Livre, chapitre
[3, 4]	πλὴν βατράχου· περὶ δὲ τούτου	τὸ	αἴτιον εἴρηται πρότερον. Εἴρηται δὲ
[3, 4]	καὶ περὶ τῶν ἀτελῆ τικτόντων	τὸ	αἴτιον. Ἡ δὲ γένεσις καὶ
[3, 2]	αὐτοῦ γάρ ἐστι τοῦ ἐσχάτου	τὸ	ἄκρον. Ἡ δ´ ἔξοδος τοὐναντίον
[3, 9]	τοῦτο τῶν κηφήνων ἀναγκαῖον καὶ	τὸ	ἄλλο τι γένος γεννᾶν ἀφῃρῆσθαι.
[3, 2]	τὸ ὠχρὸν καὶ τὸ χόριον	τὸ	ἀνάλογον τῇ ὑστέρᾳ τὸ ὄστρακον
[3, 10]	ἐν τῷ κάτω μορίῳ συστάσεως	τὸ	ἄνω μόριον, οὕτως ἐκ τῆς
[3, 1]	Καὶ ἧττον δὲ ἡδέα διὰ	τὸ	ἀπεπτότερα εἶναι· ἐν πᾶσι γὰρ
[3, 6]	καὶ τοῖς τῶν ἰχθύων ποιεῖ	τὸ	ἄρρεν, ἀλλὰ τοῖς μὲν τῶν
[3, 10]	ἡ κινοῦσα ἀρχὴ ἡ κατὰ	τὸ	ἄρρεν; δεῖ δὴ λαβεῖν ὅτι
[3, 9]	φυτὰ καὶ τὸ θῆλυ καὶ	τὸ	ἄρρεν. Διὸ καὶ τὸ πρὸς
[3, 5]	τὰ αὐτόματα ἐὰν μὴ ἐπιρράνῃ	τὸ	ἄρρεν, ἐν ὅσοις γένεσιν αὐτῶν
[3, 5]	ἐν ὅσοις γένεσιν αὐτῶν καὶ	τὸ	ἄρρεν ἐστίν. τοῖς μὲν οὖν
[3, 5]	ἀδιόριστόν ἐστι τὸ θῆλυ καὶ	τὸ	ἄρρεν, καὶ ἄνευ τῆς τοῦ
[3, 1]	ἔστι δὲ τῆς διχροίας αἴτιον	τὸ	ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ ὡς
[3, 9]	τοῖς γένεσι τὸ θῆλυ καὶ	τὸ	ἄρρεν. Κἂν ἐγέννων αὐταὶ αὑτάς·
[3, 6]	ἄρρενος ἀρχήν (ταύτην γὰρ συμβάλλεται	τὸ	ἄρρεν) τὰ μὲν οὖν ὑπηνέμια
[3, 7]	ὀχείας καὶ ταῦτα καὶ συνδυαζόμενον	τὸ	ἄρρεν τῷ θήλει πολλάκις ὦπται.
[3, 1]	τὴν αὐτήν· διὰ μὲν γὰρ	τὸ	ἀτελῆ εἶναι ἐλάττω τὸ μέγεθος,
[3, 5]	συμβῆναι· τοῖς δ´ ἰχθύσι διὰ	τὸ	ἀτελῆ καὶ ἔξω λαμβάνειν τὴν
[3, 9]	ζῴων συμβαῖνον, ἀλλὰ τὸ μὴ	τὸ	αὐτὸ γένος γεννᾶν ἴδιον· οἱ
[3, 9]	παραλλάττειν, εἰ μὴ δεῖ ἀεὶ	τὸ	αὐτὸ γένος ἐξ ἑκάστου γίγνεσθαι
[3, 2]	μητέρα ἐν τῇ ὑστέρᾳ εἶναι·	τὸ	γὰρ ἀπὸ τῆς μητρὸς γιγνόμενον,
[3, 8]	τρόπον τινὰ σκωληκοτοκεῖν τὸ πρῶτον·	τὸ	γὰρ ἀτελέστατον κύημα τοιοῦτόν ἐστιν,
[3, 1]	ὥσπερ ὑγροῦ ζέοντος ὁμοίως πάντῃ·	τὸ	γὰρ λευκὸν φύσει μὲν ὑγρόν,
[3, 3]	νεοττοὺς οὐδ´ ἐξ ἀρχῆς ζῳοτοκεῖ·	τὸ	γὰρ μέγεθος καὶ ἡ τραχύτης
[3, 2]	ὕστερον τοῦ ᾠοῦ τὸ ὀξύ·	τὸ	γὰρ προσπεφυκὸς ὕστερον ἐξέρχεται, κατὰ
[3, 7]	καὶ τίκτειν οὐκ ἐξ ὀχείας·	τὸ	γὰρ ταῦτα μὲν ἐξ ὀχείας
[3, 2]	δεῖ γὰρ ἔχειν τροφὴν εὐθὺς	τὸ	γενόμενον· οὔτε γὰρ ἀπὸ τῆς
[3, 1]	σπέρμα πᾶσαν· ἔστι γὰρ πολύσπερμον	τὸ	γένος αὐτῶν. Καὶ τῶν ἀλεκτορίδων
[3, 9]	οὐκ εὔλογον μὴ περὶ πᾶν	τὸ	γένος αὐτῶν ὅμοιόν τι συμβαίνειν
[3, 4]	γενέσει περὶ τὴν αὔξησιν φθείρηται	τὸ	γένος, ἐπεὶ καὶ νῦν τὰ
[3, 9]	δ´ ἀδύνατον· πᾶν γὰρ ἂν	τὸ	γένος ἡγεμόνες ἦσαν) Αἱ μὲν
[3, 10]	οὖν διαφοραὶ τοῦ τιμιώτερον εἶναι	τὸ	γένος καὶ ἀτιμότερον τὸ συνιστάμενον
[3, 5]	αὑτοῖς πρῶτον· δῆλον γὰρ ὅτι	τὸ	γένος ὅλον ἐστὶν ᾠοτόκον τὸ
[3, 6]	τὸν θορόν. αἴτιον δ´ ὅτι	τὸ	γένος οὐ πολύσπερμον ὅλως τὸ
[3, 5]	τῶν λοφούρων) εἴπερ ἦν θῆλυ	τὸ	γένος πᾶν ἀλλ´ ἄτεκνοί τινες
[3, 4]	ἐκτικτομένων κυημάτων. Διόπερ πολύγονόν ἐστι	τὸ	γένος τὸ τῶν ἰχθύων· ἀναμάχεται
[3, 9]	γὰρ ἔχουσιν οὐθὲν θεῖον ὥσπερ	τὸ	γένος τὸ τῶν μελιττῶν. Γεννῶσι
[3, 2]	λέκιθος· τοῦτο γὰρ ἐν ἀμφοτέροις	τὸ	γεῶδες, διὸ καὶ ἀναθολοῦται καὶ
[3, 10]	Ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ πολὺ	τὸ	γεῶδες ἔνεστιν· διόπερ ἐκ τῆς
[3, 2]	ὀρθῶς ζητεῖται· λανθάνει δ´ ὅτι	τὸ	γιγνόμενον ὄστρακον τὸ πρῶτον μαλακὸς
[3, 1]	(οὐθὲν γὰρ ἄναιμον ᾠοτοκεῖ ζῷον)	τὸ	(δ´ αἷμα ὅτι ἐστὶν ὕλη
[3, 2]	οὐ πήγνυται ἀλλ´ ὑγραίνεται μᾶλλον	(τὸ	δ´ αἴτιον εἴρηται πρότερον) πυρούμενον
[3, 5]	ἐν ὅσοις τὸ μὲν καρποφορεῖ	τὸ	δ´ ἄκαρπόν ἐστιν, οἷον ἐλάα
[3, 10]	μὲν κάτω μόριον μέγα ἔχουσι	τὸ	δ´ ἄνω μικρόν. Καὶ ἐπὶ
[3, 6]	τὴν γονὴν οἱ σελαχώδεις εἰσίν.	τὸ	δ´ ἄρρεν γένος ἐν τοῖς
[3, 5]	ὅσων ἐστὶ τὸ μὲν θῆλυ	τὸ	δ´ ἄρρεν καὶ γίγνονται ἐξ
[3, 9]	ἐν αὐτοῖς τὸ μὲν θῆλυ	τὸ	δ´ ἄρρεν πολλάκις ἂν τοῦτο
[3, 6]	τοῖς ὄρνισι τὸ μὲν θῆλυ	τὸ	δ´ ἄρρεν, ὥσθ´ ᾗ μὲν
[3, 5]	τοῦτο ἐπὶ τῶν τιθασευομένων κολοιῶν.	τὸ	δ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖ καὶ
[3, 5]	ἐστι τὸ μὲν ἄρρεν ὄν,	τὸ	δ´ ἔχον ὑστέραν. ἄτοπον δὲ
[3, 10]	ἡ τέχνη τῶν ἀχρήστων ἀφαιρεῖ,	τὸ	δ´ ἡ φύσις. Γίγνονται δ´
[3, 3]	χρήσιμον· σκεπάζει γὰρ ἡ μήτηρ,	τὸ	δ´ ὄστρακόν ἐστι τοῖς ἐκτικτομένοις
[3, 3]	ἐστιν αὐτοῦ τὸ μὲν λευκὸν	τὸ	δ´ ὠχρὸν ἀλλὰ μονόχρων πᾶν)
[3, 2]	τὴν ἐκ τοῦ ὠχροῦ τροφήν,	τὸ	δ´ ὠχρὸν γίγνεται πλεῖον· ὑγρότερον
[3, 1]	τὴν ψυχικήν· διὸ κύκλῳ ἀποκρίνεται,	τὸ	δ´ ὠχρὸν καὶ γεῶδες ἐντός.
[3, 1]	καὶ τὸ μὲν λευκόν ἐστι	τὸ	δ´ ὠχρόν, καὶ πλέον ἀεὶ
[3, 2]	τούτου γὰρ συνίσταται τὸ ζῷον,	τὸ	δ´ ὠχρὸν τροφὴ γίγνεται, καὶ
[3, 1]	μορφῆς τῶν γιγνομένων, τὸ θερμόν·	τὸ	δὲ γεωδέστερον τὴν τοῦ σώματος
[3, 5]	γ´ ἤδη καὶ τοῦτο ὀχευόμενον.	τὸ	δὲ δὴ μὴ συλλογίζεσθαι πῶς
[3, 1]	θήλεος, ἀλλὰ τὸ μὲν ψυχρὸν	τὸ	δὲ θερμόν. Ἐν ὅσοις μὲν
[3, 5]	τοῖς ζῳοτόκοις τὸ μὲν ἄρρεν	τὸ	δὲ θῆλυ. αἴτιον δὲ τοῖς
[3, 5]	ταύτης οὐ τετυχήκασι τῆς φήμης.	τὸ	δὲ κορακῶδες γένος οὐκ ἔστιν
[3, 2]	ταύτῃ δεῖ τὸ ζῷον ἐξελθεῖν,	τὸ	δὲ λοιπὸν τοῦ ὠχροῦ καὶ
[3, 10]	ἔνυδρα, τὰ δὲ πεζὰ ἀέρος·	τὸ	δὲ μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ
[3, 10]	μὲν τῷ χρόνῳ οὐδὲν ἐγένετο,	τὸ	δὲ μέγεθος εἰς αὔξησιν ἐπέδωκε
[3, 8]	ὅταν λάβῃ τέλος ἀναυξής ἐστι,	τὸ	δὲ πρῶτον αὐξάνεται καὶ λαμβάνει
[3, 1]	δ´ ἡ δειλία τοῦ ὀρνέου)	τὸ	δὲ σπερματικὸν ζῷον δεῖ θερμὸν
[3, 7]	ὀπίσθιον μέρος καὶ τὸ πρόσθιον.	τὸ	δὲ σχῆμα τῆς θέσεως ὃν
[3, 1]	πτερὰ τρέπεσθαι τὴν τοιαύτην ἀπόκρισιν,	τὸ	δὲ σῶμα μικρὸν ἔχειν καὶ
[3, 10]	τὴν τροφὴν εἰς τὴν αὔξησιν	(τὸ	δὲ τοιοῦτον κύημα σκώληξ ἐστίν)
[3, 9]	μέλι κομίζειν εὔλογον (τροφὴ γάρ)	τὸ	δὲ τὸν γόνον ἀλλότριον ὄντα
[3, 2]	τοῖν δυοῖν θάτερον οὔριον γίγνεται,	τὸ	δὲ τρίτον ὡς εἰπεῖν ἀεί·
[3, 10]	γίγνεται, καὶ τὸ μὲν ἀρχὴ	τὸ	δὲ τροφὴ γίγνεται ἡ πρώτη
[3, 10]	(ἔχει γὰρ ἐν αὑτοῖς μεμιγμένην)	τὸ	δὲ τῶν πλείστων ζῴων περίττωμα
[3, 7]	τὴν ὑστέραν καὶ φαίνεσθαι δικρόαν·	τὸ	δὲ τῶν πολυπόδων ἓν ᾠόν.
[3, 10]	πολλὰ καὶ παντοδαπὴν ἔχοντα μορφήν.	τὸ	δὲ τῶν φυτῶν γένος ἐν
[3, 9]	ἅτ´ οὐδὲν ἔχοντας ὅπλον πρὸς	τὸ	διαμάχεσθαι περὶ τῆς τροφῆς καὶ
[3, 2]	ἀλλ´ ἐπὶ θάτερα ὀξύτερον διὰ	τὸ	διαφέρειν δεῖν τοῦ λευκοῦ ἐν
[3, 7]	δύο τὰ ᾠὰ φαίνεται διὰ	τὸ	διηρθρῶσθαι τὴν ὑστέραν καὶ φαίνεσθαι
[3, 2]	τῶν χεδροπῶν· ᾗ γὰρ συνῆπται	τὸ	δίθυρον τῶν κυάμων καὶ τῶν
[3, 2]	ᾠόν, καὶ γίγνεται δὴ ἀνόμοιον	τὸ	δίχροον ᾠὸν καὶ οὐ πάμπαν
[3, 5]	διὰ τῆς κοιλίας πεττούσης ἀεὶ	τὸ	ἐγγιγνόμενον καθάπερ τὴν τροφήν, ἄτοπον.
[3, 2]	ὀπτώμενον οὐ γίγνεται σκληρὸν διὰ	τὸ	εἶναι τὴν φύσιν γεῶδες οὕτως
[3, 2]	ἐπὶ πόδας. Τούτου δ´ αἴτιον	τὸ	εἰρημένον ὅτι προσπέφυκε κατὰ τὴν
[3, 1]	ὥσπερ ἐν ἑνὶ ᾠῷ καὶ	τὸ	ἐκ πάντων τῶν ᾠῶν σύστημα
[3, 5]	εἰς τὸ στόμα πῇ βαδιεῖται	τὸ	ἔμβρυον; ἀλλὰ διὰ τὸ τίκτειν
[3, 2]	εἴ τις περιθείη περί τε	τὸ	ἔμβρυον αὐτὸ καὶ περὶ τὴν
[3, 2]	Ἔχει δ´ οὕτως διότι δεῖ	τὸ	ἔμβρυον ἔν τε τῇ ὑστέρᾳ
[3, 2]	ταὐτὸ τοῦτο δρᾷ· προσεγχεῖ γὰρ	τὸ	ἐν αὑτῇ θερμόν. Καὶ διαφθείρεται
[3, 10]	ζῷα καὶ τὰ φυτὰ διὰ	τὸ	ἐν γῇ μὲν ὕδωρ ὑπάρχειν
[3, 8]	τρόπον τινὰ μετὰ τὸ σύστημα	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ᾠοειδὲς γίγνεται· περιέχεται
[3, 6]	δὲ τῶν ἰχθύων ἐκτὸς διὰ	τὸ	ἔξω προΐεσθαι ἀτελές, ἐπεὶ συμβαίνει
[3, 9]	πατέρας. Ὁμολογούμενον δ´ ἐστὶ καὶ	τὸ	ἐπακολουθεῖν τοῖς βασιλεῦσι τῷ τὴν
[3, 1]	τῶν ζῳοτόκων διὰ τοῦ ὀμφαλοῦ	τὸ	ἐπιρρέον διὰ τῆς ὑστέρας, ἐπεὶ
[3, 4]	ταχεῖα καὶ ἐκ μικρῶν καὶ	τὸ	ἔσχατον τοῦ ᾠοῦ σκληρότερον. Ἡ
[3, 10]	οἷον ἀφ´ οὗπερ ἦλθεν, ἀποτελεῖ	τὸ	ζῷον. Ἐνταῦθα δὲ τί δεῖ
[3, 2]	τὸ χόριον διότι ταύτῃ δεῖ	τὸ	ζῷον ἐξελθεῖν, τὸ δὲ λοιπὸν
[3, 2]	τὸν χοριοειδῆ ὃς κύκλῳ περιέχει	τὸ	ζῷον· ἔστι δ´ οὗτος περὶ
[3, 3]	τὴν ζῳοτοκίαν, ἐν οἷς τελεωθὲν	τὸ	ζῷον ἔχει τὸν ὀμφαλὸν ἐκ
[3, 1]	τῶν ᾠῶν, τὴν μὲν ἀρχὴν	τὸ	ζῷον λαμβάνει ἐκ τοῦ λευκοῦ
[3, 8]	μὴ ἐκ μορίου τινὸς γίγνεσθαι	τὸ	ζῷον. προελθόντα δὲ πάντα τὰ
[3, 2]	παχύνεται. Ἐκ τούτου γὰρ συνίσταται	τὸ	ζῷον, τὸ δ´ ὠχρὸν τροφὴ
[3, 1]	λέκιθον καὶ ἧττον ὠχρὰν διὰ	τὸ	ἧττον ἀποκεκρίσθαι τὸ λευκόν. Τὰ
[3, 8]	Κατὰ λόγον δὲ συμβαίνει καὶ	τὸ	θαυμασθὲν ἂν δικαίως ὑπὸ πολλῶν·
[3, 1]	πλῆθος τοῦ σώματος καὶ διὰ	τὸ	θερμὴν ἔχειν τὴν κοιλίαν καὶ
[3, 1]	ὅσοις μὲν οὖν ἐστι πολὺ	τὸ	θερμὸν ἀποκρίνεται, ἐν ὅσοις δ´
[3, 1]	αὐτοῦ τῆς μορφῆς τῶν γιγνομένων,	τὸ	θερμόν· τὸ δὲ γεωδέστερον τὴν
[3, 9]	αὑταῖς ὥσπερ τὰ φυτὰ καὶ	τὸ	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν. Διὸ
[3, 5]	ἔν τινι γένει ἀδιόριστόν ἐστι	τὸ	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν, καὶ
[3, 9]	πᾶσι γὰρ διαφέρει τοῖς γένεσι	τὸ	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν. Κἂν
[3, 1]	ὅλως καὶ προϊεμένου γονὴν εἰς	τὸ	θῆλυ τοῦ ἄρρενος· τῶν δ´
[3, 1]	διχροίας αἴτιον τὸ ἄρρεν καὶ	τὸ	θῆλυ ὡς τοῦ μὲν λευκοῦ
[3, 5]	τῶν περιστερῶν γένος· ἀλλὰ διὰ	τὸ	καὶ ὀχευόμενα φαίνεσθαι, διὰ τοῦτο
[3, 5]	καὶ οὗτοι οἱ ἰχθύες σημεῖον	τὸ	καὶ τοὺς ζῳοτοκοῦντας τῶν ἰχθύων
[3, 2]	ἄλλῳ μορίῳ γίγνεται ἡ τροφή,	τὸ	καλούμενον γάλα ἐν τοῖς μαστοῖς·
[3, 10]	τις βουλόμενος ὀρθῶς ζητεῖν τί	(τὸ	κατὰ τὴν ὑλικὴν ἀρχὴν συνιστάμενόν
[3, 9]	ἀφῃρῆσθαι αὐτῶν. Ἐπεὶ δ´ ἀεὶ	τὸ	κατὰ φύσιν ἔχει τάξιν, διὰ
[3, 10]	οὕτως ἐκ τῆς ὑπολοίπου διαρθροῦται	τὸ	κάτωθεν. Αἴτιον δ´ ὅτι καὶ
[3, 8]	σκληρύνεταί τε γὰρ περὶ αὐτὰ	τὸ	κέλυφος καὶ ἀκινητίζουσι κατὰ τοῦτον
[3, 7]	καράβων ἐστὶν ὑστέρα. ἀποτίκτουσι δὲ	τὸ	κύημα ἀτελὲς καὶ ταῦτα πάντα
[3, 1]	πρῶτον φαίνεται λευκὸν καὶ μικρὸν	τὸ	κύημα ἐν τοῖς ὄρνισι, προϊὸν
[3, 2]	ὄρνις ἔτι αἱματῶδές τε φαίνεται	τὸ	κύημα καὶ ἔχον δι´ ἑαυτοῦ
[3, 7]	ὑπό τε γὰρ τῇ θηλείᾳ	τὸ	κύημα καὶ σκληρόδερμόν ἐστι, καὶ
[3, 6]	σκωληκοτοκοῦσιν· ἔτι γὰρ ἀτελέστερον προΐεται	τὸ	κύημα τὰ σκωληκοτόκα τῶν ζῴων.
[3, 8]	δὲ τοῦτο τὰ μὲν ᾠοτοκεῖ	τὸ	κύημα τέλειον τὰ δ´ ἀτελές,
[3, 8]	καὶ τοῖς ᾠοτοκοῦσι τέλειον ᾠὸν	τὸ	κύημα τὸ πρῶτον ἀδιόριστον ὂν
[3, 6]	δὲ συμβέβηκεν εὐλόγως· ὅταν γὰρ	τὸ	λευκὸν ἀφωρισμένον ᾖ καὶ τὸ
[3, 6]	γενόμενα ᾠὰ διακεκριμένα δ´ εἰς	τὸ	λευκὸν γίγνεται κατὰ τὸ πρῶτον
[3, 1]	ἰχθύων γένος) οὐδ´ ἀποκεκριμένον ἔχει	τὸ	λευκὸν διά τε μικρότητα καὶ
[3, 2]	τοῖς νεοττοῖς οἱ δ´ οἴονται	τὸ	λευκὸν διὰ τὴν ὁμοιότητα τοῦ
[3, 2]	φησὶν ὁ Κροτωνιάτης. Οὐ γὰρ	τὸ	λευκόν ἐστι γάλα ἀλλὰ τὸ
[3, 1]	δ´ ὠχρόν, καὶ πλέον ἀεὶ	τὸ	λευκὸν καὶ καθαρὸν τοῦ ὠχροῦ
[3, 2]	ὁ ἐντὸς ὑμὴν ὃς ὁρίζει	τὸ	λευκὸν καὶ τὸ ὠχρὸν ἀπὸ
[3, 3]	μὲν τῶν ὀρνίθων κεχωρισμένον ἔχει	τὸ	λευκὸν καὶ τὸ ὠχρόν, τὰ
[3, 1]	ὠχρὰν διὰ τὸ ἧττον ἀποκεκρίσθαι	τὸ	λευκόν. Τὰ δ´ ἤδη καὶ
[3, 2]	ἐναντίαν τό τε ὠχρὸν καὶ	τὸ	λευκόν. Τὸ μὲν γὰρ (ὠχρὸν
[3, 2]	διώρισται τό τε ὠχρὸν καὶ	τὸ	λευκὸν χωρὶς ὑμέσιν ὡς ἔχοντα
[3, 1]	ἀποκρινομένου τοῦ θερμοῦ κύκλῳ περιίσταται	τὸ	(λευκὸν ὥσπερ ὑγροῦ ζέοντος ὁμοίως
[3, 9]	αὐτοῖς, οἱ δὲ κηφῆνες κατὰ	τὸ	μέγεθος· ἀνάγκη γάρ τι παραλλάττειν,
[3, 9]	δ´ ἐπεὶ τοῦ πλήθους ἀφεῖλε,	τὸ	μέγεθος αὐτοῖς ἀπέδωκεν ἡ φύσις.
[3, 1]	γὰρ τὸ ἀτελῆ εἶναι ἐλάττω	τὸ	μέγεθος, διὰ δὲ τὸ τὸ
[3, 1]	τῶν γονίμων ᾠῶν, ἐλάττω δὲ	τὸ	μέγεθος διὰ μίαν αἰτίαν καὶ
[3, 9]	τίκτειν, οἱ δὲ κηφῆνες κατὰ	τὸ	μέγεθος. (Εἰ δ´ εἶχον καὶ
[3, 9]	σώματος. Αἱ δὲ μέλιτται μέσαι	(τὸ	μέγεθός) εἰσιν ἀμφοῖν (χρήσιμοι γὰρ
[3, 1]	τὸ μέγεθος, διὰ δὲ τὸ	τὸ	μέγεθος ἔλαττον πλείω τὸν ἀριθμόν.
[3, 4]	ἡ φύσις ἀφελοῦσα προσέθηκε πρὸς	τὸ	μέγεθος. ~Ὅτι μὲν οὖν αὐξάνεταί
[3, 4]	οἷον ἡ καλουμένη βελόνη, διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν ᾠῶν· αὕτη γὰρ
[3, 5]	αὐτῶν· καὶ τούτων φανερόν ἐστι	τὸ	μὲν ἄρρεν ὄν, τὸ δ´
[3, 5]	δύναμιν, ὥσπερ ἐν τοῖς ζῳοτόκοις	τὸ	μὲν ἄρρεν τὸ δὲ θῆλυ.
[3, 10]	τινος γὰρ μορίου γίγνεται, καὶ	τὸ	μὲν ἀρχὴ τὸ δὲ τροφὴ
[3, 10]	τὰ ἐν τῇ θαλάττῃ τοιαῦτα·	(τὸ	μὲν γὰρ πότιμον γλυκὺ μὲν
[3, 1]	λέοντι τῆς ἀγονίας τῆς ὕστερον·	τὸ	μὲν γὰρ πρῶτον τίκτει πέντε
[3, 5]	οὐκ εἰς τὰς ὑστέρας· καὶ	τὸ	μὲν εἰς τὴν κοιλίαν ἐλθὸν
[3, 10]	ἂν ἔδει ποιεῖν— νῦν δὲ	τὸ	μὲν ἡ τέχνη τῶν ἀχρήστων
[3, 5]	τῶν τοιούτων ᾠῶν ὅσων ἐστὶ	τὸ	μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν
[3, 6]	ἐστὶν ἐν πᾶσι τοῖς ὄρνισι	τὸ	μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν,
[3, 9]	εἰ δ´ ἦν ἐν αὐτοῖς	τὸ	μὲν θῆλυ τὸ δ´ ἄρρεν
[3, 5]	ὥσπερ τῶν φυτῶν ἐν ὅσοις	τὸ	μὲν καρποφορεῖ τὸ δ´ ἄκαρπόν
[3, 10]	τῶν τοιούτων· κατ´ ἀρχὰς γὰρ	τὸ	μὲν κάτω μόριον μέγα ἔχουσι
[3, 1]	καὶ ἐξ οὗ τρέφεται, καὶ	τὸ	μὲν λευκόν ἐστι τὸ δ´
[3, 3]	ᾠόν (οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῦ	τὸ	μὲν λευκὸν τὸ δ´ ὠχρὸν
[3, 9]	ἀλλὰ μὴ μελίττας. Ἔτι δὲ	τὸ	μὲν μέλι κομίζειν εὔλογον (τροφὴ
[3, 9]	εἶτ´ οὐδέν. Οἱ δ´ ἡγεμόνες	τὸ	μὲν πρῶτον πλῆθος, ὕστερον δ´
[3, 1]	συνέστησε μόνον· καὶ διὰ τοῦτο	τὸ	μὲν πρῶτον φαίνεται λευκὸν καὶ
[3, 10]	τέταρτον ἀριθμεῖται τῶν σωμάτων. Ἀλλὰ	τὸ	μὲν πῦρ ἀεὶ φαίνεται τὴν
[3, 3]	ᾠοῦ πρόσφυσις. Αἴτιον δ´ ὅτι	τὸ	μὲν τῶν ὀρνίθων χωρίζεται τῆς
[3, 1]	γίγνεται ἀπὸ τοῦ θήλεος, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ψυχρὸν τὸ δὲ θερμόν.
[3, 1]	ἐκ πάντων τῶν ᾠῶν σύστημα	τὸ	μὲν ὠχρὸν ἐν μέσῳ γίγνεται,
[3, 5]	ἔχον ὑστέραν. ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	μὴ ἐν παντὶ τῷ γένει
[3, 9]	δεικνύωσι τοῖς φαινομένοις. {Πρὸς δὲ	τὸ	μὴ ἐξ ὀχείας γίγνεσθαι σημεῖον
[3, 9]	ἐπ´ ἄλλων ζῴων συμβαῖνον, ἀλλὰ	τὸ	μὴ τὸ αὐτὸ γένος γεννᾶν
[3, 9]	καὶ χωρὶς καὶ μετ´ ἀλλήλων,	τὸ	μηδέποτε ὦφθαι ὀχευόμενον μηθὲν αὐτῶν·
[3, 1]	θύραζε μὲν οὐκ ἀποκρίνεται διὰ	τὸ	ὀλίγον εἶναι καὶ πρὸς τῷ
[3, 3]	ὠχρὸν οὕτως οἱ ἰχθύες πρὸς	τὸ	ὅλον ᾠόν (οὐ γάρ ἐστιν
[3, 2]	κατ´ ἀρχὰς ὀμφαλῶδές ἐστι κατὰ	τὸ	ὀξὺ καὶ ἀπέχει ἔτι μικρῶν
[3, 2]	τοῦτο ἐξέρχεται ὕστερον τοῦ ᾠοῦ	τὸ	ὀξύ· τὸ γὰρ προσπεφυκὸς ὕστερον
[3, 2]	καὶ ἐλάττων γίγνεται. Τελεωθέντος δὲ	τὸ	ὀξὺ τοῦ ᾠοῦ τοῦτο συμβαίνει
[3, 7]	ἔχει γὰρ μόνον ἐπὶ ταὐτὸ	τὸ	ὀπίσθιον μέρος καὶ τὸ πρόσθιον.
[3, 2]	χόριον τὸ ἀνάλογον τῇ ὑστέρᾳ	τὸ	ὄστρακον τοῦ ᾠοῦ περιπέφυκεν, ὥσπερ
[3, 5]	καὶ οἱ ἰχθύες ὅσοις ἐμποδίζει	τὸ	οὐραῖον, ἀλλὰ τῶν μὲν δελφίνων
[3, 1]	τὰ φυτά· τοῦτο δ´ ἐστὶ	τὸ	πάθος ὑπερβολὴ περιττώματος ἐκκρίσεως. Αἴτιον
[3, 1]	ἀπεπτότερα εἶναι· ἐν πᾶσι γὰρ	τὸ	πεπεμμένον γλυκύτερον. Ὅτι μὲν οὖν
[3, 10]	ἢ καπνὸς ἢ γῆ φαίνεται	τὸ	πεπυρωμένον. Ἀλλὰ δεῖ τὸ τοιοῦτον
[3, 2]	ὀξὺ τοῦ ᾠοῦ τοῦτο συμβαίνει	τὸ	πέρας. Ὑπὸ δὲ τούτῳ ὁ
[3, 3]	χόριον τείνοντα ὅ ἐστιν ὑπὸ	τὸ	περιέχον ὄστρακον, τούτου δ´ αἴτιον
[3, 2]	δ´ ἕτερος ὀμφαλὸς τείνει εἰς	τὸ	περιέχον χόριον. Δεῖ γὰρ ὑπολαβεῖν
[3, 10]	τόποι αἴτιοι καὶ τὸ σῶμα	τὸ	περιλαμβανόμενον. Ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ
[3, 3]	ὄστρακον, τούτου δ´ αἴτιον ὅτι	τὸ	πέριξ ὄστρακον οὐκ ἔχουσιν· οὐδὲν
[3, 2]	ὀμφαλὸς τοῖς ζῴοις· γίγνεται γὰρ	τὸ	πέριξ ὄστρακον τελεωθέντος. Τὸ μὲν
[3, 3]	γὰρ δύνανται σκληρύνειν καὶ ξηραίνειν	τὸ	πέριξ· ψυχρότεροι γὰρ τῶν ὀρνίθων
[3, 10]	γλυκέος εἰς τὴν συνισταμένην ἀρχὴν	τὸ	περιττεῦον τοιαύτην λαμβάνει μορφήν. Γίγνεται
[3, 9]	ἔχει παραπλησίως πᾶσιν, ἀφῄρηται δὲ	τὸ	περιττὸν εὐλόγως· οὐ γὰρ ἔχουσιν
[3, 1]	τοιαῦτα· τοῖς γὰρ γαμψώνυξιν ὀλίγον	τὸ	περίττωμα καὶ προσδέονται τοῦ ἄρρενος
[3, 1]	πτητικὰ εἶναι καὶ ἐνταῦθα τρέπεσθαι	τὸ	περίττωμα ὀλίγα τίκτουσι, διὰ δὲ
[3, 10]	θερμότης ἀποκρίνουσα καὶ συμπέττουσα ποιεῖ	τὸ	περίττωμα, τὴν ἀρχὴν τοῦ κυήματος.
[3, 1]	αὕτη πολλὰ λίαν, ἀλλὰ τέτταρα	τὸ	πλεῖστον. Ὁ δὲ κόκκυξ ὀλιγοτόκον
[3, 1]	περίττωμα ὀλίγα τίκτουσι, διὰ δὲ	τὸ	πλῆθος τοῦ σώματος καὶ διὰ
[3, 1]	διά τε μικρότητα καὶ διὰ	τὸ	πλῆθος τοῦ ψυχροῦ καὶ γεώδους·
[3, 4]	στενοχωρῆ τὴν ὑστέραν εἶναι πρὸς	τὸ	πλῆθος τῶν ᾠῶν, ταχὺ δ´
[3, 1]	δ´ ἐλάττων τοῖς δὲ τοσαύτη	τὸ	πλῆθος ὥστε ὅσον γε ἐπισημαίνειν.
[3, 1]	ὅτι καθάπερ ἐπὶ τῶν γυναικῶν	τὸ	πλησιάζειν τοῖς ἄρρεσι κατασπᾷ τὴν
[3, 1]	ὀχείας ᾠὰ θέλει ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ λαμβάνειν αὔξησιν ἐὰν μὴ
[3, 1]	ὀρνίθων ἀλλὰ τοῖς πολυγόνοις διὰ	τὸ	πολὺ περίττωμα ταῦτ´ ἔχειν (τοῖς
[3, 9]	κηφῆνας ἄρρενας εὔλογον· οὐδενὶ γὰρ	τὸ	πρὸς ἀλκὴν ὅπλον τῶν θηλειῶν
[3, 9]	καὶ τὸ ἄρρεν. Διὸ καὶ	τὸ	πρὸς τὴν ἀλκὴν ἔχουσιν ὄργανον·
[3, 10]	γὰρ αὐξανομένων γίγνονται μείζους ἐπὶ	τὸ	πρόσθιον καὶ τὴν καλουμένην κεφαλήν.
[3, 7]	γιγνομένη σηπία τοῖς ᾠοῖς κατὰ	τὸ	πρόσθιον· ταύτῃ γὰρ ἐνδέχεται μόνον·
[3, 7]	ταὐτὸ τὸ ὀπίσθιον μέρος καὶ	τὸ	πρόσθιον. τὸ δὲ σχῆμα τῆς
[3, 8]	ᾠοτοκοῦσι τέλειον ᾠὸν τὸ κύημα	τὸ	πρῶτον ἀδιόριστον ὂν λαμβάνει τὴν
[3, 10]	ἢ γὰρ ὡς σκώληκος συνισταμένου	τὸ	πρῶτον ἢ ἐξ ᾠῶν. Ἀναγκαῖον
[3, 2]	καθάπερ τοῖς φυτοῖς, ζῇ δὲ	τὸ	πρῶτον καὶ τὰ ἐν τοῖς
[3, 2]	δ´ ὅτι τὸ γιγνόμενον ὄστρακον	τὸ	πρῶτον μαλακὸς ὑμήν ἐστιν, τελεωθέντος
[3, 6]	εἰς τὸ λευκὸν γίγνεται κατὰ	τὸ	πρῶτον ὀχεῦσαν· ἔχει γὰρ ἀμφοτέρας
[3, 9]	γενέσει τῇ τῶν λεόντων, οἳ	τὸ	πρῶτον πέντε γεννήσαντες ὕστερον ἐλάττω
[3, 8]	ἔοικε πάντα τρόπον τινὰ σκωληκοτοκεῖν	τὸ	πρῶτον· τὸ γὰρ ἀτελέστατον κύημα
[3, 4]	σκωληκοτοκοῦντα τῶν ζῴων μικρὸν ἀποτίκτει	τὸ	πρῶτον, τοῦτο δ´ αὐξάνεται δι´
[3, 8]	αἵ τε γὰρ κάμπαι λαμβάνουσαι	τὸ	πρῶτον τροφὴν μετὰ ταῦτα οὐκέτι
[3, 1]	τὰ βαρέα, ὥστε διὰ μὲν	τὸ	πτητικὰ εἶναι καὶ ἐνταῦθα τρέπεσθαι
[3, 1]	πρὸς δὲ τούτοις καὶ διὰ	τὸ	ῥᾳδίως πορίζεσθαι τὴν τροφήν, τὰ
[3, 10]	πεττόμενον· ἡ δὲ σῆψις καὶ	τὸ	σαπρὸν περίττωμα τοῦ πεφθέντος ἐστίν·
[3, 2]	τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ τὸ ᾠὸν	(τὸ)	σκληρόδερμον. Διάδηλα δὲ ταῦτα μᾶλλον
[3, 5]	πῶς εἰς τὰς ὑστέρας ἀφικνεῖται	τὸ	σπέρμα διὰ τῆς κοιλίας πεττούσης
[3, 1]	δὲ τοῖς πολυγόνοις τρέπεται εἰς	τὸ	σπέρμα ἡ τροφὴ φανερὸν ἐκ
[3, 9]	εἴ γε ζῴου τινὸς ἑτέρου	τὸ	σπέρμα ἦν, ἐκεῖνο ἔδει γίγνεσθαι
[3, 1]	τὴν γὰρ τροφὴν ἀναλίσκουσιν εἰς	τὸ	σπέρμα πᾶσαν· ἔστι γὰρ πολύσπερμον
[3, 5]	κυήσεις εἶναι ἐκ τοῦ ἀνακάπτειν	τὸ	σπέρμα τοὺς θήλεις τῶν ἰχθύων
[3, 9]	ἐν τοῖς τόποις ἐξ ὧν	τὸ	σπέρμα φέρουσιν. Διὰ τί γὰρ
[3, 4]	τὴν αὔξησιν, μικρὰ μὲν διὰ	τὸ	στενοχωρῆ τὴν ὑστέραν εἶναι πρὸς
[3, 5]	γάρ τινες οἳ λέγουσι κατὰ	τὸ	στόμα μίγνυσθαι τούς τε κόρακας
[3, 5]	τὰς ὑστέρας ἐξ ὧν εἰς	τὸ	στόμα πῇ βαδιεῖται τὸ ἔμβρυον;
[3, 5]	καὶ τῶν τετραπόδων τίκτειν κατὰ	τὸ	στόμα τὴν γαλῆν. ταῦτα γὰρ
[3, 5]	δι´ ἣν οὕτως ὑπολαμβάνουσιν εὔλυτος	τὸ	συμβαῖνον ἀκούσασιν. οὐθὲν γὰρ τῶν
[3, 6]	φύσις δαπανᾶν τὸν θορὸν πρὸς	τὸ	συναύξειν τὰ ᾠά, ὅταν ἀποτέκῃ
[3, 10]	εἶναι τὸ γένος καὶ ἀτιμότερον	τὸ	συνιστάμενον ἐν τῇ περιλήψει τῆς
[3, 8]	αὑτοῖς ζῳοτοκοῦντα τρόπον τινὰ μετὰ	τὸ	σύστημα τὸ ἐξ ἀρχῆς ᾠοειδὲς
[3, 6]	οὐθὲν ὥρισται τοιοῦτον ἀλλὰ πρὸς	τὸ	σώζεσθαι ταχέως ἐπιρραίνουσιν οἱ ἄρρενες.
[3, 1]	τῶν φυτῶν· ἡ γὰρ εἰς	τὸ	σῶμα αὔξησις γίγνεται περίττωμα σπερματικόν.
[3, 10]	καὶ οἱ τόποι αἴτιοι καὶ	τὸ	σῶμα τὸ περιλαμβανόμενον. Ἐν δὲ
[3, 10]	ἔχει φύσιν, ἐν οἷς ἐγγίγνεται	τὸ	σῶμα τὸ τῶν ἐγχέλεων. Διὸ
[3, 5]	τοῖς ἐκείνως λέγουσι τῆς ἀγνοίας	τὸ	τὰς διαφορὰς μὴ δήλας εἶναι
[3, 10]	τὴν δύναμιν ἡ τροφὴ καὶ	τὸ	ταύτης περίττωμα, τῶν κηριαζόντων ὁμοίαν
[3, 5]	πρὸς τὴν ἀπάτην αὐτοῖς καὶ	τὸ	ταχὺν εἶναι τὸν συνδυασμὸν τῶν
[3, 5]	τοῖς μὲν οὖν ὄρνισι διὰ	τὸ	τέλεια ἐξιέναι τὰ ᾠὰ ἔτι
[3, 1]	λεπτότης καὶ ἀσθένεια συμβάλλεται πρὸς	τὸ	τὴν φύσιν τῶν τοιούτων (ὀχευτικὴν
[3, 5]	βαδιεῖται τὸ ἔμβρυον; ἀλλὰ διὰ	τὸ	τίκτειν πάμπαν μικρὰ τὴν γαλῆν
[3, 1]	ἐλάττω τὸ μέγεθος, διὰ δὲ	τὸ	τὸ μέγεθος ἔλαττον πλείω τὸν
[3, 10]	φαίνεται τὸ πεπυρωμένον. Ἀλλὰ δεῖ	τὸ	τοιοῦτον γένος ζητεῖν ἐπὶ τῆς
[3, 2]	Τοῖς μὲν οὖν πολυτόκοις συμβαίνει	τὸ	τοιοῦτον εὐλόγως (οὐ γὰρ ῥᾴδιον
[3, 10]	Ἐνταῦθα δὲ τί δεῖ λέγειν	τὸ	τοιοῦτον, καὶ πόθεν καὶ τίς
[3, 8]	οἱ μὲν ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς	τὸ	τοιοῦτον ὅθεν τρεφομένοις ἐπιγίγνεται (τὸ
[3, 1]	ὑπερβολὴ περιττώματος ἐκκρίσεως. Αἴτιον δὲ	τὸ	τοιοῦτον πάθος καὶ τῷ λέοντι
[3, 8]	τὸ τοιοῦτον ὅθεν τρεφομένοις ἐπιγίγνεται	(τὸ	τοιοῦτον περίττωμα, οἷον οἱ τῶν
[3, 5]	οἱ ἄρρενες καὶ αἱ θήλειαι	τὸ	τοιοῦτον σημεῖον, ἀλλ´ ἁλίσκονται οἱ
[3, 3]	ἰχθύων μονόχροα, καὶ πάντῃ μεμιγμένον	τὸ	τοιοῦτον ὥστ´ οὐθὲν κωλύει ἐξ
[3, 10]	τὰ δ´ ἐκείνως. διὰ δὲ	τὸ	τοῖς φυτοῖς ἀντίστροφον ἔχειν τὴν
[3, 9]	ἐξ ὀχείας γίγνεσθαι σημεῖον καὶ	τὸ	τὸν γόνον φαίνεσθαι μικρὸν ἐν
[3, 1]	χρόνους τοῦ περιττώματος, καὶ διὰ	τὸ	τὸν τόπον εἶναι θερμὸν τὸν
[3, 9]	εὐετηρίας μᾶλλον. Εὖ δὲ καὶ	τὸ	τοὺς βασιλεῖς ὥσπερ πεποιημένους ἐπὶ
[3, 9]	περὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτῶν) καὶ	τὸ	τοὺς μὲν ἐᾶν μηθὲν ἐργαζομένους
[3, 5]	τῶν ἰχθύων· ἄπλετον γάρ τι	τὸ	τούτων πλῆθος τῶν ᾠῶν ἐστιν.
[3, 3]	ψυχρότεροι γὰρ τῶν ὀρνίθων εἰσίν)	τὸ	τῶν βατράχων ᾠὸν μόνον στερεόν
[3, 10]	ἄλλων ποταμίων ἰχθύων, ἔτι δὲ	τὸ	τῶν ἐγχέλεων γένος· ἅπαντα γὰρ
[3, 10]	ἐν οἷς ἐγγίγνεται τὸ σῶμα	τὸ	τῶν ἐγχέλεων. Διὸ καὶ περὶ
[3, 4]	Διόπερ πολύγονόν ἐστι τὸ γένος	τὸ	τῶν ἰχθύων· ἀναμάχεται γὰρ ἡ
[3, 1]	Αἴτιον δ´ ὅτι πολύγονόν ἐστι	τὸ	τῶν ἰχθύων γένος· ἀδύνατον οὖν
[3, 1]	ὑγρὰ μᾶλλον (τοιοῦτον δ´ ἐστὶ	τὸ	τῶν ἰχθύων γένος) οὐδ´ ἀποκεκριμένον
[3, 3]	ἐστίν. ~Ἔτι δ´ ἐστὶν ᾠοτόκον	τὸ	τῶν ἰχθύων γένος. Τούτων δὲ
[3, 5]	τὸ γένος ὅλον ἐστὶν ᾠοτόκον	τὸ	τῶν ἰχθύων. τέλος μέντοι οὐθὲν
[3, 10]	δὲ τῶν τοιούτων συνδυαζομένων ἑώραται	τὸ	τῶν κοχλιῶν γένος. Εἰ δ´
[3, 10]	μικρόν τι γίγνεται γένος, οἷον	τὸ	τῶν κοχλιῶν κἂν εἴ τι
[3, 10]	ἔνια δὲ τῷ παραβλαστάνειν, οἷον	τὸ	τῶν κρομμύων γένος. Τοῦτον μὲν
[3, 9]	οὐθὲν θεῖον ὥσπερ τὸ γένος	τὸ	τῶν μελιττῶν. Γεννῶσι μὲν γὰρ
[3, 9]	τι γένος (τοῦτο δ´ ἐστὶ	τὸ	τῶν μελιττῶν) τὰς δὲ μελίττας
[3, 5]	κατὰ λόγον· ὥσπερ γὰρ καὶ	τὸ	τῶν ὀρνέων γένος ἐν ἐνίοις
[3, 5]	δ´ αὐτὸ τοῦτο ποιεῖ καὶ	τὸ	τῶν περιστερῶν γένος· ἀλλὰ διὰ
[3, 6]	τὸ γένος οὐ πολύσπερμον ὅλως	τὸ	τῶν σελαχωδῶν· καὶ ἔτι αἵ
[3, 3]	δὲ μαλακόδερμόν ἐστι τὸ ᾠὸν	τὸ	τῶν σελαχῶν (οὐ γὰρ δύνανται
[3, 8]	καθάπερ ἂν εἴ τις ἀφέλοι	τὸ	τῶν ᾠῶν ὄστρακον· διὸ καὶ
[3, 1]	(τῶν γυναικείων ἀπόκρισιν (ἕλκει γὰρ	τὸ	ὑγρὸν ἡ ὑστέρα θερμανθεῖσα καὶ
[3, 10]	ἔχει, καὶ διέστηκεν ὅσῳ ζωτικώτερον	τὸ	ὑγρὸν τοῦ ξηροῦ καὶ γῆς
[3, 8]	ἀρχῆς ᾠοειδὲς γίγνεται· περιέχεται γὰρ	τὸ	ὑγρὸν ὑμένι λεπτῷ, καθάπερ ἂν
[3, 10]	οὕτως ἔχειν τὰ ὀστρακόδερμα πρὸς	τὸ	ὑγρόν, ὡς ὄντα τὰ μὲν
[3, 1]	καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, διὰ	τὸ	ὑπάρχειν ἐν τῷ θήλει τὴν
[3, 10]	ἐν τῷ μορίῳ τῷ ὑπὸ	τὸ	ὑπόζωμα γίγνεται πᾶσιν. Ὅτι δὲ
[3, 2]	ὁ ὀμφαλὸς συμπίπτει ὁ πρὸς	τὸ	χόριον διότι ταύτῃ δεῖ τὸ
[3, 3]	τὸν ἕτερον ὀμφαλὸν τὸν εἰς	τὸ	χόριον τείνοντα ὅ ἐστιν ὑπὸ
[3, 2]	περί τε τὸ ὠχρὸν καὶ	τὸ	χόριον τὸ ἀνάλογον τῇ ὑστέρᾳ
[3, 5]	ἃ καὶ συνδυαζόμενα ὁρᾶται διὰ	τὸ	χρόνιον εἶναι τὸν συνδυασμὸν αὐτῶν·
[3, 3]	σελαχῶν οὐκ ἀπολύεται τῆς ὑστέρας	τὸ	ᾠὸν ἀλλ´ ἐχόμενον μεταχωρεῖ κάτω
[3, 3]	γὰρ αὐτῶν ὅταν τέλειον γένηται	τὸ	ᾠὸν ἀπολύεται. Ἀπορήσειαν ἂν οὖν
[3, 1]	τῶν ἰχθύων μονόχρων μὲν προΐενται	τὸ	ᾠόν, ἀτελὲς δὲ τοῦτο· λαμβάνει
[3, 2]	τὴν ἀρχήν. Διόπερ σκληρότερον ταύτῃ	τὸ	ᾠὸν ἢ κάτωθεν· σκεπάζειν γὰρ
[3, 2]	καθ´ ὃ προσπέφυκε τῇ ὑστέρᾳ	τὸ	ᾠόν, καὶ γίγνεται δὴ ἀνόμοιον
[3, 1]	ὑστέρας εἰς ἄλλον, μαλακόδερμον δὲ	τὸ	ᾠὸν καὶ ὁμόχρων ἐστὶν αὐτῶν.
[3, 2]	τούτου. Τελειωθέντος δ´ ἀπολύεται ὅλον	τὸ	ᾠὸν καὶ οὐ φαίνεται εὐλόγως
[3, 3]	πλείστων πρὸς τῇ ὑστέρᾳ προσπέφυκε	τὸ	ᾠὸν τέλειον. Ἐπ´ ἄκρῳ δὲ
[3, 1]	ᾠοτοκούντων οἱ μὲν ὄρνιθες προΐενται	τὸ	ᾠὸν τέλειον, οἱ δ´ ἰχθύες
[3, 2]	καὶ τῶν τετραπόδων ὅσα ᾠοτοκεῖ	τὸ	ᾠὸν (τὸ) σκληρόδερμον. Διάδηλα δὲ
[3, 3]	ἐξελθεῖν. Ἐπεὶ δὲ μαλακόδερμόν ἐστι	τὸ	ᾠὸν τὸ τῶν σελαχῶν (οὐ
[3, 6]	καθάπερ εἴρηται πολλάκις· διόπερ αὐτὸ	τὸ	ᾠὸν ὡς μὲν φυτοῦ κύημα
[3, 3]	δὲ γιγνομένου τοῦ ζῴου καταναλίσκεται	τὸ	ᾠὸν ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[3, 1]	τὴν ὑστέραν. Τοῦτο γὰρ αὔξει	τὸ	ᾠόν ὥσπερ τὰ ἔμβρυα τὰ
[3, 6]	τὸ λευκὸν ἀφωρισμένον ᾖ καὶ	τὸ	ὠχρὸν ἀπ´ ἀλλήλων, ἔχει ἤδη
[3, 2]	ὃς ὁρίζει τὸ λευκὸν καὶ	τὸ	ὠχρὸν ἀπὸ τούτου. Τελειωθέντος δ´
[3, 2]	τῆς μητρὸς γιγνόμενον, ἡ τροφή,	τὸ	ὠχρόν ἐστιν. Αἴτιον δ´ ὅτι
[3, 2]	ὑστέραν. Ἅμα (δὲ περί τε	τὸ	ὠχρὸν καὶ τὸ χόριον τὸ
[3, 2]	τὴν τροφήν· διόπερ ἐντὸς εἰσέρχεται	τὸ	ὠχρὸν μετὰ τοῦ ὀμφαλοῦ καὶ
[3, 2]	εἰς τὸν ὑμένα τὸν περιέχοντα	τὸ	ὠχρόν, ὁ δ´ ἕτερος εἰς
[3, 2]	ᾠοτοκούμενα τῶν ζῴων πρὸς μὲν	τὸ	ὠχρὸν οὕτως ἔχειν (τὸν νεοττὸν)
[3, 3]	ὡσαύτως, ὥσπερ οἱ ὄρνιθες πρὸς	τὸ	ὠχρὸν οὕτως οἱ ἰχθύες πρὸς
[3, 1]	δ´ ἧττον θερμοῖς καὶ ὑγροτέροις	τὸ	ὠχρὸν πλέον καὶ ὑγρότερον. Ὅπερ
[3, 3]	κεχωρισμένον ἔχει τὸ λευκὸν καὶ	τὸ	ὠχρόν, τὰ δὲ τῶν ἰχθύων
[3, 2]	τὸ λευκόν ἐστι γάλα ἀλλὰ	τὸ	ὠχρόν· τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ
[3, 2]	καὶ ὁ ὀμφαλὸς ὁ εἰς	τὸ	ὠχρὸν ὕστερον· δεῖ γὰρ ἔχειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009