Livre, Par.
[3, 22]	ἀνατρέπειν τῶν προδιῳκημένων, οὐ τοῦδ'	αὐτοῦ	γε χάριν οὐδὲ ἐφ' ἅπασιν
[3, 62]	ὄντα φίλον ἐμίσει, ἀνδροφόνον δὲ	αὐτοῦ	γενόμενον ἀγαπᾷ, καὶ τῷ μὲν
[3, 32]	ἴσῳ καὶ ἐπιβουλῇ τοὺς φονέας	αὐτοῦ	γιγνώσκομεν εἰς ἡμᾶς χρωμένους καὶ
[3, 29]	δέ τι καὶ τοῦ Καίσαρος	αὐτοῦ	διὰ τὸν δῆμον ἐς τὴν
[3, 60]	Καίσαρος ἐπιδραμόντος, μὴ ἐς ὕβριν	αὐτοῦ	δοκῶμεν τοῖς μὲν ἡγεμονίας ἐθνῶν
[3, 12]	αὐτὸν ἀφικνουμένων καὶ τῇ Καίσαρος	αὐτοῦ	δόξῃ τε καὶ τῇ πάντων
[3, 56]	κατεφρόνει, δηλοῖ καὶ τὰ μεταστάντα	αὐτοῦ	δύο τέλη, ἃ ὑμεῖς μὲν
[3, 13]	ὅσοι τε ἄλλοι κηδεμόνες ἦσαν	αὐτοῦ,	ἐδεδοίκεσαν τήν τε τῆς βουλῆς
[3, 51]	νῦν ἔχει στρατοῦ, ἐπίχρυσόν τε	αὐτοῦ	εἰκόνα τεθῆναι καὶ γνώμην αὐτὸν
[3, 58]	Κικέρων ἐπαίνους ἐς τὴν πολιτείαν	αὐτοῦ	καὶ ἀρετὴν ἀνάλισκε; Πῶς δ'
[3, 62]	ἐκείνου φονέας προτίθησι τῶν φίλων	αὐτοῦ	καὶ Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα
[3, 11]	οἱ δὲ ἐξελεύθεροι καὶ θεράποντες	αὐτοῦ,	καὶ ἕτεροι στρατιῶται σὺν αὐτοῖς,
[3, 92]	θεραπείας ἀσθενοῦς. Ἡ δὲ μήτηρ	αὐτοῦ	καὶ ἡ ἀδελφὴ ἐν τῷ
[3, 11]	ἐχθροὺς Καίσαρος δεδιέναι, υἱόν τε	αὐτοῦ	καὶ κληρονόμον ὄντα, καὶ παρῄνουν
[3, 88]	ἐς τὴν Ἰταλίαν, ὅν τινα	αὐτοῦ	καὶ ὁ πατὴρ ὁμοίως ἐπὶ
[3, 4]	καθὼς ἦν καὶ ὁ πατὴρ	αὐτοῦ,	καὶ ταῖς Ῥωμαίων ναυσὶν αὐτίκα
[3, 42]	Ἀντώνιον ἕτοιμος. ~Ὧδε δ' εἰπόντος	αὐτοῦ	καὶ τὴν ἐκκλησίαν διαλύσαντος ἐπὶ
[3, 53]	Τοιγαροῦν οἱ μὲν δυνηθέντες ἀπέστησαν	αὐτοῦ,	καὶ ὑμεῖς αὐτοῖς ὡς εὖ
[3, 3]	βωμὸν ἐκθεοῦν καὶ θύειν ἐπ'	αὐτοῦ	Καίσαρι πρώτους. Ἐξελαυνόμενοι δ' ἐκ
[3, 9]	τοῦ Καίσαρος θυγατριδοῦς ἵππαρχος μὲν	αὐτοῦ	Καίσαρος γεγένητο πρὸς ἓν ἔτος,
[3, 2]	τῆς πόλεως καὶ ὅσοι παρ'	αὐτοῦ	Καίσαρος εἰλήφεσαν ἡγεμονίας ἐθνῶν, ἀπεληλύθεσαν
[3, 34]	μάλιστα πλεῖστον ἐμὲ φιλίᾳ τε	αὐτοῦ	Καίσαρος καὶ ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς·
[3, 77]	δὲ ἀξίωμα Ἰούλιος Σέξστος, μειράκιον	αὐτοῦ	Καίσαρος συγγενές, ὅπερ ἐκδιαιτώμενον ἐς
[3, 98]	τὸ μέλλον ἔτος ὑπατεύειν ὑπ'	αὐτοῦ	κεχειροτονημένῳ καὶ τῆς ἑτέρας Κελτικῆς
[3, 55]	δὲ ὁ δῆμος νόμῳ, παρόντος	αὐτοῦ	Κικέρωνος, ᾧ τρόπῳ καὶ ἕτερα
[3, 49]	Καὶ ὁ Ἀντώνιος εὐμαρῶς ἂν	αὐτοῦ	κρατήσας ἔτι ὄντος ἐν πεδίῳ
[3, 63]	αὐτῷ στρατόν, εἰ μὴ ἀποσταῖεν	αὐτοῦ·	Μακεδονίας δὲ καὶ τῆς Ἰλλυρίδος
[3, 13]	τὸ ἔπος, καὶ τὸ ἔργον	αὐτοῦ	μάλιστα· αὐτὸς δ' ἀνεκάλει τὸν
[3, 43]	ἐγέλασαν τῆς σμικρολογίας καὶ χαλεπήναντος	αὐτοῦ	μᾶλλον ἐθορύβουν καὶ διεδίδρασκον. Ὁ
[3, 29]	τε καὶ ἐς ἄρχοντας· ἅπερ	αὐτοῦ	μὲν χάριν τοῦ νεανίσκου χρῄζειν
[3, 50]	ἐπελέγοντο δὲ καὶ τὴν ἄλλην	αὐτοῦ	μετὰ Καίσαρα προαίρεσιν, ἔν τε
[3, 35]	τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ φιλόδημον	αὐτοῦ	παλιλλογῶν, ἐκπαθῶς ἐν μέσῳ καὶ
[3, 31]	ἐγχειρεῖν παρανόμως, ἢ χρήσεσθαι κατ'	αὐτοῦ	παντὶ μέτρῳ τῆς ἐξουσίας. Ἀχαρίστου
[3, 54]	οὐδενὶ ἀντειπεῖν ἐπέτρεπον, μέχρι Πείσωνος	αὐτοῦ	παρελθόντος ἥ τε ἄλλη βουλὴ
[3, 97]	Ῥῆνον ἐφέρετο. Δυσπόρου δ' ὄντος	αὐτοῦ	περᾶν σὺν ὀλίγοις, ἀπελείφθη καὶ
[3, 26]	εἰς τε τὸ ἄλλο σῶμα	αὐτοῦ	ποικίλως ἐνύβριζον καὶ τὴν κεφαλὴν
[3, 42]	λόγων τῶν Καίσαρος καὶ εὐπειθείας	αὐτοῦ,	πρὸς ἃ ἐβούλοντο, καὶ χαρίτων,
[3, 3]	καὶ παράνομον, τὴν δὲ χρείαν	αὐτοῦ	προσεποιοῦντο ἥδιστα· οὐ γὰρ αὐτοῖς
[3, 21]	ὅση κατὰ τὸν κλῆρον ἐγίγνετο	αὐτοῦ,	προτρέπων ἐπικουρεῖν οἱ τὸν δῆμον
[3, 17]	θεῶν τε φιλίων καὶ πρὸς	αὐτοῦ	σοι Καίσαρος, εἰ μέν τι
[3, 15]	μέντοι τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν καὶ	αὐτοῦ	σοῦ δίκαιον ἐπιτάφιον εἰπόντος ὁ
[3, 15]	καὶ ὅμηρα τῆς ἀδείας, οἰκεῖα	αὐτοῦ	σοῦ, τοῖς ἀνδροφόνοις ἔπεμψας ἐς
[3, 32]	σοι γενομένων καὶ πρὸ ἡμῶν	αὐτοῦ	σοῦ τῶν συμφερόντων οὕνεκα, ἕως
[3, 2]	συγγενὴς τῷ Καίσαρι, ὑπερήλγει μάλιστα	αὐτοῦ	τεθνεῶτος καὶ βωμὸν ἐπῳκοδόμει τῇ
[3, 23]	πρώτου Καίσαρος, ἀλλὰ παρὰ τοῦδε	αὐτοῦ	τὴν ἐπίδοσιν λογιζόμενος εἶναι ἐκπαθῶς
[3, 95]	τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι· καὶ	αὐτοῦ	τὴν μὲν στρατηγίαν περιεῖλον οἱ
[3, 83]	διαπομπῶν αἰσθανόμενοι καὶ τὴν ἀφέλειαν	αὐτοῦ	τῆς στρατοπεδείας ἀγάμενοι, ἐπεμίγνυντο τοῖς
[3, 71]	στρατηγίδα σκηνὴν μαχόμενος ἔπεσε. Καὶ	αὐτοῦ	τό τε σῶμα ὁ Καῖσαρ
[3, 28]	περιθέων ἐπιφθόνως ἱκέτευεν οὗ μὲν	αὐτοῦ	τοιάδε καὶ τοσάδε πάσχοντος ὑπερορᾶν
[3, 52]	Ἀντωνίου, ἐχθὲς ἔγνωμεν· οἷς γὰρ	αὐτοῦ	τοὺς ἐχθροὺς ἐτιμῶμεν, τούτοις ἐψηφιζόμεθα
[3, 29]	τοῦ Ἀντωνίου βοαί. Ἀπειλησαμένου δὲ	αὐτοῦ	τῷ Καίσαρι πικρότερον καὶ τῆς
[3, 1]	τοῦ δήμου τέθαπτο· ἁπάντων δὲ	αὐτοῦ	τῶν σφαγέων δίκην δόντων, ὅπως
[3, 13]	τοσαῦτα ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἀντάξιος	αὐτοῦ	φαίνοιτο φιλοκινδυνοτάτου γεγονότος. Τά τε
[3, 31]	τινὸς ἀποθανόντος, ἐς τὴν ἀντ'	αὐτοῦ	χειροτονίαν ὁ Καῖσαρ συνέπρασσεν Φλαμινίῳ·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/10/2006