HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ANDOCIDE, Contre Alcibiade (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  98 formes différentes pour 231 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[31]   μιᾷ πόλει γεγένηνται, ὑπεύθυνοί εἰσιν,  ~ὁ   δὲ πάντων τῶν συμμάχων ἄρχων>
[18]   μέρος μὴ μεταλάβῃ τῶν ψήφων·     δὲ τοσοῦτον χρόνον εἵρξας καὶ
[2]   ἐχθροῖς χρώμενος, ὑφ' ὧν διαβάλλομαι.     μὲν οὖν ἀγὼν παρὼν
[4]   μὲν ἐλλείπειν τῷ δ' ὑπερβάλλειν     νόμος μοι δοκεῖ· τῶν μὲν
[34]   τῆς μητρὸς πατὴρ Μεγακλῆς καὶ     πάππος Ἀλκιβιάδης δὶς> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι,
[2]   διαβάλλομαι. μὲν οὖν ἀγὼν     παρὼν οὐ στεφανηφόρος, ἀλλ' εἰ
[10]   δεήσειε λέγειν, οὐκ ἂν ἐξαρκέσειεν     παρὼν χρόνος, ἅμα δὲ καὶ
[33]   αὐτὸς Ὀλυμπιονίκης ἦν, ἀλλὰ καὶ     πατὴρ αὐτοῦ Μιλτιάδης. Ἀλλ' ὅμως
[34]   μάλιστα πάντων Ἀθηναίων. Καὶ γὰρ     τῆς μητρὸς πατὴρ Μεγακλῆς καὶ
[36]   εἰ μὴ καὶ τὸ λοιπὸν     τι ἂν βούληται διαπράξεται. Καίτοι
[7]   μὲν οὖν τούτων οὐκ οἶδ'     τι δεῖ μακρότερα λέγειν· πάντως
[16]   τῶν ἀλλοτρίων ποιοῦνται περὶ πλείονος.  ~Ὃ   δὲ πάντων δεινότατόν ἐστι, τοιοῦτος
[32]   φιλοχρημάτους εἶναι, οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκοντες·  οἱ   γὰρ μεγάλα δαπανώμενοι πολλῶν δεόμενοι
[2]   τὴν πόλιν δέκα ἔτη φεύγειν·  οἱ   δ' ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν ἄθλων
[21]   τῶν κριτῶν οἱ μὲν φοβούμενοι  οἱ   δὲ χαριζόμενοι νικᾶν ἔκριναν αὐτόν,
[21]   τοῦτον. Εἰκότως δέ μοι δοκοῦσιν  οἱ   κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην, ὁρῶντες Ταυρέαν
[4]   γὰρ ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις  οἱ   λαχόντες κρίνουσιν, ἀλλὰ τούτου τοῦ
[21]   πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν κριτῶν  οἱ   μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι
[22]   μὲν οἱ πρεσβύτεροι, δημηγοροῦσι δὲ  οἱ   νεώτεροι, παραδείγματι τούτῳ χρώμενοι, ὃς
[22]   δικαστηρίοις εἰσί, καὶ στρατεύονται μὲν  οἱ   πρεσβύτεροι, δημηγοροῦσι δὲ οἱ νεώτεροι,
[4]   πόλεως. ~Εἶτα ἐν τοῖς τοιούτοις  οἱ   τοὺς ἑταίρους καὶ συνωμότας κεκτημένοι
[37]   ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ πράττειν,  οἵ   τινες δύο τῶν τὴν αὐτὴν
[13]   μάλιστα κοινότητα δοκεῖ ᾑρῆσθαι,  οἳ   οὐδ' ἀπὸ τῶν ἰδίων αὐτὸν
[7]   ~Περὶ μὲν οὖν τούτων οὐκ  οἶδ'   τι δεῖ μακρότερα λέγειν·
[17]   πείσας Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν  {οἴκαδε}   τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου
[22]   ἐχθίστων ἀλλήλοις πέφυκε, καὶ τῶν  οἰκειοτάτων   ὑπάρχει αὐτῷ τὰ ἔσχατα τοὺς
[15]   διαπράττεσθαι; Πάντες γὰρ ἄνθρωποι τοὺς  οἰκείους   τῶν ἀλλοτρίων ποιοῦνται περὶ πλείονος.
[5]   ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ' ὅπου ἂν  οἰκῇ,   ταύτην τὴν πόλιν διαφθερεῖ, καὶ
[12]   φυγάδες γίγνονται καὶ εἰς Θουρίους  οἰκήσοντες   ἀπέρχονται. Δηλώσει δὲ τῶν
[26]   ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ τὴν  οἰκίαν   βουλόμενος, λογιζόμενος τοὺς ἀγῶνας τοὺς
[17]   τὸν γραφέα συνεισελθεῖν {οἴκαδε} τὴν  οἰκίαν   ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ
[14]   ἦν, ἐπεισάγων εἰς τὴν αὐτὴν  οἰκίαν   ἑταίρας, καὶ δούλας καὶ ἐλευθέρας,
[15]   θάνατον ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ~ἵνα τὸν  οἶκον   τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡς ἐναντίον
[31]   χρόνον πράξαντάς τινας ἀναστάτους τοὺς  οἴκους   ποιήσαντας· οὗτος δ' ἐπιτηδεύων ἅπαντα
[39]   αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ δακρύειν  οἰκτρῶς.   Καὶ ταῦτα μὲν οὐ θαυμάζω·
[5]   καὶ> δικαιότερον πρὶν ἐκβληθῆναι.  Οἶμαι   δὲ καὶ τοὺς φίλους ὑμῶν
[30]   τοῖς ἵπποις ἐφόδια Χῖοι παρεσκεύασαν,  οἶνον   δὲ καὶ τὰ ἄλλα ἀναλώματα
[39]   ἡλικίαν πράττων, τοὺς πρεσβυτέρους,  οἷς   οὐδὲν ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν
[33]   ὡς ἀγαθοὶ καὶ σώφρονες ἦσαν,  οἵτινες   ἐξωστράκισαν Κίμωνα διὰ παρανομίαν, ὅτι
[29]   Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν  ὅλην   ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ
[16]   λόγους ποιεῖται, καὶ τοὺς ἄλλους  ὀλιγαρχικοὺς   καὶ μισοδήμους ἀποκαλεῖ. Καὶ ὃν
[6]   καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ τοῖς  ὀλίγοις   ἁρμόττοντα μάλιστα τυγχάνει καὶ πλείστους
[31]   τῶν πολλάκις τούτῳ πεπραγμένων ἕκαστον  ὀλίγον   χρόνον πράξαντάς τινας ἀναστάτους τοὺς
[41]   πρεσβευόντων ἕκαστος τὰ αὐτὰ ἐποίησεν,  ὀλίγους   ἂν πολεμίους εἴχετε καὶ πολλοὺς
[16]   τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον  ὀλίγῳ   πλέον ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ' οὕτω
[26]   ~Διομήδης ἦλθε ζεῦγος ἵππων ἄγων  Ὀλυμπίαζε,   κεκτημένος μὲν οὐσίαν μετρίαν, στεφανῶσαι
[30]   τὴν ἄλλην ἀποδημίαν τὴν εἰς  Ὀλυμπίαν   ὡς διέθετο. Τούτῳ σκηνὴν μὲν
[25]   δὲ περὶ τῆς νίκης τῆς  Ὀλυμπιάσι,   καὶ περὶ πάντων μᾶλλον
[33]   συνῴκησε. Καίτοι οὐ μόνον αὐτὸς  Ὀλυμπιονίκης   ἦν, ἀλλὰ καὶ πατὴρ
[3]   βουλῆς ἐνομοθέτησεν· ἐκεῖ μὲν γὰρ  ὄμνυτε   μηδένα μήτε ἐξελᾶν μήτε δήσειν
[39]   τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς οὐδὲν  ὁμοίως   βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν
[17]   οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν  ὁμολογουμένων   δούλων. ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος ὑμῖν
[11]   πάσης διὰ τῶν συμμάχων οὔσης,  ὁμολογουμένως   νῦν κάκιον πρότερον πραττόντων,
[9]   μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν  ὀμωμοκότων   χρῆσθαι τοῖς νόμοις. ~Ὧν ἕνεκα
[33]   πατὴρ αὐτοῦ Μιλτιάδης. Ἀλλ'  ὅμως   οὐδὲν ὑπελογίζοντο τὰς νίκας· οὐ
[18]   κακούργους ἀσφαλὲς εἰς τὸ δεσμωτήριον  ὂν   ἀπάγειν, διὰ τὸ χιλίας δραχμὰς
[20]   τοῦ νόμου τῶν χορευτῶν ἐξάγειν  ὃν   ἄν τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον,
[16]   ὀλιγαρχικοὺς καὶ μισοδήμους ἀποκαλεῖ. Καὶ  ὃν   ἔδει τεθνάναι διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα,
[27]   παρέχων, καταμαθὼν ὑμᾶς τοῦ μὲν  ὀνόματος   φροντίζοντας, τοῦ δὲ πράγματος ἀμελοῦντας.
[26]   πλείστους κρινομένους. Τοῦτον Ἀλκιβιάδης πολίτην  ὄντα   καὶ οὐ> τὸν ἐπιτυχόντα, δυνάμενος
[6]   ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν  ὄντα·   μόνοι γὰρ αὐτῷ τῶν Ἑλλήνων
[29]   τῶν ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα  ὄντα,   τὴν πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντες
[41]   εἰς Σικελίαν τοὺς μὲν διαφόρους  ὄντας   διήλλαξα, τοὺς δ' ἐπιτηδείους ἐποίησα,
[34]   οὐ τῶν ἄλλων ἐκεῖνοι παρανομώτατοι  ὄντες   τούτου σωφρονέστεροι καὶ δικαιότεροι ἦσαν,
[10]   ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων  ὄντων.   Περὶ μὲν οὖν μοιχείας καὶ
[17]   εἰ μὴ πάνυ ταχέως γράφοι.  Ὅπερ   ἐποίησε· καὶ οὐ πρότερον ἀπηλλάγη,
[2]   ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὑμῶν τυγχάνων, δι'  ὅπερ   σῴζομαι, πλείστοις δὲ καὶ δεινοτάτοις
[30]   κεκτημένος οὐδεμίαν δέδωκε δίκην, ἀλλὰ  ὁπόσοι   μὲν ἄρχοντες ἐν μιᾷ πόλει
[13]   προσεπράξατο, λέγων ὡς ὡμολόγησεν ἐκεῖνος,  ὁπότε   παῖς αὐτῷ ἐκ τῆς θυγατρὸς
[8]   τέλος ἔχει καὶ διώρισται τούτων  ὁπότερόν   ἐστιν. ~Ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺς
[5]   οὐδ' ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ'  ὅπου   ἂν οἰκῇ, ταύτην τὴν πόλιν
[40]   ἄξιον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων,  ὅπως   τούτους ὁρῶντες δικαιότεροι καὶ σωφρονέστεροι
[32]   ἀκριβῶς διαιτωμένους φιλοχρημάτους εἶναι, οὐκ  ὀρθῶς   γιγνώσκοντες· οἱ γὰρ μεγάλα δαπανώμενοι
[21]   αὐτόν, περὶ ἐλάττονος ποιούμενοι τὸν  ὅρκον   τοῦτον. Εἰκότως δέ μοι
[3]   τὸν νόμον, ὃς ἐναντία τῷ  ὅρκῳ   τοῦ δήμου καὶ τῆς βουλῆς
[39]   αὐτὸν τῶν νόμων καὶ τῶν  ὅρκων   φροντίζειν, ὑμᾶς τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν
[40]   καὶ τῶν ἄλλων, ὅπως τούτους  ὁρῶντες   δικαιότεροι καὶ σωφρονέστεροι γίγνωνται. Ἐμὲ
[29]   ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου, κατεγέλων ἡμῶν,  ὁρῶντες   ἕνα ἄνδρα μεῖζον ἁπάσης τῆς
[23]   γιγνόμενα δ' ἐν τῇ πόλει  ὁρῶντες   οὐδὲν φροντίζετε. Καίτοι ἐκεῖνα μὲν
[21]   δοκοῦσιν οἱ κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην,  ὁρῶντες   Ταυρέαν μὲν τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα
[13]   ἀπὸ τῶν ἰδίων αὐτὸν θεῶνται,  ὁρῶντες   τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν,
[29]   ὄντα, τὴν πομπὴν τὴν κοινὴν  ὁρῶντες   ὑστέραν οὖσαν τῆς Ἀλκιβιάδου τοῖς
[27]   ταχέως ἐπέτρεψεν ἂν ἀνταγωνίζεσθαι ἑαυτῷ,  ὃς   Ἀθηναῖον ἄνδρα βιασάμενος τοῖς ἀλλοτρίοις
[18]   τὸ χιλίας δραχμὰς τετάχθαι ἀποτεῖσαι  ὃς   ἂν τὸ πέμπτον μέρος μὴ
[20]   ἀκολουθεῖν ἀξιῶν. ~Ἐνθυμήθητε δὲ Ταυρέαν,  ὃς   ἀντιχορηγὸς ἦν Ἀλκιβιάδῃ παισί. Κελεύοντος
[32]   ἐξωστρακίσατε πρὸς τοῦτο οὐδὲν ἀποβλέψαντες,  ὃς   ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ πόνων ἐτίμησε
[17]   κολακεύων, ἕνα δ' ἕκαστον προπηλακίζων.  ~Ὃς   εἰς τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμης, ὥστε
[3]   μέμψασθαι τὸν θέντα τὸν νόμον,  ὃς   ἐναντία τῷ ὅρκῳ τοῦ δήμου
[22]   οἱ νεώτεροι, παραδείγματι τούτῳ χρώμενοι,  ὃς   τηλικαύτας ποιεῖται τῶν ἁμαρτημάτων ὑπερβολάς,
[13]   τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν,  ὃς   τὴν Καλλίου γήμας ἀδελφὴν ἐπὶ
[22]   αἰχμαλώτων υἱὸν ἐξ αὐτῆς πεποίηται,  ὃς   τοσούτῳ παρανομωτέρως Αἰγίσθου γέγονεν, ὥστ'
[14]   ταῦτα. ~Λαβὼν δὲ τοσαύτην προῖκα  ὅσην   οὐδεὶς τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς
[29]   τούτου πομπείοις χρῆσθαι ἐνόμιζον ἡμᾶς·  ὅσοι   δὲ παρὰ τῶν πολιτῶν
[29]   τοῖς χρυσοῖς χερνιβίοις καὶ θυμιατηρίοις.  Ὅσοι   μὲν οὖν τῶν ξένων μὴ
[16]   οὐδενὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ'  ὅσον   ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ'
[34]   τοῦ πράγματος οὐδὲ ἔστιν οὐδεὶς  ὅστις   ἂν ἀποδείξειε τῶν ἡμετέρων οὐδένα
[19]   τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς νόμοις·  ὅστις   δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα, τὴν μεγίστην
[12]   τὸν τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι προστάτην,  ὅστις   τοῦ παρόντος χρόνου ἐπιμελεῖται, ἀλλὰ
[15]   ἔχει πολλοὺς τοὺς βοηθήσοντας. Καίτοι  ὅστις   ὑβρίζει γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ καὶ
[3]   ἀποδοθείσης {οὔτε} διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν  ὀστρακισθέντα   τοσοῦτον χρόνον δεῖ στερηθῆναι τῆς
[36]   Καίτοι οὐ δήπου, Ἀθηναῖοι,  ὀστρακισθῆναι   μὲν ἐπιτήδειός εἰμι, τεθνάναι δὲ
[12]   δὲ τῶν συμμάχων ἔχθρα,  ὅταν   πρῶτον ἡμῖν καὶ Λακεδαιμονίοις γένηται
[19]   πάσχειν κακῶς, πολὺ δὲ χαλεπώτερον,  ὅταν   τις ἐπιστάμενος τὰ διαφέροντα παραβαίνειν
[17]   ὧν ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ, ἀλλ'  ὅτι   κατέλιπε τὸ ἔργον ἠπείλει, καὶ
[5]   εἴ τις διὰ τοῦτο μεθίσταται  ὅτι   πονηρὸς> πολίτης ἐστίν, οὗτος οὐδ'
[42]   ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ τοσοῦτον,  ὅτι   τὰ προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ ἀπὸ
[33]   οἵτινες ἐξωστράκισαν Κίμωνα διὰ παρανομίαν,  ὅτι   τῇ ἀδελφῇ τῇ ἑαυτοῦ συνῴκησε.
[33]   ὅμως οὐδὲν ὑπελογίζοντο τὰς νίκας·  οὐ   γὰρ ἐκ τῶν ἀγώνων ἀλλ'
[4]   κεκτημένοι πλέον φέρονται τῶν ἄλλων·  οὐ   γὰρ ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[36]   τι ἂν βούληται διαπράξεται. Καίτοι  οὐ   δήπου, Ἀθηναῖοι, ὀστρακισθῆναι μὲν
[37]   τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ'  οὐ   διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν
[38]   τῆς αὐτῆς αἰτίας κατηγορεῖ, πῶς  οὐ   δίκαιον περὶ τοὺς ζῶντας καὶ
[39]   δακρύειν οἰκτρῶς. Καὶ ταῦτα μὲν  οὐ   θαυμάζω· πολλῶν γὰρ αὐτῷ κλαυμάτων
[33]   ἀδελφῇ τῇ ἑαυτοῦ συνῴκησε. Καίτοι  οὐ   μόνον αὐτὸς Ὀλυμπιονίκης ἦν, ἀλλὰ
[40]   ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν;  ~Οὐ   μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα τῶν
[36]   ~Οὕτω γὰρ χαλεπός ἐστιν, ὥστε  οὐ   περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν
[31]   πολλῇ τῇ νίκῃ χρῆται, ὥσπερ  οὐ   πολὺ μᾶλλον ἠτιμακὼς ἐστεφανωκὼς
[17]   ταχέως γράφοι. Ὅπερ ἐποίησε· καὶ  οὐ   πρότερον ἀπηλλάγη, πρὶν ἀποδρὰς ᾤχετο
[8]   γίγνεσθαι. Πρὶν μὲν γὰρ κριθῆναι  οὐ   ῥᾴδιον {ἦν} εἰδέναι τὰς αἰτίας,
[2]   μὲν οὖν ἀγὼν παρὼν  οὐ   στεφανηφόρος, ἀλλ' εἰ χρὴ μηδὲν
[21]   μέγιστον δυνάμενον. Αἴτιοι δ' ὑμεῖς,  οὐ   τιμωρούμενοι τοὺς ὑβρίζοντας, καὶ τοὺς
[14]   καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν καταφρονῶν.  Οὐ   τοίνυν ταῦτα μόνον ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ
[26]   Τοῦτον Ἀλκιβιάδης πολίτην ὄντα καὶ  οὐ>   τὸν ἐπιτυχόντα, δυνάμενος παρὰ τοῖς
[42]   εὐανδρίᾳ καὶ λαμπάδι καὶ τραγῳδοῖς,  οὐ   τύπτων τοὺς ἀντιχορηγοῦντας, οὐδ' αἰσχυνόμενος
[34]   ἂν αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡς  οὐ   τῶν ἄλλων ἐκεῖνοι παρανομώτατοι ὄντες
[14]   τὸν ἄρχοντα κατὰ τὸν νόμον.  Οὗ   δὴ μάλιστα τὴν αὑτοῦ δύναμιν
[42]   τραγῳδοῖς, οὐ τύπτων τοὺς ἀντιχορηγοῦντας,  οὐδ'   αἰσχυνόμενος εἰ τῶν νόμων ἔλαττον
[34]   τοῖς προγόνοις ἀξιούμενος. Καὶ μὴν  οὐδ'   ἂν αὐτὸς ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡς
[34]   ἐπεὶ τῶν γε τούτῳ πεπραγμένων  οὐδ'   ἂν εἷς ἀξίως κατηγορῆσαι δύναιτο.
[5]   ὅτι πονηρὸς> πολίτης ἐστίν, οὗτος  οὐδ'   ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ' ὅπου
[13]   μάλιστα κοινότητα δοκεῖ ᾑρῆσθαι, οἳ  οὐδ'   ἀπὸ τῶν ἰδίων αὐτὸν θεῶνται,
[34]   ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ' οὐδὲν θαυμαστὸν  οὐδ'   ἄτοπον πείσεται τῶν αὐτῶν τοῖς
[15]   τὴν οὐσίαν ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ μὴν  οὐδ'   ἔρημος οὐδ' εὐαδίκητός ἐστιν, ἐπεὶ
[15]   ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἔρημος  οὐδ'   εὐαδίκητός ἐστιν, ἐπεὶ διὰ τὸν
[28]   ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτος δὲ  οὐδ'   ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶς
[34]   κατὰ γένος σκοπεῖν, ἐμοὶ μὲν  οὐδαμόθεν   προσήκει τούτου τοῦ πράγματος οὐδὲ
[24]   τινες περὶ αὐτοῦ λέγειν ὡς  οὐδὲ   γεγένηται οὐδεὶς πώποτε τοιοῦτος. Ἐγὼ
[34]   οὐδαμόθεν προσήκει τούτου τοῦ πράγματος  οὐδὲ   ἔστιν οὐδεὶς ὅστις ἂν ἀποδείξειε
[36]   εἰμι, τεθνάναι δὲ οὐκ ἄξιος,  οὐδὲ   κρινόμενος μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτος δὲ
[36]   μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτος δὲ φεύγειν,  οὐδὲ   τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος {καὶ} νικήσας δικαίως
[18]   ~Ἀγανακτῶ δ' ἐνθυμούμενος ὑμῖν μὲν  οὐδὲ   τοὺς κακούργους ἀσφαλὲς εἰς τὸ
[34]   τούτου τοῦ πράγματος οὐδὲ ἔστιν  οὐδεὶς   ὅστις ἂν ἀποδείξειε τῶν ἡμετέρων
[18]   τούτου δὲ τοιαῦτα πράξαντος οὐδεμίαν  οὐδεὶς   οὔτ' ἰδίαν οὔτε δημοσίαν τιμωρίαν
[24]   αὐτοῦ λέγειν ὡς οὐδὲ γεγένηται  οὐδεὶς   πώποτε τοιοῦτος. Ἐγὼ δὲ νομίζω
[14]   ~Λαβὼν δὲ τοσαύτην προῖκα ὅσην  οὐδεὶς   τῶν Ἑλλήνων, οὕτως ὑβριστὴς ἦν,
[6]   αὐτῷ τῶν Ἑλλήνων χρώμεθα, καὶ  οὐδεμία   τῶν ἄλλων πόλεων ἐθέλει μιμήσασθαι.
[30]   καὶ τῆς δωροδοκίας μάρτυρας κεκτημένος  οὐδεμίαν   δέδωκε δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν
[18]   ἔθεμεν· τούτου δὲ τοιαῦτα πράξαντος  οὐδεμίαν   οὐδεὶς οὔτ' ἰδίαν οὔτε δημοσίαν
[35]   βουλόμενον· Ἀλκιβιάδης δὲ τοιαῦτα ἐργασάμενος  οὐδεμίαν   πώποτε δίκην ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν. ~Οὕτω
[5]   βέλτιστον, δέκα ἐτῶν πόλις  οὐδὲν   ἀγαθὸν ὑπὸ6 τούτου τοῦ ἀνδρὸς
[1]   γὰρ τοὺς τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένους  οὐδὲν   αἱ πόλεις μείζους καθίστανται, διὰ
[7]   δεῖ μακρότερα λέγειν· πάντως γὰρ  οὐδὲν   ἂν πλεῖον εἰς τὸ παρὸν
[25]   δ' αὐτὸν πρὸς ταῦτα μὲν  οὐδὲν   ἀντερεῖν, λέξειν δὲ περὶ τῆς
[32]   στεφανηφόρους ἀγῶνας, ἐξωστρακίσατε πρὸς τοῦτο  οὐδὲν   ἀποβλέψαντες, ὃς ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ
[17]   τῆς ἐλευθερίας οὐδὲν ἦν ὄφελος·  οὐδὲν   γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν ὁμολογουμένων
[17]   τῆς δημοκρατίας οὔτε τῆς ἐλευθερίας  οὐδὲν   ἦν ὄφελος· οὐδὲν γὰρ ἧττον
[5]   κινδύνοις, προθύμων μὲν καὶ τῇδε  οὐδὲν   ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον
[34]   Ἀλκιβιάδης δὶς> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ'  οὐδὲν   θαυμαστὸν οὐδ' ἄτοπον πείσεται τῶν
[18]   χρόνον εἵρξας καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν  οὐδὲν   κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα
[39]   πράττων, τοὺς πρεσβυτέρους, οἷς  οὐδὲν   ὁμοίως βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων
[20]   τοῦ δ' ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων,  οὐδὲν   πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ τῶν κριτῶν
[24]   προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ  οὐδέν,   τὸν τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου
[33]   πατὴρ αὐτοῦ Μιλτιάδης. Ἀλλ' ὅμως  οὐδὲν   ὑπελογίζοντο τὰς νίκας· οὐ γὰρ
[23]   δ' ἐν τῇ πόλει ὁρῶντες  οὐδὲν   φροντίζετε. Καίτοι ἐκεῖνα μὲν οὐκ
[35]   κοινῷ κέκριμαι τετράκις, ἰδίᾳ τε  οὐδένα   διεκώλυσα δικάζεσθαι βουλόμενον· Ἀλκιβιάδης δὲ
[8]   ἀπέφυγον, οὐκέτι δίκαιον ἡγοῦμαι λόγον  οὐδένα   περὶ τούτου γίγνεσθαι. Πρὶν μὲν
[34]   ὅστις ἂν ἀποδείξειε τῶν ἡμετέρων  οὐδένα   τῇ συμφορᾷ ταύτῃ χρησάμενον Ἀλκιβιάδῃ
[16]   φησι φύλαξ εἶναι τῆς πολιτείας,  οὐδενὶ   τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ' ὅσον
[4]   τῶν δὲ δημοσίων μικρὰν καὶ  οὐδενὸς   ἀξίαν ἡγοῦμαι ζημίαν, ἐξὸν κολάζειν
[27]   εἱργνύων, τοὺς δὲ χρήματα πραττόμενος,  οὐδενὸς   ἀξίαν τὴν δημοκρατίαν ἀποφαίνει, τοὺς
[31]   συμμάχων ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων  οὐδενὸς   τούτων ὑπόδικός ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα
[38]   τῶν ἀποθανόντων ὡς ἀδίκως ἀπολώλασιν,  οὐκ   ἂν> ἀνασχέσθαι τῶν ἐπιχειρούντων· εἰ
[17]   καὶ προφάσεις ἀληθεῖς λέγοντος, ὡς  οὐκ   ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη
[10]   καθ' ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν,  οὐκ   ἂν ἐξαρκέσειεν παρὼν χρόνος,
[36]   μὲν ἐπιτήδειός εἰμι, τεθνάναι δὲ  οὐκ   ἄξιος, οὐδὲ κρινόμενος μὲν ἀποφυγεῖν,
[42]   ἐκέκτησθε. ~Περὶ δὲ τῶν λῃτουργιῶν  οὐκ   ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ τοσοῦτον,
[42]   τοσοῦτον, ὅτι τὰ προσταττόμενα δαπανῶ  οὐκ   ἀπὸ τῶν κοινῶν ἀλλ' ἀπὸ
[19]   φανερῶς γὰρ ἐνδείκνυται, ὥσπερ οὗτος,  οὐκ   αὐτὸς τοῖς νόμοις τοῖς τῆς
[20]   μὲν ἐπαινούντων, τοῦ δ' ἀκροάσασθαι  οὐκ   ἐθελόντων, οὐδὲν πλέον ἔπραξεν· ~ἀλλὰ
[22]   ~Τοιγάρτοι τῶν νέων αἱ διατριβαὶ  οὐκ   ἐν τοῖς γυμνασίοις, ἀλλ' ἐν
[1]   πόλιν διαφθερεῖ, καὶ ~Κατὰ Ἀλκιβιάδου.  ~Οὐκ   ἐν τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω
[27]   βιάσηται, ἐπεὶ καὶ τοῖς πολίταις  οὐκ   ἐξ ἴσου χρῆται, ἀλλὰ τοὺς
[36]   κακῶς ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ δὲ  οὐκ   ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ
[20]   ἄν τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον,  οὐκ   ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν
[23]   οὐδὲν φροντίζετε. Καίτοι ἐκεῖνα μὲν  οὐκ   ἐπίστασθε πότερον οὕτω γεγένηται
[28]   τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶς εἴρηκεν  οὐκ   ἐπιτρέψειν τοῖς ἀντεπιθυμοῦσί τινος. Εἶτ'
[35]   νόμων, ἐπειδὴ παρὰ τῶν τοιούτων  οὐκ   ἔστιν ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν, δημοσίαν
[29]   θυσίας χρησόμενος, ἐξηπάτησε καὶ ἀποδοῦναι  οὐκ   ἤθελε, βουλόμενος τῇ ὑστεραίᾳ πρότερος
[7]   ἔχει. ~Περὶ μὲν οὖν τούτων  οὐκ   οἶδ' τι δεῖ μακρότερα
[32]   τοὺς ἀκριβῶς διαιτωμένους φιλοχρημάτους εἶναι,  οὐκ   ὀρθῶς γιγνώσκοντες· οἱ γὰρ μεγάλα
[8]   ἐπειδὴ δὲ τετράκις ἀγωνιζόμενος ἀπέφυγον,  οὐκέτι   δίκαιον ἡγοῦμαι λόγον οὐδένα περὶ
[37]   αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.  Οὔκουν   τοὺς τοιούτους δίκαιον ἐκβάλλειν, οὓς
[2]   ὑφ' ὧν διαβάλλομαι. μὲν  οὖν   ἀγὼν παρὼν οὐ στεφανηφόρος,
[39]   αὐτὴν γνώμην ἔχειν; ~Ἔστι μὲν  οὖν   Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν νόμων
[19]   ἀνῄρηκε τῆς πόλεως. Δεινὸν μὲν  οὖν   ἐστι καὶ ὑπὸ τῶν ἀγνοούντων
[10]   ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων. Περὶ μὲν  οὖν   μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς
[11]   τοὺς ἐντυγχάνοντας, ἀποδείξω. ~Πρῶτον μὲν  οὖν   πείσας ὑμᾶς τὸν φόρον ταῖς
[42]   τῶν νόμων ἔλαττον δύναμαι. Τοὺς  οὖν   τοιούτους τῶν πολιτῶν πολὺ μᾶλλον
[7]   πλείστους ἐπιθυμητὰς ἔχει. ~Περὶ μὲν  οὖν   τούτων οὐκ οἶδ' τι
[29]   χερνιβίοις καὶ θυμιατηρίοις. Ὅσοι μὲν  οὖν   τῶν ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα
[37]   Οὔκουν τοὺς τοιούτους δίκαιον ἐκβάλλειν,  οὓς   πολλάκις ἐλέγχοντες εὑρίσκετε μηδὲν ἀδικοῦντας,
[39]   πείσει δεόμενος, πότερα τοὺς νεωτέρους,  οὓς   πρὸς τὸ πλῆθος διαβέβληκεν ἀσελγαίνων
[14]   ὥστ' ἠνάγκασε τὴν γυναῖκα σωφρονεστάτην  οὖσαν   ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν πρὸς τὸν ἄρχοντα
[29]   πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντες ὑστέραν  οὖσαν   τῆς Ἀλκιβιάδου τοῖς τούτου πομπείοις
[11]   ἡμῖν πάσης διὰ τῶν συμμάχων  οὔσης,   ὁμολογουμένως νῦν κάκιον πρότερον
[15]   ἄπαις, φοβούμενος μὴ διὰ τὴν  οὐσίαν   ἀπόλοιτο. Ἀλλὰ μὴν οὐδ' ἔρημος
[31]   δ' ἐπιτηδεύων ἅπαντα πολυτελέστατα διπλασίαν  οὐσίαν   κέκτηται. ~Καίτοι ὑμεῖς γε νομίζετε
[26]   ἵππων ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένος μὲν  οὐσίαν   μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν
[8]   αἰτίας, οὔτ' εἰ ψευδεῖς εἰσιν  οὔτ'   εἰ ἀληθεῖς· ἀποφυγόντος δὲ
[8]   ῥᾴδιον {ἦν} εἰδέναι τὰς αἰτίας,  οὔτ'   εἰ ψευδεῖς εἰσιν οὔτ' εἰ
[18]   δὲ τοιαῦτα πράξαντος οὐδεμίαν οὐδεὶς  οὔτ'   ἰδίαν οὔτε δημοσίαν τιμωρίαν ποιεῖται.
[16]   πολιτείας, οὐδενὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων  οὔτ'   ὅσον ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν·
[3]   τῷ καιρῷ οὔτε κατηγορίας γενομένης  οὔτε   ἀπολογίας ἀποδοθείσης {οὔτε} διαψηφισαμένων κρύβδην
[18]   πράξαντος οὐδεμίαν οὐδεὶς οὔτ' ἰδίαν  οὔτε   δημοσίαν τιμωρίαν ποιεῖται. ~Νομίζω δὲ
[3]   κατηγορίας γενομένης οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης  {οὔτε}   διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον
[3]   ἐν δὲ τῷδε τῷ καιρῷ  οὔτε   κατηγορίας γενομένης οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης
[17]   κατέλιπε τὸ ἔργον ἠπείλει, καὶ  οὔτε   τῆς δημοκρατίας οὔτε τῆς ἐλευθερίας
[17]   ἠπείλει, καὶ οὔτε τῆς δημοκρατίας  οὔτε   τῆς ἐλευθερίας οὐδὲν ἦν ὄφελος·
[31]   τινας ἀναστάτους τοὺς οἴκους ποιήσαντας·  οὗτος   δ' ἐπιτηδεύων ἅπαντα πολυτελέστατα διπλασίαν
[28]   τῶν συμμάχων ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι,  οὗτος   δὲ οὐδ' ὑπὸ τῶν πολιτῶν,
[5]   μεθίσταται ὅτι πονηρὸς> πολίτης ἐστίν,  οὗτος   οὐδ' ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ'
[19]   τολμᾷ· φανερῶς γὰρ ἐνδείκνυται, ὥσπερ  οὗτος,   οὐκ αὐτὸς τοῖς νόμοις τοῖς
[36]   οὐδεμίαν πώποτε δίκην ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν.  ~Οὕτω   γὰρ χαλεπός ἐστιν, ὥστε οὐ
[23]   ἐκεῖνα μὲν οὐκ ἐπίστασθε πότερον  οὕτω   γεγένηται πέπλασται ὑπὸ τῶν
[17]   φύλακας λαθών, ὥσπερ παρὰ βασιλέως.  Οὕτω   δ' ἀναίσχυντός ἐστιν, ὥστε προσελθὼν
[23]   ποιητῶν· ταῦτα δὲ σαφῶς εἰδότες  οὕτω   παρανόμως πεπραγμένα ῥᾳθύμως φέρετε. ~Πρὸς
[16]   ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ'  οὕτω   σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόους
[30]   ἄλλα ἀναλώματα Λεσβίοις προσέταξε. Καὶ  οὕτως   εὐτυχής ἐστιν, ὥστε τοὺς Ἕλληνας
[14]   προῖκα ὅσην οὐδεὶς τῶν Ἑλλήνων,  οὕτως   ὑβριστὴς ἦν, ἐπεισάγων εἰς τὴν
[17]   ἐνεκάλει αὐτῷ ὡς ἀδικούμενος, καὶ  οὐχ   ὧν ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ, ἀλλ'
[17]   οὔτε τῆς ἐλευθερίας οὐδὲν ἦν  ὄφελος·   οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/02/2007