HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  121 formes différentes pour 463 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[7, 11]   τοιάδε. ~Τὰ μὲν πρότερον πραχθέντα,     Ἀθηναῖοι, ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐπιστολαῖς
[7, 77]   τι. ~Καὶ ἐκ τῶν παρόντων,     Ἀθηναῖοι καὶ ξύμμαχοι, ἐλπίδα χρὴ
[7, 77]   κομίζειν. (Τό τε ξύμπαν γνῶτε,     ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν τε ὂν
[7, 66]   τῶν μελλόντων ἀγὼν ἔσται,     Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι, οἵ τε
[7, 77]   τι ἡγησάμενος ἕκαστος ἐν     ἂν ἀναγκασθῇ χωρίῳ μάχεσθαι, (τοῦτο
[7, 7]   ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ τρόπῳ     ἂν ἐν ὁλκάσιν πλοίοις
[7, 29]   τοῖς μάλιστα τοῦ βαρβαρικοῦ, (ἐν     ἂν θαρσήσῃ, φονικώτατόν ἐστιν. καὶ
[7, 66]   νῦν (νικήσετε. ἄνδρες γὰρ ἐπειδὰν     ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό γ'
[7, 21]   ἀντιτολμῶντας χαλεπωτάτους ἂν (αὐτοῖς) φαίνεσθαι·     γὰρ ἐκεῖνοι τοὺς πέλας, οὐ
[7, 68]   τὴν ἡμετέραν ἦλθον δουλωσόμενοι, ἐν  ᾧ,   εἰ κατώρθωσαν, ἀνδράσι μὲν ἂν
[7, 20]   καὶ Χαρικλέα τὸν Ἀπολλοδώρου ἄρχοντα,     εἴρητο καὶ ἐς Ἄργος ἀφικομένῳ
[7, 42]   ὁρῶν τὸ παρατείχισμα τῶν Συρακοσίων,     ἐκώλυσαν περιτειχίσαι σφᾶς τοὺς Ἀθηναίους,
[7, 2]   τοῦτο τοῦ καιροῦ ἐλθὼν ἐν     ἑπτὰ μὲν ὀκτὼ σταδίων
[7, 11]   οὐχ ἧσσον μαθόντας (ὑμᾶς ἐν     ἐσμὲν βουλεύσασθαι. κρατησάντων γὰρ ἡμῶν
[7, 47]   καὶ τὸ χωρίον ἅμα ἐν     ἐστρατοπεδεύοντο ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν ἦν,
[7, 58]   τὸν Τυρσηνικὸν πόντον μορίου, ἐν     καὶ μόνοι Ἕλληνες οἰκοῦσιν· οὗτοι
[7, 81]   ἀνειληθέντες γὰρ ἔς τι χωρίον     κύκλῳ μὲν τειχίον περιῆν, ὁδὸς
[7, 62]   καὶ ἀκοντισταὶ ἐπιβήσονται καὶ ὄχλος,     ναυμαχίαν μὲν ποιούμενοι ἐν πελάγει
[7, 34]   νικήσαντες, ἀπέχον τοῦ Ἐρινεοῦ, ἐν     οἱ Κορίνθιοι ὥρμουν, ὡς εἴκοσι
[7, 70]   τέχνης· πᾶς τέ τις ἐν     προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος (ἠπείγετο πρῶτος
[7, 55]   τι μεταβολῆς τὸ διάφορον αὐτοῖς,     προσήγοντο ἄν, οὔτ' ἐκ παρασκευῆς
[7, 51]   αὐτοῦ ὡς τάχιστα καὶ ἐν     σφίσι ξυμφέρει (ἀναγκάσαι αὐτοὺς ναυμαχεῖν.
[7, 14]   χωρία τῆς Ἰταλίας, ὁρῶντα ἐν     τ' ἐσμὲν καὶ ὑμῶν μὴ
[7, 69]   ἀξιῶν τό τε καθ' ἑαυτόν,     ὑπῆρχε λαμπρότητός τι, μὴ προδιδόναι
[7, 34]   τοῦ χωρίου μηνοειδοῦς ὄντος ἐφ'     ὥρμουν, μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν
[7, 81]   ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ  θορύβῳ   αὐτός τε καὶ οἱ μετ'
[7, 77]   παρὰ τὴν ἀξίαν νῦν κακοπαθίαις.  κἀγώ   τοι οὐδενὸς ὑμῶν οὔτε ῥώμῃ
[7, 14]   ἐκπολιορκηθέντων ἡμῶν (ὁ πόλεμος) (Τούτων  ἐγὼ   ἡδίω μὲν ἂν εἶχον ὑμῖν
[7, 12]   (δύνηται, ἄξων. διανοοῦνται γάρ, ὡς  ἐγὼ   πυνθάνομαι, τῷ τε πεζῷ ἅμα
[7, 14]   εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι τῷ  στρατηγῷ   (χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι φύσεις
[7, 67]   οὐκ ἴσαις ναυμαχήσει, πεφόβηται· ἐν  ὀλίγῳ   γὰρ πολλαὶ ἀργότεραι μὲν ἐς
[7, 34]   καὶ προσπληρώσαντες ἔτι ναῦς ὥστε  ὀλίγῳ   ἐλάσσους εἶναι αὐτοῖς τῶν Ἀττικῶν
[7, 87]   γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ  ὀλίγῳ   πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ
[7, 70]   πρῶτος φαίνεσθαι. ξυμπεσουσῶν δὲ ἐν  ὀλίγῳ   πολλῶν νεῶν (πλεῖσται γὰρ δὴ
[7, 37]   ναυσίν. καὶ τὸν μὲν πεζὸν  ὀλίγῳ   πρότερον (τὸν ἐκ τῆς πόλεως
[7, 69]   ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι καὶ  λόγῳ   αὐτοῖς οὔπω ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις
[7, 48]   τὰ πράγματα εἶναι, τῷ δὲ  λόγῳ   οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ ἀσθενῆ ἀποδεικνύναι,
[7, 48]   ἀνεῖχε, τῷ δ' ἐμφανεῖ τότε  λόγῳ   οὐκ ἔφη ἀπάξειν τὴν στρατιάν.
[7, 71]   γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν τῷ  ἔργῳ   ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ πρὸς
[7, 48]   (ἀπανίστασθαι. ἐπιστάμενος τῷ μὲν  ἔργῳ   ἔτι ἐπ' ἀμφότερα ἔχων καὶ
[7, 69]   τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα τε  ἔργῳ   ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι καὶ
[7, 54]   καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ ἄλλῳ  στρατοπέδῳ.   ~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης τοῖς
[7, 75]   γὰρ οὐκέτι ἦν ἐν τῷ  στρατοπέδῳ.   καὶ μὴν ἄλλη αἰκία
[7, 47]   πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς τε
[7, 81]   πρὸς τῶν Ἀθηναίων, καὶ ἅμα  φειδώ   τέ τις ἐγίγνετο ἐπ' εὐπραγίᾳ
[7, 2]   τότε τι τεῖχος ἐν τῇ  παρόδῳ   τῶν Σικελῶν ἑλὼν καὶ ξυνταξάμενος
[7, 44]   οἱ δ' ἔτι τῇ πρώτῃ  ἐφόδῳ   ἀήσσητοι ἐχώρουν. πολὺ δὲ καὶ
[7, 23]   προσεχόντων φθάνει προσπεσὼν ἅμα τῇ  ἕῳ   αἰφνιδίως τοῖς τείχεσι, καὶ αἱρεῖ
[7, 80]   ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα δὲ τῇ  ἕῳ   ἀφικνοῦνται ὅμως πρὸς τὴν θάλασσαν,
[7, 72]   νεῶν βιάσασθαι, ἢν δύνωνται, ἅμα  ἕῳ   τὸν ἔκπλουν, λέγων ὅτι πλείους
[7, 37]   προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ τε  πεζῷ   (ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν. καὶ
[7, 52]   ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ τῷ  πεζῷ   ἅμα πρὸς τὰ τείχη ἐχώρουν.
[7, 12]   ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, τῷ τε  πεζῷ   ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν πειρᾶν
[7, 59]   μήτε διὰ θαλάσσης (μήτε τῷ  πεζῷ,   διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν τε
[7, 49]   τὴν Κατάνην, ὅθεν τῷ τε  πεζῷ   ἐπὶ πολλὰ τῆς χώρας ἐπιόντες
[7, 63]   νῦν γε τὰ (πλείω τῷ  πεζῷ   ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις παραινῶ
[7, 42]   ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ τε  πεζῷ   καὶ ταῖς ναυσίν (οὐδὲ γὰρ
[7, 58]   Κορίνθιοι δὲ καὶ ναυσὶ καὶ  πεζῷ   μόνοι παραγενόμενοι καὶ Λευκάδιοι καὶ
[7, 37]   τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ  πεζῷ   μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ καὶ
[7, 50]   τοῖς Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ καὶ  πεζῷ·   οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ
[7, 51]   μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε τῷ  πεζῷ   (οὐ γὰρ ἂν τὸν ἔκπλουν
[7, 74]   δὲ καὶ Γύλιππος τῷ μὲν  πεζῷ   προεξελθόντες τάς τε ὁδοὺς τὰς
[7, 25]   ἐπ' αὐτοὺς καὶ ναυσὶ καὶ  πεζῷ,   ὡς καὶ τῶν Ἀθηναίων προσδοκίμων
[7, 75]   καίπερ ἐκ πολεμίας τε καὶ  μείζω   κατὰ δάκρυα τὰ μὲν
[7, 40]   τοὺς Ἀθηναίους, πολὺ δ' ἔτι  μείζω   οἱ ἐν τοῖς λεπτοῖς πλοίοις
[7, 57]   πολεμίους, Κρῆτες δὲ καὶ Αἰτωλοὶ  μισθῷ   καὶ οὗτοι πεισθέντες· ξυνέβη δὲ
[7, 29]   μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς τῷ  Ἑρμαίῳ   ηὐλίσατο (ἀπέχει δὲ τῆς Μυκαλησσοῦ
[7, 1]   νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν τῷ  Ῥηγίῳ,   ἃς Νικίας ὅμως πυνθανόμενος
[7, 1]   διὰ τοῦ πορθμοῦ, καὶ (σχόντες  Ῥηγίῳ   καὶ Μεσσήνῃ ἀφικνοῦνται ἐς Ἱμέραν.
[7, 79]   ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν τῷ  πεδίῳ·   ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι
[7, 19]   τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ τῷ  πεδίῳ   καὶ τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις
[7, 14]   ἡμῶν (ὁ πόλεμος) (Τούτων ἐγὼ  ἡδίω   μὲν ἂν εἶχον ὑμῖν ἕτερα
[7, 23]   Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν τῷ  νησιδίῳ   στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ Πλημμυρίου,
[7, 24]   τὰ ξύμπαντα ἑάλω· ὥσπερ γὰρ  ταμιείῳ   χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τοῖς τείχεσι
[7, 4]   ἐξίοιεν, ἐπὶ (τῇ ἐν τῷ  Ὀλυμπιείῳ   πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ καὶ
[7, 29]   πᾶσα καθειστήκει ὀλέθρου, καὶ ἐπιπεσόντες  διδασκαλείῳ   παίδων, ὅπερ μέγιστον ἦν αὐτόθι
[7, 81]   δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ τε τὰ  πλείω   ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ
[7, 58]   εἰπεῖν τοὺς ἄλλους Συρακόσιοι αὐτοὶ  πλείω   ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός τε πόλεως
[7, 45]   τῶν ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι ἔτι  πλείω   κατὰ τοὺς νεκροὺς ἐλήφθη·
[7, 28]   τοῦ φόρου τοῖς ὑπηκόοις ἐποίησαν,  πλείω   νομίζοντες ἂν σφίσι χρήματα οὕτω
[7, 55]   πολλῷ κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ  πλείω,   τά τε πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν,
[7, 63]   ἡμῖν ἔτι νῦν γε τὰ  (πλείω   τῷ πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ
[7, 28]   δὲ τριῶν γε ἐτῶν οὐδεὶς  πλείω   χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς, εἰ
[7, 87]   καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν  (Ἰταλιω(   τῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο.
[7, 4]   ἐγένετο· τῷ τε γὰρ ὕδατι  σπανίῳ   χρώμενοι καὶ οὐκ ἐγγύθεν, καὶ
[7, 57]   ἐπεκούρησαν. (καὶ οἵδε μὲν τῷ  Ἰονίῳ   κόλπῳ ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ Θούριοι
[7, 15]   εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν παραμένειν.  (ἀξιῶ   δ' ὑμῶν ξυγγνώμης τυγχάνειν· καὶ
[7, 30]   κατὰ τὸν πόλεμον ἧσσον ὀλοφύρασθαι  ἀξίῳ   τοιαῦτα ξυνέβη. ~Ὁ δὲ Δημοσθένης
[7, 23]   Γύλιππος τῶν ἐν τῷ  Πλημμυρίῳ   Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπικαταβάντων
[7, 4]   Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν τῷ  Πλημμυρίῳ,   ἵνα μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ
[7, 22]   προσμεῖξαι καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν τῷ  Πλημμυρίῳ,   ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται.
[7, 22]   αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν τῷ  Πλημμυρίῳ   τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε προσβαλεῖν,
[7, 24]   ἐπεπράγεσαν, τὰ δ' ἐν τῷ  Πλημμυρίῳ   τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα ἔστησαν
[7, 87]   ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ  χωρίῳ   ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι οὐκ
[7, 77]   ἐν ἂν ἀναγκασθῇ  χωρίῳ   μάχεσθαι, (τοῦτο καὶ πατρίδα καὶ
[7, 87]   χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ κοίλῳ  χωρίῳ   ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ
[7, 30]   προεκθέοντές τε καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν  ἐπιχωρίῳ   τάξει τὴν φυλακὴν ἐποιοῦντο, καὶ
[7, 78]   λέγων. (τὸ δὲ ἐχώρει ἐν  πλαισίῳ   τεταγμένον, πρῶτον μὲν ἡγούμενον τὸ
[7, 17]   καὶ τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ  βελτίω   ἤγγελλον, νομίσαντες οὐκ ἄκαιρον καὶ
[7, 63]   τε παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων  βελτίω   νῦν ἔχοντας καὶ τὰς ναῦς
[7, 85]   οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν ἐν τῷ  (Σικελικῷ)   πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν
[7, 75]   δὴ τὸ διάφορον τοῦτο (τῷ)  Ἑλληνικῷ   στρατεύματι ἐγένετο, οἷς ἀντὶ μὲν
[7, 75]   τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ  ὁπλιτικῷ   προσέχοντας μᾶλλον ναυτικῷ. ὅμως
[7, 4]   τὰς ἐπαναγωγὰς ποιήσεσθαι, ἤν τι  ναυτικῷ   κινῶνται. προσεῖχέ τε ἤδη μᾶλλον
[7, 75]   καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον  ναυτικῷ.   ὅμως δὲ ὑπὸ μεγέθους τοῦ
[7, 66]   κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες τῷ  ναυτικῷ,   ᾧπερ πάντα κατέσχον, τὰς μὲν
[7, 64]   ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε  ὑπομιμνῄσκω,   ὅτι οὔτε ναῦς ἐν τοῖς
[7, 71]   νικῶντες κρατούμενοι, ἄλλα ὅσα ἐν  μεγάλῳ   κινδύνῳ μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο
[7, 22]   τῶν Συρακοσίων τὰς ἐν τῷ  μεγάλῳ   λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς δ' ἐπιλοίποις
[7, 36]   σχήσειν, καὶ τὴν ἐν τῷ  μεγάλῳ   λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν πολλῷ
[7, 23]   γὰρ Συρακοσίων ταῖς ἐν τῷ  μεγάλῳ   λιμένι ναυσὶ κρατούντων τῇ ναυμαχίᾳ
[7, 41]   καὶ (ἑτέρα αὐτοῖς ἀνδράσιν  ἑάλω.   καταδύσαντες δ' οἱ Συρακόσιοι τῶν
[7, 24]   καὶ χρήματα πολλὰ τὰ ξύμπαντα  ἑάλω·   ὥσπερ γὰρ ταμιείῳ χρωμένων τῶν
[7, 8]   αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν τῷ  ἀγγέλῳ   ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους βουλεύσασθαι
[7, 84]   ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ τῷ  πηλῷ   ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν τοῖς
[7, 52]   Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν τῷ  κοίλῳ   καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ
[7, 84]   τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ ἐν  κοίλῳ   ὄντι τῷ ποταμῷ ἐν σφίσιν
[7, 87]   πρώτους χρόνους μετεχείρισαν. ἐν γὰρ  κοίλῳ   χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς
[7, 79]   Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε πανταχῇ αὐτοῖς  κύκλῳ   καὶ πολλοὺς κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ
[7, 70]   ἐφύλασσον καὶ κατὰ τὸν ἄλλον  κύκλῳ   λιμένα, ὅπως πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν
[7, 81]   γὰρ ἔς τι χωρίον  κύκλῳ   μὲν τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ
[7, 64]   εὐψυχίᾳ, οὐκ ἂν ἐν  ἄλλῳ   μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός τε
[7, 54]   λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ τῷ  ἄλλῳ   στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ τῆς νίκης
[7, 2]   δ' ἔτι ᾠκοδόμουν) τῷ δὲ  ἄλλῳ   τοῦ κύκλου πρὸς τὸν Τρωγίλον
[7, 44]   χρώμενοι διὰ τὸ μὴ εἶναι  ἄλλῳ   τῳ γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς
[7, 44]   χρώμενοι, ἀδύνατον ὂν ἐν νυκτὶ  ἄλλῳ   τῳ σημῆναι, καὶ ἅμα τοὺς
[7, 55]   ἐκρατήθησαν, οὐκ ἂν ᾤοντο,  πολλῷ   δὴ μᾶλλον ἔτι. ~οἱ δὲ
[7, 48]   (ἄν, ὁπότε βούλοιντο, τοῦτο ποιοῦντες  πολλῷ   ἧσσον. τὸ δέ τι καὶ
[7, 81]   τε ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν  πολλῷ   θορύβῳ αὐτός τε καὶ οἱ
[7, 55]   προσήγοντο ἄν, οὔτ' ἐκ παρασκευῆς  πολλῷ   κρείσσονος, σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω,
[7, 17]   προτέραν πέμψιν τῶν νεῶν ποιήσασθαι,  πολλῷ   μᾶλλον ἐπέρρωντο, καὶ ἐν ὁλκάσι
[7, 51]   Συρακόσιοι καὶ αὐτοὶ τοῦτο πυθόμενοι  πολλῷ   μᾶλλον ἐπηρμένοι ἦσαν μὴ ἀνιέναι
[7, 28]   οὐχ ὁμοίως καὶ πρίν, ἀλλὰ  πολλῷ   μείζους καθέστασαν, ὅσῳ καὶ μείζων
[7, 19]   ἑκατόν, παραπλήσιον δὲ καὶ οὐ  πολλῷ   πλέον καὶ ἀπὸ τῆς Βοιωτίας.
[7, 36]   μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν  πολλῷ   πολλαῖς ναυσὶν οὖσαν, πρὸς ἑαυτῶν
[7, 80]   ἡγεῖτο, ξυνέμενέ τε καὶ προύλαβε  πολλῷ,   τὸ δὲ Δημοσθένους, τὸ ἥμισυ
[7, 19]   μετὰ δὲ τούτους Κορίνθιοι οὐ  πολλῷ   ὕστερον πεντακοσίους ὁπλίτας, τοὺς μὲν
[7, 52]   τῶν ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα τῷ  πλῷ   πρὸς τὴν γῆν μᾶλλον, νικήσαντες
[7, 29]   καὶ εἰπόντες ἅμα ἐν τῷ  παράπλῳ   (ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου) (καὶ
[7, 50]   πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν τῷ  παράπλῳ   Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων ξυμμαχήσαντες
[7, 71]   ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν  Πύλῳ·   διαφθαρεισῶν γὰρ τῶν νεῶν τοῖς
[7, 86]   τὰ ἐν τῇ νήσῳ καὶ  Πύλῳ,   τὸν δὲ διὰ τὰ αὐτὰ
[7, 8]   μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι τῷ  ὄχλῳ   πρὸς χάριν τι λέγοντες οὐ
[7, 84]   καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι τῷ  ποταμῷ   ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ
[7, 35]   ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ τῷ Συβάρει  ποταμῷ   ἦγον διὰ τῆς (Θουριάδος γῆς.
[7, 80]   ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐπὶ τῷ  ποταμῷ,   ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν τινα
[7, 35]   ὡς ἐγένοντο ἐπὶ τῷ Ὑλίᾳ  ποταμῷ   καὶ αὐτοῖς οἱ Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες
[7, 85]   ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν τῷ  ποταμῷ   καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος τοῦ
[7, 84]   Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν τῷ  ποταμῷ   μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ ὕδωρ
[7, 80]   ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ τῷ  ποταμῷ   τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν
[7, 44]   μεγάλων ἔν γε τῷδε τῷ  πολέμῳ   (ἐγένετο, πῶς ἄν τις σαφῶς
[7, 18]   ὄγδοον καὶ δέκατον ἔτος τῷ  πολέμῳ   ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
[7, 28]   ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη τῷ  πολέμῳ   κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον
[7, 4]   ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ θάλασσαν  πολέμῳ,   ὁρῶν τὰ ἐκ τῆς γῆς
[7, 56]   λόγου τοῦ ἐν τῷδε τῷ  πολέμῳ   πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε πόλιν
[7, 18]   αὐτούς· ἐν γὰρ τῷ προτέρῳ  πολέμῳ   σφέτερον τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι,
[7, 85]   ἐλάσσων τῶν ἐν τῷ (Σικελικῷ)  πολέμῳ   τούτῳ ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς
[7, 87]   ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ  λιμῷ   ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν
[7, 71]   δ' ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες  ὀλοφυρμῷ   τε ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο
[7, 50]   (ἦν γάρ τι καὶ ἄγαν  θειασμῷ   τε καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος)
[7, 20]   Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας τῷ  τειχισμῷ   καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου
[7, 28]   ἀκούσας. τὸ γὰρ αὐτοὺς πολιορκουμένους  ἐπιτειχισμῷ   ὑπὸ Πελοποννησίων μηδ' ὣς ἀποστῆναι
[7, 40]   καὶ ἄσιτοι οἱ πλείους οὐδενὶ  κόσμῳ   ἐσβάντες μόλις ποτὲ ἀντανήγοντο. (καὶ
[7, 23]   τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς οὐδενὶ  κόσμῳ   ἐσέπλεον, καὶ ταραχθεῖσαι περὶ ἀλλήλας
[7, 84]   γίγνονται ἐπ' αὐτῷ, ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ  κόσμῳ   ἔτι, ἀλλὰ πᾶς τέ τις
[7, 71]   ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ κραυγῇ (καὶ  διακελευσμῷ   χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν γῆν.
[7, 6]   ἱππῆς ἐν τῇ μάχῃ τῷ  εὐωνύμῳ   κέρᾳ τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ κατ'
[7, 80]   Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν ἴοιεν  ἄνω   διὰ μεσογείας· ἤλπιζον γὰρ καὶ
[7, 60]   ἐβουλεύσαντο τὰ μὲν τείχη τὰ  ἄνω   ἐκλιπεῖν, πρὸς δ' αὐταῖς ταῖς
[7, 65]   γὰρ πρῴρας καὶ τῆς νεὼς  ἄνω   ἐπὶ πολὺ κατεβύρσωσαν, ὅπως ἂν
[7, 4]   Ἐπιπολῶν ἀπὸ τῆς πόλεως ἀρξάμενοι  ἄνω   πρὸς τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν,
[7, 60]   ἐποίησαν· ἔκ τε γὰρ τῶν  ἄνω   τειχῶν ὑποκατέβησαν καὶ τὰς ναῦς
[7, 54]   ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ τῆς  ἄνω   τῆς πρὸς τῷ τείχει ἀπολήψεως
[7, 4]   οἵ τε Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη  ἄνω,   τὸ ἐπὶ θαλάσσῃ τεῖχος ἐπιτελέσαντες,
[7, 3]   τῷ ἑαυτῶν τείχει. ὡς δ'  ἔγνω   Γύλιππος οὐ προσιόντας αὐτούς,
[7, 10]   γραμματεὺς τῆς πόλεως παρελθὼν  ἀνέγνω   τοῖς Ἀθηναίοις δηλοῦσαν τοιάδε. ~Τὰ
[7, 20]   εἴρητο καὶ ἐς Ἄργος  ἀφικομένῳ   κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων
[7, 63]   πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις  παραινῶ   καὶ ἐν τῷ αὐτῷ τῷδε
[7, 37]   πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι τῷ πεζῷ  μόνῳ   πειράσειν, ὁρῶντες δὲ καὶ τὰς
[7, 81]   ἐτύγχανέ τε τὰ πλείω ἐν  πόνῳ   ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ
[7, 71]   μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε καὶ  στόνῳ   πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα, οἱ
[7, 58]   πόλεως καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ  κινδύνῳ   ἦσαν. ~καὶ αἱ μὲν ἑκατέρων
[7, 71]   κρατούμενοι, ἄλλα ὅσα ἐν μεγάλῳ  κινδύνῳ   μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι.
[7, 77]   ἄλλα, νῦν ἐν τῷ αὐτῷ  κινδύνῳ   τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι πολλὰ
[7, 37]   δὲ καὶ τὰς ναῦς ἐπιφερομένας  ἄφνω,   ἐθορυβοῦντο, καὶ οἱ μὲν ἐπὶ
[7, 4]   οἱ δ' Ἀθηναῖοι (ἔτυχον γὰρ  ἔξω   αὐλιζόμενοι) ὡς ᾔσθοντο, ἀντεπῇσαν·
[7, 37]   ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου καὶ τῶν  ἔξω   κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας τε
[7, 58]   Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, καὶ τῶν  (ἔξω   Πελοποννήσου Βοιωτοί. πρὸς δὲ τοὺς
[7, 69]   διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ  ἔξω.   ~προεξαγαγόμενοι δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 58]   πρὸς τοὺς Ἀθηναίους· τῶν δ'  ἔξω   Σικελίας Ἑλλήνων Λακεδαιμόνιοι μὲν ἡγεμόνα
[7, 57]   Σικελῶν τὸ πλέον, καὶ τῶν  ἔξω   Σικελίας Τυρσηνῶν τέ τινες κατὰ
[7, 30]   τὰ ἐν τῇ γῇ, ὁρμισάντων  ἔξω   τοξεύματος τὰ πλοῖα, ἐπεὶ ἔν
[7, 53]   ναῦς τῶν πολεμίων νικωμένας καὶ  ἔξω   τῶν σταυρωμάτων καὶ τοῦ ἑαυτῶν
[7, 6]   Γύλιππος τοὺς μὲν ὁπλίτας  ἔξω   τῶν τειχῶν μᾶλλον πρότερον
[7, 1]   σαφέστερον ἤδη ὅτι οὐ παντελῶς  πω   ἀποτετειχισμέναι αἱ Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ'
[7, 43]   καὶ βουλομένων διὰ παντὸς τοῦ  μήπω   μεμαχημένου τῶν ἐναντίων ὡς τάχιστα
[7, 57]   (καὶ οἵδε μὲν τῷ Ἰονίῳ  κόλπῳ   ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ Θούριοι καὶ
[7, 40]   Ἀθηναίοις ὑπὸ σφῶν αὐτῶν διαμέλλοντας  κόπῳ   ἁλίσκεσθαι, ἀλλ' ἐπιχειρεῖν ὅτι τάχιστα,
[7, 79]   καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν τοιούτῳ  τρόπῳ   ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες
[7, 28]   ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας τῷ αὐτῷ  τρόπῳ   ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω αὐτήν
[7, 70]   σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ  τρόπῳ   διαφυγεῖν, τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν.
[7, 49]   οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ  τρόπῳ   διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ χώραν
[7, 44]   ἦν οὐδ' ἀφ' ἑτέρων ὅτῳ  τρόπῳ   ἕκαστα ξυνηνέχθη. ἐν μὲν γὰρ
[7, 36]   ἐντός τε καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ  τρόπῳ   καὶ οἱ Κορίνθιοι πρὸς τὰς
[7, 41]   ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ τούτῳ τῷ  τρόπῳ   κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 67]   πάντες οὐκ ἐν τῷ ἑαυτῶν  τρόπῳ   (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ τῷ
[7, 67]   παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν ἡμετέρῳ  τρόπῳ   ξυνήθη τέ ἐστι καὶ οὐκ
[7, 49]   τό τε ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ  τρόπῳ   οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν τῷ
[7, 17]   Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ  τρόπῳ   (πέμψοντες· ναῦς τε οἱ Κορίνθιοι
[7, 7]   ἀπεστάλησαν, ὅπως στρατιὰ ἔτι περαιωθῇ  τρόπῳ   ἂν ἐν ὁλκάσιν
[7, 85]   διαφύγοι, ὑπὸ τῶν ἱππέων, Νικίας  Γυλίππῳ   ἑαυτὸν παραδίδωσι, πιστεύσας μᾶλλον αὐτῷ
[7, 2]   Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε καὶ τῷ  Γυλίππῳ   εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς ἀπαντησόμενοι ἐξῆλθον·
[7, 83]   οἰχόμενος ἀπήγγειλε πάλιν παραδεδωκότας, ἐπικηρυκεύεται  Γυλίππῳ   καὶ Συρακοσίοις εἶναι ἑτοῖμος ὑπὲρ
[7, 65]   πληροῦν τὰς ναῦς. τῷ δὲ  Γυλίππῳ   καὶ τοῖς Συρακοσίοις παρῆν μὲν
[7, 5]   ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε τῷ  Γυλίππῳ   καιρὸς εἶναι, ἦρχε τῆς ἐφόδου·
[7, 57]   Κυθήριοι ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὺς ἅμα  Γυλίππῳ   μετ' Ἀθηναίων ὅπλα ἔφερον, Ῥόδιοι
[7, 86]   διὰ τοῦτο πιστεύσας ἑαυτὸν τῷ  Γυλίππῳ   παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων τινές,
[7, 69]   ἐνδεᾶ εἶναι καὶ λόγῳ αὐτοῖς  οὔπω   ἱκανὰ εἰρῆσθαι, αὖθις τῶν τριηράρχων
[7, 1]   καὶ τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν  οὔπω   παρουσῶν ἐν τῷ Ῥηγίῳ, ἃς
[7, 67]   τῆς παρασκευῆς ἡμῶν τῷ μὲν  ἡμετέρῳ   τρόπῳ ξυνήθη τέ ἐστι καὶ
[7, 79]   ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ  σφετέρῳ   (ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα γίγνεσθαι.
[7, 42]   στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον τῷ  προτέρῳ   ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν Ἀθηναίων
[7, 18]   ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν γὰρ τῷ  προτέρῳ   πολέμῳ σφέτερον τὸ παρανόμημα μᾶλλον
[7, 42]   πανταχόσε πολλὴν φαινομένην· τῷ δὲ  προτέρῳ   στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων ὡς ἐκ
[7, 81]   τε τὰ πλείω ἐν πόνῳ  ξυνεχεστέρῳ   ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι
[7, 81]   πόνῳ ξυνεχεστέρῳ ὢν διὰ τὸ  ὑστέρῳ   ἀναχωροῦντι αὐτῷ πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς
[7, 27]   ἐν τοῖς πρῶτον χρημάτων τ'  ὀλέθρῳ   καὶ ἀνθρώπων φθορᾷ ἐκάκωσε τὰ
[7, 79]   καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ  (ὀλέθρῳ   καὶ ταῦτα πάντα γίγνεσθαι. ἀναπαυομένων
[7, 64]   οὐκ ἂν ἐν ἄλλῳ μᾶλλον  καιρῷ   ἀποδειξάμενος αὐτός τε αὑτῷ ὠφέλιμος
[7, 71]   ἐπελθόντες μὴ τῶν παρόντων ἔτι  χείρω   (πράξωσιν. πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων
[7, 57]   Μηθυμναῖοι μὲν ναυσὶ καὶ οὐ  φόρῳ   ὑπήκοοι, Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι
[7, 79]   τ' ἦν ὑπὸ τῶν ἱππέων.  ~Πρῲ   δὲ ἄραντες ἐπορεύοντο αὖθις, καὶ
[7, 78]   οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ' ὑστεραίᾳ  πρῲ   ἐπορεύοντο καὶ προῆλθον ὡς εἴκοσι
[7, 77]   εἰσίν) ἤδη νομίζετε ἐν τῷ  ἐχυρῷ   εἶναι. προπέπεμπται δ' ὡς αὐτούς,
[7, 71]   αὐτοῖς καὶ οἱ ἐν τῇ  νήσῳ   ἄνδρες διαβεβηκότες, καὶ τότε τοῖς
[7, 86]   Δημοσθένη, διὰ τὰ ἐν τῇ  νήσῳ   καὶ Πύλῳ, τὸν δὲ διὰ
[7, 19]   ἐτείχιζον, οἱ δ' ἐν τῇ  Πελοποννήσῳ   ἀπέστελλον περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον
[7, 28]   πρίν, ἀλλὰ πολλῷ μείζους καθέστασαν,  ὅσῳ   καὶ μείζων πόλεμος ἦν·
[7, 63]   οὐχ ἧσσον τῶν ναυτῶν παρακελεύομαι,  ὅσῳ   τῶν ἄνωθεν μᾶλλον τὸ ἔργον
[7, 47]   τοὺς στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ μονῇ·  νόσῳ   τε γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα,
[7, 28]   αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν  ἐλάσσω   αὐτήν γε καθ' αὑτὴν τῆς
[7, 23]   πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τὰ  ἐλάσσω   δύο, (οὐχ ὑπομεινάντων τῶν φυλάκων,
[7, 15]   δέον ἄλλην στρατιὰν μὴ  ἐλάσσω   ἐπιπέμπειν καὶ πεζὴν καὶ ναυτικὴν
[7, 28]   πάντα τετρυχωμένοι, καὶ πόλεμον οὐδὲν  ἐλάσσω   προσανείλοντο τοῦ πρότερον (ὑπάρχοντος ἐκ
[7, 48]   τε Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι  ἥσσω   τῶν σφετέρων εἶναι· καὶ χρήμασι
[7, 8]   τὴν αὑτοῦ γνώμην μηδὲν ἐν  τῷ   ἀγγέλῳ ἀφανισθεῖσαν μαθόντας τοὺς Ἀθηναίους
[7, 54]   τὴν λίμνην καὶ ἧς αὐτοὶ  τῷ   ἄλλῳ στρατοπέδῳ. ~Γεγενημένης δὲ τῆς
[7, 33]   ἀναβιβάζονται ἐπὶ τὰς ναῦς, καὶ  τῷ   Ἄρτᾳ, ὅσπερ καὶ τοὺς ἀκοντιστὰς
[7, 42]   Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις κατάπληξις ἐν  τῷ   αὐτίκα οὐκ ὀλίγη ἐγένετο, εἰ
[7, 49]   τρόπῳ οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν  τῷ   αὐτῷ ἔτι μένειν, ἀλλ' ὅτι
[7, 9]   ἑκουσίων κινδύνων ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ  τῷ   αὐτῷ θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων
[7, 27]   ἐς τὰς Ἀθήνας πελτασταὶ ἐν  τῷ   αὐτῷ θέρει τούτῳ τριακόσιοι καὶ
[7, 87]   ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν  τῷ   αὐτῷ καὶ προσέτι τῶν νεκρῶν
[7, 77]   ἐς τὰ ἄλλα, νῦν ἐν  τῷ   αὐτῷ κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι·
[7, 71]   ἀπώλλυντο. ἦν τε ἐν  τῷ   αὐτῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως
[7, 28]   ἐκ Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας  τῷ   αὐτῷ τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν
[7, 17]   τῆς ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι  τῷ   αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε
[7, 63]   δὲ ναύταις παραινῶ καὶ ἐν  τῷ   αὐτῷ τῷδε καὶ δέομαι μὴ
[7, 44]   διὰ τὸ μὴ εἶναι ἄλλῳ  τῳ   γνωρίσαι σφίσι τε αὐτοῖς θόρυβον
[7, 2]   μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε καὶ  τῷ   Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ ὡς ἀπαντησόμενοι
[7, 5]   (Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε  τῷ   Γυλίππῳ καιρὸς εἶναι, ἦρχε τῆς
[7, 86]   ἥκιστα διὰ τοῦτο πιστεύσας ἑαυτὸν  τῷ   Γυλίππῳ παρέδωκεν. ἀλλὰ τῶν Συρακοσίων
[7, 48]   ἀμφότερα ἔχων καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε,  τῷ   δ' ἐμφανεῖ τότε λόγῳ οὐκ
[7, 2]   θάλασσαν (τοῦτο δ' ἔτι ᾠκοδόμουν)  τῷ   δὲ ἄλλῳ τοῦ κύκλου πρὸς
[7, 65]   εὐθὺς ἐκέλευε πληροῦν τὰς ναῦς.  τῷ   δὲ Γυλίππῳ καὶ τοῖς Συρακοσίοις
[7, 21]   οὐ δυνάμει ἔστιν ὅτε προύχοντες,  τῷ   δὲ θράσει ἐπιχειροῦντες καταφοβοῦσι, καὶ
[7, 48]   πόνηρα σφῶν τὰ πράγματα εἶναι,  τῷ   δὲ λόγῳ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ
[7, 4]   διέταξαν, ᾗπερ ἔμελλον ἕκαστοι φρουρεῖν.  (Τῷ   δὲ Νικίᾳ ἐδόκει τὸ Πλημμύριον
[7, 75]   ἐπακολουθοῦντες ἐς ὅσον δύναιντο, εἴ  τῳ   δὲ προλίποι ῥώμη καὶ
[7, 42]   Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν φαινομένην·  τῷ   δὲ προτέρῳ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων
[7, 27]   τριακόσιοι καὶ χίλιοι, οὓς ἔδει  τῷ   Δημοσθένει ἐς τὴν Σικελίαν (ξυμπλεῖν.
[7, 75]   ἐπειδὴ ἐδόκει τῷ Νικίᾳ καὶ  τῷ   Δημοσθένει ἱκανῶς παρεσκευάσθαι, καὶ
[7, 43]   τοῦ Ὀλυμπιείου) ~ἔπειτα μηχαναῖς ἔδοξε  τῷ   Δημοσθένει πρότερον ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος.
[7, 29]   ἀπώλλυντο. ~Τοὺς οὖν Θρᾷκας τοὺς  τῷ   Δημοσθένει ὑστερήσαντας διὰ τὴν παροῦσαν
[7, 3]   τοὺς Ἀθηναίους, ἀλλ' ἡσύχαζε πρὸς  τῷ   ἑαυτῶν τείχει. ὡς δ' ἔγνω
[7, 67]   σφίσιν αὐτοῖς πάντες οὐκ ἐν  τῷ   ἑαυτῶν τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ
[7, 75]   γὰρ δὴ τὸ διάφορον τοῦτο  (τῷ)   Ἑλληνικῷ στρατεύματι ἐγένετο, οἷς ἀντὶ
[7, 58]   αὐτούς, ἔπειτα Ἀκραγαντίνων (ἡσυχαζόντων ἐν  τῷ   ἐπ' ἐκεῖνα ἱδρυμένοι Σελινούντιοι. (καὶ
[7, 71]   τὴν γνώμην μᾶλλον τῶν ἐν  τῷ   ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι δὲ καὶ
[7, 29]   τὴν μὲν νύκτα λαθὼν πρὸς  τῷ   Ἑρμαίῳ ηὐλίσατο (ἀπέχει δὲ τῆς
[7, 6]   οἱ ἱππῆς ἐν τῇ μάχῃ  τῷ   εὐωνύμῳ κέρᾳ τῶν Ἀθηναίων, ὅπερ
[7, 77]   βέβαιοι εἰσίν) ἤδη νομίζετε ἐν  τῷ   ἐχυρῷ εἶναι. προπέπεμπται δ' ὡς
[7, 70]   καὶ ξυμμάχων ἐπιφερομένων οὐ πρὸς  τῷ   ζεύγματι ἔτι μόνον ναυμαχία,
[7, 70]   δὲ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον  τῷ   ζεύγματι, τῇ μὲν πρώτῃ ῥύμῃ
[7, 15]   ἐποίησα. ὅτι δὲ μέλλετε, ἅμα  τῷ   ἦρι εὐθὺς καὶ μὴ ἐς
[7, 17]   παρεσκευάζετο τὸν ἔκπλουν ὡς ἅμα  τῷ   ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν τε ἐπαγγέλλων
[7, 27]   ὑπὸ πάσης τῆς στρατιᾶς ἐν  τῷ   θέρει τούτῳ τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ
[7, 77]   τε πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ  τῳ   θεῶν ἐπίφθονοι ἐστρατεύσαμεν, ἀποχρώντως (ἤδη
[7, 57]   ὄντες ἐπεκούρησαν. (καὶ οἵδε μὲν  τῷ   Ἰονίῳ κόλπῳ ὁριζόμενοι· Ἰταλιωτῶν δὲ
[7, 81]   εὐπραγίᾳ ἤδη σαφεῖ μὴ προαναλωθῆναί  τῳ,   καὶ ἐνόμιζον καὶ ὣς ταύτῃ
[7, 80]   ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ τῷ ποταμῷ  τῷ   Κακυπάρει, παρὰ τὸν ποταμὸν ἴοιεν
[7, 4]   κινῶνται. προσεῖχέ τε ἤδη μᾶλλον  τῷ   κατὰ θάλασσαν πολέμῳ, ὁρῶν τὰ
[7, 52]   τῶν Ἀθηναίων ἀπολαμβάνουσι κἀκεῖνον ἐν  τῷ   κοίλῳ καὶ μυχῷ τοῦ λιμένος
[7, 23]   (ὧν τὸ πρῶτον ἐνικῶντο ἐν  τῷ   λιμένι. καὶ ἕνδεκα μὲν ναῦς
[7, 3]   Ἀθηναίων ὑπὸ τῶν Συρακοσίων ἐφορμοῦσα  τῷ   λιμένι. ~Καὶ μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον
[7, 25]   περὶ τῶν σταυρῶν ἀκροβολισμὸς ἐν  τῷ   λιμένι, οὓς οἱ Συρακόσιοι πρὸ
[7, 4]   ἔσεσθαι· δι' ἐλάσσονος γὰρ πρὸς  τῷ   λιμένι τῷ τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν
[7, 22]   τριάκοντα τῶν Συρακοσίων τὰς ἐν  τῷ   μεγάλῳ λιμένι ἐναυμάχουν, ταῖς δ'
[7, 36]   ἔλασσον σχήσειν, καὶ τὴν ἐν  τῷ   μεγάλῳ λιμένι ναυμαχίαν, οὐκ ἐν
[7, 23]   τῶν γὰρ Συρακοσίων ταῖς ἐν  τῷ   μεγάλῳ λιμένι ναυσὶ κρατούντων τῇ
[7, 48]   οὐκ εἴα (ἀπανίστασθαι. ἐπιστάμενος  τῷ   μὲν ἔργῳ ἔτι ἐπ' ἀμφότερα
[7, 67]   ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς ἡμῶν  τῷ   μὲν ἡμετέρῳ τρόπῳ ξυνήθη τέ
[7, 31]   ἐκείνων πέντε καὶ εἴκοσι ναυμαχεῖν.  τῷ   μὲν οὖν Κόνωνι δέκα ναῦς
[7, 74]   ἀφορμᾶσθαι. Συρακόσιοι δὲ καὶ Γύλιππος  τῷ   μὲν πεζῷ προεξελθόντες τάς τε
[7, 48]   ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν παρασκευῆς  τῷ   μὴ διδόναι τροφήν, φθερεῖσθαι αὐτῶν
[7, 66]   νῦν κεκτημένους, πρῶτοι ἀνθρώπων ὑποστάντες  τῷ   ναυτικῷ, ᾧπερ πάντα κατέσχον, τὰς
[7, 23]   τῶν Συρακοσίων καὶ τροπαῖον ἐν  τῷ   νησιδίῳ στήσαντες τῷ πρὸ τοῦ
[7, 73]   Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι (ἦσαν γάρ τινες  τῷ   Νικίᾳ διάγγελοι τῶν ἔνδοθεν) ἐκέλευον
[7, 80]   ἑαυτῶν στρατόπεδον. ~Τῆς δὲ νυκτὸς  τῷ   Νικίᾳ καὶ Δημοσθένει ἐδόκει, ἐπειδὴ
[7, 75]   ~Μετὰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ ἐδόκει  τῷ   Νικίᾳ καὶ τῷ Δημοσθένει ἱκανῶς
[7, 4]   κακουργήσοντες ἐξίοιεν, ἐπὶ (τῇ ἐν  τῷ   Ὀλυμπιείῳ πολίχνῃ ἐτετάχατο. ἐπυνθάνετο δὲ
[7, 47]   ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο.  τῷ   οὖν Δημοσθένει οὐκ ἐδόκει ἔτι
[7, 8]   καὶ μνήμης ἐλλιπεῖς γιγνόμενοι  τῷ   ὄχλῳ πρὸς χάριν τι λέγοντες
[7, 66]   μηδ' ᾠήθησαν τὸ πρῶτον, καὶ  τῷ   παρ' ἐλπίδα τοῦ αὐχήματος σφαλλόμενοι
[7, 29]   Διειτρέφει, καὶ εἰπόντες ἅμα ἐν  τῷ   παράπλῳ (ἐπορεύοντο γὰρ δι' Εὐρίπου)
[7, 50]   τοῦ πλοῦ ἡγεμόνας, καὶ ἐν  τῷ   παράπλῳ Εὐεσπερίταις πολιορκουμένοις ὑπὸ Λιβύων
[7, 71]   σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν τε ἐν  τῷ   παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ τῶν ξυμπασῶν
[7, 75]   κούφισιν, οὐδ' ὣς ῥᾳδία ἐν  τῷ   παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως τε καὶ
[7, 73]   αὐτοὺς ὅπλα λαβόντας ἐν  τῷ   (παρόντι ἐξελθεῖν. ὡς δὲ τοῖς
[7, 42]   γιγνώσκων ὅτι καὶ αὐτὸς ἐν  τῷ   παρόντι τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ μάλιστα
[7, 79]   ἓξ σταδίους ἀνεπαύοντο ἐν  τῷ   πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ καὶ οἱ
[7, 19]   ἀπὸ τῆς Βοιωτίας. ἐπὶ δὲ  τῷ   πεδίῳ καὶ τῆς χώρας τοῖς
[7, 52]   οὔσαις ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα καὶ  τῷ   πεζῷ ἅμα πρὸς τὰ τείχη
[7, 59]   αὐτούς, μήτε διὰ θαλάσσης (μήτε  τῷ   πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν
[7, 63]   ἔτι νῦν γε τὰ (πλείω  τῷ   πεζῷ ἐπικρατεῖν. τοῖς δὲ ναύταις
[7, 37]   Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι  τῷ   πεζῷ μόνῳ πειράσειν, ὁρῶντες δὲ
[7, 51]   σφῶν μήτε ταῖς ναυσὶ μήτε  τῷ   πεζῷ (οὐ γὰρ ἂν τὸν
[7, 84]   οὐδὲν ἧσσον ἐπίνετό τε ὁμοῦ  τῷ   πηλῷ ᾑματωμένον καὶ περιμάχητον ἦν
[7, 2]   ἑτέραν θάλασσαν λίθοι τε παραβεβλημένοι  τῷ   πλέονι ἤδη ἦσαν, καὶ ἔστιν
[7, 12]   ἀνελκύσαντας διαψύξαι διὰ τὸ ἀντιπάλους  τῷ   πλήθει καὶ ἔτι πλείους τὰς
[7, 67]   τρόπῳ (κινούμενοι ταράξονται; ἐπεὶ καὶ  τῷ   πλήθει τῶν νεῶν οὐκ ὠφελήσονται,
[7, 23]   δ' Γύλιππος τῶν ἐν  τῷ   Πλημμυρίῳ Ἀθηναίων πρὸς τὴν θάλασσαν
[7, 4]   τοῖς Συρακοσίοις διὰ τοὺς ἐν  τῷ   Πλημμυρίῳ, ἵνα μὴ κακουργήσοντες ἐξίοιεν,
[7, 22]   ἐντὸς προσμεῖξαι καὶ ἅμα ἐπιπλεῖν  τῷ   Πλημμυρίῳ, ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν
[7, 22]   πεζὴν αὐτὸς μὲν τοῖς ἐν  τῷ   Πλημμυρίῳ τείχεσι κατὰ γῆν ἔμελλε
[7, 24]   οὕτως ἐπεπράγεσαν, τὰ δ' ἐν  τῷ   Πλημμυρίῳ τείχη εἶχον, καὶ τροπαῖα
[7, 52]   ναῦς τῶν ἐναντίων καὶ ἐπεξάγοντα  τῷ   πλῷ πρὸς τὴν γῆν μᾶλλον,
[7, 44]   στρατοπέδων μεγάλων ἔν γε τῷδε  τῷ   πολέμῳ (ἐγένετο, πῶς ἄν τις
[7, 18]   καὶ ὄγδοον καὶ δέκατον ἔτος  τῷ   πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης
[7, 28]   ἐσβολὴν ἦλθον ἐς Σικελίαν ἤδη  τῷ   πολέμῳ κατὰ πάντα τετρυχωμένοι, καὶ
[7, 56]   ξύμπαντος λόγου τοῦ ἐν τῷδε  τῷ   πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων τε
[7, 84]   ἀσμένους καὶ ἐν κοίλῳ ὄντι  τῷ   ποταμῷ ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους.
[7, 80]   (ἀπαντήσεσθαι. ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐπὶ  τῷ   ποταμῷ, ηὗρον καὶ ἐνταῦθα φυλακήν
[7, 85]   ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων ἐν  τῷ   ποταμῷ καὶ διεφθαρμένου τοῦ στρατεύματος
[7, 84]   τε Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν  τῷ   ποταμῷ μάλιστα ἔσφαζον. καὶ τὸ
[7, 80]   ἐπορεύοντο, ὅπως, ἐπειδὴ γένοιντο ἐπὶ  τῷ   ποταμῷ τῷ Κακυπάρει, παρὰ τὸν
[7, 23]   τροπαῖον ἐν τῷ νησιδίῳ στήσαντες  τῷ   πρὸ τοῦ Πλημμυρίου, ἀνεχώρησαν ἐς
[7, 78]   προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν ἐν  τῷ   πρόσθεν ἀπετείχιζον· ἦν δὲ λόφος
[7, 78]   αὐτῶν φέρεσθαι αὐτόθεν· ἐν γὰρ  τῷ   πρόσθεν ἐπὶ πολλὰ στάδια,
[7, 81]   δὲ Νικίου στράτευμα ἀπεῖχεν ἐν  τῷ   πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν
[7, 42]   ἧσσον στρατὸν ἴσον καὶ παραπλήσιον  τῷ   προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν τε τῶν
[7, 18]   λελυκέναι ἡγοῦντο αὐτούς· ἐν γὰρ  τῷ   προτέρῳ πολέμῳ σφέτερον τὸ παρανόμημα
[7, 1]   τεσσάρων νεῶν οὔπω παρουσῶν ἐν  τῷ   Ῥηγίῳ, ἃς Νικίας ὅμως
[7, 44]   ἀδύνατον ὂν ἐν νυκτὶ ἄλλῳ  τῳ   σημῆναι, καὶ ἅμα τοὺς προσφερομένους
[7, 85]   καὶ οὐδενὸς ἐλάσσων τῶν ἐν  τῷ   (Σικελικῷ) πολέμῳ τούτῳ ἐγένετο. καὶ
[7, 80]   ὁδὸς αὕτη οὐκ ἐπὶ Κατάνης  τῷ   στρατεύματι, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἕτερον
[7, 42]   Ἀθηναῖοι περὶ τὸν Ἄναπον, καὶ  τῷ   στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον,
[7, 24]   τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν  τῷ   στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο ναῦς
[7, 14]   τε εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι  τῷ   στρατηγῷ (χαλεπαὶ γὰρ αἱ ὑμέτεραι
[7, 75]   σῖτος γὰρ οὐκέτι ἦν ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ. καὶ μὴν ἄλλη
[7, 47]   καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς
[7, 35]   πεζὸν πάντα ἐξετάσαντες πρῶτον ἐπὶ  τῷ   Συβάρει ποταμῷ ἦγον διὰ τῆς
[7, 79]   ἔτι ἠθύμουν καὶ ἐνόμιζον ἐπὶ  τῷ   σφετέρῳ (ὀλέθρῳ καὶ ταῦτα πάντα
[7, 4]   ἥκιστα τότε πρῶτον κάκωσις ἐγένετο·  τῷ   τε γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι
[7, 60]   ἑτοῖμα ἦν, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας  τῷ   τε παρὰ τὸ εἰωθὸς πολὺ
[7, 37]   ἀπὸ τῆς προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν  τῷ   τε πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς
[7, 12]   διανοοῦνται γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,  τῷ   τε πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν
[7, 49]   ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν  τῷ   τε πεζῷ ἐπὶ πολλὰ τῆς
[7, 42]   στρατεύματι ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον,  τῷ   τε πεζῷ καὶ ταῖς ναυσίν
[7, 26]   καὶ πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον  τῷ   τε Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα
[7, 37]   ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα προσῄει  τῷ   τείχει· αἱ δὲ νῆες μετὰ
[7, 54]   καὶ τῆς ἄνω τῆς πρὸς  τῷ   τείχει ἀπολήψεως τῶν ὁπλιτῶν, ὅθεν
[7, 37]   τῆς πόλεως Γύλιππος προεξαγαγὼν προσῆγε  τῷ   τείχει τῶν Ἀθηναίων, καθ' ὅσον
[7, 20]   οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας  τῷ   τειχισμῷ καὶ τοῦ ἦρος εὐθὺς
[7, 61]   κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι  τῳ   (τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν
[7, 81]   νομίζων οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν  τῷ   τοιούτῳ ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι
[7, 69]   ἄλλα τε λέγων ὅσα ἐν  τῷ   τοιούτῳ ἤδη τοῦ καιροῦ ὄντες
[7, 50]   καὶ ἄγαν θειασμῷ τε καὶ  τῷ   τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι
[7, 87]   ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν  τῷ   τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν
[7, 21]   καὶ Συρακοσίους εὖ εἰδέναι ἔφη  τῷ   τολμῆσαι ἀπροσδοκήτως πρὸς τὸ Ἀθηναίων
[7, 49]   καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ  τῷ   τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ κατὰ
[7, 41]   ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ τούτῳ  τῷ   τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες οἱ
[7, 4]   ἐλάσσονος γὰρ πρὸς τῷ λιμένι  τῷ   τῶν Συρακοσίων ἐφορμήσειν σφᾶς, καὶ
[7, 35]   γῆς. καὶ ὡς ἐγένοντο ἐπὶ  τῷ   Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ αὐτοῖς οἱ
[7, 18]   ἐς τὸν (πόλεμον. καὶ ἐν  τῷ   χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν τε περιήγγελλον
[7, 28]   ἐς τὴν χώραν, ὥστε ἔτει  ἑπτακαιδεκάτῳ   μετὰ τὴν πρώτην ἐσβολὴν ἦλθον
[7, 46]   οἱ μὲν Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ  ἀπροσδοκήτῳ   εὐπραγίᾳ πάλιν αὖ ἀναρρωσθέντες, ὥσπερ
[7, 17]   αὐτῶν ἧσσον οἱ ἐν τῇ  Ναυπάκτῳ   Ἀθηναῖοι κωλύοιεν ἀπαίρειν, πρὸς τὴν
[7, 31]   ξυμπέμπουσι πρὸς τὰς ἐν τῇ  Ναυπάκτῳ·   αὐτοὶ δὲ τὰ περὶ τῆς
[7, 19]   πληρωθεῖσαι ἀνθώρμουν ταῖς ἐν τῇ  Ναυπάκτῳ   εἴκοσιν Ἀττικαῖς, ἕωσπερ αὐτοῖς οὗτοι
[7, 36]   Κορίνθιοι πρὸς τὰς ἐν τῇ  Ναυπάκτῳ   ναῦς ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν
[7, 34]   κομιδῆς ἀνθώρμουν πρὸς τὰς ἐν  Ναυπάκτῳ   ναῦς, παρασκευασάμενοι ὡς ἐπὶ ναυμαχίᾳ
[7, 17]   ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν ἐν τῇ  Ναυπάκτῳ   φυλακήν, καὶ τὰς ὁλκάδας αὐτῶν
[7, 87]   (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ  ὀκτὼ   μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο
[7, 2]   ἐν ἑπτὰ μὲν  ὀκτὼ   σταδίων ἤδη ἀπετετέλεστο τοῖς Ἀθηναίοις
[7, 59]   τὸν μέγαν, ἔχοντα τὸ στόμα  ὀκτὼ   σταδίων μάλιστα, τριήρεσι πλαγίαις καὶ
[7, 29]   νεωτέρας ἡλικίας, ἀλλὰ πάντας ἑξῆς,  ὅτῳ   ἐντύχοιεν, καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας
[7, 44]   ῥᾴδιον ἦν οὐδ' ἀφ' ἑτέρων  ὅτῳ   τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη. ἐν μὲν
[7, 27]   οἱ μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ  ἀποκρότῳ   τε καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες, οἱ
[7, 75]   στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ τε ὄψει  ἑκάστῳ   ἀλγεινὰ καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι.
[7, 87]   δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν  ἑκάστῳ   ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος
[7, 58]   τε πόλεως καὶ ὅτι ἐν  μεγίστῳ   κινδύνῳ ἦσαν. ~καὶ αἱ μὲν
[7, 70]   (πλεῖσται γὰρ δὴ αὗται ἐν  ἐλαχίστῳ   ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ ἀπέλιπον ξυναμφότεραι
[7, 73]   περιιδεῖν, λέγων ταῦτα καὶ  αὐτῷ   ἐδόκει, ἀλλὰ ἐξελθόντας ἤδη πάντας
[7, 16]   καὶ τῶν ξυμμάχων. καὶ ξυνάρχοντας  αὐτῷ   εἵλοντο Δημοσθένη τε τὸν Ἀλκισθένους
[7, 84]   ἐπιθυμίᾳ. ὡς δὲ γίγνονται ἐπ'  αὐτῷ,   ἐσπίπτουσιν οὐδενὶ κόσμῳ ἔτι, ἀλλὰ
[7, 49]   οἱ ἔφη ἀρέσκειν ἐν τῷ  αὐτῷ   ἔτι μένειν, ἀλλ' ὅτι τάχιστα
[7, 4]   ποιεῖ, καὶ εἰ τειχισθείη, ῥᾴων  αὐτῷ   ἐφαίνετο ἐσκομιδὴ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 16]   οὐ παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς, ἀλλ'  αὐτῷ,   ἕως ἂν ἕτεροι ξυνάρχοντες αἱρεθέντες
[7, 85]   Γυλίππῳ ἑαυτὸν παραδίδωσι, πιστεύσας μᾶλλον  αὐτῷ   τοῖς Συρακοσίοις· καὶ ἑαυτῷ
[7, 9]   κινδύνων ἐπεμέλετο. ~Ἐν δὲ τῷ  αὐτῷ   θέρει τελευτῶντι καὶ Εὐετίων στρατηγὸς
[7, 27]   τὰς Ἀθήνας πελτασταὶ ἐν τῷ  αὐτῷ   θέρει τούτῳ τριακόσιοι καὶ χίλιοι,
[7, 70]   ἐκράτουν τῶν τεταγμένων νεῶν πρὸς  αὐτῷ   καὶ ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλῄσεις·
[7, 87]   αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ  αὐτῷ   καὶ προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ
[7, 77]   τὰ ἄλλα, νῦν ἐν τῷ  αὐτῷ   κινδύνῳ τοῖς φαυλοτάτοις αἰωροῦμαι· καίτοι
[7, 3]   αἱρεῖ, καὶ ὅσους ἔλαβεν ἐν  αὐτῷ   πάντας ἀπέκτεινεν· ἦν δὲ οὐκ
[7, 78]   τοῦ Ἀνάπου ποταμοῦ, ηὗρον ἐπ'  αὐτῷ   παρατεταγμένους τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων,
[7, 31]   αὐτοὶ (εἶχον. ὄντι δ'  αὐτῷ   περὶ ταῦτα Εὐρυμέδων ἀπαντᾷ
[7, 43]   ἀποπειρᾶσαι τοῦ (παρατειχίσματος. ὡς δὲ  αὐτῷ   προσαγαγόντι κατεκαύθησάν τε ὑπὸ τῶν
[7, 86]   ὧν οἵ τε Λακεδαιμόνιοι ἦσαν  αὐτῷ   προσφιλεῖς κἀκεῖνος οὐχ ἥκιστα διὰ
[7, 20]   τὸν πόλεμον, ξυμπορίσαντες. εἴρητο δ'  αὐτῷ   πρῶτον μετὰ τοῦ Χαρικλέους ἅμα
[7, 81]   ὢν διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι  αὐτῷ   πρώτῳ ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους καὶ
[7, 71]   ἀπώλλυντο. ἦν τε ἐν τῷ  αὐτῷ   στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα
[7, 36]   αὐτοὶ χρήσασθαι· πλεῖστον γὰρ ἐν  αὐτῷ   σχήσειν· τὴν γὰρ ἀνάκρουσιν οὐκ
[7, 49]   μὴ μέλλειν. καὶ Εὐρυμέδων  (αὐτῷ   ταῦτα ξυνηγόρευεν. ἀντιλέγοντος δὲ τοῦ
[7, 67]   νῦν, καὶ τῆς δοκήσεως προσγεγενημένης  αὐτῷ,   τὸ κρατίστους εἶναι εἰ τοὺς
[7, 26]   ~Ὁ δὲ Δημοσθένης, ἐπεὶ ξυνελέγη  αὐτῷ   τὸ στράτευμα ἔδει ἔχοντα
[7, 28]   Σικελίας, ἀλλ' ἐκεῖ Συρακούσας τῷ  αὐτῷ   τρόπῳ ἀντιπολιορκεῖν, πόλιν οὐδὲν ἐλάσσω
[7, 17]   ἄλλης Πελοποννήσου οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ  αὐτῷ   τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε οἱ
[7, 63]   ναύταις παραινῶ καὶ ἐν τῷ  αὐτῷ   τῷδε καὶ δέομαι μὴ ἐκπεπλῆχθαί
[7, 64]   μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός τε  αὑτῷ   ὠφέλιμος γένοιτο καὶ τοῖς ξύμπασι
[7, 85]   αὐτῷ τοῖς Συρακοσίοις· καὶ  ἑαυτῷ   μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν τε
[7, 87]   (καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας  οὕτω   διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν Ἀθηναίων
[7, 46]   ἐπειδὴ τὰ ἐν ταῖς Ἐπιπολαῖς  οὕτω   ξυνέβη. ~Οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων
[7, 28]   πλείω νομίζοντες ἂν σφίσι χρήματα  οὕτω   προσιέναι. αἱ μὲν γὰρ δαπάναι
[7, 15]   ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων,  οὕτω   τὴν γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ
[7, 81]   οὐ τὸ ὑπομένειν ἐν τῷ  τοιούτῳ   ἑκόντας εἶναι καὶ μάχεσθαι σωτηρίαν,
[7, 69]   τε λέγων ὅσα ἐν τῷ  τοιούτῳ   ἤδη τοῦ καιροῦ ὄντες ἄνθρωποι
[7, 50]   ἄγαν θειασμῷ τε καὶ τῷ  τοιούτῳ   προσκείμενος) οὐδ' ἂν διαβουλεύσασθαι ἔτι
[7, 79]   (φοβήσειαν. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν  τοιούτῳ   τρόπῳ ἀντεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἔπειτα
[7, 87]   τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ  τοιούτῳ   χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι
[7, 23]   ἔσπλουν, οἱ δὲ κωλύειν. ~ἐν  τούτῳ   δ' Γύλιππος τῶν ἐν
[7, 81]   γὰρ οἱ ἡγεμόνες ἐκέλευον. ~Ἐν  τούτῳ   δ' οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[7, 42]   κατ' ἀμφότερα παρεσκευάζοντο αὖθις, ἐν  τούτῳ   δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων ἔχοντες
[7, 30]   ἐποιοῦντο, καὶ ὀλίγοι αὐτῶν ἐν  τούτῳ   διεφθάρησαν. μέρος δέ τι καὶ
[7, 47]   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν  τούτῳ   ἐβουλεύοντο πρός τε τὴν γεγενημένην
[7, 85]   τῶν ἐν τῷ (Σικελικῷ) πολέμῳ  τούτῳ   ἐγένετο. καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις
[7, 7]   ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο ὡς καὶ  τούτῳ   ἐπιχειρήσοντες, καὶ ἐς τἆλλα πολὺ
[7, 20]   τὸν νοῦν ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ  τούτῳ   καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς
[7, 23]   τὰ δύο τειχίσματα ἡλίσκετο, ἐν  τούτῳ   καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη
[7, 50]   Γύλιππος καὶ Σικανὸς ἐν  τούτῳ   παρῆσαν ἐς τὰς Συρακούσας,
[7, 78]   ἦν. οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν  τούτῳ   προελθόντες (τὴν δίοδον τὴν ἐν
[7, 36]   Ῥηγίνης. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι ἐν  τούτῳ   πυνθανόμενοι αὐτῶν τὸν ἐπίπλουν αὖθις
[7, 18]   (πόλεμον. καὶ ἐν τῷ χειμῶνι  τούτῳ   σίδηρόν τε περιήγγελλον κατὰ τοὺς
[7, 27]   τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ θέρει  τούτῳ   τειχισθεῖσα, ὕστερον δὲ φρουραῖς ἀπὸ
[7, 27]   πελτασταὶ ἐν τῷ αὐτῷ θέρει  τούτῳ   τριακόσιοι καὶ χίλιοι, οὓς ἔδει
[7, 33]   ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ ἐν  τούτῳ   τύχης εἰσί, τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς
[7, 49]   ἰσχυρίζηται. καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι  τούτῳ   τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν τε καὶ
[7, 41]   τοὺς ναύτας ἀκοντίζοντες. ~τέλος δὲ  τούτῳ   τῷ τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες
[7, 81]   διὰ τὸ ὑστέρῳ ἀναχωροῦντι αὐτῷ  πρώτῳ   ἐπικεῖσθαι τοὺς πολεμίους καὶ τότε
[7, 14]   ναυτικοῦ ἀφῄρηνται. ~ἐπισταμένοις δ' ὑμῖν  γράφω   ὅτι βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος καὶ
[7, 78]   σταδίους ὡς τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο πρὸς  λόφῳ   τινὶ οἱ Ἀθηναῖοι· τῇ δ'
[7, 52]   κἀκεῖνον ἐν τῷ κοίλῳ καὶ  μυχῷ   τοῦ λιμένος καὶ αὐτόν τε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2007