Livre, Chapitre
[8, 15]	τρόπον. καὶ μεταξὺ δειπνοῦντες ἐμυθολογοῦμεν	ἅ	τε τὴν προτέραν ἐτύχομεν εἰπόντες
[8, 10]	πόρνην ὑπεδέξατο καὶ συνέγνω μοιχῷ·	ἃ	δὲ αὐτὸς μᾶλλον ἀναιδῶς ἐσυκοφάντησε,
[8, 10]	γὰρ τοῖς αὐτοῦ πρὸς αὐτόν)	ἃ	δὲ μετὰ τὴν κωμῳδίαν ἐτραγῴδησεν
[8, 10]	εἶτα σός· ὁ γὰρ Θέρσανδρος	ἃ	εἶπε, πρὸς τὸν ἱερέα μόνον
[8, 1]	αὐτοῦ τοὺς παίοντας δακτύλους, καὶ	ἃ	πεποίηκεν ἔπαθεν ἡ χείρ. καὶ
[8, 9]	εἰς ἄνδρας ἧκε, πάντα ἀπεκάλυψεν,	ἃ	τότε ἀπέκρυπτε. καὶ τοῦ μὲν
[8, 17]	ζώσης λέγοις. ἄρχεται δὴ λέγειν	ἃ	φθάνω προειρηκὼς ἅπαντα, τὸν Καλλισθένην,
[8, 5]	ὁ Θέρσανδρος κατὰ Λευκίππης προσέθηκε,	σύριγγα	εἰπών; Ἀλλὰ σύ γε, ἔφη,
[8, 6]	τοῦ τόπου παρελθοῦσα τὴν μὲν	σύριγγα	εὑρίσκει χαμαί, τὴν δὲ γυναῖκα
[8, 6]	πνεῦμα ἔχοντος μουσικὸν εἰς τὴν	σύριγγα	τεταμιευμένον, ἢ τάχα καὶ ὁ
[8, 5]	εἰδότας ἡμᾶς τὰ περὶ τὴν	σύριγγα	τοῖς παροῦσιν οὕτως ἁρμόσασθαι προσήκει·
[8, 6]	εἶχε φωνήν. ταύτην οὖν τὴν	σύριγγά	φασιν ἀναθεῖναι μὲν ἐνθάδε τὸν
[8, 14]	τὴν δευτέραν κρίσιν ἐχωροῦμεν, τὴν	Στύγα.	καὶ ὁ δῆμος οὕτως μετεσκευάζετο
[8, 6]	ὃν ἂν ἐθέλῃ μὴ σιωπᾶν,	μεταπηδᾷ	τε ἄλλοτε ἐπ´ ἄλλον, ὅποι
[8, 16]	μηκέτι τοὺς διώκοντας εἶχον. οὐκ	οἶδα	δὲ πότερον τούτου χάριν προπαρασκευάσαντες
[8, 8]	ὁ Θέρσανδρος εἶπεν ὧδε· Οὐκ	οἶδα	τίνος ἄρξωμαι λόγου καὶ πόθεν,
[8, 18]	εἰς τὸ Βυζάντιον, εὐφημοῦντες τὸν	Ἡρακλέα	καὶ τὴν Ἄρτεμιν, ἐχειροτονήθημεν, ἐγὼ
[8, 10]	ὡραία μὲν γὰρ αὕτη καὶ	νέα,	ὡραῖον δὲ καὶ τοῦτο τὸ
[8, 7]	εὐθὺς ἡ Λευκίππη, πρὶν τὸν	ἱερέα	εἰπεῖν τὸν ἑξῆς λόγον· Ὡς
[8, 1]	μεγάλῃ τῇ φωνῇ πρὸς τὸν	ἱερέα,	Μαρτύρομαι, ἔφη, τῶνδε ἐναντίον, ὅτι
[8, 10]	Θέρσανδρος ἃ εἶπε, πρὸς τὸν	ἱερέα	μόνον ἀπετείνατο, ὀλίγον ἁψάμενος ὅσον
[8, 7]	εἰσελθεῖν καὶ χωρὶς κλήσεως κατακεκλεῖσθαι.	Ἀγαθὰ	λέγεις, ὁ ἱερεὺς εἶπε, καί
[8, 11]	κλεισθῆναι. ἡμεῖς μὲν οὖν εὐθὺς	ἐδεξάμεθα	τὴν πρόκλησιν· καὶ γὰρ ᾔδειμεν
[8, 7]	εἰς τὴν ὑστεραίαν ἡ δίκη·	παρεσκευαζόμεθα	δὲ ἡμεῖς μάλα εὐτρεπῶς ἔχοντες.
[8, 2]	ἱεροῖς· ἐν τοῖς τῆς ἀσυλίας	παιόμεθα	χωρίοις. ταῦτα ἐν ἐρημίαις μόναις
[8, 2]	μετὰ τὴν Ἄρτεμιν; ἐν αὐτοῖς	τυπτόμεθα	τοῖς ἱεροῖς· ἐν τοῖς τῆς
[8, 14]	Θερσάνδρου φυγόντος. τότε μὲν οὖν	ἀπηλλαττόμεθα,	κατακρατοῦντες ἤδη γενόμενοι καὶ ὑπὸ
[8, 7]	δι´ αἰδῶ τὴν πρὸς αὐτὸν	ψευδώμεθα.	διανεύω δὴ τῇ Λευκίππῃ νεύματι
[8, 18]	ἐγὼ δέ, ἢν τὴν ἔφεσιν	ἀγωνισώμεθα,	διέγνωκα πρῶτον μὲν εἰς τὸ
[8, 7]	δοκοίημεν εἶναι τῷ ξενοδόχῳ, ἀλλ´	ἔνθα	καὶ τὴν πρόσθεν ἡμέραν καὶ
[8, 7]	γενομένης ἕκαστος ἡμῶν ἀπῄει κοιμηθησόμενος	ἔνθα	ὁ ἱερεὺς παρεσκεύασεν. ὁ Κλεινίας
[8, 12]	εἰς ὕδωρ λύει τὴν κόρην,	ἔνθα	τὴν παρθενίαν ἔλυσε. καὶ διὰ
[8, 3]	τεθαρρηκώς, Τοιαῦτα, ἔφην, ὦ ἄνδρες,	πέπονθα,	ἐλεύθερός τε ὢν καὶ πόλεως
[8, 6]	οἱ δάκτυλοι κυβερνῶσι τὰ αὐλήματα,	ἐνταῦθα	δὲ τοῦ τεχνίτου τὸ στόμα
[8, 6]	δι´ ἧς τὸ πνεῦμα καταρρεῖ,	ἐνταῦθα	δὲ τοὺς μὲν ἄλλους ἐλευθέρους
[8, 10]	αὐτῷ συνοῦσα φανερῶς, ἀλλὰ καὶ	ἐνταῦθα	ἤγαγε διὰ τοσούτου πελάγους συγκαθεύδουσα
[8, 9]	οὐ καθαροῦ. οὗτος δὲ οὐκ	ἐνταῦθα	μόνον, ἀλλὰ καὶ πανταχοῦ τὴν
[8, 18]	τὴν Ἄρτεμιν, ἐχειροτονήθημεν, ἐγὼ μὲν	ἐνταῦθα	τῇ Ἀρτέμιδι, ὁ δὲ εἰς
[8, 9]	ὀλίγον ἑαυτῷ μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν	ἐνταῦθα	τὸ οἴκημα, ὁμηρίζων μὲν τὰ
[8, 12]	νῦν ἐστιν ἡ πηγή, καὶ	ἐνταῦθα	τὸν ὅρκον ψεύδονται. ἡ Ἄρτεμις
[8, 3]	τὸ πρόσωπον ἔξω. μὴ γὰρ	ἐνταῦθα	τοῦτο ποιήσαιμι ἔγωγε, μὴ καὶ
[8, 13]	χωρὶς ἕκαστος. ~Ἐπὶ δὲ τῇ	ὑστεραίᾳ	ὁ δῆμος μὲν ἅπας παρῆν·
[8, 19]	τὸν αὐτὸν τρόπον. ~Τῇ δ´	ὑστεραίᾳ	παραγενόμενος ὁ Κλεινίας ἔφη Θέρσανδρον
[8, 7]	ἡμῶν οὐδὲν ἐψεύσατο. τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	περὶ τὴν θεωρίαν ἦσαν ὅ
[8, 15]	ὑπὸ πάντων εὐφημούμενοι. ~Τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	τὸν Σωσθένην ἦγον ἐπὶ τοὺς
[8, 10]	τε μοιχοῦ καὶ τῆς ἑταίρας.	ὡραία	μὲν γὰρ αὕτη καὶ νέα,
[8, 18]	τὰ μὲν νεότητος φύσει πέπρακται	βίᾳ,	τὰ δὲ μετὰ ταῦτα προαιρέσει.
[8, 17]	τοὺς ἐν χρείᾳ τοῦ λαβεῖν	διὰ	πενίαν ὄντας· ὥστε θαυμάζειν ἅπαντας
[8, 19]	παραγενόμενος ὁ Κλεινίας ἔφη Θέρσανδρον	διὰ	τῆς νυκτὸς ἀποδεδρακέναι· τὴν γὰρ
[8, 10]	φανερῶς, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα ἤγαγε	διὰ	τοσούτου πελάγους συγκαθεύδουσα κἀν τῷ
[8, 16]	ἐμῆς πράσεως ἢ τῆς ἐκείνης.	διὰ	τοῦτο γὰρ καὶ τὸν Χαιρέαν
[8, 12]	ἔνθα τὴν παρθενίαν ἔλυσε. καὶ	διὰ	τοῦτο, ὅταν τις αἰτίαν ἔχῃ
[8, 6]	ἅμα φιλῶν· τὸ δὲ πνεῦμα	διὰ	τῶν ἐν τοῖς καλάμοις στενωπῶν
[8, 6]	συνθεὶς εἰς ἓν σῶμα, εἶχε	διὰ	χειρῶν τὰς τομὰς τῶν καλάμων
[8, 15]	οὐ παρέλιπε δὲ οὐδὲ ὅσα	ἰδίᾳ	πρὸ τῶν τῆς Λευκίππης θυρῶν
[8, 17]	τοίνυν τοὺς ὑμετέρους μύθους, ὦ	παιδία,	κατελέξατε, φέρε ἀκούσατε, ἔφη, καὶ
[8, 17]	ἀλλ´ ὡς ἐν τρυφῇ καὶ	παιδιᾷ·	τὸ δὲ ἀνδρεῖον ὅμως αὐτῷ
[8, 18]	~Ἐπεὶ δὲ ἐνικήσαμεν τὸν πόλεμον	ἐπιφανείᾳ	τῶν θεῶν, ὑποστρέψαντες εἰς τὸ
[8, 6]	γυναῖκα. τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ παρθένος	ἱέρεια	τοῦ τόπου παρελθοῦσα τὴν μὲν
[8, 17]	μεγαλόφρον ἐφύλαττε πρὸς τοὺς ἐν	χρείᾳ	τοῦ λαβεῖν διὰ πενίαν ὄντας·
[8, 6]	τὴν δὲ ὕλη τις δέχεται	δασεῖα	φεύγουσαν· ὁ δὲ Πὰν κατὰ
[8, 17]	Ἀθηναίους ὕστερον σοφίᾳ τε καὶ	ἀνδραγαθίᾳ.	καὶ δὴ μετενόουν ἀποσκορακίσας αὐτόν,
[8, 8]	ἱερὸν ἐποίησας. ἡ τῆς Ἀρτέμιδος	οἰκία	μοιχῶν γέγονε καὶ πόρνης θάλαμος.
[8, 8]	ἐν ἀνδρὸς χώρᾳ ἐν τῇ	οἰκίᾳ	τῇ ἐμῇ, οὐκ ἐν μοιχοῦ
[8, 13]	εἴσω θυρῶν ἀπεκλείσαμεν ὡς ἐν	πολιορκίᾳ,	ἵνα, κἂν διώκῃ, μὴ δύνῃ
[8, 8]	ταύτην, ὡς εἴδομεν, ὑπεδέχου, καὶ	μία	γέγονεν αὐτοῖς ἑστία παρὰ σοὶ
[8, 19]	τριῶν ἡμερῶν, ὅσων ἦν ἡ	προθεσμία,	προσελθόντες τῷ προέδρῳ καὶ τοὺς
[8, 5]	εἴ τις ἄρα ἔστιν ἀνδρὸς	παρθενία,	ταύτην κἀγὼ μέχρι τοῦ παρόντος
[8, 13]	ζώνη κατὰ μέσον τὸν χιτῶνα,	ταινία	περὶ τὴν κεφαλὴν φοινικοβαφής, ἀσάνδαλος
[8, 2]	καὶ οὐ μέχρι πληγῶν ἡ	παροινία,	ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν προσώπων
[8, 6]	ἂν εἴη τοῦ κρούματος ἡ	ἁρμονία	καλή· οὕτως αὐτῷ περὶ τοὺς
[8, 1]	καὶ ἐλευθέρα καὶ παρθένος καὶ	ἀξία	τῆς θεοῦ. ὡς δὲ ταῦτα
[8, 2]	χείρ. ἀνδροφόνος αὕτη καὶ μιαιφόνος	δεξιὰ	τοιαῦτα δέδρακεν οἷα ἐκ φόνου
[8, 4]	ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν οὐκ ἠδυνάμην, συνειδὼς	οἷα	αὐτὸν διατεθείκειν· καὶ ὁ Σώστρατος
[8, 6]	δὲ μή, αὐτοὶ γὰρ ἴστε	οἷα	εἰκὸς ἐν τοσαύταις αὐτὴν ἐπιβουλαῖς
[8, 2]	καὶ μιαιφόνος δεξιὰ τοιαῦτα δέδρακεν	οἷα	ἐκ φόνου γίνεται. ~Ταῦτά μου
[8, 9]	κρίσεως δυνατώτερος. κλεῖσον οὖν τὰ	δικαστήρια,	κάθελε τὰ βουλευτήρια, ἔκβαλε τοὺς
[8, 9]	οὖν τὰ δικαστήρια, κάθελε τὰ	βουλευτήρια,	ἔκβαλε τοὺς στρατηγούς· πάντα γὰρ
[8, 10]	δὲ ταύτης γένει καὶ τῇ	οὐσίᾳ	πεπιστευκώς. εἰκὸς γὰρ αὐτὴν καὶ
[8, 8]	ὑπεδέχου, καὶ μία γέγονεν αὐτοῖς	ἑστία	παρὰ σοὶ καὶ συμπόσιον· τάχα
[8, 17]	εἶναι πάντας ὑπερέβαλεν Ἀθηναίους ὕστερον	σοφίᾳ	τε καὶ ἀνδραγαθίᾳ. καὶ δὴ
[8, 10]	εἰ μοιχόν τινα λαβόντες ἐδήσαμεν,	ὑπερτεθαύμακα	τί τοσοῦτον ἴσχυσε πρίασθαι πρὸς
[8, 1]	μάχλον’ ὑπεραλγήσας τὴν ψυχὴν οὐκ	ἤνεγκα	τῶν ῥημάτων τὰ τραύματα, ἀλλ´
[8, 5]	γυναικὸς ἀνέστη γυνή. ἓν μόνον	παρῆκα	τῶν ἐμαυτοῦ δραμάτων, τὴν μετὰ
[8, 18]	γὰρ τὴν κόρην μέχρι τούτου	τετήρηκα,	καὶ ταῦτα πολέμοις ὁμιλῶν, ἐν
[8, 16]	πρὸς ἀκρόασιν τοῦ παντὸς δράματος.	~Γυναῖκα,	ἔφη, κακοδαίμονα ἐξαπατήσαντες οἱ λῃσταὶ
[8, 16]	τούτου χάριν προπαρασκευάσαντες ἔτυχον τὴν	γυναῖκα	ἢ διεγνωκότες ἀνδραποδίσαντες πωλῆσαι, ὥσπερ
[8, 1]	ἔχεις δὲ καὶ δούλην ἐμήν,	γυναῖκα	μάχλον καὶ πρὸς ἄνδρας ἐπιμανῆ·
[8, 1]	δὲ πρὸς τὸ δούλην καὶ	γυναῖκα	μάχλον’ ὑπεραλγήσας τὴν ψυχὴν οὐκ
[8, 6]	πρὸς αὐτήν, μηδεμίαν ἐκεῖ καταβαίνειν	γυναῖκα.	ὅταν οὖν αἰτίαν ἔχῃ τις
[8, 6]	σύριγγα εὑρίσκει χαμαί, τὴν δὲ	γυναῖκα	οὐδαμοῦ. πρὸς ταῦτα παρασκευάσασθε πῶς
[8, 16]	Ἀφροδίτης ὡς δὴ ναυκλήρῳ τινὶ	γυναῖκα	συνεσομένην ἐπὶ τοῦ σκάφους, ταύτην
[8, 6]	ἀφίησιν ἐν τῷ σπηλαίῳ τὴν	γυναῖκα.	τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ παρθένος ἱέρεια
[8, 13]	φοβοῦμαι. θεός ἐστι φιλοπάρθενος, καὶ	δέδοικα	μὴ δευτέρα καὶ σὺ σύριγξ
[8, 18]	παρθένον αὐτὴν ἀπολήψεται. ἐγὼ γὰρ	προῖκα	ἐπιδιδοὺς οὐκ εὐκαταφρόνητον ἀγαπητῶς ἂν
[8, 17]	τῆς ἡμέρας νόμιζε. καί σοι	προῖκα	ἐπιδίδωμι, τὸ μὲν πρῶτον ἐμαυτόν,
[8, 13]	Ὅτι μὲν παρθένος εἶ, Λευκίππη,	πεπίστευκα,	ἀλλὰ τὸν Πᾶνα, ὦ φιλτάτη,
[8, 18]	εἰς τὴν Τύρον αὐτὴν ἀπαγαγεῖν	ἔγνωκα	πρὸς τὸν πατέρα καὶ νόμῳ
[8, 18]	δέ, ἢν τὴν ἔφεσιν ἀγωνισώμεθα,	διέγνωκα	πρῶτον μὲν εἰς τὸ Βυζάντιον
[8, 1]	ὁ μὲν ἐπὶ τῇ πληγῇ	μάλα	ἄκων ἀνακραγὼν συνέστειλε τὴν χεῖρα
[8, 1]	παίει με κατὰ τῶν προσώπων	μάλα	βιαίως καὶ ἐπάγει δευτέραν· οἱ
[8, 7]	ἡ δίκη· παρεσκευαζόμεθα δὲ ἡμεῖς	μάλα	εὐτρεπῶς ἔχοντες. ~Ἡκούσης δὲ τῆς
[8, 1]	περὶ τούτων διαλέγεσθαι Θέρσανδρος σπουδῇ	μάλα,	μάρτυρας ἄγων τινάς, ἔρχεται πρὸς
[8, 4]	καὶ ὑπεδέξατο ἡμᾶς ὁ ἱερεὺς	μάλα	φιλοφρόνως. ἐγὼ δὲ εἰς τὸν
[8, 18]	πεπραγμένα αὐτῷ περὶ τὴν Καλλιγόνην.	Ἀλλὰ	ἅπερ ἐποιήσαμεν, πάτερ, εἶπε, τὰ
[8, 17]	λῃστὴν εἶναί τινα καὶ κακοῦργον·	ἀλλὰ	γάρ εἰμι τῶν εὖ γεγονότων,
[8, 10]	ἐφ´ οἷς εἰς αὐτὸν εἶπεν.	ἀλλὰ	Θέρσανδρος μὲν οὐδὲν ὧν εἶπεν
[8, 11]	πρὸς αὐτὴν γεγονέναι πλὴν λόγων,	Ἀλλὰ	καὶ ἔγωγε, ἔφη, ταύτην δέχομαι
[8, 10]	τῆς ξένης αὐτῷ συνοῦσα φανερῶς,	ἀλλὰ	καὶ ἐνταῦθα ἤγαγε διὰ τοσούτου
[8, 2]	οὐ μέχρι πληγῶν ἡ παροινία,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ τῶν προσώπων τις
[8, 10]	δὲ οὐχ ὑπὸ σάλπιγγι μόνον	ἀλλὰ	καὶ κήρυκι μοιχεύεται. Ἔφεσος ὅλη
[8, 9]	πάντα ἀδικήσας, ὅσα ἂν εἴπῃς,	ἀλλὰ	καὶ κριθήτω πρῶτον, ἐλεγχθήτω, λόγου
[8, 9]	οὗτος δὲ οὐκ ἐνταῦθα μόνον,	ἀλλὰ	καὶ πανταχοῦ τὴν γλῶτταν μεστὴν
[8, 17]	εἰς πόλεμον γυμνασίων οὐκ ἠμέλει,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ ἐρρωμένως ἐν ταῖς
[8, 12]	πλεῖστα κοινὰ ἦν αὐταῖς θηράματα.	ἀλλὰ	καὶ ὤμοσεν ἀεὶ παραμένειν καὶ
[8, 6]	αὐλὸς ἀπ´ ἀρχῆς οὔτε κάλαμος,	ἀλλὰ	παρθένος εὐειδὴς οἵαν εὐχὴν κινεῖν.
[8, 10]	μέχρις Ἰωνίας ἐκτεταμένης. μοιχεύεταί τις,	ἀλλὰ	πρὸς μίαν ἡμέραν· ἂν δὲ
[8, 5]	κατὰ Λευκίππης προσέθηκε, σύριγγα εἰπών;	Ἀλλὰ	σύ γε, ἔφη, καλῶς ἀνήρου·
[8, 3]	ἱεροῦ. τοσοῦτον δ´ εἶπεν ἀπιών·	Ἀλλὰ	τὸ μὲν σὸν ἤδη κέκριται,
[8, 13]	μὲν παρθένος εἶ, Λευκίππη, πεπίστευκα,	ἀλλὰ	τὸν Πᾶνα, ὦ φιλτάτη, φοβοῦμαι.
[8, 4]	μάλιστα μὲν οὐ σόν ἐστιν,	ἀλλὰ	τοῦ δαίμονος· ἔπειτα τῶν ἔργων
[8, 17]	ἤδη. ὁ δὲ καὶ τὰ	ἄλλα	πάντα παρεῖχεν ἑαυτὸν κοσμιώτατον καὶ
[8, 17]	ποιησάμενος προικὸς μεγίστης καὶ τὰ	ἄλλα	πολυτελῶς παρασκευάσας, ἐσθῆτά τε καὶ
[8, 4]	καὶ ἡ Λευκίππη δὲ τὰ	πολλὰ	εἰς γῆν ἔβλεπε· καὶ ἦν
[8, 9]	τὸ οἴκημα, ὁμηρίζων μὲν τὰ	πολλά,	πάντας δὲ τοὺς χρησίμους πρὸς
[8, 8]	δεύτερον. τά τε γὰρ τετολμημένα	πολλὰ	ὑπὸ πολλῶν, καὶ οὐδὲν οὐδενὸς
[8, 5]	καὶ ὡς ἄμφω συνεκαθεύδομεν, καί,	μὰ	ταύτην τὴν Ἄρτεμιν, ὡς ἀπὸ
[8, 7]	ἐμοῦ, καὶ πίστευε τοῖς εἰρημένοις.	μὰ	τὴν γὰρ Ἄρτεμιν, οὐδέτερος ἡμῶν
[8, 13]	τῷ προσώπῳ καὶ εἰς ἡμᾶς	ἅμα	βλέπων σὺν γέλωτι. ἐστόλιστο δὲ
[8, 17]	χρήματα ἱκανὰ τῇ πόλει. κἀκεῖνον	ἅμα	ἐμοὶ στρατηγὸν προεβάλοντο· ὅθεν ἔτι
[8, 6]	ἐνέπνει ἄνωθεν εἰς τοὺς αὐλοὺς	ἅμα	φιλῶν· τὸ δὲ πνεῦμα διὰ
[8, 5]	ποτε κατὰ Λευκίππην ἐγεγόνει τὸ	δρᾶμα.	καὶ ἐπεί ποτε ἐπαυσάμην, Τὰ
[8, 9]	καὶ ταύτην ἔμελλες· τὸ γὰρ	δρᾶμά	σου τὸ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν
[8, 5]	τὰ αὐτῆς ἔτι μᾶλλον ἢ	τἀμά,	ἐρωτικῶς αὐτῇ χαριούμενος ἀκούοντος τοῦ
[8, 14]	Θέρσανδρος πόρρωθεν καὶ καταμηνύσειν τὸ	πρᾶγμα	εἰδώς, ἂν ἐν βασάνοις γένηται,
[8, 5]	τὴν Μελίτην ἐγενόμην, ἐξῇρον τὸ	πρᾶγμα	ἐμαυτοῦ πρὸς σωφροσύνην μεταποιῶν καὶ
[8, 15]	καὶ τῆς ἀποτμηθείσης ἐκεῖ τὸ	αἴνιγμα	κεφαλῆς, ἵνα σου καὶ ὁ
[8, 8]	προέδρων καὶ τῶν συμβούλων τὸ	δόγμα.	Ἀκούετε καθάπερ ἐψηφίσασθε καὶ τὴν
[8, 9]	ἄμφω συκοφαντῶν ἐλήλεγξαι; τὰ μὲν	ἐμὰ	ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω πρὸς τὰς
[8, 5]	λόγον συνεπέρανα, καί, Τὰ μὲν	ἐμὰ	ταῦτα, ἔφην· τὰ δὲ Λευκίππης
[8, 7]	ἀναχωρεῖν καὶ ἀσπαζομένη τὸν πατέρα	ἠρέμα	πρὸς αὐτόν, Θάρρει, πάτερ, ἔφη,
[8, 10]	δὲ καὶ δεύτερον γένηται τὸ	ἀδίκημα,	κλέπτει τὸ ἔργον καὶ πάντας
[8, 9]	μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν ἐνταῦθα τὸ	οἴκημα,	ὁμηρίζων μὲν τὰ πολλά, πάντας
[8, 8]	τάχα δὲ καὶ συνεκάθευδες, ἱερεῦ·	οἴκημα	τὸ ἱερὸν ἐποίησας. ἡ τῆς
[8, 10]	πόρνον (τοῦτο γὰρ τὸ μεῖζον	ἀτύχημα,	ὅτι τοιοῦτον ηὗρε τὸν ἐρώμενον,
[8, 4]	μέρος ἁπλοῦν, εἶπεν, ὅτι Σώστρατος	ὄνομα,	Βυζάντιος τὸ γένος, τούτου θεῖος,
[8, 17]	κἀγὼ ἀκούσας τὸ τῆς ἀδελφῆς	ὄνομα	πάνυ τὴν γνώμην ἐπεστράφην καί,
[8, 12]	εἶχεν οὕτως. παρθένος ἦν εὐειδής,	ὄνομα	Ῥοδῶπις, κυνηγίων ἐρῶσα καὶ θήρας·
[8, 10]	βουλῆς, λέγειν, φθάσας ῥήτωρ ἕτερος,	ὄνομα	Σώπατρος, Θερσάνδρου συνήγορος, Ἀλλ´ ἐμός,
[8, 10]	βέλτιστε Νικόστρατε" (τοῦτο γὰρ ἦν	ὄνομα	τὠμῷ ῥήτορι) εἶτα σός· ὁ
[8, 6]	περὶ τοὺς αὐλοὺς χορεύει τὸ	στόμα.	ἦν δὲ ἡ σύριγξ οὔτε
[8, 6]	ἔστενε δὲ ἐρωτικὸν ἐπιθεὶς τὸ	στόμα	καὶ ἐνέπνει ἄνωθεν εἰς τοὺς
[8, 6]	ἐνταῦθα δὲ τοῦ τεχνίτου τὸ	στόμα	μιμεῖται τοὺς δακτύλους· κἀκεῖ μὲν
[8, 5]	ἁρπαγὴν καὶ τὸ τοῦ μηροῦ	τραῦμα·	καὶ ἔδειξα τὴν οὐλήν. ἐπεὶ
[8, 6]	αὐλοὺς ἅμα φιλῶν· τὸ δὲ	πνεῦμα	διὰ τῶν ἐν τοῖς καλάμοις
[8, 6]	καὶ ἔνθεον, ἤτοι τοῦ τόπου	πνεῦμα	ἔχοντος μουσικὸν εἰς τὴν σύριγγα
[8, 6]	ἀνοίγει μόνην, δι´ ἧς τὸ	πνεῦμα	καταρρεῖ, ἐνταῦθα δὲ τοὺς μὲν
[8, 18]	γένος αὐτοῦ καταλέγων καὶ τὸ	ἀξίωμα	καὶ τὰς ἐν τοῖς πολέμοις
[8, 6]	σώματος καὶ συνθεὶς εἰς ἓν	σῶμα,	εἶχε διὰ χειρῶν τὰς τομὰς
[8, 16]	ἀποτέμνουσιν αὐτῆς, καὶ τὸ μὲν	σῶμα	ἔρριψαν, ὡς εἶδες, κατὰ τῆς
[8, 16]	μόνῳ· φθάνειν γὰρ ἤδη λαβόντα	σῶμα	ἕτερον, ὃ πραθὲν ἂν παρέσχεν
[8, 5]	πᾶσαν αἰκίαν ἤνεγκεν εἰς τὸ	σῶμα	καὶ ὕβριν πλὴν μιᾶς, ὑπὲρ
[8, 9]	τοῖς γυμνασίοις ἑωρῶμεν, πῶς τὸ	σῶμα	ὑπηλείφετο καὶ πῶς πλῆκτρον περιέβαινε
[8, 17]	πολεμικοῖς. ἐπεδίδου δὲ καὶ χρήματα	ἱκανὰ	τῇ πόλει. κἀκεῖνον ἅμα ἐμοὶ
[8, 6]	φασιν ἀναθεῖναι μὲν ἐνθάδε τὸν	Πᾶνα,	περιορίσαι δὲ εἰς σπήλαιον αὐτήν,
[8, 13]	εἶ, Λευκίππη, πεπίστευκα, ἀλλὰ τὸν	Πᾶνα,	ὦ φιλτάτη, φοβοῦμαι. θεός ἐστι
[8, 5]	μέχρι τῆς θεωρίας τὸν λόγον	συνεπέρανα,	καί, Τὰ μὲν ἐμὰ ταῦτα,
[8, 8]	πρὸ δικαστηρίου γνώσεως· δεδεμένον δὲ	οὐδένα	λέλυκεν ἡ θεός, οὐδὲ θανάτῳ
[8, 18]	ὁ Καλλισθένης διηγεῖται πρῶτον τὰ	πεπραγμένα	αὐτῷ περὶ τὴν Καλλιγόνην. Ἀλλὰ
[8, 8]	τίνων δεύτερον. τά τε γὰρ	τετολμημένα	πολλὰ ὑπὸ πολλῶν, καὶ οὐδὲν
[8, 6]	τὴν ἐρωμένην. συμφορήσας οὖν τὰ	τετμημένα	τῶν καλάμων ὡς μέλη τοῦ
[8, 13]	θυρῶν ἀπεκλείσαμεν ὡς ἐν πολιορκίᾳ,	ἵνα,	κἂν διώκῃ, μὴ δύνῃ φυγεῖν.
[8, 17]	τὴν σήν, ὦ Κλειτοφῶν, ἀδελφήν,	ἵνα	μὴ ἀσύμβολος ὦ μυθολογίας παντάπασι.
[8, 9]	καὶ τὸν μὲν Σωσθένην ἐξήρπασας,	ἵνα	μὴ κατάφωρος γένῃ. οὐκ αἰσχύνῃ
[8, 15]	ἀποτμηθείσης ἐκεῖ τὸ αἴνιγμα κεφαλῆς,	ἵνα	σου καὶ ὁ πατὴρ ἀκούσῃ;
[8, 12]	σύνθηρον ἐποιήσατο, καὶ τὰ πλεῖστα	κοινὰ	ἦν αὐταῖς θηράματα. ἀλλὰ καὶ
[8, 5]	πολλοῦ τοῦ τῆς Ἀρτέμιδος ἱεροῦ.	δέσποινα	Ἀφροδίτη, μὴ νεμεσήσῃς ἡμῖν ὡς
[8, 17]	Καλλιγόνης. προσπεσὼν αὐτῆς τοῖς γόνασι,	Δέσποινα,	εἶπε, μή με νομίσῃς λῃστὴν
[8, 2]	τοὺς βιαίους; ποῖ καταδράμωμεν; ἐπὶ	τίνα	θεῶν μετὰ τὴν Ἄρτεμιν; ἐν
[8, 17]	μή με νομίσῃς λῃστὴν εἶναί	τινα	καὶ κακοῦργον· ἀλλὰ γάρ εἰμι
[8, 10]	δι´ αἰνιγμάτων, σχετλιάζων εἰ μοιχόν	τινα	λαβόντες ἐδήσαμεν, ὑπερτεθαύμακα τί τοσοῦτον
[8, 10]	ἀναισχυντίας. τοῦ γὰρ ἀνδρὸς στειλαμένου	τινὰ	μακρὰν ἀποδημίαν, καιρὸν τοῦτον ἐνόμισεν
[8, 8]	μεγέθει δεύτερον. πάντα δὲ ἀλλήλων	γυμνά,	καὶ ἔστιν ὧν οὐδ´ ἂν
[8, 5]	τὰ δὲ Λευκίππης τῶν ἐμῶν	μείζονα.	πέπραται, δεδούλευκε, γῆν ἔσκαψε, σεσύληται
[8, 17]	ταῦτα εἰπὼν καὶ ἔτι τούτων	πλείονα	εὐαγωγοτέραν τὴν κόρην αὐτῷ γενέσθαι
[8, 9]	δὲ τὴν γλῶτταν εἰς ἀσέλγειαν	ἀκονᾷ	καὶ τῷ στόματι χρῆται πρὸς
[8, 16]	τοῦ παντὸς δράματος. ~Γυναῖκα, ἔφη,	κακοδαίμονα	ἐξαπατήσαντες οἱ λῃσταὶ τῶν ἐπὶ
[8, 17]	ἑαυτὸν κοσμιώτατον καὶ ἐπιεικῆ καὶ	σώφρονα,	καὶ ἦν τις ἐξαίφνης περὶ
[8, 13]	χιτών, ζώνη κατὰ μέσον τὸν	χιτῶνα,	ταινία περὶ τὴν κεφαλὴν φοινικοβαφής,
[8, 5]	τὸ τοῦ μηροῦ τραῦμα· καὶ	ἔδειξα	τὴν οὐλήν. ἐπεὶ δὲ κατὰ
[8, 12]	εὐστοχώτερόν ἐστιν. ἐντείνουσιν ἀμφότεροι τὰ	τόξα,	ἡ μὲν ἐπὶ τὴν ἔλαφον,
[8, 9]	νυκτερινὸς δικαστής. καὶ νῦν πολλάκις	βοᾷ·	Κατάδικον ἔλυσας θανάτῳ παραδοθέντα. ποίῳ
[8, 6]	δὲ ᾖ τὴν παρθενίαν ἐψευσμένη,	σιωπᾷ	μὲν ἡ σύριγξ, οἰμωγὴ δέ
[8, 10]	γὰρ τῶν ἀκολάστων τούτων τὰ	πρόσωπα,	τοῦ τε μοιχοῦ καὶ τῆς
[8, 5]	γεγόναμεν ἀλλήλων ἀδελφοί. εἴ τις	ἄρα	ἔστιν ἀνδρὸς παρθενία, ταύτην κἀγὼ
[8, 7]	τῷ τῆς σύριγγος διηγήματι, μὴ	ἄρα	τὰ περὶ τῆς παρθενίας δι´
[8, 9]	τὴν ψυχὴν ἐνομίζετο, ἦν δ´	ἄρα	τοῦτο κακουργίας ὑπόκρισις. ἔπειτα κἀν
[8, 8]	φονεὺς καὶ μοιχὸς παρὰ τῇ	καθαρᾷ	θεῷ· οἴμοι μοιχὸς παρὰ τῇ
[8, 8]	καὶ μία γέγονεν αὐτοῖς ἑστία	παρὰ	σοὶ καὶ συμπόσιον· τάχα δὲ
[8, 5]	ἓν δὲ αἰτῶ κἀγὼ μαθεῖν	παρὰ	σοῦ, ἱερεῦ, μόνον· τί ποτέ
[8, 8]	τὸ ἱερόν; φονεὺς καὶ μοιχὸς	παρὰ	τῇ καθαρᾷ θεῷ· οἴμοι μοιχὸς
[8, 8]	τῇ καθαρᾷ θεῷ· οἴμοι μοιχὸς	παρὰ	τῇ παρθένῳ. συνῆν δὲ αὐτῷ
[8, 9]	κωμῳδικῶς εἰς πορνείαν αὐτοῦ καθαπτόμενος,	Παρὰ	τὴν θεόν, λέγων, λοιδορεῖσθαι μὲν
[8, 17]	διέπρεπεν. ἦν μὲν οὖν καὶ	παρὰ	τὸν τῆς ἀσωτίας χρόνον τούτοις
[8, 5]	τῆς Λευκίππης τὴν ἀπαγωγήν, τὴν	παρὰ	τῷ βωμῷ πλαστὴν γαστέρα, τὴν
[8, 10]	οὐδὲ ὑβρίζεται γάμος οὐκ ἔχων	ἄνδρα·	εἰ δὲ ὁ γάμος τῷ
[8, 10]	ἐμπεπορευμένη. Ἀλλ´ ᾤμην, φησί, τὸν	ἄνδρα	τετελευτηκέναι. οὐκοῦν, εἰ μὲν τέθνηκεν,
[8, 10]	λανθάνειν δὲ ἐπ´ ἐκείνοις χρηστὸν	ἄνδρα·	τὸ δὲ τελευταῖον τοῦ δράματος
[8, 17]	ὅτι κἀκεῖνος τὴν πρώτην ἡλικίαν	σφόδρα	δόξας ἀκόλαστος εἶναι πάντας ὑπερέβαλεν
[8, 17]	διελέχθη γάμου· καὶ γάρ με	σφόδρα	ἐθεράπευε καὶ ἐκάλει πατέρα καὶ
[8, 17]	αὐτῷ, ἤρα δὲ ὅμως καὶ	σφόδρα	τῆς Καλλιγόνης. προσπεσὼν αὐτῆς τοῖς
[8, 1]	καὶ μάχλος· αὕτη δὲ καὶ	ἐλευθέρα	καὶ παρθένος καὶ ἀξία τῆς
[8, 13]	γέλωτι. ἐστόλιστο δὲ ἡ Λευκίππη	ἱερᾷ	στολῇ· ποδήρης χιτών, ὀθόνης ὁ
[8, 6]	σπηλαίῳ τὴν γυναῖκα. τρίτῃ δὲ	ἡμέρᾳ	παρθένος ἱέρεια τοῦ τόπου παρελθοῦσα
[8, 9]	καὶ ὁ τῆς δίκης καιρὸς	ἑσπέρα	ἐστί· καλός γε καὶ ὁ
[8, 11]	τὴν δοκοῦσαν εἶναι τοῦ θεοπρόπου	θυγατέρα	(οὐκέτι βασανίσων, ὡς μικρῷ πρόσθεν
[8, 12]	ἑκάτεροι, μηδέτερος ἐκκλῖναι θέλων ἐπὶ	θάτερα·	κατὰ μικρὸν δὲ τὰ τραύματα
[8, 7]	ὕπνον ἀναχωρεῖν καὶ ἀσπαζομένη τὸν	πατέρα	ἠρέμα πρὸς αὐτόν, Θάρρει, πάτερ,
[8, 17]	με σφόδρα ἐθεράπευε καὶ ἐκάλει	πατέρα	καὶ κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐδορυφόρει
[8, 18]	αὐτὴν ἀπαγαγεῖν ἔγνωκα πρὸς τὸν	πατέρα	καὶ νόμῳ παρ´ ἐκείνου λαβεῖν
[8, 19]	τοῦ Καλλισθένους ἐλθόντες εὕρομεν τὸν	πατέρα	μέλλοντα θύειν τοὺς γάμους τῆς
[8, 15]	δέ, ἅτε δὴ μᾶλλον τὸν	πατέρα	μηκέτι αἰδουμένη ὡς ἂν σαφῶς
[8, 5]	ἐπεί ποτε ἐπαυσάμην, Τὰ μὲν	ἡμέτερα,	εἶπον, ἠκούσατε· ἓν δὲ αἰτῶ
[8, 10]	πρὸς τὰς τοῦ ἱερέως ἡδονάς.	ὁποτέρα	σε τούτων ἐωνήσατο; κοινῇ γὰρ
[8, 5]	τὴν παρὰ τῷ βωμῷ πλαστὴν	γαστέρα,	τὴν Μενελάου τέχνην, τὸν ἔρωτα
[8, 13]	ἐστι φιλοπάρθενος, καὶ δέδοικα μὴ	δευτέρα	καὶ σὺ σύριγξ γένῃ. ἀλλ´
[8, 17]	δὲ τὸ πᾶν ἔργον αὐτῷ,	ἤρα	δὲ ὅμως καὶ σφόδρα τῆς
[8, 5]	Λευκίππην ἔχω· ἡ μὲν γὰρ	ἤρα	ἐκ πολλοῦ τοῦ τῆς Ἀρτέμιδος
[8, 4]	δὲ ἀπηλλάγη ποτέ, κἀγὼ ἐξελθὼν	ἐκάθηρα	τὸ πρόσωπον. τοῦ δὲ δείπνου
[8, 12]	ἐν παρθένοις· Εὐθύνικον αὐτὸν ἐκάλουν·	ἐθήρα	δὲ καὶ αὐτὸς ὡς Ῥοδῶπις,
[8, 1]	μάλα ἄκων ἀνακραγὼν συνέστειλε τὴν	χεῖρα	καὶ οὕτως ἐπαύσατο· ἐγὼ δὲ
[8, 1]	περὶ τοὺς ὀδόντας προσπταίσας τὴν	χεῖρα,	καὶ τρωθεὶς τοὺς δακτύλους μόλις
[8, 1]	τρωθεὶς τοὺς δακτύλους μόλις τὴν	χεῖρα	συνέστειλεν ἀνακραγών. καὶ οἱ ὀδόντες
[8, 6]	κατὰ πόδας εἰσθορὼν ὤρεγε τὴν	χεῖρα	ὡς ἐπ´ αὐτήν. καὶ ὁ
[8, 12]	καὶ κατὰ ἄνδρας κουρὰ τριχῶν.	ὁρᾷ	ταύτην Ἄρτεμις καὶ ἐπῄνει καὶ
[8, 12]	τὸν ὅρκον ψεύδονται. ἡ Ἄρτεμις	ὁρᾷ	τὴν Ἀφροδίτην γελῶσαν καὶ τὸ
[8, 5]	ἡμῖν ὡς ὑβρισμένη. οὐκ ἠθέλομεν	ἀπάτορα	γενέσθαι τὸν γάμον. πάρεστιν οὖν
[8, 12]	ταχεῖς, εὔστοχοι χεῖρες, ζώνη καὶ	μίτρα	καὶ ἀνεζωσμένος εἰς γόνυ χιτὼν
[8, 12]	γόνυ χιτὼν καὶ κατὰ ἄνδρας	κουρὰ	τριχῶν. ὁρᾷ ταύτην Ἄρτεμις καὶ
[8, 8]	συνόντα αὐτῇ καὶ ἐν ἀνδρὸς	χώρᾳ	ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ ἐμῇ,
[8, 9]	ὀνομάτων πρόεδρος εἶ. οὗτος τὰ	σὰ	ποιεῖ, μᾶλλον δὲ ὅσα οὐδὲ
[8, 12]	ἔχῃ Ἀφροδισίων, εἰς τὴν πηγὴν	εἰσβᾶσα	ἀπολούεται· ἡ δέ ἐστιν ὀλίγη
[8, 5]	ἐγκώμιον, ὅτι φυγὴν ἑλόμενος οὐδὲν	ἔδρασα	ὑπὲρ ὧν ἔφυγον, ἀλλ´ αὐτῆς,
[8, 8]	αὐτῷ καὶ γυνή τις ἀκόλαστος,	ἀποδρᾶσα	τοῦ δεσπότου. καὶ γὰρ ταύτην,
[8, 9]	ἐκ τῶν τοῦ Σωσθένους χειρῶν	ἐξαρπάσασα,	τὸν δὲ τῶν σῶν. καὶ
[8, 11]	αὐτὴν ἐσομένην. ἡ δὲ Μελίτη	θαρρήσασα	τῷ παρ´ ὃν ἀπεδήμει χρόνον
[8, 12]	κνήμης μέσης. ἡ δὲ κρίσις·	ἐγγράψασα	τὸν ὅρκον γραμματείῳ μηρίνθῳ δεδεμένον
[8, 1]	ἐφ´ οἷς δὲ ἐτυραννήθην τραγῳδῶν	ἐνέπλησα	βοῆς τὸ ἱερόν. ~Ποῖ φύγωμεν
[8, 15]	αἰδουμένη ὡς ἂν σαφῶς παρθένος	εὑρεθεῖσα,	τὰ συμβάντα μετὰ ἡδονῆς διηγεῖτο.
[8, 9]	ἄνθρωπον; ἔστω γὰρ πάντα ἀδικήσας,	ὅσα	ἂν εἴπῃς, ἀλλὰ καὶ κριθήτω
[8, 15]	τε ἐτόλμησεν ὁ Θέρσανδρος καὶ	ὅσα	αὐτὸς ὑπηρέτησεν· οὐ παρέλιπε δὲ
[8, 6]	ἔστε τῷ τελευταίῳ συνάπτει βαρεῖ.	ὅσα	δὲ ὁ τῆς Ἀθηνᾶς αὐλὸς
[8, 9]	ἐσχετλίασε, τύραννον ἀποκαλῶν με καὶ	ὅσα	δὴ κατετραγῴδησέ μου. ἔστι δὲ
[8, 17]	ἐσθῆτά τε καὶ χρυσὸν καὶ	ὅσα	εἰς κόσμον γυναικῶν εὐδαιμόνων, περιεῖπεν
[8, 5]	ὅσον ἐλιπάρησε χρόνον, ὅσον ἀπέτυχεν,	ὅσα	ἐπηγγείλατο, ὅσα ὠδύρατο· τὴν ναῦν
[8, 15]	ὑπηρέτησεν· οὐ παρέλιπε δὲ οὐδὲ	ὅσα	ἰδίᾳ πρὸ τῶν τῆς Λευκίππης
[8, 9]	τὰ σὰ ποιεῖ, μᾶλλον δὲ	ὅσα	οὐδὲ σύ. σὺ μὲν γὰρ
[8, 9]	ἔκβαλε τοὺς στρατηγούς· πάντα γὰρ	ὅσα	σὺ πρὸς τὸν πρόεδρον εἴρηκας
[8, 15]	ἀγόμενον ἰδὼν πάντα σαφῶς λέγει,	ὅσα	τε ἐτόλμησεν ὁ Θέρσανδρος καὶ
[8, 5]	χρόνον, ὅσον ἀπέτυχεν, ὅσα ἐπηγγείλατο,	ὅσα	ὠδύρατο· τὴν ναῦν διηγησάμην, τὸν
[8, 10]	ἐνταῦθα ἤγαγε διὰ τοσούτου πελάγους	συγκαθεύδουσα	κἀν τῷ σκάφει φανερῶς ἀσελγαίνουσα
[8, 6]	ἡμέρᾳ παρθένος ἱέρεια τοῦ τόπου	παρελθοῦσα	τὴν μὲν σύριγγα εὑρίσκει χαμαί,
[8, 10]	ᾐσχύνετο τοῦτο ἀπὸ τῆς ξένης	ἐνεγκοῦσα	τὸ ἀγώγιμον, ὡς φορτίον κάλλους
[8, 11]	Μελίτην καὶ Λευκίππην (τοῦτο γὰρ	ἤκουσα	τὴν πόρνην καλεῖσθαι) Μελίτην μέν,
[8, 7]	ἂν κοσμιώτατα προσενεχθείη τῷ πιστώματι.	μέλλουσα	οὖν πρὸς ὕπνον ἀναχωρεῖν καὶ
[8, 10]	συγκαθεύδουσα κἀν τῷ σκάφει φανερῶς	ἀσελγαίνουσα	πάντων ὁρώντων. ὢ μοιχείας γῇ
[8, 10]	ἤρκεσεν ἐπὶ τῆς ξένης αὐτῷ	συνοῦσα	φανερῶς, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα ἤγαγε
[8, 7]	παρῆν δὲ καὶ ἡ βουλὴ	μεθέξουσα	τῶν ἱερείων. εὐφημίαι δὲ ἦσαν
[8, 10]	ἐνόμισεν εὔκαιρον μοιχείας καὶ νεανίσκον	εὑροῦσα	πόρνον (τοῦτο γὰρ τὸ μεῖζον
[8, 12]	ἦν εὐειδής, ὄνομα Ῥοδῶπις, κυνηγίων	ἐρῶσα	καὶ θήρας· πόδες ταχεῖς, εὔστοχοι
[8, 17]	κόρην ἤδη. ὁ δὲ καὶ	τὰ	ἄλλα πάντα παρεῖχεν ἑαυτὸν κοσμιώτατον
[8, 17]	συμβόλαιον ποιησάμενος προικὸς μεγίστης καὶ	τὰ	ἄλλα πολυτελῶς παρασκευάσας, ἐσθῆτά τε
[8, 6]	ἐκεῖ μὲν οἱ δάκτυλοι κυβερνῶσι	τὰ	αὐλήματα, ἐνταῦθα δὲ τοῦ τεχνίτου
[8, 5]	καὶ Θέρσανδρον γενόμενος ἐξῇρον καὶ	τὰ	αὐτῆς ἔτι μᾶλλον ἢ τἀμά,
[8, 16]	λῃσταὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ πωλουσῶν	τὰ	Ἀφροδίτης ὡς δὴ ναυκλήρῳ τινὶ
[8, 9]	κλεῖσον οὖν τὰ δικαστήρια, κάθελε	τὰ	βουλευτήρια, ἔκβαλε τοὺς στρατηγούς· πάντα
[8, 5]	Τὰ μὲν ἐμὰ ταῦτα, ἔφην·	τὰ	δὲ Λευκίππης τῶν ἐμῶν μείζονα.
[8, 18]	μὲν νεότητος φύσει πέπρακται βίᾳ,	τὰ	δὲ μετὰ ταῦτα προαιρέσει. παρθένον
[8, 6]	ἑκάτερον ὁ ἄκρος ἔλαχεν αὐλός·	τὰ	δὲ μεταξὺ τῶν ἄκρων τοῦ
[8, 8]	ἡμῖν τὰς θεωρίας οἱ πορνοβοσκοί,	τὰ	δὲ σεμνότατα τῶν ἱερῶν μιαίνωσιν
[8, 9]	ἄνευ κρίσεως δυνατώτερος. κλεῖσον οὖν	τὰ	δικαστήρια, κάθελε τὰ βουλευτήρια, ἔκβαλε
[8, 10]	πάντα ἀσελγῶς καὶ ἀναισχύντως ὑποκριναμένου	τὰ	εἰς τὸν Θέρσανδρον προσκρούσματα· καὶ
[8, 2]	πεποίηκας, καὶ ἐν Ἐφέσῳ ῥεῖ	τὰ	ἐν Ταύροις αἵματα. λαβὲ καὶ
[8, 5]	μᾶλλον ἢ λυπεῖ. ~Κἀγὼ πάντα	τὰ	κατὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν ἀπὸ
[8, 9]	τοὺς ξένους ἄμφω συκοφαντῶν ἐλήλεγξαι;	τὰ	μὲν ἐμὰ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω
[8, 5]	θεωρίας τὸν λόγον συνεπέρανα, καί,	Τὰ	μὲν ἐμὰ ταῦτα, ἔφην· τὰ
[8, 5]	δρᾶμα. καὶ ἐπεί ποτε ἐπαυσάμην,	Τὰ	μὲν ἡμέτερα, εἶπον, ἠκούσατε· ἓν
[8, 18]	Ἀλλὰ ἅπερ ἐποιήσαμεν, πάτερ, εἶπε,	τὰ	μὲν νεότητος φύσει πέπρακται βίᾳ,
[8, 12]	εἶχεν ἡ μὲν ἔλαφος εἰς	τὰ	νῶτα τὸ βέλος, ἡ δὲ
[8, 17]	ἀκούσατε, ἔφη, καὶ παρ´ ἐμοῦ	τὰ	οἴκοι πραχθέντα περὶ Καλλιγόνην τὴν
[8, 18]	δεξιᾶς ὁ Καλλισθένης διηγεῖται πρῶτον	τὰ	πεπραγμένα αὐτῷ περὶ τὴν Καλλιγόνην.
[8, 5]	ἀνήρου· καὶ γὰρ εἰδότας ἡμᾶς	τὰ	περὶ τὴν σύριγγα τοῖς παροῦσιν
[8, 7]	τῆς σύριγγος διηγήματι, μὴ ἄρα	τὰ	περὶ τῆς παρθενίας δι´ αἰδῶ
[8, 12]	ἐκάλει καὶ σύνθηρον ἐποιήσατο, καὶ	τὰ	πλεῖστα κοινὰ ἦν αὐταῖς θηράματα.
[8, 4]	βλέπειν· καὶ ἡ Λευκίππη δὲ	τὰ	πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε· καὶ
[8, 9]	ἐνταῦθα τὸ οἴκημα, ὁμηρίζων μὲν	τὰ	πολλά, πάντας δὲ τοὺς χρησίμους
[8, 10]	εἶδε γὰρ τῶν ἀκολάστων τούτων	τὰ	πρόσωπα, τοῦ τε μοιχοῦ καὶ
[8, 9]	μόνων ὀνομάτων πρόεδρος εἶ. οὗτος	τὰ	σὰ ποιεῖ, μᾶλλον δὲ ὅσα
[8, 15]	ὡς ἂν σαφῶς παρθένος εὑρεθεῖσα,	τὰ	συμβάντα μετὰ ἡδονῆς διηγεῖτο. ἐπεὶ
[8, 8]	κατηγορήσω πρῶτον καὶ τίνων δεύτερον.	τά	τε γὰρ τετολμημένα πολλὰ ὑπὸ
[8, 6]	τετμηκέναι τὴν ἐρωμένην. συμφορήσας οὖν	τὰ	τετμημένα τῶν καλάμων ὡς μέλη
[8, 11]	καὶ εἰς τὴν ὑστεραίαν διώριστο	τὰ	τῆς προκλήσεως ἡμῖν γενέσθαι. ~Τὸ
[8, 12]	βέλος εὐστοχώτερόν ἐστιν. ἐντείνουσιν ἀμφότεροι	τὰ	τόξα, ἡ μὲν ἐπὶ τὴν
[8, 2]	ἐμοῦ. καίτοι τί δέῃ σιδήρου;	τὰ	τοῦ ξίφους πεποίηκεν ἡ χείρ.
[8, 1]	ψυχὴν οὐκ ἤνεγκα τῶν ῥημάτων	τὰ	τραύματα, ἀλλ´ ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ,
[8, 12]	ἐπὶ θάτερα· κατὰ μικρὸν δὲ	τὰ	τραύματα ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ αὐτοὺς
[8, 12]	ἀνεζωσμένος εἰς γόνυ χιτὼν καὶ	κατὰ	ἄνδρας κουρὰ τριχῶν. ὁρᾷ ταύτην
[8, 6]	τὸ κάτω πρῶτον βαρύτατον, καὶ	κατὰ	κέρας ἑκάτερον ὁ ἄκρος ἔλαχεν
[8, 5]	Σώστρατος καὶ ἐπεδάκρυεν, εἴ ποτε	κατὰ	Λευκίππην ἐγεγόνει τὸ δρᾶμα. καὶ
[8, 5]	ὃ τελευταῖον ἀπιὼν ὁ Θέρσανδρος	κατὰ	Λευκίππης προσέθηκε, σύριγγα εἰπών; Ἀλλὰ
[8, 6]	ὁ μετὰ τοῦτον τρίτος, καὶ	κατὰ	λόγον οὕτως ὁ λοιπὸς τῶν
[8, 13]	χιτών, ὀθόνης ὁ χιτών, ζώνη	κατὰ	μέσον τὸν χιτῶνα, ταινία περὶ
[8, 12]	μηδέτερος ἐκκλῖναι θέλων ἐπὶ θάτερα·	κατὰ	μικρὸν δὲ τὰ τραύματα ἀμφοῖν
[8, 4]	τοῦ πότου καὶ τοῦ Διονύσου	κατὰ	μικρὸν ἐξιλασκομένου τὴν αἰδῶ (ἐλευθερίας
[8, 17]	μᾶλλον ὑπερησπάζετό με, ὑπήκοόν μοι	κατὰ	πάντα παρέχων ἑαυτόν. ~Ἐπεὶ δὲ
[8, 6]	δασεῖα φεύγουσαν· ὁ δὲ Πὰν	κατὰ	πόδας εἰσθορὼν ὤρεγε τὴν χεῖρα
[8, 9]	βουλῆς, μήτε δήμου κατεγνωκότος. ἢ	κατὰ	ποίους νόμους, εἰπέ, τοῦτον τὸν
[8, 9]	πρόεδρον εἴρηκας ἔοικε δικαιότερον ἐρεῖν	κατὰ	σοῦ ἀληθῶς. ἐπανάστηθι Θερσάνδρῳ, πρόεδρε·
[8, 9]	εἴδωλον· οὐκ ἀνέπεμψεν ὁ Ἀϊδωνεὺς	κατὰ	σοῦ τὴν ἀνῃρημένην. δυσὶ μὲν
[8, 17]	ἐθεράπευε καὶ ἐκάλει πατέρα καὶ	κατὰ	τὴν ἀγορὰν ἐδορυφόρει καὶ τῶν
[8, 5]	ἢ λυπεῖ. ~Κἀγὼ πάντα τὰ	κατὰ	τὴν ἀποδημίαν τὴν ἀπὸ Τύρου
[8, 5]	ἔδειξα τὴν οὐλήν. ἐπεὶ δὲ	κατὰ	τὴν Μελίτην ἐγενόμην, ἐξῇρον τὸ
[8, 15]	μετὰ ἡδονῆς διηγεῖτο. ἐπεὶ δὲ	κατὰ	τὴν Φάρον ἐγεγόνει καὶ τοὺς
[8, 16]	τῆς ἁρπαγῆς ἔρριπτο καὶ αὐτὸς	κατὰ	τῆς θαλάσσης· οἱ δὲ λῃσταί,
[8, 16]	μὲν σῶμα ἔρριψαν, ὡς εἶδες,	κατὰ	τῆς θαλάσσης, τὴν δὲ κεφαλήν,
[8, 10]	ἁψάμενος ὅσον ἐπιψαῦσαι καὶ τοῦ	κατὰ	τὸν δεσμώτην μέρους. ὅταν οὖν
[8, 8]	ἂν τοίνυν τοὐναντίον, τὴν μὲν	κατὰ	τὸν νόμον ἀφεῖσθαι τῆς προικός
[8, 17]	ἁρπαγήν. εἶτα προσέθηκεν ὅτι Μαθὼν	κατὰ	τὸν πλοῦν ὡς οὐκ εἴη
[8, 5]	ὡς ἐγένετο διεξῄειν. κἀν τῷδε	κατὰ	τὸν Σωσθένην καὶ Θέρσανδρον γενόμενος
[8, 10]	ὡς εἰς ἄνδρας ἐλθὼν ἔγημε	κατὰ	τοὺς νόμους, σφαλεὶς μὲν εἰς
[8, 12]	καὶ αὐτοὺς ὁ Ἔρως ἐλαύνει	κατὰ	τουτὶ τὸ ἄντρον, οὗ νῦν
[8, 10]	ἐμός, εἶπεν, ἐντεῦθεν ὁ λόγος	κατὰ	τούτων τῶν μοιχῶν, ὦ βέλτιστε
[8, 8]	εἶ κύριος· οὐδὲν ἔξεστί σοι	κατὰ	τῶν πονηρῶν ψηφίσασθαι, καὶ σήμερον
[8, 1]	δεσμῶτα καὶ κατάδικε; παίει με	κατὰ	τῶν προσώπων μάλα βιαίως καὶ
[8, 14]	τὸ δὲ ὕδωρ οἷον ἦν	κατὰ	χώραν ἔμενε, μηδὲ τὸ βραχύτατον
[8, 12]	μὲν ἀψευδῇ τὸν ὅρκον, μένει	κατὰ	χώραν ἡ πηγή· ἂν δὲ
[8, 12]	τὰ πλεῖστα κοινὰ ἦν αὐταῖς	θηράματα.	ἀλλὰ καὶ ὤμοσεν ἀεὶ παραμένειν
[8, 6]	μὲν οἱ δάκτυλοι κυβερνῶσι τὰ	αὐλήματα,	ἐνταῦθα δὲ τοῦ τεχνίτου τὸ
[8, 6]	ἐν τοῖς καλάμοις στενωπῶν καταρρέον	αὐλήματα	ἐποίει, καὶ ἡ σύριγξ εἶχε
[8, 17]	τοῖς πολεμικοῖς. ἐπεδίδου δὲ καὶ	χρήματα	ἱκανὰ τῇ πόλει. κἀκεῖνον ἅμα
[8, 6]	μεταξὺ τῶν ἄκρων τοῦ ῥυθμοῦ	διαστήματα,	πάντες οἱ μεταξὺ κάλαμοι, ἕκαστος
[8, 2]	Ἐφέσῳ ῥεῖ τὰ ἐν Ταύροις	αἵματα.	λαβὲ καὶ ξίφος κατ´ ἐμοῦ.
[8, 14]	ἐκ τοῦ ὕδατος ἐξάγει, δύο	παλαίσματα	τοῦ Θερσάνδρου νενικημένου. μέλλων δὲ
[8, 10]	ὑποκριναμένου τὰ εἰς τὸν Θέρσανδρον	προσκρούσματα·	καὶ τοῦ λόγου τὸ προοίμιον
[8, 1]	οὐκ ἤνεγκα τῶν ῥημάτων τὰ	τραύματα,	ἀλλ´ ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ, Σὺ
[8, 12]	θάτερα· κατὰ μικρὸν δὲ τὰ	τραύματα	ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ αὐτοὺς ὁ
[8, 6]	καλάμων καταφιλῶν ὡς τῆς κόρης	τραύματα·	ἔστενε δὲ ἐρωτικὸν ἐπιθεὶς τὸ
[8, 2]	ἐπὶ τῶν προσώπων τις λαμβάνει	τραύματα,	ὡς ἐν πολέμῳ καὶ μάχῃ,
[8, 8]	θεωρίας οἱ πορνοβοσκοί, τὰ δὲ	σεμνότατα	τῶν ἱερῶν μιαίνωσιν αἱ πόρναι,
[8, 7]	παρ´ ἐμοῦ νεύματος, πῶς ἂν	κοσμιώτατα	προσενεχθείη τῷ πιστώματι. μέλλουσα οὖν
[8, 10]	δὲ γίνεται πρὸς ἄνδρας) οὕτως	μετὰ	ἀδείας οὐκ ἤρκεσεν ἐπὶ τῆς
[8, 6]	καὶ ὁ Πὰν αὐτὸς αὐλεῖ.	μετὰ	δὲ μικρὸν αὐτόμαται μὲν αἱ
[8, 15]	σαφῶς παρθένος εὑρεθεῖσα, τὰ συμβάντα	μετὰ	ἡδονῆς διηγεῖτο. ἐπεὶ δὲ κατὰ
[8, 19]	ὡς ἀγωνιούμενον πεποιῆσθαι, βουλόμενον δὲ	μετὰ	προφάσεως ἐπισχεθῆναι τὸν ἔλεγχον ὧν
[8, 10]	πάντες καὶ ἐκ πρώτης ἡλικίας	μετὰ	σωφροσύνης κόσμιον, καὶ ὡς εἰς
[8, 18]	μὲν εἰς τὸ Βυζάντιον διαπλεῦσαι,	μετὰ	ταῦτα δὲ εἰς τὴν Τύρον.
[8, 6]	αὐτοῦ τὴν ἐρωμένην. ἐπεὶ δὲ	μετὰ	ταῦτα οὐκ εἶχεν εὑρεῖν, εἰς
[8, 18]	φύσει πέπρακται βίᾳ, τὰ δὲ	μετὰ	ταῦτα προαιρέσει. παρθένον γὰρ τὴν
[8, 5]	παρῆκα τῶν ἐμαυτοῦ δραμάτων, τὴν	μετὰ	ταῦτα πρὸς Μελίτην αἰδῶ· ἐπεὶ
[8, 2]	ποῖ καταδράμωμεν; ἐπὶ τίνα θεῶν	μετὰ	τὴν Ἄρτεμιν; ἐν αὐτοῖς τυπτόμεθα
[8, 12]	ἀμφότεροι τυγχάνουσι, καὶ ἡ κυνηγέτις	μετὰ	τὴν θήραν ἦν τεθηραμένη. καὶ
[8, 10]	αὐτοῦ πρὸς αὐτόν) ἃ δὲ	μετὰ	τὴν κωμῳδίαν ἐτραγῴδησεν ἤδη οὕτω
[8, 8]	μήθ´ ὅλως ἄνθρωπον σεαυτὸν ἡγοῦ.	μετὰ	τῆς Ἀρτέμιδος προσκυνοῦ· καὶ γὰρ
[8, 6]	μικρῷ λειπόμενοι, τούτων μείζων ὁ	μετὰ	τοῦτον, καὶ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ
[8, 6]	ὅσον τοῦ δευτέρου μείζων ὁ	μετὰ	τοῦτον τρίτος, καὶ κατὰ λόγον
[8, 17]	καὶ τὰ ἄλλα πολυτελῶς παρασκευάσας,	ἐσθῆτά	τε καὶ χρυσὸν καὶ ὅσα
[8, 16]	τόν τε κόσμον καὶ τὴν	ἐσθῆτα	τῆς ταλαιπώρου γυναικὸς ἐμοὶ περιτιθέασι,
[8, 9]	ὥραν ἅπασαν εἰς τοῦτο δεδαπανήκει.	σεμνότητα	δ´ ἔδρακε καὶ σωφροσύνην ὑπεκρίνατο,
[8, 17]	θεωρίαν, τὸν λέμβον, τὴν ἁρπαγήν.	εἶτα	προσέθηκεν ὅτι Μαθὼν κατὰ τὸν
[8, 10]	γὰρ ἦν ὄνομα τὠμῷ ῥήτορι)	εἶτα	σός· ὁ γὰρ Θέρσανδρος ἃ
[8, 9]	δ´ ἄρα τοῦτο κακουργίας ὑπόκρισις.	ἔπειτα	κἀν τοῖς γυμνασίοις ἑωρῶμεν, πῶς
[8, 17]	ἐπιδίδωμι, τὸ μὲν πρῶτον ἐμαυτόν,	ἔπειτα	ὅσην οὐκ ἂν ὁ πατὴρ
[8, 4]	σόν ἐστιν, ἀλλὰ τοῦ δαίμονος·	ἔπειτα	τῶν ἔργων παρελθόντων ἡ διήγησις
[8, 15]	ἂν σαφῶς παρθένος εὑρεθεῖσα, τὰ	συμβάντα	μετὰ ἡδονῆς διηγεῖτο. ἐπεὶ δὲ
[8, 10]	δὲ ὁ γάμος τῷ τὸν	γήμαντα	ζῆν οὐκ ἀνῄρηται, τὴν γαμηθεῖσαν
[8, 9]	δεθῆναι τὸν ἄνθρωπον; ἔστω γὰρ	πάντα	ἀδικήσας, ὅσα ἂν εἴπῃς, ἀλλὰ
[8, 9]	ἐπεὶ δὲ εἰς ἄνδρας ἧκε,	πάντα	ἀπεκάλυψεν, ἃ τότε ἀπέκρυπτε. καὶ
[8, 10]	τοῦ ἱερέως κωμῳδίας, ἔφη, ἠκούσαμεν,	πάντα	ἀσελγῶς καὶ ἀναισχύντως ὑποκριναμένου τὰ
[8, 9]	τὰ βουλευτήρια, ἔκβαλε τοὺς στρατηγούς·	πάντα	γὰρ ὅσα σὺ πρὸς τὸν
[8, 8]	οὐδὲν οὐδενὸς τῷ μεγέθει δεύτερον.	πάντα	δὲ ἀλλήλων γυμνά, καὶ ἔστιν
[8, 9]	κατέγνως. ὁ δὲ γενναῖος οὗτος	πάντα	ἑαυτῷ γίνεται, δῆμος, βουλή, πρόεδρος,
[8, 6]	καὶ τὸν ταύτῃ τοῦ Πανὸς	πάντα	μῦθον. ἡ σύριγξ αὐλοὶ μέν
[8, 17]	ὁ δὲ καὶ τὰ ἄλλα	πάντα	παρεῖχεν ἑαυτὸν κοσμιώτατον καὶ ἐπιεικῆ
[8, 17]	ὑπερησπάζετό με, ὑπήκοόν μοι κατὰ	πάντα	παρέχων ἑαυτόν. ~Ἐπεὶ δὲ ἐνικήσαμεν
[8, 15]	ἐπὶ βασάνους ἑαυτὸν ἀγόμενον ἰδὼν	πάντα	σαφῶς λέγει, ὅσα τε ἐτόλμησεν
[8, 14]	πρὸς ταύτην τὴν θέαν, καὶ	πάντα	συνεπεραίνετο κἀκεῖ. ἡ Μελίτη τὸ
[8, 5]	ψυχαγωγεῖ μᾶλλον ἢ λυπεῖ. ~Κἀγὼ	πάντα	τὰ κατὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν
[8, 9]	τοῖς εἰς ταύτην αὐτῷ χρωμένοις	πάντα	ὑποκύπτων καὶ ὑποκατακλινόμενος ἀεί. καταλιπὼν
[8, 17]	δὴ λέγειν ἃ φθάνω προειρηκὼς	ἅπαντα,	τὸν Καλλισθένην, τὸν χρησμόν, τὴν
[8, 7]	τότε. τὸν μέντοι Σώστρατον ἑώρων	ὑποθορυβηθέντα	τῷ τῆς σύριγγος διηγήματι, μὴ
[8, 8]	λέλυκεν ἡ θεός, οὐδὲ θανάτῳ	παραδοθέντα	ἠλευθέρωσε τῆς τιμωρίας. τῶν δυστυχούντων
[8, 9]	πολλάκις βοᾷ· Κατάδικον ἔλυσας θανάτῳ	παραδοθέντα.	ποίῳ θανάτῳ; ποῖον κατάδικον; εἰπέ
[8, 7]	ἡμῶν δίκας, ἐπεὶ καὶ τὸν	καταγνωσθέντα	σοι χθὲς ἤδη τινὲς ἔλυσαν,
[8, 17]	καὶ παρ´ ἐμοῦ τὰ οἴκοι	πραχθέντα	περὶ Καλλιγόνην τὴν σήν, ὦ
[8, 10]	οὖν ἀποδείξω δυσὶ θανάτοις ἔνοχον	ὄντα,	τότε ἂν εἴη καὶ σοὶ
[8, 16]	ἀφήσειν μόνῳ· φθάνειν γὰρ ἤδη	λαβόντα	σῶμα ἕτερον, ὃ πραθὲν ἂν
[8, 16]	καὶ τὸν Χαιρέαν τὴν ἀξίαν	δόντα	δίκην ἐπεῖδον· αὐτὸς γὰρ ἦν
[8, 13]	ἀλλ´ ἐκείνη μὲν ἔφυγεν αὐτὸν	διώκοντα	ἐν πεδίῳ καὶ ἐδιώκετο ἐν
[8, 19]	Καλλισθένους ἐλθόντες εὕρομεν τὸν πατέρα	μέλλοντα	θύειν τοὺς γάμους τῆς ἀδελφῆς
[8, 8]	τοῦτον τὸν κατάδικον χρόνῳ πολλῷ	συνόντα	αὐτῇ καὶ ἐν ἀνδρὸς χώρᾳ
[8, 4]	παρελθόντων ἡ διήγησις τὸν οὐκέτι	πάσχοντα	ψυχαγωγεῖ μᾶλλον ἢ λυπεῖ. ~Κἀγὼ
[8, 8]	τούτου μοι γραφήν· ἔδοξεν ἀποθνῄσκειν	Κλειτοφῶντα.	ποῦ τοίνυν ὁ δήμιος; ἀπαγέτω
[8, 8]	ἐμῇ, οὐκ ἐν μοιχοῦ μόνον,	καθεστηκότα,	πάσης αἰτίας αὐτὴν ἀφίημι. ἂν
[8, 13]	μὴ δύνῃ φυγεῖν. ἀλλ´, ὦ	δέσποτα	Πάν, εὐγνωμονήσειας καὶ μὴ παραβαίης
[8, 12]	καὶ σύνθηρον ἐποιήσατο, καὶ τὰ	πλεῖστα	κοινὰ ἦν αὐταῖς θηράματα. ἀλλὰ
[8, 9]	(ἦν δὲ εἰπεῖν οὐκ ἀδύνατος,	μάλιστα	δὲ τὴν Ἀριστοφάνους ἐζηλωκὼς κωμῳδίαν)
[8, 4]	εἴ τί μοι συμβέβηκε λυπηρόν,	μάλιστα	μὲν οὐ σόν ἐστιν, ἀλλὰ
[8, 7]	ἐξελεῖν, ἐπισταμένῃ οἵῳ δὴ τρόπῳ	μάλιστα	οἴεται πείσειν. κἀκείνη δὲ ἐδόκει
[8, 4]	ἔχειν οὐκ ἀηδεῖς· οἴνῳ δὲ	μάλιστα	πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι λόγοι. καὶ
[8, 9]	οἷς προσεπάλαιε, πρὸς τοὺς ἀνδρειοτέρους	μάλιστα	συμπλεκόμενος· οὕτως αὑτοῦ κέχρηται καὶ
[8, 2]	ἀνδροφόνος αὕτη καὶ μιαιφόνος δεξιὰ	τοιαῦτα	δέδρακεν οἷα ἐκ φόνου γίνεται.
[8, 3]	τῷ ἱερῷ. ἐγώ τε τεθαρρηκώς,	Τοιαῦτα,	ἔφην, ὦ ἄνδρες, πέπονθα, ἐλεύθερός
[8, 3]	ἱερεὺς αὐτὸς ὅτι οὐκ αἰσχύνεται	τοιαῦτα	ποιῶν οὕτω φανερῶς καὶ ἐν
[8, 2]	μεμίανται τὸ ἔδαφος ἀνθρωπίνῳ αἵματι.	τοιαῦτα	σπένδει τίς τῇ θεῷ; οὐ
[8, 12]	ἦσαν κεχωρισμένοι· ἡ δὲ Ἄρτεμις	τηνικαῦτα	οὐ παρῆν. παραστησαμένη δὲ τὸν
[8, 6]	τῆς Ἀθηνᾶς αὐλὸς ἐντὸς λαλεῖ,	τοσαῦτα	καὶ ὁ τοῦ Πανὸς ἐν
[8, 5]	σύ· εὐμενὴς ἡμῖν ἤδη γενοῦ.	ταῦτα	ἀκούοντες ὁ μὲν ἱερεὺς ἐκεχήνει,
[8, 18]	εἰς τὸ Βυζάντιον διαπλεῦσαι, μετὰ	ταῦτα	δὲ εἰς τὴν Τύρον. καὶ
[8, 18]	δὲ εἰς τὴν Τύρον. καὶ	ταῦτα	διαμυθολογήσαντες ἐκοιμήθημεν τὸν αὐτὸν τρόπον.
[8, 12]	δέρης καὶ τὸ γραμματεῖον ἐκάλυψε.	ταῦτα	εἰπόντες καὶ τοῦ καιροῦ προελθόντος
[8, 8]	καταψηφίσησθε, ταμιεύσομαι. ὁ μὲν δὴ	ταῦτα	εἰπὼν ἐπαύσατο. ~Παρελθὼν δὲ ὁ
[8, 17]	μέχριπερ ἂν σοὶ δοκῇ. καὶ	ταῦτα	εἰπὼν καὶ ἔτι τούτων πλείονα
[8, 10]	σοὶ καιρὸς ἀπολύσασθαι τὰς αἰτίας.	ταῦτα	εἰπὼν καὶ τερατευσάμενος καὶ τρίψας
[8, 2]	τοῖς τῆς ἀσυλίας παιόμεθα χωρίοις.	ταῦτα	ἐν ἐρημίαις μόναις γίνεται, ὅπου
[8, 5]	συνεπέρανα, καί, Τὰ μὲν ἐμὰ	ταῦτα,	ἔφην· τὰ δὲ Λευκίππης τῶν
[8, 1]	ἀξία τῆς θεοῦ. ὡς δὲ	ταῦτα	ἤκουσε, Καὶ λοιδορεῖς, φήσας, δεσμῶτα
[8, 9]	αὑτοῦ κέχρηται καὶ τῷ σώματι.	ταῦτα	μὲν οὖν ὡραῖος ὤν· ἐπεὶ
[8, 8]	μοιχῶν γέγονε καὶ πόρνης θάλαμος.	ταῦτα	μόλις ἐν χαμαιτυπείῳ γίνεται. εἷς
[8, 3]	δέδρακεν οἷα ἐκ φόνου γίνεται.	~Ταῦτά	μου βοῶντος ὁ ὄχλος συνερρύη
[8, 14]	ἔχεις· μὴ ψεύσῃ τὴν παρθένον.	~Ταῦτά	μου πρὸς ἐμαυτὸν λαλοῦντος μέλος
[8, 6]	τὴν ἐρωμένην. ἐπεὶ δὲ μετὰ	ταῦτα	οὐκ εἶχεν εὑρεῖν, εἰς τοὺς
[8, 6]	τὴν δὲ γυναῖκα οὐδαμοῦ. πρὸς	ταῦτα	παρασκευάσασθε πῶς ἂν αὐτοὶ σχῆτε
[8, 18]	κόρην μέχρι τούτου τετήρηκα, καὶ	ταῦτα	πολέμοις ὁμιλῶν, ἐν οἷς οὐδεὶς
[8, 8]	αὐτὴν καταφεύγοντας ἔξεστι σώζειν, καὶ	ταῦτα	πρὸ δικαστηρίου γνώσεως· δεδεμένον δὲ
[8, 18]	πέπρακται βίᾳ, τὰ δὲ μετὰ	ταῦτα	προαιρέσει. παρθένον γὰρ τὴν κόρην
[8, 13]	ὡς εἶδον, εἱστήκειν τρέμων, καὶ	ταῦτα	πρὸς ἐμαυτὸν ἔλεγον· Ὅτι μὲν
[8, 5]	τῶν ἐμαυτοῦ δραμάτων, τὴν μετὰ	ταῦτα	πρὸς Μελίτην αἰδῶ· ἐπεὶ καὶ
[8, 1]	ταῦτα ἤκουσε, Καὶ λοιδορεῖς, φήσας,	δεσμῶτα	καὶ κατάδικε; παίει με κατὰ
[8, 12]	ἡ μὲν ἔλαφος εἰς τὰ	νῶτα	τὸ βέλος, ἡ δὲ παρθένος
[8, 5]	καὶ οὐδὲν ἐψευδόμην, τὸν Μελίτης	ἔρωτα	καὶ τὴν σωφροσύνην τὴν ἐμήν,
[8, 5]	γαστέρα, τὴν Μενελάου τέχνην, τὸν	ἔρωτα	τοῦ στρατηγοῦ καὶ τὸ Χαιρέου
[8, 8]	ἑστία παρὰ σοὶ καὶ συμπόσιον·	τάχα	δὲ καὶ συνεκάθευδες, ἱερεῦ· οἴκημα
[8, 8]	τῶν ἐλευθέρων ἕστηκεν ὁ δεσμώτης.	τάχα	δὲ τολμήσει καὶ φωνὴν ἀφεῖναι
[8, 6]	εἰς τὴν σύριγγα τεταμιευμένον, ἢ	τάχα	καὶ ὁ Πὰν αὐτὸς αὐλεῖ.