Livre, Chap.
[2, 14]	ἄλλων διῴκουν θεραπεύοντες, ἀλλ´ οὐχ	ὑβρίζοντες	τοὺς Ἕλληνας· καὶ στρατηγεῖν οἰόμενοι
[2, 20]	τὴν ἐμὴν γυναῖκα τῷ ἑαυτοῦ	υἱεῖ	εἰληφώς. Καὶ γὰρ ἐνταῦθα πάλιν
[2, 19]	τὴν ἐμὴν γυναῖκα τῷ ἑαυτοῦ	υἱεῖ	εἰληφώς. Πυθόμενος δὲ ταῦτα Πασίων,
[2, 8]	ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι τοὺς πατέρας τῶν	υἱῶν	ἀνδρῶν γενομένων ἢ παίδων ὄντων
[2, 16]	πρὸς ἡδονὴν δημηγορούντων. Καίτοι προσῆκεν	ὑμᾶς,	εἴπερ ἐβούλεσθε ζητεῖν τὸ τῇ
[2, 16]	διάκεισθε· συνεληλύθατε γὰρ ὡς δέον	ὑμᾶς	ἐξ ἁπάντων τῶν ῥηθέντων ἐκλέξασθαι
[2, 16]	ὅτι μᾶλλον ἡσθήσεσθε τοῖς παρακαλοῦσιν	ὑμᾶς	ἐπὶ τὸν πόλεμον, ἢ τοῖς
[2, 16]	ἔστιν ὅπως ἂν μεταπεῖσαι δυνηθεῖεν	{ὑμᾶς,	μὴ φανερὸν τὸ συμφέρον ποιήσαντες.
[2, 16]	δ´ αἴτιόν ἐστιν, ὅτι προσῆκον	ὑμᾶς	ὁμοίως τῶν κοινῶν ὥσπερ τῶν
[2, 16]	συνεληλύθαμεν, τηλικοῦτόν ἐστιν. Ὁρῶ δὲ	ὑμᾶς	οὐκ ἐξ ἴσου τῶν λεγόντων
[2, 16]	δὲ τοὺς ἐπιπλήττοντας καὶ νουθετοῦντας	ὑμᾶς,	οὕτω διατίθεσθε δυσκόλως, ὥσπερ πρὸς
[2, 17]	μέλλω τοὺς λόγους ποιεῖσθαι πρὸς	ὑμᾶς.	Τίς γὰρ ἂν ἄλλοθεν ἐπελθὼν,
[2, 16]	οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ὧν	ὑμεῖς	οὐδέτερον τυγχάνετε ποιοῦντες, ἀλλ´ ὡς
[2, 16]	συμφέρον, μᾶλλον τοῖς ἐναντιουμένοις ταῖς	ὑμετέραις	γνώμαις προσέχειν τὸν νοῦν ἢ
[2, 16]	ὅτι πρόσαντές ἐστιν ἐναντιοῦσθαι ταῖς	ὑμετέραις	διανοίαις, καὶ διότι δημοκρατίας οὔσης
[2, 16]	τῶν ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας	ὑμῖν	λειτουργούντων. Ὥστ´ ἄξιον θαυμάζειν, εἴ
[2, 16]	πόλει συνοίσειν, ἀλλ´ ὅπως ἀρέσκοντας	ὑμῖν	λόγους ἐροῦσιν· ἐφ´ οὓς καὶ
[2, 19]	ὑπὸ Πασίωνος. Ἐξ ἀρχῆς δὲ	ὑμῖν	ὅπως ἂν δύνωμαι, διηγήσομαι τὰ
[2, 16]	διενοήθην. Παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενος	ὑμῖν,	οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων, ἀλλ´ ἀποφανούμενος
[2, 16]	ζητεῖτε συμβούλους τοὺς ἄμεινον φρονοῦντας	ὑμῶν	αὐτῶν, ὅταν δ´ ὑπὲρ τῆς
[2, 19]	δὲ τούτων μηδὲν ποιῶ, παρ´	ὑμῶν	ἐξαιτεῖν. Ἐν τοσούτοις δὲ κακοῖς
[2, 16]	πλὴν τοὺς συναγορεύοντας ταῖς ἐπιθυμίαις	ὑμῶν·	οἷς καὶ δικαίως ἄν τις
[2, 16]	μὲν, τοῖς ἀφρονεστάτοις καὶ μηδὲν	ὑμῶν	φροντίζουσιν, ἐν δὲ τοῖς θεάτροις,
[2, 20]	τριῶν ὄντων, τὸ μῆκος ἴσον	ὑπάρχον,	τεκμήρια τῆς Ἰσοκράτους κατασκευῆς ἐστι.
[2, 19]	εἶναι. Ὅμως δὲ καὶ τούτων	ὑπαρχόντων,	ἡγοῦμαι φανερὸν πᾶσι ποιήσειν ὅτι
[2, 16]	τοῦ πλείονος ὀρεγόμενοι, περὶ τῶν	ὑπαρχόντων	κινδυνεύουσι. Διόπερ ἄξιόν ἐστι δεδιέναι,
[2, 16]	ἐργαζομένους. Ὅμως δὲ καὶ τούτων	ὑπαρχόντων,	οὐκ ἂν ἀποσταίην ὧν διενοήθην.
[2, 6]	τοὺς δὲ τιμὴν μείζω τῆς	ὑπαρχούσης	ἀεὶ κτωμένους ἐπαινοῦμεν· καὶ ὅτι
[2, 9]	ὑπομιμνήσκει τῆς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν	ὑπαρχούσης	περὶ αὐτῶν Παραινεῖ τε μὴ
[2, 7]	ταύτης· καὶ τοῖς μὴ ταῦτα	ὑπειληφόσιν	ἐπιτιμῶν, οἳ τὴν μὲν ἀδικίαν
[2, 1]	καὶ βασιλικῶν πραγμάτων, ἐξ ὧν	ὑπελάμβανε	τάς τε πόλεις ἄμεινον οἰκήσεσθαι,
[2, 9]	τοὺς κινδύνους τῶν προγόνων, οὓς	ὑπέμειναν	ἕνεκα τῆς ἡγεμονίας· καὶ τῆς
[2, 13]	καὶ τῶν παλαιῶν ταύτην εἶχον	ὑπὲρ	αὐτοῦ τὴν δόξαν. Φιλόνικος μὲν
[2, 18]	ἐγένετο, καὶ τὴν ἀπολογίαν τὴν	ὑπὲρ	αὐτοῦ τὴν πάνυ θαυμαστὴν ἐν
[2, 8]	ὡς μεγάλα βλάπτουσαν τὴν πόλιν,	ὑπὲρ	ἧς τῶν δημαγωγῶν οὐθεὶς ἐπεχείρει
[2, 17]	χρόνον γενομένων, ὅσον οἳ μὲν	ὑπὲρ	τῆς Ἑλλήνων σωτηρίας. Καὶ ἑξῆς
[2, 14]	τῶν πολιτῶν ἀκούειν ἢ καλῶς	ὑπὲρ	τῆς πατρίδος ἀποθνῄσκειν. Οὐκοῦν καὶ
[2, 16]	φρονοῦντας ὑμῶν αὐτῶν, ὅταν δ´	ὑπὲρ	τῆς πόλεως ἐκκλησιάζητε, τοῖς μὲν
[2, 17]	πᾶν τοὐναντίον; οἳ μὲν γὰρ,	ὑπὲρ	τῶν Ἑλλήνων τοῖς βαρβάροις πολεμοῦντες
[2, 16]	περὶ αὐτῶν· ἀλλ´ ὅταν μὲν	ὑπὲρ	τῶν ἰδίων βουλεύησθε, ζητεῖτε συμβούλους
[2, 1]	περὶ τῶν ἰδίων συμβολαίων, οὐδὲ	ὑπὲρ	ὧν ἄλλοι τινὲς τῶν τότε
[2, 16]	πράττειν. Τὸ μὲν οὖν μέγεθος	ὑπὲρ	ὧν συνεληλύθαμεν, τηλικοῦτόν ἐστιν. Ὁρῶ
[2, 13]	ἀνέσει, καὶ τὸ ταῖς παθητικαῖς	ὑπερθέσεσι	διειλημμένον, ἀποβεβληκέναι. Καθόλου δέ φησιν
[2, 6]	Ἑλλάδα μεγάλην ἐκ μικρᾶς ποιεῖν·	ὑπεριδόντα	δὲ τῆς περὶ τὰ μικρὰ
[2, 9]	εὐδαιμονίας ἀνάστατος γενομένη, τοὺς ἐσχάτους	ὑπέστη	κινδύνους, ἵνα μὴ τοῖς βαρβάροις
[2, 19]	με γνώμην ἔχειν, ᾧ γε	ὑπῆρχε	σιωπῶντι μὲν, ὑπὸ τούτου ἀπεστερῆσθαι
[2, 16]	ἐπισκοτεῖ τῷ καθορᾶν τὸ βέλτιστον.	Ὑπὸ	δὲ τῶν μὴ πρὸς ἡδονὴν
[2, 8]	τὴν ἄκαιρον παρρησίαν, δημοτικὴν ἐξουσίαν	ὑπὸ	πάντων νομιζομένην· ἀνασώσασθαι δὲ τὴν
[2, 19]	ποιήσειν ὅτι ἀποστεροῦμαι τοσούτων χρημάτων	ὑπὸ	Πασίωνος. Ἐξ ἀρχῆς δὲ ὑμῖν
[2, 8]	πάντων νομιζομένην· ἀνασώσασθαι δὲ τὴν	ὑπὸ	Σόλωνός τε καὶ Κλεισθένους κατασταθεῖσαν
[2, 19]	αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην, ἐκδοθήσεσθαί με	ὑπὸ	τῆς πόλεως Σατύρῳ· εἰ δ´
[2, 20]	αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην, ἐκδοθήσεσθαί με	ὑπὸ	τῆς πόλεως Σατύρῳ· εἰ δὲ
[2, 18]	ἐποιήσατο, πιστεύω γεγράφθαι λόγους τινὰς	ὑπὸ	τοῦ ἀνδρὸς εἰς δικαστήρια, οὐ
[2, 18]	τῆς Ἀντιδόσεως λόγῳ διορίζεται μηδεμίαν	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς ὑπόθεσιν εἰς δικαστήριον
[2, 19]	ᾧ γε ὑπῆρχε σιωπῶντι μὲν,	ὑπὸ	τούτου ἀπεστερῆσθαι τῶν χρημάτων, λέγοντι
[2, 18]	βυβλιοπωλῶν Ἀριστοτέλης. Ἐπίσταμαι γὰρ ταῦτα	ὑπὸ	τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων λεγόμενα, καὶ
[2, 9]	μείζω δύναμιν ἔχοντες ἢ Θηβαῖοι,	ὑπὸ	τῶν ἀσθενεστέρων ἐκρατήθησαν· πολλοὶ δὲ
[2, 18]	δικανικῶν λόγων Ἰσοκρατείων περιφέρεσθαί φησιν	ὑπὸ	τῶν βυβλιοπωλῶν Ἀριστοτέλης. Ἐπίσταμαι γὰρ
[2, 9]	Βοιωτοῖς, μηδὲ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν; ἠτύχητο γὰρ δὴ
[2, 16]	συνειδότες πολλοὺς καὶ μεγάλους οἴκους	ὑπὸ	τῶν κολακευόντων ἀναστάτους γεγενημένους, καὶ
[2, 1]	παραλαβὼν τὴν ἄσκησιν τῶν λόγων	ὑπὸ	τῶν περὶ Γοργίαν καὶ Πρωταγόραν
[2, 14]	δεινότερον μὲν ἐνόμιζον εἶναι, κακῶς	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν ἀκούειν ἢ καλῶς
[2, 14]	ὀλίγου γὰρ ἅπας ὁ λόγος	ὑπὸ	τῶν τοιούτων αὐτῷ κεκόμψευται σχημάτων.
[2, 12]	Κατὰ δὲ τὴν λαμπρότητα τῶν	ὑποθέσεων,	καὶ τὸ φιλόσοφον τῆς προαιρέσεως,
[2, 4]	περὶ οὓς ἐσπούδαζε, καὶ τῶν	ὑποθέσεων	τὸ κάλλος, ἐν αἷς ἐποιεῖτο
[2, 9]	λόγῳ ὃς ἐπιγράφεται μὲν Ἀρχίδαμος,	ὑπόθεσιν	δὲ περιείληφε τὴν περὶ τοῦ
[2, 18]	διορίζεται μηδεμίαν ὑπὸ τοῦ πατρὸς	ὑπόθεσιν	εἰς δικαστήριον γεγράφθαι, μήθ´ ὅτι
[2, 13]	διὰ τὸ μὴ προσηκόντως τοῖς	ὑποκειμένοις	τῶν ἠθῶν φράζειν» Ἱερώνυμος δὲ
[2, 13]	τῇ κατασκευῇ, μετὰ τῆς ἁρμοττούσης	ὑποκρίσεως	εἰπεῖν, οὐ παντελῶς. Τὸ γὰρ
[2, 13]	μήτε τόνον, μήτε πάθος, μήτε	ὑπόκρισιν	δύνασθαι φέρειν. Πολλοῖς δὲ καὶ
[2, 18]	γε. μηθεὶς δ´ ἀγνοεῖν μ´〉	ὑπολάβῃ	μήθ´ ὅτι Ἀφαρεὺς ὁ πρόγονός
[2, 8]	ὠφελεῖται τὸ κοινόν· κρείττονά τε	ὑπολαμβάνειν	τὰ χρηστὰ ἐπιτηδεύματα τῆς ἀκριβοῦς
[2, 8]	ἀρχάς, τοιούτους ἔσεσθαι τοὺς ἄλλους	ὑπολαμβάνοντας	οἷοί περ ἂν ὦσιν οἱ
[2, 9]	μηθὲν τούτων μέλλοι γίνεσθαι, μηδ´	ὑπολείποιτό	τις ἄλλη σωτηρίας ἐλπίς, ἐκλιπεῖν
[2, 2]	ἐκκλησίαις καὶ δικαστηρίοις ἀγῶνας οὐχ	ὑπομένουσι.	Τούτου δὲ αἴτιον, ὅτι πολὺ
[2, 9]	τῆς ἡγεμονίας· καὶ τῆς δόξης	ὑπομιμνήσκει	τῆς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὑπαρχούσης
[2, 6]	ταῦτα δυνάστας φρονήματός τε μείζονος	ὑποπίμπλασθαι	καὶ μᾶλλον ἐπιθυμεῖν τῆς ἀρετῆς.
[2, 17]	ὅτι περὶ τῶν λοιπῶν οὐδὲν	ὑποστειλάμενος,	ἀλλὰ παντάπασιν ἀνειμένως μέλλω τοὺς
[2, 16]	ἔχοντες· οἳ δ´ οὐδὲν τοιοῦτον	ὑποτείνουσιν,	ἀλλ´ ὡς ἡσυχίαν ἔχειν δεῖ,
[2, 10]	βίους, ἃ δεῖ πράττειν ἕκαστον	ὑποτιθέμενοι,	δεδοικὼς μὴ πέρα τοῦ δέοντος
[2, 2]	καὶ πρὸς ἀγῶνας δικανικοὺς εὔθετος·	ὑπτία	δέ ἐστι μᾶλλον καὶ κεχυμένη
[2, 15]	καὶ ὠφελιμωτέρα. Τὸ μὲν οὖν	ὕπτιον	καὶ ἀναβεβλημένον τῆς ἀγωγῆς, καὶ
[2, 3]	Ταύταις μὲν δὴ ταῖς ἀρεταῖς	ὑστερεῖ	Λυσίου, κατὰ γοῦν τὴν ἐμὴν
[2, 19]	τῇ τούτου τραπέζῃ· χρόνῳ δ´	ὕστερον	διαβολῆς πρὸς Σάτυρον γενομένης, ὡς
[2, 1]	ἐπὶ Χαιρωνίδου ἄρχοντος, ὀλίγαις ἡμέραις	ὕστερον	τῆς ἐν Χαιρωνείᾳ μάχης, δυοῖν
[2, 3]	γε ἐν ταῖς μελλούσαις λέγεσθαι.	Ὑψηλότερός	ἐστιν ἐκείνου κατὰ τὴν ἑρμηνείαν,
[2, 3]	μέγα τὸ τῆς Ἰσοκράτους κατασκευῆς	ὕψος,	ἡρωϊκῆς μᾶλλον ἢ ἀνθρωπίνης φύσεως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2006