Chapitres |
[1] |
ἠχὴν
πρῶτος
ἐξανίστατο·
τῇ
μὲν
|
γὰρ |
ἀκοῇ
μέλος
οὐ
προσῆπτεν
αὐλοῦντος |
[12] |
ἀλλήλοις
τεχνησαμένη
σύμφωνα·
τῆς
μὲν
|
γὰρ |
ἀνθρωπίνης
ὅσον
ἀπ´
ἰξύος
εἰς
|
[9] |
εἶχεν
ἐξουσίαν
φωνῆς·
νῦν
μὲν
|
γὰρ |
ἀνίσχουσαν
τὴν
Ἡμέραν
προσεφθέγγετο
ἐπισημαίνων |
[11] |
τῆς
τέχνης
βούλησιν
ἀμειβόμενα·
καὶ
|
γὰρ |
ἁπαλὸς
ἦν
μὴ
μαχομένην
τῇ |
[13] |
θυμοῦ
τὴν
λίθον
ἕλκουσα.
οὐ
|
γὰρ |
ἄτεγκτος
οὐδὲ
θηριώδης
ἡ
εἰκών, |
[9] |
καὶ
φωνὴν
ἐνθεῖσαν.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Δαίδαλος
μέχρι
μὲν
κινήσεως
ἐνεανιεύετο |
[14] |
πνεύματι
τὴν
θάλατταν
κατευνάζοντος·
ὁ
|
γὰρ |
δὴ
κηρὸς
ἐφάνταζε
τὴν
αἴσθησιν, |
[2] |
μανίας
προφητεύουσι
τὰ
ποιήματα·
ὁ
|
γὰρ |
δὴ
Σκόπας,
ὥσπερ
ἔκ
τινος |
[3] |
ἦν
δεῖξαι
κίνησιν·
εἰς
μὲν
|
γὰρ |
ἕδραν
στάσιμον
ἵδρυτο,
ἠπάτα
δὲ |
[14] |
προβέβλητο
ἐκθέοντι
παραπλήσιος.
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
εἰκὼν
ὄντως
ἦν
ἀκίνητος,
ἐδόκει |
[10] |
θεασαμένῳ
δουλοῦται
τὴν
αἴσθησιν·
οὐ
|
γὰρ |
εἰς
κάλλος
ἐπίθετον
ἐσχημάτισται,
ἀλλὰ |
[5] |
γαῦρον
οὐδὲ
ἱλαρὸν
καθαρῶς·
ἐπιπεφύκει
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ὄμμασιν
ἐκ
τῆς |
[1] |
τῆς
γῆς
ἑλιττόμενον
πυθμένας·
οὐ
|
γὰρ |
ἐπ´
εὐθείας
ἀνοιγόμενον
εἰς
εὐθυπόρους |
[7] |
πνοὰς
σειομένη
δονεῖται
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἐπαυχένιος
κατὰ
νώτου
χυθεῖσα,
ἡ |
[1] |
ἀγωνίαν
τὸν
λίθον
πίπτοντα
εἶναι
|
γὰρ |
ἔπειθε
καὶ
πνοῆς
ἐξουσίαν
ἐν |
[3] |
οἷος
ὁ
χαλκός·
ἰδόντι
μὲν
|
γὰρ |
ἔρευθος
ἀπέστιλβεν
ἐξ
ἄκρων
βοστρύχων |
[4] |
κόχλου
Τυρίας
ἄνθος
ἐρίζουσαν·
οἷον
|
γὰρ |
εὐπαθοῦσα
καὶ
νοτιζομένη
ταῖς
προσοίκοις |
[11] |
καὶ
ἐρωτικῆς
γέμον
χάριτος·
καὶ
|
γὰρ
|
ᾔδει
ζηλοῦν
ὁ
χαλκὸς
τὸ |
[4] |
ἡ
τοῦ
λίθου
χρόα
οὐ
|
γὰρ
|
ἦν
αὐτῷ
μηχάνημα
τὰς
παρειὰς |
[13] |
τῆς
γυναικείας
φύσεως
βουλεύμασιν·
εἰκὸς
|
γὰρ |
ἦν
μετὰ
τὸν
χόλον
καθαρεύουσαν |
[3] |
μέγαν
καὶ
αὐτὸς
ἐδυναστεύετο·
οὐ
|
γὰρ |
ἠνείχετο
χαλκὸς
εἶναι
τὰ
πάντα, |
[12] |
ἵππου
βάσιν
τετρασκελῆ
λήγων.
τὸν
|
γὰρ |
ἵππον
καὶ
τὸν
ἄνθρωπον
ἡ |
[4] |
κατηγόρει
τὸ
πάθος·
παράφορός
τε
|
γὰρ |
καὶ
κωμάζων
εἱστήκει
οὐ
δυνάμενος |
[1] |
τὴν
ἰδέαν
τραχύνουσα.
καλῇ
μὲν
|
γὰρ
|
κόρῃ
χρῶτες
μαλθακοὶ
πρόσφοροι
καὶ |
[5] |
ἀντιφιλοτιμεῖσθαι
τὰς
φύσεις.
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
λίθος
ὅλη
πρὸς
ἐκεῖνον
μετηλλάττετο |
[13] |
ἦν
τὸ
ὁρώμενον.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
λογισμὸς
ὑπὲρ
τὴν
πρᾶξιν
ἐδήλου |
[13] |
τὰ
συμπληροῦντα
τὴν
ψυχήν·
καὶ
|
γὰρ |
λογισμοῦ
κατηγορεῖτο
δήλωμα
καὶ
θυμὸς |
[6] |
τὸ
πλεῖστον
ἐμφερής·
τὰ
μὲν
|
γὰρ
|
μέτωπα
χάρισιν
ἔστιλβεν,
αἱ
παρειαὶ |
[11] |
καὶ
τὸ
ἔμπνουν
ὑπεδύετο·
ἃ
|
γὰρ |
μὴ
παρέλαβεν
ὕλη
μηδὲ
εἶχεν |
[3] |
οἱ
λόγοι
προφητεῦσαι
βούλονται·
οὐ
|
γάρ |
μοι
θεμιτὸν
μὴ
καλεῖν
ἱερὰ |
[10] |
καὶ
μνήμης
ἐγγόνων
ἀπηρξάμεθα·
κελεύεις
|
γὰρ |
οἶμαι·
πρόθυμος
δέ
σοι
καὶ |
[9] |
τὸ
Μέμνονος
ἀφηγήσασθαι
θαῦμα·
καὶ
|
γὰρ |
ὄντως
παράδοξος
ἡ
τέχνη
καὶ |
[6] |
τέχνῃ
σῳζομένην
ἐξηγούμενος·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
πτέρωμα
τῶν
ταρσῶν
αἰνίττεσθαι
τὴν |
[4] |
οὐ
συνῇδον
τῷ
λίθῳ,
κατὰ
|
γὰρ |
τὰς
τῶν
ὀμμάτων
κόρας
περιέθει |
[5] |
σῶμα
τῇ
οὐσίᾳ
παρεχόμενος·
στερεωτέρας
|
γὰρ |
τετυχηκὼς
φύσεως
τρυφερότητος
ἀπέστελλεν
αἴσθησιν |
[2] |
πρὸς
τὴν
ὄντως
βάκχην.
ἐν
|
γὰρ |
τῇ
οἰκείᾳ
τάξει
μένων
ὁ |
[3] |
ἐπικλίνων
ἐπὶ
τὰ
λαιά,
τὴν
|
γὰρ |
τῆς
ἀριστερᾶς
λαγόνος
ἔκστασιν
ἀνίστη |
[8] |
πυρὶ
διαυγὲς
μανικὸν
ἰδεῖν·
καὶ
|
γὰρ
|
τὸ
βακχεύσιμον
ὁ
χαλκὸς
ἐνεδείκνυτο |
[2] |
πλάσμα
πελιδνὸν
τὴν
χρόαν·
καὶ
|
γὰρ
|
τὸ
τεθνηκὸς
ὁ
λίθος
ὑπεδύετο |
[2] |
καὶ
χεῖρας
ἐνεργοὺς
ἐπεδείκνυτο
οὐ
|
γὰρ |
τὸν
βακχικὸν
ἐτίνασσε
θύρσον,
ἀλλά |
[2] |
νόμον
ἐκβαίνειν
ἐδόκει·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
φαινόμενον
ὄντως
ἦν
εἴδωλον,
ἡ |
[11] |
ἀφασίᾳ
πληγέντες
εἱστήκειμεν·
ὅ
τε
|
γὰρ |
χαλκὸς
εὐτραφῆ
καὶ
λιπῶσαν
ἐπεδείκνυτο |
[7] |
Μούσαις
ἐξῆπτο
τοὺς
φθόγγους·
ὁ
|
γὰρ |
χαλκὸς
καὶ
νευρὰς
ὑπεκρίνετο
καὶ |
[7] |
εἱστήκει
ἰδεῖν
μὲν
κάλλιστον·
ὁ
|
γὰρ |
χαλκὸς
τῇ
τέχνῃ
συναπέτικτε
τὸ |
[6] |
οἰκείας
ἐκβαίνοντα
τάξεως·
χαλκὸς
μὲν
|
γὰρ |
ὢν
ἠρυθραίνετο,
σκληρὸς
δὲ
ὢν |
[10] |
ἀλλὰ
τῆς
ἀληθείας
πλάσμα.
ἰδοὺ
|
γὰρ |
ὡς
οὐκ
ἀνηθοποίητος
ἡ
τέχνη, |
[5] |
αὐγὴν
ἐξιέναι
συγχωρούσης.
ἔστη
δὲ
|
καθάπερ |
κατόπτρῳ
τῇ
πηγῇ
χρώμενος
καὶ |
[6] |
Λυσίππου
δημιούργημα
τῷ
λόγῳ
παραστῆσαι,
|
ὅπερ |
ἀγαλμάτων
κάλλιστον
ὁ
δημιουργὸς
τεχνησάμενος |
[13] |
ὁρῶσαν
καὶ
μαλαττομένην
εἰς
στυγνότητα,
|
ὥσπερ
|
ἄντικρυς
τοῦ
τεχνησαμένου
τὴν
ὁρμὴν |
[2] |
ποιήματα·
ὁ
γὰρ
δὴ
Σκόπας,
|
ὥσπερ
|
ἔκ
τινος
ἐπιπνοίας
κινηθεὶς
εἰς |
[2] |
θύρσον,
ἀλλά
τι
σφάγιον
ἔφερεν
|
ὥσπερ |
εὐάζουσα,
πικροτέρας
μανίας
σύμβολον·
τὸ |
[5] |
ἡ
εἰκὼν
μιμῆται.
ἔσταλτο
δὲ
|
ὥσπερ |
οἱ
Ἔρωτες,
οἷς
καὶ
τῆς |
[1] |
αὐλητικῇ
καὶ
ἐναγκαλισάμενος
τὴν
Ἠχώ,
|
ὥσπερ |
οἶμαι
δεδιώς,
μή
τινα
φθόγγον |
[8] |
χαλκὸς
ἐνεδείκνυτο
καὶ
ἐπιθειάζειν
ἐδόκει,
|
ὥσπερ |
οἶμαι
τοῦ
Πραξιτέλους
καὶ
τὸν |
[5] |
κατὰ
τὸν
δεξιὸν
ὦμον
περονηθεὶς
|
ὑπὲρ |
γόνυ
καταβαίνων
ἐπαύετο
μόνην
ἀπὸ
|
[14] |
ἀφροδίσιον
ἵμερον
ἐξ
ὀμμάτων
στάζουσαι,
|
ὑπὲρ |
δὲ
ἄκρων
τῶν
θαλασσίων
κυμάτων |
[10] |
τεθηλότες
ἄφετοι
κέχυνται,
οἱ
δὲ
|
ὑπὲρ |
μετώπου
πρὸς
τὰς
ὀφρῦς
ἐπιβαίνοντες |
[13] |
ὁρώμενον.
ὁ
μὲν
γὰρ
λογισμὸς
|
ὑπὲρ |
τὴν
πρᾶξιν
ἐδήλου
τῆς
γυναικὸς
|
[13] |
δὲ
αὐτῇ
καὶ
ξιφηφόρος
ἡ
|
χεὶρ |
διακονεῖν
ἑτοίμη
τῷ
θυμῷ
ἐπὶ |