Alphabétiquement     [«   »]
γυναῖκες 1
γυνὴ 1
γυπῶν 1
δ 115
δαιμονίᾳ 1
δαιμόνιον 1
δαιμονίου 1
Fréquences     [«    »]
114 Καίσαρος
103 οἱ
103 τοὺς
115 δ
117 ἐπὶ
128 ὡς
136 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APPIEN d'Alexandrie, Histoire romaine - Les guerres civiles, livre III

δ


Livre, Par.
[3, 92]   Κορνοῦτος μὲν ἑαυτὸν ἔκτεινεν, οἱ  δ'   ἄλλοι σπονδῶν καὶ πίστεων ἔτυχον.
[3, 45]   πρὸ τοῦ ἄστεως στρατοπεδεύσας, τοὺς  δ'   ἀμφ' αὑτὸν ἔχων ὑπεζωσμένους καὶ
[3, 82]   μηνίοντος ἐν ὅπλοις· ὡς  δ'   ἄν τι μὴ πράξειε παρὰ
[3, 73]   τήνδε τὴν θρασύτητα αὐξανόμενον, δυνηθεὶς  δ'   ἂν ἐκ προστάγματος ἑλεῖν ἐφείδετο
[3, 13]   τὸ ἔργον αὐτοῦ μάλιστα· αὐτὸς  δ'   ἀνεκάλει τὸν Καίσαρα οὐχ ἑταῖρον,
[3, 96]   αὐτὸν ἄφνω καὶ ἐπῄνουν,  δ'   Ἀντώνιος ἔγραφεν αὐτὸς ἀποτίσεσθαι Δέκμον
[3, 7]   νομιζόμενον εἶναι τῷ Δολοβέλλᾳ·  δ'   Ἀντώνιος, ἐπεὶ τῆς χειροτονίας οὔσης
[3, 49]   ὑπεστρατευμένα αὐτῷ πιστότατα ἦν.  δ'   Ἀντώνιος ἐπελθὼν αὐτῷ σὺν ὀργῇ
[3, 27]   φονέων δίκην τήνδε ἐδεδώκει. ~Ὁ  δ'   Ἀντώνιος ἐς τὴν Ἰταλίαν τὸν
[3, 24]   ὡς χρηματιούμενος ἀπ' αὐτῆς.  δ'   Ἀντώνιος ἡγούμενος ἐς τὰ μέλλοντά
[3, 61]   Καίσαρά τε καὶ Ἀντώνιον. Ἐψηφίσαντο  δ'   Ἀντωνίῳ προαγορεῦσαι Μακεδονίαν ἀντὶ τῆς
[3, 47]   νεοσυλλόγων καὶ ταῦτα ἀναπληρούμενα. Συναγαγὼν  δ'   ἅπαντας ἐς Ἄλβην ἐπέστελλε τῇ
[3, 20]   κινούμενον· μὲν ἦλθεν,  δ'   ἀπῆλθεν. λόγῳ καὶ τῶν ἡμετέρων
[3, 30]   πιστεύουσιν, ὅτι Καίσαρα ἀπέκτεινεν, αὑτῷ  δ'   ἀπιστοῦσιν, ὅτι οὐκ ἀπέκτεινε τὸν
[3, 45]   ὡς μεταπείσων τοὺς ἀποστάντας. Βαλλόμενος  δ'   ἀπὸ τοῦ τείχους ἀνέστρεφε καὶ
[3, 67]   ἐπεφαίνετο ἐκ τοῦ μετώπου. Οἱ  δ'   Ἄρειοι περιειλημμένοι τε πάντοθεν καὶ
[3, 67]   οἷα προδότας σφῶν γενομένους, τοῖς  δ'   Ἀρείοις ἐκείνους τῆς ὑπεροψίας τῶν
[3, 33]   καὶ τοῖς γιγνομένοις παρατυχόντες· ὅσῃ  δ'   αὖ κἀκεῖνος εἰς ἐμὲ χάριτι
[3, 36]   τὰ ἐς Πάρθους διαλαχόντι. Τοὺς  δ'   αὖ περὶ τὸν Κάσσιον οὔτε
[3, 42]   λοιποὶ τότε μὲν ἐξῄεσαν, ἀνεμιμνήσκοντο  δ'   αὐτίκα γεωργίας τε πόνων καὶ
[3, 5]   στρατείας τῆς ὑπὸ Καίσαρι· ταξιάρχους  δ'   αὐτοῖς ἐς τὸν πρέποντα κόσμον
[3, 6]   τῆς πατρίδος ἐπεπράχεσαν τιμώμενοι. Οὕτω  δ'   αὐτοῖς ἔχουσιν βουλὴ συνειδυῖα
[3, 19]   ἐκ πάντων ἐμοὶ γενόμενον. Τοῖς  δ'   αὐτοῖς μου τοῖσδε κινδύνοις καὶ
[3, 52]   φιλίαν τῶν κοινῶν προτιμῴη· ἀμαθῶς  δ'   αὐτὸν ἔχοντα τῶν παρόντων ἔδει
[3, 43]   ἐν Μακεδονίᾳ τελῶν τέσσαρα· ἐπιμεμφόμενοι  δ'   αὐτὸν οὐκ ἐπεξελθόντα τῷ φόνῳ
[3, 58]   αὐτοῦ καὶ ἀρετὴν ἀνάλισκε; Πῶς  δ'   αὐτὸς Ἀντώνιος, εἴ τι τοιοῦτον
[3, 34]   Καῖσαρ εἶναι δόξῃ τύραννος. Τῷ  δ'   αὐτῷ δέει τῶν ἐχθρῶν καὶ
[3, 18]   σὲ περὶ τῶν κοινῶν, τῷ  δ'   αὐτῷ λόγῳ καὶ σὲ κουφίζω,
[3, 12]   ἐν τῷ παρόντι ἀπέπεμπεν. Ὄντι  δ'   αὐτῷ περὶ Ταρρακίνας, ἀπὸ τετρακοσίων
[3, 49]   τὴν βουλὴν Ἀντωνίῳ μᾶλλον. Ἀντωνίου  δ'   αὐτῷ προθεσμίαν ὁρίζοντος, μεθ' ἣν
[3, 98]   καὶ ἥμισυ τῆς ἀναιρέσεως. Τῷ  δ'   αὐτῷ χρόνῳ καὶ Μινούκιος Βάσιλος,
[3, 77]   Ῥώμην ἔπεμπε μετὰ τιμῆς. ~Τῷ  δ'   αὐτῷ χρόνῳ περί τε Συρίαν
[3, 42]   ἐναντίον ὧν προσεδόκησε μετενεχθείς, ἐλπίσας  δ'   αὐτῶν πειθοῖ μᾶλλον βίᾳ
[3, 43]   πάντας ἐς Ἀρρήτιον ἔπεμπεν. ~Ἀντωνίῳ  δ'   ἀφῖκτο μέσον ἐς τὸ Βρεντέσιον
[3, 93]   φίλων αὑτῷ τελευταῖος ἐντυγχάνοι. ~Νυκτὸς  δ'   ἄφνω δόξης γενομένης, ὅτι δύο
[3, 80]   τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἐξενηνοχέναι, τοῖς  δ'   ἄφροσιν οὐδὲ τὰ πλείονα ἀρκέσειν.
[3, 77]   τῷ Βάσσῳ σφᾶς ἐνεχείρισαν. Ὁποτέρως  δ'   ἐγένετο, Στάιον Μοῦρκον οἵδε, μετὰ
[3, 54]   μὲν παρόντος Ἀντωνίου κατηγορεῖν, ἀπόντος  δ'   ἐγκλήματά τινα εἶπεν ὡς μέγιστα
[3, 5]   τοῦ δήμου τὸ ταραχῶδες. Ἐψηφισμένον  δ'   εἶναι κύρια, ὅσα Καίσαρι πέπρακτό
[3, 58]   ἀσήμαντον οὐχ ἡγεῖται πολέμιον; Πῶς  δ'   εἴπερ ἤθελεν Ἀντώνιος, οὐκ
[3, 42]   νὺν πρὸς Ἀντώνιον ἕτοιμος. ~Ὧδε  δ'   εἰπόντος αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκκλησίαν
[3, 41]   ἔχοντας ἐν τῷ παρόντι. Ταῦτα  δ'   εἰπὼν ἐσῆγε τὸν Καίσαρα, αὐλισάμενον
[3, 3]   ἐπ' αὐτοῦ Καίσαρι πρώτους. Ἐξελαυνόμενοι  δ'   ἐκ τῆς ἀγορᾶς ὑπὸ στρατιωτῶν
[3, 75]   ἦν τὰ ἐν Ῥώμῃ, Πάνσας  δ'   ἐκ τοῦ τραύματος ἀποθνῄσκων Καίσαρά
[3, 40]   δύο τάσδε Καπύης ἑκατέρωθεν· ἐπιδοὺς  δ'   ἑκάστῳ δραχμὰς πεντακοσίας ἦγεν ἐς
[3, 40]   Καὶ ἔπεισε Καλατίαν πρώτην, ἐπὶ  δ'   ἐκείνῃ Κασιλῖνον, δύο τάσδε Καπύης
[3, 26]   τείχους ὡς ὑπάτῳ προυτίθει. Ἐπιχειροῦντος  δ'   ἐκείνου σὺν ὀργῇ τοῖς τείχεσι
[3, 71]   ἐς τὴν μάχην ἐπείγεσθαι. Ἐπεὶ  δ'   ἐκτάσσουσιν αὐτοῖς Ἀντώνιος οὐκ
[3, 79]   τὸν Βροῦτον ἡσσώμενος ἐνήδρευσεν.  δ'   ἐκφυγὼν ἀντενήδρευσε καὶ οὐδὲν εἰργάσατο
[3, 17]   πολέμους ἐκεῖνος, οὓς ἐπενόει, ἀρκέσει  δ'   ἐμοὶ νῦν ἐς τριάκοντα μυριάδας
[3, 75]   ὑπήκουσας, καίτοι στρατὸν ἔχων. Δείσαντες  δ'   ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ Ἀντώνιον,
[3, 66]   ἦν ἀμφὶ τῇ Μουτίνῃ, τὰ  δ'   ἐν Ῥώμῃ τῶν ὑπάτων οὐ
[3, 59]   ἀπορούσης τῶν ὀξέως ἀμυνούντων, δύναμιν  δ'   ἐν τῇ πόλει συστησαμένους, πρὶν
[3, 52]   τὸν Σάλουιον, καταγινώκομεν Ἀντωνίου. Ἔστι  δ'   ἔν τε χειροτονίαις καὶ δίκαις
[3, 57]   νῦν κινδυνεύων ἀκρίτως; Τίνα  δ'   ἐξέβαλε τῆς πόλεως; Τίνα δὲ
[3, 32]   βουλὴν ἐκείνοις ἐπιρρέπουσαν, τοῦ δήμου  δ'   ἐξελάσαντος αὐτοὺς ἀνεθαρρήσαμεν, οὐ πάντῃ
[3, 89]   ἐς πάντα ἐδεδοίκεσαν. βουλὴ  δ'   ἐξεπέπληκτο ἀμέτρως, οὐδεμιᾶς αὑτοῖς οὔσης
[3, 53]   ὑμεῖς ἐμμένειν τῇ Κελτικῇ, Ἀντώνιος  δ'   ἐξιέναι κελεύει. Πότερον οὖν ἡμεῖς
[3, 62]   ἀλλόκοτον, οὐδὲν μὲν ἔφασαν, αὐτὰς  δ'   ἐπέδοσαν αὐτῷ. Καὶ Ἀντώνιος
[3, 86]   ἐδίδασκέ τε πέμποντας αἰτεῖν. Οἱ  δ'   ἔπεμπον τοὺς λοχαγούς. Καὶ
[3, 98]   ἀγνοίας ἐνυβρίσασιν ἀνδρὶ τοσῷδε, κρύφα  δ'   ἐπέστελλεν Ἀντωνίῳ. Καὶ Ἀντώνιός
[3, 16]   βουλὴν ἐρεῖ τις ἐγνωκέναι. Σὺ  δ'   ἐπεψήφιζες καὶ προυκάθησο τῆς βουλῆς,
[3, 23]   ὡς ἀναξίῳ τοιάδε πάσχειν. Ὡς  δ'   ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ τὴν
[3, 84]   τὰς πύλας ἀνεῴγνυον Ἀντωνίῳ.  δ'   ἐπὶ τὴν Λεπίδου σκηνὴν ἵετο
[3, 80]   τὴν μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε, θρίαμβον  δ'   ἐπὶ τοῖς εἰργασμένοις ᾖτει. Καταφρονούμενος
[3, 94]   αὖθις κατὰ νόμον κουριάτιον. Ἔστι  δ'   ἐπὶ τοῦ δήμου γίγνεσθαι τὴν
[3, 59]   ἀπολογίας καὶ Κικέρωνος μεταβολῆς· παραίνεσιν  δ'   ἐπιθήσω τοῖς εὖ φρονοῦσι μήτε
[3, 42]   ἁπλῶς ἐς τὰ οἰκεῖα. Πάντας  δ'   ἐπικρύπτων τὴν ἀχθηδόνα, ἐπῄνει τῆς
[3, 45]   παραθαλάσσιον ὁδεύειν ἐπὶ Ἀριμίνου. ~Αὐτὸς  δ'   ἐπιλεξάμενος ἐκ πάντων στρατηγίδα σπεῖραν
[3, 15]   καὶ χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ  δ'   ἐπιμέμφομαι, καὶ λελέξεται μετὰ παρρησίας,
[3, 71]   ἅπασα, Ἱρτίου δὲ ὀλίγοι. ~Τῆς  δ'   ἐπιούσης ἀνεζεύγνυον ἐς τὰ ἐν
[3, 37]   ἀφανέσιν ἔτι εἶναι θέλουσι. Ταῦτα  δ'   ἐργασαμένῳ μοι ἕτερος τῶν σφαγέων
[3, 13]   καὶ ἕτερα πολλὰ γιγνόμενα. ~Ὡς  δ'   ἐς τὴν πόλιν ἀφίκετο,
[3, 32]   οὐδὲ ἀμνήμονα οὐδὲ ἀχάριστα. Τὴν  δ'   ἐς τὸ μέλλον ἀσφάλειαν εἴχομεν
[3, 62]   Δολοβέλλαν ἔκρινεν εἶναι πολέμιον. ~Οἱ  δ'   ἐς τὸν Ἀντώνιον ἀπεσταλμένοι πρέσβεις,
[3, 31]   παντὶ μέτρῳ τῆς ἐξουσίας. Ἀχαρίστου  δ'   ἐς τὸν Καίσαρα καὶ ὑβριστικῆς
[3, 94]   Ἕλληνες, εἰκάζοντι φάναι, φατρίας. Ἐπινομώτατος  δ'   ἐστὶ Ῥωμαίοις τρόπος οὗτος
[3, 55]   ἡγεμονίαν αὐτὴν Καίσαρι πάλαι. Μέρος  δ'   ἐστὶ τοῦ νόμου τὸν Ἀντώνιον,
[3, 8]   Κυρήνη τε καὶ Κρήτη, ὡς  δ'   ἑτέροις δοκεῖ, τάδε μὲν ἀμφότερα
[3, 95]   γενομένῃ, καὶ τῆσδε ἐδεήθη. ~Νόμῳ  δ'   ἑτέρῳ ἀπέλυε μὴ εἶναι πολέμιον
[3, 45]   μὲν ἐς τὸ βουλευτήριον, ὡς  δ'   ἐφ' ἕτερα αὐτοὺς συναγαγὼν μικρὰ
[3, 22]   τοῖς συνεψηφισμένοις, καὶ τὰ ἐψηφισμένα  δ'   ἔφη τοῖς τότε δόξασιν ἐναντίως
[3, 4]   τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο. βουλὴ  δ'   ἔχαιρον ὡς οὐκ ἂν ἑτέρως
[3, 9]   σὺν χάριτι δεξιουμένῳ πάντας. Ἕκτον  δ'   ἔχοντι μῆνα ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ
[3, 50]   γνώμαις ἐς νύκτα περιῆλθον, ἅμα  δ'   ἕῳ περὶ τῶν αὐτῶν ἐς
[3, 67]   τὰ στενὰ νυκτὸς διαδραμόντων, ἅμα  δ'   ἡμέρᾳ μόνοις τοῖς Ἀρείοις καὶ
[3, 49]   καὶ τὸν Ἀντώνιον ὑπέμενε. Στρατιὰ  δ'   ἦν αὐτῷ μονομάχων τε πλῆθος
[3, 94]   τῶν θεμένων καὶ ἀπελευθέρους. Γαΐῳ  δ'   ἦν τά τε ἄλλα λαμπρὰ
[3, 28]   ἔμελλε ποιήσειν, ὡς προσετέτακτο· θέαι  δ'   ἦσαν, ἃς Κριτώνιος ἀγορανομῶν ἔμελλε
[3, 65]   συνεπλέκοντο αὐτῷ Πάνσαν περιμένοντες, ἱππομαχίαι  δ'   ἦσαν πυκναί, πολὺ μὲν πλείους
[3, 48]   ἐπικαλέσουσιν ὕβριν βίαν, αἰδεσθεῖσι  δ'   ἴσως ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει, μὴ
[3, 51]   τοσοῦτον αἰφνιδίου γενομένης ἐκάμπτοντο. Δείσας  δ'   Κικέρων ἐβουληγόρησεν ὧδε. ~Ἃ
[3, 48]   ἀρχὰς πάντα ἀνετίθεντο. ~Τῷ Καίσαρι  δ'   στρατὸς πελέκεάς τε καὶ
[3, 30]   δημάρχους ἐς κώλυσιν ἐπιπέμπειν. Ἦσαν  δ'   οἳ καὶ τὸ ἔθνος ὅλως
[3, 95]   στρατηγίαν περιεῖλον οἱ σύναρχοι, τὴν  δ'   οἰκίαν διήρπασεν δῆμος,
[3, 47]   ἐς τὸν Καίσαρα μετελθοῦσιν. Ἐπαινέσαντες  δ'   ὅμως αὐτούς τε καὶ τὸν
[3, 69]   τὸν αὐτὸν τρόπον ἐβαροῦντο, διεκαρτέρουν  δ'   ὅμως ἐπ' ἴσης ἑκάτεροι, μέχρι
[3, 96]   Κασσίου τε καὶ Βρούτου, ἐπῄνουν  δ'   ὅμως καὶ συνετίθεντο ὑπ' ἀνάγκης.
[3, 83]   δεδιότος πολεμεῖν αὐτῷ κελεύουσαν, ὑπισχνουμένου  δ'   ὅμως οὐ πολεμήσειν ἑκόντος.
[3, 16]   τῆς πρὸς σὲ αἰδοῦς. Εἴρηται  δ'   ὅμως ὡς ἐς ἀκριβέστερον φίλον
[3, 97]   ἐπὶ τὸν Ῥῆνον ἐφέρετο. Δυσπόρου  δ'   ὄντος αὐτοῦ περᾶν σὺν ὀλίγοις,
[3, 35]   ἄνδρας ἐξέβαλε τῆς πόλεως. Τοῦτο  δ'   ὅπως ἀντιπραττούσης καὶ λυπουμένης τῆς
[3, 17]   τάδε μὲν ἀμφὶ τούτων· οἶσθα  δ'   ὅπως ἔχει μοι καὶ τὰ
[3, 95]   ὅτε Καῖσαρ ἐκτείνετο. Πᾶσι  δ'   ὁρισθείσης ὑπὸ κηρύγματι μιᾶς ἡμέρας
[3, 44]   τοῦδε καὶ μῖσος ἐτρέποντο. ~Ταῦτα  δ'   ὁρῶντες οὓς Καῖσαρ ἐπὶ
[3, 98]   δυνάστου τὸ ἔθνος εἴη, μαθὼν  δ'   ὅτι Καμίλου, πολλὰ πεποιηκὼς εὖ
[3, 77]   περὶ τοῦ Βάσσου δοκεῖ, Λίβωνι  δ'   ὅτι τῆς Πομπηίου στρατιᾶς γενόμενος
[3, 97]   πρὸς Βροῦτον ἐς Μακεδονίαν. Ἔφευγε  δ'   οὐκ ἐπὶ τάδε τῶν Ἄλπεων,
[3, 76]   ἐσόμενον ἐς τὰ μέλλοντα. Τοῦτο  δ'   οὐκ ἦν ἐκφέρειν σοι πρότερον,
[3, 15]   λέγουσι, τῆς τυραννίδος διάδοχον. Ἅμα  δ'   οὐκ ἦσαν ἐκεῖνοι τυραννοκτόνοι, εἰ
[3, 60]   ὑπὲρ τῶν ἔτι πλανωμένων, τοὺς  δ'   ὑπάτους καὶ δημάρχους πλείονας κινδυνεύουσι
[3, 80]   ἐπὶ τοῖς εἰργασμένοις ᾖτει. Καταφρονούμενος  δ'   ὑπὸ τῆς βουλῆς ὡς πρεσβύτερα
[3, 95]   οὐδ' αὐτός τι ἔπαθε, μικρὸν  δ'   ὕστερον ἐπὶ θανάτῳ μετὰ τῶν
[3, 35]   ὀδυρόμενος μὲν ὡς ἀνῃρημένον, κατακαλῶν  δ'   ὡς θεόν. Τάδε γάρ μου
[3, 40]   οἱ μὲν διπλασίως ἐδεδοίκεσαν, οἱ  δ'   ὡς χρησόμενοι κατ' Ἀντωνίου Καίσαρι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/10/2006