Livre, Par. |
[3, 65] |
ὑμῶν,
ὦ
συστρατιῶται,
γέγονεν,
οὐ
|
νῦν, |
ἀλλ'
ἐξ
οὗ
τὴν
ἀρχὴν |
[3, 87] |
ἐδεχόμην·
ἓν
δὲ
μόνον
ὁρῶ
|
νῦν |
ἀμφοτέροις
σωτήριον,
εἰ
δι'
ὑμῶν |
[3, 76] |
ἐκφέρειν
σοι
πρότερον,
ἡττημένου
δὲ
|
νῦν |
Ἀντωνίου
καὶ
Ἱρτίου
τεθνεῶτος
κἀμὲ |
[3, 91] |
τούς
τε
τῆς
ἐναντίας
μοίρας
|
νῦν |
γε
μεταθήσεσθαι
προσεδόκων,
μέχρι
περὶ |
[3, 63] |
καθαρεύσῃ
ποτὲ
τοῦ
μύσους,
ἐμπιπλαμένη
|
νῦν |
διὰ
Κικέρωνα
Δέκμῳ
βοηθοῦντα.
Τάδε |
[3, 21] |
δῆμον
εὐνοίας
οὕνεκα
καὶ
τῆς
|
νῦν |
ἐπὶ
τῇ
χορηγίᾳ
δημοκοπίας
καὶ |
[3, 17] |
οὓς
ἐπενόει,
ἀρκέσει
δ'
ἐμοὶ
|
νῦν |
ἐς
τριάκοντα
μυριάδας
ἀνδρῶν
μεριζόμενον. |
[3, 34] |
σὺν
ἐκείνοις
ἦν,
ᾗ
καὶ
|
νῦν |
ἐστι
φανερώτερον,
γέρα
τε
τοῖς |
[3, 20] |
ἐστιν,
ὅσον
εἰκάζεις,
οὔτε
τι
|
νῦν |
ἔστι
παρ'
ἐμοί,
πάντα
τῶν |
[3, 52] |
πλέον
δικαιότερον.
Εἰ
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
χρῄζει
τὰς
αἰτίας
μαθεῖν, |
[3, 51] |
καὶ
Πάνσᾳ
Καίσαρα
συστρατηγεῖν
οὗ
|
νῦν |
ἔχει
στρατοῦ,
ἐπίχρυσόν
τε
αὐτοῦ |
[3, 32] |
ἐκεῖνον
ἐκ
πάντων
καὶ
ἄρχοντι
|
νῦν |
ἡμῶν
καὶ
ἐς
τὰ
μάλιστα |
[3, 44] |
τοῦ
προτέρου
καὶ
βοήθειαν
τοῦ
|
νῦν |
καὶ
χορηγίας
δαψιλεῖς
μετατίθεσθαι.
Οὓς |
[3, 28] |
ἐγίγνετο,
ὡς
οὐκ
ἐς
τὸν
|
νῦν |
Καίσαρα
φιλονικοῦντα
μᾶλλον
ἢ
ἐς |
[3, 57] |
ἔκτεινεν
ὡς
τύραννος
ἄκριτον
ὁ
|
νῦν |
κινδυνεύων
ἀκρίτως;
Τίνα
δ'
ἐξέβαλε |
[3, 58] |
τοιοῦτον
ἐγίγνωσκε,
τὰ
ἐνέχυρα
τὰ
|
νῦν |
ὄντα
πρὸ
τοῦ
βουλευτηρίου
κατέλιπεν |
[3, 58] |
υἱόν;
Οἳ
κλαίουσι
καὶ
δεδίασι
|
νῦν |
οὐ
τὴν
Ἀντωνίου
πολιτείαν,
ἀλλὰ |
[3, 34] |
μήτε
τὴν
θέσιν,
ἐφ'
ᾗ
|
νῦν |
οὗτος
γαυριᾷ,
διαλελύσθαι
μήτε
τὰς |
[3, 19] |
τοῖσδε
κινδύνοις
καὶ
σὺ
τὰ
|
νῦν |
σοι
παρόντα
πάντα
λαμπρὰ
τῶν |
[3, 56] |
εὔθυνε
τοὺς
ἀνελόντας.
Οὐδὲ
τῶν
|
νῦν |
συγγενὴς
οὐδείς,
ἀλλὰ
Κικέρων
ἐπιμέμφεται |