Paragraphes |
[137] |
δέ
μου
καὶ
περὶ
τῶν
|
ναυκληριῶν |
καὶ
περὶ
τῆς
ἐμπορίας,
ὡς |
[73] |
τἀληθῆ
εἰρήσεται.
~Ἐπεὶ
γὰρ
αἱ
|
νῆες |
διεφθάρησαν
καὶ
ἡ
πολιορκία
ἐγένετο, |
[142] |
Ἐπειδὴ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες,
αἱ
|
νῆες |
διεφθάρησαν,
πολλῶν
βουλομένων
τὴν
πόλιν |
[95] |
τῇ
πόλει
τῆς
δημοκρατίας
καταλυθείσης,
|
νηποινεὶ |
τεθνάναι,
καὶ
τὸν
ἀποκτείναντα
ὅσιον |
[96] |
δημοκρατίας,
πολέμιος
ἔστω
Ἀθηναίων
καὶ
|
νηποινεὶ |
τεθνάτω,
καὶ
τὰ
χρήματα
αὐτοῦ |
[106] |
πόλιν,
ὁ
δὲ
δῆμος
ἔφευγε,
|
νικήσαντες |
μαχόμενοι
τοὺς
τυράννους
ἐπὶ
Παλληνίῳ, |
[11] |
τοῖς
στρατηγοῖς
τοῖς
εἰς
Σικελίαν,
|
Νικίᾳ |
καὶ
Λαμάχῳ
καὶ
Ἀλκιβιάδῃ,
καὶ |
[12] |
μυστήρια·
Ἀλκιβιάδην
μὲν
οὖν
καὶ
|
Νικιάδην |
καὶ
Μέλητον,
τούτους
μὲν
αὐτοὺς |
[13] |
ὀνόματα.
Ὀνόματατούσδε
Ἀνδρόμαχος
ἐμήνυσεν·
Ἀλκιβιάδην,
|
Νικιάδην, |
Μέλητον,
Ἀρχεβιάδην,
Ἄρχιππον,
Διογένη,
Πολύστρατον, |
[47] |
ὁ
Ὀρχησαμενοῦ.
Ἀνεψιός
Εὐκράτης.
Ὁ
|
Νικίου |
ἀδελφός.
Κηδεστὴς
οὗτος
Καλλίου.
Κριτίας. |
[47] |
Ταυρέας.
Οὑτοσὶ
ἀνεψιὸς
τοῦ
πατρός.
|
Νισαῖος. |
Υἱὸς
Ταυρέου.
Καλλίας
ὁ
Ἀλκμέωνος. |
[70] |
τίς
τι
ὑμῶν
ποθεῖ
ἢ
|
νομίζει |
τι
μὴ
ἱκανῶς
εἰρῆσθαι
ἢ |
[139] |
οὖν,
ὦ
ἄνδρες,
ἡγοῦμαι
χρῆναι
|
νομίζειν |
τοὺς
τοιούτους
κινδύνους
ἀνθρωπίνους,
τοὺς |
[24] |
ὅτι
ψεύδονται,
πονηρούς
τε
αὐτοὺς
|
νομίζειν, |
χρῆσθαί
τε
τεκμηρίῳ
ὅτι
εἰ |
[9] |
ὑμῖν
αὐτοῖς
ἄριστον
καὶ
εὐορκότατον
|
νομίζητε |
εἶναι.
~Ὥσπερ
δὲ
καὶ
προεῖπον |
[64] |
ἡμᾶς
φίλοι.
~Εἶπον
αὐτοῖς
ὅτι
|
νομίζοιμι |
μὲν
διὰ
τὸ
πρᾶγμα
Εὐφίλητον |
[56] |
οὐ
μετὰ
κακίας,
ὡς
ἐγὼ
|
νομίζω. |
Εἰ
οὖν
οὕτως
ἔχει
ταῦτα, |
[132] |
καὶ
θύων,
ὥσπερ
ἐμαυτὸν
ἄξιον
|
νομίζω |
εἶναι·
ἀλλὰ
τοὐναντίον
λῃτουργεῖν
οὗτοι |
[98] |
πάντες
καθ'
ἱερῶν
τελείων,
τὸν
|
νόμιμον |
ὅρκον,
πρὸ
Διονυσίων·
καὶ
ἐπεύχεσθαι |
[107] |
ἁπάντων
ἀπαντῆσαι
τοῖς
βαρβάροις
Μαραθῶνάδε,
|
νομίσαντες |
τὴν
σφετέραν
αὐτῶν
ἀρετὴν
ἱκανὴν |
[125] |
δὲ
τοῦ
Ἰσχομάχου
θυγάτηρ
τεθνάναι
|
νομίσασα |
λυσιτελεῖν
ἢ
ζῆν
ὁρῶσα
τὰ |
[148] |
ἐπιλάθησθε,
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
ἔργων
|
νομίσατε |
τὰ
σώματα
αὐτῶν
ὁρᾶν
αἰτουμένων |
[32] |
σῴζητε
δὲ
τοὺς
μηδὲν
ἀδικοῦντας.
|
~Νομίσατε |
τοίνυν
ἀσέβημα
οὐδὲν
ἔλαττον
εἶναι |
[97] |
τις
ἄλλος
ἀποκτείνῃ,
ὅσιον
αὐτὸν
|
νομιῶ |
εἶναι
καὶ
πρὸς
θεῶν
καὶ |
[84] |
πρότερον
ἡ
βουλὴ
καὶ
οἱ
|
νομοθέται |
οἱ
πεντακόσιοι,
οὓς
οἱ
δημόται |
[83] |
δ'
ἂν
προσδέῃ,
οἵδε
ἡἡρημένοι
|
νομοθέται |
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἀναγράφοντες
ἐν |
[82] |
~Ἐπειδὴ
δὲ
βουλήν
τε
ἀπεκληρώσατε
|
νομοθέτας |
τε
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες
τῶν
νόμων |
[84] |
νόμων.
Ἐπειδὰν
δὲ
τεθῶσιν
οἱ
|
νόμοι, |
ἐπιμελείσθω
ἡ
βουλὴ
ἡ
ἐξ |
[81] |
τῆς
πόλεως,
ἕως
ἂν
οἱ
|
νόμοι |
τεθεῖεν·
τέως
δὲ
χρῆσθαι
τοῖς |
[85] |
βουλομένῳ.
~Ἐδοκιμάσθησαν
μὲν
οὖν
οἱ
|
νόμοι, |
ὦ
ἄνδρες,
κατὰ
τὸ
ψήφισμα |
[87] |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τοὺς
νόμους.
|
~ΝΟΜΟΙΑ. |
Γράφῳ
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς |
[83] |
πολιτεύεσθαι
Ἀθηναίους
κατὰ
τὰ
πάτρια,
|
νόμοις |
δὲ
χρῆσθαι
τοῖς
Σόλωνος,
καὶ |
[94] |
ἔστι
φόνου
διώκειν,
ὅτι
τοῖς
|
νόμοις |
δεῖ
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος, |
[99] |
οἶμαι
γεγένηται
ἄκυρος,
ὅτι
τοῖς
|
νόμοις |
δεῖ
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος. |
[93] |
ξύλον.
Οὗτος
τοίνυν,
ὅτι
τοῖς
|
νόμοις |
ἐψηφίσασθε
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος
χρῆσθαι, |
[88] |
ἢ
ἀπαγωγαί,
τούτων
ἕνεκα
τοῖς
|
νόμοις |
ἐψηφίσασθε
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος. |
[81] |
τέως
δὲ
χρῆσθαι
τοῖς
Σόλωνος
|
νόμοις |
καὶ
τοῖς
Δράκοντος
θεσμοῖς.
~Ἐπειδὴ |
[105] |
εἰσόμενοι
εἰ
χρὴ
πιστεύειν
τοῖς
|
νόμοις |
τοῖς
κειμένοις
καὶ
τοῖς
ὅρκοις |
[89] |
ἐπὶ
πᾶσιν
Ἀθηναίοις,
τοῖς
δὲ
|
νόμοις |
τοῖς
κειμένοις
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου |
[93] |
δὲ
ἀτίμου
συκοφάντης,
ὅτι
τοῖς
|
νόμοις |
τοῖς
νῦν
κειμένοις
χρῆσθε.
~Μέλητος |
[105] |
δημοσίᾳ
κρινεῖ,
πότερον
χρὴ
τοῖς
|
νόμοις |
τοῖς
ὑμετέροις
πιστεύειν,
ἢ
τοὺς |
[87] |
τῇ
πόλει
ἐγένοντο.
Τοῖς
δὲ
|
νόμοις |
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Τὰς |
[84] |
ἂν
αἱ
ἀρχαὶ
τοῖς
κειμένοις
|
νόμοις |
χρῶνται.
Τοὺς
δὲ
κυρουμένους
τῶν |
[87] |
κυριώτερον
εἶναι.
Μηδὲ
ἐπ'
ἀνδρὶ
|
νόμον |
ἐξεῖναι
θεῖναι,
ἐὰν
μὴ
τὸν |
[113] |
τὴν
ἱκετηρίαν
μὴ
εἰδότα
τὸν
|
νόμον, |
ἵνα
δῶ
δίκην.
Ἐγὼ
δέ, |
[95] |
ἔσται,
κατά
γε
τὸν
Σόλωνος
|
νόμον; |
~Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον |
[103] |
μὲν
ἔνδειξιν
ἐποιήσαντό
μου
κατὰ
|
νόμον |
κείμενον,
τὴν
δὲ
κατηγορίαν
κατὰ |
[85] |
χρῆσθε.
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
|
νόμον. |
Νόμοσἀγράφῳ
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς |
[127] |
δὲ
οἱ
Κήρυκες
κατὰ
τὸν
|
νόμον |
ὅς
ἐστιν
αὐτοῖς,
τὸν
πατέρα |
[111] |
καθεδεῖσθαι
ἔμελλε
κατὰ
τὸν
Σόλωνος
|
νόμον, |
ὃς
κελεύει
τῇ
ὑστεραίᾳ
τῶν |
[116] |
ὅσιον
σοι
ἐξηγεῖσθαι·
ἔπειτα
δὲ
|
νόμον |
πάτριον
λέγεις,
ἡ
δὲ
στήλη |
[89] |
κυριώτερον
εἶναι,
μηδ'
ἐπ'
ἀνδρὶ
|
νόμον |
τιθέναι
ἐὰν
μὴ
τὸν
αὐτὸν |
[96] |
νόμον;
~Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
|
νόμον |
τὸν
ἐκ
τῆς
στήλης.
ΝΟΜΟΣ. |
[71] |
ἐνέδειξε
μέν
με
κατὰ
τὸν
|
νόμον |
τὸν
κείμενον,
τὴν
δὲ
κατηγορίαν |
[85] |
τὴν
στοάν.
Ἐπειδὴ
ἀνεγράφησαν,
ἐθέμεθα
|
νόμον, |
ᾧ
πάντες
χρῆσθε.
Καί
μοι |
[110] |
καταθείην
ἐγὼ
ἐν
τῷ
Ἐλευσινίῳ,
|
νόμος |
δ'
εἴη
πάτριος,
ὃς
ἂν |
[96] |
νόμον
τὸν
ἐκ
τῆς
στήλης.
|
ΝΟΜΟΣ. |
Ἔδοξε
τῇ
βουλῇ
καὶ
τῷ |
[87] |
οὖν
ἦν
ἐπίλοιπον;
Οὑτοσὶ
ὁ
|
νόμος. |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τοῦτον.
Νόμος |
[94] |
ἐκεῖνος
ἄκριτος.
Καί
οὗτος
ὁ
|
νόμος |
καὶ
πρότερον
ἦν
ὡς
καλῶς |
[99] |
καὶ
ἐπίτριπτον
κίναδος,
κύριος
ὁ
|
νόμος |
ὅδε
ἐστὶν
ἢ
οὐ
κύριος; |
[93] |
ἐν
τῷ
ξύλῳ.
~Ὁ
γὰρ
|
νόμος |
οὕτως
εἶχε,
κυρίαν
εἶναι
τὴν |
[20] |
σωθέντι
ἐμὲ
ἀποκτεῖναι.
Ὁ
γὰρ
|
νόμος |
οὕτως
εἶχεν·
εἰ
μὲν
τἀληθῆ |
[115] |
Καλλίας
στὰς
ἔλεγεν
ὅτι
εἴη
|
νόμος |
πάτριος,
εἴ
τις
ἱκετηρίαν
θείη |
[87] |
νόμος.
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τοῦτον.
|
Νόμος |
τὰς
δὲ
δίκας
καὶ
τὰς |
[95] |
ἐπὶ
τῶν
τριάκοντα·
ὁ
δὲ
|
νόμος |
τί
κελεύει,
ὃς
ἐν
τῇ |
[85] |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον.
|
Νόμοσἀγράφῳ |
δὲ
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ |
[87] |
μηδὲν
μήτε
βουλῆς
μήτε
δήμου
|
νόμου |
κυριώτερον
εἶναι.
Μηδὲ
ἐπ'
ἀνδρὶ |
[91] |
ψηφιοῦμαι
δὲ
κατὰ
τοὺς
κειμένους
|
νόμους. |
Ἃ
χρὴ
σκοπεῖν,
εἰ
δοκῶ |
[103] |
ἕνεκα
καὶ
στήλας
ἀνείλετε
καὶ
|
νόμους |
ἀκύρους
ἐποιήσατε
καὶ
ψηφίσματα
ἐξηλείψατε· |
[89] |
ἔδοξεν
ὑμῖν
δοκιμάσαι
μὲν
τοὺς
|
νόμους, |
δοκιμάσαντας
δὲ
ἀναγράψαι,
ἀγράφῳ
δὲ |
[84] |
τῷ
μηνί.
~Τοὺς
δὲ
παραδιδομένους
|
νόμους |
δοκιμασάτω
πρότερον
ἡ
βουλὴ
καὶ |
[86] |
τὰ
πρότερον
γενόμενα,
τουτουσὶ
τοὺς
|
νόμους |
ἐθέμεθα,
αὐτῶν
ἕνεκα
τῶν
νυνὶ |
[82] |
καὶ
ἐψηφίσασθε,
δοκιμάσαντες
πάντας
τοὺς
|
νόμους, |
εἶτ'
ἀναγράψαι
ἐν
τῇ
στοᾷ |
[92] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
τοὺς
|
νόμους |
καὶ
τοὺς
κατηγόρους,
τί
αὐτοῖς |
[86] |
μηδενί.
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τοὺς
|
νόμους. |
~ΝΟΜΟΙΑ.
Γράφῳ
δὲ
νόμῳ
τὰς |
[86] |
ἀλλ'
ἢ
κατὰ
τοὺς
ἀναγεγραμμένους
|
νόμους; |
Ὅπου
οὖν
ἀγράφῳ
νόμῳ
οὐκ |
[86] |
εἶεν
συμφοραί,
τοῖς
μὲν
κατὰ
|
νόμους, |
τοῖς
δὲ
κατὰ
ψηφίσματα
τὰ |
[2] |
σώσειν
δικαίως
κατά
τε
τοὺς
|
νόμους |
τοὺς
ὑμετέρους
καὶ
τοὺς
ὅρκους |
[101] |
τολμᾷ
κατηγορεῖν,
ᾧ
κατὰ
τοὺς
|
νόμους |
τοὺς
ὑμετέρους
οὐδ'
αὐτῷ
ὑπὲρ |
[86] |
ἀναγεγραμμένους
νόμους;
Ὅπου
οὖν
ἀγράφῳ
|
νόμῳ |
οὐκ
ἔξεστι
χρήσασθαι,
ἦ
που |
[87] |
τοὺς
νόμους.
~ΝΟΜΟΙΑ.
Γράφῳ
δὲ
|
νόμῳ |
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
μηδὲ |
[85] |
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον.
Νόμοσἀγράφῳ
δὲ
|
νόμῳ |
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
μηδὲ |
[89] |
δοκιμάσαντας
δὲ
ἀναγράψαι,
ἀγράφῳ
δὲ
|
νόμῳ |
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
μηδὲ |
[84] |
χρῶνται.
Τοὺς
δὲ
κυρουμένους
τῶν
|
νόμων |
ἀναγράφειν
εἰς
τὸν
τοῖχον,
ἵνα |
[84] |
ἂν
ἀγαθὸν
ἔχῃ
περὶ
τῶν
|
νόμων. |
Ἐπειδὰν
δὲ
τεθῶσιν
οἱ
νόμοι, |
[70] |
πρὸς
τοῦτο·
περὶ
δὲ
τῶν
|
νόμων |
ἤδη
ὑμᾶς
διδάξω.
~Κηφίσιος
γὰρ |
[8] |
ἄκυρόν
ἐστιν,
ἢ
περὶ
τῶν
|
νόμων |
καὶ
τῶν
ὅρκων
τῶν
γεγενημένων, |
[82] |
ἐν
τῇ
στοᾷ
τούτους
τῶν
|
νόμων |
οἳ
ἂν
δοκιμασθῶσι.
Καί
μοι |
[84] |
ἡ
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
τῶν
|
νόμων, |
ὅπως
ἂν
αἱ
ἀρχαὶ
τοῖς |
[91] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
λέγω
καὶ
τῶν
|
νόμων. |
~Σκέψασθε
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
καὶ |
[82] |
νομοθέτας
τε
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες
τῶν
|
νόμων |
τῶν
τε
Σόλωνος
καὶ
τῶν |
[37] |
ἄνδρες,
δέομαι
ὑμῶν
προσέχοντας
τὸν
|
νοῦν |
ἀναμιμνῄσκεσθαι,
ἐὰν
ἀληθῆ
λέγω,
καὶ |
[40] |
ἴδοι
ἡμᾶς
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
|
νυκτί· |
οὔκουν
δέοιτο
παρὰ
τῆς
πόλεως |
[45] |
ἀγοράν,
τοὺς
δ'
ἱππέας
ἔτι
|
νυκτὸς |
σημῆναι
τῇ
σάλπιγγι
ἥκειν
εἰς |
[101] |
μὴ
ἐδίδουν
ἀργύριον;
Καὶ
γὰρ
|
νῦν. |
Ἀνέκρινε
δ'
ἄν
με
τίς |
[109] |
μεγάλη
καὶ
εὐδαίμων
ἐγένετο·
ἃ
|
νῦν |
αὐτῇ
ὑπάρχει,
εἰ
ἐθέλοιμεν
οἱ |
[122] |
τούτους
ὡς
εἰ
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
βουλοίμην
ἀποστῆναι
τῆς
Ἐπιλύκου
θυγατρός, |
[55] |
σκοπεῖσθε
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
γεγενημένων.
|
~Νῦν |
γὰρ
ἐμὲ
μὲν
λόγον
δεῖ |
[93] |
ὑμῶν
ἐκλέξας
μὴ
ἀποδοῦναι,
καὶ
|
νῦν |
γεγένηται
ἀντὶ
μὲν
φυγάδος
πολίτης, |
[133] |
ὑμῖν
ἐρῶ
διότι
οὗτοι
ταῦτα
|
νῦν |
γιγνώσκουσιν.
Ἀγύρριος
γὰρ
οὑτοσί,
ὁ |
[49] |
ἐδεόμην
λέγειν
οὐδέ
σε
λυπεῖν,
|
νῦν |
δὲ
ἀναγκάζομαι
διὰ
τὴν
παροῦσαν |
[132] |
ἐν
πόλει
τῶν
ἱερῶν
χρημάτων.
|
Νῦν |
δὲ
ἀσεβῶ
καὶ
ἀδικῶ
εἰσιὼν |
[119] |
ἦν
ἢ
διὰ
τὰ
χρήματα·
|
νῦν |
δὲ
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἀρετὴν |
[2] |
~Καὶ
πρῶτον
μὲν
ἐνθυμηθῆναι
ὅτι
|
νῦν |
ἐγὼ
ἥκω
οὐδεμιᾶς
μοι
ἀνάγκης |
[94] |
ἦν
ὡς
καλῶς
ἔχων
καὶ
|
νῦν |
ἔστι,
καὶ
χρῆσθε
αὐτῷ,
τὸν |
[53] |
ἀποστερῆσαι
τῆς
πατρίδος
δικαίως,
(οἳ
|
νῦν |
ζῶσι
καὶ
κατεληλύθασι
καὶ
ἔχουσι |
[40] |
ὅτι
καλῶς
ποιήσειεν
εἰπών,
καὶ
|
νῦν |
ἥκειν
κελεῦσαί
οἱ
εἰς
τὴν |
[79] |
ὡς
πιστότατα
ἔχῃ
Ἀθηναίοις
καὶ
|
νῦν |
καὶ
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον. |
[93] |
συκοφάντης,
ὅτι
τοῖς
νόμοις
τοῖς
|
νῦν |
κειμένοις
χρῆσθε.
~Μέλητος
δ'
αὖ |
[95] |
τι
οὖν,
ὦ
Ἐπίχαρες,
ἢ
|
νῦν |
ὁ
ἀποκτείνας
σε
καθαρὸς
τὰς |
[68] |
ἑπτά,
μέλλοντες
ἀποθανεῖσθαι
ἀδίκως·
οἳ
|
νῦν |
ὁρῶσι
τοῦ
ἡλίου
τὸ
φῶς |
[104] |
ἕκαστον
εἰς
ἀγῶνα.
Ἥκουσι
δὲ
|
νυνὶ |
ἀκροασόμενοι
ἀμφότεροι,
~οὐ
τὴν
αὐτὴν |
[146] |
ὦ
ἄνδρες,
οὕτως·
ἐάν
με
|
νυνὶ |
διαφθείρητε,
οὐκ
ἔστιν
ὑμῖν
ἔτι |
[132] |
διὰ
τί
ποτε
τοῖς
ἐμοὶ
|
νυνὶ |
ἐπιτιθεμένοις
μετὰ
Καλλίου
καὶ
συμπαρασκευάσασι |
[103] |
ἐποιήσατε
καὶ
ψηφίσματα
ἐξηλείψατε·
οἳ
|
νυνὶ |
μένουσιν
ἐν
τῇ
πόλει
πιστεύοντες |
[140] |
ἄξιον,
ὦ
ἄνδρες,
ἐνθυμηθῆναι,
ὅτι
|
νυνὶ |
πᾶσι
τοῖς
Ἕλλησιν
ἄνδρες
ἄριστοι |
[86] |
νόμους
ἐθέμεθα,
αὐτῶν
ἕνεκα
τῶν
|
νυνὶ |
ποιουμένων,
ἵνα
τούτων
μηδὲν
γίγνηται |
[43] |
τοὺς
ἀπογραφέντας,
ὅπως
μὴ
πρότερον
|
νὺξ |
ἔσται
πρὶν
πυθέσθαι
τοὺς
ἄνδρας |
[48] |
πάντες
ἐν
τῷ
αὐτῷ
καὶ
|
νύξ |
τε
ἦν
καὶ
τὸ
δεσμωτήριον |