Livre, chapitre
[3, 5]	παρ´ ἔτος. ὦπται γὰρ ἡ	ὕαινα	ἓν ἔχουσα αἰδοῖον· ἐν ἐνίοις
[3, 5]	τῆς θεωρίας· ἀλλ´ ἔχουσιν αἱ	ὕαιναι	ὑπὸ τὴν κέρκον ὁμοίαν γραμμὴν
[3, 5]	αὐτὸν αὑτὸν ὀχεύειν, τὴν δ´	ὕαιναν	ὀχεύειν καὶ ὀχεύεσθαι παρ´ ἔτος.
[3, 5]	λέγοντες. φασὶ γὰρ τὴν μὲν	ὕαιναν	πολλοί, τὸν δὲ τρόχον Ἡρόδωρος
[3, 5]	καὶ οἱ περὶ τρόχου καὶ	ὑαίνης	λέγοντες. φασὶ γὰρ τὴν μὲν
[3, 3]	σωτηρίαν, τὰ δὲ τῶν ἄλλων	ὑγρὰ	καὶ μαλακὰ τὴν φύσιν· σκεπάζεται
[3, 1]	φύσιν τῶν ᾠοτοκούντων καὶ ἔτι	ὑγρὰ	μᾶλλον (τοιοῦτον δ´ ἐστὶ τὸ
[3, 10]	τὴν τροφήν, ἡ δὲ θάλαττα	ὑγρά	τε καὶ σωματώδης πολλῷ μᾶλλον
[3, 2]	τοῖς πάγοις πήγνυται, θερμαινόμενον δὲ	ὑγραίνεται·	διὸ καὶ συμπεττόμενον ἐν τῇ
[3, 2]	γῇ ἢ ὑπὸ τοῦ ἐπῳάζειν	ὑγραίνεται,	καὶ τοιοῦτον ὂν γίγνεται τροφὴ
[3, 2]	τῶν πάγων οὐ πήγνυται ἀλλ´	ὑγραίνεται	μᾶλλον (τὸ δ´ αἴτιον εἴρηται
[3, 4]	μεγάλη γίγνεται τοῦ μὲν στερεωτέρου	ὑγραινομένου	τοῦ δ´ ὑγροῦ πνευματουμένου. Δημιουργεῖ
[3, 2]	γὰρ τὴν τροφὴν σωματώδη οὖσαν	ὑγρὰν	εἶναι καθάπερ τοῖς φυτοῖς, ζῇ
[3, 10]	τῇ θαλάττῃ καὶ τοῖς ὁμοίοις	ὑγροῖς	πολλὰ καὶ παντοδαπὴν ἔχοντα μορφήν.
[3, 1]	σπερματικὸν ζῷον δεῖ θερμὸν καὶ	ὑγρὸν	εἶναι. Ὅτι δὲ δειλὸν φανερόν·
[3, 10]	τῇ γῇ· τό τε γὰρ	ὑγρὸν	εὐπλαστοτέραν ἔχει τὴν φύσιν τῆς
[3, 1]	τὸ γὰρ λευκὸν φύσει μὲν	ὑγρόν,	ἔχει δ´ ἐν αὑτῷ τὴν
[3, 1]	γυναικείων ἀπόκρισιν (ἕλκει γὰρ τὸ	ὑγρὸν	ἡ ὑστέρα θερμανθεῖσα καὶ οἱ
[3, 10]	καὶ διέστηκεν ὅσῳ ζωτικώτερον τὸ	ὑγρὸν	τοῦ ξηροῦ καὶ γῆς ὕδωρ
[3, 8]	ᾠοειδὲς γίγνεται· περιέχεται γὰρ τὸ	ὑγρὸν	ὑμένι λεπτῷ, καθάπερ ἂν εἴ
[3, 10]	ἔχειν τὰ ὀστρακόδερμα πρὸς τὸ	ὑγρόν,	ὡς ὄντα τὰ μὲν φυτὰ
[3, 1]	αἱ ἀγεννεῖς τῶν γενναίων πολυτοκώτεραι·	ὑγρότερα	γὰρ τὰ σώματα αὐτῶν καὶ
[3, 1]	συμβαίνει ἐπὶ τῶν λιμναίων ὀρνέων·	ὑγροτέροι	γὰρ τὴν φύσιν καὶ ψυχρότεροι
[3, 1]	τοῖς δ´ ἧττον θερμοῖς καὶ	ὑγροτέροις	τὸ ὠχρὸν πλέον καὶ ὑγρότερον.
[3, 2]	τὸ δ´ ὠχρὸν γίγνεται πλεῖον·	ὑγρότερον	γὰρ γίγνεται θερμαινόμενον. Δεῖ γὰρ
[3, 1]	ὑγροτέροις τὸ ὠχρὸν πλέον καὶ	ὑγρότερον.	Ὅπερ συμβαίνει ἐπὶ τῶν λιμναίων
[3, 5]	τοῦ τίκτειν τότε πλείων καὶ	ὑγρότερος	ὁ θορὸς ἐν τῷ ἄρρενι
[3, 1]	πίνει τῶν γαμψωνύχων, ἡ δ´	ὑγρότης	καὶ ἡ σύμφυτος καὶ ἡ
[3, 2]	φύσιν οἷον ὑπερζεῖν ποιεῖ τὴν	ὑγρότητα	τὴν ἐν τοῖς ᾠοῖς. Ἔχει
[3, 10]	ἀπὸ σπερματικῆς φύσεως προΐενται μυξώδεις	ὑγρότητας.	Σπέρμα δ´ οὐθὲν τούτων δεῖ
[3, 9]	γόνον πολύν. Αἱ μὲν γὰρ	ὑγρότητες	περίττωμα ποιοῦσι πλεῖον ἐν τοῖς
[3, 1]	κύκλῳ περιίσταται τὸ (λευκὸν ὥσπερ	ὑγροῦ	ζέοντος ὁμοίως πάντῃ· τὸ γὰρ
[3, 10]	καὶ κεκοινώνηκε πάντων τῶν μορίων,	ὑγροῦ	καὶ πνεύματος καὶ γῆς, ὥστε
[3, 2]	μᾶλλον ἐὰν ᾖ μὴ† ἐξ	ὑγροῦ	περιττώματος διοροῦται καὶ γίγνεται οὔρια.
[3, 4]	μὲν στερεωτέρου ὑγραινομένου τοῦ δ´	ὑγροῦ	πνευματουμένου. Δημιουργεῖ δὲ τοῦτο ἡ
[3, 2]	εὐθὺς πήγνυται ψυχθέν, συνεξατμίζοντος τοῦ	ὑγροῦ	(ταχὺ δι´ ὀλιγότητα, λειπομένου δὲ
[3, 10]	ὑπῆρχε τοιοῦτον, ὕστερον δι´ ἔνδειαν	ὑγροῦ	τοῦ τόπου βορβορωθέντος ἐγένετο τὰ
[3, 10]	καὶ πολύμορφα τὰ ἐν τῷ	ὑγρῷ	μᾶλλόν ἐστι τῶν ἐν τῇ
[3, 10]	δ´ ἐν γῇ καὶ ἐν	ὑγρῷ	τὰ ζῷα καὶ τὰ φυτὰ
[3, 10]	καὶ γίγνεται θερμαινομένων τῶν σωματικῶν	ὑγρῶν	οἷον ἀφρώδης πομφόλυξ. Αἱ μὲν
[3, 8]	τοιούτοις καὶ τῶν ἐν τοῖς	ὕδασιν.	πάντα γὰρ μετὰ τὴν τοῦ
[3, 10]	μὲν ὕδωρ ὑπάρχειν ἐν δ´	ὕδατι	πνεῦμα, ἐν δὲ τούτῳ παντὶ
[3, 10]	καὶ ἐν γῇ καὶ ἐν	ὕδατι	φαίνεται γιγνόμενα μετὰ σήψεως καὶ
[3, 10]	σήψεως καὶ μιγνυμένου τοῦ ὀμβρίου	ὕδατος·	ἀποκρινομένου γὰρ τοῦ γλυκέος εἰς
[3, 10]	φυτὰ θείη τις ἂν γῆς,	ὕδατος	δὲ τὰ ἔνυδρα, τὰ δὲ
[3, 10]	Τροφὴ δ´ ἐστὶ τοῖς μὲν	ὕδωρ	καὶ γῆ, τοῖς δὲ τὰ
[3, 10]	ὑγρὸν τοῦ ξηροῦ καὶ γῆς	ὕδωρ	τοσοῦτον ἡ τῶν ὀστρακοδέρμων φύσις
[3, 10]	διὰ τὸ ἐν γῇ μὲν	ὕδωρ	ὑπάρχειν ἐν δ´ ὕδατι πνεῦμα,
[3, 1]	τὸ (δ´ αἷμα ὅτι ἐστὶν	ὕλη	τοῖς σώμασιν εἴρηται πολλάκις. Τὸ
[3, 2]	ἅμα τήν τε τοῦ ζῴου	ὕλην	ἐν τῷ ᾠῷ τίθησι καὶ
[3, 1]	καὶ τὰ θήλεα προΐεται πολλὴν	ὕλην	καὶ τίκτει τῶν τοιούτων τὰ
[3, 1]	ὑπάρχειν ἐν τῷ θήλει τὴν	ὕλην	τὴν σπερματικήν, τοῖς δ´ ὀρνέοις
[3, 10]	ζητεῖν τί (τὸ κατὰ τὴν	ὑλικὴν	ἀρχὴν συνιστάμενόν ἐστιν ἐν τοῖς
[3, 2]	αὐτῆς) πρὸς δὲ τὸν ἐξωτάτω	ὑμένα	τὸν αἱματώδη ὡς πρὸς τὴν
[3, 2]	τείνουσιν, ὁ μὲν εἰς τὸν	ὑμένα	τὸν περιέχοντα τὸ ὠχρόν, ὁ
[3, 2]	ἔστι δ´ οὗτος περὶ τὸν	ὑμένα	τὸν τοῦ ὀστράκου. Διὰ μὲν
[3, 2]	ὁ δ´ ἕτερος εἰς τὸν	ὑμένα	τὸν χοριοειδῆ ὃς κύκλῳ περιέχει
[3, 8]	γίγνεται· περιέχεται γὰρ τὸ ὑγρὸν	ὑμένι	λεπτῷ, καθάπερ ἂν εἴ τις
[3, 2]	γεώδους. Τούτου δή τι τοῦ	ὑμένος	κατ´ ἀρχὰς ὀμφαλῶδές ἐστι κατὰ
[3, 2]	ζῴων, ἔτι δὲ περί τε	ὑμένων	καὶ περὶ ὀμφαλῶν ἐκ τῶν
[3, 2]	ὠχρὸν καὶ τὸ λευκὸν χωρὶς	ὑμέσιν	ὡς ἔχοντα τὴν φύσιν ἑτέραν.
[3, 2]	γιγνόμενον ὄστρακον τὸ πρῶτον μαλακὸς	ὑμήν	ἐστιν, τελεωθέντος δὲ γίγνεται σκληρὸν
[3, 2]	Ὑπὸ δὲ τούτῳ ὁ ἐντὸς	ὑμὴν	ὃς ὁρίζει τὸ λευκὸν καὶ
[3, 9]	τῶν κηρίων, ὀχευόμεναι δὲ γεννῶσιν	ὑπ´	ἀλλήλων· ὦπται γὰρ πολλάκις ὁ
[3, 10]	γίγνεσθαι, κατὰ λόγον δὲ καὶ	ὑπαρξάντων	συνίστασθαι μᾶλλον. Περιγίγνεσθαι γάρ τι
[3, 10]	τὸ ἐν γῇ μὲν ὕδωρ	ὑπάρχειν	ἐν δ´ ὕδατι πνεῦμα, ἐν
[3, 1]	εἴρηται καὶ πρότερον, διὰ τὸ	ὑπάρχειν	ἐν τῷ θήλει τὴν ὕλην
[3, 1]	ἡ ἐπακτὸς σπερματικὸν μετὰ τῆς	ὑπαρχούσης	αὐτῇ θερμότητος. Τίκτει δ´ οὐδ´
[3, 1]	τοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ πάθος	ὑπερβολὴ	περιττώματος ἐκκρίσεως. Αἴτιον δὲ τὸ
[3, 2]	γὰρ ὄντα τὴν φύσιν οἷον	ὑπερζεῖν	ποιεῖ τὴν ὑγρότητα τὴν ἐν
[3, 1]	μετὰ τὴν πολυτοκίαν ἀπέθανον. Ὥσπερ	ὑπέρινοι	γὰρ γίγνονται ταῦτα, καὶ οἱ
[3, 1]	νεοττίδων ἀλεκτορίδος καὶ χηνὸς γιγνόμενα	ὑπηνέμια	ἄνευ ὀχείας. Ἔτι δὲ αἱ
[3, 6]	μὲν οὖν ὀρνίθων τά τε	ὑπηνέμια	γίγνεται γόνιμα, καὶ τὰ προωχευμένα
[3, 1]	περιττώματος ἐκκρίσεως. Πλείω δὲ τὰ	ὑπηνέμια	γίγνεται τῶν γονίμων ᾠῶν, ἐλάττω
[3, 1]	τοῦ ἄρρενος· γίγνεται γὰρ τὰ	ὑπηνέμια	γόνιμα ἐὰν ἔν τινι καιρῷ
[3, 1]	δὲ τῶν ὀρνέων καὶ τὰ	ὑπηνέμια	ἔχει ταύτην τὴν δίχροιαν· ἔχει
[3, 1]	αἰτίας εἴρηται. Γίγνεται δὲ τὰ	ὑπηνέμια,	καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, διὰ
[3, 1]	ὄρνισι καὶ αὐτόματα, ἃ καλοῦσιν	(ὑπηνέμια	καὶ ζεφύριά τινες, γίγνεται δὲ
[3, 6]	τὸ ἄρρεν) τὰ μὲν οὖν	ὑπηνέμια	λαμβάνει τὴν γένωσιν μέχρι τοῦ
[3, 1]	αὐτοῖς, ὥστε τοῖς μὲν ἀνοχεύτοις	ὑπηνέμια	συνίστασθαι τοῖς δ´ ὠχευμένοις αὐξάνεσθαι
[3, 1]	πρότερον. Οὐ γίγνεται δὲ τὰ	ὑπηνέμια	τοῖς πτητικοῖς τῶν ὀρνίθων διὰ
[3, 1]	(Τίσι μὲν οὖν γίγνεται τὰ	ὑπηνέμια	τῶν ὀρνίθων, ἔτι δὲ ποῖοι
[3, 1]	πάμπαν. Διὸ καὶ περὶ τῶν	ὑπηνεμίων	τινὲς εἰώθασι λέγειν ὡς οὐ
[3, 10]	καὶ πολλαχοῦ οὗ πρότερον οὐθὲν	ὑπῆρχε	τοιοῦτον, ὕστερον δι´ ἔνδειαν ὑγροῦ
[3, 9]	μελιττῶν (εἰ γὰρ μηθὲν τοιοῦτον	ὑπῆρχεν,	οὐκ εἶχε λόγον τὰ συμβαίνοντα
[3, 2]	ᾠοῦ τοῦτο συμβαίνει τὸ πέρας.	Ὑπὸ	δὲ τούτῳ ὁ ἐντὸς ὑμὴν
[3, 2]	γίγνεται οὔρια. Τὸ δὲ λευκὸν	ὑπὸ	μὲν τῶν πάγων οὐ πήγνυται
[3, 8]	καὶ τὸ θαυμασθὲν ἂν δικαίως	ὑπὸ	πολλῶν· αἵ τε γὰρ κάμπαι
[3, 7]	οὔτ´ ὦπται τοιοῦτον οὔτ´ εὔλογον·	ὑπό	τε γὰρ τῇ θηλείᾳ τὸ
[3, 1]	εἶναι. Ὅτι δὲ δειλὸν φανερόν·	ὑπό	τε γὰρ τῶν ὀρνέων διώκεται
[3, 5]	θεωρίας· ἀλλ´ ἔχουσιν αἱ ὕαιναι	ὑπὸ	τὴν κέρκον ὁμοίαν γραμμὴν τῷ
[3, 2]	τὴν γῆν ἐκτίκτει, καὶ συμπέττονται	ὑπὸ	τῆς ἐν τῇ γῇ θερμότητος·
[3, 10]	γίγνεται καθάπερ οὐδ´ ἐν τοῖς	ὑπὸ	τῆς τέχνης δημιουργουμένοις— οὐθὲν γὰρ
[3, 2]	τῶν τετραπόδων δι´ ἰσχὺν ἐκπέττεται	ὑπὸ	τῆς ὥρας, τὰ δὲ τῶν
[3, 8]	λαμβάνουσιν, ἀλλ´ ἀκινητίζουσιν αἱ καλούμεναι	ὑπό	τινων χρυσαλλίδες, καὶ τῶν σφηκῶν
[3, 3]	τὸ χόριον τείνοντα ὅ ἐστιν	ὑπὸ	τὸ περιέχον ὄστρακον, τούτου δ´
[3, 10]	τροφὴ ἐν τῷ μορίῳ τῷ	ὑπὸ	τὸ ὑπόζωμα γίγνεται πᾶσιν. Ὅτι
[3, 5]	οὐ κατανενοηκότες ἔνια λέγουσιν οὕτως.	ὑπὸ	τὸν αὐτὸν γὰρ καιρὸν οἵ
[3, 1]	ἐὰν ἔν τινι καιρῷ ὀχευθῇ	ὑπὸ	τοῦ ἄρρενος. Οὐκ ἔστι δὲ
[3, 2]	συμπεττόμενον ἐν τῇ γῇ ἢ	ὑπὸ	τοῦ ἐπῳάζειν ὑγραίνεται, καὶ τοιοῦτον
[3, 6]	τε τοῖς ἄνω καὶ τοῖς	ὑπογύοις	εἴρηται λόγοις, τὰ μὲν τῶν
[3, 10]	τῷ μορίῳ τῷ ὑπὸ τὸ	ὑπόζωμα	γίγνεται πᾶσιν. Ὅτι δὲ τοῦτον
[3, 5]	καὶ ᾠὰ φαίνεται πρὸς τοῖς	ὑποζώμασιν.	καὶ ἡ γαλῆ καθάπερ τἆλλα
[3, 1]	τὰ μὲν ἄνω πρὸς τῷ	ὑποζώματι	ἔχει τὰς ὑστέρας τὰ δὲ
[3, 2]	τὸ περιέχον χόριον. Δεῖ γὰρ	ὑπολαβεῖν	τὰ ᾠοτοκούμενα τῶν ζῴων πρὸς
[3, 10]	τῶν ἀνθρώπων καὶ τετραπόδων γενέσεως	ὑπολάβοι	τις ἄν, εἴπερ ἐγίγνοντό ποτε
[3, 5]	δ´ ἀπορία δι´ ἣν οὕτως	ὑπολαμβάνουσιν	εὔλυτος τὸ συμβαῖνον ἀκούσασιν. οὐθὲν
[3, 1]	ὡς οὐ γιγνομένων ἀλλ´ ὡς	ὑπολειμμάτων	ἐκ προτέρας ὀχείας ὄντων. Τοῦτο
[3, 1]	μετὰ τὴν φοράν, ὅταν μὴ	ὑπολειφθῇ	τῷ σώματι τροφή, καὶ τὰ
[3, 10]	ἄνω μόριον, οὕτως ἐκ τῆς	ὑπολοίπου	διαρθροῦται τὸ κάτωθεν. Αἴτιον δ´
[3, 7]	καὶ ἡ τῶν καράβων ἐστὶν	ὑστέρα.	ἀποτίκτουσι δὲ τὸ κύημα ἀτελὲς
[3, 2]	τὸ ἔμβρυον ἔν τε τῇ	ὑστέρᾳ	εἶναι καὶ πρὸς τῇ μητρί.
[3, 2]	εἴποι τὴν μητέρα ἐν τῇ	ὑστέρᾳ	εἶναι· τὸ γὰρ ἀπὸ τῆς
[3, 2]	μὲν οὖν τοῖς ζῳοτοκουμένοις ἡ	ὑστέρα	ἐν τῇ μητρί ἐστιν, ἐν
[3, 1]	(ἕλκει γὰρ τὸ ὑγρὸν ἡ	ὑστέρα	θερμανθεῖσα καὶ οἱ πόροι ἀναστομοῦνται)
[3, 3]	ἀπολελυμένων, καὶ τέλος πρὸς τῇ	ὑστέρᾳ	ὁ ὀμφαλὸς προσπέφυκε τῶν ἤδη
[3, 3]	ἀλλὰ τῶν πλείστων πρὸς τῇ	ὑστέρᾳ	προσπέφυκε τὸ ᾠὸν τέλειον. Ἐπ´
[3, 2]	τὸ χόριον τὸ ἀνάλογον τῇ	ὑστέρᾳ	τὸ ὄστρακον τοῦ ᾠοῦ περιπέφυκεν,
[3, 2]	ἀρχὴ καθ´ ὃ προσπέφυκε τῇ	ὑστέρᾳ	τὸ ᾠόν, καὶ γίγνεται δὴ
[3, 1]	δ´ ἡ πρόεσις· αἱ γὰρ	ὑστέραι	πρὸς τοῖς ἄρθροις τῶν θύραζε
[3, 5]	γίγνεσθαι (καταπέττεται γάρ) αἱ δ´	ὑστέραι	φαίνονται πλήρεις ᾠῶν, ἃ πόθεν
[3, 4]	δὲ τοῦ βελτίονος· ἐν ταῖς	ὑστέραις	γὰρ ἀδύνατον αὐτοῖς λαμβάνειν ὅλην
[3, 2]	τὸν αἱματώδη ὡς πρὸς τὴν	ὑστέραν.	Ἅμα (δὲ περί τε τὸ
[3, 3]	τὰ μὲν ἔχοντα κάτω τὴν	ὑστέραν	ἀτελὲς ᾠὸν τίκτει διὰ τὴν
[3, 5]	ἄρρεν ὄν, τὸ δ´ ἔχον	ὑστέραν.	ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ
[3, 4]	μὲν διὰ τὸ στενοχωρῆ τὴν	ὑστέραν	εἶναι πρὸς τὸ πλῆθος τῶν
[3, 7]	φαίνεται διὰ τὸ διηρθρῶσθαι τὴν	ὑστέραν	καὶ φαίνεσθαι δικρόαν· τὸ δὲ
[3, 3]	οὐχ ᾗ προσπέφυκε πρὸς τὴν	ὑστέραν·	οἱ γὰρ ὄρνιθες ἐκ τοῦ
[3, 1]	συλλείβεται δ´ εἰς αὐτὴν τὴν	ὑστέραν.	Τοῦτο γὰρ αὔξει τὸ ᾠόν
[3, 3]	ὄντος περὶ ἐκεῖνο πρὸς τὴν	ὑστέραν.	Τοῦτο δὲ συμβαίνει, καθάπερ εἴπομεν,
[3, 5]	ἀμφοῖν ἐκθλιβόμενον. ἔχουσι δὲ καὶ	ὑστέρας	αἱ θήλειαι· ἔδει δ´ οὐ
[3, 3]	ἔχει τὸν ὀμφαλὸν ἐκ τῆς	ὑστέρας	ἀνηλωμένου τοῦ ᾠοῦ. Φανερὸν οὖν
[3, 5]	μὴ συλλογίζεσθαι πῶς εἰς τὰς	ὑστέρας	ἀφικνεῖται τὸ σπέρμα διὰ τῆς
[3, 5]	ἐγγιγνόμενον καθάπερ τὴν τροφήν, ἄτοπον.	ὑστέρας	δ´ ἔχουσι καὶ ταῦτα τὰ
[3, 1]	ᾠοῦ ἐξ ἄλλου τόπου τῆς	ὑστέρας	εἰς ἄλλον, μαλακόδερμον δὲ τὸ
[3, 3]	ὅσων ἀπολέλυται τὰ ᾠὰ τῆς	ὑστέρας·	ἐνίοις γὰρ αὐτῶν ὅταν τέλειον
[3, 5]	αὐτὸν τρόπον ἔχει ἐκείνοις τὰς	ὑστέρας	ἐξ ὧν εἰς τὸ στόμα
[3, 1]	ὀμφαλοῦ τὸ ἐπιρρέον διὰ τῆς	ὑστέρας,	ἐπεὶ ὅταν ἅπαξ ὀχευθῇ τὰ
[3, 6]	θήλειαι πρὸς τῷ διαζώματι τὰς	ὑστέρας	ἔχουσιν. τὰ γὰρ ἄρρενα τῶν
[3, 5]	γὰρ θορικὰ ἔχουσιν οἱ δ´	ὑστέρας.	ἡ δ´ ἀπορία δι´ ἣν
[3, 5]	μὲν ἔχουσι θορικὰ οἱ δ´	ὑστέρας,	καὶ ἐν ἅπασιν ἔξω δυοῖν,
[3, 5]	φέρει ἀλλ´ οὐκ εἰς τὰς	ὑστέρας·	καὶ τὸ μὲν εἰς τὴν
[3, 3]	τροφὴν ῥᾷον ἕλκειν ἐκ τῆς	ὑστέρας	πόροις τισὶν ἀπὸ ταύτης τῆς
[3, 1]	πρὸς τῷ διαζώματι ἄνω τὰς	ὑστέρας,	συλλείβεται δ´ εἰς αὐτὴν τὴν
[3, 2]	ᾠῶν τίνα τρόπον ἐκ τῆς	ὑστέρας	συμβαίνει. Τὰ μὲν γὰρ ζῷα
[3, 1]	πρὸς τῷ ὑποζώματι ἔχει τὰς	ὑστέρας	τὰ δὲ κάτω πρὸς τοῖς
[3, 3]	τῶν σελαχῶν οὐκ ἀπολύεται τῆς	ὑστέρας	τὸ ᾠὸν ἀλλ´ ἐχόμενον μεταχωρεῖ
[3, 3]	μὲν τῶν ὀρνίθων χωρίζεται τῆς	ὑστέρας,	τῶν δὲ τοιούτων οὐ πάντων
[3, 9]	ἡγεμόνες τὸ μὲν πρῶτον πλῆθος,	ὕστερον	δ´ ὀλίγους αὑτούς, κἀκείνων μὲν
[3, 2]	ὀμφαλὸς ὁ εἰς τὸ ὠχρὸν	ὕστερον·	δεῖ γὰρ ἔχειν τροφὴν εὐθὺς
[3, 10]	οὗ πρότερον οὐθὲν ὑπῆρχε τοιοῦτον,	ὕστερον	δι´ ἔνδειαν ὑγροῦ τοῦ τόπου
[3, 3]	καὶ σφόδρα τραχεῖαν. Διόπερ οὐδ´	ὕστερον	εἰσδέχεται τοὺς νεοττοὺς οὐδ´ ἐξ
[3, 9]	οἳ τὸ πρῶτον πέντε γεννήσαντες	ὕστερον	ἐλάττω γεννῶσι καὶ τέλος ἕν,
[3, 2]	τὸ ὀξύ· τὸ γὰρ προσπεφυκὸς	ὕστερον	ἐξέρχεται, κατὰ τὴν ἀρχὴν δὲ
[3, 5]	καὶ τἆλλα σχιζόποδα, περὶ ὧν	ὕστερον	ἐροῦμεν, (τῷ δὲ στόματι πολλάκις
[3, 10]	κάτωθεν. Αἴτιον δ´ ὅτι καὶ	ὕστερον	ἡ τροφὴ ἐν τῷ μορίῳ
[3, 1]	βάτραχος· περὶ οὗ τὴν αἰτίαν	ὕστερον	λεκτέον. Οἱ δὲ ἄλλοι ὅσοιπερ
[3, 6]	μεταβάλλει τὴν φύσιν εἰς τὸν	ὕστερον	ὀχεύοντα. καὶ τὰ οἰκεῖα δέ,
[3, 1]	τῷ λέοντι τῆς ἀγονίας τῆς	ὕστερον·	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον τίκτει
[3, 2]	ἀρχήν. Καὶ διὰ τοῦτο ἐξέρχεται	ὕστερον	τοῦ ᾠοῦ τὸ ὀξύ· τὸ
[3, 1]	πέντε ἢ ἕξ, εἶτα τῷ	ὑστέρῳ	ἔτει τέτταρας, πάλιν δὲ τρεῖς
[3, 1]	ᾠῶν. Περὶ μὲν οὖν τῶν	ὑστερῶν	τίνας ἔχουσι διαφορὰς καὶ διὰ
[3, 6]	γίγνεται γόνιμα, καὶ τὰ προωχευμένα	ὑφ´	ἑτέρου γένους τῶν ἀρρένων μεταβάλλει
[3, 8]	τῶν ὀστρακοδέρμων λεκτέον κατὰ τὴν	ὑφηγημένην	μέθοδον. εἴπωμεν δὴ πρῶτον περὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009