HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  88 formes différentes pour 183 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[8, 10]   μοιχείας γῇ καὶ θαλάσσῃ μεμερισμένης·     μοιχείας ἀπ´ Αἰγύπτου μέχρις Ἰωνίας
[8, 10]   σκάφει φανερῶς ἀσελγαίνουσα πάντων ὁρώντων.     μοιχείας γῇ καὶ θαλάσσῃ μεμερισμένης·
[8, 3]   ἐγώ τε τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα, ἔφην,     ἄνδρες, πέπονθα, ἐλεύθερός τε ὢν
[8, 10]   λόγος κατὰ τούτων τῶν μοιχῶν,     βέλτιστε Νικόστρατε" (τοῦτο γὰρ ἦν
[8, 13]   διώκῃ, μὴ δύνῃ φυγεῖν. ἀλλ´,     δέσποτα Πάν, εὐγνωμονήσειας καὶ μὴ
[8, 17]   πραχθέντα περὶ Καλλιγόνην τὴν σήν,     Κλειτοφῶν, ἀδελφήν, ἵνα μὴ ἀσύμβολος
[8, 17]   Κλειτοφῶν, ἀδελφήν, ἵνα μὴ ἀσύμβολος     μυθολογίας παντάπασι. κἀγὼ ἀκούσας τὸ
[8, 4]   τὸν Σώστρατον· Τί οὐ λέγεις,     ξένε, τὸν περὶ ὑμᾶς μῦθον
[8, 17]   Ἐπεὶ τοίνυν τοὺς ὑμετέρους μύθους,     παιδία, κατελέξατε, φέρε ἀκούσατε, ἔφη,
[8, 8]   κατάδικός ἐστιν ὑπερήμερος. τί λέγεις,     σεμνότατε καὶ κοσμιώτατε ἱερεῦ; ἐν
[8, 13]   Λευκίππη, πεπίστευκα, ἀλλὰ τὸν Πᾶνα,     φιλτάτη, φοβοῦμαι. θεός ἐστι φιλοπάρθενος,
[8, 16]   νεώς, ἀγνοοῦσαν τὴν ἀλήθειαν ἐφ´     παρῆν, ὑπομένουσαν δὲ ἡσυχῇ σύν
[8, 17]   μὴ ἀσύμβολος μυθολογίας παντάπασι.  κἀγὼ   ἀκούσας τὸ τῆς ἀδελφῆς ὄνομα
[8, 4]   τιμωρήσεται. ~Ὡς δὲ ἀπηλλάγη ποτέ,  κἀγὼ   ἐξελθὼν ἐκάθηρα τὸ πρόσωπον. τοῦ
[8, 5]   εἶπον, ἠκούσατε· ἓν δὲ αἰτῶ  κἀγὼ   μαθεῖν παρὰ σοῦ, ἱερεῦ, μόνον·
[8, 5]   ἄρα ἔστιν ἀνδρὸς παρθενία, ταύτην  κἀγὼ   μέχρι τοῦ παρόντος πρὸς Λευκίππην
[8, 5]   πάσχοντα ψυχαγωγεῖ μᾶλλον λυπεῖ.  ~Κἀγὼ   πάντα τὰ κατὰ τὴν ἀποδημίαν
[8, 5]   τοῖς παροῦσιν οὕτως ἁρμόσασθαι προσήκει·  κἀγὼ   τὸν σὸν ἀμείψομαι μῦθον εἰπών.
[8, 7]   γέ μοι δοκεῖ, μηδὲ εἴπῃς·  ἐγὼ   γὰρ ἑτοίμη εἰς τὸ τῆς
[8, 18]   καὶ δύσκολος, παρθένον αὐτὴν ἀπολήψεται.  ἐγὼ   γὰρ προῖκα ἐπιδιδοὺς οὐκ εὐκαταφρόνητον
[8, 4]   ἡμᾶς ἱερεὺς μάλα φιλοφρόνως.  ἐγὼ   δὲ εἰς τὸν Σώστρατον ὀρθοῖς
[8, 18]   γάρ ἐστιν ἡμῖν τὸ συγκείμενον.  ἐγὼ   δέ, ἢν τὴν ἔφεσιν ἀγωνισώμεθα,
[8, 1]   τὴν χεῖρα καὶ οὕτως ἐπαύσατο·  ἐγὼ   δὲ ἰδὼν οἷον ἔχει κακὸν
[8, 2]   τῶν ἱερῶν ἀσφάλειαι διδόασι καταφυγήν,  ἐγὼ   δὲ μηδὲν ἀδικήσας, ἱκέτης δὲ
[8, 14]   ἡδονῆς καὶ τὸν Θέρσανδρον ἐλοιδόρουν,  ἐγὼ   δὲ ὅστις ἐγεγόνειν οὐκ ἂν
[8, 1]   ἐπιμανῆ· ταύτην ὅπως μοι φυλάξῃς.  ἐγὼ   δὲ πρὸς τὸ δούλην καὶ
[8, 13]   μὲν εἰσῆλθε πάνυ κοσμίως·  ἐγὼ   δὲ ὡς εἶδον, εἱστήκειν τρέμων,
[8, 18]   Ἡρακλέα καὶ τὴν Ἄρτεμιν, ἐχειροτονήθημεν,  ἐγὼ   μὲν ἐνταῦθα τῇ Ἀρτέμιδι,
[8, 3]   φανερῶς καὶ ἐν τῷ ἱερῷ.  ἐγώ   τε τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα, ἔφην,
[8, 6]   ἐπιχωριάζει τοῖς Βυζαντίοις, ἴστε  λέγω·   εἰ δέ τις ὑμῶν ἧττον
[8, 15]   Φάρον ἐγεγόνει καὶ τοὺς λῃστάς,  λέγω   πρὸς αὐτήν· Οὐκ ἐρεῖς ἡμῖν
[8, 5]   τὸν μέγαν ἐνίκησε λῃστήν, Θέρσανδρον  λέγω,   τὸν ἀναίσχυντον, τὸν βίαιον. ἐφιλοσοφήσαμεν,
[8, 16]   ἡσυχῇ σύν τινι τῶν πειρατῶν·  λόγῳ   δ´ ἦν ἐραστὴς λῃστής.
[8, 14]   ὅστις ἐγεγόνειν οὐκ ἂν εἴποιμι  λόγῳ.   μίαν μὲν δὴ ταύτην νίκην
[8, 9]   τὴν μὲν γὰρ ἀπέκτεινας τῷ  λόγῳ,   τὸν δὲ τοῖς ἔργοις ἠθέλησας,
[8, 4]   Διονύσου κατὰ μικρὸν ἐξιλασκομένου τὴν  αἰδῶ   (ἐλευθερίας γὰρ οὗτος πατήρ) ἄρχει
[8, 5]   τὴν μετὰ ταῦτα πρὸς Μελίτην  αἰδῶ·   ἐπεὶ καὶ τὸ δεῖπνον εἶπον
[8, 10]   τοῦ δράματος πᾶσαν ἀπεκάλυψε τὴν  αἰδῶ,   πεπλήρωται δὲ ἀναισχυντίας. τοῦ γὰρ
[8, 7]   τὰ περὶ τῆς παρθενίας δι´  αἰδῶ   τὴν πρὸς αὐτὸν ψευδώμεθα. διανεύω
[8, 8]   καὶ μοιχὸς παρὰ τῇ καθαρᾷ  θεῷ·   οἴμοι μοιχὸς παρὰ τῇ παρθένῳ.
[8, 2]   αἵματι. τοιαῦτα σπένδει τίς τῇ  θεῷ;   οὐ βάρβαροι τοῦτο καὶ Ταῦροι
[8, 6]   τὸ ἄλσος τὸ κατόπιν τοῦ  νεώ.   ἐνθάδε ἐστὶ σπήλαιον ἀπόρρητον γυναιξί,
[8, 12]   κρίσις· ἐγγράψασα τὸν ὅρκον γραμματείῳ  μηρίνθῳ   δεδεμένον περιεθήκατο τῇ δέρῃ. κἂν
[8, 8]   μᾶλλον δὲ κέλευε τυραννικῶς· μηδὲ  ἀναγινωσκέσθω   σοί τις νόμος μηδὲ γνῶσις
[8, 9]   τὰ μὲν ἐμὰ ἐπὶ τοσοῦτον  εἰρήσθω   πρὸς τὰς τούτου βλασφημίας, τὸν
[8, 16]   ἐξαπατήσαντες οἱ λῃσταὶ τῶν ἐπὶ  μισθῷ   πωλουσῶν τὰ Ἀφροδίτης ὡς δὴ
[8, 6]   ἀπαλλάττεται καὶ ἀφίησιν ἐν τῷ  σπηλαίῳ   τὴν γυναῖκα. τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ
[8, 6]   τὸ ὀξὺ καταφέρει, ἔστε τῷ  τελευταίῳ   συνάπτει βαρεῖ. ὅσα δὲ
[8, 13]   μὲν ἔφυγεν αὐτὸν διώκοντα ἐν  πεδίῳ   καὶ ἐδιώκετο ἐν πλάτει· σὲ
[8, 8]   πόρνης θάλαμος. ταῦτα μόλις ἐν  χαμαιτυπείῳ   γίνεται. εἷς μὲν δή μοι
[8, 12]   δὲ κρίσις· ἐγγράψασα τὸν ὅρκον  γραμματείῳ   μηρίνθῳ δεδεμένον περιεθήκατο τῇ δέρῃ.
[8, 8]   οὗτος κατ´ ἀμφοῖν· τὸν μέντοι  ἀξιῶ   τῆς αὐθαδείας δοῦναι τιμωρίαν, τὸν
[8, 7]   φόβον τοῦ πατρὸς ἐξελεῖν, ἐπισταμένῃ  οἵῳ   δὴ τρόπῳ μάλιστα οἴεται πείσειν.
[8, 9]   βοᾷ· Κατάδικον ἔλυσας θανάτῳ παραδοθέντα.  ποίῳ   θανάτῳ; ποῖον κατάδικον; εἰπέ μοι
[8, 19]   ἡμᾶς ἦν, νεὼς ἐπιβάντες καὶ  οὐρίῳ   χρησάμενοι πνεύματι κατήραμεν εἰς τὸ
[8, 8]   εἰδέναι τοῦτον τὸν κατάδικον χρόνῳ  πολλῷ   συνόντα αὐτῇ καὶ ἐν ἀνδρὸς
[8, 2]   τις λαμβάνει τραύματα, ὡς ἐν  πολέμῳ   καὶ μάχῃ, καὶ μεμίανται τὸ
[8, 18]   ἔγνωκα πρὸς τὸν πατέρα καὶ  νόμῳ   παρ´ ἐκείνου λαβεῖν τὸν γάμον.
[8, 2]   γενόμενος, τύπτομαι παρ´ αὐτῷ τῷ  βωμῷ,   βλεπούσης, οἴμοι, τῆς θεοῦ. ἐπὶ
[8, 5]   τὴν ἀπαγωγήν, τὴν παρὰ τῷ  βωμῷ   πλαστὴν γαστέρα, τὴν Μενελάου τέχνην,
[8, 10]   Νικόστρατε" (τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα  τὠμῷ   ῥήτορι) εἶτα σός· γὰρ
[8, 6]   τόσον μὲν γὰρ ὀξύτατον τὸ  ἄνω   ὅσον τὸ κάτω πρῶτον βαρύτατον,
[8, 18]   σοι καὶ τὸ συμβόλαιον,  φθάνω   πρὸ τοῦ πολέμου γράψας, δεόμενος
[8, 17]   λέγοις. ἄρχεται δὴ λέγειν  φθάνω   προειρηκὼς ἅπαντα, τὸν Καλλισθένην, τὸν
[8, 8]   ἐν γὰρ τῇ τῶν θεραπαινῶν  βασάνῳ   τὴν ἐξέτασιν γενέσθαι δέδοκται. ταύτας
[8, 10]   ἔλυσε καὶ πόρνην ὑπεδέξατο καὶ  συνέγνω   μοιχῷ· δὲ αὐτὸς μᾶλλον
[8, 9]   εἰς τὸ δεσμωτήριον; τίς προέδρων  κατέγνω;   ποῖον δικαστήριον ἐκέλευσε δεθῆναι τὸν
[8, 8]   θεῷ· οἴμοι μοιχὸς παρὰ τῇ  παρθένῳ.   συνῆν δὲ αὐτῷ καὶ γυνή
[8, 11]   κεκοινώνηκεν εἰς Ἀφροδίτην τῷδε τῷ  ξένῳ   παρ´ ὃν ἀπεδήμουν χρόνον, εἰς
[8, 16]   ἅπασιν αὐτοῖς γενέσθαι μᾶλλον  ἐκείνῳ   μόνῳ. ὡς δὲ ἀντέλεγε, δικαιολογούμενος
[8, 4]   περιπλοκάς τινας ἔχειν οὐκ ἀηδεῖς·  οἴνῳ   δὲ μάλιστα πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι
[8, 2]   μάχῃ, καὶ μεμίανται τὸ ἔδαφος  ἀνθρωπίνῳ   αἵματι. τοιαῦτα σπένδει τίς τῇ
[8, 6]   μὲν ἄλλους ἐλευθέρους ἀφῆκε καλάμους,  μόνῳ   δὲ τὸ χεῖλος ἐπιτίθησιν, ὃν
[8, 16]   οὐκ ἔφασάν με αὐτῷ ἀφήσειν  μόνῳ·   φθάνειν γὰρ ἤδη λαβόντα σῶμα
[8, 16]   αὐτοῖς γενέσθαι μᾶλλον ἐκείνῳ  μόνῳ.   ὡς δὲ ἀντέλεγε, δικαιολογούμενος δῆθεν
[8, 8]   κάθισον ἐν τῷ τοῦ προέδρου  θρόνῳ,   καὶ σὺ δίκαζε λοιπὸν ἡμῖν,
[8, 6]   καὶ τῇ σύριγγι συνήθως αὐλεῖν.  χρόνῳ   δὲ ὕστερον χαρίζεται τὸ χωρίον
[8, 8]   οὐκ εἰδέναι τοῦτον τὸν κατάδικον  χρόνῳ   πολλῷ συνόντα αὐτῇ καὶ ἐν
[8, 9]   τοῦ θανάτου τὴν αἰτίαν. Ἐπὶ  φόνῳ   κατέγνωσται, φησί. πεφόνευκεν οὖν; εἰπέ
[8, 3]   δεῖ καὶ ἀπονίψασθαι τὸ πρόσωπον  ἔξω.   μὴ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο ποιήσαιμι
[8, 10]   τὸν δεσμώτην μέρους. ὅταν οὖν  ἀποδείξω   δυσὶ θανάτοις ἔνοχον ὄντα, τότε
[8, 3]   σὸν ἤδη κέκριται, καὶ ὅσον  οὐδέπω   πείσῃ δίκην· τὸ δὲ τῆς
[8, 10]   καὶ τοῦτο τὸ μειράκιον καὶ  οὐδέπω   τὴν ὄψιν ἀργαλέον, ἀλλ´ ἔτι
[8, 8]   ἑλκούσης. γὰρ εἰς τὸ  μήπω   λεχθὲν ἔπειξις τοῦ λόγου τὸ
[8, 6]   μουσικῇ, φέρε καὶ οἷόν ἐστιν  εἴπω   καὶ τὸν ταύτῃ τοῦ Πανὸς
[8, 9]   βλασφημιῶν τὸν βίον ἔχοντι, φέρε  εἴπω   πρὸς ὑμᾶς περὶ ὧν ἐγκέκλημαι.
[8, 7]   πατρὸς ἐξελεῖν, ἐπισταμένῃ οἵῳ δὴ  τρόπῳ   μάλιστα οἴεται πείσειν. κἀκείνη δὲ
[8, 13]   ἡγεῖτο δὲ Θέρσανδρος φαιδρῷ τῷ  προσώπῳ   καὶ εἰς ἡμᾶς ἅμα βλέπων
[8, 14]   αὐτὴν καὶ ἔστη φαιδρῷ τῷ  προσώπῳ.   τὸ δὲ ὕδωρ οἷον ἦν
[8, 19]   ἦν προθεσμία, προσελθόντες τῷ  προέδρῳ   καὶ τοὺς νόμους ἀναγνόντες, καθ´
[8, 7]   καὶ αὐτὸς παρών) προσελθὼν τῷ  προέδρῳ,   Πρόγραψον εἰς αὔριον, ἔφη, τὰς
[8, 13]   ἅπας παρῆν· ἡγεῖτο δὲ Θέρσανδρος  φαιδρῷ   τῷ προσώπῳ καὶ εἰς ἡμᾶς
[8, 14]   ἐνέβη εἰς αὐτὴν καὶ ἔστη  φαιδρῷ   τῷ προσώπῳ. τὸ δὲ ὕδωρ
[8, 19]   καθ´ οὓς οὐδεὶς ἔτι τῷ  Θερσάνδρῳ   λόγος πρὸς ἡμᾶς ἦν, νεὼς
[8, 9]   ἐρεῖν κατὰ σοῦ ἀληθῶς. ἐπανάστηθι  Θερσάνδρῳ,   πρόεδρε· μέχρι μόνων ὀνομάτων πρόεδρος
[8, 3]   οὕτω φανερῶς καὶ ἐν τῷ  ἱερῷ.   ἐγώ τε τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα, ἔφην,
[8, 3]   ὄχλος συνερρύη τῶν ἐν τῷ  ἱερῷ   παρόντων· καὶ οὗτοι ἐκάκιζον αὐτὸν
[8, 6]   μετὰ τοῦτον, καὶ ἐπὶ τῷ  δευτέρῳ   τοσοῦτον, ὅσον τοῦ δευτέρου μείζων
[8, 16]   πωλουσῶν τὰ Ἀφροδίτης ὡς δὴ  ναυκλήρῳ   τινὶ γυναῖκα συνεσομένην ἐπὶ τοῦ
[8, 6]   ὅσοι εἰσὶ τῶν καλάμων βραχὺ  μικρῷ   λειπόμενοι, τούτων μείζων μετὰ
[8, 11]   θεοπρόπου θυγατέρα (οὐκέτι βασανίσων, ὡς  μικρῷ   πρόσθεν ἔλεγον) τῷ δὲ ὄντι
[8, 16]   οἶδ´ ὅποι γε καὶ πιπράσκουσιν  ἐμπόρῳ   συνήθει, κἀκεῖνος Σωσθένει. ~Λέγει δὴ
[8, 9]   βεβιωμένων· ἐπεὶ δὲ σύνιστέ μοι  πόρρω   τῶν τούτου βλασφημιῶν τὸν βίον
[8, 11]   παρθένος, ἐν τῷ τῆς σύριγγος  ἄντρῳ   κλεισθῆναι. ἡμεῖς μὲν οὖν εὐθὺς
[8, 19]   τύχαις. καὶ διεγνώκαμεν ἐν τῇ  Τύρῳ   παραχειμάσαντες διελθεῖν εἰς τὸ Βυζάντιον.
[8, 6]   πρόσθεν ἴσον ἔχων, τὸ δὲ  ἔσω   μέσον ἐστὶ τῷ περιττῷ. αἴτιον
[8, 2]   Ἰωνίαν Σκυθίαν πεποίηκας, καὶ ἐν  Ἐφέσῳ   ῥεῖ τὰ ἐν Ταύροις αἵματα.
[8, 17]   ἂν πατὴρ ἐπέδωκέ σοι.  τηρήσω   δέ σε παρθένον μέχριπερ ἂν
[8, 8]   λόγου καὶ πόθεν, οὐδὲ τίνων  κατηγορήσω   πρῶτον καὶ τίνων δεύτερον. τά
[8, 13]   ἐν πλάτει· σὲ δὲ καὶ  εἴσω   θυρῶν ἀπεκλείσαμεν ὡς ἐν πολιορκίᾳ,
[8, 2]   Ἀρτέμιδος γενόμενος, τύπτομαι παρ´ αὐτῷ  τῷ   βωμῷ, βλεπούσης, οἴμοι, τῆς θεοῦ.
[8, 5]   Λευκίππης τὴν ἀπαγωγήν, τὴν παρὰ  τῷ   βωμῷ πλαστὴν γαστέρα, τὴν Μενελάου
[8, 16]   πωλῆσαι, ὥσπερ ὕστερον πεπράκασι κἀμέ·  τῷ   δὲ διώκεσθαι πρὸς ἀπάτην τῶν
[8, 11]   βασανίσων, ὡς μικρῷ πρόσθεν ἔλεγον)  τῷ   δὲ ὄντι δούλην ἐμήν. καὶ
[8, 10]   (οὐ γὰρ εὗρεν ἣν ἤλπισε)  τῷ   δὲ ταύτης γένει καὶ τῇ
[8, 11]   εἰ μὲν τυγχάνει γυνή, δουλεύειν  τῷ   δεσπότῃ (δούλαις γὰρ μόναις γυναιξὶν
[8, 6]   μετὰ τοῦτον, καὶ ἐπὶ  τῷ   δευτέρῳ τοσοῦτον, ὅσον τοῦ δευτέρου
[8, 19]   ἀναγνόντες, καθ´ οὓς οὐδεὶς ἔτι  τῷ   Θερσάνδρῳ λόγος πρὸς ἡμᾶς ἦν,
[8, 3]   ποιῶν οὕτω φανερῶς καὶ ἐν  τῷ   ἱερῷ. ἐγώ τε τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα,
[8, 3]   ὄχλος συνερρύη τῶν ἐν  τῷ   ἱερῷ παρόντων· καὶ οὗτοι ἐκάκιζον
[8, 18]   τοῦ πολέμου γράψας, δεόμενος συνοικίσαι  τῷ   Καλλισθένει τὴν κόρην, τό τε
[8, 9]   εἶ. τὴν μὲν γὰρ ἀπέκτεινας  τῷ   λόγῳ, τὸν δὲ τοῖς ἔργοις
[8, 8]   ὑπὸ πολλῶν, καὶ οὐδὲν οὐδενὸς  τῷ   μεγέθει δεύτερον. πάντα δὲ ἀλλήλων
[8, 7]   ἂν μὴ φορτικοὶ δοκοίημεν εἶναι  τῷ   ξενοδόχῳ, ἀλλ´ ἔνθα καὶ τὴν
[8, 11]   μὴ κεκοινώνηκεν εἰς Ἀφροδίτην τῷδε  τῷ   ξένῳ παρ´ ὃν ἀπεδήμουν χρόνον,
[8, 11]   ἐσομένην. δὲ Μελίτη θαρρήσασα  τῷ   παρ´ ὃν ἀπεδήμει χρόνον
[8, 6]   τὸ δὲ ἔσω μέσον ἐστὶ  τῷ   περιττῷ. αἴτιον δὲ τῆς τοιαύτης
[8, 7]   νεύματος, πῶς ἂν κοσμιώτατα προσενεχθείη  τῷ   πιστώματι. μέλλουσα οὖν πρὸς ὕπνον
[8, 19]   ὅσων ἦν προθεσμία, προσελθόντες  τῷ   προέδρῳ καὶ τοὺς νόμους ἀναγνόντες,
[8, 7]   γὰρ καὶ αὐτὸς παρών) προσελθὼν  τῷ   προέδρῳ, Πρόγραψον εἰς αὔριον, ἔφη,
[8, 13]   παρῆν· ἡγεῖτο δὲ Θέρσανδρος φαιδρῷ  τῷ   προσώπῳ καὶ εἰς ἡμᾶς ἅμα
[8, 14]   εἰς αὐτὴν καὶ ἔστη φαιδρῷ  τῷ   προσώπῳ. τὸ δὲ ὕδωρ οἷον
[8, 16]   ἁρπάσαντές με, ὡς εἶδες, ἐνέθεσαν  τῷ   σκάφει καὶ πτερώσαντες αὐτὸ ταῖς
[8, 10]   διὰ τοσούτου πελάγους συγκαθεύδουσα κἀν  τῷ   σκάφει φανερῶς ἀσελγαίνουσα πάντων ὁρώντων.
[8, 6]   δῆμος ἀπαλλάττεται καὶ ἀφίησιν ἐν  τῷ   σπηλαίῳ τὴν γυναῖκα. τρίτῃ δὲ
[8, 1]   τρίτην ἀπροφυλάκτως ἔπαισε, λανθάνει μου  τῷ   στόματι περὶ τοὺς ὀδόντας προσπταίσας
[8, 9]   γλῶτταν εἰς ἀσέλγειαν ἀκονᾷ καὶ  τῷ   στόματι χρῆται πρὸς ἀναισχυντίαν, ὑβρίζων
[8, 9]   συμπλεκόμενος· οὕτως αὑτοῦ κέχρηται καὶ  τῷ   σώματι. ταῦτα μὲν οὖν ὡραῖος
[8, 6]   πέλας τὸ ὀξὺ καταφέρει, ἔστε  τῷ   τελευταίῳ συνάπτει βαρεῖ. ὅσα δὲ
[8, 11]   δέ φησιν εἶναι παρθένος, ἐν  τῷ   τῆς σύριγγος ἄντρῳ κλεισθῆναι. ἡμεῖς
[8, 7]   τὸν μέντοι Σώστρατον ἑώρων ὑποθορυβηθέντα  τῷ   τῆς σύριγγος διηγήματι, μὴ ἄρα
[8, 3]   μὴ καὶ τὸ ἱερὸν ὕδωρ  τῷ   τῆς ὕβρεως αἵματι μιανθῇ. τότε
[8, 10]   ἄνδρα· εἰ δὲ γάμος  τῷ   τὸν γήμαντα ζῆν οὐκ ἀνῄρηται,
[8, 8]   εἷς; ἀνάβηθι καὶ κάθισον ἐν  τῷ   τοῦ προέδρου θρόνῳ, καὶ σὺ
[8, 6]   ὀξύτατον τὸ ἄνω ὅσον τὸ  κάτω   πρῶτον βαρύτατον, καὶ κατὰ κέρας
[8, 8]   οὐδένα λέλυκεν θεός, οὐδὲ  θανάτῳ   παραδοθέντα ἠλευθέρωσε τῆς τιμωρίας. τῶν
[8, 9]   νῦν πολλάκις βοᾷ· Κατάδικον ἔλυσας  θανάτῳ   παραδοθέντα. ποίῳ θανάτῳ; ποῖον κατάδικον;
[8, 9]   Κατάδικον ἔλυσας θανάτῳ παραδοθέντα. ποίῳ  θανάτῳ;   ποῖον κατάδικον; εἰπέ μοι τοῦ
[8, 9]   καὶ σοῦ καὶ πάντων κύριος,  δησάτω.   οὐδενὸς γὰρ οὐδείς ἐστιν ἄνευ
[8, 8]   Κλειτοφῶντα. ποῦ τοίνυν δήμιος;  ἀπαγέτω   τοῦτον λαβών. δὸς ἤδη τὸ
[8, 9]   ὅσα ἂν εἴπῃς, ἀλλὰ καὶ  κριθήτω   πρῶτον, ἐλεγχθήτω, λόγου μεταλαβών·
[8, 9]   εἴπῃς, ἀλλὰ καὶ κριθήτω πρῶτον,  ἐλεγχθήτω,   λόγου μεταλαβών· νόμος αὐτόν,
[8, 8]   ἐξέτασιν γενέσθαι δέδοκται. ταύτας οὖν  αἰτῶ,   αἳ κἂν βασανιζόμεναι φήσωσιν οὐκ
[8, 5]   ἡμέτερα, εἶπον, ἠκούσατε· ἓν δὲ  αἰτῶ   κἀγὼ μαθεῖν παρὰ σοῦ, ἱερεῦ,
[8, 13]   τόπου· ἡμεῖς γὰρ αὐτὸν τετηρήκαμεν.  ἐξίτω   πάλιν ἡμῖν Λευκίππη παρθένος·
[8, 9]   δικαστήριον ἐκέλευσε δεθῆναι τὸν ἄνθρωπον;  ἔστω   γὰρ πάντα ἀδικήσας, ὅσα ἂν
[8, 6]   δὲ ἔσω μέσον ἐστὶ τῷ  περιττῷ.   αἴτιον δὲ τῆς τοιαύτης τάξεως
[8, 16]   λῃστῶν ὄχλος οὐκ ἔφασάν με  αὐτῷ   ἀφήσειν μόνῳ· φθάνειν γὰρ ἤδη
[8, 17]   τούτων πλείονα εὐαγωγοτέραν τὴν κόρην  αὐτῷ   γενέσθαι παρεσκεύασεν. ἦν δὲ καὶ
[8, 17]   διημαρτηθείη δὲ τὸ πᾶν ἔργον  αὐτῷ,   ἤρα δὲ ὅμως καὶ σφόδρα
[8, 8]   παρὰ τῇ παρθένῳ. συνῆν δὲ  αὐτῷ   καὶ γυνή τις ἀκόλαστος, ἀποδρᾶσα
[8, 19]   παρῆμεν οὖν ὡς καὶ συνθύσοντες  αὐτῷ   καὶ εὐξόμενοι τοῖς θεοῖς τούς
[8, 17]   παιδιᾷ· τὸ δὲ ἀνδρεῖον ὅμως  αὐτῷ   καὶ τὸ ἔμπειρον λεληθότως ἐτρέφετο.
[8, 8]   θώκου, πρόεδρε, παραχώρησον τῆς ἀρχῆς  αὐτῷ   καὶ τοῦ δικαστηρίου. οὐκέτι οὐδενὸς
[8, 18]   Καλλισθένης διηγεῖται πρῶτον τὰ πεπραγμένα  αὐτῷ   περὶ τὴν Καλλιγόνην. Ἀλλὰ ἅπερ
[8, 6]   κρούματος ἁρμονία καλή· οὕτως  αὐτῷ   περὶ τοὺς αὐλοὺς χορεύει τὸ
[8, 10]   οὐκ ἤρκεσεν ἐπὶ τῆς ξένης  αὐτῷ   συνοῦσα φανερῶς, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα
[8, 17]   λεληθότως ἐτρέφετο. τέλεον δὲ ἦν  αὐτῷ   τὸ ἔργον πρὸς τὸ καρτερῶς
[8, 2]   τῆς Ἀρτέμιδος γενόμενος, τύπτομαι παρ´  αὐτῷ   τῷ βωμῷ, βλεπούσης, οἴμοι, τῆς
[8, 9]   ἐρᾶν καὶ τοῖς εἰς ταύτην  αὐτῷ   χρωμένοις πάντα ὑποκύπτων καὶ ὑποκατακλινόμενος
[8, 16]   πρᾶσιν ἁρπάσειεν αὐτοῖς, ἀλλ´ ἐρωμένην  αὑτῷ,   καί τι θρασύτερον εἶπε, τὶς
[8, 9]   δὲ γενναῖος οὗτος πάντα  ἑαυτῷ   γίνεται, δῆμος, βουλή, πρόεδρος, στρατηγός.
[8, 9]   γὰρ τὴν πατρῴαν οἰκίαν, ὀλίγον  ἑαυτῷ   μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν ἐνταῦθα τὸ
[8, 9]   ἅπερ ἤθελε προσηταιρίζετο δεχόμενος. καὶ  οὕτω   μὲν ἀσκεῖν τὴν ψυχὴν ἐνομίζετο,
[8, 3]   ὅτι οὐκ αἰσχύνεται τοιαῦτα ποιῶν  οὕτω   φανερῶς καὶ ἐν τῷ ἱερῷ.
[8, 10]   μετὰ τὴν κωμῳδίαν ἐτραγῴδησεν ἤδη  οὕτω   φανερῶς καὶ οὐκέτι δι´ αἰνιγμάτων,
[8, 9]   τὸν θανάτου κατεγνωσμένον· καὶ ἐπὶ  τούτῳ   πάνυ δεινῶς ἐσχετλίασε, τύραννον ἀποκαλῶν
[8, 7]   αἰδῶ τὴν πρὸς αὐτὸν ψευδώμεθα.  διανεύω   δὴ τῇ Λευκίππῃ νεύματι ἀφανεῖ
[8, 9]   δέ, ὅτι κατηγορῶν τοὺς ξένους  ἄμφω   συκοφαντῶν ἐλήλεγξαι; τὰ μὲν ἐμὰ
[8, 5]   εἰς Ἔφεσον πλοῦν, καὶ ὡς  ἄμφω   συνεκαθεύδομεν, καί, μὰ ταύτην τὴν
[8, 5]   μέχρι τοῦ παρόντος πρὸς Λευκίππην  ἔχω·   μὲν γὰρ ἤρα ἐκ
[8, 10]   καὶ πόρνην ὑπεδέξατο καὶ συνέγνω  μοιχῷ·   δὲ αὐτὸς μᾶλλον ἀναιδῶς
[8, 7]   μὴ φορτικοὶ δοκοίημεν εἶναι τῷ  ξενοδόχῳ,   ἀλλ´ ἔνθα καὶ τὴν πρόσθεν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/12/2006