Paragraphes |
[18] |
εἷρξαι
μήτε
δῆσαι
τὸν
ἐλεύθερον·
|
ἐὰν |
δέ
τις
παραβῇ,
μεγάλην
ζημίαν |
[15] |
Καίτοι
ὅστις
ὑβρίζει
γυναῖκα
τὴν
|
ἑαυτοῦ |
καὶ
τῷ
κηδεστῇ
θάνατον
ἐπιβουλεύει, |
[32] |
οὐδὲν
ἀποβλέψαντες,
ὃς
ἀπὸ
τῶν
|
ἑαυτοῦ |
πόνων
ἐτίμησε
τὴν
πόλιν.
~Ἀναμνήσθητε |
[33] |
παρανομίαν,
ὅτι
τῇ
ἀδελφῇ
τῇ
|
ἑαυτοῦ |
συνῴκησε.
Καίτοι
οὐ
μόνον
αὐτὸς |
[23] |
ἂν
μάλιστα
τὸν
υἱὸν
ἐχθρὸν
|
ἑαυτῷ |
καὶ
τῇ
πόλει
ποιήσειε·
τοσαύταις |
[27] |
που
ταχέως
ἐπέτρεψεν
ἂν
ἀνταγωνίζεσθαι
|
ἑαυτῷ, |
ὃς
Ἀθηναῖον
ἄνδρα
βιασάμενος
τοῖς |
[17] |
ὡς
ἀδικούμενος,
καὶ
οὐχ
ὧν
|
ἐβιάσατο |
μετέμελεν
αὐτῷ,
ἀλλ'
ὅτι
κατέλιπε |
[29] |
μὲν
οὖν
τῶν
ξένων
μὴ
|
ἐγίγνωσκον |
ἡμέτερα
ὄντα,
τὴν
πομπὴν
τὴν |
[2] |
γίγνονται.
~Ὧν
{τῶν
ἀγαθῶν}
εἷς
|
ἐγὼ |
βουληθεὶς
ἐξετάζεσθαι
μεγίστοις
περιπέπτωκα
κινδύνοις, |
[41] |
ὑμᾶς
ἀναμνῆσαι
τῶν
ἐμοὶ
πεπραγμένων.
|
Ἐγὼ |
γὰρ
πρεσβεύσας
εἰς
Θετταλίαν
καὶ |
[24] |
οὐδὲ
γεγένηται
οὐδεὶς
πώποτε
τοιοῦτος.
|
Ἐγὼ |
δὲ
νομίζω
μέγιστα
κακὰ
τὴν |
[12] |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
γένηται
ναυτικὸς
πόλεμος.
|
Ἐγὼ |
δὲ
νομίζω
τὸν
τοιοῦτον
πονηρὸν |
[2] |
περὶ
τῶν
ἄθλων
τούτων
ἐσμὲν
|
ἐγὼ |
καὶ
Ἀλκιβιάδης
καὶ
Νικίας,
ὧν |
[35] |
τιμωρίαν
ὑπὲρ
τῶν
ἀδικουμένων
κατασκευάσαι.
|
Ἐγὼ |
μὲν>
τοίνυν
ἔν
τε
τῷ |
[17] |
ἦν
ὄφελος·
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον
|
ἐδεδέκει |
τῶν
ὁμολογουμένων
δούλων.
~Ἀγανακτῶ
δ' |
[16] |
καὶ
μισοδήμους
ἀποκαλεῖ.
Καὶ
ὃν
|
ἔδει |
τεθνάναι
διὰ
τὰ
ἐπιτηδεύματα,
κατήγορος |
[14] |
γυναῖκα
ᾤχετο
βίᾳ,
καὶ
πᾶσιν
|
ἐδήλωσε |
καὶ
τῶν
ἀρχόντων
καὶ
τῶν |
[15] |
καὶ
τὰ
χρήματα
τῷ
δήμῳ
|
ἔδωκεν, |
εἴ
πως
τελευτήσειεν
ἄπαις,
φοβούμενος |
[6] |
καὶ
οὐδεμία
τῶν
ἄλλων
πόλεων
|
ἐθέλει |
μιμήσασθαι.
Καίτοι
ταῦτα
διέγνωσται
ἄριστα |
[1] |
Πολίτου
δὲ
ἀγαθοῦ
νομίζω
προκινδυνεύειν
|
ἐθέλειν |
τοῦ
πλήθους,
καὶ
μὴ
καταδείσαντα |
[20] |
ἐπαινούντων,
τοῦ
δ'
ἀκροάσασθαι
οὐκ
|
ἐθελόντων, |
οὐδὲν
πλέον
ἔπραξεν·
~ἀλλὰ
τῶν |
[18] |
παραβῇ,
μεγάλην
ζημίαν
ἐπὶ
τούτοις,
|
ἔθεμεν· |
τούτου
δὲ
τοιαῦτα
πράξαντος
οὐδεμίαν |
[8] |
οὔτ'
εἰ
ψευδεῖς
εἰσιν
οὔτ'
|
εἰ |
ἀληθεῖς·
ἀποφυγόντος
δὲ
ἢ
καταγνωσθέντος |
[31] |
ἠτιμακὼς
ἢ
ἐστεφανωκὼς
τὴν
πόλιν.
|
Εἰ |
δὲ
βούλεσθε
σκοπεῖν,
εὑρήσετε
τῶν |
[38] |
οὐκ
ἂν>
ἀνασχέσθαι
τῶν
ἐπιχειρούντων·
|
εἰ |
δέ
τις
τῶν
ἀποφυγόντων
πάλιν |
[10] |
βιαιότητος
καὶ
παρανομίας
καθ'
ἕκαστον
|
εἰ |
δεήσειε
λέγειν,
οὐκ
ἂν
ἐξαρκέσειεν |
[34] |
ἐπιτηδευμάτων
ἔκρινον
αὐτόν.
~Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
δεῖ
κατὰ
γένος
σκοπεῖν,
ἐμοὶ |
[8] |
στασιωτείας
βραχύς
μοι
λόγος
καταλελειμμένος.
|
Εἰ |
μὲν
γὰρ
ἄκριτος
ἦν,
εἰκότως |
[38] |
~Δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ
εἶναι,
|
εἰ |
μέν
τις
ἀπολογεῖσθαι
ἀξιώσειεν
ὑπὲρ |
[36] |
λυσιτελεῖ,
τούτῳ
δὲ
οὐκ
ἐξαρκεῖ,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ὅ |
[17] |
παρ'
ἑτέρων,
προεῖπεν
αὐτῷ
δήσειν,
|
εἰ |
μὴ
πάνυ
ταχέως
γράφοι.
Ὅπερ |
[11] |
τις
κακὰ
μείζω
τούτων
κατασκευάσειεν,
|
εἰ |
τῆς
σωτηρίας
ἡμῖν
πάσης
διὰ |
[32] |
εἰσιν.
Αἴσχιστον
δὲ
φανήσεσθε
ποιοῦντες,
|
εἰ |
τοῦτον
μὲν
ἀγαπᾶτε
τὸν
ἀπὸ |
[42] |
τύπτων
τοὺς
ἀντιχορηγοῦντας,
οὐδ'
αἰσχυνόμενος
|
εἰ |
τῶν
νόμων
ἔλαττον
δύναμαι.
Τοὺς |
[41] |
ἀπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
ἀπέστησα.
Καίτοι
|
εἰ |
τῶν
πρεσβευόντων
ἕκαστος
τὰ
αὐτὰ |
[2] |
ὁ
παρὼν
οὐ
στεφανηφόρος,
ἀλλ'
|
εἰ |
χρὴ
μηδὲν
ἀδικήσαντα
τὴν
πόλιν |
[8] |
{ἦν}
εἰδέναι
τὰς
αἰτίας,
οὔτ'
|
εἰ |
ψευδεῖς
εἰσιν
οὔτ'
εἰ
ἀληθεῖς· |
[15] |
τὰ
χρήματα
τῷ
δήμῳ
ἔδωκεν,
|
εἴ |
πως
τελευτήσειεν
ἄπαις,
φοβούμενος
μὴ |
[5] |
δεσμῷ
καὶ
θανάτῳ.
~Ἔτι
δ'
|
εἴ |
τις
διὰ
τοῦτο
μεθίσταται
ὅτι |
[26] |
ἠγωνίζετο.
Καίτοι
τί
ἂν
ἐποίησεν,
|
εἴ |
τις
τῶν
συμμάχων
τῶν
ὑμετέρων |
[8] |
γὰρ
κριθῆναι
οὐ
ῥᾴδιον
{ἦν}
|
εἰδέναι |
τὰς
αἰτίας,
οὔτ'
εἰ
ψευδεῖς |
[23] |
τῶν
ποιητῶν·
ταῦτα
δὲ
σαφῶς
|
εἰδότες |
οὕτω
παρανόμως
πεπραγμένα
ῥᾳθύμως
φέρετε. |
[8] |
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἄκριτος
ἦν,
|
εἰκότως |
ἂν
τῶν
κατηγορούντων
ἠκροᾶσθε
καὶ |
[21] |
ποιούμενοι
τὸν
ὅρκον
ἢ
τοῦτον.
|
Εἰκότως |
δέ
μοι
δοκοῦσιν
οἱ
κριταὶ |
[36] |
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ὀστρακισθῆναι
μὲν
ἐπιτήδειός
|
εἰμι, |
τεθνάναι
δὲ
οὐκ
ἄξιος,
οὐδὲ |
[38] |
λόγον.
~Δεινὸν
δέ
μοι
δοκεῖ
|
εἶναι, |
εἰ
μέν
τις
ἀπολογεῖσθαι
ἀξιώσειεν |
[18] |
ταῦτα
σεμνότερος
δοκεῖ
καὶ
φοβερώτερος
|
εἶναι. |
Καὶ
πρὸς
μὲν
τὰς
ἄλλας |
[32] |
καὶ
τοὺς
ἀκριβῶς
διαιτωμένους
φιλοχρημάτους
|
εἶναι, |
οὐκ
ὀρθῶς
γιγνώσκοντες·
οἱ
γὰρ |
[12] |
δὲ
νομίζω
τὸν
τοιοῦτον
πονηρὸν
|
εἶναι |
προστάτην,
ὅστις
τοῦ
παρόντος
χρόνου |
[9] |
τοὺς
δικαστὰς
ἀπολέσαι
μὲν
κυρίους
|
εἶναι, |
σῷσαι
δ'
ἀκύρους
καὶ
ἀτελεῖς |
[19] |
τιμωρίαν
ποιεῖται.
~Νομίζω
δὲ
ταύτην
|
εἶναι |
σωτηρίαν
ἅπασι,
πείθεσθαι
τοῖς
ἄρχουσι |
[16] |
ὑμῶν
αἱρεῖται,
καί
φησι
φύλαξ
|
εἶναι |
τῆς
πολιτείας,
οὐδενὶ
τῶν
ἄλλων |
[7] |
θέλοντι
λέγειν
καὶ
ἀκούειν
εὐμενεῖς
|
εἶναι, |
τῷ
δὲ
ἀσελγαίνοντι
καὶ
θορυβοῦντι |
[12] |
τὸν
φόρον
ἑκάστοις
διπλασιάσειεν.
~Ὥστ'
|
εἴπερ |
ἡγεῖσθε
πολίτην
ἀγαθὸν
Ἀριστείδην
καὶ |
[39] |
πολλῶν
γὰρ
αὐτῷ
κλαυμάτων
ἄξια
|
εἴργασται· |
ἐνθυμοῦμαι
δὲ
τίνας
ποτὲ
καὶ |
[10] |
Ἃ
δὲ
περὶ
τὴν
πόλιν
|
εἴργασται |
καὶ
τοὺς
προσήκοντας
καὶ
τῶν |
[27] |
τοὺς
δὲ
τύπτων,
τοὺς
δὲ
|
εἱργνύων, |
τοὺς
δὲ
χρήματα
πραττόμενος,
οὐδενὸς |
[28] |
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν,
ἀλλὰ
φανερῶς
|
εἴρηκεν |
οὐκ
ἐπιτρέψειν
τοῖς
ἀντεπιθυμοῦσί
τινος. |
[18] |
συμβόλοις
συντιθέμεθα
μὴ
ἐξεῖναι
μήθ'
|
εἷρξαι |
μήτε
δῆσαι
τὸν
ἐλεύθερον·
ἐὰν |
[18] |
ψήφων·
ὁ
δὲ
τοσοῦτον
χρόνον
|
εἵρξας |
καὶ
ἐπαναγκάζων
γράφειν
οὐδὲν
κακὸν |
[41] |
Μακεδονίαν
καὶ
εἰς
Μολοσσίαν
καὶ
|
εἰς |
Θεσπρωτίαν
καὶ
εἰς
Ἰταλίαν
καὶ |
[41] |
ἐμοὶ
πεπραγμένων.
Ἐγὼ
γὰρ
πρεσβεύσας
|
εἰς |
Θετταλίαν
καὶ
εἰς
Μακεδονίαν
καὶ |
[12] |
αὑτῶν
ἀπολιπόντες
φυγάδες
γίγνονται
καὶ
|
εἰς |
Θουρίους
οἰκήσοντες
ἀπέρχονται.
Δηλώσει
δὲ |
[41] |
Μολοσσίαν
καὶ
εἰς
Θεσπρωτίαν
καὶ
|
εἰς |
Ἰταλίαν
καὶ
εἰς
Σικελίαν
τοὺς |
[41] |
γὰρ
πρεσβεύσας
εἰς
Θετταλίαν
καὶ
|
εἰς |
Μακεδονίαν
καὶ
εἰς
Μολοσσίαν
καὶ |
[41] |
Θετταλίαν
καὶ
εἰς
Μακεδονίαν
καὶ
|
εἰς |
Μολοσσίαν
καὶ
εἰς
Θεσπρωτίαν
καὶ |
[30] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀποδημίαν
τὴν
|
εἰς |
Ὀλυμπίαν
ὡς
διέθετο.
Τούτῳ
σκηνὴν |
[41] |
Θεσπρωτίαν
καὶ
εἰς
Ἰταλίαν
καὶ
|
εἰς |
Σικελίαν
τοὺς
μὲν
διαφόρους
ὄντας |
[29] |
παρὰ
τῶν
ἀρχιθεώρων
αἰτησάμενος,
ὡς
|
εἰς |
τἀπινίκια
τῇ
προτεραίᾳ
τῆς
θυσίας |
[14] |
Ἑλλήνων,
οὕτως
ὑβριστὴς
ἦν,
ἐπεισάγων
|
εἰς |
τὴν
αὐτὴν
οἰκίαν
ἑταίρας,
καὶ |
[18] |
μὲν
οὐδὲ
τοὺς
κακούργους
ἀσφαλὲς
|
εἰς |
τὸ
δεσμωτήριον
ὂν
ἀπάγειν,
διὰ |
[7] |
πάντως
γὰρ
οὐδὲν
ἂν
πλεῖον
|
εἰς |
τὸ
παρὸν
ποιήσαιμεν·
δέομαι
δ' |
[24] |
τούτου
πείσεσθαι,
καὶ
τηλικούτων
πραγμάτων
|
εἰς |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
αἴτιον
δόξειν, |
[17] |
ἕνα
δ'
ἕκαστον
προπηλακίζων.
~Ὃς
|
εἰς |
τοσοῦτον
ἐλήλυθε
τόλμης,
ὥστε
πείσας |
[34] |
γε
τούτῳ
πεπραγμένων
οὐδ'
ἂν
|
εἷς |
ἀξίως
κατηγορῆσαι
δύναιτο.
~Νομίζω
δὲ |
[2] |
ἐλεύθεραι
γίγνονται.
~Ὧν
{τῶν
ἀγαθῶν}
|
εἷς |
ἐγὼ
βουληθεὶς
ἐξετάζεσθαι
μεγίστοις
περιπέπτωκα |
[22] |
γυμνασίοις,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
|
εἰσί, |
καὶ
στρατεύονται
μὲν
οἱ
πρεσβύτεροι, |
[32] |
μεγάλα
δαπανώμενοι
πολλῶν
δεόμενοι
αἰσχροκερδέστατοί
|
εἰσιν. |
Αἴσχιστον
δὲ
φανήσεσθε
ποιοῦντες,
εἰ |
[30] |
ἐν
μιᾷ
πόλει
γεγένηνται,
ὑπεύθυνοί
|
εἰσιν, |
~ὁ
δὲ
πάντων
τῶν
συμμάχων |
[8] |
τὰς
αἰτίας,
οὔτ'
εἰ
ψευδεῖς
|
εἰσιν |
οὔτ'
εἰ
ἀληθεῖς·
ἀποφυγόντος
δὲ |
[28] |
οὐκ
ἐπιτρέψειν
τοῖς
ἀντεπιθυμοῦσί
τινος.
|
Εἶτ' |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
ἀναγκαῖον
τὰς |
[4] |
χρόνον
δεῖ
στερηθῆναι
τῆς
πόλεως.
|
~Εἶτα |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
οἱ
τοὺς |
[41] |
αὐτὰ
ἐποίησεν,
ὀλίγους
ἂν
πολεμίους
|
εἴχετε |
καὶ
πολλοὺς
συμμάχους
ἐκέκτησθε.
~Περὶ |
[23] |
τόλμαν
αὐτοῦ
σαφέστερον
ἔτι
διελθεῖν.
|
Ἐκ |
ταύτης
γὰρ
παιδοποιεῖται
τῆς
γυναικός, |
[14] |
παρακαλέσας
γὰρ
τοὺς
ἑταίρους,
ἁρπάσας
|
ἐκ |
τῆς
ἀγορᾶς
τὴν
γυναῖκα
ᾤχετο |
[13] |
ὡμολόγησεν
ἐκεῖνος,
ὁπότε
παῖς
αὐτῷ
|
ἐκ |
τῆς
θυγατρὸς
γένοιτο,
προσθήσειν
ταῦτα. |
[33] |
ὑπελογίζοντο
τὰς
νίκας·
οὐ
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
ἀγώνων
ἀλλ'
ἐκ
τῶν |
[33] |
γὰρ
ἐκ
τῶν
ἀγώνων
ἀλλ'
|
ἐκ |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ἔκρινον
αὐτόν.
~Ἀλλὰ |
[22] |
τοσούτῳ
παρανομωτέρως
Αἰγίσθου
γέγονεν,
ὥστ'
|
ἐκ |
τῶν
ἐχθίστων
ἀλλήλοις
πέφυκε,
καὶ |
[28] |
ἐπιτρέψειν
τοῖς
ἀντεπιθυμοῦσί
τινος.
Εἶτ'
|
ἐκ |
τῶν
τοιούτων
ἀναγκαῖον
τὰς
πόλεις |
[11] |
ἢ
πρότερον
πραττόντων,
τὸν
φόρον
|
ἑκάστοις |
διπλασιάσειεν.
~Ὥστ'
εἴπερ
ἡγεῖσθε
πολίτην |
[11] |
δέκατος
αὐτὸς
μάλιστα
διπλάσιον
αὐτὸν
|
ἑκάστοις |
τῶν
συμμάχων
ἐποίησεν,
ἐπιδείξας
δ' |
[10] |
ἄλλης
βιαιότητος
καὶ
παρανομίας
καθ'
|
ἕκαστον |
εἰ
δεήσειε
λέγειν,
οὐκ
ἂν |
[31] |
εὑρήσετε
τῶν
πολλάκις
τούτῳ
πεπραγμένων
|
ἕκαστον |
ὀλίγον
χρόνον
πράξαντάς
τινας
ἀναστάτους |
[16] |
μὲν
ὑμᾶς
κολακεύων,
ἕνα
δ'
|
ἕκαστον |
προπηλακίζων.
~Ὃς
εἰς
τοσοῦτον
ἐλήλυθε |
[7] |
καὶ
θορυβοῦντι
χαλεπούς.
Ἀκούσαντες
γὰρ
|
ἕκαστον |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἄμεινον
βουλεύσεσθε
περὶ |
[41] |
ἀπέστησα.
Καίτοι
εἰ
τῶν
πρεσβευόντων
|
ἕκαστος |
τὰ
αὐτὰ
ἐποίησεν,
ὀλίγους
ἂν |
[39] |
διδάσκειν,
καὶ
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἐκβάλλειν |
καὶ
ἀποκτείνειν
ἀνηλεῶς,
αὐτὸν
δὲ |
[37] |
ἀπέκτειναν.
Οὔκουν
τοὺς
τοιούτους
δίκαιον
|
ἐκβάλλειν, |
οὓς
πολλάκις
ἐλέγχοντες
εὑρίσκετε
μηδὲν |
[5] |
μᾶλλον
καὶ>
δικαιότερον
ἢ
πρὶν
|
ἐκβληθῆναι. |
Οἶμαι
δὲ
καὶ
τοὺς
φίλους |
[3] |
δήμου
καὶ
τῆς
βουλῆς
ἐνομοθέτησεν·
|
ἐκεῖ |
μὲν
γὰρ
ὄμνυτε
μηδένα
μήτε |
[36] |
δικαίως
ἂν>
πάλιν
δόξαιμι
δι'
|
ἐκεῖνα |
ἐκπεσεῖν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως
μετὰ |
[23] |
πόλει
ὁρῶντες
οὐδὲν
φροντίζετε.
Καίτοι
|
ἐκεῖνα |
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθε
πότερον
οὕτω |
[28] |
~Τοσοῦτον
δὲ
διαφέρει
Λακεδαιμονίων,
ὥστ'
|
ἐκεῖνοι |
μὲν
καὶ
ὑπὸ
τῶν
συμμάχων |
[34] |
ἀντειπεῖν,
ὡς
οὐ
τῶν
ἄλλων
|
ἐκεῖνοι |
παρανομώτατοι
ὄντες
τούτου
σωφρονέστεροι
καὶ |
[13] |
τοσαῦτα
προσεπράξατο,
λέγων
ὡς
ὡμολόγησεν
|
ἐκεῖνος, |
ὁπότε
παῖς
αὐτῷ
ἐκ
τῆς |
[12] |
ὡς
τἀναντία
περὶ
τῶν
πόλεων
|
ἐκείνῳ |
γιγνώσκοντα.
τοιγάρτοι
διὰ
ταῦτα
πολλοὶ |
[20] |
αὐτόν,
καὶ
τῶν
θεατῶν
συμφιλονικούντων
|
ἐκείνῳ |
καὶ
μισούντων
τοῦτον,
ὥστε
τῶν |
[41] |
πολεμίους
εἴχετε
καὶ
πολλοὺς
συμμάχους
|
ἐκέκτησθε. |
~Περὶ
δὲ
τῶν
λῃτουργιῶν
οὐκ |
[37] |
ἢ
διὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων
ἐχθρῶν
|
ἐκινδύνευον, |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τῶν
ἐρρωμενεστάτων |
[15] |
ἐναντίον
πάντων
ὑμῶν
ἐν
τῇ
|
ἐκκλησίᾳ |
κατηγόρει·
καὶ
τὰ
χρήματα
τῷ |
[36] |
ἂν>
πάλιν
δόξαιμι
δι'
ἐκεῖνα
|
ἐκπεσεῖν. |
~Ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως
μετὰ
μικρᾶς |
[21] |
φοβούμενοι
οἱ
δὲ
χαριζόμενοι
νικᾶν
|
ἔκριναν |
αὐτόν,
περὶ
ἐλάττονος
ποιούμενοι
τὸν |
[33] |
ἀγώνων
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
|
ἔκρινον |
αὐτόν.
~Ἀλλὰ
μὴν
εἰ
δεῖ |
[31] |
τοιαῦτα
διαπεπραγμένος
σίτησιν
ἐν
Πρυτανείῳ
|
ἔλαβε, |
καὶ
προσέτι
πολλῇ
τῇ
νίκῃ |
[42] |
οὐδ'
αἰσχυνόμενος
εἰ
τῶν
νόμων
|
ἔλαττον |
δύναμαι.
Τοὺς
οὖν
τοιούτους
τῶν |
[21] |
χαριζόμενοι
νικᾶν
ἔκριναν
αὐτόν,
περὶ
|
ἐλάττονος |
ποιούμενοι
τὸν
ὅρκον
ἢ
τοῦτον. |
[37] |
τοιούτους
δίκαιον
ἐκβάλλειν,
οὓς
πολλάκις
|
ἐλέγχοντες |
εὑρίσκετε
μηδὲν
ἀδικοῦντας,
ἀλλὰ
τοὺς |
[1] |
τοὺς
τῶν
κοινῶν
μεγάλαι
καὶ
|
ἐλεύθεραι |
γίγνονται.
~Ὧν
{τῶν
ἀγαθῶν}
εἷς |
[23] |
παιδοποιεῖται
τῆς
γυναικός,
ἣν
ἀντ'
|
ἐλευθέρας |
δούλην
κατέστησε,
καὶ
ἧς
τὸν |
[14] |
οἰκίαν
ἑταίρας,
καὶ
δούλας
καὶ
|
ἐλευθέρας, |
ὥστ'
ἠνάγκασε
τὴν
γυναῖκα
σωφρονεστάτην |
[17] |
οὔτε
τῆς
δημοκρατίας
οὔτε
τῆς
|
ἐλευθερίας |
οὐδὲν
ἦν
ὄφελος·
οὐδὲν
γὰρ |
[18] |
μήθ'
εἷρξαι
μήτε
δῆσαι
τὸν
|
ἐλεύθερον· |
ἐὰν
δέ
τις
παραβῇ,
μεγάλην |
[17] |
ἕκαστον
προπηλακίζων.
~Ὃς
εἰς
τοσοῦτον
|
ἐλήλυθε |
τόλμης,
ὥστε
πείσας
Ἀγάθαρχον
τὸν |
[14] |
τὴν
γυναῖκα
σωφρονεστάτην
οὖσαν
ἀπολιπεῖν,
|
ἐλθοῦσαν |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
κατὰ
τὸν |
[4] |
Πρὸς
δὲ
τούτοις
τῷ
μὲν
|
ἐλλείπειν |
τῷ
δ'
ὑπερβάλλειν
ὁ
νόμος |
[30] |
οὕτως
εὐτυχής
ἐστιν,
ὥστε
τοὺς
|
Ἕλληνας |
τῆς
παρανομίας
καὶ
τῆς
δωροδοκίας |
[14] |
τοσαύτην
προῖκα
ὅσην
οὐδεὶς
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
οὕτως
ὑβριστὴς
ἦν,
ἐπεισάγων
εἰς |
[20] |
ἐναντίον
ὑμῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
τῶν
θεωρούντων
καὶ
τῶν
ἀρχόντων |
[6] |
ὄντα·
μόνοι
γὰρ
αὐτῷ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
χρώμεθα,
καὶ
οὐδεμία
τῶν
ἄλλων |
[27] |
ἐτόλμησεν
ἵπποις
ἁμιλλᾶσθαι,
δηλώσας
τοῖς
|
Ἕλλησι |
μηδὲν
θαυμάζειν
ἄν
τινα
αὐτῶν |
[10] |
τοῖς
νόμοις.
~Ὧν
ἕνεκα
περὶ
|
ἐμαυτοῦ |
παραλιπὼν
Ἀλκιβιάδου
τὸν
βίον
ἀναμνῆσαι |
[40] |
ὁρῶντες
δικαιότεροι
καὶ
σωφρονέστεροι
γίγνωνται.
|
Ἐμὲ |
μὲν
τοίνυν
ἐξελάσαντες
τοὺς
βελτίστους |
[8] |
ἂν
τῶν
κατηγορούντων
ἠκροᾶσθε
καὶ
|
ἐμοὶ |
ἀναγκαῖον
ἦν
ἀπολογεῖσθαι
περὶ
τούτων· |
[37] |
τῶν
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν
ἐχόντων
|
ἐμοὶ |
ἀπέκτειναν.
Οὔκουν
τοὺς
τοιούτους
δίκαιον |
[34] |
εἰ
δεῖ
κατὰ
γένος
σκοπεῖν,
|
ἐμοὶ |
μὲν
οὐδαμόθεν
προσήκει
τούτου
τοῦ |
[41] |
~Βούλομαι
δ'
ὑμᾶς
ἀναμνῆσαι
τῶν
|
ἐμοὶ |
πεπραγμένων.
Ἐγὼ
γὰρ
πρεσβεύσας
εἰς |
[10] |
πλῆθος
τῶν
ἁμαρτημάτων
πόθεν
ἄρξωμαι,
|
ἐμποδὼν |
ἁπάντων
ὄντων.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[3] |
μήτε
δήσειν
μήτε
ἀποκτενεῖν
ἄκριτον,
|
ἐν |
δὲ
τῷδε
τῷ
καιρῷ
οὔτε |
[23] |
ἀνάγκαις
κατείληπται
μισεῖν.
Ἀλλ'
ὑμεῖς
|
ἐν |
μὲν
ταῖς
τραγῳδίαις
τοιαῦτα
θεωροῦντες |
[30] |
δίκην,
ἀλλὰ
ὁπόσοι
μὲν
ἄρχοντες
|
ἐν |
μιᾷ
πόλει
γεγένηνται,
ὑπεύθυνοί
εἰσιν, |
[31] |
ἐστιν,
ἀλλὰ
τοιαῦτα
διαπεπραγμένος
σίτησιν
|
ἐν |
Πρυτανείῳ
ἔλαβε,
καὶ
προσέτι
πολλῇ |
[5] |
δὲ
καὶ
τοὺς
φίλους
ὑμῶν
|
ἐν |
ταύτῃ
μάλιστα
τῇ
ἡμέρᾳ
λυπεῖσθαι |
[15] |
κατάσχοι,
ὡς
ἐναντίον
πάντων
ὑμῶν
|
ἐν |
τῇ
ἐκκλησίᾳ
κατηγόρει·
καὶ
τὰ |
[23] |
θεωροῦντες
δεινὰ
νομίζετε,
γιγνόμενα
δ'
|
ἐν |
τῇ
πόλει
ὁρῶντες
οὐδὲν
φροντίζετε. |
[20] |
τῶν
ἀρχόντων
ἁπάντων
παρόντων
τῶν>
|
ἐν |
τῇ
πόλει
τύπτων
ἐξήλασεν
αὐτόν, |
[22] |
τῶν
νέων
αἱ
διατριβαὶ
οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
γυμνασίοις,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς |
[22] |
οὐκ
ἐν
τοῖς
γυμνασίοις,
ἀλλ'
|
ἐν |
τοῖς
δικαστηρίοις
εἰσί,
καὶ
στρατεύονται |
[4] |
τῶν
ἄλλων·
οὐ
γὰρ
ὥσπερ
|
ἐν |
τοῖς
δικαστηρίοις
οἱ
λαχόντες
κρίνουσιν, |
[18] |
πρὸς
μὲν
τὰς
ἄλλας
πόλεις
|
ἐν |
τοῖς
συμβόλοις
συντιθέμεθα
μὴ
ἐξεῖναι |
[4] |
δεῖ
στερηθῆναι
τῆς
πόλεως.
~Εἶτα
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
οἱ
τοὺς
ἑταίρους |
[1] |
διαφθερεῖ,
καὶ
~Κατὰ
Ἀλκιβιάδου.
~Οὐκ
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
μόνον
γιγνώσκω
τῶν |
[35] |
ἀδικουμένων
κατασκευάσαι.
Ἐγὼ
μὲν>
τοίνυν
|
ἔν |
τε
τῷ
κοινῷ
κέκριμαι
τετράκις, |
[29] |
τὰ
τούτου,
κατεγέλων
ἡμῶν,
ὁρῶντες
|
ἕνα |
ἄνδρα
μεῖζον
ἁπάσης
τῆς
πόλεως |
[16] |
διατετέλεκεν
ἁθρόους
μὲν
ὑμᾶς
κολακεύων,
|
ἕνα |
δ'
ἕκαστον
προπηλακίζων.
~Ὃς
εἰς |
[2] |
Ἀλκιβιάδης
καὶ
Νικίας,
ὧν
ἀναγκαῖον
|
ἕνα |
τῇ
συμφορᾷ
περιπεσεῖν.
~Ἄξιον
δὲ |
[3] |
τὸν
θέντα
τὸν
νόμον,
ὃς
|
ἐναντία |
τῷ
ὅρκῳ
τοῦ
δήμου
καὶ |
[15] |
οἶκον
τὸν
Ἱππονίκου
κατάσχοι,
ὡς
|
ἐναντίον |
πάντων
ὑμῶν
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ |
[20] |
ἀγωνιζόμενον,
οὐκ
ἐξὸν
ἐπιχειρήσαντα
κωλύειν,
|
ἐναντίον |
ὑμῶν
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[19] |
διαφέροντα
παραβαίνειν
τολμᾷ·
φανερῶς
γὰρ
|
ἐνδείκνυται, |
ὥσπερ
οὗτος,
οὐκ
αὐτὸς
τοῖς |
[10] |
ὀμωμοκότων
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις.
~Ὧν
|
ἕνεκα |
περὶ
ἐμαυτοῦ
παραλιπὼν
Ἀλκιβιάδου
τὸν |
[40] |
καταπεφρόνηκεν;
~Οὐ
μόνον
δὲ
αὐτῶν
|
ἕνεκα |
τῶν
παρανομούντων,
ἵνα
δίκην
διδῶσιν, |
[17] |
δ'
ἀναίσχυντός
ἐστιν,
ὥστε
προσελθὼν
|
ἐνεκάλει |
αὐτῷ
ὡς
ἀδικούμενος,
καὶ
οὐχ |
[5] |
πολίτης
ἐστίν,
οὗτος
οὐδ'
ἀπελθὼν
|
ἐνθένδε |
παύσεται,
ἀλλ'
ὅπου
ἂν
οἰκῇ, |
[20] |
τοῖς
αὑτοῦ
τρόποις
ἀκολουθεῖν
ἀξιῶν.
|
~Ἐνθυμήθητε |
δὲ
Ταυρέαν,
ὃς
ἀντιχορηγὸς
ἦν |
[39] |
γὰρ
αὐτῷ
κλαυμάτων
ἄξια
εἴργασται·
|
ἐνθυμοῦμαι |
δὲ
τίνας
ποτὲ
καὶ
πείσει |
[18] |
τῶν
ὁμολογουμένων
δούλων.
~Ἀγανακτῶ
δ'
|
ἐνθυμούμενος |
ὑμῖν
μὲν
οὐδὲ
τοὺς
κακούργους |
[24] |
φυλάττεσθαι
τῶν
πολιτῶν
τοὺς
ὑπεραυξανομένους,
|
ἐνθυμουμένους |
ὑπὸ
τῶν
τοιούτων
τὰς
τυραννίδας |
[29] |
Ἀλκιβιάδου
τοῖς
τούτου
πομπείοις
χρῆσθαι
|
ἐνόμιζον |
ἡμᾶς·
ὅσοι
δὲ
ἢ
παρὰ |
[3] |
τοῦ
δήμου
καὶ
τῆς
βουλῆς
|
ἐνομοθέτησεν· |
ἐκεῖ
μὲν
γὰρ
ὄμνυτε
μηδένα |
[6] |
ἀνδρὸς
πείσεται.
~Ῥᾴδιον
δὲ
καὶ
|
ἐντεῦθεν |
γνῶναι
τὸν
νόμον
πονηρὸν
ὄντα· |
[10] |
ἄλλων
ἀστῶν
καὶ
ξένων
τοὺς
|
ἐντυγχάνοντας, |
ἀποδείξω.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
πείσας |
[15] |
χρὴ
προσδοκᾶν
τοῦτον
περὶ
τοὺς
|
ἐντυχόντας |
τῶν
πολιτῶν
διαπράττεσθαι;
Πάντες
γὰρ |
[11] |
ὑμᾶς
τὸν
φόρον
ταῖς
πόλεσιν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
τάξαι
τὸν
ὑπ'
Ἀριστείδου |
[22] |
πριάμενος
γυναῖκα
τῶν
αἰχμαλώτων
υἱὸν
|
ἐξ |
αὐτῆς
πεποίηται,
ὃς
τοσούτῳ
παρανομωτέρως |
[25] |
μᾶλλον
ἢ
τῶν
κατηγορηθέντων
ἀπολογήσεσθαι.
|
Ἐξ |
αὐτῶν
δὲ
τούτων
ἐπιδείξω
αὐτὸν |
[27] |
ἐπεὶ
καὶ
τοῖς
πολίταις
οὐκ
|
ἐξ |
ἴσου
χρῆται,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν |
[20] |
δὲ
τοῦ
νόμου
τῶν
χορευτῶν
|
ἐξάγειν |
ὃν
ἄν
τις
βούληται
ξένον |
[22] |
περὶ
τῶν
Μηλίων
γνώμην
ἀποφηνάμενος
|
ἐξανδραποδίζεσθαι, |
πριάμενος
γυναῖκα
τῶν
αἰχμαλώτων
υἱὸν |
[36] |
ἀνέχεσθαι
λυσιτελεῖ,
τούτῳ
δὲ
οὐκ
|
ἐξαρκεῖ, |
εἰ
μὴ
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
[10] |
εἰ
δεήσειε
λέγειν,
οὐκ
ἂν
|
ἐξαρκέσειεν |
ὁ
παρὼν
χρόνος,
ἅμα
δὲ |
[9] |
αὐτῶν
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
μὴ
|
ἐξεῖναι |
δικάζεσθαι,
καὶ
ὑμῶν
ὀμωμοκότων
χρῆσθαι |
[18] |
ἐν
τοῖς
συμβόλοις
συντιθέμεθα
μὴ
|
ἐξεῖναι |
μήθ'
εἷρξαι
μήτε
δῆσαι
τὸν |
[3] |
μὲν
γὰρ
ὄμνυτε
μηδένα
μήτε
|
ἐξελᾶν |
μήτε
δήσειν
μήτε
ἀποκτενεῖν
ἄκριτον, |
[40] |
σωφρονέστεροι
γίγνωνται.
Ἐμὲ
μὲν
τοίνυν
|
ἐξελάσαντες |
τοὺς
βελτίστους
περιδεεῖς
καταστήσετε,
τοῦτον |
[5] |
ἥδεσθαι,
συνειδότας
ὡς
ἂν
ἀγνοήσαντες
|
ἐξελάσητε |
τὸν
βέλτιστον,
δέκα
ἐτῶν
ἡ |
[2] |
{τῶν
ἀγαθῶν}
εἷς
ἐγὼ
βουληθεὶς
|
ἐξετάζεσθαι |
μεγίστοις
περιπέπτωκα
κινδύνοις,
προθύμων
μὲν |
[20] |
τῶν>
ἐν
τῇ
πόλει
τύπτων
|
ἐξήλασεν |
αὐτόν,
καὶ
τῶν
θεατῶν
συμφιλονικούντων |
[29] |
τῇ
προτεραίᾳ
τῆς
θυσίας
χρησόμενος,
|
ἐξηπάτησε |
καὶ
ἀποδοῦναι
οὐκ
ἤθελε,
βουλόμενος |
[14] |
καταφρονῶν.
Οὐ
τοίνυν
ταῦτα
μόνον
|
ἐξήρκεσεν, |
ἀλλὰ
καὶ
λαθραῖον
θάνατον
ἐπεβούλευσε |
[20] |
τις
βούληται
ξένον
ἀγωνιζόμενον,
οὐκ
|
ἐξὸν |
ἐπιχειρήσαντα
κωλύειν,
ἐναντίον
ὑμῶν
καὶ |
[4] |
καὶ
οὐδενὸς
ἀξίαν
ἡγοῦμαι
ζημίαν,
|
ἐξὸν |
κολάζειν
χρήμασι
καὶ
δεσμῷ
καὶ |
[33] |
ἀγαθοὶ
καὶ
σώφρονες
ἦσαν,
οἵτινες
|
ἐξωστράκισαν |
Κίμωνα
διὰ
παρανομίαν,
ὅτι
τῇ |
[32] |
νικήσαντα
πάντας
τοὺς
στεφανηφόρους
ἀγῶνας,
|
ἐξωστρακίσατε |
πρὸς
τοῦτο
οὐδὲν
ἀποβλέψαντες,
ὃς |
[34] |
καὶ
ὁ
πάππος
Ἀλκιβιάδης
δὶς>
|
ἐξωστρακίσθησαν |
ἀμφότεροι,
ὥστ'
οὐδὲν
θαυμαστὸν
οὐδ' |
[20] |
ὥστε
τῶν
χορῶν
τὸν
μὲν
|
ἐπαινούντων, |
τοῦ
δ'
ἀκροάσασθαι
οὐκ
ἐθελόντων, |
[18] |
δὲ
τοσοῦτον
χρόνον
εἵρξας
καὶ
|
ἐπαναγκάζων |
γράφειν
οὐδὲν
κακὸν
πέπονθεν,
ἀλλὰ |
[14] |
ἐξήρκεσεν,
ἀλλὰ
καὶ
λαθραῖον
θάνατον
|
ἐπεβούλευσε |
Καλλίᾳ,
~ἵνα
τὸν
οἶκον
τὸν |
[29] |
τῶν
πολιτῶν
ἤκουον
ἢ
καὶ
|
ἐπεγίγνωσκον |
τὰ
τούτου,
κατεγέλων
ἡμῶν,
ὁρῶντες |
[14] |
δὴ
μάλιστα
τὴν
αὑτοῦ
δύναμιν
|
ἐπεδείξατο· |
παρακαλέσας
γὰρ
τοὺς
ἑταίρους,
ἁρπάσας |
[15] |
οὐδ'
ἔρημος
οὐδ'
εὐαδίκητός
ἐστιν,
|
ἐπεὶ |
διὰ
τὸν
πλοῦτον
ἔχει
πολλοὺς |
[27] |
θαυμάζειν
ἄν
τινα
αὐτῶν
βιάσηται,
|
ἐπεὶ |
καὶ
τοῖς
πολίταις
οὐκ
ἐξ |
[34] |
τούτου
σωφρονέστεροι
καὶ
δικαιότεροι
ἦσαν,
|
ἐπεὶ |
τῶν
γε
τούτῳ
πεπραγμένων
οὐδ' |
[8] |
ἀναγκαῖον
ἦν
ἀπολογεῖσθαι
περὶ
τούτων·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
τετράκις
ἀγωνιζόμενος
ἀπέφυγον,
οὐκέτι |
[35] |
τῶν
ἀρχόντων
καὶ
τῶν
νόμων,
|
ἐπειδὴ |
παρὰ
τῶν
τοιούτων
οὐκ
ἔστιν |
[14] |
τῶν
Ἑλλήνων,
οὕτως
ὑβριστὴς
ἦν,
|
ἐπεισάγων |
εἰς
τὴν
αὐτὴν
οἰκίαν
ἑταίρας, |
[27] |
ἵππων
ἔχων;
~Ἦ
που
ταχέως
|
ἐπέτρεψεν |
ἂν
ἀνταγωνίζεσθαι
ἑαυτῷ,
ὃς
Ἀθηναῖον |
[17] |
γραφέα
συνεισελθεῖν
{οἴκαδε}
τὴν
οἰκίαν
|
ἐπηνάγκασε |
γράφειν,
δεομένου
δὲ
καὶ
προφάσεις |
[30] |
Περσικὴν
Ἐφέσιοι
διπλασίαν
τῆς
δημοσίας
|
ἔπηξαν, |
ἱερεῖα
δὲ
καὶ
τοῖς
ἵπποις |
[13] |
ὃς
τὴν
Καλλίου
γήμας
ἀδελφὴν
|
ἐπὶ |
δέκα
ταλάντοις,
τελευτήσαντος
Ἱππονίκου
στρατηγοῦντος |
[13] |
δέκα
ταλάντοις,
τελευτήσαντος
Ἱππονίκου
στρατηγοῦντος
|
ἐπὶ |
Δηλίῳ
ἕτερα
τοσαῦτα
προσεπράξατο,
λέγων |
[18] |
δέ
τις
παραβῇ,
μεγάλην
ζημίαν
|
ἐπὶ |
τούτοις,
ἔθεμεν·
τούτου
δὲ
τοιαῦτα |
[11] |
Ἀριστείδου
πάντων
δικαιότατα
τεταγμένον,
αἱρεθεὶς
|
ἐπὶ |
τούτῳ
δέκατος
αὐτὸς
μάλιστα
διπλάσιον |
[15] |
ἑαυτοῦ
καὶ
τῷ
κηδεστῇ
θάνατον
|
ἐπιβουλεύει, |
τί
χρὴ
προσδοκᾶν
τοῦτον
περὶ |
[5] |
μὲν
καὶ
τῇδε
οὐδὲν
ἧττον
|
ἐπιβουλεύσει, |
ἀλλὰ
καὶ
μᾶλλον
καὶ>
δικαιότερον |
[11] |
αὐτὸν
ἑκάστοις
τῶν
συμμάχων
ἐποίησεν,
|
ἐπιδείξας |
δ'
αὑτὸν
φοβερὸν
καὶ
μέγα |
[29] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην
ὑβρίζων
|
ἐπιδείξειε, |
τὰ
πομπεῖα
παρὰ
τῶν
ἀρχιθεώρων |
[25] |
ἀπολογήσεσθαι.
Ἐξ
αὐτῶν
δὲ
τούτων
|
ἐπιδείξω |
αὐτὸν
ἐπιτηδειότερον
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ |
[28] |
τὰς
πόλεις
τῶν
ἡμετέρων
πολεμίων
|
ἐπιθυμεῖν, |
ἡμᾶς
δὲ
μισεῖν.
~Ἵνα
δὲ |
[13] |
δὲ
τῶν
πεπεισμένων
Ἀλκιβιάδην
δημοκρατίας
|
ἐπιθυμεῖν, |
τοιαύτης
πολιτείας
ἣ
μάλιστα
κοινότητα |
[6] |
ἁρμόττοντα
μάλιστα
τυγχάνει
καὶ
πλείστους
|
ἐπιθυμητὰς |
ἔχει.
~Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων |
[40] |
τῶν
παρανομούντων,
ἵνα
δίκην
διδῶσιν,
|
ἐπιμελεῖσθαι |
ἄξιον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων, |
[1] |
χαλεπὸν
ἡγούμην,
πρὶν
τῶν
κοινῶν
|
ἐπιμελεῖσθαί |
τινος.
Πολίτου
δὲ
ἀγαθοῦ
νομίζω |
[12] |
προστάτην,
ὅστις
τοῦ
παρόντος
χρόνου
|
ἐπιμελεῖται, |
ἀλλὰ
μὴ
καὶ
τοῦ
μέλλοντος |
[1] |
μὲν
γὰρ
τοὺς
τῶν
ἰδίων
|
ἐπιμελουμένους |
οὐδὲν
αἱ
πόλεις
μείζους
καθίστανται, |
[19] |
πολὺ
δὲ
χαλεπώτερον,
ὅταν
τις
|
ἐπιστάμενος |
τὰ
διαφέροντα
παραβαίνειν
τολμᾷ·
φανερῶς |
[23] |
φροντίζετε.
Καίτοι
ἐκεῖνα
μὲν
οὐκ
|
ἐπίστασθε |
πότερον
οὕτω
γεγένηται
ἢ
πέπλασται |
[7] |
λόγων
ἴσους
καὶ
κοινοὺς
ἡμῖν
|
ἐπιστάτας |
γενέσθαι,
καὶ
πάντας
ἄρχοντας
περὶ |
[36] |
δήπου,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
ὀστρακισθῆναι
μὲν
|
ἐπιτήδειός |
εἰμι,
τεθνάναι
δὲ
οὐκ
ἄξιος, |
[25] |
αὐτῶν
δὲ
τούτων
ἐπιδείξω
αὐτὸν
|
ἐπιτηδειότερον |
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
σῴζεσθαι.
Διηγήσομαι |
[41] |
διαφόρους
ὄντας
διήλλαξα,
τοὺς
δ'
|
ἐπιτηδείους |
ἐποίησα,
τοὺς
δ'
ἀπὸ
τῶν |
[42] |
τοιούτους
τῶν
πολιτῶν
πολὺ
μᾶλλον
|
ἐπιτηδείους |
ἡγοῦμαι
μένειν
ἢ
φεύγειν.
|
[16] |
ὃν
ἔδει
τεθνάναι
διὰ
τὰ
|
ἐπιτηδεύματα, |
κατήγορος
τῶν
διαβεβλημένων
ὑφ'
ὑμῶν |
[39] |
οὐδὲν
ὁμοίως
βεβίωκεν,
ἀλλὰ
τῶν
|
ἐπιτηδευμάτων |
αὐτῶν
καταπεφρόνηκεν;
~Οὐ
μόνον
δὲ |
[33] |
τῶν
ἀγώνων
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
|
ἐπιτηδευμάτων |
ἔκρινον
αὐτόν.
~Ἀλλὰ
μὴν
εἰ |
[31] |
τοὺς
οἴκους
ποιήσαντας·
οὗτος
δ'
|
ἐπιτηδεύων |
ἅπαντα
πολυτελέστατα
διπλασίαν
οὐσίαν
κέκτηται. |
[7] |
μήτε
τοῖς
ὑπὲρ
καιρὸν
χαριζομένοις
|
ἐπιτρέπειν, |
ἀλλὰ
τῷ
μὲν
θέλοντι
λέγειν |
[28] |
πολιτῶν,
ἀλλὰ
φανερῶς
εἴρηκεν
οὐκ
|
ἐπιτρέψειν |
τοῖς
ἀντεπιθυμοῦσί
τινος.
Εἶτ'
ἐκ |
[26] |
πολίτην
ὄντα
καὶ
οὐ>
τὸν
|
ἐπιτυχόντα, |
δυνάμενος
παρὰ
τοῖς
ἀγωνοθέταις
τῶν |
[37] |
φαύλων
κατηγόρων
ἢ
διὰ
τῶν
|
ἐπιτυχόντων |
ἐχθρῶν
ἐκινδύνευον,
ἀλλ'
οὐ
διὰ |
[39] |
ὅρκων
φροντίζειν,
ὑμᾶς
τε
παραβαίνειν
|
ἐπιχειρεῖν |
διδάσκειν,
καὶ
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
[20] |
βούληται
ξένον
ἀγωνιζόμενον,
οὐκ
ἐξὸν
|
ἐπιχειρήσαντα |
κωλύειν,
ἐναντίον
ὑμῶν
καὶ
τῶν |
[34] |
Καὶ
μὴν
οὐδ'
ἂν
αὐτὸς
|
ἐπιχειρήσειεν |
ἀντειπεῖν,
ὡς
οὐ
τῶν
ἄλλων |
[38] |
ἀπολώλασιν,
οὐκ
ἂν>
ἀνασχέσθαι
τῶν
|
ἐπιχειρούντων· |
εἰ
δέ
τις
τῶν
ἀποφυγόντων |
[41] |
ὄντας
διήλλαξα,
τοὺς
δ'
ἐπιτηδείους
|
ἐποίησα, |
τοὺς
δ'
ἀπὸ
τῶν
ἐχθρῶν |
[17] |
μὴ
πάνυ
ταχέως
γράφοι.
Ὅπερ
|
ἐποίησε· |
καὶ
οὐ
πρότερον
ἀπηλλάγη,
πρὶν |
[26] |
αὐτὸς
ἠγωνίζετο.
Καίτοι
τί
ἂν
|
ἐποίησεν, |
εἴ
τις
τῶν
συμμάχων
τῶν |
[11] |
διπλάσιον
αὐτὸν
ἑκάστοις
τῶν
συμμάχων
|
ἐποίησεν, |
ἐπιδείξας
δ'
αὑτὸν
φοβερὸν
καὶ |
[41] |
τῶν
πρεσβευόντων
ἕκαστος
τὰ
αὐτὰ
|
ἐποίησεν, |
ὀλίγους
ἂν
πολεμίους
εἴχετε
καὶ |
[20] |
ἀκροάσασθαι
οὐκ
ἐθελόντων,
οὐδὲν
πλέον
|
ἔπραξεν· |
~ἀλλὰ
τῶν
κριτῶν
οἱ
μὲν |
[27] |
μὲν
λόγους
δημαγωγοῦ
τὰ
δ'
|
ἔργα |
τυράννου
παρέχων,
καταμαθὼν
ὑμᾶς
τοῦ |
[35] |
δικάζεσθαι
βουλόμενον·
Ἀλκιβιάδης
δὲ
τοιαῦτα
|
ἐργασάμενος |
οὐδεμίαν
πώποτε
δίκην
ὑποσχεῖν
ἐτόλμησεν. |
[17] |
αὐτῷ,
ἀλλ'
ὅτι
κατέλιπε
τὸ
|
ἔργον |
ἠπείλει,
καὶ
οὔτε
τῆς
δημοκρατίας |
[15] |
οὐσίαν
ἀπόλοιτο.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
|
ἔρημος |
οὐδ'
εὐαδίκητός
ἐστιν,
ἐπεὶ
διὰ |
[37] |
ἐκινδύνευον,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τῶν
|
ἐρρωμενεστάτων |
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν,
οἵ |
[2] |
ἀνταγωνιζόμενοι
περὶ
τῶν
ἄθλων
τούτων
|
ἐσμὲν |
ἐγὼ
καὶ
Ἀλκιβιάδης
καὶ
Νικίας, |
[31] |
οὐ
πολὺ
μᾶλλον
ἠτιμακὼς
ἢ
|
ἐστεφανωκὼς |
τὴν
πόλιν.
Εἰ
δὲ
βούλεσθε |
[19] |
τῆς
πόλεως.
Δεινὸν
μὲν
οὖν
|
ἐστι |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἀγνοούντων
τὰ |
[16] |
πλείονος.
~Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατόν
|
ἐστι, |
τοιοῦτος
ὢν
ὡς
εὔνους
τῷ |
[8] |
ὑπαρχόντων
ἄμεινον
βουλεύσεσθε
περὶ
ἡμῶν.
|
~Ἔστι |
δὲ
περὶ
τῆς
μισοδημίας
καὶ |
[24] |
καὶ
τὴν
τελευτὴν
ὑπερβάλλουσαν
ποιήσασθαι.
|
Ἔστι |
δὲ
σωφρόνων
ἀνδρῶν
φυλάττεσθαι
τῶν |
[39] |
τεθνηκότας
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἔχειν;
|
~Ἔστι |
μὲν
οὖν
Ἀλκιβιάδου
μήτε
αὐτὸν |
[31] |
χρήματα
λαμβάνων
οὐδενὸς
τούτων
ὑπόδικός
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
τοιαῦτα
διαπεπραγμένος
σίτησιν
ἐν |
[1] |
τῶν
πολιτικῶν
πραγμάτων
ὡς
σφαλερόν
|
ἐστιν |
ἅπτεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
πρότερον
χαλεπὸν |
[15] |
μὴν
οὐδ'
ἔρημος
οὐδ'
εὐαδίκητός
|
ἐστιν, |
ἐπεὶ
διὰ
τὸν
πλοῦτον
ἔχει |
[5] |
τοῦτο
μεθίσταται
ὅτι
πονηρὸς>
πολίτης
|
ἐστίν, |
οὗτος
οὐδ'
ἀπελθὼν
ἐνθένδε
παύσεται, |
[8] |
ἔχει
καὶ
διώρισται
τούτων
ὁπότερόν
|
ἐστιν. |
~Ὥστε
δεινὸν
νομίζω
τοὺς
μὲν |
[36] |
ὑποσχεῖν
ἐτόλμησεν.
~Οὕτω
γὰρ
χαλεπός
|
ἐστιν, |
ὥστε
οὐ
περὶ
τῶν
παρεληλυθότων |
[17] |
παρὰ
βασιλέως.
Οὕτω
δ'
ἀναίσχυντός
|
ἐστιν, |
ὥστε
προσελθὼν
ἐνεκάλει
αὐτῷ
ὡς |
[30] |
Λεσβίοις
προσέταξε.
Καὶ
οὕτως
εὐτυχής
|
ἐστιν, |
ὥστε
τοὺς
Ἕλληνας
τῆς
παρανομίας |
[35] |
ἐπειδὴ
παρὰ
τῶν
τοιούτων
οὐκ
|
ἔστιν |
ἰδίᾳ
δίκην
λαβεῖν,
δημοσίαν
τιμωρίαν |
[34] |
προσήκει
τούτου
τοῦ
πράγματος
οὐδὲ
|
ἔστιν |
οὐδεὶς
ὅστις
ἂν
ἀποδείξειε
τῶν |
[22] |
τῶν
οἰκειοτάτων
ὑπάρχει
αὐτῷ
τὰ
|
ἔσχατα |
τοὺς
μὲν
πεποιηκέναι
τοὺς
δὲ |
[14] |
ἐπεισάγων
εἰς
τὴν
αὐτὴν
οἰκίαν
|
ἑταίρας, |
καὶ
δούλας
καὶ
ἐλευθέρας,
ὥστ' |
[14] |
δύναμιν
ἐπεδείξατο·
παρακαλέσας
γὰρ
τοὺς
|
ἑταίρους, |
ἁρπάσας
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
τὴν |
[4] |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
οἱ
τοὺς
|
ἑταίρους |
καὶ
συνωμότας
κεκτημένοι
πλέον
φέρονται |
[13] |
τελευτήσαντος
Ἱππονίκου
στρατηγοῦντος
ἐπὶ
Δηλίῳ
|
ἕτερα |
τοσαῦτα
προσεπράξατο,
λέγων
ὡς
ὡμολόγησεν |
[17] |
διὰ
τὸ
συγγραφὰς
ἔχειν
παρ'
|
ἑτέρων, |
προεῖπεν
αὐτῷ
δήσειν,
εἰ
μὴ |
[2] |
μηδὲν
ἀδικήσαντα
τὴν
πόλιν
δέκα
|
ἔτη |
φεύγειν·
οἱ
δ'
ἀνταγωνιζόμενοι
περὶ |
[5] |
χρήμασι
καὶ
δεσμῷ
καὶ
θανάτῳ.
|
~Ἔτι |
δ'
εἴ
τις
διὰ
τοῦτο |
[23] |
δὲ
τὴν
τόλμαν
αὐτοῦ
σαφέστερον
|
ἔτι |
διελθεῖν.
Ἐκ
ταύτης
γὰρ
παιδοποιεῖται |
[32] |
ὃς
ἀπὸ
τῶν
ἑαυτοῦ
πόνων
|
ἐτίμησε |
τὴν
πόλιν.
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
καὶ |
[27] |
Ἀθηναῖον
ἄνδρα
βιασάμενος
τοῖς
ἀλλοτρίοις
|
ἐτόλμησεν |
ἵπποις
ἁμιλλᾶσθαι,
δηλώσας
τοῖς
Ἕλλησι |
[35] |
ἐργασάμενος
οὐδεμίαν
πώποτε
δίκην
ὑποσχεῖν
|
ἐτόλμησεν. |
~Οὕτω
γὰρ
χαλεπός
ἐστιν,
ὥστε |
[5] |
ἀγνοήσαντες
ἐξελάσητε
τὸν
βέλτιστον,
δέκα
|
ἐτῶν |
ἡ
πόλις
οὐδὲν
ἀγαθὸν
ὑπὸ6 |
[15] |
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ἔρημος
οὐδ'
|
εὐαδίκητός |
ἐστιν,
ἐπεὶ
διὰ
τὸν
πλοῦτον |
[42] |
τῶν
ἰδίων.
Καίτοι
τυγχάνω
νενικηκὼς
|
εὐανδρίᾳ |
καὶ
λαμπάδι
καὶ
τραγῳδοῖς,
οὐ |
[7] |
μὲν
θέλοντι
λέγειν
καὶ
ἀκούειν
|
εὐμενεῖς |
εἶναι,
τῷ
δὲ
ἀσελγαίνοντι
καὶ |
[16] |
δεινότατόν
ἐστι,
τοιοῦτος
ὢν
ὡς
|
εὔνους |
τῷ
δήμῳ
τοὺς
λόγους
ποιεῖται, |
[31] |
πόλιν.
Εἰ
δὲ
βούλεσθε
σκοπεῖν,
|
εὑρήσετε |
τῶν
πολλάκις
τούτῳ
πεπραγμένων
ἕκαστον |
[37] |
δίκαιον
ἐκβάλλειν,
οὓς
πολλάκις
ἐλέγχοντες
|
εὑρίσκετε |
μηδὲν
ἀδικοῦντας,
ἀλλὰ
τοὺς
μὴ |
[30] |
ἀναλώματα
Λεσβίοις
προσέταξε.
Καὶ
οὕτως
|
εὐτυχής |
ἐστιν,
ὥστε
τοὺς
Ἕλληνας
τῆς |
[30] |
διέθετο.
Τούτῳ
σκηνὴν
μὲν
Περσικὴν
|
Ἐφέσιοι |
διπλασίαν
τῆς
δημοσίας
ἔπηξαν,
ἱερεῖα |
[30] |
ἱερεῖα
δὲ
καὶ
τοῖς
ἵπποις
|
ἐφόδια |
Χῖοι
παρεσκεύασαν,
οἶνον
δὲ
καὶ |
[8] |
ἀποφυγόντος
δὲ
ἢ
καταγνωσθέντος
τέλος
|
ἔχει |
καὶ
διώρισται
τούτων
ὁπότερόν
ἐστιν. |
[6] |
μάλιστα
τυγχάνει
καὶ
πλείστους
ἐπιθυμητὰς
|
ἔχει. |
~Περὶ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐκ |
[15] |
ἐστιν,
ἐπεὶ
διὰ
τὸν
πλοῦτον
|
ἔχει |
πολλοὺς
τοὺς
βοηθήσοντας.
Καίτοι
ὅστις |
[16] |
οὔτ'
ὅσον
ὀλίγῳ
πλέον
ἀξιῶν
|
ἔχειν· |
ἀλλ'
οὕτω
σφόδρα
καταπεφρόνηκεν
ὥστε |
[35] |
τὸν
νόμον
ταύτην
τὴν
διάνοιαν
|
ἔχειν· |
ἀποβλέψαντα
τῶν
πολιτῶν
πρὸς
τοὺς |
[38] |
τοὺς
τεθνηκότας
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἔχειν; |
~Ἔστι
μὲν
οὖν
Ἀλκιβιάδου
μήτε |
[1] |
τὰς
ἰδίας
ὑπὲρ
τῶν
δημοσίων
|
ἔχειν |
ἡσυχίαν·
διὰ
μὲν
γὰρ
τοὺς |
[17] |
πράττειν
ἤδη
διὰ
τὸ
συγγραφὰς
|
ἔχειν |
παρ'
ἑτέρων,
προεῖπεν
αὐτῷ
δήσειν, |
[22] |
Αἰγίσθου
γέγονεν,
ὥστ'
ἐκ
τῶν
|
ἐχθίστων |
ἀλλήλοις
πέφυκε,
καὶ
τῶν
οἰκειοτάτων |
[12] |
Δηλώσει
δὲ
ἡ
τῶν
συμμάχων
|
ἔχθρα, |
ὅταν
πρῶτον
ἡμῖν
καὶ
Λακεδαιμονίοις |
[1] |
πλήθους,
καὶ
μὴ
καταδείσαντα
τὰς
|
ἔχθρας |
τὰς
ἰδίας
ὑπὲρ
τῶν
δημοσίων |
[2] |
σῴζομαι,
πλείστοις
δὲ
καὶ
δεινοτάτοις
|
ἐχθροῖς |
χρώμενος,
ὑφ'
ὧν
διαβάλλομαι.
Ὁ |
[23] |
ὡς
ἂν
μάλιστα
τὸν
υἱὸν
|
ἐχθρὸν |
ἑαυτῷ
καὶ
τῇ
πόλει
ποιήσειε· |
[5] |
τῇ
ἡμέρᾳ
λυπεῖσθαι
καὶ
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
ἥδεσθαι,
συνειδότας
ὡς
ἂν
ἀγνοήσαντες |
[41] |
ἐποίησα,
τοὺς
δ'
ἀπὸ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
ἀπέστησα.
Καίτοι
εἰ
τῶν
πρεσβευόντων |
[37] |
κατηγόρων
ἢ
διὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων
|
ἐχθρῶν |
ἐκινδύνευον,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τῶν |
[37] |
δύο
τῶν
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν
|
ἐχόντων |
ἐμοὶ
ἀπέκτειναν.
Οὔκουν
τοὺς
τοιούτους |
[26] |
τῶν
ὑμετέρων
ἀφίκετο
ζεῦγος
ἵππων
|
ἔχων; |
~Ἦ
που
ταχέως
ἐπέτρεψεν
ἂν |