Livre, Chap. |
[7, 28] |
πόλιν
οὐδὲν
ἐλάσσω
αὐτήν
γε
|
καθ' |
αὑτὴν
τῆς
τῶν
Ἀθηναίων,
καὶ |
[7, 44] |
οἱ
παραγενόμενοι
πάντα
πλὴν
τὸ
|
καθ' |
ἑαυτὸν
ἕκαστος
μόλις
οἶδεν·
ἐν |
[7, 78] |
ὁ
Δημοσθένης
οὐδὲν
ἧσσον
τοῖς
|
καθ' |
ἑαυτὸν
τοιαῦτά
τε
καὶ
παραπλήσια |
[7, 69] |
καὶ
φυλήν,
ἀξιῶν
τό
τε
|
καθ' |
ἑαυτόν,
ᾧ
ὑπῆρχε
λαμπρότητός
τι, |
[7, 8] |
ἀγγέλλων
πολλάκις
μὲν
καὶ
ἄλλοτε
|
καθ' |
ἕκαστα
τῶν
γιγνομένων,
μάλιστα
δὲ |
[7, 64] |
καρτερήσατε,
εἴπερ
ποτέ,
καὶ
ἐνθυμεῖσθε
|
καθ' |
ἑκάστους
τε
καὶ
ξύμπαντες
ὅτι |
[7, 70] |
φυλακήν,
τῶν
δ'
ἐπιβουλήν,
μὴ
|
καθ' |
ἓν
ἕκαστον,
κατὰ
πολλὰ
δὲ |
[7, 75] |
ἐγίγνετο.
δεινὸν
οὖν
ἦν
οὐ
|
καθ' |
ἓν
μόνον
τῶν
πραγμάτων,
ὅτι |
[7, 59] |
Ἀθηναίων
τοσοῦτον
ὄν,
καὶ
μηδὲ
|
καθ' |
ἕτερα
αὐτούς,
μήτε
διὰ
θαλάσσης |
[7, 42] |
καὶ
ταῖς
ναυσίν
(οὐδὲ
γὰρ
|
καθ' |
ἕτερα
οἱ
Συρακόσιοι
ἀντεπεξῇσαν
ὅτι |
[7, 8] |
Νικίας
αἰσθόμενος
τοῦτο
καὶ
ὁρῶν
|
καθ' |
ἡμέραν
ἐπιδιδοῦσαν
τήν
τε
τῶν |
[7, 50] |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
χωροῦντα,
ἀλλὰ
|
καθ' |
ἡμέραν
τοῖς
πᾶσι
χαλεπώτερον
ἴσχοντα, |
[7, 40] |
σφῶν
πρὸς
τὴν
πόλιν
ἀνακρούσασθαι,
|
καθ' |
ἡσυχίαν
ἐκβάντες
τά
τε
ἄλλα |
[7, 38] |
εἴη
κατάφευξις
ἀσφαλὴς
καὶ
πάλιν
|
καθ' |
ἡσυχίαν
ἔκπλους.
παρασκευαζόμενοι
δὲ
ταῦτα |
[7, 74] |
οἱ
Ἀθηναῖοι)
τὰς
δ'
ἄλλας
|
καθ' |
ἡσυχίαν
οὐδενὸς
κωλύοντος
ὡς
ἑκάστην |
[7, 73] |
μηχανᾶται,
δεδιὼς
μὴ
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
καθ' |
ἡσυχίαν
προφθάσωσιν
ἐν
τῇ
νυκτὶ |
[7, 73] |
Συρακοσίων
τὰς
ὁδοὺς
φυλασσόντων,
ἀλλὰ
|
καθ' |
ἡσυχίαν
(τῆς
ἡμέρας
παρασκευασάμενον
ἀποχωρεῖν. |
[7, 37] |
προσῆγε
τῷ
τείχει
τῶν
Ἀθηναίων,
|
καθ' |
ὅσον
πρὸς
τὴν
πόλιν
αὐτοῦ |
[7, 76] |
τε
χρώμενος
ἔτι
μᾶλλον
ἑκάστοις
|
καθ' |
οὓς
γίγνοιτο
ὑπὸ
προθυμίας
καὶ |
[7, 33] |
πλὴν
Ἀκραγαντίνων
(οὗτοι
δ'
οὐδὲ
|
μεθ' |
ἑτέρων
ἦσαν)
οἱ
δ'
ἄλλοι |
[7, 61] |
καὶ
τὸ
τῆς
τύχης
κἂν
|
μεθ' |
ἡμῶν
ἐλπίσαντες
στῆναι
καὶ
ὡς |
[7, 75] |
δ'
εὐχῆς
τε
καὶ
παιάνων,
|
μεθ' |
ὧν
ἐξέπλεον,
πάλιν
τούτων
τοῖς |
[7, 11] |
(οὐδὲ
γὰρ
ξυμπάσῃ
τῇ
στρατιᾷ
|
δυναίμεθ' |
ἂν
χρήσασθαι
ἀπανηλωκυίας
τῆς
φυλακῆς |
[7, 77] |
ἐς
ἀνθρώπους
(δίκαια
καὶ
ἀνεπίφθονα.
|
ἀνθ' |
ὧν
ἡ
μὲν
ἐλπὶς
ὅμως |
[7, 68] |
τῇ
πάσῃ
(τὴν
αἰσχίστην
ἐπίκλησιν.
|
ἀνθ' |
ὧν
μὴ
μαλακισθῆναί
τινα
πρέπει |
[7, 86] |
τοὺς
Ἀθηναίους
ποιήσασθαι,
ὥστε
ἀφεθῆναι.
|
ἀνθ' |
ὧν
οἵ
τε
Λακεδαιμόνιοι
ἦσαν |