, 43]	κατέθετο. ~τὸ δὲ δὴ πένθος	τὸ	μὲν ἐκ τοῦ νόμου οἱ
[56, 7]	ἢ καὶ καλῶς ἔχον ἐστὶ	τὸ	μὲν ἡμέτερον γένος παύσασθαι καὶ
[56, 37]	μετὰ δὲ δὴ τοῦτο ὁρῶν	τὸ	μὲν πλεῖστον καὶ κράτιστον καὶ
[56, 13]	περιῆν, κατέσχεν) οἱ δ´ ἄλλοι	τὸ	μὲν πρῶτον ἐν πλαισίῳ πυκνῷ
[56, 43]	τινα λῃστὴν ἐν Ἰβηρίᾳ ἀκμάσαντα	τὸ	μὲν πρῶτον οὕτω δι´ ὀργῆς
[56, 20]	τῶν τριμμῶν ὄντες, περιεστοιχίσαντο, καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον πόρρωθεν ἔβαλλον, ἔπειτα
[56, 22]	ὀλίγοι, ἄοπλοι δὲ πολλοί) καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον τό τε δεύτερόν
[56, 7]	ταῦτα μέντοι κατήπειξα ὑμᾶς, ἀλλὰ	τὸ	μὲν πρῶτον τρία ἔτη ὅλα
[56, 39]	ἀποδεῖξαι. ~ποιήσας δὲ ταῦτα, καὶ	τὸ	μὲν στασιωτικὸν πᾶν τὸ περιλειφθὲν
[56, 41]	πενθεῖν αὐτὸν ἡμῖν πρέπει, ἀλλὰ	τὸ	μὲν σῶμα αὐτοῦ τῇ φύσει
[56, 34]	διαχρύσοις κεκοσμημένη· καὶ ἐν αὐτῇ	τὸ	μὲν σῶμα κάτω που ἐν
[56, 39]	ἔθνη καὶ τὰ χρήματα ἐς	τὸ	μέσον ὑμῖν κατέθηκεν; ὅθενπερ καὶ
[56, 27]	τε οὖν αὐτοῖς προσέταξε, καὶ	τὸ	μήτε περαιοῦσθαί ποι ἄλλοσε, μήτε
[56, 42]	ὀστᾶ αὐτοῦ συνελέξατο καὶ ἐς	τὸ	μνημεῖον κατέθετο. ~τὸ δὲ δὴ
[56, 17]	τὸ τὴν ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ	τὸ	νενομισμένον λαβεῖν. καὶ τῷ Δρούσῳ
[56, 5]	οὐδέν ἐστι τἆλλα πρὸς τοῦτο	τὸ	νῦν ὑφ´ ὑμῶν γιγνόμενον, οὐχ
[56, 40]	αὐτοὺς ἐποίησεν, ἀλλ´ ἐπὶ μὲν	τὸ	ὀθνεῖον φύλακας φοβερωτάτους, πρὸς δὲ
[56, 40]	ὀθνεῖον φύλακας φοβερωτάτους, πρὸς δὲ	τὸ	οἰκεῖον ἀόπλους ἀπολέμους εἶναι παρεσκεύασε.
[56, 0]	ὑπὸ Κελτῶν ἀπέθανεν. γ. Ὡς	τὸ	Ὁμονόειον καθιερώθη. δ. Ὡς ἡ
[56, 25]	ἄλλα τὰ προειρημένα ἐγένετο, καὶ	τὸ	Ὁμονόειον ὑπὸ τοῦ Τιβερίου καθιερώθη,
[56, 7]	μὲν ἡμέτερον γένος παύσασθαι καὶ	τὸ	ὄνομα τὸ Ῥωμαίων ἐν ἡμῖν
[56, 4]	πόλις ἀπόλλυται. Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε	τὸ	ὄνομα τοῦτο καταλῦσαι. οὐ μὴν
[56, 7]	μηδέπω γάμων ὡραίας ἐπέτρεψα, ἵνα	τὸ	ὄνομα τῶν μελλονυμφίων ἔχοντες οἰκωφελῶς
[56, 42]	τέλους καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ	τὸ	ὁπλιτικὸν τὸ φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα
[56, 11]	ἀνεχώρησαν· ἀγνοοῦντες δὲ οἱ Ῥωμαῖοι	τὸ	πεπραγμένον ἐπεσέπεσον ὡς καὶ αὐτοβοεὶ
[56, 39]	καὶ τὸ μὲν στασιωτικὸν πᾶν	τὸ	περιλειφθὲν φιλανθρωπίᾳ καταστήσας, τὸ δὲ
[56, 37]	καὶ προσέτι καὶ τῆς τύχης	τὸ	πλεῖστον ὄντα, καὶ μετὰ πολλῶν
[56, 21]	τοῖς γὰρ πολεμίοις, ψιλοῖς τε	τὸ	πλεῖστον οὖσι καὶ τὴν ἐξουσίαν
[56, 40]	ἐξεπαίδευσε, κἀκ τῶν σπουδαρχιῶν αὐτῶν	τὸ	πλεονεκτικὸν ἐκκόψας τὸ εὔδοξον αὐτοῖς
[56, 8]	σωθῆναι τὴν πόλιν, ἂν μὴ	τὸ	πλῆθος αὐτῆς ἐκ τῶν ἀεὶ
[56, 36]	καὶ ὑμῖν ἀναγκαίως ἐπεκούρησε, μήτε	τὸ	πλῆθος τῶν ἐχθρῶν φοβηθεὶς μήτε
[56, 47]	καὶ αὐταρχοῦσα ἀντεποιεῖτο. κἀν τούτῳ	τὸ	πλῆθος, τῶν ὀρχηστῶν τινος μὴ
[56, 44]	τε στασιάζον πᾶν ἔπαυσε καὶ	τὸ	πολίτευμα πρός τε τὸ κράτιστον
[56, 29]	ἅπας ἐξέλιπε, καὶ τοῦ οὐρανοῦ	τὸ	πολὺ καίεσθαι ἔδοξε, ξύλα τε
[56, 44]	οὖν αὐτῷ πρὸς εὐδοξίαν καὶ	τὸ	πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας συνήρατο. τῶν
[56, 1]	αὐτῷ καὶ ὁ Αὔγουστος ἐς	τὸ	προάστειον ἀπαντήσας ἦλθέ τε μετ´
[56, 13]	τά τε ἐπιγιγνόμενα καθορῴη πρὸς	τὸ	προθυμότερον τοὺς στρατιώτας ἀγωνίσασθαι, καὶ
[56, 40]	στρατιώτας τε τοσούτους ἀθανάτους πρὸς	τὸ	προπολεμεῖν ὑμῶν τρέφων οὐδενὶ τῶν
[56, 29]	Καπιτωλίῳ ἑστῶσαν ἐμπεσὼν τὸ γράμμα	τὸ	πρῶτον τοῦ ὀνόματος τοῦ Καίσαρος
[56, 30]	τοῦ Αὐγούστου, ἐν ᾗ ποτε	τὸ	πρῶτον ὑπάτευσε, μετήλλαξε, ζήσας μὲν
[56, 11]	ποιήσαντες, διέφυγον. οὕτω γάρ που	τὸ	πῦρ ἐπεκράτησεν ὥστε μηδὲ τοὺς
[56, 4]	θνητὸν ὄντως ποιῆσαι, πᾶν δὲ	τὸ	Ῥωμαίων ἔθνος φθεῖραι καὶ παῦσαι.
[56, 7]	γένος παύσασθαι καὶ τὸ ὄνομα	τὸ	Ῥωμαίων ἐν ἡμῖν ἀποσβῆναι, ἄλλοις
[56, 16]	πίστιν λαβὼν νυκτός τε ἐς	τὸ	στρατόπεδον αὐτοῦ ἐσῆλθε, καὶ τῇ
[56, 45]	αἴσια ἐπεφθέγξατο. τοσοῦτον δ´ οὖν	τὸ	σύμπαν ἀλλήλων διήνεγκαν ὥστε τινὰς
[56, 17]	μετασχόντι τοῦ πολέμου, καὶ ἐς	τὸ	συνέδριον συμφοιτᾶν πρὶν βουλεῦσαι, καὶ
[56, 17]	τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα προσθέσθαι καὶ	τὸ	τὰ ἐπινίκια πέμψαι, ἄλλαι τέ
[56, 40]	τὴν τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν μεταστήσας,	τό	τε ἀξίωμα τῶν ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ
[56, 43]	σφισιν ἐτήρησε καὶ τὸ κόσμιον	τό	τε ἀσφαλὲς προσπαρεσκεύασεν, ὥστ´ ἔξω
[56, 24]	ταραχῆς ἀπηλλάγη καὶ διαγνώμην ἐποιήσατο.	τό	τε γὰρ πάθος οὐκ ἄνευ
[56, 12]	Σαλώνῃ ἐπῳκισμένον προσεδρεύσας δεινῶς ἐπόνησε.	τό	τε γὰρ φρούριον ἐπ´ εὐερκοῦς
[56, 19]	δεινὸν προσδεχομένου, καὶ πᾶσι τοῖς	τό	τε γιγνόμενον ὑποτοποῦσι καὶ φυλάττεσθαί
[56, 22]	πολλοί) καὶ τὸ μὲν πρῶτον	τό	τε δεύτερόν σφων φυλακτήριον παρῆλθον,
[56, 20]	ἔτι καὶ μᾶλλόν σφας διέσπειραν·	τό	τε ἔδαφος ὀλισθηρὸν περί τε
[56, 25]	τοῦ Τιβερίου καθιερώθη, καὶ αὐτῷ	τό	τε ἐκείνου ὄνομα καὶ τὸ
[56, 43]	τὴν μοναρχίαν τῇ δημοκρατίᾳ μίξας	τό	τε ἐλεύθερόν σφισιν ἐτήρησε καὶ
[56, 36]	ἐθελοντὴς καὶ πολεμῶν καὶ νομοθετῶν	τό	τε κοινὸν ἀκριβῶς ἔσωσε καὶ
[56, 23]	περὶ τῶν Γαλατιῶν δέει ἐποιήσατο,	τό	τε μέγιστον ὅτι καὶ ἐπὶ
[56, 33]	τῶν τε ἀναλωμάτων τῶν δημοσίων,	τό	τε πλῆθος τῶν ἐν τοῖς
[56, 24]	ἐσώθησαν καὶ αἱ Γερμανίαι ἐφρουρήθησαν,	τό	τε πολέμιον οὐδὲ ἐπὶ τὸν
[56, 45]	τοῦ Αὐγούστου σῶμα ἄγουσιν ἀπαντήσων	τό	τε σκέλος ἐπλήγη καὶ μετ´
[56, 22]	κάματον καὶ διὰ τὸν φόβον	τό	τε σκότος καὶ τὸ ψῦχος
[56, 44]	ἐφ´ ἅπασιν αὐτοῖς γράφω ὅτι	τό	τε στασιάζον πᾶν ἔπαυσε καὶ
[56, 29]	μοίρας μεταλήψεσθαι ἔφασαν, τεκμαιρόμενοι ὅτι	τό	τε στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸν τῶν
[56, 29]	αὐτοῦ ἐπαγγελθείσης, ἵν´ εὐχὰς ποιήσωνται	τό	τε συνέδριον κεκλειμένον εὑρέθη καὶ
[56, 11]	ἐκπλαγέντες οἱ ἄλλοι καὶ φοβηθέντες	τό	τε τεῖχος ἐκεῖνο ἐξέλιπον καὶ
[56, 17]	στρατιάρχοις ὑπῆρξε, καὶ αἱ στρατηγικαί,	τό	τε τὴν γνώμην πρώτῳ μετὰ
[56, 17]	μὲν Αὐγούστῳ καὶ τῷ Τιβερίῳ	τό	τε τὸ τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα
[56, 29]	ἀνθρώποις καὶ τὸ τῶν ὑπάτων	τό	τε τοῦ Σερουίου Σουλπικίου Γάλβου
[56, 11]	Πουσίων ἱππεὺς Κελτὸς λίθον ἐς	τὸ	τεῖχος ἀφεὶς οὕτω τὴν ἔπαλξιν
[56, 14]	οἱ μὲν τραπέντες οὐδὲ ἐς	τὸ	τεῖχος ἐσελθεῖν ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ ἀνὰ
[56, 41]	καὶ ὑπατείαις πλείσταις ἐπεγαυρώσατε, καὶ	τὸ	τελευταῖον καὶ ἥρωα ἀπεδείξατε καὶ
[56, 16]	ὁ μὲν οὖν πόλεμος τοῦτο	τὸ	τέλος ἔσχε, πολλῶν μὲν καὶ
[56, 28]	δὲ οὐχ ὡς καὶ ἐκεῖνο	τὸ	τέλος καταλύσων ἐποίησεν, ἀλλ´ ἵνα
[56, 33]	ἡγεμονίαν φέροντα ἦν, εἶχε, καὶ	τὸ	τέταρτον ἐντολὰς καὶ ἐπισκήψεις τῷ
[56, 17]	μετὰ τοὺς ὑπατευκότας ἀποφαίνεσθαι, καὶ	τὸ	τὴν ὑπατείαν θᾶσσον παρὰ τὸ
[56, 30]	οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ πρὸς	τὸ	τῆς ἀρχῆς ἰσχυρὸν ἐνεδείξατο· κρότον
[56, 47]	ἐκλέξασθαι ὅσα ἐβούλετο. προσέθηκα δὲ	τὸ	τῆς Λιουίας ὄνομα, ὅτι καὶ
[56, 41]	ἑτέρου βλάβης δεδομένων; τί δέ;	τὸ	τοῖς ἅπαξ ἀναγκαίως κτηθεῖσιν ἀρκεσθῆναι
[56, 41]	καὶ τὰ ὄντα ἀπωλέσαμεν, ἢ	τὸ	τοῖς μὲν πάνυ φίλοις καὶ
[56, 29]	ἐνεγράφη. ἐπεὶ οὖν πρῶτος μετὰ	τὸ	τοῦ Αὐγούστου γένος ἐκ τῶν
[56, 31]	ἔφασαν. τὸ δ´ οὖν σῶμα	τὸ	τοῦ Αὐγούστου ἐκ μὲν τῆς
[56, 45]	Πομπήιος ἐξορμήσας ὡς καὶ τοῖς	τὸ	τοῦ Αὐγούστου σῶμα ἄγουσιν ἀπαντήσων
[56, 17]	καὶ τῷ Τιβερίῳ τό τε	τὸ	τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα προσθέσθαι καὶ
[56, 25]	τό τε ἐκείνου ὄνομα καὶ	τὸ	τοῦ Δρούσου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
[56, 10]	διεχώρισε, καὶ ἐνιαυτὸν ἑκατέροις ἐς	τὸ	τοὺς πειθαρχήσαντάς οἱ ἐν τῷ
[56, 33]	ἡρῴῳ αὐτοῦ σταθείσας ἀναγραφῆναι ἐκέλευσε·	τὸ	τρίτον τά τε τῶν στρατιωτῶν
[56, 40]	τὰ δὲ ἐκείνοις οἰκοδομῆσαι ἐπέτρεψε,	τὸ	τῷ κοινῷ χρήσιμον διὰ πάντων
[56, 30]	τοῦτο μὲν οὖν οὐ πρὸς	τὸ	τῶν οἰκοδομημάτων αὐτῆς ἀκριβὲς ἀλλὰ
[56, 29]	δὲ δὴ ἔπειτα ἀνθρώποις καὶ	τὸ	τῶν ὑπάτων τό τε τοῦ
[56, 41]	τῶν βουλευτῶν αὐτοῦ μνημονεύσειεν, ὧν	τὸ	φαῦλον τὸ ἐκ τῶν στάσεων
[56, 40]	ἀρχαιρεσιῶν αὐτῷ ἐτήρησε, κἀν ταύταις	τὸ	φιλότιμον ἀντὶ τοῦ φιλονείκου σφᾶς
[56, 42]	οἱ ἄλλοι, καὶ τὸ ὁπλιτικὸν	τὸ	φρουρικὸν περιέδραμον, πάντα τὰ νικητήρια,
[56, 14]	πολεμίους ἑτέρων ηωῆι ἀνίτητον ἐς	τὸ	χωρίον ἐκ πλείονος περιελθοῦσιν ἣν
[56, 22]	φόβον τό τε σκότος καὶ	τὸ	ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν πάντες ἀπώλοντο
[56, 14]	πάντα ἅμα πολλῇ ῥύμῃ καταφερόμενα	διεσφενδονᾶτο,	καὶ τοὺς Ῥωμαίους διέσπα τε
[56, 22]	εἰ τὰ μάλιστά τις ἤθελεν	ἐδύνατο.	ἐκόπτετό τε οὖν ἀδεῶς πᾶς
[56, 22]	ἔτι, εἰ καὶ ἔρρωτό τις,	ἠμύνατο,	ἀλλ´ οἱ μὲν τὸν ἄρχοντά
[56, 13]	τὰ δὲ καὶ παραινέσας οὔτε	ἐθρασύνατο	οὔτ´ ἀπανέστη, ἀλλὰ κατὰ χώραν
[56, 45]	καὶ πολλὰ καὶ οὐκ αἴσια	ἐπεφθέγξατο.	τοσοῦτον δ´ οὖν τὸ σύμπαν
[56, 26]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ στρατηγήσας	ἐδέξατο,	καὶ δι´ ὅλου αὐτὴν τοῦ
[56, 17]	τῶν ψηφισθέντων σφίσιν ὁ Αὔγουστος	ἐδέξατο)	τῷ δὲ δὴ Γερμανικῷ αἵ
[56, 32]	εἰ γάρ τινα τέκνα ἔχοντα	διεδέξατο,	τοῖς παισὶν αὐτοῦ πάντως, εἰ
[56, 40]	αὐτὸς καὶ φρουρήσειν καὶ σώσειν	ὑπεδέξατο,	τὰ δ´ ἄλλα τὰ εἰρηναῖα
[56, 1]	ἐκείνων ἐλάττους ἤλγησέ τε καὶ	διελέξατο	αὐτοῖς τοιάδε· ~εἰ καὶ ὀλίγοι
[56, 42]	μείνασα τά τε ὀστᾶ αὐτοῦ	συνελέξατο	καὶ ἐς τὸ μνημεῖον κατέθετο.
[56, 34]	δόγμα λόγον ἐπ´ αὐτῷ τοιόνδε	ἐπελέξατο·	~ὅσα μὲν ἰδίᾳ καὶ παρὰ
[56, 23]	τε ἐσθῆτα, ὥς τινές φασι,	περιερρήξατο,	καὶ πένθος μέγα ἐπί τε
[56, 30]	πρὸς τὸ τῆς ἀρχῆς ἰσχυρὸν	ἐνεδείξατο·	κρότον δὲ δή τινα παρ´
[56, 36]	καὶ ἐκεῖνος τὰ κοινὰ πράττειν	ἤρξατο,	τοῦτ´ ἔστιν ἀπὸ τῆς πρώτης
[56, 44]	καὶ τὸ πολυχρόνιον τῆς ἡγεμονίας	συνήρατο.	τῶν μὲν γὰρ ἐκ τῆς
[56, 43]	οἱ προσῆλθεν, οὔτε τι κακὸν	εἰργάσατο	καὶ προσέτι καὶ τῷ ἀργυρίῳ
[56, 15]	δὲ δὴ Ποστούμιος τὰ λοιπὰ	προσκατειργάσατο.	~κἀν τούτῳ καὶ ὁ Βάτων,
[56, 1]	κἀνταῦθα ἀπὸ βήματος τὸν δῆμον	ἠσπάσατο,	καὶ μετὰ τοῦτο τά τε
[56, 23]	ἄλλα ὡς ἐκ τῶν παρόντων	παρεσκευάσατο,	καὶ ἐπειδὴ μηδεὶς τῶν τὴν
[56, 16]	ὑπὲρ δὲ τῶν ἄλλων πολλὰ	ἀπελογήσατο.	καὶ τέλος ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ
[56, 27]	ὕβρει τινῶν συγγράφοιτο, ζήτησιν αὐτῶν	ἐποιήσατο,	καὶ ἐκεῖνά τε, τὰ μὲν
[56, 24]	τε ταραχῆς ἀπηλλάγη καὶ διαγνώμην	ἐποιήσατο.	τό τε γὰρ πάθος οὐκ
[56, 23]	καὶ περὶ τῶν Γαλατιῶν δέει	ἐποιήσατο,	τό τε μέγιστον ὅτι καὶ
[56, 26]	ὥσπερ εἰώθει. καὶ μετὰ τοῦτ´	ᾐτήσατο	παρ´ αὐτῶν, ἐπὶ τῇ τοῦ
[56, 28]	πλὴν σπανιώτατα συνεφοίτα, εἴκοσιν ἐτησίους	ᾐτήσατο·	πρότερον γὰρ καθ´ ἕκμηνον πεντεκαίδεκα
[56, 32]	αὐτοῦ ἀπόνηται, παρὰ τῆς βουλῆς	ᾐτήσατο	τοσοῦτον αὐτῇ καὶ παρὰ τὸν
[56, 34]	τά τε ἔθνη πάνθ´ ὅσα	προσεκτήσατο,	ἐπιχωρίως σφίσιν ὡς ἕκαστα ἀπῃκασμένα
[56, 10]	πάνθ´ ὅσαπερ αἱ τεκοῦσαι εἶχον	ἐχαρίσατο.	κἀκ τούτου ὅ τε Πάπιος
[56, 46]	ἐστρατηγηκότι, πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας	ἐχαρίσατο,	ὅτι τὸν Αὔγουστον ἐς τὸν
[56, 13]	τῆς τότε ἀντικαθεστηκυίας οἱ ἠλαττοῦτο)	διεκηρυκεύσατο	πρὸς αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ μὴ
[56, 15]	οὐκ εἴων σφᾶς συμβῆναι. καὶ	ἐδουλώσατο	μὲν χωρίον τι Ἄρδουβαν, οὐ
[56, 42]	δέ τις ἐξ αὐτῆς ἀφεθεὶς	ἀνίπτατο	ὡς καὶ δὴ τὴν ψυχὴν
[56, 14]	δὴ καὶ τὰ ὁμολογηθέντα σφίσι	καθίστατο,	~Γερμανικὸς δὲ ἐπὶ τοὺς ἀνθεστηκότας
[56, 41]	γνώμην ἐδίδου, καὶ μεθ´ ὧν	συμμεθίστατο·	οἷς πάντα τὰ μέγιστα καὶ
[56, 32]	δυνηθῆναι. κληρονόμοι μὲν δὴ οὗτοι	ἐγεγράφατο·	κτήματα δὲ καὶ χρήματα πολλὰ
[56, 31]	τε νεκροῦ, οὐκ ἐξὸν δή,	ἥψατο	καὶ συμπαρέπεμψεν αὐτόν (καίτοι τὰς
[56, 34]	ἑτέρα αὖ ἐφ´ ἅρματος πομπικοῦ	ἤγετο.	καὶ μετὰ ταύτας αἵ τε
[56, 13]	κρατήσειν, οὐδὲν ἔτι τοῦ χωρίου	προείδετο,	ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ
[56, 43]	λυπήσασί τι αὐτὸν οὐκ ἀκρατῶς	ὠργίζετο,	τήν τε πίστιν καὶ πρὸς
[56, 40]	τὰ τῶν ἄλλων ἁμαρτήματα ἀνθρωπίνως	μετεχειρίζετο	καὶ τοὺς μὲν ἀρετήν τινα
[56, 29]	καὶ τὸν στέφανον αὐτοῦ λαβὼν	περιέθετο.	ὃ πάντας ἐτάραξεν, καὶ γὰρ
[56, 42]	συνελέξατο καὶ ἐς τὸ μνημεῖον	κατέθετο.	~τὸ δὲ δὴ πένθος τὸ
[56, 26]	βουλῇ καὶ ταύτην τῷ Τιβερίῳ	παρακατέθετο.	ἀνέγνω δὲ τὸ βιβλίον οὐκ
[56, 28]	πρότερον γὰρ καθ´ ἕκμηνον πεντεκαίδεκα	προσετίθετο.	καὶ προσεψηφίσθη, πάνθ´ ὅσα ἂν
[56, 18]	διὸ οὐδὲ ἐς ἱστορίας μνήμην	ἀφίκετο·	καὶ στρατιῶταί τε αὐτῶν ἐκεῖ
[56, 31]	συνέκρυψεν αὐτὸν μέχρις οὗ ἐκεῖνος	ἀφίκετο.	ταῦτα γὰρ οὕτω τοῖς τε
[56, 42]	ὑφῆψαν αὐτήν· καὶ ἡ μὲν	ἀνηλίσκετο,	ἀετὸς δέ τις ἐξ αὐτῆς
[56, 27]	γὰρ οὐκ οἶδ´ ὅπως μόνας	ὑπεξείλετο.	ἐκεῖνά τε οὖν αὐτοῖς προσέταξε,
[56, 40]	ἡγεμονίαις τὴν τοῦ κλήρου τύχην	ἀφείλετο,	ἀλλὰ καὶ τὰ ἆθλά σφισι
[56, 23]	ἀεὶ λαχόντα τήν τε οὐσίαν	ἀφείλετο	καὶ ἠτίμωσε. καὶ τέλος, ὡς
[56, 21]	τὴν χρῆσίν σφας τῶν ὅπλων	ἀφείλετο·	οὔτε γὰρ τοῖς τοξεύμασιν οὔτε
[56, 47]	τὸν Τιβέριον λαβόντα ἐκλέξασθαι ὅσα	ἐβούλετο.	προσέθηκα δὲ τὸ τῆς Λιουίας
[56, 29]	ἥτις ἐπὶ τοῖς αὐτοῦ γενεθλίοις	ἐγίγνετο,	ἀνήρ τις ἐμμανὴς ἔς τε
[56, 46]	τὸ ἐν τῇ Ῥώμῃ ἡρῷον	ἐγίγνετο,	εἰκόνα αὐτοῦ χρυσῆν ἐπὶ κλίνης
[56, 26]	τε καὶ ὁσάκις ἕδρα αὐτῶν	ἐγίγνετο,	ἔν τε τῇ ἀγορᾷ καὶ
[56, 13]	προσεδρεία καὶ ματαία καὶ ἐπικίνδυνος	ἐγίγνετο	καὶ ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς ἐφαίνετο)
[56, 25]	μήτ´ ὄφελός τι τῆς ἀπορρήσεως	ἐγίγνετο	καὶ τιμωρίας μείζονος ἄξιοι εἶναι
[56, 14]	πολλὴ μὲν τῶν μαχομένων φιλοτιμία	ἐγίγνετο,	τῶν μὲν ἀναβῆναί τε καὶ
[56, 25]	ἄλλοις τοῖς ἐφεξῆς ἔτεσι ταὐτὸν	ἐγένετο,	ἀλλ´ οἱ δώδεκα ἐπὶ πολὺ
[56, 29]	τοῦ Σερουίου Σουλπικίου Γάλβου ἐνθύμιον	ἐγένετο.	ἐκεῖνοί τε γὰρ συγγενεῖς πῃ
[56, 31]	ἐκφανὴς εὐθὺς ὁ θάνατος αὐτοῦ	ἐγένετο·	ἡ γὰρ Λιουία, φοβηθεῖσα μὴ
[56, 38]	οἷα ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ ἑνὶ	ἐγένετο.	ἤδη γὰρ οἶδ´ ὅτι καὶ
[56, 21]	τετάρτη τε ἡμέρα πορευομένοις σφίσιν	ἐγένετο,	καὶ αὐτοῖς ὑετός τε αὖθις
[56, 31]	ἐσεκόμισαν. τῇ τε ὑστεραίᾳ βουλὴ	ἐγένετο,	καὶ ἐς αὐτὴν οἱ μὲν
[56, 15]	παθεῖν ᾑροῦντο) μάχη τε ἰσχυρὰ	ἐγένετο,	καὶ κρατηθέντες αὐτοὶ μὲν ἐνέδοσαν,
[56, 27]	ἐτιμήθη, αὖθις δὲ ὥσπερ εἴθιστο	ἐγένετο,	καὶ λέοντάς γε ἐς αὐτὰ
[56, 28]	εἰκοστὴν τελεῖν ἀνθέλωνται. ὃ καὶ	ἐγένετο.	καὶ ταῦτα μὲν ὧδέ πῃ
[56, 25]	τά τε ἄλλα τὰ προειρημένα	ἐγένετο,	καὶ τὸ Ὁμονόειον ὑπὸ τοῦ
[56, 34]	δὲ τοῦτο ἡ ἐκφορὰ αὐτοῦ	ἐγένετο.	κλίνη ἦν ἔκ τε ἐλέφαντος
[56, 29]	ταῦτα ἀλλ´ ἐκ δαιμονίου προβουλῆς	ἐγένετο.	~ὁ δ´ οὖν Αὔγουστος νοσήσας
[56, 24]	οὔτ´ ἄλλο τι τῶν νομιζομένων	ἐγένετο	οὔθ´ αἱ πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν· μετὰ
[56, 12]	κατακρυφθῆναι. ~ἐκεῖ μὲν δὴ ταῦτ´	ἐγένετο,	Σερέτιον δέ, ὅπερ ποτὲ ὁ
[56, 22]	αὐτοὺς εἶναι. τοῦτο μὲν ὕστερον	ἐγένετο·	~τότε δὲ μαθὼν ὁ Αὔγουστος
[56, 24]	ἀγωνισμὸς τῶν στρατιωτῶν διὰ κενῆς	ἐγένετο.	~τούτων τε οὖν ἕνεκα καὶ
[56, 13]	ἐγίγνετο καὶ ἡ ἀποχώρησις ἐπαισχὴς	ἐφαίνετο)	ἐθορύβησαν οἱ στρατιῶται, καὶ τοσαύτῃ
[56, 34]	αὐτοῦ κηρίνη ἐν ἐπινικίῳ στολῇ	ἐξεφαίνετο.	καὶ αὕτη μὲν ἐκ τοῦ
[56, 20]	πόρρωθεν ἔβαλλον, ἔπειτα δέ, ὡς	ἠμύνετο	μὲν οὐδεὶς ἐτιτρώσκοντο δὲ πολλοί,
[56, 15]	δὲ ἐπὶ τοὺς ἀνθεστηκότας ἔτ´	ἐτράπετο·	αὐτόμολοι γὰρ παρ´ αὐτοῖς συχνοὶ
[56, 20]	τε ἄλλη θεραπεία συχνὴ αὐτοῖς	συνείπετο,	ὥστε καὶ κατὰ τοῦτ´ ἐσκεδασμένῃ
[56, 34]	ἐν τοῖς ἄνω λόγοις εἴρηται,	ἐφέσπετο.	προτεθείσης δὲ τῆς κλίνης ἐπὶ
[56, 22]	τὰ μάλιστά τις ἤθελεν ἐδύνατο.	ἐκόπτετό	τε οὖν ἀδεῶς πᾶς καὶ
[56, 21]	ὥς γε ἐν ὄρει ὑλώδει	ἐνεδέχετο,	λαβόμενοι, καὶ μετὰ τοῦτο τάς
[56, 33]	τῷ πρώτῳ ὅσα τῆς ταφῆς	εἴχετο,	ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ τὰ
[56, 40]	ὡς ἰδίων κηδόμενος ὡς ἀλλοτρίων	ἀπείχετο.	καὶ πάντα μὲν τὰ ἔργα
[56, 16]	καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ πάντας	ὑπέσχετο,	ἂν τῆς ἀδείας τύχῃ. καὶ
[56, 44]	δὴ τὸ διάφορον ὡς ἀληθῶς	παρέσχετο.	καὶ τοῦτο μὲν καθ´ ἕκαστον
[56, 13]	ἦν καὶ ἐς φάραγγας πολλαχῇ	κατετέτμητο)	διεσπάσθησαν, καὶ οἱ μὲν θᾶσσον
[56, 29]	φέροντα οὔτε ἐλάχιστα οὔτε δυσσύμβλητα	ἐγεγένητο·	ὅ τε γὰρ ἥλιος ἅπας
[56, 30]	τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τοῦ Σεπτεμβρίου	ἐγεγέννητο)	μοναρχήσας δέ, ἀφ´ οὗ πρὸς
[56, 25]	τῶν ἀστέρων διάταξιν, ὑφ´ ὧν	ἐγεγέννητο,	φανερῶσαι. οὐ μὴν ἀλλ´ ἐκεῖνό
[56, 47]	τῶν πραγμάτων ὡς καὶ αὐταρχοῦσα	ἀντεποιεῖτο.	κἀν τούτῳ τὸ πλῆθος, τῶν
[56, 28]	μὲν ὧδέ πῃ τῷ Αὐγούστῳ	διῳκεῖτο·	~ἱπποδρομίας δὲ τελουμένης ἐν τῇ
[56, 36]	πρὸς τοῦ ἡμιθέου ἐκείνου Καίσαρος	διῳκεῖτο,	παιδείᾳ προσεῖχεν, ἐπεὶ δὲ ἐπιβουλευθέντος
[56, 26]	Καπίτων καὶ πάνυ τὴν ἄλλως	ἠριθμεῖτο·	ὁ δὲ δὴ Αὔγουστος ἐκεῖνόν
[56, 8]	πάντα ἄν τινα πειθαρχῆσαί μοι	ὑπαγάγοιτο.	καίτοι πῶς οὐκ αἰσχρόν, ὑπὲρ
[56, 41]	ἐπηρεάσθη. πῶς δ´ ἄν τις	ἐπιλάθοιτο	ἀνδρὸς ἰδίᾳ μὲν πένητος δημοσίᾳ
[56, 40]	τίς μὲν γὰρ οὐκ ἂν	ἕλοιτο	ἀπραγμόνως σώζεσθαι καὶ ἀκινδύνως εὐδαιμονεῖν,
[56, 27]	βιβλία ἄττα ἐφ´ ὕβρει τινῶν	συγγράφοιτο,	ζήτησιν αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ ἐκεῖνά
[56, 18]	ποιεῖσθαι, ἐψηφίσθη. ~ἄρτι τε ταῦτα	ἐδέδοκτο,	καὶ ἀγγελία δεινὴ ἐκ τῆς
[56, 21]	καὶ διαβρόχοις οὔσαις, καλῶς χρῆσθαι	ἐδύναντο.	τοῖς γὰρ πολεμίοις, ψιλοῖς τε
[56, 14]	τείχους ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ κρημνώδους	παρετάξαντο,	καὶ λίθους πολλοὺς τοὺς μὲν
[56, 46]	μὲν δὴ οὖν ὕστερον διαθροεῖν	ἤρξαντο,	τότε δὲ ἀθανατίσαντες αὐτόν, καὶ
[56, 19]	ὄντες, καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ	εἰργάσαντο.	~τά τε γὰρ ὄρη καὶ
[56, 43]	γυναῖκες ἐνιαυτῷ ὅλῳ κατὰ ψήφισμα	ἐποιήσαντο,	τὸ δ´ ἀληθὲς ἐν μὲν
[56, 5]	τούτοις ἐπήγαγον καὶ συνθήκας τινὰς	ἐποιήσαντο·	ὑμεῖς δὲ καὶ ἐκεῖνα πάντα
[56, 25]	ἐπειδὴ τοσοῦτοί τε τῆς ἀρχῆς	ἀντεποιήσαντο	καὶ οὐδένα αὐτῶν λυπῆσαι ὁ
[56, 5]	μὲν καὶ ἐκ τῶν πολεμίων	ἐπαιδοποιήσαντο,	ὑμεῖς δὲ οὐδὲ ἐκ τῶν
[56, 22]	οἱ μὲν τὸν ἄρχοντά σφων	ἐμιμήσαντο,	οἱ δὲ καὶ τὰ ὅπλα
[56, 31]	ἔθυσαν, τῷ δ´ αὐλητῇ οὐκ	ἐχρήσαντο.	ἐκαθέζοντο δὲ οἱ μὲν πολλοὶ
[56, 46]	τῇ ἐπινικίῳ ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ	ἐχρήσαντο)	οὐ μέντοι καὶ τοῦ ἅρματος
[56, 13]	τοσαύτῃ γε καὶ τηλικαύτῃ βοῇ	ἐχρήσαντο	ὥστε τοὺς πολεμίους τοὺς ὑπὸ
[56, 38]	οἶδ´ ὅτι καὶ ἐχθρῶν τινες	ἐφείσαντο	καὶ ἕτεροι τοῖς ἑταίροις ἀσελγαίνειν
[56, 20]	καὶ ἔμπειροι τῶν τριμμῶν ὄντες,	περιεστοιχίσαντο,	καὶ τὸ μὲν πρῶτον πόρρωθεν
[56, 47]	ἐσελθεῖν, ἐστασίασε· καὶ οὐ πρότερον	ἐπαύσαντο	ταραττόμενοι πρὶν τοὺς δημάρχους τήν
[56, 21]	δὲ οὐδέν. ~αὐτοῦ τε οὖν	ἐστρατοπεδεύσαντο,	χωρίου τινὸς ἐπιτηδείου, ὥς γε
[56, 5]	Σαβίνους ὑπὲρ τῶν γάμων, καὶ	κατελύσαντο	τῶν τε γυναικῶν αὐτῶν καὶ
[56, 22]	χειρώσασθαι ἠδυνήθησαν, ἐπεὶ μήτε πολιορκεῖν	ἠπίσταντο	καὶ τοξόταις οἱ Ῥωμαῖοι συχνοῖς
[56, 45]	ἤκουον ὁρῶντες ὄντα. ~ταῦτα δὲ	ἠπίσταντο	μὲν καὶ ζῶντος αὐτοῦ, ἐπὶ
[56, 11]	δυνάμενοι. εἴτε γὰρ ἔξω βέλους	ἀφίσταντο,	πρὸς τοῦ πυρὸς ἀναλοῦντο, εἴτ´
[56, 12]	χαλεπῶς τοὺς ἀντιταχθέντας σφίσι μάχαις	κατεστρέψαντο,	αὐτὸς δὲ διὰ πάσης τε
[56, 15]	παρὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν γνώμην	ἐφίεντο,	καὶ πᾶν ὁτιοῦν πρὸ τοῦ
[56, 4]	ἃ ζηλώσαντες μὲν πάντες ἂν	ἀπόλοιντο,	μισήσαντες δ´ ὑμᾶς ἂν δικαιώσειαν.
[56, 25]	αὐτοῖς ᾔει) οὔτε ἔθνος τι	ὑπηγάγοντο·	δεδιότες γὰρ μὴ καὶ συμφορᾷ
[56, 15]	τοὺς ἐπιχωρίους ἐπειδὴ τῶν σπονδῶν	ὠρέγοντο,	ἐς χεῖρας αὐτοῖς ἦλθον, καὶ
[56, 12]	ἐκ τῶν ὀρῶν ὧν ἐκράτουν	ἐπήγοντο,	καὶ προσέτι καὶ τὴν σιτοπομπίαν
[56, 25]	ὅτι δεινῶς οἱ ἀγῶνες αὐτῶν	ἐσπουδάζοντο,	ὥστε καὶ τὸν Αὔγουστον τοῖς
[56, 26]	ἐσιόντα αὐτὸν καὶ ἀπιόντα αὖθις	ἠσπάζοντο,	ἤδη δὲ καὶ ἐν τῷ
[56, 31]	τῷ δ´ αὐλητῇ οὐκ ἐχρήσαντο.	ἐκαθέζοντο	δὲ οἱ μὲν πολλοὶ ὥς
[56, 18]	αὐτῶν ἐκεῖ ἐχείμαζον καὶ πόλεις	συνῳκίζοντο,	ἔς τε τὸν κόσμον σφῶν
[56, 18]	τὸν κόσμον σφῶν οἱ βάρβαροι	μετερρυθμίζοντο	καὶ ἀγορὰς ἐνόμιζον συνόδους τε
[56, 44]	μάλιστα ἐντραφέντες οὐ μόνον οὐκ	ἤχθοντο	αὐτοῖς ἅτε καὶ συνήθεσιν οὖσιν,
[56, 43]	ἔγνω. ταῦτά τε οὖν αὐτοῦ	ἀνεμιμνήσκοντο,	καὶ ὅτι καὶ τοῖς λυπήσασί
[56, 20]	δέ, ὡς ἠμύνετο μὲν οὐδεὶς	ἐτιτρώσκοντο	δὲ πολλοί, ὁμόσε αὐτοῖς ἐχώρησαν·
[56, 21]	δὲ καὶ περὶ τοῖς δένδροις	ἐσφάλλοντο.	τετάρτη τε ἡμέρα πορευομένοις σφίσιν
[56, 14]	γὰρ διαπολεμῆσαι ἐγλίχοντο, καὶ οὐκ	ἐβούλοντο	συστραφέντας αὖθις αὐτοὺς χαλεπούς σφισι
[56, 22]	τὸ ψῦχος ἀνακαλούντων. κἂν πάντες	ἀπώλοντο	ἢ καὶ ἑάλωσαν, εἰ μὴ
[56, 11]	ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´ ἀμφοτέρων ἅμα	ἀπώλοντο,	τῇ μὲν τιτρωσκόμενοι τῇ δὲ
[56, 11]	τότε δὲ ἐν παντὶ κινδύνου	ἐγένοντο,	ἄνωθεν μὲν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων
[56, 22]	ἐπεὶ δὲ πρὸς τῷ τρίτῳ	ἐγένοντο,	ἐφωράθησαν, τῶν τε γυναικῶν καὶ
[56, 0]	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε	ἐγένοντο.	Κ. Σουλπίκιος Κ. υἱ. Καμερῖνος
[56, 11]	τε τῆς τοῦ πυρὸς περιβολῆς	ἐγένοντο,	καὶ οὐ πρότερον εἶδον αὐτό,
[56, 22]	τὴν τῆς λείας ἁρπαγὴν ἄσχολοι	ἐγένοντο.	οὕτω γὰρ οἵ τε ἐρρωμενέστατοι
[56, 24]	ἀστέρες τε κομῆται συχνοὶ ἅμα	κατεφαίνοντο,	καὶ δόρατα ἀπ´ ἄρκτου φερόμενα
[56, 21]	τε ὕλας αὖθις ἐσέπεσον, καὶ	ἠμύνοντο	μὲν πρὸς τοὺς προσπίπτοντάς σφισιν,
[56, 28]	τῇ εἰκοστῇ πάντες ὡς εἰπεῖν	ἐβαρύνοντο	καὶ ἐδόκει τι νεώτερον ἔσεσθαι,
[56, 18]	μετὰ φυλακῆς μετεμάνθανον αὐτά, οὔτε	ἐβαρύνοντο	τῇ τοῦ βίου μεταβολῇ καὶ
[56, 34]	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ Ῥωμύλου ἀρξάμεναι,	ἐφέροντο.	καί τις καὶ τοῦ Πομπηίου
[56, 11]	φλογὸς ἀπεπήδων, πρὸς τῶν βαλλόντων	ἐφθείροντο·	καί τινες ἐν στενοχωρίᾳ ἀπ´
[56, 22]	συχνοῖς ἐχρῶντο, ἐξ ὧν καὶ	ἀνεκόπτοντο	καὶ πλεῖστοι ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ
[56, 14]	τοῖς τε γὰρ σφετέροις ἑκάτεροι	παρεκελεύοντο,	τοὺς μὲν προθυμουμένους σφῶν ἐπιρρωννύντες,
[56, 13]	ἐν πλαισίῳ πυκνῷ συντεταγμένοι βάδην	ἀνεπορεύοντο,	ἔπειτα δ´ ὑπό τε τοῦ
[56, 22]	τις ἐπεκούρει αὐτοῖς καὶ λιμῷ	συνείχοντο,	ἐξῆλθον νύκτα τηρήσαντες χειμέριον (ἦσαν
[56, 14]	σφας (πάνυ τε γὰρ διαπολεμῆσαι	ἐγλίχοντο,	καὶ οὐκ ἐβούλοντο συστραφέντας αὖθις
[56, 18]	καὶ παρ´ ὑπηκόων ἐσέπρασσεν, οὐκ	ἠνέσχοντο,	ἀλλ´ οἵ τε πρῶτοι τῆς
[56, 38]	δὲ καὶ Καῖσαρ τούτου μὲν	ἀπέσχοντο	ὥς γε ἐπίπαν εἰπεῖν, τοῖς
[56, 22]	ὧν καὶ ἀνεκόπτοντο καὶ πλεῖστοι	ἀπώλλυντο.	μετὰ δὲ τοῦτο πυθόμενοι φυλακὴν
[56, 25]	ἀτιμίαν τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπικειμένην	ἐποιοῦντο.	ἐπεὶ γὰρ μήτ´ ὄφελός τι
[56, 27]	ἐς οὓς ἐξωρίσθησαν τὰς διατριβὰς	ἐποιοῦντο,	οἱ δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς
[56, 18]	ἀγορὰς ἐνόμιζον συνόδους τε εἰρηνικὰς	ἐποιοῦντο.	οὐ μέντοι καὶ τῶν πατρίων
[56, 11]	βέλους ἀφίσταντο, πρὸς τοῦ πυρὸς	ἀναλοῦντο,	εἴτ´ ἀπὸ τῆς φλογὸς ἀπεπήδων,
[56, 21]	ταῖς πρὶν μάχαις ἀπωλώλεσαν) καὶ	ἐκυκλοῦντο	ῥᾷον καὶ κατεφόνευον, ὥστε καὶ
[56, 15]	ὁτιοῦν πρὸ τοῦ δουλεῦσαι παθεῖν	ᾑροῦντο)	μάχη τε ἰσχυρὰ ἐγένετο, καὶ
[56, 22]	καὶ τοξόταις οἱ Ῥωμαῖοι συχνοῖς	ἐχρῶντο,	ἐξ ὧν καὶ ἀνεκόπτοντο καὶ
[56, 33]	καὶ αὐτὰ ὁ Δροῦσος ἀνέγνω.	ἐγέγραπτο	δὲ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ
[56, 34]	Καίσαρος ὅτι ἐς τοὺς ἥρωας	ἐσεγέγραπτο,	αἵ τε τῶν ἄλλων Ῥωμαίων
[56, 23]	οὔτε πολιτική οἱ ἡλικία ἀξιόλογος	ὑπελέλειπτο,	καὶ τὰ συμμαχικά, ὧν τι
[56, 32]	πρέπον βουλευτῇ τοιοῦτόν τι ἀναλέγεσθαι.	κατελέλειπτο	δὲ ἐν αὐταῖς τὰ μὲν
[56, 34]	σῶμα κάτω που ἐν θήκῃ	συνεκέκρυπτο,	{εἰκὼν δὲ δή τις αὐτοῦ
[56, 27]	σφαγῇ ἐτιμήθη, αὖθις δὲ ὥσπερ	εἴθιστο	ἐγένετο, καὶ λέοντάς γε ἐς
[56, 12]	εὐερκοῦς πάνυ καὶ δυσπροσβάτου πέτρας	ἐτετείχιστο,	φάραγξι βαθείαις ποταμοὺς χειμάρρους ἐχούσαις
[56, 28]	αἱρετωτέρου σφίσι φανέντος καὶ ἄκοντες	αὐτὸ	ἄνευ τῆς ἑαυτοῦ διαβολῆς βεβαιώσωσι.
[56, 28]	εἰπών, μήθ´ ὅσον μήθ´ ὅπως	αὐτὸ	δώσουσιν, ἔπεμψεν ἄλλους ἄλλῃ τά
[56, 7]	τινὸς ἐς τοῦθ´ ὑπαχθείη, ἐννόμως	αὐτὸ	ποιοίη. καὶ οὐδὲ ἐς ταῦτα
[56, 11]	ἐγένοντο, καὶ οὐ πρότερον εἶδον	αὐτό,	πρὸς τοὺς πολεμίους τὸν νοῦν
[56, 11]	τι ἐξεργάσασθαι, ἀλλ´ ἐκ τοιᾶσδε	αὐτὸ	συντυχίας ἔλαβε. Πουσίων ἱππεὺς Κελτὸς
[56, 12]	καὶ οἱ ἄνθρωποι πάντα ἐς	αὐτὸ	τὰ ἐπιτήδεια τὰ μὲν προεσενηνόχεσαν
[56, 15]	ἐναντίων οὔσῃ, ἠδυνήθη τοῦτο ποιῆσαι·	αὐτό	τε γὰρ ἰσχυρῶς ὠχύρωτο, καὶ
[56, 24]	ἐκεραυνώθη, καὶ ἀττέλεβοι πολλοὶ ἐς	αὐτὸ	τὸ ἄστυ πετόμενοι ὑπὸ χελιδόνων
[56, 13]	χωρίου προείδετο, ἀλλὰ καὶ πρὸς	αὐτὸ	τὸ ἐρυμνὸν ἐχώρησεν. ἐπεὶ δὲ
[56, 6]	λέγω, ὥστε ἐγὼ μὲν καὶ	αὐτὸ	τοῦθ´ ὑμῖν ἐγκαλῶ ὅτι με
[56, 21]	οὐκ ἐλάχιστα δὲ δὴ κατ´	αὐτὸ	τοῦτο ἔπταιον· συστρεφόμενοι γὰρ ἐν
[56, 7]	ἢ τοὺς μὲν δούλους δι´	αὐτὸ	τοῦτο μάλιστα ἐλευθεροῦμεν, ὅπως ὡς
[56, 2]	ἐστέ, ἀλλ´ ἔγωγε καὶ κατ´	αὐτὸ	τοῦτο μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ
[56, 4]	ὑμᾶς, εἰκότως ἂν καὶ δι´	αὐτὸ	τοῦτο μισοῖσθε, ὅτι παρορᾶτέ τε
[56, 36]	αὐτὸν ὀρθῶς μὲν ἂν κατ´	αὐτὸ	τοῦτο ποιεῖν δόξαιμι, τοσοῦτον δ´
[56, 13]	προσαμύνῃ (καὶ γὰρ μέρος ἐπ´	αὐτὸ	τοῦτο τοῦ στρατοῦ, πολὺ γὰρ
[56, 24]	αἱ πανηγύρεις ἑωρτάσθησαν· μετὰ δὲ	τοῦτο	ἀκούσας ὅτι τῶν τε στρατιωτῶν
[56, 28]	ἀεὶ ὑπατευόντων καὶ τῶν ἐς	τοῦτο	ἀποδεδειγμένων, τῶν τε ἐγγόνων αὐτοῦ
[56, 29]	ὅθεν οἱ μάντεις ἑκατοστῇ μετὰ	τοῦτο	αὐτὸν ἡμέρᾳ θείας τινὸς μοίρας
[56, 29]	μετήλλαξε. τέρατα δὲ ἄρα ἐς	τοῦτο	αὐτῷ φέροντα οὔτε ἐλάχιστα οὔτε
[56, 33]	καὶ τὰ ὄντα ἀπολέσαι ἔφη.	τοῦτο	γὰρ καὶ αὐτὸς ὄντως ἀεί
[56, 28]	τε ἐκ τῆς αὐτοῦ ἐντολῆς	τοῦτο	γεγονέναι καὶ ἀνεξέταστον αὐτὴν ἕλωνται,
[56, 28]	ἄλλους τινὰς αὐτὴν πόρους ἐπιζητῆσαι.	τοῦτο	δὲ οὐχ ὡς καὶ ἐκεῖνο
[56, 22]	γὰρ ἑαυτοὺς ἀπέκτειναν. ~ὡς δὲ	τοῦτο	διηγγέλθη, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεὶς
[56, 27]	καὶ τἆλλα ἧττόν τι παρὰ	τοῦτο	διῴκει, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἱππεῦσι
[56, 36]	πρώτης ἡλικίας αὐτοῦ. καὶ γὰρ	τοῦτο	ἓν τῶν μεγίστων τοῦ Αὐγούστου
[56, 21]	ἐλάχιστα δὲ δὴ κατ´ αὐτὸ	τοῦτο	ἔπταιον· συστρεφόμενοι γὰρ ἐν στενοχωρίᾳ,
[56, 34]	αἱ ἐντολαὶ εἶχον, μετὰ δὲ	τοῦτο	ἡ ἐκφορὰ αὐτοῦ ἐγένετο. κλίνη
[56, 39]	πάντα ὑμῖν ὑγιᾶ ποιήσας. καίτοι	τοῦτο	ἡλίκον ἐστί, μάλιστα ἂν ἐξ
[56, 12]	οὐχ ᾑρήκει, ἐχειρώθη, καὶ μετὰ	τοῦτο	καὶ ἄλλα τινὰ ῥᾷον προσεκτήθη.
[56, 2]	ἀλλήλων ἀθάνατον καθιστώμεθα. διὰ γὰρ	τοῦτο	καὶ τὰ μάλιστα ὁ πρῶτος
[56, 11]	τὴν ἀκρόπολιν ἀνέδραμον, καὶ μετὰ	τοῦτο	καὶ ταύτην καὶ ἑαυτοὺς παρέδοσαν.
[56, 14]	ὥσπερ θηρία ἀπέκτειναν, καὶ μετὰ	τοῦτο	καὶ τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ
[56, 22]	σφίσιν ἐπεκούρησε. καί τινες μετὰ	τοῦτο	καὶ τῶν ἑαλωκότων ἀνεκομίσθησαν, λυτρωθέντες
[56, 4]	Ῥωμαίους; ἀλλ´ ἐπιχειρεῖτε τὸ ὄνομα	τοῦτο	καταλῦσαι. οὐ μὴν ἀλλ´ ἔγωγε,
[56, 7]	τοὺς μὲν δούλους δι´ αὐτὸ	τοῦτο	μάλιστα ἐλευθεροῦμεν, ὅπως ὡς πλείστους
[56, 2]	ἀλλ´ ἔγωγε καὶ κατ´ αὐτὸ	τοῦτο	μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ καὶ πολλὴν
[56, 44]	διάφορον ὡς ἀληθῶς παρέσχετο. καὶ	τοῦτο	μὲν καθ´ ἕκαστον ἄν τις
[56, 30]	γηίνην παραλαβὼν λιθίνην ὑμῖν καταλείπω"	τοῦτο	μὲν οὖν οὐ πρὸς τὸ
[56, 22]	ἔξω τῆς Ἰταλίας αὐτοὺς εἶναι.	τοῦτο	μὲν ὕστερον ἐγένετο· ~τότε δὲ
[56, 4]	εἰκότως ἂν καὶ δι´ αὐτὸ	τοῦτο	μισοῖσθε, ὅτι παρορᾶτέ τε ἃ
[56, 14]	δὲ βραδύτερον προσανῄεσαν. ~ἰδόντες δὲ	τοῦτο	οἱ Δελμάται ἔξω τε τοῦ
[56, 37]	λόγου γέγονε· μετὰ δὲ δὴ	τοῦτο	ὁρῶν τὸ μὲν πλεῖστον καὶ
[56, 32]	εὐθύς, εἰ δὲ μή, μετὰ	τοῦτο	πάντα ἀπεδίδου. τοιοῦτος μέντοι περὶ
[56, 16]	τῆς ἀδείας τύχῃ. καὶ μετὰ	τοῦτο	πίστιν λαβὼν νυκτός τε ἐς
[56, 36]	ὀρθῶς μὲν ἂν κατ´ αὐτὸ	τοῦτο	ποιεῖν δόξαιμι, τοσοῦτον δ´ ἂν
[56, 25]	καὶ ἀποτραπήσεσθαι ἐνομίσθησαν, συνεχωρήθη σφίσι	τοῦτο	ποιεῖν. καὶ οὕτως ἀντὶ τῆς
[56, 10]	μυριάδας οὐσίας κληρονομεῖν ἐξῆν, συνεχώρησε	τοῦτο	ποιεῖν· καὶ ταῖς ἀειπαρθένοις πάνθ´
[56, 15]	πλείονι τῶν ἐναντίων οὔσῃ, ἠδυνήθη	τοῦτο	ποιῆσαι· αὐτό τε γὰρ ἰσχυρῶς
[56, 22]	τῶν οἰκείων· ἐπετράπη γάρ σφισι	τοῦτο	ποιῆσαι ἐφ´ ᾧ τε ἔξω
[56, 11]	τινὰ διαλάθῃ. καὶ οἱ μὲν	τοῦτο	ποιήσαντες ἐς τὴν ἄκραν ἀνεχώρησαν·
[56, 6]	περὶ αὐτῶν ἐνομοθετήθη, καὶ μετὰ	τοῦτο	πολλὰ καὶ τῇ βουλῇ καὶ
[56, 22]	καὶ πλεῖστοι ἀπώλλυντο. μετὰ δὲ	τοῦτο	πυθόμενοι φυλακὴν τοῦ Ῥήνου τοὺς
[56, 1]	τὸν δῆμον ἠσπάσατο, καὶ μετὰ	τοῦτο	τά τε ἄλλα τὰ προσήκοντα
[56, 21]	ὑλώδει ἐνεδέχετο, λαβόμενοι, καὶ μετὰ	τοῦτο	τάς τε πλείους ἁμάξας καὶ
[56, 39]	σφισιν ἄλλο τι ποιῆσαι κεκτημένοι,	τοῦτό	τε ἔπραξαν καὶ ἐπ´ αὐτῷ
[56, 18]	ἐξουσίας ἐκλελησμένοι ἦσαν. καὶ διὰ	τοῦτο,	τέως μὲν κατὰ βραχὺ καὶ
[56, 42]	μὲν ταῦτα ἀνέγνω, μετὰ δὲ	τοῦτο	τήν τε κλίνην οἱ αὐτοὶ
[56, 26]	σφας συνθεᾶσθαι. ~Γερμανικὸς δὲ μετὰ	τοῦτο	τὴν ὕπατον ἀρχὴν μηδὲ στρατηγήσας
[56, 5]	ἀλλ´ οὐδὲ ὁμοῦ πάντα πρὸς	τοῦτο	τὸ ἓν παραβαλλόμενα. καὶ γὰρ
[56, 5]	ὀνομάσῃ, οὐδέν ἐστι τἆλλα πρὸς	τοῦτο	τὸ νῦν ὑφ´ ὑμῶν γιγνόμενον,
[56, 16]	πέμπετε. ὁ μὲν οὖν πόλεμος	τοῦτο	τὸ τέλος ἔσχε, πολλῶν μὲν
[56, 0]	τὰ τέκνα ἔχουσι καὶ μετὰ	τοῦτο	τοῖς ἀτέκνοις καὶ ἀγάμοις ὁ
[56, 10]	αὐτοῖς διελέχθη, μετὰ δὲ δὴ	τοῦτο	τοῖς μὲν τὰ τέκνα ἔχουσι
[56, 13]	(καὶ γὰρ μέρος ἐπ´ αὐτὸ	τοῦτο	τοῦ στρατοῦ, πολὺ γὰρ τῷ
[56, 31]	τῷ τῶν δημάρχων. καὶ μετὰ	τοῦτο	τῷ τε Τιβερίῳ ἄδεια ἐδόθη,
[56, 3]	ὑμῖν πεποιηκότας καὶ πάντων διὰ	τοῦτο	τῶν ἐναντίων τευξομένους, ἵνα μὴ
[56, 46]	ὅσα τῷ ἀγάλματι αὐτοῦ μετὰ	τοῦτο	χρήσεσθαι ἔμελλον ἐνόμισαν. ταῦτά τε
[56, 13]	εἶχε τῆς τότε ἀντικαθεστηκυίας οἱ	ἠλαττοῦτο)	διεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτόν, καὶ ἐπειδὴ
[56, 23]	ὧν τι καὶ ὄφελος ἦν,	ἐκεκάκωτο.	ὅμως δ´ οὖν τά τε
[56, 13]	τε γὰρ ἄλλα πλὴν ὀλίγων	ἐκεχείρωτο,	καὶ ἡ δύναμις ἣν εἶχε
[56, 22]	ἄλλων οὐδεὶς ἔτι, εἰ καὶ	ἔρρωτό	τις, ἠμύνατο, ἀλλ´ οἱ μὲν
[56, 15]	ποιῆσαι· αὐτό τε γὰρ ἰσχυρῶς	ὠχύρωτο,	καὶ ποταμὸς ῥοώδης τοὺς πρόποδας
[56, 7]	ὑμῖν ἔδωκα, τὸ δὲ δεύτερον	δύο.	ἀλλ´ οὐδὲν οὐδ´ οὕτως οὔτ´
[56, 14]	Ῥωμαῖοι μάτην ἐκινδύνευσαν, ἅτε πρὸς	δύο	ἅμα, τήν τε τῶν τόπων
[56, 17]	ἁψῖδες ἐν τῇ Παννονίᾳ τροπαιοφόροι	δύο	ἐδόθησαν (ταῦτα γὰρ ἀπὸ πολλῶν
[56, 10]	ὃν οὐδεμιᾷ αὐτῶν οὐδενὸς ὑπὲρ	δύο	ἥμισυ μυριάδας οὐσίας κληρονομεῖν ἐξῆν,
[56, 27]	τε ἑνὸς χιλιοφόρου καὶ κωπήρων	δύο	κεκτῆσθαι, μήτε δούλοις ἢ καὶ
[56, 38]	μηδὲν μηδὲ τούτους ἐξαριθμήσασθαι δεῖσθαι.	δύο	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔσχεν οἷα
[56, 32]	δὲ ἐν αὐταῖς τὰ μὲν	δύο	μέρη τοῦ κλήρου τῷ Τιβερίῳ,