HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la génération des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ι  =  29 formes différentes pour 85 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[3, 5]   τούς τε κόρακας καὶ τὴν  ἶβιν   καὶ τῶν τετραπόδων τίκτειν κατὰ
[3, 7]   δ´ μορφὴ στρογγύλη τὴν  ἰδέαν   οὖσα καὶ σφαιροειδής· γὰρ
[3, 9]   τὰ μὲν ἐκ τῶν συμβαινόντων  ἰδίᾳ   περὶ τὰς μελίττας, τὰ δ´
[3, 10]   ἀεὶ φαίνεται τὴν μορφὴν οὐκ  ἰδίαν   ἔχον, ἀλλ´ ἐν ἑτέρῳ τῶν
[3, 9]   μὴ τὸ αὐτὸ γένος γεννᾶν  ἴδιον·   οἱ γὰρ ἐρυθρῖνοι γεννῶσιν ἐρυθρίνους
[3, 9]   μελιττῶν καὶ γένεσις αὐτῶν  ἴδιος   εἶναι φαίνεται. Τὸ μὲν γὰρ
[3, 9]   δὴ περιττοῦ τοῦ γένους καὶ  ἰδίου   τοῦ τῶν μελιττῶν καὶ
[3, 1]   Τῆς δὲ διχροίας τὴν αἰτίαν  ἴδοι   τις ἂν ἐκ τῆς δυνάμεως
[3, 1]   πρὸς τὴν ὁμιλίαν, τὰ μὲν  ἰδόντα   τὰ δὲ μικρᾶς γενομένης θίξεως
[3, 2]   τῷ ᾠῷ τίθησι καὶ τὴν  ἱκανὴν   τροφὴν πρὸς τὴν αὔξησιν· ἐπεὶ
[3, 6]   ὅσον πρὸς τὴν ὀχείαν  ἱκανόν·   μᾶλλον γὰρ βούλεται φύσις
[3, 2]   πρὸς δὲ τὴν παροῦσαν σκέψιν  ἱκανὸν   φανερὸν εἶναι τοσοῦτον, ὅτι συστάσης
[3, 9]   μὴν εἴληπταί γε τὰ συμβαίνοντα  ἱκανῶς,   ἀλλ´ ἐάν ποτε ληφθῇ τότε
[3, 10]   ἐστιν μὴ οὔπω συνῶπται  ἱκανῶς.   Ζητήσειε δ´ ἄν τις βουλόμενος
[3, 1]   δ´ ἐστὶ ψεῦδος· ὦπται γὰρ  ἱκανῶς   καὶ ἐπὶ νεοττίδων ἀλεκτορίδος καὶ
[3, 6]   πρότερον ὅτι οὔ πω ὦπται  ἱκανῶς—   νῦν δ´ ἐστὶν ἐν πᾶσι
[3, 1]   τὴν γένεσιν ἄνευ τῶν ἀρρένων  ἱκανῶς   ὦπται, περὶ δὲ τοῦ γίγνεσθαι
[3, 1]   συνίσταται τοῖς ὄρνισι κατὰ τοὺς  ἱκνουμένους   χρόνους τοῦ περιττώματος, καὶ διὰ
[3, 10]   πλοίοις γίγνεται σηπομένης τῆς ἀφρώδους  ἰλύος,   καὶ πολλαχοῦ οὗ πρότερον οὐθὲν
[3, 2]   καὶ οἶνος μιγνυμένης τῆς  ἰλύος   καὶ τὰ διαφθειρόμενα ᾠὰ τῆς
[3, 2]   ταῖς ἀλέαις ὀξύνονται ἀνατρεπομένης τῆς  ἰλύος   (τοῦτο γὰρ αἴτιον τῆς διαφθορᾶς)
[3, 1]   καὶ θύραζε οἷον ἄνθρωπος καὶ  ἵππος   καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον τῶν
[3, 2]   ὀμφαλῶν ἐκ τῶν ἐκ ταῖς  ἱστορίαις   γεγραμμένων δεῖ θεωρεῖν· πρὸς δὲ
[3, 1]   ᾠὰ φαίνονται, καθάπερ ἐν ταῖς  ἱστορίαις   γέγραπται περὶ αὐτῶν. Ὅλως δ´
[3, 9]   μελίττας ἐκ τῶν περὶ τὰς  ἱστορίας   ἀναγεγραμμένων δεῖ θεωρεῖν. ~Καὶ περὶ
[3, 10]   οἷς γίγνονται τόποις ἐκ τῆς  ἱστορίας   θεωρείσθω.
[3, 7]   θήλει πολλάκις ὦπται. διόπερ οὐδ´  ἱστορικῶς   οὐδὲ ταύτῃ φαίνονται λέγοντες οἱ
[3, 7]   τρόπον δεῖ θεωρεῖν ἐκ τῶν  ἱστοριῶν.   ~Περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων
[3, 5]   τῶν ὀρνέων γένος ἐν ἐνίοις  ἴσχει   μὲν ᾠὰ ἄνευ κυήσεως ὀλίγα
[3, 4]   τοῦ πολλὰ μεγάλα τὰ κυήματα  ἴσχει·   τοῦ γὰρ πλήθους φύσις
[3, 1]   αὐτῶν καὶ ὀγκωδέστερα, τῶν δὲ  ἰσχνότερα   καὶ ξηρότερα· γὰρ θυμὸς
[3, 2]   τὰ μὲν τῶν τετραπόδων δι´  ἰσχὺν   ἐκπέττεται ὑπὸ τῆς ὥρας, τὰ
[3, 1]   Τὰ δὲ γαμψώνυχα τὴν βάσιν  ἰσχυρὰν   ἔχει καὶ τὰ σκέλη πάχος
[3, 1]   τὸ ᾠὸν τέλειον, οἱ δ´  ἰχθύες   ἀτελές, ἀλλ´ ἔξω λαμβάνει τὴν
[3, 5]   λαμβάνει ἐξελθὸν αὔξησιν, οἱ δ´  ἰχθύες   ἀτελῆ, καὶ λαμβάνει θύραζε τὰ
[3, 5]   δελφῖνες ὀχεύονται παραπίπτοντες καὶ οἱ  ἰχθύες   ὅσοις ἐμποδίζει τὸ οὐραῖον, ἀλλὰ
[3, 3]   πρὸς τὸ ὠχρὸν οὕτως οἱ  ἰχθύες   πρὸς τὸ ὅλον ᾠόν (οὐ
[3, 5]   δ´ ᾠοτοκοῦσι καὶ οὗτοι οἱ  ἰχθύες   σημεῖον τὸ καὶ τοὺς ζῳοτοκοῦντας
[3, 7]   ἄρρην καθάπερ οἱ ἄρρενες  ἰχθύες   τοῖς ᾠοῖς, καὶ γίγνεται συνεχὲς
[3, 5]   οἵ φασι πάντας εἶναι τοὺς  ἰχθῦς   θήλεις ἔξω τῶν σελαχῶν, οὐκ
[3, 7]   φαίνονται λέγοντες οἱ φάσκοντες τοὺς  ἰχθῦς   πάντας εἶναι θήλεις καὶ τίκτειν
[3, 5]   ἐρινεός· ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς  ἰχθῦς   πλὴν τῶν σελαχῶν τούτοις γὰρ
[3, 9]   γάρ ἐστι καὶ περὶ τοὺς  ἰχθῦς   τοιαύτη τις γένεσις ἐνίων ὥστ´
[3, 5]   ἀνάγκη τοῦτο συμβῆναι· τοῖς δ´  ἰχθύσι   διὰ τὸ ἀτελῆ καὶ ἔξω
[3, 1]   ἐπισημαίνειν. Ὁμοίως δ´ οὐδὲ τοῖς  ἰχθύσι   καθάπερ οὐδὲ τοῖς ὄρνισιν· διὸ
[3, 1]   τοῦ γίγνεσθαι καὶ ἐν τοῖς  ἰχθύσι   κυήματα ἄνευ τῶν ἀρρένων οὐχ
[3, 3]   ὄρνισι κατὰ τοῦτο καὶ τοῖς  ἰχθύσιν.   Αἴτιον δ´ ὅτι τὰ μὲν
[3, 4]   ἐστι τὸ γένος τὸ τῶν  ἰχθύων·   ἀναμάχεται γὰρ φύσις τῷ
[3, 5]   οὕτως ὥσπερ οἱ ᾠοτοκοῦντες τῶν  ἰχθύων·   ἄπλετον γάρ τι τὸ τούτων
[3, 6]   εἰρημένα. ~Περὶ δὲ τῆς τῶν  ἰχθύων   γενέσεως ἀπορήσειεν ἄν τις διὰ
[3, 1]   ὅτι πολύγονόν ἐστι τὸ τῶν  ἰχθύων   γένος· ἀδύνατον οὖν ἔσω πολλὰ
[3, 1]   (τοιοῦτον δ´ ἐστὶ τὸ τῶν  ἰχθύων   γένος) οὐδ´ ἀποκεκριμένον ἔχει τὸ
[3, 3]   δ´ ἐστὶν ᾠοτόκον τὸ τῶν  ἰχθύων   γένος. Τούτων δὲ τὰ μὲν
[3, 6]   ἂν ὥσπερ καὶ ἐπί τινων  ἰχθύων—   εἴπερ ἔστι τι τοιοῦτον γένος
[3, 8]   γίγνεται τέλειον, καθάπερ ἐπὶ τῶν  ἰχθύων   εἴρηται πολλάκις. τὰ δ´ ἐν
[3, 5]   μυθολόγος, ὡς κυϊσκομένων τῶν  ἰχθύων   ἐκ τοῦ ἀνακάπτειν τὸν θορόν,
[3, 6]   γὰρ ἐντός) τοῖς δὲ τῶν  ἰχθύων   ἐκτὸς διὰ τὸ ἔξω προΐεσθαι
[3, 6]   τελειοῦται ἐντός, τὰ δὲ τῶν  ἰχθύων   ἐκτός. τρόπον γάρ τινα ἔοικε
[3, 4]   οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἄλλων  ἰχθύων   ἐκτὸς ᾠοτοκοῦσιν, ἀτελὲς δ´ ᾠὸν
[3, 3]   τὰ δὲ καλούμενα σελάχη τῶν  ἰχθύων   ἐν αὑτοῖς μὲν ᾠοτοκεῖ τέλειον
[3, 1]   τοῖς ἄρθροις τῶν θύραζε ᾠοτοκούντων  ἰχθύων.   Ἔστι δὲ τὰ μὲν τῶν
[3, 10]   τι κεστρέων καὶ ἄλλων ποταμίων  ἰχθύων,   ἔτι δὲ τὸ τῶν ἐγχέλεων
[3, 5]   αὐτὸ συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν  ἰχθύων,   ἧττον δέ. ἄγονα δὲ καὶ
[3, 1]   γίγνεται μονόχροα πάντα τὰ τῶν  ἰχθύων   καὶ ὡς μὲν ὠχρὰ λευκά,
[3, 3]   τὸ ὠχρόν, τὰ δὲ τῶν  ἰχθύων   μονόχροα, καὶ πάντῃ μεμιγμένον τὸ
[3, 1]   ὀρνίθων δίχροα, τὰ δὲ τῶν  ἰχθύων   μονόχροα πάντων. Τῆς δὲ διχροίας
[3, 1]   δὲ ἄλλοι ὅσοιπερ ᾠοτοκοῦσι τῶν  ἰχθύων   μονόχρων μὲν προΐενται τὸ ᾠόν,
[3, 5]   τὰ περὶ τὰ ᾠὰ τῶν  ἰχθύων.   οἱ μὲν γὰρ ὄρνιθες καὶ
[3, 1]   τῶν ὀρνίθων ἐστίν, τῶν δ´  ἰχθύων   οἱ μὲν σελαχώδεις, ὥσπερ εἴρηται
[3, 8]   καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ τῶν  ἰχθύων   οἱ πλεῖστοι, τὰ δ´ αὐτόματα
[3, 1]   τὰ μὲν κάτω καθάπερ τῶν  ἰχθύων   οἱ ᾠοτοκοῦντες, τὰ δ´ ἄνω
[3, 4]   δέ τινες οἳ διαρρήγνυνται τῶν  ἰχθύων,   οἷον καλουμένη βελόνη, διὰ
[3, 5]   τὸ καὶ τοὺς ζῳοτοκοῦντας τῶν  ἰχθύων   οἷον τὰ σελάχη ᾠοτοκεῖν ἐν
[3, 1]   καὶ ταῦτα καὶ τὰ τῶν  ἰχθύων   ὁμοίως ἄνευ τῆς τοῦ ἄρρενος
[3, 5]   τὸ σπέρμα τοὺς θήλεις τῶν  ἰχθύων   οὐ κατανενοηκότες ἔνια λέγουσιν οὕτως.
[3, 6]   λευκοῦ ἀπόκρισιν. τοῖς δὲ τῶν  ἰχθύων   οὐθὲν ὥρισται τοιοῦτον ἀλλὰ πρὸς
[3, 6]   ὀρνίθων ᾠοῖς καὶ τοῖς τῶν  ἰχθύων   ποιεῖ τὸ ἄρρεν, ἀλλὰ τοῖς
[3, 7]   ἔξω, καθάπερ καὶ τὰ τῶν  ἰχθύων.   Προσπέφυκε δ´ γιγνομένη σηπία
[3, 9]   καθάπερ φαίνεται συμβαῖνον ἐπί τινων  ἰχθύων,   τὰς μελίττας ἄνευ ὀχείας γεννᾶν
[3, 5]   ἀπόλυσίς ἐστι, τῶν δὲ τοιούτων  ἰχθύων   ταχεῖα. διόπερ ταύτην οὐχ ὁρῶντες,
[3, 1]   τῶν ὀρνίθων οὔτε τὰ τῶν  ἰχθύων   τελειοῦται πρὸς τὴν γένεσιν ἄνευ
[3, 5]   ὅλον ἐστὶν ᾠοτόκον τὸ τῶν  ἰχθύων.   τέλος μέντοι οὐθὲν λαμβάνει τῶν
[3, 3]   γένεσις κατὰ ταῦτα τῶν  ἰχθύων   τοῖς ὄρνισι καὶ διὰ τὰς
[3, 5]   ἁλιεῖς περὶ τῆς κυήσεως τῶν  ἰχθύων   τὸν εὐήθη λέγουσι λόγον καὶ
[3, 5]   εἶναι τὸν συνδυασμὸν τῶν τοιούτων  ἰχθύων   ὥστε πολλοὺς λανθάνειν καὶ τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/11/2009