Paragraphes |
[31] |
μιᾷ
πόλει
γεγένηνται,
ὑπεύθυνοί
εἰσιν,
|
~ὁ |
δὲ
πάντων
τῶν
συμμάχων
ἄρχων> |
[18] |
μέρος
μὴ
μεταλάβῃ
τῶν
ψήφων·
|
ὁ |
δὲ
τοσοῦτον
χρόνον
εἵρξας
καὶ |
[2] |
ἐχθροῖς
χρώμενος,
ὑφ'
ὧν
διαβάλλομαι.
|
Ὁ |
μὲν
οὖν
ἀγὼν
ὁ
παρὼν |
[4] |
μὲν
ἐλλείπειν
τῷ
δ'
ὑπερβάλλειν
|
ὁ |
νόμος
μοι
δοκεῖ·
τῶν
μὲν |
[34] |
τῆς
μητρὸς
πατὴρ
Μεγακλῆς
καὶ
|
ὁ |
πάππος
Ἀλκιβιάδης
δὶς>
ἐξωστρακίσθησαν
ἀμφότεροι, |
[2] |
διαβάλλομαι.
Ὁ
μὲν
οὖν
ἀγὼν
|
ὁ |
παρὼν
οὐ
στεφανηφόρος,
ἀλλ'
εἰ |
[10] |
δεήσειε
λέγειν,
οὐκ
ἂν
ἐξαρκέσειεν
|
ὁ |
παρὼν
χρόνος,
ἅμα
δὲ
καὶ |
[33] |
αὐτὸς
Ὀλυμπιονίκης
ἦν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτοῦ
Μιλτιάδης.
Ἀλλ'
ὅμως |
[34] |
μάλιστα
πάντων
Ἀθηναίων.
Καὶ
γὰρ
|
ὁ |
τῆς
μητρὸς
πατὴρ
Μεγακλῆς
καὶ |
[36] |
εἰ
μὴ
καὶ
τὸ
λοιπὸν
|
ὅ |
τι
ἂν
βούληται
διαπράξεται.
Καίτοι |
[7] |
μὲν
οὖν
τούτων
οὐκ
οἶδ'
|
ὅ |
τι
δεῖ
μακρότερα
λέγειν·
πάντως |
[16] |
τῶν
ἀλλοτρίων
ποιοῦνται
περὶ
πλείονος.
|
~Ὃ |
δὲ
πάντων
δεινότατόν
ἐστι,
τοιοῦτος |
[32] |
φιλοχρημάτους
εἶναι,
οὐκ
ὀρθῶς
γιγνώσκοντες·
|
οἱ |
γὰρ
μεγάλα
δαπανώμενοι
πολλῶν
δεόμενοι |
[2] |
τὴν
πόλιν
δέκα
ἔτη
φεύγειν·
|
οἱ |
δ'
ἀνταγωνιζόμενοι
περὶ
τῶν
ἄθλων |
[21] |
τῶν
κριτῶν
οἱ
μὲν
φοβούμενοι
|
οἱ |
δὲ
χαριζόμενοι
νικᾶν
ἔκριναν
αὐτόν, |
[21] |
τοῦτον.
Εἰκότως
δέ
μοι
δοκοῦσιν
|
οἱ |
κριταὶ
ὑπέρχεσθαι
Ἀλκιβιάδην,
ὁρῶντες
Ταυρέαν |
[4] |
γὰρ
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
|
οἱ |
λαχόντες
κρίνουσιν,
ἀλλὰ
τούτου
τοῦ |
[21] |
πλέον
ἔπραξεν·
~ἀλλὰ
τῶν
κριτῶν
|
οἱ |
μὲν
φοβούμενοι
οἱ
δὲ
χαριζόμενοι |
[22] |
μὲν
οἱ
πρεσβύτεροι,
δημηγοροῦσι
δὲ
|
οἱ |
νεώτεροι,
παραδείγματι
τούτῳ
χρώμενοι,
ὃς |
[22] |
δικαστηρίοις
εἰσί,
καὶ
στρατεύονται
μὲν
|
οἱ |
πρεσβύτεροι,
δημηγοροῦσι
δὲ
οἱ
νεώτεροι, |
[4] |
πόλεως.
~Εἶτα
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
|
οἱ |
τοὺς
ἑταίρους
καὶ
συνωμότας
κεκτημένοι |
[37] |
ἐρρωμενεστάτων
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν,
|
οἵ |
τινες
δύο
τῶν
τὴν
αὐτὴν |
[13] |
ἣ
μάλιστα
κοινότητα
δοκεῖ
ᾑρῆσθαι,
|
οἳ |
οὐδ'
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
αὐτὸν |
[7] |
~Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
δεῖ
μακρότερα
λέγειν· |
[17] |
πείσας
Ἀγάθαρχον
τὸν
γραφέα
συνεισελθεῖν
|
{οἴκαδε} |
τὴν
οἰκίαν
ἐπηνάγκασε
γράφειν,
δεομένου |
[22] |
ἐχθίστων
ἀλλήλοις
πέφυκε,
καὶ
τῶν
|
οἰκειοτάτων |
ὑπάρχει
αὐτῷ
τὰ
ἔσχατα
τοὺς |
[15] |
διαπράττεσθαι;
Πάντες
γὰρ
ἄνθρωποι
τοὺς
|
οἰκείους |
τῶν
ἀλλοτρίων
ποιοῦνται
περὶ
πλείονος. |
[5] |
ἐνθένδε
παύσεται,
ἀλλ'
ὅπου
ἂν
|
οἰκῇ, |
ταύτην
τὴν
πόλιν
διαφθερεῖ,
καὶ |
[12] |
φυγάδες
γίγνονται
καὶ
εἰς
Θουρίους
|
οἰκήσοντες |
ἀπέρχονται.
Δηλώσει
δὲ
ἡ
τῶν |
[26] |
ὑπαρχόντων
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
|
οἰκίαν |
βουλόμενος,
λογιζόμενος
τοὺς
ἀγῶνας
τοὺς |
[17] |
τὸν
γραφέα
συνεισελθεῖν
{οἴκαδε}
τὴν
|
οἰκίαν |
ἐπηνάγκασε
γράφειν,
δεομένου
δὲ
καὶ |
[14] |
ἦν,
ἐπεισάγων
εἰς
τὴν
αὐτὴν
|
οἰκίαν |
ἑταίρας,
καὶ
δούλας
καὶ
ἐλευθέρας, |
[15] |
θάνατον
ἐπεβούλευσε
Καλλίᾳ,
~ἵνα
τὸν
|
οἶκον |
τὸν
Ἱππονίκου
κατάσχοι,
ὡς
ἐναντίον |
[31] |
χρόνον
πράξαντάς
τινας
ἀναστάτους
τοὺς
|
οἴκους |
ποιήσαντας·
οὗτος
δ'
ἐπιτηδεύων
ἅπαντα |
[39] |
αὐτὸν
δὲ
ἱκετεύειν
καὶ
δακρύειν
|
οἰκτρῶς. |
Καὶ
ταῦτα
μὲν
οὐ
θαυμάζω· |
[5] |
καὶ>
δικαιότερον
ἢ
πρὶν
ἐκβληθῆναι.
|
Οἶμαι |
δὲ
καὶ
τοὺς
φίλους
ὑμῶν |
[30] |
τοῖς
ἵπποις
ἐφόδια
Χῖοι
παρεσκεύασαν,
|
οἶνον |
δὲ
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἀναλώματα |
[39] |
ἡλικίαν
πράττων,
ἢ
τοὺς
πρεσβυτέρους,
|
οἷς |
οὐδὲν
ὁμοίως
βεβίωκεν,
ἀλλὰ
τῶν |
[33] |
ὡς
ἀγαθοὶ
καὶ
σώφρονες
ἦσαν,
|
οἵτινες |
ἐξωστράκισαν
Κίμωνα
διὰ
παρανομίαν,
ὅτι |
[29] |
Διομήδην,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ὅλην |
ὑβρίζων
ἐπιδείξειε,
τὰ
πομπεῖα
παρὰ |
[16] |
λόγους
ποιεῖται,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ὀλιγαρχικοὺς |
καὶ
μισοδήμους
ἀποκαλεῖ.
Καὶ
ὃν |
[6] |
καὶ
τοῖς
πολλοῖς
καὶ
τοῖς
|
ὀλίγοις |
ἁρμόττοντα
μάλιστα
τυγχάνει
καὶ
πλείστους |
[31] |
τῶν
πολλάκις
τούτῳ
πεπραγμένων
ἕκαστον
|
ὀλίγον |
χρόνον
πράξαντάς
τινας
ἀναστάτους
τοὺς |
[41] |
πρεσβευόντων
ἕκαστος
τὰ
αὐτὰ
ἐποίησεν,
|
ὀλίγους |
ἂν
πολεμίους
εἴχετε
καὶ
πολλοὺς |
[16] |
τῶν
ἄλλων
Ἀθηναίων
οὔτ'
ὅσον
|
ὀλίγῳ |
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν·
ἀλλ'
οὕτω |
[26] |
~Διομήδης
ἦλθε
ζεῦγος
ἵππων
ἄγων
|
Ὀλυμπίαζε, |
κεκτημένος
μὲν
οὐσίαν
μετρίαν,
στεφανῶσαι |
[30] |
τὴν
ἄλλην
ἀποδημίαν
τὴν
εἰς
|
Ὀλυμπίαν |
ὡς
διέθετο.
Τούτῳ
σκηνὴν
μὲν |
[25] |
δὲ
περὶ
τῆς
νίκης
τῆς
|
Ὀλυμπιάσι, |
καὶ
περὶ
πάντων
μᾶλλον
ἢ |
[33] |
συνῴκησε.
Καίτοι
οὐ
μόνον
αὐτὸς
|
Ὀλυμπιονίκης |
ἦν,
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
πατὴρ |
[3] |
βουλῆς
ἐνομοθέτησεν·
ἐκεῖ
μὲν
γὰρ
|
ὄμνυτε |
μηδένα
μήτε
ἐξελᾶν
μήτε
δήσειν |
[39] |
ἢ
τοὺς
πρεσβυτέρους,
οἷς
οὐδὲν
|
ὁμοίως |
βεβίωκεν,
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
αὐτῶν |
[17] |
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον
ἐδεδέκει
τῶν
|
ὁμολογουμένων |
δούλων.
~Ἀγανακτῶ
δ'
ἐνθυμούμενος
ὑμῖν |
[11] |
πάσης
διὰ
τῶν
συμμάχων
οὔσης,
|
ὁμολογουμένως |
νῦν
κάκιον
ἢ
πρότερον
πραττόντων, |
[9] |
μὴ
ἐξεῖναι
δικάζεσθαι,
καὶ
ὑμῶν
|
ὀμωμοκότων |
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις.
~Ὧν
ἕνεκα |
[33] |
ὁ
πατὴρ
αὐτοῦ
Μιλτιάδης.
Ἀλλ'
|
ὅμως |
οὐδὲν
ὑπελογίζοντο
τὰς
νίκας·
οὐ |
[18] |
κακούργους
ἀσφαλὲς
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον
|
ὂν |
ἀπάγειν,
διὰ
τὸ
χιλίας
δραχμὰς |
[20] |
τοῦ
νόμου
τῶν
χορευτῶν
ἐξάγειν
|
ὃν |
ἄν
τις
βούληται
ξένον
ἀγωνιζόμενον, |
[16] |
ὀλιγαρχικοὺς
καὶ
μισοδήμους
ἀποκαλεῖ.
Καὶ
|
ὃν |
ἔδει
τεθνάναι
διὰ
τὰ
ἐπιτηδεύματα, |
[27] |
παρέχων,
καταμαθὼν
ὑμᾶς
τοῦ
μὲν
|
ὀνόματος |
φροντίζοντας,
τοῦ
δὲ
πράγματος
ἀμελοῦντας. |
[26] |
πλείστους
κρινομένους.
Τοῦτον
Ἀλκιβιάδης
πολίτην
|
ὄντα |
καὶ
οὐ>
τὸν
ἐπιτυχόντα,
δυνάμενος |
[6] |
ἐντεῦθεν
γνῶναι
τὸν
νόμον
πονηρὸν
|
ὄντα· |
μόνοι
γὰρ
αὐτῷ
τῶν
Ἑλλήνων |
[29] |
τῶν
ξένων
μὴ
ἐγίγνωσκον
ἡμέτερα
|
ὄντα, |
τὴν
πομπὴν
τὴν
κοινὴν
ὁρῶντες |
[41] |
εἰς
Σικελίαν
τοὺς
μὲν
διαφόρους
|
ὄντας |
διήλλαξα,
τοὺς
δ'
ἐπιτηδείους
ἐποίησα, |
[34] |
οὐ
τῶν
ἄλλων
ἐκεῖνοι
παρανομώτατοι
|
ὄντες |
τούτου
σωφρονέστεροι
καὶ
δικαιότεροι
ἦσαν, |
[10] |
ἁμαρτημάτων
πόθεν
ἄρξωμαι,
ἐμποδὼν
ἁπάντων
|
ὄντων. |
Περὶ
μὲν
οὖν
μοιχείας
καὶ |
[17] |
εἰ
μὴ
πάνυ
ταχέως
γράφοι.
|
Ὅπερ |
ἐποίησε·
καὶ
οὐ
πρότερον
ἀπηλλάγη, |
[2] |
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
ὑμῶν
τυγχάνων,
δι'
|
ὅπερ |
σῴζομαι,
πλείστοις
δὲ
καὶ
δεινοτάτοις |
[30] |
κεκτημένος
οὐδεμίαν
δέδωκε
δίκην,
ἀλλὰ
|
ὁπόσοι |
μὲν
ἄρχοντες
ἐν
μιᾷ
πόλει |
[13] |
προσεπράξατο,
λέγων
ὡς
ὡμολόγησεν
ἐκεῖνος,
|
ὁπότε |
παῖς
αὐτῷ
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς |
[8] |
τέλος
ἔχει
καὶ
διώρισται
τούτων
|
ὁπότερόν |
ἐστιν.
~Ὥστε
δεινὸν
νομίζω
τοὺς |
[5] |
οὐδ'
ἀπελθὼν
ἐνθένδε
παύσεται,
ἀλλ'
|
ὅπου |
ἂν
οἰκῇ,
ταύτην
τὴν
πόλιν |
[40] |
ἄξιον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων,
|
ὅπως |
τούτους
ὁρῶντες
δικαιότεροι
καὶ
σωφρονέστεροι |
[32] |
ἀκριβῶς
διαιτωμένους
φιλοχρημάτους
εἶναι,
οὐκ
|
ὀρθῶς |
γιγνώσκοντες·
οἱ
γὰρ
μεγάλα
δαπανώμενοι |
[21] |
αὐτόν,
περὶ
ἐλάττονος
ποιούμενοι
τὸν
|
ὅρκον |
ἢ
τοῦτον.
Εἰκότως
δέ
μοι |
[3] |
τὸν
νόμον,
ὃς
ἐναντία
τῷ
|
ὅρκῳ |
τοῦ
δήμου
καὶ
τῆς
βουλῆς |
[39] |
αὐτὸν
τῶν
νόμων
καὶ
τῶν
|
ὅρκων |
φροντίζειν,
ὑμᾶς
τε
παραβαίνειν
ἐπιχειρεῖν |
[40] |
καὶ
τῶν
ἄλλων,
ὅπως
τούτους
|
ὁρῶντες |
δικαιότεροι
καὶ
σωφρονέστεροι
γίγνωνται.
Ἐμὲ |
[29] |
ἐπεγίγνωσκον
τὰ
τούτου,
κατεγέλων
ἡμῶν,
|
ὁρῶντες |
ἕνα
ἄνδρα
μεῖζον
ἁπάσης
τῆς |
[23] |
γιγνόμενα
δ'
ἐν
τῇ
πόλει
|
ὁρῶντες |
οὐδὲν
φροντίζετε.
Καίτοι
ἐκεῖνα
μὲν |
[21] |
δοκοῦσιν
οἱ
κριταὶ
ὑπέρχεσθαι
Ἀλκιβιάδην,
|
ὁρῶντες |
Ταυρέαν
μὲν
τοσαῦτα
χρήματα
ἀναλώσαντα |
[13] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
αὐτὸν
θεῶνται,
|
ὁρῶντες |
τὴν
πλεονεξίαν
καὶ
τὴν
ὑπερηφανίαν, |
[29] |
ὄντα,
τὴν
πομπὴν
τὴν
κοινὴν
|
ὁρῶντες |
ὑστέραν
οὖσαν
τῆς
Ἀλκιβιάδου
τοῖς |
[27] |
ταχέως
ἐπέτρεψεν
ἂν
ἀνταγωνίζεσθαι
ἑαυτῷ,
|
ὃς |
Ἀθηναῖον
ἄνδρα
βιασάμενος
τοῖς
ἀλλοτρίοις |
[18] |
τὸ
χιλίας
δραχμὰς
τετάχθαι
ἀποτεῖσαι
|
ὃς |
ἂν
τὸ
πέμπτον
μέρος
μὴ |
[20] |
ἀκολουθεῖν
ἀξιῶν.
~Ἐνθυμήθητε
δὲ
Ταυρέαν,
|
ὃς |
ἀντιχορηγὸς
ἦν
Ἀλκιβιάδῃ
παισί.
Κελεύοντος |
[32] |
ἐξωστρακίσατε
πρὸς
τοῦτο
οὐδὲν
ἀποβλέψαντες,
|
ὃς |
ἀπὸ
τῶν
ἑαυτοῦ
πόνων
ἐτίμησε |
[17] |
κολακεύων,
ἕνα
δ'
ἕκαστον
προπηλακίζων.
|
~Ὃς |
εἰς
τοσοῦτον
ἐλήλυθε
τόλμης,
ὥστε |
[3] |
μέμψασθαι
τὸν
θέντα
τὸν
νόμον,
|
ὃς |
ἐναντία
τῷ
ὅρκῳ
τοῦ
δήμου |
[22] |
οἱ
νεώτεροι,
παραδείγματι
τούτῳ
χρώμενοι,
|
ὃς |
τηλικαύτας
ποιεῖται
τῶν
ἁμαρτημάτων
ὑπερβολάς, |
[13] |
τὴν
πλεονεξίαν
καὶ
τὴν
ὑπερηφανίαν,
|
ὃς |
τὴν
Καλλίου
γήμας
ἀδελφὴν
ἐπὶ |
[22] |
αἰχμαλώτων
υἱὸν
ἐξ
αὐτῆς
πεποίηται,
|
ὃς |
τοσούτῳ
παρανομωτέρως
Αἰγίσθου
γέγονεν,
ὥστ' |
[14] |
ταῦτα.
~Λαβὼν
δὲ
τοσαύτην
προῖκα
|
ὅσην |
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
οὕτως
ὑβριστὴς |
[29] |
τούτου
πομπείοις
χρῆσθαι
ἐνόμιζον
ἡμᾶς·
|
ὅσοι |
δὲ
ἢ
παρὰ
τῶν
πολιτῶν |
[29] |
τοῖς
χρυσοῖς
χερνιβίοις
καὶ
θυμιατηρίοις.
|
Ὅσοι |
μὲν
οὖν
τῶν
ξένων
μὴ |
[16] |
οὐδενὶ
τῶν
ἄλλων
Ἀθηναίων
οὔτ'
|
ὅσον |
ὀλίγῳ
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν·
ἀλλ' |
[34] |
τοῦ
πράγματος
οὐδὲ
ἔστιν
οὐδεὶς
|
ὅστις |
ἂν
ἀποδείξειε
τῶν
ἡμετέρων
οὐδένα |
[19] |
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ
τοῖς
νόμοις·
|
ὅστις |
δὲ
ὑπερορᾷ
ταῦτα,
τὴν
μεγίστην |
[12] |
τὸν
τοιοῦτον
πονηρὸν
εἶναι
προστάτην,
|
ὅστις |
τοῦ
παρόντος
χρόνου
ἐπιμελεῖται,
ἀλλὰ |
[15] |
ἔχει
πολλοὺς
τοὺς
βοηθήσοντας.
Καίτοι
|
ὅστις |
ὑβρίζει
γυναῖκα
τὴν
ἑαυτοῦ
καὶ |
[3] |
ἀποδοθείσης
{οὔτε}
διαψηφισαμένων
κρύβδην
τὸν
|
ὀστρακισθέντα |
τοσοῦτον
χρόνον
δεῖ
στερηθῆναι
τῆς |
[36] |
Καίτοι
οὐ
δήπου,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
|
ὀστρακισθῆναι |
μὲν
ἐπιτήδειός
εἰμι,
τεθνάναι
δὲ |
[12] |
δὲ
ἡ
τῶν
συμμάχων
ἔχθρα,
|
ὅταν |
πρῶτον
ἡμῖν
καὶ
Λακεδαιμονίοις
γένηται |
[19] |
πάσχειν
κακῶς,
πολὺ
δὲ
χαλεπώτερον,
|
ὅταν |
τις
ἐπιστάμενος
τὰ
διαφέροντα
παραβαίνειν |
[17] |
ὧν
ἐβιάσατο
μετέμελεν
αὐτῷ,
ἀλλ'
|
ὅτι |
κατέλιπε
τὸ
ἔργον
ἠπείλει,
καὶ |
[5] |
εἴ
τις
διὰ
τοῦτο
μεθίσταται
|
ὅτι |
πονηρὸς>
πολίτης
ἐστίν,
οὗτος
οὐδ' |
[42] |
ἀξιῶ
μεμνῆσθαι,
πλὴν
κατὰ
τοσοῦτον,
|
ὅτι |
τὰ
προσταττόμενα
δαπανῶ
οὐκ
ἀπὸ |
[33] |
οἵτινες
ἐξωστράκισαν
Κίμωνα
διὰ
παρανομίαν,
|
ὅτι |
τῇ
ἀδελφῇ
τῇ
ἑαυτοῦ
συνῴκησε. |
[33] |
ὅμως
οὐδὲν
ὑπελογίζοντο
τὰς
νίκας·
|
οὐ |
γὰρ
ἐκ
τῶν
ἀγώνων
ἀλλ' |
[4] |
κεκτημένοι
πλέον
φέρονται
τῶν
ἄλλων·
|
οὐ |
γὰρ
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις |
[36] |
τι
ἂν
βούληται
διαπράξεται.
Καίτοι
|
οὐ |
δήπου,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ὀστρακισθῆναι
μὲν |
[37] |
τῶν
ἐπιτυχόντων
ἐχθρῶν
ἐκινδύνευον,
ἀλλ'
|
οὐ |
διὰ
τῶν
ἐρρωμενεστάτων
καὶ
λέγειν |
[38] |
τῆς
αὐτῆς
αἰτίας
κατηγορεῖ,
πῶς
|
οὐ |
δίκαιον
περὶ
τοὺς
ζῶντας
καὶ |
[39] |
δακρύειν
οἰκτρῶς.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
|
οὐ |
θαυμάζω·
πολλῶν
γὰρ
αὐτῷ
κλαυμάτων |
[33] |
ἀδελφῇ
τῇ
ἑαυτοῦ
συνῴκησε.
Καίτοι
|
οὐ |
μόνον
αὐτὸς
Ὀλυμπιονίκης
ἦν,
ἀλλὰ |
[40] |
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
αὐτῶν
καταπεφρόνηκεν;
|
~Οὐ |
μόνον
δὲ
αὐτῶν
ἕνεκα
τῶν |
[36] |
~Οὕτω
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν,
ὥστε
|
οὐ |
περὶ
τῶν
παρεληλυθότων
ἀδικημάτων
αὐτὸν |
[31] |
πολλῇ
τῇ
νίκῃ
χρῆται,
ὥσπερ
|
οὐ |
πολὺ
μᾶλλον
ἠτιμακὼς
ἢ
ἐστεφανωκὼς |
[17] |
ταχέως
γράφοι.
Ὅπερ
ἐποίησε·
καὶ
|
οὐ |
πρότερον
ἀπηλλάγη,
πρὶν
ἀποδρὰς
ᾤχετο |
[8] |
γίγνεσθαι.
Πρὶν
μὲν
γὰρ
κριθῆναι
|
οὐ |
ῥᾴδιον
{ἦν}
εἰδέναι
τὰς
αἰτίας, |
[2] |
μὲν
οὖν
ἀγὼν
ὁ
παρὼν
|
οὐ |
στεφανηφόρος,
ἀλλ'
εἰ
χρὴ
μηδὲν |
[21] |
μέγιστον
δυνάμενον.
Αἴτιοι
δ'
ὑμεῖς,
|
οὐ |
τιμωρούμενοι
τοὺς
ὑβρίζοντας,
καὶ
τοὺς |
[14] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
καταφρονῶν.
|
Οὐ |
τοίνυν
ταῦτα
μόνον
ἐξήρκεσεν,
ἀλλὰ |
[26] |
Τοῦτον
Ἀλκιβιάδης
πολίτην
ὄντα
καὶ
|
οὐ> |
τὸν
ἐπιτυχόντα,
δυνάμενος
παρὰ
τοῖς |
[42] |
εὐανδρίᾳ
καὶ
λαμπάδι
καὶ
τραγῳδοῖς,
|
οὐ |
τύπτων
τοὺς
ἀντιχορηγοῦντας,
οὐδ'
αἰσχυνόμενος |
[34] |
ἂν
αὐτὸς
ἐπιχειρήσειεν
ἀντειπεῖν,
ὡς
|
οὐ |
τῶν
ἄλλων
ἐκεῖνοι
παρανομώτατοι
ὄντες |
[14] |
τὸν
ἄρχοντα
κατὰ
τὸν
νόμον.
|
Οὗ |
δὴ
μάλιστα
τὴν
αὑτοῦ
δύναμιν |
[42] |
τραγῳδοῖς,
οὐ
τύπτων
τοὺς
ἀντιχορηγοῦντας,
|
οὐδ' |
αἰσχυνόμενος
εἰ
τῶν
νόμων
ἔλαττον |
[34] |
τοῖς
προγόνοις
ἀξιούμενος.
Καὶ
μὴν
|
οὐδ' |
ἂν
αὐτὸς
ἐπιχειρήσειεν
ἀντειπεῖν,
ὡς |
[34] |
ἐπεὶ
τῶν
γε
τούτῳ
πεπραγμένων
|
οὐδ' |
ἂν
εἷς
ἀξίως
κατηγορῆσαι
δύναιτο. |
[5] |
ὅτι
πονηρὸς>
πολίτης
ἐστίν,
οὗτος
|
οὐδ' |
ἀπελθὼν
ἐνθένδε
παύσεται,
ἀλλ'
ὅπου |
[13] |
μάλιστα
κοινότητα
δοκεῖ
ᾑρῆσθαι,
οἳ
|
οὐδ' |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
αὐτὸν
θεῶνται, |
[34] |
ἐξωστρακίσθησαν
ἀμφότεροι,
ὥστ'
οὐδὲν
θαυμαστὸν
|
οὐδ' |
ἄτοπον
πείσεται
τῶν
αὐτῶν
τοῖς |
[15] |
τὴν
οὐσίαν
ἀπόλοιτο.
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδ' |
ἔρημος
οὐδ'
εὐαδίκητός
ἐστιν,
ἐπεὶ |
[15] |
ἀπόλοιτο.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ἔρημος
|
οὐδ' |
εὐαδίκητός
ἐστιν,
ἐπεὶ
διὰ
τὸν |
[28] |
ἀνταγωνιζομένων
ἀνέχονται
ἡττώμενοι,
οὗτος
δὲ
|
οὐδ' |
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν,
ἀλλὰ
φανερῶς |
[34] |
κατὰ
γένος
σκοπεῖν,
ἐμοὶ
μὲν
|
οὐδαμόθεν |
προσήκει
τούτου
τοῦ
πράγματος
οὐδὲ |
[24] |
τινες
περὶ
αὐτοῦ
λέγειν
ὡς
|
οὐδὲ |
γεγένηται
οὐδεὶς
πώποτε
τοιοῦτος.
Ἐγὼ |
[34] |
οὐδαμόθεν
προσήκει
τούτου
τοῦ
πράγματος
|
οὐδὲ |
ἔστιν
οὐδεὶς
ὅστις
ἂν
ἀποδείξειε |
[36] |
εἰμι,
τεθνάναι
δὲ
οὐκ
ἄξιος,
|
οὐδὲ |
κρινόμενος
μὲν
ἀποφυγεῖν,
ἄκριτος
δὲ |
[36] |
μὲν
ἀποφυγεῖν,
ἄκριτος
δὲ
φεύγειν,
|
οὐδὲ |
τοσαυτάκις
ἀγωνιζόμενος
{καὶ}
νικήσας
δικαίως |
[18] |
~Ἀγανακτῶ
δ'
ἐνθυμούμενος
ὑμῖν
μὲν
|
οὐδὲ |
τοὺς
κακούργους
ἀσφαλὲς
εἰς
τὸ |
[34] |
τούτου
τοῦ
πράγματος
οὐδὲ
ἔστιν
|
οὐδεὶς |
ὅστις
ἂν
ἀποδείξειε
τῶν
ἡμετέρων |
[18] |
τούτου
δὲ
τοιαῦτα
πράξαντος
οὐδεμίαν
|
οὐδεὶς |
οὔτ'
ἰδίαν
οὔτε
δημοσίαν
τιμωρίαν |
[24] |
αὐτοῦ
λέγειν
ὡς
οὐδὲ
γεγένηται
|
οὐδεὶς |
πώποτε
τοιοῦτος.
Ἐγὼ
δὲ
νομίζω |
[14] |
~Λαβὼν
δὲ
τοσαύτην
προῖκα
ὅσην
|
οὐδεὶς |
τῶν
Ἑλλήνων,
οὕτως
ὑβριστὴς
ἦν, |
[6] |
αὐτῷ
τῶν
Ἑλλήνων
χρώμεθα,
καὶ
|
οὐδεμία |
τῶν
ἄλλων
πόλεων
ἐθέλει
μιμήσασθαι. |
[30] |
καὶ
τῆς
δωροδοκίας
μάρτυρας
κεκτημένος
|
οὐδεμίαν |
δέδωκε
δίκην,
ἀλλὰ
ὁπόσοι
μὲν |
[18] |
ἔθεμεν·
τούτου
δὲ
τοιαῦτα
πράξαντος
|
οὐδεμίαν |
οὐδεὶς
οὔτ'
ἰδίαν
οὔτε
δημοσίαν |
[35] |
βουλόμενον·
Ἀλκιβιάδης
δὲ
τοιαῦτα
ἐργασάμενος
|
οὐδεμίαν |
πώποτε
δίκην
ὑποσχεῖν
ἐτόλμησεν.
~Οὕτω |
[5] |
βέλτιστον,
δέκα
ἐτῶν
ἡ
πόλις
|
οὐδὲν |
ἀγαθὸν
ὑπὸ6
τούτου
τοῦ
ἀνδρὸς |
[1] |
γὰρ
τοὺς
τῶν
ἰδίων
ἐπιμελουμένους
|
οὐδὲν |
αἱ
πόλεις
μείζους
καθίστανται,
διὰ |
[7] |
δεῖ
μακρότερα
λέγειν·
πάντως
γὰρ
|
οὐδὲν |
ἂν
πλεῖον
εἰς
τὸ
παρὸν |
[25] |
δ'
αὐτὸν
πρὸς
ταῦτα
μὲν
|
οὐδὲν |
ἀντερεῖν,
λέξειν
δὲ
περὶ
τῆς |
[32] |
στεφανηφόρους
ἀγῶνας,
ἐξωστρακίσατε
πρὸς
τοῦτο
|
οὐδὲν |
ἀποβλέψαντες,
ὃς
ἀπὸ
τῶν
ἑαυτοῦ |
[17] |
τῆς
ἐλευθερίας
οὐδὲν
ἦν
ὄφελος·
|
οὐδὲν |
γὰρ
ἧττον
ἐδεδέκει
τῶν
ὁμολογουμένων |
[17] |
τῆς
δημοκρατίας
οὔτε
τῆς
ἐλευθερίας
|
οὐδὲν |
ἦν
ὄφελος·
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον |
[5] |
κινδύνοις,
προθύμων
μὲν
καὶ
τῇδε
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἐπιβουλεύσει,
ἀλλὰ
καὶ
μᾶλλον |
[34] |
Ἀλκιβιάδης
δὶς>
ἐξωστρακίσθησαν
ἀμφότεροι,
ὥστ'
|
οὐδὲν |
θαυμαστὸν
οὐδ'
ἄτοπον
πείσεται
τῶν |
[18] |
χρόνον
εἵρξας
καὶ
ἐπαναγκάζων
γράφειν
|
οὐδὲν |
κακὸν
πέπονθεν,
ἀλλὰ
διὰ
ταῦτα |
[39] |
πράττων,
ἢ
τοὺς
πρεσβυτέρους,
οἷς
|
οὐδὲν |
ὁμοίως
βεβίωκεν,
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων |
[20] |
τοῦ
δ'
ἀκροάσασθαι
οὐκ
ἐθελόντων,
|
οὐδὲν |
πλέον
ἔπραξεν·
~ἀλλὰ
τῶν
κριτῶν |
[24] |
προτέρων
ἀδικημάτων
μεμνῆσθαι·
ἀνέλπιστον
γὰρ
|
οὐδέν, |
τὸν
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
βίου |
[33] |
πατὴρ
αὐτοῦ
Μιλτιάδης.
Ἀλλ'
ὅμως
|
οὐδὲν |
ὑπελογίζοντο
τὰς
νίκας·
οὐ
γὰρ |
[23] |
δ'
ἐν
τῇ
πόλει
ὁρῶντες
|
οὐδὲν |
φροντίζετε.
Καίτοι
ἐκεῖνα
μὲν
οὐκ |
[35] |
κοινῷ
κέκριμαι
τετράκις,
ἰδίᾳ
τε
|
οὐδένα |
διεκώλυσα
δικάζεσθαι
βουλόμενον·
Ἀλκιβιάδης
δὲ |
[8] |
ἀπέφυγον,
οὐκέτι
δίκαιον
ἡγοῦμαι
λόγον
|
οὐδένα |
περὶ
τούτου
γίγνεσθαι.
Πρὶν
μὲν |
[34] |
ὅστις
ἂν
ἀποδείξειε
τῶν
ἡμετέρων
|
οὐδένα |
τῇ
συμφορᾷ
ταύτῃ
χρησάμενον
Ἀλκιβιάδῃ |
[16] |
φησι
φύλαξ
εἶναι
τῆς
πολιτείας,
|
οὐδενὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἀθηναίων
οὔτ'
ὅσον |
[4] |
τῶν
δὲ
δημοσίων
μικρὰν
καὶ
|
οὐδενὸς |
ἀξίαν
ἡγοῦμαι
ζημίαν,
ἐξὸν
κολάζειν |
[27] |
εἱργνύων,
τοὺς
δὲ
χρήματα
πραττόμενος,
|
οὐδενὸς |
ἀξίαν
τὴν
δημοκρατίαν
ἀποφαίνει,
τοὺς |
[31] |
συμμάχων
ἄρχων>
καὶ
χρήματα
λαμβάνων
|
οὐδενὸς |
τούτων
ὑπόδικός
ἐστιν,
ἀλλὰ
τοιαῦτα |
[38] |
τῶν
ἀποθανόντων
ὡς
ἀδίκως
ἀπολώλασιν,
|
οὐκ |
ἂν>
ἀνασχέσθαι
τῶν
ἐπιχειρούντων·
εἰ |
[17] |
καὶ
προφάσεις
ἀληθεῖς
λέγοντος,
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
δύναιτο
ταῦτα
πράττειν
ἤδη |
[10] |
καθ'
ἕκαστον
εἰ
δεήσειε
λέγειν,
|
οὐκ |
ἂν
ἐξαρκέσειεν
ὁ
παρὼν
χρόνος, |
[36] |
μὲν
ἐπιτήδειός
εἰμι,
τεθνάναι
δὲ
|
οὐκ |
ἄξιος,
οὐδὲ
κρινόμενος
μὲν
ἀποφυγεῖν, |
[42] |
ἐκέκτησθε.
~Περὶ
δὲ
τῶν
λῃτουργιῶν
|
οὐκ |
ἀξιῶ
μεμνῆσθαι,
πλὴν
κατὰ
τοσοῦτον, |
[42] |
τοσοῦτον,
ὅτι
τὰ
προσταττόμενα
δαπανῶ
|
οὐκ |
ἀπὸ
τῶν
κοινῶν
ἀλλ'
ἀπὸ |
[19] |
φανερῶς
γὰρ
ἐνδείκνυται,
ὥσπερ
οὗτος,
|
οὐκ |
αὐτὸς
τοῖς
νόμοις
τοῖς
τῆς |
[20] |
μὲν
ἐπαινούντων,
τοῦ
δ'
ἀκροάσασθαι
|
οὐκ |
ἐθελόντων,
οὐδὲν
πλέον
ἔπραξεν·
~ἀλλὰ |
[22] |
~Τοιγάρτοι
τῶν
νέων
αἱ
διατριβαὶ
|
οὐκ |
ἐν
τοῖς
γυμνασίοις,
ἀλλ'
ἐν |
[1] |
πόλιν
διαφθερεῖ,
καὶ
~Κατὰ
Ἀλκιβιάδου.
|
~Οὐκ |
ἐν
τῷ
παρόντι
μόνον
γιγνώσκω |
[27] |
βιάσηται,
ἐπεὶ
καὶ
τοῖς
πολίταις
|
οὐκ |
ἐξ
ἴσου
χρῆται,
ἀλλὰ
τοὺς |
[36] |
κακῶς
ἀνέχεσθαι
λυσιτελεῖ,
τούτῳ
δὲ
|
οὐκ |
ἐξαρκεῖ,
εἰ
μὴ
καὶ
τὸ |
[20] |
ἄν
τις
βούληται
ξένον
ἀγωνιζόμενον,
|
οὐκ |
ἐξὸν
ἐπιχειρήσαντα
κωλύειν,
ἐναντίον
ὑμῶν |
[23] |
οὐδὲν
φροντίζετε.
Καίτοι
ἐκεῖνα
μὲν
|
οὐκ |
ἐπίστασθε
πότερον
οὕτω
γεγένηται
ἢ |
[28] |
τῶν
πολιτῶν,
ἀλλὰ
φανερῶς
εἴρηκεν
|
οὐκ |
ἐπιτρέψειν
τοῖς
ἀντεπιθυμοῦσί
τινος.
Εἶτ' |
[35] |
νόμων,
ἐπειδὴ
παρὰ
τῶν
τοιούτων
|
οὐκ |
ἔστιν
ἰδίᾳ
δίκην
λαβεῖν,
δημοσίαν |
[29] |
θυσίας
χρησόμενος,
ἐξηπάτησε
καὶ
ἀποδοῦναι
|
οὐκ |
ἤθελε,
βουλόμενος
τῇ
ὑστεραίᾳ
πρότερος |
[7] |
ἔχει.
~Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
μακρότερα |
[32] |
τοὺς
ἀκριβῶς
διαιτωμένους
φιλοχρημάτους
εἶναι,
|
οὐκ |
ὀρθῶς
γιγνώσκοντες·
οἱ
γὰρ
μεγάλα |
[8] |
ἐπειδὴ
δὲ
τετράκις
ἀγωνιζόμενος
ἀπέφυγον,
|
οὐκέτι |
δίκαιον
ἡγοῦμαι
λόγον
οὐδένα
περὶ |
[37] |
αὐτὴν
αἰτίαν
ἐχόντων
ἐμοὶ
ἀπέκτειναν.
|
Οὔκουν |
τοὺς
τοιούτους
δίκαιον
ἐκβάλλειν,
οὓς |
[2] |
ὑφ'
ὧν
διαβάλλομαι.
Ὁ
μὲν
|
οὖν |
ἀγὼν
ὁ
παρὼν
οὐ
στεφανηφόρος, |
[39] |
αὐτὴν
γνώμην
ἔχειν;
~Ἔστι
μὲν
|
οὖν |
Ἀλκιβιάδου
μήτε
αὐτὸν
τῶν
νόμων |
[19] |
ἀνῄρηκε
τῆς
πόλεως.
Δεινὸν
μὲν
|
οὖν |
ἐστι
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἀγνοούντων |
[10] |
ἐμποδὼν
ἁπάντων
ὄντων.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
μοιχείας
καὶ
γυναικῶν
ἀλλοτρίων
ἁρπαγῆς |
[11] |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
ἀποδείξω.
~Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
πείσας
ὑμᾶς
τὸν
φόρον
ταῖς |
[42] |
τῶν
νόμων
ἔλαττον
δύναμαι.
Τοὺς
|
οὖν |
τοιούτους
τῶν
πολιτῶν
πολὺ
μᾶλλον |
[7] |
πλείστους
ἐπιθυμητὰς
ἔχει.
~Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[29] |
χερνιβίοις
καὶ
θυμιατηρίοις.
Ὅσοι
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ξένων
μὴ
ἐγίγνωσκον
ἡμέτερα |
[37] |
Οὔκουν
τοὺς
τοιούτους
δίκαιον
ἐκβάλλειν,
|
οὓς |
πολλάκις
ἐλέγχοντες
εὑρίσκετε
μηδὲν
ἀδικοῦντας, |
[39] |
πείσει
δεόμενος,
πότερα
τοὺς
νεωτέρους,
|
οὓς |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
διαβέβληκεν
ἀσελγαίνων |
[14] |
ὥστ'
ἠνάγκασε
τὴν
γυναῖκα
σωφρονεστάτην
|
οὖσαν |
ἀπολιπεῖν,
ἐλθοῦσαν
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα |
[29] |
πομπὴν
τὴν
κοινὴν
ὁρῶντες
ὑστέραν
|
οὖσαν |
τῆς
Ἀλκιβιάδου
τοῖς
τούτου
πομπείοις |
[11] |
ἡμῖν
πάσης
διὰ
τῶν
συμμάχων
|
οὔσης, |
ὁμολογουμένως
νῦν
κάκιον
ἢ
πρότερον |
[15] |
ἄπαις,
φοβούμενος
μὴ
διὰ
τὴν
|
οὐσίαν |
ἀπόλοιτο.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ἔρημος |
[31] |
δ'
ἐπιτηδεύων
ἅπαντα
πολυτελέστατα
διπλασίαν
|
οὐσίαν |
κέκτηται.
~Καίτοι
ὑμεῖς
γε
νομίζετε |
[26] |
ἵππων
ἄγων
Ὀλυμπίαζε,
κεκτημένος
μὲν
|
οὐσίαν |
μετρίαν,
στεφανῶσαι
δὲ
ἀπὸ
τῶν |
[8] |
αἰτίας,
οὔτ'
εἰ
ψευδεῖς
εἰσιν
|
οὔτ' |
εἰ
ἀληθεῖς·
ἀποφυγόντος
δὲ
ἢ |
[8] |
ῥᾴδιον
{ἦν}
εἰδέναι
τὰς
αἰτίας,
|
οὔτ' |
εἰ
ψευδεῖς
εἰσιν
οὔτ'
εἰ |
[18] |
δὲ
τοιαῦτα
πράξαντος
οὐδεμίαν
οὐδεὶς
|
οὔτ' |
ἰδίαν
οὔτε
δημοσίαν
τιμωρίαν
ποιεῖται. |
[16] |
πολιτείας,
οὐδενὶ
τῶν
ἄλλων
Ἀθηναίων
|
οὔτ' |
ὅσον
ὀλίγῳ
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν· |
[3] |
τῷ
καιρῷ
οὔτε
κατηγορίας
γενομένης
|
οὔτε |
ἀπολογίας
ἀποδοθείσης
{οὔτε}
διαψηφισαμένων
κρύβδην |
[18] |
πράξαντος
οὐδεμίαν
οὐδεὶς
οὔτ'
ἰδίαν
|
οὔτε |
δημοσίαν
τιμωρίαν
ποιεῖται.
~Νομίζω
δὲ |
[3] |
κατηγορίας
γενομένης
οὔτε
ἀπολογίας
ἀποδοθείσης
|
{οὔτε} |
διαψηφισαμένων
κρύβδην
τὸν
ὀστρακισθέντα
τοσοῦτον |
[3] |
ἐν
δὲ
τῷδε
τῷ
καιρῷ
|
οὔτε |
κατηγορίας
γενομένης
οὔτε
ἀπολογίας
ἀποδοθείσης |
[17] |
κατέλιπε
τὸ
ἔργον
ἠπείλει,
καὶ
|
οὔτε |
τῆς
δημοκρατίας
οὔτε
τῆς
ἐλευθερίας |
[17] |
ἠπείλει,
καὶ
οὔτε
τῆς
δημοκρατίας
|
οὔτε |
τῆς
ἐλευθερίας
οὐδὲν
ἦν
ὄφελος· |
[31] |
τινας
ἀναστάτους
τοὺς
οἴκους
ποιήσαντας·
|
οὗτος |
δ'
ἐπιτηδεύων
ἅπαντα
πολυτελέστατα
διπλασίαν |
[28] |
τῶν
συμμάχων
ἀνταγωνιζομένων
ἀνέχονται
ἡττώμενοι,
|
οὗτος |
δὲ
οὐδ'
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν, |
[5] |
μεθίσταται
ὅτι
πονηρὸς>
πολίτης
ἐστίν,
|
οὗτος |
οὐδ'
ἀπελθὼν
ἐνθένδε
παύσεται,
ἀλλ' |
[19] |
τολμᾷ·
φανερῶς
γὰρ
ἐνδείκνυται,
ὥσπερ
|
οὗτος, |
οὐκ
αὐτὸς
τοῖς
νόμοις
τοῖς |
[36] |
οὐδεμίαν
πώποτε
δίκην
ὑποσχεῖν
ἐτόλμησεν.
|
~Οὕτω |
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν,
ὥστε
οὐ |
[23] |
ἐκεῖνα
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθε
πότερον
|
οὕτω |
γεγένηται
ἢ
πέπλασται
ὑπὸ
τῶν |
[17] |
φύλακας
λαθών,
ὥσπερ
παρὰ
βασιλέως.
|
Οὕτω |
δ'
ἀναίσχυντός
ἐστιν,
ὥστε
προσελθὼν |
[23] |
ποιητῶν·
ταῦτα
δὲ
σαφῶς
εἰδότες
|
οὕτω |
παρανόμως
πεπραγμένα
ῥᾳθύμως
φέρετε.
~Πρὸς |
[16] |
ὀλίγῳ
πλέον
ἀξιῶν
ἔχειν·
ἀλλ'
|
οὕτω |
σφόδρα
καταπεφρόνηκεν
ὥστε
διατετέλεκεν
ἁθρόους |
[30] |
ἄλλα
ἀναλώματα
Λεσβίοις
προσέταξε.
Καὶ
|
οὕτως |
εὐτυχής
ἐστιν,
ὥστε
τοὺς
Ἕλληνας |
[14] |
προῖκα
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
|
οὕτως |
ὑβριστὴς
ἦν,
ἐπεισάγων
εἰς
τὴν |
[17] |
ἐνεκάλει
αὐτῷ
ὡς
ἀδικούμενος,
καὶ
|
οὐχ |
ὧν
ἐβιάσατο
μετέμελεν
αὐτῷ,
ἀλλ' |
[17] |
οὔτε
τῆς
ἐλευθερίας
οὐδὲν
ἦν
|
ὄφελος· |
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον
ἐδεδέκει
τῶν |