Paragraphes
[132]	ἀσεβεῖν ἐδόκουν αὐτοῖς, μυῶν μὲν	Ἀ	Δελφόν, ἔτι δὲ ἄλλους ξένους
[8]	μάθητε τὰ πραχθέντα, ῥᾳδίως γνώσεσθ'	ἅ	μου κατεψεύσαντο οἱ κατήγοροι. ~Τὰ
[24]	οὖν, εἰ ἀληθῆ ἦν ταῦτα	ἅ	μου κατηγόρησαν, ἐμοὶ ἂν ὠργίζεσθε
[110]	Καὶ οὕτως εἰσὶ τολμηροὶ ὥσθ'	ἃ	αὐτοὶ κατεσκεύασαν, οὐκ ἀρκεῖ αὐτοῖς
[41]	δημοσίου, ἐὰν δὲ κατάσχωμεν ἡμεῖς	ἃ	βουλόμεθα, ἕνα αὐτὸν ἡμῶν εἶναι,
[150]	ἔδοσαν, ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν ὑμῖν	ἃ	γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ. Δεῦρο Ἄνυτε,
[79]	ἡμερῶν, ἐπειδὰν δόξῃ τῷ δήμῳ.	Ἃ	δ' εἴρηται ἐξαλεῖψαι, μὴ κεκτῆσθαι
[19]	καὶ ὑμῖν οἱ μάρτυρες μεμαρτυρήκασιν·	ἃ	δὲ οἱ κατήγοροι ἐτόλμησαν εἰπεῖν,
[32]	ἐπισκήπτω, ὑπέρ τε τῶν ἱερῶν	ἃ	εἴδετε, καὶ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων
[54]	μὲν ἀπόλοιντο, ἐγὼ δὲ σωθείην	ἃ	ἐλογοποίουν οἱ ἐχθροὶ περὶ ἐμοῦ,
[110]	ἀρκεῖ αὐτοῖς ὅτι οὐ κατέσχον	ἃ	ἐπεβούλευσαν, ἀλλὰ καὶ κατηγορίαν ἐμοῦ
[93]	ἀπ' Εὐκλείδου ἄρχοντος χρῆσθαι, ἀξιοῖ	ἃ	ἔχει ὑμῶν ἐκλέξας μὴ ἀποδοῦναι,
[34]	μηνύει περί τε τῶν μυστηρίων	ἃ	ᾖδει καὶ ἐκ τῶν περικοψάντων
[15]	περὶ τῶν Ἑρμῶν τῆς περικοπῆς	ἃ	ᾖδει. Ψηφισαμένης δὲ τῆς βουλῆς
[58]	ἐγιγνόμην ἐγὼ μὴ εἰπὼν ὑμῖν	ἃ	ἤκουσα. Ἔτι δὲ τριακοσίους Ἀθηναίων
[56]	εἶτα καὶ ἡμῖν, εἶπον δὲ	ἃ	ἤκουσα Εὐφιλήτου προνοίᾳ μὲν τῶν
[109]	χρόνῳ μεγάλη καὶ εὐδαίμων ἐγένετο·	ἃ	νῦν αὐτῇ ὑπάρχει, εἰ ἐθέλοιμεν
[135]	μὴ διανείμασθαι ἓξ τάλαντα ἀργυρίου.	~Ἃ	οὗτοι γνόντες ἔδοσαν σφίσιν αὐτοῖς
[91]	δὲ κατὰ τοὺς κειμένους νόμους.	Ἃ	χρὴ σκοπεῖν, εἰ δοκῶ ὀρθῶς
[98]	εὐορκοῦντι μὲν εἶναι πολλὰ καὶ	ἀγαθά,	ἐπιορκοῦντι δ' ἐξώλη αὐτὸν εἶναι
[5]	τε γὰρ ὢν πάντα τὰ	ἀγαθὰ	ἔχειν στερόμενος τῆς πατρίδος οὐκ
[4]	περ ἥκει, γῆ πολλὴ καὶ	ἀγαθὴ	διδομένη καὶ δωρεὰν ὑπάρχουσα; Οὗτος
[120]	σὺ βούλῃ ἐπιδικάζεσθαι, ἔχε τύχῃ	ἀγαθῇ,	~εἰ δὲ μή, ἐγὼ ἐπιδικάσομαι.
[109]	οὐκ ἐλαττόνων ἢ ἐκείνοις γεγενημένων,	ἀγαθοὶ	ἐξ ἀγαθῶν ὄντες ἀπέδοτε τὴν
[149]	πολίτας ὁμολογουμένως, οἷς προσήκει ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς	εἶναι καὶ βουλόμενοι δυνήσονται, τούτους
[136]	καὶ προσήκει ἀνδράσιν εἶναι καὶ	ἀγαθοῖς	καὶ δικαίοις περὶ τὸ πλῆθος
[129]	~Οἶμαι γὰρ ἔγωγε οὐδένα οὕτως	ἀγαθὸν	εἶναι λογίζεσθαι, ὅστις ἐξευρήσει τοὔνομα
[84]	βουλὴν συμβουλεύειν ὅ τι ἂν	ἀγαθὸν	ἔχῃ περὶ τῶν νόμων. Ἐπειδὰν
[141]	ὅμοιοι τοῖς πλείστων καὶ μεγίστων	ἀγαθῶν	αἰτίοις τῇ πόλει γεγένηνται, πολλῶν
[118]	ἔλεγον ὅτι ταῦτ' εἴη ἀνδρῶν	ἀγαθῶν,	ἐν τοῖς τοιούτοις δεικνύναι τὰς
[140]	τοῦτ' εἰκότως ἤδη δοκεῖ ἀνδρῶν	ἀγαθῶν	καὶ σωφρόνων ἔργον εἶναι. Ἐπειδὴ
[109]	ἢ ἐκείνοις γεγενημένων, ἀγαθοὶ ἐξ	ἀγαθῶν	ὄντες ἀπέδοτε τὴν ὑπάρχουσαν ἀρετήν·
[139]	αὐτοὺς οἶμαι ἐγὼ ὀργίζεσθαι καὶ	ἀγανακτεῖν,	εἰ τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν σῳζομένους
[16]	Ἀλκμεωνίδου, γενομένη δὲ καὶ Δάμωνος	Ἀγαρίστη	ὄνομα αὐτῇ αὕτη ἐμήνυσεν ἐν
[76]	Ἰωνίαν· τοῖς δ' εἰς τὴν	ἀγορὰν	μὴ εἰσιέναι πρόσταξις ἦν. Ταῦτ'
[45]	ἄστει οἰκοῦντας ἰέναι εἰς τὴν	ἀγορὰν	τὰ ὅπλα λαβόντας, τοὺς δ'
[45]	ἐν Πειραιεῖ εἰς τὴν Ἱπποδαμείαν	ἀγοράν,	τοὺς δ' ἱππέας ἔτι νυκτὸς
[36]	ᾖει, οἱ δ' ἐκ τῆς	ἀγορᾶς	ἔφευγον, δεδιότες εἷς ἕκαστος μὴ
[86]	οὐκ ἔξεστι χρήσασθαι, ἦ που	ἀγράφῳ	γε ψηφίσματι παντάπασιν οὐ δεῖ
[89]	τοὺς νόμους, δοκιμάσαντας δὲ ἀναγράψαι,	ἀγράφῳ	δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ
[86]	τοὺς ἀναγεγραμμένους νόμους; Ὅπου οὖν	ἀγράφῳ	νόμῳ οὐκ ἔξεστι χρήσασθαι, ἦ
[133]	διότι οὗτοι ταῦτα νῦν γιγνώσκουσιν.	Ἀγύρριος	γὰρ οὑτοσί, ὁ καλὸς κἀγαθός,
[105]	ἔχει, ὦ ἄνδρες· ὁ μὲν	ἀγὼν	ἐν τῷ σώματι τῷ ἐμῷ
[147]	τις τῶν ἀνδρῶν καταστὰς εἰς	ἀγῶνα	ἀπῄτησεν ὑμᾶς χάριν τούτων τῶν
[104]	οἳ καταστήσουσιν αὐτῶν ἕκαστον εἰς	ἀγῶνα.	Ἥκουσι δὲ νυνὶ ἀκροασόμενοι ἀμφότεροι,
[132]	μετὰ Καλλίου καὶ συμπαρασκευάσασι τὸν	ἀγῶνα	καὶ χρήματα εἰσενεγκοῦσιν ἐπ' ἐμοὶ
[33]	ὡς ἀδίκως εἰς τόνδε τὸν	ἀγῶνα	κατέστην. Ἐὰν γὰρ μὴ μεταλάβῃ
[20]	ἐμοῦ; Καὶ ὁ πατὴρ ἐπείσθη	ἀγῶνα	τοιοῦτον ἀγωνίσασθαι, ἐν ᾧ δυοῖν
[10]	ἔνδειξις ἐγένετο, διόπερ εἰς τὸν	ἀγῶνα	τόνδε κατέστην, περὶ τῶν μυστηρίων
[4]	γὰρ ἂν καὶ βουλόμενος Ἀνδοκίδης	ἀγῶνα	τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι μὲν
[121]	ἐνδείκνυσί με καὶ εἰς τὸν	ἀγῶνα	τοῦτον καθίστησιν. Ἐπειδὴ δ' ἑώρα
[104]	Ἢ τίνα αὐτῶν ἐθελήσειν εἰς	ἀγῶνας	καθίστασθαι ἕνεκα τῶν πρότερον γεγενημένων;
[28]	Τεύκρῳ, καὶ ἔλαβον Παναθηναίων τῷ	ἀγῶνι	Ἀνδρόμαχος μὲν μυρίας δραχμάς, Τεῦκρος
[20]	ὁ πατὴρ ἐπείσθη ἀγῶνα τοιοῦτον	ἀγωνίσασθαι,	ἐν ᾧ δυοῖν τοῖν μεγίστοιν
[122]	~Ἐπειδὴ δ' οὐδ' ὣς ἄνευ	ἀγῶνος	ἑώρα ἐσόμενα τὰ πράγματα, τότε
[56]	γάρ, ὦ ἄνδρες, τοῦδε τοῦ	ἀγῶνος	τοῦτ' ἔστι μέγιστον, σωθέντι μὴ
[22]	πατέρα, ἢ οὐκ ἔστι σοι	ἄδεια.	Ταυτὶ ἔλεγεν ἂν ὁ Σπεύσιππος,
[15]	ἐπαγγέλλεται τῇ βουλῇ, εἴ οἱ	ἄδειαν	δοῖεν, μηνύσειν περί τῶν μυστηρίων,
[11]	μεθ' ἑτέρων, καὶ ἐὰν ψηφίσησθε	ἄδειαν	ἐγὼ κελεύω, θεράπων ὑμῖν ἑνὸς
[20]	τἀληθῆ μηνύσειέ τις, εἶναι τὴν	ἄδειαν,	εἰ δὲ τὰ ψευδῆ, τεθνάναι.
[12]	Ἐπεὶ δὲ ἐψηφίσαντο αὐτῷ τὴν	ἄδειαν,	ἔλεγεν ὅτι ἐν τῇ οἰκίᾳ
[15]	ἐπ' αὐτὸν Μέγαράδε· καὶ κομισθείς,	ἄδειαν	εὑρόμενος, ἀπογράφει τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ.
[34]	γεγενημένα. Ἐπειδὴ Τεῦκρος ἦλθε Μεγαρόθεν,	ἄδειαν	εὑρόμενος μηνύει περί τε τῶν
[77]	εἶπεν· Ἐπειδὴ ἐψηφίσαντο Ἀθηναῖοι τὴν	ἄδειαν	περὶ τῶν ὀφειλόντων, ὥστε λέγειν
[16]	ποιεῖν Ἀλκιβιάδην καὶ Ἀξίοχον καὶ	Ἀδείμαντον·	καὶ ἔφυγον οὗτοι πάντες ἐπὶ
[47]	οὗτος τοῦ πατρός· αἱ μητέρες	ἀδελφαί.	Τούτους πάντας ἐν τοῖς τετταράκοντα
[48]	τῷ μὲν μήτηρ τῷ δὲ	ἀδελφὴ	τῷ δὲ γυνὴ καὶ παῖδες,
[50]	κηδεστὴν ὃς ἔχει σου τὴν	ἀδελφὴν	ἥπερ σοι μόνη ἐστίν, ἔπειτα
[18]	τῇ Λυδοῦ μηνύσει· τοῦ μὲν	ἀδελφιδοῦς	ἐστιν Αὐτοκράτωρ, τοῦ δὲ θεῖος
[47]	καὶ ὁ πατὴρ ὁ ἐμὸς	ἀδελφοί.	Ταυρέας. Οὑτοσὶ ἀνεψιὸς τοῦ πατρός.
[40]	Εὔφημον τὸν Καλλίου τοῦ Τηλοκλέους	ἀδελφὸν	ἐν τῷ χαλκείῳ καθήμενον, ἀναγαγὼν
[12]	δούλους, ἑαυτόν τε καὶ τὸν	ἀδελφὸν	καὶ Ἱκέσιον τὸν αὐλητὴν καὶ
[47]	Ὀρχησαμενοῦ. Ἀνεψιός Εὐκράτης. Ὁ Νικίου	ἀδελφός.	Κηδεστὴς οὗτος Καλλίου. Κριτίας. Ἀνεψιὸς
[129]	ἐστιν, ὥς φησι, τῆς δὲ	ἀδελφός,	τῆς δὲ θεῖος. Τίς ἂν
[117]	ἦν ὁ Τεισάνδρου θεῖός μοι,	ἀδελφὸς	τῆς μητρὸς τῆς ἐμῆς· ἀπέθανε
[47]	πατρός. Εὔφημος. Καλλίου τοῦ Τηλοκλέους	ἀδελφός.	Φρύνιχος ὁ Ὀρχησαμενοῦ. Ἀνεψιός Εὐκράτης.
[148]	πατέρα; Ἀλλὰ τέθνηκεν. Ἀλλὰ τοὺς	ἀδελφούς;	Ἀλλ' οὐκ εἰσίν. ~Ἀλλὰ τοὺς
[149]	ἀντὶ πατρὸς ἐμοὶ καὶ ἀντὶ	ἀδελφῶν	καὶ ἀντὶ παίδων γένεσθε· εἰς
[105]	ὑμετέρας γνώμης, εἰ αὐτοῖς ἐξέσται	ἀδεῶς	συκοφαντεῖν καὶ γράφεσθαι, τοὺς δὲ
[3]	αὑτῶν ἔσχον, καὶ μὴ προκαταγιγνώσκειν	ἀδικεῖν.	~Αὐτίκα ἐγὼ πολλῶν μοι ἀπαγγελλόντων
[50]	οἴχονται φεύγοντες, ~σφῶν αὐτῶν καταγνόντες	ἀδικεῖν	Εἰ ἤκουσάς τι τούτου τοῦ
[3]	ἔγνωσαν· ὁπόσοι δὲ πιστεύσαντες μηδὲν	ἀδικεῖν	ὑπέμειναν, δίκαιοί ἐστε καὶ ὑμεῖς
[137]	ὥστ' εἰ ἐνόμιζον ὑπ' ἐμοῦ	ἀδικεῖσθαι,	λαμβάνοντάς με ἐν τοῖς μεγίστοις
[3]	μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντες αὑτῶν	ἀδικίαν,	εἰκότως τοι καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα
[135]	δὲ τούτοις, ὃν ἂν ἡμῶν	ἀδικοῦντα	λάβῃ, εἰσάξει εἰς τὸ πλῆθος
[136]	εἰς ὑμᾶς εἰσαγαγὼν κολάσειν τοὺς	ἀδικοῦντας	αὐτῶν. ~Κατηγόρησαν δέ μου καὶ
[31]	ἀσεβοῦντας, σῴζητε δὲ τοὺς μηδὲν	ἀδικοῦντας.	~Νομίσατε τοίνυν ἀσέβημα οὐδὲν ἔλαττον
[110]	καὶ κατηγορίαν ἐμοῦ ποιοῦνται ὡς	ἀδικοῦντος.	~Ἐπειδὴ γὰρ ἤλθομεν Ἐλευσινόθεν καὶ
[132]	χρημάτων. Νῦν δὲ ἀσεβῶ καὶ	ἀδικῶ	εἰσιὼν εἰς τὰ ἱερά. ~Ἐγὼ
[7]	δὲ αὖ, μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ	ἀδίκως	ἀνθρώπους ἀπολέσαντες, ἑάλωσαν παρ' ὑμῖν
[51]	ἔτι δὲ τριακοσίους Ἀθηναίων μέλλοντας	ἀδίκως	ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν ἐν
[33]	τοῖς Ἕλλησι πᾶσι ποιῆσαι, ὡς	ἀδίκως	εἰς τόνδε τὸν ἀγῶνα κατέστην.
[1]	παντὸς τρόπου, καὶ δικαίως καὶ	ἀδίκως,	ἐξ ἀρχῆς ἐπειδὴ τάχιστα ἀφικόμην
[51]	περιίδω τοὺς ἐμαυτοῦ συγγενεῖς ἀπολλυμένους	ἀδίκως,	καὶ αὐτούς τε ἀποθανόντας καὶ
[68]	ἄλλων συγγενῶν ἑπτά, μέλλοντες ἀποθανεῖσθαι	ἀδίκως·	οἳ νῦν ὁρῶσι τοῦ ἡλίου
[53]	σφέτερα αὐτῶν) ἢ ἐκείνους ἀποθανόντας	ἀδίκως	περιιδεῖν. ~Εἰ οὖν τινι ὑμῶν,
[135]	ἡμῖν εἶναι καὶ δικαίως καὶ	ἀδίκως.	~Ταῦτα μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες
[60]	ἐκεῖνον, ὃς ἡμᾶς μὲν ἀπώλλυεν	ἀδίκως,	τὴν δὲ πόλιν ἐξηπάτα, ταῦτα
[2]	δίκαια καὶ μὴ περιόψεσθαί με	ἀδίκως	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τῶν ἐμῶν
[8]	ἅμα δὲ περὶ πάντων εἰπεῖν	ἀδύνατον.	Κράτιστον οὖν μοι εἶναι δοκεῖ
[90]	Ἡ δὲ βουλὴ αὖ ἡ	ἀεὶ	βουλεύουσα τί ὄμνυσι; ~Καὶ οὐ
[138]	δὲ πολέμου γενομένου καὶ τριήρων	ἀεὶ	κατὰ θάλατταν οὐσῶν καὶ λῃστῶν,
[147]	δὲ πασῶν ἀρχαιοτάτη καὶ κοινοτάτη	ἀεὶ	τῷ δεομένῳ. Οὐδ' ἔστιν ὅπου
[137]	Κηφισίου ἀπολοίμην. Ἐγὼ δέ, ὦ	Ἀθηναῖοι,	οὐκ ἀξιῶ τοὺς θεοὺς τοιαύτην
[98]	καὶ ἀφίημι. Ταῦτα δὲ ὀμοσάντων	Ἀθηναῖοι	πάντες καθ' ἱερῶν τελείων, τὸν
[123]	ἐγὼ αὐτὸν ἀποφεύξομαι καὶ γνώσονται	Ἀθηναῖοι	περὶ ἐμοῦ τὰ δίκαια, ἐγὼ
[77]	~ΨΗΦΙΣΜΑ. Πατροκλείδης εἶπεν· Ἐπειδὴ ἐψηφίσαντο	Ἀθηναῖοι	τὴν ἄδειαν περὶ τῶν ὀφειλόντων,
[91]	φυγόντων Ὑμεῖς δ' αὖ, ὦ	Ἀθηναῖοι,	τί ὀμόσαντες δικάζετε; Καὶ οὐ
[11]	ἐν τῷ δήμῳ εἶπεν Ὦ	Ἀθηναῖοι,	ὑμεῖς μὲν στρατιὰν ἐκπέμπετε καὶ
[115]	ποτ' αὐτοῦ Ἱππόνικος ἐξηγήσαιτο ταῦτα	Ἀθηναίοις,	ἀκούσειε δὲ ὅτι ἐγὼ θείην
[51]	εἰς ἀλλήλους ἔχοντας, ἢ εἴπω	Ἀθηναίοις	ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ
[87]	μὴ τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν	Ἀθηναίοις,	ἐὰν μὴ ἑξακισχιλίοις δόξῃ κρύβδην
[77]	ἦν τὰ Μηδικά, καὶ συνήνεγκεν	Ἀθηναίοις	ἐπὶ τὸ ἄμεινον. Περὶ δὲ
[79]	ὅπως ἂν ὡς πιστότατα ἔχῃ	Ἀθηναίοις	καὶ νῦν καὶ εἰς τὸν
[53]	ὄλεθρος, εἰ μή τις ἐρεῖ	Ἀθηναίοις	τὰ γενόμενα. Ἐδόκει οὖν μοι
[89]	μὴ τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν	Ἀθηναίοις,	τοῖς δὲ νόμοις τοῖς κειμένοις
[97]	ἔστω καὶ εὐαγής. Ὀμόσαι δ'	Ἀθηναίους	ἅπαντας καθ' ἱερῶν τελείων, κατὰ
[83]	τῷ δήμῳ, Τεισαμενὸς εἶπε· πολιτεύεσθαι	Ἀθηναίους	κατὰ τὰ πάτρια, νόμοις δὲ
[58]	ἄλλη οὐδεμία ἦν ἢ πυθέσθαι	Ἀθηναίους	πάντα τὰ πραχθέντα· φονεὺς οὖν
[58]	ἃ ἤκουσα. Ἔτι δὲ τριακοσίους	Ἀθηναίων	ἀπώλλυον, καὶ ἡ πόλις ἐν
[135]	εἰσάξει εἰς τὸ πλῆθος τὸ	Ἀθηναίων	καὶ ἀπολεῖ. Δεῖ οὖν τοῦτον
[17]	παρανόμων, καὶ ἠγωνίσατο ἐν ἑξακισχιλίοις	Ἀθηναίων,	καὶ μετέλαβε δικαστῶν τοσούτων οὐδὲ
[96]	καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας, πολέμιος ἔστω	Ἀθηναίων	καὶ νηποινεὶ τεθνάτω, καὶ τὰ
[97]	δαιμόνων, ὡς πολέμιον κτείναντα τὸν	Ἀθηναίων,	καὶ τὰ κτήματα τοῦ ἀποθανόντος
[98]	που ἐναντίοι τῷ δήμῳ τῷ	Ἀθηναίων,	λύω καὶ ἀφίημι. Ταῦτα δὲ
[51]	τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίους	Ἀθηναίων	μέλλοντας ἀδίκως ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ
[45]	δὲ τοὺς στρατηγοὺς ἀνειπεῖν ἐκέλευσαν	Ἀθηναίων	τοὺς μὲν ἐν ἄστει οἰκοῦντας
[39]	ἐν ἐκείνῳ εἴη ὅντινα βούλοιτο	Ἀθηναίων	φάναι τῶν ἀνδρῶν τούτων εἶναι,
[139]	τιμωρὸν γενέσθαι Κηφίσιον τὸν πονηρότατον	Ἀθηναίων,	ὧν οὗτός φησι πολίτης εἶναι
[97]	ἂν καταλύσῃ τὴν δημοκρατίαν τὴν	Ἀθήνησι,	καὶ ἐάν τις ἄρξῃ τιν'
[96]	Ἐάν τις δημοκρατίαν καταλύῃ τὴν	Ἀθήνησιν,	ἢ ἀρχήν τινα ἄρχῃ καταλελυμένης
[98]	αὐτῶν. Ὁπόσοι δὲ ὅρκοι ὀμώμονται	Ἀθήνησιν	ἢ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἢ
[62]	περιεκόπη μόνος τῶν Ἑρμῶν τῶν	Ἀθήνησιν,	ὡς ἐμοῦ τοῦτο ποιήσοντος, ὡς
[84]	πάγου τῶν νόμων, ὅπως ἂν	αἱ	ἀρχαὶ τοῖς κειμένοις νόμοις χρῶνται.
[25]	ῥᾳδίως ὑμῖν ἀποδείξω ψευδομένους αὐτούς.	~Αἱ	μὲν μηνύσεις ὧδε περὶ τῶν
[27]	μετὰ ταῦτα τί ἐγένετο; Ἐπειδὴ	αἱ	μηνύσεις ἐγένοντο, περὶ τῶν μηνύτρων
[47]	Ἀνεψιὸς καὶ οὗτος τοῦ πατρός·	αἱ	μητέρες ἀδελφαί. Τούτους πάντας ἐν
[73]	γὰρ τἀληθῆ εἰρήσεται. ~Ἐπεὶ γὰρ	αἱ	νῆες διεφθάρησαν καὶ ἡ πολιορκία
[142]	ἐγένοντο. Ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρες,	αἱ	νῆες διεφθάρησαν, πολλῶν βουλομένων τὴν
[88]	γίγνοιντο, ἀλλὰ τῶν ἰδίων συμβολαίων	αἱ	πράξεις εἶεν· τῶν δὲ δημοσίων
[80]	οὔθ' ὑμεῖς ἐψηφίσασθε. Ἐπεὶ δ'	αἱ	σπονδαὶ πρὸς Λακεδαιμονίους ἐγένοντο, καὶ
[142]	~καὶ γὰρ τῇ πόλει ἁπάσῃ	αἱ	τῶν ὑμετέρων προγόνων ἀρεταὶ πλείστου
[117]	παίδων, θυγατέρας δὲ δύο καταλιπών,	αἳ	ἐγίγνοντο εἴς τε ἐμὲ καὶ
[5]	δεξαίμην εἶναι ἢ ἑτέρων πόλεων,	αἳ	ἴσως πάνυ μοι δοκοῦσιν ἐν
[96]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ.	Αἰαντὶς	ἐπρυτάνευε, Κλειγένης ἐγραμμάτευε, Βοηθὸς ἐπεστάτει.
[62]	οἰκίαν τὴν ἡμετέραν, ὃν ἡ	Αἰγῂς	ἀνέθηκεν, οὐ περιεκόπη μόνος τῶν
[65]	Φηγούσιον καὶ Ἀμίαντον τὸν ἐξ	Αἰγίνης.	~Καὶ οὗτοι μὲν δείσαντες ᾤχοντο
[129]	ἂν εἴη οὗτος; Οἰδίπους, ἢ	Αἴγισθος;	Ἢ τί χρὴ αὐτὸν ὀνομάσαι;
[138]	εἰς ἣν πολλοὶ ἤδη ἐκπεσόντες	αἰκείαις	ταῖς μεγίσταις περιέπεσον καὶ τὰ
[138]	καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα	αἰκισθέντες	ἀπέθανον, ~εἶτα οἱ μὲν θεοὶ
[129]	αὐτοῦ. Τριῶν γὰρ οὐσῶν γυναικῶν	αἷς	συνῳκηκὼς ἔσται ὁ πατὴρ αὐτοῦ,
[63]	πρὸς αὐτοὺς Εὐφίλητος. ~Οἱ δ'	αἰσθόμενοι	δεινὰ ἐποίουν, ὅτι εἰδείην μὲν
[120]	χρήματα ὑπισχνούμενος, ἐᾶν αὑτὸν λαβεῖν·	αἰσθόμενος	δ' ἐγὼ εὐθὺς ἔθηκα παράστασιν,
[62]	τε ἐπὶ κλίνης ἀπεκομίσθην οἴκαδε·	~αἰσθόμενος	δ' Εὐφίλητος ὡς ἔχοιμι, λέγει
[58]	ἦν, σιωπήσαντι μὲν αὐτῷ τε	αἴσχιστα	ἀπολέσθαι μηδὲν ἀσεβήσαντι, ἔτι δὲ
[100]	ὡς οὗτοι ἴσασιν, ἐπὶ τοῖς	αἰσχίστοις	ἔργοις ἔζης, καὶ ταῦτα οὕτω
[57]	ἑλέσθαι, ἢ καλῶς ἀπολέσθαι ἢ	αἰσχρῶς	σωθῆναι, ἔχοι ἄν τις εἰπεῖν
[149]	ὑμεῖς με παρ' ὑμῶν αὐτῶν	αἰτησάμενοι	σῴσατε, καὶ μὴ βούλεσθε Θετταλοὺς
[30]	παραιτούμενον σωθῆναι ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ	αἰτίᾳ,	ἀλλ' ἐλέγχοντα τοὺς τῶν κατηγόρων
[49]	τῶν συγγενῶν, οὗτοι ἐπὶ ταῖς	αἰτίαις	δι' ἃς ἡμεῖς ἀπολλύμεθα οἱ
[10]	πρῶτον μὲν περὶ αὐτῆς τῆς	αἰτίας	ὅθεν περ ἡ ἔνδειξις ἐγένετο,
[90]	μὴ μνησικακήσειν, τοῖς μεγίστων κακῶν	αἰτίοις,	εἰ διδοῖεν εὐθύνας, ἦ που
[141]	τοῖς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν	αἰτίοις	τῇ πόλει γεγένηνται, πολλῶν ἕνεκα
[45]	Τὸν δὲ τῶν κακῶν τούτων	αἴτιον	Διοκλείδην ὡς σωτῆρα ὄντα τῆς
[51]	ἀλιτηρίους τῶν θεῶν τοὺς οὐδενὸς	αἰτίους	τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίους
[6]	περὶ τοῦ σώματος τοῦ ἐμαυτοῦ.	~Αἰτοῦμαι	οὖν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, εὔνοιαν
[148]	νομίσατε τὰ σώματα αὐτῶν ὁρᾶν	αἰτουμένων	ἐμὲ παρ' ὑμῶν σῷσαι. Τίνα
[70]	μὲν οὖν τῶν τότε γενομένων	ἀκηκόατε	πάντα καὶ ἀπολελόγηταί μοι ἱκανῶς,
[9]	καὶ συνέχει μόνον τὴν πόλιν,	ἀκόντων	τῶν οὐ βουλομένων ταῦτα οὕτως
[39]	Λαύρειον ἰέναι, καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	ἀκούειν	ὅτι οἱ Ἑρμαῖ εἶεν περικεκομμένοι·
[18]	ἐστιν Αὐτοκράτωρ, τοῦ δὲ θεῖος	Ἀκουμενός·	οἷς προσήκει μισεῖν μὲν τὸν
[18]	καὶ Ἀλέξιππον· οὗτοι γάρ εἰσιν	Ἀκουμενοῦ	καὶ Αὐτοκράτορος συγγενεῖς, οἳ ἔφυγον
[124]	αὐτόν· ταῦτα γὰρ καὶ ἄξιον	ἀκοῦσαι,	ὦ ἄνδρες. Γαμεῖ μὲν Ἰσχομάχου
[28]	τῶν θεσμοθετῶν δικαστηρίω τοὺς μεμυημένους,	ἀκούσαντας	τὰς μηνύσεις ἅς ἕκαστος ἐμήνυσε,
[44]	ἡ βουλὴ ὡς εὖ λέγει.	~Ἀκούσαντες	δὲ ταῦτα Μαντίθεος καὶ Ἀψεφίων
[66]	δείσαντες ᾤχοντο φεύγοντες· ὑμεῖς δὲ	ἀκούσαντες	ταῦτα Διοκλείδην μὲν τῷ δικαστηρίῳ
[115]	αὐτοῦ Ἱππόνικος ἐξηγήσαιτο ταῦτα Ἀθηναίοις,	ἀκούσειε	δὲ ὅτι ἐγὼ θείην τὴν
[47]	σύνοδον γενέσθαι. Τῶν δ' ἄλλων	ἀκούσεσθε	τὰ ὀνόματα. Καὶ αὐτοῖς ἀναγίγνωσκε.
[7]	εἰδέναι πρὶν ἂν καὶ ἐμοῦ	ἀκούσητε	ἀπολογουμένου. ~Σκοπῶ μὲν οὖν ἔγωγε,
[116]	τῇ βουλῇ, ἵνα καὶ ἡμεῖς	ἀκούσωμεν.	Ἐπειδὴ δὲ ἀνεγνώσθη ἡ στήλη
[115]	ἱκετηρίαν θείη ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ,	ἄκριτον	ἀποθανεῖν, καὶ ὁ πατήρ ποτ'
[121]	ἱκετηρίαν, ὡς ἐμὲ μὲν ἀποκτενῶν	ἄκριτον	ἢ ἐξελῶν, αὐτὸς δὲ πείσας
[94]	ἅπαντες ἴστε, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖνος	ἄκριτος.	Καί οὗτος ὁ νόμος καὶ
[9]	τὰ λεγόμενα μήτε ῥήματα θηρεύειν,	ἀκροασαμένους	δὲ διὰ τέλους τῆς ἀπολογίας
[69]	καὶ λέξουσιν ὑμῖν, ἕως ἂν	ἀκροᾶσθαι	βούλησθε, ἔπειτα δ' ἐγὼ περὶ
[6]	εἰδότας ὅτι κἂν ἐξ ἴσου	ἀκροᾶσθε,	ἀνάγκη τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν.
[9]	δέομαι, μετ' εὐνοίας μου τὴν	ἀκρόασιν	τῆς ἀπολογίας ποιήσασθαι, καὶ μήτ'
[104]	εἰς ἀγῶνα. Ἥκουσι δὲ νυνὶ	ἀκροασόμενοι	ἀμφότεροι, ~οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην
[42]	καθομολογήσας ἡμῖν πίστιν δοῦναι ἐν	ἀκροπόλει,	καὶ ἡμᾶς συνθεμένους οἱ τὸ
[76]	ἀλλήλοις περὶ ὁμονοίας δοῦναι ἐν	ἀκροπόλει.	Καί μοι ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμα
[45]	Ἀνάκειον, τὴν δὲ βουλὴν εἰς	ἀκρόπολιν	ἰέναι κἀκεῖ καθεύδειν, τοὺς δὲ
[72]	τοῦτο τὸ ψήφισμα λέλυται καὶ	ἄκυρόν	ἐστιν, ἐγὼ ὑμᾶς διδάξω. Καίτοιγε
[8]	τοῦ ψηφίσματος τοῦ Ἰσοτιμίδου, ὡς	ἄκυρόν	ἐστιν, ἢ περὶ τῶν νόμων
[99]	Διὰ τοῦτο δ' οἶμαι γεγένηται	ἄκυρος,	ὅτι τοῖς νόμοις δεῖ χρῆσθαι
[103]	καὶ στήλας ἀνείλετε καὶ νόμους	ἀκύρους	ἐποιήσατε καὶ ψηφίσματα ἐξηλείψατε· οἳ
[18]	κάλει δὲ καὶ Φίλιππον καὶ	Ἀλέξιππον·	οὗτοι γάρ εἰσιν Ἀκουμενοῦ καὶ
[55]	τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων μετὰ τῆς	ἀληθείας,	αὐτῶν παρόντων οἵπερ ἥμαρτον καὶ
[30]	τῶν ἐμῶν λέγεται, κρείττω τῆς	ἀληθείας	ἡγήσαισθε. Δῆλον γὰρ ὅτι τοῖς
[10]	οὔτ' εἰ ψευδῆ οὔτ' εἰ	ἀληθῆ	ἐμήνυσαν· ταῦθ' ὑμᾶς διδάξω. ~Ἦν
[24]	αὐτοῖς ἐμέλησεν. ~Ὥσπερ οὖν, εἰ	ἀληθῆ	ἦν ταῦτα ἅ μου κατηγόρησαν,
[113]	ὦ ἄνδρες, εἰ ὡς μάλιστα	ἀληθῆ	λέγουσιν οἱ κατήγοροι, ὑπ' αὐτοῖν
[55]	δὲ ἄριστα εἴτε ψεύδομαι εἴτε	ἀληθῆ	λέγω, ἔξεστι δὲ αὐτοῖς ἐλέγχειν
[37]	προσέχοντας τὸν νοῦν ἀναμιμνῄσκεσθαι, ἐὰν	ἀληθῆ	λέγω, καὶ διδάσκειν ἀλλήλους· ἐν
[123]	ὦ ἄνδρες, δοκῇ. Ὡς δ'	ἀληθῆ	λέγω, κάλει μοι τοὺς μάρτυρας.
[18]	εἰς τούτους, καὶ μαρτυρεῖτε εἰ	ἀληθῆ	λέγω. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Τὰ μὲν γενόμενα
[112]	Πρῶτα μὲν οὖν ταῦτα εἰ	ἀληθῆ	λέγω, μαρτύρησον, Εὔκλεις. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ~Ὡς
[113]	μαρτύρησον, Εὔκλεις. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ~Ὡς μὲν	ἀληθῆ	λέγω, μεμαρτύρηται· πολὺ δέ μοι
[69]	ἀλλήλους ὑποψιῶν. ~Καὶ ταῦτ' εἰ	ἀληθῆ	λέγω, ὦ ἄνδρες, ἀναμιμνῄσκεσθε, καὶ
[22]	ὑπελείπετο τῷ Σπευσίππῳ λέγειν, εἰ	ἀληθῆ	οἵδε λέγουσιν, ἀλλ' ἢ Ὦ
[7]	τοῦ κατηγόρου λόγων· εἰ δὲ	ἀληθῆ	ταῦτά ἐστιν ἢ ψευδῆ, οὐχ
[64]	πεποίηται. Ὡς οὖν ἦν ταῦτ'	ἀληθῆ,	τόν τε παῖδα τὸν ἐμὸν
[131]	Οἰόμενος γὰρ Ἱππόνικος υἱὸν τρέφειν	ἀλιτήριον	αὑτῷ ἔτρεφεν, ὃς ἀνατέτροφεν ἐκείνου
[130]	ὅτι Ἱππόνικος ἐν τῇ οἰκίᾳ	ἀλιτήριον	τρέφει, ὃς αὐτοῦ τὴν τράπεζαν
[131]	τούτου γιγνώσκειν, ὡς ὄντος Ἱππονίκου	ἀλιτηρίου.	~Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, διὰ
[51]	ἀναγραφέντας ἐν στήλαις ὡς ὄντας	ἀλιτηρίους	τῶν θεῶν τοὺς οὐδενὸς αἰτίους
[11]	Σικελίαν, Νικίᾳ καὶ Λαμάχῳ καὶ	Ἀλκιβιάδῃ,	καὶ τριήρης ἡ στρατηγὶς ἤδη
[11]	τοσαύτην, καὶ κίνδυνον ἀρεῖσθαι μέλλετε·	Ἀλκιβιάδην	δὲ τὸν στρατηγὸν ἀποδείξω ὑμῖν
[16]	παρὰ τὸ Ὀλύμπιεῖον μυστήρια ποιεῖν	Ἀλκιβιάδην	καὶ Ἀξίοχον καὶ Ἀδείμαντον· καὶ
[12]	οἰκίᾳ τῇ Πουλυτίωνος γίγνοιτο μυστήρια·	Ἀλκιβιάδην	μὲν οὖν καὶ Νικιάδην καὶ
[13]	τὰ ὀνόματα. Ὀνόματατούσδε Ἀνδρόμαχος ἐμήνυσεν·	Ἀλκιβιάδην,	Νικιάδην, Μέλητον, Ἀρχεβιάδην, Ἄρχιππον, Διογένη,
[65]	αὐτὸν λέγειν ταῦτα· εἶναι δὲ	Ἀλκιβιάδην	τὸν Φηγούσιον καὶ Ἀμίαντον τὸν
[14]	εἰσήγγειλεν ἐν τῷ δήμῳ περὶ	Ἀλκιβιάδου;	Ἦ. Οἶσθα οὖν μηνύσαντα Ἀνδρόμαχον
[12]	μὴ τἀληθῆ λέγω. ~Ἀντιλέγοντος δὲ	Ἀλκιβιάδου	πολλὰ καὶ ἐξάρνου ὄντος ἔδοξε
[35]	Πολύευκτον, Πλάτωνα, Ἀντίδωρον, Χάριππον, Θεόδωρον,	Ἀλκισθένη,	Μενέστρατον, Ἐρυξίμαχον, Εὐφίλητον, Εὐρυδάμαντα, Φερεκλέα,
[16]	~Τρίτη μήνυσις ἐγένετο. Ἡ γυνὴ	Ἀλκμεωνίδου,	γενομένη δὲ καὶ Δάμωνος Ἀγαρίστη
[47]	Νισαῖος. Υἱὸς Ταυρέου. Καλλίας ὁ	Ἀλκμέωνος.	Ἀνεψιὸς τοῦ πατρός. Εὔφημος. Καλλίου
[148]	περὶ τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς ἐπιλάθησθε,	ἀλλ'	ἀναμνησθέντες τῶν ἔργων νομίσατε τὰ
[23]	μὴ ὅτι ἐμὴ καθ' ἑτέρου,	ἀλλ'	εἰ καὶ ἄλλου τινὸς κατ'
[8]	πᾶσι τοῖς κατηγορουμένοις ὁμοίως ὀργίζεσθε,	ἀλλ'	ἕκαστός τι ὑμῶν ἔχει πρὸς
[30]	σωθῆναι ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ αἰτίᾳ,	ἀλλ'	ἐλέγχοντα τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους
[44]	ἑστίαν ἐκαθέζοντο, ἱκετεύοντες μὴ στρεβλωθῆναι	ἀλλ'	ἐξεγγυηθέντες κριθῆναι. Μόλις δὲ τούτων
[140]	ἐπὶ τιμωρίαν τραπόμενοι τῶν γεγενημένων,	ἀλλ'	ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως καὶ
[36]	τὰ γεγενημένα οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν	ἀλλ'	ἐπὶ τῇ τοῦ δήμου καταλύσει,
[65]	καὶ οὐ πολλῶν λόγων ἐδέησεν,	ἀλλ'	εὐθὺς ὡμολόγει ψεύδεσθαι, καὶ ἐδεῖτο
[20]	μηνυτὴς ἐγενόμην περὶ τοῦ πατρός,	ἀλλ'	ἢ ἐμὲ ἢ ἐκεῖνον ἔδει
[86]	εἰσάγειν ἢ ὑμῶν πρᾶξαί τινι,	ἀλλ'	ἢ κατὰ τοὺς ἀναγεγραμμένους νόμους;
[22]	λέγειν, εἰ ἀληθῆ οἵδε λέγουσιν,	ἀλλ'	ἢ Ὦ Λεωγόρα, τί βούλῃ
[105]	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντες ἀλλήλοις,	ἀλλ'	οἱ μὲν εἰσόμενοι εἰ χρὴ
[146]	τοῦ γένους τοῦ ἡμετέρου οὐδείς,	ἀλλ'	οἴχεται πᾶν πρόρριζον. Καίτοι οὐκ
[101]	οὕτω μοχθηρὸς ὢν τὴν ἰδέαν.	~Ἀλλ'	ὅμως οὗτος ἑτέρων τολμᾷ κατηγορεῖν,
[56]	τῆς πόλεως ἁπάσης, μετ' ἀρετῆς	ἀλλ'	οὐ μετὰ κακίας, ὡς ἐγὼ
[21]	ἐπιτρέπειν αὐτῷ μένειν ἢ ἐγγυήσασθαι,	ἀλλ'	οὐκ ἂν παραιτεῖσθαι καὶ δεῖσθαι
[148]	Ἀλλὰ τέθνηκεν. Ἀλλὰ τοὺς ἀδελφούς;	Ἀλλ'	οὐκ εἰσίν. ~Ἀλλὰ τοὺς παῖδας;
[149]	οὐκ εἰσίν. ~Ἀλλὰ τοὺς παῖδας;	Ἀλλ'	οὔπω γεγένηνται. Ὑμεῖς τοίνυν καὶ
[114]	θέντα με τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι.	Ἀλλ'	οὔτε ὑπήκουσα οὔτ' ἔθηκα. ~Ἐπειδὴ
[22]	σωθήσεσθαι ἐμέ τε οὐκ ἀπολεῖν;	~Ἀλλὰ	γὰρ καὶ ὅτε Σπεύσιππον ἐδίωκεν
[23]	με ὁ βουλόμενος ἐνταῦθα ἀναβάς.	Ἀλλὰ	γὰρ λόγον ἀνοσιώτερον καὶ ἀπιστότερον
[72]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν ἀπολελογημένος ἔσομαι.	Ἀλλὰ	γὰρ τἀληθῆ εἰρήσεται. ~Ἐπεὶ γὰρ
[124]	κάλει μοι τοὺς μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Ἀλλὰ	γὰρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τοῦτον,
[128]	ἐξελάσῃ τὴν τήθην ἡ θυγατριδῆ.	Ἀλλὰ	γὰρ τῷ παιδὶ αὐτοῦ τί
[130]	Ἢ τί χρὴ αὐτὸν ὀνομάσαι;	~Ἀλλὰ	γάρ, ὦ ἄνδρες, βραχύ τι
[132]	γιγνώσκειν, ὡς ὄντος Ἱππονίκου ἀλιτηρίου.	~Ἀλλὰ	γάρ, ὦ ἄνδρες, διὰ τί
[101]	αὐτῷ ὑπὲρ αὑτοῦ ἔστιν ἀπολογεῖσθαι.	Ἀλλὰ	γάρ, ὦ ἄνδρες, καθήμενος ἡνίκα
[103]	σχολῇ γέ τις ἄλλος ἀνθρώπων.	~Ἀλλὰ	γάρ, ὦ ἄνδρες, τὴν μὲν
[56]	γεγενημένων πέπρακται ὑπ' ἐμοῦ οὐδέν,	ἀλλὰ	διὰ συμφορὰν γεγενημένην μάλιστα μὲν
[144]	ὑμεῖς ἴστε, οὐ δι' ἐμαυτὸν	ἀλλὰ	διὰ τὰς τῆς πόλεως συμφορὰς
[134]	πόλει καὶ αὐτὸς οὐκ ἐζημιώθην,	ἀλλὰ	καὶ βραχέα ἀπεκερδαίνομεν οἱ μετασχόντες·
[110]	ὅτι οὐ κατέσχον ἃ ἐπεβούλευσαν,	ἀλλὰ	καὶ κατηγορίαν ἐμοῦ ποιοῦνται ὡς
[64]	ἐμὲ δεινὸν εἶναι, ὅτι οἶδα,	ἀλλὰ	μᾶλλον αὐτὸ τὸ ἔργον πολλῷ,
[75]	οἵτινες οὐ παντάπασιν ἄτιμοι ἦσαν,	ἀλλὰ	μέρος τι αὐτῶν, οἷον οἱ
[103]	προσήκει λόγον δοῦναϊ τῶν γεγενημένων,	ἀλλὰ	πολλοῖς ἑτέροις μᾶλλον, τοῦτο μὲν
[2]	τῶν ἐχθρῶν τῶν ἐμῶν διαφθαρέντα,	ἀλλὰ	πολὺ μᾶλλον σώσειν δικαίως κατά
[146]	Ἀνδοκίδου καὶ Λεωγόρου οἰκία οὖσα,	ἀλλὰ	πολὺ μᾶλλον τότ' ἦν ὄνειδος,
[106]	εἰς ὁμόνοιαν οὐ κακῶς ἔχει,	ἀλλὰ	τὰ προσήκοντα καὶ τὰ συμφέροντα
[148]	δεησόμενον ὑπὲρ ἐμαυτοῦ; Τὸν πατέρα;	Ἀλλὰ	τέθνηκεν. Ἀλλὰ τοὺς ἀδελφούς; Ἀλλ'
[132]	ὥσπερ ἐμαυτὸν ἄξιον νομίζω εἶναι·	ἀλλὰ	τοὐναντίον λῃτουργεῖν οὗτοι προὐβάλλοντο, πρῶτον
[148]	ἐμαυτοῦ; Τὸν πατέρα; Ἀλλὰ τέθνηκεν.	Ἀλλὰ	τοὺς ἀδελφούς; Ἀλλ' οὐκ εἰσίν.
[149]	τοὺς ἀδελφούς; Ἀλλ' οὐκ εἰσίν.	~Ἀλλὰ	τοὺς παῖδας; Ἀλλ' οὔπω γεγένηνται.
[88]	εἶεν μήτε δίκαι ἀνάδικοι γίγνοιντο,	ἀλλὰ	τῶν ἰδίων συμβολαίων αἱ πράξεις
[75]	ἐν τῇ πόλει, τὰ μὲν	ἄλλα	ἦν ἅπερ τοῖς ἄλλοις πολίταις,
[79]	~σφαγεῦσιν ἢ τυράννοις τὰ δὲ	ἄλλα	πάντα ἐξαλεῖψαι τοὺς πράκτορας καὶ
[147]	θάλατταν ὑμῖν ἀπέδειξαν, πλείστας δὲ	ἄλλας	ἀρχὰς ἄρξαντες καὶ χρήματα διαχειρίσαντες
[79]	παρέχειν τοὺς θεσμοθέτας καὶ τὰς	ἄλλας	ἀρχάς. Ποιεῖν δὲ ταῦτα τριῶν
[58]	ἔδησεν αὐτούς, σωτηρία δὲ αὐτῶν	ἄλλη	οὐδεμία ἦν ἢ πυθέσθαι Ἀθηναίους
[105]	~οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντες	ἀλλήλοις,	ἀλλ' οἱ μὲν εἰσόμενοι εἰ
[118]	τοῖς τοιούτοις δεικνύναι τὰς οἰκειότητας	ἀλλήλοις.	~Ἡμᾶς γὰρ οὐ δίκαιόν ἐστιν
[109]	πολῖται σωφρονεῖν τε καὶ ὁμονοεῖν	ἀλλήλοις.	~Κατηγόρησαν δέ μου καὶ περὶ
[105]	καὶ τοῖς ὅρκοις οὓς ὠμόσατε	ἀλλήλοις,	οἱ δὲ ἀποπειρώμενοι τῆς ὑμετέρας
[108]	τε οὐδεμίαν ἔχοντες, διὰ τὸ	ἀλλήλοις	ὁμονοεῖν τὴν ἀρχὴν τῶν Ἑλλήνων
[76]	τι ἀντίγραφον ἦν, καὶ πίστιν	ἀλλήλοις	περὶ ὁμονοίας δοῦναι ἐν ἀκροπόλει.
[107]	Πράξαντες δὲ ταῦτα, καὶ δόντες	ἀλλήλοις	πίστεις καὶ ὅρκους μεγάλους, ἠξίουν
[81]	τιμωρίας, καὶ ἔδοξε μὴ μνησικακεῖν	ἀλλήλοις	τῶν γεγενημένων. Δόξαντα δὲ ὑμῖν
[37]	ἐὰν ἀληθῆ λέγω, καὶ διδάσκειν	ἀλλήλους·	ἐν ὑμῖν γὰρ ἦσαν οἱ
[51]	τοῖς μεγίστοις καὶ ὑποψίαν εἰς	ἀλλήλους	ἔχοντας, ἢ εἴπω Ἀθηναίοις ἅπερ
[140]	δὲ τὰς γενομένας διαφορὰς πρὸς	ἀλλήλους	θέσθαι καλῶς, τοῦτ' εἰκότως ἤδη
[68]	μεγάλων φόβων καὶ τῶν εἰς	ἀλλήλους	ὑποψιῶν. ~Καὶ ταῦτ' εἰ ἀληθῆ
[101]	κατηγόρει, βλέπων εἰς αὐτὸν οὐδὲν	ἄλλο	ἢ ὑπὸ τῶν τριάκοντα συνειλημμένος
[114]	τὴν ἱκετηρίαν, ὑπήκουσα δὲ μή,	ἄλλο	τι ἢ αὐτὸς μὲν αὑτὸν
[95]	τὰ χρήματα ἔχειν τοῦ ἀποθανόντος.	Ἄλλο	τι οὖν, ὦ Ἐπίχαρες, ἢ
[78]	τῶν τετρακοσίων τινὸς ἐγγέγραπται, ἢ	ἄλλο	τι περὶ τῶν ἐν τῇ
[98]	ἢ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἢ	ἄλλοθί	που ἐναντίοι τῷ δήμῳ τῷ
[5]	τὴν ἐναντίαν τούτοις γνώμην ἔχω.	Ἄλλοθί	τε γὰρ ὢν πάντα τὰ
[150]	μοι συνδικεῖν, Θράσυλλος καὶ οἱ	ἄλλοι.
[75]	σώματα, τὰ δὲ χρήματα εἶχον.	~Ἄλλοι	αὖ κατὰ προστάξεις, οἵτινες οὐ
[17]	μάλιστα, εἶτα δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	συγγενεῖς. ~Καί μοι κάλει Καλλίαν
[63]	σοι ἡμεῖς ἐχθροὶ ἐσόμεθα ἢ	ἄλλοι	τινὲς δι' ἡμᾶς φίλοι. ~Εἶπον
[13]	συνελήφθη καὶ ἀπέθανεν, οἱ δὲ	ἄλλοι	φεύγοντες ᾤχοντο, καὶ αὐτῶν ὑμεῖς
[76]	δὲ μὴ ἀναπλεῦσαι εἰς Ἑλλήσποντον,	ἄλλοις	δ' εἰς Ἰωνίαν· τοῖς δ'
[134]	συνέστησαν πάντες, καὶ μεταδόντες τοῖς	ἄλλοις	ἐωνοῦντο πάλιν τριάκοντα ταλάντων. Ἐπεὶ
[75]	μὲν ἄλλα ἦν ἅπερ τοῖς	ἄλλοις	πολίταις, εἰπεῖν δ' ἐν τῷ
[140]	Συμφοραὶ μὲν γὰρ ἤδη καὶ	ἄλλοις	πολλοῖς ἐγένοντο οὐκ ἐλάττους ἢ
[131]	τὸν πλοῦτον, τὴν σωφροσύνην, τὸν	ἄλλον	βίον ἅπαντα. Οὕτως οὖν χρὴ
[126]	ἦ μὴν μὴ εἶναι υἱὸν	ἄλλον	μηδὲ γενέσθαϊ πώποτε, εἰ μὴ
[102]	δήπου· ἢ σχολῇ γέ τις	ἄλλος	ἀνθρώπων. ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες,
[97]	τύραννον συγκαταστήσῃ· καὶ ἐάν τις	ἄλλος	ἀποκτείνῃ, ὅσιον αὐτὸν νομιῶ εἶναι
[58]	καὶ ἀνεψιοὺς τοσούτους, οὓς οὐδεὶς	ἄλλος	ἀπώλλυεν ἢ ἐγὼ μὴ εἰπὼν
[101]	Ἀνέκρινε δ' ἄν με τίς	ἄλλος	ἢ Χαρικλῆς, ἐρωτῶν, Εἰπέ μοι,
[32]	ἐμήνυσα κατά τινος ἀνθρώπων, ἢ	ἄλλος	τις περὶ ἐμοῦ, ἀποκτείνατέ με·
[23]	καθ' ἑτέρου, ἀλλ' εἰ καὶ	ἄλλου	τινὸς κατ' ἐμοῦ, ἐλεγχέτω με
[43]	ἔνδον, εἶτα δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους.	Ἀναστὰς δὲ Πείσανδρος ἔφη χρῆναι
[56]	εἶναι, εἶτα δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας μαθεῖν ὅτι οὔτε μετὰ
[46]	ὑμῶν παρῆσαν, ἀναμιμνῄσκεσθε καὶ τοὺς	ἄλλους	διδάσκετε· εἶτα δέ μοι τοὺς
[123]	αὐτῷ καὶ κατηγορεῖν καὶ παρασκευάζειν	ἄλλους·	εἰ δ' ἐγὼ αὐτὸν ἀποφεύξομαι
[145]	καὶ βασιλέας καὶ πόλεις καὶ	ἄλλους	ἰδίᾳ ξένους γεγένηνται, ὧν ἐμὲ
[17]	Θημακῷ· καὶ ἀπογράφει τούς τε	ἄλλους,	καὶ τὸν πατέρα ἔφη τὸν
[46]	τότε πρυτανεύσαντας, Φιλοκράτη καὶ τοὺς	ἄλλους.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Φέρε δή, καὶ τὰ
[132]	μὲν Ἀ Δελφόν, ἔτι δὲ	ἄλλους	ξένους ἐμαυτοῦ, καὶ εἰσιὼν εἰς
[12]	καὶ ὁρᾶν τὰ γιγνόμενα καὶ	ἄλλους,	παρεῖναι δὲ καὶ δούλους, ἑαυτόν
[69]	καὶ οἱ εἰδότες διδάσκετε τοὺς	ἄλλους.	Σὺ δέ μοι αὐτοὺς κάλει
[50]	μόνη ἐστίν, ἔπειτα δὲ τοὺς	ἄλλους	συγγενεῖς καὶ ἀναγκαίους τοσούτους ὄντας,
[59]	τὸν πατέρα ἔσῳζον καὶ τοὺς	ἄλλους	συγγενεῖς, καὶ τὴν πόλιν ἐκ
[15]	μυστηρίων, συνεργὸς ὤν, καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς ποιοῦντας μεθ' ἑαυτοῦ, καὶ
[91]	δικάζετε; Καὶ οὐ μνησικακήσω, οὐδὲ	ἄλλῳ	πείσομαι, ψηφιοῦμαι δὲ κατὰ τοὺς
[47]	τὴν σύνοδον γενέσθαι. Τῶν δ'	ἄλλων	ἀκούσεσθε τὰ ὀνόματα. Καὶ αὐτοῖς
[69]	ἔπειτα δ' ἐγὼ περὶ τῶν	ἄλλων	ἀπολογήσομαι. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ μὲν οὖν
[33]	μοι, ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν	ἄλλων	ἀπολογῶμαι. ~Περὶ δὲ τῶν ἀναθημάτων
[77]	ταμίας τῆς θεοῦ καὶ τῶν	ἄλλων	θεῶν ἢ τὸν βασιλέα ἢ
[51]	Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν	ἄλλων	καὶ ἱκετεύοντος ἑνὸς ἑκάστου, ἐνεθυμήθην
[59]	οἵπερ καὶ ἥμαρτον· τῶν δ'	ἄλλων,	οἳ πρότερον ὑπὸ Τεύκρου ἐμηνύθησαν,
[54]	τινι ὑμῶν, ὦ ἄνδρες, τῶν	ἄλλων	πολιτῶν γνώμη τοιαύτη παρειστήκει πρότερον
[90]	ἦ που σχολῇ τῶν γε	ἄλλων	πολιτῶν τινι ἠξιοῦτε μνησικακεῖν. Ἡ
[68]	ὁ κηδεστής, ἀνεψιοὶ τρεῖς, τῶν	ἄλλων	συγγενῶν ἑπτά, μέλλοντες ἀποθανεῖσθαι ἀδίκως·
[102]	πολλοί; ~Ἆρ' οἴεσθε, ὦ ἄνδρες,	ἄλλων	τινῶν τυχεῖν με δι' ὑμᾶς,
[8]	βούλοιτο ἄν με πρῶτον ἀπολογεῖσθαι·	ἅμα	δὲ περὶ πάντων εἰπεῖν ἀδύνατον.
[20]	μεγίστοιν κακοῖν οὐκ ἦν αὐτῷ	ἁμαρτεῖν·	ἢ γὰρ ἐμοῦ δόξαντος τὰ
[29]	περὶ αὐτῶν, οὐδὲ ἔστι μοι	ἁμάρτημα	περὶ τὼ θεὼ οὔτε μεῖζον
[30]	ἐμοὶ ὀργίζοισθε ἐπὶ τοῖς ἑτέρων	ἁμαρτήμασι,	καὶ τὴν εἰς ἐμὲ διαβολὴν
[30]	τοῖς μὲν ἡμαρτηκόσι τὰ τοιαῦτα	ἁμαρτήματα	οὐκ ἔστιν ἀπολογία ὡς οὐκ
[67]	ἄξιος, ἁμαρτόντων δ' ἐκείνων τὴν	ἁμαρτίαν	αὐτοῖς συνέκρυψα, καὶ μηνύσαντος κατ'
[145]	βουλεύεσθαι, ~ἐπιστάμενον δ' οἷον τὸ	ἁμαρτόντα	πρᾶξαι κακῶς, πολλοῖς συγγενόμενος καὶ
[67]	ἐλοιδόρησα ἐκεῖνον ὧν ἦν ἄξιος,	ἁμαρτόντων	δ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖς
[29]	λόγους εἶπον ὡς πρότερον ἑτέρων	ἁμαρτόντων	καὶ ἀσεβησάντων περὶ τὼ θεώ,
[77]	καὶ συνήνεγκεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὸ	ἄμεινον.	Περὶ δὲ τῶν ἐγγεγραμμένων εἰς
[65]	δὲ Ἀλκιβιάδην τὸν Φηγούσιον καὶ	Ἀμίαντον	τὸν ἐξ Αἰγίνης. ~Καὶ οὗτοι
[11]	ὑμῖν ἑνὸς τῶν ἐνθάδε ἀνδρῶν	ἀμύητος	ὢν ἐρεῖ τὰ μυστήρια· εἰ
[12]	ἔδοξε τοῖς πρυτάνεσι τοὺς μὲν	ἀμυήτους	μεταστήσασθαι, αὐτοὺς δ' ἰέναι ἐπὶ
[133]	δοκοῦσι συλλεγῆναι ἐκεῖσε, ἵν' αὐτοῖς	ἀμφότερα	ᾖ, καὶ μὴ ὑπερβάλλουσι λαβεῖν
[124]	καὶ εἶχεν ἐν τῇ οἰκίᾳ	ἀμφοτέρας.	~Καὶ οὗτος μὲν οὐκ ᾐσχύνθη
[104]	ἀγῶνα. Ἥκουσι δὲ νυνὶ ἀκροασόμενοι	ἀμφότεροι,	~οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντες
[120]	~Ὡμολόγησέ μοι, ὦ ἄνδρες. Ἐπεδικασάμεθα	ἄμφω	κατὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς ὁμολογίαν.
[8]	ὑμῶν ἔχει πρὸς ὃ βούλοιτο	ἄν	με πρῶτον ἀπολογεῖσθαι· ἅμα δὲ
[144]	ἐτύχετε. ~Σκέψασθε τοίνυν καὶ τάδε,	ἄν	με σῴσητε, οἷον ἕξετε πολίτην·
[101]	Καὶ γὰρ νῦν. Ἀνέκρινε δ'	ἄν	με τίς ἄλλος ἢ Χαρικλῆς,
[101]	Εἰ γὰρ τότε ἠγωνιζόμην, τίς	ἄν	μου κατηγόρει; Οὐχ οὗτος ὑπῆρχεν,
[100]	μὲν οὐχ ἡταίρησας ςκαλῶς γὰρ	ἄν	σοι εἶχἐ, πραττόμενος δ' οὐ
[57]	ἀπολέσθαι ἢ αἰσχρῶς σωθῆναι, ἔχοι	ἄν	τις εἰπεῖν κακίαν εἶναι τὰ
[3]	τὴν ψῆφον οἴσειν. ~Εἰκότως δ'	ἄν,	ὦ ἄνδρες, τὴν αὐτὴν γνώμην
[84]	τὴν βουλὴν συμβουλεύειν ὅ τι	ἂν	ἀγαθὸν ἔχῃ περὶ τῶν νόμων.
[84]	Ἀρείου πάγου τῶν νόμων, ὅπως	ἂν	αἱ ἀρχαὶ τοῖς κειμένοις νόμοις
[69]	ἀναβήσονται καὶ λέξουσιν ὑμῖν, ἕως	ἂν	ἀκροᾶσθαι βούλησθε, ἔπειτα δ' ἐγὼ
[102]	ὑπὸ μὲν τούτων διὰ τοῦτ'	ἂν	ἀπωλόμην, ὅτι εἰς τὴν πόλιν
[95]	ἔμπροσθέν ἐστι τοῦ βουλευτηρίου; Ὃς	ἂν	ἄρξῃ ἐν τῇ πόλει τῆς
[5]	οἱ ἐχθροὶ λέγουσι, πολύ γ'	ἂν	αὐτῆς μᾶλλον ἐγὼ πολίτης δεξαίμην
[117]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες τάχα γὰρ	ἂν	αὐτὸ βούλοισθε πυθέσθαι ὁ δὲ
[57]	περὶ τῶν πραγμάτων ἐκλογίξεσθαι, ὥσπερ	ἂν	αὐτὸν ὄντα ἐν τῇ συμφορᾷ
[139]	τὰ τῶν θεῶν ὑπονοεῖν, πάνυ	ἂν	αὐτοὺς οἶμαι ἐγὼ ὀργίζεσθαι καὶ
[141]	παρ' ὑμῶν τυγχάνοντες. Εἰκότως δ'	ἂν	αὐτῶν μεμνῇσθε· ~καὶ γὰρ τῇ
[8]	τὰ γενόμενα καὶ παραλείπειν μηδέν.	Ἂν	γὰρ ὀρθῶς μάθητε τὰ πραχθέντα,
[119]	τεθνεὼς πολλὰ κατέλιπε χρήματα, ἠξιοῦμεν	ἂν	γένει ὄντες ἐγγυτάτω ἔχειν τὰς
[50]	σὰ πράγματά εἰμι, ὅ τι	ἂν	δέῃ ποιεῖν. ~Λέγοντος δέ, ὦ
[5]	ἔχειν στερόμενος τῆς πατρίδος οὐκ	ἂν	δεξαίμην· τῆς πόλεως οὕτω διακειμένης
[82]	στοᾷ τούτους τῶν νόμων οἳ	ἂν	δοκιμασθῶσι. Καί μοι ἀνάγνωθι τὸ
[97]	ψήφῳ καὶ τῇ ἐμαυτοῦ χειρί,	ἂν	δυνατὸς ὦ, ὃς ἂν καταλύσῃ
[90]	τῶν ἕνδεκα· οὐδὲ τούτων ὃς	ἂν	ἐθέλῃ εὐθύνας διδόναι τῆς ἀρχῆς
[69]	λυθέντας δι' ἐμέ· ἄριστα γὰρ	ἂν	εἰδότες τὰ γενόμενα λέγοιεν εἰς
[30]	οὐδὲν ἡμάρτηκα. Ἤ δεινόν γ'	ἂν	εἴη, εἰ ἐμοὶ ὀργίζοισθε ἐπὶ
[129]	ἀδελφός, τῆς δὲ θεῖος. Τίς	ἂν	εἴη οὗτος; Οἰδίπους, ἢ Αἴγισθος;
[21]	παραιτεῖσθαι καὶ δεῖσθαι ἀπιέναι ὅπου	ἂν	ἔμελλεν αὐτὸς σωθήσεσθαι ἐμέ τε
[145]	ἔσται ὑμῖν χρῆσθαι τούτοις, ὅπου	ἂν	ἐν καιρῷ τι ὑμῖν γίγνηται.
[92]	ἔφυγεν· εἰ γὰρ ἦλθεν, ἐδέδετ'	ἂν	ἐν τῷ ξύλῳ. ~Ὁ γὰρ
[139]	οὐδ' ὑμῶν τῶν καθημένων οὐδεὶς	ἂν	ἐπιτρέψειεν οὐδὲν τῶν ἰδίων, εἰδὼς
[7]	οὕτω φανερῶς, ὥστε ὑμᾶς πολὺ	ἂν	ἥδιον δίκην λαβεῖν παρὰ τῶν
[135]	κοινά· πρὸς δὲ τούτοις, ὃν	ἂν	ἡμῶν ἀδικοῦντα λάβῃ, εἰσάξει εἰς
[119]	Τοιγάρτοι ἐκεῖνα μὲν δι' Ἐπίλυκον	ἂν	ἦν ἢ διὰ τὰ χρήματα·
[110]	νόμος δ' εἴη πάτριος, ὃς	ἂν	θῇ ἱκετηρίαν μυστηρίοις, τεθνάναι. Καὶ
[4]	οἰχήσομαί τε φεύγων, Τί γὰρ	ἂν	καὶ βουλόμενος Ἀνδοκίδης ἀγῶνα τοσοῦτον
[7]	τε ὑμᾶς πρότερον εἰδέναι πρὶν	ἂν	καὶ ἐμοῦ ἀκούσητε ἀπολογουμένου. ~Σκοπῶ
[57]	εἶναι τὰ γενόμενα καίτοι πολλοὶ	ἂν	καὶ τοῦτο εἵλοντο, τὸ ζῆν
[97]	χειρί, ἂν δυνατὸς ὦ, ὃς	ἂν	καταλύσῃ τὴν δημοκρατίαν τὴν Ἀθήνησι,
[22]	ἔστι σοι ἄδεια. Ταυτὶ ἔλεγεν	ἂν	ὁ Σπεύσιππος, ὦ ἄνδρες, ἢ
[81]	δὲ ἐπιμελεῖσθαι τῆς πόλεως, ἕως	ἂν	οἱ νόμοι τεθεῖεν· τέως δὲ
[21]	πατὴρ ἐβούλετο ὑπομένειν, τοὺς φίλους	ἂν	οἴεσθε ἢ ἐπιτρέπειν αὐτῷ μένειν
[21]	μένειν ἢ ἐγγυήσασθαι, ἀλλ' οὐκ	ἂν	παραιτεῖσθαι καὶ δεῖσθαι ἀπιέναι ὅπου
[93]	εἶναι τὴν τε βουλήν, ὃς	ἂν	πριάμενος τέλος μὴ καταβάλῃ, δεῖν
[83]	τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὁπόσων δ'	ἂν	προσδέῃ, οἵδε ἡἡρημένοι νομοθέται ὑπὸ
[136]	γὰρ πλείστους εἶναι ὑμῖν ἤθελον	ἂν	τοιούσδε οἷόσπερ ἐγώ, τούτους δὲ
[9]	ἤδη ψηφίζεσθαι τοῦτο ὅ τι	ἂν	ὑμῖν αὐτοῖς ἄριστον καὶ εὐορκότατον
[11]	μή, χρῆσθέ μοι ὅ τι	ἂν	ὑμῖν δοκῇ, ἐὰν μὴ τἀληθῆ
[57]	ὄντα ἐν τῇ συμφορᾷ τί	ἂν	ὑμῶν ἕκαστος ἐποίησεν; Εἰ μὲν
[67]	μὲν τύχης ᾗ ἐχρησάμην δικαίως	ἂν	ὑπὸ πάντων ἐλεηθείην, τῶν δὲ
[4]	ἐχθροὶ ὡς ἄρα ἐγὼ οὔτ'	ἂν	ὑπομείναιμι οἰχήσομαί τε φεύγων, Τί
[149]	ἐχθροῖς τοῖς ἐμοῖς πεισθῆτε, οὐδ'	ἂν	ὑστέρῳ χρόνῳ ὑμῖν μεταμελήσῃ, οὐδὲν
[24]	ταῦτα ἅ μου κατηγόρησαν, ἐμοὶ	ἂν	ὠργίζεσθε καὶ ἠξιοῦτε δίκην τὴν
[79]	ἐξ Ἀρείου πάγου φεύγοντες, ὅπως	ἂν	ὡς πιστότατα ἔχῃ Ἀθηναίοις καὶ
[38]	καὶ δέκα ἄνδρας, τοὺς δὲ	ἀνὰ	εἴκοσιν· ὁρῶν δὲ αὐτῶν πρὸς
[38]	μάλιστα τριακοσίους, ἑστάναι δὲ κύκλῳ	ἀνὰ	πέντε καὶ δέκα ἄνδρας, τοὺς
[26]	σιωπῶ, καὶ παραχωρῶ, εἴ τις	ἀναβαίνειν	βούλεται. ~Φέρε δή, ὦ ἄνδρες,
[150]	πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἔλεγχον ἔδοσαν,	ἀναβάντας	ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν ὑμῖν ἃ γιγνώσκουσι
[44]	ἐγγυητὰς κατέστησαν, ἐπὶ τοὺς ἵππους	ἀναβάντες	ᾤχοντο εἰς τοὺς πολεμίους αὐτομολήσαντες,
[23]	ἐλεγχέτω με ὁ βουλόμενος ἐνταῦθα	ἀναβάς.	Ἀλλὰ γὰρ λόγον ἀνοσιώτερον καὶ
[61]	ἐπὶ πωλίον ὅ μοι ἦν	ἀναβὰς	ἔπεσον καὶ τὴν κλεῖν συνετρίβην
[35]	βούλεται, ἐν τῷ ἐμῷ λόγῳ	ἀναβάς	με ἐλεγξάτω ἢ ὡς ἔφυγέ
[69]	ἔχει, ὦ ἄνδρες· μέχρι τούτου	ἀναβήσονται	καὶ λέξουσιν ὑμῖν, ἕως ἂν
[43]	τὸ ἐπὶ Σκαμανδρίου ψήφισμα καὶ	ἀναβιβάζειν	ἐπὶ τὸν τροχὸν τοὺς ἀπογραφέντας,
[148]	ὑμῶν σῷσαι. Τίνα γὰρ καὶ	ἀναβιβάσωμαι	δεησόμενον ὑπὲρ ἐμαυτοῦ; Τὸν πατέρα;
[40]	ἀδελφὸν ἐν τῷ χαλκείῳ καθήμενον,	ἀναγαγὼν	αὐτὸν εἰς τὸ Ἡφαιστεῖον λέγειν
[86]	τινι, ἀλλ' ἢ κατὰ τοὺς	ἀναγεγραμμένους	νόμους; Ὅπου οὖν ἀγράφῳ νόμῳ
[47]	ἀκούσεσθε τὰ ὀνόματα. Καὶ αὐτοῖς	ἀναγίγνωσκε.	Χαρμίδης Ἀριστοτέλους. Οὗτος ἀνεψιὸς ἐμός·
[22]	ἐλέγχειν, τοὺς δὲ μὴ θέλοντας	ἀναγκάζειν.	Ταῦτα δὲ λέγοντος τοῦ πατρὸς
[49]	οὐδέ σε λυπεῖν, νῦν δὲ	ἀναγκάζομαι	διὰ τὴν παροῦσαν ἡμῖν συμφοράν.
[50]	δὲ τοὺς ἄλλους συγγενεῖς καὶ	ἀναγκαίους	τοσούτους ὄντας, ἔτι δὲ ἐμέ,
[99]	ἐν ὀλιγαρχίᾳ δέ, ὡς μὴ	ἀναγκασθείης	τὰ χρήματα ἀποδοῦναι ὅσα συκοφαντῶν
[2]	ἐγγυητὰς καταστήσας οὔθ' ὑπὸ δεσμῶν	ἀναγκασθείς,	πιστεύσας δὲ μάλιστα μὲν τῷ
[6]	ὅτι κἂν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε,	ἀνάγκη	τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν. Οἱ
[2]	νῦν ἐγὼ ἥκω οὐδεμιᾶς μοι	ἀνάγκης	οὔσης παραμεῖναι, οὔτ' ἐγγυητὰς καταστήσας
[34]	τὴν Τεύκρου μήνυσιν. Καί μοι	ἀνάγνωθι	αὐτῶν τὰ ὀνόματα. ~Ὀνόματα Τεῦκρος
[13]	κατέγνωτε. Καί μοι λαβὲ καὶ	ἀνάγνωθι	αὐτῶν τὰ ὀνόματα. Ὀνόματατούσδε Ἀνδρόμαχος
[15]	φεύγοντες. Καί μοι λαβὲ καὶ	ἀνάγνωθι	τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Ὀνόματατούσδε Τεῦκρος
[76]	δοῦναι ἐν ἀκροπόλει. Καί μοι	ἀνάγνωθι	τὸ ψήφισμα τὸ Πατροκλείδου, καθ'
[82]	οἳ ἂν δοκιμασθῶσι. Καί μοι	ἀνάγνωθι	τὸ ψήφισμα. ~ΨΗΦΙΣΜΑ. Ἔδοξε τῷ
[85]	ᾧ πάντες χρῆσθε. Καί μοι	ἀνάγνωθι	τὸν νόμον. Νόμοσἀγράφῳ δὲ νόμῳ
[96]	τὸν Σόλωνος νόμον; ~Καί μοι	ἀνάγνωθι	τὸν νόμον τὸν ἐκ τῆς
[86]	ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί. Καί μοι	ἀνάγνωθι	τοὺς νόμους. ~ΝΟΜΟΙΑ. Γράφῳ δὲ
[87]	Οὑτοσὶ ὁ νόμος. Καί μοι	ἀνάγνωθι	τοῦτον. Νόμος τὰς δὲ δίκας
[47]	δή, καὶ τὰ ὀνόματα ὑμῖν	ἀναγνώσομαι	τῶν ἀνδρῶν ὧν ἀπέγραψεν, ἵν'
[84]	Τοὺς δὲ κυρουμένους τῶν νόμων	ἀναγράφειν	εἰς τὸν τοῖχον, ἵνα περ
[51]	αὐτῶν δημευθέντα, πρὸς δὲ τούτοις	ἀναγραφέντας	ἐν στήλαις ὡς ὄντας ἀλιτηρίους
[83]	ἡἡρημένοι νομοθέται ὑπὸ τῆς βουλῆς	ἀναγράφοντες	ἐν σανίσιν ἐκτιθέντων πρὸς τοὺς
[89]	μὲν τοὺς νόμους, δοκιμάσαντας δὲ	ἀναγράψαι,	ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς
[82]	δοκιμάσαντες πάντας τοὺς νόμους, εἶτ'	ἀναγράψαι	ἐν τῇ στοᾷ τούτους τῶν
[88]	χρεῶν ἀποκοπαὶ εἶεν μήτε δίκαι	ἀνάδικοι	γίγνοιντο, ἀλλὰ τῶν ἰδίων συμβολαίων
[34]	καὶ ἐκ τῶν περικοψάντων τὰ	ἀναθήματα	ἀπογράφει Δυοῖν δέοντας εἴκοσιν ἄνδρας.
[34]	ἄλλων ἀπολογῶμαι. ~Περὶ δὲ τῶν	ἀναθημάτων	τῆς περικοπῆς καὶ τῆς μηνύσεως,
[45]	καὶ ἔδησεν ἐν τοῖς ξύλοις.	Ἀνακαλέσαντες	δὲ τοὺς στρατηγοὺς ἀνειπεῖν ἐκέλευσαν
[45]	τῇ σάλπιγγι ἥκειν εἰς τὸ	Ἀνάκειον,	τὴν δὲ βουλὴν εἰς ἀκρόπολιν
[80]	ἐγὼ οὐδὲν δέομαι μεμνῆσθαι οὐδ'	ἀναμιμνῄσκειν	ὑμᾶς τῶν γεγενημένων κακῶν. ~Ἐπειδὴ
[37]	δέομαι ὑμῶν προσέχοντας τὸν νοῦν	ἀναμιμνῄσκεσθαι,	ἐὰν ἀληθῆ λέγω, καὶ διδάσκειν
[69]	εἰ ἀληθῆ λέγω, ὦ ἄνδρες,	ἀναμιμνῄσκεσθε,	καὶ οἱ εἰδότες διδάσκετε τοὺς
[46]	ὦ ἄνδρες, ὁπόσοι ὑμῶν παρῆσαν,	ἀναμιμνῄσκεσθε	καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκετε· εἶτα
[30]	τῶν κατηγόρων λόγους καὶ ὑμᾶς	ἀναμιμνῄσκοντα	τὰ γεγενημένα, ~οἵ τινες ὅρκους
[19]	Οὕτω γὰρ καὶ δίκαιον ἀπολογεῖσθαι,	ἀναμιμνῄσκοντα	τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους ἐξελέγχειν.
[130]	ὦ ἄνδρες, βραχύ τι ὑμᾶς	ἀναμνῆσαι	περὶ Καλλίου βούλομαι. Εἰ γὰρ
[141]	ἵνα κἀμοὶ ἐγγένηται ἐκείνους μιμήσασθαι,	ἀναμνησθέντας	αὐτῶν ὅτι ὅμοιοι τοῖς πλείστων
[148]	τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς ἐπιλάθησθε, ἀλλ'	ἀναμνησθέντες	τῶν ἔργων νομίσατε τὰ σώματα
[19]	δὲ οἱ κατήγοροι ἐτόλμησαν εἰπεῖν,	ἀναμνήσθητε.	Οὕτω γὰρ καὶ δίκαιον ἀπολογεῖσθαι,
[56]	οὔτε μετὰ κακίας οὔτε μετ'	ἀνανδρίας	οὐδεμιᾶς τῶν γεγενημένων πέπρακται ὑπ'
[115]	ἐγὼ θείην τὴν ἱκετηρίαν. Ἐντεῦθεν	ἀναπηδᾷ	Κέφαλος οὑτοσὶ καὶ λέγει· ~Ὦ
[76]	δὲ ἐνδεῖξαι, τοῖς δὲ μὴ	ἀναπλεῦσαι	εἰς Ἑλλήσποντον, ἄλλοις δ' εἰς
[43]	εἶτα δὲ καὶ τοὺς ἄλλους.	Ἀναστὰς	δὲ Πείσανδρος ἔφη χρῆναι λύειν
[38]	Λαυρείῳ, δεῖν δὲ κομίσασθαι ἀποφοράν.	Ἀναστὰς	δὲ πρῲ ψευσθεὶς τῆς ὥρας
[11]	στρατηγὶς ἤδη ἐξώρμει ἡ Λαμάχου·	ἀναστὰς	δὲ Πυθόνικος ἐν τῷ δήμῳ
[112]	ἡ βουλὴ ἐπειδὴ ἦν πλήρης,	ἀναστὰς	Καλλίας ὁ Ἱππονίκου τὴν σκευὴν
[70]	ἱκανῶς εἰρῆσθαι ἢ παραλέλοιπά τι,	ἀναστὰς	ὑπομνησάτω, καὶ ἀπολογήσομαι καὶ πρὸς
[108]	Τοιγάρτοι διὰ ταῦτα, τὴν πόλιν	ἀνάστατον	παραλαβόντες ἱερά τε κατακεκαυμένα τείχη
[131]	τρέφειν ἀλιτήριον αὑτῷ ἔτρεφεν, ὃς	ἀνατέτροφεν	ἐκείνου τὸν πλοῦτον, τὴν σωφροσύνην,
[130]	τρέφει, ὃς αὐτοῦ τὴν τράπεζαν	ἀνατρέπει.	Μέμνησθε ταῦτα, ὦ ἄνδρες. ~Πῶς
[74]	ἢ ἀστρατείας ἢ δειλίας ἢ	ἀναυμαχίου	ὄφλοιεν, ἢ τὴν ἀσπίδα ἀποβάλοιεν,
[101]	Χαρικλῆς, ἐρωτῶν, Εἰπέ μοι, ὦ	Ἀνδοκίδη,	ἦλθες εἰς Δεκέλειαν, καὶ ἐπετείχισας
[40]	ἵν' ἐκεῖ συγγένῃ μέτ' ἐμοῦ	Ἀνδοκίδῃ	καὶ ἑτέροις οἷς δεῖ. ~Ἥκειν
[63]	Εὐφίλητος ἔλεγον ὅτι γεγένηται, ὦ	Ἀνδοκίδη,	καὶ πέπρακται ἡμῖν ταῦτα. Σὺ
[49]	τῇ ἡμετέρᾳ ἐκ παιδός, ὅτι	~Ἀνδοκίδη,	τῶν μὲν παρόντων κακῶν ὁρᾷς
[4]	Τί γὰρ ἂν καὶ βουλόμενος	Ἀνδοκίδης	ἀγῶνα τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι
[116]	Ἔπειτα δὲ τίνος ἤκουσας ὅτι	Ἀνδοκίδης	θείη τὴν ἱκετηρίαν; Κάλεσον αὐτὸν
[146]	οὐκ ὄνειδος ὑμῖν ἐστιν ἡ	Ἀνδοκίδου	καὶ Λεωγόρου οἰκία οὖσα, ἀλλὰ
[22]	Φερεκλέα· ἐκέλευε δὲ βασανίσαι τὰ	ἀνδράποδα,	καὶ μὴ τοὺς μὲν παραδιδόντας
[38]	ἐστε. ~Ἔφη γὰρ εἶναι μὲν	ἀνδράποδόν	οἱ ἐπὶ Λαυρείῳ, δεῖν δὲ
[43]	νὺξ ἔσται πρὶν πυθέσθαι τοὺς	ἄνδρας	ἅπαντας. Ἀνέκραγεν ἡ βουλὴ ὡς
[53]	οὖν μοι κρεῖττον εἶναι τέτταρας	ἄνδρας	ἀποστερῆσαι τῆς πατρίδος δικαίως, (οἳ
[81]	Δόξαντα δὲ ὑμῖν ταῦτα εἵλεσθε	ἄνδρας	εἴκοσι· τούτους δὲ ἐπιμελεῖσθαι τῆς
[34]	ἀναθήματα ἀπογράφει Δυοῖν δέοντας εἴκοσιν	ἄνδρας.	Ἐπειδὴ δὲ οὗτοι ἀπεγράφησαν, οἱ
[67]	ἀπολεῖσθαι. Τότε δὲ ἀπέγραψα τέτταρας	ἄνδρας,	Παναίτιον, Διάκριτον, Λυσίστρατον, Χαιρέδημον· ~οὗτοι
[38]	κύκλῳ ἀνὰ πέντε καὶ δέκα	ἄνδρας,	τοὺς δὲ ἀνὰ εἴκοσιν· ὁρῶν
[149]	ὄντας πολίτας ὁμολογουμένως, οἷς προσήκει	ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς εἶναι καὶ βουλόμενοι δυνήσονται,
[47]	Τούτους πάντας ἐν τοῖς τετταράκοντα	ἀνδράσιν	ἀπέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ ἐδεδέμεθα πάντες
[136]	ἐπιτρέψοντας αὐτοῖς, οἷς καὶ προσήκει	ἀνδράσιν	εἶναι καὶ ἀγαθοῖς καὶ δικαίοις
[142]	ἄξιαι ἐγένοντο. Ἐπειδὴ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	αἱ νῆες διεφθάρησαν, πολλῶν βουλομένων
[102]	ἕτεροι πολλοί; ~Ἆρ' οἴεσθε, ὦ	ἄνδρες,	ἄλλων τινῶν τυχεῖν με δι'
[69]	ταῦτ' εἰ ἀληθῆ λέγω, ὦ	ἄνδρες,	ἀναμιμνῄσκεσθε, καὶ οἱ εἰδότες διδάσκετε
[57]	~Φέρε δή χρὴ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	ἀνθρωπίνως περὶ τῶν πραγμάτων ἐκλογίξεσθαι,
[140]	ὅτι νυνὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν	ἄνδρες	ἄριστοι καὶ εὐβουλότατοι δοκεῖτε γεγενῆσθαι,
[130]	αὐτὸν ὀνομάσαι; ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	βραχύ τι ὑμᾶς ἀναμνῆσαι περὶ
[124]	γὰρ καὶ ἄξιον ἀκοῦσαι, ὦ	ἄνδρες.	Γαμεῖ μὲν Ἰσχομάχου θυγατέρα· ταύτῃ
[1]	λόγους ποιεῖσθαι· ἐγὼ δέ, ὦ	ἄνδρες,	δεήσομαι ὑμῶν δίκαια καὶ ὑμῖν
[37]	πράγματι, ἔλεγε. Καὶ τούτοις, ὦ	ἄνδρες,	δέομαι ὑμῶν προσέχοντας τὸν νοῦν
[132]	Ἱππονίκου ἀλιτηρίου. ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	διὰ τί ποτε τοῖς ἐμοὶ
[136]	ἀδίκως. ~Ταῦτα μὲν οὖν, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, τούτοις ποιητέα ἦν, ὑμῖν
[123]	οὐ ψεύσομαι, ἐὰν ὑμῖν, ὦ	ἄνδρες,	δοκῇ. Ὡς δ' ἀληθῆ λέγω,
[59]	Φυγάδες δὲ δι' ἐμὲ τέτταρες	ἄνδρες	ἐγίγνοντο, οἵπερ καὶ ἥμαρτον· τῶν
[103]	τῇ πόλει πιστεύοντες ὑμῖν, ὦ	ἄνδρες.	~Εἰ οὖν γνώσονται ὑμᾶς ἀποδεχομένους
[113]	δῶ δίκην. Ἐγὼ δέ, ὦ	ἄνδρες,	εἰ ὡς μάλιστα ἀληθῆ λέγουσιν
[140]	καὶ τάδε ὑμῖν ἄξιον, ὦ	ἄνδρες,	ἐνθυμηθῆναι, ὅτι νυνὶ πᾶσι τοῖς
[10]	δὲ καὶ προεῖπον ὑμῖν, ὦ	ἄνδρες,	ἐξ ἀρχῆς περὶ πάντων ποιήσομαι
[120]	δὲ ἐγώ. ~Ὡμολόγησέ μοι, ὦ	ἄνδρες.	Ἐπεδικασάμεθα ἄμφω κατὰ τὴν πρὸς
[6]	ἐμαυτοῦ. ~Αἰτοῦμαι οὖν ὑμᾶς, ὦ	ἄνδρες,	εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ τῷ
[22]	ἔλεγεν ἂν ὁ Σπεύσιππος, ὦ	ἄνδρες,	ἢ οὔ; Ἐγὼ μὲν οἶμαι.
[139]	ἐστιν; Ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ	ἄνδρες,	ἡγοῦμαι χρῆναι νομίζειν τοὺς τοιούτους
[101]	ἔστιν ἀπολογεῖσθαι. Ἀλλὰ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	καθήμενος ἡνίκα μου κατηγόρει, βλέπων
[52]	τούτοις καὶ τόδε ἐνεθυμήθην, ὦ	ἄνδρες,	καὶ ἐλογιζόμην πρὸς ἐμαυτὸν τοὺς
[88]	ἄρχοντος. ~Τὰς μὲν δίκας, ὦ	ἄνδρες,	καὶ τὰς διαίτας ἐποιήσατε κυρίας
[1]	μυστηρίων. ~Τὴν μὲν παρασκευήν, ὦ	ἄνδρες,	καὶ τὴν προθυμίαν τῶν ἐχθρῶν
[92]	τῶν νόμων. ~Σκέψασθε τοίνυν, ὦ	ἄνδρες,	καὶ τοὺς νόμους καὶ τοὺς
[19]	~Τὰ μὲν γενόμενα ἠκούσατε, ὦ	ἄνδρες,	καὶ ὑμῖν οἱ μάρτυρες μεμαρτυρήκασιν·
[85]	μὲν οὖν οἱ νόμοι, ὦ	ἄνδρες,	κατὰ τὸ ψήφισμα τουτί, τοὺς
[27]	ἀναβαίνειν βούλεται. ~Φέρε δή, ὦ	ἄνδρες,	μετὰ ταῦτα τί ἐγένετο; Ἐπειδὴ
[69]	τούτους. Οὑτωσὶ δὲ ἔχει, ὦ	ἄνδρες·	μέχρι τούτου ἀναβήσονται καὶ λέξουσιν
[14]	Οἰωνίαν, Παναίτιον. ~Πρώτη μέν, ὦ	ἄνδρες,	μήνυσις ἐγένετο αὕτη ὑπὸ Ἀνδρομάχου
[105]	ἀπάγειν. Οὕτως οὖν ἔχει, ὦ	ἄνδρες·	ὁ μὲν ἀγὼν ἐν τῷ
[46]	~Πρῶτον μὲν οὖν ταῦτα, ὦ	ἄνδρες,	ὁπόσοι ὑμῶν παρῆσαν, ἀναμιμνῄσκεσθε καὶ
[109]	ἀρετῆς; Μὴ μνησικακῆσαι, εἰδότας, ὦ	ἄνδρες,	ὅτι ἡ πόλις ἐκ πολὺ
[15]	Τείσαρχον, Παντακλέα. Μέμνησθε δέ, ὦ	ἄνδρες,	ὅτι καὶ ταῦθ' ὑμῖν προσομολογεῖται
[106]	τάχιστα. ~Ἵνα δὲ εἰδῆτε, ὦ	ἄνδρες,	ὅτι τὰ πεποιημένα ὑμῖν εἰς
[146]	~Ἔχει δὲ καὶ ὑμῖν, ὦ	ἄνδρες,	οὕτως· ἐάν με νυνὶ διαφθείρητε,
[8]	~Σκοπῶ μὲν οὖν ἔγωγε, ὦ	ἄνδρες,	πόθεν χρὴ ἄρξασθαι τῆς ἀπολογίας,
[5]	ὡς διάκειται; ~Ἐγὼ δέ, ὦ	ἄνδρες,	πολὺ τὴν ἐναντίαν τούτοις γνώμην
[130]	τράπεζαν ἀνατρέπει. Μέμνησθε ταῦτα, ὦ	ἄνδρες.	~Πῶς οὖν ἡ φήμη ἡ
[128]	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Φέρε δὴ τοίνυν, ὦ	ἄνδρες,	σκεψώμεθα εἰ πώποτε ἐν τοῖς
[89]	κύριον ἔσται; Οὐκ οἶμαι ἔγωγε,	ἄνδρες.	Σκοπεῖτε δὲ καὶ αὐτοί. ~Φέρε
[25]	ἐγὼ πιστότητος ὑμῶν ἕνεκα, ὦ	ἄνδρες,	τάδε ποιήσω. Τῶν γὰρ φυγόντων
[117]	ἱκετηρίαν. ~Φέρε δὴ τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	τάχα γὰρ ἂν αὐτὸ βούλοισθε
[3]	οἴσειν. ~Εἰκότως δ' ἄν, ὦ	ἄνδρες,	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοιτε περὶ
[103]	ἄλλος ἀνθρώπων. ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	τὴν μὲν ἔνδειξιν ἐποιήσαντό μου
[67]	ἀπαλλαγέντες. ~Ἐν οἷς ἐγώ, ὦ	ἄνδρες,	τῆς μὲν τύχης ᾗ ἐχρησάμην
[43]	~Ἡ μὲν εἰσαγγελία αὐτῷ, ὦ	ἄνδρες,	τοιαύτη· ἀπογράφει δὲ τὰ ὀνόματα
[56]	τὰ γενόμενα. ~Ἐμοὶ γάρ, ὦ	ἄνδρες,	τοῦδε τοῦ ἀγῶνος τοῦτ' ἔστι
[39]	γιγνώσκειν. ~Καὶ πρῶτον μέν, ὦ	ἄνδρες,	τοῦθ' ὑπέθετο, δεινότατον πρᾶγμα, οἶμαι,
[54]	~Εἰ οὖν τινι ὑμῶν, ὦ	ἄνδρες,	τῶν ἄλλων πολιτῶν γνώμη τοιαύτη
[60]	δὲ πάντα σκοπῶν ηὕρισκον, ὦ	ἄνδρες,	τῶν παρόντων κακῶν ταῦτα ἐλάχιστα
[127]	ἔσται. ~Μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ	ἄνδρες,	ὑστέρῳ πάλιν χρόνῳ τῆς γραὸς
[51]	δέῃ ποιεῖν. ~Λέγοντος δέ, ὦ	ἄνδρες,	Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν
[29]	~Περὶ μὲν τῶν μυστηρίων, ὦ	ἄνδρες,	ὧν ἕνεκα ἡ ἔνδειξις ἐγένετο
[87]	νόμου κυριώτερον εἶναι. Μηδὲ ἐπ'	ἀνδρὶ	νόμον ἐξεῖναι θεῖναι, ἐὰν μὴ
[89]	δήμου κυριώτερον εἶναι, μηδ' ἐπ'	ἀνδρὶ	νόμον τιθέναι ἐὰν μὴ τὸν
[149]	καὶ μὴ βούλεσθε Θετταλοὺς καὶ	Ἀνδρίους	πολίτας ποιεῖσθαι δι' ἀπορίαν ἀνδρῶν,
[27]	Πυθόνικος, φάσκων πρῶτος εἰσαγγεῖλαι, καὶ	Ἀνδροκλῆς	ὑπὲρ τῆς βουλῆς. ~Ἔδοξεν οὖν
[14]	Ἀλκιβιάδου; Ἦ. Οἶσθα οὖν μηνύσαντα	Ἀνδρόμαχον	τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ
[12]	καὶ ἤγαγον θεράποντα Ἀρχεβιάδου Πολεμάρχου·	Ἀνδρόμαχος	αὐτῷ ὄνομα ἦν. Ἐπεὶ δὲ
[13]	ἀνάγνωθι αὐτῶν τὰ ὀνόματα. Ὀνόματατούσδε	Ἀνδρόμαχος	ἐμήνυσεν· Ἀλκιβιάδην, Νικιάδην, Μέλητον, Ἀρχεβιάδην,
[28]	καὶ ἔλαβον Παναθηναίων τῷ ἀγῶνι	Ἀνδρόμαχος	μὲν μυρίας δραχμάς, Τεῦκρος δὲ
[14]	ἄνδρες, μήνυσις ἐγένετο αὕτη ὑπὸ	Ἀνδρομάχου	κατὰ τούτων τῶν ἀνδρῶν. Καὶ
[28]	διαδικάσαι. Καὶ ἐψηφίσαντο πρώτῳ μὲν	Ἀνδρομάχῳ,	δευτέρῳ δὲ Τεύκρῳ, καὶ ἔλαβον
[119]	οὔτε χρήματα ἕτερα οὔτ' εὐτυχίαν	ἀνδρὸς	ἑλέσθαι, ὥστε καταφρονῆσαι τῶν Ἐπιλύκου
[118]	φίλων ἔλεγον ὅτι ταῦτ' εἴη	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν, ἐν τοῖς τοιούτοις δεικνύναι
[140]	καλῶς, τοῦτ' εἰκότως ἤδη δοκεῖ	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν καὶ σωφρόνων ἔργον εἶναι.
[36]	ἔργα τὰ γεγενημένα οὐκ ὀλίγων	ἀνδρῶν	ἀλλ' ἐπὶ τῇ τοῦ δήμου
[11]	θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν ἐνθάδε	ἀνδρῶν	ἀμύητος ὢν ἐρεῖ τὰ μυστήρια·
[142]	πόλιν διὰ τὰς ἐκείνων τῶν	ἀνδρῶν	ἀρετάς, οἳ ὑπῆρξαν τῆς ἐλευθερίας
[14]	Οἶδα. Τὰ ὀνόματα οὖν τῶν	ἀνδρῶν	ἐστι ταῦτα, καθ' ὧν ἐκεῖνος
[35]	τις δι' ἐμὲ τούτων τῶν	ἀνδρῶν	ἢ ὡς ἀπέθανεν. ~Ἐπειδὴ δὲ
[14]	ὑπὸ Ἀνδρομάχου κατὰ τούτων τῶν	ἀνδρῶν.	Καὶ μοι κάλει Διόγνητον. Μάρτυς
[147]	ἔστιν ὅπου ἐκείνων τις τῶν	ἀνδρῶν	καταστὰς εἰς ἀγῶνα ἀπῄτησεν ὑμᾶς
[35]	Ἀρχίδαμον, Τελένικον. Τούτων τοίνυν τῶν	ἀνδρῶν	οἱ μὲν ἥκουσι καὶ εἰσὶν
[53]	μάλιστα δοκεῖν εἶναι τούτων τῶν	ἀνδρῶν	οὓς ἐμήνυσε Διοκλείδης, φίλους ὄντας
[39]	εὐθὺς ὅτι τούτων εἴη τῶν	ἀνδρῶν	τὸ ἔργον. ~Ἥκων δὲ εἰς
[149]	Ἀνδρίους πολίτας ποιεῖσθαι δι' ἀπορίαν	ἀνδρῶν,	τοὺς δὲ ὄντας πολίτας ὁμολογουμένως,
[39]	ὅντινα βούλοιτο Ἀθηναίων φάναι τῶν	ἀνδρῶν	τούτων εἶναι, ὅντινα δὲ μὴ
[47]	τὰ ὀνόματα ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν	ἀνδρῶν	ὧν ἀπέγραψεν, ἵν' εἰδῆτε ὅσους
[43]	ἀπογράφει δὲ τὰ ὀνόματα τῶν	ἀνδρῶν	ὧν ἔφη γνῶναι, δύο καὶ
[23]	Ἐγὼ μὲν οἶμαι. ~Εἰ τοίνυν	ἀνέβην	ἐπὶ δικαστήριον, ἢ λόγος τις
[125]	ἀπαγχομένη μεταξὺ κατεκωλύθη, καὶ ἐπειδὴ	ἀνεβίω,	ἀποδρᾶσα ἐκ τῆς οἰκίας ᾤχετο,
[25]	δὲ ἔφυγον καθ' ἑκάστην μήνυσιν,	ἀνέγνων	ὑμῖν τὰ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ
[116]	καὶ ἡμεῖς ἀκούσωμεν. Ἐπειδὴ δὲ	ἀνεγνώσθη	ἡ στήλη κἀκεῖνος οὐκ εἶχεν
[85]	ἀνέγραψαν εἰς τὴν στοάν. Ἐπειδὴ	ἀνεγράφησαν,	ἐθέμεθα νόμον, ᾧ πάντες χρῆσθε.
[84]	τὸν τοῖχον, ἵνα περ πρότερον	ἀνεγράφησαν,	σκοπεῖν τῷ βουλομένῳ. ~Ἐδοκιμάσθησαν μὲν
[85]	ψήφισμα τουτί, τοὺς δὲ κυρωθέντας	ἀνέγραψαν	εἰς τὴν στοάν. Ἐπειδὴ ἀνεγράφησαν,
[62]	τὴν ἡμετέραν, ὃν ἡ Αἰγῂς	ἀνέθηκεν,	οὐ περιεκόπη μόνος τῶν Ἑρμῶν
[103]	ἐποιήσατε· ὧν ἕνεκα καὶ στήλας	ἀνείλετε	καὶ νόμους ἀκύρους ἐποιήσατε καὶ
[45]	ξύλοις. Ἀνακαλέσαντες δὲ τοὺς στρατηγοὺς	ἀνειπεῖν	ἐκέλευσαν Ἀθηναίων τοὺς μὲν ἐν
[36]	εἰς τὸ βουλευτήριον ὁ κῆρυξ	ἀνείποι	ἰέναι καὶ τὸ σημεῖον καθέλοι,
[43]	πρὶν πυθέσθαι τοὺς ἄνδρας ἅπαντας.	Ἀνέκραγεν	ἡ βουλὴ ὡς εὖ λέγει.
[101]	ἐδίδουν ἀργύριον; Καὶ γὰρ νῦν.	Ἀνέκρινε	δ' ἄν με τίς ἄλλος
[146]	παριὼν τὴν οἰκίαν τὴν ἡμετέραν	ἀνεμνήσθη	ἢ ἰδίᾳ τι ἢ δημοσίᾳ
[122]	θυγατρί. ~Ἐπειδὴ δ' οὐδ' ὣς	ἄνευ	ἀγῶνος ἑώρα ἐσόμενα τὰ πράγματα,
[49]	γὰρ ἐχρῶ καὶ οἷς συνῆσθα	ἄνευ	ἡμῶν τῶν συγγενῶν, οὗτοι ἐπὶ
[6]	χρόνου ἐπιβουλεύσαντες καὶ συνθέντες, αὐτοὶ	ἄνευ	κινδύνων ὄντες, τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο·
[68]	γε ὁ πατήρ, ὁ κηδεστής,	ἀνεψιοὶ	τρεῖς, τῶν ἄλλων συγγενῶν ἑπτά,
[47]	αὐτοῖς ἀναγίγνωσκε. Χαρμίδης Ἀριστοτέλους. Οὗτος	ἀνεψιὸς	ἐμός· ἡ μήτηρ ἡ ἐκείνου
[47]	Τηλοκλέους ἀδελφός. Φρύνιχος ὁ Ὀρχησαμενοῦ.	Ἀνεψιός	Εὐκράτης. Ὁ Νικίου ἀδελφός. Κηδεστὴς
[48]	πρός με Χαρμίδης, ὢν μὲν	ἀνεψιός,	ἡλικιώτης δὲ καὶ συνεκτραφεὶς ἐν
[47]	ἀδελφός. Κηδεστὴς οὗτος Καλλίου. Κριτίας.	Ἀνεψιὸς	καὶ οὗτος τοῦ πατρός· αἱ
[47]	Υἱὸς Ταυρέου. Καλλίας ὁ Ἀλκμέωνος.	Ἀνεψιὸς	τοῦ πατρός. Εὔφημος. Καλλίου τοῦ
[47]	ὁ ἐμὸς ἀδελφοί. Ταυρέας. Οὑτοσὶ	ἀνεψιὸς	τοῦ πατρός. Νισαῖος. Υἱὸς Ταυρέου.
[58]	κηδεστὴν καὶ τοὺς συγγενεῖς καὶ	ἀνεψιοὺς	τοσούτους, οὓς οὐδεὶς ἄλλος ἀπώλλυεν
[142]	διεφθάρησαν, πολλῶν βουλομένων τὴν πόλιν	ἀνηκέστοις	συμφοραῖς περιβαλεῖν, Λακεδαιμόνιοι ἔγνωσαν ὅμως
[67]	τῶν δὲ γενομένων ἕνεκα εἰκότως	ἀνὴρ	ἄριστος δοκοίην εἶναι, ὅστις εἰσηγησαμένῳ
[127]	χρόνῳ τῆς γραὸς τολμηροτάτης γυναικὸς	ἀνηράσθη,	καὶ κομίζεται αὐτὴν εἰς τὴν
[139]	χρῆναι νομίζειν τοὺς τοιούτους κινδύνους	ἀνθρωπίνους,	τοὺς δὲ κατὰ θάλατταν θείους.
[57]	δή χρὴ γάρ, ὦ ἄνδρες,	ἀνθρωπίνως	περὶ τῶν πραγμάτων ἐκλογίξεσθαι, ὥσπερ
[67]	μὲν Εὐφιλήτῳ πίστιν Τῶν ἐν	ἀνθρώποις	ἀπιστοτάτην ἠναντιώθην καὶ ἀντεῖπον καὶ
[137]	τιμωρεῖσθαι. Τίς γὰρ κίνδυνος μείζων	ἀνθρώποις	ἢ χειμῶνος ὥρᾳ πλεῖν τὴν
[135]	ἔδοσαν σφίσιν αὐτοῖς λόγον, ὅτι	Ἄνθρωπος	οὑτοσὶ οὔτε αὐτὸς λήψεται τῶν
[7]	αὖ, μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ ἀδίκως	ἀνθρώπους	ἀπολέσαντες, ἑάλωσαν παρ' ὑμῖν ψευδομαρτυρίων,
[38]	προπύλαιον τοῦ Διονύσου ἦν, ὁρᾶν	ἀνθρώπους	πολλοὺς ἀπὸ τοῦ ᾠδείου καταβαίνοντας
[38]	ἐστιν ὁ χαλκοῦς. Ὁρᾶν δὲ	ἀνθρώπους	τὸν μὲν ἀριθμὸν μάλιστα τριακοσίους,
[102]	ἢ σχολῇ γέ τις ἄλλος	ἀνθρώπων.	~Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, τὴν
[116]	καὶ λέγει· ~Ὦ Καλλία, πάντων	ἀνθρώπων	ἀνοσιώτατε, πρῶτον μὲν ἐξηγῇ Κηρύκων
[139]	τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν σῳζομένους ὑπ'	ἀνθρώπων	ἀπολλυμένους ὁρῷεν. ~Καὶ μὲν δὴ
[32]	ὡμολόγηκα ἢ ἐμήνυσα κατά τινος	ἀνθρώπων,	ἢ ἄλλος τις περὶ ἐμοῦ,
[124]	καὶ συνῴκει ὁ πάντων σχετλιώτατος	ἀνθρώπων	τῇ μητρὶ καὶ τῇ θυγατρί,
[100]	οὐ πολὺ ἀργύριον τὸν βουλόμενον	ἀνθρώπων,	ὡς οὗτοι ἴσασιν, ἐπὶ τοῖς
[64]	βασανίσαι, ὅτι ἔκαμνον καὶ οὐδ'	ἀνιστάμην	ἐκ τῆς κλίνης, καὶ τὰς
[116]	λέγει· ~Ὦ Καλλία, πάντων ἀνθρώπων	ἀνοσιώτατε,	πρῶτον μὲν ἐξηγῇ Κηρύκων ὤν,
[19]	οἶμαι πάντων δεινότατόν τε καὶ	ἀνοσιώτατον	λέγοντες. Ὁ μὲν γὰρ ἀπογράψας
[23]	ἐνταῦθα ἀναβάς. Ἀλλὰ γὰρ λόγον	ἀνοσιώτερον	καὶ ἀπιστότερον οὐδένας πώποτ' ἐγὼ
[127]	Κήρυκας, φάσκων εἶναι υἱὸν αὑτοῦ.	Ἀντεῖπε	μὲν Καλλιάδης μὴ εἰσδέξασθαι, ἐψηφίσαντο
[61]	ταύτην τὴν βουλὴν γενέσθαι Εὐφίλητος,	ἀντεῖπον	δὲ ἐγώ, καὶ τότε μὲν
[67]	ἐν ἀνθρώποις ἀπιστοτάτην ἠναντιώθην καὶ	ἀντεῖπον	καὶ ἐλοιδόρησα ἐκεῖνον ὧν ἦν
[134]	τριάκοντα ταλάντων. Ἐπεὶ δ' οὐκ	ἀντεωνεῖτο	οὐδείς, παρελθὼν ἐγὼ εἰς τὴν
[149]	καὶ ἀντὶ πατρὸς ἐμοὶ καὶ	ἀντὶ	ἀδελφῶν καὶ ἀντὶ παίδων γένεσθε·
[93]	γεγένηται ἀντὶ μὲν φυγάδος πολίτης,	ἀντὶ	δὲ ἀτίμου συκοφάντης, ὅτι τοῖς
[93]	μὴ ἀποδοῦναι, καὶ νῦν γεγένηται	ἀντὶ	μὲν φυγάδος πολίτης, ἀντὶ δὲ
[149]	ἐμοὶ καὶ ἀντὶ ἀδελφῶν καὶ	ἀντὶ	παίδων γένεσθε· εἰς ὑμᾶς καταφεύγω
[149]	οὔπω γεγένηνται. Ὑμεῖς τοίνυν καὶ	ἀντὶ	πατρὸς ἐμοὶ καὶ ἀντὶ ἀδελφῶν
[41]	μὲν τάλαντα ἀργυρίου διδόναι οἱ	ἀντὶ	τῶν ἑκατὸν μνῶν τῶν ἐκ
[51]	δέ, ὦ ἄνδρες, Χαρμίδου ταῦτα,	ἀντιβολούντων	δὲ τῶν ἄλλων καὶ ἱκετεύοντος
[149]	γένεσθε· εἰς ὑμᾶς καταφεύγω καὶ	ἀντιβολῶ	καὶ ἱκετεύω· ὑμεῖς με παρ'
[76]	αὐτὰ καὶ εἴ πού τι	ἀντίγραφον	ἦν, καὶ πίστιν ἀλλήλοις περὶ
[79]	ἐν τῷ δημοσίῳ, καὶ εἴ	ἀντίγραφόν	που ἔστι, παρέχειν τοὺς θεσμοθέτας
[9]	ἀπολογίας ποιήσασθαι, καὶ μήτ' ἐμοὶ	ἀντιδίκους	καταστῆναι μήτε ὑπονοεῖν τὰ λεγόμενα
[35]	Εὐκτήμονα, Γλαύκιππον, Εὐρύμαχον, Πολύευκτον, Πλάτωνα,	Ἀντίδωρον,	Χάριππον, Θεόδωρον, Ἀλκισθένη, Μενέστρατον, Ἐρυξίμαχον,
[94]	γε οὐκ ἀπήγαγεν, οὐδ' αὐτὸς	ἀντιλέγει.	~Ἐπιχάρης δ' οὑτοσί, ὁ πάντων
[12]	δοκῇ, ἐὰν μὴ τἀληθῆ λέγω.	~Ἀντιλέγοντος	δὲ Ἀλκιβιάδου πολλὰ καὶ ἐξάρνου
[107]	εἶναι τῷ πλήθει τῷ ἐκείνων	ἀντιτάξασθαι·	μαχεσάμενοί τε ἐνίκων, καὶ τήν
[15]	Κηφισόδωρον, ἑαυτόν, Διόγνητον, Σμινδυρίδην, Φιλοκράτη,	Ἀντιφῶντα,	Τείσαρχον, Παντακλέα. Μέμνησθε δέ, ὦ
[150]	ἃ γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ. Δεῦρο	Ἄνυτε,	Κέφαλε, ἔτι δὲ καὶ οἱ
[29]	ταῦτα τὰ δεινὰ καὶ φρικώδη	ἀνωρθίαζον,	καὶ λόγους εἶπον ὡς πρότερον
[1]	τε ῥᾴδια χαρίζεσθαι καὶ ἐμοὶ	ἄξια	πολλοῦ τυχεῖν παρ' ὑμῶν. ~Καὶ
[142]	τῶν ὑμετέρων προγόνων ἀρεταὶ πλείστου	ἄξιαι	ἐγένοντο. Ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρες,
[93]	ἐψηφίσασθε ἀπ' Εὐκλείδου ἄρχοντος χρῆσθαι,	ἀξιοῖ	ἃ ἔχει ὑμῶν ἐκλέξας μὴ
[63]	ταῦτα. Σὺ μέντοι εἰ μὲν	ἀξιοῖς	ἡσυχίαν ἔχειν καὶ σιωπᾶν, ἕξεις
[124]	ἐποιήσατ' αὐτόν· ταῦτα γὰρ καὶ	ἄξιον	ἀκοῦσαι, ὦ ἄνδρες. Γαμεῖ μὲν
[132]	Ἐλευσίνιον καὶ θύων, ὥσπερ ἐμαυτὸν	ἄξιον	νομίζω εἶναι· ἀλλὰ τοὐναντίον λῃτουργεῖν
[134]	πρᾶγμα οἷον εἴη, ὡς πολλοῦ	ἄξιον,	συνέστησαν πάντες, καὶ μεταδόντες τοῖς
[140]	μὲν δὴ καὶ τάδε ὑμῖν	ἄξιον,	ὦ ἄνδρες, ἐνθυμηθῆναι, ὅτι νυνὶ
[67]	καὶ ἐλοιδόρησα ἐκεῖνον ὧν ἦν	ἄξιος,	ἁμαρτόντων δ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν
[99]	περιέρχῃ τὴν πόλιν ταύτην, οὐκ	ἄξιος	ὤν· ὃς ἐν δημοκρατίᾳ μὲν
[16]	Ὀλύμπιεῖον μυστήρια ποιεῖν Ἀλκιβιάδην καὶ	Ἀξίοχον	καὶ Ἀδείμαντον· καὶ ἔφυγον οὗτοι
[150]	μήτ' ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς.	Ἀξιῶ	δ' ἔγωγε τούτους οἵτινες ὑμῖν
[56]	οὕτως ἔχει ταῦτα, σῴζεσθαί τε	ἀξιῶ	καὶ δοκεῖν ὑμῖν εἶναι μὴ
[143]	τῶν προγόνων τῶν ὑμετέρων ἀρετάς,	ἀξιῶ	κἀμοὶ διὰ τὰς τῶν προγόνων
[137]	Ἐγὼ δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, οὐκ	ἀξιῶ	τοὺς θεοὺς τοιαύτην γνώμην ἔχειν,
[24]	δίκην τὴν μεγίστην ἐπιτιθέναι, οὕτως	ἀξιῶ	ὑμᾶς, γιγνώσκοντας ὅτι ψεύδονται, πονηρούς
[138]	ποιῆσαι μηδὲ ταφῆς τὸ σῶμα	ἀξιωθῆναι;	Ἔτι δὲ πολέμου γενομένου καὶ
[150]	τοίνυν μήθ' ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν	ἀπ'	ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε μήτ' ἐμὲ
[89]	δὲ νόμοις τοῖς κειμένοις χρῆσθαι	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος, ἐνταυθοῖ ἔστιν ὅ
[94]	ὅτι τοῖς νόμοις δεῖ χρῆσθαι	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος, ἐπεὶ ὥς γε
[99]	ὅτι τοῖς νόμοις δεῖ χρῆσθαι	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος. Καὶ σὺ ζῇς
[88]	ἕνεκα τοῖς νόμοις ἐψηφίσασθε χρῆσθαι	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος. ~Ὅπου οὖν ἔδοξεν
[87]	ἐγένοντο. Τοῖς δὲ νόμοις χρῆσθαι	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος. ~Τὰς μὲν δίκας,
[93]	τοίνυν, ὅτι τοῖς νόμοις ἐψηφίσασθε	ἀπ'	Εὐκλείδου ἄρχοντος χρῆσθαι, ἀξιοῖ ἃ
[4]	ἀδικεῖν. ~Αὐτίκα ἐγὼ πολλῶν μοι	ἀπαγγελλόντων	ὅτι λέγοιεν οἱ ἐχθροὶ ὡς
[105]	τοὺς δὲ ἐνδεικνύναι, τοὺς δὲ	ἀπάγειν.	Οὕτως οὖν ἔχει, ὦ ἄνδρες·
[125]	ἢ ζῆν ὁρῶσα τὰ γιγνόμενα,	ἀπαγχομένη	μεταξὺ κατεκωλύθη, καὶ ἐπειδὴ ἀνεβίω,
[88]	ἢ φάσεις ἢ ἐνδείξεις ἢ	ἀπαγωγαί,	τούτων ἕνεκα τοῖς νόμοις ἐψηφίσασθε
[91]	~Καὶ οὐ δέξομαι ἔνδειξιν οὐδὲ	ἀπαγωγὴν	ἕνεκα τῶν πρότερον γεγενημένων, πλὴν
[117]	ἐμῆς· ἀπέθανε δὲ ἐν Σικελίᾳ	ἄπαις	ἀρρένων παίδων, θυγατέρας δὲ δύο
[66]	ἀπῇτε, πολλῶν κακῶν καὶ κινδύνων	ἀπαλλαγέντες.	~Ἐν οἷς ἐγώ, ὦ ἄνδρες,
[122]	εἴη παύσασθαί με κακῶς ποιῶν,	ἀπαλλάξαι	δὲ Κηφίσιον, δίκην δ' ἐν
[131]	τὴν σωφροσύνην, τὸν ἄλλον βίον	ἅπαντα.	Οὕτως οὖν χρὴ περὶ τούτου
[34]	ἐξ ἀρχῆς γὰρ ὑμᾶς διδάξω	ἅπαντα	τὰ γεγενημένα. Ἐπειδὴ Τεῦκρος ἦλθε
[15]	ὅτι καὶ ταῦθ' ὑμῖν προσομολογεῖται	ἅπαντα.	~Τρίτη μήνυσις ἐγένετο. Ἡ γυνὴ
[43]	ἔσται πρὶν πυθέσθαι τοὺς ἄνδρας	ἅπαντας.	Ἀνέκραγεν ἡ βουλὴ ὡς εὖ
[97]	καὶ εὐαγής. Ὀμόσαι δ' Ἀθηναίους	ἅπαντας	καθ' ἱερῶν τελείων, κατὰ φυλὰς
[56]	εἶτα δὲ καὶ τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	μαθεῖν ὅτι οὔτε μετὰ κακίας
[94]	τῶν τριάκοντα Λέοντα, ὡς ὑμεῖς	ἅπαντες	ἴστε, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖνος ἄκριτος.
[22]	τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμοῦ, ὡς	ἅπαντες	ἴστε, τί ὑπελείπετο τῷ Σπευσίππῳ
[107]	προτάξαντες πρὸ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων	ἀπαντῆσαι	τοῖς βαρβάροις Μαραθῶνάδε, νομίσαντες τὴν
[50]	ἔτι δὲ ἐμέ, ὃς ἐν	ἅπαντι	τῷ βίῳ ἠνίασα μέν σε
[107]	αὐτοὺς προτάξαντες πρὸ τῶν Ἑλλήνων	ἁπάντων	ἀπαντῆσαι τοῖς βαρβάροις Μαραθῶνάδε, νομίσαντες
[53]	Διάκριτος, Λυσίστρατος· ~οὓς εἰκὸς ἦν	ἁπάντων	μάλιστα δοκεῖν εἶναι τούτων τῶν
[141]	ἢ γνώμῃ ψηφίσασθαι. ~Δέομαι οὖν	ἁπάντων	περὶ ἐμοῦ τὴν αὐτὴν γνώμην
[127]	ὃν ἀπώμοσε. Καὶ μοι τούτων	ἁπάντων	τοὺς μάρτυρας κάλει. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Φέρε
[142]	μεμνῇσθε· ~καὶ γὰρ τῇ πόλει	ἁπάσῃ	αἱ τῶν ὑμετέρων προγόνων ἀρεταὶ
[90]	Ὁ μὲν κοινὸς τῇ πόλει	ἁπάσῃ,	ὃν ὀμωμόκατε πάντες μετὰ τὰς
[142]	ἀρετάς, οἳ ὑπῆρξαν τῆς ἐλευθερίας	ἁπάσῃ	τῇ Ἑλλάδι. ~Ἐπειδὴ τοίνυν καὶ
[130]	καὶ τοῖς γυναίοις κληδὼν ἐν	ἁπάσῃ	τῇ πόλει κατεῖχεν, ὅτι Ἱππόνικος
[56]	φίλων, προνοίᾳ δὲ τῆς πόλεως	ἁπάσης,	μετ' ἀρετῆς ἀλλ' οὐ μετὰ
[126]	παιδίον ἧκον ἐπὶ τὸν βωμὸν	Ἀπατουρίοις,	ἔχοντες ἱερεῖον, καὶ ἐκέλευον κατάρξασθαι
[34]	εἴκοσιν ἄνδρας. Ἐπειδὴ δὲ οὗτοι	ἀπεγράφησαν,	οἱ μὲν αὐτῶν φεύγοντες ὤχοντο,
[67]	καὶ μέλλειν ἀπολεῖσθαι. Τότε δὲ	ἀπέγραψα	τέτταρας ἄνδρας, Παναίτιον, Διάκριτον, Λυσίστρατον,
[13]	μὲν οὗτος ταῦτα ἐμήνυσε, καὶ	ἀπέγραψε	τούτους· ὧν Πολύστρατος μὲν συνελήφθη
[47]	πάντας ἐν τοῖς τετταράκοντα ἀνδράσιν	ἀπέγραψεν.	~Ἐπειδὴ δὲ ἐδεδέμεθα πάντες ἐν
[47]	ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἀνδρῶν ὧν	ἀπέγραψεν,	ἵν' εἰδῆτε ὅσους μοι τῶν
[26]	μηνύσεις ταύτας ἃς ἐγὼ ὑμῖν	ἀπέδειξα.	Καὶ ἐάν τις ἐλέγξῃ με
[147]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑμῖν	ἀπέδειξαν,	πλείστας δὲ ἄλλας ἀρχὰς ἄρξαντες
[109]	γεγενημένων, ἀγαθοὶ ἐξ ἀγαθῶν ὄντες	ἀπέδοτε	τὴν ὑπάρχουσαν ἀρετήν· ἠξιώσατε γὰρ
[117]	ἀδελφὸς τῆς μητρὸς τῆς ἐμῆς·	ἀπέθανε	δὲ ἐν Σικελίᾳ ἄπαις ἀρρένων
[94]	ὡς ὑμεῖς ἅπαντες ἴστε, καὶ	ἀπέθανεν	ἐκεῖνος ἄκριτος. Καί οὗτος ὁ
[35]	τούτων τῶν ἀνδρῶν ἢ ὡς	ἀπέθανεν.	~Ἐπειδὴ δὲ ταῦτα ἐγένετο, Πείσανδρος
[120]	ἡ παῖς τύχῃ χρησαμένη καμοῦσα	ἀπέθανεν·	ἡ δ' ἑτέρα ἔστιν ἔτι.
[13]	ὧν Πολύστρατος μὲν συνελήφθη καὶ	ἀπέθανεν,	οἱ δὲ ἄλλοι φεύγοντες ᾤχοντο,
[138]	τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα αἰκισθέντες	ἀπέθανον,	~εἶτα οἱ μὲν θεοὶ ἐκ
[34]	φεύγοντες ὤχοντο, οἱ δὲ συλληφθέντες	ἀπέθανον	Κατὰ τὴν Τεύκρου μήνυσιν. Καί
[67]	αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν	ἀπέθανον	οἱ δ' ἔφυγον, πρὶν ἡμᾶς
[25]	τοῖς μυστηρίοις οἱ μέν τινες	ἀπέθανον	φεύγοντες, οἱ δ' ἥκουσι καὶ
[134]	οὐκ ἐζημιώθην, ἀλλὰ καὶ βραχέα	ἀπεκερδαίνομεν	οἱ μετασχόντες· τούτους δ' ἐποίησα
[82]	θεσμοῖς. ~Ἐπειδὴ δὲ βουλήν τε	ἀπεκληρώσατε	νομοθέτας τε εἵλεσθε, εὑρίσκοντες τῶν
[61]	κατεάγην, φερόμενός τε ἐπὶ κλίνης	ἀπεκομίσθην	οἴκαδε· ~αἰσθόμενος δ' Εὐφίλητος ὡς
[102]	οὐδὲν ἥμαρτον, ὥσπερ καὶ ἑτέρους	ἀπέκτειναν,	ἐν ὑμῖν δὲ κρινόμενος, οὓς
[106]	εἰς τὴν πατρίδα τοὺς μὲν	ἀπέκτειναν,	τῶν δὲ φυγὴν κατέγνωσαν, τοὺς
[66]	Διοκλείδην μὲν τῷ δικαστηρίῳ παραδόντες	ἀπεκτείνατε,	τοὺς δὲ δεδεμένους καὶ μέλλοντας
[134]	ἐπριάμην ἓξ καὶ τριάκοντα ταλάντων.	Ἀπελάσας	δὲ τούτους καὶ καταστήσας ὑμῖν
[4]	τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι μὲν	ἀπελθόντι	ἐντεῦθεν ἔχειν πάντα τὰ ἐπιτήδεια,
[123]	ἑαυτοῦ ἐν τῷ μέρει κινδυνεύσειν.	Ἅπερ	αὐτὸν οὐ ψεύσομαι, ἐὰν ὑμῖν,
[5]	δοκοῦσιν ἐν τῷ παρόντι εὐτυχεῖν,	ἅπερ	γιγνώσκων ἐπέτρεψα διαγνῶναι ὑμῖν περὶ
[143]	γὰρ αὐτῶν τῶν ἔργων, δι'	ἅπερ	ἡ πόλις ἐσώθη, οὐκ ἐλάχιστον
[51]	ἀλλήλους ἔχοντας, ἢ εἴπω Ἀθηναίοις	ἅπερ	ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ ποιήσαντος;
[77]	ἐπιψηφίζειν, ψηφίσασθαι τὸν δῆμον ταὐτὰ	ἅπερ	ὅτε ἦν τὰ Μηδικά, καὶ
[75]	πόλει, τὰ μὲν ἄλλα ἦν	ἅπερ	τοῖς ἄλλοις πολίταις, εἰπεῖν δ'
[40]	αὐτὸν εἰς τὸ Ἡφαιστεῖον λέγειν	ἅπερ	ὑμῖν ἐγὼ εἴρηκα, ὡς ἴδοι
[94]	χρῆσθε. ~Μέλητος δ' αὖ οὑτοσὶ	ἀπήγαγεν	ἐπὶ τῶν τριάκοντα Λέοντα, ὡς
[94]	ἄρχοντος, ἐπεὶ ὥς γε οὐκ	ἀπήγαγεν,	οὐδ' αὐτὸς ἀντιλέγει. ~Ἐπιχάρης δ'
[68]	κινδύνους καταστήσας ἐξηλέγχθη, ὑμεῖς δὲ	ἀπηλλάγητε	μεγάλων φόβων καὶ τῶν εἰς
[59]	φόβου καὶ κακῶν τῶν μεγίστων	ἀπήλλαττον.	Φυγάδες δὲ δι' ἐμὲ τέτταρες
[66]	αὐτοὶ δὲ λαβόντες τὰ ὅπλα	ἀπῇτε,	πολλῶν κακῶν καὶ κινδύνων ἀπαλλαγέντες.
[147]	τῶν ἀνδρῶν καταστὰς εἰς ἀγῶνα	ἀπῄτησεν	ὑμᾶς χάριν τούτων τῶν ἔργων.
[21]	οὐκ ἂν παραιτεῖσθαι καὶ δεῖσθαι	ἀπιέναι	ὅπου ἂν ἔμελλεν αὐτὸς σωθήσεσθαι
[105]	αὐτοὺς ἐκ τῆς πόλεως καὶ	ἀπιέναι	ὡς τάχιστα. ~Ἵνα δὲ εἰδῆτε,
[67]	Εὐφιλήτῳ πίστιν Τῶν ἐν ἀνθρώποις	ἀπιστοτάτην	ἠναντιώθην καὶ ἀντεῖπον καὶ ἐλοιδόρησα
[23]	Ἀλλὰ γὰρ λόγον ἀνοσιώτερον καὶ	ἀπιστότερον	οὐδένας πώποτ' ἐγὼ εἰπόντας οἶδα,
[38]	Διονύσου ἦν, ὁρᾶν ἀνθρώπους πολλοὺς	ἀπὸ	τοῦ ᾠδείου καταβαίνοντας εἰς τὴν
[74]	ἀναυμαχίου ὄφλοιεν, ἢ τὴν ἀσπίδα	ἀποβάλοιεν,	ἢ τρὶς ψευδομαρτυρίων ἢ τρὶς
[131]	ἡ τότε οὖσα δοκεῖ ὑμῖν	ἀποβῆναι;	Οἰόμενος γὰρ Ἱππόνικος υἱὸν τρέφειν
[4]	τοῦ ἑαυτοῦ κινδυνεῦσαι; Εἰς τί	ἀποβλέψας;	Οὐχ ὁρᾷ τὴν πόλιν ἡμῶν
[98]	τε καὶ Ἀριστογείτονα καὶ τοὺς	ἀπογόνους	αὐτῶν. Ὁπόσοι δὲ ὅρκοι ὀμώμονται
[43]	εἰσαγγελία αὐτῷ, ὦ ἄνδρες, τοιαύτη·	ἀπογράφει	δὲ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν
[34]	ἐκ τῶν περικοψάντων τὰ ἀναθήματα	ἀπογράφει	Δυοῖν δέοντας εἴκοσιν ἄνδρας. Ἐπειδὴ
[15]	Μέγαράδε· καὶ κομισθείς, ἄδειαν εὑρόμενος,	ἀπογράφει	τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ. Καὶ οὗτοι
[17]	τοῦ ἑαυτοῦ, ἐν Θημακῷ· καὶ	ἀπογράφει	τούς τε ἄλλους, καὶ τὸν
[43]	ἀναβιβάζειν ἐπὶ τὸν τροχὸν τοὺς	ἀπογραφέντας,	ὅπως μὴ πρότερον νὺξ ἔσται
[23]	μήνυσίς τις ἐμὴ ἔστιν ἢ	ἀπογραφή,	μὴ ὅτι ἐμὴ καθ' ἑτέρου,
[19]	ἐγὼ μηνύσαιμι περὶ τῶν μυστηρίων,	ἀπογράψαιμί	τε τὸν πατέρα τὸν ἐμαυτοῦ
[19]	ἀνοσιώτατον λέγοντες. Ὁ μὲν γὰρ	ἀπογράψας	αὐτὸν Λυδὸς ἦν ὁ Φερεκλέους,
[29]	ὧν ὑμεῖς οἱ μεμυημένοι εἰσεληλύθατε,	ἀποδέδεικταί	μοι ὡς οὔτε ἠσέβηκα οὔτε
[33]	ἡμάρτηταί μοι, ~καὶ τοῦτο ὑμῖν	ἀποδείκνυμι	σαφῶς, δέομαι ὑμῶν αὐτὸ φανερὸν
[47]	τὸν κηδεστήν, τὸν μὲν συνειδότα	ἀποδεικνύς,	τοῦ δ' ἐν τῇ οἰκίᾳ
[11]	μέλλετε· Ἀλκιβιάδην δὲ τὸν στρατηγὸν	ἀποδείξω	ὑμῖν τὰ μυστήρια ποιοῦντα ἐν
[24]	γε πολλῷ φαυλότερα ῥᾳδίως ὑμῖν	ἀποδείξω	ψευδομένους αὐτούς. ~Αἱ μὲν μηνύσεις
[104]	ἄνδρες. ~Εἰ οὖν γνώσονται ὑμᾶς	ἀποδεχομένους	τὰς κατηγορίας τῶν πρότερον γεγενημένων,
[97]	τὰ κτήματα τοῦ ἀποθανόντος πάντα	ἀποδόμενος	ἀποδώσω τὰ ἡμίσεα τῷ ἀποκτείναντι,
[93]	ἃ ἔχει ὑμῶν ἐκλέξας μὴ	ἀποδοῦναι,	καὶ νῦν γεγένηται ἀντὶ μὲν
[99]	ὡς μὴ ἀναγκασθείης τὰ χρήματα	ἀποδοῦναι	ὅσα συκοφαντῶν ἔλαβες, ἐδούλευες τοῖς
[125]	μεταξὺ κατεκωλύθη, καὶ ἐπειδὴ ἀνεβίω,	ἀποδρᾶσα	ἐκ τῆς οἰκίας ᾤχετο, καὶ
[97]	κτήματα τοῦ ἀποθανόντος πάντα ἀποδόμενος	ἀποδώσω	τὰ ἡμίσεα τῷ ἀποκτείναντι, καὶ
[20]	μηνῦσαι κατ' ἐκείνου ὑπ' ἐμοῦ	ἀποθανεῖν,	ἢ αὐτῷ σωθέντι ἐμὲ ἀποκτεῖναι.
[115]	θείη ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, ἄκριτον	ἀποθανεῖν,	καὶ ὁ πατήρ ποτ' αὐτοῦ
[57]	περὶ πλείονος ποιησάμενοι τοῦ καλῶς	ἀποθανεῖν·	~ὅπου δὲ τούτων τὸ ἐναντιώτατον
[20]	ἢ ἐμὲ ἢ ἐκεῖνον ἔδει	ἀποθανεῖν.	~Φέρε δὴ τοίνυν, εἰ καὶ
[68]	τῶν ἄλλων συγγενῶν ἑπτά, μέλλοντες	ἀποθανεῖσθαι	ἀδίκως· οἳ νῦν ὁρῶσι τοῦ
[101]	Δοκεῖς οὖν χαιρήσειν καὶ οὐκ	ἀποθανεῖσθαι,	ὡς ἕτεροι πολλοί; ~Ἆρ' οἴεσθε,
[33]	ἱερὸν τοῖν θεοῖν εἰσιέναι, ἢ	ἀποθανεῖται.	Εἰ οὖν ὑμῖν δοκῶ ἱκανῶς
[98]	δέ τις κτείνων τινὰ τούτων	ἀποθάνῃ	ἢ ἐπιχειρῶν, εὖ ποιήσω αὐτόν
[53]	τὰ σφέτερα αὐτῶν) ἢ ἐκείνους	ἀποθανόντας	ἀδίκως περιιδεῖν. ~Εἰ οὖν τινι
[51]	ἀπολλυμένους ἀδίκως, καὶ αὐτούς τε	ἀποθανόντας	καὶ τὰ χρήματα αὐτῶν δημευθέντα,
[95]	καὶ τὰ χρήματα ἔχειν τοῦ	ἀποθανόντος.	Ἄλλο τι οὖν, ὦ Ἐπίχαρες,
[97]	Ἀθηναίων, καὶ τὰ κτήματα τοῦ	ἀποθανόντος	πάντα ἀποδόμενος ἀποδώσω τὰ ἡμίσεα
[35]	καὶ εἰσὶν ἐνθάδε, τῶν δὲ	ἀποθανόντων	εἰσὶ πολλοὶ προσήκοντες· ὧν ὅστις
[88]	πόλει ἐγένοντο, ὅπως μήτε χρεῶν	ἀποκοπαὶ	εἶεν μήτε δίκαι ἀνάδικοι γίγνοιντο,
[42]	τούτων δοῦναί τε καὶ δέξασθαι.	~Ἀποκρίνασθαι	δὲ αὐτὸς πρὸς ταῦτα ὅτι
[20]	ἀποθανεῖν, ἢ αὐτῷ σωθέντι ἐμὲ	ἀποκτεῖναι.	Ὁ γὰρ νόμος οὕτως εἶχεν·
[95]	καταλυθείσης, νηποινεὶ τεθνάναι, καὶ τὸν	ἀποκτείναντα	ὅσιον εἶναι καὶ τὰ χρήματα
[97]	ἀποδόμενος ἀποδώσω τὰ ἡμίσεα τῷ	ἀποκτείναντι,	καὶ οὐκ ἀποστερήσω οὐδέν. ~Ἐὰν
[95]	ὦ Ἐπίχαρες, ἢ νῦν ὁ	ἀποκτείνας	σε καθαρὸς τὰς χεῖρας ἔσται,
[97]	θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον· ~ὁ δὲ	ἀποκτείνας	τὸν ταῦτα ποιήσαντα καὶ ὁ
[32]	ἢ ἄλλος τις περὶ ἐμοῦ,	ἀποκτείνατέ	με· οὐ παραιτοῦμαι· εἰ δὲ
[97]	συγκαταστήσῃ· καὶ ἐάν τις ἄλλος	ἀποκτείνῃ,	ὅσιον αὐτὸν νομιῶ εἶναι καὶ
[97]	κατὰ φυλὰς καὶ κατὰ δήμους,	ἀποκτενεῖν	τὸν ταῦτα ποιήσαντα. Ὁ δὲ
[121]	τὴν ἱκετηρίαν, ὡς ἐμὲ μὲν	ἀποκτενῶν	ἄκριτον ἢ ἐξελῶν, αὐτὸς δὲ
[135]	τὸ πλῆθος τὸ Ἀθηναίων καὶ	ἀπολεῖ.	Δεῖ οὖν τοῦτον ἐκποδὼν ἡμῖν
[21]	αὐτὸς σωθήσεσθαι ἐμέ τε οὐκ	ἀπολεῖν;	~Ἀλλὰ γὰρ καὶ ὅτε Σπεύσιππον
[66]	τοὺς δὲ δεδεμένους καὶ μέλλοντας	ἀπολεῖσθαι	ἐλύσατε, τοὺς ἐμοὺς συγγενεῖς, δι'
[51]	δὲ τριακοσίους Ἀθηναίων μέλλοντας ἀδίκως	ἀπολεῖσθαι,	τὴν δὲ πόλιν ἐν κακοῖς
[67]	ὑπὸ Διοκλείδου δεθῆναι καὶ μέλλειν	ἀπολεῖσθαι.	Τότε δὲ ἀπέγραψα τέτταρας ἄνδρας,
[72]	πείσας δὲ ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν	ἀπολελογημένος	ἔσομαι. Ἀλλὰ γὰρ τἀληθῆ εἰρήσεται.
[33]	ὑμῖν δοκῶ ἱκανῶς περὶ τούτων	ἀπολελογῆσθαι,	δηλώσατέ μοι, ἵνα προθυμότερον περὶ
[70]	τότε γενομένων ἀκηκόατε πάντα καὶ	ἀπολελόγηταί	μοι ἱκανῶς, ὥς γ' ἐμαυτὸν
[7]	μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ ἀδίκως ἀνθρώπους	ἀπολέσαντες,	ἑάλωσαν παρ' ὑμῖν ψευδομαρτυρίων, ἡνίκ'
[138]	λῃστῶν, ὑφ' ὧν πολλοὶ ληφθέντες,	ἀπολέσαντες	τὰ ὄντα, δουλεύοντες τὸν βίον
[57]	τὸ ἕτερον ἑλέσθαι, ἢ καλῶς	ἀπολέσθαι	ἢ αἰσχρῶς σωθῆναι, ἔχοι ἄν
[58]	σιωπήσαντι μὲν αὐτῷ τε αἴσχιστα	ἀπολέσθαι	μηδὲν ἀσεβήσαντι, ἔτι δὲ τὸν
[30]	τοῦτό φημι δεῖν ἐκείνους μὲν	ἀπολέσθαι,	ὅτι ἠσέβησαν, ἐμὲ δὲ σῴζεσθαι,
[49]	ταῖς αἰτίαις δι' ἃς ἡμεῖς	ἀπολλύμεθα	οἱ μὲν αὐτῶν τεθνᾶσιν, οἱ
[51]	πότερα περιίδω τοὺς ἐμαυτοῦ συγγενεῖς	ἀπολλυμένους	ἀδίκως, καὶ αὐτούς τε ἀποθανόντας
[139]	ὑφ' ἑαυτῶν σῳζομένους ὑπ' ἀνθρώπων	ἀπολλυμένους	ὁρῷεν. ~Καὶ μὲν δὴ καὶ
[114]	θεώ; Εἰ γὰρ ἐβουλέσθην με	ἀπολλύναι	τὼ θεώ, ἐχρῆν δήπου καὶ
[149]	καὶ βουλόμενοι δυνήσονται, τούτους δὲ	ἀπόλλυτε.	Μὴ δῆτα. Ἔπειτα καὶ ταῦθ'
[101]	οὐδ' αὐτῷ ὑπὲρ αὑτοῦ ἔστιν	ἀπολογεῖσθαι.	Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, καθήμενος
[8]	ὃ βούλοιτο ἄν με πρῶτον	ἀπολογεῖσθαι·	ἅμα δὲ περὶ πάντων εἰπεῖν
[19]	ἀναμνήσθητε. Οὕτω γὰρ καὶ δίκαιον	ἀπολογεῖσθαι,	ἀναμιμνῄσκοντα τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους
[70]	παραλέλοιπά τι, ἀναστὰς ὑπομνησάτω, καὶ	ἀπολογήσομαι	καὶ πρὸς τοῦτο· περὶ δὲ
[69]	δ' ἐγὼ περὶ τῶν ἄλλων	ἀπολογήσομαι.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ μὲν οὖν τῶν
[30]	τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα οὐκ ἔστιν	ἀπολογία	ὡς οὐκ ἐποίησαν· ἡ γὰρ
[72]	ἐγὼ ὑμᾶς διδάξω. Καίτοιγε τοιαύτην	ἀπολογίαν	περὶ αὐτοῦ ποιήσομαι, ὅπου μὴ
[6]	καὶ διαβολῆς τῆς μεγίστης τὴν	ἀπολογίαν	ποιοῦμαι. Εἰκὸς οὖν ὑμᾶς ἐστιν
[10]	ἀρχῆς περὶ πάντων ποιήσομαι τὴν	ἀπολογίαν,	πρῶτον μὲν περὶ αὐτῆς τῆς
[9]	εὐνοίας μου τὴν ἀκρόασιν τῆς	ἀπολογίας	ποιήσασθαι, καὶ μήτ' ἐμοὶ ἀντιδίκους
[8]	ἄνδρες, πόθεν χρὴ ἄρξασθαι τῆς	ἀπολογίας,	πότερον ἐκ τῶν τελευταίων λόγων,
[9]	ἀκροασαμένους δὲ διὰ τέλους τῆς	ἀπολογίας	τότε ἤδη ψηφίζεσθαι τοῦτο ὅ
[6]	ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε, ἀνάγκη τὸν	ἀπολογούμενον	ἔλαττον ἔχειν. Οἱ μὲν γὰρ
[7]	πρὶν ἂν καὶ ἐμοῦ ἀκούσητε	ἀπολογουμένου.	~Σκοπῶ μὲν οὖν ἔγωγε, ὦ
[6]	εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ τῷ	ἀπολογουμένῳ	ἢ τοῖς κατηγόροις, εἰδότας ὅτι
[33]	ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν ἄλλων	ἀπολογῶμαι.	~Περὶ δὲ τῶν ἀναθημάτων τῆς
[137]	δεῦρο, ὡς ἔοικεν, ὑπὸ Κηφισίου	ἀπολοίμην.	Ἐγὼ δέ, ὦ Ἀθηναῖοι, οὐκ
[54]	τῶν ἐμαυτοῦ, ὅπως ἐκεῖνοι μὲν	ἀπόλοιντο,	ἐγὼ δὲ σωθείην ἃ ἐλογοποίουν
[58]	ἔτι δὲ τὸν πατέρα περιιδεῖν	ἀπολόμενον	καὶ τὸν κηδεστὴν καὶ τοὺς
[136]	οἷόσπερ ἐγώ, τούτους δὲ μάλιστα	ἀπολωλέναι,	εἰ δὲ μή, εἶναι τοὺς
[53]	ἐμήνυσε Διοκλείδης, φίλους ὄντας τῶν	ἀπολωλότων	ἤδη. Καὶ τοῖς μὲν οὐδέπω
[105]	οὓς ὠμόσατε ἀλλήλοις, οἱ δὲ	ἀποπειρώμενοι	τῆς ὑμετέρας γνώμης, εἰ αὐτοῖς
[8]	Ὃ δέ με ποιεῖ μάλιστ'	ἀπορεῖν,	ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ, ὅτι οὐ
[149]	καὶ Ἀνδρίους πολίτας ποιεῖσθαι δι'	ἀπορίαν	ἀνδρῶν, τοὺς δὲ ὄντας πολίτας
[144]	συμφορὰς εἰς πενίαν πολλὴν καὶ	ἀπορίαν	κατέστην, ἔπειτα δὲ καινὸν βίον
[45]	~Ἡ δὲ βουλὴ ἐξελθοῦσα ἐν	ἀπορρήτῳ	συνέλαβεν ἡμᾶς καὶ ἔδησεν ἐν
[149]	Ὥστ' ἐμοὶ μὲν πειθόμενοι οὐκ	ἀποστερεῖσθε	εἴ τι ἐγὼ δυνήσομαι ὑμᾶς
[140]	μεταγνῶτε, μηδὲ βούλεσθε τὴν πόλιν	ἀποστερῆσαι	ταύτης τῆς δόξης, μηδὲ αὐτοὶ
[53]	μοι κρεῖττον εἶναι τέτταρας ἄνδρας	ἀποστερῆσαι	τῆς πατρίδος δικαίως, (οἳ νῦν
[150]	αὐτοὺς τῶν ἀπ' ἐμοῦ ἐλπίδων	ἀποστερήσητε	μήτ' ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς.
[97]	ἡμίσεα τῷ ἀποκτείναντι, καὶ οὐκ	ἀποστερήσω	οὐδέν. ~Ἐὰν δέ τις κτείνων
[122]	εἰ ἔτι καὶ νῦν βουλοίμην	ἀποστῆναι	τῆς Ἐπιλύκου θυγατρός, ἕτοιμος εἴη
[41]	τὸν πατέρα μου ἀπώλλυε, συνειδότα	ἀποφαίνων.	Εἰπεῖν δὲ ἡμᾶς ὅτι δεδογμένον
[123]	ἄλλους· εἰ δ' ἐγὼ αὐτὸν	ἀποφεύξομαι	καὶ γνώσονται Ἀθηναῖοι περὶ ἐμοῦ
[38]	ἐπὶ Λαυρείῳ, δεῖν δὲ κομίσασθαι	ἀποφοράν.	Ἀναστὰς δὲ πρῲ ψευσθεὶς τῆς
[41]	οἵδε περιμένουσι; Χρὴ μέντοι μὴ	ἀπωθεῖσθαι	τοιούτους φίλους. Εἰπόντα δὲ αὐτὸν
[41]	τῷ τρόπῳ τὸν πατέρα μου	ἀπώλλυε,	συνειδότα ἀποφαίνων. Εἰπεῖν δὲ ἡμᾶς
[60]	τιμωρήσασθαι ἐκεῖνον, ὃς ἡμᾶς μὲν	ἀπώλλυεν	ἀδίκως, τὴν δὲ πόλιν ἐξηπάτα,
[58]	ἀνεψιοὺς τοσούτους, οὓς οὐδεὶς ἄλλος	ἀπώλλυεν	ἢ ἐγὼ μὴ εἰπὼν ὡς
[42]	δ' αὖ κηδεστήν μου οὕτως	ἀπώλλυεν.	Ἥκειν ἔφη εἰς Καλλίου, καὶ
[47]	εἰδῆτε ὅσους μοι τῶν συγγενῶν	ἀπώλλυεν,	πρῶτον μὲν τὸν πατέρα, εἶτα
[58]	ἤκουσα. Ἔτι δὲ τριακοσίους Ἀθηναίων	ἀπώλλυον,	καὶ ἡ πόλις ἐν κακοῖς
[114]	τι ἢ αὐτὸς μὲν αὑτὸν	ἀπώλλυον	τιθεὶς τὴν ἱκετηρίαν, ἐσῳζόμην δὲ
[102]	μὲν τούτων διὰ τοῦτ' ἂν	ἀπωλόμην,	ὅτι εἰς τὴν πόλιν οὐδὲν
[127]	γνήσιον, ἐκ Χρυσίλλης γεγονότα· ὃν	ἀπώμοσε.	Καὶ μοι τούτων ἁπάντων τοὺς
[102]	οὐκ ἀποθανεῖσθαι, ὡς ἕτεροι πολλοί;	~Ἆρ'	οἴεσθε, ὦ ἄνδρες, ἄλλων τινῶν
[4]	διδομένη καὶ δωρεὰν ὑπάρχουσα; Οὗτος	ἄρα	βουλήσεται περὶ τοῦ σώματος τοῦ
[54]	παρειστήκει πρότερον περὶ ἐμοῦ, ὡς	ἄρα	ἐγὼ ἐμήνυσα κατὰ τῶν ἑταίρων
[4]	ὅτι λέγοιεν οἱ ἐχθροὶ ὡς	ἄρα	ἐγὼ οὔτ' ἂν ὑπομείναιμι οἰχήσομαί
[137]	καὶ περὶ τῆς ἐμπορίας, ὡς	ἄρα	οἱ θεοὶ διὰ τοῦτό με
[86]	μὴ χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός.	~Ἆρά	γε ἔστιν ἐνταυθοῖ τι περιελείπετο
[41]	τυχεῖν ἐξιόντα, καὶ εἰπεῖν αὐτῷ	ἆρά	γε σὲ οἵδε περιμένουσι; Χρὴ
[31]	ἐμοῦ, καὶ ἀρασάμενοι τὰς μεγίστας	ἀρὰς	ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ παισὶ
[31]	τὴν ψῆφον περὶ ἐμοῦ, καὶ	ἀρασάμενοι	τὰς μεγίστας ἀρὰς ὑμῖν τε
[42]	καὶ ἡμᾶς συνθεμένους οἱ τὸ	ἀργύριον	εἰς τὸν ἐπιόντα μῆνα δώσειν
[101]	οὗτος ὑπῆρχεν, εἰ μὴ ἐδίδουν	ἀργύριον;	Καὶ γὰρ νῦν. Ἀνέκρινε δ'
[133]	ᾖ, καὶ μὴ ὑπερβάλλουσι λαβεῖν	ἀργύριον	καὶ ὀλίγου πραθείσης μετασχεῖν. ~Κερδήναντες
[73]	Ἐγὼ ὑμᾶς διδάξω. Οἱ μὲν	ἀργύριον	ὀφείλοντες τῷ δημοσίω, ὁπόσοι εὐθύνας
[100]	εἶχἐ, πραττόμενος δ' οὐ πολὺ	ἀργύριον	τὸν βουλόμενον ἀνθρώπων, ὡς οὗτοι
[134]	ὑμετέρων μὴ διανείμασθαι ἓξ τάλαντα	ἀργυρίου.	~Ἃ οὗτοι γνόντες ἔδοσαν σφίσιν
[41]	ἡμῖν εἴη δύο μὲν τάλαντα	ἀργυρίου	διδόναι οἱ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν
[78]	μὴ ἐνθάδε μεινάντων, ἢ ἐξ	Ἀρείου	πάγου ἢ τῶν ἐφετῶν ἢ
[84]	ἐπιμελείσθω ἡ βουλὴ ἡ ἐξ	Ἀρείου	πάγου τῶν νόμων, ὅπως ἂν
[79]	αὐτοῖς ἐν οἷσπερ οἱ ἐξ	Ἀρείου	πάγου φεύγοντες, ὅπως ἂν ὡς
[11]	καὶ παρασκευὴν τοσαύτην, καὶ κίνδυνον	ἀρεῖσθαι	μέλλετε· Ἀλκιβιάδην δὲ τὸν στρατηγὸν
[142]	ἁπάσῃ αἱ τῶν ὑμετέρων προγόνων	ἀρεταὶ	πλείστου ἄξιαι ἐγένοντο. Ἐπειδὴ γάρ,
[143]	τὰς τῶν προγόνων τῶν ὑμετέρων	ἀρετάς,	ἀξιῶ κἀμοὶ διὰ τὰς τῶν
[142]	διὰ τὰς ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν	ἀρετάς,	οἳ ὑπῆρξαν τῆς ἐλευθερίας ἁπάσῃ
[143]	τὰς τῶν προγόνων τῶν ἐμῶν	ἀρετὰς	σωτηρίαν γενέσθαϊ. Καὶ γὰρ αὐτῶν
[109]	ἀγαθῶν ὄντες ἀπέδοτε τὴν ὑπάρχουσαν	ἀρετήν·	ἠξιώσατε γὰρ τούς τε φεύγοντας
[107]	Μαραθῶνάδε, νομίσαντες τὴν σφετέραν αὐτῶν	ἀρετὴν	ἱκανὴν εἶναι τῷ πλήθει τῷ
[119]	νῦν δὲ διὰ τὴν ἡμετέραν	ἀρετὴν	τάδε ἔσται. Τῆς μὲν οὖν
[56]	δὲ τῆς πόλεως ἁπάσης, μετ'	ἀρετῆς	ἀλλ' οὐ μετὰ κακίας, ὡς
[150]	δ' ἔγωγε τούτους οἵτινες ὑμῖν	ἀρετῆς	ἤδη τῆς μεγίστης εἰς τὸ
[109]	ὑμῖν ὑπόλοιπόν ἐστι τῆς ἐκείνων	ἀρετῆς;	Μὴ μνησικακῆσαι, εἰδότας, ὦ ἄνδρες,
[38]	Ὁρᾶν δὲ ἀνθρώπους τὸν μὲν	ἀριθμὸν	μάλιστα τριακοσίους, ἑστάναι δὲ κύκλῳ
[69]	κάλει τοὺς λυθέντας δι' ἐμέ·	ἄριστα	γὰρ ἂν εἰδότες τὰ γενόμενα
[55]	ἔφυγον ταῦτα ποιήσαντες, ἴσασι δὲ	ἄριστα	εἴτε ψεύδομαι εἴτε ἀληθῆ λέγω,
[98]	ἐκείνου καθάπερ Ἁρμόδιόν τε καὶ	Ἀριστογείτονα	καὶ τοὺς ἀπογόνους αὐτῶν. Ὁπόσοι
[140]	νυνὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν ἄνδρες	ἄριστοι	καὶ εὐβουλότατοι δοκεῖτε γεγενῆσθαι, οὐκ
[13]	Μέλητον, Ἀρχεβιάδην, Ἄρχιππον, Διογένη, Πολύστρατον,	Ἀριστομένη,	Οἰωνίαν, Παναίτιον. ~Πρώτη μέν, ὦ
[9]	ὅ τι ἂν ὑμῖν αὐτοῖς	ἄριστον	καὶ εὐορκότατον νομίζητε εἶναι. ~Ὥσπερ
[67]	δὲ γενομένων ἕνεκα εἰκότως ἀνὴρ	ἄριστος	δοκοίην εἶναι, ὅστις εἰσηγησαμένῳ μὲν
[47]	ὀνόματα. Καὶ αὐτοῖς ἀναγίγνωσκε. Χαρμίδης	Ἀριστοτέλους.	Οὗτος ἀνεψιὸς ἐμός· ἡ μήτηρ
[110]	ὥσθ' ἃ αὐτοὶ κατεσκεύασαν, οὐκ	ἀρκεῖ	αὐτοῖς ὅτι οὐ κατέσχον ἃ
[98]	τοὺς παῖδας τοὺς ἐκείνου καθάπερ	Ἁρμόδιόν	τε καὶ Ἀριστογείτονα καὶ τοὺς
[89]	γενομένων πρότερον ψηφισμάτων, πρὶν Εὐκλείδην	ἄρξαι,	ὅπως κύριον ἔσται; Οὐκ οἶμαι
[73]	τῷ δημοσίω, ὁπόσοι εὐθύνας ὦφλον	ἄρξαντες	ἀρχάς, ἢ ἐξούλας ἢ γραφὰς
[147]	ἀπέδειξαν, πλείστας δὲ ἄλλας ἀρχὰς	ἄρξαντες	καὶ χρήματα διαχειρίσαντες τὰ ὑμέτερα
[8]	ἔγωγε, ὦ ἄνδρες, πόθεν χρὴ	ἄρξασθαι	τῆς ἀπολογίας, πότερον ἐκ τῶν
[95]	ἐστι τοῦ βουλευτηρίου; Ὃς ἂν	ἄρξῃ	ἐν τῇ πόλει τῆς δημοκρατίας
[97]	τὴν Ἀθήνησι, καὶ ἐάν τις	ἄρξῃ	τιν' ἀρχὴν καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας
[117]	ἀπέθανε δὲ ἐν Σικελίᾳ ἄπαις	ἀρρένων	παίδων, θυγατέρας δὲ δύο καταλιπών,
[84]	τῶν νόμων, ὅπως ἂν αἱ	ἀρχαὶ	τοῖς κειμένοις νόμοις χρῶνται. Τοὺς
[147]	εἰς ἡμᾶς, οἰκία δὲ πασῶν	ἀρχαιοτάτη	καὶ κοινοτάτη ἀεὶ τῷ δεομένῳ.
[83]	τῷ βουλομένῳ, καὶ παραδιδόντων ταῖς	ἀρχαῖς	ἐν τῷδε τῷ μηνί. ~Τοὺς
[147]	ὑμῖν ἀπέδειξαν, πλείστας δὲ ἄλλας	ἀρχὰς	ἄρξαντες καὶ χρήματα διαχειρίσαντες τὰ
[73]	δημοσίω, ὁπόσοι εὐθύνας ὦφλον ἄρξαντες	ἀρχάς,	ἢ ἐξούλας ἢ γραφὰς ἢ
[85]	νόμον. Νόμοσἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς	ἀρχὰς	μὴ χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός.
[89]	ἀναγράψαι, ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς	ἀρχὰς	μὴ χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός,
[87]	~ΝΟΜΟΙΑ. Γράφῳ δὲ νόμῳ τὰς	ἀρχὰς	μὴ χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός.
[79]	τοὺς θεσμοθέτας καὶ τὰς ἄλλας	ἀρχάς.	Ποιεῖν δὲ ταῦτα τριῶν ἡμερῶν,
[13]	Ἀνδρόμαχος ἐμήνυσεν· Ἀλκιβιάδην, Νικιάδην, Μέλητον,	Ἀρχεβιάδην,	Ἄρχιππον, Διογένη, Πολύστρατον, Ἀριστομένη, Οἰωνίαν,
[12]	Καὶ ᾤχοντο, καὶ ἤγαγον θεράποντα	Ἀρχεβιάδου	Πολεμάρχου· Ἀνδρόμαχος αὐτῷ ὄνομα ἦν.
[132]	πρῶτον μὲν γυμνασίαρχον Ἡφαιστίοις, ἔπειτα	ἀρχεθέωρον	εἰς Ἰσθμὸν καὶ Ὀλυμπίαζε, εἶτα
[96]	Βοηθὸς ἐπεστάτει. Τάδε Δημόφαντος συνέγραψεν.	Ἄρχει	χρόνος τοῦδε τοῦ ψηφίσματος ἡ
[96]	τὴν Ἀθήνησιν, ἢ ἀρχήν τινα	ἄρχῃ	καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας, πολέμιος ἔστω
[86]	περὶ ὅτου οἷόν τε ἢ	ἀρχὴν	εἰσάγειν ἢ ὑμῶν πρᾶξαί τινι,
[97]	καὶ ἐάν τις ἄρξῃ τιν'	ἀρχὴν	καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας τὸ λοιπόν,
[96]	δημοκρατίαν καταλύῃ τὴν Ἀθήνησιν, ἢ	ἀρχήν	τινα ἄρχῃ καταλελυμένης τῆς δημοκρατίας,
[108]	διὰ τὸ ἀλλήλοις ὁμονοεῖν τὴν	ἀρχὴν	τῶν Ἑλλήνων κατηργάσαντο καὶ τὴν
[34]	ὑμῖν, οὕτω καὶ ποιήσω· ἐξ	ἀρχῆς	γὰρ ὑμᾶς διδάξω ἅπαντα τὰ
[1]	καὶ δικαίως καὶ ἀδίκως, ἐξ	ἀρχῆς	ἐπειδὴ τάχιστα ἀφικόμην εἰς τὴν
[90]	ἂν ἐθέλῃ εὐθύνας διδόναι τῆς	ἀρχῆς	ἧς ἦρξεν. Ὅπου τοίνυν αὐτοῖς
[10]	προεῖπον ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, ἐξ	ἀρχῆς	περὶ πάντων ποιήσομαι τὴν ἀπολογίαν,
[8]	τῶν γεγενημένων, εἴτε καὶ ἐξ	ἀρχῆς	ὑμᾶς διδάξω τὰ γεγενημένα. Ὃ
[8]	οὖν μοι εἶναι δοκεῖ ἐξ	ἀρχῆς	ὑμᾶς διδάσκειν πάντα τὰ γενόμενα
[35]	Εὐφίλητον, Εὐρυδάμαντα, Φερεκλέα, Μέλητον, Τιμάνθη,	Ἀρχίδαμον,	Τελένικον. Τούτων τοίνυν τῶν ἀνδρῶν
[13]	ἐμήνυσεν· Ἀλκιβιάδην, Νικιάδην, Μέλητον, Ἀρχεβιάδην,	Ἄρχιππον,	Διογένη, Πολύστρατον, Ἀριστομένη, Οἰωνίαν, Παναίτιον.
[89]	τοῖς κειμένοις χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος,	ἐνταυθοῖ ἔστιν ὅ τι ὑπολείπεται
[94]	νόμοις δεῖ χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος,	ἐπεὶ ὥς γε οὐκ ἀπήγαγεν,
[99]	νόμοις δεῖ χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος.	Καὶ σὺ ζῇς καὶ περιέρχῃ
[88]	νόμοις ἐψηφίσασθε χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος.	~Ὅπου οὖν ἔδοξεν ὑμῖν δοκιμάσαι
[87]	δὲ νόμοις χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος.	~Τὰς μὲν δίκας, ὦ ἄνδρες,
[93]	τοῖς νόμοις ἐψηφίσασθε ἀπ' Εὐκλείδου	ἄρχοντος	χρῆσθαι, ἀξιοῖ ἃ ἔχει ὑμῶν
[133]	γὰρ οὑτοσί, ὁ καλὸς κἀγαθός,	ἀρχώνης	ἐγένετο τῆς πεντηκοστῆς τρίτον ἔτος,
[28]	τοὺς μεμυημένους, ἀκούσαντας τὰς μηνύσεις	ἅς	ἕκαστος ἐμήνυσε, διαδικάσαι. Καὶ ἐψηφίσαντο
[26]	ἔφυγον κατὰ τὰς μηνύσεις ταύτας	ἃς	ἐγὼ ὑμῖν ἀπέδειξα. Καὶ ἐάν
[49]	οὗτοι ἐπὶ ταῖς αἰτίαις δι'	ἃς	ἡμεῖς ἀπολλύμεθα οἱ μὲν αὐτῶν
[132]	καὶ ἥκων ἐκ Κύπρου οὐκ	ἀσεβεῖν	ἐδόκουν αὐτοῖς, μυῶν μὲν Ἀ
[32]	ἔλαττον εἶναι τῶν μηδὲν ἠδικηκότων	ἀσεβεῖν	καταγνῶναι ἢ τοὺς ἠσεβηκότας μὴ
[32]	τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας. ~Νομίσατε τοίνυν	ἀσέβημα	οὐδὲν ἔλαττον εἶναι τῶν μηδὲν
[71]	εἶπεν εἴργεσθαι τῶν ἱερῶν τοὺς	ἀσεβήσαντας	καὶ ὁμολογήσαντας, ἐμοὶ δὲ τούτων
[58]	αὐτῷ τε αἴσχιστα ἀπολέσθαι μηδὲν	ἀσεβήσαντι,	ἔτι δὲ τὸν πατέρα περιιδεῖν
[29]	ὡς πρότερον ἑτέρων ἁμαρτόντων καὶ	ἀσεβησάντων	περὶ τὼ θεώ, οἷα ἕκαστος
[31]	ἱερά, ἵνα τιμωρήσητε μὲν τοὺς	ἀσεβοῦντας,	σῴζητε δὲ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας.
[132]	τῶν ἱερῶν χρημάτων. Νῦν δὲ	ἀσεβῶ	καὶ ἀδικῶ εἰσιὼν εἰς τὰ
[74]	ἢ ἀναυμαχίου ὄφλοιεν, ἢ τὴν	ἀσπίδα	ἀποβάλοιεν, ἢ τρὶς ψευδομαρτυρίων ἢ
[45]	ἐκέλευσαν Ἀθηναίων τοὺς μὲν ἐν	ἄστει	οἰκοῦντας ἰέναι εἰς τὴν ἀγορὰν
[74]	ὁπόσοι λίποιεν τὴν τάξιν, ἢ	ἀστρατείας	ἢ δειλίας ἢ ἀναυμαχίου ὄφλοιεν,
[40]	τὸ ἔργον. ~Ἥκων δὲ εἰς	ἄστυ	ζητητάς τε ἤδη ᾑρημένους καταλαμβάνειν
[74]	δὲ ὧν τὰ μὲν σώματα	ἄτιμα	ἦν, τὴν δ' οὐσίαν εἶχον
[74]	πεπρᾶσθαι. ~Εἷς μὲν τρόπος οὗτος	ἀτιμίας	ἦν, ἕτερος δὲ ὧν τὰ
[75]	οὐδὲ βουλεῦσαι. Τούτων ἦσαν οὗτοι	ἄτιμοι	αὕτη γὰρ ἦν τούτοις πρόσταξις.
[75]	κατὰ προστάξεις, οἵτινες οὐ παντάπασιν	ἄτιμοι	ἦσαν, ἀλλὰ μέρος τι αὐτῶν,
[78]	ἐφ' ἧς Καλλίας ἦρχεν, ~ὅσοι	ἄτιμοι	ἦσαν ἢ ὀφείλοντες, καὶ ὅσων
[74]	γονέας κακῶς ποιοῖεν, οὗτοι πάντες	ἄτιμοι	ἦσαν τὰ σώματα, τὰ δὲ
[73]	τὴν γνώμην Πατροκλείδης. Οἱ δὲ	ἄτιμοι	τίνες ἦσαν, καὶ τίνα τρόπον
[93]	μὲν φυγάδος πολίτης, ἀντὶ δὲ	ἀτίμου	συκοφάντης, ὅτι τοῖς νόμοις τοῖς
[74]	αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐκ τούτων	ἀτίμους	εἶναι· καὶ ὁπόσοι λίποιεν τὴν
[80]	μὲν τὸ ψήφισμα τουτὶ τοὺς	ἀτίμους	ἐπιτίμους ἐποιήσατε· τοὺς δὲ φεύγοντας
[73]	ὁμονοίας, καὶ ἔδοξεν ὑμῖν τοὺς	ἀτίμους	ἐπιτίμους ποιῆσαι, καὶ εἶπε τὴν
[107]	τε φεύγοντας καταδέξασθαι καὶ τοὺς	ἀτίμους	ἐπιτίμους ποιῆσαι καὶ κοινὴν τήν
[109]	τε φεύγοντας καταδέξασθαι καὶ τοὺς	ἀτίμους	ἐπιτίμους ποιῆσαι. Τί οὖν ὑμῖν
[103]	φεύγοντας κατηγάγετε, τοῦτο δὲ οὓς	ἀτίμους	ὄντας ἐπιτίμους ἐποιήσατε· ὧν ἕνεκα
[33]	πεμπτὸν μέρος τῶν ψήφων καὶ	ἀτιμωθῇ	ὁ ἐνδείξας ἐμὲ Κηφίσιος οὑτοσί,
[125]	μήτηρ τὴν θυγατέρα. Ταύτης δ'	αὖ	διαπεπλησμένος ἐξέβαλε καὶ ταύτην. Ἡ
[90]	ἠξιοῦτε μνησικακεῖν. Ἡ δὲ βουλὴ	αὖ	ἡ ἀεὶ βουλεύουσα τί ὄμνυσι;
[74]	εἶχον καὶ ἐκέκτηντο· οὗτοι δ'	αὖ	ἦσαν ὁπόσοι κλοπῆς ἢ δώρων
[75]	τὰ δὲ χρήματα εἶχον. ~Ἄλλοι	αὖ	κατὰ προστάξεις, οἵτινες οὐ παντάπασιν
[42]	ἵνα κἀκεῖνος παρείη. Τὸν δ'	αὖ	κηδεστήν μου οὕτως ἀπώλλυεν. Ἥκειν
[7]	παρὰ τῶν κατηγορουμένων· οἱ δὲ	αὖ,	μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ ἀδίκως ἀνθρώπους
[94]	νῦν κειμένοις χρῆσθε. ~Μέλητος δ'	αὖ	οὑτοσὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ τῶν τριάκοντα
[91]	πλὴν τῶν φυγόντων Ὑμεῖς δ'	αὖ,	ὦ Ἀθηναῖοι, τί ὀμόσαντες δικάζετε;
[12]	τὸν ἀδελφὸν καὶ Ἱκέσιον τὸν	αὐλητὴν	καὶ τὸν Μελήτου δοῦλον. ~Πρῶτος
[76]	ἐξαλεῖψαι πάντα τὰ ψηφίσματα, καὶ	αὐτὰ	καὶ εἴ πού τι ἀντίγραφον
[22]	ἐδίωκεν ὁ πατὴρ τῶν παρανόμων,	αὐτὰ	ταῦτα ἔλεγεν, ὡς οὐδεπώποτε ἔλθοι
[25]	μηνύσεις ὧδε περὶ τῶν μυστηρίων	αὗται	ἐγένοντο τέτταρες· οἳ δὲ ἔφυγον
[16]	δὲ καὶ Δάμωνος Ἀγαρίστη ὄνομα	αὐτῇ	αὕτη ἐμήνυσεν ἐν τῇ οἰκίᾳ
[109]	καὶ εὐδαίμων ἐγένετο· ἃ νῦν	αὐτῇ	ὑπάρχει, εἰ ἐθέλοιμεν οἱ πολῖται
[75]	βουλεῦσαι. Τούτων ἦσαν οὗτοι ἄτιμοι	αὕτη	γὰρ ἦν τούτοις πρόσταξις. ~Ἑτέροις
[16]	καὶ Δάμωνος Ἀγαρίστη ὄνομα αὐτῇ	αὕτη	ἐμήνυσεν ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ
[14]	μέν, ὦ ἄνδρες, μήνυσις ἐγένετο	αὕτη	ὑπὸ Ἀνδρομάχου κατὰ τούτων τῶν
[141]	οὖν ἁπάντων περὶ ἐμοῦ τὴν	αὐτὴν	γνώμην ἔχειν, ἥνπερ καὶ περὶ
[3]	δ' ἄν, ὦ ἄνδρες, τὴν	αὐτὴν	γνώμην ἔχοιτε περὶ τῶν ἐθελοντῶν
[105]	νυνὶ ἀκροασόμενοι ἀμφότεροι, ~οὐ τὴν	αὐτὴν	γνώμην ἔχοντες ἀλλήλοις, ἀλλ' οἱ
[127]	τολμηροτάτης γυναικὸς ἀνηράσθη, καὶ κομίζεται	αὐτὴν	εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ τὸν
[146]	ὄνειδος, ὅτ' ἐμοῦ φεύγοντος Κλεοφῶν	αὐτὴν	ὁ λυροποιὸς ᾤκει. Οὐ γὰρ
[124]	συνοικήσας οὐδ' ἐνιαυτὸν τὴν μητέρα	αὐτῆς	ἔλαβε, καὶ συνῴκει ὁ πάντων
[5]	ἐχθροὶ λέγουσι, πολύ γ' ἂν	αὐτῆς	μᾶλλον ἐγὼ πολίτης δεξαίμην εἶναι
[10]	τὴν ἀπολογίαν, πρῶτον μὲν περὶ	αὐτῆς	τῆς αἰτίας ὅθεν περ ἡ
[4]	ἔσχον, καὶ μὴ προκαταγιγνώσκειν ἀδικεῖν.	~Αὐτίκα	ἐγὼ πολλῶν μοι ἀπαγγελλόντων ὅτι
[117]	ὦ ἄνδρες τάχα γὰρ ἂν	αὐτὸ	βούλοισθε πυθέσθαι ὁ δὲ Καλλίας
[64]	εἶναι, ὅτι οἶδα, ἀλλὰ μᾶλλον	αὐτὸ	τὸ ἔργον πολλῷ, ὅτι πεποίηται.
[30]	μᾶλλον ἐκείνων κατηγορῶ, καὶ δι'	αὐτὸ	τοῦτό φημι δεῖν ἐκείνους μὲν
[33]	ὑμῖν ἀποδείκνυμι σαφῶς, δέομαι ὑμῶν	αὐτὸ	φανερὸν τοῖς Ἕλλησι πᾶσι ποιῆσαι,
[6]	πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύσαντες καὶ συνθέντες,	αὐτοὶ	ἄνευ κινδύνων ὄντες, τὴν κατηγορίαν
[66]	ἐμέ, καὶ τοὺς φεύγοντας κατεδέξασθε,	αὐτοὶ	δὲ λαβόντες τὰ ὅπλα ἀπῇτε,
[140]	ἀποστερῆσαι ταύτης τῆς δόξης, μηδὲ	αὐτοὶ	δοκεῖν τύχῃ ταῦτα μᾶλλον ἢ
[110]	οὕτως εἰσὶ τολμηροὶ ὥσθ' ἃ	αὐτοὶ	κατεσκεύασαν, οὐκ ἀρκεῖ αὐτοῖς ὅτι
[5]	τῆς πόλεως οὕτω διακειμένης ὥσπερ	αὐτοὶ	οἱ ἐχθροὶ λέγουσι, πολύ γ'
[68]	τὸ φῶς δι' ἐμέ, καὶ	αὐτοὶ	ὁμολογοῦσιν· ὁ δὲ τὴν πόλιν
[143]	μεταδοῦναι τῆς σωτηρίας, ἧσπερ καὶ	αὐτοὶ	παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἐτύχετε. ~Σκέψασθε
[3]	τὴν γνώμην οἵαν περ καὶ	αὐτοὶ	περὶ αὑτῶν ἔσχον, καὶ μὴ
[3]	εἰς τοὺς κινδύνους καθισταμένων, ἥνπερ	αὐτοὶ	περὶ αὑτῶν ἔχουσιν. Ὁπόσοι μὲν
[3]	αὐτῶν γιγνώσκετε οἷά περ καὶ	αὐτοὶ	περὶ σφῶν αὐτῶν ἔγνωσαν· ὁπόσοι
[148]	τῶν ἔργων. ~Μὴ τοίνυν, εἰ	αὐτοὶ	τεθνᾶσι, καὶ περὶ τῶν πεπραγμένων
[109]	τοσαύτην παρέδοσαν. ~Ὑμεῖς οὖν καὶ	αὐτοὶ	ὕστερον, κακῶν οὐκ ἐλαττόνων ἢ
[89]	ἔγωγε, ἄνδρες. Σκοπεῖτε δὲ καὶ	αὐτοί.	~Φέρε δὴ τοίνυν, οἱ ὅρκοι
[113]	ἀληθῆ λέγουσιν οἱ κατήγοροι, ὑπ'	αὐτοῖν	με φημὶ τοῖν θεοῖν σεσῷσθαι.
[133]	ἔμοιγε δοκοῦσι συλλεγῆναι ἐκεῖσε, ἵν'	αὐτοῖς	ἀμφότερα ᾖ, καὶ μὴ ὑπερβάλλουσι
[47]	ἄλλων ἀκούσεσθε τὰ ὀνόματα. Καὶ	αὐτοῖς	ἀναγίγνωσκε. Χαρμίδης Ἀριστοτέλους. Οὗτος ἀνεψιὸς
[9]	τοῦτο ὅ τι ἂν ὑμῖν	αὐτοῖς	ἄριστον καὶ εὐορκότατον νομίζητε εἶναι.
[55]	εἴτε ἀληθῆ λέγω, ἔξεστι δὲ	αὐτοῖς	ἐλέγχειν με ἐν τῷ ἐμῷ
[23]	εἰ δ' ἐλεγχθήσονται ψευδόμενοι, οὐδὲν	αὐτοῖς	ἐμέλησεν. ~Ὥσπερ οὖν, εἰ ἀληθῆ
[79]	τὸν παραβαίνοντα ταῦτα ἐν τοῖς	αὐτοῖς	ἐν οἷσπερ οἱ ἐξ Ἀρείου
[44]	τοὺς ἐγγυητάς, οὓς ἔδει τοῖς	αὐτοῖς	ἐνέχεσθαι ἐν οἷσπερ οὓς ἠγγυήσαντο.
[105]	ἀποπειρώμενοι τῆς ὑμετέρας γνώμης, εἰ	αὐτοῖς	ἐξέσται ἀδεῶς συκοφαντεῖν καὶ γράφεσθαι,
[148]	τεθνᾶσι, καὶ περὶ τῶν πεπραγμένων	αὐτοῖς	ἐπιλάθησθε, ἀλλ' ἀναμνησθέντες τῶν ἔργων
[106]	προσήκοντα καὶ τὰ συμφέροντα ὑμῖν	αὐτοῖς	ἐποιήσατε, βραχέα βούλομαι καὶ περὶ
[141]	καὶ ὅπως, εἴ ποτέ τις	αὐτοῖς	ἢ τῶν ἐξ ἐκείνων τινὶ
[112]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ ἔδειξεν	αὐτοῖς.	Κἆἆθ' ὁ κῆρυξ ἐκήρυττε τίς
[31]	τὰς μεγίστας ἀρὰς ὑμῖν τε	αὐτοῖς	καὶ παισὶ τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν,
[135]	~Ἃ οὗτοι γνόντες ἔδοσαν σφίσιν	αὐτοῖς	λόγον, ὅτι Ἄνθρωπος οὑτοσὶ οὔτε
[132]	ἐκ Κύπρου οὐκ ἀσεβεῖν ἐδόκουν	αὐτοῖς,	μυῶν μὲν Ἀ Δελφόν, ἔτι
[136]	μή, εἶναι τοὺς μὴ ἐπιτρέψοντας	αὐτοῖς,	οἷς καὶ προσήκει ἀνδράσιν εἶναι
[64]	τινὲς δι' ἡμᾶς φίλοι. ~Εἶπον	αὐτοῖς	ὅτι νομίζοιμι μὲν διὰ τὸ
[110]	ἃ αὐτοὶ κατεσκεύασαν, οὐκ ἀρκεῖ	αὐτοῖς	ὅτι οὐ κατέσχον ἃ ἐπεβούλευσαν,
[75]	ἐν τῷ δήμῳ οὐκ ἐξῆν	αὐτοῖς	οὐδὲ βουλεῦσαι. Τούτων ἦσαν οὗτοι
[138]	ἐμῆς, εἶτα ἔσῳζον; ~Οὐκ ἐξῆν	αὐτοῖς	ποιῆσαι μηδὲ ταφῆς τὸ σῶμα
[67]	ἁμαρτόντων δ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν	αὐτοῖς	συνέκρυψα, καὶ μηνύσαντος κατ' αὐτῶν
[90]	ἀρχῆς ἧς ἦρξεν. Ὅπου τοίνυν	αὐτοῖς	τοῖς τριάκοντα ὤμνυτε μὴ μνησικακήσειν,
[127]	κατὰ τὸν νόμον ὅς ἐστιν	αὐτοῖς,	τὸν πατέρα ὀμόσαντα εἰσάγειν ἦ
[92]	νόμους καὶ τοὺς κατηγόρους, τί	αὐτοῖς	ὑπάρχον ἑτέρων κατηγοροῦσι. Κηφίσιος μὲν
[18]	οὗτοι γάρ εἰσιν Ἀκουμενοῦ καὶ	Αὐτοκράτορος	συγγενεῖς, οἳ ἔφυγον ἐπὶ τῇ
[18]	μηνύσει· τοῦ μὲν ἀδελφιδοῦς ἐστιν	Αὐτοκράτωρ,	τοῦ δὲ θεῖος Ἀκουμενός· οἷς
[15]	δὲ τῆς βουλῆς ἦν γὰρ	αὐτοκράτωρ	ᾤχοντο ἐπ' αὐτὸν Μέγαράδε· καὶ
[44]	ἀναβάντες ᾤχοντο εἰς τοὺς πολεμίους	αὐτομολήσαντες,	καταλιπόντες τοὺς ἐγγυητάς, οὓς ἔδει
[123]	παρασκευάζειν ἄλλους· εἰ δ' ἐγὼ	αὐτὸν	ἀποφεύξομαι καὶ γνώσονται Ἀθηναῖοι περὶ
[98]	καὶ ἀγαθά, ἐπιορκοῦντι δ' ἐξώλη	αὐτὸν	εἶναι καὶ γένος. ~Πότερον, ὦ
[40]	ἐν τῷ χαλκείῳ καθήμενον, ἀναγαγὼν	αὐτὸν	εἰς τὸ Ἡφαιστεῖον λέγειν ἅπερ
[87]	ἐξεῖναι θεῖναι, ἐὰν μὴ τὸν	αὐτὸν	ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοις, ἐὰν μὴ
[89]	νόμον τιθέναι ἐὰν μὴ τὸν	αὐτὸν	ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοις, τοῖς δὲ
[42]	ὅτι βουλεύσοιτο· ἡμᾶς δὲ κελεύειν	αὐτὸν	ἥκειν εἰς Καλλίου τοῦ Τηλοκλέους,
[41]	κατάσχωμεν ἡμεῖς ἃ βουλόμεθα, ἕνα	αὐτὸν	ἡμῶν εἶναι, πίστιν δὲ τούτων
[126]	θυγατρός· ἢ ἐξώλη εἶναι καὶ	αὐτὸν	καὶ τὴν οἰκίαν, ὥσπερ ἔσται.
[65]	ἐδεῖτο σῴζεσθαι φράσας τοὺς πείσαντας	αὐτὸν	λέγειν ταῦτα· εἶναι δὲ Ἀλκιβιάδην
[19]	λέγοντες. Ὁ μὲν γὰρ ἀπογράψας	αὐτὸν	Λυδὸς ἦν ὁ Φερεκλέους, ὁ
[15]	ἦν γὰρ αὐτοκράτωρ ᾤχοντο ἐπ'	αὐτὸν	Μέγαράδε· καὶ κομισθείς, ἄδειαν εὑρόμενος,
[97]	ἐάν τις ἄλλος ἀποκτείνῃ, ὅσιον	αὐτὸν	νομιῶ εἶναι καὶ πρὸς θεῶν
[123]	περὶ ἐμοῦ τὰ δίκαια, ἐγὼ	αὐτὸν	οἶμαι περὶ τοῦ σώματος τοῦ
[129]	ἢ Αἴγισθος; Ἢ τί χρὴ	αὐτὸν	ὀνομάσαι; ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες,
[57]	τῶν πραγμάτων ἐκλογίξεσθαι, ὥσπερ ἂν	αὐτὸν	ὄντα ἐν τῇ συμφορᾷ τί
[123]	ἐν τῷ μέρει κινδυνεύσειν. Ἅπερ	αὐτὸν	οὐ ψεύσομαι, ἐὰν ὑμῖν, ὦ
[101]	ἡνίκα μου κατηγόρει, βλέπων εἰς	αὐτὸν	οὐδὲν ἄλλο ἢ ὑπὸ τῶν
[111]	οἱ δὲ πρυτάνεις προσάξειν ἔφασαν	αὐτὸν	πρὸς τὴν βουλήν, ἐπαγγεῖλαί τ'
[112]	Εὐκλῆς οὑτοσί, καί μοι κάλει	αὐτόν.	Πρῶτα μὲν οὖν ταῦτα εἰ
[124]	πῶς γέγονε καὶ πῶς ἐποιήσατ'	αὐτόν·	ταῦτα γὰρ καὶ ἄξιον ἀκοῦσαι,
[41]	ἀπωθεῖσθαι τοιούτους φίλους. Εἰπόντα δὲ	αὐτὸν	ταῦτα οἴχεσθαι. Καὶ τούτῳ μὲν
[98]	ἀποθάνῃ ἢ ἐπιχειρῶν, εὖ ποιήσω	αὐτόν	τε καὶ τοὺς παῖδας τοὺς
[116]	Ἀνδοκίδης θείη τὴν ἱκετηρίαν; Κάλεσον	αὐτὸν	τῇ βουλῇ, ἵνα καὶ ἡμεῖς
[78]	τινές εἰσι κατεγνωσμέναι εἰς τὸν	αὐτὸν	τοῦτον χρόνον· καὶ ὅσα ὀνόματα
[114]	ἄλλο τι ἢ αὐτὸς μὲν	αὑτὸν	ἀπώλλυον τιθεὶς τὴν ἱκετηρίαν, ἐσῳζόμην
[120]	ἔπειθε Λέαγρον, χρήματα ὑπισχνούμενος, ἐᾶν	αὑτὸν	λαβεῖν· αἰσθόμενος δ' ἐγὼ εὐθὺς
[94]	ὥς γε οὐκ ἀπήγαγεν, οὐδ'	αὐτὸς	ἀντιλέγει. ~Ἐπιχάρης δ' οὑτοσί, ὁ
[95]	βουλόμενος εἶναι τοιοῦτος, ὁ μνησικακῶν	αὐτὸς	αὑτῷ, οὗτος γὰρ ἐβούλευεν ἐπὶ
[121]	μὲν ἀποκτενῶν ἄκριτον ἢ ἐξελῶν,	αὐτὸς	δὲ πείσας Λέαγρον χρήμασι συνοικήσων
[72]	ὅπου μὴ πείθων μὲν ὑμᾶς	αὐτὸς	ζημιώσομαι, πείσας δὲ ὑπὲρ τῶν
[116]	ἤκουσε, καταφανὴς ἦν τῇ βουλῇ	αὐτὸς	θεὶς τὴν ἱκετηρίαν. ~Φέρε δὴ
[135]	λόγον, ὅτι Ἄνθρωπος οὑτοσὶ οὔτε	αὐτὸς	λήψεται τῶν κοινῶν χρημάτων οὔθ'
[114]	δὲ μή, ἄλλο τι ἢ	αὐτὸς	μὲν αὑτὸν ἀπώλλυον τιθεὶς τὴν
[134]	καὶ κατέβαλον τῇ πόλει καὶ	αὐτὸς	οὐκ ἐζημιώθην, ἀλλὰ καὶ βραχέα
[42]	τε καὶ δέξασθαι. ~Ἀποκρίνασθαι δὲ	αὐτὸς	πρὸς ταῦτα ὅτι βουλεύσοιτο· ἡμᾶς
[21]	δεῖσθαι ἀπιέναι ὅπου ἂν ἔμελλεν	αὐτὸς	σωθήσεσθαι ἐμέ τε οὐκ ἀπολεῖν;
[59]	εἰπόντος· εἰπὼν δὲ τὰ ὄντα	αὐτός	τε ἐσῳζόμην καὶ τὸν πατέρα
[96]	νηποινεὶ τεθνάτω, καὶ τὰ χρήματα	αὐτοῦ	δημόσια ἔστω, καὶ τῆς θεοῦ
[117]	δὲ ὑμῖν διηγήσομαι ὧν ὑπ'	αὐτοῦ	ἕνεκα ἐπεβουλεύθην. Ἐπίλυκος ἦν ὁ
[115]	ἀποθανεῖν, καὶ ὁ πατήρ ποτ'	αὐτοῦ	Ἱππόνικος ἐξηγήσαιτο ταῦτα Ἀθηναίοις, ἀκούσειε
[125]	Ἡ δ' ἔφη κυεῖν ἐξ	αὐτοῦ·	καὶ ἐπειδὴ ἔτεκεν υἱόν, ἔξαρνος
[72]	διδάξω. Καίτοιγε τοιαύτην ἀπολογίαν περὶ	αὐτοῦ	ποιήσομαι, ὅπου μὴ πείθων μὲν
[130]	τῇ οἰκίᾳ ἀλιτήριον τρέφει, ὃς	αὐτοῦ	τὴν τράπεζαν ἀνατρέπει. Μέμνησθε ταῦτα,
[129]	αἷς συνῳκηκὼς ἔσται ὁ πατὴρ	αὐτοῦ,	τῆς μὲν υἱός ἐστιν, ὥς
[128]	θυγατριδῆ. Ἀλλὰ γὰρ τῷ παιδὶ	αὐτοῦ	τί χρὴ τοὔνομα θέσθαι; ~Οἶμαι
[125]	ἔξαρνος ἦν μὴ εἶναι ἐξ	αὐτοῦ	τὸ παιδίον. ~Λαβόντες δὲ οἱ
[51]	εἴπω Ἀθηναίοις ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου	αὐτοῦ	τοῦ ποιήσαντος; ~Ἔτι δὲ ἐπὶ
[124]	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Ἀλλὰ γὰρ τὸν υἱὸν	αὐτοῦ	τοῦτον, ᾧ λαχεῖν ἠξίωσε τῆς
[129]	εἶναι λογίζεσθαι, ὅστις ἐξευρήσει τοὔνομα	αὐτοῦ.	Τριῶν γὰρ οὐσῶν γυναικῶν αἷς
[127]	εἰς Κήρυκας, φάσκων εἶναι υἱὸν	αὑτοῦ.	Ἀντεῖπε μὲν Καλλιάδης μὴ εἰσδέξασθαι,
[101]	τοὺς ὑμετέρους οὐδ' αὐτῷ ὑπὲρ	αὑτοῦ	ἔστιν ἀπολογεῖσθαι. Ἀλλὰ γάρ, ὦ
[24]	φαυλότερα ῥᾳδίως ὑμῖν ἀποδείξω ψευδομένους	αὐτούς.	~Αἱ μὲν μηνύσεις ὧδε περὶ
[12]	πρυτάνεσι τοὺς μὲν ἀμυήτους μεταστήσασθαι,	αὐτοὺς	δ' ἰέναι ἐπὶ τὸ μειράκιον
[12]	Νικιάδην καὶ Μέλητον, τούτους μὲν	αὐτοὺς	εἶναι τοὺς ποιοῦντας, συμπαρεῖναι δὲ
[37]	περικόψαντας τοὺς Ἑρμᾶς, καὶ εἶναι	αὐτοὺς	εἰς τριακοσίους· ὡς δ' ἴδοι
[38]	εἰς τὴν ὀρχήστραν· δείσας δὲ	αὐτούς,	εἰσελθὼν ὑπὸ τὴν σκιὰν καθέζεσθαι
[105]	τοὺς συκοφάντας παρασκευάζεσθαι, ἢ φεύγειν	αὐτοὺς	ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἀπιέναι
[62]	τοῦτο ποιήσοντος, ὡς ἔφη πρὸς	αὐτοὺς	Εὐφίλητος. ~Οἱ δ' αἰσθόμενοι δεινὰ
[74]	δώρων ὄφλοιεν· τούτους ἔδει καὶ	αὐτοὺς	καὶ τοὺς ἐκ τούτων ἀτίμους
[69]	τοὺς ἄλλους. Σὺ δέ μοι	αὐτοὺς	κάλει τοὺς λυθέντας δι' ἐμέ·
[24]	γιγνώσκοντας ὅτι ψεύδονται, πονηρούς τε	αὐτοὺς	νομίζειν, χρῆσθαί τε τεκμηρίῳ ὅτι
[104]	κατηγορίας τῶν πρότερον γεγενημένων, τίνα	αὐτοὺς	οἴεσθε γνώμην ἕξειν περὶ σφῶν
[139]	τῶν θεῶν ὑπονοεῖν, πάνυ ἂν	αὐτοὺς	οἶμαι ἐγὼ ὀργίζεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν,
[62]	Εὐφίλητος ὡς ἔχοιμι, λέγει πρὸς	αὐτοὺς	ὅτι πέπεισμαι ταῦτα συμποιεῖν καὶ
[9]	δίκαια γιγνώσκειν ὑμᾶς ἡγοῦμαι καὶ	αὐτοὺς	παρεσκευάσθαι, οἷσπερ ἐγὼ πιστεύσας ὑπέμεινα,
[141]	πόλει γεγένηνται, πολλῶν ἕνεκα σφᾶς	αὐτοὺς	παρέχοντες τοιούτους, μάλιστα δὲ τῆς
[107]	καὶ ὅρκους μεγάλους, ἠξίουν σφᾶς	αὐτοὺς	προτάξαντες πρὸ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων
[58]	Διοκλείδης μὲν γὰρ ψευσάμενος ἔδησεν	αὐτούς,	σωτηρία δὲ αὐτῶν ἄλλη οὐδεμία
[51]	ἐμαυτοῦ συγγενεῖς ἀπολλυμένους ἀδίκως, καὶ	αὐτούς	τε ἀποθανόντας καὶ τὰ χρήματα
[17]	ἐγκεκαλυμμένον. Σπεύσιππος δὲ βουλεύων παραδίδωσιν	αὐτοὺς	τῷ δικαστηρίῳ. Κἄπειτα ὁ πατὴρ
[150]	ποιήσετε. ~Μὴ τοίνυν μήθ' ὑμᾶς	αὐτοὺς	τῶν ἀπ' ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε
[20]	τοῖν μεγίστοιν κακοῖν οὐκ ἦν	αὐτῷ	ἁμαρτεῖν· ἢ γὰρ ἐμοῦ δόξαντος
[41]	ἐμὸν τυχεῖν ἐξιόντα, καὶ εἰπεῖν	αὐτῷ	ἆρά γε σὲ οἵδε περιμένουσι;
[33]	ἐμὲ Κηφίσιος οὑτοσί, οὐκ ἔξεστιν	αὐτῷ	εἰς τὸ ἱερὸν τοῖν θεοῖν
[94]	αὐτῷ, τὸν βουλεύσαντα ἐν τῷ	αὐτῷ	ἐνέχεσθαι καὶ τὸν τῇ χειρὶ
[123]	δοῦναί μοι τῶν πεποιημένων. ~Εἶπον	αὐτῷ	καὶ κατηγορεῖν καὶ παρασκευάζειν ἄλλους·
[48]	δὲ ἐδεδέμεθα πάντες ἐν τῷ	αὐτῷ	καὶ νύξ τε ἦν καὶ
[113]	Ἔλεξαν γάρ, εἰ μέμνησθε, ὅτι	αὐτώ	με τὼ θεὼ παραγάγοιεν ὥστε
[62]	πέπεισμαι ταῦτα συμποιεῖν καὶ ὡμολόγηκα	αὐτῷ	μεθέξειν τοῦ ἔργου καὶ περικόψεῖν
[21]	φίλους ἂν οἴεσθε ἢ ἐπιτρέπειν	αὐτῷ	μένειν ἢ ἐγγυήσασθαι, ἀλλ' οὐκ
[12]	ἤγαγον θεράποντα Ἀρχεβιάδου Πολεμάρχου· Ἀνδρόμαχος	αὐτῷ	ὄνομα ἦν. Ἐπεὶ δὲ ἐψηφίσαντο
[133]	ἐπρίατο τριάκοντα ταλάντων, μετέσχον δ'	αὐτῷ	οὗτοι πάντες οἱ παρασυλλεγέντες ὑπὸ
[36]	καὶ τὸ σημεῖον καθέλοι, τῷ	αὐτῷ	σημείῳ ἡ μὲν βουλὴ εἰς
[20]	ἐκείνου ὑπ' ἐμοῦ ἀποθανεῖν, ἢ	αὐτῷ	σωθέντι ἐμὲ ἀποκτεῖναι. Ὁ γὰρ
[58]	τὸ ἐναντιώτατον ἦν, σιωπήσαντι μὲν	αὐτῷ	τε αἴσχιστα ἀπολέσθαι μηδὲν ἀσεβήσαντι,
[12]	ὄνομα ἦν. Ἐπεὶ δὲ ἐψηφίσαντο	αὐτῷ	τὴν ἄδειαν, ἔλεγεν ὅτι ἐν
[94]	καὶ νῦν ἔστι, καὶ χρῆσθε	αὐτῷ,	τὸν βουλεύσαντα ἐν τῷ αὐτῷ
[101]	τοὺς νόμους τοὺς ὑμετέρους οὐδ'	αὐτῷ	ὑπὲρ αὑτοῦ ἔστιν ἀπολογεῖσθαι. Ἀλλὰ
[43]	τὰ γενόμενα. ~Ἡ μὲν εἰσαγγελία	αὐτῷ,	ὦ ἄνδρες, τοιαύτη· ἀπογράφει δὲ
[131]	γὰρ Ἱππόνικος υἱὸν τρέφειν ἀλιτήριον	αὑτῷ	ἔτρεφεν, ὃς ἀνατέτροφεν ἐκείνου τὸν
[95]	εἶναι τοιοῦτος, ὁ μνησικακῶν αὐτὸς	αὑτῷ,	οὗτος γὰρ ἐβούλευεν ἐπὶ τῶν
[149]	ἱκετεύω· ὑμεῖς με παρ' ὑμῶν	αὐτῶν	αἰτησάμενοι σῴσατε, καὶ μὴ βούλεσθε
[58]	ψευσάμενος ἔδησεν αὐτούς, σωτηρία δὲ	αὐτῶν	ἄλλη οὐδεμία ἦν ἢ πυθέσθαι
[67]	κατ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν	αὐτῶν	ἀπέθανον οἱ δ' ἔφυγον, πρὶν
[107]	βαρβάροις Μαραθῶνάδε, νομίσαντες τὴν σφετέραν	αὐτῶν	ἀρετὴν ἱκανὴν εἶναι τῷ πλήθει
[3]	τοι καὶ ὑμεῖς τοιαῦτα περὶ	αὐτῶν	γιγνώσκετε οἷά περ καὶ αὐτοὶ
[51]	τε ἀποθανόντας καὶ τὰ χρήματα	αὐτῶν	δημευθέντα, πρὸς δὲ τούτοις ἀναγραφέντας
[26]	ἐμὲ ἐλέγξαι ὅτι ἔφυγέ τις	αὐτῶν	δι' ἐμὲ ἢ ἐμήνυσα κατά
[58]	πάντα τὰ πραχθέντα· φονεὺς οὖν	αὐτῶν	ἐγιγνόμην ἐγὼ μὴ εἰπὼν ὑμῖν
[3]	περ καὶ αὐτοὶ περὶ σφῶν	αὐτῶν	ἔγνωσαν· ὁπόσοι δὲ πιστεύσαντες μηδὲν
[104]	περὶ σφῶν αὐτῶν; Ἢ τίνα	αὐτῶν	ἐθελήσειν εἰς ἀγῶνας καθίστασθαι ἕνεκα
[104]	πολλοὶ δὲ συκοφάνται, οἳ καταστήσουσιν	αὐτῶν	ἕκαστον εἰς ἀγῶνα. Ἥκουσι δὲ
[86]	γενόμενα, τουτουσὶ τοὺς νόμους ἐθέμεθα,	αὐτῶν	ἕνεκα τῶν νυνὶ ποιουμένων, ἵνα
[29]	περὶ τὼ θεώ, οἷα ἕκαστος	αὐτῶν	ἔπαθε καὶ ἐτιμωρήθη τούτων οὖν
[53]	κατεληλύθασι καὶ ἔχουσι τὰ σφέτερα	αὐτῶν)	ἢ ἐκείνους ἀποθανόντας ἀδίκως περιιδεῖν.
[104]	οἴεσθε γνώμην ἕξειν περὶ σφῶν	αὐτῶν;	Ἢ τίνα αὐτῶν ἐθελήσειν εἰς
[31]	αὐτοῖς καὶ παισὶ τοῖς ὑμετέροις	αὐτῶν,	ἦ μὴν ψηφιεῖσθαι περὶ ἐμοῦ
[52]	ἔργον εἰργασμένους, ὅτι οἱ μὲν	αὐτῶν	ἤδη ἐτέθνασαν ὑπὸ Τεύκρου μηνυθέντες,
[52]	οἱ δὲ φεύγοντες ᾤχοντο καὶ	αὐτῶν	θάνατος κατέγνωστο, τέτταρες δὲ ἦσαν
[82]	γενομένων, ἐκκλησίαν ποιήσαντες ἐβουλεύσασθε περὶ	αὐτῶν,	καὶ ἐψηφίσασθε, δοκιμάσαντες πάντας τοὺς
[25]	μήνυσιν, ἀνέγνων ὑμῖν τὰ ὀνόματα	αὐτῶν,	καὶ οἱ μάρτυρες μεμαρτυρήκασιν. Ἔτι
[50]	οἱ δὲ οἴχονται φεύγοντες, ~σφῶν	αὐτῶν	καταγνόντες ἀδικεῖν Εἰ ἤκουσάς τι
[136]	ὑμᾶς εἰσαγαγὼν κολάσειν τοὺς ἀδικοῦντας	αὐτῶν.	~Κατηγόρησαν δέ μου καὶ περὶ
[141]	ὑμῶν τυγχάνοντες. Εἰκότως δ' ἂν	αὐτῶν	μεμνῇσθε· ~καὶ γὰρ τῇ πόλει
[75]	ἄτιμοι ἦσαν, ἀλλὰ μέρος τι	αὐτῶν,	οἷον οἱ στρατιῶται, οἷς, ὅτι
[15]	λαβὲ καὶ ἀνάγνωθι τὰ ὀνόματα	αὐτῶν.	Ὀνόματατούσδε Τεῦκρος ἐμήνυσε· Φαῖδρον, Γνιφωνίδην,
[98]	καὶ Ἀριστογείτονα καὶ τοὺς ἀπογόνους	αὐτῶν.	Ὁπόσοι δὲ ὅρκοι ὀμώμονται Ἀθήνησιν
[148]	τῶν ἔργων νομίσατε τὰ σώματα	αὐτῶν	ὁρᾶν αἰτουμένων ἐμὲ παρ' ὑμῶν
[141]	κἀμοὶ ἐγγένηται ἐκείνους μιμήσασθαι, ἀναμνησθέντας	αὐτῶν	ὅτι ὅμοιοι τοῖς πλείστων καὶ
[29]	περὶ οὐδενὸς οὔτε ὡμολόγηκα περὶ	αὐτῶν,	οὐδὲ ἔστι μοι ἁμάρτημα περὶ
[102]	δι' ὑμᾶς, εἰ ἐλήφθην ὑπ'	αὐτῶν;	Οὐκ οὖν δεινόν, εἰ ὑπὸ
[10]	οἶδα τοὺς μηνύσαντας ὑμῖν περὶ	αὐτῶν	οὔτ' εἰ ψευδῆ οὔτ' εἰ
[55]	ἐμοὶ πεπραγμένων μετὰ τῆς ἀληθείας,	αὐτῶν	παρόντων οἵπερ ἥμαρτον καὶ ἔφυγον
[73]	διπλάσιον ὀφείλειν καὶ τὰ κτήματα	αὐτῶν	πεπρᾶσθαι. ~Εἷς μὲν τρόπος οὗτος
[38]	δὲ ἀνὰ εἴκοσιν· ὁρῶν δὲ	αὐτῶν	πρὸς τὴν σελήνην τὰ πρόσωπα
[139]	κινδύνων ἔσῳζόν με, σφῶν δὲ	αὐτῶν	προὐστήσαντο τιμωρὸν γενέσθαι Κηφίσιον τὸν
[138]	μεγίσταις περιέπεσον καὶ τὰ σφέτερα	αὐτῶν	σώματα αἰκισθέντες ἀπέθανον, ~εἶτα οἱ
[34]	Τεύκρου μήνυσιν. Καί μοι ἀνάγνωθι	αὐτῶν	τὰ ὀνόματα. ~Ὀνόματα Τεῦκρος ἐπὶ
[13]	Καί μοι λαβὲ καὶ ἀνάγνωθι	αὐτῶν	τὰ ὀνόματα. Ὀνόματατούσδε Ἀνδρόμαχος ἐμήνυσεν·
[49]	ἃς ἡμεῖς ἀπολλύμεθα οἱ μὲν	αὐτῶν	τεθνᾶσιν, οἱ δὲ οἴχονται φεύγοντες,
[67]	αὐτοῖς συνέκρυψα, καὶ μηνύσαντος κατ'	αὐτῶν	Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον
[54]	βουλόμενοι διαβάλλειν με σκοπεῖσθε ἐξ	αὐτῶν	τῶν γεγενημένων. ~Νῦν γὰρ ἐμὲ
[143]	ἀρετὰς σωτηρίαν γενέσθαϊ. Καὶ γὰρ	αὐτῶν	τῶν ἔργων, δι' ἅπερ ἡ
[13]	δὲ ἄλλοι φεύγοντες ᾤχοντο, καὶ	αὐτῶν	ὑμεῖς θάνατον κατέγνωτε. Καί μοι
[34]	δὲ οὗτοι ἀπεγράφησαν, οἱ μὲν	αὐτῶν	φεύγοντες ὤχοντο, οἱ δὲ συλληφθέντες
[3]	γὰρ μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντες	αὑτῶν	ἀδικίαν, εἰκότως τοι καὶ ὑμεῖς
[3]	οἵαν περ καὶ αὐτοὶ περὶ	αὑτῶν	ἔσχον, καὶ μὴ προκαταγιγνώσκειν ἀδικεῖν.
[3]	κινδύνους καθισταμένων, ἥνπερ αὐτοὶ περὶ	αὑτῶν	ἔχουσιν. Ὁπόσοι μὲν γὰρ μὴ
[145]	πολλοῖς συγγενόμενος καὶ πλείστων πειραθείς,	ἀφ'	ὧν ἐμοὶ ξενίαι καὶ φιλότητες
[98]	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, λύω καὶ	ἀφίημι.	Ταῦτα δὲ ὀμοσάντων Ἀθηναῖοι πάντες
[1]	ἀδίκως, ἐξ ἀρχῆς ἐπειδὴ τάχιστα	ἀφικόμην	εἰς τὴν πόλιν ταυτηνί, σχεδόν
[108]	τείχη τε καὶ οἰκίας καταπεπτωκυίας,	ἀφορμήν	τε οὐδεμίαν ἔχοντες, διὰ τὸ
[109]	ἡ πόλις ἐκ πολὺ ἐλάττονος	ἀφορμῆς	ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ μεγάλη
[44]	~Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα Μαντίθεος καὶ	Ἀψεφίων	ἐπὶ τὴν ἑστίαν ἐκαθέζοντο, ἱκετεύοντες
[43]	τετταράκοντα, πρώτους μὲν Μαντίθεον καὶ	Ἀψεφίωνα,	βουλευτὰς ὄντας καὶ καθημένους ἔνδον,