Paragraphes
[137]	ἢ χειμῶνος ὥρᾳ πλεῖν τὴν	θάλατταν;	Ἐν οἷς ἔχοντες μὲν τὸ
[139]	κινδύνους ἀνθρωπίνους, τοὺς δὲ κατὰ	θάλατταν	θείους. Εἴπερ οὖν δεῖ τὰ
[138]	γενομένου καὶ τριήρων ἀεὶ κατὰ	θάλατταν	οὐσῶν καὶ λῃστῶν, ὑφ' ὧν
[101]	ἢ κατὰ γῆν ἢ κατὰ	θάλατταν	τοὺς πολίτας τοὺς σεαυτοῦ; Οὐ
[147]	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλατταν	ὑμῖν ἀπέδειξαν, πλείστας δὲ ἄλλας
[13]	φεύγοντες ᾤχοντο, καὶ αὐτῶν ὑμεῖς	θάνατον	κατέγνωτε. Καί μοι λαβὲ καὶ
[78]	φόνῳ τίς ἐστι φυγὴ ἢ	θάνατος	κατεγνώσθη, ~σφαγεῦσιν ἢ τυράννοις τὰ
[52]	δὲ φεύγοντες ᾤχοντο καὶ αὐτῶν	θάνατος	κατέγνωστο, τέτταρες δὲ ἦσαν ὑπόλοιποι
[115]	νόμος πάτριος, εἴ τις ἱκετηρίαν	θείη	ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, ἄκριτον ἀποθανεῖν,
[116]	δὲ τίνος ἤκουσας ὅτι Ἀνδοκίδης	θείη	τὴν ἱκετηρίαν; Κάλεσον αὐτὸν τῇ
[115]	Ἀθηναίοις, ἀκούσειε δὲ ὅτι ἐγὼ	θείην	τὴν ἱκετηρίαν. Ἐντεῦθεν ἀναπηδᾷ Κέφαλος
[87]	Μηδὲ ἐπ' ἀνδρὶ νόμον ἐξεῖναι	θεῖναι,	ἐὰν μὴ τὸν αὐτὸν ἐπὶ
[113]	με τὼ θεὼ παραγάγοιεν ὥστε	θεῖναι	τὴν ἱκετηρίαν μὴ εἰδότα τὸν
[18]	ἀδελφιδοῦς ἐστιν Αὐτοκράτωρ, τοῦ δὲ	θεῖος	Ἀκουμενός· οἷς προσήκει μισεῖν μὲν
[117]	ἐπεβουλεύθην. Ἐπίλυκος ἦν ὁ Τεισάνδρου	θεῖός	μοι, ἀδελφὸς τῆς μητρὸς τῆς
[129]	τῆς δὲ ἀδελφός, τῆς δὲ	θεῖος.	Τίς ἂν εἴη οὗτος; Οἰδίπους,
[139]	ἀνθρωπίνους, τοὺς δὲ κατὰ θάλατταν	θείους.	Εἴπερ οὖν δεῖ τὰ τῶν
[116]	καταφανὴς ἦν τῇ βουλῇ αὐτὸς	θεὶς	τὴν ἱκετηρίαν. ~Φέρε δὴ τοίνυν,
[22]	ἐθέλειν ἐλέγχειν, τοὺς δὲ μὴ	θέλοντας	ἀναγκάζειν. Ταῦτα δὲ λέγοντος τοῦ
[114]	θεώ, ἐχρῆν δήπου καὶ μὴ	θέντα	με τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι. Ἀλλ'
[35]	Εὐρύμαχον, Πολύευκτον, Πλάτωνα, Ἀντίδωρον, Χάριππον,	Θεόδωρον,	Ἀλκισθένη, Μενέστρατον, Ἐρυξίμαχον, Εὐφίλητον, Εὐρυδάμαντα,
[137]	τῆς ἐμπορίας, ὡς ἄρα οἱ	θεοὶ	διὰ τοῦτό με ἐκ τῶν
[139]	αἰκισθέντες ἀπέθανον, ~εἶτα οἱ μὲν	θεοὶ	ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν με,
[33]	αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν τοῖν	θεοῖν	εἰσιέναι, ἢ ἀποθανεῖται. Εἰ οὖν
[32]	μᾶλλον τῶν κατηγόρων πρὸς τοῖν	θεοῖν	ἐπισκήπτω, ὑπέρ τε τῶν ἱερῶν
[113]	ὑπ' αὐτοῖν με φημὶ τοῖν	θεοῖν	σεσῷσθαι. ~Εἰ γὰρ ἔθηκα μὲν
[31]	τούτοις μεμύησθε καὶ ἑοράκατε τοῖν	θεοῖν	τὰ ἱερά, ἵνα τιμωρήσητε μὲν
[77]	πράκτορας ἢ τοὺς ταμίας τῆς	θεοῦ	καὶ τῶν ἄλλων θεῶν ἢ
[96]	αὐτοῦ δημόσια ἔστω, καὶ τῆς	θεοῦ	τὸ ἐπιδέκατον· ~ὁ δὲ ἀποκτείνας
[137]	ὦ Ἀθηναῖοι, οὐκ ἀξιῶ τοὺς	θεοὺς	τοιαύτην γνώμην ἔχειν, ὥστ' εἰ
[64]	ἐκ τῆς κλίνης, καὶ τὰς	θεραπαίνας	ἔλαβον οἱ πρυτάνεις, ὅθεν ὁρμώμενοι
[12]	ἐκέλευε. Καὶ ᾤχοντο, καὶ ἤγαγον	θεράποντα	Ἀρχεβιάδου Πολεμάρχου· Ἀνδρόμαχος αὐτῷ ὄνομα
[22]	Ὦ Λεωγόρα, τί βούλῃ περὶ	θεραπόντων	λέγειν; Οὐχ ὁ υἱὸς οὑτοσὶ
[11]	ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ἐγὼ κελεύω,	θεράπων	ὑμῖν ἑνὸς τῶν ἐνθάδε ἀνδρῶν
[140]	τὰς γενομένας διαφορὰς πρὸς ἀλλήλους	θέσθαι	καλῶς, τοῦτ' εἰκότως ἤδη δοκεῖ
[128]	παιδὶ αὐτοῦ τί χρὴ τοὔνομα	θέσθαι;	~Οἶμαι γὰρ ἔγωγε οὐδένα οὕτως
[79]	ἀντίγραφόν που ἔστι, παρέχειν τοὺς	θεσμοθέτας	καὶ τὰς ἄλλας ἀρχάς. Ποιεῖν
[28]	τῷ δήμῳ ἐν τῷ τῶν	θεσμοθετῶν	δικαστηρίω τοὺς μεμυημένους, ἀκούσαντας τὰς
[81]	Σόλωνος νόμοις καὶ τοῖς Δράκοντος	θεσμοῖς.	~Ἐπειδὴ δὲ βουλήν τε ἀπεκληρώσατε
[83]	χρῆσθαι δὲ καὶ τοῖς Δράκοντος	θεσμοῖς,	οἷσπερ ἐχρώμεθα ἐν τῷ πρόσθεν
[149]	αἰτησάμενοι σῴσατε, καὶ μὴ βούλεσθε	Θετταλοὺς	καὶ Ἀνδρίους πολίτας ποιεῖσθαι δι'
[114]	ὑπακοῦσαι, δῆλον ὅτι διὰ τὼ	θεώ;	Εἰ γὰρ ἐβουλέσθην με ἀπολλύναι
[114]	γὰρ ἐβουλέσθην με ἀπολλύναι τὼ	θεώ,	ἐχρῆν δήπου καὶ μὴ θέντα
[125]	οὐκ ᾐσχύνθη οὐδ' ἔδεισε τὼ	θεώ·	ἡ δὲ τοῦ Ἰσχομάχου θυγάτηρ
[29]	ἁμαρτόντων καὶ ἀσεβησάντων περὶ τὼ	θεώ,	οἷα ἕκαστος αὐτῶν ἔπαθε καὶ
[29]	ἔστι μοι ἁμάρτημα περὶ τὼ	θεὼ	οὔτε μεῖζον οὔτ' ἔλαττον οὐδὲ
[113]	μέμνησθε, ὅτι αὐτώ με τὼ	θεὼ	παραγάγοιεν ὥστε θεῖναι τὴν ἱκετηρίαν
[77]	τῆς θεοῦ καὶ τῶν ἄλλων	θεῶν	ἢ τὸν βασιλέα ἢ εἰ
[97]	αὐτὸν νομιῶ εἶναι καὶ πρὸς	θεῶν	καὶ δαιμόνων, ὡς πολέμιον κτείναντα
[51]	στήλαις ὡς ὄντας ἀλιτηρίους τῶν	θεῶν	τοὺς οὐδενὸς αἰτίους τῶν γεγενημένων,
[139]	Εἴπερ οὖν δεῖ τὰ τῶν	θεῶν	ὑπονοεῖν, πάνυ ἂν αὐτοὺς οἶμαι
[116]	κελεύει ὀφείλειν, ἐάν τις ἱκετηρίαν	θῇ	ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ. Ἔπειτα δὲ
[110]	δ' εἴη πάτριος, ὃς ἂν	θῇ	ἱκετηρίαν μυστηρίοις, τεθνάναι. Καὶ οὕτως
[17]	μία. Λυδὸς ὁ Φερεκλέους τοῦ	Θημακέως	ἐμήνυσε μυστήρια γίγνεσθαι ἐν τῇ
[22]	ἔλεγεν, ὡς οὐδεπώποτε ἔλθοι εἰς	Θημακὸν	ὡς Φερεκλέα· ἐκέλευε δὲ βασανίσαι
[22]	καί φησί σε παρεῖναι ἐν	Θημακῷ;	Ἔλεγχε σὺ τὸν πατέρα, ἢ
[17]	τοῦ δεσπότου τοῦ ἑαυτοῦ, ἐν	Θημακῷ·	καὶ ἀπογράφει τούς τε ἄλλους,
[9]	ὑπονοεῖν τὰ λεγόμενα μήτε ῥήματα	θηρεύειν,	ἀκροασαμένους δὲ διὰ τέλους τῆς
[45]	ἐν μακρῷ τείχει εἰς τὸ	Θησεῖον,	τοὺς δ' ἐν Πειραιεῖ εἰς
[45]	τοὺς δὲ πρυτάνεις ἐν τῇ	θόλῳ.	Βοιωτοὶ δὲ πεπυσμένοι τὰ πράγματα
[150]	φυλέται οἱ ἡἡρημένοι μοι συνδικεῖν,	Θράσυλλος	καὶ οἱ ἄλλοι.
[106]	καὶ Χαρίου οὗ ἐκεῖνος τὴν	θυγατέρα	εἶχεν, ἐξ ἧς ὁ ἡμέτερος
[128]	δὲ συνοικῶν βούλεται τὴν Ἐπιλύκου	θυγατέρα	λαβεῖν, ἵν' ἐξελάσῃ τὴν τήθην
[124]	ὦ ἄνδρες. Γαμεῖ μὲν Ἰσχομάχου	θυγατέρα·	ταύτῃ δὲ συνοικήσας οὐδ' ἐνιαυτὸν
[128]	καὶ ἐξήλασεν ἡ μήτηρ τὴν	θυγατέρα·	ταύτῃ δὲ συνοικῶν βούλεται τὴν
[125]	καὶ ἐξήλασεν ἡ μήτηρ τὴν	θυγατέρα.	Ταύτης δ' αὖ διαπεπλησμένος ἐξέβαλε
[117]	ἐν Σικελίᾳ ἄπαις ἀρρένων παίδων,	θυγατέρας	δὲ δύο καταλιπών, αἳ ἐγίγνοντο
[119]	ἑλέσθαι, ὥστε καταφρονῆσαι τῶν Ἐπιλύκου	θυγατέρων.	Καὶ γὰρ εἰ ἔζη Ἐπίλυκος
[125]	θεώ· ἡ δὲ τοῦ Ἰσχομάχου	θυγάτηρ	τεθνάναι νομίσασα λυσιτελεῖν ἢ ζῆν
[121]	Λέαγρον χρήμασι συνοικήσων τῇ Ἐπιλύκου	θυγατρί.	~Ἐπειδὴ δ' οὐδ' ὣς ἄνευ
[124]	ἀνθρώπων τῇ μητρὶ καὶ τῇ	θυγατρί,	ἱερεὺς ὢν τῆς μητρὸς καὶ
[128]	γυναῖκά τις γήμας ἐπέγημε τῇ	θυγατρὶ	τὴν μητέρα καὶ ἐξήλασεν ἡ
[128]	ἵν' ἐξελάσῃ τὴν τήθην ἡ	θυγατριδῆ.	Ἀλλὰ γὰρ τῷ παιδὶ αὐτοῦ
[122]	νῦν βουλοίμην ἀποστῆναι τῆς Ἐπιλύκου	θυγατρός,	ἕτοιμος εἴη παύσασθαί με κακῶς
[126]	μὴ Ἱππόνικον ἐκ τῆς Γλαύκωνος	θυγατρός·	ἢ ἐξώλη εἶναι καὶ αὐτὸν
[124]	ὢν τῆς μητρὸς καὶ τῆς	θυγατρός,	καὶ εἶχεν ἐν τῇ οἰκίᾳ
[124]	ᾧ λαχεῖν ἠξίωσε τῆς Ἐπιλύκου	θυγατρός,	σκέψασθε πῶς γέγονε καὶ πῶς
[41]	ὑστεραίᾳ, καὶ δὴ κόπτειν τὴν	θύραν·	τὸν δὲ πατέρα τὸν ἐμὸν
[132]	εἰσιὼν εἰς τὸ Ἐλευσίνιον καὶ	θύων,	ὥσπερ ἐμαυτὸν ἄξιον νομίζω εἶναι·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2007