Discours, Par.
[23, 0]	ἐστι ζῷον ἀνθρώπου ἀθλιώτερον τοῦ	γε	ἀθλίου, ὥσπερ ἀμέλει καὶ ἡμεῖς
[23, 0]	δόξαν διείλεγμαι τὰ πολλά, πλήν	γε	αὐτὸ τοῦτο ὅτι μοι δοκεῖ
[23, 0]	εἶναι τὸν δαίμονα αὐτοῦ. {Πάνυ	γε.	{Δ. Τὸν δὲ μοχθηροῦ δαίμονος
[23, 0]	ἄλλως ἀγαθὸν λέγεις; {Ἢ πῶς	γε;	{Δ. Ὥσπερ ἄνθρωπον, ἔτι δὲ
[23, 0]	οὐδένα ὅντινα οὐ κακοδαίμονα· (ἐπειδή	γε	καὶ σοὶ ταῦτα δοκεῖ. {Τὰ
[23, 10]	{Τῶν σωφρόνων. {Δ. Τὸ δέ	γε	μὴ πείθεσθαι μηδὲ προσέχειν ἀλλ´
[23, 0]	οὐ δι´ ἔχθραν. {Ἀλλὰ οὗτός	γε	ὁ ποιητὴς ληρεῖν ἔμοιγε φαίνεται.
[23, 0]	ὀϊζὺν ἄντικρυς κακοδαιμονίαν τινὰ λέγειν;	{Ἔμοιγε.	{Δ. Ἕτερος δὲ ποιητὴς οὐκ
[23, 0]	οὗτός γε ὁ ποιητὴς ληρεῖν	ἔμοιγε	φαίνεται. τὸ δὲ τοῦ Ὁμήρου
[23, 0]	φῄς, οὗ δὲ μοχθηρός, κακοδαίμονα;	{Ἔγωγε.	{Δ. Δαίμονα δὲ ἄλλως ἀγαθὸν
[23, 0]	καὶ ἀνοήτους καὶ ἀκολάστους; {Οὐδαμῶς	ἔγωγε.	{Δ. Οὐκοῦν καὶ δαίμονα, εἴπερ
[23, 0]	μόνος εὐδαίμων ὁ σοφός· τὰ	δὲ	ἄλλα κατὰ τὴν τῶν πολλῶν
[23, 0]	καὶ λατρεύοντα; {Ἀληθές. {Δ. Σοφὸν	δὲ	ἄλλον τινὰ καλεῖς ἢ τὸν
[23, 0]	μοχθηρός, κακοδαίμονα; {Ἔγωγε. {Δ. Δαίμονα	δὲ	ἄλλως ἀγαθὸν λέγεις; {Ἢ πῶς
[23, 0]	λέγονται θρηνεῖν τὸν Ἴτυν· τοὺς	δὲ	ἀνθρώπους εἰκὸς ἦν θρηνεῖν καὶ
[23, 10]	δαιμονίῳ τοιούτῳ ὄντι εὐδαίμονας, τοὺς	δὲ	ἀπειθοῦντας κακοδαίμονας; {Ἀνάγκη. {Δ. Οὐκοῦν
[23, 0]	ἐστὶν ἀγαθῷ δαίμονι συνών· ὅστις	δὲ	ἀσελγὴς καὶ ἄφρων καὶ πανοῦργος,
[23, 0]	καὶ θέρους καὶ χειμῶνος. πόσῳ	δὲ	βέλτιον τοὺς γενομένους ἐᾶν εὐθὺς
[23, 10]	ἀνοήτων; {Τῶν σωφρόνων. {Δ. Τὸ	δέ	γε μὴ πείθεσθαι μηδὲ προσέχειν
[23, 10]	πονηρὸν ἰατρὸν μηδὲ βλαβερόν, τῶν	δὲ	καμνόντων κακῶς τινας πράττοντας βλέποιμεν
[23, 0]	γε; {Δ. Ὥσπερ ἄνθρωπον, ἔτι	δὲ	μᾶλλον θεόν; ἢ τοὺς θεούς,
[23, 0]	σοι εἶναι ἄνθρωπος εὐδαίμων, εἰ	δὲ	μή, γεγονέναι ἢ ἔσεσθαι, ἢ
[23, 0]	τοῦτον εὐδαίμονα εἶναι φῄς, οὗ	δὲ	μοχθηρός, κακοδαίμονα; {Ἔγωγε. {Δ. Δαίμονα
[23, 0]	αὐτοῦ. {Πάνυ γε. {Δ. Τὸν	δὲ	μοχθηροῦ δαίμονος πονηρῶς καὶ ἀφρόνως
[23, 10]	ἐθέλειν τὰ προσταττόμενα ποιεῖν, τοὺς	δὲ	πειθομένους ἀνάγκη καλῶς ἀπαλλάττειν· καὶ
[23, 0]	τινὰ λέγειν; {Ἔμοιγε. {Δ. Ἕτερος	δὲ	ποιητὴς οὐκ ἰδίᾳ οὕτως, ἀλλὰ
[23, 0]	καὶ ὅσιον καὶ ἀνδρεῖον, φαῦλον	δὲ	τὸν ἄδικον καὶ ἀνόσιον καὶ
[23, 0]	ποιητὴς ληρεῖν ἔμοιγε φαίνεται. τὸ	δὲ	τοῦ Ὁμήρου ταράττει με, ὅτι
[23, 10]	ἂν ἄλλως λέγοιμεν; {Δ. Εἶναι	δὲ	τοὺς πειθομένους τῷ δαιμονίῳ τοιούτῳ
[23, 10]	ὅτι οἱ ἀκόλαστοι. {Δ. Τί	δέ;	τῷ δαίμονι χρηστῷ ὄντι πείθεσθαι
[23, 10]	φρόνιμον εὐδαίμονα εἶναι πάντα, τὸν	δὲ	φαῦλον κακοδαίμονα, οὐχ ὡς τοῦ
[23, 0]	τὸν σοφὸν εὐδαίμονα εἶναι, τῶν	δὲ	φαύλων οὐδένα ὅντινα οὐ κακοδαίμονα·
[23, 0]	οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι· ὅπως	δὲ	χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι
[23, 10]	καὶ μηδένα αὐτῶν πονηρὸν ἰατρὸν	μηδὲ	βλαβερόν, τῶν δὲ καμνόντων κακῶς
[23, 10]	ἄνθρωπον; ἢ ὅταν μὴ προσέχωσι	μηδὲ	πείθωνται τῷ δαιμονίῳ ἀγαθῷ ὄντι;
[23, 10]	Τὸ δέ γε μὴ πείθεσθαι	μηδὲ	προσέχειν ἀλλ´ ἐναντίως τῷ θείῳ
[23, 0]	ἢ λέων, ὥσπερ οὐδὲ ἄμουσος	οὐδὲ	ἀγράμματος. {Ἀλλὰ καλῶς μοι δοκεῖς
[23, 0]	ἢ σῦς ἢ λέων, ὥσπερ	οὐδὲ	ἄμουσος οὐδὲ ἀγράμματος. {Ἀλλὰ καλῶς
[23, 0]	ἔσονται· ἐχθρῶν γάρ, οὐ φίλων	οὐδὲ	κηδομένων τὸ τοιοῦτο· (καὶ νὴ
[23, 0]	{Φημί. {Δ. Μὴ τοίνυν ἔτι	θαύμαζε	τῶν λεγόντων, ὅτι μόνον καὶ
[23, 10]	αὐτούς. ~ἐπεὶ φέρε, εἰ οὐχ>	ἡγεῖσθε	τὸ δαιμόνιον θεῖον καὶ ἀγαθὸν
[23, 0]	ἐστίν, εἴπερ θεῖον τὸ δαιμόνιον	ἡγεῖσθε,	τοιοῦτον ὑπολαμβάνειν. {Δ. Ἀλλ´ ἐγὼ
[23, 0]	περὶ τούτου Ὅμηρος; {Δ. Ὅπου	πεποίηκε	τὸν Δία λέγοντα αὐτόν, οὐκ
[23, 0]	τὸ δὲ τοῦ Ὁμήρου ταράττει	με,	ὅτι οὕτω σοφὸς ὢν ὑπὲρ
[23, 10]	μὴ δοκῶ βιάζεσθαι αὐτούς. ~ἐπεὶ	φέρε,	εἰ οὐχ> ἡγεῖσθε τὸ δαιμόνιον
[23, 0]	ἀνδρὸς ἁπάντων τῶν ζῴων, ὅσσα	τε	γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ
[23, 10]	προσέχειν ἀλλ´ ἐναντίως τῷ θείῳ	τε	καὶ δαιμονίῳ πράττειν, τῶν κακῶν
[23, 0]	ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει	τε	καὶ ἕρπει. οὐ δοκεῖ σοι
[23, 0]	ἀνόητον οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἄλλως	τε	οὐ πρὸς ὑμῶν τῶν φιλοσόφων
[23, 10]	μηδενὶ κακοῦ μηδενὸς αἴτιον, πῶς	φατε	γίγνεσθαι κακοδαίμονα ἄνθρωπον; ἢ ὅταν
[23, 0]	οὓς ἔσπειρεν Ἰάσων. οὗτοι γάρ,	ὅτε	πρῶτον ᾔσθοντο γεγονότες, εὐθὺς ἀλλήλους
[23, 0]	δαίμονα βιοῦν, ὁποῖος ἂν ᾖ	ποτε,	ἀλλὰ καθ´ ἕτερον; {Οὐδαμῶς καθ´
[23, 0]	ἂν εἴη κατὰ τὸν ποιητὴν	μηδέποτε	παύσασθαι ὀδυρομένους πολὺ μᾶλλον τῶν
[23, 0]	ζῶντας, ὅτι εἰσὶν ἐν κακοῖς.	(ὥστε	ὥρα ἂν εἴη κατὰ τὸν
[23, 0]	καὶ φρόνιμος. οὔτε γὰρ ἄδικος	οὔτε	ἀκόλαστος εἴη ἂν ἵππος ἢ
[23, 0]	μόνος ἄφρων, ὥσπερ καὶ φρόνιμος.	οὔτε	γὰρ ἄδικος οὔτε ἀκόλαστος εἴη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/12/2008