>Livre, Chap. |
[17, 93] |
Γανδαριδῶν
ἔθνος,
τούτων
δὲ
βασιλεύειν
|
Ξανδράμην, |
ἔχοντα
δισμυρίους
μὲν
ἱππεῖς,
πεζῶν |
[17, 62] |
πλῆθος
χορηγήσειν
πρὸς
τὸ
δύνασθαι
|
ξενικὰς |
μεγάλας
δυνάμεις
συνίστασθαι
καὶ
τὸν |
[17, 93] |
τε
βασιλείαν
ἔχειν
συνεχώρησε
καὶ
|
ξενισθεὶς |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἐπὶ
δύο |
[17, 111] |
συντελεσάντων
πολλοὶ
τῆς
στρατείας
ἀπολελυμένοι
|
ξένοι |
διέτρεχον
καθ'
ὅλην
τὴν
Ασίαν |
[17, 64] |
αὐτοῖς
ἀργυρίου
τάλαντα
χίλια
προσέταξε
|
ξενολογεῖν |
στρατιώτας
ὡς
πλείστους.
(Μιθρίνῃ
δὲ |
[17, 64] |
φάλαγγος
Μακεδόνων
δύο,
τοὺς
δὲ
|
ξένους |
διμήνου
μισθοφοραῖς
ἐτίμησε
πάντας.
~{Τοῦ |
[17, 102] |
(Τοῦ
δὲ
στόλου
προσπλέοντος
τῷ
|
ξένῳ |
καὶ
παραδόξῳ
τῆς
παρουσίας
πτοηθέντες |
[17, 47] |
οὖν
πρῶτον
οὗτος
εὐδοκήσας
τῷ
|
ξένῳ, |
παρ'
ᾧ
τὴν
ἐπισταθμίαν
ἐπεποίητο |
[17, 41] |
δὲ
τούτων
ὀργάνων
παντοδαπῶν
καὶ
|
ξένων |
ταῖς
ἐπινοίαις
κατασκευαζομένων
ἅπας
μὲν |
[17, 110] |
γένος
Βοιώτιον,
κατὰ
μὲν
τὴν
|
Ξέρξου |
στρατείαν
ἀνάστατον
γεγονός,
μεμνημένον
δ' |
[17, 14] |
τῶν
Ελλήνων·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
|
Ξέρξου |
συμμαχοῦντας
τοῖς
Πέρσαις
ἐστρατευκέναι
κατὰ |
[17, 72] |
καὶ
τὸ
πάντων
παραδοξότατον,
τὸ
|
Ξέρξου |
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως
γενόμενον
ἀσέβημα |
[17, 67] |
καρπούς·
διὸ
καὶ
τῆς
ὡρίμου
|
ξηραινομένης |
ὀπώρας
παντοδαπὰ
πλάσματα
χρήσιμα
πρὸς |
[17, 75] |
συκίνων
δένδρων
ἔνια
καρποφορεῖν
ἰσχάδων
|
ξηρῶν |
μεδίμνους
δέκα.
Τὸν
δ'
ἐν |
[17, 20] |
πεσόντος
Ρωσάκης
προσιππεύσας
κατήνεγκε
τῷ
|
ξίφει |
κατὰ
τῆς
κεφαλῆς
Αλεξάνδρου
οὕτως |
[17, 70] |
τὰ
πολυτελέστατα
τῶν
εὑρισκομένων
τοῖς
|
ξίφεσι |
διακόπτοντες
τὰς
ἰδίας
ἀπεκόμιζον
μερίδας, |
[17, 34] |
πανοπλίας·
τινὲς
δὲ
γεγυμνωμένα
τὰ
|
ξίφη |
διαφυλάξαντες
τοὺς
περὶ
ταῦτα
ἀναπειρομένους |
[17, 53] |
χρήσιμα
κατεσκεύαστο.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
ξίφη |
καὶ
τὰ
ξυστὰ
πολὺ
μείζω |
[17, 20] |
ὁ
μὲν
Πέρσης
σπασάμενος
τὸ
|
ξίφος |
ἐπὶ
τὸν
Αλέξανδρον
ἐπεφέρετο,
ὁ |
[17, 99] |
Αλέξανδρος
ὑπέθηκε
τῇ
λαγόνι
τὸ
|
ξίφος |
καὶ
καιρίου
γενομένου
τοῦ
τραύματος |
[17, 100] |
εὐωνύμῳ
κατέλαβε
τὴν
ἕλκουσαν
τὸ
|
ξίφος |
χεῖρα,
τῇ
δ'
ἄλλῃ
κινήσας |
[17, 100] |
περιπεσὼν
ἐπὶ
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
|
ξίφους |
μάχην
κατήντησεν.
Μέλλοντος
δ'
αὐτοῦ |
[17, 11] |
πάντων
εἰς
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
|
ξίφους |
μάχην
συμπεσόντων
μέγας
ἀγὼν
συνίστατο. |
[17, 50] |
τάξιν.
(Τὸ
δὲ
τοῦ
θεοῦ
|
ξόανον |
ἐκ
σμαράγδων
καί
τινων
ἄλλων |
[17, 41] |
σειραῖς
προσέδησαν
τὸ
τοῦ
Απόλλωνος
|
ξόανον |
τῇ
βάσει,
ἐμποδίζοντες,
ὡς
ᾤοντο, |
[17, 26] |
γὰρ
πηχῶν
τὸ
ὕψος
πύργος
|
ξύλινος |
κατεσκεύαστο,
πλήρης
καταπελτῶν
ὀξυβελῶν.
(Πολλῶν |
[17, 46] |
πιστευομένην·
ἐπιβάθραν
γὰρ
ἀπὸ
τοῦ
|
ξυλίνου |
πύργου
τοῖς
τῆς
πόλεως
τείχεσιν |
[17, 45] |
ὀξυβελέσιν
ἀπὸ
τῶν
πύργων
τῶν
|
ξυλίνων |
ἐκβάλλων
βελῶν
παντοδαπῶν
πλῆθος
δεινῶς |
[17, 53] |
μὲν
γὰρ
ξίφη
καὶ
τὰ
|
ξυστὰ |
πολὺ
μείζω
τῶν
προγεγενημένων
ἐποίησε |
[17, 20] |
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
διαλαβὼν
τὸ
|
ξυστὸν |
ἔφθασεν
ἐνερεῖσαι
τῷ
προσώπῳ
καὶ |
[17, 20] |
σατράπου
τὸ
στῆθος
ἐνήρεισε
τὸ
|
ξυστόν. |
(Οὗ
συντελεσθέντος
αἱ
μὲν
πλησίον |
[17, 53] |
ἵππων
ἐξέκειτο
προσηλωμένα
τῷ
ζυγῷ
|
ξύστρα |
παραμήκη
τρισπίθαμα,
τὴν
ἐπιστροφὴν
τῆς |
[17, 61] |
Ηφαιστίων
μὲν
εἰς
τὸν
βραχίονα
|
ξυστῷ |
βληθεὶς
ἐτρώθη,
τῶν
σωματοφυλάκων
ἡγούμενος, |