Livre, Chap.
[17, 103]	τῷ ὕστερον μὲν βασιλεύσαντι, τότε	δὲ	ἀγαπωμένῳ μεγάλως ἠχθέσθη. (Ἴδιον γάρ
[17, 25]	πολεμίων, οὓς δὲ κατετίτρωσκον. ~Ὁμοῦ	δὲ	αἵ τε σάλπιγγες ἐσήμαινον παρ'
[17, 111]	εἰς τὰς κατεπειγούσας χρείας, πρὸς	δὲ	Αἰτωλοὺς ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς τὸν
[17, 98]	ἐλθεῖν οὐ τολμώνων, ἐκ διαστήματος	δὲ	ἀκοντιζόντων καὶ τοξευόντων ὁ μὲν
[17, 87]	λειπομένην τῆς τοῦ Πώρου. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἀκούσας τοῦτον τὸν βασιλέα
[17, 75]	πλείω τῶν εἰρημένων ὑπενοεῖτο. ~{Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἀναζεύξας ἐπὶ τὴν Υρκανίαν
[17, 113]	ἐγνώσθη παρὰ τοῖς Ελλησιν. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἀπογραφὴν λαβὼν τῶν πρέσβεων
[17, 96]	καὶ δῶρα προσεκόμισαν μεγαλοπρεπῆ. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν εὔνοιαν
[17, 100]	μετὰ τὴν Αλεξάνδρου τελευτήν. ~{Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος διασωθεὶς ἐκ τοῦ τραύματος
[17, 105]	ζῴων τὰς στέγας κατεκάλυπτον. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος διελθὼν τοῦτο τὸ ἔθνος
[17, 81]	προσηγορίαν ἀφελόμενος προσηγόρευσεν Εὐεργέτας. (τότε	δὲ	Αλέξανδρος εἰς τὴν τούτων χώραν
[17, 111]	τὸ προσταττόμενον τῷ βασιλεῖ. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἐν ἡμέραις ταῖς πάσαις
[17, 85]	κατειλημμένων τὴν πέτραν βαρβάρων. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ἐπαγγειλάμενος μεγάλας δωρεὰς δώσειν
[17, 87]	στρατιῶται τοῖς μεσοπυργίοις ὡμοίωντο· ὁ	δὲ	Αλέξανδρος κατανοήσας τὴν τῶν πολεμίων
[17, 86]	ἀπήντα μετὰ τῶν φίλων. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος ὁρῶν προσιοῦσαν μεγάλην δύναμιν
[17, 66]	τὴν τοῦ πολέμου παρασκευήν. ~Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος παραλαβὼν τὴν πόλιν καὶ
[17, 71]	τὰς ἄλλας τοῖς ἀτυχήμασιν. ~Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος παρελθὼν εἰς τὴν ἄκραν
[17, 91]	τὸ τῶν Γανδαριδῶν ἔθνος. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος παροξυνθεὶς Ηφαιστίωνα μὲν ἐξέπεμψεν
[17, 24]	καὶ πάντα συμπράττειν ἐπηγγείλαντο. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος πλησίον τῆς πόλεως στρατοπεδεύσας
[17, 19]	ῥεῖθρον τοῦ προειρημένου ποταμοῦ. ~Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος πυθόμενος τὴν συνδρομὴν τῶν
[17, 32]	παρεδόθη, ὡς τευξόμενος δικαστηρίου. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος πυθόμενος τὸν Δαρεῖον ὀλίγων
[17, 69]	ὑπόστασιν οἰκείαν παρέχεσθαι βοήθειαν. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος συγκαταθέμενος τοῖς δεδογμένοις τρισχιλίας
[17, 19]	ὑπελάμβανον ἐν τῇ μάχῃ· (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τεθαρρηκὼς ἅμ' ἡμέρᾳ περαιώσας
[17, 107]	τοῖς ὑπηρέταις πῦρ ἐνεῖναι. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τὸ μὲν πρῶτον αὐτὸν
[17, 105]	ἐπὶ τὸν ὡρισμένον τόπον. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τὸ μὲν πρῶτον διὰ
[17, 4]	πλοῦτος τρόπου πονηροῦ περιεγένετο. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τοῖς πρέσβεσι τῶν Αθηναίων
[17, 84]	τῆς ἀγεννοῦς φιλοζωίας ἠλλάξαντο. Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τόν τε ἀχρεῖον καὶ
[17, 90]	πρὸς τὴν θήραν γίνεται. (Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τὸν ὑστερηκότα τῆς τοῦ
[17, 109]	εἰληφότας τῶν Αρπάλου χρημάτων. ~{Ὁ	δὲ	Αλέξανδρος τῶν Ολυμπίων ὄντων ἐκήρυξεν
[17, 85]	βαθείαις καὶ κρημνοῖς ἀπροσίτοις. (Τοῦ	δὲ	Αλεξάνδρου κατασκεψαμένου τὴν δυσχωρίαν καὶ
[17, 108]	τὸν τῶν Αθηναίων δῆμον. Τοῦ	δὲ	Αλεξάνδρου μετὰ τὴν ἐξ Ινδῶν
[17, 76]	οὐδὲ τοῦτον ἔτι προσίετο, μόνῳ	δὲ	Αλεξάνδρῳ παρίστατο καὶ συγκαθίει τὸ
[17, 89]	ὃν τόπον αὐτὸς διέβη, τὴν	δὲ	ἄλλην ἐν ᾧ τόπῳ τὸν
[17, 116]	τῆς πεπρωμένης ἐβλασφήμει. (Μετ' ὀλίγον	δὲ	ἄλλο σημεῖον αὐτῷ περὶ τῆς
[17, 96]	πλησίον πόλεις ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο. (Τῶν	δὲ	ἄλλων ἐγχωρίων συναθροισθέντων δισμυρίους μὲν
[17, 97]	μὲν μακραὶ ναῦς κατέδυσαν, τῶν	δὲ	ἄλλων πλοίων οὐκ ὀλίγα πρὸς
[17, 69]	δύνασθαι κατασχεῖν τὰ δάκρυα. (Ἀναβοησάντων	δὲ	ἅμα ἁπάντων καὶ τὸν Αλέξανδρον
[17, 87]	ἐλεφάντων στάσις τοῖς πύργοις, οἱ	δὲ	ἀνὰ μέσον τούτων στρατιῶται τοῖς
[17, 104]	ἐκβολὰς τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ. (Αὐτὸς	δὲ	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐπῆλθε πολλὴν
[17, 83]	τῶν μισθοφόρων τοὺς βουλομένους. (αὐτὸς	δὲ	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν εἰς
[17, 110]	διδάξοντας τὴν ἁρμόζουσαν παιδείαν, αὐτὸς	δὲ	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν ἐκ
[17, 116]	δυσχερῆ εἰς ἐκεῖνον τρέπηται, αὐτὸς	δὲ	ἀναλαβὼν τὴν ἐσθῆτα καὶ θεοῖς
[17, 50]	καύματος ἀκμάζει τῇ ψυχρότητι· πάλιν	δὲ	ἀνάλογον ἀπολήγει πρὸς τὴν ἑσπέραν
[17, 89]	τοὺς μὲν τετελευτηκότας ἔθαψε, τοὺς	δὲ	ἀνδραγαθήσαντας κατὰ τὴν ἀξίαν ἐτίμησεν,
[17, 45]	τις, ὄνομα μὲν Αδμητος, διαφέρων	δὲ	ἀνδρείᾳ καὶ σώματος ῥώμῃ, τεθαρρηκὼς
[17, 89]	οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν ἡγεμόνων. (Ζῶντες	δὲ	ἄνδρες ἑάλωσαν ὑπὲρ τοὺς ἐνακισχιλίους,
[17, 86]	τὰς ὡμολογημένας δωρεὰς ἀπέδωκεν, αὐτὸς	δὲ	ἀνέζευξε μετὰ τῆς δυνάμεως. (Καθ'
[17, 84]	συνήσπιζον τοῖς ἰδίοις ἀνδράσι, τινὲς	δὲ	ἄνευ ὅπλων ἐμπίπτουσαι τῶν ἀσπίδων
[17, 64]	τῆς φυγῆς ἀνασωζομένους ἀνεδέχετο, τοὺς	δὲ	ἀνόπλους καθώπλιζεν. (Μετεπέμπετο δὲ καὶ
[17, 108]	Περσῶν καὶ ὁμοίας συνεστηκός, δυνάμενον	δὲ	ἀντίταγμα γενέσθαι τῇ Μακεδονικῇ φάλαγγι.
[17, 42]	πολλοὺς μὲν κατέτρωσαν, οὐκ ὀλίγους	δὲ	ἀπέκτειναν· (εἰς ἀνόπλους γὰρ καὶ
[17, 14]	συνήχθη πλείω τῶν τρισμυρίων, χρημάτων	δὲ	ἄπιστον πλῆθος διεφορήθη. Ὁ δὲ
[17, 73]	μετῆλθε τοῖς αὐτοῖς πάθεσιν. ~{Αλέξανδρος	δὲ	ἀπὸ τούτων γενόμενος τὰς κατὰ
[17, 68]	στρατιώτας ἀπὸ τῆς μάχης. (Ἀναχωρήσας	δὲ	ἀπὸ τῶν παρόδων σταδίους τριακοσίους
[17, 112]	ἐπιστήσας παρέλθῃ τὴν πόλιν. Τῶν	δὲ	ἀποσταλέντων Χαλδαίων ὁ προκριθείς, ὄνομα
[17, 8]	δύνασθαι μήτ' ἀγορὰν εἰσπέμψαι, (πρὸς	δὲ	Αρκάδας καὶ Αργείους, ἔτι δὲ
[17, 54]	Αλεξάνδρῳ ποιείτω τὰ προσταττόμενα, ἄλλων	δὲ	ἄρχων βασιλευέτω, συγχωρουμένης αὐτῷ τῆς
[17, 1]	μὲν Εὐρώπης οὐκ ὀλίγα, τὴν	δὲ	Ασίαν σχεδὸν ἅπασαν εἰκότως περιβόητον
[17, 79]	πάντα δηλώσειν τὰ ῥηθέντα. τὸ	δὲ	αὐτὸ πράξαντος τοῦ Φιλώτου καὶ
[17, 64]	τῶν σατραπειῶν μέχρι Κιλικίας, δοὺς	δὲ	αὐτοῖς ἀργυρίου τάλαντα χίλια προσέταξε
[17, 112]	τὴν πόλιν εἴσοδον ποιήσασθαι· (δύνασθαι	δὲ	αὐτὸν ἐκφυγεῖν τὸν κίνδυνον, ἐὰν
[17, 69]	τὰς τύχας τῶν ἀκληρούντων, μάλιστα	δὲ	αὐτὸν τὸν Αλέξανδρον συμπαθῆ γενέσθαι
[17, 5]	ὑποτεταγμένοις ὠμῶς καὶ βιαίως. Μισουμένου	δὲ	αὐτοῦ διὰ τὴν χαλεπότητα τῶν
[17, 81]	στρατηγίαν Τιριδάτῃ παρέδωκεν. (περὶ ταῦτα	δὲ	αὐτοῦ διατρίβοντος ἧκόν τινες ἀπαγγέλλοντες
[17, 91]	ῥίζαν ἀπελύθησαν τῶν δεινῶν. ~{Προϊόντος	δὲ	αὐτοῦ μετὰ τῆς δυνάμεως ἧκόν
[17, 87]	παρουσίας ἐπιβαλεῖν τῷ Πώρῳ. (Ἐγγίσαντος	δὲ	αὐτοῦ τοῖς Ινδοῖς ὁ Πῶρος
[17, 112]	δύναμιν ἀναλαμβάνων ἡσυχῇ προῆγεν. (Ἀπέχοντος	δὲ	αὐτοῦ τριακοσίους σταδίους τῆς Βαβυλῶνος
[17, 108]	κατέπλευσεν εἰς τὴν Αττικήν. (Οὐδενὸς	δὲ	αὐτῷ προσέχοντος τοὺς μὲν μισθοφόρους
[17, 93]	πλάτος ἦν σταδίων ἑπτά, τὸ	δὲ	βάθος ἓξ ὀργυιῶν, τὸ δὲ
[17, 93]	τριάκοντα καὶ δυεῖν σταδίων, τὸ	δὲ	βάθος μέγιστον τῶν κατὰ τὴν
[17, 95]	μὲν πλάτος πεντήκοντα ποδῶν, τὸ	δὲ	βάθος τεσσαράκοντα· τὴν δ' ἀναβολὴν
[17, 94]	μὲν Ελληνικὸν ἱματισμὸν ἐκλελοιπέναι, συναναγκάζεσθαι	δὲ	βαρβαρικοῖς ὑφάσμασι χρῆσθαι, συντεμόντας τὰ
[17, 83]	συνέβη νικῆσαι τὸν Εριγυιόν. οἱ	δὲ	βάρβαροι διὰ τὸν τοῦ στρατηγοῦ
[17, 68]	καὶ τραχέων οὐδενὸς παρενοχλοῦντος. Οἱ	δὲ	βάρβαροι μέχρι μέν τινος εἴων
[17, 19]	ἡρμοσμένως πρὸς τὸν ἀγῶνα. Οἱ	δὲ	βάρβαροι πρὸς ὅλην τὴν τάξιν
[17, 42]	ἐπάνοδον τῶν Φοινίκων ὑπετέμνετο. (Οἱ	δὲ	βάρβαροι φοβηθέντες μήποτε κυριεύσας τῶν
[17, 85]	ἐκ τῆς πέτρας ἀναχωρεῖν. Οἱ	δὲ	βάρβαροι φοβηθέντες τάς τε τῶν
[17, 20]	πολεμίοις πολὺν ἐποιεῖτο φόνον. ~Τῶν	δὲ	βαρβάρων εὐρώστως ἀγωνιζομένων καὶ τοὺς
[17, 22]	αὐτοὺς καὶ τὴν πόλιν. Τῶν	δὲ	βαρβάρων οἱ μὲν ὑπὸ τῶν
[17, 93]	ὑπάρχειν ἅπαντα ἀληθῆ διεβεβαιοῦτο, τὸν	δὲ	βασιλέα τῶν Γανδαριδῶν ἔφησεν εὐτελῆ
[17, 93]	Ταβραισίων καὶ Γανδαριδῶν ἔθνος, τούτων	δὲ	βασιλεύειν Ξανδράμην, ἔχοντα δισμυρίους μὲν
[17, 14]	τῶν Ελλήνων ὑποδέχεσθαι Θηβαῖον. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀκολούθως τῇ τοῦ συνεδρίου
[17, 81]	τοὺς ἐγχωρίους ἀπ' Αλεξάνδρου. ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀκούσας τὸ γεγονὸς ἀπέστειλεν
[17, 24]	τῇ πόλει τῶν Αλικαρνασσέων. ~Ὁ	δὲ	βασιλεὺς Αλέξανδρος τὰ μὲν πολιορκητικὰ
[17, 37]	καὶ τῶν ὀδυρμῶν ἀπηλλάγησαν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἅμ' ἡμέρᾳ λαβὼν ἕνα
[17, 43]	τῆς ὀργανικῆς βίας δύναμιν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἅμα τῇ κατὰ τὸ
[17, 101]	μεγάλην, νοῦν δὲ μικρόν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀναγνοὺς τὴν ἐπιστολὴν χαλεπῶς
[17, 30]	τὴν τοῦ βίου καταστροφήν· (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀνέντος τοῦ θυμοῦ τὴν
[17, 76]	σῶμα πρὸς τὴν ἀνάβασιν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς διὰ τὴν ἀρετὴν τοῦ
[17, 66]	νῦν ἄτιμον γεγονὸς σκεῦος. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς διὰ τῆς ἀποκρίσεως λαβὼν
[17, 20]	ἐπὶ τὸν Αλέξανδρον ἐπεφέρετο, ὁ	δὲ	βασιλεὺς διαλαβὼν τὸ ξυστὸν ἔφθασεν
[17, 68]	πεντακισχιλίων, ἱππέων δὲ τριακοσίων. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς δόξας τῇ βίᾳ κρατήσειν
[17, 11]	πάνδημον τῆς πατρίδος ὄλεθρον· ~Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἐν τρισὶ ταῖς πάσαις
[17, 102]	ἀξιοῦντες φιλανθρώπως αὐτοῖς προσενεχθῆναι. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἐπαινέσας τοὺς ἄνδρας καὶ
[17, 99]	ὁ μὲν βάρβαρος ἔπεσεν, ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἐπιλαβόμενος τοῦ πλησίον κλάδου
[17, 76]	τῶν Μακεδόνων ἔφοδον ὑπέμενον. Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἐπιπεσὼν αὐτοῖς καὶ συνάψας
[17, 99]	ἐπὶ τὴν γῆν κατηνέχθησαν. ~Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἐρημωθεὶς πάσης βοηθείας ἐτόλμησεν
[17, 26]	τοῖς ἐκβοηθοῦσι Μακεδόσιν ἐπέρραξεν. Ό	δὲ	βασιλεὺς κατανοήσας τὸ γινόμενον τοὺς
[17, 79]	Κεβαλῖνον παρ' ἑαυτῷ φυλάττει. ὁ	δὲ	βασιλεὺς καταπλαγεὶς εὐθὺς τόν τε
[17, 68]	τῶν τηρούντων τὰς παρόδους. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς μεγάλαις δωρεαῖς τιμήσειν ἐπαγγειλάμενος
[17, 42]	διεσώθησαν εἰς τὴν πόλιν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς μεγάλης ἐπιβολῆς ἀποτυχὼν πάλιν
[17, 103]	καταπεπλῆχθαι πρὸς φυγὴν ὥρμησαν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς μετ' ὀλίγον ὑποστὰς τοὺς
[17, 66]	ἀγαθοῦ προνοίᾳ καὶ βουλήσει. Ὁ	δὲ	βασιλεὺς οἰωνισάμενος τὸ ῥηθὲν προσέταξεν
[17, 40]	τοῖς ἀπογόνοις αὐτῶν Καρχηδονίοις. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς ὁρῶν κατὰ θάλατταν μὲν
[17, 107]	καὶ δῦναι πρὸς βυθόν. ~{Ὁ	δὲ	βασιλεὺς περὶ τούτων διακούσας τοῖς
[17, 111]	τὴν τῶν Μακεδόνων ἀρετήν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς προκαταλαβόμενος τὰς παρόδους καὶ
[17, 102]	λοιποὺς ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων. Ὁ	δὲ	βασιλεὺς Σάμβος μετὰ τριάκοντα ἐλεφάντων
[17, 46]	ὄντες πλείους τῶν ἑπτακισχιλίων. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τέκνα μὲν καὶ γυναῖκας
[17, 20]	διήλασε διὰ τοῦ θώρακος. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τὸ μὲν βέλος τῷ
[17, 9]	προθυμίας εἶχον ἑτοίμως διακινδυνεύειν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν
[17, 46]	συμφοραῖς, πολιορκηθέντες μῆνας ἑπτά. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοῦ μὲν Απόλλωνος τὰς
[17, 14]	δὲ ἄπιστον πλῆθος διεφορήθη. Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοὺς μὲν τελευτήσαντας τῶν
[17, 89]	δὲ πλείους τῶν ἑπτακοσίων. Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοὺς μὲν τετελευτηκότας ἔθαψε,
[17, 25]	συνεκλείσθησαν εἰς τὴν πόλιν, ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοὺς πεσόντας πρὸ τοῦ
[17, 107]	τοῦ θανάτου καταφρόνησιν ἐθαύμασαν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τοῦτον μὲν ἔθαψε πολυτελῶς,
[17, 83]	ἀπήγαγον πρὸς τὸν Αλέξανδρον. (ὁ	δὲ	βασιλεὺς τούτους μὲν ἐτίμησεν ἀξιολόγοις
[17, 65]	ὑπὸ τῶν πατέρων ἀπεσταλμένοι. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τούτους παραλαβὼν προῆγε καὶ
[17, 86]	περιεποιήσαντο τὰς ἰδίας σωτηρίας. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τούτους τε προσηγάγετο καὶ
[17, 98]	πράξεις ἐπιβάλλειν τὸν νοῦν. (Ὁ	δὲ	βασιλεὺς τούτῳ μὲν ἐπέπληξεν ὡς
[17, 37]	ἀρχῆς προσεκύνει τὸν Αλέξανδρον, (ὁ	δὲ	βασιλεὺς ὑπολαβὼν εἶπεν μηδὲν φροντίσῃς,
[17, 110]	ἀρρωστίᾳ τὸν βίον ἐξέλιπεν· ὁ	δὲ	βασιλεὺς χαλεπῶς ἐνέγκας τὸ συμβὰν
[17, 37]	τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος. ~Τῶν	δὲ	βασιλέων Δαρεῖος μὲν κατὰ κράτος
[17, 92]	σκέλος ἑνὸς τῶν κυνῶν. Τοῦ	δὲ	βασιλέως ἀναβοήσαντος καὶ τῶν σωματοφυλάκων
[17, 65]	διμήνου μισθοφοραῖς ἐτίμησε πάντας. ~{Τοῦ	δὲ	βασιλέως ἀναζεύξαντος ἐκ τῆς Βαβυλῶνος
[17, 17]	δὲ χίλιοι καὶ πεντακόσιοι. (Τοῦ	δὲ	βασιλέως ἀναζεύξαντος ἐκ τῆς Τρῳάδος
[17, 78]	καὶ φυσικῇ διαφέρουσαν ὀχυρότητι, (τοῦ	δὲ	βασιλέως ἐγγίσαντος κατεπλάγη τό τε
[17, 100]	τοῦ μὲν Διωξίππου συγκαταθεμένου, τοῦ	δὲ	βασιλέως ἡμέραν τῆς μάχης τάξαντος,
[17, 77]	κεκοσμημένων πολεμικοῖς ὅπλοις παραγενομένη. (Τοῦ	δὲ	βασιλέως θαυμάζοντος τό τε παράδοξον
[17, 27]	συνεισέπεσον ἐντὸς τῶν τειχῶν· τοῦ	δὲ	βασιλέως κελεύσαντος σημῆναι τὸ ἀνακλητικὸν
[17, 83]	μὲν ἐτίμησεν ἀξιολόγοις δωρεαῖς, τὸν	δὲ	Βῆσσον παρέδωκε τῷ ἀδελφῷ τοῦ
[17, 78]	καταλελειμμένους ὑπ' αὐτοῦ στρατιώτας, συμφρονεῖν	δὲ	Βήσσῳ καὶ κεκρικέναι μετ' αὐτοῦ
[17, 3]	οὓς δὲ φόβῳ διωρθώσατο, τινὰς	δὲ	βίᾳ χειρωσάμενος ὑπηκόους ἐποιήσατο. ~Πρώτους
[17, 57]	εἰς τοὐπίσω ποιήσηται φοράν, τοῖς	δὲ	βιαζομένοις διδόναι διαστήματα, δι' ὧν
[17, 69]	τῆς τύχης ἐπήρειαν· μετ' ἀλλήλων	δὲ	βιοῦντας, τὴν ὁμοίαν συμφορὰν ἔχοντας,
[17, 90]	μέλιτι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀλείφονται, οἱ	δὲ	βλεπόντων τῶν θηρίων ὑποδοῦνται, τινὲς
[17, 69]	πέντε καὶ γυναικείας ἴσας, ζεύγη	δὲ	βοϊκὰ δύο καὶ πρόβατα πεντήκοντα
[17, 32]	κύριος ἐγένετο τῶν παρόδων. (Δαρεῖος	δὲ	βουλόμενος εὔζωνον ποιῆσαι τὴν δύναμιν
[17, 65]	Πελοποννήσου πεζοὶ μὲν τετρακισχίλιοι, ἱππεῖς	δὲ	βραχὺ λείποντες τῶν χιλίων, ἐκ
[17, 118]	γράψαι περὶ τῆς φαρμακείας. Φανερὸν	δὲ	γεγονέναι Κάσανδρον δι' αὐτῶν τῶν
[17, 34]	δὲ τηροῦντες τὰς πανοπλίας· τινὲς	δὲ	γεγυμνωμένα τὰ ξίφη διαφυλάξαντες τοὺς
[17, 23]	ἐκ τοῦ φεύγειν ἐλπίδας, συναναγκάσαι	δὲ	γενναίως ἀγωνίσασθαι καὶ διὰ τοῦτο
[17, 66]	ὑπέθηκε τοῖς ποσὶν αἰωρουμένοις. (Ἁρμοστῆς	δὲ	γενομένης ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεδέξατο
[17, 55]	πυκνότητα ποιεῖν ζεύγματι παραπλησίαν. (Παραβόλου	δὲ	γενομένης τῆς διαβάσεως καὶ τῶν
[17, 54]	τῶν ἑαυτοῦ θυγατέρων γυναῖκα, καθόλου	δὲ	γενόμενον γαμβρὸν καὶ τάξιν υἱοῦ
[17, 68]	μὲν εἶναι τὸ γένος, αἰχμάλωτον	δὲ	γενόμενον ποιμαίνειν κατὰ τὴν ὑποκειμένην
[17, 106]	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν. (Ἀπὸ τούτων	δὲ	γενόμενος, ἀκούσας ὅτι πολλοὶ τῶν
[17, 62]	ἀνέσεισε μὲν τοὺς βαρβάρους, ἀποστάτης	δὲ	γενόμενος Αλεξάνδρου καὶ ταχὺ μεγάλης
[17, 63]	εἰς τὴν Σπάρτην ἀπεκομίζετο· περικατάληπτος	δὲ	γενόμενος καὶ τὰ καθ' ἑαυτὸν
[17, 40]	ἐν αὐτῇ δύναμιν ναυτικήν, κατὰ	δὲ	γῆν σχεδὸν ἀπραγμάτευτον οὖσαν διὰ
[17, 39]	μὲν ἀληθινὴν ἐπιστολὴν ἀποκρυψάμενος, ἑτέραν	δὲ	γράψας ῥέπουσαν πρὸς τὸ ἑαυτῷ
[17, 70]	ἀπέκοπτον, συνεκφερόμενοι τοῖς θυμοῖς· (τὰς	δὲ	γυναῖκας σὺν αὐτοῖς τοῖς κόσμοις
[17, 58]	τοῦ κινδύνου ποιεῖσθαι διεγνώκει. ~Ὁ	δὲ	Δαρεῖος κατὰ τὰς τῶν ἐθνῶν
[17, 61]	κατὰ τὸν Δαρεῖον φυγῇ. ~Ὁ	δὲ	Δαρεῖος τῇ στρατηγίᾳ διαφέρων καὶ
[17, 65]	ἐμπεσὼν ἐν ἀσχολίαις ὑπάρχῃ, ὁ	δὲ	Δαρεῖος τῇ φυγῇ λαμβάνῃ χρόνον
[17, 6]	μὲν οὐδεὶς ἐτόλμησεν ὑπακοῦσαι, μόνος	δὲ	Δαρεῖος ὑποστὰς τὸν κίνδυνον τὸν
[17, 66]	μὲν σός εἰμι δοῦλος, πρότερον	δὲ	Δαρείου, καὶ φύσει φιλοδέσποτος ὢν
[17, 114]	φιλοβασιλέα, Ηφαιστίωνα δὲ φιλαλέξανδρον. Τῆς	δὲ	Δαρείου μητρὸς κατὰ τὴν πρώτην
[17, 19]	σατράπης Υρκανῶν ἱππέων ἡγούμενος· τὸ	δὲ	δεξιὸν κέρας ἐπεῖχον χίλιοι μὲν
[17, 71]	πηχῶν ἑκκαίδεκα ἐπάλξεσι κεκοσμημένον, (τὸ	δὲ	δεύτερον τὴν μὲν ἄλλην κατασκευὴν
[17, 104]	μέρους ἀπέδειξεν ἡγεμόνα Πτολεμαῖον, τοῦ	δὲ	δευτέρου Λεοννάτον, (καὶ τὴν μὲν
[17, 15]	βουλόμενος τοὺς ἄνδρας. Ἐπὶ τελευτῆς	δὲ	Δημάδης, πεπεισμένος ὑπὸ τῶν περὶ
[17, 15]	τοὺς πεφευγότας Θηβαίους ὑποδέχεσθαι. (Ὁ	δὲ	Δημάδης πρεσβεύσας καὶ τῇ τοῦ
[17, 15]	ὑπὲρ τῆς πόλεως τελευτᾶν· ὁ	δὲ	δῆμος τοῦτον μὲν τοῖς θορύβοις
[17, 36]	ἀγνοοῦντας μὲν τὰς ἡλωκυίας, πολλὰ	δὲ	διὰ τὴν ἄγνοιαν ἀπρεπῆ πράττοντας,
[17, 44]	μὲν ἐπικουρήσοντας οὐκ εἶχον, αὐτοὶ	δὲ	διὰ τὴν δεινότητα τοῦ πάθους
[17, 105]	τὸ ζῆν χρησίμων σπανίζουσαν. Πολλῶν	δὲ	διὰ τὴν ἔνδειαν διαφθειρομένων ἥ
[17, 15]	τῆς πόλεως ἀξίωμα τηρεῖν, ἅμα	δὲ	διὰ τὴν Θηβαίων ἀπώλειαν ἐκπεπληγμένος
[17, 73]	τὰς μὲν βίᾳ χειρωσάμενος, τὰς	δὲ	διὰ τὴν ἰδίαν ἐπιείκειαν προσαγόμενος
[17, 100]	ἐκ τῆς ἀθλήσεως μελέτην, ἔτι	δὲ	διὰ τὴν περὶ τὸ ῥόπαλον
[17, 82]	τάξεως συνακολουθούντων ἐξαδυνατοῦντες ἀπελείποντο· ἔνιοι	δὲ	διὰ τὴν τῆς χιόνος ἀνταύγειαν
[17, 42]	ἀνέπλεον εἰς τὴν Τύρον. Ἀμφοτέρων	δὲ	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς φιλοτιμίας
[17, 25]	ἀναιρέσεως μεγάλους ἀγῶνας συνισταμένους, ἄλλους	δὲ	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν δεινῶν
[17, 43]	κατεσκεύασαν διειλημμένους πυκνοῖς διαφράγμασι, τούτους	δὲ	διά τινος μηχανῆς δινεύοντες τὰ
[17, 44]	διάπυρον κατεσκεύαζον τὴν ἄμμον. (Ταύτην	δὲ	διά τινος μηχανῆς τοῖς θρασύτατα
[17, 116]	καὶ τῶν μὲν ὑπερκειμένων, τοῦ	δὲ	διαδήματος ὑπὸ τούτων ἀρθέντος καὶ
[17, 74]	μύρια καὶ τρισχίλια τάλαντα, τὰ	δὲ	διακλαπέντα καὶ ἁρπαχθέντα πλείω τῶν
[17, 54]	γένηται κατὰ τὴν παράταξιν. ~Περὶ	δὲ	διαλύσεως καὶ πρότερον μὲν ἐξέπεμψε
[17, 10]	μάχης κρίνειν τὸν πόλεμον, ἑτέραν	δὲ	διάλυσιν ζητεῖν διὰ λόγων ἀσφαλεστέραν.
[17, 39]	ταῖς ἰδίαις ἀρεταῖς ἐπαίνου. ~Δαρεῖος	δὲ	διανύσας εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοὺς
[17, 77]	κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἡμερῶν, κάλλει	δὲ	διαπρεπεῖς ὡς ἂν ἐξ ἁπασῶν
[17, 98]	τὴν ἀρετὴν τῶν ἀγωνιζομένων, αὐτὸς	δὲ	διατάξας τὰ περὶ τὴν πολιορκίαν
[17, 20]	δὲ τοῦ βασιλέως γαμβρός, ἀνδρείᾳ	δὲ	διαφέρων, μετὰ μεγάλης δυνάμεως ἱππέων
[17, 63]	βίον, ἄρξας ἔτη ἐννέα. (Ἡμεῖς	δὲ	διεληλυθότες τὰ πραχθέντα κατὰ τὴν
[17, 58]	φερόμενα τὰ μὲν συνηκοντίσθη, τὰ	δὲ	διεξέπεσεν, ἔνια δὲ τῇ βίᾳ
[17, 10]	μυκήματι παραπλήσιον φωνὴν ἀφιέναι, τῇ	δὲ	Δίρκῃ κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ
[17, 93]	πεζῶν δὲ εἴκοσι μυριάδας, ἅρματα	δὲ	δισχίλια, ἐλέφαντας δὲ πολεμικῶς κεκοσμημένους
[17, 26]	αὐτῷ πράττειν ὃ βούλοιτο. (Ό	δὲ	δισχιλίους τῶν μισθοφόρων ἐπιλέκτους ἀναλαβὼν
[17, 101]	τῇ τοῦ Μακεδόνος ἥττῃ. (Ὁ	δὲ	Διώξιππος ἀφεὶς τὸν πεπτωκότα καὶ
[17, 100]	κατάπληξιν Αρει παρεμφερὴς ὑπελαμβάνετο, ὁ	δὲ	Διώξιππος ὑπερέχων τε τῇ ῥώμῃ
[17, 115]	οὔσης ἑκάστης πλευρᾶς. (Εἰς τριάκοντα	δὲ	δόμους διελόμενος τὸν τόπον καὶ
[17, 9]	πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον· νῦν	δὲ	δόξας ὑπὸ τῶν Θηβαίων καταφρονεῖσθαι
[17, 54]	τῆς τῶν ὅλων μοναρχίας· εἰ	δὲ	δόξης καταφρονῶν προκρίνει τὴν λυσιτέλειαν
[17, 7]	ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει στρατηγικῇ. (Τούτῳ	δὲ	δοὺς ὁ βασιλεὺς μισθοφόρους πεντακισχιλίους
[17, 89]	ἧς πρότερον ἦρχε χώρας, τὴν	δὲ	δύναμιν ἐπὶ τριάκοντα ἡμέρας ἀνέλαβε,
[17, 87]	σύμμαχον, ὃς ὠνομάζετο Εμβίσαρος, εἶχε	δὲ	δύναμιν οὐ πολὺ λειπομένην τῆς
[17, 113]	Ασίας ἐθνῶν καὶ πόλεων, ἔτι	δὲ	δυναστῶν πολλοὶ καὶ τῶν ἐκ
[17, 89]	καταπλεῖν εἰς τὸν Ωκεανόν. (Ἔκτισε	δὲ	δύο πόλεις, τὴν μὲν πέραν
[17, 100]	πατάξας τὴν σάρισαν ἀπέθραυσεν. (Ὁ	δὲ	δυσὶν ἐλαττώμασι περιπεσὼν ἐπὶ τὴν
[17, 74]	ἔδωκεν ἑκάστῳ τρία τάλαντα. μεγάλαις	δὲ	δωρεαῖς ἐτίμησε τοὺς στρατιώτας ἅμα
[17, 113]	φιλίας καὶ συμμαχίας τιθέμενοι, πολλοὶ	δὲ	δωρεὰς μεγαλοπρεπεῖς κομίζοντες, τινὲς δὲ
[17, 68]	εἰδὼς τὴν Περσικὴν διάλεκτον· οὗτος	δὲ	ἑαυτὸν ἀπεφαίνετο Λύκιον μὲν εἶναι
[17, 93]	ἔχοντα δισμυρίους μὲν ἱππεῖς, πεζῶν	δὲ	εἴκοσι μυριάδας, ἅρματα δὲ δισχίλια,
[17, 68]	μὲν μηδεμίαν ἄλλην ὑπάρχειν, περίοδον	δὲ	εἶναι πολλῶν ἡμερῶν αἰσχρὸν εἶναι
[17, 116]	τί βουλόμενος τοῦτο ἔπραξε. (Τοῦ	δὲ	εἰπόντος μηδὲν ἁπλῶς γινώσκειν τοῖς
[17, 31]	τῆς πολλῆς ἀγωνίας. Μετ' ὀλίγον	δὲ	εἰς ἀρρωστίαν βαρυτέραν ἐμπεσὼν καὶ
[17, 68]	αὐτὸν διαπορεύεσθαι τὰς παρόδους, ἐπεὶ	δὲ	εἰς μέσας τὰς δυσχωρίας ἧκον,
[17, 43]	ἐπὶ τῶν πύργων καθεστῶτας. Ἐμπηγνυμένων	δὲ	εἰς τὰς ἀσπίδας τούτων καὶ
[17, 99]	κράνος ἐλάμβανε πληγάς, οὐκ ὀλίγας	δὲ	εἰς τὴν πέλτην ἐδέχετο· τέλος
[17, 93]	διὰ τὰς ἀνδραγαθίας ἐπῄνεσεν· αὐτὸς	δὲ	εἰς τὴν Φηγέως δυναστείαν ἐμβαλὼν
[17, 21]	εἰς τὸν θώρακα πληγάς, μίαν	δὲ	εἰς τὸ κράνος, τρεῖς δ'
[17, 99]	ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν Μακεδόνων. (Ἀθροισθέντες	δὲ	εἰς τρισχιλίους, κατὰ τὴν εἰς
[17, 114]	ἂν τελέσῃ τὴν ἐκφοράν· τοῦτο	δὲ	εἰώθασιν οἱ Πέρσαι ποιεῖν κατὰ
[17, 66]	πλείω τῶν τετρακισμυρίων ταλάντων. (Ταῦτα	δὲ	ἐκ πολλῶν χρόνων οἱ βασιλεῖς
[17, 77]	τὴν Ασίαν γυναικῶν ἐπιλελεγμένας. (Αὗται	δὲ	ἑκάστης νυκτὸς περιῄεσαν τὴν κλίνην
[17, 34]	ἢ τὴν ἀρετὴν ἐξέλειπον. ~Οἱ	δὲ	ἑκάστης τάξεως ἡγεμόνες τῶν ὑποτεταγμένων
[17, 87]	δὲ πλείω τῶν χιλίων, ἐλέφαντας	δὲ	ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Ἐπεποίητο δὲ
[17, 100]	καὶ τοῦ βασιλέως συμφιλοτιμουμένου, τῶν	δὲ	Ελλήνων τῷ Διωξίππῳ συναγωνιώντων προῆλθεν
[17, 89]	τῇ σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας. Ἔπεσον	δὲ	ἐν τῇ μάχῃ τῶν Ινδῶν
[17, 65]	ἱππεῖς μὲν Μακεδόνες πεντακόσιοι, πεζοὶ	δὲ	ἑξακισχίλιοι, ἐκ δὲ Θρᾴκης ἱππεῖς
[17, 102]	ἤθροισαν πεζοὺς μὲν ἑξακισμυρίους, ἱππεῖς	δὲ	ἑξακισχιλίους, ἅρματα δὲ πεντακόσια. (Τοῦ
[17, 105]	παραπλήσια τοῖς Ινδοῖς ἔχουσιν, ἓν	δὲ	ἐξηλλαγμένον καὶ παντελῶς ἄπιστον. (Τῶν
[17, 118]	δὲ προεμένη τὸ ζῆν. (Ἡμεῖς	δὲ	ἐπὶ τὴν Αλεξάνδρου τελευτὴν παρόντες
[17, 101]	ἐκ τοῦ πότου, μετ' ὀλίγον	δὲ	ἐπὶ τὴν ἰδίαν κατάλυσιν παραγενόμενος
[17, 10]	ἔχων τὴν ὀροφὴν ὁρᾶται. Οἱ	δὲ	ἐπὶ τὴν τῶν σημείων διάκρισιν
[17, 73]	ἠναγκάσθησαν διαπρεσβεύεσθαι πρὸς Αντίπατρον· ἐκείνου	δὲ	ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ελλήνων
[17, 113]	καὶ Δελφοῖς καὶ Κορινθίοις, ἔτι	δὲ	Επιδαυρίοις καὶ τοῖς ἄλλοις, κατὰ
[17, 101]	παρόντι μὲν οὐ χρησάμενος, ἀπόντα	δὲ	ἐπιποθήσας ὅτε οὐδὲν ὄφελος ἔγνω
[17, 17]	μὲν μύριοι καὶ δισχίλιοι, σύμμαχοι	δὲ	ἑπτακισχίλιοι, μισθοφόροι δὲ πεντακισχίλιοι, καὶ
[17, 104]	πολλὴν μὲν ἄνυδρον, οὐκ ὀλίγην	δὲ	ἔρημον διελθὼν ἐπὶ τὰ Ωρείτιδος
[17, 46]	φερούσας τὰς ἀξιολογωτάτας μηχανάς. (Ἐνταῦθα	δὲ	ἐτόλμησεν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν οὐδ' αὐτοῖς
[17, 66]	κακὸν ἰδὼν γεγονὸς κλαίεις; Ὁ	δὲ	εὐνοῦχος ἔφησε, νῦν μὲν σός
[17, 115]	τὰς ἥττας σημαινόντων. Ἐπὶ πᾶσι	δὲ	ἐφειστήκεισαν Σειρῆνες διάκοιλοι καὶ δυνάμεναι
[17, 67]	συγγενοῦς μὲν ὄντος Δαρείου, δύναμιν	δὲ	ἔχοντος ἀξιόλογον, κατεσκέψατο τὴν ὀχυρότητα
[17, 71]	πλῆθος, τῶν μὲν ἀχθοφόρων, τῶν	δὲ	ζευγιτῶν, πρὸς δὲ τούτοις καμήλους
[17, 13]	τὴν ὠμότητα τῆς τιμωρίας, πᾶσα	δὲ	ἡ πόλις ἐξεφορεῖτο παιδίων ὁμοῦ
[17, 23]	συνέδραμον εἰς τὴν Αλικαρνασσόν. Αὕτη	δὲ	ἡ πόλις μεγίστη τῶν κατὰ
[17, 103]	διὰ τῆς μάχης κρίσιν. Κατεσκεύαστο	δὲ	ἡ τοῦ φαρμάκου δύναμις ἔκ
[17, 10]	ὕδατος αἱματοειδῆ φρίκην ἐπιτρέχειν. (Ἕτεροι	δὲ	ἧκον ἐκ Δελφῶν μηνύοντες ὅτι
[17, 89]	κατὰ τὴν ἀξίαν ἐτίμησεν, αὐτὸς	δὲ	Ηλίῳ ἔθυσεν ὡς δεδωκότι τὰ
[17, 116]	καὶ προσενήξατο τῷ πλοίῳ. (Τρεῖς	δὲ	ἡμέρας καὶ τὰς ἴσας νύκτας
[17, 99]	πόλιν νεκρῶν ἐπλήρωσαν. (Ἐπὶ πολλὰς	δὲ	ἡμέρας τοῦ βασιλέως ἀσχοληθέντος περὶ
[17, 46]	θεὸν τοῦτον Απολλὼ φιλαλέξανδρον, τῷ	δὲ	Ηρακλεῖ μεγαλοπρεπεῖς θυσίας συντελέσας καὶ
[17, 112]	σταδίων διακοσίων ἡσυχίαν εἶχεν. Πάντων	δὲ	θαυμαζόντων ἧκον πρὸς αὐτὸν ἄλλοι
[17, 59]	ἐν μιᾷ περιειλημμένους εἴλῃ. (Οὗτοι	δὲ	θεατὴν ἔχοντες τῆς ἰδίας ἀνδραγαθίας
[17, 4]	βίᾳ χειρωσάμενος ὑπηκόους ἐποιήσατο. ~Πρώτους	δὲ	Θετταλοὺς ὑπομνήσας τῆς ἀρχαίας ἀφ'
[17, 101]	ἀδοξίαν ἤγαγον τὸν Διώξιππον. (Ὁ	δὲ	θεωρῶν τὴν ἐπ' αὐτὸν συνδρομὴν
[17, 9]	κοινῆς τοῖς Ελλησιν εἰρήνης. Οἱ	δὲ	Θηβαῖοι διαφιλοτιμηθέντες ἀντεκήρυξαν ἀπό τινος
[17, 12]	παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν, οἱ	δὲ	Θηβαῖοι καταπεπονηκότες μὲν τὴν πρώτην
[17, 8]	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως. (Οἱ	δὲ	Θηβαῖοι πρὸ μὲν τῆς τοῦ
[17, 10]	ὁμολογουμένην ἀπώλειαν ἑαυτὴν δεδωκέναι. (Οἱ	δὲ	Θηβαῖοι ταῖς μὲν εὐτολμίαις προθύμως
[17, 11]	δυσυπόστατον εἶχον τὴν βίαν, οἱ	δὲ	Θηβαῖοι ταῖς τῶν σωμάτων ῥώμαις
[17, 13]	ἀνῄρουν πάντας τοὺς περιτυγχάνοντας. (Οἱ	δὲ	Θηβαῖοι τὸ φιλελεύθερον τῆς ψυχῆς
[17, 11]	καὶ διαδέχεσθαι τὴν μάχην. (Οἱ	δὲ	Θηβαῖοι τοὺς μὲν ἱππεῖς ἐντὸς
[17, 8]	πόλεις πρὸς ἀπόστασιν ὡρμηκέναι, μάλιστα	δὲ	Θηβαίους. Ἐπὶ δὲ τούτοις ὁ
[17, 14]	τῆς ἐσχάτης ὕβρεως ἀπήγοντο. ~Τῶν	δὲ	Θηβαίων ἀνῃρέθησαν μὲν ὑπὲρ τοὺς
[17, 65]	πεντακόσιοι, πεζοὶ δὲ ἑξακισχίλιοι, ἐκ	δὲ	Θρᾴκης ἱππεῖς μὲν ἑξακόσιοι, Τραλλεῖς
[17, 38]	κρίσεως ἐπηγγείλατο προνοήσεσθαι, τὸν παῖδα	δὲ	θρέψειν ὡς υἱὸν ἴδιον καὶ
[17, 68]	τεθνηκότα μήτε ὅλως τετρωμένον, τῶν	δὲ	ἰδίων ἀπολωλότας μὲν πολλούς, κατατετρωμένους
[17, 50]	ἱδρύσασθαι Δαναὸν τὸν Αἰγύπτιον, τὴν	δὲ	ἱερὰν τοῦ θεοῦ χώραν περιοικοῦσι
[17, 51]	ἁπάσης τῆς> γῆς ἀρχήν. Τοῦ	δὲ	ἱερέως προσελθόντος τῷ σηκῷ καὶ
[17, 113]	πόλεις ἐξέπεμψαν καὶ Μακεδόνες, ἔτι	δὲ	Ιλλυριοὶ καὶ τῶν περὶ τὸν
[17, 59]	ἀνθεστώτων ἀνεῖλεν οὐκ ὀλίγους, δισχιλίους	δὲ	Καδουσίους καὶ χιλίους τῶν Σκυθῶν
[17, 47]	σώφρονα καὶ ἀγαθὸν ἄνδρα, πένητα	δὲ	καθ' ὑπερβολήν. (Συγχωρήσαντος δὲ τοῦ
[17, 74]	εἰς κατάκτησιν τῆς αὐτονομίας. Ἐπαγγελλόμενος	δὲ	καθηγήσασθαι τοῦ πολέμου καὶ τὸ
[17, 46]	ἄλλοις Μακεδόσιν ἀκολουθεῖν προσέταξεν, αὐτὸς	δὲ	καθηγούμενος τῶν εἰς χεῖρας βιαζομένων
[17, 63]	τὴν τῆς πατρίδος χρείαν, αὐτὸς	δὲ	καθοπλισθεὶς καὶ εἰς γόνυ διαναστὰς
[17, 38]	πάθῃ τῆς προγεγενημένης εὐδαιμονίας. (Πολλὰ	δὲ	καὶ ἄλλα πρὸς ἔλεον καὶ
[17, 41]	πρὸς τὸ ἴδιον συμφέρον. (Ἐγίνετο	δὲ	καὶ ἄλλα σημεῖα παράδοξα, δυνάμενα
[17, 114]	τὸν τοῦ βασιλέως θάνατον. Ἐγένετο	δὲ	καὶ ἄλλα σημεῖα παράδοξα προδηλοῦντα
[17, 14]	τῶν Θηβαίων τίθεσθαι θρόνους. (Πολλὰ	δὲ	καὶ ἄλλα τοιαῦτα διελθόντες παρώξυναν
[17, 85]	ἀπάγων τοὺς ἱππεῖς συνεπέστησεν. ~{Πολλὰς	δὲ	καὶ ἄλλας πόλεις ἐκπολιορκήσας καὶ
[17, 54]	Παρμενίων ἦν ἔλαβον ἄν. Καθόλου	δὲ	καὶ ἄλλοις μεγαλοψύχοις λόγοις χρησάμενος
[17, 32]	τῶν ἄλλων φίλων ἐπιστεύετο. (Πολλῶν	δὲ	καὶ ἄλλων εὐλόγων συνδραμόντων πρὸς
[17, 72]	ἱερὰ παρανομίαν ἀμύνασθαι παρεκελεύετο. (Συνεπευφημούντων	δὲ	καὶ ἄλλων καὶ λεγόντων μόνῳ
[17, 53]	περὶ Κιλικίαν μάχῃ πεπλεονεκτηκέναι· κατεσκεύασε	δὲ	καὶ ἅρματα δρεπανηφόρα διακόσια πρὸς
[17, 69]	καὶ πυρῶν μεδίμνους πεντήκοντα· ἐποίησεν	δὲ	καὶ ἀτελεῖς αὐτοὺς παντὸς βασιλικοῦ
[17, 34]	μὲν χαλινὰ διεσείοντο, παρ' ὀλίγον	δὲ	καὶ αὐτὸν τὸν Δαρεῖον εἰς
[17, 13]	αἱ μὲν οἰκίαι διηρπάγησαν, τέκνα	δὲ	καὶ γυναῖκες καὶ οἱ γεγηρακότες
[17, 11]	πρὸ τῆς πόλεως ἡτοιμάζοντο. (Τέκνα	δὲ	καὶ γυναῖκες συνέτρεχον εἰς τὰ
[17, 75]	τέλος ἄγειν δαψιλῆ καρπόν. (Ἔστι	δὲ	καὶ δένδρον παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις
[17, 17]	περὶ τὴν Φρυγίαν ἀγωνισάμενος. (Προσετίθει	δὲ	καὶ διότι ταῖς ἰδίαις χερσὶν
[17, 18]	τῆς εἰς τοὔμπροσθεν πορείας, διαβιβάζειν	δὲ	καὶ δυνάμεις εἰς τὴν Μακεδονίαν
[17, 87]	δὲ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Ἐπεποίητο	δὲ	καὶ ἕτερον τῶν πλησιοχώρων βασιλέα
[17, 75]	τὴν ἀπόλαυσιν αὐτοῦ ποιοῦνται. (Ἔστι	δὲ	καὶ ζῷον κατὰ τὴν χώραν
[17, 90]	δὲ πλέθρων σκιὰν ποιοῦντα. Εἶχε	δὲ	καὶ ἡ χώρα ὄφεων πλῆθος,
[17, 52]	πλέθρου δὲ τὸ πλάτος, οἰκιῶν	δὲ	καὶ ἱερῶν πολυτελέσι κατασκευαῖς πᾶσα
[17, 37]	ἐσθῆτας μὲν ὁμοίας, τῷ μεγέθει	δὲ	καὶ κάλλει προέχοντος τοῦ Ηφαιστίωνος
[17, 70]	μὲν τοῖς πλήθεσιν ὑπαρχούσας, κατασκευῆς	δὲ	καὶ κόσμου παντοίου γεμούσας. (Ἔνθα
[17, 34]	μὲν διαθέσεις τραυμάτων γινομένας, ποικίλους	δὲ	καὶ μεγάλους ἀγῶνας συνισταμένους ὑπὲρ
[17, 73]	τῶν ἄλλων σατραπειῶν δυνάμεις, καταταχούμενος	δὲ	καὶ μετὰ τρισμυρίων Περσῶν τε
[17, 95]	πολὺ λείποντες τῶν ἑξακισχιλίων, ἐκομίσθησαν	δὲ	καὶ πανοπλίαι διαπρεπεῖς πεζοῖς μὲν
[17, 63]	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως. προσλαβόμενος	δὲ	καὶ παρὰ τῶν συμμαχούντων Ελλήνων
[17, 40]	Δαρείῳ πρὸς τὰς παρασκευάς, ἅμα	δὲ	καὶ πιστεύοντες τῇ τε ὀχυρότητι
[17, 5]	μὲν ὢν τὴν ἕξιν, πονηρὸς	δὲ	καὶ πολεμικὸς τὴν φύσιν, ἀνεῖλε
[17, 70]	ὀλίγος δὲ χρυσὸς διηρπάζετο, πολλαὶ	δὲ	καὶ πολυτελεῖς ἐσθῆτες, αἱ μὲν
[17, 35]	οὐκ ὀλίγος δὲ χρυσός, παμπληθεῖς	δὲ	καὶ πολυτελεῖς ἐσθῆτες ἐκ τῆς
[17, 8]	λείους πρεσβεύσαντες ἠξίουν βοηθεῖν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ πρὸς Αθηναίους περὶ συμμαχίας
[17, 44]	καὶ ἀμηχάνῳ πάθει περιπίπτοντες. (Ἅμα	δὲ	καὶ πῦρ ἐπερρίπτουν καὶ σαυνία
[17, 64]	τοὺς δὲ ἀνόπλους καθώπλιζεν. (Μετεπέμπετο	δὲ	καὶ στρατιώτας ἐκ τῶν πλησιοχώρων
[17, 69]	περιέχον κατὰ τῶν πραξάντων, ἔλεον	δὲ	καὶ συμπάθειαν ἐπιφέρον πρὸς τοὺς
[17, 21]	ἠκόντιζον ἐπὶ τὸν Αλέξανδρον, ἔπειτα	δὲ	καὶ συστάδην μαχόμενοι πάντα κίνδυνον
[17, 27]	καιρῶν εἰς ἀλκὴν προεκλήθησαν, φρονήματι	δὲ	καὶ ταῖς κατὰ πόλεμον ἐμπειρίαις
[17, 95]	φάτνας τῶν εἰθισμένων διπλασίας, ἀκολούθως	δὲ	καὶ τἄλλα τὰ καταλείπεσθαι μέλλοντα
[17, 34]	βασιλεῦσι κείμενον νόμον ὑπερβῆναι. (Προσήχθη	δὲ	καὶ τέθριππον ἕτερον ὑπὸ τῶν
[17, 57]	Φίλιππον μὲν ἔχοντες ἡγεμόνα, ἀνδρείᾳ	δὲ	καὶ τῇ τῶν εἰλῶν ἱππασίᾳ
[17, 8]	ταραττόμενα καταπληξάμενος ὑποταγῆναι κατηνάγκασεν, ἐπῆλθεν	δὲ	καὶ τὴν Παιονίαν καὶ τὴν
[17, 39]	ἀλλάξασθαι χρημάτων πλῆθος λαβόντα· προσετίθει	δὲ	καὶ τῆς Ασίας τὴν ἐντὸς
[17, 65]	ἰσχυρὰν πρὸς ἑαυτὸν προήγαγεν. (Ἐπεμελήθη	δὲ	καὶ τῆς ἰδιωτικῆς τῶν στρατιωτῶν
[17, 91]	τῆς ἄλλης πολυτελείας ἀφροντιστοῦντες, κάλλους	δὲ	καὶ τῆς τοῦ σώματος ὑπεροχῆς
[17, 116]	συγκεχωρημένον τοῦ ζῆν χρόνον. Εὐθὺ	δὲ	καὶ τὸ θεῖον ἐσήμαινε τὴν
[17, 77]	ἀναξυρίδων καὶ τοῦ κάνδυος. Διέδωκε	δὲ	καὶ τοῖς ἑταίροις περιπορφύρους στολὰς
[17, 5]	εἰσήγαγεν εἰς τὴν βασιλείαν. (Ἀνεῖλε	δὲ	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ βασιλέως,
[17, 107]	νεωτέραν Ηφαιστίωνι συνῴκισε Δρυπῆτιν. Ἔπεισε	δὲ	καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν φίλων
[17, 26]	τὸ βάρος ἀκαταγωνίστους εἶναι. Ἐξέπεμψε	δὲ	καὶ τοὺς κατασβέσοντας τὴν φλόγα
[17, 17]	Παρμενίων εἶχε τὴν ἡγεμονίαν. (Οδρύσαι	δὲ	καὶ Τριβαλλοὶ καὶ Ιλλυριοὶ συνηκολούθουν
[17, 17]	καὶ Ιλλυριοὶ συνηκολούθουν ἑπτακισχίλιοι, τοξοτῶν	δὲ	καὶ τῶν Αγριάνων καλουμένων χίλιοι,
[17, 22]	ἠθροισμένων εἰς τὴν πόλιν, βελῶν	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰς
[17, 59]	καὶ τὴν εὐημερίαν ἀπήγγειλαν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν περὶ Δαρεῖον τεταγμένων
[17, 111]	ἐπὶ Ταίναρον τῆς Λακωνικῆς. (Ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν Περσικῶν σατραπῶν καὶ
[17, 35]	τῆς βασιλικῆς γάζης διεφοροῦντο. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν τοῦ βασιλέως φίλων
[17, 94]	τῶν Ινδῶν περιβλήματα. (Κατὰ τύχην	δὲ	καὶ χειμῶνες ἄγριοι κατερράγησαν ἐφ'
[17, 21]	τοῦ φονεῦσαι τὸν βασιλέα. (Ὁ	δὲ	καίπερ πολλοῖς καὶ μεγάλοις κινδύνοις
[17, 23]	μὲν ἐσχηκυῖα τὰ Καρῶν, ἀκροπόλεσι	δὲ	καλῶς κεκοσμημένη. (Κατὰ δὲ τὸν
[17, 107]	ἐπὶ τὴν παράδοξον θέαν. (Ὁ	δὲ	Κάρανος ἀκολουθήσας τοῖς ἰδίοις δόγμασι
[17, 24]	τὴν τῆς Καρίας ἀρχήν, τοὺς	δὲ	Κᾶρας ἰδίους ἐποιήσατο ταῖς εὐνοίαις
[17, 111]	βαρβάρων, πολλαπλασίους δ' ἐζώγρησεν. Οἱ	δὲ	Κασσαῖοι πάντῃ νικώμενοι καὶ διὰ
[17, 112]	καὶ προῆγεν ἐπὶ Βαβυλῶνος, ἀεὶ	δὲ	κατὰ τὰς στρατοπεδείας διαλείπων καὶ
[17, 98]	τῆς κεφαλῆς ἔχων προσανέβαινε. Τῆς	δὲ	κατὰ τὴν ἐνέργειαν ὀξύτητος φθανούσης
[17, 101]	τὸ προσκεφάλαιον χρυσοῦν ποτήριον, αὐτοὶ	δὲ	κατὰ τὸν ἑξῆς πότον καταιτιασάμενοι
[17, 41]	πόλεως ἐπληρώθη τῶν μηχανῶν, μάλιστα	δὲ	κατὰ τὸν τόπον τοῦτον ἐν
[17, 110]	πίστιν τῶν Μακεδόνων ὑπέλαβεν. (Ἧκεν	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ
[17, 3]	προετρέποντο τῆς ἐλευθερίας ἀντέχεσθαι· (Αἰτωλοὶ	δὲ	κατάγειν τοὺς ἐξ Ακαρνανίας φυγάδας
[17, 91]	καὶ ἰσχὺν εὔθετον τρέφεται, τὰ	δὲ	καταδεῆ τοῖς σώμασιν ἀνάξια τροφῆς
[17, 106]	μεστὸν ἦν χαρᾶς ἀνυπερβλήτου. (Οἱ	δὲ	καταπεπλευκότες ἀπήγγελλον ἀμπώτεις τε καὶ
[17, 104]	ἀπέλυσεν αὐτοὺς τῆς τιμωρίας. ~Αὐτὸς	δὲ	καταπλεύσας εἰς τὸν Ωκεανὸν μετὰ
[17, 16]	Μουσῶν ἐπώνυμον ἡμέραν ἀναδείξας. Σκηνὴν	δὲ	κατασκευασάμενος ἑκατοντάκλινον τούς τε φίλους
[17, 33]	πόλιν ἀξιόλογον καταπληξάμενος ἐχειρώσατο· ~Τῶν	δὲ	κατασκόπων ἀπαγγειλάντων αὐτῷ τριάκοντα σταδίους
[17, 104]	λεηλατεῖν προσέταξε Πτολεμαῖον, τὴν μεσόγειον	δὲ	κατασῦραι Λεοννάτον, τὴν δ' ὑπώρειαν
[17, 12]	ἦσαν περὶ τῆς νίκης· ὡς	δὲ	κατενόησαν μέρος τῆς πόλεως κατειλημμένον,
[17, 74]	μὲν ἦρχε Κηφισοφῶν, ἐν Ρώμῃ	δὲ	κατεστάθησαν ὕπατοι Γάιος Οὐαλλέριος καὶ
[17, 68]	συχνοὺς μὲν ἀπέκτεννον, οὐκ ὀλίγους	δὲ	κατετίτρωσκον. (Ὁ δ' Αλέξανδρος τῇ
[17, 24]	μὲν ἀπέκτεινον τῶν πολεμίων, οὓς	δὲ	κατετίτρωσκον. ~Ὁμοῦ δὲ αἵ τε
[17, 20]	μὲν ἀνῄρει τῶν ἀνθισταμένων, οὓς	δὲ	κατετραυμάτιζε. (Δυσυποστάτου δὲ τῆς περὶ
[17, 92]	εὐτελεστάτους προέβαλε τῷ λέοντι· τούτων	δὲ	κατισχυομένων ὑπὸ τοῦ θηρίου δύο
[17, 90]	τοῦ μέλιτος ἰξὸν ὑποβάλλουσι, τοῖς	δὲ	κατόπτροις ἐπίσπαστρα καθάπτουσι. (Διόπερ ὅταν
[17, 50]	ὡρῶν ἀνάλογον καταψύχεται, τοῦ μεσημβρινοῦ	δὲ	καύματος ἀκμάζει τῇ ψυχρότητι· πάλιν
[17, 89]	μὲν ἐλάτην εὔτροφον, οὐκ ὀλίγην	δὲ	κέδρον καὶ πεύκην, ἔτι δὲ
[17, 107]	μὲν μανίαν αὐτοῦ κατέγνωσαν, οἱ	δὲ	κενοδοξίαν ἐπὶ καρτερίᾳ, τινὲς δὲ
[17, 13]	τῇ τῶν ἐχθρῶν ἀπωλείᾳ, οἱ	δὲ	κλάσματι δόρατος ἐρειδόμενοι συνήντων τοῖς
[17, 44]	οὐχ ἡμάρτανον τῶν σκοπῶν, τοῖς	δὲ	κόραξι καὶ ταῖς σιδηραῖς χερσὶν
[17, 64]	ἀφθονίαν τῆς τροφῆς, οὐκ ὀλίγον	δὲ	κόσμον καὶ γάζαν βαρβαρικήν, ἀργυρίου
[17, 68]	πολλὴν μὲν πατήσας χιόνα, πᾶσαν	δὲ	κρημνώδη χώραν περάσας, χαράδραις βαθείαις
[17, 70]	μὲν ἄνδρας πάντας φονεύοντες, τὰς	δὲ	κτήσεις διαρπάζοντες, πολλὰς μὲν τοῖς
[17, 92]	ἀντὶ τούτου δώσειν ἐπηγγείλατο, ὁ	δὲ	κυνηγὸς ἐπιλαβόμενος τοῦ σκέλους ἔτεμνεν
[17, 90]	τὴν τῆς ψυχῆς ἀγχίνοιαν· τῶν	δὲ	κυνηγῶν οἱ μὲν μέλιτι τοὺς
[17, 92]	ἔτεμνεν ἡσυχῇ κατ' ὀλίγον. Ὁ	δὲ	κύων οὔτε κλαγγὴν οὔτε μυγμὸν
[17, 75]	ἐξέπιπτεν ὁ καλούμενος Στιβοίτης. Οὗτος	δὲ	λάβρῳ τῷ ῥεύματι φερόμενος ἐπὶ
[17, 63]	μὲν Αγις μαχόμενος ἔπεσεν, οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι πολὺν μὲν ἐκθύμως χρόνον
[17, 73]	ἐπιφανεστάτους τῶν Σπαρτιατῶν πεντήκοντα, οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[17, 23]	Αθηναίων νῆες συμμαχίδες εἴκοσιν. ~Ἔνιοι	δὲ	λέγουσι τὸν Αλέξανδρον στρατηγικῶς ἐπινοῆσαι
[17, 8]	δὲ Αρκάδας καὶ Αργείους, ἔτι	δὲ	λείους πρεσβεύσαντες ἠξίουν βοηθεῖν. Ὁμοίως
[17, 15]	προσάντως ἀκούων τοὺς λόγους, (Δημοσθένους	δὲ	λόγον πεφροντισμένον διελθόντος ὁ δῆμος
[17, 94]	συνῆγε πάντας εἰς ἐκκλησίαν. Διελθὼν	δὲ	λόγον πεφροντισμένον περὶ τῆς ἐπὶ
[17, 15]	τοῖς τῶν πλησιοχώρων ἀτυχήμασι. (Πολλῶν	δὲ	λόγων γινομένων κατὰ τὴν ἐκκλησίαν
[17, 104]	πεπονηκότα τῶν σκαφῶν ἐνέπρησε, τὸν	δὲ	λοιπὸν στόλον παραδοὺς Νεάρχῳ καί
[17, 76]	τοὺς πλείους μὲν κατέκοψε, τοὺς	δὲ	λοιποὺς εἰς τὰς δυσχωρίας κατεδίωξε.
[17, 96]	τοὺς μὲν πλείστους κατέκοψεν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς συμφυγόντας εἰς τὰς πλησίον
[17, 98]	πόλιν πολλοὺς μὲν κατέβαλε, τοὺς	δὲ	λοιποὺς τρεψάμενος συνεδίωξεν εἰς τὴν
[17, 102]	Βραχμάνων τοιαύταις περιέπεσε συμφοραῖς· τῶν	δὲ	λοιπῶν μεθ' ἱκετηριῶν δεηθέντων τοὺς
[17, 57]	καὶ Φθιῶται καὶ Μαλιεῖς, ἔτι	δὲ	Λοκροὶ καὶ Φωκεῖς, ὧν ἡγεῖτο
[17, 37]	παρεμβολὴν περὶ μέσας νύκτας, τοῖς	δὲ	λουτροῖς θεραπεύσας τὸν ἐκ τῆς
[17, 112]	οἱ περὶ τὸν Ανάξαρχον. (Οὗτοι	δὲ	μαθόντες τὴν αἰτίαν καὶ τοῖς
[17, 12]	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνιζομένους, τοὺς	δὲ	Μακεδόνας κάμνοντας τῇ μάχῃ προσέταξε
[17, 98]	πλήθους τῶν βελῶν κατεπονεῖτο, οἱ	δὲ	Μακεδόνες δύο κλίμακας προσθέντες διὰ
[17, 70]	καὶ παντελῆ φθορὰν ἀπεδέδεικτο. (Ὁἱ	δὲ	Μακεδόνες ἐνημερεύσαντες ταῖς ἁρπαγαῖς τὴν
[17, 106]	περὶ τῶν πεπραγμένων ἀπήγγειλαν. (Οἱ	δὲ	Μακεδόνες ἡσθέντες τῇ παρουσίᾳ τῶν
[17, 109]	προῆγεν ἐπὶ τὸ πρωτεῖον· οἱ	δὲ	Μακεδόνες μετανοήσαντες καὶ πολλὰ μετὰ
[17, 35]	διεσπάρησαν εἰς πολλοὺς τόπους, οἱ	δὲ	Μακεδόνες παυσάμενοι τοῦ διωγμοῦ πρὸς
[17, 27]	εἰς τὴν πόλιν συμφυγεῖν. (Οἱ	δὲ	Μακεδόνες τῆς νυκτὸς ἐπιλαβούσης τοῖς
[17, 108]	ἐσχηκότες τῶν πολεμικῶν ἔργων, πάντες	δὲ	Μακεδονικαῖς πανοπλίαις πολυτελῶς κεκοσμημένοι, παρεμβολὴν
[17, 61]	πλείους τῶν ἐννέα μυριάδων· τῶν	δὲ	Μακεδόνων ἀνῃρέθησαν μὲν εἰς πεντακοσίους,
[17, 110]	ἁρμόζουσαν τῇ ἰδίᾳ προαιρέσει. (Τῶν	δὲ	Μακεδόνων ἐκ τῶν αἰχμαλωτίδων γεγεννηκότων
[17, 89]	Ινδοῖς πρὸς τὴν θεραπείαν. (Τῶν	δὲ	Μακεδόνων ἔπεσον μὲν ἱππεῖς διακόσιοι
[17, 88]	παραχρῆμα τοῦ ζῆν ἐστερίσκοντο. (Τῶν	δὲ	Μακεδόνων εὐρώστως ὑπομενόντων τὸ δεινὸν
[17, 36]	οὐκ ἐλάττους τῶν μυρίων, τῶν	δὲ	Μακεδόνων πεζοὶ μὲν εἰς τριακοσίους,
[17, 98]	συνεδίωξεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν. (Τῶν	δὲ	Μακεδόνων περὶ τὴν τειχομαχίαν ἔτι
[17, 26]	κατεσκεύαστο, πλήρης καταπελτῶν ὀξυβελῶν. (Πολλῶν	δὲ	Μακεδόνων πιπτόντων καὶ τῶν ἄλλων
[17, 17]	Εὐρώπης εἰς τὴν Ασίαν. (Αὐτὸς	δὲ	μακραῖς ναυσὶν ἑξήκοντα καταπλεύσας πρὸς
[17, 10]	πᾶσι θεοὶ φαίνουσι βροτοῖσι, Βοιωτοῖς	δὲ	μάλιστα καὶ οἳ περιναιετάουσι. Τὸ
[17, 28]	βίᾳ κρατῆσαι τοῦ χωρίου. Οἱ	δὲ	Μαρμαρεῖς ἀνδρείᾳ διαφέροντες καὶ τῇ
[17, 88]	οἰκείως ἐξέταξε τὴν δύναμιν. ~Γενομένης	δὲ	μάχης τὸ μὲν πρῶτον τοῖς
[17, 70]	τοῖς κρατοῦσιν ἔπαθλα καθίσταντο. Τὰ	δὲ	μεγάλα καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν
[17, 4]	συγγενείας καὶ λόγοις φιλανθρώποις, ἔτι	δὲ	μεγάλαις ἐπαγγελίαις μετεωρίσας ἔπεισε τὴν
[17, 75]	ὃ καλεῖται μὲν ἀνθρηδών, λειπόμενον	δὲ	μεγέθει μελίττης μεγίστην ἔχει τὴν
[17, 33]	ἡ σύνεγγυς ὀρεινὴ πᾶσα, τὸ	δὲ	μέγεθος τῆς βοῆς ὑπερῆρε τὴν
[17, 117]	δώδεκα καὶ μῆνας ἑπτά, πράξεις	δὲ	μεγίστας κατεργασάμενος οὐ μόνον τῶν
[17, 31]	τὰς ἁρμοζούσας ἡγεμονίας κατεμέριζε, τοὺς	δὲ	μεθ' αὑτοῦ κινδυνεύειν προσέταττεν. (Ὡς
[17, 72]	τοῦ μὲν πότου προβαίνοντος, τῆς	δὲ	μέθης προϊούσης κατέσχε λύσσα ἐπὶ
[17, 110]	εἰς τὰ καλούμενα Σάμβανα. Ἐνταῦθα	δὲ	μείνας ἡμέρας ἑπτὰ καὶ προσαναλαβὼν
[17, 5]	μᾶλλον ὑπήκοος αὐτῷ γένηται. Τοῦ	δὲ	μειρακίου ταῖς γενομέναις παρανομίαις προσκόπτοντος
[17, 26]	μισθοφόρων ἐπιθέσθαι τοῖς πολεμίοις. (Ό	δὲ	Μέμνων ὁρῶν τὸν Εφιάλτην πρὸς
[17, 25]	τοὺς νεκροὺς πρὸς ταφήν, ὁ	δὲ	Μέμνων συνεχώρησε. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[17, 29]	ἐλπίσιν ἐγίνοντο πρὸς καινοτομίαν. (Ὁ	δὲ	Μέμνων χρήμασι διαφθείρων πολλοὺς τῶν
[17, 61]	στρατηγῶν Περδίκκας καὶ Κοῖνος, ἔτι	δὲ	Μενίδας καί τινες ἕτεροι τῶν
[17, 104]	Ωρείτιδος ὅρια κατήντησεν. Εἰς τρία	δὲ	μέρη τὴν δύναμιν διελόμενος τοῦ
[17, 61]	ἄλλοις βαρβάροις ἐποιεῖτο, εἰς τοὐναντίον	δὲ	μέρος ὁρμήσας καὶ κρυπτομένην ἔχων
[17, 27]	τεῖχος καὶ τάφρον ἀξιόλογον· αὐτὸς	δὲ	μέρος τῆς δυνάμεως μετὰ στρατηγῶν
[17, 24]	καὶ τὰ μεταξὺ μεσοπύργια. Καταβαλὼν	δὲ	μέρος τι τοῦ τείχους τὸ
[17, 108]	περὶ Ταίναρον τῆς Λακωνικῆς, αὐτὸς	δὲ	μέρος τῶν χρημάτων ἀναλαβὼν ἱκέτης
[17, 82]	ὀξὺ συνηγμένων ἐχούσας καμάραν· κατὰ	δὲ	μέσην τὴν ὀροφὴν ἀπολελειμμένης διαυγείας
[17, 83]	Ινδικήν, ἣν ὠνόμασεν Αλεξάνδρειαν. κατὰ	δὲ	μέσον τὸν Καύκασον ἔστι πέτρα
[17, 19]	καὶ Βακτριανοὶ τούτοις ἴσοι· τὸν	δὲ	μέσον τόπον ἐπεῖχον οἱ τῶν
[17, 63]	τῶν πεντακισχιλίων καὶ τριακοσίων, τῶν	δὲ	μετ' Αντιπάτρου τρισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι.
[17, 86]	τὴν μὲν δύναμιν κατέλιπεν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ ὀλίγων προϊππεύσας καὶ τὴν
[17, 49]	εὐθέτους ἐπιλέξαι πρὸς στρατείαν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως παρῆλθεν
[17, 24]	ἐκόμισεν ἐπὶ τὴν Αλικαρνασσόν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως προῆγεν
[17, 64]	τὴν πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν. (Αλέξανδρος	δὲ	μετὰ τὴν νίκην θάψας τοὺς
[17, 67]	διδάξοντας τὴν Ελληνικὴν διάλεκτον, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας τεταρταῖος
[17, 90]	ἠνάγκασε ποιεῖν τὸ προσταττόμενον, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως περάσας τὸν
[17, 107]	ἐπὶ τὸν Εὐφράτην καταπλεῦσαι, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως πολλὴν χώραν
[17, 17]	Σουλπίκιον καὶ Λεύκιον Παπίριον. Αλέξανδρος	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως πορευθεὶς ἐπὶ
[17, 37]	ἄνω σατραπειῶν ἅψασθαι προαιρούμενος· (Αλέξανδρος	δὲ	μετὰ τῆς ἑταιρικῆς ἵππου καὶ
[17, 72]	πράξεως Θαΐδος τῆς ἑταίρας. (Αὕτη	δὲ	μετὰ τὸν βασιλέα πρώτη τὴν
[17, 103]	βαρβάρων, οὓς δ' ἐζώγρησε. {Τῶν	δὲ	μετὰ τοῦ βασιλέως οὐκ ὀλίγοι
[17, 60]	τοῖς κατ' αὐτὸν τεταγμένοις· Παρμενίων	δὲ	μετὰ τῶν Θετταλῶν ἱππέων καὶ
[17, 49]	συμμαχίαν συνέθετο πρὸς αὐτούς, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῶν συναποδημούντων προῆγεν ἐπὶ
[17, 96]	πρὸς Πῶρον μάχην Βουκεφάλαν. ~Αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῶν φίλων ἐμβὰς εἰς
[17, 5]	συνετίθετο κοινοπραγίαν κατ' Αλεξάνδρου, ὕστερον	δὲ	μετανοήσας τὴν μὲν ἀποδοθεῖσαν αὐτῷ
[17, 115]	ἀνδριάντας δὲ πενταπήχεις καθωπλισμένους, τοὺς	δὲ	μεταξὺ τόπους φοινικίδες ἀνεπλήρουν πιληταί.
[17, 114]	μὴ χαλέπαινε μηδὲ ἀπείλει· εἰ	δὲ	μή, μετρίως ἡμῖν μελήσει· οἶδας
[17, 53]	πρόσωπον ἐπιφάνειαν τοῖς προτέροις, τὸ	δὲ	μῆκος μείζω καὶ πλατύτερα· συνήρμοστο
[17, 1]	πατέρα μὲν ἀφ' Ηρακλέους, κατὰ	δὲ	μητέρα τῶν Αἰακιδῶν οἰκείαν ἔσχε
[17, 32]	τοὺς εὐνουστάτους τῶν φίλων. ~Ἡ	δὲ	μήτηρ τοῦ βασιλέως ἔγραψε πρὸς
[17, 59]	πρὸς τοὺς βαρβάρους ἀπεχώρουν, ἡ	δὲ	μήτηρ τοῦ Δαρείου Σισύγγαμβρις παρακαλουσῶν
[17, 98]	διὰ τῆς βίας χειρώσασθαι. Τῶν	δὲ	μηχανικῶν ὀργάνων ὑστερούντων πρῶτος διακόψας
[17, 21]	τῆς Δαρείου γυναικὸς ἀδελφός, ἔτι	δὲ	Μιθροβουζάνης ὁ Καππαδοκῶν ἡγούμενος. (Διὸ
[17, 101]	μὲν σώματος ἔχειν μεγάλην, νοῦν	δὲ	μικρόν. (Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀναγνοὺς
[17, 84]	τὸ προσταττόμενον ποιήσειν ἐπηγγείλατο. Οἱ	δὲ	μισθοφόροι παραχρῆμα κατὰ τὰς ὁμολογίας
[17, 84]	σιδήρου τοῖς πνεύμοσιν ἐνήρειδον, οἱ	δὲ	μισθοφόροι τὰς λόγχας ἀκοντίζοντες εἰς
[17, 84]	εἶναι διὰ παντὸς Μακεδόνων. (Οἱ	δὲ	μισθοφόροι τὸ μέγεθος τῶν κινδύνων
[17, 84]	ἄφνω πολὺν ἐποίει φόνον. Οἱ	δὲ	μισθοφόροι τὸ μὲν πρῶτον ἐβόων
[17, 29]	πολέμου παντὸς ἀπέδειξε στρατηγόν. (Ὁ	δὲ	μισθοφόρων πλῆθος ἀθροίσας καὶ τριακοσίας
[17, 31]	ἐν Λέσβῳ πόλεις κεχειρῶσθαι, τὴν	δὲ	Μιτυλήνην κατὰ κράτος ἡλωκυῖαν, πρὸς
[17, 29]	καὶ Ερεσσὸν ῥᾳδίως ἐχειρώσατο, τὴν	δὲ	Μιτυλήνην μεγάλην οὖσαν καὶ παρασκευαῖς
[17, 69]	ἄλλα τῶν ἀκρωτηρίων ἀπεκέκοπτο, αὐτὰ	δὲ	μόνα τὰ συνεργοῦντα πρὸς τὰς
[17, 98]	μὲν πλείους τῶν ὀκτακισμυρίων, ἱππεῖς	δὲ	μυρίους, ἅρματα δ' ἑπτακόσια. Οὗτοι
[17, 86]	ἐκτάξας ἀπήντα τοῖς Ινδοῖς. (Ὁ	δὲ	Μῶφις ὁρῶν τὴν ταραχὴν τῶν
[17, 97]	πρὸς τὴν γῆν ἐξέπεσε. (Τῆς	δὲ	ναυαρχίδος καταρράκτῃ μεγάλῳ περιπεσούσης ὁ
[17, 43]	τῷ στόλῳ μηκέτι τολμώντων, τρισὶ	δὲ	ναυσὶν ὁρμούντων πρὸ τοῦ λιμένος
[17, 22]	δ' ἄλλους ἅπαντας ἐξηνδραποδίσατο. Τῆς	δὲ	ναυτικῆς δυνάμεως οὔσης ἀχρήστου καὶ
[17, 95]	οὖν διέδωκε τοῖς στρατιώταις. (Τῆς	δὲ	ναυτικῆς παρασκευῆς συντελεσθείσης καὶ διακοσίων
[17, 103]	ἀπέρρει καὶ σηπεδὼν ἐγεννᾶτο. Αὕτη	δὲ	νεμομένη ταχέως ἐπέτρεχε τοῖς καιρίοις
[17, 79]	ἔπεισε κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβουλῆς. οὗτος	δὲ	νέος ὢν παντελῶς ἀνεκοινώσατο τὴν
[17, 46]	μὲν καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσατο, τοὺς	δὲ	νέους πάντας, ὄντας οὐκ ἐλάττους
[17, 5]	Ωχον διά τινος ἰατροῦ, τὸν	δὲ	νεώτατον τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως
[17, 107]	Δαρείου θυγατέρων Στάτειραν ἔγημεν, τὴν	δὲ	νεωτέραν Ηφαιστίωνι συνῴκισε Δρυπῆτιν. Ἔπεισε
[17, 64]	τῆς φάλαγγος Μακεδόνων δύο, τοὺς	δὲ	ξένους διμήνου μισθοφοραῖς ἐτίμησε πάντας.
[17, 86]	τὴν δύναμιν τῷ βασιλεῖ. (Ἠσθεὶς	δὲ	ὁ Αλέξανδρος τήν τε βασιλείαν
[17, 22]	χρησίμων δαψιλῆ χορηγίαν ἔχοντες· (ἐπεὶ	δὲ	ὁ βασιλεὺς φιλοτιμότερον ταῖς τε
[17, 89]	ἐνακισχιλίους, ἐλέφαντες δὲ ὀγδοήκοντα. Αὐτὸς	δὲ	ὁ Πῶρος ἔμπνους ὢν παρεδόθη
[17, 89]	ἑάλωσαν ὑπὲρ τοὺς ἐνακισχιλίους, ἐλέφαντες	δὲ	ὀγδοήκοντα. Αὐτὸς δὲ ὁ Πῶρος
[17, 19]	ἐπεῖχον χίλιοι μὲν Μῆδοι, δισχίλιοι	δὲ	οἱ μετὰ Ρεομίθρους ἱππεῖς καὶ
[17, 59]	πρὸς Αλέξανδρον εὐχαριστίαν λυμαινομένη. (Τέλος	δὲ	οἱ Σκύθαι πολλὴν τῆς ἀποσκευῆς
[17, 45]	φερομένων πετρῶν ἡ βία. (Καθόλου	δὲ	οἱ Τύριοι πάντα τρόπον εὐρώστως
[17, 94]	τὰς ὁπλὰς ὑποτετρῖφθαι συνέβαινε, τῶν	δὲ	ὅπλων τὰ πλεῖστα κατεξάνθαι καὶ
[17, 74]	τὴν κατεπείγουσαν χρείαν παρεσκευάζετο· (Αλέξανδρος	δὲ	ὁρῶν τοὺς Μακεδόνας τέλος τῆς
[17, 80]	δοκῶν τῶν Αλεξάνδρου φίλων, τότε	δὲ	οὐ παρών, ἀλλὰ δόξας διὰ
[17, 4]	αὐτοῦ τὸ βασιλικὸν χρυσίον. Ἔσται	δὲ	οὐδὲ τοῦθ' ἱκανόν· οὐδεὶς γὰρ
[17, 21]	μὲν πλείους τῶν μυρίων, ἱππεῖς	δὲ	οὐκ ἐλάττους δισχιλίων, ἐζωγρήθησαν δ'
[17, 31]	πλείους τῶν τετταράκοντα μυριάδων, ἱππεῖς	δὲ	οὐκ ἐλάττους τῶν δέκα μυριάδων.
[17, 53]	μὲν περὶ ὀγδοήκοντα μυριάδας, ἱππεῖς	δὲ	οὐκ ἐλάττους τῶν εἴκοσι μυριάδων.
[17, 3]	τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν. Αρκάδες	δὲ	οὔτε Φιλίππῳ συνεχώρησαν τὴν ἡγεμονίαν
[17, 60]	καταπλαγεὶς πρὸς φυγὴν ὥρμησεν. (Τούτων	δὲ	οὕτως φευγόντων καὶ τοῦ κονιορτοῦ
[17, 117]	αὐτὸν καὶ προσήδρευον ἐπιμελῶς, (τοῦ	δὲ	πάθους ἐπιτείνοντος καὶ τῶν ἰατρῶν
[17, 94]	κατὰ μῆνα διδόναι σῖτον, τοῖς	δὲ	παισὶν ἐπιφορὰς ταγματικὰς ἀπένειμε κατὰ
[17, 45]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ποιεῖσθαι· μετανοήσας	δὲ	πάλιν καὶ νομίσας αἰσχρὸν εἶναι
[17, 97]	μεθ' ἱκετηριῶν δεηθέντας ἀπέλυσεν. ~Αὐτὸς	δὲ	πάλιν μετὰ τῶν φίλων ἐμβὰς
[17, 16]	ὁ προβασιλεύσας πρῶτος κατέδειξε. (Τὴν	δὲ	πανήγυριν ἐφ' ἡμέρας ἐννέα συνετέλεσεν,
[17, 91]	διαφέρουσι τῶν ἄλλων ἀξιώμασιν. Παρὰ	δὲ	πάντας ὁ βασιλεὺς Σωπείθης περίβλεπτος
[17, 19]	ἐπίλεκτοι δὲ ταῖς ἀρεταῖς. οἱ	δὲ	πάντες ἱππεῖς ὑπῆρχον πλείους τῶν
[17, 84]	πολλὰ τοὺς πολεμίους ἐνεπόδιζον. (Τέλος	δὲ	πάντες μετὰ τῶν γυναικῶν ἀγωνισάμενοι
[17, 69]	οἱ πλεῖστοι μὲν γεγηρακότες, ἠκρωτηριασμένοι	δὲ	πάντες, οἱ μὲν χεῖρας, οἱ
[17, 75]	καὶ μεγάλους ὄφεις γεννᾶσθαι, ἰχθῦς	δὲ	παντοδαποὺς πολὺ τῇ χροιᾷ τῶν
[17, 50]	καλοῖς ὕδασι ναματιαίοις διαρρεῖται, δένδρων	δὲ	παντοδαπῶν καὶ μάλιστα καρπίμων πληθύει·
[17, 61]	τῶν Μακεδόνων κώμας διέσωσε. (Τέλος	δὲ	πάντων τῶν βαρβάρων πρὸς φυγὴν
[17, 11]	σάλπιγγες ἐσήμαινον τὸ πολεμικόν, αἱ	δὲ	παρ' ἀμφοτέροις δυνάμεις ὑφ' ἕνα
[17, 26]	καὶ βοηθήσοντας ταῖς μηχαναῖς. (Ἅμα	δὲ	παρ' ἀμφοτέροις τῆς τε βοῆς
[17, 18]	Φρυγίας τῆς ἐφ' Ελλησπόντου. κατεστρατοπέδευσαν	δὲ	παρὰ τὸν Γρανικὸν ποταμόν, προβαλλόμενοι
[17, 48]	πραγμάτων ἀντείχετο, χαριζόμενος Δαρείῳ. (Προσλαβὼν	δὲ	παρὰ τούτου καὶ ναῦς καὶ
[17, 106]	ἐπιφανείας ἀφρῷ πολλῷ λευκαινομένης. Τὸ	δὲ	παραδοξότατον, κήτεσι πολλοῖς καὶ τὸ
[17, 97]	εἰς τὴν γῆν ἐξέπεσεν. Σωθεὶς	δὲ	παραδόξως τοῖς θεοῖς ἔθυσεν ὡς
[17, 100]	ταῖς ἐπιφανεστάταις νίκαις ἐστεφανωμένον. (Τῶν	δὲ	παρακεκλημένων ἐπὶ τὸν πότον, ὡς
[17, 117]	προσανέφερε περὶ τῶν προσημαινομένων. ~Τούτων	δὲ	παρακελευομένων θυσίας ἐπιτελεῖν τοῖς θεοῖς
[17, 16]	παρέλαβεν ἐπὶ τὴν εὐωχίαν. Λαμπραῖς	δὲ	παρασκευαῖς χρησάμενος καὶ πολλοὺς μὲν
[17, 63]	οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισμυρίων. (Γενομένης	δὲ	παρατάξεως μεγάλης ὁ μὲν Αγις
[17, 107]	τοῦτον μὲν ἔθαψε πολυτελῶς, αὐτὸς	δὲ	παρελθὼν εἰς Σοῦσα τὴν μὲν
[17, 86]	κατὰ τὴν χώραν ἐκυρίευσεν. Αὐτὸς	δὲ	παρελθὼν ἐπὶ τὸν Ινδὸν ποταμὸν
[17, 60]	Δαρεῖον τούτου μὲν ἥμαρτεν, τοῦ	δὲ	παρεστῶτος ἡνιόχου τοῦ βασιλέως κατατυχὼν
[17, 66]	τὴν τοῦ πράξαντος εὐστοχίαν, τῶν	δὲ	παρεστώτων τις τῷ θρόνῳ εὐνοῦχος
[17, 43]	δινεύοντες τὰ μὲν συνέτριβον, τὰ	δὲ	παρέσυρον τῶν βελῶν, πάντων δὲ
[17, 60]	οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον ἄπρακτοι, (ὁ	δὲ	Παρμενίων ταῖς τῶν Θετταλῶν εἴλαις
[17, 5]	τοῦ μὲν Αττάλου πεφονευμένου, τοῦ	δὲ	Παρμενίωνος οἰκειότατα διακειμένου πρὸς Αλέξανδρον.
[17, 107]	μετὰ ταύτης καταφλεχθεὶς ἐτελεύτησεν. Τῶν	δὲ	παρόντων οἱ μὲν μανίαν αὐτοῦ
[17, 82]	ὑπ' αὐτὰς τὰς ἄρκτους, χιονοβολεῖται	δὲ	πᾶσα καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι
[17, 65]	ἐπὶ τὸ κρεῖττον διωρθώσατο. κατασκευάσας	δὲ	πᾶσαν τὴν στρατιὰν εὐνοίᾳ τε
[17, 83]	ἄλλοις συγγενέσιν εἰς τιμωρίαν. οἱ	δὲ	πᾶσαν ὕβριν καὶ αἰκίαν προσενεγκάμενοι
[17, 38]	εἰς ἀκατάσχετα προπεσεῖν δάκρυα. Ἐπὶ	δὲ	πᾶσι τοῖς προειρημένοις δοὺς τὴν
[17, 10]	μάλιστα καὶ οἳ περιναιετάουσι. Τὸ	δὲ	πάτριον τῶν Θηβαίων μαντεῖον τοῦτον
[17, 90]	ὕψος ἔχοντα πηχῶν ἑβδομήκοντα, τὸ	δὲ	πάχος μόγις ὑπὸ τεσσάρων ἀνδρῶν
[17, 82]	ὑπερβολὴν τοῦ ψύχους. ἡ πλείστη	δὲ	πεδιὰς οὖσα καὶ ἄξυλος πολλαῖς
[17, 17]	ἀκολουθούσης δυνάμεως ἀκριβῶς ἐποιήσατο. εὑρέθησαν	δὲ	πεζοὶ Μακεδόνες μὲν μύριοι καὶ
[17, 19]	ὑπῆρχον πλείους τῶν μυρίων. (Οἱ	δὲ	πεζοὶ τῶν Περσῶν ἦσαν μὲν
[17, 74]	μὲν ἱππέων ἑκάστῳ τάλαντον, τῶν	δὲ	πεζῶν μνᾶς δέκα, χωρὶς δὲ
[17, 104]	τοὺς μὲν ἐναντιουμένους κατεπολέμησε, τοὺς	δὲ	πειθαρχοῦντας φιλανθρώπως προσεδέχετο. Τοὺς μὲν
[17, 91]	ἃς μὲν βίᾳ χειρωσάμενος, ἃς	δὲ	πειθοῖ προσαγαγόμενος εἰς τὴν τῶν
[17, 3]	πεῖραν εἰληφότας τῆς φυγῆς. Αμβρακιῶται	δὲ	πεισθέντες Αριστάρχῳ τὴν μὲν ὑπὸ
[17, 65]	δὲ τρισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ἐκ	δὲ	Πελοποννήσου πεζοὶ μὲν τετρακισχίλιοι, ἱππεῖς
[17, 115]	χώρα κενταυρομαχίαν χρυσῆν εἶχεν, ἡ	δὲ	πέμπτη λέοντας καὶ ταύρους ἐναλλὰξ
[17, 17]	δισχίλιοι, σύμμαχοι δὲ ἑπτακισχίλιοι, μισθοφόροι	δὲ	πεντακισχίλιοι, καὶ τούτων ἁπάντων Παρμενίων
[17, 102]	ἑξακισμυρίους, ἱππεῖς δὲ ἑξακισχιλίους, ἅρματα	δὲ	πεντακόσια. (Τοῦ δὲ στόλου προσπλέοντος
[17, 115]	εἰς γόνυ κεκαθικότας τετραπήχεις, ἀνδριάντας	δὲ	πενταπήχεις καθωπλισμένους, τοὺς δὲ μεταξὺ
[17, 86]	ἔχων μὲν στρατιώτας δισμυρίους, ἐλέφαντας	δὲ	πεντεκαίδεκα, διέτριβε περὶ τὸν τόπον.
[17, 106]	εἰς τὴν ἑαυτῶν χώραν. ~Μόγις	δὲ	περάσας τὴν ἔρημον ἧκεν εἰς
[17, 62]	οὐκ ἐλάττους τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς	δὲ	περὶ δισχιλίους. (Τὴν δ' ἡγεμονίαν
[17, 36]	πεζοὶ μὲν εἰς τριακοσίους, ἱππεῖς	δὲ	περὶ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα. Ἡ
[17, 53]	ἠθροισμένων ὑπ' αὐτοῦ δυνάμεων. Καταστρατοπεδεύσας	δὲ	περὶ κώμην τὴν ὀνομαζομένην Αρβηλα
[17, 46]	ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. Κατανοήσας	δὲ	περὶ τὰ νεώρια τὸ τεῖχος
[17, 62]	διεπολέμει πρὸς τὸν Μέμνονα. {Τούτου	δὲ	περὶ ταῦτ' ὄντος οἱ Λακεδαιμόνιοι
[17, 50]	ἡμέραν συνήγγισε τῷ τεμένει. ~Ἡ	δὲ	περὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο χώρα
[17, 34]	πολεμίοις συμπλεκόμενος πολλοὺς ἀπέκτεινε. (Τῶν	δὲ	περὶ τὸν Αλέξανδρον ὑπερβαλλομένων ταῖς
[17, 16]	τρόπῳ χειριστέον τὸν πόλεμον. (Τῶν	δὲ	περὶ τὸν Αντίπατρον καὶ Παρμενίωνα
[17, 60]	τοῦ βασιλέως κατατυχὼν κατέβαλεν. (Τῶν	δὲ	περὶ τὸν Δαρεῖον ἀναβοησάντων οἱ
[17, 60]	ἀρετὰς τῶν Θετταλῶν προετέρει· τῶν	δὲ	περὶ τὸν Μαζαῖον τῷ τε
[17, 27]	ἀνεχώρησαν εἰς τὸ στρατόπεδον. (Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Μέμνονα στρατηγοὶ καὶ
[17, 25]	τοῖς τῆς ἀκροπόλεως τείχεσιν· οἱ	δὲ	περὶ τὸν Μέμνονα συννοήσαντες τὴν
[17, 87]	μὲν πλείους τῶν πεντακισμυρίων, ἱππεῖς	δὲ	περὶ τρισχιλίους, ἅρματα δὲ πλείω
[17, 25]	ἀποφερομένους ἐκ τῆς μάχης, τοὺς	δὲ	περιβαίνοντας τὰ πίπτοντα σώματα καὶ
[17, 62]	δυνήσεσθαι διαιρεῖν τὰς δυνάμεις. (Εἰ	δὲ	περιόψονται τοὺς Πέρσας καταπολεμηθέντας, μονωθήσεσθαι
[17, 10]	μὲν μέγεθος ἔχον ἱματίου, κύκλῳ	δὲ	περιφαῖνον ἶριν τῇ κατ' οὐρανὸν
[17, 34]	ἔκπληξιν καὶ δέος ἐνέπιπτεν, οἱ	δὲ	Πέρσαι τὸν βασιλέα κατανοήσαντες ταραττόμενον
[17, 24]	ταῖς ἀρεταῖς πολὺ προεῖχον, οἱ	δὲ	Πέρσαι τῷ πλήθει καὶ ταῖς
[17, 70]	τῶν ἠτυχηκότων συμφορὰς διωρθώσατο. ~Τὴν	δὲ	Περσέπολιν, μητρόπολιν οὖσαν τῆς Περσῶν
[17, 20]	σατράπην ἐφίππευσε τῷ βαρβάρῳ. Ὁ	δὲ	Πέρσης νομίσας παρὰ τῶν θεῶν
[17, 85]	τῇ τοῦ θεοῦ δόξῃ. (Ἡ	δὲ	πέτρα τὸν μὲν περίβολον εἶχε
[17, 90]	ὑπὸ τεσσάρων ἀνδρῶν περιλαμβανόμενα, τριῶν	δὲ	πλέθρων σκιὰν ποιοῦντα. Εἶχε δὲ
[17, 89]	ἱππεῖς διακόσιοι καὶ ὀγδοήκοντα, πεζοὶ	δὲ	πλείους τῶν ἑπτακοσίων. Ὁ δὲ
[17, 34]	περὶ ταῦτα ἀναπειρομένους ἀνῄρουν· οἱ	δὲ	πλεῖστοι εἰς τὰ πεδία διεκπεσόντες
[17, 87]	ἱππεῖς δὲ περὶ τρισχιλίους, ἅρματα	δὲ	πλείω τῶν χιλίων, ἐλέφαντας δὲ
[17, 108]	Ταίναρον πρὸς τοὺς μισθοφόρους. (Ἐκεῖθεν	δὲ	πλεύσας εἰς Κρήτην ὑπὸ Θίβρωνος
[17, 90]	δηγμάτων ὀξεῖς θανάτους ἀπειργάζοντο. Τὸν	δὲ	πληγέντα πόνοι δεινοὶ συνεῖχον καὶ
[17, 53]	κτήνεσι δαψιλῆ χορτάσματα παρασχέσθαι, τῷ	δὲ	πλήθει τῶν στρατιωτῶν ἱκανὰς τροφὰς
[17, 111]	τάλαντα πρὸς τὴν μισθοδοσίαν, ὅπλων	δὲ	πλῆθος ἱκανὸν εἰς τὰς κατεπειγούσας
[17, 107]	ἡ μὲν πυρὰ κατεσκευάσθη, τὸ	δὲ	πλῆθος κατήντησεν ἐπὶ τὴν παράδοξον
[17, 50]	θεοῦ νεῦμα τὴν πορείαν. (Συνακολουθεῖ	δὲ	πλῆθος παρθένων καὶ γυναικῶν παιᾶνας
[17, 32]	τῶν Μακεδόνων ὀλιγότητος καταφρονήσαντες, τὸ	δὲ	πλῆθος τῆς τῶν Περσῶν στρατιᾶς
[17, 114]	τὰς τῶν βασιλέων τελευτάς. (Τὸ	δὲ	πλῆθος χαλεπὸν οἰωνὸν ἐτίθετο τὸ
[17, 9]	ὑπὲρ τῆς αὐτονομίας διαγωνίζεσθαι. Τοῦ	δὲ	πλήθους ἐπικυρώσαντος τὴν γνώμην ἅπαντες
[17, 72]	κῶμον ἄγειν Διονύσῳ παρήγγειλαν. (Ταχὺ	δὲ	πλήθους λαμπάδων ἀθροισθέντος καὶ γυναικῶν
[17, 41]	ἑαυτὸν ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν. (Τοῦ	δὲ	πλήθους ὑπονοήσαντος ὅτι πεπλακὼς εἴη
[17, 89]	πρὸς ἀνατολὴν μέρη καταστρέψασθαι. (Τῆς	δὲ	πλησίον ὀρεινῆς ἐχούσης πολλὴν μὲν
[17, 50]	καὶ μεγάλοις δένδροις σύσκιος. Τούτου	δὲ	πλησίον ὑπάρχει κρήνη διὰ τὸ
[17, 47]	κύριον ἀναγορεῦσαι τῆς πόλεως· ὁ	δὲ	πλούτῳ μὲν καὶ δόξῃ διαφέρων
[17, 69]	πάντες, οἱ μὲν χεῖρας, οἱ	δὲ	πόδας, οἱ δὲ ὦτα καὶ
[17, 90]	τῶν μὲν βλεφάρων κεκολλημένων, τῶν	δὲ	ποδῶν δεδεμένων, τῶν δὲ σωμάτων
[17, 90]	μικρῶν μὲν τοῖς μεγέθεσι, ταῖς	δὲ	ποικιλίαις ἐξηλλαγμένων· (οἱ μὲν γὰρ
[17, 102]	καταφυγόντα χειρωσάμενος ἀπέκτεινε μαχόμενον. Τὰς	δὲ	πόλεις ἁπάσας τὰς ὑπὸ τοῦτον
[17, 102]	τῶν Ινδικῶν ἐθνῶν λείπονται· οἰκοῦντες	δὲ	πόλεις δημοκρατουμένας καὶ τὴν ἔφοδον
[17, 93]	μυριάδας, ἅρματα δὲ δισχίλια, ἐλέφαντας	δὲ	πολεμικῶς κεκοσμημένους τετρακισχιλίους, ἀπιστήσας δὲ
[17, 99]	βαρβάρους διέσωσαν τὸν Αλέξανδρον. Τῆς	δὲ	πόλεως ἁλούσης κατὰ κράτος οἱ
[17, 48]	διέπλευσεν εἰς τὸ Πηλούσιον. Τῆς	δὲ	πόλεως ἐγκρατὴς γενόμενος ἀπέφαινεν ἑαυτὸν
[17, 13]	ἐπιπεσόντες πολὺν ἐποίουν φόνον. ~Τῆς	δὲ	πόλεως τοῦτον τὸν τρόπον καταλαμβανομένης
[17, 3]	Φιλίππου κατασταθεῖσαν φρουρὰν ἐξέβαλον, τὴν	δὲ	πόλιν ἐποίησαν δημοκρατεῖσθαι· (Ὁμοίως δὲ
[17, 103]	τῆς ὁμοίας θεραπείας διεσώθησαν. Τὴν	δὲ	πόλιν τῶν Αρματηλίων, οὖσαν ὀχυρὰν
[17, 22]	τείχεσιν ἐκ διαδοχῆς ἐποιεῖτο, (οἱ	δὲ	πολιορκούμενοι τὸ μὲν πρῶτον ῥᾳδίως
[17, 7]	ἑλὼν κατὰ κράτος ἐξηνδραποδίσατο, Πιτάνην	δὲ	πολιορκοῦντος αὐτοῦ Μέμνων ἐπιφανεὶς καὶ
[17, 83]	κατεστρατοπέδευσαν πλησίον τῶν πολεμίων. γινομένων	δὲ	πολλάκις ἀκροβολισμῶν μέχρι μέν τινος
[17, 41]	ὑπομεῖναι πανδημεὶ τὴν πολιορκίαν. (Ἔχοντες	δὲ	πολλὴν δαψίλειαν καταπελτῶν καὶ τῶν
[17, 88]	καὶ τοὺς φίλους συνεπάτει· (ταραχῆς	δὲ	πολλῆς γινομένης ὁ Πῶρος συνιδὼν
[17, 109]	στρατείας, ὄντας ὡς μυρίους. (Πυνθανόμενος	δὲ	πολλοὺς αὐτῶν εἶναι καταδανείους ἐν
[17, 78]	τὸ προσκόπτειν τοῖς Μακεδόσιν. ~ὅμως	δὲ	πολλῶν αὐτῷ μεμψιμοιρούντων τούτους μὲν
[17, 34]	τῆς Αἰγύπτου σατράπης Τασιάκης. Ὁμοίως	δὲ	πολλῶν καὶ παρὰ τοῖς Μακεδόσι
[17, 96]	τὸν κατὰ μεσημβρίαν ἐποιεῖτο. Τὸ	δὲ	πολὺ μέρος τῆς δυνάμεως παρὰ
[17, 73]	καθομολογήσας ἐδίωξε τὸν Βῆσσον. Ἐκείνου	δὲ	πολὺ προειληφότος καὶ συμφυγόντος εἰς
[17, 44]	τοὺς τοῖς θωρακείοις ἐφεστῶτας. (Τῇ	δὲ	πολυχειρίᾳ πάσας τὰς μηχανὰς ἐνεργεῖς
[17, 117]	βοηθῆσαι μὲν οὐδεὶς ἐδυνήθη, πολλοῖς	δὲ	πόνοις καὶ δειναῖς ἀλγηδόσι συσχεθείς,
[17, 97]	τῇ τοῦ ῥεύματος βίᾳ, τοῦ	δὲ	ποταμοῦ κατισχύοντος πᾶσαν ἀνθρωπίνην ἐπίνοιάν
[17, 65]	τοῖς πεπιστευμένοις ὑπ' αὐτοῦ. τοῦτο	δὲ	πρᾶξαι τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν,
[17, 98]	ἐπὶ τοῦ παρόντος, ἐφ' ἑτέρας	δὲ	πράξεις ἐπιβάλλειν τὸν νοῦν. (Ὁ
[17, 2]	ὄνομα μόνον διηλλάχθαι βασιλέως, τὰς	δὲ	πράξεις χειρισθήσεσθαι μηδὲν καταδεέστερον τῆς
[17, 95]	μέλλοντα τοῖς μεγέθεσιν αὐξῆσαι. Ταῦτα	δὲ	πράττειν ἤμελλεν, ἅμα μὲν ἡρωικὴν
[17, 28]	ἂν ἕλῃ τὴν πέτραν. (Οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι τῶν Μαρμαρέων τὸ μὲν
[17, 31]	θυγατέρας, καὶ τὴν μητέρα· (Αλέξανδρος	δὲ	πρὸ μὲν τῆς Μέμνονος τελευτῆς
[17, 26]	τοὺς ταῖς ἀνδραγαθίαις ὑπεράγοντας. Αὐτὸς	δὲ	πρὸ πάντων τούτων ἡγούμενος ὑπέστη
[17, 17]	ἑξακόσιοι, ὧν ἡγεῖτο Ερίγυιος, Θρᾷκες	δὲ	πρόδρομοι καὶ Παίονες ἐννακόσιοι, Κάσανδρον
[17, 57]	μετὰ ταύτην Κρατερὸς ἡγεῖτο. τῶν	δὲ	προειρημένων ἱππέων τὴν συνεχῆ τάξιν
[17, 118]	βίον, ἐπιλύπως μέν, οὐκ ἀκλεῶς	δὲ	προεμένη τὸ ζῆν. (Ἡμεῖς δὲ
[17, 33]	φάλαγγα κατόπιν ἐφεδρεύειν προσέταξεν. (Αὐτὸς	δὲ	προηγούμενος τοῦ δεξιοῦ μέρους ἀπήντα
[17, 68]	τὰς Σουσιάδας καλουμένας πέτρας. ταύτας	δὲ	προκατειληφὼς ἦν ὁ Αριοβαρζάνης μετὰ
[17, 71]	ἐκ τῆς θέας κατάπληξιν, ἃς	δὲ	πρὸς ἀσφάλειαν ἡρμοσμένας. (Ἐν δὲ
[17, 3]	οὐκ ἐξεχώρουν τοῖς Μακεδόσι, διαπρεσβευσάμενοι	δὲ	πρὸς Ατταλον ἐν ἀπορρήτοις συνετίθεντο
[17, 25]	νεαροὺς ταῖς ψυχαῖς γινομένους. (Τέλος	δὲ	πρὸς αὐταῖς ταῖς πύλαις ἔπεσόν
[17, 45]	τοὺς ἐφεστῶτας τοῖς τείχεσιν. (Ἀντιμηχανώμενοι	δὲ	πρὸς ταῦτα οἱ Τύριοι πρὸ
[17, 62]	φροντίσαι τῆς ἑαυτῶν ἐλευθερίας. (Προεκαλέσατο	δὲ	πρὸς τὴν ἀπόστασιν τοὺς Ελληνας
[17, 79]	ὑπὸ Κεβαλίνου ῥηθέντων ἀπήγγειλεν. (ἐξελθὼν	δὲ	πρὸς τὸν Κεβαλῖνον εἶπεν ὅτι
[17, 106]	τῶν χρησίμων εὐποροῦσαν. Ἐν ταύτῃ	δὲ	προσαναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐφ' ἑπτὰ
[17, 24]	γύναιον, ὄνομα μὲν Αδα, γένει	δὲ	προσήκουσα τῇ Καρῶν ἀρχῇ. Ἐντυχούσης
[17, 40]	κατεσκεύαζε δίπλεθρον τῷ πλάτει. Πανδημεὶ	δὲ	προσλαβόμενος τοὺς κατοικοῦντας τὰς πλησίον
[17, 110]	τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔνια διεφύλαττον. Τέλος	δὲ	προσμείνας ἡμέρας ὡ ἀνέζευξε καὶ
[17, 60]	ἀνθεστῶτας Μακεδόνας φεύγειν ἠνάγκασαν. ~Δευτέρου	δὲ	προτερήματος τοῖς Πέρσαις γενομένου ὁ
[17, 77]	ἐθισμοῖς Αλέξανδρος σπανίως ἐχρῆτο, τοῖς	δὲ	προϋπάρχουσι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐνδιέτριβε,
[17, 51]	πατρὸς ἤ τινες διαλελήθασιν. (Ὁ	δὲ	προφήτης ἀνεβόησεν εὐφήμει· οὐδένα γὰρ
[17, 54]	μέγεθος τῆς ὑποκειμένης ζητήσεως, Παρμενίων	δὲ	πρῶτος εἶπεν, ἐγὼ μὲν ὢν
[17, 103]	οὕτως ὁ βασιλεὺς ἐλυπήθη, ἐπὶ	δὲ	Πτολεμαίῳ τῷ ὕστερον μὲν βασιλεύσαντι,
[17, 53]	δυνάμεως εἰς τὴν Συρίαν. ~Δαρεῖος	δὲ	πυθόμενος αὐτοῦ τὴν παρουσίαν συνηθροίκει
[17, 3]	καιρὸν τῆς προκεχειρισμένης πράξεως. ~Αλέξανδρος	δὲ	πυθόμενος πολλοὺς τῶν Ελλήνων μετεώρους
[17, 63]	τὴν πάντων ἔχοντος ἡγεμονίαν. ~Αντίπατρος	δὲ	πυθόμενος τὴν τῶν Ελλήνων συνδρομὴν
[17, 78]	μὲν ταῖς δωρεαῖς ἐθεράπευεν, {αὐτὸς	δὲ	πυθόμενος τὸν Αρείας σατράπην Σατιβαρζάνην
[17, 106]	χρήματα συσκευασάμενοι δρασμοὺς ἐποιοῦντο. (Ταῦτα	δὲ	πυνθανόμενος ὁ βασιλεὺς πρὸς πάντας
[17, 44]	τῶν ὀργάνων βίαν ἐποίουν, ταῖς	δὲ	πυρφόροις μύδρους μεγάλους διαπύρους ἐπέβαλλον
[17, 97]	ποταμῶν καὶ τοῦ Ινδοῦ. Μεγάλων	δὲ	ῥείθρων εἰς ἕνα τόπον συρραττόντων
[17, 93]	δὲ βάθος ἓξ ὀργυιῶν, τὸ	δὲ	ῥεῦμα σφοδρὸν καὶ δυσδιάβατον. (Ἀκούσας
[17, 55]	ἦν ὑπὲρ τῶν μαστῶν, τοῦ	δὲ	ῥεύματος ἡ ὀξύτης πολλοὺς τῶν
[17, 72]	βραχεῖ καιρῷ ποιήσωσιν ἄφαντα. (Τούτων	δὲ	ῥηθέντων εἰς ἄνδρας νέους καὶ
[17, 80]	τούτου τοῖς Μακεδόσιν ἐπέτρεψεν. ~πολλῶν	δὲ	ῥηθέντων λόγων οἱ Μακεδόνες κατέγνωσαν
[17, 33]	ἀσθενεστέρας γίνεσθαι τὰς πληγάς. (Τῶν	δὲ	σαλπικτῶν παρ' ἀμφοτέροις τὸ πολεμικὸν
[17, 78]	Μακεδόσιν ἐστράτευσεν ἐπ' αὐτόν. ὁ	δὲ	Σατιβαρζάνης τὴν μὲν δύναμιν ἤθροισεν
[17, 102]	ἀμφοτέρων τῶν μερῶν κατοικοῦντας, ὀνομαζομένους	δὲ	Σόδρας καὶ Μασσανούς, προσηγάγετο. Περὶ
[17, 114]	ταφὴν ἐγίνετο τοῦ Ηφαιστίωνος. Τοσαύτην	δὲ	σπουδὴν ἐποιήσατο πρὸς τὴν τῆς
[17, 37]	ἐγκρατὴς γενέσθαι τοῦ Δαρείου. Διανύσας	δὲ	σταδίους διακοσίους ἀνέκαμψεν εἰς τὴν
[17, 75]	ἀνέλαβεν ἐπί τινας ἡμέρας. (Διελθὼν	δὲ	σταδίους ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα κατεστρατοπέδευσε
[17, 83]	σταδίων ἔχουσα τὴν περίμετρον, τεττάρων	δὲ	σταδίων τὸ ὕψος, ἐν ᾗ
[17, 113]	συγχαίροντες ἐπὶ τοῖς κατορθώμασιν, οἱ	δὲ	στεφανοῦντες, ἄλλοι δὲ φιλίας καὶ
[17, 102]	ἑξακισχιλίους, ἅρματα δὲ πεντακόσια. (Τοῦ	δὲ	στόλου προσπλέοντος τῷ ξένῳ καὶ
[17, 48]	τῇ κατὰ Κιλικίαν νίκῃ. (Αλέξανδρος	δὲ	στρατεύσας ἐπὶ Γάζαν φρουρουμένην ὑπὸ
[17, 61]	ἐτρώθη, τῶν σωματοφυλάκων ἡγούμενος, τῶν	δὲ	στρατηγῶν Περδίκκας καὶ Κοῖνος, ἔτι
[17, 86]	παρεκελεύσατο σημαίνειν τὸ πολεμικόν, τοὺς	δὲ	στρατιώτας ἐκτάξας ἀπήντα τοῖς Ινδοῖς.
[17, 2]	πρὸς αὐτὸν πατροπαράδοτον εὔνοιαν. (Τῶν	δὲ	στρατιωτῶν πυκνὰς ποιησάμενος ἐξοπλισίας μελέτας
[17, 47]	δόξῃ διαφέρων τῶν πολιτῶν, οὐδεμίαν	δὲ	συγγένειαν ἔχων πρὸς τοὺς προ>
[17, 75]	ἑκάστην μετρητὴν φέρειν οἴνου, τῶν	δὲ	συκίνων δένδρων ἔνια καρποφορεῖν ἰσχάδων
[17, 63]	ἐκθύμως χρόνον ἀγωνιζόμενοι διεκαρτέρουν, τῶν	δὲ	συμμάχων βιασθέντων καὶ αὐτοὶ τὴν
[17, 64]	ἑκάστῳ ἓξ μνᾶς ἐδωρήσατο, τῶν	δὲ	συμμάχων πέντε, τῶν δ' ἐκ
[17, 7]	τῆς γῆς ὁρίζοντος. (Μετ' ὀλίγον	δὲ	συνάγεται ταῦτα πρὸς ἓν μέγεθος,
[17, 20]	ἱππέων ἐπέρραξε τοῖς Μακεδόσιν, ἔχων	δὲ	συναγωνιστὰς τεταγμένους τεσσαράκοντα συγγενεῖς ἀρεταῖς
[17, 27]	πικρῶς ὠνείδισαν τὴν ἀνανδρίαν, αὐτοὶ	δὲ	συναθροισθέντες καὶ συνασπίσαντες ὑπέστησαν τοὺς
[17, 9]	φανερὰν ἐποιεῖτο τὴν ὑπεροχήν. Τότε	δὲ	συνεδρεύσαντες οἱ ἡγεμόνες προεβουλεύσαντο περὶ
[17, 54]	ὑπὸ τῆς Αλεξάνδρου χρηστότητος. (Τὸ	δὲ	συνέδριον διαλύσας καὶ τὴν δύναμιν
[17, 48]	τοῖς ὑποκειμένοις καιροῖς παρείχοντο. οἱ	δὲ	σύνεδροι τῶν Ελλήνων ἐψηφίσαντο πέμψαι
[17, 14]	πλείους ὄντας τῶν πεντακοσίων, τοὺς	δὲ	συνέδρους τῶν Ελλήνων συναγαγὼν ἐπέτρεψε
[17, 69]	τῆς ἐπ' οἶκον ἀνακομιδῆς. (Οἱ	δὲ	συνελθόντες καὶ βουλευσάμενοι προέκριναν τὴν
[17, 57]	ἐχομένην στρατηγίαν Μελέαγρος εἶχε, τὴν	δὲ	συνεχῆ ταύτης Πολυπέρχων, τεταγμένων ὑπ'
[17, 68]	ἰδίων ἀπολωλότας μὲν πολλούς, κατατετρωμένους	δὲ	σχεδὸν ἅπαντας τοὺς προσβάλλοντας ἀνεκαλέσατο
[17, 105]	τῷ νεκρῷ κόσμον περιαιροῦνται, τὸ	δὲ	σῶμα τοῦ τετελευτηκότος καταλείπουσι βορὰν
[17, 14]	μὲν ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους, αἰχμάλωτα	δὲ	σώματα συνήχθη πλείω τῶν τρισμυρίων,
[17, 90]	τῶν δὲ ποδῶν δεδεμένων, τῶν	δὲ	σωμάτων κατεχομένων· ὅθεν εὐχείρωτα πρὸς
[17, 91]	τὴν τοῦ κρατοῦντος ἐπιείκειαν. (Ὁ	δὲ	Σωπείθης μετὰ πολλῆς προθυμίας τὴν
[17, 65]	ταῖς ἀρεταῖς τῶν ἡγεμόνων. (Συντελέσας	δὲ	τὰ δεδογμένα καὶ μετὰ πολλῆς
[17, 105]	καὶ δορὰς θηρίων περιβέβληνται. (Σιτοῦνται	δὲ	τὰ ἐκβαλλόμενα κήτη σαρκοφαγοῦντες καὶ
[17, 49]	ἄσμενοι προσεδέξαντο τοὺς Μακεδόνας. Καταστήσας	δὲ	τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον προῆλθεν
[17, 108]	καὶ πολυδαπάνῳ διαιτήματι διεξῆγεν· εἰς	δὲ	τὰ παράλογα τῆς τύχης καταφυγὰς
[17, 70]	πολλὰ τῆς ἁρπαγῆς ἐξιδιοποιουμένων· τινὲς	δὲ	τὰ πολυτελέστατα τῶν εὑρισκομένων τοῖς
[17, 95]	ἐπὶ τὸν Ακεσίνην ποταμόν· καταλαβὼν	δὲ	τὰ σκάφη νεναυπηγημένα καὶ ταῦτα
[17, 1]	ἀπὸ τῆς Αλεξάνδρου βασιλείας, περιλαβόντες	δὲ	τὰ τούτῳ τῷ βασιλεῖ πραχθέντα
[17, 29]	ταύτην πόλεις περίφοβοι καθειστήκεισαν, οἱ	δὲ	τὰ τῶν Περσῶν αἱρούμενοι τῶν
[17, 33]	περὶ τῶν ὅλων ἀγῶνα, τὰ	δὲ	τάγματα τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰς
[17, 12]	τῶν δεινῶν κατεφρόνουν. Ἐπὶ τοσοῦτο	δὲ	ταῖς ἀνδραγαθίαις προέβησαν ὥστε βοᾶν
[17, 65]	πρὸς τὰ παραγγελλόμενα πειθαρχοῦσαν, ἔτι	δὲ	ταῖς ἀνδραγαθίαις ὑπερβάλλουσαν ἐπὶ τοὺς
[17, 19]	μὲν τὸν ἀριθμὸν ὄντες, ἐπίλεκτοι	δὲ	ταῖς ἀρεταῖς. οἱ δὲ πάντες
[17, 12]	εἰσίππευον εἰς τὴν πόλιν, ἐν	δὲ	ταῖς διεξόδοις καὶ τάφροις τοῖς
[17, 53]	τὴν κατὰ πρόσωπον ἐπιφάνειαν, πρὸς	δὲ	ταῖς κατακλείσεσι τῶν ἀξόνων ἐπ'
[17, 90]	βλεπόντων τῶν θηρίων ὑποδοῦνται, τινὲς	δὲ	ταῖς κεφαλαῖς κάτοπτρα περιτιθέασιν, καὶ
[17, 4]	τῶν Μακεδόνων κεκοσμημένην καταπληκτικῶς. Ὀξείαις	δὲ	ταῖς ὁδοιπορίαις χρησάμενος ἧκεν εἰς
[17, 113]	ἱερῶν προκρίνων τὰς ἐντεύξεις. Πάσαις	δὲ	ταῖς πρεσβείαις φιλοτιμηθεὶς κεχαρισμένας δοῦναι
[17, 88]	θραυομένων τῶν ὀστῶν ἀπώλλυντο, οἱ	δὲ	ταῖς προνομαῖς περιλαμβανόμενοι καὶ πρὸς
[17, 68]	καὶ πολλαῖς φάραγξι διειλημμένην. (Ἐπιφανεὶς	δὲ	ταῖς προφυλακαῖς τῶν πολεμίων τοὺς
[17, 53]	μῆκος μείζω καὶ πλατύτερα· συνήρμοστο	δὲ	ταῖς τούτων ἀρχαῖς δρέπανα. (Πᾶσαν
[17, 108]	μὲν παντελῶς ταῖς ἡλικίαις, ἐπιλελεγμένοι	δὲ	ταῖς τῶν σωμάτων εὐπρεπείαις τε
[17, 35]	τοῖς τῶν κρατούντων γόνασι. (Περιαιρούμεναι	δὲ	ταῖς χερσὶ τρεμούσαις τὸν τοῦ
[17, 64]	κόσμον καὶ γάζαν βαρβαρικήν, ἀργυρίου	δὲ	τάλαντα τρισχίλια. {Συλλογισάμενος δὲ τὴν
[17, 93]	τῶν προσαγγελλομένων τἀκριβὲς διεπυνθάνετο. (Ὁ	δὲ	τἄλλα μὲν ὑπάρχειν ἅπαντα ἀληθῆ
[17, 97]	τῆς νεὼς τὸν βασιλέα. (Πολλῆς	δὲ	ταραχῆς περὶ τὴν ναῦν οὔσης
[17, 57]	ἡγεῖτο Φιλώτας ὁ Παρμενίωνος, ἑξῆς	δὲ	τὰς ἄλλας ἱππαρχίας ἑπτὰ τεταγμένας
[17, 115]	πτέρυγας καὶ κάτω νεύοντας, παρὰ	δὲ	τὰς βάσεις δράκοντας ἀφορῶντας τοὺς
[17, 76]	ἢ τιμῆς ἠξίωσαν αὐτόν, (προκαταλαβόμενοι	δὲ	τὰς εἰσβολὰς στρατιώταις ὀκτακισχιλίοις τεθαρρηκότως
[17, 35]	κόμης ἐπισπώμενοι τὰς ἠτυχηκυίας, οἱ	δὲ	τὰς ἐσθῆτας περιρηγνύντες καὶ γυμνοῖς
[17, 115]	ὧν μὲν τὰς ἀνδραγαθίας, ὧν	δὲ	τὰς ἥττας σημαινόντων. Ἐπὶ πᾶσι
[17, 8]	Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. ~{Αλέξανδρος	δὲ	τὰς κατὰ τὴν Ελλάδα ταραχὰς
[17, 67]	κατάγουσιν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν. (Καταλαβὼν	δὲ	τὰς παρόδους φυλαττομένας ὑπὸ Μαδέτου,
[17, 58]	τοῦ προσώπου διαθέσεως διαφυλαττομένης, ἐνίων	δὲ	τὰς πλευρὰς ἐπικαιρίοις τομαῖς ἀναρήττεσθαι
[17, 106]	ἄκρας τῆς παραθαλαττίου χώρας, κατὰ	δὲ	τὰς πλήμας ἅπαντας τοὺς προειρημένους
[17, 114]	ἀπέλυσε κατὰ τὸ δυνατόν. ~{Ἀπολύσας	δὲ	τὰς πρεσβείας περὶ τὴν ταφὴν
[17, 1]	εἴκοσι καὶ τεσσάρων. (Ἐν ταύτῃ	δὲ	τὰς συνεχεῖς πράξεις ἀναγράφοντες ἀρξόμεθα
[17, 57]	τὴν ὀλιγότητα τῶν Μακεδόνων. (Πρὸς	δὲ	τὰς τῶν δρεπανηφόρων ἁρμάτων ἐπιφορὰς
[17, 70]	τὰς ἰδίας ἀπεκόμιζον μερίδας, ἔνιοι	δὲ	τὰς τῶν ἐπιβαλλόντων τοῖς ἀμφισβητουμένοις
[17, 82]	ἄξυλος πολλαῖς κώμαις διείληπται. (αὗται	δὲ	τὰς τῶν οἰκιῶν στέγας ἔχουσιν
[17, 24]	ἐν τῇ πόλει στρατιωτῶν· κατὰ	δὲ	τὰς τῶν ὀργάνων προσβολὰς μετὰ
[17, 105]	τῶν οἰκείων ὑποδοχὴν ποιοῦνται. (Μετὰ	δὲ	ταῦθ' ὁ Αλέξανδρος προῆγεν ἐπὶ
[17, 108]	δίαιταν πολυδάπανον ἐνιστάμενος ἐβλασφημεῖτο. (Μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐκ τῶν Αθηνῶν τὴν
[17, 91]	ἀπέλυσε τῶν κινδύνων αὐτούς. {Μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς ὑπὸ
[17, 108]	τὴν Αττικὴν κατεσκεύασε πολυδάπανον. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἄλλην ἑταίραν Αττικὴν ὄνομα
[17, 77]	ἐξαπέστειλεν εἰς τὴν οἰκείαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα δόξας ἤδη κεκρατηκέναι τῆς
[17, 25]	Νεοπτόλεμος ἡγεμών, ἀνὴρ ἐπιφανής. Μετὰ	δὲ	ταῦτα δύο μὲν πύργων εἰς
[17, 15]	τάλαντα τετρακόσια καὶ τεσσαράκοντα. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα εἰς τὰς Αθήνας ἐξαπέστειλε
[17, 102]	ποταμόν, μυρίους καταλέξας οἰκήτορας. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα εἰς τὴν Μουσικάνου τοῦ
[17, 106]	μετὰ τῶν σκαφῶν διαφθαρησομένους, μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐξ ἁπάντων μιᾶς φωνῆς
[17, 69]	περὶ τὸν Αριοβαρζάνην ἀπέκτεινε. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐπὶ τὴν Περσέπολιν προάγων
[17, 26]	ὁ δὲ Μέμνων συνεχώρησε. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα Εφιάλτης βουλευομένων τῶν ἡγεμόνων
[17, 21]	ἐπαιρόμενος παντὸς δεινοῦ κατεξανίστατο. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα καὶ τῶν ἄλλων ἐπιφανῶν
[17, 21]	Αλέξανδρον τεταγμένοι φυγεῖν ἠναγκάσθησαν, μετὰ	δὲ	ταῦτα καὶ τῶν ἄλλων τραπέντων
[17, 7]	Μακεδόνας ἔλυσε τὴν πολιορκίαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Κάλλας μὲν ἔχων Μακεδόνας
[17, 105]	πολλοὺς ἀπέβαλε τῶν στρατιωτῶν, μετὰ	δὲ	ταῦτα κατὰ τὴν πορείαν ὄντος
[17, 12]	τῆς τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδρείας. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα ὁ Αλέξανδρος ὁρῶν τοὺς
[17, 16]	πάντα συγχωρῆσαι τοῖς Αθηναίοις. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα ὁ μὲν βασιλεὺς ἐπανελθὼν
[17, 42]	ἐκ τῆς πόλεως χωρισμόν. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα οἱ μὲν Τύριοι τὴν
[17, 111]	ἐκ τῶν προνομῶν ποριζόμενοι. Μετὰ	δὲ	ταῦτα πανταχόθεν διῆραν ἐπὶ Ταίναρον
[17, 24]	διημέρευεν ἐν τοῖς κινδύνοις· μετὰ	δὲ	ταῦτα παντοδαπὰς μηχανὰς ἐπιστήσας καὶ
[17, 90]	πλεῖστον τῆς νυκτὸς διηγρύπνουν. Μετὰ	δὲ	ταῦτα παρὰ τῶν ἐγχωρίων μαθόντες
[17, 41]	Ποσειδῶνος ἑαυτὸν δοκεῖ περιέσεσθαι· μετὰ	δὲ	ταῦτα παραδόξως τοῦ χώματος αὐξομένου
[17, 83]	μάχαι κατ' ὀλίγους ἐγίνοντο, (μετὰ	δὲ	ταῦτα παρατάξεως γενομένης καὶ τῶν
[17, 110]	τῶν πρὸς ἀπόλαυσιν ἀνηκόντων. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα παρελθὼν εἴς τινα χώραν
[17, 83]	ἐγχωρίων ὁ βασιλεὺς ἐκυρίευσεν. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα παρελθὼν πλησίον τοῦ Καυκάσου
[17, 78]	ἐνεργῶς ἠνάγκασεν ἑαυτοὺς παραδοῦναι. (μετὰ	δὲ	ταῦτα πάσας τὰς κατὰ τὴν
[17, 115]	ἐποίησε πᾶν τὸ κατασκεύασμα. Μετὰ	δὲ	ταῦτα περιετίθει τῷ περιβόλῳ παντὶ
[17, 104]	οἰκοῦντας χωρὶς κινδύνων προσηγάγετο, (μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλὴν μὲν ἄνυδρον, οὐκ
[17, 49]	τὴν πικρὰν καλουμένην λίμνην, μετὰ	δὲ	ταῦτα πορευθεὶς σταδίους ἑκατὸν παρήλλαξε
[17, 48]	παραταξάμενος τοῖς ἐγχωρίοις ἐνίκησε· μετὰ	δὲ	ταῦτα πρὸς ἁρπαγὴν τῶν στρατιωτῶν
[17, 98]	ποταμὸν ὁμοίως Αχιλλεῖ διαγωνισάμενος. ~{Μετὰ	δὲ	ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ Συδράκας καὶ
[17, 64]	τὴν φιλοξενίαν τῶν ἐγχωρίων. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν μὲν ἄκραν παρέδωκε
[17, 67]	τῷ θρόνῳ τὴν τράπεζαν. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν μὲν Δαρείου μητέρα
[17, 2]	τῆς ἁρμοζούσης τιμωρίας ἠξίωσε, μετὰ	δὲ	ταῦτα τῆς ταφῆς τοῦ γονέως
[17, 40]	ἐν ταῖς ἀνδραγαθίαις θαυμασθέντας· μετὰ	δὲ	ταῦτα τοῖς θεοῖς μεγαλοπρεπεῖς θυσίας
[17, 43]	τείχους ἀνῳκοδόμησαν νυκτὸς ἐπιλαβούσης. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τοῦ χώματος συνάψαντος τῷ
[17, 102]	ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἐτιμήθη. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς παρὰ τὸν ποταμὸν
[17, 33]	συναλαλάξαντες βοὴν ἐξαίσιον ἐποίησαν, μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν βαρβάρων ἀντιφθεγξαμένων συνήχησε
[17, 88]	ἅρματα τῶν Ινδῶν διεφθάρη· μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν ἐλεφάντων ταῖς τε
[17, 88]	ἰσόρροπος ἦν ἡ μάχη. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν θηρίων συνακοντιζομένων καὶ
[17, 30]	βασιλεὺς συγκατετίθετο τοῖς λεγομένοις, μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν φίλων γενναιότερον ἀντειπόντων
[17, 115]	μυρίων καὶ δισχιλίων ταλάντων. (Ἀκολούθως	δὲ	ταύτῃ τῇ μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῶν
[17, 93]	ἡμερῶν ἔχει δίοδον ἔρημον, μετὰ	δὲ	ταύτην εἶναι ποταμὸν τὸν ὀνομαζόμενον
[17, 74]	μὲν εἰς τὴν Βακτριανήν, ἀποδεδειγμένος	δὲ	ταύτης σατράπης ὑπὸ Δαρείου καὶ
[17, 4]	εἰς τοὺς Ελληνας ἐξήμαρτον. Τυχὼν	δὲ	ταύτης τῆς τιμῆς ὁ βασιλεὺς
[17, 57]	Κλεῖτος ὁ μέλας ὀνομαζόμενος, ἐχομένους	δὲ	ταύτης τοὺς ἄλλους φίλους, ὧν
[17, 12]	παρεισπεσεῖν εἰς τὴν πόλιν. (Τούτου	δὲ	ταχὺ τὸ προσταχθὲν ποιήσαντος οἱ
[17, 4]	τῆς χώρας ἐψηφίσαντο κατακομίζειν, τῶν	δὲ	τειχῶν τὴν ἐνδεχομένην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι.
[17, 111]	καὶ κοινὴν δύναμιν ἤθροιζον. (Τὸ	δὲ	τελευταῖον Λεωσθένην τὸν Αθηναῖον, ἄνδρα
[17, 7]	εἰς τὴν Μακεδονίαν ἀποστρέψαι· ἐκείνου	δὲ	τελευτήσαντος ἀπελύθη τῆς ἀγωνίας, καταφρονήσας
[17, 84]	πολλῶν μὲν τραυματιζομένων, οὐκ ὀλίγων	δὲ	τελευτώντων αἱ γυναῖκες τὰ τῶν
[17, 86]	αὐτῷ παραδιδόναι τὴν βασιλείαν. (Ἀπέχοντος	δὲ	τεσσαράκοντα σταδίους τοῦ βασιλέως ἐκτάξας
[17, 49]	ἄμμου μέγεθος ἀέριον. Ἐν ἡμέραις	δὲ	τέσσαρσιν ἐξαναλωθέντων τῶν κομιζομένων ὑδάτων
[17, 12]	τῶν ἰδίων συμπατοῦντες διέφθειρον, αὐτοὶ	δὲ	τεταραγμένως εἰσίππευον εἰς τὴν πόλιν,
[17, 92]	δύο ἑτέρους εἰς> αφῆκεν. (Τῶν	δὲ	τεττάρων περιγινομένων τοῦ λέοντος πεμφθείς
[17, 116]	εἰς τὴν Βαβυλῶνα κατεμέμφετο, τὴν	δὲ	τέχνην τῶν Χαλδαίων καὶ τὴν
[17, 58]	συνηκοντίσθη, τὰ δὲ διεξέπεσεν, ἔνια	δὲ	τῇ βίᾳ τῆς ῥύμης φερόμενα
[17, 111]	πράγμασιν, εἵλοντο στρατηγὸν αὐτοκράτορα. Οὗτος	δὲ	τῇ βουλῇ διαλεχθεὶς ἐν ἀπορρήτοις
[17, 74]	μὲν φύσει μεγαλόψυχος ὤν, ἅμα	δὲ	τῇ διώξει τοῦ Δαρείου πολλῶν
[17, 16]	καὶ πολλοὺς μὲν ἑστιάσας, πάσῃ	δὲ	τῇ δυνάμει διαδοὺς ἱερεῖα καὶ
[17, 46]	τοὺς μὲν τῷ δόρατι, τοὺς	δὲ	τῇ μαχαίρᾳ τύπτων ἀπέκτεινεν, ἐνίους
[17, 100]	ὑπαληλιμμένος, (ἔχων ῥόπαλον σύμμετρον. Ἀμφοτέρων	δὲ	τῇ τε τοῦ σώματος ῥώμῃ
[17, 111]	τῆς Μηδείας τὴν ὀρεινήν, πεποιθὸς	δὲ	τῇ τῶν τόπων δυσχωρίᾳ καὶ
[17, 79]	ἐπιτήδειον οὐκ ἔσχε διασαφῆσαι, ἐπηγγέλλετο	δὲ	τῇ ὑστεραίᾳ συντεύξεσθαι μόνῳ τῷ
[17, 42]	τῇ τῆς πολιορκίας ἐπιβολῇ, ὅμως	δὲ	τῇ φιλοτιμίᾳ προαγόμενος ἐκ τῆς
[17, 12]	Θηβαῖοι τῆς νίκης ἐξεχώρουν, τοὐναντίον	δὲ	τῇ φιλοτιμίᾳ προαχθέντες πάντων τῶν
[17, 89]	Ινδῶν πρὸς φυγὴν ὥρμησεν. ~Ἐν	δὲ	τῇ φυγῇ πολλοῦ φόνου γενομένου
[17, 104]	κατεπόντισε ταῖς σπονδαῖς συναφιείς, βωμοὺς	δὲ	Τηθύος καὶ Ωκεανοῦ κατασκευάσας ὑπέλαβεν
[17, 71]	νεκρῶν δεχόμενοι τὰς ταφάς. (Κατὰ	δὲ	τὴν ἄκραν ταύτην ἦσαν καταλύσεις
[17, 27]	τὴν μὲν πόλιν ἐκλιπεῖν, εἰς	δὲ	τὴν ἀκρόπολιν τοὺς ἀρίστους τῶν
[17, 110]	μυριάδας ἵππων γεγονέναι φορβάδων, κατὰ	δὲ	τὴν Αλεξάνδρου παρουσίαν ἓξ μόναι
[17, 23]	ἀντιταχθέντων πολλαῖς μυριάσι νικῆσαι. (Μετὰ	δὲ	τὴν ἅλωσιν τῆς Μιλήτου τὸ
[17, 34]	ἀδελφὸς μὲν ὢν Δαρείου, κατὰ	δὲ	τὴν ἀνδρείαν ἐπαινούμενος, ὡς εἶδεν
[17, 81]	ἐπιστήσας Εριγυιὸν καὶ Στασάνορα, αὐτὸς	δὲ	τὴν Αραχωσίαν καταστρεψάμενος ὀλίγαις ἡμέραις
[17, 50]	μεσημβρίαν καὶ δύσιν Αἰθίοπες, κατὰ	δὲ	τὴν ἄρκτον Λιβύων νομαδικὸν ἔθνος
[17, 20]	δὲ χρωτὸς βραχέως ἐπιψαῦσαι. (Κατὰ	δὲ	τὴν αὐτὴν διαίρεσιν ἐπιφέροντος ἄλλην
[17, 37]	πρὸς ἄνεσιν καὶ δειπνοποιίαν. (Πρὸς	δὲ	τὴν γυναῖκα καὶ τὴν μητέρα
[17, 67]	συναπέστειλε τοὺς ἱκανοὺς στρατιώτας, αὐτὸς	δὲ	τὴν δίοδον κατασκευάσας ἐφ' ὧν
[17, 53]	ταῖς τούτων ἀρχαῖς δρέπανα. (Πᾶσαν	δὲ	τὴν δύναμιν ἔν τε ὅπλοις
[17, 43]	δὲ παρέσυρον τῶν βελῶν, πάντων	δὲ	τὴν ἐκ τῆς βίας φορὰν
[17, 115]	λαβὴν ἔχουσαι χρυσοῦς στεφάνους, κατὰ	δὲ	τὴν ἐκφλόγωσιν ἀετοὺς διαπεπετακότας τὰς
[17, 116]	ἀριθμὸν θύσας ἱερεῖα παντοδαπά. ~{Μετὰ	δὲ	τὴν ἐκφορὰν εἰς ἀνέσεις καὶ
[17, 8]	τὴν Ελλάδα παῦσαι ταραχάς. (Θηβαίων	δὲ	τὴν ἐν τῇ Καδμείᾳ φρουρὰν
[17, 54]	λόγους τῶν Περσῶν ἀποδοκιμάσας, προτιμήσας	δὲ	τὴν εὐδοξίαν τῶν προτεινομένων δωρεῶν
[17, 73]	Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. (Κατὰ	δὲ	τὴν Εὐρώπην Λακεδαιμόνιοι μὲν ἐπταικότες
[17, 107]	δὲ κενοδοξίαν ἐπὶ καρτερίᾳ, τινὲς	δὲ	τὴν εὐψυχίαν καὶ τὴν τοῦ
[17, 10]	ἐπὶ τὰς Θήβας, ὑπ' αὐτὴν	δὲ	τὴν ἔφοδον τοῦ βασιλέως οἱ
[17, 56]	περὶ τοῦ μέλλοντος φροντίδι· ὑπὸ	δὲ	τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν τραπεὶς εἰς
[17, 12]	οἰκείοις ὅπλοις περιπίπτοντες ἐτελεύτων. Οἱ	δὲ	τὴν Καδμείαν φρουροῦντες ἐκχυθέντες ἐκ
[17, 4]	δίδοσθαι μετὰ προθυμίας αὐτονομίαν. (Πρὸς	δὲ	τὴν κατάπληξιν τῶν ἀπειθούντων ἦγε
[17, 90]	γὰρ χαλκοειδεῖς ῥάβδους ἐπέφαινον, οἱ	δὲ	τὴν λόφην δασεῖαν εἶχον τριχώδη,
[17, 26]	ἐκώλυσαν οἱ Μακεδόνες ἐπινεμηθῆναι, (κατὰ	δὲ	τὴν μάχην ἐπλεονέκτουν οἱ περὶ
[17, 36]	ὅλην τῆς Ασίας ἡγεμονίαν. (Κατὰ	δὲ	τὴν μάχην ἐτελεύτησαν τῶν βαρβάρων
[17, 21]	δ' ὑπὲρ τοὺς δισμυρίους. Μετὰ	δὲ	τὴν μάχην ὁ βασιλεὺς τοὺς
[17, 64]	ἀργυρίου δὲ τάλαντα τρισχίλια. {Συλλογισάμενος	δὲ	τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι φθορὰν τοῦ
[17, 22]	τοῦ σατράπου παραδόντος ἑκουσίως. ~Εἰς	δὲ	τὴν Μίλητον συμπεφευγότων τῶν διασωθέντων
[17, 53]	ἐλάττους τῶν εἴκοσι μυριάδων. Κατὰ	δὲ	τὴν ὁδοιπορίαν δεξιὸν μὲν ἔχων
[17, 49]	χρήσασθαι τῷ θεῷ. Κατὰ μέσην	δὲ	τὴν ὁδὸν ἀπήντησαν αὐτῷ πρέσβεις
[17, 96]	τῶν Μακεδόνων οὐκ ὀλίγους. (Διὰ	δὲ	τὴν ὀργὴν ἐμπρήσας τὴν πόλιν
[17, 63]	ποτ' ἦν δυνατὸν κατέλυσεν, εἰς	δὲ	τὴν Πελοπόννησον ἧκε μετὰ πάσης
[17, 56]	μέγεθος τῶν ἐπικειμένων κινδύνων, ἔτι	δὲ	τὴν περὶ τῶν ὅλων κρίσιν
[17, 47]	τοῖς τυχοῦσιν ἐσθῆτι χρώμενον. (Δηλώσας	δὲ	τὴν περιπέτειαν καὶ περιθεὶς τὴν
[17, 104]	εἰς Πάταλα, πόλιν ἐπίσημον. (Αὕτη	δὲ	τὴν πολιτείαν εἶχε διατεταγμένην ὁμοίως
[17, 75]	κατεστρατοπέδευσε πλησίον πέτρας μεγάλης· ὑπὸ	δὲ	τὴν ῥίζαν αὐτῆς ἄντρον ὑπῆρχε
[17, 36]	φθορᾶς ἀπόλωλεν οὐκ ἐγίνωσκον, ἑώρων	δὲ	τὴν σκηνὴν διαρπάζοντας ἐνόπλους πολεμίους
[17, 65]	τοὺς ὑπολειπομένους ἀγῶνας ὥρμησεν. (Εἰς	δὲ	τὴν Σουσιανὴν καταντήσας ἀκινδύνως παρέλαβε
[17, 102]	φόβον τοῖς πλησιοχώροις ἐπέστησεν. (Ἑξῆς	δὲ	τήν τε Σάμβου βασιλείαν ἐξεπόρθησε
[17, 118]	θανάσιμον φάρμακον τῷ βασιλεῖ. (Μετὰ	δὲ	τὴν τελευτὴν πλεῖστον ἰσχύσαντος τῶν
[17, 118]	ἀνοικίσαι μετὰ πολλῆς σπουδῆς. (Μετὰ	δὲ	τὴν τοῦ βασιλέως τελευτὴν Σισύγγαμβρις
[17, 115]	δράκοντας ἀφορῶντας τοὺς ἀετούς. Κατὰ	δὲ	τὴν τρίτην περιφορὰν κατεσκεύαστο ζῴων
[17, 21]	ἐπ' ἀνδρείᾳ δόξαν ἔσχον. (Μετὰ	δὲ	τὴν τῶν ἱππέων τροπὴν οἱ
[17, 57]	στρατηγίαν, ἧς Κοῖνος ἡγεῖτο, ἑξῆς	δὲ	τὴν τῶν Ορεστῶν καὶ Λυγκηστῶν
[17, 105]	ἐν αὐτῷ πόλιν Αλεξάνδρειαν. ~Εἰς	δὲ	τὴν τῶν Ωρειτῶν χώραν διὰ
[17, 82]	μὲν ἦρχεν Εὐθύκριτος, ἐν Ρώμῃ	δὲ	τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν διεδέξαντο Λεύκιος
[17, 76]	μέλιτος οὐ πολὺ λειπόμενον. ~Αλέξανδρος	δὲ	τὴν Υρκανίαν καὶ τὰ συνορίζοντα
[17, 75]	τῶν παρ' ἡμῖν διαλλάττοντας. (Διεξιὼν	δὲ	τὴν Υρκανίαν κατήντησε πρὸς τὰς
[17, 74]	πλήθη τῆς ἐλευθερίας ἀντέχεσθαι· (ἀπεδείκνυε	δὲ	τὴν χώραν αὐτοῖς πολλὰ συνεργήσειν
[17, 55]	μὲν τούτου φυλακῆς ἠμέλησε, τοῖς	δὲ	τὴν χώραν πυρπολοῦσι συνεργήσας καὶ
[17, 34]	μὲν ἄνευ τῶν ὅπλων, οἱ	δὲ	τηροῦντες τὰς πανοπλίας· τινὲς δὲ
[17, 50]	τῶν τὸν τύραννον δορυφορούντων. (Καθίδρυται	δὲ	τῆς ἀκροπόλεως ἐκτὸς οὐ μακρὰν
[17, 89]	δὲ κέδρον καὶ πεύκην, ἔτι	δὲ	τῆς ἄλλης ὕλης ναυπηγησίμου πλῆθος
[17, 2]	εὐπειθῆ κατεσκεύασε τὴν δύναμιν. Ἔχων	δὲ	τῆς βασιλείας ἔφεδρον Ατταλον τὸν
[17, 6]	ἠνάγκασε πιεῖν τὸ φάρμακον. ~Ἠξιώθη	δὲ	τῆς βασιλείας ὁ Δαρεῖος δοκῶν
[17, 76]	τὸν πωλοδαμαστὴν μόνον προσεδέχετο, τυχὼν	δὲ	τῆς βασιλικῆς σκευῆς οὐδὲ τοῦτον
[17, 38]	βελτίων ἐστὶ τοῦ πατρός. Περὶ	δὲ	τῆς Δαρείου γυναικὸς καὶ τῆς
[17, 109]	πρὸς τὴν τιμωρίαν. (Ἐπὶ πολὺ	δὲ	τῆς διαφορᾶς αὐξανομένης ὁ μὲν
[17, 45]	πολλοὺς τῶν βιαζομένων ἀπέκτεννον. ~Ἀνυπερβλήτου	δὲ	τῆς ἐκπλήξεως οὔσης καὶ τῆς
[17, 11]	τοὺς Μακεδόνων θυμοὺς ὑποπεσοῦσαν, μνησθῆναι	δὲ	τῆς ἐν Λεύκτροις καὶ ἐν
[17, 8]	τὴν ῥοπὴν τοῦ πολέμου. (Ὁ	δὲ	τῆς ἐν τῇ Καδμείᾳ φρουρᾶς
[17, 7]	παρ' ὀλίγον αὐτῆς ἐκυρίευσεν· ἀποπεσὼν	δὲ	τῆς ἐπιβολῆς τὴν χώραν αὐτῶν
[17, 5]	ἐπεβάλετο διὰ φαρμακείας ἀνελεῖν· μηνυθείσης	δὲ	τῆς ἐπιβουλῆς ὁ βασιλεὺς ὡς
[17, 108]	γάζης ἀκρατεστάταις ἡδοναῖς κατανάλωσεν, ἀπὸ	δὲ	τῆς Ερυθρᾶς θαλάσσης πολὺ διάστημα
[17, 113]	μέχρι τῶν Ηρακλείων στηλῶν, ἐκ	δὲ	τῆς Εὐρώπης αἵ τε τῶν
[17, 103]	πιεῖν δοὺς ὑγιῆ κατέστησε. Γνωσθείσης	δὲ	τῆς εὐχρηστίας καὶ οἱ λοιποὶ
[17, 50]	ἐξίησι τὴν πηγὴν χλιαράν, προϊούσης	δὲ	τῆς ἡμέρας τῇ προσθέσει τῶν
[17, 10]	ἀπὸ τῆς πόλεως χωρισμόν, τὸ	δὲ	τῆς ἴριδος χρῶμα πραγμάτων ποικίλων
[17, 65]	βραχὺ λείποντες τῶν χιλίων, ἐκ	δὲ	τῆς Μακεδονίαστῶν φίλων τοῦ βασιλέως
[17, 77]	Αμαζόνων, ὄνομα μὲν Θάλληστρις, βασιλεύουσα	δὲ	τῆς μεταξὺ τοῦ Φάσιδος καὶ
[17, 13]	τῆς ὁμοφώνου διαλέκτου παρεχομένης. Τέλος	δὲ	τῆς νυκτὸς ἐπικαταλαβούσης αἱ μὲν
[17, 49]	τέσσαρας διεξεπέρασαν τὴν ἄνυδρον. Ἀδήλου	δὲ	τῆς ὁδοῦ καθεστώσης διὰ τὸ
[17, 112]	καταφρονῆσαι μὲν πάσης μαντικῆς, μάλιστα	δὲ	τῆς παρὰ Χαλδαίοις προτιμωμένης. Διόπερ
[17, 20]	ἀνθισταμένων, οὓς δὲ κατετραυμάτιζε. (Δυσυποστάτου	δὲ	τῆς περὶ αὐτὸν οὔσης βίας
[17, 29]	μόγις εἷλε κατὰ κράτος. (Εὐθὺ	δὲ	τῆς περὶ τὸν στρατηγὸν ἐνεργείας
[17, 22]	ὑπὸ τῶν Μακεδόνων ἀνῃρέθησαν, οἱ	δὲ	τῆς πόλεως ἐκπίπτοντες ἔφευγον, οἱ
[17, 107]	περὶ ὧν ἠξιωκὼς ἦν. Διαγγελθείσης	δὲ	τῆς πράξεως ἡ μὲν πυρὰ
[17, 116]	καὶ τὴν ἡσυχίαν ἦγε. Γνωσθείσης	δὲ	τῆς πράξεως ὁ βασιλεὺς καταπλαγεὶς
[17, 52]	πλησίον τοῦ Φάρου λιμένος, εὐστοχίᾳ	δὲ	τῆς ῥυμοτομίας ποιήσας διαπνεῖσθαι τὴν
[17, 65]	ταλαιπωρίας ἀναλαβεῖν τὴν δύναμιν, ἅμα	δὲ	τῆς στρατιωτικῆς τάξεως διανοούμενος ἐπιμεληθῆναι
[17, 112]	καὶ μεγίστην ἐμπειρίαν ἔχοντας, διὰ	δὲ	τῆς τῶν ἀστέρων μαντείας γνόντες
[17, 5]	οἰκειότατα διακειμένου πρὸς Αλέξανδρον. (Περὶ	δὲ	τῆς τῶν Περσῶν βασιλείας μέλλοντας
[17, 12]	καταπονουμένοις ὑπὸ τῆς κακοπαθείας. (Ἀνυπερβλήτου	δὲ	τῆς φιλοτιμίας γινομένης ὁ βασιλεὺς
[17, 72]	γυναικῶν, ὄνομα μὲν Θαΐς, Αττικὴ	δὲ	τὸ γένος, εἶπεν κάλλιστον Αλεξάνδρῳ
[17, 59]	πλήθει κατεπόνουν τοὺς Μακεδόνας· (Μαζαῖος	δὲ	τὸ δεξιὸν ἔχων κέρας καὶ
[17, 111]	αὐτοὺς εὐζώνῳ τῇ δυνάμει. Τοῦτο	δὲ	τὸ ἔθνος ἀλκῇ διαφέρον κατοικεῖ
[17, 24]	εἰς τὴν πόλιν εἰσπεσεῖν. (Μέμνων	δὲ	τὸ μὲν πρῶτον τοὺς προσβάλλοντας
[17, 52]	σταδίων ἔχει τὸ μῆκος, πλέθρου	δὲ	τὸ πλάτος, οἰκιῶν δὲ καὶ
[17, 109]	παροξυνθεὶς κατηγόρησεν αὐτῶν τεθαρρηκότως. Καταπληξάμενος	δὲ	τὸ πλῆθος ἐτόλμησεν αὐτὸς καταβὰς
[17, 56]	γενόμενος τῶν Περσῶν κατεστρατοπέδευσεν. ~Ἀναλογιζόμενος	δὲ	τὸ πλῆθος τῆς τῶν Περσῶν
[17, 49]	ἱερὸν φερούσης ἀτραποῦ προσημαίνουσιν. (Οἰωνισάμενος	δὲ	τὸ συμβαῖνον ὁ Αλέξανδρος καὶ
[17, 30]	βασιλέα τοῖς λόγοις, τοῦ θυμοῦ	δὲ	τὸ συμφέρον ἀφαιρουμένου ὁ μὲν
[17, 50]	συμβεβηκὸς ὀνομαζομένη Ηλίου κρήνη· αὕτη	δὲ	τὸ ὕδωρ ἔχει συμμεταβαλλόμενον αἰεὶ
[17, 113]	περὶ τῶν δωρεῶν ἥκουσιν, ἑξῆς	δὲ	τοῖς ἀμφισβητήσεις ἔχουσι πρὸς τοὺς
[17, 113]	περὶ τῶν ἰδιωτικῶν ἥκουσι, πέμπτοις	δὲ	τοῖς ἀντιλέγουσι περὶ τῆς καθόδου
[17, 40]	ταῖς ἐν αὐτῇ παρασκευαῖς, ἔτι	δὲ	τοῖς ἀπογόνοις αὐτῶν Καρχηδονίοις. (Ὁ
[17, 95]	ἡρωικὴν βουλόμενος ποιήσασθαι στρατοπεδείαν, ἅμα	δὲ	τοῖς ἐγχωρίοις ἀπολιπεῖν σημεῖα μεγάλων
[17, 11]	πόλεως κατεσκευασμένοις προσβάλλειν ἔταξε, τὸ	δὲ	τοῖς Θηβαίοις ἀντιτάττεσθαι, τὸ δὲ
[17, 11]	καταισχῦναι τὰς προγεγενημένας ἀνδραγαθίας, παρὰ	δὲ	τοῖς Θηβαίοις μὴ περιιδεῖν τέκνα
[17, 10]	γε ταῖς ψυχαῖς ἐμαλακύνοντο, τοὐναντίον	δὲ	τοῖς θυμοῖς προαχθέντες ἀνεμίμνησκον ἀλλήλους
[17, 114]	τὸν τῆς ἐκφορᾶς κόσμον, πᾶσι	δὲ	τοῖς κατὰ τὴν Ασίαν οἰκοῦσι
[17, 93]	δὲ πολεμικῶς κεκοσμημένους τετρακισχιλίους, ἀπιστήσας	δὲ	τοῖς λεγομένοις προσεκαλέσατο τὸν Πῶρον
[17, 95]	σωρεύσας τεῖχος ἀξιόλογον ᾠκοδόμησε. (Προσέταξε	δὲ	τοῖς μὲν πεζοῖς κατασκηνώσεις ἑκάστῳ
[17, 11]	τὰ τείχη βιαζομένοις ἀντέταξαν, αὐτοὶ	δὲ	τοῖς μετὰ τοῦ βασιλέως Μακεδόσι
[17, 88]	καὶ δεινοῖς θανάτοις περιέπιπτον, πολλοὶ	δὲ	τοῖς ὀδοῦσι συγκεντούμενοι καὶ δι'
[17, 113]	ὑπὲρ τῶν ἱερῶν παραγεγενημένοις, δευτέροις	δὲ	τοῖς περὶ τῶν δωρεῶν ἥκουσιν,
[17, 113]	ἔχουσι πρὸς τοὺς ὁμόρους, τετάρτοις	δὲ	τοῖς περὶ τῶν ἰδιωτικῶν ἥκουσι,
[17, 6]	βασιλέως μεγάλαις ἐτιμήθη δωρεαῖς, παρὰ	δὲ	τοῖς Πέρσαις τὸ πρωτεῖον τῆς
[17, 4]	ἡγεμονίαν μὴ ταχέως συγχωροῦσιν. (Ἐν	δὲ	τοῖς πρέσβεσι καὶ Δημοσθένης ἐκπεμφθεὶς
[17, 47]	κήπῳ μισθοῦ μὲν ἀντλοῦντα, ῥάκεσι	δὲ	τοῖς τυχοῦσιν ἐσθῆτι χρώμενον. (Δηλώσας
[17, 92]	ἔφασαν ταῖς τίγρεσιν ἐπιμεμῖχθαι. (Βουλόμενος	δὲ	τὸν Αλέξανδρον διὰ τῶν ἔργων
[17, 4]	τὴν ἐνδεχομένην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι. Πρὸς	δὲ	τὸν Αλέξανδρον πρέσβεις ἐξαπέστειλαν, ἀξιοῦντες
[17, 64]	αὐτῷ Μακεδόνας στρατιώτας ἑπτακοσίους· Απολλόδωρον	δὲ	τὸν Αμφιπολίτην καὶ Μένητα τὸν
[17, 23]	ἀκροπόλεσι δὲ καλῶς κεκοσμημένη. (Κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν Μέμνων μὲν
[17, 23]	ἀσφαλείας αὐτῶν καλῶς πεπρονοῆσθαι, ἅμα	δὲ	τὸν βασιλέα καλοὺς ὁμήρους ἔχοντα
[17, 102]	ποταμὸν ἀντιπαράγειν ταῖς ναυσίν, αὐτὸς	δὲ	τὸν διὰ τοῦ ποταμοῦ κατὰ
[17, 17]	πρὸς εὐδοξίαν ἀνήκουσιν ἐτίμησεν, αὐτὸς	δὲ	τὸν ἐξετασμὸν τῆς ἀκολουθούσης δυνάμεως
[17, 53]	μὲν ἔχων τὸν Τίγριν, ἀριστερὸν	δὲ	τὸν Εὐφράτην προῄει διὰ χώρας
[17, 7]	τῆς τῶν ἀνέμων πνοῆς, ὁρᾶσθαι	δὲ	τὸν ἥλιον ἔτι νυκτὸς οὔσης
[17, 52]	διὰ τοῦ μεγίστου πελάγους, καταψυχόντων	δὲ	τὸν κατὰ τὴν πόλιν ἀέρα
[17, 83]	τῶν φίλων πεισθεὶς μετενόησεν. (ὁ	δὲ	τὸν κίνδυνον ἐκφυγὼν νυκτὸς ἔφυγε
[17, 79]	ταχίστην ἀπαγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ. (ὁ	δὲ	τὸν μὲν Κεβαλῖνον εἰς τὴν
[17, 30]	τῆς Ασίας ἀρχὴν συνέχειν, ἐπὶ	δὲ	τὸν πόλεμον ἀποστέλλειν στρατηγὸν πεῖραν
[17, 102]	διαρπάσαι τὰς οἰκίας ἐνέπρησεν, αὐτὸν	δὲ	τὸν Πορτικᾶνον εἰς χωρίον ὀχυρὸν
[17, 100]	ἑστιάσεις τῶν φίλων ἐποιεῖτο. Παρὰ	δὲ	τὸν πότον ἴδιόν τι συνέβη
[17, 27]	τοὺς δοκοῦντας ἤδη νενικηκέναι. (Τέλος	δὲ	τόν τε Εφιάλτην καὶ πολλοὺς
[17, 67]	τὴν κατὰ Πέρσας θάλασσαν. (Διαβὰς	δὲ	τὸν Τίγριν προῆγεν ἐπὶ τὴν
[17, 52]	θαλάσσης οἰκίσαι τὴν πόλιν. (Διαμετρήσας	δὲ	τὸν τόπον καὶ ῥυμοτομήσας φιλοτέχνως
[17, 34]	περιχυθέντων αὐτῷ τῶν πολεμίων. (Οἱ	δὲ	τὸν τοῦ Δαρείου τεθρίππου ζυγὸν
[17, 50]	καὶ φυλακτήρια τῶν σκοπῶν, ἔτι	δὲ	τὸν τοῦ θεοῦ σηκὸν καὶ
[17, 99]	εἰς τὴν πέλτην ἐδέχετο· τέλος	δὲ	τοξευθεὶς ὑπὸ τὸν μαστὸν ἔπεσεν
[17, 20]	γένει μὲν ὢν Πέρσης, Δαρείου	δὲ	τοῦ βασιλέως γαμβρός, ἀνδρείᾳ δὲ
[17, 69]	ζεύξας διεβίβασε τοὺς στρατιώτας. Προάγοντος	δὲ	τοῦ βασιλέως θέαμα παράδοξον καὶ
[17, 36]	συνεπικουρῆσαι τοῖς ἑαυτῶν ἀκληρήμασιν. (Οἱ	δὲ	τοῦ βασιλέως παῖδες καταλαβόμενοι τὴν
[17, 31]	φαρμακείας λύσειν τὴν νόσον. (Ἀσμένως	δὲ	τοῦ βασιλέως ὑπακούσαντος διὰ τὸ
[17, 57]	διέξοδον ἀκίνδυνον τοῖς Μακεδόσιν. Αὐτὸς	δὲ	τοῦ δεξιοῦ μέρους ἡγούμενος καὶ
[17, 83]	βουλόμενον τῶν στρατηγῶν μονομαχῆσαι. (ὑπακούσαντος	δὲ	τοῦ Εριγυιοῦ καὶ γενομένης μάχης
[17, 47]	πένητα δὲ καθ' ὑπερβολήν. (Συγχωρήσαντος	δὲ	τοῦ Ηφαιστίωνος τούτῳ τὴν δυναστείαν
[17, 50]	ἐξ ἀρχῆς ἀποκατασταθῇ τάξιν. (Τὸ	δὲ	τοῦ θεοῦ ξόανον ἐκ σμαράγδων
[17, 57]	τῆς Αχαΐας μισθοφόρους. (Ἐφ' ἑκατέρου	δὲ	τοῦ κέρατος ἐπικάμπιον ἐποίησε τὴν
[17, 67]	ἐπὶ τῶν παρόδων ἐφεστηκόσιν. Ἐνεργῶς	δὲ	τοῦ κινδύνου συνεστῶτος καὶ τῶν
[17, 90]	ὑποδήμασι παραθέντες δεσμοὺς ἀπολείπουσιν, ἀντὶ	δὲ	τοῦ μέλιτος ἰξὸν ὑποβάλλουσι, τοῖς
[17, 101]	ἀνέβλεψεν πρὸς τοὺς θεωμένους. ~Ἀναβοήσαντος	δὲ	τοῦ πλήθους διά τε τὸ
[17, 47]	ἀπέδειξε βασιλέα τῶν Τυρίων. (Ἀσμένως	δὲ	τοῦ πλήθους προσδεξαμένου καὶ τὸ
[17, 46]	πολὺ μέρος τοῦ τείχους· διὰ	δὲ	τοῦ πτώματος εἰσπεσόντων τῶν Μακεδόνων
[17, 97]	τὰ σκάφη συστρέφουσαι διέφθειρον. Τῆς	δὲ	τοῦ ῥεύματος βίας ὀξείας καὶ
[17, 25]	Μακεδόνας καὶ πολλοὺς ἀνῄρουν. (Γνωσθέντος	δὲ	τοῦ συμβεβηκότος ἐξεβοήθουν πολλοὶ τῶν
[17, 93]	ῥεῦμα σφοδρὸν καὶ δυσδιάβατον. (Ἀκούσας	δὲ	τοῦ Φηγέως περὶ τῆς πέραν
[17, 51]	ἐπιβουλεῦσαι τῷ γεννήσαντι αὐτόν, τοὺς	δὲ	τοῦ Φιλίππου φονεῖς ἅπαντας τετευχέναι
[17, 16]	φίλους καὶ τοὺς ἡγεμόνας, ἔτι	δὲ	τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων πρέσβεις
[17, 19]	τῶν καθ' αὑτοὺς τεταγμένων, Αλέξανδρος	δὲ	τοὺς ἀρίστους τῶν ἱππέων κατὰ
[17, 1]	τῆς τῶν προγόνων εὐδοξίας. Ἡμεῖς	δὲ	τοὺς ἁρμόττοντας τῇ γραφῇ χρόνους
[17, 115]	τῶν θαυμαζομένων παρ' ἀνθρώποις, αὐτὸς	δὲ	τοὺς ἀρχιτέκτονας ἀθροίσας καὶ λεπτουργῶν
[17, 80]	μὲν τῆς Μηδείας ἄρχοντα, πεπιστευμένον	δὲ	τοὺς βασιλικοὺς θησαυροὺς ἐν Εκβατάνοις,
[17, 28]	καὶ τοὺς γεγηρακότας ἀνελεῖν, αὐτοὺς	δὲ	τοὺς δυναμένους διὰ τῆς ἀλκῆς
[17, 21]	πόλιν καὶ τὰς ἀκροπόλεις, ἔτι	δὲ	τοὺς ἐν αὐταῖς θησαυρούς, παρέλαβε
[17, 105]	συγγενεῖς γυμνοὶ λόγχας ἔχοντες, εἰς	δὲ	τοὺς ἐπὶ τῆς χώρας δρυμοὺς
[17, 107]	συνῆψε τοῖς Σουσιανοῖς ὅροις. Περὶ	δὲ	τοὺς καιροὺς τούτους Κάρανος ὁ
[17, 46]	πρὸς τὴν πολιορκίαν ἐτρέπετο. ~Παρακαλέσας	δὲ	τοὺς Μακεδόνας ἑαυτοῦ μὴ λειφθῆναι
[17, 96]	τὰ συνορίζοντα τῶν ἐθνῶν. Καταλαβὼν	δὲ	τοὺς ὀνομαζομένους Αγαλασσεῖς ἠθροικότας πεζοὺς
[17, 36]	καὶ ἐπονείδιστον αἰχμαλωσίαν παρώρμητο. (Μάλιστα	δὲ	τοὺς παρόντας εἰς δάκρυα καὶ
[17, 112]	ἀναλογιζόμενος ἐταράττετο τὴν ψυχήν. Τέλος	δὲ	τοὺς πολλοὺς τῶν φίλων ἀποστείλας
[17, 94]	ἁπάσης τῆς γῆς ἐξουσίαν. ~Ὁρῶν	δὲ	τοὺς στρατιώτας ταῖς συνεχέσι στρατείαις
[17, 116]	τῶν ἀνδρῶν ἀγχίνοιαν ἐθαύμαζε, καθόλου	δὲ	τοὺς ταῖς εὑρησιλογίαις κατασοφιζομένους τὴν
[17, 46]	καὶ τοὺς ἀνδραγαθήσαντας τιμήσας, ἔτι	δὲ	τοὺς τετελευτηκότας μεγαλοπρεπῶς θάψας τῆς
[17, 75]	αὑτὴν χάσμα γῆς παμμέγεθες· εἰς	δὲ	τοῦτο καταράττων μετὰ πολλοῦ ψόφου
[17, 2]	ἀγαγεῖν ζῶντα τὸν Ατταλον, ἐὰν	δὲ	τοῦτο μὴ δύνηται κατεργάσασθαι, δολοφονῆσαι
[17, 103]	τῶν ἐμέτων ἐξέπιπτεν χολή, πρὸς	δὲ	τούτοις ἀπὸ τοῦ τραύματος μέλας
[17, 84]	συγκόψαντες τὰ μέλη διεσφενδόνησαν. ~{Ἐπὶ	δὲ	τούτοις γενομένων τῶν ὅρκων ἡ
[17, 68]	ἀναγαγεῖν ἅπαντας τοὺς αἰχμαλώτους. (Ἐν	δὲ	τούτοις ἧκεν ὑπαγόμενος ἀνὴρ δίγλωττος,
[17, 3]	δὲ πόλιν ἐποίησαν δημοκρατεῖσθαι· (Ὁμοίως	δὲ	τούτοις Θηβαῖοι τὴν μὲν ἐν
[17, 76]	αὐτοῦ πολυτελέστατα δῶρα προσεκόμισαν, πρὸς	δὲ	τούτοις καὶ πεντήκοντ' ἄνδρας ἀπέστειλαν,
[17, 91]	ἀνάξια τροφῆς ἡγούμενοι διαφθείρουσιν. (Ἀκολούθως	δὲ	τούτοις καὶ τοὺς γάμους ποιοῦνται
[17, 71]	ἀχθοφόρων, τῶν δὲ ζευγιτῶν, πρὸς	δὲ	τούτοις καμήλους ἀχθοφόρους τρισχιλίας καὶ
[17, 59]	πολλοὶ κατὰ τὸ πλῆθος, πρὸς	δὲ	τούτοις Μάρδοι καὶ Κοσσαῖοι, ταῖς
[17, 91]	τῶν Καθαίων χώραν παρεγένετο. (Παρὰ	δὲ	τούτοις νόμιμον ἦν τὰς γυναῖκας
[17, 8]	ὡρμηκέναι, μάλιστα δὲ Θηβαίους. Ἐπὶ	δὲ	τούτοις ὁ βασιλεὺς παροξυνθεὶς ἐπανῆλθεν
[17, 28]	καὶ τῶν ὑποζυγίων ἀφήρπασαν. (Ἐπὶ	δὲ	τούτοις ὁ βασιλεὺς παροξυνθεὶς συνεστήσατο
[17, 59]	φερομένων βελῶν προθύμως ἐξεδέχοντο. συνῆσαν	δὲ	τούτοις οἵ τε μηλοφόροι, διάφοροι
[17, 59]	λαμπρότησι τῶν ψυχῶν θαυμαζόμενοι. (Συνηγωνίζοντο	δὲ	τούτοις οἵ τε περὶ τὰ
[17, 42]	ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων ἐφεστῶτας· συνηγωνίζοντο	δὲ	τούτοις οἵ τε τοξόται καὶ
[17, 93]	ἔξαιμος ἐναπέθανε τῷ θηρίῳ. ~{Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις ἧκεν Ηφαιστίων μετὰ
[17, 46]	θράσους ἐποίησε τοὺς πολεμίους. (Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις καθ' ἕτερον μέρος
[17, 111]	αὐτοῦ ποιήσασθαι τὴν ταφήν. ~{Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν Ελλάδα
[17, 60]	μαστίγων συνεχὴς ψόφος ἐγίνετο. (Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις Μαζαῖος ὁ τοῦ
[17, 12]	ἀνεχώρησαν ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις οἱ μὲν τῶν
[17, 7]	καὶ πολλῶν λαφύρων ἐκυρίευσεν. (Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις Παρμενίων Γρύνιον μὲν
[17, 54]	τὴν τῶν πολεμίων στρατοπεδείαν. {Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις τῆς τοῦ Δαρείου
[17, 77]	ἵπποις Περσικὰς σκευὰς περιέθηκε. (Πρὸς	δὲ	τούτοις τὰς παλλακίδας ὁμοίως τῷ
[17, 118]	τῆς πρὸς αὐτὸν ἀλλοτριότητος· πρὸς	δὲ	τούτοις τῆς Παρμενίωνος καὶ Φιλώτου
[17, 31]	Μιτυλήνην κατὰ κράτος ἡλωκυῖαν, πρὸς	δὲ	τούτοις τὸν Μέμνονα τριακοσίαις τριήρεσι
[17, 85]	τῶν ἄλλων ὀργάνων ἐπισταθέντων, πρὸς	δὲ	τούτοις τοῦ βασιλέως φανεροῦ καθεστῶτος
[17, 80]	τῷ τοῦ Παρμενίωνος θανάτῳ, πρὸς	δὲ	τούτοις τοὺς ἐν ταῖς ἀποσταλείσας
[17, 26]	δ' ἔστησε τοὺς ἐπιλέκτους· ἐπὶ	δὲ	τούτοις τρίτους ἐπέταξεν ἑτέρους τοὺς
[17, 106]	ὅπλων πολλοῦ συντελουμένου ψόφου, πρὸς	δὲ	τούτοις τῶν σαλπίγγων ἐνιεμένων τῷ
[17, 99]	πρῶτος ὑπερήσπισε τὸν βασιλέα· μετὰ	δὲ	τοῦτον ἕτεροι πλείους ἐπιφανέντες καὶ
[17, 21]	ἔδοξε μάλιστ' αἴτιος γεγονέναι, μετὰ	δὲ	τοῦτον οἱ τῶν Θετταλῶν ἱππεῖς
[17, 106]	πάντας τοὺς μισθοφόρους ἀπολῦσαι. (Κατὰ	δὲ	τοῦτον τὸν καιρὸν τοῦ βασιλέως
[17, 113]	ἐνίκα στάδιον Μικίνας Ρόδιος. Κατὰ	δὲ	τοῦτον τὸν χρόνον ἐξ ἁπάσης
[17, 95]	ταῦτα καταρτίσας ἕτερα προσεναυπηγήσατο. (Κατὰ	δὲ	τοῦτον τὸν χρόνον ἧκον ἐκ
[17, 99]	Ινδῶν τοὺς βουλομένους διαγωνίσασθαι. (Κατὰ	δὲ	τοῦτον τὸν χρόνον Πευκέστης, εἷς
[17, 93]	τῶν κατὰ τὴν Ινδικήν, πέραν	δὲ	τούτου κατοικεῖν τό τε τῶν
[17, 83]	ἔφυγε πρὸς τὸν Αλέξανδρον. τῇ	δὲ	τούτου σωτηρίᾳ καὶ ταῖς δοθησομέναις
[17, 71]	σχήματι μέν ἐστι τετράπλευρος, τὸ	δὲ	τούτου τεῖχος ὕψος ἔχει πηχῶν
[17, 19]	ἔχοντες τοὺς ἰδίους ἱππεῖς, μετὰ	δὲ	τούτους Αρσίτης ἐτέτακτο τοὺς ἐκ
[17, 49]	πέντε τέθριππα τὰ κράτιστα. (Ὁ	δὲ	τούτους μὲν ἀποδεξάμενος φιλίαν καὶ
[17, 4]	κοινῷ τῆς Θετταλίας δόγματι. (Μετὰ	δὲ	τούτους τὰ συνορίζοντα τῶν ἐθνῶν
[17, 110]	τοξότας καὶ σφενδονήτας δισμυρίους· καταμίξας	δὲ	τούτους τοῖς προϋπάρχουσι στρατιώταις τῇ
[17, 79]	καὶ τὴν δύναμιν ἀνελάμβανε. ~{κατὰ	δὲ	τούτους τοὺς καιροὺς περιέπεσε πράξει
[17, 102]	Σόδρας καὶ Μασσανούς, προσηγάγετο. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς τόπους ἔκτισε πόλιν
[17, 80]	μετὰ τῶν συγκαταγνωσθέντων ἐθανατώθη. ὁμοίως	δὲ	τούτῳ καὶ ὁ Λυγκιστὴς Αλέξανδρος,
[17, 33]	αὑτοῦ περιποιήσασθαι τὴν νίκην. (Ἅμα	δὲ	τούτῳ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[17, 48]	τοῦ βίου τὸ τέλος. Ὁμοίως	δὲ	τούτῳ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων
[17, 2]	Φούριον καὶ Γάιον Μάνιον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν
[17, 110]	Κορνήλιον καὶ Κόιντον Ποπίλλιον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος εἰς τὸν τῶν
[17, 87]	Κορνήλιον καὶ Αὖλον Ποστούμιον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος ἐν τῇ Ταξίλου
[17, 82]	ἐνίκα στάδιον Κλείτων Μακεδών. ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς
[17, 40]	ἣν ἐνίκα Γρύλος Χαλκιδεύς. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος μετὰ τὴν ἐν
[17, 49]	Ποστόμιος καὶ Τῖτος Οὐετούριος. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τὰ
[17, 74]	Οὐαλλέριος καὶ Μάρκος Κλώδιος. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Βῆσσος μὲν μετὰ τὴν
[17, 81]	πλῆθος τῶν Μακεδόνων συνδιαφθείρηται. ~ἀπὸ	δὲ	τούτων γενόμενος καὶ τὰ κατὰ
[17, 95]	ἀποφαίνοντα ῥώμας σωμάτων ὑπερφυεῖς. (Ἀπὸ	δὲ	τούτων γενόμενος μετὰ πάσης τῆς
[17, 29]	Οὐαλλέριος καὶ Λεύκιος Παπίριος. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Δαρεῖος χρημάτων πλῆθος ἐξέπεμψε
[17, 35]	πάτριον ἔθος τῶν Περσῶν· (ἑκάστη	δὲ	τούτων διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[17, 62]	Δομέττιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος. ἐπὶ	δὲ	τούτων εἰς τὴν Ελλάδα τῆς
[17, 11]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔβαλον. (Ταχὺ	δὲ	τούτων ἐξαναλωθέντων καὶ πάντων εἰς
[17, 57]	ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ Παρμενίωνος. Ἐχομένην	δὲ	τούτων ἔστησε τὴν Ελιμιῶτιν καλουμένην
[17, 10]	καὶ μεστοὶ σταλαγμῶν μεγάλων. Χωρὶς	δὲ	τούτων ἧκόν τινες τοῖς ἄρχουσιν
[17, 41]	ἄλλων τεχνιτῶν παντοδαπῶν ὄντων. (διὰ	δὲ	τούτων ὀργάνων παντοδαπῶν καὶ ξένων
[17, 74]	παρέλαβεν ὀκτακισχιλίων ταλάντων ἀριθμόν, χωρὶς	δὲ	τούτων τὰ νεμηθέντα τοῖς στρατιώταις
[17, 115]	τόπους φοινικίδες ἀνεπλήρουν πιληταί. (Ὑπεράνω	δὲ	τούτων τὴν δευτέραν ἐπανεῖχον χώραν
[17, 60]	λέγων κατὰ τάχος βοηθῆσαι. ὀξέως	δὲ	τούτων τὸ παραγγελθὲν πραττόντων καὶ
[17, 57]	πολὺ προέχοντες τῶν ἄλλων. Ἐχομένους	δὲ	τούτων τοὺς ἐκ Κρήτης τοξότας
[17, 74]	δὲ πεζῶν μνᾶς δέκα, χωρὶς	δὲ	τούτων τούς τε ὀφειλομένους μισθοὺς
[17, 57]	ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἡγεμόνα. (Ὅπισθεν	δὲ	τούτων ὑπετάγη τὸ τῶν ἀργυρασπίδων
[17, 66]	τύχης ἀπολιπόντες αὑτοῖς καταφυγάς. Χωρὶς	δὲ	τούτων ὑπῆρχεν ἐνακισχίλια τάλαντα χρυσοῦ
[17, 82]	ἐπὶ τοὺς ὀνομαζομένους Παροπανισάδας. (ἡ	δὲ	τούτων χώρα κεῖται μὲν ὑπ'
[17, 58]	ταῖς ἀσπίσιν ἀποκόπτεσθαι, οὐκ ὀλίγων	δὲ	τραχήλους παρασύρεσθαι καὶ τὰς κεφαλὰς
[17, 77]	ὅρων τῆς Υρκανίας ἀπολελοιπυῖα, μετὰ	δὲ	τριακοσίων Αμαζονίδων κεκοσμημένων πολεμικοῖς ὅπλοις
[17, 68]	μὲν δισμυρίων καὶ πεντακισχιλίων, ἱππέων	δὲ	τριακοσίων. (Ὁ δὲ βασιλεὺς δόξας
[17, 65]	Θρᾴκης ἱππεῖς μὲν ἑξακόσιοι, Τραλλεῖς	δὲ	τρισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ἐκ δὲ
[17, 96]	ἠθροικότας πεζοὺς μὲν τετρακισμυρίους, ἱππεῖς	δὲ	τρισχιλίους, συνάψας αὐτοῖς μάχην καὶ
[17, 11]	δὲ τοῖς Θηβαίοις ἀντιτάττεσθαι, τὸ	δὲ	τρίτον ἐφεδρεύειν τῷ πονοῦντι μέρει
[17, 71]	τὸ δ' ὕψος διπλάσιον. Ὁ	δὲ	τρίτος περίβολος τῷ σχήματι μέν
[17, 50]	προσφερόμενα τυγχάνει τῆς ἁγνείας, ὁ	δὲ	τρίτος τὰς τῶν δορυφόρων καταλύσεις
[17, 68]	δευτέρας φυλακῆς τεταγμένους ἐζώγρησε, τοὺς	δὲ	τρίτους τρεψάμενος ἐκράτησε τῶν παρόδων
[17, 52]	στενὰς καὶ παντελῶς εὐφυλάκτους. Τὸν	δὲ	τύπον ἀποτελῶν χλαμύδι παραπλήσιον ἔχει
[17, 43]	ἐπὶ τὴν ἰδίαν στρατοπεδείαν. Οἱ	δὲ	Τύριοι βουλόμενοι διπλασιάσαι τὴν ἀπὸ
[17, 40]	τῶν ἐγχωρίων προσδεξαμένων αὐτόν· οἱ	δὲ	Τύριοι βουλομένου τοῦ βασιλέως τῷ
[17, 41]	τιμωρίαν διὰ τὴν ἱκεσίαν, οἱ	δὲ	Τύριοι δεισιδαιμονήσαντες χρυσαῖς σειραῖς προσέδησαν
[17, 46]	ἡ μὲν πόλις κατείληπτο, οἱ	δὲ	Τύριοι πρὸς ἀλκὴν τραπέντες καὶ
[17, 41]	ἠνύετο τὰ τῶν ἔργων. ~Οἱ	δὲ	Τύριοι τὸ μὲν πρῶτον προσπλέοντες
[17, 43]	εἰσέπιπτον εἰς τὴν πόλιν. (Οἱ	δὲ	Τύριοι τοὺς εἰσβιαζομένους πυκνοῖς βέλεσι
[17, 43]	τῇ πόλει παραβοηθοῦντας κατετίτρωσκον. ~Οἱ	δὲ	Τύριοι χαλκεῖς ἔχοντες τεχνίτας καὶ
[17, 43]	ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. (Τῶν	δὲ	Τυρίων ἀνταναχθῆναι μὲν τῷ στόλῳ
[17, 96]	δόξῃ πρωτεύοντες τῶν πολιτῶν. Ἐντυχόντες	δὲ	τῷ βασιλεῖ καὶ τὴν συγγένειαν
[17, 79]	τὴν ὁπλοθήκην εἰσαγαγὼν ἀπέκρυψεν, αὐτὸς	δὲ	τῷ βασιλεῖ μεταξὺ λουομένῳ προσελθὼν
[17, 76]	ὑπὸ Δημαράτου τοῦ Κορινθίου, συνηγώνιστο	δὲ	τῷ βασιλεῖ πάντας τοὺς κατὰ
[17, 108]	ἐποιήσαντο πρὸ τῆς πόλεως, ἐπιδειξάμενοι	δὲ	τῷ βασιλεῖ τὴν ἐν τοῖς
[17, 30]	καὶ σύμβουλος γεγονὼς ἦν, συνεβούλευεν	δὲ	τῷ Δαρείῳ μὴ προπετῶς ἀποκυβεῦσαι
[17, 116]	τῆς αὐλῆς θυρῶν ἀνεπικωλύτως. (Προσελθὼν	δὲ	τῷ θρόνῳ καὶ τὴν βασιλικὴν
[17, 64]	ξενολογεῖν στρατιώτας ὡς πλείστους. (Μιθρίνῃ	δὲ	τῷ παραδόντι τὴν ἐν Σάρδεσιν
[17, 11]	τοῖς γυμνασίοις συνεχέσιν ἀθλήμασιν, ἔτι	δὲ	τῷ παραστήματι τῆς ψυχῆς πλεονεκτοῦντες
[17, 71]	δὲ πρὸς ἀσφάλειαν ἡρμοσμένας. (Ἐν	δὲ	τῷ πρὸς ἀνατολὰς μέρει τῆς
[17, 77]	Φάσιδος καὶ Θερμώδοντος χώρας. Ἦν	δὲ	τῷ τε κάλλει καὶ τῇ
[17, 102]	χώραν τῶν ὀνομαζομένων Σαμβαστῶν. (Οὗτοι	δὲ	τῷ τε πλήθει τῶν ἀνδρῶν
[17, 96]	μὲν πολιορκίας ἀποτυχόντων, ἐν τούτῳ	δὲ	τῷ τόπῳ κατοικισθέντων ὑφ' Ηρακλέους.
[17, 82]	Μακεδόνες οὗ κατοικοῦσιν ἐφιστάμενοι. τούτῳ	δὲ	τῷ τρόπῳ τῶν κωμῶν ἁλισκομένων,
[17, 59]	τῶν τόξων καὶ σφενδονῶν, ἔτι	δὲ	τῶν ἀκοντιζομένων σαυνίων τὰ ῥιπτούμενα
[17, 1]	πᾶσαι μέχρι τῆς τελευτῆς, αἱ	δὲ	τῶν ἄλλων βασιλέων τε καὶ
[17, 10]	χρῶμα πραγμάτων ποικίλων χειμῶνα, τὸν	δὲ	τῶν ἀνδριάντων ἱδρῶτα ὑπερβάλλουσαν κακοπάθειαν,
[17, 55]	Αλέξανδρος ἔθαψεν αὐτὴν μεγαλοπρεπῶς. ~Δαρεῖος	δὲ	τῶν ἀποκρίσεων ἀκούσας καὶ τὴν
[17, 67]	τοῖς τὴν πάροδον φυλάττουσι. Καταπλαγέντων	δὲ	τῶν βαρβάρων καὶ πρὸς φυγὴν
[17, 34]	ἐγεγόνει τῆς ὅλης νίκης. Πάντων	δὲ	τῶν βαρβάρων ταχὺ τραπέντων καὶ
[17, 104]	κατὰ πόλεμον ἡγούμενοι πραττομένων, τὸ	δὲ	τῶν γερόντων ἀρχεῖον τῶν ὅλων
[17, 77]	τὰς πράξεις ἄριστον ὑπάρχειν, αὑτὴν	δὲ	τῶν γυναικῶν ἀλκῇ τε καὶ
[17, 90]	λόφην δασεῖαν εἶχον τριχώδη, διὰ	δὲ	τῶν δηγμάτων ὀξεῖς θανάτους ἀπειργάζοντο.
[17, 115]	ἁπάντων καὶ τῶν πρέσβεων, ἔτι	δὲ	τῶν ἐγχωρίων φιλοτιμηθέντων εἰς τὸν
[17, 104]	ἀριθμὸς ἐγένετο πολλῶν μυριάδων. Τῇ	δὲ	τῶν ἐθνῶν τούτων ἀπωλείᾳ πάντες
[17, 81]	ταῖς πρεπούσαις χάρισιν ἠμείψατο. ἀμφοτέρων	δὲ	τῶν εἰρημένων ἐθνῶν τὴν στρατηγίαν
[17, 108]	Αλέξανδρον ἐν τούτοις ἦν. (Αρπαλος	δὲ	τῶν ἐν Βαβυλῶνι θησαυρῶν καὶ
[17, 115]	τὸν ἀριθμὸν διακόσιαι τεσσαράκοντα, ἐπὶ	δὲ	τῶν ἐπωτίδων ἔχουσαι δύο μὲν
[17, 89]	τόπῳ τὸν Πῶρον ἐνίκησεν. Ταχὺ	δὲ	τῶν ἔργων κατασκευασθέντων διὰ τὴν
[17, 99]	αὐτὸ τὸ τεῖχος ἐρριζωμένον, ἐκ	δὲ	τῶν εὐωνύμων αὐτὸ τὸ τεῖχος
[17, 87]	ἴσοις διαστήμασιν ἔστησεν· ἀνὰ μέσον	δὲ	τῶν θηρίων τοὺς λοιποὺς ὁπλίτας
[17, 52]	πολὺ διαφέρει τῶν ἄλλων. (Τὸ	δὲ	τῶν κατοικούντων (οἰκητόρων) αὐτὴν πλῆθος
[17, 105]	ὧν ὀκτωκαιδεκαπήχεις δοκοὶ κατηρτίζοντο· ἀντὶ	δὲ	τῶν κεράμων ταῖς φολίσι τῶν
[17, 64]	Σάρδεσιν ἄκραν Αρμενίαν ἔδωκεν. Ἐκ	δὲ	τῶν ληφθέντων χρημάτων τῶν μὲν
[17, 34]	τὰς συμμαχίδας πόλεις κατέφευγον. (Ἡ	δὲ	τῶν Μακεδόνων φάλαγξ καὶ τὸ
[17, 60]	καὶ κτύπος τῶν ἱππέων, ἔτι	δὲ	τῶν μαστίγων συνεχὴς ψόφος ἐγίνετο.
[17, 74]	ἀπέλυσε μὲν τῆς στρατείας, ἐδωρήσατο	δὲ	τῶν μὲν ἱππέων ἑκάστῳ τάλαντον,
[17, 28]	εἰς τὴν πλησίον ὀρεινήν. (Συγκαταθεμένων	δὲ	τῶν νέων καὶ προσταξάντων κατ'
[17, 13]	τεκούσης οἰκτρὸν ἐπιβοωμένων ὄνομα· Καθόλου	δὲ	τῶν οἴκων σὺν ὅλαις ταῖς
[17, 76]	μὲν χώραν δενδροτομεῖν προσέταξε, διὰ	δὲ	τῶν ὁμοφώνων τοῖς ἐγχωρίοις κηρύττειν
[17, 33]	πρὸ πάσης τῆς στρατιᾶς, τὴν	δὲ	τῶν πεζῶν φάλαγγα κατόπιν ἐφεδρεύειν
[17, 60]	αὐτὸν ἤλαυνε τὸν Δαρεῖον. (Ὁ	δὲ	τῶν Περσῶν βασιλεὺς δεξάμενος τὴν
[17, 21]	ἐνδόντες πρὸς φυγὴν ὥρμησαν. (Ἀνῃρέθησαν	δὲ	τῶν Περσῶν οἱ πάντες πεζοὶ
[17, 18]	ὕστερον ἡμέραις ὀλίγαις ἐπράχθη. (Οἱ	δὲ	τῶν Περσῶν σατράπαι καὶ στρατηγοὶ
[17, 60]	ὅποι ποιεῖται τὴν φυγήν, στεναγμὸς	δὲ	τῶν πιπτόντων ἀνδρῶν καὶ κτύπος
[17, 71]	αἰωνίαν εὖ πεφυκότι κατεσκευασμένον. (Ἑκάστη	δὲ	τῶν πλευρῶν ἔχει πύλας χαλκᾶς
[17, 9]	δισταζομένην εἶχον τὴν παρουσίαν, ἡ	δὲ	τῶν πολεμίων δύναμις ὁμολογουμένην καὶ
[17, 102]	δόξαν τῶν Μακεδόνων καταπλαγέντες, ἔτι	δὲ	τῶν πρεσβυτέρων συμβουλευσάντων μὴ διαγωνίζεσθαι
[17, 52]	πλείους τῶν τριάκοντα μυριάδων, ἐκ	δὲ	τῶν προσόδων τῶν κατ' Αἴγυπτον
[17, 88]	βάλλειν ἐπὶ τὸν Πῶρον. (Ταχὺ	δὲ	τῶν στρατιωτῶν πραξάντων τὸ παραγγελθὲν
[17, 115]	πλείους τῶν ἑκατὸν τριάκοντα. Καθόλου	δὲ	τῶν τε ἡγεμόνων καὶ τῶν
[17, 41]	παρεσκεύαζον, ἔχοντες τριήρεις ὀγδοήκοντα. (Τέλος	δὲ	τῶν τέκνων καὶ γυναικῶν μέρος
[17, 67]	Οὔξιος μὲν τὸ γένος, ἔμπειρος	δὲ	τῶν τόπων, ἐπηγγείλατο τῷ βασιλεῖ
[17, 64]	ἐκ τῆς προγεγενημένης ταλαιπωρίας. Πλείους	δὲ	τῶν τριάκοντα ἡμερῶν ἐνδιέτριψε τῇ
[17, 75]	δρυῒ κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν, ἀπὸ	δὲ	τῶν φύλλων ἀπολεῖβον μέλι· καὶ
[17, 71]	λόγον αγομένου τοῦ χρυσίου. (Βουλόμενος	δὲ	τῶν χρημάτων ἃ μὲν μεθ'
[17, 108]	ἱκέτης ἐγένετο τοῦ δήμου. Ἐξαιτούμενος	δὲ	ὑπ' Αντιπάτρου καὶ Ολυμπιάδος καὶ
[17, 113]	δὲ δωρεὰς μεγαλοπρεπεῖς κομίζοντες, τινὲς	δὲ	ὑπὲρ τῶν ἐγκαλουμένων ἀπολογούμενοι. (Χωρὶς
[17, 3]	πρὸς τὴν αὐτονομίαν ὥρμησαν. Τῶν	δὲ	ὑπεροικούντων τὴν Μακεδονίαν ἐθνῶν οὐκ
[17, 95]	διακοσίων μὲν ἀφράκτων ἡτοιμασμένων, ὀκτακοσίων	δὲ	ὑπηρετικῶν τὰς μὲν παρὰ τὸν
[17, 73]	μὲν ἀτυχήμασιν αὐτοῦ συνήλγησε, παρακληθεὶς	δὲ	ὑπὸ τοῦ Δαρείου μετελθεῖν τὸν
[17, 13]	ὑπῆρχε τῆς πόλεως ἀνδραποδισμός. (Τῶν	δὲ	ὑπολελειμμένων Θηβαίων οἱ μὲν κατατετρωμένοι
[17, 58]	τὴν ἐπιφορὰν τῶν δρεπανηφόρων. (Τῆς	δὲ	φάλαγγος συνασπιζούσης καὶ κατὰ τὰς
[17, 29]	τῶν Κυκλάδων νήσων διεπρεσβεύοντο. Προσπεσούσης	δὲ	φήμης εἰς τὴν Ελλάδα διότι
[17, 88]	πρὸς τὴν γῆν κατηνέχθη. (Διαδοθείσης	δὲ	φήμης ὅτι τετελεύτηκεν ὁ βασιλεύς,
[17, 99]	βαρβάροις κατοικισμὸν χαλεπῶς ἔφερον, τότε	δὲ	φήμης προσπεσούσης αὐτοῖς ὅτι τρωθεὶς
[17, 114]	μὲν γὰρ εἶναι φιλοβασιλέα, Ηφαιστίωνα	δὲ	φιλαλέξανδρον. Τῆς δὲ Δαρείου μητρὸς
[17, 113]	κατορθώμασιν, οἱ δὲ στεφανοῦντες, ἄλλοι	δὲ	φιλίας καὶ συμμαχίας τιθέμενοι, πολλοὶ
[17, 27]	ἡλικίαν ἀπολελυμένοι τῶν κινδύνων, συνεστρατευμένοι	δὲ	Φιλίππῳ καὶ πολλὰς μάχας κατωρθωκότες,
[17, 97]	τῆς ἐνδεχομένης ἀντείχετο βοηθείας, οἱ	δὲ	φίλοι παρενήχοντο, σπεύδοντες ὑποδέξασθαι περιτρεπομένης
[17, 54]	καὶ τοῖς ἄλλοις αἰχμαλώτοις, ἀξιῶν	δὲ	φίλον γενέσθαι καὶ λαβεῖν τὴν
[17, 83]	τῶν ἑταίρων, ὄνομα Βαγωδάραν. τῆς	δὲ	φιλοτιμίας ἐπὶ πλέον προελθούσης ὁ
[17, 117]	τὸν δακτύλιον ἔδωκε Περδίκκᾳ. (Τῶν	δὲ	φίλων ἐπερωτώντων, τίνι τὴν βασιλείαν
[17, 55]	κινδύνοις εὐηκοΐαν ἑτοίμην κατεσκεύαζε, τῶν	δὲ	φίλων Μαζαῖον μὲν μετὰ στρατιωτῶν
[17, 79]	τῷ βασιλεῖ τὴν πρᾶξιν. ὁ	δὲ	Φιλώτας εἴτε καὶ διὰ τὸ
[17, 79]	μὲν Δίμνος ἑαυτὸν κατέσφαξε, τοῦ	δὲ	Φιλώτου ῥᾳθυμίαν μὲν ἑαυτοῦ προσομολογήσαντος,
[17, 79]	πρᾶξιν τῷ ἀδελφῷ Κεβαλίνῳ. ὁ	δὲ	φοβηθεὶς μὴ φθάσῃ τις τῶν
[17, 106]	τὸ μέγεθος ἀπίστοις συγκεκυρηκέναι· (ταῦτα	δὲ	φοβηθέντας αὐτοὺς τὸ μὲν πρῶτον
[17, 3]	διὰ τῆς ὁμιλίας προσηγάγετο, οὓς	δὲ	φόβῳ διωρθώσατο, τινὰς δὲ βίᾳ
[17, 13]	τὴν ἐλευθερίαν τῆς σωτηρίας. (Πολλοῦ	δὲ	φόνου γενομένου καὶ τῆς πόλεως
[17, 60]	τὸ τῶν Μακεδόνων ἱππικόν. (Πολλοῦ	δὲ	φόνου γινομένου καὶ τῆς τῶν
[17, 14]	τοὺς δ' αἰχμαλώτους ἀποδόσθαι, τοὺς	δὲ	φυγάδας τῶν Θηβαίων ἀγωγίμους ὑπάρχειν
[17, 34]	ποιησάντων ταχὺ πάντες ἐτράπησαν. (Τῆς	δὲ	φυγῆς οὔσης ἐν τόποις στενοῖς
[17, 30]	ὑπηρέταις καὶ προσέταξεν ἀποκτεῖναι. (Ὁ	δὲ	Χαρίδημος ἀπαγόμενος ἐπὶ τὸν θάνατον
[17, 17]	Φιλώτου τοῦ Παρμενίωνος ἡγουμένου, Θετταλοὶ	δὲ	χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι, ὧν ἡγεῖτο
[17, 17]	ὑπῆρχον μύριοι καὶ δισχίλιοι, ἱππεῖς	δὲ	χίλιοι καὶ πεντακόσιοι. (Τοῦ δὲ
[17, 106]	ἔχοντες ἀφίσταντο τοῦ βασιλέως, τινὲς	δὲ	χρήματα συσκευασάμενοι δρασμοὺς ἐποιοῦντο. (Ταῦτα
[17, 1]	ἀρχαῖς τὸ τέλος. (Ἐν ὀλίγῳ	δὲ	χρόνῳ μεγάλας πράξεις οὗτος ὁ
[17, 70]	αἱ μὲν θαλασσίαις πορφύραις, αἱ	δὲ	χρυσοῖς ἐνυφάσμασι πεποικιλμέναι, τοῖς κρατοῦσιν
[17, 70]	μὲν ἄργυρος διεφορεῖτο, οὐκ ὀλίγος	δὲ	χρυσὸς διηρπάζετο, πολλαὶ δὲ καὶ
[17, 35]	πολὺς μὲν ἄργυρος, οὐκ ὀλίγος	δὲ	χρυσός, παμπληθεῖς δὲ καὶ πολυτελεῖς
[17, 105]	τὸ τρίχωμα πεπιλωμένον ἐῶσι, τὸ	δὲ	χρῶμα διὰ τὴν τοῦ ἡλίου
[17, 20]	τὸ μὲν κράνος διαπτύξαι, τοῦ	δὲ	χρωτὸς βραχέως ἐπιψαῦσαι. (Κατὰ δὲ
[17, 85]	ἀνῄρουν τῶν προπετῶς βιαζομένων· τοῦ	δὲ	χώματος συντελεσθέντος καὶ τῶν ὀξυβελῶν
[17, 18]	στόμα μὲν μὴ διακινδυνεύειν, τὴν	δὲ	χώραν φθείρειν καὶ τῇ σπάνει
[17, 65]	εἰς τὴν Σιττακινὴν ἐπαρχίαν. τῆς	δὲ	χώρας ταύτης πολλὴν ἀφθονίαν ἐχούσης
[17, 15]	μὲν σώζειν τοὺς κινδυνεύοντας, παρανέγνω	δὲ	ψήφισμα γεγραμμένον φιλοτέχνως· περιεῖχε γὰρ
[17, 105]	ταχέως ἅπασαν ὑπήκοον ἐποιήσατο. Οἱ	δὲ	Ωρεῖται τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσια
[17, 117]	μέγα ποτήριον πληρώσας ἐξέπιεν. (Ἄφνω	δὲ	ὥσπερ ὑπό τινος πληγῆς ἰσχυρᾶς
[17, 69]	χεῖρας, οἱ δὲ πόδας, οἱ	δὲ	ὦτα καὶ ῥῖνας· (τῶν δ'