Paragraphes |
[15] |
πολλοὺς
τοὺς
βοηθήσοντας.
Καίτοι
ὅστις
|
ὑβρίζει |
γυναῖκα
τὴν
ἑαυτοῦ
καὶ
τῷ |
[21] |
δ'
ὑμεῖς,
οὐ
τιμωρούμενοι
τοὺς
|
ὑβρίζοντας, |
καὶ
τοὺς
μὲν
λάθρᾳ
ἀδικοῦντας |
[29] |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην
|
ὑβρίζων |
ἐπιδείξειε,
τὰ
πομπεῖα
παρὰ
τῶν |
[14] |
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
Ἑλλήνων,
οὕτως
|
ὑβριστὴς |
ἦν,
ἐπεισάγων
εἰς
τὴν
αὐτὴν |
[22] |
ἐξανδραποδίζεσθαι,
πριάμενος
γυναῖκα
τῶν
αἰχμαλώτων
|
υἱὸν |
ἐξ
αὐτῆς
πεποίηται,
ὃς
τοσούτῳ |
[23] |
πεποίηκεν,
ὡς
ἂν
μάλιστα
τὸν
|
υἱὸν |
ἐχθρὸν
ἑαυτῷ
καὶ
τῇ
πόλει |
[41] |
ἀσελγεστάτους
νομιμωτέρους
ποιήσετε.
~Βούλομαι
δ'
|
ὑμᾶς |
ἀναμνῆσαι
τῶν
ἐμοὶ
πεπραγμένων.
Ἐγὼ |
[16] |
καταπεφρόνηκεν
ὥστε
διατετέλεκεν
ἁθρόους
μὲν
|
ὑμᾶς |
κολακεύων,
ἕνα
δ'
ἕκαστον
προπηλακίζων. |
[39] |
νόμων
καὶ
τῶν
ὅρκων
φροντίζειν,
|
ὑμᾶς |
τε
παραβαίνειν
ἐπιχειρεῖν
διδάσκειν,
καὶ |
[19] |
νόμοις
τοῖς
τῆς
πόλεως,
ἀλλ'
|
ὑμᾶς |
τοῖς
αὑτοῦ
τρόποις
ἀκολουθεῖν
ἀξιῶν. |
[11] |
ἀποδείξω.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
πείσας
|
ὑμᾶς |
τὸν
φόρον
ταῖς
πόλεσιν
ἐξ |
[27] |
δ'
ἔργα
τυράννου
παρέχων,
καταμαθὼν
|
ὑμᾶς |
τοῦ
μὲν
ὀνόματος
φροντίζοντας,
τοῦ |
[32] |
πολυτελέστατα
διπλασίαν
οὐσίαν
κέκτηται.
~Καίτοι
|
ὑμεῖς |
γε
νομίζετε
τοὺς
φειδομένους
καὶ |
[23] |
τοσαύταις
ἀνάγκαις
κατείληπται
μισεῖν.
Ἀλλ'
|
ὑμεῖς |
ἐν
μὲν
ταῖς
τραγῳδίαις
τοιαῦτα |
[21] |
παρανομοῦντα
μέγιστον
δυνάμενον.
Αἴτιοι
δ'
|
ὑμεῖς, |
οὐ
τιμωρούμενοι
τοὺς
ὑβρίζοντας,
καὶ |
[26] |
εἴ
τις
τῶν
συμμάχων
τῶν
|
ὑμετέρων |
ἀφίκετο
ζεῦγος
ἵππων
ἔχων;
~Ἦ |
[32] |
μὲν
ἀγαπᾶτε
τὸν
ἀπὸ
τῶν
|
ὑμετέρων |
χρημάτων
ταῦτα
κατεργασάμενον,
Καλλίαν
δὲ |
[25] |
μᾶλλον
ἢ
σῴζεσθαι.
Διηγήσομαι
δ'
|
ὑμῖν. |
~Διομήδης
ἦλθε
ζεῦγος
ἵππων
ἄγων |
[18] |
ὁμολογουμένων
δούλων.
~Ἀγανακτῶ
δ'
ἐνθυμούμενος
|
ὑμῖν |
μὲν
οὐδὲ
τοὺς
κακούργους
ἀσφαλὲς |
[16] |
ἐπιτηδεύματα,
κατήγορος
τῶν
διαβεβλημένων
ὑφ'
|
ὑμῶν |
αἱρεῖται,
καί
φησι
φύλαξ
εἶναι |
[5] |
Οἶμαι
δὲ
καὶ
τοὺς
φίλους
|
ὑμῶν |
ἐν
ταύτῃ
μάλιστα
τῇ
ἡμέρᾳ |
[15] |
Ἱππονίκου
κατάσχοι,
ὡς
ἐναντίον
πάντων
|
ὑμῶν |
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ
κατηγόρει·
καὶ |
[20] |
οὐκ
ἐξὸν
ἐπιχειρήσαντα
κωλύειν,
ἐναντίον
|
ὑμῶν |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
τῶν |
[9] |
αὐτὸν
μὴ
ἐξεῖναι
δικάζεσθαι,
καὶ
|
ὑμῶν |
ὀμωμοκότων
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις.
~Ὧν |
[2] |
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
|
ὑμῶν |
τυγχάνων,
δι'
ὅπερ
σῴζομαι,
πλείστοις |
[7] |
τὸ
παρὸν
ποιήσαιμεν·
δέομαι
δ'
|
ὑμῶν |
τῶν
λόγων
ἴσους
καὶ
κοινοὺς |
[11] |
πόλεσιν
ἐξ
ἀρχῆς
τάξαι
τὸν
|
ὑπ' |
Ἀριστείδου
πάντων
δικαιότατα
τεταγμένον,
αἱρεθεὶς |
[22] |
ἀλλήλοις
πέφυκε,
καὶ
τῶν
οἰκειοτάτων
|
ὑπάρχει |
αὐτῷ
τὰ
ἔσχατα
τοὺς
μὲν |
[7] |
χαλεπούς.
Ἀκούσαντες
γὰρ
ἕκαστον
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
ἄμεινον
βουλεύσεσθε
περὶ
ἡμῶν.
~Ἔστι |
[26] |
μετρίαν,
στεφανῶσαι
δὲ
ἀπὸ
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
οἰκίαν |
[33] |
αὐτοῦ
Μιλτιάδης.
Ἀλλ'
ὅμως
οὐδὲν
|
ὑπελογίζοντο |
τὰς
νίκας·
οὐ
γὰρ
ἐκ |
[7] |
μήτε
τοῖς
λοιδορουμένοις
μήτε
τοῖς
|
ὑπὲρ |
καιρὸν
χαριζομένοις
ἐπιτρέπειν,
ἀλλὰ
τῷ |
[35] |
ἰδίᾳ
δίκην
λαβεῖν,
δημοσίαν
τιμωρίαν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀδικουμένων
κατασκευάσαι.
Ἐγὼ
μὲν> |
[38] |
εἰ
μέν
τις
ἀπολογεῖσθαι
ἀξιώσειεν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀποθανόντων
ὡς
ἀδίκως
ἀπολώλασιν, |
[1] |
καταδείσαντα
τὰς
ἔχθρας
τὰς
ἰδίας
|
ὑπὲρ |
τῶν
δημοσίων
ἔχειν
ἡσυχίαν·
διὰ |
[36] |
παρεληλυθότων
ἀδικημάτων
αὐτὸν
τιμωροῦνται,
ἀλλ'
|
ὑπὲρ |
τῶν
μελλόντων
φοβοῦνται,
καὶ
τοῖς |
[24] |
ἀνδρῶν
φυλάττεσθαι
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
|
ὑπεραυξανομένους, |
ἐνθυμουμένους
ὑπὸ
τῶν
τοιούτων
τὰς |
[4] |
τῷ
μὲν
ἐλλείπειν
τῷ
δ'
|
ὑπερβάλλειν |
ὁ
νόμος
μοι
δοκεῖ·
τῶν |
[24] |
τοιαύτην
κατασκευασάμενον
καὶ
τὴν
τελευτὴν
|
ὑπερβάλλουσαν |
ποιήσασθαι.
Ἔστι
δὲ
σωφρόνων
ἀνδρῶν |
[22] |
ὃς
τηλικαύτας
ποιεῖται
τῶν
ἁμαρτημάτων
|
ὑπερβολάς, |
ὥστε
περὶ
τῶν
Μηλίων
γνώμην |
[13] |
ὁρῶντες
τὴν
πλεονεξίαν
καὶ
τὴν
|
ὑπερηφανίαν, |
ὃς
τὴν
Καλλίου
γήμας
ἀδελφὴν |
[19] |
καὶ
τοῖς
νόμοις·
ὅστις
δὲ
|
ὑπερορᾷ |
ταῦτα,
τὴν
μεγίστην
φυλακὴν
ἀνῄρηκε |
[21] |
δέ
μοι
δοκοῦσιν
οἱ
κριταὶ
|
ὑπέρχεσθαι |
Ἀλκιβιάδην,
ὁρῶντες
Ταυρέαν
μὲν
τοσαῦτα |
[30] |
ἄρχοντες
ἐν
μιᾷ
πόλει
γεγένηνται,
|
ὑπεύθυνοί |
εἰσιν,
~ὁ
δὲ
πάντων
τῶν |
[24] |
νομίζω
μέγιστα
κακὰ
τὴν
πόλιν
|
ὑπὸ |
τούτου
πείσεσθαι,
καὶ
τηλικούτων
πραγμάτων |
[5] |
ἐτῶν
ἡ
πόλις
οὐδὲν
ἀγαθὸν
|
ὑπὸ6 |
τούτου
τοῦ
ἀνδρὸς
πείσεται.
~Ῥᾴδιον |
[19] |
Δεινὸν
μὲν
οὖν
ἐστι
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀγνοούντων
τὰ
δίκαια
πάσχειν |
[23] |
πότερον
οὕτω
γεγένηται
ἢ
πέπλασται
|
ὑπὸ |
τῶν
ποιητῶν·
ταῦτα
δὲ
σαφῶς |
[28] |
ἀνέχονται
ἡττώμενοι,
οὗτος
δὲ
οὐδ'
|
ὑπὸ |
τῶν
πολιτῶν,
ἀλλὰ
φανερῶς
εἴρηκεν |
[28] |
Λακεδαιμονίων,
ὥστ'
ἐκεῖνοι
μὲν
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
συμμάχων
ἀνταγωνιζομένων
ἀνέχονται
ἡττώμενοι, |
[24] |
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
ὑπεραυξανομένους,
ἐνθυμουμένους
|
ὑπὸ |
τῶν
τοιούτων
τὰς
τυραννίδας
καθισταμένας. |
[31] |
καὶ
χρήματα
λαμβάνων
οὐδενὸς
τούτων
|
ὑπόδικός |
ἐστιν,
ἀλλὰ
τοιαῦτα
διαπεπραγμένος
σίτησιν |
[9] |
νικήσαντας
πάλιν
τὰς
αὐτὰς
κατηγορίας
|
ὑπομένειν, |
καὶ
τοὺς
δικαστὰς
ἀπολέσαι
μὲν |
[35] |
τοιαῦτα
ἐργασάμενος
οὐδεμίαν
πώποτε
δίκην
|
ὑποσχεῖν |
ἐτόλμησεν.
~Οὕτω
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν, |
[37] |
ἀδικοῦντας,
ἀλλὰ
τοὺς
μὴ
θέλοντας
|
ὑποσχεῖν |
τῇ
πόλει
περὶ
τοῦ
βίου |
[29] |
ἀποδοῦναι
οὐκ
ἤθελε,
βουλόμενος
τῇ
|
ὑστεραίᾳ |
πρότερος
τῆς
πόλεως
χρήσασθαι
τοῖς |
[29] |
τὴν
πομπὴν
τὴν
κοινὴν
ὁρῶντες
|
ὑστέραν |
οὖσαν
τῆς
Ἀλκιβιάδου
τοῖς
τούτου |
[16] |
τὰ
ἐπιτηδεύματα,
κατήγορος
τῶν
διαβεβλημένων
|
ὑφ' |
ὑμῶν
αἱρεῖται,
καί
φησι
φύλαξ |
[2] |
δὲ
καὶ
δεινοτάτοις
ἐχθροῖς
χρώμενος,
|
ὑφ' |
ὧν
διαβάλλομαι.
Ὁ
μὲν
οὖν |