Livre, Chapitre |
[8, 5] |
ἔχω·
ἡ
μὲν
γὰρ
ἤρα
|
ἐκ |
πολλοῦ
τοῦ
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἱεροῦ. |
[8, 10] |
Θερσάνδρου
βίον
ἴσασι
πάντες
καὶ
|
ἐκ |
πρώτης
ἡλικίας
μετὰ
σωφροσύνης
κόσμιον, |
[8, 16] |
ἐμοῦ
σφάττουσι,
νομίζοντες
πλέον
ἐμπολήσειν
|
ἐκ
|
τῆς
ἐμῆς
πράσεως
ἢ
τῆς |
[8, 17] |
καὶ
τὸ
τέως
ἄκριτον
πολυτελὲς
|
ἐκ |
τῆς
πρὶν
ἀσωτίας
εἰς
τὸ |
[8, 6] |
οἰμωγὴ
δέ
τις
ἀντὶ
μουσικῆς
|
ἐκ |
τοῦ
σπηλαίου
πέμπεται,
καὶ
εὐθὺς |
[8, 14] |
τὴν
μὲν
ὁ
πρόεδρος
δεξιωσάμενος
|
ἐκ |
τοῦ
ὕδατος
ἐξάγει,
δύο
παλαίσματα |
[8, 17] |
θαυμάζειν
ἅπαντας
τὸ
αἰφνίδιον
οὕτως
|
ἐκ |
τοῦ
χείρονος
εἰς
τὸ
πάνυ |
[8, 1] |
δεσμῶν
καὶ
θανάτου
κατεγνωσμένον
ἄνθρωπον
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
ἀποθανεῖν.
ἔχεις
δὲ |
[8, 9] |
θεὸς
ἀμφοτέρους
ἔσωσε,
τὴν
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
τοῦ
Σωσθένους
χειρῶν
ἐξαρπάσασα, |
[8, 2] |
μιαιφόνος
δεξιὰ
τοιαῦτα
δέδρακεν
οἷα
|
ἐκ |
φόνου
γίνεται.
~Ταῦτά
μου
βοῶντος |
[8, 10] |
ἐμοῦ
καὶ
τῆς
Μελίτης
ἀνδρὸς
|
οὐκ |
ἀδόξου
μὲν
ῥήτορος,
ὄντος
δὲ |
[8, 9] |
ὁ
ἱερεὺς
(ἦν
δὲ
εἰπεῖν
|
οὐκ |
ἀδύνατος,
μάλιστα
δὲ
τὴν
Ἀριστοφάνους |
[8, 4] |
γάρ
μοι
περιπλοκάς
τινας
ἔχειν
|
οὐκ |
ἀηδεῖς·
οἴνῳ
δὲ
μάλιστα
πρέπουσιν |
[8, 3] |
καὶ
ὁ
ἱερεὺς
αὐτὸς
ὅτι
|
οὐκ
|
αἰσχύνεται
τοιαῦτα
ποιῶν
οὕτω
φανερῶς |
[8, 9] |
ἐξήρπασας,
ἵνα
μὴ
κατάφωρος
γένῃ.
|
οὐκ |
αἰσχύνῃ
δέ,
ὅτι
κατηγορῶν
τοὺς |
[8, 17] |
ἐνόμιζον
εἶναι
θαυμαστὴν
μεγαλουργίαν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἀκρασίαν.
κἀμὲ
οὖν
ὑπεισῄει
τὸ |
[8, 14] |
ἐλοιδόρουν,
ἐγὼ
δὲ
ὅστις
ἐγεγόνειν
|
οὐκ |
ἂν
εἴποιμι
λόγῳ.
μίαν
μὲν |
[8, 9] |
ἔλεγες
ἀνῃρῆσθαι,
ζῶσαν
βλέπεις,
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
ἔτι
τολμήσειας
τὸν
αὐτὸν |
[8, 17] |
μὲν
πρῶτον
ἐμαυτόν,
ἔπειτα
ὅσην
|
οὐκ |
ἂν
ὁ
πατὴρ
ἐπέδωκέ
σοι. |
[8, 9] |
τοῦτο
τῆς
κόρης
ἐστὶν
εἴδωλον·
|
οὐκ |
ἀνέπεμψεν
ὁ
Ἀϊδωνεὺς
κατὰ
σοῦ |
[8, 10] |
γάμος
τῷ
τὸν
γήμαντα
ζῆν
|
οὐκ |
ἀνῄρηται,
τὴν
γαμηθεῖσαν
διαφθείραντος
ἄλλου |
[8, 6] |
ἀπόρρητον
γυναιξί,
καθαραῖς
δὲ
εἰσελθούσαις
|
οὐκ |
ἀπόρρητον
παρθένοις·
ἀνάκειται
δὲ
σύριγξ |
[8, 3] |
ἐλεύθερός
τε
ὢν
καὶ
πόλεως
|
οὐκ |
ἀσήμου,
ἐπιβουλευθεὶς
μὲν
εἰς
τὴν |
[8, 8] |
αἰτῶ,
αἳ
κἂν
βασανιζόμεναι
φήσωσιν
|
οὐκ |
εἰδέναι
τοῦτον
τὸν
κατάδικον
χρόνῳ
|
[8, 17] |
Μαθὼν
κατὰ
τὸν
πλοῦν
ὡς
|
οὐκ |
εἴη
θυγάτηρ
ἐμή,
διημαρτηθείη
δὲ
|
[8, 6] |
ὅταν
οὖν
αἰτίαν
ἔχῃ
τις
|
οὐκ |
εἶναι
παρθένος,
προπέμπει
μὲν
αὐτὴν |
[8, 16] |
καὶ
τὰς
συνθήκας
προφέρων,
ὡς
|
οὐκ |
εἰς
πρᾶσιν
ἁρπάσειεν
αὐτοῖς,
ἀλλ´ |
[8, 6] |
ἐρωμένην.
ἐπεὶ
δὲ
μετὰ
ταῦτα
|
οὐκ
|
εἶχεν
εὑρεῖν,
εἰς
τοὺς
καλάμους |
[8, 5] |
αὐτὴν
ἐξέπεμψας
ἀπὸ
Βυζαντίου.
καὶ
|
οὐκ |
ἐμὸν
τοῦτο
ἐγκώμιον,
ὅτι
φυγὴν |
[8, 8] |
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ
τῇ
ἐμῇ,
|
οὐκ |
ἐν
μοιχοῦ
μόνον,
καθεστηκότα,
πάσης |
[8, 9] |
ἐστιν
οὐ
καθαροῦ.
οὗτος
δὲ
|
οὐκ |
ἐνταῦθα
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
πανταχοῦ |
[8, 15] |
τοὺς
λῃστάς,
λέγω
πρὸς
αὐτήν·
|
Οὐκ |
ἐρεῖς
ἡμῖν
τὸν
μῦθον
τῶν |
[8, 18] |
ἀπολήψεται.
ἐγὼ
γὰρ
προῖκα
ἐπιδιδοὺς
|
οὐκ |
εὐκαταφρόνητον
ἀγαπητῶς
ἂν
λάβοιμι
τὸν |
[8, 16] |
δὲ
λοιπὸς
τῶν
λῃστῶν
ὄχλος
|
οὐκ |
ἔφασάν
με
αὐτῷ
ἀφήσειν
μόνῳ· |
[8, 10] |
μοιχείαν
παθών,
οὐδὲ
ὑβρίζεται
γάμος
|
οὐκ |
ἔχων
ἄνδρα·
εἰ
δὲ
ὁ |
[8, 9] |
προσώπων
φέρων
τὴν
ἀναίδειαν,
ὃς
|
οὐκ |
ᾐδέσθη
τὸν
ὑφ´
ὑμῶν
ἱερωσύνῃ |
[8, 4] |
Σώστρατον
ὀρθοῖς
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
ἰδεῖν
|
οὐκ
|
ἠδυνάμην,
συνειδὼς
οἷα
αὐτὸν
διατεθείκειν· |
[8, 12] |
Ῥοδῶπις,
καὶ
τὴν
Ἀφροδίτην
ὁμοίως
|
οὐκ |
ἤθελεν
εἰδέναι.
ἐπ´
ἀμφοτέρους
οὖν |
[8, 5] |
μὴ
νεμεσήσῃς
ἡμῖν
ὡς
ὑβρισμένη.
|
οὐκ |
ἠθέλομεν
ἀπάτορα
γενέσθαι
τὸν
γάμον. |
[8, 17] |
καὶ
τῶν
εἰς
πόλεμον
γυμνασίων
|
οὐκ |
ἠμέλει,
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
ἐρρωμένως |
[8, 7] |
ἱερεὺς
παρεσκεύασεν.
ὁ
Κλεινίας
δὲ
|
οὐκ |
ἦν
ἡμῖν
συνδειπνῶν,
ὡς
ἂν |
[8, 10] |
γὰρ
μὴ
μένοντος
ὁ
μοιχὸς
|
οὐκ |
ἦν,
μένοντος
δὲ
μοιχὸς
ἔστιν. |
[8, 1] |
γυναῖκα
μάχλον’
ὑπεραλγήσας
τὴν
ψυχὴν
|
οὐκ |
ἤνεγκα
τῶν
ῥημάτων
τὰ
τραύματα, |
[8, 10] |
πρὸς
ἄνδρας)
οὕτως
μετὰ
ἀδείας
|
οὐκ |
ἤρκεσεν
ἐπὶ
τῆς
ξένης
αὐτῷ
|
[8, 10] |
τὸν
μοιχὸν
ἔγνωκεν·
ἡ
δὲ
|
οὐκ |
ᾐσχύνετο
τοῦτο
ἀπὸ
τῆς
ξένης |
[8, 16] |
δύο
πλεύσαντες
ἡμερῶν,
ἄγουσί
με
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅποι
γε
καὶ
πιπράσκουσιν |
[8, 16] |
ὅτε
μηκέτι
τοὺς
διώκοντας
εἶχον.
|
οὐκ |
οἶδα
δὲ
πότερον
τούτου
χάριν |
[8, 8] |
κυρίας
ὁ
Θέρσανδρος
εἶπεν
ὧδε·
|
Οὐκ |
οἶδα
τίνος
ἄρξωμαι
λόγου
καὶ |
[8, 11] |
τὸν
λόγον
ὁ
Θέρσανδρος,
Ἀλλ´
|
οὔκ, |
ἔφη,
λόγων
δεῖ.
δύο
γὰρ |