Livre, Chap. |
[17, 5] |
μονωθεὶς
ὁ
νεανίσκος
μᾶλλον
ὑπήκοος
|
αὐτῷ |
γένηται.
Τοῦ
δὲ
μειρακίου
ταῖς |
[17, 33] |
καταπληκτικῶς,
ὑπολαβὼν
παρὰ
τῶν
θεῶν
|
αὐτῷ |
δεδόσθαι
τὸν
καιρὸν
ὥστε
μιᾷ |
[17, 20] |
Πέρσης
νομίσας
παρὰ
τῶν
θεῶν
|
αὐτῷ |
δεδόσθαι
τὸν
τῆς
μονομαχίας
καιρόν, |
[17, 26] |
καὶ
μεγάλας
ἔχων
ἐλπίδας
ἐν
|
αὐτῷ |
διὰ
τὴν
ἀνδρείαν
καὶ
τὴν |
[17, 98] |
τερατοσκόπων
τις
Δημοφῶν
ὄνομα
προσελθὼν
|
αὐτῷ |
διά
τινων
οἰωνῶν
ἔφη
προδηλοῦσθαι |
[17, 51] |
συμβόλοις
ὁ
μὲν
ἀνεῖπεν
βεβαίως
|
αὐτῷ |
διδόναι
τὸν
θεὸν
τὴν
αἴτησιν, |
[17, 117] |
φωνὴν
προέμενος,
ὅτι
μέγαν
ἀγῶνα
|
αὐτῷ |
ἐπιτάφιον
συστήσονται
πάντες
οἱ
πρωτεύοντες |
[17, 86] |
Αλέξανδρος
τήν
τε
βασιλείαν
ἀπέδωκεν
|
αὐτῷ |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
διετέλει
τούτῳ |
[17, 24] |
Πέρσας
πόλεμον
ἐπανῄρηται.
(Ὄντι
δ'
|
αὐτῷ |
κατὰ
τὴν
ὁδοιπορίαν
ἀπήντησέν
τι |
[17, 64] |
τηρεῖν
Αγάθωνι
τῷ
Πυδναίῳ,
συστήσας
|
αὐτῷ |
Μακεδόνας
στρατιώτας
ἑπτακοσίους·
Απολλόδωρον
δὲ |
[17, 107] |
βαρυνόμενος
ἠξίωσε
τὸν
βασιλέα
πυρὰν
|
αὐτῷ |
μεγάλην
κατασκευάσαι
καὶ
προσαναβάντος
ἐπὶ |
[17, 69] |
τοὺς
ἀνήκεστα
πεπονθότας.
(Ἀπήντησαν
γὰρ
|
αὐτῷ |
μεθ'
ἱκετηριῶν
Ελληνες
ὑπὸ
τῶν |
[17, 78] |
τοῖς
Μακεδόσιν.
~ὅμως
δὲ
πολλῶν
|
αὐτῷ |
μεμψιμοιρούντων
τούτους
μὲν
ταῖς
δωρεαῖς |
[17, 54] |
δισμύρια.
(Ὡς
δ'
οὐ
προσεῖχεν
|
αὐτῷ, |
πάλιν
ἐξέπεμψεν
ἄλλους
πρέσβεις,
ἐπαινῶν |
[17, 5] |
δὲ
μετανοήσας
τὴν
μὲν
ἀποδοθεῖσαν
|
αὐτῷ |
παρὰ
Δημοσθένους
ἐπιστολὴν
τηρήσας
ἀπέστειλε |
[17, 86] |
καὶ
τότε
πρέσβεις
ἀποστείλας
ἔφησεν
|
αὐτῷ |
παραδιδόναι
τὴν
βασιλείαν.
(Ἀπέχοντος
δὲ |
[17, 116] |
(Μετ'
ὀλίγον
δὲ
ἄλλο
σημεῖον
|
αὐτῷ |
περὶ
τῆς
βασιλείας
τὸ
δαιμόνιον |
[17, 34] |
τὸ
φιλάδελφον
τῆς
ψυχῆς
οἴσειν
|
αὐτῷ |
περιβόητον
παρὰ
Πέρσαις
δόξαν
προεμάχετο |
[17, 104] |
αὐτοῦ
τόπον
εὔθετον
ἔκτισεν
ἐν
|
αὐτῷ |
πόλιν
Αλεξάνδρειαν.
~Εἰς
δὲ
τὴν |
[17, 26] |
τὴν
τοῦ
σώματος
ῥώμην
συνεχώρησεν
|
αὐτῷ |
πράττειν
ὃ
βούλοιτο.
(Ό
δὲ |
[17, 49] |
μέσην
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἀπήντησαν
|
αὐτῷ |
πρέσβεις
παρὰ
Κυρηναίων
στέφανον
κομίζοντες |
[17, 108] |
εἰς
τὴν
Αττικήν.
(Οὐδενὸς
δὲ
|
αὐτῷ |
προσέχοντος
τοὺς
μὲν
μισθοφόρους
ἀπέλιπε |
[17, 17] |
ἐπιφανῆ
τῶν
πολεμίων·
ταῦτα
γὰρ
|
αὐτῷ |
προσημαίνειν
τοὺς
θεοὺς
καὶ
μάλιστα |
[17, 114] |
καὶ
κατὰ
τὰς
ἐπιστολὰς
ἐπιτιμώσης
|
αὐτῷ |
σκληρότερον
καὶ
ἀπειλούσης
τά
τε |
[17, 116] |
συνῄρει
τὸν
ὑπὸ
τῆς
φύσεως
|
αὐτῷ |
συγκεχωρημένον
τοῦ
ζῆν
χρόνον.
Εὐθὺ |
[17, 4] |
τὴν
πατροπαράδοτον
ἡγεμονίαν
(τῆς
Ελλάδος)
|
αὐτῷ |
συγχωρῆσαι
κοινῷ
τῆς
Θετταλίας
δόγματι. |
[17, 60] |
εἰς
τοὺς
ἐπιφερομένους,
πολλῶν
δ'
|
αὐτῷ |
συναγωνιζομένων
καὶ
τῶν
βασιλέων
ἐπ' |
[17, 77] |
ἐκλογὴν
αὐτὸς
ποιήσηται
τῆς
μελλούσης
|
αὐτῷ |
συνεῖναι.
Τούτοις
μὲν
οὖν
τοῖς |
[17, 86] |
Αλέξανδρονἐν
τῇ
Σογδιανῇ
διατρίβοντα,
ἐπαγγελλόμενος
|
αὐτῷ |
συστρατεύειν
ἐπὶ
τοὺς
ἀντιταττομένους
τῶν |
[17, 47] |
δωρεάν.
(Τοῦ
δ'
Ηφαιστίωνος
ἐπιτρέψαντος
|
αὐτῷ |
τὴν
ἐκλογὴν
ποιήσασθαι
ἐκ
τοῦ |
[17, 65] |
ἑκουσίως
Αβουλεύτου
τοῦ
σατράπου
παραδόντος
|
αὐτῷ |
τὴν
πόλιν,
ὡς
μὲν
ἔνιοι |
[17, 23] |
καλοὺς
ὁμήρους
ἔχοντα
προθυμότερον
ἐμπιστεύσειν
|
αὐτῷ |
τὴν
τῶν
ὅλων
ἡγεμονίαν·
ὅπερ |
[17, 54] |
ἐξέπεμψε
πρεσβευτὰς
πρὸς
Αλέξανδρον,
ἐκχωρῶν
|
αὐτῷ |
τῆς
ἐντὸς
Αλυος
ποταμοῦ
χώρας, |
[17, 54] |
ἄλλων
δὲ
ἄρχων
βασιλευέτω,
συγχωρουμένης
|
αὐτῷ |
τῆς
ἐξουσίας
ὑπὸ
τῆς
Αλεξάνδρου |
[17, 33] |
ἐχειρώσατο·
~Τῶν
δὲ
κατασκόπων
ἀπαγγειλάντων
|
αὐτῷ |
τριάκοντα
σταδίους
ἀπέχειν
τὸν
Δαρεῖον |
[17, 34] |
Αλέξανδρον
τρωθῆναι
τὸν
μηρόν,
περιχυθέντων
|
αὐτῷ |
τῶν
πολεμίων.
(Οἱ
δὲ
τὸν |
[17, 51] |
ἀνὴρ
πρεσβύτερος
τὴν
ἡλικίαν
προσελθὼν
|
αὐτῷ, |
χαῖρε,
εἶπεν,
ὦ
παῖ·
καὶ |