Paragraphes |
[24] |
~Πρὸς
δὲ
τούτοις
τολμῶσί
τινες
|
περὶ |
αὐτοῦ
λέγειν
ὡς
οὐδὲ
γεγένηται |
[21] |
δὲ
χαριζόμενοι
νικᾶν
ἔκριναν
αὐτόν,
|
περὶ |
ἐλάττονος
ποιούμενοι
τὸν
ὅρκον
ἢ |
[10] |
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις.
~Ὧν
ἕνεκα
|
περὶ |
ἐμαυτοῦ
παραλιπὼν
Ἀλκιβιάδου
τὸν
βίον |
[7] |
ἕκαστον
τῶν
ὑπαρχόντων
ἄμεινον
βουλεύσεσθε
|
περὶ |
ἡμῶν.
~Ἔστι
δὲ
περὶ
τῆς |
[25] |
τῆς
νίκης
τῆς
Ὀλυμπιάσι,
καὶ
|
περὶ |
πάντων
μᾶλλον
ἢ
τῶν
κατηγορηθέντων |
[15] |
τοὺς
οἰκείους
τῶν
ἀλλοτρίων
ποιοῦνται
|
περὶ |
πλείονος.
~Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατόν |
[10] |
συμφορὰς
ποιῶν
αὐτῶν.
Ἃ
δὲ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
εἴργασται
καὶ
τοὺς |
[38] |
δέ
τις
τῶν
ἀποφυγόντων
πάλιν
|
περὶ |
τῆς
αὐτῆς
αἰτίας
κατηγορεῖ,
πῶς |
[8] |
βουλεύσεσθε
περὶ
ἡμῶν.
~Ἔστι
δὲ
|
περὶ |
τῆς
μισοδημίας
καὶ
τῆς
στασιωτείας |
[25] |
μὲν
οὐδὲν
ἀντερεῖν,
λέξειν
δὲ
|
περὶ |
τῆς
νίκης
τῆς
Ὀλυμπιάσι,
καὶ |
[37] |
μὴ
θέλοντας
ὑποσχεῖν
τῇ
πόλει
|
περὶ |
τοῦ
βίου
λόγον.
~Δεινὸν
δέ |
[15] |
ἐπιβουλεύει,
τί
χρὴ
προσδοκᾶν
τοῦτον
|
περὶ |
τοὺς
ἐντυχόντας
τῶν
πολιτῶν
διαπράττεσθαι; |
[38] |
αἰτίας
κατηγορεῖ,
πῶς
οὐ
δίκαιον
|
περὶ |
τοὺς
ζῶντας
καὶ
τοὺς
τεθνηκότας |
[8] |
οὐκέτι
δίκαιον
ἡγοῦμαι
λόγον
οὐδένα
|
περὶ |
τούτου
γίγνεσθαι.
Πρὶν
μὲν
γὰρ |
[8] |
καὶ
ἐμοὶ
ἀναγκαῖον
ἦν
ἀπολογεῖσθαι
|
περὶ |
τούτων·
ἐπειδὴ
δὲ
τετράκις
ἀγωνιζόμενος |
[7] |
ἐπιστάτας
γενέσθαι,
καὶ
πάντας
ἄρχοντας
|
περὶ |
τούτων
καταστῆναι,
καὶ
μήτε
τοῖς |
[2] |
ἔτη
φεύγειν·
οἱ
δ'
ἀνταγωνιζόμενοι
|
περὶ |
τῶν
ἄθλων
τούτων
ἐσμὲν
ἐγὼ |
[9] |
καὶ
τῶν
νόμων
ἀπαγορευόντων
δὶς
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
πρὸς
τὸν
αὐτὸν |
[22] |
ποιεῖται
τῶν
ἁμαρτημάτων
ὑπερβολάς,
ὥστε
|
περὶ |
τῶν
Μηλίων
γνώμην
ἀποφηνάμενος
ἐξανδραποδίζεσθαι, |
[36] |
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν,
ὥστε
οὐ
|
περὶ |
τῶν
παρεληλυθότων
ἀδικημάτων
αὐτὸν
τιμωροῦνται, |
[12] |
προσήκει
κάκιστον
νομίζειν,
ὡς
τἀναντία
|
περὶ |
τῶν
πόλεων
ἐκείνῳ
γιγνώσκοντα.
τοιγάρτοι |