Livre, Chapitre
[8, 2]	ῥεῖ τὰ ἐν Ταύροις αἵματα.	λαβὲ	καὶ ξίφος κατ´ ἐμοῦ. καίτοι
[8, 5]	προσέθηκε, σύριγγα εἰπών; Ἀλλὰ σύ	γε,	ἔφη, καλῶς ἀνήρου· καὶ γὰρ
[8, 9]	δίκης καιρὸς ἑσπέρα ἐστί· καλός	γε	καὶ ὁ νυκτερινὸς δικαστής. καὶ
[8, 16]	ἄγουσί με οὐκ οἶδ´ ὅποι	γε	καὶ πιπράσκουσιν ἐμπόρῳ συνήθει, κἀκεῖνος
[8, 7]	εἰπεῖν τὸν ἑξῆς λόγον· Ὡς	γέ	μοι δοκεῖ, μηδὲ εἴπῃς· ἐγὼ
[8, 9]	μεστὴν ὕβρεως ἔχει. καί τοί	γε	νέος ὢν συνεγίνετο πολλοῖς αἰδοίοις
[8, 12]	τῆς τολμηρᾶς κόρης· καὶ πάντως	γε	τὸ σὸν βέλος εὐστοχώτερόν ἐστιν.
[8, 17]	πάνυ τὴν γνώμην ἐπεστράφην καί,	Ἄγε,	πάτερ, εἶπον, λέγε· μόνον περὶ
[8, 10]	συνοῦσα φανερῶς, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα	ἤγαγε	διὰ τοσούτου πελάγους συγκαθεύδουσα κἀν
[8, 8]	ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας ψήφου.	λέγε	δὲ ὧδε τῶν προέδρων καὶ
[8, 17]	ἐπεστράφην καί, Ἄγε, πάτερ, εἶπον,	λέγε·	μόνον περὶ ζώσης λέγοις. ἄρχεται
[8, 4]	δὲ λοιπόν, ὅπερ ἐστὶ μῦθος,	λέγε,	τέκνον Κλειτοφῶν, μηδὲν αἰδούμενος. καὶ
[8, 16]	ἢ ἐκείνῳ μόνῳ. ὡς δὲ	ἀντέλεγε,	δικαιολογούμενος δῆθεν καὶ τὰς συνθήκας
[8, 6]	δὲ Πὰν κατὰ πόδας εἰσθορὼν	ὤρεγε	τὴν χεῖρα ὡς ἐπ´ αὐτήν.
[8, 6]	μὲν γάρ ἐστι παρθένος, ὡς	ἔγωγε	βουλοίμην, ἄπιτε χαίροντες τῆς σύριγγος
[8, 11]	γεγονέναι πλὴν λόγων, Ἀλλὰ καὶ	ἔγωγε,	ἔφη, ταύτην δέχομαι τὴν πρόκλησιν,
[8, 3]	μὴ γὰρ ἐνταῦθα τοῦτο ποιήσαιμι	ἔγωγε,	μὴ καὶ τὸ ἱερὸν ὕδωρ
[8, 5]	μὲν ἡμέτερα, εἶπον, ἠκούσατε· ἓν	δὲ	αἰτῶ κἀγὼ μαθεῖν παρὰ σοῦ,
[8, 8]	οὐδενὸς τῷ μεγέθει δεύτερον. πάντα	δὲ	ἀλλήλων γυμνά, καὶ ἔστιν ὧν
[8, 10]	πᾶσαν ἀπεκάλυψε τὴν αἰδῶ, πεπλήρωται	δὲ	ἀναισχυντίας. τοῦ γὰρ ἀνδρὸς στειλαμένου
[8, 17]	ἐν τρυφῇ καὶ παιδιᾷ· τὸ	δὲ	ἀνδρεῖον ὅμως αὐτῷ καὶ τὸ
[8, 16]	μᾶλλον ἢ ἐκείνῳ μόνῳ. ὡς	δὲ	ἀντέλεγε, δικαιολογούμενος δῆθεν καὶ τὰς
[8, 16]	παρέσχεν αὐτοῖς ἀφορμὴν κέρδους· δεῖν	δὲ	ἀντὶ τῆς θανούσης ἐμὲ πραθεῖσαν
[8, 4]	ἑταίρας ἡ σύριγξ τιμωρήσεται. ~Ὡς	δὲ	ἀπηλλάγη ποτέ, κἀγὼ ἐξελθὼν ἐκάθηρα
[8, 8]	τῆς αὐθαδείας δοῦναι τιμωρίαν, τὸν	δὲ	ἀποδοθῆναι κελεῦσαι τῇ καταδίκῃ. δεύτερος
[8, 16]	ἦν ἐραστὴς ὁ λῃστής. ἐπεὶ	δὲ	ἁρπάσαντές με, ὡς εἶδες, ἐνέθεσαν
[8, 9]	ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἠκούσαμεν. ἡ	δὲ	Ἄρτεμις ἡ μεγάλη θεὸς ἀμφοτέρους
[8, 12]	τέως γὰρ ἦσαν κεχωρισμένοι· ἡ	δὲ	Ἄρτεμις τηνικαῦτα οὐ παρῆν. παραστησαμένη
[8, 15]	ἦν ὧν ἐπάθομεν. ἡ Λευκίππη	δέ,	ἅτε δὴ μᾶλλον τὸν πατέρα
[8, 10]	ὑπεδέξατο καὶ συνέγνω μοιχῷ· ἃ	δὲ	αὐτὸς μᾶλλον ἀναιδῶς ἐσυκοφάντησε, διασύρων
[8, 12]	θρασύτερον ὤμοσε κατ´ ἐμοῦ. ὁρᾷς	δὲ	αὐτοὺς ἐπὶ τὴν ἔλαφον συντρέχοντας.
[8, 8]	μοιχὸς παρὰ τῇ παρθένῳ. συνῆν	δὲ	αὐτῷ καὶ γυνή τις ἀκόλαστος,
[8, 2]	μάρτυς μηδ´ ἄνθρωπός ἐστι. σὺ	δὲ	αὐτῶν ἐν ὄψει τυραννεῖς τῶν
[8, 12]	παρθένος εἰς τὴν καρδίαν· τὸ	δὲ	βέλος, Εὐθύνικον φιλεῖν. δεύτερον δὲ
[8, 9]	ποτὲ δεσμὸν ἀνθρώπου κατέγνως. ὁ	δὲ	γενναῖος οὗτος πάντα ἑαυτῷ γίνεται,
[8, 10]	μὲν γυναῖκας ἄνδρας ἀπομιμεῖται, γυνὴ	δὲ	γίνεται πρὸς ἄνδρας) οὕτως μετὰ
[8, 6]	μὲν σύριγγα εὑρίσκει χαμαί, τὴν	δὲ	γυναῖκα οὐδαμοῦ. πρὸς ταῦτα παρασκευάσασθε
[8, 4]	ἐξελθὼν ἐκάθηρα τὸ πρόσωπον. τοῦ	δὲ	δείπνου καιρὸς ἦν, καὶ ὑπεδέξατο
[8, 16]	ὥσπερ ὕστερον πεπράκασι κἀμέ· τῷ	δὲ	διώκεσθαι πρὸς ἀπάτην τῶν διωκόντων
[8, 7]	τρόπῳ μάλιστα οἴεται πείσειν. κἀκείνη	δὲ	ἐδόκει μοι ταὐτὸν ὑποπτεύειν, ὥστε
[8, 9]	~Παρελθὼν δὲ ὁ ἱερεὺς (ἦν	δὲ	εἰπεῖν οὐκ ἀδύνατος, μάλιστα δὲ
[8, 9]	μὲν οὖν ὡραῖος ὤν· ἐπεὶ	δὲ	εἰς ἄνδρας ἧκε, πάντα ἀπεκάλυψεν,
[8, 6]	μὲν ἐνθάδε τὸν Πᾶνα, περιορίσαι	δὲ	εἰς σπήλαιον αὐτήν, θαμίζειν τε
[8, 18]	τὸ Βυζάντιον διαπλεῦσαι, μετὰ ταῦτα	δὲ	εἰς τὴν Τύρον. καὶ ταῦτα
[8, 4]	ὁ ἱερεὺς μάλα φιλοφρόνως. ἐγὼ	δὲ	εἰς τὸν Σώστρατον ὀρθοῖς τοῖς
[8, 18]	μὲν ἐνταῦθα τῇ Ἀρτέμιδι, ὁ	δὲ	εἰς Τύρον Ἡρακλεῖ, λαβόμενός μου
[8, 6]	ἐστὶ σπήλαιον ἀπόρρητον γυναιξί, καθαραῖς	δὲ	εἰσελθούσαις οὐκ ἀπόρρητον παρθένοις· ἀνάκειται
[8, 16]	ταλαιπώρου γυναικὸς ἐμοὶ περιτιθέασι, τοὺς	δὲ	ἐμοὺς χιτωνίσκους ἐκείνῃ· καὶ στήσαντες
[8, 14]	ἕστηκε διαυγὴς καὶ ὀλίγη· ἡ	δὲ	ἐνέβη εἰς αὐτὴν καὶ ἔστη
[8, 18]	κατὰ πάντα παρέχων ἑαυτόν. ~Ἐπεὶ	δὲ	ἐνικήσαμεν τὸν πόλεμον ἐπιφανείᾳ τῶν
[8, 14]	ἀνεῳγμένας εἴδομεν τὰς θύρας. ὡς	δὲ	ἐξέθορεν ἡ Λευκίππη, πᾶς μὲν
[8, 10]	ἡμαρτηκέναι τὸν πρόσθεν χρόνον, λανθάνειν	δὲ	ἐπ´ ἐκείνοις χρηστὸν ἄνδρα· τὸ
[8, 15]	ταύτην ἔχοντες τὴν πίστιν. ὁ	δὲ	ἐπὶ βασάνους ἑαυτὸν ἀγόμενον ἰδὼν
[8, 6]	κεκοσμημένη στολῇ τῇ νενομισμένῃ, ἄλλος	δὲ	ἐπικλείει τὰς τοῦ σπηλαίου θύρας.
[8, 10]	βίον, οὐδεμιᾶς ἀπήλλακται συκοφαντίας. ἱερεῖ	δὲ	ἔπρεπεν, εἴπερ ἄλλο, καὶ τοῦτο,
[8, 12]	μὲν ἐπὶ τὴν ἔλαφον, ὁ	δὲ	Ἔρως ἐπὶ τὴν παρθένον· καὶ
[8, 6]	ὡς τῆς κόρης τραύματα· ἔστενε	δὲ	ἐρωτικὸν ἐπιθεὶς τὸ στόμα καὶ
[8, 8]	ἀποδοθῆναι κελεῦσαι τῇ καταδίκῃ. δεύτερος	δέ	ἐστί μοι πρὸς Μελίτην μοιχείας
[8, 8]	ὀφειλομένην τοῖς μοιχοῖς τιμωρίαν· θάνατος	δέ	ἐστιν αὕτη· ὥστε ὁποτέρως ἂν
[8, 12]	τὴν πηγὴν εἰσβᾶσα ἀπολούεται· ἡ	δέ	ἐστιν ὀλίγη καὶ μέχρι κνήμης
[8, 6]	τοῦ πρόσθεν ἴσον ἔχων, τὸ	δὲ	ἔσω μέσον ἐστὶ τῷ περιττῷ.
[8, 11]	ἐπομοσαμένην ἀπηλλάχθαι τῶν ἐγκλημάτων, τὴν	δὲ	ἑτέραν, εἰ μὲν τυγχάνει γυνή,
[8, 1]	μὲν οὐ προσεποιησάμην, ἐφ´ οἷς	δὲ	ἐτυραννήθην τραγῳδῶν ἐνέπλησα βοῆς τὸ
[8, 6]	τὴν κεφαλὴν πίτυος κόμαις. ἐὰν	δὲ	ᾖ τὴν παρθενίαν ἐψευσμένη, σιωπᾷ
[8, 13]	ἅμα βλέπων σὺν γέλωτι. ἐστόλιστο	δὲ	ἡ Λευκίππη ἱερᾷ στολῇ· ποδήρης
[8, 6]	θύραι ἀνεῴχθησαν τοῦ σπηλαίου, ἐκφαίνεται	δὲ	ἡ παρθένος ἐστεφανωμένη τὴν κεφαλὴν
[8, 6]	αὐλοὺς χορεύει τὸ στόμα. ἦν	δὲ	ἡ σύριγξ οὔτε αὐλὸς ἀπ´
[8, 6]	τῶν τοῦ σπηλαίου θυρῶν, δικάζει	δὲ	ἡ σύριγξ τὴν δίκην. ἡ
[8, 7]	τὴν ὑστεραίαν ἡ δίκη· παρεσκευαζόμεθα	δὲ	ἡμεῖς μάλα εὐτρεπῶς ἔχοντες. ~Ἡκούσης
[8, 6]	τῷ σπηλαίῳ τὴν γυναῖκα. τρίτῃ	δὲ	ἡμέρᾳ παρθένος ἱέρεια τοῦ τόπου
[8, 1]	~Ἄρτι	δὲ	ἡμῶν μελλόντων καθέζεσθαι καὶ περὶ
[8, 18]	ἐστιν ἡμῖν τὸ συγκείμενον. ἐγὼ	δέ,	ἢν τὴν ἔφεσιν ἀγωνισώμεθα, διέγνωκα
[8, 17]	τὸ ἔμπειρον λεληθότως ἐτρέφετο. τέλεον	δὲ	ἦν αὐτῷ τὸ ἔργον πρὸς
[8, 7]	βουλὴ μεθέξουσα τῶν ἱερείων. εὐφημίαι	δὲ	ἦσαν εἰς τὴν θεὸν πολλαί·
[8, 16]	ἀλήθειαν ἐφ´ ᾧ παρῆν, ὑπομένουσαν	δὲ	ἡσυχῇ σύν τινι τῶν πειρατῶν·
[8, 13]	δῆμος μὲν ἅπας παρῆν· ἡγεῖτο	δὲ	Θέρσανδρος φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ
[8, 10]	τὴν τιμὴν ταύτην ἔχειν. τὸν	δὲ	Θερσάνδρου βίον ἴσασι πάντες καὶ
[8, 15]	εἱρκτὴν ἐβέβλητο, δώσων δίκην, τοῦ	δὲ	Θερσάνδρου φυγὴν ἀπόντος κατέγνωσαν. ἡμᾶς
[8, 1]	χεῖρα καὶ οὕτως ἐπαύσατο· ἐγὼ	δὲ	ἰδὼν οἷον ἔχει κακὸν τοῦτο
[8, 8]	ἐπιρρητορεῦσαί τι κατ´ ἐμοῦ, μᾶλλον	δὲ	καθ´ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας
[8, 12]	παρθένοις· Εὐθύνικον αὐτὸν ἐκάλουν· ἐθήρα	δὲ	καὶ αὐτὸς ὡς Ῥοδῶπις, καὶ
[8, 10]	ἀλλὰ πρὸς μίαν ἡμέραν· ἂν	δὲ	καὶ δεύτερον γένηται τὸ ἀδίκημα,
[8, 1]	ἐκ τῶν νόμων ἀποθανεῖν. ἔχεις	δὲ	καὶ δούλην ἐμήν, γυναῖκα μάχλον
[8, 13]	καὶ ἐδιώκετο ἐν πλάτει· σὲ	δὲ	καὶ εἴσω θυρῶν ἀπεκλείσαμεν ὡς
[8, 1]	καὶ ἐπιμανὴς καὶ μάχλος· αὕτη	δὲ	καὶ ἐλευθέρα καὶ παρθένος καὶ
[8, 12]	δὲ βέλος, Εὐθύνικον φιλεῖν. δεύτερον	δὲ	καὶ ἐπὶ τοῦτον ὀϊστὸν ἀφίησι.
[8, 7]	ηὐτρεπισμέναι ἦσαν αἱ θυσίαι· παρῆν	δὲ	καὶ ἡ βουλὴ μεθέξουσα τῶν
[8, 17]	κόρην αὐτῷ γενέσθαι παρεσκεύασεν. ἦν	δὲ	καὶ ὀφθῆναι καλὸς καὶ στωμύλος
[8, 7]	ὥστε ταχὺ μὲν συνῆκε· διενοεῖτο	δὲ	καὶ πρὸ τοῦ παρ´ ἐμοῦ
[8, 8]	παρὰ σοὶ καὶ συμπόσιον· τάχα	δὲ	καὶ συνεκάθευδες, ἱερεῦ· οἴκημα τὸ
[8, 17]	ᾑρήκει τὴν κόρην ἤδη. ὁ	δὲ	καὶ τὰ ἄλλα πάντα παρεῖχεν
[8, 9]	δὲ τοῖς ἔργοις ἠθέλησας, μᾶλλον	δὲ	καὶ ταύτην ἔμελλες· τὸ γὰρ
[8, 14]	παλαίσματα τοῦ Θερσάνδρου νενικημένου. μέλλων	δὲ	καὶ τὸ τρίτον ἡττᾶσθαι, ὑπεκδὺς
[8, 8]	τῶν ἀδικούντων οἱ βωμοί. σὺ	δὲ	καὶ τοὺς δεθέντας ἐλευθεροῖς καὶ
[8, 10]	γὰρ αὕτη καὶ νέα, ὡραῖον	δὲ	καὶ τοῦτο τὸ μειράκιον καὶ
[8, 1]	θυμὸν εἶχεν ἡ πληγή. ὡς	δὲ	καὶ τρίτην ἀπροφυλάκτως ἔπαισε, λανθάνει
[8, 17]	διαπρέπειν ἐν τοῖς πολεμικοῖς. ἐπεδίδου	δὲ	καὶ χρήματα ἱκανὰ τῇ πόλει.
[8, 5]	καὶ ἔδειξα τὴν οὐλήν. ἐπεὶ	δὲ	κατὰ τὴν Μελίτην ἐγενόμην, ἐξῇρον
[8, 15]	συμβάντα μετὰ ἡδονῆς διηγεῖτο. ἐπεὶ	δὲ	κατὰ τὴν Φάρον ἐγεγόνει καὶ
[8, 8]	σὺ δίκαζε λοιπὸν ἡμῖν, μᾶλλον	δὲ	κέλευε τυραννικῶς· μηδὲ ἀναγινωσκέσθω σοί
[8, 16]	εἶδες, κατὰ τῆς θαλάσσης, τὴν	δὲ	κεφαλήν, ὡς ἔπεσεν, εἶχον ἐπὶ
[8, 6]	καὶ ἔχεσθαι τῶν τριχῶν, καλάμων	δὲ	κόμην εἶχεν ἡ χείρ. τὴν
[8, 12]	καὶ μέχρι κνήμης μέσης. ἡ	δὲ	κρίσις· ἐγγράψασα τὸν ὅρκον γραμματείῳ
[8, 5]	μὲν ἐμὰ ταῦτα, ἔφην· τὰ	δὲ	Λευκίππης τῶν ἐμῶν μείζονα. πέπραται,
[8, 16]	αὐτὸς κατὰ τῆς θαλάσσης· οἱ	δὲ	λῃσταί, δύο πλεύσαντες ἡμερῶν, ἄγουσί
[8, 4]	τούτου θεῖος, πατὴρ ταύτης· τὸ	δὲ	λοιπόν, ὅπερ ἐστὶ μῦθος, λέγε,
[8, 16]	τὴν ἄνθρωπον ἀποκτείναντας ῥῖψαι. ὁ	δὲ	λοιπὸς τῶν λῃστῶν ὄχλος οὐκ
[8, 4]	τινας ἔχειν οὐκ ἀηδεῖς· οἴνῳ	δὲ	μάλιστα πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι λόγοι.
[8, 17]	γένει Βυζάντιος, δεύτερος οὐδενός. ἔρως	δέ	με λῃστείας ὑποκριτὴν πεποίηκε καὶ
[8, 11]	ἔτι πλέον αὐτὴ προστίθημι· τὸ	δὲ	μέγιστον, οὐδὲ εἶδον τὸ παράπαν
[8, 11]	γὰρ ᾔδειμεν αὐτὴν ἐσομένην. ἡ	δὲ	Μελίτη θαρρήσασα τῷ παρ´ ὃν
[8, 19]	οὐχ ὡς ἀγωνιούμενον πεποιῆσθαι, βουλόμενον	δὲ	μετὰ προφάσεως ἐπισχεθῆναι τὸν ἔλεγχον
[8, 6]	κλέπτοντας αὐτοῦ τὴν ἐρωμένην. ἐπεὶ	δὲ	μετὰ ταῦτα οὐκ εἶχεν εὑρεῖν,
[8, 18]	νεότητος φύσει πέπρακται βίᾳ, τὰ	δὲ	μετὰ ταῦτα προαιρέσει. παρθένον γὰρ
[8, 10]	τοῖς αὐτοῦ πρὸς αὐτόν) ἃ	δὲ	μετὰ τὴν κωμῳδίαν ἐτραγῴδησεν ἤδη
[8, 6]	ὁ ἄκρος ἔλαχεν αὐλός· τὰ	δὲ	μεταξὺ τῶν ἄκρων τοῦ ῥυθμοῦ
[8, 6]	ποτε ψεύσαιτο τὴν κρίσιν· εἰ	δὲ	μή, αὐτοὶ γὰρ ἴστε οἷα
[8, 2]	ἱερῶν ἀσφάλειαι διδόασι καταφυγήν, ἐγὼ	δὲ	μηδὲν ἀδικήσας, ἱκέτης δὲ τῆς
[8, 6]	ὁ Πὰν αὐτὸς αὐλεῖ. μετὰ	δὲ	μικρὸν αὐτόμαται μὲν αἱ θύραι
[8, 8]	γὰρ ὀφείλει θάνατον ἄλλον. ὁ	δέ	μοι τρίτος τῶν λόγων πρὸς
[8, 10]	ὁ μοιχὸς οὐκ ἦν, μένοντος	δὲ	μοιχὸς ἔστιν. ~Ἔτι τοῦ Σωπάτρου
[8, 10]	γάμος οὐκ ἔχων ἄνδρα· εἰ	δὲ	ὁ γάμος τῷ τὸν γήμαντα
[8, 14]	ζητήσοντας αὐτὸν ἡ Μελίτη. συνεὶς	δὲ	ὁ Θέρσανδρος πόρρωθεν καὶ καταμηνύσειν
[8, 9]	δὴ ταῦτα εἰπὼν ἐπαύσατο. ~Παρελθὼν	δὲ	ὁ ἱερεὺς (ἦν δὲ εἰπεῖν
[8, 15]	Θερσάνδρου φυγὴν ἀπόντος κατέγνωσαν. ἡμᾶς	δὲ	ὁ ἱερεὺς ὑπεδέχετο πάλιν τὸν
[8, 6]	τῷ τελευταίῳ συνάπτει βαρεῖ. ὅσα	δὲ	ὁ τῆς Ἀθηνᾶς αὐλὸς ἐντὸς
[8, 14]	ἀναθορὸν τοῦ συνήθους μέτρου. ἐπεὶ	δὲ	ὁ χρόνος, ὃν ἐνδιατρίβειν ἐν
[8, 6]	δὲ τῶν αὐλῶν ἕκαστος· αὐλοῦσι	δὲ	οἱ κάλαμοι πάντες ὥσπερ αὐλὸς
[8, 14]	μὲν τῆς Μελίτης συγγενεῖς, δύο	δὲ	οἰκέται· τούτους γὰρ ἐπεπόμφει ζητήσοντας
[8, 17]	τὸ πᾶν ἔργον αὐτῷ, ἤρα	δὲ	ὅμως καὶ σφόδρα τῆς Καλλιγόνης.
[8, 11]	ὡς μικρῷ πρόσθεν ἔλεγον) τῷ	δὲ	ὄντι δούλην ἐμήν. καὶ ἀνεγίνωσκε·
[8, 9]	οὗτος τὰ σὰ ποιεῖ, μᾶλλον	δὲ	ὅσα οὐδὲ σύ. σὺ μὲν
[8, 14]	καὶ τὸν Θέρσανδρον ἐλοιδόρουν, ἐγὼ	δὲ	ὅστις ἐγεγόνειν οὐκ ἂν εἴποιμι
[8, 9]	μὴ κατάφωρος γένῃ. οὐκ αἰσχύνῃ	δέ,	ὅτι κατηγορῶν τοὺς ξένους ἄμφω
[8, 15]	ὅσα αὐτὸς ὑπηρέτησεν· οὐ παρέλιπε	δὲ	οὐδὲ ὅσα ἰδίᾳ πρὸ τῶν
[8, 8]	ταῦτα πρὸ δικαστηρίου γνώσεως· δεδεμένον	δὲ	οὐδένα λέλυκεν ἡ θεός, οὐδὲ
[8, 9]	στόματός ἐστιν οὐ καθαροῦ. οὗτος	δὲ	οὐκ ἐνταῦθα μόνον, ἀλλὰ καὶ
[8, 7]	ὁ ἱερεὺς παρεσκεύασεν. ὁ Κλεινίας	δὲ	οὐκ ἦν ἡμῖν συνδειπνῶν, ὡς
[8, 10]	ὅλη τὸν μοιχὸν ἔγνωκεν· ἡ	δὲ	οὐκ ᾐσχύνετο τοῦτο ἀπὸ τῆς
[8, 9]	ὅσα δὴ κατετραγῴδησέ μου. ἔστι	δὲ	οὐχ ὁ σώζων τοὺς συκοφαντηθέντας
[8, 10]	ἔργον καὶ πάντας ἀποκρύπτεται· αὕτη	δὲ	οὐχ ὑπὸ σάλπιγγι μόνον ἀλλὰ
[8, 6]	τις δέχεται δασεῖα φεύγουσαν· ὁ	δὲ	Πὰν κατὰ πόδας εἰσθορὼν ὤρεγε
[8, 8]	ἀπεστείλατε φυλαχθησόμενον τῇ καταδίκῃ· οὗτος	δὲ	παρέστηκεν ὑμῖν, ἀντὶ τῶν δεσμῶν
[8, 12]	τὰ νῶτα τὸ βέλος, ἡ	δὲ	παρθένος εἰς τὴν καρδίαν· τὸ
[8, 12]	καὶ τῶν ἡμετέρων μυστηρίων; ἡ	δὲ	παρθένος καὶ θρασύτερον ὤμοσε κατ´
[8, 6]	τοὺς αὐλοὺς ἅμα φιλῶν· τὸ	δὲ	πνεῦμα διὰ τῶν ἐν τοῖς
[8, 16]	τοὺς διώκοντας εἶχον. οὐκ οἶδα	δὲ	πότερον τούτου χάριν προπαρασκευάσαντες ἔτυχον
[8, 1]	ταύτην ὅπως μοι φυλάξῃς. ἐγὼ	δὲ	πρὸς τὸ δούλην καὶ γυναῖκα
[8, 17]	ὁ πατὴρ ἐπέδωκέ σοι. τηρήσω	δέ	σε παρθένον μέχριπερ ἂν σοὶ
[8, 8]	τὰς θεωρίας οἱ πορνοβοσκοί, τὰ	δὲ	σεμνότατα τῶν ἱερῶν μιαίνωσιν αἱ
[8, 18]	κόρην, ἀγαθῇ τύχῃ δέξομαι· ἂν	δὲ	σκαιὸς γένηται καὶ δύσκολος, παρθένον
[8, 18]	ἂν λάβοιμι τὸν γάμον. ἀναγνώσομαι	δέ	σοι καὶ τὸ συμβόλαιον, ὃ
[8, 6]	πάντες ὥσπερ αὐλὸς εἷς. σύγκεινται	δὲ	στιχηδὸν ἄλλος ἐπ´ ἄλλον ἡνωμένος·
[8, 9]	καὶ τῶν ἐμοὶ βεβιωμένων· ἐπεὶ	δὲ	σύνιστέ μοι πόρρω τῶν τούτου
[8, 6]	εἰσελθούσαις οὐκ ἀπόρρητον παρθένοις· ἀνάκειται	δὲ	σύριγξ ὀλίγον ἔνδον τῶν τοῦ
[8, 14]	ἐπελθούσης τῆς πόλεως ὑπεξέρχεται. τὸν	δὲ	Σωσθένην εἰς τὴν εἱρκτὴν ἐκέλευσαν
[8, 5]	θαυμάζων ἕκαστον τῶν λεγομένων, ὁ	δὲ	Σώστρατος καὶ ἐπεδάκρυεν, εἴ ποτε
[8, 4]	με βλέπειν· καὶ ἡ Λευκίππη	δὲ	τὰ πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε·
[8, 12]	θέλων ἐπὶ θάτερα· κατὰ μικρὸν	δὲ	τὰ τραύματα ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ
[8, 8]	ἀλλοτρίους οἰκέτας οἱ μοιχοί, μοιχεύωσι	δὲ	τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας οἱ φονεῖς,
[8, 4]	αὐτὸν διατεθείκειν· καὶ ὁ Σώστρατος	δὲ	τὰς τῶν ὀφθαλμῶν ὁρῶν ἀμύξεις
[8, 1]	καὶ ἀξία τῆς θεοῦ. ὡς	δὲ	ταῦτα ἤκουσε, Καὶ λοιδορεῖς, φήσας,
[8, 10]	γὰρ εὗρεν ἣν ἤλπισε) τῷ	δὲ	ταύτης γένει καὶ τῇ οὐσίᾳ
[8, 5]	καὶ ὕβριν πλὴν μιᾶς, ὑπὲρ	δὲ	ταύτης τὰς ἄλλας πάσας ὑπέστη·
[8, 10]	ἐπ´ ἐκείνοις χρηστὸν ἄνδρα· τὸ	δὲ	τελευταῖον τοῦ δράματος πᾶσαν ἀπεκάλυψε
[8, 13]	ἀπῄειμεν κοιμηθησόμενοι, χωρὶς ἕκαστος. ~Ἐπὶ	δὲ	τῇ ὑστεραίᾳ ὁ δῆμος μὲν
[8, 9]	δὲ εἰπεῖν οὐκ ἀδύνατος, μάλιστα	δὲ	τὴν Ἀριστοφάνους ἐζηλωκὼς κωμῳδίαν) ἤρξατο
[8, 6]	εἰς γῆν καταδῦναι λέγουσι, καλάμους	δὲ	τὴν γῆν ἀντ´ αὐτῆς τεκεῖν.
[8, 9]	σώματος ἔξωρος γενόμενος ἠμέλησε, μόνην	δὲ	τὴν γλῶτταν εἰς ἀσέλγειαν ἀκονᾷ
[8, 14]	νίκην καλλίστην νενικηκότες ἀπῄειμεν· ἐπὶ	δὲ	τὴν δευτέραν κρίσιν ἐχωροῦμεν, τὴν
[8, 2]	ἐγὼ δὲ μηδὲν ἀδικήσας, ἱκέτης	δὲ	τῆς Ἀρτέμιδος γενόμενος, τύπτομαι παρ´
[8, 10]	οὐκ ἀδόξου μὲν ῥήτορος, ὄντος	δὲ	τῆς βουλῆς, λέγειν, φθάσας ῥήτωρ
[8, 8]	ἡμεῖς μάλα εὐτρεπῶς ἔχοντες. ~Ἡκούσης	δὲ	τῆς κυρίας ὁ Θέρσανδρος εἶπεν
[8, 12]	τῆς προκλήσεως ἡμῖν γενέσθαι. ~Τὸ	δὲ	τῆς Στυγὸς ὕδωρ εἶχεν οὕτως.
[8, 6]	μέσον ἐστὶ τῷ περιττῷ. αἴτιον	δὲ	τῆς τοιαύτης τάξεως ἡ τῆς
[8, 3]	ὅσον οὐδέπω πείσῃ δίκην· τὸ	δὲ	τῆς ψευδοπαρθένου ταύτης ἑταίρας ἡ
[8, 11]	καθ´ ὃν λέγεις καιρόν. σὲ	δὲ	τί δεῖ παθεῖν, ἂν συκοφάντης
[8, 6]	σιωπᾷ μὲν ἡ σύριγξ, οἰμωγὴ	δέ	τις ἀντὶ μουσικῆς ἐκ τοῦ
[8, 6]	Βυζαντίοις, ἴστε ὃ λέγω· εἰ	δέ	τις ὑμῶν ἧττον ὡμίλησε ταύτῃ
[8, 17]	οὐκ εἴη θυγάτηρ ἐμή, διημαρτηθείη	δὲ	τὸ πᾶν ἔργον αὐτῷ, ἤρα
[8, 6]	ἄλλους ἐλευθέρους ἀφῆκε καλάμους, μόνῳ	δὲ	τὸ χεῖλος ἐπιτίθησιν, ὃν ἂν
[8, 9]	γὰρ ἀπέκτεινας τῷ λόγῳ, τὸν	δὲ	τοῖς ἔργοις ἠθέλησας, μᾶλλον δὲ
[8, 8]	ἐλευθέρων ἕστηκεν ὁ δεσμώτης. τάχα	δὲ	τολμήσει καὶ φωνὴν ἀφεῖναι καὶ
[8, 12]	Ἄρτεμις τηνικαῦτα οὐ παρῆν. παραστησαμένη	δὲ	τὸν υἱὸν τὸν τοξότην ἡ
[8, 4]	ὅλον τὸ συμπόσιον αἰδώς. προϊόντος	δὲ	τοῦ πότου καὶ τοῦ Διονύσου
[8, 6]	δάκτυλοι κυβερνῶσι τὰ αὐλήματα, ἐνταῦθα	δὲ	τοῦ τεχνίτου τὸ στόμα μιμεῖται
[8, 6]	ἧς τὸ πνεῦμα καταρρεῖ, ἐνταῦθα	δὲ	τοὺς μὲν ἄλλους ἐλευθέρους ἀφῆκε
[8, 9]	ὁμηρίζων μὲν τὰ πολλά, πάντας	δὲ	τοὺς χρησίμους πρὸς ἅπερ ἤθελε
[8, 6]	αὐλοὶ μέν εἰσι πολλοί, κάλαμος	δὲ	τῶν αὐλῶν ἕκαστος· αὐλοῦσι δὲ
[8, 1]	βιαίως καὶ ἐπάγει δευτέραν· οἱ	δὲ	τῶν ῥινῶν αἵματος ἔρρεον κρουνοί·
[8, 9]	τοῦ Σωσθένους χειρῶν ἐξαρπάσασα, τὸν	δὲ	τῶν σῶν. καὶ τὸν μὲν
[8, 14]	ἔστη φαιδρῷ τῷ προσώπῳ. τὸ	δὲ	ὕδωρ οἷον ἦν κατὰ χώραν
[8, 6]	ἐδίωκεν αὐτὴν δρόμον ἐρωτικόν, τὴν	δὲ	ὕλη τις δέχεται δασεῖα φεύγουσαν·
[8, 10]	λόγον αὐτοῖς τούτοις παραδίδωμι. ~Μέλλοντος	δὲ	ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ τῆς Μελίτης
[8, 9]	πρὸς τὰς τούτου βλασφημίας, τὸν	δὲ	ὑπὲρ τῶν ξένων λόγον αὐτοῖς
[8, 3]	τὴν ψυχὴν ὑπὸ τούτου, σωθεὶς	δὲ	ὑπὸ τῆς Ἀρτέμιδος, ἣ τοῦτον
[8, 8]	προικός φημι δεῖν ἐμοί, τὸν	δὲ	ὑποσχεῖν τὴν ὀφειλομένην τοῖς μοιχοῖς
[8, 7]	οὐδέτερος ἡμῶν οὐδὲν ἐψεύσατο. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ περὶ τὴν θεωρίαν ἦσαν
[8, 15]	καὶ ὑπὸ πάντων εὐφημούμενοι. ~Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ τὸν Σωσθένην ἦγον ἐπὶ
[8, 19]	ἀπεδημήσαμεν εἰς τὴν Τύρον. δύο	δὲ	ὕστερον ἡμερῶν τοῦ Καλλισθένους ἐλθόντες
[8, 6]	τῇ σύριγγι συνήθως αὐλεῖν. χρόνῳ	δὲ	ὕστερον χαρίζεται τὸ χωρίον τῇ
[8, 11]	τῆς Ἀρτέμιδος ναὸν παριέναι) εἰ	δέ	φησιν εἶναι παρθένος, ἐν τῷ
[8, 12]	κατὰ χώραν ἡ πηγή· ἂν	δὲ	ψεύδηται, τὸ ὕδωρ ὀργίζεται καὶ
[8, 8]	καὶ τῆς ὑμετέρας ψήφου. λέγε	δὲ	ὧδε τῶν προέδρων καὶ τῶν
[8, 13]	μὲν εἰσῆλθε πάνυ κοσμίως· ἐγὼ	δὲ	ὡς εἶδον, εἱστήκειν τρέμων, καὶ
[8, 6]	ἄλσος τὸ κατόπιν τοῦ νεώ.	ἐνθάδε	ἐστὶ σπήλαιον ἀπόρρητον γυναιξί, καθαραῖς
[8, 6]	τὴν σύριγγά φασιν ἀναθεῖναι μὲν	ἐνθάδε	τὸν Πᾶνα, περιορίσαι δὲ εἰς
[8, 8]	ἡμῖν, μᾶλλον δὲ κέλευε τυραννικῶς·	μηδὲ	ἀναγινωσκέσθω σοί τις νόμος μηδὲ
[8, 8]	μηδὲ ἀναγινωσκέσθω σοί τις νόμος	μηδὲ	γνῶσις δικαστηρίου, μήθ´ ὅλως ἄνθρωπον
[8, 7]	λόγον· Ὡς γέ μοι δοκεῖ,	μηδὲ	εἴπῃς· ἐγὼ γὰρ ἑτοίμη εἰς
[8, 14]	οἷον ἦν κατὰ χώραν ἔμενε,	μηδὲ	τὸ βραχύτατον ἀναθορὸν τοῦ συνήθους
[8, 10]	σπουδήν. ὑπονοεῖν γὰρ τἀληθὲς ἔστιν.	εἶδε	γὰρ τῶν ἀκολάστων τούτων τὰ
[8, 1]	πρὸς τὸν ἱερέα, Μαρτύρομαι, ἔφη,	τῶνδε	ἐναντίον, ὅτι μὴ δεόντως ἐξαιρῇ
[8, 10]	μὲν τέθνηκεν, ἀπήλλαξαι τῆς αἰτίας·	οὐδὲ	γὰρ ἔστιν ὁ τὴν μοιχείαν
[8, 11]	αὐτὴ προστίθημι· τὸ δὲ μέγιστον,	οὐδὲ	εἶδον τὸ παράπαν μήτε πολίτην
[8, 9]	ἐλθεῖν ἐπὶ τοῦτον τὸν θρόνον·	οὐδὲ	ἐπὶ τῆς σῆς οἰκίας ποτὲ
[8, 8]	δὲ οὐδένα λέλυκεν ἡ θεός,	οὐδὲ	θανάτῳ παραδοθέντα ἠλευθέρωσε τῆς τιμωρίας.
[8, 15]	αὐτὸς ὑπηρέτησεν· οὐ παρέλιπε δὲ	οὐδὲ	ὅσα ἰδίᾳ πρὸ τῶν τῆς
[8, 9]	σὰ ποιεῖ, μᾶλλον δὲ ὅσα	οὐδὲ	σύ. σὺ μὲν γὰρ συμβούλους
[8, 8]	τίνος ἄρξωμαι λόγου καὶ πόθεν,	οὐδὲ	τίνων κατηγορήσω πρῶτον καὶ τίνων
[8, 10]	ἔστιν ὁ τὴν μοιχείαν παθών,	οὐδὲ	ὑβρίζεται γάμος οὐκ ἔχων ἄνδρα·
[8, 8]	τῆς κυρίας ὁ Θέρσανδρος εἶπεν	ὧδε·	Οὐκ οἶδα τίνος ἄρξωμαι λόγου
[8, 8]	τῆς ὑμετέρας ψήφου. λέγε δὲ	ὧδε	τῶν προέδρων καὶ τῶν συμβούλων
[8, 5]	ἕκαστον ὡς ἐγένετο διεξῄειν. κἀν	τῷδε	κατὰ τὸν Σωσθένην καὶ Θέρσανδρον
[8, 11]	εἰ μὴ κεκοινώνηκεν εἰς Ἀφροδίτην	τῷδε	τῷ ξένῳ παρ´ ὃν ἀπεδήμουν
[8, 8]	τοῦ προέδρου θρόνῳ, καὶ σὺ	δίκαζε	λοιπὸν ἡμῖν, μᾶλλον δὲ κέλευε
[8, 17]	σεαυτῆς ἀπὸ ταύτης τῆς ἡμέρας	νόμιζε.	καί σοι προῖκα ἐπιδίδωμι, τὸ
[8, 10]	ἀγώγιμον, ὡς φορτίον κάλλους ἐωνημένη	ἦλθε,	μοιχὸν ἐμπεπορευμένη. Ἀλλ´ ᾤμην, φησί,
[8, 13]	ὁ ποῦς. καὶ ἡ μὲν	εἰσῆλθε	πάνυ κοσμίως· ἐγὼ δὲ ὡς
[8, 6]	δὲ γυναῖκα οὐδαμοῦ. πρὸς ταῦτα	παρασκευάσασθε	πῶς ἂν αὐτοὶ σχῆτε τύχης
[8, 8]	συμβούλων τὸ δόγμα. Ἀκούετε καθάπερ	ἐψηφίσασθε	καὶ τὴν περὶ τούτου μοι
[8, 16]	ἐπὶ τῆς πρύμνης, ὅθεν διώκοντες	ὄψεσθε,	τὴν κεφαλὴν ἀποτέμνουσιν αὐτῆς, καὶ
[8, 8]	ὃν εἰς ὕστερον, ὅταν τούτων	καταψηφίσησθε,	ταμιεύσομαι. ὁ μὲν δὴ ταῦτα
[8, 9]	καὶ τοὺς μὲν νεανίσκους, οἷς	προσεπάλαιε,	πρὸς τοὺς ἀνδρειοτέρους μάλιστα συμπλεκόμενος·
[8, 6]	καλάμους δοκῶν λελύσθαι τὴν κόρην	ἔκλαιε	τὴν τομήν, νομίζων τετμηκέναι τὴν
[8, 8]	δούλαις καὶ τοῖς δεσπόταις, τί	δράσειέ	τις ἔτι, τῆς ἀνομίας ὁμοῦ
[8, 9]	εἰς τοῦτο δεδαπανήκει. σεμνότητα δ´	ἔδρακε	καὶ σωφροσύνην ὑπεκρίνατο, παιδείας προσποιούμενος
[8, 5]	γάμον. πάρεστιν οὖν ὁ πατήρ·	ἧκε	καὶ σύ· εὐμενὴς ἡμῖν ἤδη
[8, 9]	ὤν· ἐπεὶ δὲ εἰς ἄνδρας	ἧκε,	πάντα ἀπεκάλυψεν, ἃ τότε ἀπέκρυπτε.
[8, 4]	καὶ γὰρ εἴ τί μοι	συμβέβηκε	λυπηρόν, μάλιστα μὲν οὐ σόν
[8, 5]	ἀπιὼν ὁ Θέρσανδρος κατὰ Λευκίππης	προσέθηκε,	σύριγγα εἰπών; Ἀλλὰ σύ γε,
[8, 17]	ἔρως δέ με λῃστείας ὑποκριτὴν	πεποίηκε	καὶ ταύτας ἐπὶ σοὶ πλέξαι
[8, 8]	δὸς ἤδη τὸ κώνειον. ἤδη	τέθνηκε	τοῖς νόμοις· κατάδικός ἐστιν ὑπερήμερος.
[8, 7]	ταὐτὸν ὑποπτεύειν, ὥστε ταχὺ μὲν	συνῆκε·	διενοεῖτο δὲ καὶ πρὸ τοῦ
[8, 14]	τὸ γραμματεῖον περιέκειτο· ἡ πηγὴ	ἕστηκε	διαυγὴς καὶ ὀλίγη· ἡ δὲ
[8, 6]	δὲ τοὺς μὲν ἄλλους ἐλευθέρους	ἀφῆκε	καλάμους, μόνῳ δὲ τὸ χεῖλος
[8, 1]	Καὶ λοιδορεῖς, φήσας, δεσμῶτα καὶ	κατάδικε;	παίει με κατὰ τῶν προσώπων
[8, 9]	σὺ πρὸς τὸν πρόεδρον εἴρηκας	ἔοικε	δικαιότερον ἐρεῖν κατὰ σοῦ ἀληθῶς.
[8, 11]	δὲ ὄντι δούλην ἐμήν. καὶ	ἀνεγίνωσκε·	Προκαλεῖται Θέρσανδρος Μελίτην καὶ Λευκίππην
[8, 5]	Λευκίππης τῶν ἐμῶν μείζονα. πέπραται,	δεδούλευκε,	γῆν ἔσκαψε, σεσύληται τῆς κεφαλῆς
[8, 17]	ὅσην οὐκ ἂν ὁ πατὴρ	ἐπέδωκέ	σοι. τηρήσω δέ σε παρθένον
[8, 9]	τὰ δικαστήρια, κάθελε τὰ βουλευτήρια,	ἔκβαλε	τοὺς στρατηγούς· πάντα γὰρ ὅσα
[8, 9]	δυνατώτερος. κλεῖσον οὖν τὰ δικαστήρια,	κάθελε	τὰ βουλευτήρια, ἔκβαλε τοὺς στρατηγούς·
[8, 9]	δὲ τοὺς χρησίμους πρὸς ἅπερ	ἤθελε	προσηταιρίζετο δεχόμενος. καὶ οὕτω μὲν
[8, 1]	τῇ πληγῇ μάλα ἄκων ἀνακραγὼν	συνέστειλε	τὴν χεῖρα καὶ οὕτως ἐπαύσατο·
[8, 16]	τῶν λῃστῶν ὄχλος οὐκ ἔφασάν	με	αὐτῷ ἀφήσειν μόνῳ· φθάνειν γὰρ
[8, 4]	ἔτυχον ὑπ´ αὐτοῦ παθών, ἀντῃσχύνετό	με	βλέπειν· καὶ ἡ Λευκίππη δὲ
[8, 3]	ἀπέφηνε συκοφάντην. καὶ νῦν προελθεῖν	με	δεῖ καὶ ἀπονίψασθαι τὸ πρόσωπον
[8, 9]	πάνυ δεινῶς ἐσχετλίασε, τύραννον ἀποκαλῶν	με	καὶ ὅσα δὴ κατετραγῴδησέ μου.
[8, 1]	φήσας, δεσμῶτα καὶ κατάδικε; παίει	με	κατὰ τῶν προσώπων μάλα βιαίως
[8, 17]	Βυζάντιος, δεύτερος οὐδενός. ἔρως δέ	με	λῃστείας ὑποκριτὴν πεποίηκε καὶ ταύτας
[8, 17]	τοῖς γόνασι, Δέσποινα, εἶπε, μή	με	νομίσῃς λῃστὴν εἶναί τινα καὶ
[8, 16]	λῃσταί, δύο πλεύσαντες ἡμερῶν, ἄγουσί	με	οὐκ οἶδ´ ὅποι γε καὶ
[8, 17]	πλέξαι τὰς τέχνας. δοῦλον οὖν	με	σεαυτῆς ἀπὸ ταύτης τῆς ἡμέρας
[8, 17]	θυγατρὸς διελέχθη γάμου· καὶ γάρ	με	σφόδρα ἐθεράπευε καὶ ἐκάλει πατέρα
[8, 17]	προεβάλοντο· ὅθεν ἔτι μᾶλλον ὑπερησπάζετό	με,	ὑπήκοόν μοι κατὰ πάντα παρέχων
[8, 16]	ὁ λῃστής. ἐπεὶ δὲ ἁρπάσαντές	με,	ὡς εἶδες, ἐνέθεσαν τῷ σκάφει
[8, 17]	θαυμαστὴν μεγαλουργίαν, ἀλλ´ οὐκ ἀκρασίαν.	κἀμὲ	οὖν ὑπεισῄει τὸ τοῦ Θεμιστοκλέους,
[8, 16]	ἀνδραποδίσαντες πωλῆσαι, ὥσπερ ὕστερον πεπράκασι	κἀμέ·	τῷ δὲ διώκεσθαι πρὸς ἀπάτην
[8, 17]	εἰς τὸ πάνυ χρηστὸν μετελθόν.	ἐμὲ	δ´ οὖν ᾑρήκει πάντων μᾶλλον,
[8, 16]	δεῖν δὲ ἀντὶ τῆς θανούσης	ἐμὲ	πραθεῖσαν κοινὴν ἅπασιν αὐτοῖς γενέσθαι
[8, 4]	λαβόμενος ἄσμενος, Τὸ μὲν κατ´	ἐμὲ	τοῦ λόγου μέρος ἁπλοῦν, εἶπεν,
[8, 10]	καὶ ὡς εἰς ἄνδρας ἐλθὼν	ἔγημε	κατὰ τοὺς νόμους, σφαλεὶς μὲν
[8, 14]	ὕδωρ οἷον ἦν κατὰ χώραν	ἔμενε,	μηδὲ τὸ βραχύτατον ἀναθορὸν τοῦ
[8, 4]	Σώστρατον· Τί οὐ λέγεις, ὦ	ξένε,	τὸν περὶ ὑμᾶς μῦθον ὅστις
[8, 6]	καταφιλῶν ὡς τῆς κόρης τραύματα·	ἔστενε	δὲ ἐρωτικὸν ἐπιθεὶς τὸ στόμα
[8, 3]	ὑπὸ τῆς Ἀρτέμιδος, ἣ τοῦτον	ἀπέφηνε	συκοφάντην. καὶ νῦν προελθεῖν με
[8, 9]	σῶμα ὑπηλείφετο καὶ πῶς πλῆκτρον	περιέβαινε	καὶ τοὺς μὲν νεανίσκους, οἷς
[8, 5]	ὅτι καὶ ἐν μέσοις λῃσταῖς	ἔμεινε	παρθένος καὶ τὸν μέγαν ἐνίκησε
[8, 5]	τὰς ἄλλας πάσας ὑπέστη· Καὶ	ἔμεινε,	πάτερ, τοιαύτη μέχρι τῆς παρούσης
[8, 9]	εἰπέ μοι τίς ἐστιν; ἣν	ἀπέκτεινε	καὶ ἔλεγες ἀνῃρῆσθαι, ζῶσαν βλέπεις,
[8, 10]	καὶ τῆς νυκτὸς ὑμῶν οὐδεὶς	γέγονε	θεατής. φοβοῦμαι μὴ τὸ τῆς
[8, 8]	ἡ τῆς Ἀρτέμιδος οἰκία μοιχῶν	γέγονε	καὶ πόρνης θάλαμος. ταῦτα μόλις
[8, 5]	βίαιον. ἐφιλοσοφήσαμεν, πάτερ, τὴν ἀποδημίαν·	ἐδίωξε	γὰρ ἡμᾶς ἔρως, καὶ ἦν
[8, 4]	δὲ τὰ πολλὰ εἰς γῆν	ἔβλεπε·	καὶ ἦν ὅλον τὸ συμπόσιον
[8, 9]	φόνῳ κατέγνωσται, φησί. πεφόνευκεν οὖν;	εἰπέ	μοι τίς ἐστιν; ἣν ἀπέκτεινε
[8, 9]	παραδοθέντα. ποίῳ θανάτῳ; ποῖον κατάδικον;	εἰπέ	μοι τοῦ θανάτου τὴν αἰτίαν.
[8, 9]	κατεγνωκότος. ἢ κατὰ ποίους νόμους,	εἰπέ,	τοῦτον τὸν ξένον νεανίσκον κατέκλεισας
[8, 7]	κατακεκλεῖσθαι. Ἀγαθὰ λέγεις, ὁ ἱερεὺς	εἶπε,	καί σοι συνήδομαι ὑπὲρ σωφροσύνης
[8, 17]	προσπεσὼν αὐτῆς τοῖς γόνασι, Δέσποινα,	εἶπε,	μή με νομίσῃς λῃστὴν εἶναί
[8, 10]	σός· ὁ γὰρ Θέρσανδρος ἃ	εἶπε,	πρὸς τὸν ἱερέα μόνον ἀπετείνατο,
[8, 18]	Καλλιγόνην. Ἀλλὰ ἅπερ ἐποιήσαμεν, πάτερ,	εἶπε,	τὰ μὲν νεότητος φύσει πέπρακται
[8, 12]	υἱὸν τὸν τοξότην ἡ Ἀφροδίτη	εἶπε·	Τέκνον, ζεῦγος τοῦτο ὁρᾷς ἀναφρόδιτον
[8, 16]	ἐρωμένην αὑτῷ, καί τι θρασύτερον	εἶπε,	τὶς τῶν λῃστῶν, καλῶς ποιῶν,
[8, 15]	καὶ ὅσα αὐτὸς ὑπηρέτησεν· οὐ	παρέλιπε	δὲ οὐδὲ ὅσα ἰδίᾳ πρὸ
[8, 9]	κατὰ σοῦ ἀληθῶς. ἐπανάστηθι Θερσάνδρῳ,	πρόεδρε·	μέχρι μόνων ὀνομάτων πρόεδρος εἶ.
[8, 8]	τῶν δικαστηρίων; ἀνάστηθι τοῦ θώκου,	πρόεδρε,	παραχώρησον τῆς ἀρχῆς αὐτῷ καὶ
[8, 17]	ὑμετέρους μύθους, ὦ παιδία, κατελέξατε,	φέρε	ἀκούσατε, ἔφη, καὶ παρ´ ἐμοῦ
[8, 9]	τούτου βλασφημιῶν τὸν βίον ἔχοντι,	φέρε	εἴπω πρὸς ὑμᾶς περὶ ὧν
[8, 6]	ἧττον ὡμίλησε ταύτῃ τῇ μουσικῇ,	φέρε	καὶ οἷόν ἐστιν εἴπω καὶ
[8, 10]	τὸ μεῖζον ἀτύχημα, ὅτι τοιοῦτον	ηὗρε	τὸν ἐρώμενον, ὃς πρὸς μὲν
[8, 13]	πεδίῳ καὶ ἐδιώκετο ἐν πλάτει·	σὲ	δὲ καὶ εἴσω θυρῶν ἀπεκλείσαμεν
[8, 11]	ὁμιλίαν καθ´ ὃν λέγεις καιρόν.	σὲ	δὲ τί δεῖ παθεῖν, ἂν
[8, 17]	πατὴρ ἐπέδωκέ σοι. τηρήσω δέ	σε	παρθένον μέχριπερ ἂν σοὶ δοκῇ.
[8, 10]	περὶ ἱερωσύνης κρινοῦμεν, εἰ δεῖ	σε	τὴν τιμὴν ταύτην ἔχειν. τὸν
[8, 10]	τὰς τοῦ ἱερέως ἡδονάς. ὁποτέρα	σε	τούτων ἐωνήσατο; κοινῇ γὰρ πάντες
[8, 9]	καὶ ἐπὶ τούτῳ πάνυ δεινῶς	ἐσχετλίασε,	τύραννον ἀποκαλῶν με καὶ ὅσα
[8, 9]	ἀποκαλῶν με καὶ ὅσα δὴ	κατετραγῴδησέ	μου. ἔστι δὲ οὐχ ὁ
[8, 5]	ἔμεινε παρθένος καὶ τὸν μέγαν	ἐνίκησε	λῃστήν, Θέρσανδρον λέγω, τὸν ἀναίσχυντον,
[8, 9]	μὲν ἄλλου σώματος ἔξωρος γενόμενος	ἠμέλησε,	μόνην δὲ τὴν γλῶτταν εἰς
[8, 6]	εἰ δέ τις ὑμῶν ἧττον	ὡμίλησε	ταύτῃ τῇ μουσικῇ, φέρε καὶ
[8, 19]	προφάσεως ἐπισχεθῆναι τὸν ἔλεγχον ὧν	ἐτόλμησε.	μείναντες οὖν τῶν ἑξῆς τριῶν
[8, 5]	τὴν σωφροσύνην τὴν ἐμήν, ὅσον	ἐλιπάρησε	χρόνον, ὅσον ἀπέτυχεν, ὅσα ἐπηγγείλατο,
[8, 10]	ἃ δὲ αὐτὸς μᾶλλον ἀναιδῶς	ἐσυκοφάντησε,	διασύρων τὸν Θερσάνδρου βίον, οὐδεμιᾶς
[8, 1]	ὡς δὲ καὶ τρίτην ἀπροφυλάκτως	ἔπαισε,	λανθάνει μου τῷ στόματι περὶ
[8, 10]	κρίσιν (οὐ γὰρ εὗρεν ἣν	ἤλπισε)	τῷ δὲ ταύτης γένει καὶ
[8, 12]	ἡ δὲ παρθένος καὶ θρασύτερον	ὤμοσε	κατ´ ἐμοῦ. ὁρᾷς δὲ αὐτοὺς
[8, 9]	τίς προέδρων κατέγνω; ποῖον δικαστήριον	ἐκέλευσε	δεθῆναι τὸν ἄνθρωπον; ἔστω γὰρ
[8, 12]	τὴν κόρην, ἔνθα τὴν παρθενίαν	ἔλυσε.	καὶ διὰ τοῦτο, ὅταν τις
[8, 10]	τοῦτον ἐψεύσατο· καὶ γὰρ δεσμώτην	ἔλυσε	καὶ πόρνην ὑπεδέξατο καὶ συνέγνω
[8, 1]	τῆς θεοῦ. ὡς δὲ ταῦτα	ἤκουσε,	Καὶ λοιδορεῖς, φήσας, δεσμῶτα καὶ
[8, 10]	λαβόντες ἐδήσαμεν, ὑπερτεθαύμακα τί τοσοῦτον	ἴσχυσε	πρίασθαι πρὸς τὴν τοσαύτην σπουδήν.
[8, 8]	ἡ θεός, οὐδὲ θανάτῳ παραδοθέντα	ἠλευθέρωσε	τῆς τιμωρίας. τῶν δυστυχούντων εἰσίν,
[8, 9]	Ἄρτεμις ἡ μεγάλη θεὸς ἀμφοτέρους	ἔσωσε,	τὴν μὲν ἐκ τῶν τοῦ
[8, 6]	ἂν ἐθέλῃ μὴ σιωπᾶν, μεταπηδᾷ	τε	ἄλλοτε ἐπ´ ἄλλον, ὅποι ποτ´
[8, 6]	δὲ εἰς σπήλαιον αὐτήν, θαμίζειν	τε	αὐτοῦ καὶ τῇ σύριγγι συνήθως
[8, 17]	τὸν νεανίσκον θαυμαστὴ μεταβολή. ἕδρας	τε	γὰρ ἐξανίστατο τοῖς πρεσβυτέροις καὶ
[8, 8]	πρῶτον καὶ τίνων δεύτερον. τά	τε	γὰρ τετολμημένα πολλὰ ὑπὸ πολλῶν,
[8, 18]	τῷ Καλλισθένει τὴν κόρην, τό	τε	γένος αὐτοῦ καταλέγων καὶ τὸ
[8, 19]	καὶ εὐξόμενοι τοῖς θεοῖς τούς	τε	ἐμοὺς καὶ τοὺς ἐκείνου γάμους
[8, 15]	ἰδὼν πάντα σαφῶς λέγει, ὅσα	τε	ἐτόλμησεν ὁ Θέρσανδρος καὶ ὅσα
[8, 17]	πάντας ὑπερέβαλεν Ἀθηναίους ὕστερον σοφίᾳ	τε	καὶ ἀνδραγαθίᾳ. καὶ δὴ μετενόουν
[8, 17]	τὰ ἄλλα πολυτελῶς παρασκευάσας, ἐσθῆτά	τε	καὶ χρυσὸν καὶ ὅσα εἰς
[8, 16]	διώκουσαν ναῦν φθάνουσαν, περιελόντες τόν	τε	κόσμον καὶ τὴν ἐσθῆτα τῆς
[8, 10]	ἀκολάστων τούτων τὰ πρόσωπα, τοῦ	τε	μοιχοῦ καὶ τῆς ἑταίρας. ὡραία
[8, 7]	περὶ τὴν θεωρίαν ἦσαν ὅ	τε	Σώστρατος καὶ ὁ ἱερεύς, καὶ
[8, 11]	δύο γὰρ προκαλοῦμαι προκλήσεις, Μελίτην	τε	ταύτην καὶ τὴν δοκοῦσαν εἶναι
[8, 3]	καὶ ἐν τῷ ἱερῷ. ἐγώ	τε	τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα, ἔφην, ὦ ἄνδρες,
[8, 15]	καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες ἐμυθολογοῦμεν ἅ	τε	τὴν προτέραν ἐτύχομεν εἰπόντες καὶ
[8, 3]	ἔφην, ὦ ἄνδρες, πέπονθα, ἐλεύθερός	τε	ὢν καὶ πόλεως οὐκ ἀσήμου,
[8, 8]	ὧν οὐδ´ ἂν ἅψαιμι κατηγορῶν.	ἅτε	γὰρ τῆς ψυχῆς κρατούσης φοβοῦμαι
[8, 15]	ὧν ἐπάθομεν. ἡ Λευκίππη δέ,	ἅτε	δὴ μᾶλλον τὸν πατέρα μηκέτι
[8, 10]	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν Ἀφροδίτης	πεποιήκατε,	καὶ περὶ ἱερωσύνης κρινοῦμεν, εἰ
[8, 8]	καὶ ἀσεβείας καὶ μιαιφονίας κεκερασμένης;	κατεγνώκατέ	τινος θάνατον ἐφ´ αἷς δή
[8, 8]	καὶ δεδεμένον εἰς τὸ δεσμωτήριον	ἀπεστείλατε	φυλαχθησόμενον τῇ καταδίκῃ· οὗτος δὲ
[8, 17]	τοὺς ὑμετέρους μύθους, ὦ παιδία,	κατελέξατε,	φέρε ἀκούσατε, ἔφη, καὶ παρ´
[8, 10]	τούτων τῶν μοιχῶν, ὦ βέλτιστε	Νικόστρατε"	(τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τὠμῷ
[8, 17]	μύθους, ὦ παιδία, κατελέξατε, φέρε	ἀκούσατε,	ἔφη, καὶ παρ´ ἐμοῦ τὰ
[8, 5]	ἐπαυσάμην, Τὰ μὲν ἡμέτερα, εἶπον,	ἠκούσατε·	ἓν δὲ αἰτῶ κἀγὼ μαθεῖν
[8, 8]	ἐστιν ὑπερήμερος. τί λέγεις, ὦ	σεμνότατε	καὶ κοσμιώτατε ἱερεῦ; ἐν ποίοις
[8, 8]	τί λέγεις, ὦ σεμνότατε καὶ	κοσμιώτατε	ἱερεῦ; ἐν ποίοις ἱεροῖς γέγραπται
[8, 10]	τούτων ἐωνήσατο; κοινῇ γὰρ πάντες	ἐκαθεύδετε	καὶ ἐμεθύετε κοινῇ, καὶ τῆς
[8, 6]	ἂν αὐτοὶ σχῆτε τύχης καὶ	σύνετε.	εἰ μὲν γάρ ἐστι παρθένος,
[8, 10]	κοινῇ γὰρ πάντες ἐκαθεύδετε καὶ	ἐμεθύετε	κοινῇ, καὶ τῆς νυκτὸς ὑμῶν
[8, 8]	καὶ τῶν συμβούλων τὸ δόγμα.	Ἀκούετε	καθάπερ ἐψηφίσασθε καὶ τὴν περὶ
[8, 9]	ἀλλ´ ὁ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας,	μήτε	βουλῆς, μήτε δήμου κατεγνωκότος. ἢ
[8, 9]	τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας, μήτε βουλῆς,	μήτε	δήμου κατεγνωκότος. ἢ κατὰ ποίους
[8, 11]	εἶδον τὸ παράπαν μήτε πολίτην	μήτε	ξένον ἥκειν εἰς ὁμιλίαν καθ´
[8, 11]	μέγιστον, οὐδὲ εἶδον τὸ παράπαν	μήτε	πολίτην μήτε ξένον ἥκειν εἰς
[8, 6]	ταῦτα παρασκευάσασθε πῶς ἂν αὐτοὶ	σχῆτε	τύχης καὶ σύνετε. εἰ μὲν
[8, 6]	ἐστι παρθένος, ὡς ἔγωγε βουλοίμην,	ἄπιτε	χαίροντες τῆς σύριγγος τυχόντες εὐμενοῦς·
[8, 16]	καὶ ταύτην ἀποσκευάσαντες ἔρριψαν ὁμοίως,	ὅτε	μηκέτι τοὺς διώκοντας εἶχον. οὐκ
[8, 17]	καὶ δὴ μετενόουν ἀποσκορακίσας αὐτόν,	ὅτε	μοι περὶ τοῦ τῆς θυγατρὸς
[8, 6]	ἐθέλῃ μὴ σιωπᾶν, μεταπηδᾷ τε	ἄλλοτε	ἐπ´ ἄλλον, ὅποι ποτ´ ἂν
[8, 9]	οὐδὲ ἐπὶ τῆς σῆς οἰκίας	ποτὲ	δεσμὸν ἀνθρώπου κατέγνως. ὁ δὲ
[8, 5]	ἐγεγόνει τὸ δρᾶμα. καὶ ἐπεί	ποτε	ἐπαυσάμην, Τὰ μὲν ἡμέτερα, εἶπον,
[8, 5]	παρὰ σοῦ, ἱερεῦ, μόνον· τί	ποτέ	ἐστιν ὃ τελευταῖον ἀπιὼν ὁ
[8, 4]	σύριγξ τιμωρήσεται. ~Ὡς δὲ ἀπηλλάγη	ποτέ,	κἀγὼ ἐξελθὼν ἐκάθηρα τὸ πρόσωπον.
[8, 5]	δὲ Σώστρατος καὶ ἐπεδάκρυεν, εἴ	ποτε	κατὰ Λευκίππην ἐγεγόνει τὸ δρᾶμα.
[8, 6]	τυχόντες εὐμενοῦς· οὐ γὰρ ἄν	ποτε	ψεύσαιτο τὴν κρίσιν· εἰ δὲ
[8, 14]	μέλος ἐξηκούετο μουσικόν, καὶ ἐλέγετο	μηδεπώποτε	λιγυρώτερον οὕτως ἀκουσθῆναι· καὶ εὐθὺς
[8, 10]	ἀποδείξω δυσὶ θανάτοις ἔνοχον ὄντα,	τότε	ἂν εἴη καὶ σοὶ καιρὸς
[8, 9]	ἄνδρας ἧκε, πάντα ἀπεκάλυψεν, ἃ	τότε	ἀπέκρυπτε. καὶ τοῦ μὲν ἄλλου
[8, 3]	τῷ τῆς ὕβρεως αἵματι μιανθῇ.	τότε	μὲν δὴ μόλις ἀφελκύσαντες αὐτὸν
[8, 14]	ἄρχοντες ἐμβληθῆναι, τοῦ Θερσάνδρου φυγόντος.	τότε	μὲν οὖν ἀπηλλαττόμεθα, κατακρατοῦντες ἤδη
[8, 7]	συνήδομαι ὑπὲρ σωφροσύνης καὶ τύχης.	τότε	μὲν οὖν ἑσπέρας γενομένης ἕκαστος
[8, 16]	ἔπεσεν, εἶχον ἐπὶ τῆς νεὼς	τότε.	μικρὸν γὰρ ὕστερον καὶ ταύτην
[8, 7]	τὴν πρόσθεν ἡμέραν καὶ τὴν	τότε.	τὸν μέντοι Σώστρατον ἑώρων ὑποθορυβηθέντα
[8, 9]	ἧκε, πάντα ἀπεκάλυψεν, ἃ τότε	ἀπέκρυπτε.	καὶ τοῦ μὲν ἄλλου σώματος
[8, 6]	τὸν πέλας τὸ ὀξὺ καταφέρει,	ἔστε	τῷ τελευταίῳ συνάπτει βαρεῖ. ὅσα
[8, 6]	παρ´ ὑμῖν ἐπιχωριάζει τοῖς Βυζαντίοις,	ἴστε	ὃ λέγω· εἰ δέ τις
[8, 6]	εἰ δὲ μή, αὐτοὶ γὰρ	ἴστε	οἷα εἰκὸς ἐν τοσαύταις αὐτὴν
[8, 9]	τῶν ἐμοὶ βεβιωμένων· ἐπεὶ δὲ	σύνιστέ	μοι πόρρω τῶν τούτου βλασφημιῶν
[8, 10]	κατὰ τούτων τῶν μοιχῶν, ὦ	βέλτιστε	Νικόστρατε" (τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα
[8, 17]	τοῦ λαβεῖν διὰ πενίαν ὄντας·	ὥστε	θαυμάζειν ἅπαντας τὸ αἰφνίδιον οὕτως
[8, 17]	καλῶς, ἄχραντον τηρῶν, ὡς ἐπηγγείλατο·	ὥστε	καὶ αὐτὴν ᾑρήκει τὴν κόρην
[8, 8]	τιμωρίαν· θάνατος δέ ἐστιν αὕτη·	ὥστε	ὁποτέρως ἂν οὗτος ἀποθάνῃ, ὡς
[8, 7]	δὲ ἐδόκει μοι ταὐτὸν ὑποπτεύειν,	ὥστε	ταχὺ μὲν συνῆκε· διενοεῖτο δὲ
[8, 17]	τὸ εὔβουλον μεταπίπτον, τὸ μεγαλόφρον	ἐφύλαττε	πρὸς τοὺς ἐν χρείᾳ τοῦ
[8, 6]	στόμα. ἦν δὲ ἡ σύριγξ	οὔτε	αὐλὸς ἀπ´ ἀρχῆς οὔτε κάλαμος,
[8, 6]	σύριγξ οὔτε αὐλὸς ἀπ´ ἀρχῆς	οὔτε	κάλαμος, ἀλλὰ παρθένος εὐειδὴς οἵαν
[8, 9]	ἄνευ τούτων ἔξεστί σοι· ἀλλ´	οὔτε	τι τῆς ἐξουσίας δράσειας πρὶν
[8, 8]	δίκαζε λοιπὸν ἡμῖν, μᾶλλον δὲ	κέλευε	τυραννικῶς· μηδὲ ἀναγινωσκέσθω σοί τις
[8, 17]	γάμου· καὶ γάρ με σφόδρα	ἐθεράπευε	καὶ ἐκάλει πατέρα καὶ κατὰ
[8, 7]	πάτερ, ἔφη, περὶ ἐμοῦ, καὶ	πίστευε	τοῖς εἰρημένοις. μὰ τὴν γὰρ
[8, 6]	καὶ συνθεὶς εἰς ἓν σῶμα,	εἶχε	διὰ χειρῶν τὰς τομὰς τῶν
[8, 6]	αὐλήματα ἐποίει, καὶ ἡ σύριγξ	εἶχε	φωνήν. ταύτην οὖν τὴν σύριγγά
[8, 7]	θεὸν πολλαί· καὶ ὁ Θέρσανδρος	(ἔτυχε	γὰρ καὶ αὐτὸς παρών) προσελθὼν
[8, 5]	ἐμῶν μείζονα. πέπραται, δεδούλευκε, γῆν	ἔσκαψε,	σεσύληται τῆς κεφαλῆς τὸ κάλλος·
[8, 12]	τῆς δέρης καὶ τὸ γραμματεῖον	ἐκάλυψε.	ταῦτα εἰπόντες καὶ τοῦ καιροῦ
[8, 10]	δὲ τελευταῖον τοῦ δράματος πᾶσαν	ἀπεκάλυψε	τὴν αἰδῶ, πεπλήρωται δὲ ἀναισχυντίας.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2006