Alphabétiquement     [«   »]
Τούς 1
Τοὺς 1
τούς 2
τοὺς 103
τούσδε 6
Τοῦτο 3
τοῦτό 1
Fréquences     [«    »]
97
103 οἱ
97 τῷ
103 τοὺς
114 Καίσαρος
115 δ
117 ἐπὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre III

τοὺς


Livre, Par.
[3, 25]   ἀναιρεῖσθαι. Καὶ τῷδε μάλιστα ἑλὼν  τοὺς   ἀκούοντας καὶ τοῖς ὑπὲρ Δολοβέλλα
[3, 87]   τοὺς φονέας ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν  τοὺς   ἄλλους ἂν ὑμῖν καταλύσαιμι πολέμους.
[3, 23]   θέᾳ τὸν δῆμον ἐπικλασθέντα καλέσειν  τοὺς   ἀμφὶ τὸν Βροῦτον. δὲ
[3, 58]   τρισμυρίους ἔχων συντεταγμένους ἔδεισε τρισχιλίους  τοὺς   ἀμφὶ τὸν Καίσαρα ὄντας ἀνόπλους,
[3, 64]   ~Ὧδε μὲν ὀξέως σὺν ἀφορμῇ  τοὺς   ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐξελάμπρυνον, καὶ
[3, 15]   χάριν οἶδα λαμπράν, εἰ καὶ  τοὺς   ἄνδρας ἔγνως συνανελεῖν σε βεβουλευμένους,
[3, 35]   οἰκίας τῶν ἐχθρῶν ἔπεμψε καὶ  τοὺς   ἄνδρας ἐξέβαλε τῆς πόλεως. Τοῦτο
[3, 13]   δόγμα ἔφη γενέσθαι μηδενός πω  τοὺς   ἀνδροφόνους διώκοντος· ἀλλ' ὁπότε θαρρήσας
[3, 39]   ἅπαντα μετ' ἔχθρας ἀκριβοῦς ἐς  τοὺς   ἀνδροφόνους, ἐπιτεχνάζοντα τῇ βουλῇ, πεποιηκέναι.
[3, 56]   τινες ἀνῃρέθησαν, καὶ οὐδεὶς εὔθυνε  τοὺς   ἀνελόντας. Οὐδὲ τῶν νῦν συγγενὴς
[3, 45]   ἐπὶ Ἄλβην πόλιν ὡς μεταπείσων  τοὺς   ἀποστάντας. Βαλλόμενος δ' ἀπὸ τοῦ
[3, 40]   τὸν ἐν Βρεντεσίῳ στρατὸν καὶ  τοὺς   ἀπῳκισμένους ἐν ὀργῇ τὸν Ἀντώνιον
[3, 67]   δὲ ἦν τοῖς μὲν Ἀντωνίου  τοὺς   Ἀρείους ἀμύνασθαι τῆς αὐτομολίας οἷα
[3, 90]   ἐνδέξασθαι τυραννίδα ἀναιμωτί, μηδὲ ἐθίσαι  τοὺς   ἀρχῆς ἐφιεμένους ἐκ βίας τυγχάνειν,
[3, 64]   ἀπὸ Ἀντωνίου μόνοις μεταστᾶσιν ἐψηφισμένα  τοὺς   αὑτῷ στρατευομένους ἀτιμοῦν· καὶ τὸν
[3, 86]   κατέλεξε, καὶ τὴν ἐς πάντας  τοὺς   Γαΐου Καίσαρος ἐπιβουλήν, καθ' ἕνα
[3, 45]   ἴλην πρὸ τοῦ ἄστεως στρατοπεδεύσας,  τοὺς   δ' ἀμφ' αὑτὸν ἔχων ὑπεζωσμένους
[3, 60]   χρὴ ὑπὲρ τῶν ἔτι πλανωμένων,  τοὺς   δ' ὑπάτους καὶ δημάρχους πλείονας
[3, 42]   μὲν ἐπὶ τὰ ὅπλα ἔπεμπε,  τοὺς   δὲ ἁπλῶς ἐς τὰ οἰκεῖα.
[3, 44]   στάσεως εἴθ' ἑτέρως ὑπονοῶν, ἐνήλλασσε,  τοὺς   δὲ λοιποὺς καὶ τἆλλα ἐν
[3, 76]   εὐπροφάσιστον ἀποδοῦναί σοι, καὶ παραδίδωμι·  τοὺς   δὲ νεήλυδας εἰ μὲν καθέξεις
[3, 70]   τοὺς μὲν ἀντὶ σφῶν αὐτῶν,  τοὺς   δὲ σὺν ἑαυτοῖς ἐπὶ τοὺς
[3, 95]   Καίσαρος γραφομένων τοὺς μὲν αὐτόχειρας,  τοὺς   δὲ συνεγνωκέναι μόνον. Καὶ γὰρ
[3, 35]   ἐμὲ μὲν αἰτιώμενοι τῆς δημοκοπίας,  τοὺς   δὲ φονέας ἐκπέμψαντες ἐπὶ τὰς
[3, 30]   ἀπροβούλευτον ἐς τὸν δῆμον ἐσφέροι,  τοὺς   δημάρχους ἐς κώλυσιν ἐπιπέμπειν. Ἦσαν
[3, 66]   ἐκκλησίαι, ὅπλα τε εἰργάζετο συναγαγὼν  τοὺς   δημιουργοὺς ἀμισθὶ καὶ χρήματα συνέλεγε
[3, 20]   λόγῳ καὶ τῶν ἡμετέρων αἰεὶ  τοὺς   δημοκόπους δῆμος ἐπὶ πλεῖστον
[3, 94]   ἐς μέρη τὰς φυλὰς  τοὺς   δήμους διαιροῦντες καλοῦσιν, ὡς Ἕλληνες,
[3, 15]   Καπιτώλιον. Ἀλλ' ἔστω καὶ ταῦτα  τοὺς   διεφθαρμένους σε βιάσασθαι. Ὅτε μέντοι
[3, 80]   καὶ τοῖς ἰδίοις ἐγκατέλεγεν  τοὺς   ἐθέλοντας αὐτῶν ἐς τὸν Ἀντώνιον
[3, 46]   τοὺς παρόντας οἱ στρατιώτας καὶ  τοὺς   ἐκ τῶν πάλαι στρατευσαμένων συνδραμόντας
[3, 62]   καὶ οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ  τοὺς   ἐκείνου φονέας προτίθησι τῶν φίλων
[3, 28]   παθόντας ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ  τοὺς   ἐκείνῳ στρατευσαμένους περιθέων ἐπιφθόνως ἱκέτευεν
[3, 88]   μισθοφόροις Καῖσαρ προύπεμπε κρύφα  τοὺς   ἐκφοβήσοντας· καὶ οἱ μὲν ἔφευγον
[3, 79]   ἀλλὰ ἀσπάσασθαι τῷ ἰδίῳ στρατῷ  τοὺς   ἐναντίους προσέταξε· τῶν δὲ οὐκ
[3, 25]   βουλὴ τὴν φήμην ὑπενόει καὶ  τοὺς   ἐπισκεψομένους ἔπεμψεν· δὲ Ἀντώνιος
[3, 68]   τάφροις, ἀραρότως συνίσταντο, καὶ οὐδέτεροι  τοὺς   ἑτέρους ὤσασθαι δυνάμενοι τοῖς ξίφεσιν
[3, 28]   οἷα φρουρᾶς τὸν δῆμον καὶ  τοὺς   εὖ τι παθόντας ὑπὸ τοῦ
[3, 26]   ἐς τὴν Ἔφεσον εὐθὺς ἀπιόντι  τοὺς   ἐφεψομένους ἐκ διαστήματος ἔπεμπεν, οἳ
[3, 33]   εὐεργέτου μοι γεγενημένου καὶ προτιμᾶν  τοὺς   ἐχθροὺς ἐκείνου καὶ τὸν φόνον
[3, 52]   ἐχθὲς ἔγνωμεν· οἷς γὰρ αὐτοῦ  τοὺς   ἐχθροὺς ἐτιμῶμεν, τούτοις ἐψηφιζόμεθα εἶναι
[3, 11]   μὲν ἔτι μᾶλλον αὐτὸν ἠξίουν  τοὺς   ἐχθροὺς Καίσαρος δεδιέναι, υἱόν τε
[3, 39]   ἱερῷ, μηχανωμένων δὲ ταῦτα ἐπὶ  τοὺς   ἐχθρούς. Οἱ δὲ αὐτὰ τὸν
[3, 38]   ἐγκρατῆ καὶ ἐς θάρσος ἐπὶ  τοὺς   ἐχθρούς· ὧν ἐκφανέντων ἀνεφάνη καὶ
[3, 10]   τῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ γενομένων,  τοὺς   ἡγεμόνας τοῦ στρατοῦ δεξιωσάμενος διέπλει
[3, 70]   δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἀμφὶ  τοὺς   ἡμίσεας ἑκατέρων, καὶ στρατηγὶς
[3, 55]   δὲ αὐτὸν αἰτιᾶται τὸν νόμον,  τοὺς   θεμένους αἰτιᾶται· οὓς ἔδει μεταπείθειν,
[3, 91]   τὸν λιμένα αὐτῆς ἡμέρας ἀφίκετο,  τοὺς   θεοὺς σφᾶς ἔδοξαν ἐπὶ τὴν
[3, 13]   τὴν βουλὴν ὡς ἐννόμῳ καὶ  τοὺς   θεοὺς ὡς δικαίῳ καὶ τὸν
[3, 14]   Καίσαρος· ἔθος γάρ τι Ῥωμαίοις  τοὺς   θετοὺς ἐπὶ μάρτυσι γίγνεσθαι τοῖς
[3, 11]   Καῖσαρ. Ἔθος γάρ τι Ῥωμαίοις  τοὺς   θετοὺς τὰ τῶν θεμένων ὀνόματα
[3, 70]   τοὺς δὲ σὺν ἑαυτοῖς ἐπὶ  τοὺς   ἵππους ἀνετίθεντο τῆς οὐρᾶς
[3, 34]   ἐπικινδύνῳ, τότε μόνον ἡγούμενος ἡμᾶς  τοὺς   Καίσαρος ἀσφαλῶς περιέσεσθαι, ὅταν μὴ
[3, 2]   ἀνάγκης καὶ διατάγμασιν οἷα στρατηγοὶ  τοὺς   κληρούχους ἐθεράπευον, ὅσοις τε ἄλλοις
[3, 18]   κατέλιπεν, εἰκὸς σὲ τῶν κοινῶν  τοὺς   λογισμοὺς αἰτεῖν κἀμὲ ὑπέχειν. Εἰ
[3, 20]   εἶναι, εἰ καὶ ζῶν ᾐτεῖτο  τοὺς   λογισμούς, ἐπεὶ καὶ τῶν ἰδιωτῶν
[3, 86]   ἄπρακτοι· δὲ Καῖσαρ οὐκέτι  τοὺς   λόγους καθίει δι' ἑτέρων οὐδὲ
[3, 88]   τε στρατιὰ προθύμως ἐπεβόησε, καὶ  τοὺς   λοχαγοὺς αὐτίκα ἔπεμπον αἰτήσοντας τὴν
[3, 86]   πέμποντας αἰτεῖν. Οἱ δ' ἔπεμπον  τοὺς   λοχαγούς. Καὶ βουλὴ συνίει
[3, 70]   ὅλης τῆς νυκτὸς ἀνελέγοντο καὶ  τοὺς   μὲν ἀντὶ σφῶν αὐτῶν, τοὺς
[3, 95]   τῶν φίλων τοῦ Καίσαρος γραφομένων  τοὺς   μὲν αὐτόχειρας, τοὺς δὲ συνεγνωκέναι
[3, 42]   περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖς προφάσεσι καὶ  τοὺς   μὲν ἐπὶ τὰ ὅπλα ἔπεμπε,
[3, 60]   ἔλαβε παρὰ τοῦ δήμου. Ὧν  τοὺς   μὲν εὖ βουλευομένους ἐνθυμεῖσθαι χρὴ
[3, 44]   καὶ δεδιότες. δὲ αὐτῶν  τοὺς   μὲν ταξιάρχους, εἴτε μηνίων ἔτι
[3, 38]   Δέκμῳ καὶ ὅσα τοὺς ὑπάτους  τοὺς   μετ' ἐμὲ πείθουσι περὶ τῆς
[3, 37]   πολλῶν γραφόντων καὶ ἐπαλειφόντων ἤδη  τοὺς   μετ' ἐμὲ ὑπάτους, ἐγὼ θρασύτερον
[3, 48]   μὲν Καῖσαρ δαψιλείᾳ δωρεῶν  τοὺς   μισθοφόρους ἐκρατύνετο. ~Καὶ τάδε μὲν
[3, 76]   Ταῦτα εἰπὼν καὶ τῷ ταμίᾳ  τοὺς   νεήλυδας ἐγχειρίσας ἀπέθανε. Καὶ τούσδε
[3, 67]   καὶ οὐδαμόσε διαδραμεῖν ἔχοντες ἐκέλευον  τοὺς   νεήλυδας εἰ παραγένοιντο, μὴ συνεφάπτεσθαι
[3, 90]   ὁπλισαμένους δὲ ἐκ τῶν ἐνόντων  τοὺς   νόμους τοῖς ἐπιοῦσι προτείνειν· προσδοκᾶν
[3, 26]   ἐς τὴν Σμύρναν ἐπανῆλθον. Καὶ  τοὺς   ὀλίγους Δολοβέλλας ἐνεδρεύσας τε
[3, 7]   ἐς Παρθυαίους κατειλεγμένον στρατὸν ἐπὶ  τοὺς   Παρθυαίους, αἰτεῖν δὲ οὐ παρὰ
[3, 46]   οἱ καὶ καταλαβόντες αὐτὸν ὁρκοῦντα  τοὺς   παρόντας οἱ στρατιώτας καὶ τοὺς
[3, 23]   ἀποκηρύσσειν ἔλεγεν ὅσου δύναιντο πάντα  τοὺς   πιπράσκοντας ὀλιγίστου, διά τε δίκας
[3, 15]   συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ τηλικοῦτον ἄγος καὶ  τοὺς   πλανωμένους μεταδιδάσκοντι. Σὺ δὲ καὶ
[3, 9]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ὡς ἐς  τοὺς   πολεμίους ἑψόμενος αὐτῷ. Καὶ αὐτὸν
[3, 36]   δὲ ἀπορῶν καὶ ἐπειγόμενος ἐξοπλίσαι  τοὺς   πολεμίους καὶ ἐς ἡμᾶς ἀντ'
[3, 38]   καὶ τῶν πλεόνων ἐς  τοὺς   πολεμίους σπουδή. Ὁρᾶτε γάρ, ὅση
[3, 17]   ἐπίσημον, συνηθροίκει μὲν ἐς  τοὺς   πολέμους ἐκεῖνος, οὓς ἐπενόει, ἀρκέσει
[3, 45]   ἔχων τὴν συνήθη τοῖς ἐπὶ  τοὺς   πολέμους ἐξιοῦσι· καὶ γὰρ ἤδη
[3, 53]   γέλωτος ἦγεν ἐς θάνατον  τοὺς   πολίτας καὶ θάνατον οὐ τῶν
[3, 28]   τῆς οὐσίας ἁρπαγὴν ἐπισχεῖν, μέχρι  τοὺς   πολίτας κομίσασθαι τὴν διανέμησιν καὶ
[3, 87]   Ἀντώνιος ἔναγχος ἡττήθη οἷά τε  τοὺς   Πομπηιανοὺς ἐπύθεσθε ἐν ἄστει πεποιηκέναι
[3, 29]   Ἀντώνιος ἀληθέσιν οὖσιν τούτοις καὶ  τοὺς   προφέροντας αὐτὰ αἰδούμενος, ἤδη δέ
[3, 43]   Αἰτήσας δὲ παρὰ τῶν χιλιάρχων  τοὺς   στασιώδεις (ἀνάγραπτος γάρ ἐστιν ἐν
[3, 90]   ἐφιεμένους ἐκ βίας τυγχάνειν, μηδὲ  τοὺς   στρατευομένους ἐξ ἐπιτάγματος ἄρχειν τῆς
[3, 21]   νέῳ Καίσαρι τῆς πατρῴας ἐς  τοὺς   στρατιώτας καὶ τὸν δῆμον εὐνοίας
[3, 56]   Ἀντωνίῳ στρατεύειν, αὐτομολήσαντα δὲ παρὰ  τοὺς   στρατιωτικοὺς νόμους, οὐ πρὸς ὑμᾶς,
[3, 94]   ἴσα τοῖς γνησίοις παισὶν ἄγειν  τοὺς   συγγενεῖς τῶν θεμένων καὶ ἀπελευθέρους.
[3, 33]   καὶ ὑπὲρ σοῦ δεδιότας. ~Τοσαῦτα  τοὺς   ταξιάρχους εἰπόντας Ἀντώνιος ὧδε
[3, 38]   γράφουσι Δέκμῳ καὶ ὅσα  τοὺς   ὑπάτους τοὺς μετ' ἐμὲ πείθουσι
[3, 32]   τε καὶ ἡμᾶς γενέσθαι παρασκευάσαντα  τοὺς   ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν καὶ
[3, 81]   ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ, μιμεῖσθαί τε  τοὺς   ὑπὸ σφίσιν ὁπλίτας· οὐ διαλυομένους,
[3, 34]   καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ  τοὺς   φίλους ἡμᾶς, καὶ στρατηγοὺς καὶ
[3, 39]   Ἀντώνιος τῶν σωματοφυλάκων τινὰς ἐς  τοὺς   φίλους παρήγαγεν ὡς ὑπηρέτας γενομένους
[3, 14]   οὕτως, αὐτίκα τῆς ἑσπέρας ἐς  τοὺς   φίλους περιέπεμπεν, ἐς ἕω συγκαλῶν
[3, 9]   τὴν τιμὴν Καῖσαρ ἐς  τοὺς   φίλους περιφέρων ἐτήσιον ἔσθ' ὅτε
[3, 17]   δὲ μή, τά γε λοιπὰ  τοὺς   φονέας ἀμυνομένῳ μοι μετὰ τοῦ
[3, 32]   ἔχθει μὲν ἴσῳ καὶ ἐπιβουλῇ  τοὺς   φονέας αὐτοῦ γιγνώσκομεν εἰς ἡμᾶς
[3, 57]   Καίσαρα, ἄρτι μὲν τοῦ δήμου  τοὺς   φονέας διώκοντος, ἄρτι δὲ ὑμῶν
[3, 32]   μέν, ὅπερ ἀρκέσει, μόνον συνεπαμῦναι  τοὺς   φονέας τιμωρουμένῳ, σὲ δὲ αὐτίκα
[3, 31]   ἐφθόνει καὶ ἐδεδοίκει, μὴ δημαρχῶν  τοὺς   φονέας τοῦ πατρὸς ἐπὶ τὸν
[3, 87]   γέρα πάντα ἐντελῆ· ἐγώ τε  τοὺς   φονέας ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν τοὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/10/2006