Chapitres |
[14] |
τοῦ
πίνακος
τέρμασιν
Ἀμφιτρίτη
τις
|
ἐκ |
βυθῶν
ἀνέβη
ἄγριόν
τι
καὶ |
[6] |
Καιροῦ
πλοκάμων
ἐλεύθερα
μόνην
τὴν
|
ἐκ |
γενέσεως
βλάστην
ἐπιφαίνοντα
τῆς
τριχός. |
[4] |
σκέποντος
τοῦ
μέλανος
τὴν
μέθην
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
σχήματος
κατηγόρει
τὸ |
[10] |
τοῖς
ὄμμασιν
εἱλοῦνται.
οἷον
δὲ
|
ἐκ |
ζωτικῆς
αἰτίας
καὶ
αὐτοὶ
καταρδόμενοι |
[2] |
ἐπιπνέονται
τέχναι
ἐπὶ
τὰς
γλώττας
|
ἐκ |
θεῶν
θειασμοῦ
πεσόντος,
ἀλλὰ
καὶ |
[6] |
δὲ
ἦν
ὁ
Καιρὸς
ἡβῶν
|
ἐκ |
κεφαλῆς
ἐς
πόδας
ἐπανθῶν
τὸ
|
[1] |
κισσὸς
δὲ
αὐτὸν
ἐστεφάνου
οὐκ
|
ἐκ |
λειμῶνος
δρεψαμένης
τὸν
καρπὸν
τῆς |
[1] |
αὐτῷ
Σατύρου
τι
σχῆμα
τεχνηθὲν
|
ἐκ |
λίθου.
εἱστήκει
μὲν
ἐπί
τινος |
[2] |
τέχνης
διηγοῦμαι;
ἦν
βάκχης
ἄγαλμα
|
ἐκ |
λίθου
Παρίου
πεποιημένον
ἀλλαττόμενον
πρὸς |
[9] |
Μέμνονος
εἰκὼν
ἦν
ἐν
Αἰθιοπίᾳ
|
ἐκ |
λίθου
πεποιημένη,
οὐ
μὴν
ἐν |
[5] |
εἱστήκει
δὲ
ἐπ´
αὐτῇ
Νάρκισσος
|
ἐκ |
λίθου
πεποιημένος.
παῖς
ἦν,
μᾶλλον |
[1] |
βαλλόμενος
πένθιμον
ἐπέστενεν
καὶ
μόνος
|
ἐκ |
λίθων
ἡδονῆς
καὶ
λύπης
παρουσίᾳ |
[5] |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
κρήνη
πάγκαλος
|
ἐκ
|
μάλα
καθαροῦ
τε
καὶ
διαυγοῦς |
[8] |
καὶ
τῶν
βοστρύχων
τοὺς
ἑλικτῆρας
|
ἐκ |
μετώπου
κεχυμένους
ἀναστέλλων
γέλωτος
δὲ |
[1] |
συμβολὴν
ἐπὶ
τοὺς
αὐχενίους
τένοντας
|
ἐκ |
μετώπων
προσέρπων.
παρειστήκει
δὲ
ὁ |
[7] |
καὶ
ποταμοὺς
τυποῦντα
τὸν
χαλκὸν
|
ἐκ |
πηγῶν
ἐπὶ
τὰ
μέλη
ῥέοντας
|
[4] |
ταῖς
προσοίκοις
Νύμφαις
ἡ
θρὶξ
|
ἐκ |
ῥιζῶν
ἀνιοῦσα
μελάντερος
πρὸς
τοῖς |
[1] |
ἐπήχησιν
τοῦ
αὐλοῦ
τὴν
πνοὴν
|
ἐκ |
στέρνων
τὸν
Σάτυρον
ἀνασπῶντα
καὶ |
[5] |
ἀντηγωνίζετο
ἐν
ἀσωμάτῳ
σχήματι
τὴν
|
ἐκ |
σώματος
ἀπεργαζομένη
τοῦ
παραδείγματος
ὁμοιότητα |
[5] |
τοῦ
παραδείγματος
ὁμοιότητα
καὶ
τῷ
|
ἐκ |
τῆς
εἰκόνος
κατερχομένῳ
σκιάσματι,
οἷον |
[9] |
αὐτῷ
τῆς
Αἰθιόπων
τέχνης
τὸν
|
ἐκ |
τῆς
εἱμαρμένης
ἀφανισθέντα
Μέμνονα.
~ΕΙΣ |
[5] |
ἐπιπεφύκει
γὰρ
ἐν
τοῖς
ὄμμασιν
|
ἐκ |
τῆς
τέχνης
καὶ
λύπη,
ἵνα |
[2] |
οἷον
ὀρεγομένην
Κιθαιρῶνος,
τὴν
δὲ
|
ἐκ |
τοῦ
βακχικοῦ
θανατωθεῖσαν
οἴστρου
καὶ
|
[13] |
εἰς
τὴν
μητρῴαν
σύνεσιν
ἀρρώστως
|
ἐκ |
τοῦ
θυμοῦ
τὴν
λίθον
ἕλκουσα. |
[4] |
ἀκράτῳ
τῷ
μέλανι
λάμπουσαν,
ἀλλ´
|
ἐκ |
τῶν
ἄκρων
πρὸς
κόχλου
Τυρίας |
[14] |
ὁρῶσα
καὶ
γλαυκόν
τι
σέλας
|
ἐκ |
τῶν
ὀμμάτων
μαρμαίρουσα,
Νηρηίδες
δὲ |
[11] |
τελαμῶνι
καταστέφων
τὴν
κόμην
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ὀφρύων
ἀπωθούμενος
τῷ
διαδήματι |
[4] |
λίθος
μελαινόμενος
καὶ
πρὸς
τὴν
|
ἐκ |
φύσεως
τοῦ
γένους
αὐτομολῶν
χρόαν, |
[8] |
θύρσος
ἠπάτα
τὴν
αἴσθησιν
καὶ
|
ἐκ
|
χαλκοῦ
πεποιημένος
χλοερόν
τι
καὶ |
[6] |
Καιρὸς
ἦν
εἰς
ἄγαλμα
τετυπωμένος
|
ἐκ |
χαλκοῦ
πρὸς
τὴν
φύσιν
ἁμιλλωμένης |
[1] |
ὑπανισταμένας
καὶ
φλέβας
ὡς
ἂν
|
ἔκ |
τινος
γεμιζομένας
πνεύματος
καὶ
εἰς |
[2] |
ὁ
γὰρ
δὴ
Σκόπας,
ὥσπερ
|
ἔκ |
τινος
ἐπιπνοίας
κινηθεὶς
εἰς
τὴν |
[4] |
μὲν
καὶ
οὔλην
τὴν
χαίτην
|
οὐκ
|
ἀκράτῳ
τῷ
μέλανι
λάμπουσαν,
ἀλλ´ |
[5] |
κεχυμένης
εἰς
νῶτα,
ἔβλεπε
δὲ
|
οὐκ |
ἀκράτως
γαῦρον
οὐδὲ
ἱλαρὸν
καθαρῶς· |
[14] |
ἀγωνίαν
τῶν
τῆς
γραφῆς
καλῶν
|
οὐκ |
ἀμούσως
ἐξησκημένη.
ἐκτετύπωται
δὲ
κατ´ |
[12] |
τοῦ
νεὼ
ἱδρυμένον
θεῶμαι
κένταυρον
|
οὐκ
|
ἀνδρὶ
κατὰ
τὴν
Ὁμήρειον
εἰκόνα, |
[10] |
ἀληθείας
πλάσμα.
ἰδοὺ
γὰρ
ὡς
|
οὐκ |
ἀνηθοποίητος
ἡ
τέχνη,
ἀλλ´
ἐνεικονισαμένη |
[2] |
θεοφορίαν
ἐφῆκεν.
τί
δὲ
ὑμῖν
|
οὐκ |
ἄνωθεν
τὸν
ἐνθουσιασμὸν
τῆς
τέχνης |
[9] |
Ἡμέρᾳ
τὰς
ἀνίας
ἐκοίμιζε
καὶ
|
οὐκ
|
εἴα
μαστεύειν
τὸν
παῖδα,
ὡς |
[14] |
ἦν
ἐπὶ
ταῖς
Σκυθικαῖς
ἠιόσιν
|
οὐκ |
εἰς
ἐπίδειξιν,
ἀλλὰ
καὶ
ἀγωνίαν |
[1] |
σκιρτῶντος.
κισσὸς
δὲ
αὐτὸν
ἐστεφάνου
|
οὐκ |
ἐκ
λειμῶνος
δρεψαμένης
τὸν
καρπὸν
|
[6] |
τῶν
πραγμάτων
ἀκμὴ
συνεξέρχεται
καὶ
|
οὐκ |
ἔστιν
ὀλιγωρηθέντα
λαβεῖν
τὸν
καιρόν. |
[8] |
ὢν
ἠρυθραίνετο,
ζωῆς
δὲ
μετουσίαν
|
οὐκ |
ἔχων
ἐβούλετο
τὴν
ἰδέαν
δεικνύναι, |
[1] |
οἴκοθεν
καὶ
τῶν
ἀμηχάνων
πόρον.
|
οὐκ |
ἦν
δὲ
ἁβρότητος
μετέχον
τὸ |
[7] |
δὲ
τῶν
ποδῶν
τὴν
βάσιν
|
οὐκ |
οὐρανὸς
ἦν
τυπωθεὶς
οὐδὲ
Πλειάδες |