Livre, Chapitre
[8, 9]	κόρης ἐστὶν εἴδωλον· οὐκ ἀνέπεμψεν	ὁ	Ἀϊδωνεὺς κατὰ σοῦ τὴν ἀνῃρημένην.
[8, 6]	βαρύτατον, καὶ κατὰ κέρας ἑκάτερον	ὁ	ἄκρος ἔλαχεν αὐλός· τὰ δὲ
[8, 6]	τοὺς δακτύλους· κἀκεῖ μὲν κλείσας	ὁ	αὐλητὴς τὰς ἄλλας ὀπὰς μίαν
[8, 10]	οὐκ ἔχων ἄνδρα· εἰ δὲ	ὁ	γάμος τῷ τὸν γήμαντα ζῆν
[8, 10]	ὄνομα τὠμῷ ῥήτορι) εἶτα σός·	ὁ	γὰρ Θέρσανδρος ἃ εἶπε, πρὸς
[8, 9]	οἰκίας ποτὲ δεσμὸν ἀνθρώπου κατέγνως.	ὁ	δὲ γενναῖος οὗτος πάντα ἑαυτῷ
[8, 18]	ἐγὼ μὲν ἐνταῦθα τῇ Ἀρτέμιδι,	ὁ	δὲ εἰς Τύρον Ἡρακλεῖ, λαβόμενός
[8, 15]	οἱ ταύτην ἔχοντες τὴν πίστιν.	ὁ	δὲ ἐπὶ βασάνους ἑαυτὸν ἀγόμενον
[8, 12]	ἡ μὲν ἐπὶ τὴν ἔλαφον,	ὁ	δὲ Ἔρως ἐπὶ τὴν παρθένον·
[8, 17]	αὐτὴν ᾑρήκει τὴν κόρην ἤδη.	ὁ	δὲ καὶ τὰ ἄλλα πάντα
[8, 16]	ἐμοῦ τὴν ἄνθρωπον ἀποκτείναντας ῥῖψαι.	ὁ	δὲ λοιπὸς τῶν λῃστῶν ὄχλος
[8, 8]	ἀποθανὼν γὰρ ὀφείλει θάνατον ἄλλον.	ὁ	δέ μοι τρίτος τῶν λόγων
[8, 6]	ὕλη τις δέχεται δασεῖα φεύγουσαν·	ὁ	δὲ Πὰν κατὰ πόδας εἰσθορὼν
[8, 5]	ἐκεχήνει, θαυμάζων ἕκαστον τῶν λεγομένων,	ὁ	δὲ Σώστρατος καὶ ἐπεδάκρυεν, εἴ
[8, 8]	τῇ τάξει τῶν ἐλευθέρων ἕστηκεν	ὁ	δεσμώτης. τάχα δὲ τολμήσει καὶ
[8, 8]	ἔδοξεν ἀποθνῄσκειν Κλειτοφῶντα. ποῦ τοίνυν	ὁ	δήμιος; ἀπαγέτω τοῦτον λαβών. δὸς
[8, 6]	τοῦ σπηλαίου πέμπεται, καὶ εὐθὺς	ὁ	δῆμος ἀπαλλάττεται καὶ ἀφίησιν ἐν
[8, 14]	ἐξέθορεν ἡ Λευκίππη, πᾶς μὲν	ὁ	δῆμος ἐξεβόησεν ὑφ´ ἡδονῆς καὶ
[8, 13]	ἕκαστος. ~Ἐπὶ δὲ τῇ ὑστεραίᾳ	ὁ	δῆμος μὲν ἅπας παρῆν· ἡγεῖτο
[8, 6]	εἶναι παρθένος, προπέμπει μὲν αὐτὴν	ὁ	δῆμος μέχρι τῶν τοῦ σπηλαίου
[8, 14]	κρίσιν ἐχωροῦμεν, τὴν Στύγα. καὶ	ὁ	δῆμος οὕτως μετεσκευάζετο πρὸς ταύτην
[8, 14]	φοβηθεὶς μὴ καὶ καταλεύσειεν αὐτὸν	ὁ	δῆμος. τὸν γὰρ Σωσθένην εἷλκον
[8, 12]	τραύματα ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ αὐτοὺς	ὁ	Ἔρως ἐλαύνει κατὰ τουτὶ τὸ
[8, 11]	λέγοντος ὑποτεμὼν αὐτοῦ τὸν λόγον	ὁ	Θέρσανδρος, Ἀλλ´ οὔκ, ἔφη, λόγων
[8, 8]	ἔχοντες. ~Ἡκούσης δὲ τῆς κυρίας	ὁ	Θέρσανδρος εἶπεν ὧδε· Οὐκ οἶδα
[8, 7]	εἰς τὴν θεὸν πολλαί· καὶ	ὁ	Θέρσανδρος (ἔτυχε γὰρ καὶ αὐτὸς
[8, 15]	σαφῶς λέγει, ὅσα τε ἐτόλμησεν	ὁ	Θέρσανδρος καὶ ὅσα αὐτὸς ὑπηρέτησεν·
[8, 5]	ποτέ ἐστιν ὃ τελευταῖον ἀπιὼν	ὁ	Θέρσανδρος κατὰ Λευκίππης προσέθηκε, σύριγγα
[8, 11]	τῷ παρ´ ὃν ἀπεδήμει χρόνον	ὁ	Θέρσανδρος μηδέν μοι κοινὸν πρὸς
[8, 14]	αὐτὸν ἡ Μελίτη. συνεὶς δὲ	ὁ	Θέρσανδρος πόρρωθεν καὶ καταμηνύσειν τὸ
[8, 3]	καὶ οὗτοι ἐκάκιζον αὐτὸν καὶ	ὁ	ἱερεὺς αὐτὸς ὅτι οὐκ αἰσχύνεται
[8, 7]	χωρὶς κλήσεως κατακεκλεῖσθαι. Ἀγαθὰ λέγεις,	ὁ	ἱερεὺς εἶπε, καί σοι συνήδομαι
[8, 9]	ταῦτα εἰπὼν ἐπαύσατο. ~Παρελθὼν δὲ	ὁ	ἱερεὺς (ἦν δὲ εἰπεῖν οὐκ
[8, 7]	ἦσαν ὅ τε Σώστρατος καὶ	ὁ	ἱερεύς, καὶ ηὐτρεπισμέναι ἦσαν αἱ
[8, 4]	καιρὸς ἦν, καὶ ὑπεδέξατο ἡμᾶς	ὁ	ἱερεὺς μάλα φιλοφρόνως. ἐγὼ δὲ
[8, 7]	ἕκαστος ἡμῶν ἀπῄει κοιμηθησόμενος ἔνθα	ὁ	ἱερεὺς παρεσκεύασεν. ὁ Κλεινίας δὲ
[8, 4]	οὗτος πατήρ) ἄρχει λόγου πρῶτος	ὁ	ἱερεὺς πρὸς τὸν Σώστρατον· Τί
[8, 15]	φυγὴν ἀπόντος κατέγνωσαν. ἡμᾶς δὲ	ὁ	ἱερεὺς ὑπεδέχετο πάλιν τὸν εἰθισμένον
[8, 9]	λόγου μεταλαβών· ὁ νόμος αὐτόν,	ὁ	καὶ σοῦ καὶ πάντων κύριος,
[8, 18]	Ἡρακλεῖ, λαβόμενός μου τῆς δεξιᾶς	ὁ	Καλλισθένης διηγεῖται πρῶτον τὰ πεπραγμένα
[8, 7]	κοιμηθησόμενος ἔνθα ὁ ἱερεὺς παρεσκεύασεν.	ὁ	Κλεινίας δὲ οὐκ ἦν ἡμῖν
[8, 19]	τρόπον. ~Τῇ δ´ ὑστεραίᾳ παραγενόμενος	ὁ	Κλεινίας ἔφη Θέρσανδρον διὰ τῆς
[8, 16]	πειρατῶν· λόγῳ δ´ ἦν ἐραστὴς	ὁ	λῃστής. ἐπεὶ δὲ ἁρπάσαντές με,
[8, 8]	κρατούσης φοβοῦμαι μὴ ἀτελής μοι	ὁ	λόγος γένηται, τῆς τῶν ἄλλων
[8, 10]	συνήγορος, Ἀλλ´ ἐμός, εἶπεν, ἐντεῦθεν	ὁ	λόγος κατὰ τούτων τῶν μοιχῶν,
[8, 6]	τρίτος, καὶ κατὰ λόγον οὕτως	ὁ	λοιπὸς τῶν καλάμων χορὸς ἕκαστον
[8, 15]	πρὸς ἀλλήλους περὶ αὐτῆς. καὶ	ὁ	μὲν αὖθις εἰς τὴν εἱρκτὴν
[8, 8]	ὕστερον, ὅταν τούτων καταψηφίσησθε, ταμιεύσομαι.	ὁ	μὲν δὴ ταῦτα εἰπὼν ἐπαύσατο.
[8, 1]	πεποίηκεν ἔπαθεν ἡ χείρ. καὶ	ὁ	μὲν ἐπὶ τῇ πληγῇ μάλα
[8, 5]	ἡμῖν ἤδη γενοῦ. ταῦτα ἀκούοντες	ὁ	μὲν ἱερεὺς ἐκεχήνει, θαυμάζων ἕκαστον
[8, 16]	ἑστὼς ἀποκόπτει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.	ὁ	μὲν οὖν δίκην οὐ μεμπτὴν
[8, 6]	χεῖρα ὡς ἐπ´ αὐτήν. καὶ	ὁ	μὲν ᾤετο τεθηρακέναι καὶ ἔχεσθαι
[8, 6]	βραχὺ μικρῷ λειπόμενοι, τούτων μείζων	ὁ	μετὰ τοῦτον, καὶ ἐπὶ τῷ
[8, 6]	τοσοῦτον, ὅσον τοῦ δευτέρου μείζων	ὁ	μετὰ τοῦτον τρίτος, καὶ κατὰ
[8, 10]	λελῄστευται. ὥσπερ γὰρ μὴ μένοντος	ὁ	μοιχὸς οὐκ ἦν, μένοντος δὲ
[8, 9]	κριθήτω πρῶτον, ἐλεγχθήτω, λόγου μεταλαβών·	ὁ	νόμος αὐτόν, ὁ καὶ σοῦ
[8, 9]	ἑσπέρα ἐστί· καλός γε καὶ	ὁ	νυκτερινὸς δικαστής. καὶ νῦν πολλάκις
[8, 3]	φόνου γίνεται. ~Ταῦτά μου βοῶντος	ὁ	ὄχλος συνερρύη τῶν ἐν τῷ
[8, 6]	σύριγγα τεταμιευμένον, ἢ τάχα καὶ	ὁ	Πὰν αὐτὸς αὐλεῖ. μετὰ δὲ
[8, 6]	παρθένος εὐειδὴς οἵαν εὐχὴν κινεῖν.	ὁ	Πὰν οὖν ἐδίωκεν αὐτὴν δρόμον
[8, 6]	δὴ τοὺς καλάμους ὑπὸ ὀργῆς	ὁ	Πὰν ὡς κλέπτοντας αὐτοῦ τὴν
[8, 2]	καὶ ἡ Ἄρτεμις ἡ Σκυθῶν;	ὁ	παρ´ ἐκείνοις μόνος ναὸς οὕτως
[8, 15]	αἴνιγμα κεφαλῆς, ἵνα σου καὶ	ὁ	πατὴρ ἀκούσῃ; τοῦτο γὰρ μόνον
[8, 17]	ἐμαυτόν, ἔπειτα ὅσην οὐκ ἂν	ὁ	πατὴρ ἐπέδωκέ σοι. τηρήσω δέ
[8, 5]	γενέσθαι τὸν γάμον. πάρεστιν οὖν	ὁ	πατήρ· ἧκε καὶ σύ· εὐμενὴς
[8, 13]	περὶ τὴν κεφαλὴν φοινικοβαφής, ἀσάνδαλος	ὁ	ποῦς. καὶ ἡ μὲν εἰσῆλθε
[8, 14]	πηγῇ διώριστο, παρεληλύθει, τὴν μὲν	ὁ	πρόεδρος δεξιωσάμενος ἐκ τοῦ ὕδατος
[8, 16]	δίκην ἐπεῖδον· αὐτὸς γὰρ ἦν	ὁ	συμβουλεύσας ἀντ´ ἐμοῦ τὴν ἄνθρωπον
[8, 9]	κατετραγῴδησέ μου. ἔστι δὲ οὐχ	ὁ	σώζων τοὺς συκοφαντηθέντας τύραννος, ἀλλ´
[8, 7]	χθὲς ἤδη τινὲς ἔλυσαν, καὶ	ὁ	Σωσθένης ἐστὶν οὐδαμοῦ. προγέγραπτο μὲν
[8, 4]	συνειδὼς οἷα αὐτὸν διατεθείκειν· καὶ	ὁ	Σώστρατος δὲ τὰς τῶν ὀφθαλμῶν
[8, 17]	κἀκεῖνος Σωσθένει. ~Λέγει δὴ καὶ	ὁ	Σώστρατος· Ἐπεὶ τοίνυν τοὺς ὑμετέρους
[8, 4]	πρέπουσιν οἱ τοιοῦτοι λόγοι. καὶ	ὁ	Σώστρατος προφάσεως λαβόμενος ἄσμενος, Τὸ
[8, 10]	τῆς αἰτίας· οὐδὲ γὰρ ἔστιν	ὁ	τὴν μοιχείαν παθών, οὐδὲ ὑβρίζεται
[8, 6]	τελευταίῳ συνάπτει βαρεῖ. ὅσα δὲ	ὁ	τῆς Ἀθηνᾶς αὐλὸς ἐντὸς λαλεῖ,
[8, 9]	δικάζει καὶ δεθῆναι κελεύει, καὶ	ὁ	τῆς δίκης καιρὸς ἑσπέρα ἐστί·
[8, 6]	αὐλὸς ἐντὸς λαλεῖ, τοσαῦτα καὶ	ὁ	τοῦ Πανὸς ἐν τοῖς στόμασιν
[8, 9]	σώζων τοὺς συκοφαντηθέντας τύραννος, ἀλλ´	ὁ	τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας, μήτε βουλῆς,
[8, 13]	ἱερᾷ στολῇ· ποδήρης χιτών, ὀθόνης	ὁ	χιτών, ζώνη κατὰ μέσον τὸν
[8, 14]	τοῦ συνήθους μέτρου. ἐπεὶ δὲ	ὁ	χρόνος, ὃν ἐνδιατρίβειν ἐν τῇ
[8, 7]	ὑστεραίᾳ περὶ τὴν θεωρίαν ἦσαν	ὅ	τε Σώστρατος καὶ ὁ ἱερεύς,
[8, 11]	δεῖ παθεῖν, ἂν συκοφάντης ἁλῷς;	Ὅ	τι ἄν, ἔφη, δόξῃ προστιμῆσαι
[8, 8]	τῶν πονηρῶν ψηφίσασθαι, καὶ σήμερον	ὅ	τι δόξει λύεται. τί ἕστηκας,
[8, 6]	ὑμῖν ἐπιχωριάζει τοῖς Βυζαντίοις, ἴστε	ὃ	λέγω· εἰ δέ τις ὑμῶν
[8, 16]	γὰρ ἤδη λαβόντα σῶμα ἕτερον,	ὃ	πραθὲν ἂν παρέσχεν αὐτοῖς ἀφορμὴν
[8, 5]	ἱερεῦ, μόνον· τί ποτέ ἐστιν	ὃ	τελευταῖον ἀπιὼν ὁ Θέρσανδρος κατὰ
[8, 18]	δέ σοι καὶ τὸ συμβόλαιον,	ὃ	φθάνω πρὸ τοῦ πολέμου γράψας,
[8, 10]	συκοφαντίας. ἱερεῖ δὲ ἔπρεπεν, εἴπερ	ἄλλο,	καὶ τοῦτο, καθαρὰν ἔχειν τὴν
[8, 5]	παρούσης ἡμέρας, οἵαν αὐτὴν ἐξέπεμψας	ἀπὸ	Βυζαντίου. καὶ οὐκ ἐμὸν τοῦτο
[8, 5]	μὰ ταύτην τὴν Ἄρτεμιν, ὡς	ἀπὸ	γυναικὸς ἀνέστη γυνή. ἓν μόνον
[8, 12]	ἄρξαι καὶ σὺ τῆς θήρας	ἀπὸ	πρώτης τῆς τολμηρᾶς κόρης· καὶ
[8, 17]	τέχνας. δοῦλον οὖν με σεαυτῆς	ἀπὸ	ταύτης τῆς ἡμέρας νόμιζε. καί
[8, 10]	ἡ δὲ οὐκ ᾐσχύνετο τοῦτο	ἀπὸ	τῆς ξένης ἐνεγκοῦσα τὸ ἀγώγιμον,
[8, 5]	τὰ κατὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν	ἀπὸ	Τύρου διηγοῦμαι, τὸν πλοῦν, τὴν
[8, 6]	τεκεῖν. τέμνει δὴ τοὺς καλάμους	ὑπὸ	ὀργῆς ὁ Πὰν ὡς κλέπτοντας
[8, 14]	ἀπηλλαττόμεθα, κατακρατοῦντες ἤδη γενόμενοι καὶ	ὑπὸ	πάντων εὐφημούμενοι. ~Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[8, 8]	τά τε γὰρ τετολμημένα πολλὰ	ὑπὸ	πολλῶν, καὶ οὐδὲν οὐδενὸς τῷ
[8, 10]	πάντας ἀποκρύπτεται· αὕτη δὲ οὐχ	ὑπὸ	σάλπιγγι μόνον ἀλλὰ καὶ κήρυκι
[8, 3]	ψυχὴν ὑπὸ τούτου, σωθεὶς δὲ	ὑπὸ	τῆς Ἀρτέμιδος, ἣ τοῦτον ἀπέφηνε
[8, 8]	ποίοις ἱεροῖς γέγραπται νόμοις τοὺς	ὑπὸ	τῆς βουλῆς καὶ τῶν πρυτάνεων
[8, 3]	ἐπιβουλευθεὶς μὲν εἰς τὴν ψυχὴν	ὑπὸ	τούτου, σωθεὶς δὲ ὑπὸ τῆς
[8, 8]	καταφεύγοντας ἔξεστι σώζειν, καὶ ταῦτα	πρὸ	δικαστηρίου γνώσεως· δεδεμένον δὲ οὐδένα
[8, 7]	μὲν συνῆκε· διενοεῖτο δὲ καὶ	πρὸ	τοῦ παρ´ ἐμοῦ νεύματος, πῶς
[8, 18]	καὶ τὸ συμβόλαιον, ὃ φθάνω	πρὸ	τοῦ πολέμου γράψας, δεόμενος συνοικίσαι
[8, 15]	παρέλιπε δὲ οὐδὲ ὅσα ἰδίᾳ	πρὸ	τῶν τῆς Λευκίππης θυρῶν διελέχθησαν
[8, 10]	τοῦτο ἀπὸ τῆς ξένης ἐνεγκοῦσα	τὸ	ἀγώγιμον, ὡς φορτίον κάλλους ἐωνημένη
[8, 10]	ἂν δὲ καὶ δεύτερον γένηται	τὸ	ἀδίκημα, κλέπτει τὸ ἔργον καὶ
[8, 15]	λῃστῶν καὶ τῆς ἀποτμηθείσης ἐκεῖ	τὸ	αἴνιγμα κεφαλῆς, ἵνα σου καὶ
[8, 17]	πενίαν ὄντας· ὥστε θαυμάζειν ἅπαντας	τὸ	αἰφνίδιον οὕτως ἐκ τοῦ χείρονος
[8, 6]	ἀμείψομαι μῦθον εἰπών. ~Ὁρᾷς τουτὶ	τὸ	ἄλσος τὸ κατόπιν τοῦ νεώ.
[8, 12]	ὁ Ἔρως ἐλαύνει κατὰ τουτὶ	τὸ	ἄντρον, οὗ νῦν ἐστιν ἡ
[8, 6]	διανομή. τόσον μὲν γὰρ ὀξύτατον	τὸ	ἄνω ὅσον τὸ κάτω πρῶτον
[8, 18]	τε γένος αὐτοῦ καταλέγων καὶ	τὸ	ἀξίωμα καὶ τὰς ἐν τοῖς
[8, 12]	μὲν ἔλαφος εἰς τὰ νῶτα	τὸ	βέλος, ἡ δὲ παρθένος εἰς
[8, 14]	ἦν κατὰ χώραν ἔμενε, μηδὲ	τὸ	βραχύτατον ἀναθορὸν τοῦ συνήθους μέτρου.
[8, 19]	τῇ Τύρῳ παραχειμάσαντες διελθεῖν εἰς	τὸ	Βυζάντιον.
[8, 18]	ἀγωνισώμεθα, διέγνωκα πρῶτον μὲν εἰς	τὸ	Βυζάντιον διαπλεῦσαι, μετὰ ταῦτα δὲ
[8, 18]	ἐπιφανείᾳ τῶν θεῶν, ὑποστρέψαντες εἰς	τὸ	Βυζάντιον, εὐφημοῦντες τὸν Ἡρακλέα καὶ
[8, 19]	οὐρίῳ χρησάμενοι πνεύματι κατήραμεν εἰς	τὸ	Βυζάντιον, κἀκεῖ τοὺς πολυεύκτους ἐπιτελέσαντες
[8, 17]	πιθανώτατος· καὶ ἐπειδὴ ἧκεν εἰς	τὸ	Βυζάντιον, συμβόλαιον ποιησάμενος προικὸς μεγίστης
[8, 9]	μᾶλλον δὲ καὶ ταύτην ἔμελλες·	τὸ	γὰρ δρᾶμά σου τὸ ἐπὶ
[8, 4]	εἶπεν, ὅτι Σώστρατος ὄνομα, Βυζάντιος	τὸ	γένος, τούτου θεῖος, πατὴρ ταύτης·
[8, 12]	ἀναβαίνει μέχρι τῆς δέρης καὶ	τὸ	γραμματεῖον ἐκάλυψε. ταῦτα εἰπόντες καὶ
[8, 14]	πάντα συνεπεραίνετο κἀκεῖ. ἡ Μελίτη	τὸ	γραμματεῖον περιέκειτο· ἡ πηγὴ ἕστηκε
[8, 17]	ὡς ἐν τρυφῇ καὶ παιδιᾷ·	τὸ	δὲ ἀνδρεῖον ὅμως αὐτῷ καὶ
[8, 12]	δὲ παρθένος εἰς τὴν καρδίαν·	τὸ	δὲ βέλος, Εὐθύνικον φιλεῖν. δεύτερον
[8, 6]	ἕκαστον τοῦ πρόσθεν ἴσον ἔχων,	τὸ	δὲ ἔσω μέσον ἐστὶ τῷ
[8, 4]	γένος, τούτου θεῖος, πατὴρ ταύτης·	τὸ	δὲ λοιπόν, ὅπερ ἐστὶ μῦθος,
[8, 11]	καὶ ἔτι πλέον αὐτὴ προστίθημι·	τὸ	δὲ μέγιστον, οὐδὲ εἶδον τὸ
[8, 6]	εἰς τοὺς αὐλοὺς ἅμα φιλῶν·	τὸ	δὲ πνεῦμα διὰ τῶν ἐν
[8, 10]	δὲ ἐπ´ ἐκείνοις χρηστὸν ἄνδρα·	τὸ	δὲ τελευταῖον τοῦ δράματος πᾶσαν
[8, 12]	τὰ τῆς προκλήσεως ἡμῖν γενέσθαι.	~Τὸ	δὲ τῆς Στυγὸς ὕδωρ εἶχεν
[8, 3]	καὶ ὅσον οὐδέπω πείσῃ δίκην·	τὸ	δὲ τῆς ψευδοπαρθένου ταύτης ἑταίρας
[8, 14]	καὶ ἔστη φαιδρῷ τῷ προσώπῳ.	τὸ	δὲ ὕδωρ οἷον ἦν κατὰ
[8, 5]	πρὸς Μελίτην αἰδῶ· ἐπεὶ καὶ	τὸ	δεῖπνον εἶπον καὶ ὡς ἐμαυτοῦ
[8, 8]	γὰρ διαφέρει) καὶ δεδεμένον εἰς	τὸ	δεσμωτήριον ἀπεστείλατε φυλαχθησόμενον τῇ καταδίκῃ·
[8, 9]	ξένον νεανίσκον κατέκλεισας πρῶτον εἰς	τὸ	δεσμωτήριον; τίς προέδρων κατέγνω; ποῖον
[8, 11]	τοῖς δικασταῖς. ἐπὶ τούτοις διελύθη	τὸ	δικαστήριον, καὶ εἰς τὴν ὑστεραίαν
[8, 8]	τῶν προέδρων καὶ τῶν συμβούλων	τὸ	δόγμα. Ἀκούετε καθάπερ ἐψηφίσασθε καὶ
[8, 1]	μοι φυλάξῃς. ἐγὼ δὲ πρὸς	τὸ	δούλην καὶ γυναῖκα μάχλον’ ὑπεραλγήσας
[8, 5]	εἴ ποτε κατὰ Λευκίππην ἐγεγόνει	τὸ	δρᾶμα. καὶ ἐπεί ποτε ἐπαυσάμην,
[8, 2]	πολέμῳ καὶ μάχῃ, καὶ μεμίανται	τὸ	ἔδαφος ἀνθρωπίνῳ αἵματι. τοιαῦτα σπένδει
[8, 17]	δὲ ἀνδρεῖον ὅμως αὐτῷ καὶ	τὸ	ἔμπειρον λεληθότως ἐτρέφετο. τέλεον δὲ
[8, 9]	ἔμελλες· τὸ γὰρ δρᾶμά σου	τὸ	ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἠκούσαμεν. ἡ
[8, 10]	δεύτερον γένηται τὸ ἀδίκημα, κλέπτει	τὸ	ἔργον καὶ πάντας ἀποκρύπτεται· αὕτη
[8, 17]	ἐτρέφετο. τέλεον δὲ ἦν αὐτῷ	τὸ	ἔργον πρὸς τὸ καρτερῶς καὶ
[8, 17]	ἐκ τῆς πρὶν ἀσωτίας εἰς	τὸ	εὔβουλον μεταπίπτον, τὸ μεγαλόφρον ἐφύλαττε
[8, 8]	δὲ καὶ συνεκάθευδες, ἱερεῦ· οἴκημα	τὸ	ἱερὸν ἐποίησας. ἡ τῆς Ἀρτέμιδος
[8, 1]	δὲ ἐτυραννήθην τραγῳδῶν ἐνέπλησα βοῆς	τὸ	ἱερόν. ~Ποῖ φύγωμεν ἔτι τοὺς
[8, 3]	τοῦτο ποιήσαιμι ἔγωγε, μὴ καὶ	τὸ	ἱερὸν ὕδωρ τῷ τῆς ὕβρεως
[8, 8]	Ἄρτεμιν. τίς ᾤκησεν ἀντὶ δεσμωτηρίου	τὸ	ἱερόν; φονεὺς καὶ μοιχὸς παρὰ
[8, 5]	γῆν ἔσκαψε, σεσύληται τῆς κεφαλῆς	τὸ	κάλλος· τὴν κουρὰν ὁρᾷς. καὶ
[8, 17]	ἦν αὐτῷ τὸ ἔργον πρὸς	τὸ	καρτερῶς καὶ ποικίλως διαπρέπειν ἐν
[8, 6]	εἰπών. ~Ὁρᾷς τουτὶ τὸ ἄλσος	τὸ	κατόπιν τοῦ νεώ. ἐνθάδε ἐστὶ
[8, 6]	γὰρ ὀξύτατον τὸ ἄνω ὅσον	τὸ	κάτω πρῶτον βαρύτατον, καὶ κατὰ
[8, 8]	ἀπαγέτω τοῦτον λαβών. δὸς ἤδη	τὸ	κώνειον. ἤδη τέθνηκε τοῖς νόμοις·
[8, 17]	ἀσωτίας εἰς τὸ εὔβουλον μεταπίπτον,	τὸ	μεγαλόφρον ἐφύλαττε πρὸς τοὺς ἐν
[8, 10]	νεανίσκον εὑροῦσα πόρνον (τοῦτο γὰρ	τὸ	μεῖζον ἀτύχημα, ὅτι τοιοῦτον ηὗρε
[8, 10]	νέα, ὡραῖον δὲ καὶ τοῦτο	τὸ	μειράκιον καὶ οὐδέπω τὴν ὄψιν
[8, 4]	ὁ Σώστρατος προφάσεως λαβόμενος ἄσμενος,	Τὸ	μὲν κατ´ ἐμὲ τοῦ λόγου
[8, 17]	νόμιζε. καί σοι προῖκα ἐπιδίδωμι,	τὸ	μὲν πρῶτον ἐμαυτόν, ἔπειτα ὅσην
[8, 3]	τοσοῦτον δ´ εἶπεν ἀπιών· Ἀλλὰ	τὸ	μὲν σὸν ἤδη κέκριται, καὶ
[8, 16]	τὴν κεφαλὴν ἀποτέμνουσιν αὐτῆς, καὶ	τὸ	μὲν σῶμα ἔρριψαν, ὡς εἶδες,
[8, 8]	ἕκαστον ἑλκούσης. ἡ γὰρ εἰς	τὸ	μήπω λεχθὲν ἔπειξις τοῦ λόγου
[8, 6]	ἡνωμένος· τὸ πρόσωπον ἰσοστάσιον καὶ	τὸ	νῶτον. καὶ ὅσοι εἰσὶ τῶν
[8, 9]	ἑαυτῷ μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν ἐνταῦθα	τὸ	οἴκημα, ὁμηρίζων μὲν τὰ πολλά,
[8, 8]	μήπω λεχθὲν ἔπειξις τοῦ λόγου	τὸ	ὁλόκληρον τῶν ἤδη λεχθέντων παραιρεῖται.
[8, 6]	κάλαμοι, ἕκαστος ἐπὶ τὸν πέλας	τὸ	ὀξὺ καταφέρει, ἔστε τῷ τελευταίῳ
[8, 6]	σπηλαίου θυρῶν. εἰ μὲν οὖν	τὸ	ὄργανον καὶ παρ´ ὑμῖν ἐπιχωριάζει
[8, 17]	εἴη θυγάτηρ ἐμή, διημαρτηθείη δὲ	τὸ	πᾶν ἔργον αὐτῷ, ἤρα δὲ
[8, 17]	οὕτως ἐκ τοῦ χείρονος εἰς	τὸ	πάνυ χρηστὸν μετελθόν. ἐμὲ δ´
[8, 11]	τὸ δὲ μέγιστον, οὐδὲ εἶδον	τὸ	παράπαν μήτε πολίτην μήτε ξένον
[8, 6]	μίαν ἀνοίγει μόνην, δι´ ἧς	τὸ	πνεῦμα καταρρεῖ, ἐνταῦθα δὲ τοὺς
[8, 14]	ὁ Θέρσανδρος πόρρωθεν καὶ καταμηνύσειν	τὸ	πρᾶγμα εἰδώς, ἂν ἐν βασάνοις
[8, 5]	κατὰ τὴν Μελίτην ἐγενόμην, ἐξῇρον	τὸ	πρᾶγμα ἐμαυτοῦ πρὸς σωφροσύνην μεταποιῶν
[8, 12]	ὁρᾷ τὴν Ἀφροδίτην γελῶσαν καὶ	τὸ	πραχθὲν συνίησι, καὶ εἰς ὕδωρ
[8, 10]	Θέρσανδρον προσκρούσματα· καὶ τοῦ λόγου	τὸ	προοίμιον μέμψεις εἰς Θέρσανδρον ἐφ´
[8, 3]	προελθεῖν με δεῖ καὶ ἀπονίψασθαι	τὸ	πρόσωπον ἔξω. μὴ γὰρ ἐνταῦθα
[8, 6]	στιχηδὸν ἄλλος ἐπ´ ἄλλον ἡνωμένος·	τὸ	πρόσωπον ἰσοστάσιον καὶ τὸ νῶτον.
[8, 10]	εἰπὼν καὶ τερατευσάμενος καὶ τρίψας	τὸ	πρόσωπον, Τῆς μὲν τοῦ ἱερέως
[8, 4]	ἀπηλλάγη ποτέ, κἀγὼ ἐξελθὼν ἐκάθηρα	τὸ	πρόσωπον. τοῦ δὲ δείπνου καιρὸς
[8, 12]	ἡ Ῥοδῶπις. καὶ ἔστησαν μὲν	τὸ	πρῶτον τοὺς ὀφθαλμοὺς ἑκάτεροι, μηδέτερος
[8, 12]	τολμηρᾶς κόρης· καὶ πάντως γε	τὸ	σὸν βέλος εὐστοχώτερόν ἐστιν. ἐντείνουσιν
[8, 6]	αὐτῷ περὶ τοὺς αὐλοὺς χορεύει	τὸ	στόμα. ἦν δὲ ἡ σύριγξ
[8, 6]	τραύματα· ἔστενε δὲ ἐρωτικὸν ἐπιθεὶς	τὸ	στόμα καὶ ἐνέπνει ἄνωθεν εἰς
[8, 6]	αὐλήματα, ἐνταῦθα δὲ τοῦ τεχνίτου	τὸ	στόμα μιμεῖται τοὺς δακτύλους· κἀκεῖ
[8, 18]	ἀριστείας. τοῦτο γάρ ἐστιν ἡμῖν	τὸ	συγκείμενον. ἐγὼ δέ, ἢν τὴν
[8, 18]	γάμον. ἀναγνώσομαι δέ σοι καὶ	τὸ	συμβόλαιον, ὃ φθάνω πρὸ τοῦ
[8, 4]	γῆν ἔβλεπε· καὶ ἦν ὅλον	τὸ	συμπόσιον αἰδώς. προϊόντος δὲ τοῦ
[8, 5]	ὡς πᾶσαν αἰκίαν ἤνεγκεν εἰς	τὸ	σῶμα καὶ ὕβριν πλὴν μιᾶς,
[8, 9]	κἀν τοῖς γυμνασίοις ἑωρῶμεν, πῶς	τὸ	σῶμα ὑπηλείφετο καὶ πῶς πλῆκτρον
[8, 18]	συνοικίσαι τῷ Καλλισθένει τὴν κόρην,	τό	τε γένος αὐτοῦ καταλέγων καὶ
[8, 17]	φθάνειν προσαγορεύων τοὺς ἐντυγχάνοντας, καὶ	τὸ	τέως ἄκριτον πολυτελὲς ἐκ τῆς
[8, 17]	ὦ μυθολογίας παντάπασι. κἀγὼ ἀκούσας	τὸ	τῆς ἀδελφῆς ὄνομα πάνυ τὴν
[8, 10]	οὐδεὶς γέγονε θεατής. φοβοῦμαι μὴ	τὸ	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν Ἀφροδίτης πεποιήκατε,
[8, 11]	παρ´ ὃν ἀπεδήμουν χρόνον, εἰς	τὸ	τῆς ἱερᾶς Στυγὸς ὕδωρ εἰσβᾶσαν
[8, 7]	εἴπῃς· ἐγὼ γὰρ ἑτοίμη εἰς	τὸ	τῆς σύριγγος σπήλαιον εἰσελθεῖν καὶ
[8, 17]	οὐκ ἀκρασίαν. κἀμὲ οὖν ὑπεισῄει	τὸ	τοῦ Θεμιστοκλέους, ὅτι κἀκεῖνος τὴν
[8, 5]	τὴν τῶν λῃστῶν ἁρπαγὴν καὶ	τὸ	τοῦ μηροῦ τραῦμα· καὶ ἔδειξα
[8, 14]	Θερσάνδρου νενικημένου. μέλλων δὲ καὶ	τὸ	τρίτον ἡττᾶσθαι, ὑπεκδὺς εἰς τὴν
[8, 12]	ἡ πηγή· ἂν δὲ ψεύδηται,	τὸ	ὕδωρ ὀργίζεται καὶ ἀναβαίνει μέχρι
[8, 5]	τὸν ἔρωτα τοῦ στρατηγοῦ καὶ	τὸ	Χαιρέου φάρμακον, τὴν τῶν λῃστῶν
[8, 6]	ἐλευθέρους ἀφῆκε καλάμους, μόνῳ δὲ	τὸ	χεῖλος ἐπιτίθησιν, ὃν ἂν ἐθέλῃ
[8, 6]	αὐλεῖν. χρόνῳ δὲ ὕστερον χαρίζεται	τὸ	χωρίον τῇ Ἀρτέμιδι, συνθήκας ποιησάμενος
[8, 12]	τὸν ὅρκον γραμματείῳ μηρίνθῳ δεδεμένον	περιεθήκατο	τῇ δέρῃ. κἂν μὲν ἀψευδῇ
[8, 5]	ἐλιπάρησε χρόνον, ὅσον ἀπέτυχεν, ὅσα	ἐπηγγείλατο,	ὅσα ὠδύρατο· τὴν ναῦν διηγησάμην,
[8, 17]	καὶ καλῶς, ἄχραντον τηρῶν, ὡς	ἐπηγγείλατο·	ὥστε καὶ αὐτὴν ᾑρήκει τὴν
[8, 10]	εἶπε, πρὸς τὸν ἱερέα μόνον	ἀπετείνατο,	ὀλίγον ἁψάμενος ὅσον ἐπιψαῦσαι καὶ
[8, 9]	σεμνότητα δ´ ἔδρακε καὶ σωφροσύνην	ὑπεκρίνατο,	παιδείας προσποιούμενος ἐρᾶν καὶ τοῖς
[8, 4]	δὲ δείπνου καιρὸς ἦν, καὶ	ὑπεδέξατο	ἡμᾶς ὁ ἱερεὺς μάλα φιλοφρόνως.
[8, 10]	γὰρ δεσμώτην ἔλυσε καὶ πόρνην	ὑπεδέξατο	καὶ συνέγνω μοιχῷ· ἃ δὲ
[8, 9]	δὲ τὴν Ἀριστοφάνους ἐζηλωκὼς κωμῳδίαν)	ἤρξατο	αὐτὸς λέγειν πάνυ ἀστείως καὶ
[8, 5]	ὅσον ἀπέτυχεν, ὅσα ἐπηγγείλατο, ὅσα	ὠδύρατο·	τὴν ναῦν διηγησάμην, τὸν εἰς
[8, 12]	ἐπῄνει καὶ ἐκάλει καὶ σύνθηρον	ἐποιήσατο,	καὶ τὰ πλεῖστα κοινὰ ἦν
[8, 10]	ἱερέως ἡδονάς. ὁποτέρα σε τούτων	ἐωνήσατο;	κοινῇ γὰρ πάντες ἐκαθεύδετε καὶ
[8, 1]	συνέστειλε τὴν χεῖρα καὶ οὕτως	ἐπαύσατο·	ἐγὼ δὲ ἰδὼν οἷον ἔχει
[8, 8]	ὁ μὲν δὴ ταῦτα εἰπὼν	ἐπαύσατο.	~Παρελθὼν δὲ ὁ ἱερεὺς (ἦν
[8, 10]	οὐδὲν ὧν εἶπεν εἰς τοῦτον	ἐψεύσατο·	καὶ γὰρ δεσμώτην ἔλυσε καὶ
[8, 7]	γὰρ Ἄρτεμιν, οὐδέτερος ἡμῶν οὐδὲν	ἐψεύσατο.	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ περὶ τὴν
[8, 17]	θαυμαστὴ μεταβολή. ἕδρας τε γὰρ	ἐξανίστατο	τοῖς πρεσβυτέροις καὶ ἐπεμελεῖτο φθάνειν
[8, 14]	λαλοῦντος μέλος ἐξηκούετο μουσικόν, καὶ	ἐλέγετο	μηδεπώποτε λιγυρώτερον οὕτως ἀκουσθῆναι· καὶ
[8, 17]	στρατηγὸν προεβάλοντο· ὅθεν ἔτι μᾶλλον	ὑπερησπάζετό	με, ὑπήκοόν μοι κατὰ πάντα
[8, 14]	Στύγα. καὶ ὁ δῆμος οὕτως	μετεσκευάζετο	πρὸς ταύτην τὴν θέαν, καὶ
[8, 9]	οὕτω μὲν ἀσκεῖν τὴν ψυχὴν	ἐνομίζετο,	ἦν δ´ ἄρα τοῦτο κακουργίας
[8, 9]	τοὺς χρησίμους πρὸς ἅπερ ἤθελε	προσηταιρίζετο	δεχόμενος. καὶ οὕτω μὲν ἀσκεῖν
[8, 13]	αὐτὸν διώκοντα ἐν πεδίῳ καὶ	ἐδιώκετο	ἐν πλάτει· σὲ δὲ καὶ
[8, 5]	ὁρᾷς. καὶ καθ´ ἕκαστον ὡς	ἐγένετο	διεξῄειν. κἀν τῷδε κατὰ τὸν
[8, 14]	ταύτην τὴν θέαν, καὶ πάντα	συνεπεραίνετο	κἀκεῖ. ἡ Μελίτη τὸ γραμματεῖον
[8, 9]	καί τοί γε νέος ὢν	συνεγίνετο	πολλοῖς αἰδοίοις ἀνδράσι καὶ τὴν
[8, 10]	μοιχὸν ἔγνωκεν· ἡ δὲ οὐκ	ᾐσχύνετο	τοῦτο ἀπὸ τῆς ξένης ἐνεγκοῦσα
[8, 4]	ἃς ἔτυχον ὑπ´ αὐτοῦ παθών,	ἀντῃσχύνετό	με βλέπειν· καὶ ἡ Λευκίππη
[8, 14]	μου πρὸς ἐμαυτὸν λαλοῦντος μέλος	ἐξηκούετο	μουσικόν, καὶ ἐλέγετο μηδεπώποτε λιγυρώτερον
[8, 17]	αὐτῷ καὶ τὸ ἔμπειρον λεληθότως	ἐτρέφετο.	τέλεον δὲ ἦν αὐτῷ τὸ
[8, 9]	γυμνασίοις ἑωρῶμεν, πῶς τὸ σῶμα	ὑπηλείφετο	καὶ πῶς πλῆκτρον περιέβαινε καὶ
[8, 15]	κατέγνωσαν. ἡμᾶς δὲ ὁ ἱερεὺς	ὑπεδέχετο	πάλιν τὸν εἰθισμένον τρόπον. καὶ
[8, 6]	ἐπ´ αὐτήν. καὶ ὁ μὲν	ᾤετο	τεθηρακέναι καὶ ἔχεσθαι τῶν τριχῶν,
[8, 15]	μὲν αὖθις εἰς τὴν εἱρκτὴν	ἐβέβλητο,	δώσων δίκην, τοῦ δὲ Θερσάνδρου
[8, 6]	εὐμενοῦς· οὐ γὰρ ἄν ποτε	ψεύσαιτο	τὴν κρίσιν· εἰ δὲ μή,
[8, 13]	ὁ δῆμος μὲν ἅπας παρῆν·	ἡγεῖτο	δὲ Θέρσανδρος φαιδρῷ τῷ προσώπῳ
[8, 15]	εὑρεθεῖσα, τὰ συμβάντα μετὰ ἡδονῆς	διηγεῖτο.	ἐπεὶ δὲ κατὰ τὴν Φάρον
[8, 14]	κἀκεῖ. ἡ Μελίτη τὸ γραμματεῖον	περιέκειτο·	ἡ πηγὴ ἕστηκε διαυγὴς καὶ
[8, 17]	γὰρ ἐξανίστατο τοῖς πρεσβυτέροις καὶ	ἐπεμελεῖτο	φθάνειν προσαγορεύων τοὺς ἐντυγχάνοντας, καὶ
[8, 7]	ὑποπτεύειν, ὥστε ταχὺ μὲν συνῆκε·	διενοεῖτο	δὲ καὶ πρὸ τοῦ παρ´
[8, 17]	πόλει. κἀκεῖνον ἅμα ἐμοὶ στρατηγὸν	προεβάλοντο·	ὅθεν ἔτι μᾶλλον ὑπερησπάζετό με,
[8, 7]	καὶ ὁ Σωσθένης ἐστὶν οὐδαμοῦ.	προγέγραπτο	μὲν οὖν εἰς τὴν ὑστεραίαν
[8, 16]	οὐ μεμπτὴν δοὺς τῆς ἁρπαγῆς	ἔρριπτο	καὶ αὐτὸς κατὰ τῆς θαλάσσης·
[8, 13]	ἡμᾶς ἅμα βλέπων σὺν γέλωτι.	ἐστόλιστο	δὲ ἡ Λευκίππη ἱερᾷ στολῇ·
[8, 14]	ὃν ἐνδιατρίβειν ἐν τῇ πηγῇ	διώριστο,	παρεληλύθει, τὴν μὲν ὁ πρόεδρος
[8, 11]	δικαστήριον, καὶ εἰς τὴν ὑστεραίαν	διώριστο	τὰ τῆς προκλήσεως ἡμῖν γενέσθαι.
[8, 16]	ἐνέθεσαν τῷ σκάφει καὶ πτερώσαντες	αὐτὸ	ταῖς κώπαις ἔφυγον, ὁρῶντες τὴν
[8, 10]	ἔγνωκεν· ἡ δὲ οὐκ ᾐσχύνετο	τοῦτο	ἀπὸ τῆς ξένης ἐνεγκοῦσα τὸ
[8, 18]	τὰς ἐν τοῖς πολέμοις ἀριστείας.	τοῦτο	γάρ ἐστιν ἡμῖν τὸ συγκείμενον.
[8, 11]	Προκαλεῖται Θέρσανδρος Μελίτην καὶ Λευκίππην	(τοῦτο	γὰρ ἤκουσα τὴν πόρνην καλεῖσθαι)
[8, 10]	τῶν μοιχῶν, ὦ βέλτιστε Νικόστρατε"	(τοῦτο	γὰρ ἦν ὄνομα τὠμῷ ῥήτορι)
[8, 16]	πράσεως ἢ τῆς ἐκείνης. διὰ	τοῦτο	γὰρ καὶ τὸν Χαιρέαν τὴν
[8, 15]	σου καὶ ὁ πατὴρ ἀκούσῃ;	τοῦτο	γὰρ μόνον ἐνδέει πρὸς ἀκρόασιν
[8, 10]	μοιχείας καὶ νεανίσκον εὑροῦσα πόρνον	(τοῦτο	γὰρ τὸ μεῖζον ἀτύχημα, ὅτι
[8, 9]	καὶ τὴν ὥραν ἅπασαν εἰς	τοῦτο	δεδαπανήκει. σεμνότητα δ´ ἔδρακε καὶ
[8, 5]	ἀπὸ Βυζαντίου. καὶ οὐκ ἐμὸν	τοῦτο	ἐγκώμιον, ὅτι φυγὴν ἑλόμενος οὐδὲν
[8, 10]	δὲ ἔπρεπεν, εἴπερ ἄλλο, καὶ	τοῦτο,	καθαρὰν ἔχειν τὴν γλῶτταν ὕβρεως
[8, 2]	τίς τῇ θεῷ; οὐ βάρβαροι	τοῦτο	καὶ Ταῦροι καὶ ἡ Ἄρτεμις
[8, 9]	ψυχὴν ἐνομίζετο, ἦν δ´ ἄρα	τοῦτο	κακουργίας ὑπόκρισις. ἔπειτα κἀν τοῖς
[8, 1]	δὲ ἰδὼν οἷον ἔχει κακὸν	τοῦτο	μὲν οὐ προσεποιησάμην, ἐφ´ οἷς
[8, 12]	ἡ Ἀφροδίτη εἶπε· Τέκνον, ζεῦγος	τοῦτο	ὁρᾷς ἀναφρόδιτον καὶ ἐχθρὸν ἡμῶν
[8, 12]	τὴν παρθενίαν ἔλυσε. καὶ διὰ	τοῦτο,	ὅταν τις αἰτίαν ἔχῃ Ἀφροδισίων,
[8, 3]	πρόσωπον ἔξω. μὴ γὰρ ἐνταῦθα	τοῦτο	ποιήσαιμι ἔγωγε, μὴ καὶ τὸ
[8, 9]	αἰτιᾶσθαι φόνου. οὐ γὰρ δὴ	τοῦτο	τῆς κόρης ἐστὶν εἴδωλον· οὐκ
[8, 10]	καὶ νέα, ὡραῖον δὲ καὶ	τοῦτο	τὸ μειράκιον καὶ οὐδέπω τὴν
[8, 11]	Ἀλλ´ οὔκ, ἔφη, λόγων δεῖ.	δύο	γὰρ προκαλοῦμαι προκλήσεις, Μελίτην τε
[8, 14]	δύο μὲν τῆς Μελίτης συγγενεῖς,	δύο	δὲ οἰκέται· τούτους γὰρ ἐπεπόμφει
[8, 19]	γάμους ἀπεδημήσαμεν εἰς τὴν Τύρον.	δύο	δὲ ὕστερον ἡμερῶν τοῦ Καλλισθένους
[8, 14]	Σωσθένην εἷλκον ἄγοντες νεανίσκοι τέσσαρες,	δύο	μὲν τῆς Μελίτης συγγενεῖς, δύο
[8, 14]	δεξιωσάμενος ἐκ τοῦ ὕδατος ἐξάγει,	δύο	παλαίσματα τοῦ Θερσάνδρου νενικημένου. μέλλων
[8, 16]	τῆς θαλάσσης· οἱ δὲ λῃσταί,	δύο	πλεύσαντες ἡμερῶν, ἄγουσί με οὐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/12/2006