Livre, Chap.
[17, 108]	Μακεδονικῇ φάλαγγι. Καὶ τὰ μὲν	περὶ	Αλέξανδρον ἐν τούτοις ἦν. (Αρπαλος
[17, 83]	δυνάμεις ἀθροίζειν. καὶ τὰ μὲν	περὶ	Αλέξανδρον ἐν τούτοις ἦν. (οἱ
[17, 18]	ἐβουλεύοντο πῶς χρὴ διαπολεμεῖν τοῖς	περὶ	Αλέξανδρον. Μέμνων μὲν οὖν ὁ
[17, 61]	ἐπιφανῶν ἡγεμόνων. Ἡ μὲν οὖν	περὶ	Αρβηλα γενομένη παράταξις τοιοῦτον ἔσχε
[17, 62]	τούτων εἰς τὴν Ελλάδα τῆς	περὶ	Αρβηλα μάχης διαδοθείσης πολλαὶ τῶν
[17, 64]	μὲν γὰρ ἡττηθεὶς ἐν τῇ	περὶ	Αρβηλα παρατάξει τὴν φυγὴν ἐπὶ
[17, 53]	τὴν παράταξιν, εὐθετωτάτων ὄντων τῶν	περὶ	αὐτὴν πεδίων καὶ πολλὴν εὐρυχωρίαν
[17, 38]	τῆς Δαρείου γυναικὸς καὶ τῆς	περὶ	αὐτὴν σεμνότητος πρόνοιαν ἕξειν ἔφησεν
[17, 33]	τῷ κατανοῆσαι παραχρῆμα μετὰ τῶν	περὶ	αὐτὸν ἱππέων ἐπ' αὐτὸν ἐφέρετο
[17, 60]	ὁ Παρμενίων ἐξέπεμψέ τινας τῶν	περὶ	αὐτὸν ἱππέων πρὸς τὸν Αλέξανδρον,
[17, 20]	δὲ κατετραυμάτιζε. (Δυσυποστάτου δὲ τῆς	περὶ	αὐτὸν οὔσης βίας ὁ Αλέξανδρος
[17, 88]	τοῦ κρατίστου τῶν ἐλεφάντων ἤθροισε	περὶ	αὑτὸν τεσσαράκοντα τῶν θηρίων τὰ
[17, 34]	καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν	περὶ	αὐτοὺς σωρευομένων νεκρῶν πτυρόμενοι, τὰ
[17, 48]	δ' ἔθνη προσαγόμενοι καὶ δυνάμεις	περὶ	αὑτοὺς παρασκευαζόμενοι τὰς ἁρμοζούσας χρείας
[17, 10]	κινδύνων ἐδυσφόρουν ἐπὶ ταῖς προσδοκωμέναις	περὶ	αὐτῶν συμφοραῖς, οὐ μὴν βοηθεῖν
[17, 59]	ἀπήγγειλαν. Ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	περὶ	Δαρεῖον τεταγμένων ἱππέων τινὲς καταπονήσαντες
[17, 15]	δὲ Δημάδης, πεπεισμένος ὑπὸ τῶν	περὶ	Δημοσθένην, ὥς φασι, πέντε ταλάντοις
[17, 62]	ἐλάττους τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ	περὶ	δισχιλίους. (Τὴν δ' ἡγεμονίαν ἔχοντες
[17, 85]	προσελθὼν τῷ βασιλεῖ καὶ τὰ	περὶ	ἑαυτὸν δηλώσας ἐπηγγείλατο καθηγήσεσθαι διὰ
[17, 36]	μὲν εἰς τριακοσίους, ἱππεῖς δὲ	περὶ	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα. Ἡ μὲν
[17, 53]	πολλὰ τὸν Αλέξανδρον ἐν τῇ	περὶ	Κιλικίαν μάχῃ πεπλεονεκτηκέναι· κατεσκεύασε δὲ
[17, 53]	ὑπ' αὐτοῦ δυνάμεων. Καταστρατοπεδεύσας δὲ	περὶ	κώμην τὴν ὀνομαζομένην Αρβηλα τὰς
[17, 59]	ἀποσκευῆς διαρπάσαντες ἀφίππευσαν πρὸς τοὺς	περὶ	Μαζαῖον καὶ τὴν εὐημερίαν ἀπήγγειλαν.
[17, 34]	τὸν Αλέξανδρον ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις	περὶ	μὲν τὸ τοῦ Δαρείου τέθριππον
[17, 6]	συστῆναι περὶ τοῦ πρωτείου. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων αἱ κατὰ μέρος
[17, 37]	διακοσίους ἀνέκαμψεν εἰς τὴν παρεμβολὴν	περὶ	μέσας νύκτας, τοῖς δὲ λουτροῖς
[17, 53]	τῆς Βαβυλῶνος ἔχων πεζοὺς μὲν	περὶ	ὀγδοήκοντα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ οὐκ
[17, 27]	ἐν οἷς ἑνὸς παραδόξως ἐκράτησε,	περὶ	οὗ διὰ τὴν ἰδιότητα τῆς
[17, 46]	κατέστησε βασιλέα τὸν ὀνομαζόμενον Βαλώνυμον,	περὶ	οὗ τὰ κατὰ μέρος οὐκ
[17, 111]	ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς τὸν βασιλέα	περὶ	συμμαχίας διεπρεσβεύσατο καὶ πάντα τὰ
[17, 8]	Ὁμοίως δὲ καὶ πρὸς Αθηναίους	περὶ	συμμαχίας ἐπρέσβευον καὶ παρὰ Δημοσθένους
[17, 59]	(Συνηγωνίζοντο δὲ τούτοις οἵ τε	περὶ	τὰ βασίλεια διατρίβοντες καὶ τῶν
[17, 72]	ταὐτὰ πραξάντων ταχὺ πᾶς ὁ	περὶ	τὰ βασίλεια τόπος κατεφλέχθη διὰ
[17, 46]	καὶ κατὰ θάλατταν. Κατανοήσας δὲ	περὶ	τὰ νεώρια τὸ τεῖχος ἀσθενέστερον
[17, 108]	προσέχοντος τοὺς μὲν μισθοφόρους ἀπέλιπε	περὶ	Ταίναρον τῆς Λακωνικῆς, αὐτὸς δὲ
[17, 35]	κόσμου. Πάθος δ' ἦν δεινότατον	περὶ	τὰς αἰχμαλωτιζομένας γυναῖκας. (Αἱ γὰρ
[17, 35]	πρὸς ἁρπαγὴν ὥρμησαν καὶ μάλιστα	περὶ	τὰς βασιλικὰς σκηνὰς διὰ τὸ
[17, 37]	δὴ κραυγῆς μεγάλης καὶ κλαυθμοῦ	περὶ	τὰς γυναῖκας γενομένου καὶ τοῦ
[17, 37]	προϊεμένου, πυθόμενος ὁ βασιλεὺς τὸ	περὶ	τὰς γυναῖκας πάθος ἐξέπεμψεν ἕνα
[17, 28]	ἄξιον παραλιπεῖν. ~Τῆς γὰρ Λυκίας	περὶ	τὰς ἐσχατιὰς πέτραν μεγάλην ὀχυρότητι
[17, 62]	πρὸς τὸν Μέμνονα. {Τούτου δὲ	περὶ	ταῦτ' ὄντος οἱ Λακεδαιμόνιοι καιρὸν
[17, 34]	γεγυμνωμένα τὰ ξίφη διαφυλάξαντες τοὺς	περὶ	ταῦτα ἀναπειρομένους ἀνῄρουν· οἱ δὲ
[17, 81]	ἐθνῶν τὴν στρατηγίαν Τιριδάτῃ παρέδωκεν.	(περὶ	ταῦτα δὲ αὐτοῦ διατρίβοντος ἧκόν
[17, 111]	προορώμενος τὸ μέγεθος τοῦ πολέμου	περὶ	ταῦτα διέτριβεν. Ὁ δ' Αλέξανδρος
[17, 72]	τοῦ Περσῶν βασιλέως γενόμενον ἀσέβημα	περὶ	τὴν ἀκρόπολιν τῶν Αθηναίων μία
[17, 77]	Ασιανῶν βασιλέων. Καὶ πρῶτον μὲν	περὶ	τὴν αὐλὴν εἶχε ῥαβδούχους Ασιαγενεῖς,
[17, 110]	καὶ χιλίους αὐτῶν εἰς τοὺς	περὶ	τὴν αὐλὴν ἔταξεν ὑπασπιστὰς καὶ
[17, 101]	τοῦ Αλεξάνδρου καὶ πάντες οἱ	περὶ	τὴν αὐλὴν Μακεδόνες, φθονοῦντες αὐτοῦ
[17, 116]	Βουλομένου γὰρ αὐτοῦ θεάσασθαι τὴν	περὶ	τὴν Βαβυλῶνα λίμνην καὶ πλέοντος
[17, 49]	τούτων Αλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τὰ	περὶ	τὴν Γάζαν διοικήσας Αμύνταν μὲν
[17, 117]	χειραγωγούμενος. Εὐθὺς δ' οἱ μὲν	περὶ	τὴν θεραπείαν ἐκδεξάμενοι κατέκλιναν αὐτὸν
[17, 99]	δὲ ἡμέρας τοῦ βασιλέως ἀσχοληθέντος	περὶ	τὴν θεραπείαν οἱ κατὰ τὴν
[17, 62]	ἀπόστασιν τοὺς Ελληνας καὶ ὁ	περὶ	τὴν Θρᾴκην νεωτερισμὸς κατὰ τοὺς
[17, 83]	Σατιβαρζάνης, ἀφελὼν ταῖς χερσὶ τὸ	περὶ	τὴν κεφαλὴν κράνος καὶ δείξας
[17, 97]	τὸν βασιλέα. (Πολλῆς δὲ ταραχῆς	περὶ	τὴν ναῦν οὔσης καὶ τῶν
[17, 53]	ἱκανὰς τροφὰς χορηγῆσαι. (Ἔσπευδε γὰρ	περὶ	τὴν Νίνον ποιήσασθαι τὴν παράταξιν,
[17, 98]	ἀγωνιζομένων, αὐτὸς δὲ διατάξας τὰ	περὶ	τὴν πολιορκίαν πρῶτος ἡγεῖτο πρὸς
[17, 94]	αἷς δ' ἡμέραις ἡ δύναμις	περὶ	τὴν προνομὴν ἠσχολεῖτο, συναγαγὼν τὰς
[17, 37]	τὴν ταραχὴν καὶ παραμυθησόμενον τὰς	περὶ	τὴν Σισύγγαμβριν καὶ δηλώσοντα διότι
[17, 114]	δυνατόν. ~{Ἀπολύσας δὲ τὰς πρεσβείας	περὶ	τὴν ταφὴν ἐγίνετο τοῦ Ηφαιστίωνος.
[17, 98]	τὴν ἀκρόπολιν. (Τῶν δὲ Μακεδόνων	περὶ	τὴν τειχομαχίαν ἔτι διατριβόντων ἁρπάσας
[17, 63]	(Ἴδιον δέ τι συνέβη καὶ	περὶ	τὴν τοῦ Αγιδος τελευτὴν γενέσθαι·
[17, 17]	διεβεβαιοῦτο καὶ μάλιστ' ἂν τύχῃ	περὶ	τὴν Φρυγίαν ἀγωνισάμενος. (Προσετίθει δὲ
[17, 30]	τῷ Δαρείῳ μὴ προπετῶς ἀποκυβεῦσαι	περὶ	τῆς βασιλείας, ἀλλ' αὐτὸν μὲν
[17, 116]	ὀλίγον δὲ ἄλλο σημεῖον αὐτῷ	περὶ	τῆς βασιλείας τὸ δαιμόνιον ἐπέστησε.
[17, 16]	τῶν φίλων καὶ προέθηκε βουλὴν	περὶ	τῆς εἰς τὴν Ασίαν διαβάσεως,
[17, 114]	μικρὸν ὕστερον ἐροῦμεν, ὅταν τὸν	περὶ	τῆς ἐκφορᾶς λόγον ἀποδῶμεν. ~Τῶν
[17, 62]	πόλεμον παρεκάλουν τοὺς Ελληνας συμφρονῆσαι	περὶ	τῆς ἐλευθερίας. (Αθηναῖοι μὲν οὖν,
[17, 94]	ἐκκλησίαν. Διελθὼν δὲ λόγον πεφροντισμένον	περὶ	τῆς ἐπὶ τοὺς Γανδαρίδας στρατείας
[17, 113]	ἥκουσι, πέμπτοις δὲ τοῖς ἀντιλέγουσι	περὶ	τῆς καθόδου τῶν φυγάδων. (Τοῖς
[17, 25]	ἀνυπέρβλητος φιλοτιμία παρ' ἀμφοτέροις ἐγίνετο	περὶ	τῆς νίκης. (Διὸ καὶ παρῆν
[17, 12]	εὐρώστως τῇ δευτέρᾳ εὐέλπιδες ἦσαν	περὶ	τῆς νίκης· ὡς δὲ κατενόησαν
[17, 93]	δυσδιάβατον. (Ἀκούσας δὲ τοῦ Φηγέως	περὶ	τῆς πέραν τοῦ (Ινδοῦ) ποταμοῦ
[17, 24]	Καρῶν ἀρχῇ. Ἐντυχούσης δ' αὐτῆς	περὶ	τῆς προγονικῆς δυναστείας καὶ δεηθείσης
[17, 117]	Ἐπεὶ δέ τινες τῶν συγγραφέων	περὶ	τῆς τελευτῆς τοῦ βασιλέως τούτου
[17, 25]	περιβαίνοντας τὰ πίπτοντα σώματα καὶ	περὶ	τῆς τούτων ἀναιρέσεως μεγάλους ἀγῶνας
[17, 54]	πρωτείων ὀρέγεται, διαμάχεσθαι πρὸς αὐτὸν	περὶ	τῆς τῶν ὅλων μοναρχίας· εἰ
[17, 118]	πολλοὺς συγγραφεῖς μὴ τολμᾶν γράψαι	περὶ	τῆς φαρμακείας. Φανερὸν δὲ γεγονέναι
[17, 88]	γενόμενος ἔξαιμος ἐλιποψύχησεν καὶ περικλασθεὶς	περὶ	τὸ θηρίον πρὸς τὴν γῆν
[17, 50]	συνήγγισε τῷ τεμένει. ~Ἡ δὲ	περὶ	τὸ ἱερὸν τοῦτο χώρα περιέχεται
[17, 100]	μελέτην, ἔτι δὲ διὰ τὴν	περὶ	τὸ ῥόπαλον ἰδιότητα τὴν πρόσοψιν
[17, 67]	συνεστῶτος καὶ τῶν βαρβάρων περισπωμένων	περὶ	τὸν ἀγῶνα παραδόξως οἱ πεμφθέντες
[17, 113]	ἔτι δὲ Ιλλυριοὶ καὶ τῶν	περὶ	τὸν Αδρίαν οἰκούντων οἱ πλείους,
[17, 46]	εἰσπεσόντων τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν	περὶ	τὸν Αλέξανδρον διὰ τῆς ἐπιβάθρας
[17, 47]	μεταβολήν· ἡμεῖς δ' ἐπεὶ τὰ	περὶ	τὸν Αλέξανδρον διήλθομεν, μεταληψόμεθα τὴν
[17, 60]	πρὸς ὕψος αἰρομένου καὶ τῶν	περὶ	τὸν Αλέξανδρον ἐκ ποδὸς ἑπομένων
[17, 33]	ἐντὸς βέλους ἐγίνοντο, τοῖς μὲν	περὶ	τὸν Αλέξανδρον ἐπέρριψαν οἱ βάρβαροι
[17, 25]	μεγάλης μάχης γενομένης καὶ τῶν	περὶ	τὸν Αλέξανδρον ἐπιφανέντων οἱ μὲν
[17, 34]	τεταγμένων μετὰ τούτων ἐπέρραξε τοῖς	περὶ	τὸν Αλέξανδρον καὶ νομίσας τὸ
[17, 34]	συμπλεκόμενος πολλοὺς ἀπέκτεινε. (Τῶν δὲ	περὶ	τὸν Αλέξανδρον ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις
[17, 112]	Ελλήνων καὶ τῶν φιλοσόφων οἱ	περὶ	τὸν Ανάξαρχον. (Οὗτοι δὲ μαθόντες
[17, 16]	χειριστέον τὸν πόλεμον. (Τῶν δὲ	περὶ	τὸν Αντίπατρον καὶ Παρμενίωνα συμβουλευόντων
[17, 68]	παρόδων καὶ τοὺς πλείστους τῶν	περὶ	τὸν Αριοβαρζάνην ἀπέκτεινε. ~Μετὰ δὲ
[17, 5]	βασιλεύσαντος. (Ἴδιον δέ τι συνέβη	περὶ	τὸν Βαγώαν γενέσθαι καὶ μνήμης
[17, 60]	βασιλέως κατατυχὼν κατέβαλεν. (Τῶν δὲ	περὶ	τὸν Δαρεῖον ἀναβοησάντων οἱ πορρώτερον
[17, 15]	μὲν ὁ χρηστός, ἀντιπολιτευόμενος τοῖς	περὶ	τὸν Δημοσθένην, ἔφη δεῖν τοὺς
[17, 26]	δὲ τὴν μάχην ἐπλεονέκτουν οἱ	περὶ	τὸν Εφιάλτην· οὗτος γὰρ πολὺ
[17, 38]	μηδὲν ὅλως καταπλαγέντα, πρὸς τοὺς	περὶ	τὸν Ηφαιστίωνα εἶπεν ὅτι ὁ
[17, 20]	ἀνδρείας ἀνεβόησαν, τῆς δ' ἐπιδορατίδος	περὶ	τὸν θώρακα συντριβείσης καὶ τοῦ
[17, 118]	διὰ τοῦ ἰδίου υἱοῦ τεταγμένου	περὶ	τὸν κύαθον δοῦναι πιεῖν θανάσιμον
[17, 105]	τῶν Ωρειτῶν τινες ἐπιθέμενοι τοῖς	περὶ	τὸν Λεοννάτον τεταγμένοις καὶ συχνοὺς
[17, 60]	τῶν Θετταλῶν προετέρει· τῶν δὲ	περὶ	τὸν Μαζαῖον τῷ τε πλήθει
[17, 25]	κατασκευαῖς. (Τῶν δ' ἡγεμόνων τῶν	περὶ	τὸν Μέμνονα προκινδυνευόντων καὶ μεγάλας
[17, 27]	εἰς τὸ στρατόπεδον. (Οἱ δὲ	περὶ	τὸν Μέμνονα στρατηγοὶ καὶ σατράπαι
[17, 25]	τῆς ἀκροπόλεως τείχεσιν· οἱ δὲ	περὶ	τὸν Μέμνονα συννοήσαντες τὴν ἀπειρίαν
[17, 2]	τὴν Ασίαν καὶ συμμίξας τοῖς	περὶ	τὸν Παρμενίωνα καὶ Ατταλον ἐπετήρει
[17, 103]	τι καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι	περὶ	τὸν Πτολεμαῖον, ὅ τινες εἰς
[17, 29]	κατὰ κράτος. (Εὐθὺ δὲ τῆς	περὶ	τὸν στρατηγὸν ἐνεργείας διαβοηθείσης αἱ
[17, 86]	δισμυρίους, ἐλέφαντας δὲ πεντεκαίδεκα, διέτριβε	περὶ	τὸν τόπον. Τοῦτον δέ τινες
[17, 80]	καὶ φθάσας τὴν φήμην τῆς	περὶ	τὸν Φιλώταν τιμωρίας τὸν πατέρα
[17, 56]	διηγρύπνησε τὴν νύκτα συνεχόμενος τῇ	περὶ	τοῦ μέλλοντος φροντίδι· ὑπὸ δὲ
[17, 9]	δὲ συνεδρεύσαντες οἱ ἡγεμόνες προεβουλεύσαντο	περὶ	τοῦ πολέμου καὶ πᾶσιν ἔδοξεν
[17, 6]	πολλοὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας συστῆναι	περὶ	τοῦ πρωτείου. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[17, 116]	ἁπλῶς γινώσκειν τοῖς μάντεσι προσαναθέμενος	περὶ	τοῦ σημείου τοῦτον μὲν κατὰ
[17, 16]	γενέσεις ἀναμένοντα. (Διδάξας οὖν αὐτοὺς	περὶ	τοῦ συμφέροντος καὶ παρορμήσας διὰ
[17, 10]	Ελληνες πυνθανόμενοι τὸ μέγεθος τῶν	περὶ	τοὺς Θηβαίους κινδύνων ἐδυσφόρουν ἐπὶ
[17, 7]	τι καὶ παράδοξον συμβαίνει γίνεσθαι	περὶ	τοῦτο τὸ ὄρος. (Κατὰ γὰρ
[17, 6]	βασιλείας νομισθεὶς παρέλαβε τὴν ἀρχὴν	περὶ	τούτους τοὺς χρόνους, ἐν οἷς
[17, 107]	πρὸς βυθόν. ~{Ὁ δὲ βασιλεὺς	περὶ	τούτων διακούσας τοῖς μὲν ἡγουμένοις
[17, 85]	διοσημείας. Ὁ δ' Αλέξανδρος πυθόμενος	περὶ	τούτων ἔτι μᾶλλον παρωξύνθη πολιορκῆσαι
[17, 87]	πλείους τῶν πεντακισμυρίων, ἱππεῖς δὲ	περὶ	τρισχιλίους, ἅρματα δὲ πλείω τῶν
[17, 65]	δεδογμένα καὶ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας	περὶ	τῶν ἀριστίων κρίσιν ποιησάμενος καὶ
[17, 113]	ἱερῶν παραγεγενημένοις, δευτέροις δὲ τοῖς	περὶ	τῶν δωρεῶν ἥκουσιν, ἑξῆς δὲ
[17, 71]	Οὐκ ἀνοίκειον δ' εἶναι νομίζομεν	περὶ	τῶν ἐν ταύτῃ τῇ πόλει
[17, 15]	τὸν βασιλέα, δοὺς ἐντολὴν καὶ	περὶ	τῶν Θηβαίων φυγάδων ἀξιῶσαι τὸν
[17, 113]	τοὺς ὁμόρους, τετάρτοις δὲ τοῖς	περὶ	τῶν ἰδιωτικῶν ἥκουσι, πέμπτοις δὲ
[17, 101]	γράψας πρὸς τὸν Αλέξανδρον ἐπιστολὴν	περὶ	τῶν καθ' αὑτοῦ μεμηχανημένων ταύτην
[17, 33]	οἰκείοις λόγοις παρεκάλεσεν ἐπὶ τὸν	περὶ	τῶν ὅλων ἀγῶνα, τὰ δὲ
[17, 56]	ἐπικειμένων κινδύνων, ἔτι δὲ τὴν	περὶ	τῶν ὅλων κρίσιν ἐν χερσὶν
[17, 56]	αὐτόν· (μιᾷ γὰρ ἡμέρᾳ κριθέντα	περὶ	τῶν ὅλων παύσεσθαι τῶν πόνων
[17, 106]	τόν τε Αλέξανδρον ἠσπάσαντο καὶ	περὶ	τῶν πεπραγμένων ἀπήγγειλαν. (Οἱ δὲ
[17, 74]	Ελληνίδων πόλεων συμμαχήσαντας συναγαγὼν καὶ	περὶ	τῶν πεπραγμένων ἐπαινέσας ἀπέλυσε μὲν
[17, 93]	λεγομένοις προσεκαλέσατο τὸν Πῶρον καὶ	περὶ	τῶν προσαγγελλομένων τἀκριβὲς διεπυνθάνετο. (Ὁ
[17, 116]	ἀνελπίστως πάλιν τοῖς μάντεσι προσανέφερε	περὶ	τῶν προσημαινομένων. ~Τούτων δὲ παρακελευομένων
[17, 54]	παραλαβὼν πάντας τοὺς φίλους καὶ	περὶ	τῶν προτιθεμένων αἱρέσεων ἀνακοινωσάμενος ἠξίου
[17, 80]	ἀλλότριόν τι γεγραφότας τοῖς οἰκείοις	περὶ	τῶν τῷ βασιλεῖ συμφερόντων εἰς
[17, 76]	Δαρείῳ συνεστρατευμένοι τῶν Ελλήνων ὄντες	περὶ	χιλίους καὶ πεντακοσίους ἀνδρείᾳ τε
[17, 107]	δ' οὐχ ὑπήκουσεν, ὡμολόγησε συντελέσειν	περὶ	ὧν ἠξιωκὼς ἦν. Διαγγελθείσης δὲ
[17, 4]	Περσῶν, ἵνα πολιτεύηται κατὰ Μακεδόνων·	περὶ	ὧν καὶ τὸν Αἰσχίνην φασὶν
[17, 114]	παράδοξα προδηλοῦντα τὴν Αλεξάνδρου τελευτήν,	περὶ	ὧν μικρὸν ὕστερον ἐροῦμεν, ὅταν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/07/2005