Paragraphes
[121]	Γνοὺς ταῦτα Καλλίας λαγχάνει τῷ	υἱεῖ	τῷ ἑαυτοῦ τῆς ἐπικλήρου, τῇ
[126]	ὤμοσεν ἦ μὴν μὴ εἶναι	υἱὸν	ἄλλον μηδὲ γενέσθαϊ πώποτε, εἰ
[124]	μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Ἀλλὰ γὰρ τὸν	υἱὸν	αὐτοῦ τοῦτον, ᾧ λαχεῖν ἠξίωσε
[127]	εἰσάγει εἰς Κήρυκας, φάσκων εἶναι	υἱὸν	αὑτοῦ. Ἀντεῖπε μὲν Καλλιάδης μὴ
[125]	ἐξ αὐτοῦ· καὶ ἐπειδὴ ἔτεκεν	υἱόν,	ἔξαρνος ἦν μὴ εἶναι ἐξ
[127]	πατέρα ὀμόσαντα εἰσάγειν ἦ μὴν	υἱὸν	ὄντα ἑαυτοῦ εἰσάγειν. Λαβόμενος τοῦ
[131]	ὑμῖν ἀποβῆναι; Οἰόμενος γὰρ Ἱππόνικος	υἱὸν	τρέφειν ἀλιτήριον αὑτῷ ἔτρεφεν, ὃς
[129]	ὁ πατὴρ αὐτοῦ, τῆς μὲν	υἱός	ἐστιν, ὥς φησι, τῆς δὲ
[22]	περὶ θεραπόντων λέγειν; Οὐχ ὁ	υἱὸς	οὑτοσὶ μεμήνυκε κατὰ σοῦ, καί
[47]	Οὑτοσὶ ἀνεψιὸς τοῦ πατρός. Νισαῖος.	Υἱὸς	Ταυρέου. Καλλίας ὁ Ἀλκμέωνος. Ἀνεψιὸς
[30]	τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους καὶ	ὑμᾶς	ἀναμιμνῄσκοντα τὰ γεγενημένα, ~οἵ τινες
[130]	γάρ, ὦ ἄνδρες, βραχύ τι	ὑμᾶς	ἀναμνῆσαι περὶ Καλλίου βούλομαι. Εἰ
[150]	ἀποστερήσητε μήτ' ἐμὲ τῶν εἰς	ὑμᾶς.	Ἀξιῶ δ' ἔγωγε τούτους οἵτινες
[104]	ὦ ἄνδρες. ~Εἰ οὖν γνώσονται	ὑμᾶς	ἀποδεχομένους τὰς κατηγορίας τῶν πρότερον
[72]	ποιήσομαι, ὅπου μὴ πείθων μὲν	ὑμᾶς	αὐτὸς ζημιώσομαι, πείσας δὲ ὑπὲρ
[150]	πλέον ποιήσετε. ~Μὴ τοίνυν μήθ'	ὑμᾶς	αὐτοὺς τῶν ἀπ' ἐμοῦ ἐλπίδων
[24]	τὴν μεγίστην ἐπιτιθέναι, οὕτως ἀξιῶ	ὑμᾶς,	γιγνώσκοντας ὅτι ψεύδονται, πονηρούς τε
[55]	ἐμῷ λόγῳ· ἐγὼ γὰρ ἐφίημι·	ὑμᾶς	δὲ δεῖ μαθεῖν τὰ γενόμενα.
[34]	καὶ ποιήσω· ἐξ ἀρχῆς γὰρ	ὑμᾶς	διδάξω ἅπαντα τὰ γεγενημένα. Ἐπειδὴ
[10]	οὔτ' εἰ ἀληθῆ ἐμήνυσαν· ταῦθ'	ὑμᾶς	διδάξω. ~Ἦν μὲν γὰρ ἐκκλησία
[72]	λέλυται καὶ ἄκυρόν ἐστιν, ἐγὼ	ὑμᾶς	διδάξω. Καίτοιγε τοιαύτην ἀπολογίαν περὶ
[70]	περὶ δὲ τῶν νόμων ἤδη	ὑμᾶς	διδάξω. ~Κηφίσιος γὰρ οὑτοσὶ ἐνέδειξε
[73]	καὶ τίνα τρόπον ἕκαστοι; Ἐγὼ	ὑμᾶς	διδάξω. Οἱ μὲν ἀργύριον ὀφείλοντες
[8]	γεγενημένων, εἴτε καὶ ἐξ ἀρχῆς	ὑμᾶς	διδάξω τὰ γεγενημένα. Ὃ δέ
[8]	μοι εἶναι δοκεῖ ἐξ ἀρχῆς	ὑμᾶς	διδάσκειν πάντα τὰ γενόμενα καὶ
[136]	καὶ βουλόμενοι δυνήσονται εὖ ποιεῖν	ὑμᾶς.	Ἐγὼ οὖν ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι ἢ
[102]	ἄλλων τινῶν τυχεῖν με δι'	ὑμᾶς,	εἰ ἐλήφθην ὑπ' αὐτῶν; Οὐκ
[136]	καὶ βελτίους παρέξειν, ἢ εἰς	ὑμᾶς	εἰσαγαγὼν κολάσειν τοὺς ἀδικοῦντας αὐτῶν.
[7]	ἤδη πολλὰ τοιαῦτα γεγένηται, εἰκὸς	ὑμᾶς	ἐστι μήπω τοὺς τῶν κατηγόρων
[6]	τὴν ἀπολογίαν ποιοῦμαι. Εἰκὸς οὖν	ὑμᾶς	ἐστιν εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ
[149]	ἀποστερεῖσθε εἴ τι ἐγὼ δυνήσομαι	ὑμᾶς	εὖ ποιεῖν· ἐὰν δὲ τοῖς
[141]	τοιούτους, μάλιστα δὲ τῆς εἰς	ὑμᾶς	εὐνοίας, καὶ ὅπως, εἴ ποτέ
[9]	~Τὰ μὲν οὖν δίκαια γιγνώσκειν	ὑμᾶς	ἡγοῦμαι καὶ αὐτοὺς παρεσκευάσθαι, οἷσπερ
[9]	οἷσπερ ἐγὼ πιστεύσας ὑπέμεινα, ὁρῶν	ὑμᾶς	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις καὶ
[149]	καὶ ἀντὶ παίδων γένεσθε· εἰς	ὑμᾶς	καταφεύγω καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω·
[143]	ὧν ἕνεκα καὶ ἐμοὶ δίκαιον	ὑμᾶς	μεταδοῦναι τῆς σωτηρίας, ἧσπερ καὶ
[147]	ἡμάρτηται οὐδὲν οὔτε ἡμῖν εἰς	ὑμᾶς	οὔτε ὑμῖν εἰς ἡμᾶς, οἰκία
[29]	Ὅπερ ἐμοὶ περὶ πλείστου ἐστὶν	ὑμᾶς	πεῖσαι. Καὶ γὰρ οἱ λόγοι
[7]	ἐξηλέγχθησαν ψευδόμενοι οὕτω φανερῶς, ὥστε	ὑμᾶς	πολὺ ἂν ἥδιον δίκην λαβεῖν
[7]	ἢ ψευδῆ, οὐχ οἷόν τε	ὑμᾶς	πρότερον εἰδέναι πρὶν ἂν καὶ
[80]	οὐδὲν δέομαι μεμνῆσθαι οὐδ' ἀναμιμνῄσκειν	ὑμᾶς	τῶν γεγενημένων κακῶν. ~Ἐπειδὴ δ'
[149]	ταῦθ' ὑμῶν δέομαι, εὖ ποιῶν	ὑμᾶς	ὑφ' ὑμῶν τιμᾶσθαι. Ὥστ' ἐμοὶ
[147]	ἀνδρῶν καταστὰς εἰς ἀγῶνα ἀπῄτησεν	ὑμᾶς	χάριν τούτων τῶν ἔργων. ~Μὴ
[6]	σώματος τοῦ ἐμαυτοῦ. ~Αἰτοῦμαι οὖν	ὑμᾶς,	ὦ ἄνδρες, εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι
[94]	ἐπὶ τῶν τριάκοντα Λέοντα, ὡς	ὑμεῖς	ἅπαντες ἴστε, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖνος
[91]	πρότερον γεγενημένων, πλὴν τῶν φυγόντων	Ὑμεῖς	δ' αὖ, ὦ Ἀθηναῖοι, τί
[66]	οὗτοι μὲν δείσαντες ᾤχοντο φεύγοντες·	ὑμεῖς	δὲ ἀκούσαντες ταῦτα Διοκλείδην μὲν
[68]	τοὺς ἐσχάτους κινδύνους καταστήσας ἐξηλέγχθη,	ὑμεῖς	δὲ ἀπηλλάγητε μεγάλων φόβων καὶ
[103]	ἑτέροις μᾶλλον, τοῦτο μὲν οἷς	ὑμεῖς	ἐναντία μαχεσάμενοι διηλλάγητε καὶ ὅρκους
[80]	οὔτε Πατροκλείδης εἶπε κατιέναι οὔθ'	ὑμεῖς	ἐψηφίσασθε. Ἐπεὶ δ' αἱ σπονδαὶ
[13]	ἄλλοι φεύγοντες ᾤχοντο, καὶ αὐτῶν	ὑμεῖς	θάνατον κατέγνωτε. Καί μοι λαβὲ
[133]	παρασυλλεγέντες ὑπὸ τὴν λεύκην, οὓς	ὑμεῖς	ἴστε οἷοί εἰσιν· οἳ διὰ
[144]	μὲν ἐκ πολλοῦ πλούτου, ὅσον	ὑμεῖς	ἴστε, οὐ δι' ἐμαυτὸν ἀλλὰ
[149]	καταφεύγω καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω·	ὑμεῖς	με παρ' ὑμῶν αὐτῶν αἰτησάμενοι
[11]	τῷ δήμῳ εἶπεν Ὦ Ἀθηναῖοι,	ὑμεῖς	μὲν στρατιὰν ἐκπέμπετε καὶ παρασκευὴν
[29]	ἔνδειξις ἐγένετο καὶ περὶ ὧν	ὑμεῖς	οἱ μεμυημένοι εἰσεληλύθατε, ἀποδέδεικταί μοι
[2]	ὑμετέρους καὶ τοὺς ὅρκους οὓς	ὑμεῖς	ὀμόσαντες μέλλετε τὴν ψῆφον οἴσειν.
[109]	ὑμῖν τοιαύτην καὶ τοσαύτην παρέδοσαν.	~Ὑμεῖς	οὖν καὶ αὐτοὶ ὕστερον, κακῶν
[3]	ἀδικεῖν ὑπέμειναν, δίκαιοί ἐστε καὶ	ὑμεῖς	περὶ τούτων τοιαύτην ἔχειν τὴν
[3]	αὑτῶν ἀδικίαν, εἰκότως τοι καὶ	ὑμεῖς	τοιαῦτα περὶ αὐτῶν γιγνώσκετε οἷά
[149]	τοὺς παῖδας; Ἀλλ' οὔπω γεγένηνται.	Ὑμεῖς	τοίνυν καὶ ἀντὶ πατρὸς ἐμοὶ
[37]	ἦσαν οἱ λόγοι, καί μοι	ὑμεῖς	τούτων μάρτυρές ἐστε. ~Ἔφη γὰρ
[105]	καθέστηκεν, ἡ δὲ ψῆφος ἡ	ὑμετέρα	δημοσίᾳ κρινεῖ, πότερον χρὴ τοῖς
[147]	ἄρξαντες καὶ χρήματα διαχειρίσαντες τὰ	ὑμέτερα	οὐδένα πώποτε ὦφλον, οὐδ' ἡμάρτηται
[105]	ἀλλήλοις, οἱ δὲ ἀποπειρώμενοι τῆς	ὑμετέρας	γνώμης, εἰ αὐτοῖς ἐξέσται ἀδεῶς
[106]	εἰπεῖν. Οἱ γὰρ πατέρες οἱ	ὑμέτεροι	γενομένων τῇ πόλει κακῶν μεγάλων,
[31]	τε αὐτοῖς καὶ παισὶ τοῖς	ὑμετέροις	αὐτῶν, ἦ μὴν ψηφιεῖσθαι περὶ
[105]	πότερον χρὴ τοῖς νόμοις τοῖς	ὑμετέροις	πιστεύειν, ἢ τοὺς συκοφάντας παρασκευάζεσθαι,
[150]	μεγίστης εἰς τὸ πλῆθος τὸ	ὑμέτερον	ἔλεγχον ἔδοσαν, ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν
[136]	δικαίοις περὶ τὸ πλῆθος τὸ	ὑμέτερον,	καὶ βουλόμενοι δυνήσονται εὖ ποιεῖν
[2]	κατά τε τοὺς νόμους τοὺς	ὑμετέρους	καὶ τοὺς ὅρκους οὓς ὑμεῖς
[101]	ᾧ κατὰ τοὺς νόμους τοὺς	ὑμετέρους	οὐδ' αὐτῷ ὑπὲρ αὑτοῦ ἔστιν
[143]	διὰ τὰς τῶν προγόνων τῶν	ὑμετέρων	ἀρετάς, ἀξιῶ κἀμοὶ διὰ τὰς
[134]	μετασχόντες· τούτους δ' ἐποίησα τῶν	ὑμετέρων	μὴ διανείμασθαι ἓξ τάλαντα ἀργυρίου.
[142]	τῇ πόλει ἁπάσῃ αἱ τῶν	ὑμετέρων	προγόνων ἀρεταὶ πλείστου ἄξιαι ἐγένοντο.
[150]	ἔλεγχον ἔδοσαν, ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν	ὑμῖν	ἃ γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ. Δεῦρο
[58]	αὐτῶν ἐγιγνόμην ἐγὼ μὴ εἰπὼν	ὑμῖν	ἃ ἤκουσα. Ἔτι δὲ τριακοσίους
[47]	~Φέρε δή, καὶ τὰ ὀνόματα	ὑμῖν	ἀναγνώσομαι τῶν ἀνδρῶν ὧν ἀπέγραψεν,
[140]	~Καὶ μὲν δὴ καὶ τάδε	ὑμῖν	ἄξιον, ὦ ἄνδρες, ἐνθυμηθῆναι, ὅτι
[26]	τὰς μηνύσεις ταύτας ἃς ἐγὼ	ὑμῖν	ἀπέδειξα. Καὶ ἐάν τις ἐλέγξῃ
[147]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν	ὑμῖν	ἀπέδειξαν, πλείστας δὲ ἄλλας ἀρχὰς
[131]	φήμη ἡ τότε οὖσα δοκεῖ	ὑμῖν	ἀποβῆναι; Οἰόμενος γὰρ Ἱππόνικος υἱὸν
[33]	οὐδὲν ἡμάρτηταί μοι, ~καὶ τοῦτο	ὑμῖν	ἀποδείκνυμι σαφῶς, δέομαι ὑμῶν αὐτὸ
[24]	τά γε πολλῷ φαυλότερα ῥᾳδίως	ὑμῖν	ἀποδείξω ψευδομένους αὐτούς. ~Αἱ μὲν
[150]	Ἀξιῶ δ' ἔγωγε τούτους οἵτινες	ὑμῖν	ἀρετῆς ἤδη τῆς μεγίστης εἰς
[9]	ψηφίζεσθαι τοῦτο ὅ τι ἂν	ὑμῖν	αὐτοῖς ἄριστον καὶ εὐορκότατον νομίζητε
[106]	τὰ προσήκοντα καὶ τὰ συμφέροντα	ὑμῖν	αὐτοῖς ἐποιήσατε, βραχέα βούλομαι καὶ
[37]	λέγω, καὶ διδάσκειν ἀλλήλους· ἐν	ὑμῖν	γὰρ ἦσαν οἱ λόγοι, καί
[145]	ὅπου ἂν ἐν καιρῷ τι	ὑμῖν	γίγνηται. ~Ἔχει δὲ καὶ ὑμῖν,
[2]	τῷ δικαίῳ, ἔπειτα δὲ καὶ	ὑμῖν,	γνώσεσθαι τὰ δίκαια καὶ μὴ
[136]	ἄνδρες δικασταί, τούτοις ποιητέα ἦν,	ὑμῖν	δέ γε ἐναντίον τούτων· ὡς
[102]	ὥσπερ καὶ ἑτέρους ἀπέκτειναν, ἐν	ὑμῖν	δὲ κρινόμενος, οὓς οὐδὲν κακὸν
[117]	ἐτίθη τὴν ἱκετηρίαν; Ἐγὼ δὲ	ὑμῖν	διηγήσομαι ὧν ὑπ' αὐτοῦ ἕνεκα
[11]	χρῆσθέ μοι ὅ τι ἂν	ὑμῖν	δοκῇ, ἐὰν μὴ τἀληθῆ λέγω.
[89]	Εὐκλείδου ἄρχοντος. ~Ὅπου οὖν ἔδοξεν	ὑμῖν	δοκιμάσαι μὲν τοὺς νόμους, δοκιμάσαντας
[33]	εἰσιέναι, ἢ ἀποθανεῖται. Εἰ οὖν	ὑμῖν	δοκῶ ἱκανῶς περὶ τούτων ἀπολελογῆσθαι,
[134]	Ἀπελάσας δὲ τούτους καὶ καταστήσας	ὑμῖν	ἐγγυητὰς ἐξέλεξα τὰ χρήματα καὶ
[40]	εἰς τὸ Ἡφαιστεῖον λέγειν ἅπερ	ὑμῖν	ἐγὼ εἴρηκα, ὡς ἴδοι ἡμᾶς
[56]	σῴζεσθαί τε ἀξιῶ καὶ δοκεῖν	ὑμῖν	εἶναι μὴ κακός. ~Φέρε δή
[147]	οὔτε ἡμῖν εἰς ὑμᾶς οὔτε	ὑμῖν	εἰς ἡμᾶς, οἰκία δὲ πασῶν
[106]	ὦ ἄνδρες, ὅτι τὰ πεποιημένα	ὑμῖν	εἰς ὁμόνοιαν οὐ κακῶς ἔχει,
[11]	ψηφίσησθε ἄδειαν ἐγὼ κελεύω, θεράπων	ὑμῖν	ἑνὸς τῶν ἐνθάδε ἀνδρῶν ἀμύητος
[133]	εἰσιὼν εἰς τὰ ἱερά. ~Ἐγὼ	ὑμῖν	ἐρῶ διότι οὗτοι ταῦτα νῦν
[8]	με ποιεῖ μάλιστ' ἀπορεῖν, ἐγὼ	ὑμῖν	ἐρῶ, ὅτι οὐ πάντες ἴσως
[146]	πᾶν πρόρριζον. Καίτοι οὐκ ὄνειδος	ὑμῖν	ἐστιν ἡ Ἀνδοκίδου καὶ Λεωγόρου
[146]	με νυνὶ διαφθείρητε, οὐκ ἔστιν	ὑμῖν	ἔτι λοιπὸς τοῦ γένους τοῦ
[69]	μέχρι τούτου ἀναβήσονται καὶ λέξουσιν	ὑμῖν,	ἕως ἂν ἀκροᾶσθαι βούλησθε, ἔπειτα
[136]	τούτων· ὡς γὰρ πλείστους εἶναι	ὑμῖν	ἤθελον ἂν τοιούσδε οἷόσπερ ἐγώ,
[91]	χρὴ σκοπεῖν, εἰ δοκῶ ὀρθῶς	ὑμῖν	λέγειν ὡς ὑπὲρ ὑμῶν λέγω
[149]	πεισθῆτε, οὐδ' ἂν ὑστέρῳ χρόνῳ	ὑμῖν	μεταμελήσῃ, οὐδὲν ἔτι πλέον ποιήσετε.
[19]	γενόμενα ἠκούσατε, ὦ ἄνδρες, καὶ	ὑμῖν	οἱ μάρτυρες μεμαρτυρήκασιν· ἃ δὲ
[34]	τῆς μηνύσεως, ὥσπερ καὶ ὑπεσχόμην	ὑμῖν,	οὕτω καὶ ποιήσω· ἐξ ἀρχῆς
[10]	ὡμολόγηται, οὐδ' οἶδα τοὺς μηνύσαντας	ὑμῖν	περὶ αὐτῶν οὔτ' εἰ ψευδῆ
[5]	εὐτυχεῖν, ἅπερ γιγνώσκων ἐπέτρεψα διαγνῶναι	ὑμῖν	περὶ τοῦ σώματος τοῦ ἐμαυτοῦ.
[32]	ἠσεβηκότας μὴ τιμωρεῖσθαι. Ὥστ' ἐγὼ	ὑμῖν	πολὺ μᾶλλον τῶν κατηγόρων πρὸς
[15]	ὦ ἄνδρες, ὅτι καὶ ταῦθ'	ὑμῖν	προσομολογεῖται ἅπαντα. ~Τρίτη μήνυσις ἐγένετο.
[90]	~Φέρε δὴ τοίνυν, οἱ ὅρκοι	ὑμῖν	πῶς ἔχουσιν; Ὁ μὲν κοινὸς
[11]	Ἀλκιβιάδην δὲ τὸν στρατηγὸν ἀποδείξω	ὑμῖν	τὰ μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ
[25]	ἔφυγον καθ' ἑκάστην μήνυσιν, ἀνέγνων	ὑμῖν	τὰ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ οἱ
[81]	ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων. Δόξαντα δὲ	ὑμῖν	ταῦτα εἵλεσθε ἄνδρας εἴκοσι· τούτους
[31]	καὶ ἀρασάμενοι τὰς μεγίστας ἀρὰς	ὑμῖν	τε αὐτοῖς καὶ παισὶ τοῖς
[1]	ἄνδρες, δεήσομαι ὑμῶν δίκαια καὶ	ὑμῖν	τε ῥᾴδια χαρίζεσθαι καὶ ἐμοὶ
[108]	Ἑλλήνων κατηργάσαντο καὶ τὴν πόλιν	ὑμῖν	τοιαύτην καὶ τοσαύτην παρέδοσαν. ~Ὑμεῖς
[73]	ἐβουλεύσασθε περὶ ὁμονοίας, καὶ ἔδοξεν	ὑμῖν	τοὺς ἀτίμους ἐπιτίμους ποιῆσαι, καὶ
[140]	τοίνυν παρὰ πάντων ὁμολογουμένως ταῦθ'	ὑμῖν	ὑπάρχει, καὶ εἴ τις φίλος
[136]	εὖ ποιεῖν ὑμᾶς. Ἐγὼ οὖν	ὑμῖν	ὑπισχνοῦμαι ἢ παύσειν τούτους ταῦτα
[109]	ἀτίμους ἐπιτίμους ποιῆσαι. Τί οὖν	ὑμῖν	ὑπόλοιπόν ἐστι τῆς ἐκείνων ἀρετῆς;
[145]	ἐμὲ σῴσαντες μεθέξετε, καὶ ἔσται	ὑμῖν	χρῆσθαι τούτοις, ὅπου ἂν ἐν
[7]	ἀδίκως ἀνθρώπους ἀπολέσαντες, ἑάλωσαν παρ'	ὑμῖν	ψευδομαρτυρίων, ἡνίκ' οὐδὲν ἦν ἔτι
[123]	Ἅπερ αὐτὸν οὐ ψεύσομαι, ἐὰν	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες, δοκῇ. Ὡς δ'
[103]	μένουσιν ἐν τῇ πόλει πιστεύοντες	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες. ~Εἰ οὖν γνώσονται
[10]	εἶναι. ~Ὥσπερ δὲ καὶ προεῖπον	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες, ἐξ ἀρχῆς περὶ
[146]	ὑμῖν γίγνηται. ~Ἔχει δὲ καὶ	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες, οὕτως· ἐάν με
[80]	κατελήφθη Μουνυχίαν τε κατέλαβον, ἐγένετό	ὑμῖν	ὧν ἐγὼ οὐδὲν δέομαι μεμνῆσθαι
[81]	ἐπανήλθετε ἐκ Πειραιῶς, γενόμενον ἐφ'	ὑμῖνν	τιμωρεῖσθαι ἔγνωτε ἐᾶν τὰ γεγενημένα,
[33]	τοῦτο ὑμῖν ἀποδείκνυμι σαφῶς, δέομαι	ὑμῶν	αὐτὸ φανερὸν τοῖς Ἕλλησι πᾶσι
[149]	καὶ ἱκετεύω· ὑμεῖς με παρ'	ὑμῶν	αὐτῶν αἰτησάμενοι σῴσατε, καὶ μὴ
[149]	Μὴ δῆτα. Ἔπειτα καὶ ταῦθ'	ὑμῶν	δέομαι, εὖ ποιῶν ὑμᾶς ὑφ'
[9]	ταῦτα οὕτως ἔχειν. Τάδε δὲ	ὑμῶν	δέομαι, μετ' εὐνοίας μου τὴν
[1]	ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρες, δεήσομαι	ὑμῶν	δίκαια καὶ ὑμῖν τε ῥᾴδια
[57]	ἐν τῇ συμφορᾷ τί ἂν	ὑμῶν	ἕκαστος ἐποίησεν; Εἰ μὲν γὰρ
[93]	ἄρχοντος χρῆσθαι, ἀξιοῖ ἃ ἔχει	ὑμῶν	ἐκλέξας μὴ ἀποδοῦναι, καὶ νῦν
[25]	δὲ πρὸς τούτοις ἐγὼ πιστότητος	ὑμῶν	ἕνεκα, ὦ ἄνδρες, τάδε ποιήσω.
[8]	ὁμοίως ὀργίζεσθε, ἀλλ' ἕκαστός τι	ὑμῶν	ἔχει πρὸς ὃ βούλοιτο ἄν
[1]	ἐμοὶ ἄξια πολλοῦ τυχεῖν παρ'	ὑμῶν.	~Καὶ πρῶτον μὲν ἐνθυμηθῆναι ὅτι
[91]	ὀρθῶς ὑμῖν λέγειν ὡς ὑπὲρ	ὑμῶν	λέγω καὶ τῶν νόμων. ~Σκέψασθε
[30]	ὁ ἔλεγχος ἥδιστος, ἐν οἷς	ὑμῶν	οὐδέν με δεῖ δεόμενον οὐδὲ
[46]	οὖν ταῦτα, ὦ ἄνδρες, ὁπόσοι	ὑμῶν	παρῆσαν, ἀναμιμνῄσκεσθε καὶ τοὺς ἄλλους
[146]	Οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις πώποτε	ὑμῶν	παριὼν τὴν οἰκίαν τὴν ἡμετέραν
[70]	πείθω· εἰ δέ τίς τι	ὑμῶν	ποθεῖ ἢ νομίζει τι μὴ
[86]	τε ἢ ἀρχὴν εἰσάγειν ἢ	ὑμῶν	πρᾶξαί τινι, ἀλλ' ἢ κατὰ
[37]	Καὶ τούτοις, ὦ ἄνδρες, δέομαι	ὑμῶν	προσέχοντας τὸν νοῦν ἀναμιμνῄσκεσθαι, ἐὰν
[148]	αὐτῶν ὁρᾶν αἰτουμένων ἐμὲ παρ'	ὑμῶν	σῷσαι. Τίνα γὰρ καὶ ἀναβιβάσωμαι
[149]	δέομαι, εὖ ποιῶν ὑμᾶς ὑφ'	ὑμῶν	τιμᾶσθαι. Ὥστ' ἐμοὶ μὲν πειθόμενοι
[141]	ἢ συμφορά, σῴζοιντο συγγνώμης παρ'	ὑμῶν	τυγχάνοντες. Εἰκότως δ' ἂν αὐτῶν
[139]	εἶναι οὐκ ὤν, ᾧ οὐδ'	ὑμῶν	τῶν καθημένων οὐδεὶς ἂν ἐπιτρέψειεν
[54]	ἀδίκως περιιδεῖν. ~Εἰ οὖν τινι	ὑμῶν,	ὦ ἄνδρες, τῶν ἄλλων πολιτῶν
[139]	εἰ τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν σῳζομένους	ὑπ'	ἀνθρώπων ἀπολλυμένους ὁρῷεν. ~Καὶ μὲν
[113]	μάλιστα ἀληθῆ λέγουσιν οἱ κατήγοροι,	ὑπ'	αὐτοῖν με φημὶ τοῖν θεοῖν
[117]	Ἐγὼ δὲ ὑμῖν διηγήσομαι ὧν	ὑπ'	αὐτοῦ ἕνεκα ἐπεβουλεύθην. Ἐπίλυκος ἦν
[102]	με δι' ὑμᾶς, εἰ ἐλήφθην	ὑπ'	αὐτῶν; Οὐκ οὖν δεινόν, εἰ
[146]	τι ἢ δημοσίᾳ κακὸν παθὼν	ὑπ'	ἐκείνων, ~οἳ πλείστας μὲν στρατηγήσαντες
[137]	γνώμην ἔχειν, ὥστ' εἰ ἐνόμιζον	ὑπ'	ἐμοῦ ἀδικεῖσθαι, λαμβάνοντάς με ἐν
[20]	τὰ ὄντα μηνῦσαι κατ' ἐκείνου	ὑπ'	ἐμοῦ ἀποθανεῖν, ἢ αὐτῷ σωθέντι
[20]	τὸν πατέρα μείναντά τι παθεῖν	ὑπ'	ἐμοῦ; Καὶ ὁ πατὴρ ἐπείσθη
[25]	καὶ εἰσὶν ἐνθάδε καὶ πάρεισιν	ὑπ'	ἐμοῦ κεκλημένοι. ~Ἐγὼ οὖν ἐν
[56]	ἀνανδρίας οὐδεμιᾶς τῶν γεγενημένων πέπρακται	ὑπ'	ἐμοῦ οὐδέν, ἀλλὰ διὰ συμφορὰν
[115]	τῇ βουλῇ Εὐκλῆς ὅτι οὐδεὶς	ὑπακούοι,	πάλιν ὁ Καλλίας στὰς ἔλεγεν
[114]	τῇ τύχῃ διὰ τὸ μὴ	ὑπακοῦσαι,	δῆλον ὅτι διὰ τὼ θεώ;
[109]	εὐδαίμων ἐγένετο· ἃ νῦν αὐτῇ	ὑπάρχει,	εἰ ἐθέλοιμεν οἱ πολῖται σωφρονεῖν
[140]	παρὰ πάντων ὁμολογουμένως ταῦθ' ὑμῖν	ὑπάρχει,	καὶ εἴ τις φίλος ὢν
[92]	καὶ τοὺς κατηγόρους, τί αὐτοῖς	ὑπάρχον	ἑτέρων κατηγοροῦσι. Κηφίσιος μὲν οὑτοσὶ
[4]	καὶ ἀγαθὴ διδομένη καὶ δωρεὰν	ὑπάρχουσα;	Οὗτος ἄρα βουλήσεται περὶ τοῦ
[109]	ἐξ ἀγαθῶν ὄντες ἀπέδοτε τὴν	ὑπάρχουσαν	ἀρετήν· ἠξιώσατε γὰρ τούς τε
[39]	πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες, τοῦθ'	ὑπέθετο,	δεινότατον πρᾶγμα, οἶμαι, ὅπως ἐν
[22]	ἐμοῦ, ὡς ἅπαντες ἴστε, τί	ὑπελείπετο	τῷ Σπευσίππῳ λέγειν, εἰ ἀληθῆ
[9]	αὐτοὺς παρεσκευάσθαι, οἷσπερ ἐγὼ πιστεύσας	ὑπέμεινα,	ὁρῶν ὑμᾶς καὶ ἐν τοῖς
[3]	ὁπόσοι δὲ πιστεύσαντες μηδὲν ἀδικεῖν	ὑπέμειναν,	δίκαιοί ἐστε καὶ ὑμεῖς περὶ
[15]	ἐνθάδε μέτοικος, ὃς ᾤχετο Μέγαράδε	ὑπεξελθών,	ἐκεῖθεν δὲ ἐπαγγέλλεται τῇ βουλῇ,
[101]	νόμους τοὺς ὑμετέρους οὐδ' αὐτῷ	ὑπὲρ	αὑτοῦ ἔστιν ἀπολογεῖσθαι. Ἀλλὰ γάρ,
[148]	Τίνα γὰρ καὶ ἀναβιβάσωμαι δεησόμενον	ὑπὲρ	ἐμαυτοῦ; Τὸν πατέρα; Ἀλλὰ τέθνηκεν.
[32]	κατηγόρων πρὸς τοῖν θεοῖν ἐπισκήπτω,	ὑπέρ	τε τῶν ἱερῶν ἃ εἴδετε,
[27]	φάσκων πρῶτος εἰσαγγεῖλαι, καὶ Ἀνδροκλῆς	ὑπὲρ	τῆς βουλῆς. ~Ἔδοξεν οὖν τῷ
[32]	τῶν ἱερῶν ἃ εἴδετε, καὶ	ὑπὲρ	τῶν Ἑλλήνων οἳ τῆς ἑορτῆς
[72]	ὑμᾶς αὐτὸς ζημιώσομαι, πείσας δὲ	ὑπὲρ	τῶν ἐχθρῶν ἀπολελογημένος ἔσομαι. Ἀλλὰ
[91]	δοκῶ ὀρθῶς ὑμῖν λέγειν ὡς	ὑπὲρ	ὑμῶν λέγω καὶ τῶν νόμων.
[133]	αὐτοῖς ἀμφότερα ᾖ, καὶ μὴ	ὑπερβάλλουσι	λαβεῖν ἀργύριον καὶ ὀλίγου πραθείσης
[134]	παρελθὼν ἐγὼ εἰς τὴν βουλὴν	ὑπερέβαλλον,	ἕως ἐπριάμην ἓξ καὶ τριάκοντα
[34]	καὶ τῆς μηνύσεως, ὥσπερ καὶ	ὑπεσχόμην	ὑμῖν, οὕτω καὶ ποιήσω· ἐξ
[112]	τὴν ἱκετηρίαν καταθείη, καὶ οὐδεὶς	ὑπήκουεν.	Ἡμεῖς δὲ παρέσταμεν, καὶ οὗτος
[112]	ἡμᾶς ἑώρα. Ἐπειδὴ δὲ οὐδεὶς	ὑπήκουεν	καὶ ᾤχετο εἰσιὼν ἐπεξελθὼν Εὐκλῆς
[114]	γὰρ ἔθηκα μὲν τὴν ἱκετηρίαν,	ὑπήκουσα	δὲ μή, ἄλλο τι ἢ
[114]	τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι. Ἀλλ' οὔτε	ὑπήκουσα	οὔτ' ἔθηκα. ~Ἐπειδὴ δ' ἔλεγε
[142]	ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἀρετάς, οἳ	ὑπῆρξαν	τῆς ἐλευθερίας ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι.
[101]	ἄν μου κατηγόρει; Οὐχ οὗτος	ὑπῆρχεν,	εἰ μὴ ἐδίδουν ἀργύριον; Καὶ
[136]	ποιεῖν ὑμᾶς. Ἐγὼ οὖν ὑμῖν	ὑπισχνοῦμαι	ἢ παύσειν τούτους ταῦτα ποιοῦντας
[120]	Ταύτην Καλλίας ἔπειθε Λέαγρον, χρήματα	ὑπισχνούμενος,	ἐᾶν αὑτὸν λαβεῖν· αἰσθόμενος δ'
[14]	ὦ ἄνδρες, μήνυσις ἐγένετο αὕτη	ὑπὸ	Ἀνδρομάχου κατὰ τούτων τῶν ἀνδρῶν.
[2]	παραμεῖναι, οὔτ' ἐγγυητὰς καταστήσας οὔθ'	ὑπὸ	δεσμῶν ἀναγκασθείς, πιστεύσας δὲ μάλιστα
[67]	οἱ δ' ἔφυγον, πρὶν ἡμᾶς	ὑπὸ	Διοκλείδου δεθῆναι καὶ μέλλειν ἀπολεῖσθαι.
[137]	ἵνα ἐλθὼν δεῦρο, ὡς ἔοικεν,	ὑπὸ	Κηφισίου ἀπολοίμην. Ἐγὼ δέ, ὦ
[102]	αὐτῶν; Οὐκ οὖν δεινόν, εἰ	ὑπὸ	μὲν τούτων διὰ τοῦτ' ἂν
[67]	τύχης ᾗ ἐχρησάμην δικαίως ἂν	ὑπὸ	πάντων ἐλεηθείην, τῶν δὲ γενομένων
[59]	τῶν δ' ἄλλων, οἳ πρότερον	ὑπὸ	Τεύκρου ἐμηνύθησαν, οὔτε δήπου οἱ
[52]	οἱ μὲν αὐτῶν ἤδη ἐτέθνασαν	ὑπὸ	Τεύκρου μηνυθέντες, οἱ δὲ φεύγοντες
[52]	ἦσαν ὑπόλοιποι οἳ οὐκ ἐμηνύθησαν	ὑπὸ	Τεύκρου τῶν πεποιηκότων, Παναίτιος, Χαιρέδημος,
[133]	αὐτῷ οὗτοι πάντες οἱ παρασυλλεγέντες	ὑπὸ	τὴν λεύκην, οὓς ὑμεῖς ἴστε
[38]	ὀρχήστραν· δείσας δὲ αὐτούς, εἰσελθὼν	ὑπὸ	τὴν σκιὰν καθέζεσθαι μεταξὺ τοῦ
[83]	ἂν προσδέῃ, οἵδε ἡἡρημένοι νομοθέται	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἀναγράφοντες ἐν σανίσιν
[78]	πρυτανείου ἢ Δελφινίου δικασθεῖσιν ἢ	ὑπὸ	τῶν βασιλέων ἢ ἐπὶ φόνῳ
[78]	εἰσι κατεγνωσμέναι ἐν τοῖς λογιστηρίοις	ὑπὸ	τῶν εὐθύνων καὶ τῶν παρέδρων,
[2]	καὶ μὴ περιόψεσθαί με ἀδίκως	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν τῶν ἐμῶν διαφθαρέντα,
[30]	εἰς ἐμὲ διαβολὴν εἰδότες ὅτι	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν τῶν ἐμῶν λέγεται,
[101]	εἰς αὐτὸν οὐδὲν ἄλλο ἢ	ὑπὸ	τῶν τριάκοντα συνειλημμένος ἔδοξα κρίνεσθαι.
[89]	ἄρχοντος, ἐνταυθοῖ ἔστιν ὅ τι	ὑπολείπεται	ἢ μεῖζον ἢ ἔλαττον τῶν
[52]	θάνατος κατέγνωστο, τέτταρες δὲ ἦσαν	ὑπόλοιποι	οἳ οὐκ ἐμηνύθησαν ὑπὸ Τεύκρου
[109]	ἐπιτίμους ποιῆσαι. Τί οὖν ὑμῖν	ὑπόλοιπόν	ἐστι τῆς ἐκείνων ἀρετῆς; Μὴ
[19]	ὁ Φερεκλέους, ὁ δὲ πείσας	ὑπομεῖναι	καὶ μὴ οἴχεσθαι φεύγοντα ἐγώ,
[3]	Ὁπόσοι μὲν γὰρ μὴ ἠθέλησαν	ὑπομεῖναι	καταγνόντες αὑτῶν ἀδικίαν, εἰκότως τοι
[4]	ὡς ἄρα ἐγὼ οὔτ' ἂν	ὑπομείναιμι	οἰχήσομαί τε φεύγων, Τί γὰρ
[4]	καὶ βουλόμενος Ἀνδοκίδης ἀγῶνα τοσοῦτον	ὑπομείνειεν,	ᾧ ἔξεστι μὲν ἀπελθόντι ἐντεῦθεν
[21]	εἰ καὶ ὁ πατὴρ ἐβούλετο	ὑπομένειν,	τοὺς φίλους ἂν οἴεσθε ἢ
[121]	καθίστησιν. Ἐπειδὴ δ' ἑώρα με	ὑπομένοντα,	τίθησι τὴν ἱκετηρίαν, ὡς ἐμὲ
[70]	εἰρῆσθαι ἢ παραλέλοιπά τι, ἀναστὰς	ὑπομνησάτω,	καὶ ἀπολογήσομαι καὶ πρὸς τοῦτο·
[139]	οὖν δεῖ τὰ τῶν θεῶν	ὑπονοεῖν,	πάνυ ἂν αὐτοὺς οἶμαι ἐγὼ
[9]	μήτ' ἐμοὶ ἀντιδίκους καταστῆναι μήτε	ὑπονοεῖν	τὰ λεγόμενα μήτε ῥήματα θηρεύειν,
[51]	κακοῖς οὖσαν τοῖς μεγίστοις καὶ	ὑποψίαν	εἰς ἀλλήλους ἔχοντας, ἢ εἴπω
[68]	φόβων καὶ τῶν εἰς ἀλλήλους	ὑποψιῶν.	~Καὶ ταῦτ' εἰ ἀληθῆ λέγω,
[39]	ἐπὶ Λαύρειον ἰέναι, καὶ τῇ	ὑστεραίᾳ	ἀκούειν ὅτι οἱ Ἑρμαῖ εἶεν
[41]	οἷς δεῖ. ~Ἥκειν ἔφη τῇ	ὑστεραίᾳ,	καὶ δὴ κόπτειν τὴν θύραν·
[63]	εἴην. Προσελθόντες δέ μοι τῇ	ὑστεραίᾳ	Μέλητος καὶ Εὐφίλητος ἔλεγον ὅτι
[111]	Σόλωνος νόμον, ὃς κελεύει τῇ	ὑστεραίᾳ	τῶν μυστηρίων ἕδραν ποιεῖν ἐν
[61]	μὲν οὐ γένοιτο δι' ἐμέ,	ὕστερον	δ' ἐγὼ μὲν Κυνοσάργει ἐπὶ
[107]	ἐν τῇ πόλει ἐάσαντες ἠτίμωσαν.	~Ὕστερον	δὲ ἡνίκα βασιλεὺς ἐπεστράτευσεν ἐπὶ
[109]	παρέδοσαν. ~Ὑμεῖς οὖν καὶ αὐτοὶ	ὕστερον,	κακῶν οὐκ ἐλαττόνων ἢ ἐκείνοις
[127]	~Μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρες,	ὑστέρῳ	πάλιν χρόνῳ τῆς γραὸς τολμηροτάτης
[149]	τοῖς ἐμοῖς πεισθῆτε, οὐδ' ἂν	ὑστέρῳ	χρόνῳ ὑμῖν μεταμελήσῃ, οὐδὲν ἔτι
[139]	ὀργίζεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν, εἰ τοὺς	ὑφ'	ἑαυτῶν σῳζομένους ὑπ' ἀνθρώπων ἀπολλυμένους
[149]	ὑμῶν δέομαι, εὖ ποιῶν ὑμᾶς	ὑφ'	ὑμῶν τιμᾶσθαι. Ὥστ' ἐμοὶ μὲν
[138]	κατὰ θάλατταν οὐσῶν καὶ λῃστῶν,	ὑφ'	ὧν πολλοὶ ληφθέντες, ἀπολέσαντες τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2007