HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

CALLISTATE, Descriptions de statues [avec traduction anglaise]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 45 formes différentes pour 98 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitres

[5]   ψαλτηρίοις προσομιλῆσαι ποθήσειεν. τοῦτον θαυμάσας, ὦ νέοι, τὸν Νάρκισσον καὶ εἰς

[10]   μὲν δή σοι καὶ λόγων, ὦ Παιάν, νεαρῶν καὶ μνήμης ἐγγόνων

[2]   τεκμήρια ὑπὸ τῆς τέχνης ἀρρήτῳ λόγῳ κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ κόμη

[6]   καὶ τὸ Λυσίππου δημιούργημα τῷ λόγῳ παραστῆσαι, ὅπερ ἀγαλμάτων κάλλιστον ὁ

[5]   καμπὴν λυόμενος. τὸ δὲ οὐδὲ λόγῳ ῥητὸν λίθος εἰς ὑγρότητα κεχαλασμένος

[2]   κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον ὑπήχει. πρόσωπόν

[12]   μεθίστη, ἐν τοῖς προπυλαίοις τοῦ νεὼ ἱδρυμένον θεῶμαι κένταυρον οὐκ ἀνδρὶ

[7]   ὤμων ἀπαγόμενος εἰς πόδας τελαμῶνι χρυσέῳ κατὰ στέρνων ἐσφίγγετο. κόμη δὲ

[9]   ἄτρωτον, ἐκείνῳ δὲ τῷ Μέμνονος λίθῳ καὶ ἡδονὴν παρέδωκεν ἡ τέχνη

[9]   ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην νοήματα τῷ λίθῳ καὶ φωνὴν ἐνθεῖσαν. ὁ μὲν

[4]   γε μὴν οὐ συνῇδον τῷ λίθῳ, κατὰ γὰρ τὰς τῶν ὀμμάτων

[5]   πηγὴ πρὸς τὰ ἐν τῇ λίθῳ μηχανήματα τῆς τέχνης ἀντηγωνίζετο ἐν

[12]   κατὰ τὴν Ὁμήρειον εἰκόνα, ἀλλὰ ῥίῳ παραπλήσιον ὑλήεντι. ἄνθρωπος ἦν ἄχρι

[3]   ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος, χαλκῷ δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν

[7]   πάθη κατεμήνυε καὶ ἐν τῷ χαλκῷ τὰς ἡδονὰς ἐποίει φαίνεσθαι καὶ

[8]   ἐξέφαινεν. ~ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΑΓΑΛΜΑ. Δαιδάλῳ μὲν ἐξῆν, εἰ δεῖ τῷ

[6]   ΕΝ ΣΙΚΥΩΝΙ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ. Ἐθέλω δέ σοι καὶ τὸ Λυσίππου

[9]   ~ΕΙΣ ΤΟ ΤΟΥ ΜΕΜΝΟΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑ. Ἐθέλω δέ σοι καὶ τὸ Μέμνονος

[1]   σύριγγι εἰς ἕλικας αὐτοφυῶς ἐν κύκλῳ περὶ τοὺς τῆς γῆς ἑλιττόμενον

[8]   δ´ αὐτὸν ἔστεφε περιθέων ἐν κύκλῳ ὡς κισσὸς ἦν ὁ χαλκὸς

[11]   ἐράσμιον καὶ ὑπήκουσεν ἐθέλοντι τῷ εἰδώλῳ γαυροῦσθαι. ἀκίνητος δὲ ὢν οὗτος

[5]   Νύμφαις τελευτῆσαι λέγουσιν ἐρασθέντα τῷ εἰδώλῳ συμμῖξαι καὶ νῦν ἐν λειμῶσι

[10]   τῶν βοστρύχων καμπὴν συνελίττονται τῷ νόμῳ τῆς τέχνης μὴ πειθομένης τῆς

[13]   ἡ χεὶρ διακονεῖν ἑτοίμη τῷ θυμῷ ἐπὶ τὸ μίασμα σπευδούσῃ καὶ

[10]   ἀρρήτως ἀποτίκτουσα. πρόσωπον δέ σοι θεασαμένῳ δουλοῦται τὴν αἴσθησιν· οὐ γὰρ

[3]   τὴν αἴσθησιν. ἐμοὶ μὲν δὴ θεασαμένῳ τὴν τέχνην ἐπῄει πιστεύειν, ὅτι

[3]   ἀπέστιλβεν ἐξ ἄκρων βοστρύχων αἰρόμενον, ἁψαμένῳ δὲ ἡ θρὶξ ὑπεξανίστατο μαλθακιζομένη

[8]   ἔχων ἐβούλετο τὴν ἰδέαν δεικνύναι, ἁψαμένῳ δέ σοι πρὸς τὴν ἀκμὴν

[5]   καὶ τῷ ἐκ τῆς εἰκόνος κατερχομένῳ σκιάσματι, οἷον τινὰ σάρκα τὴν

[14]   θεατὰς ἐξίστη. παρῆν δὲ ἡ Ἰνὼ περιδεής, ὑπότρομος, ὑπὸ τοῦ φόβου

[9]   ἡ τέχνη καὶ πέτραν ἀνέμιξεν ἀλγεινῷ καὶ μόνην ταύτην ἐπιστάμεθα τὴν

[9]   ἀλλὰ καὶ πάσαις τύχαις ἄτρωτον, ἐκείνῳ δὲ τῷ Μέμνονος λίθῳ καὶ

[9]   τὴν ἀφθογγίαν ἐξενίκησαν τοῦ λίθου. ἐκείνῳ τῷ Μέμνονι καὶ τὴν Ἠχὼ

[12]   εἰς ὀμφαλὸν καταβαίνει τεμοῦσα τῷ ἀνθρωπίνῳ συνῆγε τύπῳ, ὡς τὸν μὲν

[9]   καὶ ἦν Μεμνόνιος ἡ εἰκὼν μόνῳ μὲν τοῦ ἀνθρωπίνου διαλλάττειν μοι

[6]   καιρός, τὸ δὲ ἀπηνθηκὸς ἅπαν ἔξω τῆς καιροῦ φύσεως, τὴν δὲ

[12]   καταβαίνει τεμοῦσα τῷ ἀνθρωπίνῳ συνῆγε τύπῳ, ὡς τὸν μὲν ἵππον τὴν

[12]   ἠγριωμένον τὸ σῶμα καὶ τῷ προσώπῳ τὸ θηριῶδες ἐπανθοῦν καὶ τὸ

[8]   ἦν δὲ ἀνθηρός, ἁβρότητος γέμων, ἱμέρῳ ῥεόμενος, οἷον αὐτὸν Εὐριπίδης ἐν

[5]   ἐξιέναι συγχωρούσης. ἔστη δὲ καθάπερ κατόπτρῳ τῇ πηγῇ χρώμενος καὶ εἰς

[14]   Ζεφύρου τι κατέχει τὸ σῶμα λιγυρῷ πνεύματι τὴν θάλατταν κατευνάζοντος· ὁ

[1]   αὐλὸς κινήσας ἀντηχεῖν ἀναπείσῃ τῷ Σατύρῳ τὴν Νύμφην. τοῦτο θεασάμενοι τὸ

[2]   κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ κόμη ζεφύρῳ σοβεῖν καὶ εἰς τριχὸς ἄνθησιν

[6]   ὄψιν ὡραῖος σείων ἴουλον καὶ ζεφύρῳ τινάσσειν, πρὸς ὃ βούλοιτο καταλιπὼν

[6]   ὡς καὶ τῆς εἰς τὸ πρόσω κυριεύων φορᾶς, καὶ παρὰ τοῦ

[8]   δὲ τὴν λαιὰν ἐπερείδων τῷ θύρσῳ, ὁ δὲ θύρσος ἠπάτα τὴν

[6]   τὰ ἄνθη δηλῶν. ἦν δὲ Διονύσῳ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐμφερής· τὰ

[1]   ὡς ἂν ὀρείου δαίμονος καὶ Διονύσῳ σκιρτῶντος. κισσὸς δὲ αὐτὸν ἐστεφάνου

[7]   ἐκόσμει δὲ αὐτὸν τιάρα Περσικὴ χρυσῷ κατάστικτος ἀπὸ κορυφῆς εἰς ὕψος

[7]   τὸ πέδιλον δὲ αὐτῷ ξανθοτάτῳ χρυσῷ κατήνθιστο καὶ πέπλος ἄφετος κατὰ

[3]   χορὸν ἤσκησε κινούμενον Δαίδαλος καὶ χρυσῷ παρεῖχεν αἰσθήσεις, ὅπου καὶ Πραξιτέλης

[12]   ὅσον εἰς ὀμφαλὸν καταβαίνει τεμοῦσα τῷ ἀνθρωπίνῳ συνῆγε τύπῳ, ὡς τὸν

[11]   καὶ ἐκ τῶν ὀφρύων ἀπωθούμενος τῷ διαδήματι τὰς τρίχας γυμνὸν πλοκάμων

[11]   τὸ ἐράσμιον καὶ ὑπήκουσεν ἐθέλοντι τῷ εἰδώλῳ γαυροῦσθαι. ἀκίνητος δὲ ὢν

[5]   παρὰ Νύμφαις τελευτῆσαι λέγουσιν ἐρασθέντα τῷ εἰδώλῳ συμμῖξαι καὶ νῦν ἐν

[5]   ἀπεργαζομένη τοῦ παραδείγματος ὁμοιότητα καὶ τῷ ἐκ τῆς εἰκόνος κατερχομένῳ σκιάσματι,

[7]   ΤΟ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΑΓΑΛΜΑ. Ἐν τῷ Ἑλικῶνι, τέμενος δὲ τῶν Μουσῶν

[2]   ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον ὑπήχει.

[13]   ξιφηφόρος ἡ χεὶρ διακονεῖν ἑτοίμη τῷ θυμῷ ἐπὶ τὸ μίασμα σπευδούσῃ

[8]   εἱστήκει δὲ τὴν λαιὰν ἐπερείδων τῷ θύρσῳ, ὁ δὲ θύρσος ἠπάτα

[9]   ταύτην ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην νοήματα τῷ λίθῳ καὶ φωνὴν ἐνθεῖσαν. ὁ

[4]   ὀφθαλμοί γε μὴν οὐ συνῇδον τῷ λίθῳ, κατὰ γὰρ τὰς τῶν

[6]   σοι καὶ τὸ Λυσίππου δημιούργημα τῷ λόγῳ παραστῆσαι, ὅπερ ἀγαλμάτων κάλλιστον

[4]   οὔλην τὴν χαίτην οὐκ ἀκράτῳ τῷ μέλανι λάμπουσαν, ἀλλ´ ἐκ τῶν

[7]   καὶ ἵππος ἐθέλγετο ἀντὶ χαλινοῦ τῷ μέλει κρατούμενος καὶ βοῦς ἀφεὶς

[9]   ἀφθογγίαν ἐξενίκησαν τοῦ λίθου. ἐκείνῳ τῷ Μέμνονι καὶ τὴν Ἠχὼ λόγος

[9]   πάσαις τύχαις ἄτρωτον, ἐκείνῳ δὲ τῷ Μέμνονος λίθῳ καὶ ἡδονὴν παρέδωκεν

[10]   τὴν τῶν βοστρύχων καμπὴν συνελίττονται τῷ νόμῳ τῆς τέχνης μὴ πειθομένης

[3]   διαυγάζων, καὶ ἦν ἰδεῖν ὑπακούοντα τῷ πάθει τὸν χαλκὸν καὶ δεχόμενον

[8]   Δαιδάλῳ μὲν ἐξῆν, εἰ δεῖ τῷ περὶ Κρήτην πιστεύειν θαύματι, κινούμενα

[4]   κωμάζων εἱστήκει οὐ δυνάμενος ἐρείδειν τὼ πόδε, ἀλλ´ ὑπότρομός τε καὶ

[6]   ἄκρων τῶν ταρσῶν βεβηκὼς ἐπτερωμένος τὼ πόδε. ἐπεφύκει δὲ οὐ νενομισμένως

[12]   καὶ ἠγριωμένον τὸ σῶμα καὶ τῷ προσώπῳ τὸ θηριῶδες ἐπανθοῦν καὶ

[1]   ὁ αὐλὸς κινήσας ἀντηχεῖν ἀναπείσῃ τῷ Σατύρῳ τὴν Νύμφην. τοῦτο θεασάμενοι

[5]   κοσμοῦν τοιόνδε· πέπλος λευκανθὴς ὁμόχρως τῷ σώματι τοῦ λίθου περιθέων εἰς

[11]   ταῖς ὀφρύσιν ἐπιβαίνοντας. ὁ δὲ τῷ τελαμῶνι καταστέφων τὴν κόμην καὶ

[12]   εἶδες ἂν καὶ θυμὸν ἐπιπνέοντα τῷ τεχνήματι καὶ ἠγριωμένον τὸ σῶμα

[6]   ἀνιχνεύειν θαύματα καὶ λογισμὸν ἐπῇδε τῷ τεχνήματι, τὴν τοῦ καιροῦ δύναμιν

[7]   τὰ πάθη κατεμήνυε καὶ ἐν τῷ χαλκῷ τὰς ἡδονὰς ἐποίει φαίνεσθαι

[2]   καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν τῷ χαρακτῆρι σῴζει τὸν γεννήτορα. ~ΕΙΣ

[5]   μηχανήματα τῆς τέχνης ἀντηγωνίζετο ἐν ἀσωμάτῳ σχήματι τὴν ἐκ σώματος ἀπεργαζομένη

[4]   καὶ οὔλην τὴν χαίτην οὐκ ἀκράτῳ τῷ μέλανι λάμπουσαν, ἀλλ´ ἐκ

[7]   βολάς τὸ πέδιλον δὲ αὐτῷ ξανθοτάτῳ χρυσῷ κατήνθιστο καὶ πέπλος ἄφετος

[2]   διέλαμπε τεκμήρια ὑπὸ τῆς τέχνης ἀρρήτῳ λόγῳ κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ

[5]   ἐπὶ πηγὴν ἐλθόντα τῆς μορφῆς αὐτῷ καθ´ ὑδάτων ὀφθείσης παρὰ Νύμφαις

[5]   ΑΓΑΛΜΑ. Ἄλσος ἦν καὶ ἐν αὐτῷ κρήνη πάγκαλος ἐκ μάλα καθαροῦ

[4]   λίθου χρόα οὐ γὰρ ἦν αὐτῷ μηχάνημα τὰς παρειὰς φοινῖξαι σκέποντος

[7]   τὰς βολάς τὸ πέδιλον δὲ αὐτῷ ξανθοτάτῳ χρυσῷ κατήνθιστο καὶ πέπλος

[1]   πλάνην ἐκπῖπτον. ἵδρυτο δὲ ἐν αὐτῷ Σατύρου τι σχῆμα τεχνηθὲν ἐκ

[9]   τὸν παῖδα, ὡς ἂν ἀντιτιθείσης αὐτῷ τῆς Αἰθιόπων τέχνης τὸν ἐκ

[1]   ἔπειθε καὶ πνοῆς ἐξουσίαν ἐν ἑαυτῷ ἔμφυτον καὶ ἄσθματος ἔνδειξιν ἐγειρομένην

[5]   τοῦ πορπήματος ἐλευθερῶν τὴν χεῖρα. οὕτω δὲ ἦν ἁπαλὸς καὶ πρὸς

[5]   τὴν τοῦ ὕδατος φύσιν περιθεῖσα. οὕτω δὲ ἦν ζωτικὸν καὶ ἔμπνουν

[8]   πρὸς σάρκα μεταρρυθμίζεσθαι τὸν χαλκόν, οὕτω δὲ ὑγρὸν καὶ κεχαλασμένον ἔχων

[2]   μὴν ἰδόντες ὑπὸ ἀφασίας ἔστημεν· οὕτω δὴ καὶ αἰσθήσεως συνείπετο δήλωμα

[8]   Διόνυσος εἱστήκει ἠιθέου σχῆμα μιμούμενος οὕτω μὲν ἁπαλός, ὡς πρὸς σάρκα

[9]   ἐκείνῳ τῷ Μέμνονι καὶ τὴν Ἠχὼ λόγος ἀντηχεῖν, ὁπότε φθέγγοιτο, καὶ

[1]   τῇ αὐλητικῇ καὶ ἐναγκαλισάμενος τὴν Ἠχώ, ὥσπερ οἶμαι δεδιώς, μή τινα

Chapitres
[5]	ψαλτηρίοις προσομιλῆσαι ποθήσειεν. τοῦτον θαυμάσας,	ὦ	νέοι, τὸν Νάρκισσον καὶ εἰς
[10]	μὲν δή σοι καὶ λόγων,	ὦ	Παιάν, νεαρῶν καὶ μνήμης ἐγγόνων
[2]	τεκμήρια ὑπὸ τῆς τέχνης ἀρρήτῳ	λόγῳ	κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ κόμη
[6]	καὶ τὸ Λυσίππου δημιούργημα τῷ	λόγῳ	παραστῆσαι, ὅπερ ἀγαλμάτων κάλλιστον ὁ
[5]	καμπὴν λυόμενος. τὸ δὲ οὐδὲ	λόγῳ	ῥητὸν λίθος εἰς ὑγρότητα κεχαλασμένος
[2]	κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ	θεῷ	εἰσιόντι τὰ ἔνδον ὑπήχει. πρόσωπόν
[12]	μεθίστη, ἐν τοῖς προπυλαίοις τοῦ	νεὼ	ἱδρυμένον θεῶμαι κένταυρον οὐκ ἀνδρὶ
[7]	ὤμων ἀπαγόμενος εἰς πόδας τελαμῶνι	χρυσέῳ	κατὰ στέρνων ἐσφίγγετο. κόμη δὲ
[9]	ἄτρωτον, ἐκείνῳ δὲ τῷ Μέμνονος	λίθῳ	καὶ ἡδονὴν παρέδωκεν ἡ τέχνη
[9]	ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην νοήματα τῷ	λίθῳ	καὶ φωνὴν ἐνθεῖσαν. ὁ μὲν
[4]	γε μὴν οὐ συνῇδον τῷ	λίθῳ,	κατὰ γὰρ τὰς τῶν ὀμμάτων
[5]	πηγὴ πρὸς τὰ ἐν τῇ	λίθῳ	μηχανήματα τῆς τέχνης ἀντηγωνίζετο ἐν
[12]	κατὰ τὴν Ὁμήρειον εἰκόνα, ἀλλὰ	ῥίῳ	παραπλήσιον ὑλήεντι. ἄνθρωπος ἦν ἄχρι
[3]	ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος,	χαλκῷ	δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν
[7]	πάθη κατεμήνυε καὶ ἐν τῷ	χαλκῷ	τὰς ἡδονὰς ἐποίει φαίνεσθαι καὶ
[8]	ἐξέφαινεν. ~ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΑΓΑΛΜΑ.	Δαιδάλῳ	μὲν ἐξῆν, εἰ δεῖ τῷ
[6]	ΕΝ ΣΙΚΥΩΝΙ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ.	Ἐθέλω	δέ σοι καὶ τὸ Λυσίππου
[9]	~ΕΙΣ ΤΟ ΤΟΥ ΜΕΜΝΟΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑ.	Ἐθέλω	δέ σοι καὶ τὸ Μέμνονος
[1]	σύριγγι εἰς ἕλικας αὐτοφυῶς ἐν	κύκλῳ	περὶ τοὺς τῆς γῆς ἑλιττόμενον
[8]	δ´ αὐτὸν ἔστεφε περιθέων ἐν	κύκλῳ	ὡς κισσὸς ἦν ὁ χαλκὸς
[11]	ἐράσμιον καὶ ὑπήκουσεν ἐθέλοντι τῷ	εἰδώλῳ	γαυροῦσθαι. ἀκίνητος δὲ ὢν οὗτος
[5]	Νύμφαις τελευτῆσαι λέγουσιν ἐρασθέντα τῷ	εἰδώλῳ	συμμῖξαι καὶ νῦν ἐν λειμῶσι
[10]	τῶν βοστρύχων καμπὴν συνελίττονται τῷ	νόμῳ	τῆς τέχνης μὴ πειθομένης τῆς
[13]	ἡ χεὶρ διακονεῖν ἑτοίμη τῷ	θυμῷ	ἐπὶ τὸ μίασμα σπευδούσῃ καὶ
[10]	ἀρρήτως ἀποτίκτουσα. πρόσωπον δέ σοι	θεασαμένῳ	δουλοῦται τὴν αἴσθησιν· οὐ γὰρ
[3]	τὴν αἴσθησιν. ἐμοὶ μὲν δὴ	θεασαμένῳ	τὴν τέχνην ἐπῄει πιστεύειν, ὅτι
[3]	ἀπέστιλβεν ἐξ ἄκρων βοστρύχων αἰρόμενον,	ἁψαμένῳ	δὲ ἡ θρὶξ ὑπεξανίστατο μαλθακιζομένη
[8]	ἔχων ἐβούλετο τὴν ἰδέαν δεικνύναι,	ἁψαμένῳ	δέ σοι πρὸς τὴν ἀκμὴν
[5]	καὶ τῷ ἐκ τῆς εἰκόνος	κατερχομένῳ	σκιάσματι, οἷον τινὰ σάρκα τὴν
[14]	θεατὰς ἐξίστη. παρῆν δὲ ἡ	Ἰνὼ	περιδεής, ὑπότρομος, ὑπὸ τοῦ φόβου
[9]	ἡ τέχνη καὶ πέτραν ἀνέμιξεν	ἀλγεινῷ	καὶ μόνην ταύτην ἐπιστάμεθα τὴν
[9]	ἀλλὰ καὶ πάσαις τύχαις ἄτρωτον,	ἐκείνῳ	δὲ τῷ Μέμνονος λίθῳ καὶ
[9]	τὴν ἀφθογγίαν ἐξενίκησαν τοῦ λίθου.	ἐκείνῳ	τῷ Μέμνονι καὶ τὴν Ἠχὼ
[12]	εἰς ὀμφαλὸν καταβαίνει τεμοῦσα τῷ	ἀνθρωπίνῳ	συνῆγε τύπῳ, ὡς τὸν μὲν
[9]	καὶ ἦν Μεμνόνιος ἡ εἰκὼν	μόνῳ	μὲν τοῦ ἀνθρωπίνου διαλλάττειν μοι
[6]	καιρός, τὸ δὲ ἀπηνθηκὸς ἅπαν	ἔξω	τῆς καιροῦ φύσεως, τὴν δὲ
[12]	καταβαίνει τεμοῦσα τῷ ἀνθρωπίνῳ συνῆγε	τύπῳ,	ὡς τὸν μὲν ἵππον τὴν
[12]	ἠγριωμένον τὸ σῶμα καὶ τῷ	προσώπῳ	τὸ θηριῶδες ἐπανθοῦν καὶ τὸ
[8]	ἦν δὲ ἀνθηρός, ἁβρότητος γέμων,	ἱμέρῳ	ῥεόμενος, οἷον αὐτὸν Εὐριπίδης ἐν
[5]	ἐξιέναι συγχωρούσης. ἔστη δὲ καθάπερ	κατόπτρῳ	τῇ πηγῇ χρώμενος καὶ εἰς
[14]	Ζεφύρου τι κατέχει τὸ σῶμα	λιγυρῷ	πνεύματι τὴν θάλατταν κατευνάζοντος· ὁ
[1]	αὐλὸς κινήσας ἀντηχεῖν ἀναπείσῃ τῷ	Σατύρῳ	τὴν Νύμφην. τοῦτο θεασάμενοι τὸ
[2]	κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ κόμη	ζεφύρῳ	σοβεῖν καὶ εἰς τριχὸς ἄνθησιν
[6]	ὄψιν ὡραῖος σείων ἴουλον καὶ	ζεφύρῳ	τινάσσειν, πρὸς ὃ βούλοιτο καταλιπὼν
[6]	ὡς καὶ τῆς εἰς τὸ	πρόσω	κυριεύων φορᾶς, καὶ παρὰ τοῦ
[8]	δὲ τὴν λαιὰν ἐπερείδων τῷ	θύρσῳ,	ὁ δὲ θύρσος ἠπάτα τὴν
[6]	τὰ ἄνθη δηλῶν. ἦν δὲ	Διονύσῳ	κατὰ τὸ πλεῖστον ἐμφερής· τὰ
[1]	ὡς ἂν ὀρείου δαίμονος καὶ	Διονύσῳ	σκιρτῶντος. κισσὸς δὲ αὐτὸν ἐστεφάνου
[7]	ἐκόσμει δὲ αὐτὸν τιάρα Περσικὴ	χρυσῷ	κατάστικτος ἀπὸ κορυφῆς εἰς ὕψος
[7]	τὸ πέδιλον δὲ αὐτῷ ξανθοτάτῳ	χρυσῷ	κατήνθιστο καὶ πέπλος ἄφετος κατὰ
[3]	χορὸν ἤσκησε κινούμενον Δαίδαλος καὶ	χρυσῷ	παρεῖχεν αἰσθήσεις, ὅπου καὶ Πραξιτέλης
[12]	ὅσον εἰς ὀμφαλὸν καταβαίνει τεμοῦσα	τῷ	ἀνθρωπίνῳ συνῆγε τύπῳ, ὡς τὸν
[11]	καὶ ἐκ τῶν ὀφρύων ἀπωθούμενος	τῷ	διαδήματι τὰς τρίχας γυμνὸν πλοκάμων
[11]	τὸ ἐράσμιον καὶ ὑπήκουσεν ἐθέλοντι	τῷ	εἰδώλῳ γαυροῦσθαι. ἀκίνητος δὲ ὢν
[5]	παρὰ Νύμφαις τελευτῆσαι λέγουσιν ἐρασθέντα	τῷ	εἰδώλῳ συμμῖξαι καὶ νῦν ἐν
[5]	ἀπεργαζομένη τοῦ παραδείγματος ὁμοιότητα καὶ	τῷ	ἐκ τῆς εἰκόνος κατερχομένῳ σκιάσματι,
[7]	ΤΟ ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ ΑΓΑΛΜΑ. Ἐν	τῷ	Ἑλικῶνι, τέμενος δὲ τῶν Μουσῶν
[2]	ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ	τῷ	θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον ὑπήχει.
[13]	ξιφηφόρος ἡ χεὶρ διακονεῖν ἑτοίμη	τῷ	θυμῷ ἐπὶ τὸ μίασμα σπευδούσῃ
[8]	εἱστήκει δὲ τὴν λαιὰν ἐπερείδων	τῷ	θύρσῳ, ὁ δὲ θύρσος ἠπάτα
[9]	ταύτην ἐπιστάμεθα τὴν τέχνην νοήματα	τῷ	λίθῳ καὶ φωνὴν ἐνθεῖσαν. ὁ
[4]	ὀφθαλμοί γε μὴν οὐ συνῇδον	τῷ	λίθῳ, κατὰ γὰρ τὰς τῶν
[6]	σοι καὶ τὸ Λυσίππου δημιούργημα	τῷ	λόγῳ παραστῆσαι, ὅπερ ἀγαλμάτων κάλλιστον
[4]	οὔλην τὴν χαίτην οὐκ ἀκράτῳ	τῷ	μέλανι λάμπουσαν, ἀλλ´ ἐκ τῶν
[7]	καὶ ἵππος ἐθέλγετο ἀντὶ χαλινοῦ	τῷ	μέλει κρατούμενος καὶ βοῦς ἀφεὶς
[9]	ἀφθογγίαν ἐξενίκησαν τοῦ λίθου. ἐκείνῳ	τῷ	Μέμνονι καὶ τὴν Ἠχὼ λόγος
[9]	πάσαις τύχαις ἄτρωτον, ἐκείνῳ δὲ	τῷ	Μέμνονος λίθῳ καὶ ἡδονὴν παρέδωκεν
[10]	τὴν τῶν βοστρύχων καμπὴν συνελίττονται	τῷ	νόμῳ τῆς τέχνης μὴ πειθομένης
[3]	διαυγάζων, καὶ ἦν ἰδεῖν ὑπακούοντα	τῷ	πάθει τὸν χαλκὸν καὶ δεχόμενον
[8]	Δαιδάλῳ μὲν ἐξῆν, εἰ δεῖ	τῷ	περὶ Κρήτην πιστεύειν θαύματι, κινούμενα
[4]	κωμάζων εἱστήκει οὐ δυνάμενος ἐρείδειν	τὼ	πόδε, ἀλλ´ ὑπότρομός τε καὶ
[6]	ἄκρων τῶν ταρσῶν βεβηκὼς ἐπτερωμένος	τὼ	πόδε. ἐπεφύκει δὲ οὐ νενομισμένως
[12]	καὶ ἠγριωμένον τὸ σῶμα καὶ	τῷ	προσώπῳ τὸ θηριῶδες ἐπανθοῦν καὶ
[1]	ὁ αὐλὸς κινήσας ἀντηχεῖν ἀναπείσῃ	τῷ	Σατύρῳ τὴν Νύμφην. τοῦτο θεασάμενοι
[5]	κοσμοῦν τοιόνδε· πέπλος λευκανθὴς ὁμόχρως	τῷ	σώματι τοῦ λίθου περιθέων εἰς
[11]	ταῖς ὀφρύσιν ἐπιβαίνοντας. ὁ δὲ	τῷ	τελαμῶνι καταστέφων τὴν κόμην καὶ
[12]	εἶδες ἂν καὶ θυμὸν ἐπιπνέοντα	τῷ	τεχνήματι καὶ ἠγριωμένον τὸ σῶμα
[6]	ἀνιχνεύειν θαύματα καὶ λογισμὸν ἐπῇδε	τῷ	τεχνήματι, τὴν τοῦ καιροῦ δύναμιν
[7]	τὰ πάθη κατεμήνυε καὶ ἐν	τῷ	χαλκῷ τὰς ἡδονὰς ἐποίει φαίνεσθαι
[2]	καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν	τῷ	χαρακτῆρι σῴζει τὸν γεννήτορα. ~ΕΙΣ
[5]	μηχανήματα τῆς τέχνης ἀντηγωνίζετο ἐν	ἀσωμάτῳ	σχήματι τὴν ἐκ σώματος ἀπεργαζομένη
[4]	καὶ οὔλην τὴν χαίτην οὐκ	ἀκράτῳ	τῷ μέλανι λάμπουσαν, ἀλλ´ ἐκ
[7]	βολάς τὸ πέδιλον δὲ αὐτῷ	ξανθοτάτῳ	χρυσῷ κατήνθιστο καὶ πέπλος ἄφετος
[2]	διέλαμπε τεκμήρια ὑπὸ τῆς τέχνης	ἀρρήτῳ	λόγῳ κραθέντα. ἀνεῖτο δὲ ἡ
[5]	ἐπὶ πηγὴν ἐλθόντα τῆς μορφῆς	αὐτῷ	καθ´ ὑδάτων ὀφθείσης παρὰ Νύμφαις
[5]	ΑΓΑΛΜΑ. Ἄλσος ἦν καὶ ἐν	αὐτῷ	κρήνη πάγκαλος ἐκ μάλα καθαροῦ
[4]	λίθου χρόα οὐ γὰρ ἦν	αὐτῷ	μηχάνημα τὰς παρειὰς φοινῖξαι σκέποντος
[7]	τὰς βολάς τὸ πέδιλον δὲ	αὐτῷ	ξανθοτάτῳ χρυσῷ κατήνθιστο καὶ πέπλος
[1]	πλάνην ἐκπῖπτον. ἵδρυτο δὲ ἐν	αὐτῷ	Σατύρου τι σχῆμα τεχνηθὲν ἐκ
[9]	τὸν παῖδα, ὡς ἂν ἀντιτιθείσης	αὐτῷ	τῆς Αἰθιόπων τέχνης τὸν ἐκ
[1]	ἔπειθε καὶ πνοῆς ἐξουσίαν ἐν	ἑαυτῷ	ἔμφυτον καὶ ἄσθματος ἔνδειξιν ἐγειρομένην
[5]	τοῦ πορπήματος ἐλευθερῶν τὴν χεῖρα.	οὕτω	δὲ ἦν ἁπαλὸς καὶ πρὸς
[5]	τὴν τοῦ ὕδατος φύσιν περιθεῖσα.	οὕτω	δὲ ἦν ζωτικὸν καὶ ἔμπνουν
[8]	πρὸς σάρκα μεταρρυθμίζεσθαι τὸν χαλκόν,	οὕτω	δὲ ὑγρὸν καὶ κεχαλασμένον ἔχων
[2]	μὴν ἰδόντες ὑπὸ ἀφασίας ἔστημεν·	οὕτω	δὴ καὶ αἰσθήσεως συνείπετο δήλωμα
[8]	Διόνυσος εἱστήκει ἠιθέου σχῆμα μιμούμενος	οὕτω	μὲν ἁπαλός, ὡς πρὸς σάρκα
[9]	ἐκείνῳ τῷ Μέμνονι καὶ τὴν	Ἠχὼ	λόγος ἀντηχεῖν, ὁπότε φθέγγοιτο, καὶ
[1]	τῇ αὐλητικῇ καὶ ἐναγκαλισάμενος τὴν	Ἠχώ,	ὥσπερ οἶμαι δεδιώς, μή τινα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 21/06/2007