Paragraphes
[56]	δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας	μαθεῖν	ὅτι οὔτε μετὰ κακίας οὔτε
[55]	γὰρ ἐφίημι· ὑμᾶς δὲ δεῖ	μαθεῖν	τὰ γενόμενα. ~Ἐμοὶ γάρ, ὦ
[8]	παραλείπειν μηδέν. Ἂν γὰρ ὀρθῶς	μάθητε	τὰ πραχθέντα, ῥᾳδίως γνώσεσθ' ἅ
[45]	ὅπλα λαβόντας, τοὺς δ' ἐν	μακρῷ	τείχει εἰς τὸ Θησεῖον, τοὺς
[8]	γεγενημένα. Ὃ δέ με ποιεῖ	μάλιστ'	ἀπορεῖν, ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ, ὅτι
[113]	δέ, ὦ ἄνδρες, εἰ ὡς	μάλιστα	ἀληθῆ λέγουσιν οἱ κατήγοροι, ὑπ'
[136]	τοιούσδε οἷόσπερ ἐγώ, τούτους δὲ	μάλιστα	ἀπολωλέναι, εἰ δὲ μή, εἶναι
[141]	ἕνεκα σφᾶς αὐτοὺς παρέχοντες τοιούτους,	μάλιστα	δὲ τῆς εἰς ὑμᾶς εὐνοίας,
[18]	τὸν ἐξελάσαντα ἐκείνους, εἰδέναι δὲ	μάλιστα	δι' ὅντινα ἔφυγον. Βλέπετε εἰς
[53]	Λυσίστρατος· ~οὓς εἰκὸς ἦν ἁπάντων	μάλιστα	δοκεῖν εἶναι τούτων τῶν ἀνδρῶν
[17]	μεῖναι τὸν πατέρα ἐγὼ ἦν	μάλιστα,	εἶτα δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[130]	ἦρχε τῶν Ἑλλήνων καὶ ηὐδαιμόνει	μάλιστα,	Ἱππόνικος δὲ ἦν πλουσιώτατος τῶν
[56]	οὐδέν, ἀλλὰ διὰ συμφορὰν γεγενημένην	μάλιστα	μὲν τῇ πόλει, εἶτα καὶ
[2]	ὑπὸ δεσμῶν ἀναγκασθείς, πιστεύσας δὲ	μάλιστα	μὲν τῷ δικαίῳ, ἔπειτα δὲ
[38]	δὲ ἀνθρώπους τὸν μὲν ἀριθμὸν	μάλιστα	τριακοσίους, ἑστάναι δὲ κύκλῳ ἀνὰ
[103]	καταψηφιεῖσθε, ὁρᾶτε μὴ οὐκ ἐμοὶ	μάλιστα	τῶν πολιτῶν προσήκει λόγον δοῦναϊ
[50]	πατέρα, ὃν εἰκός ἐστί σε	μάλιστα	φιλεῖν, εἶτα δὲ τὸν κηδεστὴν
[64]	δεινὸν εἶναι, ὅτι οἶδα, ἀλλὰ	μᾶλλον	αὐτὸ τὸ ἔργον πολλῷ, ὅτι
[5]	λέγουσι, πολύ γ' ἂν αὐτῆς	μᾶλλον	ἐγὼ πολίτης δεξαίμην εἶναι ἢ
[30]	τί προσήκει; ~Ἐγὼ γὰρ πολὺ	μᾶλλον	ἐκείνων κατηγορῶ, καὶ δι' αὐτὸ
[59]	δήπου οἱ τεθνεῶτες δι' ἐμὲ	μᾶλλον	ἐτέθνασαν, οὔτε οἱ φεύγοντες μᾶλλον
[59]	μᾶλλον ἐτέθνασαν, οὔτε οἱ φεύγοντες	μᾶλλον	ἔφευγον. ~Ταῦτα δὲ πάντα σκοπῶν
[140]	μηδὲ αὐτοὶ δοκεῖν τύχῃ ταῦτα	μᾶλλον	ἢ γνώμῃ ψηφίσασθαι. ~Δέομαι οὖν
[40]	παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν	μᾶλλον	ἢ παρ' ἡμῶν, ὥσθ' ἡμᾶς
[2]	τῶν ἐμῶν διαφθαρέντα, ἀλλὰ πολὺ	μᾶλλον	σώσειν δικαίως κατά τε τοὺς
[146]	Λεωγόρου οἰκία οὖσα, ἀλλὰ πολὺ	μᾶλλον	τότ' ἦν ὄνειδος, ὅτ' ἐμοῦ
[103]	τῶν γεγενημένων, ἀλλὰ πολλοῖς ἑτέροις	μᾶλλον,	τοῦτο μὲν οἷς ὑμεῖς ἐναντία
[32]	τιμωρεῖσθαι. Ὥστ' ἐγὼ ὑμῖν πολὺ	μᾶλλον	τῶν κατηγόρων πρὸς τοῖν θεοῖν
[43]	δύο καὶ τετταράκοντα, πρώτους μὲν	Μαντίθεον	καὶ Ἀψεφίωνα, βουλευτὰς ὄντας καὶ
[44]	εὖ λέγει. ~Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα	Μαντίθεος	καὶ Ἀψεφίων ἐπὶ τὴν ἑστίαν
[107]	Ἑλλήνων ἁπάντων ἀπαντῆσαι τοῖς βαρβάροις	Μαραθῶνάδε,	νομίσαντες τὴν σφετέραν αὐτῶν ἀρετὴν
[127]	Καὶ μοι τούτων ἁπάντων τοὺς	μάρτυρας	κάλει. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Φέρε δὴ τοίνυν,
[123]	ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τοὺς	μάρτυρας.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Ἀλλὰ γὰρ τὸν υἱὸν
[28]	Καὶ μοι κάλει τούτων τοὺς	μάρτυρας.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ μὲν τῶν μυστηρίων,
[18]	ἔφυγον. Βλέπετε εἰς τούτους, καὶ	μαρτυρεῖτε	εἰ ἀληθῆ λέγω. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Τὰ
[123]	λέγω, κάλει μοι τοὺς μάρτυρας.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Ἀλλὰ γὰρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[37]	λόγοι, καί μοι ὑμεῖς τούτων	μάρτυρές	ἐστε. ~Ἔφη γὰρ εἶναι μὲν
[19]	ὦ ἄνδρες, καὶ ὑμῖν οἱ	μάρτυρες	μεμαρτυρήκασιν· ἃ δὲ οἱ κατήγοροι
[25]	τὰ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ οἱ	μάρτυρες	μεμαρτυρήκασιν. Ἔτι δὲ πρὸς τούτοις
[69]	ἐγὼ περὶ τῶν ἄλλων ἀπολογήσομαι.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Περὶ μὲν οὖν τῶν τότε
[28]	μοι κάλει τούτων τοὺς μάρτυρας.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Περὶ μὲν τῶν μυστηρίων, ὦ
[18]	καὶ μαρτυρεῖτε εἰ ἀληθῆ λέγω.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Τὰ μὲν γενόμενα ἠκούσατε, ὦ
[46]	πρυτανεύσαντας, Φιλοκράτη καὶ τοὺς ἄλλους.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Φέρε δή, καὶ τὰ ὀνόματα
[127]	τούτων ἁπάντων τοὺς μάρτυρας κάλει.	ΜΑΡΤΥΡΕΣ.	~Φέρε δὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρες,
[7]	τῶν κατηγορουμένων· οἱ δὲ αὖ,	μαρτυρήσαντες	τὰ ψευδῆ ἀδίκως ἀνθρώπους ἀπολέσαντες,
[112]	οὖν ταῦτα εἰ ἀληθῆ λέγω,	μαρτύρησον,	Εὔκλεις. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ~Ὡς μὲν ἀληθῆ
[112]	εἰ ἀληθῆ λέγω, μαρτύρησον, Εὔκλεις.	ΜΑΡΤΥΡΙΑ.	~Ὡς μὲν ἀληθῆ λέγω, μεμαρτύρηται·
[14]	ἀνδρῶν. Καὶ μοι κάλει Διόγνητον.	Μάρτυς	Ἦσθα ζητητής, ὦ Διόγνητε, ὅτε
[103]	τοῦτο μὲν οἷς ὑμεῖς ἐναντία	μαχεσάμενοι	διηλλάγητε καὶ ὅρκους ὠμόσατε, τοῦτο
[107]	τῷ πλήθει τῷ ἐκείνων ἀντιτάξασθαι·	μαχεσάμενοί	τε ἐνίκων, καὶ τήν τε
[106]	ὁ δὲ δῆμος ἔφευγε, νικήσαντες	μαχόμενοι	τοὺς τυράννους ἐπὶ Παλληνίῳ, στρατηγοῦντος
[2]	τὰ δίκαια καὶ μὴ περιόψεσθαί	με	ἀδίκως ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τῶν
[114]	τὼ θεώ; Εἰ γὰρ ἐβουλέσθην	με	ἀπολλύναι τὼ θεώ, ἐχρῆν δήπου
[30]	ἥδιστος, ἐν οἷς ὑμῶν οὐδέν	με	δεῖ δεόμενον οὐδὲ παραιτούμενον σωθῆναι
[102]	ὦ ἄνδρες, ἄλλων τινῶν τυχεῖν	με	δι' ὑμᾶς, εἰ ἐλήφθην ὑπ'
[137]	ἄρα οἱ θεοὶ διὰ τοῦτό	με	ἐκ τῶν κινδύνων σῴσαιεν, ἵνα
[35]	ἐν τῷ ἐμῷ λόγῳ ἀναβάς	με	ἐλεγξάτω ἢ ὡς ἔφυγέ τις
[137]	ἐνόμιζον ὑπ' ἐμοῦ ἀδικεῖσθαι, λαμβάνοντάς	με	ἐν τοῖς μεγίστοις μεγίστοις κινδύνοις
[55]	λέγω, ἔξεστι δὲ αὐτοῖς ἐλέγχειν	με	ἐν τῷ ἐμῷ λόγῳ· ἐγὼ
[8]	τῶν τελευταίων λόγων, ὡς παρανόμως	με	ἐνέδειξαν, ἢ περὶ τοῦ ψηφίσματος
[121]	δοὺς Κηφισίῳ χιλίας δραχμὰς ἐνδείκνυσί	με	καὶ εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦτον
[122]	Ἐπιλύκου θυγατρός, ἕτοιμος εἴη παύσασθαί	με	κακῶς ποιῶν, ἀπαλλάξαι δὲ Κηφίσιον,
[71]	~Κηφίσιος γὰρ οὑτοσὶ ἐνέδειξε μέν	με	κατὰ τὸν νόμον τὸν κείμενον,
[146]	ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, οὕτως· ἐάν	με	νυνὶ διαφθείρητε, οὐκ ἔστιν ὑμῖν
[23]	ἄλλου τινὸς κατ' ἐμοῦ, ἐλεγχέτω	με	ὁ βουλόμενος ἐνταῦθα ἀναβάς. Ἀλλὰ
[26]	ἀπέδειξα. Καὶ ἐάν τις ἐλέγξῃ	με	ὅτι ψεύδομαι, χρήσασθέ μοι ὅ
[32]	ἄλλος τις περὶ ἐμοῦ, ἀποκτείνατέ	με·	οὐ παραιτοῦμαι· εἰ δὲ οὐδὲν
[149]	καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω· ὑμεῖς	με	παρ' ὑμῶν αὐτῶν αἰτησάμενοι σῴσατε,
[8]	διδάξω τὰ γεγενημένα. Ὃ δέ	με	ποιεῖ μάλιστ' ἀπορεῖν, ἐγὼ ὑμῖν
[8]	ἔχει πρὸς ὃ βούλοιτο ἄν	με	πρῶτον ἀπολογεῖσθαι· ἅμα δὲ περὶ
[54]	ἐχθροὶ περὶ ἐμοῦ, βουλόμενοι διαβάλλειν	με	σκοπεῖσθε ἐξ αὐτῶν τῶν γεγενημένων.
[139]	θεοὶ ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν	με,	σφῶν δὲ αὐτῶν προὐστήσαντο τιμωρὸν
[144]	~Σκέψασθε τοίνυν καὶ τάδε, ἄν	με	σῴσητε, οἷον ἕξετε πολίτην· ὃς
[114]	ἐχρῆν δήπου καὶ μὴ θέντα	με	τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι. Ἀλλ' οὔτε
[101]	γὰρ νῦν. Ἀνέκρινε δ' ἄν	με	τίς ἄλλος ἢ Χαρικλῆς, ἐρωτῶν,
[113]	γάρ, εἰ μέμνησθε, ὅτι αὐτώ	με	τὼ θεὼ παραγάγοιεν ὥστε θεῖναι
[121]	τοῦτον καθίστησιν. Ἐπειδὴ δ' ἑώρα	με	ὑπομένοντα, τίθησι τὴν ἱκετηρίαν, ὡς
[113]	λέγουσιν οἱ κατήγοροι, ὑπ' αὐτοῖν	με	φημὶ τοῖν θεοῖν σεσῷσθαι. ~Εἰ
[48]	τὰ παρόντα κακά, λέγει πρός	με	Χαρμίδης, ὢν μὲν ἀνεψιός, ἡλικιώτης
[109]	ἀφορμῆς ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ	μεγάλη	καὶ εὐδαίμων ἐγένετο· ἃ νῦν
[107]	δόντες ἀλλήλοις πίστεις καὶ ὅρκους	μεγάλους,	ἠξίουν σφᾶς αὐτοὺς προτάξαντες πρὸ
[31]	τὰ γεγενημένα, ~οἵ τινες ὅρκους	μεγάλους	ὀμόσαντες οἴσετε τὴν ψῆφον περὶ
[106]	ὑμέτεροι γενομένων τῇ πόλει κακῶν	μεγάλων,	ὅτε οἱ τύραννοι μὲν εἶχον
[68]	καταστήσας ἐξηλέγχθη, ὑμεῖς δὲ ἀπηλλάγητε	μεγάλων	φόβων καὶ τῶν εἰς ἀλλήλους
[127]	οἰκίαν, καὶ τὸν παῖδα ἤδη	μέγαν	ὄντα εἰσάγει εἰς Κήρυκας, φάσκων
[15]	γὰρ αὐτοκράτωρ ᾤχοντο ἐπ' αὐτὸν	Μέγαράδε·	καὶ κομισθείς, ἄδειαν εὑρόμενος, ἀπογράφει
[15]	ἦν ἐνθάδε μέτοικος, ὃς ᾤχετο	Μέγαράδε	ὑπεξελθών, ἐκεῖθεν δὲ ἐπαγγέλλεται τῇ
[34]	τὰ γεγενημένα. Ἐπειδὴ Τεῦκρος ἦλθε	Μεγαρόθεν,	ἄδειαν εὑρόμενος μηνύει περί τε
[49]	μὲν παρόντων κακῶν ὁρᾷς τὸ	μέγεθος,	ἐγὼ δ' ἐν μὲν τῷ
[107]	τῶν συμφορῶν τῶν ἐπιουσῶν τὸ	μέγεθος	καὶ τὴν παρασκευὴν τὴν βασιλέως,
[138]	πολλοὶ ἤδη ἐκπεσόντες αἰκείαις ταῖς	μεγίσταις	περιέπεσον καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν
[31]	περὶ ἐμοῦ, καὶ ἀρασάμενοι τὰς	μεγίστας	ἀρὰς ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ
[24]	ὠργίζεσθε καὶ ἠξιοῦτε δίκην τὴν	μεγίστην	ἐπιτιθέναι, οὕτως ἀξιῶ ὑμᾶς, γιγνώσκοντας
[150]	οἵτινες ὑμῖν ἀρετῆς ἤδη τῆς	μεγίστης	εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον
[6]	καὶ κινδύνου καὶ διαβολῆς τῆς	μεγίστης	τὴν ἀπολογίαν ποιοῦμαι. Εἰκὸς οὖν
[20]	ἀγωνίσασθαι, ἐν ᾧ δυοῖν τοῖν	μεγίστοιν	κακοῖν οὐκ ἦν αὐτῷ ἁμαρτεῖν·
[58]	ἡ πόλις ἐν κακοῖς τοῖς	μεγίστοις	ἐγίγνετο. ~Ταῦτα μὲν οὖν ἦν
[51]	πόλιν ἐν κακοῖς οὖσαν τοῖς	μεγίστοις	καὶ ὑποψίαν εἰς ἀλλήλους ἔχοντας,
[137]	λαμβάνοντάς με ἐν τοῖς μεγίστοις	μεγίστοις	κινδύνοις μὴ τιμωρεῖσθαι. Τίς γὰρ
[137]	ἀδικεῖσθαι, λαμβάνοντάς με ἐν τοῖς	μεγίστοις	μεγίστοις κινδύνοις μὴ τιμωρεῖσθαι. Τίς
[56]	τοῦδε τοῦ ἀγῶνος τοῦτ' ἔστι	μέγιστον,	σωθέντι μὴ δοκεῖν κακῷ εἶναι,
[60]	πόλιν ἐξηπάτα, ταῦτα δὲ ποιῶν	μέγιστος	εὐεργέτης ἐδόκει εἶναι καὶ χρήματα
[141]	ὅτι ὅμοιοι τοῖς πλείστων καὶ	μεγίστων	ἀγαθῶν αἰτίοις τῇ πόλει γεγένηνται,
[59]	ἐκ φόβου καὶ κακῶν τῶν	μεγίστων	ἀπήλλαττον. Φυγάδες δὲ δι' ἐμὲ
[90]	τριάκοντα ὤμνυτε μὴ μνησικακήσειν, τοῖς	μεγίστων	κακῶν αἰτίοις, εἰ διδοῖεν εὐθύνας,
[15]	κομισθείς, ἄδειαν εὑρόμενος, ἀπογράφει τοὺς	μεθ'	ἑαυτοῦ. Καὶ οὗτοι κατὰ τὴν
[15]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ποιοῦντας	μεθ'	ἑαυτοῦ, καὶ περὶ τῶν Ἑρμῶν
[11]	τὰ μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ	μεθ'	ἑτέρων, καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν
[62]	ταῦτα συμποιεῖν καὶ ὡμολόγηκα αὐτῷ	μεθέξειν	τοῦ ἔργου καὶ περικόψεῖν τὸν
[145]	ξένους γεγένηνται, ὧν ἐμὲ σῴσαντες	μεθέξετε,	καὶ ἔσται ὑμῖν χρῆσθαι τούτοις,
[89]	ἔστιν ὅ τι ὑπολείπεται ἢ	μεῖζον	ἢ ἔλαττον τῶν γενομένων πρότερον
[29]	ἁμάρτημα περὶ τὼ θεὼ οὔτε	μεῖζον	οὔτ' ἔλαττον οὐδὲ ἕν. Ὅπερ
[137]	μὴ τιμωρεῖσθαι. Τίς γὰρ κίνδυνος	μείζων	ἀνθρώποις ἢ χειμῶνος ὥρᾳ πλεῖν
[17]	Ὁ δὲ πείσας καὶ δεόμενος	μεῖναι	τὸν πατέρα ἐγὼ ἦν μάλιστα,
[20]	φασιν, ἱκέτευον δὲ τὸν πατέρα	μείναντά	τι παθεῖν ὑπ' ἐμοῦ; Καὶ
[78]	στήλαις γέγραπται τῶν μὴ ἐνθάδε	μεινάντων,	ἢ ἐξ Ἀρείου πάγου ἢ
[12]	αὐτοὺς δ' ἰέναι ἐπὶ τὸ	μειράκιον	ὃ ὁ Πυθόνικος ἐκέλευε. Καὶ
[13]	Ὀνόματατούσδε Ἀνδρόμαχος ἐμήνυσεν· Ἀλκιβιάδην, Νικιάδην,	Μέλητον,	Ἀρχεβιάδην, Ἄρχιππον, Διογένη, Πολύστρατον, Ἀριστομένη,
[35]	Μενέστρατον, Ἐρυξίμαχον, Εὐφίλητον, Εὐρυδάμαντα, Φερεκλέα,	Μέλητον,	Τιμάνθη, Ἀρχίδαμον, Τελένικον. Τούτων τοίνυν
[94]	καὶ τὸν τῇ χειρὶ ἐργασάμενον.	Μέλητον	τοίνυν τοῖς παισὶ τοῖς τοῦ
[12]	μὲν οὖν καὶ Νικιάδην καὶ	Μέλητον,	τούτους μὲν αὐτοὺς εἶναι τοὺς
[94]	νόμοις τοῖς νῦν κειμένοις χρῆσθε.	~Μέλητος	δ' αὖ οὑτοσὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ
[63]	Προσελθόντες δέ μοι τῇ ὑστεραίᾳ	Μέλητος	καὶ Εὐφίλητος ἔλεγον ὅτι γεγένηται,
[12]	Ἱκέσιον τὸν αὐλητὴν καὶ τὸν	Μελήτου	δοῦλον. ~Πρῶτος μὲν οὗτος ταῦτα
[67]	ἡμᾶς ὑπὸ Διοκλείδου δεθῆναι καὶ	μέλλειν	ἀπολεῖσθαι. Τότε δὲ ἀπέγραψα τέτταρας
[11]	παρασκευὴν τοσαύτην, καὶ κίνδυνον ἀρεῖσθαι	μέλλετε·	Ἀλκιβιάδην δὲ τὸν στρατηγὸν ἀποδείξω
[2]	τοὺς ὅρκους οὓς ὑμεῖς ὀμόσαντες	μέλλετε	τὴν ψῆφον οἴσειν. ~Εἰκότως δ'
[51]	γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίους Ἀθηναίων	μέλλοντας	ἀδίκως ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν
[66]	ἀπεκτείνατε, τοὺς δὲ δεδεμένους καὶ	μέλλοντας	ἀπολεῖσθαι ἐλύσατε, τοὺς ἐμοὺς συγγενεῖς,
[68]	τρεῖς, τῶν ἄλλων συγγενῶν ἑπτά,	μέλλοντες	ἀποθανεῖσθαι ἀδίκως· οἳ νῦν ὁρῶσι
[19]	ἄνδρες, καὶ ὑμῖν οἱ μάρτυρες	μεμαρτυρήκασιν·	ἃ δὲ οἱ κατήγοροι ἐτόλμησαν
[25]	ὀνόματα αὐτῶν, καὶ οἱ μάρτυρες	μεμαρτυρήκασιν.	Ἔτι δὲ πρὸς τούτοις ἐγὼ
[113]	ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ~Ὡς μὲν ἀληθῆ λέγω,	μεμαρτύρηται·	πολὺ δέ μοι δοκεῖ τὸ
[29]	μοι ὡς οὔτε ἠσέβηκα οὔτε	μεμήνυκα	περὶ οὐδενὸς οὔτε ὡμολόγηκα περὶ
[22]	λέγειν; Οὐχ ὁ υἱὸς οὑτοσὶ	μεμήνυκε	κατὰ σοῦ, καί φησί σε
[10]	οὔτ' ἐμοὶ ἠσέβηται οὐδὲν οὔτε	μεμήνυται	οὔθ' ὡμολόγηται, οὐδ' οἶδα τοὺς
[80]	ὑμῖν ὧν ἐγὼ οὐδὲν δέομαι	μεμνῆσθαι	οὐδ' ἀναμιμνῄσκειν ὑμᾶς τῶν γεγενημένων
[15]	Σμινδυρίδην, Φιλοκράτη, Ἀντιφῶντα, Τείσαρχον, Παντακλέα.	Μέμνησθε	δέ, ὦ ἄνδρες, ὅτι καὶ
[141]	τυγχάνοντες. Εἰκότως δ' ἂν αὐτῶν	μεμνῇσθε·	~καὶ γὰρ τῇ πόλει ἁπάσῃ
[130]	περὶ Καλλίου βούλομαι. Εἰ γὰρ	μέμνησθε,	ὅτε ἡ πόλις ἦρχε τῶν
[113]	κατήγοροι εἶπον. Ἔλεξαν γάρ, εἰ	μέμνησθε,	ὅτι αὐτώ με τὼ θεὼ
[130]	ὃς αὐτοῦ τὴν τράπεζαν ἀνατρέπει.	Μέμνησθε	ταῦτα, ὦ ἄνδρες. ~Πῶς οὖν
[29]	καὶ περὶ ὧν ὑμεῖς οἱ	μεμυημένοι	εἰσεληλύθατε, ἀποδέδεικταί μοι ὡς οὔτε
[28]	τῷ τῶν θεσμοθετῶν δικαστηρίω τοὺς	μεμυημένους,	ἀκούσαντας τὰς μηνύσεις ἅς ἕκαστος
[31]	τὰ δίκαια, πρὸς δὲ τούτοις	μεμύησθε	καὶ ἑοράκατε τοῖν θεοῖν τὰ
[132]	οὐκ ἀσεβεῖν ἐδόκουν αὐτοῖς, μυῶν	μὲν	Ἀ Δελφόν, ἔτι δὲ ἄλλους
[105]	οὖν ἔχει, ὦ ἄνδρες· ὁ	μὲν	ἀγὼν ἐν τῷ σώματι τῷ
[18]	ἐπὶ τῇ Λυδοῦ μηνύσει· τοῦ	μὲν	ἀδελφιδοῦς ἐστιν Αὐτοκράτωρ, τοῦ δὲ
[113]	λέγω, μαρτύρησον, Εὔκλεις. ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ~Ὡς	μὲν	ἀληθῆ λέγω, μεμαρτύρηται· πολὺ δέ
[75]	τετρακοσίων ἐν τῇ πόλει, τὰ	μὲν	ἄλλα ἦν ἅπερ τοῖς ἄλλοις
[12]	ὄντος ἔδοξε τοῖς πρυτάνεσι τοὺς	μὲν	ἀμυήτους μεταστήσασθαι, αὐτοὺς δ' ἰέναι
[38]	μάρτυρές ἐστε. ~Ἔφη γὰρ εἶναι	μὲν	ἀνδράποδόν οἱ ἐπὶ Λαυρείῳ, δεῖν
[28]	ἐμήνυσε, διαδικάσαι. Καὶ ἐψηφίσαντο πρώτῳ	μὲν	Ἀνδρομάχῳ, δευτέρῳ δὲ Τεύκρῳ, καὶ
[48]	λέγει πρός με Χαρμίδης, ὢν	μὲν	ἀνεψιός, ἡλικιώτης δὲ καὶ συνεκτραφεὶς
[63]	ἡμῖν ταῦτα. Σὺ μέντοι εἰ	μὲν	ἀξιοῖς ἡσυχίαν ἔχειν καὶ σιωπᾶν,
[106]	κατελθόντες εἰς τὴν πατρίδα τοὺς	μὲν	ἀπέκτειναν, τῶν δὲ φυγὴν κατέγνωσαν,
[4]	ἀγῶνα τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι	μὲν	ἀπελθόντι ἐντεῦθεν ἔχειν πάντα τὰ
[121]	τίθησι τὴν ἱκετηρίαν, ὡς ἐμὲ	μὲν	ἀποκτενῶν ἄκριτον ἢ ἐξελῶν, αὐτὸς
[30]	αὐτὸ τοῦτό φημι δεῖν ἐκείνους	μὲν	ἀπολέσθαι, ὅτι ἠσέβησαν, ἐμὲ δὲ
[54]	ἑταίρων τῶν ἐμαυτοῦ, ὅπως ἐκεῖνοι	μὲν	ἀπόλοιντο, ἐγὼ δὲ σωθείην ἃ
[60]	καὶ τιμωρήσασθαι ἐκεῖνον, ὃς ἡμᾶς	μὲν	ἀπώλλυεν ἀδίκως, τὴν δὲ πόλιν
[73]	ἕκαστοι; Ἐγὼ ὑμᾶς διδάξω. Οἱ	μὲν	ἀργύριον ὀφείλοντες τῷ δημοσίω, ὁπόσοι
[38]	χαλκοῦς. Ὁρᾶν δὲ ἀνθρώπους τὸν	μὲν	ἀριθμὸν μάλιστα τριακοσίους, ἑστάναι δὲ
[114]	μή, ἄλλο τι ἢ αὐτὸς	μὲν	αὑτὸν ἀπώλλυον τιθεὶς τὴν ἱκετηρίαν,
[12]	καὶ Νικιάδην καὶ Μέλητον, τούτους	μὲν	αὐτοὺς εἶναι τοὺς ποιοῦντας, συμπαρεῖναι
[58]	τούτων τὸ ἐναντιώτατον ἦν, σιωπήσαντι	μὲν	αὐτῷ τε αἴσχιστα ἀπολέσθαι μηδὲν
[67]	μηνύσαντος κατ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ	μὲν	αὐτῶν ἀπέθανον οἱ δ' ἔφυγον,
[52]	τὸ ἔργον εἰργασμένους, ὅτι οἱ	μὲν	αὐτῶν ἤδη ἐτέθνασαν ὑπὸ Τεύκρου
[49]	δι' ἃς ἡμεῖς ἀπολλύμεθα οἱ	μὲν	αὐτῶν τεθνᾶσιν, οἱ δὲ οἴχονται
[34]	Ἐπειδὴ δὲ οὗτοι ἀπεγράφησαν, οἱ	μὲν	αὐτῶν φεύγοντες ὤχοντο, οἱ δὲ
[36]	καθέλοι, τῷ αὐτῷ σημείῳ ἡ	μὲν	βουλὴ εἰς τὸ βουλευτήριον ᾖει,
[19]	τε καὶ ἀνοσιώτατον λέγοντες. Ὁ	μὲν	γὰρ ἀπογράψας αὐτὸν Λυδὸς ἦν
[7]	κατηγόρων λόγους πιστοὺς ἡγεῖσθαι. Εἰ	μὲν	γὰρ δεινὰ κατηγόρηται ἢ μή,
[71]	οὗ ἐμοὶ προσήκει οὐδέν. Ὁ	μὲν	γὰρ εἶπεν εἴργεσθαι τῶν ἱερῶν
[6]	τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν. Οἱ	μὲν	γὰρ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύσαντες
[11]	ἐμήνυσαν· ταῦθ' ὑμᾶς διδάξω. ~Ἦν	μὲν	γὰρ ἐκκλησία τοῖς στρατηγοῖς τοῖς
[140]	καὶ ὁμόνοιαν τῶν πολιτῶν. Συμφοραὶ	μὲν	γὰρ ἤδη καὶ ἄλλοις πολλοῖς
[57]	ἂν ὑμῶν ἕκαστος ἐποίησεν; Εἰ	μὲν	γὰρ ἦν δυοῖν τὸ ἕτερον
[3]	αὐτοὶ περὶ αὑτῶν ἔχουσιν. Ὁπόσοι	μὲν	γὰρ μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντες
[118]	τὰ οἴκοι πονηρῶς εἶχε· τὴν	μὲν	γὰρ φανερὰν οὐσίαν οὐδὲ δυοῖν
[58]	εἰπὼν ὡς ἕτεροι ἥμαρτον. Διοκλείδης	μὲν	γὰρ ψευσάμενος ἔδησεν αὐτούς, σωτηρία
[19]	εἰ ἀληθῆ λέγω. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Τὰ	μὲν	γενόμενα ἠκούσατε, ὦ ἄνδρες, καὶ
[132]	τοὐναντίον λῃτουργεῖν οὗτοι προὐβάλλοντο, πρῶτον	μὲν	γυμνασίαρχον Ἡφαιστίοις, ἔπειτα ἀρχεθέωρον εἰς
[66]	τὸν ἐξ Αἰγίνης. ~Καὶ οὗτοι	μὲν	δείσαντες ᾤχοντο φεύγοντες· ὑμεῖς δὲ
[140]	ὑπ' ἀνθρώπων ἀπολλυμένους ὁρῷεν. ~Καὶ	μὲν	δὴ καὶ τάδε ὑμῖν ἄξιον,
[20]	δὲ τὰ ψευδῆ, τεθνάναι. Καὶ	μὲν	δὴ τοῦτό γε ἐπίστασθε πάντες,
[119]	ἔχειν τὰς παῖδας. Τοιγάρτοι ἐκεῖνα	μὲν	δι' Ἐπίλυκον ἂν ἦν ἢ
[64]	φίλοι. ~Εἶπον αὐτοῖς ὅτι νομίζοιμι	μὲν	διὰ τὸ πρᾶγμα Εὐφίλητον πονηρὸν
[88]	χρῆσθαι ἀπ' Εὐκλείδου ἄρχοντος. ~Τὰς	μὲν	δίκας, ὦ ἄνδρες, καὶ τὰς
[120]	πρὸς ἡμᾶς ὁμολογίαν. Καὶ ἧς	μὲν	ἐγὼ ἐπεδικασάμην, ἡ παῖς τύχῃ
[98]	πρὸ Διονυσίων· καὶ ἐπεύχεσθαι εὐορκοῦντι	μὲν	εἶναι πολλὰ καὶ ἀγαθά, ἐπιορκοῦντι
[43]	οὖν μηνύσων τὰ γενόμενα. ~Ἡ	μὲν	εἰσαγγελία αὐτῷ, ὦ ἄνδρες, τοιαύτη·
[105]	γνώμην ἔχοντες ἀλλήλοις, ἀλλ' οἱ	μὲν	εἰσόμενοι εἰ χρὴ πιστεύειν τοῖς
[106]	κακῶν μεγάλων, ὅτε οἱ τύραννοι	μὲν	εἶχον τὴν πόλιν, ὁ δὲ
[144]	οἷον ἕξετε πολίτην· ὃς πρῶτον	μὲν	ἐκ πολλοῦ πλούτου, ὅσον ὑμεῖς
[73]	πρὸς τὸ δημόσιον, τούτοις ἡ	μὲν	ἔκτεισις ἦν ἐπὶ τῆς ἐνάτης
[45]	στρατηγοὺς ἀνειπεῖν ἐκέλευσαν Ἀθηναίων τοὺς	μὲν	ἐν ἄστει οἰκοῦντας ἰέναι εἰς
[103]	~Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, τὴν	μὲν	ἔνδειξιν ἐποιήσαντό μου κατὰ νόμον
[2]	τυχεῖν παρ' ὑμῶν. ~Καὶ πρῶτον	μὲν	ἐνθυμηθῆναι ὅτι νῦν ἐγὼ ἥκω
[116]	Καλλία, πάντων ἀνθρώπων ἀνοσιώτατε, πρῶτον	μὲν	ἐξηγῇ Κηρύκων ὤν, οὐχ ὅσιον
[132]	χρήματα εἰσενεγκοῦσιν ἐπ' ἐμοὶ τρία	μὲν	ἔτη ἐπιδημῶν καὶ ἥκων ἐκ
[67]	ἄριστος δοκοίην εἶναι, ὅστις εἰσηγησαμένῳ	μὲν	Εὐφιλήτῳ πίστιν Τῶν ἐν ἀνθρώποις
[68]	Παναίτιον, Διάκριτον, Λυσίστρατον, Χαιρέδημον· ~οὗτοι	μὲν	ἔφυγον δι' ἐμέ, ὁμολογῶ· ἐσώθη
[104]	πρότερον γεγενημένων; Φανήσονται γὰρ πολλοὶ	μὲν	ἐχθροὶ πολλοὶ δὲ συκοφάνται, οἳ
[35]	Τούτων τοίνυν τῶν ἀνδρῶν οἱ	μὲν	ἥκουσι καὶ εἰσὶν ἐνθάδε, τῶν
[30]	ἡγήσαισθε. Δῆλον γὰρ ὅτι τοῖς	μὲν	ἡμαρτηκόσι τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα οὐκ
[139]	σώματα αἰκισθέντες ἀπέθανον, ~εἶτα οἱ	μὲν	θεοὶ ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν
[124]	ἄξιον ἀκοῦσαι, ὦ ἄνδρες. Γαμεῖ	μὲν	Ἰσχομάχου θυγατέρα· ταύτῃ δὲ συνοικήσας
[17]	πατέρα ἔφη τὸν ἐμὸν παρεῖναι	μέν,	καθεύδειν δὲ ἐγκεκαλυμμένον. Σπεύσιππος δὲ
[127]	φάσκων εἶναι υἱὸν αὑτοῦ. Ἀντεῖπε	μὲν	Καλλιάδης μὴ εἰσδέξασθαι, ἐψηφίσαντο δὲ
[86]	τῶν πολιτῶν εἶεν συμφοραί, τοῖς	μὲν	κατὰ νόμους, τοῖς δὲ κατὰ
[20]	~Καίτοι τί ἐβουλόμην, εἰ ἐμήνυσα	μὲν	κατὰ τοῦ πατρός, ὡς οὗτοί
[90]	ὅρκοι ὑμῖν πῶς ἔχουσιν; Ὁ	μὲν	κοινὸς τῇ πόλει ἁπάσῃ, ὃν
[61]	δι' ἐμέ, ὕστερον δ' ἐγὼ	μὲν	Κυνοσάργει ἐπὶ πωλίον ὅ μοι
[120]	ἔθηκα παράστασιν, καὶ ἔλαχον προτέρῳ	μὲν	Λεάγρῳ, ὅτι Εἰ μὲν σὺ
[55]	τῶν γεγενημένων. ~Νῦν γὰρ ἐμὲ	μὲν	λόγον δεῖ δοῦναι τῶν ἐμοὶ
[43]	γνῶναι, δύο καὶ τετταράκοντα, πρώτους	μὲν	Μαντίθεον καὶ Ἀψεφίωνα, βουλευτὰς ὄντας
[71]	διδάξω. ~Κηφίσιος γὰρ οὑτοσὶ ἐνέδειξε	μέν	με κατὰ τὸν νόμον τὸν
[25]	ὑμῖν ἀποδείξω ψευδομένους αὐτούς. ~Αἱ	μὲν	μηνύσεις ὧδε περὶ τῶν μυστηρίων
[48]	δεσμωτήριον συνεκέκλῃτο, ἧκον δὲ τῷ	μὲν	μήτηρ τῷ δὲ ἀδελφὴ τῷ
[28]	ἔλαβον Παναθηναίων τῷ ἀγῶνι Ἀνδρόμαχος	μὲν	μυρίας δραχμάς, Τεῦκρος δὲ χιλίας.
[22]	ὦ ἄνδρες, ἢ οὔ; Ἐγὼ	μὲν	οἶμαι. ~Εἰ τοίνυν ἀνέβην ἐπὶ
[144]	τοῖν ἐμαυτοῦ Ἔτι δὲ εἰδότα	μὲν	οἷόν ἐστι πόλεως τοιαύτης πολίτην
[103]	ἀλλὰ πολλοῖς ἑτέροις μᾶλλον, τοῦτο	μὲν	οἷς ὑμεῖς ἐναντία μαχεσάμενοι διηλλάγητε
[61]	ἀντεῖπον δὲ ἐγώ, καὶ τότε	μὲν	οὐ γένοιτο δι' ἐμέ, ὕστερον
[53]	τῶν ἀπολωλότων ἤδη. Καὶ τοῖς	μὲν	οὐδέπω βέβαιος ἦν ἡ σωτηρία,
[125]	τῇ οἰκίᾳ ἀμφοτέρας. ~Καὶ οὗτος	μὲν	οὐκ ᾐσχύνθη οὐδ' ἔδεισε τὼ
[9]	μου κατεψεύσαντο οἱ κατήγοροι. ~Τὰ	μὲν	οὖν δίκαια γιγνώσκειν ὑμᾶς ἡγοῦμαι
[8]	καὶ ἐμοῦ ἀκούσητε ἀπολογουμένου. ~Σκοπῶ	μὲν	οὖν ἔγωγε, ὦ ἄνδρες, πόθεν
[59]	κακοῖς τοῖς μεγίστοις ἐγίγνετο. ~Ταῦτα	μὲν	οὖν ἦν ἐμοῦ μὴ εἰπόντος·
[12]	τῇ Πουλυτίωνος γίγνοιτο μυστήρια· Ἀλκιβιάδην	μὲν	οὖν καὶ Νικιάδην καὶ Μέλητον,
[85]	ἀνεγράφησαν, σκοπεῖν τῷ βουλομένῳ. ~Ἐδοκιμάσθησαν	μὲν	οὖν οἱ νόμοι, ὦ ἄνδρες,
[119]	ἡμετέραν ἀρετὴν τάδε ἔσται. Τῆς	μὲν	οὖν σὺ ἐπιδικάζου, τῆς δὲ
[112]	καί μοι κάλει αὐτόν. Πρῶτα	μὲν	οὖν ταῦτα εἰ ἀληθῆ λέγω,
[46]	στεφανώσαντες, καὶ ἐδείπνει ἐκεῖ. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν ταῦτα, ὦ ἄνδρες, ὁπόσοι
[70]	τῶν ἄλλων ἀπολογήσομαι. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ	μὲν	οὖν τῶν τότε γενομένων ἀκηκόατε
[136]	καὶ δικαίως καὶ ἀδίκως. ~Ταῦτα	μὲν	οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τούτοις
[139]	εἰδὼς τοῦτον οἷός ἐστιν; Ἐγὼ	μὲν	οὖν, ὦ ἄνδρες, ἡγοῦμαι χρῆναι
[13]	καὶ τὸν Μελήτου δοῦλον. ~Πρῶτος	μὲν	οὗτος ταῦτα ἐμήνυσε, καὶ ἀπέγραψε
[92]	αὐτοῖς ὑπάρχον ἑτέρων κατηγοροῦσι. Κηφίσιος	μὲν	οὑτοσὶ πριάμενος ὠνὴν ἐκ τοῦ
[100]	κακῶς τινας λέγεις; Ὃς ἑνὶ	μὲν	οὐχ ἡταίρησας ςκαλῶς γὰρ ἄν
[22]	τὰ ἀνδράποδα, καὶ μὴ τοὺς	μὲν	παραδιδόντας μὴ ἐθέλειν ἐλέγχειν, τοὺς
[1]	~Περὶ τῶν μυστηρίων. ~Τὴν	μὲν	παρασκευήν, ὦ ἄνδρες, καὶ τὴν
[49]	ἐκ παιδός, ὅτι ~Ἀνδοκίδη, τῶν	μὲν	παρόντων κακῶν ὁρᾷς τὸ μέγεθος,
[149]	ὑφ' ὑμῶν τιμᾶσθαι. Ὥστ' ἐμοὶ	μὲν	πειθόμενοι οὐκ ἀποστερεῖσθε εἴ τι
[10]	πάντων ποιήσομαι τὴν ἀπολογίαν, πρῶτον	μὲν	περὶ αὐτῆς τῆς αἰτίας ὅθεν
[61]	ἐξήλεγξα τὰ γενόμενα, ὅτι εἰσηγήσατο	μὲν	πινόντων ἡμῶν ταύτην τὴν βουλὴν
[50]	ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ ἠνίασα	μέν	σε οὐδὲν πώποτε, προθυμότατος δὲ
[50]	τοῦ γενομένου, εἰπέ, καὶ πρῶτον	μὲν	σεαυτὸν σῷσον, εἶτα δὲ τὸν
[147]	παθὼν ὑπ' ἐκείνων, ~οἳ πλείστας	μὲν	στρατηγήσαντες στρατηγίας πολλὰ τρόπαια τῶν
[11]	δήμῳ εἶπεν Ὦ Ἀθηναῖοι, ὑμεῖς	μὲν	στρατιὰν ἐκπέμπετε καὶ παρασκευὴν τοσαύτην,
[120]	προτέρῳ μὲν Λεάγρῳ, ὅτι Εἰ	μὲν	σὺ βούλῃ ἐπιδικάζεσθαι, ἔχε τύχῃ
[99]	ἄξιος ὤν· ὃς ἐν δημοκρατίᾳ	μὲν	συκοφαντῶν ἔζης, ἐν ὀλιγαρχίᾳ δέ,
[47]	εἶτα δὲ τὸν κηδεστήν, τὸν	μὲν	συνειδότα ἀποδεικνύς, τοῦ δ' ἐν
[13]	καὶ ἀπέγραψε τούτους· ὧν Πολύστρατος	μὲν	συνελήφθη καὶ ἀπέθανεν, οἱ δὲ
[74]	ἦν, ἕτερος δὲ ὧν τὰ	μὲν	σώματα ἄτιμα ἦν, τὴν δ'
[41]	ὅτι δεδογμένον ἡμῖν εἴη δύο	μὲν	τάλαντα ἀργυρίου διδόναι οἱ ἀντὶ
[20]	γὰρ νόμος οὕτως εἶχεν· εἰ	μὲν	τἀληθῆ μηνύσειέ τις, εἶναι τὴν
[56]	ἀλλὰ διὰ συμφορὰν γεγενημένην μάλιστα	μὲν	τῇ πόλει, εἶτα καὶ ἡμῖν,
[114]	θεοῖν σεσῷσθαι. ~Εἰ γὰρ ἔθηκα	μὲν	τὴν ἱκετηρίαν, ὑπήκουσα δὲ μή,
[32]	ἑορτῆς ἕνεκα ἔρχονται δεῦρο· εἰ	μέν	τι ἠσέβηκα ἢ ὡμολόγηκα ἢ
[25]	φυγόντων ἐπὶ τοῖς μυστηρίοις οἱ	μέν	τινες ἀπέθανον φεύγοντες, οἱ δ'
[63]	αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν, ὅτι εἰδείην	μὲν	τὸ πρᾶγμα, πεποιηκὼς δὲ οὐκ
[137]	τὴν θάλατταν; Ἐν οἷς ἔχοντες	μὲν	τὸ σῶμα τοὐμόν, κρατοῦντες δὲ
[80]	εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον. ~Κατὰ	μὲν	τὸ ψήφισμα τουτὶ τοὺς ἀτίμους
[18]	θεῖος Ἀκουμενός· οἷς προσήκει μισεῖν	μὲν	τὸν ἐξελάσαντα ἐκείνους, εἰδέναι δὲ
[47]	μοι τῶν συγγενῶν ἀπώλλυεν, πρῶτον	μὲν	τὸν πατέρα, εἶτα δὲ τὸν
[31]	θεοῖν τὰ ἱερά, ἵνα τιμωρήσητε	μὲν	τοὺς ἀσεβοῦντας, σῴζητε δὲ τοὺς
[89]	~Ὅπου οὖν ἔδοξεν ὑμῖν δοκιμάσαι	μὲν	τοὺς νόμους, δοκιμάσαντας δὲ ἀναγράψαι,
[102]	Οὐκ οὖν δεινόν, εἰ ὑπὸ	μὲν	τούτων διὰ τοῦτ' ἂν ἀπωλόμην,
[74]	τὰ κτήματα αὐτῶν πεπρᾶσθαι. ~Εἷς	μὲν	τρόπος οὗτος ἀτιμίας ἦν, ἕτερος
[67]	οἷς ἐγώ, ὦ ἄνδρες, τῆς	μὲν	τύχης ᾗ ἐχρησάμην δικαίως ἂν
[2]	δεσμῶν ἀναγκασθείς, πιστεύσας δὲ μάλιστα	μὲν	τῷ δικαίῳ, ἔπειτα δὲ καὶ
[66]	ὑμεῖς δὲ ἀκούσαντες ταῦτα Διοκλείδην	μὲν	τῷ δικαστηρίῳ παραδόντες ἀπεκτείνατε, τοὺς
[49]	τὸ μέγεθος, ἐγὼ δ' ἐν	μὲν	τῷ παρελθόντι χρόνῳ οὐδὲν ἐδεόμην
[41]	αὐτὸν ταῦτα οἴχεσθαι. Καὶ τούτῳ	μὲν	τῷ τρόπῳ τὸν πατέρα μου
[36]	ἐγένετο, Πείσανδρος καὶ Χαρικλῆς, ὄντες	μὲν	τῶν ζητητῶν, δοκοῦντες δ' ἐν
[29]	τούτων τοὺς μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ	μὲν	τῶν μυστηρίων, ὦ ἄνδρες, ὧν
[56]	δὲ ἃ ἤκουσα Εὐφιλήτου προνοίᾳ	μὲν	τῶν συγγενῶν καὶ τῶν φίλων,
[129]	ἔσται ὁ πατὴρ αὐτοῦ, τῆς	μὲν	υἱός ἐστιν, ὥς φησι, τῆς
[72]	αὐτοῦ ποιήσομαι, ὅπου μὴ πείθων	μὲν	ὑμᾶς αὐτὸς ζημιώσομαι, πείσας δὲ
[93]	ἀποδοῦναι, καὶ νῦν γεγένηται ἀντὶ	μὲν	φυγάδος πολίτης, ἀντὶ δὲ ἀτίμου
[14]	Πολύστρατον, Ἀριστομένη, Οἰωνίαν, Παναίτιον. ~Πρώτη	μέν,	ὦ ἄνδρες, μήνυσις ἐγένετο αὕτη
[39]	τῶν πλείστων γιγνώσκειν. ~Καὶ πρῶτον	μέν,	ὦ ἄνδρες, τοῦθ' ὑπέθετο, δεινότατον
[106]	δὲ φυγὴν κατέγνωσαν, τοὺς δὲ	μένειν	ἐν τῇ πόλει ἐάσαντες ἠτίμωσαν.
[21]	ἂν οἴεσθε ἢ ἐπιτρέπειν αὐτῷ	μένειν	ἢ ἐγγυήσασθαι, ἀλλ' οὐκ ἂν
[35]	Πλάτωνα, Ἀντίδωρον, Χάριππον, Θεόδωρον, Ἀλκισθένη,	Μενέστρατον,	Ἐρυξίμαχον, Εὐφίλητον, Εὐρυδάμαντα, Φερεκλέα, Μέλητον,
[103]	καὶ ψηφίσματα ἐξηλείψατε· οἳ νυνὶ	μένουσιν	ἐν τῇ πόλει πιστεύοντες ὑμῖν,
[63]	καὶ πέπρακται ἡμῖν ταῦτα. Σὺ	μέντοι	εἰ μὲν ἀξιοῖς ἡσυχίαν ἔχειν
[41]	γε σὲ οἵδε περιμένουσι; Χρὴ	μέντοι	μὴ ἀπωθεῖσθαι τοιούτους φίλους. Εἰπόντα
[130]	ἦν πλουσιώτατος τῶν Ἑλλήνων, τότε	μέντοι	πάντες ἴστε ὅτι παρὰ τοῖς
[123]	σώματος τοῦ ἑαυτοῦ ἐν τῷ	μέρει	κινδυνεύσειν. Ἅπερ αὐτὸν οὐ ψεύσομαι,
[143]	ἡ πόλις ἐσώθη, οὐκ ἐλάχιστον	μέρος	οἱ ἐμοὶ πρόγονοι συνεβάλοντο· ὧν
[75]	οὐ παντάπασιν ἄτιμοι ἦσαν, ἀλλὰ	μέρος	τι αὐτῶν, οἷον οἱ στρατιῶται,
[33]	γὰρ μὴ μεταλάβῃ τὸ πεμπτὸν	μέρος	τῶν ψήφων καὶ ἀτιμωθῇ ὁ
[56]	ὅτι οὔτε μετὰ κακίας οὔτε	μετ'	ἀνανδρίας οὐδεμιᾶς τῶν γεγενημένων πέπρακται
[56]	προνοίᾳ δὲ τῆς πόλεως ἁπάσης,	μετ'	ἀρετῆς ἀλλ' οὐ μετὰ κακίας,
[40]	Λεωγόρου οἰκίαν, ἵν' ἐκεῖ συγγένῃ	μέτ'	ἐμοῦ Ἀνδοκίδῃ καὶ ἑτέροις οἷς
[9]	ἔχειν. Τάδε δὲ ὑμῶν δέομαι,	μετ'	εὐνοίας μου τὴν ἀκρόασιν τῆς
[6]	τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο· ἐγὼ δὲ	μετὰ	δέους καὶ κινδύνου καὶ διαβολῆς
[56]	ἄλλους ἅπαντας μαθεῖν ὅτι οὔτε	μετὰ	κακίας οὔτε μετ' ἀνανδρίας οὐδεμιᾶς
[56]	ἁπάσης, μετ' ἀρετῆς ἀλλ' οὐ	μετὰ	κακίας, ὡς ἐγὼ νομίζω. Εἰ
[132]	ποτε τοῖς ἐμοὶ νυνὶ ἐπιτιθεμένοις	μετὰ	Καλλίου καὶ συμπαρασκευάσασι τὸν ἀγῶνα
[90]	πόλει ἁπάσῃ, ὃν ὀμωμόκατε πάντες	μετὰ	τὰς διαλλαγάς, καὶ οὐ μνησικακήσω
[27]	βούλεται. ~Φέρε δή, ὦ ἄνδρες,	μετὰ	ταῦτα τί ἐγένετο; Ἐπειδὴ αἱ
[127]	καὶ τὴν οἰκίαν, ὥσπερ ἔσται.	~Μετὰ	ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρες, ὑστέρῳ
[80]	καὶ κατέστησαν οἱ τριάκοντα, καὶ	μετὰ	ταῦτα Φυλή τε κατελήφθη Μουνυχίαν
[55]	δεῖ δοῦναι τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων	μετὰ	τῆς ἀληθείας, αὐτῶν παρόντων οἵπερ
[140]	καὶ εἴ τις ἐχθρός, μὴ	μεταγνῶτε,	μηδὲ βούλεσθε τὴν πόλιν ἀποστερῆσαι
[134]	πολλοῦ ἄξιον, συνέστησαν πάντες, καὶ	μεταδόντες	τοῖς ἄλλοις ἐωνοῦντο πάλιν τριάκοντα
[143]	ἕνεκα καὶ ἐμοὶ δίκαιον ὑμᾶς	μεταδοῦναι	τῆς σωτηρίας, ἧσπερ καὶ αὐτοὶ
[33]	ἀγῶνα κατέστην. Ἐὰν γὰρ μὴ	μεταλάβῃ	τὸ πεμπτὸν μέρος τῶν ψήφων
[149]	οὐδ' ἂν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑμῖν	μεταμελήσῃ,	οὐδὲν ἔτι πλέον ποιήσετε. ~Μὴ
[125]	ζῆν ὁρῶσα τὰ γιγνόμενα, ἀπαγχομένη	μεταξὺ	κατεκωλύθη, καὶ ἐπειδὴ ἀνεβίω, ἀποδρᾶσα
[38]	εἰσελθὼν ὑπὸ τὴν σκιὰν καθέζεσθαι	μεταξὺ	τοῦ κίονος καὶ τῆς στήλης
[12]	τοῖς πρυτάνεσι τοὺς μὲν ἀμυήτους	μεταστήσασθαι,	αὐτοὺς δ' ἰέναι ἐπὶ τὸ
[133]	λαβεῖν ἀργύριον καὶ ὀλίγου πραθείσης	μετασχεῖν.	~Κερδήναντες δὲ ἓξ τάλαντα, γνόντες
[134]	ἀλλὰ καὶ βραχέα ἀπεκερδαίνομεν οἱ	μετασχόντες·	τούτους δ' ἐποίησα τῶν ὑμετέρων
[17]	ἠγωνίσατο ἐν ἑξακισχιλίοις Ἀθηναίων, καὶ	μετέλαβε	δικαστῶν τοσούτων οὐδὲ διακοσίας ψήφους
[133]	ἔτος, καὶ ἐπρίατο τριάκοντα ταλάντων,	μετέσχον	δ' αὐτῷ οὗτοι πάντες οἱ
[144]	οἷόν ἐστι ξένον εἶναι καὶ	μέτοικον	ἐν τῇ τῶν πλησίον, ἐπιστάμενον
[15]	μήνυσις ἐγένετο. Τεῦκρος ἦν ἐνθάδε	μέτοικος,	ὃς ᾤχετο Μέγαράδε ὑπεξελθών, ἐκεῖθεν
[83]	δὲ χρῆσθαι τοῖς Σόλωνος, καὶ	μέτροις	καὶ σταθμοῖς, χρῆσθαι δὲ καὶ
[77]	ἢ εἰ τις μὴ ἐξεγράφη	μέχρι	τῆς ἐξελθούσης βουλῆς ἐφ' ἧς
[69]	Οὑτωσὶ δὲ ἔχει, ὦ ἄνδρες·	μέχρι	τούτου ἀναβήσονται καὶ λέξουσιν ὑμῖν,
[114]	μὲν τὴν ἱκετηρίαν, ὑπήκουσα δὲ	μή,	ἄλλο τι ἢ αὐτὸς μὲν
[99]	ἔζης, ἐν ὀλιγαρχίᾳ δέ, ὡς	μὴ	ἀναγκασθείης τὰ χρήματα ἀποδοῦναι ὅσα
[76]	τοῖς δὲ ἐνδεῖξαι, τοῖς δὲ	μὴ	ἀναπλεῦσαι εἰς Ἑλλήσποντον, ἄλλοις δ'
[93]	ἀξιοῖ ἃ ἔχει ὑμῶν ἐκλέξας	μὴ	ἀποδοῦναι, καὶ νῦν γεγένηται ἀντὶ
[41]	σὲ οἵδε περιμένουσι; Χρὴ μέντοι	μὴ	ἀπωθεῖσθαι τοιούτους φίλους. Εἰπόντα δὲ
[149]	ὑμῶν αὐτῶν αἰτησάμενοι σῴσατε, καὶ	μὴ	βούλεσθε Θετταλοὺς καὶ Ἀνδρίους πολίτας
[39]	ἀνδρῶν τούτων εἶναι, ὅντινα δὲ	μὴ	βούλοιτο, λέγειν ὅτι οὐκ ἦν.
[149]	βουλόμενοι δυνήσονται, τούτους δὲ ἀπόλλυτε.	Μὴ	δῆτα. Ἔπειτα καὶ ταῦθ' ὑμῶν
[134]	τούτους δ' ἐποίησα τῶν ὑμετέρων	μὴ	διανείμασθαι ἓξ τάλαντα ἀργυρίου. ~Ἃ
[73]	τῆς ἐνάτης πρυτανείας, εἰ δὲ	μή,	διπλάσιον ὀφείλειν καὶ τὰ κτήματα
[56]	ἀγῶνος τοῦτ' ἔστι μέγιστον, σωθέντι	μὴ	δοκεῖν κακῷ εἶναι, εἶτα δὲ
[121]	ἔχε τύχῃ ἀγαθῇ, ~εἰ δὲ	μή,	ἐγὼ ἐπιδικάσομαι. Γνοὺς ταῦτα Καλλίας
[101]	κατηγόρει; Οὐχ οὗτος ὑπῆρχεν, εἰ	μὴ	ἐδίδουν ἀργύριον; Καὶ γὰρ νῦν.
[22]	καὶ μὴ τοὺς μὲν παραδιδόντας	μὴ	ἐθέλειν ἐλέγχειν, τοὺς δὲ μὴ
[113]	παραγάγοιεν ὥστε θεῖναι τὴν ἱκετηρίαν	μὴ	εἰδότα τὸν νόμον, ἵνα δῶ
[125]	ἐπειδὴ ἔτεκεν υἱόν, ἔξαρνος ἦν	μὴ	εἶναι ἐξ αὐτοῦ τὸ παιδίον.
[136]	δὲ μάλιστα ἀπολωλέναι, εἰ δὲ	μή,	εἶναι τοὺς μὴ ἐπιτρέψοντας αὐτοῖς,
[126]	τοῦ βωμοῦ ὤμοσεν ἦ μὴν	μὴ	εἶναι υἱὸν ἄλλον μηδὲ γενέσθαϊ
[59]	~Ταῦτα μὲν οὖν ἦν ἐμοῦ	μὴ	εἰπόντος· εἰπὼν δὲ τὰ ὄντα
[58]	φονεὺς οὖν αὐτῶν ἐγιγνόμην ἐγὼ	μὴ	εἰπὼν ὑμῖν ἃ ἤκουσα. Ἔτι
[58]	οὐδεὶς ἄλλος ἀπώλλυεν ἢ ἐγὼ	μὴ	εἰπὼν ὡς ἕτεροι ἥμαρτον. Διοκλείδης
[127]	υἱὸν αὑτοῦ. Ἀντεῖπε μὲν Καλλιάδης	μὴ	εἰσδέξασθαι, ἐψηφίσαντο δὲ οἱ Κήρυκες
[76]	τοῖς δ' εἰς τὴν ἀγορὰν	μὴ	εἰσιέναι πρόσταξις ἦν. Ταῦτ' οὖν
[78]	ὁπόσα ἐν στήλαις γέγραπται τῶν	μὴ	ἐνθάδε μεινάντων, ἢ ἐξ Ἀρείου
[79]	μηδὲ μνησικακῆσαι μηδέποτε· εἰ δὲ	μή,	ἔνοχον εἶναι τὸν παραβαίνοντα ταῦτα
[87]	αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοις, ἐὰν	μὴ	ἑξακισχιλίοις δόξῃ κρύβδην ψηφιζομένοις. Τί
[77]	τὸν βασιλέα ἢ εἰ τις	μὴ	ἐξεγράφη μέχρι τῆς ἐξελθούσης βουλῆς
[121]	ἐπικλήρου, τῇ δεκάτῃ ἱσταμένου, ἵνα	μὴ	ἐπιδικάσωμαι ἐγώ. Ταῖς δ' εἰκάσι,
[136]	εἰ δὲ μή, εἶναι τοὺς	μὴ	ἐπιτρέψοντας αὐτοῖς, οἷς καὶ προσήκει
[3]	αὑτῶν ἔχουσιν. Ὁπόσοι μὲν γὰρ	μὴ	ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντες αὑτῶν ἀδικίαν,
[22]	μὴ ἐθέλειν ἐλέγχειν, τοὺς δὲ	μὴ	θέλοντας ἀναγκάζειν. Ταῦτα δὲ λέγοντος
[114]	τὼ θεώ, ἐχρῆν δήπου καὶ	μὴ	θέντα με τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι.
[70]	ὑμῶν ποθεῖ ἢ νομίζει τι	μὴ	ἱκανῶς εἰρῆσθαι ἢ παραλέλοιπά τι,
[126]	ἄλλον μηδὲ γενέσθαϊ πώποτε, εἰ	μὴ	Ἱππόνικον ἐκ τῆς Γλαύκωνος θυγατρός·
[56]	ἀξιῶ καὶ δοκεῖν ὑμῖν εἶναι	μὴ	κακός. ~Φέρε δή χρὴ γάρ,
[93]	βουλήν, ὃς ἂν πριάμενος τέλος	μὴ	καταβάλῃ, δεῖν εἰς τὸ ξύλον.
[73]	ὠνὰς πριάμενοι ἐκ τοῦ δημοσίου	μὴ	κατέβαλον τὰ χρήματα, ἢ ἐγγύας
[79]	δήμῳ. Ἃ δ' εἴρηται ἐξαλεῖψαι,	μὴ	κεκτῆσθαι ἰδίᾳ μηδενὶ ἐξεῖναι μηδὲ
[140]	τυγχάνει καὶ εἴ τις ἐχθρός,	μὴ	μεταγνῶτε, μηδὲ βούλεσθε τὴν πόλιν
[33]	τὸν ἀγῶνα κατέστην. Ἐὰν γὰρ	μὴ	μεταλάβῃ τὸ πεμπτὸν μέρος τῶν
[81]	τὰς ἰδίας τιμωρίας, καὶ ἔδοξε	μὴ	μνησικακεῖν ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων. Δόξαντα
[109]	ὑπόλοιπόν ἐστι τῆς ἐκείνων ἀρετῆς;	Μὴ	μνησικακῆσαι, εἰδότας, ὦ ἄνδρες, ὅτι
[90]	τοίνυν αὐτοῖς τοῖς τριάκοντα ὤμνυτε	μὴ	μνησικακήσειν, τοῖς μεγίστων κακῶν αἰτίοις,
[7]	μὲν γὰρ δεινὰ κατηγόρηται ἢ	μή,	οἷόν τε γνῶναι ἐκ τῶν
[19]	ὁ δὲ πείσας ὑπομεῖναι καὶ	μὴ	οἴχεσθαι φεύγοντα ἐγώ, πολλὰ ἱκετεύσας
[23]	τις ἐμὴ ἔστιν ἢ ἀπογραφή,	μὴ	ὅτι ἐμὴ καθ' ἑτέρου, ἀλλ'
[103]	Εἰ οὖν ἐμοῦ καταψηφιεῖσθε, ὁρᾶτε	μὴ	οὐκ ἐμοὶ μάλιστα τῶν πολιτῶν
[36]	καταλύσει, καὶ χρῆναι ἐπιζητεῖν καὶ	μὴ	παύσασθαι. Καὶ ἡ πόλις οὕτω
[72]	ἀπολογίαν περὶ αὐτοῦ ποιήσομαι, ὅπου	μὴ	πείθων μὲν ὑμᾶς αὐτὸς ζημιώσομαι,
[2]	ὑμῖν, γνώσεσθαι τὰ δίκαια καὶ	μὴ	περιόψεσθαί με ἀδίκως ὑπὸ τῶν
[3]	αὐτοὶ περὶ αὑτῶν ἔσχον, καὶ	μὴ	προκαταγιγνώσκειν ἀδικεῖν. ~Αὐτίκα ἐγὼ πολλῶν
[43]	τὸν τροχὸν τοὺς ἀπογραφέντας, ὅπως	μὴ	πρότερον νὺξ ἔσται πρὶν πυθέσθαι
[44]	ἐπὶ τὴν ἑστίαν ἐκαθέζοντο, ἱκετεύοντες	μὴ	στρεβλωθῆναι ἀλλ' ἐξεγγυηθέντες κριθῆναι. Μόλις
[36]	ἀγορᾶς ἔφευγον, δεδιότες εἷς ἕκαστος	μὴ	συλληφθείη. ~Ἐπαρθεὶς οὖν τοῖς τῆς
[11]	τι ἂν ὑμῖν δοκῇ, ἐὰν	μὴ	τἀληθῆ λέγω. ~Ἀντιλέγοντος δὲ Ἀλκιβιάδου
[137]	ἐν τοῖς μεγίστοις μεγίστοις κινδύνοις	μὴ	τιμωρεῖσθαι. Τίς γὰρ κίνδυνος μείζων
[32]	ἀσεβεῖν καταγνῶναι ἢ τοὺς ἠσεβηκότας	μὴ	τιμωρεῖσθαι. Ὥστ' ἐγὼ ὑμῖν πολὺ
[53]	οἰκείοις φανερὸς ὁ ὄλεθρος, εἰ	μή	τις ἐρεῖ Ἀθηναίοις τὰ γενόμενα.
[148]	ὑμᾶς χάριν τούτων τῶν ἔργων.	~Μὴ	τοίνυν, εἰ αὐτοὶ τεθνᾶσι, καὶ
[150]	μεταμελήσῃ, οὐδὲν ἔτι πλέον ποιήσετε.	~Μὴ	τοίνυν μήθ' ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν
[89]	ἐπ' ἀνδρὶ νόμον τιθέναι ἐὰν	μὴ	τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοις,
[87]	ἀνδρὶ νόμον ἐξεῖναι θεῖναι, ἐὰν	μὴ	τὸν αὐτὸν ἐπὶ πᾶσιν Ἀθηναίοις,
[22]	δὲ βασανίσαι τὰ ἀνδράποδα, καὶ	μὴ	τοὺς μὲν παραδιδόντας μὴ ἐθέλειν
[114]	δὲ τῇ τύχῃ διὰ τὸ	μὴ	ὑπακοῦσαι, δῆλον ὅτι διὰ τὼ
[133]	ἵν' αὐτοῖς ἀμφότερα ᾖ, καὶ	μὴ	ὑπερβάλλουσι λαβεῖν ἀργύριον καὶ ὀλίγου
[63]	ὥσπερ καὶ πρότερον· εἰ δὲ	μή,	χαλεπώτεροί σοι ἡμεῖς ἐχθροὶ ἐσόμεθα
[85]	Νόμοσἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς	μὴ	χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός. ~Ἆρά
[87]	Γράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς	μὴ	χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός. Ψήφισμα
[89]	ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς	μὴ	χρῆσθαι μηδὲ περὶ ἑνός, ψήφισμα
[11]	ἐρεῖ τὰ μυστήρια· εἰ δὲ	μή,	χρῆσθέ μοι ὅ τι ἂν
[89]	βουλῆς μήτε δήμου κυριώτερον εἶναι,	μηδ'	ἐπ' ἀνδρὶ νόμον τιθέναι ἐὰν
[140]	πόλιν ἀποστερῆσαι ταύτης τῆς δόξης,	μηδὲ	αὐτοὶ δοκεῖν τύχῃ ταῦτα μᾶλλον
[140]	εἴ τις ἐχθρός, μὴ μεταγνῶτε,	μηδὲ	βούλεσθε τὴν πόλιν ἀποστερῆσαι ταύτης
[126]	μὴν μὴ εἶναι υἱὸν ἄλλον	μηδὲ	γενέσθαϊ πώποτε, εἰ μὴ Ἱππόνικον
[86]	ποιουμένων, ἵνα τούτων μηδὲν γίγνηται	μηδὲ	ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί. Καί μοι
[87]	μήτε δήμου νόμου κυριώτερον εἶναι.	Μηδὲ	ἐπ' ἀνδρὶ νόμον ἐξεῖναι θεῖναι,
[79]	μὴ κεκτῆσθαι ἰδίᾳ μηδενὶ ἐξεῖναι	μηδὲ	μνησικακῆσαι μηδέποτε· εἰ δὲ μή,
[85]	νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ χρῆσθαι	μηδὲ	περὶ ἑνός. ~Ἆρά γε ἔστιν
[87]	νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ χρῆσθαι	μηδὲ	περὶ ἑνός. Ψήφισμα δὲ μηδὲν
[89]	νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ χρῆσθαι	μηδὲ	περὶ ἑνός, ψήφισμα δὲ μήτε
[138]	ἔσῳζον; ~Οὐκ ἐξῆν αὐτοῖς ποιῆσαι	μηδὲ	ταφῆς τὸ σῶμα ἀξιωθῆναι; Ἔτι
[3]	αὐτῶν ἔγνωσαν· ὁπόσοι δὲ πιστεύσαντες	μηδὲν	ἀδικεῖν ὑπέμειναν, δίκαιοί ἐστε καὶ
[31]	τοὺς ἀσεβοῦντας, σῴζητε δὲ τοὺς	μηδὲν	ἀδικοῦντας. ~Νομίσατε τοίνυν ἀσέβημα οὐδὲν
[8]	πάντα τὰ γενόμενα καὶ παραλείπειν	μηδέν.	Ἂν γὰρ ὀρθῶς μάθητε τὰ
[58]	μὲν αὐτῷ τε αἴσχιστα ἀπολέσθαι	μηδὲν	ἀσεβήσαντι, ἔτι δὲ τὸν πατέρα
[86]	τῶν νυνὶ ποιουμένων, ἵνα τούτων	μηδὲν	γίγνηται μηδὲ ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί.
[32]	ἀσέβημα οὐδὲν ἔλαττον εἶναι τῶν	μηδὲν	ἠδικηκότων ἀσεβεῖν καταγνῶναι ἢ τοὺς
[87]	μηδὲ περὶ ἑνός. Ψήφισμα δὲ	μηδὲν	μήτε βουλῆς μήτε δήμου νόμου
[79]	εἴρηται ἐξαλεῖψαι, μὴ κεκτῆσθαι ἰδίᾳ	μηδενὶ	ἐξεῖναι μηδὲ μνησικακῆσαι μηδέποτε· εἰ
[86]	μηδὲν γίγνηται μηδὲ ἐξῇ συκοφαντεῖν	μηδενί.	Καί μοι ἀνάγνωθι τοὺς νόμους.
[79]	ἰδίᾳ μηδενὶ ἐξεῖναι μηδὲ μνησικακῆσαι	μηδέποτε·	εἰ δὲ μή, ἔνοχον εἶναι
[77]	ταὐτὰ ἅπερ ὅτε ἦν τὰ	Μηδικά,	καὶ συνήνεγκεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὸ
[150]	ἔτι πλέον ποιήσετε. ~Μὴ τοίνυν	μήθ'	ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν ἀπ' ἐμοῦ
[126]	Λαβόμενος τοῦ βωμοῦ ὤμοσεν ἦ	μὴν	μὴ εἶναι υἱὸν ἄλλον μηδὲ
[127]	Λαβόμενος τοῦ βωμοῦ ὤμοσεν ἦ	μὴν	τὸν παῖδα ἑαυτοῦ εἶναι γνήσιον,
[127]	τὸν πατέρα ὀμόσαντα εἰσάγειν ἦ	μὴν	υἱὸν ὄντα ἑαυτοῦ εἰσάγειν. Λαβόμενος
[31]	παισὶ τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν, ἦ	μὴν	ψηφιεῖσθαι περὶ ἐμοῦ τὰ δίκαια,
[42]	τὸ ἀργύριον εἰς τὸν ἐπιόντα	μῆνα	δώσειν διαψεύδεσθαι καὶ οὐ διδόναι·
[83]	ταῖς ἀρχαῖς ἐν τῷδε τῷ	μηνί.	~Τοὺς δὲ παραδιδομένους νόμους δοκιμασάτω
[34]	Τεῦκρος ἦλθε Μεγαρόθεν, ἄδειαν εὑρόμενος	μηνύει	περί τε τῶν μυστηρίων ἃ
[52]	αὐτῶν ἤδη ἐτέθνασαν ὑπὸ Τεύκρου	μηνυθέντες,	οἱ δὲ φεύγοντες ᾤχοντο καὶ
[20]	γὰρ ἐμοῦ δόξαντος τὰ ὄντα	μηνῦσαι	κατ' ἐκείνου ὑπ' ἐμοῦ ἀποθανεῖν,
[19]	ἐξελέγχειν. Ἔλεξαν γὰρ ὡς ἐγὼ	μηνύσαιμι	περὶ τῶν μυστηρίων, ἀπογράψαιμί τε
[14]	περὶ Ἀλκιβιάδου; Ἦ. Οἶσθα οὖν	μηνύσαντα	Ἀνδρόμαχον τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ
[10]	οὔθ' ὡμολόγηται, οὐδ' οἶδα τοὺς	μηνύσαντας	ὑμῖν περὶ αὐτῶν οὔτ' εἰ
[27]	τούτων ἠμφεσβήτουν οὗτοί τε οἱ	μηνύσαντες	καὶ Πυθόνικος, φάσκων πρῶτος εἰσαγγεῖλαι,
[67]	τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖς συνέκρυψα, καὶ	μηνύσαντος	κατ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν
[16]	οὗτοι πάντες ἐπὶ ταύτῇ τῇ	μηνύσει.	~Ἔτι μήνυσις ἐγένετο μία. Λυδὸς
[18]	οἳ ἔφυγον ἐπὶ τῇ Λυδοῦ	μηνύσει·	τοῦ μὲν ἀδελφιδοῦς ἐστιν Αὐτοκράτωρ,
[20]	οὕτως εἶχεν· εἰ μὲν τἀληθῆ	μηνύσειέ	τις, εἶναι τὴν ἄδειαν, εἰ
[15]	βουλῇ, εἴ οἱ ἄδειαν δοῖεν,	μηνύσειν	περί τῶν μυστηρίων, συνεργὸς ὤν,
[28]	δικαστηρίω τοὺς μεμυημένους, ἀκούσαντας τὰς	μηνύσεις	ἅς ἕκαστος ἐμήνυσε, διαδικάσαι. Καὶ
[27]	ταῦτα τί ἐγένετο; Ἐπειδὴ αἱ	μηνύσεις	ἐγένοντο, περὶ τῶν μηνύτρων ἦσαν
[26]	οὐχ ἕκαστοι ἔφυγον κατὰ τὰς	μηνύσεις	ταύτας ἃς ἐγὼ ὑμῖν ἀπέδειξα.
[25]	ἀποδείξω ψευδομένους αὐτούς. ~Αἱ μὲν	μηνύσεις	ὧδε περὶ τῶν μυστηρίων αὗται
[34]	ἀναθημάτων τῆς περικοπῆς καὶ τῆς	μηνύσεως,	ὥσπερ καὶ ὑπεσχόμην ὑμῖν, οὕτω
[25]	οἳ δὲ ἔφυγον καθ' ἑκάστην	μήνυσιν,	ἀνέγνων ὑμῖν τὰ ὀνόματα αὐτῶν,
[34]	συλληφθέντες ἀπέθανον Κατὰ τὴν Τεύκρου	μήνυσιν.	Καί μοι ἀνάγνωθι αὐτῶν τὰ
[15]	Καὶ οὗτοι κατὰ τὴν Τεύκρου	μήνυσιν	ᾤχοντο φεύγοντες. Καί μοι λαβὲ
[14]	Παναίτιον. ~Πρώτη μέν, ὦ ἄνδρες,	μήνυσις	ἐγένετο αὕτη ὑπὸ Ἀνδρομάχου κατὰ
[16]	ταῦθ' ὑμῖν προσομολογεῖται ἅπαντα. ~Τρίτη	μήνυσις	ἐγένετο. Ἡ γυνὴ Ἀλκμεωνίδου, γενομένη
[17]	ἐπὶ ταύτῇ τῇ μηνύσει. ~Ἔτι	μήνυσις	ἐγένετο μία. Λυδὸς ὁ Φερεκλέους
[15]	ἐμήνυσεν; Ἔστι ταῦτα. ~Δευτέρα τοίνυν	μήνυσις	ἐγένετο. Τεῦκρος ἦν ἐνθάδε μέτοικος,
[23]	τις περὶ ἐμοῦ ἐγένετο, ἢ	μήνυσίς	τις ἐμὴ ἔστιν ἢ ἀπογραφή,
[42]	καὶ οὐ διδόναι· ἥκειν οὖν	μηνύσων	τὰ γενόμενα. ~Ἡ μὲν εἰσαγγελία
[20]	δ' οὐκ ἦν, εἴπερ ἐγὼ	μηνυτὴς	ἐγενόμην περὶ τοῦ πατρός, ἀλλ'
[19]	τὸν ἐμαυτοῦ παρόντα, καὶ γενοίμην	μηνυτὴς	κατὰ τοῦ πατρὸς τοῦ ἐμαυτοῦ,
[40]	τε ἤδη ᾑρημένους καταλαμβάνειν καὶ	μήνυτρα	κεκηρυγμένα ἑκατὸν μνᾶς. Ἰδὼν δὲ
[27]	αἱ μηνύσεις ἐγένοντο, περὶ τῶν	μηνύτρων	ἦσαν γὰρ (κατὰ τὸ Κλεωνύμου
[78]	εὐθύνων καὶ τῶν παρέδρων, ἢ	μήπω	εἰσηγμέναι εἰς τὸ δικαστήριον γραφαί
[7]	τοιαῦτα γεγένηται, εἰκὸς ὑμᾶς ἐστι	μήπω	τοὺς τῶν κατηγόρων λόγους πιστοὺς
[150]	τῶν ἀπ' ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε	μήτ'	ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς. Ἀξιῶ
[9]	ἀκρόασιν τῆς ἀπολογίας ποιήσασθαι, καὶ	μήτ'	ἐμοὶ ἀντιδίκους καταστῆναι μήτε ὑπονοεῖν
[89]	μηδὲ περὶ ἑνός, ψήφισμα δὲ	μήτε	βουλῆς μήτε δήμου κυριώτερον εἶναι,
[87]	περὶ ἑνός. Ψήφισμα δὲ μηδὲν	μήτε	βουλῆς μήτε δήμου νόμου κυριώτερον
[89]	ἑνός, ψήφισμα δὲ μήτε βουλῆς	μήτε	δήμου κυριώτερον εἶναι, μηδ' ἐπ'
[87]	Ψήφισμα δὲ μηδὲν μήτε βουλῆς	μήτε	δήμου νόμου κυριώτερον εἶναι. Μηδὲ
[88]	ὅπως μήτε χρεῶν ἀποκοπαὶ εἶεν	μήτε	δίκαι ἀνάδικοι γίγνοιντο, ἀλλὰ τῶν
[9]	καταστῆναι μήτε ὑπονοεῖν τὰ λεγόμενα	μήτε	ῥήματα θηρεύειν, ἀκροασαμένους δὲ διὰ
[9]	καὶ μήτ' ἐμοὶ ἀντιδίκους καταστῆναι	μήτε	ὑπονοεῖν τὰ λεγόμενα μήτε ῥήματα
[88]	δημοκρατουμένῃ τῇ πόλει ἐγένοντο, ὅπως	μήτε	χρεῶν ἀποκοπαὶ εἶεν μήτε δίκαι
[124]	δὲ συνοικήσας οὐδ' ἐνιαυτὸν τὴν	μητέρα	αὐτῆς ἔλαβε, καὶ συνῴκει ὁ
[128]	γήμας ἐπέγημε τῇ θυγατρὶ τὴν	μητέρα	καὶ ἐξήλασεν ἡ μήτηρ τὴν
[47]	καὶ οὗτος τοῦ πατρός· αἱ	μητέρες	ἀδελφαί. Τούτους πάντας ἐν τοῖς
[47]	Ἀριστοτέλους. Οὗτος ἀνεψιὸς ἐμός· ἡ	μήτηρ	ἡ ἐκείνου καὶ ὁ πατὴρ
[128]	τὴν μητέρα καὶ ἐξήλασεν ἡ	μήτηρ	τὴν θυγατέρα· ταύτῃ δὲ συνοικῶν
[125]	οἰκίας ᾤχετο, καὶ ἐξήλασεν ἡ	μήτηρ	τὴν θυγατέρα. Ταύτης δ' αὖ
[48]	συνεκέκλῃτο, ἧκον δὲ τῷ μὲν	μήτηρ	τῷ δὲ ἀδελφὴ τῷ δὲ
[124]	ὁ πάντων σχετλιώτατος ἀνθρώπων τῇ	μητρὶ	καὶ τῇ θυγατρί, ἱερεὺς ὢν
[124]	τῇ θυγατρί, ἱερεὺς ὢν τῆς	μητρὸς	καὶ τῆς θυγατρός, καὶ εἶχεν
[117]	Τεισάνδρου θεῖός μοι, ἀδελφὸς τῆς	μητρὸς	τῆς ἐμῆς· ἀπέθανε δὲ ἐν
[17]	τῇ μηνύσει. ~Ἔτι μήνυσις ἐγένετο	μία.	Λυδὸς ὁ Φερεκλέους τοῦ Θημακέως
[130]	ὅτι παρὰ τοῖς παιδαρίοις τοῖς	μικροτάτοις	καὶ τοῖς γυναίοις κληδὼν ἐν
[141]	προγόνων, ἵνα κἀμοὶ ἐγγένηται ἐκείνους	μιμήσασθαι,	ἀναμνησθέντας αὐτῶν ὅτι ὅμοιοι τοῖς
[18]	δὲ θεῖος Ἀκουμενός· οἷς προσήκει	μισεῖν	μὲν τὸν ἐξελάσαντα ἐκείνους, εἰδέναι
[92]	ἐν τῇ γῇ γεωργούντων ἐνενήκοντα	μνᾶς	ἐκλέξας, οὐ κατέβαλε τῇ πόλει
[40]	καταλαμβάνειν καὶ μήνυτρα κεκηρυγμένα ἑκατὸν	μνᾶς.	Ἰδὼν δὲ Εὔφημον τὸν Καλλίου
[100]	~Εἶτα σὺ περὶ ἑταιρείας ἐμοὶ	μνείαν	ποιῇ καὶ κακῶς τινας λέγεις;
[81]	ἰδίας τιμωρίας, καὶ ἔδοξε μὴ	μνησικακεῖν	ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων. Δόξαντα δὲ
[90]	γε ἄλλων πολιτῶν τινι ἠξιοῦτε	μνησικακεῖν.	Ἡ δὲ βουλὴ αὖ ἡ
[109]	ἐστι τῆς ἐκείνων ἀρετῆς; Μὴ	μνησικακῆσαι,	εἰδότας, ὦ ἄνδρες, ὅτι ἡ
[79]	κεκτῆσθαι ἰδίᾳ μηδενὶ ἐξεῖναι μηδὲ	μνησικακῆσαι	μηδέποτε· εἰ δὲ μή, ἔνοχον
[108]	ἠξίωσάν τινι τῶν πρότερον γενομένων	μνησικακῆσαι.	Τοιγάρτοι διὰ ταῦτα, τὴν πόλιν
[90]	αὐτοῖς τοῖς τριάκοντα ὤμνυτε μὴ	μνησικακήσειν,	τοῖς μεγίστων κακῶν αἰτίοις, εἰ
[91]	τί ὀμόσαντες δικάζετε; Καὶ οὐ	μνησικακήσω,	οὐδὲ ἄλλῳ πείσομαι, ψηφιοῦμαι δὲ
[90]	μετὰ τὰς διαλλαγάς, καὶ οὐ	μνησικακήσω	τῶν πολιτῶν οὐδενὶ πλὴν τῶν
[95]	καὶ βουλόμενος εἶναι τοιοῦτος, ὁ	μνησικακῶν	αὐτὸς αὑτῷ, οὗτος γὰρ ἐβούλευεν
[41]	διδόναι οἱ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν	μνῶν	τῶν ἐκ τοῦ δημοσίου, ἐὰν
[117]	Ἐπίλυκος ἦν ὁ Τεισάνδρου θεῖός	μοι,	ἀδελφὸς τῆς μητρὸς τῆς ἐμῆς·
[29]	ὡμολόγηκα περὶ αὐτῶν, οὐδὲ ἔστι	μοι	ἁμάρτημα περὶ τὼ θεὼ οὔτε
[2]	ὅτι νῦν ἐγὼ ἥκω οὐδεμιᾶς	μοι	ἀνάγκης οὔσης παραμεῖναι, οὔτ' ἐγγυητὰς
[34]	Κατὰ τὴν Τεύκρου μήνυσιν. Καί	μοι	ἀνάγνωθι αὐτῶν τὰ ὀνόματα. ~Ὀνόματα
[76]	ὁμονοίας δοῦναι ἐν ἀκροπόλει. Καί	μοι	ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμα τὸ Πατροκλείδου,
[82]	νόμων οἳ ἂν δοκιμασθῶσι. Καί	μοι	ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμα. ~ΨΗΦΙΣΜΑ. Ἔδοξε
[85]	νόμον, ᾧ πάντες χρῆσθε. Καί	μοι	ἀνάγνωθι τὸν νόμον. Νόμοσἀγράφῳ δὲ
[96]	γε τὸν Σόλωνος νόμον; ~Καί	μοι	ἀνάγνωθι τὸν νόμον τὸν ἐκ
[86]	μηδὲ ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί. Καί	μοι	ἀνάγνωθι τοὺς νόμους. ~ΝΟΜΟΙΑ. Γράφῳ
[87]	ἐπίλοιπον; Οὑτοσὶ ὁ νόμος. Καί	μοι	ἀνάγνωθι τοῦτον. Νόμος τὰς δὲ
[4]	προκαταγιγνώσκειν ἀδικεῖν. ~Αὐτίκα ἐγὼ πολλῶν	μοι	ἀπαγγελλόντων ὅτι λέγοιεν οἱ ἐχθροὶ
[69]	διδάσκετε τοὺς ἄλλους. Σὺ δέ	μοι	αὐτοὺς κάλει τοὺς λυθέντας δι'
[113]	ἀληθῆ λέγω, μεμαρτύρηται· πολὺ δέ	μοι	δοκεῖ τὸ ἐναντίον εἶναι ἢ
[5]	ἑτέρων πόλεων, αἳ ἴσως πάνυ	μοι	δοκοῦσιν ἐν τῷ παρόντι εὐτυχεῖν,
[8]	πάντων εἰπεῖν ἀδύνατον. Κράτιστον οὖν	μοι	εἶναι δοκεῖ ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς
[61]	μὲν Κυνοσάργει ἐπὶ πωλίον ὅ	μοι	ἦν ἀναβὰς ἔπεσον καὶ τὴν
[70]	γενομένων ἀκηκόατε πάντα καὶ ἀπολελόγηταί	μοι	ἱκανῶς, ὥς γ' ἐμαυτὸν πείθω·
[33]	ἱκανῶς περὶ τούτων ἀπολελογῆσθαι, δηλώσατέ	μοι,	ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν ἄλλων
[32]	παραιτοῦμαι· εἰ δὲ οὐδὲν ἡμάρτηταί	μοι,	~καὶ τοῦτο ὑμῖν ἀποδείκνυμι σαφῶς,
[112]	εἰσιὼν ἐπεξελθὼν Εὐκλῆς οὑτοσί, καί	μοι	κάλει αὐτόν. Πρῶτα μὲν οὖν
[14]	κατὰ τούτων τῶν ἀνδρῶν. Καὶ	μοι	κάλει Διόγνητον. Μάρτυς Ἦσθα ζητητής,
[18]	καὶ οἱ ἄλλοι συγγενεῖς. ~Καί	μοι	κάλει Καλλίαν καὶ Στέφανον κάλει
[28]	δραχμάς, Τεῦκρος δὲ χιλίας. Καὶ	μοι	κάλει τούτων τοὺς μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
[53]	Ἀθηναίοις τὰ γενόμενα. Ἐδόκει οὖν	μοι	κρεῖττον εἶναι τέτταρας ἄνδρας ἀποστερῆσαι
[13]	αὐτῶν ὑμεῖς θάνατον κατέγνωτε. Καί	μοι	λαβὲ καὶ ἀνάγνωθι αὐτῶν τὰ
[15]	Τεύκρου μήνυσιν ᾤχοντο φεύγοντες. Καί	μοι	λαβὲ καὶ ἀνάγνωθι τὰ ὀνόματα
[11]	μυστήρια· εἰ δὲ μή, χρῆσθέ	μοι	ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ,
[26]	ἐλέγξῃ με ὅτι ψεύδομαι, χρήσασθέ	μοι	ὅ τι βούλεσθε. Καὶ σιωπῶ,
[150]	καὶ οἱ φυλέται οἱ ἡἡρημένοι	μοι	συνδικεῖν, Θράσυλλος καὶ οἱ ἄλλοι.
[63]	δὲ οὐκ εἴην. Προσελθόντες δέ	μοι	τῇ ὑστεραίᾳ Μέλητος καὶ Εὐφίλητος
[123]	Ὡς δ' ἀληθῆ λέγω, κάλει	μοι	τοὺς μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Ἀλλὰ γὰρ
[46]	τοὺς ἄλλους διδάσκετε· εἶτα δέ	μοι	τοὺς πρυτάνεις κάλει τοὺς τότε
[127]	Χρυσίλλης γεγονότα· ὃν ἀπώμοσε. Καὶ	μοι	τούτων ἁπάντων τοὺς μάρτυρας κάλει.
[122]	δ' ἐν τοῖς φίλοις δοῦναί	μοι	τῶν πεποιημένων. ~Εἶπον αὐτῷ καὶ
[47]	ὧν ἀπέγραψεν, ἵν' εἰδῆτε ὅσους	μοι	τῶν συγγενῶν ἀπώλλυεν, πρῶτον μὲν
[37]	γὰρ ἦσαν οἱ λόγοι, καί	μοι	ὑμεῖς τούτων μάρτυρές ἐστε. ~Ἔφη
[101]	ἄλλος ἢ Χαρικλῆς, ἐρωτῶν, Εἰπέ	μοι,	ὦ Ἀνδοκίδη, ἦλθες εἰς Δεκέλειαν,
[120]	ἐπιδικάζου, τῆς δὲ ἐγώ. ~Ὡμολόγησέ	μοι,	ὦ ἄνδρες. Ἐπεδικασάμεθα ἄμφω κατὰ
[29]	ὑμεῖς οἱ μεμυημένοι εἰσεληλύθατε, ἀποδέδεικταί	μοι	ὡς οὔτε ἠσέβηκα οὔτε μεμήνυκα
[44]	μὴ στρεβλωθῆναι ἀλλ' ἐξεγγυηθέντες κριθῆναι.	Μόλις	δὲ τούτων τυχόντες, ἐπειδὴ τοὺς
[50]	σου τὴν ἀδελφὴν ἥπερ σοι	μόνη	ἐστίν, ἔπειτα δὲ τοὺς ἄλλους
[23]	ἐγὼ εἰπόντας οἶδα, οἳ τοῦτο	μόνον	ἡγήσαντο δεῖν, τολμῆσαι κατηγορῆσαι· εἰ
[9]	τοὺς ὅρκους· ὅπερ καὶ συνέχει	μόνον	τὴν πόλιν, ἀκόντων τῶν οὐ
[62]	ἡ Αἰγῂς ἀνέθηκεν, οὐ περιεκόπη	μόνος	τῶν Ἑρμῶν τῶν Ἀθήνησιν, ὡς
[41]	μὲν τῷ τρόπῳ τὸν πατέρα	μου	ἀπώλλυε, συνειδότα ἀποφαίνων. Εἰπεῖν δὲ
[110]	καὶ ὁμονοεῖν ἀλλήλοις. ~Κατηγόρησαν δέ	μου	καὶ περὶ τῆς ἱκετηρίας, ὡς
[137]	τοὺς ἀδικοῦντας αὐτῶν. ~Κατηγόρησαν δέ	μου	καὶ περὶ τῶν ναυκληριῶν καὶ
[103]	ἄνδρες, τὴν μὲν ἔνδειξιν ἐποιήσαντό	μου	κατὰ νόμον κείμενον, τὴν δὲ
[8]	τὰ πραχθέντα, ῥᾳδίως γνώσεσθ' ἅ	μου	κατεψεύσαντο οἱ κατήγοροι. ~Τὰ μὲν
[101]	γάρ, ὦ ἄνδρες, καθήμενος ἡνίκα	μου	κατηγόρει, βλέπων εἰς αὐτὸν οὐδὲν
[101]	γὰρ τότε ἠγωνιζόμην, τίς ἄν	μου	κατηγόρει; Οὐχ οὗτος ὑπῆρχεν, εἰ
[24]	εἰ ἀληθῆ ἦν ταῦτα ἅ	μου	κατηγόρησαν, ἐμοὶ ἂν ὠργίζεσθε καὶ
[42]	παρείη. Τὸν δ' αὖ κηδεστήν	μου	οὕτως ἀπώλλυεν. Ἥκειν ἔφη εἰς
[9]	δὲ ὑμῶν δέομαι, μετ' εὐνοίας	μου	τὴν ἀκρόασιν τῆς ἀπολογίας ποιήσασθαι,
[80]	μετὰ ταῦτα Φυλή τε κατελήφθη	Μουνυχίαν	τε κατέλαβον, ἐγένετό ὑμῖν ὧν
[100]	ἔργοις ἔζης, καὶ ταῦτα οὕτω	μοχθηρὸς	ὢν τὴν ἰδέαν. ~Ἀλλ' ὅμως
[27]	δραχμαί, κατὰ δὲ τὸ Πεισάνδρου	μύριαι)	περὶ δὲ τούτων ἠμφεσβήτουν οὗτοί
[28]	Παναθηναίων τῷ ἀγῶνι Ἀνδρόμαχος μὲν	μυρίας	δραχμάς, Τεῦκρος δὲ χιλίας. Καὶ
[12]	τῇ οἰκίᾳ τῇ Πουλυτίωνος γίγνοιτο	μυστήρια·	Ἀλκιβιάδην μὲν οὖν καὶ Νικιάδην
[17]	ὁ Φερεκλέους τοῦ Θημακέως ἐμήνυσε	μυστήρια	γίγνεσθαι ἐν τῇ οἰκίᾳ Φερεκλέους
[11]	ἀνδρῶν ἀμύητος ὢν ἐρεῖ τὰ	μυστήρια·	εἰ δὲ μή, χρῆσθέ μοι
[16]	Χαρμίδου τῇ παρὰ τὸ Ὀλύμπιεῖον	μυστήρια	ποιεῖν Ἀλκιβιάδην καὶ Ἀξίοχον καὶ
[11]	τὸν στρατηγὸν ἀποδείξω ὑμῖν τὰ	μυστήρια	ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ' ἑτέρων,
[25]	Τῶν γὰρ φυγόντων ἐπὶ τοῖς	μυστηρίοις	οἱ μέν τινες ἀπέθανον φεύγοντες,
[110]	πάτριος, ὃς ἂν θῇ ἱκετηρίαν	μυστηρίοις,	τεθνάναι. Καὶ οὕτως εἰσὶ τολμηροὶ
[121]	ἐπιδικάσωμαι ἐγώ. Ταῖς δ' εἰκάσι,	μυστηρίοις	τούτοις, δοὺς Κηφισίῳ χιλίας δραχμὰς
[34]	εὑρόμενος μηνύει περί τε τῶν	μυστηρίων	ἃ ᾖδει καὶ ἐκ τῶν
[19]	ὡς ἐγὼ μηνύσαιμι περὶ τῶν	μυστηρίων,	ἀπογράψαιμί τε τὸν πατέρα τὸν
[25]	μὲν μηνύσεις ὧδε περὶ τῶν	μυστηρίων	αὗται ἐγένοντο τέτταρες· οἳ δὲ
[111]	ὃς κελεύει τῇ ὑστεραίᾳ τῶν	μυστηρίων	ἕδραν ποιεῖν ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ.
[15]	ἄδειαν δοῖεν, μηνύσειν περί τῶν	μυστηρίων,	συνεργὸς ὤν, καὶ τοὺς ἄλλους
[0]	~Περὶ τῶν	μυστηρίων.	~Τὴν μὲν παρασκευήν, ὦ ἄνδρες,
[29]	μάρτυρας. ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ~Περὶ μὲν τῶν	μυστηρίων,	ὦ ἄνδρες, ὧν ἕνεκα ἡ
[10]	ἀγῶνα τόνδε κατέστην, περὶ τῶν	μυστηρίων	ὡς οὔτ' ἐμοὶ ἠσέβηται οὐδὲν
[132]	Κύπρου οὐκ ἀσεβεῖν ἐδόκουν αὐτοῖς,	μυῶν	μὲν Ἀ Δελφόν, ἔτι δὲ