Livre, chapitre
[3, 7]	μὲν θήλεσι τῶν μαλακίων ἐπιρραίνει	ὁ	ἄρρην καθάπερ οἱ ἄρρενες ἰχθύες
[3, 5]	ἐξ ὀχείας, ἐὰν μὴ ἐπιρράνῃ	ὁ	ἄρρην τὸν θορόν. Εἰσὶ δέ
[3, 1]	τῶν δὲ ἰσχνότερα καὶ ξηρότερα·	ὁ	γὰρ θυμὸς ὁ γενναῖος ἐν
[3, 5]	συνορῶντες ὅτι τοῦτ´ ἔστιν ἀδύνατον.	ὁ	γὰρ πόρος ὁ διὰ τοῦ
[3, 1]	καὶ ξηρότερα· ὁ γὰρ θυμὸς	ὁ	γενναῖος ἐν τοῖς τοιούτοις γίγνεται
[3, 9]	νῦν δ´ οὐ φαίνεται γιγνόμενος	ὁ	γόνος αὐτῶν ἐὰν μὴ ἐνῶσιν
[3, 9]	ἄνευ τῶν βασιλέων ἐφαίνετ´ ἐγγιγνόμενος	ὁ	γόνος (τῶν μελιττῶν, κἂν τὰς
[3, 2]	ὑμένα τὸν περιέχοντα τὸ ὠχρόν,	ὁ	δ´ ἕτερος εἰς τὸν ὑμένα
[3, 2]	τὴν πρώτην αὔξησιν καὶ τροφήν.	Ὁ	δ´ ἕτερος ὀμφαλὸς τείνει εἰς
[3, 1]	λίαν, ἀλλὰ τέτταρα τὸ πλεῖστον.	Ὁ	δὲ κόκκυξ ὀλιγοτόκον ἐστὶν οὐκ
[3, 9]	ἐγγιγνόμενος καὶ μηθενὸς ὄντος κηφῆνος,	ὁ	δὲ τῶν μελιττῶν οὐκ ἐγγιγνόμενος
[3, 5]	ἔστιν ἀδύνατον. ὁ γὰρ πόρος	ὁ	διὰ τοῦ στόματος εἰσιὼν εἰς
[3, 2]	τοῦ ὠχροῦ καὶ ὁ ὀμφαλὸς	ὁ	εἰς τὸ ὠχρὸν ὕστερον· δεῖ
[3, 2]	τὸ πέρας. Ὑπὸ δὲ τούτῳ	ὁ	ἐντὸς ὑμὴν ὃς ὁρίζει τὸ
[3, 5]	πολλοί, τὸν δὲ τρόχον Ἡρόδωρος	ὁ	Ἡρακλεώτης δύο αἰδοῖα ἔχειν, ἄρρενος
[3, 5]	τίκτειν τότε πλείων καὶ ὑγρότερος	ὁ	θορὸς ἐν τῷ ἄρρενι ἐγγίνεται.
[3, 5]	ἐπιρραινόμενα σώζεται, καὶ ἐνταῦθα ἀναλίσκεται	ὁ	θορὸς τοῖς ἄρρεσιν. διὸ καὶ
[3, 1]	ζῳοτοκεῖ τῶν τοιούτων ἐν αὑτῷ,	ὁ	καλούμενος βάτραχος· περὶ οὗ τὴν
[3, 1]	(οὐθεὶς γὰρ μονοτόκος ὄρνις πλὴν	ὁ	κόκκυξ, καὶ οὗτος ἐνίοτε διτοκεῖ)
[3, 2]	ἄνθρωποι οἴονται καὶ Ἀλκμαίων φησὶν	ὁ	Κροτωνιάτης. Οὐ γὰρ τὸ λευκόν
[3, 1]	ἀλεκτορὶς καὶ πέρδιξ καὶ στρουθὸς	ὁ	Λιβυκός, τὰ δὲ περιστερώδη πολλὰ
[3, 10]	καὶ τὰ ὀστρακόδερμα περὶ ὧν	ὁ	λόγος· οὐ γὰρ ἐκ μορίου
[3, 2]	ὀμφαλοὶ ἀπὸ τῆς φλεβὸς τείνουσιν,	ὁ	μὲν εἰς τὸν ὑμένα τὸν
[3, 9]	ποιοῦσιν. Ὅλως δ´ ἐπειδὴ φαίνεται	ὁ	μὲν τῶν κηφήνων γόνος ἐγγιγνόμενος
[3, 5]	καὶ τεθρυλημένον ὅνπερ καὶ Ἡρόδοτος	ὁ	μυθολόγος, ὡς κυϊσκομένων τῶν ἰχθύων
[3, 2]	ἐπῳαζούσης, ὥσπερ εἴρηται, τῆς ὄρνιθος	ὁ	νεοττός· οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν
[3, 2]	γεῶδες, διὸ καὶ ἀναθολοῦται καὶ	ὁ	οἶνος μιγνυμένης τῆς ἰλύος καὶ
[3, 2]	ᾠὸν καὶ οὐ φαίνεται εὐλόγως	ὁ	ὀμφαλός· αὐτοῦ γάρ ἐστι τοῦ
[3, 2]	δὲ λοιπὸν τοῦ ὠχροῦ καὶ	ὁ	ὀμφαλὸς ὁ εἰς τὸ ὠχρὸν
[3, 3]	καὶ τέλος πρὸς τῇ ὑστέρᾳ	ὁ	ὀμφαλὸς προσπέφυκε τῶν ἤδη τελείων.
[3, 2]	μητρί ἐστιν. Αὐξανομένων δὲ πρότερον	ὁ	ὀμφαλὸς συμπίπτει ὁ πρὸς τὸ
[3, 2]	τελεωθέντος; οὐ γὰρ συνεξέρχεται καθάπερ	ὁ	ὀμφαλὸς τοῖς ζῴοις· γίγνεται γὰρ
[3, 2]	δὲ πρότερον ὁ ὀμφαλὸς συμπίπτει	ὁ	πρὸς τὸ χόριον διότι ταύτῃ
[3, 1]	οἷον τά τε χεδροπὰ καὶ	ὁ	σῖτος καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα·
[3, 9]	ὑπ´ ἀλλήλων· ὦπται γὰρ πολλάκις	ὁ	συνδυασμὸς αὐτῶν. πόσας δ´ ἔχουσι
[3, 5]	γνῶναι χάριν, ἀλλ´ ὅμως ὠμμένος	ὁ	συνδυασμός ἐστιν. τὸν αὐτὸν γὰρ
[3, 7]	ἐλελήθει σημεῖον ἀπειρίας. γίγνεται δὲ	ὁ	συνδυασμὸς τούτων χρονιώτερος πάντων, ὥσπερ
[3, 2]	ἡ ὥρα ᾖ εὔκρατος ἢ	ὁ	τόπος ἀλεεινὸς ἐν ᾧ ἂν
[3, 3]	τὸν εἰς τὸ χόριον τείνοντα	ὅ	ἐστιν ὑπὸ τὸ περιέχον ὄστρακον,
[3, 1]	τοῖς τοιούτοις εἰς περίττωμα σπερματικόν·	ὃ	γὰρ ἐκεῖθεν ἀφαιρεῖ ἡ φύσις
[3, 10]	τι τοῦ ζῴου τοῦτ´ ἔστιν,	ὃ	ἡ παρὰ τοῦ ἄρρενος ἀρχὴ
[3, 1]	κατὰ μικρὸν τοῦ καταμηνιώδους περιττώματος,	ὃ	θύραζε μὲν οὐκ ἀποκρίνεται διὰ
[3, 2]	ἡ τοῦ ἄρρενος ἀρχὴ καθ´	ὃ	προσπέφυκε τῇ ὑστέρᾳ τὸ ᾠόν,
[3, 1]	γὰρ τὰ σώματα αὐτῶν καὶ	ὀγκωδέστερα,	τῶν δὲ ἰσχνότερα καὶ ξηρότερα·
[3, 1]	τῶν πτητικῶν ὅσων τὰ σώματα	ὀγκώδη	πολύγονα, καθάπερ περιστερᾶς καὶ τῶν
[3, 2]	ἐλάττοσιν ἀφανῆ διὰ μικρότητα τῶν	ὄγκων	ἐστίν. ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ᾠοτόκον
[3, 1]	ἑκάτερον ἔσται τῶν μορίων καὶ	ὅθεν	ἡ ἀρχὴ καὶ ὅθεν ἡ
[3, 1]	καὶ ὅθεν ἡ ἀρχὴ καὶ	ὅθεν	ἡ τροφή ἀλλὰ ταῦτ´ ἀτελῆ
[3, 8]	ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς τὸ τοιοῦτον	ὅθεν	τρεφομένοις ἐπιγίγνεται (τὸ τοιοῦτον περίττωμα,
[3, 5]	θοροῦ καὶ τῶν ᾠῶν, καὶ	οἱ	ἁλιεῖς περὶ τῆς κυήσεως τῶν
[3, 1]	δὲ πολλὰ δύο· οὗτοι γὰρ	οἱ	ἀριθμοὶ μεταξὺ τοῦ ἑνὸς καὶ
[3, 5]	ἐκτίκτουσιν ἀλλὰ κατὰ μικρόν, οὔθ´	οἱ	ἄρρενες ἀθρόον ἀφιᾶσι τὸν θορόν.
[3, 6]	πρὸς τὸ σώζεσθαι ταχέως ἐπιρραίνουσιν	οἱ	ἄρρενες. αἴτιον δ´ ὅτι οὐ
[3, 6]	αἱ θήλειαι τὰ κυήματα οὔθ´	οἱ	ἄρρενες ἀπορραίνοντες ὁρῶνται τὸν θορόν,
[3, 7]	μαλακίων ἐπιρραίνει ὁ ἄρρην καθάπερ	οἱ	ἄρρενες ἰχθύες τοῖς ᾠοῖς, καὶ
[3, 5]	αἰδοίῳ. ἔχουσι μὲν οὖν καὶ	οἱ	ἄρρενες καὶ αἱ θήλειαι τὸ
[3, 5]	τὸ τοιοῦτον σημεῖον, ἀλλ´ ἁλίσκονται	οἱ	ἄρρενες μᾶλλον· διὸ τοῖς ἐκ
[3, 5]	ἀμφισβητοῦσιν. καίτοι ὡσαύτως τε διάκεινται	οἱ	ἄρρενες περὶ τὰ θορικὰ οἵ
[3, 6]	αἱ θήλειαι τὰ ᾠὰ καὶ	οἱ	ἄρρενες τὸν θορόν. αἴτιον δ´
[3, 9]	τὸ αὐτὸ γένος γεννᾶν ἴδιον·	οἱ	γὰρ ἐρυθρῖνοι γεννῶσιν ἐρυθρίνους καὶ
[3, 9]	δὲ τοῦτο λείπεται τῆς ἀπορίας·	οἱ	γὰρ ἡγεμόνες ἀμφοτέροις ἐοίκασιν ἐν
[3, 3]	ᾗ προσπέφυκε πρὸς τὴν ὑστέραν·	οἱ	γὰρ ὄρνιθες ἐκ τοῦ ὀξέος
[3, 9]	καὶ τέλος ἕν, εἶτ´ οὐδέν.	Οἱ	δ´ ἡγεμόνες τὸ μὲν πρῶτον
[3, 1]	ὄρνιθες προΐενται τὸ ᾠὸν τέλειον,	οἱ	δ´ ἰχθύες ἀτελές, ἀλλ´ ἔξω
[3, 5]	καὶ οὐ λαμβάνει ἐξελθὸν αὔξησιν,	οἱ	δ´ ἰχθύες ἀτελῆ, καὶ λαμβάνει
[3, 2]	ἐστιν ἡ τροφὴ τοῖς νεοττοῖς	οἱ	δ´ οἴονται τὸ λευκὸν διὰ
[3, 5]	οἱ μὲν γὰρ θορικὰ ἔχουσιν	οἱ	δ´ ὑστέρας. ἡ δ´ ἀπορία
[3, 5]	δ´ οἱ μὲν ἔχουσι θορικὰ	οἱ	δ´ ὑστέρας, καὶ ἐν ἅπασιν
[3, 1]	οὗ τὴν αἰτίαν ὕστερον λεκτέον.	Οἱ	δὲ ἄλλοι ὅσοιπερ ᾠοτοκοῦσι τῶν
[3, 9]	μέλιτται κατὰ τοῦτ´ ἐοίκασιν αὐτοῖς,	οἱ	δὲ κηφῆνες κατὰ τὸ μέγεθος·
[3, 9]	αὐτοῖς ὡμοίωνται καὶ τῷ τίκτειν,	οἱ	δὲ κηφῆνες κατὰ τὸ μέγεθος.
[3, 8]	οἱ τῶν μελιττῶν καὶ σφηκῶν,	οἱ	δὲ λαμβάνουσι θύραθεν, ὥσπερ αἵ
[3, 4]	ἔχει τὸν τρόπον ἡ γένεσις,	οἱ	δὲ πλεῖστοι τῶν ἄλλων ἰχθύων
[3, 9]	ἄρρενας εἶναι τὰς δὲ θηλείας,	οἱ	δὲ τὰς μὲν μελίττας ἄρρενας
[3, 5]	θορικὰ οἵ τε σελαχώδεις καὶ	οἱ	ἐν τῷ γένει τῷ τῶν
[3, 9]	γόνος αὐτῶν ἐὰν μὴ ἐνῶσιν	οἱ	ἡγεμόνες, ὥς φασιν. Κοινὸν δὲ
[3, 5]	(τε δελφῖνες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ	οἱ	ἰχθύες ὅσοις ἐμποδίζει τὸ οὐραῖον,
[3, 3]	ὄρνιθες πρὸς τὸ ὠχρὸν οὕτως	οἱ	ἰχθύες πρὸς τὸ ὅλον ᾠόν
[3, 5]	(Ὅτι δ´ ᾠοτοκοῦσι καὶ οὗτοι	οἱ	ἰχθύες σημεῖον τὸ καὶ τοὺς
[3, 10]	ἔχουσιν, οἷον αἱ πίνναι καὶ	οἱ	κήρυκες καὶ αἱ πορφύραι, πλὴν
[3, 9]	τοὺς βασιλεῖς γεννᾶν συνδυαζομένους. Ἀλλ´	οἱ	κηφῆνες φαίνονται γιγνόμενοι καὶ μὴ
[3, 9]	γεννᾶν. Γίγνονται δ´ ἐπὶ τέλει	οἱ	κύτταροι αὐτῶν καὶ οὐ πολλοὶ
[3, 5]	ὁμοίως ἐπὶ πάντων. Διὸ καὶ	οἱ	λέγοντες τὰς κυήσεις εἶναι ἐκ
[3, 9]	ἀνάλογόν πως ἡ γένεσις αὐτῶν·	οἱ	μὲν γὰρ ἡγεμόνες μεγέθει μὲν
[3, 5]	χάννης, αὕτη ἐστὶν ἡ διαφορά·	οἱ	μὲν γὰρ θορικὰ ἔχουσιν οἱ
[3, 5]	περὶ τὰ ᾠὰ τῶν ἰχθύων.	οἱ	μὲν γὰρ ὄρνιθες καὶ τῶν
[3, 5]	ἄτεκνοί τινες αὐτῶν. νῦν δ´	οἱ	μὲν ἔχουσι θορικὰ οἱ δ´
[3, 8]	τέλειον ᾠόν. τῶν δὲ σκωλήκων	οἱ	μὲν ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς τὸ
[3, 9]	ἀποδίδωσιν ἡ φύσις, εἰσὶ δ´	οἱ	μὲν κηφῆνες ἄκεντροι, αἱ δὲ
[3, 1]	ταχέως. Τῶν δὲ θύραζε ᾠοτοκούντων	οἱ	μὲν ὄρνιθες προΐενται τὸ ᾠὸν
[3, 1]	ὀρνίθων ἐστίν, τῶν δ´ ἰχθύων	οἱ	μὲν σελαχώδεις, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις,
[3, 10]	κρομμύων γένος. Τοῦτον μὲν οὖν	οἱ	μύες γίγνονται τὸν τρόπον· παραφύονται
[3, 10]	οἷον οἵ τε κτένες καὶ	οἱ	μύες καὶ τὰ καλούμενα λιμνόστρεα·
[3, 2]	ὥραν εὐλόγως· ὥσπερ γὰρ καὶ	οἱ	οἶνοι ἐν ταῖς ἀλέαις ὀξύνονται
[3, 1]	ὑπέρινοι γὰρ γίγνονται ταῦτα, καὶ	οἱ	ὄρνιθες καὶ τὰ φυτά· τοῦτο
[3, 3]	ἔχουσι τὸν ἕτερον ὡσαύτως, ὥσπερ	οἱ	ὄρνιθες πρὸς τὸ ὠχρὸν οὕτως
[3, 1]	ᾠοτοκοῦντες, τὰ δ´ ἄνω καθάπερ	οἱ	ὄρνιθες. Συνίσταται μὲν οὖν κυήματα
[3, 9]	δ´ ἐπειδὴ τοῦτ´ οὔ φασιν	οἱ	περὶ τὴν θεραπείαν τούτων τῶν
[3, 5]	δὲ καὶ λίαν διεψευσμένοι καὶ	οἱ	περὶ τρόχου καὶ ὑαίνης λέγοντες.
[3, 8]	τὰ ζῳοτόκα καὶ τῶν ἰχθύων	οἱ	πλεῖστοι, τὰ δ´ αὐτόματα καθάπερ
[3, 1]	ὑγρὸν ἡ ὑστέρα θερμανθεῖσα καὶ	οἱ	πόροι ἀναστομοῦνται) τοῦτο συμβαίνει καὶ
[3, 3]	οὖν ὅτι καὶ πρότερον ἔτεινον	οἱ	πόροι τοῦ ᾠοῦ ἔτι ὄντος
[3, 6]	ὀλιγοχούστεροι γὰρ πρὸς τὴν γονὴν	οἱ	σελαχώδεις εἰσίν. τὸ δ´ ἄρρεν
[3, 2]	διὰ τίνος; ἐπειδήπερ οὐχ ὥσπερ	οἱ	σκώληκες αὐτὰ δι´ αὑτῶν λαμβάνει
[3, 10]	γὰρ καὶ τὴν ἀρχὴν αὐξάνονται	οἱ	σκώληκες· ἐν τῷ κάτω γὰρ
[3, 8]	τινων χρυσαλλίδες, καὶ τῶν σφηκῶν	οἱ	σκώληκες καὶ τῶν μελιττῶν μετὰ
[3, 10]	ψυχικῆς ἐστιν. Τούτου δὲ καὶ	οἱ	τόποι αἴτιοι καὶ τὸ σῶμα
[3, 8]	ἐπιγίγνεται (τὸ τοιοῦτον περίττωμα, οἷον	οἱ	τῶν μελιττῶν καὶ σφηκῶν, οἱ
[3, 7]	ἱστορικῶς οὐδὲ ταύτῃ φαίνονται λέγοντες	οἱ	φάσκοντες τοὺς ἰχθῦς πάντας εἶναι
[3, 1]	μὲν κάτω καθάπερ τῶν ἰχθύων	οἱ	ᾠοτοκοῦντες, τὰ δ´ ἄνω καθάπερ
[3, 5]	ᾠὰ οὐ πολυτοκεῖ οὕτως ὥσπερ	οἱ	ᾠοτοκοῦντες τῶν ἰχθύων· ἄπλετον γάρ
[3, 5]	ὑπὸ τὸν αὐτὸν γὰρ καιρὸν	οἵ	τ´ ἄρρενες τὸν θορὸν καὶ
[3, 2]	τοῖς ᾠοῖς, τοὐναντίον μέντοι ἢ	οἵ	τε ἄνθρωποι οἴονται καὶ Ἀλκμαίων
[3, 5]	ἐστιν. τὸν αὐτὸν γὰρ τρόπον	οἵ	(τε δελφῖνες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ
[3, 10]	καὶ τέλος ἀφανίζεται πάμπαν, οἷον	οἵ	τε κτένες καὶ οἱ μύες
[3, 8]	μὲν ἐξ ὀχείας αὐτῶν καθάπερ	οἵ	τε ὄρνιθες καὶ τὰ ζῳοτόκα
[3, 5]	οἱ ἄρρενες περὶ τὰ θορικὰ	οἵ	τε σελαχώδεις καὶ οἱ ἐν
[3, 5]	τὸν θορόν. Εἰσὶ δέ τινες	οἵ	φασι πάντας εἶναι τοὺς ἰχθῦς
[3, 4]	τὴν φθοράν. Εἰσὶ δέ τινες	οἳ	διαρρήγνυνται τῶν ἰχθύων, οἷον ἡ
[3, 5]	γένεσιν ἔχει. εἰσὶ γάρ τινες	οἳ	λέγουσι κατὰ τὸ στόμα μίγνυσθαι
[3, 9]	τῇ γενέσει τῇ τῶν λεόντων,	οἳ	τὸ πρῶτον πέντε γεννήσαντες ὕστερον
[3, 5]	γενέσεις, ἀλλ´ ἐξ ὀλίγων θεωροῦντας	οἴεσθαι	δεῖν ἔχειν ὁμοίως ἐπὶ πάντων.
[3, 7]	γὰρ ταῦτα μὲν ἐξ ὀχείας	οἴεσθαι	ἐκεῖνα δὲ μὴ θαυμαστόν, εἴ
[3, 6]	τὸν ὕστερον ὀχεύοντα. καὶ τὰ	οἰκεῖα	δέ, ἀναύξητα ὄντα ἂν διαλείπῃ
[3, 9]	τὰ τέκνα περὶ τὸν φαινόμενον	οἰκεῖον	(διαπονεῖται γόνον. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[3, 2]	εὐλόγως· ὥσπερ γὰρ καὶ οἱ	οἶνοι	ἐν ταῖς ἀλέαις ὀξύνονται ἀνατρεπομένης
[3, 2]	διὸ καὶ ἀναθολοῦται καὶ ὁ	οἶνος	μιγνυμένης τῆς ἰλύος καὶ τὰ
[3, 10]	ὅτι τὰ τοιαῦτα ἀεὶ ἔχουσιν,	οἷον	αἱ πίνναι καὶ οἱ κήρυκες
[3, 1]	τὰ δὲ πολλάκις, πολλὰ μὲν	οἷον	ἀλεκτορὶς καὶ πέρδιξ καὶ στρουθὸς
[3, 1]	γὰρ βαρέσι καὶ μὴ πτητικοῖς	οἷον	ἀλεκτορίσι καὶ πέρδιξι καὶ τοῖς
[3, 6]	εἴπερ ἔστι τι τοιοῦτον γένος	οἷον	ἄνευ ἄρρενος γεννᾶν· εἴρηται δὲ
[3, 9]	τὴν τῶν συγγενῶν ζῴων αὐταῖς,	οἷον	ἀνθρηνῶν τε καὶ σφηκῶν, τρόπον
[3, 1]	ἐν αὑτοῖς ζῳοτοκοῦντα καὶ θύραζε	οἷον	ἄνθρωπος καὶ ἵππος καὶ τῶν
[3, 10]	πορφύραι καὶ τὰ λεγόμενα κηριάζειν	οἷον	ἀπὸ σπερματικῆς φύσεως προΐενται μυξώδεις
[3, 2]	καὶ ἀπέχει ἔτι μικρῶν ὄντων	οἷον	αὐλός. Φανερὸν δ´ ἐστὶν ἐν
[3, 10]	ἀρχὴ κινοῦσα, δυνάμει τοιοῦτον ὂν	οἷον	ἀφ´ οὗπερ ἦλθεν, ἀποτελεῖ τὸ
[3, 10]	γίγνεται θερμαινομένων τῶν σωματικῶν ὑγρῶν	οἷον	ἀφρώδης πομφόλυξ. Αἱ μὲν οὖν
[3, 10]	ζῴων γίγνεται καὶ τῶν ἐναίμων,	οἷον	γένος τι κεστρέων καὶ ἄλλων
[3, 9]	ἢ πάντα τἆλλα ἐξ ἑνὸς	οἷον	ἐκ τῶν καλουμένων βασιλέων καὶ
[3, 5]	καρποφορεῖ τὸ δ´ ἄκαρπόν ἐστιν,	οἷον	ἐλάα καὶ κότινος καὶ συκῆ
[3, 10]	γένεσιν ἀλλ´ ἐστὶν εὐτροφίας σημεῖον,	οἷον	ἐν τοῖς ἐναίμοις ἡ πιότης·
[3, 2]	δ´ ᾠῷ γίγνεται ἡ ἔξοδος	οἷον	ἐπὶ πόδας. Τούτου δ´ αἴτιον
[3, 4]	τινες οἳ διαρρήγνυνται τῶν ἰχθύων,	οἷον	ἡ καλουμένη βελόνη, διὰ τὸ
[3, 7]	τὰ τοιαῦτα, καὶ τὰ μαλακόστρακα	οἷον	κάραβοι καὶ τὰ συγγενῆ τούτοις·
[3, 9]	ἄλλο γένος ἄλλῳ, λέγω δ´	οἷον	μελίττας μὲν γίγνεσθαι ἐκ μελιττῶν
[3, 8]	τρεφομένοις ἐπιγίγνεται (τὸ τοιοῦτον περίττωμα,	οἷον	οἱ τῶν μελιττῶν καὶ σφηκῶν,
[3, 10]	ὥρας καὶ τέλος ἀφανίζεται πάμπαν,	οἷον	οἵ τε κτένες καὶ οἱ
[3, 10]	τὰ καλούμενα λιμνόστρεα τῶν ὀστρακηρῶν,	οἷον	περὶ Ῥόδον παραβαλόντος ναυτικοῦ στόλου
[3, 7]	τὰ μαλάκια ποιεῖται τὸν τόκον	οἷον	σηπίαι καὶ τὰ τοιαῦτα, καὶ
[3, 2]	τοῖς δὲ πλεονάζειν καὶ ἀναθολοῦν	οἷον	σήπουσαν) τοῖς δὲ γαμψώνυξιν ὀλιγοτόκοις
[3, 10]	ἐν τοῖς ποτιμωτέροις ἀλλ´ ἧττον,	οἷον	τὰ ὀστρακόδερμα καὶ τὰ μαλάκια
[3, 5]	καὶ τοὺς ζῳοτοκοῦντας τῶν ἰχθύων	οἷον	τὰ σελάχη ᾠοτοκεῖν ἐν αὑτοῖς
[3, 1]	τὰ ἐπέτεια ταὐτὸ πάσχειν ἔοικεν,	οἷον	τά τε χεδροπὰ καὶ ὁ
[3, 9]	ἐνόντων ἡγεμόνων, ὧν οὔτε φέρειν	οἷόν	τε τὸν γόνον τὰς μελίττας
[3, 10]	ἢ μικρόν τι γίγνεται γένος,	οἷον	τὸ τῶν κοχλιῶν κἂν εἴ
[3, 10]	ἀποφυτευομένων, ἔνια δὲ τῷ παραβλαστάνειν,	οἷον	τὸ τῶν κρομμύων γένος. Τοῦτον
[3, 10]	δὲ συμβαίνει τοιοῦτον οὐδὲν ἐπίδηλον,	οἷον	τοῖς τηθύοις. Τὰ δὲ καθ´
[3, 2]	θερμὰ γὰρ ὄντα τὴν φύσιν	οἷον	ὑπερζεῖν ποιεῖ τὴν ὑγρότητα τὴν
[3, 8]	καὶ τοῦ μεγέθους λαβόντα τέλος	οἷον	ᾠὸν γίγνεται· σκληρύνεταί τε γὰρ
[3, 5]	τῶν σελαχῶν, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες·	οἴονται	γὰρ διαφέρειν τῶν νομιζομένων ἀρρένων
[3, 2]	μέντοι ἢ οἵ τε ἄνθρωποι	οἴονται	καὶ Ἀλκμαίων φησὶν ὁ Κροτωνιάτης.
[3, 2]	τροφὴ τοῖς νεοττοῖς οἱ δ´	οἴονται	τὸ λευκὸν διὰ τὴν ὁμοιότητα
[3, 6]	οὐχ ὥρισται τοιοῦτος καιρὸς τούτοις	οἷος	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων. τοῦτο δὲ
[3, 10]	ἕκαστα περὶ τούτων καὶ ἐν	οἷς	γίγνονται τόποις ἐκ τῆς ἱστορίας
[3, 10]	ἔντερα σκώληκος ἔχει φύσιν, ἐν	οἷς	ἐγγίγνεται τὸ σῶμα τὸ τῶν
[3, 3]	κάτω πρὸς τὴν ζῳοτοκίαν, ἐν	οἷς	τελεωθὲν τὸ ζῷον ἔχει τὸν
[3, 2]	αὐτὸ καὶ περὶ τὴν μητέρα	ὅλην.	Ἔχει δ´ οὕτως διότι δεῖ
[3, 4]	ὑστέραις γὰρ ἀδύνατον αὐτοῖς λαμβάνειν	ὅλην	τὴν αὔξησιν διὰ τὴν τῶν
[3, 5]	ἴσχει μὲν ᾠὰ ἄνευ κυήσεως	ὀλίγα	δὲ καὶ ὀλιγάκις, ἀλλ´ ἐξ
[3, 1]	καὶ ἐνταῦθα τρέπεσθαι τὸ περίττωμα	ὀλίγα	τίκτουσι, διὰ δὲ τὸ πλῆθος
[3, 10]	γένος· ἅπαντα γὰρ ταῦτα καίπερ	ὀλίγαιμον	ἔχοντα τὴν φύσιν ὅμως ἔναιμά
[3, 5]	ἄνευ κυήσεως ὀλίγα δὲ καὶ	ὀλιγάκις,	ἀλλ´ ἐξ ὀχείας τὰ πολλά
[3, 5]	διαψευδόμενοι τῷ τὴν μὲν ὀχείαν	ὀλιγάκις	ὁρᾶσθαι τὴν τῶν κοράκων, τὴν
[3, 1]	ἔτι δὲ ποῖοι πολύγονοι καὶ	ὀλιγόγονοι	αὐτῶν καὶ διὰ τίνας αἰτίας
[3, 5]	ἔστιν ἀφροδισιαστικόν (ἔστι γὰρ τῶν	ὀλιγογόνων)	ἐπεὶ ὦπταί γ´ ἤδη καὶ
[3, 1]	μὲν οὐκ ἀποκρίνεται διὰ τὸ	ὀλίγον	εἶναι καὶ πρὸς τῷ διαζώματι
[3, 1]	θερμὸν ἀποκρίνεται, ἐν ὅσοις δ´	ὀλίγον	οὐ δύναται· διὸ μονόχροα τὰ
[3, 1]	τὰ τοιαῦτα· τοῖς γὰρ γαμψώνυξιν	ὀλίγον	τὸ περίττωμα καὶ προσδέονται τοῦ
[3, 2]	συνεξατμίζοντος τοῦ ὑγροῦ (ταχὺ δι´	ὀλιγότητα,	λειπομένου δὲ τοῦ γεώδους. Τούτου
[3, 2]	οἷον σήπουσαν) τοῖς δὲ γαμψώνυξιν	ὀλιγοτόκοις	οὖσιν οὐδὲν ἧττον συμβαίνει τοῦτο·
[3, 1]	τὸ πλεῖστον. Ὁ δὲ κόκκυξ	ὀλιγοτόκον	ἐστὶν οὐκ ὢν γαμψώνυχος ὅτι
[3, 9]	μὲν πρῶτον πλῆθος, ὕστερον δ´	ὀλίγους	αὑτούς, κἀκείνων μὲν ἐλάττω τὸν
[3, 9]	μελίττας γεννᾶν πολλὰς αὐτοὺς ὄντας	ὀλίγους	τοὺς ἡγεμόνας παραπλήσιον ἔοικε συμβαίνειν
[3, 6]	θήλεα τῶν θηλειῶν ὁμοίως διαφέρουσιν·	ὀλιγοχούστεροι	γὰρ πρὸς τὴν γονὴν οἱ
[3, 5]	καὶ τὰς γενέσεις, ἀλλ´ ἐξ	ὀλίγων	θεωροῦντας οἴεσθαι δεῖν ἔχειν ὁμοίως
[3, 5]	δῆλον γὰρ ὅτι τὸ γένος	ὅλον	ἐστὶν ᾠοτόκον τὸ τῶν ἰχθύων.
[3, 8]	κυήματα γίγνεται ἐνίων) ἀλλὰ τῷ	ὅλον	μεταβάλλειν καὶ μὴ ἐκ μορίου
[3, 2]	ἀπὸ τούτου. Τελειωθέντος δ´ ἀπολύεται	ὅλον	τὸ ᾠὸν καὶ οὐ φαίνεται
[3, 3]	οὕτως οἱ ἰχθύες πρὸς τὸ	ὅλον	ᾠόν (οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῦ
[3, 9]	πολλούς, ἐν δὲ ταῖς ἐπομβρίαις	ὅλως	γόνον πολύν. Αἱ μὲν γὰρ
[3, 1]	ταῖς ἱστορίαις γέγραπται περὶ αὐτῶν.	Ὅλως	δ´ ἔν γε τοῖς ὄρνισιν
[3, 9]	δ´ αἱ μέλιτται τοῦτο ποιοῦσιν.	Ὅλως	δ´ ἐπειδὴ φαίνεται ὁ μὲν
[3, 1]	μὲν οὖν ἀπὸ συνδυασμοῦ πάντα	ὅλως	καὶ προϊεμένου γονὴν εἰς τὸ
[3, 6]	ὅτι τὸ γένος οὐ πολύσπερμον	ὅλως	τὸ τῶν σελαχωδῶν· καὶ ἔτι
[3, 10]	μετὰ σήψεως καὶ μιγνυμένου τοῦ	ὀμβρίου	ὕδατος· ἀποκρινομένου γὰρ τοῦ γλυκέος
[3, 1]	τύχῃ τὰ σώματα πρὸς τὴν	ὁμιλίαν,	τὰ μὲν ἰδόντα τὰ δὲ
[3, 10]	τῶν ἀπὸ ταὐτομάτου γιγνομένων σύστασις	ὁμοειδής	ἐστιν· ἔκ τινος γὰρ μορίου
[3, 3]	τοῖς τῶν ὀρνίθων τῇ μὲν	ὁμοία	τῇ δὲ διάφορός ἐστιν. Πρῶτον
[3, 4]	Ἡ δὲ τοῦ ᾠοῦ αὔξησις	ὁμοία	τοῖς σκώληξίν ἐστιν· καὶ γὰρ
[3, 5]	αἱ ὕαιναι ὑπὸ τὴν κέρκον	ὁμοίαν	γραμμὴν τῷ τοῦ θήλεος αἰδοίῳ.
[3, 10]	τὸ ταύτης περίττωμα, τῶν κηριαζόντων	ὁμοίαν	εἰκός ἐστιν εἶναι τῇ ἐξ
[3, 9]	μὲν γὰρ ἡγεμόνες μεγέθει μὲν	ὅμοιοί	εἰσι τοῖς κηφῆσι, τῷ δὲ
[3, 10]	δὲ τῇ θαλάττῃ καὶ τοῖς	ὁμοίοις	ὑγροῖς πολλὰ καὶ παντοδαπὴν ἔχοντα
[3, 9]	περὶ πᾶν τὸ γένος αὐτῶν	ὅμοιόν	τι συμβαίνειν πάθος. Ἀλλὰ μὴν
[3, 2]	οἴονται τὸ λευκὸν διὰ τὴν	ὁμοιότητα	τοῦ χρώματος. Γίγνεται μὲν οὖν
[3, 10]	τὸν εἰρημένον τρόπον μετέχειν τῆς	ὁμοιότητος	τοῖς φυτοῖς· διὸ καὶ γίγνεται
[3, 5]	τοῦτο οὐχὶ συνεωράκεσαν ὅτι οὐχ	ὁμοιοτρόπως	τοῖς τῶν ὀρνίθων ἔχει τὰ
[3, 1]	ταῦτα καὶ τὰ τῶν ἰχθύων	ὁμοίως	ἄνευ τῆς τοῦ ἄρρενος γονῆς·
[3, 3]	ὀμφαλὸς προσπέφυκε τῶν ἤδη τελείων.	Ὁμοίως	δ´ ἔχει καὶ ὅσων ἀπολέλυται
[3, 1]	πλῆθος ὥστε ὅσον γε ἐπισημαίνειν.	Ὁμοίως	δ´ οὐδὲ τοῖς ἰχθύσι καθάπερ
[3, 10]	περίττωμα, τὴν ἀρχὴν τοῦ κυήματος.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐν τοῖς φυτοῖς,
[3, 5]	πλήρεις ᾠῶν, ἃ πόθεν εἰσῆλθεν;	Ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ τὴν τῶν
[3, 5]	κότινος καὶ συκῆ καὶ ἐρινεός·	ὁμοίως	δὲ καὶ τοὺς ἰχθῦς πλὴν
[3, 6]	καὶ τὰ θήλεα τῶν θηλειῶν	ὁμοίως	διαφέρουσιν· ὀλιγοχούστεροι γὰρ πρὸς τὴν
[3, 5]	ὀλίγων θεωροῦντας οἴεσθαι δεῖν ἔχειν	ὁμοίως	ἐπὶ πάντων. Διὸ καὶ οἱ
[3, 10]	τοῖς ἄνω. Καὶ τοῦτό γε	ὁμοίως	ἔχει τοῖς ἐκ τῶν ᾠῶν,
[3, 1]	μὲν ἄνευ ὀχείας σύστασις κυημάτων	ὁμοίως	καὶ τοῖς ὄρνισιν, ἧττον δ´
[3, 1]	κυήματα ἄνευ τῶν ἀρρένων οὐχ	ὁμοίως,	μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν ποταμίων
[3, 1]	τὸ (λευκὸν ὥσπερ ὑγροῦ ζέοντος	ὁμοίως	πάντῃ· τὸ γὰρ λευκὸν φύσει
[3, 3]	ἐπέρχεται καὶ περιφύεται ἡ σὰρξ	ὁμοίως.	~Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐν
[3, 10]	περὶ τὴν γένεσιν τῇ μὲν	ὁμοίως	τῇ δ´ οὐχ ὁμοίως τοῖς
[3, 10]	μὲν ὁμοίως τῇ δ´ οὐχ	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις. καὶ τοῦτ´ εὐλόγως
[3, 10]	ποιοῦνται δὲ καὶ τὴν αὔξησιν	ὁμοίως	τοῖς σκώληξιν. Ἐπὶ τὰ ἄνω
[3, 9]	πιστευτέον, καὶ τοῖς λόγοις ἐὰν	ὁμολογούμενα	δεικνύωσι τοῖς φαινομένοις. {Πρὸς δὲ
[3, 9]	καὶ τέκνα τρέφουσαι καὶ πατέρας.	Ὁμολογούμενον	δ´ ἐστὶ καὶ τὸ ἐπακολουθεῖν
[3, 10]	τινὰς τῆς θαλάττης εὐριπώδεις καὶ	ὁμόρρους	ἀφεῖσαν, πλείω μὲν τῷ χρόνῳ
[3, 1]	μαλακόδερμον δὲ τὸ ᾠὸν καὶ	ὁμόχρων	ἐστὶν αὐτῶν. Εἷς δὲ μόνος
[3, 2]	φλεβὸς ἀπὸ ταύτης ἀφορισθείσης δύο	ὀμφαλοὶ	ἀπὸ τῆς φλεβὸς τείνουσιν, ὁ
[3, 3]	τελεωθὲν τὸ ζῷον ἔχει τὸν	ὀμφαλὸν	ἐκ τῆς ὑστέρας ἀνηλωμένου τοῦ
[3, 3]	(αὐτὸν τρόπον. Τόν τε γὰρ	ὀμφαλὸν	ἔχουσι τὸν ἕτερον ὡσαύτως, ὥσπερ
[3, 3]	γὰρ οὐκ ἔχουσι τὸν ἕτερον	ὀμφαλὸν	τὸν εἰς τὸ χόριον τείνοντα
[3, 2]	καὶ οὐ φαίνεται εὐλόγως ὁ	ὀμφαλός·	αὐτοῦ γάρ ἐστι τοῦ ἐσχάτου
[3, 2]	λοιπὸν τοῦ ὠχροῦ καὶ ὁ	ὀμφαλὸς	ὁ εἰς τὸ ὠχρὸν ὕστερον·
[3, 3]	τέλος πρὸς τῇ ὑστέρᾳ ὁ	ὀμφαλὸς	προσπέφυκε τῶν ἤδη τελείων. Ὁμοίως
[3, 2]	ἐστιν. Αὐξανομένων δὲ πρότερον ὁ	ὀμφαλὸς	συμπίπτει ὁ πρὸς τὸ χόριον
[3, 2]	καὶ τροφήν. Ὁ δ´ ἕτερος	ὀμφαλὸς	τείνει εἰς τὸ περιέχον χόριον.
[3, 2]	οὐ γὰρ συνεξέρχεται καθάπερ ὁ	ὀμφαλὸς	τοῖς ζῴοις· γίγνεται γὰρ τὸ
[3, 2]	εἰσέρχεται τὸ ὠχρὸν μετὰ τοῦ	ὀμφαλοῦ	καὶ περιφύεται ἡ σάρξ. Τὰ
[3, 2]	μὲν γὰρ ζῷα διὰ τοῦ	ὀμφαλοῦ	λαμβάνει τὴν τροφήν, τὰ δ´
[3, 1]	τὰ τῶν ζῳοτόκων διὰ τοῦ	ὀμφαλοῦ	τὸ ἐπιρρέον διὰ τῆς ὑστέρας,
[3, 2]	τι τοῦ ὑμένος κατ´ ἀρχὰς	ὀμφαλῶδές	ἐστι κατὰ τὸ ὀξὺ καὶ
[3, 2]	ἔχον δι´ ἑαυτοῦ στόλον μικρὸν	ὀμφαλώδη.	Μείζονος δὲ γιγνομένου περιτείνεται μᾶλλον
[3, 2]	περί τε ὑμένων καὶ περὶ	ὀμφαλῶν	ἐκ τῶν ἐκ ταῖς ἱστορίαις
[3, 10]	καίπερ ὀλίγαιμον ἔχοντα τὴν φύσιν	ὅμως	ἔναιμά ἐστι, καὶ καρδίαν ἔχουσι
[3, 5]	ἐντὸς ἐξ ὀχείας γένηται γόνιμον,	ὅμως	τὰ ἔξω ἐπιρραινόμενα σώζεται, καὶ
[3, 5]	τοιοῦτον τοῦ γνῶναι χάριν, ἀλλ´	ὅμως	ὠμμένος ὁ συνδυασμός ἐστιν. τὸν
[3, 5]	φανερόν ἐστι τὸ μὲν ἄρρεν	ὄν,	τὸ δ´ ἔχον ὑστέραν. ἄτοπον
[3, 2]	τοῦ ἐπῳάζειν ὑγραίνεται, καὶ τοιοῦτον	ὂν	γίγνεται τροφὴ τοῖς συνισταμένοις ζῴοις.
[3, 8]	τὸ κύημα τὸ πρῶτον ἀδιόριστον	ὂν	λαμβάνει τὴν αὔξησιν· τοιαύτη δ´
[3, 10]	ἄρρενος ἀρχὴ κινοῦσα, δυνάμει τοιοῦτον	ὂν	οἷον ἀφ´ οὗπερ ἦλθεν, ἀποτελεῖ
[3, 7]	τὸ δὲ σχῆμα τῆς θέσεως	ὃν	ἔχει γιγνόμενα τρόπον δεῖ θεωρεῖν
[3, 3]	ἔξω δὲ ζῳοτοκεῖ, πλὴν ἑνὸς	ὃν	καλοῦσι βάτραχον· οὗτος δ´ ᾠοτοκεῖ
[3, 10]	πρόσθιον καὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν.	Ὃν	μὲν οὖν τρόπον ἔχει ἡ
[3, 2]	ἑτέραν. Δι´ ἀκριβείας μὲν οὖν,	ὃν	τρόπον ἔχουσι ταῦτα πρὸς ἄλληλα
[3, 5]	εὐήθη λέγουσι λόγον καὶ τεθρυλημένον	ὅνπερ	καὶ Ἡρόδοτος ὁ μυθολόγος, ὡς
[3, 4]	ᾠοῦ τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον	ὅνπερ	καὶ τῶν σελαχῶν τῶν ἐντὸς
[3, 6]	καὶ τὰ οἰκεῖα δέ, ἀναύξητα	ὄντα	ἂν διαλείπῃ τὴν ὀχείαν, ὅταν
[3, 9]	τὸ δὲ τὸν γόνον ἀλλότριον	ὄντα	καὶ μὴ τροφὴν ἄτοπον. Τίνος
[3, 9]	φύσει καλῶς (ὥστ´ αἰεὶ διαμένειν	ὄντα	τὰ γένη καὶ μηδὲν ἐλλείπειν,
[3, 10]	ὀστρακόδερμα πρὸς τὸ ὑγρόν, ὡς	ὄντα	τὰ μὲν φυτὰ ὡσπερανεὶ ὄστρεα
[3, 2]	ὡς εἰπεῖν ἀεί· θερμὰ γὰρ	ὄντα	τὴν φύσιν οἷον ὑπερζεῖν ποιεῖ
[3, 9]	τοῖς τῶν μελιττῶν· ἐλάττω γὰρ	ὄντα	τῷ μεγέθει δεῖται τῆς εὐετηρίας
[3, 9]	τὰς μελίττας γεννᾶν πολλὰς αὐτοὺς	ὄντας	ὀλίγους τοὺς ἡγεμόνας παραπλήσιον ἔοικε
[3, 9]	τὴν θεραπείαν τούτων τῶν ζῴων	ὄντες,	λείπεται τοὺς βασιλεῖς καὶ αὑτοὺς
[3, 1]	θῆλυ ὡς τοῦ μὲν λευκοῦ	ὄντος	ἀπὸ τοῦ ἄρρενος τοῦ δ´
[3, 9]	αὑτοὺς γεννᾶν καὶ τὰς μελίττας.	Ὄντος	δὴ περιττοῦ τοῦ γένους καὶ
[3, 9]	κηφήνων γόνος ἐγγιγνόμενος καὶ μηθενὸς	ὄντος	κηφῆνος, ὁ δὲ τῶν μελιττῶν
[3, 3]	οἱ πόροι τοῦ ᾠοῦ ἔτι	ὄντος	περὶ ἐκεῖνο πρὸς τὴν ὑστέραν.
[3, 8]	τὴν ἀτέλειαν τὴν αὑτῆς, ὡς	ὄντος	τοῦ σκώληκος ἔτι ἐν αὐξήσει
[3, 5]	ἐξιέναι τὰ ᾠὰ ἔτι ἐντὸς	ὄντων	ἀνάγκη τοῦτο συμβῆναι· τοῖς δ´
[3, 2]	ὀξὺ καὶ ἀπέχει ἔτι μικρῶν	ὄντων	οἷον αὐλός. Φανερὸν δ´ ἐστὶν
[3, 1]	ὡς ὑπολειμμάτων ἐκ προτέρας ὀχείας	ὄντων.	Τοῦτο δ´ ἐστὶ ψεῦδος· ὦπται
[3, 2]	ἀρχὴν δὲ προσπέφυκεν, ἐν τῷ	ὀξεῖ	δ´ ἡ ἀρχή. Τὸν αὐτὸν
[3, 3]	οἱ γὰρ ὄρνιθες ἐκ τοῦ	ὀξέος	γίγνονται, ταύτῃ δ´ ἦν ἡ
[3, 2]	ἀρχὰς ὀμφαλῶδές ἐστι κατὰ τὸ	ὀξὺ	καὶ ἀπέχει ἔτι μικρῶν ὄντων
[3, 2]	ἐξέρχεται ὕστερον τοῦ ᾠοῦ τὸ	ὀξύ·	τὸ γὰρ προσπεφυκὸς ὕστερον ἐξέρχεται,
[3, 2]	ἐλάττων γίγνεται. Τελεωθέντος δὲ τὸ	ὀξὺ	τοῦ ᾠοῦ τοῦτο συμβαίνει τὸ
[3, 2]	οἱ οἶνοι ἐν ταῖς ἀλέαις	ὀξύνονται	ἀνατρεπομένης τῆς ἰλύος (τοῦτο γὰρ
[3, 2]	πάμπαν στρογγύλον ἀλλ´ ἐπὶ θάτερα	ὀξύτερον	διὰ τὸ διαφέρειν δεῖν τοῦ
[3, 4]	οὐδεμίαν. Τὸ δ´ αἴτιον παραπλήσιον	ὅπερ	ἐπὶ τῆς ζύμης· καὶ γὰρ
[3, 1]	Τοῦ δὲ πάθους αἴτιον ταὐτὸν	ὅπερ	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν
[3, 10]	δὲ τὰ ἐκ τούτων, ὥσθ´	ὅπερ	ἡ ἐν τοῖς ζῴοις θερμότης
[3, 9]	ἄλλο τι γένος γεννᾶν ἀφῃρῆσθαι.	Ὅπερ	καὶ φαίνεται συμβαῖνον· αὐτοὶ μὲν
[3, 1]	τὸ ὠχρὸν πλέον καὶ ὑγρότερον.	Ὅπερ	συμβαίνει ἐπὶ τῶν λιμναίων ὀρνέων·
[3, 7]	γὰρ μόνον ἐπὶ ταὐτὸ τὸ	ὀπίσθιον	μέρος καὶ τὸ πρόσθιον. τὸ
[3, 9]	κηφῆνας ἀργοὺς ἅτ´ οὐδὲν ἔχοντας	ὅπλον	πρὸς τὸ διαμάχεσθαι περὶ τῆς
[3, 9]	οὐδενὶ γὰρ τὸ πρὸς ἀλκὴν	ὅπλον	τῶν θηλειῶν ἀποδίδωσιν ἡ φύσις,
[3, 10]	εἶναι πλήρη· διὸ συνίσταται ταχέως	ὁπόταν	ἐμπεριληφθῇ. Ἐμπεριλαμβάνεται δὲ καὶ γίγνεται
[3, 2]	συνισταμένοις ζῴοις. Πυρούμενον δὲ καὶ	ὀπτώμενον	οὐ γίγνεται σκληρὸν διὰ τὸ
[3, 4]	πλῆθος τῶν ᾠῶν, ταχὺ δ´	ὅπως	μὴ χρονιζόντων ἐν τῇ γενέσει
[3, 5]	τῷ τὴν μὲν ὀχείαν ὀλιγάκις	ὁρᾶσθαι	τὴν τῶν κοράκων, τὴν δὲ
[3, 5]	τῶν μαλακοστράκων ἃ καὶ συνδυαζόμενα	ὁρᾶται	διὰ τὸ χρόνιον εἶναι τὸν
[3, 9]	τὸ πρὸς τὴν ἀλκὴν ἔχουσιν	ὄργανον·	οὐ γὰρ δεῖ θῆλυ καλεῖν
[3, 1]	ὥστε μικρᾶς δεῖσθαι κινήσεως ὅταν	ὀργῶντα	τύχῃ καὶ γίγνεσθαι ταχὺ τὴν
[3, 1]	καὶ τῶν τετραπόδων· ἐὰν γὰρ	ὀργῶντα	τύχῃ τὰ σώματα πρὸς τὴν
[3, 10]	Ζητήσειε δ´ ἄν τις βουλόμενος	ὀρθῶς	ζητεῖν τί (τὸ κατὰ τὴν
[3, 2]	τελεωθέντος. Τὸ μὲν οὖν εἰρημένον	ὀρθῶς	ζητεῖται· λανθάνει δ´ ὅτι τὸ
[3, 5]	θήλεις ἔξω τῶν σελαχῶν, οὐκ	ὀρθῶς	λέγοντες· οἴονται γὰρ διαφέρειν τῶν
[3, 5]	ὀχευομένων πολλά φασι τίκτειν, λέγοντες	ὀρθῶς·	ὅσα γὰρ ἐξ αὑτῶν γεννᾷ
[3, 2]	τούτῳ ὁ ἐντὸς ὑμὴν ὃς	ὁρίζει	τὸ λευκὸν καὶ τὸ ὠχρὸν
[3, 1]	προσδέονται τοῦ ἄρρενος πρὸς τὴν	ὁρμὴν	τῆς τοῦ περιττώματος ἐκκρίσεως. Πλείω
[3, 5]	δ´ ἔχουσι καὶ ταῦτα τὰ	ὄρνεα,	καὶ ᾠὰ φαίνεται πρὸς τοῖς
[3, 1]	ἐπεὶ ὅταν ἅπαξ ὀχευθῇ τὰ	ὄρνεα,	πάντα σχεδὸν ἀεὶ διατελεῖ ᾠὰ
[3, 1]	ὕλην τὴν σπερματικήν, τοῖς δ´	ὀρνέοις	μὴ γίγνεσθαι τὴν τῶν καταμηνίων
[3, 1]	(δηλοῖ δ´ ἡ δειλία τοῦ	ὀρνέου)	τὸ δὲ σπερματικὸν ζῷον δεῖ
[3, 5]	ὥσπερ γὰρ καὶ τὸ τῶν	ὀρνέων	γένος ἐν ἐνίοις ἴσχει μὲν
[3, 5]	πάντα ποιεῖται τὰ κορακώδη τῶν	ὀρνέων·	δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν
[3, 1]	φανερόν· ὑπό τε γὰρ τῶν	ὀρνέων	διώκεται πάντων καὶ ἐν ἀλλοτρίαις
[3, 2]	τῆς ὥρας, τὰ δὲ τῶν	ὀρνέων	ἐπικηρότερα, καὶ δεῖται τῆς τεκούσης.
[3, 1]	πολύγονα καὶ τὰ μικρὰ τῶν	ὀρνέων	ἐστὶ καθάπερ ἐνίοτε καὶ τῶν
[3, 1]	λευκὰ ὠχρά. Τὰ δὲ τῶν	ὀρνέων	καὶ τὰ ὑπηνέμια ἔχει ταύτην
[3, 1]	σπέρμα. Τὰ δὲ τοιαῦτα τῶν	ὀρνέων	ὀχευτικὰ καὶ πολύσπερμα τὴν φύσιν
[3, 1]	Ὅπερ συμβαίνει ἐπὶ τῶν λιμναίων	ὀρνέων·	ὑγροτέροι γὰρ τὴν φύσιν καὶ
[3, 6]	εἴρηται λόγοις, τὰ μὲν τῶν	ὀρνέων	ᾠὰ τελειοῦται ἐντός, τὰ δὲ
[3, 1]	καὶ ψυχρότεροι τῶν πεζευόντων εἰσὶν	ὀρνέων,	ὥστε καὶ τὰ ᾠὰ τῶν
[3, 3]	πρὸς τὴν ὑστέραν· οἱ γὰρ	ὄρνιθες	ἐκ τοῦ ὀξέος γίγνονται, ταύτῃ
[3, 8]	ὀχείας αὐτῶν καθάπερ οἵ τε	ὄρνιθες	καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ τῶν
[3, 1]	γὰρ γίγνονται ταῦτα, καὶ οἱ	ὄρνιθες	καὶ τὰ φυτά· τοῦτο δ´
[3, 5]	τῶν ἰχθύων. οἱ μὲν γὰρ	ὄρνιθες	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ,
[3, 1]	τῶν δ´ ᾠοτόκων αἱ μὲν	ὄρνιθες	προΐενται τέλειον ᾠὸν καὶ σκληρόδερμον,
[3, 1]	δὲ θύραζε ᾠοτοκούντων οἱ μὲν	ὄρνιθες	προΐενται τὸ ᾠὸν τέλειον, οἱ
[3, 3]	τὸν ἕτερον ὡσαύτως, ὥσπερ οἱ	ὄρνιθες	πρὸς τὸ ὠχρὸν οὕτως οἱ
[3, 1]	τὰ δ´ ἄνω καθάπερ οἱ	ὄρνιθες.	Συνίσταται μὲν οὖν κυήματα τοῖς
[3, 2]	ὄρνισιν ἐπῳαζούσης καὶ συμπεττούσης τῆς	ὄρνιθος,	ἀποκρινομένου μὲν τοῦ ζῴου ἐκ
[3, 2]	οὖν ἐπῳαζούσης, ὥσπερ εἴρηται, τῆς	ὄρνιθος	ὁ νεοττός· οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 1]	μὴ πτητικοῖς μηδὲ γαμψώνυξι τῶν	ὀρνίθων	ἀλλὰ τοῖς πολυγόνοις διὰ τὸ
[3, 5]	δὲ καὶ περὶ τὴν τῶν	ὀρνίθων	γένεσιν ἔχει. εἰσὶ γάρ τινες
[3, 1]	τὰ ὑπηνέμια τοῖς πτητικοῖς τῶν	ὀρνίθων	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´
[3, 1]	Ἔστι δὲ τὰ μὲν τῶν	ὀρνίθων	δίχροα, τὰ δὲ τῶν ἰχθύων
[3, 3]	τὸ πέριξ· ψυχρότεροι γὰρ τῶν	ὀρνίθων	εἰσίν) τὸ τῶν βατράχων ᾠὸν
[3, 5]	λέγοντες, περὶ μὲν οὖν τῶν	ὀρνίθων	ἐκ συλλογισμοῦ διαψευδόμενοι τῷ τὴν
[3, 6]	ἄρρεν, ἀλλὰ τοῖς μὲν τῶν	ὀρνίθων	ἐντός (τελειοῦται γὰρ ἐντός) τοῖς
[3, 1]	τοῦτο συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν	ὀρνίθων	ἐπιόντος κατὰ μικρὸν τοῦ καταμηνιώδους
[3, 1]	καὶ πάντα δίχροα τὰ τῶν	ὀρνίθων	ἐστίν, τῶν δ´ ἰχθύων οἱ
[3, 1]	οὖν γίγνεται τὰ ὑπηνέμια τῶν	ὀρνίθων,	ἔτι δὲ ποῖοι πολύγονοι καὶ
[3, 5]	ὅτι οὐχ ὁμοιοτρόπως τοῖς τῶν	ὀρνίθων	ἔχει τὰ περὶ τὰ ᾠὰ
[3, 2]	τυγχάνωσιν ἐκπέττεται καὶ τὰ τῶν	ὀρνίθων	καὶ τὰ τῶν τετραπόδων καὶ
[3, 2]	συνίσταται καθάπερ καὶ τὰ τῶν	ὀρνίθων,	καὶ τἆλλα ταὐτὰ πάντα συμβαίνει
[3, 3]	ᾠὸν ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν	ὀρνίθων	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀπολελυμένων,
[3, 2]	τὸν τρόπον ἐπί τε τῶν	ὀρνίθων	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ
[3, 3]	δ´ ὅτι τὰ μὲν τῶν	ὀρνίθων	κεχωρισμένον ἔχει τὸ λευκὸν καὶ
[3, 1]	μὲν οὖν οὔτε τὰ τῶν	ὀρνίθων	οὔτε τὰ τῶν ἰχθύων τελειοῦται
[3, 6]	ἀμφοτέρων ταὐτόν. (Τῶν μὲν οὖν	ὀρνίθων	τά τε ὑπηνέμια γίγνεται γόνιμα,
[3, 3]	τούτοις δὲ καὶ τοῖς τῶν	ὀρνίθων	τῇ μὲν ὁμοία τῇ δὲ
[3, 6]	καιρὸς τούτοις οἷος ἐπὶ τῶν	ὀρνίθων.	τοῦτο δὲ συμβέβηκεν εὐλόγως· ὅταν
[3, 3]	δ´ ὅτι τὸ μὲν τῶν	ὀρνίθων	χωρίζεται τῆς ὑστέρας, τῶν δὲ
[3, 2]	τρόπον γίγνεται (τά τε τῶν	ὀρνίθων	ᾠὰ καὶ τὰ τῶν ζῴων
[3, 6]	τὴν τελείωσιν καὶ τοῖς τῶν	ὀρνίθων	ᾠοῖς καὶ τοῖς τῶν ἰχθύων
[3, 2]	ἄλλως πως ῥιγώσασα ἐκβάλῃ ἡ	ὄρνις	ἔτι αἱματῶδές τε φαίνεται τὸ
[3, 1]	μονοτόκοι εἰσίν (οὐθεὶς γὰρ μονοτόκος	ὄρνις	πλὴν ὁ κόκκυξ, καὶ οὗτος
[3, 2]	δύναται τελειοῦν ἐν αὑτῇ ἡ	ὄρνις	συνεκτίκτει τὴν τροφὴν ἐν τῷ
[3, 1]	αὔξησιν ἐὰν μὴ ὀχεύηται ἡ	ὄρνις	συνεχῶς. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι
[3, 5]	ἄρρεν ἐστίν. τοῖς μὲν οὖν	ὄρνισι	διὰ τὸ τέλεια ἐξιέναι τὰ
[3, 1]	Συνίσταται μὲν οὖν κυήματα τοῖς	ὄρνισι	καὶ αὐτόματα, ἃ καλοῦσιν (ὑπηνέμια
[3, 3]	κατὰ ταῦτα τῶν ἰχθύων τοῖς	ὄρνισι	καὶ διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας·
[3, 1]	ἀπόκρισις τῶν καταμηνίων συνίσταται τοῖς	ὄρνισι	κατὰ τοὺς ἱκνουμένους χρόνους τοῦ
[3, 3]	τί διαφέρουσιν αἱ γενέσεις τοῖς	ὄρνισι	κατὰ τοῦτο καὶ τοῖς ἰχθύσιν.
[3, 2]	τῶν τετραπόδων ἐνίοις, τοῖς δ´	ὄρνισι	μέχρι τοῦ γεννῆσαι καὶ ἐκθρέψαι·
[3, 1]	μικρὸν τὸ κύημα ἐν τοῖς	ὄρνισι,	προϊὸν δὲ ὠχρὸν ἅπαν, συμμιγνυμένου
[3, 6]	δ´ ἐστὶν ἐν πᾶσι τοῖς	ὄρνισι	τὸ μὲν θῆλυ τὸ δ´
[3, 2]	ἐν τοῖς μαστοῖς· τοῖς δ´	ὄρνισι	τοῦτο ποιεῖ ἡ φύσις ἐν
[3, 1]	τοῖς ἰχθύσι καθάπερ οὐδὲ τοῖς	ὄρνισιν·	διὸ καὶ τούτοις γίγνεται μὲν
[3, 2]	ἐκ τοῦ ᾠοῦ συμβαίνει τοῖς	ὄρνισιν	ἐπῳαζούσης καὶ συμπεττούσης τῆς ὄρνιθος,
[3, 1]	σύστασις κυημάτων ὁμοίως καὶ τοῖς	ὄρνισιν,	ἧττον δ´ ἐπιδήλως· ψυχροτέρα γὰρ
[3, 1]	Ὅλως δ´ ἔν γε τοῖς	ὄρνισιν	οὐδὲ τὰ γιγνόμενα διὰ τῆς
[3, 10]	τῶν ᾠῶν· οὐθενὸς γὰρ τοιαύτην	ὁρῶμεν	ζῴου γένεσιν ἀλλὰ τὴν ἑτέραν,
[3, 6]	κυήματα οὔθ´ οἱ ἄρρενες ἀπορραίνοντες	ὁρῶνται	τὸν θορόν, τῶν δὲ μὴ
[3, 5]	ἰχθύων ταχεῖα. διόπερ ταύτην οὐχ	ὁρῶντες,	τὰς δ´ ἀνακάψεις τοῦ θοροῦ
[3, 2]	εἰς τὸν ὑμένα τὸν χοριοειδῆ	ὃς	κύκλῳ περιέχει τὸ ζῷον· ἔστι
[3, 2]	δὲ τούτῳ ὁ ἐντὸς ὑμὴν	ὃς	ὁρίζει τὸ λευκὸν καὶ τὸ
[3, 10]	σωματῶδες καὶ ψυχρόν ἐστιν. Διόπερ	ὅσα	ἄναιμα καὶ μὴ θερμὰ τὴν
[3, 5]	πολλά φασι τίκτειν, λέγοντες ὀρθῶς·	ὅσα	γὰρ ἐξ αὑτῶν γεννᾷ τέλεια
[3, 9]	ἐν τοῖς τοῦ κηρίου κυτταρίοις·	ὅσα	δ´ ἐξ ὀχείας τῶν ἐντόμων
[3, 2]	τῆς ἐν τῇ γῇ θερμότητος·	ὅσα	δ´ ἐπῳάζει φοιτῶντα τῶν ᾠοτόκων
[3, 10]	εὔλογον γίγνεσθαι καὶ ἐκ ταύτης.	Ὅσα	δὲ μήτε παραβλαστάνει μήτε κηριάζει,
[3, 2]	δὲ καὶ περὶ τὴν τελείωσιν,	ὅσα	δὲ φρονιμώτερα καὶ περὶ τὴν
[3, 1]	σύστασιν καὶ πορρώτερόν ἐστιν. Διόπερ	ὅσα	δίχροά ἐστι τῶν ᾠῶν, τὴν
[3, 10]	ζῴων σκωληκοτοκεῖται, καὶ τῶν ἀναίμων	ὅσα	μὴ ἀπὸ ζῴων γίγνεται καὶ
[3, 9]	Τίνος γὰρ χάριν; πάντα γὰρ	ὅσα	πραγματεύεται περὶ τὰ τέκνα περὶ
[3, 5]	γὰρ ὄρνιθες καὶ τῶν τετραπόδων	ὅσα	ᾠοτοκεῖ, καὶ εἴ τι τῶν
[3, 2]	τῶν ὀρνίθων καὶ τῶν τετραπόδων	ὅσα	ᾠοτοκεῖ τὸ ᾠὸν (τὸ) σκληρόδερμον.
[3, 1]	τῶν εἰς τὰς θήρας ἀγομένων,	ὀσμώμεναι	τοῦ ἄρρενος καὶ ἀκούουσαι τῆς
[3, 1]	ὕστερον λεκτέον. Οἱ δὲ ἄλλοι	ὅσοιπερ	ᾠοτοκοῦσι τῶν ἰχθύων μονόχρων μὲν
[3, 5]	μὴ ἐπιρράνῃ τὸ ἄρρεν, ἐν	ὅσοις	γένεσιν αὐτῶν καὶ τὸ ἄρρεν
[3, 1]	πολὺ τὸ θερμὸν ἀποκρίνεται, ἐν	ὅσοις	δ´ ὀλίγον οὐ δύναται· διὸ
[3, 5]	ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ οἱ ἰχθύες	ὅσοις	ἐμποδίζει τὸ οὐραῖον, ἀλλὰ τῶν
[3, 1]	ψυχρὸν τὸ δὲ θερμόν. Ἐν	ὅσοις	μὲν οὖν ἐστι πολὺ τὸ
[3, 5]	αὐτῶν ὥσπερ τῶν φυτῶν ἐν	ὅσοις	τὸ μὲν καρποφορεῖ τὸ δ´
[3, 1]	δὲ τοσαύτη τὸ πλῆθος ὥστε	ὅσον	γε ἐπισημαίνειν. Ὁμοίως δ´ οὐδὲ
[3, 6]	πλείω γὰρ ἔχουσι θορὸν ἢ	ὅσον	πρὸς τὴν ὀχείαν ἱκανόν· μᾶλλον
[3, 10]	πηγνυμένου τὴν αὐτὴν πῆξιν τοῖς	ὀστοῖς	καὶ τοῖς κέρασι (πυρὶ γὰρ
[3, 10]	ἐγένετο τὰ καλούμενα λιμνόστρεα τῶν	ὀστρακηρῶν,	οἷον περὶ Ῥόδον παραβαλόντος ναυτικοῦ
[3, 10]	ποτιμωτέροις ἀλλ´ ἧττον, οἷον τὰ	ὀστρακόδερμα	καὶ τὰ μαλάκια καὶ τὰ
[3, 10]	τ´ ἐντόμων ἔνια καὶ τὰ	ὀστρακόδερμα	περὶ ὧν ὁ λόγος· οὐ
[3, 10]	τὴν γῆν οὕτως ἔχειν τὰ	ὀστρακόδερμα	πρὸς τὸ ὑγρόν, ὡς ὄντα
[3, 10]	δὲ συνίσταται αὐτόματα πάντα τὰ	ὀστρακόδερμα	φανερὸν ἐκ τῶν τοιούτων ὅτι
[3, 10]	τῆς τοιαύτης συστάσεως ἡ τῶν	ὀστρακοδέρμων	γίγνεται φύσις, κύκλῳ μὲν τοῦ
[3, 10]	ἄνω μικρόν. Καὶ ἐπὶ τῶν	ὀστρακοδέρμων	δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχει
[3, 10]	εἴρηται πάντων, περὶ δὲ τῶν	ὀστρακοδέρμων	λεκτέον. Ἔχει δὲ καὶ τούτων
[3, 8]	δὲ τῶν ἐντόμων καὶ τῶν	ὀστρακοδέρμων	λεκτέον κατὰ τὴν ὑφηγημένην μέθοδον.
[3, 10]	ἐν μὲν τῇ γῇ τῶν	ὀστρακοδέρμων	οὐθὲν ἢ μικρόν τι γίγνεται
[3, 10]	εἴη λόγος. Ἡ δὲ τῶν	ὀστρακοδέρμων	συνίσταται φύσις τῶν μὲν αὐτόματος,
[3, 10]	γῆς ὕδωρ τοσοῦτον ἡ τῶν	ὀστρακοδέρμων	φύσις τῆς τῶν φυτῶν, ἐπεὶ
[3, 8]	τις ἀφέλοι τὸ τῶν ᾠῶν	ὄστρακον·	διὸ καὶ καλοῦσι τὰς τότε
[3, 3]	γὰρ ἡ μήτηρ, τὸ δ´	ὄστρακόν	ἐστι τοῖς ἐκτικτομένοις ᾠοῖς ἀλεωρὰ
[3, 3]	δ´ αἴτιον ὅτι τὸ πέριξ	ὄστρακον	οὐκ ἔχουσιν· οὐδὲν γὰρ αὐτοῖς
[3, 2]	ζῴοις· γίγνεται γὰρ τὸ πέριξ	ὄστρακον	τελεωθέντος. Τὸ μὲν οὖν εἰρημένον
[3, 2]	λανθάνει δ´ ὅτι τὸ γιγνόμενον	ὄστρακον	τὸ πρῶτον μαλακὸς ὑμήν ἐστιν,
[3, 2]	τὸ ἀνάλογον τῇ ὑστέρᾳ τὸ	ὄστρακον	τοῦ ᾠοῦ περιπέφυκεν, ὥσπερ ἂν
[3, 3]	ὅ ἐστιν ὑπὸ τὸ περιέχον	ὄστρακον,	τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τὸ
[3, 2]	περὶ τὸν ὑμένα τὸν τοῦ	ὀστράκου.	Διὰ μὲν οὖν θατέρου λαμβάνει
[3, 10]	καὶ βορβόρου περὶ αὐτὰ συναλισθέντος	ὄστρεα	εὑρίσκοντ´ ἐν αὐτοῖς. Ὅτι δ´
[3, 10]	ὄντα τὰ μὲν φυτὰ ὡσπερανεὶ	ὄστρεα	χερσαῖα τὰ δὲ ὄστρεα ὡσπερανεὶ
[3, 10]	ὡσπερανεὶ ὄστρεα χερσαῖα τὰ δὲ	ὄστρεα	ὡσπερανεὶ φυτὰ ἔνυδρα. Διὰ τοιαύτην
[3, 10]	Πύρρας τῆς ἐν Λέσβῳ τῶν	ὀστρέων	διεκόμισαν ζῶντα καὶ εἰς τόπους
[3, 5]	θήλειαι τὰ ᾠὰ ἔχουσι, καὶ	ὅσῳ	ἂν ᾖ ἐγγυτέρω ἡ θήλεια
[3, 10]	φύσιν ἀνάλογον ἔχει, καὶ διέστηκεν	ὅσῳ	ζωτικώτερον τὸ ὑγρὸν τοῦ ξηροῦ
[3, 3]	τελείων. Ὁμοίως δ´ ἔχει καὶ	ὅσων	ἀπολέλυται τὰ ᾠὰ τῆς ὑστέρας·
[3, 5]	οὐθὲν λαμβάνει τῶν τοιούτων ᾠῶν	ὅσων	ἐστὶ τὸ μὲν θῆλυ τὸ
[3, 1]	δὲ βαρέα καὶ τῶν πτητικῶν	ὅσων	τὰ σώματα ὀγκώδη πολύγονα, καθάπερ
[3, 10]	καὶ γίγνεται πλῆθος τῶν τοιούτων	ὅταν	ἅπαξ (γένηταί τι. Πάντα μὲν
[3, 1]	ἐπιρρέον διὰ τῆς ὑστέρας, ἐπεὶ	ὅταν	ἅπαξ ὀχευθῇ τὰ ὄρνεα, πάντα
[3, 6]	πρὸς τὸ συναύξειν τὰ ᾠά,	ὅταν	ἀποτέκῃ ἡ θήλεια, ἢ πρὸς
[3, 10]	πᾶν, ἐν δὲ τοῖς σκωληκοτοκουμένοις	ὅταν	αὐξηθῇ ἐκ τῆς ἐν τῷ
[3, 6]	ὀρνίθων. τοῦτο δὲ συμβέβηκεν εὐλόγως·	ὅταν	γὰρ τὸ λευκὸν ἀφωρισμένον ᾖ
[3, 2]	τὴν μητέρα τὰ ζῳοτοκούμενα ἔμβρυα	ὅταν	ἐν τῇ μητρὶ ᾖ (ἐπεὶ
[3, 8]	γὰρ ἡ τῶν ᾠῶν φύσις	ὅταν	λάβῃ τέλος ἀναυξής ἐστι, τὸ
[3, 1]	λίαν ἐξαυαίνεται μετὰ τὴν φοράν,	ὅταν	μὴ ὑπολειφθῇ τῷ σώματι τροφή,
[3, 1]	ἐστίν, ὥστε μικρᾶς δεῖσθαι κινήσεως	ὅταν	ὀργῶντα τύχῃ καὶ γίγνεσθαι ταχὺ
[3, 6]	ὄντα ἂν διαλείπῃ τὴν ὀχείαν,	ὅταν	ὀχευθῇ† πάλιν ποιεῖ ταχείαν λαμβάνειν
[3, 2]	καὶ μὴ ἐπῳάζουσαι αἱ θήλειαι	ὅταν	τέκωσι διατίθενται χεῖρον, ὥσπερ ἑνός
[3, 3]	τῆς ὑστέρας· ἐνίοις γὰρ αὐτῶν	ὅταν	τέλειον γένηται τὸ ᾠὸν ἀπολύεται.
[3, 10]	πορφύραι, πλὴν ὁτὲ μὲν μείζω	ὁτὲ	δ´ ἐλάττω. Ἔνια δ´ οὐκ
[3, 10]	κήρυκες καὶ αἱ πορφύραι, πλὴν	ὁτὲ	μὲν μείζω ὁτὲ δ´ ἐλάττω.
[3, 10]	συναλισθέντος ὄστρεα εὑρίσκοντ´ ἐν αὐτοῖς.	Ὅτι	δ´ οὐδ´ ἀφίησι τὰ τοιαῦτα
[3, 5]	τὰ τοιαῦτα τῶν ᾠῶν εἴρηται.	(Ὅτι	δ´ ᾠοτοκοῦσι καὶ οὗτοι οἱ
[3, 1]	δεῖ θερμὸν καὶ ὑγρὸν εἶναι.	Ὅτι	δὲ δειλὸν φανερόν· ὑπό τε
[3, 10]	ἄλλων τῶν αὐτομάτων εἴρηται σχεδόν.	Ὅτι	δὲ συνίσταται αὐτόματα πάντα τὰ
[3, 1]	μεταξὺ τοῦ ἑνὸς καὶ πολλῶν.	Ὅτι	δὲ τοῖς πολυγόνοις τρέπεται εἰς
[3, 10]	ὑπὸ τὸ ὑπόζωμα γίγνεται πᾶσιν.	Ὅτι	δὲ τοῦτον τὸν τρόπον ποιεῖται
[3, 1]	ᾠοτοκεῖ ζῷον) τὸ (δ´ αἷμα	ὅτι	ἐστὶν ὕλη τοῖς σώμασιν εἴρηται
[3, 2]	τὸ ὠχρόν ἐστιν. Αἴτιον δ´	ὅτι	ἡ ἐκτροφὴ οὐκ ἐν τῇ
[3, 8]	ταῖς κάμπαις. τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	ἡ φύσις ὡσπερανεὶ πρὸ ὥρας
[3, 1]	ὄρνις συνεχῶς. Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	καθάπερ ἐπὶ τῶν γυναικῶν τὸ
[3, 9]	αἱ χάνναι χάννας. Αἴτιον δ´	ὅτι	καὶ αὐταὶ γεννῶνται αἱ μέλιτται
[3, 10]	τὸ ἄρρεν; δεῖ δὴ λαβεῖν	ὅτι	καὶ ἐν τοῖς ζῴοις τοῖς
[3, 3]	ἀνηλωμένου τοῦ ᾠοῦ. Φανερὸν οὖν	ὅτι	καὶ πρότερον ἔτεινον οἱ πόροι
[3, 10]	διαρθροῦται τὸ κάτωθεν. Αἴτιον δ´	ὅτι	καὶ ὕστερον ἡ τροφὴ ἐν
[3, 5]	ἀφελοῦσα προσέθηκε πρὸς τὸ μέγεθος.	~Ὅτι	μὲν οὖν αὐξάνεταί τε καὶ
[3, 10]	ἐξ ᾠοῦ λέγομεν εἶναι γένεσιν.	Ὅτι	μὲν οὖν, εἴπερ ἦν τις
[3, 1]	πᾶσι γὰρ τὸ πεπεμμένον γλυκύτερον.	Ὅτι	μὲν οὖν οὔτε τὰ τῶν
[3, 8]	δὴ πρῶτον περὶ τῶν ἐντόμων.	ὅτι	μὲν οὖν τὰ μὲν ἐξ
[3, 6]	ἐπιρραίνουσιν οἱ ἄρρενες. αἴτιον δ´	ὅτι	οὐ δίχροα ταῦτα· διόπερ οὐχ
[3, 6]	δὲ περὶ αὐτῶν καὶ πρότερον	ὅτι	οὔ πω ὦπται ἱκανῶς— νῦν
[3, 5]	ἐστιν. ἀλλὰ τοῦτο οὐχὶ συνεωράκεσαν	ὅτι	οὐχ ὁμοιοτρόπως τοῖς τῶν ὀρνίθων
[3, 1]	εἴρηται καὶ πρότερον. Αἴτιον δ´	ὅτι	πολύγονόν ἐστι τὸ τῶν ἰχθύων
[3, 10]	ὀστρακόδερμα φανερὸν ἐκ τῶν τοιούτων	ὅτι	πρός τε τοῖς πλοίοις γίγνεται
[3, 2]	Τούτου δ´ αἴτιον τὸ εἰρημένον	ὅτι	προσπέφυκε κατὰ τὴν ἀρχήν. Ἡ
[3, 8]	πρότερον ἐλέχθη, πρὸς δὲ τούτοις	ὅτι	σκωληκοτοκεῖ καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν
[3, 2]	σκέψιν ἱκανὸν φανερὸν εἶναι τοσοῦτον,	ὅτι	συστάσης πρώτης τῆς καρδίας καὶ
[3, 3]	καὶ τοῖς ἰχθύσιν. Αἴτιον δ´	ὅτι	τὰ μὲν τῶν ὀρνίθων κεχωρισμένον
[3, 10]	τοὺς καιροὺς τούτους. Σημεῖον δ´	ὅτι	τὰ τοιαῦτα ἀεὶ ἔχουσιν, οἷον
[3, 5]	ἐν αὑτοῖς πρῶτον· δῆλον γὰρ	ὅτι	τὸ γένος ὅλον ἐστὶν ᾠοτόκον
[3, 6]	ἄρρενες τὸν θορόν. αἴτιον δ´	ὅτι	τὸ γένος οὐ πολύσπερμον ὅλως
[3, 2]	εἰρημένον ὀρθῶς ζητεῖται· λανθάνει δ´	ὅτι	τὸ γιγνόμενον ὄστρακον τὸ πρῶτον
[3, 3]	τοῦ ᾠοῦ πρόσφυσις. Αἴτιον δ´	ὅτι	τὸ μὲν τῶν ὀρνίθων χωρίζεται
[3, 3]	περιέχον ὄστρακον, τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	τὸ πέριξ ὄστρακον οὐκ ἔχουσιν·
[3, 5]	ἀνακάπτειν τὸν θορόν, οὐ συνορῶντες	ὅτι	τοῦτ´ ἔστιν ἀδύνατον. ὁ γὰρ
[3, 1]	ὀλιγοτόκον ἐστὶν οὐκ ὢν γαμψώνυχος	ὅτι	ψυχρὸς τὴν φύσιν ἐστίν (δηλοῖ
[3, 9]	πρὸς τὴν ἀλκὴν ἔχουσιν ὄργανον·	οὐ	γὰρ δεῖ θῆλυ καλεῖν ἐν
[3, 3]	τὸ ᾠὸν τὸ τῶν σελαχῶν	(οὐ	γὰρ δύνανται σκληρύνειν καὶ ξηραίνειν
[3, 10]	ὀστρακόδερμα περὶ ὧν ὁ λόγος·	οὐ	γὰρ ἐκ μορίου γίγνονταί τινος
[3, 3]	ἰχθύες πρὸς τὸ ὅλον ᾠόν	(οὐ	γάρ ἐστιν αὐτοῦ τὸ μὲν
[3, 9]	ἀφῄρηται δὲ τὸ περιττὸν εὐλόγως·	οὐ	γὰρ ἔχουσιν οὐθὲν θεῖον ὥσπερ
[3, 3]	ἐξ ἐναντίας ἔχειν τὴν ἀρχήν·	οὐ	γὰρ μόνον κατὰ τὴν πρόσφυσίν
[3, 2]	πολυτόκοις συμβαίνει τὸ τοιοῦτον εὐλόγως	(οὐ	γὰρ ῥᾴδιον τὴν ἁρμόττουσαν πᾶσιν
[3, 2]	προσπέφυκε, τοῦτο ποῦ τρέπεται τελεωθέντος;	οὐ	γὰρ συνεξέρχεται καθάπερ ὁ ὀμφαλὸς
[3, 2]	καὶ Ἀλκμαίων φησὶν ὁ Κροτωνιάτης.	Οὐ	γὰρ τὸ λευκόν ἐστι γάλα
[3, 1]	δ´ αἰτία τούτων εἴρηται πρότερον.	Οὐ	γίγνεται δὲ τὰ ὑπηνέμια τοῖς
[3, 10]	καὶ μὴ θερμὰ τὴν φύσιν	οὐ	γίγνεται ἐν ταῖς λίμναις οὐδὲ
[3, 2]	ζῴοις. Πυρούμενον δὲ καὶ ὀπτώμενον	οὐ	γίγνεται σκληρὸν διὰ τὸ εἶναι
[3, 5]	ἄνευ τῆς τοῦ ἄρρενος γονῆς	οὐ	γίγνεται τῶν τοιούτων οὐθέν. Συμβάλλεται
[3, 1]	ὑπηνεμίων τινὲς εἰώθασι λέγειν ὡς	οὐ	γιγνομένων ἀλλ´ ὡς ὑπολειμμάτων ἐκ
[3, 4]	δ´ αὐξάνεται δι´ αὑτοῦ καὶ	οὐ	διὰ πρόσφυσιν οὐδεμίαν. Τὸ δ´
[3, 6]	οἱ ἄρρενες. αἴτιον δ´ ὅτι	οὐ	δίχροα ταῦτα· διόπερ οὐχ ὥρισται
[3, 1]	ἀποκρίνεται, ἐν ὅσοις δ´ ὀλίγον	οὐ	δύναται· διὸ μονόχροα τὰ κυήματα,
[3, 1]	τοῦ σπέρματος γίγνεται ἐκ περιττώσεως	οὐ	δύναται ἡ φύσις ἐπ´ ἀμφότερα
[3, 2]	πρὸς τὴν αὔξησιν· ἐπεὶ γὰρ	οὐ	δύναται τελειοῦν ἐν αὑτῇ ἡ
[3, 1]	ἐστὶν αὐτῶν. Εἷς δὲ μόνος	οὐ	ζῳοτοκεῖ τῶν τοιούτων ἐν αὑτῷ,
[3, 5]	σπέρμα τοὺς θήλεις τῶν ἰχθύων	οὐ	κατανενοηκότες ἔνια λέγουσιν οὕτως. ὑπὸ
[3, 5]	σελαχωδῶν, τέλειον ᾠὸν γεννῶσι, καὶ	οὐ	λαμβάνει ἐξελθὸν αὔξησιν, οἱ δ´
[3, 6]	ποιεῖ ταχείαν λαμβάνειν τὴν αὔξησιν	οὐ	μέντοι κατὰ πάντα τὸν χρόνον,
[3, 6]	ᾗ μὲν φυτὸν τετελέωκεν (διόπερ	οὐ	μεταβάλλει πάλιν μετὰ τὴν ὀχείαν)
[3, 2]	εἴρηται, τῆς ὄρνιθος ὁ νεοττός·	οὐ	μὴν ἀλλὰ κἂν ἡ ὥρα
[3, 9]	τῶν συμβαίνειν δοκούντων περὶ αὐτάς·	οὐ	μὴν εἴληπταί γε τὰ συμβαίνοντα
[3, 5]	ὑστέρας αἱ θήλειαι· ἔδει δ´	οὐ	μόνον τοὺς ᾠοτοκοῦντας ἀλλὰ καὶ
[3, 2]	ἀνόμοιον τὸ δίχροον ᾠὸν καὶ	οὐ	πάμπαν στρογγύλον ἀλλ´ ἐπὶ θάτερα
[3, 3]	τῆς ὑστέρας, τῶν δὲ τοιούτων	οὐ	πάντων ἀλλὰ τῶν πλείστων πρὸς
[3, 2]	λευκὸν ὑπὸ μὲν τῶν πάγων	οὐ	πήγνυται ἀλλ´ ὑγραίνεται μᾶλλον (τὸ
[3, 9]	τέλει οἱ κύτταροι αὐτῶν καὶ	οὐ	πολλοὶ τὸν ἀριθμόν. Ὥστε συμβαίνει
[3, 10]	φύσιν τῆς γῆς καὶ σωματικὴν	οὐ	πολλῷ ἧττον, καὶ μάλιστα τὰ
[3, 6]	αἴτιον δ´ ὅτι τὸ γένος	οὐ	πολύσπερμον ὅλως τὸ τῶν σελαχωδῶν·
[3, 5]	τέλεια ἢ ζῷα ἢ ᾠὰ	οὐ	πολυτοκεῖ οὕτως ὥσπερ οἱ ᾠοτοκοῦντες
[3, 5]	αἰδοῖον· ἐν ἐνίοις γὰρ τόποις	οὐ	σπάνις τῆς θεωρίας· ἀλλ´ ἔχουσιν
[3, 5]	ἐκ τοῦ ἀνακάπτειν τὸν θορόν,	οὐ	συνορῶντες ὅτι τοῦτ´ ἔστιν ἀδύνατον.
[3, 6]	ὀχείαν) ᾗ δ´ οὐ φυτὸν	οὐ	τετελέωκεν, οὐδ´ ἀποβαίνει ἐξ αὐτοῦ
[3, 5]	ὀχευόμενα φαίνεσθαι, διὰ τοῦτο ταύτης	οὐ	τετυχήκασι τῆς φήμης. τὸ δὲ
[3, 8]	καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων· ἀλλ´	οὐ	τῷ σχήματι λεκτέον οὐδὲ τῇ
[3, 9]	ἐγέννων αὐταὶ αὑτάς· νῦν δ´	οὐ	φαίνεται γιγνόμενος ὁ γόνος αὐτῶν
[3, 2]	ἀπολύεται ὅλον τὸ ᾠὸν καὶ	οὐ	φαίνεται εὐλόγως ὁ ὀμφαλός· αὐτοῦ
[3, 6]	μετὰ τὴν ὀχείαν) ᾗ δ´	οὐ	φυτὸν οὐ τετελέωκεν, οὐδ´ ἀποβαίνει
[3, 1]	τὰ δὲ περιστερώδη πολλὰ μὲν	οὔ,	πολλάκις δέ· μεταξὺ γάρ ἐστι
[3, 6]	περὶ αὐτῶν καὶ πρότερον ὅτι	οὔ	πω ὦπται ἱκανῶς— νῦν δ´
[3, 9]	γίγνεσθαι. Νῦν δ´ ἐπειδὴ τοῦτ´	οὔ	φασιν οἱ περὶ τὴν θεραπείαν
[3, 1]	τὴν δίχροιαν· ἔχει γὰρ ἐξ	οὗ	ἑκάτερον ἔσται τῶν μορίων καὶ
[3, 2]	Εἰ δ´ ἔστι τι δι´	οὗ	προσπέφυκε, τοῦτο ποῦ τρέπεται τελεωθέντος;
[3, 10]	τῆς ἀφρώδους ἰλύος, καὶ πολλαχοῦ	οὗ	πρότερον οὐθὲν ὑπῆρχε τοιοῦτον, ὕστερον
[3, 1]	τῶν ζῴων διακέκριται χωρὶς ἐξ	οὗ	τε ἡ ἀρχὴ γίγνεται καὶ
[3, 1]	αὑτῷ, ὁ καλούμενος βάτραχος· περὶ	οὗ	τὴν αἰτίαν ὕστερον λεκτέον. Οἱ
[3, 1]	ἡ ἀρχὴ γίγνεται καὶ ἐξ	οὗ	τρέφεται, καὶ τὸ μὲν λευκόν
[3, 6]	δ´ οὐ φυτὸν οὐ τετελέωκεν,	οὐδ´	ἀποβαίνει ἐξ αὐτοῦ ἕτερον οὐθέν·
[3, 1]	ἐστὶ τὸ τῶν ἰχθύων γένος)	οὐδ´	ἀποκεκριμένον ἔχει τὸ λευκὸν διά
[3, 9]	τι συμβαίνειν πάθος. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ´	αὐτὰς τὰς μελίττας ἐνδέχεται τὰς
[3, 1]	ὑπαρχούσης αὐτῇ θερμότητος. Τίκτει δ´	οὐδ´	αὕτη πολλὰ λίαν, ἀλλὰ τέτταρα
[3, 10]	εὑρίσκοντ´ ἐν αὐτοῖς. Ὅτι δ´	οὐδ´	ἀφίησι τὰ τοιαῦτα οὐθὲν ἀφ´
[3, 10]	γὰρ ἐκ παντὸς γίγνεται καθάπερ	οὐδ´	ἐν τοῖς ὑπὸ τῆς τέχνης
[3, 3]	οὐδ´ ὕστερον εἰσδέχεται τοὺς νεοττοὺς	οὐδ´	ἐξ ἀρχῆς ζῳοτοκεῖ· τὸ γὰρ
[3, 7]	τῷ θήλει πολλάκις ὦπται. διόπερ	οὐδ´	ἱστορικῶς οὐδὲ ταύτῃ φαίνονται λέγοντες
[3, 3]	ἀκανθώδη καὶ σφόδρα τραχεῖαν. Διόπερ	οὐδ´	ὕστερον εἰσδέχεται τοὺς νεοττοὺς οὐδ´
[3, 1]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´ ἥνπερ	οὐδὲ	πολυτοκεῖ τὰ τοιαῦτα· τοῖς γὰρ
[3, 1]	δ´ ἔν γε τοῖς ὄρνισιν	οὐδὲ	τὰ γιγνόμενα διὰ τῆς ὀχείας
[3, 9]	οἰκεῖον (διαπονεῖται γόνον. Ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	τὰς μὲν μελίττας θηλείας εἶναι
[3, 7]	πολλάκις ὦπται. διόπερ οὐδ´ ἱστορικῶς	οὐδὲ	ταύτῃ φαίνονται λέγοντες οἱ φάσκοντες
[3, 8]	ἀλλ´ οὐ τῷ σχήματι λεκτέον	οὐδὲ	τῇ μαλακότητι καὶ σκληρότητι (καὶ
[3, 1]	ὅσον γε ἐπισημαίνειν. Ὁμοίως δ´	οὐδὲ	τοῖς ἰχθύσι καθάπερ οὐδὲ τοῖς
[3, 1]	δ´ οὐδὲ τοῖς ἰχθύσι καθάπερ	οὐδὲ	τοῖς ὄρνισιν· διὸ καὶ τούτοις
[3, 9]	δὲ μέλιτται πᾶσαι κέντρον ἔχουσιν.	Οὐδὲ	τοὐναντίον εὔλογον, τὰς μὲν μελίττας
[3, 10]	οὐ γίγνεται ἐν ταῖς λίμναις	οὐδὲ	τῶν ἁλμυρῶν ἐν τοῖς ποτιμωτέροις
[3, 4]	αὑτοῦ καὶ οὐ διὰ πρόσφυσιν	οὐδεμίαν.	Τὸ δ´ αἴτιον παραπλήσιον ὅπερ
[3, 3]	τὸ πέριξ ὄστρακον οὐκ ἔχουσιν·	οὐδὲν	γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον· σκεπάζει γὰρ
[3, 9]	ἄρρενας τοὺς δὲ κηφῆνας θήλεις·	οὐδὲν	γὰρ τῶν ἀρρένων εἴωθε διαπονεῖσθαι
[3, 10]	ἀφεῖσαν, πλείω μὲν τῷ χρόνῳ	οὐδὲν	ἐγένετο, τὸ δὲ μέγεθος εἰς
[3, 10]	αὐτῶν. Τοῖς δὲ συμβαίνει τοιοῦτον	οὐδὲν	ἐπίδηλον, οἷον τοῖς τηθύοις. Τὰ
[3, 9]	τούς τε κηφῆνας ἀργοὺς ἅτ´	οὐδὲν	ἔχοντας ὅπλον πρὸς τὸ διαμάχεσθαι
[3, 8]	καλούμεναι νύμφαι γίγνονται, καὶ τοιοῦτον	οὐδὲν	ἔχουσιν. καὶ γὰρ ἡ τῶν
[3, 9]	δ´ οὐκ ἔσται; προσήκει γὰρ	οὐδὲν	ἧττον, εἴτε φυόμενον ἐν τοῖς
[3, 2]	τοῖς δὲ γαμψώνυξιν ὀλιγοτόκοις οὖσιν	οὐδὲν	ἧττον συμβαίνει τοῦτο· πολλάκις μὲν
[3, 9]	γεννῶσι καὶ τέλος ἕν, εἶτ´	οὐδέν.	Οἱ δ´ ἡγεμόνες τὸ μὲν
[3, 9]	τοὺς δὲ κηφῆνας ἄρρενας εὔλογον·	οὐδενὶ	γὰρ τὸ πρὸς ἀλκὴν ὅπλον
[3, 6]	ποτὲ αἰτίαν τῶν μὲν σελαχωδῶν	οὔθ´	αἱ θήλειαι τὰ κυήματα οὔθ´
[3, 5]	ἀθρόα ἐκτίκτουσιν ἀλλὰ κατὰ μικρόν,	οὔθ´	οἱ ἄρρενες ἀθρόον ἀφιᾶσι τὸν
[3, 6]	οὔθ´ αἱ θήλειαι τὰ κυήματα	οὔθ´	οἱ ἄρρενες ἀπορραίνοντες ὁρῶνται τὸν
[3, 6]	οὔτε γὰρ ὡς φυτὸν ἁπλῶς	οὔθ´	ὡς ζῷον ἐκ συνδυασμοῦ γέγονεν.
[3, 5]	πολλοὺς λανθάνειν καὶ τῶν ἁλιέων·	οὐθεὶς	γὰρ αὐτῶν οὐθὲν τηρεῖ τοιοῦτον
[3, 1]	εἴωθεν· οὔτε γὰρ μονοτόκοι εἰσίν	(οὐθεὶς	γὰρ μονοτόκος ὄρνις πλὴν ὁ
[3, 10]	δ´ οὐδ´ ἀφίησι τὰ τοιαῦτα	οὐθὲν	ἀφ´ αὑτῶν γεννητικὸν τεκμήριον· (ἐπεὶ
[3, 10]	τοῖς ὑπὸ τῆς τέχνης δημιουργουμένοις—	οὐθὲν	γὰρ ἂν ἔδει ποιεῖν— νῦν
[3, 1]	ἡ ἀπόκρισις ἐκ τοῦ αἵματος	(οὐθὲν	γὰρ ἄναιμον ᾠοτοκεῖ ζῷον) τὸ
[3, 10]	σαπρὸν περίττωμα τοῦ πεφθέντος ἐστίν·	οὐθὲν	γὰρ ἐκ παντὸς γίγνεται καθάπερ
[3, 5]	ὑπολαμβάνουσιν εὔλυτος τὸ συμβαῖνον ἀκούσασιν.	οὐθὲν	γὰρ τῶν ὀχευομένων πολλά φασι
[3, 9]	μὲν γὰρ γίγνονται, ἄλλο δ´	οὐθὲν	γεννῶσιν ἀλλ´ ἐν τῷ τρίτῳ
[3, 10]	μικρὸν καὶ πάμπαν ὡς εἰπεῖν	οὐθέν,	ἐν δὲ τῇ γῇ τὰ
[3, 10]	μὲν τῇ γῇ τῶν ὀστρακοδέρμων	οὐθὲν	ἢ μικρόν τι γίγνεται γένος,
[3, 9]	περιττὸν εὐλόγως· οὐ γὰρ ἔχουσιν	οὐθὲν	θεῖον ὥσπερ τὸ γένος τὸ
[3, 3]	πάντῃ μεμιγμένον τὸ τοιοῦτον ὥστ´	οὐθὲν	κωλύει ἐξ ἐναντίας ἔχειν τὴν
[3, 5]	τὸ τῶν ἰχθύων. τέλος μέντοι	οὐθὲν	λαμβάνει τῶν τοιούτων ᾠῶν ὅσων
[3, 6]	οὐδ´ ἀποβαίνει ἐξ αὐτοῦ ἕτερον	οὐθέν·	οὔτε γὰρ ὡς φυτὸν ἁπλῶς
[3, 10]	καὶ ἔν τισι τῶν ζῴων	οὐθὲν	προσδεῖται τῆς τοῦ ἄρρενος ἀρχῆς
[3, 10]	τοιαύτην λαμβάνει μορφήν. Γίγνεται δ´	οὐθὲν	σηπόμενον ἀλλὰ πεττόμενον· ἡ δὲ
[3, 5]	γονῆς οὐ γίγνεται τῶν τοιούτων	οὐθέν.	Συμβάλλεται δὲ πρὸς τὴν ἀπάτην
[3, 10]	πολύ. Τὰ δὲ λεγόμενα ᾠὰ	οὐθὲν	συμβάλλεται πρὸς τὴν γένεσιν ἀλλ´
[3, 5]	τῶν ἁλιέων· οὐθεὶς γὰρ αὐτῶν	οὐθὲν	τηρεῖ τοιοῦτον τοῦ γνῶναι χάριν,
[3, 10]	προΐενται μυξώδεις ὑγρότητας. Σπέρμα δ´	οὐθὲν	τούτων δεῖ νομίζειν ἀλλὰ κατὰ
[3, 10]	ἰλύος, καὶ πολλαχοῦ οὗ πρότερον	οὐθὲν	ὑπῆρχε τοιοῦτον, ὕστερον δι´ ἔνδειαν
[3, 6]	ἀπόκρισιν. τοῖς δὲ τῶν ἰχθύων	οὐθὲν	ὥρισται τοιοῦτον ἀλλὰ πρὸς τὸ
[3, 1]	ἐχόμενον ἀριθμὸν ἕως ἑνός, εἶτ´	οὐθέν,	ὡς ἐξαναλισκομένου τοῦ περιττώματος καὶ
[3, 10]	ἔχει λόγον ἐκ τῶν ᾠῶν·	οὐθενὸς	γὰρ τοιαύτην ὁρῶμεν ζῴου γένεσιν
[3, 10]	ὁτὲ δ´ ἐλάττω. Ἔνια δ´	οὐκ	ἀεί, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἔαρος
[3, 5]	πλὴν τῶν σελαχῶν τούτοις γὰρ	οὐκ	ἀμφισβητοῦσιν. καίτοι ὡσαύτως τε διάκεινται
[3, 10]	φαίνεσθαι γιγνόμενα, τρόπον δ´ ἄλλον	οὐκ	ἀπὸ σπέρματος, καὶ τῇ μὲν
[3, 1]	καταμηνιώδους περιττώματος, ὃ θύραζε μὲν	οὐκ	ἀποκρίνεται διὰ τὸ ὀλίγον εἶναι
[3, 3]	ἐν ἐνίοις γὰρ τῶν σελαχῶν	οὐκ	ἀπολύεται τῆς ὑστέρας τὸ ᾠὸν
[3, 9]	κηφῆνος, ὁ δὲ τῶν μελιττῶν	οὐκ	ἐγγιγνόμενος ἄνευ τῶν βασιλέων (διὸ
[3, 5]	εἰς τὴν κοιλίαν φέρει ἀλλ´	οὐκ	εἰς τὰς ὑστέρας· καὶ τὸ
[3, 9]	(εἰ γὰρ μηθὲν τοιοῦτον ὑπῆρχεν,	οὐκ	εἶχε λόγον τὰ συμβαίνοντα περὶ
[3, 2]	τῇ μητρὶ ᾖ (ἐπεὶ γὰρ	οὐκ	ἐκτρέφονταί γε ἐν τῇ μητρὶ
[3, 2]	Αἴτιον δ´ ὅτι ἡ ἐκτροφὴ	οὐκ	ἐν τῇ μητρί ἐστιν. Αὐξανομένων
[3, 9]	κηφήνων φέρεσθαι μόνον) δῆλον ὡς	οὐκ	ἐξ ὀχείας γίγνονται, οὔτ´ ἐξ
[3, 7]	πάντας εἶναι θήλεις καὶ τίκτειν	οὐκ	ἐξ ὀχείας· τὸ γὰρ ταῦτα
[3, 10]	διαφοράν. Τὸ δὲ τέταρτον γένος	οὐκ	ἐπὶ τούτων τῶν τόπων δεῖ
[3, 9]	μετενεχθέντος μὲν ἔσται, ἐκεῖ δ´	οὐκ	ἔσται; προσήκει γὰρ οὐδὲν ἧττον,
[3, 1]	καιρῷ ὀχευθῇ ὑπὸ τοῦ ἄρρενος.	Οὐκ	ἔστι δὲ τῆς διχροίας αἴτιον
[3, 5]	φήμης. τὸ δὲ κορακῶδες γένος	οὐκ	ἔστιν ἀφροδισιαστικόν (ἔστι γὰρ τῶν
[3, 2]	μητρὸς τιτθεύεται, δι´ αὑτοῦ τε	οὐκ	εὐθὺς δύναται πορίζεσθαι τὴν τροφήν·
[3, 9]	τε τὰ εἰρημένα ἀδύνατον, καὶ	οὐκ	εὔλογον μὴ περὶ πᾶν τὸ
[3, 3]	διάφορός ἐστιν. Πρῶτον μὲν γὰρ	οὐκ	ἔχουσι τὸν ἕτερον ὀμφαλὸν τὸν
[3, 3]	αἴτιον ὅτι τὸ πέριξ ὄστρακον	οὐκ	ἔχουσιν· οὐδὲν γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον·
[3, 10]	πῦρ ἀεὶ φαίνεται τὴν μορφὴν	οὐκ	ἰδίαν ἔχον, ἀλλ´ ἐν ἑτέρῳ
[3, 5]	ἰχθῦς θήλεις ἔξω τῶν σελαχῶν,	οὐκ	ὀρθῶς λέγοντες· οἴονται γὰρ διαφέρειν
[3, 1]	Ὁ δὲ κόκκυξ ὀλιγοτόκον ἐστὶν	οὐκ	ὢν γαμψώνυχος ὅτι ψυχρὸς τὴν
[3, 8]	τὸ πρῶτον τροφὴν μετὰ ταῦτα	οὐκέτι	λαμβάνουσιν, ἀλλ´ ἀκινητίζουσιν αἱ καλούμεναι
[3, 9]	γεννᾶσθαι ἐξ ὀχείας. Εἰ μὲν	οὖν	ἄνευ τῶν βασιλέων ἐφαίνετ´ ἐγγιγνόμενος
[3, 1]	πεζὰ τῶν ζῴων. Γίγνεται μὲν	οὖν	ἀπὸ συνδυασμοῦ πάντα ὅλως καὶ
[3, 5]	πρὸς τὸ μέγεθος. ~Ὅτι μὲν	οὖν	αὐξάνεταί τε καὶ δι´ ἣν
[3, 1]	φθίνοντος τοῦ σπέρματος. (Τίσι μὲν	οὖν	γίγνεται τὰ ὑπηνέμια τῶν ὀρνίθων,
[3, 10]	οἷον ἀφρώδης πομφόλυξ. Αἱ μὲν	οὖν	διαφοραὶ τοῦ τιμιώτερον εἶναι τὸ
[3, 10]	λέγομεν εἶναι γένεσιν. Ὅτι μὲν	οὖν,	εἴπερ ἦν τις ἀρχὴ τῆς
[3, 2]	πέριξ ὄστρακον τελεωθέντος. Τὸ μὲν	οὖν	εἰρημένον ὀρθῶς ζητεῖται· λανθάνει δ´
[3, 2]	περιφύεται ἡ σάρξ. Τὰ μὲν	οὖν	ἐκ τῶν τελείων ᾠῶν γιγνόμενα
[3, 2]	ὁμοιότητα τοῦ χρώματος. Γίγνεται μὲν	οὖν	ἐπῳαζούσης, ὥσπερ εἴρηται, τῆς ὄρνιθος
[3, 1]	δὲ θερμόν. Ἐν ὅσοις μὲν	οὖν	ἐστι πολὺ τὸ θερμὸν ἀποκρίνεται,
[3, 1]	σώμασιν εἴρηται πολλάκις. Τὸ μὲν	οὖν	ἐστιν ἐγγύτερον αὐτοῦ τῆς μορφῆς
[3, 1]	τὸ τῶν ἰχθύων γένος· ἀδύνατον	οὖν	ἔσω πολλὰ λαμβάνειν τέλος, διόπερ
[3, 3]	γαλεοῖς τοῖς λείοις. Διαφέρει μὲν	οὖν	ἡ γένεσις κατὰ ταῦτα τῶν
[3, 2]	τὸν τοῦ ὀστράκου. Διὰ μὲν	οὖν	θατέρου λαμβάνει τὴν ἐκ τοῦ
[3, 1]	τὴν γονὴν περίττωμα εἶναι· ἐπεὶ	οὖν	καὶ ἡ τῶν πτερῶν φύσις
[3, 5]	τοῦ θήλεος αἰδοίῳ. ἔχουσι μὲν	οὖν	καὶ οἱ ἄρρενες καὶ αἱ
[3, 7]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν. τὰ μὲν	οὖν	καραβώδη τὰ θήλεα πρὸς αὑτὰ
[3, 1]	καθάπερ οἱ ὄρνιθες. Συνίσταται μὲν	οὖν	κυήματα τοῖς ὄρνισι καὶ αὐτόματα,
[3, 9]	γένος ἡγεμόνες ἦσαν) Αἱ μὲν	οὖν	μέλιτται κατὰ τὴν δύναμιν αὐτοῖς
[3, 9]	ἔχειν ταῖς μελίτταις· αἱ μὲν	οὖν	μέλιτται κατὰ τοῦτ´ ἐοίκασιν αὐτοῖς,
[3, 6]	δὲ ζῴου ἀτελές. εἰ μὲν	οὖν	μὴ ἐνῆν ἄρρεν ἐν τῷ
[3, 10]	τῶν κρομμύων γένος. Τοῦτον μὲν	οὖν	οἱ μύες γίγνονται τὸν τρόπον·
[3, 2]	φύσιν ἑτέραν. Δι´ ἀκριβείας μὲν	οὖν,	ὃν τρόπον ἔχουσι ταῦτα πρὸς
[3, 6]	ἐπ´ ἀμφοτέρων ταὐτόν. (Τῶν μὲν	οὖν	ὀρνίθων τά τε ὑπηνέμια γίγνεται
[3, 5]	τὸ ἄρρεν ἐστίν. τοῖς μὲν	οὖν	ὄρνισι διὰ τὸ τέλεια ἐξιέναι
[3, 3]	ὑστέρας ἀνηλωμένου τοῦ ᾠοῦ. Φανερὸν	οὖν	ὅτι καὶ πρότερον ἔτεινον οἱ
[3, 9]	ἡγεμόνας γίγνεσθαι ἔκ τινος. Ἐπεὶ	οὖν	οὔτ´ ἐκ τῶν μελιττῶν οὔτ´
[3, 1]	τὸ πεπεμμένον γλυκύτερον. Ὅτι μὲν	οὖν	οὔτε τὰ τῶν ὀρνίθων οὔτε
[3, 2]	ᾠὰ τῆς λεκίθου. Τοῖς μὲν	οὖν	πολυτόκοις συμβαίνει τὸ τοιοῦτον εὐλόγως
[3, 7]	ψυχρὰ τὴν φύσιν. Ταῖς μὲν	οὖν	σηπίαις καὶ ταῖς τευθίσι δύο
[3, 8]	περὶ τῶν ἐντόμων. ὅτι μὲν	οὖν	τὰ μὲν ἐξ ὀχείας γίγνεται
[3, 2]	κύκλῳ δὲ λευκόν. ~Διότι μὲν	οὖν	τὰ μὲν μονόχροα τὰ δὲ
[3, 4]	τοῦ συγκραθέντος θερμότης. Αὐξάνεται μὲν	οὖν	τὰ ᾠὰ ἐξ ἀνάγκης μὲν
[3, 1]	ἐκ τοῦ ὠχροῦ. Τοῖς μὲν	οὖν	τὴν φύσιν θερμοτέροις τῶν ζῴων
[3, 1]	ΖΩΙΩΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ Γ. ~(Περὶ μὲν	οὖν	τῆς τῶν ἡμιόνων ἀτεκνίας εἴρηται
[3, 3]	τὸ ᾠὸν ἀπολύεται. Ἀπορήσειαν ἂν	οὖν	τις διὰ τί διαφέρουσιν αἱ
[3, 2]	πρὸς τῇ μητρί. Ἐν μὲν	οὖν	τοῖς ζῳοτοκουμένοις ἡ ὑστέρα ἐν
[3, 9]	ἀπέδωκεν ἡ φύσις. Ἐκ μὲν	οὖν	τοῦ λόγου τὰ περὶ τὴν
[3, 8]	ἄλλων τινὲς σκωλήκων. Διότι μὲν	οὖν	τριγενῆ τε γίγνεται τὰ τοιαῦτα
[3, 10]	τὴν καλουμένην κεφαλήν. Ὃν μὲν	οὖν	τρόπον ἔχει ἡ γένεσις καὶ
[3, 8]	ἐκ τῶν ἱστοριῶν. ~Περὶ μὲν	οὖν	τῶν ἄλλων ζῴων τῆς γενέσεως
[3, 4]	ἡ σὰρξ ὁμοίως. ~Περὶ μὲν	οὖν	τῶν ἐν αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκούντων
[3, 5]	καὶ ἀσκέπτως λέγοντες, περὶ μὲν	οὖν	τῶν ὀρνίθων ἐκ συλλογισμοῦ διαψευδόμενοι
[3, 1]	τελειούμενα τῶν ᾠῶν. Περὶ μὲν	οὖν	τῶν ὑστερῶν τίνας ἔχουσι διαφορὰς
[3, 10]	καὶ κίνησιν ἐντίθησιν. Ἡ μὲν	οὖν	τῶν φυτῶν τῶν ἀπὸ ταὐτομάτου
[3, 6]	συμβάλλεται τὸ ἄρρεν) τὰ μὲν	οὖν	ὑπηνέμια λαμβάνει τὴν γένωσιν μέχρι
[3, 10]	δυνάμει τοιοῦτον ὂν οἷον ἀφ´	οὗπερ	ἦλθεν, ἀποτελεῖ τὸ ζῷον. Ἐνταῦθα
[3, 10]	γένεσις αὐτῶν ἐστιν ἢ μὴ	οὔπω	συνῶπται ἱκανῶς. Ζητήσειε δ´ ἄν
[3, 5]	οἱ ἰχθύες ὅσοις ἐμποδίζει τὸ	οὐραῖον,	ἀλλὰ τῶν μὲν δελφίνων χρονιωτέρα
[3, 2]	ᾠὰ καὶ γίγνεται τὰ καλούμενα	οὔρια	μᾶλλον κατὰ τὴν θερμὴν ὥραν
[3, 2]	ὑγροῦ περιττώματος διοροῦται καὶ γίγνεται	οὔρια.	Τὸ δὲ λευκὸν ὑπὸ μὲν
[3, 2]	γὰρ καὶ τοῖν δυοῖν θάτερον	οὔριον	γίγνεται, τὸ δὲ τρίτον ὡς
[3, 7]	ἡ μορφὴ στρογγύλη τὴν ἰδέαν	οὖσα	καὶ σφαιροειδής· ἡ γὰρ σχίσις
[3, 2]	Δεῖ γὰρ τὴν τροφὴν σωματώδη	οὖσαν	ὑγρὰν εἶναι καθάπερ τοῖς φυτοῖς,
[3, 9]	τοὺς κηφῆνας, τῷ μὲν γεννᾶν	οὔσας	θηλείας, ἐχούσας δ´ ἐν αὑταῖς
[3, 5]	διαφορὰς μὴ δήλας εἶναι παντοδαπὰς	οὔσας	περί τε τὰς ὀχείας τῶν
[3, 10]	εἶναι τῇ ἐξ ἀρχῆς συστάσει	οὐσίαν·	διόπερ εὔλογον γίγνεσθαι καὶ ἐκ
[3, 2]	σήπουσαν) τοῖς δὲ γαμψώνυξιν ὀλιγοτόκοις	οὖσιν	οὐδὲν ἧττον συμβαίνει τοῦτο· πολλάκις
[3, 9]	τοῦ γένους αὐτοῦ αὑτῷ συνδυαζομένου	οὔτ´	ἐκ μελιττῶν καὶ κηφήνων. Τό
[3, 9]	οὖν οὔτ´ ἐκ τῶν μελιττῶν	οὔτ´	ἐκ τῶν κηφήνων αὐτοῖς ἀναγκαῖον
[3, 9]	γίγνεσθαι ἔκ τινος. Ἐπεὶ οὖν	οὔτ´	ἐκ τῶν μελιττῶν οὔτ´ ἐκ
[3, 9]	ὡς οὐκ ἐξ ὀχείας γίγνονται,	οὔτ´	ἐξ ἑκατέρου τοῦ γένους αὐτοῦ
[3, 7]	δὲ καραβώδεσιν οὔτ´ ὦπται τοιοῦτον	οὔτ´	εὔλογον· ὑπό τε γὰρ τῇ
[3, 1]	διὰ πάσας ταύτας τὰς αἰτίας	οὔτ´	ὀχευτικά ἐστιν οὔτε πολύγονα. Μάλιστα
[3, 1]	αἰτίαν καὶ τὰ μὲν γαμψώνυχα	οὔτ´	ὀχευτικά ἐστιν οὔτε πολύγονα, τὰ
[3, 7]	καὶ κολλῶδες· τοῖς δὲ καραβώδεσιν	οὔτ´	ὦπται τοιοῦτον οὔτ´ εὔλογον· ὑπό
[3, 5]	οὕτω καὶ ἡ ἄφεσις συμβαίνει·	οὔτε	γὰρ αἱ θήλειαι ἀθρόα ἐκτίκτουσιν
[3, 2]	ἔχειν τροφὴν εὐθὺς τὸ γενόμενον·	οὔτε	γὰρ ἀπὸ τῆς μητρὸς τιτθεύεται,
[3, 1]	ὡς τὰ πολλὰ τίκτειν εἴωθεν·	οὔτε	γὰρ μονοτόκοι εἰσίν (οὐθεὶς γὰρ
[3, 6]	ἀποβαίνει ἐξ αὐτοῦ ἕτερον οὐθέν·	οὔτε	γὰρ ὡς φυτὸν ἁπλῶς οὔθ´
[3, 9]	τε τὸν γόνον τὰς μελίττας	οὔτε	γεννᾶν αὐτὰς ὀχευομένας. Λείπεται δή,
[3, 1]	κόκκυξ, καὶ οὗτος ἐνίοτε διτοκεῖ)	οὔτε	πολλὰ τίκτουσιν ἀλλὰ πολλάκις δύο
[3, 1]	τὰς αἰτίας οὔτ´ ὀχευτικά ἐστιν	οὔτε	πολύγονα. Μάλιστα δὲ ἡ κεγχρηῒς
[3, 1]	μὲν γαμψώνυχα οὔτ´ ὀχευτικά ἐστιν	οὔτε	πολύγονα, τὰ δὲ βαρέα καὶ
[3, 1]	οὖν οὔτε τὰ τῶν ὀρνίθων	οὔτε	τὰ τῶν ἰχθύων τελειοῦται πρὸς
[3, 1]	πεπεμμένον γλυκύτερον. Ὅτι μὲν οὖν	οὔτε	τὰ τῶν ὀρνίθων οὔτε τὰ
[3, 9]	καὶ μὴ ἐνόντων ἡγεμόνων, ὧν	οὔτε	φέρειν οἷόν τε τὸν γόνον
[3, 1]	γεννῶσι, τὰ δὲ πολλὰ δύο·	οὗτοι	γὰρ οἱ ἀριθμοὶ μεταξὺ τοῦ
[3, 5]	εἴρηται. (Ὅτι δ´ ᾠοτοκοῦσι καὶ	οὗτοι	οἱ ἰχθύες σημεῖον τὸ καὶ
[3, 3]	πλὴν ἑνὸς ὃν καλοῦσι βάτραχον·	οὗτος	δ´ ᾠοτοκεῖ θύραζε τέλειον ᾠὸν
[3, 1]	ὄρνις πλὴν ὁ κόκκυξ, καὶ	οὗτος	ἐνίοτε διτοκεῖ) οὔτε πολλὰ τίκτουσιν
[3, 2]	Μείζονος δὲ γιγνομένου περιτείνεται μᾶλλον	οὗτος	καὶ ἐλάττων γίγνεται. Τελεωθέντος δὲ
[3, 2]	περιέχει τὸ ζῷον· ἔστι δ´	οὗτος	περὶ τὸν ὑμένα τὸν τοῦ
[3, 9]	πέρας ἔσχεν ἡ γένεσις. Καὶ	οὕτω	δὴ συνέστηκε τῇ φύσει καλῶς
[3, 3]	κεφαλῆς ὥσπερ καὶ εἰσελθεῖν κωλύει	οὕτω	καὶ ἐξελθεῖν. Ἐπεὶ δὲ μαλακόδερμόν
[3, 5]	τοῦ ᾠοῦ ἐν τῇ θηλείᾳ	οὕτω	καὶ ἡ ἄφεσις συμβαίνει· οὔτε
[3, 9]	μέγεθός) εἰσιν ἀμφοῖν (χρήσιμοι γὰρ	οὕτω	πρὸς τὴν ἐργασίαν) καὶ ἐργάτιδες
[3, 2]	δὲ γίγνεται σκληρὸν καὶ κραῦρον,	οὕτω	συμμέτρως ὥστ´ ἐξέρχεται μὲν ἔτι
[3, 2]	τὴν μητέρα ὅλην. Ἔχει δ´	οὕτως	διότι δεῖ τὸ ἔμβρυον ἔν
[3, 10]	μορίῳ συστάσεως τὸ ἄνω μόριον,	οὕτως	ἐκ τῆς ὑπολοίπου διαρθροῦται τὸ
[3, 6]	τὰ ᾠὰ διὰ πλῆθος ἀποτίκτουσιν,	οὕτως	ἐκεῖνοι ἀπορραίνουσιν· πλείω γὰρ ἔχουσι
[3, 10]	τὰ φυτὰ πρὸς τὴν γῆν	οὕτως	ἔχειν τὰ ὀστρακόδερμα πρὸς τὸ
[3, 2]	ζῴων πρὸς μὲν τὸ ὠχρὸν	οὕτως	ἔχειν (τὸν νεοττὸν) ὥσπερ πρὸς
[3, 3]	οἱ ὄρνιθες πρὸς τὸ ὠχρὸν	οὕτως	οἱ ἰχθύες πρὸς τὸ ὅλον
[3, 10]	ἀφ´ αὑτῶν, ἢ τὰ μὲν	οὕτως	τὰ δ´ ἐκείνως. διὰ δὲ
[3, 5]	ἰχθύων οὐ κατανενοηκότες ἔνια λέγουσιν	οὕτως.	ὑπὸ τὸν αὐτὸν γὰρ καιρὸν
[3, 5]	ἡ δ´ ἀπορία δι´ ἣν	οὕτως	ὑπολαμβάνουσιν εὔλυτος τὸ συμβαῖνον ἀκούσασιν.
[3, 2]	τὸ εἶναι τὴν φύσιν γεῶδες	οὕτως	ὥσπερ κηρός· καὶ διὰ τοῦτο
[3, 5]	ζῷα ἢ ᾠὰ οὐ πολυτοκεῖ	οὕτως	ὥσπερ οἱ ᾠοτοκοῦντες τῶν ἰχθύων·
[3, 1]	τῶν ἀλεκτορίδων ἔνιαι πολυτοκήσασαι λίαν	οὕτως	ὥστε καὶ δύο τεκεῖν ἐν
[3, 3]	τοῦ ᾠοῦ καὶ τούτοις ἀλλ´	οὐχ	ᾗ προσπέφυκε πρὸς τὴν ὑστέραν·
[3, 5]	ἀλλὰ τοῦτο οὐχὶ συνεωράκεσαν ὅτι	οὐχ	ὁμοιοτρόπως τοῖς τῶν ὀρνίθων ἔχει
[3, 1]	ἰχθύσι κυήματα ἄνευ τῶν ἀρρένων	οὐχ	ὁμοίως, μάλιστα δ´ ἐπὶ τῶν
[3, 10]	τῇ μὲν ὁμοίως τῇ δ´	οὐχ	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις. καὶ τοῦτ´
[3, 5]	τοιούτων ἰχθύων ταχεῖα. διόπερ ταύτην	οὐχ	ὁρῶντες, τὰς δ´ ἀνακάψεις τοῦ
[3, 6]	ὅτι οὐ δίχροα ταῦτα· διόπερ	οὐχ	ὥρισται τοιοῦτος καιρὸς τούτοις οἷος
[3, 9]	καὶ αὐταὶ γεννῶνται αἱ μέλιτται	οὐχ	ὥσπερ αἱ μυῖαι καὶ τὰ
[3, 2]	δ´ ᾠὰ διὰ τίνος; ἐπειδήπερ	οὐχ	ὥσπερ οἱ σκώληκες αὐτὰ δι´
[3, 5]	τῶν ᾠῶν ἐστιν. ἀλλὰ τοῦτο	οὐχὶ	συνεωράκεσαν ὅτι οὐχ ὁμοιοτρόπως τοῖς
[3, 6]	ἀλλ´ ἐάνπερ πρότερον γένηται ἡ	ὀχεία	πρὶν μεταβαλεῖν εἰς τὴν τοῦ
[3, 6]	οὐ μεταβάλλει πάλιν μετὰ τὴν	ὀχείαν)	ᾗ δ´ οὐ φυτὸν οὐ
[3, 6]	θορὸν ἢ ὅσον πρὸς τὴν	ὀχείαν	ἱκανόν· μᾶλλον γὰρ βούλεται ἡ
[3, 5]	συλλογισμοῦ διαψευδόμενοι τῷ τὴν μὲν	ὀχείαν	ὀλιγάκις ὁρᾶσθαι τὴν τῶν κοράκων,
[3, 6]	ἀναύξητα ὄντα ἂν διαλείπῃ τὴν	ὀχείαν,	ὅταν ὀχευθῇ† πάλιν ποιεῖ ταχείαν
[3, 8]	καὶ τὰ γιγνόμενα μὴ δι´	ὀχείας	ἀλλ´ αὐτόματα ἐκ τοιαύτης γίγνεται
[3, 8]	γίγνεται δὲ τὰ μὲν ἐξ	ὀχείας	αὐτῶν καθάπερ οἵ τε ὄρνιθες
[3, 5]	εἰ καὶ μηδὲν ἐντὸς ἐξ	ὀχείας	γένηται γόνιμον, ὅμως τὰ ἔξω
[3, 9]	τινων ἰχθύων, τὰς μελίττας ἄνευ	ὀχείας	γεννᾶν τοὺς κηφῆνας, τῷ μὲν
[3, 9]	τις γένεσις ἐνίων ὥστ´ ἄνευ	ὀχείας	γεννᾶν, τοῦτο συμβαίνειν ἔοικε καὶ
[3, 9]	ἀναγκαῖον ἦν ἐξ αὑτῶν ἄνευ	ὀχείας	γίγνεσθαι. Νῦν δ´ ἐπειδὴ τοῦτ´
[3, 9]	{Πρὸς δὲ τὸ μὴ ἐξ	ὀχείας	γίγνεσθαι σημεῖον καὶ τὸ τὸν
[3, 9]	συνέβαινεν. Λείπεται δ´, εἴπερ ἐξ	ὀχείας	γίγνεται, τοὺς βασιλεῖς γεννᾶν συνδυαζομένους.
[3, 8]	μὲν οὖν τὰ μὲν ἐξ	ὀχείας	γίγνεται τῶν τοιούτων τὰ δ´
[3, 8]	συμβαίνει πάντων τῶν μὴ ἐξ	ὀχείας	γιγνομένων ἐν ἐρίοις ἤ τισιν
[3, 9]	μόνον) δῆλον ὡς οὐκ ἐξ	ὀχείας	γίγνονται, οὔτ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ
[3, 5]	δ´ ἄρρεν καὶ γίγνονται ἐξ	ὀχείας,	ἐὰν μὴ ἐπιρράνῃ ὁ ἄρρην
[3, 9]	λόγον καὶ μὴ γεννᾶσθαι ἐξ	ὀχείας.	Εἰ μὲν οὖν ἄνευ τῶν
[3, 9]	γὰρ γεννᾶν τὰς μελίττας ἄνευ	ὀχείας	εἴη ἂν καὶ ἐπ´ ἄλλων
[3, 1]	καὶ χηνὸς γιγνόμενα ὑπηνέμια ἄνευ	ὀχείας.	Ἔτι δὲ αἱ πέρδικες αἱ
[3, 9]	συμβαῖνον καὶ γιγνόμενοι μὴ ἐξ	ὀχείας,	ἤδη καὶ κατὰ τῶν μελιττῶν
[3, 7]	συγγενῆ τούτοις· τίκτει γὰρ ἐξ	ὀχείας	καὶ ταῦτα καὶ συνδυαζόμενον τὸ
[3, 6]	συνδυασμοῦ γέγονεν. τὰ δ´ ἐξ	ὀχείας	μὲν γενόμενα ᾠὰ διακεκριμένα δ´
[3, 7]	τὸ γὰρ ταῦτα μὲν ἐξ	ὀχείας	οἴεσθαι ἐκεῖνα δὲ μὴ θαυμαστόν,
[3, 1]	ἀλλ´ ὡς ὑπολειμμάτων ἐκ προτέρας	ὀχείας	ὄντων. Τοῦτο δ´ ἐστὶ ψεῦδος·
[3, 1]	καὶ τούτοις γίγνεται μὲν ἄνευ	ὀχείας	σύστασις κυημάτων ὁμοίως καὶ τοῖς
[3, 5]	δὲ καὶ ὀλιγάκις, ἀλλ´ ἐξ	ὀχείας	τὰ πολλά τοῦτ´ αὐτὸ συμβαίνει
[3, 7]	θήλεις καὶ τίκτειν οὐκ ἐξ	ὀχείας·	τὸ γὰρ ταῦτα μὲν ἐξ
[3, 9]	κηρίου κυτταρίοις· ὅσα δ´ ἐξ	ὀχείας	τῶν ἐντόμων γεννᾶται συνδυάζεται (μὲν
[3, 5]	παντοδαπὰς οὔσας περί τε τὰς	ὀχείας	τῶν ζῴων καὶ τὰς γενέσεις,
[3, 1]	οὐδὲ τὰ γιγνόμενα διὰ τῆς	ὀχείας	ᾠὰ θέλει ὡς ἐπὶ τὸ
[3, 5]	αὑτὸν ὀχεύειν, τὴν δ´ ὕαιναν	ὀχεύειν	καὶ ὀχεύεσθαι παρ´ ἔτος. ὦπται
[3, 5]	τὸν μὲν τρόχον αὐτὸν αὑτὸν	ὀχεύειν,	τὴν δ´ ὕαιναν ὀχεύειν καὶ
[3, 5]	τὴν δ´ ὕαιναν ὀχεύειν καὶ	ὀχεύεσθαι	παρ´ ἔτος. ὦπται γὰρ ἡ
[3, 1]	πολὺ λαμβάνειν αὔξησιν ἐὰν μὴ	ὀχεύηται	ἡ ὄρνις συνεχῶς. Τούτου δ´
[3, 6]	ἂν διαλείπῃ τὴν ὀχείαν, ὅταν	ὀχευθῇ†	πάλιν ποιεῖ ταχείαν λαμβάνειν τὴν
[3, 1]	τῆς ὑστέρας, ἐπεὶ ὅταν ἅπαξ	ὀχευθῇ	τὰ ὄρνεα, πάντα σχεδὸν ἀεὶ
[3, 1]	γόνιμα ἐὰν ἔν τινι καιρῷ	ὀχευθῇ	ὑπὸ τοῦ ἄρρενος. Οὐκ ἔστι
[3, 5]	γένος· ἀλλὰ διὰ τὸ καὶ	ὀχευόμενα	φαίνεσθαι, διὰ τοῦτο ταύτης οὐ
[3, 9]	τὰ πρῶτα συμπλάττουσι τῶν κηρίων,	ὀχευόμεναι	δὲ γεννῶσιν ὑπ´ ἀλλήλων· ὦπται
[3, 9]	ἢ ὀχευομένας ἢ ἀνοχεύτους· καὶ	ὀχευομένας	γεννᾶν ἤτοι ἕκαστον γένος καθ´
[3, 9]	φέρουσι γόνον) καὶ γεννᾶν ἢ	ὀχευομένας	ἢ ἀνοχεύτους· καὶ ὀχευομένας γεννᾶν
[3, 9]	τὰς μελίττας οὔτε γεννᾶν αὐτὰς	ὀχευομένας.	Λείπεται δή, καθάπερ φαίνεται συμβαῖνον
[3, 9]	μετ´ ἀλλήλων, τὸ μηδέποτε ὦφθαι	ὀχευόμενον	μηθὲν αὐτῶν· εἰ δ´ ἦν
[3, 5]	ὦπταί γ´ ἤδη καὶ τοῦτο	ὀχευόμενον.	τὸ δὲ δὴ μὴ συλλογίζεσθαι
[3, 5]	συμβαῖνον ἀκούσασιν. οὐθὲν γὰρ τῶν	ὀχευομένων	πολλά φασι τίκτειν, λέγοντες ὀρθῶς·
[3, 6]	τὴν φύσιν εἰς τὸν ὕστερον	ὀχεύοντα.	καὶ τὰ οἰκεῖα δέ, ἀναύξητα
[3, 5]	μὲν καὶ θήλεις εἰσὶ καὶ	ὀχεύονται	πάντες, εἰ μὴ ἔν τινι
[3, 5]	γὰρ τρόπον οἵ (τε δελφῖνες	ὀχεύονται	παραπίπτοντες καὶ οἱ ἰχθύες ὅσοις
[3, 6]	λευκὸν γίγνεται κατὰ τὸ πρῶτον	ὀχεῦσαν·	ἔχει γὰρ ἀμφοτέρας ἤδη τὰς
[3, 1]	τὰ δὲ γαμψώνυχα χαλεπῶς, πολλάκις.	Ὀχευτικὰ	δὲ καὶ πολύγονα καὶ τὰ
[3, 1]	πάσας ταύτας τὰς αἰτίας οὔτ´	ὀχευτικά	ἐστιν οὔτε πολύγονα. Μάλιστα δὲ
[3, 1]	καὶ τὰ μὲν γαμψώνυχα οὔτ´	ὀχευτικά	ἐστιν οὔτε πολύγονα, τὰ δὲ
[3, 1]	Τὰ δὲ τοιαῦτα τῶν ὀρνέων	ὀχευτικὰ	καὶ πολύσπερμα τὴν φύσιν ἐστίν,
[3, 1]	διὸ τά τε ἄρρενα αὐτῶν	ὀχευτικὰ	καὶ τὰ θήλεα προΐεται πολλὴν
[3, 1]	τὸ τὴν φύσιν τῶν τοιούτων	(ὀχευτικὴν	εἶναι καὶ πολύγονον, καθάπερ καὶ