Paragraphes |
[67] |
τέτταρας
ἄνδρας,
Παναίτιον,
Διάκριτον,
Λυσίστρατον,
|
Χαιρέδημον· |
~οὗτοι
μὲν
ἔφυγον
δι'
ἐμέ, |
[52] |
ὑπὸ
Τεύκρου
τῶν
πεποιηκότων,
Παναίτιος,
|
Χαιρέδημος, |
Διάκριτος,
Λυσίστρατος·
~οὓς
εἰκὸς
ἦν |
[101] |
τούτων
πεποίηκα
οὐδέν.
Δοκεῖς
οὖν
|
χαιρήσειν |
καὶ
οὐκ
ἀποθανεῖσθαι,
ὡς
ἕτεροι |
[63] |
καὶ
πρότερον·
εἰ
δὲ
μή,
|
χαλεπώτεροί |
σοι
ἡμεῖς
ἐχθροὶ
ἐσόμεθα
ἢ |
[40] |
τοῦ
Τηλοκλέους
ἀδελφὸν
ἐν
τῷ
|
χαλκείῳ |
καθήμενον,
ἀναγαγὼν
αὐτὸν
εἰς
τὸ |
[38] |
ᾗ
ὁ
στρατηγός
ἐστιν
ὁ
|
χαλκοῦς. |
Ὁρᾶν
δὲ
ἀνθρώπους
τὸν
μὲν |
[1] |
δίκαια
καὶ
ὑμῖν
τε
ῥᾴδια
|
χαρίζεσθαι |
καὶ
ἐμοὶ
ἄξια
πολλοῦ
τυχεῖν |
[101] |
ἄν
με
τίς
ἄλλος
ἢ
|
Χαρικλῆς, |
ἐρωτῶν,
Εἰπέ
μοι,
ὦ
Ἀνδοκίδη, |
[36] |
δὲ
ταῦτα
ἐγένετο,
Πείσανδρος
καὶ
|
Χαρικλῆς, |
ὄντες
μὲν
τῶν
ζητητῶν,
δοκοῦντες |
[147] |
καταστὰς
εἰς
ἀγῶνα
ἀπῄτησεν
ὑμᾶς
|
χάριν |
τούτων
τῶν
ἔργων.
~Μὴ
τοίνυν, |
[106] |
τοῦ
προπάππου
τοῦ
ἐμοῦ
καὶ
|
Χαρίου |
οὗ
ἐκεῖνος
τὴν
θυγατέρα
εἶχεν, |
[35] |
Γλαύκιππον,
Εὐρύμαχον,
Πολύευκτον,
Πλάτωνα,
Ἀντίδωρον,
|
Χάριππον, |
Θεόδωρον,
Ἀλκισθένη,
Μενέστρατον,
Ἐρυξίμαχον,
Εὐφίλητον, |
[47] |
τὰ
ὀνόματα.
Καὶ
αὐτοῖς
ἀναγίγνωσκε.
|
Χαρμίδης |
Ἀριστοτέλους.
Οὗτος
ἀνεψιὸς
ἐμός·
ἡ |
[48] |
παρόντα
κακά,
λέγει
πρός
με
|
Χαρμίδης, |
ὢν
μὲν
ἀνεψιός,
ἡλικιώτης
δὲ |
[51] |
ποιεῖν.
~Λέγοντος
δέ,
ὦ
ἄνδρες,
|
Χαρμίδου |
ταῦτα,
ἀντιβολούντων
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[16] |
ἐμήνυσεν
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ
τῇ
|
Χαρμίδου |
τῇ
παρὰ
τὸ
Ὀλύμπιεῖον
μυστήρια |
[137] |
γὰρ
κίνδυνος
μείζων
ἀνθρώποις
ἢ
|
χειμῶνος |
ὥρᾳ
πλεῖν
τὴν
θάλατταν;
Ἐν |
[95] |
ὁ
ἀποκτείνας
σε
καθαρὸς
τὰς
|
χεῖρας |
ἔσται,
κατά
γε
τὸν
Σόλωνος |
[97] |
καὶ
ψήφῳ
καὶ
τῇ
ἐμαυτοῦ
|
χειρί, |
ἂν
δυνατὸς
ὦ,
ὃς
ἂν |
[94] |
αὐτῷ
ἐνέχεσθαι
καὶ
τὸν
τῇ
|
χειρὶ |
ἐργασάμενον.
Μέλητον
τοίνυν
τοῖς
παισὶ |
[144] |
δικαίου,
τῇ
γνώμῃ
καὶ
τοῖν
|
χεροῖν |
τοῖν
ἐμαυτοῦ
Ἔτι
δὲ
εἰδότα |
[27] |
γὰρ
(κατὰ
τὸ
Κλεωνύμου
ψήφισμα
|
χίλιαι |
δραχμαί,
κατὰ
δὲ
τὸ
Πεισάνδρου |
[121] |
εἰκάσι,
μυστηρίοις
τούτοις,
δοὺς
Κηφισίῳ
|
χιλίας |
δραχμὰς
ἐνδείκνυσί
με
καὶ
εἰς |
[116] |
δὲ
στήλη
παρ'
ᾗ
ἕστηκας
|
χιλίας |
δραχμὰς
κελεύει
ὀφείλειν,
ἐάν
τις |
[28] |
μὲν
μυρίας
δραχμάς,
Τεῦκρος
δὲ
|
χιλίας. |
Καὶ
μοι
κάλει
τούτων
τοὺς |
[88] |
τῇ
πόλει
ἐγένοντο,
ὅπως
μήτε
|
χρεῶν |
ἀποκοπαὶ
εἶεν
μήτε
δίκαι
ἀνάδικοι |
[8] |
οὖν
ἔγωγε,
ὦ
ἄνδρες,
πόθεν
|
χρὴ |
ἄρξασθαι
τῆς
ἀπολογίας,
πότερον
ἐκ |
[129] |
Οἰδίπους,
ἢ
Αἴγισθος;
Ἢ
τί
|
χρὴ |
αὐτὸν
ὀνομάσαι;
~Ἀλλὰ
γάρ,
ὦ |
[57] |
εἶναι
μὴ
κακός.
~Φέρε
δή
|
χρὴ |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες,
ἀνθρωπίνως
περὶ |
[41] |
ἆρά
γε
σὲ
οἵδε
περιμένουσι;
|
Χρὴ |
μέντοι
μὴ
ἀπωθεῖσθαι
τοιούτους
φίλους. |
[131] |
ἄλλον
βίον
ἅπαντα.
Οὕτως
οὖν
|
χρὴ |
περὶ
τούτου
γιγνώσκειν,
ὡς
ὄντος |
[105] |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
εἰσόμενοι
εἰ
|
χρὴ |
πιστεύειν
τοῖς
νόμοις
τοῖς
κειμένοις |
[91] |
κατὰ
τοὺς
κειμένους
νόμους.
Ἃ
|
χρὴ |
σκοπεῖν,
εἰ
δοκῶ
ὀρθῶς
ὑμῖν |
[105] |
ἡ
ὑμετέρα
δημοσίᾳ
κρινεῖ,
πότερον
|
χρὴ |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
ὑμετέροις
πιστεύειν, |
[128] |
γὰρ
τῷ
παιδὶ
αὐτοῦ
τί
|
χρὴ |
τοὔνομα
θέσθαι;
~Οἶμαι
γὰρ
ἔγωγε |
[121] |
ἐξελῶν,
αὐτὸς
δὲ
πείσας
Λέαγρον
|
χρήμασι |
συνοικήσων
τῇ
Ἐπιλύκου
θυγατρί.
~Ἐπειδὴ |
[99] |
δέ,
ὡς
μὴ
ἀναγκασθείης
τὰ
|
χρήματα |
ἀποδοῦναι
ὅσα
συκοφαντῶν
ἔλαβες,
ἐδούλευες |
[96] |
καὶ
νηποινεὶ
τεθνάτω,
καὶ
τὰ
|
χρήματα |
αὐτοῦ
δημόσια
ἔστω,
καὶ
τῆς |
[51] |
αὐτούς
τε
ἀποθανόντας
καὶ
τὰ
|
χρήματα |
αὐτῶν
δημευθέντα,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[147] |
δὲ
ἄλλας
ἀρχὰς
ἄρξαντες
καὶ
|
χρήματα |
διαχειρίσαντες
τὰ
ὑμέτερα
οὐδένα
πώποτε |
[132] |
καὶ
συμπαρασκευάσασι
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
|
χρήματα |
εἰσενεγκοῦσιν
ἐπ'
ἐμοὶ
τρία
μὲν |
[74] |
ἦσαν
τὰ
σώματα,
τὰ
δὲ
|
χρήματα |
εἶχον.
~Ἄλλοι
αὖ
κατὰ
προστάξεις, |
[60] |
μέγιστος
εὐεργέτης
ἐδόκει
εἶναι
καὶ
|
χρήματα |
ἐλάμβανε.
~Διὰ
ταῦτα
εἶπον
τῇ |
[119] |
γὰρ
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν
οὔτε
|
χρήματα |
ἕτερα
οὔτ'
εὐτυχίαν
ἀνδρὸς
ἑλέσθαι, |
[95] |
ἀποκτείναντα
ὅσιον
εἶναι
καὶ
τὰ
|
χρήματα |
ἔχειν
τοῦ
ἀποθανόντος.
Ἄλλο
τι |
[73] |
τοῦ
δημοσίου
μὴ
κατέβαλον
τὰ
|
χρήματα, |
ἢ
ἐγγύας
ἠγγυήσαντο
πρὸς
τὸ |
[119] |
Ἐπίλυκος
ἢ
τεθνεὼς
πολλὰ
κατέλιπε
|
χρήματα, |
ἠξιοῦμεν
ἂν
γένει
ὄντες
ἐγγυτάτω |
[134] |
καταστήσας
ὑμῖν
ἐγγυητὰς
ἐξέλεξα
τὰ
|
χρήματα |
καὶ
κατέβαλον
τῇ
πόλει
καὶ |
[40] |
οὔκουν
δέοιτο
παρὰ
τῆς
πόλεως
|
χρήματα |
λαβεῖν
μᾶλλον
ἢ
παρ'
ἡμῶν, |
[119] |
ἂν
ἦν
ἢ
διὰ
τὰ
|
χρήματα· |
νῦν
δὲ
διὰ
τὴν
ἡμετέραν |
[120] |
ἔτι.
Ταύτην
Καλλίας
ἔπειθε
Λέαγρον,
|
χρήματα |
ὑπισχνούμενος,
ἐᾶν
αὑτὸν
λαβεῖν·
αἰσθόμενος |
[132] |
ταμίαν
ἐν
πόλει
τῶν
ἱερῶν
|
χρημάτων. |
Νῦν
δὲ
ἀσεβῶ
καὶ
ἀδικῶ |
[135] |
οὔτε
αὐτὸς
λήψεται
τῶν
κοινῶν
|
χρημάτων |
οὔθ'
ἡμᾶς
ἐάσει,
φυλάξει
δὲ |
[36] |
τῇ
τοῦ
δήμου
καταλύσει,
καὶ
|
χρῆναι |
ἐπιζητεῖν
καὶ
μὴ
παύσασθαι.
Καὶ |
[43] |
ἄλλους.
Ἀναστὰς
δὲ
Πείσανδρος
ἔφη
|
χρῆναι |
λύειν
τὸ
ἐπὶ
Σκαμανδρίου
ψήφισμα |
[139] |
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες,
ἡγοῦμαι
|
χρῆναι |
νομίζειν
τοὺς
τοιούτους
κινδύνους
ἀνθρωπίνους, |
[120] |
ἐγὼ
ἐπεδικασάμην,
ἡ
παῖς
τύχῃ
|
χρησαμένη |
καμοῦσα
ἀπέθανεν·
ἡ
δ'
ἑτέρα |
[86] |
ψηφίσματι
παντάπασιν
οὐ
δεῖ
ῖ
|
χρήσασθαι. |
Ἐπειδὴ
τοίνυν
ἑωρῶμεν
ὅτι
πολλοῖς |
[86] |
οὖν
ἀγράφῳ
νόμῳ
οὐκ
ἔξεστι
|
χρήσασθαι, |
ἦ
που
ἀγράφῳ
γε
ψηφίσματι |
[26] |
τις
ἐλέγξῃ
με
ὅτι
ψεύδομαι,
|
χρήσασθέ |
μοι
ὅ
τι
βούλεσθε.
Καὶ |
[93] |
νόμοις
ἐψηφίσασθε
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος
|
χρῆσθαι, |
ἀξιοῖ
ἃ
ἔχει
ὑμῶν
ἐκλέξας |
[89] |
τοῖς
δὲ
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
|
χρῆσθαι |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ἐνταυθοῖ
ἔστιν |
[94] |
διώκειν,
ὅτι
τοῖς
νόμοις
δεῖ
|
χρῆσθαι |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ἐπεὶ
ὥς |
[99] |
ἄκυρος,
ὅτι
τοῖς
νόμοις
δεῖ
|
χρῆσθαι |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
Καὶ
σὺ |
[88] |
τούτων
ἕνεκα
τοῖς
νόμοις
ἐψηφίσασθε
|
χρῆσθαι |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Ὅπου
οὖν |
[87] |
πόλει
ἐγένοντο.
Τοῖς
δὲ
νόμοις
|
χρῆσθαι |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Τὰς
μὲν |
[83] |
Σόλωνος,
καὶ
μέτροις
καὶ
σταθμοῖς,
|
χρῆσθαι |
δὲ
καὶ
τοῖς
Δράκοντος
θεσμοῖς, |
[85] |
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
|
χρῆσθαι |
μηδὲ
περὶ
ἑνός.
~Ἆρά
γε |
[89] |
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
|
χρῆσθαι |
μηδὲ
περὶ
ἑνός,
ψήφισμα
δὲ |
[87] |
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
|
χρῆσθαι |
μηδὲ
περὶ
ἑνός.
Ψήφισμα
δὲ |
[24] |
ψεύδονται,
πονηρούς
τε
αὐτοὺς
νομίζειν,
|
χρῆσθαί |
τε
τεκμηρίῳ
ὅτι
εἰ
τὰ |
[83] |
κατὰ
τὰ
πάτρια,
νόμοις
δὲ
|
χρῆσθαι |
τοῖς
Σόλωνος,
καὶ
μέτροις
καὶ |
[81] |
οἱ
νόμοι
τεθεῖεν·
τέως
δὲ
|
χρῆσθαι |
τοῖς
Σόλωνος
νόμοις
καὶ
τοῖς |
[145] |
σῴσαντες
μεθέξετε,
καὶ
ἔσται
ὑμῖν
|
χρῆσθαι |
τούτοις,
ὅπου
ἂν
ἐν
καιρῷ |
[94] |
ἔχων
καὶ
νῦν
ἔστι,
καὶ
|
χρῆσθε |
αὐτῷ,
τὸν
βουλεύσαντα
ἐν
τῷ |
[85] |
ἀνεγράφησαν,
ἐθέμεθα
νόμον,
ᾧ
πάντες
|
χρῆσθε. |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον. |
[93] |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
νῦν
κειμένοις
|
χρῆσθε. |
~Μέλητος
δ'
αὖ
οὑτοσὶ
ἀπήγαγεν |
[11] |
τὰ
μυστήρια·
εἰ
δὲ
μή,
|
χρῆσθέ |
μοι
ὅ
τι
ἂν
ὑμῖν |
[78] |
κατεγνωσμέναι
εἰς
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
|
χρόνον· |
καὶ
ὅσα
ὀνόματα
τῶν
τετρακοσίων |
[79] |
νῦν
καὶ
εἰς
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον. |
~Κατὰ
μὲν
τὸ
ψήφισμα
τουτὶ |
[96] |
ἐπεστάτει.
Τάδε
Δημόφαντος
συνέγραψεν.
Ἄρχει
|
χρόνος |
τοῦδε
τοῦ
ψηφίσματος
ἡ
βουλὴ |
[6] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐκ
πολλοῦ
|
χρόνου |
ἐπιβουλεύσαντες
καὶ
συνθέντες,
αὐτοὶ
ἄνευ |
[36] |
δοκοῦντες
δ'
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
|
χρόνῳ |
εὐνούστατοι
εἶναι
τῷ
δήμῳ,
ἔλεγον |
[109] |
ἐλάττονος
ἀφορμῆς
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
|
χρόνῳ |
μεγάλη
καὶ
εὐδαίμων
ἐγένετο·
ἃ |
[83] |
οἷσπερ
ἐχρώμεθα
ἐν
τῷ
πρόσθεν
|
χρόνῳ |
ὁπόσων
δ'
ἂν
προσδέῃ,
οἵδε |
[49] |
δ'
ἐν
μὲν
τῷ
παρελθόντι
|
χρόνῳ |
οὐδὲν
ἐδεόμην
λέγειν
οὐδέ
σε |
[127] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
ὑστέρῳ
πάλιν
|
χρόνῳ |
τῆς
γραὸς
τολμηροτάτης
γυναικὸς
ἀνηράσθη, |
[149] |
ἐμοῖς
πεισθῆτε,
οὐδ'
ἂν
ὑστέρῳ
|
χρόνῳ |
ὑμῖν
μεταμελήσῃ,
οὐδὲν
ἔτι
πλέον |
[127] |
παῖδα
ἑαυτοῦ
εἶναι
γνήσιον,
ἐκ
|
Χρυσίλλης |
γεγονότα·
ὃν
ἀπώμοσε.
Καὶ
μοι |
[122] |
ὁρῶν
φίλους
ὄντας
ἐμοὶ
καὶ
|
χρωμένους, |
εἰς
τοῦτο
βδελυρίας
ἦλθε
καὶ |
[84] |
αἱ
ἀρχαὶ
τοῖς
κειμένοις
νόμοις
|
χρῶνται. |
Τοὺς
δὲ
κυρουμένους
τῶν
νόμων |
[101] |
ἔγωγε.
Τί
δέ;
Ἔτεμες
τὴν
|
χώραν, |
καὶ
ἐλῄσω
ἢ
κατὰ
γῆν |
[138] |
τὸν
βίον
διετέλεσαν,
οὔσης
δὲ
|
χώρας |
βαρβάρου,
εἰς
ἣν
πολλοὶ
ἤδη |