Livre, Par. |
[3, 80] |
αὐτῷ
διεσήμαινεν
ἀποθνῄσκων.
Τούς
τε
|
οὖν |
ἀλωμένους
ἐκ
τῆς
ἐκείνου
στρατιᾶς |
[3, 36] |
ἐς
ἀσφάλειαν
ἀντιλαβόντες
ἔθνη.
Δεῆσαν
|
οὖν |
ἀντιδοῦναι
θεάσασθε,
οἷα
ἀνθ'
οἵων |
[3, 91] |
οὔτε
λάθρᾳ
ζητοῦντες
εὕρισκον.
Ἐθορυβοῦντο
|
οὖν |
αὖθις
ὁμήρων
μεγάλων
ἀφῃρημένοι·
καὶ |
[3, 15] |
ὡς
ἐς
ἀκρόπολιν
ἐχθροί.
Πόθεν
|
οὖν |
αὐτοῖς
ἀμνηστία
καὶ
τὸ
ἀνεύθυνον |
[3, 33] |
οἴεται
Καῖσαρ
ὁ
νέος;
Πόθεν
|
οὖν |
αὐτοῖς
ἀμνηστία
τοῦ
φόνου
καὶ |
[3, 25] |
ἐν
τῷ
παρόντι.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
βουλὴ
τὴν
φήμην
ὑπενόει
καὶ |
[3, 73] |
ὡς
ἐχθρὸν
ἐδεδοίκει.
Τάς
τε
|
οὖν |
γεφύρας
τοῦ
ποταμοῦ
διέκοπτε
πρὸ |
[3, 77] |
δέος
ἐκ
τοῦ
Καίσαρος.
Συνομόσαντες
|
οὖν, |
εἰ
μή
τις
αὑτοῖς
συγγνώμη |
[3, 58] |
αὐτὴν
ἑτέρῳ
στρατῷ
Καίσαρος,
πῶς
|
οὖν, |
εἰ
τὸ
μελλῆσαι
μόνον
ἐστὶν |
[3, 45] |
Ἀρείοις
ἐς
Καίσαρα
μετατεθεῖσθαι.
Διαταραχθεὶς
|
οὖν |
εἰσῆλθε
μὲν
ἐς
τὸ
βουλευτήριον, |
[3, 10] |
ὁδοῦ,
ᾗ
ὄνομα
Λουπίαι.
Ἐνταῦθα
|
οὖν |
ἐνηυλίσατο
διατρίβων.
~Ὡς
δέ
οἱ |
[3, 59] |
δυναμένους
τὸ
κεκριμένον
τελεῖν.
Πῶς
|
οὖν |
ἔσται
ταῦτα;
Ἐὰν
Ἀντώνιον
μὲν |
[3, 53] |
Ἀντώνιος
δ'
ἐξιέναι
κελεύει.
Πότερον
|
οὖν |
ἡμεῖς
Ἀντώνιον
ψηφιζόμεθα
εἶναι
πολέμιον, |
[3, 2] |
Μάριον
ὑπερήρεσκε
τῷ
δήμῳ.
Γιγνόμενος
|
οὖν |
κατὰ
τήνδε
τὴν
ὑπόκρισιν
συγγενὴς |
[3, 3] |
ἠξίουν
σφῶν
καταφρονεῖν·
τὴν
ἀγορὰν
|
οὖν |
καταλαβόντες
ἐβόων
καὶ
τὸν
Ἀντώνιον |
[3, 97] |
ἔτι
καὶ
πόνων
ἄπειρα.
Ἀπογνοὺς
|
οὖν |
μάχεσθαι,
φεύγειν
ἔκρινε
πρὸς
Βροῦτον |
[3, 29] |
ἀγαθῶν
παρ'
ἐκείνου
τυχόντα.
Συγγιγνώσκων
|
οὖν |
ὁ
Ἀντώνιος
ἀληθέσιν
οὖσιν
τούτοις |
[3, 33] |
ἀνελεῖν
ὡς
τύραννον.
Τίς
ἂν
|
οὖν |
πιστεύσειεν
ἐμὲ
Καίσαρός
τε
ἀμελεῖν |
[3, 76] |
τε
καὶ
ἀνάγκην.
Τὸν
μὲν
|
οὖν |
στρατόν,
ὃν
ἡμῖν
αὐτὸς
ἔδωκας, |
[3, 48] |
πλὴν
ἐς
μόνον
θάνατον.
Ἡσθεὶς
|
οὖν |
τῇ
θέᾳ
καὶ
τῆς
προφάσεως |
[3, 7] |
αἰεὶ
τῷ
Ἀντωνίῳ
γενόμενον.
Αὐτὸν
|
οὖν |
τὸν
Δολοβέλλαν
ὁ
Ἀντώνιος,
νέον |
[3, 3] |
συντύχοι,
καὶ
ἐνεδρεύσειν
ἐλέγετο.
Τῷδε
|
οὖν |
τῷ
λόγῳ
τῆς
ἐνέδρας
ὁ |